«Χρυσές δουλειές» για τη βιομηχανία στρατιωτικών εξοπλισμών των ΗΠΑ - «Κατά ριπάς» παραγγελίες από Ευρώπη.

<img border="0" height="400" src="https://www.naftemporiki.gr/fu/p/1843442/638/399/0x0000000001cc93cf/2/biomixania-oplon.jpg" width="739" /><br /><br />Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσέγγισαν την κυβέρνηση των ΗΠΑ και εταιρείες όπλων με μια λίστα αγοράς όπλων που περιλαμβάνει drones, πυραύλους και συστήματα πυραυλικής άμυνας, καθώς η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ανανεώνει τη ζήτηση για αμερικανικά όπλα, αναφέρουν πηγές στο Reuters.<br /><br />Η Γερμανία, η οποία βρίσκεται κοντά σε μια συμφωνία για 35 μαχητικά F-35 της Lockheed Martin Corp, έχει ζητήσει οπλικά συστήματα για να αμυνθεί κατά βαλλιστικών πυραύλων, ανέφεραν πηγές με γνώση της κατάστασης.<br /><br />Την ίδια στιγμή, η Πολωνία επιζητεί επειγόντως να αγοράσει εξελιγμένα συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών Reaper από τις Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσε ένας Πολωνός κυβερνητικός αξιωματούχος αυτή την εβδομάδα.<br /><br />Αιτήματα για αμερικανικά οπλικά συστήματα γίνονται επίσης από άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπου οι σύμμαχοι επιθυμούν να αποκτήσουν όπλα που η Ουκρανία έχει χρησιμοποιήσει επιτυχώς εναντίον των ρωσικών δυνάμεων, τόνισαν δύο άτομα με γνώση του θέματος. Τα όπλα περιλαμβάνουν αντιαεροπορικούς πυραύλους Stinger και αντιαρματικούς πυραύλους Javelin.<br /><br />Τα αιτήματα έρχονται καθώς οι χώρες της Ευρώπης ενισχύουν τους αμυντικούς προϋπολογισμούς για να αντιμετωπίσουν μια ολοένα και πιο αβέβαιη προοπτική ασφάλειας, με τη Γερμανία, τη Σουηδία και τη Δανία μεταξύ εκείνων που υπόσχονται απότομη αύξηση των δαπανών.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι «διπλασιάζουν» τις αμυντικές τους δαπάνες, είπε η Μάρα Κάρλιν, υφυπουργός Άμυνας των ΗΠΑ την περασμένη εβδομάδα σε ακρόαση στο Κογκρέσο, όπου μίλησε για μια «ρωσική επιθετικότητα που απειλεί την εδαφική ακεραιότητα της Ευρώπης».<br /><br />Δεδομένου ότι η πώληση όπλων από αμερικανικές εταιρείες σε ξένες κυβερνήσεις απαιτεί την έγκριση των ΗΠΑ, η Διοίκηση Συνεργασίας Αμυντικής Ασφάλειας του Πενταγώνου πραγματοποιεί εβδομαδιαίες συναντήσεις της Ευρωπαϊκής Ομάδας Διαχείρισης Κρίσεων για να εξετάσει συγκεκριμένα αιτήματα που σχετίζονται με την τρέχουσα κατάσταση στην Ουκρανία, υπογράμμισε η πηγή.<br /><br />Για να επιταχύνει την έγκριση της αμερικανικής κυβέρνησης για πωλήσεις και μεταφορές όπλων που παράγονται από αμερικανικές εταιρείες, το Πεντάγωνο επανίδρυσε μια ομάδα για να ανταποκριθεί στην αυξημένη ζήτηση.<br /><br />«Το υπουργείο Άμυνας διερευνά επιλογές για να υποστηρίξει τις ανάγκες της Ουκρανίας, να αναπληρώσει γρήγορα τα αποθέματα των ΗΠΑ και να συμπληρώσει τα εξαντλημένα αποθέματα συμμάχων και εταίρων», δήλωσε ένας ανώτερος αξιωματούχος Άμυνας, προσθέτοντας ότι το Πεντάγωνο συνεργάζεται με τους εργολάβους για τρόπους «μετριασμού των περιορισμών της εφοδιαστικής αλυσίδας και επιτάχυνση των χρονοδιαγραμμάτων παραγωγής».<br /><br />Η Raytheon Technologies και η Lockheed Martin Corp παράγουν από κοινού Javelins, ενώ η Raytheon κατασκευάζει Stingers. Η πιθανότητα αύξησης των πωλήσεων όλων των τύπων όπλων από την έναρξη της εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου έχει αυξήσει τη μετοχή της Lockheed κατά 8,3% και τη μετοχή της Raytheon κατά 3,9%.<br /><br />Το στέλεχος της Raytheon, Τομ Λαλίμπερτι δήλωσε ότι η εταιρεία αναγνωρίζει «την επείγουσα ανάγκη αναπλήρωσης των εξαντλημένων αποθεμάτων Javelin και Stinger».<br /><br />Οποιαδήποτε σημαντική στροφή προς τις Ηνωμένες Πολιτείες ως προμηθευτή όπλων είναι πιθανό να προκαλέσει αντιδράσεις από την κατακερματισμένη αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης.<br /><br />Ο επικεφαλής της Dassault Aviation νωρίτερα αυτό το μήνα επέκρινε τη γερμανική απόφαση να παραγγείλει μαχητικά F-35, λέγοντας ότι αυτό ενδέχεται να αποδυναμώσει την υποστήριξη για συνεργατικά έργα όπως το γαλλογερμανικό μαχητικό FCAS που μοιράζονται η Dassault και η Airbus.<br /><br />Η Γερμανία εξετάζει επίσης την αγορά συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας αμερικανικής κατασκευής, όπως το Terminal High Altitude Air Defense (THAAD), αν και αυτό δεν είναι πρώτης επιλογής για αγορά, είπε μια πηγή. Ένας πολιτικός της αντιπολίτευσης, για παράδειγμα, ρώτησε σχετικά με την αγορά του αντιπυραυλικού συστήματος που ονομάζεται Iron Dome (Σιδηρούς Θόλος) για την προστασία του Βερολίνου. Η λήψη αποφάσεων για το τι θα αγοράσει το Βερολίνο βρίσκεται σε πρώιμα στάδια.<br /><br />Ένας εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Άμυνας αρνήθηκε να σχολιάσει.<br /><br />Η Γερμανία αναμένεται ήδη να αποφασίσει φέτος για αγορά ενός νέου ελικοπτέρου βαρείας ανύψωσης, κάτι που θα μπορούσε να επιφέρει αυξημένες δαπάνες. Οι ανταγωνιστές για τη συμφωνία ύψους περίπου 4 δισεκατομμυρίων ευρώ περιλαμβάνουν το CH-53K King Stallion της Lockheed Martin και το H-47 Chinook της Boeing.<br /><br />Η Πολωνία θέλει να αγοράσει πολλά μη επανδρωμένα αεροσκάφη MQ-9 Reaper κατασκευασμένα από την General Atomics με ειδική, ταχεία διαδικασία και εξετάζει περαιτέρω προμήθειες αργότερα, δήλωσε ο αντισυνταγματάρχης Κριστόφ Πλατέκ, εκπρόσωπος της υπηρεσίας Εξοπλισμών του πολωνικού Υπουργείου Άμυνας, σε συνέντευξή του την Τετάρτη.<br /><br />«Αυτή η εντολή είναι μια απάντηση στην ()... κατάσταση ασφαλείας, ιδιαίτερα στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη», είπε ο Πλάτεκ.<br /><br />Συνήθως, οι αμυντικές συμφωνίες των ΗΠΑ απαιτούν χρόνια διαπραγματεύσεων, εγκρίσεων και ελέγχου, αφού οι χώρες έχουν αφιερώσει αρκετά χρόνια για να αποφασίσουν για τις ανάγκες τους.<div><br /></div><div><a href="https://www.naftemporiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Χρυσές δουλειές» για τη βιομηχανία στρατιωτικών εξοπλισμών των ΗΠΑ - «Κατά ριπάς» παραγγελίες από Ευρώπη.

Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις προσέγγισαν την κυβέρνηση των ΗΠΑ και εταιρείες όπλων με μια λίστα αγοράς όπλων που περιλαμβάνει drones, πυραύλους κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ρόλος των πρακτόρων στον πόλεμο της Ουκρανίας

