Η πρόσφατη πρωθυπουργική αλλαγή στάσης («κωλοτούμπα» όπως έχει αποκληθεί από τους αντιπάλους του), που συμπίπτει χρονικά με την αντίστοιχη ενός παγκόσμια γνωστού επιχειρηματία, του Bill Gates, αναφορικά με τους υδρογονάνθρακες, σε συνδυασμό με την «κλιματική κινδυνολογία», αποτελούν πρόκληση για όλους όσοι, σταθερά και διαχρονικά στήριζαν την αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων. Το έπρατταν δε, υφιστάμενοι πόλεμο, ειρωνεία και ύβρεις όσες φορές τολμούσαν απλά και μόνο να εκθέσουν δημοσίως τις απόψεις τους…
Η επιχειρηματολογία ετών που σήμερα εγκαταλείπεται, διαφημιζόταν μαζικά μέσω των ΜΜΕ και κάθε λογής καναλιών που εμπλέκονταν ακόμα και σε «γκρίζες ψυχολογικές επιχειρήσεις». Στην Ελλάδα στόχος ήταν η περιβαλλοντικά ευαίσθητη κοινή γνώμη -και ποιος δεν είναι!- διασπείροντας φοβίες και παραπληροφόρηση. Επιχειρήματα, στην υποστήριξη των οποίων συνέπιπταν οι πιο απίθανοι αντίπαλοι!
Από τη μία οι νεοφιλελεύθεροι της κυβερνώσας παράταξης και από την άλλη το σύνολο της Αριστεράς, που λειτουργούσαν ως περίεργα και ιδιότυπα, ad hoc συγκοινωνούντα δοχεία. «Κέντρα» τα οποία κινούσαν τα νήματα της λυσσώδους αντίδρασης εναντίον της προοπτικής εξορύξεων. Σήμερα, βλέπει κανείς με έκπληξη την κυβέρνηση να υπερηφανεύεται για τις εξορύξεις προσπαθώντας να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά αυτό που μπλόκαρε στο παρελθόν.
Αυτά τα επιχειρήματα θα υπενθυμίσουμε σήμερα. Καθώς επίσης και τον τρόπο με το οποίο αντιμετωπίστηκαν. Επισημαίνεται, ότι στην επικράτηση αυτής της επιχειρηματολογίας οφείλεται το σφοδρό κύμα ακρίβειας. Η «πράσινη ανάπτυξη» αποδείχθηκε και πανάκριβη και αναποτελεσματική.
Αντιγράφω από το άρθρο του Κυριάκου Μητσοτάκη στους Financial Times: «Για πολύ καιρό συμπεριφερόμασταν σαν να είναι η ενεργειακή μετάβαση ένα παιχνίδι ηθικής … Ήρθε η ώρα να αποχωρήσουμε από τον κήπο της καλής και κακής ηθικής. Για πολλά χρόνια, η Ευρώπη ανέβαζε την απανθρακοποίηση πάνω από όλα. Άλλοι στόχοι -η απασχόληση, η βιομηχανική παραγωγή, η στρατηγική αυτονομία- χάνονταν όταν συγκρίνονταν με την απανθρακοποίηση.
»Δεν μπορούμε να αντέξουμε να παραμείνουμε σε αυτόν τον δρόμο. Η αποανθρακοποίηση είναι ζωτικής σημασίας, αλλά δεν είναι ο μόνος στόχος. Αν πρέπει να αποδεχθούμε κάποιες εκπομπές για λίγο περισσότερο για να σώσουμε τις βιομηχανίες μας ή να διατηρήσουμε την κοινωνική συνοχή, ας το κάνουμε.»
Ο πρωθυπουργός όμως, δεν έχει βρει, μέχρι στιγμής, κάποιον τρόπο διατύπωσης αυτοκριτικής για τις επιλογές. Στις σωστές παρατηρήσεις του για το επίμαχο ζήτημα… η ευθύνη ρίχνεται στην Ευρώπη. Εάν αυτό δεν είναι σκόπιμο για ιδιοτελείς πολιτικά λόγους, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να ερμηνευθεί ως τυφλή ευθυγράμμιση της ελληνικής πολιτικής με τις επιταγές των Βρυξελλών.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου