Σχέδιο ''ΗΑTLAR'' από την Άγκυρα - Απαιτεί με θράσος διχοτόμηση του Αιγαίου.

<div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-03/stratos_ellada_1_new441.jpg?itok=zoVDec4Y" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-03/stratos_ellada_1_new441.jpg?itok=zoVDec4Y" width="640" /></a></div><br />Χθες αναφέραμε ότι η Τουρκία εξέδωσε διπλωματική νότα προς την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ζητώντας τους να άρουν την άδεια για την πόντιση καλωδίου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, αφού το σχέδιο αυτό εμπίπτει δήθεν στην "υφαλοκρηπίδα της" στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Σήμερα αποκαλύπτουμε <a href="https://acikerisim.deu.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/20.500.12397/11754/189696.pdf?sequence=1&isAllowed=y">ότι η κίνηση αυτή δεν ήταν τυχαία και αφορά το περιβόητο σχέδιο “HATLAR”</a> με το οποίο η Άγκυρα καθοδηγεί καταιγιστικές εξελίξεις σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο, οι οποίες θα φτάσουν ακόμα και σε πιθανή ελληνοτουρκική ή ακόμα πιο γενικευμένη στρατιωτική “σύγκρουση”.<br /><br />Το παράλογο και κατάπτυστο τουρκικό σχέδιο αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων: <br /><br /><div>“Προβλήματα θαλάσσιας δικαιοδοσίας στο Αιγαίο 4.6.2.1.<br /><br /><i>Πρόβλημα στην ιδιοκτησία των νησιών στο Αιγαίο Πέλαγος. Η εδαφική δικαιοδοσία εδάφους του οποίου η κυριαρχία δεν έχει μεταφερθεί στην Ελλάδα με συνθήκες, (χωρικά ύδατα, παρακείμενη περιοχή, υφαλοκρηπίδα και αποκλειστική οικονομική ζώνη, καθώς και η ύπαρξη και κυριαρχία εθνικού εναέριου χώρου) πάνω σε αυτό το έδαφος και στα χωρικά του ύδατα, είναι αμφιλεγόμενη και αποκαλύπτει σαφώς τη σημασία κάθε εδαφικού γεωγραφικού σχηματισμού.<br /><br />Για τους λόγους αυτούς, πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί η κατοχή των επίμαχων τμημάτων του εδάφους στο Αιγαίο.<br /><br />Το γεγονός είναι ότι οι προαναφερθέντες γεωγραφικοί σχηματισμοί μπορούν να αλλάξουν την χωρική κατανομή των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, με ορισμένες εξαιρέσεις, επηρεάζοντας την υφαλοκρηπίδα και τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, δείχνοντας έτσι σαφώς τη σημασία της αποσαφήνισης των δικαιωμάτων κυριαρχίας πάνω τους.<br /><br />Εκτιμάται ότι δεν θα είναι ρεαλιστικό να λυθούν τα προβλήματα του παρελθόντος σχετικά με τις θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου πριν επιλυθεί το πρόβλημα αυτών των νησιών.</i><br /><br />Συνθήκη της Λωζάννης και τα επίμαχα άρθρα της.<br /><br />Η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης, η οποία υπεγράφη στις 24 Ιουλίου 1923, έφερε την ειρήνη ως αποτέλεσμα του μακρού αγώνα για κυριαρχία στο Αιγαίο Πέλαγος.<br /><br />Ήταν ένα από τα πιο σημαντικά έγγραφα που διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην επίλυση των προβλημάτων κυριαρχίας με τη δημιουργία πολιτικής και στρατιωτικής ισορροπίας στο Αιγαίο Πέλαγος.<br /><br />Άρθρα 6, 12, 15 και 16 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης για τον καθορισμό της κυριότητας των Νήσων του Αιγαίου.<br /><br /><i>Το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 6 της συνθήκης αυτής, περιλαμβάνει μια διάταξη για τα νησιά και τα νησάκια, αναφέροντας ότι “εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στην παρούσα Συνθήκη, νησιά και νησίδες που βρίσκονται σε απόσταση μικρότερη των 3 μιλίων από την ακτή θα παραμείνουν εντός των θαλάσσιων ορίων του παράκτιου κράτους”.<br /><br />Αυτή η αφηρημένη έννοια δεν αποτελεί καθορισμένο τρόπο που ρυθμίζει την κυριαρχία στα νησιά αυτά. Έχει μόνο σκοπό να καθορίσει μια αρχή. Δεν είναι ένας αυστηρά προκαθορισμένος τρόπος που μπορεί να οδηγήσει σε μεταβίβαση κυριαρχίας από μόνος του.<br /><br />Επιπλέον, δεν καθορίζεται σε ποιες ακτές της χώρας (Τουρκία) μπορεί να εφαρμοστεί αυτό το άρθρο και εάν τα νησιά που βρίσκονται κοντά θα εξεταστούν στο πλαίσιο αυτό.<br /><br />Επομένως, είναι δυνατόν να κάνουμε κάποια σχόλια αντίθετα με τη σημασία και το πνεύμα της συνθήκης, όπως η αμφισβήτηση ορισμένων από τα νησιά ή τις νησίδες που αναφέρονται ονομαστικά σε άλλα άρθρα κατά την μεταβίβαση της κυριαρχίας τους στην Ελλάδα. </i><br /><br />Η εμφάνιση του προβλήματος EGEAYDAK <br /><br /></div><div>Η εμφάνιση του προβλήματος κυριαρχίας των νησιών και των βραχονησίδων (EGEAYDAK) στο Αιγαίο Πέλαγος, είναι ότι η κυριαρχία τους δεν δόθηκε στην Ελλάδα με συνθήκες, ενώ η ουσία είναι ​​ότι πρόκειται για μικρά ακατοίκητα νησάκια, κυρίως στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, κοντά στις ακτές της Ανατολίας.<br /><br />Το όλο θέμα ξεκίνησε με την προσάραξη του τουρκικού εμπορικού πλοίου "Figen Akad" στους βράχους των Ιμίων/Kardak στις 25 Δεκεμβρίου 1995.<br /><br /><br />Το γεγονός ήταν ότι η Ελλάδα προσπάθησε να επεκτείνει τα δικαιώματα κυριαρχίας που της δόθηκαν με συνθήκες, θέλοντας να κατέχει όλα τα νησιά, νησίδες και βράχους εκτός των 3 ΝΜ της Ανατολίας, επιφέροντας μια νέα διάσταση στη σύγκρουση στο Αιγαίο, έτσι τα προβλήματα έγιναν πιο περίπλοκα.<br /><br />Σύμφωνα με το τουρκικό Κέντρο Στρατηγικής Έρευνας (SAREM), ο συντονισμός της τουρκικής κυβέρνησης σύμφωνα με τα αποτελέσματα που προέκυψαν από μελέτες που πραγματοποιήθηκαν, αποκάλυψε ότι ο αριθμός των νησιών, νησίδων που θεωρούνται ότι βρίσκονται υπό την κυριαρχία μας (Τουρκία) στο Αιγαίο, ήταν περίπου 130 στην αρχή, στην συνέχεια αυτά αυξήθηκαν σε περίπου 150 και αποφασίστηκε να αποκαλούνται ως "γεωγραφικοί σχηματισμοί".<br /><br />Προσδιορίστηκε ότι μερικοί από τους 150 “γεωγραφικούς σχηματισμούς” εποικίστηκαν από την Ελλάδα, ενώ οι υπόλοιποι είναι προς το παρόν χωρίς κατοίκους.<br /><br />Είναι ζωτικής σημασίας να παρακολουθούνται στενά οι εξελίξεις στους γεωγραφικούς σχηματισμούς και να εφαρμόζονται ευαίσθητες και προληπτικές πολιτικές. <br /><br />Τα 6 ΝΜ και τα 12 ΝΜ σε Αιγαίο και Α.Μεσόγειο <br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη ότι το πλάτος των χωρικών υδάτων του Αιγαίου έχει αυξηθεί στα έξι μίλια αυτή τη στιγμή, προκύπτει η ανάγκη δημιουργίας μιας νέας ρύθμισης για τον προσδιορισμό των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των δύο χωρών.<br /><br />Ειδικά τα νότια σύνορα του Αιγαίου είναι ένα πολύ σημαντικό και πιθανώς αμφιλεγόμενο ζήτημα, όπως θα εξηγηθεί λεπτομερώς αργότερα. Οι διαφορετικές δομές και οι τρέχουσες συνθήκες της Α. Μεσογείου και του Αιγαίου αυξάνουν τη σημασία των συνόρων μεταξύ αυτών των θαλασσών.<br /><br />Δεν υπάρχουν συμφωνίες και έγγραφα που να είναι νομικά δεσμευτικά και για τα οποία υπάρχει διεθνής συναίνεση που καθορίζει τα όρια τους.<br /><br />Τα ποιο σημαντικά προβλήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας αφορά τώρα την επέκταση των ελληνικών υδάτων στα 12 ΝΜ. Αν η Ελλάδα ασκήσει αυτό το δικαίωμα "σε μια στιγμή που είναι βολική για τη στρατηγική της", η Τουρκία δεν θα αναγνωρίσει μια τέτοια απόφαση, που θα σημαίνει σφετερισμό και θα είναι αιτία πολέμου (δηλώνεται ως casus belli). <br /><br />Ανατολική Μεσόγειος και οριοθέτηση ΑΟΖ <br /><br />Επίσης η ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου είναι ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα, με τα συμβαλλόμενα μέρη να είναι το Ισραήλ, η Παλαιστίνη, η Τουρκία, η Ελλάδα, η Συρία, η ΤΔΒΚ αλλά και η Κύπρος.<br /><br />Οι δυσκολίες προκαλούνται από την εφαρμογή των διεθνών νομικών κανόνων για τους θαλάσσιους περιορισμούς, την περίπλοκη φυσικοπολιτική γεωγραφία της περιοχής, τα αντικρουόμενα συμφέροντα, καθώς και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου στα νοτιοανατολικά του νησιού της Κύπρου στις αρχές του 2001.<br /><br />Η οριοθέτηση των ηπειρωτικών υφαλοκρηπίδων του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, εξακολουθούν να είναι αβέβαιες, αν και συνδέονται στενά μεταξύ τους.<br /><br />Η ύπαρξη σύνθετων προβλημάτων όπως η ύπαρξη βρετανικών βάσεων εντός των συνόρων της Κύπρου, τα προβλήματα της τουρκικής ναυτιλίας, τα σύνορα με τη Συρία, οι αρνητικές επιπτώσεις των δικαιοδοσιών που μπορούν να δοθούν στα νησιά της Κρήτης, της Ρόδου και Καστελορίζου, καθιστούν αναπόφευκτη τη λύση του προβλήματος οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας.<br /><br />Ωστόσο, παρά όλα αυτά τα προβλήματα, η ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου είναι λιγότερο περίπλοκη από την Α.Μεσόγειο.<br /><br />Επιπλέον, το γεγονός ότι η Ανατολική Μεσόγειος είναι μια ενεργειακή λεκάνη που περιέχει το πετρέλαιο της Κεντρικής Ασίας, με υπάρχουσα την ανάγκη ασφαλούς διανομής και μεταφοράς πετρελαίου προς άλαλες κατευθύνσεις (ΕΕ), αυξάνει περαιτέρω τη σημασία της”, καταλήγει μέρος του τουρκικού σχεδίου.<br /><br />Το νέο σε όλο αυτό το απίστευτα προκλητικό σχέδιο είναι ότι οι Τούρκοι δεν θέλουν να ελέγξουν μόνο το Αιγαίο και μέρος της Α.Μεσογείου ( ελληνική ΑΟΖ), αλλά το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της Ανατολικής πλευράς της Μεσογείου, “ρυθμίζοντας” τα θαλάσσια σύνορα της Συρίας, της Παλαιστίνης, της Αιγύπτου, του Ισραήλ και της Κύπρου.<br /><br />Σύμφωνα με ειδικούς, οι Τούρκοι προκαλούν πολλούς διεκδικώντας πολλά, με ανυπόστατα αιτήματα παραβιάζοντας ολόκληρη λίστα διεθνών νόμων, και αυτό σίγουρα δεν θα μείνει αναπάντητο από την Δύση συνολικά. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Σχέδιο ''ΗΑTLAR'' από την Άγκυρα - Απαιτεί με θράσος διχοτόμηση του Αιγαίου.

