Εθνική Άμυνα: Αμείλικτα ερωτήματα για πιθανές επιπτώσεις από ρωσικές κυρώσεις. Πως θα απαντηθούν και με τι σχέδιο;

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/7c9243fd350eb48ec652521f040f7deb_XL.jpg" width="730" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Υπάρχει σχέδιο για να απαντηθούν τυχόν ελλείψεις σε ρωσικά ανταλλακτικά κομβικών οπλικών συστημάτων;</span></h3>Τις τελευταίες ημέρες έγινε γνωστό ότι η Μόσχα αναστέλλει την προμήθεια ανταλλακτικών για ρωσικά (η σοβιετικά) συστήματα που διαθέτουν στο οπλοστάσιο τους «μη φιλικές» χώρες, όσες δηλαδή , μέσω του ΝΑΤΟ, βοηθούν την Ουκρανία.<br />«Θύμα» των εν λόγω ρωσικών αντι-μέτρων με ακυρώσεις στρατιωτικών προμηθειών έπεσε χθες (15/8) η Βουλγαρία, το υπουργείο άμυνας της οποίας εξέδωσε επίσημη απάντηση στην Μόσχα.<br />Αδιαμφισβήτητα ως τέτοια («εχθρική χώρα») μπορεί να κηρυχθεί ανά πάσα στιγμή και η χώρα μας, αρχής γενομένης λόγω της γνωστής επιλογής στρατοπέδου υπέρ του ΝΑΤΟ, στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» και, εν συνεχεία, λόγω των τελευταίων δεσμεύσεων Μητσοτάκη - Γεραπετρίτη για παροχή επιπρόσθετης βοήθειας στο Κίεβο.<br />Σημειώνεται, δε πως στόχος των ρωσικών αντι-μέτρων έγινε και η Κύπρος, καθώς η Μόσχα ανέστειλε συμφωνίες φορολογικού χαρακτήρα με την Λευκωσία.<br />Ωστόσο, στην περίπτωση της χώρας μας εγείρεται μείζον ζήτημα από τυχόν ακύρωση των ρωσικών στρατιωτικών προμηθειών ανταλλακτικών, καθώς διαθέτουμε ουκ ολίγα ρωσικά ή παλιότερα σοβιετικά συστήματα που χρήζουν συντήρησης.<br />Ως εκ τούτου, τα ερωτήματα που εγείρονται προς την διπλωματική και στρατιωτική ηγεσία της χώρας είναι αμείλικτα και γεννούν προβληματισμό.<br />Κατ' αρχάς ποιές κινήσεις έχουν γίνει ως τώρα στο διπλωματικό πεδίο για να βολιδοσκοπηθούν οι προθέσεις της Μόσχας;<br />Υπάρχει σχέδιο για να απαντηθούν τυχόν ελλείψεις σε ρωσικά ανταλλακτικά κομβικών οπλικών συστημάτων;<br />Ωστόσο, το βασικό ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει η πολιτική ηγεσία της χώρας είναι το κατά πόσο τελικά αυτή η εθελόδουλη επιλογή στρατοπέδου υπερ του ΝΑΤΟ, ευνόησε ή τελικά έβλαψε την αποτρεπτική ισχύ της χώρας μας.<br /><br /><img height="373" src="https://www.bankingnews.gr/image/%CE%B4%CF%83%CE%B1%CF%83%CE%B4%CE%B4%CF%83%CF%83%CE%B4%CF%83%CE%B1%CE%B4.JPG" width="640" /><br /><br />Τι συνέβη με την περίπτωση των ρωσικών ανταλλακτικών που προμηθευόταν η Βουλγαρία<br /><br />Υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις στις οποίες βουλγαρικές εταιρίες εργάζονται με άδειες για την κατασκευή ή την επισκευή ρωσικού αμυντικού εξοπλισμού, δήλωσε χθες (15/8) ο υπουργός Άμυνας Τόντορ Ταγκάρεφ στους δημοσιογράφους.<br />Σε αυτές τις μεμονωμένες περιπτώσεις, οι επιχειρήσεις αναζητούν εναλλακτικές πηγές τεχνογνωσίας, σημείωσε.<br />Δήλωσε επίσης ότι η Ρωσία έχει πολύ μεγαλύτερες αξιώσεις που δεν αναγνωρίζονται και δεν πρόκειται να αναγνωριστούν από το βουλγαρικό κράτος.<br />Νωρίτερα σήμερα, ο Ντμίτρι Σουγκάγιεφ, ο διευθυντής της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Στρατιωτικής-Τεχνικής Συνεργασίας, δήλωσε στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Interfax ότι η Ρωσία αναστέλλει την προμήθεια ανταλλακτικών και ανακαλεί τις άδειες επισκευής για "μη φιλικές χώρες" που προμηθεύουν όπλα στην Ουκρανία.<br />"Συγκεκριμένα, ανακαλούνται οι άδειες που διαθέτουν εταιρίες για το δικαίωμα επισκευής στρατιωτικού εξοπλισμού ρωσικής/σοβιετικής κατασκευής.<br />Για παράδειγμα, σε ορισμένες επιχειρήσεις που βρίσκονται στη Βουλγαρία και την Τσεχική Δημοκρατία έχουν ανακληθεί οι άδειες τους για την επισκευή ελικοπτέρων Mi", δήλωσε ο Σουγκάγιεφ κατά τη διάρκεια του συνεδρίου Army-2023.<br />"Οι προμήθειες ανταλλακτικών και εξαρτημάτων για αεροσκάφη και άλλον εξοπλισμό ρωσικής/σοβιετικής κατασκευής που βρίσκονται σε μη φιλικές χώρες έχουν επίσης σταματήσει", πρόσθεσε ο Σουγκάγιεφ.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εθνική Άμυνα: Αμείλικτα ερωτήματα για πιθανές επιπτώσεις από ρωσικές κυρώσεις. Πως θα απαντηθούν και με τι σχέδιο;

Υπάρχει σχέδιο για να απαντηθούν τυχόν ελλείψεις σε ρωσικά ανταλλακτικά κομβικών οπλικών συστημάτων; Τις τελευταίες ημέρες έγινε γνωστό ότι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία αποφάσισε να φτάσει μέχρι τέλους. Το ΝΑΤΟ δεν θα πάρει απολύτως τίποτα από την Ουκρανία ούτε καν το Κίεβο, όλα κρίθηκαν.

<img height="442" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/44e0fd67e8e9a00387e0b1a4774c35d5_XL.jpg" width="779" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ρώσοι ειδικοί μιλάνε για τον καταληκτικό στόχο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία</span></h3>Στους 18 μήνες της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας, υπήρχαν εικασίες, δημοσιεύματα, αμφίσημες δηλώσεις και γεωπολιτικές εκτιμήσεις σχετικά με το πού θα σταματήσει ο ρωσικός στρατός στην Ουκρανία και με ποια εδαφικά κέρδη θα θεωρείται Μόσχα κατοχυρωμένη.<br />Ειδικά μετά την αποτυχημένη αντεπίθεση των Ουκρανών, πολλοί αναλυτές εκτίμησαν πως η Ρωσία με τα εδάφη που έχει ήδη προσαρτήσει (Donetsk, Lugansk, Zaporizhia, Kherson) μαζί με Οδησσό και Kharkiv θα είναι ευχαριστημένη.<br />Ωστόσο Ρώσοι αναλυτές, στρατιωτικοί και ιστορικοί – όλοι με το κοινό γνώρισμα πως βρίσκονται πολύ κοντά στη ρωσική ηγεσία – εκτιμούν με δηλώσεις τους στην <a href="https://english.pravda.ru/world/157435-ukraine_map/">Pravda</a>, πως η Ρωσία δεν θα ησυχάσει ποτέ, εάν δεν καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία.<br /><br />Η ενδιαφέρουσα...πρόταση<br /><br />Όλα άρχισαν από την τροχιοδεικτική βολή του επιτελάρχη του Γενικού Γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg, Stian Jenssen, o οποίος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο μίας ένταξης της Ουκρανίας στο Βορειοατλαντικό Σύμφωνο με την ταυτόχρονη παράδοση κάποιων εδαφών στη Ρωσία.<br />Στη συνέχεια το ΝΑΤΟ προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας πως υποστηρίζει την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας.<br />Η Βορειοατλαντική Συμμαχία προσπάθησε να αποστασιοποιηθεί από την δήλωση του Jenssen, που προκάλεσε μεγάλο σάλο.<br />Το Κίεβο επέδειξε μια πολύ έντονη αντίδραση στις δηλώσεις του Jenssen.<br />Ο βοηθός του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky, Mikhail Podolyak, διαπίστωσε ότι μια τέτοια «περίεργη» πρόταση θα οδηγούσε στην «ήττα της δημοκρατίας».<br />Ρώσοι αξιωματούχοι απάντησαν λέγοντας ότι δεν είχαν καμία πρόθεση να συνάψουν καμία απολύτως συμφωνία με το ΝΑΤΟ.<br />Ο Dmitry Medvedev αναπληρωτής επικεφαλής του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, βρήκε την ιδέα «ενδιαφέρουσα» επειδή όλα τα εδάφη της Ουκρανίας θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως αμφισβητούμενα.<br />Οι αρχές της Ουκρανίας θα πρέπει στη συνέχεια να παραχωρήσουν το Κίεβο, την πρωτεύουσα της Αρχαίας Ρωσίας και να μετακομίσουν στο Lviv, είπε ο Medvedev.<br /><br />Πώς να λυθεί το πρόβλημα με το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία<br /><br />Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να θυμάται ότι η Ρωσία ξεκίνησε την ειδική στρατιωτική επιχείρηση αφού η συμμαχία αγνόησε το «τελεσίγραφο» της Ρωσίας το 2021 προς τη Δύση να επιστρέψει το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο στα σύνορα του 1997.<br />Ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας και απόστρατος συνταγματάρχης Viktor Litovkin πιστεύει ότι δεν πρέπει να δεχτεί κανείς μια τέτοια πρόταση, όπως αυτή του Jenssen.<br />«Η Ουκρανία δεν θα αποστρατιωτικοποιηθεί ούτε θα αποναζιστικοποιηθεί εντός των υπολειπόμενων συνόρων της.<br />Κατά συνέπεια, ούτε η ασφάλεια της Ρωσίας θα διασφαλιστεί.<br />Στην πραγματικότητα, προτείνουν παράδοση και όχι εδάφη.<br />Είναι τουλάχιστον άβολο να έχεις έναν τόσο άστατο γείτονα όπως το Κίεβο.<br />Αυτό το πρόβλημα πρέπει να λυθεί μια για πάντα», πιστεύει ο ειδικός.<div><br /><img height="462" src="https://www.bankingnews.gr/image/map.jpeg" width="640" /><br /><br />«Η Ρωσία πρέπει να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία»<br /><br />Η Μαύρη Θάλασσα ξεχωρίζει ως ένα ιδιαίτερο θέμα. Είναι επιτακτική ανάγκη η Ρωσία να αποκόψει την Ουκρανία από τη Μαύρη Θάλασσα.<br />Ο ιστορικός Igor Pykhalov πιστεύει ότι όλες οι χώρες του κόσμου οικοδομούν τις πολιτικές τους με βάση τα δικά τους συμφέροντα και η Ρωσία δεν αποτελεί εξαίρεση.<br />«Οι ΗΠΑ άρπαξαν το μισό Μεξικό και δεν σκοπεύουν να επιστρέψουν τίποτα.<br />Σε μια τέτοια κατάσταση, η Ρωσία θα πρέπει να καταλάβει ολόκληρη την επικράτεια της Ουκρανίας μέχρι τα σύνορα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης», σημειώνει ο ιστορικός.<br />«Είναι χαρακτηριστικό ότι τα μεταπολεμικά δυτικά σύνορα της ΕΣΣΔ ιστορικά συμπίπτουν με τα δυτικά σύνορα της Αρχαίας Ρωσίας και το ίδιο το Κίεβο ήταν το κέντρο του αρχαίου ρωσικού κράτους.<br />Σύμφωνα με ειδικούς, το να αφήσουμε ένα κομμάτι της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ δεν έχει κανένα νόημα, καθώς η Ρωσία θα πρέπει στη συνέχεια να αντιμετωπίσει τη βία για πολλές δεκαετίες μετά.<br />«Εφόσον η Ρωσία έχει κινητοποιηθεί πρέπει να εκμεταλλευτούμε την κατάσταση και να συνεχίσουμε τις εχθροπραξίες μέχρι την τελική νίκη.<br />Το ΝΑΤΟ δεν πρέπει να πάρει τίποτα από την Ουκρανία», καταλήγουν.<br /><br />Μέχρι τέλους η ειδική επιχείρηση<br /><br />Ο ειδικός επί των στρατιωτικών θεμάτων και πολιτικός επιστήμονας Andrei Koshkin πιστεύει ότι η σύγκρουση θα τελειώσει μόνο με τους όρους της Ρωσίας.<br />«Είναι απαράδεκτο να υποθέσει κανείς ότι κάποιος άλλος μπορεί να αποφασίσει κάτι για τη Ρωσία.<br />Ήταν οι δυτικές χώρες - το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ - που έσυραν τη Ρωσία στη σύγκρουση με την Ουκρανία και σίγουρα δεν θα έπρεπε να τους δοθεί το δικαίωμα να λαμβάνουν αποφάσεις.<br />Έχουν αποφασίσει αρκετά, έχοντας δημιουργήσει μια πληθώρα προβλημάτων για έναν αιώνα μπροστά.<br />Η Ρωσία πρέπει να πάει την ειδική επιχείρηση μέχρι το τέλος και να κερδίσει», κατέληξε.<br /><br />Μedvedev: Η Ρωσία πρέπει να εξαλείψει το καθεστώς του Κιέβου αλλιώς η Δύση θα την κομματιάσει<br /><br />Να επικυρώσει τις θέσεις των Ρώσων ειδικών ήλθε λίγο αργότερα ο Medvedev, λέγοντας πως η Ρωσία πρέπει να καταστρέψει το εθνικιστικό καθεστώς στο Κίεβο, ακόμη κι αν χρειαστούν πολλά χρόνια/<br />«Θα πάρει λίγο χρόνο.<br />Οι δυτικές ηγεσίες θα αλλάξουν στάση, οι ελίτ τους θα κουραστούν και θα αρχίσουν να… ζητιανεύουν για διαπραγματεύσεις και να ‘’παγώνουν’’ τη σύγκρουση», έγραψε ο Medvedev στο κανάλι του στο Telegram.<br />Τόνισε ότι το εθνικιστικό καθεστώς «πρέπει να σβήσει από προσώπου γης».<br />«Ακόμη και η στάχτη από αυτό δεν πρέπει να μείνει.<br />Αυτή η βρωμιά δεν πρέπει να έχει την ευκαιρία να ξαναγεννηθεί σε καμία περίπτωση», πρόσθεσε.<br />«Αν χρειαστούν χρόνια, ακόμη και δεκαετίες, ας είναι...<br />Δεν έχουμε άλλη επιλογή: είτε θα καταστρέψουμε το εχθρικό πολιτικό καθεστώς τους, είτε η συλλογική Δύση θα διαλύσει τελικά τη Ρωσία.<br />Και σε αυτή την περίπτωση θα πεθάνει μαζί μας, αφού το επέλεξε...», κατέληξε ο Μεντβέντεφ.<br />Ως εκ τούτου, είπε, χρειάζονται μόνο «η πλήρης εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού αυτής της εχθρικής χώρας και απόλυτες εγγυήσεις πίστης στο μέλλον».<br />«Μόνο ο έλεγχος της Ρωσίας σε όλα όσα συμβαίνουν και θα συμβούν στο έδαφος της πρώην χώρας του (ναζιστή) Bandera θα επιτρέψει να γίνει αυτό.<br />Και θα το πετύχουμε», είπε ο Medvedev .<br />Τόνισε ότι «η ήττα της Δύσης στο ουκρανικό μέτωπο είναι αναπόφευκτη», όσο κι αν οι δυτικοί «ηγέτες που δεν νοιάζονται για τους δικούς τους ανθρώπους» ορκίστηκαν να υποστηρίξουν το Κίεβο με όπλα και χρήματα για όσο διάστημα αυτό χρειατεί.<br />«Θα ταϊζουν την πολεμική κρεατομηχανή του Κιέβου, θα αποκαταστήσουν τα ερείπια της ετοιμοθάνατης οικονομίας του καθεστώτος Bandera .<br />Θα διατηρήσουν παρανοϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας.<br />Αλλά αυτό δεν θα βοηθήσει», συνέχισε ο Medvedev.<br />«Για αυτούς, αυτός είναι ένας ξένος πόλεμος στον οποίο πεθαίνουν ξένοι για αυτούς άνθρωποι.<br />Αν και δεν τους λυπάται, η Δύση δεν θα υπερβεί ποτέ το σημείο όπου μπορούν να αρχίσουν να βλάπτουν τα δικά της συμφέροντα. μπορεί να θρηνεί στις συνόδους κορυφής και στον ΟΗΕ, ο πόλεμος στο εξωτερικό αργά ή γρήγορα γίνεται βαρετός, δαπανηρός και άνευ σημασίας», εξήγησε.<br />«Και για εμάς, αυτή είναι μια τραγωδία των δικών μας ανθρώπων.<br />Αυτή είναι μια υπαρξιακή σύγκρουση.<br />Αυτός είναι ένας πόλεμος για αυτοσυντήρηση.<br />Είτε αυτοί είτε εμείς», κατέληξε.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ρωσία αποφάσισε να φτάσει μέχρι τέλους. Το ΝΑΤΟ δεν θα πάρει απολύτως τίποτα από την Ουκρανία ούτε καν το Κίεβο, όλα κρίθηκαν.

