Το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και o (αναβαθμισμένος) ρόλος τους στην περιοχή

<img height="440" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2021/12/XN539IvR-UAE-Armed-Forces-Honor-3-696x478.jpg" width="737" /><br /><br /><b>Σταύρος Μαδεμτζής</b><br />Ως “ιστορική” χαρακτηρίσθηκε η πρώτη επίσκεψη ισραηλινού πρωθυπουργού στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ). Μια επίσκεψη με υψηλό συμβολισμό η οποία προοιωνίζει “τεκτονικές” αλλαγές στις γεωπολιτικές ισορροπίες της περιοχής. <br /><br />Η είδηση είναι ότι ο διάδοχος του θρόνου του Άμπου Ντάμπι, Μοχάμεντ Μπιν Ζαγέντ Αλ Ναχιάν υποδέχθηκε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα τον νέο πρωθυπουργό του Ισραήλ, Ναφτάλι Μπένετ. <br /><br />Οι μέχρι πρότινος ορκισμένοι “εχθροί” κάθισαν στο τραπέζι των συνομιλιών, με το Ιράν να βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα. <br /><br />Οι δύο χώρες μοιράζονται κοινούς προβληματισμούς για την “απειλή” που αποτελεί η Τεχεράνη, με το πυρηνικό της πρόγραμμα αλλά και την περιφερειακή ενίσχυση της ισχύς της με την παρουσία της στο Ιράκ, την Υεμένη, το Λίβανο και τη Συρία.<br /><br />Εδώ όμως ας ανοίξουμε μια παρένθεση: τα ΗΑΕ εδώ και καιρό έχουν ανοίξει δίαυλους επικοινωνίας με το Ιράν. Ο Ανουάρ Γκαργκάς, διπλωματικός σύμβουλος του προέδρου πρόεδρο των ΗΑΕ είχε δηλώσει γι αυτό το “άνοιγμα” του Άμπου Ντάμπι ότι η χώρα του επιθυμεί την αποκλιμάκωση της έντασης στην περιοχή. «(…) Δεν ενδιαφερόμαστε για μία αντιπαράθεση. Όλη η περιοχή θα πλήρωνε το τίμημα μιας τέτοιας αντιπαράθεσης τις επόμενες δεκαετίες», είχε σημειώσει ο ίδιος τον προηγούμενο μήνα. <br /><br />«Είμαι ρεαλιστής σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας. Θα είναι μία αργή διαδικασία, αλλά ελπίζουμε ότι με τον καιρό μπορούμε να οικοδομήσουμε μαζί μεγαλύτερη εμπιστοσύνη μεταξύ μας και να αρχίσουμε να κάνουμε πρόοδο για μία πιο βιώσιμη και αμοιβαία ωφέλιμη κατάσταση», πρόσθεσε ο ίδιος.<br /><br />Κλείνοντας αυτή την παρένθεση, είναι χρήσιμο να υπογραμμίσουμε την πρόσφατη μεταστροφή της πολιτικής των ΗΑΕ και απέναντι στην Τουρκία. <br /><br />Είναι γνωστό ότι η αραβική χώρα ήταν και είναι σφόδρα αντίθετη με το κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων, τους οποίους υποστηρίζει σθεναρά η Άγκυρα. Αυτό δεν εμπόδισε τα ΗΑΕ να βρουν την κατάλληλη φόρμουλα “συνεργασίας” και να ανακοινώσουν επενδύσεις στην Τουρκία κατά τη συνάντηση του ηγέτη τους με τον Ταγίπ Ερντογάν. <br />Οι ηγετικές κινήσεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, τα εξοπλιστικά και η Ελλάδα<br /><br />Πολλοί φοβούνταν ότι μετά την εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία, τα ΗΑΕ θα εγκατέλειπαν τη στενή – στρατηγική όπως έχει περιγραφεί – σχέση με την Ελλάδα. <br /><br />Οι ίδιες οι πολυδιάστατες επαφές του Άμπου Ντάμπι το διαψεύδουν. Η Ελλάδα και η Γαλλία είναι οι ισχυρότεροι σύμμαχοι τους στην Ευρώπη ενώ οι κινήσεις προς την Τουρκία, ακόμη και το Ιράν – δείχνουν να εντάσσονται σε μία ευρύτερη στρατηγική, η οποία ίσως αναδείξει τη χώρα ως ηγετική δύναμη του αραβικού κόσμου στο μέλλον.<br /><br />Και αυτό γιατί οι άλλες χώρες που θέλησαν να παίξουν αυτόν το ρόλο, δεν κατάφεραν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στους συνομιλητές τους. <br /><br />Η Σαουδική Αραβία για παράδειγμα, μετά ειδικά και τη δολοφονία Κασόγκι, έχει χάσει το προβάδισμα που είχε ως ηγέτιδα δύναμη στον αραβικό κόσμο. Ο πρίγκηπας μπιν Σαλμάν μπορεί να έχει κάνει τα τελευταία χρόνια σημαντικές προσπάθειες να αλλάξει την εικόνα της χώρας του και να την προσανατολίσει σε ένα μέλλον, το οποίο δεν θα εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα, αλλά η έλλειψη εμπιστοσύνης στη χώρα είναι εμφανής. <br /><br />Η Τουρκία από την άλλη, η οποία επίσης έτρεφε μεγαλεπήβολα σχέδια να αναδειχθεί ηγέτιδα του μουσουλμανικού κόσμου, αντιμετωπίζει μια διπλή οικονομική και πολιτική κρίση, με αβέβαιη εξέλιξη για το μέλλον του ίδιου του προέδρου Ερντογάν. <br /><br />Οπότε η συγκυρία ευνοεί τα ΗΑΕ, τα οποία μάλιστα έχουν προχωρήσει σε ένα άνευ προηγουμένου αμυντικό πρόγραμμα: πριν από λίγες ημέρες ανακοινώθηκε η αγορά 80 Rafale (!) με τις αρχές της χώρας να ξεκαθαρίζουν ότι θέλουν να προχωρήσει και η αγορά των 50 F-35 από τις ΗΠΑ. <br /><br />Αλλά και η πιθανή παραχώρηση των Mirage 2000-9 στο Μαρόκο και την Αίγυπτο, εντάσσονται στο ίδιο κλίμα, με τα ΗΑΕ να ενισχύουν τις συμμαχίες τους με δύο αραβικές χώρες, κάνοντας εξωτερική πολιτική μέσω των εξοπλισμών.<br /><br />Παράλληλα, τη δική της, ξεχωριστή σημασία έχει η διαφαινόμενη αμυντική συνεργασία μεταξύ ΗΑΕ και Ισραήλ, η οποία συζητήθηκε κατά την συνάντηση των ηγετών των δύο χωρών. Πιο συγκεκριμένα, οι πληροφορίες που έχουμε στη διάθεση μας μέχρι τώρα αναφέρουν τα εξής:<br /><br />α) Βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες για την πώληση αμυντικού υλικού στα ΗΑΕ από το Ισραήλ.<br /><br />β) Αναμένεται να συζητηθεί σύντομα πιο αναλυτικά και η πώληση εξελιγμένων συστημάτων για αντιαεροπορικής προστασίας. <br /><br />Πρόκειται λοιπόν για μια ήδη προχωρημένη συνεργασία, η οποία δεν θα μπορούσε να περιγραφεί καλύτερα παρά από τα ίδια τα λόγια του ισραηλινού πρέσβη στα ΗΑΕ, Αμίρ Χάγιεκ:<br /><br />“Το Ισραήλ συνεργάζεται με έναν νέο φίλο, με έναν συνέταιρο για μια μακροχρόνια σχέση. Και η συνεργασία θα έχει αμυντική χροιά αλλά και το χαρακτήρα του πως συνεργάζεσαι με μια χώρα η οποία είναι πολύ, πολύ φιλική στο Ισραήλ”. <div><br /></div><div><a href="https://www.ptisidiastima.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και o (αναβαθμισμένος) ρόλος τους στην περιοχή

Σταύρος Μαδεμτζής Ως “ιστορική” χαρακτηρίσθηκε η πρώτη επίσκεψη ισραηλινού πρωθυπουργού στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ). Μια επίσκεψη με υ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μετά το “προσύμφωνο” των φρεγατών Belh@rra: Τώρα focus στις κορβέτες με «μνηστήρες» να πιέζουν για τις ΜΕΚΟ

