Ρώσοι αναλυτές: Τι θα γινόταν σε ένα πόλεμο Αμερικής – Τουρκίας – Το σενάριο για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPhn0JKs4YkGYUUnV78HHa5jGfSOG3lC5nqYU3PWOhoIVaceNFkWPhLuzMYVrkk1YJiTq7iVnivWpBf27i2KpcJKWSCJHyGje33Y4kI5ZrT3885xlJTZ0pqGUR6LelDOgMYBt3RUCt20Y/s1600/toyrkika+tanks.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="940" height="306" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPhn0JKs4YkGYUUnV78HHa5jGfSOG3lC5nqYU3PWOhoIVaceNFkWPhLuzMYVrkk1YJiTq7iVnivWpBf27i2KpcJKWSCJHyGje33Y4kI5ZrT3885xlJTZ0pqGUR6LelDOgMYBt3RUCt20Y/s640/toyrkika+tanks.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η δήλωση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο πως η Ουάσιγκτον και ειδικά ο Ντόναλντ Τραμπ είναι έτοιμος ακόμα και για πόλεμο με την Τουρκία έδωσε «τροφή» για σκέψη στους στρατιωτικούς αναλυτές σε Ευρώπη, ΗΠΑ και Ρωσία, σχετικά με την εξέταση συγκρουσιακών σεναρίων.<br /><br />Η συγκεκριμένη δήλωση έφερε στο προσκήνιο προβληματισμούς με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα και την σταθερά πως το ενδεχόμενο πολέμου δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες, καθώς πρωταρχικά οι δύο χώρες είναι ακόμα σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, όπως αναφέρει το news.gr.<br />Το σενάριο χωρίς εμπλοκή της Ελλάδας<br /><br />Σύμφωνα με Ρώσους αναλυτές, ένα ενδιαφέρον σενάριο στο οποίο δεν εμπλέκεται η Ελλάδα, είναι το ακόλουθο με τα δεδομένα για την εξέταση των πιθανοτήτων εμπλοκής να έχουν ως εξής:<br /><br />Οι ΗΠΑ έχουν βάσεις σε Ιταλία και χώρες του Περσικού Κόλπου και φυσικά στην Ελλάδα και την ίδια την Τουρκία.<br /><br />Οι τελευταίες αν δεν εκκενωθούν γρήγορα σε περίπτωση επέμβασης θα υπάρξουν αιχμάλωτοι Αμερικανοί.<br /><br />Η Τουρκία έχει βάσεις και στρατόπεδα σε Συρία, Ιράκ και στο Κατάρ, δίπλα σχεδόν με αμερικανική.<br /><br />Η πρώτη μορφή αντίδρασης των ΗΠΑ θα έρθει με την μορφή πυραύλων Κρουζ AGM 86, τους γνωστούς ΤΟΜΑΧΟΚ με βεληνεκές 2.500 χιλιόμετρα και τα βλήματα JASSM με βεληνεκές 370 χιλιόμετρα και JASSM-ER με βεληνεκές 925 χιλιόμετρα.<div> <br />Το πρώτο πλήγμα<br /><br />Το πρώτο κύμα θα έρθει από βλήματα που θα εκτοξευθούν από αεροπλάνα.<br /><br />Η δυσκολία για τις ΗΠΑ θα είναι στο να εντοπίσουν κινούμενους στόχους αν και η πληθώρα των δορυφόρων και των αναγνωριστικών αεροσκαφών που διαθέτουν τους δίνουν επιλογές.<br /><br />Η αρχική συγκέντρωση αμερικανικών δυνάμεων θα γίνει σε βάσεις σε Ιταλία και Περσικό και έτσι η Τουρκία δεν θα μπορεί να τις βλάψει.<br /><br />Η Τουρκία θα πρέπει να στείλει μαχητικά με όπλα μεγάλου βεληνεκούς ελπίζοντας πως θα πλήξει κάποιες από αυτές τις βάσεις, ειδικά στην Σικελία αλλά και πάλι οι αρνητικοί παράγοντες που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα τουρκικά μαχητικά είναι πολλοί.<br /><br />Αν η τουρκική αεροπορία αποπειραθεί να πλήξει τις αμερικανικές βάσεις στον περσικό κόλπο θα έχει πολλές απώλειες και λόγω της απόστασης αλλά και λόγω των μέσων αεράμυνας που υπάρχουν εκεί.<br /><br />Πάντως οι ΗΠΑ θα χρειαστούν χρόνο μέχρι να συγκεντρώσουν στην περιοχή επαρκής αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις ώστε να ξεκινήσουν μια σοβαρή στρατιωτική εκστρατεία κατά της Τουρκίας.<br /><br />Οι υπάρχουσες βάσεις δεν επαρκούν για να στεγάσουν μεγάλο αριθμό αεροσκαφών.<br /><br />Μια κάποια λύση θα δώσουν τα αεροπλανοφόρα αλλά και αυτά δεν μπορούν να είναι όλα στη Μεσόγειο καθώς οι ΗΠΑ έχουν ανάγκες και σε άλλα μέτωπα.<br /><br />Θα υπάρξει εναλλαγή μεταξύ τους αν διαρκέσει μεγάλο χρονικό διάστημα η όλη επιχείρηση.<br /><br />Ειδικά αν πάρει πάνω από χρόνο τότε οι δυνάμεις θα είναι ακόμα μικρότερες σε βάθος χρόνου, ειδικά από την στιγμή που θα έχει επιτευχθεί η αεροπορική υπεροχή έναντι της τουρκικής αεροπορίας.<br /><br />Το δεύτερο κύμα πυραύλων Κρουζ θα έρθει από τα πλοία που έχουν μεγαλύτερο φορτίο και καλύτερη αντιαεροπορική άμυνα.<br /><br />Όταν έρθει η ώρα των αμερικανικών μαχητικών να πετάξουν πάνω από την Τουρκία επειδή θα έρχονται από διάφορες κατευθύνσεις θα καταστήσουν πολύ δύσκολο το έργο της τουρκικής αεροπορίας με αποτέλεσμα η Άγκυρα να καταφέρνει κάθε φορά να συγκεντρώνει μόλις μερικές ντουζίνες σε κάθε μέτωπο.<br />Το τέλος της Τουρκίας τα F-15 και F-22 των ΗΠΑ<br /><br />Σε γενικές γραμμές τα F-16 της Τουρκίας είναι σύγχρονα αλλά μόλις μπουν στο παιχνίδι τα αμερικανικά F-15 και F-22 τότε θα είναι το τέλος.<br /><br />Η μόνη περίπτωση για κάποιες επιτυχίες για την τουρκική αεράμυνα ίσως έρθει από τους πυραύλους S-400 εάν και εφόσον καταφέρουν οι Τούρκοι να εκπαιδεύσουν τους χειριστές τους σύντομα.<br /><br />Ακόμα και έτσι πάντως η αμερικανική αεροπορία έχει «ατσαλωθεί» σε τακτικές εξουδετέρωσης αεράμυνας σε διάφορες πολεμικές συγκρούσεις και σύντομα θα εξουδετερώσουν και τους S-400 καθώς οι αριθμοί των τουρκικών συστοιχιών είναι μικροί.<br /><br />Πάντως οι Αμερικανοί θα αρχίσουν να «ξεφλουδίζουν» την τουρκική άμυνα πρώτα με τα βλήματα Κρουζ και στη θάλασσα με τα υποβρύχια που θα αναλάβουν να εξουδετερώσουν τον τουρκικό στόλο.<br /><br />Οι Τούρκοι ίσως να επιτύχουν κάποιες βυθίσεις αμερικανικών πλοίων αλλά και πάλι οι μικροί αριθμοί υποβρυχίων τους δεν θα τους δώσουν το επιθυμητό αποτέλεσμα καθώς πέραν όλων των άλλων δεν είναι πυρηνοκίνητα όπως τα αμερικανικά και θα χρειαστούν ανεφοδιασμό.<br />Εξουδετέρωση της τουρκικής αεροπορίας και ναυτικού<br /><br />Μετά το πρώτο εξάμηνο οι βασικές υποδομές της τουρκικής αεροπορίας και ναυτικού θα έχουν εξουδετερωθεί μαζί με βασικές βιομηχανικές υποδομές.<br /><br />Το δύσκολο για τις ΗΠΑ θα είναι αν επιλέξουν να βάλουν χερσαίες μονάδες στο πλαίσιο μιας εισβολής στην Τουρκία.<br /><br />Στην καλύτερη των περιπτώσεων οι ΗΠΑ μπορούν να αποβιβάσουν 20.000 στρατιώτες στο πλαίσιο μιας μαζικής επιχείρησης αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο δεδομένων των γεωστρατηγικών ισορροπιών που πρέπει να τηρεί η Ουάσιγκτον.<br /><br />Αν οι ΗΠΑ αποφασίσουν να το κάνουν με αφετηρία τις βάσεις της Ιταλίας θα χρειαστούν περισσότερο χρόνο αυξάνοντας το ρίσκο.<br /><br />Ειδικά οι νότιες ακτές της Τουρκίας θα δυσκολέψουν τους Αμερικανούς καθώς το ανάγλυφο είναι κυρίως ορεινό.<br /><br />Ίσως στόχος να γίνουν οι τουρκικές δυνάμεις στην Κύπρο.</div> <div> <br />Η «εκθρόνιση» Ερντογάν<br /><br />Σε κάθε περίπτωση η νίκη θα είναι αμερικανική αλλά με μόνο τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς δεν θα καταστεί εφικτός ο ουσιαστικός στόχος που θα είναι η «εκθρόνιση» του Ερντογάν από την εξουσία και έτσι θα είναι απλά μια μικρού μεγέθους νίκη.<br /><br /><a href="http://crashonline.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρώσοι αναλυτές: Τι θα γινόταν σε ένα πόλεμο Αμερικής – Τουρκίας – Το σενάριο για την Ελλάδα

