Türkiye: Ο Ερντογάν «ξαναβαφτίζει» την Tουρκία.

<img height="427" src="https://i1.wp.com/infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2022/01/showthumb-1-8.jpg?fit=900%2C600&ssl=1" width="746" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογάν αλλάζει το όνομα της Τουρκίας, γιατί το Turkey παραπέμπει στη …γαλοπούλα.</span></h3>Επίσημο αίτημα αλλαγής της ονομασίας της αναμένεται να καταθέσει στη διεύθυνση Πρωτοκόλλου του ΟΗΕ η Άγκυρα ζητώντας την αλλαγή της επίσημης διεθνούς ονομασίας της χώρας από «Turkey» σε «Turkiye».<div><br /></div><div><img height="203" src="https://i2.wp.com/www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/turkey_erdogan.jpg?ssl=1" width="640" /><br /><br />Η εκστρατεία του Τ. Ερντογάν δεν ξεκινάει τυχαία τώρα, καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις εκλογές του 2023 και τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση του τουρκικού κράτους, που θα επιχειρήσει ένα γενικό rebranding της Τουρκίας, που θα αφορά και τη διεθνή εικόνα της και την ονομασία της.<br /><br />Το κίνητρο αλλαγής της ονομασίας της Τουρκίας δεν είναι άλλο από το να αποφευχθεί πλέον η ταύτιση της «Μεγάλης Τουρκίας» όπως τη φαντάζεται ο Τ. Ερντογάν με την ταπεινή …γαλοπούλα (turkey) η οποία συνήθως περιμένει τη σφαγή της πριν καταλήξει στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι.<br /><br />Η ίδια η κρατική τηλεόραση της Τουρκίας TRT σε ειδικό αφιέρωμα της παραδέχεται ότι ένας από τους βασικούς λόγους που οδήγησαν τον Τ. Ερντογάν να δώσει την εντολή για την αλλαγή ονομασίας ήταν οι προσβλητικοί συνειρμοί που δημιουργούσε η ονομασία Turkey παραπέμποντας στη …γαλοπούλα.<br /><br />Βεβαίως, ο Τ. Ερντογάν θέλει να δώσει και μια εθνική διάσταση στην όλη υπόθεση με το αφήγημα ότι το Türkiye είναι η τουρκική ονομασία της χώρας και έτσι αποβάλλονται οι ξενόφερτες ονομασίες, θέλοντας έτσι να τονώσει και το εθνικιστικό αίσθημα και την εθνική αυτοπεποίθηση.<br /><br />Δεν είναι άσχετη η κίνηση αυτή, με τη συνολική προσπάθεια του καθεστώτος να επαναπροσδιορίσει συνολικά την τουρκική κοινωνία, επιβάλλοντας τις οθωμανικές παραδόσεις και την ισλαμική κουλτούρα, με τρόπο πειθαναγκαστικό για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας που μένει προσηλωμένο στον κοσμικό και «δυτικότροπο» χαρακτήρα του κράτους.<br /><br />«Το Türkiye είναι η καλύτερη προβολή και έκφραση του πολιτισμού, της κουλτούρας και των αξιών του Τουρκικού λαού» δήλωσε ο Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Όμως αυτό που ενοχλούσε το τουρκικό καθεστώς, όπως το ίδιο το TRT ανέφερε είναι η μετάφραση που έδινε το αγγλικό λεξικό του Cambridge στη λέξη “Turkey”: «είναι αυτό που ορίζεται ως “κάτι που αποτυγχάνει άσχημα» η «ένα ηλίθιο η ανόητο άτομο»…<br /><br />Επίσης, στην Άγκυρα θεωρούν ότι η χρήση της λέξης «Turkey» ήταν η αφορμή για «ξενοφοβικές και ισλαμοφοβικές επιθέσεις παρομοιάζοντας την Τουρκία με τη γαλοπούλα».<br /><br />Ο Τ. Ερντογάν δεν ανέχονταν να επιτρέψει να ταυτίζεται η ονομασία της χώρας του με αυτές τις ερμηνείες…<br /><br />Για το πως συσχετίσθηκε η ονομασία της χώρας με το Turkey υπάρχουν διαφορετικές θεωρίες. Η πρώτη αναφέρει ότι οι έμποροι κυρίως από την Κωνσταντινούπολη, έφεραν τη γαλοπούλα στη Βρετανία από την Αμερική και το ονόμαζαν “Turkey coq” καθώς οτιδήποτε διακινούσαν οι τούρκοι έμποροι ονομάζονταν τουρκικό. Τα περσικά χαλιά ονομάζονταν τουρκικά, το ινδικό αλεύρι ονομάζονταν αλεύρι Τουρκίας…<br /><br />Η δεύτερη θεωρία υποστηρίζει ότι οι Ευρωπαίοι, πολύ πριν από την ανακάλυψη της Αμερικής, είχαν ένα άγριο πτηνό που αποτελούσε εκλεκτό έδεσμα και έφθανε από τη Γουινέα μέσω Τούρκων εμπόρων και ονομάζονταν «Turkey coq» επειδή διακινούνταν μέσω της Κωνσταντινούπολης. Και έτσι όταν οι Βρετανοί άποικοι έφθασαν στη Μασαχουσέτη και ανακάλυψαν τα αμερικανικά πτηνά που ήταν μεγαλύτερα από τις φραγκόκοτες της Γουινέας τα ονόμασαν “Turkey”.<br /><br />Στον ΟΗΕ υπάρχει και ένα γραφειοκρατικό πρόβλημα πάντως καθώς το τουρκικό γράμμα “Ü” δεν υπάρχει στο λατινικό αλφάβητο και έτσι μάλλον θα υποχρεωθεί η Τουρκία να αποδεχθεί η καταχώρηση της νέας ονομασίας στον ΟΗΕ να γίνει με αντικατάσταση του “Ü” με το “U”.<br /><br />Βεβαίως οι ψύχραιμοι παρατηρητές των εξελίξεων στην Τουρκία επισημαίνουν ότι το πρόβλημα της Τουρκίας δεν είναι η αλλαγή της ονομασίας της αλλά η πραγματική εικόνα που δίνει στο εξωτερικό και η κατάσταση που εμπεδώνεται στο εσωτερικό της χώρας.<br /><br />Και ότι για να αλλάξει η διεθνής εικόνα της χώρας χρειάζεται πολύ περισσότερα από την αλλαγή της ονομασίας της σε “Türkiye” …</div><div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Türkiye: Ο Ερντογάν «ξαναβαφτίζει» την Tουρκία.