<img height="467" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/10/211021202054_CQJyxghWoAA3e6H-1024x747.jpg" width="765" /><br /><br />Την στιγμή που το προσύμφωνο πήρε τις υπογραφές των ομάδων εργασίας Ελλάδας και Γαλλίας για τις φρεγάτες τύπου Belh@rra, οι πληροφορίες λένε ότι εντείνονται οι διαπραγματεύσεις και για μείζον ζήτημα- όπως χαρακτηρίζεται από ανώτατες πηγές του Πολεμικού Ναυτικού- των κορβετών.<br /><br />Είναι γνωστό άλλωστε εδώ και καιρό πως τόσο στο Γενικό Επιτελείο Ναυτικού που είναι επιφορτισμένο να σχεδιάζει το μέλλον του ΠΝ, όσο και στον στόλο που είναι ο επιχειρησιακός φορέας του όπλου, θέλουν να επενδύσουν σχεδόν αποκλειστικά σε νέα καράβια με τα οποία το ναυτικό θα πορευτεί για τα επόμενα 30-40 χρόνια.<br /><br />Αυτό άλλωστε έχει δείξει και η ιστορία, ότι δηλαδή το Πολεμικό Ναυτικό δεν βάζει νέα πλοία στον στόλο κάθε 10-20 χρόνια κι ό,τι του παρέχει η πολιτεία, φροντίζει να το διατηρεί επιχειρησιακό για πολλές δεκαετίες.<br /><br />Άλλωστε ήδη στο ναυτικό Επιτελείο γνωρίζουν ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι αρκετά δύσκολα και ταυτόχρονα γεμάτα εξελίξεις με τις υπέργηρες φρεγάτες τύπου S, αλλά και τις τέσσερις νεότερες ΜΕΚΟ να καλούνται να σηκώσουν το βάρος, έως τη νέα εποχή!<br /><br />Οι «μνηστήρες» για τον Ελληνικό στόλο εμφανίζονται να μην θέλουν να αποδεχτούν απόλυτα την αλήθεια που βιώνουν – ότι δηλαδή έχουν χάσει κι όχι στο νήμα – και να επιμένουν να παραμένουν στα Ελληνικά νερά θέλοντας να πιέσουν ακόμη περισσότερο μήπως κερδίσουν κάτι από τον Ελληνικό στόλο.<br /><br />Οι μνηστήρες θα συνεχίζουν να πιέζουν στα πεδίο που τους απασχολούν – που είναι οι κορβέτες αλλά και ο εκσυγχρονισμός των υφιστάμενων Γερμανικών φρεγατών του Ελληνικού στόλου.<br /><br />Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο στο ναυτικό Επιτελείο εξηγούν πως ότι και να έρθει, περισσότερο θα είναι πρόβλημα, παρά κάποια ουσιαστική λύση που θα έπαιρνε βάρος από τις S & MEKO.<br /><br />Το βέβαιο είναι πως θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις επόμενες ημέρες η συζήτηση στην βουλή για το θέμα της απόκτησης των τριών πρώτων Γαλλικών φρεγατών, ενώ τον Ιανουάριο ο υπουργός Εθνικής άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού, θα παραβρεθεί στην κοπή ελάσματος της Belh@ra, στα ναυπηγεία της Λοριάν στη νοτιοδυτική Γαλλία.<br /><br />Πάντως τ’ αντανακλαστικά που επέδειξε το υπουργείο Άμυνας της Γαλλίας με το θέμα που ανέκυψε με την αποστολή της Αμερικανικής LOR, αντικατοπτρίζονται και στις συζητήσεις που κάνει η ομάδα εργασίας η οποία έχει “στρατοπεδεύσει” στην Αθήνα και συζητά με το Πολεμικό Ναυτικό και στελέχη της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών και Επενδύσεων.<br />Κάθε πρόταση οποιασδήποτε άλλης ανταγωνιστικής ομάδας που αφορά τις κορβέτες, βρίσκει άμεση Γαλλική απάντηση.<br /><br />Το ίδιο συμβαίνει και στο θέμα του εκσυγχρονισμού των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ, για τις οποίες όμως το ναυτικό Επιτελείο ξεκαθαρίζει ότι έπονται της διαδικασίας των κορβετών.<br /><br />Μάλιστα οι Επιτελείς επισημαίνουν πως οφείλουν να αφήσουν παρακαταθήκη τα νέα καράβια ώστε στο μέλλον οι επόμενες ηγεσίες να μπορούν πολύ πιο άνετα να ξεκινήσουν τις διαδικασίες αντικατάστασης των υφιστάμενων φρεγατών, πολλές από τις οποίες μέχρι να δέσουν μια για πάντα, θα φτάσουν σε εν πλω υπηρεσίες τα 45 και πλέον έτη.<br /><br />Αλλά ανάμεσα στις παρακαταθήκες είναι κι αυτή της αμυντικής βιομηχανίας για την οποία γίνονται πολλές προσπάθειες καθώς έως στιγμής τουλάχιστον οι Γάλλοι δείχνουν το γνωστό τους πρόσωπο- σα να μην θέλουν πολλούς στις δικές τους δουλειές.<br /><br />Από την Ελληνική πλευρά εξηγούν με επιχειρήματα ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό και γι’ αυτό ο συγκεκριμένος τομέας θα παραμείνει ανοιχτός για όλα τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με την Ελληνική συμμετοχή.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μετά το “προσύμφωνο” των φρεγατών Belh@rra: Τώρα focus στις κορβέτες με «μνηστήρες» να πιέζουν για τις ΜΕΚΟ

Την στιγμή που το προσύμφωνο πήρε τις υπογραφές των ομάδων εργασίας Ελλάδας και Γαλλίας για τις φρεγάτες τύπου Belh@rra, οι πληροφορίες λένε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία θέτει θέμα αποστρατικοποίησης της Κω με αφορμή άσκηση του ΠΝ-Το λάθος των ΗΠΑ με τα νησιά μας

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/ellinotourkiko%2520%25283%2529%20%281%29.jpg?itok=FOuOX869" width="764" /><br /><br /><b>Γιώργος Μοτσάκος</b><br />Συστηματικά πλέον οι Τούρκοι προσβάλλουν το αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδος να έχει στρατό στα νησιά της ενώ οι ίδιοι εξοπλίζουν συνεχώς της 4η στρατιά ( Αιγαίου)<br /><br />Το τουρκικό ΥΠΑΜ καταγράφει μεθοδικά κάθε ελληνική στρατιωτική εκδήλωση σε Αιγαίο και νησιά, με απώτερο σκοπό να τις ρίξει στο τραπέζι για να πιέσει για το ‘φανταστικό” σχέδιο της αποστρατικοποίησης των νησιών μας.<br />Αυτός ο τρόπος αντίδρασης της Άγκυρας λαμβάνει χώρα συστηματικά εδώ και μεγάλο διάστημα, με επίκεντρο πολλά νησιά μας.<br /><br />Τώρα στο στόχαστρο των Τούρκων τέθηκε η Κω με αφορμή ελληνική ναυτική άσκηση ναρκαλιείας με έκδοση NAVTEX : <br /><br />“1. Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ HA16-898/21 ΤΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ NAVTEX ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 21 ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΚΩΣ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ του 1947.<br /><br />2. Η Ελλάδα προχώρα στις 15-17 Δεκεμβρίου σε άσκηση ναυτικής συνεργασίας και καθοδήγηση με την επονομασία Μίνωας 21.Θα διεξαχθεί σε Αιγαίο Καστελόριζο και Ιόνιο.<br /><br />ΑΙΓΑΙΟ-ΙΟΝΙΟ - ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΝΑΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΑΣΚΗΣΗ ΝΑΡΚΑΛΙΕΙΑΣ (NCAGS) ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ''MINOAS 2021'' ΑΠΟ 150600 UTC ΕΩΣ 171200 UTC 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ.<br /><br />Η ΠΕΡΙΟΧΗ NCAGS ΟΡΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΑΝΟΙΧΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ (ΔΙΕΘΝΗ ΥΔΑΤΑ) ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ: ΑΙΓΑΙΟ, ΙΟΝΙΟ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ.<br /><br />ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ NCAGS ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΗ ΜΕ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΑΣΚΗΣΗΣ.<br /><br />ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΣΚΑΦΗ (ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΩΝ ΑΛΙΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ 300 GRT) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΚΤΟΦΥΛΑΚΗΣ NCAGS (NCC) ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΒΑΣΗ.<br /><br />ΤΑ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΣΚΑΦΗ ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕ NCC ΓΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΙΣΟΔΟΣ Ή ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΕΣΩ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ Ή ΜΕΣΩ EMAIL, ΛΟΓΩ ΑΣΚΗΣΗΣ.<br /><br />Σύμφωνα με τους Τούρκους, ''η Ελλάδα έχει παραβιάσει της Συνθήκη της Λωζάνης, καθώς έχει στρατικοποιήσει το νησί της Κω.<br /><br />Η Τουρκία δείχνει συνεχώς τις κατακτητικές προθέσεις της για τα νησιά μας στο Αιγαίο, αφού με διάφορες ανυπόστατες θεωρίες, όπως αυτές των "γκρίζων ζωνών" και "της γαλάζιας πατρίδας", αμφισβητεί την κυριαρχία μας σε αυτά. Εσχάτως όλοι οι υψηλόβαθμοι Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν ξεκινήσει μία "εκστρατεία" με στόχο την αποστρατικοποίηση των νησιών μας.<br /><br />Οι αντιπρόσωποι της Τουρκίας, αντιτάσσονται εδώ και χρόνια και να πιέζουν το ΝΑΤΟ ώστε να μην αναγνωρίζεται ελληνική στρατιωτική παρουσία στην Λήμνο, κάτι που έγινε με θέμα τις Επικοινωνίες και τις Υπηρεσίες Πληροφοριών (NCIA) [ACP 100 NS-1 (Q) και ACP 117 NS-1 )] που ανήκουν στο Δίκτυο της συμμαχίας, λόγω αναφορών σε ελληνικές φρουρές στη Λήμνο, ενώ άσκησαν βέτο σε ένα διάγραμμα του ΝΑΤΟ αποκαλύπτοντας ελληνική στρατιωτική παρουσία στα «αποστρατιωτικοποιημένα» νησιά του ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Οι Έλληνες Αξιωματικοί έχουν χαρακτηρίσει όλα αυτά τα τουρκικά αιτήματα και επιχειρήματα στο ΝΑΤΟ, ως έωλα και απαράδεκτα, και ισχυρίζονται συνεχώς, ότι η Σύμβαση του Μόντρε του 1936 σχετικά με το καθεστώς των Στενών, είχε αλλάξει και το καθεστώς των νησιών.<br /><br />Αποκαλύφθηκε επίσης ότι η Τουρκία παρακολουθεί εδώ και καιρό τα όπλα, τον στρατιωτικό εξοπλισμό και τα οχήματα που αναπτύσσονται στα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου και ενημερώνει το ΝΑΤΟ.<div><br />Λάθος των ΗΠΑ με βάσεις στα νησιά μας.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι ο γνωστός Αμερικανός ειδικός και πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου Μ.Ρούμπιν είχε αναφέρει, εκτιμώντας ορθά, ότι οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα αφορούν μόνο ηπειρωτικό έδαφος, αφήνοντας το πολύτιμο Αιγαίο εκτεθειμένο στην τουρκική προκλητικότητα.<br /><br />Ο ίδιος είχε τονίσει : ''Φτιάξτε βάσεις σε Λήμνο και Σκύρο, τώρα αφού τα νησιά αυτά ελέγχουν τα Στενά και το του Αιγαίο.<br /><br />Με εξαίρεση τον κόλπο της Σούδας, που απέχει σχεδόν 400 μίλια από την Τουρκία, οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, βρίσκονται όλες στην ηπειρωτική Ελλάδα και αφήνουν εκτεθειμένο το Αιγαίο.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση ήλπιζε να επανορθώσει αυτή τη στρατηγική, αλλά η ομάδα εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν έπεισε τον εαυτό της ότι η τοποθέτηση Αμερικανών στρατιωτών στο νησί της Σκύρου, όπως είχε ζητήσει η Ελλάδα, θα ανταγωνιζόταν την Τουρκία.<br /><br />Αυτό είναι ανοησία. Η Σκύρος βρίσκεται στο κεντρικό Αιγαίο, σε καλή τοποθεσία για να προστατεύει τα άλλα νησιά και τους πόρους τους, χωρίς να αποτελεί απειλή για την Τουρκία.<br /><br />Ενώ η Ελλάδα δεν ζήτησε επίσημα αμερικανική παρουσία στη Λήμνο, η Αθήνα θα είχε δεχτεί εύκολα και εκεί μια μικρή αμερικανική παρουσία”.<br /><br />Ουσιαστικά ο Αμερικανός ειδικός τονίζει ότι όταν υλοποιηθούν αυτά, τότε θα "κλειδώσει" το Αιγαίο σε οποιαδήποτε τουρκική στρατιωτική δράση, αν και όποτε αυτή παρουσιασθεί.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία θέτει θέμα αποστρατικοποίησης της Κω με αφορμή άσκηση του ΠΝ-Το λάθος των ΗΠΑ με τα νησιά μας

