Καταναγκαστική διπλωματία: Η λύση στην τουρκική επιθετικότητα;

<img height="446" src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2021/03/geetha-hydra-agenor-1.png" width="640" /><br /><br /><b>Ισίδωρος Νομικός</b><br />Η καταναγκαστική διπλωματία (coercive diplomacy) είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πρακτικές στις διακρατικές σχέσεις και ενσωματώνει την πεμπτουσία της τέχνης της διπλωματίας, δηλαδή την επίτευξη πολιτικών στόχων και προώθηση του εθνικού συμφέροντος ενός κράτους, χωρίς να χρειαστεί να καταφύγει σε πόλεμο, ή στη χείριστη των περιπτώσεων, να καταφύγει σε μικρής κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις.<br /><br />Η καταναγκαστική διπλωματία μπορεί να συνοψιστεί στο παρακάτω απόφθεγμα:<br /><br />“Μπορείς να ισχυριστείς ότι είσαι πραγματικά επιτυχημένος όχι όταν κερδίσεις εκατό νίκες σε εκατό μάχες, αλλά όταν νικήσεις τον εχθρό σου χωρίς καν να τον πολεμήσεις” (ελεύθερη απόδοση από Σουν Τζου, Η Τέχνη του Πολέμου).<br /><br />Ασκώντας εξαναγκαστική διπλωματία, ένα κράτος μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του στον αντίπαλό του, με την απειλή πολιτικών συνεπειών, όπως για παράδειγμα την αποπομπή από έναν διεθνή οργανισμό, τις οικονομικές κυρώσεις, όπως το εμπάργκο και την αναστολή μιας οικονομικής συμφωνίας ή ακόμη και την απειλή της χρήσης βίας.<br /><br />Η Τουρκία ασκεί σαφώς υποδειγματική καταναγκαστική διπλωματία στην ευρύτερη περιοχή μας, είτε με την απειλή χρήσης βίας (πχ στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο), είτε με μικρής κλίμακας στρατιωτικές εμπλοκές σε Συρία, βόρειο Ιράκ και Λιβύη, ή ακόμη με την στρατιωτική παρουσία με βάσεις σε χώρες όπως το Κατάρ, η Σομαλία, το Σουδάν και πολλές ακόμη.<br /><br />Η Ελλάδα έχει δυο τρόπους για να ασκήσει καταναγκαστική διπλωματία. Πρώτον, μέσω της άσκηση βέτο στην ΕΕ, για αποφάσεις που ευνοούν την Τουρκία. Παράλληλα, συμμαχίες και προσεταιρισμοί άλλων χωρών με ανάλογες αντιλήψεις, είναι πάντα χρήσιμες.<br /><br />Δεύτερον και σημαντικότερο. Διατήρηση ισχυρότατης αποτρεπτικής ισχύος. Αυτό μεταφράζεται σε ικανές Ένοπλες Δυνάμεις, που θα είναι σε σχέση να προβάλλουν ισχύ από το Αιγαίο ως την Ανατολική Μεσόγειο. Ακόμη πιο σημαντικό, η διακήρυξη αποφασιστικότητας προς πάσα κατεύθυνση, πως η Ελλάδα θα χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική της ισχύ, εναντίον οποιουδήποτε απειλεί ή υπονομεύει τα ελληνικά συμφέροντα. Με λίγα λόγια, ξεκάθαρη απειλή χρήσης βίας.<br /><br />Ένα από τα “μειονεκτήματα” της καταναγκαστικής διπλωματίας, είναι πως ενώ θεωρητικά μπορεί να περιχαρακώσει έναν αντίπαλο, μπορεί ακόμη και να τον φέρει με την πλάτη στον τοίχο. Αυτός ο αντίπαλος είναι δυνητικά επικίνδυνος, από την άποψη πως μπορεί να επιλέξει τοπική ή γενικευμένη στρατιωτική αντιπαράθεση. Ως εκ τούτου, ο ασκών την τακτική της καταναγκαστικής διπλωματίας, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος να ανταποκριθεί στρατιωτικά ακόμη και σε πλήρη κλιμάκωση (jus ad bellum). Με λίγα λόγια, εκτός από προβολή ισχύος, θα πρέπει να διαθέτει τα μέσα να πολεμήσει (put your money where your mouth is).<br /><br />Όπως και με την έννοια της αποτροπής, έτσι και ο καταναγκασμός χαρακτηρίζεται από την απειλή χρήσης βίας. Στην περίπτωση του καταναγκασμού στο πλαίσιο του χειρισμού κρίσεων, όταν ο αντίπαλος παραβιάσει το status quo παρά τις απειλές μας (δηλαδή η αποτροπή μας καταρρεύσει), τότε μπορούμε να αποπειραθούμε να επαναφέρουμε την προϋπάρχουσα κατάσταση (status quo ante) με περιορισμένη, παραδειγματική μορφή βίας, χωρίς την καταφυγή σε γενικό πόλεμο.<br /><br />Οποιαδήποτε καταναγκαστική διπλωματική κίνηση βασίζεται σε μια υποκείμενη πεποίθηση εκ μέρους του εμπνευστή της ότι μπορεί να ανταπεξέλθει σε περίπτωση κλιμάκωσης. Εάν ο αντίπαλος αισθανθεί ότι είναι προτιμότερο να αντιδράσει δυναμικά, αντί να συμμορφωθεί, τότε ο “επιτιθέμενος” θα βρεθεί προ διλήμματος. Επομένως, θα πρέπει να κάνει προσεκτικούς υπολογισμούς, προτού εμπλακεί σε αυτήν τη στρατηγική.<br /><br />Οι απειλές χρήσης βίας, κατά παράδοση κατέλαμβαναν σημαντική θέση στη διπλωματία, οδηγώντας σε αποτελέσματα που κυμαίνονται από υποχωρήσεις/παραχωρήσεις του αντιπάλου, έως ένοπλες συγκρούσεις. Όπως ο Θουκυδίδης αποθανάτισε στον «διάλογο Αθηναίων-Μηλίων», και όπως ο Χίτλερ διεξήγαγε τις διαπραγματεύσεις του με τους Τσέχους, τους Πολωνούς και τους Βρετανούς, οι απειλές αποτελούν από αρχαιοτάτων χρόνων αναπόσπαστο μέρος της πρακτικής της διπλωματίας και της στρατηγικής.<br /><br />Συνοψίζοντας, η γενική ιδέα της καταναγκαστικής διπλωματίας είναι η προβολή και προάσπιση των συμφερόντων μιας χώρας, ενάντια σε έναν αντίπαλο, απειλώντας τον με χρήση βίας σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, απειλή η οποία θα θεωρηθεί πραγματική και ισχυρή, προκειμένου να πειστεί να υποχωρήσει.<div><br /></div><div><a href="https://www.ptisidiastima.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Καταναγκαστική διπλωματία: Η λύση στην τουρκική επιθετικότητα;

Ισίδωρος Νομικός Η καταναγκαστική διπλωματία (coercive diplomacy) είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πρακτικές στις διακρατικές σχέσεις και...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραηλινό πλήγμα σε Τουρκία: Τέλος ο αγωγός Κιρκούκ-Τσειχάν -Το πετρέλαιο των Κούρδων θα εξάγεται μέσω Ιορδανίας!

