Το τέλος του μοντέλου Τομ και Τζέρρυ στα ελληνοτουρκικά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTnw1D3_5lNtdQabIZPhF0xazTAWtPw717oTa38Pk2urOrGr6yNYG5T29xBJ1188liFt5vVpLr2qnnYh-TXnMW5NfAQeXHHsdQqgwKzPTlIUXu2GpT3X6EIOqter7Kf3pHa6tlIPxQ3Ys/s1600/5551442000.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="473" data-original-width="630" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTnw1D3_5lNtdQabIZPhF0xazTAWtPw717oTa38Pk2urOrGr6yNYG5T29xBJ1188liFt5vVpLr2qnnYh-TXnMW5NfAQeXHHsdQqgwKzPTlIUXu2GpT3X6EIOqter7Kf3pHa6tlIPxQ3Ys/s640/5551442000.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">...η αρχή για την εξωστρεφή εξωτερική πολιτική που μπορεί η Ελλάδα να χρησιμοποιήσει προς όφελός της</span></h3> <b>Αλέξανδρος Θ. Δρίβας* </b><br /> Η συμφωνία για μερική οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο είναι το πρώτο βήμα. Πρέπει να την ολοκληρώσουμε καθώς το πλήρωμα του χρόνου έχει έρθει και για τις δύο πλευρές.<br /> <br /> Η Αίγυπτος θα αντιληφθεί οτι η Τουρκία διαρκώς θα πολιορκεί τη θέση και τα συμφέροντα του Καϊρου και δεν είναι μόνο θέμα Ερντογάν. Η τουρκική πολιτική ελίτ που συνιστά την αντιπολίτευση, έχει φτάσει στα άκρα και πολύ λίγες διαφορές έχει στις θέσεις της με τον Ερντογάν.<br /> <br /> Το σημαντικό της υπόθεσης όμως έγκειται στο τι κάνει η Ελλάδα η οποία από τον Φεβρουάριο, ξαναγίνεται μια χώρα που διεκδικεί τη θέση της στον σύγχρονο πολυπολικό κόσμο. Φαίνεται πως η Ελλάδα έπαψε να νιώθει το ποντίκι που παλεύει να το στριμώξει η γάτα.<br /> <br /> Η πρωτοβουλία είναι αυτή που δίνει ισχύ και κύρος στη διεθνή πολιτική. Τα δύο αυτά συστατικά είναι που τελικά συμβάλλουν σε αυτό που λέμε ″ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης μιας χώρας″. Μετά από πολλές δεκαετίες όπου η χώρα μας έδειχνε μια πρωτόγνωρη αδιαφορία για την εξωτερική πολιτική, διεκδικεί με τις δυνάμεις της, την όποια θέση της στη διεθνή πολιτική που μόνο ασήμαντη δεν είναι είναι. Μαζί με το κενοτάφιο του τουρκολιβυκού συμφώνου, η Ελλάδα ενταφιάζει και το τέλος του μοντέλου Τομ και Τζέρρυ στα ελληνοτουρκικά και αυτός ο ενταφιασμός, είναι η αρχή για την εξωστρεφή εξωτερική πολιτική που μπορεί η Ελλάδα να χρησιμοποιήσει προς όφελός της μιας και στον σημερινό πολυπολικό και γεμάτο αλληλεξάρτηση κόσμο, η εξωτερική πολιτική είναι οικονομική ανάπτυξη, τουρισμός, άμυνα κ.ο.κ.<br /> <br /> Η Ελλάδα με τις ευλογίες φωνών που διαχώρισαν την εξωτερική πολιτική από τις άλλες πτυχές της, διέκριναν πως είναι καλύτερο η Ελλάδα να υιοθετήσει μια στάση απέναντι στη διεθνή πολιτική η οποία να είναι σύμφωνη με χώρες οι οποίες έλυσαν τα προβλήματά τους με την διαμεσολάβηση των Αμερικανών μετά το τέλος του Β’Π.Π. Το μοντέλο του ″γαλλο-γερμανικού άξονα″ το οποίο ήταν ″πρωτόγνωρο″ ήταν το πρότυπο. Η αμοιβάια καταστροφή Γαλλίας και Γερμανίας ήταν αυτή που οδήγησε σε λύση με την πίεση των Αμερικανών οι οποίοι δε θα έδιναν ούτε δολάριο αν οι Ευρωπαίοι ξεκινούσαν πάλι τις συγκρούσεις, όχι κάποια φιλία, όχι κάποια ″⁣συγχώρεση″⁣. Οι Γάλλοι δεν έχουν καν ξεχάσει οτι το 1871 ο Μπίσμαρκ ανακοίνωσε μέσα στην Αίθουσα των Κατόπτρων των Βερσαλλιών την ίδρυση της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Σήμερα η Γαλλία δείχνει οτι θέλει να παίξει τον δικό της ρόλο.<br /> <br /> Η ΕΕ ήταν το μεγάλο παράδειγμα που η Ελλάδα όφειλε να ακολουθήσει. Η Χίμαιρα των μηδενικών διαφορών οι οποίες απλώς παραμερίστηκαν για να αναπτυχθούν οι ευρωπαϊκές χώρες που καταστράφηκαν, έδινε στις φωνές αυτές το επιχείρημα οτι ακραία φωνή είναι οποιαδήποτε βλέπει διαφορές. Παγκοσμιοποίηση σήμαινε ″ένωση″ ενώ έθνος-κράτος σήμαινε κατακερματισμός. Τι και αν ο κατακερματισμός λάμβανε χώρα πλέον μέσα στα έθνη-κράτη. Η περιοχή του Ελληνισμού είναι από αρχαιοτάτων χρόνων σταυροδρόμι και επομένως, περιοχή συγκρούσεων. Οι φωνές αυτές ήταν ειλικρινείς: Περιθωριοποιούσαν το ρόλο της ιστορίας και της γεωγραφίας. Περιφρονούσαν τον πολιτικό ρεαλισμό καθώς στην εποχή των 90′ς άλλες ″μόδες″ ζάλιζαν τον κόσμο των δήθεν ανύπαρκτων διαφορών που το μόνο μέλημά του ήταν περισσότερη ενσωμάτωση και ανάπτυξη. <br /> Η Ελλάδα πούλησε δίχως αντάλλαγμα το μεγάλο μεσογειακό της χαρτί και το ακόμη μεγαλύτερο βαλκανικό για να πλησιάσει ταχύτητες των βορειοευρωπαϊκών χωρών. Αυτός ήταν ο ″⁣ρεαλιστικός″⁣ στόχος της Ελλάδας.<br /> <br /> Παρόλο που η γέννηση νέων κρατών μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ έφερε αναπόφευκτα ένα τεράστιο κύμα εθνικισμών (βλ. Το περίκλειστο γειτονικό μας κράτος στο Βορρά) το οποίο εξελισσόταν ταυτόχρονα με τον κόσμο του ″Τέλους της Ιστορίας″ και μιας αφελούς πίστης οτι το χρονόμετρο το εκκρεμές του ιστορικού ρολογιού, έπαψε να κάνει ταλαντώσεις κατά το έτος 1991. Η Ελλάδα καλώς έκανε και ήθελε να ακολουθήσει τα αποτυπώματα των ανεπτυγμένων χωρών και να δρέψει τους καρπούς της παρουσίας της στο ″δυτικό μπλοκ″ το οποίο κέρδισε τον Ψυχρό Πόλεμο. Από την άλλη, η Ελλάδα ξέχασε τις ιδιαιτερότητές της και μάλιστα συνειδητά. Η Αθήνα είχε υιοθετήσει μια ψύχωση βάσει της οποίας δεν έπρεπε να έχει καμία σχέση με τα Βαλκάνια, τα οποία άλλαξαν όνομα και ονομάστηκαν ″Νοτιοανατολική Ευρώπη″ ώστε να μην έρχονται μνήμες της πυριτιδαποθήκης της Ευρώπης. Η Ελλάδα έπεσε στην παγίδα που ήθελε η Τουρκία. Η Ελλάδα πούλησε δίχως αντάλλαγμα το μεγάλο μεσογειακό της χαρτί και το ακόμη μεγαλύτερο βαλκανικό για να πλησιάσει ταχύτητες των βορειοευρωπαϊκών χωρών. Αυτός ήταν ο ″ρεαλιστικός″ στόχος της Ελλάδας.<br /> <br /> Ο κατευνασμός έναντι της Τουρκίας αντανακλούσε κυρίως μια πολιτική κατά την οποία η Ελλάδα έδειχνε οτι ακολουθεί το Ευρωπαϊκό άρμα, το οποίο σύμφωνα με τους ειδικούς εκείνης της περιόδου, δεν υπόκειτο στο νόμο της παρακμής.<br /> <br /> Πολλές φωνές μάλιστα, ουσιαστικά θεωρούσαν οτι η ΕΕ ήταν δύο σε ένα: Εσωτερική (μιας και πάνω από το 90% της ελληνικής νομοθεσίας έχει σαν νομικό υπόβαθρο το Κοινοτικό Δίκαιο) και Εξωτερική πολιτική μαζί. Ακόμη και αν ο ένας από τους τρεις πυλώνες της ΕΕ (Κοινή Εξωτερική Πολιτική) δεν παρουσίασε μέχρι σήμερα καμία πρόοδο.<br /> <div> <br /> Το δόγμα του κατευνασμού<br /> <br /> Από την άλλη πλευρά, υπήρχαν και εσωτερικοί λόγοι που έκαναν τον κατευνασμό απέναντι στην Τουρκία κάτι σαν δόγμα.<br /> <br /> Ο πρώτος αφορά την παιδεία σύμφωνα με την οποία η Μεγάλη Ιδέα όπως αυτή εκφράστηκε από τον Ίωνα Δραγούμη ήταν ουσιαστικά υπαίτια για τον ακρωτηριασμό της Ελλάδας στη Μικρασιατική Καταστροφή και στην Κύπρο το 1974. Η ιστορία στην αρχή έγινε ″σχετική″ κατά το νιτσεϊκό ″δεν υπάρχουν γεγονότα, παρά μόνον ερμηνείες″. Αργότερα, έγινε ″⁣αρνητικός παράγων″⁣. Η Ιστορία όμως, δεν ήταν το forte των εκσυγχρονιστών οι οποίοι μας καλούσαν ακόμη και να υποπέσουμε σε ακαδημαϊκά αμαρτήματα, μη δίνοντας τη δέουσα σημασία στο παρελθόν το οποίο συνιστά τη βάση των αιτιωδών σχέσεων του παρόντος και του μέλλοντος. Αν το παρελθόν είναι ″κακό″ και ″γεμάτο πολέμους″, τότε δε μαθαίνουμε από αυτό. Απλά μπορούμε να το σβήσουμε και να φτιάξουμε ένα άλλο το οποίο να μπορεί να εξηγεί τον κατευνασμό και την επίπλαστη ησυχία πριν την καταιγίδα. Τα νέα αφηγήματα στην Αναθεωρητική Σχολή της Ιστορίας, ακολουθήθηκαν από μια ανεξήγητη προώθηση στις σχολές Διεθνών Σχέσεων του Κονστρουκτιβισμού και του Μεταμοντερνισμού. Δυό πολύ ωραίες θεωρίες οι οποίες είναι περσσότερο πρόκληση για την ανθρώπινη διάνοια και γεμάτες σοφιστέιες, παρά πρακτικοί οδηγοί στις διεθνείς σχέσεις και στη διαχείριση διεθνών υποθέσεων. Δύο τεράστια λάθη του Ελληνισμού τα οποία μπορούσαν να αποφευχθούν με συνετή διαχείριση, μηδένισαν ολόκληρο τον τριπλασιασμό της Ελλάδας που είχε προηγηθεί μέσα σε έναν αιώνα. Δεν χρειαζόταν πλέον όραμα και καμία μεγάλη ιδέα. Αν με το ζόρι έπρεπε να έχουμε ένα όραμα αυτό ήταν το να είμαστε βαγόνι της ΕΕ. <br /> Η Ελλάδα μάλλον δεν υπολόγισε οτι εντός της ΕΕ υπήρχε οικονομικός ανταγωνισμός. Αυτό σημαίνει οτι ο καθένας έψαχνε επενδύσεις. Η Τουρκία ήταν μια φτηνή και τεράστια αγορά με εξίσου σημαντική γεωπολιτική θέση.<br /> <br /> Αυτή η σχολή σκέψης σαφώς και θα θεωρούσε παρασιτική την παρουσία οποιουδήποτε εθνικού θέματος. Στα πανεπιστήμια κατά τα πρώτα έτη του 21ου αιώνα, άκουγε κανείς διακριτικά την διορθωτική ειρωνεία καθηγητών σε ερωτήσεις που αφορούσαν εθνικά θέματα του είδους ″τι εννοείτε ακριβώς με τον όρο ″εθνικό θέμα;″.