Γιώργος Μοτσάκος Συστηματικά πλέον οι Τούρκοι προσβάλλουν το αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδος να έχει στρατό στα νησιά της ενώ οι ίδιοι εξοπλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκία: Τα F-35 και F-16 δεν είναι η τελευταία λύση - Έρχεται το SU-57

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-12/04su57ucak1_19713550_16_9_1639363318-880x495.jpg?itok=lYubskWe" width="768" /><br /><b><br /></b><div><b>Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες συζητούν το αίτημα της Τουρκίας να αγοράσει μαχητικά F-16, μετά την κατάργηση μιας συμφωνίας για πιο προηγμένα F-35 λόγω της αγοράς από την Άγκυρα του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400. <br /><br /> Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν, τάσσεται υπέρ της πώλησης μαχητικών τέταρτης γενιάς στους Τούρκους, η συμφωνία μπορεί να αποτύχει, επειδή υπάρχει και το Κογκρέσο, όπου το αντιτουρκικό αίσθημα είναι πολύ έντονο. Ορισμένοι Αμερικανοί σύνεδροι, εξακολουθούν να απαιτούν την τιμωρία της Άγκυρας για την αγορά του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε στις 17 Οκτωβρίου ότι η Άγκυρα θέλει να αγοράσει τα φθηνότερα F-16 χρησιμοποιώντας τα 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια που διέθεσε για την ακυρωμένη συμφωνία για τα F-35.<br /><br />Ωστόσο, ένας Αμερικανός αξιωματούχος είπε ότι οποιαδήποτε πιθανή παραγγελία F-16 θα μπορούσε να αντιμετωπίσει το ίδιο ζήτημα που ανάγκασε την ακύρωση των F-35: την απόφαση της Τουρκίας να αγοράσει ένα πυραυλικό σύστημα S-400 από τη Ρωσία.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-12/rusia-s400-new.jpg"><img height="360" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-12/rusia-s400-new.jpg?itok=a37cCB3f" width="640" /></a><br /><br />Το S-400, που χρησιμοποιείται για τον εντοπισμό και την κατάρριψη επιτιθέμενων αεροσκαφών, θεωρήθηκε ως απειλή για το κοινό πρόγραμμα μαχητών κρούσης F-35 που υιοθετήθηκε σε πολλές χώρες του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η Τουρκία μπορεί να αγοράσει ρωσικά μαχητικά Su-35 και Su-57 εάν οι ΗΠΑ «παγώσουν» την πώληση μαχητικών αεροσκαφών F-16, δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ στο Sözcü. «Αφού αποκλεισθήκαμε από το έργο F-35 επειδή αγοράσαμε πυραύλους S-400 από τους Ρώσους, έγινε αίτημα στις ΗΠΑ για αγορά 40 F-16. Ενώ περιμένουμε απάντηση στο αίτημα. Εάν η στάση είναι αρνητική, θα εξετάσουμε άλλες επιλογές» είπε.<br /><br />Σύμφωνα με τον συντάκτη Εμίν Οζγκονούλ, η επιλογή της Τουρκίας θα είναι τα αεροσκάφη 5ης γενιάς SU-57 και όπως σημειώνει : για πρώτη φορά ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη θα ενταχθούν στην τουρκική πολεμική αεροπορία.<br /><br />Σε αυτή την περίπτωση, θα βγουν στο προσκήνιο τα αεροσκάφη 5ης γενιάς SU-57 των Ρώσων και για πρώτη φορά ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη θα μπουν στην απογραφή της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας. <br /><br />Τουρκικές και Αμερικανικές αντιπροσωπείες, θα καθίσουν στο τραπέζι τον επόμενο μήνα προκειμένου να αποπληρώσουν τα 1,4 δισ. δολάρια που δόθηκαν για τα F-35 ή να τους κατευθύνουν στην αγορά F-16 . Ο Ακάρ είπε στη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση : «Το σύστημα S-400 δεν είναι επιλογή, έχει γίνει αναγκαιότητα». Δηλώνοντας ότι συνεχίζονται οι προετοιμασίες για τη χρήση αυτού του συστήματος σε μια κατάσταση όπως μια αεροπορική επίθεση.<br /><br />Πρέπει να αναφερθεί, ότι την ίδια δήλωση είχε κάνει και ο επικεφαλής της τουρκικής Προεδρίας Αμυντικών Βιομηχανιών, Ισμαήλ Ντεμίρ στο <a href="http://sputniknews.com/">sputniknews.com</a>.<br /><br />«Εάν η διαδικασία (αγορά και αναβάθμιση F-16) δεν φέρει αποτελέσματα, τότε η Τουρκία δεν θα μείνει χωρίς εναλλακτικές λύσεις. Εάν είναι απαραίτητο, το θέμα των Su-35 και Su-57 μπορεί να ανοίξει ανά πάσα στιγμή. Η βιομηχανία μας θα κάνει τα πάντα για να διασφαλίσουμε την ασφάλειά μας, και αν χρειαστεί κάτι επιπλέον, τότε μπορούμε πάντα να βρούμε μια διέξοδο», είπε.<br /><br />Στις αρχές του έτους, εκπρόσωποι της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Στρατιωτικής-Τεχνικής Συνεργασίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ανακοίνωσαν την ετοιμότητά τους να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, για την προμήθεια των τελευταίων μαχητικών αεροσκαφών.</div><div><br /></div><div>«Γερασμένη» αεροπορία <br /><br />Η απόφαση των ΗΠΑ άφησε την Τουρκία με μια αεροπορία που χρειάζεται αναζωογόνηση, δήλωσε ο Aykan Erdemir, επικεφαλής του προγράμματος Τουρκίας στο Ίδρυμα για την Άμυνα των Δημοκρατιών.<br /><br />«Η Τουρκία χρειάζεται οπωσδήποτε σύγχρονα μαχητικά για να αντικαταστήσει τον γερασμένο στόλο της», είπε ο Ερντεμίρ σε Γαλλικό Πρακτορείο.<br />«Ως εκ τούτου, αυτή η εναλλακτική οδός προμήθειας θα ήταν κρίσιμη», είπε, αναφερόμενος στα F-16.<br />Είναι γνωστό ότι προβάλλοντας την ιδέα του F-16, ο Ερντογάν αφήνει εδώ και πολύ καιρό να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να απευθυνθεί στη Ρωσία για μαχητικά αεροσκάφη, εάν τον απορρίψουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Αλλά δεν είναι ξεκάθαρο αν αυτό θα επηρεάσει την Ουάσιγκτον.<br /><br />«Καλέσαμε την Τουρκία σε κάθε επίπεδο και ευκαιρία να μην διατηρήσει το σύστημα S-400 και να απέχει από την αγορά πρόσθετου ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού», είχε δηλώσει η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών Γουέντι Σέρμαν στις αρχές Οκτωβρίου μετά τις συνομιλίες του Ερντογάν με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ. Πούτιν.<br /><br />Το σύνολο της υλικοτεχνικής υποδομής στην Τουρκία είναι δυτικής προέλευσης.<br /><br />Το F-35 είναι πιο ‘αόρατο’ από όλες τις απόψεις, που σημαίνει ότι μπορεί να διεισδύσει βαθιά σε προστατευμένο εναέριο χώρο και να καταστρέψει τους βασικούς στόχους. Έχει επίσης ισχυρούς αισθητήρες και υπολογιστές, που σχεδιάστηκαν για να ‘συνεργάζονται’ με φιλικές δυνάμεις, μετατρέποντας κάθε μαχητικό σε κόμβο αναγνώρισης και (κέντρο) εντολής και ελέγχου.<br /><br />Το Su-57 είναι λιγότερο ‘αόρατο’, αλλά πιο γρήγορο και πολύ πιο ευέλικτο, γεγονός που το καθιστά, πιο επικίνδυνο σε αερομαχίες μικρής εμβέλειας. Εάν η Τουρκία αγοράσει τελικά είτε το Su-57 είτε το Su-35 , θα χρειαστεί επίσης να αγοράσει πλήθος ρωσικών όπλων για να τα μεταφέρει, αφού φυσικά τα νέα αεροσκάφη, δεν θα ήταν συμβατά με τα υφιστάμενα δυτικά συστήματα και τις υποδομές των πολεμικών αεροδρομίων της, με άγνωστα μέχρι στιγμής οικονομικά κόστη για την καταρρέουσα Τουρκική οικονομία.<br /><br />Η ίδια η Ρωσία διατρέχει μερικούς κινδύνους, αν τελικά εξάγει Su-57 στην Τουρκία, χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η Ρωσία θα ασχολείται με την ιδέα, ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν θα πρέπει να κυβερνά για πάντα!! και ποτέ δεν θα αντικατασταθεί από έναν επικεφαλής, που θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να μάθουν για το μέλλον της ρωσικής αεροπορίας.<br /><br />Από την άλλη μεριά η Τουρκία έχει βρει κάποια εμπόδια, όσον αφορά την ανάπτυξη των κινητήρων του TF-X. Η Rolls Royce, απέσυρε την προσφορά της για να βοηθήσει την Τουρκία να κατασκευάσει τους κινητήρες αεροσκαφών, υπό το φόβο, το έργο της να χρησιμοποιηθεί καταχρηστικά. Η Άγκυρα σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τον US General Electric F110, για το πρώτο της αεροσκάφος TF-X, πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να συμβιβαστεί με τις προγραμματισμένες δυνατότητές της. Αλλά δεν θα μπορούσε καν να είναι σε θέση να αποκτήσει αυτούς τους κινητήρες, υπό το πρίσμα των αποθεμάτων από την αγορά S-400.<br /><br />Αν όμως, εξακολουθούν να επιδεινώνονται οι αμυντικές σχέσεις της με την Δύση και ιδιαίτερα με τις ΗΠΑ, το μέλλον της προδιαγράφεται ζοφερό με τον ενδεχόμενο και αυτού του εξοβελισμού της από το ΝΑΤΟ.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Τούρκία: Τα F-35 και F-16 δεν είναι η τελευταία λύση - Έρχεται το SU-57

