Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2014

Γιατι η Ε.Ε πέρνει αυτοκτονικά μέτρα

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Ευρώπη, κόσμος, Πολιτική 17:35

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/66/Barack_Obama_and_Angela_Merkel_at_a_meeting.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/66/Barack_Obama_and_Angela_Merkel_at_a_meeting.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Πεισματική Δυτική Πορεία στην Οδό της Απώλειας 
Του Μιχαήλ Στυλιανού 
Τρεις κορυφαίες διεθνείς εξελίξεις πληρέστατα διαφωτιστικές για την πορεία του Δυτικού κόσμου και για την ποιότητα της σημερινής ηγεσίας του: 
–Σήμερα, Τετάρτη, ο Πρόεδρος της ηγετικής Υπερδύναμης θα ανακοινώσει την στρατηγική (που εκπονήθηκε το τελευταία δεκαπενθήμερο !) για την αναχαίτιση των μαυροφορεμένων στρατιών του «Ισλαμικού Κράτους», που σαρώνουν και σφάζουν τη Μέση Ανατολή. 
Τις δυνάμεις τους συγκροτούν ψημένοι μισθοφόροι των πολέμων του Αφγανιστάν, της Λιβύης, της Συρίας και του Ιράκ, εκπαιδευμένοι από την C I A, (στην Τουρκία, κατά την τελευταία διετία), πλουσιοπάροχα χρηματοδοτούμενοι από τη Σαουδαραβία και το Κατάρ, και με βαρύ οπλισμό αμερικανικής προέλευσης. 
Πρόκειται για το γιγάντιο φίδι πού επί δεκαετία και πλέον εξέτρεφε η Ουάσιγκτων εναντίον των κατά περιόδους κρατών-εμποδίων στους γεωπολιτικούς στόχους της και που τώρα έχει εξελιχθεί σε απειλή για τον τροφέα του. Ο Πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε πως η επιχείρηση τιθάσευσής του (κατ’ αρχήν με βομβαρδισμούς στο Ιράκ αλλά και…στη Συρία) θα διαρκέσει τρία χρόνια… 
<a href="http://olympiada.files.wordpress.com/2014/09/obama.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="obama" class="alignleft size-medium wp-image-413009" height="246" src="http://olympiada.files.wordpress.com/2014/09/obama.jpg?w=300&h=187" width="400" /></a>–Χθες, Τρίτη, δύο σχεδόν μήνες μετά την πτώση του Μαλαισιανού Μπόϊγκ Η17 στην Ουκρανία, η ολλανδική επιτροπή αεροπορικής ασφάλειας δημοσιοποίησε την «προκαταρκτική έκθεση» για τα αίτια της πτώσης του αεροπλάνου, στην οποία δεν απαντά στα καίρια ερωτήματα: 
 
Με τι όπλο επλήγη το αεροπλάνο και 
Για ποιον πιθανό ένοχο υπάρχουν τουλάχιστον αποχρώσες ενδείξεις. 
 
Ο πρωθυπουργός της Ολλανδίας είχε βέβαια, από την επομένη της καταστροφής, αποφανθεί κατηγορηματικά για την ενοχή της Ρωσίας (!) ενισχύοντας την συγχορδία κατακραυγής από τα Δυτικά Μέσα Μαζικής « Ενημέρωσης». 
Το «προκαταρκτικό πόρισμα» της ολλανδικής επιτροπής περιορίζεται στην διαπίστωση: « Η ζημία που παρατηρήθηκε στο εμπρόσθιο τμήμα του αεροσκάφους φαίνεται να δείχνει ότι το αεροσκάφος διατρήθηκε έξωθεν από μεγάλο αριθμό αντικειμένων υψηλής ενέργειας. Φαίνεται ότι η προκληθείσα ζημία επέφερε την απώλεια της δομικής ακεραιότητας και τον κατακερματισμό του αεροσκάφους εν πτήσει». 
 
Ο πρόεδρος της επιτροπής Τζίμπε Ζούστρα, ανακοίνωσε ότι «θα απαιτηθούν περισσότερες έρευνες για να διακριβωθούν τα αίτια 
με μεγαλύτερη σαφήνεια…Ιατροδικαστική έρευνα θα πραγματοποιηθεί εάν καταστεί δυνατή η μεταφορά των θραυσμάτων του αεροσκάφους…» Δηλαδή ανακοίνωσε διαδικασία που προβλέπεται να απαιτήσει τουλάχιστο διετία, με τον ρυθμό προόδου των ερευνών… 
 
Η ολλανδική ανακοίνωση δεν αναφέρεται στο αίνιγμα των δύο μαύρων κουτιών του αεροσκάφους, που παραδόθηκαν άθικτα από τους αντάρτες στους απεσταλμένους της Μαλαισίας, αλλά βρέθηκαν να εξετάζονται από βρετανικές υπηρεσίες… Δεν αναφέρει τίποτα για μαρτυρίες αυτοπτών από το έδαφος, που μετέδωσε άπαξ αλλά έσπευσε να αποσύρει το BBC. Και δεν αναφέρεται στις καταγραφές επικοινωνιών του πιλότου με τους Ουκρανούς ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας. 
 
Υπενθυμίζεται ότι Ολλανδία, Ουκρανία, Μαλαισία και Βρετανία είχαν υπογράψει πρωτόκολλο μυστικότητας για τα αίτια της πτώσης του αεροπλάνου, με δικαίωμα βέτο των συμβαλλομένων σε απόφαση ανακοίνωσης των αιτίων… 
 
Παρά την σιωπή των Ολλανδών για το είδος του ενεχόμενου όπλου -και τον πιθανό χειριστή του- ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας (προθυμότατος σύμμαχος, ίσως λόγω και αποστάσεως), ο Μαλαισιανός πρωθυπουργός -με επιφύλαξη- και –περιέργως- ο ανταποκριτής του ΜΕGA στη Μόσχα, είπαν ότι η επιτροπή ουσιαστικά αποφάνθηκε πως το αεροπλάνο εβλήθη από πύραυλο εδάφους αέρος… Αμερικανοί ειδικοί αναλυτές και τα ΜΜΕ διάβασαν φυσικά στην έκθεση την επιβεβαίωση της ρωσικής ενοχής- άμεσης η έμμεσης. 
 
Κανείς προφανώς δεν σκέφθηκε (;) πως «πολλαπλές έξωθεν διατρήσεις» του αεροσκάφους είναι πιθανότερο να προέρχονται από πολυβόλο παρά από πύραυλο, ότι βολή πολυβόλου δεν φθάνει στο ύψος πτήσεως του Μπόϊγκ και ότι καταδιωκτικό αεροπλάνο (για το οποίο μίλησαν τρεις αυτόπτες στο ΒΒC και κατέγραψαν ρωσικά ραντάρ) στον ουκρανικό εναέριο χώρο δεν μπορούσε να είναι παρά ουκρανικό- όπως είχε μεταδώσει στο Τουίτερ ο Ισπανός ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας, που εξαφάνισαν. 
΄Ετσι η χθεσινή ολλανδική «προκαταρκτική έκθεση» πετά και τους δεκάδες Ολλανδούς νεκρούς, στο σύνολο των 300 διαμελισμένων επιβατών του Μαλαισιανού αεροπλάνου, στην κρεατομηχανή της ψυχροπολεμικής προπαγάνδας –την επομένη ακριβώς της ανακοίνωσης των νέων κυρώσεων σε βάρος των ενεργειακών και οικονομικών συμφερόντων της Ρωσίας! 
 
