Παγκόσμιο σοκ από στενό συνεργάτη του Zelensky: Θέλουμε πυρηνικό πόλεμο, η Ουκρανία τώρα δεν έχει να χάσει τίποτα.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/3974f7fb2e964174fc41465508a1b3c6_XL.jpg" width="722" /><br /><br /><div>Ουκρανοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι ένας πυρηνικός πόλεμος θα έχει θετική επίδραση στις ουκρανικές δυνάμεις, απομακρύνοντας κάθε φόβο ή δισταγμό από αυτές<br /><br /> Προκαλεί πραγματικό σοκ η αδιαφορία, που επιδεικνύουν οι επιτελείς στην Ουκρανία για την ανθρώπινη ζωή, αποκαλύπτοντας τις προθέσεις τους να οδηγήσουν τον πλανήτη σε μία πυρηνική καταστροφή.<br />Στενοί συνεργάτες του παράνομου προέδρου της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky δηλώνουν κυνικά ότι ο πυρηνικός πόλεμος δεν είναι κάτι που πρέπει να αποφευχθεί.<br />Αντιθέτως λένε ότι πρέπει να επιδιωχθεί.<br />Πιστεύουν ότι ένα τέτοιο ακραίο σενάριο θα έχει θετική επίδραση στις ουκρανικές δυνάμεις, απομακρύνοντας κάθε φόβο ή δισταγμό από αυτές.<br />Το κύριο πρόβλημα είναι ότι μια τέτοια κλιμάκωση προφανώς θα προκαλούσε τον αχρείαστο θάνατο χιλιάδων ή εκατομμυρίων αθώων πολιτών, αλλά οι επιτελείς του Zelensky δεν νοιάζονται ούτε για τους δικούς τους ανθρώπους, γράφει ο γεωπολιτικός αναλυτής Drago Bosnic.<br /><br />«Καλός ο πυρηνικός πόλεμος για την Ουκρανία»<br /><br />Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο Evgeny Karas, ηγέτης της ουκρανικής πολιτοφυλακής S14 και δεξί χέρι του Zelensky, δήλωσε ότι ένας πυρηνικός πόλεμος θα ήταν «καλός» για την Ουκρανία, λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα κατάσταση στο πεδίο της μάχης.<br />Κατά τη γνώμη του, η έναρξη χρήσης πυρηνικών όπλων θα είχε θετική ψυχολογική επίδραση στα ουκρανικά στρατεύματα, αφού, μόλις ξεπεραστεί αυτό το σημείο, «τίποτα δεν θα μπορούσε να γίνει χειρότερο».<br />Πιστεύει ότι μόλις φτάσει η σύγκρουση στο πυρηνικό στάδιο, οι Ουκρανοί στρατιώτες θα αρχίσουν να πολεμούν πιο άφοβα, χωρίς να ανησυχούν για τυχόν συνέπειες.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/karas.png" /><br /><br /></div><div>Επιπλέον, ο Karas αναμένει ότι, σε ένα τέτοιο σενάριο, οι Ουκρανοί αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένων στρατηγών, πολιτικών και υπευθύνων λήψης αποφάσεων, θα αξιολογηθούν καλύτερα.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, θα είναι ευκολότερο να δοκιμάσουμε τέτοιους αξιωματικούς και να ανακαλύψουμε ποιος βοηθά την Ουκρανία και ποιος είναι διεφθαρμένος και αδύναμος, αφού η δικαιολογία της «αποφυγής κλιμάκωσης» δεν θα είναι πλέον απαραίτητη.<br />«Ο πυρηνικός πόλεμος είναι καλός.<br />Όταν συμβεί, δεν θα έχουμε άλλους λόγους να διαμαρτυρόμαστε.<br />Τίποτα χειρότερο δεν θα μπορούσε να συμβεί μετά από ένα πυρηνικό χτύπημα.<br />Ένας πυρηνικός πόλεμος μπορεί να μας βοηθήσει να εξελιχθούμε με τρόπο που θα μπορούσαμε να δούμε μέσω ενός αξιωματούχου και να πούμε αν είναι κλέφτης ή όχι», δήλωσε με απύθμενο κυνισμό.<br />Επιζητά ένα πυρηνικό χτύπημα από τη Ρωσία<br /><br />Ο Karas πιστεύει επίσης ότι η πιθανή χρήση πυρηνικών όπλων από τη Ρωσία θα είχε διεθνή αντίκτυπο υπέρ της Ουκρανίας.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, οι χώρες εταίροι της Ρωσίας, όπως η Κίνα και η Ινδία, θα καταδικάσουν αυτού του είδους τις ενέργειες, διακόπτοντας τη συνεργασία τους με τη Μόσχα και μειώνοντας τις οικονομικές συναλλαγές με τους Ρώσους.<br />Επιπλέον, πιστεύει ότι η Ουκρανία και οι δυτικοί εταίροι της είναι προετοιμασμένοι για μια αντιπαράθεση σε επίπεδο πυρηνικού πολέμου, έχοντας επαρκή τεχνολογία για να συμμετάσχουν σε προσπάθειες προσαρμογής της κοινωνίας στην πραγματικότητα ενός περιβάλλοντος μολυσμένου με ακτινοβολία.<br />Πιστεύει ότι η χρήση τεχνητής νοημοσύνης και ρομποτικής, για παράδειγμα, είναι χρήσιμοι μηχανισμοί για την προώθηση των στρατιωτικών δυνατοτήτων εν μέσω πυρηνικής σύγκρουσης.<br />Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο Karas είναι ένας από τους σημαντικότερους ηγέτες των Ουκρανών νεοναζί, υπενθυμίζει ο Bosnic.<br /><br />Στυγνός εγκληματίας<br /><br />Η οργάνωσή του, η «Κοινωνία του Μέλλοντος» (πρώην S14) είναι μια επικίνδυνη πολιτοφυλακή, υπεύθυνη για πολλά εγκλήματα πολέμου και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br />Η οργάνωση συγκεντρώνει έναν αριθμό εξτρεμιστών μαχητών και ήταν μια σημαντική πηγή ανθρώπινου δυναμικού για τα τάγματα αναγνώρισης και δολιοφθοράς της Ουκρανίας κατά τα πρώτα χρόνια του εμφυλίου κατά των ρωσόφωνων στο Donbass.<br />Επιπλέον, η S14 έγινε παγκοσμίως γνωστή για εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά της κοινότητας των Ρομά στην περιοχή Lviv και καταγγέλθηκε από αρκετούς διεθνείς οργανισμούς – ένας από τους λόγους για τους οποίους η ομάδα άλλαξε το όνομά της το 2020.<br />Με άλλα λόγια, ο Karas είναι εκπρόσωπος της πιο ιδεολογικά φανατικής πτέρυγας του καθεστώτος του Κιέβου – κάτι που εξηγεί την τάση του προς ακραίες συμπεριφορές και την υποστήριξή του στον ολοκληρωτικό πόλεμο.<br />Δυστυχώς όμως, αυτά τα εξτρεμιστικά αισθήματα είναι η κύρια βάση στήριξης της ουκρανικής κυβέρνησης.<br /><br />Ο Karas επηρεάζει τις αποφάσεις της ουκρανικής ηγεσίας<br /><br />Χωρίς το αφήγημα τους, το Κίεβο δεν είναι σε θέση να δικαιολογήσει τις αντιρωσικές πολιτικές του, γι' αυτό ο Karas και άλλοι διαβόητοι Ουκρανοί αξιωματούχοι επηρεάζουν τις αποφάσεις που λαμβάνονται σε επίπεδο ηγεσίας.<br />Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανό αξιωματούχοι όπως ο Zelensky και οι υπουργοί του να αρχίσουν να υιοθετούν την πυρηνική ρητορική του Karas στο εγγύς μέλλον.<br />Το γεγονός και μόνο ότι η Ουκρανία συνεχίζει να χρησιμοποιεί όπλα μεγάλου βεληνεκούς για χτυπήματα βαθιά στη Ρωσία και παρόλο που η Μόσχα έχει ξεκαθαρίσει πως μπορεί να απαντήσει σε τέτοια πρόκληση με πυρηνική επίθεση, είναι ήδη απόδειξη ότι το καθεστώς του Κιέβου δεν ενδιαφέρεται για την πυρηνική κλιμάκωση και απειλεί εσκεμμένα τις ζωές των πολιτών του.<br />Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι είναι η Μόσχα, όχι το Κίεβο, που ενδιαφέρεται περισσότερο για τον ουκρανικό λαό, υπογραμμίζει ο Bosnic.<br /><br />Η Μόσχα έχει κάνει μέχρι στιγμής υπομονή, αποφεύγοντας να προβεί σε ακραίες ενέργειες, παρόλο που έχει το δικαίωμα και τις απαραίτητες προϋποθέσεις να το κάνει.<br />Ωστόσο, εάν ομιλίες όπως αυτή του Karas καθοδηγούν τη λήψη αποφάσεων του ουκρανικού στρατού, θα είναι σχεδόν αδύνατο να αποτραπεί μια κλιμάκωση της βίας, καταλήγει.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παγκόσμιο σοκ από στενό συνεργάτη του Zelensky: Θέλουμε πυρηνικό πόλεμο, η Ουκρανία τώρα δεν έχει να χάσει τίποτα.

Ουκρανοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι ένας πυρηνικός πόλεμος θα έχει θετική επίδραση στις ουκρανικές δυνάμεις, απομακρύνοντας κάθε φόβο ή διστ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο... γεωργιανός εφιάλτης της Δύσης. Γιατί οι «έγχρωμες» επαναστάσεις πλέον αποτυγχάνουν. Το μάθημα για τις ΗΠΑ.