<a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/07/jordan-iraq-egypt-218x150.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="150" data-original-width="218" height="440" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/07/jordan-iraq-egypt-218x150.jpg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Δίνουν ενεργειακή αυτονομία στους Κούρδους και αποδεσμεύουν το Ιράκ από τα τουρκικά δεσμά</span></h3><b>Bασίλης Καπούλας</b><br />Κολοσσιαία ενεργειακή συμφωνία κλείσθηκε μέσω Ισραήλ και ΗΠΑ για την ενεργειακή απεξάρτηση της Βαγδάτης και των Κούρδων του Β. Ιράκ από τα δεσμά της Άγκυρας και του αγωγού Κιρκούκ-Τσειχάν.<br /><br />Η κίνηση αυτή που θα υλοποιηθεί μέσω Ιορδανίας φέρνει σοβαρές ανακατατάξεις στην περιοχή.<br />Δεν είναι υπερβολή πως τίθενται οι οικονομικές βάσεις ενός κουρδικού κράτους καθώς το πετρέλαιο των Κούρδων θα εξάγεται προς το λιμάνι Ακάμπα της Ιορδανίας. Αυτό συνεπάγεται “ενεργειακή αυτονομία”.<br /><br />Aίγυπτος-Ιορδανία-Ιράν: Mια νέα συμμαχία στην Μέση Ανατολή λένε οι Ισραηλινοί<br /><br />“Ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα των τελευταίων ημερών είναι η επαναπροσέγγιση Ιράκ-Αιγύπτου-Ιορδανίας.<br /><br />Στα τέλη Ιουνίου πραγματοποιήθηκε Tριμερής Σύνοδος των ηγετών των τριών χωρών στην Βαγδάτη όπου αποφασίσθηκε η περαιτέρω ενίσχυση των σχέσεων τους” γράφουν ισραηλινά ΜΜΕ και προσθέτουν:<br />Οι τρεις χώρες αποφάσισαν:<br />Οικονομική ανάπτυξη, συνεργασία στους τομείς εμπορίου και ασφάλειας<br /> Έναρξη του έργου ηλεκτρικής διασύνδεσης των τριών χωρών<br /> Κατασκευή του αγωγού πετρελαίου Basra- Aqaba<br />Σύνδεση των δικτύων φυσικού αερίου μεταξύ Ιράκ και Αιγύπτου μέσω Ιορδανίας<br /><br />Όμως το καίριο ζήτημα που έχει ανακύψει ειδικά για την Τουρκία, είναι η έναρξη κατασκευής του αγωγού Basra- Aqaba.<br />Ο αγωγός αυτός:<br />Απελευθερώνει το Ιράκ από το Ιράν και την Τουρκία<br />Κλείνει τον ιρακινο-τουρκικό αγωγό Κιρκούκ-Τσεϊχάν. Το πετρέλαιο πλέον θα καταλήγει στο λιμάνι Ακάμπα της Ιορδανίας<div><br />Ισχυροποιεί το σενάριο ενός Κουρδικού κράτους: Το πετρέλαιο των Κούρδων από το Κιρκούκ αντί να μεταφέρεται Τουρκία και να εξάγεται, θα μεταφέρεται Ιορδανία. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με το πετρέλαιο των Κούρδων της Συρίας.<br />Σηματοδοτεί την σταδιακή έξοδο της Τουρκίας από το Βόρειο Ιράκ για να απελευθερωθεί η πολύπαθη χώρα. Είναι βέβαιο πως οι Πεσμεργκά και όχι μόνο θα στραφούν εναντίον της Τουρκίας σε λίγο καιρό…<br />Αν και όλοι εστιάζουν στα οφέλη της Αιγύπτου από την Συμφωνία αυτή, εντούτοις η συμφωνία δημιουργείται για να κτυπηθούν Τουρκία και Ιράν<br />Μην ξεχνάμε ότι πρόσφατα όπως αποκάλυψε το WarNews247, οι ΗΠΑ μεταφέρουν τρεις μεγάλες βάσεις και αποθήκες οπλισμών στην Ιορδανία. Συνεπώς η Ιορδανία πρόκειται να γίνει το κέντρο βάρους μιας νέας πολιτικής των ΗΠΑ.<br />Ο Μπάιντεν προσπαθεί να θέσει εντός των Συμφωνιών του Αβραάμ δύο χώρες που έμειναν εκτός: Την Ιορδανία και την Αίγυπτο.<br /><br />Ο αγωγός Basra – Aqaba είναι ένα παλιό σχέδιο. Προέκυψε κατά την διάρκεια του πολέμου Ιράκ-Ιράν λόγω των βομβαρδισμών των εγκαταστάσεων πετρελαίου του. Το σχέδιο ξεκίνησε το 1984 και ο αγωγός μπορούσε να μεταφέρει 1,5 εκατ. βαρέλια πετρελαίου την ημέρα. Αργότερα το Ιράκ εγκατέλειψε τον αγωγό υπέρ του αγωγού Ιράκ-Σαουδικής Αραβίας που θα συνέδεε την Basra με το Yanbu και την Ερυθρά Θάλασσα. O αγωγός σταμάτησε λόγω της κατάληψης του Κουβέιτ από το Ιράκ το 1990.</div><div><br />Σύνδεση με Κιρκούκ<br /><br />Aς πάμε τώρα και στο πιο σημαντικό σημείο: Ο υπουργός Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Ιορδανίας Hala Zawati δήλωσε τα εξής:<br /><br />“Τα επόμενα βήματα θα είναι η επέκταση του αγωγού από τη Rumaila στη Μπάσρα στην περιοχή της Άκαμπα μήκους 1.700 χλμ. Ο Thamer Al-Ghadhban, πρώην υπουργός πετρελαίου του Ιράκ, δήλωσε:<br /><br />Το Ιράκ έχει ολοκληρώσει τις απαραίτητες προετοιμασίες για τις κατασκευαστικές εργασίες του αγωγού, χωρητικότητά-σύνδεσή του με τις πετρελαιοπηγές στο Κιρκούκ.<br /><br />H γραμμή εκτείνεται από την Rumaila στην Haditha, μήκους 700 χλμ και θα συνδεθεί με τις πετρελαιοπηγές του Κιρκούκ με ροή 1 εκατ βαρέλια ημερησίως.<br /><br />Υπάρχουν επίσης επτά γιγαντιαία αντλιοστάσια στη γραμμή, έξι μέσα στο Ιράκ και τρία μέσα στην Ιορδανία”.<br /><br />Την ένταξη της Ιορδανίας στην νέα Συμμαχία ήρθε να επιβεβαιώσει και ο γνωστός David Harris ο οποίος έγραψε πως “Συναρπαστικές εξελίξεις συμβαίνουν σε Μεσόγειο και Μέση Ανατολή. Μπαχρέιν, Κύπρος, Αίγυπτος, Ελλάδα, Ισραήλ, Ιορδανία και ΗΑΕ εμβαθύνουν τους δεσμούς τους σε διάφορους τομείς.<br /><br />Ταραξίες όπως το Ιράν και η Τουρκία προσπαθούν αλλά δεν θα πετύχουν να σαμποτάρουν τις προοπτικές της περιφερειακής συνεργασίας”.<br />Ισραηλινά ΜΜΕ: Σχέδιο Μπάιντεν για άξονα Αιγύπτου-Ιορδανίας-Ισραήλ<br /><br />Ο Τζο Μπάιντεν αναπτύσσει το δικό του σχέδιο για μια νέα Συμμαχία στη Μέση Ανατολή που θα υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ. Βασικό στοιχείο αυτής της νέας αμερικανικής στρατηγικής είναι μια σταθερή Ιορδανία.<br /><br />Για το λόγο αυτό μετέβη ο νέος ισραηλινός πρωθυπουργός Naftali Bennett στις 29 Ιουνίου στο Αμάν για την πρώτη του συνάντηση με τον βασιλιά Αμπντουλάχ. Πρόκειται για την πρώτη συνάντηση εδώ και πέντε χρόνια οποιουδήποτε Ισραηλινού ηγέτη με τον Ιορδανό Βασιλιά<br /><br />Το Ισραήλ υπέγραψε συμφωνία για διπλασιασμό της παροχής νερού στην άνυδρη Ιορδανία με επιπλέον 50 εκατομμύρια κυβικά μέτρα και αύξησε το ανώτατο όριο για τις εξαγωγές της Ιορδανίας στη Δυτική Όχθη από 160 εκατομμύρια σε 700 εκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Ο Βασιλιάς της Ιορδανίας ήταν επίσης ο πρώτος Άραβας ηγέτης τον οποίο δέχθηκε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τ. Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο.<br /><br />Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου Τζεν Ψάκη τόνισε τον ρόλο της Ιορδανίας ως «βασικού εταίρου ασφαλείας και συμμάχου των Ηνωμένων Πολιτειών» και είπε ότι η επίσκεψη «θα δείξει τον ηγετικό ρόλο της Ιορδανίας στην προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή».<br /><br />Την ίδια χρονική στιγμή συνέβη ακόμη ένα αξιοπρόσεχτο και σπάνιο γεγονός: Ο Αρχηγός των Μυστικών Υπηρεσιών της Αιγύπτου Abbas Kamel είχε μεταβεί στην Ουάσιγκτον μαζί με τον Mahmoud El Sisi, γιο του προέδρου Αλ Σίσι για διαβουλεύσεις με τον Διευθυντή της CIA, Willilam Burns.<br /><br />Σύμφωνα με ισραηλινές πηγές, ο στρατηγός Kamel και ο El-Sisi δεσμεύτηκαν να μοιράζονται σε τακτική βάση όλα τα στοιχεία και τις πληροφορίες που αποκτούν σχετικά με τις παλαιστινιακές τρομοκρατικές ομάδες, Χαμάς και φιλοιρανική ισλαμική τζιχάντ.<br /><br />Δείτε τους χάρτες<br /><br /><img height="403" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/07/map-iraq-jordan.jpg" width="640" /><br /><br /><img height="511" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/07/map-Middle_east_pipelines.jpg" width="640" /><br /><br /><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ισραηλινό πλήγμα σε Τουρκία: Τέλος ο αγωγός Κιρκούκ-Τσειχάν -Το πετρέλαιο των Κούρδων θα εξάγεται μέσω Ιορδανίας!

Δίνουν ενεργειακή αυτονομία στους Κούρδους και αποδεσμεύουν το Ιράκ από τα τουρκικά δεσμά Bασίλης Καπούλας Κολοσσιαία ενεργειακή συμφωνία κλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Ρώσοι στοχοποίησαν το ελληνικό πολεμικό πλοίο «Δανιόλος»- Μόσχα: "Βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση στη Μ. Θάλασσα"

<img height="381" src="https://pbs.twimg.com/media/E59MRr1X0AIIN0y?format=jpg&name=4096x4096" width="640" /><br /><br />Πρώτη φορά οι Ρώσοι βγάζουν ανακοίνωση για... ελληνικό πλοίο<br /><br />Σε ένα περίεργο μπαράζ ρωσικών δημοσιευμάτων στα όρια του ψυχολογικού πολέμου, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, ανακοίνωσε πως το Ταχύ Περιπολικό Κατευθυνόμενων βλημάτων κλάσης “Ρουσέν” του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού «Δανιόλος» βρίσκεται υπό “στενή παρακολούθηση” από το Ναυτικό της Ρωσίας.<br /><br />Επί της ουσίας οι Ρώσοι μιλούν για στοχοποίηση της ΤΠΚ «Δανιόλος» από δυνάμεις του ρωσικού Ναυτικού και της Αεροπορίας.<br />Σύμφωνα με την ρωσική ανακοίνωση:<br /><br />“Το Κέντρο Ελέγχου και Άμυνας της Ρωσίας ανέφερε πως ο Στόλος της Μαύρης Θάλασσας ελέγχει τις δράσεις του ελληνικού πολεμικού πλοίου ΤΠΚ «Δανιόλος» που εισήλθε στην περιοχή για την ΝΑΤΟϊκή άσκηση Sea Breeze.<br /><br />Οι δυνάμεις και τα μέσα του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας έχουν κινητοποιηθεί για την παρακολούθηση των ενεργειών του ΤΠΚ Δανιόλος, το οποίο εισήλθε στη Μαύρη Θάλασσα στις 10 Ιουλίου 2021» ανέφερε η ανακοίνωση<br /><br />Το περιστατικό ακολουθεί προκλήσεις, όπως της χαρακτηρίζει η Μόσχα, στη Μαύρη Θάλασσα εκ μέρους των κρατών του ΝΑΤΟ και εν μέσω της άσκησης Sea Breeze.<br /><br />Η Ρωσία δήλωσε νωρίτερα ότι οι προσπάθειες της Δύσης να «τεστάρει» τα σύνορα της Μαύρης Θάλασσας είναι «καταδικασμένες σε αποτυχία».<br /><br />Το αξιοσημείωτο είναι πως αρκετά ρωσικά ΜΜΕ έχουν την είδηση με το ελληνικό πλοίο πολύ “ψηλά”. Σημειώνουν δε πως προχτές είχε εισέλθει το USNS Yuma (T-EPF 8) expeditionary fast transport κλάσης Spearhead στη Μαύρη θάλασσα.<br /><br />Τα σκάφη του τύπου είναι σχεδιασμένα να μεταφέρουν φορτίο έως 600 τόνων σε αποστάσεις έως και 1.200 ν.μ. με μέση ταχύτητα 35 κόμβων.<br />Αμερικανός αναλυτής: Η Μόσχα στοχοποιεί μεμονωμένα πλοία του ΝΑΤΟ<br /><br />“Η αντίδραση της Μόσχας η οποία προσεγγίζει πλοία του ΝΑΤΟ έχει γίνει πιο ισχυρή. Συνολικά μέχρι τώρα το ρωσικό Ναυτικό έχει στοχοποιήσει τέσσερα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ<br /><br />Σύμφωνα με τον Αμερικανό αναλυτή Peter Suciu, αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό. Οι Ρώσοι πρώτα άνοιξαν πυρ εναντίον του HMS Defender, μετά στοχοποίησαν την ολλανδική φρεγάτα. Τέλος στοχοποίησαν ιταλικό και ισπανικό πλοίο που συμμετείχαν στην ΝΑΤΟϊκή άσκηση Sea Breeze.<br /><br />Σύμφωνα με τον αναλύτή, η Μόσχα έχει αλλάξει τακτική. Η νέα τακτική αποτελείται από στοχοποίηση μεμονωμένων πλοίων του ΝΑΤΟ και όχι αντιμετώπιση της άσκησης στο σύνολο της όπως ίσχυε μέχρι τώρα.<br /><br /><img height="547" src="https://pbs.twimg.com/media/E59MS4sWEAkVXcX?format=jpg&name=4096x4096" width="640" /><br /><br /><img height="416" src="https://pbs.twimg.com/media/E59MWlEWYAQvQBo?format=jpg&name=4096x4096" width="640" /><br /><br /><img height="465" src="https://pbs.twimg.com/media/E59Mb2NXsAEXwWg?format=jpg&name=4096x4096" width="640" /><br /><a href="https://news.google.com/publications/CAAqBwgKMIS4pAswx8K8Aw?oc=3&ceid=GR:el"></a><br /><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Ρώσοι στοχοποίησαν το ελληνικό πολεμικό πλοίο «Δανιόλος»- Μόσχα: "Βρίσκεται υπό στενή παρακολούθηση στη Μ. Θάλασσα"

