Το έγκλημα πολέμου της Τουρκίας στο Ζάχο “αφύπνησε” τον στρατό του Ιράκ

<img height="370" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2022/07/thsPsr9NPjuAy87M854ANkRVLD6yGvWXSTUGVMjK.jpeg" width="731" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο ιρακινός στρατός ανακοινώνει ότι θα ελέγχει τα σύνορα με την Τουρκία μαζί με τους Πεσμεργκά</span>.</h3>Αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου από τη Βαγδάτη επισκέφθηκε τα συνοριακά σημεία με την Τουρκία στην επαρχία Duhok. Ο επικεφαλής της αντιπροσωπείας, στρατηγό Al Shammeri, είπε ότι κάνουν σχέδια για τον έλεγχο των συνοριακών περιοχών από κοινού με τους Peshmerga.<br /><br />Αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου με επικεφαλής τον Ιρακινό Αναπληρωτή Διοικητή των Κοινών Επιχειρήσεων, στρατηγό Abdul-Amir al-Shammari, επισκέφθηκε την περιοχή μετά από επίθεση που έγινε στο Zaho, η οποία σκότωσε εννέα άμαχους. Κάνοντας μια δήλωση κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, ο Al Shammeri είπε:<br /><br />«Τα σύνορα είναι πολύ εκτεταμένα. Μαζί με τους Πεσμεργκά έχουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ελέγχου των συνόρων Τουρκίας-Ιράκ και δημιουργίας σημείων στρατιωτικής παρατήρησης», είπε.<br /><br />Σύμφωνα με τα νέα του Kısa Dalga: Η αντιπροσωπεία, υπό τη διοίκηση του Ιρακινού Αναπληρωτή Διοικητή Κοινών Επιχειρήσεων, στρατηγού Abdülemir Al Şemmeri, συμπεριλαμβανομένων υψηλόβαθμων αξιωματούχων ασφαλείας και των ενόπλων δυνάμεων, πραγματοποίησε έρευνες στις συνοριακές περιοχές όπου γίνονταν συγκρούσεις μεταξύ των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (TSK) και του PKK στο Duhok.<br /><br />Η ιρακινή αντιπροσωπεία, η οποία μετέβη στις συνοριακές περιοχές στις περιοχές Zaho και Amedi, επισκέφθηκε τα σημεία ελέγχου όπου βρίσκονται οι Πεσμεργκά και οι ιρακινοί συνοριοφύλακες. Αναφέρθηκε ότι η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε προκειμένου να ενημερωθεί η αντιπροσωπεία για τις θέσεις που κατέχει ο τουρκικός στρατός στην περιοχή εντός της επικράτειας του Ιράκ και να συζητηθούν τα βήματα που πρέπει να γίνουν για τον έλεγχο των συνόρων μεταξύ της Περιφερειακής Κυβέρνησης του Κουρδιστάν και της Τουρκίας.<br /><br />«Εξετάσαμε την παρουσία τουρκικών δυνάμεων στο ιρακινό έδαφος και τις λεπτομέρειες της γεωγραφικής θέσης που κατέχουν. Τα σύνορα είναι πολύ εκτεταμένα. Μαζί με τους Πεσμεργκά έχουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τον έλεγχο των συνόρων Τουρκίας-Ιράκ και τη δημιουργία στρατιωτικών σημείων παρατήρησης», είπε.<br /><br />Σημειώνεται ότι ο τουρκικός στρατός, υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της “τρομοκρατίας”, έχει εισβάλει στο ιρακινό έδαφος και έχει δημιουργήσει πέντε μεγάλες στρατιωιτκές βάσεις και δεκάδες φυλάκια. Απώτερος στόχος είναι η διάλυση της αυτόνομης διοίκησης του Κουρδιατάν και η προσάρτηση της περιοχής, συμπεριλαμβανομένων του Κιρκούκ και της Μοσούλης σε βάθος χρόνου.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το έγκλημα πολέμου της Τουρκίας στο Ζάχο “αφύπνησε” τον στρατό του Ιράκ

Ο ιρακινός στρατός ανακοινώνει ότι θα ελέγχει τα σύνορα με την Τουρκία μαζί με τους Πεσμεργκά . Αντιπροσωπεία υψηλού επιπέδου από τη Βαγδάτη...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί “ξαφνικά” αγοράζουν όλοι F-35;