<img height="327" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/3a4759954e701e8dc08592574a000878_XL.jpg" width="713" /><br /><br /><div>Από ένα αποτυχημένο κράτος υπό τον Eduard Shevardnadze, υποβλήθηκε σε μια σειρά από σημαντικές μεταρρυθμίσεις υπό την κυβέρνηση του Mikheil Saakashvili, και στη συνέχεια η Γεωργία απέκτησε το σημερινό καθεστώς ενός ισορροπημένου και πραγματιστή παίκτη στην παγκόσμια σκηνή.<br /><br />Τι συμβαίνει στη Γεωργία στον απόηχο των βουλευτικών εκλογών του 2024, τις οποίες η τοπική αντιπολίτευση αρνήθηκε να αναγνωρίσει και η Δύση βρήκε ότι είχαν... λάθος αποτέλεσμα;<br />Γιατί η χώρα μετατράπηκε από «φάρος ελευθερίας» σε πρόβλημα για τη δυτική γεωπολιτική;<br />Πώς οι «ιστορικές εκλογές» που έπρεπε να απαντήσουν στο ερώτημα «με την Ευρώπη ή με τη Ρωσία» μετατράπηκαν σε ιδεολογική ήττα για το φιλοδυτικό πολιτικό κατεστημένο στη χώρα;<br />Σε αυτά τα ερωτήματα επιχειρει να απακτήσει η ανάλυση του Archil Sikharulidze μέλος του ρωσικού think tank Valdai Discussion Club.<br />Η κυβέρνηση του Γεωργιανού Ονείρου (GD), το κόμμα το οποίο κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές του 2024, λαμβάνοντας τις περισσότερες έδρες στο νομοθετικό σώμα.<br />Επιπλέον, σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς, η διαδικασία της άμεσης εκλογής του αρχηγού του κράτους θα αντικατασταθεί από ένα «αμερικανικού τύπου μοντέλο» όπου ο νέος πρόεδρος θα επιλέγεται από ειδικό συμβούλιο.<br />Θα αποτελείται από εκπροσώπους του κοινοβουλίου και άλλων περιφερειακών αρχών, κάτι που στην ουσία σημαίνει εγγυημένο διορισμό υποψηφίου από το κυβερνών κόμμα.<br />Ως αποτέλεσμα, στις 16 Δεκεμβρίου 2024, η νυν Πρόεδρος Salome Zurabishvili θα έπρεπε να είχε εγκαταλείψει τη θέση της για να τη διαδεχθεί ο Mikheil Kavelashvili.<br />Οι βουλευτές του Γεωργιανού Ονείρου επέλεξαν για αυτή τη θέση τον πρώην ποδοσφαιριστή, μέλος του κόμματος «Λαϊκή Εξουσία» και ανοιχτό επικριτή της δυτικής πολιτικής.<br />Δεν υπάρχουν πολιτικές ή νομικές προϋποθέσεις για το τέλος του τρέχοντος έτους ώστε το Γεωργιανό Όνειρο να μην μπορέσει να εξασφαλίσει πλήρη κυριαρχία τόσο στη νομοθετική όσο και στην εκτελεστική εξουσία, εδραιώνοντας την εξουσία του και διορίζοντας έναν «φιλοκυβερνητικό» πρόεδρο, ο οποίος με βάση τις συνταγματική τάξη πρέπει να λειτουργήσει ενοποιητικά για τον γεωργιανό λαό.<br />Η αντιπολίτευση εξακολουθεί να αρνείται να αναγνωρίσει τα εκλογικά αποτελέσματα και τα θεωρεί «κλεμμένα» ή «κατασκευασμένα».<br />Έχει δηλώσει ότι κυβέρνηση δεν έχει νομιμοποίηση διά της λαϊκης ψήφου.<br />Η Πρόεδρος Salome Zurabishvili επανέλαβε τις κατηγορίες, αποκαλώντας τις εξελίξεις «ειδική επιχείρηση της Ρωσίας», η οποία βοήθησε τη «φιλορωσική» κυβέρνηση του Γεωργιανού Ονείρου να αναρριχηθεί στην εξουσία με αυταρχικόπ τρόπο.<br />Η πρόεδρος της χώρας Salome Zurabishvili αρνήθηκε να αναγνωρίσει τα εκλογικά αποτελέσματα.<br />Επανέλαβε αυτές τις δηλώσεις στο τηλεφώνημά της με τον Πρόεδρο της Πολωνίας Andrzej Duda.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CF%8C%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF_%CE%BF%CE%B8%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CF%82_2024-12-21_161826.png" /><br /><br /></div><div>Οι μαζικές διαδηλώσεις δεν έλαβαν μεγάλη υποστήριξη εντός της χώρας και ανεστάλησαν ενώ οι διαφωνούντες δεν έχουν ξεκάθαρα σχέδια για την εξέλιξη των γεγονότων.<br />Η ελπίδα ότι η προεκλογική διαδικασία και τα αποτελέσματα δεν θα αναγνωριστούν από τη Δύση ήταν εν μέρει δικαιολογημένη, καθώς ούτε αξιωματούχοι της ΕΕ ούτε ανώτατοι δυτικοευρωπαίοι αξιωματούχοι έχουν συγχαρεί ανοιχτά το Γεωργιανό Όνειρο για τη νίκη του, ζητώντας αντ' αυτού διερεύνηση τυχόν παραβιάσεων, όπως αναφέρεται σε έκθεση της επιτροπής παρακολούθησης του ΟΑΣΕ.<br />Η κυβέρνηση Biden έχει απηχήσει αυτήν την κριτική, αλλά σε πιο μετριοπαθή μορφή.<br />Από την άλλη πλευρά, το κυβερνών κόμμα είχε ξαφνικά στρατηγικούς εταίρους όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία, οι οποίοι δεν επέτρεψαν σε εκπροσώπους της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας να προβούν σε «τιμωρητικά» μέτρα εναντίον γεωργιανών πολιτικών.<br />Επιπλέον, η κυβέρνηση του Γεωργιανού Ονείρου έλαβε άμεση αναγνώριση και έγκριση από τις γειτονικές χώρες της Γεωργίας και την Κίνα.<br /><br />Η ανυπόστατες κατηγορίες<br /><br />Συνοψίζοντας την αντίδραση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η απογοήτευση από το αποτέλεσμα είναι προφανής, αλλά ακόμη και ένα μήνα μετά τις εκλογές, ούτε η πρόεδρος Salome Zurabishvili, ούτε εκπρόσωποι της τοπικής αντιπολίτευσης και των ΜΚΟ μπόρεσαν να παράσχουν στους ξένους συναδέλφους τους πραγματικά στοιχεία για ρωσική παρέμβαση ή εκλογική νοθεία.<br />Η έκθεση του ΟΑΣΕ δεν περιέχει καμία ουσιαστικά επικριτική παρατήρηση που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κατά του Γεωργιανού Ονείρου.<br />Οι εκλογές αναγνωρίστηκαν ως κανονικές, ανταγωνιστικές και τα αποτελέσματα δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ.<br /><br />Από αποτυχημένο κράτος αναδείχθηκε σε γεωπολιτικό παίκτη<br /><br />Η Γεωργία, ως ένα μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι της γεωπολιτικής σκακιέρας, είναι εδώ και καιρό προβληματική, μια πρόκληση για το κύριο πολιτικό κατεστημένο στη Δύση.<br />Από ένα αποτυχημένο κράτος υπό τον Eduard Shevardnadze, υποβλήθηκε σε μια σειρά από σημαντικές μεταρρυθμίσεις υπό την κυβέρνηση του Mikheil Saakashvili, και στη συνέχεια πήρε τη σημερινή μορφή ενός ισορροπημένου και πραγματιστή παίκτη στην παγκόσμια σκηνή.<br />Με τα χρόνια, τα καθεστώτα άλλαξαν, όπως και τα επιτεύγματά τους όσον αφορά την ελευθερία του λόγου και τη Δημοκρατία, αλλά ποτέ η Δύση δεν ήταν τόσο εχθρική προς την κυβέρνησή της χώρας όσο είναι σήμερα.<br />Αυτό λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η χώρα, με επικεφαλής το Γεωργιανό Όνειρο τα τελευταία δώδεκα χρόνια, βρίσκεται μπροστά όχι μόνο από τη Μολδαβία και την Ουκρανία, αλλά και από πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλους σχεδόν τους στατιστικούς και αντικειμενικούς δείκτες.<br />Επιπλέον, σύμφωνα με τις εκθέσεις της ίδιας της Επιτροπής της ΕΕ, η Τιφλίδα προηγείται στους περισσότερους τομείς, σε σύγκριση με το Κισινάου και το Κίεβο και παρόλα αυτά καθυστέρησε να χορηγήσει το καθεστώς της υποψήφιας χώρας, και τώρα ανακοίνωσε ότι αναστέλλει την ένταξη στην ένωση.<br />Το τέλος της Γεωργίας ως «φάρος ελευθερίας» ή «νησί της ελευθερίας» στο δυτικό πολιτικό αφήγημα συνδέεται άμεσα με την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης στην Ουκρανία.<br /><br />Η επίδραση του Ουκρανικού<br /><br />Το Γεωργιανό Όνειρο, που επαινείται για την πολιτική «κατευνασμού» έναντι της Ρωσίας, αρνήθηκε να αλλάξει την πολιτική του πλατφόρμα και να ενταχθούν στον αντιρωσικό συνασπισμό χωρών που υποτίθεται ότι θα προκαλούσαν μια «στρατηγική ήττα» στη Μόσχα.<br />Η κυβερνώσα δύναμη απέρριψε τα αιτήματα να εφαρμόσει τις πιο σημαντικές οικονομικές κυρώσεις, καθώς και τις εκκλήσεις να στείλει επίσημα εθελοντές να πολεμήσουν για την Ουκρανία και να ανοίξουν ένα «δεύτερο μέτωπο» στην Αμπχαζία και το Τσινβάλι.<br />Αυτό προκλήθηκε όχι μόνο από τον απλό πολιτικό πραγματισμό, την επιθυμία να μην καταστρέψουν το εκλογικό τους δυναμικό, αλλά και από την επιθυμία να αποτραπεί η απειλή κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με τη Μόσχα και μια πιθανή οικονομική κρίση στη χώρα.<br /><br />Ξέφυγε από τον έλεγχο…<br /><br />Ωστόσο, η άρνηση για «αλληλεγγύη» στη Δύση και να σταθεί στη «σωστή πλευρά της ιστορίας» κατέστησε πρώτα το Γεωργιανό Όνειρο, και μετά τη χώρα, απειλή για τη δυτική ηγεμονία και τα γεωπολιτικά συμφέροντα.<br />Η Γεωργία, έχοντας αποτελέσει προπύργιο δυτικής γεωπολιτικής και ιδεολογικής επιρροής όλα αυτά τα χρόνια, ξέφυγε από τον έλεγχο, κάτι που επηρέασε αμέσως την εικόνα της στα δυτικά μέσα ενημέρωσης και στο επίσημο πολιτικό κατεστημένο.<br />Το Γεωργιανό Όνειρο μετατράπηκε από ρεαλιστική δύναμη σε «φιλορωσικό» και οι πολιτικές του περιγράφοντας ως «συμπληρωματικές» με εκείνες του Κρεμλίνου.<br />Επίσης ξαφνικά εμφανίστηκαν «προβλήματα» με τη δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου, τα οποία είχαν προωθηθεί ενεργά τα τελευταία δύο χρόνια. Έγινε προφανές ότι οι κύριες δυνάμεις στη Δύση θεωρούν το Γεωργιανό Όνειρο απειλή για τη γεωπολιτική και ιδεολογική κυριαρχία τους.<br />Το κυβερνών κόμμα προσπάθησε να διαπραγματευτεί, όπως έχει κάνει πολλές φορές, αλλά δεν κατάφερε να βρει κοινό έδαφος.<br />Οι πρεσβευτές των δυτικών χωρών και το τμήμα της κοινωνίας των πολιτών που χρηματοδοτείται από την ελίτ άρχισαν να αντιτίθενται ανοιχτά στο Γεωργιανό Όνειρο, ζητώντας αλλαγή εξουσίας.<br /><br />Το κυβερνών κόμμα, αναγκασμένο να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αποφάσισε να υιοθετήσει και να προωθήσει νόμους για ξένους πράκτορες/διαφάνεια και απαγόρευση της προπαγάνδας των ΛΟΑΤΚΙ προκειμένου να στείλει ένα σαφές μήνυμα στη Δύση.<br />Από τη μια, η χώρα άρχισε να εξετάζει τα περιουσιακά στοιχεία και τις οικονομικές επενδύσεις των τοπικών μη κυβερνητικών οργανώσεων στις πολιτικές διαδικασίες, και από την άλλη, έκανε έκκληση για εκλογική υποστήριξη όχι στο φιλελεύθερο στρώμα της ελίτ, αλλά στη συντηρητική πλειοψηφία.<br /><br />Οι κοινοβουλευτικές εκλογές στη Γεωργία, οι οποίες ήταν αιφνιδιαστικές μέχρι την ημέρα των εκλογών στις 8 Οκτωβρίου, οδήγησαν σε επιβλητική νίκη για το κυβερνών κόμμα, Γεωργιανό Όνειρο, παρά το γεγονός ότι βρέθηκε εναντίον μιας μακράς λίστας κομμάτων (19), έξι εκλογικών συμμαχιών και ανεξάρτητων υποψηφίων.<br />Οι κόκκινες γραμμές<br />Η υποψηφιότητα του Mikheil Kavelashvili, ενός οικογενειάρχη με παραδοσιακές αξίες, για την προεδρία μετά τη Salome Zurabishvili, δεν είναι μια στροφή προς τη Ρωσία, όπως πολλοί θα ήθελαν να ισχυριστούν, αλλά μια στροφή προς την πλειοψηφία των Γεωργιανών, που επιθυμούν να είναι μέρος του δυτικού κόσμου, αλλά με ορισμένες «κόκκινες γραμμές» και παραδοσιακές αξίες.<br />Στην προεκλογική του κούρσα, το Γεωργιανό Όνειρο βασίστηκε στον εγχώριο ψηφοφόρο, ενώ η αντιπολίτευση στηριζόταν στη ριζοσπαστικά φιλοδυτική μειονότητα και την εξωτερική πίεση – έτσι οι εγχώριοι υποψήφιοι το ανέδειξαν σε πλειοψηφική δύναμη.<br />Κατανόησε και τελικά κατέστησε σαφές σε όλους τους «παίκτες» ότι για να διατηρήσει την εξουσία και δημορκατικη νομιμοποίηση δεν χρειαζόταν εξωτερική ώθηση, πολύ περισσότερο τυφλή προσήλωση στις γεωπολιτικές επιθυμίες των δυτικών χωρών.<br />Πολύ σημαντικότερος ήταν ο διάλογος με το εκλογικό σώμα, το οποίο δεν ήταν ιδιαίτερα πρόθυμο να υιοθετήσει από περαιτέρω ανατροπές.<br /><br />Η γεωπολιτική ήττα των λεγόμενων φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων στη Γεωργία είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η Δύση.<br />Η γεωπολιτική μεταμορφώνεται από καιρό σε καιρό και η εκλογή του Donald Trump για δεύτερη προεδρική θητεία ενδέχεται να αλλάξει την ισορροπία δυνάμεων.<br />Ωστόσο, υπάρχει ένας άλλος θεμελιώδης λόγος για τον οποίο το Γεωργιανό Όνειρο και οι ψηφοφόροι του έχουν γίνει μια πρόσθετη απειλή – μια αλλαγή στην πολιτική αντίληψη και την ιδεολογία<br />Οι βουλευτικές εκλογές στη χώρα δεν έφεραν καμία πιθανή στατιστική έκπληξη, αφού απολύτως όλα τα στοιχεία έδειχναν τη νίκη του Γεωργιανού Ονείρου.<br />Ωστόσο, μια ενα δίλημμα - mantra δημιουργήθηκε γύρω από τη διαδικασία στη Δύση και μέσα στη λεγόμενη φιλοδυτική «φούσκα» στη χώρα – η χώρα έπρεπε να αποφασίσει αν θα πάει με την Ευρώπη ή τη Ρωσία.<br />Προφανώς, για την πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας, μια τέτοια δήλωση ήταν άσχετη, απαράδεκτη και ακόμη και εντελώς ακατανόητη.<br />Ωστόσο, λόγω εξωτερικών πιέσεων και συκοφαντιών, οι βουλευτικές εκλογές απέκτησαν διπλωματικό χαρακτήρα, αντικατοπτρίζοντας πολιτικούς, οικονομικούς, γεωπολιτικούς και, κυρίως, ιδεολογικούς στόχους.<br />Το Γεωργιανό Όνειρο προώθησε τη θρησκευτική πίστη, τις παραδόσεις, την οικογένεια, τον πραγματισμό, την ισορροπία στις συναλλαγές με τη Ρωσία, την κυριαρχία των εθνικών συμφερόντων και την υιοθέτηση των δυτικών θεσμών με «αξιοπρέπεια».<br />Αντίθετα, η τοπική αντιπολίτευση, υποστηριζόμενη πλήρως από τη Δύση, προώθησε αντιρωσικά αισθήματα, πλήρη και άνευ όρων ενοποίηση με το Κίεβο και ετοιμότητα να θυσιαστεί για τα δυτικά γεωπολιτικά συμφέροντα και τις ευρωπαϊκές αξίες με αντάλλαγμα όλα τα ευρωπαϊκά οφέλη και τον πλούτο, ως μέσο για να συμπεριληφθεί στο «πολιτισμένο κόσμο».<br />Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, οι ψηφοφόροι έβαλαν τα στοιχήματά τους στο Γεωργιανό Όνειρο, γεγονός το οποίο συγκλόνισε πολλούς στο εξωτερικό, καθώς η πίστη τους στη συνολική δέσμευση του γεωργιανού λαού στην Ευρώπη ήταν ακλόνητη, γιατί τέτοια ήταν τα μηνύματα που είχαν λάβει από τους συναδέλφους τους από την χώρα.<br />Οι στρατηγικοί εταίροι ήταν πεπεισμένοι ότι ο πληθυσμός της χώρας δεν ήταν μόνο αφοσιωμένος στη δυτική ολοκλήρωση, αλλά και έτοιμος να θυσιάσει τα πάντα για να πετύχει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.<br />Έγιναν ενεργά παραλληλισμοί με το ουκρανικό Euromaidan, ως εκδήλωση μιας τέτοιας θυσίας.<br />Ωστόσο, η νίκη του Γεωργιανού Ονείρου έδειξε ότι δεν πρέπει κανείς να συγχέει την επιθυμία να ζήσει με αξιοπρέπεια σε ένα κυρίαρχο κράτος και να ταξιδέψει σε δυτικές χώρες χωρίς περιορισμούς με την ασπαζόμενη περιττή γραφειοκρατία και την προθυμία να απορρίψει τα εθνικά του συμφέροντα και παραδόσεις – ό,τι έχει έσωσε τη Γεωργία ιστορικά και εξακολουθεί να παίζει βασικό ρόλο στη ζωή της πλειοψηφίας του πληθυσμού της χώρας.<br />Ο κεντρώος ψηφοφόρος έχει εγκαταλείψει αυτή την τυφλή εξιδανίκευση του εκδυτικισμού/φιλοευρωπαϊσμού, υπέρ της κυρίαρχης πολιτικής αυτονομίας.<br /><br />Αυτό αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για τη δυτική κυριαρχία από μια πιθανή προσωρινή γεωπολιτική απόκλιση μεταξύ Ουάσιγκτον, Βρυξελλών και Τιφλίδας.<br />Η νίκη του Γεωργιανού Ονείρου στις βουλευτικές εκλογές του 2024 αντανακλούσε την άρνηση της πλειοψηφίας των γεωργιανών ψηφοφόρων να θυσιαστούν για τα δυτικά γεωπολιτικά συμφέροντα, καθώς και μια στροφή προς μία κυρίαρχη πολιτική συνείδηση εθνικής κυριαρχίας, επικριτική προς τους στρατηγικούς εταίρους, αλλά όχι εχθρική.<br />Η Δύση πρέπει να αποφασίσει αν αποδέχεται αυτή τη «λάθος» δημοκρατία στη Γεωργία ή προτιμά να την καταστείλει για χάρη των γεωπολιτικών και ιδεολογικών συμφερόντων της, συμπεραίνει το άρθρο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο... γεωργιανός εφιάλτης της Δύσης. Γιατί οι «έγχρωμες» επαναστάσεις πλέον αποτυγχάνουν. Το μάθημα για τις ΗΠΑ.

