Περίεργη συνάντηση του Αμερικανού πρόξενου με στελέχη του κόμματος DEB

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="540" src="http://defencenews.gr/templates/paula/scripts/timthumb.php?src=images/saders.jpg&w=256&zc=1" style="opacity: 1;" width="630" /> </div> <br /> <br /> <br /> Σε μία περίεργη εώς "ύποπτη" ενέργεια προχώρησε ο Αμερικανός γενικός πρόξενος στη Θεσσαλονίκη Ρ. Σάντερς προσκαλώντας στην οικία του στο πλαίσιο δεξίωσης για εκπροσώπους φορέων και οργανώσεων που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα στη βόρεια Ελλάδα, την ηγεσία του κόμματος DEB (πρόκειται για το κόμμα του γνωστού Σαδίκ). Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα της η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, ο Αμερικανός πρόξενος διοργάνωσε τη δεξίωση στους κήπους της οικίας του στο Πανόραμα Θεσσαλονίκης προσκαλώντας αποκλειστικά εκπροσώπους των παραπάνω οργανώσεων από την βόρεια Ελλάδα. Όμως παρά το γεγονός ότι το DEB όπως είναι γνωστό πρόκειται για πολιτικό κόμμα, τα στελέχη του προσεκλήθησαν από τον Ρ. Σάντερς ως αντιπρόσωποι φορέα που ασχολείται με τα ανθρώπινα δικαιώματα.<br /> Από την άλλη πλευρά είναι πρακτικά αδύνατο ο Αμερικανός πρόξενος να μην γνωρίζει ότι το συγκεκριμένο κόμμα εκφράζει την πολιτική γραμμή του τουρκικού προξενείου στην Θράκη δηλ. μίας ξένης δύναμης η οποία εμπλέκεται στα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας και υπηρετεί ακραίους κύκλους της μειονότητας που σπέρνουν την διχόνοια, το φυλετικό μίσος και την υποστηρίζουν την καταπάτηση των δικαιωμάτων σημαντικού μέρους των μοσουλμανικών μειονοτήτων που διαβιούν στη Θράκη δηλ. των Πομάκων και των Ρομά. Ο πρόσφατος αποκλεισμός της Ρομά Ελληνίδας πολίτη Σ. Σαμπιχά απο το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ μετά από παρεμβάσεις τοπικών στελεχών του κόμματος που ακολουθούν την πολιτική γραμμή του τουρκικού προξενείου επιβεβαιώνει την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μέλη της μειονότητας γεγονός που όπως φαίνεται δεν προβλημάτισε τον κατα τα άλλα ευαίσθητο για τα ανθρώπινα δικαιώματα Αμερικανό πρόξενο.<br /> Επιπλέον τα στελέχη του DEB που παρευρέθησαν στην δεξίωση έσπευσαν να ανακοινώσουν ότι υπήρξε συνάντηση με τους Αμερικανούς διπλωμάτες, όπου, μεταξύ άλλων «τέθηκαν τα θέματα και τα αιτήματα της τουρκικής μειονότητας δυτικής Θράκης». Δυστυχώς όπως συμπεραίνεται από τα παραπάνω ο Αμερικανός πρόξενος δεν φαίνεται να “συμφωνεί” με την επίσημη πολιτική του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, το οποίο από τότε που ξεκίνησε η κρίση στην Αν. Ουκρανία καταδικάζει διαρκώς την εμπλοκή της Ρωσίας στα εσωτερικά ζητηματα της Ουκρανίας, αφού προσωπικά επέλεξε να συνομιλήσει με ένα πολιτικό φορέα που εκφράζει τις θέσεις μίας ξένης δύναμης στην Ελλάδα. Τέλος αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αμερικανός πρόξενος δεν προσκάλεσε στην δεξίωση τα αληθινά θύματα καταπίεσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Θράκη από παρεμβάσεις ξένης δύναμης, που είναι σύμφωνα με έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα το 2012 οι Πομάκοι Έλληνες πολίτες.<br /> Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην αμερικανική έκθεση “ορισμένα μέλη της πομακικής κοινότητας ανέφεραν ότι μέλη της τουρκόφωνης κοινότητας άσκησαν πίεση σε αυτούς για να αρνηθούν την διαφορετική ταυτότητα των Πομάκων από την “τουρκική”. Επιπλέον όπως αναφέρεται στην έκθεση μέλη της τουρκόφωνης κοπινότητας προσπάθησαν να δωροδοκίσουν μέλη της πομακικής ταυτότητας για να απαρνηθούν την ταυτότητα τοτυς και να αποδεχτούν την “τουρκική”. Για την ιστορία παραθέτεται και ο σχετικός σύνδεσμς της αμερικανικής έκθεσης http://www.state.gov/documents/organization/204503.pdf (σελ 27-28).><br /> <a href="http://defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Περίεργη συνάντηση του Αμερικανού πρόξενου με στελέχη του κόμματος DEB

Σε μία περίεργη εώς "ύποπτη" ενέργεια προχώρησε ο Αμερικανός γενικός πρόξενος στη Θεσσαλονίκη Ρ. Σάντε...