Ιωάννης Χάρχαρης Οι Ηνωμένες Πολιτείες συζητούν το αίτημα της Τουρκίας να αγοράσει μαχητικά F-16, μετά την κατάργηση μιας συμφωνίας για πιο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η σκοτεινή τριετία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/12/ellinotourkika_SLpress.gr_.jpg" width="757" /><br /><br /><b>Καπούτσης Χρήστος</b><br />Η Τουρκία διέρχεται μια σοβαρή εσωτερική κρίση, κυρίως λόγω της κακής εξέλιξης της τουρκικής οικονομίας. Είναι η αιτία, που η Τουρκία “βυθίζεται” σε πιο αυταρχικές επιλογές διακυβέρνησης. Τα αυταρχικά καθεστώτα, συχνά, εκτονώνουν την εσωτερική κρίση, επιλέγοντας επιθετικές πολιτικές σε γειτονικά κράτη. Ισοσκελίζουν έτσι, την λαϊκή δυσαρέσκεια με την τόνωση του εθνικισμού.<br /><br />Είναι στρατηγική επιλογή της Τουρκίας η επέκταση της πολιτικής επιρροής της, με τη χρήση στρατιωτικής βίας, στον Καύκασο, τα Βαλκάνια, το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη και φυσικά και διαχρονικά στη Κύπρο. Επιλογές που επιδοκιμάζονται από τους Τούρκους πολίτες, τους πιο φτωχούς, που κατοικούν στα ανατολικά και στα ορεινά της χώρας, που “τρέφονται” με το ιδεολόγημα του παντουρκισμού και αποτελούν την εκλογική “πελατεία” του Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Επίσης, η Τουρκία, ακολουθεί συστηματικά, μια καλά σχεδιασμένη επιθετική και αναθεωρητική πολιτική σε βάρος της Ελλάδας. Η Τουρκία, είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη, που κατά πλήρη παράβαση του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών απειλεί γειτονική χώρα, την Ελλάδα, με πόλεμο (casus belli) και μάλιστα, στην περίπτωση που η Ελλάδα ασκήσει το απολύτως νόμιμο δικαίωμά της να επεκτείνει το εύρος των χωρικών της υδάτων.<br /><br />Και παράλληλα, τούρκοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι (Μ.Τσαβούσογλου και Χ. Ακάρ), αφού προβούν σε εμπρηστικές ανθελληνικές δηλώσεις, στη συνέχεια, διατείνονται ότι επιδιώκουν τον διάλογο με την Ελλάδα!! Η ελληνική απάντηση είναι ότι, αυτονόητη προϋπόθεση της επιτυχίας ενός διαλόγου με την Τουρκία, είναι να εγκαταλειφθεί η απειλή πολέμου εναντίον της Ελλάδος. Το casus belli, είναι μείζον εθνικό ζήτημα.<br /><br />Το σύστημα εξουσίας του Ερντογάν, ετοιμάζει την επομένη σοβαρή πρόκληση σε βάρος του Ελληνισμού (Ελλάδα και Κύπρος). Είναι θέμα χρόνου…. Το εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας μας (24 μαχητικά αεροσκάφη RAFALE, 83 αναβαθμισμένα μαχητικά F-16, Φρεγάτες Belharra κ.ά), που θα προσδώσει σημαντική αποτρεπτική ισχύ στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, προβλέπεται να ολοκληρωθεί τέλος του 2025.<br /><br />Η σκοτεινή τριετία<br /><br />Επομένως, υπάρχει μια “σκοτεινή” τριετία, που ενδεχομένως να επιχειρήσει να αξιοποιήσει η Τουρκία, με τη χρήση της στρατιωτικής ισχύος που διαθέτει, είτε διαταράσσοντας το υφιστάμενο νομικό και κυριαρχικό καθεστώς στο Αιγαίο (αποστρατιωτικοποίηση νησιών) και στη Θράκη (αναγνώριση τουρκικής κοινότητας), είτε στην ΑΟΖ της Κύπρου. Ο αδύναμος κρίκος της τουρκικής επιθετικότητας είναι ασφαλώς η Κυπριακή Δημοκρατία.<br /><br />Όμως, τις συμμαχίες, ενεργειακές και αμυντικές, που συνάπτει η Κυπριακή Δημοκρατία (Ισραήλ, Αίγυπτος, Ιορδανία) τις υπονομεύει η βρετανική διπλωματία, που εμμέσως θέτει και ζητήματα εγκυρότητας. Με πρόσχημα την οριστική λύση του Κυπριακού, στο παρασκήνιο οι Βρετανοί, πιέζουν για να επαναρχίσει η διαδικασία μέσω συνομιλιών, στο πλαίσιο της πενταμερους, σύμφωνα όμως με όρους, που θα ικανοποιεί την τουρκική πλευρά.<br /><br />Η Άγκυρα, προκειμένου να συναινέσει στην επανέναρξη των διαδικασιών επίλυσης του Κυπριακού, θέτει δυο προϋποθέσεις. Την αναγνώριση κυριαρχικής ισότητας, είναι μία και η άλλη, είναι η πολιτική και πολιτειακή ισοτιμία του καθεστώτος του ψευδοκράτους με την Κυπριακή Δημοκρατία, που είναι κράτος μέλος του ΟΗΕ και της ΕΕ, που όμως δεν αναγνωρίζει η Τουρκία ως κρατική οντότητα!<br /><br />Διπλωματικός “πόλεμος”<br /><br />Παράλληλα, είναι σε πλήρη εξέλιξη ένας ελληνοτουρκικός διπλωματικός “πόλεμος”. Το αφήγημα της ελληνικής διπλωματίας περί απομονωμένης Τουρκίας, και των ισχυρών συμμαχιών της Ελλάδας με Ισραήλ, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), επιχειρεί, να αποδομήσει, εν τοις πράγμασι, η τουρκική διπλωματία. Η Ελλάδα, μέσω αυτών των τριμερών και πολυμερών συμμαχιών στον αμυντικό και ενεργειακό τομέα, διαμορφώνει ένα ισχυρό ανάχωμα, απέναντι στην αυθάδη επιθετικότητα της Τουρκίας.<br /><br />Επειδή όμως, το διεθνές περιβάλλον είναι ασταθές και επικίνδυνα ρευστό, δεν αποκλείεται, οι αμυντικές συμμαχίες που Ελλάδα και Κύπρος συνήψαν με Ισραήλ και Αίγυπτο, όπου η Σαουδική Αραβία (ελληνικά αντιαεροπορικά ΠΑΤΡΙΟΤ προστατεύουν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της) και τα ΗΑΕ (μαχητικά F-16 των Εμιράτων στάθμευαν στην Σούδα), συμμετείχαν ως παρατηρητές στις πολυεθνικές διακλαδικές αεροναυτικές ασκήσεις (ΜΕΔΟΥΣΑ21 κ.ά), που οργάνωνε το ελληνικό ΓΕΕΘΑ, να αποδειχθούν, οι συμμαχίες αυτές, θνησιγενείς.<br /><br />Είναι εντυπωσιακή η “στροφή” των ΗΑΕ, μέχρι πρότινος “θανάσιμου” εχθρού της Τουρκίας, που απέφερε μια επένδυση του Εμιράτου 10 δισ. δολαρίων σε επιχειρήσεις στην Τουρκία, για αρχή (!!), δίνοντας το “φιλί” της ζωής στην τουρκική οικονομία. Όταν μαίνονταν η αντιπαλότητα Άγκυρας-Αμπού Ντάμπι, η Αθήνα δεν μερίμνησε αρκούντως, ώστε να προωθήσει μια αμυντική συμφωνία με τα Εμιράτα.<br /><br />Το Ισραήλ δέχεται επίθεση φιλίας από την Τουρκία. «Το Ισραήλ επιθυμεί την εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία», δήλωσε ο πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα, Γιόσι Αμράνι. Επίσης, η Τουρκία προσπαθεί να προσεγγίσει την Σαουδική Αραβία. Σαουδική Αραβία και Τουρκία είναι δύο περιφερειακές αντίπαλες δυνάμεις. Αλλά και οι δύο πλευρές καταβάλλουν προσπάθειες για την βελτίωση των σχέσεών τους. Αξιωματούχος της περιοχής του Κόλπου δήλωσε ότι διεξάγονται συνομιλίες για τον προγραμματισμό συνάντησης ανάμεσα στον Πρόεδρο της Τουρκίας Ερντογάν και τον πρίγκιπα διάδοχο της Σαουδικής Αραβίας.<br /><br />Το δύσκολο έργο<br /><br />Και ακόμη η “μουσουλμανική αδελφότητα” να πιέζει για αποκατάσταση των σχέσεων της Τουρκίας με την Αίγυπτο. Ωστόσο, η πιο επικίνδυνη εξέλιξη, για τα ελληνικά συμφέρονται, είναι πολύ πιθανόν να αποδειχτεί, η προσέγγιση Αγκύρας-Καίρου, που προετοιμάζεται μεθοδικά στο διπλωματικό παρασκήνιο, με επίδικο θέμα, την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Επομένως, η ελληνική διπλωματία, θα πρέπει να φέρει σε πέρας ένα εξαιρετικά δύσκολο έργο. Να κρατήσει “ζωντανές” τις περιφερειακές συμμαχίες. Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας ενημερώνοντας την επιτροπή Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, επεσήμανε ότι, «η χώρα μας στη νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο, προωθεί, την περαιτέρω σύσφιξη των σχέσεών μας με σημαντικούς δρώντες της ευρύτερης περιοχής μας, όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία».<br /><br />»Αλλά και ενός πλέγματος διμερών επαφών και τριμερών και πολυμερών σχημάτων συνεργασίας με άλλα κράτη, όπως το Μπαχρέιν, το Ομάν.» (Βουλή 6-12-2021). Η κινητικότητα της ελληνικής διπλωματίας, έχει θετικό πρόσημο, αλλά θα κριθεί εκ του αποτελέσματος , που σε κάθε περίπτωση είναι ασαφές και αβέβαιο, κυρίως, λόγω του ασταθούς και συγκρουσιακού διεθνοπολιτικού περιβάλλοντος.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η σκοτεινή τριετία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Καπούτσης Χρήστος Η Τουρκία διέρχεται μια σοβαρή εσωτερική κρίση, κυρίως λόγω της κακής εξέλιξης της τουρκικής οικονομίας. Είναι η αιτία, πο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη μπορεί να κάνει τη Γαλάζια Πατρίδα ελληνική.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/kriti-kasos-karpathos.jpg" width="754" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Η Κρήτη και τα μικρά νησιά στα νότια της αποτελούν τα τελευταία χερσαία εδάφη της χώρας και την αρχή της ελληνικής ΑΟΖ προς τη Λιβύη. Βορειοανατολικά της Κρήτης βρίσκονται κατά σειρά η Κάσος, η Κάρπαθος και η Ρόδος σχηματίζοντας με το ανατολικό άκρο της Κρήτης μια αλυσίδα που μπορεί να “φράξει” την εκεί θαλάσσια δίοδο που συνδέει το Αιγαίο με την Ανατολική Μεσόγειο. Ένας λόγος που απέτυχε η εκστρατεία του Τσόρτσιλ στο Αιγαίο (1943) ήταν ότι αυτά τα νησιά παρέμεναν στην κατοχή των Γερμανών.<br /><br />Η απόσταση του Δήμου Οιταμού στο βορειοανατολικό άκρο της Κρήτης με την δυτική ακτή της Κάσου είναι 55 χλμ., το στενό μεταξύ Κάσου και Καρπάθου είναι μόνο 6 χλμ και η απόσταση μεταξύ Καρπάθου και Ρόδου είναι 47 χλμ. Οι αποστάσεις αυτές καλύπτονται (στη μέση αλληλοκαλύπτονται) από πυρά συμβατικού πυροβολικού πόσο δε μάλλον από πυραύλους τελευταίας τεχνολογίας.