Από ένα αποτυχημένο κράτος υπό τον Eduard Shevardnadze, υποβλήθηκε σε μια σειρά από σημαντικές μεταρρυθμίσεις υπό την κυβέρνηση του Mikheil ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ι. Μάζης: Αν η Ελλάδα δεν κάνει αυτό που πρέπει θα το κάνει άλλος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="393" src="https://www.youtube.com/embed/boUiNLAj47I" width="664" youtube-src-id="boUiNLAj47I"></iframe></div><div><br /></div>Στην συζήτησή μας,  ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας στο ΕΚΠΑ αναφέρεται στον διαφορετικό τρόπο που λειτουργούν Ελλάδα και Τουρκία στην γεωπολιτική σκακιέρα. Η Ελλάδα με τον «συσταλτικό» τρόπο που (δεν) δραστηριοποιείται δίνει γεωπολιτικό χώρο στην υπερδραστηριότητα της Τουρκίας. Οι δύο χώρες εκ των πραγμάτων σε ένα μεγάλο τμήμα της περιφερειακής αρένας λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Το αποτέλεσμα είναι όσο αυτοπεριορίζεται και υπολειτουργεί η Ελλάδα, η οποία μάλιστα εξωραΐζει και «ξεπλένει» την τουρκική απειλή, τόσο περισσότερο χώρο καταλαμβάνει η Τουρκία. <br /><br /><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ι. Μάζης: Αν η Ελλάδα δεν κάνει αυτό που πρέπει θα το κάνει άλλος

Στην συζήτησή μας,  ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής Θεωρίας στο ΕΚΠΑ αναφέρεται στον διαφορετικό τρόπο που λειτουργούν Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η νέα παγίδα της Άγκυρας. Τουρκολιβυκό Νο 2 μέσω Συρίας.

<img height="419" src="https://www.tanea.gr/wp-content/uploads/2024/12/AOZ-%CE%A3%CE%A5%CE%A1%CE%99%CE%91-%CE%A4%CE%9F%CE%A5%CE%A1%CE%9A%CE%99%CE%91.jpg" width="708" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αναγνώριση ΑΟΖ με το μεταβατικό καθεστώς στη Δαμασκό, κατά το μοντέλο της Τρίπολης, ετοιμάζει η Αγκυρα -- Θα αγνοείται παντελώς η ύπαρξη της Κύπρου</span></h3><b>Μουρελάτου Μαρία</b><br />Προσεκτικά παρακολουθούν Αθήνα και Λευκωσία τα σενάρια που κυκλοφορούν ευρέως τα τελευταία 24ωρα μέσω φιλοκυβερνητικών τουρκικών ΜΜΕ, βάσει των οποίων η Αγκυρα παροτρύνεται να προχωρήσει άμεσα, με το παρόν μεταβατικό καθεστώς στη Δαμασκό, σε καθορισμό τουρκοσυριακής ΑΟΖ, η οποία θα παραγνωρίζει εντελώς την ύπαρξη της Κύπρου και θα κινείται στη λογική του ανυπόστατου τουρκολιβυκού μνημονίου.<br /><br />Συγκεκριμένα, χθες, τόσο ο απόστρατος ναύαρχος Τζιχάτ Γιαϊτζί μέσω τηλεοπτικού δικτύου όσο και η «Μιλιέτ» με την επίκληση αναλυτών αναφέρθηκαν στη δυνατότητα υπογραφής συμφωνίας ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Συρίας με στόχο την «αλλαγή των δεδομένων». «Μπορούμε να υπογράψουμε με τη Συρία μια συμφωνία καθορισμού Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, όπως είχαμε κάνει με τη Λιβύη», δήλωσε ο Γιαϊτζί.<br /><br />Και συνέχισε: «Αυτή η συμφωνία θα δώσει κατά 12% περισσότερο χώρο στη Συρία σε σχέση με την πρόταση της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης της Νότιας Κύπρου. Αυτό δηλαδή θα δώσει περισσότερη ΑΟΖ στη Συρία. Αυτή η συμφωνία θα δώσει ένα κέρδος στην Τουρκία έκτασης 4.000 τ.χλμ. και θα χαλάσει το σχέδιο των Ελληνοκυπρίων. Ετσι, στην Ανατολή θα δημιουργηθεί μια τουρκική ασπίδα, όπως είχε δημιουργηθεί και δυτικά μια τουρκική ασπίδα με τη συμφωνία με τη Λιβύη». Ο ίδιος, μάλιστα, παρότρυνε την τουρκική κυβέρνηση λέγοντας: «Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να το κάνει αυτό. Δεν είναι εποχή για να διστάζουμε και να σκεφτόμαστε τι θα πει ο ένας ή ο άλλος. Η Τουρκία δεν πρέπει να φοβάται τους Ελληνοκύπριους».<br /><br />Στον τουρκικό Τύπο, η «Μιλιέτ» διά χειρός Αϊντίν Χασάν σημείωνε πως «στην Ανατολική Μεσόγειο το κλίμα άλλαξε υπέρ της Τουρκίας», ενώ επαναλάμβανε την ίδια παρότρυνση σχετικά με τον καθορισμό τουρκοσυριακής ΑΟΖ: «Πρέπει να υπογράψουμε συμφωνία ΑΟΖ με τη Συρία. Θα αλλάξει τα δεδομένα». Το ανησυχητικό παζλ δηλώσεων που αποκαλύπτουν τη διαφαινόμενη νέα παγίδα από πλευράς Αγκυρας συμπληρώθηκε από τον ίδιο τον Ερντογάν, ο οποίος χθες επεσήμανε πως «η Τουρκία είναι μεγαλύτερη από την Τουρκία», τονίζοντας πως δεν μπορούν ως έθνος να περιορίσουν τους ορίζοντές τους στα 782.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα.<br /><br />Προετοιμασία για όλα τα ενδεχόμενα<br /><br />Αναλυτές στην Αθήνα περιγράφουν ως υπαρκτή την αναδυόμενη απειλή να καθοριστεί ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Συρίας, κατά το μοντέλο του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου, ιδιαιτέρως, μάλιστα, στην περίπτωση που το νέο καθεστώς της Συρίας τεθεί υπό τουρκική εποπτεία. Οπως επισημαίνουν, η Αθήνα θα πρέπει να αναμένει πως η Αγκυρα θα πιέσει τη Δαμασκό να υπογράψουν συμφωνία, καθότι στο επίκεντρο της τουρκικής στρατηγικής για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου βρίσκεται η «Γαλάζια Πατρίδα». Αυτό που εξηγούν αναλυτές – οι οποίοι προτρέπουν Αθήνα και Λευκωσία να επιδοθούν σε «αποτρεπτική διπλωματία» – είναι πως, σύμφωνα με τους χάρτες των εμπνευστών της «Γαλάζιας Πατρίδας» και με βάση τον ισχυρισμό της Τουρκίας πως τα νησιά, όπως είναι η Κύπρος, δεν έχουν δικαιώματα όταν βρίσκονται απέναντι από ηπειρωτικές ακτές, η Τουρκία στοχεύει στο να οριοθετήσει τουρκοσυριακή ΑΟΖ και στην περιοχή ανάμεσα σε Κύπρο και Συρία, αγνοώντας την Κύπρο, ώστε να προκύψει μια «γλώσσα» τουρκικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ εντός της κυπριακής ΑΟΖ, με την Αγκυρα να δίνει, παράλληλα, στη Δαμασκό μια μικρή περιοχή την οποία η Συρία δεν θα αποκτούσε μέσω καθορισμού ΑΟΖ με την Κύπρο. Αρμόδιες πηγές στην Αθήνα τονίζουν πως «η κατάσταση αξιολογείται». Το σήμα που εκπέμπεται ανεπίσημα είναι πως η ελληνική διπλωματία προετοιμάζεται πάντα για όλα τα ενδεχόμενα, στη βάση πιθανών σεναρίων («what if»), και έχει μεριμνήσει προληπτικά.<br /><br />Η Αθήνα, η Λευκωσία και η ΕΕ<br /><br />Σε δηλώσεις του, πάντως, ο κύπριος υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κόμπος τόνισε πως «χρειάζεται να ληφθούν υπ’ όψιν οι ευαισθησίες όλων στην περιοχή», ενώ ο έλληνας υπουργός Εξωτερικών, ερωτηθείς σχετικά με τη Συρία, απάντησε πως, μεταξύ άλλων, «προέχει η εδαφική ακεραιότητα, εγγυημένη και απαλλαγμένη από εξωτερικώς δρώντες». Ο Γιώργος Γεραπετρίτης, επιπλέον, τόνισε πως βρίσκεται σε «διαρκή επικοινωνία» με τους άραβες ομολόγους του, πως η Ελλάδα είναι «παρούσα ενεργώς», καθώς επίσης ότι από κοινού με Κύπρο και Αυστρία κατετέθη σχέδιο στην ΕΕ που περιλαμβάνει πρόταση για εγκατάσταση Ειδικού Απεσταλμένου της ΕΕ στη Συρία με σκοπό τη «διαρκή παρακολούθηση των τεκταινομένων». Σύμφωνα με πληροφορίες, δε, ιδιαίτερη αξία έχει πως στο εν λόγω (αδημοσίευτο) σχέδιο γίνεται ρητή αναφορά στο γεγονός πως η κατάσταση στην περιοχή «χρειάζεται παρακολούθηση» από την ΕΕ «καθώς επηρεάζει ευθέως τα ευρωπαϊκά θαλάσσια σύνορα με τη Συρία, συμπεριλαμβανομένης και της ΑΟΖ».<div><br /></div><div><a href="https://www.tanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η νέα παγίδα της Άγκυρας. Τουρκολιβυκό Νο 2 μέσω Συρίας.

Αναγνώριση ΑΟΖ με το μεταβατικό καθεστώς στη Δαμασκό, κατά το μοντέλο της Τρίπολης, ετοιμάζει η Αγκυρα -- Θα αγνοείται παντελώς η ύπαρξη της...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ΗΠΑ μεταφέρουν δυνάμεις-όπλα από Ιράκ στη Συρία προετοιμαζόμενες να κόψουν τον αέρα στον Ερντογάν για τους Κούρδους.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-12/%CE%97%CE%A0%CE%91.jpg?itok=roH2pXB7" width="721" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο αεροπορικών επιδρομών στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν</span></h3>Οι ΗΠΑ μεταφέρουν εκτάκτως μεγάλες ποσότητες όπλων και μεγάλο αριθμό δυνάμεων από το Ιράκ στη Συρία, για να κόψουν τον τσαμπουκά στον Ερντογάν σχετικά με τους Κούρδους.<br /><br /><div>Ενημερωμένες πηγές αποκάλυψαν ότι οι ΗΠΑ μεταφέρουν εκτενώς επίλεκτες ειδικές δυνάμεις τους από το Ιράκ στη Συρία, με στόχο να αναλάβουν άμεσα δράση στην Βόρεια Συρία.<br /><br />Οι ίδιες πηγές ανακοίνωσαν ότι οι αμερικανικές δυνάμεις ξεκίνησαν μια επιχείρηση μεγάλης κλίμακας για τη μεταφορά των ειδικών δυνάμεών τους από τη βάση Al-Harir κοντά στο Ερμπίλ του Ιράκ προς την Αλ-Χασάκα της Συρίας.<br /><br />Πρόσθεσαν ότι οι ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ, που είχαν σταθμεύσει στη βάση Αλ Χαρίρ για πέντε μήνες, είχαν εκκενώσει τις θέσεις τους και μεταφέρθηκαν μαζί με τον βαρύ εξοπλισμό τους σε βάση στα περίχωρα της Αλ Χασάκα.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες υπερδιπλασίασαν πρόσφατα τον αριθμό των στρατευμάτων τους στη Συρία, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Πάτρικ Ράιντερ. «Περίπου 2 χιλιάδες Αμερικανοί στρατιώτες βρίσκονται στη Συρία», είπε σε μια ενημέρωση στο Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ. Προηγουμένως, είχε αναφερθεί ότι περίπου 900 Αμερικανοί στρατιώτες είχαν αναπτυχθεί στη Συρία.<br /><br />Αυτή η απροειδοποίητη επιχείρηση υλοποιείται στις στρατιωτικές βάσεις βαθιά μέσα στη Συρία με στόχο την επιβολή ενός του αμερικανικού σχεδίου στην Συρία, και όχι φυσικά του τουρκικού, ενόψει και της επίσκεψης Ερντογάν στην Δαμασκό.<br /><br />Σε ένα πρόσφατο άρθρο του Foreign Policy, ο Σινάν Σίντι και Στήβεν Κούκ τόνισαν ότι “ η Τουρκία μπορεί να παίζει υπερβολικά με την φωτιά στη Συρία.<br /><br />Με τα γεγονότα να εξελίσσονται ραγδαία, φαίνεται ότι ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στοχεύει τώρα να κυριαρχήσει στο πολιτικό μέλλον της Συρίας, παραμερίζοντας τόσο τη Μόσχα όσο και την Τεχεράνη.<br /><br />Το να πούμε ότι ο Ερντογάν «παίζει με τη φωτιά» είναι υποτιμητικό.<br /><br />Οι ελιγμοί του ανησυχούν βαθιά την επερχόμενη κυβέρνηση Τραμπ, καθώς ο Ερντογάν πιθανότατα θα προτείνει την Τουρκία ως τη λύση στα δεινά της Συρίας.<br /><br />Ωστόσο, το να επιτραπεί στην Τουρκία η ανεξέλεγκτη επιρροή στη Συρία μετά τον Άσαντ κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την περιοχή.<br /><br />Η υποστήριξη της Τουρκίας στο HTS<br /><br />Η Άγκυρα φαίνεται να καλλωπίζει την Hayat Tahrir al-Sham (HTS) ως τη νέα πολιτική τάξη πραγμάτων της Συρίας.<br /><br />Η Τουρκία απεικονίζει το HTS ως ικανή να ιδρύσει ένα γραφειοκρατικό κράτος που φέρνει το νόμο και την τάξη εξυπηρετώντας παράλληλα τον ποικίλο πληθυσμό της Συρίας.<br /><br />Αυτό πιθανώς εξηγεί την προσφορά της Τουρκίας για στρατιωτική βοήθεια στο HTS, μια ανησυχητική χειρονομία από ένα μέλος του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η HTS, ωστόσο, παραμένει μια τζιχαντιστική οργάνωση με τις ρίζες της στην Αλ Κάιντα και το ISIS. Γιόρτασε τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου στο Ισραήλ και η ηγεσία της εξακολουθεί να απειλεί να «κατακτήσει την Ιερουσαλήμ».<br />Ο Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο αεροπορικών επιδρομών στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν<br /><br />Η Wall Street Journal αναφέρει ότι ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ συζητά πιθανές αεροπορικές επιδρομές στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.<br /><br />Τις τελευταίες εβδομάδες, ο Τραμπ εξέφρασε τις ανησυχίες του για πιθανή απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν κατά τη διάρκεια συνομιλιών με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου.<br /><br />Σύμφωνα με δύο ενημερωμένες πηγές, τέτοια μέτρα εξετάζονται ως τρόπος αποτροπής περαιτέρω ανάπτυξης του πυρηνικού προγράμματος της Τεχεράνης.<br /><br />Αυτή η πρωτοβουλία εγείρει ανησυχίες ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέο γύρο έντασης στη Μέση Ανατολή και σε πιθανή σύγκρουση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν.<br /><br />Αν και ο Τραμπ επιθυμεί να αποφύγει έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας, το χτύπημα των βασικών πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν θα μπορούσε να προκαλέσει αντίποινα από την Τεχεράνη, τα οποία θα μπορούσαν να έχουν σοβαρές συνέπειες για την περιοχή και την παγκόσμια ασφάλεια.<br /><br />Το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν παραμένει ένα από τα πιο σοβαρά θέματα στη διεθνή πολιτική.<br /><br />Τα τελευταία χρόνια, το Ιράν έχει κατηγορηθεί επανειλημμένα από δυτικές χώρες για ανάπτυξη όπλων μαζικής καταστροφής, κάτι που η Τεχεράνη αρνείται κατηγορηματικά, υποστηρίζοντας ότι το πυρηνικό της πρόγραμμα είναι αποκλειστικά ειρηνικό.<br /><br />Ωστόσο, τα αυξημένα επίπεδα εμπλουτισμού ουρανίου και η ανατροπή αρκετών δεσμεύσεων στο πλαίσιο της πυρηνικής συμφωνίας του 2015 έχουν εντείνει τις εντάσεις γύρω από το θέμα.<br /><br />Το Ισραήλ, με τη σειρά του, έχει εκφράσει εδώ και καιρό ανησυχία για την πιθανή απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν, χαρακτηρίζοντάς το απειλή για την εθνική του ασφάλεια.<br /><br /><br />Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η χώρα του είναι έτοιμη να δράσει μόνη της εάν η διεθνής κοινότητα δεν λάβει μέτρα.<br /><br />Η κατάσταση παραμένει εξαιρετικά αβέβαιη. Πιθανά χτυπήματα στο Ιράν όχι μόνο θα μπορούσαν να αποσταθεροποιήσουν την περιοχή, αλλά και να επιδεινώσουν τις σχέσεις των ΗΠΑ με βασικούς διεθνείς εταίρους.<br /><br />Το μέλλον του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και ο ρόλος της Ουάσιγκτον σε αυτό το θέμα παραμένουν στο επίκεντρο της προσοχής της παγκόσμιας κοινότητας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι ΗΠΑ μεταφέρουν δυνάμεις-όπλα από Ιράκ στη Συρία προετοιμαζόμενες να κόψουν τον αέρα στον Ερντογάν για τους Κούρδους.

