Στη Μεσόγειο εύκολα ο Ερντογάν θα μπορούσε να δημιουργήσει κρίση για να εξυπηρετήσει τη Ρωσία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-IiTH4ozZ2xj-1JgJbKBsUWp_vCj3aL2kZtzQJpDTgA_7QkQWy13mMVmLf7381JaKuI4PY2UX-oiLTFUSSPRnYmBFxAQrhhwa6zpACbtqOzNAjPMID6DKuBfBaQIMz6tfP4OMg0j8l7M/s1600/erdogan-polh-turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-IiTH4ozZ2xj-1JgJbKBsUWp_vCj3aL2kZtzQJpDTgA_7QkQWy13mMVmLf7381JaKuI4PY2UX-oiLTFUSSPRnYmBFxAQrhhwa6zpACbtqOzNAjPMID6DKuBfBaQIMz6tfP4OMg0j8l7M/s640/erdogan-polh-turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ </b><br /> Η υπόθεση της αγοράς των ρωσικών S-400 από την Τουρκία, και η όλη και πιο στενή σχέση και εξάρτηση του Ταγίπ Ερντογάν από τη Ρωσία, εκτροχιάζουν ξανά τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, που είχαν κάπως βελτιωθεί μετά την απελευθέρωση του Πάστορα, Άντριου Μπράνσον, καθώς γίνονται γνωστές λεπτομέρειες, που πιστεύεται ότι θα οδηγήσουν τον Τούρκο πρόεδρο σε βεβιασμένες αποφάσεις. <br /> <br /> Η ενημέρωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι δόθηκε στην Τουρκία ως ύστατη επιλογή το αντιαεροπορικό σύστημα μεγάλου βεληνεκούς «Πάτριοτ», για να ακυρώσει την παραγγελία των S-400, και η ομολογία του προέδρου της Τουρκίας ότι οι Αμερικανοί απαγόρευσαν ρητά κάθε τουρκική παρουσία στην κυπριακή ΑΟΖ, και ειδικά στο οικόπεδο 10, είναι πράξεις και κινήσεις που τον εκνευρίζουν και τον βγάζουν εκτός εαυτού. <br /> Η αμερικανική κυβέρνηση έθεσε στη συζήτηση και μία άλλη παράμετρο, η οποία αναμένεται να εισαχθεί σε ένα νέο σχέδιο νόμου στο Κογκρέσο και θα αφορά τα μαχητικά αεροπλάνα F-35. Η Ουάσιγκτον ενημέρωσε μέσω του υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, τον ίδιο τον κ. Ερντογάν, όταν τον επισκέφθηκε στο γραφείο του τον περασμένο μήνα για να συζητήσουν τη δολοφονία του Τζαμάλ Κασόγκι, ότι τα F-35, δεν πρόκειται να βρεθούν ποτέ στην ίδια χώρα με τους ρωσικούς S-400. <br /> <br /> Μερικοί εκ των Αμερικανών γραφειοκρατών, πάντως, έχουν αντιληφθεί ότι ο Ερντογάν δεν νοιώθει ότι βρίσκεται ενώπιον κάποιου διλήμματος και φαίνεται να έχουν χωνέψει ότι θα προχωρήσει με την εγκατάσταση των S-400, μία πράξη που θα οδηγήσει στην απόλυτη ρήξη με την Αμερική. Βέβαια, εντοπίζει κανείς και άλλους γραφειοκράτες που ακόμα ζουν στα όνειρά τους, ότι η Τουρκία θα επιστρέψει στην αμερικανική «αγκαλιά» και όλα θα είναι όμορφα και ωραία όπως την παλιά καλή εποχή. <br /> Οι σοβαροί αναλυτές στην Ουάσιγκτον, που παρακολουθούν μέσα από «δεξαμενές σκέψης» την Τουρκία και την πορεία του προέδρου της, πιστεύουν ότι οι σχέσεις είναι ανύπαρκτες. Είναι δε τόσο επιθετικοί υπέρ της άποψης τους, που πείθουν και αξιωματούχους της κυβέρνησης του κ. Τραμπ. <br /> <br /> Οι λίγοι -έναντι αμοιβής- υποστηρικτές της Τουρκίας, που απέμειναν στην Ουάσιγκτον, κατηγορούν τον πρωθυπουργό του Ισραήλ ότι σχεδίασε τη ρήξη στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Αυτό δεν είναι αλήθεια, διότι ήταν επιλογή του κ. Ερντογάν να αλλάξει πορεία η Τουρκία. Καταγράφηκε μία κουβέντα που φέρεται να είπε στον πρώην αντιπρόεδρο Τζόζεφ Μπάιντεν, το 2016, ότι οι ηγέτες της Ρωσίας και του Ιράν τον αντιμετωπίζουν ως ίσο προς ίσους, και ότι αντίθετα, η Αμερική θεωρεί δεδομένη την Τουρκία και τον ίδιο μονίμως υποχρεωμένο στην Ουάσιγκτον. Και στο σημείο αυτό η αλήθεια είναι διαφορετική. Διότι η πατρίδα του κ. Ερντογάν αντιμετώπιζε τις ΗΠΑ ως «αγελάδα που την άρμεγε». <br /> <br /> Στα γραφεία που ασχολούνται με την Ελλάδα και την Κύπρο επικρατεί «πυρετός», καθώς οι γραφειοκράτες ασχολούνται με την προετοιμασία του στρατηγικού διαλόγου με την Αθήνα και την παρακολούθηση της γεώτρησης στην κυπριακή ΑΟΖ. Άκουσα μία κουβέντα από συνομιλητή των αξιωματούχων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που είναι εντυπωσιακή. Είπε ότι εάν βρεθεί αρκετό και ποιοτικό φυσικό αέριο στο οικόπεδο 10, η Αμερική θα επιτύχει μία δεύτερη ήττα επί της Ρωσίας, μετά τα Βαλκάνια, αυτή τη φορά στην ανατολική Μεσόγειο. <br /> Άρα, θα ακολουθήσει η επένδυση για την κατασκευή του LNG της Exxon Mobil στην Κύπρο, η οποία θα εκτοξεύσει την οικονομία όχι μόνο στο νησί αλλά και στην περιοχή. Όταν βρέθηκε στην Ουάσιγκτον ο υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης, προσκεκλημένος του ομολόγου του, Μάικ Πομπέο, μία από τις πρώτες κουβέντες που άκουσε ήταν για τα νέα σχέδια του αμερικανικού ενεργειακού κολοσσού. <br /> <br /> Οι Αμερικανοί αντιμετωπίζουν τον στρατηγικό διάλογο με την Ελλάδα με μεγάλη σοβαρότητα και θα παρουσιάσουν την καλύτερη ομάδα τους στη συνάντηση της 13ης Δεκεμβρίου. Επικεφαλής θα είναι ο αρχηγός της αμερικανικής διπλωματίας, ενώ η Αθήνα θα στείλει τον αναπληρωτή υπουργό κ. Κατρούγκαλο, που έχει μηδενική εμπειρία για θέματα στρατηγικής. <br /> <br /> Οι Αμερικανοί προτιμούσαν να συμμετέχει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και ήταν έτοιμοι να του προσφέρουν και συνάντηση με τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς, ο οποίος του «χρωστά», διότι πρόσφερε ως δώρο στην Αμερική τη Συμφωνία των Πρεσπών. Πληροφορίες που έχουμε αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας θα είναι ένας εκ των ξένων ηγετών που θα περάσει ξανά το κατώφλι του Λευκού Οίκου, το πρώτο εξάμηνο του 2019. <br /> <br /> Η Ελλάδα και η Κύπρος, από κοινού με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, αποτελούν τους πιο σημαντικούς συμμάχους της Αμερικής στην περιοχή. Σε αυτές τις χώρες θα βασιστεί στην περίπτωση που ο Ερντογάν εγκαταλείψει επίσημα τη Δύση. Όπως έγραψε ο αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν, η ανατολική Μεσόγειος γίνεται όλο και περισσότερο πιο επικίνδυνη, και γι’ αυτό δεν ευθύνονται οι συνήθεις ύποπτοι -η Ρωσία, η Συρία και το Ιράν- αλλά η Τουρκία. Η οποία για να εξυπηρετήσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν θα μπορούσε να προκαλέσει μία από τις μεγαλύτερες πολεμικές κρίσεις στην περιοχή, καταφέρνοντας ένα ισχυρό πλήγμα στην ενότητα της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, και εμπλέκοντας το Ισραήλ.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στη Μεσόγειο εύκολα ο Ερντογάν θα μπορούσε να δημιουργήσει κρίση για να εξυπηρετήσει τη Ρωσία

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Η υπόθεση της αγοράς των ρωσικών S-400 από την Τουρκία, και η όλη και πιο στενή σχέση και εξάρτηση του Ταγίπ Ερντογ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα παραμύθια του Ερντογάν για το φυσικό αέριο, το δώρο του Κατάρ και ο τρόμος της Exxon

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2BxwpLqwaGV_OmYdB3W4ythRayReSFNL92VKuyxTXK_k_U2Ep4EAr2IGd6vRY8Eg0cRT8kLx2USt8F9FE2dvc_bmZrrANIcaLJOcoyb1keAaklqg9ir5k8HMOm3aP9Nq40ckKavlk-WE/s1600/erdogan_afisa.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2BxwpLqwaGV_OmYdB3W4ythRayReSFNL92VKuyxTXK_k_U2Ep4EAr2IGd6vRY8Eg0cRT8kLx2USt8F9FE2dvc_bmZrrANIcaLJOcoyb1keAaklqg9ir5k8HMOm3aP9Nq40ckKavlk-WE/s640/erdogan_afisa.png" width="640" /></a></div> <br /> Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ <br /> Δεν ωφέλησαν οι απειλές της Τουρκίας. Η Exxon Mobil άρχισε γεωτρήσεις στην θάλασσα. Μήπως είναι εύκολο να κάνεις κάτι εναντίον αυτής της εταιρείας που είναι παγκόσμιος κολοσσός; Ειδικά άμα πίσω της υπάρχει κοτζάμ Αμερική. Είναι εύκολο; Η Exxon Mobil βρίσκεται στην πρώτη θέση της κατάταξης των 500 μεγαλύτερων εταιρειών του κόσμου της εφημερίδας Financial Times. <br /> <br /> Η Τουρκία λέει παραμύθια μετά την έναρξη της γεώτρησης, όπως έκανε και πριν αρχίσει. Αλλά σε αυτά τα παραμύθια δεν λέει κουβέντα για το Κατάρ. Όμως, το Κατάρ είναι συνέταιρος της Exxon Mobil. Αλλά δεν μπορεί να πει κάτι για το Κατάρ. Και δεν λέει. Διότι από το Κατάρ ρέουν χρήματα προς την Τουρκία. Δισεκατομμύρια δολάρια. Μόλις η τουρκική λίρα άρχισε να υποτιμάται έναντι του δολαρίου, το Κατάρ ήταν αυτό που έτρεξε πρώτο να την βοηθήσει. Έδωσε στην Τουρκία 15 δισεκατομμύρια δολάρια. <br /> Επιπλέον, ο Σεΐχης του Κατάρ δώρισε ένα αεροπλάνο αξίας 400 εκατομμυρίων δολαρίων στον Ταγγίπ Έρντογαν. Ε, μετά από αυτές τις ευεργεσίες είναι εύκολο να πει κουβέντα για το Κατάρ; Το Κατάρ είναι ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος προστάτης του Ισλαμικού Κράτους στην Συρία. Έχουν συμμαχία και πάνω σε αυτό το θέμα με τον Έρντογαν. <br /> <br /> Έχω να πω το εξής: Αυτό το γεγονός μας δείχνει άλλη μια φορά ότι η Τουρκία δεν μπορεί να κάνει τίποτα πουθενά ενόσω δεν ανάβει το πράσινο φως η Αμερική. Προχωρά όταν της πει προχώρα η Αμερική και σταματά όταν της πει σταμάτα. Αν μπορεί να συνεχίζει την κατοχή και εισβολή στην Κύπρο για 44 χρόνια, τι νομίζετε; Είναι και αυτό χάρις στην Αμερική. Επειδή κάνει τα στραβά μάτια η Αμερική. <br /> <br /> Αλλιώς μήπως θα μπορούσε να κρατήσει περισσότερο τα στρατεύματά της εδώ, αν της έλεγε «φύγε από το νησί»; Ή αν της πει δώσε πίσω το Βαρώσι στους ιδιοκτήτες του. Θα μπορεί να το αρνηθεί; Άλλωστε το είχε παραδεχθεί κάποτε και ο Έρντογαν. Είχε πει: «Αν η Αμερική μας πει φύγετε από την Κύπρο, θα φύγουμε θέλοντας και μη»! Αυτό είχε πει επί λέξει. Θέλοντας και μη. <br /> Νομίζετε ότι ιδρύθηκε χωρίς την έγκριση της Αμερικής η ”ΤΔΒΚ” το 1983; Αν δεν το ενέκρινε η Αμερική, μήπως θα μπορούσε να ιδρυθεί; Ο ηγέτης της φασιστικής χούντας στην Τουρκία Κενάν Εβρέν μήπως θα μπορούσε να το κάνει αυτό χωρίς να ρωτήσει την Αμερική και να πάρει την έγκρισή της; Η Αμερική είχε αγαπήσει πολύ τον Κενάν Εβρέν, ο οποίος έκανε ένα φασιστικό πραξικόπημα στις 12 Σεπτεμβρίου 1980 εξασφαλίζοντας την στήριξή της για να συνθλίψει τους αριστερούς. <br /> <br /> Όταν πραγματοποιήθηκε το πραξικόπημα, ο Αμερικανός διπλωμάτης που μετέφερε την είδηση στον Paul Henze, Επικεφαλής του Γραφείου της CIA στην Τουρκία, είχε πει “Our boys have done it”. Δηλαδή «τα παιδιά μας τα κατάφεραν». Όταν θα ανακηρυσσόταν η ”ΤΔΒΚ” στην Κύπρο, ο Κενάν Εβρέν είχε πει τα εξής στον ειδικό αντιπρόσωπο των ΗΠΑ που τον επισκέφθηκε τον Νοέμβριο του 1983: <br /> «Μήπως ξέρετε άραγε την εσωτερική κατάσταση εντός των Τουρκοκυπρίων; Οι κομμουνιστές αποκτούν δύναμη καθημερινά. Σήμερα διαθέτει την πλειοψηφία στην βουλή ο Ραούφ Ντενκτάς, αλλά με μόνο μία έδρα. Σε περίπτωση που συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, υπολογίζω ότι στις πρώτες εκλογές που θα διεξαχθούν θα πάρει την εξουσία η αριστερά. Ούτως ή άλλως υπάρχουν κομουνιστές στην ελληνοκυπριακή πλευρά. Υπάρχει μια κομμουνιστική ομάδα και στην τουρκοκυπριακή πλευρά. Σε περίπτωση που ενωθούν, θα δημιουργηθεί μια κατάσταση όπως την επιθυμεί η Σοβιετική Ένωση στην Μεσόγειο. Άραγε αυτό επιθυμούν οι Αμερικανοί φίλοι μας;» <br /> <br /> Ο Κενάν Εβρέν τα διηγείται αυτά στα απομνημονεύματά του. <br /> <br /> Όλοι εκτός από εμάς ήξεραν ότι είναι παραμύθια οι απειλές της Τουρκίας κατά των γεωτρήσεων της Exxon Mobil στην Μεσόγειο. Μόνο οι δικοί μας πατριδοκάπηλοι στην Κύπρο δεν το ήξεραν και έλεγαν και αυτοί μπούρδες μαζί με τον Έρντογαν και τον Τσαβούσογλου. Τι δηλώσεις γίνονται τώρα; Μόλις κατάλαβαν ότι δεν θα μπορέσουν να σταματήσουν τις γεωτρήσεις της Exxon Mobil, αυτή την φορά άρχισαν να λένε ότι θα διενεργήσουν και οι ίδιοι έρευνες στην υφαλοκρηπίδα της ”ΤΔΒΚ;;. <br /> Δεν υπάρχει κάτι που λέγεται υφαλοκρηπίδα της ”ΤΔΒΚ”. Διότι ουσιαστικά δεν υπάρχει ”ΤΔΒΚ”. Αφού η ”ΤΔΒΚ” είναι ένα πειρατικό κράτος, δεν έχει εξουσία να συνάπτει διεθνείς συμφωνίες. Αλλά παρά ταύτα μπορεί να συνάπτει τέτοιες συμφωνίες με την Τουρκία και απαιτεί να θεωρούνται έγκυρες! Η Τουρκία είχε διεξάγει και προηγουμένως έρευνες για φυσικό αέριο εδώ. Όχι μόνο στην θάλασσα αλλά και στην ξηρά. Αλλά δεν υπήρξε κανένα απολύτως αποτέλεσμα. <br /> <br /> Έχουν και οι Τουρκοκύπριοι μερίδιο βεβαίως στο φυσικό αέριο που θα βρεθεί στην Μεσόγειο, αλλά η Τουρκία δεν έχει μερίδιο. Η Τουρκία επιδιώκει να αποσπάσει μερίδιο από αυτό μέσω των Τουρκοκυπρίων. Δήθεν υπερασπίζεται και προστατεύει τα δικά μας δικαιώματα. Η ελληνοκυπριακή πλευρά ουδέποτε αρνήθηκε ότι έχουμε και εμείς δικαιώματα. <br /> «Θα βάλω σε μιαν άκρη το μερίδιό σας και θα σας το δώσω μόλις υπάρξει λύση», λέει. Όμως, η τουρκική πλευρά που η ίδια δεν δίνει απολύτως τίποτα πριν την λύση, θέλει αυτό το μερίδιο πριν την λύση. Μάλιστα προχωράει και λίγο πιο πολύ απαιτώντας να σταματήσουν αυτές οι γεωτρήσεις μέχρι την λύση. <br /> <br /> Δεν δίνει το Βαρώσι πριν την λύση. Δεν σταματά την ανέγερση νέων οικοδομών πάνω στα ελληνοκυπριακά εδάφη. Δεν εμποδίζει την ροή πληθυσμού από την Τουρκία στο νησί. Λέει ότι «δεν μπορούμε να περιμένουμε και να σταματήσουμε την ζωή μέχρι να υπάρξει λύση». Αλλά η ίδια θέλει φυσικό αέριο πριν την λύση! Πότε άραγε θα καταλάβουν οι Τουρκοκύπριοι ότι και σε αυτό το ζήτημα είναι όμηροι και θύματα της Τουρκίας;<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα παραμύθια του Ερντογάν για το φυσικό αέριο, το δώρο του Κατάρ και ο τρόμος της Exxon

