Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα: «Δεν κουνάει κανείς το δάχτυλο στην Τουρκία»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPIxyc-_Q7WwD60Qmz9fCQ8jhvrLKSo1mIdmxiGBKgU1FFLocszjaleG3fVpdKAyB7HA52mpm8qKn7xEkb1VhXi1sdXxHdQ9qZHdM6FCCUjX9US0B2Fpa6bl2CS2ll27DhyphenhyphenmhZeVyPn9E/s1600/%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A3-%25CE%25A0%25CE%25A1%25CE%2595%25CE%25A3%25CE%2592%25CE%2597%25CE%25A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="325" data-original-width="678" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgPIxyc-_Q7WwD60Qmz9fCQ8jhvrLKSo1mIdmxiGBKgU1FFLocszjaleG3fVpdKAyB7HA52mpm8qKn7xEkb1VhXi1sdXxHdQ9qZHdM6FCCUjX9US0B2Fpa6bl2CS2ll27DhyphenhyphenmhZeVyPn9E/s640/%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%259F%25CE%25A3-%25CE%25A0%25CE%25A1%25CE%2595%25CE%25A3%25CE%2592%25CE%2597%25CE%25A3.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα μιλάει για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σχολιάζει το γεγονός ότι η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ και για την στάση της απέναντι στην Τουρκία, ενώ οι θέσεις του είναι άκρως προκλητικές και αποτελούν ενδεικτικό της αποφασιστικότητας της Τουρκίας για υλοποίηση των επεκτατικών της σχεδίων. <br /> <br /> Ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα Μπουράκ Οζουγκεργκιν σε δήλωση που έκανε προς το πρακτορείο ειδήσεων Αναντολού, σχολίασε την ένταση για το θέμα της ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο και τις διμερείς σχέσεις με την Ελλάδα. <br /> <br /> Ο Οζουγκεργκιν δήλωσε πως ήταν λάθος η ένταξη του ελληνοκυπριακού τομέα στην ΕΕ, πριν να υπάρξει λύση στην Κύπρο, πρόσθεσε πως έγιναν δεκτοί στην ΕΕ με μία απόφαση πίσω που πάρθηκε πίσω από κλειστές πόρτες και δήλωσε πως η ΕΕ δεν είναι ένα δικαστήριο και δεν έχει αρμοδιότητα για να παίρνει αποφάσεις σε θέματα που άπτονται του διεθνούς δικαίου, όπως ο καθορισμός θαλασσίων περιοχών, αναφέρουν τα tourkikanea.gr. <br /> <br /> Ο Οζουγκεργκιν ανέφερε πως οι τελευταίες αποφάσεις που πήρε η ΕΕ, δεν ήταν ένα σωστό βήμα και είπε: “Οταν κάποιος λέει πως “Αυτός είναι μέλος μας, εσύ δεν είσαι και εμείς στηρίζουμε το μέλος μας”, αυτό δεν είναι μία νομική θέση αλλά μία πολιτική στάση. Η ΕΕ είτε θα επιλέξει το διεθνές δίκαιο είτε θα κρύβεται πίσω από το δίκιο που αφορά ενότητα και φιλία». <br /> <br /> Ο Οζουγκεργκιν είπε πως με αυτήν της την απόφαση, η ΕΕ απώλεσε την αξιοπιστία της εντός της τουρκικής κοινής γνώμης και πρόσθεσε πως “Η ΕΕ έχασε την ευκαιρία να παίξει θετικό ρόλο στην επίλυση του κυπριακού θέματος και απέκλεισε τον εαυτό της. Μετά από αυτήν της την κίνηση, εγώ πώς μπορώ να εμπιστευτώ την αμεροληψία της στο θέμα του κυπριακού;” <br /> <br /> Ο πρέσβης υπογράμμισε πως οι συγκεκριμένες αποφάσεις δεν θα μπορέσουν να επηρεάσουν την αποφασιστικότητα της Τουρκίας και σχολίασε λέγοντας: “Η Τουρκία δεν προσεγγίζεται έτσι. Δεν κουνάει κανείς το δάχτυλο στην Τουρκία. Εμείς δεν είμαστε μία χώρα που πρόσφατα εμφανιστήκαμε. Για πολλούς αιώνες στην περιοχή μας, έχουμε δικαίωμα λόγου σε αυτά που συμβαίνουν. Οταν επηρεασμένοι από την αναστάτωση που προκάλεσαν οι ελληνοκύπριοι παίρνουν μία τέτοια θέση, αυτό καταδεικνύει την διαταραχή στην στρατηγική όραση της ΕΕ”. <br /> <br /> Ο Οζουγκεργκιν ανέφερε πως καμία πίεση προς την Τουρκία δεν είναι ικανή να την αποσπάσει όταν γίνεται λόγος για τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων και είπε πως “Αυτό πρέπει να το ξέρουν. Αυτός ο δρόμος δεν είναι ο δρόμος αυτών που επιθυμούν να συμβάλλουν στην επίλυση του κυπριακού θέματος”. <br /> <br /> ΚΑΘΕ ΝΕΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ <br /> <br /> Ο Οζουγκεργκιν σχολιάζοντας την επίδραση που θα έχει στις διμερείς σχέσεις η σύσταση της νέας κυβέρνησης μετά τις πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα είπε τα εξής: ”Κάθε νέα κυβέρνηση είναι μία νέα ευκαιρία. έτσι το ότι και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας αλλά και ο κύριος υπουργός μας, ήταν από τους πρώτους που συνεχάρησαν τους ομολόγους τους, είναι κάτι που δείχνει την πρόθεση μας για καλόβουλο άνοιγμα μιας νέας σελίδας και για πρόοδο στις σχέσεις μας στη βάση της καλής γειτονίας και του διεθνούς δικαίου”. <br /> <br /> Ο Οζουγκεργκιν ανέφερε πως στις ελληνοτουρκικές σχέσεις υπάρχουν κάποια δομικά θέματα και είπε: “Πιστεύουμε πως αυτά τα θέματα δεν συνιστούν εμπόδιο στην πρόοδο των διμερών μας σχέσεων. Αντίθετα πιστεύουμε πως θα διευκολύνουν την εξέταση αυτών των θεμάτων με βάση το διάλογο και την αμοιβαία κατανόηση. Πιστεύουμε πως τα θέματά μας μπορούμε να τα επιλύσουμε στο πλαίσιο της καλής βούλησης του διεθνούς δικαίου και της καλής γειτονίας”. <br /> <br /> Ο Οζουγκεργκιν ανέφερε πως έχει αφήσει πίσω της ένα στάδιο της οικονομικής κρίσης και είπε: ”Απέναντι της έχει μία μεγάλη και δυναμική οικονομία έτοιμη για συνεργασίες με την οποία εκ της θέσης της μπορεί να συνεργαστεί. Εμείς είμαστε έτοιμοι. Η Ελλάδα είναι έτοιμη; Αυτό θα το δούμε το επόμενο διάστημα”. <br /> <br /> Ο Οζουγκεργκιν είπε πως από το 2016 και εντεύθεν δεν έγινε δυνατόν να επαναληφθεί ξανά το ανώτατο συμβούλιο συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και συνέχισε λέγοντας: “Αν κάνουμε συνεργασίες σε πολλά επίπεδα θα είναι πιο εύκολη και η εξέταση των παγιωμένων θεμάτων μας. Υπάρχουν θέματα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο που αναμένουν τη λύση τους αλλά αν αυτά τα θέσετε στην διαδρομή των διμερών σχέσεων τότε θα παραμείνετε κολλημένοι. για παράδειγμα εμείς θέλουμε να πραγματοποιήσουμε το ανώτατο συμβούλιο συνεργασίας. Αν περιμένουμε την επίθεση μιας σειράς νομικών και πολιτικών θεμάτων θα χάσουμε ακόμα περισσότερο χρόνο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να μην αναπτυχθούν οι οικονομικές σχέσεις. Εμείς κοιτάμε τη δουλειά μας”.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα: «Δεν κουνάει κανείς το δάχτυλο στην Τουρκία»

Ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα μιλάει για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σχολιάζει το γεγονός ότι η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ και για την στά...

Διαβάστε την συνέχεια

Άγγελος Συρίγος: Η συνάντηση του Καΐρου για το East Med Gas Forum αναδεικνύει την απομόνωση της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivUxKAKxI7A2AxDZ1ntNqoo-h6Px7C2Kzo3zM1nvMTr7qhCY-2NhAZES9y-Tyu62NqI-cgftg4yB_S9T0c1_SjhcXPNEdhJSiKX40qJyk3DPU5kiJY87_dlfBoUOGz-_fG5LURvXjtIn8/s1600/exedra.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="359" data-original-width="640" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivUxKAKxI7A2AxDZ1ntNqoo-h6Px7C2Kzo3zM1nvMTr7qhCY-2NhAZES9y-Tyu62NqI-cgftg4yB_S9T0c1_SjhcXPNEdhJSiKX40qJyk3DPU5kiJY87_dlfBoUOGz-_fG5LURvXjtIn8/s640/exedra.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Γιώργου Φιντικάκη </b><br /> Την ενεργειακή απομόνωση της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο αναδεικνύει μια ακόμη διεθνής σύνοδος, το East Med Gas Forum, που διεξάγεται σήμερα και αύριο στο Κάιρο, με την συμμετοχή των ΗΠΑ, της Αιγύπτου, του Ισραήλ, της Ελλάδας, της Κύπρου, της Ιορδανίας, της Παλαιστίνης και της Ιταλίας. <br /> <br /> «Σε μια συγκυρία όπου ο Τ. Ερντογάν συνεχίζει την επιθετική του ρητορική, διαμηνύοντας ότι θα επιμείνει στις διεκδικήσεις του στην Αν.Μεσόγειο, και βάλλοντας κατά της ΕΕ για τις κυρώσεις που επέβαλε στην Τουρκία, η "Σύνοδος των 8" στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα, στέλνει στην Άγκυρα ένα ακόμη πολιτικό μήνυμα, ως προς το πόσο απομονωμένη είναι από τις εξελίξεις, κατάσταση που δεν πρόκειται να αλλάξει, όσο αυτή ακολουθεί την ίδια γραμμή», όπως δηλώνει στο Liberal.gr, ο βουλευτής της ΝΔ Άγγελος Συρίγος.