Ο Τραμπ εξετάζει το ενδεχόμενο αεροπορικών επιδρομών στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν Οι ΗΠΑ μεταφέρουν εκτάκτως μεγάλες ποσότητες όπλω...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς θα επηρεάσει η επιστροφή του Τραμπ το στρατηγικό τρίγωνο ΗΠΑ-Μέση Ανατολή-Κίνα;

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/11/trump-xi-jinping-930x550.jpg" width="719" /><br /><br />Καθώς ο Τραμπ απειλεί με δασμούς και σκληρότερες πολιτικές για το Πεκίνο, η Κίνα θα μπορούσε να επιδιώξει να εμβαθύνει τους εμπορικούς της δεσμούς στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Οι εικασίες σχετικά με το πώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε να επηρεάσει το στρατηγικό τρίγωνο ΗΠΑ-Κίνας-Μέσης Ανατολής δεν είναι απλή άσκηση. <br /><br />Με τον διορισμό του Μάρκο Ρούμπιο ως υπουργού Εξωτερικών, του Μάικ Γουόλτς ως συμβούλου εθνικής ασφάλειας και της Ελίζ Στέφανικ ως πρέσβειρας στα Ηνωμένα Έθνη, η επερχόμενη αμερικανική κυβέρνηση είναι έτοιμη να επαναφέρει τη μέγιστη δυνατή πίεση στο Ιράν, να αυξήσει την υποστήριξη προς το Ισραήλ και να αντιμετωπίσει την Κίνα. <br /><br />Ωστόσο, η γεωπολιτική παίρνει νέα δυναμική και η αβεβαιότητα περισσεύει.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, ο Τραμπ πρότεινε την επιβολή δασμών 10%-20% στις εισαγωγές από τις περισσότερες χώρες, στοχεύοντας τις κινεζικές εισαγωγές με πολύ πιο απότομους δασμούς 60% ή και περισσότερο, σε μια κίνηση που, όπως δήλωσε η Πατρίσια Μ. Κιμ από το Ινστιτούτο Brookings, θα “τραβήξει γρήγορα τη σχέση ΗΠΑ-Κίνας σε ένα καθοδικό σπιράλ”. Η πλειονότητα των περίπου 50 οικονομολόγων που ερωτήθηκαν πρόσφατα από το Reuters αναμένει δασμούς σε μια μέση εκτίμηση 38% στα αγαθά από την Κίνα μέχρι τις αρχές του 2025.<br /><br />Τάσεις που θα επιταχυνθούν<br /><br />Καθώς η Αμερική αυξάνει την οικονομική κρατική επιρροή και η Ευρώπη τελειοποιεί το εγχειρίδιο απομείωσης του κινδύνου για την Κίνα, φαίνεται λογικό να υποθέσουμε ότι το Πεκίνο θα επιταχύνει τις προσπάθειες εμβάθυνσης των δεσμών με τη Μέση Ανατολή. Οι τακτικές περιλαμβάνουν την αξιοποίηση των αναδυόμενων αγορών, την αναζήτηση νέων πηγών επενδύσεων, την τοπικοποίηση της παραγωγής και την παράκαμψη των εμπορικών φραγμών μέσω της μεταφόρτωσης.<br /><br />Στην έκθεσή του “The World China Made” του Σεπτεμβρίου 2024, ο Ρούμπιο σημείωσε: “Καθώς τα εμπορικά εμπόδια έναντι των κινεζικών προϊόντων αυξάνονται στον βιομηχανικό κόσμο, οι κινεζικές επιχειρήσεις έχουν στοχεύσει τον Παγκόσμιο Νότο ως εξαγωγική αγορά και υπερπόντια κατασκευαστική βάση”. <br /><br />Η Μέση Ανατολή αποτελεί σημαντική συνιστώσα της στρατηγικής του Πεκίνου. Τα κινεζικά τελωνειακά στοιχεία δείχνουν ότι το διμερές εμπόριο Κίνας-Μέσης Ανατολής σχεδόν διπλασιάστηκε από 262,5 δισεκατομμύρια δολάρια το 2017 σε 507,2 δισεκατομμύρια δολάρια το 2022.<br /><br />Εκείνη τη χρονιά, ο όμιλος AD Ports Group των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων δημιούργησε μια μονάδα κατασκευής EV στο Άμπου Ντάμπι με την κινεζική NWTN. Το 2023, η Σαουδική Αραβία υπέγραψε συμφωνία ύψους 5,6 δισ. δολαρίων με την Human Horizons για την ανάπτυξη, κατασκευή και πώληση οχημάτων. Λίγο μετά την επιβολή προσωρινών δασμών από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα κινεζικής κατασκευής ηλεκτρικά οχήματα τον Ιούλιο, η κινεζική BYD συμφώνησε να κατασκευάσει ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων αξίας 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων στην Τουρκία. Άλλες εταιρείες έχουν επιδιώξει να δημιουργήσουν καταστήματα στην Αίγυπτο, το Μαρόκο και την Ιορδανία. Οι κινεζικές μάρκες ηγήθηκαν ακόμη και της αγοράς αυτοκινήτων του Ισραήλ το 2024, πουλώντας 55.115 μονάδες και ξεπερνώντας τη Νότια Κορέα.<br /><br />Και αυτός είναι μόνο ένας κλάδος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ επισκέφθηκε το Μαρόκο για πρώτη φορά καθ’ οδόν για την επιστροφή του από τη Βραζιλία μόλις την περασμένη εβδομάδα. Η διπλωματική προσέγγιση του Πεκίνου έχει επιταχυνθεί μαζί με την οικονομική του δραστηριότητα, με την Κίνα να μεσολαβεί για τη συμφωνία ομαλοποίησης μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν το 2023.<br /><br />Όχι τόσο γρήγορα <br /><br />Η έκθεση του Ρούμπιο υπογραμμίζει ότι “η “σινοποίηση” του αναπτυσσόμενου κόσμου αποτελεί διπλωματική αλλά και εμπορική απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ”, υποδεικνύοντας ότι η Ουάσινγκτον θα μπορούσε να ενισχύσει τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας επιρροής της Κίνας.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να επιβάλουν αυστηρότερους δασμούς στις μεταφορτώσεις, παρόμοια μέτρα που εφαρμόζονται στα αγαθά που προέρχονται από το Μεξικό και να εντείνουν τις πιέσεις προς τους εταίρους για να περιορίσουν τη συμμετοχή της Κίνας στις οικονομίες τους, μια προσέγγιση που συνάδει με την προηγούμενη θητεία του Τραμπ.<br /><br />Στην έκθεση της Επιτροπής Οικονομίας και Ασφαλείας ΗΠΑ-Κίνας για την αναθεώρηση του 2024 προς το αμερικανικό Κογκρέσο σημειώνεται ότι “ο Κόλπος αναδεικνύεται σε νέα αρένα στον τεχνολογικό ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας”. Η έκθεση προειδοποιεί για τις διασυνδέσεις μεταξύ κινεζικών οντοτήτων στις οποίες έχουν επιβληθεί κυρώσεις και εταιρειών τεχνολογίας του Κόλπου που επιτρέπουν τη μεταφορά προηγμένων τεχνολογιών που υπόκεινται σε περιορισμούς από τις ΗΠΑ και ότι τα έθνη του Κόλπου μπορεί σύντομα να βρεθούν αντιμέτωπα με μια επιλογή: να ευθυγραμμιστούν είτε με τις ΗΠΑ είτε με το κινεζικό οικοσύστημα τεχνολογίας.<br /><br />Εταιρείες όπως η G42 των ΗΑΕ και το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας King Abdullah της Σαουδικής Αραβίας έχουν συμμορφωθεί με τα αιτήματα των ΗΠΑ να περιορίσουν τη συνεργασία με την Κίνα σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη. Ωστόσο, λίγες ή και καθόλου χώρες στην περιοχή επιθυμούν να πέσουν στο έλεος της “ομπρέλας ασφαλείας” των ΗΠΑ και να αποβάλουν εντελώς την Κίνα από τις οικονομίες τους.<br /><br />Αντιθέτως, έχουν τοποθετηθεί ως αντικείμενα ανταγωνισμού, αποκομίζοντας οφέλη και από τις δύο δυνάμεις, ενώ επιδιώκουν επιθετικά τη διαφοροποίηση με την Ινδία, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και άλλες. Η διαφοροποίηση πιθανότατα θα ενταθεί καθώς προσπαθούν να διατηρήσουν τη στρατηγική τους αυτονομία στο μέγιστο δυνατό βαθμό. Εδώ, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα θα επιδιώξουν να αναβιώσουν πρωτοβουλίες όπως η I2U2 (Ινδία, Ισραήλ, Ηνωμένες Πολιτείες και ΗΑΕ) και ο διάδρομος Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης, που επισκιάστηκε από τον πόλεμο, για να αντισταθμίσουν την Πρωτοβουλία μιας ζώνης και ενός δρόμου της Κίνας. <br /><br />Τερματισμός των πολέμων;<br /><br />Οι εμπορικοί πόλεμοι και οι τεχνολογικοί πόλεμοι είναι πιθανό να επιταχυνθούν. Αλλά ο Τραμπ λέει ότι θέλει να τερματίσει τους θερμούς πολέμους στη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία. “Ο βαθμός στον οποίο η Κίνα θεωρείται από τον Τραμπ ως εμπόδιο ή χρήσιμος συνομιλητής για τον τερματισμό αυτών των πολέμων θα επηρεάσει πιθανότατα την ευρύτερη κατεύθυνση της πολιτικής του για την Κίνα”, δήλωσε ο Κιμ. Από το μοτίβο της ψήφου του στον ΟΗΕ μέχρι την υποστήριξη του Ιράν και του δικτύου του, το Πεκίνο έχει αποτελέσει σημαντική φωνή για τη θωράκιση του Ιράν και του δικτύου των πληρεξουσίων του στη διεθνή σκηνή. <br /><br />Η Κίνα θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως παρασκηνιακός δίαυλος και οικονομικός παράγοντας επηρεασμού, δίνοντας προτεραιότητα σε συγκεκριμένες προσπάθειες οικοδόμησης της ειρήνης έναντι του στρατηγικού καιροσκοπισμού, αξιοποιώντας τις σχέσεις της με βασικούς περιφερειακούς παράγοντες, χρησιμοποιώντας την οικονομική της δύναμη για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση των ζωνών συγκρούσεων και ευθυγραμμίζοντας τις διπλωματικές της προσπάθειες με στόχους αποκλιμάκωσης αντί να επιδεινώνει τις εντάσεις για να κατευνάσει τη Ρωσία, τον μουσουλμανικό κόσμο ή τον Παγκόσμιο Νότο.<br /><br />“Ο τρόπος με τον οποίο το Πεκίνο χειρίζεται τις σχέσεις του με τη Μόσχα, την Πιονγκγιάνγκ, το Ιράν και άλλα κράτη στη Μέση Ανατολή τους επόμενους μήνες θα εξεταστεί προσεκτικά από τη νέα κυβέρνηση”, πρόσθεσε. Οι εικασίες γύρω από τον σχηματισμό κάποιου αντιδυτικού άξονα έχουν ήδη διαποτίσει τον λόγο στην Ουάσιγκτον και ο βαθμός στον οποίο η αμερικανική κυβέρνηση θα ενστερνιστεί αυτή την αφήγηση δεν θα είναι χωρίς συνέπειες.<br /><br />Μέγιστη πίεση<br /><br />Εδώ, το ζήτημα του Ιράν ξεπροβάλλει σε μεγάλο βαθμό. Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, ο Τραμπ επέβαλε αυτό που αποκάλεσε μέγιστη πίεση στο Ιράν και τεμάχισε την πυρηνική συμφωνία του 2015. Οι προσπάθειες επιβολής της συμφωνίας από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μείωσαν δραστικά τις εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν από περίπου 2,5 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα το 2018 σε 70.000 το 2020, μειώνοντας τα έσοδα του Ιράν από το πετρέλαιο κατά περίπου 50 δισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Η μέγιστη πίεση είναι σαφώς και πάλι στο τραπέζι. Λίγες μόλις ημέρες μετά τη συνάντηση του Έλον Μάσκ με τον πρεσβευτή του Ιράν στον ΟΗΕ, Αμίρ Σαΐντ Ιραβανί, στη Νέα Υόρκη στις αρχές Νοεμβρίου, οι Financial Times ανέφεραν ότι η μεταβατική ομάδα του Τραμπ συντάσσει ήδη εκτελεστικά διατάγματα με στόχο την Τεχεράνη από την πρώτη ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του, συμπεριλαμβανομένων πολύ αυστηρότερων κυρώσεων στις εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν.<br /><br />Ο Ρούμπιο, ο Γουόλτς και ο Στέφανικ έχουν επικρίνει την πολιτική του Μπάιντεν για το Ιράν, επισημαίνοντας την τετραετή χαλαρή επιβολή των κυρώσεων, που επέτρεψε στην Κίνα να βοηθήσει το Ιράν να δημιουργήσει ένα παράνομο εμπόριο πετρελαίου που έχει αυξήσει τις ιρανικές εξαγωγές σε πάνω από 1,2 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Ο Ρούμπιο έχει εισαγάγει νομοθεσία για την επιβολή κόστους στην Κίνα για την παροχή βοήθειας στην παράκαμψη των κυρώσεων του Ιράν – μια κίνηση που, αν και δεν έχει ακόμη νομοθετηθεί, μπορεί να σηματοδοτεί το τι πρόκειται να ακολουθήσει. <br /><br />Η έκθεση της Επιτροπής Οικονομίας και Ασφαλείας συνιστά στο Γραφείο του Διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να διεξάγει “λεπτομερή μελέτη των κινεζικών αγορών ιρανικού πετρελαίου κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών”, συμπεριλαμβανομένης της “ανάλυσης της χρήσης από την Κίνα σημείων μεταφόρτωσης και εταιρειών βιτρίνας ως μεθόδων απομόνωσης από τις κυρώσεις”. Εντός έξι μηνών από την παραλαβή της μελέτης, το Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να καθορίσει εάν υπάρχει δραστηριότητα που υπόκειται σε κυρώσεις και να υποβάλει έκθεση στο Κογκρέσο. Η Κίνα μπορεί να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η υποστήριξη του Ιράν δεν αξίζει τον πονοκέφαλο και αντ’ αυτού να διπλασιάσει τη συνεργασία της με τις χώρες του Κόλπου. <br /><br />Το Ιράν πιο ευάλωτο <br /><br />Εν τω μεταξύ, ο πόλεμος του Ιράν με το Ισραήλ έχει καταστήσει την Τεχεράνη ευάλωτη. Ο ισραηλινός στρατός έχει σφυροκοπήσει τους περιφερειακούς αντιπροσώπους του Ιράν, έχει χτυπήσει τα συστήματα αεράμυνάς του και έχει διακόψει τις γραμμές παραγωγής βαλλιστικών πυραύλων του.<br /><br />Το Ιράν έχει δηλώσει ότι προτιμά να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις. Τον Σεπτέμβριο, ο πρόεδρος του Ιράν Μασούντ Πεζεσκιάν δήλωσε στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ: “Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με τους συμμετέχοντες στο Κοινό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Δράσης (JCPOA)” και “Εάν οι δεσμεύσεις του JCPOA εφαρμοστούν πλήρως και με καλή πίστη, μπορεί να ακολουθήσει διάλογος για άλλα θέματα”. Παρ’ όλα αυτά, είναι συνετό να υποθέσουμε ότι η μέγιστη πίεση θα προηγηθεί οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης για να δημιουργηθεί μεγαλύτερη επιρροή. <br /><br />Οι Σαουδάραβες και οι Εμιρατινοί είναι λιγότερο ενθουσιώδεις αυτή τη φορά. Η αυξανόμενη απογοήτευση από τις δεσμεύσεις των ΗΠΑ για την ασφάλεια και η επιθυμία τους να επικεντρωθούν στην οικονομική ανάπτυξη τους οδήγησε στην αναζήτηση διευκόλυνσης με το Ιράν. Δεδομένου του πλαισίου, η αναβίωση των συμφωνιών του Αβραάμ και η επίτευξη της σαουδαραβικής-ισραηλινής εξομάλυνσης θα είναι ένα δύσκολο έργο. <br /><br />Οι ανησυχίες εξακολουθούν να ελλοχεύουν ότι το Ιράν μπορεί να ξεσπάσει και να επιταχύνει τις προσπάθειές του να κατασκευάσει μια πυρηνική βόμβα, μια κίνηση που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα καταλύσει μια περιφερειακή κούρσα πυρηνικών εξοπλισμών και θα πυροδοτήσει έναν πόλεμο που θα συμπαρασύρει ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Εν τω μεταξύ, ορισμένοι πιστεύουν ότι μπορεί να δοθεί στο Ισραήλ το πράσινο φως για ένα προληπτικό χτύπημα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Το Πεκίνο αντιτίθεται σε ένα πυρηνικά εξοπλισμένο Ιράν και ένας περιφερειακός πόλεμος θα κατέστρεφε τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα της Κίνας. <br /><br />Χωρίς κρυστάλλινη σφαίρα, η πρόβλεψη του μέλλοντος παραμένει μια δύσκολη άσκηση. Μια πιο επιθετική εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ενέχει τον κίνδυνο κλιμάκωσης των εντάσεων, αλλά δημιουργεί επίσης ευκαιρίες για την εξασφάλιση σκληρών συμφωνιών με όρους που ευθυγραμμίζονται με τα αμερικανικά συμφέροντα. Ο ευμετάβλητος χαρακτήρας του Τραμπ απλώς ενισχύει την επισφάλεια όλων αυτών.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πώς θα επηρεάσει η επιστροφή του Τραμπ το στρατηγικό τρίγωνο ΗΠΑ-Μέση Ανατολή-Κίνα;

