Λυγερός Σταύρος
Η φυλάκιση του Μπελέρη είναι ο τελευταίος κρίκος μίας αλυσίδας ανθελληνικών προκλήσεων εκ μέρους του Ράμα, οι οποίες δυναμιτίζουν τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Υπενθυμίζουμε την προ ετών εν ψυχρώ δολοφονία του Κατσίφα από τις ειδικές αστυνομικές δυνάμεις στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου. Η υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας έχει στο κέντρο της την εφαρμογή του σχεδίου για τη δήμευση των ελληνικών περιουσιών στην παράκτια ζώνη στη Χειμάρρα, η οποία είναι και ο λόγος που ο Αλβανός πρωθυπουργός κάνει τα πάντα για να μην γίνει ο Μπελέρης δήμαρχος.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι από το 2019 ο Αλβανός πρωθυπουργός έχει ανακοινώσει τη δήμευση 1.377.000 στρεμμάτων, με τον ισχυρισμό ότι οι Έλληνες ιδιοκτήτες τους δεν διαθέτουν τίτλους ιδιοκτησίας! Η αλήθεια είναι ότι δεν διαθέτουν, επειδή το αλβανικό κράτος απέφυγε να δώσει στους Έλληνες μειονοτικούς αυτό που έδωσε στους υπόλοιπους Αλβανούς πολίτες, δηλαδή τους τίτλους ιδιοκτησίας που είχαν πριν κρατικοποιήσει τα πάντα το καθεστώς Χότζα.
Ο ανθελληνισμός είναι ιδιαίτερη έκφανση του αλβανικού εθνικισμού και ως τέτοιος παραμένει σταθερά της πολιτικής σκηνής των Τιράνων. Επί Ράμα, όμως, έχει παροξυνθεί. Το 2019, ο τότε πρωθυπουργός Τσίπρας είχε αντιδράσει από το βήμα της βαλκανικής τετραμερούς (Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία και Σερβία). Είχε, μάλιστα, εμμέσως πλην σαφώς προειδοποιήσει πως εάν τα Τίρανα συνεχίσουν την πολιτική αρπαγής ελληνικών περιουσιών, η Αθήνα θα μπλοκάρει την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας.
Το αυτί του Ράμα, όμως, δεν είχε ιδρώσει, επειδή ίσως είχε θεωρήσει την απειλή μπλόφα. Είναι αξιοσημείωτο ότι όλα αυτά συνέβαιναν και συμβαίνουν όταν, παρά την κρίση, η Ελλάδα παραμένει –σύμφωνα με την κεντρική τράπεζα της Αλβανίας– η χώρα που με τα εμβάσματα των Αλβανών μεταναστών συμβάλει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στην αλβανική οικονομία.
Η υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας
Στην υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας διασταυρώνονται δύο σκοπιμότητες:Πρώτον, η παραδοσιακή προσπάθεια των Τιράνων να την αφελληνίσουν από όταν στη δεκαετία του 1940 η Χειμάρρα είχε καταψηφίσει το καθεστώς Χότζα στο πρώτο δημοψήφισμα, με αποτέλεσμα από τότε οι Έλληνες κάτοικοί της να βρίσκονται στο στόχαστρο του καθεστώτος.
Δεύτερον, το κερδοσκοπικό παιχνίδι διαπλοκής για τον έλεγχο και την τουριστική αξιοποίηση του παράκτιου μετώπου στη νότια Αλβανία. Ο Ράμα πρωτοστατεί σ’ αυτό το κερδοσκοπικό παιχνίδι, όπως και πρωτοστατεί στην προστασία των μεγάλων κυκλωμάτων καλλιέργειας και εμπορίας ναρκωτικών, σύμφωνα με αρκετές εκθέσεις διεθνών οργανισμών και άλλων καταγγελιών.
Η νέα διοικητική διαίρεση της Αλβανίας συνιστά καμπή στην προσπάθεια αφελληνισμού της Χειμάρρας. Μέσω αυτής, η Χειμάρρα, όπως και άλλες μειονοτικές περιοχές, τεμαχίσθηκε και προσκολλήθηκε σε περιοχές με αλβανικό πληθυσμό, ώστε να υπονομευθεί η δυνατότητα της μειονότητας να εκπροσωπείται στο αλβανικό Κοινοβούλιο, αλλά ακόμα και στο επίπεδο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Το πρόσχημα του Ράμα για να συνεχίζει να αρπάζει ελληνικές περιουσίες είναι η ανάπλαση της παράκτιας ζώνης. Έφθασε στο σημείο να κατεδαφίσει με συνοπτικές διαδικασίες σπίτια και καταστήματα Ελλήνων μειονοτικών. Είχε προηγηθεί κατεδάφιση ακόμα και ναού στις Δρυμάδες. Για να μην χρεωθεί, μάλιστα, ο ίδιος όλες αυτές τις αυθαιρεσίες, χρησιμοποιούσε τον φυτεμένο –κατά το ήμισυ ελληνικής καταγωγής– δήμαρχο Γκόρο.