Ο Ερντογάν αλλάζει το όνομα της Τουρκίας, γιατί το Turkey παραπέμπει στη …γαλοπούλα. Επίσημο αίτημα αλλαγής της ονομασίας της αναμένεται να ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι ενεργειακό παιχνίδι πάει να παίξει η Τουρκία με το Ισραήλ-Η αντιπρόταση Ελλάδας-Κύπρου.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-01/1483052-parousiash090321_930.jpg?itok=09jSmVdx" width="718" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η πρόταση της Τουρκίας στο Ισραήλ- Δεν σου δίνω τίποτε και ζητάω να τα πάρω όλα!</span></h3><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Την περασμένη εβδομάδα η Τουρκία ισχυρίστηκε ότι ο πρόεδρος του Ισραήλ θα επισκεφθεί σύντομα την Άγκυρα.<br /><br />Η τουρκική προπαγάνδα και το μήνυμα που θέλει να "περάσει"<br /><br />Ως μέρος της τουρκικής προπαγάνδας , αντί να την ανακοινώσει την επίσκεψη μέσα από τα τα κανονικά διπλωματικά κανάλια με το Ισραήλ, η Τουρκία το ανακοίνωσε μονομερώς μέσω του ακροδεξιού φιλοκυβερνητικού μέσου ενημέρωσης Daily Sabah.<br /><br />Αυτό το άρθρο ανακυκλώθηκε στη συνέχεια από αναφορές σε ισραηλινά μέσα ενημέρωσης σχετικά με τον ηγέτη της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που ισχυρίστηκε ότι η επίσκεψη θα πραγματοποιηθεί.<br /><br />Την επόμενη μέρα ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου μίλησε με τον υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ. Ήταν η πρώτη κλήση σε υπουργικό επίπεδο εδώ και 13 χρόνια, ανέφεραν δημοσιεύματα.<br /><br />Εν τω μεταξύ, η Τουρκία ωθούσε άλλου είδους προπαγάνδα στους λομπίστες της στο εξωτερικό, σύμφωνα με την οποία θέλει να γνωστοποιήσει ότι το Ισραήλ πανηγυρίζει την απόφαση των ΗΠΑ να μην υποστηρίζουν πλέον έναν αγωγό φυσικού αερίου Ισραήλ-Ελλάδας.<br /><br />Το μήνυμα που προσπαθούν να περάσουν οι Τούρκοι ,είναι ότι το φυσικό αέριο του Ισραήλ δεν έχει πού να πάει και θα πρέπει να διέλθει μέσω της Τουρκίας.<br /><br />Η στήριξη της Τουρκίας στη Χαμάς και ο αφανισμός των μειονοτήτων στη Συρία<br /><br />Η Τουρκία είναι πασίγνωστο σε όλους ότι φιλοξενεί και υποστηρίζει τρομοκράτες της Χαμάς εδώ και χρόνια.<br /><br />Εν ολίγοις, η Τουρκία επιχειρεί να πείσει το Ισραήλ να διοχετεύει το αέριο του μέσω ττων εδαφών της, ώστε αυτή να μπορεί να χρησιμοποιήσει τα κέρδη για να χρηματοδοτήσει τη Χαμάς και άλλες εξτρεμιστικές ομάδες στην περιοχή, πολλές από τις οποίες είναι αντισημιτικές και τάσσονται υπέρ της γενοκτονίας των Ισραηλινών<br /><br />Το κυβερνών κόμμα της Άγκυρας, για παράδειγμα, διατάζει συχνά τον βομβαρδισμό μειονοτήτων στη Συρία και το Ιράκ, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων, των Γιαζίντι και των χριστιανικών κοινοτήτων.<br />Όπου οι δυνάμεις της Άγκυρας δραστηριοποιούνται στην περιοχή, οι μειονότητες γενικά εκκαθαρίζονται εθνοτικά, όπως στο Αφρίν της Συρίας στο οποίο εισέβαλε η Τουρκία το 2018.<br />Αυτή η δίωξη των μειονοτήτων δεν συνάδει με τη γενική συναίνεση του Ισραήλ και των φίλων του στον Κόλπο που πιέζουν την ανεκτικότητα και ειρήνη και σταθερότητα.<div><br />Η ψευδής συμφιλίωση που επιχειρεί η Τουρκία με το Ισραήλ<br /><br />Η στάση της Τουρκίας σχετικά με τις σχέσεις με το Ισραήλ έχει τις ρίζες της στη δεκαετία του 1950, σύμφωνα με την οποία η Άγκυρα πιστεύει ότι το Ισραήλ είναι πλήρως απομονωμένο στην περιοχή και πως την χρειάζεται. <br />Η Τουρκία μπορεί έτσι να επωφεληθεί από την απομόνωση του Ισραήλ ενώ αποκομίζει κέρδη. Ουσιαστικά σε όλες τις συζητήσεις με την Τουρκία ή τις διεκδικήσεις για συμφιλίωση, η μόνη αφήγηση που βγαίνει είναι ότι η Τουρκία κερδίζει και το Ισραήλ δεν παίρνει τίποτα.<br /><br />Για παράδειγμα, η Τουρκία φιλοξενεί τη Χαμάς και η Χαμάς δολοφονεί Ισραηλινούς και η Τουρκία έχει υποστηρίξει τον εξτρεμισμό της Χαμάς. Οι θρησκευτικές αρχές της Τουρκίας υποκινούν όλο και περισσότερο τον τουρρκικό λαό κατά του Ισραήλ, δεσμευόμενοι να «απελευθερώσουν» την Ιερουσαλήμ.<br />Όταν η Τουρκία μετέτερεψε την εκκλησία της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, η ηγεσία της συνέκρινε αυτό με την βοήθεια της Τουρκίας στους Παλαιστίνιους να καταλάβουν την Ιερουσαλήμ.<br /><br />Τα μέσα ενημέρωσης της Τουρκίας υποκινούν και κατά του Ισραήλ.<br /><br />Η Τουρκία ανταγωνίζεται με το Ιράν όχι μόνο για το ποιά είναι η πιο φιλοπαλαιστινιακή χώρα , αλλά και ποιά υποθάλπτει και στηρίζει περισσότερο τη Χαμάς και άλλες τρομοκρατικές ομάδες.<br />Η Τουρκία στερείται αντίληψης της πραγματικότητας στην περιοχή.<br />Το Ισραήλ δεν είναι πλέον απομονωμένο και η Χαμάς είναι μια ακροδεξιά τρομοκρατική ομάδα.<br /><br />Η Τουρκία θέλει να τα έχει όλα, φιλοξενώντας τρομοκράτες της Χαμάς, επικρίνοντας το Ισραήλ στα μέσα ενημέρωσης προσποιούμενη ότι θα φιλοξενήσει Ισραηλινούς αξιωματούχους, όταν μάλιστα πριν από λίγο καιρό συνέλαβε Ισραηλινούς τουρίστες με αστείες έως γελοίες κατηγορίες.<br /><br />Τα ισραηλινά μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν γενικά καταχραστεί τη συνεχή ιστορία «Η Τουρκία θέλει συμφιλίωση».<br /><br />Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Τουρκία έχει επικαλεστεί αυτήν την ιδέα πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, σχεδόν πάντα προσανατολισμένη στην προσπάθεια να χαλάσει τους δεσμούς Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου.<br /><br />Το 2019 και στις αρχές του 2020, η Τουρκία διατύπωσε ιδέες για τη συμφιλίωση, ακόμη και όταν προσπάθησε να σαμποτάρει τους αυξανόμενους δεσμούς Ισραήλ-Ελλάδας, αφού δεν ήθελε ο αγωγός φυσικού αερίου East Med να πραγματοποιηθεί.<br /><br />Προσπάθησε επίσης να επικοινωνήσει με το Ισραήλ όταν ήταν σαφές ότι η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Γαλλία, η Κύπρος και η Ελλάδα επρόκειτο να υπογράψουν μια δήλωση που εξέφραζε ανησυχίες και απειλές στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Τον Μάιο του 2020 η Τουρκία προσπάθησε ξανά να προσποιηθεί ότι θα συμφιλιωθεί με το Ισραήλ.<br /><br />Η Τουρκία τροφοδότησε ακόμη και στα ΜΜΕ εντελώς αβάσιμες ιστορίες σχετικά με το πώς η Άγκυρα συγκρούστηκε με τη Χεζμπολάχ στη Συρία και ότι το Ισραήλ μπορεί να μοιράζεται κοινές απόψεις στη Συρία σχετικά με τον ρόλο του Ιράν.<br />Στην πραγματικότητα, η Τουρκία συνεργάζεται στενά με το Ιράν , τη Χεζμπολάχ και το συριακό καθεστώς στο παρελθόν.<br />Για τον σκοπό αυτό, ο ηγέτης της Τουρκίας είχε ένα ευχάριστο τηλεφώνημα με τον ηγέτη του Ιράν πριν λίγες ημέρες</div><div><br />Η διπρόσωπη και καιροσκοπική Τουρκία <br /><br />Οι δεσμοί Τουρκίας-Ιράν έρχονται σε αντίθεση με την πραγματικότητα των δεσμών Τουρκίας-Ισραήλ.<br /><br />Μια προσέγγιση σχετικά με τους δεσμούς Τουρκίας-Ισραήλ που επιχειρεί ο Ερντογάν, είναι ότι μπορούν να «διαχωρίσουν» τα θέματα, σε εκέινα που δεν συμφωνούν και να σνεργαστούν σε εκείνα στα οποία συμφωνούν.<br />Όταν διαβάζει κανείς τα προπαγανδιστικά μέσα της Τουρκίας ή τι τροφοδοτεί τους λομπίστες της στη Δύση που είναι υπέρ του Ισραήλ, είναι ότι το ισραηλινό αέριο πρέπει να ρέει μέσω της Τουρκίας και ότι το Ισραήλ πρέπει να αναγνωρίσει τις τουρκικές αξιώσεις σε περιοχές της Μεσογείου που αποτελούν μέρος των κυπριακών οικονομικών ζωνών, δηλαδή της Κυπριακής ΑΟΖ.<br /><br />Εν ολίγοις, η Τουρκία θέλει να λάβει κέρδη από το φυσικό αέριο και την υποστήριξη του Ισραήλ ενάντια στην Κύπρο και την Ελλάδα. Τι παίρνει το Ισραήλ; Τίποτα.