–Προχθές, Δευτέρα ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάί ανακοίνωσε τις νέες κυρώσεις που αποφάσισαν οι πρωθυπουργοί της Ε.Ε. στις 30 Αυγούστου, σε βάρος της Ρωσίας. Πρόκειται για οικονομικά μέτρα πού στοχεύουν να πλήξουν ρωσικές κρατικές επιχειρήσεις ενέργειας και αμυντικής βιομηχανίας. 
 
Ο πρόεδρος (ουσιαστικά) της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρόσθεσε ότι «η έναρξη εφαρμογής των κυρώσεων θα γίνει κατά τις προσεχείς λίγες ημέρες, με την δημοσίευσή τους στα επίσημα πρακτικά. Αυτό –πρόσθεσε- θα αφήσει χρόνο για μιαν εκτίμηση της εφαρμογής της συμφωνίας εκεχειρίας και του σχεδίου ειρήνης. Αναλόγως της καταστάσεως, η Ε.Ε. είναι έτοιμη να αναθεωρήσει τις συμφωνημένες κυρώσεις, εν όλω ή εν μέρει.» 
 
Τώρα και απόφοιτος του γυμνασίου, στοιχειώδους πνευματικού επιπέδου, καλούμενος να σχολιάσει την ανακοίνωση στις εξετάσεις, δεν θα μπορούσε να μη σημειώσει ότι: 
 
1.- Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, με την ανακοίνωση Ρομπάϊ- εκ προοιμίου αποδίδει την ευθύνη, της ενδεχόμενης μη τήρησης της εκεχειρίας και μη προόδου της ειρηνευτικής διαδικασίας, στη Ρωσία, η οποία -από μηνών και σε πείσμα αλλεπάλληλων ανατροπών- αγωνίζεται να την προωθήσει. 
 
2.- Γνωστού όντος ότι το καθεστώς του Κιέβου δεν έπαψε να ζητεί από τους Δυτικούς προστάτες του συνεχώς δραστικότερα μέτρα εναντίον της Ρωσίας, η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση με την ανακοίνωση Ρομπάϊ το εξωθεί στην επίσπευση ανατίναξης της εκεχειρίας -στην οποία κατέφυγε για την ανασύνταξη των δυνάμεών του- προκειμένου να ξεκλειδώσει τις αντιρωσικές κυρώσεις, έχοντας προεισπράξει το άλλοθι για τον φόνο. 
 
3.- Τα «ασύμμετρα αντίποινα» που προανήγγειλε ο Ρώσος πρωθυπουργός Μεντβέγιεφ, για ενδεχόμενες νέες κυρώσεις, παρά την οδύνη που προκαλούν τα προηγούμενα ρωσικά αντίμετρα στους παραγωγούς της Ευρώπης, είναι βέβαιο ότι θα επιδεινώσουν την κατάσταση μιας ευρωπαϊκής οικονομίας σε επιτεινόμενη ύφεση. 
 
Ποια, επομένως, χωρεί εξήγηση στα σωρευτικά αυτά δείγματα κραυγαλέας πρόκλησης στη λογική, που παρουσίασαν μέσα σε ένα τριήμερο ανακοινώσεις φορέων της ηγεσίας του πρώην φερώνυμου ελεύθερου κόσμου; 
 
Η χαμηλή ποιότητα της ηγεσίας προφανώς δεν αρκεί ως εξήγηση, ιδιαίτερα σε ότι αφορά την περίπτωση της Ε.Ε., οι αυτοκαταστροφικές αποφάσεις της οποίας εξεγείρουν και ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. 
Ποια άλλη επιλογή απομένει σε απάντηση του αινίγματος. 
Θα ήταν βέβαια εφιαλτικό (;) να δεχτεί κανείς την εξήγηση που πού προτείνει ο Αμερικανός τέως υπουργός στην κυβέρνηση Ρέιγκαν, γνωστός συγγραφέας και δημοσιολόγος Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς, στο τελευταίο άρθρο του, με το κατωτέρω απόσπασμα: 
 
« Ο υψηλός αξιωματούχος του Πενταγώνου, που υπήρξε πρόεδρος της επιτροπής εξέτασης στο διδακτορικό μου , όταν τον ρώτησα πως η Ουάσιγκτων πείθει τους Ευρωπαίους να κάνουν πάντοτε ό,τι τους ζητήσει, μου απάντησε: 
 
« Λεφτά, τους δίνουμε λεφτά». 
 
 «Ξένη βοήθεια;» ρώτησα. 
 
 « Όχι, δίνουμε στους Ευρωπαίους πολιτικούς αρχηγούς σάκους γεμάτους λεφτά. Είναι για πούλημα. Τους έχουμε αγοράσει .Μας δίνουνε αναφορά»… 
 
 Σε παλαιότερο άρθρο του, προ ετών, είχε εξηγήσει ότι ο «υψηλός αξιωματούχος του Πενταγώνου» ήταν ο Υπουργός Αμύνης της κυβέρνησης Ρέιγκαν, τον οποίο είχε παλαιότερα ο Ρόμπερτς καθηγητή στο πανεπιστήμιο. Την ερώτηση του υπέβαλε όταν, νεοδιορισθείς στην κυβέρνηση, τον επισκέφθηκε ως παλαιός φοιτητής του. 
 
<a href="https://www.blogger.com/">πηγή</a>

Γιατι η Ε.Ε πέρνει αυτοκτονικά μέτρα

Πεισματική Δυτική Πορεία στην Οδό της Απώλειας Του Μιχαήλ Στυλιανού Τρεις κορυφαίες διεθνείς εξελίξεις πληρέστατα διαφωτιστικές για τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Όχι σε νέες κυρώσεις προς τη Ρωσία από Φινλανδία και Σερβία

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος 17:11

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/%CE%9A%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%95%CE%99%CE%A3-%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%99%CE%912.jpg" imageanchor="1" peppycount="4" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/07/%CE%9A%CE%A5%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%95%CE%99%CE%A3-%CE%A1%CE%A9%CE%A3%CE%99%CE%912.jpg" width="640" /></a></div>
 
