Σε δύο ταμπλό η πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTUS26S_jhUJWQc-QykriKHtacvt9POcmJaWPOXHOUZCG0r61kmHB1XcmkwPZeRthAPz-VYEOg37QnR5NS7fzhHZ3ZxIAlpgc1aAVZk6rP620m8N3DlmkzfkpMgep-A7oeqv_Ny7rb1ss/s1600/Erdogan_Trump_flags.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTUS26S_jhUJWQc-QykriKHtacvt9POcmJaWPOXHOUZCG0r61kmHB1XcmkwPZeRthAPz-VYEOg37QnR5NS7fzhHZ3ZxIAlpgc1aAVZk6rP620m8N3DlmkzfkpMgep-A7oeqv_Ny7rb1ss/s640/Erdogan_Trump_flags.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Η Άγκυρα έχει κάνει ό,τι μπορεί για να εμποδίσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Λευκωσίας και να “γκριζάρει” την κυπριακή ΑΟΖ. Χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να αποτρέψει πετρελαϊκές εταιρείες να εμπλακούν στο πρόγραμμα ερευνών. Και σε μία αρχική φάση το είχε σχεδόν καταφέρει. Όταν, όμως, ανακαλύφθηκαν κοιτάσματα στην ισραηλινή και αιγυπτιακή ΑΟΖ, το κλίμα άλλαξε. Για την κυπριακή ΑΟΖ εκδήλωσαν ενδιαφέρον κολοσσοί, όπως η ExxonMobil και η Total, που έχουν πίσω τους τις ΗΠΑ και τη Γαλλία. Από τη στιγμή εκείνη η Άγκυρα είχε χάσει το παιχνίδι. <br /> <br /> Μπορεί τον περασμένο Φεβρουάριο οι Τούρκοι να εμπόδισαν με πολεμικά σκάφη τη γεώτρηση της ιταλικής ΕΝΙ στο οικόπεδο 3, αλλά η Ουάσιγκτον και το Παρίσι δεν είναι Ρώμη. Ενώ, λοιπόν, από ταμπεραμέντο και κεκτημένη ταχύτητα ο Ερντογάν και οι δικοί του απειλούν, στην πραγματικότητα είναι ακινητοποιημένοι. Μην μπορώντας να αντιδράσει, η Άγκυρα κατέφυγε στη μέθοδο των απειλών και των προκλήσεων προς την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα, τις οποίες θεωρεί του χεριού της.<br /> <br /> Εάν στείλει για σεισμικές έρευνες το ειδικό σκάφος “Μπαρμπαρόσα” στην κυπριακή ΑΟΖ δεν θα έχει δημιουργήσει τετελεσμένο. Το έχει, άλλωστε, ξανακάνει, χωρίς να κερδίσει τίποτα. Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα εάν έστελνε το γεωτρύπανο “Πορθητής” να τρυπήσει σε οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ. Μία τέτοια κίνησή της θα την έφερνε σε αντίθεση με τη διεθνή εταιρεία που έχει αγοράσει τα δικαιώματα, αλλά θα δημιουργούσε τετελεσμένο, χωρίς, όμως, να είναι σαφές ποιες και πόσο έντονες θα ήταν οι διεθνείς αντιδράσεις. <br /> <br /> Προς το παρόν, τέτοιο ενδεχόμενο δεν υφίσταται. Ο “Πορθητής” πραγματοποιεί γεώτρηση εντός της τουρκικής υφαλοκρηπίδας ανατολικότερα της Αττάλειας και θα μείνει υποχρεωτικά εκεί για τους επόμενους μήνες. Είτε λόγω αμερικανικών προειδοποιήσεων, είτε λόγω τεχνικών δυσκολιών, ο Ερντογάν δεν έπαιξε αυτό το χαρτί. Δεν αποκλείεται καθόλου, όμως, να παίξει το χαρτί του “Μπαρμπαρόσα” στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. <br /> <br /> Με εργαλείο το «Μπαρμπαρόσα» <br /> <br /> Οι Τούρκοι έχουν επανειλημμένως δεσμεύσει θαλάσσιες περιοχές, οι οποίες με βάση την αρχή της μέσης γραμμής εκτείνονται δυτικά εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (η Ελλάδα δεν έχει ανακηρύξει ΑΟΖ) και ανατολικά εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, μονάδα του ελληνικού ναυτικού παρακολουθεί από απόσταση οπτικής επαφής το τουρκικό σκάφος, προκειμένου να διαπιστώσει εάν πραγματοποιεί σεισμικές έρευνες.<br /> <br /> Όταν προ καιρού το “Μπαρμπαρόσα” επιχείρησε να πραγματοποιήσει σεισμικές έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (με βάση την αρχή της μέσης γραμμής) η φρεγάτα “Νικηφόρος Φωκάς” παρεμπόδιζε με ελιγμούς τις έρευνες. Τότε, η Άγκυρα είχε αντιδράσει με απειλητικές κραυγές και με προειδοποιήσεις ότι δεν θα ανεχθεί την επανάληψη τέτοιας συμπεριφοράς. <br /> <br /> Πάγιος στόχος των Τούρκων, άλλωστε, είναι όχι μόνο να αποκόψουν την Ελλάδα από την Κύπρο, αλλά και να την εκτοπίσουν ολοσχερώς από την Ανατολική Μεσόγειο, εγκλωβίζοντάς την σε μία ψυχρή ελληνοτουρκική αεροναυτική αντιπαράθεση στο Αιγαίο. Συχνά, μάλιστα, δεσμεύουν την περιοχή γύρω από το Καστελόριζο για την πραγματοποίηση στρατιωτικής άσκησης. Με τον τρόπο αυτό επιχειρούν να αποκόψουν το σύμπλεγμα του Καστελόριζου από την αλυσίδα των ελληνικών νησιών του Αιγαίου. Επιβεβαιώνουν την κρίσιμη στρατηγική σημασία που έχει το μικρό αυτό νησιωτικό σύμπλεγμα σε ό,τι αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και σε αμιγώς στρατηγικό επίπεδο.<br /> <br /> Κύριο μέτωπο η Συρία <br /> <br /> Το κύριο μέτωπο, πάντως, του Ερντογάν παραμένει η Συρία κι όχι η Ανατολική Μεσόγειος. Η κατάσταση ήταν ρευστή και γίνεται ακόμα περισσότερο μετά την απόφαση του προέδρου Τραμπ για απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από τη βορειοανατολική Συρία. Η ανακοίνωση της απόσυρσης προκάλεσε ενθουσιασμό όχι μόνο στη Μόσχα, αλλά και στην Άγκυρα. Ο Ερντογάν θεώρησε πως θα λύνονταν τα χέρια της για να καταλύσει με στρατιωτική επιχείρηση το πρόπλασμα κρατικών δομών που έχουν εγκαθιδρύσει εκεί οι Κούρδοι. Τα πράγματα, όμως, αποδείχθηκαν στη συνέχεια αρκετά διαφορετικά. <br /> <br /> Η απόσυρση συνδέθηκε με την πτώση της θερμοκρασίας στο μέτωπο των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας και την ανάληψη αμοιβαίων πρωτοβουλιών για την εξομάλυνσή τους, μετά την απελευθέρωση του πάστορα Μπράνσον. Η Ουάσιγκτον δεν έχει παραιτηθεί από την προσπάθεια να επαναφέρει την Τουρκία στο δυτικό μαντρί. Από την άλλη πλευρά, όμως, ο γεωστρατηγικός εναγκαλισμός του Ερντογάν με τον Πούτιν, την υποχρεώνει να μη βάζει όλα τα αυγά της στο τουρκικό καλάθι. <br /> <br /> Αυτό ισχύει και για τη Συρία και για την Ανατολική Μεσόγειο, όπου προωθεί μία εναλλακτική στρατηγική. Όχι απλώς ευνοεί, αλλά πλέον συμμετέχει στις τριγωνικές συνεργασίες (κοινός παρονομαστής είναι ο άξονας Ελλάδα-Κύπρος), οι οποίες διαμορφώνουν ένα νέο γεωστρατηγικό πλέγμα, που εκ των πραγμάτων απομονώνει γεωπολιτικά την Τουρκία. <br /> <br /> Το κρίσιμο ερώτημα <br /> <br /> Στην πραγματικότητα, οι Αμερικανοί παίζουν σε δύο ταμπλό: Το ένα είναι ότι με τα παραπάνω πιέζουν τον Ερντογάν απομονώνοντάς τον. Το άλλο είναι ότι προσπαθούν να τον δελεάσουν. Στο πλαίσιο αυτό του κάνουν που και που κάποια «δώρα». Προ καιρού, η αμερικανική πρεσβεία επικήρυξε τα τρία στελέχη που αποτελούν τη σημερινή ηγεσία του ΡΚΚ (Μουράτ Καραγιλάν, Τζεμίλ Μπαγίκ και Ντουράν Καλκάν). <br /> <br /> Αντίστοιχες αμερικανικές κινήσεις έγιναν και στη Συρία. Η Άγκυρα δέχεται ό,τι της προσφέρει η Ουάσιγκτον, αλλά, όπως συνηθίζει, ζητάει κι άλλα. Σε κάθε ευκαιρία λέει ότι είναι κοροϊδία η διάκριση που κάνουν οι Αμερικανοί μεταξύ του ΡΚΚ και των YPG (στρατιωτικό σκέλος των Κούρδων της Συρίας). <br /> <br /> Μπορεί η θερμοκρασία στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις να έχει πέσει αισθητά, αλλά υπάρχουν προβλήματα που παραμένουν άλυτα και συνεχίζουν να τις δηλητηριάζουν. Το κρίσιμο ερώτημα, λοιπόν, ήταν και παραμένει: Η κρίση στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Άγκυρας ήταν μία παρένθεση που έχει κλείσει οριστικά, ή παρένθεση είναι η ύφεση που επικρατεί αυτή την περίοδο; Αν και κατηγορηματική απάντηση δεν μπορεί να δοθεί, η εκτίμησή μου είναι ότι περισσότερες πιθανότητες συγκεντρώνει το ενδεχόμενο ανακύκλωσης της κρίσης παρά οριστικής υπέρβασής της.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σε δύο ταμπλό η πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Τουρκίας

