Οι σχέσεις Trump με Μητσοτάκη είναι τραγικές και με τον Putin εχθρικές. Η Ελληνική εξωτερική πολιτική για βραβείο αποτυχίας.

<img height="358" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/61605b9292387b687c4248e374912249_XL.jpg?v=2" width="700" /><br /><br /><div>Ο Putin είναι ηγέτης για την Ρωσία, ο Erdogan είναι ηγέτης για την Τουρκία, ο Trump είναι ηγέτης για τις ΗΠΑ… ο Μητσοτάκης είναι απλά ο πρωθυπουργός της Ελλάδος<br /><br />Ιστορικά η Ελλάδα διατηρούσε καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ λόγω του ΝΑΤΟ και της σημασίας που έχουν οι ΗΠΑ ως στρατιωτική και οικονομική υπερδύναμη.<br />Ιστορικά η Ελλάδα διατηρούσε καλές σχέσεις με την Ρωσία, ένα από τα ελάχιστα κράτη που είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και προφανώς σήμερα αποτελεί την ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη στον κόσμο, ενώ είναι κορυφαία στον κλάδο της ενέργειας.<br /><br />Οι σχέσεις Trump με Μητσοτάκη είναι τραγικές και με τον Putin εχθρικές<br /><br />Πρόσφατα όταν ο Μητσοτάκης ο Έλληνας πρωθυπουργός πήγε στις ΗΠΑ και μεταξύ άλλων είχε εθιμοτυπική συνάντηση με τον Trump… ο Trump ακούστηκε να λέει «ποιος είναι αυτός»…<br /><br />Επίσης τόνισε ότι αντιπαθεί δύο πολιτικούς αρχηγούς κρατών και για ορισμένα αμερικανικά μέσα ο ένας είναι ο Μητσοτάκης…<br />Πρόκειται για χλεύη, διασυρμό όταν η Ελλάδα διατηρεί τόσες στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στο έδαφος.<br />Προφανώς όλοι θυμούνται ότι ένας ασήμαντος πολιτικός με βάση την διεθνή του ισχύ ο Μητσοτάκης χλεύαζε τον Trump και είχε ταχθεί υπερ του Biden και της Kamala Harris<br />Οι εμπορικές συναλλαγές με τις ΗΠΑ δεν είναι μεγάλης κλίμακας αλλά η συνεργασία σε στρατιωτικό επίπεδο πρωτοφανούς κλίμακας.<br />Ο Ελληνικός στρατός στηρίζεται λανθασμένα στα αμερικανικά όπλα που αποδείχθηκαν κατώτερα των περιστάσεων, είναι ανεπαρκώς εκπαιδευμένος και οι 185.000 στρατιώτες δεν αποτελούν ετοιμοπόλεμη μηχανή.<br /><br />Η Ελλάδα είναι από τα πιο αδύναμα κράτη στρατιωτικά… ο πόλεμος στην Ουκρανία απέδειξε ότι μια χώρα πρέπει να κατασκευάζει όπλα και να έχει αυτάρκεια και σε αυτόν τον τομέα έχει αποτύχει παταγωδώς…<br />Ταυτόχρονα η Ελληνική κυβέρνηση και ειδικά ο Μητσοτάκης έχουν εχθρικές σχέσεις με την Ρωσία.<br />Ο Putin είναι ηγέτης για την Ρωσία, ο Erdogan είναι ηγέτης για την Τουρκία, ο Trump είναι ηγέτης για τις ΗΠΑ… ο Μητσοτάκης είναι απλά ο πρωθυπουργός της Ελλάδος.<br />Τι σημαίνει αυτό ότι απουσιάζει το όραμα.<br />Το 75% των Ελλήνων στον πόλεμο στην Ουκρανία είναι με την Ρωσία κόντρα στην επίσημη κυβερνητική γραμμή, η Ρωσία στον πόλεμο στην Ουκρανία είναι στην σωστή πλευρά της ιστορίας… η Ελλάδα είναι ενσωματωμένη στο άρμα των πρόθυμων ή ηλίθιων χωρών ή πολεμοκάπηλων.<br /><br />Η Ελληνική εξωτερική πολιτική για τα μπάζα…<br /><br />Η Ελλάδα έχει σοβαρό έλλειμμα στρατηγικής στην εξωτερικής της πολιτική.<br />Πολιτικές μετριότητες ηγούνται ενός κρίσιμου υπουργείου ανίκανες να επιτύχουν και τα ελάχιστα.<br />Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα.<br />Το ελληνικό κράτος ανήκει απλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και πάλι ως έθνος μας διέσυραν… δάνεισαν την Ελλάδα 260 δισεκ. επιβάλλοντας τρία μνημόνια και χάρισαν αντίστοιχα στην Ουκρανία σχεδόν 180 δισεκ. ευρώ.<br />Αυτή είναι η Ευρώπη σήμερα, η κλίκα των Βρυξελλών ακολουθεί στρατηγικές… όλα λάθος και προσκρούει σε αδιέξοδο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι σχέσεις Trump με Μητσοτάκη είναι τραγικές και με τον Putin εχθρικές. Η Ελληνική εξωτερική πολιτική για βραβείο αποτυχίας.

Ο Putin είναι ηγέτης για την Ρωσία, ο Erdogan είναι ηγέτης για την Τουρκία, ο Trump είναι ηγέτης για τις ΗΠΑ… ο Μητσοτάκης είναι απλά ο πρωθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκαλύπτουμε τώρα τι θα συμβεί στην Ουκρανία μετά τη συνάντηση Putin με Trump.Έρχονται ραγδαίες εξελίξεις.

<img src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/156c386be3ef4c327daa22913a9c7cff_XL.jpg?v=2" /><br /><br />Η στάση του Αμερικανού ηγέτη Donald Trump απέναντι στον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky αποκαλύπτει σημαντικές στρατηγικές εξελίξεις που επηρεάζουν όχι μόνο τη σύγκρουση στην Ουκρανία, αλλά και τη συνολική γεωπολιτική εικόνα στη βόρεια Ευρώπη.<br />Οι αντιφάσεις στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, οι οποίες εκφράζονται μέσω της αμφίσημης στάσης του Trump προσφέρουν ελπίδες και ανησυχίες για το μέλλον της περιοχής και τη θέση της Ρωσίας.<br />Το ΒΝ παρακολουθώντας από την πρώτη μέρα της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία στις 24/2/2022 τις εξελίξεις τόσο στο επιχειρησιακό όσο και στο διπλωματικό κομμάτι σας αποκαλύπτει τι θα συμβεί μετά τη συνάντηση του Donald Trump με τον Vladimir Putin κατά το πρώτο 10ήμερο του Νοεμβρίου 2025 στη Βουδαπέστη.<br /><br />Στρατηγική Trump: Διπλωματία και υπομονή, όχι πίεση<br /><br />Ο Trump με τις δηλώσεις του, εμφανίζεται να ακολουθεί μια πολιτική «διάλογος πρώτα, πίεση αργότερα».<br />Παρά την προσδοκία του Zelensky να λάβει νέα στρατιωτική βοήθεια, όπως οι πύραυλοι Tomahawk ή η επέκταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, ο Trump αρνήθηκε να προχωρήσει σε αυτά τα βήματα.<br />Αντί να επιδιώξει κλιμάκωση της στρατιωτικής σύγκρουσης, υπερασπίστηκε την ανάγκη για διπλωματική προσέγγιση και αποκλιμάκωση, αναγνωρίζοντας τις επικίνδυνες συνέπειες μιας παγκόσμιας σύγκρουσης.<br />Αυτός ο τρόπος σκέψης εντάσσεται σε μια στρατηγική που δεν αποσκοπεί στη «συγκράτηση» ή «εκδίωξη» της Ρωσίας από την Ουκρανία, αλλά στο να διασφαλιστεί ότι ο πόλεμος δεν θα επεκταθεί και δεν θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη αναταραχή στην περιοχή.<br />Από αυτήν την οπτική, ο πρόεδρος των ΗΠΑ υπογραμμίζει την αναγκαιότητα σταδιακής απομάκρυνσης της Δύσης από την εμπλοκή στην Ουκρανία και τη μεταφορά της βοήθειας στο Κίεβο με όρους εμπορικής συμφωνίας, αποφεύγοντας να προκαλέσει περαιτέρω κλιμάκωση.<br /><br />Τα πιθανά σενάρια και η θέση της Ρωσίας<br /><br />Τα σενάρια που αναλύονται δείχνουν τα πιθανά μονοπάτια που μπορεί να ακολουθήσουν οι διεθνείς δυνάμεις, με την Ρωσία να είναι αποφασιστική στο θέμα της στρατηγικής της ακεραιότητας και της αποκατάστασης του ελέγχου στις προσαρτημένες περιοχές της Ουκρανίας.<br /><br />1. Το πρώτο σενάριο δείχνει μια συνέχιση της ενεργής πολιτικής της Ρωσίας, όπου ο Putin δεν αποδέχεται την πρόταση για ανακωχή και συνεχίζει να απαιτεί την αποχώρηση των Ουκρανών από την περιοχή του Donetsk. Υπό αυτήν την εκδοχή, ο Trump αναμένεται να μην πάρει σκληρές θέσεις και να επιμείνει στην πολιτική εμπορικής βοήθειας, με την Ουκρανία να δέχεται ένα μακροχρόνιο πόλεμο φθοράς.<br /><br />2. Το δεύτερο σενάριο είναι πιο θετικό για την Ουκρανία, καθώς προβλέπει μια συναίνεση για την αναστολή των εχθροπραξιών, υπό την πίεση διεθνών παραμέτρων, όπως η άρση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, η αναγνώριση της δικαιοδοσίας της Μόσχας σε προσαρτημένα εδάφη και η αναστολή της αποστολής όπλων στην Ουκρανία.<br />Ωστόσο, αυτό το σενάριο παραμένει μακρινό και ενδεχομένως αδύνατο δεδομένων των εντάσεων.<br /><br />3. Το τρίτο και τέταρτο σενάριο είναι πιο ακραία, εστιάζοντας σε μια ρήξη μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, με την αποστολή όπλων και την επιβολή κυρώσεων που θα επιδεινώσουν τη σύγκρουση.<br />Πάντως, η σοβαρή κλιμάκωση με τη Ρωσία αποτελεί μια εξαιρετικά επικίνδυνη κίνηση που ο Trump αναμένεται να αποφύγει, για να μη ρισκάρει μια παγκόσμια σύγκρουση.<br /><br />Το πρώτο σενάριο είναι ασφαλώς και το επικρατέστερο, καθώς η Ρωσία είναι αποφασισμένη να φέρει σε πέρας τους στόχους της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης ενώ ο Trump θα αποφύγει τη λήψη σκληρών μέτρων κατά της Μόσχας. Έτσι η Ρωσία θα συνεχίσει την ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία και το 2026. <br /><br />Η πολιτική του Trump για Ευρώπη και Ουκρανία<br /><br />Η στρατηγική του Trump για την Ευρώπη παραμένει επίσης αμφίσημη, με τις δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αντιμετωπίζουν προβλήματα στη χρηματοδότηση της Ουκρανίας και στην αναζήτηση λύσεων για το «δάνειο αποκατάστασης» μέσω των παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων.<br />Εν τω μεταξύ, η επιδίωξη για την πολιτική στήριξη από τις ευρωπαϊκές χώρες καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολη, καθώς τα χρηματοοικονομικά βάρη και οι αντιφάσεις στην εξωτερική πολιτική αναδεικνύουν τις εντεινόμενες εντάσεις στην περιοχή.<br />Ορισμένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί, όπως ο Σουηδός υπουργός Άμυνας, Paul Johnson προειδοποιούν για την ανάγκη να περάσει η Δύση σε καθεστώς πολέμου, κάτι που σημαίνει ότι η Ευρώπη πρέπει να είναι έτοιμη για έναν αποφασιστικό πόλεμο κατά της Ρωσίας.<br />Στο πλαίσιο αυτής της οπτικής, η Ρωσία εμφανίζεται ως μια στρατηγική απειλή για την Ευρώπη, και ορισμένοι υπαινίσσονται ότι η Δύση πρέπει να συνεχίσει την υποστήριξη προς την Ουκρανία και να ενισχύσει την άμυνά της.<br /><br /><div>Ρωσική αντίδραση με στρατιωτική ενίσχυση αλλά και διπλωματία<br /><br />Η Ρωσία, από την πλευρά της, έχει ήδη αναφέρει ότι η πλήρης αποχώρηση των Ουκρανών από τα προσαρτημένα εδάφη αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης.<br />Ο Ρώσος πρόεδρος, Vladimir Putin, έχει καταστήσει σαφές ότι η Μόσχα δεν επιθυμεί έναν πόλεμο με την Ευρώπη, αλλά προσπαθεί να αποκαταστήσει το διάλογο και τις εμπορικές σχέσεις με τον Δυτικό κόσμο.<br />Επιπλέον, η αναγκαιότητα περιορισμού της στρατιωτικής παρουσίας του ΝΑΤΟ κοντά στα σύνορα της Ρωσίας παραμένει αδιαπραγμάτευτη.<br />Ορισμένοι Ευρωπαίοι πολιτικοί, όπως ο Armando Mema από την Φινλανδία, υπογραμμίζουν ότι η ρητορική περί επίθεσης της Ρωσίας στην Ευρώπη είναι απλώς επικίνδυνος μύθος, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της δυτικής στρατιωτικής βιομηχανίας και όχι τις πραγματικές επιδιώξεις της Ρωσίας.<br />Σύμφωνα με τον Mema, η Ρωσία θέλει να αποκαταστήσει τον διάλογο και να εμποδίσει περαιτέρω στρατιωτική διείσδυση της Δύσης στην περιοχή της.<br /><br />Η απόφαση ελήφθη - Ο Trump θέλει να αποκαταστήσει τις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία<br /><br />Η εξωτερική πολιτική του Donald Trump σε σχέση με την Ουκρανία δεν είναι απλώς θέμα στρατηγικής για το Κίεβο αλλά επηρεάζει τη σταθερότητα της Ευρώπης και την αποκατάσταση του διαλόγου με τη Ρωσία.<br />Ο Trump με την πολιτική του για «σταδιακή απομάκρυνση» και «διπλωματία πρώτα», φαίνεται να ενισχύει την προοπτική μιας μακροπρόθεσμης και αργής αποκλιμάκωσης, ελαχιστοποιώντας τους κινδύνους για έναν ευρύτερο πόλεμο.<br />Η δυνατότητα της Ρωσίας να ενισχύσει τις θέσεις της στην Ουκρανία παραμένει ισχυρή, και με τα πολιτικά και οικονομικά όπλα της μπορεί να συνεχίσει να αποδυναμώνει την ευρωπαϊκή υποστήριξη στo Κίεβο, εξαναγκάζοντας την Δύση να αναθεωρήσει τις στρατηγικές της.<br />Η διαχείριση αυτής της κρίσης απαιτεί ισχυρή πολιτική θέληση για την αποφυγή στρατηγικών κινδύνων και τη διασφάλιση μιας πραγματικής και βιώσιμης ειρηνικής λύσης, που θα εξασφαλίσει την ασφάλεια και την κυριαρχία όλων των εμπλεκομένων μερών.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αποκαλύπτουμε τώρα τι θα συμβεί στην Ουκρανία μετά τη συνάντηση Putin με Trump.Έρχονται ραγδαίες εξελίξεις.