<div lang="el-GR" style="background-color: white; line-height: 20px; padding: 0px 0px 10px;">
Η αναβολή της έγκρισης νέων οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας οφείλεται κατά κύριο λόγο στις έντονες αντιδράσεις πολλών χωρών- μελών της Ε.Ε., όπως η Φινλανδία, η οποία δηλώνει πως η προωθούμενη εφαρμογή του νέου πακέτου είναι πολύ «γρήγορη και προκλητική» από τη στιγμή που η Μόσχα και το Κίεβο έχουν προχωρήσει στις διαπραγματεύσεις και οι εμπόλεμες πλευρές έχουν κηρύξει εκεχειρία. 
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more" peppycount="5"></a>Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της αμερικανικής εφημερίδας The Wall Street Journal, μπορεί η απόφαση για επιβολή νέων κυρώσεων να είχε ψηφιστεί την προηγούμενη εβδομάδα από τους  «28», το χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους συζητείται από την Παρασκευή και μέχρι σήμερα δεν έχουν συμφωνήσει. </div>
<div style="background-color: white; line-height: 20px; padding: 0px 0px 10px;">
Οπως δήλωσε ο φινλανδός πρωθυπουργός Αλεξάντερ Στάμπ από το Ελσίνκι, η χώρα του θεωρεί πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για επιβολή νέων κυρώσεων. Σε συνέντευξή του στα φινλανδικά μέσα ενημέρωσης ο Στάμπ επεσήμανε πως συνεχίζονται πυρετωδώς οι διαπραγματεύσεις στιςΒρυξέλλες, πριν δημοσιευθούν στην επίσημη εφημερίδα της Ε.Ε., ενώ τόνισε πως ανησυχεί για τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει μια τέτοια κίνηση και τα αντίμετρα με τα οποία θα απαντήσει η Ρωσία.  «Η Φινλανδία μοιράζεται με τη Ρωσία 1.300 χιλιόμετρα χερσαίων συνόρων και η οικονομία της επωφελείται σε πολύ σημαντικό βαθμό από τις τουριστικές και εμπορικές σχέσεις με τον πολύ σημαντικό γείτονα εξ' ανατολής», λέει ο Σταμπ, όπως αναδημοσιεύει η Wall Street Journal. </div>
<div style="background-color: white; padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
</div>
<div style="line-height: 20px; padding: 0px 0px 10px;">
Όχι και από τη Σερβία</div>
<div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
</div>
<div style="padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Οχι σε νέες κυρώσεις και από τη Σερβία: «Κανείς δεν μπορεί να μας διατάξει - ούτε η Ε.Ε.- να καταστρέψουμε τις σχέσεις μας με τη Ρωσία»</div>
 
<div style="line-height: 20px; padding: 0px 0px 10px;">
Τη δέσμευση της Σερβίας να μην συμφωνήσει στην επιβολή νέων κυρώσεων Ρωσίας εξέφρασε ο σέρβος πρωθυπουργός Αλεξάνταρ Βούτσιτς, σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Itar Tass.</div>
<div style="line-height: 20px; padding: 0px 0px 10px;">
Ο σέρβος πρωθυπουργός τόνισε πως αν και η χώρα του βρίσκεται σε ευρωπαϊκή πορεία, εντούτοις δεν πρόκειται να καταστρέψει τις σχέσεις με τη Ρωσία:  «Η Σερβία σήμερα είναι μια ευρωπαϊκή χώρα. Έχει μπει σε ευρωπαϊκή πορεία, παράλληλα όμως έχει αποδείξει πως είναι μια χώρα που διατηρεί τις απόψεις και τις αρχές της και αξίζει το σεβασμό των ευρωπαίων εταίρων της. Θεωρούμε πως κανείς δεν μπορεί να διατάξει τη Σερβία να καταστρέψει τις σχέσεις της με τη Ρωσία», δήλωσε ο Βούτσιτς, δράττοντας την ευκαιρία να μιλήσει στα ρωσικά, δείχνοντας στον δημοσιογράφο τις στενές σχέσεις που διατηρούν οι δύο χώρες: «Οι δύο λαοί, Σέρβοι και Ρώσοι, βρίσκονται πολύ κοντά και τους συνδέουν χιλιάδες κοινά πράγματα, τόσο στη γλώσσα, όσο στην ιστορία, τη θρησκεία και τον πολιτισμό.Έχουμε πολλά κοινά σχέδια για το μέλλον. Θα ήθελα να τονίσω ξανά πως η Σερβία είναι μια ελεύθερη και ανεξάρτητη χώρα, που εργάζεται για το συμφέρον του λαού της και μέσα από μια ευρωπαϊκή πορεία, αλλά δεν μπορεί κανείς να της επιβληθεί και να την αναγκάσει να υπογράψει κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Ποτέ δεν... αποκρύψαμε από τη Ρωσία τον ευρωπαϊκό μας προσανατολισμό, ούτε βέβαια δεχθήκαμε ποτέ πιέσεις ή δυσαρέσκεια από τη Μόσχα για αυτήν μας την απόφαση».</div>
<div lang="el-GR" style="line-height: 20px; padding: 0px 0px 10px;">
Καταλήγοντας ο σέρβος πρωθυπουργός επεσήμανε πως οι σέρβοι, όπως και όλοι οι σλαφόφωνοι λαοί της ανατολικής Ευρώπης, συμπάσχουν στην τραγωδία που ζει ο ουκρανικός λαός στα ανατολικά και εύχονται την άμεση και μόνιμη ειρήνευση.</div>
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Όχι σε νέες κυρώσεις προς τη Ρωσία από Φινλανδία και Σερβία

Η αναβολή της έγκρισης νέων οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας οφείλεται κατά κύριο λόγο στις έντονες αντιδράσεις πολλών χωρών- μελώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ηφαίστειο σε φάση ενεργοποίησης

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος 17:07

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://i256.photobucket.com/albums/hh170/gypsydog_01/1NewEarth.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="500" src="http://i256.photobucket.com/albums/hh170/gypsydog_01/1NewEarth.jpg" width="600" /></a></div>
 
Η εικόνα που έχει για τον πλανήτη μας ο «μέσος» ή «κοινός» άνθρωπος (αναγνώστης εφημερίδων, δέκτης τηλεοπτικών «ειδήσεων», περιπατητής του Διαδικτύου) είναι εικόνα ηφαιστείου στα πρόθυρα ενεργοποίησης. Στοιχεία της εικόνας: 
<ul>
<li>Το χάος της αναρχίας και της αλληλοσφαγής στη Λιβύη. Αιτία, η ασύγγνωστη επιπολαιότητα της Δύσης. Εκτόνωσε τον πολιτικό πουριτανισμό της εξοντώνοντας τον Καντάφι, χωρίς να διαθέτει λύση εναλλακτική. Καθόλου ευκαταφρόνητος ο ρόλος μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών.</li>
<li>Η κόλαση της ανθρωποσφαγής και στο Ιράκ, διάλυση και παράνοια. Αιτία και εκεί η εισβολή της Δύσης, ο απαγχονισμός του Σαντάμ Χουσεΐν, η ολοκληρωτική καταστροφή της χώρας. Για χάρη του διαβόητου διδύμου Ντικ Τσένι – Ντόναλντ Ράμσφελντ, των εταιρειών πετρελαίου που εκπροσωπούσαν.</li>
<li>Το μακέλεμα αναρίθμητων ακόμη ανθρώπων στη Συρία, εφιάλτης φρίκης και πανικού. Μεθοδική η ανήλεη σφαγή, μόνο επειδή πείσμωσε η Δύση, και πάλι, να στερήσει τη Ρωσία από τη μοναδική στη Μεσόγειο ναυτική της βάση.</li>
<li>Το προγραμματικό, απίστευτου σαδισμού πογκρόμ των Παλαιστινίων στη Γάζα. Απροσχημάτιστη εν ψυχρώ θηριωδία, μόνο για να επιδείξει η Δύση το σχεδόν μεταφυσικού χαρακτήρα παράδοξο: να δέχεται, πειθαρχημένα και αναντίρρητα, να της υπαγορεύει πολιτική ο εκάστοτε Νετανιάχου.</li>
<li>Τέλος (αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει τέλος στη δυναμική της ηφαιστειακής έκρηξης), το παρανοϊκό πείσμα της Δύσης να πετύχει σε ό,τι απέτυχε ο Χρουστσώφ στην Κούβα το 1962: να εγκαταστήσει «βάσεις» στο μαλακό υπογάστριο του «αντιπάλου». Θέλει η Δύση την προσάρτηση της Ουκρανίας στην επικράτεια του ΝΑΤΟ. Και για να πετύχει τον στόχο της, χρησιμοποιεί Oυκρανούς πολιτικούς εξευτελιστικά διεφθαρμένους ή ακροδεξιούς. Αλλά είναι ο λαός και πάλι που πληρώνει με πανικό, βασανισμό και αίμα, πολύ αίμα, την παρανοϊκή αξίωση.</li>
</ul>
 