<img height="360" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2022/07/81565c9694a143e7968813394c8a6ec0.jpg" width="742" /><br /><br />Του <b>Loren Thompson</b><br />Αν τα F-35 ήταν ένα… κανονικό πρόγραμμα του Πενταγώνου, ο φετινός Ιούλιος θα έμοιαζε με ένα ορόσημο εντυπωσιακών αριθμών. Αντιθέτως, εξελίσσεται σε έναν συνηθισμένο μήνα για την πρόσφατη ιστορία του μεγαλύτερου εξοπλιστικού προγράμματος στον κόσμο.<br /><br />Η Ελλάδα ζήτησε από τις ΗΠΑ να δεσμευθούν 20 μαχητικά και άλλα 20 υπό αίρεση. Η Τσεχική Δημοκρατία αποκάλυψε ότι θέλει να αγοράσει 24. Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας ανακοίνωσε ότι θα αυξήσει κατά 50% τον στόλο των F-35 της, δηλαδή στα 60 αεροσκάφη.<br /><br />Επιπλέον το Πεντάγωνο και η Lockheed Martin έχουν καταλήξει σε συμφωνία για τις επόμενες τρεις παρτίδες των F-35, με στόχο την αγορά 375 μαχητικών σε τρεις εκδόσεις για την Πολεμική Αεροπορία, το Ναυτικό, το Σώμα Πεζοναυτών και διάφορους υπερπόντιους εταίρους.<br /><br />Στο μεταξύ, οι πιλότοι των F-35, συνέχισαν να πετούν σε εκπαιδευτικές και επιχειρησιακές αποστολές, έχοντας καταγράψει πάνω από 500.000 ώρες πτήσης.<br /><br />Στη Βαλτική, τα αμερικανικά F-35 –με βάση την Εσθονία– υποστήριξαν την περιφερειακή αεράμυνα. Στη Μεσόγειο, με “ορμητήριο” τον κόλπο της Σούδας στην Κρήτη συμμετείχαν σε εκπαιδευτικές ασκήσεις από κοινού με την ελληνική Πολεμική Αεροπορία, ενώ το ίδιο έκαναν και με τα F-35 της Νότιας Κορέας. <br /><br />Στη ζώνη του Ειρηνικού, τα F-35 συμμετείχαν σε στρατιωτικές ασκήσεις στα ανοιχτά της Χαβάης, ενώ η Αυστραλία ανακοίνωσε ότι δημιούργησε την πρώτη αποθήκη πλήρους συντήρησης κινητήρων F-35 στην περιοχή του Ειρηνικού-Ινδικού, που θα υποστηρίξει τα 100 μαχητικά F-35 που αγοράζει η Καμπέρα, τα F-35 της Ιαπωνίας και Νότιας Κορέας, καθώς και τις αμερικανικές υπηρεσίες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή.<br /><br />Όλα αυτά μόνο τον Ιούλιο – και ο μήνας δεν έχει τελειώσει.<br />Το F-35 εξελίσσεται ραγδαία στο “πανταχού παρόν” μαχητικό της εποχής – στο μαχητικό που θέλει κάθε σύμμαχος και φοβάται κάθε εχθρός.<br /><br />Με 830 μαχητικά να έχουν παραδοθεί έως τώρα και χιλιάδες ακόμη να ετοιμάζονται –ο σχεδιασμός των ΗΠΑ προβλέπει την αγορά επιπλέον 2.456 αεροσκαφών– το F-35 θα έχει κυριαρχήσει στους αιθέρες έως τα μέσα του αιώνα. Το Πεντάγωνο επιδιώκει να τα χρησιμοποιεί μέχρι το 2070 και ήδη δοκιμάζει τεχνολογικές αναβαθμίσεις για να διασφαλίσει ότι τα F-35 θα υπερτερούν πάντα έναντι των αντιπάλων.<br /><br />Ακόμα και χωρίς αναβαθμίσεις, τα F-35 υπερτερούν έναντι των άλλων μαχητικών που διαθέτει η αμερικανική Πολεμική Αεροπορία. Στις ασκήσεις νικούν τα άλλα αεροσκάφη 19 στις 20 φορές. Οι δυνατότητές τους καλύπτουν ένα ευρύτερο επιχειρησιακό φάσμα και επιπλέον η συντήρησή τους είναι πιο εύκολη. Σύμφωνα με ορισμένες μετρήσεις, είναι το πιο αξιόπιστο μαχητικό στον στόλο.<br /><br />Υπήρξε όμως εποχή, όχι στο πολύ μακρινό παρελθόν, που το μέλλον του F-35 ήταν αβέβαιο. Το πρόγραμμα των F-35 καταρτίστηκε τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης Κλίντον, όταν η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είχε υποβαθμίσει κάθε αίσθηση κατεπείγουσας επένδυσης στην στρατιωτική τεχνολογία.<br /><br />Αποφασισμένοι να κεφαλαιοποιήσουν ένα “μέρισμα ειρήνης” από την κατάρρευση του κομμουνισμού, οι Αμερικανοί αξιωματούχοι φόρτωσαν στο τότε Joint Strike Fighter ένα σωρό απαιτήσεις για να αποφύγουν άλλες αγορές. <br /><br />Το μαχητικό έπρεπε να είναι σχεδόν αόρατο στα εχθρικά ραντάρ. Έπρεπε να παρέχει στους πιλότους πλήρη επίγνωση της κατάστασης στην οποία εμπλέκονταν. Έπρεπε να συλλέγει και να επεξεργάζεται τεράστιο όγκο δεδομένων. Έπρεπε να έχει ασφαλή επικοινωνία με τα άλλα στρατιωτικά αεροσκάφη. Έπρεπε να ικανοποιεί τις σαφώς διαφορετικές ανάγκες τριών διαφορετικών στρατιωτικών Σωμάτων. Και, επιπλέον, έπρεπε να είναι οικονομικά προσιτό.<br /><br />Κανείς δεν είχε προσπαθήσει έως τότε να συνδυάσει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά σε ένα μαχητικό. Και όταν ξεκινούσε το πρόγραμμα των F-35, φαινόταν απίθανο να καταφέρει κάποιος να το κάνει. Όμως η Lockheed Martin ηγήθηκε μιας βιομηχανικής ομάδας που ικανοποίησε όλες τις “βασικές παραμέτρους απόδοσης”, παραδίδοντας κάθε νέα παρτίδα με χαμηλότερο κόστος ανά αεροπλάνο από αυτό που είχε προβλέψει το Πεντάγωνο.<br /><br />Η Pratt & Whitney, η εταιρεία που κέρδισε το συμβόλαιο για τον κινητήρα των F-35, παρέδωσε ένα σύστημα που συνδύαζε πρωτοφανή ώθηση και ευελιξία.<br /><br />Οι νομοθέτες του Κογκρέσο αμφέβαλλαν για την καλή πορεία του προγράμματος – και είχαν λόγο. Οι τεχνικές απαιτήσεις ήταν τόσο υψηλές που καθιστούσαν αβέβαιη την επιτυχία.<br /><br />Μα τελικά οι δύο εταιρείες παρέδωσαν ένα προηγμένο προϊόν. Μετά από 9.000 δοκιμαστικές πτήσεις, τα δεδομένα επιβεβαίωσαν πως οι Lockheed και Pratt είχαν πιάσει τους στόχους απόδοσης, και ακολούθως εστίασαν στην τελειοποίηση των πρακτικών συντήρησης για να διατηρήσουν προσιτά –από οικονομική άποψη– τα μαχητικά καθ’ όλη τη διάρκεια της 50ετούς ζωής τους.<br /><br />Το θέμα της συντήρησης συνεχίζει να δουλεύεται. Αλλά μόλις αντιληφθεί κάποιος τη λειτουργικότητα του F-35, καταλαβαίνει πως πρόκειται για αγοραστική ευκαιρία, ακόμα και αν η συντήρησή του είναι πιο δαπανηρή σε σύγκριση με ενός παλαιότερου στρατιωτικού αεροσκάφους. Εξάλλου, τι αξίζει περισσότερο για τις ΗΠΑ από το να νικήσει τους Κινέζους πιλότους 19 στις 20 φορές που θα τους βρει μπροστά της σε μια μελλοντική σύγκρουση;<br /><br />Έτσι, σήμερα το F-35 είναι έτοιμο να βρεθεί και να επιχειρήσει παντού: από τη Φινλανδία, την Ιταλία και την Πολωνία έως το Ισραήλ, την Αυστραλία και την Ιαπωνία. Δεκαέξι χώρες το αγοράζουν ή έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να το κάνουν και, σύμφωνα με πληροφορίες, σύντομα θα ενταχθούν και άλλα κράτη στο γκρουπ των αγοραστών.<br /><br />Με όποιο κριτήριο και αν το αξιολογήσουμε, το F-35 είναι από τα μεγαλύτερα τεχνολογικά επιτεύγματα αυτής της γενιάς. Η ραγδαία εξάπλωσή του μόνο ξαφνική δεν είναι. Χρειάστηκαν δύο δεκαετίες για να φτάσει να έχει αυτήν τη ζήτηση και ένα εγχώριο πολιτικό σύστημα που ήταν πρόθυμο να παραμερίσει τα μικροκομματικά προς όφελος της εθνικής ασφάλειας.<br /><br />Αν κάποιος υποστηρίζει ότι η Ουάσινγκτον δεν μπορεί πλέον να κάνει μεγάλα πράγματα, απλώς υπενθυμίστε του τα F-35: ένα πρόγραμμα για το οποίο οι Κλίντον, Μπους, Ομπάμα, Τραμπ και Μπάιντεν συμφώνησαν ότι έπρεπε να παραμείνει “ζωντανό”.<br /><br />Σήμερα το F-35 αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα τού τι μπορούν να πετύχουν η πειθαρχία και η καινοτομία σε πείσμα των αρνητών και παρά τις τριβές μιας αμφιλεγόμενης πολιτικής κουλτούρας.<br /><br /><div><a href="http://capital.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί “ξαφνικά” αγοράζουν όλοι F-35;

Του Loren Thompson Αν τα F-35 ήταν ένα… κανονικό πρόγραμμα του Πενταγώνου, ο φετινός Ιούλιος θα έμοιαζε με ένα ορόσημο εντυπωσιακών αριθμών....

Διαβάστε την συνέχεια

Το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» έρχεται... Θα κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε;