Η στάση του Αμερικανού ηγέτη Donald Trump απέναντι στον Ουκρανό πρόεδρο Volodymyr Zelensky αποκαλύπτει σημαντικές στρατηγικές εξελίξεις που ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι είναι οι πύραυλοι Τόμαχοκ και γιατί φέρνουν εξελίξεις στο Ουκρανικό,

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/10/shutterstock_1068214901-scaled.jpg"><img height="360" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/10/shutterstock_1068214901-scaled.jpg.pagespeed.ce.rRj5OO8elP.jpg" width="699" /></a><br /><br />Η χθεσινή εξαγγελία Τραμπ για ενδεχόμενη συνάντηση με τον Πούτιν στη Βουδαπέστη –ένα 24ωρο πριν ο Αμερικανός πρόεδρος συναντήσει ξανά τον Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο– δημιουργεί νέα δεδομένα στο Ουκρανικό, με διεθνείς αναλυτές να συσχετίζουν τις εξελίξεις με τους πυραύλους Τόμαχοκ και την πιθανή αποστολή τους στο Κίεβο.<br /><br />Εκτιμάται δηλαδή ότι η προθυμία του Ρώσου προέδρου να καθίσει και πάλι στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης αποδεικνύει ότι το ζήτημα των Τόμαχοκ απασχολεί σοβαρά το Κρεμλίνο.<br /><br />«Η Μόσχα εμφανίστηκε πρόθυμη να επιστρέψει στο τραπέζι του διαλόγου μόλις άκουσε για τους Τόμαχοκ», δήλωσε χαρακτηριστικά χθες ο Ζελένσκι, κινούμενος στο ίδιο μήκος κύματος. Aλλωστε, η προμήθεια των εν λόγω πυραύλων αναμένεται να αποτελέσει το βασικό ζήτημα στο τραπέζι των συνομιλιών απόψε στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Eνδεχόμενη απόφαση του Τραμπ να προμηθεύσει την Ουκρανία με πυραύλους Τόμαχοκ θα σηματοδοτούσε μια άμεση αντίδραση στην απόρριψη από τον Πούτιν των ειρηνευτικών προτάσεων του Τραμπ για τον πόλεμο στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία και ανώτερο διευθυντή του Κέντρου Ευρασίας του Atlantic Council, Τζον Χερμπστ.<br /><br />«Οι αντιδράσεις του Κρεμλίνου για την πιθανή παράδοση αυτών των όπλων στην Ουκρανία δείχνουν ότι θα μπορούσε να επηρεάσει την πολιτική του Πούτιν», δήλωσε ο Χερμπστ στην DW. Ο ίδιος εκτιμά πως, αν και οι Τόμαχοκ δεν είναι πιθανό να καθορίσουν την έκβαση του πολέμου, θα μπορούσαν να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα στον Πούτιν και να ωθήσουν το Κρεμλίνο προς ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.<br /><br />Λόγω του μεγάλου εύρους τους, της ακρίβειας και του χαμηλού κόστους σε σχέση με τα επανδρωμένα μαχητικά, οι Τόμαχοκ «θεωρούνται από καιρό ως το όπλο πρώτης επιλογής στο οπλοστάσιο του Πενταγώνου», σημειώνουν οι New York Times, με τις ΗΠΑ να έχουν εκτοξεύσει πάνω από 2.300 Τόμαχοκ τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες.<br /><br />Είναι οι Τόμαχοκ κάτι νέο;<br /><br />Οι πύραυλοι κρουζ (cruise) –στους οποίους εντάσσονται οι Τόμαχοκ– τροφοδοτούνται από έναν μικρό κινητήρα τζετ και φέρουν πτερύγια, παράγοντας άνωση, κάτι που τους επιτρέπει να κινούνται σαν αεροσκάφη κατευθυνόμενοι προς τον στόχο τους.<br /><br />Σύμφωνα με τα ιστορικά αρχεία της αμερικανικής κυβέρνησης, η ανάπτυξη των Τόμαχοκ ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1970.<br /><br />«Ο Τόμαχοκ είναι ένας αρκετά παλιός πύραυλος που οι Αμερικανοί σχεδίασαν αρχικά ως σύστημα μεταφοράς πυρηνικών κεφαλών σε τρεις παραλλαγές: αεροπορική, χερσαία και θαλάσσια», εξηγεί ο στρατιωτικός εμπειρογνώμων, Κοστιαντίν Κρυβόλαπ, στην Deutsche Welle.<br /><br />Ο αμερικανικός στρατός τον χρησιμοποίησε για πρώτη φορά σε μάχη κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Περσικού Κόλπου το 1991 και έκτοτε τον έχει χρησιμοποιήσει σε δεκάδες συγκρούσεις.<br /><br />Ως προς το κόστος τους, όπως σημειώνει ο αρχισυντάκτης του Defense Express, Ολεχ Κάτκοφ στην DW, είναι ακριβοί, αν και η τιμή ποικίλλει αναλόγως τον αγοραστή. Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ολλανδία πληρώνει 12,5 εκατ. δολάρια ανά πύραυλο, ενώ η Ιαπωνία μόλις 4,25 εκατ. δολ., «πιθανώς επειδή οι ΗΠΑ θεωρούν την Κίνα, γείτονα της Ιαπωνίας, ως σημαντική απειλή για την ασφάλειά της».<br /><br />Τι εμβέλεια έχουν;<br /><br />Αρχικά, είχε εμβέλεια έως 2.500 χιλιόμετρα. Ομως, καθώς οι πυρηνικές κεφαλές αντικαταστάθηκαν με συμβατικές, η εμβέλεια των πυραύλων Tόμαχοκ μειώθηκε στα 1.600 χιλιόμετρα, αν και ο Κριβόλαπ αναφέρει ότι ορισμένες παραλλαγές εξακολουθούν να έχουν εμβέλεια 2.500 χιλιομέτρων.<br /><br />Σημειώνεται πως η απόσταση Κιέβου – Μόσχας είναι 800 χιλιόμετρα.<br /><br />Ποια είναι τα πλεονεκτήματά τους;<br /><br />Οταν βρίσκονται σε κατάσταση «πτήσης», μπορούν να πετούν χαμηλά πάνω από το έδαφος, γεγονός που τους καθιστά δυσκολότερα ανιχνεύσιμους από τα ραντάρ.<br /><br />Επιπλέον, κινούνται με σχετική ταχύτητα: Με περίπου 880 χλμ./ώρα ή περίπου το 70% της ταχύτητας του ήχου.<br /><br />Ισως το πιο χρήσιμο για την Ουκρανία είναι πως οι Ηνωμένες Πολιτείες διαθέτουν πολλές εκατοντάδες Τόμακοκ.<br /><br />Πώς εκτοξεύονται;<br /><br />Οπως κάθε πύραυλος κρουζ, οι Τόμαχοκ χρειάζονται υποβοήθηση για να αρχίσουν να κινούνται προς τον στόχο τους.<br /><br />Οι πύραυλοι αυτού του είδους του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ χρησιμοποιούν έναν κινητήρα πυραύλου στερεού καυσίμου για να εκτοξεύσουν τον πύραυλο σε ύψος περίπου 1.500 ποδών πάνω από την επιφάνεια. Ο κινητήρας του πυραύλου αποσπάται από το κύριο σώμα του, στη συνέχεια ξεδιπλώνονται τα φτερά του και ενεργοποιείται το σύστημα εισαγωγής αέρα του κινητήρα, επιτρέποντας στον Τόμαχοκ να αρχίσει να πετάει σαν αεροσκάφος.<br /><br />Πώς θα τους εκτοξεύσει η Ουκρανία;<br /><br />Το 2024, ο αμερικανικός στρατός ανέπτυξε τον Typhon, έναν νέο χερσαίο εκτοξευτή για Τόμαχοκ και άλλους ναυτικούς πυραύλους.<br /><br />Ο στρατός πραγματοποίησε την πρώτη δοκιμαστική εκτόξευση Τόμαχοκ από αυτόν τον εκτοξευτή το 2023.<br /><br />Αν καρποφορήσει η συμφωνία μεταξύ Ουάσιγκτον – Κιέβου, θα πρόκειται για τα αμερικανικά όπλα με τη μεγαλύτερη εμβέλεια που έχουν δοθεί μέχρι στιγμής στην Ουκρανία.<br /><br />Απαιτείται ειδική εκπαίδευση για τη χρήση τους;<br /><br />Στην πραγματικότητα, ο ουκρανικός στρατός δεν χρειάζεται να εκπαιδευτεί ιδιαίτερα για τη χρήση των Τόμαχοκ.<br /><br />Το καλοκαίρι του 2022, οι δυνάμεις της Ουκρανίας εκπαιδεύτηκαν στη χρήση ενός άλλου αμερικανικού κινητού συστήματος πολλαπλής εκτόξευσης, του HIMARS, που εκτοξεύει κατευθυνόμενους πυραύλους σε απόσταση μεγαλύτερη των 110 χλμ. και πυραύλους ATACMS σε απόσταση έως 300 χλμ. Αν και το σύστημα Typhon διαφέρει σε ορισμένα σημεία, απαιτεί επίσης από τους στρατιώτες να εισαγάγουν δεδομένα σε έναν υπολογιστή ελέγχου πυρός πριν από την εκτόξευση.<br /><br />Το Πεντάγωνο –εφόσον υπάρξει συμφωνία για προμήθεια των Τόμαχοκ– θα στείλει πιθανώς και τον εξοπλισμό που απαιτείται για τη συλλογή των πληροφοριών σχεδιασμού πτήσης που χρειάζεται ο πύραυλος ή θα προμηθεύσει την Ουκρανία με πακέτα δεδομένων για στόχους εντός της Ρωσίας.<br /><br />Τι εξοπλισμό φέρουν οι Τόμαχοκ;<br /><br />Οι πύραυλοι Τόμαχοκ φέρουν συνήθως μια κεφαλή με εκρηκτική ισχύ ισοδύναμη με περίπου 180 κιλά TNT.<br /><br />Υπάρχουν επίσης παραλλαγές του πυραύλου με όπλα διασποράς, με την πιο κοινή να μεταφέρει 166 μικρές βόμβες – που, ωστόσο, είναι επιρρεπείς σε αστοχίες.<br /><br />Μια άλλη εκδοχή του πυραύλου, η οποία παραμένει απόρρητη, έχει σχεδιαστεί για να απενεργοποιεί προσωρινά το ηλεκτρικό δίκτυο του αντιπάλου, απελευθερώνοντας μικρά δοχεία με ίνες άνθρακα που καλύπτουν τις γραμμές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και προκαλούν βραχυκύκλωμα στους μετασχηματιστές και σε άλλο εξοπλισμό.<br /><br />Οι τελευταίας γενιάς Τόμαχοκ του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού έχουν τη δυνατότητα επίθεσης και σε εν κινήσει πλοία.<br /><br />Πώς εντοπίζουν τον στόχο τους;<br /><br />Οι Τόμαχοκ σχεδιάστηκαν για να χρησιμοποιούν δεδομένα που εισάγονταν στον υπολογιστή καθοδήγησης πριν από την εκτόξευση – χάρτες αναγλύφου εδάφους για την επαλήθευση της θέσης του, καθώς και ψηφιακές φωτογραφίες του στόχου.<br /><br />Οι μεταγενέστερες εκδόσεις ενσωμάτωσαν GPS και κεραίες ραδιοσυχνοτήτων που επιτρέπουν την ανακατεύθυνση των πυραύλων προς νέο στόχο μετά την εκτόξευση.<br /><br />Πρόκειται για ευέλικτα όπλα που μπορούν να αλλάξουν πορεία για να παρακάμψουν εμπόδια όπως αμυντικά συστήματα του εχθρού, κτίρια ή βουνά προτού φτάσουν στον στόχο τους.<br /><br />Πώς απειλούν τη Ρωσία;<br /><br />Το μεγάλο βεληνεκές του συγκεκριμένου πυραύλου μπορεί να δώσει τη δυνατότητα στις ουκρανικές δυνάμεις να πλήξουν σημαντικούς στρατιωτικούς στόχους βαθιά μέσα στη Ρωσία, σε απόσταση έως και 1.600 χιλιομέτρων, και να προκαλέσουν φθορές ή να καταστρέψουν κρίσιμες εγκαταστάσεις, όπως το εργοστάσιο drone στην Αλαμπούγκα του Ταταρστάν ή την αεροπορική βάση Engels-2 στο Σαράτοφ – την οποία η Ρωσία χρησιμοποιεί για την απογείωση βομβαρδιστικών για μεγάλης κλίμακας επιθέσεις κατά της Ουκρανίας.<br /><br />Επιπλέον, οι Τόμαχοκ χρησιμοποιούν πολύπλοκα συστήματα πλοήγησης, δίνοντας στους αντιπάλους περιθώριο αντίδρασης μόλις λίγων δευτερολέπτων από τη στιγμή ανίχνευσης των πυραύλων από τα ραντάρ.<br /><br />«Τα ρωσικά [αμυντικά] συστήματα κάλυπταν τους συριακούς στόχους εκείνη την εποχή (σ.σ.: 2017 – 2018), αλλά απέτυχαν [να καταρρίψουν τους Τόμαχοκ]», δήλωσε ο Αντρέι Κοβαλένκο του ουκρανικού κέντρου για την καταπολέμηση της παραπληροφόρησης, προσθέτοντας ότι οι πύραυλοι είναι «ιδιαίτερα αποτελεσματικοί όταν εκτοξεύονται σε ομοβροντία, καθώς η υπερφόρτωση των αεροπορικών αμυντικών συστημάτων αυξάνει το ποσοστό επιτυχίας τους». Σύμφωνα με τον ίδιο, τα ρωσικά συστήματα S-400 ή Pantsir είναι «αδύναμα έναντι των Τόμαχοκ».<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι είναι οι πύραυλοι Τόμαχοκ και γιατί φέρνουν εξελίξεις στο Ουκρανικό,

Η χθεσινή εξαγγελία Τραμπ για ενδεχόμενη συνάντηση με τον Πούτιν στη Βουδαπέστη –ένα 24ωρο πριν ο Αμερικανός πρόεδρος συναντήσει ξανά τον Ζε...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκλογές στα κατεχόμενα με τον Ερντογάν να έχει τον τελευταίο λόγο. Στόχος του η επιβολή λύσης 2 κρατών στην Κύπρο.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-10/%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD.jpg?itok=xiz6e6wu" width="691" /><br /><br />Οι αναλυτές αμφισβητούν πόση πραγματική αυτονομία θα έχει ο νικητής των εκλογών της Κυριακής.<br /><br />Οι Τουρκοκύπριοι πηγαίνουν στις κάλπες σήμερα για να εκλέξουν νέο Πρόεδρο, αλλά όπως δείχνει η ιστορία, η Άγκυρα είναι πιθανό να έχει τον τελευταίο λόγο, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.<br /><br />Το ψευδοκράτος στην Κύπρο<br /><br />Το Ψευδοκράτος, η αποκαλούμενη μόνο από τους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους, «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ)» κήρυξε την ανεξαρτησία της το 1983 - σχεδόν μια δεκαετία μετά την στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας το 1974, η οποία ακολούθησε ένα πραξικόπημα που υποστηρίχθηκε από την ελληνική χούντα.<br /><br />Έκτοτε, το βόρειο τμήμα του νησιού παρέμεινε υπό τουρκικό έλεγχο.<br /><br />Μέχρι σήμερα, η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που αναγνωρίζει την ΤΔΒΚ - κανένα άλλο έθνος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στην ΕΕ, δεν έχει επεκτείνει την διπλωματική αναγνώριση.<br /><br />Η διαίρεση της Κύπρου παραμένει μια ανοιχτή πληγή, καθώς η Λευκωσία είναι η τελευταία διαιρεμένη πρωτεύουσα της ΕΕ. Ο διεθνώς αναγνωρισμένος ελληνοκυπριακός νότος είναι μέλος της ΕΕ, ενώ οι προσπάθειες επανένωσης έχουν επανειλημμένα σταματήσει.<div><br />Εκλογές στα κατεχόμενα -Ο Ερντογάν έχει τον τελευταίο λόγο<br /><br />Δύο υποψήφιοι ανταγωνίζονται, ο νυν συντηρητικός Ερσίν Τατάρ και ο σοσιαλιστής Τουφάν Ερχούρμαν, με πρόσφατες δημοσκοπήσεις να δίνουν στον Ερχούρμαν προβάδισμα 10 μονάδων.<br /><br />Απαιτείται απόλυτη πλειοψηφία στον πρώτο γύρο, διαφορετικά, θα διεξαχθεί επαναληπτικός γύρος την επόμενη εβδομάδα.<br /><br />Ωστόσο, οι αναλυτές αμφισβητούν πόση πραγματική αυτονομία θα έχει ο νικητής, αφού ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, η ιστορία δείχνει ότι ο κύριος παίκτης είναι η Τουρκία - και ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει τον τελευταίο λόγο.<br /><br />Το ΑΚΡ του Ερντογάν ισχυρίζεται ότι προστατεύει τους Τουρκοκύπριους, αλλά έχει κατηγορηθεί ότι παρεμβαίνει στις υποθέσεις της κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης της επιρροής στις εκλογές.<br />Διαφορετικές οπτικές γωνίες για το Κυπριακό<br /><br />Ο Τατάρ, ο οποίος υποστηρίζεται ανοιχτά από την Άγκυρα, υποστηρίζει μια λύση δύο κρατών - την επίσημη θέση της Τουρκίας για το κυπριακό.<br /><br />Αντίθετα, ο Ερχούρμαν τάσσεται υπέρ μιας ομοσπονδιακής διευθέτησης βασισμένης στις παραμέτρους του ΟΗΕ και υποστηριζόμενης σθεναρά από την ΕΕ: μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία.<br /><br />Ο Ηλίας Δημητρίου, επικεφαλής του Γραφείου Επαναπροσέγγισης του κυπριακού αριστερού κόμματος ΑΚΕΛ, δήλωσε στο Euractiv ότι ο Έρχουρμαν είναι έμπειρος και συμμετείχε στις αποτυχημένες συνομιλίες επανένωσης του Κρανς-Μοντάνα το 2017.<br /><br />Ωστόσο, προειδοποίησε ότι το βασικό ερώτημα είναι σε ποιο βαθμό ο επόμενος Τουρκοκύπριος ηγέτης θα εκπροσωπεί τους Τουρκοκύπριους και δεν θα είναι «μαριονέτα του Ερντογάν - όπως συνέβη με τον Τατάρ».<br /><br />Πρόσθεσε ότι κανένας Τουρκοκύπριος ηγέτης δεν έχει επανεκλεγεί από το 2005, υποδηλώνοντας ότι μια αλλαγή ηγεσίας θα μπορούσε να είναι στον ορίζοντα στο κατεχόμενο από την Τουρκία τμήμα του νησιού της Αφροδίτης.<br />Τράμπ: "O Τούρκος Πρόεδρος ξέρει καλύτερα από τον καθένα για στημένες εκλογές"<br /><br />Τα κατεχόμενα για την Τουρκία είναι όχι μόνο το "πόδι της" στην Κύπρο, αλλά και ο άξονας πάνω στον οποίο εδράζονται οι διεκδικήσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο και το ιδεολόγημα της "Γαλάζιας Πατρίδας" σε αυτήν.<br /><br />Αναφορικά με τις εκλογές στο ψευδοκράτος και το ποιός τελικά θα εκλεγεί, δεν πρέπει να ξεχνάμε την φράση του Τράμπ προς τον Ερντογάν κοιτώντας τον, "ο Τούρκος Πρόεδρος ξέρει καλύτερα από τον καθένα για στημένες εκλογές".<br /><br />Συνεπώς είτε ο Ερντογάν θα μαγειρέψει το τελικό αποτέλεσμα-κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξει δεύτερος γύρος- υπέρ του Τατάρ, είτε αν τελικά εκλεγεί ο Έρχουρμαν θα τον ανατρέψει ή θα του επιβάλλει τους όρους του για λύση 2 κρατών στην Κύπρο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Εκλογές στα κατεχόμενα με τον Ερντογάν να έχει τον τελευταίο λόγο. Στόχος του η επιβολή λύσης 2 κρατών στην Κύπρο.