Πρώτη φορά οι Ρώσοι βγάζουν ανακοίνωση για... ελληνικό πλοίο Σε ένα περίεργο μπαράζ ρωσικών δημοσιευμάτων στα όρια του ψυχολογικού πολέμου, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κ. Γρίβας: Αυτοκτονία η αναγνώριση του Κοσόβου.

<div><br /></div><center><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="366" src="https://www.youtube.com/embed/lhtrRGgC_DA" title="YouTube video player" width="680"></iframe></center><div><br /></div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Κ. Γρίβας: Αυτοκτονία η αναγνώριση του Κοσόβου.

πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διαβάστε την συνέχεια

Πραξικόπημα και Τουρκική Εισβολή: Παθολογίες και θεραπείες Τα λάθη που έγιναν και όσα δεν διδαχθήκαμε.

<br /><br /><br /><br /><br /><a href="https://www.facebook.com/sharer/sharer.php?u=https%3A%2F%2Fwww.huffingtonpost.gr%2Fentry%2Fpraxikopema-kai-toerkike-eisvole-patholoyies-kai-therapeies_gr_60e816a8e4b0adb9cbfb6b3e%3Fncid%3Dother_facebook_eucluwzme5k%26utm_campaign%3Dshare_facebook"></a><br /><a href="https://twitter.com/share?url=https%3A%2F%2Fwww.huffingtonpost.gr%2Fentry%2Fpraxikopema-kai-toerkike-eisvole-patholoyies-kai-therapeies_gr_60e816a8e4b0adb9cbfb6b3e%3Fncid%3Dother_twitter_cooo9wqtham%26utm_campaign%3Dshare_twitter&text=%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%95%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE%3A%20%CE%A0%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%B5%CF%82"></a><br /><br /><a href="https://www.linkedin.com/shareArticle?mini=true&url=https%3A%2F%2Fwww.huffingtonpost.gr%2Fentry%2Fpraxikopema-kai-toerkike-eisvole-patholoyies-kai-therapeies_gr_60e816a8e4b0adb9cbfb6b3e"></a><br /><a href="mailto:?subject=%CE%A0%CF%81%CE%B1%CE%BE%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B7%CE%BC%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%95%CE%B9%CF%83%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE%3A%20%CE%A0%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B5%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%AF%CE%B5%CF%82%20%7C%20HuffPost%20Greece&body=Article:%20https%3A%2F%2Fwww.huffingtonpost.gr%2Fentry%2Fpraxikopema-kai-toerkike-eisvole-patholoyies-kai-therapeies_gr_60e816a8e4b0adb9cbfb6b3e%3Fncid%3Dother_email_o63gt2jcad4%26utm_campaign%3Dshare_email"></a><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/https%3A%2F%2Fwww.huffingtonpost.gr%2Fentry%2Fpraxikopema-kai-toerkike-eisvole-patholoyies-kai-therapeies_gr_60e816a8e4b0adb9cbfb6b3e"></a><br /><br /><br /><br /><br /><img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/60e822fe410000cc5c81aeb3.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><br /><div><b>Δρ. Παναγιώτης Ήφαιστος*  </b><br />Τα σημαντικά, τα σπουδαία και τα διδακτικά απαιτούν θέαση της μεγάλης εικόνας, των διαχρονικών προσανατολισμών ενός έθνους εντός του οποίου εντάσσονται μεμονωμένα γεγονότα. Θέαση επίσης των βαθύτερων διαμορφωτικών δυνάμεων, των αποτελεσμάτων που προκαλούν οι αποφάσεις και η ανοδική ή καθοδική τροχιά στις ιεραρχίες ισχύος του διεθνούς συστήματος. Μόνο έτσι κανείς μπορεί να κατανοήσει τα αίτια των παθολογιών. Η ανάλυση του κράτους και της διεθνούς πολιτικής, έγραψε ο σημαντικότερος σύγχρονος επιστήμονας του Θουκυδίδειου Παραδείγματος <a href="https://piotita.gr/book-author/kenneth-waltz/">Kenneth Waltz,</a> είναι το αντίστοιχο της ιατρικής. Λάθος διάγνωση οδηγεί σε λάθος θεραπεία, σε βλάβες και πιθανότατα σε θάνατο. <br /><br />Το πραξικόπημα της επάρατης Χούντας και η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 είναι ένα μόνο επεισόδιο μιας αλληλουχίας συμφορών των συγχρόνων Ελλήνων. Εδώ δεν θα ήταν δυνατό να περιγράψουμε την μεγάλη εικόνα των δύο τελευταίων αιώνων.<br /><br />Επειδή αυτό αφορά ζωτικά το σήμερα, μπορούμε να επιχειρήσουμε μια συντομογραφική περιγραφή των προσανατολισμών της μεταπολεμικής περιόδου εντός των οποίων συντελέστηκε η συμφορά του 1974. Κανείς μπορεί να προτάξει τι είναι λογικό και ορθολογιστικό για ένα οποιοδήποτε κράτος. <br /><br />Πρώτον, εντός κάθε κράτους απαιτείται όχι μόνο συντελεστική πολιτισμική συνοχή αλλά και συντριπτική πολιτική συναίνεση ως προς τα ιεραρχημένα εθνικά συμφέροντα, εκ των οποίων η επιβίωση του κράτους, η ακεραιότητα της Επικράτειας και η εθνική ασφάλεια είναι κοινές έσχατες λογικές για όλους τους πολίτες και δεσμευτικές για την εκάστοτε πολιτική εξουσία. <br /><br />Τι ίσχυε μεταπολεμικά, μερικοί θα πουν μέχρι και τις μέρες μας ενώ εισερχόμαστε στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα; Η απάντηση είναι ότι οι εμφύλιες διαιρέσεις που αφετηρία έχουν την αποτυχία δημιουργία κράτους από τον<a href="https://piotita.gr/2020/03/23/%cf%80-%ce%ae%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%b9%cf%89%ce%ac%ce%bd%ce%bd%ce%b7%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%80%ce%bf%ce%b4%ce%af%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b9%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%b9/"> Καποδίστρια</a> μετά την Επανάσταση, κορυφώθηκαν με τον άχαρο, άσκοπο, αχρείαστο, ξενοκινούμενο και βαθύτατα διαιρετικό εμφύλιο από το 1945-9. Άχαρος, άσκοπος και αχρείαστος επειδή γνωρίζουμε ότι δεν υπήρχε αμφιβολία ποιοι θα επικρατούσαν επειδή εάν μη τι άλλο όλα είχαν συμφωνηθεί στην Γιάλτα. Τα άλλα κράτη κατάφεραν να μην εισέλθουν σε εμφύλιο οι Έλληνες όχι.<br /><br />Δεύτερον, ερχόμενοι στην δεκαετία του 1960 η επάρατη χούντα δεν ήταν μόνο το εργαλείο των μυστικών υπηρεσιών των δυτικών δυνάμεων στους συνασπισμούς των οποίων ενώ η Ελλάδα από άποψη στρατηγικού ορθολογισμού σωστά εντάχθηκε, πλην, αντί να λειτουργεί ως κυρίαρχο κράτος ισότιμο με όλα τα άλλα, κυριάρχησε η λογική του «ανήκουμε». Μια τέτοια έννοια αντιβαίνει στην λογική της κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας που αποτελεί υψηλή αρχή και έσχατη κοσμοθεωρία όλων των κοινωνιών. <br /><br />Με μια τέτοια ανάποδη λογική εθνική στρατηγική και στρατηγικός ορθολογισμός δεν είναι δυνατό να υπάρξει. Επιπλέον, κατά την διάρκεια της ταραχώδους δεκαετίας του 1960 από τις παθολογίες της οποίας γεννήθηκαν πραξικοπήματα –των Συνταγματαρχών ήταν ένα από τα πολλά που οι ξένες υπηρεσίες ετοίμαζαν από καιρό–, αναπόφευκτα κυριάρχησαν άτομα σπιθαμιαίου αναστήματος της επάρατης χούντας,που αφενός δεν τιμούν τις Ελληνικές πολιτικές παραδόσεις και αφετέρου εκμηδένισαν κάθε ορθολογιστική στρατηγική πολιτική σκέψη της Μητρόπολης και των εμφύλια διαιρεμένων μελών της κοινωνίας. <br /><br />Τρίτον, η απουσία ορθολογιστικού στρατηγικού προσανατολισμού εντός των κατά τα άλλα ορθών συμμαχικών επιλογών καταμαρτυρήθηκε πολλές φορές<br /><br />Συνοψίζουμε. <br /><br />α) Τα γεγονότα του 1955 μετά βίας έγιναν γνωστά στην Ελλάδα. <br /><br />β) Ο Μακμίλλαν αγωνιώντας να αναβάλει την αυτοδιάθεση των Κυπρίων με επίσημη εμπλοκή της Άγκυρας γράφει στα απομνημονεύματά του ότι έμεινε έκπληκτος όταν μπλοφάροντας το 1955 κάλεσε τριμερή με συμμετοχή της Τουρκίας και η Αθήνα το αποδέχθηκε. <br /><br />γ) Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων της Κύπρου εκτός του ότι και αυτός εκκολάφθηκε μέσα σε εμφύλιες λογικές που μεταφέρθηκαν από την Μητρόπολη στην Μεγαλόνησο στερούταν υψηλής στρατηγικής για την οποία την κύρια ευθύνη θα έφερε η Μητρόπολη. <br /><br />δ) Ο στρατηγός Γεώργιος Γρίβας και ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αμφότεροι αναμφίβολα πρωταγωνιστές του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα δεν είχαν την αναγκαία πολιτική