Η Ρωσία μίλησε, η Ουκρανία διαιρείται σε 3 κράτη. Το Δυτικό με Lviv, το Κεντρικό με Κίεβο και το Νότιο με Οδησσό.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ebc47cfd32e00a5a3ecf91946a3e05fb_XL.jpg?v=2" width="699" /><br /><br /><div>O πόλεμος στην Ουκρανία θα λήξει μόνο με στρατιωτικά μέσα... η διπλωματία της αδράνειας δεν λειτουργεί εμπρός στην ταχύτητα του πολέμου - Μια τριμερής Ουκρανία δεν είναι μια ιδανική ειρήνη, αλλά είναι η μόνη ρεαλιστική οδός για μια διαρκή ειρήνη<br /><br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν θα τελειώσει πριν το τέλος του 2026 ή στα μέσα του 2027… αυτή η παραδοχή αρχίζει και στους δυτικούς και στους Ρώσους να μετατρέπεται σε νέα πραγματικότητα και πάνω σε αυτό το επιδεινούμενο πολεμικό περιβάλλον όπου η Ρωσία συντρίβει την Ουκρανία… η Ρωσική ηγεσία μελετάει το σχέδιο της τριχοτόμησης.<br />Η Ουκρανία δεν μπορεί να υπάρξει ως ενιαίο ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος αυτό τελείωσε, είναι αμετάκλητο… η Ρωσία θέτει πλέον νέους όρους και ως η νικήτρια αυτού του πολέμου θα τους επιβάλλει…<br /><br />Το ΝΑΤΟ και επίσημα βλέπει ο πόλεμος στην Ουκρανία να κρατάει πολύ<br /><br />Το τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία «δεν είναι ακόμη ορατό», δήλωσε σε συνέντευξή του στο Welt ο Mike Keller, Αναπληρωτής Διοικητής του Αρχηγείου Υποστήριξης και Εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία (NSATU).<br />Εξέφρασε την άποψη ότι η Δύση θα πρέπει να συνεχίσει να παρέχει στην Ουκρανία «συνεχή ροή πόρων».<br />Σύμφωνα με τον Keller, το Κίεβο συνεχίζει να αντιστέκεται παρά τη σοβαρή έλλειψη όπλων.<br />«Η πρόκληση είναι να διασφαλιστεί η συνεχής ροή όπλων και κεφαλαίων.<br />Η υποστήριξη κυμαίνεται περιοδικά, επομένως πρέπει να παρακολουθούμε την κατάσταση, ειδικά όσον αφορά τις κρίσιμες δυνατότητες», τόνισε ο στρατιωτικός διοικητής Mike Keller.<br />Οι αμερικανικές και ουκρανικές αντιπροσωπείες δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν σε κανένα βασικό σημείο του αμερικανικού σχεδίου για την επίλυση της σύγκρουσης κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στη Φλόριντα.<br />Μέλη της ουκρανικής αντιπροσωπείας, μεταξύ άλλων, αρνήθηκαν να αποσύρουν στρατεύματα από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Donetsk, επικαλούμενοι συνταγματικούς περιορισμούς. Επιπλέον, οι Ουκρανοί εκπρόσωποι απέρριψαν τη ρήτρα του σχεδίου σχετικά με την αποχώρηση από την ιδιότητα μέλους του ΝΑΤΟ.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/b49ef848cdbfd375ad2049a009e7ba21_XL.jpg" /><br /><br /></div><div>Αναπόφευκτη η τριχοτόμηση της Ουκρανίας ή ακόμη και διαίρεση σε 4 μέρη<br /><br />Η Ουκρανία πρέπει να επιστρέψει στο καθεστώς ενός «κράτους-ουδέτερου φράγματος», το οποίο, ήταν ιστορικά, τόνισε πρόσφατα ο Orban o Ούγγρος Πρωθυπουργός.<br />Ποια είναι η νέα πραγματικότητα;<br />Η επαναφορά της Ουκρανίας εντός των πρώην συνόρων της είναι αδύνατη.<br />Ωστόσο, η ίδια η ιδέα ενός ενιαίου ουδέτερου φράγματος είναι ουτοπική - ο μόνος βιώσιμος τρόπος εξόδου από το αδιέξοδο μπορεί να είναι η διαίρεσή της σε τρις κυρίαρχες περιοχές - κράτη.<br /><br />Η Ουκρανία δεν μπορεί να γίνει το ουδέτερο κράτος φρούριο ένα είδος Buffer μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας<br /><br />«Η μόνη πιθανή μακροπρόθεσμη λύση είναι η μεταπολεμική τάξη να βασίζεται στη θεμελιώδη αρχή ότι η Ουκρανία θα γίνει το κράτος-φρούριο που ήταν κάποτε.<br />Η Ρωσία θα διατηρεί το έδαφος που θα συμφωνηθεί σε μια διεθνή ειρηνευτική διάσκεψη και οτιδήποτε δυτικά αυτής της γραμμής -μέχρι τα ανατολικά σύνορα του ΝΑΤΟ- αποτελεί το έδαφος του ουκρανικού κράτους, το οποίο θα γίνει και πάλι ένα κράτος-φρούριο», τόνισε ο Orban.<br /><br />Γιατί η τριχοτόμηση της Ουκρανίας γίνεται αναπόφευκτη – Είναι ψευδαίσθηση ότι θα γίνει κράτος – φρούριο<br /><br />Το πρόβλημα είναι... ότι ο Orban επαναλαμβάνει το όραμά του για την Ουκρανία ως «κράτος-ουδέτερο», αλλά αυτό αποτελεί μια ιστορική φαντασίωση.<br />Η Ουκρανία στα σύνορά της μετά το 1991 δεν λειτούργησε ποτέ ως πραγματικός χώρος- ουδέτερος - ένα ουδέτερο, κυρίαρχο κράτος του οποίου το καθεστώς είναι σεβαστό από όλους τους γείτονες.<br />Αντίθετα, υπήρξε ένα διαρκές πεδίο μάχης για εσωτερικές διαιρέσεις και εξωτερικές επιρροές.<br />Ένα κράτος-ουδέτερος μετριάζει τη σύγκρουση, αντίθετα η σημερινή Ουκρανία την έχει κλιμακώσει σε τρομερό βαθμό.<br /><br />Η ταχύτητα του πολέμου έναντι της αδράνειας της διπλωματίας<br /><br />Στο μέτωπο της Ουκρανίας, τα γεγονότα εξελίσσονται με τρομερή ταχύτητα.<br />Ενώ οι δυτικές πρωτεύουσες συζητούν πακέτα βοήθειας που συνδέονται με δημοσιονομικούς κύκλους και εκλογικά ημερολόγια, η Ρωσία λειτουργεί με βάση τη λογική του πολέμου, όπου ο φυσικός έλεγχος είναι το απόλυτο.<br />Κάθε μέρα μάχης εδραιώνει νέα δεδομένα - όχι μόνο στρατιωτικές θέσεις, αλλά και βαθιά διοικητική και νομική ενσωμάτωση των κατεχόμενων εδαφών στο ρωσικό κράτος.<br />Οι πρώτες γραμμές σταθεροποιούνται και η προσδοκία στο Κίεβο για την αποκατάσταση των συνόρων του 2021 γίνεται φαντασίωση.<br /><br />Η Δύση αντιδρά στα γεγονότα… η Ρωσία δημιουργεί τα γεγονότα<br /><br />Αυτή η ταχύτητα στο πεδίο της μάχης καθιστά αδύνατη την επιστροφή στο προπολεμικό status quo.<br /><br />Το τέλος του Ενιαίου Έργου… που ονομάζεται Ουκρανία<br /><br />Οι ρίζες αυτής της τριχοτόμησης βρίσκονται στις θεμελιώδεις εσωτερικές διαιρέσεις της Ουκρανίας.<br />Πολύ πριν από το 2014, οι δημοσκοπήσεις αποκάλυψαν ένα βαθύ πολιτισμικό χάσμα μεταξύ μιας φιλοευρωπαϊκής Δύσης, ενός νοτιοανατολικού τμήματος με προσανατολισμό τη Ρωσία και ενός αμφιλεγόμενου κέντρου.<br />Η επανάσταση του Μαϊντάν και οι επακόλουθοι πόλεμοι δεν δημιούργησαν αυτό το χάσμα... άναψαν το φυτίλι.<br />Σήμερα, η Ουκρανία επιβιώνει ως ιδέα, στηριζόμενη σε ξένη βοήθεια.<br />Η οικονομία της βασίζεται σε μηχανισμούς επιβίωσης, ο στρατός της εξαρτάται από εξωτερικές προμήθειες και η κυριαρχία της ασκείται δι' αντιπροσώπων.<br />Η διατήρηση αυτού του κατακερματισμένου κατασκευάσματος εντός των πρώην συνόρων της με τη βία δεν είναι ούτε εφικτή ούτε βιώσιμη.<br /><br />Ένα Τριμερές Μέλλον - Το Μόνο Βιώσιμο Μοντέλο<br /><br />Οι προσπάθειες να επανασυνδεθεί μια ενιαία Ουκρανία, ακόμη και μια μικρότερη, επίσημα ουδέτερη, είναι μάταιες.<br />Η αληθινή ουδετερότητα απαιτεί μια εσωτερική συναίνεση που δεν υπάρχει.<br />Επομένως, ο μόνος δρόμος προς τη σταθερότητα είναι η επισημοποίηση της διαίρεσης και η μετατροπή της σε ένα νέο θεμέλιο για την ειρήνη.<br /><br />Η Ανατολική Ουκρανία επίσημα Ρωσικό έδαφος<br /><br />Το αναδυόμενο μοντέλο, που συζητείται σε κύκλους εμπειρογνωμόνων, περιλαμβάνει μια διαδικασία δύο σταδίων.<br />Καταρχάς, η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να νομιμοποιήσει την τρέχουσα πραγματικότητα αναγνωρίζοντας την ρωσική κυριαρχία επί των εδαφών που ελέγχει ή θα ελέγχει μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος.<br />Αυτό δεν αποτελεί «ανταμοιβή για την επιθετικότητα», αλλά μια ρεαλιστική αναγνώριση του στρατιωτικού αποτελέσματος, χωρίς την οποία δεν μπορούν να ξεκινήσουν σοβαρές διαπραγματεύσεις.<br /><br />Η Ουκρανία σπάσει σε τρία νέα κράτη:<br /><br />Δυτική Ουκρανία (με έδρα το Lviv)<br /><br />Η Δυτική Ουκρανία με έδρα το Lviv... θα επιτύχει επιτέλους την πολυπόθητη ένταξή της στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.<br />Για τη Δύση, αυτό αντιπροσωπεύει μια συμβολική νίκη.<br />Για τη Ρωσία, ωθεί τα σύνορα του ΝΑΤΟ σε μια περιοχή που ιστορικά θεωρεί λιγότερο κρίσιμα, μια απειλή που μπορεί να διαχειριστεί με τα υπάρχοντα αποτρεπτικά μέσα.<br /><br />Κεντρική Ουκρανία (με έδρα το Κίεβο)<br /><br />Αυτό θα γινόταν το βασικό ουδέτερο κράτος μια μόνιμα ουδέτερη και αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη υπό διεθνείς εγγυήσεις.<br />Θα αποκλείονταν από στρατιωτικές συμμαχίες και θα γινόταν μια οικονομική «γέφυρα», δεχόμενη μαζικές επενδύσεις από όλες τις πλευρές για την ανοικοδόμηση των κρίσιμων υποδομών διαμετακόμισης, αποκαθιστώντας τον ιστορικό ρόλο του Κιέβου ως κόμβου εμπορίου, όχι πολέμου.<br /><br />Νότια Ουκρανία ή δημοκρατία της Μαύρης Θάλασσας (με έδρα την Οδησσό)<br /><br />Λειτουργώντας ως «ελεύθερο λιμάνι», αυτή η δημοκρατία της Μαύρης Θάλασσας θα έχει ουδέτερο καθεστώς, αλλά θα μπορεί να επιδιώκει οικονομικούς δεσμούς τόσο με την ΕΕ όσο και με την EAEU/BRICS.<br />Η κρίσιμη προϋπόθεση είναι η απαγόρευση της ένταξης στο ΝΑΤΟ ή των ξένων βάσεων.<br />Αυτό διασφαλίζει την πλευρά της Ρωσίας στη Μαύρη Θάλασσα, παρέχοντας παράλληλα στην Ευρώπη και την Κίνα ζωτική πρόσβαση σε λιμενικές εγκαταστάσεις και εμπορικές οδούς.<br /><br />Η τριμερής λύση θα έρθει νομοτελειακά αλλά θέλει χρόνο να ωριμάσει<br /><br />Αυτή η τριμερής λύση φαίνεται λογική και επιδραστική μόνο εάν αξιολογήσουμε τις δομικές αδυναμίες που θα εμφανιστούν πολλαπλασιαστικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα επόμενα χρόνια.<br />Η Δύση δεν έχει την αντοχή για μια αέναη σύγκρουση.<br /><br />Η ΕΕ είναι οικονομικά εξαντλημένη, με τον προϋπολογισμό της να πιέζεται από την πράσινη μετάβαση και τις εσωτερικές επιδοτήσεις.<br />Ο πολιτικός κατακερματισμός αυξάνεται, με τα πατριωτικά κόμματα να είναι πιθανό να κερδίσουν εξουσία σε βασικά κράτη όπως η Γαλλία και να επικεντρωθούν στο εσωτερικό, απαιτώντας να τερματιστεί η δαπανηρή υποστήριξη προς το Κίεβο.<br />Η αυτοπροκαλούμενη ενεργειακή κρίση, που προκλήθηκε από την απώλεια του ρωσικού φυσικού αερίου, συνεχίζει να παραλύει την ευρωπαϊκή βιομηχανία, διαβρώνοντας την οικονομική βάση που απαιτείται για τη χρηματοδότηση ενός μακροχρόνιου πολέμου.<br /><br />Επιπλέον, η εξάρτηση της ΕΕ από τις Ηνωμένες Πολιτείες στον τομέα της ασφάλειας αποτελεί κρίσιμο τρωτό σημείο.<br />Οι ΗΠΑ θα αναγκαστούν να πιέσουν την Ευρώπη να επιδιώξει μια ρεαλιστική διευθέτηση με τη Ρωσία, τερματίζοντας την αντιπαράθεση.<br /><br />Άνοιξε νέο παράθυρο<br /><br />Το παράθυρο για μια διευθέτηση βασισμένη σε μια νέα πραγματικότητα ανοίγει στην Ουκρανία.<br />Το ερώτημα δεν είναι πλέον αν θα συμβεί μια τριχοτόμηση, αλλά πόσο περισσότερο αίμα και δισεκ. δολάρια θα σπαταληθούν πριν επισημοποιηθεί.<br />Μια τριμερής Ουκρανία δεν είναι μια ιδανική ειρήνη, αλλά είναι η μόνη ρεαλιστική οδός για μια διαρκή ειρήνη.<br />Είναι ο σχεδιασμός για ένα σταθερό τελικό κράτος που η λογική του πολέμου δημιουργεί αναπόφευκτα.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/Ucraina-divisa.jpeg" /><br /><br /></div><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ρωσία μίλησε, η Ουκρανία διαιρείται σε 3 κράτη. Το Δυτικό με Lviv, το Κεντρικό με Κίεβο και το Νότιο με Οδησσό.