Οι αναλυτές αμφισβητούν πόση πραγματική αυτονομία θα έχει ο νικητής των εκλογών της Κυριακής. Οι Τουρκοκύπριοι πηγαίνουν στις κάλπες σήμερα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Φιντάν ελπίζει ότι «τα θέματα του Αιγαίου θα λυθούν όσο ο Μητοτάκης είναι στην εξουσία».

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/01/fidan2-930x550.jpg" width="701" /><br /><br />Ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν σε συνέντευξη του στον τηλεοπτικό σταθμό ULKE TV, δήλωσε πως ελπίζει τα θέματα του Αιγαίου θα λυθούν με τον κ.Μητσοτάκη στην εξουσία.<br /><br />Το πως ελπίζει ότι θα λυθούν έχει σημασία.<br /><br />Μεταξύ άλλων είπε:<br /><br />«Eγώ δεν αποδέχομαι τα 12 μίλια, εσύ δεν αποδέχεσαι τα 6 μίλια, αυτά μπορούν να συζητηθούν… σε ορισμένα σημεία… αυτά συζητήθηκαν με τις διερευνητικές επαφές, προχώρησαν σε κάποια σημεία. Το πρόβλημα στο Αιγαίο δεν είναι πρόβλημα το οποίο δεν μπορεί να επιλυθεί».<br /><br />Ώστε έχουν συζητηθεί τέτοια θέματα με την Τουρκία και οι Έλληνες πολίτες δεν έχουν ενημερωθεί από την κυβέρνηση τους; Το μάθαμε κι αυτό…<br /><br />Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκτός από το να «πιπιλάει» την καραμέλα των «ήρεμων υδάτων» στο Αιγαίο, δεν έχει βγάλει τσιμουδιά για το τι συζητά με την Τουρκία. Δεν έχει εξηγήσει γιατί έχει παραχωρήσει την αλιεία στο Αιγαίο, στους Τούρκους. Δεν έχει εξηγήσει γιατί αδιαφορεί για τα όσα προκλητικά κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο. Υποχώρησε ατάκτως στο θέμα της Κάσου και παρουσίασε θαλάσσια πάρκα «κομμένα και ραμένα» στα «θέλω» της Τουρκίας!<br /><br />Τι είπε ο Φιντά στη συνέντευξη του. Η περιφρόνηση κυριαρχεί:<br /><br />«Ο πρόεδρός μας δίνει ευκαιρία σε κάθε εκλεγμένο πρωθυπουργό της Ελλάδας. Δεν υπάρχει κανένας που να μην του έχει δώσει. Ο πρόεδρός μας είναι ο μόνος άνθρωπος με πολιτική νομιμότητα που μπορεί να λύσει τα προβλήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, Τουρκίας και Κύπρου. Το λέω αυτό με βάση μια ρεαλιστική πολιτική ανάλυση. Το γνωρίζουν οι Έλληνες, το γνωρίζουν οι Κύπριοι, το γνωρίζουν όλοι. Στην Ελλάδα, καμία πολιτική νομιμότητα δεν είναι αρκετά ισχυρή ώστε να τερματίσει τα προβλήματα με την Τουρκία».<br /><br />«Η ελληνική πολιτική τροφοδοτείται από την αντιτουρκική στάση. Ας πούμε ότι υπάρχει μια υπόθεση διαφθοράς στο εσωτερικό, αμέσως βγάζουν το χαρτί της Τουρκίας. Έγινε ένα λάθος στο εσωτερικό, άρχισαν διαδηλώσεις, φέρνουν την Τουρκία στην ημερήσια διάταξη. Θέλω να απευθυνθώ και σε αυτούς από εδώ: οι Τούρκοι και οι Έλληνες είναι οι αρχαίοι λαοί της περιοχής. Δηλαδή, πρέπει να βγούμε από αυτό το αδιέξοδο. Το μέλλον μας περιμένει. Ας καθίσουμε λοιπόν και ας συζητήσουμε με πολιτισμένο τρόπο τα υφιστάμενα προβλήματά μας. Αν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε απειλητική γλώσσα, η Τουρκία θα ανταποδώσει δέκα φορές περισσότερο. Δεν υπάρχει λόγος γι’ αυτό. Ας μην χτίζουμε την πολιτική μας σε αυτή τη βάση. Χτίζουμε εμείς την πολιτική μας στην Τουρκία με βάση ανθελληνικές θέσεις; Μιλάμε μέρα νύχτα για την Ελλάδα; Γιατί το κάνετε αυτό;».<br /><br />«Το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας υπερηφανεύεται στο ελληνικό Κοινοβούλιο για το πώς δεν θα δεχτούν την Τουρκία στο πρόγραμμα SAFE για να υπερασπιστεί τον εαυτό του είναι ένα θέμα που πρέπει να διδάσκεται. Το σύστημα ασφάλειας της Ευρώπης, έχει καταληφθεί από μία ή δύο χώρες, όπως η Ελλάδα. Αυτές οι χώρες δεν έχουν καμία σχέση με την ασφάλεια της Ευρώπης. Όπως γνωρίζετε, το 1974 η Ελλάδα αποχώρησε από το στρατιωτικό σύμφωνο του ΝΑΤΟ και το 1980 επέστρεψε. Τότε η Τουρκία το αποδέχτηκε. Θα μπορούσε να μην το είχε αποδεχτεί».<br /><br />«Τη Δευτέρα θα πραγματοποιηθεί η συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Λουξεμβούργο. Είμαστε προσκεκλημένοι. Ελπίζουμε να πάμε εκεί. Ο Έλληνας συνάδελφός μας (σ.σ. ο Γιώργος Γεραπετρίτης) ζήτησε να πραγματοποιήσουμε μια συνάντηση εκεί. Ειλικρινά, δεν νομίζω ότι οι Έλληνες συνάδελφοί μας, οι συνομιλητές μας, είναι πολύ ικανοποιημένοι με αυτό το θέμα».<br /><br />«Επειδή η πολιτική βασίζεται στην εχθρότητα προς την Τουρκία, δηλαδή οι άνθρωποι εκεί αναγκαστικά λένε κάποια πράγματα για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Αλλά όταν αυτά τα λόγια μετατρέπονται σε πράξεις, αυτό το παρακολουθούμε στενά. Ούτε οι αντιτουρκικές πρωτοβουλίες στην Ευρώπη, ούτε οι προσπάθειες στην Ανατολική Μεσόγειο δεν ξεφεύγουν της προσοχής μας. Έχουμε απίστευτα καλές ευκαιρίες για να τα λύσουμε με ειρηνικούς τρόπους. Υπάρχει η βούληση, ας λύσουμε αυτά τα προβλήματα. Δηλαδή, αν συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε απειλητική γλώσσα μεταξύ μας, αυτό δεν θα έχει καλή κατάληξη».<br /><br />«Κοιτάξτε, δεν είμαστε η πρώτη χώρα που ξεκίνησε να μιλά αυτή τη γλώσσα. Εσείς χρησιμοποιείτε αυτή τη γλώσσα. Όταν χρησιμοποιείτε αυτή τη γλώσσα, μην περιμένετε να σας απαντήσουν με άλλη γλώσσα. Αλλά δεν θα είμαστε ποτέ οι πρώτοι που θα ξεκινήσουμε. Η πρώτη μας γλώσσα είναι ο χαιρετισμός, η ειρήνη. Ελάτε, ας συμφιλιωθούμε, ας καθίσουμε, ας μιλήσουμε. Αυτή είναι η μέθοδος του προέδρου μας».<br /><br />«Eγώ δεν αποδέχομαι τα 12 μίλια, εσύ δεν αποδέχεσαι τα 6 μίλια, αυτά μπορούν να συζητηθούν… σε ορισμένα σημεία… αυτά συζητήθηκαν με τις διερευνητικές επαφές, προχώρησαν σε κάποια σημεία. Το πρόβλημα στο Αιγαίο δεν είναι πρόβλημα το οποίο δεν μπορεί να επιλυθεί».<br /><br />«Όλοι φοβούνται το εξής: Αν λύσω το τάδε πρόβλημα, θα έχει πολιτικό κόστος; Αυτό είναι το πρόβλημα στην Ελλάδα. Ελπίζουμε ότι, όσο ο κ. Μητσοτάκης είναι στην εξουσία, θα έχουμε την ευκαιρία να το κάνουμε αυτό».<br /><br />«Όπως γνωρίζετε, η Κύπρος ήταν μία από τις δύο χώρες που φιλοξένησαν τη γενοκτονία στη Γάζα. Τώρα σκέφτονται να αποκαταστήσουν αυτή την εικόνα με τις αεροπορικές μεταφορές. Ελπίζουμε ότι αυτό θα εξιλεώσει τις αμαρτίες τους, δηλαδή τώρα με την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Αλλά όπως γνωρίζετε, τα αεροπλάνα που απογειώθηκαν από την Κύπρο προκάλεσαν τον θάνατο πολλών Παλαιστινίων».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Φιντάν ελπίζει ότι «τα θέματα του Αιγαίου θα λυθούν όσο ο Μητοτάκης είναι στην εξουσία».

Ο Τούρκος ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν σε συνέντευξη του στον τηλεοπτικό σταθμό ULKE TV, δήλωσε πως ελπίζει τα θέματα του Αιγαίου θα λυθούν με τον κ.Μη...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μη διακυβερνήσιμη Ελλάδα και η ιστορική πρόκληση της πολιτικής αλλαγής.