Διαβάστε την συνέχεια

Από το Αραβικό Βασίλειο στη «Βαλκανοποίηση» της Μέσης Ανατολής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh3jOKvila_eiuLPqea9UX5tW9-LTgcUw1z43lbjm6e67Emuks6fIdrvWESDNsthS2jF6NvPZOHFB1ydTh4W-mIIauY6sOSYJoJbY1fPjjW3NXzFp3KDdeBbaqd4a3NwC_BAMsUG8lxBBom=" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img align="left" border="0" height="500" src="http://energia.gr/photos/middle%20east.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Του Γιώργου Καπόπουλου</b><br /> <br /> Το 1915 ήταν μια άσχημη χρονιά για το Λονδίνο και τον πρώτο Λόρδο του Ναυαρχείου νεαρό και φιλόδοξο πολιτικό άνδρα Ουίνστον Τσόρτσιλ. Τον Δεκέμβριο τα βρετανικά στρατεύματα έφευγαν από την Χερσόνησο της Καλλίπολης χωρίς να πετύχουν να καταλάβουν τα Στενά των Δαρδανελίων. Ο οθωμανικός στρατός με τοπικό διοικητή τον συνταγματάρχη Μουσταφά Κεμάλ και υπό την επίβλεψη των δύο Γερμανών στρατηγών που ο Κάιζερ Γουλιέλμος ο Δεύτερος είχε παραχωρήσει στην κυβέρνηση των Νεοτούρκων, του Λίμαν φον Σάντερς και του Φον Ντερ Γκολτς Πασά, ταπείνωσαν τη Βρετανική Αυτοκρατορία.<br /> Ομως η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ο αδύναμος κρίκος, ο μεγάλος ασθενής, που το Λονδίνο έπρεπε να πλήξει καίρια και κατά προτεραιότητα για να αποδυναμώσει τη Γερμανία και την Αυστροουγγαρία. Μετά το φιάσκο στα Δαρδανέλια, επόμενος σταθμός στις αρχές του 1916, η Μέκκα, με τον μετέπειτα Λόρενς της Αραβίας να φθάνει στην Ιερή Πόλη του Ισλάμ με αποσκευές μερικά κιβώτια χρυσές λίρες και όχι μόνον: Συναντά τον Σερίφη (Φύλακα των Αγίων Τόπων) Χουσεΐν της Μέκκας της δυναστείας των Χασεμιτών που ισχυρίζεται ότι είναι απευθείας απόγονος του Μωάμεθ και του υπόσχεται τον Θρόνο του Ηνωμένου Αραβικού Βασιλείου που θα περιλάμβανε την έκταση που σήμερα καλύπτουν η Συρία, το Ιράκ, ο Λίβανος, η Ιορδανία, το Ισραήλ, αλλά και το δυτικό τμήμα της Αραβικής Χερσονήσου με πρωτεύουσα τη Δαμασκό.<br /> <br /> Η φωτιά του πολέμου ανάβει, οι Βεδουίνοι του Χουσεΐν γίνονται ο εφιάλτης του οθωμανικού στρατού, γρήγορα ελέγχουν τις σιδηροδρομικές γραμμές, φθάνουν στο λιμάνι της Ακαμπα στην Ερυθρά θάλασσα και ανοίγουν τον δρόμο στις δυνάμεις του Βρετανού στρατηγού Αλένμπι για να καταλάβει την Ιερουσαλήμ και τη Δαμασκό. Η νίκη όμως είναι πύρρειος, καθώς το έργο των Λόρενς - Χουσεΐν είναι ήδη βαριά υποθηκευμένο.<br /> <span style="font-weight: bold;">Από τους Sykes-Picot στον Balfour</span><br /> <br /> Την ώρα που ο Λόρενς, έφιππος με αραβική στολή, ονειρεύεται το Μεγάλο Αραβικό Βασίλειο ως δημιούργημα και μέλος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας με καθεστώς Κτήσης ( Dominion) ανάλογο με αυτό του Καναδά, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, οι ανάγκες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου στα άλλα μέτωπα οδηγούν την κυβέρνηση πρώτα του Ασκουίθ και στη συνέχεια του Λόιντ Τζορτζ σε επιλογές που ακυρώνουν το αραβικό όραμα των Λόρενς-Χουσεΐν. Η Γαλλία που έχει το μεγαλύτερο βάρος συμμετοχής στον πόλεμο στο δυτικό μέτωπο, έχει ταυτόχρονα το γενικό πρόσταγμα στο ανατολικό μέτωπο γύρω από τη Θεσσαλονίκη, και έτσι απαιτεί συμμετοχή στη μοιρασιά των αραβικών επαρχιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι εκπρόσωποι των δύο χωρών, ο Βρετανός Sykes και ο Γάλλος Picot σχεδόν την ίδια ώρα που ο Λόρενς ανοίγει τα κασόνια με τις χρυσές λίρες μπροστά στον Χουσεΐν αποφασίζουν ότι οι περιοχές που καλύπτονται από τη σημερινή Συρία και τον Λίβανο συν τη Νότια Μικρά Ασία-Κιλικία περιέρχονται στον έλεγχο της Γαλλίας.<br /> Την ίδια πάλι στιγμή, στο Λονδίνο, το εβραϊκό λόμπι με επικεφαλής τον Ρότσιλντ πιέζει την κυβέρνηση Λόιντ Τζορτζ να μην αφήσει το σιονιστικό χαρτί στα χέρια του Βερολίνου και της Βιέννης, αλλά να πάρει την πρωτοβουλία να δεσμευθεί υπέρ της δημιουργίας εβραϊκής εθνικής εστίας στην Παλαιστίνη. Ετσι το 1918 ο υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας Balfour δεσμεύεται προς την παραπάνω κατεύθυνση. Ο Χουσεΐν και ο μέντορας του Λόρενς χάνουν μετά τον Λίβανο και τη Συρία και την Παλαιστίνη. Το Αραβικό Βασίλειο όχι μόνο δεν θα έχει πρωτεύουσα τη Δαμασκό, αλλά δεν θα ελέγχει ούτε την Ιερή Πόλη της Ιερουσαλήμ.<br /> <span style="font-weight: bold;">Τα κράτη των μειονοτήτων</span><br /> Το Συνέδριο της Ειρήνης στο Παρίσι το 1919 επικυρώνει την παραπάνω διανομή: Η Γαλλία παίρνει από την Κοινωνία των Εθνών Εντολή Διοίκησης του Λιβάνου και της Συρίας και η Βρετανία για το Ιράκ και την Παλαιστίνη, από την οποία αποσπά τη σημερινή Ιορδανία.<br /> Αμέσως, Παρίσι και Λονδίνο προσπαθούν να εδραιώσουν τα λάφυρα του πολέμου, ανοίγοντας πληγές που είναι ανοικτές ακόμη και σήμερα.<br /> Η Γαλλία αναθέτει τη διοίκηση του Λιβάνου στους Χριστιανούς Μαρονίτες που αποτελούν τότε περίπου το 50% του πληθυσμού, ενώ στη γειτονική Συρία η Διοίκηση συγκροτείται με προνομιακή μεταχείριση των Αλαουιτών που αποτελούν περίπου το 10% του πληθυσμού. Οι Σουνίτες εξεγείρονται και το Παρίσι για να αποκαταστήσει τον έλεγχό του κλείνει το Βόρειο Μέτωπο: Αποχωρεί από την Κιλικία και την παραχωρεί στον Μουσταφά Κεμάλ και υπογράφει μαζί τους την περίφημη συμφωνία Franklin Bouillon, που είναι μοιραίο πλήγμα για την ελληνική παρουσία στη Σμύρνη και τη Μικρά Ασία.