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Δεν ωφέλησαν οι απειλές της Τουρκίας. Η Exxon Mobil άρχισε γεωτρήσεις στην θάλασσα. Μήπως είναι εύκολο να κάνεις κάτι ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ υλοποιούν το σχέδιο «Metal Storm» – Έτσι θα «στραγγαλίσουν» την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj06tM-_tkTihZs0ZIRSOMVtv679giwtfaY4noBzJ_2L022dgLCOMYZh-67D7pmtBgSGQpaCv2rUGw-kcFgL-VmHf9QltioHC-gJ-eQejy1i4lxpf144jDIm6pkUxMb3t9Av7LG7K7DReU/s1600/elikopteroforo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="768" data-original-width="1200" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj06tM-_tkTihZs0ZIRSOMVtv679giwtfaY4noBzJ_2L022dgLCOMYZh-67D7pmtBgSGQpaCv2rUGw-kcFgL-VmHf9QltioHC-gJ-eQejy1i4lxpf144jDIm6pkUxMb3t9Av7LG7K7DReU/s640/elikopteroforo.jpg" width="640" /></a></div> <h3 style="text-align: center;"> <span style="font-weight: normal;">Αμερικανικό think tank: «Έρχεται αναβάθμιση Ελλάδας-Κύπρου»</span></h3> Οι ΗΠΑ είναι έξαλλοι οι Τούρκοι με το αμερικανικό Πεντάγωνο, θεωρώντας ότι στοχεύει δυναμικά να αλλάξει τον χάρτη της περιοχής της ΝΑ Μεσογείου, δημιουργώντας έναν «αμερικανικό άξονα» που θα εκτείνεται από την Ουγγαρία μέχρι τον Περσικό κόλπο.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ είχαν δημοσιεύσει εδώ και ένα χρόνο την ετήσια έκθεση τους για την Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας (NSS), η οποία χαρακτήριζε την Κίνα και τη Ρωσία ως ανταγωνιστές, ενώ η Τουρκία δεν αναφέρονταν στην μελέτη ούτε ως «αντίπαλος» ούτε ως σύμμαχος και αυτό είχε προκαλέσει «έκρηξη» στην Άγκυρα σύμφωνα και με τον τουρκικό τύπο . <br /> <br /> Όλα έχουν αλλάξει στις σχέσεις Τουρκίας και ΗΠΑ, σύμφωνα με αμερικανικά γεωπολιτικά ινστιτούτα και σήμερα το Council of Foreign Relations, που έχει στενές σχέσεις με τον Λ. Οίκο, προχωράει σε ανάλυση-φωτιά και προειδοποιεί την Άγκυρα.<br /> <br /> Η μελέτη των 68 σελίδων, η οποία κυκλοφόρησε από τον αμερικανικό τύπο, ανέφερε την Σαουδική Αραβία και την Αίγυπτο μεταξύ των «φιλικών-συμμάχων» χωρών, όπως φυσικά και την Ελλάδα η θέση της οποίας αναβαθμίστηκε κατακόρυφα . <br /> <br /> Η απουσία όμως οποιασδήποτε μνείας της Τουρκίας από τις ΗΠΑ στην έκθεση, παρά τις επανειλημμένες αντιρρήσεις της Άγκυρας για παραβίαση της συμφωνίας για την Συρία και το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK) και οι συνεχείς προσπάθειές των ΗΠΑ να περικυκλώσουν το τουρκικό έδαφος με αύξηση του αριθμού των αμερικανικών στρατευμάτων στην περιοχή από 40.000 σε μόλις λίγους μήνες σε 65.000, έχει «σημάνει» εδώ και πολλούς μήνες κόκκινο» στο Σαράι του Ερντογάν. <br /> <br /> Η κρίση που βλέπουμε σήμερα ανάμεσα στις δύο χώρες δεν ξεκίνησε όπως νομίζουν πολλοί την περίοδο διακυβέρνησης από τον Ερντογάν, αλλά από την εποχή της μεγάλης επιχείρησης « Καταιγίδα της Ερήμου». <br /> <br /> Η αμερικανική ηγεσία ήθελε την εξόντωση του Σαντάμ για να αποκοπούν οι Κούρδοι από το ιρακινό κράτος ενόψει του σχεδίου που αφορά την δημιουργία του Κουρδιστάν. <br /> <br /> Την εποχή που ανήλθε στην εξουσία ο νυν Τούρκος πρόεδρος είχε κυκλοφορήσει ένα μπεστ σέλερ στην Τουρκία με τίτλο «Metal Storm», το οποίο περιέγραφε την στρατιωτική παρέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά της Τουρκίας με στόχο την ανεξαρτησία του Κουρδιστάν.<br /> <br /> Έτσι σήμερα βλέπουμε αργά-αργά την υλοποίηση αυτού του σχεδίου που θα καταλήξει στην υλοποίηση του κατά του σημερινού κράτους της Τουρκίας και των υπέρμετρων φιλοδοξιών για την αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. <br /> <br /> Την ίδια στιγμή οι σχέσεις ΗΠΑ-Κύπρου-Ελλάδας όπως αναφέρονται σε ανάλυση του ινστιτούτου Council of Foreign Relations με τίτλο «Ούτε φίλος ούτε Εχθρός-Το μέλλον των Αμερικανοτουρκικών σχέσεων», τοποθετεί για ευνόητους λόγους την Άγκυρα σε καθεστώς «ουδέτερο» ως προς την Δύση και αυτό μας λέει πολλά. <br /> <br /> «Οι ΗΠΑ θα πρέπει να ανακόψουν τις συνεχιζόμενες αλλαγές στις σχέσεις με την Τουρκία και να διαπραγματευτούν συμφωνίες για τη δημιουργία ή τη βελτίωση της αμερικανικής πρόσβασης σε βάσεις στην Κύπρο, την Ελλάδα, την Ιορδανία, τη Ρουμανία και ενδεχομένως το Ιράκ. Οι Έλληνες και οι Ρουμάνοι έχουν ήδη φιλοξενήσει αμερικανικές δυνάμεις και πιθανότατα χαιρετίζουν την επέκταση των στρατιωτικών σχέσεων με τις Ηνωμένες Πολιτείες». <br /> <br /> Η Κύπρος ήδη φιλοξενεί μια απόσπαση της 9ης Reconnaissance Wing της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (για τα κατασκοπευτικά U2) στο νησί και ψάχνει για τρόπους βελτίωσης της γεωστρατηγικής της χρησιμότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες». <br /> <br /> «Η Τουρκία είναι και θα συνεχίσει να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά δεν είναι εταίρος της συμμαχίας. Η Άγκυρα συνδέεται με την Ευρώπη μέσω εμπορικών ροών, επενδύσεων και χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, αλλά δεν επιθυμεί να αποτελέσει μέρος της Δύσης, όπως ορίζεται από φιλελεύθερους κανόνες, αρχές και ιδανικά. Οι δεσμοί του Ψυχρού Πολέμου έχουν αποδυναμωθεί εδώ και πολύ καιρό και η Τουρκία επιδιώκει να διαδραματίσει τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης με δική της ευθύνη, με ελάχιστη εκτίμηση για τους στόχους ή τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Αυτό είναι δικαίωμα της Τουρκίας και ακριβώς γι’ αυτό οι νομοθέτες των ΗΠΑ πρέπει να βάλουν στην άκρη τη μυθολογία του παρελθόντος και να επανεκτιμήσουν τη σχέση της Ουάσιγκτον με την Άγκυρα». <br /> <br /> «Στο μέλλον, η πολιτική των ΗΠΑ πρέπει να βασίζεται στο γεγονός ότι η Τουρκία δεν είναι φίλος των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά δεν θα είναι και εχθρός. Η Ουάσινγκτον μπορεί να συνεργαστεί με την Άγκυρα, όπου παραμένει εφικτό, να συνεργάζεται με τους Τούρκους όπου είναι απαραίτητο και να εργάζεται εναντίον τους όπου πρέπει», καταλήγει το αμερικανικό ινστιτούτο. <br /> <br /> Πρέπει να κατανοήσουμε ότι υπερδυνάμεις όπως οι ΗΠΑ, δεν αφήνουν να επιβιώσουν «ουδέτεροι» σύμμαχοι και για αυτό και θα δράσουν με γνώμονα τα γεωπολιτικά και ενεργειακά συμφέροντα τους στην Α.Μεσόγειο τα οποία είναι τεράστια και άπτονται με την οικονομική επιβίωση τους . <br /> <br /> Η χθεσινή παρουσία άλλωστε του αεροπλανοφόρου USS H.TRUMAN και της ομάδας μάχης του στην περιοχή μας, τα αμερικανικά ραντάρ στην Β.Συρία και η συσσώρευση αμερικανικών δυνάμεων γύρω από την Τουρκία , έχει ως μοναδικό στόχο την επίτευξη του σχεδίου που περιέγραφε το μπέστ σέλερ στην Τουρκία με τίτλο «Metal Storm».<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι ΗΠΑ υλοποιούν το σχέδιο «Metal Storm» – Έτσι θα «στραγγαλίσουν» την Τουρκία

Αμερικανικό think tank: «Έρχεται αναβάθμιση Ελλάδας-Κύπρου» Οι ΗΠΑ είναι έξαλλοι οι Τούρκοι με το αμερικανικό Πεντάγωνο, θεωρώντας ότι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η απόσχιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmkHQkzo2PBn8z2M7dPf4bpW5Mq58fcdOWL09B-uCi5uAFU5zyhV1XH6ELCeNkeyI3E7Sor5_z1ZESql3d8J_qge_5HEZd4nD9omFrYzz-BwnMctyDh100dTedIKJjmy9KpeTIRKE5wvw/s1600/brexit.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="428" data-original-width="640" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmkHQkzo2PBn8z2M7dPf4bpW5Mq58fcdOWL09B-uCi5uAFU5zyhV1XH6ELCeNkeyI3E7Sor5_z1ZESql3d8J_qge_5HEZd4nD9omFrYzz-BwnMctyDh100dTedIKJjmy9KpeTIRKE5wvw/s640/brexit.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br /> Για τον Τιερί Μεϊσάν, ο τρόπος με τον οποίο η Γερμανία και η Γαλλία αρνούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο το δικαίωμα να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει ότι η τελευταία δεν είναι απλώς ένας ζυγός. Μαρτυρεί επίσης ότι οι Ευρωπαίοι εξακολουθούν να είναι τόσο αδιάφοροι με τους γείτονές τους, όσο ήταν κατά τους δύο παγκόσμιους πολέμους. Προφανώς, έχασαν κατά νου ότι η διακυβέρνηση δεν είναι απλά να υπερασπιστείς τα συμφέροντα της χώρας σου βραχυπρόθεσμα, είναι επίσης να σκεφτείς μακροπρόθεσμα και να αποτρέψεις τις συγκρούσεις με τους γείτονές σου.<br /> <br /> <b>Δίκτυο Βολταίρος </b>| 19 Νοεμβρίου 2018<br /> <br /> Οι λαοί μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν φαίνονται να συνειδητοποιήσουν τα σύννεφα που συσσωρεύονται πάνω από τα κεφάλια τους. Έχουν εντοπίσει τα σοβαρά προβλήματα της ΕΕ, αλλά τα αντιμετωπίζουν επιπόλαια και δεν καταλαβαίνουν το τι διακυβεύεται με τη βρετανική απόσχιση, το Μπρέξιτ. <br /> Βυθίζονται αργά σε μια κρίση που μπορεί να μην έχει άλλη εναλλακτική λύση παρά τη βία.<br /> <br /> Η προέλευση του προβλήματος<br /> <br /> Στη διάρκεια της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, τα μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας συμφώνησαν να συμμορφωθούν με τις αποφάσεις των ΗΠΑ και να ενσωματώσουν τα Κράτη της Κεντρικής Ευρώπης, παρότι τα τελευταία δεν τηρούσαν καθόλου τα λογικά κριτήρια προσχώρησης. Με αυτή την ορμή, ενέκριναν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, η οποία μετατόπισε το ευρωπαϊκό σχέδιο οικονομικού συντονισμού των ευρωπαϊκών κρατών σε ένα υπερεθνικό κράτος. Επρόκειτο να δημιουργηθεί ένα τεράστιο πολιτικό μπλοκ, το οποίο, υπό τη στρατιωτική προστασία των Ηνωμένων Πολιτειών, θα το έφερνε στο δρόμο προς την ευημερία.<br /> <br /> Αυτό το υπερ-κράτος δεν έχει τίποτα το δημοκρατικό. Διοικείται από ένα σώμα ανωτέρων υπαλλήλων, την Επιτροπή, τα μέλη των οποίων διορίζονται ένα προς ένα από τον κάθε αρχηγό κράτους ή κυβέρνησης. Ποτέ στην ιστορία δεν λειτουργεί μια αυτοκρατορία με αυτόν τον τρόπο. Πολύ σύντομα, το μοντέλο ισοτιμίας της Επιτροπής γέννησε μια γιγαντιαία ισομερής γραφειοκρατία, στην οποία ορισμένα κράτη είναι «πιο ίσα από άλλα».<br /> <br /> Το υπερεθνικό σχέδιο αποδείχτηκε ακατάλληλο για τον μονοπολικό κόσμο. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα προερχόταν από την πολιτική πλευρά του σχεδίου Marshall, του οποίου το ΝΑΤΟ ήταν η στρατιωτική πλευρά. <br /> Οι δυτικοευρωπαϊκές αστικές τάξεις, που ανησυχούσαν για το σοβιετικό μοντέλο, το είχαν υποστηρίξει από του συνέδριου που συγκεντρώθηκε από τον Winston Churchill στη Χάγη το 1948. Δεν είχαν κανένα συμφέρον πλέον να συνεχίσουν αυτή τη πορεία μετά την εξαφάνιση της ΕΣΣΔ. <br /> Τα πρώην κράτη του Συμφώνου της Βαρσοβίας δίσταζαν να ενταχθούν στην Ένωση ή να συμμαχήσουν άμεσα με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Για παράδειγμα, η Πολωνία αγόρασε αμερικανικά αεροπλάνα που χρησιμοποίησε στο Ιράκ με τα κεφάλαια που της παρείχε η ΕΕ για τον εκσυγχρονισμό της γεωργίας της.<br /> <br /> Εκτός από τη δημιουργία αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας, η Συνθήκη του Μάαστριχτ δημιούργησε μοναδικά νόμισμα και εξωτερική πολιτική. Όλα τα κράτη μέλη έπρεπε να υιοθετήσουν το ευρώ αμέσως μόλις τους το επέτρεπε η εθνική τους οικονομία. Μόνο η Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, που οσφρανθήκαν τα προβλήματα που θα προκαλούνταν, έμειναν στην άκρη. Η εξωτερική πολιτική φαινόταν αυτονόητη σε έναν κόσμο που είχε γίνει μονοπολικό και κυριαρχημένο από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> <br /> Δεδομένων των διαφορών στη ζώνη του ευρώ, τα μικρά κράτη θα πέσουν θύματα του μεγαλύτερου, της Γερμανίας. Το ενιαίο νόμισμα, το οποίο, κατά την εισαγωγή του, προσαρμόστηκε στο δολάριο, μετατράπηκε σταδιακά σε μια διεθνοποιημένη εκδοχή του γερμανικού μάρκου. Ανίκανες να ανταγωνιστούν, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα και η Ισπανία χαρακτηρίστηκαν συμβολικά ως PIGS ("χοίροι") από τους επενδυτές. Ενώ το Βερολίνο λεηλατούσε τις οικονομίες τους, πρότεινε στην Αθήνα να αποκαταστήσει την δικιά της αν παραχωρούσε μέρος της επικράτειάς του.