Στο στόχαστρο εκκλησίες και χριστιανοί στην Τουρκία – Διεθνείς καταγγελίες

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/ekklisia-tourkia.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/ekklisia-tourkia-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Υπήρξε σημαντική αύξηση των αναφερθεισών παραβιάσεων της θρησκευτικής ελευθερίας στην Τουρκία το 2020, ενώ οι αρχές δείχνουν απροθυμία να εξετάσουν υποθέσεις στις οποίες θύματα είναι χριστιανοί, αλλά και πράξεις κατά εκκλησιών. Αυτό προκύπτει από την έρευνα του International Christian Concern (ICC) που εδρεύει στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Τον περασμένο Απρίλιο, η αμερικανική Επιτροπή για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία (USCIRF) είχε δημοσιεύσει την ετήσια έκθεσή της συστήνοντας στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να συμπεριλάβει την Τουρκία στον “Ειδικό κατάλογο παρακολούθησης” του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για «εμπλοκή ή ανοχή σε σοβαρές παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας». Αυτό χαρακτηρίζει την Τουρκία ως τη μόνη χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ με τέτοιο παραβατικό ρεκόρ σχετικά με την ελευθερία θρησκείας ή πεποιθήσεων.<br /><br />Η εν λόγω αμερικανική Επιτροπή ιδρύθηκε το 1998 και σε έκθεσή της το 2009 συνέστησε για πρώτη φορά την προσθήκη της Τουρκίας στη λίστα παρακολούθησης μαζί με δέκα άλλες χώρες. Τρία χρόνια αργότερα, υποβάθμισε την Τουρκία, χαρακτηρίζοντάς την «χώρα ιδιαίτερης ανησυχίας» μια κατηγορία που προορίζεται για τους κορυφαίους παραβάτες θρησκευτικών ελευθεριών παγκοσμίως, εκεί δηλαδή που οι παραβιάσεις είναι «συστηματικές, συνεχιζόμενες και διαβόητες».<br /><br />Οι κυβερνητικοί κανονισμοί στην Τουρκία εμποδίζουν την πρόσβαση χριστιανών σε εκκλησίες, τα δε κτίρια θεωρούνται πηγή εισοδήματος, ενώ ορισμένα έχουν μετατραπεί σε τζαμιά, αναφέρει η International Christian Concern (ICC) σε άρθρο που δημοσιεύθηκε στον ιστότοπό του. Τον περασμένο Ιούλιο, η Τουρκία μετέτρεψε την Αγία Σοφία, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς, σε μουσουλμανικό τέμενος.<div><br />Έξαρση παραβιάσεων θρησκευτικής ελευθερίας<br /><br />Εκείνη η πράξη είχε προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση και αντιδράσεις, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με άλλες εκκλησίες. Το τουρκικό κράτος κινείται αθόρυβα αλλάζοντας χρήση σε άλλες εκκλησίες και ιστορικά χριστιανικά ιδρύματα. Μετά τις εργασίες αποκατάστασης, η εκκλησία του Αγίου Μιχαήλ στην Τραπεζούντα θα μετατραπεί σε μουσείο. Η αρμενική Εκκλησία του Αγίου Τορού στην Κιουτάχεια καταστράφηκε, ενώ η αρμενική Εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο Ικόνιο θα μετατραπεί σε κέντρο τεχνών.<br /><br />Εν τω μεταξύ, δικαστικές υποθέσεις σχετικές με εγκλήματα και βιαιοπραγίες κατά μελών της χριστιανικής μειονότητας έχουν μπει στο ράφι. Ταυτόχρονα, μέλη θρησκευτικών μειονοτήτων υφίστανται διώξεις με κατασκευασμένες κατηγορίες. Ο Ασσύριος μοναχός Σέφερ Μπιλετζέν δικάζεται με την κατηγορία της υποστήριξης της τρομοκρατίας, επειδή έδωσε ψωμί σε μέλος του PKK! Η δίκη του καθυστερεί με τον ίδιο να παραμένει προφυλακισμένος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο Μπιλετζέν αντιμετωπίζει φυλάκιση μεταξύ δύο και 15 ετών, εάν κριθεί ένοχος.<br /><br />Στην υπόθεση της εξαφάνισης ενός ηλικιωμένου ζευγαριού Ασσυρρίων Χριστιανών του Χουρμούζ και της Σιμόνι Ντιρίλ, δεν έχει γίνει σοβαρή έρευνα από τις τουρκικές αρχές για τον εντοπισμό των ενόχων. Το ζευγάρι, που κατοικούσε στο μοναδικό χριστιανικό χωριό της πόλης Μπεϊτουσεμπάπ, Κονβακάγια , εξαφανίστηκε στις 7 Ιανουαρίου 2020. Οι τουρκικές αρχές ξεκίνησαν μια υποτονική αναζήτηση και μετά από δύο μήνες, στις 20 Μαρτίου 2020, βρέθηκε το διαμελισμένο σώμα της γηραιάς γυναίκας. Παραμένει ακόμη άγνωστη η τύχη του άντρα της.</div><div><br />Στο στόχαστρο χριστιανοί και εκκλησίες<br /><br />Στην ετήσια έκθεση, η αμερικανική Επιτροπή για τη Διεθνή Θρησκευτική Ελευθερία τόνισε την ανάγκη το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να παρακολουθεί τις προσπάθειες των θρησκευτικών μειονοτικών κοινοτήτων για «άνοιγμα, ανάκτηση, ανακαίνιση και προστασία χώρων λατρείας και άλλων θρησκευτικών τόπων πνευματικής, πολιτιστικής ή ιστορικής σημασίας».<br /><br />Η Επιτροπή δίνει έμφαση στις προσπάθειες των τουρκικών αρχών από το 2015 να οικειοποιηθούν, ή να καταστρέψουν χριστιανικούς ναούς και χριστιανικές περιουσίες στις ανατολικές επαρχίες της χώρας. Παράδειγμα αποτελεί η αποκατεστημένη εκκλησία Σουρπ Γκιράγκος στο Ντιγιαρμπακίρ, η μεγαλύτερη αρμενική Εκκλησία στη Μέση Ανατολή. Καταστράφηκε και βεβηλώθηκε κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας και μαχητών του PKK.<br /><br />Εκτός από τα προαναφερθέντα έχουν καταγραφεί τα εξής:<br />Οι συχνές ανασκαφές από κυνηγούς θησαυρών οδήγησαν στην κατάρρευση του μοναδικού επιζώντος παρεκκλησιού της Μονής Αγίου Δημητρίου στην επαρχία Μπαλίκεσιρ που είχε μείνει όρθιο.<br />Λεηλατήθηκε η Εκκλησία της Αγίας Γιάν στην επαρχία της Προύσας, παρά το γεγονός ότι είχε κηρυχθεί διατηρητέα.