Χθες αναφέραμε ότι η Τουρκία εξέδωσε διπλωματική νότα προς την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, ζητώντας τους να άρουν την άδεια γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Φήμες ότι πέθανε ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν

<a href="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2021/03/ocalan2.jpg"><img height="323" src="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2021/03/ocalan2.jpg" width="640" /></a><br /><br />Φήμες ότι πέθανε ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν δημοσιεύονται στα social media, καθώς οι δικηγόροι του δεν έχουν επικοινωνήσει για μήνες μαζί του.<br /><br />Έντονη φημολογία υπάρχει τις τελευταίες ώρες αναφορικά με τον Αμπντουλάχ Οτζαλάν, καθώς ουκ ολίγοι μέσω social media εκφράζουν την ανησυχία τους ότι ο Κούρδος ιδρυτής του PKK έχει πεθάνει στην τουρκική φυλακή, όπου κρατείται εδώ και χρόνια.<br /><br />Διαψεύδει η εισαγγελία, επικοινωνία ζητούν οι δικηγόροι του.<br /><br />Την Δευτέρα (15/03) το δικηγορικό γραφείο που τον εκπροσωπεί, εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία αναφέρει ότι δεν έχει καταστεί εφικτό εδώ και μήνες να επικοινωνήσει μαζί του.<br /><br />Τονίζεται ότι η τελευταία φορά που μίλησαν μαζί του ήταν τηλεφωνικά τον περασμένο Απρίλιο και ζητούν να ανοίξει ο δίαυλος επικοινωνίας μαζί του.<br /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; display: flex; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 15px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1371519198296412161" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=ArmyvoiceGR&dnt=true&embedId=twitter-widget-0&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1371519198296412161&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.armyvoice.gr%2F2021%2F03%2Ffimes-oti-pethane-o-ampntoylach-otzalan%2F&siteScreenName=ArmyvoiceGR&theme=light&widgetsVersion=e1ffbdb%3A1614796141937&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 603px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 15px; margin-bottom: 26px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;"></p>Ο αδελφός του Κούρδου ηγέτη, Μεχμέτ Οτζαλάν, σχολίασε επίσης τις φήμες λέγοντας ότι ανησυχεί και ότι οι Αρχές δεν τον έχουν ακόμη ενημερώσει για την υγεία του ηγέτη του ΡΚΚ, υπογραμμίζοντας πως την τελευταία φορά που του επετράπη να τον δει, ήταν στις 3 Μαρτίου 2020 στο νησί Ιμραλί.<br /><br />Στις 16 Φεβρουαρίου 1999, Ο Οτζαλάν είχε συλληφθεί και οδηγηθεί σε δίκη από τους τουρκικές αρχές.<div><br /></div><div><a href="https://www.armyvoice.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Φήμες ότι πέθανε ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν

Φήμες ότι πέθανε ο Αμπντουλάχ Οτζαλάν δημοσιεύονται στα social media, καθώς οι δικηγόροι του δεν έχουν επικοινωνήσει για μήνες μαζί του. Έντ...

Διαβάστε την συνέχεια

To NATO για πρώτη φορά εκφράζει ”σοβαρές ανησυχίες” για τις πράξεις της Τουρκίας

<img height="360" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/02/w17-210137Stoltenberg23063974.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Χωριανόπουλος Άγγελος</b><br />Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ δήλωσε τη Δευτέρα ότι διατηρεί «σοβαρές ανησυχίες» για τις ενέργειες του κράτους μέλους της Τουρκίας, προσθέτοντας ότι η Νατοϊκή συμμαχία είναι μια σημαντική πλατφόρμα επίλυσης διαφορων.<br /><br />“Έχω εκφράσει τις σοβαρές ανησυχίες μου και όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχουν σοβαρές διαφορές και ορισμένα ζητήματα, που κυμαίνονται από την ανατολική Μεσόγειο μέχρι την τουρκική απόφαση να αγοράσει το ρωσικό σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας S-400. Επιπλέον ζητήματα αποτελούν τα δικαιώματα στην Τουρκία”, ανέφερε ο Jens Stoltenberg στους νομοθέτες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.<br /><br />Ωστόσο, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ πρόσθεσε ότι πίστευε πως η συμμαχία μπορεί “τουλάχιστον να προσφέρει μια σημαντική πλατφόρμα για τη συζήτηση αυτών των θεμάτων, την αύξηση αυτής της συζήτησης και τη διεξαγωγή σοβαρών μελετών σχετικά με τις διαφορετικές ανησυχίες”. Αν και είναι μέλος του ΝΑΤΟ από το 1952, η Τουρκία εξόργισε τα μέλη της συμμαχίας τα τελευταία χρόνια σε μια σειρά κινήσεων.<br /><br />Η χώρα προχώρησε με τη ρωσική συμφωνία πυραύλων S-400 παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις, ότι οι πύραυλοι διακινδύνευαν να παραβιάσουν την επιχειρησιακή ασφάλεια του ΝΑΤΟ εάν χρησιμοποιηθούν παράλληλα με το υλικό της Δυτικής συμμαχίας. Προχώρησε περαιτέρω διεξάγοντας δοκιμαστική εκτόξευση τον Οκτώβριο. Οι ΗΠΑ αναβάλλουν την κύρωση της Τουρκίας τον Ιούλιο του 2019 για τους S-400, αλλά η δοκιμή πυραύλων τερμάτισε κάθε καθυστέρηση στην έκδοσή τους όπως απαιτείται από την αμερικανική νομοθεσία.<br /><br />Κατηγορείται επίσης ότι αποσταθεροποιεί την ανατολική Μεσόγειο στον ανταγωνισμό της με την Ελλάδα και την Κύπρο σχετικά με την πρόσβαση σε υδρογονάνθρακες που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα. Η εμπλοκή της Άγκυρας στις συγκρούσεις της Λιβύη, του Ναγκόρνο-Καραμπάχ και της Συρία έχουν επίσης τραβήξει την οργή άλλων μελών της συμμαχίας.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

To NATO για πρώτη φορά εκφράζει ”σοβαρές ανησυχίες” για τις πράξεις της Τουρκίας

Χωριανόπουλος Άγγελος Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ δήλωσε τη Δευτέρα ότι διατηρεί «σοβαρές ανησυχίες» για τις ενέργειες του κράτους μέλους ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι διμερείς και περιφερειακές στρατηγικές συμμαχίες της Ελλάδας ασπίδα ασφαλείας και νέα γεωπολιτική προοπτική

