ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

H Τουρκία, το «σύνδρομο των Σεβρών» και η Ρωσία

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα 17:23

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw23AJ9yuccbwsNRkzssgvCpCqj67WOnmuf02L1BoFvHSRHYtw5E7STTsvdLmt1vBgmmuFEaincHxy-NEDVqeXQfSEhyphenhyphenwgljAXWbNYBK2myJ3F0wUR1gHrokC1btc2bFeJ9eLZGsLfZQs/s1600/synthiki+sebrwn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhw23AJ9yuccbwsNRkzssgvCpCqj67WOnmuf02L1BoFvHSRHYtw5E7STTsvdLmt1vBgmmuFEaincHxy-NEDVqeXQfSEhyphenhyphenwgljAXWbNYBK2myJ3F0wUR1gHrokC1btc2bFeJ9eLZGsLfZQs/s1600/synthiki+sebrwn.jpg" /></a></div>
 
Μια πολύ σημαντική μεταβλητή που αφορά τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική πολιτική του τουρκικού κράτους είναι η αναταραχή που επικρατεί εδώ και δεκαετίες στη νοτιoανατολική Τουρκία όπου διαβιούν περίπου 20 εκατομμύρια Κούρδοι με ξεχωριστή εθνική ταυτότητα. Η ανασφάλεια του τουρκικού κράτους είναι σύμφυτη στις δομές του, καθώς από τη γένεση του κεμαλικού κράτους ενυπήρχε ο φόβος του διαμελισμού του στα εξ ων συνετέθη, αφού ένα 25% του πληθυσμού του αρνούνταν και αρνείται να αποδεχτεί τις μεθόδους ηγεμονικής ολοκλήρωσης που επιβάλλονταν από τις ολοκληρωτικές δομές του τουρκικού κράτους. 
<blockquote>
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Συνθήκη των Σεβρών (Αύγουστος 1920) προέβλεπε τη δημιουργία ανεξάρτητου Κουρδιστάν, ενώ αποστερούσε από την κυριαρχία της σουλτανικής κυβέρνησης το μεγαλύτερο μέρος της Ευρωπαϊκής Τουρκίας παραχωρώντας το στην Ελλάδα.</blockquote>
Ωστόσο η άνοδος του κεμαλικού εθνικισμού σε συνδυασμό με τα λάθη των μετανοεμβριανών κυβερνήσεων, τόσο σε πολιτικό επίπεδο όσο και σε επιχειρησιακό-στρατιωτικό, οδήγησαν σε παταγώδη αποτυχία την ελληνική μικρασιατική υψηλή στρατηγική. Συνεπακόλουθα, η αποτυχία επιβολής της ελληνικής πολιτικής βούλησης στους κεμαλιστές οδήγησε στην αναθεώρηση της Συνθήκης των Σεβρών και στη δημιουργία του τουρκικού κράτους όπως το γνωρίζουμε σήμερα με τη Συνθήκη της Λοζάνης το 1923. 
Η ένοπλη δράση του κουρδικού κινήματος PKK και η προσπάθειά του να πετύχει μια μορφή αυτοδιάθεσης στις περιοχές όπου πλειοψηφούν οι κουρδικοί πληθυσμοί περιέπλεκε τις σχέσεις της Άγκυρας με γειτονικά κράτη που παρείχαν βοήθεια στους Κούρδους, δρώντας επί τη βάσει της θουκιδίδειας αρχής «O εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». 
<blockquote>
Αυτή η γεωπολιτική σταθερά ισχύει και σήμερα όπου παρατηρείται μεγάλη στρατηγική αστάθεια στη Μέση Ανατολή, και συγκεκριμένα στη Βόρεια Συρία.</blockquote>
Εκεί, στην περιοχή της Ροζάβας (ή Δυτικό Κουρδιστάν) υπάρχει μια αναδυόμενη διοικητική αυτονομία στη βάση του ελβετικού μοντέλου με τρία καντόνια (Αφρίν, Κομπάνι, Τζιζίρε). Οι Κούρδοι που διαβιούν στη Βόρεια Συρία έχουν κάνει άλματα όσον αφορά τη διαχείριση των τοπικών τους υποθέσεων, αφού εφαρμόζουν μοντέλα άμεσης δημοκρατίας. Η δράση τους έχει φοβίσει την Άγκυρα, η οποία θέλει πάση θυσία να τερματίσει τη διαδικασία εκδημοκρατισμού και συνένωσης των καντονιών. Με άλλα λόγια, η δράση των Κούρδων της Βόρειας Συρίας, οι οποίοι έχουν πολύ στενές σχέσεις με τους Κούρδους της Τουρκίας, ενεργοποιεί τα φοβικά σύνδρομα της Άγκυρας. 
Η ένταση στις σχέσεις Άγκυρας-Μόσχας με την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού σχετίζεται με τα προαναφερθέντα και αναδεικνύει τα βαθύτερα γεωστρατηγικά κίνητρα της Τουρκίας: 
<ul>
<li>Η Άγκυρα ενοχλείται τα μέγιστα από τη ρωσική εμπλοκή στον συριακό εμφύλιο, ο οποίος ανατρέπει την τοπική ισορροπία δυνάμεων εις βάρος των τζιχαντιστών και υπέρ του Άσαντ.</li>
<li>Ο ρωσικός αεροπορικός βομβαρδισμός παρέχει προστασία στους Κούρδους να συνεχίσουν το «πείραμα δημοκρατίας» που εφαρμόζουν, στέλνοντας μηνύματα εκδημοκρατισμού στους ομοεθνείς τους στην Τουρκία.</li>
<li>Αυτό, σε συνδυασμό με την αναζωπύρωση της έντασης με το PKK, θεωρείται μείζων απειλή για την κοινωνική συνοχή και την εθνική ασφάλεια του τουρκικού κράτους.</li>
<li>Τα προαναφερθέντα φέρνουν σε ευθεία σύγκρουση δύο γεωστρατηγικές, τη ρωσική με την τουρκική.</li>
<li>Η εναέρια εμπλοκή της Ρωσίας, που δρα ως γεωπολιτικός προφυλακτήρας για τις χερσαίες δυνάμεις του Άσαντ, έχει δώσει τη χαριστική βολή σε κάθε προσπάθεια ανατροπής του Άσαντ και εγκαθίδρυσης ενός σουνιτικού χαλιφάτου υπό την ηγεμονική επικυριαρχία της Τουρκίας.</li>
<li>Συνεπώς η ρωσική παρέμβαση στον συριακό εμφύλιο αποτελεί την ταφόπλακα στην διακηρυγμένη πολιτική της Τουρκίας για ανατροπή του Άσαντ.</li>
</ul>
Από τούδε και στο εξής οι σχέσεις Άγκυρας-Μόσχας θα βαδίζουν σε τεντωμένο σχοινί, ωστόσο δεν προβλέπουμε ότι θα οδηγηθούν σε περαιτέρω κλιμάκωση για μια σειρά από λόγους, οι οποίοι θα αποτελέσουν αντικείμενο σχολιασμού σε επόμενο άρθρο μας. 
 