<br />Η Εκκλησία της Παναγίας στο Γερμασό υπέστη ζημιές από οργανωμένο πάρτι μπάρμπεκιου στην επαρχία Σανλιούρφα.<br />Η αρμενική Εκκλησία στην Προύσα είναι προς πώληση προς 800.000 δολάρια, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε περιοχή που θεωρείται ιδιαίτερης ιστορικής κληρονομιάς.<br />Σε πρόσφατη επίσκεψη σε τζαμί ο Ερντογάν ευχήθηκε στη χώρα μια ευλογημένη Παρασκευή, κοινοποιώντας μια εικόνα αρμενικού καθεδρικού ναού που μετατράπηκε σε τζαμί.</div><div><br />Από το κεμαλικό κράτος στο νεοοθωμανισμό<br /><br />Στις 18 Ιανουαρίου, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών δημοσίευσε μια δήλωση που προκάλεσε ανησυχία στις θρησκευτικές μειονότητες της Τουρκίας. Η δήλωση, που περιείχε και επίθεση εναντίον του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, περιέγραψε το Ισλάμ ως «θρησκεία μας». Η φράση αυτή έχει τη σημασία της, επειδή το Σύνταγμα της Τουρκίας είναι απολύτως σαφές όσον αφορά στον κοσμικό χαρακτήρα.<br /><br />Η έννοια της κοσμικότητας (Λαϊκλίκ στα τουρκικά) υπάρχει στο 2ο άρθρο του τουρκικού Συντάγματος από τις 5 Φεβρουαρίου 1937. Το ισχύον Σύνταγμα του 1982 δεν αναγνωρίζει καμία επίσημη θρησκεία. «Από όσο γνωρίζουμε, η Τουρκική Δημοκρατία δεν έχει επίσημη θρησκεία. Το κράτος είναι κοσμικό», έγραψε ο μελετητής διεθνών σχέσεων Ixσάν Νταγκί. «Η φράση “Η κρατική θρησκεία της Τουρκίας είναι Ισλάμ” αφαιρέθηκε (από το σύνταγμα) το 1928. Είναι δυνατόν να μην το γνωρίζουν;»<br /><br />Υπεραφθονούν τα στοιχεία ότι οι Τούρκοι πολίτες που δεν είναι Σουνίτες υφίστανται διακρίσεις εδώ και δεκαετίες, μετά τις σφαγές 1913-1923, ακόμη και κατά τη διάρκεια της περιόδου Ατατούρκ. Μέχρι πρόσφατα, τα τουρκικά δελτία ταυτότητας ανέγραφαν εμφανώς τη θρησκευτική πίστη των κατόχων τους. Προς το παρόν, η κατηγορία παραμένει σε μια βάση δεδομένων, αλλά οι πληροφορίες δεν είναι ορατές στις ταυτότητες.</div><div><br />Εκτός κρατικών μηχανισμών οι μη μουσουλμάνοι<br /><br />Η Τουρκία έχει από καιρό εφαρμόσει μια ανεπίσημη πολιτική θρησκευτικού-εθνοτικού απαρτχάιντ, σύμφωνα με το οποίο καταγράφονται μη μουσουλμανικές ομάδες και εμποδίζονται να αποκτήσουν θέσεις στους κρατικούς μηχανισμούς. Σύμφωνα με τον Ορχάν Κεμάλ Τζενγκίζ, το τουρκικό κράτος χρησιμοποιεί “κωδικούς καταγωγής” από την ίδρυσή του το 1923 για να εντοπίσει σε ποια εθνοτική ομάδα ανήκουν οι μη-σουνίτες: 1 για Έλληνες, 2 Αρμενίους, 3 Εβραίους, 4 Ασσυρίους και 5 για άλλες μη μουσουλμανικές ομάδες.<br /><br />Ο Τζενγκίζ έγραψε το 2013 ότι «Αυτό είναι μια πρακτική που ορισμένοι υποπτεύονται ότι υπάρχει, αλλά δεν μπορούσαν να αποδείξουν. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κανένας μη μουσουλμάνος στις τουρκικές στρατιωτικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες ασφαλείας σήμερα. Η Τουρκία δεν είχε Εβραίο συνταγματάρχη, αξιωματικό αστυνομίας ελληνικής καταγωγής ή δικαστή Αρμένιο. Φαίνεται ότι η εμπιστευτική κωδικοποίηση της καταγωγής έχει χρησιμοποιηθεί για να διασφαλίσει ότι εάν οι μη μουσουλμάνοι αλλάξουν την ταυτότητά τους, εξακολουθούν να μπορούν να αποκλειστούν από τη δημόσια υπηρεσία».<br /><br />Ο Δρ Τούγμπα Τανιερί Ερντεμίρ (Tanyeri Erdemir), ερευνητής του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ, δήλωσε ότι η Τουρκία «είχε πάντα μια ατελή κατανόηση της κοσμικότητας», αλλά από την άνοδο στην εξουσία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), αυτό εντάθηκε και θεσμοθετήθηκε περαιτέρω. Είναι, μάλιστα, προφανές από τον τρόπο που το κράτος αντιμετωπίζει τους διαφορετικούς χώρους λατρείας.</div><div><br />Στο στόχαστρο και οι Αλεβίτες<br /><br />Οι χώροι που ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, συμπεριλαμβανομένων των Αλεβιτών, των Χριστιανών και των Εβραίων, έχουν διαφορετική μεταχείριση από κρατικές υπηρεσίες. Για παράδειγμα, στο ιερό του Χατζή Μπεκτάς Μπελί, το οποίο λειτουργεί ως μουσείο από το 1964, οι επισκέπτες πρέπει να αγοράσουν ένα εισιτήριο για να επισκεφθούν το ιερό του αλεβίτη Αγίου, αλλά δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στο τζαμί του συγκροτήματος για καθημερινές προσευχές. Η λογική πίσω από τέτοιες πρακτικές διακρίσεων αντικατοπτρίζεται και στη ρητορική της κυβέρνησης.<br /><br />Η θρησκευτική ανελευθερία εφαρμόζεται και κατά των Αλεβιτών, οι οποίοι αριθμούν 12-15 εκατομμύρια. Τα ιερά τους δεν θεωρούνται ως τέτοια από το καθεστώς Ερντογάν, ο οποίος τους κάλεσε να προσεύχονται σε σουνιτικά τεμένη. Επίσης οι προσπάθειες αποκλεισμού τους από την δημόσια διοίκηση σημαίνει ότι και αυτή η πρώην ακμάζουσα αστική μειονότητα σταδιακά περιθωριοποιείται από το καθεστώς.<br /><br />«Έχουμε παρατηρήσει ότι οι παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας στην Τουρκία αυξάνονται με την πάροδο των ετών», ανέφερε η Περιφερειακή Διευθύντρια του ICC για τη Μέση Ανατολή Κλερ Έβανς,. «Η ταχεία κλιμάκωση αυτών των παραβιάσεων τον τελευταίο καιρό είναι πολύ ανησυχητική και εξελίσσεται παράλληλα με συγκρίσιμες κλιμακώσεις σε χώρες όπου η Τουρκία έχει στρατιωτική παρουσία».</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στο στόχαστρο εκκλησίες και χριστιανοί στην Τουρκία – Διεθνείς καταγγελίες