<br /> Η Βρετανία δεν έχει θρόνο για τον Σερίφη Χουσεΐν και ο Λόρενς προδομένος παραιτείται. Οι δύο γιοι του Χουσεΐν γίνονται όμως βασιλιάδες: ο Φεϊζάλ στο Ιράκ και ο Αμπντάλα στην Ιορδανία.<br /> Στο Ιράκ η Βρετανία με βάση το τελευταίο σχέδιο που εκπόνησε ο Λόρενς πριν από την παραίτησή του αποφασίζει να οικοδομήσει ένα σουνιτικό μειονοτικό καθεστώς: Σουνιτικό γιατί αν αφεθεί να κυβερνήσει η πλειοψηφία των Σιιτών το νέο κράτος θα γίνει δορυφόρος του Ιράν.<br /> Επιπλέον για να είναι βιώσιμο το νέο κράτος χρειάζεται τα πετρέλαια της Μοσούλης και του Κιρκούκ, δύο περιοχών που διεκδικεί σκληρά η Τουρκία του Κεμάλ, που εμφανίζεται τότε ως κοινό κράτος Τούρκων-Κούρδων.<br /> Βρετανία και Τουρκία φθάνουν στα πρόθυρα του πολέμου μέχρι το 1926 όταν η Κοινωνία των Εθνών δίνει στο Βρετανικό Ιράκ τις δύο διεκδικούμενες επαρχίες.<br /> ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ<br /> <span style="font-weight: bold;">Στο Φορέιν Οφις</span><br /> Στο Λονδίνο πολύ γρήγορα βλέπουν τη γαλλική παρουσία στη Μέση Ανατολή ως στρατηγική παρενόχληση και το ίδιο θα συμβεί στα τέλη της δεκαετίας του '30, το 1939, με το Σιωνιστικό Κίνημα. Το 1938 η πόρτα της Βρετανικής Παλαιστίνης κλείνει στους Εβραίους μετανάστες και πρόσφυγες. Η ήττα της Γαλλίας τον Ιούνιο του 1940 και η συνθηκολόγηση με τη Γερμανία λύνει τα χέρια του Λονδίνου: Ενα χρόνο μετά, τον Ιούνιο του 1941, βρετανικές δυνάμεις εισβάλλουν στο Λίβανο και στη Συρία, όπου οι πιστές στην κυβέρνηση Πετέν γαλλικές δυνάμεις πολεμούν σκληρά πριν συνθηκολογήσουν.<br /> Για μια στιγμή δημιουργείται η ψευδαίσθηση της ανάστασης του Αραβικού Βασιλείου: οι Γάλλοι έχουν φύγει, η μετανάστευση των Εβραίων έχει σταματήσει και στο Λονδίνο ο Τσόρτσιλ «φλερτάρει» με την ιδέα να συνεχίσει το έργο του Λόρενς. Αραβική ενότητα στο πλευρό της Βρετανικής Αυτοκρατορίας είναι η κεντρική ιδέα. Ετσι ο Αραβικός Σύνδεσμός σχεδιάζεται στα γραφεία του Φόρεϊν Οφις στο Λονδίνο και στο κτίριο της Βρετανικής Διοίκησης Μέσης Ανατολής στο Κάιρο πριν υλοποιηθεί το 1945.<br /> <span style="font-weight: bold;">Από τον Λόρενς στον Νάσερ και το Μπαάθ</span><br /> Το 1945 είναι πια πολύ αργά για τη Βρετανία και η επιστροφή της στη Μέση Ανατολή είναι μια σύντομη παρένθεση. Το Λονδίνο εγκαταλείπει ασύντακτα την Παλαιστίνη το 1948, ενώ το πραξικόπημα των Ελευθερών Αξιωματικών στην Αίγυπτο υπό τον συνταγματάρχη Νάσερ τον Ιούλιο του 1952 ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην Ιστορία. Παράδοξο της Ιστορίας ο Νάσερ αλλά και το Ριζοσπαστικό Εθνικό Κόμμα Μπαάθ, που ιδρύθηκε στον Λίβανο το 1942 και γρήγορα δικτυώθηκε στη Δαμασκό και τη Βαγδάτη συνεχίζουν στο δρόμο του Λόρενς και του Χουσεΐν, με τη φιλοδοξία να σβήσουν τα σύνορα του χάρτη που χάραξαν το 1916 Λονδίνο και Παρίσι, όχι για να συγκροτηθούν θρησκευτικές-κοινοτικές κρατικές οντότητες, αλλά για ένα Ενιαίο Κοσμικό Αραβικό Κράτος. Ετσι το 1958 η Αίγυπτος και η Συρία ενώνονται για να αποτελέσουν μέχρι το 1961 την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία, η οποία στη σύντομη ζωή της προσπαθεί ανεπιτυχώς να προσαρτήσει την Ιορδανία και την Υεμένη. Το Μπαάθ διασπασμένο ανάμεσα στους Αλαουίτες της Δαμασκού και τους Σουνίτες της Βαγδάτης προσπαθεί να σφυρηλατήσει Περιφερειακή Ενότητα, ενώ στις δεκαετίες του '60 και '70 καταγράφονται η Ενωση Αιγύπτου-Σουδάν και Λιβύης, η προσπάθεια Ενωσης υπό τον Καντάφι Λιβύης και Τυνησίας.<br /> <span style="font-weight: bold;">Το «ναυάγιο» της Pax Americana</span><br /> Από την εποχή του Πρώτου Πολέμου στον Κόλπο, το 1991, οι ΗΠΑ προωθούσαν μια συνολική Νέα Τάξη στην περιοχή όπου δεν φαινόταν να έχουν θέση τα αυταρχικά-δικτατορικά, αλλά κοσμικά καθεστώτα της Δαμασκού και της Βαγδάτης, που είχαν περιφερειακές ηγεμονικές φιλοδοξίες. Ο πατήρ Μπους σταμάτησε στην απελευθέρωση του Κουβέιτ, αλλά ο Μπους Υιός ανέτρεψε το καθεστώς Σαντάμ και έφερε στην εξουσία τη σιιτική πλειοψηφία. Η Αραβική Ανοιξη έδωσε το πρόσχημα σε Σαουδική Αραβία και Τουρκία να προσπαθήσουν να εγκαθιδρύσουν σουνιτική κυβέρνηση στη Συρία. Ετσι ό,τι είχαν κτίσει με κόπο Βρετανία και Γαλλία μετά το 1920 κατέρρευσε, χωρίς η εξέλιξη αυτή από ό,τι φαίνεται να προκαλεί ιδιαίτερη θλίψη στην Ουάσιγκτον. Ουδείς μπορεί να αποδώσει την ευθύνη για θρησκευτικές συγκρούσεις αιώνων στις ΗΠΑ, από ό,τι φαίνεται όμως θεωρούν πλέον την ενότητα του Ιράκ και της Συρίας παρελθόν, με την πολυδιάσπαση να προβάλλει ως πιο διαχειρίσιμη και μικρότερου κόστους επιλογή . Μια δυναμική εξελίξεων που θυμίζει τη στάση της Ουάσιγκτον στην πρώτη περίοδο της σύγκρουσης στη Γιουγκοσλαβία το 1990-91.<br /> <ul> <li>Ο Βρετανός Sykes και ο Γάλλος Picot, σχεδόν την ίδια ώρα που ο Λόρενς ανοίγει τα κασόνια με τις χρυσές λίρες μπροστά στον Χουσεΐν αποφασίζουν ότι οι περιοχές που καλύπτονται από τη σημερινή Συρία και τον Λίβανο συν τη Νότια Μικρά Ασία - Κιλικία περιέρχονται στον έλεγχο της Γαλλίας</li> <li>Ασχημη χρονιά το 1915 για το Λονδίνο και τον φιλόδοξο τότε λόρδο Ουίνστον Τσόρτσιλ</li> </ul> <div> (από την εφημερίδα "Ημερησία")<br /> <a href="http://energia.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fenergia.gr%2Fphotos%2Fmiddle%2520east.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh3jOKvila_eiuLPqea9UX5tW9-LTgcUw1z43lbjm6e67Emuks6fIdrvWESDNsthS2jF6NvPZOHFB1ydTh4W-mIIauY6sOSYJoJbY1fPjjW3NXzFp3KDdeBbaqd4a3NwC_BAMsUG8lxBBom=" -->