<a href="http://www.pontos-news.gr/">πηγή</a>

H Τουρκία, το «σύνδρομο των Σεβρών» και η Ρωσία

Μια πολύ σημαντική μεταβλητή που αφορά τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική πολιτική του τουρκικού κράτους είναι η αναταραχή που επικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο κατώφλι ενός νέου ηγεμονικού πολέμου;

Ellada simera 0 κόσμος 17:17

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiN2Wyts8iAOMAiiAgQlSezptWXMNMxGquyFSR4sApsABNcQsOat8XK4ncdhFCzlLZ2yvBnqPBdKoUIbGTKIe1feangLj9FTb3HzFQ26ThUEduGy2bSiYgzv76oknZhSZqrGKUkRbwq5I/s1600/sto+katwfli+enos+neoy+hgemonikoy+polemoy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiN2Wyts8iAOMAiiAgQlSezptWXMNMxGquyFSR4sApsABNcQsOat8XK4ncdhFCzlLZ2yvBnqPBdKoUIbGTKIe1feangLj9FTb3HzFQ26ThUEduGy2bSiYgzv76oknZhSZqrGKUkRbwq5I/s400/sto+katwfli+enos+neoy+hgemonikoy+polemoy.jpg" width="400" /></a></div>
 
Νίκος Παναγιωτίδης 
Το παρόν μονοπολυπολικό διεθνές σύστημα χαρακτηρίζεται από σημαντικές ανακατανομές ισχύος, κυρίως μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων οι οποίες αναπόφευκτα οδηγούν σε στρατηγική αστάθεια. H προσπάθεια του Βλαντιμίρ Πούτιν τα τελευταία 16 χρόνια να αναβιώσει τη ρωσική ισχύ σε πλανητική κλίμακα από τη μια, και οι μειωμένες δυνατότητες ή η έλλειψη βούλησης από την αμερικανική ηγεσία από την άλλη για ηγεμονικές παρεμβάσεις σε διάφορα μέρη του πλανήτη, δημιουργούν μια ανισορροπία στο διεθνές σύστημα. 
<blockquote>
Αν αυτή η ανισορροπία δεν ξεπεραστεί με μεθόδους ειρηνικής αλλαγής, τότε κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ξέσπασμα ενός νέου ηγεμονικού πολέμου.</blockquote>
Ο ηγεμονικός πόλεμος στις διεθνείς σχέσεις είναι κατ’ ουσίαν ένας πόλεμος που έχει ως κίνητρο την ηγεμονία του συστήματος, ή αυτή προκύπτει ως αναπόφευκτή συνέπεια της επικράτησης του ενός ή της ομάδας κρατών που επικρατούν επί των άλλων. Ποιοι είναι όμως οι δομικοί παράγοντες που οδηγούν στην πυροδότηση ενός ηγεμονικού ή παγκόσμιου πολέμου; 
Εν συντομία, είναι οι βαθιές μεταβολές που συμβαίνουν στις στρατηγικές, οικονομικές και πολιτικές σχέσεις μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων και κυρίως μεταξύ της ηγεμονικής ή κυρίαρχης δύναμης και του δεύτερου ισχυρότερου κράτους στον κόσμο, το οποίο απειλεί την ηγεμονική θέση της υπερδύναμης. 
Τέτοια παραδείγματα ήταν οι πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης (1792-1814), ο Α΄ και ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Επικρατούν όμως στο παρόν διεθνές σύστημα οι συνθήκες για το ξέσπασμα ενός τέτοιου πολέμου; Θα λέγαμε πως όχι. Παρά την ψυχροπολεμική διάσταση της ουκρανικής κρίσης, τα άλλα χαρακτηριστικά του διεθνούς συστήματος στην παρούσα χρονική συγκυρία οδηγούν τις Μεγάλες Δυνάμεις σε ένα συνασπισμό εναντίον της κοινής απειλής που αντιμετωπίζουν, και ακούει στο όνομα παγκόσμια ή διεθνική τρομοκρατία. 
