Jerusalem Post: Με ποιόν τάσσεται το Ισραήλ στην ελληνοτουρκική σύγκρουση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2aEYIVCFDBF3BYnKQQbDqj8SwUcEJ9tX_PfYXei4KS0AOb_Ljqv_xaXib2k5LtL7kYqEwVgfj97fi1mekZEH4WitupY8w-8DAOX166mWbTpyd5kHzmWKGa-rZRy5gSeJUZJvR0cjXVSA/s1600/israel-mitsotakis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2aEYIVCFDBF3BYnKQQbDqj8SwUcEJ9tX_PfYXei4KS0AOb_Ljqv_xaXib2k5LtL7kYqEwVgfj97fi1mekZEH4WitupY8w-8DAOX166mWbTpyd5kHzmWKGa-rZRy5gSeJUZJvR0cjXVSA/s640/israel-mitsotakis.jpg" width="640" /></a></div> <br />Με άρθρο του καθηγητή Ρόμπερτ Μαρκς (Robert Marks) στο Πανεπιστήμιο Μπεν Γκουριόν, η The Jerusalem Post έρχεται να δείξει ότι η Ελλάδα ίσως πρέπει να στρέψει το βλέμμα της και πιο πέρα από την απογοητευτική ΕΕ, προς Ανατολάς. «Η ΕΕ σήμερα, δεν έχει την δύναμη να δείξει κάποια μορφής αλληλεγγύη στην Ελλάδα, τον ιδρυτή του ευρωπαϊκού πολιτισμού, και τον στρατηγικό νοτιοανατολικό ακρογωνιαίο λίθο της ΕΕ» αναφέρει ο καθηγητής στο άρθρο του.<br /><br />Η εφημερίδα <a href="https://www.jpost.com/opinion/israel-sides-with-greece-when-its-natural-ally-the-eu-cannot-">Jerusalem Post</a> είναι το σημαντικότερο ΜΜΕ στο Ισραήλ καθώς απηχεί την εξωτερική πολιτική της Ισραηλινής κυβέρνησης. Η δημοσίευση του άρθρου γνώμης του Ρόμπερτ Μαρκς προφανώς δεν είναι τυχαία. Στην ανάλυσή του ο Ισραηλινός καθηγητής τονίζει τη μεγάλη σημασία που έχει ο Βόσπορος για το Ισραήλ όπως επίσης και το Σουέζ, καταγράφει αυτά που ενώνουν την Ελλάδα με το Ισραήλ: «Στον σημερινό μας κόσμο, το Ισραήλ βαδίζει προσεκτικά καθώς επιδιώκει την παγκόσμια αποδοχή, συμπιέζεται στην Ανατολική Μεσόγειο ανάμεσα σε δύο στρατηγικές τοποθεσίες, τη διώρυγα Σουέζ, που είναι σημαντική για το παγκόσμιο εμπόριο και τον Βόσπορο, βασικό ναυτικό στενό στον ανταγωνισμό του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία» αναφέρει ο Μαρκς.<br /><br />»Σε μια σαφή πρόκληση κυριαρχίας με την Τουρκία, η μεν Ελλάδα δεν μπορεί να βρει πλήρη αλληλεγγύη από τους εταίρους της. Το δε Ισραήλ, κάθε ελπίδα που είχε για ότι τα ενεργειακά οικόπεδα στη Μεσόγειο θα ήταν ασφαλή, εξανεμίστηκε από τη realpolitik μπορεί που μπορεί να εξελιχθεί απροσδόκητα σε σύγκρουση. Πράγματι, καθώς ούτε οι ισχυρισμοί κυριαρχίας, ούτε η αλληλεγγύη, αρκούν για να υποστηρίξουν την Ελλάδα, ας είναι ένα μάθημα για εμάς στο Ισραήλ. Η Τουρκία επωφελείται από την κατοχή του Βοσπόρου, αλλά τώρα, είναι κατανοητό, αισθάνεται στραγγαλισμένη στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />»Η Τουρκία, αφού "ξύπνησε" καθώς παραδειγματίστηκε από τις διεκδικήσεις της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και από τις πρόσφατες ανακαλύψεις του φυσικού αερίου από το Ισραήλ, το οποίο μοιράζεται με την Κύπρο, αποφάσισε ότι πρέπει να έχει ένα κομμάτι της πίτας. Αρκεί όμως να ρίξουμε μια ματιά σε έναν χάρτη για να συνειδητοποιήσουμε ότι καθώς η Τουρκία επωφελείται από τον Βόσπορο, είναι η Ελλάδα που θα ωφεληθεί σε μεγάλο βαθμό από την Ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα, ενώ εγκιβωτίζει τις φιλοδοξίες της Τουρκίας για πλούτο εξερεύνησης στη θάλασσα.<br /><br />»Ο διαμοιρασμός της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου αφήνει λίγα περιθώρια ελιγμών στην Τουρκία. Η Τουρκία, τα τελευταία χρόνια, παρά την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, προέβη σε μονομερείς κινήσεις στη Συρία, και πιο πρόσφατα στη Λιβύη. Η επόμενη κίνηση στη σκακιέρα έγινε από την Αίγυπτο με μια συμφωνία ΑΟΖ με την Ελλάδα. Επομένως, η Τουρκία, προς το παρόν, έχασε πολλές ελπίδες να αποκτήσει αυτά τα πλούτη. Η ιδιότητα μέλους του NATO που απολαμβάνει της δίνει μιας μορφής νομιμοποίηση, την οποία όμως εκμεταλλεύεται άγαρμπα.<br /><br />Δεν είναι δύσκολο να επιλέξουμε<br /><br />»Όντας στο σταυροδρόμι των μεταναστευτικών ροών από την Ασία στην Ευρώπη, εκβιάζει ανοιχτά την τελευταία. Καθώς είναι μια υπολογίσιμη δύναμη, η αποφασιστικότητά της φαίνεται να υπερβαίνει εκείνη της ηγεσίας της Ευρώπης, μετατοπίζοντας τον "άρρωστο άνθρωπο της Ευρώπης", έναν τίτλο που κατείχε η ύστερη Οθωμανική Αυτοκρατορία, πίσω στα χέρια της Ευρώπης.<br /><br />»Παρά τον σαφή χάρτη περί της κυριαρχίας στην περιοχή, ο οποίος θα υποστηριζόταν από ένα δικαστήριο διαιτησίας -Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας- ένας νταής της γειτονιάς προκαλεί ανενόχλητα ένα μέλος της ΕΕ, ενώ το ευρωπαϊκό μπλοκ κλείνει τα μάτια. Αυτό δεν είναι καλό σημάδι για τον αγωγό EastMed. Αυτό δεν αποτελεί καλό σημάδι για την παγκόσμια ειρήνη. Και η Τουρκία το γνωρίζει αυτό.<br /><br />»Μια ειρηνική γειτονιά πρόκειται να γίνει πυριτιδαποθήκη. Αναρωτιέμαι, αυτό που έχει ειπωθεί αμέτρητες φορές μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο: Τι θα χρειαστεί για κράτη που εξυπηρετούν τα μεμονωμένα συμφέροντά τους, όπως είναι η Γερμανία -που έχει τουρκικό πληθυσμό και ονειρεύεται να γίνει ενεργειακός κόμβος- για να δείξουν κάποιας μορφής ενότητα σε αυτό που λέγεται ΕΕ, που όμως είναι μια μακρινή έννοια σήμερα;<div> <br />»Μια σύγκρουση μεταξύ Τουρκίας-Ελλάδας πιθανότατα θα προσφέρει κέρδη στην Τουρκία στο Αιγαίο Πέλαγος. Μπορούμε εδώ να αναρωτηθούμε ποιον θα ωφελήσει μια τέτοια σύγκρουση; Μήπως επιστρέφουμε στην παλιά καταπάτηση των Βαλκανίων από τους Οθωμανούς; Το Ισραήλ είναι πιθανώς τυχερό καθώς για μια φορά είναι εύκολο να επιλέξει τίνος μέρος να πάρει, καθώς ο Οθωμανός νταής, –τον οποίο κάποτε αποκαλούσε φίλο του, είχε περάσει κάποτε από τη γειτονιά του, πριν από μερικά χρόνια, προκαλώντας χάος– παραμένει έκτοτε μια μακρινή μεν αλλά ενόχληση δε».<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Jerusalem Post: Με ποιόν τάσσεται το Ισραήλ στην ελληνοτουρκική σύγκρουση

Με άρθρο του καθηγητή Ρόμπερτ Μαρκς (Robert Marks) στο Πανεπιστήμιο Μπεν Γκουριόν, η The Jerusalem Post έρχεται να δείξει ότι η Ελλάδα ίσω...