υπόσταση διαπραγμάτευσης με την Βρετανία και τις άλλες δυνάμεις. Ούτε βέβαια επικεφαλής μιας μη υπόδουλης κοινωνίας, της κυπριακής, λογικό ήταν να μην διαθέτουν πείρα και ηγετικές ικανότητες υψηλών βαθμίδων. Υπό άλλες συνθήκες ο ένας θα ήταν ένας άγνωστος απόστρατος του Ελληνικού εμφύλιου και ο άλλος ένας επίσκοπος χωρίς πολιτικές φιλοδοξίες. <br /><br />Λογικό ήταν την κύρια ευθύνη και την πρωτοβουλία των κινήσεων για αυτοδιάθεση των Ελλήνων της Κύπρου λογικά έπρεπε να είναι της Μητρόπολης. Η Αθήνα επιβαλλόταν να έχει πλήρη στρατηγική εποπτεία των εξελίξεων και τον πρωταγωνιστικό ρόλο για την επίτευξη της αυτοδιάθεσης που με όρους του δικαίου της αποαποικιοποίησης –ένα άτομο μια ψήφος διαφορετικά θα είχαμε 3000 κράτη που ήταν μια απόλυτα θεμιτή αξίωση– που αφορούσε το ένα δέκατο των συγχρόνων Ελλήνων (όσων δηλαδή απέμειναν μετά τις μετά-Επαναστατικές τραγωδίες, την συρρίκνωση της επιρροής στα Βαλκάνια και την συμφορά του 1922). <br /><br />ε) Προηγήθηκε όμως το απίστευτο σφάλμα αποδοχής εμπλοκής της Τουρκίας το 1955. Ακόμη χειρότερα ακολούθησε η ασφυκτική πίεση της πολιτικής ηγεσίας της Αθήνας για να αποδεχθεί η Κύπρος την αποικιοκρατική Ζυρίχη η οποία εμφύτευσε το διαίρει και βασίλευε (βέτο σε εθνική βάση) και προετοίμασε έτσι τα επόμενα γεγονότα που διαιωνίζουν την Βρετανική παρουσία και επιρροή στην Κύπρο. Δεν είναι του παρόντος, αλλά η συντρέχουσα δραστήρια Βρετανική εμπλοκή δεν είναι τυχαία και συνδέεται τόσο με την μετά-Μπρέξιτ εποχή όσο και με το πώς εξελίσσονται οι στρατηγικές σχέσεις ευρύτερα.<br /><br />στ) Ενώ πολλά άλλα θα μπορούσαν να αναφερθούν για να περιγράψουν την μεγάλη εικόνα, μονολεκτικά λέμε ότι μετά το 1960 δεν υπήρχε Ελληνική εθνική στρατηγική αλλά σκόρπιες και ασυντόνιστες επαφές και σχέδια που επέτειναν τις διαιρέσεις. Μετά τα πολύ καλά σχεδιασμένα, όπως και πάλι πολύ καλά γνωρίζουμε σήμερα, τα γεγονότα του 1963 υπήρξαν τουρκικές στρατιωτικές ενέργειες, Βρετανικοί ελιγμοί στα παρασκήνια και Αμερικανική προσπάθεια να μην οδηγηθούν σε σύγκρουση Ελλάδα και Τουρκία. <br /><br />Και πάλι, και παρά την πληθυσμιακή και στρατιωτική υπεροχή (Μεραρχία) της Ελλάδας οι διαπραγματευτικές προσεγγίσεις αποδείχθηκαν απελπιστικά ερασιτεχνικές και οι διαιρέσεις όλων με όλους γενικευμένες και βαθιές (καταμαρτυρούνται όλα στα πρακτικά του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ στην βάση των οποίων διεξάγεται μελέτη για τα κύρια και σημαντικά πριν την έλευση της επάρατης χούντας).<br /><br />ζ) Τα εξής, μεταξύ άλλων, κατέστησαν το πραξικόπημα αναπόδραστο:<br /><br />1) Οι τραγικές συναντήσεις των Συνταγματαρχών με την Τουρκία που κατέδειξαν τον ερασιτεχνισμό τους<br /><br />2) η επικράτηση του «πράκτορα των πρακτόρων» Ιωαννίδη που εκμηδένισε κάθε δυνατότητα ορθολογιστικών αποφάσεων στην Αθήνα<br /><br />3) το τραγικό λάθος του Γρίβα να δημιουργήσει την ΕΟΚΑΒ που μετά την ασθένειά του και τον θάνατό του αποδεδειγμένα ξέρουμε ότι περιέπεσε στον έλεγχο της χούντας και ξένων πρακτόρων<br /><br />4) ο εγκλωβισμός σε αυτή την εγκληματική χουντική οργάνωση πολλών αθώων και καλόπιστων που πίστεψαν στην ένωση και<br /><br />5) η –ίσως λόγω περιορισμένων δυνατοτήτων– παράλειψη του προέδρου Μακαρίου να ελέγξει δραστικά και αποτελεσματικά τις παρανομίες αλλά και να διεξάγει διεθνείς διαπραγματεύσεις παρακάμπτοντας τους χουντικούς πράκτορες της Αθήνας. <br /><br />η)Τι ακολούθησε; Μήπως ριζική ανασύνταξη; Μήπως καταπολέμηση των εμφύλιων συνδρόμων και εμφύλιων διαιρέσεων; Μήπως στρατηγική ανασύνταξη όχι μόνο αγοράζοντας όπλα αλλά και συγκροτώντας μια αξιόπιστη εθνική στρατηγική η οποία για να μην είναι παγιδευμένο το Ελλαδικό κράτος θα έπρεπε να καλύπτει και το μη κατεχόμενο μέρος της Κυπριακής Δημοκρατίας; Μήπως με στρατηγικό δόγμα για την αδιαπραγμάτευτη ασφάλεια του ενός δέκατου του Ελληνισμού; Μήπως με ενεργητική εκμετάλλευση των κατά τα άλλα σπάνιων αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του 1974,1975 και 1983;Μήπως με αναθεώρηση του «ανήκουμε στην Δύση και την Ευρώπη» και εδραίωση δόγματος κυρίαρχης ισότιμης συμμετοχής συμπεριλαμβανομένων άρτιων διαπραγματευτικών στρατηγικών για ισόρροπες συναλλαγές; <br /><br />θ) Δεν χρειάζεται καν να απαντήσουμε στα ερωτήματα που τέθηκαν μόλις ή άλλα παραπλήσια. Υπογραμμίζουμε μόνο τα εξής: <br /><br />1) Το δόγμα έκτοτε και εν πολλοίς και κατ’ ουσία και σήμερα –με στιγμιαίες εξαιρέσεις το 1983 και των από καιρό ανενεργό Ενιαίο Αμυντικό Χώρο– είναι ότι το ένα δέκατο του Ελληνισμού «κείται μακράν». <br /><br />2) Οι αναλυτές στο μέλλον δεν θα μπορέσουν να εξηγήσουν γιατί Λευκωσία και Αθήνα δέχθηκαν να μπουν στον πάγο οι αποφάσεις του ΣΑ του 1974,1975 και 1983 και γιατί αφέθηκαν να διολισθήσουν σε κάποιους μυστήριους και από άποψη κρατικής οργάνωσης παγκόσμια άγνωστους όρους όπως δικοινοτικό, διζωνικό και πολιτική ισότητα σε εθνική βάση. <br /><br />3) Δεν θα επεκταθούμε ως προς αυτό γιατί το αναλύσαμε σε άλλη περίπτωση. Τονίζεται μόνο ότι πρώτον, δεν δημιουργείται κράτος αλλά ένα διαιρεμένο κρατίδιο υπό τουρκική κυριαρχία, δεύτερον, δεν ζητάμε από τον ΟΗΕ να συμμορφωθούν όλοι με τις αποφάσεις του ΣΑ για την διεθνή τάξη, τρίτον, η Ελληνική πλευρά κρατεί σημαίες που γράφουν ΔΔΟ με πολιτική ισότηταπου εμπερικλείει όλες τις εκδοχές των τουρκικών θέσεων και τέταρτον, το πολιτικό προσωπικό πλέον φαίνεται να μην ασχολείται και να μην γνωρίζει καν τέτοιες … λεπτομέρειες. <br /><br />4) Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω τα παράνομα αποτελέσματα που δημιούργησε το πραξικόπημα του 1974 και η παράνομη εισβολή εκπληρώνουν τους Τουρκικούς σκοπούς που εδώ και δεκαετίες έθεταν και με πιο ρητό τρόπο διατύπωσε ο Αχμέτ Νταβούτογλου, για έλεγχο της Κύπρου («ακόμη και εάν δεν υπήρχε εκεί ένας τουρκοκύπριος»). <br /><br />5) Τέλος αλλά όχι το τελευταίο, ενώ εισήλθαμε στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα εν μέσω καταιγιστικών στρατηγικών εξελίξεων η Ελληνική πλευρά διανύει τον ύπνο τον αξύπνητο:<br /><br />α)Οποιοδήποτε είδος «ΔΔΟ με πολιτική ισότητα» εάν γίνει αποδεκτό από την Ελληνική πλευρ το ένα δέκατο του Ελληνισμού θα εισέλθει σε τροχιά αργού και βασανιστικού θανάτου όπως κάθε μειονότητα εντός των πεδίων της Τουρκικής κυριαρχίας.<br /><br />β) Η Τουρκία με ή χωρίς τον Ερντογάν γιγαντώνεται γεωπολιτικά-στρατηγικά, το Ελλαδικό κράτος παγιδεύεται στρατηγικάλόγω ομηρίας των Ελλήνων της Κύπρου αλλά και αλλαγές των γεωπολιτικών δεδομένων και<br /><br />γ) σε συνδυασμό με την αδυναμία εκπλήρωσης των προνοιών του διεθνούς δικαίου για την Ελληνική Επικράτεια το μέλλον πλέον είναι κάτι περισσότερο από δυσοίωνο και μάλιστα εντός ενός ραγδαία εξελισσόμενου στρατηγικού περιβάλλοντος που ευνοεί μεγάλες ανακατατάξεις ακόμη μεγάλες αναθεωρήσεις συνόρων. <br /><br />Ολοκληρώνουμε λοιπόν με την γνωστή θέση του κορυφαίου Αμερικανού διεθνολόγου Hans Morgenthau: «Βιώσιμο είναι το κράτος όταν διαθέτει επαρκή ισχύ (και στρατηγική) εκπλήρωσης των προνοιών του διεθνούς δικαίου για την Επικράτειά του». Στην περίπτωση της Ελλάδας του Δικαίου της Θάλασσας (Αιγιαλίτιδα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) και στην περίπτωση της Κύπρου, τις Υψηλές Αρχές του Διεθνούς Δικαίου του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ και τις αποφάσεις του ΣΑ που ζητούσαν να τερματιστεί κάθε παρανομία και να διασφαλιστεί η ακεραιότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πραξικόπημα και Τουρκική Εισβολή: Παθολογίες και θεραπείες Τα λάθη που έγιναν και όσα δεν διδαχθήκαμε.