Ρώσοι ειδικοί μιλάνε για τον καταληκτικό στόχο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία Στους 18 μήνες της ειδικής στρατιωτικής επ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσική προέλαση στο Kupyansk και ανελέητος καταιγισμός βομβαρδισμών . Βρετανία: Το ΝΑΤΟ έχει εγκαταλείψει την Ουκρανία.

<img height="384" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/fc82d8ac3897d9c28653b8867fcf7230_XL.jpg" width="739" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Richard Kemp (Βρετανός στρατιωτικός): Το ΝΑΤΟ έχει εγκαταλείψει την Ουκρανία - Hodges (πρ. διοικητής δυνάμεων ΗΠΑ στην Ευρώπη): Ξεθώριασε η πίστη μας σε μία ουκρανική νίκη</span></h3> Προελαύνει προς το Kupyansk και ανοίγει τον δρόμο για τον μεγάλο στόχο του Kharkiv ο ρωσικός στρατός ενώ παράλληλα πλήγματα με πυραύλους και drones συντρίβουν τις στρατιωτικές υποδομές της Ουκρανίας.<br />Οι ρωσικές πραγματοποίησαν τουλάχιστον 17 επιθέσεις με drones Shahed κατά τη διάρκεια της νύχτας και πέντε πυραυλικές επιδρομές.<br />Στην κατεύθυνση του Kupyansk οι Ρώσοι κατάφεραν ισχυρά πλήγματα στον στρατιωτικό εξοπλισμό των Ουκρανών, παράλληλα με την ασταμάτητη προώθηση των θέσεών τους.<br />Από την πλευρά τους οι Ουκρανοί αναλώνονται σε τρομοκρατικού τύπου επιθέσεις με drones σε ρωσικό έδαφος, που δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα στον ρου των πολεμικών επιχειρήσεων ενώ στο μέτωπο της αντεπίθεσης δεν καταγράφουν ουσιώδη εδαφικά κέρδη. <br />Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin επισκέφθηκε τη στρατιωτική ηγεσία για τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο ενώ ο αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Dmitry Medvedev εκτίμησε, πως η Μόσχα θα πρέπει να εξαλείψει το καθεστώς του Κιέβου, προκειμένου να εξασφαλίσει την ασφάλειά της για το μέλλον.<br />Την ίδια ώρα αίσθηση, προκαλεί ο Βρετανός συνταγματάρχης εν αποστρατεία Richard Kemp λέγοντας πως το ΝΑΤΟ έχει εγκαταλείψει την Ουκρανία, καθώς δεν πιστεύει στη νίκη της.<br />Στο ίδιο μήκος κύματος ο πρώην διοικητής των δυνάμεων των ΗΠΑ στην Ευρώπη Ben Hodges εκτιμά, πως η Βορειοατλαντική Συμμαχία δεν πιστεύει πλέον σε μία επιτυχία της Ουκρανίας σε βάρος της Ρωσίας.<br /><br />Kemp (Βρετανία): Το ΝΑΤΟ έχει εγκαταλείψει την Ουκρανία<br /><br />Το ΝΑΤΟ δεν πιστεύει πλέον στη νίκη της Ουκρανίας. Σε αυτή τη γνώμη κατέληξε ο αρθρογράφος της Telegraph και απόστρατος Βρετανός συνταγματάρχης Richard Kemp.<br />«Φαίνεται ότι το ΝΑΤΟ έχει εγκαταλείψει τις ελπίδες για μια ουκρανική νίκη», τόνισε ο Βρετανός αξιωματούχος.<br />Μιλώντας στη Νορβηγία, ο Stian Jensen ο επιτελάρχης του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg είπε πως η ειρηνευτική συμφωνία μπορεί να περιλαμβάνει την παραχώρηση εδαφών στη Ρωσία σε αντάλλαγμα της ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.<br />Σύμφωνα με τον Βρετανό στρατιωτικό, ο Jensen δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να μεταφέρει προς τα έξω το πώς βλέπει πραγματικά η Δύση μία λύση στην Ουκρανία.<br />Πρόσθεσε δε ότι δύο χρόνια μετά την «επαίσχυντη» αποχώρηση από το Αφγανιστάν, η Δύση βρίσκεται και πάλι στα πρόθυρα μίας ήττας.<br /><br />Hodges (πρ. διοικητής δυνάμεων ΗΠΑ στην Ευρώπη): ΗΠΑ - Γερμανία υπεύθυνες για την ουκρανική ήττα <br /><br />Ο πρώην διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη Ben Hodges παρατήρησε πως ΗΠΑ και Γερμανία αργούν χαρακτηριστικά ως προς την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία.<br />«Θέλει η Δύση τη νίκη της Ουκρανίας; Δεν είμαι τόσο σίγουρος», είπε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Tagesspiegel.<br />Αν και οι ΗΠΑ επέτρεψαν τώρα στους συμμάχους τους τη Δανία και την Ολλανδία να παραδώσουν μαχητικά αεροσκάφη F-16 στην Ουκρανία, ο μεγάλος δισταγμός τους πριν από την παράδοση είναι «παράδειγμα της έλλειψης αποφασιστικότητας να βοηθήσει την Ουκρανία να κερδίσει», είπε ο Hodges.<br />Ο Αμερικανός στρατηγός επέκρινε τη Γερμανία για την αναποφασιστικότητα της σχετικά με την παράδοση πυραύλων Taurus.<br />Εάν η αντεπίθεση της Ουκρανίας αποτύχει, «οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Γερμανίας πρέπει να θεωρηθούν υπεύθυνες για αυτό», επισήμανε.<br />Η επιτυχία του ουκρανικού στρατού εξαρτάται από τις πιθανότητες του Κιέβου να αποκτήσει όπλα ακριβείας για επιθέσεις, συμπεριλαμβανομένων στόχων στην Κριμαία, υποστήριξε.<br /><br />Μπαράζ πυραυλικών επιθέσεων - Το πλήγμα στο Chernihiv<br /><br />Οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν πυραυλικό πλήγμα στις 19/8/2023 με στόχο το κέντρο της πόλης Chernihiv αφού πραγματοποίησαν μια σειρά επιδρομών με drone Shahed. Οι ρωσικές δυνάμεις έπληξαν το θέατρο Taras Shevchenko στην πόλη Chernihiv, σκοτώνοντας επτά άτομα και τραυματίζοντας 117.<br />Ο επικεφαλής της διοίκησης της περιφέρειας Chernihiv Vyacheslav Chaus ανέφερε ότι οι ρωσικές δυνάμεις «πιθανώς» εκτόξευσαν έναν «βαλλιστικό πύραυλο» στο θέατρο, ενώ οι Ρώσοι ήταν σαφέστεροι, πως κάνοντας λόγο για τη χρήση Iskander-M.<br />Το θέατρο φέρεται να φιλοξενούσε μια έκθεση drones που ονομαζόταν «Lyuti Ptashky» (Angry Birds), η οποία είχε προηγηθεί σε άλλες πόλεις της Ουκρανίας.<br />Η εκδήλωση φέρεται να έληξε λίγο μετά από μια προειδοποίηση αεροπορικής επιδρομής και οι διοργανωτές συμβούλεψαν τους παριστάμενους να κρυφτούν σε ένα καταφύγιο.<br /><br /><img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/image/chern_2.jpg" width="640" /><br />Η αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Hanna Malyar δήλωσε ότι οι ρωσικές δυνάμεις στοχεύουν δημόσιες εκδηλώσεις για να επηρεάσουν συναισθηματικά τους Ουκρανούς.<br />Σύμφωνα με πολλούς Ρώσους παρατηρητές, αρχικός στόχος του πλήγματος ήταν ένα κτίριο της Ουκρανικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (SBU).<br />Ουκρανικοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι ανέφεραν ότι οι ρωσικές δυνάμεις πραγματοποίησαν επίσης 17 επιθέσεις με drone Shahed κατά τη διάρκεια της νύχτας στις 19 Αυγούστου και ότι οι ουκρανικές δυνάμεις κατέρριψαν 15 drones.<br />Το ουκρανικό Γενικό Επιτελείο ανέφερε αργότερα ότι οι ρωσικές δυνάμεις πραγματοποίησαν επίσης πέντε πυραυλικές επιθέσεις.<br />Από την πλευρά τους οι Ρώσοι έκαναν γνωστό ότι κατέστρεψαν μια ουκρανική αποθήκη πυρομαχικών στην περιφέρεια Khmelnytskyi.<br /><br />Πλήγμα στο ουκρανικό τμήμα της Kherson<br /><br />Σημαντικές ζημιές υπέστησαν στρατηγικής σημασίας υποδομές στο τμήμα της Kherson που ελέγχεται από τους Ουκρανούς, από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς.<br />Αυτό ανακοίνωσε στο κανάλι Telegram ο επικεφαλής της περιφερειακής στρατιωτικής διοίκησης, Alexander Prokudin, που διορίστηκε από τις ουκρανικές αρχές.<br />Σύμφωνα με τον Prokudin, σημειώθηκε ένα πλήγμα σε «μια εγκατάσταση ζωτικής σημασίας υποδομής και στην περιοχή ενός εργοστασίου».<br />Ωστόσο ο Ουκρανός αξιωματούχος δεν έδωσε άλλες λεπτομέρειες.<br />Από τις 10 Οκτωβρίου 2022, ο ρωσικός στρατός εξαπολύει πυραυλικές επιθέσεις σε εγκαταστάσεις ενέργειας, αμυντικής βιομηχανίας, στρατιωτικής διοίκησης και επικοινωνιών σε όλη την Ουκρανία.<br />Όπως δήλωσε ο Vladimir Putin, η πρώτη επίθεση ήταν απάντηση σε τρομοκρατική επίθεση που οργάνωσε το καθεστώς του Κιέβου στη γέφυρα της Κριμαίας.<br />Έκτοτε, ειδοποιήσεις αεροπορικών επιδρομών ανακοινώνονται καθημερινά στις ουκρανικές περιοχές, μερικές φορές σε ολόκληρη τη χώρα.<br /><br />Προέλαση στο Kupyansk - Οι Ρώσοι κατέλαβαν ουκρανικό προπύργιο<br /><br />Μονάδες επίθεσης της ρωσικής ομάδας μάχης «Δύση» κατέλαβαν ένα ουκρανικό προπύργιο και σκότωσαν περισσότερους από 40 στρατιώτες κατά τη διάρκεια της επίθεσης στην περιοχή Kupyansk, δήλωσε στο TASS ο εκπρόσωπος της δύναμης, Yaroslav Yakimkin.<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, οι εχθρικές μονάδες της 14ης και 115ης χωριστής Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας και της 95ης Αερομεταφερόμενης Ταξιαρχίας Εφόδου πραγματοποίησαν πέντε αντεπιθέσεις στις θέσεις των ρωσικών στρατευμάτων, χρησιμοποιώντας τεθωρακισμένα οχήματα.<br />«Όλες οι αντεπιθέσεις αποκρούστηκαν με επιτυχία και οι απώλειες του εχθρού από πυρά πυροβολικού και όλμων ανήλθαν σε μια διμοιρία προσωπικού και ένα όχημα μάχης πεζικού», είπε ο Yakimkin.<div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρωσική προέλαση στο Kupyansk και ανελέητος καταιγισμός βομβαρδισμών . Βρετανία: Το ΝΑΤΟ έχει εγκαταλείψει την Ουκρανία.