<div><a href="https://pbs.twimg.com/media/FYmuLbkWAAURPOp?format=jpg&name=900x900"><img border="0" height="352" src="https://pbs.twimg.com/media/FYmuLbkWAAURPOp?format=jpg&name=900x900" width="751" /></a></div><div><br /></div>Ανήμερα της τραγικής επετείου συμπλήρωσης 48 ετών από την εισβολή στην Κύπρο, ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι, ανακοίνωσε από τα Κατεχόμενα ότι το νέο τουρκικό γεωτρύπανο «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» θα πιάσει δουλειά τον Αύγουστο στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι ανακοινώσεις Οκτάι έδωσαν τότε την εντύπωση ότι το γεωτρύπανο θα κατευθυνθεί προς την κυπριακή ΑΟΖ, το «ασφαλές» πεδίο προκλήσεων της Άγκυρας. Ο Οκτάι διεμήνυσε επίσης ότι: <br />«Τα μη επανδρωμένα υποβρύχιά μας θα ενισχύσουν την κυριαρχία μας στη γαλάζια πατρίδα, θα αλλάξουν τις ισορροπίες στις θάλασσες και θα διαταράξουν τα παιχνίδια».<br /><br />Στο λιμάνι της Μερσίνης όπου ελλιμενίζει το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν», βρέθηκε και ο Τουρκοκύπριος κατοχικός ηγέτης Ερσίν Τατάρ και δήλωσε:<br /><i>«Το πλοίο Αμπντούλ Χαμίτ Χαν είναι πολύ μεγάλο. Μόλις πήγα μέσα και το είδα και είμαι πολύ υπερήφανος γι' αυτό. Είναι πολύ σημαντικό για τις γεωτρήσεις στην θαλάσσια περιοχή της Τουρκίας... Οι γεωτρήσεις ίσως γίνουν στην Ανατολική Μεσόγειο ίσως να κάνει και κάποιους κύκλους στην Κύπρο».</i><div><br />Ο δε τούρκος πρόεδρος Ρ.Τ.Ερντογάν έστειλε επίσης μήνυμα από τις 13 Ιουνίου προς πάσα κατεύθυνση υπογραμμίζοντας ότι η χώρα του γίνεται ακόμη πιο ισχυρή με αυτό το πλοίο:<br /><i>«Αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τις έρευνες και γεωτρήσεις, που προηγουμένως πραγματοποιούσαμε μισθώνοντας γεωτρύπανα, με δικά μας μέσα», και πρόσθεσε ότι η Τουρκία θα κάνει αισθητή την παρουσία της στην Ανατολική Μεσόγειο όπου «υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων σε κάθε τομέα».</i><br /><br /><a href="https://i.postimg.cc/1zkk2T8Z/6-3.jpg"><img border="0" height="283" src="https://i.postimg.cc/1zkk2T8Z/6-3.jpg" width="640" /></a><br /><i>Αντιπαραβολή του γνωστού χάρτη Μπάιντεν και των παράνομων τουρκικών Navtex ερευνών του Oruc Reis. Η Ελληνοαιγυπτιακή τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ ορίζεται από τα σημεία (A,B,C,D,E). </i><br /><br />Πολλά είναι τα σενάρια για το πού θα κινηθεί το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» και εάν τελικά η Άγκυρα επιλέξει να αναβαθμίσει το επίπεδο της πρόκλησης στέλνοντάς το και στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες. Η δική μας εκτίμηση είναι ότι αφού κάνει «σουρωτήρι» την κυπριακή ΑΟΖ εν συνεχεία -και ίσως για μικρότερο χρονικό διάστημα- θα κατευθυνθεί σε περιοχές του τουρκολιβυκού μνημονίου, είτε εντός των περιοχών όπου το Ορούτς Ρέις προέβη σε έρευνες, είτε εκτός αυτών. Το ενδεχόμενο να επιλέξει να κινηθεί πολύ κοντά στην περιοχή όπου ενώνονται οι θαλάσσιες ζώνες Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου (περιοχή Οικοπέδου-4 κυπριακής ΑΟΖ) δεν είναι επίσης απίθανο. <br /><br />Σε κάθε περίπτωση οι ίδιες οι τουρκικές προκλήσεις αποδεικνύουν ότι η Κύπρος «ΔΕΝ κείται μακράν». Η Ελλάδα έχει πολύ συγκεκριμένες υποχρεώσεις έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ) που δεν αναιρούνται από τις χιμαιρικές πολιτικές επιλογές του παρελθόντος, οι οποίες ήθελαν να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο του κυπριακού Ελληνισμού από τον Εθνικό Κορμό. Η γεωπολιτική και γεωστρατηγική αυτοχειρία μπορεί να θεωρείται αποδεκτή από τις ελλαδικές και τις ελληνοκυπριακές πολιτικές ελίτ για τους δικούς τους αντεθνικούς λόγους, αλλά δεν είναι σύμφωνη με το αίσθημα του λαού. Αυτό το αίσθημα που κοχλάζει όποτε οι «κουρσάροι του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου» διακορεύουν τα κυπριακά αλλά και τα ελλαδικά κυριαρχικά δικαιώματα (ή/και κυριαρχία) με τα ερευνητικά, τα γεωτρύπανα αλλά και τα εναέρια μέσα τους. <br /><br />Η τραγική διαπίστωση είναι ότι εφόσον δεν αποτρέψαμε το Ορούτς Ρέις -συνοδεία αρμάδας πολεμικών πλοίων- να ταπεινώσει και να προσβάλει την εθνική κυριαρχία της Ελλάδας επί 4 μήνες, θεωρούμε ότι είναι σχεδόν απίθανο να το κάνουμε για την ΚΔ... Εκ προοιμίου λοιπόν νιώθουμε την ανάγκη να ζητήσουμε ΣΥΓΝΩΜΗ από τους ελληνοκύπριους για την διαφαινόμενη στάση των ελληνικών πολιτικών ηγεσιών.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι το υπουργείο Ενέργειας της Τουρκίας ανακοίνωσε μετά την αποχώρηση του Ορούτς Ρέις το 2020 ότι: «το πλοίο μας, το οποίο συνέλεξε 10.995 χλμ 2D σεισμικών δεδομένων, επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας». Με άλλα λόγια, η αποστολή του είχε επιτευχθεί, ενώ ο Κ. Μητσοτάκης είχε τότε δηλώσει ότι, «έχουμε περάσει πολλούς δύσκολους μήνες με την Τουρκία. Δεν φτάσαμε κοντά σε πόλεμο, αλλά υπήρχαν στιγμές μεγάλης έντασης που έπρεπε να είμαστε πολύ προσεκτικοί και αποφασιστικοί στους χειρισμούς μας». Δηλαδή η κατάφορη παραβίαση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων με διεξαγωγή παράνομων ερευνών στις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, ακόμη και εντός των 12 νμ αιγιαλίτιδας ζώνης -που αποτελεί κυριαρχία-, δεν συνιστούσαν ισχυρό αίτιο για τις πολιτικές ηγεσίες για να κλιμακώσουν. <br /><br />H Navtex 1460/20 για το Oruc Reis έφτασε εντός των ορίων της αιγιαλίτιδας ζώνης της νήσου Ρω στα 5.8νμ. Τα 12νμ τα είχαμε προ πολλού ξεχάσει ενώ η πολιτική ηγεσία επέτρεψε ακόμη και την αμφισβήτηση των 6νμ να μείνει αναπάντητη. Οι «κόκκινες γραμμές» στην Ελλάδα έχουν δυστυχώς πολλές αποχρώσεις.<br /><br />Άλλωστε εξ αρχής έδεσαν τα χέρια των ενόπλων δυνάμεων και διέταξαν να παραμείνουν παρατηρητές στην δημιουργία τετελεσμένων και υπό αυτήν την έννοια όντως «δεν φτάσαμε κοντά σε πόλεμο», αφού επετράπη στους γείτονες να επιτύχουν τον στόχο τους «γκριζάροντας» και την εν λόγω μείζονος σημασίας περιοχή, με μοναδική παράπλευρη απώλεια την «επακούμβηση» του Κεμάλ Ρέις η οποία οφείλεται στην ανδρεία και την ναυτοσύνη του Έλληνα Αντιπλοίαρχου (ΠΝ) Ιωάννη Σαλιάρη -κυβερνήτη της φρεγάτας «Λήμνος» ο οποίος κινδύνεψε να αποταχθεί-, και όχι σε πολιτική βούληση.</div><div>  <br /><a href="https://i.ibb.co/2Kd29B4/1.jpg"><img border="0" src="https://i.ibb.co/2Kd29B4/1.jpg" /></a><br /><br /></div><div>Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόκειται περί «επακούμβησης» αλλά περί ναυμαχίας της φρεγάτας «Λήμνος» με την Kemal Reis. <br /><br />Σημαντικό είναι επίσης να αναφερθεί ότι η Άγκυρα κατοχύρωσε ένα ακόμη σοβαρό τετελεσμένο στην περιοχή όταν η ελληνική κυβέρνηση απέφυγε να αντιδράσει δυναμικά στα τουρκικά πολεμικά πλοία που εμπόδισαν το ερευνητικό επιστημονικό σκάφος «Nautical Geo» με σημαία Μάλτας να διεξάγει έρευνες για τον EastMed στην ανοικτά των ανατολικών ακτών της Κρήτης. Στη συγκεκριμένη περιοχή μάλιστα η Ελλάδα έχει ήδη οριοθετήσει ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Οπότε η αναπάντητη τουρκική πρόκληση σημαίνει ότι η Ελλάδα απέφυγε να υπερασπίσει την οριοθετημένη ΑΟΖ της(!).<br /><br />Το ερώτημα είναι λοιπόν, αν/όταν το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» -ή οποιοδήποτε άλλο πλοίο- παραβιάσει τις ελληνικές θαλάσσιες ζώνες, θα το «παρασύρει» και αυτό ο «άνεμος»; Θα υπάρξει ελληνική αντίδραση, ή θα γίνουμε δέκτες της γνωστής παραφιλολογίας -όμοια με το Ορούτς Ρέις- για το αν και κατά πόσο το γεωτρύπανο σκοπεύει να αγγίξει τον βυθό της θάλασσας -και άρα παραβιάζει την ελληνική υφαλοκρηπίδα- ή απλώς προβαίνει σε «αβλαβή διέλευση»; Θα περιμένουμε τον «διεθνή παράγοντα» να έρθει ως από μηχανής θεός για να λύσει τα δικά μας προβλήματα εμμένοντας σε αναιμικά και ανερμάτιστα «διπλωματικά διαβήματα»; Θα έχουμε κυβέρνηση ή θα καταλήξουμε έρμαιο των αρπακτικών διαθέσεων της Τουρκίας εν μέσω ακυβερνησίας -με ή χωρίς υπηρεσιακή κυβέρνηση- μετά από πρόωρες εκλογές, γιατί έτσι το θέλουν οι υπολογισμοί των μικροκομματικών συμφερόντων; <br /><br />Καλώς ή κακώς η παρούσα κυβέρνηση καλείται να επωμιστεί το βάρος των επιλογών που θα καθορίσουν το μέλλον του Ελληνισμού εν συνόλω. Θα φανεί πολύ σύντομα εάν έχει το σθένος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων ή εάν υπονομεύσει τελικά την ακαιρεότητα της χώρας επιτρέποντας στους γείτονες να κάνουν πράξη όλα όσα με θράσος διατυμπανίζουν.<br /><br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν» έρχεται... Θα κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε;