<br /><br />Η Ρόδος ευρισκόμενη πλησιέστερα στην μικρασιατική ακτή αποτελεί το χερσαίο “φρούριο”, στο οποίο αγκυρώνεται η αμυντική αλυσίδα, της οποίας οι βόρειες και ανατολικές ακτές θα πρέπει να θωρακιστούν για να αποτραπεί σε περίπτωση σύρραξης η έξοδος του τουρκικού στόλου από το ναύσταθμο του Ακσάζ (βρίσκεται σε φυσικό λιμάνι στη Μαρμαρίδα, ακριβώς απέναντι από τη Ρόδο) στην ανοικτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου. Η απόσταση της Ρόδου από τις μικρασιατικές ακτές είναι μικρή και ως εκ τούτου η έξοδος προς την Ανατολική Μεσόγειο μπορεί με κατάλληλα πυραυλικά συστήματα να ελεγχθεί.<br /><br />Η αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη δεν έχει μόνο αμυντική αξία. Αποτελεί και βάση για προβολή ισχύος προς τα ανατολικά, στην ανοικτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτά δεν έχουν πρακτική σημασία σε περίοδο ειρήνης, αφού το διεθνές δίκαιο προβλέπει τον διάπλου εμπορικών και πολεμικών πλοίων. Πάντα, όμως, ένα σοβαρό κράτος πρέπει να σχεδιάζει για το χειρότερο και να ελπίζει το καλύτερο, όπως έλεγε και ο Βοναπάρτης.<div><br />Η αμυντική διάσταση<br /><br />Η προαναφερθείσα νησιώτικη αλυσίδα μπορεί να αναλάβει τέτοιο φορτίο στον εθνικό αμυντικό σχεδιασμό; Η στρατηγική σημασία αυτών των νησιών δεν διέφυγε των Ιταλών, που από το 1911, οπότε και πήραν τα Δωδεκάνησα από τους Τούρκους, τα έβλεπαν σαν εφαλτήριο για τις αποικιακές τους βλέψεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι Γερμανοί εκτίμησαν την στρατηγική τους αξία και κατάφεραν, χρησιμοποιώντας τις βάσεις τους σε αυτά, να αποκόψουν τις συμμαχικές δυνάμεις που είχαν αποβιβαστεί σε Λέρο, Κω και Σάμο, οδηγώντας τες στην ήττα.<br /><br />Η εγκατάσταση σύγχρονων πυραυλικών συστημάτων εδάφους-επιφανείας σ’ αυτή τη νησιώτικη αλυσίδα δίνει τη δυνατότητα “σφραγίσματος” της διόδου ναυτικών μονάδων προς την Ανατολική Μεσόγειο. Η γεωλογία των νησιών παρέχει την δυνατότητα κατασκευής υπογείων καταφυγίων, τα οποία μπορούν να προστατεύουν εποχούμενα συστήματα από την επιτήρηση και τα εχθρικά πλήγματα, όπως ανέφερε σε άρθρο του ο καθηγητής Κώστας Γρίβας. Ας σημειωθεί ότι κατά την διάρκεια της Κατοχής, οι δυνάμεις του Άξονα κατασκεύασαν δαιδαλώδη υπόγεια καταφύγια και αποθήκες σε όλα τα Δωδεκάνησα και στην Κρήτη.<br /><br />Η παρουσία των S-300 στην ανατολική Κρήτη δίνει την απαραίτητη αντιαεροπορική κάλυψη μέχρι και την Ρόδο. Η μεταφορά μιας μοίρας στο νέο αεροδρόμιο που κατασκευάζεται στο Τυμπάκι θα φέρει την Πολεμική Αεροπορία πιο κοντά στο πεδίο, ενώ θα μπορούσε να εξεταστεί και το ενδεχόμενο δημιουργίας σμηναρχίας μάχης στην Κάρπαθο, υπό την προϋπόθεση ότι μπορεί να προστατευθεί επαρκώς, πράγμα μάλλον πολύ δύσκολο.</div><div><br />Ρόδος-Κρήτη: Ζώνη άρνησης περιοχής<br /><br />Η βασική σύλληψη είναι η νησιώτικη αυτή αλυσίδα να αποτελέσει τη βάση δημιουργίας μιας ζώνης άρνησης περιοχής – άρνησης πρόσβασης (AD/AA), ώστε η πρωτοβουλία κινήσεων να μένει σταθερά στην ελληνική πλευρά. Είναι δεδομένο ότι οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν την ελληνική ικανότητα “άρνησης περιοχής”. Αυτό θα απαιτήσει μεγάλη συγκέντρωση τουρκικών στρατιωτικών μέσων, τα οποία, όμως, εκ των πραγμάτων θα αποτελέσουν στόχο για ελληνικά βαθέα πλήγματα.<br /><br />Επιπλέον θα πρέπει να μελετηθεί και η δυνατότητα ναρκοθέτησης των στενών αυτών, όπως είχε γίνει και από τις δύο πλευρές στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα θαλάσσια ναρκοπέδια είναι πάντοτε εξαιρετικά θανατηφόρα. Οι δυνατότητες άρσης τέτοιων ναρκοπεδίων μηδενίζεται αν πρέπει τα ναρκαλιευτικά να πλεύσουν ανάμεσα στα νησιά που απαρτίζουν την εν λόγω αλυσίδα.</div><div><br /></div><div><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/tourkika-aerodromia-300x158.jpg" width="640" /></div><div><i>Οι βάσεις της Τουρκικής Αεροπορίας</i><br /><br /></div><div>Προβολή ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Η Άγκυρα εντείνει τις προσπάθειες της να επιβάλει το σύμφωνο για οριοθέτηση ΑΟΖ που υπέγραψε με την Τρίπολη και συνεχίζει την κατασκευή ναυτικών και αεροπορικών εγκαταστάσεων στη Μισράτα και άλλες περιοχές της δυτικής Λιβύης. Αυτό σημαίνει ότι εγκαθίσταται στα νώτα της Ελλάδας, στηρίζοντας την εκτός διεθνούς δικαίου θέση της ότι και η Κρήτη δεν δικαιούται ΑΟΖ. Η τουρκική “εκστρατεία στη Λιβύη” ναι μεν συνιστά απειλή για την Ελλάδα, αλλά μπορεί να μετατραπεί και σε μπούμεραγκ.<br /><br />Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η Ελλάδα να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που της παρέχει η γεωγραφία. Εάν η νησιώτικη αλυσίδα μετατραπεί αμυντικά σ’ αυτό που μπορεί να μετατραπεί, το τουρκικό Ναυτικό θα αντιμετωπίσει τεράστιες δυσκολίες να πλεύσει νότια από τις βάσεις του στην Θάλασσα του Μαρμαρά και την Φώκαια προς τις βάσεις στο Ακσάζ και στην Αλεξανδρέτα στην Ανατολική Μεσόγειο, ή προς την Μισράτα στη Λιβύη. Πολύ περισσότερο προς τη βάση Πασά Λιμάνι στην Αλβανία.</div><div><br /></div><div>.<img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/Aksaz-300x158.jpg" width="640" /></div><div><i>Η ναυτική βάση στο Ακσαζ</i><br /><br />Δυστυχώς για τους Τούρκους, το Αιγαίο είναι από αμυντικής απόψεως, λόγω των νησιών “ελληνική λίμνη”. Εδώ δεν μπορούσαν να το φέρουν βόλτα οι Γερμανοί, όταν είχαν πλήρη υπεροπλία και ανοχή των Τούρκων. Από εκεί και πέρα, η τοποθεσία αυτή μπορεί να είναι ακριβώς το εφαλτήριο για την προβολή ελληνικής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία δημιουργεί προϋποθέσεις και για αμυντική συνδρομή της Κύπρου. Αν φρεγάτες με δυνατότητα αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής μπορούν να προσφέρουν δυνατότητες στην ελληνική πλευρά, φανταστείτε τι επιπλέον δυνατότητες θα έχουν αν από την αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη εξασφαλίσουμε μια ασπίδα προστασίας από το εχθρικό Ναυτικό.<br /><br />Μικρές ναυτικές βάσεις<br /><br />Η δημιουργία μικρών βάσεων, στις οποίες μπορεί να ελλιμενιστούν για ανεφοδιασμό πλοία του Πολεμικού Ναυτικού στη νοτιοανατολική Κρήτη θα βοηθήσει στην διατήρηση μιας μόνιμης δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ θα συμβάλει και στην αεράμυνα της περιοχής με τα προηγμένα αντιαεροπορικά όπλα που πρέπει να διαθέτουν οι προς αγορά νέες φρεγάτες.<br /><br />Μπορεί η Σούδα να είναι ιδεώδες φυσικό λιμάνι, αλλά βρίσκεται στο δυτικό άκρο του νησιού, αρκετά μακριά από την επιθυμητή “αλυσίδα” άρνησης περιοχής που θέλουμε να οικοδομήσουμε και φυσικά μακρύτερα από πιθανά σημεία ανάφλεξης σε Καστελλόριζο και Κύπρο. Όπως είναι κατανοητό, εφόσον αυτές οι περιοχές βρίσκονται μακριά του ελλαδικού κορμού, τότε η Ελλάδα πρέπει να πάει πιο κοντά σε αυτές. Η δημιουργία ανεφοδιαστικών εγκαταστάσεων ελλιμενισμού θα συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />Αναπτύσσοντας συστοιχίες πυραύλων εδάφους-θαλάσσης στην ανατολική και νότια Κρήτη μπορούμε να προβάλλουμε την ισχύ μας μέχρι τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ με τη Λιβύη. Τα παράλια της απέχουν 330 χλμ από τη νότια Κρήτη. Το βεληνεκές των Exocet MM40 Block 3 υπερβαίνει τα 180 χλμ, οπότε μπορεί να εξουδετερωθεί η τουρκική ναυτική παρουσία στη Μισράτα, ακόμα κι αν αυτή παραμείνει και μετά τις εκλογές στη Λιβύη.</div><div><br />Ποιος είναι ο στόχος<br /><br />Στόχος πρέπει να είναι να καταστεί επικίνδυνη για το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία η παρουσία της στην καρδιά της Ανατολικής Μεσογείου (στο τόξο από βόρεια προς νοτιοδυτικά που δημιουργεί μία ακτίνα 100-150 χλμ από τα νησιά Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη. Σε περίπτωση που ο τουρκικός στόλος αναπτυχθεί σ’ αυτήν την περιοχή πριν την έναρξη εχθροπραξιών, τότε να μπορεί να αποκλειστεί η επάνοδός του στις βάσεις του στο Αιγαίο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την παρατεταμένη του παρουσία εν πλω σε εχθρικό περιβάλλον.<br /><br />Η ιδέα να χρησιμοποιήσουμε την γεωγραφία για να δημιουργήσουμε εμπόδια στις κινήσεις των Τούρκων σημαίνει ότι ανοίγονται πολλές περισσότερες δυνατότητες επιχειρήσεων για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Η κατάσταση αυτή θα αναγκάσει την Άγκυρα να επαναξιολογήσει τη στάση της έναντι της Ελλάδας, λαμβάνοντας υπόψη της το νέο επιχειρησιακό περιβάλλον.<br /><br />Μία τέτοια ελληνική στρατηγική, που θα συνοδεύεται από έμπρακτες κινήσεις προς την κατεύθυνση που περιγράψαμε παραπάνω, μπορεί να μην επιφέρει αμέσως αλλαγές στην ρητορική της Άγκυρας. Θα ακυρώσει στην πράξη, όμως, το επεκτατικό δόγμα της “Γαλάζιας Πατρίδας”. Κι αυτό, επειδή θα υποχρεώσει τους Τούρκους να σκεφτούν το κόστος που μπορεί να τους προκαλέσει η όποια επιθετική ενέργεια εναντίον της Ελλάδας. Όσο για το υπό κατασκευή τουρκικό “αεροπλανοφόρο” θα πρέπει να πλέει μετά φόβου θεού όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη μπορεί να κάνει τη Γαλάζια Πατρίδα ελληνική.