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Υπήρξε σημαντική αύξηση των αναφερθεισών παραβιάσεων της θρησκευτικής ελευθερίας στην Τουρκία το 2020, ενώ οι αρχές δε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αποσταθεροποίηση και αποδυνάμωση της Ελλάδας μέσω του μεταναστευτικού αποτελεί πάγιο ανομολόγητο γερμανικό στόχο.

<img height="427" src="https://cdn.pagenews.gr/wp-content/uploads/2021/02/5167772-768x512.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το ρεπορτάζ εξαιρετικά ενδιαφέρον. Το αναδημοσιεύει η Deutsche Velle από τη γερμανική Westdeutsche Allgemeine Zeitung (WAZ).</span></h3><b>Λάμπρος Καλαρρύτης</b><br />«Τον προηγούμενο χρόνο η γερμανική ομοσπονδιακή αστυνομία, σε συνεργασία με Έλληνες αστυνομικούς, σταμάτησε στα ελληνικά αεροδρόμια περισσότερα από 5.200 άτομα πριν αναχωρήσουν παρανόμως για τη Γερμανία. Σε αυτά περιλαμβάνονται παράτυποι μετανάστες που επρόκειτο να ταξιδέψουν με τη βοήθεια δικτύων διακινητών. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι αστυνομικοί εντόπισαν πλαστές ταυτότητες ή άτομα που επιχειρούσαν να ταξιδέψουν στη Γερμανία χρησιμοποιώντας ξένα ταξιδιωτικά έγγραφα».<br /><br />Εδώ βέβαια η είδηση δεν είναι ότι οι Γερμανοί αστυνομικοί σε συνεργασία με Έλληνες συναδέλφους τους σταμάτησαν 5.200 παράνομους μετανάστες που αποπειράθηκαν να περάσουn στη Γερμανία. Η είδηση είναι ότι Γερμανοί αστυνομικοί κάνουν ελέγχους σε ελληνικά αεροδρόμια.<br /><br />Συνεχίζει το δημοσίευμα: «(…)το 2021 η ομοσπονδιακή αστυνομία θέλει να επεκτείνει τη δράση της στα ελληνικά αεροδρόμια. Αυτή τη στιγμή δραστηριοποιούνται οκτώ αστυνομικοί στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, ενώ σε αυτούς θα προστεθούν στη διάρκεια της χρονιάς και άλλοι ομοσπονδιακοί αστυνομικοί στα αεροδρόμια της Ρόδου και της Κρήτης. Σύμφωνα με την ομοσπονδιακή αστυνομία η εγκληματική δράση των διακινητών από την Ελλάδα προς τη Γερμανία με παράνομα έγγραφα παραμένει ένα ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας».<br />Οι Γερμανοί δηλαδή θέλουν να επεκτείνουν την παρουσία τους και τον έλεγχο σε όλα τα αεροδρόμια της χώρας, για να βεβαιωθούν ότι δεν θα περνούν λαθρομετανάστες στις πτήσεις προς Γερμανία…<br /><br />Το ένα θέμα που προκύπτει είναι πως και γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις αποδέχθηκαν την παρουσία και την άσκηση ελέγχου σε ελληνικό έδαφος από αστυνομικούς ξένης χώρας.<br /><br />Η ελληνική αστυνομία δεν αρκεί; Και γιατί οι Γερμανοί δεν κάνουν τον έλεγχο στα δικά τους αεροδρόμια; Θα αντιτείνει κάποιος ότι θέλουν να προλάβουν την άφιξη παράνομων μεταναστών στη χώρα τους σε μία από τις κύριες πύλες εισόδου στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, για να μην αναγκάζονται να τους επιστρέφουν εκ των υστέρων με μία ενδεχομένως πολύπλοκη γραφειοκρατική και κοστοβόρα διαδικασία.<div><br /></div><div><img height="427" src="https://www.pagenews.gr/wp-content/uploads/2021/02/5078078-1200x800.jpg" width="640" /><br /><br />Με αυτό το σκεπτικό και άλλες χώρες που αποτελούν πιθανούς προορισμούς λαθρομεταναστών μπορεί να ζητήσουν την παρουσία δικών τους αστυνομικών στην ελληνική επικράτεια. Άρα τα ελληνικά αεροδρόμια θα μπορούσαν να γεμίσουν με Αυστριακούς, Σουηδούς, Γάλλους, Ιταλούς, Δανούς, Βέλγους αστυνομικούς και γενικά όποιος νομίζει ότι αποτελεί προορισμό μεταναστών μέσω Ελλάδας θα ζητά αστυνομική παρουσία σε ελληνικό έδαφος.<br /><br />Εδώ βέβαια υπάρχει μία υποκρισία (ως συνήθως). Αν οι Γερμανοί κόπτονται για την ανακοπή του παράνομου μεταναστευτικού ρεύματος, γιατί δεν ενισχύουν την Ελλάδα στη φύλαξη των συνόρων της που είναι και εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης; Γιατί δεν ελέγχουν την Τουρκία η οποία κατά δική της δημόσια παραδοχή ρυθμίζει κατά βούληση και εργαλειοποιεί τις ροές, εκβιάζοντας ανοιχτά για να αποσπά χρήματα και διπλωματικά ανταλλάγματα;<br /><br />Αντιθέτως, το Βερολίνο σπεύδει να υιοθετεί καταγγελίες διαφόρων ΜΚΟ που είναι βιτρίνες δουλεμπόρων περί δήθεν παράνομων επαναπροωθήσεων (push backs) από τις ελληνικές Αρχές. Γιατί δεν αποδέχεται την πρόταση να δημιουργηθούν κοινά ευρωπαϊκά προξενεία σε τουρκικό έδαφος ώστε να εξετάζονται εκεί οι αιτήσεις ασύλου και όσοι αποπειρώνται παράνομη είσοδο να χάνου το σχετικό δικαίωμα; Ώστε να σταματήσουν το δουλεμπόριο, οι θάνατοι στα ναυάγια και οι τουρκικοί εκβιασμοί; Γιατί αντί να βοηθήσει στο σφράγισμα της εισόδου παράνομων μεταναστών στην Ελλάδα, επιδιώκει το μπλοκάρισμα της εξόδου με το πρόσχημα να μην φθάσουν οι μετανάστες στη Γερμανία και στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη γενικώς;<br />Στην Ελλάδα δεν πειράζει που φθάνουν; Διότι δεν θέλει να δυσαρεστήσει τη στρατηγική σύμμαχό της Τουρκία και επειδή η αποσταθεροποίηση και αποδυνάμωση της Ελλάδας και μέσω του μεταναστευτικού αποτελεί πάγιο ανομολόγητο γερμανικό στόχο.<br /><br />Και εν πάση περιπτώσει, αν η Γερμανία θεωρεί ότι έτσι εξυπηρετούνται τα συμφέροντά της, η Ελλάδα πρέπει να κοιτάξει πως θα διασφαλίσει τα δικά της. Και αυτό δεν γίνεται με τη μετατροπή της σε ένα απέραντο hot spot.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pagenews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η αποσταθεροποίηση και αποδυνάμωση της Ελλάδας μέσω του μεταναστευτικού αποτελεί πάγιο ανομολόγητο γερμανικό στόχο.

Το ρεπορτάζ εξαιρετικά ενδιαφέρον. Το αναδημοσιεύει η Deutsche Velle από τη γερμανική Westdeutsche Allgemeine Zeitung (WAZ). Λάμπρος Καλαρρύ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Εάν υπήρχε ΕΟΔΥ για τον Τουρκοϊό, θα επέβαλε στην υπαρκτή πολιτική Ελλάδα, ολικό lockdown”