<br /> <br />  Τον τόνο άλλωστε της Συνόδου, όπου συμμετέχει ο Κ. Χατζηδάκης, δίνει η συμμετοχή σε αυτήν, του Αμερικανού υπουργού Ενέργειας Ρικ Πέρρυ, ο οποίος θα έχει την ευκαιρία να ανταλλάξει απόψεις με τους ομολόγους του για τις βέλτιστες δυνατές μεθόδους αξιοποίησης και εξαγωγής των υπαρχόντων και δυνητικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου της νοτιοανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, ένα θέμα που καίει την Άγκυρα, αλλά στο οποίο δεν έχει τον παραμικρό λόγο, αφού παραμένει εκτός των συζητήσεων, προς το παρόν τουλάχιστον. Στην ίδια λογική κινείται και η συνάντηση που πιθανότατα θα έχουν οι υπουργοί Ενέργειας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και ΗΠΑ, του σχήματος δηλαδή «3+1» που έχει συσταθεί με τις ευλογίες των ΗΠΑ, και το οποίο έχει ανοίξει μια στρατηγική για Ελλάδα και Κύπρο, λειτουργώντας ως μοχλός πίεσης προς την Άγκυρα.<br /> <br /> Από εκεί και πέρα, αυτές οι πρώτες εκτός Ελλάδας επαφές και συναντήσεις του νέου υπ. Ενέργειας Κ. Χατζηδάκη, έχουν περισσότερο τον χαρακτήρα γνωριμίας με τους ομολόγους του, στέλνοντας μήνυμα συνέχισης του δόγματος συνεργασίας των χωρών της περιοχής στα γεωπολιτικά της ενέργειας, παρά οτιδήποτε άλλο. Σε αυτές αναμένεται να κυριαρχήσουν οι τρόποι εμπορικής αξιοποίησης των ανακαλυφθέντων κοιτασμάτων σε Ισραήλ-Κύπρο, μαζί με συναφή θέματα, ωστόσο είμαστε ακόμη μακριά από οριστικές αποφάσεις που θα διαμορφώσουν την επόμενη ημέρα. <br /> <br /> «Τα ανακαλυφθέντα μέχρι σήμερα κοιτάσματα, είναι πολύ μικρά, προκειμένου να αρχίσουν να συζητώνται στα σοβαρά λύσεις, είτε για μονάδα υγροποίησης στην Κύπρο, όπως επιδιώκει η Λευκωσία, είτε για την δημιουργία του αγωγού East Med, ο οποίος θα αναβάθμιζε σημαντικά την θέση της Ελλάδας", όπως εξηγεί ο κ. Συρίγος, προσθέτοντας ότι «αυτή την στιγμή δεν ξεπερνούν τα 10 τρισ. κυβικά πόδια, όταν για λύσεις σαν τις παραπάνω, χρειάζονται τριπλάσιες ποσότητες, δηλαδή 30 τρισ. κ.π». <br /> <br /> Η χώρα επομένως που φιλοξενεί τη «Σύνοδο των 8» είναι για την ώρα ο μεγάλος κερδισμένος στο ενεργειακό παιχνίδι της Αν.Μεσογείου. Η Αίγυπτος αποτελεί τον μοναδικό δρόμο μεταφοράς του αερίου προς τη Δύση, καθώς διαθέτει στη μεσογειακή της ακτή μονάδες υγροποίησης, γεγονός που εξηγεί γιατί σε αυτήν έχουν αποφασίσει να εξάγουν, η μεν Κύπρος το κοίτασμα "Αφροδίτη", το δε Ισραήλ, ποσότητες από το κοίτασμα «Λεβιάθαν». Στη λογική αυτή έχει τη σημασία του ότι οι συμμετέχοντες στη σύνοδο υπουργοί Ενέργειας θα έχουν συνάντηση αύριο στην Αλεξάνδρεια, με τον πρόεδρο της Αιγύπτου, Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι. <br /> <br /> Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ενεργειακή ρουλέτα στην περιοχή θα γυρίζει από εδώ και πέρα με ολοένα μεγαλύτερες ταχύτητες, τον τόνο θα δίνουν οι πιθανές νέες ανακαλύψεις αλλά και ο πόλεμος των γεωτρήσεων στον οποίο θα επιδίδεται η Τουρκία, σε μια περιοχή όπου τα πολιτικά ύδατα παραμένουν ακόμη «αχαρτογράφητα». <br /> <br /> Σε αυτό τον αγώνα δρόμου, γεμάτο από επικίνδυνες για την Αθήνα και την Λευκωσία στροφές και ισορροπίες, οι αμερικανικές ευλογίες στην τριμερή συνεργασία Αθηνών-Λευκωσίας-Ιερουσαλήμ, δημιουργούν ευκαιρίες, αλλά και κλιμάκωση των αντιδράσεων από την Άγκυρα, ανεβάζοντας την ένταση. <br /> <br /> Στην ατζέντα της 2ης υπουργικής διάσκεψης του East Med Gas Forum (EMGF) -που πλέον θα έχει μόνιμο χαρακτήρα και μόνιμη έδρα στο Κάιρο- βρίσκονται θέματα, που αφορούν στην πορεία εξέλιξης του εν λόγω σχήματος περιφερειακής συνεργασίας, στην χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων του, στη διάρθρωση και οργάνωσή του. Επίσης θα συζητηθούν οι απαραίτητες μελέτες, που θα διεξαχθούν από διεθνείς οργανισμούς, για τη βελτιστοποίηση των μεθόδων αξιοποίησης και εξαγωγής των υπαρχόντων και δυνητικών κοιτασμάτων φυσικού αερίου της νοτιοανατολικής λεκάνης της Μεσογείου.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Άγγελος Συρίγος: Η συνάντηση του Καΐρου για το East Med Gas Forum αναδεικνύει την απομόνωση της Τουρκίας

Του Γιώργου Φιντικάκη Την ενεργειακή απομόνωση της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο αναδεικνύει μια ακόμη διεθνής σύνοδος, το East Med Gas For...