Ανήμερα της τραγικής επετείου συμπλήρωσης 48 ετών από την εισβολή στην Κύπρο, ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι, ανακοίνωσε από τα Κα...

Διαβάστε την συνέχεια

"Τα δάκρυα δεν… σβήνουν τις φωτιές".

<a href="https://www.topontiki.gr/2022/07/28/ta-dakria-den-svinoun-tis-foties/"><img height="258" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2022/07/dadia-new-1024x412.jpg" width="718" /></a><br /><br /><div><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Ακούσαμε τον επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας, τον κ. Στυλιανίδη, να ορκίζεται με φόντο το ολοκαύτωμα στο δάσος της Δαδιάς ότι θα κάνει – αυτός και ο μηχανισμός του οποίου προΐσταται – ότι είναι δυνατό για να σωθεί το δάσος, που ήδη καταστρεφόταν…<br /><br />Ακούσαμε και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, τον κ. Οικονόμου, να δηλώνει ικανοποιημένος γιατί, όπως είπε, η κυβέρνηση έλαβε το μάθημά της από τις περσινές φωτιές και φέτος τα πηγαίνει σαφώς καλύτερα. Την ώρα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εξέφραζε την ικανοποίησή του για την ανταπόκριση των μηχανισμών πυρόσβεσης, οι φωτιές έκαιγαν μέχρι και τις ξαπλώστρες στην παραλία των Βατερών στη Λέσβο, ξαναέκαιγαν τα καμένα του 2007 στην Ηλεία και εξαφάνιζαν το δάσος της Δαδιάς στον Έβρο.<br /><br />Παράλληλα, και σε συντονισμό με τους κυβερνητικούς εντεταλμένους, τα μίντια αναζητούσαν τις αιτίες της καταστροφής στην κλιματική αλλαγή, στα ακραία καιρικά φαινόμενα και στους εμπρηστές…<br /><br />Τα δάκρυα που χύνονται, όπως συμβαίνει κάθε φορά μετά ή κατά τη διάρκεια της καταστροφής, περισσεύουν, χωρίς ωστόσο να είναι αρκετά ούτε για να σβήσουν τις φωτιές ούτε για να κρύψουν τις ευθύνες.<br /><br />Μπορεί πράγματι να ζούμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, μπορεί οι καιρικές συνθήκες να συντελούν στην εξάπλωση των πύρινων μετώπων, και είναι πιθανόν, τέλος, να εξυφαίνονται «οικοπεδοφαγικά» σενάρια με «επαγγελματίες» εμπρηστές ή ψυχασθενείς πυρομανείς. Σε κάθε περίπτωση όμως, όλα αυτά είναι δεδομένα τα οποία ένα οργανωμένο κράτος λαμβάνει υπόψη του και προσπαθεί να τα προλάβει – όχι να τρέχει πίσω από τις συνέπειες που αυτά προκαλούν…<br /><br />Για παράδειγμα, η καταστροφή του δάσους της Δαδιάς έρχεται αμέσως μετά την απόφαση της κυβέρνησης για την κατάργηση του οργανισμού διαχείρισης του δρυμού. Η κυβερνητική πολιτική επιλογή ήταν να αφήσει τη διαχείριση ενός δάσους 800.000 στρεμμάτων στη φροντίδα (;) 4 ανθρώπων!<br /><br />Η εν λόγω κυβερνητική απόφαση θα πρέπει να σημειωθεί ότι έρχεται ως συνεπής συνέχεια των αποφάσεων προηγούμενων κυβερνήσεων οι οποίες αποδιάρθρωσαν – χωρίς να αντικαταστήσουν ή να εκσυγχρονίσουν – τους μηχανισμούς δασικής προστασίας, απολύοντας έμπειρο προσωπικό.<br /><br />Ταυτόχρονα, η νομοθεσία εξακολουθεί να αφήνει ανοιχτά τα παράθυρα για αλλαγή χρήσης γης στις καμένες εκτάσεις, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο κίνητρο για τους εμπρηστές.<br /><br />Τα δάκρυα και η οδύνη των κυβερνώντων λοιπόν θα εξαφανιστούν αμέσως μετά την απομάκρυνση των τηλεοπτικών καμερών από τις φλόγες. Αυτό που θα μείνει είναι τα ανεπανόρθωτα τραύματα, η καταστροφή και η κερδοφόρος – για κάποιους –αναδιαμόρφωση του φυσικού περιβάλλοντος.<br /><br /></div><div><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

"Τα δάκρυα δεν… σβήνουν τις φωτιές".

Δημήτρης Μηλάκας Ακούσαμε τον επικεφαλής της Πολιτικής Προστασίας, τον κ. Στυλιανίδη, να ορκίζεται με φόντο το ολοκαύτωμα στο δάσος της Δαδι...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέες προκλήσεις και πολεμικές απειλές από Ακάρ: Η Ελλάδα εμποδίζει την αγορά F-16 από τις ΗΠΑ .

