Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Μην βάζετε στοίχημα με τους Γερμανούς!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZieahfe9kck2sklwJw3i6XA27Kwcg1x9HxgwH6-wvnj6Sm7ccQoZQdCu_WrQlUe-KO0aOw0JsSabPyACEFy9IjuHdGVBdMW54sPs_VckExNStpRNzgU3cXwhISZDWtnmcRX5MoXtKRtBm/s1600/MERKEL+STA+NEIATA+TIS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZieahfe9kck2sklwJw3i6XA27Kwcg1x9HxgwH6-wvnj6Sm7ccQoZQdCu_WrQlUe-KO0aOw0JsSabPyACEFy9IjuHdGVBdMW54sPs_VckExNStpRNzgU3cXwhISZDWtnmcRX5MoXtKRtBm/s1600/MERKEL+STA+NEIATA+TIS.jpg" width="640" /></a></div>
 
του Θανάση Μαυρίδη 
Συμφέρει την Γερμανία ένα ισχυρό ευρώ; Όσοι θυμούνται την εμμονή τους με το ακριβό μάρκο θα απαντήσουν αυτόματα πως ναι! Η σωστή απάντηση είναι ότι "εξαρτάται"! Το κακό είναι ότι έχει χτιστεί από ελληνικής πλευράς μία ολόκληρη γραμμή απέναντι στην πεποίθηση ότι οι Γερμανοί δεν θα επιτρέψουν μία περαιτέρω πτώση του ευρώ, όσο είναι στο χέρι τους. Κι ακόμη χειρότερο είναι ότι έχουμε ποντάρει πολλά σε αυτή την υπόθεση εργασίας. 
<div align="justify" style="margin: 0cm 0cm 10pt;">
Με αφορμή την ελληνική κρίση το γερμανικό κοινό έμαθε ότι οι τράπεζές τους είχαν στα σεντούκια τους σκουπίδια που τα τιμολογούσαν σαν να πρόκειται για ράβδους χρυσού. Στην κατηγορία αυτή δεν ήταν μόνο τα ελληνικά ομόλογα και υπεύθυνοι για την μεγάλη ανακατωσούρα στα υπόγεια των γερμανικών τραπεζών δεν ήταν μόνο οι Έλληνες. Κυρίως ήταν οι ίδιοι οι ρυθμιστές του τραπεζικού συστήματος που επέτρεψαν στις τράπεζες να έχουν μεγάλο αριθμό ομολόγων από χώρες όπως η Ελλάδα. 
 
Πιο εύκολο ήταν να ρίξουν το ανάθεμα στους... τεμπέληδες Έλληνες παρά να ανοίξουν μία συζήτηση για το τι πραγματικά συνέβη. Με μία απίστευτη ρητορική κατά της Ελλάδας κοίμισαν το γερμανικό κοινό και το έπεισαν ότι η διαδικασία των stress test ήταν απαραίτητη λόγω των μελαψών του νότου και όχι λόγω της πολιτικής των τραπεζών τους! 
 
Είναι αλήθεια ότι το ισχυρό μάρκο υπήρξε μία ψύχωση των Γερμανών. Όχι μόνο επειδή το ανίσχυρο μάρκο τους έφερνε μνήμες μεσοπολέμου. Η Γερμανία ήταν και είναι μία βιομηχανική χώρα. Αγοράζει πρώτες ύλες και πουλάει προϊόντα που κατασκευάζει. Την συμφέρει, λοιπόν, να αγοράζει πρώτες ύλες φθηνά, έχοντας ένα ακριβό νόμισμα. Έχει το πρόβλημα ότι είναι υποχρεωμένη και να πουλάει ακριβά! Κι αυτό το αντιμετωπίζει πετυχημένα μέχρι σήμερα με την εικόνα της καλής ποιότητας. 
 
Στο σημερινό περιβάλλον, όπου οι τιμές των πρώτων υλών ακολουθούν μία πτωτική πορεία, το πρόβλημα για την Γερμανία δεν είναι να τις αγοράσει ακόμη φθηνότερα! Το πραγματικό πρόβλημα είναι να πουλήσει περισσότερα προϊόντα. Κι αυτό διότι δεν είναι σίγουρο ότι αγορές στις οποίες έχει ποντάρει πολλά, όπως αυτή της Κίνας, θα της αποδώσουν τα αναμενόμενα. Η Κίνα είναι επίφοβη και η αναζήτηση νέων αγορών επιβεβλημένη. 
 
Η πτώση του ευρώ δεν είναι απαραίτητα αντίθετη στα συμφέροντά της. Και πάλι, όμως, θα πρέπει κάποιος να "πείσει" την γερμανική κοινή γνώμη για τις εξελίξεις. Έπειτα από εξήντα χρόνια πίστης σε έναν μύθο, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας νέος. Κι ο πιο βολικός είναι εκείνος των Ελλήνων Κομμουνιστών που απείλησαν να διαλύσουν το άλλο δημιούργημα της σύγχρονης Γερμανίας , την ίδια την ΕΕ. Από τα δύο που απειλούνται, το ευρώ και την ίδια την ΕΕ, θα προτιμήσουν να σώσουν την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης. 
 