<img height="427" src="https://omegapress.gr/images/vouli.jpg" width="694" /><br /><br />Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Ο Κώστας Καραμανλής κατά δήλωσή του, φοβάται θεσμική και πολιτική κρίση. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είπε ότι “ το μεγάλο μας πρόβλημα είναι ότι η χώρα έχει καταστεί μη διακυβερνήσιμη». Σε άλλες εποχές αυτή η δήλωση θα μπορούσε να είναι το προοίμιο πραξικοπήματος, κοινωνικής εξέγερσης , σήμερα ερμηνεύθηκε ως επείγουσα ανάγκη πολιτικής αλλαγής. Ποιός θα τη φέρει όμως; Ο Τσίπρας , έχει αναστατώσει το πολιτικό σκηνικό. Ο Σαμαράς απειλεί ανοιχτά τον Μητσοτάκη με νέο κόμμα . Η Ευρωπαική Εισαγγελία είναι πανταχού παρούσα και το κύρος της χώρας, το κύρος της Δικαιοσύνης, του πρωθυπουργού , της εκκλησίας και άλλων θεσμών, εφάπτεται του εδάφους. <br /><br />Σε αυτόν τον κατήφορο, περικυκλωμένος από έναν μηχανισμό ασυλίας και προστασίας , αποκομμένος από την κοινωνία και τις πραγματικές της ανάγκες, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πλέον τη χώρα στον αυτόματο πιλότο αδυνατώντας να διορθώσει την δική του πορεία και να φρενάρει την πολιτική και θεσμική κρίση. Ο πρωθυπουργός που έχει γίνει η φωτογραφική γλάστρα του Τραμπ χλευάζει όλους όσοι του ασκούν κριτική, αλλά είναι κενός επιχειρημάτων. Πως θα αναχαιτιστεί ο εθνικός κατήφορος;<br /><br />Εσωτερική και Εξωτερική πολιτική σε φωτογραφία<br /><br />Αν μιλούσε ένας Αριστερός πολιτικός για μη διακυβερνήσιμη χώρα, θα δέχονταν σφοδρές επιθέσεις για προσπάθεια αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης και της χώρας. Και αντί από το βήμα του κοινοβουλίου ο πρωθυπουργός να απαντήσει αναλυτικά και να επιχειρηματολογήσει για τα έργα και τις ημέρες του, για την υπεράσπιση των θεσμών και της Δημοκρατίας, προσπάθησε να κάνει έναν ακόμη φθηνό αντιπερισπασμό, γιατί γνωρίζει ότι ο ίδιος έχει καταστήσει την Ελλάδα μη διακυβερνήσιμη. <br /> Για την ακρίβεια απέδειξε πόσο χυδαίος μπορεί να γίνει ένας πρωθυπουργός όταν βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Είπε ότι “είμαι πρωθυπουργός της Ελλάδας, υπερασπίζομαι τα εθνικά μας συμφέροντα και φροντίζω να μην είναι η χώρα το ρεντίκολο της Ευρώπης, όπως ήταν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ». Το είπε γνωρίζοντας ότι λέει ψέματα, αλλά ουσιαστικά το είπε επειδή , λίγες ώρες πριν οι Καραμανλής και Βενιζέλος του είπαν χειρότερα πράγματα. Ότι είναι ανίκανος να κυβερνήσει τη χώρα ή ότι είναι τόσο σάπια η κυβέρνηση που έχει οδηγήσει σε διάλυση τον εθνικό κορμό, που είναι οι θεσμοί. <br /><br />Αν δεν έχανε την ψυχραιμία του και αν δεν ήταν τόσο ανίκανος όσο του καταλογίζουν, θα μπορούσε να αξιοποιήσει την ευκαιρία και να μιλήσει για την σύμπηξη ενός εθνικού μετώπου που θα αντιμετωπίσει την διεθνή αναταραχή, την κρίση στην περιοχή και τον κυριαρχικό ρόλο της αναβαθμισμένης Τουρκίας και την κρίση θεσμών. Έκανε ακριβώς το αντίθετο. Επιτέθηκε κατά άλλων, δεν έδειξε να έχει αντίληψη της κρισιμότητας της εποχής, δεν παρουσίασε καμία εθνική πυξίδα και υπερασπίζεται φανατικά τη Δικαιοσύνη, γιατί, κατά κοινή ομολογία είναι αυτή που τον διατηρεί ακόμη στην εξουσία . Η διακυβέρνηση της χώρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ελάχιστα διαφέρει από τις φωτογραφίες δίπλα στον Τραμπ. Κάτι σαν γλάστρα που φαίνεται αλλά στην ουσία εκεί, σε αυτά τα δευτερόπλεπτα τελειώνει και η εικόνα του. <br /> <br />Λίγη αυτοκριτική μήπως;<br /><br />Ούτε ο Κώστας Καραμανλής, ούτε ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι άμοιροι ευθυνών για την θεσμική κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα. Ο πρώτος την χρεοκόπησε καθώς ήταν πρωθυπουργός από το 2004 και επί έξι σχεδόν χρόνια παρακολουθούσε τη χώρα να οδηγείται στην καταστροφή χωρίς να παρεμβαίνει,. Ο δεύτερος , εκτός από τη βουλιμία του για εξουσία και την εκλεκτική σχέση που είχε με το σύστημα, ήταν ο εισηγητής κατά την αναθεώρηση του Συντάγματος επί Σημίτη, όταν και διατηρήθηκε ο περίφημος νόμος περί ευθύνης υπουργών, για τον οποίο τους κατακεραύνωσε η Κοβέσι. <br />Ο Βενιζέλος , αν και σιωπά συστηματικά γι αυτό, έχει ισχυριστεί ότι για το άρθρο 86 υπήρξε συναίνεση των κομμάτων. Ο ίδιος όμως ως συνταγματολόγος, αν διαφωνούσε θα μπορούσε να προκαλέσει μια μικρή επανάσταση υποβάλλοντας την παραίτησή του. Δεν το έκανε και θριαμβολογούσε μάλιστα. Μοιραία το θέμα αυτό, δηλαδή της ασυλίας του πολιτικού προσωπικού , σε συνδυασμό με την εικόνα μεγάλης κρίσης αξιών της Δικαιοσύνης, έχουν συμπαρασύρει τη χώρα στη δίνη μιας μεγάλης θεσμικής κρίσης, που πολλές φορές, εμφανίζεται και ως πολιτική κρίση. <br /><br />Κανείς τους δεν κάνει αυτοκριτική. Έχουν όμως απαίτηση όλοι αυτοί , δηλαδή τα κόμματα που εκπροσωπούσαν , τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να απαιτούν αυτοκριτική από τον Τσίπρα και όλους τους άλλους, για αμιγώς πολιτικές αποφάσεις σε μια ήδη χρεοκοπημένη ώρα. Και τώρα είτε επειδή το θέλουν, επειδή ανησυχούν για το μέλλον της Ελλάδας, θέλοντας και μη ωφελούν το σχέδιο Τσίπρα για διάσωση των θεσμών της Δημοκρατίας.<div>  <br />Ποια αλλαγή; Ο Τσίπρας, η Καρυστιανού και οι άλλοι<br /><br />Στο επίκεντρο της συζήτησης των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αλλά και των πολιτών, όπως λένε οι δημοσκοπήσεις , βρίσκεται το αίτημα για πολιτική αλλαγή. Οι πολιτικοί που εμφανίζονται να θέλουν να ηγηθούν αυτής της προσπάθειας είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο Αντώνης Σαμαράς και υποχρεωτικά , τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αλλά μόνο ο Τσίπρας, που δεν έχει κόμμα φαίνεται να κερδίζει τους πολίτες και όχι τα σημερινά κόμματα. <br /><br />Ως παίχτης που μπορεί να κερδίσει και τον Τσίπρα φαίνεται να είναι η Μαρία Καρυστιανού. Αλλά η Μαρία Καρυστιανού ηγήθηκε ενός συγκεκριμένου κινήματος με συγκεκριμένα αιτήματα και κέρδισε την στήριξη όλου του λαού. Ως πιθανή αρχηγός κόμματος κινείται γύρω στο 30%. Αλλά αν η Καρυστιανού κάνει κόμμα , κάτι που διαψεύδει μέχρι τώρα, δεν θα αντιμετωπίζεται πλέον ως η μητέρα που αγωνίζεται για Δικαιοσύνη, αλλά θα κριθεί από τις θέσεις, το πρόγραμμα και το σχέδιό της. Η συμπάθεια θα της δώσει δύναμη εκκίνησης , αλλά όχι για πολύ.<br /><br />Στην πορεία, θα χάσει σημαντικό κεφάλαιο και φυσικά εκ των πραγμάτων δεν θα είναι σε θέση να απαντήσει σε ερωτήσεις για την εξωτερική πολιτική, την άμυνα, την ασφάλεια της χώρας, την οικονομία, ό,τι δηλαδή πρέπει να κάνει ένας αρχηγός κόμματος. Προφανώς και η ιδεολογική της ταυτότητα, όταν τη μάθει ο λαός, θα έχει οπαδούς και αντιπάλους. Οπότε θα περιμένουμε…<br />Είναι προφανές ότι ο Αντώνης Σαμαράς, ο Καραμανλής, ο Δένδιας, οποιοσδήποτε από τη ΝΔ δεν μπορεί να μιλήσει για πολιτική αλλαγή, γιατί ανήκουν στην ίδια παράταξη παράταξη με τον Μητσοτάκη, τον οποίο κατηγορούν για σήψη και για ενδοτισμό. Οι επιμέρους διαφοροποιήσεις δεν μεταβάλλουν την ιδεολογική τους εικόνα και στάση. Υπό αυτή την οπτική, αν όλοι αυτοί έχουν πρόβλημα με τον Μητσοτάκη ας το λύσουν πρώτα εντός της ΝΔ και της παράταξής τους γιατί δεν είναι καθόλου πειστικοί ότι θέλουν αλλαγή. Εξουσία θέλουν σίγουρα, ο καθένας με τον τρόπο του. <br />Κατά συνέπεια, ο μόνος πολιτικός που μπορεί να γίνει φορέας αλλαγής είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Αλλά όχι μόνος και σίγουρα όχι όπως κινείται. Για να συνθέσει μια ισχυρή παράταξη, πρέπει να απευθυνθεί και στην κοινωνία κυρίως, αλλά και όλο τον κόσμο της Αριστεράς και τους απλούς δημοκράτες, επιστήμονες, στελέχη κομμάτων, καλλιτέχνες, διανοούμενους, εργαζόμενους και κόμματα , με στόχο να αποτελέσει έναν ισχυρό πόλο ανατροπής. <br /><br />Αν το κάνει, θα είναι σε θέσει να αντιμετωπίσει με μεγάλη επιτυχία και τις εσωτερικές φυλές της ΝΔ και της ακροδεξιάς, αλλά και κάθε νέο κόμμα ή κίνηση που θα εμφανιστεί, ακόμη και την Μαρία Καρυστιανού, <br />Χρέος του Τσίπρα και των προοδευτικών κομμάτων είναι να αποκαλύψουν στο λαό και να τον πείσουν ότι η εκ δεξιών κριτική στον Μητσοτάκη και οι διεργασίες στο εσωτερικό της ΝΔ δεν αποσκοπούν στο να αλλάξει πορεία η χώρα, αλλά να επαναπροσδιοριστεί η φυσιογνωμία της ΝΔ που δεν θα είναι προς θετική κατεύθυνση, αλλά μάλλον προς τα δεξιά και προς αντιδραστική πορεία. <br />Κάτι κινείται και μάλιστα πολύ δυναμικά και στο σύστημα, ως συνέπεια της κοινωνικής οργής και του αιτήματος για αλλαγή. Αλλά το ποια αλλαγή είναι το μείζον. Γιατί αλλαγή ψήφισαν και οι ΗΠΑ και η Γαλλία και άλλες χώρες και οδηγήθηκαν σε μεγαλύτερη κρίση.</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η μη διακυβερνήσιμη Ελλάδα και η ιστορική πρόκληση της πολιτικής αλλαγής.

Του Σωτήρη Σιδέρη Ο Κώστας Καραμανλής κατά δήλωσή του, φοβάται θεσμική και πολιτική κρίση. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είπε ότι “ το μεγάλο μας π...

Διαβάστε την συνέχεια

Washington Post: «Ο Πούτιν είπε στον Τραμπ ότι θέλει όλο το Ντονέτσκ για να τερματιστεί ο πόλεμος».