Άρα λοιπόν δημιουργείται ένα κοντσέρτο Μεγάλων Δυνάμεων το οποίο, παρά τα διιστάμενα συμφέροντά του στη Συρία και στην Ουκρανία, έχει ως κοινό συμφέρον τη συντριβή των τζιχαντιστών, οι οποίοι απειλούν άμεσα τους Ευρωπαίους και Αμερικανούς πολίτες, αλλά και το σύστημα αξιών της Δύσης εν γένει. 
<blockquote>
Η δική μας στρατηγική πρόβλεψη είναι πως όταν εκριζωθεί το «Χαλιφάτο» από τη Μέση Ανατολή, τότε θα διαφανεί ξεκάθαρα σε ποια κατεύθυνση θα οδηγηθεί το παρόν διεθνές σύστημα, το οποίο ομολογουμένως βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή.</blockquote>
Αυτό θα συναρτηθεί με μια σειρά παράγοντες, όπως η μεγέθυνση της κινεζικής οικονομίας, η στάση του Πεκίνου σε σχέση με διάφορά διαφιλονικούμενα ζητήματα στην Άπω Ανατολή, η επίλυση ή όχι του ουκρανικού ζητήματος, η αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ κ.α. 
Πάντως οι ΗΠΑ παραμένουν η ισχυρότερη δύναμη του μεταψυχροπολεμικού διεθνούς συστήματος, με στρατό που ξεπερνά το 1.400.000, 13.683 μαχητικά αεροσκάφη, 7.506 πυρηνικές κεφαλές και 10 αεροπλανοφόρα που της παρέχουν τη δυνατότητα να προβάλλει την ισχύ της σε πλανητική κλίμακα. 
Ακολουθεί η Ρωσία με το υπό τα όπλα προσωπικό να ανέρχεται στις 766.000, 8.484 πυρηνικές κεφαλές και 15.500 άρματα μάχης – η μεγαλύτερη δύναμη αρμάτων στον κόσμο. Στην τρίτη θέση η Κίνα με τον μεγαλύτερο στρατό ξηράς (2.285.000), 2.788 μαχητικά αεροσκάφη και 80-100 πυρηνικές κεφαλές. 
Πρέπει να σημειωθεί ότι η συμβατική στρατιωτική ισχύς δεν είναι ο μόνος ενδείκτης σε μια σύρραξη. Άλλοι παράγοντες όπως η γεωγραφία, η οργάνωση του στρατού και το ηθικό του, η ποιότητα των οπλικών συστημάτων του, οι έξυπνες στρατηγικές που θα υιοθετηθούν από τα αντιτιθέμενα στρατόπεδα διαδραματίζουν επίσης σπουδαίο ρόλο. 
Καταληκτικά, επισημαίνουμε ότι το διεθνές σύστημα χαρακτηρίζεται από έντονη περιφερειακή αστάθεια στις παρυφές του, η οποία όταν εκλείψει θα καταδείξει προς ποια κατεύθυνση οδηγούνται οι διεθνείς σχέσεις. Μια συμμαχία μεταξύ της Ρωσία και της Κίνας εναντίον των ΗΠΑ και των συμμάχων τους φαντάζει ένα πιθανό σενάριο σε περίπτωση που οι σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Δύσης παραμείνουν συγκρουσιακές και η λεγόμενη πολιτική της ανάσχεσης της Κίνας από τις ΗΠΑ στην Άπω Ανατολή αποτύχει. Τότε τα υπόλοιπα κράτη του διεθνούς συστήματος θα πρέπει να επιλέξουν πλευρά και συμμάχους όπως ακριβώς έγινε στον Α΄ και Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. 
 