Σταύρος Λυγερός Η Άγκυρα έχει κάνει ό,τι μπορεί για να εμποδίσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Λευκωσίας και να “γκριζάρει” την κυπριακή Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι θα πράξει απ’ εδώ και πέρα ο Τραμπ για την Τουρκία; Σκληρή η σύγκρουση με τον Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTE5KJUXQ-6AQW84AysU-gKm1-zwEBDOCgdSu8sDEhyAvTzfXuZXnRoLuplFTkcplVpQz8oG8u7g5HJQ9syiwFiPqfXXrZ_AhimuXHSAPxdRwbgVJG3vFHlJBGFdydNabmpkdJsX4qGRc/s1600/bolton-pence-trump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTE5KJUXQ-6AQW84AysU-gKm1-zwEBDOCgdSu8sDEhyAvTzfXuZXnRoLuplFTkcplVpQz8oG8u7g5HJQ9syiwFiPqfXXrZ_AhimuXHSAPxdRwbgVJG3vFHlJBGFdydNabmpkdJsX4qGRc/s640/bolton-pence-trump.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Μιχάλη Ιγνατίου</b><br /> Λίγο-πολύ έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα στις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας. Εκεί που όλοι είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά με την αφέλεια του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να εμπιστευθεί τα στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής στην …Τουρκία, κατέρρευσαν όλα, μετά τη χθεσινή περιπετειώδη επίσκεψη στην Άγκυρα, του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον, του μεγαλύτερου «γερακιού», όπως χαρακτηρίζεται, στην Ουάσιγκτον. <br /> <br /> Όπως αναμενόταν, ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, απέρριψε τους όρους που του έθεσε ο κ. Μπόλτον -τους ανακοίνωσε ευρισκόμενος στο «καταραμένο» Ισραήλ-, και έφυγε από την Άγκυρα εν μέσω διαφωνιών και όπως λέγεται, και εν μέσω αμοιβαίων απειλών, χωρίς να συναντηθεί με τον Ισλαμιστή ηγέτη. <br /> Η εξέλιξη χαρακτηρίζεται δραματική για τις τουρκοαμερικανικές σχέσεις και αυτή τη στιγμή που γράφονται τούτες οι γραμμές, δεν γνωρίζουμε εάν ο κ. Μπόλτον έχει την πλήρη υποστήριξη του Αμερικανού πλανητάρχη σε όσα συνέβησαν από την Κυριακή μέχρι χθες. Το γράψαμε πολλές φορές, να το επαναλάβουμε και σήμερα. Ο Ντ. Τραμπ δεν ξέρει τι θέλει. Οπότε λόγω του απρόβλεπτου του χαρακτήρα του θα μπορούσε και να αδειάσει τον σύμβουλό του για θέματα Εθνικής Ασφάλειας. Και αυτό θα είναι τραγικό εάν συμβεί. Διότι είναι ως να παρέδιδε τα κλειδιά του Λευκού Οίκου στον Ερντογάν… <br /> <br /> Σύμφωνα με πληροφορίες, οι όροι και γενικά η συμπεριφορά του κ. Μπόλτον στην Τουρκία, ήταν εγκριμένη από τον κ. Τραμπ, ο οποίος είχε συνεννοηθεί και με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ. <br /> <br /> Πάντως, με βάση τα γεγονότα τείνουμε να πιστέψουμε ότι η κόντρα μεταξύ της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον είναι πιο σκληρή παρά ποτέ, και τώρα τους χωρίζουν τα σοβαρά θέματα, όχι απλά η φυλάκιση ενός Πάστορα, που δεν ήταν και σοβαρή υπόθεση για την Αμερική. Την έκανε μεγάλη και σπουδαία ο κ. Τραμπ, για να κερδίσει το χριστιανικό στοιχείο της Αμερικής ενόψει των εκλογών. <br /> Τώρα τα θέματα είναι πολλά και σοβαρά. Από που να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει; Τα ρωσικά συστήματα S-400, οι αμερικανικοί Patriot, τα αμερικανικά μαχητικά F-35, η συμμαχία με τη Ρωσία και το Ιράν, φόβοι για πώληση απόρρητης αμερικανικής τεχνολογίας. Και ένα σωρό άλλα. <br /> <br /> Στην ουσία, οι Αμερικανοί πρέπει να σταματήσουν να χαρακτηρίζουν τη Τουρκία «φίλη και σύμμαχο χάρη», διότι όλες οι ενέργειες της είναι εναντίον της Αμερικής και του ΝΑΤΟ. Σοβαροί διπλωμάτες στην Ουάσιγκτον πιστεύουν ότι εδώ και καιρό μοιράζεται απόρρητα μυστικά με τους Ρώσους. Είναι βαριά και ασήκωτη η κατηγορία. Επίσης πρόσφατα άρχισε να γίνεται αποδεκτή και στην Αμερική η κατηγορία εναντίον της Τουρκίας για συνεργασία με τους τζιχαντιστές. <br /> <br /> Ήταν επόμενο λόγω των παραπάνω, και λόγω της αυξανόμενης δυσπιστίας, ο κ. Μπόλτον να φύγει από την Τουρκία άπρακτος και με την απειλή επίθεσης εναντίον των Κούρδων της Συρίας και εναντίον όποιων εναντιωθούν στον Ερντογάν. <br /> <br /> Είναι η πρώτη φορά που οι Αμερικανοί αντιλαμβάνονται το πραγματικό πρόβλημα με την Τουρκία. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Είδαν τον κίνδυνο με τα ίδια τους τα μάτια. <br /> <br /> Ελπίζουμε ότι θα υλοποιηθεί η αμερικανική απειλή, η οποία αναφέρει ότι θα υπάρξει αντίδραση εάν απειληθούν οι Κούρδοι του YPG από την Τουρκία… Αρκετά… Διότι η υπερδύναμη έγινε “σερβιτόρα” του κάθε ισλαμιστή και φανατικού ηγέτη, επειδή ο κ. Τραμπ νομίζει πως είναι φίλοι του οι εν λόγω αυταρχικοί πρόεδροι και πρωθυπουργοί, ενώ απλά τον εκμεταλλεύονται και απομυζούν την Αμερική…<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τι θα πράξει απ’ εδώ και πέρα ο Τραμπ για την Τουρκία; Σκληρή η σύγκρουση με τον Ερντογάν

Του Μιχάλη Ιγνατίου Λίγο-πολύ έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα στις σχέσεις των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας. Εκεί που όλοι είχαν ση...

Διαβάστε την συνέχεια

Σιγά τα ωα: Ο Ερντογάν δεν είδε τον βοηθό του Τραμπ, αλλά ο Μπόλτον δεν θα ξεχάσει ποτέ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6ipRl7_BEMAY0HQ1RWqLYUOtQ5CvPV2F9G4-niX4HPGw7yK6Y82tWL72n_v77UJPKlTaxpJ2oqEcByIMjE16VF0Nrk4Bg5IxpBDbkpV8v26Jbc7i46Jp3kfJXBRP-jEBqFLKdD09YuCk/s1600/erdogan_thsalasa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="451" data-original-width="625" height="460" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6ipRl7_BEMAY0HQ1RWqLYUOtQ5CvPV2F9G4-niX4HPGw7yK6Y82tWL72n_v77UJPKlTaxpJ2oqEcByIMjE16VF0Nrk4Bg5IxpBDbkpV8v26Jbc7i46Jp3kfJXBRP-jEBqFLKdD09YuCk/s640/erdogan_thsalasa.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ </b><br /> Έχασε το κέφι του ο Ταγγίπ Έρντογαν. Δυσαρεστήθηκε. Σπουδαίο πράγμα! Δεν δέχτηκε, λέει, να συναντηθεί με τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Bolton που επισκέφθηκε την Τουρκία. Ο λόγος; Αυτά που είπε ο Bolton πριν πάει στην Τουρκία. <br /> <br /> Τι είπε; «Εμείς ως ΗΠΑ θα προστατεύσουμε τους Κούρδους έναντι της δολοφονίας τους από τους Τούρκους». Θύμωσε πολύ με αυτό, οργίστηκε πολύ. Και έτσι δεν απάντησε καν στο αίτημα του Bolton για συνάντηση. Κατόπιν τούτου, ο Bolton αρκέστηκε στο να συναντήσει μόνο μιαν ανωτάτου επιπέδου αντιπροσωπεία του Έρντογαν. Αναχώρησε από την Άγκυρα μετά από συνάντηση δύο ωρών. Ο εκπρόσωπος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Garrett Marquis προέβη στην εξής δήλωση: <br /> «Ο Bolton έμεινε ικανοποιημένος από την συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του Καλίν. Προέβησαν σε μιαν παραγωγική συζήτηση για την απόφαση του Προέδρου για απόσυρση από την βορειοανατολική Συρία με την κατάλληλη ταχύτητα, διαπίστωσαν τα θέματα στα οποία πρέπει να γίνει διάλογος και τόνισαν τις ισχυρές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες. Αναμένουμε με ανυπομονησία την συνέχιση της ανταλλαγής απόψεων ανάμεσα στους στρατιωτικούς στο θέμα της συνεργασίας στην Συρία». <br /> <br /> Ο δε Έρντογαν πάλι συνέχισε το βιολί του και είπε τα εξής μετά την συνάντηση σε ομιλία στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του: <br /> <br /> «Ο John Bolton διέπραξε ένα πολύ μεγάλο λάθος. Δεν είναι δυνατόν να προβούμε ποτέ σε υποχωρήσεις σε αυτό το σημείο. Όσοι βρίσκονται μέσα στον διάδρομο της τρομοκρατίας στην Συρία θα πάρουν το απαραίτητο μάθημα». Επιπλέον, ο Έρντογαν είπε ότι θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να πραγματοποιηθεί η επιχείρηση ανατολικά του Ευφράτη. Και πρόσθεσε το εξής: «Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να σκοτώσουμε τους τρομοκράτες. Θα μπούμε και στην Τζούντι και στην Γκαμπάρ και στην Ταντουρέκ. Θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί. Είναι η πιο ποταπή, η πιο απεχθής συκοφαντία το ψέμα ότι η Τουρκία έχει στόχο τους Κούρδους στην Συρία». <br /> Στο μεταξύ, ο Έρντογαν έγραψε και ένα άρθρο στην New York Times και σε αυτό προσπάθησε να στοχοποιήσει το Ισλαμικό Κράτος και να πείσει τους πάντες ότι αγωνίζεται εναντίον του. Μάταιη προσπάθεια. Όσα έκανε μέχρι σήμερα μόνο εγγύηση για το τι θα μπορούσε να κάνει στο εξής μπορούν να είναι. Οι δυνάμεις που συνενώθηκαν με το Ισλαμικό Κράτος από το εξωτερικό πέρασαν μέσω της Τουρκίας. Υπάρχει κανείς που δεν το ξέρει αυτό; Οι Ουϊγούροι και οι Τσετσένοι, που εμφανίστηκαν ως οι πιο βάρβαροι τζιχαντιστές, πέρασαν όλοι τα τουρκικά σύνορα υπό την υψηλή προστασία του Έρντογαν και έφτασαν στην Συρία. <br /> Από την Τουρκία πάντα πήγαινε το στρατιωτικό υλικό και οι προμήθειες σε αυτούς. Οι έντιμοι δημοσιογράφοι και εισαγγελείς που το αποκάλυψαν αυτό τιμωρήθηκαν από τον Ερντογαν. Ο γνωστός δημοσιογράφος Τζαν Ντουντάρ, που ζει για χρόνια εξόριστος στην Ευρώπη, έπεσε στην δυσμένεια του Έρντογαν επειδή αποκάλυψε κάποτε στην εφημερίδα «Τζουμχουριέτ» τα εμπορευματοκιβώτια που ήταν γεμάτα με στρατιωτικό υλικό. Και μετά από μια απόπειρα δολοφονίας, έσωσε την ζωή του μόνο αφού κατάφερε να διαφύγει στο εξωτερικό. <br /> <br /> Μήπως υπάρχει κανείς που δεν ξέρει ότι ο Έρντογαν υποστηρίζει πάντα τους ριζοσπάστες, ισλαμιστές οπαδούς τους ισλαμικού νόμου στην Μέση Ανατολή; Ξεχάσατε τι δάκρυα έχυσε για τον ηγέτη των Αδελφών Μουσουλμάνων Μούσρι στην Αίγυπτο; Προσπάθησε πολύ, αλλά ούτε η δική του στήριξη ήταν αρκετή για να κρατήσει τον Μούσρι στην εξουσία. Γι’ αυτό τον λόγο είναι διασαλευμένες ακόμα οι σχέσεις του με την Αίγυπτο. Θυμηθείτε το Κομπάνι. <br /> <br /> Το Ισλαμικό Κράτος επιτίθετο στο Κομπάνι με όλες του τις δυνάμεις. Και ο Έρντογαν προσευχόταν νυχθημερόν για να πέσει το Κομπάνι και να περάσει στα χέρια του Ισλαμικού Κράτους. Μετά από όλα αυτά, πώς προσπαθεί τώρα να πείσει τους πάντες σε μια εφημερίδα όπως η New York Times ότι αγωνίζεται εναντίον του Ισλαμικού Κράτους; Υπάρχει στην Αμερική μια κοινωνία που θα χάψει ένα τέτοιο μεγάλο ψέμα; <br /> Επιπλέον, από πότε το Ισλαμικό Κράτος έγινε ο κύριος εχθρός ολόκληρου του κόσμου; Μήπως δεν ήταν ο Άσσαντ ο κύριος εχθρός στην Συρία; Για ποιο πράγμα καυχήθηκε ο Τραμπ τις προάλλες; Είπε: «Όταν κάθισα στον προεδρικό θώκο μεγάλο μέρος της Συρίας και του Ιράκ ήταν υπό τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους. Όμως, κατά την θητεία μου το Ισλαμικό Κράτος εξαφανίστηκε εντελώς από το Ιράκ και έμεινε μόνο μικρός αριθμός στην Συρία». Είδατε; Και εκείνος παίρνει μερίδιο για τον εαυτό του από αυτή την νίκη. Γέλασαν οι Κούρδοι μαχητές που το άκουσαν αυτό. Είπαν το εξής: «Αν δεν ανακατεύονταν οι ΗΠΑ, θα νικούσαμε πιο εύκολα το Ισλαμικό Κράτος». <br /> <br /> Ο Έρντογαν είναι θυμωμένος. Είναι γεμάτος με υστερία για επίθεση, αλλά ως γνωστόν δεν θα μπορέσει να κουνηθεί ενόσω δεν του ανάβουν το πράσινο φως οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Φίλοι που έρχονται από την Τουρκία λένε ότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο ενός εμφύλιου πολέμου και ότι αυτός μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή. Εντείνονται οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στον συριακό πληθυσμό που βρίσκεται στην Τουρκία και τον ντόπιο πληθυσμό και είναι ανεξέλεγκτες πλέον. <br /> <br /> Ο Έρντογαν έφερε έναν τέτοιο μπελά στην χώρα τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό που στο τέλος φαίνεται ότι είναι αναπόφευκτο ότι θα συντριβεί και ο ίδιος κάτω από αυτά τα συντρίμμια. Είναι θυμωμένος, πολύ θυμωμένος. Πνέει μένεα ακόμα και κατά εκείνων που του λένε «άκουσε λίγο Μότσαρτ, πιες λίγη μπίρα, κάνει καλό». Και λέει: «Είναι ο χειρότερος φασισμός να με αναγκάζουν να πιω μπίρα και να ακούσω Μότσαρτ». Έχεις δίκαιο κύριε. Μην πιεις μπίρα. Μην ακούς Μότσαρτ, Μπετόβεν κλπ. Δεν σου ταιριάζει ο Μότσαρτ, αλλά τα οθωμανικά εμβατήρια! Πήγαινε στην Ρόδο και στο Καστελόριζο. Παίξε οθωμανικό εμβατήριο!<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σιγά τα ωα: Ο Ερντογάν δεν είδε τον βοηθό του Τραμπ, αλλά ο Μπόλτον δεν θα ξεχάσει ποτέ…