Η δήλωση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο πως η Ουάσιγκτον και ειδικά ο Ντόναλντ Τραμπ είναι έτοιμος ακόμα και για πόλεμο με...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο «Γκρι καρδινάλιος», ο «Παπάρας» και ο «Μπουνταλάς» Οι τρεις πρωταγωνιστές στο πόλεμο της Συρίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5TUaiZ4U7TAZupQy7GqkNTSCRIp4wY9JUe2qMpLpKHKJEILxwDc-NpEt5LvoCF5-Kh1KMY8y2cBpNbYewWRG8c9m0RXe9Q7odPC89q2zTClacUWohLPe4zoqskmi0dIeXmubGbAq3eQM/s1600/erdogan_poutin_trump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="402" data-original-width="630" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5TUaiZ4U7TAZupQy7GqkNTSCRIp4wY9JUe2qMpLpKHKJEILxwDc-NpEt5LvoCF5-Kh1KMY8y2cBpNbYewWRG8c9m0RXe9Q7odPC89q2zTClacUWohLPe4zoqskmi0dIeXmubGbAq3eQM/s640/erdogan_poutin_trump.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b> Λεωνίδας Κουμάκης* </b><br /> Είναι τραγικό, αλλά απόλυτα αληθινό: Η διεθνής πολιτική σκηνή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου μοιάζει με ένα αυθεντικό θέατρο του παραλόγου, στο οποίο οι πρωταγωνιστές δεν υπολογίζουν καθόλου ούτε τις ανθρώπινες ζωές, ούτε την ανθρώπινη δυστυχία, ούτε τις διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες ούτε καν τον στοιχειώδη σεβασμό αρχών και αξιών για την καθιέρωση των οποίων θυσιάστηκαν δεκάδες εκατομμυρίων αθώων συνανθρώπων μας.<br /> <br /> Οι βασικοί πρωταγωνιστές του έργου που παρακολουθούμε άφωνοι στην σκηνή της Μ. Ανατολής και της Α. Μεσογείου είναι τρείς, ενώ υπάρχουν πολλοί «συμπρωταγωνιστές» και αναρίθμητος αριθμός «κομπάρσων».<br /> <br /> Ένας εκ των βασικών πρωταγωνιστών είναι ο Βλαδιμίρ Πούτιν, ο επονομαζόμενος «Γκρι καρδινάλιος» - ένας χαρακτηρισμός που τον συνοδεύει από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του, πριν ακόμα ανέλθει στην εξουσία το έτος 2000.<br /> <br /> Ο χαρακτηρισμός διακωμώδησης «παπάρας» απονεμήθηκε, <a href="https://www.theguardian.com/us-news/2019/oct/20/hillary-clinton-donald-trump-letter-erdogan-parody-kennedy-khrushchev">έμμεσα μεν πλην σαφώς, στον Ντόναλτ Τράμπ από την αντίπαλο του στις τελευταίες προεδρικές εκλογές Χίλαρυ Κλίντον,</a> όταν δόθηκε στην δημοσιότητα η επιστολή Τράμπ προς τον Ερντογάν, η οποία είχε σταλεί την ημέρα της τρίτης Τουρκικής εισβολής στην Συρία (9 Οκτωβρίου 2019).<br /> <br /> Ο (έγγραφος) χαρακτηρισμός «μπουνταλάς» προς τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν οφείλεται στον Ντόναλντ Τράπ και περιλαμβάνεται στην προειδοποιητική επιστολή που του απέστειλε πριν ακόμα γνωστοποιηθεί η Τουρκική εισβολή στην Συρία, με την οποία τον καλεί να μην εισβάλει στην Συρία, για «να μην γίνει μπουνταλάς».<br /> <br /> Το διαχρονικό, απόλυτο θέατρο του παραλόγου που παρακολουθούμε άναυδοι στην γειτονιά μας από τα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα κρατών και ηγετών, δημιούργησε μια νέα πράξη στον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο της Συρίας που άρχισε τον Μάρτιο του 2011. Επί τόπου, έσπευσε αμέσως σύσσωμος ο θίασος των πρωταγωνιστών, συμπρωταγωνιστών και κομπάρσων, προκειμένου να αρπάξει ένα, μικρό έστω, κομμάτι από το σώμα της σπαρασσόμενης χώρας. Αφορμή του Συριακού εμφύλιου, η «Αραβική άνοιξη» που αιματοκύλησε πολλές ακόμα χώρες της Δυτικής Αφρικής με συντονιστή και καθοδηγητή την Ερντογανική Τουρκία.<br /> <br /> Οκτώ χρόνια και κάτι μήνες μετά την ξενοκίνητη έναρξη του Συριακού εμφύλιου πολέμου και τον επίσημο τερματισμό της τελευταίας Τουρκικής απόπειρας να κάνει πράξη τις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις της μέσα σε εδάφη της Συρίας, μπορούμε να καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα τα οποία διαγραφόταν εδώ και καιρό ευδιάκριτα στον ορίζοντα και απλά επιβεβαιώνονται:<br /> <br /> Το πρώτο συμπέρασμα είναι η επ΄ αόριστο αναβολή, για πολλοστή φορά τους τελευταίους αιώνες, της δημιουργίας Κουρδικού κράτους. Για την δημιουργία Κουρδικού κράτους αγωνίζονται 40 εκατομμύρια Κούρδοι που βρίσκονται σκορπισμένοι στην Τουρκία, στην Περσία, στο Ιράκ, στην Συρία και στην διασπορά όπου κατέφυγαν για να σώσουν την ζωή τους από την κρατική τρομοκρατία που αντιμετωπίζουν ακόμα και σήμερα μέσα σε Τουρκία και Περσία.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, καθώς και οι μεγαλύτερες, ισχυρότερες δυτικές χώρες βλέπουν με μεγάλη συμπάθεια το διαχρονικό αίτημα του αρχαίου αυτού λαού (αναφέρονται στην «Κύρου Ανάβασις» του Ξενοφώντος σαν Καρδούχοι, 400 περίπου χρόνια π.Χ.) να δημιουργήσει το δικό του κράτος. Χωρίς όμως να κουνήσουν ούτε το μικρό τους δακτυλάκι την ώρα της μεγάλης κρίσης. Αντίθετα, όλοι τους «χρησιμοποιούν» τις εξαιρετικές επιδόσεις των Κούρδων στα πεδία της μάχης, με πλούσιες υποσχέσεις που πάντοτε ξεχνιούνται. Το τελευταίο, πιο χαρακτηριστικό «επεισόδιο» στο σήριαλ εκατοντάδων χρόνων, αποτελεί η εν ψυχρώ, κυνική εγκατάλειψή τους από τις ΗΠΑ, αφού πρώτα τους αιματοκύλισαν για τα συμφέροντα τους, στα πεδία των μαχών.