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Η Κρήτη και τα μικρά νησιά στα νότια της αποτελούν τα τελευταία χερσαία εδάφη της χώρας και την αρχή της ελληνικής ΑΟΖ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η “ψυχογεωπολιτική του βάθους” και ο νέος ανορθολογικός Ψυχρός Πόλεμος.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/12/kina_rwsia_hpa_ameriki_SLpress.gr_.jpg" width="754" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Όπως όλα τα στοιχεία δείχνουν έχουμε εισέλθει σε μια νέα περίοδο, στην οποία κυριαρχεί η πολιτική της “διπλής ανάσχεσης” (double containment) τόσο της Ρωσίας όσο και της Κίνας από πλευράς της ευρωατλαντικής Δύσης. Στην πραγματικότητα είναι ο Νέος Ψυχρός Πόλεμος της Δύση εναντίον τόσο της Ρωσίας όσο και της Κίνας. Αυτή, όμως, είναι μια άκρως αντιπαραγωγική λογική μιας και ωθεί τις δύο μεγάλες ευρασιατικές δυνάμεις τη μία στην αγκαλιά της άλλης.<br /><br />Αν συμβεί αυτό θα δημιουργηθεί το πρόπλασμα ενός γεωπολιτικού μεγέθους που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η πρώτη υπέρ-υπερδύναμη (hyper power) στην ιστορία της ανθρωπότητας, δεδομένου ότι τα μεγέθη αυτού του συμπλόκου είναι απλά τεράστια, από όποια σκοπιά κι αν το δει κανείς. Το ερώτημα γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο γίνεται ακόμη μεγαλύτερο δεδομένου ότι η Ρωσία με την Κίνα, από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 και μετά, μετετράπησαν σε θανάσιμους γεωπολιτικούς αντιπάλους.<br /><br />H μαοϊκή Κίνα προσέγγισε, μάλιστα, στρατηγικά τις ΗΠΑ, έτσι ώστε να αντιμετωπίσει τη σοβιετική απειλή. Δεν πρόκειται λοιπόν για “φυσικούς” συμμάχους και η καχυποψία μεταξύ τους είναι δεδομένη. Τί είναι αυτό, λοιπόν, που ώθησε τη Δύση στο να στραφεί εναντίον και των δύο, αντί να επιλέξει μια πολιτική “διαίρει και βασίλευε” που είναι και το θεμέλιο της αγγλοσαξονικής γεωπολιτικής σοφίας;<div><br />Ο Νέος Ψυχρός Πόλεμος<br /><br />Μια αρχική απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι αυτή ήταν μια αναγκαστική επιλογή για τη Δύση γιατί και οι δύο αυτές χώρες είναι ακραία εχθρικές και επιθετικές με αποτέλεσμα να μην αφήνεται κάποια άλλη επιλογή πέραν από την αντιπαλότητα. Όμως, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται από τα γεγονότα. Στην πραγματικότητα, τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία αυτό που κυρίως επιδιώκουν είναι να δημιουργήσουν μια ζώνη ασφαλείας στο εγγύς εξωτερικό τους, κάτι που ουδόλως απειλεί τα στρατηγικά συμφέροντα των δυτικών χωρών.<br /><br />Συγκεκριμένα, η Κίνα προσπαθεί, με μια παρανοϊκή ανάγνωση του Δικαίου της Θάλασσας, να μετατρέψει τη Νότιο Σινική Θάλασσα σε κινεζικό “γαλάζιο έδαφος”, έτσι ώστε να δημιουργήσει μια θαλάσσια προέκταση που θα λειτουργεί ως γεωπολιτική ασπίδα. Αυτή ναι μεν είναι μια επιθετική ενέργεια έναντι των χωρών της περιοχής, πλην όμως εκφράζει μια αμυντική λογική στο ευρύτερο διεθνές επίπεδο.<br /><br />Γενικότερα, η Κίνα ούτε μπορεί ούτε θέλει να διεκδικήσει τη θέση που (υποτίθεται) ότι κατείχαν μέχρι τώρα οι ΗΠΑ ως ηγέτιδα δύναμη του πλανήτη, ενώ οι “αποικιοκρατικές” της διεισδύσεις σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής δεν απειλούν τα ζωτικά συμφέροντα της Δύσης. Είναι δε εξόχως τρωτές σε δυτικά αντίμετρα αν έτσι κριθεί σκόπιμο. Επιπροσθέτως, η σημερινή Κίνα, σε αντίθεση με αυτήν της μαοϊκής εποχής, είναι πολύ πιο τρωτή, ακριβώς γιατί εξαρτάται από το εξωτερικό για εισροές πρώτων υλών, ενέργειας, τροφίμων και στο μέλλον πιθανώς και πόσιμου νερού, όπως επίσης και για τις εξαγωγές των προϊόντων της.<br /><br /></div><div>Η Ουκρανία ως buffer state<br /><br />Τις διαδρομές που ενώνουν την Κίνα με τον έξω κόσμο συνεχίζει να ελέγχει κατά κύριο λόγο η Δύση και οι σύμμαχοί της. Από πλευράς της, η Ρωσία έχει εκπέσει αμετάκλητα από τη θέση της υπερδύναμης που κατείχε ως Σοβιετική Ένωση. Αντιμετωπίζει σήμερα πολλά προβλήματα και κυρίως δεν δείχνει διάθεση να απειλήσει κάποιο δυτικό κράτος. Όσο δε για την Ουκρανία, αυτό που επεδίωκε ήταν η “φινλανδοποίησή” της.<br /><br />Δηλαδή, να λειτουργεί ως μια ουδέτερη ζώνη, ως χώρα “αποσβεστήρας κραδασμών” (buffer state), μεταξύ αυτής και του ΝΑΤΟ. Μετά δε τα γεγονότα του 2014 και την απόσχιση των ρωσόφωνων ανατολικών επαρχιών, αναπόφευκτα στηρίζει τις περιοχές αυτές σε τυχόν ουκρανική αντεπίθεση. Όπως και να έχει, αυτό είναι ένα πρόβλημα μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας και σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να απασχολεί τη δυτική γεωστρατηγική. Όμως, αυτό δεν συμβαίνει.<br /><br />Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα αντιμετωπίζονται με “υπερβάλλουσα” εχθρότητα από πλευράς της Δύσης, ενώ κάτι τέτοιο ουδόλως δικαιολογείται με γνώμονα την απειλή από πλευράς των δύο χωρών προς τη Δύση. Κι αυτό τη στιγμή που ενώ τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία ξεχωριστά δεν μπορούν να απειλήσουν τη δυτική ηγεμονία, εντούτοις και οι δύο μαζί συνθέτουν ένα σχήμα με τεράστιο γεωπολιτικό δυναμικό, που ξεπερνά κατά πολύ το απλό άθροισμα των μεγεθών τους και μετατρέπεται στον κατεξοχήν υποψήφιο παγκόσμια ηγεμόνα και στρατηγική απειλή για τη Δύση. Και το ερώτημα είναι γιατί η Δύση επιμένει σε αυτήν την φαινομενικά παράλογη πολιτική.</div><div><br />Η ρίζα της δυτικής στρατηγικής<br /><br />Πιθανώς, λοιπόν, για να εντοπίσουμε τα αίτια αυτής της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς της Δύσης θα πρέπει να κατέβουμε κάτω από το επίπεδο της ανάγνωσης της “ρεαλιστικής” Σχολής των διεθνών σχέσεων, που αναζητεί σχέσεις βασισμένες σε μετρήσιμα γεωπολιτικά συμφέροντα και σε λογική ισορροπίας ισχύος. Άποψη του γράφοντος είναι ότι η σημερινή συμπεριφορά της Δύσης οφείλεται εν πολλοίς σε μια υπαρξιακή κρίση που εντοπίζεται στον ίδιο τον πολιτισμικό της πυρήνα.<br /><br />Η Δύση υποφέρει από μια βαθιά κρίση ταυτότητας και αυτό εκδηλώνεται σε φαινομενικά παράλογες γεωπολιτικές συμπεριφορές. Αν θα θέλαμε να το πούμε με όσο το δυνατόν λιγότερα λόγια θα λέγαμε ότι η Δύση σήμερα βρίσκεται σε έναν ιδιότυπο “πόλεμο πολιτισμών” με τον ίδιο της τον εαυτό. Ένα βαθύ ενοχικό στοιχείο, που έτσι και αλλιώς είναι ενδημικό στον δυτικό πολιτισμό, σήμερα έχει φθάσει σε ακραία επίπεδα και οδηγεί σε αναγνώσεις αυτοάρνησης μεγάλα κομμάτια των δυτικών κοινωνιών.<br /><br />Η επίθεση στους αρχαίους Έλληνες κλασικούς σαν “ρατσιστές” που βλέπουμε στις ΗΠΑ, ή η συλλήβδην καταγγελία του δυτικού πολιτισμού σαν “σεξιστικού”, “πατριαρχικού”, “ρατσιστικού” κλπ είναι εκφάνσεις αυτού του φαινομένου. Όπως εκφάνσεις του είναι η άρνηση της έννοιας του έθνους, του λαού και του φύλου, που θεωρούνται αυθαίρετες “φαντασιακές” κατασκευές από το μεγαλύτερο κομμάτι του δυτικού ακαδημαϊκού κατεστημένου.<br /><br />Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται η παροξυσμική αυτοενοχικότητα για την “καταστροφή του περιβάλλοντος” και την “καταπίεση των ζώων”, που φθάνει σε ακραία σημεία με τις θεωρίες περί εθελούσιας αυτοεξάλειψης του ανθρώπινου είδους. Μία τέτοια πρεσβεύει η καθηγήτρια του Κέιμπριτζ Patricia MacCormack στο περιβόητο “Ahuman Manifesto” της. Έχουμε δηλαδή μια άρνηση ταυτότητας από πλευράς του δυτικού πολιτισμού. Όμως, δεν μπορείς να ζεις, μισώντας τον ίδιο σου τον εαυτό.</div><div><br />Ψυχογεωπολιτική του βάθους<br /><br />Έτσι λοιπόν, αν δεν μπορείς να ορίσεις θετικά τον εαυτό σου θα το κάνεις αρνητικά. Κι αυτό το επιτυγχάνεις δημιουργώντας ένα σκοτεινό είδωλο, έναν αρνητικό “σημαίνοντα Άλλον” (significant Other), στην αντίθεση έναντι του οποίου θα ορίσεις τον εαυτό σου. Χρειάζεσαι, λοιπόν, έναν φαντασιακό δαίμονα, στον οποίο θα μεταβιβάσεις τις αρνητικές απόψεις που έχεις για τον εαυτό σου, ώστε να απαλλαγείς από αυτές και να μπορέσεις να ορίσεις θετικά τον εαυτό σου ως αντίπαλο και αντίθετο μέγεθος αυτού του δαίμονα.<br /><br />Και αυτό πράττει ακριβώς η Δύση σήμερα. Δαιμονοποιεί τη Ρωσία και την Κίνα για να μπορέσει να μεταβιβάσει σε αυτές τις αρνητικές απόψεις που έχει για τον ίδιο της τον εαυτό και να αυτοοριστεί σαν “καλή” έναντι αυτών των “κακών”. Και ο δαιμονοποιημένος “σκοτεινός Άλλος” δεν αρκεί να είναι επαρκώς κακός. Πρέπει να είναι και επαρκώς ισχυρός. Και μόνον το σχήμα Ρωσίας-Κίνας προσφέρει τα απαιτούμενα μεγέθη ισχύος που απαιτούνται.<br /><br />Από μόνη της η Ρωσία δεν είναι αρκετά ισχυρή για να παίξει αυτόν τον ρόλο, ενώ αποτελεί κομμάτι της Ευρώπης και του ευρωπαϊκού πολιτισμού και συνακόλουθα δεν επιτυγχάνει τον επαρκή βαθμό ξενικότητας που απαιτείται. Σε σύνθεση, όμως, με την Κίνα τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται υπερβολικά έως απολύτως λανθασμένα σε πολλούς.<br /><br />Όμως, γενικότερα η τάση να ορίζουμε τη συμπεριφορά των χωρών με βάση το μοντέλο του “ορθολογικού δρώντος” (ratio actor model) θεωρείται πλέον περιοριστική και παραπλανητική. Ολοένα και περισσότερο αναζητούνται “κρυφά θεμέλια” στις γεωπολιτικές συμπεριφορές και δράσεις. Κι αυτή η “ψυχογεωπολιτική του βάθους” που πολύ απλοϊκά παρουσιάστηκε σε αυτό το κείμενο προσφέρει, αν μη τι άλλο, κάποια στοιχεία που δίνουν μια αρχική ερμηνεία για μια αντιπαραγωγική και επικίνδυνη γεωπολιτική στρατηγική από πλευράς της Δύσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η “ψυχογεωπολιτική του βάθους” και ο νέος ανορθολογικός Ψυχρός Πόλεμος.