<br /> <br /> Αποδείχθηκε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ επιδίωκε τη συνολική οικονομική της ανάπτυξη, ξεπεράστηκε από άλλα κράτη, των οποίων η οικονομική ανάπτυξη ήταν πολλαπλάσια πιο γρήγορη. Η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ ήταν ένα πλεονέκτημα για τα πρώην μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας, είχε γίνει πλήγμα για τους Δυτικοευρωπαίους.<br /> <br /> Μαθαίνοντας από αυτή την αποτυχία, το Ηνωμένο Βασίλειο αποφάσισε να αποσυρθεί από αυτό το υπερ-κράτος (Μπρέξιτ) για να ενώσει τις δυνάμεις του με τους ιστορικούς του εταίρους της Κοινοπολιτείας και, ει δυνατόν, με την Κίνα. Η Επιτροπή φοβήθηκε ότι το βρετανικό παράδειγμα θα ανοίξει το δρόμο για περαιτέρω ανακλήσεις, τη διατήρηση της κοινής αγοράς αλλά στο τέλος της Ένωσης. Ως εκ τούτου, αποφάσισε να θέσει αποτρεπτικούς όρους αποχώρησης.<br /> <br /> Τα εσωτερικά προβλήματα του Ηνωμένου Βασιλείου<br /> <br /> Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπηρετώντας τα συμφέροντα των πλουσίων ενάντια στους φτωχούς, οι Βρετανοί αγρότες και εργάτες ψήφισαν για να φύγουν από αυτή, ενώ ο τριτογενής τομέας ήθελε να μείνει εκεί.<br /> <br /> Αν, όπως και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η βρετανική κοινωνία διαθέτει μια υψηλή αστική τάξη που οφείλει τον εμπλουτισμό της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει, σε αντίθεση με τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, μια ισχυρή αριστοκρατία. Η τελευταία διέθετε πριν από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο όλα τα οφέλη που προσφέρει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά επίσης και μια ευημερία, την οποία δεν μπορεί πλέον να ελπίζει από τις Βρυξέλλες. Ως εκ τούτου, η αριστοκρατία ψήφισε υπέρ του Μπρέξιτ εναντίον της υψηλής αστικής τάξης, ανοίγοντας μια κρίση στο κόρφο της άρχουσας τάξης.<br /> <br /> Εντέλει, η επιλογή της Τερέζα Μέι ως πρωθυπουργού υποτίθεται ότι θα διαφύλαγε τα συμφέροντα των μεν και των δε ("Global Britain"). Αλλά τα πράγματα δεν έγιναν καθόλου όπως είχαν προγραμματιστεί. <br /> <br /> · Πρώτον, η κα Μέι απέτυχε να επιτύχει μια προνομιακή συμφωνία με την Κίνα και έχει δυσκολίες με την Κοινοπολιτεία, με την οποία οι δεσμοί έχουν λασκάρει με την πάροδο του χρόνου. <br /> · Δεύτερον, αντιμετωπίζει μια δυσκολία με τις σκωτσέζικη και τις ιρλανδική μειονότητες της, ιδίως επειδή η πλειοψηφία της περιλαμβάνει Ιρλανδούς προτεστάντες που επιμένουν για τα προνόμιά τους. <br /> · Περεταίρω, αντιμετωπίζει την τυφλή αδιαλλαξία του Βερολίνου και των Βρυξελλών. <br /> · Τέλος, πρέπει να αντιμετωπίσει την αμφισβήτηση της "ειδικής σχέσης" που δέσμευε τη χώρα της στις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> <br /> Το πρόβλημα που αποκαλύφθηκε από την εφαρμογή του Μπρέξιτ<br /> <br /> Μετά από ανεπιτυχείς τροποποιήσεις των συνθηκών, το Ηνωμένο Βασίλειο ψήφισε δημοκρατικά υπέρ του Μπρέξιτ στις 23 Ιουνίου 2016. Η υψηλή αστική τάξη, που δεν το πίστευε, προσπάθησε αμέσως να θέσει αυτή την επιλογή υπό αμφισβήτηση. Υπήρξε λόγος για τη διοργάνωση δεύτερου δημοψηφίσματος όπως συνέβη με τη Δανία για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Καθώς αυτό φαινόταν αδύνατο, διακρίνουμε από τότε και στο εξής ένα "σκληρό Μπρέξιτ" (χωρίς νέες συμφωνίες με την ΕΕ) από ένα "μαλακό Μπρέξιτ" (με τη διατήρηση διαφόρων δεσμεύσεων). Ο Τύπος βεβαιώνει ότι το Μπρέξιτ θα είναι μια οικονομική καταστροφή για τους Βρετανούς. Στη πραγματικότητα, οι μελέτες που προηγήθηκαν του δημοψηφίσματος και επομένως σε αυτή τη συζήτηση, δείχνουν ότι τα δύο πρώτα χρόνια της αποχώρησης της Ένωσης θα είναι χρόνια ύφεσης, αλλά ότι το Ηνωμένο Βασίλειο σύντομα θα ξεκινήσει και θα ξεπεράσει την Ένωση. Η αντίθεσή στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος - και κατά συνέπεια στη λαϊκή βούληση - καταφέρνει να καθυστερίσει την εφαρμογή του. Η κοινοποίηση της βρετανικής απόσυρσης δεν υποβλήθηκε από την κυβέρνηση στην Επιτροπή παρά μόνο με καθυστέρηση εννέα μηνών, στις 29 Μαρτίου 2017.<br /> <br /> Στις 14 Νοεμβρίου 2018 – ήτοι δύο χρόνια και τέσσερις μήνες μετά το δημοψήφισμα - η Τερέζα Μέι παραδίδεται και αποδέχεται μια κακή συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ωστόσο, όταν την παρουσιάζει στην κυβέρνησή της, παραιτούνται επτά από τους υπουργούς της, συμπεριλαμβανομένου εκείνου υπεύθυνου για το Μπρέξιτ. Προφανώς αγνοούσε στοιχεία του κείμενου που του απέδωσε η πρωθυπουργός.<br /> <br /> Αυτό το έγγραφο περιλαμβάνει μια διάταξη που είναι εντελώς απαράδεκτη για οποιοδήποτε κυρίαρχο κράτος. Καθιερώνει μια μεταβατική περίοδο, η διάρκεια της οποίας δεν καθορίζεται, κατά την οποία το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα θεωρείται πλέον μέλος της ΕΕ, αλλά θα αναγκαστεί να εφαρμόσει τους κανόνες της, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που θα εγκριθούν σε αυτή τη περίοδο.<br /> <br /> Πίσω από αυτή τη πονηριά κρύβονται η Γερμανία και η Γαλλία.<br /> <br /> Μόλις έγινε γνωστό το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος, η Γερμανία συνειδητοποίησε ότι το Μπρέξιτ θα προκαλούσε πτώση δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από το δικό της ΑΕΠ. Επομένως, η κυβέρνηση Μέρκελ δεν προσπάθησε να προσαρμόσει την οικονομία της, αλλά σαμποτάρισε την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ένωση.<br /> Όσον αφορά τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, εκπροσωπεί την ευρωπαϊκή υψηλή αστική τάξη. Ως εκ τούτου, εναντιώνεται κατά φύση στο Μπρέξιτ.<br /> <br /> Οι άνδρες πίσω από τις πολιτικές<br /> <br /> Η καγκελάριος Μέρκελ μπορούσε να βασιστεί στον πρόεδρο της Ένωσης, τον Πολωνό Ντόναλντ Τουσκ. Ο τελευταίος δεν βρίσκεται σε αυτή τη θέση επειδή ήταν πρώην πρωθυπουργός της χώρας του, αλλά για δύο λόγους: κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η οικογένειά του που ανήκει στην κασούβια μειονότητα έκανε την επιλογή των Ηνωμένων Πολιτειών κατά της Σοβιετικής Ένωσης και, από την άλλη πλευρά, είναι φίλος από της παιδικής ηλικίας της Άνγκελας Μέρκελ.<br /> <br /> Ο Τσούκ ξεκίνησε θέτοντας το ζήτημα της βρετανικής δέσμευσης στα πολυετή προγράμματα που ενέκρινε η Ένωση. Εάν το Λονδίνο επρόκειτο να καταβάλει αυτό που είχε υποσχεθεί να χρηματοδοτήσει, δεν θα μπορούσε να εγκαταλείψει την Ένωση χωρίς να καταβάλει ένα τέλος εξόδου μεταξύ 55 και 60 δισεκατομμυρίων λιρών.<br /> <br /> Ο πρώην Γάλλος Υπουργός και Επίτροπος Μισέλ Μπαρνιέ διορίζεται αρχηγός διαπραγματευτής με το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Μπάρνιέ έχει ήδη έντονους εχθρούς στο Σίτυ το οποίο κακομεταχειρίστηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2008. Επιπλέον, οι βρετανοί επενδυτές ονειρεύονται να διαχειρίζονται τη μετατρεψιμότητα του κινεζικού γιουάν σε ευρώ.<br /> Ο Μπαρνιέ δέχεται ως βοηθός την Γερμανίδα Sabine Weyand. Στην πραγματικότητα είναι αυτή που οδηγεί τις διαπραγματεύσεις με την αποστολή να αποτύχουν.<br /> Ταυτόχρονα, ο άνθρωπος που «έκανε» την καριέρα του Εμμανουέλ Μακρόν, ο πρώην επικεφαλής της Επιθεώρησης του υπουργείου Οικονομικών, Jean-Pierre Jouyet, διορίζεται πρέσβης της Γαλλίας στο Λονδίνο. Ένας φίλος του Μπαρνιέ με τον οποίον χειρίστηκε τη νομισματική κρίση του 2008. Για να εκτροχιάσει το Μπρέξιτ, ο Jouyet βασίζεται στον συντηρητικό ηγέτη της αντιπολίτευσης στην Τερέζα Μέι, τον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων στη Βουλή των Κοινοτήτων, συνταγματάρχη Tom Tugendhat.<br /> Ο Jouyet επιλέγει ως βοηθό στη γαλλική πρεσβεία στο Λονδίνο, την σύζυγο του Tugendhat, την Γαλλίδα Anissia Tugendhat, απόφοιτη της γαλλικής κρατικής σχολής διοίκησης.<br /> <br /> Η κρίση κρυσταλλώνεται κατά τη σύνοδο κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Σάλτσμπουργκ το Σεπτέμβριο του 2018. Η Τερέζα Μέι παρουσιάζει τη συναίνεση την οποία κατάφερε να δημιουργήσει στη χώρα της την οπία πολλοί άλλοι θα έκαναν καλά να πάρουν για παράδειγμα: το σχέδιο της Ντάμα ( να διατηρηθεί μόνο η κοινή αγορά μεταξύ των δύο οντοτήτων, αλλά όχι η ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων, να μη υποκύψει πλέον στην ευρωπαϊκή διοικητική δικαιοσύνη του Λουξεμβούργου). Ο Ντόναλντ Τουσκ το απορρίπτει βίαια.<br /> <br /> Ένα βήμα πίσω είναι απαραίτητο εδώ. Οι συμφωνίες που τερμάτισαν την εξέγερση του ΙΡΑ ενάντια στην αγγλική αποικιοκρατία δεν έλυσαν τα αίτια της σύγκρουσης. Η ειρήνη δημιουργήθηκε μόνο επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση επέτρεψε την κατάργηση των συνόρων μεταξύ των δύο Ιρλανδίων. Ο Τουσκ απαιτεί, για να αποφευχθεί η επιστροφή αυτού του εθνικού απελευθερωτικού πολέμου, η Βόρεια Ιρλανδία να παραμείνει στη Τελωνειακή Ένωση. Αυτό συνεπάγεται τη δημιουργία συνόρων ελεγχόμενων από την Ένωση, κόβοντας το Ηνωμένο Βασίλειο στα δύο, χωρίζοντας τη Βόρειο Ιρλανδία από την υπόλοιπη χώρα.<br /> Κατά τη δεύτερη σύνοδο του Συμβουλίου, μπροστά σε όλους τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, ο Τουσκ έκλεισε την πόρτα στο πρόσωπο της Μάη, αφήνοντάς την μόνη της έξω. Μια δημόσια ταπείνωση που δεν μπορεί να παραμείνει χωρίς συνέπειες.<br /> <br /> Σκέψεις για την απόσχιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης<br /> <br /> Όλη αυτή η μικρή κουζίνα πιστοποιεί την ικανότητα των ευρωπαίων ηγετών για ανταλλαγή. Φαίνονται να σέβονται τους κανόνες της αμεροληψίας και να αποφασίζουν συλλογικά για τον αποκλειστικό σκοπό της εξυπηρέτησης του γενικού συμφέροντος (ακόμη και αν η αντίληψη αυτή αμφισβητείται μόνο από τους Βρετανούς). Στην πραγματικότητα, ορισμένοι υπερασπίζονται τα συμφέροντα της χώρας τους εις βάρος των εταίρων τους και άλλοι εκείνων της κοινωνικής τάξης τους εις βάρος όλων των άλλων. Το χειρότερο είναι φυσικά ο εκβιασμός που ασκείται εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου: να υποτάσσεται στις οικονομικές συνθήκες των Βρυξελλών αλλιώς θα αναζωογονήσουν τον πόλεμο της ανεξαρτησίας της Βόρειας Ιρλανδίας.<br /> <br /> Αυτή η συμπεριφορά δεν μπορεί παρά μόνο να οδηγήσει στην αφύπνιση των ενδοευρωπαϊκών συγκρούσεων που προκάλεσαν τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, συγκρούσεις που η Ένωση έχει κρύψει στην επικράτειά της, αλλά οι οποίες δεν έχουν επιλυθεί και παραμείνουν εκτός της Ένωσης.<br /> <br /> Έχοντας επίγνωση ότι παίζουν με τη φωτιά, ο Εμανουέλ Μακρόν και η Άγκελα Μέρκελ μίλησαν ξαφνικά για τη δημιουργία ενός κοινού ευρωπαϊκού στρατού, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου. Ασφαλώς, αν οι τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις ενωθούν στρατιωτικά, το πρόβλημα θα λυθεί. Αλλά αυτή η συμμαχία είναι αδύνατη επειδή δεν μπορείς να χτίσει έναν στρατό πριν να αποφασίσεις ποιος θα είναι ο ηγέτης.<br /> <br /> Ο αυταρχισμός του υπερεθνικού κράτους έγινε τέτοιος ώστε, κατά τις διαπραγματεύσεις του Μπρέξιτ, δημιούργησε άλλα τρία μέτωπα. Η Επιτροπή έχει κινήσει δύο διαδικασίες επιβολής κυρώσεων κατά της Πολωνίας και της Ουγγαρίας (κατόπιν αιτήματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου), οι οποίες κατηγορούνται για συστημικές παραβιάσεις των αξιών της Ένωσης. διαδικασίες οι οποίες αποσκοπούσαν να τεθούν αυτά τα δύο κράτη στην ίδια κατάσταση που βρίσκεται το Ηνωμένο Βασίλειο κατά τη μεταβατική περίοδο: να υποχρεωθούν να σέβονται τους κανόνες της Ένωσης χωρίς να είναι σε θέση να τους προσδιορίσουν. Περεταίρω, ανυπόφορο από τις συνεχιζόμενες μεταρρυθμίσεις στην Ιταλία που έρχονται σε αντίθεση με την ιδεολογία του, το υπερεθνικό κράτος αρνείται στη Ρώμη το δικαίωμα να διαθέτει ίδιο προϋπολογισμό της για να πραγματοποιήσει τη δική της πολιτική.<br /> <br /> Η κοινή αγορά της Ευρωπαϊκής Κοινότητας είχε επιτρέψει την επιβουλή της ειρήνης στη Δυτική Ευρώπη. Ο διάδοχός της, η Ευρωπαϊκή Ένωση, καταστρέφει αυτή την κληρονομιά και αντιπαραθέτει τα ίδια τα μέλη της το ένα κατά των άλλων.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η απόσχιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Τιερί Μεϊσάν Για τον Τιερί Μεϊσάν, ο τρόπος με τον οποίο η Γερμανία και η Γαλλία αρνούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο το δικαίωμα να εγκαταλεί...