Δρ. Παναγιώτης Ήφαιστος*   Τα σημαντικά, τα σπουδαία και τα διδακτικά απαιτούν θέαση της μεγάλης εικόνας, των διαχρονικών προσανατολισμών εν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι συμβαίνει με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο

<img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/60db1bbe280000ad41700bf9.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η καινοφανής τουρκική θεωρία ως εργαλείο για την μείωση της ελληνικής ισχύος και την επέκταση στο Αιγαίου.</span></h3><b>Ηλέκτρα Νησίδου*  </b><br />Συχνά ακούμε στις ειδήσεις και στα Μ.Μ.Ε. την Τουρκία να κάνει λόγο για «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο Πέλαγος, για ουδέτερες θαλάσσιες περιοχές, ελληνική αυθαιρεσία και προκλητικότητα ακόμη. Είναι λογικό για μια χώρα όπως η Τουρκία, η οποία πασχίζει να εδραιώσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ως περιφερειακή δύναμη αλλά και ως ηγέτιδα των ισλαμικών χωρών, να προσπαθεί να αποκτήσει ουσιαστική παρουσία τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /><br />Αν και δεν πρόκειται για μια παραδοσιακή θαλάσσια δύναμη όπως η Μ. Βρετανία, ή η Ελλάδα, η Τουρκία καταβάλει φιλότιμες προσπάθειες προκειμένου να εκσυγχρονίσει τον στόλο της, να ενδυναμώσει το θαλάσσιο εμπόριό της, αλλά και να ελέγξει ακόμη θαλάσσιες περιοχές και οδούς, οι οποίες θα την κρατήσουν όρθια για μερικές παρτίδες ακόμα στην παγκόσμια σκακιέρα. <br /><br />Όσον αφορά την επεκτατική της πολιτική, λοιπόν, κύριο εμπόδιο εδώ και δεκαετίες αποτελεί το ελληνικό κράτος. <br /><br />Αν και μικρό, το νησιωτικό κράτος της Ελλάδας διαθέτει πολύ μεγαλύτερη θαλάσσια επικράτεια ενώ αποτελεί διαχρονικά συνδετικό κρίκο τριών ηπείρων.<br /><br /><div>Το γεγονός ότι τα ελληνικά νησιά είναι πολυάριθμα και διασκορπισμένα αποτελεί πρόβλημα για την Τουρκία, καθώς δεν μπορεί να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της και αναγκάζεται να «κλειστεί» στα παράλιά της.<br /><br />Τα τουρκικά νησιά είναι ελάχιστα και δεν μπορούν να της προσφέρουν το εύρος των θαλάσσιων περιοχών που θα ήθελε.<br /><br />Επίσης, η Τουρκία γνωρίζει πως η Ελλάδα, όπως και κανένα άλλο κράτος, δεν πρόκειται να περιορίσει την επικράτειά της σε θάλασσα ή ξηρά, συνεπώς έπρεπε να βρει έναν άλλο τρόπο, προκειμένου να μικρύνει το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων αλλά και εν γένει των ελληνικών θαλάσσιων ζωνών (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ κλπ). Έτσι λοιπόν προέκυψε η ιδέα των «γκρίζων ζωνών».<br /><br />Οι «γκρίζες ζώνες» είναι θαλάσσιες περιοχές, σύμφωνα πάντα με το τουρκικό κράτος, στις οποίες βρίσκονται νησιά «ακαθορίστου κυριαρχίας» και οι οποίες δεν «καλύπτονται» από κάποια συνθήκη, που να προσδιορίζει ρητά την υπαγωγή τους στην επικράτεια του ελληνικού κράτους.<br /><br />Ο όρος «γκρίζες ζώνες» δεν έχει καταγραφεί στο Διεθνές Δίκαιο, αποτελεί μια τουρκική καινοτομία, μια θεωρία, η οποία αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για την τουρκική κυβέρνηση όσον αφορά το Αιγαίο και τις διεκδικήσεις της.<br /><br />Σύμφωνα με αυτή την τουρκική θεωρία, υπάρχουν ελληνικά νησιά στο Ανατολικό Αιγαίο, των οποίων η ελληνική κυριαρχία τίθεται υπό αμφισβήτηση, καθώς όπως υποστηρίζει η τουρκική πλευρά δεν μεταβιβάστηκαν μέσω κάποιας συνθήκης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην Ελλάδα και συνεπώς θα έπρεπε να ανήκουν στην Τουρκία ως διάδοχο κράτος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Ο αριθμός των νησιών που συμπεριλαμβάνονται στις τουρκικές «γκρίζες ζώνες» κυμαίνεται στα 100-150 μικρού μεγέθους νησιά και περίπου 3.000 νησίδες και βράχους.<br /><br />Η Συνθήκη ειρήνης της Λωζάνης 1923 ορίζει (στα άρθρα 6, 12 και 16) ότι στην τουρκική επικράτεια υπάγονται μόνο τα νησιά που βρίσκονται σε απόσταση έως 3 ν. μ. από τα τουρκικά παράλια, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά με άλλη διάταξη ή συμφωνία για συγκεκριμένες νήσους.<br /><br />Επιπλέον, όσον αφορά την Ελλάδα, στο άρθρο 12 της ίδιας συνθήκηςαναφέρεται ότιτα νησιά του Βορείου Αιγαίου τίθενται υπό καθεστώς ελληνικής κυριαρχίας με εξαίρεση την Ίμβρο, την Τένεδο και τις Λαγούσες νήσους. Συνεπώς υπάρχει καταγεγραμμένη παραχώρηση εκ μέρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του συνόλου των νησιών του Β. Αιγαίου στην Ελλάδα με εξαίρεση τα προαναφερθέντα νησιά. <br /><br />Οι «γκρίζες ζώνες» είναι μια θεωρία, η οποία θίγει άμεσα την ακεραιότητα των συνόρων του ελληνικού κράτους, την εθνική κυριαρχία και την αρχή μη αλλαγής των υφιστάμενων συνόρων του Διεθνούς Δικαίου (uti possidetis).<br /><br />Επίσης, μέσω αυτής της θεωρίας,η Τουρκία αποκτά τη δυνατότητα να αμφισβητήσει το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων, της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ και κατ’ επέκταση την κυριαρχία της Ελλάδας και την θαλάσσια επικράτειά της στο Ανατολικό Αιγαίο. <br /><br />Καλό θα ήταν να μην διαιωνίζεται μια τέτοια «ιδέα» και να μην δέχεται καν η Ελλάδα να τίθεται ένα τέτοιο θέμα στο τραπέζι των συζητήσεων. Άλλωστε είναι πάγια τακτική της Τουρκίας, σε κάθε ελληνοτουρκική συζήτηση να παρουσιάζει μια ατελείωτη λίστα από ζητήματα τα οποία έχουν ως στόχο να αποπροσανατολίσουν τη κουβέντα και να ασκήσουν πίεση στην ελληνική πλευρά.<br /><br />Επιπλέον, η ενδεχόμενη αποδοχή των «γκρίζων ζωνών» εκ μέρους της Ελλάδας μειώνει το στρατηγικό και γεωγραφικό βάθος της χώρας και δημιουργεί χώρο για την Τουρκία, αφήνοντάς την επεκταθεί αισθητά στο Αιγαίο και να αποτελέσει μελλοντικά απειλή για την ηπειρωτική Ελλάδα. <div><br /></div><div><b><i>*Απόφοιτη του τμήματος Τουρκικών Σπουδών και σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών ΕΚΠΑ</i></b></div><div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Τι συμβαίνει με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο

Η καινοφανής τουρκική θεωρία ως εργαλείο για την μείωση της ελληνικής ισχύος και την επέκταση στο Αιγαίου. Ηλέκτρα Νησίδου*   Συχνά ακούμε σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έτοιμα τα ΗΑΕ όποτε & εάν χρειαστεί - Ν. Δένδιας: ''Σε ισχύ η συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-07/anuae.jpeg?itok=o5eIKUy5" width="640" /><br />Σε μία δήλωση που πέρασε στα ''ψιλά'' από τα ΜΜΕ προχώρησε σήμερα ο Νίκος Δένδιας. <br />Απαντώντας σε ερώτηση αν θα είναι παρόντα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα σε περίπτωση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο από την Τουρκία, ο Νίκος Δένδιας υπενθύμισε πως με τη χώρα αυτή υπάρχει συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής και ότι πέρυσι είχαν στείλει F16 στο αεροδρόμιο των Χανίων πλήρως εξοπλισμένα και σημείωσε: «Τώρα από εκεί και πέρα εύχομαι ότι τίποτα δεν θα χρειαστεί που να οδηγήσει σε υλοποίηση μίας συμφωνίας υπάρχουσας. Αλλά η συμφωνία υπάρχει». <br /><br />Με λίγα λόγια, τα ΗΑΕ στηρίζουν ξεκάθα την πατρίδα μας και θα βρεθούν στο Αιγαίο σε περίπτωση κρίσης. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, οι δύο πλευρές δεσμεύονται να συμβάλλουν στην άμυνα και τη διατήρηση της ασφάλειας, κυριαρχίας, ενότητας, προστασίας και εδαφικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας και των ΗΑΕ, στον βαθμό του εφικτού και όπου είναι πρακτικά δυνατόν.<br /> <br />Οι ίδιες πηγές επισήμαιναν ότι πρόκειται για ρήτρα με καθαρά αμυντικό χαρακτήρα, που νομικά αποτελεί το μέγιστο που μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα σε δύο χώρες που δεν έχουν κοινά σύνορα και δεν ανήκουν σε κοινές συμμαχικές οργανώσεις.<br /><br />Μάλιστα, ο Νίκος Δένδιας αποκάλυψε τα εξής χθες.<br /><br />''Επιπλέον, εμφανίζονται ευκαιρίες για νέα σχήματα. Και θέλουμε η Ινδία να συμμετέχει ενεργά σε αυτές. Έχουμε αναπτύξει μια στρατηγική συνεργασία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Και ανυπομονούμε να ξεκινήσουμε τριμερή διάλογο [συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας] στο εγγύς μέλλον.''<br /><br />Είναι ενδιαφέρον άλλωστε ότι τόσο τα ΗΑΕ, ως ναυτική δύναμη, όσο και η Τουρκία επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους και σε ένα άλλο μέτωπο, με την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στην φαινομενικά μακρινή περιοχή του Κόλπου του Άντεν (Σομαλία, Υεμένη) και της Ερυθράς Θάλασσας (Σουδάν), όπου κρίνεται ο έλεγχος μιας από τις σημαντικότερες θαλάσσιες οδούς του πλανήτη, αλλά και η πιθανή "περικύκλωση” της Αραβικής Χερσονήσου.<br /><br />Σε αντίθεση με την παλαιά διαμάχη με το Ιράν, η οποία διέπεται από άρρητες και αμοιβαία σεβαστές "κόκκινες γραμμές”, η σύγκρουση των αραβικών μοναρχιών (πλην Κατάρ) με την Τουρκία διακρίνεται από όλη τη συναισθηματική φόρτιση απέναντι στον "παρείσακτο” στα πράγματα της περιοχής, Οθωμανό πρώην κατακτητή. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Έτοιμα τα ΗΑΕ όποτε & εάν χρειαστεί - Ν. Δένδιας: ''Σε ισχύ η συμφωνία αμοιβαίας συνδρομής''

Σε μία δήλωση που πέρασε στα ''ψιλά'' από τα ΜΜΕ προχώρησε σήμερα ο Νίκος Δένδιας. Απαντώντας σε ερώτηση αν θα είναι παρόντα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος έχει το πάνω χέρι στην Ανατολική Μεσόγειο

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2019/03/galazia_patrida_slpress.gr_-1.png" width="640" /><br /><b><br />Μαργαρίτης Γιώργος</b><br />Η αποτυχία της “Αραβικής Άνοιξης” και συνακόλουθα του Δυτικού στρατοπέδου στη Συρία βάθυνε τις αναταράξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και οδήγησε σε αναθεώρηση των στρατηγικών σχεδιασμών. Σε αυτό το πλαίσιο δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται πλήθος εναλλακτικών πολιτικών με στόχο την δημιουργία υποκατάστατων ικανών να απαντήσουν στο στρατηγικό πρόβλημα.<br /><br />Στο επίπεδο της διπλωματίας η κινητοποίηση πρόσθετων δυνάμεων και η συγκρότηση συμμαχιών υπήρξε το πρώτο ζητούμενο. Η κινητοποίηση νέων δυνάμεων που θα μπορούσαν να καλύψουν το κενό αφορούσε –και αφορά– τον εκτός των ΗΠΑ Δυτικό Κόσμο. Ο στόχος ήταν η κινητοποίηση των μηχανισμών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην αμφισβητούμενη ζώνη, σε τρόπο ώστε να συγκροτηθεί μια στρατιωτική δύναμη ικανή να προβάλει με αξιοπιστία τις δυτικές πολιτικές στην περιοχή.<br /><br />Παρά τις εξασκούμενες από την πλευρά των ΗΠΑ πιέσεις τα αποτελέσματα σε αυτό το πεδίο δεν φάνηκαν πειστικά. Ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε η ΕΕ κατάφεραν να συγκροτήσουν μια όποια σταθερή δύναμη ικανή να εντυπωσιάσει εχθρούς και φίλους στην Ανατολική Μεσόγειο. Στις πολυάριθμες και επίμονα επαναλαμβανόμενες ασκήσεις του ΝΑΤΟ στην περιοχή μετέχει συνήθως μονοψήφιος αριθμός πλοίων ή αεροπορικών μέσων, τα περισσότερα από τα οποία προέρχονται, μάλιστα, από τους “πρόθυμους” της περιοχής.<br /><br />Η δημοσιοποίηση στατιστικών, σύμφωνα με τις οποίες το 24%(!) των δραστηριοτήτων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού αφορά “συμμαχικές υποχρεώσεις” εξηγεί το τι εννοούμε. Από την άλλη πλευρά, ίσως, να έχει σημασία το γεγονός ότι στις δραστηριότητες αυτές είναι σαφώς πιο έντονη η παρουσία καναδικών πολεμικών πλοίων απ’ ότι, λόγου χάρη, γερμανικών ή βρετανικών. Ακόμα και οι χώρες που θέλουν, η Γαλλία για παράδειγμα, δύσκολα μπορούν να πείσουν ότι μπορούν.<br /><br />Μια άλλη παράμετρος των ενεργειών στο διπλωματικό πεδίο είναι η δημιουργία συμμαχικών σχημάτων με σαφή στρατιωτικό προσανατολισμό από τα ενδιαφερόμενα κράτη της περιοχής. Τα κράτη αυτά είναι για την ακρίβεια τρία (Ισραήλ, Κύπρος και Ελλάδα), ενώ το τέταρτο και σημαντικό, η Αίγυπτος, είναι μόνιμα προσανατολισμένη στην αντιμετώπιση εσωτερικών απειλών και πολύ δύσκολα θα μπορούσε να μετάσχει σε μόνιμα σχήματα με αξιόπιστο τρόπο.<br /><br />Νεοπαγείς “σύμμαχοι”<br /><br />Ετούτο το συμμαχικό σχήμα, που διαμορφώθηκε κάτω από την ισχυρή παρότρυνση των ΗΠΑ στον καιρό των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, προσπαθεί απεγνωσμένα να συνδυάσει ανόμοια προβλήματα, μεγέθη και καταστάσεις σε ένα κοινό σκοπό. Το ανόμοια το υπαγορεύει πρώτα απ’ όλα η γεωγραφία. Αν και ο κοινός παρονομαστής και των τριών αυτών κρατών είναι η ανάγκη διαφύλαξης της ζωτικής γι’ αυτές “γαλάζιας ενδοχώρας” τους, η τελευταία δεν είναι ακριβώς η ίδια: το Αιγαίο (αρχιπέλαγος – κλειστή θάλασσα) δεν είναι όπως η Ανατολική Μεσόγειος (σχετικά ανοικτή θάλασσα), από όποια πλευρά και να το δει κανείς.<br /><br />Επιπλέον, οι νεοπαγείς “σύμμαχοι” είναι ανισοβαρείς και δέσμιοι των επιμέρους προβλημάτων τους. Το Ισραήλ είναι “φρούριο” και όπως σε κάθε φρούριο συμβαίνει ασχολείται κυρίως με την προάσπιση των τειχών του (στην κυριολεξία ενίοτε). Η Κύπρος είναι κατά το ένα τρίτο κατεχόμενη και κοιτάει πάντοτε με ανησυχία την “πράσινη γραμμή”. Η δε Ελλάδα, μέσα σε δίνη προβλημάτων, έχει ολοένα και πιο αμφίβολες δυνατότητες.<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις τρεις αυτές χώρες μόνο η Ελλάδα διαθέτει κάτι που θα μπορούσε να εκληφθεί ως στόλος ανοικτής θαλάσσης. Πρόκειται για 13 φρεγάτες μάλλον πεπαλαιωμένες για τα σημερινά δεδομένα (οι “S” έχουν ηλικία 40 περίπου ετών και οι ΜΕΚΟ είναι 20-30 ετών), οι οποίες στερούνται πρακτικά αντιαεροπορικών δυνατοτήτων (το κύριο αντιαεροπορικό τους σύστημα ESSM έχει βεληνεκές 20 χλμ, λίγο περισσότερο απ’ ό,τι το βεληνεκές του κύριου πυροβόλου τους). Υπάρχουν φυσικά και τα υποβρύχια όπου, όπως όλοι γνωρίζουν, είναι όπλο “απαγόρευσης” και όχι όπλο “κυριαρχίας”.<br /><br />Με άλλα λόγια κτίζεται μια συμμαχία με στρατιωτικά κυρίως χαρακτηριστικά, η οποία, όμως, δεν μπορεί να απαντήσει στο κρίσιμο στρατηγικό πρόβλημα για το οποίο συγκροτείται: την εξασφάλιση της ζωτικής για τις συμβαλλόμενες χώρες “γαλάζιας ενδοχώρας”. Οι κοινές ασκήσεις και οι πολυποίκιλες επαφές μεταξύ κυβερνήσεων και αξιωματούχων των χωρών αυτών –με την σταθερή και επίμονη συμμετοχή πλέον Αμερικανών ομολόγων τους– αποτυπώνουν προθέσεις μάλλον παρά απαντήσεις.<div><br />Οι ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο<br /><br />Στο στρατιωτικό πεδίο οι κοινές ασκήσεις έχουν πολύ συχνά ως παρονομαστή τις επιχειρήσεις ειδικών δυνάμεων. Είναι μια όψη της αμηχανίας αυτό: όπως όλοι γνωρίζουν οι ειδικές δυνάμεις, από τον καιρό των voltigeurs του Ναπολέοντα ως σήμερα, μπορούν να φθείρουν τον αντίπαλο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να κερδίσουν έναν πόλεμο. Οι ΗΠΑ, ως εξωτερικός ενδιαφερόμενος για την ανάσχεση των περιφερειακών δυνάμεων που δραστηριοποιούνται στην κρίσιμη ζώνη της Ανατολικής Μεσογείου, μοιράζονται με τις ενδιαφερόμενες χώρες τόσο την ανησυχία όσο και την αμηχανία. Η τοποθέτηση στην Ελλάδα ως Πρέσβη του κ. Πάϊατ, ειδικευμένου σε “λεπτές”, δύσκολες αποστολές, υποδηλώνει αυτήν την παράμετρο.<br /><br />Η πολιτική τους είναι υποχρεωτικά πολυδιάστατη. Από τη μία έχουν επιδοθεί σε μία ξέφρενη δραστηριότητα για την εξασφάλιση προσβάσεων. Μάλλον πρόκειται για το “σύνδρομο της Σιγκαπούρης” σε μεσογειακή έκδοση. Στη δεκαετία του 1930, οι Βρετανοί αντιλαμβανόμενοι ότι δεν έχουν την οικονομική και στρατιωτική ισχύ για να αναχαιτίσουν την ιαπωνική απειλή και πιεζόμενοι για την παροχή εγγυήσεων στις κτήσεις τους (Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία), κατασκεύασαν την μεγάλη ναυτική βάση της Σιγκαπούρης. Σκοπός τους ήταν να τρομάζουν τους μεν και να καθησυχάζουν τους δε. Στα 1942 διαπιστώθηκε ότι μία βάση χωρίς “περιεχόμενο” ελάχιστα πράγματα μπορεί να προσφέρει.<br /><br />Στην εδώ περίπτωση, οι Αμερικανοί πολλαπλασίασαν τα τελευταία χρόνια την παρουσία τους σε στρατιωτικές “διευκολύνσεις” και στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα. Η Σούδα έγινε “κράτος εν κράτει”, σχεδόν όσο και οι βρετανικές “κυρίαρχες” βάσεις στην Κύπρο. Το πρόβλημα είναι ότι λείπει το “περιεχόμενο”. Μερικά αεροπλάνα TF 67.3 και 67.8 (Task Group θαλάσσιας αναγνώρισης και ηλεκτρονικού πολέμου) διακοσμούν ενίοτε την αεροπορική βάση, ενώ στη ναυτική αντίστοιχη, στο Μαράθι, δεν παρατηρείται συνωστισμός πλοίων. Συνήθως η τρομερή και φοβερή “προβλήτα των αεροπλανοφόρων” είναι άδεια.<br /><br />Πολιτική άσκηση<br /><br />Αντιθέτως, το τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό είναι πολύ δραστήριο. Πραγματοποιεί συχνά ασκήσεις, αλλά και εκτελεί αποστολές όχι μόνο στην κυπριακή ΑΟΖ και στο Αιγαίο, αλλά ακόμα και στα παράλια της Λιβύης με τη συμμετοχή μεγάλου αριθμού πολεμικών πλοίων. Βγάζοντας σε σχεδόν σταθερή βάση μεγάλο αριθμό πολεμικών πλοίων στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία στέλνει ένα σαφές και σκληρό πολιτικό μήνυμα.<br /><br />Η “γαλάζια ενδοχώρα” των άλλων δεν είναι παρά η “γαλάζια πατρίδα” των ιθυνόντων της Άγκυρας. Στην ουσία αυτή η τουρκική επίδειξη κατέδειξε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την αποτυχία των σχεδιασμών της Αθήνας βασικά –αλλά και της Ουάσιγκτον και φυσικά της Λευκωσίας– στην κάλυψη του ζωτικού γι’ αυτές ζητήματος της “γαλάζιας ενδοχώρας”. Αποτύπωσε τους νέους συσχετισμούς στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο και κατέγραψε τις δικές της δυνατότητες, τις δυνατότητες μιας περιφερειακής δύναμης, στο πεδίο αυτό.<br /><br />Στην Αθήνα η αμηχανία έρχεται ολοένα και πιο κοντά στην ενδοτικότητα. Η πιθανότητα του λάθους στις πολιτικές, στρατηγικές, στρατιωτικές, διπλωματικές επιλογές της πολιτικής μας ηγεσίας δεν εξετάζεται ούτε στο ελάχιστο, ούτε ως ενδεχόμενο. Εναλλακτικά σχέδια δεν φαίνεται να υπάρχουν. Δεν πρόκειται για βλακεία, ούτε για αφέλεια. Τα συμφέροντα που υπηρετεί το πολιτικό προσωπικό της χώρας το εγκλωβίζουν σε αδιέξοδες πολιτικές. Δεν συμβαίνει μόνο στα εθνικά θέματα, συμβαίνει και σε οποιοδήποτε άλλο πεδίο της πολιτικής. Μόνο που στα εθνικά θέματα ετούτες οι παγιδεύσεις πληρώνονται πιο άμεσα. Και οπωσδήποτε πολύ πιο θεαματικά.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιος έχει το πάνω χέρι στην Ανατολική Μεσόγειο