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Έχασε το κέφι του ο Ταγγίπ Έρντογαν. Δυσαρεστήθηκε. Σπουδαίο πράγμα! Δεν δέχτηκε, λέει, να συναντηθεί με τον Σύμβουλο Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η υφαλοκρηπίδα του Καστελλόριζου και οι ελληνικές εκλογές

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5C6eGvd8VaFJbhjsnBaKaMaCwQF65TDTxVYs3cMszoxErao5f5mVQl8CTfYGin2N6xiC6vMnMUuKHPf8niwVpDlgCdf3Bia_aDfWXhw0L7_UUqoXg_ig9YpVgIYftPmBrev-_5NUDSws/s1600/kastelorizo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="468" data-original-width="750" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5C6eGvd8VaFJbhjsnBaKaMaCwQF65TDTxVYs3cMszoxErao5f5mVQl8CTfYGin2N6xiC6vMnMUuKHPf8niwVpDlgCdf3Bia_aDfWXhw0L7_UUqoXg_ig9YpVgIYftPmBrev-_5NUDSws/s640/kastelorizo.jpg" width="640" /></a></div>     <i>Το Καστελλόριζο. Φωτογραφία Καθημερινή Αθηνών</i><br /> <br /> Του <b>ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ* </b><br /> Το 2012 η Τουρκία διεκδίκησε επισήμως ολόκληρο το βόρειο τμήμα της Ανατολικής Μεσογείου. Στην τουρκική Εφημερίδα της Κυβερνήσεως δημοσιεύθηκαν χάρτες με θαλάσσιες περιοχές δυτικώς της Κύπρου και νοτίως της Ρόδου και του Καστελλόριζου. Η Τουρκία εκχωρούσε δικαιώματα έρευνας και εκμεταλλεύσεως επ’ αυτών των περιοχών στην κρατική τουρκική εταιρεία πετρελαίου ΤΡΑΟ. Η χρονική στιγμή της δημοσιεύσεως ήταν άμεσα συνδεδεμένη με τις ελληνικές πολιτικές εκλογές. Οι χάρτες δημοσιεύθηκαν στις 27 Απριλίου 2012. Δέκα ημέρες αργότερα, στις 6 Μαΐου, διεξήχθησαν στην Ελλάδα βουλευτικές εκλογές. <br /> Θα ήταν λάθος να θεωρηθεί ότι οι εκχωρήσεις αποτελούσαν μια αποσπασματική κίνηση της Τουρκίας που θέλησε να καταγράψει απλώς τις διεκδικήσεις της στην περιοχή ενόψει νέας ελληνικής κυβερνήσεως. Εντάσσονταν σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό της Τουρκίας να διεκδικήσει το μέγιστο τμήμα της υφαλοκρηπίδας της Ανατολικής Μεσογείου. Ανάλογες εκχωρήσεις για την περιοχή του Αιγαίου στην εταιρεία ΤΡΑΟ το 1973-74 σηματοδότησαν και την αφετηρία του προβλήματος της οριοθετήσεως της αιγαιακής υφαλοκρηπίδας. Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει. <br /> <br /> Η εκδήλωση της διεκδικήσεως, όμως, τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ήταν άμεσα συνυφασμένη με την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας κατά τις εκλογές. Η Τουρκία γνωρίζει πως, όταν έχουμε εκλογές σε αυτόν τον τόπο (και μάλιστα διπλές, όπως αυτές του Μαΐου 2019), πολλές αντιδράσεις γίνονται με καθυστέρηση και παύουν να είναι αυτονόητες. Η Ελλάδα απέστειλε τις συνήθεις, υπηρεσιακές διαμαρτυρίες προς τον ΟΗΕ και κατήγγειλε γενικώς τις τουρκικές ενέργειες. Εκτοτε έχουν περάσει σχεδόν επτά χρόνια. Ολος ο κόσμος γνωρίζει με ακρίβεια τι διεκδικεί η Τουρκία στην περιοχή. Η Ελλάδα εξακολουθεί να μην έχει προσδιορίσει ποια θεωρεί ότι είναι τα ακριβή όρια της υφαλοκρηπίδας της στην Ανατολική Μεσόγειο. Απλώς διαμαρτύρεται στις τουρκικές ενέργειες… <br /> <br /> Ολα αυτά επισημαίνονται για τους εξής τρεις λόγους: Κατ’ αρχάς, τις επόμενες εβδομάδες τα βλέμματα όλων θα είναι στραμμένα στις ανακοινώσεις που θα κάνει η EXXON-Mobil για τις έρευνες στο τεμάχιο 10. Πρόκειται για μια εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης. Οφείλει να ενημερώσει τους μετόχους της, εάν η μεγάλη επένδυση που έκανε για γεώτρηση στην Ανατολική Μεσόγειο είχε αποτελέσματα. Η ανακοίνωση θα ορίσει πολλά πράγματα. <br /> Αναλόγως του μεγέθους του κοιτάσματος (μικρού ή μεγάλου) θα κριθούν η βιωσιμότητα του αγωγού EastMed, τυχόν κίνητρα για επόμενες γεωτρήσεις στην περιοχή, η επανέναρξη συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού υπό τους ίδιους δυσμενείς όρους του παρελθόντος, εντέλει το στρατηγικό αποτύπωμα Ελλάδας-Κύπρου στις νέες ισορροπίες της Ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Το δεύτερο σημείο σχετίζεται με τις εναγώνιες κινήσεις της Τουρκίας να βγει από το αδιέξοδο της Ανατολικής Μεσογείου. Αρχικώς, προσπάθησε να παρεμποδίσει εμπράκτως τις έρευνες σε τεμάχια της κυπριακής ΑΟΖ. Τα πολλαπλά μηνύματα του τελευταίου καιρού, με κορυφαίο αυτό του Aμερικανού υφυπουργού Εξωτερικών Μίτσελ ότι οι ΗΠΑ δεν θα δουν «φιλικά κανενός είδους παρενόχληση στα νερά της Κύπρου, ειδικά όταν εμπλέκονται αμερικανικά πλοία», ήσαν σαφή. Η Τουρκία στράφηκε αμέσως στη γνώριμη περιοχή του Αιγαίου. Εδώ οι διαφορές είναι σε διμερές επίπεδο, Ελλάδος – Τουρκίας. Συνεπώς είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμες από την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο όπου εμπλέκονται πολλοί διεθνείς παίκτες. Αυτό, όμως, δεν κράτησε πολύ. Με οδηγία προς ναυτιλλομένους στις 3 Ιανουαρίου 2019 η Τουρκία ανακοίνωσε ότι το σεισμογραφικό σκάφος «Μπαρμπαρός» επρόκειτο να διεξαγάγει σεισμογραφικές έρευνες σε μεγάλο τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Είναι οι περιοχές που διεκδίκησε η Τουρκία το 2012. Εως τώρα το «Μπαρμπαρός» συνήθιζε να ερευνά παρανόμως περιοχές της κυπριακής ΑΟΖ. Είχε πολλά χρόνια να εμφανιστεί στην υφαλοκρηπίδα του Καστελλόριζου και της Ρόδου. Αυτό σημαίνει αλλαγή στάσεως της Τουρκίας που πρέπει να προσέξουμε. Στο Καστελλόριζο η Τουρκία δεν ενοχλεί αμερικανικά συμφέροντα. Επιπλέον, η συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή έως τώρα έχει τυπικώς ως μόνον διεκδικητή την Αγκυρα. <br /> <br /> Το τρίτο (και πλέον ανησυχητικό) σημείο συνδέεται με το ότι το 2019 είναι έτος εκλογών για την Ελλάδα. Η προεκλογική περίοδος έχει ήδη αρχίσει ατύπως και οι τόνοι θα είναι εξαιρετικά υψηλοί. Ο Ερντογάν θα προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί το κενό, όπως έκανε και το 2012. Οι απαντήσεις στην Αγκυρα δεν πρέπει να υπαγορεύονται από το θυμικό ή να εξυπηρετούν προεκλογικές σκοπιμότητες για την είσοδο του ήσσονος κυβερνητικού εταίρου στην επόμενη Βουλή. Πρέπει να εντάσσονται σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό που θα λαμβάνει υπ’ όψιν του δύο πράγματα: (α) το διακύβευμα είναι η απρόσκοπτη ολοκλήρωση του ενεργειακού προγράμματος της Κύπρου και (β) η Τουρκία θεωρεί ως αχίλλειο πτέρνα των ελληνικών θαλάσσιων διεκδικήσεων την περιοχή του Καστελλόριζου και θα επικεντρωθεί εκεί. <br /> <br /> <b>* Ο κ. Αγγελος Μ. Συρίγος είναι αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.<br /> <i></i></b><br /> <b><br /></b> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η υφαλοκρηπίδα του Καστελλόριζου και οι ελληνικές εκλογές

    Το Καστελλόριζο. Φωτογραφία Καθημερινή Αθηνών Του ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΥΡΙΓΟΥ* Το 2012 η Τουρκία διεκδίκησε επισήμως ολόκληρο το βόρειο τμήμα τ...