Διαβάστε την συνέχεια

Τελικά αυτός ο ιδιόρρυθμος Τραμπ λέει μεγάλες αλήθειες για το ρόλο των Γερμανών στην Ευρώπη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPsRMxO3UE5M8hXXPkfrb2o2ddJZxrxnEFxw3YdafL0rKxetPi9YISMf-LcR-AE8GmtniOnpblnc9WbfoDj8KPJ8FF80eyB7NJ2oYQAdcNiScJnrSHyg0KeM8efUas_qvGgvpqNl3ktKs/s1600/trump-air-marine.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPsRMxO3UE5M8hXXPkfrb2o2ddJZxrxnEFxw3YdafL0rKxetPi9YISMf-LcR-AE8GmtniOnpblnc9WbfoDj8KPJ8FF80eyB7NJ2oYQAdcNiScJnrSHyg0KeM8efUas_qvGgvpqNl3ktKs/s640/trump-air-marine.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ</b><br /> <div> Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, λέει ο λαός. Ο Ντόναλντ Τράμπ σίγουρα δεν είναι μικρός, φοβούμαι όμως ότι δεν είναι και τρελός, όπως οι απανταχού «Χιλαριστές», απολογητές της παγκοσμιοποίησης και του εθνομηδενισμού θέλουν να τον βγάλουν. Και σε κάθε περίπτωση λέει τα πράγματα με τ΄ονομα τους.<br /> <br />  Η ατάκα που πέταξε στον Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος πριν μερικές μέρες είχε…απονείμει τιμές στον δωσίλογο στρατηγό Πεταίν(τον Γάλλο Τσολάκογλου δηλαδή) ήταν πραγματικά μυθική! Και δείχνει ότι τουλάχιστον αυτός ο Αμερικανός πρόεδρος έχει καταλάβει τον βρώμικο ρόλο του Τέταρτου Γερμανικού Ράιχ στην Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /> <br /> Ο Μακρόν που είναι σαφώς ένας αδίστακτος εντολοδόχος του Βερολίνου και υποφέρει από το σύνδρομο της Στοκχόλμης, όπως και πολλοί Γάλλοι έναντι των Γερμανών, επιχειρεί ανεπιτυχώς να παίξει ρόλο κυματοθραύστη στο αναδυόμενο κίνημα της πατριωτικής δεξιάς που ξεκίνησε από την Αμερική και σήμερα σαρώνει την Ευρώπη.<br /> <br /> Αυτός βγαίνει μπροστά και κατηγορεί τον Σαλβίνι και τους άλλους αντισυστημικούς ηγέτες, ως εστία…εθνικιστικής μόλυνσης στην «Ενωμένη Ευρώπη», την ίδια ώρα που αυτή στενάζει κάτω από την δεσποτική ηγεμονία και το δόγμα οικονομικής υποταγής του(άκρως σωβινιστικού)γερμανικού πολιτικού κατεστημένου.<br /> <br /> Ο Μακρόν υποδύεται τον κήρυκα της πολυπολιτισμικής συνύπαρξης και της «νεοφιλελέ» οικονομικής ασυδοσίας εις βάρος των φτωχότερων ευρωπαικών κρατών που πρέπει να «υπακούνε» στους κανόνες για να γεμίζουν τα γερμανικά κρατικά ταμεία. Είναι ένας πραγματικός κολαούζος της Μέρκελ που παριστάνει τον Ευρωπαίο λιμπεραλιστή, αλλά τον έχουν καταλάβει ακόμη και στην πατρίδα του όπου τα ποσοστά δημοτικότητας του γκρεμίζονται μέρα με τη μέρα.<br /> <br /> Στο πρόσωπο του Τράμπ όμως βρήκε τον μάστορα του. Κι αυτό επειδή προσπάθησε να αμφισβητήσει τις επικρίσεις του Αμερικανού προέδρου για το ότι οι ισχυροί Ευρωπαίοι δεν βάζουν το χέρι στη τσέπη προκειμένου να στηρίξουν το ΝΑΤΟ που πρακτικά δημιουργήθηκε για την δική τους ασφάλεια, έναντι της πάλαι ποτέ σοβιετικής απειλής.<br /> <br />  Ο Μακρόν λοιπόν, προσπαθώντας κατ’ εντολήν των Γερμανών(που δεν θέλουν για ευνόητους λόγους να…καρφώνονται)να αποκρούσει τις κατηγορίες του Τράμπ, άρχισε να…νιαουρίζει διάφορες θεωρίες περί ανάγκης δημιουργίας ανεξάρτητου και ισχυρού «ευρωστρατού» ο οποίος θα θωρακίσει την Ε.Ε. έναντι εξωτερικών εχθρών, της Ρωσίας, της Κίνας, κι άμα λάχει και της ίδιας της Αμερικής.<br /> <br />  Κι ο Τράμπ τον «εκτέλεσε» με ένα τουίτ που έλεγε το εξής αφοπλιστικό:<br /> <br /> «Ο Εμμανουέλ Μακρόν εισηγείται την δημιουργία δικού του στρατού για να προστατέψει την Ευρώπη από τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Όμως την Γερμανία βρήκαν μπροστά τους στους δυο παγκόσμιους πολέμους. Πώς πήγαν τα πράγματα τότε για την Γαλλία; Είχαν αρχίσει να μαθαίνουν γερμανικά στο Παρίσι πριν έρθουν οι Αμερικανοί να τους σώσουν…».<br /> <br /> Ο Μακρόν δεν μπόρεσε να αρθρώσει λέξη και έβαλε την άλλη…ποντικομαμή του «νεοφιλευθερισμού made in Germany», τον γνωστό από τις νουθεσίες του προς την Ελλάδα και τη στήριξη προς το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη, πρώην Βέλγο πρωθυπουργό, Γκύ Φέρχοφσταντ να απαντήσει με φαιδρά φληναφήματα για την γαλλική οικονομική βοήθεια στην αμερικανική επανάσταση του…1776!<br /> <br /> Δεν άργησε όμως να έρθει το δεύτερο δολοφονικό τουίτ του Τράμπ:<br /> <br /> «Το πρόβλημα είναι ότι ο Εμμάνουελ υποφέρει από πολύ χαμηλή δημοτικότητα 26% στη Γαλλία και ένα ποσοστό ανεργίας περίπου 10%. Προσπαθούσε απλώς να πάει τη κουβέντα αλλού. Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει πιο εθνικιστική χώρα από την Γαλλία-πολύ περήφανοι άνθρωποι-δικαίως…».<br /> <br /> Μην σας κάνει εντύπωση που οι απίθανες, όσο και απολαυστικές αυτές ατάκες του Τράμπ, πέρασαν σχεδόν απαρατήρητες από τα περισσότερα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Η ακόμη και επικρίθηκαν ως…απρεπείς! Σκεφτείτε το λίγο και θα βρείτε μόνοι σας την απάντηση.<br /> <br />  Ο Τράμπ ενοχλεί αφάνταστα γιατί αμφισβητεί και ανακατεύει την διεθνή οικονομική και γεωπολιτική τάξη πραγμάτων που έχουν στήσει οι Γερμανοί στην Ευρώπη. Είναι ένας ανορθόδοξος ηγέτης, στο όριο της εκκεντρικότητας, που αγνοεί το πρωτόκολλο της δήθεν «πολιτικής ορθότητας» και λέει αυθόρμητα μεγάλες, μα πολύ μεγάλες αλήθειες.<br /> <br /> Μπορεί και το κάνει γιατί πρώτον είναι επικεφαλής της παγκόσμιας υπερδύναμης και δεν δίνει λογαριασμό στους φιρφιρίκους των Βρυξελλών, κυρίως όμως επειδή έχει μία ενστικτώδη αντίληψη της σημερινής γεωπολιτικής πραγματικότητας, πολύ πιο ανεπτυγμένη από πολλούς προκατόχους του, όπως αυτοί που βομβάρδιζαν την Σερβία για χατήρι των Βόσνιων μουσουλμάνων και των Αλβανών κατσαπλιάδων. Και που συνέδραμαν στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας παίζοντας άθελα τους, ως χρήσιμοι ηλίθιοι το γεωστρατηγικό παιχνίδι του Βερολίνου…<br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τελικά αυτός ο ιδιόρρυθμος Τραμπ λέει μεγάλες αλήθειες για το ρόλο των Γερμανών στην Ευρώπη

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια, λέει ο λαός. Ο Ντόναλντ Τράμπ σίγουρα δεν είναι μικρός, φοβούμαι όμω...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλαγή στρατηγικής για το Κυπριακό: Διεθνής και ευρωπαϊκή νομιμότητα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA_jquB0YVYH-72nJ21Fn92qgMH9IOgUaqEaTHoTBgTZ0otftXfNDQcf1_qaQW7w0rTl7tgD6EirBhEMLxfSmsNu0OROK7rBhpPO4AEsjWT84IoOdkceMbnrQeC0s-My2OiadbxxGubGU/s1600/ellada%252Ckipros%252CEE+FLAG.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="687" data-original-width="960" height="458" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiA_jquB0YVYH-72nJ21Fn92qgMH9IOgUaqEaTHoTBgTZ0otftXfNDQcf1_qaQW7w0rTl7tgD6EirBhEMLxfSmsNu0OROK7rBhpPO4AEsjWT84IoOdkceMbnrQeC0s-My2OiadbxxGubGU/s640/ellada%252Ckipros%252CEE+FLAG.jpg" width="640" /></a></div>    <i>Yannis Behrakis / Reuters</i><br /> <h3> <span style="font-weight: normal;">Επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην βάση της διεθνούς και Ευρωπαϊκής νομιμότητας και το «Διαπραγματευτικό κεκτημένο»</span></h3> <b>Παναγιώτης Ήφαιστος* </b><br /> Εισερχόμενοι στην 3η δεκαετία της Μεταψυχροπολεμικής εποχής πολλά μέτωπα να ανοίγονται Ανατολικά, Βόρεια, Νότια, ενώ οι στρατηγικές εξελίξεις είναι καταιγιστικές και με τρόπο πια που αγγίζει ριζικά και τα μεταπολεμικά στρατηγικά δεδομένα της Ευρώπης. Γι’ αυτό, η σωστή κατανόηση των πολιτικών όψεων του διεθνούς συστήματος, των διεθνών θεσμών και του διεθνούς δικαίου είναι ίσως το κρισιμότερο ζήτημα της Ελλάδας και της Κύπρου.Μια νέα αφετηρία εθνικής στρατηγικής εκπλήρωσης των ιεραρχημένων εθνικών συμφερόντων απαλλαγμένη των ανορθολογισμών της μεταπολιτευτικής περιόδου απαιτεί κρατική ισχύ και συμμαχίες αλλά και αποφάσεις απαλλαγμένες νομικισμού και προσαρμοσμένες στις ιδιομορφίες της σύγχρονης διεθνούς πολιτικής και του στρατηγικού περιβάλλοντος όπως αυτό εξελίσσεται. <br /> <br /> Στην Ελλάδα συχνά, απόρροια κυριαρχίας μιας νομικίστικης θέασης του διεθνούς συστήματος, δίνεται η εντύπωση ότι δεν είναι κατανοητό το γεγονός πως η διακρατική τάξη πραγμάτων καμιά σχέση δεν έχει με την ενδοκρατική τάξη η οποία, διαθέτει συνεκτική κοινωνία. Κάθε ανεξάρτητη κοινωνία είναι ή πρέπει να είναι προικισμένη με κοινωνικοπολιτικό σύστημα σμίλευσης της νομιμοποιητικής διανεμητικής δικαιοσύνης, των κριτηρίων πολιτικής ηθικής που συνάδουν με την ετερότητά της, των νόμων και των προϋποθέσεων ευνομίας και ευταξίας. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχουμε διακρατικά. Αυτό γιατί απουσιάζει μια παγκόσμια κοινωνία, ένα παγκόσμιο κοινωνικοπολιτικό σύστημα και μια παγκόσμια πολιτική ηθική, εξ ου και διεθνή τάξη μόνο μπορούμε να έχουμε. Τόσο απλό και ολοφάνερο πλην αθέατο σε πολλούς. Την διεθνή τάξη την ορίζουν οι Συνθήκες συνήθως μετά τον τελευταίο πόλεμο και λάθη δεν επιτρέπονται γιατί το δικαστήριο των εθνών είναι η ιστορία. Εξ ου και δεν υπάρχει αντικειμενικό κριτήριο για το τι είναι δίκαιο ή σε τι συνίσταται η δικαιοσύνη στην οροθέτηση των συνόρων.<br /> <br /> Ως προς αυτά, ένα κρίσιμο ζήτημα για ένα κράτος είναι η ηγεσία και η κοινωνία να κατανοεί ορθολογιστικά και σωστά τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Κυρίως την αποστολή του και τους έσχατους σκοπούς του, τα όρια των αρμοδιοτήτων των οργάνων του και των αντιπροσώπων του και την ιεράρχηση της σπουδαιότητας και σημασίας των ψηφισμάτων, των αποφάσεων και των δηλώσεων. Πρωτίστως επίγνωση του γεγονότος ότι αποστολή και υπέρτατος σκοπός του ΟΗΕ είναι η διεθνής τάξη και ασφάλεια του καθεστώτος κρατικής κυριαρχίας και των κυρίαρχων κρατών-μελών και με κανένα τρόπο η ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις των κρατών.<br /> Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η νομιμοποίηση των τετελεσμένων, πάντως, θα είναι τραγική εξέλιξη <br /> <br /> <br /> Η αποστολή και οι σκοποί του ΟΗΕ εκπληρώνονται εάν και όταν στο Συμβούλιο Ασφαλείας δεν τεθεί βέτο από κάποιο μόνιμο μέλος, κάτι συμβαίνει πολύ σπάνια. Εξ ου και το επιχείρημα ότι όταν πολύ σπάνια συμβαίνει, δηλαδή να υιοθετείται θετικό ψήφισμα του ΣΑ για την διεθνή τάξη κατά των παράνομων τετελεσμένων όπως στην περίπτωση άσκησης παράνομης βίας και δημιουργίας παράνομων τετελεσμένων στην κυρίαρχη Κυπριακή Δημοκρατία, το αμυνόμενο κράτος πρέπει να το κάνει σημαία. Στην δε περίπτωση της Κυπριακής Δημοκρατίας να μην αφήνει περιθώρια μεταγενέστερων ερμηνειών ή καταγραφών που αντίκεινται στον Καταστατικό Χάρτη με τρόπο που νομιμοποιεί την παρανομία ή ακόμη και καταργεί ένα κυρίαρχο κράτος.<br /> <br /> Παρόμοια, είναι ασυγχώρητο να νομίζει κανείς ότι οι συνομιλίες για μια διακρατική διένεξη δημιουργούν νομικές δεσμεύσεις οποιουδήποτε είδους. Εξ ου και η σημασία σωστής κατανόησης των πολιτικών όψεων του σύγχρονου διεθνούς συστήματος του οποίου το καθεστώς είναι η κρατική κυριαρχία. Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο για την σωστή κατανόηση των Συνθηκών, των Συμβάσεων και του ρόλου των διεθνών θεσμών, ιδιαίτερα των Υψηλών Αρχών που αποτυπώνονται στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ στο Άρθρο 2 του Κεφ. Ι. Δηλαδή την διακρατική ισοτιμία, την μη επέμβαση στα εσωτερικά των κρατών, την μη άσκηση παράνομης βίας, την μη δημιουργία παράνομων τετελεσμένων, την αποδοχή της διεθνούς τάξης όπως ορίζεται στις Συνθήκες και την έσχατη λογική της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής κυριαρχίας (εθνικής ανεξαρτησίας) των κρατών-μελών.<br /> <br /> Όταν ένα λιγότερο ισχυρό και αμυνόμενο κράτος δεν κατανοεί τις πολιτικές όψεις του ΟΗΕ και άλλων διεθνών θεσμών και ταυτόχρονα δεν εκμεταλλεύεται προς όφελός του εκάστοτε συσχετισμούς ισχύος και συμφερόντων για να χαράξει μια αμυντική στρατηγική υπεράσπισης της κυριαρχίας του αναπόδραστα εισέρχεται στις Συμπληγάδες των στρατηγικών παιγνίων, θεωρείται αναλώσιμο και τοποθετείται πάνω στην Κλίνη του Προκρούστη αυτών των παιγνίων για συναλλαγές, κατακρεούργηση και διασκορπισμό. <br /> Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει πλέον ότι η τύχη της Κύπρου που θεωρείται το σημαντικότερο γεωπολιτικό πεδίο του πλανήτη συνδέεται με την κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο; <br /> <br /> Στην περίπτωση της Κύπρου αυτό που έχουμε είναι η συναίνεση του αποδυναμωμένου, ρημαγμένου και λιγότερο ισχυρού κράτους-θύματος παράνομης βίας να καταργηθεί το κράτος του και να δημιουργηθεί μια νέα διεθνής τάξη που θα νομιμοποιεί τα παράνομα τετελεσμένα και θα εξοντώνει το κράτος που δέχθηκε την επίθεση. Επαληθεύεται έτσι το Θουκυδίδειο αξίωμα ότι εάν δεν υπάρχει εθνική στρατηγική που διασφαλίζει «ίση δύναμη» (ισορροπία δυνάμεων και συμφερόντων) «ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί και προσαρμόζεται» ή όπως οι Μήλιοι σφαγιάζεται, εξοντώνεται και εξαφανίζεται. Μεταγενέστερες ιστορικές αναλύσεις θα είναι περιττές μιας και όπως λέγεται, «το δικαστήριο των εθνών είναι η ιστορία».<br /> <br /> Η κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και η νομιμοποίηση των τετελεσμένων, πάντως, θα είναι τραγική εξέλιξη για δύο ακόμη λόγους: <br /> <br /> Πρώτον, γιατί νέα τάξη με νέες Συνθήκες εις βάρος ενός κράτους έχουμε συνήθως όταν τελειώνουν οι πόλεμοι και ο επιτιθέμενος ηττημένος υπόκειται τις συνέπειες με συρρίκνωση της Επικράτειάς του (π.χ. η Γερμανία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο). Δεύτερον, γιατί όπως ήδη υπογραμμίσαμε η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι επιτιθέμενο κράτος αλλά αμυνόμενο και θύμα παράνομης επιθετικής βίας που δημιούργησε παράνομα τετελεσμένα τα οποία ρητά το ΣΑ εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων του καταδίκασε και ρητά σε επανειλημμένα ψηφίσματα ζήτησε να αποκατασταθεί η διεθνής τάξη.<br /> <br /> Εν τούτοις, το «Μητροπολιτικό» Ελληνικό κράτος μετά το 1974 κήρυξε το δόγμα που έκτοτε όλοι ακολούθησαν ότι «η Κύπρος είναι μακριά και αποφασίζει αυτή» να αυτοκτονήσει κάτι που όπως ήδη γίνεται φανερό οδηγεί στην τουρκική επικυριαρχία στην Μεγαλόνησο. Εξ ορισμού αυτό το στρατηγικά ανάλγητο δόγμα κατέστησε το Ελληνικό κράτος στρατηγικά αναξιόπιστο με αποτέλεσμα βαθύτατες προεκτάσεις σε όλο το φάσμα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής: Μη άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων που προνοεί το δίκαιο της θάλασσας για την Αιγιαλίτιδα ζώνη, περιφρονητική στάση των τρίτων απέναντι στα Ελληνικά συμφέροντα, ηττοπάθεια, κατευναστικά σύνδρομα στο επίπεδο της «πολιτικής ηγεσίας», κυριαρχία ανυπόστατων νομικίστικων θεωρημάτων που διευκολύνουν τον κατευνασμό και απώλεια πλεονεκτημάτων και ερεισμάτων στο επίπεδο του ΟΗΕ και της ΕΕ.<br /> Βιώσιμη λύση του Κυπριακού ζητήματος σημαίνει αυστηρή εφαρμογή αφενός των ψηφισμάτων του ΣΑ για την αποκατάσταση της διεθνούς τάξης που διαταράχθηκε από την παράνομη άσκησης βίας το 1974 και εφαρμογή της Πράξης Προσχώρησης στην ΕΕ, δηλαδή του Κοινοτικού κεκτημένου. <br /> <br /> Ποιος για παράδειγμα μπορεί να αμφισβητήσει πλέον ότι η τύχη της Μεγαλονήσου Κύπρου που θεωρείται το σημαντικότερο γεωπολιτικό πεδίο του πλανήτη συνδέεται με την κυριαρχία της Ελλάδας στο Αιγαίο και τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους που εάν εκμεταλλευόταν δικαιωματικά άλλη θα ήταν η θέση και ο ρόλος της Ελλάδας. Για να το πούμε διαφορετικά: <br /> <br /> 1. «Ηγετικοί ρόλοι» όπως αυτοί που ακούσαμε τους τελευταίους μήνες δεν υπάρχουν στην διεθνή πολιτική όπου τα κράτη τόσο τα μεγάλα όσο και τα λιγότερο ισχυρά περιφερειακά με το να υιοθετούν ορθολογιστικές στρατηγικές αποφάσεις αγωνίζονται για θέση και ρόλο που διασφαλίζει τα συμφέροντά τους και την επιβίωσή τους. Ο στρατηγικός ορθολογισμός όμως δεν είναι συμβατός με διεθνιστικά κηρύγματα (ακόμη και για την συμφωνία των Πρεσπών) και κυρίως δεν είναι συμβατός με νομικίστικα σύνδρομα.<br /> <br /> 2. Απαιτείται στρατηγική και όχι κατευναστικές παλινδρομήσεις: Τα ερείσματα και πλεονεκτήματα στην Ανατολική Μεσόγειο και κατ’ επέκταση στο Αιγαίο δεν περνάνε μέσα από «στρατηγικό κρυφτούλι» στο Ιόνιο, ενώ όσον αφορά την Κύπρο δεν περνάνε μόνο μέσα από μια αργοπορημένη αξίωση της Ελλάδας για τερματισμό των εγγυήσεων και αποχώρηση στρατευμάτων. Με αυτή την έστω αργοπορημένη θέση ασφαλώς και υπήρξε συνηγορία πλην με επισήμανση ότι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος είναι μια βιώσιμη λύση που δεν θέτει την Κύπρο υπό τουρκική κυριαρχία και την οποία το Ελληνικό κράτος είναι νομιμοποιημένο να αξιώνει. Βιώσιμη λύση του Κυπριακού ζητήματος σημαίνει αυστηρή εφαρμογή αφενός των ψηφισμάτων του ΣΑ για την αποκατάσταση της διεθνούς τάξης που διαταράχθηκε από την παράνομη άσκησης βίας το 1974 και εφαρμογή της Πράξης Προσχώρησης στην ΕΕ, δηλαδή του Κοινοτικού κεκτημένου. <br /> <br /> 3. Ως διαπραγματευτική προσέγγιση αλλά και ως ζήτημα ουσίας μείζονος σημασίας αποκόλληση από το τέλμα δεν μπορεί να υπάρξει εάν δεν παραμεριστούν αυτά που διάφοροι «μεσολαβητές» κατέγραφαν Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με εθνική/ρατσιστική πολιτειακή ισότητα. Αυτό γιατί διχοτομεί ένα κυρίαρχο κράτος και παρανόμως θεωρεί ως «νομικό διαπραγματευτικό κεκτημένο» όσα οι αντιπρόσωποι της Κυπριακής Δημοκρατίας με το πιστόλι της εισβολής στον κρόταφο δέχονταν να συζητούν. Ούτως ή άλλως επί σειρά δεκαετιών δεν οδήγησαν σε «λύση» γιατί τέτοιο κράτος δεν υπάρχει παρά μόνο ως είδος υποτελές κρατιδίου της Τουρκίας η οποία είναι το επιτιθέμενο κράτος το οποίο προκάλεσε παράνομα τετελεσμένα. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι αντίκεινται ρητά και ξεκάθαρα στις Υψηλές Αρχές του Χάρτη του ΟΗΕ που υψηλό σκοπό έχουν την διαφύλαξη του καθεστώτος της κρατικής κυριαρχίας, την διασφάλιση της κυριαρχίας των κρατών μελών και την διαφύλαξη της διεθνούς τάξης και ασφάλειας.<br /> ...Κάτι ξέρει η Τουρκία, εξ ου και οι αθέατες στην Ελλάδα πυρετώδεις προετοιμασίες να καταστεί μεγάλη ναυτική δύναμη που συμπεριλαμβάνει δύο αεροπορικές βάσεις και μια ναυτική βάση στην Κύπρο <br /> <br /> 4. Το αξιόπιστο και βιώσιμο κράτος ανεξαρτήτως μεγέθους και ισχύος στέκεται ακλόνητο στις Υψηλές Αρχές του Χάρτη και τα αδιαμφισβήτητα κριτήρια και παράγοντες του καθεστώτος της κρατικής κυριαρχίας που εδραιώθηκε μετά από δύο μεγάλους πολέμους. Ιδιαίτερα κάθε αμυνόμενο και μη αναθεωρητικό κράτος όπως η Κυπριακή Δημοκρατία έχει συμφέρον, αφενός να καθιστά την κρατική κυριαρχία και τις Υψηλές Αρχές λάβαρο της εξωτερικής του πολιτική και αφετέρου τα αναπτύσσει μια ισχυρή αποτρεπτική στρατηγική που καθιστά απαγορευτική την διαιώνιση των τετελεσμένων ή και την επέκτασή τους. Συμπεριλαμβάνοντας και την «Μητρόπολη» της Κύπρου σκοπός είναι: Αποτροπή των απειλών στο Αιγαίο, αποτροπή περαιτέρω επιδρομής της Τουρκίας στην Κύπρο (ως προς τούτο ισχύει το casusbelli του 1983;), αποτροπή των εκβιασμών για κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας με υποχωρήσεις στις διαπραγματεύσεις και απόρριψη συνομιλιών στην βάση διαπραγματευτικών θέσεων που νομιμοποιούν τα παράνομα τετελεσμένα και που εντάσσουν τελεσίδικα την Μεγαλόνησο στα πεδία της Τουρκικής επικυριαρχίας. Εάν κάτι τέτοιο γίνει αποδεκτό θα αποτελέσει μια από τις μεγαλύτερες γεωπολιτικές και στρατηγικές ανακατατάξεις του 20ου και 21ου αιώνα. Κάτι ξέρει η Τουρκία εξ ου και οι αθέατες στην Ελλάδα πυρετώδεις προετοιμασίες να καταστεί μεγάλη ναυτική δύναμη που συμπεριλαμβάνει δύο αεροπορικές βάσεις και μια ναυτική βάση στην Κύπρο.<br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5bf29e8c220000a005de3df9.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" /><br /> <i>Ο χάρτης για τα τουρκικά στρατηγικά γυμνάσια αντλείται από το Y, Charalambides, Turkey a naval power on the rise (Eurodialogue, Cyprus Army Officers Association, Erpic) </i><br /> <br /> Ολοκληρώνοντας και επειδή η ουσία πάντα βρίσκεται στις ειδοποιούς διαφορές, θα υπογραμμιστεί και τονιστεί το σημαντικότερο ίσως ζήτημα, το λεγόμενο «διαπραγματευτικό κεκτημένο» που αυτοκτονικά κάποιοι ισχυρίζονται ότι αποτελεί νομικό τετελεσμένο επειδή καταγράφηκε σε αποφάσεις του ΣΑ που συμπεριελάμβαναν παραινέσεις για το κάθε επόμενο αδιέξοδο διαπραγματευτικό γύρο. Στα πεδία των νομικών και πολιτικών επιχειρημάτων υπάρχουν δύο ακλόνητων θέσεων. Πρώτον,το γεγονός ότι στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του για την διαφύλαξη της διεθνούς τάξης μετά την παράνομη τουρκική εισβολή το ΣΑ πήρε σημαντικές αποφάσεις οι οποίες αποτυπώνονται στα ψηφίσματά του και τις οποίες επειδή το ενδιαφερόμενο αμυνόμενο κράτος θύμα παράνομης επίθεσης δεν εκμεταλλεύτηκε δεόντως δεν σημαίνει ότι ακυρώνονται. Ενώ αυτές οι αποφάσεις του ΣΑ βοηθούσαν την Ελλάδα και την Κύπρο να αναπτύξουν μια αξιόπιστη στρατηγική εκπλήρωσης των Υψηλών Αρχών του ΟΗΕ δεν υιοθέτησαν μια εθνική στρατηγική επιβίωσης.<br /> <br /> Ούτε βέβαια έγινε σωστή εκμετάλλευση του γεγονότος ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος της ΕΕ της οποίας τα μέλη δεσμεύονται από την Ευρωπαϊκή νομιμότητα όπως αυτή αποτυπώθηκε στην Πράξη Προσχώρησης της ΚΔ στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς. Όσον αφορά το ζήτημα αυτό, αναφέρεται παρενθετικά ότι, στο παρελθόν, όταν κόντρα στην κατευναστική και την νομικίστικη συμβατική σοφία υποστηρίχθηκε η ένταξη της ΚΔ στην ΕΕ η κύρια αιτιολογία των υποστηρικτών της ένταξης ήταν η εξής: Επειδή η ΕΕ είναι ένας πολιτικός και στρατηγικός νάνος αλλά και για ιστορικούς λόγους ένας νομικός γίγαντας αφενός δεν μπορεί να αρνηθεί την ένταξη και αφετέρου όταν ενταχθεί το Ευρωπαϊκό κεκτημένο θα αποτελέσει ένα ισχυρό πολιτικό, νομικό και στρατηγικό έρεισμα.