Η δημόσια δήλωση προτίμησης στο »Ποτάμι» για κυβερνητική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ από πλευράς Μάρτιν Σουλτς στην ουσία προδίδει το βρώμικο σχέδιο των ξένων και του ντόπιου συστήματος για την αριστερή παρένθεση.
του Δημήτρη Κυριακόπουλου
Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου στη συνάντησή του με τον αρχηγό του «Ποταμιού» Σταύρο Θεοδωράκη είπε επί λέξει:
«Θα προτιμούσα ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαζόταν στην κυβέρνηση με το «Ποτάμι» και όχι με τους Ανεξάρτητους Έλληνες».
Ο ίδιος, μια μέρα νωρίτερα σε συνέντευξή του στην ZDF δήλωνε για την κυβερνητική συνεργασία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ:
«Πρέπει να πω ότι δεν εξεπλάγην απλώς, αλλά σοκαρίστηκα. Ο συνασπισμός ο οποίος σχηματίζεται στην Αθήνα θα ήταν σαν να συνασπιζόταν στην Γερμανία η Αριστερά (Die Linke) με την «Εναλλακτική για την Γερμανία»(AfD). Δεν πιστεύω ότι αυτό είναι καλό για τη χώρα. Αν κοιτάξω προσεκτικά, πιστεύω ότι ο κοινός παρονομαστής των δύο κομμάτων, τα οποία κανονικά είναι ιδεολογικοί εχθροί, είναι η απόρριψη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Έχω την εντύπωση ότι αυτό θα οδηγήσει μακροπρόθεσμα σίγουρα σε εντάσεις εσωπολιτικά και μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων. Σίγουρα όμως δεν αποτελεί αποκλιμάκωση στις σχέσεις με τους εταίρους και με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς».
Υπενθυμίζεται ότι ο Σταύρος Θεοδωράκης στην πρώτη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής του ομάδα είχε εξαπολύσει σφοδρή επίθεση στους ΑΝΕΛ, αναφέροντας χαρακτηριστικά:
«Να μην πάει μόνος του ο ΣΥΡΙΖΑ στην Ευρώπη, συνοδευόμενος από τους φοβικούς αντιευρωπαϊστές των ΑΝΕΛ. Θα είναι μια κακή αρχή, ένα λάθος σήμα στην Ευρώπη που μπορεί να στοιχίσει πάρα πολλά στη χώρα».
Όλη αυτή η αναστάτωση των καθεστωτικών δυνάμεων εντός και εκτός Ελλάδας για τον κυβερνητικό συνασπισμό ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μαρτυρά ακριβώς το σχέδιό τους για την χειραγώγηση και την ανατροπή της κυβέρνησης Τσίπρα.
Δηλαδή, ήθελαν μη κατακτώντας την αυτοδυναμία ο ΣΥΡΙΖΑ (θα τους βόλευε ιδιαίτερα η διαφορά με τη ΝΔ να ήταν μικρή) να υποχρεωθεί σε συνεργασία με το «Ποτάμι», μη έχοντας άλλη εναλλακτική, εφόσον οι ΑΝΕΛ δεν έμπαιναν στη Βουλή, κάτι το οποίο προσπάθησαν με κάθε τρόπο. Το «Ποτάμι» όντας απαραίτητος κυβερνητικός εταίρος θα αφαιρούσε τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα από την κυβερνητική πολιτική. Θα υποχρέωνε την κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθήσει μια καθαρά διαχειριστική πορεία και να προχωρήσει σε lightδιαπραγμάτευση με τους εταίρους, ώστε «να μην διακινδυνεύσουμε τη θέση μας στο ευρώ». Και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε δύο επιλογές: Ή να συμβιβαστεί με τις βουλές του συστήματος και να γίνει μέρος του, προδίδοντας τον ελληνικό λαό ή να αντιδράσει. Στη δεύτερη περίπτωση η κυβέρνηση θα έπεφτε από το «Ποτάμι» σε διάστημα δύο – τριών μηνών. Στις επικείμενες νέες εκλογές, που θα γίνονταν σε περιβάλλον έντονης καταστροφολογίας, η καραδοκούσα ΝΔ θα είχε πολλές πιθανότητες να καταλάβει την πρώτη θέση και στη συνέχεια θα σχημάτιζε εθελόδουλη κυβέρνηση με το «Ποτάμι».
Ταυτόχρονα, οι αντιμνημονιακές δυνάμεις θα υφίσταντο ανεπανόρθωτο πλήγμα και θα ετίθεντο στο περιθώριο. Ευτυχώς, ο ελληνικός λαός με την ψήφο του ακύρωσε τα σκοτεινά σχέδια του συστήματος, αφού δεν έδωσε μεν την αυτοδυναμία στον ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο από τη μία του χάρισε μεγάλη διαφορά από τη ΝΔ και από την άλλη έβαλε τους ΑΝΕΛ με αξιόλογο ποσοστό στη Βουλή.
Έτσι επέβαλλε την κυβερνητική συνεργασία των μοναδικών συνεπών αντιμνημονιακών κομμάτων, που πέρα από τις ιδεολογικές διαφορές τους, εγγυώνται την πραγματική αλλαγή πορείας σε όλα τα επίπεδα. Και άφησε στα «κρύα του λουτρού» τους υπηρέτες – φανερούς και κρυφούς – των δανειστών και των συμφερόντων.
πηγή
πηγή
Δημοσίευση σχολίου