<br /> <br /> Άλλος ένας σημαντικός λόγος που επικράτησε η κουλτούρα του κατευνασμού της Τουρκίας, ήταν ο άτσαλος και ταχύς μετασχηματισμός του κόμματος που κυβερνούσε την Ελλάδα εκείνη την περίοδο, του ΠΑΣΟΚ. Ο Κωνσταντίνος Σημίτης προσπάθησε αμέσως να αλλάξει τη δομή του κόμματός του ώστε να είναι φυσιολογικά, πιο φιλική προς αυτόν. Το ΠΑΣΟΚ των ″εκσυγχρονιστών″ είχε τεράστιες διαφορές με την μερίδα που ήταν φίλα προσκέιμενη στις αρχές του Ανδρέα Παπανδρέου. Στην εξωτερική πολιτική, οι αλλαγές ήταν το τέλος της πολιτικής ″του μη διαλόγου″ με την Τουρκία για θέματα που η Τουρκία έθετε συνεχώς διευρύνοντας την ατζέντα και κυρίως, η κοινοτικοποίηση των ελληνοτουρκικών διαφορών. Με άλλα λόγια, η λύση ήταν να κάνουμε τα ελληνοτουρκικά ζήτημα ευρωπαίκό.<br /> <br /> Στην πολιτική αυτό που μετρά είναι το αποτέλεσμα. Και επειδή η πολιτική (και κάθε παιδί αυτής, διπλωματία, οικονομία, στρατηγική κτλ) είναι τέχνη που κοιτά στο μέλλον, προϋποθέτει διορατικότητα. Η στρατηγική του Ελσίνκι ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία καθώς η υπόθεση εργασίας στην οποία στηρίχθηκε (ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας) ήταν από την αρχή υψηλού ρίσκου, γνωρίζοντας οτι η Τουρκία διαχρονικά ασκεί πολιτική Τριγωνομετρίας εντός, εκτός και επί τα αυτά.<br /> <br /> Επισπρόσθετα, η Ελλάδα μάλλον δεν υπολόγισε οτι εντός της ΕΕ υπήρχε οικονομικός ανταγωνισμός. Αυτό σημαίνει οτι ο καθένας έψαχνε επενδύσεις. Η Τουρκία ήταν μια φτηνή και τεράστια αγορά με εξίσου σημαντική γεωπολιτική θέση. Η Τουρκία ήταν πάντα ανάμεσα στα κενά που παρουσιάζουν οι πολιτικές των μεγάλων δυνάμεων και δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσει την Κεντρική Ασία και τη Μέση Ανατολή στη μοιρασιά των Ευρωπαίων. Θα πουλούσε τη γεωπολιτική της θέση πολύ ακριβά. Ό,τι ήθελε η Τουρκία από την ΕΕ αποτυπώθηκε στη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας το 2016. Όταν δε η Γερμανία θεώρησε οτι ο Μπους (ο υιός) πίεζε να μπει η Τουρκία στην ΕΕ για να ελέγχουν οι ΗΠΑ και με την Βρετανία και με την Τουρκία την ΕΕ, πολλές χώρες άλλαξαν γνώμη για την είσοδο της Τουρκίας στη ″χριστιανική λέσχη″ όπως ονόμαζε ο Ερντογάν την ΕΕ, τότε στους Τούρκους παρουσίαζαν την πρόφαση οτι ″οι Έλληνες δε θέλουν να μπείτε στην ΕΕ″. Αν η Τουρκία σήμερα ήταν πλήρες μέλος της ΕΕ, τα εκατομμύρια προσφύγων που η Τουρκία χρησιμοποιεί ως όπλο, θα ήταν ήδη Ευρωπαίοι πολίτες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.<br /> Η αρχή του τέλους<br /> <br /> Η Ελλάδα της ευμάρειας τελείωσε άδοξα όπως άδοξα τελειώνει κάθε όνειρο μπροστά στον αφέντη του, τον πολιτικό ρεαλισμό. Η ΕΕ άρχισε από το 2005 να ραγίζει από τα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και στην Ολλανδία που απέρριψαν το Ευρωσύνταγμα. Τέσσερα έτη μετά, η ΕΕ ξεκινά να καταρρέει από το θεμέλιο λίθο της, την οικονομία. Γρήγορα επήλθε πολιτική και κοινωνική παρακμή. Η ευμάρεια δεν μπορούσε να είναι άλλο το όραμα της Ελλάδας. Η Τουρκία την ίδια περίοδο σημείωνε αξιοσημείωτη οικονομική ανάπτυξη συνοδευόμενη από πληθυσμιακή έκρηξη ενώ η Αραβική Άνοιξη αποδυνάμωνε και τον αραβικό κόσμο.<br /> <br /> Η Τουρκία έχοντας κατοχυρώσει από το 1995 το πρώτο βήμα (casus belli το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας για επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 νμ) και το 1996 το δεύτερο (γκριζάρισμα του Αιγαίου) ήταν πλέον έτοιμη να προχωρήσει το τελικό της σχέδιο που ήταν ο έλεγχος του Ελληνισμού, ή αλλιώς, ο έλεγχος της ανατολικής Μεσογείου.Στην Κύπρο είχε ήδη επιβάλλει τετελεσμένα από το 1974. Η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονταν εντός δημοσιονομικών προγραμμάτων από την τρόϊκα.<br /> <br /> Ο κατευνασμός μας έφερε το μοντέλο Τομ και Τζέρρυ. Το διάσημο cartoon θέλει έναν γάτο να κυνηγά μονίμως ένα ποντίκι το οποίο προσπαθεί συνεχώς να ξεφύγει. Η Τουρκία ήταν ο γάτος, ο μόνιμος επιτιθέμενος και η Ελλάδα προσπαθούσε συνεχώς να αποφύγει μια σύγκρουση που η Τουρκία προπαγάνδιζε οτι θα γίνει αλλά ποτέ δε γινόταν. Κάθε φορά που η Τουρκία απειλούσε, η Ελλάδα κατεύναζε. Ο κατευνασμός θα είχε λογική αν γινόταν για να κερδίσει η Ελλάδα χρόνο. Αντιθέτως, η Ελλάδα έχανε χρόνο. Τόσοι νομικοί σύμβουλοι στο Υπεξ και ούτε ένας δεν υπέγραψε μια συμφωνία για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με ένα παράκτιο κράτος της Ελλάδας. Οι παραβιάσεις έγιναν υπερπτήσεις, η μεταφορά Έλληνα πρωθυπουργού γινόταν με συνοδεία τουρκικών F-16, τα νησιά δεν ήταν πλέον γκρίζα αλλά τουρκική επικράτεια. <br /> Φαίνεται οτι ο μέσος Έλληνας πολίτης αξιολογεί σε κάτι περισσότερο τον εαυτό του από το ποντίκι που δεν πρέπει να βαρεθεί να κυνηγιέται από τον γάτο.<br /> <br /> Πώς αλλάξαμε όμως; Τι έγινε ξαφνικά και αρχιτέκτονες του κατευνασμού ξαφνικά παρουσιάζουν καλοδεχούμενες απόψεις που δείχνουν στροφή 180 μοιρών; Εκτός από το mea culpa που αφήνεται διακριτικά να εννοηθεί, κανείς δεν πίστευε οτι η Ελλάδα έχει απόθεμα ταυτότητας. Ο ελληνικός λαός ήταν τελικά ανεπίδεκτος μαθήσεως. Ό,τι ντοκιμαντέρ, ο,τι βιβλίο περί συνωστισμού και κάθε κήρυγμα περι ″προόδου και οπισθοδρόμησης″ ενταφιάστηκε. Αν ενταφιάστηκε το τουρκολιβυκό σύμφωνο, το οφείλουμε στον ενταφιασμό αυτών των προσπαθειών που γίνονταν επί 20 χρόνια συστηματικά σε κάθε χώρο που αφορά την εξωτερική πολιτική. Από τα πανεπιστήμια, μέχρι κέντρα μελετών και αίθουσες συσκέψεων. Η Συμφωνία των Πρεσπών ήταν το κλειδί. Φαίνεται οτι ο μέσος Έλληνας πολίτης αξιολογεί σε κάτι περισσότερο τον εαυτό του από το ποντίκι που δεν πρέπει να βαρεθεί να κυνηγιέται από τον γάτο.Ο μέσος Έλληνας πολίτης, κουράστηκε να του λένε οτι η Τουρκία είναι ένα ″θηρίο″ και ″αλίμονό μας αν μας επιτεθεί″.<br /> <div> <br /></div> <div>  Η Ελλάδα είδε πως η Τουρκία ταπεινώθηκε στον Έβρο εν μέσω πανδημίας. Ποιός να κρατήσει πια ίσες αποστάσεις και ποιός να γίνει ″αντικειμενικός″⁣ με την Τουρκία; Τρεις μήνες πριν η Τουρκία έσφαζε Κούρδους στη Συρία.Πώς να μιμηθούμε την Τουρκία στο θέμα της οικονομίας όπως μας καλούσαν φωνές όταν αποκαλύφθηκε οτι το ″τουρκικό οικονομικό θαύμα″ πέρναγε μέσα από την HalkBank, από το Κατάρ και από τις σχέσεις της με τζιχαντιστές;Δεν ήταν ευρωπαϊκά αυτά τα πράγματα.Η κρίση στο Καστελόριζο μας έδειξε ξανά οτι η Τουρκία δεν έχει ‴ευρωπαϊκούς τρόπους″όμως τη μάθαμε πλέον. Σε αυτό χορηγός είναι ο Ερντογάν. Αν ο απολίτιστος αυτός ηγέτης μιας χώρας 80 εκατομμυρίων δεν ερχόταν από τις 7/12/2017 στην Αθήνα, αν δεν έβριζε και δεν απειλούσε την ίδια τη ζωή των Ελλήνων σε δημόσιες ομιλίες του, αν δεν έκανε τέμενος την Αγία Σοφία, ποιός από μας θα μπορούσε να μιλήσει σήμερα, που δεν πιστέψαμε στον κατευνασμό, στη φιλία μας με τους γείτονες, (που μακάρι να υπήρχε μια φιλία) στην ευρωπαίκή προοπτική της Τουρκίας; </div> <div> <br /> Είναι πραγματικά σε σοκ οι Τούρκοι και όταν λήπτες απόφασης έχουν φτάσει σε πανικό, τότε δεν πρέπει να τους διακόπτουμε όταν κάνουν λάθος. Η Τουρκία έχει εμμονή με την Ελλάδα, όχι μόνο λόγω των γεωστρατηγικών πλάνω της, αλλά και για ιστορικούς λόγους. Η τουρκική πολιτική ελίτ δεν ξεχνάει οτι το μίσος της προς την Ελλάδα είναι κυρίως ταξικό.<br /> <br /> Η συμφωνία με την Αίγυπτο είναι ουσιαστικά το επιστέγασμα οτι η Ελλάδα αναγνωρίζεται ως δύναμη στην περιοχή. Οτι μπορεί να γίνει παίκτης περιφερειακός και να διαμορφώσει εξελίξεις. Η Ελλάδα έχει γίνει η αιχμή του δόρατος για τον ενταφιασμό όχι του τουρκολιβυκού συμφώνου αλλά του ίδιου του νεοθωμανισμού. Το έγγραφο που υπογράφτηκε είναι ακόμη ημιτελές όμως προκάλεσε κάτι που ποτέ ξανά οι Τούρκοι δεν έχουν δει για τουλάχιστον τρεις δεκαετίες. Ενώ συμφωνήσαμε σε διάλογο με τους Τούρκους, τους πήγαμε ένα τετελεσμένο στις διερευνητικές επαφές εμείς πρώτοι. Αποκαλύφθηκε ο διάλογος που ετοίμαζαν οι Τούρκοι, οι οποίοι είχαν στοχεύσει να γίνει και επί γερμανικής προεδρίας. Τι σημαίνει αυτό; Οτι η Ελλάδα υπολόγισε το ρίσκο της τουρκικής αντίδρασης και προχώρησε παρόλα αυτά. Και τώρα αναμένουμε ξανά την αποτροπή αν αυτή χρειαστεί, όπως την είδαμε μέσα σε λίγη ώρα στις 21 Ιουλίου. Η Ελλάδα κερδίζει πολύτιμο χρόνο καθώς η Τουρκία έχει να αντιμετωπίσει μια Σύνοδο Κορυφής που θα γίνει μόνο για την μεγαλειότητα του Ερντογάν και οι Γάλλοι πιέζουν για κυρώσεις.<br /> Η διάρκεια λείπει από την Ελλάδα, όμως θα είναι και οικονομικά προσοδοφόρο το να επιμείνουμε και να κάνουμε την αποτροπή στρατηγική και μην μείνει η παράσταση που δίνεται από τον Φεβρουάριο μέχρι σήμερα, απλώς μια αναλαμπή.<br /> <br /> Είναι πραγματικά σε σοκ οι Τούρκοι και όταν λήπτες απόφασης έχουν φτάσει σε πανικό, τότε δεν πρέπει να τους διακόπτουμε όταν κάνουν λάθος. Η Τουρκία έχει εμμονή με την Ελλάδα, όχι μόνο λόγω των γεωστρατηγικών πλάνω της, αλλά και για ιστορικούς λόγους. Η τουρκική πολιτική ελίτ δεν ξεχνάει οτι το μίσος της προς την Ελλάδα είναι κυρίως ταξικό. Οι Έλληνες ήταν αφεντικά και οι Τούρκοι εργάτες. Πιο πριν, η Ελλάδα διέλυσε σε δύο φάσεις την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Μέσα από την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, μάθαμε όλοι μας την ιστορία που έζησαν παππούδες, προπαππούδες, γιαγιάδες και προγιαγιάδες μας. Αυτή λοιπόν είναι η αποτροπή που δεν πρέπει να ξεχάσουμε ακόμη και αν ηρεμήσουν τα πράγματα. Η Τουρκία θα είναι πάντα αναθεωρητική και δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα των απειλών των Τούρκων οι οποίοι μας παρουσίαζαν τα τελευταία χρόνια, ακόμη και μέσα από την τηλεόρασή μας, τα ″υπερόπλα″ της αμυντικής τους βιομηχανίας.Τα υπερόπλα που ακόμη δεν έχουν βρει ποιός τους βομβάρδισε περίπου ένα μήνα πριν στη Λιβύη και που φημολογείται οτι τους ξαναβομβάρδισε 15 μέρες πριν. Η διάρκεια λείπει από την Ελλάδα, όμως θα είναι και οικονομικά προσοδοφόρο το να επιμείνουμε και να κάνουμε την αποτροπή στρατηγική και μην μείνει η παράσταση που δίνεται από τον Φεβρουάριο μέχρι σήμερα, απλώς μια αναλαμπή.<br /> <br /> <b><i> *Διεθνολόγος -Συντονιστής του Τομέα Ευρασίας & Ν. Α. Ευρώπης στο ΙΔΙΣ - Research Fellow in HALC (Hellenic American Leadership Council)</i></b><br /> <div> <br /> πηγή<br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div> </div>