Κι αν οι Γερμανοί υποχωρήσουν; Μακάρι! Μόνο που δεν θα το κάνουν αν πρώτα η ελληνική κυβέρνηση δεν κάνει όλα όσα δεν έκαναν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα τελευταία πενήντα χρόνια. Αν αποδεχτεί κάτι τέτοιο ο κ. Τσίπρας, τότε οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους θα έχουν πετύχει μία μεγάλη πολιτική νίκη. Σε αυτή την περίπτωση θα είναι μαζί μας γενναιόδωροι. Το πρόβλημα είναι αν μία τέτοια συμφωνία θα μπορούσε να περάσει από αυτή την κυβέρνηση... 
 
<a href="http://kourdistoportocali.com/" target="_blank">πηγή</a></div>

Μην βάζετε στοίχημα με τους Γερμανούς!

του Θανάση Μαυρίδη Συμφέρει την Γερμανία ένα ισχυρό ευρώ; Όσοι θυμούνται την εμμονή τους με το ακριβό μάρκο θα απαντήσουν αυτόματα πως ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην κόψη του ξυραφιού

Ellada simera 0 κόσμος 12:19

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd0aq2_I-v7LgColQeIj_fWDhXmWWBsdGWWvR9JyGCPYAU11-wK5mLOna7FAMkPiXL86k33u4k7RJZg1xLIJ6AqJpL6Arrw8ZeMFFprT-ViN3qe00s-q-MIZ3_MkBWtfRpPLw4g_fJw8_5/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF874.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgd0aq2_I-v7LgColQeIj_fWDhXmWWBsdGWWvR9JyGCPYAU11-wK5mLOna7FAMkPiXL86k33u4k7RJZg1xLIJ6AqJpL6Arrw8ZeMFFprT-ViN3qe00s-q-MIZ3_MkBWtfRpPLw4g_fJw8_5/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF874.jpg" width="640" /></a></div>
 
Την Παρασκευή 30/1 ρωσικές πηγές μιλούσαν για ενδεχόμενη συνάντηση Κέρι – Λαβρόφ στη Μόσχα στις 4 ή 5 Φεβρουαρίου. Χθες Δευτέρα οι συνήθως καλά πληροφορημένοι New York Times ανέφεραν ότι η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη να αποστείλει όπλα στην κυβέρνηση του Κιέβου, μια απόφαση που αν υλοποιηθεί θα σημαίνει βαρύνουσα κλιμάκωση της σύγκρουσης. 
Σε μια αισιόδοξη οπτική η απειλή αποστολής αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας μπορεί να διαβαστεί είτε ως ύστατη πίεση στο Κρεμλίνο για συμβιβασμό, είτε σαν επικοινωνιακό πυροτέχνημα ώστε κάθε συμβιβασμός να παρουσιαστεί ότι υπαγορεύθηκε από τις ΗΠΑ. 
Σε μια απαισιόδοξη οπτική η δημοσιοποίηση της πρόθεσης των ΗΠΑ να εξοπλίσουν τους Ποροσένκο -Γιατσενιούκ είναι πρόκληση προς τη Μόσχα να κινηθεί προληπτικά να καταλάβει εδάφη στρατηγικής σημασίας. Μίνιμουμ σενάριο η Κριμαία να συνδέεται μέσω ξηράς με τη Ρωσία και μάξιμουμ ο έλεγχος όλης της ακτογραμμής της Μαύρης Θάλασσας μέχρι και την Οδησσό. 
Συμβιβασμός ή διχοτόμηση της Ουκρανίας με παγιωμένο άγνωστης διάρκειας, κόστους και επιπτώσεων Ψυχρό Πόλεμο; 
Η απάντηση δεν είναι εύκολη καθώς απ” ό,τι φαίνεται ο προσδιορισμός του συμβιβασμού στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον είναι δύο παράλληλα σύμπαντα. 
Στη Μόσχα ο συμβιβασμός αναφέρεται στην Ουκρανία και μόνον και το προφίλ του παραπέμπει στο καθεστώς ουδετερότητας που επιβλήθηκε στην Αυστρία το 1955, ή ακόμη και στο άτυπο βέτο που είχε η ΕΣΣΔ στην εξωτερική και αμυντική πολιτική της Φινλανδίας από το 1945 μέχρι το 1991. 
Στην Ουάσιγκτον ένας συμβιβασμός με τη Ρωσία είναι ευρύτερος συμψηφισμός, που έχει ως προαπαιτούμενο τη διασφάλιση ότι ο Πούτιν δεν θα διαμορφώσει οποιασδήποτε μορφής ολοκλήρωση, εμπορική, οικονομική ή ακόμη και στρατιωτική συμμαχία που θα υποκαθιστούσε την ΕΣΣΔ. Αλλωστε αυτή την προτεραιότητα έταξε και το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας των ΗΠΑ την άνοιξη του 1992 στην πρώτη προσπάθεια επανιεράρχησης των αμερικανικών ζωτικών συμφερόντων στη Μεταψυχροπολεμική Εποχή. 
Επιπλέον μια υπό έλεγχο αντιπαράθεση με τη Μόσχα νομιμοποιεί την ενίσχυση του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην Ευρώπη. 
Προφανώς η απειλή κλιμάκωσης για εξασφάλιση ευνοϊκού για τις ΗΠΑ συμβιβασμού προδίδει την πεποίθηση του Λευκού Οίκου ότι η κατάρρευση της τιμής του πετρελαίου είναι βαρύ πλήγμα για το Κρεμλίνο που δεν θα εξισορροπηθεί ούτε και με την άρση των κυρώσεων, πλήγμα που θα πείσει τον Πούτιν ότι δεν έχει τα μέσα επιβολής επικυριαρχίας στην πρώην ΕΣΣΔ αλλά μια ευκαιρία για περιορισμό κόστους μέσω συμβιβαστικής λύσης. 
 