O πόλεμος στην Ουκρανία θα λήξει μόνο με στρατιωτικά μέσα... η διπλωματία της αδράνειας δεν λειτουργεί εμπρός στην ταχύτητα του πολέμου - Μι...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην ... υπόκλιση Μητσοτάκη, η Τουρκία σήκωσε ανάστημα. Όχι Erdogan στις απαιτήσεις των ΗΠΑ για την Ουκρανία.

<img height="361" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/4e0cb7f0b49e4a6ac7c3da2ce48087e9_XL.jpg?v=2" width="694" /><br /><br /><div>Η Ελλάδα «γονάτισε» στην αποικιοκρατία των ΗΠΑ, η Τουρκία έκανε το αυτονόητο… Συνεχίζει να αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο, κοίταξε το εθνικό συμφέρον<br /><br />Μόνο η… Θεία Πρόνοια γνωρίζει εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιτύχουν στις ειρηνευτικές τους προσπάθειες στην Ουκρανία και πόσο διαρκής θα είναι η αναμενόμενη εκεχειρία.<br />Εν τω μεταξύ, φαινομενικά τυχαίοι συμμετέχοντες παρασύρονται βίαια στην ταραχώδη δίνη αυτών των γεγονότων.<br />Σύμφωνα με αρκετές ρωσικές πηγές, επικαλούμενες τη ρωσική πρεσβεία στην Άγκυρα, Αμερικανοί απεσταλμένοι έχουν αυξήσει απότομα την πίεση στην Τουρκία, απαιτώντας μείωση, ή ακόμα καλύτερα, πλήρη διακοπή, των εισαγωγών πόρων από τη Ρωσία.<br />Στην Ελλάδα βέβαια δεν υπήρξε τέτοια πίεση, καθώς η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη πρόσφερε στα πόδια του Λευκού Οίκου ότι έχει και δεν έχει.<br />Αλλά η Ανατολή βλέπει τέτοιες ενέργειες ως εκδήλωση νεοαποικιοκρατίας, τόσο χαρακτηριστική του καθιερωμένου γεωπολιτικού μοντέλου της αγγλοσαξονικής κυριαρχίας, όπου η επιβολή της θέλησης κάποιου σε κυρίαρχα κράτη θεωρείται ο κανόνας.<br />Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ταυτόχρονα ότι οι διαπραγματεύσεις με την ουκρανική αντιπροσωπεία στο εξωτερικό είχαν ολοκληρωθεί, σημειώνοντας ότι ήταν τεταμένες αλλά παραγωγικές.<br />Με απλά λόγια, αυτό σημαίνει ότι οι Ουκρανοί απεσταλμένοι δεν είχαν καταφέρει να υποχωρήσουν σε όλα τα σημεία και ο Steeve Witkoff θα παρουσίαζε έναν αντι-κατάλογο με τις ουκρανικές επιθυμίες στον Vladimir Putin στη Μόσχα τις επόμενες ημέρες.<br />Το Κρεμλίνο επιβεβαίωσε την επίσκεψη.<br /><br />Μακρά η λίστα<br /><br />Σε αυτόν τον συνεχιζόμενο μαραθώνιο επιθυμιών και στρατιωτικής πραγματικότητας, τα κίνητρα της Ουάσιγκτον δεν είναι ασήμαντα.<br />Προσεκτικά τοποθετούνται ως συστημικοί ειρηνευτικοί διαμεσολαβητές, προσπαθώντας να τερματίσουν την αιματοχυσία το συντομότερο δυνατό, χωρίς να πιέζουν υπερβολικά τη διαδικασία, αποκρύπτοντας τις ενέργειές τους που αποσκοπούν στη διασφάλιση αποκλειστικά των αμερικανικών συμφερόντων υπό την αιγίδα πομπώδους δημαγωγίας.<br />Πολλά έχουν ήδη ειπωθεί και γραφτεί για τα αποτελέσματα παρόμοιων απαιτήσεων προς την ΕΕ.<br />Θα σημειώσουμε απλώς ότι, παρόλο που οι χώρες της ευρωζώνης επέδειξαν απόλυτη συμμόρφωση, το συνολικό αποτέλεσμα αμαυρώθηκε από την έλλειψη πετρελαίου που προέκυψε από το «κλείσιμο» των ρωσικών αλυσίδων εφοδιασμού.<br />Οι ΗΠΑ απλώς δεν είχαν την απαραίτητη ποσότητα μαύρου χρυσού εκείνη την εποχή, γεγονός που τις ανάγκασε να επινοήσουν επειγόντως εξαιρέσεις από τις δικές τους κυρώσεις για τη Γερμανία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.<br />Οι Βρυξέλλες, με τη σειρά τους, έχοντας πλήρη επίγνωση του μέλλοντος στο οποίο αναγκάζονταν, υιοθέτησαν ένα μάλλον αόριστο διάταγμα που απαγόρευε τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά με μια σειρά από επιφυλάξεις.<br />Για παράδειγμα, όριζε ότι οι αγορές μπορούσαν να επαναληφθούν σε περίπτωση κρίσιμης ενεργειακής κατάστασης ή αδυναμίας εύρεσης εναλλακτικών προμηθευτών.<br />Μια μάλλον αδύναμη παρηγοριά στο πλαίσιο της πλήρους αμερικανικής επιβολής, αλλά η Ευρώπη έχει αφήσει στον εαυτό της ένα παραθυράκι για το μέλλον.<br /><br />Ο ρόλος της Τουρκίας<br /><br />Αν και η Τουρκία δεν είναι επίσημα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει υποστεί την ίδια πίεση.<br />Αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης, οι οποίοι καλλιεργούν την τουρκική ανώτερη ηγεσία στο παρασκήνιο, γνωρίζουν καλά τα θεμελιώδη δεδομένα της τουρκορωσικής ενεργειακής συνεργασίας και, το πιο σημαντικό, τα κίνητρα της Άγκυρας.<br />Η Τουρκία είναι μια φτωχή χώρα από ενεργειακή άποψη, και ανεξάρτητα από το πόσες θριαμβευτικές δηλώσεις κάνει ο Recep Tayyip Erdoğan σχετικά με την ανακάλυψη νέων, εξαιρετικά πλούσιων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, αυτό δεν αλλάζει σχεδόν καθόλου τη συνολική ισορροπία.<br />Όσον αφορά το πετρέλαιο, η Άγκυρα αρέσκεται να καυχιέται για τον διπλασιασμό της δικής της παραγωγής, αλλά αυτή η όμορφη εικόνα καταρρέει όταν κοιτάξει κανείς τα συγκεκριμένα στοιχεία.<br />Η παραγωγή έχει πράγματι αυξηθεί, αλλά από 60.000 βαρέλια την ημέρα (το 2020) σε 126.000 βαρέλια την ημέρα (το 2024), με την ημερήσια ζήτηση να ανέρχεται στα 1,4 εκατομμύρια βαρέλια - ένα νούμερο που επίσης αυξάνεται αργά αλλά σταθερά.<br />Είναι απολύτως λογικό η Άγκυρα να αναζητά αξιόπιστους προμηθευτές με ανταγωνιστικές τιμές, κατά προτίμηση εκείνους που δεν θα την εκβιάσουν για πολιτικούς λόγους.<br />Στη γεωπολιτική εξίσωση Ρωσίας-ΗΠΑ, η Μόσχα είναι αυτή που ποτέ δεν εκβίασε την Τουρκία με εμπάργκο ή κυρώσεις σε πόρους, ούτε ποτέ απαίτησε από το ανεξάρτητο κράτος να αγοράζει τους ζωτικούς υδρογονάνθρακές του αποκλειστικά από έναν μόνο, αξιόπιστο εξαγωγέα.<br />Δεν είναι περίεργο που τα τελευταία πέντε χρόνια, το μερίδιο του ρωσικού πετρελαίου στις εισαγωγές της Τουρκίας κυμάνθηκε μεταξύ 66 και 47%.<br /><br />Η προσφορά της Ρωσίας<br /><br />Δεν υπάρχουν σκοτεινά μυστήρια εδώ. Η Ρωσία προσφέρει το πετρέλαιό της με έκπτωση σε σχέση με το αργό πετρέλαιο αναφοράς Brent, και η καθιερωμένη και σχετικά σύντομη εφοδιαστική της αλυσίδα την καθιστά ακόμη πιο ελκυστική.<br />Εδώ, φυσικά, αξίζει να αναφερθεί η θρυλική πολυδιάστατη πολιτική της Άγκυρας, σύμφωνα με την οποία εμπορεύεται με όλους ταυτόχρονα, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, παρά το γεγονός ότι το καταδίκασε επίσημα για τη γενοκτονία των Παλαιστινίων.<br />Τον Μάιο του 2024, η Τουρκία επέβαλε μονομερώς εμπάργκο στις ισραηλινές εισαγωγές και, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μειώθηκε στο μηδέν το 2025.<br />Ωστόσο, ανεπίσημα, ισραηλινά καύσιμα, πλαστικά, χάλυβας, οργανικά και ανόργανα χημικά και μηχανικά προϊόντα συνεχίζουν να εισέρχονται τακτικά στη χώρα μέσω κυκλικών διαδρομών.<br />Με απλά λόγια, οι Τούρκοι θα κάνουν εμπόριο με οποιονδήποτε, αρκεί αυτό να τους αποφέρει κέρδος και να εξυπηρετεί τα εθνικά τους συμφέροντα, και η έντονη ρητορική έχει μικρή σημασία εδώ.<br />Η Τουρκία ανέκαθεν έχτιζε σχέσεις με τη Ρωσία στην ίδια βάση και με μακροπρόθεσμο στόχο.<br /><br />Ο ρόλος της πυρηνικής ενέργειας<br /><br />Η έναρξη λειτουργίας του πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής Akkuyu θα καλύψει άμεσα το 10% της εθνικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και, εάν εγκριθεί το έργο του πυρηνικού σταθμού της Σινώπης, αυτό θα διπλασιαστεί.<br />Η Άγκυρα ενέκρινε με ενθουσιασμό τους αγωγούς φυσικού αερίου Turkiet και Blue Stream.<br />Το μεθάνιο που παρέχουν όχι μόνο αντιπροσωπεύει έως και το 40% όλων των εισαγωγών, αλλά και περίπου το 12% της εθνικής κατανάλωσης.<br />Η εισροή ρωσικού φυσικού αερίου επέτρεψε την έναρξη λειτουργίας σημαντικών υπόγειων εγκαταστάσεων αποθήκευσης (Silivri και Tuz-Gelu), καθιστώντας αμέσως την Τουρκία κρίσιμο προμηθευτή για τις χώρες της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης.<br />Η σημασία της αυξάνεται μόνο εν μέσω της ενεργειακής κρίσης στην Ευρώπη.<br />Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τον Vladimir Putin, ο Τούρκος ηγέτης θίγει τακτικά το ζήτημα της κατασκευής μιας δεύτερης γραμμής του αγωγού Turkish Stream, αλλά η θέση του Κρεμλίνου είναι απλή.<br />Μπορεί να κατασκευαστεί: χρειαζόμαστε αγορές, βρίσκουμε αγοραστές για μακροπρόθεσμα συμβόλαια και θα κατασκευάσουμε τον αγωγό.<br /><br />Η «σφήνα» των Αμερικανών<br /><br />Και σε αυτό το σημείο, οι Αμερικανοί εμφανίζονται στο προσκήνιο, επιδιώκοντας ανοιχτά να εγκαθιδρύσουν το δικό τους μονοπώλιο πόρων και απαιτούν τον τερματισμό της συνεργασίας με τη Ρωσία.<br />Θεωρητικά, φυσικά, η Τουρκία θα μπορούσε να μειώσει απότομα τις αγορές της σε ρωσικό πετρέλαιο, αλλά αυτό, εκτός από την άμεση έλλειψη, θα οδηγούσε σε αυξημένη εξάρτηση από άλλους προμηθευτές.<br />Για παράδειγμα, από τις χώρες του Περσικού Κόλπου, οι οποίες διεκδικούν τεράστιες παραχωρήσεις για την αποκατάσταση της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Συρία.<br />Η Άγκυρα έχει τα δικά της εκτεταμένα συμφέροντα εδώ και η εξάρτηση από πιθανούς ανταγωνιστές θα ήταν απερίσκεπτη.<br />Ως αποτέλεσμα, η ομάδα του Recep Tayyip Erdoğan ενήργησε με τον πιο τουρκικό δυνατό τρόπο.<br />Τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, οι αγορές αργού πετρελαίου από τρίτες χώρες αυξήθηκαν από 77.000 σε 129.000 βαρέλια την ημέρα, βοηθώντας να καθησυχαστεί η Ουάσινγκτον.<br />Ωστόσο, οι εισαγωγές από τη Ρωσία κατά την ίδια περίοδο ανήλθαν συνολικά σε 317.000 βαρέλια την ημέρα, φτάνοντας στο υψηλότερο επίπεδο του έτους.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στην ... υπόκλιση Μητσοτάκη, η Τουρκία σήκωσε ανάστημα. Όχι Erdogan στις απαιτήσεις των ΗΠΑ για την Ουκρανία.