<img height="453" src="https://newpost.gr/photo/master/202104/br4ml81617465007827.jpg" width="793" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Έχουμε εναλλακτικές αν μας δημιουργήσει πρόβλημα.</span></h3>Ο Ακάρ απείλησε την Ελλάδα ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ισχυρές και αν (η Ελλάδα) δημιουργήσει πρόβλημα τότε η Άγκυρα έχει εναλλακτικές...<br /><br />Απειλές κατά της Ελλάδας εξαπέλυσε για μια ακόμη φορά ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χουλουσί Ακάρ ο οποίος κατηγόρησε την Αθήνα ότι εμποδίζει την τουρκική συμφωνία με τις ΗΠΑ για την πώληση των μαχητικών F-16.<br /><br />Ο Ακάρ απείλησε την Ελλάδα ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ισχυρές και αν (η Ελλάδα) δημιουργήσει πρόβλημα τότε η Άγκυρα έχει εναλλακτικές...<br /><br />Ειδικότερα μιλώντας στο δίκτυο Al Jazeera ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χουλουσί Ακάρ αναφέρθηκε κυρίως στη διαδικασία της μεταφοράς ουκρανικών σιτηρών μέσω των Στενών και στην λειτουργία του Συντονιστικού Κέντρου που άρχισε να λειτουργεί στην Κωνσταντινούπολη με τη συμμετοχή εκπροσώπων της Ρωσίας, της Ουκρανίας και του ΟΗΕ με την επίβλεψη της Τουρκίας.<br /><br />«Έχουμε εφαρμόσει τη συμφωνία για τη μεταφορά σιτηρών. Οι εργασίες φόρτωσης σιτηρών στο πρώτο πλοίο είναι ακόμη σε εξέλιξη. Πολύ σύντομα και αυτό μπορεί να γίνει σε λίγες ώρες, μπορεί να μάθουμε ότι το πλοίο αναχώρησε από το ουκρανικό λιμάνι», είπε.<br /><br />Σε ερώτηση για το θέμα των F16 από τις ΗΠΑ και για το αν έχει υπάρξει κάποιο αποτέλεσμαο Ακάρ έστρεψε τα πυρά του κατά της Ελλάδας.<br /><br />«Δεν μπορούμε να πούμε ότι δεν επιτεύχθηκε κάποιο αποτέλεσμα, είπε. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται. Όπως γνωρίζετε είχαμε ένα σχέδιο συνεργασίας για τα αεροσκάφη f-35. Αλλά διακόπηκε. Η Τουρκία και οι Τούρκικες Ένοπλες Δυνάμεις έχουν ανάγκη από 40 F-16 Βlock 70. Ζητήσαμε από τις ΗΠΑ να τα εξάγουν. Ταυτόχρονα ζητήσαμε την αναβάθμιση των 79 F-16 που διαθέτουμε. Αυτό το μεταφέραμε πέρσι μέσω φυσικών καναλιών στις ΗΠΑ», είπε.<br /><br />Ωστόσο, ο Ακάρ πρόσθεσε: «Έχουμε εναλλακτικές λύσεις εάν αυτό μας δημιουργήσει πρόβλημα. Ο γείτονάς μας και εταίρος μας στο ΝΑΤΟ, η Ελλάδα, θέλει να σταματήσει αυτή τη συμφωνία και στέλνει αίτημα στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών να μην πουληθούν αυτά τα αεροπλάνα στην Τουρκία. Αυτό είναι απαράδεκτο στις διεθνείς συμφωνίες. Εδώ μιλάμε για ένα συμμαχικό κράτος που θα πρέπει να συμβάλει στην ενδυνάμωσή μας. Γιατί η ισχύς μας είναι και δική τους ισχύ. Είδαμε ότι το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών έχει θέσει όρους προϋποθέσεις σχετικά με τη χρήση αυτών των αεροσκαφών. Είπαμε επίσης ότι η Τουρκία είναι κυρίαρχο κράτος και ότι δεν θα δεχτούμε υπό όρους την αγορά αεροσκαφών. Πιστεύουμε ότι αυτές οι συνθήκες θα αλλάξουν αργότερα. Επιπλέον, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ενεργήσουν θεσμικά για να πουλήσουν αυτά τα αεροπλάνα στην Τουρκία. Γιατί είμαστε σύμμαχοι. Έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε μαζί. Ελπίζουμε λοιπόν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επανορθώσουν το λάθος τους» είπε και συνέχισε:<br /><br />«Πιστεύω πως ότι και να συμβεί, οποιοσδήποτε εμποδίσει την Τουρκία να αποκτήσει αυτά τα αεροσκάφη θα έχει φέρει αυτή την ντροπή. Εμείς επιθυμούμε να καλύψουμε αυτό το κενό. Αν μας δημιουργηθεί πρόβλημα τότε έχουμε εναλλακτικές. Οι τουρκικές ένοπλες Δυνάμεις είναι ισχυρές. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχτούμε τους όρους που μας επιβάλλονται. Όπως είδαμε στο παράδειγμα της Ουκρανίας ο κόσμος χρειάζεται μία ισχυρή Τουρκία. Ιδιαίτερα οι φίλοι μας, οι σύμμαχοί μας και οι Ευρωπαίοι. Διαθέτουμε ισχυρό ρόλο στο ΝΑΤΟ. Για αυτό οι σύμμαχοι και εταίροι μας δεν πρέπει να σταθούν εμπόδιο στην αγορά αυτών των αεροσκαφών». <div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Νέες προκλήσεις και πολεμικές απειλές από Ακάρ: Η Ελλάδα εμποδίζει την αγορά F-16 από τις ΗΠΑ .