<br />Η Τουρκία μπορεί να ελέγχει τις αποστολές φυσικού αερίου του Ισραήλ προς την Ευρώπη, δίνοντάς της μόχλευση έναντι του Ισραήλ για να διακόπτει τη ροή φυσικού αερίου κάθε φορά που υπάρχουν εντάσεις με τη Χαμάς.<br /><br />Τότε η Τουρκία μπορεί να διοχετεύσει τα κέρδη του φυσικού αερίου στη Γάζα και την Ιερουσαλήμ για να ωθήσει την τουρκική επιρροή στο Al-Aqsa.<br /><br />Το Ισραήλ δεν θέλει να πηγαίνουν μετρητά στην Τουρκία για να επιχειρεί αυτή στη συνέχεια περισσότερες επιχειρήσεις «στολίσκου» όπως η υπόθεση Mavi Marmara το 2010.<br /><br />Η Τουρκία συνεργάζεται με τη Χαμάς, τη Χεζμπολάχ, το Ιράν και άλλους ισραηλινούς εχθρούς, συμπεριλαμβανομένων των αντισημιτικών ομάδων, σε όλη τη Μέση Ανατολή και τον κόσμο<br />Αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία παίρνει τα πάντα και συνεχίζει να χρηματοδοτεί εξτρεμιστές και να εργάζεται ενάντια στα συμφέροντα του Ισραήλ σε διεθνή φόρουμ.<br /><br />Η Τουρκία, η Μαλαισία, το Πακιστάν, το Ιράν και μερικές χώρες είναι αυτές που εργάζονται επί του παρόντος εναντίον του Ισραήλ σε διεθνή φόρουμ και φιλοξενούν τον αντισημιτισμό.<br />Σε αυτά το Ισραήλ απουσιάζει και η Τουρκία συνεχίζει να κάνει το έργο της όπως πριν.<br /><br />Η άλλη αφήγηση είναι ότι το Ισραήλ χρειάζεται την Τουρκία, επομένως το Ισραήλ «πρέπει» να συνεργαστεί με την Άγκυρα. Αυτή είναι η ανάλυση του Ψυχρού Πολέμου που υποθέτει ότι η Τουρκία είναι σύμμαχος των ΗΠΑ και της Δύσης και ως εκ τούτου το Ισραήλ πρέπει να συνεργαστεί με την Άγκυρα. Ωστόσο, τα πράγματα έχουν αλλάξει από το 1990.<br /><br />Η Τουρκία είναι σήμερα στενός εταίρος της Ρωσίας και του Ιράν και είναι μέρος των ανερχόμενων αυταρχικών καθεστώτων.<br />Δεν είναι πλέον εταίρος της Δύσης ή του ΝΑΤΟ, ακόμα κι αν είναι επίσημα είναι μέρος του ΝΑΤΟ.<br />Το Ισραήλ έχει επίσης χαράξει τη δική του ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική από τη δεκαετία του 1990.<br />Όπως η Τουρκία, έτσι και το Ισραήλ έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τη Ρωσία.<br />Ωστόσο, σε αντίθεση με την Τουρκία, το Ισραήλ δεν συνεργάζεται με αντιδυτικά καθεστώτα ή εξτρεμιστές.<br />Το Ισραήλ προτιμά τη σταθερότητα και την ανοχή που προσφέρουν οι συνεργασίες στον Κόλπο και με χώρες όπως η Ινδία, η Νότια Κορέα και άλλες. Δεδομένης αυτής της κατάστασης, το Ισραήλ δεν χρειάζεται την Τουρκία.<br /><br />Η Άγκυρα μπορεί να χρειάζεται το Ισραήλ πολύ περισσότερο καθώς η οικονομία της είναι σε κακό χάλι.<br /><br />Η Τουρκία παρομοίως προσέγγισε τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τον Κόλπο για να πάρει χρήματα. Γνωρίζει ότι το Ιράν δεν έχει χρήματα να της δώσει<br /><br />Για αυτόν τον λόγο, παρά το γεγονός ότι ο Ερντογάν έχει θετικές συνομιλίες με τον Ιρανό ομόλογό του το Σαββατοκύριακο, γνωρίζει ότι οι υποσχέσεις για ιρανικό ενεργειακό εφοδιασμό και συνεργασία δεν θα οδηγήσουν σε μεγάλα κέρδη σύντομα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Τουρκία διατύπωσε την ιδέα των επενδύσεων των ΗΑΕ στην αμυντική της βιομηχανία τον Δεκέμβριο του 2021.<br /><br />Είναι το Ισραήλ αφελές στον τρόπο που αλληλεπιδρά με την Τουρκία;<br /><br />Η συνολική ιστορία των δεσμών Ισραήλ-Τουρκίας είναι επομένως μια ιστορία με την οποία η Τουρκία δραστηριοποιείται κυρίως για να σαμποτάρει τους δεσμούς Ισραήλ-Ελλάδας και Ισραήλ-Κύπρου.<br /><br />Η Τουρκία θέλει να συνεχίσει να χρηματοδοτεί εξτρεμιστικές και αντισημιτικές ομάδες που συνδέονται με τη Χαμάς, ενώ παράλληλα να συνεργάζεται στενά με το Ιράν , αλλά και να αντλεί κέρδη από πιθανές εξαγωγές φυσικού αερίου του Ισραήλ.<br /><br />Συνεπώς σύμφωνα με τα παραπάνω η Άγκυρα δεν κάνει τίποτα υπέρ του Ισραήλ <br /><br />Η Άγκυρα ίσως θεωρεί ότι το Ισραήλ είναι μια αφελής χώρα που δεν θυμάται πώς συνέκρινε ο Ερντογάν το Ισραήλ με τη Ναζιστική Γερμανία στον ΟΗΕ το 2019 και πώς η Άγκυρα φιλοξενεί τη Χαμάς στο έδαφός της <br /><br /> Η Άγκυρα πιστεύει ότι το Ισραήλ δεν διαβάζει τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης της Τουρκίας, τα οποία κάνουν λόγο για «συμφιλίωση» με το Ισραήλ την ώρα που προωθούν τον αντισημιτισμό στον τουρκικό λαό<br /><br />Για παράδειγμα, όταν η κυβέρνηση Μπάιντεν ανέλαβε την εξουσία, υπήρχαν συνωμοσίες στα τουρκικά φιλοκυβερνητικά μέσα που υποστήριζαν ότι υπήρχαν πάρα πολλοί Εβραίοι στην κυβέρνηση Μπάιντεν.<br /><br />Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα<br /><br />Από τα παραπάνω καταλήγουμε σε ένα απλό συμπέρασμα<br /><br />Το Ισραήλ δεν έχει κανένα λόγο να συνεργαστεί με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο διόχετεύοντας το φυσικό της αέριο στην εν λόγω χώρα μέσω αγωγού και διασπώντας τη συμμαχία του με την Ελλάδα και την Κύπρο, πράγμα που επιδιώκει διακαώς η Άγκυρα.<br /><br />Απώτερος σκοπός της Τουρκίας είναι το Ισραήλ να συναινέσει στην κλοπή της Κυπριακής ΑΟΖ και στο διαμερισμό των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της, στη βάση του Win-Win.<br /><br />Η Τουρκία είναι σύμμαχος του Ιράν, της Χαμάς και άλλων εξτρεμιστικών φιλοπαλαιστινιακών οργανώσεων και είναι καθαρά αντισημιτική χώρα , εχθρός της Δύσης στην οποία τυπικά και μόνο ανήκει ως μέλος του ΝΑΤΟ.<br /><br />Το Ισραήλ δεν έχει ανάγκη της Τουρκία αναφορικά με τη διοχέτευση του φυσικού αερίου του, σε περίπτωση μη κατασκευής του Εast-Med, αφου αυτό μπορεί να γίνει είτε μέσω Αιγύπτου με τον υπάρχοντα αγωγό Ισραήλ-Αιγύπτου και εκείθεν προς Κρήτη με αγωγό που θα κατασκευαστεί παράλληλα με την όδευση του καλωδίου παροχής ηλεκτρικού ρεύματος από την Αίγυπτο στην Κρήτη και εκείθεν στην ΕΕ.<br /><br />Ελλάδα και Κύπρος ως σύμμαχες χώρες του Ισραήλ, δίνουν σε αυτό το απαραίτητο και αναγκαίο γεωστρατηγικό βάθος που αναγκαιοί στη χώρα λόγω της μικρής και ιδιόμορφης γεωγραφικής της έκτασης.<br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει κατά την άποψή μας να κινηθούν άμεσα για την υπογραφή στρατωτικής συμφωνίας με το Ισραήλ, για παροχή σε αυτό δυνατότητας παροχής διευκολύνσεων και φιλοξενίας πολεμικών πλοίων, μαχητικών αεροσκαφών και ""πυρομαχικών" εφόσον απαιτηθεί, ακόμη και Ισραηλινών πολιτών, εάν ξεσπάσουν πολεμικές επιχειρήσεις με το Ιράν, την Χαμάς , ή τη Χεζμπολάχ, ή συνδυασμό των παραπάνω.<br /><br />Η πρόσφατη πολεμική αναμέτρηση με τη Χαμάς, απέδειξε ότι ακόμη και το πανίσχυρο εννοποιημένο Ισραηλινό αντιαεροπορικό σύστημα δεν μπόρεσε να αναχαιτίσει πλήρως τα πολλά βλήματα ρουκετών, όλμων και πυραύλων που εκτόξευσαν οι τρομοκράτες της Χαμάς.<br /><br />Τι θα γίνει όμως αν στο μέλλον το Ισραήλ έρθει σε αντιπαράθεση με τη Χεζμπολάχ και ακόμη περισσότερο με το Ιράν;<br /><br />Πολεμικά αεροδρόμια και ναύσταθμοι του Ισραήλ , ακόμη και η περιοχή της Dimona που φέρεται ότι βρίσκονται πυρηνικά όπλα , αναμένεται να βληθούν.<br /><br />Πως θα απογειωθούν από κατεστραμμένους αεροδιαδρόμους από Ιρανικούς πυραύλους τα πανίσχυρα μαχητικά και πως θα ανεφοδιαστούν από κατεστραμμένες λιμενικές εγκαταστάσεις τα πολεμικά πλοία της φίλης και συμμάχου χώρας του Ισραήλ;<br /><br />Αυτό μπορεί να το εξασφαλίσει μόνο η Ελλάδα και η Κύπρος με την παροχή διευκολύνσεων που προανέφερα, στη φίλη και σύμμαχο χώρα του Ισραήλ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι ενεργειακό παιχνίδι πάει να παίξει η Τουρκία με το Ισραήλ-Η αντιπρόταση Ελλάδας-Κύπρου.