Διαβάστε την συνέχεια

H Mοσάντ «κάρφωσε» τον Ερντογάν: Στα «πράσα» πιάστηκαν οι Τούρκοι, έστειλαν δεκάδες όπλα στη Λιβύη – Ιδού το σχέδιο της Άγκυρας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK5_-V5mGTPCzCG4gCMuZSHgllfGKWeH1MglrB6jG9m5e25VA1ANFpTuGe7bUmQorFx2t1YrNy-yy2D7KnMRIvBMTAKR2GpGqhn_Z8ro0GjuGb0hkruJEcw3sppIavECmvOz1o_Nl9iLw/s1600/netaniahy-erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="900" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjK5_-V5mGTPCzCG4gCMuZSHgllfGKWeH1MglrB6jG9m5e25VA1ANFpTuGe7bUmQorFx2t1YrNy-yy2D7KnMRIvBMTAKR2GpGqhn_Z8ro0GjuGb0hkruJEcw3sppIavECmvOz1o_Nl9iLw/s640/netaniahy-erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Μετά την Συρία, ο Ερντογάν ετοιμάζεται να απλωθεί και στην Λιβύη, όπως αναφέρουν οι Ισραηλινοί. <br /> Η γνωστή ισραηλινή εφημερίδα Jerusalem Post, με πληροφορίες φυσικά από την υπηρεσία πληροφοριών MOSSAD, γράφει για τουρκικές μυστικές αποστολές όπλων με πλοία που κινούνται νότια της Κρήτης για την Λιβύη και τους Τζιχαντιστές, συμβάλλοντας στην μεγάλη κόντρα Νετανιάχου και Ερντογάν και στις δηλώσεις του πρώτου για υποστηρικτή των ισλαμιστών τρομοκρατών παγκοσμίως πλέον.<br /> <br /> Όπως είναι προφανές, οι μυστικές υπηρεσίες κινήθηκαν αστραπιαία και ειδικά οι Ισραηλινές, καθώς δεν θέλουν επουδενί να δουν τον Ερντογάν να παίξει παιχνίδι και στη Λιβύη. <br /> <br /> Για το θέμα αυτό όπως είναι φυσικό είναι ενήμερες τόσο οι ελληνικές (ακτοφυλακή) όσο και οι αμερικανικές αρχές, οι οποίες παρακολουθούν από πολύ κοντά την διαδρομή των πλοίων με τα όπλα που αποπλέουν από τουρκικά λιμάνια, τα οποία κινούνται νότια της Κρήτης έως την Λιβύη, έτοιμες να επέμβουν. <br /> <br /> Μάλιστα η τελευταία άσκηση Αμερικανών και Ελλήνων κομάντος έγινε στην Κρήτη για ευνόητους λόγους και αφορούσε ακριβώς αυτές τις αποστολές όπλων από τους Τούρκους στην Β.Αφρική και ειδικά στην Λιβύη. <br /> <br /> «Τα όπλα όπως είναι προφανές δεν προορίζονται για ένα τακτικό στρατό, αλλά για τρομοκρατικές δραστηριότητες ένοπλων ομάδων, όπως Ισλαμικών Οργανώσεων που συνδέονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα σε Λιβύη και Αίγυπτο», δήλωσε ο Ισραηλινός ειδικός A. Mazel. <br /> <br /> Η αναπάντεχη ανακάλυψη στο τέλος του 2018 αποκάλυψε μια νέα πτυχή των συνεχιζόμενων προσπαθειών της Τουρκίας να γίνει και πάλι ένας σημαντικός παράγοντας στη Μέση Ανατολή και να αποκαταστήσει κάποια από τη δόξα της χαμένης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, γράφει η ισραηλινή εφημερίδα. <br /> <br /> Τεράστιες αποστολές όπλων κρυμμένες σε δύο εμπορευματοκιβώτια από την Τουρκία, ανακαλύφθηκαν από τις τελωνειακές αρχές στο λιμάνι Khoms της Λιβύης στις 17 και 18 Δεκεμβρίου 2018. <br /> <br /> Μιλάμε για 3.000 πιστόλια τουρκικής κατασκευής, πολλά όπλα κυνηγιού καθώς και πυρομαχικά που βρέθηκαν στο πρώτο κοντέινερ καθώς και 4,2 εκατομμύρια σφαίρες τουρκικής κατασκευής, στο δεύτερο. <br /> <br /> Το Khoms είναι ένα σχετικά μικρό λιμάνι στο δυτικό τμήμα της χώρας, μόλις 100 χιλιόμετρα από την Τρίπολη και αρκετά κοντά στα σύνορα της Λιβύης με την Τυνησία και το Αλγέρι. <br /> <br /> Αναμφίβολα επιλέχθηκε το λιμάνι αυτό με την εσφαλμένη πεποίθηση ότι οι έλεγχοι θα ήταν πιο βιαστικοί απ ‘ό, τι στο κύριο λιμάνι της χώρας στην πρωτεύουσα Τρίπολη. <br /> <br /> Πληροφορίες φέρουν τον Ερντογάν να υλοποιεί σχέδιο εξοπλισμού και των αδελφών μουσουλμάνων εκτός της Λιβύης και στην Αίγυπτο, με σκοπό την εξέγερση κατά του Αλ Σίσι για την μελλοντική εγκαθίδρυση Χαλιφάτου όπως αυτού που ετοιμάζει εδώ και καιρό ο ίδιος στην Τουρκία. <br /> <br /> Οι αποστολές αυτές παραβιάζουν φυσικά όλους τους νόμους περί όπλων των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και του εμπάργκο του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη Λιβύη από την έναρξη του εμφυλίου πολέμου το 2011. <br /> <br /> Όπως είναι γνωστό, η Λιβύη είναι χωρισμένη. Από την μία οFayez al Sarraj στην Τρίπολη, ο οποίος αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ και στην κυβέρνηση του Τομπρούκ, επικεφαλής είναι ο στρατηγός Khalifa Haftar, ο οποίος είναι de facto ηγέτης της ανατολικής Λιβύης και επικεφαλής του Λιβυκού Εθνικού Στρατού. <br /> <br /> Στις 22 Δεκεμβρίου ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, έφτασε στην Τρίπολη και συναντήθηκε Λίβυο ομόλογό του σαν να μην τρέχει τίποτα, παρόλο που εντοπίστηκε το τουρκικό πλοίο με τα όπλα. <br /> <br /> Υπενθυμίζεται ότι τόσο ο ISIS όσο και η Αλ Κάιντα, είναι ενεργές οργανώσεις μεταξύ των συνόρων της Λιβύης, της Τυνησίας και της Αλγερίας, ενώ υπάρχουν συχνές αναφορές για συγκρούσεις στην περιοχή. Όλα τα όπλα που φθάνουν στην περιοχή έρχονται κυρίως από τη Μεσόγειο. <br /> <br /> Το γεγονός είναι ότι η Άγκυρα βοηθούσε τους ισλαμιστές και συμμετείχε με Τούρκους μισθοφόρους στον λιβυκό εμφύλιο πόλεμο. <br /> <br /> Το 2013, Έλληνες λιμενικοί και τελωνειακοί ανακάλυψαν μεγάλη παρτίδα τουρκικά όπλα σε ένα ελληνικό λιμάνι. Από τότε υπάρχουν παρόμοιες αποστολές πλοίων από την Τουρκία στην Λιβύη. <br /> <br /> Υπενθυμίζουμε ότι οι Τούρκοι συμμετέχουν στον πόλεμο στην Λιβύη και κάνουν ότι μπορούν για να ελέγξουν, χωρίς αποτέλεσμα, την κυβέρνηση εθνικής ενότητας. <br /> <br /> Για παράδειγμα, τον Ιανουάριο του 2017, η οργάνωση Ansar al Sharia ανακοίνωσε το θάνατο του ηγέτη της, ο οποίος τραυματίστηκε σε μάχη με τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης, σε ένα τουρκικό νοσοκομείο όπου είχε σταλεί για θεραπεία. <br /> <br /> Επίσης, τον Σεπτέμβρη του 2018, ο γενικός εισαγγελέας της Λιβύης εξέδωσε εντάλματα σύλληψης 826 ισλαμιστών τρομοκρατών, καθώς αποκαλύφθηκε ότι οι περισσότεροι από αυτούς είχαν καταφύγει στην Τουρκία και το Κατάρ, δύο ισχυρούς υποστηρικτές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. <br /> <br /> Καθώς η συνεχιζόμενη υποστήριξη της Τουρκίας στις ισλαμικές οργανώσεις έγινε ολοένα και πιο εμφανής, αναπτύχθηκε εχθρότητα μεταξύ αυτής της χώρας και του Λίβυου στρατηγού Haftar ( υποστηρίζεται από την Ρωσία), του οποίου ο στρατός αποτελεί το κύριο εμπόδιο για την ανάπτυξη του πολιτικού Ισλάμ που υποστηρίζεται από ένοπλες πολιτοφυλακές στη Λιβύη. <br /> <br /> Σύμφωνα με πηγές του Tobruk και του στρατού, η Πολεμική Αεροπορία της Λιβύης ανακοίνωσε ότι θα στόχευε τα τουρκικά αεροσκάφη αν αυτά εισέρχονταν ποτέ στον εναέριο χώρο της Λιβύης, ενώ το Κοινοβούλιο Tobruk απειλούσε να διακόψει το διμερές εμπόριο με την Τουρκία και το οποίο – υπολογίζεται σε δύο με τρία δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. <br /> <br /> Οι τουρκικές επενδύσεις στην περιοχή πριν από τον εμφύλιο πόλεμο ήταν πάνω από 15 δισεκατομμύρια δολάρια. <br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

H Mοσάντ «κάρφωσε» τον Ερντογάν: Στα «πράσα» πιάστηκαν οι Τούρκοι, έστειλαν δεκάδες όπλα στη Λιβύη – Ιδού το σχέδιο της Άγκυρας

Μετά την Συρία, ο Ερντογάν ετοιμάζεται να απλωθεί και στην Λιβύη, όπως αναφέρουν οι Ισραηλινοί. Η γνωστή ισραηλινή εφημερίδα Jerusalem P...