Έχουμε εναλλακτικές αν μας δημιουργήσει πρόβλημα. Ο Ακάρ απείλησε την Ελλάδα ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ισχυρές και αν (η Ελλάδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αλεξανδρούπολη και ο ρόλος της στον διάδρομο Σιτηρών που δεν προχωράει λόγω κόντρας Ρωσίας και ΗΠΑ.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-07/simfonia-ukraine-sitira-russia-jul22.jpg?itok=nmrxdm7C" width="764" /><br /><br />Έξαλλοι οι Τούρκοι μιλούν για σχέδιο των Αμερικανών για παράκαμψη του Μοντρέ με στόχο την αποστολή πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πόντο<br /><br />Το ΤΑΙΠΕΔ έλαβε απόφαση το πρωί της Πέμπτης η υποβολή των δεσμευτικών προσφορών που είχε προγραμματιστεί να γίνει την Παρασκευή 29 Ιουλίου για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, τελικά να πραγματοποιηθεί και ότι μετατίθεται για τον ερχόμενο Σεπτέμβριο και πιθανώς μετά την ΔΕΘ.<br /><br />Είναι σαφές πως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εστιάζεται στον ΟΛΑ, καθώς το λιμάνι έχει διευρύνει -εκτός από τον πυθμένα του, έτσι ώστε να μπορούν να ελλιμενίζονται μεγαλύτερα πλοία- και τον γεωστρατηγικό του ρόλο. <br /><br />Οι Τούρκοι θεωρούν ότι με τη συμφωνία του διαδρόμου του σιταριού που υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη, το σχέδιο των ΗΠΑ να διεισδύσουν στα Στενά παρακάμπτοντας την συνθήκη του Montreux, για να φέρουν πολεμικά πλοία στον Εύξεινο Πόντο ως αποτέλεσμα της συνεργασίας Ρωσίας και Τουρκίας.<br /><br />Τουρκικοί κύκλοι εκτιμούν ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν τώρα να ενεργοποιήσουν το δεύτερο σχέδιο τους, για τα Στενά του Βοσπόρου.<br /><br />“Οι Η.Π.Α. υποστήριζαν μέχρι τώρα ότι η Ρωσία εμπόδιζε τη μεταφορά ουκρανικού σίτου από την Οδησσό με ουκρανικά πλοία, και ως εκ τούτου ο κόσμος κινδύνευε να πεθάνει από την πείνα, για αυτό και υποστήριζαν την ασφαλή μεταφορά σιταριού στη Δύση από το ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο κύριος σκοπός των ΗΠΑ και της Αγγλίας ήταν να ακυρώσουν στην πράξη την συνθήκη του Μοντρέ και να φέρουν τα πολεμικά τους πλοία στον Εύξεινο Πόντο.<br /><br />Η συμφωνία του «Διάδρομου Σιτηρών» που υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη διέκοψε τα σχέδια της Δύσης στον Εύξεινο Πόντο”, αναφέρει ο αρθρογράφος της εφημερίδας Cumhuriyet, Mehmet Ali Güller.<br /><br />Ο ίδιος τονίζει ότι η συμφωνία “Grain Corridor” που υπογράφηκε στην Κωνσταντινούπολη είναι στην πραγματικότητα το παιχνίδι με την συνθήκη του Μοντρέ.<br /><br />«Ως εκ τούτου, μπορούμε να μιλήσουμε για δύο βασικά χαρακτηριστικά των μνημονίων που υπογράφηκαν μεταξύ του ΟΗΕ, της Τουρκίας, της Ρωσίας και της Ουκρανίας στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Η βάση για την υπογραφή των μνημονίων είναι η Σύμβαση του Μοντρέ, όπως φαίνεται στη «διπλωματική σύγκρουση» μεταξύ Λαβρόφ και Τζόνσον ( Βρετανός Πρωθυπουργός).<br /><br />Η συμφωνία δεν θα μπορούσε να έχει μείνει μεταξύ αυτών των στενών μερών. Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι ο διάδρομος σιτηρών με επίκεντρο τον Βόσπορο είναι επίσης ο διάδρομος του Μοντρέ στην πράξη.<br /><br />Η συνεργασία Τουρκίας και Ρωσίας εμπόδισε την είσοδο πολεμικών πλοίων των Η.Π.Α. ΗΒ-ΝΑΤΟ στην περιοχή αυτή.<br /><br />Το Σχέδιο Β των ΗΠΑ, το οποίο υπάρχει αφορά μια νέα μέθοδος που αφορά το σαμποτάζ στον διάδρομο σιτηρών, ο οποίος δεν κατάφερε να πετύχει τον σκοπό του με τη συμφωνία που υπεγράφη στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Αντί να μεταφέρονται τα σιτηρά της Ουκρανίας δια θαλάσσης δια μέσου του Εύξεινου Πόντου, οι Αμερικανοί στοχεύουν να μετακινηθούν όλα αυτά στην Ευρώπη οδικώς. Ωστόσο, όσον αφορά το κόστος, είναι πιο λογικό για τα ουκρανικά σιτηρά να φτάνουν στην παγκόσμια αγορά δια θαλάσσης”, τονίζει ο ίδιος.<br /><br />Ο ρόλος της Ελλάδος στο ζήτημα των Σιτηρών από την Ουκρανία<br /><br />Η Ελλάδα μπορεί να βοηθήσει αποφασιστικά στην μεταφορά σιτηρών από την Ουκρανία μέσω των λιμένων Θεσσαλονίκης και Αλεξανδρούπολης.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν αποθήκες αποθήκευσης 20.000 τόνων στο λιμένα Θεσσαλονίκης με προοπτική πολλαπλασιασμού τους σε 38.000 σε αποθήκες του σιδηροδρομικού δικτύου μεταφοράς.<br /><br />Ενώ υπάρχουν δυνατότητες αποθήκευσης και μεταφόρτωσης έως 200.000 τόνων σιτηρών το μήνα από τον λιμένα Αλεξανδρούπολης.<br /><br />Ήδη η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ετοιμάζει σχέδιο ευρωπαϊκών μεταφορών από το 2023, για την αποφόρτιση των διόδων για την αποκλιμάκωση της επισιτιστικής κρίσης λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.<br /><br />Η ανάπτυξη του σιδηροδρομικού διαδρόμου από την Αλεξανδρούπολη στο Ορμένιο στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και από εκεί στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη έχει καταστήσει την ελληνική λιμενική υποδομή κομβική για σημαντικότατες δραστηριότητες των ΗΠΑ. Άρματα μάχης, ΤΟΜΑ, οπλισμός, εφόδια και προσωπικό κινούνται κανονικά από τον διάδρομο θαλάσσιων – χερσαίων μεταφορών στην Ελλάδα.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Αλεξανδρούπολη και ο ρόλος της στον διάδρομο Σιτηρών που δεν προχωράει λόγω κόντρας Ρωσίας και ΗΠΑ.

Έξαλλοι οι Τούρκοι μιλούν για σχέδιο των Αμερικανών για παράκαμψη του Μοντρέ με στόχο την αποστολή πολεμικών πλοίων του ΝΑΤΟ στον Εύξεινο Πό...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ιστορία με το ιρανικό πετρέλαιο στην Κάρυστο έχει σκανδαλώδη ουρά…