Στον Πρώτο, στον Δεύτερο και στον Ψυχρό Παγκόσμιο Πόλεμο νικητές αναδείχθηκαν εκείνες οι κοινωνίες της Δύσης που εμφανίστηκαν να υπερασπίζουν, ως πρωταρχικό ζητούμενο για τον άνθρωπο, τις ατομικές ελευθερίες και την πολιτική δημοκρατία. Ηταν οι κοινωνίες που ήθελαν (και πέτυχαν) να συγκροτούν το «στρατόπεδο της ελευθερίας», τον «ελεύθερο κόσμο», απέναντι στο «στρατόπεδο» ή στον «κόσμο» του απολυταρχισμού, του φασισμού και ναζισμού, των ιστορικών εφαρμογών του μαρξισμού. Η ίδια πίστη ότι εκπροσωπούν και υπερασπίζουν τις ελευθερίες και τη δημοκρατία, οδήγησε και τις πολλές δεκάδες χιλιάδων Αμερικανών να σκοτωθούν πολεμώντας στην Κορέα ή στο Βιετνάμ. Συγκλονιστική πάντοτε εικόνα τα απέραντα στρατιωτικά νεκροταφεία στις ΗΠΑ, οι αναρίθμητοι ομοιόμορφοι τάφοι, όπου αποτέθηκε ο ανθός μιας κοινωνίας μεταναστών αφομοιωμένων, όχι βέβαια από ένα σύστημα εξουσιαστικής, παγκόσμιας επιβολής, αλλά από ένα αξιόπιστο όραμα ελευθερίας και δημοκρατίας για όλους. 
Βέβαια, η αντίφαση ήταν δεδομένη: το «παράδειγμα» της Δύσης είχε γεννήσει τόσο την πίστη στις ατομικές ελευθερίες και στην έμμεση (με σύμβαση ανάθεσης έργου) δημοκρατία όσο και την πίστη στην κοσμοσωτήρια αποστολή της άριας φυλής ή της «δικτατορίας του προλεταριάτου». Και τα δύο σκέλη της αντίφασης ήταν βλαστήματα από την ίδια μήτρα: τις βαρβαρικές καταβολές του εκθαμβωτικού νεωτερικού «παραδείγματος». Γεννήματα συνεπέστατα του θρησκευτικού (αρχικά) και ειδωλοκλαστικού – αθεϊστικού (αργότερα) ατομοκεντρισμού, της αλυσιδωτής διαπλοκής ωφελιμισμού, νοησιαρχίας, αποτελεσματικότητας. Της αλήθειας που γίνεται «δόγμα», αναγκαστή «πεποίθηση», ελεγχόμενη από κάποια «αλάθητη» καθέδρα και μεταγγιζόμενη με την καλά οργανωμένη «προπαγάνδα». 
Ο ατομοκεντρισμός (πάντοτε απήχημα πρωτογονισμού) καταφάσκει τις συμφωνημένες χρηστικές «αξίες», αγνοεί την απροϋπόθετη χαρά του αθλήματος να κοινωνείται η ζωή. Ξέρει μόνο τη χρήση, όχι τη σχέση, μόνο το δικαίωμα, όχι τη μετοχή, μόνο τη σύμβαση, όχι την πίστη – εμπιστοσύνη. Μοναδικός χαλινός στα κτηνώδη εγωτικά ορμέμφυτα εμφανίζεται μόνο κάποιος κώδικας με κανονιστικές αρχές χρησιμοθηρικής Ηθικής. Ο κώδικας επιβάλλεται ή με την τρομοκρατία φριχτών απειλών για αιώνια (σε χρόνο ατέρμονα) κόλαση ή με σύστημα «σωφρονιστικό» περιθωριοποίησης του παραβάτη ή, απλώς, με τον ακαταμάχητο νόμο της συνήθειας, των μακρόχρονων εθισμών στο αυτονόητο. 
Οσο διαρκούσε, έως πριν από είκοσι πέντε χρόνια, η ισορροπία του τρόμου, του ανταγωνισμού των εξοπλισμών, και τα δύο στρατόπεδα συντηρούσαν προσχηματικές ιδεολογίες και ρητορείες αυτοεξύμνησης. Οι μεν διαφήμιζαν «δημοκρατία», «ατομικά δικαιώματα», «ελεύθερη αγορά» (συνώνυμη της καταναλωτικής πλησμονής). Οι δε «κοινωνικό κράτος», με στερήσεις βέβαια, αλλά εξασφαλισμένη για όλους την κατοικία, την περίθαλψη, την παιδεία, το νερό, τον ηλεκτρισμό, τη θέρμανση. Και από τις δυό μεριές η ιδεολογική ρεκλάμα κόμιζε κάποιες αλήθειες και αδίστακτη ψευδολογία. 
Ιστορικο-υλιστικά και τα δύο στρατόπεδα, δύο όψεις του ίδιου νομίσματος – μοναδικό «νόημα» ζωής (αιτία και σκοπός) οι εγωτικές εξασφαλίσεις, κωμικό αντιφάρμακο για τον θάνατο. Με την κατά κράτος νίκη και καθολική επικράτηση του ηδονικού καταναλωτικού «οράματος» τα προσχήματα εγκαταλείφθηκαν, όχι όμως και ο ανταγωνισμός ισχύος των άλλοτε φορέων της «ιδεολογικής» διαφοράς. Παρ’ όλη την αδιαμφισβήτητη μονοκρατορία της «ελευθερίας των αγορών», η εκζήτηση ολοκληρωτικής επιβολής αποκάλυψε ίδια απολύτως την ταυτότητα των κάποτε «αντιπάλων» – ίδιες τις μεθόδους, απαράλλαχτη την απανθρωπία της αρχής «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». 
Μονοκρατορία των «αγορών» σημαίνει: η οικονομία αυτονομείται από την κοινωνία, λειτουργεί ως αυτοσκοπός, παιχνίδι τζόγου στα διεθνή χρηματιστήρια άσχετο με ανταλλακτικές σχέσεις και μεγέθη παραγωγής. Οι κρατικές οικονομίες βασίζονται κυρίως στην επίτευξη δανεισμού, στη διαχείριση δανείων. Ετσι η «ελευθερία αγορών» καταλήγει σε μια παγκοσμιοποιημένη ασύδοτη τοκογλυφία και η πολιτική σε μια εκφαυλισμένη διαπλοκή εξουσιολαγνείας και απληστίας συμφερόντων. Οι διεθνείς τοκογλύφοι (τράπεζες, πιστωτικοί οργανισμοί, εταιρισμοί κρατών) συντηρούν ιδιωτικούς οίκους αξιολόγησης της δανειοληπτικής ικανότητας χωρών – ιδιώτες αποφαίνονται ποια κοινωνία θα δανειοδοτηθεί για να συνεχίσει να υπάρχει και ποια θα καθηλωθεί στη στέρηση ή στον λιμό. 
Το «παράδειγμα» σαφέστατα καταρρέει, ανίκανο να ανταποκριθεί στις ανάγκες των λαών. Και οι φορείς του αντιλόγου στον ατομοκεντρισμό, οι κάποτε Ελληνες, άγλωσσοι σήμερα, μεταπράτες, σκλάβοι της ξιπασιάς μας, έχουμε αυτοαποκλειστεί από την Ιστορία. 
<h1 class="vcard author">
Χρῆστος Γιανναρᾶς</h1>
<a href="http://yannaras-wp.herokuapp.com/" target="_blank">πηγή</a>