Η πρόταση της Τουρκίας στο Ισραήλ- Δεν σου δίνω τίποτε και ζητάω να τα πάρω όλα! Παναγιώτης Νάστος Την περασμένη εβδομάδα η Τουρκία ισχυρίστ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Τουρκία αδυνατεί να επιτεθεί στρατιωτικά στην Ελλάδα -Ποια είναι τα βασικά τρωτά της σημεία;".

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-01/rafale%201_0.jpg?itok=xy336Eot" width="759" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Όλοι αντιληφθήκαμε τον θόρυβο που δημιουργήθηκε στην Τουρκία και στα ΜΜΕ της αναφορικά με την έλευση των πρώτων 6 από τα συνολικά 24 μαχητικά Rafale 4+ που αγόρασε η Ελλάδα από τη Γαλλία.<br /><br />Η πληθώρα των τουρκικών ΜΜΕ αναφέρθηκε στην απομάκρυνση της Τουρκίας από το project των μαχητικών αεροσκαφών F-35 πέμπτης από τις ΗΠΑ και πως η Αθήνα προτίθεται να αγοράσει F-35 από τις ΗΠΑ.<br /><br />Ανέφεραν τέλος ότι η Ελλάδα έχει κάνει αυτές τις κινήσεις για να διασφαλίσει αεροπορική υπεροχή έναντι της Τουρκίας στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Σε μια προσπάθεια να διασκεδάσουν τις ανησυχίες τους οι Τούρκοι μέσω άρθρου τους αναφέρονται στις διαπιστώσεις για την μαχητική ικανότητα της Τουρκικής Αεροπορίας μέσω ανάλυσης του απόστρατου Αντιπτέραρχου Ερντογάν Καρακούς, ο οποίος ανέφερε εν συντομία τα εξής:<br /><br />"H Τουρκία δεν θα δώσει την ευκαιρία στην Ελλάδα και οι προσπάθειές της είναι μάταιες <br /><br />Η Ελλάδα κάνει σχέδια αν μπορεί να βεί μια ευκαιρία και να εξαπολύσει αεροπορική επιδρομή στην Τουρκία. Θα δούμε αν θα έχει τη δύναμη να φτάσει σε αυτό το σημείο ή όχι. Κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε χωρίς να μείνουμε αδρανείς. Οι προσπάθειές μας για την ενίσχυση της αεροπορίας μας συνεχίζονται. Η Τουρκία σκοπεύει να αγοράσει 40 F-16s από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Επιπλέον, 80 F-16s αναμένεται να αναβαθμιστούν σε Block 70. Η Τουρκία το κάνει αυτό εδώ και λίγο καιρό και θα διατηρήσει την αποτρεπτική της ισχύ».<br /><br />"Έχουμε πλήρη αεροπορική υπεροχή εδώ και 20 χρόνια"<br /><br />Το Εθνικό Αεροσκάφος Μάχης (MMU) θα αρχίσει να παραδίδεται στην πολεμική αεροπορία το 2029. Ο κινητήρας του αεροσκάφους θα κατασκευαστεί επίσης στην Τουρκία. Τότε θα χρειαστούμε περίπου 300 αεροσκάφη MMU και η παράδοσή τους θα έχει ολοκληρωθεί έως το 2040. «Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε ένα πλήρες αποτρεπτικό πλεονέκτημα στην περιοχή. Ακόμη και η αγορά ενός F-16 από την Τουρκία για να περάσει τα επόμενα 20 χρόνια θα αποτρέψει τους Έλληνες».<br />Οι ΗΠΑ δεν θέλουν ανατροπή της αεροπορικής ισοροπίας Ελλάδας-Τουρκίας<br /><br />Oι ΗΠΑ εσκεμμένα θέτουν σε αναμονή την απαίτηση της Αθήνας για τα F-35. Γνωρίζουν ότι θα γίνει πόλεμος όταν δεν υπάρχει στρατιωτική ισορροπία μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Δεν είναι επιθυμητό από τις ΗΠΑ να ξεσπάσει ελληνοτουρκικός πόλεμος, ειδικά σε μια περίοδο που οι εντάσεις μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας αυξάνονται.<br /><br />Τώρα σε σχέση με τα Rafale που πήρε η Ελλάδα έχω να πώ ότι δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που κυκλοφόρησαν τα Rafale. Η διάρκεια ζωής τους είναι περίπου 15 χιλιάδες ώρες. Τα αεροπλάνα που αγόρασε η Ελλάδα έχουν πετάξει το πολύ 3.000 με 5.000 ώρες. Ανάμεσα στο δεύτερο χέρι και το πρώτο χέρι δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά. Η Ελλάδα συναίνεσε στο δεύτερο χέρι για να τα πάρει σε σύντομο χρονικό διάστημα. Συμφώνησε επίσης στο δεύτερο χέρι προκειμένου να συμπληρωθεί ο αριθμός των Rafales σε 24 το συντομότερο δυνατό"<br />Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα<br /><br />Από τα παραπάνω λεγόμενα του Τούρκου απόστρατου Αντιπτέραρχου διαπιστώνουμε τα εξής:<br /><br />Εκφράζει βεβαιότητα για επικείμενη αγορά 40 F-16 από τις ΗΠΑ και τον εκσυγχρονισμό άλλων 80, όπως και ο τουρκικός τύπος.<br /><br />Αυτό μένει να το δούμε αν ισχύει και πότε θα υλοποιηθεί, αφού θα πρέπει για να γίνει κάτι τέτοιο, να υπάρξει η έγκριση του Αμερικανικού Κογκρέσου, του οποίου οι δύο "πτέρυγες", Δημοκρατικών και Ρεπουμλικάνων δεν διάκειται ευμενώς προς την Τουρκία <br /><br />Συνεπώς στην παρούσα φάση η Ελλάδα διαθέτει αεροπορική υπεροχή και όχι η Τουρκία όπως διατείνεται ο Καρακούς ότι τάχα η Τουρκία έχει πλήρη αεροπορική υπεροχή και πως ακόμη και η αγορά ενός F-16 για τα επόμενα 20 χρόνια αρκεί για να αποτρέψει την Ελλάδα<br /><br />Παρακάτω βέβαια αυτοαναιρείται ο κ. Καρακούς όταν κάνει λόγο για αεροπορική ισσοροπία Ελλάδας-Τουρκίας την οποία δεν θέλουν να ανατραπεί οι ΗΠΑ, όταν προηγουμένως ανέφερε για υποτιθέμενη πλήρη αεροπορική κυριαρχία της Τουρκίας τις τελευταίες δεκαετίες.<br /><br />Τέλος βάζει στο "τραπέζι" υπό εξέταση για πρώτη φορά τις δυνατότητες αεροπορικής επίθεσης που έχει η Ελλάδα κατά της Τουρκίας.<br /><br />Τα βασικά τρωτά σημεία της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας από στρατιωτικής άποψης <br /><br />α. Η διάτρητη τουρκική Αεράμυνα<br /><br />Η αεράμυνα της Τουρκίας είναι γεγονός ότι είναι εξαιρετικά ασθενής και προβληματική στην παρούσα φάση , αλλα και ακόμη στην περίπτωση υλοποίησης των τουρκικών ονείρων για δημιουργία δικής τους αεράμυνας, αυτή θα πάρει χρόνο και θα υπολείπεται της Ελληνικής<br /><br />Οι αναφορές από πολλούς Τούρκους αναλυτές για τους S-400, ότι κλειδώνουν το Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο αναλόγως της θέσης τάξης τους , σκοντάφτει σε ένα απλό επιχείρημα.<br /><br />Με ποιά αντιαεροπορικά θα προστατευθεί η καρδιά της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας που εδρεύει στην Άγκυρα, Εσκη Σεχήρ και Κωνσταντινούπολη κατά βάση, σε περίπτωση υποθετικά λέμε, μιας ελληνοτουρκικής σύρραξης, όταν οι S-400 θα ταχθούν μακριά από την μεταξύ των τριών αυτών πόλεων περιοχή; <br />Γιατί εννοείται φυσικά ότι πρώτο μέλημα της Τουρκίας θα είναι η διαφύλαξη της πολεμικής της βιομηχανίας και μετά το Αιγαίο και η ΝΑ Μεσόγειος<br />Επίσης πως θα προστατευθούν αντιεροπορικά τα τουρκικά λιμάνια στο Αιγαίο;<br />Πώς θα διασφαλιστεί η ισχυρή αντιαεροπορική προστασία της EMOGK και της Ταξιαρχίας Πεζοναυτών, προκειμένου να ενεργήσει στο Αιγαίο;<br />Σοβαρά ερωτήματα για τα οποία στην παρούσα φάση η Τουρκία δεν διαθέτει αξιόπιστες απαντήσεις στην παρούσα φάση.<br /><br />β. Αδυναμία αποφυγής στρατηγικών πληγμάτων στο εσωτερικό της Τουρκίας<br /><br />Η Ελλάδα στην υποθετική περίπτωση που ο Ερντογάν θελήσει να αποτολμήσει στρατιωτική ενέργεια σε βάρος της, έχει τη δυνατότητα να πλήξει αξιόπιστα στρατηγικούς στόχους στο εσωτερικό της, με μια γκάμα εναέριων οπλικών συστημάτων, μέχρι στιγμής.<br />Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία παύει να είναι στο απυρόβλητο σε όλη σχεδόν την επικράτειά της από τα ελληνικά στρατηγικά όπλα τα οποία φέρονται από τα Rafale και τα οποία έχουν μεγάλη ακτίνα δράσης, γεγονός που θα την αναγκάσει να αναλώσει προσωπικά και μέσα της για την διαφύλαξη στρατηγικών της στόχως σε όλη της την επικράτεια.<br />Αυτό γίνεται ακόμη δυσκολότερο όταν έχεις προβληματική-κακή αεράμυνα όπως η Τουρκία.<br /><br />γ. Ελληνική αεροπορική κυριαρχία<br /><br />Η Ελληνική αεροπορία έχει το πάνω χέρι στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο πλέον και η ψαλίδα με την Τουρκία θα μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, αφού εκτός των 24 RAFALE και της πιθανότατης αγοράς μιας μοίρας F-35 , η χώρα μας προβαίνει σε αναβάθμιση 83 F-16 της σε Viper, γεγονός που τα επόμενα 3-4 χρόνια θα έχει ως αποτέλεσμα η Πολεμική μας Αεροπορία να είναι από τις δυνατότερες σε Παγκόσμιο επίπεδο<br /><br />Επίλογος<br /><br />Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι η Τουρκία αδυνατεί να επιτεθεί στρατιωτικά στην Ελλάδα και οι πολλές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, υπουργών,συνταξιούχων διπλωματών, απόστρατων αξιωματικών και αναλυτών που φιλοξενούνται στα τουρκικά Ερντογανικά ΜΜΕ, αποσκοπούν στο να κρύψουν τις πολλές και βασικές αδυναμίες της Τουρκίας<br /><br />Οποιαδήποτε τέλος πρόβλεψη για την πορεία των τουρκικών εξοπλιστικών προγραμμάτων που βρίσκονται σε εξέλιξη και την τήρηση των εξαγγελθέντων χρονοδιαγραμμάτων από τους Τούρκους, θα ήταν τουλάχιστον επισφαλής για να μην πω σίγουρα λάθος.<br /><br />Οι βασικοί λόγοι που συνηγορούν προς τούτο είναι δύο.<br /><br />Ο πρώτος είναι η κάκιστη τουρκική οικονομία που οδηγεί την χώρα προς την καταστροφή, με συνέπεια να μην υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι χρηματοδότησης των εξοπλιστικών προγραμμάτων της Τουρκίας.<br /><br />Ο δεύτερος είναι η ρευστή και πολωμένη πολιτική κατάσταση που επικρατεί στη χώρα και η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές ή ακόμη και σε ανατροπή του καθεστώτος Ερντογάν.<br /><br /><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί η Τουρκία αδυνατεί να επιτεθεί στρατιωτικά στην Ελλάδα -Ποια είναι τα βασικά τρωτά της σημεία;".