<a href="http://sfairika.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Στην κόψη του ξυραφιού

Την Παρασκευή 30/1 ρωσικές πηγές μιλούσαν για ενδεχόμενη συνάντηση Κέρι – Λαβρόφ στη Μόσχα στις 4 ή 5 Φεβρουαρίου. Χθες Δευτέρα οι συνήθ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Μιτ αναβαθμίζεται και μετακομίζει σε νέο στρατηγείο.

Ellada simera 0 Τουρκία 12:15

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9_FGoww51dbyNYr2idZifbiNmqn1nxfALAZOjp9HHFCFXLQhV4jbYcufN29xmYIwSU1OFrn_J5w4EoVOmXn0cE1x50NjNzrBPWFYw_7jwhOFYn4n6AfdScYtuoUmIMLLfyqY2oDLDs9_Q/s1600/MIT.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9_FGoww51dbyNYr2idZifbiNmqn1nxfALAZOjp9HHFCFXLQhV4jbYcufN29xmYIwSU1OFrn_J5w4EoVOmXn0cE1x50NjNzrBPWFYw_7jwhOFYn4n6AfdScYtuoUmIMLLfyqY2oDLDs9_Q/s1600/MIT.jpg" width="640" /></a></div>
 
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης 
Την πρόθεση της μεγαλύτερης τουρκικής μυστικής υπηρεσίας, της ΜΙΤ, να αναβαθμιστεί σε επίπεδο CIA και να είναι σε θέση να αναλαμβάνει επιχειρήσεις διεθνούς επίπεδου έκανε γνωστή σε αποκλειστικό του δημοσίευμα ο δημοσιογράφος της τουρκικής εφημερίδας Habetürk, Murat Gürgen. 
Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, η ΜΙΤ αποκτά νέα δομή που θα αποτελείται από τα τμήματα : Τμήμα Στρατηγικής και Ανάλυσης, Τμήμα Αντικατασκοπείας, Τμήμα Διεθνών Επιχειρήσεων, Τμήμα Ασφαλείας και Πληροφοριών, Τμήμα Ηλεκτρονικών Επιχειρήσεων και Διεύθυνση Κωδικών Πληροφοριών. Η νέα αυτή δομή παρουσιάστηκε και στο καινούργιο λογότυπο της ΜΙΤ που απεικονίζει και τις φιλόδοξες προθέσεις της αναβάθμισης της τουρκικής μυστικής υπηρεσίας. 
Παράλληλα με την διαδικασία αναβάθμισης της, το κεντρικό Αρχηγείο της ΜΙΤ μετακομίζει σε ένα χώρο αποκλειστικό για την τουρκική μυστική υπηρεσία που κρίθηκε κατάλληλος για τον νέο ρόλο που καλείται να παίξει σε εσωτερικό και σε διεθνές επίπεδο. Σύμφωνα με αποκλειστικές δημοσιογραφικές πληροφορίες, (εφημερίδα Taraf), παραδόθηκε στην ΜΙΤ, στην Άγκυρα και στην περιοχή Pursaklar, έκταση από 600 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα καθώς και 33 πολυτελείς οικείες που βρίσκονται στην ίδια περιοχή. Ο σκοπός της παραχώρησης αυτής είναι η δημιουργία καινούργιου αρχηγείου της ΜΙΤ στην ίδια περιοχή. 
Σύμφωνα με τις ίδιες δημοσιογραφικές πληροφορίες, η ΜΙΤ, που σημειωτέον τελευταία είχε γίνει στόχος έντονων επικρίσεων από την τουρκική αντιπολίτευση ότι έχει κομματικοποιηθεί από το κόμμα του Ερντογάν, σκοπεύει να μεταφέρει τα κεντρικά της γραφεία στην έκταση που της παραχωρήθηκε στην περιοχή Pursaklar, ενώ οι 33 πολυτελείς κατοικίες που υπάρχουν στην ίδια περιοχή θα χρησιμέψουν σαν κατοικίες των ηγετικών κλιμακίων της ΜΙΤ. Οι ήδη υπάρχουσες εγκαταστάσεις της ΜΙΤ στην περιοχή του Yenimahalle κριθήκαν ανεπαρκείς για να εξυπηρετήσουν τις «διευρυνόμενες» δραστηριότητες της ΜΙΤ και για τον λόγο αυτό κρίθηκε αναγκαίο η μετακόμιση σε μια πιο ασφαλή και πολύ πιο άνετη από απόψεως χώρου περιοχή. Έτσι επιλέχτηκε η έκταση στην περιοχή Pursaklar. 
Το πρωτόσκολο της παραχώρησης της έκτασης στην ΜΙΤ είχε υπογραφεί από στις 12 Ιανουαρίου του 2012, από τον δήμαρχο της Άγκυρας, τον υπουργό Οικονομικών και την ηγεσία της ΜΙΤ. Το πρωτόκολλο αναφέρει ότι η περιοχή με αριθμό κτηματολογίου, 98074, που περιλαμβάνει τα οικόπεδα 1,2,3,4 και 5, εκτάσεως 600.000 m2, καθώς και οι υπάρχουσες πολυτελείς βίλες μεταβιβάζονται στην κυριότητα της ΜΙΤ. Η άξια των πολυτελών αυτών κατοικιών φτάνει, όπως αναφέρεται, στα 2,5 εκατομμύρια τουρκικές λίρες και είναι λουκς κατασκευής. Στις βίλες αυτές θα κατοικεί μόνιμα ο ίδιος ο αρχηγός της ΜΙΤ, Hakan Fıdan. Η πρώτη εκτίμηση της άξιας της συνολικής έκτασης, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της δημαρχίας της Άγκυρας, φτάνει τα 377 εκατομμύρια τουρκικές λίρες. Νεότερη εκτίμηση κατέβασε την άξια στα 166 εκατομμύρια. Τελικά με την επίσημη εκτίμηση του ειδικού συμβούλου του υπουργείου Οικονομικών, Naci Ağbal, η τελική αξία εκτιμήθηκε πως είναι της τάξεως των 271 εκατομμυρίων τουρκικών λιρών. 
Τέλος δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο σημερινός αρχηγός της ΜΙΤ, Haka Fıdan, υπάρχει περίπτωση να παραιτηθεί από την αρχηγεία και να πολιτευτεί στις εκλογές που θα γίνουν τον ερχόμενο ο Ιούνιο φυσικά με το ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν, χωρίς ακόμα οι πληροφορίες αυτές να επιβεβαιωθούν επίσημα. 
 