Διαβάστε την συνέχεια

Παρέμβαση ΥΠΕΞ για τους Έλληνες στην Αλβανία: «Τα Τίρανα καταπατούν τα δικαιώματα των ομογενών»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid5pYN73l2YNELFDj5Q2Ul2ygymYnIdYdekoIleWSdHZZ0MWbhM8u9xDLpi5pmJNaBJFpyaOG2qkRJZv7HH36fRvJOAtCAEOtEbIPjOufw4Nf4ebde0gJL3uWTYf0bR-oa5N8Oh_6uHFs/s1600/Himara-ma.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="863" data-original-width="1218" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid5pYN73l2YNELFDj5Q2Ul2ygymYnIdYdekoIleWSdHZZ0MWbhM8u9xDLpi5pmJNaBJFpyaOG2qkRJZv7HH36fRvJOAtCAEOtEbIPjOufw4Nf4ebde0gJL3uWTYf0bR-oa5N8Oh_6uHFs/s640/Himara-ma.jpg" width="640" /></a></div> <h3 style="text-align: center;"> <span style="font-weight: normal;">Στην ΕΕ το ζήτημα των περιουσιών </span></h3> Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε από την Εκπρόσωπο της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, και τον Επίτροπο Γιόχανες Χαν, να εξετάσουν σοβαρά το ζήτημα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, γράφει αλβανικό δημοσίευμα. <br /><br />Στην επερώτηση του προς την ελληνική Βουλή, ο βουλευτής Γιώργος Σούρλας, ζήτησε τις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με την ελληνική μειονότητα και ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Κατρούγκαλος, απάντησε ότι αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα το θέμα των ιδιοκτησιών της ελληνικής μειονότητας στη Χιμάρα και ότι το παρακολουθεί πολύ προσεκτικά. <br /><br />Οι περιουσίες που η μειονότητα ισχυρίζεται ότι τις παίρνει το αλβανικό κράτος είναι μια αδικία. <br /><br />Ο Κατρούγκαλος τονίζει, επίσης ότι έχει ζητήσει από τους εκπροσώπους της ΕΕ να δώσουν προσοχή στο ζήτημα της ελληνικής μειονότητας, καθώς είναι, επίσης, ένα σημείο που πρέπει να συνδέεται με την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ.<br /><br />Ο αναπληρώτης ΥΠΕΞ Γιώργος Κατρούγκαλος απάντησε και στον Νικήτα Κακλαμάνη για το αν έχουν ληφθεί μέτρα προστασίας για τις περιουσίες των ομογενών της Βορείου Ηπείρου. <br /><br />Ο Νικήτας Κακλαμάνης, με αφορμή την απόφαση του υπουργικού συμβουλίου της Αλβανίας με την οποία φέρεται να παραχώρησε αυθαιρέτως προς αξιοποίηση στο Υπουργείο Τουρισμού, τεμάχια γης που συμπεριλαμβάνουν ιδιωτικές περιουσίες Ελλήνων ομογενών στη Χιμάρα, παραβιάζοντας τα ιδιοκτησιακά τους δικαιώματα είχε κάνει αρχές Δεκεμβρίου σχετική ερώτηση. <br /><br />«Η τήρηση, από πλευράς Αλβανίας, της διεθνούς και ευρωπαϊκής υποχρέωσής της να σέβεται, στην πράξη, τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας σε όλη την επικράτειά της, αποτελεί αδιαπραγμάτευτο όρο, όχι μόνο για την προώθηση των διμερών μας σχέσεων, αλλά και για την ευόδωση των ευρωπαϊκών προσδοκιών των Τιράνων». <br /><br />Αυτό τονίζει μεταξύ άλλων ο αναπληρωτής Υπουργός εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος στην απαντητική του επιστολή προς τον αντιπρόεδρο της Βουλής και βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Νικήτα Κακλαμάνη σχετικά με την πρόκληση της αλβανικής κυβέρνησης να παραχωρήσει στο αλβανικό υπουργείο τουρισμού προς τουριστική αξιοποίηση τεμάχια γης που συμπεριλαμβάνουν και ιδιωτικές περιουσίες Ελλήνων ομογενών, στην παραλιακή γραμμή Αυλώνα Αγίων Σαράντα. Οι περιουσίες αυτές οπως τονίζει στην ερώτηση ο κ. Κακλαμάνης ανήκουν σε Βορειοηπειρώτες κατοίκους του Δήμου Χιμάρας. <br /><br />Αναλυτικά η απαντητική επιστολή του κυρίου Κατρούγκαλου έχει ως εξής: <br /><br />«Το Υπουργείο Εξωτερικών παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και προβαίνει στις κατάλληλες ενέργειες για την αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων των ομογενών μας στην Αλβανία. Αντιδράσαμε εγκαίρως και με αποφασιστικότητα έναντι των προσφάτων κινήσεων της αλβανικής κυβέρνησης και συγκεκριμένα κατά της υιοθετηθείσας απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου, δια της οποίας παραχωρούνται αυθαιρέτως στο Υπουργείο Τουρισμού, προς αξιοποίηση, τεμάχια γης, που περιλαμβάνουν ιδιωτικές περιουσίες Ελλήνων ομογενών, καθώς και το προωθούμενο, προς ταχεία ψήφιση, στο αλβανικό Κοινοβούλιο νομοσχέδιο, το οποίο εκπονήθηκε χωρίς διαβούλευση με ιδιοκτήτες και διεθνείς εταίρους της Αλβανίας. Πέραν της ανακοινώσεως του ΥΠΕΞ, προχωρήσαμε σε ενημέρωση εκπροσώπων της Διεθνούς Κοινότητας (ενδιαφερομένων κρατών και αρμοδίων διεθνών οργανισμών). Αποδώσαμε, βεβαίως, ιδιαίτερη έμφαση στην ευαισθητοποίηση της Ευρωπαίκής Ενωσης, καθώς μάλιστα το περιουσιακό, αλλά και η εν γένει προστασία των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των 5 καίριων προϋποθέσεων για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Αλβανία. <br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, και περαν των άλλων ενεργειών, απέστειλα επιστολές προς την Αντιπρόεδρο της Ε. Επιτροπής κ.Μογκερίνι, και τον Επίτροπο για τη Διεύρυνση και την Ευρωπαίκή Πολιτική Γειτονίας, K. Χαν, δια των οποίων τους επεσήμανα τη σοβαρότητα και κρισιμότητα της κατάστασης καθώς και την ανάγκη η αλβανική πλευρά να αποσύρει τις εν λόγω νομοθετικές πρωτοβουλίες. <br /><br />Διαμηνύσαμε προς κάθε πλευρά, συμπεριλαμβανομένης, ασφαλώς, της αλβανικής, με την οποία έχουν γίνει επαφές προκειμένου να ζητηθούν όλες οι απαιτούμενες διευκρινίσεις για τις τελευταίες αυτές εξελίξεις, ότι η τήρηση, από πλευράς Αλβανίας, της διεθνούς και ευρωπαϊκής υποχρέωσής της να σέβεται, στην πράξη, τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας σε όλη την επικράτειά της, αποτελεί αδιαπραγμάτευτο όρο, όχι μόνο για την προώθηση των διμερών μας σχέσεων, αλλά και για την ευόδωση των ευρωπαϊκών προσδοκιών των Τιράνων. Ανεξαρτήτως των ανωτέρω, η Ελλάδα ως ηγέτιδα δύναμη στην Νοτιοανατολική Ευρώπη και παλαιότερο κράτος μέλος ΕΕ και ΝΑΤΟ, επιδεικνύει αυτοσυγκράτηση και δρα με σύνεση και αποφασιστικότητα, μη παρασυρόμενη σε άσκοπες διελκυστίνδες δημοσίων αντεγκλήσεων, όπως, ενδεχομένως, πολλές φορές θα επεδίωκαν οι συνομιλητές μας, μεταξύ άλλων για εσωτερικού πολιτικούς λόγους στις χώρες τους. Ως προς την Αλβανία, υπενθυμίζω οι καλές γειτονικές σχέσεις και η προώθηση της διμερούς συνεργασίας σε όλα τα πεδία δύναται να προάγει και τις συνθήκες διαβίωσης των ομογενών μας στην Αλβανία, ενώ δύναται, επίσης, να λειτουργήσει απολύτως επωφελώς για την ασφάλεια, την σταθερότητα και την ευημερία στις δύο χώρες και την ευρύτερη περιοχή. <br /><br />Όμως, η προώθηση των διμερών σχέσεων, απαιτεί αμοιβαία βούληση. Από πλευράς μας παρακολουθούμε στενά την απόλυτη τήρηση της αρχής της καλής γειτονίας από την Αλβανία, αρχή που άλλωστε συγκαταλέγεται στις προϋποθέσεις για την ένταξη και της χώρας αυτής στην ΕΕ».<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Παρέμβαση ΥΠΕΞ για τους Έλληνες στην Αλβανία: «Τα Τίρανα καταπατούν τα δικαιώματα των ομογενών»

Στην ΕΕ το ζήτημα των περιουσιών Το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε από την Εκπρόσωπο της ΕΕ, Φεντερίκα Μογκερίνι, και τον Επίτροπο...

Διαβάστε την συνέχεια

“Η Τουρκία είναι καζάνι έτοιμο να εκραγεί και ο κίνδυνος εμφυλίου δεν είναι θεωρία”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhspm8K4swFoFnOTo893f0SxvF9QUnRuD21-dkOif_p96c3Au4p9p7a6Jqz-oWnkDZXFMqw21u8NSI4VAhyphenhyphenUAOeQRXV6_InI4DOcPgGGSzwdnUUUWFK8K0YBd5wA7pNGzzMt5S0ELel04o/s1600/turkey_arab.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="460" data-original-width="900" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhspm8K4swFoFnOTo893f0SxvF9QUnRuD21-dkOif_p96c3Au4p9p7a6Jqz-oWnkDZXFMqw21u8NSI4VAhyphenhyphenUAOeQRXV6_InI4DOcPgGGSzwdnUUUWFK8K0YBd5wA7pNGzzMt5S0ELel04o/s640/turkey_arab.png" width="640" /></a></div> <br /> Της <b>ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ</b><br /> Συνεχίζονται ακόμα οι αντιδράσεις για την εκδήλωση των προσφύγων στην Πλατεία Ταξίμ. Ως γνωστόν οι Σύριοι που ζουν στην Κωνσταντινούπολη συγκεντρώθηκαν εκεί ,την παραμονή της Πρωτοχρονιάς για να γιορτάσουν την έλευση του νέου έτους. Μεταξύ αυτών υπήρχαν φανατικοί αντικαθεστωτικοί και μέλη του ISIS, οι οποίοι φώναξαν συνθήματα εναντίον του Άσαντ , έβγαλαν τις σημαίες τους και προκάλεσαν την τουρκική κοινή γνώμη. <br /> <br /> Οι αντιδράσεις στα κοινωνικά δίκτυα ήταν τρομακτικές . Η πλειοψηφία των πολιτών ζητούν την άμεση απομάκρυνση των προσφύγων από τη χώρα τους. Ο Τύπος επίσης διχασμένος. Ελάχιστοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να συμπαρασταθούν στους δυστυχισμένους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να φύγουν από τα σπίτια τους. <br /> <br /> Πολλοί υποστηρίζουν ότι την ώρα που οι Τούρκοι επιστήμονες, διανοούμενοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την χώρα τους η εγκατάσταση αυτού του “αλλοπρόσαλλου” πλήθους είναι απαράδεκτη. <br /> <br /> Η φυγή των Τούρκων πολιτών εξαιτίας του αυταρχισμού του Ερντογάν αποτέλεσε πρόσφατα βασικό θέμα στους New York Times, όπου τονίστηκε ότι για πρώτη φορά από την εποχή της ίδρυσης της Δημοκρατίας άνθρωποι του πνεύματος και των επιχειρήσεων εγκαταλείπουν μαζικά, μαζί με τις οικογένειες τους την Τουρκία. Οι περισσότεροι επιλέγουν να ζήσουν στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία και στη Μάλτα, όπου αγοράζουν ακίνητα και αποκτούν την κάρτα του Ευρωπαίου πολίτη. <br /> <br /> Ο δημοσιογράφος Φατίχ Αλταϊλί επικρίνοντας αυτούς που υποστηρίζουν την παραμονή των δύστυχων ανθρώπων στην χώρα του αναρωτιέται αν θα έδειχναν την ίδια επιείκεια, ανοχή και κατανοήση σε 4 εκατομ Έλληνες ή Αρμένιους που θα ζητούσαν να εγκατασταθούν στην Τουρκία…. <br /> <br /> Οι πρώτες επίσημες αντιδράσεις σημειώθηκαν στην πόλη Καχραμάν- μαράς, όπου η δημοτική αστυνομία ξήλωσε όλες τις πινακίδες των καταστημάτων που ήταν γραμμένες στα αραβικά. <br /> <br /> Οι Τούρκοι φαίνονται εξαγριωμένοι με τους ανθρώπους που έφυγαν από τη Συρία για να γλυτώσουν τη φρίκη του πολέμου. Κανονικά θα έπρεπε να είναι εξοργισμένοι με αυτούς που προκαλούν τους πολέμους για τα συμφέροντα τους και κυρίως με την κυβέρνηση Ερντογάν που αγωνιά για να αποκτήσει οφέλη από αυτή τη φρίκη. <br /> <br /> Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι. Εάν σε αυτό το κλίμα προσθέσουμε και τον αγώνα των Κούρδων αντιλαμβανόμαστε ότι το καζάνι είναι έτοιμο να εκραγεί. <br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Η Τουρκία είναι καζάνι έτοιμο να εκραγεί και ο κίνδυνος εμφυλίου δεν είναι θεωρία”