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/07/ice-energy.jpg" width="766" /><br /><br />Η ανεξαρτησία του ιδιόμορφου ελληνικού κράτους, που συμπλήρωσε 200 έτη ζωής είναι αντικείμενο εκτεταμένων ιστορικών αναλύσεων. Πέρα όμως από την ιστορική ανάλυση, καθοριστικό ρόλο για το τί σημαίνει ελληνικό κράτος, σε ποιους νόμους, σε ποιους θεούς υπακούει, παίζει το βιωματικό στοιχείο! Οι παλιότερες γενιές Ελλήνων ένιωσαν στο πετσί τους τί σημαίνει εξάρτηση και υποτέλεια. Την πλήρωσαν πολλαπλώς.<br /><br />Σήμερα αυτά θεωρούνται passés. Και υπερβολικά. Δεν υπάρχουν ιστορικές αποδείξεις ότι οι ΗΠΑ σχεδίασαν ή γνώριζαν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, διδάσκει τους φοιτητές του καθηγητής της Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Είναι, βέβαια, μια άποψη κι αυτή, αντίθετη με τον “αστικό μύθο” της δεκαετίας του 1970 και του 1980 ότι δήθεν για πολλά δεινά στη χώρα μας φταίνε οι Αμερικανοί. Όχι, λένε κάποιοι ψύχραιμοι ιστορικοί και αναλυτές, οι Αμερικανοί δεν είναι ένοχοι για δεινά της Ελλάδας, ούτε άλλωστε γι’ αυτά της Ουκρανίας! Τί ρόλο παίζουν, λοιπόν, οι Αμερικανοί στα ελληνικά πράγματα; Ενδεικτική εν προκειμένω η μικρή ιστορία που ακολουθεί.<br /><br />Τον περασμένο Μάρτιο, ένα ρωσικής ιδιοκτησίας δεξαμενόπλοιο με ιρανική σημαία (το Lana) ρυμουλκήθηκε με μηχανική βλάβη στην Κάρυστο. Με παραγγελία του US Justice Department που διαβιβάσθηκε στο ελληνικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, ζητήθηκε η κατάσχεση του σκάφους, με την αιτιολογία ότι ανήκε σε ρωσική εταιρεία, εναντίον της οποίας υφίσταντο κυρώσεις από ΗΠΑ και ΕΕ. Η Ανεξάρτητη Αρχή Καταπολέμησης Μαύρου Χρήματος έδωσε εντολή κατάσχεσης του σκάφους, την οποία ανακάλεσε μετά 72 ώρες, όταν απεδείχθη ότι ιδιοκτήτρια ήταν ρωσική εταιρεία μη περιλαμβανόμενη σε όσες ρωσικές εταιρείες αντιμετωπίζουν κυρώσεις.<br /><br />Ακούραστο, το US Justice Department επανήλθε με αίτημα κατάσχεσης όχι πλέον του σκάφους, αλλά του φορτίου του, υποστηρίζοντας ότι τα έσοδα από το ιρανικό πετρέλαιο (αγοραστής ήταν άλλη ρωσική εταιρεία, επίσης μη υποκείμενη σε κυρώσεις) θα χρηματοδοτούσαν την “τρομοκρατία”. Η εισαγγελέας Χαλκίδος δέχθηκε τα αμερικανικά επιχειρήματα και δέσμευσε το φορτίο για περίοδο έξι μηνών που λήγει στις 10 Οκτωβρίου. Το Λιμενικό, δίχως να το προβλέπει η εισαγγελική απόφαση, μετάγγισε 60.000 μετρικούς τόνους φορτίου από το δεξαμενόπλοιο Lana στο ελληνόκτητο και υπό αμερικανική σημαία δεξαμενόπλοιο Ice Energy, ιδιοκτησίας Προκοπίου.<br /><br />Η απόφαση για το ιρανικό πετρέλαιο<br /><br />Στις 7 Ιουνίου, το Συμβούλιο Εφετών Xαλκίδας ανέτρεψε την απόφαση της εισαγγελέως, κάνοντας αποδεκτή την έφεση δικηγόρου της ιρανικής πλευράς. Διέταξε την απόδοση του κατασχεθέντος φορτίου στο Lana, το οποίο για τον σκοπό αυτό κατέπλευσε από την Κάρυστο στον Πειραιά και αγκυροβόλησε μισό ναυτικό μίλι από το Ice Energy στη ράδα του λιμανιού. Στις αρχές Ιουλίου δύο εταιρείες αμερικανικών συμφερόντων προσέφυγαν στον Άρειο Πάγο, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Συμβουλίου Εφετών Χαλκίδας. Η Απόφαση του Αρείου Πάγου δημοσιεύθηκε την Τρίτη 24 Ιουλίου, απορρίπτοντας την προσφυγή με το αιτιολογικό ότι οι προσφυγόντες δεν είχαν έννομο συμφέρον.<br /><br />Ως έχουν σήμερα τα πράγματα, ισχύει τελεσίδικα η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Χαλκίδας που διατάσσει την επαναπόδοση των 60.000 μετρικών τόνων στο ιρανικό δεξαμενόπλοιο. Σε συνέχεια αυτής υπάρχει και σχετική απόφαση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Αυτό που δεν υπάρχει, όμως, είναι η εκτέλεση των αποφάσεων αυτών! Διότι το Ice Energy είναι αμερικανικό έδαφος και όπως διακηρύσσει ο Έλληνας πλοίαρχός του, το φορτίο αποτελεί περιουσία της αμερικανικής κυβέρνησης και θα παραδοθεί στα μέσα Οκτωβρίου στο Galverston του Τέξας!<br /><br />Να λοιπόν που η Ελλάδα προβαίνει και σε δωρεές πετρελαίου προς την χειμαζόμενη αμερικανική οικονομία, βοηθώντας ταυτόχρονα τους καλούς εισαγγελείς του US Justice Department να εισπράξουν και τα προβλεπόμενα bonus για το κατασχεθέν ιρανικό πετρέλαιο. Από την πλευρά τους, οι Ιρανοί από τις αρχές Μαΐου κρατούν δύο ελληνικά δεξαμενόπλοια (ιδιοκτησίας Διαμαντίδη και Πολέμη) πολλαπλάσιας αξίας του παλαιού Lana και με τετραπλάσιο φορτίο αργού πετρελαίου.<br /><br />Δύο ελληνικά δεξαμενόπλοια<br /><br />Τα δύο αυτά δεξαμενόπλοια συνελήφθησαν σε διεθνή ύδατα στα Στενά του Ορμούζ από Ιρανούς και οδηγήθηκαν στο ιρανικό λιμάνι Μπαντάρ Αμπάς όπου και παραμένουν ως εμπράγματη ασφάλεια για το ιρανικό πετρέλαιο που κατάσχεσε η Ελλάδα στην Κάρυστο και αρχικά “δώρισε” στους Αμερικανούς, για τους οποίους οι αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων έχουν αξία όση και το χαρτί πάνω στο οποίο είναι γραμμένες.<br /><br />Είναι γνωστοί οι κίνδυνοι που διατρέχει η ελληνική ναυτιλία από την αυθαίρετη κατάσχεση του ιρανικού φορτίου στην Κάρυστο και κυρίως για την ακόμα πιο αυθαίρετη μη απόδοσή του, κόντρα στην απόφαση και του Αρείου Πάγου! Φαντάζεστε να είχαμε κατασχέσει αμερικανικό πετρέλαιο επειδή μας το είχαν ζητήσει οι Ιρανοί! Ωστόσο, οι κίνδυνοι για την ελληνική ναυτιλία στον Κόλπο και η –απροσχημάτιστη πλέον– υπονόμευση του ενεργειακού εφοδιασμού της Δύσης είναι προφανείς. Η υπονόμευση προκύπτει ως ιρανικά αντίποινα σε ελληνόκτητα και ελληνικής σημαίας δεξαμενόπλοια, τα οποία αθροιστικά αποτελούν το 40% των δεξαμενοπλοίων που διακινούν κάθε είδους ενέργεια από τα κράτη του Κόλπου προς την Δύση.<br /><br />Δεν θα ασχοληθούμε, όμως, με αυτή την πτυχή σήμερα. Το θέμα μας είναι πολύ πιο άμεσα οδυνηρό. Ποιος κάνει κουμάντο στη ράδα του Πειραιά; Ο Άρειος Πάγος, τα ελληνικά Δικαστήρια, το Κράτος Δικαίου, η ελληνική Κυβέρνηση; Έτσι θα έπρεπε, αλλά τα γεγονότα δείχνουν ότι τελικώς κουμάντο κάνει το US Justice Department και οι άνθρωποί του στα μέρη μας. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται και όσοι έχουν ενδυθεί κατά καιρούς κι άλλη “προβιά”. Σε τελευταία ανάλυση, το ερώτημα είναι απλό: Ποιοι είναι οι πραγματικοί πειρατές σ’ αυτή την υπόθεση;<br /><br />Υστερόγραφο: Εάν η ελληνική Κυβέρνηση σεβόταν, πρώτα η ίδια, τις αποφάσεις των ελληνικών Δικαστηρίων, τότε θα διέθετε εξ ιδίων 60.000 τόνους αργού πετρελαίου στο ιρανικό σκάφος, ή θα κατέβαλε το σχετικό αντίτιμο στον Ιρανό ναυλωτή. Και παράλληλα θα έπρεπε να κάνει ό,τι επιβάλει και ο νόμος και ο εθνικός αυτοσεβασμός με το “αμερικανικά κυρίαρχο” Ice Energy και τους ιδιοκτήτες του. Όμως, η τοποθέτηση στη “σωστή πλευρά της Iστορίας” δεν αφήνει φαίνεται χώρο στη νομιμότητα. Γιατί έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα δικαιώνουν όσους λένε ότι “στο Εllada, εκτελούμε εντoλές”!<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η ιστορία με το ιρανικό πετρέλαιο στην Κάρυστο έχει σκανδαλώδη ουρά…

Η ανεξαρτησία του ιδιόμορφου ελληνικού κράτους, που συμπλήρωσε 200 έτη ζωής είναι αντικείμενο εκτεταμένων ιστορικών αναλύσεων. Πέρα όμως από...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς ο Πούτιν "σπρώχνει" τον Νετανιάχου ξανά στην πρωθυπουργία