Παναγιώτης Νάστος Όλοι αντιληφθήκαμε τον θόρυβο που δημιουργήθηκε στην Τουρκία και στα ΜΜΕ της αναφορικά με την έλευση των πρώτων 6 από τα σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πατριωτισμός μετριέται με την εθνική ανεξαρτησία

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/01/ellada_patriotismos_slpress.jpg" width="797" /><br /><br /><b>Χρήστου Δημήτρης</b><br />Αισθήματα υπερηφάνειας, πατριωτισμού και ασφάλειας, επιχείρησε να πουλήσει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αγοράζοντας και υποδεχόμενη τα γαλλικά αεροσκάφη Ραφάλ. Για να συγκινήσει ακόμα περισσότερο ο πατριωτισμός της, πριν τα βάλει να πετάξουν πάνω από την Αθήνα και άλλες πόλεις, κάλεσε ιερείς να τα ευλογήσουν! Άλλωστε η πολιτική μας ηγεσία, μπορεί να μην ακολουθεί σχεδόν καμιά από τις διδαχές του Χριστού, αλλά ανάβει συχνά κεριά στους ιερούς ναούς, πάντα συνοδεία κάμερας!<br /><br />Όσοι διατυπώσουν ενστάσεις για όλα αυτά τα τριτοκοσμικά, απλά δεν θεωρούνται πατριώτες. Πατριώτες θεωρούνται, όσοι διαδήλωσαν την αγανάκτησή τους για την προδοτική συμφωνία των Πρεσπών που “χάρισε” στους βόρειους γείτονές μας το όνομα Μακεδονία. Με το οποίο όνομα, τους αναγνώριζαν ήδη όλες σχεδόν οι χώρες του κόσμου. Και τελικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ηγήθηκε φανερά και κρυφά του ασυμβίβαστου αγώνα, σήμερα δηλώνει, ότι ποτέ (!) δεν διαφώνησε με το όνομα Βόρεια Μακεδονία!<br /><br />Την δουλειά του την έκανε και μεγιστοποίησε τα εκλογικά οφέλη με αυτό και με πολλά άλλα ψέματα. Πλην όμως, οι πατριώτες που βγήκαν στους δρόμους με λάβαρα και εικονίσματα, δεν αισθάνονται προδομένοι. Ούτε αναλογίστηκαν ποτέ πως και γιατί η χώρα μας δεν έχει κανένα σύμμαχο στα Βαλκάνια όπου κυριαρχεί η Τουρκία με σειρά οικονομικών και στρατιωτικών συμφωνιών με όλες σχεδόν τις χώρες.<br /><br />Κανείς πατριώτης δεν αναλογίζεται, ούτε και νοιάζεται για τα χρέη της χώρας που την υποδουλώνουν στους ξένους “προστάτες”. Χρέη που σε επίπεδο δημοσίου τομέα 210% του ΑΕΠ είναι μακράν τα μεγαλύτερα όταν το αντίστοιχο μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο είναι 91%.<br />Κανείς δεν αναλογίστηκε για το κόστος της αγοράς αεροσκαφών και φρεγατών με 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Μας λένε ότι είναι απαραίτητο για την εθνική μας ασφάλεια και για την αντιμετώπιση της προκλητικότητας των Τούρκων. Μπορεί.<br /><br />Γιατί όμως οι εταίροι μας στην ΕΕ και οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ που γνωρίζουν πολύ καλά την οικονομική μας κατάσταση και μας επέβαλαν τρία σκληρά μνημόνια, δεν αισθάνονται την ανάγκη να εγγυηθούν, τουλάχιστον την ασφάλεια μιας χώρας μέλους, με την ιστορική σημασία που έχει για την Ευρώπη η Ελλάδα;Πόσοι γνωρίζουν ότι αγοράσαμε τα αεροπλάνα και τις φρεγάτες από τη Γαλλία κατ’ εντολή της Ουάσιγκτον; Και αυτό συνέβη όταν εξοργίστηκαν οι Γάλλοι από την αμερικανική πρόκληση να πιέσουν την Αυστραλία να αθετήσει το συμβόλαιο για την προμήθεια γαλλικών πυρηνικών υποβρυχίων για να τα πουλήσουν εκείνοι;<br /><br />Πατριωτισμός και προκλήσεις στο Αιγαίο<br /><br />Και τώρα, θα αλλάξει η συμπεριφορά της Άγκυρας και θα φοβάται την άριστα εξοπλισμένη Ελλάδα; Φαντάρος ήμουν από το 1978 έως το 1980 στη Σάμο, όταν επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή με υπουργό Άμυνας τον Ευάγγελο Αβέρωφ πρωτοβγήκε τουρκικό ερευνητικό σκάφος το Σισμίκ, στο ανατολικό Αιγαίο, με νωπό μάλιστα το έγκλημα της Κύπρου. Σήμανε συναγερμός και όλοι για τρεις ημέρες λάβαμε θέσεις μάχης σε προκαθορισμένα σημεία.<br /><br />Πέρασαν 40 χρόνια και ακόμα βγαίνουν με μεγαλύτερη άνεση, όχι ένα αλλά τέσσερα τουρκικά ερευνητικά σκάφη στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Τη φέραμε όμως στους Τούρκους, ανακαλύπτοντας πετρέλαιο και φυσικό αέριο εμείς, η Κύπρος και το Ισραήλ. Με την συνεργασία ενεργειακών γιγάντων με τη δημιουργία υποθαλάσσιου αγωγού θα μεταφερόταν ο πλούτος των υδρογονανθράκων μέσω Κρήτης, Πελοποννήσου και Ηπείρου στην Ιταλία για όλη την Ευρώπη.<br /><br />Η Ελλάς θα γινόταν πολύτιμος ενεργειακός κόμβος και θα προστατευόταν από Άγγλους Γάλλους και Αμερικανούς, οι εταιρείες των οποίων δήλωσαν πρόθυμες να αναλάβουν το έργο με προεξάρχουσα την Exxon Mobil. Τελικά τα συμφέροντα των μεγάλων παικτών και κυρίως της αμερικανικής πλευράς, έκριναν πως το έργο αυτό που έχει και άλλες λύσεις, δηλαδή μεταφορά μέσω Τουρκίας, μπορεί να περιμένει.<br /><br />Άλλωστε για την ώρα, η Τουρκία έχει ήδη παρόμοια σημασίας συμφωνία με τη Ρωσία για τον νότιο αγωγό που θα παρακάμπτει την Ουκρανία και θα προσέφερε σε πολύ καλύτερες τιμές λόγω κόστους μεταφοράς ενέργεια στους Ευρωπαίους. Έτσι χάθηκε η μεγάλη ιδέα της Ελλάδας ως στρατηγικό ενεργειακό κόμβο υπό την προστασία των μεγάλων δυνάμεων. Το πιόνι για μια ακόμη φορά θυσιάστηκε. Και η Τουρκία δεν είναι πλέον απλό πιόνι στη σκακιέρα.<div><br />Η μικρή Ελλάς και ο ίσκιος της<br /><br />Πατριώτες και πατριώτισσες, εντός του έτους θα μάθουμε με την απογραφή που πρόσφατα ολοκληρώθηκε, πόσος είναι τελικά ο πληθυσμός αυτής της χώρας και αν επιβεβαιώνονται οι τάσεις που κυριαρχούν. Αν συνεχίζεται η δραματική συρρίκνωση και γήρανση του πληθυσμού της Ελλάδας, γύρω από τα 10 εκατομμύρια και η θεαματική αύξηση και ανανέωση του πληθυσμού της Τουρκίας που το 2050 προβλέπεται να ξεπεράσει τα 100 εκατομμύρια, ως η μεγαλύτερη χώρα στην ευρωπαϊκή γειτονιά.<br /><br />Γιατί λοιπόν εμείς, πού αγαπάμε την πατρίδα μας, δεν της προσθέσαμε κύρος, αναπτύσσοντας τα γράμματα και τις τέχνες. Γιατί δεν κάναμε τα πανεπιστήμια μας ελκυστικά για τους νέους της Ευρώπης και την οικονομία μας σύγχρονη ώστε να μην μεταναστεύουν οι νέοι μας αναζητώντας ένα καλύτερο και αξιοπρεπέστερο μέλλον; Γιατί δεν προστατεύσαμε το φυσικό κάλος της χώρας, “φυτεύοντας” σχεδόν 1.000.000 αυθαίρετα κτίσματα σε κάμπους, βουνά και παραλίες; Γιατί δεν κάναμε την πατρίδα μας υπόδειγμα Δημοκρατίας όταν εδώ στην Αθήνα γεννήθηκε πριν από 2.500 χρόνια η ιδέα του δημοκρατικού πολιτεύματος και ιδρύθηκαν οι Δήμοι;<br /><br />Η ανεξαρτησία της χώρας μας μετά την επανάσταση του 1821 υπονομεύθηκε ουσιαστικά και καθοριστικά μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια. Έκτοτε οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, την κουμαντάριζαν και την χρησιμοποιούσαν σαν πιόνι από εκείνα που θυσιάζουν οι μεγάλοι παίκτες για να νικήσουν τον αντίπαλό τους. Παρενθέσεις υπήρξαν, αλλά έκλιναν γρήγορα, ανάλογα με τα συμφέροντα των προστατών και των πρόθυμων εδώ συνεργατών τους που αυτοχαρακτηρίζονται υπερπατριώτες και απέσπασαν το δικαίωμα να χαρακτηρίζουν όσους διαφωνούν μαζί τους. Πόσο πατριώτες είμαστε λοιπόν;</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο πατριωτισμός μετριέται με την εθνική ανεξαρτησία

Χρήστου Δημήτρης Αισθήματα υπερηφάνειας, πατριωτισμού και ασφάλειας, επιχείρησε να πουλήσει η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη αγοράζοντας κ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ρωσικό πρόβλημα» και διχασμός στη γερμανική κυβέρνηση