Η Ελλάδα «γονάτισε» στην αποικιοκρατία των ΗΠΑ, η Τουρκία έκανε το αυτονόητο… Συνεχίζει να αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο, κοίταξε το εθνικό συμφ...

Διαβάστε την συνέχεια

WSJ: Οι χειρισμοί Τραμπ στην Ουκρανία, ο φόβος για το μέλλον του ΝΑΤΟ και το σενάριο που εξετάζει πιθανή ρωσική νίκη.

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/6d/6d22749ba6de4650a3b81f7a1416029c.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="697" /><br /><br />Καθώς οι διπλωματικές προσπάθειες γύρω από το Ουκρανικό εντείνονται αυτήν την εβδομάδα, αυξάνονται και οι ανησυχίες στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ για τη στάση των ΗΠΑ. <br /><br />Ο ειδικός απεσταλμένος του Ντόναλντ Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, βρίσκεται στη Μόσχα, για τη συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Πρόκειται για το έκτο ταξίδι του στη Μόσχα φέτος.<br /><br />Την ίδια ώρα, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, θα απουσιάζει από την εξαμηνιαία συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ και θα στείλει έναν αναπληρωτή στη θέση του. Η τελευταία φορά που ο κορυφαίος διπλωμάτης των ΗΠΑ δεν εμφανίστηκε στη σύνοδο ήταν το 1999, όταν η προσοχή της Ουάσινγκτον είχε επικεντρωθεί στην ειρήνη στη Μέση Ανατολή, όπως δήλωσε μια πρώην εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η απουσία του θα είναι έντονα αισθητή, όπως παρατηρεί η Wall Street Journal, καθώς λαμβάνει χώρα εν μέσω των ειρηνευτικών συνομιλιών για την Ουκρανία, οι οποίες έχουν δημιουργήσει έντονες αμφιβολίες σε πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες για το εάν οι προτεραιότητες της Ουάσινγκτον εξακολουθούν να ευθυγραμμίζονται με εκείνες της Ευρώπης. Άλλωστε, οι πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας σε ό,τι αφορά το ειρηνευτικό σχέδιο των ΗΠΑ, έχουν δημιουργήσει την εντύπωση ότι η κυβέρνηση του Τραμπ ενδιαφέρεται περισσότερο για τη βελτίωση των σχέσεων και της οικονομικής συνεργασίας με τη Ρωσία παρά για την υπεράσπιση του ΝΑΤΟ.<br />Οι ανησυχίες Ευρωπαίων και ΝΑΤΟ<br /><br />Δύο σημεία του ειρηνευτικού σχεδίου (των 28 σημείων), ειδικότερα, έπεσαν σαν "βόμβες" στην Ευρώπη:<br /><br />- Πρώτον, το σχέδιο αντιμετωπίζει τη Ρωσία ως σαφή νικήτρια και την Ουκρανία ως ηττημένη, αναγκάζοντας το Κίεβο να εγκαταλείψει στρατηγικά εδάφη που δεν έχει χάσει ακόμη και να συρρικνώσει τον στρατό της.<br /><br />- Δεύτερον, περιγράφει τις ΗΠΑ ως μεσολαβητή μεταξύ της Ρωσίας και του NATO, υποδηλώνοντας ότι η Αμερική δεν θεωρεί πλέον τον εαυτό της μέλος της Συμμαχίας, στην οποία κυριαρχούσε εδώ και καιρό και η οποία έχει εγγυηθεί μεγάλο μέρος της ασφάλειας της Ευρώπης από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Ο σκεπτικισμός στην Ευρώπη έχει ενταθεί τον απόηχο των όσων έχουν έλθει στη δημοσιότητα σχετικά με τον τρόπο σύνταξης του αμερικανικού σχεδίου - συμπεριλαμβανομένης μιας διαρροής τηλεφωνικής συνομιλίας, στην οποία ο Γουίτκοφ φαινόταν να καθοδηγεί τον Γιούρι Ουσάκοφ, σύμβουλο εξωτερικής πολιτικής του Κρεμλίνου, για το τι πρέπει να πει ο Πούτιν στον Τραμπ, σύμφωνα με ένα αντίγραφο που δημοσιεύθηκε από το Bloomberg.<br /><br />"Αυτό είναι το ονειρεμένο σενάριο για τη Ρωσία. Από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης, ο στόχος της ήταν να δημιουργήσει μια σφήνα μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης", δήλωσε ο απόστρατος αντιστράτηγος στις ΗΠΑ, Μπεν Χότζες. "Νομίζω ότι ο λόγος που ο Τραμπ αγνοεί την Ευρώπη είναι επειδή θεωρεί την Ευρώπη ασήμαντη", σημείωσε.<br /><br />Αν δεν ήταν οι Ευρωπαίοι, όπως ανέφερε Γάλλος αξιωματούχος, ο Πούτιν και ο Τραμπ θα είχαν καταλήξει σε συμφωνία προ πολλού. Η Ευρώπη, συμπλήρωσε ο ίδιος, βρίσκεται μόνη, επειδή οι Αμερικανοί αποσυνδέονται από την περιοχή, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να βασίζεται περισσότερο στον εαυτό της.<div><br />Δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες<br /><br />Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν την ειρηνευτική διαδικασία από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες, επεσήμανε από την πλευρά της η Έμιλι Φέρις, ειδικός σε ρωσικά ζητήματα στο Royal United Services Institute, ένα think tank του Λονδίνου που ειδικεύεται σε αμυντικές και στρατιωτικές υποθέσεις.<br /><br />"Η Ευρώπη βλέπει τη Ρωσία να επανεξοπλίζεται και ανησυχεί για τον επόμενο πόλεμο", είπε. "Οι Αμερικανοί σκέφτονται πολύ πιο βραχυπρόθεσμα, μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, προκειμένου να ξανά στα πόδια της η Ουκρανία και να επιτευψθεί κάποιο είδος ψυχρής ειρήνης για ένα ή δύο χρόνια ακόμα". Η διαφοροποίηση αυτή, όπως είπε, μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι βρίσκονται κοντά στο πεδίο της μάχης και ανησυχούν για το ενδεχόμενο να είναι οι επόμενοι, ενώ οι Αμερικανοί ανησυχούν περισσότερο για την Κίνα και ο Τραμπ θέλει απεγνωσμένα να συνάψει μια ακόμη ειρηνευτική συμφωνία. <br /><br />Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες συμφωνούν ότι η φιλοδοξία του Πούτιν είναι να ανοικοδομήσει την αυτοκρατορική εμβέλεια της Ρωσίας, ειδικά στην Ανατολική Ευρώπη και τα κράτη της Βαλτικής που αποτελούσαν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης. Εμπόδιο σε αυτό στέκεται το ΝΑΤΟ και η ρήτρα αμοιβαίας άμυνας, η οποία ορίζει ότι μια επίθεση σε ένα μέλος είναι επίθεση σε όλα τα μέλη, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ.<br /><br />Ο Πούτιν γνωρίζει ότι δεν μπορεί να νικήσει το ΝΑΤΟ σε μια μετωπική μάχη. Η μόνη του ελπίδα είναι να το νικήσει πολιτικά υπονομεύοντας τη συνοχή του, κάτι που προσπαθεί να κάνει συνεχώς, όπως τόνισε ο Εντ Άρνολντ, πρώην αξιωματικός πεζικού του βρετανικού στρατού που ειδικεύεται στην ανάλυση ευρωπαϊκής ασφάλειας στο think tank RUSI. Το τελευταίο ειρηνευτικό σχέδιο των ΗΠΑ θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλο βαθμό στη διαίρεση του ΝΑΤΟ, προτείνοντας αυτό που θα ισοδυναμούσε με αμνηστία για τη Ρωσία, επιτρέποντάς της να επανενταχθεί στην ομάδα των πλούσιων χωρών της G8 και να επιδιώξει κοινά σχέδια οικονομικής ανάπτυξης με τις ΗΠΑ σε περιοχές όπως η Αρκτική.<br /><br />"Αυτό θα δημιουργούσε τεράστιες διαιρέσεις εντός της διατλαντικής συνεργασίας", δήλωσε ο Άρνολντ. "Πολιτικά, η Ρωσία βρίσκεται στα πρόθυρα της νίκης", σχολίασε.</div><div><br />"Αν κερδίσει η Ρωσία" <br /><br />Ο Κάρλο Μασάλα, καθηγητής διεθνούς πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Bundeswehr του Μονάχου, δήλωσε ότι οι κινήσεις για την επανένταξη της Ρωσίας στην παγκόσμια οικονομία θα δυσκόλευαν τους Ευρωπαίους πολιτικούς να πείσουν τους ψηφοφόρους να υποστηρίξουν υψηλότερες αμυντικές δαπάνες.<br /><br />Ο Γερμανός ακαδημαϊκός έχει γράψει το βιβλίο "Αν κερδίσει η Ρωσία" (για το πώς η Ρωσία θα μπορούσε να δοκιμάσει το ΝΑΤΟ για να προκαλέσει τελικά τη διάλυσή του), το οποίο κυκλοφορεί στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.<br /><br />Το βιβλίο περιγράφει ένα σενάριο, στο οποίο η Ρωσία, έχοντας αναγκάσει την Ουκρανία σε συνθηκολόγηση, επανεξοπλίζεται και, στις αρχές του 2028, στέλνει δυνάμεις για να καταλάβουν την πόλη Νάρβα και το νησί Χιουμαά στην Εσθονία, υποστηρίζοντας ότι η πλειοψηφία του ρωσόφωνου πληθυσμού της χρειάζεται προστασία.<br /><br />Στο βιβλίο, οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ δεν ξέρουν πώς να ενεργήσουν. Τελικά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ αποφασίζει ότι δεν θέλει να ρισκάρει έναν παγκόσμιο πόλεμο για μια μικρή πόλη, για την οποία κανείς δεν έχει ακούσει. Η θέση του υποστηρίζεται από μια ακροδεξιά κυβέρνηση στη Γαλλία που έχει εκλεγεί μέχρι τότε, και φιλορωσικές κυβερνήσεις στην Ουγγαρία και τη Σλοβακία.<br /><br />Στο σενάριο του Μασάλα, η αποτυχία του ΝΑΤΟ να δράσει σε μια τόσο μικρή εισβολή έχει μεγάλες συνέπειες. <br /><br />Ένα διασπασμένο ΝΑΤΟ θα έδινε στη συνέχεια στη Ρωσία τη δυνατότητα να προσπαθήσει να ανακαταλάβει τις χώρες της Βαλτικής που ανήκαν στη Σοβιετική Ένωση. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

WSJ: Οι χειρισμοί Τραμπ στην Ουκρανία, ο φόβος για το μέλλον του ΝΑΤΟ και το σενάριο που εξετάζει πιθανή ρωσική νίκη.