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ Συνεχίζονται ακόμα οι αντιδράσεις για την εκδήλωση των προσφύγων στην Πλατεία Ταξίμ. Ως γνωστόν οι Σύριοι που ζο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκοι για ψυχίατρο: “Η Κρήτη δεν είναι ελληνική” γράφουν και επικαλούνται και…συνθήκες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkgfIFP3dtmLWm0s_4Y1iqqZWSBWVH-me6FeY7sFQ8OW8igPgqFkgmOm5NhEMoxGIaVIh8YP9tjzLAqFr43DszTLNtmNtbZ7JIc4IIooaYrWotPMesr55nZX7spDlTravRV2VhfXxoLpw/s1600/crete_turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="900" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkgfIFP3dtmLWm0s_4Y1iqqZWSBWVH-me6FeY7sFQ8OW8igPgqFkgmOm5NhEMoxGIaVIh8YP9tjzLAqFr43DszTLNtmNtbZ7JIc4IIooaYrWotPMesr55nZX7spDlTravRV2VhfXxoLpw/s640/crete_turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η περίπτωση ορισμένων Τούρκων δεν είναι πλέον θέμα ανάλυσης καθηγητών γεωπολιτικής, διπλωματών ή στρατιωτικών αναλυτών. Είναι θέμα ψυχιατρικής. Το δημοσίευμα της Sozku είναι ενδεικτικό. <br /> <br /> Σύμφωνα μ΄ αυτό: <br /> <br /> α. Πουθενά στη Συνθήκη του Λονδίνου δεν καθορίζεται ότι η Κρήτη παραχωρείται στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα δίνεται μόνο το 1/4 της Κρήτης, ενώ τα 14 νησιά και βραχονησίδες γύρω από την Κρήτη παρέμειναν στην κυριαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. <br /> <br /> β. Πουθενά στη Συνθήκη της Αθήνας δεν υπάρχει καμία αναφορά για την εγκατάλειψη της Κρήτης, η οποία δίνεται ή δεσμεύεται στην Ελλάδα. Η Συνθήκη της Λωζάνης η οποία υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου 1923, αναφέρει ότι μόνο το 1/4 της Κρήτης ανήκει στην Ελλάδα. <br /> <br /> γ. Η Ελλάδα, σήμερα κατέχει παράνομα τα υπόλοιπα 3/4 της Κρήτης καθώς και τα παρακείμενα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες. Θα πρέπει άμεσα να τα παραδώσει στην Τουρκία και να απομακρύνει τις στρατιωτικές Μονάδες, τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις και τους πυραύλους S-300 που έχει εγκαταστήσει εκεί παράνομα από το 1999.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τούρκοι για ψυχίατρο: “Η Κρήτη δεν είναι ελληνική” γράφουν και επικαλούνται και…συνθήκες