Το τέλος του μοντέλου Τομ και Τζέρρυ στα ελληνοτουρκικά

...η αρχή για την εξωστρεφή εξωτερική πολιτική που μπορεί η Ελλάδα να χρησιμοποιήσει προς όφελός της Αλέξανδρος Θ. Δρίβας*  Η συμφωνία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συμφωνία Ελλάδας με την Αίγυπτο: Έτσι μπορούσαμε να πετύχουμε καλύτερους όρους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMDAzdQntH3er0ew66JtXtZQNbwMrwl55IvZqmPp3uUUqgA-xgBUAwsTowOBWnT4crpQK-lGrJbrwLz-O6-DW0Hwn74XGvdJu6OMFp8ahBBcjUKMutngVDJ-QjIR2YX4kDW59C_zXqjvg/s1600/Mediterranean-Sea.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMDAzdQntH3er0ew66JtXtZQNbwMrwl55IvZqmPp3uUUqgA-xgBUAwsTowOBWnT4crpQK-lGrJbrwLz-O6-DW0Hwn74XGvdJu6OMFp8ahBBcjUKMutngVDJ-QjIR2YX4kDW59C_zXqjvg/s640/Mediterranean-Sea.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η επόμενη μέρα της συμφωνίας με την Αίγυπτο βρίσκει την Ελλάδα σε νέα αμυντική κινητοποίηση. Δεδομένου ότι ο Ερντογάν κατά κανόνα πράττει όσα εξαγγέλλει, είναι ίσως θέμα ημερών να εκδηλωθεί νέα σοβαρή τουρκική πρόκληση, με ευθεία αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Όταν μάλιστα η Άγκυρα δηλώνει ότι οι Έλληνες κορόιδεψαν την Τουρκία και αξιοποίησαν την αποκλιμάκωση για να ολοκληρώσουν τη συμφωνία με την Αίγυπτο, γίνεται αντιληπτό ότι συντόμως το παιχνίδι θα αγριέψει.<br /><br />Του<b> ΖΑΧΑΡΙΑ Β. ΜΙΧΑ*</b><br />Ευτυχώς οι υπερβολικοί πανηγυρισμοί για την υπογραφή της συμφωνίας μερικής οριοθέτησης έληξαν γρήγορα. Ο πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα δεν μπορεί να αντισταθεί στη γοητεία του γνωστού “ασπρόμαυρου” παιχνιδιού, όπου συνήθως οι κυβερνητικοί αυτοαποθεώνονται και οι αντιπολιτευόμενοι καταγγέλλουν.<br /><br />Τουλάχιστον, αυτή τη φορά εκφράστηκε μετριοπαθής κριτική. Γενικότερα, αναγνωρίζεται η ανάγκη συμφωνίας έστω μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο με σκοπό την εξισορρόπηση της αντίστοιχης συμφωνίας Άγκυρας-Τρίπολης, η οποία μηδενίζει την επήρεια των ελληνικών νήσων σε θαλάσσιες ζώνες.<br /><br />Παρότι υπήρξε αποδοχή της συμφωνίας, θα είναι σφάλμα να μην γίνει ευρέως αντιληπτό ότι προϋπόθεση επιτυχούς συνέχειας είναι μια σοβαρή αυτοκριτική. Η συμφωνία μπορούσε να είναι καλύτερη. Αυτό, όμως, προϋπέθετε μια διαφορετική και λιγότερο φοβική ελληνική πολιτική με βάση τη μεγάλη εικόνα του παιγνίου που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή.<br /><br />Το ερώτημα είναι απλό. Πώς θα μπορούσε η Ελλάδα να αποφύγει μέρος των ανταλλαγμάτων που παραχώρησε στην Αίγυπτο για να συνομολογηθεί η συμφωνία; Η απάντηση είναι με την παροχή άλλου είδους ανταλλαγμάτων, τα οποία θα είχαν μεγάλη βαρύτητα για την αιγυπτιακή ηγεσία.<br /><br />Η κυβέρνηση της Τρίπολης, από τη στιγμή που συνομολόγησε με την Τουρκία συμφωνία που αποστερούσε το δικαίωμα θαλασσίων ζωνών ακόμα και στην Κρήτη, είχε καταγράψει μια εχθρική συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα.<br /><br />Η εικόνα που εκπέμπει η Ελλάδα δεν είναι και πολύ σοβαρή. Στα τέλη του 2019 προσκάλεσε στην Αθήνα τον στρατηγό Χάφταρ που συνδέεται με το εκλεγμένο Κοινοβούλιο της Λιβύης και στη συνέχεια απολογήθηκε έμμεσα για την ενέργειά της, ουσιαστικά διακόπτοντας τις επαφές.<br /><br />Όταν, μάλιστα, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών μετέβη για να συναντήσει τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου της Λιβύης απέφυγε να συναντηθεί με τον Χάφταρ, ακριβώς για να δώσει αυτό το στίγμα της αλλαγής πολιτικής.<br /><br />Ο λόγος αναφοράς σε αυτή την επιλογή της ελληνικής διπλωματίας είναι για να τεθεί ένα ερώτημα: Εάν η Ελλάδα εμπλεκόταν πιο ενεργά στο πρόβλημα της Λιβύη από τη στιγμή που την έθιξαν τα κυριαρχικά δικαιώματα και την εθνική της ασφάλεια, πόσο ισχυρότερη διαπραγματευτικά θα ήταν η ελληνική διαπραγματευτική θέση απέναντι στην Αίγυπτο του Σίσι;<br /><br />Το Κάιρο έχει χαρακτηρίσει επίσημα αιτία εμπλοκής του αιγυπτιακού στρατού στο μέτωπο της Λιβύης την επίθεση των δυνάμεων του Σαράτζ και των Τούρκων που τις υποστηρίζουν εναντίον της Σύρτης. Να μην ξεχνούμε ότι παρόμοια συμφέροντα έχουν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία που υποστηρίζουν με κάθε τρόπο τις δυνάμεις του Χάφταρ.<br /><br />Πόσα θα μπορούσε να έχει κερδίσει η Ελλάδα συνομολογώντας μία συμφωνία με όλες αυτές τις δυνάμεις; Πώς θα ήταν η συμφωνία οριοθέτησης, δεδομένου ότι το Κάιρο έχει ζωτική ανάγκη την οικονομική βοήθεια από τα ΗΑΕ για να μην βρεθεί στο ζυγό του ΔΝΤ.<br /><br />Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν αναβαπτίστηκε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, επειδή πέτυχε να ολοκληρώσει τη συγκεκριμένη συμφωνία με την Αίγυπτο. Το επιχείρημα αυτού του άρθρου είναι ότι η φοβία που διακατέχει παραδοσιακά την ελληνική εξωτερική πολιτική και η επικρατούσα ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να διατηρούμε καλές σε γενικές γραμμές σχέσεις με όλους, είναι αντιπαραγωγικές στη σημερινή συγκυρία που οι διενέξεις αφορούν το τελικό ξεκαθάρισμα των ισορροπιών στην περιοχή.<br /><br />Το επιχείρημα ότι μία ενεργητική πολιτική θα ενίσχυε την πιθανότητα πολεμικής εμπλοκής με την Τουρκία δεν μπορεί να σταθεί σοβαρά. Οι εξελίξεις έδειξαν έκτοτε ότι δεν μπορείς να αποφεύγεις στο διηνεκές τη στρατιωτική εμπλοκή εάν ο αντίπαλος είναι αποφασισμένος να συνεχίσει την προσπάθεια στρατιωτικού καταναγκασμού προς επίτευξη των στόχων του.<br /><br />Μία αποφασιστική ελληνική στάση εναντίον της κυβέρνησης Σαράτζ θα είχε δημιουργήσει άλλα δεδομένα στο επίπεδο της διπλωματίας. Το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης δικαιολογούσε πολλά περισσότερα αντίποινα-αντίμετρα από την πλευρά της Αθήνας, τα οποία θα μπορούσαν να μεθοδευτούν και παρασκηνιακά.<br /><br />Ενδεχόμενη στρατιωτική ενίσχυση των δυνάμεων του Χάφταρ μπορούσε να γίνει μέσω Αιγύπτου. Πόσο αποτρεπτικό στρατιωτικά και ισχυρό διπλωματικά ειδικό βάρος θα είχε η Ελλάδα εάν συζητούσε με την Αίγυπτο π.χ. αεροναυτική συνεργασία σε περίπτωση επίθεσης εναντίον της Σύρτης;<br /><br />Στην πραγματικότητα, μία τέτοια κίνηση θα υπηρετούσε την ειρήνη. Η στρατιωτική ισορροπία στη Λιβύη είναι προϋπόθεση για να προωθηθεί η επίλυση της κρίσης με διπλωματικά μέσα, που υποτίθεται ότι είναι και η επίσημη ελληνική θέση!<br /><br />Την ισορροπία αυτή η Τουρκία επιχειρούσε ενεργά να ανατρέψει προς όφελος των δυνάμεων του Σαράτζ. Το έπραττε μάλιστα κατά παράβαση των συμφωνηθέντων στην προ μηνών διάσκεψη του Βερολίνου, στην οποία η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί, ακριβώς επειδή δεν την λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.<br /><br />Η στρατιωτική ισορροπία στο λιβυκό μέτωπο ήταν αυτή που θα άνοιγε τον δρόμο στη διπλωματική διευθέτηση. Κι εάν η προσπάθεια ήταν αποτυχημένη, η Ελλάδα θα είχε ενεργά επιχειρήσει να διασφαλίσει ότι το πλεονέκτημα δεν θα το είχε η πλευρά που στρεφόταν εναντίον των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων.<br /><br />Εντυπωσιακό είναι ότι το Ερντογάν-Σαράτζ έχει προσελκύσει στην πλευρά του τη Μάλτα με την υπόσχεση ότι δεν θα της στέλνει παράνομους μετανάστες από την Αφρική. Για να το υπόσχεται κανείς αυτό, σημαίνει ότι έχει βαθμό ελέγχου επί των ροών. Η Κρήτη είναι απέναντι από τη Λιβύη. Άρα εδώ καταγράφεται άλλη μια σαφέστατη απειλή για την ελληνική ασφάλεια.