Θυελλώδες παρασκήνιο. ΗΠΑ: Μη διαπραγματεύσιμο το σχέδιο Trump... «να τελειώνουμε την σ@@@οκατάσταση» - «Μαχαίρι στο λαιμό» Zelensky, ΕΕ

<img height="347" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/5f875e344c8a1454d0fb4d411d3cefc5_XL.jpg?v=2" width="698" /><br /><br /><div>«Η Αμερική ασφυκτιά και πιέζει την ΕΕ και το Κίεβο να υπογράψουν το σχέδιο ειρήνης των 28 σημείων - Ένας από τους Ευρωπαίους που παρευρέθηκαν στη συνάντηση περιέγραψε τον τόνο της συνάντησης ΗΠΑ, ΕΕ, Ουκρανίας στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Κίεβο, ως θυελλώδη σε σημείο... «ναυτίας», «η συζήτηση βγήκε γρήγορα εκτός ελέγχου.<br /><br /></div><div>Καταιγιστικές αναμένονται οι εξελίξεις το ερχόμενο διάστημα καθώς η Ουάσινγκτον φέρεται να έχει βάλει το μαχαίρι στο λαιμό του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αποδεχθούν χωρίς συζήτηση το σχέδιο ειρήνης 28 σημείων, του Προέδρου των ΗΠΑ, Donald Trump.<br />Σύμφωνα με πληροφορίες της αμερικανικής εφημερίδας Financial Times, η αμερικανική κυβέρνηση έχει θέσει αυστηρή προθεσμία και πίεση για την πλήρη αποδοχή του σχεδίου, ως έχει, με στόχο την επίτευξη συμφωνίας ειρήνης μέχρι τις 27 Νοεμβρίου, μεσούσης μιας θυελλώδους συζήτησης με τρομερό παρασκήνιο.<br /><br />Απίστευτη πίεση από την Ουάσινγκτον και οργισμένος τόνος στις συζητήσεις<br /><br />Η εφημερίδα αναφέρει λεπτομέρειες από τη συνάντηση εκπροσώπων των ΗΠΑ και της Ευρώπης στο Κίεβο, (21/11) όπου οι Αμερικανοί ανακοίνωσαν στους Ευρωπαίους αξιωματούχους ότι το σχέδιο είναι «μη διαπραγματεύσιμο».<br />Ο Υπουργός Στρατού των ΗΠΑ, Daniel Driscoll, προειδοποίησε ότι «η Ουάσινγκτον θα δείξει ελάχιστη ευελιξία».<br />«Δεν διαπραγματευόμαστε για τις λεπτομέρειες», δήλωσε, σύμφωνα με Ευρωπαίο αξιωματούχο.<br />Ένας από τους Ευρωπαίους που παρευρέθηκαν στη συνάντηση περιέγραψε τον τόνο της συνάντησης, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Κίεβο, ως θυελλώδη σε σημείο... «ναυτίας».<br />«Η συζήτηση βγήκε γρήγορα εκτός ελέγχου.<br />Ο Daniel Davis (Αμερικανός δικηγόρος στην Ουκρανία) είπε στο ακροατήριο ότι ‘όσο κι αν υποστηρίζουμε τη συνέχιση του πολέμου από την Ουκρανία, υπάρχουν όρια…<br />Υπάρχουν σοβαρά σημάδια ότι η Ρωσία διαθέτει μια ισχυρή βιομηχανική βάση, και το μόνο ερώτημα είναι ο χρόνος μέχρι η Ουκρανία να αναγκαστεί να καταλήξει σε συμφωνία’», αναφέρει η εφημερίδα.<br /><br />Σκληρή γλώσσα από τον Driscoll: «Πρέπει να τελειώσουμε αυτή την σκατοκατάσταση»<br /><br />Στη συνέχεια, ο Driscoll μπήκε στη συνάντηση και είπε σχεδόν από το κατώφλι οργισμένος: «Πρέπει να τελειώσουμε αυτή την σκατοκατάσταση».<br />«Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις αγαπούν την Ουκρανία και την υποστηρίζουν, αλλά η ειλικρινής στρατιωτική εκτίμηση των ΗΠΑ είναι ότι η Ουκρανία βρίσκεται σε πολύ δύσκολη κατάσταση, και τώρα είναι η καλύτερη στιγμή για ειρήνη», είπε.<br />Πρόσθεσε ότι οι εγγυήσεις ασφαλείας αποτελούν μέρος του αμερικανικού σχεδίου και θα συζητηθούν με την Ευρώπη και την Ουκρανία τις επόμενες ημέρες.<br /><br />Πίεση στον Zelensky για αποδοχή και υπογραφή ως την Πέμπτη 27/11<br /><br />Ο Davis και ο Driscoll επέμειναν ότι ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, πρέπει να υπογράψει τη συμφωνία μέχρι την Πέμπτη.<br />«Έχουμε ένα στενό παράθυρο για την ειρήνη – ο Πρόεδρος Trump θέλει ειρήνη τώρα.<br />Όσο περισσότερες είναι οι απόψεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να διαχειριστείς τη διαδικασία», δήλωσε ο στρατηγός.<br />Οι Ευρωπαίοι πρέσβεις που παρευρέθηκαν στη συνάντηση χαρακτήρισαν τα μηνύματα των ΗΠΑ «σοκαριστικά».<br />Παράλληλα, πρώην Αμερικανός αξιωματούχος δήλωσε ότι η συνάντηση ήταν «θετική, άμεση και με σεβασμό».<br />Ωστόσο, φάνηκε ότι υπήρξε έντονη ανταλλαγή απόψεων κατά τη διάρκεια της συνάντησης.<br /><br />Η πολιτική αδυναμία του Ουκρανού προέδρου και η «στρατηγική νίκη» της Ρωσίας<br /><br />Ευρωπαίοι διπλωμάτες ανέφεραν ότι οι ΗΠΑ εκμεταλλεύονται την πολιτική αδυναμία του Zelensky, λόγω του εσωτερικού σκανδάλου διαφθοράς, για να επιβάλουν μια συμφωνία στην Ουκρανία, χαρακτηρίζοντας την πρόταση ως «στρατηγική νίκη για τη Ρωσία». <br />Ο Davis δήλωσε ότι η απώλεια ενός εκατομμυρίου στρατιωτών από τη Ρωσία δεν μπορεί να θεωρηθεί νίκη.<br /><br />Η ευρωπαϊκή αντίδραση: Πίεση στη Ρωσία, όχι στην Ουκρανία για συμφωνία<br /><br />Στο τέλος της συνάντησης, οι Ευρωπαίοι ανέφεραν ότι, αντί για την υπογραφή της συμφωνίας, τώρα πρέπει να αυξηθεί η πίεση στη Ρωσία.<br />Οι Αμερικανοί αντέτειναν ότι το σχέδιο του Trump είναι «το καλύτερο πράγμα που μπορεί να υπολογίσει η Ουκρανία».<br />Θυμίζουμε ότι χθες, σε απευθείας απεύθυνση προς τον Ουκρανικό λαό, ο Volodymyr Zelensky δήλωσε ότι η Ουκρανία πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη διατήρηση της αξιοπρέπειας της και τον κίνδυνο να χάσει έναν βασικό σύμμαχο, τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, σχολιάζοντας αυτή την δήλωση, άφησε σαφές ότι το Κίεβο πρέπει να αποδεχτεί το ειρηνικό σχέδιο που εστάλη από την Ουάσινγκτον.<br /><br />Οι πιέσεις προς την Ουκρανία αυξάνονται, καθώς η χώρα βρίσκεται σε έναν κρίσιμο σταυροδρόμι, καλούμενη να αποδεχτεί το ειρηνικό σχέδιο του Trump ή να διακινδυνεύσει την απομόνωσή της από τον σημαντικότερο σύμμαχό της, τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Η πίεση από την Ουάσινγκτον φαίνεται να γίνεται αμείλικτη, με την Ουκρανία να βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή και να καλείται να υπογράψει μια συμφωνία που έχει προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις στην Ευρώπη και όχι μόνο.<br />Οι διεθνείς πιέσεις για υπογραφή της συμφωνίας με τις ΗΠΑ μπορεί να κρίνουν το μέλλον της χώρας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θυελλώδες παρασκήνιο. ΗΠΑ: Μη διαπραγματεύσιμο το σχέδιο Trump... «να τελειώνουμε την σ@@@οκατάσταση» - «Μαχαίρι στο λαιμό» Zelensky, ΕΕ

«Η Αμερική ασφυκτιά και πιέζει την ΕΕ και το Κίεβο να υπογράψουν το σχέδιο ειρήνης των 28 σημείων - Ένας από τους Ευρωπαίους που παρευρέθηκα...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη βόμβα: Τα lockdown ήταν φονικά, οδήγησαν σε οικονομική και κοινωνική συντριβή αλλά...επιμένουν οι ελίτ.