Η περίπτωση ορισμένων Τούρκων δεν είναι πλέον θέμα ανάλυσης καθηγητών γεωπολιτικής, διπλωματών ή στρατιωτικών αναλυτών. Είναι θέμα ψυχιατ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γ. Χατζηθεοφάνους: Σημαντικό το έλλειμμα Εθνικής Στρατηγικής για τη χώρα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4rOiq00-4pcv4PfXo_6HHQLUZbeQkZHsExahdlFDtraaBzbq1ulpRsBfSdViYoSJ-g6BoPe5beVYR27L-suRCkke7X44n8BF3w5mjNhIAyUJtBX2q2E8UBiIBqBiEPdpRyi9lxH7Qdjo/s1600/strategy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="351" data-original-width="625" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4rOiq00-4pcv4PfXo_6HHQLUZbeQkZHsExahdlFDtraaBzbq1ulpRsBfSdViYoSJ-g6BoPe5beVYR27L-suRCkke7X44n8BF3w5mjNhIAyUJtBX2q2E8UBiIBqBiEPdpRyi9lxH7Qdjo/s640/strategy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ποια είναι η σωστή διαχείριση των εθνικών θεμάτων; Ποιος προσδιορίζει το εθνικό συμφέρον και πως το προωθεί; Τι είναι εθνική στρατηγική; Έχει η Ελλάδα επίσημα θεσμικά κείμενα με προσδιορισμένα τα εθνικά συμφέροντα κι έναν οδικό χάρτη για την υποστήριξή τους; Χαρακτηρίζεται η ελληνική εξωτερική πολιτική από συνέχεια και συνέπεια; Τι θα προσέφερε η διαμόρφωση και εφαρμογή μιας εθνικής Στρατηγικής στην αντιμετώπιση της Τουρκικής απειλής; Τι ακριβώς είναι το Συμβούλιο Εθνικής Στρατηγικής, το οποίο σήμερα όλοι επικαλούνται χωρίς όμως να το προσδιορίζουν; Είχε η Ελλάδα Εθνική Στρατηγική στο σύγχρονο «Μακεδονικό»; <br /> <br /> O Γιώργος Χατζηθεοφάνους ο οποίος είναι Υποστράτηγος ε.α. και Οικονομολόγος καταθέτει μια σύγχρονη πολιτική πρόταση στο δημόσιο διάλογο μέσω της δεύτερης αναθερωρημένης-συμπληρωμένης έκδοσης του βιβλίου του που τιτλοφορείται «Εθνική Στρατηγική-Πρόταση για ένα νέο θεσμικό πλαίσιο» και απαντά στα παραπάνω ενδιαφέροντα ερωτήματα/ζητήματα. Με αφορμή τη νέα έκδοση του πονήματος του, μιλά στο liberal.gr και εξηγεί ενδελεχώς τις προσεγγίσεις του σε αυτό το άκρως ευαίσθητο για τα εθνικά μας συμφέροντα ζήτημα. Τοποθετούμενος με σύνεση και γνώση ο κ. Χατζηθεφάνους αναφέρεται και σε ζητήματα ευρείας πολιτικής. Και μιλά για τη δημοκρατία, την ενασχόληση που είχε με την πολιτική, τις επικείμενες εκλογές, για να κλείσει αυτή τη πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με έναν ειλικρινή ρεαλισμό που θέτει τον καθένα έναντι των ευθυνών του∙ διότι όπως λέει και ο ίδιος, οι λαοί φέρουν ευθύνη για την ιστορία τους, και αυτό πρέπει να το αντιληφθούμε όλοι σύντομα.<br /> <br /> Συνέντευξη στον Παναγιώτη Η. Μίχο <br /> <br /> -Στρατηγέ καλή επιτυχία για τη νέα έκδοση του βιβλίου σας. Τι σας οδήγησε στο ανανεώσετε και να ενισχύσετε την «Εθνική Στρατηγική»;<br /> <br /> Ο αρχικός στόχος ήταν η έκδοση ενός μικρού σε όγκο βιβλίου, ευανάγνωστου, απλού και κατανοητού σε όλους τους αναγνώστες ακόμη και σε εκείνους που ποτέ δεν έτυχε να έρθουν σε επαφή με ένα τέτοιο θέμα, που αφορά στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων διότι το βιβλίο αυτό αποτελεί μια πολιτική πρόταση και ως τέτοιο απευθύνεται σε όλους τους πολίτες. <br /> Η μεγάλη όμως κουβέντα που το βιβλίο αυτό τροφοδότησε κατά τη διάρκεια των μέχρι σήμερα ιδιαίτερα πετυχημένων παρουσιάσεων από την Αθήνα μέχρι την Κομοτηνή, των διαλέξεών μου πάνω στο ζήτημα αυτό, της αρθρογραφίας επίσης και των συνεντεύξεών μου σε τηλεόραση και ραδιόφωνο και τέλος μέσω τοποθετήσεων αναγνωστών στο διαδίκτυο, με οδήγησαν στην απόφασή μου να προβώ σε κάποιες σημαντικές παρεμβάσεις-προσθήκες στην δεύτερη έκδοση με στόχο να απαντήσω σε ερωτήματα που προέκυψαν και να δώσω σχετικές διευκρινήσεις.<br /> <br /> Τα θέματα τα οποία τέθηκαν ως θέσεις ή ως ερωτήματα από πολιτικούς, διπλωμάτες, στρατιωτικούς, διεθνολόγους και απλούς αναγνώστες αποτέλεσαν την βασική αιτία των παρεμβάσεων-προσθηκών μου στην δεύτερη έκδοση και παρουσιάζουν πραγματικά εξαιρετικό ενδιαφέρον. Κάποιοι υποστήριξαν πως η χώρα έχει Εθνική Στρατηγική και κατά συνέπεια έχουν άδικο όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο. Κάποιοι άλλοι θεωρούν πως η φύση των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής και η σημερινή ρευστότητα στο διεθνές περιβάλλον καθιστούν αδύνατο τον μακροχρόνιο σχεδιασμό, στην καλύτερη περίπτωση θεωρούν πως είναι εξαιρετικά περιορισμένα τα περιθώρια για μακροχρόνιο σχεδιασμό, κι άρα η κουβέντα γύρω από την εθνική στρατηγική είναι ουσιαστικά ανώφελη. Μερικοί θεωρούν πως η συνέχεια και ο μακροχρόνιος σχεδιασμός μπορούν να εξασφαλιστούν μόνο υπό την αναγκαία προϋπόθεση της ύπαρξης εθνικής συνεννόησης-συναίνεσης, εκφράζοντας έτσι την διαφωνία τους με την βασική μου θέση σύμφωνα με την οποία η εθνική συναίνεση δεν μπορεί να αποτελεί προαπαιτούμενο σε θεσμικό επίπεδο για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής. Σύμφωνα με την άποψη κάποιων άλλων η εξωτερική πολιτική στην Ελλάδα δεν στερείται συνέχειας στα χρόνια της μεταπολίτευσης κι άρα δεν έχει να προσφέρει τίποτα στην κατεύθυνση αυτή η εθνική στρατηγική. <br /> <br /> Τέλος μερικοί πιστεύουν πως δεν απαιτείται εθνική στρατηγική και πως τα εθνικά ζητήματα είναι προτιμότερο να διαχειρίζονται, όταν αυτά προκύπτουν, οι εκάστοτε πολιτικοί-διπλωμάτες οι οποίοι θα έχουν καλύτερη-επικαιροποιημένη εικόνα της κατάστασης, εννοώντας προφανώς πως ο σχεδιασμός έχει «ιστορικό» χαρακτήρα. Όλα τα παραπάνω έπρεπε να απαντηθούν. <br /> <br /> Πέρα της ανάλυσης όλων των παραπάνω επιχείρησα επίσης στη δεύτερη έκδοση μια πιο εκτενή και εμπεριστατωμένη περιγραφή του προτεινόμενου μοντέλου διαχείρισης των εθνικών θεμάτων σε επίπεδο οργάνων μέσω της αναβάθμισης του ΚΥΣΕΑ, το οποίο θα μπορούσε να μετονομασθεί σε Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας όπως κάποιοι προτείνουν, διευκρινίζοντας ωστόσο πως το ζητούμενο δεν είναι το όνομα αλλά η αποτελεσματικότητά του. Το θεώρησα απαραίτητο διότι στην προσπάθειά μου, στην πρώτη έκδοση, να περιορίσω την έκταση του βιβλίου, το σοβαρό αυτό ζήτημα το παρουσίασα λίγο συνοπτικά με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν εύλογες απορίες στους αναγνώστες. <br /> <br /> Έκρινα επίσης σκόπιμο να αναφερθώ σε ένα σημαντικό διαχρονικό ζήτημα που βρίσκεται στην καρδιά της δημοκρατίας και αφορά στο ποιος είναι αυτός που προσδιορίζει τα εθνικά συμφέροντα και αποφασίζει για την εξωτερική πολιτική υποστήριξης-προώθησής τους στο διεθνές περιβάλλον στο πλαίσιο της δημοκρατίας. Τέλος, στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, επέλεξα με βάση τα σχόλια των αναγνωστών να δώσω κάποιες εξηγήσεις-διευκρινήσεις στον προτεινόμενο τρόπο αναβάθμισης της αποτροπής στο πλαίσιο της αποτελεσματικής αντιμετώπισης των τουρκικών προκλήσεων-διεκδικήσεων.<br /> <br /> -Αυτό το θεσμικό έλλειμμα έχει κοστίσει στη χώρα σε πολλά επίπεδα· οικονομικά, πολιτικά, στην άμυνα και στην εξωτερική πολιτική. Για ποιο λόγο θεωρείτε πως οι ελληνικές κυβερνήσεις, διαχρονικά, δεν χάραξαν μια εθνική στρατηγική; Είναι ζήτημα προχειρότητας ή απλώς δε μπορούμε να κινούμαστε εντός πλαισίου;<br /> <br /> Πέρα της άγνοιας ή στρεβλής αντίληψης γύρω από το αντικείμενο αυτό νομίζω πως δεν είναι στην κουλτούρα μας ο στρατηγικός σχεδιασμός, ενώ είναι κάτι που δεν μπορούν να δώσουν από μόνοι τους οι πολιτικοί των οποίων οι προτεραιότητες είναι εξ ορισμού βραχυπρόθεσμες κι ως εκ τούτου οτιδήποτε αναφέρεται σε μακροχρόνιο σχεδιασμό είναι εκτός της ατζέντας τους. Ο σχεδιασμός απαιτεί σκληρή δουλειά και πολύ χρόνο, και είναι εξαιρετικά απίθανο να μπει κάποιος πολιτικός στη διαδικασία αυτή για ένα έργο που ποτέ δεν θα φανεί, κι άρα δεν θα του πιστωθεί με ότι αυτό συνεπάγεται στην πολιτική, καθόσον διεξάγεται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και το πλέον πιθανόν κάποιος άλλος να καρπωθεί τα οφέλη που θα προκύψουν από την εφαρμογή του στο μέλλον. <br /> <br /> Τέλος θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η απουσία εθνικής στρατηγικής βολεύει τους πολιτικούς. «Όταν δεν ξέρεις που θέλεις να πας όποιο δρόμο και να πάρεις θα σε βγάλει στο σωστό μέρος»· είναι μια γνωστή έκφραση στο χώρο του management. Αυτό σημαίνει πως ποτέ δεν θα αξιολογηθείς στη βάση της επίτευξης συγκεκριμένων, καταγεγραμμένων σε θεσμικά κείμενα, στόχων, οι οποίοι υπάρχουν σε έναν στρατηγικό σχεδιασμό. Πέρα τούτου παρέχεται η δυνατότητα σε κάποιους, λαμβάνοντας αποφάσεις χωρίς τις δεσμεύσεις μιας εθνικής στρατηγικής, να βάζουν πολλές φορές το προσωπικό-πολιτικό-κομματικό συμφέρον πάνω από το εθνικό. Είναι ξεκάθαρο πως δεν επιθυμούν να απεμπολήσουν αυτό το δικαίωμα-εξουσία, πέρα των όσων δημόσια λέγονται.<br /> <br /> -Δεδομένου ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις ενδιαφέρουν τον περισσότερο εν Ελλάδι κόσμο, πείτε μας, εάν η Ελλάδα είχε καταγεγραμμένη, δημόσια, επίσημη εθνική στρατηγική στα ζητήματα εθνικής ασφάλειας τι διαφορετικό θα έπραττε απέναντι στον αναθεωρητή γείτονα; <br /> <br /> Την απάντηση αυτή μπορεί κάποιος να βρει σε κάθε σελίδα, σε κάθε γραμμή του βιβλίου. Η απουσία Εθνικής Στρατηγικής, καταγεγραμμένης σε επίσημα θεσμικά κείμενα, οδήγησε τις κυβερνήσεις, των τελευταίων δεκαετιών, στην αναποτελεσματική πολιτική του κατευνασμού απέναντι σε μια αναθεωρητική Τουρκία και το μόνο που πέτυχαν ήταν η μεταφορά του προβλήματος στο αύριο και η ενθάρρυνσή της στην κατεύθυνση της αναβάθμισης των προκλήσεων στο πλαίσιο επίτευξης των στόχων της. <br /> <br /> Ακόμη και οι όποιες συμφωνίες αποκλιμάκωσης της έντασης έχουν γίνει στο παρελθόν, εμπεριέχουν στοιχεία εξυπηρέτησης των στόχων της, με παραίτησή μας από κυριαρχικά μας δικαιώματα, όπως περιορισμός των πτήσεων των πολεμικών αεροσκαφών μας εντός του Ελληνικού Εναέριου Χώρου και η απόσυρσή μας από τα Ίμια κι άλλες γκρίζες, κατά την Τουρκία, ζώνες, στο πλαίσιο της αποφυγής προκλήσεων. Τα «αυστηρά μηνύματα» και η επίκληση του δικαίου, μόνιμη επωδός της εκάστοτε ελληνικής Κυβέρνησης στις τουρκικές προκλήσεις και διεκδικήσεις, είναι ευθέως ανάλογα της εθνικής ισχνότητας και της διπλωματικής επιπολαιότητας, φυσικό επακόλουθο της απουσίας εθνικής στρατηγικής. Είναι γνωστό το απόφθεγμα του Βενιαμίν Φραγκλίνου, το οποίο αργότερα χρησιμοποίησε και ο Ουίνστον Τσώρτσιλ «Ifyoufailtoplanyouareplanningtofail”.<br /> <br /> Ο μακροχρόνιος σχεδιασμός και η συνέχεια, στη διαχείριση των εθνικών θεμάτων, δίνουν τη δυνατότητα εφαρμογής μιας επιθετικής εξωτερικής πολιτικής. Δίνουν τη δυνατότητα σε ένα κράτος να διαμορφώνει τις εξελίξεις κι όχι να τρέχει συνεχώς ασθμαίνοντας πίσω από αυτές, υποχρεωμένο να αντιμετωπίζει μονίμως κρίσεις, τις οποίες δρομολογεί ο «αντίπαλος» στη βάση μιας δικής του επιθετικής εξωτερικής πολιτικής για την επίτευξη των στόχων του, όπως αυτοί προκύπτουν από την εθνική του στρατηγική, που φρόντισε να διαμορφώσει. Ειδικά όμως για την αντιμετώπιση της Τουρκικής απειλής έχω αφιερώσει το δεύτερο μέρος του βιβλίου όπου παρουσιάζω μια κατά την προσωπική μου άποψη αποτελεσματική Πολιτική Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας με αλλαγή στρατηγικού σχεδιασμού και πολιτικής βούλησης.<br /> <br /> -Θα μπορούσε να λεχθεί ότι στο ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ η Ελλάδα είχε μια στρατηγική, ή ακριβέστερα ξεκάθαρη στάση επί του ζητήματος· την εθνική θέση για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό ergaomnes. Η Συμφωνία των Πρεσπών στην οποία κατέληξαν μετά από διαπραγματεύσεις Αθήνα και Σκόπια, περιείχε στοιχεία (γλώσσα-εθνότητα) για τα οποία δεν ήμασταν προετοιμασμένοι ενώ δεν είχε προηγηθεί και εσωτερική πολιτική συνεννόηση στη χώρα. Πείτε μας ένα casestudy για την εν λόγω επίλυση της διένεξης, με την υπόθεση εργασίας ότι η Ελλάδα είχε επίσημη στρατηγική. <br /> <br /> Δεν θεωρώ πως υπήρξε εθνική στρατηγική σε καμιά φάση του προβλήματος από την εμφάνισή του μέχρι σήμερα. Υπήρξε κάποιες φορές καλή διαχείριση από συγκεκριμένους πολιτικούς και διπλωμάτες όπως το 1993 που αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή η ένταξη της γείτονος στον ΟΗΕ με την Συνταγματική της ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η απουσία όμως εθνικής στρατηγικής οδήγησε αργότερα στην καταδίκη της Χώρας μας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπου προσέφυγε η πΓΔΜ για παραβίαση της ενδιάμεσης Συμφωνίας. Σας παραπέμπω στο εξαιρετικό βιβλίο του διακεκριμένου Πρέσβη ε.τ. Αλέξανδρου Μαλλιά «Ελλάδα και Βόρεια Μακεδονία-Η αυτοψία της Δύσκολης Συμφωνίας των Πρεσπών», ο οποίος γνωρίζει το ζήτημα όπως και τα άλλα των Βαλκανίων όσο ελάχιστοι.<br /> <br /> Η εικόνα η δική μου για το ζήτημα αυτό είναι μια χώρα χωρίς εθνική στρατηγική, εικοσιπέντε και πλέον χρόνια μετά την εμφάνιση του προβλήματος και πάλι στο σημείο μηδέν, να τρέχει ασθμαίνοντας πίσω από τις εξελίξεις, χωρίς να έχει συνέλθει το ΚΥΣΕΑ, το καθ ύλην αρμόδιο όργανο σύμφωνα με την ΠΥΣ 31/2000 διαμόρφωσης της εξωτερικής πολιτικής ούτε το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ) αρμόδιο, με συμβουλευτικό χαρακτήρα προς τον ΥΠΕΞ για ζητήματα στρατηγικού σχεδιασμού (ν.3132/2003), με τον Υπουργό Εξωτερικών, σε ρόλο onemanshow, να έχει διαφορετική ατζέντα από τον Υπουργό Άμυνας και δεν γνωρίζουμε αν είχε πάντα την ίδια ατζέντα με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό. Δεν νομίζω πως θα μπορούσε κάποιος μέσα στην εικόνα αυτή να διακρίνει Εθνική Στρατηγική. <br /> <br /> -Στο βιβλίο σας αναφέρεστε στο μαθηματικό τύπο του Αχμέτ Νταβούντογλου. Πόση σημασία έχει, πόσο επηρεάζει αυτή η συνάρτηση την πολιτική πρακτική;<br /> <br /> Η αλήθεια είναι πως, στην πρώτη μου επαφή με τον μαθηματικό αυτό τύπο προσδιορισμού της εθνικής ισχύος, αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατόν να ποσοτικοποιήσουμε στοιχεία τα οποία δεν ποσοτικοποιούνται . Με μια προσεγμένη όμως ματιά, θα διαπιστώσουμε πως, μέσα από αυτόν τον μαθηματικό τύπο, η Στρατηγική Νοοτροπία, ο Στρατηγικός Σχεδιασμός και η Πολιτική Βούληση συνδέονται με το σύμβολο του πολλαπλασιασμού κι άρα λειτουργούν ως πολλαπλασιαστές του αθροίσματος των Σταθερών (Γεωγραφία, ιστορία,πολιτισμός, πληθυσμός) και Δυναμικών Δεδομένων (ένοπλες δυνάμεις, οικονομία, τεχνολογία) που σημαίνει, πέρα των άλλων, πως εάν ένα εκ των τριών στοιχείων λάβει την τιμή μηδέν, μηδενίζεται όλη η ισχύς. Αντιλαμβάνεστε πως όσο ισχυρές ένοπλες δυνάμεις κι αν έχει μια χώρα όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση χρήσης για την υποστήριξη των ζωτικών συμφερόντων τότε η εθνική ισχύς περιορίζεται σημαντικά. Η δική μου θέση είναι πως η Ελλάδα έχει πρόβλημα στους τρεις αυτούς συντελεστές με αποτέλεσμα την απώλεια μέρους της αποτροπής που είναι το ζητούμενο για την αντιμετώπιση της Τουρκικής απειλής. Και φυσικά η πρότασή μου για την αναβάθμιση της αποτροπής αφορά στην αλλαγή του Στρατηγικού Σχεδιασμού και την εξασφάλιση της απαιτούμενης πολιτικής βούλησης. Στόχος πάντα η αποτροπή που σημαίνει υποστήριξη των κυριαρχικών δικαιωμάτων χωρίς την προσφυγή σε πόλεμο. <br /> <br /> -Παρεμβαίνετε συχνά στο δημόσιο βίο μέσω άρθρων, έχετε διατελέσει διοικητής της Ελληνικής Δύναμης Κοσόβου, διδάσκετε projectmanagement και Στρατηγικό-Επιχειρησιακό Σχεδιασμό στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης και είστε εξωτερικός διαλέκτης στην Υψηλή Στρατηγική σε διάφορες Σχολές. Ένας αληθινός πολίτης, με βαθιά γνώση και δυναμική γνώμη. Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με την πολιτική;<br /> <br /> Μετά την αποστρατεία μου ασχολήθηκα με την πολιτική. Υπήρξα για δύο περίπου χρόνια (2014-2016) τομεάρχης άμυνας στο Ποτάμι και ήμουν πρώτος στη λίστα των υποψηφίων βουλευτών του ιδίου κόμματος στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 στην γενέτειρά μου την Ξάνθη. Ο χώρος μου είναι το Κέντρο που κατά την άποψή μου παραμένει κενός σήμερα. Αν υπάρξει στο μέλλον κάτι που μπορώ να υποστηρίξω ίσως το επιχειρήσω ξανά. <br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση δεν έχω καμιά απολύτως θέση σε ένα πολιτικό σύστημα στο οποίο η πολιτική είναι υπόθεση των δημαγωγών. Κι αυτό πρωτίστως αφορά τους Έλληνες πολίτες οι οποίοι κάποια στιγμή πρέπει να αντιληφθούν πως οι λαοί φέρουν ευθύνη για την ιστορία τους όπως τονίζω στο βιβλίο μου. <br /> <br /> - Και κλείνοντας, μία ευχή για το νέο έτος, το οποίο θα είναι και εκλογικό στην Ελλάδα.<br /> <br /> Ζούμε σε ένα επικίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη ασταθές περιβάλλον. Βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο από ένα σημείο ισορροπίας σε ένα άλλο του οποίου αγνοούμε την μορφή, το χρόνο και κυρίως τον τρόπο που θα φθάσουμε σε αυτό. Όταν το εγγύς γεωστρατηγικό περιβάλλον συνθέτουν μια αναθεωρητική Τουρκία και οι χώρες των Βαλκανίων, που πολλοί, όχι άδικα, χαρακτηρίζουν πυριδιταποθήκη της Ευρώπης, με διαχρονικό πρόβλημα τον εθνικισμό, όπου σήμερα βρίσκονται σε εξέλιξη σενάρια αλλαγής συνόρων, τότε ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πως αυτή η επικίνδυνη για την παγκόσμια ειρήνη αστάθεια λαμβάνει για τη χώρα μας άλλες διαστάσεις. Την εικόνα συμπληρώνει μια Ευρώπη σε κρίση και σε αναζήτηση ταυτότητας με εμφανή, όσο κι αν θέλουμε να τα αποκρύπτουμε, στοιχεία επιστροφής του φασισμού και φυσικά την οικονομική κρίση σε εξέλιξη. <br /> <br /> Ειδικά για τη χώρα μας θα έλεγα πως το καράβι βρίσκεται ακόμη ακυβέρνητο στα βράχια και γύρω του η θάλασσα λυσσομανάει. Μόνος δρόμος οι μεγάλες δομικές μεταρρυθμίσεις για τη δημιουργία μιας ισχυρής, σύγχρονης, βαθιά δημοκρατικής και ευρωπαϊκής χώρας ικανής να εξασφαλίσει την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών σε ένα κόσμο που αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς. Στην κατεύθυνση αυτή άλλωστε είναι γραμμένο το βιβλίο μου, το οποίο όσοι θέλουν να διαβάσουν να μην ξεχνούν να ζητούν την δεύτερη-αναθεωρημένη έκδοση. Αναζητούνται σοβαρές πολιτικές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις. <br /> <br /> Εύχομαι όλοι οι Έλληνες ψηφοφόροι να προσέλθουν στην κάλπη χωρίς συναισθηματισμούς και επιπολαιότητα, με σύνεση, προβληματισμό και αγωνία για τον τόπο τους, σκεπτόμενοι πως εκείνη την ώρα αποφασίζουν οι ίδιοι για τις ζωές τους και τις ζωές των παιδιών τους. Πρέπει κάποια στιγμή να αντιληφθούμε όλοι τις δικές μας προσωπικές ευθύνες.Οι λαοί φέρουν ευθύνη για τη ιστορία τους.<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γ. Χατζηθεοφάνους: Σημαντικό το έλλειμμα Εθνικής Στρατηγικής για τη χώρα!