<img height="401" src="https://i0.wp.com/infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2022/03/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE-19.jpg?fit=640%2C401&ssl=1" width="752" /><br />«Σήμανση στόχων» και άλλες… λεπτομέρειες<br />Του Μιχάλη Ψύλου<br />Το πρωί της 27ης Δεκεμβρίου 1979, όταν τα Σοβιετικά στρατεύματα προσγειώνονταν στο αεροδρόμιο της πρωτεύουσας του Αφγανιστάν, Καμπούλ, κάποιοι Αφγανοί ανώτατοι αξιωματούχοι, που ήταν αντίθετοι στη Μόσχα, έχαναν τη ζωή τους δηλητηριασμένοι. <br /><br />Την ιστορία διηγείται ο Βιεννέζος ιστορικός, Τόμας Ρίγκλερ, ειδικός στα θέματα των μυστικών υπηρεσιών. Οπως λέει ο Ρίγκλερ, ένας πράκτορας της KGB είχε μπει λαθραία στο προεδρικό μέγαρο μεταμφιεσμένος σε μάγειρα και έριξε δηλητηριώδη σκευάσματα στο πρωινό αυτών των κυβερνητικών στελεχών.<br /><br />Πράκτορες της KGB είχαν επίσης διεισδύσει σε άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες, παρέχοντας στις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις σημαντικές πληροφορίες για την εκδήλωση της εισβολής στο Αφγανιστάν. Μιας αιματηρής επιχείρησης που κράτησε 10 χρόνια και ήταν μία από τις αιτίες που οδήγησαν στην κατάρρευση της πρώην ΕΣΣΔ. Ο Ρίγκλερ υποστηρίζει ακόμη ότι το 1968, Σοβιετικοί πράκτορες είχαν διεισδύσει και ήλεγχαν τα σημαντικότερα κυβερνητικά γραφεία στην Τσεχοσλοβακία, πολύ πριν εισβάλουν τα τανκς για να καταστείλουν την λεγόμενη «Ανοιξη της Πράγας»<br /><br />Μήπως έγιναν ανάλογες «προετοιμασίες» των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών στο Κίεβο, πριν ξεκινήσει η επίθεση της Μόσχας; Αυτό υποστηρίζουν τουλάχιστον, κάποιες δυτικές μυστικές υπηρεσίες. Σύμφωνα με έκθεση του βρετανικού ερευνητικού ινστιτούτου Royal United Services Institute (RUSI), περίπου 200 πράκτορες της FSB –διαδόχου της KGB- είχαν αναπτυχθεί στην Ουκρανία, την ώρα που ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε θέσει σε συναγερμό τα στρατεύματά του, στα σύνορα. Είχαν επιφορτιστεί με το καθήκον του εντοπισμού μελών της ουκρανικής ηγεσίας, τη διεξαγωγή πράξεων δολιοφθοράς και την κατάληψη στρατηγικών θέσεων, προκειμένου να μπορέσουν οι χερσαίες δυνάμεις εισβολής να προχωρήσουν γρήγορα στο Κίεβο. «Είχαν στόχο να προετοιμάσουν τη σύλληψη ή την εξουδετέρωση του προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι, σύμφωνα με έκθεση του βρετανικού ερευνητικού ινστιτούτου.<div><br />«Σήμανση στόχων»<br /><br />Ο Ρίγκλερ υποστηρίζει επίσης ότι στα καθήκοντα των πρακτόρων ήταν «η σήμανση σημαντικών στρατηγικών στόχων. «Το αναγνωριστικό έργο των μυστικών υπηρεσιών των Ρώσων χρησίμευσε για να εντοπίσουν σημαντικούς πολιτικούς παράγοντες και στόχους για βομβαρδιστικές επιδρομές», λέει ο αυστριακός ιστορικός. Λίγο μετά την έναρξη της εισβολής των ρωσικών στρατευμάτων, ο δήμαρχος του Κιέβου Βιτάλι Κλίτσκο είχε καλέσει μάλιστα τους κατοίκους να ενημερώσουν την αστυνομία για «σημάνσεις» σε στέγες κτιρίων και σε κάποιους κεντρικούς δρόμους.<br /><br />Η Νάταλι Φόγκελ, στέλεχος του think tank της Πράγας,«European Values​​​​Center for Security Policy», ισχυρίζεται επίσης ότι «Ρώσοι πράκτορες είχαν διεισδύσει στο παρελθόν στον ουκρανικό μηχανισμό ασφαλείας και τώρα αναλάμβαναν δράση. Σε κάθε περίπτωση, προσθέτει ο Ρίγκλερ, τα σχέδια αυτά δεν καρποφόρησαν, καθώς η αντίσταση των Ουκρανών στρατιωτών και του άμαχου πληθυσμού , αιφνιδίασε τα στρατεύματα του Πούτιν και επιβράδυνε την προέλασή τους. «Οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες είχαν κάνει λάθος υπολογισμούς», εκτιμά ο Αυστριακός ιστορικός.</div><div><br />Η δράση των Αμερικανών<br /><br />Στην αντίπερα όχθη, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες δεν είχαν μείνει φυσικά άπραγες: Τουλάχιστον ένα μήνα πριν την ρωσική εισβολή της 24ης Φεβρουαρίου, ο διευθυντής της CIA , Γουίλιαμ Μπερνς είχε ξεκινήσει περιοδεία στην Ευρώπη για να προειδοποιήσει τους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών. Αρχικά μετέβη στο Κίεβο και συνάντησε τον πρόεδρο Ζελένσκι και στη συνέχεια ταξίδεψε στο Βερολίνο όπου έγινε δεκτός από τον ομοσπονδιακό καγκελάριο Όλαφ Σολτς , προειδοποιώντας ότι ο Πούτιν σχεδιάζει επίθεση στην Ουκρανία και ότι οι προετοιμασίες είχαν σχεδόν ολοκληρωθεί. Ηταν μια ασυνήθιστη διαρροή πληροφοριών που σχεδόν κανείς δεν πίστευε. Σύμφωνα με τον Ρίγκλερ άλλωστε, ήταν απίθανο η Δύση να έχει πρόσβαση στον στενό κύκλο του Πούτιν μέσω ενός πληροφοριοδότη στο Κρεμλίνο. Για τη Δύση, ένας «προδότης» στη Μόσχα θα άξιζε το βάρος του σε χρυσό.<br /><br />Ακόμη και σημαντικοί αναλυτές ήταν πεπεισμένοι μέχρι το τέλος ότι ο Πούτιν δεν θα έφτανε στο σημείο να επιτεθεί σε ολόκληρη την Ουκρανία. Ακόμη και η περιβόητη βρετανική μυστική υπηρεσία MI6 , αλλά και η γερμανική BND ,δεν είχαν εκτιμήσει ότι η Μόσχας θα προχωρούσε σε τόσο εκτεταμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Οταν ξεκίνησε η εισβολή μάλιστα, ο Μπρούνο Καλ, επικεφαλής της Γερμανικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (BND) βρισκόταν στο Κίεβο για συνομιλίες. Χρειάστηκε να οργανωθεί μια δύσκολη και δαπανηρή επιχείρηση, για να απομακρυνθεί ο Μπρούνο Καλ σε ασφαλές μέρος από την Ουκρανία.</div><div><br />Οι μυστικές βάσεις<br /><br />Πώς παρακολουθούν οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες σήμερα την κατάσταση στην Ουκρανία; Μέσα από πολυάριθμα και καλά δικτυωμένα κέντρα :Πρώτον, μέσω ενός εξειδικευμένου οργανισμού που ονομάζεται «Κέντρο για την Ευρώπη και την Ευρασία» (Eemc) , με επικεφαλής τον Ντέιβιντ Μάρλοου. Πρόκειται για μια υπηρεσία «κάλυψης», για τις επιχειρήσεις της CIA.<br /><br />Δεύτερον, χάρη στην πολύ στενή συνεργασία μεταξύ των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών – CIA, NSA και Dia – με τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες. Για παράδειγμα, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας συνεργάζεται με την ουκρανική υπηρεσία πληροφοριών Szru, ενώ η CIA συνεργάζεται στενά με την SBU.<br /><br />Σημαντικό ρόλο παίζει και η Γαλλία, ιδίως ο όμιλος Thales, ο οποίος προμηθεύει συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, όπως αποκάλυψε ο ιστότοπος Disclose. Πολύ σημαντική είναι η συνεισφορά της αμερικανικής εταιρείας Silver Back 7.<br /><br /> Σύμφωνα με το Reuters επίσης, τόσο οι γαλλικές όσο και οι ουκρανικές υπηρεσίες κυβερνοκατασκοπίας -σε συνεργασία με την αμερικανική NSA- εξετάζουν τις περιπτώσεις κυβερνοεπιθέσεων. Στο πλαίσιο αυτό,σύμφωνα με το βρετανικό πρακτορείο, ο δορυφόρος που παρέχει τις συνδέσεις στο διαδίκτυο ανήκει σε αμερικανική εταιρεία, τη Viasat Inc, η οποία – σημειώνει το Reuters – συνεργάζεται στενά με το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.<br /><br />Ένα δεύτερο μέτωπο συνεργασίας μεταξύ της Πολωνίας και των ευρωπαϊκών δυνάμεων, πραγματοποιείται μέσω της πολωνικής μυστικής υπηρεσίας, Agencja Wywiadu. Η Βαρσοβία διαθέτει ειδικά στρατόπεδα για την εκπαίδευση των ουκρανικών δυνάμεων. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μόλις πριν από λίγες ημέρες η Ρωσία έστειλε ένα σαφές μήνυμα στην Πολωνία με μια πυραυλική επίθεση στην ουκρανική βάση Γιαβοριβ, που βρίσκεται μόλις 20 χιλιόμετρα από τα πολωνικά σύνορα. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.naftemporiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο ρόλος των πρακτόρων στον πόλεμο της Ουκρανίας

«Σήμανση στόχων» και άλλες… λεπτομέρειες Του Μιχάλη Ψύλου Το πρωί της 27ης Δεκεμβρίου 1979, όταν τα Σοβιετικά στρατεύματα προσγειώνονταν στο...