Διαβάστε την συνέχεια

Άρθρο Τούρκου αρθρογράφου: Η μοναξιά της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiOtsUoIzHw1JTBsAEZbf08TmWm5VZJoRa2LybIVzOHhRAc_4t8SZ5ylY5jeiyfWZxDS5YrYkKWk4LHPBNJl5Ut0GdUNAiL2aOfiLvWHhYocqjaepqnUz_FbjNrmwYi_WTnGGzDqH_DvM/s1600/kuresel-enerji-denkleminde-2018-ilk-ceyrek-dogu-akdeniz-gorunumu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1481" data-original-width="1600" height="592" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiOtsUoIzHw1JTBsAEZbf08TmWm5VZJoRa2LybIVzOHhRAc_4t8SZ5ylY5jeiyfWZxDS5YrYkKWk4LHPBNJl5Ut0GdUNAiL2aOfiLvWHhYocqjaepqnUz_FbjNrmwYi_WTnGGzDqH_DvM/s640/kuresel-enerji-denkleminde-2018-ilk-ceyrek-dogu-akdeniz-gorunumu.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ένα άρθρο του Μουσταφά Μπαλμπάυ, που <a href="http://www.cumhuriyet.com.tr/koseyazisi/1502310/Akdeniz_deki_yalnizligimiz_.html?utm_source=gazeteoku&utm_medium=referral">δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Τζουμχουριέτ </a>και αξίζει να διαβαστεί με προσοχή από Έλληνες της Κύπρου και της Ελλάδας, κυρίως από τους διπλωμάτες και τους πολιτικούς.<br />Τα θέματα εξωτερικής πολιτικής όσο περνάει ο καιρός επηρεάζουν όλο και περισσότερο την οικονομία, την εσωτερική ειρήνει και την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας. Ας δούμε σήμερα τι γίνεται στην Αν. Μεσόγειο...<br /> Μετά το Fatih, το Yavuz και το Barbaros Hayrettin, πλέεει προς την περιοχή αυτή και το τέταρτο ερευνητικό πλοίο μας. <br /> Όταν πρόκειται για τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας, ασφαλώς όλοι μας πρέπει να στηρίζουμε τα βήματα που γίνονται με ψυχραιμία και λογική.<br /> Για παράδειγμα, τα τέσσερα κόμματα του τουρκικού κοινοβουλίου, εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση για το θέμα, υπογραμμίζοντας ότι πρέπει να προστατευθούν τα δικαιώματά μας στην Αν. Μεσόγειο.<br /><br /> Όμως το νόμισμα έχει και την άλλη πλευρά του.<br /> Το πρόβλημα της χρήσης της Αν. Μεσογείου ξεκίνησε το 2003. Τη χρονιά εκείνη η Κύπρος υπέγραψε συμφωνία με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ. Τότε θα έπρεπε να κάνουμε κάτι, είτε για να παρεμποδίσουμε την υπογραφή της συμφωνίας, είτε να κάνουμε κι εμείς ένα ισοδύναμο, για την ισορροπία του πράγματος.<div> <br /> Τις ημέρες εκείνες το ΑΚΡ ήταν που είχε αρχίσει να κοροϊδεύει τους διπλωμάτες, αποκαλώντας τους “monşer”.<br /> Η Κύπρος συνέχισε να υπογράφει συμφωνίες αριοθέτησης της ΑΟΖ με το Λίβανο, το 2007 και το Ισραήλ το 2010. <br /> Τις ημέρες εκείνες το ΑΚΡ έψαχνε ποια ομάδα θα υποστηρίξει στο Λίβανο, ενώ με το Ισραήλ περνούσαμε την περίοδο του “One minute” που είπε ο Ερντογάν στον Σιμόν Πέρες, ενώ στο παρασκήνιο εφάρμοζε πολιτική “More money” με το Ισραήλ.<br /> Ενώ γίνονταν όλα αυτά, ανακοινώθηκε το 2009 και το 2010 ότι στην Αν. Μεσόγειο βρέθηκαν κοιτάσματα φυσικού αερίου 900 μ3.</div> <div> <br /> Μόλις έγινε αυτό, χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αγγλία και η Ρωσία, που δεν έχουν ακτές στη Μεσόγειο, καθώς και η Ιταλία και η Γαλλία, βρέθηκαν να διεκδικούν δικαιώματα στην περιοχή, μέσω των ενεργειακών εταιρειών που υπέγραψαν συμβόλαια με τις χώρες που είχαν τα κοιτάσματα. <br /> Μέχρι το 2010 η Κύπρος, που ελιχε την υποστήριξη της Ελλάδας, του Λιβάνου και του Ισραήλ, προχώρησε στην χάραξη 13 θαλασσοτεμαχίων (οικοπέδων).<br /> Την ίδια περίοδο το ΑΚΡ ήταν απασχολημένο με την οικοπεδοποίηση των μεγάλων πόλεων και τον προσπορισμό κερδών από τη διαδικασία αυτή.<br /><br /> Και έτσι ήλθαμε στις μέρες που διανύουμε τώρα...<br /> Αφού το πλοίο έκανε γεώτρηση και έφθασε στο βυθό της Μεσογείου, αρχίσαμε να στέλνουμε στην περιοχή το ένα πλοίο μετά το άλλο!<br /> Μπορεί κάποιος να μας πει:<br /> Αδελφέ, μπορεί να αργήσαμε, όμως τώρ ακάνουμε αυτό που πρέπει, τι άλλο θέλεις;</div> <div> <br /> Όχι... Όπως δεν κάνατε αυτό που πρέπει στην ώρα του, και τώρα δεν κάνετε αυτό που πρέπει. Γι' αυτό είμαστε εντελώς μόνοι στην υπόθεση αυτή. <br /> Εάν η Τουρκία ακολουθούσε την παρακαταθήκη του Μ. Κεμάλ "Ειρήνη στην πατρίδα, ειρήνη στον κόσμο"...</div> <div> <br /> ...και όταν έγινε το πραξικόπημα στην Αίγυπτο εάν λέγαμε στην κυβέρνηση Σίσι "Κι εμείς ζήσαμε τις περιόδους του πραξικοπήματος. Δεν κάνει καλό στη χώρα. Η εμπειρία μας στο θέμα αυτό, μπορεί να είναι χρήσιμη σ' εσάς", δεν θα διακόπταμε τις σχέσεις μας με τη χώρα αυτή...