<br /><br />Πέραν αυτών, να αναφερθεί ότι η Μάλτα έχει αναγκαστεί να ξεπέσει διπλωματικά και ηθικά και να συναλλάσσεται σε τέτοιο επίπεδο με τις δυνάμεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ακριβώς επειδή δεν την προστατεύει η Ευρώπη. Η απουσία ευρωπαϊκής ομπρέλας προστασίας, κατέστησε τη Μάλτα έρμαιο του Ερντογάν και της “Γαλάζιας Πατρίδας” του, αναδεικνύοντας την στρατηγική ανυποληψία της ΕΕ.<br /><br />Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι το ευρύτερο πλαίσιο της ελληνικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο του οποίου υπεγράφη η συμφωνία μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο, είναι προβληματικό. Πολλά θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά εάν οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες δεν κυριαρχούνταν από γενικευμένο φοβικό σύνδρομο, το οποίο οδηγεί αντανακλαστικά στην απομάκρυνση από οτιδήποτε συνεπάγεται δυνητικά κόστος.<br /><br />Η Ελλάδα οφείλει να κατανοήσει όμως, ότι τα κέρδη και στη διπλωματία είναι συνήθως ευθέως ανάλογα με τα υπολογισμένα ρίσκα που είσαι διατεθειμένος να αναλάβεις.<br /><br /><b><i>*Ο Ζαχαρίας Β. Μίχας είναι Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (IAAA / ISDA)</i></b><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Συμφωνία Ελλάδας με την Αίγυπτο: Έτσι μπορούσαμε να πετύχουμε καλύτερους όρους

Η επόμενη μέρα της συμφωνίας με την Αίγυπτο βρίσκει την Ελλάδα σε νέα αμυντική κινητοποίηση. Δεδομένου ότι ο Ερντογάν κατά κανόνα πράττει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλιώς θα διαπραγματευόταν με την Αίγυπτο αν η Ελλάδα είχε εμπλακεί στη Λιβύη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0TxJPnlRdkOCua6H-L0aRLkEdx_Sq6lCMyQws5S_4ZFaFPoMU7WoS4miN6Woe7hR6k7EahZ_qu823aXRP5tsXhyTGfnyBKO8vpEu0ojFWCEydrb39-zxoRZL8-oDz-LTH8-ecfwY_7ek/s1600/dendias-chaftar.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0TxJPnlRdkOCua6H-L0aRLkEdx_Sq6lCMyQws5S_4ZFaFPoMU7WoS4miN6Woe7hR6k7EahZ_qu823aXRP5tsXhyTGfnyBKO8vpEu0ojFWCEydrb39-zxoRZL8-oDz-LTH8-ecfwY_7ek/s640/dendias-chaftar.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Μίχας Ζαχαρίας</b><br />Η επόμενη μέρα της συμφωνίας με την Αίγυπτο βρίσκει την Ελλάδα σε νέα αμυντική κινητοποίηση. Δεδομένου ότι ο Ερντογάν κατά κανόνα πράττει όσα εξαγγέλλει, είναι ίσως θέμα ημερών να εκδηλωθεί νέα σοβαρή τουρκική πρόκληση, με ευθεία αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Όταν μάλιστα η Άγκυρα δηλώνει ότι οι Έλληνες κορόιδεψαν την Τουρκία και αξιοποίησαν την αποκλιμάκωση για να ολοκληρώσουν τη συμφωνία με την Αίγυπτο, γίνεται αντιληπτό ότι συντόμως το παιχνίδι θα αγριέψει.<br /><br />Ευτυχώς οι υπερβολικοί πανηγυρισμοί για την υπογραφή της συμφωνίας μερικής οριοθέτησης έληξαν γρήγορα. Ο πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα δεν μπορεί να αντισταθεί στη γοητεία του γνωστού "ασπρόμαυρου" παιχνιδιού, όπου συνήθως οι κυβερνητικοί αυτοαποθεώνονται και οι αντιπολιτευόμενοι καταγγέλλουν. Τουλάχιστον, αυτή τη φορά εκφράστηκε μετριοπαθής κριτική.<br /><br />Γενικότερα, αναγνωρίζεται η ανάγκη συμφωνίας έστω μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο με σκοπό την εξισορρόπηση της αντίστοιχης συμφωνίας Άγκυρας-Τρίπολης, η οποία μηδενίζει την επήρεια των ελληνικών νήσων σε θαλάσσιες ζώνες. Παρότι υπήρξε αποδοχή της συμφωνίας, θα είναι σφάλμα να μην γίνει ευρέως αντιληπτό ότι προϋπόθεση επιτυχούς συνέχειας είναι μια σοβαρή αυτοκριτική. Η συμφωνία μπορούσε να είναι καλύτερη. Αυτό, όμως, προϋπέθετε μια διαφορετική και λιγότερο φοβική ελληνική πολιτική με βάση τη μεγάλη εικόνα του παιγνίου που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή.<br /><br />Το ερώτημα είναι απλό. Πώς θα μπορούσε η Ελλάδα να αποφύγει μέρος των ανταλλαγμάτων που παραχώρησε στην Αίγυπτο για να συνομολογηθεί η συμφωνία; Η απάντηση είναι με την παροχή άλλου είδους ανταλλαγμάτων, τα οποία θα είχαν μεγάλη βαρύτητα για την αιγυπτιακή ηγεσία. Η κυβέρνηση της Τρίπολης, από τη στιγμή που συνομολόγησε με την Τουρκία συμφωνία που αποστερούσε το δικαίωμα θαλασσίων ζωνών ακόμα και στην Κρήτη, είχε καταγράψει μια εχθρική συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα.<br /><br />Η παλινδρόμηση με τον Χάφταρ και η συμμαχία με Αίγυπτο<br /><br />Η εικόνα που εκπέμπει η Ελλάδα δεν είναι και πολύ σοβαρή. Στo t;elow toy 2019 προσκάλεσε στην Αθήνα τον στρατηγό Χάφταρ που συνδέεται με το εκλεγμένο Κοινοβούλιο της Λιβύης και στη συνέχεια απολογήθηκε έμμεσα για την ενέργειά της, ουσιαστικά διακόπτοντας τι επαφές. Όταν, μάλιστα, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών μετέβη για να συναντήσει τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου της Λιβύης απέφυγε να συναντηθεί με τον Χαφταρ, ακριβώς για να δώσει αυτό το στίγμα της αλλαγής πολιτικής.<br /><br />Ο λόγος αναφοράς σε αυτή την επιλογή της ελληνικής διπλωματίας είναι για να τεθεί ένα ερώτημα: Εάν η Ελλάδα εμπλεκόταν πιο ενεργά στο πρόβλημα της Λιβύη από τη στιγμή που την έθιξαν τα κυριαρχικά δικαιώματα και την εθνική της ασφάλεια, πόσο ισχυρότερη διαπραγματευτικά θα ήταν η ελληνική διαπραγματευτική θέση απέναντι στην Αίγυπτο του Σίσι;<br /><br />Το Κάιρο έχει χαρακτηρίσει επίσημα αιτία εμπλοκής του αιγυπτιακού στρατού στο μέτωπο της Λιβύης την επίθεση των δυνάμεων του Σαράτζ και των Τούρκων που τις υποστηρίζουν εναντίον της Σύρτης. Να μην ξεχνούμε ότι παρόμοια συμφέροντα έχουν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία που υποστηρίζουν με κάθε τρόπο τις δυνάμεις του Χάφταρ. Πόσα θα μπορούσε να έχει κερδίσει η Ελλάδα συνομολογώντας μία συμφωνία με όλες αυτές τις δυνάμεις; Πώς θα ήταν η συμφωνία οριοθέτησης, δεδομένου ότι το Κάιρο έχει ζωτική ανάγκη την οικονομική βοήθεια από τα Εμιράτα για να μην βρεθεί στο ζυγό του ΔΝΤ.<br />Το παραδοσιακό φοβικό σύνδρομο<br /><br />Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν αναβαπτίστηκε στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, επειδή πέτυχε να ολοκληρώσει τη συγκεκριμένη συμφωνία με την Αίγυπτο. Το επιχείρημα αυτού του άρθρου είναι ότι η φοβία που διακατέχει παραδοσιακά την ελληνική εξωτερική πολιτική και η επικρατούσα ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να διατηρούμε καλές σε γενικές γραμμές σχέσεις με όλους, είναι αντιπαραγωγικές στη σημερινή συγκυρία που οι διενέξεις αφορούν το τελικό ξεκαθάρισμα των ισορροπιών στην περιοχή.<br /><br />Το επιχείρημα ότι μία ενεργητική πολιτική θα ενίσχυε την πιθανότητα πολεμικής εμπλοκής με την Τουρκία δεν μπορεί να σταθεί σοβαρά. Οι εξελίξεις έδειξαν έκτοτε ότι δεν μπορείς να αποφεύγεις στο διηνεκές τη στρατιωτική εμπλοκή εάν ο αντίπαλος είναι αποφασισμένος να συνεχίσει την προσπάθεια στρατιωτικού καταναγκασμού προς επίτευξη των στόχων του.<br /><br />Μία αποφασιστική ελληνική στάση εναντίον της κυβέρνησης Σαράτζ θα είχε δημιουργήσει άλλα δεδομένα στο επίπεδο της διπλωματίας. Το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης δικαιολογούσε πολλά περισσότερα αντίποινα-αντίμετρα από την πλευρά της Αθήνας, τα οποία θα μπορούσαν να μεθοδευτούν και παρασκηνιακά. Ενδεχόμενη στρατιωτική ενίσχυση των δυνάμεων του Χάφταρ μπορούσε να γίνει μέσω Αιγύπτου. Πόσο αποτρεπτικό στρατιωτικά και ισχυρό διπλωματικά ειδικό βάρος θα είχε η Ελλάδα εάν συζητούσε με την Αίγυπτο π.χ. αεροναυτική συνεργασία σε περίπτωση επίθεσης εναντίον της Σύρτης;<div> <br />Στρατιωτική ισορροπία στη Λιβύη<br /><br />Στην πραγματικότητα, μία τέτοια κίνηση θα υπηρετούσε την ειρήνη. Η στρατιωτική ισορροπία στη Λιβύη είναι προϋπόθεση για να προωθηθεί η επίλυση της κρίσης με διπλωματικά μέσα, που υποτίθεται ότι είναι και η επίσημη ελληνική θέση! Την ισορροπία αυτή η Τουρκία επιχειρούσε ενεργά να ανατρέψει προς όφελος των δυνάμεων του Σαράτζ. Το έπραττε μάλιστα κατά παράβαση των συμφωνηθέντων στην προ μηνών διάσκεψη του Βερολίνου, στην οποία η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί, ακριβώς επειδή δεν την λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.<br /><br />Η στρατιωτική ισορροπία στο λιβυκό μέτωπο ήταν αυτή που θα άνοιγε τον δρόμο στη διπλωματική διευθέτηση. Κι εάν η προσπάθεια ήταν αποτυχημένη, η Ελλάδα θα είχε ενεργά επιχειρήσει να διασφαλίσει ότι το πλεονέκτημα δεν θα το είχε η πλευρά που στρεφόταν εναντίον των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Εντυπωσιακό είναι ότι το Ερντογάν-Σαράτζ έχει προσελκύσει στην πλευρά του τη Μάλτα με την υπόσχεση ότι δεν θα της στέλνει παράνομους μετανάστες από την Αφρική. Για να το υπόσχεται κανείς αυτό, σημαίνει ότι έχει βαθμό ελέγχου επί των ροών. Η Κρήτη είναι απέναντι από τη Λιβύη. Άρα εδώ καταγράφεται άλλη μια σαφέστατη απειλή για την ελληνική ασφάλεια.