Richard Kemp (Βρετανός στρατιωτικός): Το ΝΑΤΟ έχει εγκαταλείψει την Ουκρανία - Hodges (πρ. διοικητής δυνάμεων ΗΠΑ στην Ευρώπη): Ξεθώριασε η ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γεωπολιτική συγκυριαρχία στο Αιγαίο και διχοτόμηση μέσω… διζωνικής στην Κύπρο.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i0.wp.com/gegonotstomikroskpio.com/wp-content/uploads/2020/12/218957g-cyprus-etnicity-map-1960-vs-today.jpg?fit=640%2C510&ssl=1" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="510" data-original-width="640" height="374" src="https://i0.wp.com/gegonotstomikroskpio.com/wp-content/uploads/2020/12/218957g-cyprus-etnicity-map-1960-vs-today.jpg?fit=640%2C510&ssl=1" width="735" /></a></div><br /><div><b>Κρινιώ Καλογερίδου</b></div>Το πετύχαμε κι αυτό, έστω κι αν το διαπιστώσαμε καθυστερημένα. Πετύχαμε για τα μάτια του γείτονα εξ Ανατολών και των ΝΑΤΟϊκών συμμάχων μας να μετατρέψουμε την ελληνική παρουσία στο Βίλνιους της Λιθουανίας (11-12 Ιουλίου) σε μάννα εξ ουρανού για την Τουρκία.<br /><br /> Με την σιωπηρή αποδοχή μας, ουσιαστικά, για την μετατροπή της Κύπρου από χώρας σε χώρο συντεταγμένων στους χάρτες του ΝΑΤΟ και την εν γένει γαργάρα που κάναμε –επικοινωνιακά, τουλάχιστον — στα αναθεωρητικά σχέδια της ”Γαλάζιας Πατρίδας” σε Αιγαίο (συνεκμετάλλευση) και Κύπρο (διχοτόμηση), δώσαμε το ”ok” που ανοίγει τον δρόμο για τον αμερικανικό επανεξοπλισμό της Τουρκίας (εκσυγχρονισμός 80 F-16V και αγορά νέων) τραβώντας το χαλί κάτω απ’ τα πόδια του Μπομπ Μενέντεζ.<br /><br /> Του φιλέλληνα που μάχεται με νύχια και με δόντια για να μη ψηφιστεί από το Κογκρέσο η άρση του εμπάργκο όπλων στην Τουρκία κραυγάζοντας ότι αυτή εμπαίζει την Αμερική όσο συνεχίζει την κατοχή της Βόρειας Κύπρου, ενώ δεν πείθει ότι δεν θα χρησιμοποιήσει τα F-16V κατά της Ελλάδας.<br /><br /> Τι πήραμε εμείς, τελικά, από το Βίλνιους στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ τον περασμένο μήνα (Ιούλιος ’23); Χαμόγελα ”συμφιλίωσης” από Ερντογάν και ”ήρεμα νερά” στο Αιγαίο, διαύλους κορυφής υπό την καθοδήγηση των υπουργών Εξωτερικών (υλοποίηση της συμφωνίας του περασμένου Ιουλίου για επανέναρξη των ΜΟΕ μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας υπό την πίεση των ΗΠΑ) και από κοινού προσπάθεια για λύση των διακρατικών οικονομικών προβλημάτων τους στην προσεχή συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη (Σεπτέμβριο-Οκτώβριο ’23), σε συνέχεια εκείνων του ’10 (Αθήνα) και ’16 (Σμύρνη).<br /><br /> Του Ανώτατου Συμβουλίου που αναμένεται να συζητήσει τις διμερείς συμφωνίες Ελλάδας-Τουρκίας για θέματα μετανάστευσης, τουρισμού και εμπορίου, με πιθανή μια καταληκτική Διακήρυξη Μητσοτάκη-Ερντογάν η οποία θα στείλει συμβολικό σήμα στους συμμάχους για την ομαλοποίηση των σχέσεων μεταξύ των χωρών τους.<br /><br /> Συμβολικό γιατί το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας, που θα συγκληθεί στη Θεσσαλονίκη το Φθινόπωρο, θα συμπέσει εποχικά με την επέτειο του ελληνικού ”ΟΧΙ” το ’40 και τη συμπλήρωση 100 χρόνων Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /><br /> Δημοκρατίας που συνδέεται ιστορικά με την ελληνική συμπρωτεύουσα, γιατί το κίνημα των Νεοτούρκων (οι οποίοι ζητούσαν συνταγματική μοναρχία από τον διεφθαρμένο Αμπντούλ Χαμίτ Β’ στις αρχές του περασμένου αιώνα) ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη (Ιούλιος, 1908), στην οποία εξορίστηκε το 1909 ο ”ερυθρός” (λόγω των βιαιοπραγιών του) σουλτάνος, κλεισμένος και φρουρούμενος στην έπαυλη Αλλατίνη (κατ’ οίκον περιορισμός του μέχρι το 1912).<br /><br /> Θα διαμορφωθεί, ως εκ τούτου, μια επικίνδυνα απατηλή, εικονική πραγματικότητα περί ελληνοτουρκικής προσέγγισης και φιλίας η οποία συμφέρει μόνο στην Τουρκία, αφού θα είναι εξόριστη από το… συνεργατικό πνεύμα της Θεσσαλονίκης κάθε συζήτηση για τα φλέγοντα θέματα των διαφορών μας σε Θράκη-Αιγαίο και Κύπρο.<br /><br /> Όπερ σημαίνει ότι θα εξαϋλωθεί προκαταβολικά το κυβερνητικό όνειρο για ελληνοτουρκικό διάλογο στη Χάγη με θέμα αποκλειστικά τις θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ), καθώς η τροχοδρόμηση επαφών Μητσοτάκη-Ερντογάν προοιωνίζεται νέα δεδομένα στο Τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br /><br /> Δεδομένα από δυσοίωνα ως εφιαλτικά, γιατί η Τουρκία δεν κάνει βήμα από την αναθεωρητική πολιτική της. Διάθεση για συμβιβασμό και υποχωρητικότητα δείχνουμε μόνο εμείς. Αυτή εξακολουθεί να τροχοδρομεί στις ράγες της στρατηγικής της ”Γαλάζιας Πατρίδας” που αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνισμού στη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο, ενώ ψαλιδίζει κάθε προοπτική να κάνουμε εφικτή τη δικαιωματική επέκταση (βλ. Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, 1982) των ελληνικών χωρικών υδάτων (ΕΧΥ) στα 12 νμ.<br /><br /> Ψαλιδίζει τις ελπίδες μας και για την άρση του casus belli. Ήδη η τουρκική Sabah πανηγυρίζει προπαγανδιστικά ότι η ”Ελλάδα δεν ζήτησε τίποτα από την Τουρκία στο Βίλνιους σχετικά με την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ συνάγοντας το συμπέρασμα ότι παραιτήθηκε σιωπηρά από την αξίωση των 12 νμ και τις διεκδικήσεις ΑΟΖ νησιών του Αιγαίου.<br /><br /> Αυτό δεν συνεπάγεται βέβαια ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει με εθνική ελαφρότητα στην παραίτηση του κυριαρχικού δικαιώματός της για επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 νμ, πολύ περισσότερο όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε προειδοποιητικό σήμα των προθέσεών του το ’20 επεκτείνοντας την αιγιαλίτιδα ζώνη της χώρας μας στην περιοχή των Ιονίων Νήσων μέχρι το Ακρωτήριο Ταίναρο.<br /><br /> Ωστόσο οι πιθανότητες για γεωπολιτική συγκυριαρχία (”συνεκμετάλλευση” Ελλάδας-Τουρκίας) στο Αιγαίο εξακολουθούν να υφίστανται, ενώ η επιθετική πολιτική του επίσημου δόγματος της Τουρκίας καλά κρατεί και ανανεώνεται περιοδικά με NAVTEX.<br /><br /> Ενδεικτικό είναι, άλλωστε, το στίγμα που εξέπεμψε — σε γεωγραφικό πλάτος φ : 35° 22′ 37,5″ Βόρειο και μήκος λ : 030° 05′ 25,9″ Ανατολικό — το υπό σημαία Τουρκίας Drill Ship ABDULHAMID HAN (γεωτρύπανο ”Αμπντουλχαμίτ Χαν”) το μεσημέρι της 12ης Αυγούστου — σε γραμμή μέσα και έξω από τα ΕΧΥ με κατεύθυνση την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br /> Κι αυτό γιατί η Τουρκία εκμεταλλεύεται το δικαίωμα που τους έδωσε η κουτσουρεμένη ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία του ’20 (βλ. αβελτηρία Δένδια). για να παραβιάσει τα χωρικά μας ύδατα απ’ τη στιγμή που αφήσαμε ”ακάλυπτη” (έξω από την ελληνική ”επήρεια”) τη θαλάσσια ζώνη ανατολικότερα του 28ου μεσημβρινού, όπου βρίσκονται το Καστελόριζο και η Νότια Ρόδος.<br /><br /> Ζώνη που δεν φροντίσαμε να καλύψουμε κυριαρχικά (γιατί, άραγε;) ούτε στο τελευταίο ταξίδι Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη στην Αίγυπτο, όπου ο πρώτος εξέπεμψε το μήνυμα ότι ”οι ελληνοαιγυπτιακές σχέσεις είναι αυτοτελείς και δεν ετεροκαθορίζονται από τις σχέσεις με άλλες χώρες” (βλ. Τουρκία). Δήλωση που δεν μας καθησύχασε, αλλά αντίθετα πολλαπλασίασε τα ερωτηματικά για την μη ολοκλήρωση της συμφωνία μας με την Αίγυπτο, ενώ ο πρωθυπουργός είχε χρυσή ευκαιρία να το κάνει…<br /><br /> Έτσι το μόνο που μας παρηγορεί στον τρέχοντα χρόνο είναι η έκδοση νόμιμης AntiNAVTEX (έναντι της παράνομης τουρκικής NAVTEX) από το ”Ράδιο Κύπρος” στο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας (ΚΣΕΔ), λίγο μετά την ανακοίνωση των εργασιών του τουρκικού γεωτρύπανου, στην αναφορά του οποίου γίνεται λόγος για εργασίες γεώτρησης του Αμπντουλχαμίντ Χαν και των υποστηρικτικών σκαφών σκαφών ”Μιχριμάχ”, ”Αι Μπουκέ” και ”Κουτσί Ιλχάν”στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των αρμοδίων Αρχών της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br /> Σημειωτέον ότι το κυπριακό ΚΣΕΔ (αντίστοιχο του ελληνικού ΕΚΣΕΔ<a href="https://www.hcg.gr/el/istoria-organosi/armodiothtes/ereyna-kai-diaswsh/eksed-eniaio-kentro-syntonismoy-ereynas-diaswshs/">)</a> είναι ο μόνος εξουσιοδοτημένος σταθμός στην περιοχή ευθύνης της Ανατολικής Μεσογείου), αρμόδιος να προλάβει τη διαμόρφωση συνθηκών επικίνδυνων για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας μέχρι τις 6 Φεβρουαρίου 2024, ώρα 22:59, καθώς η Τουρκία — ως Περιφερειακή δύναμη ισχύος που δεν υπακούει στο Διεθνές Δίκαιο — δέσμευσε για έρευνες την περιοχή για διάστημα έξι μηνών, από τις 10 Αυγούστου 2023 έως τις 6 Φεβρουαρίου 2024.<br /><br /> Υπενθυμίζω, παρεμπιπτόντως, ότι η Τουρκία ιστορικά δεν κάνει τίποτα τυχαία. Στην παρούσα συγκυρία, ειδικότερα — αν σηκώσει κανείς το πέπλο υποκρισίας των ”αγαθών” της προθέσεων απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο — θα διαπιστώσει την ιδιοτέλεια και τον εμπαιγμό της.<br /><br /> Ιδιοτέλεια που, στην περίπτωση της Ελλάδας, αποσκοπεί στην εμπέδωση δια της πλαγίας της λογικής της ”Γαλάζιας Πατρίδας” (έλεγχο της ”ακάλυπτης” από μας θαλάσσιας ζώνης ανατολικά του 28ου μεσημβρινού λόγω ημιτελούς ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας) για εγκλωβισμό των νησιών μας από τον ηπειρωτικό κορμό της Ελλάδας (ακόμα κι αν δεν αποστρατιωτικοποιηθούν αυτά) και δέσμευση με αεροναυτικές ασκήσεις ”γκριζαρισμένων” θαλασσίων ζωνών, με σκοπό τη δημιουργία — μέσω διαλόγου — τετελεσμένων γεωπολιτικής συγκυριαρχίας στο Αιγαίο, τα οποία ακυρώνουν το δικαίωμά μας στα 12 νμ.<br /><br /> Στην περίπτωση της Κύπρου, πάλι, έχουμε να κάνουμε με καθαρό εμπαιγμό, ο οποίος — σε συνάρτηση με τη στρατηγική της ”Γαλάζιας Πατρίδας” και την επαναλαμβανόμενη αφέλεια της ευκολόπιστης Αθήνας (που φαίνεται να την έχει χωνέψει ο Έλληνας πρωθυπουργός, αφού έφτασε να κάνει τον ”προξενητή” στις ΗΠΑ για να πάρει η Τουρκία τα F-16 κόντρα στις αντιστάσεις Μενέντεζ) — οδηγούν μαθηματικά σε διχοτομικές λύσεις στο Κυπριακό.<br /><br /> Διχοτομικές λύσεις είτε δια της ευθείας (πρόταση Άγκυρας για διχοτόμηση της Κύπρου) είτε δια της πλαγίας (πρόταση Αθήνας-Λευκωσίας μέσω ΟΗΕ, συνεπικουρούμενου από ΗΠΑ-Βρετανία, για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία).<br /><br /> ΔΔΟ με πολιτική ισότητα που θα καταλήξει, αργά ή γρήγορα, να γίνει αποδεκτή από την Τουρκία (παραπλανητικό δείγμα υποχώρησης η τυχόν αποδοχή της ελληνικής/κυπριακής πρότασης απ’ αυτήν) ως βάση επίλυσης του Κυπριακού με κατάληξη μακροπρόθεσμα τα δύο κράτη και την ισότιμη κυριαρχία στην Κύπρο…<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γεωπολιτική συγκυριαρχία στο Αιγαίο και διχοτόμηση μέσω… διζωνικής στην Κύπρο.