Διαβάστε την συνέχεια

Δύο διεθνείς Συνθήκες… δεν επιτρέπουν παραχώρηση ούτε χιλιοστού στην Τουρκία – Μια συμφωνία Ελλάδος – Τουρκίας τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDKFk5qRSrBTzWClxvBr3ZNElK-_Xl2d0eWi8_inMiI8M2Z804IAApOf3I3EMBTVm_Dy9a0c4XLLjS0pW5opbhCssL7DIg5yH2D6ujJn8UN7I9i_CumWlfgRtblNJr2h1A5GOAMqO7vRM/s1600/69125763576.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="540" data-original-width="900" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDKFk5qRSrBTzWClxvBr3ZNElK-_Xl2d0eWi8_inMiI8M2Z804IAApOf3I3EMBTVm_Dy9a0c4XLLjS0pW5opbhCssL7DIg5yH2D6ujJn8UN7I9i_CumWlfgRtblNJr2h1A5GOAMqO7vRM/s640/69125763576.jpg" width="640" /></a></div> <br />Μια δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα, θέλει σταθερότητα και ειρήνη στην περιοχή, όχι εντάσεις και αυτή πλέον πρέπει να είναι η νέα εποικοδομητική στρατηγική της Τουρκίας εάν θέλει κάτι να κερδίσει.<br /><br />Η Τουρκία προκαλεί, χρησιμοποιεί την διπλωματία των κανονιοφόρων, επιχειρεί με μεθόδους αμφισβήτησης διεθνών Συμβάσεων και Συνθηκών να επαναχαράξει τα θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα και όλα αυτά… επειδή εικάζει ότι ορισμένα θαλάσσια οικόπεδα έχουν φυσικό αέριο ή πετρέλαιο.<br />Η μεγάλη ιδέα της Mavi Vatan της Γαλάζιας Πατρίδας αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση των διεθνώς αναγνωρισμένων Συνθηκών και Συμβάσεων.<br />Πρόκειται για την Συνθήκη της Λωζάνης που υπεγράφη μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας με παρουσία εγγυητριών δυνάμεων το 1923 και βεβαίως την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας ή Σύμβαση του Montego Bay της Jamaica ή στα αγγλικά United Nations Convention on the Law of the Sea (UNCLOS) που υπεγράφη στις 10 Δεκεμβρίου του 1982.<br />Με βάση αυτές τις δυο αδιαμφισβήτητες Συνθήκες και Συμβάσεις η Ελλάδα δεν θα πρέπει να παραχωρήσει ούτε χιλιοστό στην Τουρκία στα δικαιώματα της στην Θάλασσα.<br /><br />Η Τουρκία μπορεί να αμφισβητεί σχεδόν τα πάντα αλλά τι αναφέρει η Συνθήκη της Λωζάνης;<br /><br />-Οι αιρέσεις της Τουρκίας για τα νησιά που παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα από την Ιταλία ή ακόμη και το Καστελόριζο ορίζονται ρητώς στην Συνθήκη της Λωζάνης.<br />Μεταξύ Ρόδου, Αστυπάλαιας, Τήλου, Νισύρου, Χάλκης, Καλύμνου, Κω, Λέρου και άλλων νησιών περιλαμβάνεται και το Καστελόριζο.<br />-Στην Συνθήκη της Λωζάνης άρθρο 6 ορίζεται ότι τα θαλάσσια όρια μεταξύ νησιών ή βραχονησίδων που έχουν απόσταση μικρότερη των 3 μιλιών θα λαμβάνεται υπόψη η μέση γραμμή.<br />-Στο άρθρο 12 αναφέρεται ότι νησιά ή νησίδες σε απόσταση μικρότερη των 3 ναυτικών μιλίων παραμένουν στην Τουρκική κυριαρχία, πλην ορισμένων περιπτώσεων όπως το Καστελόριζο όπου απέχει 2,02 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Τουρκία.<br />-Στο άρθρο 13 αναφέρεται ότι στα Νησιά Λέσβο, Χίο, Σάμο και Ικαρία δεν θα χρησιμοποιηθούν για ναυτικές βάσεις ή δεν θα ανεγερθούν οχυρωματικά έργα.<br />Επίσης δεν θα επιτρέπεται στην Ελλάδα να πετάει με πολεμικά αεροπλάνα πάνω από την Τουρκία.<br />Το άρθρο 15 ορίζει ότι η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου για 13 νησιά, νησίδων και βραχονησίδων έως και του Καστελόριζου.<br /><br />Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας ή Σύμβαση του Montego Bay της Jamaica<br /><br />Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας ή Σύμβαση του Montego Bay επειδή υπογράφηκε στην πόλη της Jamaica Montego Bay έχει υπογραφή από την Ελλάδα αλλά όχι από την Τουρκία.<br />Συγκεκριμένα αναφέρει ότι η κυριαρχία του παράκτιου κράτους εκτείνεται, πέρα από την ηπειρωτική του επικράτεια και τα εσωτερικά του ύδατα και, στην περίπτωση αρχιπελαγικού κράτους, περά από τα αρχιπελαγικά του ύδατα, στην παρακείμενη θαλάσσια ζώνη που ορίζεται ως χωρική θάλασσα<br />Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να καθορίσει το εύρος της χωρικής του θάλασσας.<br />Το εύρος αυτό δεν υπερβαίνει τα δώδεκα ναυτικά μίλια, μετρούμενα από γραμμές βάσεως καθοριζόμενες σύμφωνα με την παρούσα σύμβαση.<br />Το σύστημα των ευθειών γραμμών βάσεως δεν δύναται να εφαρμόζεται από ένα κράτος κατά τρόπο ώστε να αποκόπτει τη χωρική θάλασσα άλλου κράτους από την ανοικτή θάλασσα ή αποκλειστική οικονομική ζώνη.<div> <br />Στην περίπτωση που οι ακτές δύο κρατών κείνται έναντι αλλήλων ή συνορεύουν, κανένα από τα δύο κράτη δεν δικαιούται, ελλείψει αντιθέτου συμφωνίας μεταξύ τους, να εκτείνει την χωρική του θάλασσα πέραν της μέσης γραμμής της οποίας όλα τα σημεία βρίσκονται σε ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσεως από τις οποίες μετράται το εύρος της χωρικής θάλασσας καθενός από τα δύο κράτη. Η παραπάνω διάταξη δεν εφαρμόζεται όμως όπου λόγω ιστορικού τίτλου ή άλλων ειδικών περιστάσεων παρίσταται ανάγκη να οριοθετηθούν οι χωρικές θάλασσες των δύο κρατών κατά διαφορετικό τρόπο.</div> <div> <br />Το άρθρο 19 παράγραφος 2<br />Η διέλευση ξένου πλοίου θεωρείται ότι διαταράσσει την ειρήνη, την τάξη ή την ασφάλεια του παράκτιου κράτους, εάν, ευρισκόμενο στη χωρική θάλασσα, προβεί σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες δραστηριότητες:<br />α) σε κάθε απειλή ή χρήση βίας κατά της κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας ή της πολιτικής ανεξαρτησίας του παράκτιου κράτους, ή κατά οποιοδήποτε άλλο τρόπο κατά παραβίαση των αρχών του διεθνούς δικαίου που περιέχονται στον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών<br />β) σε κάθε άσκηση ή γυμνάσια με όπλα οποιουδήποτε είδους<br />κ)σε διεξαγωγή έρευνας ή υδρογραφικών εργασιών<br /><img height="374" src="https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/15/EEZ_el.jpg/1920px-EEZ_el.jpg" width="640" /></div> <div> <br /><img height="318" src="https://doguakdenizpolitik.com/wp-content/uploads/2020/08/jy.jpg" width="640" /><br />Τι θα μπορούσε να συμβεί με την Τουρκία;<br /><br />Είναι προφανές ότι με βάση την Συνθήκη της Λωζάνης και της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας ή Σύμβαση του Montego Bay της Jamaica η Ελλάδα έχει ξεκάθαρα, πλήρως αποσαφηνισμένα θαλάσσια σύνορα, σαφή δικαιώματα.<br />Η Τουρκία είναι ξεκάθαρα ο παραβάτης.<br />Αλλά γιατί όμως είναι παραβάτης η Τουρκία;<br /><ul> <li>Α)Η Τουρκία γνωρίζοντας ότι κάθε ελληνικό νησί και είναι ελληνικό νησί το Καστελόριζο – όπως και η Τουρκία αναγνωρίζει – μπορεί να έχει ΑΟΖ Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και Υφαλοκρηπίδα που εκτείνεται 200 ναυτικά μίλια από την αιγιαλίτιδα ζώνη.</li> </ul> Κατά τους Τούρκους ένα νησί όπως το Καστελόριζο με 10,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα έκταση που απέχει 2,02 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Τουρκία και 580 χιλιόμετρα από την Ελλάδα δεν μπορεί να έχει ΑΟΖ διεκδικώντας 40 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα.<br />Το επιχείρημα της Τουρκίας ενώ έχει λογική, απαντάται από την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, το Καστελόριζο μπορεί να έχει ΑΟΖ, όπως και όλα τα νησιά.<br /><ul> <li>Β)Η Τουρκία αμφισβητεί την μεταβίβαση των νησιών από την Ιταλία στην Ελλάδα – των Δωδεκανήσων – αλλά η Συνθήκη της Λωζάνης είναι επίσης ξεκάθαρη.</li> <li>Γ)Η Τουρκία αναφέρει ότι η Ελλάδα παραβιάζει την Συνθήκη της Λωζάνης καθώς έχει στρατιωτικοποιήσει πολλά νησιά στο Ανατολικό Αιγαίο.</li> </ul> Αυτό είναι αλήθεια, έχει παραβιαστεί η Συνθήκη της Λωζάνης αλλά μπορεί η Ελλάδα να έχει απέναντι της μια διαχρονικά επιθετική και θρασύτατη Τουρκία και να μην πάρει προληπτικά στρατιωτικά μέτρα;<br /><ul> <li>Δ)Η Τουρκία θέτει επίσης θέμα υφαλοκρηπίδας, η υφαλοκρηπίδα ουσιαστικά είναι η νοητή έκταση από την ακτογραμμή έως και 200 ναυτικά μίλια – η νομική υφαλοκρηπίδα εκτείνεται περισσότερο – και καλύπτει ηπειρωτική και νησιωτική γη.</li> </ul> Αυτό σημαίνει ότι ένα νησί έχει ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, σε αντίθεση με το επιχείρημα της Τουρκίας ότι δεν μπορούν να έχουν τα νησιά ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.<br /><ul> <li>Ε)Η Τουρκία θεωρεί ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να εκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο στα 12 ναυτικά μίλια από 6 που είναι τώρα γιατί τότε το 90% της ΑΟΖ του Αιγαίου θα ανήκει στην Ελλάδα.</li> </ul> Το Αιγαίο Πέλαγος ως αρχιπέλαγος δίνει την δυνατότητα επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια αλλά μέχρι τώρα η Ελλάδα δεν το έχει πράξει όχι από φόβο όπου μπορεί να θεωρεί η Τουρκία αλλά για λόγους ισονομίας.<br />Για την Τουρκία είναι αιτία πολέμου η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο, αλλά είναι νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδος.<br />Ωστόσο είναι ορθό το επιχείρημα ότι επέκταση στα 12 μίλια της Ελλάδος στο Αιγαίο θα σηματοδοτήσει τον πλήρη αποκλεισμό της Τουρκίας από το Αιγαίο που αποκαλεί Θάλασσα των Νήσων.<br /><ul> <li>Στ)Για να πείσει τους διεθνείς παρατηρητές και τις μεγάλες δυνάμεις η Τουρκία εσχάτως επικαλείται με προπαγανδιστικά χαρακτηριστικά 7 αποφάσεις που έχει λάβει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης που αναφέρει ότι για τον προσδιορισμό ΑΟΖ όταν παρευρίσκεται μεταξύ ηπειρωτικών ακτών ένα νησί λαμβάνονται υπόψη οι ηπειρωτικές ακτές, όχι η νησιωτική ακτή (π.χ. Ρουμανία – Ουκρανία, Μάλτα – Λιβύη, Ερυθραία – Υεμένη, Γαλλία – Βρετανία κ.α.).</li> </ul> Ενώ είναι αλήθεια ότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει λάβει τέτοιες αποφάσεις με στόχο την δικαιοσύνη και ισότητα, αυτό δεν διασφαλίζει ότι εάν η Ελλάδα προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν θα δικαιωθεί σε πολλά.<br />Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας ή Σύμβαση του Montego Bay της Jamaica είναι πολύ υποστηρικτική για τις ελληνικές θέσεις πλην ίσως της περίπτωσης ενός νησιού όπως το Καστελόριζο που βρίσκεται 2,02 χιλιόμετρα από την Τουρκία και 580 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Ελλάδα.</div> <div> <br /><img height="449" src="https://pbs.twimg.com/media/Egd-l1sXYAYadNu?format=jpg&name=medium" width="640" /><br /><img height="430" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2018/11/xarths_toyrkia8.jpg" width="640" /><br /></div> <div> Τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει μια συμφωνία Ελλάδος – Τουρκίας;<br /><br />Η Ελλάδα υπό μια πολύ αυστηρή προσέγγιση δεν έχει κανένα λόγο να έρθει σε διάλογο με την Τουρκία.<br />Ότι κατέχει έχουν αναγνωριστεί με διεθνείς συμβάσεις και συνθήκες.<br />Η Ελλάδα είναι νομικά κατοχυρωμένη.<br />Όμως η Τουρκία προκαλεί και θα συνεχίσει να προκαλεί… όχι δεν θα πάει σε πόλεμο αλλά όλη αυτή η ένταση δεν βοηθάει ούτε την Ελλάδα, ούτε την Τουρκία.<br />Το βασικό ερώτημα λοιπόν είναι τι θέλει διακαώς η Τουρκία;<br />Θέλει την ΑΟΖ του Καστελόριζου, όχι το Καστελόριζο;<br />Θέλει την ΑΟΖ της Κρήτης ή μέρος της ΑΟΖ της Κρήτης όπως φάνηκε και από την συμφωνία Τουρκίας και Λιβύης που δεν έχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ.<br />Την ίδια τακτική gunboat diplomacy δηλαδή διπλωματία των κανονιοφόρων – είδος πολεμικού πλοίου – ακολουθεί και στην Κύπρο την οποία χωρίζει σε Βόρεια και Νότια Κύπρος.</div> <div> <br />Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν θα πρέπει να ξεκινήσει καμία διαπραγμάτευση με την Τουρκία είναι ο ταραξίας της Ανατολικής Μεσογείου, δεν έχει κανένα νόημα μια διαπραγμάτευση για πράγματα τα οποία είναι νομικά κατοχυρωμένα στην Ελλάδα.<br />Ορισμένοι άλλοι υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια συμφωνία με την Τουρκία ώστε να υπάρξει μια συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων του φυσικού αερίου στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο.<br />Υπό τους όρους ότι η Τουρκία, θα αναγνωρίσει όλα τα ελληνικά νησιά και βραχονησίδες, η έννοια γκρίζα ζώνη θα εξαλειφθεί.</div> <div> <br />Ελλάδα και Τουρκία θα συμφωνήσουν ότι δεν θα επεκταθούν τα χωρικά ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια στο Αιγαίο και μεταξύ άλλων η Αγία Σοφία θα δοθεί στην ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο όπου θα τελούνται και θείες λειτουργίες χριστιανών και γιατί όχι και μουσουλμάνων, σαν μι παθρησκευτική εκκλησία.<br />Η Τουρκία οριστικά θα σταματήσει την παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου που είναι συστηματικό πρόβλημα.<br />Επίσης Ελλάδα και Τουρκία θα μπορούσαν σε ένα ιδεατό περιβάλλον να χρησιμοποιούσαν τα 5 ερευνητικά πλοία που διαθέτουν οι τούρκοι – Η Ελλάδα δεν διαθέτει ούτε ένα ερευνητικό πλοίο για πετρέλαιο και φυσικό αέριο – ώστε από κοινού να αξιοποιήσουν τον θαλάσσιο πλούτο.<br />Όλα αυτά εάν απέναντι η Ελλάδα είχε... μια σοβαρή χώρα, μια σοβαρή κυβέρνηση που σεβόταν τους κανόνες.</div> <div> <br />Μέχρι τώρα η Τουρκία έχει επιδείξει αλαζονεία, με ψευτομαγκιές επιχειρεί να αλλάξει το status quo, προσπαθεί να ανατρέψει διεθνείς συνθήκες και συμβάσεις.<br />Με τέτοιες στρατηγικές η Τουρκία δεν θα κερδίσει, οπότε εάν θέλει να έχει απέναντι της μια Ελλάδα έτοιμη για διάλογο θα πρέπει να το πάρει αλλιώς.<br />Με τσαμπουκάδες η Τουρκία δεν θα κερδίσει απολύτως τίποτε, ενώ τα επιχειρήματα για θαλάσσια δικαιώματα αίρονται από τις διεθνείς συμβάσεις και συνθήκες.<br />Νομικά η επιχειρηματολογία της Τουρκίας είναι διάτρητη και το ξέρουν αυτό οι τούρκοι νομικοί.<br /><br />Όμως μια δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα, θέλει σταθερότητα και ειρήνη στην περιοχή, όχι εντάσεις και αυτή πλέον πρέπει να είναι η νέα εποικοδομητική στρατηγική της Τουρκίας εάν θέλει κάτι να κερδίσει.<br />Το να επικαλείται ότι είναι η Τουρκία μια χώρα με την μεγαλύτερη ηπειρωτική ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι επιχείρημα και... η Ελλάδα έχει το Αιγαίο Πέλαγος…<br /><br /><a href="https://bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δύο διεθνείς Συνθήκες… δεν επιτρέπουν παραχώρηση ούτε χιλιοστού στην Τουρκία – Μια συμφωνία Ελλάδος – Τουρκίας τι θα μπορούσε να περιλαμβάνει;