<br /><br />Πέραν αυτών, να αναφερθεί ότι η Μάλτα έχει αναγκαστεί να ξεπέσει διπλωματικά και ηθικά και να συναλλάσσεται σε τέτοιο επίπεδο με τις δυνάμεις της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ακριβώς επειδή δεν την προστατεύει η Ευρώπη. Η απουσία ευρωπαϊκής ομπρέλας προστασίας, κατέστησε τη Μάλτα έρμαιο του Ερντογάν και της "Γαλάζιας Πατρίδας" του, αναδεικνύοντας την στρατηγική ανυποληψία της ΕΕ.<br /><br />Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι το ευρύτερο πλαίσιο της ελληνικής πολιτικής στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο του οποίου υπεγράφη η συμφωνία μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο, είναι προβληματικό. Πολλά θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά εάν οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες δεν κυριαρχούνταν από γενικευμένο φοβικό σύνδρομο, το οποίο οδηγεί αντανακλαστικά στην απομάκρυνση από οτιδήποτε συνεπάγεται δυνητικά κόστος. Η Ελλάδα οφείλει να κατανοήσει όμως, ότι τα κέρδη και στη διπλωματία είναι συνήθως ευθέως ανάλογα με τα υπολογισμένα ρίσκα που είσαι διατεθειμένος να αναλάβεις.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αλλιώς θα διαπραγματευόταν με την Αίγυπτο αν η Ελλάδα είχε εμπλακεί στη Λιβύη

Μίχας Ζαχαρίας Η επόμενη μέρα της συμφωνίας με την Αίγυπτο βρίσκει την Ελλάδα σε νέα αμυντική κινητοποίηση. Δεδομένου ότι ο Ερντογάν κατά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η θαλάσσια οριοθέτηση με την Αίγυπτο (και γιατί δεν πρέπει να θριαμβολογούμε)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn_cs6GobUS1HGrtRkFKYhQQLOHfQHWwXmnYattNyDfV-CoNv2ZAQW4Kt-UHcVA4r2_dtqLFhwkw7Fs9vWQHCJq4L6ALLSEY351azov449GGL5wlSlD-fR9u8mntt_SSsOKU-QffcBnT4/s1600/666541200089.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="564" data-original-width="758" height="476" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn_cs6GobUS1HGrtRkFKYhQQLOHfQHWwXmnYattNyDfV-CoNv2ZAQW4Kt-UHcVA4r2_dtqLFhwkw7Fs9vWQHCJq4L6ALLSEY351azov449GGL5wlSlD-fR9u8mntt_SSsOKU-QffcBnT4/s640/666541200089.png" width="640" /></a></div> <br /> Σύμφωνα με τον Ηλία Κωνοφάγο, η Ελλάδα με την υπογραφή της συμφωνίας χαρίζει στην Αίγυπτο κοιτάσματα αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων<br /> <b>ΑΓΓΕΛΟΣ Μ. ΣΥΡΙΓΟΣ*</b><br /> Μέχρι το 2003 όλα τα κράτη της Μεσογείου τηρούσαν μια άτυπη συμφωνία κυρίων περί αποφυγής θεσπίσεως ΑΟΖ. Η δυνατότητα τεχνολογικής εκμεταλλεύσεως υποθαλασσίων κοιτασμάτων σε μεγάλα βάθη οδήγησε στη διακοπή της συμφωνίας. Το 2003 Αίγυπτος και Κύπρος προχώρησαν στην πρώτη συμφωνία οριοθετήσεως ΑΟΖ στη Μεσόγειο. Εκτοτε η Ανατολική Μεσόγειος έχει τραβήξει την προσοχή της ελληνικής και της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.<br /> <br /> Οι πρώτες συζητήσεις για οριοθέτηση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας με την ΑΟΖ της Αιγύπτου έγιναν στα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 2000. Εκτοτε (και παρά τις πολλές συναντήσεις) δεν έχουν προχωρήσει τα πράγματα. Η εκκρεμής θαλάσσια οριοθέτηση Ελλάδος-Αιγύπτου ήλθε μοιραίως στην επιφάνεια κατά την πρόσφατη τριμερή συνάντηση της Αθήνας. Θεωρητικώς η συγκεκριμένη οριοθέτηση δεν θα έπρεπε να δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα. Οι δύο χώρες έχουν ίδιες θέσεις στο θέμα της επήρειας των νησιών στις θαλάσσιες οριοθετήσεις και της εφαρμογής της αρχής της μέσης γραμμής. Στην πραγματικότητα, όμως, η οριοθέτηση με την Αίγυπτο είναι εξαιρετικά δύσκολη για πολιτικούς λόγους.<br /> <br /> Τμήμα της οριοθετήσεως περιλαμβάνει το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης (Καστελλόριζο). Η Αίγυπτος μέσω της συμφωνίας καλείται να πάρει θέση στην ελληνοτουρκική διαμάχη ως προς την επήρεια του Καστελλόριζου. Εάν υπογράψει συμφωνία με την Ελλάδα που θα περιλαμβάνει την περιοχή από την Κρήτη έως το τριεθνές με την Κύπρο, θα αναγνωρίζει στο Καστελλόριζο και στα γύρω νησιά πλήρη επήρεια. Σε αυτή την περίπτωση, η Αίγυπτος δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία. Εάν, αντιθέτως, επιλέξει να υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία, θα αποδέχεται ότι η θαλάσσια περιοχή ανατολικώς της Ρόδου και μέχρι το τριεθνές με την Κύπρο ανήκει στην Τουρκία. Σε αυτή την περίπτωση η ελληνική υφαλοκρηπίδα δεν θα εφάπτεται με την κυπριακή ΑΟΖ.<br /> <br /> Μετά την ανατροπή του εκλεγέντος Αιγυπτίου προέδρου Μόρσι από τον στρατό τo 2013, η Τουρκία ξεκίνησε μια πρωτοφανή επίθεση κατά της νέας κυβερνήσεως Σίσι. Η ελπίδα της ελληνικής πλευράς είναι ότι οι κακές σχέσεις Αιγύπτου-Τουρκίας θα ωθήσουν το Κάιρο να υπογράψει συμφωνία οριοθετήσεως μαζί μας. Το ερώτημα είναι απλό: θα δεχθεί η Αίγυπτος να εμπλακεί τόσο άμεσα στην ελληνοτουρκική διαμάχη προχωρώντας με την Ελλάδα σε οριοθέτηση νοτίως του Καστελλόριζου; Η εκτίμηση είναι αρνητική.<br /> <br /> Είναι προφανές ότι η Αίγυπτος δεν επιθυμεί να γίνει τμήμα της ελληνοτουρκικής διενέξεως. Ούτως ή άλλως, ουδείς αμφισβητεί τη δική της θαλάσσια περιοχή. Βάσει της μέσης γραμμής, η αιγυπτιακή ΑΟΖ θα είναι τουλάχιστον η ίδια είτε υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία είτε με την Ελλάδα. Ενδέχεται να είναι και μεγαλύτερη σε περίπτωση που Ελλάδα ή Τουρκία θελήσουν να «δελεάσουν» την Αίγυπτο προσφέροντας ευρύτερη υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ.<br /> <br /> Εκτιμάται ότι η Αίγυπτος θα προτιμούσε να υπογράψει με την Ελλάδα μερική οριοθέτηση μέχρι και την Κρήτη και να άφηνε εκτός την υπόλοιπη περιοχή έως το τριεθνές. Η αποδοχή μιας τέτοιας προτάσεως θα ήταν λανθασμένη. Θα δημιουργούσε την εύλογη εντύπωση ότι η Ελλάδα έχει παραιτηθεί των δικαιωμάτων της στην υπόλοιπη περιοχή.<br /> <br /> Είναι πάντως σημαντικό ότι η Αίγυπτος δεν φάνηκε διατεθειμένη να υπογράψει συμφωνία οριοθετήσεως με την Τουρκία ούτε την περίοδο 2011-13 που ο Ερντογάν είχε άριστες σχέσεις με την κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων. Ενδεικτικώς, τον Σεπτέμβριο του 2011 ο Ερντογάν έγινε δεκτός στο Κάιρο με τιμές ήρωα. Ακολούθως, προσπάθησε να εκμεταλλευθεί τη δημοτικότητά του ζητώντας από την Αίγυπτο να υπογράψει συμφωνία θαλάσσιας οριοθετήσεως. Οι πιέσεις που άσκησε παρέμειναν ατελέσφορες. Αντί της οριοθετήσεως, η Αίγυπτος υπέγραψε με την Τουρκία δύο, μάλλον αδιάφορα, μνημόνια συνεργασίας για ενεργειακά θέματα. Εκτιμάται ότι κάτι ανάλογο μάλλον θα συμβεί και τώρα. Το βάρος της ελληνικής πλευράς ορθώς έχει πέσει σε άλλα θέματα περιφερειακής συνεργασίας με την Αίγυπτο περιλαμβανομένης και της αξιοποιήσεως των μεγάλων υποθαλασσίων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Στόχος των δύο τριμερών συμμαχιών με Αίγυπτο και Ισραήλ είναι να αναδειχθεί το δίδυμο Ελλάδος-Κύπρου σε παράγοντα σταθερότητας σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Εάν, παράλληλα, δεχθεί η Αίγυπτος να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την ελληνική υφαλοκρηπίδα, αυτό θα συνιστά αδιαμφισβήτητη επιτυχία της ελληνικής διπλωματίας. Βασικό στοιχείο για την ευόδωση αυτού του στόχου είναι η απόλυτη μυστικότητα. Αυτό αποδεικνύει το επιτυχημένο προηγούμενο της Κύπρου, που υπέγραψε συμφωνίες με Αίγυπτο, Λίβανο και Ισραήλ.<br /> <br /> <b><i>* Ο κ. Αγγελος Μ. Συρίγος είναι επίκουρος καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.</i></b><br /> <br /> <div> πηγή<br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η θαλάσσια οριοθέτηση με την Αίγυπτο (και γιατί δεν πρέπει να θριαμβολογούμε)

