ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Περί ικανοποίησης Τουρκικών στρατηγικών συμφερόντων

Ellada simera 0 Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική, κυπρος 20:09

<img alt="Περί ικανοποίησης Τουρκικών στρατηγικών συμφερόντων (sic)" class="attachment-588x330" height="340" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/02/erdogan-davutoglu01-08january20142.jpg" title="Περί ικανοποίησης Τουρκικών στρατηγικών συμφερόντων (sic)" width="620" /> 
 
Του Χρήστου Ιακώβου 
 
Τον τελευταίο καιρό άρχισαν να πυκνώνουν οι δηλώσεις του τύπου «θα πρέπει η λύση που θα προκύψει στο Κυπριακό να ικανοποιεί και τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας». Πρόκειται για διατυπώσεις που εκφράζουν ο,τιδήποτε άλλο εκτός από δομημένη στρατηγική σκέψη. 
 
Αναλύοντας την στρατηγική της Τουρκίας στο Κυπριακό, μετά το 1974, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι βασίζεται στην εκμετάλλευση τόσο των γεωστρατηγικών πλεονεκτημάτων που απεκόμισε η Άγκυρα μετά την εισβολή όσο και στην υπό εξέλιξη υπεροπλία της χώρας, με σκοπό την επίτευξη των γεωπολιτικών της επιδιώξεων. 
 
Πιο συγκεκριμένα, η Τουρκία, με την εισβολή στην Κύπρο το 1974, απεκόμισε τέσσερα στρατηγικά πλεονεκτήματα: 
 
α) εξασφάλιση της στρατηγικής ομηρίας του νησιού, 
 
β) δορυφοροποίηση του ελεύθερου τμήματος της Κύπρου, 
 
γ) αποκοπή της γεωπολιτικής παρουσίας της Ελλάδος στην Ανατολική Μεσόγειο (η αποτυχία του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου αποτελεί την πιο κατηγορηματική επιβεβαίωση αυτού του συμπεράσματος), και 
δ) μονοπώληση του στρατηγικού ελέγχου της Ανατολικής Μεσογείου που της επιτρέπει σύγκλιση συμφερόντων σε γεωστρατηγικό επίπεδο με τις ΗΠΑ, γεγονός που αποτελεί προϋπόθεση για την αναβάθμισή της σε περιφερειακή δύναμη. 
 
Ο ισλαμιστής Τούρκος υπουργός εξωτερικών, Αχμέντ Νταβούτογλου, ανακεφαλαιώνει αυτά τα Κεμαλικά κεκτημένα στη στρατηγική του σκέψη μέσα στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος» ως εξής: «Την Κύπρο δεν μπορεί να αγνοήσει καμία περιφερειακή ή παγκόσμια δύναμη που κάνει στρατηγικούς υπολογισμούς στη Μ. Ανατολή, την Α. Μεσόγειο το Αιγαίο, το Σουέζ, την Ερυθρά θάλασσα και τον Κόλπο. Η Κύπρος βρίσκεται σε τόσο ιδανική απόσταση απ’ όλες τις περιοχές, που έχει την ιδιότητα μίας παραμέτρου που τις επηρεάζει όλες άμεσα. Η Τουρκία, το στρατηγικό πλεονέκτημα που απέκτησε την δεκαετία του 1970 πάνω σε αυτήν την παράμετρο, πρέπει να το αξιοποιήσει όχι ως στοιχείο μίας αμυντικής Κυπριακής πολιτικής με στόχο την διαφύλαξη του σημερινού στάτους κβο, αλλά ως ένα θεμελιώδες στήριγμα μίας επιθετικής θαλάσσιας στρατηγικής διπλωματικού χαρακτήρα». 
 
Εκτοτε η Τουρκία, ακολούθησε τη στρατηγική του καταναγκασμού, έναντι Ελλάδος και Κύπρου, προκειμένου να περιχαρακώσει τα κεκτημένα της στο Κυπριακό και να τα ενσωματώσει σε ένα σχέδιο λύσης, σύμφωνα τις δικές της προδιαγραφές. Αυτή η στρατηγική υλοποιείται στη βάση των εξής σημείων: 
 
α) Ισχυροποιεί τη θέση της δημιουργώντας νομικά ερείσματα, (πχ. προσπάθεια νομιμοποίησης της παρουσίας της στην Κύπρο, είτε με την αναγνώριση του ψευδοκράτους είτε με τη δημιουργία τουρκοκυπριακού κρατιδίου στο βορρά το οποίο θέλει να ελέγχει και μετά τη λύση μέσω του ελέγχου της Τουρκοκυπριακής πολιτικής ελίτ) 
 
β) Αποδυναμώνει την Κυπριακή Δημοκρατία υποσκάπτοντας τα νομικά της ερείσματα (πχ. η διαρκής αμφισβήτηση που θέτει η Άγκυρα τόσο κατά την νομιμότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και κατά των επιλογών της να ασκήσει κατά καιρούς το νόμιμο δικαίωμα της για την άμυνα της χώρας), 
 
γ) Εξαναγκάζει την Κύπρο σε υποχωρήσεις υπό την απειλή πολέμου (πχ. η κρίση στο θέμα των S300, όπου κατάφερε να επιβάλει την βούληση της στην τελική απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την απειλή χρήσης βίας). 
 
Όλα αυτά τα πέτυχε η Άγκυρα επιβάλλοντας την στρατηγική αντίληψη ότι το κόστος από ένα ενδεχόμενο πόλεμο αναμένεται να είναι μικρό για την Τουρκία γιατί ακριβώς συντρέχουν δύο λόγοι: 
 
α) ο αμυνόμενος δεν είναι σε θέση να προβάλει ουσιαστική αντίσταση (πχ. Ελλάδα και Κύπρος απέτυχαν μετά το 1974 να δημιουργήσουν ένα ισχυρό δόγμα αποτρεπτικής στρατηγικής έναντι της τουρκικής επιθετικότητας) και 
 
β) οι συγκυρίες δημιουργούν ένα πλαίσιο σύγκλισης των Τουρκικών συμφερόντων με αυτά των μεγάλων δυνάμεων, ιδιαίτερα των ΗΠΑ. 
 
Η Τουρκία επεδίωξε και πέτυχε σε πολύ μεγάλο βαθμό να καλλιεργήσει για τον εαυτό της, την εικόνα ενός αποφασιστικού αντιπάλου που μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρησιμοποιήσει το πλεονέκτημα που απεκόμισε από το στρατιωτικό συσχετισμό δυνάμεων προκειμένου να επιβάλει τη θέλησή της. 
 
Με δεδομένη αυτή την πραγματικότητα, η Τουρκία καθιστά σαφές προς τους διεθνείς διαμεσολαβητές ότι υπάρχουν κάποια όρια μέσα στα οποία μπορεί να κάνει κάποιες «υποχωρήσεις», αφού διαπραγματεύεται από θέση ισχύος και ιδιαίτερα όταν γνωρίζουν ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει την δυνατότητα να αναιρέσει τα σε βάρος της στρατηγικά δεδομένα που επέφερε το 1974. Αυτό για τους διεθνείς μεσολαβητές είναι μία πραγματικότητα που υπαγορεύει υποβολή ευνοϊκών σχεδίων προς την Τουρκία και περισσότερη άσκηση πιέσεων προς την Ελληνική πλευρά να αποδεχθεί μία λύση που να νομιμοποιεί τόσο τον διοικητικό όσο και τον γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων στη βάση των πραγματικοτήτων που δημιούργησε ο τουρκικός στρατός. 
 
Η στρατηγική επιλογή των κυβερνήσεων Ελλάδος και Κύπρου, από το 1974 και εντεύθεν, να αναζητήσουν λύση στη βάση του διοικητικού και γεωγραφικού διαχωρισμού, ήτοι επί της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, έχοντας ήδη αποδεχθεί ότι δεν μπορούν να ανατρέψουν τα αρνητικά επακόλουθα της ήττας και με εμφανή την μακρά τουρκική απροθυμία να διαπραγματευτεί επί της ουσίας, είχε ως συνέπεια η Ελληνική πλευρά να διολισθαίνει σταδιακά προς στις τουρκικές θέσεις. Γι’ αυτό θα ήταν καλύτερα να εξηγήσουν αυτοί που διατυπώνουν την άποψη, «θα πρέπει η λύση που θα προκύψει στο Κυπριακό να ικανοποιεί και τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας», να εξηγήσουν δημοσίως ποια στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας εννοούν. 
<a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Περί ικανοποίησης Τουρκικών στρατηγικών συμφερόντων

Του Χρήστου Ιακώβου Τον τελευταίο καιρό άρχισαν να πυκνώνουν οι δηλώσεις του τύπου «θα πρέπει η λύση που θα προκύψει στο Κυπριακό να ικα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η λάθος κίνηση της Λευκωσίας: Βάζει μόνη της στο τραπέζι του παζαριού, το φυσικό αέριο

Ellada simera 0 Ενέργεια, Εξωτερική Πολιτική, κυπρος 20:06

<img alt="Η λάθος κίνηση της Λευκωσίας: Βάζει μόνη της στο τραπέζι του παζαριού, το φυσικό αέριο" class="attachment-588x330" height="340" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2014/02/Ammoxostos01-18september2013.jpg" title="Η λάθος κίνηση της Λευκωσίας: Βάζει μόνη της στο τραπέζι του παζαριού, το φυσικό αέριο" width="620" /> 
 
Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ 
 
Το πήρε …λάθος, η κυπριακή κυβέρνηση και ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιαδης, καθώς σπεύδουν να επιβεβαιώσουν τις ανησυχίες και τις υποψίες ότι η νέα εσπευσμένη έναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό δεν έχουν άλλο κίνητρο, πέραν του ενδιαφέροντος για συμμετοχή και ανταμοιβή της Τουρκίας από το «μέρισμα» του φυσικού αερίου. 
 
Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κύπρου Ν. Αναστασιαδης πριν καλά-καλά ξεκινήσουν οι συνομιλίες έσπευσε με συνέντευξη του στο Associated Press να δηλώσει ότι η «επίτευξη λύσης στο Κυπριακό και η επανένωση της Κύπρου θα συνέβαλλε και στην εξασφάλιση των αναγκών της Τουρκίας στον ενεργειακό τομέα» 
 
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας τονίζει ότι η κατάληξη σε συμφωνία θα διευκόλυνε και τις επιδιώξεις της Άγκυρας να αποκτήσει πρόσβαση στην προμήθεια κυπριακού και ισραηλινού φυσικού αερίου και θα βοηθούσε στην αναβάθμιση των σχέσεων της με το Τελ Αβίβ, προσθέτοντας ότι το Ισραήλ θα μπορούσε να εξάγει φυσικό αέριο στην Τουρκία μέσω μιας επανενωμένης Κύπρου. Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου Χρήστος Στυλιανίδης ήδη από την Κυριακή (στο ΕΘΝΟΣ) είχε προαναγγέλλει την πρόθεση της Λευκωσίας να συνδέσει το φυσικό αέριο με την διαδικασία των συνομιλιών, λέγοντας ότι θα πρέπει να αξιοποιηθούν ενεργειακές ανάγκες της Τουρκίας σε σχέση με το φυσικό αέριο της Κύπρου εάν αυτό θα βοηθούσε σε μια καλή λύση του Κυπριακού. 
 
Όμως το άγονο και μόνο ότι η Λευκωσία βγαίνει πριν ακόμη μοιραστούν τα χαρτιά να ρίξει στο τραπέζι το πιο ισχυρό της χαρτί δημιουργεί έντονο προβληματισμό για το ποιες δεσμεύσεις έχει αναλάβει και ποια είναι η διαπραγματευτική τακτική που έχει επιλέξει. 
 
Η «γενναιοδωρία» του Νίκου Αναστασιαδη θα είχε πιθανόν νόημα σε μεταγενέστερο στάδιο των διαπραγματεύσεων όταν το φυσικό αέριο θα έμπαινε στο τραπέζι όταν θα κρίνονταν το εδαφικό, το περιουσιακό, αλλά και το ζήτημα των αρμοδιοτήτων της ομόσπονδης κυβέρνησης . 
 
Αντιθέτως η Λευκωσία για ανεξήγητους λόγους θέτει τώρα στο τραπέζι το φυσικό αέριο χωρίς καν να έχει εξασφαλίσει ως στοιχειώδες αντάλλαγμα μια διαφορετική πιο θετική βάση των συνομιλιών που θα αποτυπώνονταν στο Κοινό Ανακοινωθέν. 
 
Η προβληματική τακτική που ακολουθεί η Λευκωσία αναδεικνύεται και από το γεγονός ότι ενώ ο κ. Αναστασιαδης εξυμνεί το Κοινό Ανακοινωθέν και δίνει την αίσθηση ότι ικανοποιεί πλήρως τις ελληνοκυπριακές θέσεις, την ίδια στιγμή ο κ. Ερογλου ο οποίος έχει αποσπάσει ήδη αρκετές παραχώσεις στο Κοινό Ανακοινωθέν, εμφανίζεται …ελαφρά δυσαρεστημένος με το περιεχόμενο του και ήδη διατυπώνει όλο και πιο προωθημένες θέσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι το μήνυμα που στέλνουν οι τουρκοκύπριοι είναι ότι π.χ. η Αμμόχωστος είναι θέμα της συνολικής λύσης και όχι ζήτημα ΜΟΕ, και ότι το εδαφικό που αποτελεί και το κρίσιμο ζήτημα για τους ελληνοκύπριους θα συζητηθεί στο …τέλος της διαδικασίας, σε πενταμερή μάλιστα Διάσκεψη με την συμμετοχή των τριών εγγυητριών δυνάμεων. Ο κ. Ερογλου μάλιστα επιμένει στη θέση περί «ένωσης δυο κρατών» αλλά και στην έναρξη των συνομιλιών στην βάση των «κεκτημένων» που είχε εξασφαλίσει από τον κ. Χριστοφια η τουρκοκυπριακή πλευρά στην προηγούμενη φάση των συνομιλιών. 
 
Το ενδιαφέρον τώρα εστιάζεται στις πρώτες επισκέψεις που θα έχουν σε Αθήνα και Άγκυρα οι δυο διαπραγματευτές Κουντρετ Οζερσάι και Ανδρεας Μαυρογιάννης στις 27 Φεβρουαρίου, καθώς θα αποκαλυφθούν και οι προθέσεις της τουρκικής πλευράς. 
 
Η χιαστί διαδικασία που εμφανίσθηκε μεν ως πρόταση του Ευάγγελου Βενιζελου στον Αχμέτ Νταβουτογλου αλλά αποτελεί σε άλλο επίπεδο μια πάγια επιδίωξη της Τουρκίας ώστε να απεκδυθεί των ευθυνών για την εισβολή και κατοχή και να προβάλλει το κυπριακό ως πρόβλημα μεταξύ των δυο κοινοτήτων και των δυο εγγυητριών δυνάμεων, δεν πρόκειται να είναι ένα απλό πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα όπως ίσως έλπιζε η ηγεσία του ελληνικού ΥΠΕΞ. 
 
Ο γενικός γραμματέας του ΥΠΕΞ Αν. Μητσιαλης θα έχει δύσκολες συναντήσεις με τον Κ. Οζερσάι καθώς η Ελλάδα είναι προφανές ότι δεν έχει τίποτα χειροπιαστό να προσφέρει στην διαδικασία, σε αντίθεση με την Τουρκία η οποία πρωτίστως οφείλει να αποσύρει την κατοχική δύναμη, αλλά αναμένεται να δεχθεί μια σειρά «αιτημάτων» από τον τουρκοκύπριο διαπραγματευτή. Στον κατάλογο του κ.Οζερσάι είναι μια σειρά μέτρα τα οποία όμως πρακτικά οδηγούν στην έμμεση αναγνώριση του ψευδοκράτους και με την ευκαιρία μάλιστα της ελληνικής προεδρίας θα τίθενται ζητήματα που αφορούν την υποτιθέμενη «απομόνωση» των τουρκοκυπρίων αλλά και τις ευρωτουρκικες σχέσεις, όπου αρκετά Κεφάλαια ενταξιακών διαπραγματεύσεων παραμένουν παγωμένα λόγω της άρνησης της Τουρκίας να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο Τελωνειακής Ένωσης και προς την Κύπρο. 
 
Στην Αγκυρα ο κ.Μαυρογιαννης έχοντας απέναντι του τον ισχυρό άνδρα της γραφειοκρατίας του τουρκικού ΥΠΕΞ Φ. Σινιριογλου θα επιχειρήσει να βάλει στον παιγνίδι την Τουρκία και να εμφανίσει δημοσίως ότι πλέον η Λευκωσία διαπραγματεύεται απευθείας με την Αγκυρα, η οποία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. 
 
Το παιγνίδι αυτό όπως το εμπνεύστηκαν αρχικά είχε μόνον «οφέλη» για την ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά πλέον αποδεικνύεται ότι έχει και παγίδες για την Λευκωσία αλλά και την ίδια την Αθήνα. 
 
Από πολλές πλευρές στην αναζήτηση ωφελήματος που θα αποτελέσει κίνητρο για να πειστεί η κοινή γνώμη στην Κύπρο για την σπουδαιότητα των συνομιλιών, προβάλλεται το θέμα της Αμμοχώστου με τρόπο μάλιστα ως να απομένει η τυπική υπογραφή για την επιστροφή της στους νόμιμους κατοίκους της. 
 
Ας μην λησμονείται ότι το θέμα της Αμμοχώστου έχει προκύψει πριν από τουλάχιστον τρεις δεκαετίες όταν με ψηφίσματα του ΟΗΕ αλλά και με ψηφίσματα του αμερικανικού Κογκρέσου είχε τεθεί επί τάπητος το θέμα για άνοιγμα της στοιχειωμένης πια πόλης. 
 
Έναυσμα για το νέο γύρο σεναριολογιας σχετικά με την Αμμόχωστο έδωσε η αναφορά του εκπρόσωπου του Λευκού Οίκου που εξέφρασε την υποστήριξη των ΗΠΑ στα «μέτρα που στοχεύουν την μελλοντική αναζωογόνηση της περιοχής της Αμμοχώστου όταν συμφωνηθεί από τις δυο κοινότητες». 
 
Δικαιολογημένα η αναφορά και μόνο στην Αμμόχωστο που για τον πρόεδρο Ν. Αναστασιαδη είχε αποτελέσει βασικό σημείο της πολιτικής του στο πλαίσιο μιας συνολικής πρότασης για ΜΟΕ, ήταν ενθαρρυντική και πολλοί παράγοντες της κυπριακής κυβέρνησης έσπευσαν να πανηγυρίσουν για την «υιοθέτηση» εκ μέρους του Πρόεδρου Όμπυα της πρότασης για άνοιγμα της Αμμοχώστου και επιστροφής των νομίμων κατοίκων. 
 