Ηφαίστειο σε φάση ενεργοποίησης

Η εικόνα που έχει για τον πλανήτη μας ο «μέσος» ή «κοινός» άνθρωπος (αναγνώστης εφημερίδων, δέκτης τηλεοπτικών «ειδήσεων», περιπατητής το...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία-Τουρκία: ευρασιατικός άξονας ή συνεργασία με ημερομηνία λήξης;

Ellada simera 0 Ειδήσεις, Τουρκία 16:50

<img height="422" src="http://www.aljazeera.com/mritems/images/2014/3/15//2014315144652559734_20.jpg" style="text-align: left;" width="640" /> 
 
Στην νέα ψυχροπολεμική αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία, εξ αφορμής την ουκρανική κρίση, η Άγκυρα φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να ακολουθήσει τη δική της πορεία. Αν και οι σχέσεις της Τουρκίας με την Ουκρανία ήταν στενότατες σε όλα τα επίπεδα, και σαφώς σε κεκαλυμμένη αντι-ρωσική κατεύθυνση, εντούτοις, οι αντιδράσεις της στη πολιτική του Πούτιν απέναντι στο Κίεβο, είναι τουλάχιστον υποτονικές. Η διαπίστωση αυτή αποκτά μεγαλύτερη σημασία όσον αφορά στην προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσική Ομοσπονδία. Ως γνωστόν, στη, στρατηγικής σημασίας, χερσόνησο η Τουρκία στήριξε πολιτικά και οικονομικά την μειονότητα των Τατάρων (300 χιλ., 12 % του πληθυσμού), που επανήλθε μετά από τον σταλινικό εκτοπισμό του 1944. Να έχουμε υπ’ όψιν μας ότι στη Τουρκία οι καταγόμενοι από τους Τατάρους της Κριμαίας, σύμφωνα με τουρκικές εκτιμήσεις, ανέρχονται στα 5 εκατομμύρια! Ωστόσο, η Άγκυρα κράτησε χαμηλούς τόνους για το ζήτημα όλο το προηγούμενο διάστημα. Ακόμη και όταν απαγορεύτηκε, τον περασμένο Μάιο, η είσοδος στην Κριμαία του ηγέτη των Τατάρων Μουσταφά Ντζεμίλεφ, οι διαμαρτυρίες της Άγκυρας ήταν απρόσμενα χλιαρές. Κι όχι μόνον αυτό αλλά οι «Turkish Airlines» επανέλαβαν τον Ιούνιο τις πτήσεις προς την Συμφερούπολη ενώ, παράλληλα, προωθούνται μεγάλα τουρκικά επιχειρηματικά σχέδια στην Κριμαία, που αγνοούν επιδεικτικά την Ουάσιγκτον και το δυτικό «αντι-ρωσικό» στρατόπεδο. 
 
Έκρηξη οικονομικών συναλλαγών. 
 
Ο πανίσχυρος, Πρόεδρος πλέον, Ταγίπ Ερντογάν είναι φανερό ότι κινείται με δική του ατζέντα, στο πλαίσιο πάντα του στόχου της ανάδειξης, μέχρι το 2023, της Τουρκίας σε κραταιά περιφερειακή υπερδύναμη. Γνωρίζει ότι για να τα καταφέρει χρειάζεται τη συνέχιση της αλματώδους οικονομικής ανάπτυξης της χώρας του. Εν ανάγκη, παραμερίζοντας, προσωρινά, κάποιες γεωπολιτικές φιλοδοξίες του νεοθωμανικού οράματός του. Και οι οικονομικές σχέσεις της Άγκυρας με τη Μόσχα είναι πραγματικά πολύ επικερδείς, καθώς οι ρωσο-τουρκικές εμπορικές συναλλαγές πλησιάζουν τα 40 δις δολάρια και ετησίως επισκέπτονται την Τουρκία 4 εκατομμύρια Ρώσοι, που αφήνουν τουλάχιστον 4 δις δολ. Ταυτόχρονα, οι ρωσικές επενδύσεις στη Τουρκία για το 2013 άγγιξαν τα 850 εκ. δολ., ενώ τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες συμμετείχαν στα φαραωνικά έργα για την Χειμερινή Ολυμπιάδα του Σότσι. 
 
Έπειτα από το ρωσικό εμπάργκο στα δυτικά αγροτικά προϊόντα, εμφανίζονται ακόμη πιο ευοίωνες προοπτικές για τη τουρκική οικονομία. Το 2013, η Τουρκία εξήγαγε φρέσκα φρούτα και λαχανικά στη Ρωσία αξίας 876 εκ. δολ. Εφέτος αναμενόταν, πριν το εμπάργκο, να ξεπεράσει κατά πολύ το 1 δις, ενώ προβλεπόταν μεγάλη άνοδος στις εξαγωγές στα ψάρια και στα πουλερικά. Η Άγκυρα, τώρα, προσβλέπει να καλύψει σε ικανό ποσοστό το κενό που θα δημιουργήσει στην ρωσική αγορά η έλλειψη τροφίμων και γεωργικών προϊόντων από τις χώρες της Ε.Ε. (μεταξύ αυτών και των ελληνικών) αξίας 15,8 δις δολ. για το 2013.[1] 
 
Τη μερίδα του λέοντος, όμως, στις οικονομικές συναλλαγές Ρωσίας-Τουρκίας την καταλαμβάνουν, δίχως άλλο, οι εισαγωγές στη δεύτερη φυσικού αερίου. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Πρακτορείου Ενέργειας, το 2013 η Τουρκία αγόρασε από τη Ρωσία περίπου το 60% του συνολικού εισαγόμενου φυσικού αερίου. Έτσι, η ενεργειακή εξάρτηση από τη Μόσχα καθιστά, σχεδόν, απαγορευτική για την Τουρκία οποιαδήποτε σκέψη για ευθεία αντιπαράθεση με τη Ρωσία.[2] Η Gazprom, μάλιστα, δια του αντιπροέδρου της Αλέξανδρου Μεντβιέντεφ, έχει προτείνει στους Τούρκους την αύξηση της ροής φυσικού αερίου της ρωσικής εταιρείας, που σήμερα φθάνει τα 26,61 δις κ.μ., και υπολείπεται σε όγκο μόνον της Γερμανίας (40,18 δις κ.μ.) 
 