<img height="306" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/aa0b87f70645e909d3022b8a874f6d25_XL.jpg?v=2" width="698" /><br /><br /><div>Οι ίδιοι αυτοί που διαμόρφωσαν τα μοντέλα μετάδοσης του ιού προέβλεπαν επίσης άνευ προηγουμένου απώλειες ζωής στη Σουηδία αν αρνιόταν να επιβάλει lockdownε ενώ τελικά η χώρα κατέγραψε έναν από τους χαμηλότερους δείκτες υπερβάλλουσας θνησιμότητας στη δυτική Ευρώπη<br /><br />H Bρετανική έκθεση Module 2 για την αξιολόγηση της δημόσιας πολιτικής κατά την υγειονομική κρίση του COVID-19, που δημοσιεύθηκε στις 21 Νοεμβρίου μετά την παρουσίαση της, φτάνει τις 800 σελίδες.<br />Καταλήγει — μάλλον προβλέψιμα — ότι θα έπρεπε να είχαν επιβληθεί lockdown νωρίτερα και αυστηρότερα.<br />Όποιος έχει δώσει προσοχή στους όρους συγκρότησης της Επιτροπής και στην επιλογή των μαρτύρων δύσκολα θα εκπλαγεί από ένα τέτοιο αποτέλεσμα.<br />Αλλά ακόμη και οι πιο «φανατικοί» υποστηρικτές των lockdown ίσως αναρωτηθούν γιατί θα έπρεπε να κοστίσει πάνω από 200 εκατομμύρια λίρες μία επιτροπή για να καταλήξει σε κάτι που μοιάζει με προειλημμένο συμπέρασμα.<br />Η έκθεση μιλά ατέλειωτα για αποδείξεις και βεβαιότητες,,,.<br />Κι όμως, αυτό που εντυπωσιάζει περισσότερο είναι η απροθυμία της Επιτροπής να εξετάσει καν μια έρευνα που πραγματικά αναλύει τον αντίκτυπο των lockdown στη θνησιμότητα.<br />Ως αποτέλεσμα, η μελέτη περιλαμβάνει λάθη θεαματικά και ταυτόχρονα αδικαιολόγητα.<br />Ας δούμε τον ισχυρισμό ότι τα lockdown του 2020 και 2021 «αναμφίβολα έσωσαν ζωές».<br />Αυτός ο ισχυρισμός είναι… ανυπεράσπιστος για όποιον έχει έστω μια στοιχειώδη εξοικείωση με τη σχετική ιατρική έρευνα.</div><div><br />Είναι δυνατό να υποστηρίξει κανείς ότι τα lockdown απέτρεψαν κάποιους θανάτους από Covid σε πολύ βραχυπρόθεσμη βάση — αν και υπάρχουν μελέτες που αμφισβητούν ακόμη και αυτό.<br />Αλλά άλλες έρευνες που δημοσιεύθηκαν σε υψηλού κύρους επιστημονικά περιοδικά για τη συνολική θνησιμότητα, που περιλαμβάνουν και θανάτους που προκλήθηκαν από τα ίδια τα lockdown, δείχνουν ότι τα βρετανικά lockdown στην πραγματικότητα αύξησαν την υπερβάλλουσα θνησιμότητα.<br />Μια άλλη μεγάλη μελέτη, δημοσιευμένη στο έγκριτο περιοδικό Health Economics, καταλήγει επίσης ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη πως τα lockdown παγκοσμίως έσωσαν ζωές.<br />Η έκθεση στη συνέχεια ισχυρίζεται ότι αν η Αγγλία είχε μπει σε lockdown μία εβδομάδα νωρίτερα από τις 23 Μαρτίου, οι θάνατοι στο πρώτο κύμα θα είχαν μειωθεί κατά 48% — περίπου κατά 23.000 ζωές.<br />Αλλά τα στοιχεία δεν στηρίζουν επ’ ουδενί αυτόν τον ισχυρισμό.<br />Η πιο ολοκληρωμένη μετα-ανάλυση (όπως λέγεται η επεναξέταση των ερευντικών δεδομένων) των lockdown δείχνει ότι, κατά μέσο όρο, μείωσαν τους θανάτους από Covid μόλις κατά λίγο πάνω από 3%, και αυτό χωρίς να υπολογίζει τη μη-Covid θνησιμότητα που προκλήθηκε από τις επιπτώσεις των lockdown.</div><div><br />Η θέση ότι μία επιπλέον εβδομάδα lockdown στην Αγγλία θα είχε μειώσει τους θανάτους σχεδόν στο μισό είναι απλώς απίθανο να ισχύει.<br />Και στο συγκεκριμένο ζήτημα του χρονισμού, η μελέτη στο Health Economics είναι απολύτως σαφής: «Δεν βρίσκουμε ότι οι χώρες που εφάρμοσαν [μέτρα lockdown] νωρίτερα είχαν χαμηλότερη υπερβάλλουσα θνησιμότητα».<br />Η έκθεση Module 2 υποστηρίζει επίσης ότι, έως τα μέσα Μαρτίου του 2020, η κυβέρνηση είχε «σαφείς και επιτακτικές εντολές» ότι η εκθετική αύξηση της μετάδοσης θα οδηγούσε σε «απαράδεκτο» επίπεδο θανάτων.<br />Αυτές οι συμβουλές πράγματι ήρθαν από τα μοντέλα του Imperial College.<br />Αλλά η έκθεση αποτυγχάνει να αναγνωρίσει ότι οι ίδιοι αυτοί που διαμόρφωσαν τα μοντέλα μετάδοσης του ιού προέβλεπαν επίσης άνευ προηγουμένου απώλειες ζωής στη Σουηδία αν αρνιόταν να επιβάλει lockdown.<br />Η Σουηδία, η οποία εισήγαγε ορισμένα εθελοντικά μέτρα αλλά αρνήθηκε να επιβάλει lockdown, κατέγραψε τελικά έναν από τους χαμηλότερους δείκτες υπερβάλλουσας θνησιμότητας στη δυτική Ευρώπη.<br />Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η άρνηση της έκθεσης να αντιμετωπίσει τα πλέον τεκμηριωμένα δεδομένα ότι η μετάδοση δεν αυξανόταν εκθετικά πριν από τα lockdown.<br />Όπως έχει δείξει ο καθηγητής Simon Wood, οι μολύνσεις στην Αγγλία είχαν ήδη αρχίσει να μειώνονται πριν και από τα τρία εθνικά lockdown.<br />Τουλάχιστον αναγνωρίζει ότι τα lockdown προκάλεσαν τεράστια βλάβη.<br />Αλλά πουθενά δεν σταθμίζει αυτές τις βλάβες έναντι των υποτιθέμενων οφελών στα οποία επιμένει.<br />Αυτή η παράλειψη είναι αδικαιολόγητη.<br />Υπάρχουν ήδη πολλές μελέτες κόστους-οφέλους, από αξιόπιστους οικονομολόγους σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά.<br />Το συντριπτικό τους συμπέρασμα είναι ότι το κόστος — από την οικονομική ζημιά και την απώλεια στην εκπαίδευσης έως τις διαρραγείσες κοινωνικές σχέσεις και τη ψυχολογική καταπόνηση — υπερβαίνει κατά πολύ οποιαδήποτε πιθανά οφέλη, ακόμη και υπό παραδοχές γενναιόδωρες προς την πλευρά που υποστηρίζει τα lockdown.</div><div><br /><img height="360" src="https://ysm-res.cloudinary.com/image/upload/ar_16:9,c_fill,dpr_3.0,f_auto,g_faces:auto,q_auto:eco,w_500/v1/yms/prod/f5170d73-6754-4c11-92c7-1ed2eedf1d3e" width="640" /><br /><br /></div><div>Ο Καναδός οικονομολόγος Douglas Allen φτάνει στο σημείο να καταλήγει ότι ο λόγος κόστους-οφέλους είναι τόσο καταστροφικός ώστε «το lockdown θα καταγραφεί ως μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της δημόσιαςπολιτικής σε καιρό ειρήνης στη σύγχρονη ιστορία».<br />Ως επιστέγασμα, η έκθεση Module 2 μας διαβεβαιώνει ότι «η Επιτροπή δεν συνηγορεί υπέρ εθνικών lockdown» πριν αμέσως υπαινιχθεί ότι ένα αυστηρότερο lockdown δεν επιβλήθηκε νωρίτερα — μια αντίφαση τόσο έντονη ώστε αγγίζει τα όρια της παρωδίας.</div><div><br />Τα συμπεράσματα της έκθεσης μπορεί να μην είναι έκπληξη, αλλά είναι βαθιά αποκαρδιωτικά.<br />Υποδηλώνουν όχι μόνο ότι το κατεστημένο απέτυχε να μάθει οτιδήποτε από το καταστροφικό πείραμα των lockdown, αλλά και ότι οι ηγέτες παραμένουν αποφασισμένοι να αποφύγουν την ανάληψη ευθύνης για την οικονομική, εκπαιδευτική και κοινωνική καταστροφή που προκάλεσαν.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αποκάλυψη βόμβα: Τα lockdown ήταν φονικά, οδήγησαν σε οικονομική και κοινωνική συντριβή αλλά...επιμένουν οι ελίτ.

Οι ίδιοι αυτοί που διαμόρφωσαν τα μοντέλα μετάδοσης του ιού προέβλεπαν επίσης άνευ προηγουμένου απώλειες ζωής στη Σουηδία αν αρνιόταν να επι...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τον Πειραιά στην Ελευσίνα, τα ελληνικά λιμάνια στο επίκεντρο.

<img height="395" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2025/11/elefsina-limani-nafpigeia-768x512.jpg" width="695" /> Γιατί η Ελλάδα εξελίσσεται σε κομβικό εμπορικό και γεωπολιτικό πέρασμα της Ευρώπης<br />Το ενδιαφέρον μεγάλων διεθνών ομίλων για τους ελληνικούς λιμένες έχει εκτοξευθεί, καθώς η χώρα θεωρείται πλέον στρατηγικός κόμβος.<br /><br />Η γεωγραφική θέση της Ελλάδας, πάνω στον κρίσιμο άξονα Σουέζ-Ανατολική Μεσόγειος-Ευρώπη, δημιουργεί δυναμικό περιβάλλον όπου εμπορικές ροές, ενέργεια και ναυτιλία συναντώνται.<br /><br />Το σταδιακό άνοιγμα της Διώρυγας του Σουέζ σε μεγαλύτερα πλοία, με mega-containerships 18.000 TEU να επιστρέφουν στη διέλευση, αυξάνει περαιτέρω τα φορτία που κατευθύνονται προς τα ελληνικά λιμάνια, ενισχύοντας το ρόλο τους ως βασικών πυλών εισόδου στην ενιαία αγορά της ΕΕ.<br /><br />Ο Πειραιάς αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Υπό τη διαχείριση της COSCO έχει εξελιχθεί στο μεγαλύτερο εμπορευματικό λιμάνι της Μεσογείου, μια «ναυαρχίδα» του Νέου Δρόμου του Μεταξιού και σημείο αναφοράς για τη διακίνηση εμπορευματοκιβωτίων προς τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη.<br /><br />Από την άλλη πλευρά η Θεσσαλονίκη ενισχύει τον ρόλο της ως κύρια πύλη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ενώ η Αλεξανδρούπολη καταγράφει εντυπωσιακή γεωστρατηγική άνοδο χάρη στον νέο τερματικό σταθμό LNG.<div><br />Τα ναυπηγεία<br /><br />Την ίδια ώρα το αμερικανικό ενδιαφέρον επεκτείνεται στα ναυπηγεία της ONEX —στη Σύρο και κυρίως στην Ελευσίνα— όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες στηρίζουν πλέον ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης που συνδυάζει ναυπηγική τεχνογνωσία, επισκευές, ενεργειακές υποδομές και επενδύσεις σε logistics.<br /><br /></div><div>Στα ναυπηγεία της Ελευσίνας, ειδικότερα, δρομολογείται για πρώτη φορά η ανάπτυξη λιμενικών δραστηριοτήτων που υπερβαίνουν τη ναυπηγική, γεγονός που μπορεί να μεταμορφώσει την περιοχή σε ενεργειακό λιμενικό “hub” της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Παράλληλα και η κρουαζιέρα τοποθετεί τα ελληνικά λιμάνια στο επίκεντρο μιας άλλης δυναμικής: της τουριστικής ισχύος. Η πολυνησία και η μοναδική πολιτιστική κληρονομιά της χώρας καθιστούν την Ελλάδα ιδανικό προορισμό για μεγάλους παίκτες όπως η MSC Cruises, που έχει ήδη εκφράσει ενδιαφέρον για τους ελληνικούς λιμένες, καθώς ο όμιλος συμμετέχει στους διαγωνισμούς για Λαύριο, Πάτρα και Κατάκολο.<br /><br />Ο συγκεκριμένος όμιλος θεωρεί τα ελληνικά λιμάνια κρίσιμα για την ανάπτυξη της κρουαζιέρας καθώς προσφέρουν ευελιξία δρομολογίων, εναλλακτικούς προορισμούς και μια εμπειρία που λίγες χώρες μπορούν να ανταγωνιστούν.<br /><br />Την ίδια στιγμή, η Ευρωπαϊκή Ένωση από την πλευρά της ενισχύει την ελληνική λιμενική πολιτική με το Σχέδιο Βιώσιμων Μεταφορών (STIP), που κατευθύνει σημαντικά κονδύλια για “πράσινες” υποδομές, ηλεκτροδότηση πλοίων από ξηράς, αναβάθμιση εγκαταστάσεων και διασύνδεση με σιδηροδρομικά δίκτυα.<br /><br />Με την πράσινη μετάβαση να αποτελεί προτεραιότητα, τα ελληνικά λιμάνια αναλαμβάνουν ρόλο-κλειδί στην Ευρώπη.</div><div><br />Η Ελλάδα στο επίκεντρο των παγκόσμιων εφοδιαστικών αλυσίδων <br /><br />Τη στρατηγική σημασία της Ελλάδας στον νέο χάρτη των παγκόσμιων εφοδιαστικών αλυσίδων υπογραμμίζει ο Γιώργος Ξηραδάκης, Πρόεδρος της Ένωσης Τραπεζικών & Χρηματοοικονομικών Στελεχών της Ελληνικής Ναυτιλίας, αντιπρόεδρος του Ελληνοκινεζικού Επιμελητηρίου και Ιδρυτής – Διευθύνων Σύμβουλος της XRTC Business Consultants.<br /><br />Όπως σημειώνει η αναδιάταξη του διεθνούς εμπορίου, οι εμπορικές εντάσεις ΗΠΑ-Κίνας και η ανάγκη νέων ασφαλών διαύλων μεταφοράς στρέφουν το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων προς την ελληνική ακτογραμμή.<br /><br />«Βρισκόμαστε μπροστά σε μια εξέλιξη που διαμορφώνει νέες εφοδιαστικές αλυσίδες σε παγκόσμια κλίμακα», ανέφερε χαρακτηριστικά.Παρά τη συμφωνία των προέδρων των ΗΠΑ και Κίνας Ντόναλντ Τραμπ και Σι Τζινπίνγκ αντίστοιχα, που ανέστειλαν για ένα έτος την κλιμάκωση του “πολέμου των τελών”, οι δύο υπερδυνάμεις συνεχίζουν – όπως είπε – να προετοιμάζουν τις μελλοντικές ροές φορτίων σε ολόκληρο τον πλανήτη.<br />«Το γεωοικονομικό πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι ξεκάθαρο: αποτελεί τη συντομότερη οδό για την εξυπηρέτηση της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, τόσο στη διαμετακόμιση όσο και στις θαλάσσιες συνδέσεις», τόνισε.<br /><br />Ο κ. Ξηραδάκης σημείωσε ότι, παρότι η Ελλάδα δεν αξιοποίησε έγκαιρα το πλεονέκτημα της μεγάλης ακτογραμμής της, οι διεθνείς εμπορικές δυνάμεις κινούνται πλέον δυναμικά προς τη χώρα – και αναμένεται να ακολουθήσουν και άλλες πέρα από τις ΗΠΑ και την Κίνα.<br /><br />«Λιμάνια που σήμερα φαίνονται υποδεέστερα, όπως ο Βόλος και η Καβάλα, θα αποτελέσουν χώρους μεγάλων επενδύσεων στο μέλλον», είπε χαρακτηριστικά.</div><div><br />COSCO και Πειραιάς: «Καμία πιθανότητα πώλησης»<br /><br />Αναφερόμενος στην παρουσία της κινεζικής COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, ο κ. Ξηραδάκης ήταν κατηγορηματικός: «Δεν υπάρχει καμία περίπτωση η Κίνα να διαπραγματευτεί πώληση του μετοχικού της πακέτου».<br /><br />Όπως εξήγησε, το Πεκίνο έχει επενδύσει πολιτικά και οικονομικά τόσο στην ελληνοκινεζική και ευρωκινεζική σχέση όσο και στην αναβάθμιση του ίδιου του λιμένα.<br /><br />Επεσήμανε ότι τα σχέδια της COSCO για τον Πειραιά εκτείνονται πολύ πέρα από τα εμπορευματοκιβώτια, περιλαμβάνοντας την ανάπτυξη δραστηριοτήτων όπως τη μεταφορά αυτοκινήτων, την κρουαζιέρα με περαιτέρω αξιοποίηση του τουριστικού τομέα.<br /><br />Την ίδια ώρα, σημειώνει ότι δεν ενδιαφέρεται να αναπτύξει μεγάλα έργα στο χύδην φορτίο – γεγονός που, σύμφωνα με τον ίδιο, δημιουργεί «τεράστιες δυνατότητες» για την ανάπτυξη νέων εφοδιαστικών διαδρομών από δυτικές αλυσίδες, ιδιαίτερα προς την περιοχή της Ελευσίνας.<br /><br />Ο κ. Ξηραδάκης θέτει δύο κρίσιμα ερωτήματα σχετικά με το μοντέλο ανάπτυξης των δυτικών επενδύσεων.Υπάρχει η αναγκαία κίνηση φορτίων ώστε να στηριχθούν επενδύσεις σε terminals εμπορευματοκιβωτίων από άλλους μεγάλους παίκτες;<br />Μπορεί η χρηματοδότηση της αμερικανικής DFC να “παντρευτεί” αρμονικά με ιδιωτικά συμφέροντα ώστε να προχωρήσουν γρήγορα τα έργα;<br /><br />Κατά τον ίδιο, το επενδυτικό ενδιαφέρον είναι πραγματικό, αλλά η πρόκληση βρίσκεται στο κατά πόσο θα υπάρξει μια συνεκτική στρατηγική που θα συνδέει κρατική υποστήριξη, ιδιωτική κεφαλαιαγορά και ρεαλιστικές προοπτικές ανάπτυξης φορτίων.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Από τον Πειραιά στην Ελευσίνα, τα ελληνικά λιμάνια στο επίκεντρο.