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/07/07/ellinotourkika2.png"><img height="359" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/07/07/ellinotourkika2-696x390.png" width="640" /></a><br /><br />Του Πασχάλη Χριστοδούλου<br />Πάγωσαν οι εν Ελλάδι πολιτικοί θιασώτες του Τουρκόφιλου μπλοκ, στη θέα των δημοσκοπήσεων, σύμφωνα με τις οποίες το 76% περίπου των Ελλήνων πολιτών, δεν συναινεί με τις λεγόμενες διερευνητικές. <br /><br />Και τι θεάρεστη, και ευτυχώς όχι διαβολική σύμπτωση, που παραπέμπει σε ένα άλλο 76%. Εκείνο του Κυπριακού Ελληνισμού και στο Δημοψήφισμα του 2004, για το “made in Turkey” σχέδιο Ανάν. <br /><br />Επιστρατεύτηκαν λοιπόν την περίοδο που διανύουμε, και Έλληνες απόστρατοι του Ευρωπαϊσμού, που προσέφυγαν σε γνωστά από το παρελθόν διλήμματα, του άσπρου ή του μαύρου, “διάλογος ή σύγκρουση¨, όμως εις μάτην. Φαίνεται θα ξέχασαν ότι τα χρώματα της ειρήνης και επόμενα της ίριδας και του ουράνιου τόξου, είναι πολύ περισσότερα, από δύο.<br /><br /><div>Κατά τα άλλα, τα υψηλότατα αυτά ποσοστά αξιοπρέπειας των πολιτών του Ελληνισμού, φυσικά και δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενα λαφυραγώγησης. Και δεν γίνεται να βρωμίσουν από κουτοπονηριές πρώην κυβερνητικών αξιωματούχων ή νυν ομώνυμων πολιτικών προσώπων. <br /><br />Όλοι λοιπόν αυτοί, από οποιαδήποτε και αν προέρχονται μπάντα, ως πρώην πρωθυπουργοί ή νυν αρχηγοί ή άλλοι παράγοντες της δημόσιας ζωής, δεν πρόκειται να γίνουν πιστευτοί στο ελάχιστο, αν προηγουμένως δεν μετανοήσουν, με την ηθική και πολιτική έννοια του όρου, και όχι βέβαια τη Χριστιανική, για την προτεραία τους στάση και διαδρομή. <br /><br />Αν όντως ισχύει το “μια φορά χαφιές, για πάντα χαφιές”, το ίδιο θα ισχύει και για τα περί των όποιας πολιτικής, αριστεράς ή δεξιάς προέλευσης, φιλοερντογανιστών. <br /><br />Αν δε υπήρχε ένας Ελληνικός ΕΟΔΥ για τον Τουρκοϊό, θα επέβαλε στην επίσημη και υπαρκτή πολιτική Ελλάδα, ολικό Lockdown, και μάλιστα με όρους πιο αυστηρούς. <br /><br />Γιατί όλοι τους, οι επικεφαλής μικρών ή μεγάλων μορφωμάτων, δεν έχουν καθαρή τη φωλιά τους ως προς τα Ελληνοτουρκικά, και παρόλα αυτά αποπειρώνται να φενακίσουν για άλλη μια φορά, για τα δήθεν γνήσια φρονήματα, από τα οποία εμφορούνται. <br /><br />Λες και οι Έλληνες πολίτες είναι μυγοχάφτηδες. Ότι δεν αντιλαμβάνονται περί τίνος πρόκειται. Ότι δηλαδή δεν πρόκειται να χάψουν τα όποια πολιτικά προϊόντα της παλιάς ή της νέας εκδοχής εθνικοφροσύνης. <br /><br />Εάν παρόλα αυτά, μια Ελληνική πολιτική θελήσει να απελευθερωθεί από την εθνικοφροσύνη που την κατέτρυχε και την κατατρύχει, και να την αντικαταστήσει με βίο πατριωτικό, τα όπλα που θα έχει στη διάθεσή της, δεν είναι άλλα, από τις ομώνυμες ιδέες. Και οι ιδέες αυτές δεν γεννιούνται για να υπάρχουν ή και να εξοβελίζονται, με το κομμάτι, κατά το δοκούν. <br /><br />Γιατί, όπως έχουμε ξαναπεί, οι γνήσιες πατριωτικές ιδέες δεν γεννιούνται απλά για να υπάρχουν. Είτε βρίσκονται σε καθεστώς περιθωριοποίησης, από κυκλώματα που κινούνται επί σταθερής και προδιαγεγραμμένης τροχιάς, είτε συκοφαντούνται, μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους. Ακόμη και να κυβερνούν. Ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται στην Κυβέρνηση. <br /><br />Τελικά δεν έχουν μόνο έκτη αίσθηση οι άνθρωποι. Έχουν και οι λαοί. Και η έκτη αίσθηση ενός ιστορικού λαού, που βρίσκεται στο πλάι της πρώτης, δεν είναι άλλη από τον πατριωτισμό. <br /><br />Αν τώρα, της αμύνης τα παιδιά διώξανε από τον Έβρο τον Τούρκο βασιλιά, και συνεχίζουν να τον διώχνουν και από τα υπόλοιπα σημεία που επιτίθεται, σύντομα θα έλθει το πλήρωμα του χρόνου,</div><div>να πάρουν παπούτσι και οι μυγοχάφτηδες των Αθηνών, όπως τους αποκαλούσε ο συμπατριώτης Βιζυηνός. <br /><br />Και γιατί και ένας άλλος συμπατριώτης, ο Δημόκριτος, πριν από πολλούς αιώνες δεν έλεγε κάτι το διαφορετικό, όταν προσομοίαζε την πολιτική ως την πιο σπουδαία τέχνη. Και γιαυτό πάλι τότε οι εν Αθήναις, τον σνόμπαραν δεόντως. <br /><br />Μια νέα Ελλάδα πάντως μπορεί να ευδοκιμήσει. Αρκεί να γίνει αυτό μόνο σε περιβάλλον του νέου. Από τις ιδέες που γεννάει η αγάπη για την πατρίδα, μέχρι τα αξεπούλητα νιάτα. Προτού όμως πάρουν και αυτά την άγουσα προς το ξεπούλημα και το χάσιμο της ψυχής τους. Όπως έκανε η δική μας η γενιά, η γνωστή και ως γενιά του Πολυτεχνείου. Κάτι για το οποίο κάθε άλλο παρά σεμνυνόμαστε, αν δεν οφείλουμε να ζητήσουμε και συγνώμη που συγχρωτιστήκαμε για κάποια χρόνια, με τους ανθρώπους της.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Εάν υπήρχε ΕΟΔΥ για τον Τουρκοϊό, θα επέβαλε στην υπαρκτή πολιτική Ελλάδα, ολικό lockdown”

Του Πασχάλη Χριστοδούλου Πάγωσαν οι εν Ελλάδι πολιτικοί θιασώτες του Τουρκόφιλου μπλοκ, στη θέα των δημοσκοπήσεων, σύμφωνα με τις οποίες το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το φάντασμα της εξέγερσης του Γκεζί στοιχειώνει το ξύπνιο του Ερντογάν