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Στο κατώφλι ενός νέου ηγεμονικού πολέμου;

Νίκος Παναγιωτίδης Το παρόν μονοπολυπολικό διεθνές σύστημα χαρακτηρίζεται από σημαντικές ανακατανομές ισχύος, κυρίως μεταξύ των Μεγάλων ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σενάρια πολέμου Ρωσίας-Τουρκίας από Ρώσους εμπειρογνώμονες.

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα, Τουρκία 16:41

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-QEafJ8W5g4dn6hTG-OQRTAzLCnP3-11NRWzHFDiV4ZiglFZD1CJ-1Pv-ctrkk9Qn-6GCSIAsxzPx2ovypfGQLKggmsgj7Lxf60xE6D8rfFf11gyjsJEZ0hetDsLMCWIjww4NkPkIrxI/s1600/russia+vs+turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-QEafJ8W5g4dn6hTG-OQRTAzLCnP3-11NRWzHFDiV4ZiglFZD1CJ-1Pv-ctrkk9Qn-6GCSIAsxzPx2ovypfGQLKggmsgj7Lxf60xE6D8rfFf11gyjsJEZ0hetDsLMCWIjww4NkPkIrxI/s1600/russia+vs+turkey.jpg" /></a></div>
 
To θέμα της έντασης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας συζητείται μεταξύ των αναλυτών,οι οποίοι δίνουν διάφορα σενάρια περί πολέμου,μεταξύ των δύο χωρών. 
 
Το Politonline.ru συζήτησε το θέμα με κορυφαίους στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες που ακολουθούν διαφορετικές προσεγγίσεις για τις διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις. 
 
Ο Mikhail Αλεξαντρώφ, είναι πεπεισμένος ότι σε μια πραγματική εμπόλεμη κατάσταση, η Ρωσία θα πρέπει να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα αμέσως, γιατί η ύπαρξη του έθνους θα διακυβεύεται.Θα ήταν λάθος για τη Ρωσία να μην χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα σε αυτήν την περίπτωση. 
 
Η Δύση και η Τουρκία θα προσπαθήσουν να μας παρασύρουν σε ένα Πόλεμο όπως ο Κριμαϊκός Πόλεμος, όπου η κλιμάκωση θα είναι αργή,και θα εμπλέξουν και τον Καύκασο ώστε να καταστραφεί η ρωσική ομάδα στη Συρία 
. 
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="340" src="https://www.youtube.com/embed/4TY1cACxebk" width="600"></iframe> 
 
Η Δύση θα βοηθήσει την Τουρκία. 
 
Θα είναι ένας πόλεμος στρατηγικής.Εμείς πρέπει να πάμε σε γρήγορο πόλεμο ώστε να αιφνιδιάσουμε τους Δυτικούς,γι αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα πυρηνικά όπλα αμέσως για να κτυπήσουμε τις υποδομές και τους στρατιωτικούς στόχους μέσα στην Τουρκία. 
 
Τα κέντρα επικοινωνίας,οι αποθήκες πυρομαχικών,τα αεροδρόμια και τα λιμάνια πρέπει να καταστραφούν αμέσως. 
 
Κατά τις πρώτες ώρες αυτού του πολέμου, η Ρωσία πρέπει να καταστρέψει το σύνολο της στρατιωτικής υποδομής της Τουρκίας,»δήλωσε ο Mikhail Αλεξαντρώφ. 
 
«Δεν χρειάζεται καν να χρησιμοποιήσουμε βαλλιστικούς πυραύλους σε αυτά τα κτυπήματα-Οι Iskander-M με πυρηνικές κεφαλές θα αρκούσαν. Μόλις η στρατιωτική υποδομή καταστραφεί, τα ρωσικά στρατεύματα θα πάνε και θα πάρουν την περιοχή από τα στενά,», πρόσθεσε. 
 