</div> <div> <br /> ... όταν ξεκίνησε ο εμφύλιος στη Συρία εάν λέγαμε "Κρατήστε μια ισορροπημένη πολιτική ανάμεσα στο θέμα της εθνικής ασφάλειας και των ατομικών ελευθεριών. Εμείς θέλουμε μια Συρία με εσωτερική ειρήνη, με εξασφαλισμένη την εδαφική της ακεραιότητα και με συνθήκες ανάπτυξης της δημοκρατίας", σήμερα τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Όταν τον Απρίλιο του 2011 ήλθε στην Αντιόχεια η πρώτη ομάδα των 300 προσφύγων, εάν συνεννοούμασταν με τη Δαμασκό και τη Διεθνή κοινότητα, το θέμα θα σταματούσε εκεί.</div> <div> <br /> Παραδοσιακά είμαστε η χώρα που πάντα, ακόμα και στις πιο σοβαρές κρίσεις, μεσολαβούσε μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστίνης για να βρεθούν λύσεις. Το ΑΚΡ, όχι μόνο έγινε μέρος του προβλήματος, αλλά ταυτίστηκε ακόμα και με εσωτερικές ομάδες της Παλαιστίνης (Χαμάς, σ.τ.μ.).<br /> Σήμερα σ' αυτές τις τρεις χώρες δεν έχουμε πρέσβη.</div> <div> <br /> Στην ένταση που έχουμε με την Κύπρο, κανένα κράτος του κόσμου δεν είναι με το μέρος μας.<br /> Ακόμα και μια πολύ μεγάλη δύναμη, όταν απομονώνεται, αποδυναμώνεται.<br /> Αυτό βιώνουμε τώρα στην Αν. Μεσόγειο<br /><br /><a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Άρθρο Τούρκου αρθρογράφου: Η μοναξιά της Τουρκίας στην Αν. Μεσόγειο

Ένα άρθρο του Μουσταφά Μπαλμπάυ, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Τζουμχουριέτ και αξίζει να διαβαστεί με προσοχή από Έλληνες της Κύπρου ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ενεργειακό «Ελντοράντο» στην Ανατολική Μεσόγειο και οι εύθραυστες ισορροπίες στο τρίγωνο Ελλάδα, Κύπρος, Τουρκία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNKObE8k76OFKO87XYOUCk6OCOTkmD9D5ksxx0a13ZeByDgjIzh482djIFD19yYFtJfbHpmogrLiUxi_dftlGSFws66qWKQ2fsqrAKV8fpsZkHDd5B_2HSkjB3XHX8UTH8AKcCM4nlHRE/s1600/Yavuz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="636" data-original-width="960" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhNKObE8k76OFKO87XYOUCk6OCOTkmD9D5ksxx0a13ZeByDgjIzh482djIFD19yYFtJfbHpmogrLiUxi_dftlGSFws66qWKQ2fsqrAKV8fpsZkHDd5B_2HSkjB3XHX8UTH8AKcCM4nlHRE/s640/Yavuz.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Διονύσης Τσιριγώτης*</b><br /> Η επαναφορά του Κυπριακού ζητήματος στην κορυφή της διπλωματικής ατζέντας της Βορειοατλαντικής συμμαχίας, απόρροια των αναφυόμενων αναδιανεμητικών ζητημάτων στο διαφαινόμενο ενεργειακό «Ελντοράντο» της Ανατολικής Μεσογείου, δημιουργεί πολλαπλά στρατηγικά παίγνια τόσο για τους περιφερειακούς, όσο και για τους πλανητικούς κρατικούς δρώντες.<br /> <br /> Δεν είναι άλλωστε τυχαίες μια σειρά από «δηλώσεις από το αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ, […] από τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου, […] τον Εμανουέλ Μακρόν, […] και από το Σεργκέι Λαβρόφ» που υπογραμμίζουν την «ανάγκη επίλυσης του Κυπριακού». Χωρίς βέβαια να παραγνωρίζουμε τον κεντρικό στρατηγικό ρόλο των ΗΠΑ στην περιοχή, δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε και τα διαπλεκόμενα γεωστρατηγικά συμφέροντα και των άλλων περιφερειακών δυνάμεων –Αγγλία, Γαλλία– που αντιπαραβάλλονται με τις προδηλώμενες αξιώσεις ισχύος της Άγκυρας για την ενεργή της συμμετοχή στο διαμοιρασμό των ενεργειακών κοιτασμάτων της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) αλλά και στο Αιγαίο. <br /> <br /> Ως εκ τούτου, η σταδιακά κλιμακούμενη εφαρμογή της στρατηγικής της εξαναγκαστικής διπλωματίας των «πλωτών γεωτρυπάνων» από την πλευρά της Άγκυρας στην Κυπριακή ΑΟΖ, με τη δημιουργία ενός τετελεσμένου, από τη γεώτρηση του «Πορθητή» (Fatih) σε μη οριοθετημένο τμήμα της Κυπριακής ΑΟΖ, σε συνδυασμό με την αποστολή του δεύτερου πλωτού-γεωτρυπάνου «Γιαβούζ» (Yavuz) στα ανοιχτά της Καρπασίας, και με το «Μπαρμπαρός» να δραστηριοποιείται, για σεισμογραφικές έρευνες στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου – Ρόδου, θα συνωθήσει στη συγκαιρινή διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Με μεθοδικές διπλωματικές κινήσεις, Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ, απομειώνουν τα πολιτικοδιπλωματικά, οικονομικά και στρατιωτικά ερείσματα του προέδρου Ερντογάν. Αρχικά το Συμβουλίου Εξωτερικών υποθέσεων της ΕΕ (15.7.2019) ανακοίνωσε την επιβολή κυρώσεων στις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Κυπριακή ΑΟΖ, με την εφαρμογή μιας δέσμης μέτρων σε τρεις κατευθύνσεις –αναστολή των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή νέας συμφωνίας στο τομέα των αεροπορικών μεταφορών, «“πάγωμα” της προενταξιακής βοήθειας ύψους 145,8 εκατ. ευρώ από την ΕΕ στην Τουρκία το 2019» και την «αναστολή της χορήγησης δανείων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για έργα τα οποία υλοποιούνται υπό την εγγύηση του τουρκικού κράτους». Ακολούθως, η αμερικανίδα υφυπουργός άμυνας, Ελεν Λορντ, γνωστοποίησε την πρώτη δέσμη κυρώσεων για την έναρξη της παραλαβής των S-400 από την Άγκυρα (17.7. 2019): «Οι ΗΠΑ και άλλοι εταίροι στο πρόγραμμα των F-35 είναι ευθυγραμμισμένοι στην απόφαση να αναστείλουν (τη συμμετοχή) της Τουρκίας στο πρόγραμμα και να ξεκινήσουν τη διαδικασία για να απομακρύνουν επίσημα την Τουρκία από το πρόγραμμα».<br /> <br /> Υπό το πρίσμα των ανωτέρω εξελίξεων, το ερώτημα που τίθεται είναι εάν και σε ποιο βαθμό η συγκαιρινή διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας και ο στρατηγικός της εναγκαλισμός με τη Μόσχα, οδηγεί στη γεωπολιτική αναβάθμιση Ελλάδας-Κύπρου. <br /> <br /> Η Λευκωσία έχει ήδη δραστηριοποιηθεί στο πολιτικοδιπλωματικό πεδίο αναζητώντας αξιόπιστους συντελεστές εξωτερικής εξισορρόπησης απέναντι στις Τουρκικές απειλές και αναβαθμίζοντας τη θέση-ρόλο της στην περιοχή. Όπως επισημαίνει και ο υπουργός Ενέργειας, Εμπορίου και Βιομηχανίας της Κύπρου, Γιώργος Λακκοτρύπης: «καταφέραμε να κτίσουμε μια αμοιβαία επωφελή σχέση με παγκόσμιας κλάσης δυνατούς παίκτες και ισχυρές χώρες, όπως το Ισραήλ και οι ΗΠΑ, που έχουν τόσο το οικονομικό, όσο και το πολιτικό εκτόπισμα».<br /> <br /> Στο πλαίσιο της ίδιας συλλογιστικής, θα πρέπει να ειδωθεί και η σύσταση του διεθνούς καθεστώτοςEastern Mediterranean Gas Forum, με τη συμμετοχή της Αιγύπτου, Κύπρου, Ελλάδας, Ιταλίας, Ισραήλ, Ιορδανίας και Παλαιστίνης, με αντικειμενικό στόχο «τη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου». Ενώ δεν δύναται να παροραθεί και η Γαλλοκυπριακή συμφωνία για τη χρήση των υποδομών στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» από το Γαλλικό Ναυτικό. Καθώς και οι νέες συνεργασίες στα πλαίσια του ενεργειακού προγράμματος της Κύπρου, με την καταρχήν συμφωνία των εταιρειών Total – ENI για από κοινού έρευνες στο οικόπεδο 7 της κυπριακής ΑΟΖ.<br /> <br /> Ωστόσο, οφείλουμε να προσημειώσουμε ότι η διαπραγματευτική ισχύς ενός λιγότερου ισχυρού κράτους είναι απότοκη της διαμορφωθείσας ισορροπίας ισχύος σε πλανητικό επίπεδο, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στο είδος-μέτρο των εξωτερικών του απειλών και στην ύπαρξη συντελεστών εξωτερικής εξισορρόπησης, μέσω πολιτικοστρατηγικών συμπράξεων με μία ή περισσότερες από τις εκάστοτε Μεγάλες Δυνάμεις, που επιζητούν την αξιοποίηση ενός συγκριτικού πλεονεκτήματος –ενεργειακούς πόρους, γεωγραφική θέση– του πρώτου. Ως εκ τούτου και συνεκτιμώντας την αξονική αρχή της στρατηγικής των ΗΠΑ, για την ανάσχεση των ηπειρωτικών δυνάμεων στην περίμετρο της Ευρασίας, καθ’ όλη τη διάρκεια της ψυχροπολεμικής-μεταψυχροπολεμικής περιόδου, η Τουρκία ανάγεται σε αναντικατάστατο γεωπολιτικό άξονα. Γιατί όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε έκθεση του αναπληρωτή υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, LawrenceEagleburger, (5 Σεπτεμβρίου 1981):<br /> <br /> <i>Η Τουρκία είναι μια χώρα ζωτικής σημασίας για ένα ευρύ φάσμα σημαντικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Δυτική Ευρώπη, στη Νοτιοδυτική Ασία και στο ΝΑΤΟ. Είναι το πλησιέστερο σημείο του ΝΑΤΟ που θα μπορούσε να απειλήσει άμεσα τη σοβιετική «καρδιά της γης». Είναι επίσης το πλησιέστερο σημείο του ΝΑΤΟ που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την άμεση μετακίνηση κατευθείαν στη Νοτιοδυτική Ασία. Η αξία της Τουρκίας για τη Δύση, πραγματική και δυνητική, είναι επομένως τεράστια [...]</i><br /> <i>[…] είναι επίσης αναπόσπαστο μέρος του ιστού των ανατολικών μεσογειακών θεμάτων. Έχει μεγάλη επιρροή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο. Το αντίστροφο δεν είναι λιγότερο αληθές. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να εξετάσουμε και την Τουρκία υπό το πρίσμα των άλλων σημαντικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο.</i><br /> <br /> Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι οι εύθραυστες ισορροπίες που δημιουργούνται στην Ανατολική Μεσόγειο με τη φαινομενική διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας, ένα και μόνο πράγμα καταδεικνύουν. Ότι μια ενδεχόμενη μεταστροφή του πολιτικοστρατηγικού της προσανατολισμού θα προκαλούσε μια ενδοσυστημική αλλαγή στη περιφερειακή ισορροπία ισχύος με άμεση αντανάκλαση στο πλανητικό επίπεδο.<br /> <br /> Για το λόγο αυτό είναι πολύ πιο πιθανό η Ουάσιγκτον να εφαρμόσει τη στρατηγική του «δημιουργικού χάους», υπονομεύοντας εσωτερικά το καθεστώς Ερντογάν και εξαιρετικά απίθανο να προκαλέσει την έξοδο της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ, λόγω των αναμφίλεκτων στρατιωτικών τους επενδύσεων. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο γενικός γραμματέας του NATO, Γενς Στόλτενμπεργκ, (18.7.2019):<br /> <br /> <i>«Η συμβολή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και η συνεργασία του ΝΑΤΟ με την Τουρκία, είναι πολύ πιο βαθιά και ευρύτερη από τα F-35».</i><br /> <i>«Η Τουρκία ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ, είναι πολλά περισσότερα από τα S-400. Η Τουρκία ήταν ενσωματωμένο κομμάτι του συστήματος αεράμυνας του ΝΑΤΟ και έτσι θα παραμείνει».</i><br /> <br /> Αντίστροφα, Ελλάδα και Κύπρος, για μια σειρά από λόγους και αιτίες που συνέχονται με εσωτερικούς-εξωτερικούς δομικούς περιορισμούς, δεν έχουν μεταφράσει το ειδικό γεωπολιτικό τους βάρος σε ανάλογα πολιτικοδιπλωματικά-οικονομικά οφέλη.<br /> <br /> Η πρώτη, λόγω της υψηλής ευαισθησίας τρωτότητας του συμφέροντος επιβίωσής της, θα επιλέξει την πολιτική της μονομερούς εξάρτησης από τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ήδη από την μεταπολεμική-μεταεμφυλιακή περίοδο. Η δεύτερη, σε κατάσταση «πολιορκίας», από την εφαρμογή του στρατηγικού δόγματος της «ΓαλάζιαςΠατρίδας» για την άσκηση της τουρκικής θαλάσσιας κυριαρχίας σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Μαύρη Θάλασσα, επιχειρεί να εξαργυρώσει τον ενεργειακό της πλούτο με τη διασφάλιση της εσωτερικής-εξωτερικής της κυριαρχίας.<br /> <br /> Εν ολίγοις και λαμβάνοντας υπόψη την ακρογωνιαία αρχή της αυτοβοήθειας που διέπει την πολιτική κάθε κράτους που επιζητά τη βιωσιμότητά του, οφείλουμε να κατανοήσουμε και να συνυπολογίσουμε την απαρέγκλιτη στρατηγική κατεύθυνση των Μεγάλων Δυνάμεων στην ιστορική διαχρονία, που περιγράφεται, από τον ανεξάρτητο βουλευτή Βόλου, Γεώργιο Φιλάρετο (εν έτει 1897) καταδεικνύοντας τον εξωτερικό, δομικό περιορισμό της ελληνικής στρατηγικής πράξης: <br /> <br /> <i>«Η ιστορία διδάσκει ημάς, ότι αι Ευρωπαϊκαί Κυβερνήσεις παρενέβησαν υπέρ της Ελλάδος μόνον εν την τελευταία ώρα και πάντοτε παρά την θέλησίν των, πάσαι δε ανεξαιρέτως περί ενός μόνον συνεφώνουν : πώς να μη επιτρέψωσι την ανάπτυξιν Ελληνικού Κράτους τοσούτον ισχυρού, ώστε να είναι αληθώς ανεξάρτητων».</i><br /> <br /> <b><i>*Επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς </i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το ενεργειακό «Ελντοράντο» στην Ανατολική Μεσόγειο και οι εύθραυστες ισορροπίες στο τρίγωνο Ελλάδα, Κύπρος, Τουρκία.

Διονύσης Τσιριγώτης* Η επαναφορά του Κυπριακού ζητήματος στην κορυφή της διπλωματικής ατζέντας της Βορειοατλαντικής συμμαχίας, απόρροια ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι πραγματικές ακτίνες αποκάλυψης στόχων των S-400 και η επιχειρησιακή εμπειρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjPBJrVoXIOGAwR9kYtdaKEOwzQWo9RnlxW4IZYwUqhTI8uxWWESVQDFU-ERgO4kdJSOhy22cnW0dD8dp_WIgmZv-YumSnA_75lnZ7Sh1o4llchCrKFr3o9R07zE2pzGi-cIak4EGAhO0/s1600/S-400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="670" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjPBJrVoXIOGAwR9kYtdaKEOwzQWo9RnlxW4IZYwUqhTI8uxWWESVQDFU-ERgO4kdJSOhy22cnW0dD8dp_WIgmZv-YumSnA_75lnZ7Sh1o4llchCrKFr3o9R07zE2pzGi-cIak4EGAhO0/s640/S-400.