 Γιατί η Ελλάδα εξελίσσεται σε κομβικό εμπορικό και γεωπολιτικό πέρασμα της Ευρώπης Το ενδιαφέρον μεγάλων διεθνών ομίλων για τους ελληνικούς...

Διαβάστε την συνέχεια

Διέρρευσαν νέες λεπτομέρειες από το σχέδιο ειρήνης του Τραμπ - Η Ρωσία θα κερδίσει ένα «Λουξεμβούργο» στην Ουκρανία.

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-11/%CE%96%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CF%83%CE%BA%CE%B9%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%87%CE%AC%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82%201.jpg?itok=Ua_dQqF0" width="693" /><br /><br />Αποκαλύφθηκαν αναλυτικά οι ανταλλαγές εδαφών που προτείνει η κυβέρνηση Τραμπ σε Ουκρανία και Ρωσία<br /><br />Όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες πιέζουν την Ουκρανία να αποδεχτεί το ειρηνευτικό πλάνο που απέστειλε η κυβέρνηση Τραμπ στο Κίεβο, στο διαδίκτυο αποκαλύπτονται όλο και περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το περιεχόμενο αυτού του σημαντικότατου εγγράφου. Λέγεται επίσης πως το προσχέδιο της συμφωνίας έφτασε εχθές στα χέρια του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν.<br /><br />Η Ρωσία θα Αποκτήσει Ένα «Λουξεμβούργο»<br /><br />Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με το αμερικανικό Ινστιτούτο για την Μελέτη του Πολέμου, η πρόταση της κυβέρνησης Τραμπ για επίτευξη ειρήνης στην Ουκρανία αφορά την παράδοση μίας μεγάλης έκτασης γης στην Ρωσία χωρίς να ριχτεί ούτε μία σφαίρα. Αυτή η περιοχή αυτή θα έχει συνολική έκταση αντίστοιχης αυτής του ευρωπαϊκού κράτους του Λουξεμβούργου, τονίζει το ινστιτούτο.<br /><br />Αναλυτικότερα, στο έγγραφο αναφέρεται ρητά πως το Κίεβο θα πρέπει να παραδώσει ειρηνικά στην Μόσχα τον έλεγχο περιοχών συνολικής έκτασης 2.300 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Για να συγκρίνετε, η έκταση του κράτους του Λουξεμβούργου στην καρδιά της δυτικής Ευρώπης είναι σχεδόν 2.590 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αν συμπεριλάβουμε και τις γκρίζες ζώνες τότε η Ουκρανία θα παραχωρήσει τον έλεγχο περισσότερων από 7.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων στην Ρωσία. <br /><br />Οι παραχωρήσεις αφορούν τις ανατολικές περιφέρειες Ντονιέτσκ και Λουγκάνσκ, οι οποίες απαρτίζουν την αποκαλούμενη περιοχή του Ντονμπάς. Μέχρι στιγμής ο ουκρανικός στρατός διατηρεί τον έλεγχο σχεδόν 2.300 τετραγωνικών χιλιομέτρων του Ντονιέτσκ. Μέσα σε αυτήν την έκταση περιλαμβάνονται οι μεγάλες πόλεις του Κραματόρσκ και του Σλαβιάνσκ. Αν το Κίεβο συμφωνήσει στην πρόταση Τραμπ, όλη αυτή η περιοχή θα περάσει υπό τον έλεγχο της Ρωσίας, χωρίς καμία επιπρόσθετη μάχη.<br /><br />Από την πλευρά της όμως η Ρωσία, σύμφωνα με το έγγραφο, θα επιστρέψει στην Ουκρανία σχεδόν 2.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης που ελέγχει (μερικώς ή πλήρως) στις υπόλοιπες περιφέρειες της χώρας. Αναλυτικά, το νούμερο αυτό περιλαμβάνει 2.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην βορειοανατολική περιφέρεια του Χαρκόβου, 450 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην κεντροανατολική περιφέρεια του Ντνιπροπετρόφσκ, 300 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην περιφέρεια του Σούμι και 20 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην βόρεια περιφέρεια του Τσερνίχιβ.<br /><br />«Η υπογραφή μίας τέτοιας συμφωνίας θα σήμαινε πως η Ουκρανία συναινεί στην παραχώρηση του 20% της επικράτειάς της με αντάλλαγμα την ανάκτηση λιγότερου από 0,5% των χαμένων εδαφών της» εξήγησε χαρακτηριστικά ένας Αμερικανός γεωπολιτικός αναλυτής, υπογραμμίζοντας την δυσμενή θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα ο πρόεδρος Ζελένσκι.<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1991671265724362887" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1991671265724362887&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7340751_dierreysan-nees-leptomereies-apo-shedio-eirinis-toy-tramp-i-rosia&sessionId=52662e60e4ebcf728ff39645295bd9ea85e959e3&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 748px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Διέρρευσαν νέες λεπτομέρειες από το σχέδιο ειρήνης του Τραμπ - Η Ρωσία θα κερδίσει ένα «Λουξεμβούργο» στην Ουκρανία.

Αποκαλύφθηκαν αναλυτικά οι ανταλλαγές εδαφών που προτείνει η κυβέρνηση Τραμπ σε Ουκρανία και Ρωσία Όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες πιέζουν την Ουκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρώπη -πόλεμος: η ρητορική του τρόμου, ως αντίδοτο στην παράλυση του ευρωπαικού οράματος.

<img height="359" src="https://omegapress.gr/images/FERETRA.jpg" width="691" /><br /><br />Του <b>Σωτήρη Σιδέρη </b><br />Πολιτικοί, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, στρατηγοί και οικονομικοί παράγοντες , έχουν εξαπολύσει εδώ και μήνες μια εκστρατεία τρόμου με στόχο τους Ευρωπαίους πολίτες. Φέρετρα, αίμα, θυσίες, πόλεμος είναι λέξεις που εκστομίζουν και βρίσκονται στις πρώτες σελίδες. Την στιγμή που η ρητορική του τρόμου ανεβάζει την πίεση στις κοινωνίες, οι ΗΠΑ αποσύρουν τις στρατιωτικές δυνάμεις τους από χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, χωρίς να ανησυχούν ότι θα καταληφθούν από την Ρωσία. Αν η Ευρώπη θέλει ένα, έστω ελεγχόμενο θερμό επεισόδιο με τους Ρώσους, για να δικαιολογήσει την εξοπλιστική φρενίτιδα και την ρητορική του πολέμου, είναι υπό συζήτηση. <br /><br />Στον χορό έχει μπει και η ελληνική κυβέρνηση με τις γνωστές δηλώσεις του Νίκου Δένδια. Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Πιστόριους μίλησε για το τελευταίο ειρηνικό καλοκαίρι στην Ευρώπη, ο Γάλλος αρχηγός Στρατού Μαντόν κάλεσε τους συμπατριώτες του να είναι έτοιμοι για την θυσία των παιδιών τους. Αλλά και σε επίπεδο κυβερνητικών παραγόντων η κινδυνολογία είναι εκτός λογικής. Ταυτόχρονα , η ΕΕ έχει παραλύσει οικονομικά, το όραμα μιας μεγάλης, ισχυρής και δημοκρατικής ΕΕ έχει καταρρεύσει, ο γεωπολιτικός της ρόλος είναι ανύπαρκτος, σκάνδαλα και αδιαφάνεια προκαλούν ρήγματα στην κοινωνική συνοχή και οι ανισότητες, ευνοούν την ακροδεξιά και όχι την σταθερότητα.<div>  <br />Γιατί φεύγουν οι ΗΠΑ ;<br /><br />Η είδηση ότι οι ΗΠΑ αποφάσισαν να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από τη Ρουμανία, την Βουλγαρία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, απομονώθηκε από τα ευρωπαικά ΜΜΕ γιατί αποδομούσε πλήρως το κρεσέντο κινδυνολογίας που έχουν στην ημερήσια διάταξη. Προφανώς η απόφαση των ΗΠΑ είναι εκτός ΝΑΤΟικής πολιτικής, δηλαδή δική τους απόφαση και μόνο, οπότε και το ΝΑΤΟ το αφήνουν εκτός ατζέντας για να ασχολούνται μόνο οι Ευρωπαίοι. <br />Αν οι ΗΠΑ ήξεραν ότι υφίσταται πραγματική απειλή εισβολής της Ρωσίας , υπάρχουν δυνάμεις στην Ουάσιγκτον που θα εμπόδιζαν τον Τραμπ να πάρει τέτοια απόφαση. Οι ΗΠΑ θέλουν να συγκεντρώσουν την προσοχή τους και τις δυνάμεις τους στον Ινδο- Ειρηνικό, θέλουν να μεταφέρουν την αντιπαράθεση στα πόδια της Κίνας και θεωρούν ότι δεν υφίσταται λόγος να παραμένουν στην Ευρώπη , τουλάχιστον στην Ανατολική, τόσες δυνάμεις .</div><div>  <br />Περί σταθερότητας στην Ευρώπη<br /><br />Η πολεμική φρενίτιδα στην Ευρώπη έχει εκτροχιάσει κάθε απόπειρα διεξαγωγής ορθολογικής συζήτησης. Δεν είναι η αποδυναμωμένη απ τον πόλεμο Ρωσία που ετοιμάζεται να επιτεθεί. Είναι μια παραλυμένη Ευρώπη που δεν αναπτύσσεται, που οι μεγάλες ανισότητες προοιωνίζονται λαϊκές εξεγέρσεις, που ο εκφασισμός αποσταθεροποιεί δημοκρατίες. Η ΕΕ αδυνατεί να πείσει τους λαούς για τους εξοπλισμούς και προσπαθεί ίσως, να σύρει τη Μόσχα σε ένα θερμό επεισόδιο για να επιβάλλει και καταστάσεις έκτακτης ανάγκης με κατάργηση δημοκρατικών ελευθεριών. <br /><br /></div><div>Ο Ρωσικός μπαμπούλας, είναι κατά τη γνώμη τους ένα επαρκές επιχείρημα, δεν φαίνεται όμως να το συμμερίζονται οι Ευρωπαίοι πολίτες. Γιατί στο σύνολο των δημοσκοπήσεων που πραγματοποιούνται , οι Ευρωπαίοι πολίτες αγωνιούν για το στεγαστικό πρόβλημα, για την ακρίβεια, για τη διαφθορά , για την αδιαφάνεια και πολύ λιγότερο για την Ρωσία. Και επειδή οι κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ, όπως και η ελληνική κυβέρνηση, αδυνατούν αν επιλύσουν αυτά τα προβλήματα, έχουν εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου ρητορική τρόμου για να καταλαγιάσουν και να ελεγθχούν οι αντιδράσεις. Οι κίνδυνοι και για τη Δημοκρατία στην Ευρώπη είναι ορατοί. Ο συνδυασμός , ακροδεξιάς, κυριαρχίας των πολεμοκάπηλων και της διαφθοράς είναι από μόνη της μεγάλη απειλή για την σταθερότητα και τη δημοκρατία. Αφύπνιση χρειάζεται..</div><div><br />Οι πραγματικές απειλές<br /><br />Υπό αυτή την οπτική, οι κυβερνήσεις της ΕΕ απειλούνται πολύ περισσότερο από τις ίδιες τις κοινωνίες τους και όχι από την Ρωσία. Η σταθερότητα του ευρωπαικού οικοδομήματος τρίζει εδώ και χρόνια για οικονομικούς και πολιτικούς λόγους και όχι επειδή η Ρωσία απειλεί με εισβολή στην Ευρώπη. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι αυτή η ρητορική δεν εκφράζεται σε διπλωματικό επίπεδο. Δηλαδή δεν υπάρχει ούτε ένας πολιτικός που να ζητήσει συνάντηση με τον Πούτιν, ή να κληθεί ο Πούτιν σε μια σύνοδο κορυφής της ΕΕ, ή έστω να συζητήσει με ορισμένες ηγεσίες, προκειμένου να διαπιστωθεί τι ακριβώς συμβαίνει.<br /><br />Η απουσία διαλόγου δεν είναι τυχαία. Είναι ένα σχέδιο . Γιατί ένας διάλογος μπορεί να αποκαλύψει την γύμνια των Ευρωπαίων και να ακυρώσει όλη αυτή την εξοπλιστική φρενίτιδα. Και αυτό δεν το θέλουν ούτε η ΕΕ, ούτε επιμέρους χώρες, γιατί μετά θα πρέπει να μιλήσουν για την ακρίβεια…<br />Απ όλον αυτόν τον κουρνιαχτό απουσιάζει η αλήθεια. Μέρος του προβλήματος είναι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η Ευρώπη , καθίσταται σταδιακά υποτελής στις ΗΠΑ, ενεργειακά εξαρτημένη με ακριβό φυσικό αέριο έναντι του φθηνού ρωσικού , η ανάπτυξη είναι καθηλωμένη, το όραμα της δημοκρατικής ΕΕ ξεθωριάζει. Ταυτόχρονα η ΕΕ δεν διαθέτει ειδικό πολιτικό βάρος για να φέρει αντιρρήσεις ή για να εκπονήσει ένα δικό της σχέδιο με τις ΗΠΑ και την Ρωσία και μοιραία σύρεται σε έναν σκοτεινό λαβύρινθο με πολέμους και δεινά. Τα οποία γνωρίζει πολύ καλά από το βάρβαρο παρελθόν της. . <br />Κατά συνέπεια, οι κίνδυνοι είναι υπαρκτοί. Η Ευρώπη προκάλεσε δύο αιματηρούς παγκόσμιους πολέμους και τώρα απειλεί με τρίτο. Δυστυχώς αυτά δεν μπορούσαν να τα επιβάλλουν, όσο στην Ευρώπη υπήρχαν ισχυρά προοδευτικά κόμματα και κινήματα που αντιστέκονταν και υπερασπίζονταν τη δημοκρατία. Τώρα οι προοδευτικές δυνάμεις είναι στο περιθώριο, οι αντιστάσεις έχουν καμφθεί και οι γύπες βγήκαν παγανιά...</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ευρώπη -πόλεμος: η ρητορική του τρόμου, ως αντίδοτο στην παράλυση του ευρωπαικού οράματος.

Του Σωτήρη Σιδέρη Πολιτικοί, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, στρατηγοί και οικονομικοί παράγοντες , έχουν εξαπολύσει εδώ και μήνες μια εκστρατεία τρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Η “μελαγχολική ειρήνη” του Σχεδίου Τραμπ. Το “πικρό ποτήρι” για το Κίεβο, τα κέρδη της Μόσχας και η έρημη Ευρώπη.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/trump-zelensky-putin.webp"><img height="360" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/trump-zelensky-putin-696x391.webp" width="698" /></a><br /><br />Το σχέδιο ειρήνευσης στην Ουκρανία περιλαμβάνει 28 σημεία προτάσεων που υποτίθεται ότι διαμορφώθηκαν από την αμερικανική πλευρά, με την κατεύθυνση του προέδρου Τραμπ, αλλά από την όλη του φιλοσοφία προκύπτει ότι διαμορφώθηκε με διαβούλευση αλλά και έντονη επιρροή της Μόσχας.<br /><br />Προβλέπει σημαντικές υποχωρήσεις από την Ουκρανία: αναγνώριση «de facto» ως «ρωσικών περιοχών» τις ήδη κατεχόμενες περιοχές (Κριμαία, Ντονμπάς) περιορισμό της κυριαρχίας και των μελλοντικών αμυντικών δυνατοτήτων της Ουκρανίας. Προβλέπει επίσης πάγωμα κάποιων γραμμών μετώπου (π.χ. οι γραμμές ελέγχου σε Χερσώνα και Ζαπορίζια).<br /><br />Ταυτόχρονα, προσφέρει στην Ουκρανία «εγγυήσεις τύπου ΝΑΤΟ»: δηλαδή δεσμεύσεις ασφάλειας από τις ΗΠΑ και άλλους δυτικούς συμμάχους, αλλά αποκλείει την ένταξη της χώρας στην Ατλαντική Συμμαχία.<br /><br />Μέρος των «ανταλλαγμάτων» προς την Ουκρανία για τις εθνικές της απώλειες είναι η χρηματοδότηση ανοικοδόμησης με κεφάλαια από παγωμένα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία και δυτικές επενδύσεις.<br />Ζητούνται βαριές παραχωρήσεις από το Κίεβο<br /><br />Πολλοί αναλυτές στην Ευρώπη εκφράζουν ανησυχία ότι το σχέδιο δεν διαμορφώθηκε με επαρκή συμμετοχή ή διαβούλευση με τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, κάτι που δημιουργεί αίσθηση “υποβαθμισμένου ρόλου” της ΕΕ σε μια πιθανή ειρήνη.<br /><br />Υπάρχουν φόβοι ότι οι παραχωρήσεις είναι πολύ “βαριές” για το Κίεβο και ότι μια συμφωνία με αυτούς τους όρους θα ισοδυναμεί με “συνθηκολόγηση” — αρκετοί Ευρωπαίοι αναλυτές τονίζουν μάλιστα ότι η ειρήνη δεν πρέπει να έρθει εις βάρος της κυριαρχίας και της αξιοπρέπειας της Ουκρανίας.<br /><br />Επίσης, το σχέδιο φέρνει γεωπολιτικές προκλήσεις για την Ευρώπη: αν η Ρωσία “κερδίσει” όρους με σημαντικό όφελος, αυτό θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει την ισορροπία ισχύος στην ήπειρο.<br />Η στάση του Ζελένσκι<br /><br />Ο Ζελένσκι παρουσιάζεται στα αναλυτικά ρεπορτάζ του Ευρωπαϊκού Τύπου ως “διπλωματικά ανοιχτός” στο να συζητήσει, αλλά παράλληλα πολύ προσεκτικός: δηλώνει ότι θέλει “αξιοπρεπή ειρήνη, όχι παράδοση.”<br /><br />Αντιλαμβάνεται όμως το μεγάλο ρίσκο: οι παραχωρήσεις εδαφών και ο περιορισμός των ενόπλων δυνάμεων θεωρούνται μεγάλη ήττα σε όρους Εθνικής Ασφάλειας και εθνικής αξιοπρέπειας.<br /><br />Στο ίδιο πλαίσιο, το σχέδιο περιλαμβάνει μεγάλη πίεση χρόνου: το “σφιχτό χρονοδιάγραμμα” που θέτει η αμερικανική πλευρά για αποδοχή της πρότασης, από το Κίεβο ισοδυναμεί με εκβιασμό.<br /><br />Παρά τις δυσκολίες και την πίκρα από την έκβαση αυτή, η Ουκρανία μπορεί να δει και κάποια οφέλη: η προσφερόμενη ασφάλεια και η οικονομική βοήθεια (μέσω επενδύσεων ανοικοδόμησης) θα μπορούσαν να είναι πολύ σημαντικές, αν και για πολλούς οι όροι είναι αμφίβολο αν είναι βιώσιμοι μακροπρόθεσμα.<div><br />Τι κερδίζει η Ρωσία<br /><br />Η Ρωσία, σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, «κερδίζει πολλά» από το σχέδιο: το μεγαλύτερο κομμάτι των εδαφικών της απαιτήσεων (Κριμαία, Ντονμπάς) επικυρώνεται de facto μέσω της συμφωνίας.<br /><br />Το σχέδιο προβλέπει επίσης την επανένταξη της Ρωσίας σε διεθνείς οργανισμούς (π.χ. G8), κάτι που είναι στρατηγικό κέρδος για το Κρεμλίνο, αν υλοποιηθεί.<br /><br />Υπάρχει, όμως, και ένα αδύνατο σημείο για τη Ρωσία: για να διατηρηθεί η ειρήνη σύμφωνα με το σχέδιο, θα χρειαστούν από τη Μόσχα εγγυήσεις και θα δημιουργηθούν μηχανισμοί ελέγχου και αποτροπής, κάτι που δεν ήταν στους σχεδιασμούς της.</div><div><br />Τα Κρίσιμα Σενάρια και οι Κίνδυνοι<br /><br />Με βάση τις αναλύσεις έγκυρων παρατηρητών, με το Σχέδιο Τραμπ, προκύπτουν μερικά βασικά σενάρια:<br /><br />Σενάριο αποδοχής από την Ουκρανία: Αν ο Ζελένσκι δεχτεί το σχέδιο (ή μεγάλο μέρος του), μπορεί να υπάρξει “πάγωμα” του πολέμου, αλλά με μεγάλο κόστος κυριαρχίας για την Ουκρανία. Η ειρήνη θα συνοδεύεται από σημαντικές παραχωρήσεις, που «δεν καταπίνονται» εύκολα.<br /><br />Σενάριο απόρριψης: Αν η Ουκρανία αρνηθεί τους όρους, υπάρχει ρίσκο ότι οι ΗΠΑ θα μειώσουν την υποστήριξη τους προς τη χώρα, ειδικά αν η πίεση από τις ΗΠΑ είναι πραγματικά “aggressive” όπως αναφέρουν ευρωπαίοι αναλυτές.<br /><br />Σενάριο “εκεχειρίας και παγώματος χωρίς ειρήνη”: Είναι πιθανό να υπάρξει μερική συμφωνία για πάγωμα μετώπων («παγωμένες γραμμές»), χωρίς όμως μια «καθαρή» ειρήνη και με ρωσικές «εγγυήσεις» αμφίβολης διάρκειας.<br /><br />Μακροπρόθεσμο γεωστρατηγικό σενάριο: Η Ρωσία κερδίζει ένα σταθερότερο “status” στις εξωτερικές της σχέσεις και «τα βρίσκει» με τις ΗΠΑ, ενώ η Ουκρανία γίνεται “λιγότερο σημαντική” ως στρατιωτική δύναμη και υπό υπό ευάλωτο καθεστώς. Η Ευρώπη βγαίνει λαβωμένη διπλωματικά, αν και αφυπνισμένη αμυντικά.</div><div><br />Οι κριτικές για το Σχέδιο<br /><br />Επικριτές του σχεδίου λένε ότι αυτή η πρόταση είναι περισσότερο “φιλορωσική” και δεν οδηγεί σε δίκαιη ειρήνη, δεδομένου ότι οι όροι ευνοούν πολύ τη Μόσχα.<br /><br />Άλλοι αναλυτές θεωρούν ότι οι εγγυήσεις ασφάλειας που δίνονται στην Ουκρανία δεν είναι ισοδύναμες με αυτές του ΝΑΤΟ, και ότι χωρίς πραγματική δυνατότητα άμυνας, η Ουκρανία θα παραμείνει ευάλωτη.<br /><br />Υπάρχει επίσης αμφιβολία για το αν οι ΗΠΑ έχουν την πολιτική βούληση να επιβλέψουν και να διασφαλίσουν την εφαρμογή ενός τόσο σύνθετου σχεδίου – ειδικά αν η Ρωσία παραβιάσει κάποιους όρους στο μέλλον.</div><div><br />Το πρώτο Συμπέρασμα<br /><br />Το σχέδιο Τραμπ είναι μια εξαιρετικά φιλόδοξη και ρηξικέλευθη πρόταση: προσπαθεί να συνδυάσει παραχωρήσεις εδάφους από την Ουκρανία και “ασφάλεια” μέσω εγγυήσεων, με ολίγον από «διπλωματική ειρήνη».<br /><br />Αν εφαρμοστεί, η Ουκρανία θα αντιμετωπίσει πολύ σημαντικά διλήμματα: ειρήνη με “κόστος”, ή συνέχιση του πολέμου για την υπεράσπιση της κυριαρχίας της.<br /><br />Η Ρωσία μάλλον “κερδίζει περισσότερο” από αυτή τη διαπραγμάτευση, αλλά δεν είναι δεδομένο ότι όλα τα κέρδη της είναι χωρίς ρίσκο.<br /><br />Η Ευρώπη φαίνεται διπλωματικά έρημη και γεωπολιτικά ανήσυχη: τόσο για την περιθωριοποίηση της από τον “μεγάλο αδελφό” όσο και για τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της Pax Amerikana στη Γηραιά Ήπειρο.<br /><br />Το μεγάλο ερώτημα, βέβαια, είναι αν θα υπάρξει πραγματική εφαρμογή και έλεγχος (“υλοποίηση” της συμφωνίας), ή αν το σχέδιο θα μείνει απλώς ένα διπλωματικό εργαλείο και μια άσκηση πίεσης σε Μόσχα και Κίεβο.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ουκρανία: Η “μελαγχολική ειρήνη” του Σχεδίου Τραμπ. Το “πικρό ποτήρι” για το Κίεβο, τα κέρδη της Μόσχας και η έρημη Ευρώπη.