<br /> <br /> Αυτοί που αντιτίθενται σε οποιαδήποτε σκέψη δημιουργίας Κουρδικού κράτους είναι η Τουρκία, η Περσία, το Ιράκ και φυσικά η Συρία. Ο Σύρος Πρόεδρος Μπάσερ Αλ Άσαντ, αμέσως μόλις ενημερώθηκε από τον Βλαδιμίρ Πούτιν για την συμφωνία με την Τουρκία, έσπευσε να δηλώσει (μεταξύ άλλων): «Αυτοί που είχαν αυτονομιστικά σχέδια ευθύνονται για τις εξελίξεις που υπήρξαν!» αναφερόμενος ευθέως, με μια δόση χαιρέκακης διάθεσης, στους Κούρδους. Η Τουρκία, εδώ και ολόκληρες δεκαετίες πραγματοποιεί μια «χειρουργική» γενοκτονία των Κουρδικών πληθυσμών στην νοτιοανατολική Τουρκία -και όχι μόνο, ενώ κάτι ανάλογο ισχύει και στην Περσία των μουλάδων. O Vahit Melih Halefoğlu (διετέλεσε ΥΠΕΞ της Τουρκίας από το 1983 έως το 1987), σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Μιλλιέτ» (1η Σεπτεμβρίου 1990) επανέλαβε το διαχρονικό «μυστικό» του Κουρδικού προβλήματος: «Το Ιράν, το Ιράκ και η Τουρκία δεν θα επιτρέψουν ποτέ την ίδρυση Κουρδικού κράτους!»<br /> <br /> Η σημερινή ετερόκλητη συμμαχία Ρωσίας, Περσίας, Συρίας και Τουρκίας συμφωνεί απόλυτα και χωρίς καμιά επιφύλαξη σε ένα σημείο: τον αποκλεισμό της δημιουργίας ενός Κουρδικού κράτους! Συνεπώς η ανακοινωθείσα συμφωνία Ρωσίας – Τουρκίας και οι όροι της («ζώνη ασφαλείας», σεβασμός της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας, επιστροφή των Σύριων Κούρδων στο μαντρί του Άσσαντ, κοινές περιπολίες Ρώσων – Τούρκων κ.λ.π.) ήταν απόλυτα, μα απόλυτα φυσιολογική!<br /> <br /> Το δεύτερο συμπέρασμα είναι η ανάδειξη του Βλ. Πούτιν σε κυρίαρχο του παιχνιδιού στον Συριακό εμφύλιο – και όχι μόνο, καθώς και η ταπεινωτική αποχώρηση των Ηνωμένων Πολιτειών από την Συρία με την ρετσινιά του κυνικού προδότη των συμμάχων της. Τα αποτελέσματα της τρέχουσας Αμερικανικής πολιτικής θα είναι μακροπρόθεσμα και θα κριθούν με ασφάλεια μόνο με την πάροδο ικανού χρόνου. Πάντως όλοι οι σύμμαχοι της Αμερικής, ιδιαίτερα της γειτονιάς μας, νοιώθουν έντονα την ψυχρή εγκατάλειψη των Κούρδων με μια πικρή γεύση και δικαιολογημένες ανησυχίες για την ασφάλεια τους.<br /> <br /> Το τρίτο συμπέρασμα είναι ότι η, έστω και σχετική, Τουρκική «επιτυχία» έγινε με Ρωσικές πλάτες, όπως άλλωστε με γερές πλάτες (όχι όμως Ρωσικές) έγιναν όλες ανεξαιρέτως οι Τουρκικές «επιτυχίες» του τελευταίου αιώνα. Σίγουρα βέβαια δεν υλοποιήθηκε ο χάρτης που διαφήμιζε ο Ρ. Τ. Ερντογάν στο τέλος Σεπτεμβρίου 2019 στην Γ. Συνέλευση του ΟΗΕ, ούτε πρόκειται να στηθεί η Τουρκική σημαία μέσα σε 440 χιλιόμετρα εδάφους της Συρίας καθώς και σε πολλές Συριακές πόλεις όπως ονειρευόταν ο Ρ.Τ. Ερντογάν. Αντίθετα, υπάρχει ρητή δήλωση του ότι θα σεβαστεί την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Όλοι γνωρίζουμε πως το λέει, χωρίς να το εννοεί. Θα ανακαλύψει βέβαια όταν έρθει η ώρα, πως αυτά που έκανε η Τουρκία στην Κύπρο και στρογγυλοκάθεται για 45 ολόκληρα χρόνια σε ξένα χωράφια, δεν μπορεί να επαναληφθεί στην Συρία για τον απλούστατο λόγο πως οι ίδιοι ακριβώς που δεν θέλουν το Κουρδικό κράτος (Ρωσία, Περσία, Συρία) δεν αντέχουν ούτε σκέψη μακροπρόθεσμης παραμονής των Τούρκων σε Συριακό έδαφος! Όσο για το σχέδιο εγκατάστασης εκατομμυρίων Σύριων προσφύγων στις Κουρδικές περιοχές, διατρέχει άμεσο κίνδυνο να μετατραπεί σε όνειρο «θερινής νυκτός»!<br /> <br /> Το τέταρτο συμπέρασματης τρίτης Τουρκικής «επιχείρησης» στην Συρία είναι η απροθυμία χρησιμοποίησης τακτικού Τουρκικού στρατού. Η «επιχείρηση» στηρίχτηκε στις δολοφονικές και ανενόχλητες αεροπορικές επιδρομές σε Κουρδικές περιοχές, στην χρησιμοποίηση των βασιβουζούκων μισθοφόρων με τον φερετζέ των «Σύριων αντικαθεστωτικών ανταρτών» οι οποίοι εκτελούσαν το μακάβριο έργο τους σε ισοπεδωμένες πόλεις και χωριά, για να ακολουθήσουν εκ του ασφαλούς οι «θριαμβευτές» Τούρκοι στρατιώτες. Είναι χαρακτηριστικό ότι τρείς μόλις ημέρες μετά την έναρξη της Τουρκικής, δολοφονικής επιχείρησης στην Συρία ο Ρ. Τ. Ερντογάν ανακοίνωσε γεμάτος έπαρση και νέο – οθωμανική μεγαλομανία πως «ελέγχεται η πόλη Ρας Αλ Αιν» που βρίσκεται μέσα στην Συρία κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Βέβαια αργότερα αποδείχτηκε πως ο «έλεγχος» της πόλης εγκαταλείφτηκε από τους Κούρδους μαχητές μόνον όταν ανακοινώθηκε η εκεχειρία Τουρκίας – Αμερικής! Δηλαδή ούτε οι τυφλές αεροπορικές επιδρομές, ούτε οι εξοπλισμένοι σαν αστακοί βασιβουζούκοι, ούτε και η υποστήριξη του δεύτερου, μεγαλύτερου στρατού του ΝΑΤΟ μπόρεσαν να εξουδετερώσουν μια χούφτα Κούρδων μαχητών της πόλης Ρας Αλ Αιν, σε ελάχιστη απόσταση από τα Τουρκικά σύνορα!<br /> <br /> Το πέμπτο συμπέρασμα είναι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πέτυχε ένα ανεπανάληπτο κατόρθωμα: Δημιούργησε παντού εχθρούς! Από την Αμερική μέχρι την Αφρική και από την Ευρώπη μέχρι την Αυστραλία, με εξαίρεση τον Πρωθυπουργό της Ουγγαρίας Βίκτορ Ουρμπάν και την … Χαμάς! Η διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας από την Δύση (χαρακτηριστική η δήλωση Ρ. Τ. Ερντογάν (20/10/2019) σε φόρουμ τηλεοπτικού δικτύου «Μπορείτε να το πιστέψετε; Όλη η Δύση τάσσεται στο πλευρό των τρομοκρατών και μας επιτίθενται όλοι μαζί. Ανάμεσά τους οι χώρες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Όλοι τους») επεκτείνεται και στους σημερινούς άσπονδους «συμμάχους» της Τουρκίας!<br /> <br /> Το αναμφισβήτητο αυτό γεγονός αποτελεί ένα πολύ ισχυρό διπλωματικό όπλο που μπορεί να αξιοποιηθεί πολύ αποτελεσματικά απέναντι στους Τουρκικούς παραλογισμούς τόσο στην Κυπριακή ΑΟΖ και στην πολύχρονη κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας όσο και στο Αιγαίο, στην Ελληνική Θράκη και σε όλα τα «μέτωπα» που ανοίγει συνεχώς η Τουρκική επιθετικότητα. Εκεί δηλαδή ακριβώς που θα μεταφερθεί σύντομα η έντονη Τουρκική δραστηριότητα, μετά την αναγκαστική ηρεμία που επιβάλλεται στο μέτωπο της Συρίας!<br /> <br /> Τέλος, υπάρχουν και κάποιοι που αποδίδουν «μεγάλες επιτυχίες» στον Ρ. Τ. Ερντογάν ή τον θεωρούν «μεγάλο ηγέτη που θα μείνει στην ιστορία» και διάφορα άλλα. Ας αναλογιστούν πως παρόμοιες «επιτυχίες» και ανάλογοι χαρακτηρισμοί αποδιδόταν πληθωρικά στον Αδόλφο Χίτλερ και σε πολλούς άλλους σαν κι΄ αυτόν. Όλοι όμως αυτοί «σημαδεύτηκαν» από ένα μοναδικό, κοινό χαρακτηριστικό: Τον πολύ βίαιο θάνατό τους…<br /> <br /> <b><i>*Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) </i></b><br /> <br /> <div> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο «Γκρι καρδινάλιος», ο «Παπάρας» και ο «Μπουνταλάς» Οι τρεις πρωταγωνιστές στο πόλεμο της Συρίας.