Πέρα από τους προφανείς οικονομικούς λόγους, και για τη ρωσική πλευρά η συνεργασία με τη Τουρκία είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Η Τουρκία συνιστά αναπόσπαστο γεωπολιτικό-γεωπολιτισμικό τμήμα αυτού που οι Ρώσοι ορίζουν ως Ευρασία. Ο ευρασιανισμός, ιδεολογία που προτάθηκε από τους εμιγκρέδες «Λευκούς» την επαύριο της ήττας τους από τους μπολσεβίκους, αναγεννήθηκε μετά τη πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, μέσα από το έργο διανοουμένων όπως ο Λεβ Γκουμιλιώφ, και έχει καταστεί σήμερα το ημιεπίσημο δόγμα της πολιτικής Πούτιν.[3] Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, η Ρωσία ελέγχει τον ευρασιατικό χώρο, απέναντι στη Δύση, ενώ το ρωσικό «υπερ-έθνος» περιλαμβάνει όχι μόνον τους ανατολικούς Σλάβους αλλά και τους τουρκικής, φινο-ουγγρικής και μογγολικής καταγωγής κατοίκους της ευρασιατικής περιφέρειας. 
 
Όχι συμπτωματικά, λοιπόν, η εκλογή Ερντογάν στην προεδρία της Τουρκίας προκάλεσε ικανοποίηση στα ρωσικά ΜΜΕ. Η «Πράβντα» είχε τίτλο σε σχετική της ανάλυση: «η Τουρκία εξέλεξε πρόεδρο ικανό να δημιουργήσει άξονα Ρωσίας-Τουρκίας-Ευρασίας αντιπαρατιθέμενο στην Ευρωπαϊκή Ένωση».[4] Αξίζει να θυμηθούμε, πάντως, ότι και στο παρελθόν, το 1921, παρά την μόνιμη αντιπαλότητα Ρώσων-Οθωμανών/Τούρκων και τους ατέλειωτους μεταξύ τους πολέμους, υπήρξε μια πρόσκαιρη, αλλά καθοριστική, συμμαχία με αντι-δυτικό πάλι χαρακτήρα. Η εκπορευόμενη τότε από γεωπολιτικές ανάγκες κολοσσιαία στήριξη των μπολσεβίκων προς τον Κεμάλ έκρινε σε πολύ μεγάλο βαθμό και τη τύχη της, τραγικής για τους Έλληνες, Μικρασιατικής εκστρατείας. Κι αυτό το μάθημα οφείλουμε να μη το λησμονούμε. 
 
Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι ιδέες του ευρασιανισμού βρίσκουν ανταπόκριση και στην ίδια Τουρκία. Καθώς ο Ερντογάν και ο Πούτιν παρουσιάζονται αμφότεροι ως μεγάλοι ηγέτες, που χαράζουν ανεξάρτητη πολιτική για τις χώρες τους, κοινή είναι η αίσθηση ότι η Δύση εκλαμβάνει ομοίως Τούρκους και Ρώσους ως ξένους προς τον δυτικό πολιτισμό. [5] 
 
Ο σύμβουλος του Ερντογάν για θέματα οικονομίας Y. Bulut υποστηρίζει ότι ήδη υφίσταται «νέα παγκόσμια τάξη» και ο κόσμος πλέον θα εξαρτάται από τις ΗΠΑ, τον άξονα Τουρκίας-Ρωσίας-Ευρασίας στη «Μέση Ανατολή» και Κίνας-Ινδίας-Ιράν στην Ασία.[6] Έτσι, η ρωσική ιδέα για συμμετοχή της Τουρκίας στη Τελωνειακή Ένωση Ρωσίας-Λευκορωσίας-Καζαχστάν δεν αφήνει αδιάφορ το τουρκικό πολιτικό ακροατήριο. 
 
Νέο-οθωμανισμός vs Ευρασιανισμό 
 
Οδεύουμε, λοιπόν, ολοταχώς σε μια ρωσο-τουρκική ευρασιατική ηγεμονία ή μήπως η πραγματικότητα είναι διαφορετική; Μη λησμονούμε, άλλωστε, ότι και η συμμαχία Λένιν-Κε 
 
Κατ’ αρχάς, η Τουρκία του Ερντογάν, παρά την εντυπωσιακή αύξηση της ισχύος της, έχει υποστεί το τελευταίο διάστημα μια σειρά από δραματικές ήττες στην εξωτερική της πολιτική. Στο Κάιρο, στο Τελ Αβίβ, στη χαοτική Τρίπολη της Λιβύης, στη κατεστραμμένη Δαμασκό και στη απειλούμενη Βαγδάτη η Τουρκία συνιστά εχθρική δύναμη. Μάλιστα, στη Συρία, όπου ο Άσαντ άντεξε, αλλά και στην Αίγυπτο του στρατηγού Σίσι, από τους διεθνείς παίκτες ο μεγαλύτερος νικητής ήταν ο Πούτιν. Κι αν προστεθεί ο πόλεμος της Γεωργίας το 2008, όπου οι Τούρκοι είχαν βάλει για τα καλά το «χέρι» τους στην αντιρωσική πολιτική του Σακασβίλι, οι ήττες της Άγκυρας από τη Ρωσία είναι τουλάχιστον τρεις. Όχι άδικα, λοιπόν, η «Ζαμάν» έγραψε ότι «όποιος καεί στο χυλό φυσάει και το γιαούρτι», δίνοντας τη δική της εξήγηση στη χαλαρή αντίδραση της Άγκυρας για τους Τατάρους της Κριμαίας ή στα δεινά του Ποροσένκο.[7] 
 
Εν πάση περιπτώσει, οι ρωσο-τουρκικές σχέσεις επηρεάζονται από δύο καθοριστικούς παράγοντες, οι οποίοι αργά ή γρήγορα θα απειλήσουν τη «λιακάδα» των οικονομικών τους σχέσεων. 
 
Ο ένας είναι το δόγμα του νεο-οθωμανισμού. Η φιλοδοξία του Ερντογάν για ηγεμονία επί των σουνιτών μουσουλμάνων, και η στήριξη ακραίων ισλαμιστών, όπως γίνεται έως σήμερα κάτω από το μανδύα του μετριοπαθούς Ισλάμ στο εσωτερικό της χώρας, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τον ευρασιανισμό της Μόσχας. Οι μουσουλμανικοί λαοί του Καυκάσου, του Βόλγα, της Κριμαίας, της Σιβηρίας αλλά και της Κεντρικής Ασίας, που η σύμπραξή τους προϋποθέτει μια συμπαγή ευρασιατική Ρωσία, είναι οξύμωρο να «μολύνονται» από τις θρησκευτικές εμμονές που προωθούν έντεχνα ή άτεχνα οι Ερντογάν-Νταβούτογλου[8]. Επιπλέον, σε συγκρούσεις, όπως αυτή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, που πρόσφατα αναζωπυρώθηκε, η Άγκυρα αδυνατεί να διατηρήσει μέση απόσταση μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας. Αυτό, όμως, μπορεί να το πετύχει η Μόσχα –ίσως μάλιστα η στενότερη σχέση με το Αζερμπαϊτζάν να βρίσκεται στον άμεσο σχεδιασμό του Πούτιν. 
 
Ο δεύτερος παράγων είναι τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ αλλά και του Ισραήλ. Η κομβική θέση της Τουρκίας στην στρατηγική ανάσχεση της Ρωσίας, όπως και στον έλεγχο της κατάστασης στη «ζούγκλα» της Μέσης Ανατολής, αφήνουν ελάχιστα περιθώρια για ευόδωση των «πλανητικών» φιλοδοξιών του Ερντογάν. Άλλωστε, στο εσωτερικό της Τουρκίας, αν και «λαβωμένοι», οι κοσμικοί Κεμαλικοί δεν έχουν πει τη τελευταία τους λέξη, όπως επίσης και οι Κούρδοι που περιμένουν, ανυπόμονα, την ώρα τους! 
 