Το σχέδιο ειρήνευσης στην Ουκρανία περιλαμβάνει 28 σημεία προτάσεων που υποτίθεται ότι διαμορφώθηκαν από την αμερικανική πλευρά, με την κατε...

Διαβάστε την συνέχεια

ΝΑΤΟ: Γιατί οι ΗΠΑ θέλουν Ευρωπαίο και δη Γερμανό στρατιωτικό διοικητή της συμμαχίας μετά από 80 χρόνια.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/nato.webp"><img height="405" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/11/nato-696x464.webp" width="699" /></a><br /><br />Στροφή που προκαλεί πολλά ερωτήματα από τις ΗΠΑ, όσον αφορά στη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ: ο ανώτατος Αμερικανός διπλωμάτης στο ΝΑΤΟ δήλωσε ότι ανυπομονεί να αναλάβει τελικά ένας Γερμανός στρατηγός τη διοίκηση όλων των συμμαχικών δυνάμεων, μια θέση που κατείχε Αμερικανός αξιωματικός από την ίδρυση του οργανισμού πριν από σχεδόν 80 χρόνια.<br /><br />Ο Μάθιου Γουίτακερ, Αμερικανός πρέσβης στην 32μελή συμμαχία, δήλωσε στο ακροατήριο της Διάσκεψης για την Ασφάλεια στο Βερολίνο ότι μια τόσο σημαντική ανακατάταξη στο ΝΑΤΟ θα χρειαστεί χρόνο. «Ανυπομονώ για την ημέρα που η Γερμανία θα έρθει στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα πει ότι “είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τη θέση του Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητή”», δήλωσε ο Γουίτακερ.<div><br />Αμφιβολίες<br /><br />«Νομίζω ότι απέχουμε πολύ από αυτό, αλλά ανυπομονώ για αυτές τις συζητήσεις» είπε ο Αμερικανός διπλωμάτης. Σε ανάρτηση στα social media, ο Γουίτακερ τόνισε την ανάγκη οι σύμμαχοι να τηρήσουν τις πρόσφατες δεσμεύσεις τους για αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 5% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την ιδέα ότι ένας Ευρωπαίος θα μπορούσε κάποια μέρα να αναλάβει τη θέση του Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητή Ευρώπης, μια θέση που κατείχε για πρώτη φορά ο στρατηγός Ντουάιτ Αϊζενχάουερ.<br /><br />Νωρίτερα φέτος, υπήρξαν συζητήσεις στο Πεντάγωνο σχετικά με την ιδέα της απόσυρσης των Ηνωμένων Πολιτειών από τη διοίκηση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, όπως ανέφερε το NBC News τον Μάρτιο. Ωστόσο, τον Ιούλιο, ο Αμερικανός Πτέραρχος Αλέξους Γκρίνκεβιτς ανέλαβε τη θέση, σηματοδοτώντας ότι δεν υπήρχαν άμεσες αλλαγές. Οι δηλώσεις του ίδιου του Γουίτακερ υποδηλώνουν ότι οποιαδήποτε αλλαγή θα χρειαστεί χρόνια για να πραγματοποιηθεί. Υπάρχει μακρά συζήτηση μεταξύ των αναλυτών ασφαλείας σχετικά με το αν έχει έρθει η ώρα για το ΝΑΤΟ να έχει έναν Ευρωπαίο στρατηγό στην ηγεσία του.<br /><br />Οι υποστηρικτές της ιδέας ισχυρίζονται ότι το να αναλάβουν οι Ευρωπαίοι μεγαλύτερο μέρος του βάρους της ασφάλειας της ηπείρου θα πρέπει να συνεπάγεται την ανάληψη αντίστοιχης ευθύνης διοίκησης. Οι επικριτές, ωστόσο, αντιτείνουν ότι μια τέτοια κίνηση θα ερμηνευόταν ως υποχώρηση των ΗΠΑ από τη συμμαχία, η οποία, όπως λένε, θα αποδυνάμωνε τελικά την ικανότητα του ΝΑΤΟ να αποτρέπει επιθετικές ενέργειες στην Ευρώπη.</div><div><br />Νέο πακέτο από την ΕΕ<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι η ΕΕ παρουσίασε την Τετάρτη ένα νέο πακέτο μέτρων άμυνας που θα επιτρέπει την ταχύτερη ανάπτυξη αρμάτων μάχης και στρατευμάτων στα σύνορα των 27 κρατών μελών σε περίπτωση σύγκρουσης, καθώς αυξάνεται η ανησυχία ότι η Ρωσία ήδη δοκιμάζει τις αμυντικές της δυνατότητες. Η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ένωσης, Κάγια Κάλλας, δήλωσε ότι οι δαπάνες για την άμυνα σήμερα μπορεί να αποτρέψουν τον πόλεμο.<br /><br />«Η αδυναμία τους προτρέπει να κάνουν την κίνησή τους», είπε, αναφερόμενη στη Ρωσία. Είπε ότι αν η ΕΕ «αυξήσει τις αμυντικές της δυνατότητες και την ετοιμότητά της, τότε η Ρωσία δεν θα επιτεθεί επειδή δεν είμαστε αδύναμοι». Η νέα πρόταση για στρατιωτική κινητικότητα από το εκτελεστικό όργανο της ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα επενδύσει 17,65 δισ. ευρώ (20,4 δισ. δολάρια) σε 500 τοποθεσίες που έχουν προσδιοριστεί ως σημεία συμφόρησης, όπως γέφυρες, λιμάνια και σήραγγες που επί του παρόντος δεν μπορούν να χειριστούν βαριά κυκλοφορία και οχήματα.<br /><br />Το πακέτο άμυνας υπογράμμισε μια αλλαγή στη γεωπολιτική που προκάλεσε ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έθεσε υπό αμφισβήτηση 80 χρόνια συνεργασίας με βάση την κατανόηση ότι οι ΗΠΑ θα βοηθούσαν στην προστασία των ευρωπαϊκών χωρών μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στη συνέχεια, η Ουάσινγκτον έμοιαζε να δεσμεύεται στη συνέχιση της στρατιωτικής της παρουσίας στην Ευρώπη, ωστόσο, ζήτησε αύξηση των αμυντικών δαπανών των μελών του ΝΑΤΟ στο 5% του ΑΕΠ, ενώ άφησε να εννοηθεί ότι θα μειώσει το στρατιωτικό της αποτύπωμα.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΝΑΤΟ: Γιατί οι ΗΠΑ θέλουν Ευρωπαίο και δη Γερμανό στρατιωτικό διοικητή της συμμαχίας μετά από 80 χρόνια.

Στροφή που προκαλεί πολλά ερωτήματα από τις ΗΠΑ, όσον αφορά στη στρατιωτική διοίκηση του ΝΑΤΟ: ο ανώτατος Αμερικανός διπλωμάτης στο ΝΑΤΟ δήλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Ρωσικά στρατεύματα στα σύνορα με το Ισραήλ, αμερικανική βάση στη Δαμασκό .