Ο Γκόρος, πρώην στρατιωτικός επί καθεστώτος Χότζα και συνδεδεμένος με τις αλβανικές μυστικές υπηρεσίες, ήταν για χρόνια το όργανο της ανθελληνικής αυτής επιχείρησης. Παρά τα όργια που έχει κάνει εναντίον του Ελληνισμού της Χειμάρρας, δεν του έχει αφαιρεθεί το ελληνικό διαβατήριο, με το οποίο επιδιδόταν και σε ύποπτες οικονομικές συναλλαγές στην Ελλάδα.
Υπερέβη τα όρια
Ο Ράμα, από καταγωγή δεν ανήκει στην αλβανική ελίτ που είχε προπολεμικά τουρκαλβανική παράδοση. Ο πολιτικός καιροσκοπισμός του, όμως, τον ώθησε να παίζει το τουρκικό χαρτί. Δεν είναι μόνο ότι θαυμάζει τον Ερντογάν και όπου μπορεί μιμείται τις αυταρχικές μεθόδους του. Θεωρεί ότι μπορεί να αψηφά, ακόμα και να εκβιάζει την Ελλάδα, επειδή την θεωρεί υποκειμενικά αδύναμη. Γι’ αυτό και έστησε τη σκευωρία για να ακυρώσει την εκλογή του Μπελέρη.
Η πείρα τον έχει πείσει ότι χωρίς κόστος μπορεί στο εσωτερικό να πουλάει ανθελληνισμό για να αντλεί εκλογικά οφέλη. Και γιατί όχι; Δεν πλήρωσε ποτέ κόστος! Υπενθυμίζουμε ότι ως υπουργός Εξωτερικών ο Δένδιας μέχρι και έκθεση ζωγραφικής του οργάνωσε στο Ζάππειο! Πίστευε ότι έτσι θα διευκόλυνε την παραπομπή της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία στη Χάγη.
Ο Ράμα τον “δούλευε”, δίνοντάς του υποσχέσεις, αλλά και κωλυσιεργώντας συνεχώς, αφού ο Ερντογάν είχε ανάψει κόκκινο φως. Έτσι, ενώ ο Αλβανός πρωθυπουργός “έγλειφε” στις κατ’ ιδίαν συναντήσεις τους κατά καιρούς Έλληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους, στην πράξη τήρησε σταθερά ανθελληνική στάση, καλλιεργώντας μία ελεγχόμενη ένταση με την Αθήνα. Η υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας είναι μία εμβληματική πτυχή της.
Είναι ενδεικτικό ότι υπερηφανεύεται πως είναι ο μόνος Αλβανός πρωθυπουργός που σήκωσε κεφάλι στην Ελλάδα. Μόνο που με την υπόθεση Μπελέρη-Χειμάρρας υπερέβη τα όρια και τώρα βρίσκεται αντιμέτωπος με τις επιπτώσεις. Η Αθήνα έχει και θεσμικό δικαίωμα, αλλά και ισχυρή πολιτική δικαιολογία για να μπλοκάρει την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας. Αρκεί να παραμείνει σταθερή στη θέση της. Όρος για να άρει το ελληνικό βέτο πρέπει να είναι όχι απλώς η αποφυλάκιση του Μπελέρη, αλλά η ανάληψη των καθηκόντων του ως δήμαρχος Χειμάρρας.
Προς το παρόν, ο Μητσοτάκης απέκλεισε τον Ράμα από τη συνάντηση των ηγετών των Δυτικών Βαλκανίων, στην οποία συμμετέχουν και ο πρόεδρος της ΕΕ Μισέλ και η πρόεδρος της Κομισιόν Φον ντερ Λαϊεν. Αντ’ αυτού προσκάλεσε τον Αλβανό πρόεδρο, ο οποίος, ως υπάκουο όργανο του Ράμα, αρνήθηκε να συμμετάσχει, επικαλούμενος άλλη απασχόληση! Για πρώτη φορά, όμως, ο Αλβανός πρωθυπουργός τρώει πόρτα και μάλιστα από μία συνάντηση, η οποία ναι μεν διοργανώνεται από την Ελλάδα, αλλά έχει ευρωπαϊκή σφραγίδα.
Δημοσίευση σχολίου