Σύμφωνα με τον Ηλία Κωνοφάγο, η Ελλάδα με την υπογραφή της συμφωνίας χαρίζει στην Αίγυπτο κοιτάσματα αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος αντιναύαρχος Atilla Kezek: Θα ξεκινήσουν πόλεμοι Navtex στη Μεσόγειο και θα οδηγήσουν σε θερμό επεισόδιο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5j_ZlogXtFXeDp-3ix754CIuiaWCxu_akQXprwCf8m8JoBf6EY2_TAKwq4X_MUhNA83j8sFG53OwHHiw4xr05SMk_k_GQDGlQ6r_hdcAlEIKw810CYrmbEYdy1t3nCJYMfJRKT0K3yVc/s1600/2020072312331.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="550" data-original-width="1200" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5j_ZlogXtFXeDp-3ix754CIuiaWCxu_akQXprwCf8m8JoBf6EY2_TAKwq4X_MUhNA83j8sFG53OwHHiw4xr05SMk_k_GQDGlQ6r_hdcAlEIKw810CYrmbEYdy1t3nCJYMfJRKT0K3yVc/s640/2020072312331.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η Συμφωνία που υπέγραψαν η Ελλάδα και η Αίγυπτος για οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης έχει αποδυναμώσει τη θέση της Τουρκίας. Ο απόστρατος ναύαρχος Atilla Kezek, που είχε προειδοποιήσει επανειλημμένα την τουρκική κυβέρνηση να υπογράψει συμφωνία με την Αίγυπτο, λέει:<br /><br />“Η ρητορική του Σίσι έπληξε την Τουρκία. Οι αποφάσεις για έκδοση Navtex καθυστέρησαν. Θα πρέπει να αρχίσουν άμεσα οι έρευνες του Oruç Reis που αναβλήθηκαν. Η ισχυρή διπλωματία είναι προϋπόθεση, όμως η Τουρκία είναι μόνη της”.<br /><br />Ο Atilla Kezek επίσης λέει ότι “η συμφωνία που υπέγραψαν Ελλάδα και Αίγυπτος, καλύπτει τα σύνορα της Λιβύης με την Τουρκία, με βάση το τουρκολυβικό μνημόνιο. Αλλά είναι λίγο πολύ σαφές υπέρ τίνος είναι το διεθνές δίκαιο.<br /><br />Έχουμε πει επανειλημμένα ότι πρέπει να υπογραφεί συμφωνία με την Αίγυπτο, αλλά δεν έγινε. Οι πόλεμοι Navtex θα ξεκινήσουν τώρα στην Ανατολική Μεσόγειο. Αν δεν είχε καθυστερήσει η έκδοση της Navtex που αφορά τις 10 έως τις 11 Αυγούστου, η θέση της Τουρκίας θα ήταν πιο δυνατή”.<br /><br />Η Συμφωνία είναι εναντίον της Τουρκίας στοχεύει να εξουδετερώσει τη συμφωνία με τη και ότι η Λιβύη, λέει ο Κέζεκ και συνεχίζει:<br /><br />«Η Ελλάδα παντρεύτηκε την Αίγυπτο. Θα έπρεπε να έχουμε κάνει εμείς αυτήν τη συμφωνία με την Αίγυπτο. Η συμφωνία με την Αίγυπτο δεν ήταν παρόμοια ούτε με αυτήν που υπογράψαμε με τη Λιβύη ούτε με αυτήν που θα υπογράψουμε με το Ισραήλ, γιατί αυτή θα έδινε σχεδόν σίγουρη λύση για εμάς. Επειδή έχουμε αντικείμενες και όχι διαγώνιες ακτές, έτσι θα συναντούσαμε λιγότερες αντιρρήσεις. Αυτή η δουλειά δεν μπόρεσε να γίνει για πολιτικούς λόγους.<br /><br />Υπάρχει διαφωνία μεταξύ της κυβέρνησης στην Αίγυπτο και της διοίκησης της χώρας μας. Η ρητορική της τουρκικής κυβέρνησης για τον “πραξικοπηματία Σίσι”, προκάλεσε προβλήματα για μας στη Μεσόγειο. Δεν μπορέσαμε να προχωρήσουμε σε αυτήν την συμφωνία. Είχαμε πει ότι αν υπογράψουμε συμφωνία με την Αίγυπτο, θα είμαστε δύο ακόμη βήματα μπροστά από την Ελλάδα, αλλά τώρα το τρένο έφυγε. Επιπλέον, εάν η Αίγυπτος είχε κάνει τη συμφωνία που είχε συνάψει με την Ελλάδα μαζί μας, θα ήταν πιο κερδοφόρα για την ίδια. Με την τρέχουσα συμφωνία, έχει χάσει δική της θαλάσσια περιοχή. Αν το είχε κάνει μαζί μας, θα είχε περισσότερο χώρο. Αυτό δεν θα βελτιωθεί εάν δεν ληφθούν διπλωματικά μέτρα και αν δεν επιτευχθεί συμφωνία με την Αίγυπτο.”<br /><br />Επισημαίνοντας ότι οι ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο από τούδε και στο εξής “ριψοκίνδυνες”, ο Κέζεκ είπε: “Εαν εκδώσουμε Navtex , όπως κάναμε στις 22 Ιουλίου, για έρευνες και γεωτρήσεις, αυτή τη φορά η Αίγυπτος και η Ελλάδα θα βγουν θα μας ρωτήσουν:<br /><br />“Τι κάνετε στη δική μας περιοχή;” Αυτές οι διαφορές μπορούν ακόμη και να οδηγήσουν σε μικρές συγκρούσεις στη θάλασσα. Εάν ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο, η κατάσταση θα είναι εκτός ελέγχου, γι’ αυτό τη λύση πρέπει να τη δώσει η διπλωματία”.<br /><br />Υπενθυμίζοντας ότι στο παρελθόν, η συμφωνία της Αιγύπτου με την Κυπριακή Δημοκρατία δεν εγκρίθηκε από το αιγυπτιακό κοινοβούλιο, αλλά εγκρίθηκε μετά την αλλαγή διοίκησης στην Αίγυπτο, δήλωσε ο Κέζεκ: «Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Σίσι, υπογράφηκε η συμφωνία με την Ελλάδα λόγω της διαφωνίας του με εμάς. Παρόλο που εμείς δεν το αναγνωρίζουμε, η Αίγυπτος έχει επί του παρόντος υπογράψει συμφωνία για την ΑΟΖ με την Ελλάδα και την Ελληνοκυπριακή Διοίκηση. Τις επόμενες μέρες, ενώ αντιμετωπίζουμε την οικονομική κρίση από τη μία πλευρά, θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κρίση από την άλλη. Έχουμε ένα ευρύ μέτωπο μπροστά μας”, είπε.<br /><br />Ο Κεζέκ υπενθυμίζει ότι η Ελλάδα καλεί την Τουρκία “Εάν είναι απαραίτητο, μπορούμε να πάμε στη Χάγη” και συνεχίζει: “Αν βάλουμε από τη μία πλευρά βάζουμε την Ελλάδα και από την άλλη την Τουρκία, μπορούμε να προβλέψουμε υπέρ τίνος θα είναι οι αποφάσεις του δικαστηρίου. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο νόμος ενεργεί υπέρ των ισχυρών και των Δυτικών. Η Ελλάδα, η Κυπριακή Δημοκρατία και το Ισραήλ πραγματοποιούν ασκήσεις μαζί στην περιοχή. Εμείς, αν έλθουμε αντιμέτωποι με κάθε μία από αυτές τις χώρες, έχουμε δύναμη αποτροπής με το πολεμικό μας ναυτικό και την πολεμική αεροπορία. Αλλά αν αυτές οι χώρες ενωθούν και πάρουν τη στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ, τότε ίσως χάσουμε την αποτρεπτική μας ισχύ”.<br /><br />Εξηγώντας ότι η λύση είναι “να κληθούν όλες τις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου σε μια συνάντηση για εξεύρεση συναινετικής λύσης”, ο Κέζεκ είπε, “Όλοι θα καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι, θα συμφωνήσουν στη χάραξη των συνόρων και η συμφωνία αυτή θα σταλεί στον ΟΗΕ”.<br /><br />Ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν, από την άλλη πλευρά, έκανε μια δήλωση σχετικά με τη συμφωνία μεταξύ των δύο χωρών και είπε: «Η συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου δεν έχει καμία αξία. Η Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση, δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Τι δουλειά έχει εκεί; Όταν κάναμε εμείς μια τέτοια συμφωνία με τη Λιβύη, όλοι μας κατέκριναν. Ό,τι και να γίνει, εμείς συνεχίζουμε με βάση τη συμφωνία που έχουμε κάνει με τη Λιβύη, και θα συνεχίσουμε. Μας στέλνουν τις πληροφορίες που μας λένε ότι δεν είναι μια συμφωνία που έγινε εναντίον σας, αλλά ό,τι και να μας λένε, εμείς προχωρούμε με αποφασιστικότητα στο θέμα της Λιβύης”.<br /><span style="background: rgb(255, 255, 255); box-sizing: inherit; cursor: pointer; font-family: Ubuntu; font-size: 16px; font-weight: bold; outline: 0px; text-decoration-line: none;"><a href="https://ahvalnews-com.cdn.ampproject.org/c/s/ahvalnews.com/tr/dis-politika/e-koramiral-atilla-kezek-akdenizde-navtex-savaslari-baslayacak?amp" style="background: rgb(255, 255, 255); box-sizing: inherit; cursor: pointer; font-family: Ubuntu; font-size: 16px; font-weight: bold; outline: 0px; text-decoration-line: none;">ahvalnews-com</a></span><div> <span style="color: #0b0b0b; font-family: Ubuntu;"><b><br /></b></span><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τούρκος αντιναύαρχος Atilla Kezek: Θα ξεκινήσουν πόλεμοι Navtex στη Μεσόγειο και θα οδηγήσουν σε θερμό επεισόδιο

Η Συμφωνία που υπέγραψαν η Ελλάδα και η Αίγυπτος για οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης έχει αποδυναμώσει τη θέση της Τουρκίας. Ο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Bloomberg: Η Τουρκία συνεχίζει τις γεωτρήσεις στη Μεσόγειο. Τέλος το “διπλωματικό διάλειμμα”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP5YsL_Xe-PTAblHNLpelAahtkquPoTlOnLmNRAamCVrkjbxJmVMr-xFXwhViDFy6AeF2cYz8TDFn3MkBjRcPaId9y5BGEDlaUSh3IydHXLMmx1sxRECNnVLx5XJKq6RJfFuwlAXWFS0o/s1600/turkish-navy-barbaros.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP5YsL_Xe-PTAblHNLpelAahtkquPoTlOnLmNRAamCVrkjbxJmVMr-xFXwhViDFy6AeF2cYz8TDFn3MkBjRcPaId9y5BGEDlaUSh3IydHXLMmx1sxRECNnVLx5XJKq6RJfFuwlAXWFS0o/s640/turkish-navy-barbaros.webp" width="640" /></a></div> <br />Η Τουρκία επανεκκινεί τις έρευνες για εντοπισμό πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο Θάλασσα μερικές ημέρες αφότου η κυβέρνηση του Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι θα καθυστερήσει τις θαλάσσιες έρευνες για να επιδιώξει διπλωματική λύση με την Ελλάδα, γράφει το πρακτορείο <a href="https://www.bloomberg.com/news/articles/2020-08-07/turkey-resumes-offshore-exploration-in-latest-row-with-greece?sref=bGmT7ML1">Bloomberg</a>, (του Firat Kozok).<br /><br />Ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε την Παρασκευή την απόφαση αποστολής ενός ερευνητικού σκάφους σεισμικών ερευνών, αφότου η Ελλάδα υπέγραψε συμφωνία με την Αίγυπτο για σύναψη θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των δύο χωρών.<br /><br />Ο Erdogan κατηγόρησε την Ελλάδα ότι δεν τηρούσε τις δεσμεύσεις που έπεισαν την Τουρκία να σταματήσει τις έρευνές της, ενώ η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ άρχισε τη διαμεσολαβητική δράση.<br /><br />Η τελευταία μεταστροφή στην αντιπαράθεση στην ανατολική Μεσόγειο καταδεικνύει το τεράστιο έργο το οποίο καλούνται να ολοκληρώσουν η Τουρκία και η Ελλάδα καθώς προσπαθούν να διαπραγματευτούν μια λύση.<br /><br />Μετά από ένα διπλωματικό διάλειμμα, αυξάνεται και πάλι ο αναβρασμός σχετικά με τη διαμάχη που αφορά τα αποθέματα φυσικού αερίου στη Μεσόγειο. Μετά τη συμφωνία της Ελλάδας και της Αιγύπτου για μια κοινή «αποκλειστική οικονομική ζώνη», η Τουρκία αρνείται να αναγνωρίσει τα νέα θαλάσσια σύνορα, γράφει η εφημερίδα <a href="https://www.sueddeutsche.de/politik/mittelmeer-ringen-um-ressourcen-1.4992480">Süddeutsche Zeitung</a>, (κείμενο του Tomas Avenarius).