Ταυτόχρονα άρχισαν να εμφανίζεται ευφάνταστα σενάρια που όχι μόνο θεωρούσαν δεδομένη την υπόθεση της Αμμόχωστο αλλά προεξοφλούσαν με σιγουριά και τα μερικά δισεκατομμύρια ευρώ που θα προκύψουν από την ανοικοδόμηση της Αμμοχώστου και την απόδοση της πόλης και πάλι στον τουρισμό, στο εμπόριο και σε άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Δεν είναι λίγα τα δημοσιεύματα μάλιστα που με αφορμή αυτή την προεξοφλημένη επιστροφή της Αμμοχώστου, πρόβαλλαν το οικονομικό όφελος, ως κίνητρο για εσπευσμένη λύση του Κυπριακού. 
 
Βεβαίως καθόλου δεν προβλήθηκε η σημαντική επισήμανση της ανακοίνωσης του Λευκού Οίκου, στην ανοικοδόμηση δηλαδή της Αμμοχώστου «εφόσον συμφωνηθεί από τις δυο κοινότητες». Είναι πάγια θέση της Τουρκίας την οποία έχει εκφράσει από το φθινόπωρο επανειλημμένα ο κ.Νταβουτγολου και αποτελεί σημαία για τον κ. Ερογλου, ότι η Αμμόχωστος δεν μπορεί να είναι ένα ΜΟΕ αλλά αποτελεί μέρος της συνολικής λύσης και επίσης είναι γνωστή η τουρκική θέση ότι μόνο σε μορφή πακέτου που θα περιλάμβανε σοβαρότατα ανταλλάγματα προς το ψευδοκράτος (που θα έφθαναν στο όριο της ντε φάκτο αναγνώρισης του) και την Τουρκία (σε ότι αφορά τις υποχρεώσεις της έναντι της Ε.Ε.), θα μπορούσε να τεθεί στο τραπέζι άνοιγμα της Αμμοχώστου. 
 
Φυσικά ακόμη και στο καλό σενάριο, που η Τουρκία αποφάσιζε να θυσιάσει ακόμη και την Αμμόχωστο, που αποτελεί ένα από τα βασικά φιλέτα του εδαφικού και του περιουσιακού, κανείς από εκείνους που προβάλλουν ως δέλεαρ για την λύση την υποτιθέμενη οικονομική ανάπτυξη που θα έρθει, δεν εξηγεί από πού θα προκύψει αυτή η χρηματοδότηση σε μια περίοδο οικονομική κρίσης. Γιατί η ανοικοδόμηση μιας πόλης φάντασμα με κτίρια και υποδομές που έχουν στην κυριολεξία παγώσει στον χρόνο εδώ και σαράντα χρόνια, δεν είναι μια φθηνή υπόθεση. 
 
Ακόμη πιο επικίνδυνα όμως είναι τα σενάρια που οφείλει αμέσως να ξεκόψει η Κυπριακή κυβέρνηση, ότι θα ήταν δυνατόν να συνδυασθεί ένα υπό προϋποθέσεις άνοιγμα της Αμμοχώστου με περιορισμούς και επιβράδυνση των ερευνών για υδρογονάνθρακες ώστε να μην «υπονομεύεται το κλίμα και προκαλείται η Τουρκία». 
<a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Η λάθος κίνηση της Λευκωσίας: Βάζει μόνη της στο τραπέζι του παζαριού, το φυσικό αέριο

Του ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ Το πήρε …λάθος, η κυπριακή κυβέρνηση και ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιαδης, καθώς σπεύδουν να επιβεβαιώσουν τις ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εξω από το ευρώ όποιος δεν παραδίνει την κυριαρχία του!

Ellada simera 0 Ευρώπη, οικονομία 14:22

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://agora-dialogue.com/wp-content/uploads/2014/02/Euro-2-coin-1a-holding-LLL.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Euro 2 coin 1a holding LLL" class="alignleft size-full wp-image-88325" height="340" src="http://agora-dialogue.com/wp-content/uploads/2014/02/Euro-2-coin-1a-holding-LLL.png" width="620" /></a></div>
 
 
Γιώργος Δελαστίκ 
Σοκ προκαλεί το άρθρο του Γερμανού Βόλφγκανγκ Γκλομπ, μέλους της Γαλλογερμανικής Οικονομικής Επιτροπής, στην ημερήσια γαλλική οικονομική εφημερίδα «Λεζ Εκό» από τις πρώτες κιόλας λέξεις του: «Η Γερμανία έχει ένα πρόβλημα. Αυτό το πρόβλημα είναι η Γαλλία» γράφει χωρίς περιστροφές ευθύς εξαρχής. 
Πολύ πιο ωμό είναι το κλείσιμο αυτού του περιεκτικού άρθρου: «Η διάσημη γερμανική Επιτροπή των Σοφών δεν έχει αφήσει την παραμικρή αμφιβολία στην τελευταία ετήσια έκθεσή της: η καλή λειτουργία ενός κοινού νομίσματος σε ευρωπαϊκή κλίμακα απαιτεί την εγκατάλειψη της εθνικής κυριαρχίας σε κεντρικούς τομείς. Τα κράτη που θα αρνηθούν αυτή την εγκατάλειψη, πρέπει να εγκαταλείψουν το κοινό νόμισμα. Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθείται στη Γερμανία η συζήτηση που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Γαλλία για την έξοδό της από το ευρώ! Το μέλλον θα δείξει αν αυτό το βήμα είναι η έσχατη λύση για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της γαλλικής βιομηχανίας»! 
Ανατριχίλα προκαλούν οι «σοφοί» της Γερμανίας με τις θέσεις τους: Οποια χώρα αρνείται να παραδώσει την εθνική κυριαρχία της, πρέπει να εγκαταλείψει το ευρώ! Οποιος λαός δηλαδή αρνείται να γίνει δούλος του Τέταρτου Ράιχ, δεν έχει καμιά θέση στην Ευρωζώνη και πρέπει αμέσως να πάψει να χρησιμοποιεί το ευρώ ως νόμισμά του! Στο πλαίσιο αυτό, το μέλλον θα δείξει αν και η Γαλλία πρέπει να βγει από την Ευρωζώνη και να εγκαταλείψει το ευρώ! Τελεία και παύλα. Το ζήτημα δηλαδή της καταρράκωσης της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας δεν περιορίζεται στη φτωχή και ήδη κατεξευτελισμένη Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Κύπρο, στην Ισπανία, αλλά και στην Ιταλία, ακόμη και στη Γαλλία! Μόνο οι χώρες που παραδίδουν την κυριαρχία τους στο Τέταρτο Ράιχ της Γερμανίας μπορούν να χρησιμοποιούν ως «εθνικό» νόμισμα το ευρώ! 
Οι όροι είναι σαφέστατοι και το τίμημα που πρέπει να πληρώσει ο κάθε λαός για να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ επαρκέστατα προσδιορισμένο. Λαοί και ηγέτες της Ευρώπης καλούνται να αποφασίσουν, χωρίς κανένα δικαίωμα να παραπονούνται εκ των υστέρων ότι οι Γερμανοί τους «ξεγέλασαν». Το Βερολίνο έχει θέσει πεντακάθαρα τους όρους του και περιμένει τις δηλώσεις αποδοχής τους. Οι Γάλλοι έλαβαν το μήνυμα. Δεν τολμούν να σηκώσουν το γάντι. Απλώς ικετεύουν τους Γερμανούς να αλλάξουν πολιτική, αν κρίνει τουλάχιστον κανείς από ένα άρθρο του αρχισυντάκτη του μηνιαίου γαλλικού οικονομικού περιοδικού «Λεζ Αλτερνατίβ Εκονομίκ» Γκιγιόμ Ντιβάλ. «Το Βερολίνο πρέπει να πάψει να πνίγει μέσω ασφυξίας την Ευρώπη» είναι ο εύγλωττος τίτλος του άρθρου αυτού. 
«Η πολιτική της γερμανικής κυβέρνησης συνεχίζει να απειλεί το μέλλον της ευρωπαϊκής οικοδόμησης» ισχυρίζεται ο αρθρογράφος, ο οποίος αγωνιά: «Πώς να κάνουμε να καταλάβουν οι γείτονές μας ότι η γερμανική πολιτική οδηγεί την Ευρώπη στο χείλος της αβύσσου;… Πώς να κάνουμε να καταλάβουν οι γείτονές μας ότι μας στήνουν στον τοίχο;». Στην αρχή προσπαθεί να τρομάξει τους Γερμανούς λέγοντας ότι η πολιτική τους προκαλεί κοινωνικές εντάσεις που μπορεί να φτάσουν ακόμη και στον σημαντικότερο εταίρο του Βερολίνου, την ίδια τη Γαλλία. «Δεν είναι βέβαιο ότι οι πιο έντονες εντάσεις θα προκληθούν στις περιφερειακές χώρες της Ευρώπης. Η Γαλλία φαίνεται να είναι επίσης μια καλή υποψήφια χώρα για μείζονες κρίσεις με την Αριστερά της πολύ εξασθενημένη και ισχυρή την Ακρα Δεξιά, με απελπισμένες πολλές κοινωνικές ομάδες» γράφει ο Γάλλος αρθρογράφος. Αντιλαμβάνεται όμως ότι η πολιτική της Μέρκελ έχει ευρύτατη υποστήριξη στον γερμανικό πληθυσμό. «Η καγκελάριος απολαμβάνει της στήριξης της μεγάλης πλειονότητας των συμπολιτών της. 
Εδώ και τέσσερα χρόνια βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια τραγική κατάσταση αναφορικά με τη γερμανική κοινή γνώμη» ομολογεί και παραδέχεται ότι η Μέρκελ είναι πλήρως εναρμονισμένη στην ευρωπαϊκή πολιτική της με το γενικό αίσθημα του λαού της. «Στην κρίση της Ευρωζώνης οι Γερμανοί δεν μπορούν να δεχτούν να βοηθήσουν τις χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες αν οι πολίτες τους δεν υποφέρουν τουλάχιστον τόσο όσο οι Γερμανοί με την ”ατζέντα Σρέντερ”. Πρόκειται για μια στάση κατανοητή ψυχολογικά, αλλά εντελώς αυτοκτονική για την Ευρώπη» ισχυρίζεται. 
Το λάθος του είναι εξόφθαλμο. Μόνο «αυτοκτονική» δεν είναι αυτή η πολιτική για τη Γερμανία, όσο τα κράτη και οι λαοί της Ευρώπης υποτάσσονται στο Τέταρτο Ράιχ. Μόνο αν ξεσηκωθούν εναντίον του, το Βερολίνο θα σκεφθεί αν πρέπει να αλλάξει πολιτική. 
<a href="http://agora-dialogue.com/" target="_blank">πηγή</a>