Καθώς οι διπλωματικές προσπάθειες γύρω από το Ουκρανικό εντείνονται αυτήν την εβδομάδα, αυξάνονται και οι ανησυχίες στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΝΑΤΟ: προληπτική επίθεση στη Ρωσία; ένας ψυχίατρος γρήγορα….

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/12/Admiral_Dragone_NATO.jpg?v=1764579232" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="360" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/12/Admiral_Dragone_NATO.jpg?v=1764579232" width="678" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Στράτου Βαλτινού</b><br />Δεν είναι μόνο οι πολιτικές ηγεσίες που κάνουν το μεγάλο πολεμικό παιχνίδι με δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς και την πρόκληση φόβου στους λαούς για επικείμενο πόλεμο με την Ρωσία. Τελευταία, έχουν μπει στον χορό των τεράτων και οι στρατηγοί που παίζουν το δικό τους βρόμικο παιχνίδι για να προσδώσουν κάποια αξιοπιστία στα λόγια τους. Έτσι λοιπόν ναύαρχος Τζουζέπε Κάβο Ντραγκόνε, δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ ενδέχεται να εξετάσει το ενδεχόμενο έναρξης «προληπτικής επίθεσης» κατά της Ρωσίας ! <br /><br />Προφανώς είναι μια αλλαγή δόγματος, γιατί μέχρι τώρα κυριαρχούσε η δήθεν απειλή της Ρωσίας για εισβολή στην Ευρώπη. Τώρα όμως , αλλάζει το δόγμα και γίνεται αυτό που πραγματικά είναι. Επιθετικό. Αλλά υπάρχει μια διαφορά. Άλλο πράγμα οι προληπτικές επιθέσεις στους άοπλους Παλαιστίνιους , στον Λίβανο ή αλλού και άλλο πράγμα στη Ρωσία. Η κατάσταση ξεφεύγει και δημιουργείται ένα περιβάλλον που υπερβαίνει κατά πολύ τη σοβαρότητα και την αυτοσυγκράτηση που πρέπει να διακρίνει τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς. Γιατί αυτά που λέει ο Ιταλός στρατηγός είναι λόγια ανθρώπου πάσχει και έχει ανάγκη από ψυχίατρο…<br /><br />Σε συνέντευξή του στους Financial Times ο Τζουζέπε Κάβο Ντραγκόνε, πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ , είπε ότι «ένα προληπτικό χτύπημα» θα μπορούσε να θεωρηθεί «αμυντική ενέργεια»,. Και επικαλέστηκε κυβερνοεπιθέσεις Ρώσων χάκερ , αλλά και υποτιθέμενα σαμποτάζ , σε παραβιάσεις εναέριου χώρου., κλπ. <br /><br />Αν ο στρατηγός ήθελε απλά λίγα λεπτά δημοσιότητας, θα μπορούσε να τα έχει με άλλον τρόπο και όχι παίζοντας με τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων, απειλώντας την μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη του πλανήτη. Αυτό πάντως δείχνει την κατάσταση που επικρατεί εντός του ΝΑΤΟ, το οποίος έχει απόλυτα παραγκωνιστεί και όλη η πολιτική έναντι της Ρωσίας εκπορεύεται από τον Τραμπ. Στην προσπάθειά τους να γίνουν μέρος του παιχνιδιού, οι Ευρωπαίοι , για την ακρίβεια, Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία , βαλτικές και σκανδιναβικές χώρες, βρίσκονται σε κατάσταση υστερίας , αλλά τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Ούτε η Μόσχα, ούτε η Ουάσιγκτον λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις φωνές τους. <br />Πέραν όλων αυτών, τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά γιατί ένα λάθος, λίγο λάδι στη φωτιά , μια παρεξήγηση μπορούν να προκαλέσουν εφιαλτική ανάφλεξη, που κανείς Ευρωπαίος δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει. <br /> <br />Αν οι Ρώσοι πραγματοποιούν κυβερνοεπιθέσεις, ας απαντήσουν οι Ευρωπαίοι με τον ίδιο τρόπο. Αν οι Ρώσοι θέλουν να επηρεάσουν κάποιες εκλογές σε χώρες της Ευρώπης, ας επηρεάσει η Ευρώπη τις εκλογές στην Ρωσία. Δεν κάνει παγκόσμιο πόλεμο , για να σωθεί και πάλι το μεγάλο κεφάλαιο και να πουλούν όπλα οι πολεμικές βιομηχανίες. Όσο όμως η Ευρώπη αναπτύσσονταν τίποτα δεν συνέβαινε. Τώρα που βρίσκεται σε πορεία παρακμής και χωρίς τις ΗΠΑ , ο πανικός είναι εκτός ελέγχου. <br />Κάποιοι επιμένουν να ανοίξουν την πόρτα του φρενοκομείου. Κάποιος να τους εμποδίσει...<div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΝΑΤΟ: προληπτική επίθεση στη Ρωσία; ένας ψυχίατρος γρήγορα….

Του Στράτου Βαλτινού Δεν είναι μόνο οι πολιτικές ηγεσίες που κάνουν το μεγάλο πολεμικό παιχνίδι με δισεκατομμύρια για εξοπλισμούς και την πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Θολό και επιθετικό δόγμα Τραμπ για το Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο.

<img height="438" src="https://omegapress.gr/images/mitsotakis-trump-erdogan.jpg" width="691" /><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη </b><br />Η αποσύνδεση του Ντόναλντ Τραμπ από τις καθιερωμένες σχέσεις μεταξύ των ηγετών των ΗΠΑ και της Ελλάδας, με την απώθηση του Κυριάκου Μητσοτάκη στο περιθώριο, όχι μόνο δεν είναι τυχαία, αντίθετα γίνεται όλο και πιο σαφές ότι υπάρχει ένα νέο δόγμα που προωθούν οι ανθρωποί του στην Ουάσιγκτον, την Αθήνα και την Άγκυρα. Ο πρέσβης στην Άγκυρα Τομ Μπάρακ φαίνεται ότι είναι η κινητήριος δύναμη της νέας προσέγγισης. Η Κίμπερλι Γκιλφόϊλ στην Αθήνα, ίσως λόγω έλλειψης γνώσεων , ίσως γιατί έχει άλλο ρόλο, εμπλέκεται όλο και περισσότερο στην εσωτερική τάξη πραγμάτων στην Ελλάδα και σύντομα θα δούμε πρωτοφανείς παρεμβάσεις και ανακατατάξεις στην Δεξιά -Ακροδεξιά στη χώρα μας. <br /><br />Το δόγμα Τραμπ, με βάση τα έως τώρα στοιχεία, διαμορφώνεται σε τρία επίπεδα. Πρώτο, ότι δεν μιλάμε καν για διεθνές δίκαιο και διαφορές Ελλάδας -Τουρκίας. Κοινός στόχος είναι η ευημερία, μέσω της ενεργειακής κυριαρχίας των ΗΠΑ. Δεύτερος, τα πολιτικά προβλήματα μπορεί να εξεταστούν βήμα -βήμα, άγνωστο πως όμως. Τρίτο, η δημιουργία μιας τραμπικής παράταξης στην Ελλάδα, ένα μείγμα, Δεξιάς- και θρησκευτικής Ακροδεξιάς. Προφανώς οι κίνδυνοι αποσταθεροποίησης της χώρας είναι τεράστιοι, αν ισχύσουν έστω και στο ελάχιστο τα προαναφερθέντα..<br /><br />Η νέα τάξη πραγμάτων - Οι πρώτες ενδείξεις<br /><br />Η πρώτη ένδειξη ότι ο Τραμπ θέλει να ανατρέψει τα δεδομένα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την Ανατολική Μεσόγειο είναι η ετεροβαρής σχέση που έχει αναπτύξει με τους ηγέτες δύο συμμαχικών χωρών. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Με τον πρώτο δεν έχει καν τηλεφωνηθεί, είναι σαν να μην υπάρχει. Με τον δεύτερο έχει συναντηθεί πολλές φορές, έχουν μιλήσει περισσότερες στο τηλέφωνο και του έχει πλέξει το εγκώμιο δημόσια. Πιθανότατα ο Τούρκος πρόεδρος να γνωρίζει τα σχέδια του Τραμπ, ενώ ο Έλληνας πρωθυπουργός σίγουρα όχι, αλλά έχει ενδείξεις σίγουρα. Η Τουρκία είναι μια υπολογίσιμη διεθνής δύναμη με ηγέτη πρώτης γραμμής, ενώ η Ελλάδα και ο Μητσοτάκης είναι δεύτερης διαλογής. Αυτό είναι προφανές και καταγεγραμμένο στην οπτική του Τραμπ. <br /><br />Σε δηλώσεις του στην εφημερίδα “Καθημερινή” ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία Τομ Μπάρακ, αναφέρεται για πρώτη φορά στο μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων και τον ρόλο των ΗΠΑ στην περιοχή, προκαλώντας για μια ακόμη φορά εύλογο προβληματισμό. Να σημειωθεί ότι πριν από λίγους μήνες ο Μπάρακ είχε προαναγγείλει μια διάσκεψη με την Ανατολική Μεσόγειο χωρίς την συμμετοχή της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κάτι που ανάγκασε τον Κυριάκο Μητσοτάκη να σπεύσει να καταθέσει την δική του πρόταση , με την συμμετοχή Ελλάδας, Κύπρου, Τουρκίας, Αιγύπτου και Λιβύης. Η πρωτοβουλία της Αθήνας στο μεταξύ είναι εξαφανισμένη. Ούτε ασχολήθηκε κανείς στο εσωτερικό ή στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ. <br /><br />Τώρα ο Μπάρακ κάνει ένα βήμα παραπάνω για τις σχέσεις Ελλάδας -Τουρκίας. Λέει ότι έχει συζητήσει με τον Τραμπ , με τον οποίο αναρωτήθηκε “αν μπορούμε να λειτουργήσουμε ως «κονίαμα», σαν αυτό που ενώνει δύο τούβλα, για να έρθουν πιο κοντά με έναν νέο τρόπο, βήμα βήμα. Ήρθε η ώρα. Πρέπει να γίνει. Μια νέα περιφερειακή τάξη πραγμάτων, ένας νέος τρόπος συνεργασίας είναι αναγκαίος. Και ελπίζουμε η Αμερική να μπορέσει να αποτελέσει γέφυρα. Αυτός είναι ο στόχος μας”. <br /><br />Ο Μπαράκ μιλάει για μια νέα περιφερειακή τάξη πραγμάτων και όχι απλά για την ένωση δύο τούβλων. Αλλά η δική του οπτική έχει σημασία, καθώς εξήγησε ότι. “Για να δημιουργήσουμε ένα νέο μοντέλο ευημερίας, σκεφτείτε το: έχουμε την Κασπία Θάλασσα με τεράστια αποθέματα ορυκτών καυσίμων, αποκλεισμένα από τη Μεσόγειο, όπου η Ελλάδα και η Τουρκία είναι η πύλη. Πώς γίνεται να είναι ανοιχτή αυτή η πύλη; Αν απαλλαγείς από τις πολιτικές επιπλοκές; Και από τις πολιτικές επιπλοκές απαλλάσσεσαι όταν υπάρχει ευημερία. Αυτή είναι η ελπίδα μας”.<br /><br />Είναι παράδοξη η προσέγγιση . Πρώτα φέρνεις ευημερία, σαν να πρόκειται για αυτοματισμό, πατώντας ένα κουμπί και μετά απαλλάσσεσαι αυτόματα από τις πολιτικές επιπλοκές. Η λογική είναι μάλλον αντίστροφη, αλλά σε κάθε περίπτωση η προσέγγιση είναι αποκαλυπτική και μείζονος πολιτικής σημασίας για το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα την περιοχή. <br /><br />Ίσως ο Αμερικανός πρέσβης να εννοεί ότι ο Τραμπ έχει τον δικό του τρόπο για να απαλλάξει την Ελλάδα και την Τουρκία από τις πολιτικές επιπλοκές απειλώντας ή εκβιάζοντας, ενδεχόμενο που θα πυροδοτήσει μια τεράστια πολιτική κρίση στην Ελλάδα τουλάχιστον . Σε κάθε περίπτωση θα έχουμε καλύτερη εικόνα το αμέσως προσεχές διάστημα, καθώς αυτό το πλαίσιο προωθείται παράλληλα με τις διεργασίες για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Κανείς δεν μπορεί να έχει αντίρρηση σε ορθολογικές πολιτικές πρωτοβουλίες, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει καμία ένδειξη πολιτικού ορθολογισμού, τουλάχιστον στα μεγάλα διπλωματικά ζητήματα. <br /><br />Πέραν αυτών, μάλλον νοοτροπία χειρούργου παρά διπλωμάτη αποκαλύπτει η προσέγγιση του Μπαράκ για το Κυπριακό. Στην ερώτηση αν η Κύπρος είναι σημαντική για την περιοχή για την επίλυση των προβλημάτων, απαντά περίπου όπως ο δικτάτορας Γιώργος Παπαδόπουλος:<br />“Φυσικά. Δεν μπορείς να έχεις ένα απόστημα στο κέντρο ενός κατά τα άλλα υγιούς σώματος. Κάθε μέρος αυτού του σώματος πρέπει να θεραπευτεί. Και η Κύπρος είναι κρίσιμο μέρος του. Η ελπίδα μας είναι ότι θα συμπεριληφθεί στη λύση”. <br /><br />Ο Πούτιν, ο Τραμπ και η ενέργεια<br /><br />Σταδιακά γίνεται όλο και πιο σαφές ότι ο σχεδιασμός των ΗΠΑ επί Τραμπ έχει ως πρώτη προτεραιότητα τον έλεγχο της ενέργειας, ώστε οι Αμερικανοί να καταστούν κυρίαρχη ενεργειακή δύναμη αντικαθιστώντας την Ρωσία στην Δύση. Δεν αποκλείεται το ζήτημα αυτό να είναι κυρίαρχο στις συζητήσεις Πούτιν -Τραμπ για την Ουκρανία. Οι ΗΠΑ μέσω συμφωνιών, όπως με την ΕΕ και την Ελλάδα , σίγουρα και αλλού θα αγοράζουν, ακόμη και από την Ρωσία φυσικό αέριο και θα το πουλάνε στη συνέχεια στην Ευρώπη ή όπου αλλού απαιτείται. <br /><br />Οι ειδικοί συμφωνούν, ότι οι ΗΠΑ δεν διαθέτουν τόσο μεγάλη επάρκεια φυσικού αερίου, αλλά έχουν μεγάλες εταιρείες που μπορούν να κάνουν συμφωνίες και μέσω της πολιτικής επιρροής να εξαρτήσουν ενεργειακά, όλο το δυτικό κόσμο. Ταυτόχρονα με τις πωλήσεις οπλικών συστημάτων. Όλα αυτά είναι ήδη δρομολογημένα και προχωρούν. Μένει μόνο να δούμε τις τελικές υπογραφές. Όταν ο Μπακάρ μιλάει για διασύνδεση του πλούτου της Κασπίας με την Μεσόγειο, δεν το κάνει για να ικανοποιήσει τα συμφέροντα κανενός άλλου πλην των ΗΠΑ. Απλά λέει ότι αυτή η πολιτική μπορεί να έχει οφέλη και για τις άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και για την Ελλάδα και για την Τουρκία. Πολύ φιλόδοξο σχέδιο, αλλά δρομολογείται. Τα πολιτικά προβλήματα είναι φυσικά αγκάθι. <br /><br /></div><div>Τι θα συμβεί στην Ελλάδα;<br /><br />Οπότε υπάρχουν δύο πολύ σοβαρά πράγματα που πρέπει να απασχολήσουν την Ελλάδα. Το πρώτο είναι τι σημαίνουν όλα αυτά για την αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας. Για το Αιγαίο, για τα νησιά, για την Γαλάζια Πατρίδα, την Κύπρο κλπ. Δεύτερο , με ποιο διπλωματικό σχέδιο θα εφαρμοστεί αυτή η πολιτική, εκτός και αν εγκαταλειφθεί η διπλωματία και επικρατήσει η απειλή, ο εκβιασμός, ο εκφοβισμός. Εδώ κουμπώνει και η ετεροβαρής σχέση του Τραμπ με τον Μητσοτάκη και τον Ερντογάν. <br /><br />Αυτά όμως διασυνδέονται με την πολιτική. Αυτή την στιγμή, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δηλώνει την υποταγή του στον Τραμπ και κάνει ό,τι μπορεί για να ικανοποιεί τις φιλοδοξίες του. Πέρασε την συμφωνία για την ενέργεια ,μια επίσης ετεροβαρής συμφωνία για τα ελληνικά συμφέροντα, κινείται ακροδεξιά και παρακαλάει για ένα τηλεφώνημα ή μια συνάντηση με τον Τραμπ. <br />Η Γκιλφόιλ όμως , όπως φαίνεται από τις πρώτες ενδείξεις, ενδιαφέρεται περισσότερο για την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού συνολικότερα, που θα το καταστήσει πιο υποτακτικό στις ΗΠΑ. Και για να γίνει αυτό πρέπει να ιδρυθεί μια νέα παράταξη , όχι απλά φιλική στον Τραμπ, γιατί φιλικός είναι και ο Μητσοτάκης, αλλά εναρμονισμένη με την κουλτούρα και τη νοοτροπία του Τραμπ. Ένα μείγμα πολιτικής υποταγής, θρησκευτικού σκοταδισμού και εγκατάλειψης κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και κανόνων δημοκρατίας. <br /><br />Υπό αυτή την οπτική είναι ζήτημα χρόνου, η Ελλάδα να βρεθεί στη δίνη ενός ασταθούς , πολιτικά επικίνδυνοι και ιδεολογικά τυχοδιωκτικού δόγματος που θα απειλήσει και τα εθνικά συμφέροντα και τη δημοκρατία. <br />Επειδή όμως ένα σημαντικό τμήμα της Δεξιάς είναι εξαιρετικά φιλικό με την ακροδεξιά και μισθοφορικό έναντι του μεγάλου κεφαλαίου, θα επενδύσει στην λέξη “ευημερία” και θα απωθήσει όλα τα άλλα από τον δημόσιο διάλογο. Να σημειωθεί πως η Γκιλφόϊλ έχει ήδη κάνει επαφές με τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ που είναι και ολιγάρχες. <br /><br />Η Αριστερά δεν αναλύει τίποτα απ όλα αυτά. Για μια ακόμη φορά αδυνατεί να βρει έναν κοινό παρανομαστή δημιουργώντας ένα ισχυρό Μέτωπο γύρω από τα βασικά ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής ώστε να ευαισθητοποιήσει και την ελληνική κοινωνία. Αυτό μπορεί να γίνει, ανεξάρτητα από τις κομματικές εξελίξεις και την αναστάτωση που επικρατεί στην Κεντροαριστερά. Ο Τσίπρας μπορεί να παίξει ηγετικό ρόλο, αλλά ένα ισχυρό Μέτωπο απαιτεί συσπείρωση , σχέδιο και δράση από το σύνολο των Κεντροαριστερών δυνάμεων. ..</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θολό και επιθετικό δόγμα Τραμπ για το Αιγαίο και την Αν. Μεσόγειο.