Κρινιώ Καλογερίδου Το πετύχαμε κι αυτό, έστω κι αν το διαπιστώσαμε καθυστερημένα. Πετύχαμε για τα μάτια του γείτονα εξ Ανατολών και των ΝΑΤΟ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η φαντασίωση τουρκικού χαλιφάτου.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-08/AP23201644081986.jpg?itok=wqzDaSNR" width="735" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ρ. Τ. Ερντογάν ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα με ψέματα και κάλπικες υποσχέσεις.</span></h3><b>Λεωνίδας Κουμάκης</b><br />ΟΡ. Τ. Ερντογάν από το έτος 2001 που ίδρυσε το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) μέχρι το έτος 2023 που γράφονται αυτές οι γραμμές, υπηρέτησε ξεκάθαρα με τις πράξεις του τις επικίνδυνες φαντασιώσεις ανασύστασης μιας πεθαμένης οθωμανικής αυτοκρατορίας καθώς και μετατροπής της σύγχρονης Τουρκίας σε ένα χαλιφάτο, δηλαδή ένα πολιτικό-θρησκευτικό κράτος με κεντρική διακυβέρνηση των ανά τον κόσμο μουσουλμάνων, όπου ο τούρκος «χαλίφης» θα παραμένει στην εξουσία εφόρου ζωής και θα επιβάλλει τον διάδοχό του ώστε να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη συνέχεια του «χαλιφάτου», χωρίς τις περιπέτειες και τις αλλεπάλληλες διασπάσεις που ακολούθησαν μετά τον θάνατο του προφήτη Μωάμεθ.<br /><br />«Υπόβαθρο» των φαντασιώσεων αυτών είναι αναμφισβήτητα το γεγονός ότι ο τελευταίος «σταθμός» της περιπετειώδους περιπλάνησης της κεντρικής διοίκησης του ισλαμικού κόσμου ήταν οι σουλτάνοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, από το έτος 1517 μέχρι το έτος 1924 όταν ο Μουσταφά Κεμάλ κατάργησε εντελώς τον όρο του χαλίφη, δηλαδή του διάδοχου του Μωάμεθ.<br /><br />Ο Ρ. Τ. Ερντογάν ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα με ψέματα και κάλπικες υποσχέσεις. Στην ιδρυτική του ΑΚΡ ομιλία του (14 Αυγούστου 2001, Bilkent Hotel and Conference Center, Άγκυρα) διαβεβαίωνε τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που επρόκειτο να κάνει στην συνέχεια: «... Η σημερινή μέρα θα περάσει στην πολιτική ιστορία της Τουρκίας ως η μέρα που καταρρέει η ολιγαρχία του ηγέτη και που τη θέση της παίρνει η αντίληψη για ένα συλλογικό ορθολογισμό. Η σημερινή μέρα θα περάσει στην πολιτική ιστορία της Τουρκίας ως η μέρα που δημιουργείται ένα εντελώς νέο μοντέλο πολιτικής οργάνωσης, ανοιχτό στον δημοκρατικό έλεγχο των ψηφοφόρων…».<br /><br />Όλοι βέβαια σήμερα, 22 χρόνια μετά την ιδρυτική ομιλία του Ρ. Τ. Ερντογάν, γνωρίζουμε πως στην Τουρκία έχει πλήρως θεμελιωθεί η «ολιγαρχία του ενός ηγέτη» και ότι το σημερινό τουρκικό μοντέλο πολιτικής οργάνωσης αποστρέφεται και καταδιώκει σαν ποινικό αδίκημα κάθε απόπειρα «δημοκρατικού ελέγχου των ψηφοφόρων».<br /><br />Επί πλέον το νέο τουρκικό καθεστώς που επιβλήθηκε, διευρύνει συνεχώς τον έλεγχο του σε όλα τα επίπεδα της τουρκικής κοινωνίας, νοθεύοντας συστηματικά, από το έτος 2014 και μετά, κάθε εκλογική διαδικασία και μη διστάζοντας όχι μόνο να φυλακίσει εκατοντάδες χιλιάδες «αντιφρονούντες» (στρατιωτικούς, πολιτικούς, δημοσιογράφους, απλούς πολίτες) για ανύπαρκτα «αδικήματα», αλλά ακόμα και παιδιά για «προσβολή» του «Απατεώνα Δικτάτορα».<br /><br />Παράλληλα, το καθεστώς άρχισε σταδιακά να αλλοιώνει το κοσμικό κράτος που εγκαθίδρυσε ο Μουσταφά Κεμάλ σαν ασπίδα της Δύσης στο κρίσιμο γεωπολιτικό σταυροδρόμι στο οποίο βρίσκεται η σημερινή Τουρκία, καθώς η θρησκεία άρχισε να χρησιμοποιείται σαν βασικό πολιτικό όπλο ολοένα και περισσότερο στην μακρά πορεία μετατροπής της Τουρκίας σε χαλιφάτο μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας - έτσι εξηγείται και η αιφνίδια μετατροπή του ναού της Αγίας του Θεού Σοφίας καθώς και πολλών άλλων ιστορικών ναών σε τεμένη – λες και δεν είναι αρκετά τα 90.000 περίπου τεμένη που ήδη λειτουργούν σε όλη την Τουρκία!<br /><br />Το αυτο-πραξικόπημα του 2016 υπήρξε κομβικό σημείο για την αποκάλυψη της «κρυφής ατζέντας» των ισλαμιστών της Τουρκίας τόσο για την ανασύσταση μιας πεθαμένης οθωμανικής αυτοκρατορίας όσο και για την μετατροπή της χώρας σε ένα χαλιφάτο που (δήθεν) θα ελέγχει μουσουλμανικούς πληθυσμούς σε ολόκληρο τον κόσμο.<br /><br />Οι φαντασιώσεις αυτές υποστηρίχθηκαν στην πράξη με πλήθος ενεργειών (εισβολές σε Συρία, Ιράκ, χειραγώγηση τμήματος της Λιβύης, ενοχλητική ανάμειξη σε εσωτερικές υποθέσεις πολλών αραβικών κρατών ή άλλων μουσουλμανικών χωρών, υβριδικές επιθέσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, έντονες λεκτικές επιθέσεις σε Αμερική, Ισραήλ, Ευρωπαϊκές χώρες κ.ο.κ.), με παράλληλη, συστηματική καλλιέργεια στο εσωτερικό της Τουρκίας μιας ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία δήθεν απειλείται από «εχθρούς» (μεγάλες δυνάμεις, γείτονες κ.α.) Όλα αυτά συνδυάστηκαν με την υιοθέτηση ενός αποκρουστικού μείγματος πολιτικής με την ανάμειξη αντιδυτικού παροξυσμού, εθνικιστικών εξάρσεων και μπόλικης δόσης θρησκευτικού φανατισμού.<br /><br />Η πορεία του τουρκικού καθεστώτος προς ένα απροκάλυπτο και εντεινόμενο αυταρχισμό, θεωρείται προϋπόθεση για την «επίτευξη» όλων των φαντασιώσεων του.<br /><br />Έτσι παρακολουθούμε γεγονότα που αν και αδιανόητα σε οποιαδήποτε δυτική κοινωνία, επιβάλλονται με μεγάλη άνεση μέσα στην σημερινή Τουρκία:<br /><br />Το Σάββατο 22 Ιουλίου 2023 έγινε γνωστό πως απαγορεύτηκε η δημοσίευση ειδήσεων σχετικά με τους δύο γιούς του Ρ. Τ. Ερντογάν, τον μεγαλύτερο Μπουράκ (από ξυπόλητος σαν τον πατέρα του, έγινε μεγαλοεφοπλιστής και κατοικοεδρεύει στην Αμερική) και τον μικρότερο Μπιλάλ, ένα μοναδικό αστέρι της διαπλοκής και της μίζας που προετοιμάζεται σαν διάδοχος του Ερντογάν για να εξασφαλίσει την συνέχεια του «χαλιφάτου», την υστεροφημία του πατέρα του και τους υλικούς «καρπούς» της επί δεκαετίες καταλήστευσης του τουρκικού κράτους.<br /><br />Η «απαγόρευση μετάδοσης ειδήσεων» για τον Μπουράκ Ερντογάν αφορά το δυστύχημα που είχε κάνει από «απρόσεκτο οδήγημα» την πρωτομαγιά του 1998 στο Σισλί (κεντρική συνοικία της Κωνσταντινούπολης) και στοίχισε την ζωή της Sevim Tanürek, καλλιτέχνιδας του TRT Istanbul Radio. Ο δράστης είχε εγκαταλείψει το θύμα του στον τόπο του δυστυχήματος, αλλά ο πατέρας του, μετέπειτα ψευτο-σουλτάνος της Τουρκίας, φρόντισε να τον βγάλει λάδι, χωρίς καμιά συνέπεια για την πράξη του. 25 χρόνια μετά, οι ενοχλητικές πληροφορίες που άρχισαν πάλι να έρχονται στην δημοσιότητα, εξόργισαν το παλάτι, που τράβηξε μια πολύ «δημοκρατική» απαγόρευση μετάδοσης ειδήσεων με την ξεκαρδιστική αιτιολογία της «παραβίασης προσωπικών δεδομένων του ... δράστη»!<br /><br />Όσον αφορά τον μικρότερο γιό Μπιλάλ Ερντογάν, η απαγόρευση αφορά την μετάδοση ειδήσεων από το αποκλειστικό ρεπορτάζ του πρακτορείου Reuters το οποίο αποκάλυψε ότι οι εισαγγελείς των ΗΠΑ και της Σουηδίας ερευνούν υπόθεση διαφθοράς που αφορά τον Μπιλάλ Ερντογάν, για μίζες δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων από την σουηδική θυγατρική μιας αμερικανικής εταιρείας, έναντι εξασφάλισης δεσπόζουσας θέσης στην αγορά της Τουρκίας. Την «απαγόρευση μετάδοσης ειδήσεων» έβγαλε το 10ο Ποινικό Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης «καλύπτοντας» επί πλέον και την είδηση ότι το πρακτορείο Reuters θα ασκήσει έφεση κατά της απόφασης του!<br /><br />Έξι ολόκληρους μήνες μετά τους καταστροφικούς σεισμούς της 6ης Φεβρουαρίου 2023 που έπληξαν επαρχίες της νότιας Τουρκίας, η κατάσταση στις σεισμόπληκτες περιοχές παραμένει δραματική. Στην επαρχία Χατάι π.χ. μεγάλο μέρος των κατοίκων εξακολουθεί να ζει σήμερα σε σκηνές χωρίς πρόσβαση σε κατάλληλες εγκαταστάσεις υγιεινής, χωρίς υδροδότηση ή ρεύμα. Στις σεισμόπληκτες περιοχές ανθεί η αυθαίρετη δόμηση που έχει λάβει τεράστιες διαστάσεις. Τούτο διότι ενώ το τουρκικό κράτος επιβαρύνεται το 60% του κόστους κατασκευής, το υπόλοιπο 40% επιβαρύνει τους σεισμόπληκτους που δεν έχουν τα χρήματα να το καλύψουν, ούτε φυσικά να το δανειστούν από τράπεζες χωρίς δουλειά και ικανότητα αποπληρωμής.<br /><br />Ο πληθωρισμός στην Τουρκία συνεχίζει να καλπάζει με ένα (επίσημο) ποσοστό 48% περίπου (το ανεπίσημο υπολογίζεται διπλάσιο), ενώ η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος επιταχύνθηκε μετά τις (δήθεν) «εκλογές» φθάνοντας τις 27 τουρκικές λίρες ανά δολάριο και τις 30 ανά ευρώ. Όλα αυτά, παρά τα σκληρά μέτρα αύξησης του ΦΠΑ και του συνόλου φόρων και τελών έως …100%!<br /><br />Στην περιοχή Esenyurt της Κωνσταντινούπολης, επικρατεί ένα ξεχωριστό καθεστώς όπου οι δολοφονίες, η βία, τα ναρκωτικά, οι εκβιασμοί, οι ανεξήγητες «αυτοκτονίες» γυναικών που πέφτουν από μεγάλο ύψος, οι αιματηρές συμπλοκές μεταξύ μεταναστών χωρίς έγγραφα και κάθε είδους παρανομία βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.<br /><br />Η περιοχή θυμίζει αμερικανικά κέντρα του τζόγου όπου η προκλητική χλιδή συνυπάρχει δίπλα-δίπλα με τις παράγκες, την μιζέρια και την μεγάλη φτώχεια. Οι περισσότεροι από όσους κατέφευγαν στην Κωνσταντινούπολη είτε από την Ανατολή είτε από άλλες χώρες σαν μετανάστες, κατέληγαν στην περιοχή Esenyurt. Η «συμμορία των πέντε» του κυβερνώντος ΑΚΡ μυρίστηκε ψητό και άρχισε να χτίζει στην περιοχή τεράστιους ουρανοξύστες 50 ορόφων με ειδική «χωροθέτηση». Τα πολλές χιλιάδες διαμερίσματα στους ουρανοξύστες αποτελούν την χλιδάτη πλευρά της περιοχής. Δίπλα ακριβώς, οι παράγκες σε μια τεράστια περιοχή χωρίς επαρκή νοσοκομεία, σχολεία, κυκλοφοριακούς κανόνες ή αστυνομία, αποτελούν το κέντρο της φτώχειας, του εγκλήματος και της παρανομίας.<br /><br />Όλα τα παραπάνω όμως (και πάρα πολλά άλλα) δεν έχουν την παραμικρή αξία μπροστά στις φαντασιώσεις του Ρ. Τ. Ερντογάν.<br /><br />Μπορεί ο Πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ Άσαντ να αρνείται να συναντηθεί μαζί του και ο ΥΠΕΞ Φαϊζάλ Μικντάτ να δηλώνει ξεκάθαρα πως «Για όσο η Τουρκία είναι εισβολέας στα συριακά εδάφη δεν μπορούν να εξομαλυνθούν οι σχέσεις με την Άγκυρα» (9/8/2023) δυσκολεύοντας την «πρακτική» ανασύσταση νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας.<br /><br />Μπορεί η Κομισιόν (9/8/2023) να ανακοινώνει πανηγυρικά πως «Η Τουρκία απομακρύνεται από την Ε.Ε., δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ», διαψεύδοντας το αφήγημα της τουρκικής «επιθυμίας» να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /><br />Μπορεί Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος, Ισραήλ και Η.Π.Α. να συντονίζονται σε πολλούς και διαφορετικούς επί μέρους τομείς, θέτοντας ανυπέρβλητα εμπόδια στους διακηρυγμένους επεκτατικούς στόχους της Άγκυρας.<br /><br />Ο Ρ. Τ. Ερντογάν όμως επιμένει με μικρά και σταθερά βήματα να θέτει τις βάσεις για την μελλοντική πραγματοποίηση των φαντασιώσεων του:<br /><br />Πρώτον ετοιμάζει νέα νομοθεσία ώστε ο ιδιωτικός του στρατός, η παραστρατιωτική οργάνωση SADAT του Ali Kamil Melih Tanrıverdi, (θεωρείται η «Wagner του Ερντογάν») να μπορεί επίσημα να «δραστηριοποιηθεί» διεθνώς, όπως π.χ. σε Ελλάδα ή Κύπρο.<br /><br />Δεύτερον ετοιμάζει νέο σύνταγμα (είναι βέβαιο ότι θα «εγκριθεί» με τις ήδη δοκιμασμένες μεθόδους εκλογικής νοθείας), σύμφωνα με το οποίο θα μπορεί να παραμείνει πρόεδρος (δηλαδή «χαλίφης») εφόρου ζωής, θα καταργηθεί η διάταξη σύμφωνα με την οποία ο πρόεδρος χρειάζεται την απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων για να εκλεγεί (και λιγότεροι νοθευμένοι ψήφοι, θα αρκούν), θα ενταθεί η καταστολή κατά των γκέι, των λεσβιών και των τρανς, θα περιοριστεί ακόμα περισσότερο η προστασία των γυναικών από την ενδοοικογενειακή βία και θα υπάρχει θεσμοθετημένη ακόμα λιγότερη ελευθερία έκφρασης και ελευθερία του Τύπου. Τέλος, αναμένεται να επισημοποιηθεί η ηλικία γάμου των 14 ετών για τα κορίτσια ώστε ο «χαλίφης» να ικανοποιεί όλα τα βίτσια και τα γούστα των «πιστών» υπηκόων του.<br /><br />Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Όσοι ασυγχώρητα αφελείς σε Ελλάδα και Κύπρο ονειρεύονται ότι θα «τα βρούμε» με την ισλαμιστική Τουρκία έναντι «ελάχιστων υποχωρήσεων» σε θέματα εθνικής κυριαρχίας, κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και είναι απόλυτη ανάγκη να συνέλθουν πριν είναι πολύ αργά.<br /><br />Μπορεί ο Ερντογάν από 2.286 παραβιάσεις του Ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου το 2022, να έκανε μέσα στο 2023 (μέχρι τώρα) μόνο 295 (στοιχεία από το Βήμα) αλλά αυτό (όπως και πάρα πολλά άλλα) οπωσδήποτε δεν συμβαίνει επειδή παραιτήθηκε από τις φαντασιώσεις του ή τους επεκτατικούς του στόχους.<br />Υποχρεώθηκε από την άρρωστη τουρκική οικονομία να κάνει ένα βήμα πίσω, το οποίο προσπαθεί απεγνωσμένα να «πουλήσει» σε εχθρούς και φίλους, με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.<br /><br />Η πικρή αυτή αλήθεια πρέπει να βρίσκεται πάντα στο νου όσων κάποτε αρχίσουν να συζητούν με τον «Απατεώνα Δικτάτορα» της διπλανής πόρτας…<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η φαντασίωση τουρκικού χαλιφάτου.