Λεωνίδας Κουμάκης*  Είναι τραγικό, αλλά απόλυτα αληθινό: Η διεθνής πολιτική σκηνή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου μοιάζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άνοιξε η «όρεξη» της Άγκυρας μετά την Συρία: «Η Ελλάδα να αναγνωρίσει την “τουρκική μειονότητα” στη Θράκη!»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj83TnAHU8oA8xUd9dIdj2SdSO_yGOuTZV-tKGQJv9Bp0YMjVp3MMRwuV_e478Hzp0hGjEpSE9Bi4ChCcrEDaqrhyf2DA7JkAg49mo28Pz0A6hh8Q9pOjeEYIn7JhGpNaCrwe81cpwnbCk/s1600/thraki.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="800" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj83TnAHU8oA8xUd9dIdj2SdSO_yGOuTZV-tKGQJv9Bp0YMjVp3MMRwuV_e478Hzp0hGjEpSE9Bi4ChCcrEDaqrhyf2DA7JkAg49mo28Pz0A6hh8Q9pOjeEYIn7JhGpNaCrwe81cpwnbCk/s640/thraki.jpeg" width="640" /></a></div> <br /> Άνοιξε η «όρεξη» των Τούρκων μετά την Συρία, καθώς μεγάλα ΜΜΕ της γειτονικής χώρας, τα οποία ελέγχονται όλα από τον Ερντογάν, θέτουν εκ νέου ζήτημα μειονότητας στη Θράκη!<br /> <br /> Οι Τούρκοι μετά την άκρως αμφιλεγόμενη έκθεση ύποπτης ΜΚΟ για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (MRG), ζητούν από την Αθήνα μέσω του τουρκικού τύπου να αναγνωριστεί ως “τουρκική” η μουσουλμανική μειονότητα στην Δυτική Θράκη, βάζοντας στο “κάδρο” των προκλητικών κινήσεων και απαιτήσεων της ξανά την χώρα μας με νέες διεκδικήσεις, εκτός από το Αιγαίο και την Κύπρο.<br /> <br /> Το τουρκικό προκλητικό δημοσίευμα αναφέρει ότι “ οργάνωση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στις 24 Οκτωβρίου με έκθεση της ζητά από την Ελλάδα να αναγνωρίσει την τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης.<br /> <br /> Η περιοχή της Δυτικής Θράκης στην Ελλάδα φιλοξενεί μια μουσουλμανική τουρκική μειονότητα περίπου 150.000 ανθρώπων.<br /> <br /> Σε έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 24 Οκτωβρίου, η Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων (MRG) ανέφερε: «Οι ελληνικές αρχές πρέπει να λάβουν άμεσα μέτρα για να αναγνωρίσουν την τουρκική μειονότητα στη Δυτική Θράκη και να άρουν όλα τα εμπόδια για την πλήρη θεσμοθέτηση των δικαιωμάτων τους. Η Ελλάδα με σειρά μέτρων δεν αναγνωρίζει την τουρκική μειονότητα εδώ και χρόνια”, αναφέρει η έκθεση.<br /> <br /> “Εκτιμάται ότι σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού της Δυτικής Θράκης είναι τουρκικής καταγωγής και μέχρι σήμερα στερούνται το δικαίωμα να αναγνωριστούν ως τέτοιοι«, δήλωσε ο Neil Clarke, επικεφαλής των νομικών προγραμμάτων της MRG στις Βρυξέλλες.<br /> <br /> Η Anna Alboth, συντονιστής του προγράμματος για τα ΜΜΕ, δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι εργάστηκε για την έκθεση αυτή για περισσότερο από ένα χρόνο.<br /> <br /> «Κανείς δεν μιλάει για αυτό, αλλά είναι μία από τις σοβαρότερες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μειονοτήτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση»,δήλωσε η Alboth, προσθέτοντας ότι η έκθεση δημοσιεύθηκε σε τρεις γλώσσες: Αγγλικά, Τουρκικά και Ελληνικά.<br /> <br /> Ο Ali Huseyinoglu, διδάκτωρ από το πανεπιστήμιο Trakya της Τουρκίας και γνωστός ανθέλληνας με ειδίκευση στην μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης, δήλωσε σε tweet του ότι η έκθεση είναι «μία από τις πιο ολοκληρωμένες εκθέσεις που έχουν γίνει ποτέ» σχετικά με τη μειονότητα.<br /> <br /> Πρόκειται σαφώς για έκθεση με άρωμα τουρκικής προπαγάνδας, στην οποία πιθανότατα έχουν βάλει το χέρι τους οι τουρκικές αρχές παντοιοτρόπως.<br /> <br /> Η ουσία είναι ότι η Τουρκία εντείνει αυτό που αναφέρεται εδώ και καιρό περί ‘υβριδικού πολέμου” κατά της Ελλάδος με όλα τα μέσα, θέτοντας συνεχώς νέα θέματα και προβλήματα στην εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση, καθώς η ίδια καταπατά ένα σωρό νόμους του διεθνούς δικαίου, ενώ πριν μερικές ημέρες στην Συρία ο τουρκικός στρατός διέπραξε εγκλήματα πολέμου κατά των αμάχων Κούρδων, για τα οποία θα καταδικαστούν οι τουρκικές αρχές από τα διεθνή δικαστήρια.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Άνοιξε η «όρεξη» της Άγκυρας μετά την Συρία: «Η Ελλάδα να αναγνωρίσει την “τουρκική μειονότητα” στη Θράκη!»

Άνοιξε η «όρεξη» των Τούρκων μετά την Συρία, καθώς μεγάλα ΜΜΕ της γειτονικής χώρας, τα οποία ελέγχονται όλα από τον Ερντογάν, θέτουν εκ ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Δίκαιο της Θάλασσας και η βύθιση του γεωτρύπανου: Τι θα μπορούσε να κάνει η Κύπρος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqrXgTXP6d4E-oVbhC5R0wqABBjpb_vsu7P0PbQCVsg_5vmCfQftLzQF5JoDcUYAVq-vUw-HKUB92a12oDkStslrUZTNr8Vz439N7j5Kr7W8kyuZoFtoH2pYTeCvlKSE248N0YU51o1U/s1600/karyoths-aoz-ellada-kypros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRqrXgTXP6d4E-oVbhC5R0wqABBjpb_vsu7P0PbQCVsg_5vmCfQftLzQF5JoDcUYAVq-vUw-HKUB92a12oDkStslrUZTNr8Vz439N7j5Kr7W8kyuZoFtoH2pYTeCvlKSE248N0YU51o1U/s640/karyoths-aoz-ellada-kypros.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ <div> Ο Κύπριος νομικός Κύπρος Χρυσοστομίδης σε ένα πρόσφατο άρθρο του στα αγγλικά με τίτλο «Turkey’s EEZ incursion an ‘act of aggression’ punishable by the ICC»,υποστηρίζει ότι: «Σύμφωνα με τις διατάξεις της Σύμβασης του Montego Bay για το Δίκαιο της Θάλασσας και που οριοθετείται μεταξύ της Δημοκρατίας και των γειτονικών χωρών, η εισβολή από την Τουρκία, η είσοδός της και η διάνοιξη της στην ΑΟΖ της Κύπρου είναι μια «επιθετική πράξη» σύμφωνα με τον ορισμό των Ηνωμένων Εθνών και το καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ).»</div> <div> <br /></div> <div>  Αυτή η αντίληψη είναι εσφαλμένη, διότι η UNCLOS μεριμνά γι’ αυτές τις επιθετικές πράξεις της Τουρκίας. Το Άρθρο 73 της UNCLOS δεν περιλαμβάνει μεν τη βύθιση αλιευτικών σκαφών άλλων κρατών που παραβιάζουν την ΑΟΖ ενός παράκτιου κράτους, αλλά αυτό το άρθρο έχει παραβιαστεί από πολλά κράτη όπως η ΗΠΑ, η Ρωσία, η Ιαπωνία, που δεν διστάζουν να βυθίσουν τα αλειυτικά σκάφη άλλων κρατών που παραβιάζουν την ΑΟΖ τους.</div> <div> <br /></div> <div>  Έτσι η βύθιση αλιευτικών σκαφών και η σύλληψη αλιέων αποτελεί συνήθη πρακτική και έχει δημιουργήσει πλέον ένα σημαντικό προηγούμενο (precedent). </div> <div> <br /></div> <div> Άρθρο 73 Εφαρμογή νόμων και κανονισμών του παράκτιου κράτους </div> <div> <ul> <li>Τα παράκτιο κράτος δύναται, κατά την άσκηση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, να ερευνά, να εκμεταλλεύεται, να διατηρεί και να διαχειρίζεται τους ζώντες πόρους στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, να λαμβάνει τέτοια μέτρα, συμπεριλαμβανομένων του ελέγχου των εγγράφων του πλοίου, επιθεώρησης, σύλληψης και κίνησης της δικαστικής διαδικασίας, όπως αυτό κρίνεται αναγκαίο για την διασφάλιση της συμμόρφωσης προς τους νόμους και τους κανονισμούς που υιοθετήθηκαν από αυτό σύμφωνα με την παρούσα σύμβαση.