Καθώς ο Τραμπ απειλεί με δασμούς και σκληρότερες πολιτικές για το Πεκίνο, η Κίνα θα μπορούσε να επιδιώξει να εμβαθύνει τους εμπορικούς της δ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Απόδραση» από το Κυπριακό μέσω ΝΑΤΟ;

<img height="427" src="https://www.viadiplomacy.gr/wp-content/uploads/2024/11/route-mitsotakis-1024x683.jpg" width="715" /><br /><br /><b>Πέτρος Ούτσης</b> <br />«Συζητούμε με τις ΗΠΑ σε τρία επίπεδα που προσφέρει η ιδιότητα του κράτους μέλους του ΝΑΤΟ, για το πώς μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία να αξιοποιήσει αυτές τις ευκαιρίες, έτσι ώστε όταν όλα είναι στη θέση τους, η Κυπριακή Δημοκρατία να μπορεί να γίνει κράτος μέλος του ΝΑΤΟ». Αυτό δήλωσε ο Κύπριος πρόεδρος, Νίκος Χριστοδουλίδης, προσερχόμενος στην τελετή για τον 8ο Εθνικό Διαγωνισμό Δεξιοτήτων SkillsCyprus 2024.<br /><br />Κληθείς να δώσει «ξεκάθαρη απάντηση» αν η κυπριακή κυβέρνηση προτίθεται να υποβάλει αίτηση για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, ο Κύπριος πρόεδρος απάντησε ότι το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν μπορεί να είναι κράτος μέλος του ΝΑΤΟ λόγω των ενστάσεων της Τουρκίας, αποτρέπει την Εθνοφρουρά από πολλές ευκαιρίες, είτε αναβάθμισης είτε απόκτησης στρατιωτικού εξοπλισμού.<br /><br />Πρόσθεσε ότι, «και ακριβώς επειδή δεν θέλουμε την Εθνοφρουρά να χάνει αυτές τις ευκαιρίες, συζητούμε με τις ΗΠΑ -και χαίρομαι για τη θετική ανταπόκριση- σε τρία επίπεδα που προσφέρει η ιδιότητα του κράτους μέλους του ΝΑΤΟ, για το πώς μπορεί η Κυπριακή Δημοκρατία να αξιοποιήσει αυτές τις ευκαιρίες, έτσι ώστε όταν όλα είναι στη θέση τους, η Κυπριακή Δημοκρατία να μπορεί να γίνει κράτος μέλος του ΝΑΤΟ».<br /><br />Με την σειρά του ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, στο πλαίσιο της 2ης Διακυβερνητικής Διάσκεψης Ελλάδας-Κύπρου δήλωσε: «Το ήπιο κλίμα που διαπνέει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορεί να βοηθήσει το Κυπριακό. Δεν έχουμε αυταπάτες ότι βελτίωση του κλίματος σημαίνει αλλαγή θέσεων της Τουρκίας. Είμαστε ακλόνητοι σε θέματα κυριαρχίας. Όποιος είναι ισχυρός και έχει επιχειρήματα δεν πρέπει να διστάζει να τα καταθέσει σε έναν ειλικρινή διάλογο. Αντιμετωπίζουμε με αυτοπεποίθηση τα ήρεμα νερά στα ελληνοτουρκικά και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ευρωπαϊκές θέσεις της Άγκυρας εξετάζονται από το πρίσμα των σχέσεων με Ελλάδα και Κύπρο.»<br /><br />Η συζήτηση για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ συνεχίστηκε με αφορμή την επίσκεψη του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, σε Αθήνα – Άγκυρα. Αν και οι επισκέψεις Ρούτε σε Ελλάδα και Τουρκία δεν είχαν ως σκοπό το θέμα της Κύπρου αλλά τις προκλήσεις που θα δοκιμάσουν την συμμαχία το επόμενο διάστημα, ήταν αφορμή για αντιδράσεις.<br /><br />Η Άγκυρα θέλοντας να καθησυχάσει το εσωτερικό ακροατήριο, η εκπρόσωπος του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας κατά την διάρκεια ενημέρωσης τύπου δήλωσε ότι η Τουρκία δεν θα δώσει τη συγκατάθεσή της σε ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ λέγοντας, «η Τουρκία, ως μέλος του ΝΑΤΟ υπενθυμίζει ότι οι αποφάσεις για τη διεύρυνση της συμμαχίας λαμβάνονται ομόφωνα και υποστηρίζει ότι οι διαδικασίες αυτές πρέπει να διεξάγονται λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχίες της εθνικής ασφάλειας κάθε χώρας.»<br /><br />Μάλιστα, η Άγκυρα για να μην αναβαθμισει το θέμα έδωσε «χώρο» στην εκπρόσωπο του τουρκικού υπουργείου άμυνας για μια δήλωση σχετικά με το Κυπριακό η οποία θα έπρεπε κανονικά να γίνει από το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών. Σημείωνε στην ίδια δήλωση: «Στην παρούσα κατάσταση, η αίτηση της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης της Νότιας Κύπρου για ένταξη στο ΝΑΤΟ αποτελεί απαράδεκτη εξέλιξη για την Τουρκία. Η πρωτοβουλία αυτή θα διαταράξει τις λεπτές ισορροπίες στο Κυπριακό και θα επηρεάσει αρνητικά τις διαπραγματευτικές διαδικασίες για την εξεύρεση λύσης,» <br />Γιατί άνοιξε η συζήτηση για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ;<br /><br />«Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε υπό την ομπρέλα του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και σε πολλές περιπτώσεις η Συμμαχία λειτούργησε ως εγγύηση της νομιμότητας. Αν η Δύση και οι Οργανισμοί της αποτύχουν να σταματήσουν την Ρωσική επέκταση, αυτό θα έχει αντίκτυπο σε όλο τον κόσμο, δημιουργώντας νέες σφαίρες επιρροής. Από την Βόρεια Κορέα, και την Κίνα, μέχρι το Ιράν και την Τουρκία, θα δούμε τις παραπάνω χώρες να λειτουργούν εκτός νομιμότητας έναντι των άλλων Εθνών.»<br /><br /> Αυτό σημείωνα σε κείμενο μου τον Ιανουάριο του 2022, σε μια περιγραφή του νέου κόσμου που δημιουργείται μετά την Πανδημία και την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Δεν απειλούνται εδάφη, αλλά ο τρόπος ζωής του πολιτισμένου κόσμου από Ολιγαρχικά καθεστώτα, τα περισσότερα αν όχι σχεδόν όλα, παλαιοί εχθροί του Ελληνισμού.<br /><br />Για περισσότερα από 600 χρόνια οι Πέρσες απείλησαν τον Ελληνισμό και αν οι Έλληνες είχαν ηττηθεί στην Σαλαμίνα, ο κόσμος δεν θα ήταν αυτός που γνωρίζουμε σήμερα. Μετά τους Πέρσες ήρθαν οι Λατίνοι, στην συνέχεια οι νομάδες από τον Τουρκικό Κόσμο (σώζοντας τον Ελληνισμό από τους Λατίνους) και τέλος οι Ρώσοι οι οποίοι είναι η μόνιμη απειλή τους τελευταίους αιώνες μέχρι και σήμερα. Όλες οι απειλές αυτές εξαλείφθησαν επειδή ο Ελληνισμός κυριάρχησε στην Θάλασσα. Ακόμα και ο Μέγας Αλέξανδρος το νερό χρησιμοποίησε (το γλυκό με την σειρά του) για να εξοντώσει το ναυτικό των Περσών. Αν και ο ίδιος κατέστρεψε το ναυτικό του δεν επέτρεψε ποτέ το Περσικό ναυτικό να προσεγγίσει πηγές πόσιμου νερού στις ανατολικές ακτές της Μεσογείου.<br /><br />Έτσι και σήμερα ο σύγχρονος κόσμος , η πολιτισμένη Δύση, θα δώσει τις μάχες της στις ανατολικές ακτές της Μεσογείου προσπαθώντας από την μια να εκδιώξει τα καθεστώτα (βλέπε Ιράν από Λίβανο- Συρία, Ρωσία από Συρία) και από την άλλη να δημιουργήσει βάσεις για τον πλήρη έλεγχο των καθεστώτων παλαιών η νέων.<div>  <br />‘Ενταξη στο ΝΑΤΟ με λύση του Κυπριακού<br /><br />Αν θέλουμε κάποια στιγμή να δούμε με αντικειμενική ματιά το Κυπριακό προς όφελος του Ελληνισμού, πρέπει να κάνουμε την παραδοχή πως μη Λύση είναι διπλωματικό, πολιτικό και οικονομικό βάρος για την Τουρκία. Από την δεκαετία του 1950 και μετά οι Τούρκοι ήθελαν την Λύση. Το πρόβλημα ήταν πως οι Κύπριοι ήθελαν την Λύση 100-0, μια επιθυμία που έφερε τελικά και την εισβολή στην Κύπρο. <br /><br />Έτσι λοιπόν άσχετα με τις δηλώσεις, οι Τούρκοι (ειδικά σήμερα) είναι αυτοί που θα ήθελαν να δούνε Λύση στο Κυπριακό και στο Αιγαίο αφού με μια τέτοια εξέλιξη θα τους εξασφάλιζε όλο το Κεφαλαίο (πολιτικό, διπλωματικό, στρατιωτικό) για να το αξιοποιήσουν στο νέο κόσμο που θέλουν να κυριαρχήσουν, στον Τουρκικό Κόσμο και Μέση Ανατολή. <br /><br />Οι Τούρκοι φυσικά θα φέρουν αντιρρήσεις, θα ασκήσουν Βέτο και θα απαιτήσουν ανταλλάγματα. Ένα από αυτά θα είναι το ΝΑΤΟ να είναι ο εγγυητής της Λύσης δίνοντας στην συμμαχία, με αφορμή την απαίτηση αυτή, να δημιουργήσουν ισχυρές βάσεις. Στην συνέχεια, οι Τούρκοι θα αποσύρουν την Ταξιαρχία τους η οποία ανήκει στην Στρατιά Αιγαίου και πολύ πιθανόν να δούμε να υλοποιείται η περίφημη πρόταση του Μάικ Πομπέο για αποστρατιωτικοποίηση Μικράς Ασίας και νησιών Ανατολικού Αιγαίου.<br /><br />Λύση του Κυπριακού με ένταξη της Κύπρου στην Συμμαχία θα είναι βολική για όλους. Η Τουρκία θα μιλήσει στο εσωτερικό λέγοντας πως κατάφερε να εξασφαλίσει την ασφάλεια των τουρκοκυπρίων οπότε δεν χρειάζονται στρατεύματα στο νησί, η δε Ελλάδα θα μπορεί να μιλήσει στο εσωτερικό λέγοντας πως από την στιγμή που είμαστε στην κατάσταση προ του 1974 τα νησιά δεν απειλούνται οπότε προχωράμε σε μερική αποστρατιωτικοποίηση.<br /><br />Το Κυπριακό όμως δεν είναι τα μόνο στρατεύματα. Κυρίως είναι το πολιτικό κομμάτι, οι έποικοι και οι περιουσίες. Αν η Λύση είναι μέσω του ΝΑΤΟ ίσως τα σημαντικότερα προβλήματα να μην λύνονται και τότε είναι που θα δούμε να μπαίνουν κάτω από το χαλί για χάρη της Συμμαχίας, των γεγονότων που είναι σε εξέλιξη και της απόδρασης των πολιτικών από το πρόβλημα.</div><div><br />Η Συρία , ο Λίβανος και η εκδίωξη Ρώσων και Ιράνων.<br /><br />Η παρέμβαση των Ρώσων στην Συρία και στο πλευρό του Άσαντ είχε δύο κύριους στόχους. Ο πρώτος να αποτρέψει την πτώση της Δαμασκού η οποία θα έφερνε τους επαναστάτες στην εξουσία και ταυτόχρονα την ενέργεια του Κόλπου και της Ανατολικής Μεσογείου δια της Συρίας και Τουρκίας στην Ευρώπη. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα η Τουρκία να γινόταν ο μεγαλύτερος ενεργειακός κόμβος ενώ θα είχε απεγκλωβιστεί από την ενεργειακή εξάρτηση της Μόσχας. Ο δεύτερος στόχος ήταν να καθυστερήσει όσο μπορούσε τις Λύσεις στην ευρύτερη περιοχή κερδίζοντας τον χρόνο που χρειαζόταν για να προετοιμαστεί για τον πόλεμο στην Ουκρανία που είναι σε εξέλιξη και σε Βαλτική-Βόρεια Θάλασσα.<br /><br />Η ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ θα περιορίσει τους Ρώσους και στην Μεσόγειο και θα εξασφαλίσει την ασφάλεια ενεργειακών και τηλεπικοινωνιακών έργων. Η ναυτική εγκατάσταση στην Ταρτούς στην Συρία είναι το ορμητήριο των Ρωσικών υποβρυχίων τα οποία είναι εφιάλτης για την Συμμαχία. Η επιθετική δραστηριότητα ρωσικών υποβρυχίων και κατασκοπευτικών πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο θα μπορουσε να είναι καταστροφική και να περιλαμβανει κοπή και καταστροφή των καλωδίων οπτικών ινών σε κάποιες από τις πλέον δυσπρόσιτες περιοχές όπως είναι η αυτή ανάμεσα σε Κύπρο-Ελλάδα. Από 2014 στην Μεσόγειο υπάρχει ένα « Κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη». Ανεπίσημα, πολλοί αξιωματούχοι αναφέρουν ότι, από τη Βόρεια Θάλασσα μέχρι τη βορειοανατολική Ασία και ακόμα και στα νερά πλησίον των αμερικανικών ακτών, παρακολουθείται αυξημένη ρωσική δραστηριότητα κοντά στις γνωστές διαδρομές των καλωδίων- που αποτελούν πραγματικές «αρτηρίες» των παγκοσμίων ηλεκτρονικών επικοινωνιών και εμπορίου.<br /><br />Στην Μεσόγειο επιχειρούν 3 υποβρύχια του ρωσικού ναυτικού κλάσης Kilo τα οποία είναι εφοδιασμένα με βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς τύπου Kalibr, ικανούς να πλήξουν οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα πέρα από τις καταστροφές που μπορούν να προκαλέσουν σε ενεργειακές υποδομές οι οποίες ξεκινούν από την Ελλάδα, και καταλήγουν στην Αίγυπτο. <br /><br />Το Ιράν με την σειρά του στήριξε για τους δικούς του λόγους τον Άσαντ. Μέχρι σήμερα η βοήθεια των Ιρανών στο καθεστώς έχει ξεπεράσει τα 70 δις δολάρια και θα συνεχιστεί. Η πτώση του Άσαντ και η εκδίωξη της Χεζμπολάχ από τον Λίβανο, θα τελειώσει όλα τα σχέδια της Τεχεράνης για «Ιρανοποίηση» της Μέσης Ανατολής για ασφαλή έξοδο στην Μεσόγειο. Αυτό δεν απειλεί μόνο το Ισραήλ αλλά και την Τουρκία. Την απειλεί στην Συρία αλλά και στο Λίβανο όπου η Χεζμπολάχ έχει «αποοθωμανοποιήσει» σε σημαντικό βαθμό την χώρα. Με το ΝΑΤΟ να φτάνει απέναντι από τα παράλια του Λιβάνου, η Τεχεράνη θα νιώσει μια ασφυκτική πίεση ενός διπλού ελέγχου, αυτού της Συμμαχίας και του Ισραήλ.</div><div>  <br />Η Στρογγύλη<br /><br />Αν τελικά η Κύπρος ενταχθεί στο ΝΑΤΟ η Λύση του Κυπριακού είναι δεδομένη. Η Λύση θα φέρει και πακέτο λύσεων στα Ελληνοτουρκικά, από το Καστελόριζο μέχρι και την Θράκη. Για να υπάρξει μια συνολική Λύση θα πρέπει οι πολίτες των δύο χωρών να νιώθουν νικητές. Για να γίνει αυτό θα υπάρξουν και ήττες που δεν θα είναι εμφανείς. Για την Τουρκία θα είναι πολλές και ο Ερντογάν θα πρέπει να φέρει πολλές άλλες νίκες για τις προσπεράσει. <br /><br />Για την Ελλάδα οι ήττες θα είναι τέτοιες που δεν θα αγγίξουν το σύνολο του κόσμου ενώ για νίκες αρκούν αυτές στην οικονομία. Η Θράκη θα είναι μια από αυτές (ήττες) και ήδη διαφαίνεται που θα κινηθεί. Δεν θα ενοχλήσει κανέναν γιατί κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αυτό που θα χάσει η χώρα (θα το βρει τις επόμενες δεκαετίες μπροστά της). Η άλλη είναι στην Ανατολική Μεσόγειο και στην περιοχή της Στρογγύλης. Το νησί θα χαρακτηριστεί «Νησί της Ειρήνης» όπου 4 χώρες, Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρος και Αίγυπτος, θα ενώσουν τα συμφέροντα τους στο τελευταίο σύνορο της Ευρώπης. <br /><br />Πριν λίγες ημέρες κατασκευάστηκε ένας δρόμος που οδηγεί στην κορυφή του νησιού. Ίσως είναι ο δρόμος που θα ανέβουν η 4 ηγέτες των παραπάνω χωρών για να σφραγίσουν την ειρήνη.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.viadiplomacy.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