Ο Ρ. Τ. Ερντογάν ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα με ψέματα και κάλπικες υποσχέσεις. Λεωνίδας Κουμάκης ΟΡ. Τ. Ερντογάν από το έτος 2001 που...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι προκαλούν κρίση στην Κύπρο. Δεν “μασάνε” από αντιδράσεις.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/Pyla-2.jpg" /><br /><br /><b>Βενιζέλος Κώστας</b><br />Κατάληψη εδάφους και επιβολή της “κυριαρχίας” της αποσχιστικής οντότητας στη νεκρή ζώνη είναι ο βασικός στόχος της κατοχικής δύναμης, που επέλεξε να προκαλέσει κρίση, ώστε να κατασκευάσει δρόμο στην περιοχή Άρσους- Πύλας. Με την κρίση, που προκάλεσε σαφώς και δοκιμάζει αντοχές. Είναι σαφές, λοιπόν, ότι η κατοχική δύναμη προχωρεί στην υλοποίηση ενός διαχρονικού σχεδιασμού στην Κύπρο, αλλά και ευρύτερα, για εδαφική επέκταση των κατεχομένων και τη δημιουργία πλεονεκτήματος στο στρατιωτικό πεδίο.<br /><br />Η Άγκυρα γνώριζε πριν κάνει το πρώτο βήμα την περασμένη Πέμπτη, ότι θα είχε απέναντι της όλους τους διεθνείς παίκτες, οι οποίοι δραστηριοποιήθηκαν την τελευταία περίοδο αποτρεπτικά. Οι Αμερικανοί, Βρετανοί, Γάλλοι, Γερμανοί, Ε.Ε. κι άλλοι κινήθηκαν και ζήτησαν από την Άγκυρα να μην προχωρήσει. Τελικά, όχι μόνο δεν σταμάτησε, αλλά επιδεικτικά και ετσιθελικά προχώρησε. Είναι, πάντως, σαφές ότι η κατοχική δύναμη δεν υπολόγιζε την έκταση των διεθνών αντιδράσεων. Η διαχείριση δε που έκανε έδειξε αλαζονεία και λανθασμένους υπολογισμούς.<br /><br />Η Λευκωσία στην προσπάθεια της να αποτρέψει την τουρκική ενέργεια κινήθηκε πολιτικά και διπλωματικά. Πριν και μετά την έναρξη των προκαταρκτικών εργασιών στην περιοχή από τους Τούρκους. Υπήρξε μεγάλη κινητοποίηση. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο υπουργός Εξωτερικών, άλλοι αξιωματούχοι επικοινώνησαν με ξένους παράγοντες τους ενημέρωσαν και ζήτησαν παρέμβαση. Η Λευκωσία ζήτησε από υψηλού επιπέδου αξιωματούχους κρατών και Οργανισμών και παρενέβησαν προς την Άγκυρα. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, επικοινώνησε προ ημερών τηλεφωνικά με τον Τούρκο ομόλογό του, Χακάν Φιντάν, ο οποίος παρουσιάσθηκε να… αγνοούσε τους σχεδιασμούς. Ήταν ως να ήταν η πρώτη φορά που άκουγε για το θέμα αυτό. Με τον Φιντάν επικοινώνησε, μετά την έναρξη των εργασιών και η Γαλλίδα υπουργός Εξωτερικών, Κατρίν Κολονά. Παρεμβάσεις έγιναν από τους Αμερικανούς, τους Βρετανούς, τις Βρυξέλλες. Όλοι τους ήταν έντονοι, ωστόσο, η τουρκική πλευρά επέμεινε.<br /><br />Ο ειδικός αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, Κόλιν Στιούαρτ, είχε συναντηθεί την Πέμπτη το πρωί με τον λεγόμενο υπουργό Εξωτερικών της αποσχιστικής οντότητας, Ταχσίν Ερτογρούλογλου. Ο τελευταίος με εντολές του Τούρκου “πρέσβη” στα κατεχόμενα αρνήθηκε να συζητήσει οτιδήποτε άλλο εκτός από την έναρξη των εργασιών, οι οποίες ξεκίνησαν αμέσως μετά τη συνάντηση. Ο Κόλιν Στιούαρτ παρουσίασε προφορικά πρόταση στον αξιωματούχο της αποσχιστικής οντότητας, την οποία δεν αποδέχθηκε ενώ ιδέες έχει διαμορφώσει και η Κυπριακή Δημοκρατία. Η ανάπτυξη της νεκρής ζώνης ( οικιστική κι άλλη), όπως έγινε και σε άλλες περιοχές, είναι στα προτεινόμενα, πλην όμως η τουρκική πλευρά θέλει να προχωρήσει διά της επιβολής τετελεσμένων.<br /><br />Ξεχείλισε το ποτήρι<br /><br />Τα επεισόδια της περασμένης Παρασκευής, με τον ξυλοδαρμό Ειρηνευτών από ομάδα Τουρκοκυπρίων, που διαδραματίσθηκε μπροστά σε ψευδοαστυνομικούς, ξεχείλισε το ποτήρι και ως απόρροια τούτου υπήρξαν καταδικαστικές δηλώσεις ενώ ως γνωστό εκδόθηκε και κοινή δήλωση τριών μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας ( ΗΠΑ, Γαλλίας και Βρετανίας). Μια ανακοίνωση, που είχε προδήλως το βρετανικό αποτύπωμα, καθώς αντί να καταγγελθεί η Τουρκία καλούνται σε τάξη οι “τουρκοκυπριακές αρχές” ενώ καταληκτικά ζητείται ευελιξία και από τις δυο πλευρές! Το θέμα, πάντως, αναμένεται να συζητηθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ενδεχομένως με πρωτοβουλία των τριών χωρών, εντονότερα, ωστόσο, φαίνεται να αισθάνεται το Λονδίνο καθώς οι Ειρηνευτές της ομάδας ταχείας επέμβασης της ΟΥΝΦΙΚΥΠ, που κτυπήθηκαν είναι Βρετανοί. Η περιοχή συνορεύει με τις Βρετανικές βάσεις και το Λονδίνο γνωρίζει από παλιά τις τουρκικές επιδιώξεις. Πολλές φορές στο παρελθόν οι Βρετανοί βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις μεθοδεύσεις της Άγκυρας. Πρέπει, πάντως, να σημειωθεί ότι για τις τελευταίες εξελίξεις έχουν αντιληφθεί από την αρχή τη θέση της Λευκωσίας και τις ενστάσεις της και στάθηκαν απέναντι από τις μεθοδεύσεις της κατοχικής δύναμης.<br /><br />Το ερώτημα που εγείρεται είναι γιατί η κατοχική Τουρκία επιλέγει να δημιουργήσει μια κρίση, την ώρα που έχουν “ανοίξει λεωφόροι” για αυτήν στα ελληνοτουρκικά και τα ευρωτουρκικά; Ο Ερντογάν δεν αρνείται- αν και δεν έδωσε δείγματα γραφής ότι αλλάζει συμπεριφορά- να ξεκινήσει συζητήσεις με Αθήνα και Βρυξέλλες. Καθιστά, ωστόσο, σαφές προς όλους τους συνομιλητές του ότι στο πακέτο των συζητήσεων, σε αυτή τη φάση, δεν είναι η Κύπρος για την οποία έχει “έντονες απόψεις”. Είναι σαφές πως οι τουρκικοί σχεδιασμοί στο νησί δεν διαφοροποιούνται. Αντίθετα, βρίσκονται σε διαδικασία υλοποίησης. Την ίδια ώρα, σε σχέση με τη συγκεκριμένη περιοχή, κρίνεται ως στρατηγικής σημασίας για την κατοχική δύναμη και γι’ αυτό παρουσιάζεται ότι θα επιμένει.<br /><br />Παράλληλα, οι τελευταίες εξελίξεις, θεωρούνται ως κίνηση από τουρκικής πλευράς για “επίδειξη δύναμης”. Ιδιαίτερα σε μια χρονική φάση, που ο Ερντογάν επιχειρεί να επιβάλλει τη χώρα του ως μεγάλο παίκτη στην ευρύτερη περιοχή. Επιλέγει εκεί που θεωρεί ότι υπάρχει πρόσφορο πεδίο και προχωρά. Εκείνο, που δεν υπολόγισε ήταν πως υπήρξαν τόσες πολλές αντιδράσεις. Καθώς στο παρελθόν προχωρούσε ανενόχλητος.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Τούρκοι προκαλούν κρίση στην Κύπρο. Δεν “μασάνε” από αντιδράσεις.