<br /><br />Ο τούρκος Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan δήλωσε:<br /><br />«Η συμφωνία αυτή μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου δεν έχει καμία σημασία». O Erdogan κατηγορεί την Ελλάδα ότι παραβίασε το πνεύμα της συμφωνίας διαμεσολάβησης της ομοσπονδιακής Καγκελαρίου Angela Merkel μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας που αφορούσε τη διακοπή των τουρκικών ερευνών.<br /><br />Ο ίδιος θα ενημερώσει το Βερολίνο ότι οι εργασίες έρευνας και εξόρυξης θα συνεχιστούν τώρα. Επιπρόσθετα, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών στην Άγκυρα δήλωσε: «Χωρίς αμφιβολία, η Τουρκία δεν θα ανεχθεί καμία δραστηριότητα στην εν λόγω περιοχή και θα υπερασπιστούμε τα νόμιμα συμφέροντα και δικαιώματα της χώρας μας και των Τουρκο-κυπρίων».<br /><br />Οι γειτονικές χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, ειδικότερα η Τουρκία, η Ελλάδα, η Κύπρος και η Αίγυπτος δίνουν σκληρή μάχη για την πρόσβαση σε υποτιθέμενα αποθέματα φυσικού αερίου στον θαλάσσιο πυθμένα. Η Τουρκία αισθάνεται ότι βρίσκεται σε μειονεκτική θέση λόγω των υφιστάμενων συνόρων γύρω από κάποια ελληνικά νησιά και την Κύπρο και αμφισβητεί αυτά τα θαλάσσια σύνορα και τις ΑΟΖ που βασίζονται σε αυτά.<br /><br />Η Άγκυρα στέλνει επανειλημμένα γεωτρητικά πλοία ανοιχτά των ακτών της Κύπρου και των ελληνικών νησιών, συνοδευόμενα από πολεμικά πλοία. Η Αθήνα απαντά με την αποστολή δικών της πολεμικών πλοίων. Αυτό δημιούργησε εντάσεις. Σχεδόν πριν δύο εβδομάδες, το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες μπόρεσαν να μεσολαβήσουν την τελευταία στιγμή.<br /><br />Εντωμεταξύ, ο Υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου Samih Schukri δήλωσε κατά την υπογραφή της ελληνο-αιγυπτιακής συμφωνίας στο Κάιρο, ότι αυτή θα επιτρέψει «τη μέγιστη αξιοποίηση» των πόρων εντός της ΑΟΖ τους. Ταυτόχρονα, ο έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας ξεκαθάρισε ότι η συμφωνία θα αποκλείσει τις τουρκικές αξιώσεις. Η Άγκυρα βασίζει τις αξιώσεις της στη συμφωνία της με την κυβέρνηση της Λιβύης.<br /><br />Η Τουρκία και η σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο Λιβύη, η οποία δεν έχει λειτουργική κυβέρνηση, καθόρισαν επίσης την ΑΟΖ, ενάντια στη θέληση των γειτόνων τους. Οι εξελίξεις είναι ανησυχητικές.<br /><br />Λίγο πριν την υπογραφή της συμφωνίας με το Κάιρο, η Ελλάδα είχε συμφωνήσει να ξεκινήσει συνομιλίες με την Τουρκία. Ο έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας δήλωσε τώρα: Το «ανύπαρκτο τουρκο-λιβυκό Μνημόνια» κατέληξε εκεί που ανήκει, «στον κάλαθο των αχρήστων».<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Bloomberg: Η Τουρκία συνεχίζει τις γεωτρήσεις στη Μεσόγειο. Τέλος το “διπλωματικό διάλειμμα”

Η Τουρκία επανεκκινεί τις έρευνες για εντοπισμό πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο Θάλασσα μερικές ημέρες αφότου η κυβέρνηση του Τ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Κάποιοι θα “μετακομίσουν” όπως ο Χουάν Κάρλος”! Ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ Χ.Χριστοδούλου για τους χειρισμούς στα εθνικά θέματα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEuierYxc5Vc6dJbXzEH-oruQi55Tqko00ACGsZFZU72cLBJLxbdg7bcdyq2kaXfALlyILzxhFstSrPfu7LhS9YZ7aaB4WljZQf8CHe8FNcwPiYdJrK80I7Dnioq_6bmVnbhgLXgQc2y0/s1600/xristodoulou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="576" data-original-width="771" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEuierYxc5Vc6dJbXzEH-oruQi55Tqko00ACGsZFZU72cLBJLxbdg7bcdyq2kaXfALlyILzxhFstSrPfu7LhS9YZ7aaB4WljZQf8CHe8FNcwPiYdJrK80I7Dnioq_6bmVnbhgLXgQc2y0/s640/xristodoulou.jpg" width="640" /></a></div> <br />Άρθρο του Επίτιμου Α/ΓΕΕΘΑ<br />Πτέραρχος <b>ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ</b><div> <br /><i>“Είναι καταπληκτικός αυτός ο μικρός ελληνικός λαός που εργάζεται και πετυχαίνει παντού, εκτός από την πατρίδα του”</i><br />(<a href="https://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=2079">Edmond About, 1828-1885, Γάλλος συγγραφέας</a>)<br /><br />Ήδη υπογράφηκε συμφωνία ΑΟΖ με τη φίλη Αίγυπτο. Δυστυχώς οι πρώτες πληροφορίες αναφέρουν τμηματικά και όχι όπως αρμόζει στις περιπτώσεις αυτές συνολικά, χωρίς να γίνεται επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ΝΜ και με μειωμένη επήρεια στα μεγάλα νησιά, αφήνοντας έτσι έξω τα μικρά νησιά και κυρίως το Καστελόριζο.<br /><br />Σε πρόσφατο κείμενο μου για το θέμα αυτό αναφέρω: «Με τους Ιταλούς, υπογράψαμε συμφωνία για την ΑΟΖ, βάση του σύμφωνου της θάλασσας του 1958 της Γενεύης και όχι με αυτό του 1982 (MontegoBay). Δώσαμε έτσι το δικαίωμα όχι μόνο στην Τουρκία, αλλά και σε άλλες ενδιαφερόμενες χώρες (πχ Αίγυπτος), να ζητάει χαμηλή έως καθόλου «επήρεια» των νησιών μας, τη στιγμή που η ίδια έχει εξασφαλίσει πλήρη για τα δικά της νησιά Tiran και Sanafir στη δική της οριοθέτηση της ΑΟΖ με τη Σαουδική Αραβία«.<br /><br />Σαφώς πλέον υποπτεύομαι ότι η συμφωνία αυτή αποτελεί τη δεύτερη πράξη του έργου και ότι έχει στρωθεί το χαλί σ΄αυτό που γράφει o Αλέξης Παπαχελάς στις εξομολογήσεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη («Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια», εκδόσεις Παπαδόπουλος):<br /><br />«Οι βασικές παράμετροι μιας συμφωνίας είναι απλές, πολύ απλές. Η υφαλοκρηπίδα θα μοιραστεί λογικά. Εμείς θα πάρουμε το μεγάλο μέρος, οι Τούρκοι θα πάρουνε το μικρό. Και περίπου θα έχουμε συμφωνήσει και θα αφήσουμε το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης να χαράξει τη γραμμή.<br /><br />Ο εναέριος χώρος, τα 10 μίλια, είναι τρέλα, ελληνική τρέλα. Δεν έχουμε κανέναν λόγο. Όσον αφορά τα σχέδια πτήσεως, είναι αστείο να λέμε ότι ζητούμε από τους Τούρκους σχέδια πτήσεως όταν οι Αμερικανοί δεν δίνουν. Κανένας δεν δίνει. Γιατί να δίνουν οι Τούρκοι δηλαδή; Δεν το καταλαβαίνω. Και γιατί πρέπει εμείς να σταματούμε τα τουρκικά αεροπλάνα; Είναι τρελό αυτό που κάνουμε, είναι εγκληματικό αυτό που κάνουμε. Υπάρχει μεγάλη δυνατότητα να συμφωνήσουμε. Δεν υπάρχουν διαφορές».<br /><br />Λυπάμαι, αλλά στην τρίτη φάση του έργου, εμείς τελικά θα πάρουμε το ¨μικρό¨ (μέρος) και όχι οι Τούρκοι, ενώ έγιναν τα πρώτα βήματα ώστε να ξεχάσουμε :α) τον 28ο παράλληλο και β) το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας Κύπρου. Για τον λόγο αυτό και για όσους χειροκροτούν το επίτευγμα της συμφωνίας αυτής, μίλησε κάποτε ο <a href="https://www.gnomikologikon.gr/authquotes.php?auth=3">Σωκράτης, 469-399 πΧ</a>:<br /><br />¨Ο μεν δειλός της πατρίδος, ο δε φιλόδοξος της πατρώας ουσίας εστί προδότης¨Πριν λίγες ημέρες πέρασε στα ΜΜΕ ότι φτάσαμε στα πρόθυρα πολέμου.Όποιος ζήτησε την γνώμη μου τις ημέρες εκείνες του είπα ότι δεν θα γίνει τίποτα. Αυτό που θα πάρουν οι γείτονες μας, θα το πάρουν χωρίς να ρίξουν μια σφαίρα των 5 $, τόσο φτηνά. Είμαστε πλέον έτοιμοι για ακόμη μεγαλύτερες παραχωρήσεις.<br /><br />Το μήνυμα όμως που δεν έγινε κατανοητό στην αναφορά μου στο 1922 είναι: ¨Πεντάγωνο Γουδή δύο στάσεις με το αστικό λεωφορείο¨.<br /><br />Κατ΄αρχάς οι ανιστόρητοι και κακώς πληροφορημένοι προχωρούν σε παραχωρήσεις επικράτειας με απλές υπογραφές. Το θέμα όμως θα συζητηθεί και θα επικυρωθεί στη Βουλή των Ελλήνων. Εκεί αυτοί που θα ψηφίσουν θα αναλάβουν και την ευθύνη των πράξεων τους. Όμως από τώρα τους θέτω ένα μικρό προβληματισμό με τον παρακάτω χάρτη:<br /><br />Ας υποθέσουμε ότι στην περιοχή που ζούμε υπήρχαν τρεις χώρες, α) η ηπειρωτική Greekland, β) η ηπειρωτική Tourkland και γ) η νησιωτική Aegeanland (με το μπλε χρώμα). Πώς θα γινόταν η κατανομή των θαλασσίων υδάτων στο Αιγαίο, την Αν. Μεσόγειο την Κρήτη και μέχρι την Κύπρο; Τμηματικά ή συνολικά; Τι αναλογεί στην κάθε μια από τις τρεις αυτές χώρες, αλλά και στην Κύπρο, βάση του Δικαίου τα Θάλασσας του 1982; Είναι ενιαία και αδιαίρετη η νησιωτική περιοχή ναι ή όχι;<br /><br />Γνωρίζουν τι σημαίνει κλείσιμο των θαλάσσιων κόλπων, τι είναι η συνορεύουσα Ζώνη και τι σημαίνει υφαλοπλαίσιο (continental margin) πριν προχωρήσουν σε οποιαδήποτε διαπραγμάτευση ή υπογράψουν ότι τους ζητάνε! Τους είπε κάποιος από τους φωστήρες που τους συμβουλεύουν πέραν του ότι η Κύπρος είναι μακριά (γι΄ αυτούς ναι, όμως για τον Κίμωνα τον Αθηναίο 2500 χρόνια πριν όχι), κάτι για όλα αυτά!Γνωρίζουν το ενιαίο και αδιαίρετο όχι μόνο των νήσων του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου, αλλά ότι αυτό φτάνει μέχρι την Κύπρο, την Κρήτη, τη Γαύδο κλπ!Ας κοιτάξουν και πάλι τον παραπάνω χάρτη και ας πουν την άποψη τους και ας πάρουν την ευθύνη της υπογραφής τους. Αν και αυτήν (άποψη) την αποκάλυψαν πολύ νωρίς στις πρώτες ημέρες ανάληψης της εξουσίας.