Από το Αραβικό Βασίλειο στη «Βαλκανοποίηση» της Μέσης Ανατολής

Του Γιώργου Καπόπουλου Το 1915 ήταν μια άσχημη χρονιά για το Λονδίνο και τον πρώτο Λόρδο του Ναυαρχείου νεαρό και φιλόδοξο πολιτικό άνδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τελευταία “αποζημίωση” των ανεξάρτητων βουλευτών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://olympiada.files.wordpress.com/2014/06/wpid-20140622012028.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img height="340" pxz:uid="1230fcfa9f9-1" src="http://olympiada.files.wordpress.com/2014/06/wpid-20140622012028.jpg?w=320&h=200" width="620" /></a></div> <br /> <br /> Μπορεί κανείς να τη χαρακτηρίσει ηθική. Μπορεί να τη χαρακτηρίσει εθνικής σημασίας.. <br /> Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση μπορεί να προσφέρει στους ανεξάρτητους βουλευτές την ευκαιρία να εκλέξουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που θα προτείνει το Μαξίμου. <br /> Προσφορά που μπορεί να έχει πολλές διαστάσεις, μιας και όλοι γνωρίζουν ότι αν γίνουν πρόωρες εκλογές, οι περισσότεροι από τους ανεξάρτητους δεν θα επανεκλεγούν. <span id="more-396900"></span><br /> Αν λοιπόν θελήσουν να συμμετάσχουν στην πρόταση Σαμαρά για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, θα μπορέσουν να απολαύσουν την ..ικανοποίηση ότι συμμετείχαν στην εκλογή χωρίς εθνικές εκλογές.. <br /> Και επειδή οι ανεξάρτητοι βουλευτές δεν επαρκούν, την ίδια πρόταση ενδέχεται να έχουν και βουλευτές άλλων κομμάτων, ώστε να βρεθούν οι 180, χωρίς φυσικά να προεξοφλείται ότι θα εισπράξουν το τίμημα της προσφοράς. Εννοείται βέβαια, πως το Μαξίμου γνωρίζει τους πρόθυμους ή και αυτούς που μπορεί να το σκεφτούν.. <br /> Κρίμα, όμως.. Την ίδια ..”αποζημίωση” δεν θα λάβουν οι κυβερνητικοί βουλευτές.. Πως γίνεται αυτό; Για μαντέψτε!<br /> <br /> <a href="http://olympia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η τελευταία “αποζημίωση” των ανεξάρτητων βουλευτών

Μπορεί κανείς να τη χαρακτηρίσει ηθική. Μπορεί να τη χαρακτηρίσει εθνικής σημασίας.. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση μπορεί να πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σουνίτες, Σιΐτες και ενεργειακές εμπλοκές

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://cdn1.vox-cdn.com/assets/4231075/sunni_shia_nasr.jpg" imageanchor="1" peppycount="4" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://cdn1.vox-cdn.com/assets/4231075/sunni_shia_nasr.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <h1 style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 25px; margin: 0px; padding: 0px 0px 15px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small; line-height: 17px;">Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος</span></h1> <h1 style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 25px; margin: 0px; padding: 0px 0px 15px;"> <a href="http://www.andrianopoulos.gr/" peppycount="5" style="color: black; line-height: 17px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: small;">www.andrianopoulos.gr</span></a></h1> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Να ανακεφαλαιώσω συνοπτικά εδώ όσα μέχρι σήμερα με διάφορα κείμενά μου έχω σημειώσει. Από την ώρα που οι ΗΠΑ εξασφάλισαν επάρκεια αλλά και δυνατότητα εξαγωγής ενέργειας, λόγω κοιτασμάτων σχιστολίθων και αμμόλοφων του Καναδά, έχει αισθητά μειωθεί το ενδιαφέρον τους για τη Μέση Ανατολή.</span><br /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="https://www.blogger.com/null" name="more" peppycount="6"></a><span style="background-color: transparent;">Συνακόλουθα βελτιώνονται οι σχέσεις τους με το Ιράν, ενώ απεξαρτώνται από τα καπρίτσια της Σαουδικής Αραβίας κι από την έμμεση υποχρέωση να στηρίζουν τις όποιες της -και θρησκευτικές, αν και αντι-δυτικές ακόμη- επιδιώξεις. Με τη συνετή πολιτική του Σιίτη Αγιατολάχ Σιστανί από τη Νατζέφ του Ιράκ, βρέθηκε ένας τρόπος συμβίωσης Σουνιτών και Σιιτών στη χώρα αυτή και σχηματίσθηκε κυβέρνηση.</span></span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όλα αυτά οδήγησαν σταδιακά στην αλλαγή του πολιτικού χάρτη της Μέσης Ανατολής. Όπως δήλωσε και ο βασιλιάς Αμπντάλα της Ιορδανίας, «υπάρχει μια σιιτική περικύκλωση της περιοχής». Εννοούσε πως χώρες όπως το Ιράν, το Ιράκ, η Συρία (με το φιλοσιιτικό καθεστώς Ασαντ) και ο Λίβανος (με την κυριαρχία της Χετζμπολάχ) αντανακλούσαν πλέον τα συμφέροντα της πάλαι ποτέ διωκόμενης και περιθωριοποιημένης αντι-σουνιτικής αυτής δύναμης.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο πανικός της Σαουδικής Αραβίας εκφράσθηκε και στην Αίγυπτο, στηρίζοντας το στρατιωτικό καθεστώς του στρατηγού Σίσι, εγκαταλείποντας την εκλογικά πανίσχυρη μουσουλμανική αδελφότητα (που οι ίδιοι κατά το παρελθόν είχαν βοηθήσει να ιδρυθεί) φοβούμενοι πιθανή τους ηγεμονία στον μουσουλμανικό κόσμο. Σε όλα αυτά προστέθηκε και η προσάρτηση από την Ρωσία της Κριμαίας, που άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, συντρίβοντας τη διεθνή συναίνεση περί απαραβιάστου των συνόρων κρατών που αναδείχθηκαν μετά την κατάρρευση παλαιών προπολεμικών συνομοσπονδιών.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όλα αυτά, μας οδηγούν στα φαινόμενα των τελευταίων εξελίξεων. Αποτυγχάνοντας να εμπλέξουν τη Δύση στον στόχο των ακραίων ισλαμιστών, με εμπλοκή των Ουαχάμπις της Σ. Αραβίας, να ανατραπεί ο Ασαντ και να δημιουργηθεί στη Συρία ένα σκοτεινό καθεστώς τύπου Λιβύης, ήταν φυσικό οι ακραίοι ισλαμιστές να ψάξουν για άλλες διεξόδους. Ηδη είχαν κυκλοφορήσει λογής σενάρια για ενδεχόμενο σπάσιμο του Ιράκ στα τρία και για μια πιθανή διχοτόμηση της Συρίας. Με τη διαφορά πως αυτές οι εκδοχές προϋπέθεταν συμμετοχή των ΗΠΑ και της Τουρκίας στις εξελίξεις και ελεγχόμενες μετεξελίξεις. Προφανέστατα οι ισλαμιστές πρόλαβαν τις επίσημες κυβερνήσεις, εκμεταλλευόμενοι τη διαφαινόμενη ανοχή τους σε αλλαγές συνόρων.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μόνο που τώρα τα ζητήματα περιπλέκονται. Η Τουρκία δύσκολα θα ανεχθεί τετελεσμένα. Με ομήρους μάλιστα διπλωμάτες της αλλά και με τη σύσταση αφενός κουρδικού κράτους στα σύνορά της, αλλά και ενός καθεστώτος ακραίου Ισλάμ δίπλα της (B.A. Συρία) που θα κλείνει το μάτι στους δικούς της, μετριοπαθείς για την ώρα, μουσουλμάνους. Εξίσου το Ιράν, δεν μπορεί να επιτρέψει στη Σαουδική Αραβία να αντιστρέψει την ροή των πραγμάτων κατορθώνοντας να κυριαρχήσει και πάλι στην περιοχή ? αλλά και γενικότερα στον ισλαμικό κόσμο.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η εμπλοκή -πιθανότατα ένοπλη- Τουρκίας και Ιράν στις εξελίξεις είναι μάλλον αναπόφευκτη. Με τις ΗΠΑ να παρέχουν διευκολύνσεις αλλά και αεροπορική στήριξη σε χθεσινούς της αντιπάλους (Ιράν) ή ψυχρούς φίλους (είναι γνωστό πως η σχέση της με την Τουρκία δεν είναι και στα καλύτερά της).</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ταπείνωση της κυβέρνησης Ομπάμα από την ανταλλαγή αιχμαλώτων με τους Ταλιμπάν δεν μπορεί να συμπληρωθεί με μια πλήρη κατάρρευση στο Ιράκ. Απλά, η σχέση με τη Σαουδική Αραβία θα φθάσει στο χειρότερο σημείο, το καθεστώς Σίσι στην Αίγυπτο θα περάσει δύσκολες ώρες, ο Ασαντ θα ανακουφισθεί αισθητά από τις μέχρι τώρα αμφισβητήσεις που υφίστατο, ενώ και στο Αφγανιστάν το Ιράν θα κληθεί να παίξει ενεργότερο ρόλο (για στήριξη των πολυπληθών σιιτών Χαζάρας στο κέντρο της χώρας).</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Ιορδανία δύσκολα θα αποφύγει εντάσεις από τις νέες ανακατατάξεις, ενώ και το Πακιστάν θα βρεθεί στο μέσο του κυκλώνα. Η αναγγελία των Σουνιτών του Κασμίρ πως θα επιδιώξουν μια εξέγερση-προέλαση σαν αυτή σε Συρία-Ιράκ θα βάλουν εντονότερα στο παιχνίδι την Ινδία, θα δοκιμασθούν οι σχέσεις της νέας ινδουιστικής εθνικιστικής κυβέρνησης Μόντι με τα 120 εκατ. μουσουλμάνων υπηκόων της, αλλά και το Πακιστάν θα χρειασθεί να τοποθετηθεί ξεκάθαρα απέναντι στους δικούς του ζιχαντιστές. Εκτός πλάνου εξελίξεων δεν μένει σίγουρα η Ρωσία.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο Καύκασος δεν είναι ήσυχος με αυτά που συμβαίνουν, οι Τατάροι της Ουκρανίας αλλά και οι μουσουλμάνοι στις περιοχές Βόλγα - Ουραλίων θα αντιμετωπίσουν εσωτερικές εντάσεις αλλά και ισχυρή καχυποψία από όλους τους υπόλοιπους.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η Βόρεια Αφρική, τέλος, με σημαντική κληρονομιά σιιτικών συμπαθειών αλλά και με λεπτές τις ισορροπίες ανάμεσα στις δύο θρησκευτικές ενδο-μουσουλμανικές κοινότητες κινδυνεύει να βρεθεί στο επίκεντρο σημαντικών εντάσεων. Οσο για τις σιιτικές κοινότητες σε ανατολική Σαουδική Αραβία, σε Υεμένη και στα κράτη του Κόλπου (ιδιαίτερα στο Μπαχρέιν) δύσκολα θα αποδεχθούν μια εκ νέου, βίαιη και πάλι, περιθωριοποίησή τους.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το καζάνι λοιπόν βράζει. Και μας αφορά όλους. Να μην ξεχνάμε πως εμπλοκή της Τουρκίας και ριζοσπαστικοποίηση των εκεί ισλαμιστών θα έχει αντανάκλαση και άμεσες συνέπειες στη Θράκη, αλλά και στους υπόλοιπους πιστούς του Ισλάμ που ζουν στην Ελλάδα. Το ζήτημα απαιτεί προσοχή και επαγρύπνηση από κάθε αρμόδιο...</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στο μέτωπο της ενέργειας αναπόφευκτα οι τιμές του πετρελαίου θα «τσιμπήσουν» προς τα πάνω. Αν το Ιράκ καταρρεύσει, όλα τα premium που μπαίνουν για πετρελαϊκά ρίσκα θα ενεργοποιηθούν. Οι τιμές του αργού έτσι θα αυξηθούν πάνω από 2 δολάρια. Αν υπάρξει ανάφλεξη στον Κόλπο, με την όποια εμπλοκή του Ιράν, τα premiums θα ανεβούν ακόμη παραπάνω.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σε περίπτωση μάλιστα ανάφλεξης και στη Βόρεια Αφρική, τα πράγματα θα γίνουν εξαιρετικά δύσκολα. Τα αποθέματα της Ρωσίας δεν φθάνουν για να καλύψουν τις όποιες ελλείψεις, ενώ Κίνα και Ιαπωνία, με σοβαρά συμβόλαια με το Ιράν, θα υποχρεωθούν να στραφούν στις αγορές του Μαγκρέμπ και του ανατολικού και δυτικού Ατλαντικού.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Μοναδικό θετικό στοιχείο είναι η αναδυόμενη επάρκεια των ΗΠΑ, που θα εξισορροπήσει κάποιες πιέσεις. Όχι, όμως, όλες. Το πρόβλημα δεν θα είναι οι τιμές τότε της ενέργειας. Αλλά η επάρκειά της. Αν θα υπάρχει δηλαδή διαθέσιμο πετρέλαιο και αέριο. Χώρες με σημαντικά συναλλαγματικά αποθέματα θα βρίσκονται σε ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση. Στον καθένα γίνεται φανερό πόσο δύσκολα θα είναι τα πράγματα για τη χώρα μας.</span></div> <div style="background-color: white; color: #2c2c2c; line-height: 17px; padding: 0px 0px 8px;"> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Αν ο κόσμος βρεθεί, σχετικά απότομα, δίχως ενέργεια, πολλοί θα καταλάβουν γιατί ήταν για χρόνια απαραίτητη η παρουσία της Δύσης στη Μέση Ανατολή!..</span></div> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Σουνίτες, Σιΐτες και ενεργειακές εμπλοκές

Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος www.andrianopoulos.gr Να ανακεφαλαιώσω συνοπτικά εδώ όσα μέχρι σήμερα με διάφορα κείμενά μου έχω ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Ελλάδα κωλυσιεργεί στο ζήτημα της οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Κύπρο;

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ2NGj4BXVqsqSEzfFJ1xngBQWVEX3UQU5yB07Tss0iSmxOe43sz0IxVL3yIqYy9zOA1j9mjEJAlKafYAL7HWBnAEUS6rhzjL7aOLpshnU0Ve-hA4TAUVXpsdT6k94d22lrjxhCm35HK0/s1600/%25CE%2597+%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%259F%25CE%2596+-+%25CE%259D%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%259B%25CF%2585%25CE%25B3%25CE%25B5%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" peppycount="4" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQ2NGj4BXVqsqSEzfFJ1xngBQWVEX3UQU5yB07Tss0iSmxOe43sz0IxVL3yIqYy9zOA1j9mjEJAlKafYAL7HWBnAEUS6rhzjL7aOLpshnU0Ve-hA4TAUVXpsdT6k94d22lrjxhCm35HK0/s1600/%25CE%2597+%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25B7%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%259F%25CE%2596+-+%25CE%259D%25CE%25AF%25CE%25BA%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%259B%25CF%2585%25CE%25B3%25CE%25B5%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <b><i><span lang="EL">ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ</span> </i></b><br /> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Τέσσερα χρόνια περιμένει στο «ακουστικό» της η Λευκωσία, την ανταπόκριση της Αθήνας στην πρόσκληση για έναρξη συνομιλιών για το θέμα των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο και την προετοιμασία του εδάφους για μελλοντική οριοθέτηση μεταξύ των δυο χώρων  σε συνεργασία και με την Αίγυπτο στην κρίσιμη αυτή ,γεωστρατηγικα και οικονομικά περιοχή.</span><br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more" peppycount="5"></a>Οι πρώτες κρούσεις είχαν γίνει  ήδη από το 2004 αλλά από το 2010 είχαν υπάρξει μάλιστα και συμφωνίες μεταξύ των δυο κυβερνήσεων  για συντονισμό των Υπουργείων εξωτερικών και έναρξη συνομιλιών ώστε να προχωρήσει τουλάχιστον σε τεχνικό επίπεδο  η διαμόρφωση μιας οριοθετικής  γραμμής  που θα αποτελούσε βάση των διαπραγματεύσεων και με τρίτες χώρες.</div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Αν και είχε προαναγγελθεί ακόμη και η επίκυψη στην Ελλάδα του κυπριού πρέσβη Τασου Τζιωνη ο οποίος διαπραγματεύτηκε την συμφωνία της Κύπρου  με το Ισραήλ και χειρίσθηκε επί προεδρίας Τ.Παπαδοπουλου αλλά και μετα ,το διπλωματικό σκέλος της οριοθέτησης και εκμετάλλευσης της κυπριακής ΑΟΖ, η Αθήνα  φρόντιζε να αναβάλλει αυτές τις συνομιλίες .</span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Όπως πληροφορούμαστε μάλιστα σε πρόσφατη επίσκεψη του στην Αθήνα ο κύπριος υπουργός ενέργειας Γ.Λακκοτρυπης  επεχείρησε να βολιδοσκοπήσει και πάλι την ελληνική κυβέρνηση για την  έναρξη αυτών των συνομιλιών ,αλλά δεν πήρε σαφή απάντηση.</span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Η οριοθέτηση  των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο στην περιοχή μεταξύ Ελλάδας-Αιγύπτου -Κύπρου και Τουρκίας ,είναι προφανές ότι δεν αποτελεί ένα απλό τεχνικό θέμα ,αλλά έχει κυρίως πολιτικά χαρακτηριστικά. Όμως η προετοιμασία   σε τεχνικό επίπεδο ώστε όταν  παρουσιασθεί η ευκαιρία για μια τέτοια οριοθέτηση , να μην πάει χαμένη , είναι ζωτικής  σημασίας.  Κορυφαίο παράδειγμα είναι η Κυπρος και το πώς σε ανύποπτο χρόνο έκανε την προετοιμασία  οριοθέτησης με το Ισραήλ και με την κρίση που προκάλεσε στις τουρκοισραηλινες σχέσεις το επεισόδιο του Μαβή Μαρμαρά ,βρέθηκε η ευκαιρία  για υπογραφή της συμφωνίας μέσα σε μερικούς μήνες και με τρόπο ιδιαίτερα επωφελή για τα κυπριακά συμφέροντα.</span></div> <div class="MsoNormal"> <br /></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Για την Ελλάδα είναι ζωτικής σημασίας η ρύθμιση των εκκρεμοτήτων των θαλασσίων ζωνών  της ,αλλά μετα το «δυναμικό» ξεκίνημα που υπήρξε από τον υπουργό εξωτερικών Β.Βενιζελο  με παρεμβάσεις προς τα Τίρανα και το Κάιρο, δεν φαίνεται να έχει υπάρξει κανένα ουσιαστικό βήμα.</span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Το διακύβευμα για την Ελλάδα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και δεν περιορίζεται μόνον  στην οικονομική σημασία της εκμετάλλευσης πιθανόν νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου . </span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Η Ελλάδα έχει την μοναδική ευκαιρία να προσφέρει στο Ισραήλ από κοινού με την Κύπρο ,έναν διάδρομο ασφάλειας προς την Ευρώπη  και συγχρόνως να εξασφαλίσει στην Αίγυπτο μια </span>buffer zone<span lang="EL"> στην Μεσόγειο.</span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Το Ισραήλ και η Αίγυπτος αποτελούν τους δυο σημαντικότερους πυλώνες της περιφερειακής σταθερότητας σε μια περιοχή που επηρεάζει όμως την παγκόσμια ασφάλεια και η δυνατότητα της Ελλάδας να διεκδικήσει ρόλο σε αυτό το σύστημα ασφαλείας αναβαθμίζει σημαντικά τον γεωστρατηγικο ρόλο της χώρας.</span></div> <div class="MsoNormal"> <br /></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Η συγκυρία δείχνει να είναι ευνοϊκή  αυτή την περίοδο ,καθώς παρά τις πιέσεις των αμερικανών οι τουρκοισραηλινες σχέσεις δεν έχουν αποκατασταθεί ενώ είναι σαφές ότι η καχυποψία προς την Τουρκία του Τ.Ερντογαν ποτέ δεν θα διαλυθεί  πλήρως στο πολιτικό  προσωπικό του Ισραήλ. Εξάλλου και στο θέμα της εξαγωγής του φυσικού αερίου ,όπου η Κοινοπραξία του Λεβιάθαν δεν αποκλείει την εξαγωγή μέσω αγωγού προς την Τουρκία, το Τελ Αβίβ  δεν προτίθεται να παραδώσει το «όπλο» του φυσικού αερίου σε μια απρόβλεπτη και ολοένα και πιο εθνικιστική και φιλοισλαμικη Τουρκία.</span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Στην Αίγυπτο ,όπου η Αθήνα και η Κύπρος ορθά από την πρώτη στιγμή προσέφεραν στήριξη στο μεταβατικό στρατιωτικό καθεστώς και τώρα στον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Σισι,θα πρέπει να εκμεταλλευθούν τόσο την δηλωμένη εχθρότητα του Τ.Ερντογάν  (που στήριξε σθεναρά από την πρώτη στιγμή το καθεστώς των Αδελφών Μουσουλμάνων ) προς το νέο αιγυπτιακό καθεστώς , όσο και την ανάγκη διεθνούς νομιμοποίησης που έχει ο πρόεδρος Σισι  , στην οποία συμβάλει σημαντικά η σχέση με τις δυο ευρωπαϊκές  χώρες της περιοχής  την Ελλάδα και την Κύπρο.</span></div> <div class="MsoNormal"> <br /></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Με την Αίγυπτο οι συνομιλίες για την  οριοθέτηση   των θαλασσίων ζωνών διαρκούν χρόνια και έχουν παγώσει ουσιαστικά λόγω της μέχρι τώρα διστακτικότητας των Αιγυπτίων , να ρισκάρουν την  ρήξη με την Τουρκία η οποία αυθαιρέτως και αφαιρώντας από τον χάρτη το Καστελόριζο διεκδικεί θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο ,αφαιρώντας κυρίως από την Ελλάδα ένα πολύ σημαντικό τμήμα  της υφαλοκρηπίδας της ,ενώ συγχρόνως διακόπτει την «συνέχεια» του διαδρόμου  Ισραήλ-Κύπρος –Ελλάδα- Ευρώπη …</span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Κατά περιόδους  (όπως αναλυτικά έχουν παρουσιάσει τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ) οι Αιγύπτιοι είτε απροκάλυπτα είτε με έμμεσο τρόπο έδειχναν να αποδέχονται εν μέρει την τουρκική θέση  μπλοκάροντας έτσι τις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα. </span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Μια τελευταία κίνηση τον περασμένο Δεκέμβριο όπου παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις ,δόθηκε σε  διεθνή διαγωνισμό το Οικόπεδο 12 της Αιγυπτιακής ΑΟΖ (του οποίου η χάραξη είναι προβληματική για την  Ελλάδα και υπερκαλύπτει μικρό τμήμα της ελληνικής  υφαλοκρηπίδας και συγχρόνως δείχνει να υιοθετεί την διεκδίκηση της Τουρκίας ) προκάλεσε προβληματισμό στην Αθήνα ,αλλά δεν θα πρέπει να αποτελέσει ανασχετικό παράγοντα για την επιδίωξη προώθησης Συμφωνίας με τους Αιγύπτιους, καθώς το διακύβευμα για την  Ελλάδα είναι πολύ σημαντικότερο.</span></div> <div class="MsoNormal"> <br /></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως έχουν τα όσα πρόσφατα δήλωσε ο νέος σύμβουλος του πρωθυπουργού Α.Σαμαρα για θέματα  ενεργειακής  πολιτικής Σόλων Κασινης ο οποίος θεωρείται και η «ψυχή» του κυπριακού προγράμματος για οριοθέτηση των ΑΟΖ και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ.</span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Ο κ. Κασίνης τόνισε ότι βασικό χαρακτηριστικό της κυπριακής προσπάθειας όσον αφορά την χάραξη ΑΟΖ και τους υδρογονάνθρακες κατά την προηγούμενη δεκαετία ήταν η αποφασιστικότητα, καθώς η Λευκωσία  αψήφησε τις τουρκικές αντιδράσεις και  κατάφερε να διατηρήσει την ίδια ενεργειακή πολιτική παρά την εναλλαγή των κυβερνήσεων.  Αποκαλύπτει μάλιστα ότι τόσο  ο ίδιος όσο και το υπουργείο Εμπορίου της Κύπρου δέχτηκαν πιέσεις από την ελληνική πρεσβεία την περίοδο της κυβέρνησης Σημίτη  ώστε να μην προβληθεί από την Λευκωσία μια ΑΟΖ η οποία να εφάπτεται με την ελληνική στην Ανατολική Μεσόγειο. Παρόλα αυτά και παρά τις αντιδράσεις της Άγκυρας, οι προσπάθειες χάραξης ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες προχώρησαν ομαλά και είχαν ως αποτέλεσμα την διαμόρφωση ενός πλαισίου ικανού να στηρίξει τις έρευνες υδρογονανθράκων που ακολούθησαν. <o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal"> <br /></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL">Στο πλαίσιο αυτής της αντίληψης για την αντιμετώπιση της Τουρκίας εντάσσεται ίσως και η επιλογή της Αθήνας να μην καταθέσει και την δική της απάντηση στον ΟΗΕ ,όπως έπραξε η Λευκωσία στην  προκλητικότατη  ρηματική διακοίνωση της Τουρκίας με την οποία ζητούσε να αναγνωρισθεί η «οριοθέτηση» που είχε συνάψει με το ψευδοκράτος. Αν και η οριοθέτηση δεν επηρέαζε άμεσα την Ελλάδα η αναφορά ότι για τις περιοχές δυτικά της γραμμής 32^ο 16΄ 18” ισχύει η  ρηματική διακοίνωση της 12Μαρτιου 2013    δεν μπορεί να μένει αναπάντητη. Στην ρηματική αυτή διακοίνωση της η Τουρκία  υποστηρίζει εκτός των άλλων ότι δυτικά της γραμμής αυτής  ισχύει η οριοθέτηση στην βάση της μέσης γραμμής   μεταξύ των ακτών της Τουρκίας και της Αιγύπτου και ως απώτατο δυτικό σημείο εκεί που θα καταλήξει η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγίου και η οροθέτηση των ζωνών με άλλες χώρες (δηλ της Ελλάδας με την Αίγυπτο).Μια  διατύπωση η οποία ουσιαστικά αφαιρει κάθε επήρεια από το Καστελόριζο αλλά και από την Ρόδο και την Κάρπαθο...<o:p></o:p></span></div> <div class="MsoNormal"> <span lang="EL"><b>Επίκαιρα</b></span></div> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Γιατί η Ελλάδα κωλυσιεργεί στο ζήτημα της οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Κύπρο;

ΝΙΚΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ   Τέσσερα χρόνια περιμένει στο «ακουστικό» της η Λευκωσία, την ανταπόκριση της Αθήνας στην πρόσκληση για έναρξη συνομιλιώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παγκόσμιος διπλωματικός πολεμος πάνω από την Κρήτη!