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/2e/2e0f1a0f540e42a7ac55a34a0b508ba0.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="640" /><br /><br />Του <b>Zev Chafets</b><br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιαΐρ Λαπίντ αποφάσισε να δείξει στη Μόσχα ότι δεν θα γίνει παιχνιδάκι στα χέρια του Βλαντιμίρ Πούτιν. Είναι μια στρατηγική η οποία, παρ' όλο το ισχυρό ηθικό της βάρος, θα μπορούσε να βλάψει τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα ασφαλείας του Ισραήλ, λύνοντας ταυτόχρονα και τα χέρια του πολιτικού αντιπάλου του Λαπίντ, Μπενιαμίν Νετανιάχου.<br /><br />O Λαπίντ βρίσκεται σε κατάσταση κρίσης από τότε που η Ρωσία δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι θα διαλύσει το ρωσικό παράρτημα του Εβραϊκού Πρακτορείου, μιας οιονεί κυβερνητικής ισραηλινής οργάνωσης η οποία εκπροσωπεί τα ισραηλινά συμφέροντα στο εξωτερικό. "Πρόκειται για μια σοβαρή εξέλιξη που θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τους διπλωματικούς δεσμούς μεταξύ Ιερουσαλήμ και Μόσχας", προειδοποίησε ο Λάπιντ τη ρωσική κυβέρνηση.<br /><br />Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, όταν το Ισραήλ δεν διατηρούσε διπλωματική αντιπροσώπευση στη Ρωσία, το Εβραϊκό Πρακτορείο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επίσπευση της μαζικής μετανάστευσης εβραίων στο Ισραήλ. Σήμερα όμως το Ισραήλ διατηρεί πρεσβεία στη Μόσχα, οι διπλωμάτες της οποίας μπορούν να εκδίδουν βίζες, ενώ υπάρχουν καθημερινές πτήσεις μεταξύ Τελ Αβίβ και Μόσχας. Ο ρόλος του οργανισμού στη Ρωσία είναι σε μεγάλο βαθμό συμβολικός, λειτουργώντας κυρίως ως σημείο "προσγείωσης" για ανέργους πολιτικούς και γραφειοκράτες.<br />Μήνυμα<br /><br />Ωστόσο, το κλείσιμό του στέλνει ένα μήνυμα στην κυβέρνηση του Ισραήλ και τον σημερινό ηγέτη του. Αυτή την εβδομάδα, η εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, Μαρία Ζαχάροβα, εξήγησε αυτό το μήνυμα σε συνέντευξή της στη ρωσική τηλεόραση. "Δυστυχώς", είπε, "τους τελευταίους μήνες ακούσαμε, σε επίπεδο δηλώσεων, μη εποικοδομητική και, κυρίως, μεροληπτική ρητορική από το Τελ Αβίβ".<br /><br />Αναφερόταν κυρίως σε μια συγκεκριμένη δήλωση. Στις αρχές Απριλίου, στον απόηχο ενός τηλεοπτικού ρεπορτάζ για τη σφαγή Ουκρανών αμάχων από ρωσικά στρατεύματα σε προάστιο του Κιέβου, ο Λαπίντ -τότε υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ- εξέφρασε μεγαλόφωνα μια ηχηρή καταγγελία της "ρωσικής βαρβαρότητας" και της διάπραξης εγκλημάτων πολέμου.<br /><br />Αυτό το κατηγορητήριο ήταν ειλικρινές, από καρδιάς και δείγμα χαρακτήρα. Ήταν επίσης αφελές και - δυνητικά - πολιτικά καταστροφικό.<br /><br />Το Ισραήλ διεξάγει έναν παρατεταμένο πόλεμο στους ουρανούς πάνω από τη Συρία, στόχος του οποίου είναι να εμποδίσει το Ιράν να εξοπλίσει την πληρεξούσιό του, Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Ο Πούτιν ελέγχει αυτούς τους ουρανούς. Η σιωπηρή συμμαχία με τον Ρώσο πρόεδρο αποτελεί σημαντικό μέρος του δόγματος εθνικής ασφάλειας του Ισραήλ. Ο πρώτος κανόνας σε τέτοιες συνεργασίες είναι ότι το να φτύνει κανείς στο πρόσωπο του εταίρου του είναι κακή πρακτική και μπορεί να έχει συνέπειες.<br />Κίνδυνος<br /><br />Ο Λαπίντ προφανώς δεν πίστευε ότι αυτός ο κανόνας ίσχυε και για εκείνον, ειδικά δεδομένου ότι εκείνος απλώς είπε την αλήθεια του. Σε αυτό, ωστόσο, έκανε λάθος. Από τότε που αποκάλεσε σχεδόν ανοικτά τον Πούτιν εγκληματία πολέμου, το Ισραήλ έχει γίνει στόχος λίγο-πολύ συνεχών πληγμάτων. Τον Μάιο, για πρώτη φορά, ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα έριξε βολές ενάντια σε ισραηλινό αεροσκάφος πάνω από τη Συρία. Το Ισραήλ διατήρησε μυστικό το γεγονός εκείνη την περίοδο και πλέον δηλώνει ότι αυτό συνέβη "άπαξ". Όμως το timing ήταν ύποπτο.<br /><br />Όχι πολύ αργότερα, το Ισραήλ επιτέθηκε στον διάδρομο προσγείωσης του αεροδρομίου της Δαμασκού ως μέρος της αντιιρανικής-αντιΧεζμπολάχ εκστρατείας του. Η Ρωσία καταδίκασε το πλήγμα και μίλησε ακόμη και περί πιθανότητας να οδηγήσει το Ισραήλ υπόλογο ενώπιον του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Αυτή η πρωτοβουλία ακολουθήθηκε από το ταξίδι του Πούτιν στο Ιράν, το οποίο έλαβε μεγάλη δημοσιότητα. Εκεί συναντήθηκε με τον πρόεδρο Εμπραχίμ Ραϊσί, καθώς και με τον Τούρκο ομόλογό τους, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Θα ήταν άδικο να επιρριφθεί στον Λαπίντ όλη η ευθύνη για τη ρήξη με τη Ρωσία. Ο Πούτιν μπορεί να επιδιώκει να υποβαθμίσει τη σχέση με την Ιερουσαλήμ τώρα που εκείνος και το Ιράν έχουν αμοιβαία πετρελαϊκά συμφέροντα. Είναι επίσης πιθανό το κλείσιμο του Εβραϊκού Πρακτορείου να σχετίζεται με τη ρωσική υποψία ότι το Ισραήλ "κυνηγά" πολλούς από τους καλύτερους και λαμπρότερους πολίτες της Ρωσίας για να μεταναστεύσουν στο εβραϊκό κράτος.<br />Εκλογές<br /><br />Ο Πούτιν μπορεί να σχεδιάζει να διατηρήσει την ψυχρότητα μέχρι την 1η Νοεμβρίου, όταν είναι προγραμματισμένο να διεξαχθούν οι νέες βουλευτικές εκλογές στο Ισραήλ. Ο Πούτιν είναι γνωστός για τη συνήθειά του να παρεμβαίνει στην εσωτερική πολιτική ζωή άλλων κρατών. Ο Λαπίντ έχει ήδη πει στον κόσμο τη γνώμη του για τη Ρωσία του Πούτιν. Είναι άλλωστε υπερβολικά κοντά στην κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και στη δυτική συναίνεση για τα γούστα του Ρώσου προέδρου.<br /><br />Αντίθετα, ο Νετανιάχου, πρώην πρωθυπουργός ο οποίος ελπίζει να ανακτήσει το παλιό του πόστο, είναι ένας αξιόπιστος μακροχρόνιος συνεργάτης. Αυτός και ο Πούτιν μοιράζονται μια αντίληψη για τον κόσμο η οποία δεν διακρίνεται από συναισθηματισμούς. Ο Νετανιάχου δεν θα άφηνε ποτέ τους ηθικούς ενδοιασμούς του για την Ουκρανία, εάν έχει τέτοιους, να μπουν εμπόδιο σε ό,τι εκείνος θεωρεί εθνικά συμφέροντα του Ισραήλ.<br /><br />Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν αυτή τη στιγμή τον Νετανιάχου μπροστά, ίσως όμως όχι αρκετά ώστε να μπορεί να δημιουργήσει έναν σταθερό κυβερνητικό συνασπισμό. Ο Πούτιν θα ήθελε να τον δει ξανά στην κορυφή. Το να στραπατσάρει πολιτικά τον Λαπίντ τις πρώτες του εβδομάδες στην εξουσία είναι μια συνεισφορά του Πούτιν στην προεκλογική εκστρατεία και ο "Μπίμπι" Νετανιάχου ξέρει πώς να αξιοποιεί τα δώρα.<br /><br />Το βράδυ της Τρίτης, ο Νετανιάχου δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι "η μετρημένη, ισορροπημένη και υπεύθυνη σχέση" που είχε σφυρηλατήσει και διατήρησε για χρόνια με τον Πούτιν βρίσκεται τώρα σε μια κρίση η οποία θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια του Ισραήλ.<br /><br />Όσο καιροσκόπος κι αν είναι, ο Νετανιάχου δεν έχει άδικο. Οι καταγγελίες του Λαπίντ κατά της Ρωσίας αντικατοπτρίζουν "έναν συνδυασμό ερασιτεχνισμού, ανευθυνότητας και αλαζονείας", είπε ο Μπίμπι. Μεταφράστε το στα εβραϊκά και θα έχετε τα βασικά συνθήματα του δεξιού κόμματος Likud για τις επερχόμενες εκλογές.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς ο Πούτιν "σπρώχνει" τον Νετανιάχου ξανά στην πρωθυπουργία

Του Zev Chafets Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιαΐρ Λαπίντ αποφάσισε να δείξει στη Μόσχα ότι δεν θα γίνει παιχνιδάκι στα χέρια του Βλαντιμίρ Πού...

Διαβάστε την συνέχεια