Διαβάστε την συνέχεια

Όταν η μοίρα ανθρώπων βρέθηκε στα χέρια δύο «τρελών» Biden και Putin…Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://images.tv9telugu.com/wp-content/uploads/2022/02/putin-biden-zelensky.jpg?w=480&dpr=2.6" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://images.tv9telugu.com/wp-content/uploads/2022/02/putin-biden-zelensky.jpg?w=480&dpr=2.6" width="735" /></a></div><br /><div>Γράφει η <b>Φανούλα Αργυρού</b></div>Στις 24 Φεβρουαρίου 2022 ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλ. Πούτιν (V. Putin) δίχως καμία πρόκληση, πραγματοποίησε τελικά την αναμενόμενη βάρβαρη εισβολή του στην ανεξάρτητη Ουκρανία αφού για μέρες είχε εν αναμονή 150.000 στρατό στα σύνορα με την Ουκρανία. Ισοπεδώνοντας αδιάκριτα πόλεις και χωριά. Προσφυγοποιώντας εκατομμύρια ανθρώπους να τρέχουν να σωθούν σε γειτονικές προς Δύση χώρες, με εικόνες φρίκης που θύμισαν ανθρώπινες τραγωδίες του 19ου και 20ου αιώνα…<br /><br />Και μπροστά σε όλο αυτό το δράμα, των ανελέητων και ασταμάτητων βομβαρδισμών πόλεων και χωριών της Ουκρανίας από τον Πούτιν, τις δολοφονίες αθώων ανθρώπων, την ισοπέδωση νοσοκομείων, και νοσοκομείων παίδων και άλλων τέτοιων ιδρυμάτων που αποτελούν εγκλήματα πολέμου και γενοκτονίας, δυστυχώς ολόκληρη η Δύση (ΗΠΑ, ΗΒ, ΕΕ) παρακολουθεί πελαγωμένη. Ανίκανη να αντιδράσει απευθείας. Το Ηνωμένο Βασίλειο, που τώρα πια εκτός της ΕΕ, δεν είναι δεσμευμένο με τις αποφάσεις της ΕΕ να στέλνει οπλισμό στον αγωνιζόμενο λαό της Ουκρανίας. Ο οποίος έμεινε επί ξύλου κρεμάμενος στο έλεος του εισβολέα, προφανώς με άδειες υποσχέσεις για βοήθεια αν πραγματοποιείτο η εισβολή. Να εκλιπαρεί για βοήθεια να πολεμήσει μόνος του τουλάχιστον τους εισβολείς του, να προστατεύσει τους πολίτες του και την πατρίδα του. Μόνο ανθρωπιστική βοήθεια να στέλλεται από όλες τις χώρες στην αιμορραγούσα Ουκρανία… Πακτωλούς χρημάτων να υπογράφει ο Μπάιντεν…<br /><br />Πώς όμως ο «τρελός» Πούτιν πήρε το θράσος να εξαπολύσει την ρωσική εισβολή στην ανεξάρτητη Ουκρανία;<br /><br />Ε, λοιπόν, την πόρτα της εισβολής στον Πούτιν την άνοιξε ο άλλος «τρελός» απέναντί του, ονόματι Τζ. Μπάιντεν, Πρόεδρος των ΗΠΑ. Είπε τον Ιανουάριο του 2022 καθώς τα 150,000 ρωσικά στρατεύματα μαζεύονταν στα σύνορα της Ουκρανίας:<br /><br />“I think what you’re going to see is that Russia will be held accountable if it invades. And it depends on what it does. It’s one thing if it’s a minor incursion and then we end up having a fight about what to do and not do.”<br /><br />Ελληνική μετάφραση: «Νομίζω εκείνο που θα δούμε είναι ότι η Ρωσία θα είναι υπόλογη εάν εισβάλει. Και εξαρτάται τι θα κάνει. Είναι ένα πράγμα αν είναι μικρή εισβολή και τότε θα καταλήξουμε να τσακωνόμαστε ως προς το τι θα κάνουμε και τι δεν θα κάνουμε».<br /><br />Με μια τέτοια προκαταβολική δήλωση προθέσεως από μέρους της μεγαλύτερης δύναμης απέναντί του, ο Πούτιν μέτρησε τα πράγματα. Και έφθασε στο αποτέλεσμα ότι η Δύση δεν θα έκανε τίποτα! Γιατί δεν υπάρχουν μικρές εισβολές και μεγάλες εισβολές. Και προχώρησε και όπως είχε «προβλέψει» ο Μπάιντεν από την πρώτη μέρα της ρωσικής εισβολής μέχρι σήμερα που γράφονται αυτές οι γραμμές, τσακώνονται μεταξύ τους για τι θα κάνουν ή δεν θα κάνουν. Ενόσω επί εδάφους ο μεν Πούτιν προελαύνει εντός της Ουκρανίας τα δε καραβάνια των προσφύγων με τις μητέρες με τα τρομαγμένα παιδιά στις αγκαλιές τους να καταφθάνουν με την ώρα εκτός της χώρας για ένα άγνωστο μέλλον σε ξένα μέρη…<br /><br />Η εισβολή είναι εισβολή<br /><br />Η απρόκλητη εισβολή της Ρωσίας στην ανεξάρτητη Ουκρανία και οι αιτιάσεις της Μόσχας δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση παραβίαση συνόρων και εισβολή σε μια ανεξάρτητη χώρα. Δεν έκανε «ειδική επιχείρηση» όπως επικαλείται, όπως επικαλείται και η Τουρκία μέχρι σήμερα ότι τάχα έκανε «ειρηνική επιχείρηση» στην Κύπρο το 1974. Ξεκίνησε μια ΕΙΣΒΟΛΗ και την συνεχίζει με απρόσμενες συνέπειες…<br /><br />Με μια δυσανάλογη χρήση βίας και σωρεία παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, εκτελώντας ουσιαστικά εθνικό ξεκαθάρισμα, που αποτελεί έγκλημα πολέμου και όλα μαζί εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας. Όπως προανέφερα την αφορμή την έδωσε ο άλλος «τρελός» Τζ. Μπάιντεν με την επικίνδυνη εκείνη δήλωσή του τον Ιανουάριο του 2022. Όπως μου λέχθηκε και από φίλο, αφενός οι Ρώσοι έλαβαν υπόψη και το ρεζίλεμα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους με την αποχώρησή τους από το Αφγανιστάν τον Αύγουστο του 2021, που υπέδειξε αδυναμία της Δύσης. Αφετέρου δε, το οξύμωρο σήμερα η κατοχική Τουρκία που καταπατεί τη μισή Κύπρο για 48 χρόνια, να το παίζει με άνεση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας! Εξού και η πρόσφατη παρουσία του Ρώσου ΥΠΕΞ Σ. Λαβρόφ στην Αττάλεια της Τουρκίας για «διαπραγματεύσεις» ενώ δεν μπορεί να πάει π.χ. στο ΗΒ λόγω των κυρώσεων…<br /><br />Το αποτέλεσμα: Οι Αμερικανοί έχουν χάσει την αξιοπρέπειά τους , δεν ξέρουν τι τους γίνεται με ένα πρόεδρο που άλλα λέγει άλλα εννοεί και δεν ξέρει που θα τον βγάλει η μέρα.<br /><br />Στη Μόσχα, αν θέλει να τη πιστέψουν ότι θεωρεί τους Ουκρανούς … αδελφό λαό, τότε ταιριάζει η αγγλική φράση « it has a very tragic way of showing it»! («To δείχνει με ένα δραματικό τρόπο»).<br /><br />Η υπνώτουσα ΕΕ στα πελάγη των Βρυξελλών να μην γνωρίζει πώς να αντιδράσει εγκλωβισμένη στην εξάρτησή της από την Ρωσία για φυσικό αέριο…<br /><br />Η μόνη χώρα τελικά που βρίσκεται ελεύθερη να δράσει όπως θέλει σήμερα είναι το Ηνωμένο Βασίλειο. Το οποίο έχοντας αποχωρήσει από την Ε.Ε. εξασκεί δική του πολιτική και αντίθετα με την στάση του έναντι της Κύπρου το 1974, σήμερα αναγνωρίζει ότι έγινε εισβολή στην Ουκρανία. Και στέλνει οπλισμό στους Ουκρανούς πέραν της ανθρωπιστικής βοήθειας, ανεξάρτητα από τι κάνουν ή δεν κάνουν άλλες χώρες… Ανεξάρτητα αν είναι ή όχι μέλος του ΝΑΤΟ. Εξάλλου η εξάρτηση του ΗΒ από το ρωσικό φυσικό αέριο είναι κάτω του 5% σε αντίθεση με την ΕΕ που είναι 40%, και σε ντίζελ στο ένα τρίτο των αναγκών του και που για αμφότερα υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος του 2022 θα έχει πλέον ανεξαρτητοποιηθεί με άλλες αγορές και διευθετήσεις.<br /><br />(Συνοπτικά το 1974 η τότε Εργατική/Σοσιαλιστική κυβέρνηση Χάρολτ Γουίλσον πρωθυπουργού και Τζέιμς Κάλλαχαν υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας συνωμότησε με την επίσης Σοσιαλιστική τουρκική κυβέρνηση του Μπουλέντ Ετσεβίτ και αντίθετα με τις «εγγυητικές» των υποχρεώσεις έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας υποστήριξε και βοήθησε τις δύο τουρκικές εισβολές της Κύπρου…)<br /><br />Άρθρο 7 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ<br /><br /> Από την πρώτη μέρα της ρωσικής εισβολής όλα επικεντρώθηκαν πάνω στο αν το ΝΑΤΟ μπορεί να επέμβει ή όχι επειδή η Ουκρανία δεν είναι μέλος και ότι αν εμπλακεί χώρα του ΝΑΤΟ θα θεωρηθεί ως… 3ος παγκόσμιος πόλεμος.<br /><br />Ξεχνώντας εντελώς ότι η ευθύνη αυτή, δηλαδή η προστασία μιας χώρας από εισβολείς και παρόμοια, είναι του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το οποίο με ψήφισμά του μέσω του Άρθρου 7 του Καταστατικού του Άρθρου μπορεί νόμιμα να εγκρίνει ένοπλη δράση. Αλλοίμονο, όμως, η εισβολέας Ρωσία είναι ένα από τα 5 μόνιμα μέλη του Σ.Α του ΟΗΕ. Με το οξύμωρο η εισβολέας Ρωσία να μπορεί να θέσει βέτο! Και αν δούμε και τα άλλα 4 μέλη του περιβόητου αυτού σώματος, ΗΠΑ, ΗΒ, ΓΑΛΛΙΑ, ΚΙΝΑ έχουν όλα διαχρονικά στο παρελθόν ματωμένα τα χέρια τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο…<br /><br />Δηλαδή όλοι τους έχουν παραβιάσει τα ιδεώδη για τα οποία στις 26 Οκτωβρίου 1945 υπέγραψαν στο Σαν Φρανσίσκο τα έγγραφα για την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών και μαζί τον Καταστατικό Χάρτη που είναι το ιδρυτικό τους έγγραφο.<br /><br />Το Διεθνή Δικαστήρια<br /><br />Καθώς η ρωσική εισβολή συνεχίζεται, ο λαός της Ουκρανίας αντιστέκεται όσο μπορεί, η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί αδύναμη να σταματήσει την τραγωδία, στη Χάγη ξεκίνησαν έρευνες από το Διεθνή Δικαστήριο (International Court of Justice) και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (International Criminal Court) για να αποφανθούν τα δικαστήρια αν η Ρωσία διαπράττει εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία στην Ουκρανία. Αυτό κατόπιν αίτησης 39 χωρών μεταξύ αυτών και η Ουκρανία, ΗΠΑ, ΗΒ, Γαλλία και άλλες χώρες.<br /><br />Τα δικαστήρια θα χρησιμοποιήσουν διαδικασίες εξπρές όπως γράφτηκε, για να εκδοθεί μια προκαταρτική απόφαση. Ήδη βρίσκονται στην Ουκρανία ερευνητές για απαντήσεις στα ερωτήματα που εγείρονται. Και χώρες όπως το ΗΒ που συλλέγουν πληροφορίες από την πρώτη μέρα της εισβολής θα καταθέσουν τις μαρτυρίες τους.<br /><br />Οι έρευνες επεκτείνονται και στο κατά πόσον προσωπικότητες του Κρεμλίνου είναι υπεύθυνες για εγκλήματα πολέμου περιλαμβανομένου και του Προέδρου Βλ. Πούτιν.<br /><br />Ούτε η Ρωσία ούτε η Ουκρανία υπέγραψαν το Καταστατικό της Ρώμης και η πρώτη ακρόαση τη Δευτέρα 7 Μαρτίου 2022 έγινε δίχως την παρουσία της Ρωσίας. Όμως η Ουκρανία είπε ότι θα δεχθεί την απόφαση του Δικαστηρίου. (Πηγές – από τους δύο προ κάτω συνδέσμους. Αρχική δημοσίευση της είδησης ήταν στα γερμανικά).<br /><br />Από τα αποτελέσματα των ερευνών αυτών θα εξαρτηθεί και αν θα ακολουθήσει εκδίκαση υπευθύνων και αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας…<br /><br />Άσχετα με οποιεσδήποτε ασφαλιστικές προφυλάξεις που οι πατέρες της ανθρωπότητας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο προσπάθησαν να διασφαλίσουν το μέλλον της από επικίνδυνους ηγέτες, δυστυχώς πολλά επέφερε η ανθρωπότητα έκτοτε. Λίγες μέρες ξεκουράστηκε και πολλές μαρτύρησε με αποκορύφωμα την σημερινή τραγωδία στην Ουκρανία. Όταν η μοίρα ανθρώπων βρέθηκε στα χέρια δύο «τρελών» Biden και Putin…<br /><br />Δύο κακά δεν κάνουν ένα καλό. Όπως καταγράφει πλέον η Ιστορία…<div><br /></div><div><a href="https://speaknews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Όταν η μοίρα ανθρώπων βρέθηκε στα χέρια δύο «τρελών» Biden και Putin…Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης

Γράφει η Φανούλα Αργυρού Στις 24 Φεβρουαρίου 2022 ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλ. Πούτιν (V. Putin) δίχως καμία πρόκληση, πραγματοποί...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ βλέπουν πλέον “με νέα ματιά” τον EastMed… “Ανάσταση” του σχεδίου;