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/panipisthmio-bokashi.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/panipisthmio-bokashi-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />«Δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί σε αυτήν την χώρα έναν νέο Γκεζί», άστραψε και βρόντηξε ο Ερντογάν, κατά την ομιλία του σε συγκέντρωση του κυβερνώντος κόμματος, αναφερόμενος στις διαδηλώσεις των φοιτητών του Πανεπιστημίου του Βοσπόρου, οι οποίες ξύπνησαν στον Τούρκο πρόεδρο μνήμες από τις μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας του 2013, στο πάρκο Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Αν τότε το έναυσμα για την πρώτη μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά του καθεστώτος Ερντογάν είχαν δώσει τα κυβερνητικά σχέδια για την καταστροφή του ομώνυμου πάρκου (προκειμένου να ανεγερθεί στην θέση του ένα φαραωνικό εμπορικό κέντρο) το έναυσμα για τις τωρινές διαδηλώσεις των φοιτητών έδωσε ο διορισμός ενός αποτυχημένου πολιτευτή του κυβερνώντος κόμματος, στην θέση του πρύτανη ενός επιφανούς ιδρύματος, στο οποίο φοιτά κυρίως η νεολαία της τουρκικής αστικής τάξης.<br /><br />Ο Ερντογάν φοβάται πως το κίνημα διαμαρτυρίας των φοιτητών μπορεί να εμπνεύσει ένα πλατύ κίνημα διαμαρτυρίας, όπως ακριβώς η αντίδραση ορισμένων οικολογικών οργανώσεων στο Γκεζί, είχαν γεννήσει τις πρώτες μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του καθεστώτος του. Πόσο μάλλον που ο Τούρκος πρόεδρος έχει σήμερα περισσότερους εχθρούς στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της Τουρκίας από το 2013, την στιγμή που η οικονομία της χώρας του επιδεινώνεται μέρα με την μέρα, σε σχέση με το "success story" που επικρατούσε την εποχή του Γκεζί.<br /><br />Οι διαδηλώσεις του 2013 ήταν το ορόσημο για να πετάξει ο Ερντογάν οριστικά το προσωπείο του "ισλαμοδημοκράτη", επιλέγοντας να καταστείλει με σιδηρά πυγμή τις διαδηλώσεις, πρακτική που ακολουθεί και σήμερα. Η τουρκική αστυνομία διάλυσε με δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες μία συγκέντρωση αλληλεγγύης στους φοιτητές που πραγματοποιήθηκε στην συνοικία Καντίκιοϊ της Κωνσταντινούπολης, ενώ προηγουμένως <a href="https://www.youtube.com/watch?v=00kWHGW-Oow">είχε συλλάβει 160 φοιτητές</a> του Πανεπιστημίου, που είχαν πραγματοποιήσει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο πρυτανείο.<div><br />Οι νέοι εχθροί του καθεστώτος<br /><br />Όπως και το 2013, έτσι και τώρα, ο Ερντογάν επιτέθηκε με σφοδρότητα στους φοιτητές, τους οποίους αποκάλεσε «τρομοκράτες». Μάλιστα εάν τότε η ρητορική του είχε προκαλέσει διεθνώς εντύπωση (καθώς ουκ ολίγοι διεθνώς τον εκλάμβαναν ακόμα ως "μεταρρυθμιστή") τώρα δεν προκαλεί καμία εντύπωση η εμφυλιοπολεμική ρητορική του, καθώς είναι μία "κανονικότητα" στην σημερινή Τουρκία.<br /><br />Ούτε προκαλούν εντύπωση και οι επιθέσεις του εις βάρος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον οποίο κατηγόρησε ότι «βαδίζει στα χνάρια της τρομοκρατίας», επειδή υποστήριξε τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές. Όμως ταυτόχρονα ο Ερντογάν εξαπολύει, όπως και άλλοι Τούρκοι αξιωματούχοι, μία σειρά προσβλητικών επιθέσεων εις βάρος της τουρκικής ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ειδικά μετά την τοποθέτηση μιας σημαίας με το σύμβολο του Ουράνιου Τόξου σε ένα ισλαμικό μνημείο του ιδρύματος, προς ένδειξη συμπαράστασης προς τους φοιτητές.<br /><br />Ο υπουργός Εσωτερικών Σοϊλού ανάρτησε tweet αναφερόμενος σε «ανώμαλους», tweet που επισημάνθηκε ως «προσβλητικό». Λίγο μετά δεν έδειξε διάθεση να ανασκευάσει τις προσβολές του, καθώς κατηγόρησε την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα πως επιδιώκει «να διαλύσει την Τουρκία». Στο ίδιο μήκος κύματος ο πολιτικός του προϊστάμενος, που δήλωσε περιφρονητικά πως «δεν υπάρχει ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στην Τουρκία».<br /><br />Έπειτα από την στοχοποίηση των Κούρδων και των Αλεβιτών, το τουρκοϊσλαμικό αφήγημα του Ερντογάν εντάσσει τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές και την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα στους εχθρούς του καθεστώτος του. Μετά από τους ύμνους του στον γενοκτόνο Εμβέρ Πασά και τα συνθήματα των σφαγέων Νεοότουρκων που κατά καιρούς χρησιμοποιεί, τώρα υιοθετεί και μία ανατριχιαστική ομοφοβική ρητορική, την οποία ήδη καταδίκασε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά όχι ακόμα η ΕΕ στην οποία η Τουρκία φιλοδοξεί να ενταχθεί, με τον Ερντογάν να δηλώνει μάλιστα πως «το μέλλον της Τουρκίας είναι στην Ευρώπη»!<br /><br />Νέες συνταγματικές "μεταρρυθμίσεις"<br /><br />Την ίδια στιγμή ο Τούρκος πρόεδρος αναφέρεται όλο και περισσότερο σε μία νέα «μεταρρύθμιση του συντάγματος», την οποία έχει υποσχεθεί και ο σύμβουλος του Ιμπραχίμ Καλίν στους Ευρωπαίους, σε μία προσπάθεια να αποπροσανατολίσει την συζήτηση από την επιβολή κυρώσεων. Κάτι που πέτυχε, καθώς όχι μόνο κυρώσεις δεν επιβλήθηκαν, αλλά η Γερμανία ομολόγησε πως προσδοκά σε μία «θετική ατζέντα» στις σχέσεις ΕΕ και Τουρκίας! Το τι ακριβώς είναι αυτές οι μεταρρυθμίσεις το ομολόγησε ο ίδιος ο Ερντογάν:<br /><br />Αναφέρθηκε στην ανάγκη να αποκτήσει το τουρκικό σύνταγμα «πολιτικό και όχι στρατιωτικό χαρακτήρα», ουσιαστικά ομολογώντας πως δεν του αρκούν οι υπερεξουσίες σουλτάνου που έχει αποκτήσει με την αναθεώρηση του 2017. Επιπλέον, μιλώντας μάλλον απαξιωτικά για τον «στρατιωτικό χαρακτήρα» του σημερινού συντάγματος, ομολόγησε πως πάντα πηγή ανησυχίας του είναι τυχόν αμφισβητίες του καθεστώτος του στους χώρους των ενόπλων δυνάμεων, όπως δείχνουν οι μαζικές συλλήψεις εις βάρος στρατιωτικών που μαίνονται στην γείτονα το τελευταίο διάστημα.<br /><br />Από κοντά και ο αρχηγός των Γκρίζων Λύκων Μπαχτσελί, η στήριξη των οποίων ήταν καθοριστική (πέραν φυσικά της νοθείας) για να κερδίσει ο Ερντογάν οριακά το δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του 2017, που επίσης χαρακτήρισε το σημερινό σύνταγμα «δυσλειτουργικό». Το τι μεταρρυθμίσεις οραματίζεται ο Μπαχτσελί, το δείχνουν οι ίδιες οι πολιτικές θέσεις του: ζητά την οριστική απαγόρευση του κουρδικού κόμματος, ενώ τελευταία αποκάλεσε «δηλητηριώδη φίδια που πρέπει να συντριβούν» τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές.<br /><br />Ουσιαστικά ο Ερντογάν και οι σύμμαχοι του οραματίζονται τον ολοκληρωτικό έλεγχο όλων τον δομών της τουρκικής κοινωνίας, όπως δείχνει επιμονή τους στον διορισμό του πρύτανη του πανεπιστημίου του Βοσπόρου και η αυταρχική τους στάση τους έναντι των διαμαρτυρόμενων φοιτητών τους, οποίους θεωρούν «προδότες» και «τρομοκράτες». Μοιάζουν πραγματικά αδιανόητοι οι ευσεβείς πόθοι των Ευρωπαίων, εσχάτως και οι Ισπανοί, που εμμένουν ακόμα και τώρα να αναζητούν «θετική ατζέντα» με ένα καθεστώς που βλέπει παντού εχθρούς, από τους διαμαρτυρόμενους φοιτητές και την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, μέχρι και τον ίδιο του τον στρατό.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το φάντασμα της εξέγερσης του Γκεζί στοιχειώνει το ξύπνιο του Ερντογάν

Λυκοκάπης Γιώργος «Δεν θα επιτρέψουμε να συμβεί σε αυτήν την χώρα έναν νέο Γκεζί», άστραψε και βρόντηξε ο Ερντογάν, κατά την ομιλία του σε σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Διπλωματικά αντίποινα από τη Μόσχα στην Ελλάδα – Τι κρύβεται πίσω από το πρωτόκολλο