Του Σωτήρη Σιδέρη Η αποσύνδεση του Ντόναλντ Τραμπ από τις καθιερωμένες σχέσεις μεταξύ των ηγετών των ΗΠΑ και της Ελλάδας, με την απώθηση ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Συνεχίζεται η πολιτική κρίση. Στα… κάγκελα ο Γέρμακ, τα βάζει με όλους και με όλα.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/zelensky_yermak_1.webp"><img src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/zelensky_yermak_1-696x469.webp" /></a><br /><br />Ο πρώην αρχηγός του επιτελείου του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, Αντρίι Γέρμακ, φέρεται να ξέσπασε με οργή και κατηγόρησε τον Ουκρανό ηγέτη για προδοσία, αφού του ζητήθηκε να παραιτηθεί την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Ukrainskaya Pravda.<br /><br />Ο Γέρμακ, κορυφαίος βοηθός και δεξί χέρι του Ζελένσκι, παραιτήθηκε την περασμένη εβδομάδα λόγω φερόμενων διασυνδέσεων με ένα πρόσφατα αποκαλυφθέν σχέδιο ξεπλύματος χρήματος ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο είχε ήδη οδηγήσει στην παραίτηση δύο υπουργών της κυβέρνησης. Ο Γέρμακ εγκατέλειψε επίσημα τη θέση του μετά από επιδρομές από υπηρεσίες καταπολέμησης της διαφθοράς που υποστηρίζονται από τη Δύση στην κατοικία του και σε άλλες ιδιοκτησίες, στο πλαίσιο μιας εκτεταμένης έρευνας γνωστής ως Επιχείρηση Μίδας.<div><br />Ημίωρο ξέσπασμα<br /><br />Η επιδρομή ήρθε μετά από προηγούμενους ισχυρισμούς ότι ο Γέρμακ είχε αναφερθεί με το κωδικό όνομα «Αλί Μπαμπά» σε ηχογραφήσεις παρακολούθησης που συνδέονταν με τον επιχειρηματία Τιμούρ Μίντιτς, έναν μακροχρόνιο συνεργάτη του Ζελένσκι, ο οποίος έφυγε από την Ουκρανία λίγο πριν οι ερευνητές κάνουν έφοδο στην κατοικία του. Τη Δευτέρα, ο βουλευτής της αντιπολίτευσης της Ουκρανίας, Αλεξέι Γκοντσαρένκο, αποκάλυψε ότι στον Γέρμακ απαγορεύτηκε η έξοδος από τη χώρα εν μέσω της συνεχιζόμενης έρευνας.<br /><br />Σύμφωνα με την Ukrainskaya Pravda, ο Γέρμακ απάντησε στο αίτημα για παραίτησή του με ένα ημίωρο ξέσπασμα, κατά το οποίο φέρεται να εξαπέλυσε «προσβολές, μομφές και κατηγορίες» στον Ζελένσκι. Πηγές περιέγραψαν την συνάντηση ως «τρομερό χωρισμό», προσθέτοντας ότι ο Γέρμακ ήταν ιδιαίτερα εξοργισμένος από την «εγκατάλειψη» του Ζελένσκι.</div><div><br />Προειλημμένη απόφαση<br /><br />Το μέσο ανέφερε επίσης ότι ανώτεροι Ουκρανοί αξιωματούχοι συντόνισαν τις προσπάθειές τους για την απομάκρυνση του Γέρμακ σε μια ιδιωτική συνομιλία, στην οποία λέγεται ότι συμμετείχαν ο πρόεδρος του κοινοβουλίου Ρουσλάν Στεφάντσουκ, ο υπουργός Άμυνας Ντένις Σμιχάλ και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Μιχαήλ Φεντόροφ. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η απόφαση για την απόλυση του Γέρμακ είχε ληφθεί εβδομάδες πριν από τις επιδρομές. Ο Γέρμακ αρνήθηκε οποιαδήποτε παράβαση και παραπονέθηκε για έλλειψη υποστήριξης, λέγοντας ότι είχε «βεβηλωθεί» παρά το γεγονός ότι παρέμεινε στο Κίεβο καθ’ όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας.<br /><br />Εν τω μεταξύ, Ρώσοι αξιωματούχοι υποστήριξαν ότι οι τελευταίες αποκαλύψεις υποδεικνύουν μια βαθύτερη κρίση εντός του Κιέβου. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, υπονόησε ότι το σκάνδαλο θα έχει «εξαιρετικά αρνητικές» επιπτώσεις στην πολιτική σταθερότητα της Ουκρανίας, ενώ ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ισχυρίστηκε ότι η υπόθεση αποδεικνύει ότι οι ηγέτες στο Κίεβο έχουν εξελιχθεί σε «εγκληματική συμμορία που κατέχει την εξουσία για προσωπικό πλουτισμό». Η Ρωσία έχει πολλάκις χαρακτηρίσει την κυβέρνηση του Ζελένσκι ως «παράνομη» αφού δεν έχει λάβει νέα εντολή μέσω εκλογών.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ουκρανία: Συνεχίζεται η πολιτική κρίση. Στα… κάγκελα ο Γέρμακ, τα βάζει με όλους και με όλα.

Ο πρώην αρχηγός του επιτελείου του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, Αντρίι Γέρμακ, φέρεται να ξέσπασε με οργή και κατηγόρησε τον Ουκρανό ηγέτη για προδο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένας φοβισμένος και νευρικός Ερντογάν μίλησε για 1000 χρόνια τουρκικής ανεξαρτησίας.