Εξω από το ευρώ όποιος δεν παραδίνει την κυριαρχία του!

Γιώργος Δελαστίκ Σοκ προκαλεί το άρθρο του Γερμανού Βόλφγκανγκ Γκλομπ, μέλους της Γαλλογερμανικής Οικονομικής Επιτροπής, στην ημερήσια ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βρετανοί και υδρογονάνθρακες

Ellada simera 0 κυπρος 14:17

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.sigmalive.com/application/cache/default/images/news/280x210/DOC.20140224_.1151265_.%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%82_600x391_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="http://www.sigmalive.com/application/cache/default/images/news/280x210/DOC.20140224_.1151265_.%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%82_600x391_.jpg" width="640" /></a></div>
 
 Στο επίκεντρο οι σχέσεις Κυπριακής Δημοκρατίας-Ηνωμένου Βασιλείου 
Το μόνο ιδανικό σημείο για έρευνα στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα φαίνεται αδιαμφισβήτητα να βρίσκεται στην ε/κ πλευρά οποιασδήποτε γραμμής, εκτιμούσαν οι Βρετανοί το 1977 
Της ΦΑΝΟΥΛΑΣ ΑΡΓΥΡΟΥ  
Το πρώτο μέρος των βρετανικών αποδεσμευμένων εγγράφων για το 1981, που αναφέρονται σε θαλάσσιες έρευνες, δημοσιεύθηκε στη «Σημερινή» στις 10 Φεβρουαρίου 2014, με τίτλο «Βρετανικό ενδιαφέρον για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο;», σχετικά με έντονη βρετανική δραστηριότητα για «επιστημονικές» έρευνες στα ελληνικά και τουρκικά χωρικά ύδατα. Στο δεύτερο μέρος γίνεται λόγος για επέκταση των θαλάσσιων υδάτων στα 12 μίλια και τις σκέψεις που υπήρχαν επί του θέματος. 
 
Στόχοι κοντά στη θάλασσα 
Τον Οκτώβριο του 1981, το Υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας και το Τμήμα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας συζητούσαν την αναγκαιότητα πλέον να επεκτείνονταν τα θαλάσσια ύδατα που παράκεινται στις βάσεις από τα τρία μίλια στα 12. Αυτό, έλεγαν, ήταν αναγκαίο για την άμυνα των αεροδιαδρόμων τους, σε περίπτωση τρομοκρατικών επιθέσεων εναντίον της βάσεως Ακρωτηρίου και θα βοηθούσε και τις θαλάσσιες περιπόλους τους να είναι εντός του νόμου. «Οι περισσότεροι στόχοι στις βρετανικές βάσεις βρίσκονται βεβαίως κοντά στη θάλασσα», σημείωνε επιστολή ημερ. 1 Οκτωβρίου 1981, από το Υπ. Άμυνας προς το Φόρεϊν Όφις. 
 
Το θέμα συζητήθηκε ευρέως καθ΄όλον το 1981, και ετοιμάστηκαν και χάρτες, όπως μας φανερώνουν περαιτέρω έγγραφα. Όμως τελικά επικράτησε η σοφότερη θέση του κ. D.J. Plumbly του Νοτίου Τμήματος Ευρώπης στο Φόρεϊν Όφις, (τουλάχιστον με όσα έγγραφα αποδεσμεύθηκαν μέχρι σήμερα), ο οποίος ήταν αντίθετος με τη θέση του Υπ. Άμυνας. Ο κ. Plumbly διατηρούσε την ισχυρή γνώμη ότι δεν έπρεπε να διασαλευτούν οι σχέσεις τους με την Κυπριακή Δημοκρατία, εφόσον η ύπαρξή τους στις βάσεις βασίζεται στην καλή θέληση των Κυπρίων, πέραν των άλλων περαιτέρω δυσκολιών και προβλημάτων που θα δημιουργούσε. Υποστήριζε όπως τα ύδατα υπό τη δικαιοδοσία των βάσεων παραμείνουν στα 3 μίλια, και ότι οποιαδήποτε πρόταση για πιθανές έρευνες για πετρέλαιο στα ύδατα αυτά πρέπει να μελετηθεί σε συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία και που θα λαμβάνει υπόψη τις στρατιωτικές τους ανάγκες και την ασφάλεια. 
 
Απειλή οι έρευνες; 
Ο εν λόγω αξιωματούχος παρέπεμψε τους συναδέλφους του στην εμπεριστατωμένη έκθεση που είχε ετοιμάσει τον προηγούμενο χρόνο το Αρχηγείο των βρετανικών βάσεων στην Επισκοπή, και είχε σταλεί στο Υπ. Άμυνας στο Λονδίνο με αντίγραφο στο Φόρεϊν Όφις, ημερομηνίας 22 Ιανουαρίου 1980, με τίτλο «Έρευνες πετρελαίου στα χωρικά ύδατα». (Η έκθεση εκείνη είχε ετοιμαστεί σε σχέση με το ενδιαφέρον Αμερικανών και καλύψαμε το θέμα στη «Σημερινή» στις 7 Δεκεμβρίου 2010). 
 
Στην εν λόγω έκθεση αναλύονταν οι υποχρεώσεις της Βρετανίας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και οι οποίες κάνουν αδύνατη την πιθανότητα έκδοσης άδειας σε τέτοιες εταιρείες για εξερεύνηση πετρελαίου, στα θαλάσσια ύδατα των βάσεων. Τονίζεται στην έκθεση αυτή ότι, σε τέτοια περίπτωση, 
 
1. Η διοίκηση των βάσεων δεν μπορεί να παραχωρήσει δικαιώματα/άδειες σε εταιρείες πετρελαίου στα ύδατα των βάσεων, τέτοιες αιτήσεις θα πρέπει να σταλούν στην Κυπριακή Δημοκρατία. 
2. Η Δημοκρατία θα συντονίζει οποιεσδήποτε τέτοιες προσεγγίσεις από εταιρείες πετρελαίου και, αν δοθεί άδεια, τότε η Δημοκρατία θα επικοινωνήσει με τη Διοίκηση των βάσεων. 
3. Η Διοίκηση τότε θα διεξαγάγει τις δικές τις διαβουλεύσεις με το Αρχηγείο των Δυνάμεών της ως προς το αν μπορούν τέτοιες έρευνες να γίνουν χωρίς να επηρεάζουν τις στρατιωτικές απαιτήσεις και τις ανάγκες ασφάλειες, και να συμβουλεύσει τη Δημοκρατία αναλόγως. 
4. Οι όροι οποιασδήποτε άδειας από τη Δημοκρατία θα πρέπει να κάνουν ξεκάθαρο ότι η Διοίκηση έχει απόλυτη δύναμη να ελέγχει ή να σταματά τέτοιες επιχειρήσεις, αν ενοχλούν τις υπηρεσίες της ή ιδιωτικά δικαιώματα. 
5. Όλα τα δικαιώματα και φόροι πληρώνονται και δίδονται στη Δημοκρατία. 
 
Στην πραγματικότητα, έστω και περιορισμένη έρευνα θα απειλεί τη λειτουργία των στρατιωτικών μας επιχειρήσεων στις βάσεις, αν τοποθετηθούν πλατφόρμες και γίνονται σεισμικές εκρήξεις για γεωφυσικές έρευνες. Μεγάλης κλίμακας εξερευνήσεις για πετρέλαιο στα χωρικά ύδατα των βάσεων θα μας αλλάξουν όλως διόλου την ταυτότητά μας...». 
 