<a href="http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία-Τουρκία: ευρασιατικός άξονας ή συνεργασία με ημερομηνία λήξης;

Στην νέα ψυχροπολεμική αντιπαράθεση της Δύσης με τη Ρωσία, εξ αφορμής την ουκρανική κρίση, η Άγκυρα φαίνεται ότι έχει αποφασίσει να ακολου...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία: Επιστρέφει στη Μέση Ανατολή, θέτει εύλογα ερωτήματα

Ellada simera 0 Ειδήσεις, κόσμος 16:45

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/09/russia_view_of_the_kremlin.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-110963" height="401" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/09/russia_view_of_the_kremlin-1024x640.jpg" title="russia_view_of_the_kremlin" width="640" /></a></div>
 
Τους τελευταίους μήνες η ουκρανική κρίση και οι ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων Ρωσίας και Δύσης οδήγησαν στην έλλειψη ρωσικού ενδιαφέροντος για τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο φαίνεται πως τώρα η Μόσχα στρέφει ξανά την προσοχή της προς τα εκεί, καθώς η κατάσταση στην Ουκρανία βαίνει προς εξομάλυνση. 
Του Dr. Vitaly Naumkin 
ΠΗΓΗ: <a href="http://www.al-monitor.com/">http://www.al-monitor.com/</a> 
ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Παντελής Καρύκας 
Η Ρωσία είχε παραδοσιακά, καλές σχέσεις με πολλές αραβικές χώρες, αλλά και με μη αραβικές, όπως το Ιράν, η Τουρκία και το Ισραήλ. Η Ρωσία, είχε εξαρχής επισημάνει τους κινδύνους που δημιούργησε ο πόλεμος στην Συρία, όσον αφορά την εξάπλωση της τρομοκρατίας. 
Επίσης, εξέφρασε την υποστήριξή της στην κυβέρνηση της Βαγδάτης, στον αγώνα της κατά του IS, εφοδιάζοντας το Ιράκ με μαχητικά Su-25. Σε διπλωματικό επίπεδο, η Μόσχα κινήθηκε στον ΟΗΕ με στόχο την διεθνή καταδίκη των εγκλημάτων των ισλαμιστών. Παράλληλα, η Μόσχα δεν έχει εκδηλώσει καμία αντίδραση όσον αφορά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς κατά των ισλαμιστών, εφόσον αυτοί πραγματοποιούνται μετά από αίτημα του Ιράκ. 
Η Ρωσία, η οποία αντιμετωπίζει και η ίδια τον ισλαμικό κίνδυνο, ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την εξάλειψη του ισλαμικού κινδύνου και στη Μέση Ανατολή. Ακόμα σημαντικότερη για τη Μόσχα ήταν η σύσκεψη των υπουργών Εξωτερικών των χωρών του Αραβικού Συνδέσμου, που έγινε στις 7 Σεπτεμβρίου, και του ψηφίσματος που αυτή εξέδωσε. 
 
Βάσει του ψηφίσματος, χρειάζεται η δημιουργία μιας αραβικής αμυντικής συμμαχίας, ένα αραβικό ΝΑΤΟ, το οποίο θα διαθέτει τις δικές της ειρηνευτικές δυνάμεις άμεσης αντίδρασης. Οι δυνάμεις αυτές θα μπορούν να ενισχύουν κάθε αραβικό κράτος που αντιμετωπίζει τον ισλαμιστικό κίνδυνο. 
<div style="text-align: center;">
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
Ωστόσο, η Μόσχα έχει της αμφιβολίες της κατά πόσο τελικά οι αραβικές χώρες θα μπορέσουν να προχωρήσουν ένα τόσο φιλόδοξο σχέδιο, κατά πόσον, μακροπρόθεσμα, θα ενταχθούν μη αραβικές χώρες στη συμμαχία αυτή, ποίος θα λαμβάνει τις αποφάσεις και πως οι δυνάμεις αυτές θα χρησιμοποιηθούν μόνο κατά του IS στο Ιράκ, αν θα συμμετάσχουν οι αραβικές δυνάμεις σε τυχόν ευρύτερες συμμαχίες που θα μάχονται κατά της τρομοκρατίας και σε άλλες περιοχές του πλανήτη και τέλος, θα μπορούσε η Ρωσία να συμμετάσχει σε μια τέτοια συμμαχία; Τα ερωτήματα των Ρώσων είναι εύλογα.</blockquote>
</div>
Αυτή τη στιγμή πάντως, οι Άραβες προτίθενται να υποστηρίξουν την αμερικανική εκστρατεία κατά του IS στο Ιράκ και μόνο, ενώ δεν δεσμεύτηκαν να αναλάβουν στρατιωτική δράση. Η Μόσχα έδειξε ιδιαίτερη προσοχή και στην διένεξη Ισραήλ – Παλαιστινίων. Κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στη Γάζα τήρησε τις ισορροπίες. Το αυτό έπραξε και μετά, όταν το Ισραήλ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να εποικίσει εκτάσεις κοντά στη Βηθλεέμ. Η ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών ήταν ιδιαιτέρως χλιαρή και ιδιαίτερα προσεκτική, ώστε να μη δημιουργεί τον παραμικρό αρνητικό αντίκτυπο στο Τελ Αβίβ. 
 
Στη Μόσχα δόθηκε ιδιαίτερη δημοσιότητα στη διαμάχη μεταξύ του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούτ Αμπάς και της ηγεσίας της Χαμάς, ήδη από την περίοδο που οι δύο παλαιστινιακές οργανώσεις σχημάτισαν κυβέρνηση συνεργασίας. Η Μόσχα, τέλος, δίνει μεγάλη βαρύτητα στην σχέση της με το Ιράν, η οποία της εξασφαλίζει σταθερή τιμή πώλησης του πετρελαίου στην παγκόσμια αγορά. Φαίνεται λοιπόν πως η Μόσχα επανέρχεται στη Μέση Ανατολή, μετά το διαφαινόμενο, πέρας, ή έστω την άμβλυνση της ουκρανικής κρίσης. 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία: Επιστρέφει στη Μέση Ανατολή, θέτει εύλογα ερωτήματα

Τους τελευταίους μήνες η ουκρανική κρίση και οι ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων Ρωσίας και Δύσης οδήγησαν στην έλλειψη ρωσικού ενδιαφέρον...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα κάνει εμπάργκο στην Μόσχα με το 60% των αντιαεροπορικών μας να είναι ρώσικα!

Ellada simera 0 Αμυνα, Ειδήσεις, Εξωτερική Πολιτική 16:42

<img alt="Image" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/MISSLES_ANTIAEROPORIKA/S300_HELLENIC/IMG_6672.jpg" width="630" /> 
 
Η πολιτική που ακολουθείται στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι αποφάσεις της για τις σχέσεις της με τις άλλες χώρες ανά την υφήλιο, οι επηρεασμοί από τις ΗΠΑ και οι συνέπειες αυτών, ήταν το αντικείμενο της συνέντευξης του υποστράτηγου εν Αποστρατεία, γεωστρατηγικού αναλυτή Νίκου Καρατουλιώτη, στο Ράδιο 9,84 και στον Γιώργο Σαχίνη. 
 