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος 
 
<a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Μιτ αναβαθμίζεται και μετακομίζει σε νέο στρατηγείο.

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Την πρόθεση της μεγαλύτερης τουρκικής μυστικής υπηρεσίας, της ΜΙΤ, να αναβαθμιστεί σε επίπεδο CIA και να είναι...

Διαβάστε την συνέχεια

Από το Χόρα και το Σισμίκ στο Μπαρμπαρός

Ellada simera 0 Ενέργεια, Εξωτερική Πολιτική 12:05

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmmF0bKn9E4SsRI8rjUTRIet4Su_N9Selid3zdCJVseWkdHL9wfZDsdpHdquhnX8XU0wfKp5NV-JO6dVqmwh4jaGq-prEk2EUartFU_IFkMtS3S3MDnKlT2SU4iAgpHlNVnhU_8AmOUZ8G/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF873.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmmF0bKn9E4SsRI8rjUTRIet4Su_N9Selid3zdCJVseWkdHL9wfZDsdpHdquhnX8XU0wfKp5NV-JO6dVqmwh4jaGq-prEk2EUartFU_IFkMtS3S3MDnKlT2SU4iAgpHlNVnhU_8AmOUZ8G/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF873.jpg" width="640" /></a></div>
 
Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 
 
Δεν αποσύρει το Μπαρμπαρός λέει ο Ταγίπ Ερντογάν, απαντώντας στο σχετικό αίτημα του Αλέξη Τσίπρα από την Κύπρο προκειμένου να ξαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις για το κυπριακό. Όχι ότι θα μπορούσε να αναμένει κανείς κάτι διαφορετικό. Άλλωστε, πέρα από το στρατηγικό τους σχεδιασμό όσον αφορά τις έρευνες για υδρογονάνθρακες, οι Τούρκοι το συνηθίζουν να τεστάρουν τις νέες ελληνικές κυβερνήσεις. Απλά αλλάζει ο βαθμός κλιμάκωσης της πρόκλησης. Μπορεί να είναι απλές παραβιάσεις του εναέριου χώρου, μπορεί όμως να εξελιχθούν και σε επεισόδια τύπου Ιμίων. Επιχειρούν πάντα παιχνίδι εντυπώσεων και ισχύος οι γείτονες σε αντίστοιχες περιόδους. 
 
Κάποτε μπαινόβγαζαν από τα στενά το Χόρα και το -όπως μετονομάστηκε- Σισμίκ, τώρα κάνουν παιχνίδι με το Μπαρμπαρός. Σε κάθε περίπτωση πάντως οι Τούρκοι θέλουν προσοχή, ιδιαίτερα σε μία συγκυρία όπου οι γεωπολιτικές βλέψεις της Άγκυρας αναδιατάσσονται, όπως επίσης και οι σχέσεις τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και που το Ισραήλ εισέρχεται σε προεκλογική περίοδο και γίνεται πιο εσωστρεφές. Ο Ερντογάν παίζει σκληρό παιχνίδι στο ενεργειακό και θα πρέπει το ταχύτερο δυνατό η προσοχή της νεάς κυβέρνησης να στραφεί πέρα από το ζήτημα της διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη και προς τα Ανατολικά. Όπου οι Τούρκοι επιδιώκουν να κερδίσουν έδαφος στο διπλωματικό παιχνίδι με λεονταρισμούς, αυτοκρατορική ρητορική και προσπάθεια επίδειξης ισχύος. 
 