Έρευνες και στην Ανατολική Μεσόγειο 
Οι βρετανικές έρευνες επεκτείνονταν και στην Ανατολική Μεσόγειο, και κάλυπταν και την περιοχή της κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Σημείωμα υπογραμμένο από τον κ. D.J. Plumbly του Νοτίου Τμήματος Ευρώπης του Φόρεϊν Όφις, με τίτλο «Προτεινόμενη έρευνα του NERC (Natural Environment Research Council) στην Ανατολική Μεσόγειο», έγραφε: 
 
«Τα έγγραφα για τα έτη 1977/78 μας παρουσιάζουν τις δυσκολίες τέτοιων ερευνών στην περιοχή της κυπριακής υφαλοκρηπίδας. Το μόνο ιδανικό σημείο για έρευνα στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα φαίνεται αδιαμφισβήτητα να βρίσκεται στην ε/κ πλευρά οποιασδήποτε γραμμής. Όμως, αν το NERC προτίθεται να προβεί σε έρευνες στο σημείο αυτό, πρέπει να του λεχθεί ότι δεν πρέπει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες να περάσουν στην περιοχή όπου η Κυπριακή Δημοκρατία και η «Turkish Federated State of Cyprus» φιλονικούν. Δηλαδή, να μείνουν σε ασφαλή μεριά, ουσιαστικά βόρεια του 35ου. Επίσης, θα πρέπει να προειδοποιηθούν ότι δεν πρέπει να πάρουν μαζί τους Τούρκους επιστήμονες, γιατί θα είναι αδύνατο να τους κατεβάσουν πριν το πλοίο μπει στα νερά της Κύπρου. 
Οι Κύπριοι θα έχουν νόμιμο λόγο να παραπονεθούν, αν ανακαλύψουν ότι επιστήμονες «εχθρικής» δύναμης έκαναν έρευνες στα νερά τους υπό την αιγίδα μας. Το ίδιο, προφανώς, θα συμβεί αν οι Κύπριοι επιμένουν να έχουν τους δικούς των επιστήμονες στο πλοίο, αυτό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα αλλού με τους Τούρκους. Αν το NERC πιστεύει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις δύο περιπτώσεις, τότε δεν βλέπω να υπάρχει αντίρρηση για το Shackleton να κάνει έρευνες στη περιοχή της κυπριακής υφαλοκρηπίδας, όπως καταγράφεται στον χάρτη: αν όχι, τότε δεν μπορεί να μετατοπισθεί από τη δικαιοδοσία της Κύπρου το ιδανικότερο σημείο για έρευνα». 
 
Απάντηση Βαρώνης Warsi 
Σε ερώτηση του φιλότουρκου λόρδου Kilclooney, κατά πόσο «η κυβέρνηση της Α. Μεγαλειότητας έχει προβεί σε εκτιμήσεις για πιθανά κέρδη από εκμετάλλευση πετρελαίου και φυσικού αερίου στα χωρικά ύδατα του Ηνωμένου Βασιλείου πλησίον των ακτών της Κύπρου», η βαρώνη Warsi, η οποία εκπροσωπεί το Φόρεϊν Όφις στη Βουλή των Λόρδων, απάντησε: «Η κυβέρνηση δεν προέβη σε καμία εκτίμηση για πιθανά κέρδη, ως αποτέλεσμα εκμετάλλευσης αποθεμάτων αερίου ή πετρελαίου στα χωρικά ύδατα των κυρίαρχων περιοχών των βάσεων στη Κύπρο. Η δήλωση που έκανε η κυβέρνηση το 1960 κάνει ξεκάθαρες τις προθέσεις του Ηνωμένου Βασιλείου να μη χρησιμοποιήσει τις κυρίαρχες περιοχές των βάσεων για οτιδήποτε άλλο, εκτός από στρατιωτικούς σκοπούς». 
 
Χωρικά ύδατα 
Σε ερώτηση του βουλευτή Andrew Rosindell, κατά πόσο το Φόρεϊν Όφις έχει εκτιμήσει αν οι κυρίαρχες περιοχές των βάσεων έχουν χωρικά ύδατα και δικαιούνται υφαλοκρηπίδα... ο Υφυπουργός απάντησε: «Τα συνοριακά χωρικά ύδατα μεταξύ των δύο κυρίαρχων περιοχών των βάσεων και της Δημοκρατίας της Κύπρου καθορίστηκαν στο ANNEX A της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης της Δημοκρατίας της Κύπρου στις 19 Αυγούστου 1960. Σήμερα, αμφότερες οι κυρίαρχες περιοχές των βάσεων επικαλούνται χωρικά ύδατα τριών ναυτικών μιλίων, όμως διατηρούμε τα δικαιώματά μας να ζητήσουμε μέχρι και 12 ναυτικά μίλια γι' αυτές, όπως προνοείται από τη Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θαλάσσης (UNCLOS). 
Επισημαίνεται ότι με βάση το Δίκαιο της Θαλάσσης, χωρικά ύδατα δικαιούνται μόνο τα κράτη. Οι Βάσεις δεν είναι κράτος, δεν είναι κυρίαρχες και αποτελούν στρατιωτικές εγκαταστάσεις. 
<a href="http://www.sigmalive.com/" target="_blank">πηγή</a>

Βρετανοί και υδρογονάνθρακες

Στο επίκεντρο οι σχέσεις Κυπριακής Δημοκρατίας-Ηνωμένου Βασιλείου Το μόνο ιδανικό σημείο για έρευνα στην κυπριακή υφαλοκρηπίδα φαίνεται...

Διαβάστε την συνέχεια

Προσχεδιασμένη κίνηση γεγονότων και παραγόντων σε Ουκρανία.

Ellada simera 0 κόσμος 13:57

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://content-mcdn.imerisia.gr/filesystem/images/20131211/engine/imerisia_LARGE_t_1061_43656670_type12128.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="http://content-mcdn.imerisia.gr/filesystem/images/20131211/engine/imerisia_LARGE_t_1061_43656670_type12128.jpg" width="640" /></a></div> 
Και όμως ήταν προσχεδιασμένο!!!!!! 
 
Λίγους μήνες μόλις πριν την διοργάνωση των χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων από την Ρωσία, οι κινήσεις και οι σχεδιασμοί ήταν πολύ προσεκτικά αποτυπωμένοι και έτοιμοι για εφαρμογή. Ο σκοπός απ' όσο φάνηκε, ήταν η Ουκρανία. 
Το ιστορικό ξεκινάει από τη στιγμή της έντασης των τρομοκρατικών χτυπημάτων από Τσετσένικες ομάδες που με μια σειρά βομβιστικών δράσεων σε κτίρια και οχήματα, κατάφεραν να αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου αλλά και των κυβερνήσεων, ειδικά της Ρώσικης κυβέρνησης. 
 
Υπενθυμίζω πως με δημοσίευμα στον Αμερικάνικο Τύπο, δόθηκαν στοιχεία για χρηματοδότηση των οργανώσεων όπως αυτή των Τσετσένων Dagestan, περίπου 2,7 εκατομμύρια δολάρια από φόρους προς διάφορες ΜΚΟ οιοποίες στηρίζουν αυτές τις ομάδες. 
Ενδιαφέρον είναι επίσης το γεγονός πως οι προειδοποιήσεις για μεγάλο χτύπημα στην Ολυμπιάδα είχαν στρέψει το βλέμμα της Ρώσικης υπηρεσίας πληροφοριών και της κυβέρνησης σε μια μονόπλευρη και μονοδιάστατη επικέντρωση του γεγονότος (λογικό αφού η σκηνή δράσης είχε μεταφερθεί εντός εδάφους της Ρωσικής επικράτειας). 
 
Αν κάποιος για παράδειγμα κάνει μια έρευνα στο Google για τέτοιες ειδοποιήσεις σε διάστημα 2-3 μηνών πριν, θα βρει τίτλους όπως "ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΒΟΛΓΚΟΓΚΡΑΝΤ'' ''Ανησυχία για τρομοκρατικό χτύπημα στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Σότσι", ''Χτύπημα στο Σότσι από τους Τσετσένους φοβάται ο Πούτιν κατά τη διάρκεια των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων" και αυτά είναι τίτλοι μόνο από τον Ελληνικό διαδικτυακό χώρο. Υπάρχουν φυσικά ακόμη περισσότεροι αντίστοιχοι τιτλοι που είχαν κατακλύσει και το διεθνές διαδικτυακό τοπίο. Το θέμα είχε φτάσει να συζητιέται ακόμη και σε forum ασφαλείας καθώς και σε αντίστοιχα σεμινάρια με θέμα την τρομοκρατία. 
 
Η Ψ.ΕΠ (Ψυχολογική επιχείρηση) όμως είχε στηθεί από όσο φαίνεται πάρα πολύ καλά και τα σημεία φάνηκαν παρά μόνο όταν ήταν ήδη αργά. Σε όλο αυτό το σκηνικό είχε τεθεί-προστεθεί ένα θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την Ρωσία (ίσως όχι άδικα, αλλά σίγουρα ο χρονισμός και η μαζική κλίμακα προκάλεσε ενδιαφέρον). Ομοφυλόφιλοι, μειονότητες, φεμινιστικά κινήματα και λοιπά, όλα μέσα από ΜΚΟ και αντίστοιχες οργανώσεις που πάντα αποτελούν "πολιορκητικό κριό" για τέτοιου είδους καταστάσεις. 
 
<a href="http://www.kyivpost.com/media/images/2012/12/13/p17eb3e35afjjn8vvd117gdh574/big.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhV0CCWK9CzKMrfyXi0smd5T7SPFbwHgHbVh27pS3ZOLO0eW0AWqE6i-5oZOcINIY2o5bE3TAfoQG136yrR6d13i9WP5OSTS3l0AYSjSxp1l-RRSHOW0UU2TXnEJDKJ0qQMI2aL8FlSJY-AZWAqCznPOp0DSqyZlVs6DGGBm1pjeI3wlgzI2n8Gp5WlYYe2tgbuQ8o=" /></a> 
 
Όλα μαζί τα παραπάνω γεγονότα αποπροσανατόλισαν,για ελάχιστο διάστημα μεν αλλά ικανό δε, την Ρώσικη υπηρεσία πληροφοριών που δεν είδε παρά μόνο πολύ αργά την κινητοποίηση κάποιων στοιχείων στην Ουκρανία. Οργανισμοί όπως η FreedomHouse , Human Rights House Foundation και άλλοι έκαναν συνεχή διαβήματα προς μια κυβέρνηση που δεν είχε την απαραίτητη ισχύ, ίσως και ικανότητα να ανταπεξέρθει σε μια τέτοια σφοδρή επίθεση "ανθρωπιστικών δικαιωμάτων" που κατέλυσαν ακόμα και ισχυρά δικτατορικά καθεστώτα. 
 