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/03/20/flag-3504961_1280.jpg"><img height="406" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/03/20/flag-3504961_1280-696x441.jpg" width="750" /></a><br /><br />«Η Γερμανία έχει ρωσικό πρόβλημα», γράφει το περιοδικό Der Spiegel, καταλογίζοντας στον Καγκελάριο Όλαφ Σολτς ότι στην κρίση με την Ουκρανία δεν έχει καταφέρει να διαμορφώσει κοινή στάση στο εσωτερικό της κυβέρνησής του. Την ίδια ώρα, ο Φρίντριχ Μερτς, αμέσως μετά την εκλογή του στην ηγεσία του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) κατηγόρησε τον αντίπαλό του για «έλλειμμα ηγεσίας», καθώς, όπως είπε, δεν έχει ακόμη επισκεφθεί την Ουάσιγκτον και τη Μόσχα, αλλά «ανησυχεί από τη Γερμανία για ενδεχόμενο πόλεμο στην Ουκρανία».<br /><br />Μετά το θέμα του υποχρεωτικού εμβολιασμού, η κρίση στα ουκρανικά σύνορα έχει αποκαλύψει ότι τα τρία κυβερνητικά κόμματα δυσκολεύονται πράγματι να βρουν συναινέσεις και να παρουσιάσουν ενιαίο μέτωπο.<br /><br />Το Spiegel αποκαλύπτει σήμερα ότι ο αμερικανός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν προσκάλεσε τον Όλαφ Σολτς στην Ουάσιγκτον, ο τελευταίος ωστόσο επικαλέστηκε ανειλημμένες υποχρεώσεις και τώρα οι δύο πλευρές αναζητούν κατάλληλη ημερομηνία, η οποία δεν φαίνεται εντός των επόμενων εβδομάδων.<br /><br />Πριν από λίγες ημέρες έγινε ακόμη γνωστό ότι την πόρτα της Καγκελαρίας είχε περάσει ο Γουίλιαμ Μπερνς, επικεφαλής της CIA, για συνομιλίες με τον κ. Σολτς, τον επιτελάρχη του, Βόλφγκανγκ Σμιτ και τον επικεφαλής των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών Μπρούνο Κραλ. Σύμφωνα και πάλι με το Spiegel, ο αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε στους συνομιλητές του ευθέως ότι αν η Ρωσία επιτεθεί στην Ουκρανία, θα αυξηθεί και η πίεση προς το Βερολίνο προκειμένου να λάβει σαφή στάση απέναντι στη Μόσχα.<br /><br />Την ώρα που οι δυτικές στρατιωτικές και μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ως ρεαλιστικό τον κίνδυνο ρωσικής επίθεσης στην Ουκρανία, το Βερολίνο επιλέγει πιο «στρογγυλές» διατυπώσεις, μιλώντας αόριστα για «πολιτικές, οικονομικές και στρατηγικές συνέπειες». Απορρίπτει ωστόσο την αποβολή της Ρωσίας από το διεθνές σύστημα πληρωμών SWIFT, διότι κάτι τέτοιο θα ζημίωνε την γερμανική οικονομία, κάτι που υποστήριξε μάλιστα και ο νέος αρχηγός του CDU. Ο Αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας και Πολιτικής για το Κλίμα Ρόμπερτ Χάμπεκ, το υπουργείο του οποίου θα είναι αρμόδιο για πιθανές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, περιέγραψε τον αποκλεισμό από το SWIFT ως «την απόλυτη οικονομική κύρωση», επισημαίνοντας ότι θα έπληττε μεν βαρύτατα τη Ρωσία, αλλά και τη Γερμανία, καθώς θα ανέστειλε όλες τις πληρωμές μεταξύ ρωσικών και γερμανικών εταιριών. Σε αυτές περιλαμβάνονται δάνεια εταιριών σε τράπεζες των δύο χωρών και ενδεχόμενες απώλειες στην προμήθεια ενέργειας, καθώς οι πληρωμές γίνονται επίσης μέσω του SWIFT. Ενδεικτικά, η Ρωσία κάλυψε το 2020 το 55% των γερμανικών αναγκών σε φυσικό αέριο και δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορούσαν να βρεθούν εναλλακτικές σε τόσο σύντομο χρόνο. Ο κ. Χάμπεκ πρότεινε ακόμη να δοθεί προτεραιότητα σε νέες μορφές οικονομικής συνεργασίας, με το βλέμμα στο υδρογόνο και την αιολική ενέργεια και τόνισε στο Spiegel ότι «η Μόσχα έχει πολλά να χάσει πηγαίνοντας σε έναν πόλεμο, αλλά έχει να κερδίσει πολλά αν αποσύρει τις δυνάμεις της και αποκλιμακώσει την ένταση».<br /><br />Εμφανής είναι όμως ο διχασμός και σε ό,τι αφορά την παράδοση όπλων στην Ουκρανία. Η σοσιαλδημοκράτης υπουργός Άμυνας Κριστίνε Λάμπρεχτ δήλωσε στην Welt am Sonntag ότι «κάτι τέτοιο αυτή τη στιγμή δε θα βοηθούσε» και επικαλέστηκε τη γενικά περιοριστική πολιτική της Γερμανίας στην διάθεση εξοπλιστικών συστημάτων.<br /><br />Στο στρατόπεδο των Πρασίνων, η υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ παραμένει σταθερά αντίθετη, ενώ ο συμπρόεδρός της Ρόμπερτ Χάμπεκ ζητά ήδη από τον Μάιο την αποστολή αμυντικών όπλων στην Ουκρανία. «Δεν αλλάζω απόψεις ανάλογα με το πού βρίσκομαι», δήλωσε η κυρία Μπέρμποκ κατά την πρόσφατη επίσκεψή της στην Ουκρανία. «Νομίζω ότι είναι δύσκολο να αρνηθεί κανείς στην Ουκρανία όπλα για την αυτοάμυνά της», είχε δηλώσει ο κ. Χάμπεκ στη Γερμανική Ραδιοφωνία.<br /><br />Από το πρόβλημα δεν εξαιρούνται όμως ούτε οι Φιλελεύθεροι (FDP). Η πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της Bundestag είχε πριν από λίγες ημέρες παραπέμψει στη θέση της προηγούμενης κυβέρνησης, ότι «δεν παραδίδονται όπλα σε περιοχές κρίσης», αλλά τώρα καλεί την κυβέρνηση να εξετάσει το ενδεχόμενο διάθεσης «αμυντικών όπλων» στην Ουκρανία.<br /><br />Σε ό,τι αφορά ωστόσο τη γενική στάση του Βερολίνου προς τη Μόσχα, το σοβαρότερο πρόβλημα εντοπίζεται στο ίδιο το κόμμα του Καγκελάριου. Στα αριστερά του SPD στεγάζονται ακόμη νοσταλγοί του παρελθόντος, οι οποίοι αναμφισβήτητα αισθάνονται εγγύτερα στη Ρωσία από ό,τι στη Δύση, ενώ υπάρχουν ακόμη πολλοί θιασώτες της περίφημης Ostpolitik του Βίλι Μπραντ, για «αλλαγή μέσα από την επαναπροσέγγιση». Ο όρος επανέρχεται τελευταία όλο και συχνότερα στον δημόσιο διάλογο, υποδηλώνοντας κάποια κατανόηση για τη στάση της Μόσχας. Την προηγούμενη εβδομάδα ο βουλευτής του SPD Ραλφ Στέγκνερ διαμαρτυρήθηκε για τον «προσβλητικό τόνο» που χρησιμοποιούν πολλοί σχολιαστές για τη Ρωσία και έκανε λόγο για «ρητορικό εκφοβισμό» και «τόνο Ψυχρού Πολέμου, ενώ ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του SPD Ρολφ Μούτσενιχ εξέφρασε την κατανόησή του για το γεγονός ότι η Μόσχα μπορεί να αισθάνεται ότι απειλείται. Ο εκπρόσωπος της ΚΟ του SPD για θέματα εξωτερικής πολιτικής Νιλς Σμιντ τάχθηκε ξεκάθαρα κατά της αποστολής όπλων στην Ουκρανία, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι θα ήταν η πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που γερμανικά όπλα θα χρησιμοποιούνταν εναντίον της Ρωσίας.<br /><br /><br />Ο Γενικός Γραμματέας του SPD Κέβιν Κιούνερτ προκάλεσε αντιδράσεις στο εσωτερικό του κόμματός του, όταν συνέστησε προσοχή προκειμένου «να μην πυροδοτηθεί μια πιθανή διεθνής κρίση από υπερβολική ρητορική», με το βλέμμα στραμμένο κυρίως στο ακανθώδες θέμα του αγωγού Nord Stream 2. Ο αγωγός, ο οποίος επρόκειτο να φέρει ρωσικό φυσικό αέριο στη Γερμανία και στον οποίο αντιτίθενται οι ΗΠΑ, αλλά και οι γερμανοί Πράσινοι, έχει ολοκληρωθεί ήδη από το 2021, αλλά εκκρεμεί η έγκρισή του από τις αρμόδιες ρυθμιστικές αρχές. Υπό την πίεση των συμμάχων του, ο Όλαφ Σολτς περιορίστηκε να δηλώσει ότι σε περίπτωση επίθεσης της Ρωσίας στην Ουκρανία, όλα τα θέματα θα είναι ανοιχτά, ακόμη και αυτά της ενέργειας. «Η αντιπαράθεση για τον Nord Stream 2 και η ρωσική στάση απέναντι στην Ουκρανία δεν θα πρέπει να συγχέονται», δήλωσε ο κ. Κιούνερτ.<br /><br />Το έργο άλλωστε είχε συμφωνηθεί από την κυβέρνηση του Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος αργότερα έγινε πρόεδρος της εταιρίας που διαχειρίζεται τον αγωγό και σήμερα είναι και πρόεδρος του ΔΣ της Rosneft. Επιπλέον, η Μανουέλα Σβέσιγκ, η σοσιαλδημοκράτης Πρωθυπουργός του Μεκλεμβούργου-Πομερανίας, όπου βρίσκεται ο τερματικός σταθμός σε γερμανικό έδαφος, χρησιμοποίησε ρωσική χρηματοδότηση προκειμένου να δημιουργήσει στην περιοχή ίδρυμα για το περιβάλλον.<br /><br />Σε άλλη γραμμή βρίσκεται πάντως ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών και νυν Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών της Bundestag Μίχαελ Ροτ. Μιλώντας στο Spiegel, ζήτησε ο αγωγός να χρησιμοποιηθεί ως διαπραγματευτικός μοχλός έναντι της Μόσχας, ταυτιζόμενος ουσιαστικά με την αμερικανική θέση που εξέφρασε την περασμένη εβδομάδα στο Βερολίνο ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ‘Αντονι Μπλίνκεν. Ο κ. Ροτ ζήτησε ακόμη από την κυβέρνηση να διευθετήσει τις συναλλαγές της με τη Ρωσία και μίλησε για μια «νέα ευρωπαϊκή Ostpolitik», η οποία θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν και τα θέματα ασφάλειας των κεντροευρωπαίων εταίρων. «Αυτά τα συμφέροντα συχνά περιφρονούνται από πολλούς απολογητές της Ρωσίας. Τους αρέσει να αποκαλούν τη Ρωσία “γείτονα”, λες και η Πολωνία, η Ουκρανία και οι χώρες της Βαλτικές δεν υπάρχουν», είπε χαρακτηριστικά ο Μίχαελ Ροτ.<br /><br />Ο ίδιος ο Καγκελάριος, μπορεί να μην ανήκει στη φιλορωσική πτέρυγα του SPD, δηλώνει όμως κι εκείνος συχνά ότι ο Nord Stream 2 είναι «καθαρά οικονομικό εγχείρημα», χωρίς να αναγνωρίζει τις πολιτικές του διαστάσεις.<br /><br />Μόλις δύο μήνες μετά την εγκατάστασή του στην Καγκελαρία, ο Όλαφ Σολτς βρίσκεται αντιμέτωπος με μία επιπλέον κρίση, εκτός από αυτή της πανδημίας. Τα περιθώρια ελιγμού του είναι εξ υποθέσεως περιορισμένα, όσο περιοριστική είναι και η ισορροπία της τρικομματικής κυβέρνησής του. Από τις επιλογές του όμως θα κριθούν πολλά – κυρίως η μελλοντική θέση της Γερμανίας στην Ευρώπη και στον κόσμο.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ρωσικό πρόβλημα» και διχασμός στη γερμανική κυβέρνηση