Γρίβας Κώστας Όπως όλα τα στοιχεία δείχνουν έχουμε εισέλθει σε μια νέα περίοδο, στην οποία κυριαρχεί η πολιτική της “διπλής ανάσχεσης” (doub...

Διαβάστε την συνέχεια

Βλαντιμίρ Πούτιν: Από οδηγός ταξί στην εξουσία της Ρωσίας

<img height="400" src="https://www.moneyreview.gr/wp-content/uploads/2020/12/putin_Reuters-768x480.jpg" width="793" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πρώτη φορά κάνει λόγο για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε την εποχή εκείνη.</span></h3>Πίσω στο 1991, τα ταξί ήταν σπάνια στη Ρωσία και πολλοί ήταν οι ιδιώτες που προσέφεραν υπηρεσίες μετακινήσεων με τα οχήματά τους για να εξασφαλίσουν τα προς ζην.<br /><br />Στην αποκάλυψη ότι αναγκάσθηκε να εργασθεί ως οδηγός ταξί προκειμένου να συμπληρώσει το εισόδημά του, προχώρησε ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν, στο πλαίσιο συνέντευξής του στην οποία μίλησε για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. <br /><br />Όπως ανέφερε ο ηγέτης της Ρωσίας τα οικονομικά προβλήματα που ακολούθησαν μετά την κατάρρευση, εξανάγκασαν πολλούς Ρώσους πολίτες να αναζητήσουν νέους τρόπους για να κερδίσουν χρήματα.<br /><br />«Μερικές φορές έπρεπε να κερδίσω επιπλέον χρήματα», τόνισε. «Εννοώ, να κερδίσω επιπλέον χρήματα με το αυτοκίνητό μου, ως ιδιώτης οδηγός. Μου είναι δυσάρεστο να μιλάω γι αυτό για να είμαι ειλικρινής, αλλά δυστυχώς έτσι είχε η κατάσταση».<br /><br />Στο παρελθόν ο Ρώσος πρόεδρος έχει αναφερθεί στη διάλυση της ΕΣΣΔ, ωστόσο πρώτη φορά κάνει λόγο για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε την εποχή εκείνη.<br /><br />Πίσω στο 1991, τα ταξί ήταν σπάνια στη Ρωσία και πολλοί ήταν οι ιδιώτες που προσέφεραν υπηρεσίες μετακινήσεων με τα οχήματά τους για να εξασφαλίσουν τα προς ζην. Μάλιστα όπως αναφέρει το BBC, κάποιοι πολίτες στην απελπισία τους μετέτρεπαν ακόμη και επαγγελματικά οχήματα ως ταξί, όπως ασθενοφόρα.<br /><br />Ο Πούτιν ήταν πράκτορας της υπηρεσίας ασφαλείας, KGB. Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εργάστηκε στο γραφείο του δημάρχου της Αγίας Πετρούπολης Ανατόλι Σόμπτσακ. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι παραιτήθηκε από την KGB μετά το πραξικόπημα κατά του προέδρου Μιχαήλ Γκορμπατσόφ τον Αυγούστου 1991 το οποίο και οδήγησε στη διάλυση της πρώην ΕΣΣΔ.<br /><br />Οι δηλώσεις του περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ με τίτλο «Russia, Latest History», το οποίο προβλήθηκε χθες Κυριακή, στο οποίο ο Πούτιν χαρακτήρισε τη διάλυση της ΕΣΣΔ ως κατάρρευση της ιστορικής Ρωσίας.<br /><br />«Ήταν μια αποσύνθεση της ιστορικής Ρωσίας με το όνομα Σοβιετική Ένωση», υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι στη Δύση πίστευαν ότι η διάλυση της Ρωσίας ήταν μόνο θέμα χρόνου.<br /><br /><a href="https://www.moneyreview.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Βλαντιμίρ Πούτιν: Από οδηγός ταξί στην εξουσία της Ρωσίας