Κατάφεραν μ' αυτό τον τρόπο να περάσουν νομοθετικό διάταγμα ( !!!! ) που να προστατεύει τους "ειρηνικούς διαδηλωτές" παρ' όλες τις εκθέσεις που έδειχναν πως η ακροδεξιά της χώρας ήδη έχει δημιουργήσει δικούς της θύλακες εντός της δυτικής Ουκρανίας ( έκθεση "The extreme Right in Ukraine by Mridula Ghosh -2012"). 
 
Η εναρκτήρια αφορμή για όλο αυτό το σκηνικό ξεκίνησε με την σύναψη συμφωνίας με την Ρωσία για προμήθεια δανειακής βοήθειας των 15δις δολαρίων και μείωση της τιμής αερίου κατά 35% χωρίς μεγάλες απαιτήσεις αλλαγών στον δημόσιο τομέα, ενώ απορρίφθηκε η ταμειακή βοήθεια της Ε.Ε. και ΔΝΤ της τάξης των 20 δις ευρώ που συνοδευόταν όμως από ισχυρές μεταρρυθμίσεις 
(πηγή: ForeignPolicy.com ) 
 
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgduOpvBO9PZSAqMclI6GqExpt4vtQ43ThezkkMOFwjssOVvcBpDMHJqEyM22wz-BGa5Sv568Zf9jg_dBzfOu7lBv8MXMmzrhSlsYZamJqcMk_jUeP_qJdN7nN2ShrtniHJDUHqtiP_3Zvd/s1600/ukraine.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgduOpvBO9PZSAqMclI6GqExpt4vtQ43ThezkkMOFwjssOVvcBpDMHJqEyM22wz-BGa5Sv568Zf9jg_dBzfOu7lBv8MXMmzrhSlsYZamJqcMk_jUeP_qJdN7nN2ShrtniHJDUHqtiP_3Zvd/s1600/ukraine.jpg" /></a> 
Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς. Εκείνο όμως που παραμένει ως προσωπικό μου συμπέρασμα είναι πως έχουμε περάσει ήδη σε ένα νέο ψυχροπολεμικό κλίμα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης. Κάτι που δεν θα περάσει εξ απαλών ονύχων όπως θέλουν να πιστεύουν αρκετοί. Ειδικά όταν Ρωσία και Κίνα δείχνουν να συμπλέουν πλέον σε αρκετά πράγματα (ενεργειακό, στρατιωτικό) και οι ΗΠΑ να εντείνουν τις παρασκηνιακές δράσεις τους με σύμμαχο την Ε.Ε και τα δικά τους συμφέροντα. 
 
Η διπλωματική νίκη του Λαβρόφ στο πεδίο της Συρίας, η συμμαχία και συμφωνία με το Ιράν που δείχνει να μην συμμορφώνεται με τις υποδείξεις Ομπάμα (σ.σ. κάτι που στο Geopolitics & Daily News, το είχαμε αναφέρει από την πρώτη στιγμή πως δύσκολα θα σταθεί ), το γεγονός πως η Κίνα είχε ήδη φτάσει μέχρι την Τουρκία με εξοπλιστικά προγράμματα ενώ έχει κυριαρχήσει κατασκευαστικά σε όλη σχεδόν την Βόρειο Αφρική, είναι πράξεις που απειλούν πολλά συμφέροντα της Δύσης. 
 
Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το χτύπημα στο δολάριο με το "ξεφόρτωμα" των 47 δις δολαρίων αποθεματικό από την Κίνα, προκαλώντας έντονες σκέψεις στην Ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ. (πηγή: http://qz.com/178532/china-just-sold-almost-50-billion-in-us-treasurys-but-dont-panic-just-yet/ ) 
 
Η συμμαχία της Κίνας και της Ρωσία τόσο εδώ όσο και στο πλαίσιο των BRICS είχε εξωθήσει την διπλωματία των ΗΠΑ στην γωνία , κάνοντας πολλούς να θεωρούν πως η συγκεκριμένη έχει πλέον υποχωρήσει λόγω αδυναμίας. Κάτι που πολλοί αμφισβητούσαν (και ο γραφών) και ανέφεραν πως πρόκειται για τακτική αναδίπλωση και όχι για υποχώρηση. 
 
Το τι γίνεται σήμερα στην Ουκρανία είναι η τρανταχτή απόδειξη της μη υποχώρησης των ΗΠΑ, καθώς η προσχώρηση της χώρας σε ΝΑΤΟ και γενικότερα στην Δύση, ανοίγει κερκόπορτα στην αμυντική και οικονομική σχεδίαση της Ρωσία , στο πλαίσιο της Ευρασιατικής Κοινοπολιτείας που ήθελε να διαμορφώσει, όπως και το ότι μια απώλεια της Ουκρανίας προς δυτικά, αποδυναμώνει και την εικόνα της Άρκτου και σε άλλες χώρες που θα ήθελε να προσεγγίσει. Αν δεν μπορεί άλλωστε να προστατέψει και να στηρίξει χώρες και πληθυσμό που έχουν κατά το ήμισυ, φιλική διάθεση προς την Ρωσία, τότε πώς μπορεί να στηριχθεί μια άλλη χώρα στα λόγια της,τόσο στο "εγγύς εξωτερικό" της Ρώσικης Κοινοπολιτείας, όσο και προς την Μεσόγειο (χαρακτηριστικά παραδείγματα Κύπρος και Ελλάδα). 
 
Προσωπική μου άποψη είναι πως το όλο σκηνικό θα ενταθεί ακόμη περισσότερο, αρχικά διπλωματικά και στη συνέχεια οικονομικά. Διπλωματικά, οι αντιθέσεις θα γίνουν τεράστιες μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ-Δύσης, πάνω σε συμφωνίες όπου τα συμφέροντα πλέον θα υπερασπίζονται απόλυτα. Οικονομικά, κυρίως δια των απαιτήσεων της Ρωσίας που θα θελήσει μεγάλη αποπληρωμή χρέους για φυσικό αέριο. Κάτι που αναγράφεται και στα πλαίσια συμφωνίας με Ε.Ε. και Ουκρανία. Σαν τελευταία λύση θα μείνει η στρατιωτική δράση. 
 
Καθαρά άποψη μου και σκέψη μου πως είναι αναπόφευκτο, το τελευταίο κομμάτι ειδικά όσον αφορά την Κριμαία. Το αναφέρει με έντονη μάλιστα μορφή ο Alexander Dugin μιλώντας για την περιοχή. 
 
Η Δύση φοβάται μια στρατιωτική επέμβαση, γι' αυτό και οι προειδοποιήσεις για μη χρήση στρατευμάτων από Ρωσία , αν και γνωρίζουν πως λόγω εγγύτητας η Ρωσία αν κινηθεί με αυτό τον τρόπο, θα έχει κερδίσει μια "πύρρειο" νίκη χωρίς πολύ δυσκολία. " Πύρρειο" διότι μια στρατιωτική δράση θα απομονώσει ακόμα περισσότερο την Ρώσικη διπλωματία αφού δεν θα φέρει "επίσημη σφραγίδα" από Η.Ε. και συμβούλιο ασφαλείας. 
 
Το μόνο σίγουρο είναι πως στην πλανητική σκακιέρα, οι αναγνωριστικές κινήσεις τελείωσαν και έχουν αρχίσει οι επιθετικές. 
 
Αλέξανδρος Νίκλαν 
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας 
<a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Προσχεδιασμένη κίνηση γεγονότων και παραγόντων σε Ουκρανία.

Και όμως ήταν προσχεδιασμένο!!!!!! Λίγους μήνες μόλις πριν την διοργάνωση των χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων από την Ρωσία, οι κινήσεις και...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία όπως Ιράκ, όπως Λιβύη, όπως Αίγυπτο, όπως Συρία, όπως Τουρκία...επόμενος;

Ellada simera 0 Απόψεις, Διπλωματία, Πολιτική 13:47

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.truthmove.org/workspace/photos-news/oil%20war.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.truthmove.org/workspace/photos-news/oil%20war.jpg" /></a></div>
 
Η φράση που χρησιμοποιούμε όλοι σχεδόν είναι πώς όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Από την εποχή του G.Bush sr. μέχρι και σήμερα, επί εποχής Obama, Merkel και Putin, το μοτίβο τέτοιων καταστάσεων ήταν πάντα ίδιο. 
Ανακάλυψη πόρων και συμφερόντων στην περιοχή, διαταραχή πολιτικού και κοινωνικού καθεστώτος, προσβολή οικονομίας της χώρας-στόχου και στο τέλος πρόκληση τελευταίου βήματος που άλλαζε την ηγεσία και διέλυε και τον εθνικό ιστό της σαν κατάληξη. 
 