Όπως για παράδειγμα η ανακοίνωση για την κατασκευή πλατφόρμας εξόρυξης στη Δυτική Μαύρη Θάλασσα, από τουρκικά μάλιστα ναυπηγεία. Στέλνοντας σαφές μήνυμα και για τις προθέσεις του στην Κύπρο. Αν και για τους εκεί σχεδιασμούς τους αναζητουν πλατφόρμα προς ενοικίαση, μια και η κατασκευή θα είναι ασφαλώς χρονοβόρα. Μακριά από εμάς οποιαδήποτε απόπειρα κινδυνολογίας, απλά δεν βλάπτει μία διπλωματική εγρήγορση. Και μαζί και η σύνεση στην αντιμετώπιση τυχόν προκλήσεων. Δεδομένου μάλιστα ότι λόγω της σύνθεσης της συγκυβέρνησης υπάρχει έντονο και το πατριωτικό στοιχείο. Άλλωστε από την εποχή του βυθίσατε το Χόρα έχουν αλλάξει πολλά και παρεμπιπτώντος δεν υπάρχουν πλέον ούτε Ανδρέας Παπανδρέου, ούτε Κωνσταντίνος Καραμανλής. 
 
Και βέβαια, αναμένουμε να ξεκαθαρίσει και η πολιτική της νεάς κυβέρνησης σε ότι αφορά τις ΑΟΖ. Γιατί οι δηλώσεις στην Κύπρο του κ. Τσίπρα ότι δεν θα γίνουν βήματα στον αέρα και ότι χρειάζεται πολύ προσοχή όταν γίνεται μία τομή και ότι πρέπει να συνεκτιμώνται οι συνέπειες, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια κατανόησης. Τέλος πάντων, κατανοητό ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει σε εξέλιξη μία διαπραγμάτευση που καίει, όμως από την άλλη πλευρά,υπάρχει και η απαιτητική πραγματικότητα, που δεν δίνει πάντα το χρονικό περιθώριο που ελπίζεις... 
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Από το Χόρα και το Σισμίκ στο Μπαρμπαρός

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου Δεν αποσύρει το Μπαρμπαρός λέει ο Ταγίπ Ερντογάν, απαντώντας στο σχετικό αίτημα του Αλέξη Τσίπρα από την Κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιστροφή στην... κανονικότητα για τις σχέσεις ευρωζώνης-Ελλάδας

Ellada simera 0 οικονομία 11:40

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrtaLcdsd8ekxxUZ1vW92mF8WrXl9rjvRjLJV2N685e_V4FkIKoWZyEJXRAyjINoF49zKwBY9MFKj_GNNTJYgpv-aHJrGyBrquKN4yJMGU6kSNqaejoCgY6ZSpPyM_s2W1uhYcagUHmWzZ/s1600/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CE%B6%CF%8E%CE%BD%CE%B7-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrtaLcdsd8ekxxUZ1vW92mF8WrXl9rjvRjLJV2N685e_V4FkIKoWZyEJXRAyjINoF49zKwBY9MFKj_GNNTJYgpv-aHJrGyBrquKN4yJMGU6kSNqaejoCgY6ZSpPyM_s2W1uhYcagUHmWzZ/s1600/%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%89%CE%B6%CF%8E%CE%BD%CE%B7-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1.jpg" width="640" /></a></div>
 
Η Ευρωζώνη επιχειρεί να επαναφέρει τις σχέσεις της με την Ελλάδα στο πλαίσιο της “κανονικότητας” το αργότερο μέχρι την Σύνοδο Κορυφής της 12ης Φεβρουαρίου. Και αυτό αν χρειαστεί θα γίνει και με έκτακτη σύγκλιση του Eurogroup το αργότερο μέχρι την επόμενη Τετάρτη, όπως αναφέρουν πηγές προσκείμενες στο ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στις Βρυξέλλες. 
 
Όπως είχε επισημανθεί σε χθεσινό δημοσίευμα του Capital.gr το μείζον ζήτημα για την ευρωπαϊκή πλευρά στις επαφές της με την κυβέρνηση της Ελλάδας σε αυτήν τη φάση “γνωριμίας” είναι να επαναφέρει τους όρους συζήτησης στο κοινοτικό πλαίσιο των κανόνων λήψης αποφάσεων μετά την “θορυβώδη” πρώτη φάση επαφών στην Αθήνα με τους Schulz και Dijsselbloem. 
 
Εξ ού και η ημιεπίσημη διαρροή από πλευράς Κομισιόν χθες ότι αναστέλλει προσωρινά τις διαδικασίες που είχε δρομολογήσει για την απόσυρση της τρόικα σαν όργανο διαμεσολάβησης των διαπραγματεύσεων για το ελληνικό πρόγραμμα στήριξης που λήγει στις 28 Φεβρουαρίου ενώ παράλληλα αναβάλει την παρουσίαση του προγράμματος μεταβατικής χρηματοδότησης της Ελλάδας για την μετά-μνημονιακή περίοδο. 
 
Το εγχείρημα αυτό επιστροφής στην “ευρωπαϊκή κανονικότητα” βρίσκεται σε εξέλιξη μέσα από τις συναντήσεις των ημερών αυτών με στόχο να ολοκληρωθεί μέχρι την σύνοδο κορυφής της 12ης Φεβρουαρίου. Στο μεταξύ όμως η ελληνική πλευρά έχει εμπλουτίσει τις θέσεις της ως προς το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους με προτάσεις που περιέχουν δύο νέα είδη δανειακών εργαλείων όπως είναι τα ομολόγα με ρήτρα ανάπτυξης και τα ομόλογα διαρκούς ανακύκλωσης του χρέους. 
 