Μια δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα, θέλει σταθερότητα και ειρήνη στην περιοχή, όχι εντάσεις και αυτή πλέον πρέπει να είναι η νέα εποικοδομ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η γεωγραφία της ισχύος θα μεταλλάξει την ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil3Ip-NIaq0kGrzLWiN8kv1mUDWWomtbmcqiX_yRdRNk0Dd3krAB63vQYF9WV1_oqiDUOpBwxuWcTdhp_hma4QV9oJfuIQvj-IH7DaijSBfv3VXZjwNEQnKXaw9PNMTFB1wdjKVtieKww/s1600/aoz-aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEil3Ip-NIaq0kGrzLWiN8kv1mUDWWomtbmcqiX_yRdRNk0Dd3krAB63vQYF9WV1_oqiDUOpBwxuWcTdhp_hma4QV9oJfuIQvj-IH7DaijSBfv3VXZjwNEQnKXaw9PNMTFB1wdjKVtieKww/s640/aoz-aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <b><br />Γρίβας Κώστας</b><br />Δυναμικό και όχι στατικό μέγεθος, σε αντίθεση με ό,τι γενικώς πιστεύεται, είναι το Δίκαιο της Θάλασσας: εξελίσσεται και αλλάζει αλληλεπιδρώντας με διάφορους παράγοντες. Ένας εξ αυτών είναι η διεθνής γεωγραφία της ισχύος. Η αλληλεπίδραση αυτή είναι ιδιαίτερα έντονη όσον αφορά στη διαμόρφωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων κάθε χώρας στις θαλάσσιες εκτάσεις γύρω από αυτήν. Αυτά ισχύουν και για το Αιγαίο και για την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Συγκεκριμένα, το αρχικό όριο των χωρικών υδάτων στα τρία ναυτικά μίλια διαμορφώθηκε εν πολλοίς από το μέγιστο βεληνεκές του χερσαίου πυροβολικού εκείνη την εποχή (cannon shot rule). Άρα, η δυνατότητα προβολής ισχύος από τη στεριά στη θάλασσα υπήρξε ιστορικό θεμέλιο για τον προσδιορισμό του ορίου των χωρικών υδάτων. Η σχέση αυτή δεν έχει πάψει να υφίσταται. Εντελώς απλουστευτικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα χωρικά ύδατα ήταν, σε γενικές γραμμές, ο θαλάσσιος χώρος όπου στην περίπτωση μονομαχίας της χερσαίας με τη ναυτική ισχύ, η πρώτη θα έβγαινε κατά κανόνα νικήτρια.<br /><br />Σήμερα, λοιπόν, εμφανίζεται η πιθανότητα μιας τεράστιων διαστάσεων αλλαγής όσον αφορά αυτή τη διαχρονική μονομαχία χερσαίας και ναυτικής ισχύος, η οποία, αργά ή γρήγορα, αναμένεται να επιδράσει και στο Δίκαιο της Θάλασσας. Πιο συγκεκριμένα αναμένεται να επηρεάσει την έννοια της ΑΟΖ. Η αλλαγή αυτή είναι η προσπάθεια ισχυρών ευρασιατικών δυνάμεων, με προεξάρχουσα την Κίνα, να αναπτύξουν αποτελεσματικά χερσαία πλέγματα αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD), στόχος των οποίων είναι να μετατρέψουν τα παράκτια ευρασιατικά ύδατα, σε εύρος μεγαλύτερο των 500 χλμ., σε παγίδα θανάτου για τις αμερικανικές ναυτικές δυνάμεις, διώχνοντάς τες μακριά από τις ακτές.<br /><br />Νέα γεωστρατηγική πραγματικότητα<br /><br />Διαμορφώνεται, κατά συνέπεια, μια νέα γεωστρατηγική πραγματικότητα όσον αφορά στη δυναμική ισορροπία μεταξύ χερσαίας και θαλάσσιας ισχύος σε μια παράκτια ζώνη τα μεγέθη της οποίας ξεπερνούν δραματικά τα 12 ναυτικά μίλια, που αποτελούν τα σημερινά όρια της εθνικής κυριαρχίας στη θάλασσα. Έτσι, πολλές χώρες του κόσμου, με προεξάρχουσα πάλι την Κίνα, έχουν αρχίσει να θεωρούν τα 200 ναυτικά μίλια της ΑΟΖ, ως χώρο όπου δικαιούνται να ασκούν πλήρη κυριαρχία και όχι απλώς να έχουν το δικαίωμα της αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης.<br /><br />Παρόμοιες απόψεις, αν και όχι τόσο ακραίες όσο αυτές της Κίνας, έχουν αρχίσει να εκφράζουν χώρες, όπως η Ινδία και η Βραζιλία. Με πολύ δυναμικό τρόπο αναμένεται σε αυτήν την ομάδα να προσχωρήσει και η Ρωσία. Με τη διαφαινόμενη τήξη του στρώματος των αρκτικών πάγων, θεωρεί ως κρίσιμης σημασίας για την ασφάλειά της να έχει τον πλήρη έλεγχο του Αρκτικού σε βάθος πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων από τις ρωσικές ακτές.<br /><br />Για να το πούμε απλά, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα η Ρωσία να λειτουργήσει με βάση το γράμμα του ισχύοντος Δικαίου της Θάλασσας και να αποδεχθεί την παρουσία αμερικανικών (ή οιοδήποτε άλλων) ναυτικών δυνάμεων στα 12 ναυτικά μίλια από τις αχανείς βόρειες ακτές της. Άρα, ο "εμπλουτισμός" της έννοιας της ΑΟΖ ως χώρου άσκησης εθνικής κυριαρχίας και όχι απλώς αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης είναι κάτι που ενδέχεται ήδη να έχει de facto αρχίσει και να μην είναι απλώς μια πιθανότητα για το μέλλον.<div> <br />Η ευκαιρία και η παγίδα<br /><br />Αυτή η διαμορφούμενη νέα γεωπολιτική –εν δυνάμει και νομική– πραγματικότητα ενδέχεται να έχει μεγάλες συνέπειες στο μέλλον στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ισορροπίες. Εντελώς απλουστευτικά, ας σκεφτούμε τι θα συμβεί σε περίπτωση που θεωρηθεί ότι τα ελληνικά νησιά δεν έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα-AOZ και αυτή διαμορφωθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής μεταξύ του ηπειρωτικού εδάφους των δύο χωρών. Τότε, πολλά ελληνικά νησιά, μαζί με τα χωρικά τους ύδατα, θα βρεθούν να έχουν ενσωματωθεί μέσα σε έναν χώρο εθνικής κυριαρχίας της Τουρκίας, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το μέλλον τους.<br /><br />Αντιθέτως, αν τα ελληνικά νησιά αποκτήσουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, τότε ολόκληρο το Αιγαίο και μεγάλο μέρος της Ανατολικής Μεσογείου μετατρέπεται δυνάμει σε χώρο συμπαγούς ελληνικής εθνικής κυριαρχίας. Η ενοποίηση των αρχιπελαγικών χερσαίων δομών του Αιγαίου με τις θαλάσσιες εκτάσεις γύρω και μέσα από αυτές δημιουργεί ένα είδος "μεγάλης Ελλάδας" και η γεωπολιτική αξία της χώρας μας αυξάνεται κατακόρυφα.<br /><br />Άρα, αν πράγματι, λόγω μεταλλάξεων στο διεθνές σύστημα ισχύος, η ΑΟΖ εξελιχθεί συν τω χρόνω –τυπικά ή άτυπα, εν μέρει ή εν συνόλω– σε χώρο εθνικής κυριαρχίας, τότε η Ελλάδα ενδέχεται να βρεθεί ενώπιον ενός ακραίου διλήμματος: Ή θα κινηθεί προς τη δραστική της γεωπολιτική αναβάθμιση, ή θα κινδυνεύσει να απολέσει μέρος της εδαφικής της επικράτειας, μιας και αυτό θα βρεθεί να έχει ενσωματωθεί μέσα σε έναν χώρο τουρκικής εθνικής κυριαρχίας.<br /><br />Βέβαια, αυτό το δίπολο είναι υπεραπλουστευμένο και δύσκολα θα προκύψουν τόσο απόλυτες καταστάσεις. Ωστόσο, δια της υπερβολής αποσκοπεί να καταδείξει ότι ενδέχεται να βρεθούμε ενώπιον μιας πρωτοφανούς κατάστασης, την οποία δεν θα είμαστε προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε αν συνεχίσουμε να ερμηνεύουμε το Δίκαιο της Θάλασσας ωσάν να ήταν ένα απόλυτο και στατικό μέγεθος. Είναι, όμως, μια δυναμική κατάσταση που διαμορφώνεται από την αλληλεπίδραση πολλών παραγόντων, με έναν εξ αυτών να είναι οι διεθνείς ισορροπίες ισχύος.</div> <div> <br />Γεωγραφία της ισχύος<br /><br />Με βάση όλα τα παραπάνω, η ανακήρυξη ΑΟΖ από την Ελλάδα επείγει και θα πρέπει να επιταχυνθεί και η οριοθέτησή της όπου αυτό είναι δυνατόν για να μη βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων καταστάσεων στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον. Οι συμφωνίες οριοθέτησης με την Ιταλία και με την Αίγυπτο (μερική οριοθέτηση) είχαν προβλήματα, αλλά αποτελούν νόμιμα τετελεσμένα.<br /><br />Κατά την άποψη του γράφοντος, το πιο σημαντικό για να υπερβούμε την άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει πως τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ είναι να διαμορφώσουμε μια γεωγραφία ισχύος που θα ενοποιεί τις αρχιπελαγικές δομές του Αιγαίου και εν μέρει της Ανατολικής Μεσογείου. Θα τις καθιστά μια γεωστρατηγική ενότητα, η οποία θα "απορροφά" τις θαλάσσιες εκτάσεις ανάμεσα στα νησιά και θα προσφέρει δραστικό πλεονέκτημα στη χώρα μας όσον αφορά την κυριαρχία στον συγκεκριμένο χώρο.<br /><br />Με βάση την παραπάνω λογική, η επίτευξη ενός τετελεσμένου στη γεωγραφία της ισχύος ενδέχεται να έχει σημαντική επίδραση, αργά ή γρήγορα, στη διαμόρφωση του διεθνούς δικαίου αναφορικά με το ποιος δικαιούται να κατέχει τη μια ή την άλλη θαλάσσια περιοχή. Η επίτευξη αυτού του σκοπού μπορεί να ακούγεται ουτοπική για πολλούς, αλλά δεν είναι έτσι.<br /><br />Αντιθέτως, οι σύγχρονες διεθνείς εξελίξεις στην επιστήμη και τεχνολογία του πολέμου συνδυάζονται με το ότι η Ελλάδα πλεονεκτεί λόγω του ότι κατέχει τα νησιά του Αιγαίου. Αυτό της προσφέρει μια βάση έδρασης επάνω στην οποία μπορεί να αναπτύξει ένα "πολυπλέγμα" (complex-of-complexes) αντιπρόσβασης και άρνησης περιοχής (A2/AD). Αυτό θα περιορίζει αποφασιστικά τις δυνατότητες δράσης των τουρκικών ναυτικών δυνάμεων.</div> <div> <br />Ανάγκη για αντισυμβατική σκέψη<br /><br />Η προσαρμογή στις ελληνικές συνθήκες δογμάτων και μεθοδολογιών του Στρατού των ΗΠΑ, όπως είναι η "Πολυχωρική Μάχη"» (Multi Domain Battle) και τα "Διαχωρικά Πυρά" (Cross Domain Fires), μπορούν να διευκολύνουν σημαντικά την ανάπτυξη αυτών των πλεγμάτων. Το αν και πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο ξεφεύγει από τα όρια αυτού του άρθρου. Μπορούμε να πούμε όμως ότι τα σχετικά συστήματα υπάρχουν στη διεθνή αγορά και σε κάποιον βαθμό θα μπορούσαν να αναπτυχθούν και εγχωρίως.<br /><br />Όσον δε αφορά τον παράγοντα του κόστους, μια τέτοια προσπάθεια δεν είναι απαγορευτική για τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες της σημερινής Ελλάδας. Θα μπορούσε ακόμη και να συνεισφέρει στη δημιουργία ενός οικονομικότερου στρατεύματος, σε βάθος χρόνου, απ’ ό,τι το σημερινό. Αυτό που πρωτίστως απαιτείται είναι φαντασία, αντισυμβατική σκέψη και παρακολούθηση των διεθνών εξελίξεων στον χώρο της στρατιωτικής επιστήμης και τεχνολογίας.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι, αν δεν προχωρήσει η Ελλάδα στην ανάπτυξη μιας αρχιτεκτονικής ισχύος που θα καθιστά το Αιγαίο "ελληνική λίμνη", θα το πράξει η Τουρκία. Για την ακρίβεια, ήδη το επιχειρεί:<br />Πρώτον, με τα μαχητικά αεροσκάφη F-35 Lightning II, τα οποία προς το παρόν τουλάχιστον είναι μπλοκαρισμένα.<br />Δεύτερον, με το ρωσικό σύστημα αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς S-400.<br />Τρίτον, με μια οικογένεια βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς, τουρκικής ανάπτυξης, στους οποίους στο μέλλον μπορεί να περιλαμβάνονται και κατευθυνόμενοι βαλλιστικοί πύραυλοι εναντίον πλοίων (ASBM).<br /><br />Το ανωτέρω τρίπτυχο απειλεί να θέσει το Αιγαίο μέσα σε έναν θόλο άρνησης δράσης της ελληνικής αεροπορίας και του ελληνικού ναυτικού. Και αυτό, με ό,τι μπορεί να σημαίνει, σε βάθος χρόνου, για την κυριαρχία των δύο χωρών.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πως η γεωγραφία της ισχύος θα μεταλλάξει την ΑΟΖ