«Η Γερμανία έχει ρωσικό πρόβλημα», γράφει το περιοδικό Der Spiegel, καταλογίζοντας στον Καγκελάριο Όλαφ Σολτς ότι στην κρίση με την Ουκρανία...

Διαβάστε την συνέχεια

«Κάποιοι ζητούν από την Ελλάδα να αυτοκτονήσει»!

<iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="404" src="https://www.youtube.com/embed/MgCTjZdvLqw" width="768" youtube-src-id="MgCTjZdvLqw"></iframe><br /><br />Ο καθηγητής της ΣΣΕ <b>Κωνσταντίνος Γρίβας </b>σε μία ρεαλιστική ανάλυση για την απόκτηση των Rafale, για την πιθανή απόκτηση των F-35 και για τον τρόπο που η Ελλάδα εξακολουθεί να εξοπλίζεται!<br /><br />Επιτέλους ακούγονται οι αλήθειες που όσοι έχουν την ευθύνη των αποφάσεων επιμελώς κρύβουν και πολλοί από εμάς δε θέλουμε να ακούσουμε και να πιστέψουμε. Ζούμε όπως σωστά επισημαίνει ένα εξοπλιστικό déjà vu, δείχνοντας ότι δεν έχουμε αντιληφθεί και πολλά -ή μήπως τίποτα- απ΄ όσα έχουν αλλάξει στο χώρο των εξοπλισμών.<br /><br />Ο κ.Γρίβας απαντά για τις παράδοξες απόψεις που ακούγονται εντός της χώρας περί «ανάγκης συμπράξεως με την Τουρκία» και δε μασά τα λόγια του στις απαντήσεις του. Αναφέρεται σ΄ εκείνους που επί της ουσίας ζητούν από την Ελλάδα να αυτοκτονήσει!<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

«Κάποιοι ζητούν από την Ελλάδα να αυτοκτονήσει»!

Ο καθηγητής της ΣΣΕ Κωνσταντίνος Γρίβας σε μία ρεαλιστική ανάλυση για την απόκτηση των Rafale, για την πιθανή απόκτηση των F-35 και για τον ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ελβετικός καταλύτης στα ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ και η κληρονομιά του Ανδρέα…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2017/12/Andreas_Papandreou_CBS-790x400.jpg" width="772" /><br /><br />Ο Αρχιμήδης πριν χιλιάδες χρόνια, διατύπωσε την φράση: «δος μοι πα στω και τα γαν κινήσω» που σημαίνει «δώσε μου που να σταθώ και τη γη θα κινήσω». Κατά μία έννοια, η σημασία της ιστορικής αυτής φράσης εστιάζει στο γεγονός ότι για την επίτευξη μεγάλων στόχων, όπως είναι για παράδειγμα η επιτυχία διμερών ή πολυμερών Συνομιλιών μεταξύ Κρατών, απαιτείται να υπάρξει κατάλληλα «προετοιμασμένο έδαφος».<br /><br /><div>ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗ<br /><br />Στη διαδικασία αυτή της προετοιμασίας του «πρόσφορου εδάφους» για να καρποφορήσουν οι Συνομιλίες, έχει αποδειχθεί η αναγκαιότητα και η χρησιμότητα των κοινά αποδεκτών «έντιμων διαμεσολαβητών». Αυτοί λειτουργούν στις Συνομιλίες όπως ο καταλύτης στις χημικές ενώσεις. Μία χώρα που έχει καταξιωθεί σε ρόλο διαμεσολαβητή είναι η Ελβετία.<br /><br />Ελληνοτουρκικά</div><div><br />Σχετικά με τα Ελληνοτουρκικά, πολλές πόλεις της Ελβετίας, όπως η Λοζάνη, το Μοντρέ, η Βέρνη, το Νταβός, είναι γνωστές στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, διότι φιλοξένησαν ειρηνευτικές συνομιλίες και εκεί δρομολογήθηκαν διαδικασίες για την εξομάλυνση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η σύντομη ιστορική αναφορά στα γεγονότα που ακολουθεί, επιβεβαιώνει την διαχρονική, εποικοδομητική, ειρηνευτική διαμεσολάβηση της Ελβετίας φιλοξενώντας συνομιλίες που κατέληξαν ως ακολούθως:<br /><br />Α. Στη Συνθήκη της Λοζάνης του 1923 για την καθιέρωση των συνόρων στο Αιγαίο και γενικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο.<br />Β. Στη Σύμβαση του Μοντρέ του 1936 για τα Στενά του Βοσπόρου, όπου γίνεται και αναφορά στα Ελληνικά νησιά Λήμνο και Σαμοθράκη.<br />Γ. Στο Πρακτικό της Βέρνης του 1976 σχετικά με την υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο Πέλαγος.<br />Δ. Στη Συμφωνία του Νταβός του 1988, μεταξύ του Ανδρέα Παπανδρέου και του Τουργούτ Οζάλ, για την έναρξη συνομιλιών αποκλιμάκωσης μετά τα γεγονότα με το ερευνητικό σκάφος Πίρι Ρέις στο Αιγαίο.<br /><img src="" /><br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Η Ελβετική Διαμεσολάβηση</div><div><br />Η καθιέρωση της Ελβετίας ως «ουδέτερης χώρας» δεν προέκυψε τυχαία. Ο Ιωάννης Καποδίστριας, ως υπουργός Εξωτερικών της Τσαρικής Ρωσίας συνέβαλε στην καθιέρωση αυτής της «ουδετερότητας», διότι βεβαίως τότε εξυπηρετούσε τα Ρωσικά συμφέροντα. Συγκεκριμένα η περιοχή της Ελβετίας θα αποτελούσε μία «Ουδέτερη Ζώνη» (Buffer Zone) μεταξύ της Τσαρικής Ρωσίας και της Γαλλίας, γεγονός που είχε κριθεί απαραίτητο μετά την εκστρατεία του Ναπολέοντα Βοναπάρτη εναντίον της Ρωσίας. Η ουδετερότητα αυτή της Ελβετίας θα εξασφάλιζε την Ειρήνη στην Ευρώπη και για τον λόγο αυτό η εισήγηση του Καποδίστρια έγινε αποδεκτή από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής.<br /><br />Οι ίδιοι οι Ελβετοί επένδυσαν στην «ουδετερότητα» της χώρας τους και αναδείχθηκαν σε «έντιμους διαμεσολαβητές» κοινής αποδοχής, όχι μόνο στα Ελληνοτουρκικά, αλλά επίσης στο Παλαιστινιακό, στην Κορέα και αλλού. Για τους σκοπούς της «έντιμης διαμεσολάβησης» ίδρυσαν στην πόλη της Γενεύης το «Σπίτι της Ειρήνης» (Maison de la Paix) στο οποίο στεγάζονται Ιδρύματα που ο σκοπός λειτουργίας τους είναι η υποστήριξη της Ειρήνης διεθνώς. Ένα από τα Ιδρύματα αυτά είναι το «Κέντρο Πολιτικής Ασφάλειας της Γενεύης» (Geneva Centre for Security Policy – γνωστό ως GCSP). Στο Τμήμα Αθηνών του GCSP έχω την τιμή να Προεδρεύω από το 2019.<br /><br />Ανδρέας Παπανδρέου και Ελληνοτουρκικά</div><div><br />Ο Ανδρέας Παπανδρέου κατά την διάρκεια της Πρωθυπουργίας του, εστίασε στην προσπάθεια επίλυσης των Ελληνοτουρκικών διαφορών, τόσο άμεσα με την Τουρκία, όσο και έμμεσα μέσω της «Πρωτοβουλίας των έξι» Κρατών/Ἤγετών για την παγκόσμια ειρήνη που ο ίδιος συμμετείχε ως ιδρυτικό Μέλος. Οι θέσεις του ήταν δημοσιοποιημένες με δημόσιες δηλώσεις αλλά ακόμα και από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων.<br /><br />Η φράση «Mea Culpa» του Ανδρέα για τα Ελληνο-Τουρκικά, είναι ίδιον Μεγάλου ανδρός που πολιτικά πατούσε γερά στα πόδια του και είχε το θάρρος δημόσιας έκφρασης αυτής της μορφής. Ο Μεγάλος Πολιτικός Ηγέτης δεν μπόρεσε λόγω της ασθενείας που έντονα ενέσκηψε από τον Αύγουστο του 1988 και του θανάτου που ακολούθησε το 1996, να ολοκληρώσει τον σχεδιασμό του για την επίλυση των Ελληνοτουρκικών στο Αιγαίο.<br /><br />Αργότερα, σε τηλεοπτική συνέντευξη στην εκπομπή «Ζωντανοί Διάλογοι», ο αείμνηστος Δημήτρης Κρεμαστινός, προσωπικός ιατρός του Ανδρέα αλλά και υψηλόβαθμο πολιτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, είχε δημοσιοποιήσει τις απόψεις που ο ίδιος ο Ανδρέας του είχε εκμυστηρευτεί, σχετικά με το μέλλον των Ελληνοτουρκικών σχέσεων στο Αιγαίο, όπως τις οραματιζόταν και σκόπευε να προχωρήσει. Οι απόψεις αυτές δεν απέχουν από τις σημερινές θέσεις της προοδευτικής Κεντροαριστεράς, όπου σαφώς πρέπει να διαχωρίζονται τα Εθνικά όρια που πρέπει να καθοριστούν στη θάλασσα, αλλά και οι Ζώνες οικονομικής εκμετάλλευσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο ελβετικός καταλύτης στα ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ και η κληρονομιά του Ανδρέα…