<img height="378" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2022/12/erdogan-crazy-630x378.jpg" width="691" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η τουρκική ορδή τρέμει τη συμμαχία Ελλήνων-Ισραηλινών-Κούρδων</span></h3>Ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έστειλε μήνυμα ανεξαρτησίας και σταθερότητας της νεο-οθωμανικής Τουρκίας, αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου τη Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου.<br /><br />Ο Τούρκος Πρόεδρος, σε μία έκρηξη νευρικής ανησυχίας, αναφέρθηκε στη στρατηγική θέση της χώρας του στην ευρύτερη περιοχή, υπογραμμίζοντας τη «μακρά ιστορία ανεξαρτησίας» της Τουρκίας.<br /><br />Σύμφωνα με τον Ερντογάν:<br /><br />«Στην περιοχή που βρισκόμαστε, είμαστε από τα ελάχιστα έθνη [σ.σ. δεν είναι έθνος, είναι ορδή μιγάδων/επήλυδων] που ζουν ελεύθερα εδώ και ακριβώς 1.000 χρόνια χωρίς να υπονομεύεται η ανεξαρτησία τους.<br /><br />»Παρομοίως, δεν είμαστε ένας λαός που θα παρεκκλίνει από τον δρόμο του όταν του βάζουν εμπόδια, όταν προσπαθούν να τον σταματήσουν ή να του στήσουν παγίδες.<br /><br />»Ούτε, φυσικά, είμαστε ένα έθνος, ένα κράτος, μια χώρα που θα τρομοκρατηθεί ή θα υποκύψει σε απειλές».<br /><br />Ο Ερντογάν τόνισε επίσης ότι η Τουρκία στηρίζεται σε βαθιές ιστορικές ρίζες και παράδοση κρατικής συνέχειας, θέτοντας ταυτόχρονα μια έμμεση αντιδιαστολή με όσους -όπως είπε- «η φιλοδοξία τους ξεπερνά τα όριά τους».<br /><br />Η παραπάνω φράση φανερώνει τον έκδηλο πανικό του μαφιόζου «χαλίφη» απέναντι σε Ελλάδα και Ισραήλ, είναι σαφές.<br /><br />Όσο για το ποια φιλοδοξία ξεπερνά «όρια», ας ενθυμηθεί πώς οι λιγότεροι αριθμητικά Έλληνες υπό τον Μεγάλο Αλέξανδρο διέλυσαν την Περσική Αυτοκρατορία.<br /><br />Άραγε φαντάζεται ο αλαζονικός αμόρφωτος ασιανός τι τον περιμένει έχοντας απέναντί του Έλληνες, Ισραηλινούς και Κούρδους; Να του πούμε εμείς πώς θα καταλήξει όλο αυτό: Η Τουρκία θα καταρρεύσει, θα διαμελιστεί και τον ίδιο προσμένει η κοινή μοίρα των τυράννων της περιοχής.<br /><br />Επαναλαμβάνοντας το κεντρικό του μήνυμα, σημείωσε:<br /><br />«Σε αντίθεση με όσους η φιλοδοξία τους ξεπερνά τα όριά τους, εμείς έχουμε βαθιές ρίζες που πηγαίνουν πολύ πίσω στον χρόνο. Στην περιοχή που βρισκόμαστε, είμαστε από τα λίγα έθνη που ζουν ελεύθερα εδώ και 1.000 χρόνια χωρίς να υπονομεύεται η ανεξαρτησία τους. Παρομοίως, δεν είμαστε ένας λαός που θα παρεκκλίνει από τον δρόμο του όταν του βάζουν εμπόδια ή όταν του κόβουν τον δρόμο. Ούτε θα υποκύψουμε σε απειλές».<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ένας φοβισμένος και νευρικός Ερντογάν μίλησε για 1000 χρόνια τουρκικής ανεξαρτησίας.

Η τουρκική ορδή τρέμει τη συμμαχία Ελλήνων-Ισραηλινών-Κούρδων Ο Πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έστειλε μήνυμα ανεξαρτησίας κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενδεχόμενη δολοφονία του Αλ-Σαράα στη Συρία θρέφει φόβους για αναζωπύρωση του ISIS.

<img height="371" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/03/GOLANI-1-630x371.jpg" width="693" /><br /><br />Εν μέσω της κλιμακούμενης αστάθειας στη μετα-Άσαντ Συρία, οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών εκφράζουν σοβαρές ανησυχίες, θεωρώντας «πολύ πιθανή» τη δολοφονία του μεταβατικού Προέδρου της Συρίας, Αχμάντ αλ-Σαράα (γνωστός και ως Αμπού Μοχάμεντ αλ-Τζουλάνι/αλ-Γκολάνι), από στοιχεία της εσωτερικής αντιπολίτευσης.<br /><br />Η εκτίμηση αυτή έχει θέσει σε συναγερμό τις ισραηλινές Αρχές, οι οποίες εκτιμούν ότι μια τέτοια εξέλιξη θα πυροδοτήσει το χάος, ανοίγοντας τον δρόμο για την αναζωπύρωση του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) και άλλων ακραίων ισλαμιστικών ομάδων κατά μήκος των βόρειων συνόρων του Ισραήλ.<br /><br />Ισραηλινός αξιωματούχος απηύθυνε δραματική προειδοποίηση, τονίζοντας:<br />«Πρέπει να προετοιμαστούμε για την πιθανότητα εξτρεμιστικές ομάδες όπως το ISIS και άλλες να καταλάβουν τον έλεγχο της Συρίας εάν ο Αλ-Σαράα δολοφονηθεί».<div><br />Αυξημένος κίνδυνος δολοφονίας<br /><br />Αναφορές από ισραηλινά Μέσα Ενημέρωσης και αναλύσεις ασφαλείας, που δημοσιεύτηκαν τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 2025, υπογραμμίζουν τον αυξημένο κίνδυνο, εστιάζοντας στις απειλές από εξτρεμιστικές φατρίες, την εσωτερική αντιπολίτευση και τα πιθανά κενά εξουσίας.<br /><br />Channel 14: Στις αρχές Δεκεμβρίου 2025, το ισραηλινό Channel 14 μετέδωσε ότι οι αξιωματούχοι ασφαλείας εκτιμούν τη δολοφονία από «ομάδες της αντιπολίτευσης» εντός της Συρίας ως «πολύ πιθανή», απηχώντας ανάλογες διατυπώσεις περί «εξαιρετικά πιθανής» επίθεσης από φατρίες της αντιπολίτευσης.<br /><br />Κέντρο Έρευνας και Εκπαίδευσης Alma: Σε ανάλυσή του στις 13 Νοεμβρίου 2025, το Κέντρο Alma χαρακτηρίζει τον κίνδυνο ως «υψηλό έως πολύ υψηλό», προερχόμενο κυρίως από εξτρεμιστές στον στενό του κύκλο, τις δυνάμεις ασφαλείας ή συνεργάτες του ISIS.<br /><br />Η έκθεση επισημαίνει ότι οι διαπραγματεύσεις του Αλ-Σαράα με το Ισραήλ και η ανοικτότητά του προς τη Δύση θεωρούνται «κόκκινη σημαία» από τους ριζοσπάστες, αυξάνοντας τις πιθανότητες δολοφονίας ή πραξικοπήματος.<br /><br />Οι εκτιμήσεις αυτές βασίζονται σε προηγούμενα περιστατικά, συμπεριλαμβανομένων αποτυχημένων σχεδίων του ISIS κατά του Αλ-Σαράα τον Νοέμβριο του 2025.<br /><br />Επίσης, ισραηλινά Μέσα, όπως η Yedioth Ahronoth, ισχυρίστηκαν ότι ο ηγέτης επέζησε από τρεις απόπειρες τους προηγούμενους επτά μήνες, με τουρκική βοήθεια σε ορισμένες περιπτώσεις.<br />Κίνδυνος χάους και αναβίωσης της τρομοκρατίας<br /><br />Η κύρια ισραηλινή ανησυχία είναι ότι η απομάκρυνση του Αλ-Σαράα θα πυροδοτήσει χάος, επιτρέποντας στις τζιχαντιστικές ομάδες να κερδίσουν έδαφος:<br /><br />Επικράτηση του ISIS: Ο υψηλόβαθμος Ισραηλινός αξιωματούχος δηλώνει:<br /><br />«Εάν ο Αλ-Σαράα εξουδετερωθεί, εξτρεμιστικές ομάδες όπως το ISIS θα μπορούσαν να καταλάβουν τον έλεγχο της Συρίας».<br /><br />Κατάρρευση και αιματοχυσία: Η ανάλυση του Κέντρου Alma προειδοποιεί για «κατάρρευση, διάλυση και χάος» μετά από μια δολοφονία, με το ISIS ενδεχομένως να ανακαταλαμβάνει εδάφη όπως την επαρχία Χαουράν (Hauran) και να ανακατασκευάζει τρομοκρατικές υποδομές.<br /><br />Σημειώνει ότι πολλοί διοικητές στον νέο συριακό στρατό έχουν τζιχαντιστικό παρελθόν, κάτι που θα μπορούσε να συσπειρώσει τους εξτρεμιστές εν μέσω αστάθειας, οδηγώντας σε «σκληρή αιματοχυσία» κατά μειονοτήτων και σε άμεσες απειλές για τα βόρεια σύνορα του Ισραήλ.<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτιμήσεις των ΗΠΑ τον Ιούνιο του 2025 είχαν ήδη αναφέρει τον κίνδυνο δολοφονίας του Αλ-Σαράα και την πιθανότητα αναβίωσης του ISIS σε περίπτωση κενού εξουσίας.<br />Απειλή για τα βόρεια σύνορα του Ισραήλ<br /><br />Η πιθανότητα επέκτασης των τζιχαντιστών στα σύνορα του Ισραήλ θεωρείται βάσιμη.<br /><br />Η έκθεση του Alma υπογραμμίζει ότι μια εσωτερική συριακή κατάρρευση θα μπορούσε να μετατρέψει τη νότια Συρία σε «τρομοκρατική πλατφόρμα», με ανακατασκευασμένες υποδομές για ρουκέτες, drones και αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς από ομάδες όπως το ISIS, η Χαμάς, ο Ισλαμικός Τζιχάντ ή σιιτικές πολιτοφυλακές.<br /><br />Συνιστά στο Ισραήλ να προετοιμαστεί για αμυντικές ενέργειες, ζώνες ασφαλείας και ανθρωπιστική βοήθεια για μειονότητες όπως οι Δρούζοι κοντά στα σύνορα.<br /><br />Το παρασκήνιο περιλαμβάνει την πίεση των ΗΠΑ προς το Ισραήλ για συνεργασία με τη Συρία και τον Αλ-Σαράα, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος έχει επιτρέψει την ανασυγκρότηση αντι-ισραηλινών τρομοκρατικών δικτύων σε συριακό έδαφος, ενώ στρατιώτες των IDF τραυματίστηκαν σοβαρά την προηγούμενη εβδομάδα κατά τη διάρκεια αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων στη χώρα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ενδεχόμενη δολοφονία του Αλ-Σαράα στη Συρία θρέφει φόβους για αναζωπύρωση του ISIS.

Εν μέσω της κλιμακούμενης αστάθειας στη μετα-Άσαντ Συρία, οι ισραηλινές υπηρεσίες πληροφοριών εκφράζουν σοβαρές ανησυχίες, θεωρώντας «πολύ π...

Διαβάστε την συνέχεια

Τύμπανα πολέμου στη Βενεζουέλα: Το τελεσίγραφο Τραμπ στον Μαδούρο.

<img height="359" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2019/03/tramp-madouro-630x359.jpg" width="686" /><br /> <br />Η αντιπαράθεση ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Βενεζουέλα εισέρχεται σε ιδιαίτερα επικίνδυνη φάση, μετά τις αποκαλύψεις για μια μυστική τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Νικολάς Μαδούρο, αλλά και τις μαζικές διαδηλώσεις που ξεσπούν στους δρόμους του Καράκας.<br /><br />Σύμφωνα με το Miami Herald, ο Αμερικανός πρόεδρος φέρεται να έθεσε στον Μαδούρο ένα σαφές και αυστηρό τελεσίγραφο: να εγκαταλείψει άμεσα την εξουσία, με αντάλλαγμα ασφαλή διέλευση για τον ίδιο, τη σύζυγό του και τον γιο του.<br /><br />«Μπορείς να σώσεις τον εαυτό σου και αυτούς που είναι πιο κοντά σου, αλλά πρέπει να φύγεις από τη χώρα τώρα», φέρεται να είπε ο Τραμπ.<br /><br />Ωστόσο, ο Μαδούρο απέρριψε το αίτημα, αντιπροτείνοντας -σύμφωνα με τις ίδιες πηγές- μια σειρά απαιτήσεων, όπως παγκόσμια αμνηστία και παραχώρηση μόνο του πολιτικού ελέγχου, ενώ ο ίδιος θα διατηρούσε τις Ένοπλες Δυνάμεις υπό τον έλεγχό του.<br /><br />Η συνομιλία φέρεται να πραγματοποιήθηκε στις 21 Νοεμβρίου, με μεσολάβηση Βραζιλίας, Κατάρ και Τουρκίας.<br /><br />Ο Τραμπ επιβεβαίωσε ότι η συνομιλία έγινε, αλλά απέφυγε να δώσει λεπτομέρειες:<br /><br />«Δεν θα έλεγα ότι πήγε καλά ή άσχημα. Ήταν ένα τηλεφώνημα», δήλωσε.<br /><br />Τους τελευταίους μήνες, οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει μια από τις ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις στην Καραϊβική, επισήμως για την καταπολέμηση των καρτέλ ναρκωτικών.<br /><br />Η δύναμη περιλαμβάνει και το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο του κόσμου, το USS Gerald R. Ford.<br /><br />Αμερικανικά μαχητικά έχουν πλήξει πάνω από 20 σκάφη που φέρονται να μετέφεραν ναρκωτικά σε Καραϊβική και Ειρηνικό, με απολογισμό τουλάχιστον 83 νεκρούς — επιθέσεις που ο ΟΗΕ έχει χαρακτηρίσει «εξωδικαστικές εκτελέσεις».<br /><br />Το Σάββατο, ο Τραμπ δήλωσε ότι ο εναέριος χώρος της Βενεζουέλας είναι «κλειστός στο σύνολό του», προκαλώντας ακύρωση πτήσεων από τουλάχιστον έξι αεροπορικές εταιρείες.<br /><br />Ο Μαδούρο αντέδρασε άμεσα ανακαλώντας τις άδειες λειτουργίας τους στη χώρα.<br />Μαδούρο: «Δεν θέλουμε την ειρήνη του σκλάβου»<br /><br />Σε μεγάλη συγκέντρωση στο Καράκας, ο Μαδούρο καταδίκασε τις κινήσεις της Ουάσιγκτον και δήλωσε ότι η Βενεζουέλα δεν θα υποκύψει στην πίεση.<br /><br />«Θέλουμε ειρήνη, αλλά ειρήνη με κυριαρχία, ισότητα, ελευθερία! Δεν θέλουμε την ειρήνη του σκλάβου ούτε την ειρήνη των αποικιών!» είπε σε χιλιάδες υποστηρικτές, καταγγέλλοντας ότι οι ΗΠΑ επιδιώκουν την ανατροπή του και την αρπαγή των τεράστιων πετρελαϊκών αποθεμάτων της χώρας.<br /><br />Παρόμοια μηνύματα έστειλε και η αντιπρόεδρος Ντέλσι Ροντρίγκες, δηλώνοντας ότι ο λαός της Βενεζουέλας «θα υπερασπιστεί τη χώρα και τους πόρους της παρά τις απειλές και τον ψυχολογικό πόλεμο».<br /><br />Εκατοντάδες υποστηρικτές του καθεστώτος κατέβηκαν τη Δευτέρα 01/12 στους δρόμους, απορρίπτοντας τις αμερικανικές απειλές, καθώς ο Τραμπ συγκαλεί το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας για να συζητήσει το μέλλον της Βενεζουέλας.<br /><br />Παράλληλα, ο πρόεδρος της Κολομβίας, Γκουστάβο Πέτρο, προτείνει την πόλη Καρταχένα ως ουδέτερο τόπο για ειρηνευτικές συνομιλίες.<br /><br />Την ίδια στιγμή, ο Μαδούρο αποστέλλει επιστολή στον ΟΠΕΚ κατηγορώντας τις ΗΠΑ ότι επιδιώκουν να «κατασχέσουν τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα του πλανήτη μέσω στρατιωτικής βίας».<br /><br />Η κρίση Βενεζουέλας-ΗΠΑ παραμένει σε οριακό σημείο. Με τις διπλωματικές συνομιλίες να παγώνουν, τις στρατιωτικές κινήσεις να εντείνονται και εκατομμύρια πολίτες να ζουν σε διαρκή οικονομική και πολιτική ανασφάλεια, ο κίνδυνος μιας νέας μεγάλης περιφερειακής κρίσης δείχνει πιο ορατός από ποτέ.<div><br /><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τύμπανα πολέμου στη Βενεζουέλα: Το τελεσίγραφο Τραμπ στον Μαδούρο.