Η Δύση δεν θα έχει καν τον χρόνο να κάνει τίποτα. Οι Ευρωπαϊκές χώρες θα τρομάξουν έτσι αυτοί δεν θα τολμήσουν καν να παρέμβουν. Οι Αμερικανοί θα αντιμετωπίσουν μια επιλογή – είτε να αρχίσουν ένα στρατηγικό πυρηνικό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας ή όχι. Ως εκ τούτου, η Ρωσία θα λάβει την περιοχή από τα στενά, και το υπόλοιπο θα μείνει στην Τουρκία,»δήλωσε ο εμπειρογνώμονας, εξηγώντας ότι»αυτό δεν είναι ένα πονηρό σχέδιο του επιτιθέμενου, αλλά το απαιτούμενο σενάριο του «τι να κάνετε εάν ο πόλεμος ξεσπάσει.» 
 
<a href="http://www.triklopodia.gr/wp-content/uploads/2015/12/56897.jpeg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhHSPPnioujp7yW6uelvB60qYktzw2eoNL9lrqpxDUmd6FfKzSokRNyXdLFt6G-8yBnH5wIAJhGXiTRX_e9sIOPob2PyxR6BQa_sN5sG_RBf6KPlTSoYzzFg-2eCALthJPbqYbnT7eSM-zrepahrpd2ga_rLksEBN0cXddFvXNy=" /></a> 
 
Ο Σεργκέι Ermakov, πρότεινε ένα μη πυρηνική σενάριο.Ας ελπίσουμε ότι, η πραγματική σύγκρουση 
δεν θα συμβεί. Η Χρήση των πυρηνικών όπλων είναι μια ακραία επιλογή. Όσο για ένα περιφερειακό πόλεμο, υπάρχουν μη στρατιωτικά εργαλεία στην περιοχή. Υπάρχουν πολλοί παίκτες πολέμιοι των Τούρκων στην περιοχή. 
 
Στην περίπτωση μιας στρατιωτικής σύγκρουσης, οι Κούρδοι θα σχίσουν την περιοχή σε κομμάτια,έτσι η Τουρκία θα διαλυθεί. 
 
Η Τουρκία είναι μια ισχυρή δύναμη με στρατιωτικά μέσα, αλλά η κομητεία δεν είναι αρκετά ισχυρή για να αμφισβητήσει τη Ρωσία. Ο στόλος μας μπορεί να κάνει κτυπήματα μεγάλου βεληνεκούς χωρίς να χρειαστεί να βρίσκεται στη Μαύρη Θάλασσα. 
 
Ο νικητής σε έναν πόλεμο σύγχρονο-μιας ημέρας -είναι αυτός που χρησιμοποιεί διάφορες δυνάμεις και ένα πιο ανεπτυγμένο σύστημα μάχης ελέγχου. 
 
Η Ρωσία έχει ένα πλεονέκτημα σε αυτό το σημείο – έχουμε το δορυφορικό σύστημα και το σύστημα μάχης κατεύθυνσης, που δίνουν σαφή εικόνα στο θέατρο των στρατιωτικών επιχειρήσεων σε πραγματικό χρόνο,»είπε ο εμπειρογνώμονας. 
 
Φυσικά, η Αεροπορία θα χρησιμοποιηθεί. Η Αεροπορική βάση της Ρωσίας στη Συρία θα μειώσει τους χρόνους πτήσεως για βομβαρδισμούς στην Τουρκία.Ως εκ τούτου, η Τουρκία θα δεί απειλές από διαφορετικές πλευρές,»είπε ο Sergei Ermakov καταλήγοντας στο συμπέρασμα.Όσο για το ΝΑΤΟ, η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, και η χώρα εμπίπτει σίγουρα το πέμπτο άρθρο.Ακόμα κι αν το ΝΑΤΟ πάρει ομόφωνη απόφαση-όπως κάνει συνήθως-να βοηθήσει την Τουρκία,η σφοδρή άμμεση επιθετικότητα της Ρωσίας θα τους φέρει σε σημείο να μην μπορέσουν να αντιδράσουν. 
 
Σε περίπτωση που η Τουρκία προκαλέσει τον πόλεμο δεν μπορεί να καταφύγει στο άρθρο 5.Αν η Τουρκία προκαλέσει την σύγκρουση για να αναμίξει το ΝΑΤΟ στον πόλεμο,τότε σε αυτή την περίπτωση το ΝΑΤΟ απλά δεν θα αναμιχτεί,είπε ο Sergei Ermakov.«Κανείς δεν θέλει να εμπλακεί σε μια άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Αυτή η σύγκρουση είναι γεμάτη με ένα πυρηνικό πόλεμο και μια παγκόσμια τραγωδία,», πρόσθεσε. 
<div>
 
http://www.pravdareport.com/russia/politics/08-12-2015/132796-war_russia_turkey-0/ 
 
<a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Σενάρια πολέμου Ρωσίας-Τουρκίας από Ρώσους εμπειρογνώμονες.