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/01/EASTMED-POSEIDON-790x400.jpg" width="751" /><br /><br />“Μετά τις τελευταίες εξελίξεις θα τα δούμε όλα με φρέσκια ματιά”, δήλωσε ο βοηθός γραμματέας για διεθνείς υποθέσεις του αμερικανικού υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δρ. Andrew Light, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την στάση των ΗΠΑ αναφορικά με τον αγωγό φυσικού αερίου Eastmed. Ο αγωγός σχεδιάζεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδας, ωστόσο άτυπη τοποθέτηση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών – πριν την εισβολή στην Ουκρανία – χαρακτήριζε το έργο ως μη βιώσιμο οικονομικά.<br /><br />Η τοποθέτηση του δρ. Light έγινε στο πλαίσιο του 3ου συνεδρίου για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, την Ανατολική Μεσόγειο και τα Δυτικά Βαλκάνια που πραγματοποιείται στην Ουάσιγκτον. Ο ίδιος εξήρε τον ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή τόσο για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια όσο και για την απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. “Δεν έχουμε μόνο την πράσινη μετάβαση, αλλά και την μετάβαση μακριά από τη Ρωσία”, ανέφερε χαρακτηριστικά.<br /><br />Στο ίδιο συνέδριο ο πρώην υπουργός Ενέργειας Γιάννης Μανιάτης υπογράμμισε ότι η Ανατολική Μεσόγειος είναι η μόνη εναλλακτική για απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο, με την αξιοποίηση των κοιτασμάτων σε Κύπρο, Ισραήλ, Αίγυπτο και των πιθανών στην Ελλάδα. Τόνισε πως όλες οι μελέτες που έχουν γίνει για τον αγωγό Eastmed επιβεβαιώνουν ότι το έργο είναι τεχνικά και οικονομικά βιώσιμο, κάτι που ισχύει πολύ περισσότερο σήμερα, μετά την εισβολή στην Ουκρανία, ενώ υπενθύμισε ότι έχει ενταχθεί στην λίστα των έργων κοινού ενδιαφέροντος της ΕΕ.<br /><br />Ο κ. Μανιάτης εκτίμησε ότι “αν φερθούμε έξυπνα” τα επόμενα χρόνια μπορούμε να δούμε στην Ανατολική Μεσόγειο ένα καλύτερο μέλλον, ασφαλέστερο και ειρηνικό, με καλύτερες διμερείς και τριμερείς σχέσεις ανάμεσα σε όλες τις χώρες της περιοχής. Πρότεινε την αναβάθμιση της Ουάσιγκτον στο σχήμα συνεργασίας 3+1 που υπάρχει σήμερα μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου, Ισραήλ αφενός και ΗΠΑ αφετέρου ενώ εισηγήθηκε μακροχρόνια συμβόλαια στην προμήθεια υγροποιημένου φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ ώστε να υπάρχει περισσότερη σταθερότητα, τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές στην Ευρώπη.<br /><br />Η γενική γραμματέας του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας Αλεξάνδρα Σδούκου σημείωσε ότι με την υποστήριξη των ΗΠΑ υλοποιήθηκε σειρά έργων και σχεδιάζονται νέα που συμβάλουν στην ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας και της περιοχής των Βαλκανίων και αναδεικνύουν τον στρατηγικό ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή. Σε αυτά περιλαμβάνονται οι αγωγοί φυσικού αερίου ΤΑΡ, Ελλάδας – Βουλγαρίας που αναμένεται να λειτουργήσει σύντομα, η διασύνδεση με τη Βόρεια Μακεδονία, ο πλωτός σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στην Αλεξανδρούπολη, οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις με την Κύπρο και την Αίγυπτο κ.ά.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι ΗΠΑ βλέπουν πλέον “με νέα ματιά” τον EastMed… “Ανάσταση” του σχεδίου;

“Μετά τις τελευταίες εξελίξεις θα τα δούμε όλα με φρέσκια ματιά”, δήλωσε ο βοηθός γραμματέας για διεθνείς υποθέσεις του αμερικανικού υπουργε...

Διαβάστε την συνέχεια

Καμπανάκι! Αμερικανο-εβραϊκό ινστιτούτο προς Μπάιντεν: Μην ενθαρρύνεις την Τουρκία και προώθησε τώρα τον East Med.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-03/In-June-2018-the-IAF-and-HAF-1024x682.jpg?itok=dYdGhuam" width="750" /><br /><br /><b>Γιώργος Μοτσάκος</b><br />Η Ελλάδα θα γίνει κόμβος διανομής φυσικού αερίου προς την ΕΕ και την Α.Ευρώπη αναφέρει το ινστιτούτο.<br />Σοβαρή παρέμβαση έχουμε από σοβαρό ινστιτούτο, προς τον Αμερικανό πρόεδρο Τ.Μπάιντεν για τον αγωγό East Med, και το βέτο των ΗΠΑ σε αυτόν, κάνοντας ουσιαστικά το χατίρι στον προκλητικά αδιάφορο προς την δύση Ερντογάν. <br /><div class="embed-media embed-media--rich-twitter" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1504182441287815176" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3NrZWxldG9uX2xvYWRpbmdfMTMzOTgiOnsiYnVja2V0IjoiY3RhIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19zcGFjZV9jYXJkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9mZiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1504182441287815176&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fenergeia%2F7076714_kampanaki-amerikano-ebraiko-institoyto-pros-mpainten-min&sessionId=e2e9035e4ff9873859a3ec46eb4213d218a1c180&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2582c61%3A1645036219416&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 690px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>"Η ξαφνική απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν τον Ιανουάριο να αποσύρει την υποστήριξη της στον αγωγό EastMed, ο οποίος θα διοχέτευε ισραηλινό και κυπριακό φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας μετά την ολοκλήρωσή του το 2025, έχει αποδειχθεί λανθασμένη από σημαντικά γεγονότα μετά την παράνομη εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία", αναφέρει το <a href="https://jinsa.org/jinsa_report/us-must-support-east-med-energy-security/">Αμερικανο-εβραικό ινστιτούτο Jinsa</a> προς τον Τ. Μπάιντεν.<br /><br />“Με τους άφθονους υπεράκτιους ενεργειακούς πόρους της Ανατολικής Μεσογείου να γίνονται όλο και πιο σημαντικοί οικονομικά και γεωπολιτικά, καθώς οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της Αμερικής εργάζονται για να μειώσουν την εξάρτησή τους από τους υδρογονάνθρακες από τη Ρωσία, η αμερικανική κυβέρνηση θα πρέπει να ανακαλέσει την απόφασή της που εκδόθηκε τον Ιανουάριο, να δεσμευτεί ότι θα μελετήσει πιο αποτελεσματικά μέσα μεταφοράς της ενέργειας της Ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη και να καταστήσει σαφή την υποστήριξή της στον αγωγό αυτόν, για την ειρηνική ενεργειακή ανάπτυξη της περιοχής, ως κρίσιμο πυλώνα ευρωπαϊκής και διατλαντικής ασφάλειας, μεταξύ άλλων μέσω της μεγαλύτερης συμμετοχής των ΗΠΑ σε περιφερειακά διπλωματικά και οικονομικά πλαίσια όπως το Φόρουμ Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου και οι ελληνοκυπριακές «τριμερείς» με το Ισραήλ και την Αίγυπτο”, αναφέρουν οι ειδικοί του ινστιτούτου Samuel Millner και Jonathan Ruhe.<br /><br />Οι ίδιοι μάλιστα ανέφεραν ότι πηγές της ελληνικής κυβέρνησης ισχυρίστηκαν το σκεπτικό για την απόφαση των ΗΠΑ ήταν περιβαλλοντικές ανησυχίες, έλλειψη εμπορικής βιωσιμότητας και εντάσεις με την Τουρκία.<br /><br />Εκπρόσωποι των πρεσβειών των ΗΠΑ στην Αθήνα και Ιερουσαλήμ εξήγησαν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες μετατοπίζουν την εστίαση τους στην «προώθηση τεχνολογιών καθαρής ενέργειας.<br /><br />Σε απάντηση, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι θα μεταφερθεί μέσω Τουρκίας από την Ανατολική Μεσόγειο το φυσικό αέριο, δηλώνοντας ότι θα ήταν πρόθυμος να συνεργαστεί με το Ισραήλ στο πλαίσιο όμως κατάλληλων συνθηκών.<br /><br />Διαμορφωθείσα κατάσταση στην Α.Μεσόγειο:<br />Στον απόηχο της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, η ΕΕ και τα κράτη μέλη επέβαλαν κυρώσεις και άλλα μέτρα, που σίγουρα θα μειώσουν την μεγάλη τους εξάρτηση τους από τις ρωσικές εισαγωγές ενέργειας.<br /><br />Ο Med Energy Security Τζόναθαν Ρούε Διευθυντής Εξωτερικής Πολιτικής και ο Σάμιουελ Μίλνερ Πολιτικός Αναλυτής του JINSA καλούν τις ΗΠΑ να υποστηρίξουν τον αγωγό East Med.<br /><br />Γιατί είναι όμως σημαντικό να γίνει αυτό;<br />Ακόμη και πριν από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Ανατολική Μεσόγειος ήταν η πιο σημαντική στρατηγική περιοχή για τις Ηνωμένες Πολιτείες, λόγω:<br /><br />1) σημαντικών πρόσφατων ανακαλύψεων υπεράκτιας ενέργειας,<br /><br />2) αύξησης της τουρκικής επιθετικότητας <br /><br />3) της επιστροφής του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων με την επέκταση της Ρωσίας στη Συρία και την Λιβύη, καθώς μεγάλωνε η πρωτοβουλία Belt and Road της Κίνας στη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη.<br /><br />Υπό το πρίσμα της σύγκρουσης στην Ουκρανία και της νέας έμφασης της ΕΕ σε εναλλακτικές λύσεις για το ρωσικό φυσικό αέριο - λιμάνια, οφείλει η κυβέρνηση Μπάιντεν να μην τερματίσει την υποστήριξη των ΗΠΑ στην EastMed υπονομεύοντας άμεσα την ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ, ιδιαίτερα τον επιταχυνόμενο πλέον στόχο της ΕΕ για την επίτευξη ενεργειακής ανεξαρτησίας από τη Ρωσία.<br /><br />Η σκοπιμότητα αυτού του έργου, που αφορά τον μεγαλύτερο σε μήκος (1.150 μίλια) και βαθύτερο υποθαλάσσιος αγωγό ενέργειας στον κόσμο με κόστος 6-7 δισεκατομμυρίων δολαρίων, είναι τεράστια.<br /><br />Με δεδομένο ότι η ΕΕ εξαρτιέται από τη Ρωσία σε ποσοστό 40-45 τοις εκατό της συνολικής κατανάλωσης φυσικού αερίου το 2021, οι προβλεπόμενες δυνατότητες του αγωγού EastMed να παραδίδει έως και 20 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ανά έτος (bcm/έτος) προς την Ευρώπη, αντισταθμίζει ένα ποσοστό 12-15 τοις εκατό του ετήσιου ποσοστού εισαγωγών φυσικού αερίου της ΕΕ από τη Ρωσία.<br /><br />Κινήσεις απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο:<br /><br />Στις 23 Φεβρουαρίου, η Γερμανία ανακοίνωσε την μη πιστοποίηση του αγωγού Nord Stream 2, που θα παρέδιδε φυσικό αέριο από τη Ρωσία, ενώ στις 27 Φεβρουαρίου το Βερολίνο ανακοίνωσε ότι κατασκευάζει τερματικά για την εισαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) ως εναλλακτική λύση.<br /><br />Στις 8 Μαρτίου οι αξιωματούχοι της Ε.Ε έκαναν το ντεμπούτο ενός σχεδίου για την πλήρη μείωση των εισαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου κατά τα δύο τρίτα εντός του 2022, για να επιτευχθεί ενεργειακή ανεξαρτησία από τη Ρωσία «πολύ πριν από το 2030».<br /><br />Την ίδια στιγμή, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) εξέδωσε σχέδιο μείωσης της εξάρτησης της ΕΕ από την Ρωσία στο φυσικό αέριο, με την ενίσχυση των εισαγωγών από άλλες πηγές και LNG.<br /><br />“Μία από τις σαφείς δικαιολογίες της κυβέρνησης Μπάιντεν για την απόσυρση της υποστήριξης προς την EastMed, ήταν η επιθυμία να «στραφεί στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας», μόνο που αποδείχθηκε λανθασμένη από τη γεωπολιτική αναγκαιότητα και την άμεση ενεργειακή ασφάλεια των συμμάχων των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Σε απάντηση στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Γερμανία, ο μεγαλύτερος καταναλωτής ενέργειας της ηπείρου, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές χώρες στρέφονται πλέον σε εναλλακτικές πηγές φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένου του LNG, αλλά και στην παράταση της ζωής του άνθρακα και των πυρηνικών σταθμών.<br /><br />Αυτή η στενή έμφαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κινδυνεύει επίσης να υπονομεύσει τις μελλοντικές προοπτικές για μεταφορά φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Συγκεκριμένα, η Κύπρος, η Αίγυπτος και το Ισραήλ διερευνούν ταυτόχρονα επιλογές, όχι αμοιβαία αποκλειόμενες από τον EastMed, για την κατασκευή ή την επέκταση αποθήκευσης LNG για τη μεταφορά του φυσικού αερίου της περιοχής στην ΕΕ, διοχετεύοντας περισσότερο ισραηλινό φυσικό αέριο στην Αίγυπτο προκειμένου να στη συνέχεια να υγροποιηθεί", δηλώνουν οι ειδικοί του ινστιτούτου.<br /><br />Το Κάιρο θα εξάγει περισσότερο LNG.<br /><br />"Ενθαρρύνοντας την Τουρκία οι ΗΠΑ να πιστέψει ότι έχει ζωτικής σημασίας ενεργειακό ρόλο στην Ανατολική Μεσόγειο, επιδείνωσε σοβαρά την περιφερειακή ασφάλεια που προκαλείται από την επιθετική δράση της Άγκυρας στην ειρηνική ενεργειακή ανάπτυξη.<br /><br />Το 2019, η Τουρκία σύναψε μια παράνομη συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης με τη Λιβύη που σκόπιμα παραβιάζει τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες (ΑΟΖ) Ελλάδας και Κύπρου, τα όρια των οποίων βασίζονται σε συνθήκες του ΟΗΕ.<br /><br />Τόσο πριν όσο και μετά, η Τουρκία έκανε χρήση της διπλωματίας των κανονιοφόρων, και άλλων μορφών παρενόχλησης σε οποιαδήποτε εξερεύνηση στα ελληνικά και κυπριακά χωρικά ύδατα', συνεχίζουν οι ίδιοι .<br /><br />Τι πρέπει να κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στη συνέχεια:<br /><br />1. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν θα πρέπει να αποκλείσει καμία επιλογή για εξαγωγή φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο και αντ' αυτού να επιτρέψει στις αγορές να οδηγηθούν στην πιο εφικτή λύση.<br /><br />2. Η κυβέρνηση θα πρέπει να δεσμευτεί ρητά ότι θα υποστηρίξει την ειρηνική ανάπτυξη φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο ως κρίσιμου πυλώνα, τόσο της περιφερειακής όσο και της ευρωπαϊκής ασφάλειας υπό το πρίσμα της αναζωπύρωσης του μακροπρόθεσμου στρατηγικού ανταγωνισμού με τη Ρωσία.<br />Αυτό περιλαμβάνει την υποστήριξη ανάπτυξης του αγωγού EastMed, αλλά και επιλογές μεταφοράς αερίου LNG.<br />Η Αίγυπτος που θα μπορούσε να μεταφέρει ισραηλινό και κυπριακό αέριο στην Ευρώπη.<br /><br />3. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να υποστηρίξουν τις ισραηλο-αιγυπτιακές προσπάθειες για έναν νέο αγωγό φυσικού αερίου συνδέοντας τα υπεράκτια κοιτάσματα του Ισραήλ απευθείας με τις αιγυπτιακές εγκαταστάσεις εξαγωγής LNG.<br /><br />4. Η αμερικανική κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να υποστηρίξει την ανάπτυξη της Ελλάδας ως κόμβου εισαγωγής και διανομής στην ΕΕ φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας για γρήγορη παρακολούθηση της νέας εγκατάστασης LNG στην Αλεξανδρούπολη.<br /><br />Μόλις ολοκληρωθεί, ο τερματικός σταθμός της Αλεξανδρούπολης θα μεταφέρει φυσικό αέριο μέσω δικτύου αγωγών συνδέοντας την Ελλάδα με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ προς τα Σκόπια, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, και από εκεί με Μολδαβία και Ουκρανία.<br /><br />Το δίκτυο αγωγών της Ελλάδας θα μπορούσε επίσης να παρέχει φυσικό αέριο στην Ιταλία και στα Δυτικά Βαλκάνια.<br /><br />Μέσω των υφιστάμενων περιφερειακών πλαισίων όπως το Φόρουμ Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου (EMGF) και την «τριμερή» με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ενισχύσουν τη διπλωματική τους εμπλοκή, για την προώθηση της συνεργατικής ενεργειακής ανάπτυξης μεταξύ των περιφερειακών εταίρων των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, καταλήγει το ινστιτούτο προδικάζοντας ουσιαστικά τα επόμενα βήματα των ΗΠΑ.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Καμπανάκι! Αμερικανο-εβραϊκό ινστιτούτο προς Μπάιντεν: Μην ενθαρρύνεις την Τουρκία και προώθησε τώρα τον East Med.