</li> </ul> <ul> <li>Τα συλλαμβανόμενα πλοία και τα πληρώματά τους θα απελευθερώνονται αμέσως με την κατάθεση εύλογης εγγύησης. Οι ποινές που προβλέπει το παράκτιο κράτος για παραβίαση των νόμων και κανονισμών περί αλιείας στην αποκλειστική οικονομική του ζώνη δεν μπορούν να συμπεριλάβουν την φυλάκιση, εφόσον ελλείπουν αντίθετες συμφωνίες των ενδιαφερομένων κρατών, ή οποιασδήποτε άλλης μορφής σωματική τιμωρία. </li> </ul> </div> <div> Στις περιπτώσεις σύλληψης ή κατακράτησης ξένων πλοίων το παράκτιο κράτος ειδοποιεί αμέσως το κράτος της σημαίας του πλοίου, μέσω της κατάλληλης οδού, για τα μέτρα που ελήφθησαν και για τις ποινές που επιβλήθηκαν στη συνέχεια. Επομένως, μπορούμε, λογικά να υποθέσουμε ότι οι παραβιάσεις της κλοπής αλιείας ή κλοπής υδρογονανθράκων είναι παρόμοιες. Αυτό ακριβώς αναφέρει το Άρθρο 81 της UNCLOS.</div> <div> <br /></div> <div> Άρθρο 81 Γεωτρήσεις στην υφαλοκρηπίδα </div> <div> <br /></div> <div> Το παράκτιο κράτος έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να επιτρέπει και να ρυθμίζει τις γεωτρήσεις στην υφαλοκρηπίδα για όλους τους σκοπούς. ‘Ετσι μπορούμε να ισχυριστούμε ότι εάν ένα γεωτρύπανο ενός κράτους εισέλθει στην ΑΟΖ ενός άλλου κράτους ψάχνοντας για υδρογονάνθρακες, θα βυθιστεί σε 10 δευτερόλεπτα, όπως ακριβώς βυθίζονται τα αλειευτικά σκάφη. .</div> <div> <br /></div> <div>  Επομένως η εισβολή από την Τουρκία με γεωτρύπανο στην ΑΟΖ της Κύπρου θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, όπως θα αντιμετωπίζετο απο κάθε άλλο κράτος. Δυστυχώς η Κυπριακή Δημοκρατία δεν είναι σε θέση να αντιπετωπίσει την Τουρκία όπως θα έκαναν οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι και οι Ιάπωνες. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) είναι το όργανο που θα μπορούσε να βοηθήσει την Κύπρο σε αυτή την περίπτωση.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το Δίκαιο της Θάλασσας και η βύθιση του γεωτρύπανου: Τι θα μπορούσε να κάνει η Κύπρος

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ  Ο Κύπριος νομικός Κύπρος Χρυσοστομίδης σε ένα πρόσφατο άρθρο του στα αγγλικά με τίτλο «Turkey’s EEZ incursion an ‘a...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ρ.Τ. Ερντογάν πέτυχε στη Συρία… εμείς συνεχίζουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ_evIsI5-7R8RvXPPfApO_zl7-yirEvWGGLMU9JOq_dZPqncRM7UNy8R2S-BZfSEtvZVERI_KP2ekGGwB0mQ6trFLV4prkaR3kawb6sGIAcZcBZodbPGDFFuDLDeUJpO3U8Ot8zq8PlI/s1600/mitsotakis-erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgZ_evIsI5-7R8RvXPPfApO_zl7-yirEvWGGLMU9JOq_dZPqncRM7UNy8R2S-BZfSEtvZVERI_KP2ekGGwB0mQ6trFLV4prkaR3kawb6sGIAcZcBZodbPGDFFuDLDeUJpO3U8Ot8zq8PlI/s640/mitsotakis-erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία θα πρέπει να αξιολογηθούν πολύ σοβαρά από την ελληνική πλευρά και να κατανοηθούν στην πλήρη διάσταση τους. Απαλλαγμένοι από τα φοβικά μας σύνδρομα (σε σχέση με την Τουρκία) και την αφ’ υψηλού -κατά βάση θεωρητική και ακαδημαϊκή- προσέγγιση που διέπει την εξωτερική πολιτική μας, θα πρέπει να διαπιστώσουμε ότι ο Ερντογάν αποκομίζει κέρδη στη Συρία. <br /> <br /> Είναι εύκολα αντιληπτό, ότι το μείζον κέρδος του Ερντογάν είναι η διάλυση της άτυπης κουρδικής κρατικής οντότητας στη Βόρεια Συρία που σταθεροποιήθηκε με την υποστήριξη των ΗΠΑ εν μέσω συριακού εμφυλίου, ως αντάλλαγμα για την καθοριστική συμμετοχή των Κούρδων στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους. <br /> <br /> Με αυτόν τον τρόπο ο Ερντογάν «απαλλάσσεται» από τον κίνδυνο που εξ ορισμού δημιουργεί για την εδαφική ακεραιότητα της Τουρκίας η ύπαρξη μίας κουρδικής οιωνεί κρατικής οντότητας, η οποία με την πάροδο του χρόνου θα αποκτούσε συνεχώς μεγαλύτερη υπόσταση και χαρακτηριστικά κουρδικού κράτους. <br /> <br /> Μια τέτοια οντότητα θα αποτελούσε πόλο έλξης για τους γειτονικούς κουρδικούς πληθυσμούς που ζουν σε εδαφική συνέχεια, αλλά εντός των συνόρων των άλλων τριών χωρών της περιοχής, της Τουρκίας, του Ιράκ και του Ιράν.. <br /> <br /> Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν το τουρκικό κέρδος προέκυψε / υποβοηθήθηκε από την ακατανόητη, ανερμάτιστη, κοντόφθαλμη και ουσιαστικά βλακώδη προσωπική πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ, η οποία ουσιαστικά παρέδωσε αμαχητί την ευρύτερη περιοχή στην επιρροή της Ρωσική Ομοσπονδίας. Ούτε ότι η παροιμιώδης αδράνεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ουσιαστικά έδωσε σιωπηλό πράσινο φως στην Τουρκία. <br /> <br /> Άλλο κέρδος που αποκόμισε ο Ερντογάν είναι ότι πλέον η Τουρκία νομιμοποιεί την παρουσία της στη Βόρεια Συρία και φυσικά αποκτά αυξημένο ρόλο στις μελλοντικές εξελίξεις στην περιοχή. <br /> <br /> Τρίτο κέρδος για τον Ερντογάν είναι ότι απέδειξε στο εσωτερικό της χώρας του, ότι η Τουρκία πλέον στέκεται ως ίσος απέναντι στις δύο μεγάλες δυνάμεις, τις ΗΠΑ και τη Ρωσική Ομοσπονδία. Διαφωνεί χωρίς να διστάσει, διαπραγματεύεται και τελικά καταφέρνει να υλοποιήσει τις στοχεύσεις του έστω και αν δεν επιτυγχάνει το μέγιστο, αγνοώντας επιδεκτικά τη διεθνή αντίδραση και μένοντας ανεπηρέαστος από τις -γελοίες μεν, αλλά παρά ταύτα- κυρώσεις. <br /> <br /> Τέταρτο, επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά ότι η Τουρκία συνεχίζει να παραμένει εξαιρετικά υψηλής αξίας γεωστρατηγικό έπαθλο. Οι ΗΠΑ και η Δύση γενικότερα θεωρούν αδιανόητη την αποχώρηση ή εκδίωξη της από το δυτικό στρατόπεδο και για αυτό δεν διστάζουν να «κλείνουν τα μάτια» και κατ’ ουσία, αφού δεν παρεμποδίζουν, να ενθαρρύνουν διά της απραξίας τους αβάσιμους από πλευράς διεθνούς δικαίου, τυχοδιωκτισμούς της. <br /> <br /> Θα ήταν ο απόλυτος στρουθοκαμηλισμός αν στην Ελλάδα αρχίσουμε να αναζητούμε «δικαιολογίες» για να επιχειρηματολογήσουμε περί τουρκικής αποτυχίας ή μερικής επιτυχίας. Αντίθετα, οι πάντες οφείλουμε να επεξεργαζόμαστε το σενάριο όπου ο Ερντογάν σε κατάσταση αποθράσυνσης και πίστη στις δυνατότητές του, αποφασίσει την ενεργότερη εφαρμογή παρομοίων μεθόδων για να πλήξει τα ζωτικά εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Αν το ελληνικό πολιτικό και στρατιωτικό οικοδόμημα αναμένει την αντίδραση των ΗΠΑ ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης να λειτουργήσει ως ανάχωμα στον τουρκικό τυχοδιωκτισμό, μάλλον πλανώνται… πλάνην οικτρά. <br /> <br /> Ακόμα κι αν ο ισχυρισμός αυτός αποδειχθεί στο τέλος λανθασμένος, αυτό θα γίνει επειδή η Ελλάδα σχεδιάζει την αντίδρασή της με την υπόθεση ότι η όποια συνδρομή θα είναι… συμβολική και για την “τιμή των όπλων”. Χωρίς ουσίας όμως… <br /> <br /> Οι Τούρκοι θα μας «σαρώσουν» και θα καταλήξουμε σε έναν συμβιβασμό που απλώς θα επικυρώσει τον ακρωτηριασμό των ζωτικών συμφερόντων μας ή στη χειρότερη περίπτωση ακόμη και της ακεραιότητας της χώρας μας. <br /> <br /> Εκτός αν το ελληνικό πολιτικό και στρατιωτικό οικοδόμημα θεωρήσει την υπαγωγή περιοχών ή/και ζωτικών συμφερόντων μας σε διεθνή έλεγχο / διαχείριση (κάτι ανάλογο των κοινών περιπολιών Τουρκίας – Ρωσίας στη Βόρεια Συρία) ως -ένα ακόμα- μοναδικό επίτευγμα της εξωτερικής μας πολιτικής. <br /> <br /> Όπως για παράδειγμα, οι εμπνευστές της Συμφωνίας των Πρεσπών με τη γειτονική χώρα για την ονομασία, που τώρα κινδυνολογούν για την τυχόν αποχώρηση του Ζάεφ από την πρωθυπουργία και ζητούσαν από την Ελλάδα να συγκρουστεί με τη μοναδική χώρα που δείχνει προς το παρόν απροθυμία προσαρμογής στη βούληση της Τουρκίας! <br /> <br /> Λες και η τήρηση μίας διεθνούς συμφωνίας σε βάθος χρόνου εξαρτάται από την πολιτική διαδρομή των αφελών (;) που παριστάνουν τους Ταλεϊράνδους, οι οποίοι πρωτοστάτησαν στην κατάρτισή της. Αντί το ζητούμενο να είναι η διασφάλιση έστω αυτών των λίγων που πέτυχε η ελληνική διπλωματία… <br /> <br /> Ακόμη και σήμερα δεν είναι αργά να διαγνώσουμε την κατάσταση όπως πραγματικά είναι και να αρχίσουμε να λαμβάνουμε τα μέτρα μας. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι όμως να γίνει πλήρως κατανοητό, ότι αν δεν προσπαθούμε να καθορίσουμε εμείς τις εξελίξεις και περιμένουμε την παρέμβαση τρίτων παραγόντων για να μας διασώσουν… απλώς χάσαμε. “Από τα αποδυτήρια”. <br /> <br /> Αν πάλι ως κράτος και κοινωνία δεν θέλουμε να αναλάβουμε τα κόστη και τους κινδύνους που συνεπάγεται η υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, ας το δηλώσουμε επίσημα και ας επιδιώξουμε κάποια συμφωνία υπό την πατρωνία διεθνών παραγόντων… <br /> <br /> Ας το κάνουμε αυτό όχι μόνο για αν σταματήσουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, αλλά και για να σταματήσουμε τουλάχιστον να καταναλώνουμε οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους για να υπονομεύουμε συντηρώντας πλημμελέστατα την αποτρεπτική μας ικανότητα.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Ρ.Τ. Ερντογάν πέτυχε στη Συρία… εμείς συνεχίζουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας

Οι τελευταίες εξελίξεις στη Συρία θα πρέπει να αξιολογηθούν πολύ σοβαρά από την ελληνική πλευρά και να κατανοηθούν στην πλήρη διάσταση το...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Σότσι και η στρατηγική ομηρία της Τουρκίας από τη Ρωσία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhywsDG7VHVfi9UshRFRq5P8-MKv27cz02_MqhSPc5d-JcKP5SLGqnGmEYG23mI_NxzxXt-OdQmjY3W3gMFhw1O7fOleqVPBSZgIdTHYzA_xObje_-tL0fYJzYhJA8pQ2Pblx06a3_6FW8/s1600/poutin+erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhywsDG7VHVfi9UshRFRq5P8-MKv27cz02_MqhSPc5d-JcKP5SLGqnGmEYG23mI_NxzxXt-OdQmjY3W3gMFhw1O7fOleqVPBSZgIdTHYzA_xObje_-tL0fYJzYhJA8pQ2Pblx06a3_6FW8/s640/poutin+erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Αλέξανδρου Δρίβα* </b><br /> Τελικά ο Ρώσος ηγέτης είναι ο μεγάλος κερδισμένος της δεκαετίας. Μέσα σε αυτήν τη δεκαετία, η Ε.Ε έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδα μέσα από κρίσεις που την ταλάνισαν αλλά και ακόμη την ταλανίζουν. Οι ΗΠΑ θεώρησαν πως η κρίση στην Ουκρανία θα φέρει εσωστρέφεια στη Ρωσία και αιμορραγώντας στο μαλακό της υπογάστριο θα ακυρώσει τις προσπάθειές της περιφερειακό και παγκόσμιο ρόλο. Η Ρωσία όχι μόνο προσάρτησε την Κριμαία, αλλά και ''κατέβασε'' νοτιότερα τη ζώνη ασφαλείας των συμφερόντων της, στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία ήταν για τον Πούτιν η ''νέα Ουκρανία''όσον αφορά τη γεωπολιτική αξία της. Το οτι η Τουρκία είναι πυλώνας των ανατολικών ''συνόρων'' του ΝΑΤΟ, την καθιστά πολύ σημαντική για τη Ρωσία η οποία κατάφερε να αποσυντονίσει και το ΝΑΤΟ (μετά από την Ε.Ε την οποία την ''έδεσε'' με την ενεργειακή της διπλωματία). Η τελευταία εξέλιξη, αφορά την Συμφωνία της Ρωσίας με την Τουρκία στο Σότσι για την Συρία. Αυτή η συμφωνία συνιστά μια ιστορική συμφωνία, όχι γιατί βάζει ακόμη ένα πενθήμερο τέλος στο δραματικό σήριαλ της Συρίας, αλλά γιατί αλλάζει τα γεωπολιτικά δεδομένα της περιοχής μας. <br /> <br /> Ολοκληρώνεται η στρατηγική ομηρία της Τουρκίας από τη Μόσχα και με τη βούλα <br /> <br /> Το αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του Ερντογάν στις 15 και 16 Ιουλίου 2016, αρκούσε για τη Ρωσία ώστε να κερδίσει πολλά περισσότερα από μια στρατιωτική απάντηση στην κατάρριψη του Su-24 από τουρκικές δυνάμεις που έγινε το Νοέμβρη του 2015. Η Ρωσία εμφανίστηκε ως η μοναδική δύναμη που μπορεί να προστατεύσει την Τουρκία η οποία δια στόματος Ερντογάν, θεώρησε την Αμερική ως υπεύθυνη γι΄αυτήν την απόπειρα πραξικοπήματος. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, οι ρωσοτουρκικές σχέσεις ακολούθησαν στρατηγικό μονοπάτι. Το καλοκαίρι του 2017 ανακοινώθηκε η αγορά του αιώνα (με κριτήριο τις σφαίρες επιρροής) από την Τουρκία η οποία αγόρασε ρωσικούς S-400. <br /> <br /> Στο θέατρο επιχειρήσεων της Συρίας, η Ρωσία από το 2015 είναι ο πιο σημαντικός παίκτης και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον τις τουρκικές ανησυχίες για τους Κούρδους του βορείου τμήματος της Συρίας, ώστε να ελέγχει ακόμη μεγαλύτερο μέρος της. Ανάγκασε την Τουρκία να αποδεχτεί τον Άσαντ. Στο Σότσι, ολοκληρώθηκε η στρατηγική ομηρία της Τουρκίας από τη Μόσχα και η Άγκυρα απομακρύνθηκε μια και καλή από τη Δύση. Γιατί όμως δεν είναι απλά ένας ακόμη τακτικισμός; Τι τόσο σημαντικό προέκυψε στο Σότσι; <br /> <br /> Η Ρωσία που ελέγχει Τουρκία, Συρία και τελικά, Ιράν <br /> <br /> Πολύς λόγος γίνεται στη χώρα μας για να δοθούν απαντήσεις σχετικά με το τι κέρδισε η Τουρκία. Μάλλον έναν καινούριο γεωστρατηγικό εργοδότη. Η Τουρκία υπήρξε για καιρό ο ''φύλακας'' της Δύσης για τις περιοχές του Καυκάσου, της Κεντρικής Ασίας και της Εγγύς Ανατολής. Η Τουρκία προσπάθησε να φύγει από το ρόλο του Διγενή Ακρίτα και να προβάλλει ως περιφερειακή δύναμη μιας τεράστιας περιοχής, αναβιώνοντας το όραμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γρήγορα αντιλήφθηκε πως δεν έχει τα μέσα για να πραγματοποιήσει κάτι τέτοιο. Το 2016 όπου και προ΄σεγγισε στρατηγικά τη Ρωσία, το νεο-οθωμανικό όραμα απέκτησε την ταφόπλακά του. Η έσχατη επιλογή της Τουρκίας ήταν να συνεργαστεί με τη Ρωσία και με το Ιράν.<br /> <br /> Η αποχώρηση των ΗΠΑ από την περιοχή είναι πιθανό προσωρινή. Όμως ήταν αρκετή για να διαμορφώσει μια νέα τάξη πραγμάτων στη Μέση Ανατολή. Η Ρωσία κατάφερε όχι μόνο να διατηρήσει ακέραια τα συμφέροντά της στην Ουκρανία που της εξασφάλιζε την έξοδο στη Μαύρη Θάλασσα και στη Μεσόγειο. Η διατήρηση της ακεραιότητας του μαλακού της υπογαστρίου, οδήγησε στην ανάγκη τη Μόσχα, να σπεύσει να ενισχύσει την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Η διατήρηση του Άσαντ στην εξουσία φέρνει χαμόγελα στην Τεχεράνη και πλέον και στην Τουρκία. <br /> <br /> Ακόμη και οι Κούρδοι είδαν πως η Ρωσία είναι η μόνη δύναμη που εγγυήθηκε τελικά την ασφάλειά τους στις πόλεις-κρηπιδώματα Μανμπίτζ και Κομπάνι. Η Ρωσία πετυχαίνει προσώρας, το ακατόρθωτο για τη Μέση Ανατολή. Να έχει κερδίσει παντού. Να μπορεί να δώσει μια εσωτερικών πολιτικών λόγων νίκη στον Ερντογάν με κοινές περιπολίες στην περιοχή στην οποία εισέβαλε η Τουρκία. Ταυτόχρονα, να εξασφαλίσει οτι κανείς, στην επόμενη μέρα της Συρίας, δε θα έχει στρατιωτική παρουσία σε αυτήν. Οι ''κοινές περιπολίες'' σημαίνουν πως η Ρωσία παίρνει ''τόκους'' από επιχειρήσεις της Τουρκίας και ουσιαστικά -λόγω ισχύος- η Ρωσία ελέγχει κάθε περιπολία. Ένα ακόμη πενθήμερο παύσης πυρός εξασφαλίστηκε και κάθε άλλο παρά στεναχωρεί αυτό την Τουρκία. Οι Τούρκοι αντιμετώπισαν δυσκολίες και έτσι κι αλλιώς, η Τουρκία δεν προχωρά ποτέ αν δεν έχει το πράσινο φως από το ''αφεντικό της'' το οποίο πλέον, είναι η Ρωσία. Η Τουρκία κατάφερε να αναβάλλει την κουρδική υπόθεση ή ακόμη καλύτερα, να την παραχωρήσει