<a href="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/06/11261.jpg"><img src="http://www.hellasforce.com/wp-content/uploads/2014/06/11261-620x412.jpg" /></a><br /> <br /> Ένα άγριο διπλωματικό παιχνίδι παίζεται αυτές τις ώρες μεταξύ Ελλάδας-Κίνας- ΗΠΑ και ιδιαίτερα τώρα με την επίσκεψη του Κινέζου Πρωθυπουργού και τις προθέσεις του Πεκίνου να αποκτήσει αεροδρόμιο προκειμένου να υποβοηθήσει τη διακίνηση τεράστιων ποσοτήτων εμπορευματοκιβωτίων στην Ευρώπη.<br /> <div> <br /> Οι Κινέζοι αναζητούσαν τρόπους για την είσοδο των προϊόντων τους στην Ευρωπαϊκή αγορά και βρήκαν την κατάλληλη επενδυτική ευκαιρία να αξιοποιήσουν τη μεγάλη τους δυνατότητα!!<br /> <br /> Όμως καλά πληροφορημένες διπλωματικές πηγές επιμένουν ότι υπάρχει ένας μεγάλος διπλωματικός «σκόπελος» καθώς σε αυτή την επιλογή για αεροπορική βάση των Κινέζων αντιδρούν έντονα οι Αμερικανοί.<br /> <br /> Το μυστικό; Οι Κινέζοι δεν ενδιαφέρονται για το αεροδρόμιο του Τυμπακίου της Κρήτης –παρά τα όσα γράφονται – αλλά για το αεροδρόμιο στο Καστέλι (για το οποίο παλαιότερα έδειξαν έντονο ενδιαφέρον και οι Ρώσοι).<br /> <br /> Νέος παίκτης με σημαντικό ενδιαφέρον για την περιοχή είναι εσχάτως και οι Αμερικανοί που είδαν τις προθέσεις των Κινέζων και αντιδρούν διπλωματικά. Ο λόγος; Οι ΗΠΑ θέλουν το Καστέλι για να εγκαταστήσουν στο αεροδρόμιο βάση για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη τους που επιχειρούν στον ευαίσθητο χώρο της Μέσης Ανατολής. <br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/">πηγή</a></div>

Παγκόσμιος διπλωματικός πολεμος πάνω από την Κρήτη!

Ένα άγριο διπλωματικό παιχνίδι παίζεται αυτές τις ώρες μεταξύ Ελλάδας-Κίνας- ΗΠΑ και ιδιαίτερα τώρα με την επίσκεψη του Κινέζου Πρωθυπουργ...

Διαβάστε την συνέχεια

Χαμός και στη Γαλλία με τα προεκλογικά τσαλίμια Ερντογάν!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Erdogan_Lyon_France.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-105236" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Erdogan_Lyon_France.jpg" title="Erdogan_Lyon_France" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Δεν σταματά μπροστά σε τίποτα ο Τούρκος πρωθυπουργός ενώπιον του μεγάλου στόχου να καταλάβει τον προεδρικό θώκο στην Τουρκία τον ερχόμενο Αύγουστο και επιδιώκει να κερδίσει και την τελευταία ψήφο Τούρκων της ευρωπαϊκής διασποράς, λέγοντας αυτά που θέλουν ν’ ακούσουν οι ψηφοφόροι και αδιαφορώντας για την αναταραχή που προκαλεί στις χώρες που επισκέπτεται!</strong><br /> Μετά τη <strong>Γερμανία </strong>και την <strong>Αυστρία </strong>ήταν η <strong>σειρά της Γαλλίας να δεχθεί τον «σουλτάνο»</strong> και να αναστατωθεί αρκούντως από την τουλάχιστον περίεργη, με βάση τα διπλωματικών ειωθότα, συμπεριφορά του. Μίλησε κοντά στην πόλη Λυών της Γαλλίας, ενώ <strong>κοντά στο σημείο της εκδήλωσης, είχε διοργανωθεί πορεία διαμαρτυρίας, στην οποία συμμετείχαν και Τούρκοι, κυρίως Αλεβίτες</strong> που αποτελούν το 10-15% της τουρκικής κοινωνίας, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Χουριέτ», καθώς επίσης Κούρδοι, Αρμένιοι και άλλοι που έχουν λόγους να… θαυμάζουν τον ευρωπαϊκό «αέρα» του Ερντογάν.<br /> Οι συμμετέχοντες στην πορεία διαμαρτυρίας, ανέφεραν ότι <strong>η κυβέρνηση Ερντογάν είναι αυταρχική και καταπατά τα δικαιώματα στην ειρηνική διαμαρτυρία, καθώς και αυτά των μειονοτήτων στην Τουρκία</strong>. Και στη Γαλλία, ο Ερντογάν κάλεσε τους Τούρκους που μένουν στη χώρα να διατηρήσουν την ταυτότητά τους, επαναλαμβάνοντας το <strong>σύνθημα </strong>που προκάλεσε τόσες διαμαρτυρίες στη Γερμανία και την Αυστρία, «<strong>ναι στην ενσωμάτωση, όχι στην απορρόφηση</strong>»…<br /> <br /> <span style="color: maroon;"><strong>Κάλεσε τους συγκεντρωμένους να διατηρήσουν «την κουλτούρα, τις παραδόσεις, την ταυτότητα και ειδικά τη θρησκεία τους», καθώς θα ενσωματώνονται στη γαλλική κοινωνία. Ενδιαφέρον είχε όμως και η αναφορά του στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, όπου πετώντας το γάντι στους Ευρωπαίους ηγέτες, είπε ότι είναι απλά θέμα χρόνου να γίνει η Τουρκία δεκτή</strong></span>!Αν και <strong>δεν φαίνεται να επανέλαβε το αμίμητο «η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται την Τουρκία περισσότερο από όσο η Τουρκία την Ευρωπαϊκή Ένωση», </strong>ανέφερε πως η ΕΕ χρειάζεται την Τουρκία για τον νεαρό και δυναμικό της πληθυσμό και ότι δεν μπορεί να την έχουν στο κατώφλι για πάντα.<br /> <!-- /metas --> <br /> Θα μπορούσε βέβαια κανείς να υποστηρίξει, ότι <strong>με τα λόγια αυτά εξέφραζε την αγωνία του για το ότι εάν δεν εισέλθει η Τουρκία στην ΕΕ, τότε ένας τόσο νέος και δυναμικός πληθυσμός, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε πηγή σοβαρής εσωτερικής αστάθειας,</strong> εάν το οικονομικό μοντέλο που μέχρι στιγμής έχει οδηγήσει στο «οικονομικό θαύμα» του AKP και των ισλαμιστών, ένα «θαύμα» που όμως <strong>ίσως έχει χτιστεί πάνω σε «πήλινα πόδια», </strong>όπως υποστηρίζουν έγκριτοι οικονομολόγοι.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Χαμός και στη Γαλλία με τα προεκλογικά τσαλίμια Ερντογάν!

Δεν σταματά μπροστά σε τίποτα ο Τούρκος πρωθυπουργός ενώπιον του μεγάλου στόχου να καταλάβει τον προεδρικό θώκο στην Τουρκία τον ερχόμενο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το θανάσιμο δίλημμα της Τουρκίας: ISIL ή Κούρδοι;