Ο υποστράτηγος σχολίασε ενδεικτικά ότι οι τελευταίοι χειρισμοί στο θέμα της Ρωσίας και τα συνεχή εμπάργκο μάλλον οδηγούν στο συμπέρασμα πως η Ευρώπη αποφάσισε μόνη της για τον αυτοχειριασμό της. 
 
Σχολίασε δε με νόημα ότι κανείς στην Ελλάδα δε σκέφτεται όταν μετέχουμε στο εμπάργκο κατά της Ρωσίας και ότι σχεδόν το 60% των προηγμένων αντιαεροπορικών συστημάτων της χώρας είναι ρωσικής προέλευσης. 
 
Ακούστε τι δήλωσε: 
 
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="//www.youtube.com/embed/bRW05wtTudM" width="640"></iframe> 
 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Η Ελλάδα κάνει εμπάργκο στην Μόσχα με το 60% των αντιαεροπορικών μας να είναι ρώσικα!

Η πολιτική που ακολουθείται στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι αποφάσεις της για τις σχέσεις της με τις άλλες χώρες ανά την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καθόλου αθώο λάθος του NATO τα 'βαφτίσια' των Σκοπίων σε Μακεδονία

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Ειδήσεις 16:39

<img alt="Image" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/NATO/nato_summit.jpg" width="630" /> 
 
10-9-2014 
Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν. 
Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ. 
Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ. 
 
Οι Έλληνες τηλεθεατές παρακολούθησαν με έκπληξη στα δελτία ειδήσεων, την επίσημη αναγγελία του Υπουργού Εξωτερικών της ΠΓΔΜ, ως Υπουργού Εξωτερικών της «Μακεδονίας», κατά την σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Ηνωμένο Βασίλειο, την 4η Σεπτεμβρίου 2014. Το περιστατικό απεδόθη σε σφάλμα του τελετάρχου. Ακόμη και εάν δεχθούμε την εξήγηση αυτή, γιατί άραγε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Κος Ράσμουνσεν αλλά κυρίως ο οικοδεσπότης Βρετανός Πρωθυπουργός Κος Κάμερον, δεν έσπευσαν να επανορθώσουν το «λάθος του τελετάρχου» αλλά απλώς υποδέχθηκαν τον Σκοπιανό Υπουργό με ασπασμούς, εναγκαλισμούς και πλατιά χαμόγελα; Θα πρέπει να επισημανθεί ότι δυστυχώς και οι υψηλοί εκπρόσωποι της Ελλάδος δεν αντέδρασαν άμεσα καθ’ οιονδήποτε τρόπο για το προφανώς εσκεμμένο θεσμικό ατόπημα. 
Αναλογίζονται οι Δυτικοί αυτοί «φίλοι» μας ότι μετά την σκηνή αυτή, ο μέσος Έλληνας συμπεραίνει ότι το ΝΑΤΟ εν γένει και ειδικότερα η Βρετανία δεν είναι αλληλέγγυοι προς ένα κράτος μέλος αλλά αντιθέτως το υπονομεύουν; Μήπως η Βρετανική «ευαισθησία» για την μη ανάμιξη στα «εσωτερικά» θέματα άλλων κρατών, καθώς και για το «δικαίωμα» των Σκοπιανών να αυτοαποκαλούνται και να αυτοπροσδιορίζονται υπερισχύει της τηρήσεως των θεσμών, καθώς και της ΝΑΤΟϊκής και ευρωπαϊκής αλληλεγγύης; 
 
Οι Βρετανοί και οι υπόλοιποι ΝΑΤΟϊκοί φίλοι μας ασφαλώς γνωρίζουν ότι το κράτος των Σκοπίων που απαρτίζεται από Σλάβους και Αλβανούς, διεκδικεί το όνομα, την ιστορία και τον πολιτισμό της αρχαίας Μακεδονίας της οποίας οι Έλληνες κάτοικοι δεν ομιλούσαν και έγραφαν σλαβικά ή αλβανικά αλλά ελληνικά. Γνωρίζουν επίσης ότι κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου δόθηκε από την τότε Γιουγκοσλαβία στην Νότια Σερβία, η ονομασία «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας» και μεθοδεύθηκε η δημιουργία «μακεδονικού έθνους» για καθαρά αναθεωρητικούς και αλυτρωτικούς σκοπούς (ψευδομακεδονία του Αιγαίου), οι οποίοι διατηρούνται και σήμερα. Η αδιαφορία ή και υποστήριξη των «συμμάχων» μας (οι περισσότεροι έχουν συνάψει διπλωματικές σχέσεις σε διμερές επίπεδο, με το όνομα «Μακεδονία»), προς ένα κατασκευασμένο ψεύδος αλυτρωτικού χαρακτήρος, στρέφεται ευθέως κατά της χώρας μας, η οποία <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> προσπαθεί να αμυνθεί, με σχετική άρθρωση επιχειρηματολογίας για το αυτονόητο. 
Μήπως άραγε θα πρέπει να θυμίσουμε στον «ευαίσθητο» Κο Κάμερον ποιος έκαψε τον Γ. Αυξεντίου και κρέμασε τους M. Καραολή και A. Δημητρίου καθώς και τόσους άλλους αγωνιστές της ΕΟΚΑ στην Κύπρο διότι αυτοί επιθυμούσαν να αυτοπροσδιορισθούν (και μάλιστα δίχως να σφετερίζονται ξένα ονόματα) και να επιλέξουν που ανήκουν; Οι Βρετανοί δεν έσπρωχναν την Τουρκία στην Κύπρο από το παράθυρο, μετά τον ελληνικό ξεσηκωμό, εφαρμόζοντας την τακτική «διαίρει και βασίλευε»; Δεν είναι οι Βρετανοί που με παρωχημένη και προκλητική αποικιοκρατική αντίληψη διατηρούν στρατιωτικές βάσεις τους σε άλλο ευρωπαϊκό κράτος και μάλιστα επί τμήματος του Κυπριακού εδάφους το οποίο αποκαλούν «εθνικό έδαφος»; Αυτά για να μην ξεχνούμε μερικές πρόσφατες βρετανικές επεμβάσεις σε ξένα κράτη και δίχως να μπούμε στον κόπο να ανασύρουμε μακρά σειρά παρομοίων γεγονότων από την παλαιότερη ιστορία. 
 
Καλό λοιπόν θα είναι οι Δυτικοί φίλοι μας να προσέχουν την στάση τους σε σειρά μειζόνων θεμάτων εθνικού ενδιαφέροντος στο εξωτερικό και το εσωτερικό της Ελλάδος, καθ’ όσον η στάση αυτή προβληματίζει έντονα την ακόμη φιλοδυτική ελληνική κοινή γνώμη και αποδυναμώνει την φιλοδυτική επιχειρηματολογία. Δεν θα έβλαπτε εάν η Δύση αναλογισθεί ρεαλιστικά την πληθώρα των γεωπολιτικών πλεονεκτημάτων που της παρέχει η χώρα μας, καθώς και την πιθανότητα μίας Ελλάδος όχι αιωνίως δεδομένης, αφού στην πολιτική δεν υπάρχουν μονόδρομοι και όπως εξ’ άλλου τονίζουν οι φλεγματικοί Βρετανοί «φίλοι» μας, στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχουν σταθεροί φίλοι και σταθεροί εχθροί αλλά μόνο σταθερά Εθνικά Συμφέροντα. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>