αναγκαστικά στη Ρωσία η οποία αν δει ότι η Τουρκία δε σέβεται τα συμφέροντα της Μόσχας, θα ενεργοποιήσει τους διαύλους της με τους Κούρδους. Οι Κούρδοι αναγκαστικά, θα εμπιστεύονται μόνο τους Ρώσους. Τελικά ο Πούτιν κατήγε μια σπουδαία νίκη τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε διπλωματικό επίπεδο. Εδώ που έφτασε η Τουρκία, δεν μπορεί να αλλάξει πορεία καθώς θέματα που αγγίζουν την εδαφική της ακεραιότητα, επιδαψιλεύονται από τη Μόσχα. Το ίδιο ισχύει και για το Ιράν. Αν θέλει να κρατήσει ζωντανό τον σιιτικό διάδρομο, οφείλει να υπακούει τις ρωσικές εντολές. Ο Πούτιν θα μπορεί να εξισορροπεί Ιράν, Συρία και Τουρκία. <br /> <br /> Το Σότσι αποτελεί μια ήττα της πολιτικής Τραμπ <br /> <br /> Οι ΗΠΑ ζημιώθηκαν πολλαπλώς από την πολιτική Τραμπ στη Συρία. Συνήθως τα κράτη ζημιώνονται όταν εκτονώνουν μια εσωτερική πολιτική κρίση στο εξωτερικό. Οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή δε χάνουν μόνο τη Συρία. Χάνουν την αξιοπιστία τους παγκοσμίως. Τα κράτη που συνιστούν τις τρεις από τις πέντε κατηγορίες κρατών, (μικρο-κράτη, (microstates) μικρά κράτη, μεσαίες δυνάμεις, μεγάλες δυνάμεις, υπερδυνάμεις) αναζητούν ασφάλεια από τις υπερδυνάμεις. Τέτοια κράτη της Κεντρικής Ασίας, της Μέσης Ανατολής, ακόμη και της Ανατολικής Ευρώπης, παρατηρούν τις δυναμικές και εύστοχες κινήσεις της Ρωσίας. Παρατηρούν επίσης και τον Αμερικανό πρόεδρο ο οποίος σε τίποτε δε θυμίζει τους προκατόχους του. Μένει να δούμε τι θα κάνει η τοπική δύναμη της Μέσης Ανατολής, που είναι το Ισράηλ το οποίο έχει επενδύσει πολιτικά στους Κούρδους. Στην εξίσωση, Ισραήλ, Ιράν, Συρίας, Τουρκίας, η Ρωσία δύσκολα θα μπορέσει να γίνει καταλύτης. Αν τα καταφέρει, τότε για πρώτη φορά θα μπορούμε να μιλάμε για μια νέα Μέση Ανατολή. Προς το παρόν, πολλά θέματα θα ανοίξουν για την πρόσδεση της Τουρκίας στο ρωσικό άρμα. Συζητήσεις υπαρξιακές του ΝΑΤΟ. Θέματα που αγγίζουν ακόμη και ειδικές σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Ε.Ε, σχέσεις Ε.Ε και Ρωσίας και βέβαια, σχέσεις ΗΠΑ-Ρωσίας και ΗΠΑ-Τουρκίας. Ακόμη και ζητήματα για τις πυρηνικές φιλοδοξίες Άγκυρας οι οποίες βέβαια δε συμφέρουν ούτε τη Μόσχα. Όλα όμως θα φανούν. <br /> <br /> Οι Τούρκοι θα πουλήσουν ως ''νίκη'' το ό,τι έγινε στη Συρία. Στην πραγματικότητα, αυτό που έγινε ήταν ότι εκμεταλλεύτηκαν άψογα την εσωτερική πολιτική κρίση των ΗΠΑ. Το Κουρδικό πρόβλημα της Τουρκίας, δεν έπαψε να υπάρχει. Σε Ελλάδα και Κύπρο, οφείλουμε να είμαστε πολύ προσεκτικοί γιατί ο εθνικισμός στην Τουρκία θα αγγίξει το ζενίθ του αν και είναι αρκετά δύσκολο η πολιτική του κατευνασμού, (που πλέον δεν ασκείται μόνο από Αθήνα και Λευκωσία αλλά από το σύνολο της Δύσης, πλην ίσως της Γαλλίας) να συνεχιστεί καθώς κινδυνεύουν κολοσσιαία δυτικά συμφέροντα. Παρόλα αυτά, από μια Δύση στην οποία οι ηγέτες παίρνουν καταστροφικές αποφάσεις σχετικά με την εξωτερική πολιτική, όλα είναι πιθανά. Το νόημα της στρατηγικής άλλωστε έχει στο βάθος της τη μοναξιά. Προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο για να μπορούμε να ελπίζουμε στο καλύτερο. <br /> <br /> <b><i>* Ο Αλέξανδρος Δρίβας είναι PhD Cand. στις Ελληνοαμερικανικές Σχέσεις.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το Σότσι και η στρατηγική ομηρία της Τουρκίας από τη Ρωσία

Του Αλέξανδρου Δρίβα* Τελικά ο Ρώσος ηγέτης είναι ο μεγάλος κερδισμένος της δεκαετίας. Μέσα σε αυτήν τη δεκαετία, η Ε.Ε έχει οδηγηθεί σε...

Διαβάστε την συνέχεια

«Να ξεχάσουμε όσα ξέραμε για τις ισορροπίες στη γειτονιά μας»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaAtyC715C_VHBKDmaaoSKK8PpCPR0fibA_YEZXo8tkcdz0weBDzm2WPlIgcj_wjrcuQodpBbXDekkScGVIVIkfRd-0bkxPaiXOkedR_DRFQXS8Tu_YN28Gd8rOYeIaRZQ7YSRJtu8Npc/s1600/east_medi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="486" data-original-width="863" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaAtyC715C_VHBKDmaaoSKK8PpCPR0fibA_YEZXo8tkcdz0weBDzm2WPlIgcj_wjrcuQodpBbXDekkScGVIVIkfRd-0bkxPaiXOkedR_DRFQXS8Tu_YN28Gd8rOYeIaRZQ7YSRJtu8Npc/s640/east_medi.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b>Άγγελος Συρίγος</b><br /> Οι ανατροπές στη γειτονιά μας είναι πρωτοφανείς και οι γεωπολιτικές εξελίξεις καθιστούν αναγκαία την εγρήγορση αλλά εμείς συμπεριφερόμαστε σαν όλα αυτά να συμβαίνουν πολύ μακριά, κάπου μεταξύ Ολλανδίας, Δανίας και Λουξεμβούργου, δηλώνει στο liberal.gr ο Άγγελος Συρίγος, προσθέτοντας ότι ο Ερντογάν θα κλιμακώνει σταδιακά και την ένταση στην ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> «Δίπλα μας γίνονται κοσμογονικές αλλαγές, και εμείς ασχολούμαστε εδώ και τέσσερις ημέρες με το Τζόκερ», αναφέρει χαρακτηριστικά ο βουλευτής Α' Αθηνών της ΝΔ κάνοντας λόγο για κοινωνική αφασία, παρ' ότι όσα συμβαίνουν μας αφορούν άμεσα.<br /> <br /> «Οι Ρώσοι ως απόλυτος κυρίαρχος μοιράζουν πλέον την τράπουλα στη Μέση Ανατολή, οι ΗΠΑ αποχωρούν έχοντας χάσει εντελώς την αξιοπιστία τους, κάτι που έχει να συμβεί από την κρίση του Σουέζ το 1956, οι Τούρκοι μπορεί να μην πήραν όσα ήθελαν, ωστόσο παζάρεψαν και με τους δύο μεγάλους, και παίζουν ως περιφερειακή δύναμη, όσο για την Ευρώπη δεν την ενδιαφέρει τίποτα άλλο παρά μόνο να μην μπλέξει με ένα νέο μεταναστευτικό και προσφυγικό ρεύμα», επισημαίνει ο καθηγητής του Παντείου.<br /> <br /> Ερωτηθείς πως βλέπει τη θέση της Ελλάδας μέσα σε όλ' αυτά, απαντά ότι ο σχεδιασμός της Τουρκίας στη Συρία ήταν και είναι ανεξάρτητος των σχεδίων της για την Ανατολική Μεσόγειο, και ότι όσο περνούν οι μήνες, ο Ερντογάν θα κλιμακώνει τις προκλητικές του ενέργειες, προκειμένου να διακόψει εντελώς την προσπάθεια της Κύπρου για ανεύρεση νέων ενεργειακών πόρων.<br /> <br /> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη:<br /> <br /> <i>- Είναι προφανές ότι απόλυτοι κυρίαρχοι στη Συρία είναι πλέον οι Ρώσοι, και ότι αυτοί μοιράζουν την τράπουλα. Τι πήρε τελικά η Τουρκία από την συμφωνία Πούτιν-Ερντογάν;</i><br /> <br /> Για να καταλάβουμε τι κέρδισε και τι έχασε η Τουρκία πρέπει να δούμε ποιος ήταν ο αρχικός της στόχος. Ήθελε να καταλάβει μια περιοχή κατά μήκος των τουρκοσυριακών συνόρων, μήκους 440 χλμ και πλάτους 30 χλμ. Απ' όλη αυτή την περιοχή, κατέλαβε μια ζώνη περίπου 100 χλμ, με βάθος 32 χλμ, κατά βάση ερημική, που περιλαμβάνει δύο κωμοπόλεις, τις Τελ Αμπιάντ και Ρας Αλ Αιν, συν καμιά δεκαριά χωριά.<br /> <br /> Επομένως, δεν έχει πολύ μεγάλη στρατηγική σημασία, εκτός από το γεγονός ότι κατάφερε και έφτασε στον βασικό αυτοκινητόδρομο Μ4, που διατρέχει την περιοχή, άρα περιορίζει τις κινήσεις όλων των άλλων. Όταν μπήκαν στο παιχνίδι οι Σύροι του Ασαντ, η Τουρκία έχασε την δυνατότητα συνέχισης του πολέμου, καθώς θα έπρεπε να συγκρουστεί μαζί τους. Σε μια πρώτη φάση, η συμφωνία εκεχειρίας με τις ΗΠΑ που αφορούσε την ζώνη των 100 χλμ, την οποία κατείχε ήδη η Τουρκία, της έδωσε μια ευπρόσωπη διέξοδο στο αδιέξοδο.<br /> <br /> Στην προχθεσινή συνάντηση του Σότσι, Πούτιν και Ερντογάν μίλησαν για όλη την υπόλοιπη περιοχή. Σύμφωνα με αυτήν, το στάτους κβο στην ζώνη που κατέλαβε η Τουρκία, γίνεται προς το παρόν τουλάχιστον, αποδεκτό. Από εκεί και πέρα, οι δύο ηγέτες, συμφώνησαν να απομακρυνθούν οι κουρδικές πολιτοφυλακές μαζί με τα όπλα τους σε μια ακρίνα 30 χλμ από τα τουρκοσυριακά σύνορα, σε όλη την υπόλοιπη περιοχή.