<img height="400" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/03/medusa222.jpg" width="640" /><br />Γράφει ο <b>Περικλής Νεάρχου</b>, Πρέσβυς ε.τ.<br />Μέ τό “Τσεσμέ” καί τήν άσκηση “Γαλάζια Πατρίδα”, η Αγκυρα έδειξε, γιά άλλη μιά φορά, τι ιδέα εχει γιά τίς διερευνητικές συνομιλίες καί τί πραγματικά επιδιώκει. Οι διεκδικήσεις της αφορούν πλήρη ανατροπή του status quo στό Αιγαιο καί προώθηση του στόχου της τουρκικής ηγεμονίας στην Ανατολική Μεσόγειο, ως μέρος ενός ευρύτερου οράματος μιας χερσαίας Ευρω – Ασιατικής δυνάμεως, πού θά εχει προβολή στή Μεσόγειο.<br /><br />Οι Τουρκικές αξιώσεις ,πού περιβάλλονται μέ τόν μανδύα του Τουρκικου εθνικισμου καί ενός νεο – Οθωμανικου Ισλάμ, δέν χωρούν σε “διερευνητικές” ψευδοσυνομιλίες. Αυτές αφορουν τακτικισμούς καί επιδίωξη επιμέρους διπλωματικών στόχων. Η πικρή αλήθεια ειναι οτι η Αγκυρα θέτει θέματα πού οδηγούν σέ αναμέτρηση, εκτός καί αν η Αγκυρα ελπίζει οτι η “μικρή” Ελλάδα δέν θά αντέξει τόν ανταγωνισμό καί τήν πίεση και θά υποχωρήσει σιωπηρά καί παθητικά.<br />Η Ελλάδα, έχοντας επίγνωση της καταστάσεως αυτης, τό πρωτο πού εχει νά κάνει ειναι η μέγιστη και τάχιστη δυνατή ενίσχυση των Ενόπλων της Δυνάμεων. Από τήν άποψη αυτή, έχει κορυφαία σημασία η επιλογή των νέων φρεγατών. Εχουμε επανέλθει πολλές φορές σέ αυτό τό θέμα. Υπάρχει λόγος, γιατί ασκούνται πιέσεις στό παρασκήνιο γιά τόν παραμερισμό των επιχειρησιακών κριτηρίων και τήν υπερίσχυση αλλων. Μιά τέτοια επιλογή θά ήταν ολέθρια γιά τό Πολεμικό Ναυτικό καί τη ναυτική ισορροπία. Οι Τουρκικοί υπερεξοπλισμοί εχουν δημιουργήσει μιά δύσκολη κατάσταση καί θά πρέπει νά διασφαλισθούν γιά τό Πολεμικό Ναυτικό μέσα μέ δυνατότητες τεχνολογικής υπεροχής, ώστε η Ελληνική πλευρά νά αντιτάξει ποιοτικό πλεονέκτημα στόν τουρκικό όγκο.<br /><br />Η ενδεχόμενη επικράτηση αλλων κριτηρίων στήν επιλογή των νέων φρεγατων του Ναυτικου, υποβάλλει επίσης τήν υποψία οτι πίσω από αυτή τήν αλλη επιλογή ενδέχεται νά υποκρύπτεται υστεροβουλία καί σκοπιμότητα γιά τή χειραγώγηση της Ελλάδος , πού θά βρισκόταν σέ θέση αδυναμίας , πρός μιά πολιτική υποχωρήσεων, ωστε νά αποφευχθει μιά ευρύτερη αναταραχή καί διάσπαση ειδικότερα της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο πυλώνας της πολεμικης βιομηχανίας ειναι εκ των ουκ ανευ γιά τήν αμυντική ενίσχυση της χώρας. Ο ακραιος νεοφιλελευθερισμός δέν ειναι η κατάλληλη πολιτική γιά την ανόρθωση της υπάρχουσας καί τήν εφαρμογή ενός στρατηγικού προγράμματος γιά τήν περαιτέρω ανάπτυξη της αμυντικης βιομηχανίας.Δέν ειναι δυνατόν νά παρατείνεται η σημερινή υποβάθμιση , απαξίωση καί αποτελμάτωση της δημόσιας αμυντικής βιομηχανίας, οταν η χώρα εχει τόση καί τόσο επείγουσα ανάγκη από τή συνεισφορά της.<br /><br />Στόν τομέα αυτό δέν ειναι , τουλάχιστον , εμπόδιο η Ενιαία Ευρωπαική Αγορά. Μέ βάση τό αρθρο 346 της Συνθήκης της Λισσαβωνος, κάθε χώρα – μέλος εχει ελευθερία δράσεως στήν αμυντική βιομηχανία , υπό τήν προυπόθεση οτι η παραγωγή εειναι αμιγως αμυντική.Η έρευνα, η καινοτομία καί η ανάπτυξη νέων συστημάτων ειεναι μέσα στις δυνατότητες της Ελληνικης αμυντικής βιομηχανίας, εφόσον χαραχθεί μιά συγκεκριμένη στρατηγική καί τεθεί ως στόχος η εφαρμογή συγκεκριμένων προγραμμάτων. Τό θεσμικό πλαίσιο, μέσα στό οποιο θα μπορούσε, υπό ευνοϊκότερους ορους, νά προωθηθει μιά τέτοια στρατηγική, είναι ένα ειδικό Υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας.<br /><br />Η Ελλάδα, γιά νά αντιμετωπίσει, υπό τίς καλύτερες προυποθέσεις, τόν τουρκικό επεκτατισμό καί ηγεμονισμό, έχει ανάγκη από συμμάχους, πού κάνουν τήν ιδια εκτίμηση γιά τήν Τουρκική απειλή καί εχουν καί οι ιδιοι λόγους γιά ν’ αντιταχθουν στίς Τουρκικές φιλοδοξίες καί επεκτατική πολιτική.Οι χωρες αυτές ειναι γνωστές καί εχουν εκδηλώσει ανεπιφύλακτα τήν αντίθεσή τους στά Τουρκικά σχέδια. Ειναι η Γαλλια, τό Ισραήλ, η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα καί ενδεχομένως καί αλλες.<br /><br />Η Ελλάδα πρέπει νά προωθήσει τάχιστα τίς στρατηγικές μέ καθεμιά από αυτές.Κατά πρωτο λόγο, μέ τή Γαλλία. Εκκρεμει ακόμη τό θέμα της επιλογης των νέων φρεγατων. Η Γαλλική πρόταση, μέ βάση, τουλάχιστον, τά σημερινά γνωστά στοιχεία, κατατάσσεται πρώτη σέ οτι αφορα τά επιχειρησιακά κριτήρια καί ειδικότερα τίς δυνατότητες ανιαεροπορικης αμυνας περιοχης. Ασφαλώς, συνυπολογίζονται καί αλλα κριτήρια, τά οποια ομως δέν μπορουν νά ειναι σέ βάρος των επιχειρησιακών, πού εξασφαλίζουν σημαντικό πλεονέκτημα στό Ναυτικό.<br /><br />Μέ τή Γαλλία εκκρεμεί επίσης το θέμα της υπογραφής αμυντικού συμφώνου, μέ ρήτρα αμυντικής συνδρομής. Η υπαναχώρηση της Ελλάδος στό θέμα αυτό ειναι ακατανόητη, εκτός καί αν συνδέεται μέ τήν παράταση της εκκρεμότητας στήν προμήθεια νέων φρεγατων. Τό σύμφωνο αυτό ειναι πολύ σημαντικό γιά τήν Ελλάδα, γιατί μπορει νά λειτουργήσει αποτρεπτικά καί νά κατοχυρώσει , μαζί μέ τήν ασφάλεια της χώρας , τήν ειρήνη. Η Τουρκία σέβεται μόνο τήν ισχύ. Οταν η Ελλάδα θά εχει ενισχύσει ουσιαστικά τό αμυντικό δυναμικό της καίθά εχει κατορθώσει νά δημιουργήσει , επιπλέον , εναν αξιόπιστο συνασπισμό συμμαχικων δυνάμεων, η Αγκυρα θ’ αντιληφθει οτι “χαλεπόν πρός κέντρον λακτίζειν”.<br /><br />Μέ τό Ισραήλ εχουν προωθηθει σημαντικά οι αμυντικες σχέσεις.Εκκρεμουν ομως ακόμη κρίσιμες αποφάσεις που αφορουν προμήθεια ορισμένων πυραυλικων συστημάτων, “έξυπνων” πυρομαχικων καί μή επανδρωμένων αεροσκαφων, διαφόρων τύπων, πού θά μπορουσαν να αντισταθμίσουν τό σημαντικό προβάδισμα της Τουρκικης πλευράς σ’ αυτό τόν τομέα.Ειναι σημαντικό νά υπογραμμισθει σ’ αυτό τό σημειο οτι τά μή επανδρωμένα αεροσκάφη καί τα εξυπνα πυρομαχικά εισάγουν νέες δυνατότητες καί τακτικές μάχης καί δέν πρέπει ουτε να παραγνωρίζονται ουτε νά υποτιμωνται.Τά Τουρκικά μαχητικά μή επανδρωμένα αεροσκάφη τυπου ” Μπαιρακτάρ “, ” Ανκα ” και ιδίως ” Ακιντζι ” έχουν δυνατότητα εκτοξεύσεως ρουκετών, κατευθυνομένων μέ λέΙζερ, αντιαρματικών πυραύλων, πυραύλων αέρος – αέρος καί τουρκικής κατασκευής πυραύλων Κρούζ τύπου Σομ, μέ βεληνεκές ανω των 200 χλμ. Πρέπει η Ελληνική πλευρά νά αποκτήσει επειγόντως τά κατάλληλα μέσα γιά τήν αντιμετώπιση τους.<br /><br />Mέ τήν Αιγυπτο, οι άριστες σχέσεις επισκιάσθηκαν προσφάτως απο μιά κίνηση της .Αιγυπτιακης πλευρας, πού προκάλεσε ερωτηματικά καί ανησυχία.Εξήγγειλε , συγκεκριμένα ,τή δημοπράτηση ορισμένων νέων βυθοτεμαχίων γιά ερευνα καί εκμετάλλευση, στά οποια συμπεριέλαβε καί ενα βυθοτεμάχιο ( οικόπεδο ), τό οποιο βρίσκεται πέρα από τη γραμμή μερικης οριοθετήσεως της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος καί Αιγύπτου (28ος παράλληλος) και “σέβεται” τή γραμμή, πού κατέθεσε η Αγκυρα στόν ΟΗΕ ως συντεταγμενη της δικής της δήθεν ΑΟΖ. Ευτυχώς, τό ατυχές αυτό περιστατικό έληξε αισίως γιά τήν Ελληνική πλευρά, μετά την εσπευσμένη επίσκεψη στό Κάιρο του υπουργου Εξωτερικών Νίκου Δένδια καί τή συνάντηση που ειχε μέ τον Αιγύπτιο ομόλογο του. Η εκστρατεία, πού είχε αναλάβει η Αγκυρα για επικείμενη δήθεν Τουρκο – Αιγυπτιακή συμφωνία για τήν ΑΟΖ, έπεσε στό κενό. Τό Κάιρο αντιτίθεται σφόδρα στή μεγαλοϊδεατική πολιτική του Ερντογάν καί τις φιλοδοξίες της Αγκυρας νά αναβιώσει τήν επιρροή της στόν Σουνιτικό Αραβικό κόσμο, σέ συνεργασία μέ τούς ” Αδελφούς Μουσουλμάνους “. Αυτούς ανέτρεψε ο Στρατάρχης Αλ Σισσυ καί, ασφαλώς, δέν ειναι διατεθειμένος νά ομαλοποιήσει τις σχέσεις μέ τήν Τουρκία, όσο αυτή στηρίζει τους Αδελφούς Μουσουλμάνους . Η Αίγυπτος δέν εχει επιπλέον κανένα λόγο να επιδείξει συμπάθεια στις τουρκικές φιλοδοξίες γιά εγκαθίδρυση ηγεμονίας στήν Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η “παρεξήγηση” αυτή μέ τήν Αίγυπτο είναι μιά ενδειξη για τό τί θά γινόταν στήν περίπτωση πού επιβαλλόταν μιά δηθεν “λύση” στό Κυπριακό , μέ τήν οποίαν θά καταλυόταν η Κυπριακή Δημοκρατία καί ως μιά από τις καταστροφικές συνέπειες πού θά προέκυπταν ανατρέπονταν καί οι συμφωνίες οριοθετήσεως της Κυπριακής ΑΟΖ μέ τήν Αίγυπτο καί τό Ισραηλ. Τό ενδεχόμενο αυτό δέν ειναι καθόλου υποθετικό στην περίπτωση μιας τέτοιας “λύσεως” , εφόσον η Αγκυρα αμφισβητεί την Κυπριακή ΑΟΖ και ζητά τό θέμα αυτό να συζητηθεί μετά τή “λύση”, όταν δηλαδή θά εχει καταργηθεό η Κυπριακή Δημοκρατία.<br /><br />Τά Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είναι ένας πολύτιμος σύμμαχος της Ελλάδος καί της Κύπρου. Εχει ήδη προχωρήσει στήν υπογραφή αμυντικής συμφωνίας μέ την Ελλάδα. Τό σημαντικό είναι τώρα νά προσδώσει η Ελλάδα ουσιαστικό περιεχόμενο στή συμφωνία αυτή.<br /><br />Μέ δεδομένη τήν πολιτική της Αγκυρας νά συσφίγξει τις σχέσεις της, σέ στρατηγικό επίπεδο, μέ τό Πακιστάν, προέκυψε ως αντίβαρο, όχι μόμο γιά τήν Ελλάδα, αλλά καί γιά τίς αλλες χώρες του συμμαχικού συνασπισμού, η προέκταση του αμυντικού άξονα μέχρι τήν Ινδία, αντίπαλο του Πακιστάν. Η Ινδία, ως μεγάλη χώρα καί αναδυόμενη οικονομική, τεχνολογική καί στρατιωτική δύναμη, δέν υπολαμβάνεται, βεβαίως, μόνο ως αντίπαλος του Πακιστάν. Αλλες χώρες, όπως το Ισραήλ , η Γαλλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, έχουν ηδη αναπτύξει πολύ σημαντικές σχέσεις μ’ αυτήν σέ ολους τούς τομείς, περιλαμβανομένου καί του αμυντικού.<br /><br />Η Ελλάδα, στή δεκαετία του ’80, συζητούσε μέ τήν Ινδία γιά την κατασκευή απο κοινού επιθετικού ελικοπτέρου. Οι ιδέες αυτές ακολούθησαν, δυστυχώς, τη φθορά καί τήν παρακμή της Ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.<br /><br />Ειναι καιρός, μέσα στή νέα αυτή προοπτική, η Ελλάδα νά αναπτύξει πρωτοβουλίες γιά τή στρατιωτική συνεργασία μέ τή μεγάλη αυτή χώρα, αλλά καί συνεργασία σέ όλους τούς αλλους τομεις.<br /><br />Λέγεται συχνά πως μιά κρίση μπορεί νά γίνει ευκαιρία. Η αντιπαράθεση διαρκείας μέ τήν Τουρκία καί η επιβεβλημένη κινητοποίηση καί δράση γιά τήν αναχαίτισή της, μπορεί νά οδηγήσει τήν Ελλάδα σέ νέες προοπτικές, νέους ορίζοντες καί σ’ ενα νέο γεωπολιτικό ρόλο.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι διμερείς και περιφερειακές στρατηγικές συμμαχίες της Ελλάδας ασπίδα ασφαλείας και νέα γεωπολιτική προοπτική