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/lavrof-slpress.gr_.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/lavrof-slpress.gr_-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Τάρκας Αλέξανδρος</b><br />Σκληρό πρόσωπο δείχνει η Μόσχα στην Αθήνα, με διαφοροποίηση τακτικής στην Ανατολική Μεσόγειο και σε θέματα άμεσου ελληνικού ενδιαφέροντος, όπως (και) δημόσια αποκαλύφθηκε με την εν ψυχρώ άρνηση συμμετοχής του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν στους εορτασμούς για τη 200ή επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.<br /><br />Ο αιφνιδιασμός, κυρίως του Μεγάρου Μαξίμου και δευτερευόντως του υπουργείου Εξωτερικών, ήταν απόλυτος μετά τη δήλωση απόρριψης της πρόσκλησης από τον εκπρόσωπο του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πέσκοφ, την περασμένη Παρασκευή. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι κατηγορηματική δέσμευση περί παρουσίας του Βλαντιμίρ Πούτιν δεν είχε αναληφθεί ποτέ.<br /><br />Η Μόσχα απλώς κινήθηκε σταδιακά από την αρχική διατύπωση, περί μελέτης του προγράμματος του Ρώσου προέδρου, προς τη θερμότερη φρασεολογία για επιθυμία του να παρευρεθεί στην ελληνική πρωτεύουσα. Διπλωματικά, η –πραγματική ή παραπλανητική– έκφραση επιθυμίας δεν ισοδυναμεί με υπόσχεση, αλλά φαίνεται ότι αξιολογήθηκε, αβάσιμα, ως τέτοια από το επιτελείο του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Όπως περίπου ο ΣΥΡΙΖΑ ανέμενε το 2015 ότι θα εισπράξει προκαταβολικά δισεκατομμύρια από έναν μελλοντικό ρωσικό αγωγό.<br /><br />Παράλληλα, σε επίπεδο ενδοκυβερνητικής επίρριψης ευθυνών, κακώς κατηγορήθηκε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος ότι πυροδότησε την αντίδραση Πέσκοφ. Αντίθετα με τις φήμες, δεν αιφνιδίασε τη Μόσχα με συνέντευξή του και την αναφορά σε προσκλήσεις προς τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον Γάλλο πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν και τον Βρετανό πρίγκιπα Κάρολο. Υπεύθυνοι ήταν άλλοι.<div><br />Το πραγματικό πρόβλημα<br /><br />Οι λανθασμένοι χειρισμοί, ως προς τους συμβολισμούς και το πρωτόκολλο, άρχισαν τον Σεπτέμβριο πέρυσι, όταν η πρόσκληση εστάλη από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αντί –του ορθού– από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας προς τον Ρώσο ομόλογό της. Ακολούθησε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, υπογραμμίζοντας σε Ρώσους αξιωματούχους τη βαρύτητα του προσωπικού ενδιαφέροντος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Λέγεται πως ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης δεν έλαβε απάντηση και πως ούτε ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ υποσχέθηκε οτιδήποτε στον πρωθυπουργό στις συνομιλίες τους στην Αθήνα, στα τέλη Οκτωβρίου.<br /><br />Ωστόσο, το πραγματικό πρόβλημα Ελλάδας-Ρωσίας δεν εντοπίζεται ασφαλώς στο πρωτόκολλο, αλλά στις εξελίξεις με επίκεντρο την Τουρκία. Αρχικά, η κυβέρνηση πανηγύρισε για τη δήλωση Λαβρόφ ότι «σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, κάθε συμβαλλόμενο κράτος έχει δικαίωμα να καθορίζει το εύρος των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια».<br /><br />Στο τρίμηνο όμως που μεσολάβησε από τότε, αποδείχθηκε ότι εξίσου μεγάλη σημασία είχε το υποβαθμισμένο δεύτερο μέρος της δήλωσης Λαβρόφ, ότι η άσκηση του δικαιώματος πρέπει να γίνει «υπολογίζοντας τις προβλέψεις της ελάχιστης κοινής λογικής και τις γεωγραφικές ιδιαιτερότητες». Με λίγα λόγια, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών υπαινίχθηκε ότι το Αιγαίο ενδεχομένως αποτελεί ειδική περίπτωση, όπως προκλητικά ισχυρίζεται η Τουρκία από τη δεκαετία του 1970.<br /><br />Δυστυχώς για τα ελληνικά συμφέροντα, παρά τις διαφορετικές προτεραιότητες Άγκυρας και Μόσχας σε πλήθος άλλων θεμάτων, η ρωσική κυνική διπλωματία δεν διακινδυνεύει τη συνεργασία της με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που κλονίζει συθέμελα το ΝΑΤΟ, προς χάρη της Αθήνας.<br /><br />Ρωσικά παράπονα<br /><br />Ανησυχητικοί είναι οι οιωνοί και για νέα προσέγγιση της Μόσχας στο Κυπριακό. Μολονότι δεν υπάρχει κίνδυνος ριζικής μεταβολής της παραδοσιακής (υπέρ της Λευκωσίας) στάσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, τους τελευταίους μήνες η Μόσχα δεν δείχνει τον παλαιότερο ενθουσιασμό στήριξης των κυπριακών αιτημάτων. Η ψυχρότητα αποτελεί αντίβαρο στην αναβάθμιση της αμυντικής συνεργασίας ΗΠΑ-Κύπρου και στο αμερικανικό αίτημα άσκησης ελέγχου σε εταιρείες και τραπεζικές συναλλαγές ρωσικών συμφερόντων στη Μεγαλόνησο.<br /><br />Παρόμοια στάση τηρεί η Ρωσία και έναντι της διεύρυνσης της αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ, η οποία πάντως είναι αυτονόητη μεταξύ μελών του ΝΑΤΟ. Ο υφυπουργός Εξωτερικών Αλεξάντρ Γκρουσκό, που επισκέφθηκε προ εβδομάδος την Αθήνα, δήλωσε ότι «πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο το έδαφος της φίλης για εμάς χώρας να παρασέρνεται στο γεωπολιτικό παιχνίδι ανάσχεσης της Ρωσίας».<br /><br />Ο Αλεξάντρ Γκρουσκό επικρίνει τις διαβουλεύσεις για την υπογραφή νέας Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) με παραχώρηση πολλαπλάσιων διευκολύνσεων προς τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ στο ελληνικό έδαφος. Η δημόσια κριτική του Ρώσου υφυπουργού επιβεβαιώνει την έκφραση δυσαρέσκειας του Σεργκέι Λαβρόφ προς τον πρωθυπουργό για τις συνομιλίες επί αμυντικών θεμάτων με τον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο τον περασμένο Σεπτέμβριο.<br /><br />Σημειώνεται, επίσης, ότι η Μόσχα είναι δυσαρεστημένη με την ελληνική άρνηση σχολιασμού της πρότασης Λαβρόφ για συνεργασία στα εμβόλια κατά του Covid-19. Οι επόμενες εβδομάδες θα δείξουν την τελική εξέλιξη, καθώς το Βερολίνο (με το οποίο ευθυγραμμίζεται συχνά η κυβέρνηση Μητσοτάκη) δεν αποκλείει πλέον συνεργασία της ΕΕ με τη Μόσχα στην παραγωγή του ρωσικού εμβολίου.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διπλωματικά αντίποινα από τη Μόσχα στην Ελλάδα – Τι κρύβεται πίσω από το πρωτόκολλο

Τάρκας Αλέξανδρος Σκληρό πρόσωπο δείχνει η Μόσχα στην Αθήνα, με διαφοροποίηση τακτικής στην Ανατολική Μεσόγειο και σε θέματα άμεσου ελληνικο...

Διαβάστε την συνέχεια

Γερμανία, ΗΠΑ, Ρωσία σε σκληρό γεωπολιτικό “πόκερ” με όπλο την ενέργεια

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-02/55405.jpg?itok=rd_rpN1c" width="640" /><br /><br /><b>Άγγελος Ρούσσος</b><br />Η αμφιλεγόμενη κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 συνεχίζεται παρά τις απειλές κυρώσεων από τις ΗΠΑ<br /><br />Ενώ ο Μπάιντεν αναστέλλει την απόφαση του Τραμπ να αποσύρει στρατεύματα από τη Γερμανία, η ίδια η ευρωπαϊκή χώρα εμμένει παρά την ρωσική δικαστική απόφαση για τον Ναβάλνι στον αγωγό Nord Stream 2.<br /><br />Με αυτόν τον τρόπο η αμφιλεγόμενη κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 συνεχίζεται παρά τις απειλές κυρώσεων από τις ΗΠΑ.<br /><br /><div>Μπορεί η ποινή κατά του Alexej Navalny να προκάλεσε διεθνή κριτική και μετά την έκδοση της ετυμηγορίας την Τρίτη, οι δυνάμεις ασφαλείας στη Μόσχα να...ανέλαβαν δράση εναντίον διαδηλωτών, μπορεί η Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ να δήλωνε πως “η ετυμηγορία εναντίον του Alexei Navalny απέχει πολύ από το κράτος δικαίου”, παρά ταύτα όλα αυτά δεν φαίνεται να επηρεάζουν το επίπεδο συνεργασίας Γερμανίας-Ρωσίας κυρίως στο ενεργειακό πεδίο.<br /><br />Η γερμανική κυβέρνηση εξακολουθεί να παραμένει σταθερή σε αυτό που είναι ίσως το πιο σημαντικό ευρωπαϊκό-ρωσικό οικονομικό σχέδιο: ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2. Καθυστέρηση υπήρξε βέβαια αρκετές φορές και σε ορισμένες περιπτώσεις υπόκεινται σε κυρώσεις των ΗΠΑ , ωστόσο παρά τα εμπόδια το έργο συνεχίζεται.<br /><br />Και πριν την απόφαση για τον Ναβάλνι η Γερμανία έδειχνε να μην δίνει δεκάρα για τις αντιδράσεις από χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, όσο και ευρωπαϊκές.<br /><br />Για την γερμανική κυβέρνηση, το σχέδιο δισεκατομμυρίων δολαρίων αποτελεί κεντρικό στοιχείο της γερμανικής ενεργειακής ασφάλειας . Για το σκοπό αυτό, οι γερμανικές εταιρείες συνεργάζονται με τη ρωσική κρατική εταιρεία Gazprom.<br /><br />Αντιδράσεις για το έργο υφίστανται και στο εσωτερικό της Γερμανίας με την επικεφαλής των Πρασίνων Annalena Baerbock να το επικρίνει λέγοντας χαραkτηριστικά: "Η ζημιά στην εξωτερική πολιτική αυξάνεται με κάθε επιπλέον μέρα που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διατηρεί αυτό το διάσημο έργο του Κρεμλίνου." Και επιπλέον: “Η κατασκευή προσβάλλει τους Ευρωπαίους εταίρους, αποσταθεροποιεί την Ουκρανία και αποτρέπει μια σαφή πορεία σε σχέση με τη Ρωσία σε επίπεδο ΕΕ. "Καλούμε την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να τερματίσει την υποστήριξή της για το έργο", λέει ο Baerbock.<br /><br />Και η γνωστή ακτιβίστρια του κλίματος Greta Thunberg απορρίπτει το Nord Stream 2<br /><br />Ένα θεμέλιο για την αποφυγή κυρώσεων;<br /><br />Από την άλλη πλευρά ο Manuela Schwesig (SPD), κυβερνήτης του κρατιδίου Μεκλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας, ξεχώρισε ως υποστηρικτής του έργου. Στις αρχές Ιανουαρίου, το κοινοβούλιο στο Schwerin αποφάσισε να ιδρύσει ένα κρατικό "Ίδρυμα για το Κλίμα και την Προστασία του Περιβάλλοντος". Τα χρήματα για αυτό, περισσότερα από 20 εκατομμύρια ευρώ, προέρχονται σε μεγάλο βαθμό από την κοινοπραξία πίσω από το Nord Stream 2.<br /><br />Η υπόθεση είναι ότι «η κρατική κυβέρνηση του Μεκλεμβούργου-Δυτικής Πομερανίας προσπαθεί να παρακάμψει τις κυρώσεις των ΗΠΑ εναντίον εταιρειών που εμπλέκονται στην κατασκευή του εξαιρετικά αμφιλεγόμενου αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 μέσω του ιδρύματος», έγραψε ο οργανισμός Transparency International σε δελτίο τύπου την Τετάρτη. .<br /><br />Το ίδρυμα θα μπορούσε να αγοράσει μηχανήματα και υλικά για την κατασκευή αγωγών και να τα μεταβιβάσει σε εταιρείες που απειλούνται από κυρώσεις των ΗΠΑ .<br />Nord Stream 2: Μπάιντεν, Πούτιν και το γερμανικό δίλημμα<br /><br />Ο Lothar Harings, εμπειρογνώμονας περί των κυρώσεων στην εταιρία νομικών επιχειρήσεων Graf von Westphalen, έχει μια ορισμένη εξήγηση αυτής της προσέγγισης: "Νομίζω ότι είναι σωστό να προσπαθήσουμε να προστατεύσουμε τις γερμανικές εταιρείες από τις αμερικανικές κυρώσεις που στοχεύουν στη Γερμανία", λέει.<br /><br />Ο Harings δεν θεωρεί πιθανό ότι το Nord Stream 2 θα διακοπεί εντελώς, το έργο είναι ήδη πολύ προχωρημένο για αυτό. "Αυτό θα απαιτούσε πολλή προσπάθεια και νομικές συνέπειες." τονίζει. Οι χορηγηθείσες άδειες δεν μπορούν απλώς να ανακληθούν για πολιτικούς λόγους καθώς αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα αξιώσεις αποζημίωσης, σύμφωνα με τον Harings.<br /><br />Αλλά η Baerbock δεν πείθεται: "Είναι απολύτως ασαφές εάν θα έπρεπε να υπάρξουν αποζημιώσεις. Μέχρι σήμερα, ο αγωγός βρίσκεται σε ασταθή βάση. Η κοινοπραξία Nord Stream διατρέχει τον δικό της κίνδυνο - και παρά την έλλειψη αδειών - με την κατασκευή του αγωγού. Είναι επίσης σαφές ότι όλο και περισσότερες εταιρείες αποσύρονται πλέον από το έργο. "<br />Η πολιτική της Ρωσίας γεμάτη αντιφάσεις<br /><br />"Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι απίθανο να εγκαταλείψει το έργο από μόνη της", σημειώνει ο Janis Kluge, ειδικός της Ανατολικής Ευρώπης στο Ίδρυμα Επιστήμης και Πολιτικής. "Η πολιτική της Γερμανίας απέναντι στη Ρωσία πάσχει από πολλές αντιφάσεις. Το Nord Stream 2 έχει σημασία για την εξωτερική πολιτική και οικονομική προοπτική και και τα δύο έρχονται σε αντίθεση", δήλωσε στο ZDF.<br /><br />Αυτό οφείλεται επίσης στο γεγονός ότι τα κόμματα, τα κρατίδια και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν συμφώνησαν σε μια γραμμή σχετικά με την πολιτική της Ρωσίας, λέει ο Kluge. Το Μεκλεμβούργο-Δυτική Πομερανία, για παράδειγμα, δεν συζητά την προσέγγισή του με το Υπουργείο Εξωτερικών.<br /><br />Εάν αποφασιστούν νέες κυρώσεις εναντίον των υπευθύνων τις επόμενες εβδομάδες, θα ήταν στην πραγματικότητα μια συμβολική πράξη, εκτιμάει ο Janis Kluge.<br /><br />Ο Kluge τονίζει ότι η ίδια η ΕΕ έχει μεγαλύτερο συμφέρον από τη Ρωσία σε πολλές από τις υπόλοιπες συνεργασίες.<br /><br />Η νέα ηγεσία των ΗΠΑ από την άλλη πλευρά ανακατεύει την τράπουλα: «Το κύριο θέμα θα είναι εάν μπορεί να βρεθεί μια κοινή λύση με την κυβέρνηση Μπάιντεν» σημειώνεται.<br /><br />Γερμανία, ΕΕ, Ρωσία και ΗΠΑ, λοιπόν, δεν σταματούν αυτό το ιδιότυπο ενεργειακοπολιτικό γαϊτανάκι που εξελίσσεται σε σκληρό “πόκερ”...</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γερμανία, ΗΠΑ, Ρωσία σε σκληρό γεωπολιτικό “πόκερ” με όπλο την ενέργεια

Άγγελος Ρούσσος Η αμφιλεγόμενη κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2 συνεχίζεται παρά τις απειλές κυρώσεων από τις ΗΠΑ Ενώ ο Μπά...