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Μετά την <a href="https://elladasimera.blogspot.com/2019/07/s-400_24.html" target="_blank">αναφορά στα τρωτά σημεία</a>, ερχόμαστε στο πλέον σημαντικό ζήτημα, αυτό της επιχειρησιακής αξιοποίησης του S-400 Triumf. Αυτό της πραγματικής ακτίνας αποκάλυψης και εγκλωβισμού στόχων που πραγματικά εξασφαλίζει. Ας δούμε μερικές πληροφορίες… <br /> <br /> Σε ινδικό διαδικτυακό τόπο (the print) διαβάζουμε ότι το ρωσικό σύστημα (η Ινδία το έχει επίσης παραγγείλει μέσω σύμβασης ύψους 5,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων) μπορεί να εντοπίσει ιπτάμενους στόχους σε αποστάσεις της τάξης των 600 χιλιομέτρων. <br /> <br /> Διαβάζουμε επίσης ότι μπορεί να πλήξει στόχους όπως αεροσκάφη, πυραύλους και μικρού μεγέθους μη επανδρωμένα αεροπλάνα σε αποστάσεις μέχρι και 400 χιλιόμετρα, με παράλληλη δυνατότητα προσβολής βαλλιστικών πυραύλων και πολυηχητικών (hypersonic) όπλων. <br /> <br /> Σε σύγκριση δε με το προγενέστερο S-300, ο ρυθμός βολής του είναι κατά 2,5 φορές ταχύτερος. Κάθε σύστημα S-400, απαρτίζεται από ένα ραντάρ μεγάλης ακτίνας εντοπισμού στόχων, ένα ραντάρ πρόσκτησης στόχων, ένα όχημα ελέγχου και δύο πυροβολαρχίες. <br /> <br /> Κάθε μία έχει στη διάθεσή της οκτώ τετραπλούς εκτοξευτές με πυραύλους που μπορούν να πλήξουν στόχους σε αποστάσεις 400, 250, 120 και 40 χιλιομέτρων. Σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή, το σύστημα μπορεί να εμπλέξει ταυτόχρονα μέχρι και 12 στόχους. Τέλος, το S-400 είναι απόλυτα μετακινήσιμο, καθώς όλες του οι μονάδες είναι εγκατεστημένες επί βαρέων οχημάτων URAL. <br /> <br /> Δεν έχουμε κανέναν λόγο να αμφισβητήσουμε τις δυνατότητες αυτές. Τις θεωρούμε δεδομένες από τη στιγμή που οι Ρώσοι έχουν πολλές δεκαετίες εμπειρίας στην ανάπτυξη και την παραγωγή προηγμένων και αξιόπιστων πυραυλικών αντιαεροπορικών συστημάτων. Αυτό που πρέπει όμως να έχουμε υπόψη, είναι το ότι οι νόμοι της φυσικής ισχύουν και εδώ, όπως για όλα ανεξαιρέτως τα συστήματα του είδους. <br /> <br /> Η ακτίνα του συστήματος δεν ξεπερνά (δεν μπορεί να ξεπερνά…) τα 40-50 χιλιόμετρα για χαμηλά ιπτάμενους στόχους λόγω της καμπυλότητας της γης. Όταν το έδαφος δε είναι ορεινό, τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο, καθώς υπάρχουν πλέον πολλοί “τυφλοί” τομείς για το σύστημα. <br /> <br /> Αμερικανικές αναφορές που προέρχονται από τις επιχειρήσεις στη Συρία, υποστηρίζουν ότι τα ρωσικά S-400 δεν εντόπισαν όπλα οριζόντιας πλεύσης (πυραύλους Tomahawk) που διέρχονταν σε σχετικά μικρά ύψη πάνω από κοιλάδες ανάμεσα σε βουνά, σε απόσταση 50 μόλις χιλιομέτρων από τα ραντάρ του συστήματος! <br /> <br /> Υποστηρίζουν επίσης, και φαίνεται απολύτως λογικό, ότι αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο οι Ρώσοι κατέβασαν στη Συρία δύο αεροσκάφη AEW&C, ενώ παράλληλα εγκατέστησαν και μονάδες ραντάρ στις κορυφές υψωμάτων και βουνών, διασυνδέοντας τις με τα κέντρα ελέγχου των S-400. <br /> <br /> Όλα αυτά έχουν λογική βάση γιατί είναι δεδομένα της φυσικής… Δεν αλλάζουν. Δεν μπορείς να έχεις κάλυψη ραντάρ παντού. Για να εξασφαλίσεις πλήρη εικόνα σε μία μεγάλης έκτασης περιοχή θα πρέπει να αξιοποιήσεις συνδυαστικά πολλά συστήματα στο έδαφος, τη θάλασσα και τον αέρα. <br /> <br /> Όσο για την απόσταση προσβολής στόχων των 400 χιλιομέτρων, ή των 250, αυτή μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της αξιοποίησης των εξωατμοσφαιρικών πυραύλων του S-400. Η ακτίνα του 48Ν6Ε3 αναφέρεται στα 250 χιλιόμετρα και του 40Ν6Ε στα 400! <br /> <br /> Και πάλι δεν έχουμε λόγο να αμφισβητούμε αυτά τα νούμερα. Οι δυτικοί επιμένουν ότι η ανάπτυξη αυτών των πυραύλων δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και ότι ακόμη και όταν αυτό γίνει, δεν θα αποδεσμευθούν εύκολα από τη Ρωσία για όλους τους χρήστες του S-400. <br /> <br /> Υποστηρίζουν επίσης, ότι η Τουρκία έχει παραλάβει τους ακτίνας 120 χιλιομέτρων 9Μ96Ε. Όλες αυτές οι πληροφορίες θα πρέπει να επιβεβαιωθούν. Το εάν στο μέλλον η Τουρκία αποκτήσει τους μεγάλης ακτίνας, εξωατμοσφαιρικούς πυραύλους του S-400 είναι κάτι που μας αφορά φυσικά… <br /> <br /> Δεν αποτελεί όμως απαγορευτική συνθήκη για να επιχειρήσουμε εναντίον στόχων εντός της Τουρκίας. Ακόμη και σε μεγάλο βάθος. Για όλους τους λόγους που αναλύσαμε.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι πραγματικές ακτίνες αποκάλυψης στόχων των S-400 και η επιχειρησιακή εμπειρία

Μετά την αναφορά στα τρωτά σημεία , ερχόμαστε στο πλέον σημαντικό ζήτημα, αυτό της επιχειρησιακής αξιοποίησης του S-400 Triumf. Αυτό της ...

Διαβάστε την συνέχεια