«Απόδραση» από το Κυπριακό μέσω ΝΑΤΟ;

Πέτρος Ούτσης «Συζητούμε με τις ΗΠΑ σε τρία επίπεδα που προσφέρει η ιδιότητα του κράτους μέλους του ΝΑΤΟ, για το πώς μπορεί η Κυπριακή Δημο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία έπεσε στην παγίδα του Θουκυδίδη!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2024/12/%CF%83%CF%84%CF%81%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B8%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BA%CE%B9%CF%82%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF%CF%83999%CF%82.jpg?w=921&ssl=1" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="509" data-original-width="921" height="354" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2024/12/%CF%83%CF%84%CF%81%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B8%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%BA%CE%B9%CF%82%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CF%83%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%81%CE%B8%CF%81%CE%BF%CF%83999%CF%82.jpg?w=921&ssl=1" width="697" /></a></div><div><br /></div><div>Τα πράγματα είναι απλά και έτσι απλά θα επιχειρήσουμε να τα σκιαγραφήσουμε παρακάτω, γιατί πολύς λόγος γίνεται για την αναβίωση του σχεδίου ενός αγωγού φυσικού αερίου που θα ξεκινά από το Κατάρ και διαμέσου Σ. Αραβίας-Ιορδανίας-Συρίας θα καταλήγει στην Τουρκία και από εκεί στην Ευρώπη.<br /><br />Όπως εξηγήθηκε ο Άσαντ αρνήθηκε την πρόταση του Κατάρ το 2000 για την δημιουργία αγωγού φυσικού αερίου $10 δισεκατομμυρίων, μήκους 1.500 χιλιομέτρων, μέσω της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας, την Συρία και την Τουρκία. Αντιθέτως ο Άσαντ προκάλεσε την οργή των σουνιτικών βασιλείων του Κόλπου, όταν αντ' αυτού προέκρινε ρωσικό σχέδιο αγωγού με αφετηρία το Ιράν το οποίο μέσω της Συρίας θα κατέληγε στην Μεσόγειο και τα λιμάνια του Λιβάνου. </div><div><br /></div><div>Η πρότασή του προκάλεσε ταυτόχρονα και την αντίδραση του Ισραήλ το οποίο δεν επιθυμούσε επ' ουδενί λόγω να επιτρέψει στο Ιράν την διείσδυση στη Μεσόγειο και την ενεργειακή αγορά της Ευρώπης. Ως εκ τούτου αποφασίστηκε η ανάσχεση του σχεδίου και η κατάληξη της κατάστασης στη Συρία είναι γνωστή. Υπό αυτό το πρίσμα όμως, η πύρρειος νίκη της Τουρκίας στη Συρία -οι λόγοι εξηγούνται παρακάτω- διαμέσου των τζιχαντιστών proxies της, επιτεύχθηκε με την τεράστια ζημιά στα ρωσο-ιρανικά συμφέροντα, γεγονός που σύντομα θα την φέρει σε πολύ δύσκολη θέση. <br /><br />Όσον αφορά στο Ισραήλ, η κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ: <br />α)του επέτρεψε να κάνει "περίπατο" εντός συριακού εδάφους, ενθυλακώνοντας τα στρατηγικής σημασίας υψώματα του Γκολάν -μέχρι στιγμής-,<br />β)καθάρισε την γειτονική Συρία από το ιρανικό proxy, την Χεζμπολάχ,<br />γ)ξεδόντιασε τις όποιες αμυντικές ικανότητες του στρατού του Άσαντ με βομβαρδισμό οπλικών συστημάτων -για να μην πέσουν στα χέρια της νέας ηγεσίας της χώρας-,<br />δ)ανάγκασε την Ρωσία σε αναδίπλωση, <br />ε)δρομολόγησε την de jure αναγνώριση του Μεγάλου Κουρδιστάν -διαχρονική στρατηγική στόχευση του εβραϊκού κράτους-, και <br />στ)άνοιξε τον δρόμο για να γίνει το ίδιο κόμβος μεταφοράς υδρογονανθράκων του Περσικού προς την Ευρώπη, διαμέσου της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας (sic) -εξ ου και εσπευσμένες εγγυήσεις ασφαλείας στην ΚΔ από ΗΠΑ-Γαλλία και Βρετανία.<br /><br />Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, θα πρέπει να εξετάζεται το ενδεχόμενο να υλοποιηθούν οι τουρκικές ονειρώξεις περί αγωγού φ/α από το Κατάρ. Με λίγα λόγια, η "νίκη" της Τουρκίας στη Συρία, την έφερε σε αντίπαλα στρατόπεδα με την Ρωσία, το Ιράν, το Ισραήλ αλλά και την Αμερική που αφενός προτιμάει να διοχετεύει το δικό της LNG στην Ευρώπη και αφετέρου, συμμερίζεται τις στρατηγικές επιδιώξεις του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή οι οποίες συμπεριλαμβάνουν και την αναγνώριση του Κουρδιστάν.<br /><br />Η γείτονα λοιπόν έχει ήδη πέσει στην παγίδα του Θουκυδίδη και αυτό θα γίνει ορατό πολύ σύντομα εντός και εκτός Συρίας!<br /> <br /></div><div><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία έπεσε στην παγίδα του Θουκυδίδη!