Γρίβας Κώστας Δυναμικό και όχι στατικό μέγεθος, σε αντίθεση με ό,τι γενικώς πιστεύεται, είναι το Δίκαιο της Θάλασσας: εξελίσσεται και αλλά...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι είναι τα Χωρικά Ύδατα και ποιες οι ελληνοτουρκικές διαφορές Επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK7pISvC0nYuLODhuX-trnRSjsOyB9LuzRJFypyMkb8C3ee7KzojSgNnkyEq18uGiNQ5cEvR-KGhxbyKm1zAwhzuYtgwktPb6O4cSFq8FZ0rW3MB9QF9qKfrw1iNCOBpJq23WJzA-2G2k/s1600/587774103.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK7pISvC0nYuLODhuX-trnRSjsOyB9LuzRJFypyMkb8C3ee7KzojSgNnkyEq18uGiNQ5cEvR-KGhxbyKm1zAwhzuYtgwktPb6O4cSFq8FZ0rW3MB9QF9qKfrw1iNCOBpJq23WJzA-2G2k/s640/587774103.jpeg" width="640" /></a></div> <b><br />Γιώργος Χαμηλάκης* </b><br />Τα Χωρικά Ύδατα, αλλιώς, Αιγιαλίτιδα Ζώνη αποτελούν την ζώνη κυριαρχίας ενός κράτους στην θάλασσα. Οι όροι είναι ταυτόσημοι και χρησιμοποιούνται εναλλακτικά για να δηλώσουν το αυτό. Η κυριαρχία αυτή εκτείνεται στην θάλασσα, στον βυθό, στο υπέδαφος, ακόμη και στον υπερκείμενο της θαλάσσης εναέριο χώρο, ο οποίος αποτελεί μια διαφορετική ζώνη κυριαρχίας, και ονομάζεται Εθνικός Εναέριος Χώρος. Ως εκ τούτου, το εύρος της Αιγιαλίτιδας Ζώνης και του Εθνικού Εναέριου Χώρου πρέπει να ταυτίζονται και να συμπίπτουν. Με βάση τα πρώτα άρθρα του σημαντικότερου νομικού κειμένου για το Δίκαιο της Θάλασσας, της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (ή στην αγγλική, United Nations Convention on the Law of the Sea/UNCLOS 1982), η Αιγιαλίτιδα Ζώνη ενός κράτους μπορεί να έχει εύρος μέχρι τα 12 ναυτικά μίλια<div> <br /></div> <div> . Πολύ περισσότερο, το δικαίωμα αυτό μπορεί να το ασκήσει ένα κράτος μονομερώς, όπως προβλέπεται από το ίδιο άρθρο της Συνθήκης, δηλαδή χωρίς να υποχρεούται ένα κράτος να προβεί σε πρότερες διαβουλεύσεις με τα γειτονικά του κράτη. Επίσης, το δικαίωμα για Αιγιαλίτιδα Ζώνη έως 12 ναυτικά μίλια αποτελεί και εθιμικό κανόνα Διεθνούς Δικαίου, δηλαδή ακόμη και χώρες που δεν έχουν υπογράψει την UNCLOS δύναται να έχουν Χωρικά Ύδατα έως τα 12 ναυτικά μίλια. Αυτό που δεν μπορεί να υφίσταται, είναι ένα κράτος, είτε έχει υπογράψει την UNCLOS είτε όχι, να διεκδικήσει Αιγιαλίτιδα Ζώνη μεγαλύτερη των 12 ναυτικών μιλίων.<br /><br />Προτού παρατεθούν μερικά περαιτέρω στοιχεία αναφορικά με την Αιγιαλίτιδα Ζώνη και παρατεθούν οι Ελληνοτουρκικές διαφορές επι του θέματος, μία επισήμανση είναι απαραίτητη. Σημειώθηκε πως ένα κράτος ασκεί στα Χωρικά του Ύδατα κυριαρχία. Η έννοια της κυριαρχίας (sovereignty) είναι βαρυσήμαντη στις Διεθνείς Σχέσεις και στο Διεθνές Δίκαιο, αν και ίσως είναι δύσκολη να αποσαφηνιστεί ακριβώς ή μπορεί να χρησιμοποιείται εσφαλμένα ή καταχρηστικά στον δημόσιο λόγο. Γενικά, συνεισφορές στον ορισμό της κυριαρχίας έχουν κάνει, inter alia, οι Τ. Χόμπς και Ζαν Ζακ Ρουσσώ στα έργα τους Λεβιάθαν και Κοινωνικό Συμβόλαιο αντίστοιχα, ενώ η σύγχρονη έννοια του ορισμού πηγάζει από την Συνθήκη της Βεστφαλίας (1648). Με απλά λόγια, όπου ένα κράτος έχει κυριαρχία ασκεί τις εξουσίες του, δηλαδή την εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική, ενώ η κυριαρχία είναι πλήρης (σε όλο το εύρος της περιοχής και όχι μερικώς) και απόλυτη (δηλαδή ασκείται μόνο και αποκλειστικά από ένα κράτος για μια περιοχή και όχι από άλλο κράτος/η, αλλιώς θα ήταν συντρέχουσα).<br /><br />Έτσι, στην περίπτωση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης, το κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία, η Αιγιαλίτιδα Ζώνη ταυτίζεται και εξομοιώνεται με την επικράτειας ενός κράτους. Συνεπώς, το παράκτιο κράτος δεν ασκεί απλώς ορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα επί αυτής. Έτσι, ένα κράτος, π.χ. την Ελλάδα, το έσχατο εκατοστό της Αιγιαλίτιδας Ζώνης (σε αυτήν την περίπτωση, στο τέλος των 6 ναυτικών μιλίων) είναι τόσο «εθνικό», τόσο «κτήμα» του, όσο το κεντρικότερο σημείο της πρωτεύουσας του, σε αυτήν την περίπτωση, όσο η Πλατεία Συντάγματος.<br /><br />Απαραίτητη διάκριση πρέπει να γίνει λοιπόν ανάμεσα στις ζώνες των Χωρικών Υδάτων και του Εθνικού Εναέριου Χώρου, όπου το κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία, η οποία εξομοιώνεται με την κυριαρχία επί του εδάφους, και αυτές οι δύο ζώνες σαφώς και σημαντικά διαφέρουν από τις ζώνες της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), της Υφαλοκρηπίδας και του FIR όπου το κράτος ασκεί μόνο κυριαρχικά δικαιώματα.<br /><br />Ο μοναδικός ίσως περιορισμός που μπορεί να ασκηθεί στην κυριαρχία ενός κράτους επί της Αιγιαλίτιδας Ζώνης του είναι ο θεσμός της Αβλαβούς Διελεύσεως. Ο θεσμός αυτός αποτελεί εκτός από το άρθρο 17 της UNCLOS, κι έναν εθιμικό κανόνα, από τους πλέον αναγνωρίσιμους και αποδεκτούς στην διεθνή κοινότητα, και δεσμευτικό σε όλα τα κράτη. Έχει επιβεβαιωθεί πολλάκις στην διεθνή νομολογία, ενώ αναγνωρίστηκε ως κανόνας εθιμικού δικαίου σε μία από της πρώτες υποθέσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, την υπόθεση των Στενών της Κέρκυρας. Βάσει αυτού, ένα πλοίο μπορεί να διασχίσει την Αιγιαλίτιδα Ζώνη κάποιου κράτους χωρίς μάλιστα να ζητήσει πρότερη άδεια. Για να γίνει αυτό, το πλοίο οφείλει να διατηρεί συνεχή και ταχεία διέλευση μέσα από τα Χωρικά Ύδατα, και για να θεωρηθεί αβλαβή η διέλευση, το πλοίο οφείλει επίσης να απέχει από ενέργειες που θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη, ασφάλεια και δημόσια τάξη του παράκτιου κράτους.<br /><br />Αναφορικά με τις ελληνοτουρκικές διαφορές.Η Ελλάδα όπως ίσως είναι γνωστό διαθέτει Αιγιαλίτιδα Ζώνη μόνο 6 ναυτικών μιλίων. Αποτελεί την μοναδική περίπτωση παράκτιας χώρας (από τις 149 στην υφήλιο) που ενώ έχει δικαίωμα επέκτασης στα 12 ναυτικά μίλια, επιλέγει να διατηρεί μικρότερο εύρος παντού στην επικράτεια της.Αυτή η παγκοσμίως μοναδική περίπτωση έχει χαρακτηριστεί από τον καθηγητή Ευ. Συρίγο ως «Η Εθνική μας Μοναξιά». Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κ. Μητσοτάκη στις 28/8/2020 περί επικείμενου νομοσχεδίου που θα επεκτείνει τα Χωρικά Ύδατα της χώρας στα 12 ν.μ. στο Ιόνιο Πέλαγος, έρχεται να αλλάξει την χρόνια αδράνεια της χώρας επί του θέματος.<br /><br /><br />Η Τουρκία είχε θέσει ήδη από το 1974, και πριν την πτώση της ελληνικής δικτατορίας, θέμα casus belli (αιτίας πολέμου) για τυχόν επέκταση των Χωρικών Υδάτων της Ελλάδας στα 12 ναυτικά μίλια. Στην συνέχεια, η Τουρκική θέση εξελίχθηκε ώστε αιτία πολέμου να αποτελεί η οποιαδήποτε επέκταση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης της Ελλάδας πέρα από τα 6 ναυτικά μίλια, και όχι μόνο η επέκταση στα 12 ν.μ.1. Το 1995, με ψήφισμα του τουρκικού κοινοβουλίου, η θέση αυτής της Τουρκίας πήρε και νομική, επίσημη μορφή. Και αυτό, παρά του γεγονότος πως με την θέση της αυτή η Τουρκία απειλεί επίσημα, διαρκώς και επι αόριστον με χρήση βίας την Ελλάδα, παραβιάζοντας με αυτόν τον τρόπο κατάφορα και έκδηλα το Διεθνές Δίκαιο, και συγκεκριμένα ένα από τα πρώτα και τα πιο θεμελιώδη άρθρα του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, το άρθρο 2 (4).<br /><br />Η Τουρκία προσπαθούσε ήδη από την δεκαετία του 1970 και κατά την διάρκεια των πολυετών διαπραγματεύσεων (1973-1982) για την UNCLOS να υφίσταται στο τελικό κείμενο της Συνθήκης αδυναμία επέκτασης της Αιγιαλίτιδας στα 12 ν.μ. για παράκτια κράτη που βρίσκονταν σε κλειστές ή ημίκλειστες θάλασσας, έχοντας κατά νου την περίπτωση της γειτονικής Ελλάδας. Τελικώς, υπερίσχυσε η θέληση των υπόλοιπων κρατών στην πολυμερής διαπραγμάτευση, τα οποία αποτελούσαν και την συντριπτική πλειοψηφία. Έτσι, όχι μόνο το δικαίωμα μιας χώρας στα 12 ν.μ. Χωρικών Υδάτων προβλέπεται για όλες τις θαλάσσιες περιοχές, αλλά και βάση του άρθρου 121 της UNCLOS, όλα τα νησιά δικαιούνται το σύνολο των θαλάσσιων ζωνών (Χωρικά Ύδατα, ΑΟΖ, Υφαλοκρηπίδα κ.ά.), ακριβώς όπως ισχύει και στο ηπειρωτικό έδαφος (η ρύθμιση πάντως για Χωρικά Ύδατα σε νησιά είναι εθιμικός κανόνας και ίσχυε ήδη για δεκαετίες).<br /><br />Η Τουρκία αυτή την στιγμή έχει Χωρικά Ύδατα 12 ναυτικά μίλια στην Μαύρη Θάλασσα και στην Ανατολική Μεσόγειο κατά μήκος της Ανατολίας, ενώ έχει 6 ν.μ. στο Αιγαίο Πέλαγος. Η έντονη θέση της Τουρκίας, εκπεφρασμένη σε casus belli, πως η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να επεκτείνει τα Χωρικά της Ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια οφείλεται στον μεγάλο αριθμό, αλλά και στην μεγάλη διασπορά, των Ελληνικών νησιών σε όλο το Αιγαίο Πέλαγος, καθώς πιθανή Αιγιαλίτιδα Ζώνη της Ελλάδας στα 12 ν.μ σε όλο το Αιγαίο θα «έκλεινε» όλες τις θαλάσσιες οδούς στα κεντρικά και νότια του Πελάγους (περιοχή Κυκλάδων και Δωδεκανήσων), καθιστώντας τες Ελληνική Επικράτεια. Συνεπώς, οποιοδήποτε πλοίο με σημαία μη ελληνική θα χρειαζόταν να εκτελεί αβλαβή διέλευση (όπως σημειώθηκε άνωθεν) για να διασχίσει την περιοχή αυτή.<br /><br />Αυτό, αποτελεί μία πιθανότητα στην οποία αντιτάσσονται και τρίτα κράτη που χρησιμοποιούν την περιοχή, όπως οι Η.Π.Α., η Ρωσία, το Η.Β. κ.ά., επικαλούμενοι φόβους περιορισμού της διεθνούς ναυσιπλοΐας. Πάντως, καθώς ισχύει ο θεσμός της αβλαβούς διέλευσης, και καθώς η Ελλάδα έχει έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους παγκοσμίως, η Ελλάδα θα είχε αντικίνητρο να υιοθετήσει θαλάσσιες ζώνες που θα περιόριζαν την ναυσιπλοΐα. Σημειωτέων πάντως, πως πιθανή επέκταση των Ελληνικών Χωρικών Υδάτων παντού θα καθιστούσε το 71.5% της συνολικής επιφάνειας του Αιγαίου σε Αιγιαλίτιδα Ζώνη (από το 43.5% που ισχύει σήμερα), ενώ πιθανή επέκταση των Τουρκικών Χωρικών Υδάτων στα 12 ν.μ στο Αιγαίο θα επέκτεινε την Αιγιαλίτιδα της Τουρκίας από το 7.5%, μόλις στο 8.7% του συνόλου του Αιγαίου. Βλ. Χάρτη 1. <br /><br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f48b3192400007f011ec538.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" /><br /><br />Μερικά από τα επιχειρήματα (νομικά και πολιτικά) που επικαλείται η Τουρκία είναι τα εξής:<br /><br />Πρώτον, πως πιθανή επέκταση της Αιγιαλίτιδάς της Ελλάδας στα 12 ν.μ. παντού, θα καθιστούσε το Αιγαίο Πέλαγος «ελληνική λίμνη», με όλα τα πλοία που θα αναχωρούσαν από τα παράλια της δυτικής Μικράς Ασίας να υποχρεούνται να εκτελούν αβλαβή διέλευση ή να οφείλουν να ζητούν πρότερη έγκριση από την Ελλάδα.<br /><br />Δεύτερο τουρκικό επιχείρημα αφορά την επίκληση του άρθρου 300 της UNCLOS που αφορά την κατάχρηση δικαιώματος από κράτος. Απάντηση σε αυτό το επιχείρημα αποτελεί το γεγονός πως δεν έχει καταγραφεί περίπτωση κράτους που ασκεί τα νόμιμα δικαιώματα που του παρέχονται από το Διεθνές Δίκαιο και τα οποία δεν περιορίζουν άλλο κράτος (η Τουρκία σε αυτήν την περίπτωση δεν θα περιοριζόταν καθώς θα μπορούσε να εκτελεί και πάλι τον θεσμό της αβλαβούς διέλευσης) ως κατάχρηση δικαιώματος.<br /><br />Άλλο επιχείρημα της Τουρκικής μεριάς αποτελεί η επίκληση του άρθρου 123 της UNCLOS το οποίο αφορά πως γειτονικά κράτη σε περίκλειστες ή κλειστές θάλασσες (όπως το Αιγαίο) θα έπρεπε να συνεργάζονται. Αυτό το νομικό επιχείρημα κάμπτεται εύκολα, καθώς αν διαβάσει κανείς προσεκτικά το νομικό κείμενο, φαίνεται πως η αναφορά εξαντλείται σε συνεργασία σε ζητήματα προστασίας περιβάλλοντος, διαχείρισης ζώντων πόρων και στην έρευνα επί της θαλάσσης, και, φυσικά, δεν περιλαμβάνει συνεργασία στην άσκηση δικαιωμάτων που μπορούν να ασκηθούν μονομερώς από ένα παράκτιο κράτος, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας.<br /><br /><b><i>*Δόκιμος ερευνητής της ομάδας Διαχείρισης Κρίσεων του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων</i></b><div> <br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div>

Τι είναι τα Χωρικά Ύδατα και ποιες οι ελληνοτουρκικές διαφορές Επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα

Γιώργος Χαμηλάκης*  Τα Χωρικά Ύδατα, αλλιώς, Αιγιαλίτιδα Ζώνη αποτελούν την ζώνη κυριαρχίας ενός κράτους στην θάλασσα. Οι όροι είναι ταυτό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο ΑΟΖ: άλλως «κλείνοντας το μάτι» στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4n4Y6oPMrK-vQWvVOpKsFO4964FoK9zJse6Wo3LVEUNm-EMPE2s-rOboqD2iXYvpH3qKF9EHE_Xu2aDY1A_kcNhVgwpYgkwy7M1Hv-A7Umt2riqd_34O7Zb01onM_hHnEF7vvu_YVGTE/s1600/xartis.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="630" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4n4Y6oPMrK-vQWvVOpKsFO4964FoK9zJse6Wo3LVEUNm-EMPE2s-rOboqD2iXYvpH3qKF9EHE_Xu2aDY1A_kcNhVgwpYgkwy7M1Hv-A7Umt2riqd_34O7Zb01onM_hHnEF7vvu_YVGTE/s640/xartis.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Θα αδράξει την ευκαιρία η Τουρκία ή προσθέσαμε άλλο ένα όπλο στη φαρέτρα της γείτονος</span>;</h3> <b>Αργύρης Αργυριάδης*  </b><br />Η ελληνική διπλωματία – μετά από ραστώνη δεκαετιών – βάλθηκε να μας αποδείξει ότι ο … Ουμπέρτο Έκο έσφαλε. Τον Αύγουστο υπάρχουν ειδήσεις. Μετά την οριοθέτηση της<a href="https://www.huffingtonpost.gr/news/aoz/"> ΑΟΖ</a>με την Ιταλία τον περασμένο μήνα επιτεύχθη στις αρχές του Αυγούστου «μερική οριοθέτηση» με την Αίγυπτο. Πρόκειται για μια συμφωνία που η αξιωματική αντιπολίτευση έσπευσε να τη χαρακτηρίσει ως … προχειρογράφημα αποδεικνύοντας στην πράξη – για λόγους που ειδικότερα αναπτύσσονται κατωτέρω – ότι το πολιτικό σύστημα στη χώρα αρνείται πεισμόνως να ωριμάσει.<br /><br />Τελικά, τι προβλέπει αυτή η συμφωνία; Είναι «τεράστια εθνική επιτυχία» ή «κατάπτυστη υπονόμευση των εθνικών δικαίων»; Για άλλη μια φορά η αλήθεια για τη συμφωνία perse βρίσκεται κάπου στη μέση. Ωστόσο, μεγαλύτερο προβληματισμό προκαλούν όχι όσα ρυθμίστηκαν, αλλά όσα συνειδητά οι δύο χώρες απέφυγαν να ορίσουν. Πιο συγκεκριμένα:<br /><br />Πρώτα πρώτα, η συμφωνία αυτή – έστω και περιορισμένη σε εύρος – αποτελούσε αναπόδραστη ανάγκη. Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να χαρακτήριζε το Τουρκολυβικό μνημόνιο ως παράνομο και ανυπόστατο, αλλά αληθές ήταν μόνον τον πρώτο. Ήταν παράνομο (γιατί τα δύο κράτη δεν είχαν ούτε αντικριστές ούτε παρακείμενες γειτονικές ακτές, καθόσον μεσολαβούν πλείστα ελληνικά νησιά) αλλά πλήρως υποστατό. Οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΟΗΕ (Γενική Γραμματεία και Τμήμα Ωκεάνιων Υποθέσεων) ήταν υποχρεωμένες να το πρωτοκολλήσουν και αναρτήσουν, αντίστοιχα, καθώς στις αρμοδιότητές τους είναι μόνον ο τυπικός έλεγχος νομιμότητας (δηλαδή εάν πράγματι υπάρχει σύμβαση και εάν έχει υπογραφεί από κράτη – μέλη του ΟΗΕ) και όχι ο ουσιαστικός έλεγχος (δηλαδή κατά πόσον είναι συμβατή μια συμφωνία με τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας και των λοιπών κανόνων δικαίου). Συνεπώς, εάν η Ελλάδα δεν επιδίωκε την οριοθέτηση της ΑΟΖ στην περιοχή (είτε μέσω συμφωνίας είτε σύμφωνα με όσα προβλέπει η Διεθνής Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας (μέρος XV)) θα βρισκόταν απολύτως εγκλωβισμένη. Όχι μόνον πρακτικά αλλά και νομικά. Δικαίωμα που αποφεύγεις να ασκήσεις νομοτελειακά αποδυναμώνεται και, ακόμη και εάν κάποτε, στο άδηλο μέλλον, η διαφορά υπάγονταν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, τα τετελεσμένα του Τουρκολυβικού συμφώνου θα λαμβάνονταν υπόψη κατά το σχηματισμό της δικανικής κρίσης.<br /><br />Δεύτερον, η σύμβαση αναδεικνύει για άλλη μια φορά τον λαϊκισμό των εκάστοτε αντιπολιτευομένων. Πράγματι, θα περίμενε κανείς από τον πρώην υπουργό εξωτερικών (Κοτζιάς) ορθή ανάγνωση των διεθνών κανόνων. Μπορεί να μην είναι νομικός, αλλά θήτευσε επί μακρόν στο συγκεκριμένο υπουργείο. Είναι απόδειξη ανεπίτρεπτου μαξιμαλισμού να εμμένει σε δημόσιες αναρτήσεις του, ότι το ακατοίκητο Κουφονήσι (νότια του νομού Λασιθίου της Κρήτης) έχει αυτοτελή (φευ!) οικονομική ζωή, επειδή τους καλοκαιρινούς μήνες ένα «πειρατικό» καράβι αποβιβάζει για μια ώρα καμία εκατοσταριά τουρίστες να κάνουν μπάνιο! Κατ’ αυτήν την εκδοχή όλες οι νησίδες όλων των κρατών έχουν αυτοτελή οικονομική ζωή και δικαιούνται πλήρους επήρειας ΑΟΖ! Διαβάζοντας, μάλιστα, ότι συγκέντρωσε και τουριστικά φυλλάδια για να πείσει για το «δίκαιο των επιχειρημάτων του» γίνεται πλήρως αντιληπτό γιατί επί θητείας του καμία συμφωνία ΑΟΖ δεν συνήφθη…<br /><br />Τρίτον, η σύμβαση αναδεικνύει και τις αντιφάσεις, συλλήβδην, της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Είναι τουλάχιστον παράδοξο να ακούς τους τελευταίους μήνες από επίσημα χείλη ότι είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε στρατιωτικά έναντι της Τουρκίας την πλήρη επήρεια της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελλόριζου και την ίδια στιγμή να αποδεχόμαστε να μείνει εκτός συμφωνίας οριοθέτησης με την Αίγυπτο.<br /><br />Τέταρτον, μέχρι σήμερα δημοσίως εμμέναμε ότι όλα τα νησιά έχουν πλήρη επήρεια ΑΟΖ.Με την κρισιολογούμενη συμφωνία αποδεχόμαστε να παρεισφρήσει και η αρχή της αναλογικότητας – πάγιο αίτημα των Τούρκων – με αποτέλεσμα να εγκαταλείπεται η αρχή της μέσης γραμμής/ίσες αποστάσεις. Κατόπιν τούτου, μόνοι μας δώσαμε επήρεια ΑΟΖ στην Κρήτη κατά 90% και στην Κάσο, Κάρπαθο και Ρόδο περίπου 80%.<br /><br />Είναι όλα τα ανωτέρω απολύτως εσφαλμένα και εθνικά επιζήμια; Προφανώς όχι.Εσφαλμένο είναι να παρακολουθείς αμέτοχος τις εξελίξεις και να μην διεκδικείς τα νόμιμα δικαιώματά σου. Ας μην ξεχνάμε ότι, εάν το 2013 είχε επιβιώσει το φιλοτουρκικό καθεστώς Μόρσι στην Αίγυπτο, θα τρέχαμε πάλι να σβήσουμε φωτιές (όπως κάνουμε τους τελευταίους μήνες με την Λιβύη). Μόνον που στην περίπτωση που Τουρκία και Αίγυπτος είχαν οριοθετήσει ΑΟΖ, η ζημία για τα Ελληνικά συμφέροντα θα ήταν ανεπανόρθωτη.<br /><br />Και, εντέλει, πού θα μας οδηγήσουν όσα προσφάτως συμφωνήθηκαν;Είναι προφανές ότι Ελλάδα και Αίγυπτος «κλείνουν το μάτι» στην Τουρκία. Το γεγονός ότι δεν οριοθετήθηκε ΑΟΖ ανατολικότερα του 28ου μεσημβρινού δίνει ζωτικό χώρο στην Τουρκία. Εάν συνδυάσουμε το γεγονός ότι Ελλάδα και Αίγυπτος αποδέχονται την πλήρη επήρεια ΑΟΖ των νησιών αλλά, ταυτόχρονα, υιοθετούν και την αρχή της αναλογικότητας ανοίγει πλήρως ο δρόμος για μια συμφωνία και με την Τουρκία, καθώς φαίνεται να εισακούεται το αίτημά της για εφαρμογή της αρχής της ευθυδικίας. Δηλαδή, κινούμαστε στην υιοθέτηση της αρχής ίσης απόστασης ειδικών περιστάσεων, η οποία έχει γίνει κατ’ επανάληψη αποδεκτή από το Διεθνές Δικαστήριο.<br /><br />Το ερώτημα, βέβαια, που προκύπτει είναι συγκεκριμένο. Έχουμε κάποιο εχέγγυο ότι η Τουρκία θα αδράξει την ευκαιρία; Θα δει θετικά το «κλείσιμο του ματιού» από Ελλάδα και Αίγυπτο; Θα επιδιώξει τη συνεννόηση και την τριμερή συμφωνία;<br /><br />Εάν όχι, η μονομερής αποδοχή από τη χώρα μας των ανωτέρω προβλέψεων (λχ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας λαμβάνοντας υπόψη την ακτογραμμή της γείτονος) απλά προσθέτει άλλο ένα όπλο στη φαρέτρα της γείτονος τόσο σε επίπεδο διεθνούς διπλωματίας όσο και ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης…<br /><br /><b><i>*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω Διαπιστευμένος Διαμεσολαβητής & Διαχειριστής Αφερεγγυότητας</i></b><div> <br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο ΑΟΖ: άλλως «κλείνοντας το μάτι» στην Τουρκία

Θα αδράξει την ευκαιρία η Τουρκία ή προσθέσαμε άλλο ένα όπλο στη φαρέτρα της γείτονος ; Αργύρης Αργυριάδης*   Η ελληνική διπλωματία – με...

Διαβάστε την συνέχεια

Μέρκελ: Υποχρέωση της Ευρώπης να στηρίξει την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHs8mVkTYPe9SkcuMCLPqiN5fwZ3AUc2tJ-J_LiwYaxzZzVDXj9GnqGlTv4gO9vPibkWxI_9KUkTi5mdyTOYzpyLdKeXGV9cgXEB3GnqdG0GB4VNjo7CcJp5OKsUkzEEllF310jEUpCfs/s1600/Merkel.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="408" data-original-width="630" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHs8mVkTYPe9SkcuMCLPqiN5fwZ3AUc2tJ-J_LiwYaxzZzVDXj9GnqGlTv4gO9vPibkWxI_9KUkTi5mdyTOYzpyLdKeXGV9cgXEB3GnqdG0GB4VNjo7CcJp5OKsUkzEEllF310jEUpCfs/s640/Merkel.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">«Η διένεξη μεταξύ δύο εταίρων του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους», είπε η Γερμανίδα καγκελάριος</span>.</h3> Το κεντρικό μήνυμα που στέλνει από το Βερολίνο η Άγκελα Μέρκελ περικλείεται στη φράση... «Όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν υποχρέωση να στηρίξουν την Ελλάδα». Η Γερμανίδα καγκελάριος κατέγραψε αναλυτικά τις θέσεις της, κάνοντας δηλώσεις κατά την ετήσια θερινή συνέντευξη Τύπου. Ωστόσο, η Μέρκελ φροντίζει να προσθέσει έναν αστερίσκο συμπληρώντας - στην ίδια παράγραφο - ότι «πρέπει να υποστηρίξουμε (τους Έλληνες) ...όπου έχουν δίκιο», επισημαίνοντας παράλληλα τη σημασία των σχέσεων που διατηρεί η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ με την Τουρκία. <br />«Λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη τα δικαιώματα των Ελλήνων»<br /><br />«Όλοι, ως κράτη - μέλη της ΕΕ, έχουμε ασφαλώς την υποχρέωση να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας τα δικαιώματα και τα θέματα που παρουσιάζουν οι Έλληνες φίλοι μας και επίσης να τους υποστηρίξουμε, όπου έχουν δίκιο», δήλωσε παράλληλα η καγκελάριος.<br /><br />«Παραταύτα, έχω επανειλημμένα προσπαθήσει προκειμένου να μην υπάρξει περαιτέρω κλιμάκωση και αυτό γίνεται εν μέρει μόνο με το να μιλάει κανείς συνεχώς και με τις δύο πλευρές. Οι διαφορές που υπάρχουν εκεί σε ό,τι αφορά τον διαχωρισμό των οικονομικών ζωνών μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο μαζί. Για αυτό προσπαθεί η Γερμανία», πρόσθεσε στην συνέχεια.<br /><br />Σε ό,τι αφορά την συνεννόηση με τον Πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν για το θέμα, η κυρία Μέρκελ τόνισε ότι μίλησε μαζί του πολύ εντατικά για τις σχέσεις με την Τουρκία, οι οποίες είναι, όπως είπε, πολύπλευρες.<br /><br />«Η Τουρκία είναι εταίρος στο ΝΑΤΟ. Η διένεξη μεταξύ δύο εταίρων του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους, αλλά και για αυτόν τον λόγο πρέπει να προσπαθήσει κανείς να ξεκαθαρίσει τα πράγματα στο πλαίσιο της Συμμαχίας», ανέφερε, ενώ διευκρίνισε ότι δεν έχει σήμερα συνομιλήσει με τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν ούτε πρόκειται να το κάνει εντός της ημέρας, αλλά βρίσκεται σε συχνή επικοινωνία μαζί του.<br /><br />Το μήνυμα σαφούς στήριξης εστάλη από το Βερολίνο την ώρα που οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ συνεδριάζουν στην γερμανική πρωτεύουσα, με βασικό θέμα την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι νωρίτερα ο Ελληνας υπουργός, Νίκος Δένδιας, προσερχόμενος στη συνεδρίαση είπε πως η ελληνική πλευρά αναμένει τις δηλώσεις Μπορέλ για κυρώσεις στην Τουρκία, πράγμα το οποίο θεωρεί απαραίτητο για την αποκατάσταση της τάξης στην περιοχή.<br /><br /> «Περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον τις ανακοινώσεις Μπορέλ, σχετικά με τις επιλογές για κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας. Το θεωρούμε απόλυτη αναγκαιότητα, προκειμένου να επιτευχθεί αποκλιμάκωση στην Μεσόγειο»,ανέφερε χαρακτηριστικά και συμπλήρωσε: «Βασιζόμαστε πάντα στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη».<br /><br />Η ελληνική πλευρά αυτή την ώρα αναμένει τις αντιδράσεις των εταίρων σε σχέση με τις προτάσεις για επιβολή κυρώσεων. Από αυτές τις αντιδράσεις θα διαφανούν σε σημαντικό βαθμό οι πραγματικές προθέσεις ή αντίστοιχα οι επιφυλάξεις των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων <br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μέρκελ: Υποχρέωση της Ευρώπης να στηρίξει την Ελλάδα

«Η διένεξη μεταξύ δύο εταίρων του ΝΑΤΟ δεν μπορεί να μας αφήνει αδιάφορους», είπε η Γερμανίδα καγκελάριος . Το κεντρικό μήνυμα που στέλν...