Το πρώτο crash test για τις δύο προτάσεις θα γίνει σήμερα στις Βρυξέλλες και την Φρανκφούρτη στις οποίες οι Juncker και Draghi θα συναντήσουν τους κ.κ. Τσίπρα και Βαρουφάκη. Το αξιοσημείωτο πάντως είναι οτι στην δεύτερη αυτή φάση επαφών έχει ήδη επηρεάσει το κλίμα η Ουάσιγκτον ενώ έχει παρέμβει και η Ντάουνινγκ Στρήτ με τις δηλώσεις Obama και Osborne. 
 
Για τον λόγο αυτό στις Βρυξέλλες αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επικείμενη συνάντηση Obama - Merkel την Δευτέρα στην διάρκεια της οποίας, πέραν της Ουκρανίας και των εξελίξεων στην Μέση Ανατολή, η κρίση στις σχέσεις Ελλάδας - Ευρωζώνης βρίσκονται σε υψηλό σημείο της ατζέντας. 
 
Διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλες επιμένουν ότι από τα αποτελέσματα της συνάντησης αυτής θα εξαρτηθεί όχι μόνο το αν θα χρειασθεί να γίνει έκτακτη σύγκλιση του Eurogroup πριν από την Σύνοδο Κορυφής για το θέμα Ελλάδα, αλλά και το περιεχόμενο αυτής της συνάντησης... 
 
Από πλευράς ΕΚΤ πάντως οι πρώτες αναφορές στις προτάσεις Βαρουφάκη όσο αφορά την αντικατάσταση των ελληνικών ομολόγων που έχει στο χαρτοφυλάκιό της με ομόλογα διαρκούς ανακύκλωσης διευκρινίζουν ότι αυτά τα εργαλεία δεν είναι συμβατά με τις καταστατικές της δυνατότητες. Βέβαια αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο μεσολάβησης του ESM. Δηλαδή την “αγορά” από τον ESM του υπάρχοντος χαρτοφυλακίου της ΕΚΤ και στην συνέχεια αντικατάστασή του με τα ομόλογα διαρκούς ανακύκλωσης που προτείνει ο κ. Βαρουφάκης. Κάτι τέτοιο βέβαια σημαίνει πρώτον συμφωνία των 19 χωρών της Ευρωζώνης και συμφωνία νέου δανειακού προγράμματος για την Ελλάδα... 
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Επιστροφή στην... κανονικότητα για τις σχέσεις ευρωζώνης-Ελλάδας

Η Ευρωζώνη επιχειρεί να επαναφέρει τις σχέσεις της με την Ελλάδα στο πλαίσιο της “κανονικότητας” το αργότερο μέχρι την Σύνοδο Κορυφής της...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο άξονας της κυριαρχίας

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πολιτική 11:31

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ-hqLBe0EaxeF2p-iEuXf9F5Ipt_MH6FlZ2Lo6moA3HmragsPariRtf8vn_rSe5fMG_oDLrglgKcv__ut_lzRA0yVuW8wcFwo6C8MPiYlDNtbzhQ_8UqADB8FqwOGmZNhwDexrnld394y/s1600/ellada+flag.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZ-hqLBe0EaxeF2p-iEuXf9F5Ipt_MH6FlZ2Lo6moA3HmragsPariRtf8vn_rSe5fMG_oDLrglgKcv__ut_lzRA0yVuW8wcFwo6C8MPiYlDNtbzhQ_8UqADB8FqwOGmZNhwDexrnld394y/s1600/ellada+flag.jpg" width="640" /></a></div>
 
Του José Ignacio Torreblanca 
 
Γιατί η Marine Le Pen, η ηγέτιδα του Γαλλικού δεξιού, ξενοφοβικού και Ευρωφοβικού Εθνικού Μετώπου, κάνει άνοιγμα προς τον Αλέξη Τσίπρα, τον ηγέτη του πρώτου ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος που κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση στην Ευρώπη, για να τον συγχαρεί για τη νίκη του; Η απάντηση μπορεί να βρεθεί όχι στο Παρίσι, αλλά στην Αθήνα, όπου η πρώτη κίνηση του Αλ. Τσίπρα μετά τη νίκη του στις εκλογές ήταν να ζητήσει την ψήφο εμπιστοσύνης της ελληνικής εθνικιστικής δεξιάς για να τον βοηθήσει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. 
 
Ο Τσίπρας θα μπορούσε να έχει ζητήσει την υποστήριξη οποιασδήποτε άλλης δύναμης στην ελληνική πολιτική, όπως των φιλελευθέρων κεντρώων του κόμματος το Ποτάμι. Αντ ΄αυτού, επέλεξε να σχηματίσει συνασπισμό με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, ένα παρακλάδι της Νέας Δημοκρατίας, του κεντροδεξιού κόμματος που κυβέρνησε την Ελλάδα υπό τον Αντώνη Σαμαρά από το 2012 μέχρι και φέτος. Όπως ο ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, έτσι και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες διατυπώνουν τις απαιτήσεις τους με τέτοιο τρόπο που να έχουν ως όρο την ανάκτηση της κυριαρχίας τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. 
 