Βενιζέλος Κώστας Κατάληψη εδάφους και επιβολή της “κυριαρχίας” της αποσχιστικής οντότητας στη νεκρή ζώνη είναι ο βασικός στόχος της κατοχική...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι δύο όψεις της υπόθεσης Μπελέρη-Χειμάρρας. Μπούμεραγκ για τον Ράμα.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/07/RamaMpeleris.jpg" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Η φυλάκιση του Μπελέρη είναι ο τελευταίος κρίκος μίας αλυσίδας ανθελληνικών προκλήσεων εκ μέρους του Ράμα, οι οποίες δυναμιτίζουν τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Υπενθυμίζουμε την προ ετών εν ψυχρώ δολοφονία του Κατσίφα από τις ειδικές αστυνομικές δυνάμεις στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Η υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας έχει στο κέντρο της την εφαρμογή του σχεδίου για τη δήμευση των ελληνικών περιουσιών στην παράκτια ζώνη στη Χειμάρρα, η οποία είναι και ο λόγος που ο Αλβανός πρωθυπουργός κάνει τα πάντα για να μην γίνει ο Μπελέρης δήμαρχος.<br /><br />Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι από το 2019 ο Αλβανός πρωθυπουργός έχει ανακοινώσει τη δήμευση 1.377.000 στρεμμάτων, με τον ισχυρισμό ότι οι Έλληνες ιδιοκτήτες τους δεν διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας! Η αλήθεια είναι ότι δεν διαθέτουν, επειδή το αλβανικό κράτος απέφυγε να δώσει στους Έλληνες μειονοτικούς αυτό που έδωσε στους υπόλοιπους Αλβανούς πολίτες, δηλαδή τους τίτλους ιδιοκτησίας που είχαν πριν κρατικοποιήσει τα πάντα το καθεστώς Χότζα.<br /><br />Ο ανθελληνισμός είναι ιδιαίτερη έκφανση του αλβανικού εθνικισμού και ως τέτοιος παραμένει σταθερά της πολιτικής σκηνής των Τιράνων. Επί Ράμα, όμως, έχει παροξυνθεί. Το 2019, ο τότε πρωθυπουργός Τσίπρας είχε αντιδράσει από το βήμα της βαλκανικής τετραμερούς (Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία και Σερβία). Είχε, μάλιστα, εμμέσως πλην σαφώς προειδοποιήσει πως εάν τα Τίρανα συνεχίσουν την πολιτική αρπαγής ελληνικών περιουσιών, η Αθήνα θα μπλοκάρει την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας.<br /><br />Το αυτί του Ράμα, όμως, δεν είχε ιδρώσει, επειδή ίσως είχε θεωρήσει την απειλή μπλόφα. Είναι αξιοσημείωτο ότι όλα αυτά συνέβαιναν και συμβαίνουν όταν, παρά την κρίση, η Ελλάδα παραμένει –σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της Αλβανίας– η χώρα που με τα εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών συμβάλει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην αλβανική οικονομία.<br /><br />Η υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας<br /><br />Στην υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας διασταυρώνονται δύο σκοπιμότητες:Πρώτον, η παραδοσιακή προσπάθεια των Τιράνων να την αφελληνίσουν από όταν στη δεκαετία του 1940 η Χειμάρρα είχε καταψηφίσει το καθεστώς Χότζα στο πρώτο δημοψήφισμα, με αποτέλεσμα από τότε οι Έλληνες κάτοικοί της να βρίσκονται στο στόχαστρο του καθεστώτος.<br />Δεύτερον, το κερδοσκοπικό παιχνίδι διαπλοκής για τον έλεγχο και την τουριστική αξιοποίηση του παράκτιου μετώπου στη νότια Αλβανία. Ο Ράμα πρωτοστατεί σ’ αυτό το κερδοσκοπικό παιχνίδι, όπως και πρωτοστατεί στην προστασία των μεγάλων κυκλωμάτων καλλιέργειας και εμπορίας ναρκωτικών, σύμφωνα με αρκετές εκθέσεις διεθνών οργανισμών και άλλων καταγγελιών.<br /><br />Η νέα διοικητική διαίρεση της Αλβανίας συνιστά καμπή στην προσπάθεια αφελληνισμού της Χειμάρρας. Μέσω αυτής, η Χειμάρρα, όπως και άλλες μειονοτικές περιοχές, τεμαχίσθηκε και προσκολλήθηκε σε περιοχές με αλβανικό πληθυσμό, ώστε να υπονομευθεί η δυνατότητα της μειονότητας να εκπροσωπείται στο αλβανικό Κοινοβούλιο, αλλά ακόμα και στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.<br /><br />Το πρόσχημα του Ράμα για να συνεχίζει να αρπάζει ελληνικές περιουσίες είναι η ανάπλαση της παράκτιας ζώνης. Έφθασε στο σημείο να κατεδαφίσει με συνοπτικές διαδικασίες σπίτια και καταστήματα Ελλήνων μειονοτικών. Είχε προηγηθεί κατεδάφιση ακόμα και ναού στις Δρυμάδες. Για να μην χρεωθεί, μάλιστα, ο ίδιος όλες αυτές τις αυθαιρεσίες, χρησιμοποιούσε τον φυτεμένο –κατά το ήμισυ ελληνικής καταγωγής– δήμαρχο Γκόρο.<br /><br />Ο Γκόρος, πρώην στρατιωτικός επί καθεστώτος Χότζα και συνδεδεμένος με τις αλβανικές μυστικές υπηρεσίες, ήταν για χρόνια το όργανο της ανθελληνικής αυτής επιχείρησης. Παρά τα όργια που έχει κάνει εναντίον του Ελληνισμού της Χειμάρρας, δεν του έχει αφαιρεθεί το ελληνικό διαβατήριο, με το οποίο επιδιδόταν και σε ύποπτες οικονομικές συναλλαγές στην Ελλάδα.<div><br />Υπερέβη τα όρια<br /><br />Ο Ράμα, από καταγωγή δεν ανήκει στην αλβανική ελίτ που είχε προπολεμικά τουρκαλβανική παράδοση. Ο πολιτικός καιροσκοπισμός του, όμως, τον ώθησε να παίζει το τουρκικό χαρτί. Δεν είναι μόνο ότι θαυμάζει τον Ερντογάν και όπου μπορεί μιμείται τις αυταρχικές μεθόδους του. Θεωρεί ότι μπορεί να αψηφά, ακόμα και να εκβιάζει την Ελλάδα, επειδή την θεωρεί υποκειμενικά αδύναμη. Γι’ αυτό και έστησε τη σκευωρία για να ακυρώσει την εκλογή του Μπελέρη.<br /><br />Η πείρα τον έχει πείσει ότι χωρίς κόστος μπορεί στο εσωτερικό να πουλάει ανθελληνισμό για να αντλεί εκλογικά οφέλη. Και γιατί όχι; Δεν πλήρωσε ποτέ κόστος! Υπενθυμίζουμε ότι ως υπουργός Εξωτερικών ο Δένδιας μέχρι και έκθεση ζωγραφικής του οργάνωσε στο Ζάππειο! Πίστευε ότι έτσι θα διευκόλυνε την παραπομπή της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία στη Χάγη.<br /><br />Ο Ράμα τον “δούλευε”, δίνοντάς του υποσχέσεις, αλλά και κωλυσιεργώντας συνεχώς, αφού ο Ερντογάν είχε ανάψει κόκκινο φως. Έτσι, ενώ ο Αλβανός πρωθυπουργός “έγλειφε” στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις τους κατά καιρούς Έλληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους, στην πράξη τήρησε σταθερά ανθελληνική στάση, καλλιεργώντας μία ελεγχόμενη ένταση με την Αθήνα. Η υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας είναι μία εμβληματική πτυχή της.<br /><br />Είναι ενδεικτικό ότι υπερηφανεύεται πως είναι ο μόνος Αλβανός πρωθυπουργός που σήκωσε κεφάλι στην Ελλάδα. Μόνο που με την υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας υπερέβη τα όρια και τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις. Η Αθήνα έχει και θεσμικό δικαίωμα, αλλά και ισχυρή πολιτική δικαιολογία για να μπλοκάρει την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας. Αρκεί να παραμείνει σταθερή στη θέση της. Όρος για να άρει το ελληνικό βέτο πρέπει να είναι όχι απλώς η αποφυλάκιση του Μπελέρη, αλλά η ανάληψη των καθηκόντων του ως δήμαρχος Χειμάρρας.<br /><br />Προς το παρόν, ο Μητσοτάκης απέκλεισε τον Ράμα από τη συνάντηση των ηγετών των Δυτικών Βαλκανίων, στην οποία συμμετέχουν και ο πρόεδρος της ΕΕ Μισέλ και η πρόεδρος της Κομισιόν Φον ντερ Λαϊεν. Αντ’ αυτού προσκάλεσε τον Αλβανό πρόεδρο, ο οποίος, ως υπάκουο όργανο του Ράμα, αρνήθηκε να συμμετάσχει, επικαλούμενος άλλη απασχόληση! Για πρώτη φορά, όμως, ο Αλβανός πρωθυπουργός τρώει πόρτα και μάλιστα από μία συνάντηση, η οποία ναι μεν διοργανώνεται από την Ελλάδα, αλλά έχει ευρωπαϊκή σφραγίδα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι δύο όψεις της υπόθεσης Μπελέρη-Χειμάρρας. Μπούμεραγκ για τον Ράμα.

Λυγερός Σταύρος Η φυλάκιση του Μπελέρη είναι ο τελευταίος κρίκος μίας αλυσίδας ανθελληνικών προκλήσεων εκ μέρους του Ράμα, οι οποίες δυναμιτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, η μοναδική περίπτωση ακύρωσης του και η τουρκική “χρησικτησία” στην Κύπρο.