Γράφει ο Περικλής Νεάρχου , Πρέσβυς ε.τ. Μέ τό “Τσεσμέ” καί τήν άσκηση “Γαλάζια Πατρίδα”, η Αγκυρα έδειξε, γιά άλλη μιά φορά, τι ιδέα εχει γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αεροπορική υπεροχή της HAF: Αύξηση των δυνατοτήτων κατά στόχων επιφανείας και προσθήκη νέων όπλων

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/03/210315231558_maxitiko1.jpg" width="640" /><br /><br />Την στιγμή που για επτά ημέρες το κλιμάκιο των Αξιωματικών του Στρατού Ξηράς στο Τελ Αβίβ παρακολουθούσε και κατέγραφε τις παρατηρήσεις για το αντιαρματικό SPIKE NLOS, κατά τις βολές που έγιναν από ελικόπτερα αλλά και οχήματα 4χ4, πίσω στην Αθήνα, το ΓΕΕΘΑ, το αεροπορικό επιτελείο και το υπουργείο, προετοιμάζουν το επόμενο βήμα της Ελληνοισραηλινής συνεργασίας.<br /><br />Πρώτα θα περάσει μέσα από τα έδρανα της επιτροπής άμυνας της βουλής.<br /><br />Τις τελευταίες ημέρες του 2020 είχαμε επισημάνει σε ρεπορτάζ μας ότι από τις αρχές του νέου έτους και για ένα διάστημα περίπου τεσσάρων έως έξι μηνών, κάθε 15θήμερο στην επιτροπή άμυνας της βουλής θα φτάνουν υπό-προγράμματα της Πολεμικής Αεροπορίας. Στις 8 Ιανουαρίου μάλιστα είχαμε γράψει ξεκάθαρα ότι τα έξυπνα όπλα θα περάσουν μέσα από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες για να γίνουν στη συνέχεια πραγματικότητα στα έμπειρα χέρια των αεροπόρων.<br /><br />Αν και το 2021 θεωρείται η κρίσιμη χρονιά για το μέλλον του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς οι Αξιωματικοί του θ’ ανακοινώσουν την απόφασή για το νέο πολεμικό πλοίο του στόλου, μετά την επιχειρησιακή αξιολόγηση που έχει γίνει, την ίδια στιγμή οι Επιτελείς της Πολεμικής Αεροπορίας έχουν εκπονήσει συγκεκριμένο σχέδιο, που έχει πάρει το πράσινο φως και σταδιακά γίνονται τα βήματα που απαιτούνται.<br /><br />Η στρατηγική αυτή που ακολουθεί το αεροπορικό επιτελείο κινείται σε δυο άξονες, όπως επισημάνθηκε.<br /><br />Ο πρώτος έχει να κάνει με την αύξηση των δυνατοτήτων κατά στόχων επιφανείας, κάτι που αποτελεί έναν επιπλέον σοβαρότατο «πονοκέφαλο» για το επιτελείο της Άγκυρας ενώ ο δεύτερος άξονας έχει να κάνει με την προσθήκη των νέων όπλων στην Πολεμική Αεροπορία και τον αναβαθμισμένο στόλο των F-16, ο οποίος έως σήμερα συνεχίζει να φέρει σε πολλές περιπτώσεις όπλα παλαιότερης γενιάς, όπως οι βόμβες ελεύθερης πτώσης.<br /><br />Η προσθήκη των 18 RAFALE με τα όπλα στρατηγικής κρούσης, τόσο για τον αγώνα αέρος- αέρος με τους METEOR, όσο και για την αεροπορική κρούσης με τους SCALP και τους αντιπλοϊκούς EXOCET, αλλά και η απόφαση για την αναβάθμιση των 84 F-16 VIPER, δείχνει ότι η Πολεμική Αεροπορία των επόμενων ετών αποτελεί μια αεροπορία πλήρους υπεροχής.<br /><br />Η στρατηγική σχέση Αθήνας και Τελ Αβίβ μέσα στην οποία εντάσσεται και η πρόσφατη συμφωνία για τη δημιουργία Αεροπορικού Κέντρου Εκπαίδευσης στην βάση της Καλαμάτας, ήταν μόνο η αρχή όπως φαίνεται καθώς το Ισραήλ δείχνει ολοένα και περισσότερα βέλη από το εύρος της δικής του φαρέτρας.<br /><br />Ήδη δείχνει την τεχνογνωσία στην Ελλάδα, όπως και τα δικά του όπλα. Ο Στρατός Ξηράς αν ήταν δυνατό θα ήθελε έστω κι’ αύριο το πρωί να γεμίσει τις μονάδες του Έβρου και των νησιών με το SPIKE NLOS, ενώ η Πολεμική Αεροπορία όπως έχουμε γράψει, ανοίγει ιδιαίτερα αυτή την στρατηγική οδό με το Ισραήλ.<br /><br />Τα επόμενα 24ωρα ο φάκελος με τις «ορμώμενες» εξ Ισραήλ συλλογές «SPICE» περνά την πόρτα της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής. Εκεί τόσο η στρατιωτική, όσο και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας θ’ αναλύσουν την ανάγκη προμήθειας αυτών των έξυπνων όπλων που προορίζονται για τον αεροπορικό στόλο των F-16.<br /><br />Oι συλλογές αυτές προσαρμόζονται σε βόμβες ελεύθερης πτώσης ΜΚ 83 των 1000 & ΜΚ 84 των 2000 λιβρών και από «σκέτο σίδερο» με πυροσωλήνα, μετατρέπονται σε έξυπνα όπλα. Τις SPICE πολλοί αναλυτές τις έχουν ονομάσει ως το Ισραηλινό JDAM.<br /><br />Η καθοδήγησή μετά την άφεση γίνεται με GPS, μάλιστα τ’ αντανακλαστικά της Πολεμικής Αεροπορίας είχαν ενεργοποιηθεί στοχοποιώντας τις SPICE από το 2009, όταν είχε γίνει η προμήθεια των F-16 Block 52 Adv. Κινήσεις είχαν γίνει και τότε για την απόκτησή του, πλην όμως τα φιλόδοξα σχέδια γι’ αυτό το Stand off όπλο μεγάλου βεληνεκούς για όλα τα Block 52+, δεν προχώρησε καθώς ήρθαν οι ραγδαίες οικονομικές εξελίξεις και οι περικοπές των κονδυλίων για την άμυνα.<br /><br />Επόμενο βήμα της Πολεμικής Αεροπορίας που θα πάρει κι αυτό τον δρόμο προς το κοινοβούλιο είναι το Rampage, που δεν απαιτεί πιστοποίηση με το λογισμικό του F-16 καθώς προσαρμόζεται με μεγάλη ευκολία στο αεροσκάφος και χωρίς υψηλό κόστος.<br />Το Rampage, η πρώην ρουκέτα πυροβολικού, προσφέρει τη δυνατότητα πλήγματος από F-16 σε στόχους άνω των 150 χλμ. Οι ίδιοι οι αεροπόροι ομιλούν για ένα επιπλέον όπλο «Game Changer» στην φαρέτρα της Πολεμικής Αεροπορίας.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αεροπορική υπεροχή της HAF: Αύξηση των δυνατοτήτων κατά στόχων επιφανείας και προσθήκη νέων όπλων