<img height="380" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/11/ERDOGAN-NETANYAHOU-630x380.jpg" width="693" /><br /><h3 style="text-align: left;"> <span style="font-weight: normal;">Νετανιάχου: Απωθήσαμε την Τουρκία από κεντρική και νότια Συρία – ΔΕΝ θα πάρουν F-35</span></h3>Ο χάρτης στη Δαμασκό αναμένεται να αλλάξει ριζικά τις προσεχείς εβδομάδες, καθώς αναφορές κάνουν λόγο για την επιστροφή ρωσικών δυνάμεων στην Κουνέιτρα και τη Νταράα (στη νότια Συρία), παράλληλα με τη φημολογούμενη εγκατάσταση αμερικανικής βάσης στην πρωτεύουσα της Συρίας.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, επιβεβαιώνεται ότι ο νέος ρόλος του καθεστώτος του Αλ-Γκολάνι (γνωστός και ως Αλ-Σαράα) στον υπό την ηγεσία των ΗΠΑ Διεθνή συνασπισμό κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) περιορίζεται αποκλειστικά στην παροχή πληροφοριών (intelligence) για στόχους του ISIS.<br /><br />Οι επιχειρήσεις εδάφους θα διεξάγονται από τις αντιτρομοκρατικές μονάδες των SDF (Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις).<br /><br />Πηγή από το καθεστώς Αλ-Γκολάνι ανέφερε στο Sky News Arabia ότι αμερικανικές δυνάμεις πρόκειται να σταθμεύσουν στο Στρατιωτικό Αεροδρόμιο της Μεζέ (Mezzeh Military Airport) στη Δαμασκό.<br />Ρωσική επανατοποθέτηση στον νότο<br /><br />Παράλληλα, ο ιστότοπος The Cradle αποκάλυψε ότι ρωσικές δυνάμεις έχουν αρχίσει να αναδιατάσσουν τις δυνάμεις τους στη νότια Συρία.<br /><br />Η κίνηση αυτή ακολουθεί την επίσκεψη υψηλόβαθμης ρωσικής αντιπροσωπείας, με αποτέλεσμα την ίδρυση εννέα (9) στρατιωτικών σημείων στις αγροτικές περιοχές της Κουνέιτρας και της Ντεράα.<br />Ο Νετανιάχου για την Τουρκία: «Αποτρέψαμε την είσοδό τους στη Συρία»<br /><br />Ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου (Benjamin Netanyahu), δήλωσε ότι το Ισραήλ απέτρεψε την είσοδο της Τουρκίας στην κεντρική και νότια Συρία.<br /><br />Σε συνέντευξή του στον λογαριασμό Abu Ali Express στο Telegram, ο Νετανιάχου ανέφερε ότι το Ισραήλ επιθυμεί να καταλήξει σε διευθέτηση με την Τουρκία, αλλά δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο η χώρα αυτή να μετατραπεί σε απειλή για το εβραϊκό κράτος.<br /><br />«Ελπίζω να μη γίνει πραγματικότητα αυτή η απειλή, αλλά δεν μπορούμε να την αποκλείσουμε», δήλωσε ο Νετανιάχου.<br /><br />Οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών -που κάποτε ήταν στενοί σύμμαχοι- κατέρρευσαν για άλλη μια φορά κατά τη διάρκεια του διετούς πολέμου στη Γάζα, καθώς ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdoğan), επαίνεσε την οργάνωση Χαμάς και κατηγόρησε το Ισραήλ για διάπραξη γενοκτονίας.<br /><br />«Προτιμούμε ένα modus vivendi (τρόπο συνύπαρξης) με την Τουρκία», συνέχισε ο Νετανιάχου.<br /><br />«Είναι πολύ πεισματάρηδες και εκφράζονται με ακραίο τρόπο, και εμείς αντιδρούμε σε αυτό.<br /><br />»Αλλά στην πράξη, αποτρέψαμε την είσοδό τους στη νότια Συρία.<br /><br />»Ήθελαν να εισέλθουν κοντά στα σύνορά μας, είπα ότι αυτό δεν θα συμβεί.<br /><br />»Επίσης, δεν θέλαμε να εισέλθουν στην κεντρική Συρία στη βάση T-4 και μάλιστα χτυπήσαμε αυτό το αεροδρόμιο».<br /><br />Παράλληλα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός τόνισε ότι το Ισραήλ «διατηρεί διάλογο πέρα από τους τίτλους, λέγοντάς τους ότι υπάρχει αμοιβαίο συμφέρον στην αποφυγή της αντιπαράθεσης».<br /><br />Τέλος, ο Νετανιάχου υπογράμμισε ότι, παρά τις προσπάθειες του Ισραήλ να βρει τρόπους για μείωση των εντάσεων, ο μελλοντικός σχεδιασμός της στρατιωτικής δύναμης του Ισραήλ θα επηρεαστεί από τις ικανότητες που θα αναπτύξει η Τουρκία.<br /><br />«Δεν σκοπεύουμε να αποποιηθούμε της στρατιωτικής μας υπεροχής», τόνισε ο Νετανιάχου.<br /><br />«Δεν αναζητούμε εχθρούς, αλλά δεν θα επιτρέψουμε σε καμία χώρα στην περιοχή να μας απειλήσει».<br /><br />Ερωτηθείς σχετικά με την πιθανότητα η Τουρκία να παραλάβει μαχητικά αεροσκάφη F-35 από τις ΗΠΑ μετά τη Σαουδική Αραβία, ο Νετανιάχου απάντησε:<br /><br />«Αυτή η πιθανότητα είναι εξαιρετικά μακρινή, αν υπάρχει καθόλου».<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συρία: Ρωσικά στρατεύματα στα σύνορα με το Ισραήλ, αμερικανική βάση στη Δαμασκό .

  Νετανιάχου: Απωθήσαμε την Τουρκία από κεντρική και νότια Συρία – ΔΕΝ θα πάρουν F-35 Ο χάρτης στη Δαμασκό αναμένεται να αλλάξει ριζικά τις ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ουκρανία; Οι δύο πιθανοί ανατροπείς του Ζελένσκι.

<img height="404" src="https://www.in.gr/wp-content/uploads/2025/11/praxikopima-oukrania-in.gr2_.jpg" width="695" /><br /><br />Ο ένας ελέγχει τις υπηρεσίες πληροφοριών, ο άλλος τα φοβερά ακραία τάγματα Αζόφ. Πόσο ασφαλής μπορεί να αιθάνεται ο Ουκρανός πρόεδρος από ένα πιθανό πραξικόπημα.<br /><br /><b>Βαγγέλης Γεωργίου</b><br /><br />Μετά την ανακοίνωση του φερόμενου αμερικανικού ειρηνευτικού σχεδίου για την Ουκρανία, ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντέδρασαν έντονα, θεωρώντας το συνθηκολόγηση. Είναι σοβαρή ένδειξη στήριξης της κυβέρνησης του Βολοντίμιρ Ζελένσκι που υποφέρει από σκάνδαλα διαφθοράς, ακόμα και υπουργών της. Ίσως όμως, ο πρόεδρος να απειλείται από κάποιου είδους πραξικόπημα από τον… Στρατό του. Αλλά από ποιους συγκριμένα;<br /><br />Πρόσφατα, σε συνέντευξή του στην ιταλική Corriere della Sera, o διακεκριμένος Ουκρανός ιστορικός Γιάροσλαβ Γκρίτσακ, έδωσε μια ζοφερή εικόνα για την αμυνόμενη Ουκρανία.<br /><br />«Η χώρα μπορεί να καταρρεύσει για τρεις βασικούς λόγους: οι Ρώσοι που προελαύνουν στα μέτωπα, διευκολυνόμενοι από την προεδρία Τραμπ που μείωσε τη στρατιωτική και πολιτική υποστήριξη, η οικονομική κρίση που επιδεινώνεται από τους βομβαρδισμούς στο ενεργειακό δίκτυο και η ηθική και πολιτική κρίση που προκαλείται από το σκάνδαλο των μιζών» είπε.<br /><br />Πρόσθεσε μάλιστα ότι ο Ουκρανός πρόεδρος δεν βοηθά καθόλου να το κερδίσουν τον πόλεμο οι συμπατριώτες τουι.<br /><br />Στη συνέχεια όμως, ο Γκρίτσακ έκανε μια ακόμα τολμηρή εκτίμηση, μιλώντας για ενδεχόμενη αντικατάσταση του Ζελένσκι από στρατιωτικούς. Συγκεκριμένα, είπε ότι τρείς θα μπορούσαν να κάτσουν στο προεδρικό μέγαρο: Ο πρώην αρχηγός του Στρατού και νυν πρέσβης στο Λονδίνο, Βαλέρι Ζαλούζνι, ο επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών Κίριλο Μπουντάνοφ και ο νεοναζιστικής πρώην παραστρατιωτικός και νυν υποστράτηγος Αντρίι Μπιλέτσκι.<br /><br />Βέβαια, ο Ουκρανός δημοσιογράφος που αρθρογραφεί τακτικά στο Al Jazeera, Πήτερ Κορόταεφ αμφιβάλει αν ο Ζαλούζνι μπορεί να απειλήσει τον Ζελένσκι. Ο λόγος είναι ότι ο απόστρατος αξιωματικός ευθύνεται για την αποτυχημένη αντεπίθεση του 2023 ενώ το γεγονός ότι επέλεξε το ασφαλές «»μέτωπο του Λονδίνου» γίνεται συχνά αντικείμενο χλευασμού από εθνικιστές στον στρατό».<br /><br />Δύο πανίσχυροι μνηστήρες<br /><br />Έτσι, για τον Κορόταεφ δύο είναι οι εναλλακτικές.<br /><br />Ο πρώτος είναι ο νεοναζιστικής ταξίαρχος Αντρίι Μπιλέτσκι, ο ισχυρός άνδρας της φατρίας Αζόφ. Σε αυτήν ανήκουν μονάδες που θεωρούνται από τις πιο αποτελεσματικές — το Τρίτο Σώμα Στρατού και το Πρώτο Σώμα Αζόφ της Εθνοφρουράς.<br /><br />Ο δεύτερος είναι ο Κίριλο Μπουντάνοφ, επικεφαλής της Κύριας Διεύθυνσης Πληροφοριών, διαθέτει έναν αριθμό φανατικά αφοσιωμένων μονάδων ειδικών επιχειρήσεων. Ορισμένες μονάδες της GUR προήλθαν από τον κόσμο του Αζόφ, όπως το Ρωσικό Εθελοντικό Σώμα. Η μονάδα Kraken, έως πρόσφατα μέρος της GUR, μετακινήθηκε πρόσφατα στο Τρίτο Σώμα. Οι νεοναζιστές του Αζόφ κυριολεκτικά τραγουδούν ύμνους στον Μπουντάνοφ. Με άλλα λόγια, Αζόφ και Μπουντάνοφ έχουν στενές σχέσεις.<br /><br />«Αν μια στρατιωτική εναλλακτική λύση απέναντι στον Ζελένσκι έπαιρνε την εξουσία, αυτοί θα ήταν οι πρώτοι στη σειρά. Αυτό ίσως να μη σήμαινε απαραίτητα την άμεση απομάκρυνση του Ζελένσκι, τουλάχιστον στην αρχή, αλλά μάλλον αυξημένο στρατιωτικό έλεγχο πάνω στην πολιτική ζωή» λέει ο αναλυτής.<br /><br />Για τον ίδιο το σημαντικότερο είναι ότι οι δυό τους έχουν τάσεις αυτονόμισης.<br /><br />«Ο Μπιλέτσκι, σκληρός επικριτής του Ζελένσκι πριν από το 2022, δεν δείχνει ιδιαίτερο ενθουσιασμό ούτε σήμερα. Ο Μπουντάνοφ, παρότι αναδείχθηκε το 2021 από τον άνθρωπο του Ζελένσκι, Αντρίι Γερμάκ, έχει πλέον εξελιχθεί σε ένα από τα ελάχιστα κέντρα ισχύος που βρίσκονται εκτός του ελέγχου του Γερμάκ. Πρόσφατα, ο Μπουντάνοφ δημιούργησε μια μαζική νεανική παραστρατιωτική οργάνωση, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά κατά τον εορτασμό της Ημέρας των Στρατιωτικών Πληροφοριών τον Σεπτέμβριο. Η νεανική παραστρατιωτική του Μπουντάνοφ, «Σκιά». Φαίνεται ότι έχει πάνω από 5.000 μέλη σε όλη την Ουκρανία».<div><br />Ο Ουκρανός «Τζουλάνι»<br /><br />Ο Κορόταεφ Ουκρανός αναλυτής θεωρεί ότι ο Μπιλέτσκι «κατασκευάζεται» ως μια ουκρανική εκδοχή του Αχμέντ Χουσεΐν αλ Σαράα, γνωστoύ ως αλ Γκολάνι, της Συρίας.<br /><br />«Και οι δύο ξεκίνησαν ως βίαιοι εξτρεμιστές, αλλά οι δυτικοί ειδικοί δημοσίων σχέσεων τους φόρεσαν κοστούμι και τους έμαθαν να μιλούν πιο ήπια. Αυτό δεν κάνει ούτε τον Μπιλέτσκι ούτε τον Τζουλάνι λιγότερο επικίνδυνους, αλλά διευκολύνει τα δυτικά ΜΜΕ να φτιάχνουν το αφήγημά τους».<br /><br />Ο Κορόταεφ καταλήγει σε αυτό το συμπέρασμα εξαιτίας των φιλελεύθερων ΜΜΕ της Ουκρανίας, τα οποία χρηματοδοτούνται από τη Δύση, καθώς και του δυτικού Τύπου, που το 2025 έχει δώσει τεράστια προτεραιότητα στο να διαμορφώσει μια ωραιοποιημένη εικόνα του Μπιλέτσκι. Ενδεικτικά, οι Times τον περιγράφουν ως αποτελεσματικό έναντι των Ρώσων, ενώ κάνουν λόγο για «ρωσική προπαγάνδα», όσον αφορά τις ακραίες του ιδεολογικές καταβολές.<br /><br />Πάντως, το σίγουρο είναι ότι οι εθνικιστές είναι απογοητευμένοι με τον Ζελένσκι, με το κανάλι στο Telegram Tales of the IV Empire (πρώην “of the IV Reich”), να ζητάει στις 16 Νοεμβρίου να κυβερνήσουν τη χώρα οι διοικητές ταξιαρχιών, «ως αποτελεσματικότερη εναλλακτική στους διεφθαρμένους και ανίκανους αξιωματούχους που βρίσκονται σήμερα στην εξουσία».</div><div><br /></div><div><a href="https://www.in.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στρατιωτικό πραξικόπημα στην Ουκρανία; Οι δύο πιθανοί ανατροπείς του Ζελένσκι.