To θέμα της έντασης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας συζητείται μεταξύ των αναλυτών,οι οποίοι δίνουν διάφορα σενάρια περί πολέμου,μεταξύ των δύ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Η Γερμανία Επινόησε κάθε είδους Τέχνασμα, μόνο και μόνο για ν’ αποφύγει να πληρώσει στην Ελλάδα τις αποζημιώσεις του πολέμου»

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ευρώπη, Πρωτοσέλιδα 16:25

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSwE7_qL07Ulf-2ZYEYEqWCioWf2AMnxPe6pKjVr3zEfSFLL7hv-D5HfNQCofb5XRzAg4QvQOGHlOI6cJT6bwOnP0m1kgCe-Z56G_34zbGx2JpTyyZxTuapOYe_4V-BI_xS5ct_XPKMWU/s1600/h+sfagi+sto+kontomari+xaniwn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSwE7_qL07Ulf-2ZYEYEqWCioWf2AMnxPe6pKjVr3zEfSFLL7hv-D5HfNQCofb5XRzAg4QvQOGHlOI6cJT6bwOnP0m1kgCe-Z56G_34zbGx2JpTyyZxTuapOYe_4V-BI_xS5ct_XPKMWU/s1600/h+sfagi+sto+kontomari+xaniwn.jpg" /></a></div>
 
Ιούνιος 1941. Η γερμανική θηριωδία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Στο Κοντομαρί Χανίων, Γερμανοί αλεξιπτωτιστές συγκεντρώνουν σε έναν ελαιώνα τους άρρενες κατοίκους του χωριού. Εν ψυχρώ εκτέλεση. Ανταποκριτής προπαγάνδας της Βέρμαχτ φωτογραφίζει καρέ καρέ το μακελειό. Οι εικόνες συγκλονίζουν. 
<div class="brm">
Περισσότερα από 70 χρόνια και συγκεκριμένα τον Μάρτιο, ο Γερμανός δημοσιογράφος Ούλριχ Κλέμανν παρακολουθεί μία εκπομπή στην τηλεόραση αφιερωμένη στην οικονομική κρίση. Καλεσμένος είναι ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης. Οι φωτογραφίες από το Κοντομαρί εμφανίζονται στη μικρή οθόνη. Μία από αυτές, κόβει την ανάσα του 56χρονου δημοσιογράφου. 
«Στην οθόνη εμφανίζεται μια παλιά ιστορική φωτογραφία από την απόβαση της Βέρμαχτ στην Κρήτη και εκεί αναγνωρίζω τον πατέρα μου. Η διαίσθησή μου δεν αφήνει περιθώριο αμφιβολίας. Αυτός είναι», γράφει ο Κλέμμαν σε άρθρο που δημοσίευσε το αμέσως επόμενο διάστημα. Το σοκ του είναι τεράστιο. Η ευθύνη για τους θανάτους που προκάλεσε ο ναζιστικός στρατός τον πνίγει διπλά. 
Σε αυτό το συγκλονιστικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στη Γερμανία και προκάλεσε αίσθηση, ο γνωστός δημοσιογράφος έγραψε για τον πατέρα του: «Όταν ήταν 19 δεν υπήρχε ούτε γι’ αυτόν τρόπος να το αποφύγει: έπρεπε να πάει στη Βέρμαχτ. Και μόλις ένα χρόνο αργότερα, τον Ιούνιο του 1941, βρίσκεται στην Κρήτη, υποχρεωμένος να εκτελεί διαταγές και να δολοφονεί αθώους ανθρώπους. Είχε επιλογή; Ένας 20χρονος χωρικός, μπορούσε να προβάλει αντίσταση; Ο πόνος γι’ αυτόν, για τους ανθρώπους που σκότωσε, με αγγίζει». 
Ο Ούλριχ Κλέμανν αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τις σκέψεις του τον περασμένο Ιούνιο. Τότε, το κλίμα για την Ελλάδα στο Βερολίνο ήταν το λιγότερο αρνητικό. Ωστόσο, ο 56χρονος δημοσιογράφος βρήκε το σθένος, με αφορμή αυτή την φωτογραφία που τον συγκλόνισε, να πάρει θέση υπέρ των πολεμικών επανορθώσεων προς την χώρα μας. 
«Τώρα πια ξέρω περί τίνος πρόκειται. Πάνω από 70 χρόνια έχουν περάσει. Κι όμως – εγώ, που γεννήθηκα μετά από το τέλος του πολέμου, αισθάνομαι πως έχω ευθύνη. Όχι ενοχή, αλλά ευθύνη. Και σκέφτομαι τις διεκδικήσεις της Ελλάδας», αναφέρει με απίστευτη ειλικρίνεια στο άρθρο και συνεχίζει: «Ένα είναι βέβαιο: αισθάνομαι τον ίδιο πόνο, όχι μόνο για τον άντρα που ήταν πατέρας μου, μα για τους Έλληνες νεκρούς, για τα παιδιά τους. Κι ύστερα φέρνω στο νου μου αυτό: το πώς οι γερμανικές κυβερνήσεις επινόησαν κάθε είδους τέχνασμα, μόνο και μόνο για ν’ αποφύγουν να πληρώσουν στην Ελλάδα τις αποζημιώσεις του πολέμου». 
«Από αυτούς που κυβερνούν σήμερα τη Γερμανία ένα πράγμα έχω να ευχηθώ: δείξτε αλληλεγγύη και σταματήστε τη σκληρή γραμμή απέναντι στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή έχει η δική μας γενιά τη δυνατότητα να κάνει κάτι. Να διορθώσουμε ένα μέρος έστω από τη συμφορά που έσπειρε στην Ελλάδα η ναζιστική θηριωδία. Όπως κι αν έχουν τα χρέη – σκεφτείτε τους ανθρώπους. Αυτούς που υποφέρουν κι έχουν άμεση ανάγκη τη συμπαράστασή μας», έγραψε. 
 