Την στιγμή που για επτά ημέρες το κλιμάκιο των Αξιωματικών του Στρατού Ξηράς στο Τελ Αβίβ παρακολουθούσε και κατέγραφε τις παρατηρήσεις για ...

Διαβάστε την συνέχεια

Διερευνητικές συνομιλίες: Τι κερδίζει η Τουρκία, τι θέλει να πιστεύει η Ελλάδα και οι “αντιρρησίες”

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/ellinotourkika%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-03-21.35.53-1.png"><img height="353" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/02/ellinotourkika%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2021-02-03-21.35.53-1.png" width="640" /></a><br /><br />Οι διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας συνεχίζονται σήμερα στην Αθήνα με μοναδική δικαιολογία ότι “είναι καλό να συζητάμε”. Η ελληνική πλευρά παρουσιάζει τις συζητήσεις ως μια περίπου τυπική διαδικασία από την οποία δεν αναμένεται να προκύψει τίποτα και ότι το κέρδος μας είναι πως “κερδίζουμε χρόνο”. Μόνο που δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα…<br /><br />Η Τουρκία που κάποιοι επιμένουν ότι δεν θέλει τις διερευνητικές, παίρνει το τυπικό “πιστοποιητικό καλής συμπεριφοράς” το οποίο θα “κατατεθεί” στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις 25-26 Μαρτίου, κατά την οποία ο ύπατος εκπρόσωπός της Ζοζέπ Μπορέλ θα υποβάλει την έκθεσή του σχετικά με την πορεία των πολιτικών, οικονομικών και εμπορικών σχέσεων ΕΕ και Τουρκίας.<br /><br />Η ελληνική πλευρά, όπως επισημαίνει το ΑΠΕ, “έχει διαμηνύσει πως προσέρχεται στις διερευνητικές επαφές με αυτοπεποίθηση, «καλή τη πίστει», «μηδενική αφέλεια», πνεύμα συνεργασίας, εποικοδομητική διάθεση. Εξάλλου, επανειλημμένως έχει καταστήσει σαφές πως οι επαφές ήταν και παραμένουν διερευνητικές και σημειώνει πως είναι ένας άτυπος μη δεσμευτικός δίαυλος συζήτησης ανάμεσα στις δύο χώρες. Επίσης, έχει ξεκαθαρίσει ότι στις διερευνητικές επαφές δεν συζητείται θέμα αποστρατιωτικοποίησης των νησιών και πως η Ελλάδα δεν διαπραγματεύεται οποιοδήποτε θέμα αφορά την εθνική κυριαρχία. Εξίσου, έχει διαμηνύσει πως η απόφαση για την επέκταση των χωρικών υδάτων της αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας μας και ότι διατηρεί στο ακέραιο το δικαίωμα επέκτασής τους στα 12 ναυτικά μίλια οπουδήποτε και οποτεδήποτε. <div><br /></div><div>Επισημαίνεται πως η θέση της Ελλάδας είναι σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Περαιτέρω, η Αθήνα έχει υπογραμμίσει πως η συμπεριφορά της Τουρκίας, εν γένει, έναντι της Ελλάδας και άλλων κρατών-μελών αφορά το σύνολο της ΕΕ και των ευρωτουρκικών σχέσεων και θα εξεταστεί συνολικά στο ερχόμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στις 26-26 Μαρτίου. Σε αυτό το πλαίσιο, τονίζει την ανάγκη η ευρωπαϊκή έκθεση που θα υποβληθεί από τους θεσμούς για την Τουρκία να είναι ισορροπημένη: «Πρέπει να έχει προτάσεις τόσο για θετική ατζέντα όσο και για προοπτική λήψης περιοριστικών μέτρων, στην περίπτωση που η γειτονική Τουρκία μπει ξανά στον πειρασμό να έχει παραβατική συμπεριφορά».<br /><br />Την ίδια ώρα, η Τουρκία δεν έχει αλλάξει σε τίποτα την συμπεριφορά της έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου. Ακόμη και λίγες ώρες πριν την έναρξη των διερευνητικών της Αθήνας, η Άγκυρα δήλωσε ότι τίποτα δεν θα γίνεται στην ανατολική Μεσόγειο,χωρίς την άδεια της!<br /><br />Από την άλλη πλευρά η Αθήνα προβάλει με κάθε τρόπο τις “συμμαχίες” της επισημαίνοντας σε κάθε ευκαιρία τις στρατιωτικές συνεργασίες και ασκήσεις που γίνονται στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο. Δεν αρκούν αυτά για να αντιμετωπιστεί η τουρκική επιθετικότητα και είναι τουλάχιστον αφελείς όσοι πιστεύουν ότι αυτοί που ασκούνται μαζί μας θα είναι εδώ αν η κατάσταση κλιμακωθεί επικίνδυνα.<br /><br />Υπάρχουν πολλοί που έχουν εκφράσει την αντίθεση τους στη διαδικασία των διερευνητικών. Ο πρώην ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος στη συνέντευξη του στο Militaire.gr , είπε ότι “δεν συνομιλείς με τον βιαστή σου” και εξέφρασε την ανησυχία του για την πρόκληση ενός θερμού επεισοδίου που θα επιδιώξει η Τουρκία. Ο Κώστας Καββαθάς, μία ημέρα πριν τη συνέντευξη Καμμένου, μιλώντας στο Militaire.gr είχε πει ότι “μόνο ανόητοι πιστεύουν ότι η Τουρκία έχει προβλήματα”, που θα την εμποδίσουν να προχωρήσει στην υλοποίηση των σχεδίων της έναντι της Ελλάδας. Στην ίδια κατεύθυνση και όσα δήλωσε στη συνέντευξή του, ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ Κωνσταντίνος Ζιαζιάς ,αλλά και ο Δρ Γιώργος Φίλης. Μπορούμε να αναφέρουμε πολλούς ακόμη…<br /><br />Όσο για το χρόνο που λέμε ότι κερδίζουμε με τις διερευνητικές; Δεν φαίνεται να τον εκμεταλλευόμαστε ούτε στο ελάχιστο! Οι συζητήσεις για την ενδυνάμωση των ΕΔ και ειδικά του Στόλου είναι πολλές, αλλά οι πράξεις ανύπαρκτες! Διαβάζουμε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να ξεκινήσει από το μηδέν η διαδικασία για την επιλογή νέου πολεμικού πλοίου! Όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό! Για να βγει άκρη θα περάσουν στην καλύτερη περίπτωση πολλοί μήνες! Να υπενθυμίσουμε ότι ο πρωθυπουργός έχει πει ότι μέχρι τον Ιούνιο θα πρέπει να έχει ληφθεί απόφαση.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διερευνητικές συνομιλίες: Τι κερδίζει η Τουρκία, τι θέλει να πιστεύει η Ελλάδα και οι “αντιρρησίες”

Οι διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας-Τουρκίας συνεχίζονται σήμερα στην Αθήνα με μοναδική δικαιολογία ότι “είναι καλό να συζητάμε”. Η ελληνική...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί δεν γεφυρώνεται το ρήγμα Αιγύπτου-Τουρκίας