Μαργαρίτης Γιώργος Η αποτυχία της “Αραβικής Άνοιξης” και συνακόλουθα του Δυτικού στρατοπέδου στη Συρία βάθυνε τις αναταράξεις στην Ανατολική...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιδού τι θα ανακοινώσει ο Ερντογάν στην Κύπρο… Αμμόχωστος για “δύο κράτη”

<a href="https://www.philenews.com/temp/images/1500x3000/cache_1500x3000_Analog_medium_1241393_127083_1072021.JPG"><img border="0" height="426" src="https://www.philenews.com/temp/images/728x3000/cache_728x3000_Analog_medium_1241393_127083_1072021.JPG" width="640" /></a><br /><br /><b> Κώστας Βενιζέλος </b><br />Όλα τα βήματα που θα γίνουν στην Αμμόχωστο από την κατοχική Τουρκία έχουν διαμορφωθεί και, σε αυτή τη φάση, Άγκυρα και ψευδοκράτος εργάζονται για υλοποίησή τους. Ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που θα επισκεφθεί τα κατεχόμενα στις 20 Ιουλίου, ανήμερα της επετείου της τουρκικής εισβολής, έχει ζητήσει από τους υφιστάμενούς του όλα να είναι έτοιμα.<br /><br />Έχει δε ζητήσει κατάλογο για το τι μπορεί να κάνει, στη διάρκεια της παραμονής του, όπως εγκαίνια (νοσοκομείο, έργα υποδομής, αεροπορική βάση, τέμενος, εγκαταστάσεις νερού κ.λπ.), για να επιλέξει. Είναι, όμως, σαφές πως η προσοχή εστιάζεται στο θέμα της Αμμοχώστου και τι θα ανακοινώσει ο ίδιος ο Ερντογάν. Για τον σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκαν πρόσφατα δυο επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων, του Αντιπροέδρου, Φουάτ Οκτάι, και του υπουργού Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, για να προετοιμάσουν το έδαφος και να αντιμετωπίσουν τις εκκρεμότητες. <br /><br /><br />Στα κατεχόμενα το θέμα χειρίζεται το λεγόμενο Ανώτατο Συντονιστικό Συμβούλιο, στο οποίο μετέχουν πολιτικοί και στρατιωτικοί, με το πάνω χέρι να έχει ο λεγόμενος πρέσβης της Τουρκίας, Ali Murat Basceri. Ο τελευταίος φέρεται να βάζει, συχνά- πυκνά, τις φωνές στους κατοχικούς αξιωματούχους καθώς κινούνται αργά και χαρακτηρίζονται από αναβλητικότητα ως προς την προώθηση και υλοποίηση των άνωθεν οδηγιών.<br /><br />Σε ό,τι αφορά την Αμμόχωστο, το πρώτο βήμα αναμένεται να είναι ο αποχαρακτηρισμός της πιλοτικής περιοχής από στρατιωτικής σε κατοικημένη και να τεθεί υπό τη διοίκηση του ψευδοκράτους. Η απόφαση θα ληφθεί από το λεγόμενο υπουργικό κι αυτό αναμένεται ότι θα γίνει πριν την άφιξη του Ερντογάν ενώ δεν αποκλείεται να το ανακοινώσει και ο ίδιος. <br /><br />Με βάση τον σχεδιασμό, αμέσως μετά τον αποχαρακτηρισμό της πιλοτικής περιοχής, ο Ερντογάν θα καλέσει τους Ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες να κάνουν αίτηση για αποκατάσταση, ανταλλαγή ή αποζημίωση, στη λεγόμενη επιτροπή του κατοχικού καθεστώτος. <br /><br />Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες μας, η πιλοτική περιοχή βρίσκεται σε σημείο δίπλα από την εποικισμένη περιοχή, που επιλέγηκε και για πρακτικούς λόγους (για τα θέματα της ηλεκτροδότησης, ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών). Πρόκειται για έκταση που καλύπτει λίγο περισσότερο από το 3% της περίκλειστης, έχει 496 τεμάχια ακίνητης περιουσίας, για τα οποία υπάρχουν 681 τίτλοι ιδιοκτησίας Ελληνοκυπρίων. Συναφείς πληροφορίες αναφέρουν πως 33 ιδιοκτήτες της περιοχής αυτής έχουν προσφύγει στη λεγόμενη επιτροπή. <br /><br />Η Άγκυρα με την πιλοτική περιοχή στοχεύει εν πολλοίς να παρασύρει τους Ελληνοκύπριους σε χρονοβόρα διαδικασία μέσω της λεγόμενης επιτροπής. Σύμφωνα, πάντως, με πληροφορίες, δεν αποκλείεται να εξεταστεί γρήγορα μικρός αριθμός αιτήσεων για να ενθαρρυνθούν και άλλοι. <br /><br />Είναι σαφές πως εάν «δουλέψει» η πιλοτική, οι Τούρκοι θα προχωρήσουν σιγά-σιγά και με την υπόλοιπη περίκλειστη περιοχή και σε κάποια φάση θα λειτουργήσει ενιαία με το υπόλοιπο κομμάτι της πόλης, που έχει εποικιστεί. Σημειώνεται ότι η περίκλειστη περιοχή καλύπτει το 17% της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Όλες οι κινήσεις γίνονται, επίσης, με τρόπο που δεν θα προκαλέσουν -όπως θέλουν να πιστεύουν στην Άγκυρα- αντίδραση των τρίτων. <br /><br />Σε ό,τι αφορά τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη, η τουρκική πλευρά προετοιμάζει το άνοιγμα παραλίας, δίπλα στην πρώτη που άνοιξε, μπροστά από το ξενοδοχείο King George και στο εστιατόριο ΑΚΤΑΙΟΝ, κοντά στην είσοδο της περίκλειστης. Επίσης κατασκευάζουν «διευκολύνσεις» σε δημόσιους χώρους, όπως σταθμό αστυνομίας, πυροσβεστικής, κέντρο υγείας. Επίσης προετοιμάζουν «χώρους ξεκούρασης»! Ο Ερντογάν, πάντως, στη διάρκεια της παράνομης επίσκεψής του στην Αμμόχωστο, έχει «παραγγείλει» προσκύνημα στο τέμενος Bilal Aga, που βρίσκεται κοντά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου και ανακαινίζεται. Περαιτέρω, θα πάει στον δημόσιο κήπο, που έχει καθαριστεί, για να πιει τσάι με τον Τατάρ και τη συνοδεία τους. <br /><br />Ενέργειες από Κυπριακή Δημοκρατία<br /><br />Η Κυπριακή Δημοκρατία προβαίνει σε ενέργειες με στόχο να αποτρέψει τα νέα τετελεσμένα, τα οποία έχει εξαγγείλει ο Ερντογάν και αφορούν στην κατεχόμενη Αμμόχωστο. Πέρα από την ενημέρωση που έγινε σε όλα τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με επιστολές και τηλεφωνικές επικοινωνίες του Προέδρου και του υπουργού Εξωτερικών, είναι σαφές πως η Λευκωσία επενδύει στην προσωπική παρέμβαση διεθνών παικτών, όπως των Μπάιντεν, Μακρόν, Τζόνσον και Λαβρόφ, προς τον ίδιο τον Ερντογάν. Παράλληλα έχουν τύχει επεξεργασίας κάποιες ιδέες για εργαλειοποίηση πολιτικών εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ η προσοχή είναι και στη Νέα Υόρκη ενόψει και της συζήτησης στο Συμβούλιο Ασφαλείας, την επομένη της επίσκεψης Ερντογάν στα κατεχόμενα. <br /><br />Είναι πρόδηλο ότι οι αντιδράσεις στο διεθνές πεδίο είναι μεγαλύτερες για την Αμμόχωστο σε σχέση, για παράδειγμα, με τις παράνομες έρευνες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι η αντίδραση αυτή να έχει και αποτέλεσμα. Αυτό είναι το ζητούμενο. <br /><br />Σε κάθε προσφυγή Ε/κ σφήνα το ΕΒΚΑΦ<br /><br />Η προβληματική λειτουργία της λεγόμενης επιτροπής του κατοχικού καθεστώτος απασχολεί την Άγκυρα. Κυρίως για την αποτελεσματικότητα της αλλά και το γεγονός ότι νομικά μπορεί να αμφισβητηθεί. Τούτο, όπως πληροφορούμαστε, οδήγησε, μεταξύ άλλων, το κατοχικό καθεστώς να ζητήσει νομική έρευνα για τα δικαιώματα των βακούφικων περιουσιών. Η «επιτροπή» από το 2018-2020 δεν είχε χρήματα κι αυτό γιατί η Τουρκία δεν έστειλε έμβασμα. Στη συνέχεια στάλθηκε ένα μικρό ποσό για συντήρηση της, ενώ κονδύλι περιλήφθηκε και στο πρόσφατο μνημόνιο συνεργασίας Τουρκίας και ψευδοκράτους. <br /><br />Οι Τούρκοι στοχεύουν να οδηγήσουν όσους Ελληνοκύπριους προσφύγουν σε χρονοβόρες διαδικασίες. Σε κάθε προσφυγή αναμένεται ότι θα δηλώνει ενδιαφερόμενο μέρος το ΕΒΚΑΦ. Η «διαφορά» δεν θα επιλύεται στην «επιτροπή», αλλά στα «δικαστήρια» του κατοχικού καθεστώτος. Οπότε μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί τι θα γίνει και πόσο χρόνο θα κρατήσει. Πέραν της αναγνώρισης «θεσμών» του παράνομου μορφώματος.<br /><br />Όλους τους κινδύνους, πάντως, θα εξηγήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας σε δηλώσεις του μετά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου, το οποίο έχει συγκαλέσει για την ερχόμενη Τετάρτη. <div><br /></div><div><a href="https://www.philenews.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ιδού τι θα ανακοινώσει ο Ερντογάν στην Κύπρο… Αμμόχωστος για “δύο κράτη”