Μετά τη συνάντησή του με τον Ρώσο πρέσβη στην Ελλάδα, ο οποίος του έδωσε μια συγχαρητήρια επιστολή από τον Vladimir Putin, μια από τις πρώτες αποφάσεις του Τσίπρα στην εξουσία ήταν να τοποθετηθεί ενάντια στην υιοθέτηση νέων ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη: ο ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς όπως και οι Podemos της Ισπανίας και άλλα κόμματα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, ψήφιζαν συνέχεια υπέρ της Ρωσίας και κατά της Ουκρανίας από τη στιγμή που εισήλθαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Μάιο του περασμένου έτους. Είτε λόγω ιδεολογικών προκαταλήψεων, άγνοιας, ή καθαρού κυνισμού, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Pablo Iglesias των Podemos και η υπόλοιπη αριστερά φαίνονται πεπεισμένοι ότι και ο Putin είναι αριστερός, παρά το γεγονός ότι ο Ρώσος πρόεδρος είναι ένας εθνικιστής που κυβερνά με τη βοήθεια μιας από τις πιο διεφθαρμένες ολιγαρχίες στον πλανήτη, προΐσταται μιας χώρας που υποφέρει από βάναυσες κοινωνικές ανισότητες, απολαμβάνει τη στήριξη της Ορθόδοξης Εκκλησίας και διώκει δημοσιογράφους, μέλη της κοινότητας LGBT και φεμινίστριες. 
 
Ακατανόητο; Όχι πραγματικά. Η Ευρώπη περνά μια πολιτική αναπροσαρμογή, αλλά όχι γύρω από τον άξονα αριστεράς-δεξιάς, ούτε κατά μήκος του ρήγματος μεταξύ Βορρά και Νότου, ούτε καν, όπως αναμέναμε κατά καιρούς, γύρω από ομόκεντρους κύκλους, που έχουν ένα στενά συνδεδεμένο Ευρω-πυρήνα και, γύρω από αυτόν, κύκλους κρατών με διαφορετικό βαθμό συγγένειας με τη Ένωση (κράτη μέλη της ΕΕ, αλλά όχι της Ευρωζώνης, εκείνα που φιλοδοξούν να εισέλθουν στην ΕΕ, τις ανατολικές γειτονικές χώρες και τη Ρωσία με την Τουρκία στον εξωτερικό δακτύλιο). Η Ευρώπη αναδιαμορφώνεται γύρω από έναν άξονα κυριαρχίας-λαϊκισμού, με άλλα λόγια, γύρω από μια αναζωπύρωση του εθνικισμού (αν και πρόκειται για έναν εθνικισμό ενός νέου είδους, που είναι σίγουρα συμβατός με τη δημοκρατία, αλλά και πάλι, ουσιαστικά είναι εθνικισμός). 
 
Αυτό που συνέβη στην Ελλάδα είναι η εκδήλωση ενός φαινομένου που δεν συνδέεται αυστηρά με το Ευρώ ή την Τρόικα και που είναι βαθιά Ευρωπαϊκό. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι εκλογές που θα διεξαχθούν το Μάιο θα δοκιμάσουν το ανώτατο όριο των Ευρωφοβικών του Nigel Farage. Στη Σουηδία, όπου όπως και στη Βρετανία που ούτε το Ευρώ, ούτε και η Τρόικα μπορούν να βρεθούν κάπου, η αύξηση αυτού του είδους κινημάτων και κομμάτων είναι εξίσου ανησυχητική με εκείνες που σημειώνονται στην καρδιά της Ευρωζώνης. Εντός της ΕΕ, στη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και τώρα και στην Ισπανία, τα κόμματα που βρίσκονται σε άνοδο διαθέτουν την ίδια αφήγηση: η ΕΕ έχει προχωρήσει πολύ, έχει καταλύσει τη δημοκρατία, ήρθε η ώρα να δοθεί στους ανθρώπους μια φωνή και να πάρουν πίσω την εθνική τους κυριαρχία. Η Ευρώπη είναι το πρόβλημα και το έθνος είναι η λύση, λένε. Σε αυτή την περίπτωση, μην με συμπεριλάβετε. 
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο άξονας της κυριαρχίας

Του José Ignacio Torreblanca Γιατί η Marine Le Pen, η ηγέτιδα του Γαλλικού δεξιού, ξενοφοβικού και Ευρωφοβικού Εθνικού Μετώπου, κάνει ά...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως τα συμφέροντα σχεδίαζαν να μετατρέψουν τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ σε εφιάλτη

Ellada simera 0 Πολιτική 11:18

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDxdqXnf_pKiZB5fErDAPLlkjNMtZaPKPhFxJOgOR6Bw3Y7_8t3faKhRHHYTTa0se_GwBdGUH8cUMrecFmtB1S5lS4jsUAgVXf9FQlbcIZSOyzxZqGYYt7WQOFODN8POs0IfptJAfAVzM5/s1600/theodorakis+potami.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgDxdqXnf_pKiZB5fErDAPLlkjNMtZaPKPhFxJOgOR6Bw3Y7_8t3faKhRHHYTTa0se_GwBdGUH8cUMrecFmtB1S5lS4jsUAgVXf9FQlbcIZSOyzxZqGYYt7WQOFODN8POs0IfptJAfAVzM5/s1600/theodorakis+potami.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Η δημόσια δήλωση προτίμησης στο »Ποτάμι» για κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ από πλευράς Μάρτιν Σουλτς στην ουσία προδίδει το βρώμικο σχέδιο των ξένων και του ντόπιου συστήματος για την αριστερή παρένθεση. 
 