Δεν είναι άγνωστη τακτική το διαίρει και βασίλευε. Έχει εφαρμοστεί πρώτα από την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η επιτυχία της τακτικής αυτής, επέτρεψε στους Ρωμαίους να κυριαρχήσουν σχεδόν μια χιλιετία πάνω στον γνωστό τότε κόσμο. Το ίδιο συνέβη από εκείνη την εποχή σε πολλές εκφάνσεις της ανθρώπινης ιστορίας,στην Βυζαντινή αυτοκρατορία , στην περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας , στην διάρκεια του μεσοπολέμου, κτλ. 
 
Τι γίνεται όμως σήμερα; Σήμερα η τακτική της κυριαρχίας έχει εξελιχθεί και αναπτυχθεί με κύριο όπλο της την "προβοκάτσια". Ο σημερινός ορισμός δίνεται ως εξής: 
"προβοκάτσια χαρακτηρίζεται οποιαδήποτε προκλητική δόλια ενέργεια που διεγείρει ή αποσκοπεί είτε σε πράξεις βίας και εκδίκησης, είτε σε δημιουργία γενικότερης σύγχυσης σε πρόσωπα, ή ομάδες ατόμων, ή και σε συγκεκριμένο κοινωνικό σύνολο. 
Η προβοκάτσια επιχειρείται πάντοτε κατά στόχου με δόλια διείσδυση είτε απ΄ ευθείας στο χώρο της εκδήλωσής της, είτε δια μέσου ομάδας ατόμων που θα είναι ο στόχος. Συνηθέστερες εκδηλώσεις ή χώροι που μπορεί να σημειωθεί προβοκάτσια είναι οι διαδηλώσεις, πολιτικές συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, πορείες, αλλά και εγκαταστάσεις στρατιωτικές, πολιτικές, θρησκευτικές, βιομηχανικές, αγροτικές, δημόσιες υπηρεσίες, γραφεία, οικίες, συγκοινωνιακά μέσα " σχετική πηγή -- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα 
 
Στις περιπτώσεις των παραπάνω χωρών , η δράση μετουσιώθηκε είτε σε παραπληροφόρηση ( π.χ. επιχείρηση κατά Ιράκ και WMD ) , είτε με τον σύγχρονο πολιορκητικό κριό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ( Λιβύη ) δια διαφόρων "αντιπροσώπων" και "εταιριών". 
 
Οι χώρες που γίνονται στόχοι αυτών των δράσεων, θα μπουν στο στόχαστρο των ΜΜΕ που διατηρούν κατευθυνόμενη πολιτική αναλόγως σχετικών οδηγιών. (π.χ. βλ. CNN και θέμα WMD στο Ιράκ, Πλαστά βίντεο για Συρία κοκ. ) 
 
Όλα αυτά θα οδηγήσουν στην εσωτερική ρήξη των κοινωνικών ιστών και ομάδων της χώρας , ειδικότερα όταν υπάρχει ήδη μια τάση απόσχισης. Χώρες όπως είναι η Ουκρανία τώρα, ή όπως είναι οι Κούρδοι της Συρίας, είναι σίγουρο ότι θα γίνουν τα οχήματα μεταφοράς διαταγών και πράξεων από εξωτερικούς παράγοντες (proxy factors). Η χειραγώγηση τέτοιων σκέψεων και πράξεων είναι πάρα πολύ εύκολη , όπως ακριβώς σε μια ξηρή ατμόσφαιρα με πολύ καύσιμη ύλη γύρω και αέρα έντονο , μια σπίθα μπορεί να εκκινήσει μια καταιγίδα φωτιάς. 
 
Είχαμε και ακόμα περισσότερα παραδείγματα που είδαμε όλοι με την Αίγυπτο και την Τουρκία που μοιάζουν περισσότερο ακόμα στο θέμα της Ουκρανίας, όπου οι λόγοι κυρίως εσωτερικοί και κυρίως πολιτικοί , χρησιμοποιήθηκαν από τρίτους για τον καλύτερο έλεγχο των καταστάσεων και κυρίως.... στο θέμα της Ενέργειας που δείχνει κατά την άποψη μου να καθορίζει πλήρως την ατζέντα κρατών. Εκείνοι που κρατούν την ενέργεια και την τροφοδοσία της άλλωστε μπορούν να ορίσουν και τις τύχες των λαών και των χωρών. 
 
Η ερώτηση για μένα έρχεται αυτόματα πλέον. Ποια θα είναι η επόμενη χώρα που θα γίνει στόχος αυτών των καταστάσεων και των ενεργειών απο δυνάμεις που χρησιμοποιούν δράσεις προβοκατόρικες για να προκαλέσουν τις δράσεις και αντιδράσεις στο εσωτερικό μιας χώρας που θα "καλέσει" άμεσα ή και έμμεσα την παρέμβαση των "Ισχυρών" για να επανέρθει απο την αστάθεια σε "ισορροπία ελεγχόμενη"; 
 
<a href="http://crudeoilpeak.info/wp-content/uploads/2013/03/SMHTheOilWar.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="239" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhU1p_EJhrfEemYemOfy_yGVOwm4vH0VGQ380ij-mjpXtJQ9tUj3iV1i5myupSdamch3vj5-0rwnf05uXcQYgKIoxKtvtXgxK3KwblKtBB0IMkjTKt9IYWX44CPg17U0WaUd501XZ7rJ__ZwFd4jrNAzLx15zQYYZMw-uuq-dVpx_2MnHg=" width="320" /></a> 
Η απάντηση , κατά την άποψη μου, είναι εκεί που θα υπάρχει συμφέρον ενεργειακό για τους ισχυρούς, αντιμετωπίζουν σταθερή και ανεξάρτητη πολιτική κυβέρνηση τοπικά και πρέπει να ελεγχθεί προς το συμφέρον τους , με μηδενικό κόστος και μέγιστο αποτέλεσμα. 
 
Κάτι που διέβλεψαν όλες οι μυστικές υπηρεσίες του κόσμου και για αυτό απο το 2008 μέχρι και το 2010 , είχαμε δεί αρκετές δραστηριότητες στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου μέσω παρουσίας ανθρώπων που εμφανώς είχαν "ταυτότητα πράκτορα". Το θέμα του "επόμενου στην λίστα" είναι σίγουρα δύσκολο και ανησυχητικό.. ειδικά για την περιοχή μας. 
 
 
Αλέξανδρος Νίκλαν 
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας 
<a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ουκρανία όπως Ιράκ, όπως Λιβύη, όπως Αίγυπτο, όπως Συρία, όπως Τουρκία...επόμενος;

Η φράση που χρησιμοποιούμε όλοι σχεδόν είναι πώς όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά. Από την εποχή του G.Bush sr. μέχρι και σήμερα, επ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι 50.000 Σύροι πρόσφυγες και το απόρρητο σχέδιο «Ιώνη»

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, λαθρομετανάστευση 13:40

<div style="text-align: center;">
<a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20100204/low/newego_LARGE_t_1101_8371363.JPG"><img border="0" height="340" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20100204/low/newego_LARGE_t_1101_8371363.JPG" width="620" /></a></div>
 
Μας στέλνουν πακέτο 50.000 Σύρους πρόσφυγες. Συντονισμένες πιέσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση για να αποφύγουν την είσοδό τους σε Γερμανία, Σουηδία, Αυστρία - Μέσα σε λίγους μήνες έφτασαν 13.000 πρόσφυγες, έγιναν 16.444 συλλήψεις και 1.000 έρχονται κάθε μήνα από τα ανατολικά. Τον δρόμο προς την Ελλάδα σε χιλιάδες θύματα του αιματηρού εμφυλίου της Συρίας ανοίγει η Ε.Ε., καθώς ανεξέλεγκτες διαστάσεις λαμβάνουν οι απαιτήσεις των Ευρωπαίων εταίρων για την παροχή ασύλου και φιλοξενίας προσφύγων, αγνοώντας το μεταναστευτικό πρόβλημα της Ελλάδας που εξελίσσεται σε κοινωνική βόμβα. 
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> 
Οπως αποκαλύπτει σήμερα το «ΘΕΜΑ», οι Βρυξέλλες ασκούν συντονισμένες πιέσεις ώστε η Ελλάδα να υποδεχτεί 50.000 νέους Σύρους πρόσφυγες σε αρχικό στάδιο (σ.σ.: πιέσεις ασκούνται και για πολύ περισσότερους), τη στιγμή που ήδη μέσα σε ελάχιστο διάστημα μπήκαν στη χώρα μας 13.000 άτομα από τη σπαρασσόμενη περιοχή, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί εντός λίγων μηνών 16.444 συλλήψεις παράνομων μεταναστών από τη συγκεκριμένη χώρα. Δηλαδή μια ολόκληρη πόλη προσφύγων ήδη ζει και κινείται ανάμεσά μας. 
 
Τα μέλη της Ε.Ε. δείχνουν στην περίπτωση της Ελλάδας να μην αναλογίζονται το μείζον μεταναστευτικό πρόβλημα που εξελίσσεται σε κοινωνική βόμβα. Κι αυτό διότι με την τακτική αυτή επιδιώκουν να προασπίσουν τα δικά τους σύνορα, ώστε οι εξαντλημένοι από τον εμφύλιο σπαραγμό Σύροι να μην περάσουν στη βόρεια και κεντρική Ευρώπη και να μείνουν σε χώρες όπως η δική μας ή η Βουλγαρία. Χαρακτηριστικό της αναλγησίας τους είναι το γεγονός πως οι Γερμανοί, οι Σουηδοί και οι Αυστριακοί με κυνισμό έχουν επιλέξει να δίνουν άσυλο μονάχα σε εύπορους και χριστιανούς Σύρους, αφήνοντας το πρόβλημα στις πλάτες της Βουλγαρίας που φιλοξενεί 10.000 Σύρους και την Ελλάδα που έχει ακόμα περισσότερους. 
 