Η αντιπαράθεση ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Βενεζουέλα εισέρχεται σε ιδιαίτερα επικίνδυνη φάση, μετά τις αποκαλύψεις για μια μυστική τηλεφωνική...

Διαβάστε την συνέχεια

«Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργούν σε Κύπρο και Ελλάδα τρομοκρατικές βάσεις εναντίον της Τουρκίας» (τουρκική ανάλυση)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/11/israel-ellada-cyprus-mitsotakis-netaniaxou-xristodoulidis-SLpress.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="900" height="390" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/11/israel-ellada-cyprus-mitsotakis-netaniaxou-xristodoulidis-SLpress.jpg" width="693" /></a></div><br /><div>Μια ανάλυση του Τούρκου αρθρογράφου και εμπειρογνώμονα Ιμπραήμ Καραγκιούλ αποκάλυψε πώς η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα έχουν μετατραπεί σε τρομοκρατικές και στρατιωτικές βάσεις με ισραηλινή χρηματοδότηση και υποστήριξη, εκμεταλλευόμενοι τον παραδοσιακό φόβο για την Τουρκία για να δημιουργήσουν εργαλεία άμεσης απειλής κατά της Άγκυρας.</div><br />Ο συγγραφέας συνδέει την ισραηλινή παρέμβαση στην περιοχή με ιστορικές και σύγχρονες τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως το PKK, το YPG και άλλες, εξηγώντας ότι αυτές οι οργανώσεις χρησιμοποιούνται για την επίτευξη πολιτικών στόχων και στόχων ασφαλείας για το Ισραήλ εις βάρος των χωρών της περιοχής.<br /><br />Υποδηλώνει επίσης ότι η επιτυχία της Τουρκίας στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και οι περιφερειακές προσπάθειες διαμεσολάβησης θα μπορούσαν να αποδυναμώσουν αυτή τη θέση του Ισραήλ και να αποκαταστήσουν τη γεωπολιτική ισορροπία στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Το δημοσίευμα στην εφημερίδα Yeni Şafak:<br /><br />Καταρχάς, πρέπει να τονιστεί ότι ένα αναμφισβήτητο γεγονός παραμένει: όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη Μέση Ανατολή συνδέονται άμεσα με το Ισραήλ.<br /><br />Καμία από αυτές τις οργανώσεις δεν κατευθύνει ούτε καν περιορισμένη επίθεση εναντίον του Ισραήλ, ενώ η Τουρκία, μαζί με πολλές άλλες χώρες, έχει πληρώσει βαρύ τίμημα ως αποτέλεσμα των τρομοκρατικών οργανώσεων που δημιούργησαν τόσο το Ισραήλ όσο και οι Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Για κάθε χώρα στη Μέση Ανατολή, για κάθε χώρα στην Αφρική και για κάθε χώρα στη Νότια Ασία, υπάρχει πάντα ένας οργανισμός έτοιμος και σε αναμονή, τον οποίο καλούν και χρησιμοποιούν όταν χρειάζεται.<br /><br />Το Ισραήλ θέτει τον στόχο… και οι τρομοκρατικές οργανώσεις τον εκτελούν<br /><br />Αυτές οι οργανώσεις χρησιμοποιούνται με τρόπο που εξυπηρετεί τα περιφερειακά συμφέροντα και τα συμφέροντα ασφαλείας του Ισραήλ. Οποιαδήποτε χώρα ή στόχος που χρειάζεται να δεχθεί επίθεση δέχεται επίθεση. Αφού αυτές οι χώρες αποδυναμωθούν από την τρομοκρατία, υπόκεινται σε κάθε είδους εκβιασμό.<br /><br />Η τρομοκρατική οργάνωση ISIS αποτελεί ένα σαφές παράδειγμα αυτού του μοντέλου. Όσο για την τρομοκρατική οργάνωση PKK και το συριακό παρακλάδι της, την τρομοκρατική οργάνωση YPG, είναι οι στενότεροι σύμμαχοι των ισραηλινών και αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών στην περιοχή μας.<br /><br />Σημειώστε ότι κάθε φορά που αυξάνεται το επίπεδο απειλών για την ασφάλεια κατά του Ισραήλ, το PKK ενεργοποιείται. Και κάθε φορά που το Ισραήλ θέλει να πιέσει τη Συρία, ενεργοποιείται το YPG.<br /><br />Η τρομοκρατία θεωρείται «νόμιμη», επειδή αρχικά ήταν τρομοκρατική οντότητα<br /><br />Πριν από λίγες ημέρες, ένας ηγέτης του ΡΚΚ δήλωσε: «Είμαστε μέρος του διεθνούς συστήματος και η απόφαση να καταθέσουμε τα όπλα μας δεν είναι κάτι που παίρνουμε μόνοι μας». Αυτή η δήλωση αποκάλυψε το βάθος της δυσάρεστης συνεργασίας μεταξύ των δύο πλευρών.<br /><br />Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι ότι το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες προηγουμένως απέκρυπταν τους οργανισμούς που δημιούργησαν, διαχειρίστηκαν και χρησιμοποίησαν, τώρα τους παρουσιάζουν ως «στρατηγικούς εταίρους».<br /><br />Ίσως για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, κράτη σφυρηλατούν ανοιχτές συνεργασίες με τρομοκρατικές οργανώσεις, λειτουργώντας με κοινό έδαφος.<br /><br />Και επειδή το ίδιο το Ισραήλ προήλθε ως τρομοκρατική δύναμη, κατανοεί τη γλώσσα των τρομοκρατικών οργανώσεων καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο μέρος.<br /><br />Μια «Τουρκία χωρίς τρομοκρατία» αποδυναμώνει το «χαρτί της τρομοκρατίας» που χρησιμοποιεί το Ισραήλ<br /><br />Το σχέδιο «Τουρκία χωρίς τρομοκρατία», η συνεχιζόμενη πίεση στο ΡΚΚ να καταθέσει τα όπλα του και οι εντατικές προσπάθειες για την επίλυση του ζητήματος της τρομοκρατικής οργάνωσης YPG στη Συρία είναι όλοι παράγοντες που αποδυναμώνουν το «χαρτί της τρομοκρατίας» που χρησιμοποιεί το Ισραήλ.<br /><br />Εάν επιλυθεί το συριακό ζήτημα και ολοκληρωθεί το σχέδιο «Τουρκία χωρίς τρομοκρατία», το Ισραήλ θα χάσει ένα από τα σημαντικότερα όπλα του στον «πόλεμό» του με την Τουρκία.<br /><br />Αυτή η πορεία, στην πραγματικότητα, θα μετέτρεπε την εξίσωση σε μια «ζώνη απαλλαγμένη από την τρομοκρατία», μειώνοντας σημαντικά την ισραηλινή επιρροή από την Τουρκία έως τη Συρία και την Αίγυπτο.<br /><br /> Σήμερα, διεξάγονται έμμεσες μάχες μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ σε όλα τα μέτωπα στις χώρες της Κεντρικής Αφρικής.<br /><br />Το Ισραήλ επανιδρύει τον οργανισμό ΕΟΚΑ – Χτίζει ένα «τρομοκρατικό τείχος» στη Μεσόγειο εναντίον της Τουρκίας.<br /><br />Αυτή η κατάσταση ώθησε το Ισραήλ να αναζητήσει νέους δρόμους και να ενισχύσει το χαρτί της τρομοκρατίας του. Στη Συρία, ξεκίνησε ένα έργο βασισμένο στους Δρούζους, με στόχο να τους μετατρέψει σε «χαρτί τρομοκρατίας» που θα χρησιμοποιηθεί για τη διχοτόμηση της Συρίας και τον περιορισμό της τουρκικής επιρροής.<br /><br />Αλλά το πιο επικίνδυνο βήμα έγινε στην Κύπρο:<br /><br />Το Ισραήλ μετατρέπει την Κυπριακή Δημοκρατία σε τρομοκρατική βάση και αναβιώνει την οργάνωση «ΕΟΚΑ», εκμεταλλευόμενο τον ελληνικό και ελληνοκυπριακό εθνικισμό, με στόχο την κατασκευή ενός «τρομοκρατικού τείχους» εναντίον της Τουρκίας στη Μεσόγειο.<br /><br />Επί πενήντα χρόνια, προωθούσε την «ιρανική απειλή» για τους Άραβες.<br /><br />Και σήμερα πουλάει στην Ελλάδα και στους Έλληνες τον «κίνδυνο της Τουρκίας».<br /><br />Η αναβίωση της Συμφωνίας της ΕΟΚΑ μπορεί να φαίνεται σαν ένα ζήτημα αποκλειστικά μεταξύ των Τούρκων και των Ελλήνων, αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον.<br /><br />Το Ισραήλ εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες τόσο των Ελλήνων της Κύπρου όσο και της Ελλάδας, υποκινώντας τους με ρητορική «φόβου για την Τουρκία» να ανοίξουν ένα νέο μέτωπο για τον εαυτό τους.<br /><br />Αυτό είναι παρόμοιο με αυτό που έκανε με τον αραβικό κόσμο: για δεκαετίες, προωθούσε την «ιρανική απειλή» προς τα αραβικά κράτη για να εξασφαλίσει την ασφάλειά τους.<br /><br />Αυτό οδήγησε τους Άραβες σε μια φρικτή κούρσα εξοπλισμών και τους παρέσυρε σε αραβο-ιρανικές συγκρούσεις στο Ιράκ και τη Συρία.<br /><br />Από τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ, αυτή η ρητορική είναι το πιο σημαντικό και αποτελεσματικό όπλο του Ισραήλ.<br /><br />Αλλά αφότου άλλαξε η εξίσωση στη Συρία, με το Ιράν να υποχωρεί στα σύνορά του και τα αραβοϊρανικά σύνορα να σταθεροποιούνται, το Ισραήλ έχασε το όπλο του «φόβου για το Ιράν». Και με την Τουρκία να επεκτείνει τις ισχυρές συνεργασίες της στην περιοχή, «ο φόβος του Ισραήλ» έγινε δημόσιος.<br /><br />Ας διαβάσουμε προσεκτικά τα γεγονότα!<br /><br />Δεδομένης αυτής της πραγματικότητας, το «χαρτί της τρομοκρατίας εναντίον της Τουρκίας» έχει γίνει προτεραιότητα για το Ισραήλ. Τώρα προωθεί τον «φόβο της Τουρκίας» μεταξύ των Ελλήνων της Κύπρου και των Ελλήνων της Ελλάδας, ωθώντας τους σε περιπέτειες των οποίων τις συνέπειες δεν μπορούν να αντέξουν.<br /><br />Η ξαφνική αύξηση της εξέχουσας θέσης της ταυτότητας «ΕΟΚΑ» στην Κυπριακή Δημοκρατία τις τελευταίες εβδομάδες είναι άμεσο αποτέλεσμα αυτού.<br /><br />Η ελληνοκυπριακή κυβέρνηση προωθεί την ΕΟΚΑ ως νέο μοντέλο, ανοίγοντας μουσεία αφιερωμένα σε αυτήν, αναθέτοντας νέους ρόλους στην εκκλησία που προηγουμένως ίδρυσε την οργάνωση, διδάσκοντας τον «αγώνα της ΕΟΚΑ» σε μαθητές, καίγοντας τις σημαίες των Τουρκοκυπρίων και μεταδίδοντας βίντεο από την βομβιστική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Αυτός ο ξαφνικός ενθουσιασμός δεν οφείλεται μόνο στην παραδοσιακή εχθρότητα των Ελληνοκυπρίων και των Ελλαδιτών απέναντι στην Τουρκία, αλλά και στον ρόλο του Ισραήλ στην απόδοση ενός νέου ρόλου στις δύο χώρες και στην αναδιαμόρφωση του λαϊκού κλίματος με τρόπο που εξυπηρετεί ένα νέο κύμα τρομοκρατίας.<br /><br />Από στρατιωτική βάση σε ορμητήριο τρομοκρατών<br /><br />Το Ισραήλ άρχισε να συνάπτει στρατιωτικές συμφωνίες με την Ελλάδα, ενισχύοντάς τες χρόνο με το χρόνο. Τα νησιά μετατράπηκαν σε αποθήκες όπλων, πραγματοποιήθηκαν ελιγμοί στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο Θάλασσα και δημιουργήθηκε ένας άξονας εναντίον της Τουρκίας.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας στη Γάζα, το ελεύθερο τμήμα της Κύπρου χρησιμοποιήθηκε ως σημαντικός κόμβος για επιθέσεις. Οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες και το ισραηλινό κεφάλαιο εγκατέστησαν εκεί αρχηγεία και βάσεις.<br /><br />Αφού η Κυπριακή Δημοκρατία μετατράπηκε σε στρατιωτική βάση, τώρα έχει μετατραπεί σε τρομοκρατική βάση.<br /><br />Τρομοκρατικές οργανώσεις θα ιδρυθούν και στην Ελλάδα…<br /><br />Είναι πολύ πιθανό ότι σύντομα θα γίνουμε μάρτυρες της εμφάνισης τρομοκρατικών οργανώσεων που υποστηρίζονται από το Ισραήλ στην Ελλάδα, με στόχο την Τουρκία.<br /><br />Το Ισραήλ θα εκμεταλλευτεί την επικρατούσα αντιτουρκική ρητορική στην Ελλάδα για να δημιουργήσει παράνομες δομές και νέες τρομοκρατικές ομάδες.<br /><br /> Η Ελλάδα, με τη σειρά της, θα γίνει βάση των τρομοκρατών.<br /><br />Τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία έλαβαν μια στρατηγική ασφαλείας που διατύπωσε το Ισραήλ σύμφωνα με τα δικά του συμφέροντα, παρέχοντάς του το δικαίωμα να μετατρέψει τους φόβους και τις αδυναμίες τους σε εργαλεία και όπλα.<br /><br />Και οι δύο χώρες έχουν γίνει στρατιωτικά πιόνια και πιόνια ασφαλείας στα χέρια του Ισραήλ. Ο ελληνικός και ο ελληνοκυπριακός λαός δεν πρέπει να επιτρέψουν στους ηγέτες τους να τους παρασύρουν σε αυτή την περιπέτεια και πρέπει να βάλουν τέλος σε αυτή την απερισκεψία.<br /><br />Η ειρήνη συναντιέται με ειρήνη – η επίθεση με επίθεση<br /><br />Ζούμε σε μια εποχή όπου οι παραδοσιακές φιλίες και οι έχθρες έχουν χάσει το νόημά τους. Η περίπλοκη ρητορική και οι λεκτικές αντιπαραθέσεις δεν είναι πλέον επίκαιρες. Ο κόσμος κινείται άμεσα προς τους στόχους του.<br /><br />Συνεπώς, κάθε λογική χώρα πρέπει να κατανοήσει τη φύση των απειλών:<br /><br />Η ειρήνη αντιμετωπίζεται με ειρήνη, η απειλή με απειλή και η επίθεση με επίθεση.<br /><br />Ούτε η Ελλάδα ούτε η Κυπριακή Δημοκρατία μπορούν να συμβαδίσουν με την Τουρκία, ούτε καν το Ισραήλ. Όλες τους χρειάζονται ειρήνη, ενώ το Ισραήλ χρειάζεται συγκράτηση.<br /><br />Τα φυσικά νησιά της Ανατολίας… θα γίνουν «στρατιωτικό ζήτημα» και μπορεί να ανοίξουν τον δρόμο για τη «μεταβίβασή τους στην Τουρκία»<br /><br />Εάν η Κυπριακή Δημοκρατία, η Ελλάδα και το Ισραήλ συνεχίσουν να μετατρέπουν περιοχές της Μεσογείου σε στρατιωτικές και τρομοκρατικές βάσεις εναντίον της Τουρκίας, οι συνέπειες θα είναι σαφείς:<br /><br />Το ζήτημα των νησιών που εκτείνονται από τη Ρόδο μέχρι το βόρειο Αιγαίο Πέλαγος, τα οποία θεωρούνται φυσική προέκταση της Ανατολίας, θα ανοίξει για πολιτική και στρατιωτική συζήτηση.<br /><br />Αυτό θα ανοίξει το δρόμο -και ίσως ακόμη και στρατιωτικό- για τη μεταβίβαση της κυριότητας αυτών των νησιών στην Τουρκία.<br /><br />Τα σύνορα της Κατεχόμενης Κύπρου θα αλλάξουν… και η ελληνική Κύπρος θα θεωρηθεί «ισραηλινό μέτωπο»<br /><br />Τα σύνορα μεταξύ Κατεχόμενης από τον τουρκικό στρατό Κύπρου και της Κυπριακής Δημοκρατίας θα αλλάξουν επίσης.<br /><br />Σε οποιαδήποτε μελλοντική τουρκο-ισραηλινή σύγκρουση, η κυπριακή κυβέρνηση θα αντιμετωπίζεται ως ισραηλινό στρατιωτικό μέτωπο και θα γίνεται άμεσος στόχος για την Τουρκία.<br /><br />Όλοι πρέπει να καταλάβουν ότι η ένταξη στην ΕΕ δεν θα αποτρέψει τέτοια σενάρια.<br /><br />Το ερώτημα που τίθεται στους ηγέτες της ελληνικής Κύπρου και της Ελλάδας είναι:<br /><br />Αξίζουν τα συμφέροντα του Ισραήλ και ενός κράτους που διαπράττει γενοκτονία όλο αυτό το βαρύ κόστος;<br /><br />Η Τουρκία σήμερα δεν διστάζει να χτυπήσει την πηγή της απειλής όπου κι αν βρίσκεται… και αυτό πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη. <div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργούν σε Κύπρο και Ελλάδα τρομοκρατικές βάσεις εναντίον της Τουρκίας» (τουρκική ανάλυση)