του Δημήτρη Κυριακόπουλου 
 
Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου στη  συνάντησή του με τον αρχηγό του «Ποταμιού» Σταύρο Θεοδωράκη είπε επί λέξει: 
 
«Θα προτιμούσα ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαζόταν στην κυβέρνηση με το «Ποτάμι» και όχι με τους Ανεξάρτητους Έλληνες». 
 
Ο ίδιος, μια μέρα νωρίτερα σε συνέντευξή του στην ZDF δήλωνε για την κυβερνητική συνεργασία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ: 
 
«Πρέπει να πω ότι δεν εξεπλάγην απλώς, αλλά σοκαρίστηκα. Ο συνασπισμός ο οποίος σχηματίζεται στην Αθήνα θα ήταν σαν να συνασπιζόταν στην Γερμανία η Αριστερά (Die Linke) με την «Εναλλακτική για την Γερμανία»(AfD). Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι καλό για τη χώρα. Αν κοιτάξω προσεκτικά, πιστεύω ότι ο κοινός παρονομαστής των δύο κομμάτων, τα οποία κανονικά είναι ιδεολογικοί εχθροί, είναι η απόρριψη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Έχω την εντύπωση ότι αυτό θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα σίγουρα σε εντάσεις εσωπολιτικά και μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων. Σίγουρα όμως δεν αποτελεί αποκλιμάκωση στις σχέσεις με τους εταίρους και με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς». 
 
Υπενθυμίζεται ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης στην πρώτη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής του ομάδα είχε εξαπολύσει σφοδρή επίθεση στους ΑΝΕΛ, αναφέροντας χαρακτηριστικά: 
 
«Να μην πάει μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη, συνοδευόμενος από τους φοβικούς αντιευρωπαϊστές των ΑΝΕΛ. Θα είναι μια κακή αρχή, ένα λάθος σήμα στην Ευρώπη που μπορεί να στοιχίσει πάρα πολλά στη χώρα». 
 
Όλη αυτή η αναστάτωση των καθεστωτικών δυνάμεων εντός και εκτός Ελλάδας για τον κυβερνητικό συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μαρτυρά ακριβώς το σχέδιό τους για την χειραγώγηση και την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα. 
 
Δηλαδή, ήθελαν μη κατακτώντας την αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ (θα τους βόλευε ιδιαίτερα η διαφορά με τη ΝΔ να ήταν μικρή) να υποχρεωθεί σε συνεργασία με το «Ποτάμι», μη έχοντας άλλη εναλλακτική, εφόσον οι ΑΝΕΛ δεν έμπαιναν στη Βουλή, κάτι το οποίο προσπάθησαν με κάθε τρόπο. Το «Ποτάμι» όντας απαραίτητος κυβερνητικός εταίρος θα αφαιρούσε τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα από την κυβερνητική πολιτική. Θα υποχρέωνε την κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθήσει μια καθαρά διαχειριστική πορεία και να προχωρήσει σε lightδιαπραγμάτευση με τους εταίρους, ώστε «να μην διακινδυνεύσουμε τη θέση μας στο ευρώ». Και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε δύο επιλογές: Ή να συμβιβαστεί με τις βουλές του συστήματος και να γίνει μέρος του, προδίδοντας τον ελληνικό λαό ή να αντιδράσει. Στη δεύτερη περίπτωση η κυβέρνηση θα έπεφτε από το «Ποτάμι» σε διάστημα δύο – τριών μηνών. Στις επικείμενες νέες εκλογές, που θα γίνονταν σε περιβάλλον έντονης καταστροφολογίας, η καραδοκούσα ΝΔ θα είχε πολλές πιθανότητες να καταλάβει την πρώτη θέση και στη συνέχεια θα σχημάτιζε εθελόδουλη κυβέρνηση με το «Ποτάμι». 
<div>
 Ταυτόχρονα, οι αντιμνημονιακές δυνάμεις θα υφίσταντο ανεπανόρθωτο πλήγμα και θα ετίθεντο στο περιθώριο. Ευτυχώς, ο ελληνικός λαός με την ψήφο του ακύρωσε τα σκοτεινά σχέδια του συστήματος, αφού δεν έδωσε μεν την αυτοδυναμία στον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο από τη μία του χάρισε μεγάλη διαφορά από τη ΝΔ και από την άλλη έβαλε τους ΑΝΕΛ με αξιόλογο ποσοστό στη Βουλή. </div>
 
<div>
Έτσι επέβαλλε την κυβερνητική συνεργασία των μοναδικών συνεπών αντιμνημονιακών κομμάτων, που πέρα από τις ιδεολογικές διαφορές τους, εγγυώνται την πραγματική αλλαγή πορείας σε όλα τα επίπεδα. Και άφησε στα «κρύα του λουτρού» τους υπηρέτες – φανερούς και κρυφούς – των δανειστών και των συμφερόντων. 
 
<a href="http://www.hitandrun.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>