Γιώργος Μοτσάκος Η Ελλάδα θα γίνει κόμβος διανομής φυσικού αερίου προς την ΕΕ και την Α.Ευρώπη αναφέρει το ινστιτούτο. Σοβαρή παρέμβαση έχου...

Διαβάστε την συνέχεια

Η προσωπική διπλωματία του Κυριάκου. Δεν διδάχθηκε από τα λάθη του.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/mitsotakis_erdogan-1.jpg" width="733" /><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Ο διάλογος Ελλάδας-Τουρκίας είναι χρησιμότατος ακόμα και σε ώρες έντασης, αλλά η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν της 13ης Μαρτίου διεύρυνε το ελλειμματικό ισοζύγιο δυνάμεων σε βάρος της Αθήνας. Ο πρωθυπουργός κακώς επικρίνεται κατά καιρούς από την αντιπολίτευση για την άσκηση “μυστικής” διπλωματίας. Η χειρότερη πραγματικότητα είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που κατά τα άλλα διαφημίζει ότι πάντα συμβουλεύεται τη γνώμη των ειδικών, ασκεί –ειδικά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις– προσωπική διπλωματία σε απόσταση από το υπουργείο Εξωτερικών και τα επιφανή στελέχη της παράταξης.<br /><br />Η προσωπική διπλωματία του πρωθυπουργού έχει βεβαρημένο παρελθόν και επικίνδυνο μέλλον. Ως προς το παρελθόν, η “νέα αφετηρία”, που πρόβαλε στην πρώτη συνάντησή του με τον Τούρκο πρόεδρο τον Σεπτέμβριο του 2019, εξευτελίστηκε με την υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου μόλις δύο μήνες αργότερα. Η κυβέρνηση διέθετε συγκεκριμένες πληροφορίες για τις συνεννοήσεις Άγκυρας-Τρίπολης, που πάντως δεν προβλημάτισαν αρκετά τον πρωθυπουργό, ώστε να αναλάβει προληπτική δράση διεθνώς.<br /><br />Μετά τη δεύτερη συνάντηση με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον Δεκέμβριο του 2019, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι οι διαφωνίες «μπορούν να ξεπεραστούν με καλή διάθεση» και ότι συμφωνήθηκε η συνέχιση των συζητήσεων για τα στρατιωτικά μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Σχεδόν ξημερώματα της επόμενης ημέρας, ο συνομιλητής του απάντησε με την κοινοβουλευτική κύρωση του τουρκολιβυκού μνημονίου και το 2020 συνέχισε με τη μεταναστευτική κρίση στον Έβρο και την έξοδο του Oruc Reis στη Μεσόγειο.<br /><br />Τη δε τρίτη συνάντηση, τον Ιούνιο του 2021, ακολούθησαν διαρροές ελληνικών κυβερνητικών πηγών για “σπάσιμο του πάγου” και μικρότερη ένταση. Ακραία ένταση όντως δεν υπήρξε, αλλά έκτοτε η Άγκυρα εισήγαγε την άκρως επικίνδυνη –διπλωματικά και στρατιωτικά– διασύνδεση της ελληνικής κυριαρχίας με την αμυντική οχύρωση των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου.<div><br />Προτεραιότητα η επίσκεψη στην Ουάσινγκτον<br /><br />Με αυτά τα δυσμενή δεδομένα, δεν εμπνέουν σιγουριά και αισιοδοξία οι χειρισμοί του πρωθυπουργού ούτε στη συνάντηση της Κωνσταντινούπολης ούτε για το άμεσο μέλλον. Η απουσία κοινού ανακοινωθέντος (ενδεικτική της απόστασης των δύο πλευρών) και η μη πραγματοποίηση κοινών δηλώσεων (χαρακτηριστική της υπεροψίας Ερντογάν, που δέχεται αγόγγυστα ο Κυριάκος Μητσοτάκης) δεν επιτρέπουν την εξαγωγή άμεσων συμπερασμάτων. Ωστόσο, έγκυρες πηγές περιγράφουν ως εξής το σημερινό πλαίσιο των διμερών σχέσεων:<br /><br />Πρώτον: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκανε ήδη κάποιο “μυστικό ντιλ” με τον Τούρκο πρόεδρο για τα ενεργειακά θέματα. Μετά όμως τη στρατηγική ήττα με το (ούτως ή άλλως ανεδαφικό ως φαραωνικό) σχέδιο του αγωγού φυσικού αερίου EastMed, o πρωθυπουργός έσπευσε στην Κωνσταντινούπολη, ολιγωρώντας ενώπιον των νέων τουρκικών αμφισβητήσεων για την ηλεκτρική διασύνδεση της Ελλάδας με το Ισραήλ (EuroAsia) και την Αίγυπτο (EuroAfrica).<br /><br />Το πρόσθετο εξαιρετικά δυσάρεστο γεγονός είναι ότι (αν και πιθανώς θα υπάρξει κάποια συνάντηση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ με υψηλή συμμετοχή και των ΗΠΑ για το λεγόμενο σχήμα “3+1”) η Ουάσινγκτον συμβουλεύει άμεση ή έμμεση εμπλοκή και της Τουρκίας στα ενεργειακά σχέδια της Ανατολικής Μεσογείου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αντιδρά, καθώς προτεραιότητά του είναι η δημόσια εικόνα μιας επίσκεψης στον Λευκό Οίκο τους προσεχείς μήνες.</div><div><br />Το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας<br /><br />Δεύτερον: Η Αθήνα εξασφάλισε μεν, πολύ γρήγορα, δηλώσεις της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Βρετανίας για την απαράδεκτη τουρκική διασύνδεση ελληνικής κυριαρχίας και αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, αλλά οι υπέρ ημών διατυπώσεις αφορούσαν μόνο το πρώτο σκέλος. Η κυριαρχία αναγνωρίστηκε αυτονόητα ως ελληνική, χωρίς λέξη, όμως, για τον αμυντικό εξοπλισμό των νησιών.<br /><br />Ταυτόχρονα, το μήνυμα της Ουάσινγκτον είναι ότι οι εξελίξεις των επόμενων πολλών μηνών θα μονοπωληθούν από την κρίση της Ουκρανίας και δεν θα υπάρχουν περιθώρια ενασχόλησης με τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό. Παρόμοια στάση υιοθετούν και κορυφαίοι αξιωματούχοι της ΕΕ. Επομένως, η βιασύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη να συναντήσει τον Τούρκο πρόεδρο, που εμμένει στο θέμα των νησιών, μάλλον αρνητική θα αποδειχθεί.<br /><br />Τρίτον: Προκαλεί έκπληξη η ευκολία με την οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ότι «εφόσον όλα πάνε καλά, θα μπορούμε να συγκαλέσουμε ένα Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας στην Ελλάδα πια –είναι η σειρά μας να το διοργανώσουμε– με το καλό το φθινόπωρο». Ο πρωθυπουργός δεν έθεσε όρους, πέραν της αόριστης αναφοράς στην «οικοδόμηση θετικής ατζέντας», κυρίως στον τομέα της οικονομίας.</div><div><br />Προσωπική διπλωματία και “ανεμελιά”<br /><br />Όμως, οι συζητήσεις πριν και κατά τη διάρκεια ενός Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα. Δεν είναι δυνατόν να προγραμματίζονται με εικόνα “ανεμελιάς”, του τύπου “ε, ας το συγκαλέσουμε”, ανάλογα με το ποιος έχει σειρά. Το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας αποτελεί πεδίο κορύφωσης της διμερούς συνεργασίας εφ’ όλης της ύλης (όχι μόνον της οικονομικής), υπό τους στοιχειώδεις όρους του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου και των καλών γειτονικών σχέσεων. Επιπλέον, η σύγκλησή του παρουσιάζει, στα μάτια εταίρων και συμμάχων, ψευδή εικόνα κανονικότητας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, σαν να απουσιάζουν οι κλιμακούμενες προκλήσεις εκ μέρους της Άγκυρας.<br /><br />Το ίδιο ακριβώς λάθος της ανακοίνωσης σύγκλησης του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας, χωρίς όρους ή ανταλλάγματα, είχε κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τον Σεπτέμβριο του 2019, αλλά το ματαίωσε (ορθώς) μόλις συνειδητοποίησε την πραγματικότητα. Από τότε, η Αθήνα ακολούθησε τη γραμμή ότι όχι μόνον πρέπει να αποκλιμακωθεί η ένταση, αλλά –το κυριότερο– να διατηρηθεί με πειστικό τρόπο και για μακρύ χρονικό διάστημα. Τώρα που η Τουρκία κάνει το χείριστο βήμα αμφισβήτησης κυριαρχίας και οχύρωσης των νησιών, πώς ο Έλληνας πρωθυπουργός κρίνει χρήσιμη τη σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας το φθινόπωρο;<br /><br />Προφανώς, ακόμα και αν γινόταν δεκτή η λογική του για θετική οικονομική ατζέντα, η θεματολογία της προκαλεί περιέργεια. Οι τρέχουσες συζητήσεις, που αφορούν την εισαγωγή βοοειδών, τους δασμούς στη φέτα, τις ζώνες αλιείας και την κατασκευή δεύτερης γέφυρας στους Κήπους Έβρου, είναι πασιφανές ότι δεν συνδέονται με την οικοδόμηση διμερούς εμπιστοσύνης στα καίρια ζητήματα. Εκτός, βέβαια, αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποπειραθεί με προσωπική διπλωματία να εντάξει στην ατζέντα και τα ενεργειακά θέματα, χωρίς παραταξιακή και διακομματική συναίνεση.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η προσωπική διπλωματία του Κυριάκου. Δεν διδάχθηκε από τα λάθη του.