Διαβάστε την συνέχεια

Su-57 στην Τουρκία; Οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι πιθανό να συμβεί το 2024

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-10/%CE%9A%CE%AC%CE%BC%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BF%20Su-57_0.jpg?itok=TmeAEnIg" width="640" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Η Ρωσία θα προσφέρει μια έκδοση εξαγωγής του μαχητικού της Su-57E το 2025<br />Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες και αναλυτές, κυρίως Ρώσοι, πιστεύουν ότι η Άγκυρα θα μπορούσε να αποκτήσει Ρωσικά μαχητικά 4 ++ Su-57 έως τα μέσα του 2024, σύμφωνα με άρθρο στο ρωσικό site, Αvia.Pro.<br /><br /><br />Σύμφωνα με τον συγγραφέα του άρθρου, η Τουρκία έχει το απόλυτο δικαίωμα να ολοκληρώσει το <a href="https://www.pentapostagma.gr/ethnika-themata/6985894_apokalypsi-toyrkiko-aeroplanoforo-tcg-anadolu-htistike-sta-naypigeia-poy">πρώτο αεροπλανοφόρο TCG Anadolu</a>. Το Middle East Eye αναφέρει ότι η Άγκυρα είναι πιθανό να εντάξει επιχειρησιακά το TCG Anadolu, αυτό ή το επόμενο έτος. <br /><br />Το κύριο πρόβλημα είναι ότι η Τουρκία δεν έχει πρόσβαση στα Αμερικανικά μαχητικά F-35, αφού οι ΗΠΑ την απέβαλλαν από το πρόγραμμα των εν λόγω αεροσκαφών, εξαιτίας της αγοράς των ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400.<br /><br />Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αναλυτές στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, ισχυρίζονται ότι εάν η Τουρκία δεν αγοράσει μαχητικά αεροσκάφη, είτε καθέτου αποπροσγείωσης είτε μαχητικά που θέλουν μικρό διάδρομο για την αποπροσγείωσή τους, το τουρκικό αεροπλανοφόρο θα είναι ουσιαστικά ένα φορτηγό πλοίο.<br /><br />Η Άγκυρα έχει την επιλογή να διαπραγματευτεί με το Πεκίνο για να αποκτήσει μαχητές J-20 πέμπτης γενιάς. Ωστόσο, οι Ρώσοι αναλυτές αναφέρουν ότι η Τουρκία και η Κίνα δεν βρίσκονται στις καλύτερες μεταξύ τους σχέσεις, οπότε αυτό είναι μάλλον απίθανο.<br />Είναι δυνατή η απόκτηση Su-57 από την Τουρκία;<br /><br />Μια τέτοια εξέλιξη είναι πολύ δυνατή, αν και οι πιθανότητες δεν είναι μεγάλες. Πρέπει να εξετάσουμε την τρέχουσα κατάσταση στην Τουρκία από διαφορετικές οπτικές γωνίες - οικονομικά και πολιτικά.<br /><br />Η Τουρκία βιώνει μια σοβαρή οικονομική κρίση. Οι τιμές των βασικών τροφίμων αυξάνονται συνεχώς, ενώ η αξία της τουρκικής λίρας μειώνεται και οι μισθοί δεν αλλάζουν. Οι οικονομολόγοι από όλο τον κόσμο λένε ότι οι Τούρκοι βρίσκονται σε σοβαρή ύφεση.<br /><br />Η Άγκυρα έχει σχέδια για το δικό της μαχητικό πέμπτης γενιάς. Ωστόσο, το έργο είναι τόσο πίσω, που ορισμένοι Τούρκοι αναλυτές λένε ότι είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι θα είναι προτεραιότητα για την κυβέρνηση. Το συγκεκριμένο έργο έχει ένα άλυτο πρόβλημα, ειδικά στον τομέα του κινητήρα που απαιτείται για αυτό. Οι Τούρκοι έχουν επενδύσει επίσης πολλά χρήματα μέχρι στιγμής και είναι πραγματικά στα σπάργανα.<br /><br />Ορισμένοι πιστεύουν ότι η Ρωσία μπορεί να βοηθήσει την Τουρκία να αναπτύξει τον κινητήρα. Οι Τούρκοι μπορεί να περιμένουν τον Izdelie 30, τον κινητήρα που θα τροφοδοτεί το ρωσικό Su-57 από το 2022. Αλλά ακόμα κι αν ο Izdelie 30 είναι έτοιμος, δεν υπάρχει τρόπος να είναι συμβατός αυτός ο κινητήρας με το τουρκικό μαχητικό.<br /><br />Φυσικά, έρχονται οι ακόλουθες επιλογές, αγοράζοντας ένα νέο μαχητικό αεροσκάφος. Το F-35 είναι εκτός της εξίσωσης και το κινεζικό J-20 - επίσης. Η Νότια Κορέα, η Ινδία και η Ρωσία παραμένουν. Οι δύο πρώτες χώρες σημειώνουν πρόοδο. Η Νότια Κορέα αναμένει να δοκιμάσει τον μαχητικό πέμπτης γενιάς φέτος, αλλά πόσα χρόνια θα χρειαστεί για την προετοιμασία της έκδοσης Keroi για αεροπλανοφόρο;<br />Η Ρωσία είναι η πιο λογική επιλογή αυτή τη στιγμή<br /><br />Αν και είναι απίθανο να συμβεί, η πιο λογική επιλογή της Ρωσίας, ειδικά εάν το τουρκικό αεροπλανοφόρο είναι έτοιμο φέτος ή την επόμενη χρονιά. Πράγματι, η Άγκυρα χρειάζεται μια ναυτική έκδοση ενός μαχητικού αεροσκάφους.<br /><br />Η Μόσχα μπορεί να προετοιμάσει το Su-57, ειδικά αφού έχει ανακοινώσει ότι περίπου το 2025, η Ρωσία θα προσφέρει μια έκδοση εξαγωγής του μαχητικού της Su-57E.<br /><br />Εάν η Άγκυρα αποφασίσει να στραφεί στη Μόσχα, θα μπορούσε να σημαίνει ανακατεύθυνση των προσπαθειών για την ανάπτυξη μιας ναυτικής έκδοσης για τους Τούρκους.<br /><br />Η Ρωσία ειδικεύεται στην ανάπτυξη τέτοιων αεροσκαφών. Έχει μια ιστορία και εμπειρία σε αυτό με διαφορετικές εκδόσεις των μαχητικών της. Επίσης, η Ρωσία μπορεί να προσφέρει λύση για την απογείωση από έναν διάδρομο μικρού καταστρώματος χωρίς καταπέλτη, επομένως είναι μικρότερο πρόβλημα για τους Τούρκους.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να μειώσουν τη ζημιά<br /><br />Η Ουάσιγκτον μπορεί να μειώσει τις ζημιές στους Τούρκους. Φυσικά, ας υποθέσουμε ότι η διοίκηση του Joe Biden αποφασίζει να βελτιώσει την επικοινωνία μεταξύ των δύο χωρών. Σε αυτήν την περίπτωση, η Ουάσιγκτον δεν θα προσφέρει το F-35 αλλά θα παρέχει μια άλλη επιλογή στην Τουρκία - το F-15EX.<br /><br />Η Boeing έχει σημειώσει πρόσφατα σημαντική πρόοδο στην απογείωση από μικρό κατάστρωμα χωρίς καταπέλτη, το έκανε άλλωστε με την Ινδία.<br /><br />Το F-15EX δεν είναι F-35, αλλά η Τουρκία δεν θα λάβει καλύτερη προσφορά από την Ουάσινγκτον σε αυτό το στάδιο. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, το F-15EX είναι καλύτερο από το MiG-29K. Προς το παρόν, το F-15EX είναι πολλές φορές καλύτερο από το Su-57E, το οποίο δεν υπάρχει καν.<br /><br />Και δεν θα ήταν έκπληξη αν η Άγκυρα προέβαινε σε μια παραγγελία F-15EX, ή επενδύοντας περισσότερα χρήματα για την αγορά συστημάτων αεροπορικής άμυνας Patriot, επειδή δεν υπάρχει τρόπος, η Ουάσιγκτον να αφήσει αυτά τα ατού που κρατά αυτήν τη στιγμή στα χέρια της.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Su-57 στην Τουρκία; Οι ειδικοί πιστεύουν ότι είναι πιθανό να συμβεί το 2024

Παναγιώτης Νάστος Η Ρωσία θα προσφέρει μια έκδοση εξαγωγής του μαχητικού της Su-57E το 2025 Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες και αναλυτές, κυρίω...

Διαβάστε την συνέχεια