Διαβάστε την συνέχεια

Φανταζόμαστε ένα Ελληνικό ερευνητικό σεισμογραφικό, 6 μίλια, δυτικά της Ίμβρου, και έναν Μπορέλ Καταλανό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig1gBp7bQKLwvd7X7L2xdhXxKGQCGHEhYXNovt5YYu7i7CFgxvXTZtSxBP-ZSQS_pYTpJUxMmbcTnlnsm9u2bfazGhfdZglhhRpzugvG8YvUmz7eovr4Qety34dN4_wFakHOfCYHMrGRA/s1600/kipouros_Screenshot.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="651" data-original-width="696" height="598" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig1gBp7bQKLwvd7X7L2xdhXxKGQCGHEhYXNovt5YYu7i7CFgxvXTZtSxBP-ZSQS_pYTpJUxMmbcTnlnsm9u2bfazGhfdZglhhRpzugvG8YvUmz7eovr4Qety34dN4_wFakHOfCYHMrGRA/s640/kipouros_Screenshot.png" width="640" /></a></div> <br /> Δήλωση των <b>Χρήστου Κηπουρού</b> και <b>Πασχάλη Χριστοδούλου</b><br /> <br /> Την πρόβλεψη ότι το Τουρκικό ερευνητικό θα πήγαινε στο Καστελόριζο, αν δεν υπήρχε θαλάσσιος Έβρος στην περιοχή, την είχαμε κάνει από την πρώτη στιγμή. Και μάλιστα τονίζαμε ακόμη από τον τίτλο: Αν δεν υπάρξει θαλάσσιος Έβρος, η νέα έρευνα του “Ορούτς Ρέις”, θα γίνει στο λιμάνι της Μεγίστης {1}. Του Καστελόριζου.<br /> <br /> Για άλλη μια φορά όμως ηχούν επιβεβαιωτικά τα λόγια του Γέρου του Μοριά. Το να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις.<br /> <br /> Είτε πρόκειται για τις ένοπλες δυνάμεις είτε για τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας είτε για τη μορφωτική και ηθική διάσταση της πολιτικής. Και το πλέον σημαντικό, η στήριξη και στις τρεις πιο πάνω εκδοχές.<br /> <br /> Μια τέτοια επεξεργασμένη πολιτική, αν αποκτήσει η Ελλάδα ένα ερευνητικό σεισμογραφικό σκάφος, είναι να κηρύξει NAVTEX σε απόσταση έξι μιλίων και κάτι, δυτικά των Θρακικών Σποράδων, της Ίμβρου και της Τενέδου. Το λέμε αυτό όχι μόνο για την προϊδέαση που κάνει η γειτονική προς τη Σαμοθράκη, Ελληνική επίσης, πλην ακατοίκητη νησίδα Λαδόξερα, που ανήκει στις Θρακικές Σποράδες, αλλά και γιατί θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η Τουρκική αντιμετώπιση του Ελληνικού σχεδιασμού και εγχειρήματος.<br /> <br /> Από τη στιγμή δε που η Τουρκία τόσο προς τον Εύξεινο, όσο και προς τα παράλια στην Ανατολική Μεσόγειο, έχει από ετών επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα δώδεκα μίλια, θα έχει ενδιαφέρον το πως θα αντιμετωπίσει το ζήτημα των χωρικών υδάτων των νησιών που υπεξαίρεσε την κυριότητά τους, όπως είναι η Ίμβρος και η Τένεδος, μέσα από τη βάναυση παραβίαση του άρθρου 14 της Συμφωνίας της Λοζάνης.<br /> <br /> Στην εντελώς υποθετική περίπτωση που η Ελλάδα ήταν στη Μικρά Ασία και η Τουρκία στη θέση της Ελλάδας, φαντάζεται κανείς ότι τα δυο τουλάχιστον Τουρκικά σεισμογραφικά σκάφη από τα τρία θα ήταν μόνιμα λίγο έξω από την Ίμβρο και την Τένεδο.<br /> <br /> Υπάρχει όμως και μια άλλη διάσταση του ζητήματος των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο. Η Τουρκική ακτοφυλακή, όταν δεν ασχολείται με την εποπτεία των διακινήσεων προσφύγων και μεταναστών,<br /> <br /> και όταν δεν αποπέμπει Ελληνικά πλοία ακόμη και σε απόσταση δεκάδων μιλίων από τα Τουρκικά παράλια, λέγοντας το ανεκδιήγητο, ότι τάχατες είναι χωρικά τους ύδατα, αποδεικνύει σε πόσων μιλίων χωρικά ύδατα προσδοκά στο Αιγαίο. Ποια έξι, ποια δώδεκα, και ποια πολύ περισσότερα ναυτικά μίλια.<br /> <br /> Επαναφέρουμε την πρόταση<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/08/13/%CE%95%CE%BC%CE%B5%CE%B9%CC%81%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%B1%CC%81%CE%BD-%CE%93%CE%84-%CE%95%CC%81%CE%BA%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%B7.pdf"> {βλ. PDF, Εμείς και ο Ερντογάν}</a> της προσφυγής μεταναστών και προσφύγων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το ΕΔΑΔ, που κινδυνεύει η ζωή τους, με πάμπολλα περιστατικά πνιγμών, και που υπάρχει σχετική διάταξη νομιμοποίησης τέτοιων προσφυγών, να τους προτείνει η Ελλάδα, να το κάνουν. Και ως ανταμοιβή στους μεν πρόσφυγες να χορηγεί άμεσο άσυλο. Στους δε μετανάστες επτάχρονη βίζα.<br /> <br /> Οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ βγαίνουν μέσα σε λίγες ημέρες. Με την καταδίκη της Τουρκίας να είναι περισσότερο βέβαιη από κάθε άλλη φορά, και με ποινή την απαγόρευση κάθε είδους διακίνησης, η οποία μάλιστα εφαρμόζεται άμεσα. Κάτι που θα κοινοποιείται και προς στον κύριο Μπορέλ.<br /> <br /> Φυσικά και δεν περιμένουμε να μας ακούσουν οι εν Αθήναις. Περιμέναμε όμως να γίνει συζήτηση στη Βουλή για το κατά πόσον η συμφωνία με την Αίγυπτο θα περάσει ή θα αναπεμφθεί για να συμπληρωθεί. Να περιληφθεί και το Καστελόριζο. Όμως και πάλι ουδέν νεότερο, εκ του Δυτικού μετώπου.<br /> <br /> Το μόνο νεότερο εκ του μετώπου αυτού ήταν ο διαρρεύσας διάλογος μεταξύ των δύο Ευρωπαίων αξιωματούχων, του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διπλωματίας και της Υπουργού Άμυνας της Γερμανίας, όπου ο Μπορέλ επί λέξει είπε πως “οι Τούρκοι είναι πολύ εκνευρισμένοι”.<br /> <br /> Ναι μεν τα Ελληνικά σχόλια έκαναν λόγο για “φάουλ”, όμως παρά τους Ισπανικούς θεσμούς, δεν έπιασαν κανέναν ταύρο από τα κέρατα. Γιατί υπήρχε και από πριν τέτοια περίπτωση, που όμως για μια ακόμη φορά πέφτει στα μαλακά.<br /> <br /> Το γιατί ο Μπορέλ δεν μπορεί να τα βάλει με την Τουρκία είναι μια πονεμένη ιστορία. Ας όψεται η ύπαρξη της Καταλονίας στην Ισπανία και της Καρδουχίας στην Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή της Ελληνόφωνης ονομασίας, της Μεσοποταμίας.<br /> <br /> Και δεν έχει καμιά σημασία η πολιτική αφετηρία του “Ισπανού”. Οι Τούρκοι προφανώς είχαν βρει τα κουμπιά του από πολύ πιο νωρίς.<br /> <br /> Υπάρχει και ένα ακόμη κοινό ανάμεσα σε αυτόν και τον Τούρκο Πρόεδρο. Ο ένας είναι Καταλανός από ένα μικρό χωριό των Καταλανικών Πυρηναίων, το Πόμπλα δε Σεγκούρ, που εξισπανίσθηκε, και ο άλλος με Ποντιακή καταγωγή, από τη Ριζούντα, που εκτουρκίστηκε, ακόμη επί των προγόνων του.<br /> <br /> Άντε τώρα να αναμένει κανείς εισήγηση για κυρώσεις, από τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Αυτός που πιο πολύ μοιάζει με μάρτυρα υπεράσπισης της Τουρκίας, παρά κατηγορίας, όπως είναι ο θεσμικός του ρόλος.<br /> <br /> Παρόλα αυτά, αν “τα πάντα ρει” που ρει, εμείς φανταζόμαστε ένα Ελληνικό ερευνητικό σεισμογραφικό, έξι μίλια, δυτικά της Ίμβρου, και έναν Μπορέλ Καταλανό.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Φανταζόμαστε ένα Ελληνικό ερευνητικό σεισμογραφικό, 6 μίλια, δυτικά της Ίμβρου, και έναν Μπορέλ Καταλανό

Δήλωση των Χρήστου Κηπουρού και Πασχάλη Χριστοδούλου Την πρόβλεψη ότι το Τουρκικό ερευνητικό θα πήγαινε στο Καστελόριζο, αν δεν υπήρχε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το προσύμφωνο συνεκμετάλλευσης, το Καστελόριζο και οι ανησυχίες του καθηγητή Ιωάννη Μάζη!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqd98EJa81x83BYtJGhEiHsV5eFZgZ4R5tM48PxQ6Sp7Zv1hquI0lzuMh4B-VtsTgZW_lvRA2Wwax3Nm4I4SKP21Qhibd7gPYYx0HXHf7ZVacGslZ1tdE_qjKze-Bb_MCKuvsG_W-G9hU/s1600/symfonia_hellas_egypt.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="416" data-original-width="696" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjqd98EJa81x83BYtJGhEiHsV5eFZgZ4R5tM48PxQ6Sp7Zv1hquI0lzuMh4B-VtsTgZW_lvRA2Wwax3Nm4I4SKP21Qhibd7gPYYx0HXHf7ZVacGslZ1tdE_qjKze-Bb_MCKuvsG_W-G9hU/s640/symfonia_hellas_egypt.png" width="640" /></a></div> <br /> Γιατί χαίρονται και χαμογελούν στη Βουλή για τη συμφωνία με την Αίγυπτο; Αρκετοί κυβερνητικοί βουλευτές μίλησαν με ιδιαίτερα θερμά λόγια για τη συμφωνία, χαρακτηρίζοντας την ιστορική. Είναι βέβαιο ότι θα είναι ιστορική αλλά ίσως όχι για τους λόγους που πιστεύουν…<br /> <br /> Ομολογούμε ότι απ΄ όσα ακούστηκαν στη Βουλή, απαντήσεις για κρίσιμα θέματα που αφορούν στη συμφωνία δεν καταλάβαμε να δόθηκαν. Για παράδειγμα τι θα γίνει για την περιοχή ανατολική του 280υ μεσημβρινού; Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι: τι θα γίνει με το Καστελόριζο; Όταν η Ρόδος έχει μειωμένη επήρεια -30% λένε ότι θα ΄χει- τι μπορούμε να περιμένουμε για το Καστελόριζο;<br /> <br /> Μια απάντηση προσπάθησε να δώσει η κα. Ντόρα Μπακογιάννη, αλλά μάλλον προκάλεσε περισσότερα ερωτήματα. Είπε:<br /> <br /> «Η κριτική έγινε γιατί ακριβώς ο 28ος και όχι η όλη Ρόδος…και μετά να αφήσουμε μόνο την περιοχή του Καστελορίζου…Κατά την άποψή μου την ταπεινή εγώ έχω τη δυνατότητα, δεν εκφράζω την ελληνική κυβέρνηση να το πω λίγο πιο ανοιχτά…θα ήταν λάθος . Θα ήταν λάθος να πάμε αφήνοντας μόνο το Καστελόριζο, συμβολικό κατά τη γνώμη μου και ουσιαστικό ουσιαστικό» είπε.<br /> <br /> Στο βίντεο ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης εκφράζει τις επιφυλάξεις του αν όχι τις έντονες ανησυχίες του για όσα ακούμε τα τελευταία 24ωρα. Το ίδιο κάνει και ο δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης. Δείτε τι λένε, ειδικά ο κ.Μάζης.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="391" src="https://www.youtube.com/embed/buBNDEVl2ZA" width="696"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το προσύμφωνο συνεκμετάλλευσης, το Καστελόριζο και οι ανησυχίες του καθηγητή Ιωάννη Μάζη!

Γιατί χαίρονται και χαμογελούν στη Βουλή για τη συμφωνία με την Αίγυπτο; Αρκετοί κυβερνητικοί βουλευτές μίλησαν με ιδιαίτερα θερμά λόγια ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Το τουρκικό παιχνίδι του θρόνου”! Τι “είδε” και τι εκμεταλλεύεται ο Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAolrxWM9950k0Y0PclQ6nDF4ervTPACTfWkrEEotF9uehXe2jIcunck4a1JZzCUbC7ARxTlrdjzg8QW4RhnvmU9O5aYmLL8sWRSahqRpBUfNbgEklafSiHATyhmcDVA9xE59F0jEmWqE/s1600/Turkeys-Reach.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="492" data-original-width="696" height="452" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAolrxWM9950k0Y0PclQ6nDF4ervTPACTfWkrEEotF9uehXe2jIcunck4a1JZzCUbC7ARxTlrdjzg8QW4RhnvmU9O5aYmLL8sWRSahqRpBUfNbgEklafSiHATyhmcDVA9xE59F0jEmWqE/s640/Turkeys-Reach.jpg" width="640" /></a></div> <i><br />«Δεν μπορείτε πλέον να παίξετε ρωσική ρουλέτα στη διπλωματία. Δεν ξέρετε τι έρχεται στη συνέχεια… »-</i> Nabil Fahmy<br /><br /><i>«Ζούμε τώρα… όχι σε παγκόσμια τάξη, αλλά σε παγκόσμια αναταραχή. Θα δούμε περισσότερο χάος, περισσότερη αναταραχή και περισσότερη αβεβαιότητα… »</i>- Cengiz Çandar<br /><br />Άρθρο από το <a href="https://tallbergfoundation.org/">tallbergfoundation.org</a><br /><br />Η εξουσία απορροφά ένα κενό, και ο συνδυασμός του «Αμερικής Πρώτα» και μιας ευρωπαϊκής αδυναμίας έχει αφήσει χώρο στην Τουρκία να προσπαθήσει να κυριαρχήσει σε περιοχές συνεχούς αστάθειας στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή,έναν αιώνα μετά την εξαφάνιση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. «Η Τουρκία προβάλλει τη δύναμη της», λέει ο Τσενγκίζ Σαντάρ, εμπειρογνώμονας εξωτερικής πολιτικής και πρώην σύμβουλος του Τούρκου Προέδρου Τουργκούτ Οζάλ. «Θέλει να προβάλλεται ως αναδυόμενη περιφερειακή δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο».<br /><br />Ο Ναμπίλ Φαχμί, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου, σε ένα podcast του New Thinking for a New World με τον πρόεδρο του Ιδρύματος Tällberg Άλαν Στόγκα, συμφωνεί: Η Τουρκία υπό τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι «επεκτατική και επιθετική » και επιδιώκει να επεκτείνει την εξουσία και την επιρροή της από τη Βόρεια Αφρική έως τη Μέση Ανατολή και μέχρι την Ανατολική Αφρική.<br /><br />Αυτή η επιθετικότητα έχει οδηγήσει σε επικίνδυνες αντιπαραθέσεις μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου καθώς και μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Τουρκικές στρατιωτικές και παραστρατιωτικές της δυνάμει πολεμούν στη Λιβύη, στο βόρειο Ιράκ και στη Συρία .Προχώρησε στην ίδρυση τουρκικών στρατιωτικών βάσεων στο Κατάρ, τη Σομαλία και το Ιράκ. «Αυτό μπορεί πραγματικά να ξεφύγει πολύ, πολύ γρήγορα», ανησυχεί ο Φαχμί.<br /><br />Αυτή είναι η Μέση Ανατολή και υπάρχει αναπόφευκτα ένα θρησκευτικό στοιχείο στο Παιχνίδι του Θρόνου. Σε αυτήν την περίπτωση, ο Ερντογάν αμφισβητεί τη Σαουδική Αραβία για την ηγεσία του σουνιτικού μουσουλμανικού κόσμου. Ως μέρος των ελιγμών του, ο Ερντογάν μετέτρεψε πρόσφατα τη θρυλική Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη από μουσείο σε τζαμί , δηλώνοντας ότι είναι μέρος μιας διαδικασίας που ελπίζει να «στεφθεί και από την απελευθέρωση στο τζαμί Aqsa στην Ιερουσαλήμ”. Αλλά αυτό αφορά πραγματικά τη θρησκεία ή κάτι άλλο; «Είμαι ένας από αυτούς στην Τουρκία που ισχυρίζεται ότι [αυτή η αλλαγή] δεν είναι ισλαμισμός», λέει ο Σενγκίζ Τσαντάρ. «Αυτός είναι ο τουρκικός εθνικισμός. Το καθεστώς στην Τουρκία – με κάποια ισλαμική διακόσμηση – εξακολουθεί να είναι τουρκικό εθνικιστικό καθεστώς. “<br /><br />Και ο τουρκικός εθνικισμός με έναν επιθετικό ηγέτη έχει συνέπειες. Το ένα είναι η στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας στην αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης – η οποία δεν ελέγχει μεγάλα τμήματα της χώρας και της οποίας η αντιπολίτευση υποστηρίζεται από την Αίγυπτο, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Γαλλία και άλλες χώρες. Η θέση της Τουρκίας αντικατοπτρίζει εν μέρει την επιθυμία της για έναν σύμμαχο με μεγάλη ακτή της Μεσογείου.<br /><br />Όταν ο τουρκικός στρατός στη Λιβύη άρχισε να κινείται προς τα αιγυπτιακά σύνορα, ο Πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ ελ-Σίσι της Αιγύπτου «σχεδίασε μια κόκκινη γραμμή», λέει ο Φαχμί, δηλώνοντας ότι η χώρα του δεν θα «ανέχεται απειλές στα σύνορά της». Αυτό “πάγωσε” την κατάσταση για λίγο, αλλά ο Φαχμί πιστεύει ακόμα ότι «η αντιπαράθεση στη Λιβύη, απευθείας μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου ή μεταξύ των αντιπροσώπων τους, είναι δυνατή… αν και δεν εξυπηρετεί το συμφέρον της Τουρκίας ούτε το συμφέρον της Αιγύπτου».<br /><br />Ο Τσαντάρ συμφωνεί ότι είναι πιθανές αψιμαχίες, αλλά επισημαίνει ότι η τουρκική ηγεσία φαίνεται να μετρά τη στρατιωτική ικανότητα της Αιγύπτου. Επιπλέον, είναι επιφυλακτικοί για τα συμφέροντα της Ρωσίας στη Λιβύη και αλλού στην περιοχή. «Προς το παρόν», λέει ο Τσαντάρ, «είναι λίγο πολύ παγωμένη σύγκρουση».<br /><br />Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα άσχημα νέα πηγαίνουν πίσω στη μεγάλη ακτή της Μεσογείου που οδήγησε την Τουρκία στη Λιβύη. Ο Τσαντάρ σημειώνει ότι μετά την ανακάλυψη σημαντικών υπεράκτιων πόρων φυσικού αερίου, η Ελλάδα και η Αίγυπτος αφενός και η Τουρκία και η Λιβύη αφετέρου υπέγραψαν επικαλυπτόμενες, αντικρουόμενες θαλάσσιες συμφωνίες.<br /><br />«Ο επικείμενος κίνδυνος είναι μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, παρόλο που και οι δύο είναι μέλη του ΝΑΤΟ», λέει ο Τσαντάρ. Μπορεί να είναι ειρωνικό σε μια εποχή πτώσης των τιμών του φυσικού αερίου, αλλά πρόσφατα η Τουρκία έστειλε τα ερευνητικά και πολεμικά της πλοία στις αμφισβητούμενες ζώνες και αμφισβήτησε ενεργά τη νομιμότητα των ισχυρισμών της Ελλάδας. Οι Γερμανοί δοκίμασαν τη μυστική διπλωματία και οι Γάλλοι έστειλαν ένα πολεμικό πλοίο και μαχητικά αεροσκάφη για να υποστηρίξουν την Ελλάδα, αλλά η Τουρκία επέμεινε ότι θα υπερασπιστεί τους ισχυρισμούς της. Η κατάσταση φαίνεται να επιδεινώνεται.<br /><br />Μέρος του προβλήματος είναι η μακρά και ανεπίλυτη ιστορία της Ελλάδας και της Τουρκίας (η Κύπρος είναι ακόμα κατεχόμενη) και ότι η αντιπαράθεση με την Ελλάδα ήταν πάντα χρήσιμη στους Τούρκους ηγέτες για την εσωτερική πολιτική . Ο Τσαντάρ επισημαίνει ότι η Αίγυπτος «είναι πολύ μακριά και δεν αποτελεί απειλή εθνικής ασφάλειας… αλλά, όταν πρόκειται για την Ελλάδα, είναι πολύ πιο εύκολο να κινητοποιήσουμε την εθνικιστική ένταση στην Τουρκία».<br /><br />Πόλεμος μεταξύ δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ; Είναι πιθανό, ο Φαχμί και ο Τσαντάρ συμφωνούν,ότι μπορεί να υπάρξει μια “περιορισμένη πολεμική σύγκρουση”. «Υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που δεν θα μπορούσαν να υποστηρίξουν έναν συνεχή πόλεμο μεγάλης κλίμακας», λέει ο Φαχμί. Ο Τσαντάρ πηγαίνει λίγο πιο πέρα, ισχυριζόμενος ότι, τουλάχιστον έως ότου οι Ηνωμένες Πολιτείες επιλέξουν έναν νέο Πρόεδρο, «η πολιτική του κ. Ερντογάν… μπορεί να οδηγήσει την περιοχή σε πόλεμο. Όχι στην κλίμακα των αραβο-ισραηλινών πολέμων του 1967 ή του 1973, αλλά στον πόλεμο σε μια συγκεκριμένη κλίμακα τουλάχιστον για να δημιουργήσει μια νέα ισορροπία δύναμης στην περιοχή. “<br /><br />Όμως ο πόλεμος είναι πόλεμος, και ο πόλεμος στη Μεσόγειο κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα πρέπει να είναι αδιανόητος.<br /><br />Το πρόβλημα είναι το κενό ισχύος. Ο Τσαντάρ επισημαίνει ότι «οι διχασμοί εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η απουσία της αμερικανικής δύναμης στα διεθνή παιχνίδια, με την άποψη «Πρώτα η Αμερική»του Προέδρου Τραμπ» παίζουν το βασικό ρόλο. Ο Φαχμί στηρίζειτο επιχείρημα. «Η κύρια υπερδύναμη δεν είναι εκεί», λέει. «Οι Ευρωπαίοι είναι διαχασμένοι. Επομένως, είναι πολύ δύσκολο να υπολογίσετε τι να κάνει, ποιος να ζητήσει από ποιον να κάνει τι. “<br /><br />Η ειρωνεία είναι ότι, για χρόνια, ο Φαχμί – διπλωμάτης σταδιοδρομίας – είδε την Αίγυπτο και την Τουρκία ως τις «πιο κατάλληλες χώρες για να βοηθήσουν να μετακινηθεί η Μέση Ανατολή προς το κέντρο, προς τη μετριοπάθεια. Αλλά αυτό δεν πρόκειται να συμβεί στη σημερινή κατάσταση. … Η Αίγυπτος και η Τουρκία γίνονται και οι δύο πιο εθνικιστικές. “<br /><br />Εάν ο Ερντογάν και ο Σίσι δεν μπορούν να ηγηθούν, και οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι απουσιάζουν, ποιος μένει; Πιθανώς κανείς, αλλά ο Φαχμί ελπίζει σε μια αραβική λύση. «Μια πιο ισχυρή ικανότητα εθνικής ασφάλειας στον αραβικό κόσμο… συμπεριλαμβανομένων όπλων και πολιτικών σχέσεων που είναι πιο ισχυρές, πιο ολοκληρωμένες και πιο ορθολογικές, θα δημιουργούσαν ισορροπίες σε περιφερειακό επίπεδο για να ξεκινήσει η διαδικασία να προχωρά», υποστηρίζει ο Φαχμί<br /><br />Ο Τσαντάρ είναι δύσπιστος, επισημαίνοντας ότι η Αίγυπτος θεωρείται ότι έχει εγκαταλείψει την ηγετική της θέση στον αραβικό κόσμο πριν από δεκαετίες και απορρίπτει σιωπηρά τη δυνατότητα ηγεσίας από τους Άραβες του Κόλπου. «Η Μεσοποταμία έχει γίνει το κέντρο βάρους της Μέσης Ανατολής», λέει, αφήνοντας μόνο δύο τοπικές δυνάμεις που έχουν σημασία: «Το Ιράν, μετά την επανάσταση του 1979, και την Τουρκία, με την έλευση του Ερντογάν στα τέλη του αιώνα». Αν και φαίνεται ρεαλιστική περιγραφή, δεν είναι μια αισιόδοξη πλατφόρμα για ειρήνη και ευημερία.<br /><br />Τι θα μπορούσε λοιπόν να γίνει; «Πρέπει να ενθαρρύνουμε τη διεθνή κοινότητα να διαδραματίσει ρόλο εδώ για να συμβάλει στη σταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής, γιατί δεν θα μπορέσουμε να το κάνουμε βραχυπρόθεσμα», λέει ο Φαχμί.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Το τουρκικό παιχνίδι του θρόνου”! Τι “είδε” και τι εκμεταλλεύεται ο Ερντογάν