<strong><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/kurdistan.jpg"><img alt="" class="size-full wp-image-97599 alignleft" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/kurdistan.jpg" title="kurdistan" width="630" /></a></strong><br /> <br /> <strong>Το παράδειγμα της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής την περίοδο 2002-2014 θα διδάσκεται στα Πανεπιστήμια, τις διπλωματικές και στρατιωτικές σχολές όλου του πλανήτη, ως το χαρακτηριστικό δείγμα μίας αναθεωρητικής και αλαζονικής πολιτικής η οποία αντί της δόξας που ευαγγελιζόταν έφερε τον πόνο, τον πόλεμο, την ήττα, τελικά ίσως και τη διάλυση της χώρας που την υιοθέτησε.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη</span></strong><br /> Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην περιοχή του Λεβάντε (Συρίας) και Ιράκ πέραν των άμεσων αρνητικά επηρεασμένων από τα τεκταινόμενα, δηλαδή <strong>της Δαμασκού και της Βαγδάτης,</strong> οι οποίες όπως και να το πάρει κανείς ακόμα και εάν επιβιώσουν της αντιπαράθεσης θα έχουν βγει βαριά λαβωμένες από τη δοκιμασία, έχει έναν τεράστιο νικητή, έναν συγκλονιστικά μεγάλο ηττημένο και μία «wild card» της οποίας η τύχη θα εξαρτηθεί <strong>από τις γενικές ισορροπίες που θα δημιουργηθούν στην ευρύτερη περιοχή</strong> και στο κατά πόσο η σύγκρουση να εξελιχθεί σε έναν ευρύτερο διαμουσουλμανικό θρησκευτικό πόλεμο.<br /> <strong>Ο μεγάλος νικητής μπορούμε να πούμε με μεγάλη σιγουριά από τώρα, θα είναι οι Κούρδοι. Ο μεγάλος ηττημένος θα είναι η Τουρκία ενώ ο «τρελός» του παιγνίου θα είναι το ISIL. </strong><br /> Σε ένα παίγνιο μηδενικού αθροίσματος όπως είναι το <strong>Ανατολικό Ζήτημα η νίκη του ενός αυτομάτως συμβαδίζει με την ήττα του άλλου</strong>. Η νίκη των Κούρδων σημαίνει πολύ απλά την ήττα των Τούρκων και εξηγούμαστε:<br /> Ποιο είναι το μοναδικό ζητούμενο των Κούρδων του Βορείου Ιράκ από το 2003 (τον 2ο Πόλεμο του Κόλπου) και ύστερα; <strong>Η δημιουργία των συνθηκών για την πλήρη ανεξαρτησία.</strong> Ποιο είναι το μοναδικό ζητούμενο των Τούρκων από το 2003 και μετά; <strong>H αποτροπή της δημιουργίας ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στο Βόρειο Ιράκ. </strong><br /> Εάν η απάντηση αναφορικά με το ζητούμενο των Κούρδων είναι αυταπόδεικτη, δηλαδή το να καταφέρουν να περάσουν από την εθνο-γέννεση στη δημιουργία μίας κρατικής οντότητας για πρώτη φορά στην ιστορία τους, άλλο τόσο προφανής είναι και λόγος του στόχου της Τουρκίας. Η Άγκυρα γνωρίζει πως <strong>η ανεξαρτητοποίηση των Κούρδων του Βορείου Ιράκ θα οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, στην πλήρη ρήξη με τους Κούρδους της δικής της χώρας,</strong> κάτι που θα την οδηγήσει στην καλύτερη για αυτή περίπτωση στην (συν)ομοσπονδοποίηση στην χειρότερη στην διάσπαση.<br /> Γιατί το γνωρίζει αυτό; Διότι ξέρει πως αυτή τη στιγμή δεν αντιμετωπίζει απλά διαφορετικές ορεσίβιες φυλές των Κούρδων αλλά <strong>έναν λαό 40 εκατομμυρίων που έχει αποκτήσει μία εθνική συνείδηση,</strong> η οποία εν πολλοίς επικαλύπτει τις τοπικιστικές διαφορές οι οποίες φυσικά υπάρχουν αλλά δεν είναι πλέον το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα των Κούρδων. Ας μην ξεχνάμε πως οι Κούρδοι αντιλαμβάνονται πως <strong>ο καιρός έφτασε αφού οι ισορροπίες είναι τέτοιες ώστε να ευνοούν το εγχείρημα τουλάχιστον στο Ιράκ και στην Συρία</strong>.<br /> Λαμβάνοντας υπόψη τη συγκεκριμένη παρατήρηση αναφορικά με τον φόβο της Τουρκίας, μπορεί να γίνει αντιληπτό ότι <strong>η Άγκυρα αυτό που θεωρεί ως πρωτεύουσα απειλή ΔΕΝ είναι το ISIL αλλά οι Κούρδοι</strong>.<br /> H εξήγηση για την για ακόμα μία φορά πρωτοβουλία της Τουρκίας σαν «δαρμένο σκυλί» να τρέξει στον «αφέντη» του (δηλαδή τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ) να «κλαφτεί» για να «επέμβει» και να χτυπήσει το ISIL γίνεται για ΈΝΑΝ λόγο ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την «ισλαμική τρομοκρατία».<br /> Ο λόγος είναι ο εξής:<strong> H Τουρκία γνωρίζει ότι εάν το ISIL εδραιωθεί στην περιοχή του δυτικού και κεντρικού Ιράκ τότε θα υπάρξει μία de facto διάσπαση της χώρας,</strong> με αποτέλεσμα η Βαγδάτη να χάσει οριστικά τα τελευταία της ερείσματα στο Ερμπίλ, το οποίο έχει καταλάβει και την περιοχή που εποφθαλμιούσε, το Κιρκούκ. Κατά συνέπεια, κάθε καθυστέρηση αποκατάστασης του προτεραίου καθεστώτος στην περιοχή <strong>οδηγεί όλο και κοντύτερα στην ημέρα που οι Κούρδοι θα κηρύξουν την ανεξαρτησία τους,</strong> η οποία λόγω της πραγματικότητας επί του πεδίου έχει είδη επιτευχθεί.<br /> Ο γράφων εκτιμά ότι <strong>μία τέτοια εξέλιξη μπορεί να συγκριθεί σε σημασία μόνο με τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου σε σχέση με την πορεία της ανεξαρτησίας των Ελλήνων</strong>. Δηλαδή μία κρίσιμη εξωτερική παρέμβαση η οποία έδωσε ένα αποφασιστικό πλεονέκτημα – αλλάζοντας την ισορροπία δυνάμεων – στους αγωνιζόμενους Έλληνες, και οδήγησε τις Μεγάλες Δυνάμεις «θέλοντας και μη» στην αναγνώριση της πλήρους ανεξαρτησίας του έθνους μας.<br /> <strong>Τι θα συμβεί όμως εάν η Τουρκία, με βάση το προηγούμενο σκεπτικό, χτυπήσει το ISIL ή να το θέσουμε καλύτερα, εάν το ISIL θεωρήσει ότι η Άγκυρα πρωτοστατεί στο να το χτυπήσουν οι Δυτικοί και όχι μόνο; </strong><br /> Αρχικά να σημειώσουμε πως <strong>ο τρόπος λειτουργίας της Άγκυρας μόλις θα εντοπίσει κάποιον «εχθρό» του «μεγάλου Τουρκικού έθνους» είναι η υιοθέτηση του συστήματος «ταύρος εν υαλοπωλείο»</strong>. Να πάρουμε τον τρόπο αντιμετώπισης του Ισραήλ μετά το «Μαβί Μαρμαρά», την Αίγυπτο του Σίσσι, την Συρία του Άσαντ;<strong> O νεοθωμανικός τρόπος είναι το να επιτίθεσαι με τον χειρότερο τρόπο ρητορικά και ταυτοχρόνως να δημιουργείς εστίες αποσταθεροποίησης στον αντίπαλο.</strong><br /> Βέβαια όταν οι ισορροπίες θα αλλάξουν θα τρέξεις να παραπονεθείς στον υπερατλαντικό σύμμαχο ότι «απειλείσαι» έτσι ώστε να ξεκινήσει έναν πόλεμο για εσένα. Φυσικά αυτό ισχύει για όλους τους αντιπάλους της Τουρκίας πλην της Ελλάδας, αφού εμείς είμαστε ήμαστε ειδική κατηγορία από μόνοι μας – η κατηγορία ότι με ή χωρίς υποστήριξη από οπουδήποτε μας έχουν του χεριού τους.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kurdistan_flag.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-105168" height="291" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kurdistan_flag-1024x744.jpg" title="kurdistan_flag" width="400" /></a><br /> Άρα, <strong>ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουν το ISIL σήμερα δεν είναι καινούργιος τουναντίον είναι βαρετά προβλέψιμος </strong>αφού η νεοθωμανική φαντασία φτάνει έως εκεί. Το θέμα όμως είναι ότι τόσο το ISIL όσο και οι πατρόνες του το βλέπουν και θα αντιμετωπίσουν αυτές τις κινήσεις με τις κατάλληλες κινήσεις. Εξηγούμαστε:<br /> <strong>Ξεκινώντας από το ISIL, είναι προφανές πως σε περίπτωση που αντιληφθεί την Τουρκία ως εχθρό θα αρχίσει να «δραστηριοποιείται» στο εσωτερικό της χώρας ειδικά στα σύνορα με Συρία και Ιράκ, με αποτέλεσμα τον «Χαλιφάτο» που τόσο ονειρεύονται στο ΑΚΡ να τους έρθει από εκεί που δεν το περιμένουν. Μόνο που δεν θα είναι υπό τον έλεγχό τους.</strong><br /> Να υποθέσουμε ότι ο αφιονισμός των μεγάλων απαίδευτων μαζών της Τουρκίας με το Σουνιτικό (υπερεθνικό) Ισλάμ της παγκόσμιας «Ούμα» (κοινότητας πιστών ανεξαρτήτου εθνικής προέλευσης) τα τελευταία χρόνια θα οδηγήσει πολλούς στις αγκάλες του ISIL; Να θεωρήσουμε επίσης πως η Τουρκία θα κάνει εχθρό μία οργάνωση εξοπλισμένη με δυτικό οπλισμό, αποφασισμένη για όλα, αδίστακτη μπροστά στο έγκλημα και εκπαιδευμένη σε πολεμικές επιχειρήσεις από την ίδια;<br /> Αναφορικά τώρα με τους «πατρόνες» και προστάτες του ISIL οι οποίοι είναι γνωστό πως είναι <strong>οι στενότεροι σύμμαχοι της Άγκυρας στην «σταυροφορία» της κατά του Άσαντ,</strong> τι να υποθέσουμε; Θα αφήσουν την Άγκυρα να καταστρέψει ότι με πολύ χρήμα, κόπο και αίμα δημιούργησαν με στόχο να αλλάξουν τα σύνορα στον Μεσογειακό μουσουλμανικό κόσμο και τη Μεσοποταμία; Μήπως σε μία τέτοια περίπτωση <strong>δούμε να βγαίνουν στην δημοσιότητα στοιχεία που να αποδεικνύουν τις στενές σχέσεις της Τουρκίας με αυτούς που αποκαλεί σήμερα εγκληματίες και τρομοκράτες;</strong> Μήπως οι προστάτες του παγκόσμιου Σουνιτικού εξτρεμισμού εκλάβουν την Τουρκία ως εχθρό και πράξουν αναλόγως;<br /> <strong>Με άλλα λόγια, η Τουρκία με την πολιτική που ακολούθησε στο Ιράκ (από το 1990 και μετά, ειδικά το 2003 με την άρνησή της για τη δημιουργία του βορείου μετώπου) και στη Συρία (με το να εκθρέψει στην ουσία το ISIL και να το στείλει να χτυπήσει τον Άσαντ) το μόνο που κατάφερε ήταν να δημιουργήσει ένα εύρωστο Κουρδικό κράτος, και ένα ισλαμιστικό τέρας έτοιμο να κατασπαράξει την ίδια;</strong><br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: maroon;"><strong>Δηλαδή τι πρέπει να κάνει τώρα η Άγκυρα, από τη μία να βοηθήσει την Βαγδάτη να χτυπήσει το ISIL έτσι ώστε να μην δημιουργηθεί de facto Κουρδικό κράτος ενώ θα κάνει εχθρό και το ISIL και τους πανίσχυρους προστάτες του, ή να μην κάνει τίποτα άρα να βοηθήσει το ISIL και να δημιουργηθεί ένα de facto Κουρδικό κράτος και να στρέψει όλους τους Σιίτες εναντίον της;</strong></span></div> Το δίλημμα πλέον της Άγκυρας είναι αυτό: <strong>Είτε δημιουργείται Κουρδικό κράτος και έχεις σύμμαχο (λυκοφιλία φυσικά) το ISIL και τους Σουνίτες, είτε δημιουργείται Κουρδικό κράτος και έχεις σύμμαχο (λυκοφιλία φυσικά) τους Σιίτες.</strong> Και με Συρία τελικά τι θα γίνει; Στο Ιράκ θα πολεμάς το ISIL και στη Συρία θα το βοηθάς ή εκεί θα λες πως βοηθάς μόνο την… αντιπολίτευση. Μάλλον θα πρέπει να διαλέξουν την… κουρτίνα τρία διότι όλες οι άλλες επιλογές που έχουν είναι αυτοκτονικές, αλλά οι ίδιοι εν πολλοίς τις δημιούργησαν.<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong>Αυτά τα ολίγα με την «σταθερή» εξωτερική πολιτική της Τουρκίας η οποία κατά περίεργο τρόπο φέρνει αποτελέσματα στα δυτικά της σύνορα ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ. Γιατί άραγε; </strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το θανάσιμο δίλημμα της Τουρκίας: ISIL ή Κούρδοι;