<a href="https://hellasforce.files.wordpress.com/2015/12/cf80ceb1cf84ceb7cf83cf84ceb5-ceb5ceb4cf89-cebaceb1ceb9-ceb4ceb9ceb1ceb2ceb1cf83cf84ceb5-cebfcebbcebfcebacebbceb7cf81cebf-cf84cebf-ceb1.pdf" target="_blank">ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ</a> 
 
<a href="http://on-news.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

«Η Γερμανία Επινόησε κάθε είδους Τέχνασμα, μόνο και μόνο για ν’ αποφύγει να πληρώσει στην Ελλάδα τις αποζημιώσεις του πολέμου»

Ιούνιος 1941. Η γερμανική θηριωδία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Στο Κοντομαρί Χανίων, Γερμανοί αλεξιπτωτιστές συγκεντρώνουν σε έναν ελαιών...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εξελίξεις και η διαχρονική απουσία μας από το “παίγνιο”

Ellada simera 0 Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική, κόσμος, Πρωτοσέλιδα 09:28

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5vRwUaqmWrrcgS3CSTyV19XnqVVxRECN4fwrNyF1M0mAU7rq07ffKUikiBkhRr908WqPqAlrntIcX0h19knBguNHhTBIf9qD2c_3-stXuRrq5c9equPxtm6dgnJPC3uW-Qq6uHm42mmo/s1600/mesi+anatoli.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5vRwUaqmWrrcgS3CSTyV19XnqVVxRECN4fwrNyF1M0mAU7rq07ffKUikiBkhRr908WqPqAlrntIcX0h19knBguNHhTBIf9qD2c_3-stXuRrq5c9equPxtm6dgnJPC3uW-Qq6uHm42mmo/s640/mesi+anatoli.jpg" width="640" /></a></div>
 
<blockquote class="tr_bq">
Η κατάσταση ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή εξακολουθεί να εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για την ελληνική εθνική ασφάλεια. Η κατάσταση θυμίζει κινούμενη άμμο. Με επίκεντρο τις συνέπειες στην περιοχή από την κατάρριψη του ρωσικού Su-24 από την τουρκική Αεροπορία, οι ανακατατάξεις είναι συνεχείς και ασφαλείς προβλέψεις δεν μπορούν να γίνουν. Λογικά, μετά από την παρέλευση ενός χρονικού διαστήματος θα επέλθει σταδιακή αποκλιμάκωση στις σχέσεις Μόσχας και Άγκυρας. Πόσο σύντομα όμως; Πόσο νομοτελειακό είναι αυτό; Και τέλος, μπορεί να ελιχθεί η Ελλάδα σε αυτό το περιβάλλον;</blockquote>
Του Ζαχαρία Μίχα* 
Η ρωσική διπλωματία θα συνεχίσει να αξιοποιεί εξαντλητικά τη συγκυρία προωθώντας τα συμφέροντά της, ενώ η Τουρκία θα συνεχίσει να βρίσκεται υπό πίεση, την οποία θα αξιοποιεί για να εμπλέξει πιο ενεργά το ΝΑΤΟ στο πλευρό της, με τη Δύση βέβαια να εκμεταλλεύεται με τη σειρά της την κατάσταση, για να «ρυθμίσει» την «αποκλίνουσα» τουρκική στάση στο γενικότερο ζήτημα του ισλαμικού εξτρεμισμού και των αμετροεπών φιλοδοξιών της ηγεσίας των Ερντογάν – Νταβούτογλου στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. 
Όλα αυτά υπό την αίρεση κάποιας εξέλιξης στο μέτωπο Μόσχας-Ουάσιγκτον που θα οδηγήσουν στη δημιουργία – και επισήμως – μετώπου Ανατολής-Δύσης το οποίο θα έπειθε ακόμα και τους πλέον δύσπιστους για το επίκαιρο της στρατιωτικής ισχύος στον σύγχρονο κόσμο… 
 