<br /> <br /> Ακόμη πιο σημαντικό, ήδη από το τέλος της δεκαετίας του 1980 και πιο εντατικά της δεκαετίας του 1990 υποστηρίχθηκε η ανάπτυξη μιας τριπλής εθνικής αποτρεπτικής στρατηγικής με τρεις στρατηγικά και διπλωματικά αλληλένδετους άξονες:<br /> <br /> 1. Την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ.<br /> <br /> 2. Την ενίσχυση της Ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής στο Αιγαίο και στην Θράκη.<br /> <br /> 3. Τον Ενιαίο Αμυντικό Χώρο που θα επιτύχει μια ικανοποιητική ισορροπία δυνάμεων στην Κύπρο και θα διευκολύνει βιώσιμη λύση του Κυπριακού στην βάση του Ευρωπαϊκού νομικού. <br /> <br /> Ερχόμενοι τώρα στα Ηνωμένα Έθνη, αποτελεί απόδειξη λανθασμένης κατανόησης των διεθνών θεσμών, του διεθνούς δικαίου και του ρόλου του ΟΗΕ εάν στην Ελλάδα και στην Κύπρο δεν είναι κατανοητό πως σε κάθε διαπραγμάτευση ο αμυνόμενος, απειλούμενος και θύμα παράνομης επίθεσης δεν έχει κανένα λόγο και καμιά υποχρέωση να δεχθεί τα παράνομα τετελεσμένα λόγω παράνομης άσκησης βίας όπως έγινε το 1974. Οι αποφάσεις του ΣΑ του 1974 και του 1980, αλλά προγενέστερα και το 1964, αυτό ακριβώς λένε. Η αποστολή, ο σκοπός και ο ρόλος του ΟΗΕ έγκειται στην λήψη μέτρων τερματισμού της παράνομης κατοχής (Κεφάλαιο VII του Χάρτη).<br /> <br /> Την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια δεν την διατάραξε η Κυπριακή Δημοκρατία αλλά η Τουρκία <br /> <br /> Ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπως η Τουρκική εισβολή το 1974 είναι απολύτως ξεκάθαρο ποιος είναι ο δράστης της διατάραξης της διεθνούς τάξης και της διεθνούς ασφάλειας. Ακόμη πιο σημαντικό αυτό ακριβώς αποτυπώθηκε στα ψηφίσματα του ΣΑ. Οι αντιπρόσωποι και τα όργανα του ΟΗΕ συμπεριλαμβανομένου του ΣΑ, όπως ορίζεται ρητά στο Άρθρο 2 του Χάρτη, ασκούν αποκλειστικά αυτόν τον ρόλο και δεν παρεμβαίνουν για ζητήματα που αφορούν το εσωτερικό καθεστώς ενός κράτους, ιδιαίτερα εάν όπως στην περίπτωση της ΚΔ είναι θύμα παράνομης επίθεσης και δημιουργίας παράνομων τετελεσμένων. Στην βάση λοιπόν γεγονότων που το ίδιο το ΣΑ κατέγραψε σε πολλά ψηφίσματα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί νομικά και πολιτικά ότι την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια δεν την διατάραξε η Κυπριακή Δημοκρατία αλλά η Τουρκία μετά το υποκινούμενο από την CIA πραξικόπημα της Αμερικανοκίνητης χούντας, όπως πολύ καλά γνωρίζουμε σήμερα και όπως οι ίδιοι οι Αμερικανοί ομολογούν.<br /> <br /> Αναγκαστικά συνοπτικά και επιγραμματικά μπορούμε να παραθέσουμε σύντομα αποσπάσματα των αποφάσεων του ΣΑ 186 / 1974, 360 / 74 και 541 / 1983 που είναι συμβατά με τις Υψηλές Αρχές του Καταστατικού Χάρτη. Ζητούν ρητά την αποκατάσταση της διεθνούς τάξης και τον σεβασμό της κυριαρχίας της ΚΔ ως του μόνου αναγνωρισμένου κράτους. Επίσης και όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις το ΣΑ ζητά την «αποκατάσταση της Συνταγματικής τάξης» θεωρώντας την εισβολή απειλή για την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια. Εξίσου ρητά ζητά «την αποχώρηση χωρίς καθυστέρηση όλου του στρατιωτικού προσωπικού» και διευκρινίζεται κάτι μείζον και ύψιστης σημασίας που αποτελεί αυτοκτονία εάν το θύμα της παράνομης επίθεσης δεν το επικαλείται αδιαπραγμάτευτα: Στις διαπραγματεύσεις διεξόδου από την κρίση τα τετελεσμένα της παράνομης άσκησης βίας «δεν θα επηρεαστούν από τα πλεονεκτήματα [της Τουρκίας] που αποκτήθηκαν από τις πολεμικές επιχειρήσεις». Ακόμη μεγαλύτερης και ζωτικής σημασίας είναι η απόφαση του ΣΑ 541 του 1983 μια δεκαετία μετά την παράνομη εισβολή και τα παράνομα τετελεσμένα. Όπως και οι άλλες αποφάσεις μετά την εισβολή η απόφαση αυτή –η οποία λογικά έπρεπε όπως και η διεθνής και ευρωπαϊκή νομιμότητα να αποτελεί κόκκινη διαπραγματευτική γραμμή–γίνεται σαφές ότι: «Η απόπειρα να δημιουργηθεί μια “Τουρκοκυπριακή Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου” είναι άκυρη, επιδεινώνει την κατάσταση της Κύπρου, καλεί την Τουρκική πλευρά να την αποσύρει». Τουτέστιν, ξεκαθαρίστηκε ακόμη μια φορά ότι υπάρχει ένα μόνο κράτος και μια κρατική κυριαρχία, αυτή της Κυπριακής Δημοκρατίας την οποία κανείς δεν μπορεί να καταλύσει. <br /> <br /> Συνοψίζουμε τι έχουμε μπροστά μας ως κύρια ερείσματα μιας βιώσιμης λύσης του Κυπριακού ζητήματος:<br /> <br /> 1. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι το μόνο αναγνωρισμένο κράτος,<br /> <br /> 2. η ένταξη στην ΕΕ έστω και εάν δεν έτυχε αξιοποίησης διανοίγει πολλές ευκαιρίες καθότι η Πράξη Προσχώρησης είναι αναπόσπαστο μέρος της Ευρωπαϊκής νομιμότητας που δεσμεύει τα μέλη της ΕΕ<br /> <br /> 3. η γεωπολιτική αναβάθμιση της Ανατολικής Μεσογείου λόγω ενεργειακών πόρων θα μπορούσε κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις και κυρίως στο πλαίσιο μιας αξιόπιστης αποτρεπτικής στρατηγικής να αποτελέσει καταλυτικό γεγονός.<br /> <br /> Η αυτοκαταστροφική τροχιά κατευνασμών, λαθών και συμβιβασμών θα συνεχιστεί εάν μια νέα προσέγγιση δεν συνοδευτεί με επανεξέταση της Ελληνικής αποτρεπτικής στρατηγικής και του συνόλου των ζητημάτων της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που συνεπάγεται και αντιστροφή των καταμαρτυρούμενα πλέον στρατηγικά ανορθολογικών αποφάσεων των τελευταίων μηνών.<br /> <br /> Όσον αφορά τις διαπραγματεύσεις του Κυπριακού ζητήματος, εκτιμάται ότι, τα ψηφίσματα του ΣΑ, η Ευρωπαϊκή νομιμότητα και το γεγονός ότι η αποδεδειγμένα η ΔΔΟ δεν οδήγησε σε «λύση» μετά από πολλές δεκαετίες διαπραγματεύσεων, συνηγορούν με την θέση πως δεν υπάρχει νομικά δεσμευτικό «διαπραγματευτικό κεκτημένο». Η Κυπριακή Δημοκρατία και το Ελληνικό κράτος είναι απολύτως νομιμοποιημένα να αξιώσουν την αποκατάσταση της διεθνούς τάξης στην βάση των αρχικών αποφάσεων του ΣΑ και εκπληρώνοντας τις υψηλές αρχές του Καταστατικού Χάρτη να τερματιστούν τα παράνομα τετελεσμένα της παράνομης βίας.<br /> <br /> <b><i>*Ομ. Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών, Παν/μιο Πειραιώς, Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών</i></b><br /> <b><i><br /></i></b> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αλλαγή στρατηγικής για το Κυπριακό: Διεθνής και ευρωπαϊκή νομιμότητα

    Yannis Behrakis / Reuters Επανατοποθέτηση του Κυπριακού στην βάση της διεθνούς και Ευρωπαϊκής νομιμότητας και το «Διαπραγματευτικό κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά παιχνίδια με τα θαλάσσια σύνορα – Που το πάει με την ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYmMz1KZ4LahxnCpf4l088AS9fCcEt82VoIfRXs4c4uwD-7FfuZo7BGpCSV4lmah-eUnv_8_oVbhS5CNg2-STLqCKg8ptUas2PHXpjsV-EL_VUTmCKvZsv1m8adeQITpl5GD3kQXRYFuM/s1600/%25CF%2587%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%25831-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="600" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiYmMz1KZ4LahxnCpf4l088AS9fCcEt82VoIfRXs4c4uwD-7FfuZo7BGpCSV4lmah-eUnv_8_oVbhS5CNg2-STLqCKg8ptUas2PHXpjsV-EL_VUTmCKvZsv1m8adeQITpl5GD3kQXRYFuM/s640/%25CF%2587%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%25831-1.png" width="640" /></a></div> <br /> Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία έχουν υπογράψει οι περισσότερες χώρες, όχι όμως και η Τουρκία, ορίζει με σαφήνεια το πώς προσδιορίζεται η έκταση της υφαλοκρηπίδας μιας χώρας και αντίστοιχα της ΑΟΖ της. <br /> <br /> Η Τουρκία επιμένει στην πάγια πρακτική της να αμφισβητεί τον τρόπο με τον οποίο έχει διαμορφωθεί το δίκαιο της θάλασσας και συνολικά το διεθνές δίκαιο και η διεθνής πρακτική πάνω στο θέμα της υφαλοκρηπίδας και των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών. H χθεσινή έμμεση απειλή της Αγκυρας προς την ExxonMobill και οι ανακοινώσεις για γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ επειδή έχει δώσει άδεια η… Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου, δείχνει ότι η στρατηγική της έντασης θα συνεχιστεί. <br /> <br /> Ως γνωστόν η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία έχουν υπογράψει οι περισσότερες χώρες, όχι όμως και η Τουρκία, ορίζει με σαφήνεια το πώς προσδιορίζεται η έκταση της υφαλοκρηπίδας μιας χώρας και αντίστοιχα της ΑΟΖ της.<br /> <br /> Τόσο η υφαλοκρηπίδα όσο και η ΑΟΖ εκτείνονται σε απόσταση 200 ν.μ. από τις ακτές της χώρας, εκτός και εάν η περιοχή είναι μικρότερη οπότε ακολουθείται η αρχή της μέσης γραμμής. <br /> <br /> Η διαφορά ανάμεσα στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ δεν αφορά την έκταση –καθώς η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ συμπίπτουν ως προς την έκταση– αλλά τον ορισμό και το καθεστώς. Η υφαλοκρηπίδα μιας χώρας αφορά τον πυθμένα και το υπέδαφος και υπάρχει αυτοδικαίως και εξ υπάρχης, δεν χρειάζεται δηλαδή κάποια κήρυξη. Αντίθετα, η ΑΟΖ αφορά και το νερό και την επιφάνειά τους και την οικονομική τους εκμετάλλευση και την προστασία και τον έλεγχο και απαιτεί την απόφαση κήρυξης μιας ΑΟΖ. <br /> <br /> Τα νησιά έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ <br /> <br /> Το κρίσιμο σημείο είναι ότι ρητά η Σύμβαση αναφέρει ότι τα νησιά έχουν τη δική του υφαλοκρηπίδα και τη δική τους ΑΟΖ. Αυτό σημαίνει ότι μετράμε γύρω από ένα νησί τα 200 ν.μ. <br /> <br /> Την αρχή αυτή περί της αυτοτελούς υφαλοκρηπίδας των νησιών την έχουν πρώτα και κύρια κάνει πράξη οι χώρες εκείνες που έχουν και τις πιο μεγάλες ΑΟΖ, ακριβώς επειδή έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ γύρω από νησιωτικές περιοχές που βρίσκονται στην επικράτειά της. <br /> <br /> Για παράδειγμα η Γαλλία είναι η παγκόσμια πρωταθλήτρια ως προς την ΑΟΖ γιατί διαθέτοντας υπερπόντιες νησιωτικές ΑΟΖ φτάνει συνολικά τα 11.691.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. ΑΟΖ. Ακολουθούν, πολύ κοντά οι ΗΠΑ, που διαθέτουν μικρά νησιωτικά συμπλέγματα στον Ειρηνικό Ωκεανό και φτάνουν συνολικά τα 11.351.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και τρίτη η Αυστραλία με 8.505.348 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σε όλες τις περιπτώσεις έχει γίνει δεκτό ότι τα νησιά διαθέτουν αυτοτελή υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.<br /> <br /> Η Τουρκία αμφισβητεί το διεθνές δίκαιο <br /> <br /> Η Τουρκία παραδοσιακά αμφισβητεί αυτό τον ορισμό τόσο της υφαλοκρηπίδας, όπως έκανε σαφές ήδη από τη δεκαετία του 1970, όσο και της ΑΟΖ. Το βασικό σημείο της Τουρκικής αμφισβήτησης είναι η θέση ότι τα νησιά δεν διαθέτουν αυτοτελή υφαλοκρηπίδα και ότι τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να χαραχθούν τα όριά τους με βάση τις ηπειρωτικές αρχές, είτε μετρώντας 200 ν.μ. από αυτές είτε με βάση τη μέση γραμμή. <br /> <br /> Ως προς τα νησιά ειδικά, η τουρκική αμφισβήτηση αφορά τα νησιά του Αιγαίου για τον προσδιορισμό των ορίων της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο, την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα –και ιδίως τη Ρόδο, την Κάρπαθο και το Καστελόριζο– και φυσικά την Κύπρο. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις υποστηρίζει ότι δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι έχουν δική τους αυτοτελή υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ και ότι πρέπει να υπολογιστεί με βάση τις ηπειρωτικές ακτές. Υποστηρίζουν δε ότι οι γενικές αρχές του δικαίου της θάλασσας δεν μπορούν να έχουν εφαρμογή στην περίπτωση της Μεσογείου, λόγω των ειδικών χαρακτηριστικών της. <br /> <br /> Ειδικά για την Κύπρο η τουρκική αμφισβήτηση είναι πολυεπίπεδη. Καταρχάς η Τουρκία και εδώ αμφισβητεί εάν η Κύπρος μπορεί να έχει δική της αυτοτελή υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Σε αυτή τη βάση αμφισβητεί συνολικά την κήρυξη ΑΟΖ που έχει κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία ήδη από το 2004. Έπειτα η Τουρκία θεωρεί ότι πρέπει να δούμε χωριστά τις περιοχές που ανήκουν στην ΑΟΖ της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» (το «ψευδοκράτος») και αυτές της «Νοτίου Κύπρου». Και τέλος αμφισβητεί το δικαίωμα της Κυπρικής Δημοκρατίας να εκμεταλλεύεται πλουτοπαραγωγικούς πόρους εντός της ΑΟΖ, εφόσον ουσιαστικά δεν μπορούν να απολαύσουν τα σχετική οφέλη και οι Τουρκοκύπριοι. Ειδικά αυτές οι αμφισβητήσεις αφορούν την πάγια θέση της Τουρκίας ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι μπορεί να ασκήσει πλήρη δικαιώματα κυριαρχίας. <br /> <br /> Το επίδικο της αντιπαράθεσης: τα κοιτάσματα φυσικού αερίου <br /> <br /> Το ενδιαφέρον για τις ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο αναζωπυρώθηκε μετά το 2009 μέσα από τις διαδοχικές ανακαλύψεις μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου. <br /> Πρώτα ανακαλύφθηκε από μια κοινοπραξία με συμμετοχή της αμερικανικής Noble Energy το κοίτασμα Ταμάρ έξω από την ακτή του Ισραήλ με περίπου 320 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αποδεδειγμένων και πιθανών αποθεμάτων. Ακόμη πιο εντυπωσιακή ήταν την επόμενη χρονιά η ανακάλυψη, πάλι στην ισραηλινή ΑΟΖ, του κοιτάσματος «Λεβιάθαν», με 600 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αποδεδειγμένων και πιθανών αποθεμάτων. Βορειοδυτικά του «Λεβιάθαν», εντός της κυπριακής ΑΟΖ, βρέθηκε και το κοίτασμα «Αφροδίτη», με αποδεδειγμένα και πιθανά αποθέματα 130 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων. <br /> <br /> Όμως, τη διαφορά πραγματικά την έκανε το 2015 η ανακάλυψη εντός της αιγυπτιακής ΑΟΖ του γιγαντιαίου κοιτάσματος Ζορ που έχει ένα εκτιμώμενο απόθεμα 850 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου. <br /> <br /> Οι ανακαλύψεις αυτές έδωσαν νέα ώθηση στον αγώνα δρόμου για τη διαμοίραση των κοιτασμάτων και ανέδειξαν το ενδεχόμενο τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα να έχουν σημαντικές δυνατότητες εκμετάλλευσης. Αντίθετα, η ίδια η Τουρκία για άλλη μια φορά, όπως παλαιότερα και με το χώρο του Αιγαίου, αισθάνθηκε ότι θα κινδύνευε να βρεθεί έξω από τη μοιρασιά ιδιαίτερα κρίσιμων πλουτοπαραγωγικών πηγών. <br /> <br /> Οι τουρκικές μεθοδεύσεις <br /> <br /> Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η Τουρκία προσπαθεί να περάσει τη δική της άποψη για το πώς πρέπει να γίνει η οριοθέτηση των ΑΟΖ στην περιοχή. Η τουρκική πρόταση στηρίζεται στην αντίληψη ότι ούτε η Κύπρος ούτε η Κρήτη ούτε η Ρόδος έχουν δική τους αυτοτελή υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ καθώς και σε μια αυθαίρετη διάκριση ανάμεσα σε ΑΟΖ της «Νοτίου Κύπρου» και σε ΑΟΖ της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου». Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία διεκδικεί μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας όπως και της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. <br /> <br /> Ο τρόπος που η Τουρκία επιχειρεί να μεθοδεύσει μια τέτοια αλλαγή της κατανομής, έστω και σε παραβίαση των αρχών του δικαίου της θάλασσας, είναι μέσα από προτάσεις που κάνει προς όλες τις χώρες της περιοχής για διμερείς συμφωνίες αμοιβαίας οριοθέτησης της ΑΟΖ, προσφέροντας στην κάθε μία το «δέλεαρ» της παραχώρησης τμήματος των εκτάσεων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ.<br /> <br /> <img height="309" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2018/11/%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%832.png" width="640" /> <br /> <br /> Ζητά έτσι από τον Λίβανο να καταγγείλει τη συμφωνία που έχει με την Κύπρο από το 2007, «προσφέροντας» του μάλιστα το οικόπεδο 3 της κυπριακής ΑΟΖ. Αντίστοιχα, προτείνει ουσιαστικά στην Αίγυπτο να μην ακολουθήσει την οριοθέτηση που έχει συμφωνήσει με την Κύπρο ήδη από το 2013 αλλά να αποδεχτεί την τουρκική πρόταση να ακολουθηθεί η μέση γραμμή ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Τουρκία, κάτι που επίσης θα σήμαινε την παραχώρηση στην Αίγυπτο «οικοπέδων» της κυπριακής ΑΟΖ. Ως προς την οριοθέτηση με το Ισραήλ η Τουρκία προτείνει και εδώ μια κατανομή με την οποία διεκδικεί μέρος και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας αλλά και της κυπριακής ΑΟΖ. <br /> <br /> Ιδιαίτερα εντυπωσιακές είναι οι προτάσεις που κάνει η Τουρκία προς τη Λιβύη και οι οποίες μάλιστα παρουσιάστηκαν στην λιβυκή πλευρά από τη μεριά του Τούρκου υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ. <br /> <br /> Εκεί η Τουρκία αρνείται ότι η Κρήτη, η Ρόδος, η Κάρπαθος και η Κάσος έχουν δική τους υφαλοκρηπίδα και η μέση γραμμή χαράσσεται με κριτήριο τις τουρκικές ακτές. Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία διεκδικεί σημαντικό μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και την ίδια ώρα προσφέρει στη Λιβύη επιπλέον 16.700 τετραγωνικά χιλιόμετρα υφαλοκρηπίδας. <br /> <br /> Μάλιστα, οι τουρκικοί χάρτες δεν περιορίζονται στην αμοιβαία οριοθέτηση ανάμεσα σε Τουρκία και Λιβύη αλλά και προτείνουν προς τη λιβυκή πλευρά να εφαρμόσει τις ίδιες αρχές και στη συνολική της οριοθέτηση ως προς την ελληνική υφαλοκρηπίδα ακολουθώντας την οριοθετική γραμμή δυτικά σε όλο το μήκος της Κρήτης. Με αυτό τον τρόπο, όμως, προστίθενται στην λιβυκή υφαλοκρηπίδα και δυνάμει ΑΟΖ συνολικά 39.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. <br /> <br /> Οι τουρκικές αυτές προτάσεις δεν αμφισβητούν μόνο το διεθνές δίκαιο και ειδικά τους σαφείς προσδιορισμούς της Σύμβασης για το δίκαιο της θάλασσας αλλά και τις ίδιες τις συμφωνίες οριοθέτησης που έχουν ήδη υπογραφεί στην περιοχή με πρωτοβουλία και της Κυπριακής Δημοκρατίας. <br /> <br /> Εντάσσονται, όμως, κατά την πάγια τουρκική πρακτική, στη δημιουργία συνολικότερου κλίματος για την αμφισβήτηση των συμφωνηθέντων και για μη τήρηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου στο όνομα των «ειδικών συνθηκών» της ανατολικής Μεσογείου. Μια τέτοια προσπάθεια ορίζοντα έχει μια διαπραγμάτευση στην οποία η Τουρκία εκτιμά ότι θα βγει δικαιωμένη.<br /> <br /> <img height="426" src="https://www.tanea.gr/wp-content/uploads/2018/11/icemax-1-768x512.jpg" width="640" /> <br /> <br /> Είναι ουσιαστικά μια τακτική δημιουργίας «γκρίζων ζωνών» που δεν περιορίζεται στους χάρτες και σε πολιτικές προτάσεις αλλά και στην παρενόχληση δραστηριοτήτων και κυρίως ερευνών για υδρογονάνθρακες που θα επικύρωναν την σημερινή ισορροπία και κατάσταση. <br /> <br /> Αυτό είναι πιο έντονο από τη στιγμή που η Τουρκία δεν διεκδικεί στο συγκεκριμένο θέμα απλώς μια προβολή ισχύος αλλά πραγματικό και σημαντικό μερίδιο από τα διαθέσιμα αποθέματα φυσικού αερίου σε μια περίοδο όπου εκτιμά ότι αυτό είναι σημαντικό για τη συνολική αναπτυξιακή της πορεία.<br /> <br /> <a href="https://www.tanea.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκικά παιχνίδια με τα θαλάσσια σύνορα – Που το πάει με την ΑΟΖ

Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία έχουν υπογράψει οι περισσότερες χώρες, όχι όμως και η Τουρκία, ορίζει με σαφήνεια το πώς ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικοί τυχοδιωκτισμοί επί χάρτου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl80FD_t9NmmH20FUDLbXGXwliInr9ezQRbMT_Vf4_m93mLe5kqIJnxB8B0wUVuFEkP5MHEloWvoJTFGSTC6-6yJBzqBkBRc0UDQMBVZmGxZrgp0WnH3Sgbp7OcvVN4_4pCU67Mb9fMj8/s1600/xartistourkia-thumb-large.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgl80FD_t9NmmH20FUDLbXGXwliInr9ezQRbMT_Vf4_m93mLe5kqIJnxB8B0wUVuFEkP5MHEloWvoJTFGSTC6-6yJBzqBkBRc0UDQMBVZmGxZrgp0WnH3Sgbp7OcvVN4_4pCU67Mb9fMj8/s640/xartistourkia-thumb-large.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Άγγελος Συρίγος*</b><br /> Τις τελευταίες εβδομάδες ο Tούρκος υπουργός Aμυνας, Χουλουσί Ακάρ, παρουσιάζει διάφορους χάρτες με ακραίες τουρκικές διεκδικήσεις εις βάρος των ελληνικών θαλασσίων ζωνών. Οι χάρτες αυτοί δημιουργήθηκαν την περίοδο 2010-12. Είχε προηγηθεί η υπογραφή συμφωνιών μεταξύ Κυπριακής Δημοκρατίας με Αίγυπτο (2003), Λίβανο (2007) και Ισραήλ (2010). Με αυτές η Κύπρος οριοθέτησε την αποκλειστική οικονομική ζώνη της στις νότιες και νοτιοανατολικές της θάλασσες. Ακολούθως, διαχώρισε το μεγαλύτερο τμήμα των θαλάσσιων περιοχών της σε 13 ερευνητικά τεμάχια και προχώρησε σε διεθνείς διαγωνισμούς. Η Τουρκία θεώρησε ότι οι συμφωνίες είναι νομικά άκυρες και κατά συνέπεια μη δεσμευτικές. Διεκδίκησε όλες τις θαλάσσιες περιοχές δυτικά της Κύπρου ως τμήμα της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Στην Κύπρο αναγνώρισε μόνον τα χωρικά της ύδατα. Νοτίως και νοτιοανατολικώς του νησιού η παρέμβαση της Τουρκίας υποτίθεται ότι έγινε για λογαριασμό των Τουρκοκυπρίων που απαίτησαν ό,τι είχε απομείνει. Δικαιώματα, όμως, επί της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ ασκούνται από κράτη και όχι από ομάδες στο εσωτερικό των κρατών, όπως είναι οι Τουρκοκύπριοι. <br /> <br /> Τον Απρίλιο του 2012, λίγες ημέρες πριν από τις ελληνικές βουλευτικές εκλογές, δημοσιεύθηκαν στην τουρκική εφημερίδα της κυβερνήσεως εκχωρήσεις θαλασσίων περιοχών δυτικώς της Κύπρου και νοτίως της Ρόδου και του Καστελλόριζου στην κρατική τουρκική εταιρεία πετρελαίου ΤΡΑΟ. Το τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου ανάμεσα στην Κύπρο και στη Ρόδο κατέστη και επισήμως αντικείμενο διεκδικήσεως από την Τουρκία. Ολα αυτά δεν αποθάρρυναν τις ξένες πετρελαϊκές εταιρείες που αποφάσισαν να επενδύσουν στα τεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ. <br /> <br /> Σε εκείνη τη φάση Tούρκοι στρατιωτικοί προχώρησαν σε ασκήσεις επί χάρτου με ακραία σενάρια διεκδικήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Βασικός εμπνευστής των περισσοτέρων είναι ο νυν υποναύαρχος του γενικού επιτελείου ναυτικού, Γιαϊτσί, που δημοσίευσε και σχετική μελέτη (Cihat YAYCI, «Dogu Akdeniz’de Deniz Yetki Alanlarinin PaylasIlmasi Sorunu ve Türkiye»). <br /> <br /> Τα βασικά σημεία αυτών των χαρτών είναι τα ακόλουθα: (α) Η Τουρκία εμφανίζεται να είναι το κράτος με το οποίο πρέπει να γίνουν όλες οι οριοθετήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. (β) Οι χαράξεις βασίζονται στη μέση γραμμή ανάμεσα στις ηπειρωτικές ακτές της Τουρκίας και απέναντι κράτη. (γ) Κατά την οριοθέτηση αγνοούνται απολύτως όλα τα νησιά ανεξαρτήτως μεγέθους. Eτσι αγνοούνται η Ρόδος, η Κάρπαθος, η Κρήτη, ακόμη και η Κύπρος που είναι κράτος. Στα νησιά «αφήνονται» ως θαλάσσια ζώνη μόνον χωρικά ύδατα. (δ) Το δέλεαρ για τις παράκτιες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου είναι, ότι εάν υπογράψουν συμφωνίες με την Τουρκία, θα «κερδίσουν» σημαντικές θαλάσσιες εκτάσεις εν συγκρίσει με οριοθετήσεις με Ελλάδα και Κύπρο.