<br /><br />Ειδικότερα δε αυτοί που πριν λίγο καιρό έγραφαν σε άρθρο τους σε έγκριτη¨ εφημερίδα το 2015:¨Εκτιμάται ότι η Αίγυπτος θα προτιμούσε να υπογράψει με την Ελλάδα μερική οριοθέτηση μέχρι και την Κρήτη και να άφηνε εκτός την υπόλοιπη περιοχή έως το τριεθνές. Η αποδοχή μιας τέτοιας προτάσεως θα ήταν λανθασμένη. Θα δημιουργούσε την εύλογη εντύπωση ότι η Ελλάδα έχει παραιτηθεί των δικαιωμάτων της στην υπόλοιπη περιοχή¨.¨Δεν θέλουμε πόλεμο θα τα βρούμε στη Χάγη¨!¨Μας ενδιαφέρουν η Κρήτη, η Ρόδος και η Κάρπαθος¨! (πουθενά το Καστελόριζο).<br /><br />Γνωστές δηλώσεις.Αλλά πώς να απαντήσεις και τι να πεις όταν ακούς ανθρώπους που υποτίθεται μάλιστα ότι υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις και τώρα έχουν υπουργικές θέσεις τύπου: «Ο έλληνας στρατιώτης θα παρελάσει το 2021 με το νέο τυφέκιο»!..Δηλαδή είμαστε μόνο για τις παρελάσεις, αργά το έμαθα. Κρίμα που χρειάστηκαν 43 χρόνια για να το καταλάβω, αφού μέχρι σήμερα νόμιζα ότι αγοράζαμε όπλα για να πολεμήσουμε αν χρειαστεί.<br /><br />Ας μας πουν τελικά τι σημαίνει η δήλωση: «Ό,τι χρειάζεται και θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να μη φτάσουμε στο σημείο να κάνουμε ό,τι χρειάζεται»!!Γιατί εγώ το μόνο που καταλαβαίνω είναι ό,τι δεν θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται. Καλόν είναι αυτοί που παίρνουν την ευθύνη και πριν δώσουν τα πάντα στους γείτονες αμαχητί με τις ευλογίες των συμμάχων στην κεντρική Ευρώπη (όπου φοβάμαι σύντομα θα χρειαστεί να μετακομίσουν κάποιοι σαν τον Χουάν), να γνωρίζουν τα εξής:<br /><br />Για πρώτη φορά ένα ad hoc Δικαστήριο ερμήνευσε το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του Μantego Bay στην υπόθεση «Republic Philippines vs Republic of China», με Case Number: 2013-9, όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο έγκριτου νομικού επί θεμάτων ΕΕ. Συγκεκριμένα:<br /><ul> <li>Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, ένα νησί έχει χωρικά ύδατα, συνορεύουσα ζώνη, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Εξαιρούνται, οι βράχοι εφόσον δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δεν μπορούν να έχουν αυτοτελώς οικονομική ζωή.</li> </ul> Το Δικαστήριο δέχθηκε επίσης, ως απόλυτο κανόνα του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου, ότι όλοι οι γεωγραφικοί σχηματισμοί (ασχέτως του εάν χαρακτηρισθούν νησιά ή βράχοι και ασχέτως του μεγέθους αυτών), έχουν υποχρεωτικά χωρικά ύδατα έκτασης 12 ΝΜ.<br /><br />Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει ότι το ζήτημα της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο πέραν των 6 μιλίων, αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας, κάτι που επίσης δεν έγινε με τη νέα συμφωνία. Με χωρικά ύδατα 12 μιλίων, το 72% των θαλασσίων περιοχών του Αιγαίου περιέρχεται στην Ελλάδα και το 8,5% στην Τουρκία. Το 19,5% που απομένει προς οριοθέτηση, μπορεί να διευθετηθεί. Εμείς όμως ξεχάσαμε τη νήσο Χρυσή και μερικές ακόμη νησίδες νότια της Κρήτης, στη νέα συμφωνία με την Αίγυπτο. (Διαπιστώνεται ότι εκτός από έλλειμμα στην ιστορία έχουμε και στη γεωγραφία). Αυτές οι δικαστικές αποφάσεις εκθέτουν αρχικά την Τουρκία με το «περίφημο» casus belli, αλλά πολύ περισσότερο εδώ όποιον παραχωρεί εθνικά δικαιώματα και κυριαρχία.<br /><br />Η κυβέρνηση της Ελλάδας είναι υποχρεωμένη να εφαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο, τιμώντας την ιστορία της και όσους θυσιάστηκαν για φτάσει εδώ που είναι σήμερα και όχι να λοιδορεί αυτούς που είχαν τη διορατικότητα να επεκτείνουν τον εθνικό εναέριο χώρο της χώρας μας στα 10ΝΜ και τον θαλάσσιο στα 6ΝΜ το 1931 και 1936, ή λέγοντας ότι εξασφαλίσαμε μεν επήρεια για τα νησιά μας, αλλά κρύβει συστηματικά ότι συμφώνησε με χαμηλό ποσοστό και όχι με αυτό που πραγματικά δικαιούνται.<br /><br />Είναι βέβαιο ότι πίσω από την όποια έκπτωση στη θάλασσα, ακολουθεί έκπτωση στον αέρα και τέλος κλείνει με αντίστοιχη στην ξηρά.Τους θυμίζω κάτι που έγραψα στις 19/1/19: «Τα προβλήματα οι ευφυείς τα προβλέπουν, οι έξυπνοι τα λύνουν, οι ηλίθιοι τα κρύβουν».<br /><br />Δικαίωμα τους να αποφασίσουν σε ποια κατηγορία ανήκουν, αρκεί να μη μειώσουν την Ελλάδα, θα το αποδείξουν με την ψήφο τους. Τέλος ας μας πούνε καθαρά για ποιο θέμα θα πάμε (αν πάμε) στη Χάγη! Είναι το σύνολο των διεκδικήσεων από πλευράς Τουρκίας ή μόνο αυτό του 19,5% που ήδη μόνοι μας αυξήσαμε προς όφελος τρίτων!<br /><br />ΥΓ1. Η μάσκα μας προστατεύει από τον κορονοϊό, το φίμωτρο και η παραπληροφόρηση όμως βοηθάνε στην εξάπλωση της ιογενούς βλακείας.<br /><br />ΥΓ2. Για όσους δεν γνωρίζουν τεχνικά και νομικά τα θέματα αυτά, τους λέω ότι ο πανηγυρισμός μοιάζει με το ανέκδοτο με τον Μπόμπο, ο οποίος για να πάει εκδρομή με το ορφανοτροφείο σκότωσε τον πατέρα του.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Κάποιοι θα “μετακομίσουν” όπως ο Χουάν Κάρλος”! Ο Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ Χ.Χριστοδούλου για τους χειρισμούς στα εθνικά θέματα!

Άρθρο του Επίτιμου Α/ΓΕΕΘΑ Πτέραρχος ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ “Είναι καταπληκτικός αυτός ο μικρός ελληνικός λαός που εργάζεται και πετυχαίνει...

Διαβάστε την συνέχεια

Κλιμακώνει η Άγκυρα μετά την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgklebD3oqdGM_KP9uExrg5kOj_wIwE2ZSA8KIY4v6awmchmCiF0CnTkjbMR-bMmnTpAeir3ag0kw_ZE1Q8x4ixcFhFbIFrLKMr4wu153anbtDwhvq7Ms_qfrB36N1t-0oSRzbIStanMpY/s1600/ellinotourkiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgklebD3oqdGM_KP9uExrg5kOj_wIwE2ZSA8KIY4v6awmchmCiF0CnTkjbMR-bMmnTpAeir3ag0kw_ZE1Q8x4ixcFhFbIFrLKMr4wu153anbtDwhvq7Ms_qfrB36N1t-0oSRzbIStanMpY/s640/ellinotourkiko.jpg" width="640" /></a></div> <br />Νέα κρίση δημιουργούν οι Τούρκοι στην περιοχή του Καστελόριζου, καθώς απέπλευσαν από το Ακσάζ τουλάχιστον 14 πλοία τα οποία «απλώνονται» στην επίμαχη περιοχή μεταξύ Καστελόριζου-Ρόδου-Καρπάθου, όπου η Άγκυρα παρανόμως ανακοίνωσε σεισμικές έρευνες.<br /><br />Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις βρίσκονται, όπως πάντα, σε επιφυλακή, ενώ στόλος παρακολουθεί τις κινήσεις των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων διαρκώς.<br /><br />Σύμφωνα με το militaire, σε μονάδες των Δωδεκανήσων υπάρχουν ήδη ανακλήσεις αδειών, ενώ στην Άγκυρα αναμένεται υπουργικό συμβούλιο.<br /><br />Μετά την συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου για ΑΟΖ, παρατηρείται διάχυτος ο εκνευρισμός στην Άγκυρα, με επιθετική ρητορική και προκλητικές ενέργειες να αποτελούν την πάγια τακτική του Ερντογάν και του επιτελείου του.<br /><br />Πάντως, όπως αναφέραμε νωρίτερα, σε αυξημένη ετοιμότητα έχει θέσει, για δεύτερη φορά τις τελευταίες εβδομάδες, τον στόλο το υπουργείο Εθνικής Άμυνας έπειτα από πληροφορίες που υπάρχουν πως μέσα στις επόμενες ημέρες ή και ώρες, αναμένεται να δοθεί εντολή απόπλου του ερευνητικού πλοίου “Oruc Reis” για τη διεξαγωγή σεισμογραφικών ερευνών εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.<br /><br />Ένα από τα σενάρια που εξετάζονται αφορά το ενδεχόμενο το “Oruc Reis” να αναχωρήσει αύριο η μεθαύριο από το λιμάνι της Αττάλειας με στόχο να κατευθυνθεί εν συνεχεια στη θαλάσσια περιοχή που από τις 21 Ιουλίου έως και τις 2 Αυγούστου, είχε δεσμεύσει με την παράνομη NAVTEX για δεύτερη φορά η Άγκυρα.<br /><br />Η Τουρκία ξεκίνησε και πάλι τις απειλές για τη διεξαγωγή ερευνών εντοπισμού υδρογονανθράκων νοτιοανατολικά του Καστελόριζου, προσπαθώντας να επαναφέρει τις εντάσεις στην περιοχή του Αιγαίου.<br /><br />Το σύνολο των στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού που υπηρετεί στα πλοία του στόλου έχει τεθεί σε δίωρη ετοιμότητα, εξαιτίας των πληροφοριών που υπάρχουν ότι η Τουρκία θα επιχείρηση να προχωρήσει σε νέα κλιμάκωση της έντασης στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, ως αντίδραση στην πρόσφατη υπογραφή της συμφωνίας για τον καθορισμό ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου.<br /><br />Προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη αυξηθεί ο αριθμός των πλοίων επιτήρησης στο Νότιο Αιγαίο, με τις ελληνικές δυνάμεις να παρακολουθούν στενά την κινητικότητα του τουρκικού στόλου, η δραστηριότητα του οποίου εμφανίζεται κατα τις τελευταίες τρεις ημέρες, σημαντικά αυξημένη σε σχέση με το προηγούμενο χρονικό διάστημα.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κλιμακώνει η Άγκυρα μετά την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία

Νέα κρίση δημιουργούν οι Τούρκοι στην περιοχή του Καστελόριζου, καθώς απέπλευσαν από το Ακσάζ τουλάχιστον 14 πλοία τα οποία «απλώνονται» σ...

Διαβάστε την συνέχεια