Ο ένας ελέγχει τις υπηρεσίες πληροφοριών, ο άλλος τα φοβερά ακραία τάγματα Αζόφ. Πόσο ασφαλής μπορεί να αιθάνεται ο Ουκρανός πρόεδρος από έν...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τελεσίγραφο Τραμπ σε Ζελένσκι. Μένουν πέντε 24ωρα.

<h3 style="text-align: left;"><img height="449" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2025/11/zelenskyy-darkest-hour-768x539.jpg" width="695" /><span style="font-weight: normal;">«Η Πιο Σκοτεινή Ώρα» του Ζελένσκι: Ο Πρόεδρος Τραμπ του σφίγγει τη θηλιά στον λαιμό, ο Βλαδίμηρος σφυροκοπά στα μέτωπα και το τελεσίγραφο εκπνέει σε πέντε 24ωρα.</span></h3>Σχεδόν τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι καλείται έως την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου, Ημέρα των Ευχαριστιών, να αποφασίσει αν θα αποδεχτεί το ειρηνευτικό σχέδιο του Ντόναλντ Τραμπ ή αν θα το απορρίψει, με συνέπειες τόσο για τη χώρα του όσο και για την πολιτική του πορεία.<br /><br />Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι βρίσκεται πλέον ενώπιον του πιο κρίσιμου πολιτικού σταυροδρομιού από την έναρξη της ρωσικής εισβολής. Σε διάγγελμά του προς τον ουκρανικό λαό αναγνώρισε ότι έως τις 27 Νοεμβρίου θα πρέπει να απαντήσει στον Ντόναλντ Τραμπ για το προτεινόμενο ειρηνευτικό σχέδιο, το οποίο προβλέπει παραχώρηση ουκρανικών εδαφών και περιορισμό των ενόπλων δυνάμεων της χώρας, καθώς και την αποδοχή ότι το Κίεβο δεν θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ ποτέ.<br /><br />Ο ίδιος έθεσε το δίλημμα με σπάνια σαφήνεια, τονίζοντας ότι η Ουκρανία κινδυνεύει να χάσει «τον πιο βασικό εταίρο» της, εάν απορρίψει την πρόταση των ΗΠΑ. Όπως έχει μάλλον καταλάβει για τα καλά, πια, η… εύνοια που φάνηκε να του δείχνει για κάποιο διάστημα ο Ντόναλντ Τραμπ, είχε ημερομηνία λήξης. Το αμερικανικό σχέδιο των 28 σημείων μοιάζει, όπως λένε αναλυτές, να είναι… αντιγραφή των ρωσικών θέσεων και αξιώσεων.<br /><br />Στο μήνυμά του, ο Ουκρανός πρόεδρος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στη λέξη «αξιοπρέπεια», αναγνωρίζοντας ότι ο λαός είναι κουρασμένος από την τετραετή ένοπλη σύγκρουση, αλλά δεν θα δεχθεί εύκολα μια συνθηκολόγηση που προσφέρει κατά κύριο λόγο εγγυήσεις ασφαλείας και οικονομική στήριξη για την ανασυγκρότηση -και, στην ουσία, τίποτα περισσότερο.<br /><br />Παράλληλα, κάλεσε τους πολίτες να αποφύγουν τα «πολιτικά παιχνίδια» και να επιδείξουν ενότητα, ώστε να επιτευχθεί «μια αξιοπρεπής ειρήνη».<br /><br />Το ειρηνευτικό σχέδιο που βρίσκεται υπό εξέταση δημιουργεί έντονες αντιδράσεις στο Κίεβο, καθώς μεταβιβάζει στη Ρωσία τον ουσιαστικό έλεγχο της περιοχής του Ντονμπάς και επιβάλλει περιορισμούς στον ουκρανικό στρατό. Είναι όροι που ο Ζελένσκι έχει χαρακτηρίσει επανειλημμένα αντισυνταγματικούς και άδικους.<br /><br />Ρωσική προέλαση στο μέτωπο<br /><br />Την ίδια στιγμή, το στρατιωτικό μέτωπο δέχεται αυξανόμενη πίεση. Οι ρωσικές δυνάμεις εντείνουν τις επιθέσεις στον άξονα Χάρκοβο – Κουπιάνσκ – Λιμάν, σε περιοχές που η Ουκρανία είχε ανακαταλάβει κατά το πρώτο έτος του πολέμου. Οι σφοδρότερες μάχες καταγράφονται γύρω από το Ποκρόβσκ, βασικό κόμβο εφοδιασμού στο Ντονέτσκ, ενώ τα πλήγματα σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής τον Νοέμβριο έχουν προκαλέσει τις σοβαρότερες ενεργειακές ελλείψεις από το 2022.<br /><br />Σκάνδαλα, μίζες και διαφθορά στην προεδρική αυλή<br /><br />Παράλληλα με την πίεση στο μέτωπο, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη και με μια σοβαρή πολιτική κρίση, καθώς αποκαλύφθηκε υπόθεση υπεξαίρεσης 100 εκατ. δολαρίων στον ενεργειακό τομέα, στην οποία εμπλέκονται υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι και στενοί συνεργάτες του Ουκρανού προέδρου. Ο Ζελένσκι απέπεμψε δύο αξιωματούχους και επέβαλε κυρώσεις σε πρόσωπα του περιβάλλοντός του, ενώ ένας από τους εμπλεκόμενους, ο Τιμούρ Μίντιτς, φέρεται να έχει εγκαταλείψει τη χώρα.<br /><br />Το σκάνδαλο έχει επαναφέρει στο προσκήνιο τις επικρίσεις για το εύρος της εξουσίας που ασκεί ο προσωπάρχης του προέδρου, Αντρίι Γερμάκ, παρότι ούτε ο ίδιος ούτε ο Ζελένσκι κατηγορούνται από τις Αρχές.<br /><br />Αναλυτές προειδοποιούν ότι το κυβερνών κόμμα «Υπηρέτης του Λαού», παρότι διαθέτει ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία από το 2019, ενδέχεται να δεχθεί πλήγμα από ενδεχόμενη εσωτερική διάσπαση. Ο πολιτικός αναλυτής Μίκολα Νταβιντιούκ σημειώνει ότι διατυπώνεται ολοένα και εντονότερη κριτική για τη συγκέντρωση εξουσίας στο προεδρικό γραφείο, υπογραμμίζοντας ότι «το στιλ διοίκησης του Ζελένσκι δεν λειτουργεί».<br /><br />Οι αποφάσεις θα κρίνουν και το μέλλον του ίδιου του Ζελένσκι<br /><br />Παρά την πολιτική αναταραχή, η εξουσία του Ζελένσκι δεν απειλείται άμεσα. Ο στρατιωτικός νόμος που επιβλήθηκε μετά την εισβολή έχει αναβάλει επ’ αόριστον τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, γεγονός που καθιστά δύσκολη οποιαδήποτε ανατροπή εν μέσω πολέμου. Υπό κανονικές συνθήκες, η θητεία του θα είχε ολοκληρωθεί την άνοιξη του 2024. Εφόσον αποδεχθεί το αμερικανικό σχέδιο, διαθέτει περιθώριο περίπου 100 ημερών, για να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.<br /><br />Στο πολιτικό πεδίο, ο πρώην αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, Βαλερί Ζαλούζνι, θεωρείται πιθανός μελλοντικός αντίπαλος, παρά τις διαψεύσεις του. Παρά την απομάκρυνσή του στα τέλη του 2023 και τη σημερινή του θέση ως πρέσβης στο Ηνωμένο Βασίλειο, δημοσκοπήσεις τον εμφανίζουν ως υπολογίσιμη υποψηφιότητα. Αντιθέτως, ο πρώην πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο δεν έχει καταφέρει να διευρύνει την πολιτική του βάση και απέτυχε ακόμη και στη συλλογή των απαιτούμενων υπογραφών για ψήφο δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης.<br /><br />Με τον χρόνο να μετρά αντίστροφα για την 27η Νοεμβρίου, ο Ζελένσκι βρίσκεται αντιμέτωπος με μια σύμπτωση στρατιωτικών, πολιτικών και διεθνών κρίσεων. Η απόφασή του για το σχέδιο Τραμπ αναμένεται να καθορίσει όχι μόνο την πορεία της Ουκρανίας στον πόλεμο, αλλά και το πολιτικό του μέλλον.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το τελεσίγραφο Τραμπ σε Ζελένσκι. Μένουν πέντε 24ωρα.

«Η Πιο Σκοτεινή Ώρα» του Ζελένσκι: Ο Πρόεδρος Τραμπ του σφίγγει τη θηλιά στον λαιμό, ο Βλαδίμηρος σφυροκοπά στα μέτωπα και το τελεσίγραφο εκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εξορύξεις, η εποχή του τρόμου και η συνέντευξη Δένδια στο “Arab News” (ΒΙΝΤΕΟ).

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQt64RNsX5TYvtUBDXd-SR4T0de459lrQ35qg&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="324" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQt64RNsX5TYvtUBDXd-SR4T0de459lrQ35qg&s" width="694" /></a></div><div><br /></div>Γράφει ο <b>Δρ. Σωτήρης Καμενόπουλος</b><br />Η πρόσφατη πρωθυπουργική αλλαγή στάσης («κωλοτούμπα» όπως έχει αποκληθεί από τους αντιπάλους του), που συμπίπτει χρονικά με την αντίστοιχη ενός παγκόσμια γνωστού επιχειρηματία, του Bill Gates, αναφορικά με τους υδρογονάνθρακες, σε συνδυασμό με την «κλιματική κινδυνολογία», αποτελούν πρόκληση για όλους όσοι, σταθερά και διαχρονικά στήριζαν την αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων. Το έπρατταν δε, υφιστάμενοι πόλεμο, ειρωνεία και ύβρεις όσες φορές τολμούσαν απλά και μόνο να εκθέσουν δημοσίως τις απόψεις τους…<br /><br />Η επιχειρηματολογία ετών που σήμερα εγκαταλείπεται, διαφημιζόταν μαζικά μέσω των ΜΜΕ και κάθε λογής καναλιών που εμπλέκονταν ακόμα και σε «γκρίζες ψυχολογικές επιχειρήσεις». Στην Ελλάδα στόχος ήταν η περιβαλλοντικά ευαίσθητη κοινή γνώμη -και ποιος δεν είναι!- διασπείροντας φοβίες και παραπληροφόρηση. Επιχειρήματα, στην υποστήριξη των οποίων συνέπιπταν οι πιο απίθανοι αντίπαλοι!<br /><br />Από τη μία οι νεοφιλελεύθεροι της κυβερνώσας παράταξης και από την άλλη το σύνολο της Αριστεράς, που λειτουργούσαν ως περίεργα και ιδιότυπα, ad hoc συγκοινωνούντα δοχεία. «Κέντρα» τα οποία κινούσαν τα νήματα της λυσσώδους αντίδρασης εναντίον της προοπτικής εξορύξεων. Σήμερα, βλέπει κανείς με έκπληξη την κυβέρνηση να υπερηφανεύεται για τις εξορύξεις προσπαθώντας να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά αυτό που μπλόκαρε στο παρελθόν.<br /><br />Αυτά τα επιχειρήματα θα υπενθυμίσουμε σήμερα. Καθώς επίσης και τον τρόπο με το οποίο αντιμετωπίστηκαν. Επισημαίνεται, ότι στην επικράτηση αυτής της επιχειρηματολογίας οφείλεται το σφοδρό κύμα ακρίβειας. Η «πράσινη ανάπτυξη» αποδείχθηκε και πανάκριβη και αναποτελεσματική.<br /><br />Αντιγράφω από το άρθρο του Κυριάκου Μητσοτάκη στους Financial Times: «Για πολύ καιρό συμπεριφερόμασταν σαν να είναι η ενεργειακή μετάβαση ένα παιχνίδι ηθικής … Ήρθε η ώρα να αποχωρήσουμε από τον κήπο της καλής και κακής ηθικής. Για πολλά χρόνια, η Ευρώπη ανέβαζε την απανθρακοποίηση πάνω από όλα. Άλλοι στόχοι -η απασχόληση, η βιομηχανική παραγωγή, η στρατηγική αυτονομία- χάνονταν όταν συγκρίνονταν με την απανθρακοποίηση.<br /><br />»Δεν μπορούμε να αντέξουμε να παραμείνουμε σε αυτόν τον δρόμο. Η αποανθρακοποίηση είναι ζωτικής σημασίας, αλλά δεν είναι ο μόνος στόχος. Αν πρέπει να αποδεχθούμε κάποιες εκπομπές για λίγο περισσότερο για να σώσουμε τις βιομηχανίες μας ή να διατηρήσουμε την κοινωνική συνοχή, ας το κάνουμε.» <br /><br />Ο πρωθυπουργός όμως, δεν έχει βρει, μέχρι στιγμής, κάποιον τρόπο διατύπωσης αυτοκριτικής για τις επιλογές. Στις σωστές παρατηρήσεις του για το επίμαχο ζήτημα… η ευθύνη ρίχνεται στην Ευρώπη. Εάν αυτό δεν είναι σκόπιμο για ιδιοτελείς πολιτικά λόγους, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να ερμηνευθεί ως τυφλή ευθυγράμμιση της ελληνικής πολιτικής με τις επιταγές των Βρυξελλών.<div><b><a href="https://www.defence-point.gr/exoryxeis-i-epochi-toy-tromoy-kai-i-synenteyxi-dendia-sto-quot-arab-news-quot-vinteo">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</a></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Εξορύξεις, η εποχή του τρόμου και η συνέντευξη Δένδια στο “Arab News” (ΒΙΝΤΕΟ).