<br /> <br /> <img height="430" src="https://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2018/11/17/xarths_toyrkia8.jpg" width="640" /><br /> <br /> Συνολική απεικόνιση της καταστάσεως στην Αν. Μεσόγειο <br /> <br /> Με κίτρινο σημειώνονται οι επίσημες τουρκικές εκχωρήσεις δικαιωμάτων έρευνας και εκμεταλλεύσεως επί της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ ήδη από τον Μάιο του 2012. Με την κόκκινη γραμμή απεικονίζονται οι νέες διεκδικήσεις που προβάλλει ο Tούρκος υπουργός Aμυνας Χουλουσί Ακάρ και εκτείνονται νοτίως της Κρήτης σε περιοχές που η Ελλάδα έχει ήδη διαχωρίσει σε ερευνητικά τεμάχια. <br /> <br /> <img height="433" src="https://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2018/11/17/xarths_toyrkia3.jpg" width="640" /><br /> <br /> Πρόταση οριοθετήσεως Τουρκίας με Λίβανο <br /> <br /> Η Τουρκία προτείνει στον Λίβανο να καταγγείλει τη συμφωνία που υπέγραψε με την Κύπρο (2007). Με πορτοκαλί χρώμα σημειώνονται οι περιοχές που θα κερδίσει εν συγκρίσει με τη σημερινή οριοθέτηση. Για τις ανάγκες της τουρκικής προτάσεως αγνοείται η Κύπρος. Το ενδιαφέρον είναι ότι η προτεινόμενη οριοθέτηση παραβιάζει τη συριακή υφαλοκρηπίδα, αφού εισέρχεται εμφανώς σε τμήμα της. <br /> <br /> <img height="445" src="https://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2018/11/17/xarths_toyrkia4.jpg" width="640" /><br /> <br /> Πρόταση οριοθετήσεως Τουρκίας με Ισραήλ <br /> <br /> Πρόκειται για τον πιο ακραίο από πλευράς συλλήψεως χάρτη. Η Τουρκία βασίζεται σε ένα μικρό τμήμα της ακτογραμμής της για να αμφισβητήσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα και την κυπριακή ΑΟΖ. Η πρόταση παραβιάζει ελαφρώς και την υποτιθέμενη πρόταση οριοθετήσεως Τουρκίας - Αιγύπτου. Το δέλεαρ για τους Ισραηλινούς είναι ότι το προτεινόμενο όριο τοποθετείται δεκάδες μίλια δυτικότερα του σημερινού. <br /> <br /> <img height="430" src="https://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2018/11/17/xarths_toyrkia7.jpg" width="640" /><br /> <br /> Πρόταση οριοθετήσεως Τουρκίας με Αίγυπτο <br /> <br /> Η Τουρκία ζητεί από την Αίγυπτο να αποκηρύξει την κατατεθειμένη στον ΟΗΕ συμφωνία της με την Κύπρο (2003). Προτείνει οριοθέτηση ανάμεσα στις τουρκικές και αιγυπτιακές ακτές, αγνοώντας την Κύπρο. Επειδή επιλέγει τη μέση γραμμή, αφήνει εκτός των διεκδικήσεών της (δηλ. «εκχωρεί» στην Αίγυπτο) το επίμαχο τεμάχιο 10, όπου κάνει γεωτρήσεις η ExxonMobil. Η Αίγυπτος εμφανίζεται να «κερδίζει» πολλές χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσιας περιοχής (με πορτοκαλί χρώμα). <br /> <br /> <img height="432" src="https://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2018/11/17/xarths_toyrkia2.jpg" width="640" /><br /> <br /> <div> Τουρκικές διεκδικήσεις νοτίως της Κρήτης </div> <div> <br /> Μέχρι το 2011 οι τουρκικές διεκδικήσεις ορίζονταν δυτικά από τα χωρικά ύδατα Ρόδου - Καρπάθου - Κάσου και ανατολικά από τα χωρικά ύδατα της Κύπρου. Οι Tούρκοι χαρτογράφοι πρότειναν να μην περιοριστούν οι Τουρκοκύπριοι στις περιοχές βορείως και ανατολικώς του νησιού (10.600 τετρ. χλμ.) αλλά να διεκδικήσουν και τις θάλασσες νοτίως (24.500 τετρ. χλμ.). Αυτό έγινε τον Σεπτέμβριο του 2011. Ο χάρτης με τις τουρκικές διεκδικήσεις νοτίως της Κρήτης (8.900 τετρ. χλμ.) εμφανίστηκε από τον Ακάρ τον Οκτώβριο του 2018. <br /> <br /> <img height="640" src="https://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2018/11/17/xarths_toyrkia6.jpg" width="612" /><br /> <br /> <br /> <img height="640" src="https://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2018/11/17/xarths_toyrkia5.jpg" width="608" /><br /> <br /> Οι θαλάσσιες ζώνες των νησιών και το «δέλεαρ» για τη Λιβύη <br /> <br /> Οι χάρτες αυτοί παρουσιάστηκαν από τον Ακάρ κατά την επίσκεψή του στη Λιβύη. Στον χάρτη αριστερά οι Τούρκοι προτείνουν να αγνοηθεί η υφαλοκρηπίδα Ρόδου, Καρπάθου, Κάσου και Κρήτης και να θεωρηθούν ως αντικείμενες ακτές για οριοθέτηση αυτές της Τουρκίας. Ετσι η Λιβύη θα «κερδίσει» 16.700 τετρ. χλμ. Στον χάρτη δεξιά οι Τούρκοι δεν περιορίζονται στις περιοχές που έχουν οι ίδιοι όφελος. Προτείνουν στους Λίβυους να συνεχίσουν την οριοθετική γραμμή δυτικά σε όλο το μήκος της Κρήτης, αυξάνοντας κατά 39.000 τετρ. χλμ. την περιοχή τους. Το σύνολο των προτεινόμενων τουρκικών οριοθετήσεων παραβιάζει στοιχειώδεις κανόνες του διεθνούς δικαίου για τις θαλάσσιες ζώνες των νησιών. Κατ’ αναλογίαν, σύμφωνα με την τουρκική λογική, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ιρλανδία ως νησιά δεν έπρεπε να έχουν θαλάσσιες ζώνες στον Ατλαντικό ωκεανό. Η επίκληση των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων είναι εντελώς προσχηματική. Οι Τουρκοκύπριοι έχουν «εκχωρήσει» τα σχετικά δικαιώματα στην τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίου ΤΡΑΟ. <br /> <br /> Οι χάρτες που υιοθετεί με καθυστέρηση 7-8 ετών από τη δημιουργία τους ο Ακάρ, επιχειρούν να ανατρέψουν το σύνολο των συμφωνιών οριοθετήσεως στις οποίες προχώρησε η Κύπρος με τις γειτονικές της χώρες. Η αμφισβήτηση συμπεφωνημένων θαλασσίων ορίων δεν διαφέρει επί της ουσίας από την αμφισβήτηση χαραγμένων χερσαίων συνόρων. Η προσπάθεια ανατροπής του πολιτικού χάρτη της περιοχής αποτελεί εντελώς τυχοδιωκτική επιλογή, που δυναμιτίζει τη σταθερότητα όλης της Ανατολικής Μεσογείου. Το χειρότερο είναι ότι η Τουρκία αντιμετωπίζει τις θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας και της Κύπρου ως λεία που προτείνει γενναιόδωρα να τη μοιραστεί με τα υπόλοιπα κράτη της περιοχής. <br /> <br /> <b><i>* Ο κ. Αγγελος Μ. Συρίγος είναι αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.</i></b><br /> <br /> <a href="http://www.kathimerini.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικοί τυχοδιωκτισμοί επί χάρτου

Άγγελος Συρίγος* Τις τελευταίες εβδομάδες ο Tούρκος υπουργός Aμυνας, Χουλουσί Ακάρ, παρουσιάζει διάφορους χάρτες με ακραίες τουρκικές δι...

Διαβάστε την συνέχεια

Βόρεια Ήπειρος: Τα κρυφά σχολειά δεν ήταν… “εθνικός μύθος”, ιδού και οι ιστορικές μαρτυρίες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW_uD9gyJw2sKUoTlfdUCBNTYUZ5Ny39Ksm8wiCaSc83sulpNDLF_H25GprNfvlSWjbgcmtEowP5FUBA67yepkcTkqnoiteVWWvYniprPynhLPfF3tCvUbut2Ebj0VWiCcnkL34rBeDGA/s1600/Flag_of_the_Autonomous_Republic_of_Northern_Epirus.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhW_uD9gyJw2sKUoTlfdUCBNTYUZ5Ny39Ksm8wiCaSc83sulpNDLF_H25GprNfvlSWjbgcmtEowP5FUBA67yepkcTkqnoiteVWWvYniprPynhLPfF3tCvUbut2Ebj0VWiCcnkL34rBeDGA/s640/Flag_of_the_Autonomous_Republic_of_Northern_Epirus.png" width="640" /></a></div> <br /> Ιστορικά, γεωφυσικά, εθνολογικά η Ήπειρος είναι ενιαία. Αποτελεί αρχέγονη πατρίδα γηγενών και ηρωικών Ελλήνων. Από τον Δεκέμβριο του 1913 μία συνοριακή γραμμή χωρίζει το βόρειο από το νότιο τμήμα της. Η Νότιος ανήκει στην Ελλάδα. Η Βόρειος αποτελεί τμήμα του αλβανικού κράτους. <br /> <br /> Γράφει ο<b> Κωνσταντίνος Χολέβας</b> (Πολιτικός Επιστήμων) <br /> <br /> Το δίλημμα ήταν σκληρό. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πιέσθηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις να διαλέξει: Ή ο Ελληνικός Στρατός θα αποχωρήσει από τα απελευθερωμένα εδάφη της Βορείου Ηπείρου ή θα χάσει η Ελλάδα τη Λέσβο και τη Χίο. Ο Βενιζέλος με βαριά καρδιά διέταξε την αποχώρηση του Στρατού μας από το Αργυρόκαστρο και την Κορυτσά και από τότε δημιουργήθηκε ο όρος Βόρειος Ήπειρος. <br /> <br /> Η Ιταλία και η Αυστρία ήθελαν να δημιουργήσουν ένα βιώσιμο αλβανικό κράτος για να το χρησιμοποιούν ως δορυφόρο και για να ελέγχουν την είσοδο της Αδριατικής. Δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων Ηπειρωτών αναγκάσθηκαν να ενταχθούν στο νέο αλβανικό κράτος και αντέδρασαν με τον Αυτονομιακό Αγώνα του 1914. <br /> <br /> Για να διατηρήσουν την ελληνορθόδοξη συνείδησή τους επί Τουρκοκρατίας οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου κατέφυγαν στην κλασική μέθοδο της κρυφής παιδείας. Κάτω από τη μύτη των Οθωμανικών αρχών λειτουργούσαν κρυφά μαθήματα ελληνικής Ιστορίας. <br /> <br /> Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του Γάλλου δημοσιογράφου Ρενέ Πυώ, ο οποίος ακολούθησε τον ελευθερωτή Ελληνικό Στρατό στις μάχες του 1912-13 και έτσι έφτασε μέχρι το Αργυρόκαστρο. <br /> <br /> Τη συνάντησή του με Ελληνόπουλα, που είχαν μόλις απαλλαγεί από τον τουρκικό ζυγό, διηγείται στο βιβλίο του Pauvre Epire, το οποίο μεταφράσθηκε στα ελληνικά με Πρόλογο και ιστορικά σχόλια από τον βαλκανιολόγο Αχιλλέα Λαζάρου και με τον τίτλο: Δυστυχισμένη Βόρειος Ήπειρος (εκδόσεις Τροχαλία): <br /> <br /> «Κανένα βιβλίο τυπωμένο στην Αθήνα δεν γινόταν δεκτό στα σχολεία της Ηπείρου. Ήταν επιβεβλημένο να τα προμηθεύονται όλα από την Κωνσταντινούπολη. Η ελληνική Ιστορία ήταν απαγορευμένη. Στην περίπτωση αυτή λειτουργούσαν πρόσθετα κρυφά μαθήματα, όπου χωρίς βιβλία, χωρίς τετράδια, ο νεαρός ηπειρώτης μάθαινε για τη μητέρα πατρίδα, διδασκόταν τον εθνικό της ύμνο, τα ποιήματά της και τους ήρωές της. <br /> <br /> »Οι μαθητές κρατούσαν στα χέρια τους τη ζωή των δασκάλων τους. Μία ακριτομυθία, μία καταγγελία ήταν αρκετή. Δεν είναι συγκινητικό, αυτά τα διακόσια μικρά αγόρια και τα διακόσια πενήντα κοριτσάκια να δέχονται τις επί πλέον ώρες των μαθημάτων (στην ηλικία που τόσο αγαπούν τα παιχνίδια), να συζητούν για την Ελλάδα και επιστρέφοντας στις οικογένειές τους με τα χείλη ραμμένα να κρατούν τον ενθουσιασμό μυστικό στην καρδιά!» (σελ. 126). <br /> <br /> Ο Γάλλος δημοσιογράφος δίνει μία ατράνταχτη και ενδιαφέρουσα μαρτυρία για την ελληνικότητα των Βορειοηπειρωτών, αλλά και για την ύπαρξη Κρυφών Σχολειών. Ας αγωνισθούμε ώστε σήμερα τα ελληνόπουλα της Βορείου Ηπείρου να διδάσκονται την ελληνική γλώσσα φανερά και επίσημα, όχι κρυφά!<br /> <b>Δημοκρατία</b><br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Βόρεια Ήπειρος: Τα κρυφά σχολειά δεν ήταν… “εθνικός μύθος”, ιδού και οι ιστορικές μαρτυρίες

Ιστορικά, γεωφυσικά, εθνολογικά η Ήπειρος είναι ενιαία. Αποτελεί αρχέγονη πατρίδα γηγενών και ηρωικών Ελλήνων. Από τον Δεκέμβριο του 1913...

Διαβάστε την συνέχεια