<img src="https://www.onalert.gr/wp-content/uploads/2025/08/PUTIN-TRUMP-REUTERS-750x375.jpg" /><br /><br />Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, στην τηλεφωνική συνομιλία που είχε την περασμένη εβδομάδα με τον Ντόναλντ Τραμπ, απαίτησε τον πλήρη έλεγχο του Ντόνετσκ, μιας στρατηγικής σημασίας περιοχής στην ανατολική Ουκρανία, ως προϋπόθεση για τον τερματισμό του πολέμου, σύμφωνα με σημερινό (19.10.2025) αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Washington Post.<br /><br />Ο Πούτιν προσπαθεί ανεπιτυχώς εδώ και 11 χρόνια να κατακτήσει το Ντονέτσκ, απωθούμενος επανειλημμένα από τις ουκρανικές δυνάμεις που είναι βαθιά εδραιωμένες σε μια περιοχή που πιστεύουν ότι αποτελεί σημαντικό προπύργιο ενάντια στην ταχεία προέλαση της Ρωσίας προς τα δυτικά, προς την πρωτεύουσά τους.<br /><br />Η εστίαση του Πούτιν στο Ντόνετσκ υποδηλώνει ότι δεν υποχωρεί από τις πάγιες θέσεις του, παρά την αισιοδοξία του Τραμπ για την επίτευξη συμφωνίας, ανέφεραν οι αξιωματούχοι, μιλώντας Washington Post υπό τον όρο της ανωνυμίας. Η Ρωσία ή οι υποστηριζόμενοι από τη Ρωσία αυτονομιστές έχουν διεκδικήσει τμήματα της περιοχής από το 2014, αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να κατακτήσουν ολόκληρη την περιοχή με τη βία.<br /><br />Ο Τραμπ δεν έχει σχολιάσει δημοσίως το αίτημα του Πούτιν για το Ντόνετσκ – ο Αμερικανός πρόεδρος δεν υποστήριξε το αίτημα της Ρωσίας στις δηλώσεις του την περασμένη Παρασκευή (17.10.2025), μετά από τη συνάντηση στον Λευκό Οίκο με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Σχεδιάζει να συναντήσει τον Πούτιν στην Ουγγαρία τις επόμενες εβδομάδες για να συνεχίσει τις συζητήσεις σχετικά με τον τρόπο τερματισμού του πολέμου.<br /><br />«Ήρθε η ώρα να σταματήσει το αίμα και να γίνει μια ΣΥΜΦΩΝΙΑ! Αρκετό αίμα έχει χυθεί. Ας σταματήσουν εκεί που είναι, ας δηλώσουν και οι δύο νίκη, κι ας αποφασίσει η Ιστορία», έγραψε ο Τραμπ στα social media μετά τη συνάντηση με τον Ζελένσκι.<br /><br />Στην τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ Τραμπ και Πούτιν, ο Ρώσος ηγέτης πρότεινε ότι θα ήταν διατεθειμένος να παραδώσει τμήματα δύο άλλων περιοχών της Ουκρανίας που έχει κατακτήσει εν μέρει, τη Ζαπορίζια και τη Χερσόν, σε αντάλλαγμα για τον πλήρη έλεγχο του Ντόνετσκ, ανέφεραν οι αξιωματούχοι.<br /><br />Αυτή είναι μια ελαφρώς λιγότερο ριζοσπαστική εδαφική αξίωση από αυτή που διατύπωσε τον Αύγουστο στη σύνοδο κορυφής μεταξύ Τραμπ και Πούτιν στο Άνκορατζ. Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου το χαρακτήρισαν ως πρόοδο, σύμφωνα με έναν από τους δύο ανώτερους αξιωματούχους, ο οποίος ενημερώθηκε για την τηλεφωνική συνομιλία με τον Πούτιν.<br /><br />Οι Ουκρανοί είναι απίθανο να το δουν με αυτόν τον τρόπο, σημείωσε ανώτερος Ευρωπαίος διπλωμάτης. «Είναι σαν να τους πουλάς το ίδιο τους το πόδι σε αντάλλαγμα για το τίποτα», είπε ο διπλωμάτης.<div><br />Στασιμότητα<br /><br />Οι γραμμές του μετώπου έχουν σε μεγάλο βαθμό παραμείνει στάσιμες κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους της σύγκρουσης, χωρίς καμία από τις δύο πλευρές να έχει αποκτήσει σημαντικό πλεονέκτημα. Η Ρωσία ελέγχει περίπου το 20% του ουκρανικού εδάφους.<br /><br />Ο Τραμπ στρέφει την προσοχή του στο τερματισμό του πολέμου, μετά την εξασφάλιση εκεχειρίας και συμφωνίας ανταλλαγής ομήρων και αιχμαλώτων στη Γάζα. Ο πρόεδρος ταλαντεύεται εδώ και μήνες μεταξύ της ρωσικής και της ουκρανικής οπτικής για τη σύγκρουση. Οι Ουκρανοί ήλπιζαν να βγουν από τη συνάντηση της Παρασκευής με πυραύλους Tomahawk μακράς εμβέλειας, αλλά έφυγαν με άδεια χέρια.<br /><br />Σύμφωνα με τους αξιωματούχους, ο απεσταλμένος του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, πίεσε την ουκρανική αντιπροσωπεία να παραδώσει το Ντόνετσκ κατά τη διάρκεια της συνάντησης της Παρασκευής, επισημαίνοντας ότι η περιοχή είναι κυρίως ρωσόφωνη, ένα επιχείρημα του Κρεμλίνου που οι ουκρανοί και ευρωπαίοι αξιωματούχοι θεωρούν προπαγανδιστικό και προσχηματικό.<br /><br />Πολλοί Ουκρανοί – μαζί και ο Ζελένσκι -μεγάλωσαν μιλώντας ρωσικά ως πρώτη γλώσσα και στην ουκρανική κοινωνία η χρήση της ρωσικής γλώσσας δεν θεωρείται ιστορικά ως ένδειξη συμπάθειας προς τη Μόσχα. Οι Ουκρανοί έχουν στραφεί προς τη χρήση της ουκρανικής γλώσσας τα χρόνια που ακολούθησαν την προσάρτηση της χερσονήσου της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014.<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο έχει αναλάβει την προετοιμασία της επικείμενης συνόδου στη Βουδαπέστη, όπου Τραμπ και Πούτιν αναμένεται να συζητήσουν εκ νέου για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Η κυβέρνηση Ζελένσκι έχει στηρίξει την πρόταση Τραμπ για εκεχειρία, επιδιώκοντας παράλληλα ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, ώστε να αποτραπεί νέα ρωσική επίθεση.<br /><br />Καθώς πλησιάζει ένας ακόμη δύσκολος χειμώνας, με τη Ρωσία να πλήττει ενεργειακές υποδομές της Ουκρανίας, ο Τραμπ εμφανίζεται πρόθυμος να αποφύγει την αποστολή βαρέων όπλων και να επικεντρωθεί στην επίτευξη μιας διπλωματικής λύσης.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.onalert.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Washington Post: «Ο Πούτιν είπε στον Τραμπ ότι θέλει όλο το Ντονέτσκ για να τερματιστεί ο πόλεμος».

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, στην τηλεφωνική συνομιλία που είχε την περασμένη εβδομάδα με τον Ντόναλντ Τραμπ, απαίτησε τον πλήρη έλεγχο του Ντόνετσκ,...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέα μεταστροφή Τραμπ στο ζήτημα της Ουκρανίας και νέο «δώρο» στον Πούτιν.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/08/trump-Poutin-3.webp"><img src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/08/trump-Poutin-3-696x392.webp" /></a><br /><br />Νέα μεταστροφή Τραμπ στο ζήτημα της Ουκρανίας. Μέχρι την τηλεφωνική επικοινωνία της Πέμπτης με τον πρόεδρο Πούτιν, ο Τραμπ φαινόταν έτοιμος να ενισχύσει το οπλοστάσιο και τη διαπραγματευτική θέση της Ουκρανίας με πυραύλους cruise Tomahawk. Όμως μετά από αυτήν και τη μετέπειτα συνάντηση με τον Ζελένσκι, ο Τραμπ υποβάθμισε κάθε συζήτηση για τους πυραύλους και εστίασε αντ’ αυτού σε ακόμη μια Σύνοδο Κορυφής με τον Πούτιν στην Βουδαπέστη.<br /><br />Ήταν η πιο πρόσφατη μεταστροφή στις θέσεις του Τραμπ για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, που συχνά αλλάζουν μετά από επαφή με τον Πούτιν, ο οποίος έχει δείξει μεγάλη ικανότητα στο να πείθει τον πρόεδρο των ΗΠΑ για την δική του οπτική της σύγκρουσης.<br /><br />Μέχρι στιγμής, η Ρωσία έχει πετύχει να αποτρέψει τον Τραμπ από το να επιβάλει περαιτέρω κυρώσεις – ή να στείλει πιο ισχυρά όπλα στην Ουκρανία – διατηρώντας συνεχώς ανοιχτή την προοπτική μιας ειρηνευτικής συμφωνίας, ενώ ταυτόχρονα αυξάνει τις επιθέσεις της.<br />Νέο «δώρο» Τραμπ στον Πούτιν<br /><br />Αντί για νέα υποστήριξη στην Ουκρανία ή κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ο Τραμπ ανακοίνωσε μια νέα Σύνοδο Κορυφής με τον Πούτιν – ένα «δώρο» για τον Ρώσο ηγέτη. Δεν έγινε καμία αναφορά στο να περιορίσει η Ρωσία τους συνεχιζόμενους βομβαρδισμούς της υποδομής ενέργειας της Ουκρανίας ενόψει του χειμώνα.<br /><br />Με παρόμοιο τρόπο, μετά τη σύνοδο Τραμπ-Πούτιν στην Αλάσκα τον Αύγουστο, ο Τραμπ εγκατέλειψε την πίεση προς τη Ρωσία να συμφωνήσει σε κατάπαυση πυρός και η Μόσχα ενέτεινε τις επιθέσεις της, ενώ ο Πούτιν αγνοούσε τις εκκλήσεις των ΗΠΑ να συναντηθεί με τον Ζελένσκι.<br />«Κακή χημεία» μεταξύ των Ρώσων και Ουκρανών ηγετών<br /><br />Ο Τραμπ την Παρασκευή αγνόησε τις ανησυχίες ότι ο Πούτιν προσπαθούσε και πάλι να κερδίσει χρόνο.Καταλόγισε τη συνέχιση των μαχών όχι στην άρνηση του Πούτιν να προσφέρει παραχωρήσεις, αλλά στην «κακή χημεία» μεταξύ των Ρώσων και Ουκρανών ηγετών, προφανώς κατηγορώντας και τις δύο πλευρές για το «μίσος που τρέφουν η μία για την άλλη».<br /><br />Παραμένει ασαφές ποιες προτάσεις μπορεί να έχει κάνει ο Πούτιν για να πείσει τον Τραμπ ότι θα μπορούσε να επιτύχει μια ειρηνευτική πρόοδο με μια συνάντηση με τον Ρώσο ηγέτη στη Βουδαπέστη. Ο Τραμπ δεν έδωσε κανένα στοιχείο όταν απαντούσε σε ερωτήσεις των μέσων ενημέρωσης μαζί με τον Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο την Παρασκευή, απλώς δηλώνοντας την πεποίθησή του ότι «νομίζω ότι ο πρόεδρος Πούτιν θέλει να τελειώσει τον πόλεμο», ένα μότο που επαναλαμβάνει εδώ και μήνες ενώ ο Πούτιν καθυστερεί τις εξελίξεις.<div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Νέα μεταστροφή Τραμπ στο ζήτημα της Ουκρανίας και νέο «δώρο» στον Πούτιν.

Νέα μεταστροφή Τραμπ στο ζήτημα της Ουκρανίας. Μέχρι την τηλεφωνική επικοινωνία της Πέμπτης με τον πρόεδρο Πούτιν, ο Τραμπ φαινόταν έτοιμος ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κοινό μέλλον για Κούρδους και Εβραίους: Κοινή ιστορία και ηθικό χρέος.