Πρώτη φορά κάνει λόγο για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε την εποχή εκείνη. Πίσω στο 1991, τα ταξί ήταν σπάνια στη Ρωσία και πολλοί ήταν οι ι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Εξανεμίστηκε το 1/3 του προϋπολογισμού σε 40 ημέρες

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2021/12/0a2184927cdf02b82c85f9534ac0bd72_2021-12-09T132200Z_1778545993_RC2N7R93YBD0_RTRMADP_5_SYRIA-SECURITY-TURKEY-1-768x480.jpg" width="748" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η διαρκής κατρακύλα της λίρας και το άλμα του πληθωρισμού φαίνεται να εξαναγκάζουν τον Ερντογάν σε πρόωρες εκλογές.</span></h3><div><b>Μανώλης Κωστίδης</b></div><div>Στα μέσα Οκτωβρίου η ισοτιμία δολαρίου/τουρκικής λίρας ήταν 9,26 και στα τέλη Νοεμβρίου έφτασε τις 13,9 λίρες, πιέζοντας όλο και πιο έντονα την τουρκική οικονομία, οδηγώντας ταυτόχρονα στην εξαθλίωση τα νοικοκυριά, τα οποία στερούνται πλέον ακόμη και είδη πρώτης ανάγκης. <br /><br /> Σε πρόωρες εκλογές τον ερχόμενο Ιούλιο ή τον Αύγουστο οδεύει η Τουρκία, με τους περισσότερους πολιτικούς αναλυτές να εκτιμούν πως η κυβέρνηση Ερντογάν ετοιμάζεται να ανακοινώσει την απόφαση αυτή, καθώς δεν θα μπορέσει –λόγω της επιδείνωσης της οικονομίας– να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές τον Ιούνιο του 2023, όπως έχει δηλώσει ο πρόεδρος της Τουρκίας. Βασικός παράγοντας των πρόωρων εκλογών είναι η ανατροπή των δεδομένων του προϋπολογισμού για το 2022 λόγω της μεγάλης υποτίμησης της τουρκικής λίρας. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, τα διαθέσιμα της κυβέρνησης αρκούν μέχρι τον ερχόμενο Ιούλιο και στην περίπτωση που η κυβέρνηση δεν οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, θα πρέπει να λάβει έκτακτα μέτρα λιτότητας και αύξησης φορολογίας και άλλα αντιλαϊκά μέτρα, που θα επιδεινώσουν το πολιτικό κλίμα. Στις 17 Οκτωβρίου το προσχέδιο του προϋπολογισμού, που κατατέθηκε στο τουρκικό Κοινοβούλιο, προέβλεπε δαπάνες 1,89 τρισεκατομμυρίων λιρών. Εκείνη την ημέρα η ισοτιμία δολαρίου/λίρας ήταν 9,26 και ο προϋπολογισμός αντιστοιχούσε σε 203,8 δισ. δολάρια.<br /><br />Επειτα από σαράντα μέρες άρχισε η συζήτηση του προϋπολογισμού στο Κοινοβούλιο και η ισοτιμία δολαρίου/λίρας έφτασε στις 13,9 λίρες. Δηλαδή ο κρατικός προϋπολογισμός μειώθηκε στα 135 δισεκατομμύρια δολάρια! Ουσιαστικά μέσα σε σαράντα μέρες εξανεμίστηκε το 1/3 του πρoϋπολογισμού της Τουρκίας! Οικονομολόγοι υπενθυμίζουν πως οι πληρωμές χρεών, τοκοχρεολυσίων, αμυντικών δαπανών, αλλά και πληρωμών σε εργολάβους, γίνονται σε συνάλλαγμα και αναφέρουν πως η επιβάρυνση των κρατικών δαπανών και του 2021 έχουν ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη.</div><div><br />«Νέο οικονομικό μοντέλο»<br /><br />Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν μιλάει για ένα «νέο οικονομικό μοντέλο» που δεν έχει καμία σχέση με τις γνωστές οικονομικές συνταγές που έχουν επιβληθεί στην Τουρκία. Επιμένει στη μείωση των επιτοκίων, που κατά την άποψή του θα οδηγήσει στη μείωση του πληθωρισμού, ο οποίος ωστόσο κάθε μήνα αυξάνεται, παρά τις αντίθετες υποσχέσεις του προέδρου της Τουρκίας. Η Κεντρική Τράπεζα της χώρας προβλέπει πως ο επίσημος πληθωρισμός στο τέλος του έτους θα βρίσκεται στα επίπεδα του 23%, ενώ η αντιπολίτευση και οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν πως στην πραγματικότητα θα έχει ξεπεράσει το 50%.<br /><br />Ο κ. Ερντογάν υποστηρίζει πως σύντομα τα δεδομένα της τουρκικής οικονομίας θα αλλάξουν. «Σήμερα βρισκόμαστε σε μια νέα και κρίσιμη φάση αυτής της πορείας μας, που διαρκεί χίλια χρόνια! Θα χτίσουμε τη μεγάλη και ισχυρή Τουρκία. Είμαστε στο κατώφλι να ανοίξουμε μια νέα και περήφανη σελίδα της ιστορίας μας», δήλωσε ο πρόεδρος της Τουρκίας και υποστήριξε πως με επενδύσεις, παραγωγή και εξαγωγές το «νέο οικονομικό μοντέλο» θα πετύχει.<br /><br />Αρωμα θρησκείας<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος προσπαθεί να δικαιολογήσει την ανέχεια με αποσπάσματα από το Κοράνι για τις δοκι- μασίες των μουσουλμάνων από τον θεό τους.<br /><br /> Παράλληλα έδωσε και θρησκευτικό τόνο στην οικονομική πολιτική της χώρας του, ζητώντας από τους πολίτες να κάνουν υπομονή. «Εμείς ως μουσουλμάνοι βλέπουμε ως δοκιμασία τα εγκόσμια. Ο θεός μας στο Κοράνι έχει πει “θα σας βάλω σε δοκιμασία με λίγη πείνα, με στέρηση από τα αγαθά, από τις ζωές, από τα προϊόντα. Δώσε το χαρμόσυνο νέο σε όσους κάνουν υπομονή”. Ετσι ορίζει».<br /><br />Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλη μείωση στα ποσοστά της κυβερνητικής συμμαχίας AKP-MHP. Η έγκυρη εταιρεία δημοσκοπήσεων Metropoll αναφέρει πως τον Αύγουστο του 2018 τα δυο κόμματα συγκέντρωναν το 50%-52% των ψήφων, ενώ σήμερα βρίσκονται στα επίπεδα του 31%, δίχως την κατανομή των αναποφάσιστων και στις δύο δημοσκοπήσεις της ίδιας εταιρείας. Πάντως με την κατανομή των αναποφάσιστων σήμερα η δημοσκόπηση της εταιρείας δίνει στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚP) 34,3%, στο Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP) 22,6%, στο Καλό Κόμμα (Ιyi Parti) 14,9%, στο φιλοκουρδικό κόμμα Δημοκρατίας των Λαών (HDP) 12,8%, στο Kόμμα Εθνικιστικής Δράσης MHP 6,6% και στο κόμμα DEVA του Αλί Μπαμπατζάν 2,9%.<br /><br />Με αυτά τα δεδομένα θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολο, αν όχι απίθανο, να καταφέρει ο κ. Ερντογάν να φτάσει στο ποσοστό του 50,1% που είναι απαραίτητο για την επανεκλογή του. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης που δημιουργούν, αργά αλλά σταθερά, τον δικό τους συνασπισμό ξεπερνούν αυτό το ποσοστό, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχουν ανακοινώσει το πρόσωπο που θα είναι ο αντίπαλος του κ. Ερντογάν. <br /><br /> Ο Τούρκος πρόεδρος σε μια προσπάθεια να βρει χρήματα έκανε στροφή 180 μοιρών στην εξωτερική του πολιτική και κάνει άνοιγμα στις χώρες του Κόλπου, αποκαλώντας τους όλους «καρντάσια» (αδέλφια). Η προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ και ίσως και από τη Σαουδική Αραβία είναι από τους βασικούς στόχους της τουρκικής κυβέρνησης για να καταφέρει να κρατήσει όρθια την οικονομία της χώρας.</div><div><br />Γεωτρήσεις στην Κύπρο<br /><br />Εντύπωση προκάλεσε πάντως η δήλωση του προέδρου της Τουρκίας σχετικά με τις γεωτρήσεις τις οποίες σχεδιάζει η Κυπριακή Δημοκρατία στο οικόπεδο 5 της κυπριακής ΑΟΖ σε συνεργασία με την Exxon Mobil και την Qatar Petroleum. «Δηλώσαμε ότι αυτό το μονομερές βήμα της ελληνοκυπριακής διοίκησης (Κυπριακή Δημοκρατία) αγνοεί τα δικαιώματα της χώρας μας και των Τουρκοκυπρίων. Επειδή ένα μέρος της εν λόγω περιοχής αδειών παραβιάζει την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και αγνοεί τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, που είναι συνιδιοκτήτες του νησιού. Φυσικά, κάναμε μια υπενθύμιση για αυτό το θέμα. Εκφράσαμε και τη λύπη μας. Ελπίζω να το ξεπεράσουν αυτό. Φυσικά το υπουργείο Εξωτερικών μας θα το παρακολουθήσει», δήλωσε ο κ. Ερντογάν, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της επιστροφής του από το Κατάρ, ενώ οι περισσότεροι υπουργοί της τουρκικής κυβέρνησης μέχρι πρόσφατα μιλούσαν για αντίποινα, και κατάλληλες απαντήσεις…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: Εξανεμίστηκε το 1/3 του προϋπολογισμού σε 40 ημέρες

Η διαρκής κατρακύλα της λίρας και το άλμα του πληθωρισμού φαίνεται να εξαναγκάζουν τον Ερντογάν σε πρόωρες εκλογές. Μανώλης Κωστίδης Στα μέσ...

Διαβάστε την συνέχεια