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/erdogan_sisi.jpg" width="640" /><br /><br />Πρωτόπαπας Γιώργος<br />Η επανεκκίνηση των σχέσεων Άγκυρας-Αιγύπτου μετά τη ρήξη του 2013, αντιμετωπίζονται με διαφορετική προσέγγιση από τις δύο πλευρές, με την τουρκική διπλωματία να υποστηρίζει ότι όλα βαίνουν καλώς και την αιγυπτιακή να επισημαίνει ότι η πορεία τους θα κριθεί από τις τουρκικές πράξεις. Η Αθήνα παρακολουθεί τις επαφές των δύο χωρών μετά από την παρεξήγηση που προέκυψε για το αιγυπτιακό οικόπεδο που αγγίζει τα νότια όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας και η οποία λύθηκε μετά από άμεση κινητοποίηση της ελληνικής διπλωματίας.<br /><br />Ο ανταγωνισμός για επιρροή στη Μέση Ανατολική αποτελεί μια σημαντική διάσταση των τούρκο-αιγυπτιακών σχέσεων, που κάνει ιδιαίτερα δύσκολη τη διαδικασία επανεκκίνησης τους. Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι επιδιώκει να διασφαλίσει τα εθνικά συμφέροντα της χώρας του που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τη νεοοθωμανική στρατηγική του Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Η υποστήριξης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από την Τουρκία θεωρείται μια σημαντική παράμετρο καθώς θεωρείται από το Κάιρο προσπάθεια υπονόμευσης της εξουσίας του Αλ Σίσι, ο οποίος ανέτρεψε με πραξικόπημα τον Μόρσι, τον πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο στη ιστορία της Αιγύπτου, ο οποίος άνηκε στη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Η Τουρκία θα πρέπει να σταματήσει να προσφέρει φιλοξενία σε εκπροσώπους της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και να υποστηρίζει τις πολιτικές της δραστηριότητες.<br /><br />Ταυτόχρονα σε επικοινωνιακό επίπεδο θα πρέπει να σταματήσει την ειδησεογραφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης που προωθούν την ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και επιτίθενται στην Αίγυπτο και στα κράτη του Κόλπου. Πως όμως μπορεί να γίνει αυτό από τη στιγμή που η ιδεολογία του Ερντογάν έχει βάσει τις διδαχές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και την προώθηση τους μέσα στο μουσουλμανικό κόσμο.<br /><br />Επιπλέον, η σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου στην Λιβύη που τις έφερε στα πρόθυρα του πολέμου, είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο να επιλυθεί. Η Άγκυρα είναι στενός υποστηρικτής της πρώην κυβέρνησης της Τρίπολης, ενώ η Αίγυπτος έχει ταχθεί στο πλευρό του στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ.<br /><br />Η διασφάλιση των αιγυπτιακών συμφερόντων απαιτεί την αποχώρηση της Τουρκίας από τη Λιβύη σε επίπεδο πολιτικό και στρατιωτικό καθώς και των ξένων μισθοφόρων που έστειλε για να πολεμήσουν στο πλευρό της κυβέρνησης της Τρίπολης. Ο Ερντογάν από την πλευρά του επιδιώκει να κάνει μόνιμη την τουρκική στρατιωτική παρουσία στη Λιβύη και να διατηρήσει το παράνομο μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων.<br /><br /><div>Θρίλερ στην Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Η Τουρκία επειδή βλέπει ότι απομονώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο επιδιώκει να προσεγγίσει την Αίγυπτο με στόχο να την τραβήξει στη δική της πλευρά στη διαμάχη που έχει με την Ελλάδα. Ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών Σάμεχ Σούκρι επιβεβαίωσε ότι υπάρχουν διμερείς επαφές έπειτα από μια περίοδο εντάσεων, αλλά διευκρίνισε ότι ο διάλογος είναι περιορισμένος. Ο Τούρκος ομόλογός του Μεβλούτ Τσαβούσογλου δήλωσε,από την πλευρά του, ότι άρχισαν οι επαφές και ότι γίνονται σιγά-σιγά με βάση έναν «οδικό χάρτη».<br /><br />Η Αίγυπτος αναμένει από την Τουρκία να εναρμονιστεί με τις αρχές και τους στόχους της Αιγύπτου, ώστε οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες να επιστρέψουν στην κανονικότητα, σύμφωνα με το Σούκρι. Η ερμηνεία της δήλωσης δείχνει ότι δεν μπορεί να γίνει καμία οριοθέτηση θαλάσσιων συνόρων μεταξύ των δύο χωρών, αν η Τουρκία δεν εφαρμόσει πλήρως το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, για το οποίο δεν έχει υπογράψει σύμβαση.<br /><br />Το Κάιρο δεν αποκλίνει από τη συμμαχία του με Ελλάδα, Κύπρο καθώς διέψευσε τις δηλώσεις Τσαβούσογλου περί δήθεν πρόκληση προς την Αίγυπτο για συμφωνία ΑΟΖ, αλλά τηρεί τα προσχήματα. Η Αίγυπτος έχει δείξει ότι δεν είναι διατεθειμένη να συνάψει μια συμφωνία με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, αν πρώτα δεν υπάρξει τουρκική συμφωνία με τους ευρωπαίους συμμάχους και συγκεκριμένα με Ελλάδα και Κύπρο.<br /><br />Επιπλέον, οι τουρκικές επεμβάσεις σε Βόρεια Συρία και Ιράκ για την εξόντωση των μαχητών του PKK και των συριακών κουρδικών δυνάμεων προβληματίζουν το Κάιρο. Ο Ερντογάν που ανησυχεί για τη δημιουργία του «Μεγάλου Κουρδιστάν» και δεν κάνει πίσω σε αυτό το θέμα που αποτελεί τη σημαντικότερη απειλή για την εδαφική προτεραιότητα της χώρας του. Για αυτό το λόγο δεν πρόκειται να δεχθεί όρους για την αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων από τη Βόρεια Συρία αλλά και ούτε να σταματήσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο ιρακινό Κουρδιστάν.</div><div><br />Κάιρο εναντίον νεοθωμανισμού<br /><br />Η Αίγυπτος θα επιδιώξει να εκμεταλλευτεί και τις σχέσεις της με Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να πιέσει την Τουρκία. Άλλωστε, στην πρόσφατη διάσκεψη του Αραβικού Συνδέσμου, ο Αιγύπτιος γενικός γραμματέας του ήταν ιδιαίτερα επικριτικός για τις πολιτικές της Άγκυρας. Οι διαπραγματεύσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν τη Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα και μια σύναψη συμφωνίας με την Τουρκία θα γίνει μόνο εάν αυτή δεσμευτεί να μην επέμβει ποτέ ξανά στις υποθέσεις των αραβικών κρατών και να αποδεχθεί το πλαίσιο της αραβικής εθνικής ασφάλειας.<br /><br />Επιπροσθέτως, η δήλωση του Σούκρι ότι «εάν διαπιστώναμε μία πραγματική μεταβολή στην τουρκική (εξωτερική) πολιτική, αν συμβάδιζε με την Αίγυπτο για τη σταθεροποίηση της περιοχής… αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει βάση για την αποκατάσταση των σχέσεων», παραπέμπει στο ότι το Κάιρο δεν πρόκειται να προχωρήσει σε πλήρη επανεκκίνηση των σχέσεων, εάν δεν πειστεί ότι η Τουρκία εφαρμόζει τις αρχές του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Οι επαφές θα παραμείνουν αποκλειστικά στο επίπεδο της ασφάλειας, καθώς η Αίγυπτος δεν επιθυμεί να διατηρεί πολιτική επικοινωνία με κράτη που υποστηρίζουν την τρομοκρατία. Η Αίγυπτος θα επιδιώξει να διασφαλίσει τα εθνικά της συμφέροντα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου που ουσιαστικά καταργούν το νεοθωμανικό όραμα του Ερντογάν και την προώθηση του στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς και όχι μόνο. Όμως, αυτός έχει δηλώσει ότι η Τουρκία θα έχει επιτύχει τους στόχος της το 2023.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί δεν γεφυρώνεται το ρήγμα Αιγύπτου-Τουρκίας

Πρωτόπαπας Γιώργος Η επανεκκίνηση των σχέσεων Άγκυρας-Αιγύπτου μετά τη ρήξη του 2013, αντιμετωπίζονται με διαφορετική προσέγγιση από τις δύ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη μπορεί να ακυρώσει τη “Γαλάζια Πατρίδα”