<img height="370" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/10/kurdistan-630x400.jpg" width="701" /><br /><br /><br />AMED MARDIN* <br />Σε μια εποχή όπου ο αντισημιτισμός και ο αντι-κουρδικός ρατσισμός χρησιμοποιούνται από κράτη ως πολιτικά εργαλεία, η αλληλεγγύη και η αλήθεια παραμένουν οι έσχατες πράξεις αντίστασης.<br /><br />Την τελευταία εικοσαετία, η πολιτική γεωγραφία της Μέσης Ανατολής έχει μεταβληθεί βαθιά, και μαζί της ο ρόλος της Τουρκίας.<br /><br />Η χώρα, που κάποτε θεωρούνταν γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, έχει μεταμορφωθεί υπό τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε ένα ιδεολογικά φορτισμένο κέντρο ισλαμιστικής ισχύος.<br />Η στροφή της τουρκικής πολιτικής<br /><br />Η τουρκική εξωτερική πολιτική δεν καθοδηγείται πλέον από τον πραγματισμό, αλλά από τη θεολογία.<br /><br />Το Ισραήλ, κάποτε στρατηγικός σύμμαχος, έχει μετατραπεί σε αντικείμενο μίσους.<br /><br />Η αντισημιτική ρητορική διαποτίζει πλέον πολιτικές ομιλίες, κυβερνητικά μέσα ενημέρωσης και τον δημόσιο λόγο.<br /><br />Όταν ο Ερντογάν διακηρύσσει ότι «η Χαμάς δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση» ή όταν συγκρίνει Ισραηλινούς ηγέτες με τον Χίτλερ, δεν πρόκειται για απλή πρόκληση, αλλά για μια σκόπιμη πράξη πολιτικής μυθοπλασίας.<br /><br />Σε αυτόν τον μύθο, η Δύση αντιπροσωπεύει την ηθική παρακμή, το Ισραήλ συμβολίζει το κακό, και το Ισλάμ στέκεται ως το έσχατο οχυρό της αρετής.<br /><br />Αυτή η μεταμόρφωση δεν περιορίζεται στην άρχουσα ελίτ.<br /><br />Όταν η κοινοβουλευτική επικεφαλής του κόμματος ΑΚΡ, Όζλεμ Ζενγκίν, ζήτησε πρόσφατα την απαγόρευση ταινιών για το Ολοκαύτωμα στην Τουρκία, δεν έδρασε αυθόρμητα, αλλά απηχούσε ένα ευρύτερο ιδεολογικό πλαίσιο.<br /><br />Με την εξίσωση του Ισραήλ με τη Ναζιστική Γερμανία, τον ευτελισμό της Σοά και την αντιστροφή θύματος και θύτη, η τουρκική πολιτική βεβηλώνει τη μνήμη του Ολοκαυτώματος και υπονομεύει την οικουμενική ιδέα της ηθικής ευθύνης.<br /><br />Ο αντισημιτισμός του 21ου αιώνα στην Τουρκία φορά τον μανδύα της ευσέβειας, αλλά από κάτω κρύβεται η ίδια αρχαία παρόρμηση: να προβάλλεται η συλλογική αποτυχία σε έναν φανταστικό εχθρό.<br />Κοινή μοίρα<br /><br />Το ίδιο κράτος που τροφοδοτεί τώρα την εχθρότητα κατά του Ισραήλ έχει μακρά ιστορία βίας εναντίον των Κούρδων.<br /><br />Από το Ντερσίμ και το Ζιλάν μέχρι το Ρομπόσκι, ολόκληρες κουρδικές κοινότητες έχουν αντιμετωπίσει εξόντωση, εκτοπισμό και πολιτισμική διαγραφή.<br /><br />Στο Ιράκ και τη Συρία, αυτή η ιστορία συνεχίστηκε μέσω των εκστρατειών γενοκτονίας της Άνφαλ και της Χαλάμπτζα, των σφαγών της Σενγκάλ και της καταστροφής του Κομπάνι.<br /><br />Αυτά τα ονόματα δεν είναι απλώς ιστορικά γεγονότα.<br /><br />Είναι ηθικοί φάροι στη συλλογική μνήμη ενός λαού που έχει υπομείνει τη συστηματική καταστροφή της ταυτότητάς, της γλώσσας και της πίστης του.<br /><br />Όπως η Σοά διαμόρφωσε την εβραϊκή συνείδηση, έτσι και αυτές οι τραγωδίες έχουν διαμορφώσει την κουρδική αντίληψη για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια.<br /><br />Και οι δύο λαοί γνωρίζουν ότι κάθε απόπειρα εξόντωσης αρχίζει με την απάνθρωπη μεταχείριση και ολοκληρώνεται μέσω της σιωπής.<br /><br />Ενώ ο αντισημιτισμός έχει γίνει μια κοινή πολιτική γλώσσα στην Τουρκία και στον αραβικό κόσμο, πολλοί Κούρδοι τον απορρίπτουν πλέον.<br /><br />Στη διασπορά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κουρδικές φωνές αμφισβητούν ανοιχτά την αφήγηση που εξισώνει την αλληλεγγύη με τον Ισλαμισμό με την ηθική αρετή.<br /><br />Κατανοούν ότι η δαιμονοποίηση του Ισραήλ δεν απελευθερώνει τους Κούρδους. Αντιθέτως, ενισχύει τα ίδια τα καθεστώτα που αρνούνται την ύπαρξή τους.<br /><br />Για έναν αυξανόμενο αριθμό Κούρδων, το Ισραήλ δεν αντιπροσωπεύει έναν εχθρό, αλλά έναν καθρέφτη: ένα έθνος γεννημένο από τον διωγμό, που επιβιώνει εν μέσω εχθρότητας και διατηρεί τη δημοκρατία παρά τις υπαρξιακές απειλές.<br />Ιστορικές παραλληλίες και ηθικό μάθημα<br /><br />Οι ιστορικές παραλληλίες μεταξύ των δύο λαών είναι αδιαμφισβήτητες.<br /><br />Οι Εβραίοι και οι Κούρδοι είναι έθνη χωρίς αυτοκρατορικό παρελθόν.<br /><br />Οι ιστορίες τους έχουν γραφτεί όχι μέσω κατακτήσεων, αλλά μέσω της αντοχής.<br /><br />Και οι δύο υπήρξαν θύματα αποικιακών συνόρων, θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και γεωπολιτικής χειραγώγησης.<br /><br />Και οι δύο φέρουν το βάρος της μνήμης, αναγκασμένοι να υπερασπίζονται την ανθρωπιά τους ξανά και ξανά σε έναν εχθρικό κόσμο.<br /><br />Ωστόσο, αυτό το κοινό βάρος αποκαλύπτει επίσης μια κοινή δύναμη: την ηθική ικανότητα να θέτουν την ηθική πριν από την ιδεολογία, τη συνείδηση πριν από την υπακοή, και την ανάμνηση πριν από την εκδίκηση.<br /><br />Με την εργαλειοποίηση της θρησκείας, το τουρκικό κράτος έχει οικοδομήσει ένα πολιτικό σύστημα που φιμώνει τη διαφωνία και αγιάζει την εξουσία.<br /><br />Η παρουσίαση της Χαμάς ως απελευθερωτικής δύναμης και του Ισραήλ ως αποικιακού καταπιεστή δεν είναι πράξη αλληλεγγύης προς τους Παλαιστινίους, αλλά μέθοδος εκτροπής της προσοχής από την εσωτερική παρακμή: τη διάβρωση της Δικαιοσύνης, την κατάρρευση της οικονομίας και τον συνεχιζόμενο διωγμό των Κούρδων.<br /><br />Η προβολή του Ισραήλ ως υπαρξιακού εχθρού εξυπηρετεί τη δημιουργία μιας ψευδούς ενότητας εντός της Τουρκίας, μιας ενότητας που συντηρείται από το μίσος και τον φόβο.<br /><br />Ωστόσο, μια τέτοια ενότητα δεν μπορεί να αντέξει, διότι έρχεται σε αντίθεση με την ιστορική αλήθεια και την ηθική συνέπεια.<br /><br />Η ηθική μνήμη της εποχής μας διδάσκει ότι ο πόνος δεν μπορεί να διαιρεθεί σε κατηγορίες αξίας.<br /><br />Το Ολοκαύτωμα, η Άνφαλ, η Χαλάμπτζα, η Σενγκάλ, το Κομπάνι και η σφαγή της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, όλα μαρτυρούν την ίδια καταστροφή της ιδεολογίας: τη μετατροπή της πίστης σε βία.<br /><br />Ο εβραϊκός πόνος, ο κουρδικός πόνος και ο πόνος όλων των διωκόμενων μειονοτήτων δεν είναι ξεχωριστές ιστορίες, αλλά κεφάλαια σε μια κοινή αφήγηση: την ευθραυστότητα του ίδιου του πολιτισμού.<br /><br />Όποιος σχετικοποιεί μια μορφή οδύνης για να δικαιολογήσει μια άλλη, καταστρέφει τα ηθικά θεμέλια της ανθρωπότητας.<br />Το μέλλον των Κουρδοεβραϊκών σχέσεων<br /><br />Το μέλλον των κουρδοεβραϊκών σχέσεων εξαρτάται όχι μόνο από τη διπλωματία, αλλά από έναν κοινό ηθικό ορίζοντα.<br /><br />Το Ισραήλ μπορεί να είναι για τους Κούρδους ό,τι οι Κούρδοι είναι ήδη για το Ισραήλ: ένας εταίρος συνείδησης σε μια περιοχή δηλητηριασμένη από τον φανατισμό.<br /><br />Αυτή η συμμαχία δεν στρέφεται εναντίον άλλων λαών, αλλά εναντίον συστημάτων που εργαλειοποιούν την πίστη, την ιστορία και την ταυτότητα.<br /><br />Είναι επίσης ένα κάλεσμα προς τη Δύση, η οποία πολύ συχνά έχει ανταλλάξει την ηθική της ευθύνη με τη γεωπολιτική της ευκολία.<br /><br />Εάν η διεθνής κοινότητα αναζητά πραγματικά σταθερότητα στη Μέση Ανατολή, πρέπει να αναγνωρίσει τους Κούρδους και τους Ισραηλινούς ως συμπληρωματικούς πυλώνες μιας ενιαίας πολιτισμικής ιδέας: την υπεράσπιση της ανθρωπότητας ενάντια στον ολοκληρωτισμό.<br /><br />Κούρδοι και Εβραίοι στέκονται σήμερα μπροστά σε ένα ιστορικό καθήκον. Η κοινή τους εμπειρία απαιτεί να μιλήσουν ενάντια στην επιστροφή της βαρβαρότητας, είτε αυτή είναι ισλαμιστική, εθνικιστική ή αναθεωρητική.<br /><br />Το μάθημα της ιστορίας είναι σαφές: Η Μνήμη χωρίς ευθύνη είναι κενή, και η Ευθύνη χωρίς θάρρος είναι χωρίς νόημα. Μόνο μέσα από την ένωση και των δύο μπορεί να αναδυθεί ένα δίκαιο μέλλον.<br /><br />Σε μια εποχή όπου ο αντισημιτισμός και ο αντι-κουρδικός ρατσισμός χρησιμοποιούνται από κράτη ως πολιτικά εργαλεία, η αλληλεγγύη και η αλήθεια παραμένουν οι έσχατες πράξεις αντίστασης.<br /><br />Και οι δύο λαοί έχουν μάθει ότι η αξιοπρέπεια δεν παραχωρείται ποτέ, αλλά πρέπει πάντα να υπερασπίζεται.<br /><br />Αν Κούρδοι και Εβραίοι κρατηθούν ενωμένοι σε αυτήν την αξιοπρέπεια, τότε από τις τραγωδίες του παρελθόντος μπορεί να προκύψει το θεμέλιο ενός πιο ανθρώπινου μέλλοντος.<div><br /><b><i>*Ο συγγραφέας είναι Κούρδος εξόριστος δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής και παρατηρητής της Μέσης Ανατολής, με έμφαση στην Τουρκία, το Ιράκ, το Ιράν, τη Συρία και τα κουρδικά ζητήματα.</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Κοινό μέλλον για Κούρδους και Εβραίους: Κοινή ιστορία και ηθικό χρέος.