Ο Αρχιμήδης πριν χιλιάδες χρόνια, διατύπωσε την φράση: «δος μοι πα στω και τα γαν κινήσω» που σημαίνει «δώσε μου που να σταθώ και τη γη θα κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συμπεράσματα μιας δημοσκόπησης… πολλοί θα ήθελαν, αυτοκαταστροφικά, να μείνουν αθέατα

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/01/EXTREME-COLD-POLEMARXOS90-790x400.jpg" width="771" /><br /><br />Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε από τη γειτονιά μας. Η πρωθυπουργός της Σερβίας ανακοίνωσε πρόσφατα την οριστική ανάκληση της άδειας εξόρυξης λιθίου η οποία είχε παραχωρηθεί σε εξορυκτική εταιρεία συμφερόντων Αυστραλίας και Ηνωμένου Βασιλείου. Η τύχη του εξορυκτικού έργου συνδέεται πλέον με τις επερχόμενες εκλογές στη Σερβία (3 Απριλίου 2022). Θα έχουμε άραγε επανάληψη του φαινομένου της Χιλής και της Γροιλανδίας όσο αφορά το αποτέλεσμα και το διακύβευμα των εκλογών; Στη Σερβία π.χ. όπως και στην περίπτωση της Χιλής και της Γροιλανδίας, το διακύβευμα των εκλογών καθίσταται πλέον ένα εξορυκτικό έργο κρίσιμων ορυκτών (το λίθιο είναι απαραίτητο στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα). Τον παγκόσμιο έλεγχο σε downstream και upstream σε λίθιο τον έχει η Κίνα. Τόσο στη Χιλή όσο και στη Γροιλανδία νικητές των εκλογών αναδείχθηκαν οι πολιτικές δυνάμεις οι οποίες αντιτίθετο στα έργα εξόρυξης.<br /><br />Γράφει ο<b> Δρ. Σωτήρης Καμενόπουλος</b><br /><br />Ας έλθουμε στα δικά μας «εκλογικά». Σε πρόσφατη δημοσκόπηση της εταιρείας PRORATA διαπιστώθηκαν ορισμένα ευρήματα τα οποία, κατά την υποκειμενική μας γνώμη, είναι ενδεικτικά στίγματα μίας πιθανής αλλαγής στη στάση της κοινής γνώμης. Ευρήματα τα οποία ίσως θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως “Game Changer” από κοινωνιολογικής και πολιτικής πλευράς. Ευρήματα με ενεργειακές απολήξεις…<br /><br />Σύμφωνα λοιπόν με τη δημοσκόπηση της PRORATA για πρώτη φορά σχεδόν μετά από 2 χρόνια οι ανησυχίες των πολιτών ΔΕΝ αφορούν την πανδημία, αλλά κάτι άλλο…την τσέπη του. Ενδιαφέρον έχει η σειρά κατάταξης για τις ανησυχίες των πολιτών:<div><br />1. Ακρίβεια: 42%<br />2. Πανδημία: 40%<br />3. Χαμηλοί μισθοί: 28%<br />8. Ανεργία 17%<br />11. Οικονομική ανάπτυξη/Επενδύσεις: 13%<br />13. Περιβάλλον/Κλιματική Κρίση: 8%<br />15. Φορολογία: 7%<br />17. Συντάξεις: 6%<br /><br />Η ακρίβεια (πρώτη στις ανησυχίες των πολιτών), οι χαμηλοί μισθοί, η ανεργία, η οικονομική ανάπτυξη, η φορολογία και οι συντάξεις είναι θέματα τα οποία αφορούν τις τσέπες των πολιτών. Τα θέματα αυτά σχετίζονται άμεσα με την ενεργειακή ακρίβεια: χωρίς φθηνή ενέργεια ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει βελτίωση του οικονομικού κλίματος, ΔΕΝ μπορεί να υποστηριχθεί καμία κοινωνική πολιτική (ρωτήστε τους Νορβηγούς οι οποίοι πλούτισαν από τους υδρογονάνθρακες), ΔΕΝ μπορεί να μειωθεί η ανεργία, ΔΕΝ μπορούν να αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Χωρίς φθηνή ενέργεια ΔΕΝ μπορεί και η Εθνική Άμυνα… Οι πράσινοι φόροι δε, οι οποίοι έχουν επιβληθεί στους πολίτες, είναι πλέον δυσβάστακτοι.<br /><img src="" /><br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Η επιμονή στη δυστοπική ενεργειακή – πράσινη – μετάβαση έχει διαλύσει κυριολεκτικά την οικονομία. Ο κίνδυνος είναι να διαλυθεί η κοινωνία η οποία μόλις βγήκε από τα δεκαετή μνημόνια. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι αν «πεθάνουν» οικονομικά δεν έχει νόημα καμία κλιματική πολιτική. Γι’ αυτό ίσως η ανησυχία των πολιτών για το περιβάλλον-κλιματική κρίση βρίσκεται στη 13η θέση (8%).<br /><br />Στη δημοσκόπηση της PRORATA του Δεκεμβρίου 2021 πρώτη ανησυχία των πολιτών ήταν η πανδημία και δεύτερη η ακρίβεια. Μέσα σε ένα μήνα τα πράγματα άλλαξαν. Είναι στη φύση του ανθρώπου να μην κατανοεί από την αρχή τις πιθανές επιπτώσεις ενός προβλήματος. Οι άνθρωποι, όταν αντιμετωπίζουν ένα ζήτημα, σύμφωνα με μία παλιά θεωρία (Anthony Downs, 1972), ακολουθούν έναν «Κύκλο Προσοχής του Ζητήματος». Αυτός ο κύκλος, σύμφωνα με τον Downs, περιλαμβάνει 5 φάσεις :<br /><br />1. Η φάση πριν από το πρόβλημα<br />2. Ανησυχητική ανακάλυψη και ευφορικός ενθουσιασμός<br />3. Συνειδητοποίηση του κόστους της εφαρμοζόμενης πολιτικής<br />4. Σταδιακή πτώση του έντονου δημόσιου ενδιαφέροντος<br />5. Η φάση μετά το πρόβλημα</div><div><br />Το 2021 μπήκαμε στην τρίτη φάση. Στη φάση της συνειδητοποίησης του κόστους της εφαρμοζόμενης «πράσινης» πολιτικής.<br /><br />Τώρα που αρχίζουν να εφαρμόζονται εν τη πράξει οι δυστοπικές πράσινες πολιτικές, οι πολίτες αρχίζουν να το αισθάνονται στην τσέπη τους. Και αυτό πονάει. Αυτό κατέγραψε η δημοσκόπηση της PRORATA: τη δυσανασχέτηση των πολιτών στην αποτυχημένη πράσινη μετάβαση. Στην ΕΕ αυτόν τον χειμώνα, ειδικά όταν θα κάνει κρύο, πολλοί άνθρωποι θα κάτσουν κυριολεκτικά στο σκοτάδι και στο κρύο στα σπίτια τους, αδυνατώντας να πληρώσουν τους λογαριασμούς.<br /><br />Στο τρίτο στάδιο οι πολίτες αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι οι καταστροφικές κλιματικές πολιτικές της ΕΕ τους κάνουν φτωχότερους και… “ψυχρότερους”. Το πόσο θα διαρκέσει η τρίτη φάση του Κύκλου Προσοχής του Ζητήματος, είναι αδύνατο να προβλεφθεί. Θα μπορούσε ίσως να πάρει τουλάχιστον 10-15 χρόνια. Ας ελπίζουμε τουλάχιστον να βρισκόμαστε στην απαρχή ενός νέου πολιτικού κινήματος το οποίο θα απαιτήσει επανεξέταση του κόστους της πράσινης μετάβασης.<br /><br />Υπομονή λοιπόν, κι όποιος αντέξει τα επόμενα 10-15 χρόνια σκληρής πράσινης λιτότητας και κρύου και πιθανών αρκετών “black outs”. Μέχρι να μπούμε στις επόμενες δύο τελευταίες φάσεις…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Συμπεράσματα μιας δημοσκόπησης… πολλοί θα ήθελαν, αυτοκαταστροφικά, να μείνουν αθέατα

Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε από τη γειτονιά μας. Η πρωθυπουργός της Σερβίας ανακοίνωσε πρόσφατα την οριστική ανάκληση της άδειας εξόρυξης λιθίο...

Διαβάστε την συνέχεια