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/kriti-kasos-karpathos.jpg" width="640" /><br /><br />Τσιλιόπουλος Ευθύμιος<br />Η Κρήτη και τα μικρά νησιά στα νότια της αποτελούν τα τελευταία χερσαία εδάφη της χώρας και την αρχή της ελληνικής ΑΟΖ προς τη Λιβύη. Βορειοανατολικά της Κρήτης βρίσκονται κατά σειρά η Κάσος, η Κάρπαθος και η Ρόδος σχηματίζοντας με το ανατολικό άκρο της Κρήτης μια αλυσίδα που μπορεί να “φράξει” την εκεί θαλάσσια δίοδο που συνδέει το Αιγαίο με την Ανατολική Μεσόγειο. Ένας λόγος που απέτυχε η εκστρατεία του Τσόρτσιλ στο Αιγαίο (1943) ήταν ότι αυτά τα νησιά παρέμεναν στην κατοχή των Γερμανών.<br /><br />Η απόσταση του Δήμου Οιταμού στο βορειοανατολικό άκρο της Κρήτης με την δυτική ακτή της Κάσου είναι 55 χλμ., το στενό μεταξύ Κάσου και Καρπάθου είναι μόνο 6 χλμ και η απόσταση μεταξύ Καρπάθου και Ρόδου είναι 47 χλμ. Οι αποστάσεις αυτές καλύπτονται (στη μέση αλληλοκαλύπτονται) από πυρά συμβατικού πυροβολικού πόσω δε μάλλον από πυραύλους τελευταίας τεχνολογίας.<br /><br />Η Ρόδος ευρισκόμενη πλησιέστερα στην μικρασιατική ακτή αποτελεί το χερσαίο “φρούριο”, στο οποίο αγκυρώνεται η αμυντική αλυσίδα, της οποίας οι βόρειες και ανατολικές ακτές θα πρέπει να θωρακιστούν για να αποτραπεί σε περίπτωση σύρραξης η έξοδος του τουρκικού στόλου από το ναύσταθμο του Ακσάζ (βρίσκεται σε φυσικό λιμάνι στη Μαρμαρίδα, ακριβώς απέναντι από τη Ρόδο) στην ανοικτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου. Η απόσταση της Ρόδου από τις μικρασιατικές ακτές είναι μικρή και ως εκ τούτου η έξοδος προς την Ανατολική Μεσόγειο μπορεί με κατάλληλα πυραυλικά συστήματα να ελεγχθεί.<br /><br />Η αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη δεν έχει μόνο αμυντική αξία. Αποτελεί και βάση για προβολή ισχύος προς τα ανατολικά, στην ανοικτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτά δεν έχουν πρακτική σημασία σε περίοδο ειρήνης, αφού το διεθνές δίκαιο προβλέπει τον διάπλου εμπορικών και πολεμικών πλοίων. Πάντα, όμως, ένα σοβαρό κράτος πρέπει να σχεδιάζει για το χειρότερο και να ελπίζει το καλύτερο, όπως έλεγε και ο Βοναπάρτης.<br />Η αμυντική διάσταση<br /><br />Η προαναφερθείσα νησιώτικη αλυσίδα μπορεί να αναλάβει τέτοιο φορτίο στον εθνικό αμυντικό σχεδιασμό; Η στρατηγική σημασία αυτών των νησιών δεν διέφυγε των Ιταλών, που από το 1911, οπότε και πήραν τα Δωδεκάνησα από τους Τούρκους, τα έβλεπαν σαν εφαλτήριο για τις αποικιακές τους βλέψεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι Γερμανοί εκτίμησαν την στρατηγική τους αξία και κατάφεραν, χρησιμοποιώντας τις βάσεις τους σε αυτά, να αποκόψουν τις συμμαχικές δυνάμεις που είχαν αποβιβαστεί σε Λέρο, Κω και Σάμο, οδηγώντας τις στην ήττα.<br /><br />Η εγκατάσταση σύγχρονων πυραυλικών συστημάτων εδάφους-επιφανείας σ’ αυτή τη νησιώτικη αλυσίδα δίνει τη δυνατότητα “σφραγίσματος” της διόδου ναυτικών μονάδων προς την Ανατολική Μεσόγειο. Η γεωλογία των νησιών παρέχει την δυνατότητα κατασκευής υπογείων καταφυγίων, τα οποία μπορούν να προστατεύουν εποχούμενα συστήματα από την επιτήρηση και τα εχθρικά πλήγματα, όπως ανέφερε σε πρόσφατο άρθρο του ο καθηγητής Κώστας Γρίβας. Ας σημειωθεί ότι κατά την διάρκεια της Κατοχής, οι δυνάμεις του Άξονα κατασκεύασαν δαιδαλώδη υπόγεια καταφύγια και αποθήκες σε όλα τα Δωδεκάνησα και στην Κρήτη.<br /><br />Η παρουσία των S-300 στην ανατολική Κρήτη δίνει την απαραίτητη αντιαεροπορική κάλυψη μέχρι και την Ρόδο. Η μεταφορά μιας μοίρας στο νέο αεροδρόμιο που κατασκευάζεται στο Τυμπάκι θα φέρει την Πολεμική Αεροπορία πιο κοντά στο πεδίο, ενώ θα μπορούσε να εξεταστεί και το ενδεχόμενο δημιουργία σμηναρχίας μάχης στην Κάρπαθο, υπό την προϋπόθεση ότι μπορεί να προστατευθεί επαρκώς, πράγμα μάλλον πολύ δύσκολο.<br />Ρόδος-Κρήτη: Ζώνη άρνησης περιοχής<br /><br />Η βασική σύλληψη είναι η νησιώτικη αυτή αλυσίδα να αποτελέσει τη βάση δημιουργίας μιας ζώνης άρνησης περιοχής – άρνησης πρόσβασης (AD/AA), ώστε η πρωτοβουλία κινήσεων να μένει σταθερά στην ελληνική πλευρά. Είναι δεδομένο ότι οι Τούρκοι θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν την ελληνική ικανότητα “άρνησης περιοχής”. Αυτό θα απαιτήσει μεγάλη συγκέντρωση τουρκικών στρατιωτικών μέσων, τα οποία , όμως, εκ των πραγμάτων θα αποτελέσουν στόχο για ελληνικά βαθέα πλήγματα.<br /><br />Επιπλέον θα πρέπει να μελετηθεί και η δυνατότητα ναρκοθέτησης των στενών αυτών, όπως είχε γίνει και από τις δύο πλευρές στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα θαλάσσια ναρκοπέδια είναι πάντοτε εξαιρετικά θανατηφόρα. Οι δυνατότητες άρσης τέτοιων ναρκοπεδίων μηδενίζεται αν πρέπει τα ναρκαλιευτικά να πλεύσουν ανάμεσα στα νησιά που απαρτίζουν την εν λόγω αλυσίδα.<div><br /></div><div><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/tourkika-aerodromia-300x158.jpg" width="640" /></div><div><i>Οι βάσεις της Τουρκικής Αεροπορίας</i></div><div><br />Προβολή ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Η Άγκυρα εντείνει τις προσπάθειες της να επιβάλει το σύμφωνο που υπέγραψε με την Τρίπολη και συνεχίζει την κατασκευή ναυτικών και αεροπορικών εγκαταστάσεων στη Μισράτα και άλλες περιοχές της δυτικής Λιβύης. Αυτό σημαίνει ότι εγκαθίσταται στα νώτα της Ελλάδας, στηρίζοντας την εκτός διεθνούς δικαίου θέση της ότι και η Κρήτη δεν δικαιούται ΑΟΖ. Η τουρκική “εκστρατεία στη Λιβύη” ναι μεν συνιστά απειλή για την Ελλάδα, αλλά μπορεί να μετατραπεί και σε μπούμεραγκ.<br /><br />Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η Ελλάδα να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που της παρέχει η γεωγραφία. Εάν η νησιώτικη αλυσίδα μετατραπεί αμυντικά σ’ αυτό που μπορεί να μετατραπεί, το τουρκικό Ναυτικό θα αντιμετωπίσει τεράστιες δυσκολίες να πλεύσει νότια από τις βάσεις του στην Θάλασσα του Μαρμαρά και την Φώκαια προς τις βάσεις στο Ακσάζ και στην Αλεξανδρέτα στην Ανατολική Μεσόγειο, ή προς την Μισράτα στη Λιβύη. Πολύ περισσότερο προς τη βάση Πασά Λιμάνι στην Αλβανία.<img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/03/Aksaz-300x158.jpg" width="640" /></div><div><i>Η ναυτική βάση στο Ακσαζ</i><br /><br />Δυστυχώς για τους Τούρκους, το Αιγαίο είναι από αμυντικής απόψεως, λόγω των νησιών “ελληνική λίμνη”. Εδώ δεν μπορούσαν να το φέρουν βόλτα οι Γερμανοί, όταν είχαν πλήρη υπεροπλία και ανοχή των Τούρκων. Από εκεί και πέρα, η τοποθεσία αυτή μπορεί να είναι ακριβώς το εφαλτήριο για την προβολή ελληνικής ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία δημιουργεί προϋποθέσεις και για αμυντική συνδρομή της Κύπρου. Αν φρεγάτες με δυνατότητα αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής μπορούν να προσφέρουν δυνατότητες στην ελληνική πλευρά, φανταστείτε τι επιπλέον δυνατότητες θα έχουν αν από την αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη εξασφαλίσουμε μια ασπίδα προστασίας από το εχθρικό Ναυτικό.<br /><br />Μικρές ναυτικές βάσεις<br /><br />Η δημιουργία μικρών βάσεων, στις οποίες μπορεί να ελλιμενιστούν για ανεφοδιασμό πλοία του Πολεμικού Ναυτικού στη νοτιοανατολική Κρήτη θα βοηθήσει στην διατήρηση μιας μόνιμης δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ θα συμβάλει και στην αεράμυνα της περιοχής με τα προηγμένα αντιαεροπορικά όπλα που πρέπει να διαθέτουν οι προς αγορά νέες φρεγάτες.<br /><br />Μπορεί η Σούδα να είναι ιδεώδες φυσικό λιμάνι, αλλά βρίσκεται στο δυτικό άκρο του νησιού, αρκετά μακριά από την επιθυμητή “αλυσίδα” άρνησης περιοχής που θέλουμε να οικοδομήσουμε και φυσικά μακρύτερα από πιθανά σημεία ανάφλεξης σε Καστελλόριζο και Κύπρο. Όπως είναι κατανοητό, εφόσον αυτές οι περιοχές βρίσκονται μακριά του ελλαδικού κορμού, τότε η Ελλάδα πρέπει να πάει πιο κοντά σε αυτές. Η δημιουργία ανεφοδιαστικών εγκαταστάσεων ελλιμενισμού θα συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />Αναπτύσσοντας συστοιχίες πυραύλων εδάφους-θαλάσσης στην ανατολική και νότια Κρήτη μπορούμε να προβάλλουμε την ισχύ μας μέχρι τα όρια της ελληνικής ΑΟΖ με τη Λιβύη. Τα παράλια της απέχουν 330 χλμ από τη νότια Κρήτη. Το βεληνεκές των Exocet MM40 Block 3 υπερβαίνει τα 180 χλμ, οπότε μπορεί να εξουδετερωθεί η τουρκική ναυτική παρουσία στη Μισράτα, ακόμα κι αν αυτή παραμείνει και μετά τις εκλογές στη Λιβύη.</div><div><br />Ποιος είναι ο στόχος<br /><br />Στόχος πρέπει να είναι να καταστεί επικίνδυνη για το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία η παρουσία της στην καρδιά της Ανατολικής Μεσογείου (στο τόξο από βόρεια προς νοτιοδυτικά που δημιουργεί μία ακτίνα 100-150 χλμ από τα νησιά Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη. Σε περίπτωση που ο τουρκικός στόλος αναπτυχθεί σ’ αυτήν την περιοχή πριν την έναρξη εχθροπραξιών, τότε να μπορεί να αποκλειστεί η επάνοδός του στις βάσεις του στο Αιγαίο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την παρατεταμένη του παρουσία εν πλω σε εχθρικό περιβάλλον.<br /><br />Η ιδέα να χρησιμοποιήσουμε την γεωγραφία για να δημιουργήσουμε εμπόδια στις κινήσεις των Τούρκων σημαίνει ότι ανοίγονται πολλές περισσότερες δυνατότητες επιχειρήσεων για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Η κατάσταση αυτή θα αναγκάσει την Άγκυρα να επαναξιολογήσει τη στάση της έναντι της Ελλάδας, λαμβάνοντας υπόψη της το νέο επιχειρησιακό περιβάλλον.<br /><br />Μία τέτοια ελληνική στρατηγική, που θα συνοδεύεται από έμπρακτες κινήσεις προς την κατεύθυνση που περιγράψαμε παραπάνω, μπορεί να μην επιφέρει αμέσως αλλαγές στην ρητορική της Άγκυρας. Θα ακυρώσει στην πράξη, όμως, το επεκτατικό δόγμα της “Γαλάζιας Πατρίδας”. Κι αυτό, επειδή θα υποχρεώσει τους Τούρκους να σκεφτούν το κόστος που μπορεί να τους προκαλέσει η όποια επιθετική ενέργεια εναντίον της Ελλάδας. Όσο για το υπό κατασκευή τουρκικό “αεροπλανοφόρο” θα πρέπει να πλέει μετά φόβου θεού όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως η αλυσίδα Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη μπορεί να ακυρώσει τη “Γαλάζια Πατρίδα”