«Δεν μπορείτε πλέον να παίξετε ρωσική ρουλέτα στη διπλωματία. Δεν ξέρετε τι έρχεται στη συνέχεια… »- Nabil Fahmy «Ζούμε τώρα… όχι σε παγκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολεμική Αεροπορία: Η αεροπορική υπεροχή συνεχίζεται, νέο μάθημα στη Τουρκική Αεροπορία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3X9tZorfMOx6r9-doU9OLJFEQjKeBVoZp3T0XgScOTNpyc-q63ng_xuZ6AERCDd-ObVfzqZrqfBOFtthCgUKFDT8h0sw2R_l2NYHQzePYEHo-BhxBBfVha7vdMLWU7TsLsLL14tslrGA/s1600/HAF_343_F-16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1400" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3X9tZorfMOx6r9-doU9OLJFEQjKeBVoZp3T0XgScOTNpyc-q63ng_xuZ6AERCDd-ObVfzqZrqfBOFtthCgUKFDT8h0sw2R_l2NYHQzePYEHo-BhxBBfVha7vdMLWU7TsLsLL14tslrGA/s640/HAF_343_F-16.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Γιάννης Νικήτας</b><br />Μετά τις πρώτες πρωινές εμπλοκές και αερομαχίες ανατολικά της Κρήτης, η ΠΑ και ειδικότερα οι 340 και 343 Μοίρες συνέχισαν χθες το απόγευμα το δεύτερο μέρος της συνεκπαίδευσης με τα γαλλικά Rafale και τα ελληνικά F-16 Block 52+ που βρίσκονταν στην αεροπορική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» της Πάφου. Ως εκ τούτων, χθες τις απογευματινές ώρες η Τουρκική Αεροπορία περίμενε εκ νέου τα ελληνικά γεράκια.<br /><br />Το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας ανέμενε τη τουρκική κίνηση και είχε προετοιμάσει καταλλήλως τα πληρώματα των ελληνικών F-16 Block 52+ που απογειώθηκαν από την αεροπορική βάση της Σούδας για το δεύτερο μέρος της άσκησης. Οι Τούρκοι ανέπτυξαν το ιπτάμενο ραντάρ 737 AEW&C όμως οι Έλληνες χειριστές για δεύτερη φορά μέσα στην ίδια μέρα απέδειξαν πως στις αεροπορικές επιχειρήσεις δεν είναι όλα θέμα τεχνολογικών παραγόντων αλλά εμπειρίας, εκπαίδευσης, τακτικών και τεχνικών εκεί όπου το σύνολο χειριστών της ΠΑ τόσο σε εθνικό όσο και παγκόσμιο επίπεδο διαθέτει άριστη τεχνογνωσία.<br /><br />Στις εμπλοκές και στις αερομαχίες που ακολούθησαν οι Τούρκοι για δεύτερη φορά έφυγαν ταπεινωμένοι και ηττημένοι. Ο ήχος του κλειδώματος των τουρκικών F-16 στα HUD των ελληνικών F-16 Block 52+ ακούγονταν συνέχεια και απεγνωσμένα οι Τούρκοι χειριστές προσπαθούσαν με επικίνδυνους ελιγμούς να ξεφύγουν στις κλειστές αερομαχίες πάνω από τη θάλασσα της ανατολικής Μεσογείου. Τα ελληνικά γεράκια προσέγγιζαν τα τουρκικά αεροσκάφη από διαφορετικές κατευθύνσεις και ύψη αιφνιδιάζοντας τα αντίπαλα αεροσκάφη και προκαλώντας τους μεγάλο πανικό.<br /><br />Ιπτάμενοι της ΠΑ τόνιζαν στον γράφοντα για πολλοστή φορά πόσο επιτυχημένος είναι ο συνδιασμός με σύστημα σκοπευτικού επί κάσκας JHMCS καθώς και του βλήματος IRIS-T.<br /><br />Επίσης, χειριστές των F-16 Block 52+ Adv που επιχειρούν κοινού με τα γαλλικά Rafale ανέφεραν ακόμα ότι έχουν μείνει εντυπωσιασμένοι από τις ικανότητες των γαλλικών μαχητικών που βρίσκονται στη Κύπρο και πετούν μαζί με τα ελληνικά γεράκια του Αράξου.<br /><br />Μια άλλη σημαντική παρέμετρος που αξίζει να αναδειχθεί είναι οι πολύ καλές διαθεσιμότητες των ελληνικών F-16 και ο τιτάνιος αγώνας Μηχανικών και Τεχνικών στις Μοίρες.<br /><br />Το σύνολο των εμπλοκών παρακολουθούσε τόσο ο Α/ΓΕΕΘΑ όσο και ο Α/ΓΕΑ από το Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων ενώ αντίστοιχη εικόνα της τακτικής κατάστασης είχε το Εθνικό Αεροπορικό Κέντρο Επιχειρήσεων στο Κουτσόχερο της Λάρισας.<br /><br />Τον τελευταίο μήνα η ΠΑ παρά τα όσα προβλήματα αντιμετωπίζει επέδειξε υψηλή ετοιμότητα και με καταλυτικό παράγοντα την εμπειρία των Ελλήνων χειριστών και την επίπονη αεροπορική εκπαίδευση αποδεικνύει πως εξασφαλίζει εγγυημένη αεροπορική υπεροχή όχι μόνον στο Αιγαίο αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Άλλωστε το μήνυμα που πέρασε το ΓΕΕΘΑ και η ΠΑ ήταν πως η Ελλάδα έχει την επιχειρησιακή δυνατότητα και ικανότητα να παρέμβει νευραλγικά υπέρ της Εθνικής Φρουράς προστατεύοντας τα συμφέροντα του ελληνισμού στη Κύπρο όταν και όποτε απαιτηθεί ακόμα και υπό δυσμενείς επιχειρησιακές συνθήκες που επιβάλει η γεωγραφία.<br /><br /><a href="https://defencereview.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πολεμική Αεροπορία: Η αεροπορική υπεροχή συνεχίζεται, νέο μάθημα στη Τουρκική Αεροπορία