<br /> <br /> <i>- Άρα, μπορεί να πει κανείς ότι ο Ερντογάν πέτυχε τον αρχικό του σκοπό, που ήταν να πάψουν να υφίστανται αυτόνομες κουρδικές περιοχές στη Β.Συρία, σωστά;</i><br /> <br /> Εν μέρει ναι. Αλλά η συμφωνία Πούτιν-Ερντογάν δεν λέει ότι οι κουρδικές πολιτοφυλακές του YPG εξαφανίζονται, απλά μεταφέρονται σε περιοχές, πέραν των 30 χλμ. Δηλαδή σε περιοχές ελεγχόμενες από τον Ασαντ, που σημειωτέον δεν έχει την δυνατότητα να ελέγξει με το στρατό του όλες αυτές τις περιοχές.<br /> <br /> Εδώ έχουμε ένα μεγάλο "άγνωστο Χ": Με ποιο τρόπο ο Άσαντ θα ελέγξει στρατιωτικά αυτές τις περιοχές ; Τούτο σημαίνει ότι αν τελικά συνεργαστεί με τους Κούρδους, τότε οι τελευταίοι θα διατηρήσουν ένα βαθμό αυτονομίας. Απλά αυτό ακόμη δεν το ξέρουμε.<br /> <br /> Εκείνο που ξέρουμε όμως είναι ότι οι Τούρκοι δεν έχουν δικαίωμα να εισέλθουν σε αυτή την περιοχή, παρά μόνο ότι συμφώνησαν με τους Ρώσους, αφού απομακρυνθούν οι δυνάμεις του YPG, να διεξάγουν κοινές περιπολίες σε μια ζώνη βάθους 10 χιλιομέτρων.<br /> <br /> <i>- Βέβαια να θυμίσουμε εδώ ότι αρχικά ο Ερντογάν είχε ζητήσει να τοποθετήσει φυλάκια σε όλη την περιοχή, συναντώντας ωστόσο την άρνηση των Ρώσων...</i><br /> <br /> Ακριβώς. Τα φυλάκια θα συνιστούσαν μόνιμη παρουσία, ενώ οι περιπολίες ούτε είναι γνωστό πόσο συχνές θα είναι, ούτε εγγυάται κανείς ότι τελικά θα γίνουν, καθώς αν για κάποιο λόγο οι Ρώσοι αρνηθούν να συμμετάσχουν σε αυτές, δένονται τα χέρια των Τούρκων. Δεν μπορούν να τις κάνουν μόνοι τους. Αν δηλαδή στην πορεία, τα σπάσουν οι δύο πλευρές, δεν θα εφαρμοστεί και η συμφωνία.<br /> <i><br /></i> <i>- Ένα άλλο σημείο της συμφωνίας Πούτιν-Ερντογάν, το πρώτο μάλιστα στο κείμενο, είναι η αναφορά στα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας και στην εθνική της ασφάλεια. Τι σημαίνει αυτό;</i><br /> <br /> Σημαίνει ότι και οι δύο πλευρές, δηλαδή Ρωσία και Τουρκία, αφενός σέβονται την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, αφετέρου όμως αναγνωρίζουν την ανάγκη προστασίας της εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας.<br /> <br /> Όταν όμως αυτά τα δύο μπαίνουν στο ίδιο άρθρο, είναι πολύ πιθανό αύριο η Τουρκία να υποστηρίξει ότι ναι μεν εγώ σέβομαι την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας, πρέπει όμως κι εσείς να σέβεστε την προστασία της εθνικής μου ασφάλειας, και επειδή δεν το κάνετε, εγώ κρατώ δικές μου αυτές τις περιοχές.<br /> <br /> Εν κατακλείδι : Η συμφωνία Πούτιν-Ερντογάν αποδεικνύει ότι η Ρωσία είναι ο κυρίαρχος παίκτης στην περιοχή, που μοιράζει την τράπουλα στην Μέση Ανατολή.<br /> <br /> <i>- Συμφωνείτε ότι η Μ. Ανατολή βιώνει πρωτοφανείς ανατροπές και ανακατατάξεις;</i><br /> <br /> Είναι πραγματικά κοσμογονικές. Οι ΗΠΑ παύουν να έχουν ρόλο στα πράγματα, έχουν χάσει εντελώς την αξιοπιστία τους στην Μέση Ανατολή, κάτι που δεν ξανασυμβεί ιστορικά μετά την κρίση του Σουεζ (1956). Οι Ρώσοι γίνονται ο απόλυτος κυρίαρχος, εμφανίζονται ως ο νικητής, ενώ η Τουρκία μπορεί να μην πήρε όσα ήθελε, ωστόσο παζάρεψε και με τους δύο πρώτους και παίζει ως περιφερειακή δύναμη.<br /> <br /> Εδώ υπάρχει ένας εντελώς άγνωστος παράγοντας: Δεν γνωρίζουμε τι συμφωνίες μεσολάβησαν στο παρασκήνιο μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας προκειμένου να φτάσουμε ως εδώ. Δηλαδή υπήρξαν συγκεκριμένα στρατόπεδα τα οποία ανήκαν στις ΗΠΑ, όπου μόλις κατέβηκε η αμερικανική σημαία, υψώθηκε αμέσως μετά η ρωσική. Σε άλλες περιπτώσεις, Αμερικανοί στρατιώτες παρέμειναν στην περιοχή προκειμένου να φυλάσσουν τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις.<br /> <br /> Έχουμε δηλαδή μια ιδιάζουσα κατάσταση, όπου σε μια-δύο βάσεις οι Αμερικανοί κατέστρεψαν τα πάντα, σε άλλες τις παρέδωσαν ως είχαν στους Ρώσους, και κάποιες κοντά σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις τις κράτησαν. Όλο αυτό, αν μη τι άλλο δείχνει μια συνεννόηση μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων. Δεν ξέρουμε αν πρόκειται μόνο για τακτική ή είναι και στρατηγική συνεννόηση.<br /> <br /> Έχουμε πρωτοφανείς αλλαγές στην περιοχή, δεν τα έχουμε ξαναδεί αυτά τα πράγματα, ενώ ο Ασαντ ελέγχει πλέον το 90% της χώρας, άρα ο πόλεμος πλησιάζει προς το τέλος του.<br /> <br /> <i>- Τι μπορεί να σημαίνουν όλ' αυτά για Ελλάδα και Κύπρο;</i><br /> <br /> Κοιτάξτε ο σχεδιασμός της Τουρκίας στη Συρία ήταν και είναι ανεξάρτητος των σχεδίων της για την Ανατολική Μεσόγειο. Εκεί τα πράγματα θα προχωρήσουν ούτως ή άλλως. Η Τουρκία θα παραμείνει προσηλωμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα στην Συρία, ωστόσο αυτό δεν την εμποδίζει να προχωρήσει στις δράσεις που έχει ήδη ξεκινήσει στην Αν.Μεσόγειο. Ένταση στις θάλασσες της περιοχής θα υπήρχε ούτως ή άλλως, δεν σχετίζεται με την κρίση στη Συρία.<br /> <br /> <i>- Να περιμένουμε κάποια κλιμάκωση στην Αν. Μεσόγειο;</i><br /> <br /> Ναι. Όσο περνούν οι μήνες, η Τουρκία θα κλιμακώνει, θα κάνει το ένα βήμα μετά το άλλο, προκειμένου να διακόψει την προσπάθεια της Κύπρου για ανεύρεση νέων ενεργειακών πόρων.<br /> <br /> Στην Ελλάδα, πρέπει να αντιληφθούμε ότι όλ' αυτά δεν συμβαίνουν κάπου πολύ μακριά από εμάς. Οι χώρες που εμπλέκονται είναι ακριβώς δίπλα μας. Το λέω αυτό γιατί εδώ και αρκετό καιρό έχουμε γίνει το ακραίο σημείο της ζώνης της ειρήνης δίπλα στην ζώνη του πολέμου.<br /> <br /> Το λέω επειδή η ελληνική κοινωνία συμπεριφέρεται σαν όλα αυτά να μην την αφορούν. Σαν να συμβαίνουν κάπου πολύ μακριά από εμάς, κάπου μεταξύ Ολλανδίας, Δανίας και Λουξεμβούργου. .Δίπλα μας γίνονται κοσμογονικές αλλαγές, και εμείς ασχολούμαστε εδώ και τέσσερις ημέρες με το Τζόκερ.<br /> <br /> <i>- Σχολιάστε μας και την στάση της Ευρώπης;</i><br /> <br /> Ένα μόνο πράγμα ανησυχεί την Ευρώπη. Να μην μπλέξει με ένα νέο μεταναστευτικό και προσφυγικό ρεύμα. Αυτό θέλει να αποφύγει, τίποτα άλλο δεν την ενδιαφέρει, μόνο μην ζήσει ένα νέο κύμα προσφύγων.<br /> <br /> <i>- Ας βάλουμε στην κουβέντα και το θέμα με τα Σκόπια, και την προκήρυξη εκλογών για τις 12 Απριλίου. Βλέπετε να προστίθεται μια ακόμη εστία αβεβαιότητας στην περιοχή;</i><br /> <br /> Τα πράγματα δεν βρίσκονται ακόμη στο σημείο ώστε να μιλήσει κανείς για ανατροπές, απλώς είμαστε στη φάση όπου διαπιστώνουμε ότι έγινε μια πολύ κακή διαπραγμάτευση μεταξύ της κυβέρνησης Τσίπρα και της κυβέρνησης Ζάεφ, καθώς εμείς συνδέσαμε το erga omnes, δηλαδή την ονομασία για όλες τις χρήσεις, με ένα γεγονός που δεν ήταν καθόλου διασφαλισμένο. Δηλαδή την ένταξη της γειτονικής χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σίγουρα αυτή θα ξεκινήσει κάποια στιγμή, όμως δεν ξέρουμε το πότε.<br /> <br /> <b><i>* Ο Άγγελος Συρίγος είναι βουλευτής Α΄ Αθηνών της ΝΔ και αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Να ξεχάσουμε όσα ξέραμε για τις ισορροπίες στη γειτονιά μας»

Άγγελος Συρίγος Οι ανατροπές στη γειτονιά μας είναι πρωτοφανείς και οι γεωπολιτικές εξελίξεις καθιστούν αναγκαία την εγρήγορση αλλά εμεί...

Διαβάστε την συνέχεια