Τάρκας Αλέξανδρος Ο διάλογος Ελλάδας-Τουρκίας είναι χρησιμότατος ακόμα και σε ώρες έντασης, αλλά η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν της 13ης Μαρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τί κρύβουν οι δηλώσεις Ακάρ για συνεκμετάλλευση.

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/houlousi-akar.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Τζούμης Λάμπρος</b><div>Μετά την έκτακτη Σύνοδο των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ, ο κ. Χουλουσί Ακάρ δήλωσε σχετικά με την πρόσφατη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο αναφορικά με το Αιγαίο, ότι: «Υπάρχει τουρισμός, ψάρεμα και πολλά άλλα πλούτη. Είμαστε υπέρ της κοινής εκμετάλλευσής τους (συνεκμετάλλευση), το έχουμε πει αυτό. Λάβαμε θετική απάντηση από τον συνομιλητή μας. Υπό αυτή την έννοια, περιμένουμε να προχωρήσουν προς αυτή την κατεύθυνση». Ανέφερε επίσης ότι σε στρατιωτικό επίπεδο βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης.<br /><br />Το θέμα της συνεκμετάλλευσης δεν είναι η πρώτη φορά που τίθεται από τουρκικής πλευράς και υπάρχει «θετική απάντηση» από το συνομιλητή, όπως ανέφερε ο κ. Ακάρ. Στο παρελθόν έχουμε ακούσει από Έλληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους ότι δεν μπορούμε να είμαστε “μοναχοφάηδες” και το θέμα αυτό είχε θέσει επίσης σε συνέντευξή του, στην κυπριακή εφημερίδα “Φιλελεύθερος” και ο νυν Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας κ. Ντόκος.<br /><br />Το 2010 επί κυβερνήσεως Γιώργου Παπανδρέου η ελληνική πλευρά είχε έλθει κοντά με την τουρκική για μια συμφωνία «συνεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων και της συνδιαχείρισης σε επίπεδο ελέγχου και άμυνας». Ο τότε Τούρκος υπουργός Μπαγίς, είχε δηλώσει: «Η άποψή μου είναι ότι μπορούμε να ψάξουμε μαζί στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και να εξορύξουμε το πετρέλαιο, που πιθανόν να υπάρχει. Έτσι, θα προκύψει πλούτος και αφθονία και για τις δύο χώρες. Συνεκμετάλλευση 50-50 του Αιγαίου. Ας βρούμε πετρέλαιο, ας βγάλουμε λεφτά, ας τα μοιραστούμε κι έτσι οι πλατφόρμες του πετρελαίου να αποτελέσουν πλατφόρμα για λύση. Πρέπει να μετατρέπουμε τις κρίσεις σε ευκαιρίες».<br /><br />Η προσπάθεια επίτευξης συμφωνίας αυτού του είδους θα ήταν μια συνέχεια του Συμφώνου της Μαδρίτης του 1997, μετά την κρίση των Ιμίων, όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης συνυπέγραψε πλαίσιο αρχών με τον Ντεμιρέλ, με την οποία παραχωρήθηκε στην Άγκυρα ένα μοναδικό δώρο: «Η Ελλάδα αναγνώριζε στην Τουρκία ότι έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο».</div><div><br />ΜΟΕ και “συνεκμετάλλευση”<br /><br />Η υιοθέτηση μιας διευθέτησης που να περιλαμβάνει συνδιαχείριση-συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, όπως είναι κατανοητό εμπεριέχει σημαντικούς κινδύνους για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Αυτό αποτυπώνεται από την τακτική της Άγκυρας με τις περιοχές που δεσμεύει, στις οποίες ουσιαστικά επιχειρείται περικύκλωση και αποκλεισμός των ελληνικών νησιών, γεγονός που σε μια συμφωνία όπως αυτή που προαναφέρθηκε θα συμβεί σε μόνιμη βάση και εξυπηρετεί σε μεγάλο βαθμό το ιδεολόγημα της Τουρκίας περί “Γαλάζιας Πατρίδας”. Αυτό που θα προκύψει ουσιαστικά θα είναι η επαναχάραξη των συνόρων, με σοβαρές επιπτώσεις στην ίδια την άμυνα και την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας και πλήρη ανατροπή του status quo στο Αιγαίο.<br /><br />Αναφορικά με το θέμα των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και της διαδικασίας που βρίσκεται σε εξέλιξη με σχετικό άρθρο: “Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης ή μέτρα συγκυριαρχίας στο Αιγαίο;” είχαμε επισημάνει ότι από αρχής εμφανίσεως των ΜΟΕ το 1988 και μέχρι σήμερα διαπιστώνουμε ότι αυτά δεν απέδωσαν, καθόσον τα Μέτρα που επιθυμούσε η Ελλάδα με σκοπό την αποκλιμάκωση της έντασης, έτυχαν της άρνησης ή αδιαφορίας της Τουρκίας, η οποία αντίθετα μέσω αυτών επιθυμεί να ενισχύσει την κατάσταση αμφισβήτησης και συγκυριαρχίας στο Αιγαίο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τί κρύβουν οι δηλώσεις Ακάρ για συνεκμετάλλευση.

Τζούμης Λάμπρος Μετά την έκτακτη Σύνοδο των υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ, ο κ. Χουλουσί Ακάρ δήλωσε σχετικά με την πρόσφατη συνάντηση του Έλληνα...