Γράφει ο Δρ. Σωτήρης Καμενόπουλος Η πρόσφατη πρωθυπουργική αλλαγή στάσης («κωλοτούμπα» όπως έχει αποκληθεί από τους αντιπάλους του), που συμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Τούρκος δημοσιογράφος, που αντιμετώπισε τους εκτελεστές του Ερντογάν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/style_800x600/public/feedelio/c630a918abbdd0c16b2eac5e0e4dff6e-65962308-302.jpg.webp?itok=MSjAriho" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/style_800x600/public/feedelio/c630a918abbdd0c16b2eac5e0e4dff6e-65962308-302.jpg.webp?itok=MSjAriho" width="680" /></a></div><div><br /></div><div>Ο Τούρκος δημοσιογράφος που συνάντησε τον δολοφόνο του – Ο εξόριστος στο Βερολίνο Τούρκος δημοσιογράφος Τζαν Ντουντάρ εξιστορεί στο καινούργιο του βιβλίο τη συνάντηση του με τον άνθρωπο που είχε λάβει εντολή να τον εκτελέσει.</div><br />Γράφει ο <b>Κώστας Αργυρός</b><br /><br />Ένας Τούρκος δημοσιογράφος που ζει εξόριστος εδώ και χρόνια στο Βερολίνο λαμβάνει ξαφνικά ένα γράμμα από έναν συμπατριώτη του, έγκλειστο στις φυλακές της Αργεντινής. Ο αποστολέας του εκμυστηρεύεται ότι ήταν αυτός που είχε λάβει εντολή από το «βαθύ κράτος» να τον δολοφονήσει. Τι νιώθει και πώς αντιδρά ο δημοσιογράφος; Όλα αυτά ακούγονται ως περίληψη σε οπισθόφυλλο βιβλίου κατασκοπείας. Μόνο που πρόκειται για την αληθινή ιστορία του Τούρκου Τζαν Ντουντάρ και όχι για μυθοπλασία, που πρόσφατα κυκλοφόρησε ως βιβλίο στα γερμανικά.<br /><br />Ο Ντουντάρ ζει στο Βερολίνο από το 2016. Στην Τουρκία έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση 27 ετών ως τρομοκράτης. Η υπόθεση του είχε πάρει διεθνείς διαστάσεις, προκαλώντας ακόμα και την παρέμβαση του τότε αντιπροέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν. Ως διευθυντής της εφημερίδας Τζουμχουριέτ, το 2015 είχε αναλάβει την ευθύνη για τη δημοσίευση στοιχείων και φωτογραφιών από μια επιχείρηση παράνομης μεταφοράς στρατιωτικού οπλισμού στη Συρία, για την ενίσχυση των ισλαμιστών.<br /><br />Η υπόθεση είχε έρθει στο φως από μια γκάφα στην ουσία της τουρκικής χωροφυλακής, που είχε σταματήσει το κομβόι με τα φορτηγά, που οδηγούσαν άνδρες των μυστικών υπηρεσιών, επειδή προφανώς και δεν ήταν ενήμερη για τη μυστική επιχείρηση. Ο πρωθυπουργός τότε, Ταγίπ Ερντογάν, είχε πάρει την υπόθεση προσωπικά και είχε απαγορεύσει οποιαδήποτε πληροφορία για την υπόθεση ως άκρως απόρρητη. Ακολούθησαν απειλές, διώξεις και μια «άτσαλη» ένοπλη επίθεση εναντίον του έξω από δικαστήριο από έναν φανατικό εθνικιστή.<br /><br />Τελικά ο Ντουντάρ κατάφερε να διαφύγει στο εξωτερικό, αφού την ημέρα που εκδόθηκε το ένταλμα σύλληψής του είχε την τύχη να βρίσκεται εκτός χώρας, στην Βαρκελώνη. Ζει από τότε στο Βερολίνο και δηλώνει: «Τη μέρα που θα έπεφτε ο Ερντογάν, θα γύριζα αμέσως στην Τουρκία».<br /><br />Η γυναίκα του κατάφερε να τον ακολουθήσει τρεισήμισι χρόνια αργότερα, αφού οι τουρκικές αρχές της είχαν αφαιρέσει το διαβατήριο και την κρατούσαν εγκλωβισμένη στη χώρα, εκβιάζοντας έτσι τον Ντουντάρ και αφού στο μεταξύ είχαν προχωρήσει σε κατάσχεση των περιουσιακών του στοιχείων.<br /><br />Ο δημοσιογράφος περιγράφει εκεί πώς η επιστολή που του έστειλε από τις φυλακές της Αργεντινής ο πρώην συνεργάτης των μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας, Σερκάν Κουρτουλούς, αποκαλύπτοντας του ότι ήταν αυτός που είχε λάβει εντολή να τον βγάλει από τη μέση, οδήγησε τελικά στη συνάντησή τους στις φυλακές του Μπουένος Άιρες και τον βοήθησε παράλληλα να ολοκληρώσει το παζλ της υπόθεσης με τις παράνομες εξαγωγές όπλων από την Τουρκία προς τους ισλαμιστές στη Συρία.<br /><br />Και ο Κουρτουλούς που είχε κομβικό ρόλο σε αυτές τις «εξαγωγές» καταζητείται μέσω Ιντερπόλ από τις τουρκικές αρχές. Γι’ αυτόν τον λόγο και συνελήφθη από τις αρχές της Αργεντινής και προσπαθεί τώρα να αποφύγει την έκδοσή του στην Τουρκία. Όπως σημειώνει και ο Ντουντάρ, η επικοινωνία μαζί του ήταν ίσως και μια προσπάθεια αναζήτησης βοήθειας, προκειμένου να αποτρέψει την έκδοση του που προφανώς θα τον φέρει πιο κοντά στον θάνατο ως προδότη.<br /><br />«Ο άνθρωπος που είχε αναλάβει να με δολοφονήσει βρέθηκε να ζητά την βοήθεια μου» περιγράφει τώρα την παράδοξη κατάσταση ο δημοσιογράφος. Ο Ντουντάρ εξιστορεί πώς μετά την αρχική αναποφασιστικότητα πήρε τελικά την απόφαση να ταξιδέψει στην Αργεντινή, για να συναντήσει πραγματικά τον «δολοφόνο» του.<br /><br />Χρειάστηκε για αυτό να λάβει εγγυήσεις από τις αρχές στο Μπουένος Άιρες ότι δεν θα τον συλλάβουν και αυτόν, αφού και για τον ίδιο υπάρχει διεθνές ένταλμα από την Τουρκία (Η Γερμανία δεν έχει συμφωνία έκδοσης με την Άγκυρα). Η συνάντησή τους έδωσε παράλληλα την ευκαιρία στον Ντουντάρ να μάθει ακόμα περισσότερες πληροφορίες για την υπόθεση, που οδήγησε στην καταδίκη και στην εξορία του.<br /><br />Στη συνέχεια ο Ντουντάρ συνάντησε και άλλους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας και κατάλαβε τον τρόπο με τον οποίον τα όπλα που έρχονταν από βαλκανικές χώρες ή από την Ουκρανία κατέληγαν τελικά στη συγκεκριμένη περιοχή για να χρησιμοποιηθούν τόσο εναντίον του στρατού του Μπασάρ αλ Άσαντ, όσο και εναντίον των Κούρδων της περιοχής. Περιγράφει την μακρόχρονη σχέση του καθεστώτος Ερντογάν με τον σημερινό προσωρινό πρόεδρο της Συρίας Αχμέντ αλ Σάρα, τότε που ακόμα ήταν γνωστός ως πολέμαρχος με το όνομα αλ Τζολάνι, κάτι που φωτίζει καλύτερα και τη σημερινή «παρουσία» της Τουρκίας στην περιοχή.<br /><br />Κάποια από τα όπλα αυτά όμως είναι πιθανό να χρησιμοποιήθηκαν και εντός της Τουρκίας, στις τρομοκρατικές επιθέσεις που είχαν συνταράξει στα τέλη του 2015 με αρχές του 2016 τη χώρα και είχαν δώσει την ευκαιρία στον Ερντογάν να εμφανιστεί ως ο εκπρόσωπος του νόμου και της τάξης και να επιβάλει, μετά και το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, την απόλυτη κυριαρχία του στη χώρα.<div><br />Θα το ξαναέκανα λέει ο Ντουντάρ<br /><br />Πολλοί τον ρωτούν, όπως λέει ο Ντουντάρ, αν θα ξαναέκανε αυτό το πρωτοσέλιδο, που οδήγησε τελικά σε αυτή την αλυσίδα διώξεων και τελικά εξορίας. Αν άξιζε τον κόπο να τα χάσει όλα όσα είχε στην Τουρκία για ένα ρεπορτάζ ακόμα και τέτοιας εμβέλειας. Ο ίδιος απαντά καταφατικά. Θα το ξαναέκανε. Και ελπίζει ότι κάποια στιγμή μπορεί η παντοδυναμία του Ερντογάν να λάβει τέλος. Θα έχει τότε βάλει και αυτός το λιθαράκι του σε αυτό.<br /><br />Προς το παρόν πάντως ο πρόεδρος της Τουρκίας μοιάζει παντοδύναμος και διεθνώς ενισχυμένος σε μια σειρά από «φλέγοντα» μέτωπα του πλανήτη, από τη Συρία μέχρι την Ουκρανία. Κάτι που όπως φαίνεται και από το βιβλίο οφείλεται σε συστηματικές κινήσεις και δραστηρότητές του, που πάνε πολλά χρόνια πίσω και δεν γίνονταν πάντα στο φως της ημέρας.</div><div><br /></div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQWQxxToAeBul7lG5w7dlPnQFHrdIQ1yAhVmw&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="275" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQWQxxToAeBul7lG5w7dlPnQFHrdIQ1yAhVmw&s" width="542" /></a></div><div><br /></div><div><a href="https://www.dw.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Τούρκος δημοσιογράφος, που αντιμετώπισε τους εκτελεστές του Ερντογάν.

Ο Τούρκος δημοσιογράφος που συνάντησε τον δολοφόνο του – Ο εξόριστος στο Βερολίνο Τούρκος δημοσιογράφος Τζαν Ντουντάρ εξιστορεί στο καινούργ...

Διαβάστε την συνέχεια