Ποια είναι η σωστή διαχείριση των εθνικών θεμάτων; Ποιος προσδιορίζει το εθνικό συμφέρον και πως το προωθεί; Τι είναι εθνική στρατηγική; ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα Βαλκάνια του 2019 προβληματίζουν την Αθήνα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6si3DkAuQbm7igoFxfNjQ615oMnVGT25-a3Zc8z3_JQ1OPyBlj9qcQmRhHBzC8gYmN33jepIQPT5Yye2lISIgD92J2nAqilD0wmcKKlBrQMqAfPsLdEKsQ2HB8zQI6zVbavu34ipPN0Y/s1600/%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="174" data-original-width="270" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6si3DkAuQbm7igoFxfNjQ615oMnVGT25-a3Zc8z3_JQ1OPyBlj9qcQmRhHBzC8gYmN33jepIQPT5Yye2lISIgD92J2nAqilD0wmcKKlBrQMqAfPsLdEKsQ2HB8zQI6zVbavu34ipPN0Y/s640/%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25B1.png" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Οι πολιτικές και γεωπολιτικές ισορροπίες στα Δυτικά Βαλκάνια επηρεάζονται από αστάθμητους παράγοντες.</span> </h3> <b>Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας* </b><br />Τα δυτικά Βαλκάνια θα συνεχίσουν και το 2019 να είναι επίκεντρο γεωπολιτικών εξελίξεων με κύρια χαρακτηριστικά τις εθνοτικές εχθρότητες και τον ανταγωνισμό των ξένων δυνάμεων. Η ελληνική εξωτερική πολιτική επιδιώκει να ασκήσει μια πολυδιάστατη στρατηγική προς τα κράτη των δυτικών Βαλκανίων αλλά οι κινήσεις της επηρεάζονται αναπόφευκτα από ισχυρά ξένα κέντρα εξουσίας.<br /><br />Ο ανταγωνισμός των ξένων δυνάμεων επηρεάζει και την παράμετρο τουnation – building. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραδοσιακά επενδύει στη στρατηγική των micro-regions των δυτικών Βαλκάνιων χωρίς να έχει καταφέρει να επιβάλλει μια ουσιαστική σταθερότητα. Επιπλέον τα διαφορετικά εθνικά συμφέροντα των κρατών - μελών της σε συνδυασμό με τη χρηματοπιστωτική κρίση έχουν περιορίσει το ρόλο της. H αδράνεια των Βρυξελλών έχει αναδείξει τη δυναμική του Βερολίνου όπου προσπαθεί να εξελιχθεί σε game-changer για επηρεάσει τις εξελίξεις στην περιοχή με τις δραστηριότητές του Berlin Process.<br /><br />Η Ουάσιγκτον από την άλλη πλευρά διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση του nation – building και ευνοεί τη δημιουργία macro- regionsώστε να μπορεί να ελέγξει τις γεωπολιτικές ισορροπίες προς όφελός της. Η οικονομική και πολιτισμική ενοποίηση των αλβανόφωνων περιοχών εξυπηρετεί τα αμερικάνικα σχέδια για την τιθάσευση της Σερβίας, του κύριου εκπροσώπου του σλαβικού παράγοντα καθώς τον αποκόπτει από τη χριστιανική Ελλάδα και το σκοπιανό σλαβικό στοιχείο. Ταυτόχρονα, η Ουάσιγκτον επιδιώκει να εντάξει Κόσοβο και Σκόπια στο ΝΑΤΟ για να μπορέσει να ισχυροποιήσει τα ερείσματά της μέσα στην περιοχή. Η αμερικάνικη στρατιωτική βάση Camp Bondsteel στο Κόσοβο - εδράζει τις αμερικάνικες στρατιωτικές δυνάμεις που είναι υπό τις διαταγές της Kosovo Force (KFOR)- αν και υποβαθμίζεται από κάποιους αναλυτές έχει ένα ιδιαίτερο στρατηγικό ρόλο.<br /><br />Αντίθετα, η Μόσχα αποσκοπεί στην ένωση όλων των Σέρβων σε ένα έθνος ώστε να δημιουργηθεί μια νέα σημαντική δύναμη κοντά στη καρδιά της Ευρώπης που θα ανατρέψει τα στρατηγικά οφέλη που αποκόμισε ΕΕ και ΝΑΤΟ από τη διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας.<br /><br />Επιπλέον, το εθνοτικό παζλ των δυτικών βαλκάνιων παραμένει η καθοριστική παράμετρος διαμόρφωσης των ισορροπιών. Ο αλβανικός παράγοντας αναμένεται να ενισχυθεί μέσα στο 2019 με τη μορφή μιας ενιαίας οικονομικής, εμπορικής και πολιτισμικής οντότητας, περιλαμβάνοντας Αλβανία, Κόσσοβο, αλβανόφωνες περιοχές των Σκοπίων και το σερβικό αλβανόφωνο Πρέσεβο. Η δημιουργία μιας τέτοιας «γεωγραφικής» περιοχής με κοινό σημείο τη γλώσσα και τον πολιτισμό αναμένεται να δώσει ώθηση στις εμπορικές δραστηριότητες καθώς καταργεί τα οικονομικά σύνορα.<br /><br />Όμως τα αμερικάνικα συμφέροντα ταυτίζονται με τα ευρωπαϊκά στην ομαλοποίηση των σχέσεων Ελλάδας - Σκοπίων προσβλέποντας στο να υλοποιηθεί η Συμφωνία των Πρεσπών που πιστώνεται στους πρωθυπουργούς τους Αλέξη Τσίπρα και Ζόραν Ζάεφ αντίστοιχα. Ο διεθνής παράγοντας υποστηρίζει πάντα εκείνους που θεωρεί ότι έχουν πολιτική ισχύ και στη συγκεκριμένη περίπτωση επενδύει στους Τσίπρα και Ζάεφ για να στηρίξουν το εγχείρημα της Συμφωνίας των Πρεσπών.<br /><br />Το ερώτημα που εγείρεται δεν είναι αν τελικά η συμφωνία θα περάσει από τα δυο κοινοβούλια των συμβαλλόμενων κρατών αλλά αν θα είναι βιώσιμη. Η περίπτωση της Συμφωνίας των Πρεσπών θεωρείται μια τύπου διεθνή παρέμβαση ανάλογη με τις Συνθήκες του Ντέιτον (1995) και του Κουμάνοβο (1999) όπου η διεθνής κοινότητα βιάζονταν να λύσει τα προβλήματα. Όμως η ιστορία των δυτικών Βαλκανίων αποδεικνύει ότι Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες αγνοούν τις πραγματικές συνθήκες που επικρατούν στα δυτικά Βαλκάνια και επιδιώκουν να κλείνουν συμφωνίες μόνο στα «χαρτιά» που συνεχίζουν να παραμένουν ημιτελείς.<br /><br />Η κυβέρνηση της Αθήνας προσπαθεί από την πλευρά της να ασκήσει μια πολυδιάστατη διπλωματία υιοθετώντας μια στρατηγική εξωστρέφειας για να προβάλει ότι Ελλάδα εξελίσσεται σε βασικό δρώντα των περιφερειακών γεωπολιτικών ισορροπιών. Παράλληλα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επιδιώκει να εκμεταλλευτεί τις συγκυρίες για να ενισχύσει το προφίλ της χώρας μας στην περιοχή των Βαλκανίων. Η Ελλάδα ως κράτος -μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ συμπορεύεται με τις πολιτικές της Δύση γεγονός που αποδεικνύεται με την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών.<br /><br />Ωστόσο, η ενίσχυση της γεωπολιτικής θέσης της χώρας στα Βαλκάνια είναι συνδεμένη με τις κινήσεις της τουρκικής διπλωματίας. Μια Ελλάδα με στενές συμμαχίες σε πολιτικό, οικονομικό και ενεργειακό επίπεδο μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την τουρκική διείσδυση.<br /><br />Συμπερασματικά, οι πολιτικές και γεωπολιτικές ισορροπίες στα Δυτικά Βαλκάνια επηρεάζονται από αστάθμητους παράγοντες, όπως εθνοτικές διαμάχες, ισλαμικός φονταμενταλισμός, μεταναστευτικό, μυστική διπλωματία και ξένες παρεμβάσεις στα εσωτερικά κρατών της περιοχής.<br /><br /><b><i>*Διεθνολόγος και Strategic – Μedia Analyst στο Crisis Monitor</i></b><br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα Βαλκάνια του 2019 προβληματίζουν την Αθήνα

Οι πολιτικές και γεωπολιτικές ισορροπίες στα Δυτικά Βαλκάνια επηρεάζονται από αστάθμητους παράγοντες.   Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας*  Τα δυτικ...

Διαβάστε την συνέχεια