Διαβάστε την συνέχεια

«Μεθοδευμένη υποχώρηση της εθνικής μας ατζέντας έναντι της διεθνούς»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/03/erdogan_mitsotakis-scaled.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="361" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/03/erdogan_mitsotakis-scaled.jpg" width="740" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Όλα κύλησαν ομαλά, ευτυχώς, στην κρίσιμη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη (13/3/’22). Αυτή ήταν, τουλάχιστον, η εικόνα που βγήκε προς τα έξω, αν και η πολιτική επικοινωνία συχνά εξαπατά…</span></h3>Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />Ήταν κάτι περισσότερο από εμφανής η διάθεση προσέγγισης εκ μέρους των δύο πλευρών τόσο απ’ τη χαλαρή διάθεση που έβγαλαν προς τα έξω όσο κι από την ενδυματολογική τους επιλογή (”η χαλαρή ενδυμασία αρκετές φορές προσφέρεται για πιο σοβαρές συζητήσεις”, είπε ο πρωθυπουργός).<br /><br />Όμως, πέρα από το ανάλαφρο της εικόνας, η ουσία είναι ότι άλλη μία συνάντηση με τον Τούρκο Πρόεδρο έκλεισε με μονόπλευρα ευχολόγια από ελληνικής πλευράς, ενώ από τη μεριά τους οι Τούρκοι μίλησαν προκαταβολικά για συνολική ατζέντα με την Ελλάδα (βλ. δήλωση του εκπροσώπου του ΑΚΡ Ομέρ Τσελίκ για τη θεματολογία συζήτησης στη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, 7/3/’22)<br /><br />Ο Έλληνας πρωθυπουργός μίλησε για συζήτηση επί των εθνικών μας θεμάτων γενικά και αόριστα τονίζοντας μόνο το ιδιαίτερο βάρος που δόθηκε στην Οικονομία από την οποία, όπως είπε, περιμένουν (αμφότεροι) πρόοδο τους επόμενους μήνες, ώστε να δοθεί χρόνος για ετοιμότητά τους το προσεχές Φθινόπωρο στο σχεδιασμένο από την Ελλάδα Ανώτατο Συμβούλιο Ελληνοτουρκικής Συνεργασίας το οποίο θα λάβει χώρα στην Αθήνα.<br /><br />Ωστόσο, όπως παραδέχτηκε, ”οι διαφορές μας με την Τουρκία είναι μεγάλες και δεν γεφυρώνονται απ’ την μια στιγμή στην άλλη”. Πίσω απ’ αυτήν τη δήλωση, δυστυχώς, κρύβεται η μεγάλη αλήθεια που λέει ότι ο Ερντογάν έθεσε όλα τα απαράδεκτα για μας στο τραπέζι:<br /><br />Τα παράλογα αφηγήματα της Τουρκίας περί ”Γαλάζιας Πατρίδας”, τις τουρκικές διεκδικήσεις (που περιλαμβάνουν το μισό Αιγαίο), την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών, τα casus belli και το Κυπριακό, καθώς οι δυο χώρες (μαζί με τη Βρετανία) είναι εγγυήτριες δυνάμεις της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br /> Τα παραπάνω αιτήματα βέβαια τα επαναφέρει η Τουρκία όποτε της δίνεται η ευκαιρία να επικαιροποιήσει τη στρατηγική της ”Γαλάζιας Πατρίδας” της. Κι αυτό αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι δεν μας συμφέρει εθνικά να συναινούμε εξ ορισμού στα κελεύσματα και τις προτροπές των ΝΑΤΟϊκών συμμάχων μας και δη των ΗΠΑ.<br /><br /> Των ΗΠΑ που εσχάτως δείχνουν την… αγάπη τους προς την Ελλάδα δίνοντας ψήφο… εμπιστοσύνης στην Τουρκία (σ.σ. Ήδη μεταφέρουν από τη Ρωσία 5.000 εταιρείες τους προς ενίσχυση της τουρκικής Οικονομίας).<br /><br />Την Τουρκία που παρουσιάζεται ως κληρονόμος μιας αυτοκρατορίας και λόγω του αυτοκρατορικού παρελθόντος της ”έχει το δικαίωμα, και την υποχρέωση να διασφαλίσει μια ουδέτερη ζώνη (ενδοχώρα) γύρω της”, κάτι που την εμποδίζουν να το κάνει τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου.<br /><br />Χέρι βοήθειας για την επικύρωση του οθωμανικού αυτοκρατορικού παρελθόντος που αγωνίζεται να περάσει ο Ταγίπ Ερντογάν έδωσε άθελά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όταν — λίγο πριν το δίωρο γεύμα τους στην προεδρική κατοικία Βαχντετίν (ασιατική πλευρά της Πόλης) — αποκάλεσε ”Ιστανμπούλ” την Κωνσταντινούπολη!..<br /><br />Φευ! Ήταν η καλύτερη ψήφος εμπιστοσύνης για το προ δύο ετών τόλμημα του Τούρκου Προέδρου να πει σε πανηγυρική ομιλία του στην Τουρκία ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία χτίστηκε πάνω στην κληρονομιά της Βυζαντινής. Ήταν η καλύτερη ψήφος εμπιστοσύνης και για την θρασύτατη οικειοποίηση εκ μέρους του του βυζαντινού δικέφαλου αετού ένα χρόνο αργότερα (Οκτώβριος 2021).<br /><br />Τώρα θα μου πείτε πως τα συνηθίζει αυτά ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Συνηθίζει δηλαδή να γίνεται ”γενναιόδωρος” απέναντι στους αντιπάλους μας. Αρκεί να θυμηθούμε το λεχθέν από τον Ζάεφ ”έδωσε μάχες για μας”, εννοώντας την υπεράσπιση απ’ τον Έλληνα πρωθυπουργό της ”Συμφωνίας των Πρεσπών”, αν και ο ίδιος την είχε χαρακτηρίσει προεκλογικά ”εθνικά ασύμφορη”, γιατί ”προσβάλλει την αλήθεια και την ιστορία της χώρας” (Ιανουάριος 2019).<br /><br />Αρκεί να θυμηθούμε και την… υποδειγματική ανοχή του στις τουρκικές προκλήσεις στη θάλασσα και τον ουρανό του Αιγαίου (αμφιβάλλω, παρεμπιπτόντως, αν ελέχθη εκ μέρους του — στη συνάντηση με τον Ερντογάν — το παραμικρό για τις καταιγιστικές παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας από τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη).<br /><br />Όλα αυτά επιβεβαιώνουν, αν μη τι άλλο, ότι τα δείγματα της ”γενναιοδωρίας” του συμβαδίζουν με εκείνα της ανεμελιάς του που τον έκανε να πει την ιστορική Κωνσταντινούπολη Istanbul (με φόντο την ελληνική σημαία χωρίς τον σταυρό, δίπλα στην τουρκική με την ημισέληνο) και να διαβάσει το ”Πάτερ Ημών” στην Πατριαρχική Θεία Λειτουργία για την Κυριακή της Ορθοδοξίας στο Φανάρι.<br /><br />Ήταν χτυπητές πινελιές επικοινωνιακής ”ανορθογραφίας που ψαλίδισαν την εικόνα του Κυριάκου Μητσοτάκη έναντι εκείνης του ”ανθρωπιστή”, πιστού μουσουλμάνου Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος ανταποκρίνεται επιτυχώς στον ρόλο του διαμεσολαβητή-ειρηνοποιού στο Ουκρανικό, προκειμένου να σβήσει από τη μνήμη της διεθνούς κοινής γνώμης την ταύτιση της Τουρκίας με τις εισβολές σε ξένο έδαφος (Κύπρο, Συρία, Αφγανιστάν).<br /><br />Και μια και μιλάμε για εισβολές, θα ομολογήσω ότι μου έκανε χείριστη εντύπωση το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός — ευρισκόμενος στο ”σπίτι” του εισβολέα της Κύπρου (ενν. την Τουρκία) — στόχευσε αποκλειστικά την Ρωσία, σαν να έχει παραγραφεί στη συνείδησή του η εισβολή του Αττίλα ως αποτέλεσμα παραγραφής λόγω χρόνου (48 χρόνια απ’ το 1974).<br /><br />Κι αυτό το τελευταίο το επιβεβαίωσε, δυστυχώς, λέγοντας το απίστευτο που δείχνει σαν έμμεση σύσταση προς εμάς να ξεχάσουμε την τραγωδία της Κύπρου.<br /><br />” […] Είδατε πάλι και σήμερα τραγικές εικόνες από την Ουκρανία με αμάχους να χάνουν τη ζωή τους. Αυτά πρέπει να μας απασχολούν…”, είπε αποπροσανατολιστικά.<br /><br />Με άλλα λόγια θα έπρεπε — αντί του τουρκικού αναθεωρητισμού, των ξένων και τουρκικών πιέσεων για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας, του casus belli και της διεκδίκησης του μισού Αιγαίου από τους Τούρκους (βλ. ”Γαλάζια Πατρίδα”) — να μας απασχολεί (για χάρη της Δύσης) η διεθνής ατζέντα που προτάσσει την αντιμετώπιση του ”ρωσικού επεκτατισμού”.<br /><br />– […] Είδατε πάλι και σήμερα τραγικές εικόνες από την Ουκρανία με αμάχους να χάνουν τη ζωή τους… ”, είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, χωρίς να κάνει ωστόσο την παραμικρή μνεία για την μέριμνα των Ελλήνων της Μαριούπολης, όπως έκαναν για τους δικούς τους οι Τούρκοι.<br /><br />Κι αυτά δεν τα είπε τυχαία, αλλά γιατί ήθελε να μας κάνει να υποτιμήσουμε τα εθνικά μας θέματα έναντι των ανορθολογικών καταστάσεων που λαμβάνουν χώρα στην Ουκρανία. Κάτι τέτοιο ασφαλώς θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μόνο αν δεν αντιμετωπίζαμε κίνδυνο εθνικής επιβίωσης λόγω του μεταναστευτικού και του επεκτατισμού σε βάρος μας της Τουρκίας.<br /><br />Της Τουρκίας η οποία εφαρμόζει κατά γράμμα όχι μόνο το Σχέδιο της ”Γαλάζιας Πατρίδας”, αλλά και το ”Σχέδιο “Ντονμπάς” που εργαλειοποιεί τις τουρκικές μειονότητες στα Βαλκάνια (βλ. αίτημα για αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας σε Θράκη και Δωδεκάνησα).<br /><br />Ασφαλώς ο πόλεμος στην Ουκρανία εξελίσσεται πολύ επικίνδυνα με κίνδυνο να πάρει παγκόσμιες διαστάσεις όχι μόνο σε στρατιωτικό επίπεδο, αλλά και σε ανθρωπιστικό, αφού μια επισιτιστική κρίση, θα διαχυθεί και εκτός των ουκρανικών συνόρων.<br /><br />Όμως αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να υποτιμήσουμε τα δικά μας εθνικά θέματα, που — μαζί με το Κυπριακό — βρίσκονται σε παρατεταμένο αναβρασμό. Δε θα πρέπει να τα υποτιμήσουμε παρασυρμένοι απ’ το Ουκρανικό και για έναν ακόμα λόγο.<br /><br />Γιατί η Τουρκία δεν δείχνει διάθεση υποχωρητικότητας σε κανένα επίπεδο και γι’ αυτό καλά θα κάνουν στο ΥΠΕΞ και το Μαξίμου να πάψουν να τρέφουν αυταπάτες και να μιλούν περί… ”απομονωμένης” Τουρκίας, τη στιγμή που την “χαϊδεύουν” προκλητικά ΗΠΑ-Γερμανία-Ρωσία και ο Πρόεδρός της έχει αποδείξει περίτρανα ότι παίζει θαυμάσια σε δύο ταμπλό:<br /><br />Απ’ την μια εισπράττει, δηλαδή, την ευγνωμοσύνη της Ουκρανίας για τη διαρκή υποστήριξη (το ”ευχαριστώ” του Ζελένσκι στο twitter και το ”μπράβο στα τουρκικά Bayraktar-TB2 drone” του προέδρου του Γενικού Επιτελείου της Ουκρανίας έκαναν το γύρο του διαδικτύου), κι από την άλλη δεν επικυρώνει τις κυρώσεις του ΝΑΤΟ σε βάρος της Ρωσίας.<br /><br />Επιπλέον, για να προσφέρει υπηρεσίες στην τελευταία με ετεροχρονισμένα ανταλλάγματα σε Αιγαίο και Κύπρο, ο Ταγίπ Ερντογάν διατηρεί για χάρη της ανοιχτό τον τουρκικό εναέριο χώρο για τα ρωσικά αεροσκάφη, ενώ συνομιλεί ταυτόχρονα με Τελ-Αβίβ, Κίεβο, Μόσχα και Ουάσινγκτον (στην οποία υπέβαλε αίτημα για αγορά 40 νέων μαχητικών αεροσκαφών F-16), σε αντίθεση με εμάς που περιορίσαμε τη γεωπολιτική δυναμική μας και τα κάναμε θάλασσα διπλωματικά κόβοντας τις γέφυρες με τη Ρωσία…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Μεθοδευμένη υποχώρηση της εθνικής μας ατζέντας έναντι της διεθνούς»