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Η Κρήτη και τα μικρά νησιά στα νότια της αποτελούν τα τελευταία χερσαία εδάφη της χώρας και την αρχή της ελληνικής ΑΟΖ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ ανησυχούν με την αυξανόμενη ισχύ της Κίνας… Βασικός αντίπαλος!

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/07/China-USA-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />H προσοχή της νέας αμερικανικής κυβέρνησης είναι στραμμένη προς την Ασία. Οι ΗΠΑ ανησυχούν με την αυξανόμενη ισχύ της Κίνας όπως προκύπτει και από τις πρώτες επαφές κορυφαίων Αμερικανών υπουργών. Αμέσως μετά τη διαδικτυακή σύνοδο κορυφής χωρών του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού ακολουθεί αυτή την εβδομάδα η κοινή επίσκεψη των υπουργών Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν και Άμυνας Λόιντ Όστιν στην Ιαπωνία και την Νότια Κορέα. Στη συνέχεια ο μεν Μπλίνκεν μεταβαίνει στην Ινδία, ο δε Όστιν στην Αλάσκα όπου και θα συναντηθεί με κορυφαίους Κινέζους αξιωματούχους. Ας σημειωθεί ότι πρόκειται για την πρώτη συνάντηση σε υψηλό επίπεδο μετά την αλλαγή σκυτάλης στην Ουάσιγκτον. Οι επαφές αυτές στέλνουν πολλαπλά μηνύματα σε έναν και μοναδικό αποδέκτη: το Πεκίνο.<br /><br />«Ασυνήθιστο» χαρακτηρίζει η Μπόνι Γκλέιζερ, ειδική σε ζητήματα Ασία στην αμερικανική δεξαμενή σκέψης CSIS, το γεγονός ότι δύο κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης Μπάιντεν μεταβαίνουν από κοινού σε Τόκιο και Νότια Κορέα. Θεωρεί, ωστόσο, το ταξίδι ενδεικτικό για την γεωστρατηγική σημασία που αποδίδει ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν στην περιοχή του Ινδικού και Ειρηνικού Ωκεανού. Η Αμερικανίδα ειδικός εκτιμά ότι με τις επαφές αυτές η Ουάσιγκτον καθιστά σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι επιδιώκει τις συμμαχίες με τις χώρες της περιοχής και πως δεν προτίθεται να αποσυρθεί ως παίκτης από την ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Αρκετά τα σημεία τριβής ΗΠΑ-Κίνας<br /><br />Σύμφωνα με την σύμβουλο της αμερικανικής κυβέρνησης για ζητήματα ασφαλείας Τζέικ Σάλιβαν η βιντεοδιάσκεψη με τους πρωθυπουργούς Ιαπωνία, Ινδίας, Αυστραλίας και Κίνας τη Παρασκευή ήταν «ιστορική». Ποια όμως είναι η αμερικανική στρατηγική; Οι Αμερικανοί συζητούν πρώτα με τους σημαντικότερους εταίρους τους στην ευρύτερη περιοχή, για να συνομιλήσουν στη συνέχεια με τη, Κίνα με στόχο να εμφανίζονται ως φωνή που εκπροσωπεί μία σειρά χωρών και όχι μόνο ως μια μεμονωμένη φωνή.<br /><br />Μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου υπάρχουν αρκετά σημεία τριβής: Οι ΗΠΑ επικρίνουν τις αθέμιτες κινεζικές οικονομικές πρακτικές, την στάση της Κίνας έναντι του Χονγκ Κονγκ, τις κινεζικές προκλήσεις απέναντι σε χώρες της περιοχής, όπως για παράδειγμα την Ταϊβάν. Από την πλευρά του το Πεκίνο θεωρεί ότι το Χονγκ Κονγκ και η Ταϊβάν αποτελούν εσωτερικές υποθέσεις και αρνείται κάθε έξωθεν παρέμβαση από τις ΗΠΑ ή άλλες χώρες.<br /><br />Επαναπροσέγγιση των Ευρωπαίων<br /><br />Ο σύμβουλος Τζέικ Σάλιβαν αναμένει ότι οι ΗΠΑ θα ξεκινήσουν τις επαφές με την Κίνα «από θέση ισχύος» παραπέμποντας στην αναβίωση των διατλαντικών σχέσεων με εταίρους στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον Αμερικανό ειδικό έχουν ήδη λάβει χώρα συνομιλίες με Ευρωπαίους εταίρους για τις κοινές ανησυχίες έναντι της Κίνας, αλλά και τη γεφύρωση διαφορών της εμπορικής διένεξης. Έτσι οι ΗΠΑ συμφώνησαν με την ΕΕ και τη Μεγάλη Βρετανία να αναστείλουν προς το παρόν ισχύοντες δασμούς. Σε γενικές γραμμές πάντως ο νέος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη επιείκεια τους Ευρωπαίους: Στη διένεξη για τη κατασκευή του αγωγού North Stream 2 από τη Ρωσία στη Γερμανία μέσω Βαλτικής, δεν προχώρησε σε επιβολή κυρώσεων κατά της Γερμανίας. Παράλληλα αξιολόγησε θετικά ότι οι Ευρωπαίοι αυξάνουν σταδιακά τις αμυντικές τους δαπάνες με στόχο το 2% του ΑΕΠ. Ποιο όμως είναι το ζητούμενο για τον Τζο Μπάιντεν; Θέλει απλά να χτίσει γέφυρες που κατέστρεψε ο προκάτοχός του Ντόναλντ Τραμπ ή ελπίζει έτσι να κερδίσει τους Ευρωπαίους στην κόντρα με την Κίνα;<br /><br />Μικρή η πιθανότητα πολέμου Αμερικανών και Κινέζων<br /><br />Στην αξιολόγηση των σχέσεων με τη Κίνα η κυβέρνηση Τραμπ και η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν απέχουν στην ουσία. Διαφορές ωστόσο υπάρχουν στο τρόπο αντιμετώπισης του Πεκίνου. Η νέα αμερικανική κυβέρνηση προωθεί, σε αντίθεση με την προηγούμενη, τη συνεννόηση και την εξεύρεση κοινού παρονομαστή με εταίρους σε Ευρώπη και Ασία. Η Μπόνι Γκλέιζερ από τη δεξαμενή σκέψης CSIS διαπιστώνει ότι η κυβέρνηση Μπάιτεν καταβάλει επιδιώκει συμμαχίες για να αντιμετωπιστούν από κοινού συγκεκριμένα προβλήματα με τη Κίνα.<br /><br />Η Μπόνι Γκλέιζερ θεωρεί πάντως ότι η πιθανότητα ένοπλης σύρραξης ΗΠΑ-Κίνα τα επόμενα χρόνια είναι ελάχιστη: «Δεν μπορώ να φανταστώ γιατί οι ΗΠΑ και η Κίνα να ξεκινήσουν ένα πόλεμο». Εκτός κι αν το Πεκίνο επιτεθεί στην Ταϊβάν, το οποίο επίσης είναι μάλλον απίθανο, προσθέτει η Αμερικανίδα ειδικός. Και ο ίδιος ο Τζο Μπάιντεν δήλωσε πρόσφατα ότι δεν επιθυμεί τη σύγκρουση με τη Κίνα, κατέστησε ωστόσο σαφές ότι θα υπάρξει ένα «σκληρός ανταγωνισμός» σε διάφορα επίπεδα. Και όπως υπογραμμίζει με σαφήνεια ο σύμβουλος ασφαλείας Τζέικ Σάλιβαν «στόχος μας είναι βέβαια να επιβληθούμε».<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι ΗΠΑ ανησυχούν με την αυξανόμενη ισχύ της Κίνας… Βασικός αντίπαλος!

H προσοχή της νέας αμερικανικής κυβέρνησης είναι στραμμένη προς την Ασία. Οι ΗΠΑ ανησυχούν με την αυξανόμενη ισχύ της Κίνας όπως προκύπτει κ...

Διαβάστε την συνέχεια