Γιάννης Νικήτας Μετά τις πρώτες πρωινές εμπλοκές και αερομαχίες ανατολικά της Κρήτης, η ΠΑ και ειδικότερα οι 340 και 343 Μοίρες συνέχισαν ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άρθρο Τούρκου καθηγητή για Αιγαίο και Αν.Μεσόγειο: Επιτέλους μια λογική φωνή από την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU3V6QeCpxkBRC9Zk4ZcxxnpryJE7PxC1OWFmOhJSMSBHSnmht3l55jXZ6VHegrLidwnnIBkR5CWkCySEoqBzEn5mGiodbjeNjX9neEw24NwdIlyTfz4-iEsBDIvily-GpY-6cXoSQ2LA/s1600/mexmet.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU3V6QeCpxkBRC9Zk4ZcxxnpryJE7PxC1OWFmOhJSMSBHSnmht3l55jXZ6VHegrLidwnnIBkR5CWkCySEoqBzEn5mGiodbjeNjX9neEw24NwdIlyTfz4-iEsBDIvily-GpY-6cXoSQ2LA/s640/mexmet.jpg" width="640" /></a></div> <br />Το πολιτικό σύστημα στην Τουρκία ανεξάρτητα ιδεολογίας (Κεμαλιστές, ισλαμιστές, κεντρώοι) έχει ενιαία θέση απέναντι στην Ελλάδα, την οποία εκφράζει η Γαλάζια Πατρίδα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για την οποία δεν υπάρχει καμία απολύτως αντιπολίτευση. <br /><br />Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την τουρκική διανόηση με τις εξαιρέσεις να είναι ελάχιστες.<br /><br />Ο καθηγητής Μεχμέτ Εφέ Τζαμάν είναι μία από αυτές τις εξαιρέσεις που τόλμησε να εκφράσει μέσα από άρθρο του αντίθετη άποψη για την Ελλάδα, με αποτέλεσμα να δέχεται απειλές για τη ζωή του από το σύνολο του πολιτικού φάσματος.<br /><br />Συγκεκριμένα ο καθηγητής πριν από λίγες ώρες ανάρτησε το παρακάτω μήνυμα:<br /><br /><i>«Θα με λιντσάρουν α) Τούρκοι εθνικιστές δεξιάς πτέρυγας (γκρίζοι λύκοι), β) Εθνικιστές αριστερής πτέρυγας (Kemalist ulusalcı), γ) Ισλαμιστές και Ερντογανιστές, δ) Παιδιά του βαθέως κράτους λόγω αυτού του άρθρου».</i><br /><br />To άρθρο για την Ελλάδα για το οποίο θέλουν να… εξαφανίσουν οι Τούρκοι τον καθηγητή:<br /><br />Γράφει ο <b>Mehmet Efe Caman </b><br /><br />Σε παλιότερα άρθρα έχω αναλύσει την προσέγγιση της Τουρκίας για την Ανατολική Μεσόγειο και τη θάλασσα του Αιγαίου. Έστω κι αν δέχτηκα πολλές αντιδράσεις, κατά τη γνώμη μου είναι πιστεύω σημαντικό να τα γράψω αυτά.<br /><br />Τη νοοτροπία πού έχουν για την εξωτερική πολιτική, τα ευρασιατικά στοιχεία βαθέως κράτους πού έφτασαν στην κυβέρνηση, μπορούμε να την κατανοήσουμε από τις σημερινές σκληρές και επιθετικές θέσεις της Τουρκίας. Όπως έχω αναφέρει η Τουρκία φαίνεται να έχει επιδιώξεις κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάννης.<br /><br />Σε σημερινό βίντεο που διέρρευσε στα social media, ο Ντογού Περιντσέκ, μιλώντας σε εκπομπή του Αχμέτ Χακάν, αναφέρει πως τα θέματα στην Ανατολική Μεσόγειο δεν μπορούν να λυθούν με το δίκαιο και με διαπραγματεύσεις, αλλά με τη στρατιωτική ισχύ και μάλιστα με πόλεμο. Ο Περιντσέκ δεν είναι ένας από τους ηλίθιους του ισλαμιστικού πληρώματος. Άλλωστε αν ήταν εξ αυτών δεν θα απαντούσα.<br /><br />Αλλά όπως είναι γνωστό, τα βαθύτερα τμήματα του καθεστώτος και ιδιαίτερα ο στρατιωτικός κλάδος του ναυτικού έχουν επιβάλει στον Ερντογάν και στον περίγυρό του, την επεκτατική θέση της λεγόμενης “Γαλάζιας Πατρίδας”, πού υπονομεύει τη συνθήκη της Λωζάννης. Όσο κι αν ο Ερντογάν προσπαθεί να ενθαρρυνθεί με το σόου που έκανε γύρω από το φυσικό αέριο στη Μαύρη Θάλασσα, “οι θεοί θέλουν κουρμπάνια”.<br /><br />Αν προσέξουμε τους ήχους που φτάνουν από βαθιά, αντιλαμβανόμαστε τους ρυθμούς των τυμπάνων του πολέμου. Ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται πως η εκλογική βάση του, σε ένα τέτοιο περιβάλλον οικονομικών προβλημάτων, οικονομικών δυσκολιών και παρακμής, δεν θα τα σκεφτεί αυτά αλλά θα βουτήξει στα νεοθωμανικά όνειρα. Μάλιστα ακόμα και τα καθεστωτικά κόμματα της λεγόμενης αντιπολίτευσης, υπερασπίζονται ένθερμα αυτή την επεκτατική ρητορική περί Γαλάζιας Πατρίδας.<br /><br />Όπως ανέφερα, εγώ στα γραπτά μου έγραψα τις αλήθειες, καθώς σύμφωνα με τα κείμενα του διεθνούς δικαίου -με πρώτο τη συνθήκη της Λωζάννης- η ρητορική και οι θέσεις της Τουρκίας αποτελούν απόκλιση από το status quo και βρίσκονται πολύ μακριά από την γραμμή της λογικής. Αυτοί οι οποίοι προσπάθησαν να μου απαντήσουν μέσω των social media, οι περισσότεροι είναι άτομα που προσπαθούν να προστατεύσουν την Τουρκία και στηρίζουν την σημερινή της επεκτατική τάση.<br /><br />Ένα από τα κοινά τους επιχειρήματα είναι πως η Ελλάδα κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάννης εξόπλισε νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Αν και αυτά τα ζητήματα είναι πολύ τεχνικά, πρέπει να συνοψιστούν για να ενημερώσουν τους ανθρώπους. Όσο βαθύτερα πηγαίνουμε, τόσο περισσότερες πληροφορίες χρειάζονται.<br /><br />Να διαιρέσουμε το Αιγαίο στα δύο;<br /><br />Μια προσέγγιση από τον άξονα του δικαίου και της αδικίας του τύπου “Μα το Αιγαίο είναι μία μεγάλη θάλασσα! Ας την διαιρέσουμε σε δύο ίσα τμήματα” είναι πραγματικά αποκομμένη από την πραγματικότητα! Και από τη δικαιοσύνη επίσης.<br /><br />Τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα σύνορα των κρατών είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα των διεθνών σχέσεων και του διεθνούς δικαίου. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στα νησιά του Αιγαίου είναι αναμφισβήτητα. Αυτό που η Τουρκία αντιλαμβάνεται ως πρόβλημα είναι η εγγύτητα κάποιων ελληνικών νησιών προς την ακτή της Ανατολίας.<br /><br />Αυτό όμως δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Εκτός από την Ίμβρο την Τένεδο τα Πριγκηπονήσια και όλα τα νησιά, νησάκια και βραχονησίδες που βρίσκονται σε απόσταση τριών μιλίων από την Ανατολία, όλα τα άλλα νησιά, νησάκια και βραχονησίδες ανήκουν στην Ελλάδα. Σε αυτό δεν είναι δυνατόν να λάβουμε υπόψιν κουβέντες καφενείου του τύπου “Μα αυτό είναι υπερβολικό!”.<br /><br />Έδαφος χωρίς ιδιοκτήτη, είτε πρόκειται για ξηρά είτε για νησί, δεν διαφέρει, δεν σας ανήκουν. Τελεία! Η παράδοση αυτών των νησιών στην Ελλάδα έγινε με διεθνείς συνθήκες. Ούτε είναι κάποιο περιστατικό που συνέβη χτες. Η συνθήκη της Λωζάννης υπογράφηκε το 1923 και τα νησιά έμειναν στην Ελλάδα.<br /><br />Τα Δωδεκάνησα ήταν της Ιταλίας και όταν η Ιταλία έχασε τον πόλεμο μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην συνθήκη των Παρισίων αυτά τα νησιά πέρασαν στην Ελλάδα. Η Τουρκία δεν πρόβαλε κάποια αντίρρηση σε αυτό, ούτε υπήρχε άλλωστε κάποιο νομικό έδαφος για κάτι τέτοιο. Για αυτό και η Τουρκία δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να στείλει καν αντιπροσωπεία στο Παρίσι.<br /><br />Όπως και το 1945<br /><br />Ας διαπιστώσουμε τώρα το εξής. Τα νησιά όπως και η ηπειρωτική χώρα έχουν δικαιώματα σε υφαλοκρηπίδα, χωρικά ύδατα και ΑΟΖ. Αυτό η Τουρκία δεν το δέχεται. Εντάξει αλλά αυτό δεν έχει κάποια σημασία. Διότι υπάρχει ο κανόνας του διεθνούς δικαίου. Αυτό αναγράφεται στη σύμβαση για το θαλάσσιο δίκαιο του 1983. Ναι η Τουρκία δεν το υπέγραψε και για αυτό δεν την δεσμεύει.<br /><br />Αλλά αυτός είναι επίσης ένας προφορικός κανόνας του διεθνούς δικαίου. Επιπλέον, η μη αναγνώριση αυτής της κατάστασης των νησιών, ουσιαστικά δεν αλλάζει τίποτα. Αυτό είναι το status quo. Η Ελλάδα δεν θα δεχτεί ποτέ την αλλαγή του status quo.<br /><br />Η κατάσταση είναι παρόμοια με αυτήν μετά το 1945, όταν οι Σοβιετικοί ζητούσαν βάσεις στα Στενά, ενώ ζητούσαν επίσης το Καρς και το Αρνταχάν. Γιατί δεν δέχτηκε η Τουρκία εκείνα τα αιτήματα; Μα διότι είχε δίκιο! Έτσι λοιπόν και σήμερα η Ελλάδα στο θέμα του στάτους κβο και των δικαιωμάτων των νησιών του Αιγαίου έχει δίκιο.<br /><br />Γιατί εξοπλίζουν τα νησιά οι Έλληνες<br /><br />Ας έρθουμε στο θέμα του εξοπλισμού των νησιών του Αιγαίου. Πότε το έπραξε αυτό η Ελλάδα; Μετά από την σύσταση της στρατιάς του Αιγαίου από την Τουρκία! Ποιος είναι ο λόγος που η Τουρκία εκτός του πλαισίου του ΝΑΤΟ, ίδρυσε τη στρατιά του Αιγαίου; Πρόκειται για μία στρατιά που στρέφεται κατά της Ελλάδας.<br /><br />Αυτό είναι το πρώτο. Και ο δεύτερος λόγος για τον οποίον η Ελλάδα εξόπλισε τα νησιά του Αιγαίου, είναι ότι μετά την απόβαση του 1974 στην Κύπρο, όπως είχε συμβεί και με την Κύπρο ξαφνικά σαν να έπεσε από τον ουρανό άρχισε να τίθενται στην επικαιρότητα θέματα του Αιγαίου. Κι όμως τα λεγόμενα θέματα του Αιγαίου πριν από το 1950 δεν υπήρχαν.<br /><br />Μετά από το 1950 το Δημοκρατικό κόμμα, άρχισε να ακολουθεί μία πιο ενεργητική εξωτερική πολιτική. Για αυτό το λόγο και η Κύπρος έγινε ένα από τα πιο βασικά πεδία αγώνων. Όταν μετά το 1974 Τουρκία δεν απέσυρε την στρατιωτική της παρουσία από την Κύπρο και δεν αποκατέστησε εκ νέου, αυτά που επέβαλαν το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Ελλάδα ανησύχησε.<br /><br />Και ακόμα περισσότερο όταν στην κατεύθυνση των πραξικοπηματιών στρατηγών στις αρχές της δεκαετίας του 80 συστάθηκε η KKTC, η Τουρκία πλέον από πλευράς διεθνούς δικαίου κατέστη εξολοκλήρου εισβολέας. Σήμερα καταγγέλλουμε την ρωσική εισβολή και ενσωμάτωση της Κριμαίας από τη Ρωσία, έτσι δεν είναι; Μα αυτή ακριβώς είναι η θέση της Τουρκίας στην Κύπρο.<br /><br />Η Τουρκία που από το 1974 έκανε την επέμβαση της με την ιδιότητά της ως κράτος εγγυητής, σύμφωνα με τις συνθήκες Λονδίνο και Ζυρίχης που της απέδωσαν αυτή την ιδιότητα, δεν έπραξε αυτά που έπρεπε. Κι όμως ο επίσημος σκοπός της επέμβασης ήταν η εξουδετέρωση του πραξικοπήματος που είχε κάνει ο Νίκος Σαμψών μαζί με τα μέλη της ΕΟΚΑ.<br /><br />Αυτή ήταν η δικαιολογία. Το να επαναφέρουν δηλαδή το Σύνταγμα της Κύπρου. Να διασφαλίσουν τη συνταγματική τάξη στο νησί. Διότι εκείνες οι συνθήκες δεν έδιναν τη δυνατότητα στην Τουρκία να καταλάβει και να διαιρέσει την Κύπρο.<br /><br />Σε αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα φοβήθηκε πως η Τουρκία θα ακολουθούσε μία παρόμοια συμπεριφορά και στο Αιγαίο. Και εξόπλισε τα νησιά, για να διασφαλίσει την ελάχιστη τους άμυνα. Τι θα πει εξόπλισε; Ο ελληνικός στρατός βρίσκεται εκεί για να προστατέψει τα δικά του νησιά.<br /><br />Βλέποντας την σημερινή στάση του επεκτατικού καθεστώτος στην Άγκυρα μπορείτε να πείτε πως αυτή η κίνηση της Ελλάδας ήταν αχρείαστη; Η Τουρκία σήμερα δημόσια δηλώνει πως δεν αναγνωρίζει το πεδίο κυριαρχίας της γειτονικής χώρας. Αν υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα δεν μπορούσε να υπερασπιστεί τα νησιά της, αυτό κατά την γνώμη σας δεν θα αποτελούσε μία απειλή για την εδαφική της ακεραιότητα;<br /><br />Η Τουρκία άλλαξε το status quo<br /><br />Δείτε η διεθνής πολιτική προχωρά με δράσεις και αντιδράσεις. Η Τουρκία έκανε μία δράση και τώρα η αντίδραση σε αυτό είναι αναπόφευκτη. Η Τουρκία μετά το 1974, μη αποσύροντας τον στρατό της από την Κύπρο, έκανε αλλαγή στο status quo. Αυτή είναι η δράση. Ενώ η Ελλάδα ως αντίδραση εξόπλισε τα νησιά της στο Αιγαίο. Η Τουρκία από το 1974 και μετά κατέχει στρατιωτικά το 40% των εδαφών μιας άλλης χώρας. Μήπως υπάρχει ενόχληση που το λέω;<br /><br />Λυπάμαι αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Και μάλιστα αυτό με το σχέδιο Ανάν (απόσυρση στρατιωτών από το νησί και επανένωση της Κύπρου) το είχαν αποδεχθεί σιωπηλά και οι σημερινοί διαχειριστές της εξουσίας στην Άγκυρα.<br /><br />Τώρα ο Περιντσέκ καθαρά εξέφρασε τις επιθυμίες της ομάδας της οποίας είναι εκπρόσωπος. Τι δηλώνει; Δηλώνει πως αυτή η ιστορία λύνεται με πόλεμο! Συμφωνείτε με αυτό; Αν η απάντησή σας είναι ναι, τότε σας έχω ένα κακό νέο. Αυτό δεν είναι πατριωτισμός. Αυτό λέγεται επεκτατισμός.<br /><br />Το θεμέλιο του θέματος είναι η λεπτή γραμμή ανάμεσα στο καλό και το κακό. Η Τουρκία σήμερα δυναμιτίζει τα θεμέλια της τάξης που έστησε η Λωζάνη. Αυτό αν το έκανε η Ελλάδα η Άγκυρα θα έπρεπε να υπερασπιστεί με όλη της την δύναμη τη συνθήκη της Λωζάννης. Για ποιο λόγο; Διότι Λωζάνη είναι που κατέστησε άκυρη την συνθήκη των Σεβρών, για αυτό! Αν δεν υπάρχει η Λωζάννη τότε ισχύει η συνθήκη των Σεβρών.<br /><br />Η Τουρκία μοιάζει στριμωγμένη στο κείμενο της Λωζάννης που αποτελεί όμως την εγγύηση για την ύπαρξη της. Δεν σκέφτεται όμως καθόλου το ποια είναι η εναλλακτική αυτού του κειμένου. Συγχωρέστε με αλλά αυτή είναι μία θέση όχι και πολύ έξυπνη.<br />Και επιπλέον είναι μία θέση νομικά και ηθικά αδύναμη. Και το σημαντικότερο είναι μία επικίνδυνη θέση. Γιατί; Για την εδαφική ακεραιότητα για την οποία τόση αξία λέει πως δίνει η Τουρκία. Ελπίζω ότι οι ταραχοποιοί στην Άγκυρα και μερικοί τυχοδιώκτες δευτεροκλασάτοι αξιωματικοί με προφίλ σαν τον Ενβέρ Πάσα, να μην ρίξουν τη χώρα στην φωτιά. <br /><br /><a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Άρθρο Τούρκου καθηγητή για Αιγαίο και Αν.Μεσόγειο: Επιτέλους μια λογική φωνή από την Τουρκία

Το πολιτικό σύστημα στην Τουρκία ανεξάρτητα ιδεολογίας (Κεμαλιστές, ισλαμιστές, κεντρώοι) έχει ενιαία θέση απέναντι στην Ελλάδα, την οποία...

Διαβάστε την συνέχεια