Όλα κύλησαν ομαλά, ευτυχώς, στην κρίσιμη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη (13/3/’22). Αυτή ήταν, τουλάχιστον, η εικόνα που...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο φαύλος κύκλος ενός καταστροφικού μείγματος πολέμου – κυρώσεων και οι συνέπειές του.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/01/economy.jpg"><img height="360" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/11/01/economy-696x392.jpg" width="758" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η ανάπτυξη επιβραδύνεται… Ο πληθωρισμός ξεφεύγει από κάθε έλεγχο… Ο συνδυασμός των παραπάνω, τείνει να καθηλώσει τις Δυτικές Οικονομίες σε ένα περιβάλλον στασιμοπληθωρισμού, οι συνέπειες του οποίου θα είναι αλυσιδωτές, γενικευμένες και δυσκολοξεπέραστες…</span></h3>Του <b>Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Η Δύση δεν θα έχει εις το διηνεκές την δυνατότητα να πανηγυρίζει για την αποτελεσματικότητα των μηχανισμών και κυρίως των επιλογών της. Αυτοπαγιδεύεται σ αυτές. Τα αποσπασματικά ανακουφιστικά μέτρα τα οποία λαμβάνονται με σκοπό να αμβλύνουν τις πολύ οδυνηρές συνέπειες που υφίστανται οι Δυτικές κοινωνίες, είναι εξαιρετικά προσωρινά και η διαχείρισή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη, με δεδομένο ότι οι Δυτικές Οικονομίες έχουν ήδη «πληγωθεί» από τις συνέπειες της μακροχρόνιας υγειονομικής κρίσης.<br /><br />Η ραγδαία επιδείνωση όλων των δεικτών, με προεξάρχοντα τον δείκτη της ανεργίας, θα επιδεινώσει έτι περαιτέρω την πραγματική κατάσταση μέσα στην κοινωνία και θα ακυρώσει συνολικά τις όποιες “ευεργετικές” επιπτώσεις μπορεί να είχαν στον γενικό πληθυσμό, τα περιορισμένης εμβέλειας μέτρα στήριξης τα οποία υιοθετήθηκαν κατά την διάρκεια της πανδημίας.<br /><br />Κρίσιμοι πυλώνες της Δυτικής Οικονομίας απειλούνται με αποκαθήλωση. Η επιχειρηματική εμπιστοσύνη σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα μεταξύ των επενδυτών, δέχονται ήδη τα πρώτα σοβαρά πλήγματα και δεν είναι διόλου τυχαίο το γεγονός ότι το ΔΝΤ με σχετική του ανακοίνωση, σπεύδει να επισημάνει τους συγκεκριμένους κινδύνους.<br /><br />Εκτεθειμένο σε σοβαρά πλήγματα είναι και το δολάριο μετά την απόφαση των ΗΠΑ να παρέμβει και να δεσμεύσει τα αποθεματικά της Ρωσικής κεντρικής τράπεζας, σε ύψος που ξεπερνά τα 300 δισεκατομμύρια. Η αξιοπιστία του θεματοφύλακα πλήττεται σοβαρά και μάλλον αμετάκλητα, κατά τρόπο που δεν περνά απαρατήρητος από τους στρατηγικούς ανταγωνιστές.<br /><br />Η παγκοσμιοποιημένη Οικονομία απορυθμίζεται σοβαρά και όλα δείχνουν πως τα μέτρα προστατευτισμού στα οποία θα χρειαστεί να καταφύγουν σημαντικοί περιφερειακοί δρώντες, θα καταστήσουν μάλλον ανέφικτη κάθε συζήτηση για επάνοδο στην προϋπάρχουσα κατάσταση, όταν εκλείψουν και τυπικά οι λόγοι που επέβαλαν το συγκεκριμένο μείγμα πολιτικής έναντι της Ρωσίας.<br /><br />Η βεβιασμένη απόφαση των Δυτικών κυβερνήσεων να μετατρέψουν τις Οικονομίες τους σε «πολεμικές Οικονομίες» υποκύπτοντας στις αφόρητες πιέσεις των Αμερικανών, μπορεί να προσφέρει πεδίο δόξης λαμπρό για το Αμερικανικό και το Γερμανικό στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα, αλλά αυτή η στροφή θα είναι οδυνηρή και για τα ζητήματα που σχετίζονται με την εθνική παραγωγική υποδομή της κάθε χώρας ξεχωριστά, αλλά και για τις κατ’ όνομα «εθνικές» πλην όμως απόλυτα εξαρτημένες Οικονομίες τους.<br /><br />Ο εφιάλτης του χρέους θα επανέλθει δριμύτερος. Η εποχή της ιδιότυπης «ανεμελιάς» με τα προσωρινά ταμεία «στήριξης» που συγκροτήθηκαν την περίοδο της πανδημίας, υποχωρεί σταδιακά και ήδη έχει αρχίσει να γίνεται φανερή η περαιτέρω διόγκωση του δημοσίου χρέους. Καμία χαλάρωση κανενός συμφώνου σταθερότητας αλλά και καμία επίπλαστη αλληλεγγύη λόγω των συνεπειών της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης, δεν μπορεί πλέον να περιορίσει τις καταστροφικές επιπτώσεις που θα υπάρξουν για τις «εθνικές» Οικονομίες που θα παραδοθούν σούμπητες στην περιδίνηση μιας νέας επικαιροποιημένης χρεοκρατίας, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της αποεπένδυσης, του στασιμοπληρθωρισμού, των απαιτούμενων στάνταρντς της πολεμικής Οικονομίας και της περαιτέρω αποσάθρωσης της παραγωγικής υποδομής.<br /><br />Είναι προφανές ότι σε αυτές τις συνθήκες, η Κίνα φροντίζει να κρατά την δική της «πισινή» και οι «επιθετικές» επεκτατικές κινήσεις ήπιας ισχύος στις οποίες ενδεχομένως θα καταφύγει, θα τροποποιήσουν δραματικά το μοντέλο των διεθνών οικονομικών σχέσεων και το πιθανότερο είναι πως θα συμβάλουν και σε ευρύτερες στρατηγικές ανακατατάξεις.<br /><br />Για την πατρίδα μας δυστυχώς όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα… Είναι προβληματισμοί που κινούνται έξω από την αντιληπτική εμβέλεια του πολιτικού της προσωπικού, το οποίο δυστυχώς επιμένει να συμπεριφέρεται αυτάρεσκα, αφού θεωρεί πως τα προβλήματα με τα οποία οσονούπω θα βρεθεί αντιμέτωπη η χώρα, θα αντιμετωπιστούν ως δια μαγείας με την μέθοδο της επιβράβευσης από τους ισχυρούς μας «συμμάχους», επειδή η χώρα βυθίστηκε ακόμη πιο βαθιά στα αδιέξοδα του παρασιτικού προστατευτισμού, στο περιβάλλον του οποίου το μόνο που ευδοκιμεί διαχρονικά, είναι οι ολέθριες πολιτικές αυταπάτες.<br /><br />Οι Αμερικανοί φρόντισαν ήδη να μας το θυμίσουν αυτό. Με παρέμβαση του πρώην ΥΠΕΞ κ. Πομπέο, σπεύδουν να καταστήσουν σαφές πως θα εργαλειοποιήσουν πλήρως την στρατηγική ανασφάλεια της Τουρκίας και την Ελληνική οικονομική δυσπραγία – οι συνέπειες της οποίας μεγιστοποιούνται εξ αιτίας της παραδοσιακής Ελληνικής δουλοπρέπειας – και απαιτούν από τις δύο χώρες «να τα βρουν», διότι οσονούπω ανοίγει το κεφάλαιο Υδρογονάνθρακες της ΝΑ Μεσογείου.<br /><br />Η παρέμβαση Πομπέο δεν γίνεται τυχαία… Όπως δεν είναι τυχαίος ούτε ο ίδιος ο Πομπέο για τον οποίο υπάρχει ισχυρή πιθανότητα να είναι μελλοντικός πρόεδρος των ΗΠΑ… Όλα δείχνουν πως όταν θα μπούμε στα απόνερα της Ρωσοουκρανικής σύγκρουσης, η Ελλάδα θα πιεστεί για σημαντικές υπαναχωρήσεις απέναντι στην Τουρκία. Μαξίμου ακούει;;;<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο φαύλος κύκλος ενός καταστροφικού μείγματος πολέμου – κυρώσεων και οι συνέπειές του.

Η ανάπτυξη επιβραδύνεται… Ο πληθωρισμός ξεφεύγει από κάθε έλεγχο… Ο συνδυασμός των παραπάνω, τείνει να καθηλώσει τις Δυτικές Οικονομίες σε έ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Για συνεκμετάλλευση του πλούτου στο Αιγαίο μιλά ο Ακάρ

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2022/03/panagiotopoulos-akar-768x480.jpg" width="736" /><br /><br /><div><b>Μανώλης Κωστίδης</b><br />Στη χθεσινή συνάντησή του με τον Έλληνα ομόλογό του, Νίκο Παναγιωτόπουλο στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ αναφέρθηκε σε δηλώσεις του ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ, μιλώντας, μεταξύ άλλων, για συνεκμετάλλευση «των πλούτων του Αιγαίου».<br /><br />«Με τον κύριο υπουργό, με τον Νίκο έχουμε ειλικρινείς, διάφανες ξεκάθαρες συνομιλίες, για να δώσουμε μια θετική ατμόσφαιρα, ένα θετικό κλίμα. Με στόχο οι λαοί των δυο χωρών να ευημερούν. Για να μοιραστούν τα πλούτη και τις ομορφιές του Αιγαίου. Υπάρχει ο τουρισμός, η αλιεία και διάφοροι άλλοι πόροι. Είμαστε υπέρ της κοινής χρήσης», ανέφερε ο κ. Ακάρ, μιλώντας, μάλιστα για «θετική ανταπόκριση» του κ. Παναγιωτόπουλου. <br /><br />«Αυτό είπαμε. Και είδαμε θετική ανταπόκριση από τον Έλληνα ομόλογό μας. Το επόμενο διάστημα περιμένουμε να προχωρήσουν προς αυτή την κατεύθυνση», υπογράμμισε. <br /><br />Από την πλευρά του πάντως, το υπουργείο Άμυνας, χθες, στον απόηχο της συνάντησης των δύο υπουργών, σημείωνε ότι υπογραμμίστηκε η σημασία μείωσης των εντάσεων και εμπέδωσης κλίματος ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο βάσει των κανόνων διεθνούς δικαίου και της αρχής καλής γειτονίας. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοτουρκικά: Για συνεκμετάλλευση του πλούτου στο Αιγαίο μιλά ο Ακάρ

Μανώλης Κωστίδης Στη χθεσινή συνάντησή του με τον Έλληνα ομόλογό του, Νίκο Παναγιωτόπουλο στο περιθώριο της Συνόδου του ΝΑΤΟ αναφέρθηκε σε δ...

Διαβάστε την συνέχεια