Τα πράγματα είναι απλά και έτσι απλά θα επιχειρήσουμε να τα σκιαγραφήσουμε παρακάτω, γιατί πολύς λόγος γίνεται για την αναβίωση του σχεδίου ...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπόλογος ο Μητσοτάκης για τα ψεύδη: Το ΕΜΠ ανατρέπει τις θεωρίες για τα αίτια της έκρηξης στα Τέμπη.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://happenednow.gr/wp-content/uploads/2024/06/tempi-1-1068x712.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="712" data-original-width="1068" height="402" src="https://happenednow.gr/wp-content/uploads/2024/06/tempi-1-1068x712.webp" width="717" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ανερυθρίαστα διαβεβαίωνε σε συνέντευξή του ότι δεν υπήρχε τίποτε εύφλεκτο</span></h3>Καταρρίπτεται για μια ακόμη φορά το αφήγημα της κυβέρνησης για το πολύνεκρο έγκλημα στα Τέμπη. Ήταν ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκείνος που ανερυθρίαστα διαβεβαίωνε σε συνέντευξή του ότι δεν υπήρχε τίποτε εύφλεκτο στην εμπορική αμαξοστοιχία, στην οποία προκλήθηκε η τεράστια έκρηξη την τραγική νύχτα.<br /><br />Ωστόσο, τα ψεύδη του πρωθυπουργού και των στελεχὠν του αποκαλύπτονται και ανατρέπονται. Το πόρισμα του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου για το δυστύχημα στα Τέμπη δημιουργεί νέα δεδομένα για την υπόθεση και θέτει τον Κυριάκο Μητσοτάκη υπόλογο για την απόπειρα συγκάλυψης.<br /><br />Το ΕΜΠ είχε αναλάβει κατ’ εντολή των δικαστικών Αρχών να διερευνήσει τα αίτια της φονικής έκρηξης κατά την σύγκρουση των δύο τρένων. Στο πόρισμα που συνέταξε ο καθηγητής της Σχολής Χημικών Μηχανικών με γνωστικό αντικείμενο Τεχνολογία Καυσίμων και Λιπαντικών, Δημήτρης Καρώνης, το συμπέρασμα είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν οφείλεται στην διάχυση των ελαίων σιλικόνης που μετέφεραν οι μετασχηματιστές της επιβατικής αμαξοστοιχίας.<br /><br />Σύμφωνα με νομικούς και πραγματογνώμονες που χειρίζονται το έγκλημα στα Τέμπη, το πόρισμα οδηγεί στο τελικό συμπέρασμα ότι «το φονικό “μανιτάρι” κατά την στιγμή της σύγκρουσης των δύο τρένων οφείλεται σε ύποπτο παράνομο φορτίο που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία».<br /><br />Η εν λόγω διαπίστωση ενισχύει τα ερωτήματα γιατί ο ΟΣΕ παραπλάνησε τις δικαστικές Αρχές που ερευνούν την πολύνεκρη τραγωδία και δεν έστειλε το οπτικό υλικό από τις κάμερες που δείχνουν στον εμπορικό σταθμό της Θεσσαλονίκης την φόρτωση της εμπορικής αμαξοστοιχίας.<br /><br />Δείτε το βίντεο με τον Μητσοτάκη να ψεύδεται<br /><div class="video-player" id="v-aAjXajgo-2" style="background-color: white; box-sizing: border-box; font-family: cf_asty_st; font-size: 18px; margin: 20px auto; width: 752px;"><iframe allow="clipboard-write" allowfullscreen="" aria-label="VideoPress Video Player" class="entered litespeed-loaded" data-lazyloaded="1" data-ll-status="loaded" data-resize-to-parent="true" data-src="https://videopress.com/embed/aAjXajgo?hd=1&cover=1&loop=0&autoPlay=0&permalink=1&muted=0&controls=1&playsinline=0&useAverageColor=0&preloadContent=metadata" frameborder="0" height="400" src="https://videopress.com/embed/aAjXajgo?hd=1&cover=1&loop=0&autoPlay=0&permalink=1&muted=0&controls=1&playsinline=0&useAverageColor=0&preloadContent=metadata" style="box-sizing: border-box; max-width: 100%;" title="VideoPress Video Player" width="696"></iframe></div><div><br /></div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Υπόλογος ο Μητσοτάκης για τα ψεύδη: Το ΕΜΠ ανατρέπει τις θεωρίες για τα αίτια της έκρηξης στα Τέμπη.

Ανερυθρίαστα διαβεβαίωνε σε συνέντευξή του ότι δεν υπήρχε τίποτε εύφλεκτο Καταρρίπτεται για μια ακόμη φορά το αφήγημα της κυβέρνησης για το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολεμικό Ναυτικό: ΤΠΚ Super Vita, MEKO 200HN & Type 214.

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/P68-Daniolos-RoussenSuper-Vita-Hellenic-Navy-790x400.jpg" width="762" /><br /><br />Του <b>ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ</b><br />Με στόχο την ομοιοτυπία ηλεκτρονικών και όπλων: Στο Πολεμικό Ναυτικό επιχειρούν να «τρέξουν» και τις διαδικασίες εκσυγχρονισμού των πυραυλακάτων κλάσης «Ρουσσέν». Μια ακόμη κίνηση που αφορά την προσπάθεια, από την πλευρά του ναυτικού επιτελείου, για την συνέχιση ενίσχυσης του στόλου, είναι να επιταχύνει τις διαδικασίες που αφορούν τον εκσυγχρονισμό των πυραυλακάτων κλάσης «Ρουσσέν».<br /><br />«Θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε το τοπίο με τις εταιρείες που θ’ αναλάβουν το έργο και να υπογραφεί η σύμβαση ακόμη και μέσα στη χρονιά που έρχεται σε λίγες ημέρες. Δεν θέλουμε να πάθουμε ότι έχει συμβεί με τις τέσσερις ΜΕΚΟ», εξηγεί ανώτατη στρατιωτική πηγή που γνωρίζει τις εισηγήσεις που γίνονται προς την ηγεσία αλλά και τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να υλοποιηθεί ένα τόσο σημαντικό έργο γι’ αυτά τα πολύτιμα ταχέα σκάφη.<br /><br />Και για ν’ αντιληφθεί κανείς την κατάσταση στο ναυτικό, ήδη γίνονται εισηγήσεις προς την πολιτική ηγεσία και επισπεύδουν γραφειοκρατικές διαδικασίες ενώ ταυτόχρονα εργάζονται στο χρονοδιάγραμμα των εργασιών, όταν αυτό προχωρήσει σύμφωνα με τους στρατιωτικούς υπολογισμούς. Οι εργασίες τοποθετούνται από το 2026 και μετά, ενώ το πρώτο ταχύ περιπολικό κατευθυνόμενων βλημάτων που θα μπει για εργασίες εκσυγχρονισμού είναι εκείνο που αποδόθηκε πρώτο στο πολεμικό ναυτικό, η 19χρονη πλέον πυραυλάκατος «Ρουσσέν». Και θ’ ακολουθήσουν οι ΤΠΚ Δανιόλος, Κρισταλλίδης, Γρηγορόπουλος, Ρίτσος, Καραθανάσης & Βλαχάκος.<br /><br />Οι αποφάσεις για το που εστιάζει ο εκσυγχρονισμός έγιναν οδηγός και για τις εταιρείες με τις οποίες συνομιλεί το ναυτικό επιτελείο, ώστε να αποσαφηνιστεί κάθε κρίσιμο σημείο της επερχόμενης συμφωνίας.<div><br />Ομοιοτυπία ηλεκτρονικών και όπλων<br /><br />Ως κύριος στόχος τίθεται η ομογενοποίηση κυρίως των ηλεκτρονικών, αλλά και των όπλων. Το ναυτικό επιδιώκει να διαθέτουν και τα επτά πλοία ακριβώς το ίδιο σύστημα μάχης και όχι, όπως τώρα διαφορετικές εκδόσεις του επιτυχημένου «Tacticos». Νέα, ικανότερα ραντάρ, αναβαθμισμένα ηλεκτροπτικά συστήματα παρατήρησης αλλά και εντελώς διαφορετικές, πολύ ισχυρές εγκαταστάσεις επικοινωνιών, είναι ανάμεσα στους σχεδιασμούς για τις επτά «μικρές φρεγάτες» του στόλου.<br /><br />Και πέραν των ηλεκτρονικών, επόμενα βήματα θα υπάρξουν για τα οπλικά και μηχανολογικά συστήματα. Οι επτά ΤΠΚ κλάσης «Ρουσσέν» θα έχουν κοινή πυριτιδαποθήκη και ομοιοτυπία στα πυραυλικά συστήματα. Exocet Block III ως το μακρύ δόρυ των 180 και πλέον χλμ καθώς και πύραυλοι RIM Block 2A, εγγύς Α/Α προστασίας.<br /><br />Για τους παραπάνω πυραύλους ήδη στο ΚΥΣΕΑ που έγινε προ ημερών, ελήφθησαν αποφάσεις για αγορά. Δεν αποκλείεται επίσης να υπάρξουν και αλλαγές των πυροβόλων με νεότερες τηλεχειριζόμενες εκδόσεις. Οι πυραυλάκατοι είναι μονάδες του στόλου που διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο τόσο σε καθημερινό, όσο και σε επιχειρησιακό επίπεδο.<br /><br />Πρόκειται για πλοία που έχουν καταγραφεί σε αποστολές έρευνας διάσωσης, περιπολίας, επίδειξης σημαίας, αλλά και ναυτικού αποκλεισμού. Ή σε ρόλο μονάδας που αιφνιδιάζει κάθε επίδοξο αντίπαλο, καθώς ενώ είναι αγκιστρωμένη σε κάποια νησίδα του Αιγαίου, εγκλωβίζει με τα συστήματά της οτιδήποτε επιχειρήσει να κινηθεί σε αέρα ή θάλασσα.<br /><br />Είναι κι ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος για εχθρικά υποβρύχια από την ώρα που αναπτύσσει ταχύτητα που ξεπερνά τους 35 κόμβους και πολύ γρήγορα μπορεί να εκτελέσει με επιτυχία την αποστολή που έχει ανατεθεί στο πλήρωμα.<br /><br />Ο γρίφος των ναυπηγείων…<br /><br />Κάθε εκσυγχρονισμός χρειάζεται ναυπηγείο για να γίνει κι αυτό είναι ένα ξεχωριστό θέμα στο οποίο ωστόσο το ναυτικό δεν είναι ο πρωταγωνιστής, από την στιγμή που δεν έχει τέτοιες δικές του εγκαταστάσεις. Η δε επιλογή του ναυπηγείου αποτελεί επιλογή των εταιρειών που έχουν αναλάβει το έργο του εκσυγχρονισμού. Βεβαίως λαμβάνεται υπόψιν ότι υπάρχει τεχνογνωσία δεκαετιών στα ναυπηγεία της Ελευσίνας, όπου παρά τα προβλήματα και τις μνημειώδεις καθυστερήσεις, τελικά απέδωσαν αυτά τα υπέρ πολύτιμα πλοία στον στόλο.<br /><br />Στρατιωτικές πηγές επισημαίνουν ότι όλα τα ναυπηγεία, της Ελευσίνας, του Σκαραμαγκά, της Χαλκίδας, της Σύρου, της Σαλαμίνας, τοποθετούνται στην «ζυγαριά» της κοινοπραξίας που έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας την αναβάθμιση των επτά «Ρουσσέν».<br /><br />Από κάθε ναυπηγείο οι εταιρείες παίρνουν προσφορές και κάνουν την δική τους έρευνα αγοράς, βλέποντας παράλληλα και αν αυτά πληρούν τις προϋποθέσεις κι έχουν τις απαραίτητες διεθνείς πιστοποιήσεις που χρειάζονται. Η παραπάνω περιγραφή δεν αφορά μόνον τις πυραυλακάτους, αλλά και το μελλοντικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού μέσης ζωής των υποβρυχίων κλάσης «Παπανικολής», το πρόγραμμα των φρεγατών κλάσης «ΥΔΡΑ» κι άλλες κρίσιμες εργασίες για μονάδες του στόλου.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση το ναυτικό επιτελείο θέλει να ξεκαθαρίσει το τοπίο των πυραυλακάτων και να ‘χει τις επτά Super Vita διαθέσιμες πριν την τελευταία χρονιά της τρέχουσας δεκαετίας. Το ζήτημα βεβαίως είναι πως δεν είναι το μόνο πρόγραμμα που χρειάζεται το ναυτικό να «τρέξει» και να ολοκληρώσει ως το 2030. Οι ανελαστικές απαιτήσεις ενός εγκαταλειμμένου επί δεκαετίες στόλου είναι τεράστιες…</div><div><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πολεμικό Ναυτικό: ΤΠΚ Super Vita, MEKO 200HN & Type 214.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ Με στόχο την ομοιοτυπία ηλεκτρονικών και όπλων: Στο Πολεμικό Ναυτικό επιχειρούν να «τρέξουν» και τις διαδικασίες εκσυγχρο...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία, οι Κούρδοι και το τραγικό δίλημμα της Ροζάβα.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/12/FEMALE-KURDISH-SOLDIERS-790x400.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το αυτόνομο καθεστώς των Κούρδων στην Β.Α. Συρία βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα τραγικό δίλημμα: παράδοση όπως απαιτούν οι νεοθωμανοί ή έναρξη μιας ένοπλης αντιπαράθεσης απέναντι σε έναν συντριπτικά ανώτερο εχθρό.</span></h3>Του <b>Θανάση Τζιούμπα</b><br />Η Ροζάβα υπήρξε το αποτέλεσμα της ένοπλης αντίστασης του κουρδικού λαού της Συρίας όταν το καθεστώς Άσαντ κατέρρεε υπό την πίεση του ISIS, σώθηκε μόνο από την Χεσμπολάχ και τους Ρώσους χωρίς όμως να αποκτήσει τον έλεγχο του συνόλου της χώρας. Η ανατολική Συρία παρέμεινε κάτω από τον έλεγχο του «Χαλιφάτου».<br /><br />Πρόκειται για το Ισλαμικό Κράτος,(όταν το 2014 το ISIS άλλαξε το όνομά του) Κήρυξε την ίδρυση του σε μια έκταση που περιέχει περιοχές της Συρίας και του Ιράκ, με πρωτεύουσα τη Ράκκα. Το ISIS κατείχε την περιοχή αυτή μέσω ενός σκληρού εγκληματικού φονταμενταλισμού, ορίζοντας στη θέση του «χαλίφη» και «ηγέτη των απανταχού μουσουλμάνων» τον επικεφαλής της, Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι.<br /><br />Ο επεκτατισμός του Ισλαμικού Κράτους, όταν απέτυχε να καταλάβει την Βαγδάτη, στράφηκε προς τις Κουρδικές περιοχές. Ο πόλεμος υπήρξε σκληρός, ο SDF (κουρδικές πολιτοφυλακές) έδωσαν μια αιματηρή μάχη επιβίωσης, με την αεροπορική και εφοδιαστική υποστήριξη των ΗΠΑ. Ο πόλεμος αυτός είχε δύο εμβληματικές στιγμές: την μάχη για το Κομπάνι (Οκτώβριος 2014), όπου συνετρίβη η επιθετική προσπάθεια των τζιχαντιστών και, τρία χρόνια μετά, η μάχη για την Ράκκα, όταν η «πρωτεύουσα» του «Χαλιφάτου» έπεσε στα χέρια των Κούρδων.<br /><br />Η Ροζάβα δημιουργήθηκε με αίμα χιλιάδων μαρτύρων, μαχητών και αμάχων και αποτέλεσε την ακριτική δύναμη που ανέκοψε την ορμή ενός κινήματος τόσο απειλητικού για την περιοχή (και όχι μόνο). Η Ροζάβα, πέρα από τον ηρωισμό των μαχητών έχει αναπτύξει τέτοια δημοκρατικά χαρακτηριστικά που έρχονται σε αντίθεση με την τάση του αραβικού και του μουσουλμανικού κόσμου να επιστρέφει στα πιο θεοκρατικά, σκοταδιστικά και θανατοκρατικά αρχέτυπα. Η δημοκρατία στην λήψη των αποφάσεων, η οικολογική διάσταση και πάνω απ’ όλα η θέση της γυναίκας θα μπορούσαν να αποτελέσουν παράδειγμα μιας διαφορετικής κοινωνικής προοπτικής για τους λαούς της περιοχής.<br /><br />Η Ροζάβα αποτελεί μια διπλή απειλή για την «Νέα Τάξη Πραγμάτων» που επιχειρεί να επιβάλλει ο νεοθωμανισμός, εκμεταλλευόμενος το κενό που άφησε η εξάχνωση του καθεστώτος Άσαντ. Μια απειλή γεωστρατηγική, καθώς ένα οιονεί κουρδικό κράτος θα αποτελούσε απειλή για την Τουρκία των δεκάδων εκατομμυρίων Κούρδων, αλλά και για το καθεστώς της Τεχεράνης για τον ίδιο λόγο. Ακόμη, η ίδια η δημοκρατική φύση της αποτελεί «κακό παράδειγμα» απέναντι στην θεοκρατία του πολιτικού Ισλάμ που ενδημεί στα καθεστώτα αυτά.<br /><br />Η νέα πραγματικότητα που έφερε η κυριαρχία του συνασπισμού της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ, και της επιρροής / ελέγχου από την Άγκυρα δημιουργεί νέα δεδομένα που απειλούν την ύπαρξη της Ροζάβα, όχι μόνο ως αυτόνομης περιοχής αλλά και ως εθνικά κουρδικής περιοχής. Η μετατροπή της Συρίας σε ένα «κανονικό», δηλαδή υποτελές στην Άγκυρα κράτος, απαιτεί την κυριαρχία του νέου καθεστώτος επί του συνόλου του εδάφους και την εξάλειψη όλων των ένοπλων πολιτοφυλακών, και ιδιαίτερα των κουρδικών.<br /><br />Η Ευρώπη, όμηρος της Τουρκίας με βάση το προσφυγικό, κάνει ότι μπορεί για να στηρίξει τους νέους κυρίαρχους της Δαμασκού, μπας και ξεφορτωθεί τους Σύριους πρόσφυγες. Οι ΗΠΑ από την μία ανησυχούν για μια επαναφορά του Ισλαμικού Κράτους που εξαρθρώθηκε αλλά δεν εξαλείφθηκε, και που κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αν απελευθερωθούν οι πρώην μαχητές του που κρατούνται ακόμη στις υπό κουρδικό έλεγχο περιοχές.<br /><br />Από την άλλη η υποστήριξη των Κούρδων ενέχει πολιτικούς κινδύνους μιας αντιπαράθεσης με τον Ερντογάν, μια αντιπαράθεση που ουδέποτε αποτολμήθηκε και που κανείς δεν γνωρίζει αν είναι επιθυμητή από την νέα διακυβέρνηση Τραμπ, με δεδομένα τα εγκώμια στην πολιτική της Άγκυρας για την Συρία. Είναι χαρακτηριστική η διάψευση των Τούρκων για την ύπαρξη συμφωνίας εκεχειρίας την οποία επικαλέστηκε ο Υπεξ Μπλίνκεν ως προϊόν της πρόσφατης επίσκεψης του.<br /><br />Αυτή η ρευστότητα έχει φέρει τα πρώτα αποτελέσματα: Η Μαμπίζ ανατολικά, η Dayr az Zawr δυτικά και οι περιοχές γύρα από το Χαλέπι εγκαταλείφθηκαν από τις δυνάμεις του SDF, που αποφεύγουν μιας ευρείας κλίμακας αντιπαράθεση με τις άμεσα ελεγχόμενες από την Τουρκία ένοπλες οργανώσεις. Το Κομπάνι, μια πόλη σύμβολο, σε επαφή σχεδόν με τα τουρκικά σύνορα, βλέπει τον τουρκικό στρατό να συγκεντρώνει δυνάμεις για μια μεγάλη επιχείρηση δημιουργίας «ουδέτερης ζώνης», βάθους 20 χιλιομέτρων όπως δεν έχει πάψει να διεκδικεί η Τουρκία.<br /><br />Η επίσημη θέση των Τούρκων είναι ο αφοπλισμός των SDF, η αποχώρηση μη Σύρων που μάχονται στο πλευρό του. Και βέβαια με πρόσχημα την «επιστροφή» των προσφύγων η ενεργοποίηση μιας πληθυσμιακής μηχανικής που θα ανατρέψει τον εθνογραφικό χάρτη στην Β. Συρία. Οι Κούρδοι μοιάζουν απελπιστικά μόνοι σε μια συγκυρία απόλυτης ρευστοποίησης του γεωπολιτικού περιβάλλοντος.<br /><br />Η αίσθηση των κινδύνων μιας ταυτόχρονης στρατιωτικής αντιπαράθεσης ενάντια στην Δαμασκό και την Άγκυρα και η απουσία σταθερών συμμάχων που θα ήθελαν (και θα μπορούσαν) να εμπλακούν ενεργά σε μια σύγκρουση, τους οδηγεί σε επιλογές αναζήτησης πολιτικών λύσεων, ώστε να την αποφύγουν. Οι δηλώσεις της ηγεσίας τους σηματοδοτούν μια σταδιακή υποχώρηση και αποδοχή των όρων της Τουρκίας: αποχώρηση των μη Σύρων μαχητών που εξακολουθούν να υπάρχουν στις τάξεις τους, ενώ για το Κομπάνι δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης υπό διεθνή έλεγχο.<br /><br />Όμως θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι θα εκβιαστούν να καταθέσουν τα όπλα και να «καταταγούν στον νέο Συριακό Στρατό», όπως απαιτεί ο νέος ηγέτης της Δαμασκού, θυμίζοντας καταστάσεις από την Βάρκιζα και τον δικό μας εμφύλιο. Αυτό όμως θα είναι και το τέλος της αυτόνομης δημοκρατικής Ροζάβα και ίσως η αρχή μιας διαδικασίας σταδιακής εθνοκάθαρσης ώστε να εκλείψει ή να υποταχθεί οριστικά αυτός ο ενοχλητικός λαός.<br />Το σίγουρο είναι πως το συριακό δράμα έχει ακόμη πολλές πράξεις για να τελειώσει, και είναι απίθανο να τελειώσει με «των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν».<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Τουρκία, οι Κούρδοι και το τραγικό δίλημμα της Ροζάβα.