AMED MARDIN*  Σε μια εποχή όπου ο αντισημιτισμός και ο αντι-κουρδικός ρατσισμός χρησιμοποιούνται από κράτη ως πολιτικά εργαλεία, η αλληλεγγύ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άθλια επίθεση Φιντάν σε Ελλάδα-Κύπρο… το SAFE κι όχι μόνο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSqVB-iISuNpMIXzx-z0SLpQikye9yt9EVSxQ&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="324" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSqVB-iISuNpMIXzx-z0SLpQikye9yt9EVSxQ&s" width="683" /></a></div><div><br /></div>Στην Ελλάδα και την Κύπρο αναφέρθηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, αφήνοντας αιχμές για τη στάση της Αθήνας όσον αφορά τη συμμετοχή της Άγκυρας στην ευρωπαϊκή άμυνα και λέγοντας ότι «η ελληνική πολιτική τροφοδοτείται από την αντιτουρκική στάση».<br /><br />Μιλώντας στον τουρκικό τηλεοπτικό σταθμό Ulke TV, o Χακάν Φιντάν υποστήριξε ότι «στην Ελλάδα καμία πολιτική νομιμότητα δεν είναι αρκετά ισχυρή ώστε να τερματίσει τα προβλήματα με την Τουρκία», ισχυριζόμενος ότι «το χαρτί της Τουρκίας» γίνεται αντικείμενο εσωτερικής πολιτικής εκμετάλλευσης.<br /><br />Αναφερόμενος στις δηλώσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σε σχέση με το αίτημα της Τουρκίας για συμμετοχή στη Δράση για την Ασφάλεια της Ευρώπης (SAFE), ο Τούρκος υπουργός δήλωσε πως «το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας υπερηφανεύεται στο ελληνικό Κοινοβούλιο για το πώς δεν θα δεχτούν την Τουρκία στο πρόγραμμα SAFE για να υπερασπιστεί τον εαυτό του είναι ένα θέμα που πρέπει να παρακολουθείται με προσοχή. Το σύστημα ασφάλειας της Ευρώπης, έχει καταληφθεί (χακαριστεί) από μία ή δύο χώρες, όπως η Ελλάδα. Αυτές οι χώρες δεν έχουν καμία σχέση με την ασφάλεια της Ευρώπης».<br /><br />Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας είπε ακόμη ότι «το 1980 η τότε τουρκική ηγεσία δέχτηκε την επιστροφή της Ελλάδας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ», κοιτάζοντας τη «μεγάλη στρατηγική εικόνα» και τόνισε στη συνέχεια ότι «η Τουρκία περιμένει από την Αθήνα να επιδείξει την ίδια ωριμότητα», καθώς υπάρχει ένα μεγαλύτερο πρόβλημα ασφαλείας στην Ευρώπη.<br /><br />O Τούρκος ΥΠΕΞ, κάνοντας αναφορά στα χωρικά ύδατα, δήλωσε επίσης ότι «το πρόβλημα στο Αιγαίο δεν είναι πρόβλημα που δεν μπορεί να λυθεί». Όπως είπε, «έχουν γίνει προηγουμένως διερευνητικές επαφές, έχει διανυθεί ορισμένη απόσταση». Ο Χακάν Φιντάν ανέφερε ότι ο ίδιος θα συμμετάσχει στη συνεδρίαση του Συμβουλίου υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στο Λουξεμβούργο τη Δευτέρα, όπου θα έχει την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον Έλληνα ομόλογό του, ο οποίος έχει ήδη ζητήσει συνάντηση.<br /><br />Ο Χακάν Φιντάν κατηγόρησε την Κυπριακή Δημοκρατία ότι σε σύμπραξη με το Ισραήλ επιχειρεί να περικυκλώσει την Τουρκία, η οποία έχει προειδοποιήσει τους αρμόδιους φορείς, καταγράφοντας τις θέσεις της. Κατηγόρησε ακόμη την Κύπρο ότι «ήταν από τις μία-δύο χώρες που φιλοξένησαν τη γενοκτονία στη Γάζα».<div><br /></div><div><a href="https://www.amna.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Άθλια επίθεση Φιντάν σε Ελλάδα-Κύπρο… το SAFE κι όχι μόνο.

Στην Ελλάδα και την Κύπρο αναφέρθηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, αφήνοντας αιχμές για τη στάση...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΝΓΟΣ Καμπουρίδης: Η Τουρκία ετοιμάζεται για Πόλεμο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRGMY2ZAMB-y8HXMFQ9-N3yzSPrthd6sbujcg&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="169" data-original-width="299" height="362" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRGMY2ZAMB-y8HXMFQ9-N3yzSPrthd6sbujcg&s" width="687" /></a></div><div><br /></div>Στις 16 Οκτωβρίου, ο Ερντογάν υπέγραψε το υπ αριθ 3146 Προεδρικό Διάταγμα το οποίο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Resmi Gazete) με σκοπό την άμεση ίδρυση Διεύθυνσης Σχεδίασης Πολέμου και Αντιμετώπισης Εκτάκτων Καταστάσεων σε όλα τα υπουργεία της χώρας.<br /><br />Σκοπός ο κρατικός συντονισμός σε θέματα αντιμετώπισης καταστάσεων πολέμου, κρίσεων, πολιτικής άμυνας και προστασίας, επιστράτευσης καθώς και έκτακτων καταστάσεων. Επιπλέον το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας της Τουρκίας έδωσε εντολή εφαρμογής της Στρατηγικής “Μείωσης Ρίσκου” η οποία προβλέπει στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού έτους 2025-2026, την εκπαίδευση των μαθητών και των γονέων για την αντιμετώπιση καταστάσεων πολέμου, έκτακτων καταστάσεων κλπ.<br /><br />Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης μου έγινε γνωστό ότι το Υπουργείο Γεωργίας συνεχίζει στο πλαίσιο της πολεμικής προπαρασκευής, την κατασκευή μεγάλων αποθηκών τροφίμων σε όλη την Τουρκία. Επιπρόσθετα έγινε γνωστό ότι συνεχίζεται η κατασκευή των 83.500 καταφυγίων στους 81 νομούς της Τουρκίας όπως είχα αναφέρει σε προηγούμενη δημοσίευση μου, ενώ παράλληλα έγινε γνωστό ότι η εντολή Ερντογάν προς την κρατική εταιρεία Κατασκευών ΤΟΚΙ, τονίζει την ανάγκη ολοκλήρωσης των καταφυγίων εντός χρονικού διαστήματος 120 ημερών.<br /><br />Υπενθυμίζω ότι έχει δρομολογηθεί η επαναφορά των στρατιωτικών νοσοκομείων στις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις αφού αυτά μετά την απόπειρα του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου του 2016 είχαν ενταχθεί στο πολιτικό σύστημα Υγείας. Τουρκικές πηγές προσπαθώντας να ερμηνεύσουν τους λόγους των παραπάνω ενεργειών πολεμικής προπαρασκευής, τόνισαν το γενικότερο ρευστό περιβάλλον ανασφάλειας σε όλο τον κόσμο και στην περιοχή. Για το θέμα αυτό έκαναν ιδιαίτερη μνεία στην ανασφάλεια και αίσθημα περικύκλωσης που αισθάνεται η Τουρκία από το τρίγωνο Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ…<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΑΝΓΟΣ Καμπουρίδης: Η Τουρκία ετοιμάζεται για Πόλεμο.

Στις 16 Οκτωβρίου, ο Ερντογάν υπέγραψε το υπ αριθ 3146 Προεδρικό Διάταγμα το οποίο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (Resmi Gazete...

Διαβάστε την συνέχεια

Γάζα: Η Χαμάς χτυπά τους Ισραηλινούς, οι IDF απαντούν….

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/10/2025-09-22T150522Z_1666143912_RC2KPCAO3CN2_RTRMADP_3_ISRAEL-PALESTINIANS-GAZA-HAMAS-scaled-1.jpg?v=1759520600" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1344" data-original-width="2048" height="420" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/10/2025-09-22T150522Z_1666143912_RC2KPCAO3CN2_RTRMADP_3_ISRAEL-PALESTINIANS-GAZA-HAMAS-scaled-1.jpg?v=1759520600" width="685" /></a></div><div><br /></div>Ο στρατός του Ισραήλ εξαπέλυσε επίθεση στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας σήμερα, σύμφωνα με ισραηλινά μέσα ενημέρωσης και αυτόπτη μάρτυρα, ενώ ισραηλινή στρατιωτική πηγή κατηγόρησε τη Χαμάς για «πολλές επιθέσεις» εναντίον θέσεων των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων, περιστατικά που προκαλούν τριγμούς στην εύθραυστη εκεχειρία.<br /><br />Ισραηλινός αξιωματικός του στρατού επεσήμανε σήμερα ότι η Χαμάς εξαπέλυσε πολλές επιθέσεις εναντίον των ισραηλινών δυνάμεων στο εσωτερικό της Γάζας, περιλαμβανομένης μιας επίθεσης με αυτοπροωθούμενη ρουκέτα και πυρών από ελεύθερο σκοπευτή.<br /><br />«Και τα δύο περιστατικά σημειώθηκαν σε υπό ισραηλινό έλεγχο περιοχή (…) Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση της εκεχειρίας», τόνισε ο ίδιος. Ο Ιζάτ αλ Ρισέκ, ανώτερο στέλεχος της Χαμάς, δήλωσε από την πλευρά του ότι η παλαιστινιακή οργάνωση παραμένει δεσμευμένη στην εκεχειρία, ενώ κατηγόρησε το Ισραήλ ότι την έχει παραβιάσει επανειλημμένα. Ούτε ο Ρισέκ ούτε ο Ισραηλινός αξιωματικός του στρατού αναφέρθηκαν στα ισραηλινά πλήγματα στη Γάζα.<br /><br />«Μαχητικά αεροσκάφη εξαπέλυσαν δύο αεροπορικά πλήγματα στη Ράφα» σε «μια περιοχή υπό τον έλεγχο του ισραηλινού στρατού», δήλωσε στο AFP ένας αυτόπτης μάρτυρας. Ένας δεύτερος αυτόπτης μάρτυρας έκανε λόγο για «συγκρούσεις» μεταξύ της Χαμάς και μιας άλλης ένοπλης παλαιστινιακής οργάνωσης σε περιοχή «υπό τον έλεγχο του ισραηλινού στρατού».<br /><br />Η κυβέρνηση της Χαμάς στη Γάζα ανακοίνωσε χθες Σάββατο ότι το Ισραήλ έχει προχωρήσει σε 47 παραβιάσεις της εκεχειρίας, προκαλώντας τον θάνατο 38 ανθρώπων και τον τραυματισμό 143 άλλων. Ακόμη δεν είναι ξεκάθαρες οι επιπτώσεις των σημερινών ισραηλινών πληγμάτων, της σοβαρότερης δοκιμασίας της ήδη εύθραυστης εκεχειρίας μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς, η οποία τέθηκε σε ισχύ στις 11 Οκτωβρίου.<br /><br />Η ισραηλινή κυβέρνηση και η Χαμάς αλληλοκατηγορούνται εδώ και ημέρες ότι παραβιάζουν τη συμφωνία, με το Ισραήλ να δηλώνει ότι το συνοριακό πέρασμα της Ράφα θα παραμείνει κλειστό μέχρι νεοτέρας. Εξάλλου το Ισραήλ απαιτεί από τη Χαμάς να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της αναφορικά με την επιστροφή των ομήρων.<br /><br />Η παλαιστινιακή οργάνωση έχει απελευθερώσει και τους 20 εν ζωή ομήρους που κρατούσε και έχει επιστρέψει στο Ισραήλ τα λείψανα 12 νεκρών ομήρων σε σύνολο 28. Ωστόσο δηλώνει ότι χρειάζεται προσπάθεια και ειδικός εξοπλισμός για να ανακτήσει τα πτώματα που βρίσκονται παγιδευμένα κάτω τα ερείπια<div><br /></div><div><a href="https://www.amna.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γάζα: Η Χαμάς χτυπά τους Ισραηλινούς, οι IDF απαντούν….

Ο στρατός του Ισραήλ εξαπέλυσε επίθεση στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας σήμερα, σύμφωνα με ισραηλινά μέσα ενημέρωσης και αυτόπτη μάρτυρ...

Διαβάστε την συνέχεια