<img height="342" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/01/tourkoliviko.png" width="746" /><br /><br />Του <b>Δρα Δημ. Σταθακόπουλου </b><br /><br /> Λιβύη – Τουρκία – Ελλάδα<br /><br /> Από τις 27.11.2019 που υπεγράφη το Τουρκολιβυκό μνημόνιο – το οποίο φέρει στοιχεία ανυπόστατου και ακυρότητας – το χαρακτήρισα πρωτίστως ακυρώσιμο, θεωρώντας πως θα είναι άκυρο “από και δια” της ακυρώσεώς του , είτε από τα συμβαλλόμενα μέρη, είτε από τρίτο μέρος που έχει έννομο συμφέρον ( πχ Ελλάδα), ενώπιον αρμοδίου εθνικού ή διεθνούς οργάνου . Όσο αυτό δεν συμβαίνει, το μνημόνιο παράγει αποτελέσματα.<br /><br />Η Τουρκία αφενός διατήρησε στενές διπλωματικές σχέσεις με τις κυβερνήσεις της Λιβύης ( πλην Χαφτάρ ), όπως και οι περισσότερες χώρες , αφετέρου είχε και έχει ” ειρηνευτικά ” στρατεύματα στη χώρα, με πιθανολόγηση βάσεως.<br /><br />Η Ελλάδα, παρά την μη αποδοχή των de facto συνεπειών του μνημονίου και των ενστάσεων ενώπιον του ΟΗΕ, δεν έχει κατορθώσει ακόμα να το ακυρώσει οριστικά, τελεσίδικα και αμετάκλητα σε διεθνές επίπεδο, ενώ δεν συνομιλούσε με τις κυβερνήσεις της Λιβύης, παρά μόνον με τον Χαφτάρ.<br /><br />Όμως, με την ανάληψη καθηκόντων της νέας κυβέρνησης τον Ιούνιο ’23, η Αθήνα άλλαξε στάση και στρέφει προς την κυβέρνηση Ντμπειμπά για να είναι παρούσα στην όποια διαφαινόμενη αλλαγή ισορροπιών στην Ανατολική Μεσόγειο και κυρίως για να έχει καλή pole position στον αγώνα που ξεκινά.<br /><br />Η συνομιλία του ‘Ελληνα Υπ.Εξ. Γεραπετρίτη με την ομόλογό του Λίβυα Υπ.Εξ. Ν.Μάνγκους, ήταν μεν προκαταρκτική, αλλά κλείδωσε μια ουσιαστική συνάντηση το Σεπτέμβριο στην Νέα Υόρκη, για γεωπολιτικά / ενεργειακά θέματα .<br /><br />Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως , στο τέλος του έτους θα έχουμε τα αποτελέσματα των σεισμικών ερευνών ( τρισδιάστατες) , νοτίως της Κρήτης, της κοινοπραξίας Exxon Mobil – Helleniq Energy και εντός του 2024 , θα ληφθεί η οριστική επενδυτική απόφαση. Η οποία όμως θα γίνει σε περιοχή μη οριοθετημένης εν δυνάμει ελληνικής ΑΟΖ.<br /><br />Ειδικοί αναλυτές, πιθανολογούν πως η κυβέρνηση Ντμειμπά, θα ανταποκριθεί θετικά στην οριοθέτηση των ζωνών Ελλάδας – Λιβύης, ή έστω θα συναινέσει στην υπογραφή συνυποσχετικού για παραπομπή σε Διεθνές Δικαστήριο, κάτι που ουσιαστικά θα ακυρώνει στην πράξη το Τουρκολιβυκό μνημόνιο, ελπίζοντας η Λιβύη να αποσυρθεί ως συμβαλλόμενη και επομένως αυτό να ακυρωθεί και νομικά . Οψόμεθα!<div><br />Περαιτέρω:<br /> Στο επίσημο site <a href="https://mfa.gov.ct.tr/consular-info/foreign-missions-in-trnc/?fbclid=IwAR07BMH1iYFkn9F0lZDFcceJPOmm8S-FBe0wANo2xUISrnW3LhFixI5kUCw">https://mfa.gov.ct.tr/consular-info/foreign-missions-in-trnc/?fbclid=IwAR07BMH1iYFkn9F0lZDFcceJPOmm8S-FBe0wANo2xUISrnW3LhFixI5kUCw</a>,<br />του Υπ. Εξωτερικών της “ΤΔΒΚ” [ψευδοκράτος της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου, δηλ. τμήματος χώρας της Ε.Ε ( Κύπρου), που κατέχεται παρανόμως από κράτος μέλος του ΝΑΤΟ ( Τουρκία)], αναφέρονται τα γραφεία Προξενικών παραρτημάτων που διατηρούν σε αυτή τρίτες χώρες, προκειμένου να εξυπηρετούν τους πολίτες/ υπηκόους τους , στα κατεχόμενα .</div><div><br /> Με σειρά αυτά είναι,<br />Foreign Missions in TRNC:<br />Turkish Embassy / Τουρκική Πρεσβεία,<br />USA Ambassadorship Office/ ΗΠΑ, γραφείο, παράρτημα της πρεσβείας,<br />British High Commission Office/ Βρετανικό γραφείο,<br />Visa for Italy, Information Desk/ Ιταλία, γραφείο για βίζες.<br />Information Office of Embassy of Federal Goverment of Germany/ Γραφείο πληροφοριών της Γερμανίας.<br />Australia High Commission Office/ γραφείο της Αυστραλίας,<br />EU Support Office/ Ε.Ε, Γραφείο υποστήριξης<br />North Cyprus Cultural Office of France/ Πολιτιστικό Γραφείο Γαλλίας στη Β. Κύπρο.<br /><br /> Ακολουθώντας τις παραπάνω χώρες, η Ρωσία , στα πλαίσια των εις βάρος της κυρώσεων και στην Κύπρο, επικοινώνησε με τον Αρσίν Τατάρ, εκφράζοντας την πρόθεση ν’ ανοίξει και αυτή προξενικό παράρτημα εξυπηρέτησης των 50.000 Ρώσων που ζουν στα κατεχόμενα.<br /><br />Ο Τατάρ δήλωσε σχετικά στον εκπρόσωπο του NTV Λευκωσίας, Σελίμ Σαγιάρι: “Αυτό το βήμα που έκανε η Ρωσία για να εξυπηρετήσει τους πολίτες της, δεν σημαίνει ότι η ΤΔΒΚ αναγνωρίζεται, αλλά δείχνει ότι η ύπαρξή της είναι αποδεκτή. Οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν γραφεία εδώ. Πιστεύουμε ότι μια τέτοια κίνηση θα είναι θετική. Θέλουμε περισσότεροι Ρώσοι να έρθουν στη χώρα μας, να κάνουν επενδύσεις και να αναζωογονήσουν τον τουρισμό. Το κράτος της “ΤΔΒΚ”, ανταποκρίνεται θετικά σε όλες τις απαιτήσεις που είναι σύμφωνες με το νόμο” .<br /><br /> – Παρότι το διεθνές δίκαιο, δεν αναγνωρίζει τη χρησικτησία , εν τούτοις είναι συχνό φαινόμενο, να δημιουργούνται de facto καταστάσεις που στη συνέχεια αναγνωρίζονται και de jure . Αυτό είχε κάνει το 1939 η Τουρκία με την Αλεξανδρέττα της Συρίας , όταν λόγω “χρησικτησίας”, με δημοψήφισμα πέρασε τελικά στην κυριότητά της. Την ίδια πεπατημένη φαίνεται να ακολουθεί τα τελευταία 49 χρόνια και στο θέμα της κατεχόμενης Κύπρου. Εφόσον υπάρχουν ήδη παραρτήματα προξενικών γραφείων στα κατεχόμενα και πολίτες τρίτων χωρών, ζουν και εργάζονται εκεί , η de facto αναγνώριση υφίσταται . Πιθανολογώ πως είναι θέμα χρόνου να συμβεί και η de jure αναγνώριση. Οι τρίτες χώρες δεν θα το αρνηθούν , εφόσον καμφθεί με κάποιον δελεαστικό τρόπο, η μέχρι τώρα άρνηση της Κυπριακής και Ελληνικής πλευράς. Τα σημάδια δείχνουν πως τα παραπάνω επιταχύνονται. Οι νομικές μορφές επίλυσης, με κάποιον συγκερασμό θα καταλήξουν.<br /><br />Μόνο ” εμπόδιο “, το ηθικό συναισθηματικό σκέλος άρνησης της πλειοψηφίας των Ελληνοκυπρίων, ειδικά όταν βλέπουν γεγονότα σαν αυτό στην Πύλα, όπου οι Τουρκοκύπριοι δεν φοβούνται ούτε τον ΟΗΕ.<br />Συχνά όμως, τα στρατιωτικά, πολιτικά, νομικά σχέδια, ανατρέπονται από τους λαούς.<br /><br />* άραγε ποιός θα επιβάλει την τήρηση μιας απόφασης διεθνούς οργάνου/ Δικαστηρίου στην Τουρκία , σε περίπτωση που αυτή την αρνηθεί ;<br /> εκ των πραγμάτων … ουδείς.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το τουρκολιβυκό μνημόνιο, η μοναδική περίπτωση ακύρωσης του και η τουρκική “χρησικτησία” στην Κύπρο.

Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου Λιβύη – Τουρκία – Ελλάδα Από τις 27.11.2019 που υπεγράφη το Τουρκολιβυκό μνημόνιο – το οποίο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο «Αιώνας της Τουρκίας» πίσω από τα στρατιωτικά κινήματα στην Αφρική;

Λάζαρος Καμπουρίδης<br /><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/08/africa-1-930x550.jpg" /><br /><br />Γράφει ο <b>Λάζαρος Καμπουρίδης</b><br />Αντιστράτηγος ε.α.<br /><br />Εντύπωση προκαλούν μία σειρά από συμπτώσεις γεγονότων σε αφρικανικές χώρες τις οποίες έχει στοχοποιήσει η Τουρκία για τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές, αφού αποκαλύπτεται πιθανός δάχτυλος της Άγκυρας πίσω από τα κινήματα ανατροπής κυβερνήσεων, στο όνομα της εκρίζωσης της δυτικής αποικιοκρατίας. Εξάλλου δεν περνάει απαρατήρητο το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία εντυπωσιακή σε συχνότητα ρητορική του Ερντογάν για ανάγκη αποτροπής της αποικιοκρατίας από την Αφρική στοχεύοντας ιδιαίτερα την Γαλλία, σημείο το οποίο θα πρέπει να συνδυαστεί και με την τουρκική διείσδυση στη Μαύρη Ήπειρο εκμεταλλευόμενη όχι μόνο το Ισλάμ αλλά και την αμυντική βιομηχανία, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα την αποκαλούμενη «διπλωματία των ΜΕΑ (Μη Επανδρωμένα Αεροχήματα)», με απώτερο σκοπό την εκμετάλλευση των αφρικανικών πλουτοπαραγωγικών πηγών, σε υλοποίηση του Οράματος «Αιώνας της Τουρκίας».<br /><br />Υπάρχει τουρκική εμπλοκή;<br /><br />Στην ανακοίνωση μετά την τελευταία συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας υπό την προεδρία του Ερντογάν, μεταξύ των άλλων αναφέρθηκε ότι, «αξιολογήθηκαν οι εξελίξεις στην Αφρική οι οποίες μπορούν να επεκταθούν σε όλη την Ήπειρο και εκφράσθηκε η πεποίθηση ότι τις πλέον κατάλληλες λύσεις στα προβλήματά της μπορούν να πετύχουν μόνο οι ιδιοκτήτες της». Οι εξελίξεις που αναφέρει η ανακοίνωση, είναι οι απόπειρες πραξικοπημάτων στην Αφρική οι οποίες τελευταία έχουν αποκτήσει ιδιαίτερα αυξητική δυναμική, με την Άγκυρα να προτρέπει έμμεσα τις ανατροπές των ήδη υπαρχόντων καθεστώτων ώστε οι λαοί της Μαύρης Ηπείρου να βρούνε λύσεις στα προβλήματά τους, χωρίς να υπάρχει ξένη ανάμιξη.<br /><br />Ο αρθρογράφος της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Sabah, Γ. Αϊτούγ, έγραψε για το θέμα της συμβολής της Τουρκίας στην ανατροπή της κυβέρνησης στο Μάλι: Είναι μεγάλος ο ρόλος της στρατιωτικής βοήθειας από την Ρωσία και την Τουρκία στην επιτυχία της επιχείρησης απελευθέρωσης του Μάλι. Ειδικά, ενθάρρυνε αυτή την αφρικανική χώρα η προμήθεια του τουρκικού εξοπλισμένο ΜΕΑ Bayraktar TB2 SIHA, το οποίο έχει καταστεί το πιο αξιόπιστο όπλο αεροπορικής επίθεσης από αέρος σε όλο τον κόσμο. Τα εξοπλισμένα ΜΕΑ SIHA που αγόρασε η στρατιωτική διοίκηση του Μάλι από την Τουρκία, τρομοκράτησαν την γαλλική κυβέρνηση και έστεψε με επιτυχία τον αγώνα απελευθέρωσης. Ο Συνταγματάρχης Γκοϊτά (επικεφαλής του πραξικοπήματος) αποκαλύπτοντας δημόσια την υπογραφή διακήρυξης για την απελευθέρωση του Μάλι, προέβαλλε φωτογραφία στο γραφείο του με μακέτα τουρκικού εξοπλισμένου ΜΕΑ Bayraktar ΤΒ2 SIHA. Είναι ξεκάθαρο ότι, η επιχειρηματολογία του αρθρογράφου ακολουθεί τις αρχές της αντίστοιχης του Ερντογάν, αφού το πραξικόπημα χαρακτηρίζεται ως αγώνας απελευθέρωσης από την γαλλική αποικιοκρατία.<br /><br />Επιπρόσθετα, δεν πέρασε απαρατήρητο το γεγονός όπου ξεσηκωμένο πλήθος που υποστήριξε το πραξικόπημα στο Νίγηρα έφερε τουρκικές σημαίες.<br /><br />Διπλωματία των ΜΕΑ SIHA (Επιθετικά – εξοπλισμένα ΜΕΑ)<br /><br />Τουρκικά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ τον περασμένο μήνα, αναφέρθηκαν σε άρθρο του γαλλικού περιοδικού Dassault AviatIon, το οποίο παρουσίασε ως τρομοκρατημένη την γαλλική πλευρά από την διείσδυση της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας και ειδικότερα των τουρκικών Μη Επανδρωμένων Αεροχημάτων (ΜΕΑ) στην Αφρική. Οι ίδιες τουρκικές πηγές μάλιστα, αποκάλεσαν την χρησιμοποίηση των τουρκικών ΜΕΑ στην Αφρική, ως «διπλωματία των εξοπλισμένων SIHA ΜΕΑ», αναφέροντας μία σειρά αφρικανικών χωρών οι οποίες προμηθεύονται από την Τουρκία με τέτοια συστήματα ΜΕΑ, όπως οι, Μπουρκίνα Φάσο, Μάλι, Τόγκο, Νίγηρας, Μπενίν, Μαρόκο, Σομαλία, Τυνησία, Αιθιοπία και Νιγηρία.<br /><br />«Αιώνας της Τουρκίας» – Ο ρόλος του Χ. Φιντάν<br /><br />Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι, τουρκικά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ αποκαλούν τον νέο Τούρκο Υπουργό Εξωτερικών Χ. Φιντάν ως τον άνθρωπο υλοποίησης του Οράματος «Αιώνας της Τουρκίας». Αυτός με την εμπειρία του πρώην Αρχηγού της ΜΙΤ, θεωρείται από Τούρκους αναλυτές, το καταλληλότερο πρόσωπο με ικανότητες να συγκεράσει τα υπόγεια κυκλώματα των μυστικών υπηρεσιών με την εξωτερική πολιτική, προκειμένου να καταστεί η Τουρκία παγκόσμιο εμπορικό κέντρο και κόμβος ενέργειας. Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της νέας πολιτικής της Τουρκίας, αυτό θα καταστεί δυνατό, μέσω της ανατροπής καθεστώτων και αντικατάστασής τους από καθεστώτα δορυφόρους της Τουρκίας, της εκμετάλλευσης της συγκυρίας σύγκρουσης Δύσης – Ρωσίας στην Ουκρανία, ανάδειξης της Τουρκίας ως ηγέτιδας δύναμης του ισλαμικού και του τουρκικού κόσμου, αποκατάστασης των σχέσεων με χώρες της Μεσογείου, εκμετάλλευσης της γεωγραφικής θέσης της ως σημείο σύνδεσης της Ανατολής με την Ευρώπη και εκβιασμού της Ε.Ε. όχι μόνο ενεργειακά αλλά χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα και το προσφυγικό ως μέσο άσκησης πίεσης στη Γηραιά Ήπειρο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι, οι ταραχές στις χώρες της δυτικής Αφρικής, θέτουν σε κίνδυνο τον Υπερσαχάριο αγωγό φυσικού αερίου «Trans-Saharan gas pipeline», ο οποίος συμβάλλει στην ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο και ταυτόχρονα ακυρώνει τις εκβιαστικές ορέξεις της Άγκυρας εναντίον της Ευρώπης, αφού ο τουρκικός παράγοντας σχεδιάζει να καταστεί ενεργειακός κόμβος και κύριος τροφοδότης της Ε.Ε.<br /><br />Καζάν-Καζάν<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, η Τουρκία προσβλέποντας στους πλουτοπαραγωγικούς πόρους του υπεδάφους της περιοχής Σαχέλ της Αφρικής, εκμεταλλεύεται την διείσδυσή της στην αφρικανική χερσόνησο μέσω της θρησκείας, της αμυντικής της βιομηχανίας, αλλά και διάφορων φορέων παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, προκειμένου να ανατρέψει τα υπάρχοντα καθεστώτα και καθιστώντας «δορυφόρους» της τα κράτη της περιοχής. Το τελευταίο επικοινωνιακό αφήγημα της πολιτικής της επικοινωνίας της τουρκικής Προεδρίας στο θέμα αυτό, είναι μία «καζάν-καζάν» κατάσταση έναντι των δυτικών αποικιοκρατών.<br /><br />Ελλάδα-Κύπρος<br /><br />Στην εξίσωση αυτή, η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν εμπόδιο στους τουρκικούς εκβιαστικούς σχεδιασμούς, καθώς οι άριστες σχέσεις τους με χώρες της περιοχής αλλά κυρίως η συμμετοχή τους στις σχεδιαζόμενες διαδρομές ενέργειας προς την Ε.Ε. αποστερούν από την Άγκυρα το χαρτί της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης. <br /><br />Θα πρέπει να αποτελεί μοναδική εθνική επιλογή, η ισχυροποίηση των ενόπλων δυνάμεων της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, η ενίσχυση των διπλωματικών ερεισμάτων και η ανάδειξη του τουρκικής επιθετικότητας και ιδιαίτερα των εκβιαστικών τουρκικών σχεδιασμών οι οποίοι στοχοποιούν τη Δύση και κυρίως την Ε.Ε., εκμεταλλευόμενοι και την διείσδυση του τουρκικού παράγοντα στην αφρικανική ήπειρο.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο «Αιώνας της Τουρκίας» πίσω από τα στρατιωτικά κινήματα στην Αφρική;