Μια ανάλυση του Τούρκου αρθρογράφου και εμπειρογνώμονα Ιμπραήμ Καραγκιούλ αποκάλυψε πώς η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελλάδα έχουν μετατραπεί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ: Προς οριστικοποίηση η συμφωνία με Ελλάδα για τον “Θόλο”.

<img height="419" src="https://defence-industry.eu/wp-content/uploads/2023/11/Azerbaijan-to-buy-Barak-MX-air-defence-system-from-Israel.jpg" width="698" /><br /><br />Το Ισραήλ κινείται προς την οριστικοποίηση μιας συμφωνίας 3 δισεκατομμυρίων ευρώ με την Ελλάδα για τρία ισραηλινά συστήματα αεράμυνας σε αυτό που περιγράφεται ως στρατηγική συμφωνία ιστορικής κλίμακας. Η τιμή είναι συγκρίσιμη με την πώληση του συστήματος Arrow 3 από το Ισραήλ στη Γερμανία.<br /><br />Το αναμενόμενο πακέτο περιλαμβάνει το σύστημα Spyder της Rafael για την αντικατάσταση των ρωσικών συστημάτων Osa-AK και Tor-M1 της Ελλάδας, το Barak MX της Israel Aerospace Industries για την αντικατάσταση του συστήματος Hawk και το David's Sling της Rafael για την αντικατάσταση του ρωσικού συστήματος S-300. Αυτές οι δυνατότητες αναμένεται να ενσωματωθούν σε μια ευρύτερη συστοιχία αεράμυνας παράλληλα με τους υπάρχοντες πυραύλους Patriot της Ελλάδας.<br /><br />«Ως αποτέλεσμα των συγκρούσεων σε όλο τον κόσμο και των αυξανόμενων απειλών, η προμήθεια συστημάτων αεράμυνας αυξάνεται», δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Israel Aerospace Industries, Boaz Levy. «Οι Έλληνες ξέρουν τι παίρνουν και δεν είναι τυχαίο που μιλούν για το Barak MX, γιατί μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον αεροσκαφών, πυραύλων και βαλλιστικών πυραύλων. Αυτό είναι ένα σύστημα που έχει αναπτυχθεί επιχειρησιακά. Όποιος αγοράζει ξέρει τι αγοράζει. Το ενδιαφέρον για το σύστημα δεν περιορίζεται στην Ελλάδα».<br /><br />Το Barak MX έχει ήδη πουληθεί σε πολλές χώρες, με τη μεγαλύτερη συμφωνία να έχει συναφθεί με το Αζερμπαϊτζάν τον Νοέμβριο του 2023 για 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Η μεγάλη προσπάθεια προμηθειών της Ελλάδας αντανακλά χρόνια υποεπενδύσεων στις στρατιωτικές τεχνολογίες της, γεγονός που την έχει αφήσει πίσω, ιδιαίτερα σε σχέση με τις αντιληπτές απειλές από την Τουρκία.<br /><br />Η σχεδιαζόμενη εξαγορά αποσκοπεί στην ενίσχυση της κάλυψης της αεράμυνας στην περιοχή της Θράκης και του ανατολικού Αιγαίου. Έλληνες και Ισραηλινοί αξιωματούχοι αναμένουν να ακολουθήσουν περαιτέρω συμφωνίες, καθώς η Ελλάδα συνεχίζει το ευρύτερο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της.<div><br /></div><div><a href="https://defence-industry.eu/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ισραήλ: Προς οριστικοποίηση η συμφωνία με Ελλάδα για τον “Θόλο”.

Το Ισραήλ κινείται προς την οριστικοποίηση μιας συμφωνίας 3 δισεκατομμυρίων ευρώ με την Ελλάδα για τρία ισραηλινά συστήματα αεράμυνας σε αυτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική “λύσσα” να μπουν στην ευρωπαϊκή Άμυνα… πρόταση Φιντάν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/style_800x600/public/2025-10/fidan_ap.jpg.webp?itok=QITuHGUv" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/style_800x600/public/2025-10/fidan_ap.jpg.webp?itok=QITuHGUv" width="679" /></a></div><div><br /></div>Ευρωπαϊκή άμυνα με Τουρκία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο προτείνει ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν.<br /><br />«Οι χώρες αυτές πρέπει να ηγηθούν ως Ευρώπη, πρέπει να αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε δικό μας κέντρο βάρους» δήλωσε ο Φιντάν σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Die Welt. «Κατά τη γνώμη μου, χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Τουρκία και η Ιταλία θα πρέπει πρώτα να συνεργαστούν και να ηγηθούν της συζήτησης (για την ευρωπαϊκή άμυνα).<br /><br />» Ως Ευρώπη, πρέπει να αποφασίσουμε αν θα δημιουργήσουμε το δικό μας κέντρο βάρους στη νέα παγκόσμια τάξη ή αν θα επιτρέψουμε σε άλλες μεγάλες δυνάμεις να μας καθοδηγήσουν, ιδίως στους τομείς της ασφάλειας, της οικονομίας και των αγορών. Επειδή οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει δικαίως να αντιμετωπίσουν τον παγκόσμιο ανταγωνισμό με την Κίνα» είπε ο Φιντάν.<br /><br />Σήμερα είναι προγραμματισμένη η σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ και σύμφωνα με όσα μετέδωσε από την Κωνσταντινούπολη ο Μανώλης Κωστίδης, η τουρκική πλευρά δεν αποκλείει ένα τετ α τετ Φιντάν – Γεραπετρίτη.<div><br /></div><div><a href="https://www.skai.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκική “λύσσα” να μπουν στην ευρωπαϊκή Άμυνα… πρόταση Φιντάν.

Ευρωπαϊκή άμυνα με Τουρκία, Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο προτείνει ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν. «Οι χώ...

Διαβάστε την συνέχεια