Το αυτόνομο καθεστώς των Κούρδων στην Β.Α. Συρία βρίσκεται σήμερα μπροστά σε ένα τραγικό δίλημμα: παράδοση όπως απαιτούν οι νεοθωμανοί ή ένα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο “γρίφος Τραμπ” στη Συρία και το μέλλον της σχέσης Τουρκίας και Κούρδων.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/12/ERDOGAN-syria-jihad.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="570" data-original-width="1140" height="360" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/12/ERDOGAN-syria-jihad.jpg" width="697" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογάν νομίζει ότι “παίζει” στα δάκτυλα του τον Μπάιντεν και τον Τραμπ: Στην “κόψη του ξυραφιού” οι Κούρδοι στη Συρία…</span></h3>Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει πολύ στη Βόρεια Συρία και εδώ δεν έχουν αμφιβολία ότι ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν εκμεταλλεύεται τη μεταβατική περίοδο, από τον σημερινό Πλανητάρχη Τζο Μπάιντεν στον επόμενο, τον Ντόναλντ Τραμπ.<br /><br />Κυβερνά μεν ο κ. Μπάιντεν αλλά είναι υποχρεωμένος να έχει στο μυαλό του ότι σε ένα μήνα έρχεται ο εκλεγμένος, ο οποίος μπορεί να έχει διαφορετικές θέσεις, σε κρίσιμα θέματα, από τις δικές του.<br /><br />Άρα περπατά σε τεντωμένο σχοινί και ενώ δεν είναι υποχρεωμένος, επέλεξε να ζητήσει από την αρχή συνεργασία με το επιτελείο του κ. Τραμπ. Την Τετάρτη ο επόμενος υπουργός Μάρκο Ρούμπιο συνεργάστηκε για μερικές ώρες με τον Άντονι Μπλίνκεν και την Παρασκευή αντιπροσωπεία από το Επιτελείο του κ. Τραμπ βρέθηκε στο Πεντγάγωνο.<br /><br />Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Διότι γνωρίζουμε τις αποφάσεις του κ. Μπάιντεν για τους Κούρδους της Συρίας, ενώ δεν είναι ξεκάθαρες οι θέσεις του εκλεγμένου Προέδρου.<br /><br />Οι δηλώσεις που έκανε πρόσφατα ο κ. Τραμπ για την Τουρκία και τον Ερντογάν, χαρακτηρίζονται από μία ασυναρτησία.<br /><br />Η πρώτη και γρήγορη ανάγνωση ήταν ότι στηρίζει τις ενέργειες του Τούρκου προέδρου και ότι λίγο-πολύ του χαρίζει τη Συρία. Ο κ. Τραμπ αναφέρθηκε σε παλαιότερη απόφασή του να αποσύρει τα στρατεύματα των ΗΠΑ από τη Συρία, δηλώνοντας ότι έσωσε ζωές, ενώ επέκρινε την ανάπτυξη 900 Αμερικανών στρατιωτών.<br /><br />Υποστήριξε ότι η Τουρκία, την οποία χαρακτήρισε «μεγάλη δύναμη» έχει ουσιαστικά αναλάβει τον έλεγχο στη Συρία χωρίς σημαντικές απώλειες ζωών. Ωστόσο οι παρατηρήσεις του ήταν συχνά ασυνάρτητες, σημειώνεται μεταξύ άλλων από την εφημερίδα Financial Timew.<br /><br />Και αυτό περισσότερο ειπώθηκε με βάση την προηγούμενη εμπειρία του 2019, όταν διέταξε να αποχωρήσουν οι Αμερικανοί στρατιώτες από τη βόρεια Συρία, επειδή του το ζήτησε ο Ερντογάν.<br /><br />Άλλαξε απόφαση όταν παραιτήθηκε ο τότε υπουργός Άμυνας και όταν ο τότε αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων και άλλοι στρατηγοί απείλησαν με μαζική αποχώρηση.<br /><br />Η δεύτερη ανάγνωση των δηλώσεων ίσως να είναι περισσότερο πιο κοντά στον τρόπο σκέψης του κ. Τραμπ, αν και ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι γνωρίζει με ακρίβεια πως σκέφτεται και πως αντιδρά ο εκλεγμένος Πρόεδρος.<br /><br />Μερικοί αναλυτές υποστηρίζουν, λοιπόν, ότι ούτε τη Συρία παρέδωσε στον Ερντογάν, ούτε τους Κούρδους θα προδώσει και ότι εν πάση περιπτώσει δεν έχει πάρει τελικές αποφάσεις για την περιοχή. Και για τις όποιες τελικές αποφάσεις θα συνεργαστεί με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ.<br /><br />Με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου γνωρίζονται από τα νεανικά τους χρόνια, σκέφτονται σε πολλά θέματα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και έχουν την ίδια θέση για το Ιράν. Ήδη έχουν συζητήσει τον τρόπο δράσης και αντίδρασης τους για το πυρηνικό πρόγραμμα.<br /><br />Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι μπορεί να σπάσουν εντελώς οι δεσμοί του με τον Ερντογάν εάν ο Τούρκος πρόεδρος πιστέψει ότι ο κ. Τραμπ θα συνταχθεί με τον Νετανιάχου και θα τον …”προδόώσει”. Θα μπορούσε να συμβεί και το ανάποδο; Δηλαδή να τα σπάσει με τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό για χάρη του Ερντογάν; Οι αναλυτές δεν το βλέπουν ούτε καν σενάριο.<br /><br />Τίθεται ένα άλλο πολύ σοβαρό ερώτημα που αφορά τις επόμενες ημέρες. Σύμφωνα με πληροφορίες και παρά τις πιέσεις της Ουάσιγκτον ο Ερντογάν θα εισβάλει στη βόρεια Συρία χωρίς να ερωτήσει κανένα.<br /><br />Θα αντιδράσει ο κ. Μπάιντεν και θα προστατεύσει τους Κούρδους; Και τι θα έκανε στη θέση του ο κ. Τραμπ.<br /><br />Ο σημερινός Πρόεδρος φέρεται να τείνει στην αναζήτηση τρόπων για να τηρήσει τη συμφωνία του με τους Κούρδους. Όσον αφορά τον κ. Τραμπ, δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε απάντηση.<br /><br />Αναλυτές εξωτερικής πολιτικής δήλωσαν στην FT ότι ο κ. Τραμπ έστελνε ένα μήνυμα στον Ερντογάν, με τον οποίο είχε μια ταραχώδη σχέση.<br /><br />Τα σχόλια του αντανακλούν την τάση του εκλεγμένου προέδρου των ΗΠΑ να κρατά σε αναμμένα κάρβουνα τους παγκόσμιους ηγέτες. Ο Ερντογάν μπορεί να πίστευε ότι ο Τραμπ θα ήταν ένας «άσσος στο μανίκι» του αλλά δεν θα είναι σίγουρος για το πού ακριβώς βρίσκεται.<br /><br />Θυμίζουμε ότι στη συνέντευξη Τύπου στη Φλόριντα τη Δευτέρα, ο Trump δήλωσε ότι πιστεύει πως η Τουρκία βρίσκεται πίσω από την ομάδα ανταρτών που ανέτρεψε τον δικτάτορα της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ (Bashar al-Assad), χαρακτηρίζοντας τον Erdoğan «έναν έξυπνο και πολύ σκληρό τύπο» και υποστηρίζοντας ότι ο η Άγκυρα οργάνωσε μια «μη φιλική κατάληψη» (“unfriendly takeover”: σ.σ. επιχειρηματικός όρος για επιθετική εξαγορά) της γειτονικής της χώρας, χωρίς να χαθούν πολλές ζωές.<br /><br />To δημοσίευμα ακολούθως κάνει μια αναδρομή στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκία κατά την πρώτη προεδρική θητεία του Trump, με ιδιαίτερη μνεία στα θέματα που προκάλεσαν τριβές μεταξύ των δύο πλευρών.<br /><br />Οι δεσμοί μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας, σημειώνεται, έχουν βελτιωθεί τελευταία, σύμφωνα με Τούρκους αξιωματούχους και δυτικούς διπλωμάτες, παρά τις κάποιες εντάσεις που προκλήθηκαν από την κριτική του Erdoğan στο Ισραήλ για την επίθεσή του στη Γάζα.<br /><br />Η Τουρκία, ωστόσο, έχει αντιταχθεί σθεναρά στην υποστήριξη της Ουάσινγκτον προς τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) που τις ταυτίζει με το PKK, ενώ η Ουάσιγκτον τις θεωρεί κρίσιμο εταίρο για να εμποδίσει την ISIS να ανασυγκροτηθεί σημαντικά στη Συρία.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο “γρίφος Τραμπ” στη Συρία και το μέλλον της σχέσης Τουρκίας και Κούρδων.

Ο Ερντογάν νομίζει ότι “παίζει” στα δάκτυλα του τον Μπάιντεν και τον Τραμπ: Στην “κόψη του ξυραφιού” οι Κούρδοι στη Συρία… Τα πράγματα έχουν...

Διαβάστε την συνέχεια