Το παράδειγμα της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής την περίοδο 2002-2014 θα διδάσκεται στα Πανεπιστήμια, τις διπλωματικές και στρατιωτικές σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ίδρυμα Μουσουλμάνων της Ελλάδας: Εκστρατεία πρόωθησης των (τουρκικών) ισλαμικών αρχών στην Αθήνα

<img alt="" height="340" src="http://www.defencenet.gr/defence/sites/default/files/styles/830x420/public/GALLERY/minaret.jpg" typeof="foaf:Image" width="640" /> <br /> <br /> <strong>Tην ίδια στιγμή που στην Ελλάδα η κυβέρνηση σκέφτεται να "σιγήσει" τις καμπάνες και να αρχίσει την κατασκευή τζαμιών, το Ίδρυμα Μουσουλμάνων της Ελλάδας που εδρεύει εδώ και χρόνια στην ελληνική πρωτεύουσα και εκπροσωπεί, τους χιλιάδες ισλαμιστές λαθρέποικους που έχουν έρθει μέσω Τουρκίας και έχουν εγκατασταθεί σε διάφορες περιοχές της Αθήνας,θα ξεκινήσει διαφημιστική εκστρατεία προώθησης των ισλαμικών αρχών στην καρδιά της Αθήνας, με την βοήθεια μάλιστα της Ελληνίδας μουσουλμάνας Άννας Στάμου!</strong><br /> <br /> <strong>Το Ίδρυμα Μουσουλμάνων της Ελλάδας γνωστοποίησε την πρόθεσή του αυτή μέσω των τουρκικών εφημερίδων  Yerni Şafak,και Türkiye</strong><br /> <strong>Η γνωστή για τις απόψεις της υποψήφια των τελευταίων ευρωεκλογών με το κόμμα των Οικολόγων, Ελληνίδα μουσουλμάνα κ. Άννα Στάμου, είναι και μέλος του Διοικητικού Συμβούλιου του Ιδρύματος Μουσουλμάνων της Ελλάδας, έδωσε μια σημαντική συνέντευξη στην Yeni Şafak όπου αναφέρθηκε στο πρόβλημα της ισλαμικής εκπαίδευσης για τους μουσουλμάνους της ελληνικής πρωτεύουσας και όχι μόνο. Μόνο η επιλογή της να δίνει συνεντεύξεις σε τουρκικά ΜΜΕ δείχνει πως η Τουρκία χρησιμοποεί τον ισλαμισμό για να διαβρώσει την ελληνική κοινωνία. Στα μεσορπόθεσμα σχέδια της έιναι η δορυφοροποίηση της χώρας, και αυτό μπορεί να επιτευχθεί εύκολα με τον εξισλαμισμό της.</strong><br /> <br /> Όπως αναφέρει και ο γνωστός τουρκολόγος Ν.Χειλαδακης η Ελληνίδα μουσουλμάνα για άλλη μια φορά κατήγγειλε με χαρακτηριστικό τρόπο την έλλειψη επίσημου μουσουλμανικού τεμένους στην Αθήνα, (γιατί ανεπίσημα λειτουργούν πάνω από 100 τζαμιά),και τόνισε πως παραμονές της έναρξης του ιερού μήνα των μουσουλμάνων, του Ραμαζανίου, αρχίζει εκστρατεία προώθησης των ισλαμικών αρχών και καλλίτερης γνώσης του Ισλάμ στα παιδιά των μουσουλμάνων και όχι μόνο όσων ζουν στην ελληνική πρωτεύουσα, αλλά σ εόλη την επικράτεια.<br /> <br /> Η Άννα Στάμου κατηγόρησε τις ελληνικές αρχές ότι δεν υπάρχει πλέον κανένα πρόσχημα για να μην αρχίσει η κατασκευή του μουσουλμανικού τεμένους, αδιαφορώντας για τις ενστάσεις των κατοίκων της περιοχής που έχει επιλεγεί για την κατασκευή του τζαμιού και ανακοινώσε τις διεργασίες που αρχίζουν για να προώθηση του Ισλάμ στην Αθήνα.<br /> Σύμφωνα λοιπόν με τις επαγγελίες της Ελληνίδας Μουσουλμάνας, όπως η ίδια χαρακτηρίζει τον εαυτό της, ετοιμάζεται ένα σχετικό βίντεο με υπότιτλους στην τουρκική, αγγλική, γαλλική και αραβική γλώσσα, που θα εξηγεί τις βασικές αρχές του Ισλάμ και θα προωθηθεί σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας όπου ζουν μουσουλμάνοι.<br /> Η παραγωγή και η προώθηση αυτού του βίντεο, σύμφωνα με την κ Άννα Στάμου, γίνεται, όπως υποστηρίζει, γιατί υπάρχει μεγάλη άγνοια για τις βασικές αρχές της μουσουλμανικής θρησκείας και στον ελληνικό λαό.<br /> <br /> Γι' αυτό και θα πρέπει να αναδιαπαιδαγωγηθούμε για το τι υποστηρίζει και τι διδάσκει η μουσουλμανική θρησκεία. Το Ισλάμ, όπως ανέφερε, δεν είναι μόνο τζαμιά αλλά έχει και πολλές άλλες διαστάσεις κουλτούρας και δράσεων που σχετίζονται με τις βασικές αρχές της θρησκείας του. Στο αποκαλυπτικό αυτό βίντεο ισλαμικής προπαγάνδας, θα εμφανίζονται πολλά παιδιά μουσουλμάνων που ζουν στις γειτονιές της Αθήνας για να τονιστεί το πόσο έχουν στερηθεί, τις δυνατότητες να ασκήσουν την λατρεία στην θρησκεία τους και φυσικά το πόσο καταπιέζονται από το χριστιανικό ελληνικό τους περιβάλλον.<br /> Δηλαδή η κυρία αυτή μας λέει ότι σύντοα θα πρέπει να αλλαξοπισ΄τησουμε όλοι οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και πολύ το...καθυστερήσαμε, για να μην καταπιέζονται οι λαθρέποικοι ισλαμιστές που μας έχουν έρθει από όλα τα μερη του πλανήτη.<br /> Αλήθεια προς τι, η τουρκική γλώσσα στο βίντεο; Έχουμε καταπιεσμένους Τούρκους στην Αθήνα; Η μηπως αποσκοπεί και σε άλλες περιοχές;<br /> Η κυρία αυτή θέλει να διαδώσει το Ισλάμ στη χώρα, κι ει φυνατόν να εξαλείψει την Ορθοδοξία,προσυλητίζοντας νέα παιδιά χαλαρής θρησκευτικής συνείδησης, με ευθύνη των γονέων τους. Έτσι σε 20 χρόνια το πολύ το Ισλάμ θα είναι πλειοψηφία στην Ορθόδοξη Ελλάδα μας. Το μέρος της κοινωνίας που θα αντιδράσει και δεν θα δεχθεί την...ισλαμιστική χαρά, θα έχει την τύχη των αλλόθρησκων που έχουν στη Συρία και στο Ιράκ.<br /> <br /> <strong>Σε μια εποχή που το Ισλάμ δείχνει το βίαιο πρόσωπό του στη Μέση Ανατολή με εκατοντάδες χιλίαδες νεκρούς, όπου σφάζονται στο...γόνατο ελληορθόδοξοι χριστιανοί και ακκόμα αγνοούνται δυο χριστιανοί δέσποτες πάνω από ένα χρόνο ενώ υπάρχουν μαρτυρίες ότι έχουν σφαχτεί με ανατριχιαστικό τρόπο, χωρίς το Ίδρυμα Μουσουλμάνων της Ελλάδας να δήλωση επίσημα τον αποτροπιασμό του για όλες αυτές τις φρικτές βιαιότητες των ομοθρήσκων του, εμφανίζεται μια Ελληνίδα η Άννα Στάμου και με την βοήθεια "κάποιων" στην κυβέρνηση που θα σιγήσουν τα σήμαντρα,να μας προμοτάρουν αυτή την φιλοσοφία.</strong><br /> <br /> <strong>Το θέμα φαίνεται δεν ήταν ποτέ ο ήχος της καμπάνας. Δεν ενοχλεί ο θόρυβος, αλλά ο συγκεκριμένος θόρυβος. Αν ακούγονται μουεζίνηδες και ιμάμηδες να καλούν σε προσευχή, παραδόξως δεν θα ενοχλείται κανένας. Η Ελληνορθοδοξία και ο Ελληνισμός βάλλονται, το "δόγμα" Κίσσινγκερ σε πλήρη εφαρμογή.</strong><br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ίδρυμα Μουσουλμάνων της Ελλάδας: Εκστρατεία πρόωθησης των (τουρκικών) ισλαμικών αρχών στην Αθήνα

Tην ίδια στιγμή που στην Ελλάδα η κυβέρνηση σκέφτεται να "σιγήσει" τις καμπάνες και να αρχίσει την κατασκευή τζαμιών, το Ίδρυμα...

Διαβάστε την συνέχεια