Ενας στους πέντε 
Σύμφωνα με έγκυρες πηγές, ήδη στην Ελλάδα ο ρυθμός εισδοχής από τα ανατολικά θαλάσσια σύνορα αγγίζει τα 1.000 με 1.100 άτομα μηνιαίως, με αποτέλεσμα, αν η ανθρωπιστική κρίση στη Συρία συνεχιστεί και με δεδομένο τον μεγάλο πληθυσμό της χώρας (ξεπερνά τα 22 εκατομμύρια ανθρώπους), η χώρα μας να κληθεί να διαχειριστεί μια πραγματική ανθρωπιστική βόμβα. Μόνο ο συνολικός αριθμός των μη νόμιμων συλληφθέντων Σύρων υπηκόων εντός του 2013 έφτασε τους 8.517 σε εθνικό επίπεδο, παρουσιάζοντας μια αύξηση της τάξης του 7,44% σε σχέση με το 2012 που ήταν 7.927 oι συλλήψεις. Για να κατανοήσουμε το μέγεθος του προβλήματος, συνολικά οι συλλήψεις αλλοδαπών για παράνομη είσοδο έφτασαν το 2013 τις 43.002 - μία στις πέντε περίπου αφορά πλέον μόνο προερχόμενους από τη Συρία. 
 
Το εντυπωσιακότερο στοιχείο είναι πως ενώ το 2012 οι περισσότεροι Σύροι (5.286) επιχείρησαν να εισέλθουν στην Ελλάδα χερσαία έναντι 1.001 που εισήλθαν θαλάσσια, το 2013 τα πράγματα αντιστράφηκαν, με τους 5.410 να έρχονται από τη θάλασσα και τους 515 χερσαία - ως αποτέλεσμα της αύξησης στη φύλαξη των συνόρων στον Εβρο. Στο διάστημα 2012-13 οι συλλήψεις μεταναστών από τη Συρία για παράνομη είσοδο στη χώρα έφτασαν τις 16.444, ενώ 5.450 υπήκοοι Συρίας διαμένουν νόμιμα στη χώρα. Για το μείζον αυτό ζήτημα, βάσει των ίδιων καλά ενημερωμένων πηγών, είναι ενήμερος προσωπικά ο πρωθυπουργός, ενώ εδώ και καιρό έχει υπάρξει υψηλό alert στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Μάλιστα προσωπικά ο ίδιος υπουργός κ. Νίκος Δένδιας έχει δεχτεί ασφυκτικές πιέσεις να υποχωρήσει στα ευρωπαϊκά αιτήματα, δίχως όμως να έχει άρει το βέτο που έθεσε, διαμηνύοντας πως «δεν πάει άλλο». 
 
Το απόρρητο σχέδιο «Ιώνη» 
Σε κάθε περίπτωση, βάσει έγκυρων πηγών, ήδη έχει εκπονηθεί απόρρητο σχέδιο αναχαίτισης και διαχείρισης του προσφυγικού κύματος προς την Ελλάδα με την κωδική ονομασία «Ιώνη». Η ονομασία αυτή έχει δοθεί από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη από την πρώτη αρχαιοελληνική πόλη της Συρίας και αφορά στο πώς θα φιλοξενηθούν Σύροι πρόσφυγες εάν αυτό καταστεί ανθρωπιστικά απόλυτα αναγκαίο, αλλά και πώς θα υπάρξουν απωθήσεις όσων δεν πρέπει να περάσουν τα σύνορά μας, καθώς έντονη είναι η ανησυχία ενδεχόμενης εισόδου ριζοσπαστών ισλαμιστών. 
 
Μάλιστα η κυβέρνηση της Δανίας έχει ήδη βρεθεί μπροστά σε σοκ, καθώς μουσουλμάνοι πολίτες της, με κατοχή μάλιστα διαβατηρίων, έχουν βρεθεί να πολεμούν στο πλευρό των σκληρών τζιχαντιστών αντικαθεστωτικών στον εμφύλιο πόλεμο. Εκτός των άλλων, στο συγκεκριμένο πρόγραμμα υπάρχουν δράσεις για τον τρόπο με τον οποίο θα δημιουργηθούν καταυλισμοί, πώς θα παρασχεθεί υγειονομική βοήθεια, για τον τρόπο διοχέτευσης των ευρωπαϊκών παροχών και πώς θα θωρακιστούν τα ανατολικά κυρίως θαλάσσια σύνορά μας. 
 
Το σχέδιο αυτό εκπονήθηκε με δεδομένη την εκτροπή που βρίσκεται σε εξέλιξη στη Συρία και βάσει έρευνας για τη βοήθεια της Ε.Ε. στους Σύρους πρόσφυγες (EU Assistance to Syrian refugees του Jacques Lecarte, στις 3 Οκτωβρίου 2013). Η συγκεκριμένη έρευνα αναφέρει ότι ο αριθμός των προσφύγων θα ξεπεράσει σύντομα τα 3 εκατομμύρια από τα 2 που ήταν τον περασμένο Σεπτέμβριο. «Πρόκειται για ένα ψύχραιμο σχέδιο προετοιμασίας μπροστά στο ενδεχόμενο να δούμε καραβιές Σύρων στα σύνορά μας», τονίζουν αρμόδιες πηγές. Πάντως, πάγια θέση του υπουργείου προς τις πιέσεις που εξακολουθούν να ασκούνται είναι πως «η Ελλάδα δεν θα αναλάβει παραπάνω υποχρεώσεις από αυτές που της αναλογούν» και πως «η κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει η χώρα μας να γίνει η “αποθήκη” της Ευρώπης». 
 
Παράλληλα, σε ανεπίσημη βάση οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης έχουν ξεκαθαρίσει σε έντονο τόνο προς τους εταίρους μας πως «δεν είναι δυνατόν η Γερμανία να παραχωρεί άσυλο μόνο σε Σύρους χριστιανούς», ζητώντας την ίδια μεταχείριση και για τη χώρα μας. Μάλιστα το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έχει ήδη εκφράσει τη διαμαρτυρία του προς τις αρμόδιες αρχές της Ε.Ε., καθώς το συμβούλιο της Ε.Ε. παρά την ύπαρξη σαφούς πλαισίου για την «ομοιόμορφη και συντονισμένη διαχείριση των μαζικώς εκτοπισθέντων αλλοδαπών -εν προκειμένω της Συρίας- εξακολουθεί να μην έχει ενεργοποιήσει τον συγκεκριμένο μηχανισμό». 
<a href="http://www.geopolitics.com.gr/">πηγή</a>

Οι 50.000 Σύροι πρόσφυγες και το απόρρητο σχέδιο «Ιώνη»

Μας στέλνουν πακέτο 50.000 Σύρους πρόσφυγες. Συντονισμένες πιέσεις από την Ευρωπαϊκή Ενωση για να αποφύγουν την είσοδό τους σε Γερμανία, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μια «χαλαρή» Ρωσία «βάζει χέρι» άμεσα στην Κριμαία…

Ellada simera 0 κόσμος 13:01

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/vladimir-putin-smiling.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-96607" height="480" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/vladimir-putin-smiling.jpg" title="vladimir-putin-smiling" width="640" /></a></div>
 
Χωρίς να επιδεικνύει ιδιαίτερη «νευρικότητα» για τις εξελίξεις, η ρωσική πλευρά επιχειρεί έναν συστηματικό πόλεμο νεύρων προς τις αντίπαλες δυνάμεις στην Ουκρανία και… δυτικότερα, επιβάλλοντας σταδιακά κόστος όσο συνεχίζεται η κατάσταση στη γειτονική της χώρα να εκτρέπεται σε αντιρωσικές ατραπούς. 
Η διαφαινόμενη στρατηγική έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ενώ δείχνει να ακολουθεί αυτό που το «defence-point.gr» έγραψε από την πρώτη στιγμή της σύγκρουσης, για την πιθανότητα να εμφανιστούν στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, περισσότεροι «κρατικοί» θύλακες τύπου Αμπχαζίας και Νότιας Οσετίας… 
 
Ρώσοι αξιωματούχοι του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος μετέβησαν στην Κριμέα, όπου και ανακοίνωσαν ότι οι πολίτες της περιοχής μπορούν να αιτηθούν την απόκτηση ρωσικής υπηκοότητας, σε ένα σαφέστατο μήνυμα ότι εάν η κατάσταση συνεχιστεί, η χερσόνησος θα πάψει να αποτελεί ουκρανικό έδαφος… Εξάλλου, ρωσικό ήταν όταν ο Ουκρανός γενικός γραμματέας του ΚΚΣΕ, Νικίτα Χρουστσόφ, περιέλαβε τη χερσόνησο στα διοικητικά σύνορα της Ουκρανίας. 
 
Είναι πιθανό βέβαια, οι ρωσικές ενέργειες να μη σταματήσουν μόνο στην Κριμέα, ιδίως μετά τις ενέργειες της ουρανικής κυβέρνησης να απειλεί με διώξεις στελέχη των περιφερειών με το πρόσχημα ότι δεν επέτρεψαν στον λαό να διαδηλώσει ειρηνικά… Αυτό που οδηγεί σε «ασφυξία» βέβαια, είναι τα «αντίμετρα» στον οικονομικό τομέα. 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>