Κώστας Βενιζέλος Όλα τα βήματα που θα γίνουν στην Αμμόχωστο από την κατοχική Τουρκία έχουν διαμορφωθεί και, σε αυτή τη φάση, Άγκυρα και ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Μεγάλη ζημιά θα πάθουν οι Έλληνες, τζάμπα εξοπλισμοί”… o Καραμήτρος

<img height="338" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/07/molon-lave-758x400.jpg" width="640" /><br /><a href="https://www.kathimerini.gr/author/manolis_kostidis/"></a><br /><div><b>Μανώλης Κωστίδης</b><br />Σε επιθετικές δηλώσεις εναντίον της Ελλάδας προχώρησε ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος κατηγορεί την Ελλάδα για «προβοκάτσιες, προκλήσεις, παράνομες ενέργειες» ενώ προειδοποιεί πως «οι εξοπλισμοί της Ελλάδας είναι μάταιος κόπος». Παράλληλα απειλεί πως η Τουρκία «θα υπερασπιστεί τα δικαιώματά της και τα συμφέροντά της και δεν θα επιτρέψει τετελεσμένα στη Γαλάζια Πατρίδα της».<br /><br />Μάλιστα απευθυνόμενος προς τον υπουργό Άμυνας της Ελλάδας, Νίκο Παναγιωτόπουλο, είπε: «Τον αξιότιμο Έλληνα ομόλογό μου τον καλώ να μείνει μακριά από εγωισμούς, από συναισθηματισμούς. Τον καλώ να σκεφτεί με λογική, με αντικειμενικότητα, με δίκαιο τρόπο και να μιλήσει σύμφωνα με τις συνθήκες μεταξύ των χωρών μας, το διεθνές δίκαιο και τις σχέσεις καλής γειτονίας».<br /><br />Ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας δήλωσε ακόμη πως «παρά τη θετική και εποικοδομητική στάση που τηρεί η Τουρκία, η Ελλάδα συνεχίζει την προβοκατόρικη, ανένδοτη στάση της που αυξάνει την ένταση και δεν τηρεί τις συμφωνίες που έχει υπογράψει. Επιπλέον, η Ελλάδα με διάφορες δικαιολογίες αντιτίθεται στο κοινό εκπαιδευτικό κέντρο το οποίο προσφέρουμε στο ΝΑΤΟ το οποίο στηρίζουν και οι σύμμαχοι και για να στηρίξουν αυτή την ενέργεια τους, κανουν αρνητικές και προκλητικές δηλώσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα».<br /><br />Ο κ. Ακάρ στοχοποίησε τα ελληνικά νησιά και ανέφερε πως «η Ελλάδα με στόχο την πρόκληση κάνει διάφορες ασκήσεις, παραβιάζει τις συνθήκες και στρατιωτικοποιεί τα νησιά που πρέπει να είναι αποστρατιωτικοποιημένα, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο έχει απαιτήσεις που δεν έχουν καμία λογική ούτε νομική βάση και έτσι αυξάνει την ένταση. Οι όροι των Συνθηκών της Λωζάνης του 1923 και του 1947 των Παρισίων είναι ξεκάθαροι. Εναντίον ποιού εξοπλίζονται τα νησιά με αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς. Η Ελλάδα με παράνομες ενέργειες και απάνθρωπες ενέργειες συνεχίζει να σπρώχνει πίσω τα γυναικόπαιδα στο Αιγαίο».<br /><br />Παράλληλα αναφέρθηκε και στα νέα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδας και τόνισε πως «η Ελλάδα έχει μανία με τους εξοπλισμούς. Όμως αυτή η προσπάθεια είναι μάταια, δεν έχει σχέση με την μαθηματική λογική και είναι όνειρο και τη μεγαλύτερη ζημιά θα την πάθει ο ελληνικός λαός. Επίσης πρέπει να τονίσω πως τα τρίτα μέρη δεν είναι αυτά που θα λύσουν τα προβλήματα μας με την Ελλάδα. Γι᾽ αυτό η Ελλάδα τα προβλήματα της με την Τουρκία δεν πρέπει να τα κάνει Ευρωτουρκικά, Αμερικανοτουρκικά και μεταξύ Τουρκίας και ΝΑΤΟ, αυτό δεν είναι ούτε ηθικό και ούτε νόμιμο».<br /><br />Ο ίδιος κατέληξε πως «εμείς πιστεύουμε με ειλικρίνεια πως τα προβλήματά μας στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Κύπρο πρέπει να λυθούν με διάλογο και προσπαθούμε γι᾽ αυτό. Γνωρίζουμε πως έχουμε δίκιο από νομική και ιστορική άποψη και γι’ αυτό είμαστε άνετοι. Η ισχύς μας προκύπτει από αυτό το δίκαιο. Οι Έλληνες γείτονες μας πρέπει να τερματίσουν την επεκτατική λογική. Να σταματήσουν τις προκλητικές και ανένδοτες δηλώσεις και ενέργειες. Ξεκαθαρίζουμε πως εμείς δεν έχουμε βλέψεις στα εδάφη και στα δικαιώματα κανενός. Όμως είμαστε επίμονοι, αποφασισμένοι και ικανοί να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και τα συμφέροντά μας στη Γαλάζια Πατρίδα μας που περιλαμβάνει και την Κύπρο. Δεν θα επιτρέψουμε κανένα τετελεσμένο».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Μεγάλη ζημιά θα πάθουν οι Έλληνες, τζάμπα εξοπλισμοί”… o Καραμήτρος

Μανώλης Κωστίδης Σε επιθετικές δηλώσεις εναντίον της Ελλάδας προχώρησε ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος κατηγορεί την ...

Διαβάστε την συνέχεια