Λάζαρος Καμπουρίδης Γράφει ο Λάζαρος Καμπουρίδης Αντιστράτηγος ε.α. Εντύπωση προκαλούν μία σειρά από συμπτώσεις γεγονότων σε αφρικανικές χώρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόλεμος-Ουκρανία: Ασχολείται κανείς στην Ελλάδα με το τι μας διδάσκει; Πριν είναι αργά…

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/HELLENIC-ARMED-FORCES-1-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Η ανάγκη για ελληνοκεντρική θεώρηση του πολέμου στην Ουκρανία και για αποφυγή υπερτονισμού κάποιου γενικόλογου και παραπλανητικού “συλλογικού-συμμαχικού συμφέροντος”, παραμένει το μεγάλο ζητούμενο για την χώρα μας. Τι αλλαγές θα επιφέρει στο ελληνικό περιβάλλον ασφάλειας; Πώς θα επηρεαστεί το ελληνικό εθνικό συμφέρον; Ποιες είναι οι νέες απειλές; Ποια τα πολιτικά, τα επιχειρησιακά και τακτικά διδάγματα από τον πόλεμο; Υπάρχουν και ποιες είναι οι ευκαιρίες; Επιχειρήθηκαν να εντοπιστούν τα καταρχήν συμπεράσματα με στόχο την εξονυχιστική μελέτη τους και την εξαγωγή διδαγμάτων;<br /><br />Πρόκειται για μια δύσκολη αποστολή που απαιτεί σύμπραξη διαφορετικών ειδικοτήτων. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πρέπει να επιχειρηθεί με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία να επιδεικνύουν τη δέουσα αρετή για να υπερνικήσουν τις αντιστάσεις μιας κατεστημένης λογικής, για την ακρίβεια διανοητικής αδράνειας. Τόσο διότι διαταράσσεται η γραφειοκρατική νιρβάνα, όσο και διότι τα συμπεράσματα συνήθως συνεπάγονται αλλαγές με στόχο την ταχεία προσαρμογή στη νέα πραγματικότητα.<br /><br />Αυτό συχνά προσκρούει στον συστημικό ωχαδερφισμό, ο οποίος ενίοτε συγκαλύπτει και την απροθυμία υιοθέτησης αλλαγών, στο μέτρο που αυτές θα πλήξουν κατεστημένα συμφέροντα και πρακτικές. Ενδεχομένως δε, θα καταδείξει ανεπάρκειες, για τις οποίες κάποιοι είναι υπεύθυνοι, αν και η Ελλάδα, όπως αποδείχθηκε από πρόσφατα γεγονότα (στάση στη 2η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, εκρήξεις στις αποθήκες πυρομαχικών της 111 Πτέρυγας Μάχης, εισβολή των Κροατών χούλιγκαν) δεν φημίζεται ως χώρα που αναζητά και καταλογίζει ευθύνες.<br /><br />Έχοντας κατά νου ότι παρόμοια διαδικασία διεξάγεται πιθανότατα στην Τουρκία, πρέπει να επανεξεταστείω εκ βάθρων τι θα μπορούσε να συμβεί σε περίπτωση ελληνοτουρκικής σύγκρουσης. Μια βασική παράμετρος που χρήζει επανεξέτασης, είναι η βεβαιότητα που δείχνει να επικρατεί για τη μικρή διάρκεια ενδεχόμενης ελληνοτουρκικής σύγκρουσης. Με αυτή τη βεβαιότητα έχουν οικοδομηθεί δόγματα και επιχειρησιακά σχέδια και φαραωνικές οργανωτικές δομές (όπως π.χ. η επιπέδου Σώματος Στρατού Διοίκηση Ειδικού Πολέμου του ΓΕΕΘΑ).<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Ωστόσο, αποτελεί κοινό τόπο ότι σε συνθήκες πραγματικής σύγκρουσης, τα όποια επιχειρησιακά σχέδια σπάνια αποδεικνύονται κάτι περισσότερο από απλό μπούσουλα ενεργειών. Κάθε σύγκρουση είναι διαφορετική και συνήθως γεννάει απρόβλεπτες καταστάσεις. Αυτό απαιτεί διανοητική εγρήγορση και ευελιξία των ηγητόρων, που θα πρέπει να έχει καλλιεργηθεί από τον καιρό της ειρήνης ότι θα μπορέσει να μεταφραστεί σε δυνατότητα προσαρμογής των δυνάμεων μας σε ταχέως μεταβαλλόμενες καταστάσεις.<br /><br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία αμφισβητεί κατεστημένες αντιλήψεις για το μέγεθος των απαιτούμενων πολεμικών αποθεμάτων (πυρομαχικών, καυσίμων, ανταλλακτικών και γενικά εφοδίων) λόγω των πολύ υψηλών καταναλώσεων, την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα πολλών κατηγοριών οπλικών συστημάτων και μέσων, το βέλτιστο μείγμα υψηλής τεχνολογίας και ισχύος πυρός παραγόμενης από χαμηλότερης τεχνολογικής αρτιότητας οπλικά συστήματα στο οπλοστάσιο.<br /><br />Επιπροσθέτως, τη δυνατότητα ταχείας και αποτελεσματικής επιστράτευσης για τη συμπλήρωση των ενεργών δυνάμεων, αλλά και συγκρότησης νέων μονάδων από καλά εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες εφεδρείες για την αναπλήρωση των απωλειών, την προστασία των συγκοινωνιακών, τηλεπικοινωνιακών και ενεργειακών υποδομών της χώρας και τις δυνατότητες ταχείας αποκατάστασης των ζημιών, την πολεμική κινητοποίηση της κοινωνίας, της βιομηχανίας και της οικονομίας ευρύτερα.<br /><br />Εξ ορισμού υψηλής προτεραιότητας είναι και το μείζον ερώτημα κατά πόσο είναι λογικό να αναμένει η Ελλάδα ότι στην κρίσιμη στιγμή μπορεί να στηριχθεί στους συμμάχους της. Μπορεί όλοι να διακηρύττουν περισπούδαστα ότι «σε περίπτωση σύγκρουσης θα είμαστε μόνοι μας», είναι όμως εξαιρετικά αμφίβολο εάν υπάρχει επαρκής συνειδητοποίηση του τι συνεπάγεται αυτή η παραδοχή. Και το κυριότερο σε πρακτικό επίπεδο πόσο έχουμε προετοιμαστεί γι’ αυτή την περίπτωση.<br /><br />Μήπως τελικά, ακόμα και στο συμμαχικό επίπεδο, όλοι είναι αναλώσιμοι (βλ. <a href="https://elladasimera.blogspot.com/2023/08/blog-post_618.html">Πόλεμος-Ουκρανία: Η πραγματικότητα στα… “απρόσεκτα” λόγια του “λαγού” του ΝΑΤΟ</a>); Μήπως στο τέλος θα κληθείς να επιλέξεις τη λιγότερο κακή επιλογή; Μήπως νούμερο ένα δίδαγμα είναι το “αν δεν έχεις νύχια να ξυστείς”; Και αν ναι, πόσο εφικτή είναι η αμυντική αυτάρκεια για τη χώρα μας με τα δεδομένα και χαρακτηριστικά που έχει; Τι και πόσα είμαστε διατεθειμένοι να επενδύσουμε ώστε να την αποκτήσουμε;<br /><br />Ως θέση αρχής είναι ορθή η δεδομένη αντίθεση στην αλλαγή συνόρων με χρήση στρατιωτικής βίας. Εάν όμως για οποιουσδήποτε λόγους η αποτροπή καταρρεύσει, όπως αποδείχθηκε στον πόλεμο στην Ουκρανία και αναγκαστεί η χώρα να εισέλθει σε πόλεμο για την προστασία της κυριαρχίας της, τι θα συμβεί; Ειδικά όταν η βασική απειλή για την ελληνική εθνική ασφάλεια προέρχεται από έναν τύποις συμμαχικό κράτος.<br /><br />Το ζητούμενο είναι να μην καταλήξει ο Ελληνισμός, για ακόμη μια φορά στην ιστορία του, να γκρινιάζει αφελώς για την τήρηση δυο μέτρων και δυο σταθμών από τους μεγάλους δυτικούς συμμάχους. Μπορεί να έχουμε δίκιο, αλλά το ζήτημα είναι να μπορούμε να το διεκδικήσουμε διότι η στρατηγική του ΝΑΤΟ δεν χαράσσεται με γνώμονα το δίκαιο, αλλά με τον ψυχρό και κυνικό υπολογισμό συμφερόντων. Κυρίως με βάση τα συμφέροντα των ισχυρότερων χωρών, πρωτίστως των ΗΠΑ.<br /><br />Είναι άλλη συζήτηση το αν οι χώρες συμμετέχουν, θεωρώντας ότι μέσα από τη Συμμαχία επιτυγχάνεται, σε κάποιον βαθμό έστω, η εξυπηρέτηση και των δικών τους συμφερόντων. Αυτό όμως προκύπτει εκ του αποτελέσματος, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει κοινός εχθρός. Στην περίπτωση της Ελλάδας, όμως, η απειλή προέρχεται από χώρα-μέλος της Συμμαχίας. Και το ζήτημα είναι εάν η ένταξη στο ΝΑΤΟ επιτυγχάνει καλύτερο αποτέλεσμα στην αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής.<br /><br />Και κάτι τελευταίο. Με βάση την ίδια συλλογιστική, όντως παίζουν ρόλο στο επίπεδο της αποτροπής οι βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα. Αρκεί να μην τρέφουμε ψευδαισθήσεις για τη χρησιμότητά τους στην ελληνική άμυνα… Προϋπόθεση είναι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις να είναι καλές. Αυτό, όμως, προσδιορίζεται και από το γεωπολιτικό περιβάλλον, όχι από την “αγάπη” του ενός για τον άλλον. Εάν τα πράγματα αλλάξουν για οποιονδήποτε λόγο, και επειδή το πλεονέκτημα μπορεί να μετατραπεί ακόμα και σε μειονέκτημα, ας φροντίσουμε ώστε ο ιστορικός του μέλλοντος να μην καταγράψει ξανά ότι φίλοι και σύμμαχοι έκαναν τα στραβά μάτια.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόλεμος-Ουκρανία: Ασχολείται κανείς στην Ελλάδα με το τι μας διδάσκει; Πριν είναι αργά…

Του Ζαχαρία Μίχα Η ανάγκη για ελληνοκεντρική θεώρηση του πολέμου στην Ουκρανία και για αποφυγή υπερτονισμού κάποιου γενικόλογου και παραπλαν...

Διαβάστε την συνέχεια