Σε τακτικό επίπεδο, το διακριτικό «άνοιγμα» της Ρωσίας για μια πρώτη επαφή σε επίπεδο υπουργών Εξωτερικών με την Τουρκία δεν άλλαξε τα δεδομένα. Ο Σεργκέι Λαβρόφ ανακοίνωσε από τη Λευκωσία όπου βρέθηκε, ότι θα συναντήσει τον ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, εάν αυτό ζητηθεί, όπως υπονόησε, μια συνάντηση η οποία τελικώς πραγματοποιήθηκε. 
 
Αυτή η συνάντηση όμως αντισταθμίστηκε άμεσα από την ολομέτωπη επίθεση της Μόσχας στον Ερντογάν, με τη δημοσιοποίηση στοιχείων που κατά τους Ρώσους τεκμηριώνουν την εμπλοκή της Άγκυρας σε εμπόριο πετρελαιοειδών με το Ισλαμικό Κράτος, κεφαλαιοποιώντας και τη συγκυρία που δημιούργησε η μάλλον βεβιασμένη «δέσμευση» Ερντογάν ότι θα παραιτηθεί εάν αποδειχθούν τέτοιες συναλλαγές. 
 
 
Ενθαρρυμένη ενδεχομένως από τις ΝΑΤΟϊκές διαβεβαιώσεις, αλλά και επιχειρώντας να πειθαναγκάσει τη Συμμαχία σε πιο ενεργό εμπλοκή, αφού η ύπαρξη μετώπου με τη Ρωσία μεγιστοποιεί τη στρατηγική αξία της Τουρκίας για τη Δύση, το δίδυμο Ερντογάν – Νταβούτογλου ξαναχτύπησε, με τον πρώτο να δηλώνει ενώπιον πλήθους ότι διαθέτει αποδείξεις ρωσικής εμπλοκής στο λαθρεμπόριο με το ISIS (Σύρος που φέρεται εμπλεκόμενος είχε συριακό διαβατήριο…), ο δε Νταβούτογλου με εμφανή διάθεση αστεϊσμού, υπενθύμισε τα ψεύδη της Pravda την εποχή της νιότης του, όπως είπε, εν μέσω Ψυχρού Πολέμου. 
 
Ενδιαφέρον είχε και η «σύντομη υπενθύμιση» της παραμέτρου των Στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων, με το θέμα να ανοίγει και να κλείνει σε μερικές μόνο ώρες από τα ρωσικά πρακτορεία που είναι απολύτως ευθυγραμμισμένα με το Κρεμλίνο και «λάθη» δεν συνηθίζονται, που είχε ως αποτέλεσμα να δει πάλι το φως της δημοσιότητας η Συνθήκη του Μοντρέ του 1936 και η σημασία της στις ισορροπίες Ανατολής και Δύσης. 
 
Αυτό ας το κρατήσουμε στη μνήμη μας, διότι δεν αποκλείεται στο προσεχές μέλλον να χρειαστεί να το ανασύρουμε, αναλόγως πάντα των εξελίξεων, ασχέτως του ότι η κατάσταση θυμίζει έντονα το «φοβάται ο Γιάννης το θεριό…». Μόλις χθες, ο Νταβούτογλου ανακάλυψε… εθνοκάθαρση στην επαρχία της Λατάκιας, ενώ είχε προηγηθεί και η διείσδυση τουρκικών δυνάμεων στο βόρειο Ιράκ, χωρίς την άδεια της Βαγδάτης, με πρόσχημα την εκπαίδευση των Κούρδων Πεσμεργκά, κίνηση η οποία απειλεί με ανάφλεξη και το Ιράκ, που φέρεται να έχει απευθυνθεί στη Ρωσία για στρατιωτική συνδρομή, ενώ διαμηνύει στις ΗΠΑ ότι τα στρατεύματά τους δεν είναι ευπρόσδεκτα. 
 
Θα πρέπει να υπογραμμιστεί, ότι κλιμάκωση δεν είναι υποχρεωτικό να προέλθει από κάποιο λάθος ή ατυχή χειρισμό, αλλά μπορεί υπό συνθήκες να αποτελέσει επιλογή κάποιας πλευράς σε μια διαμάχη, μια σκόπιμη ενέργεια. Σε αυτό το σκηνικό θα πρέπει να προστεθεί συνδυαστικά και το σημαντικό πλεονέκτημα που απολαμβάνει η Ρωσίας στο εν υπνώσει μέτωπο της Ουκρανίας, το οποίο μπορεί να αναφλεγεί ανά πάσα στιγμή ως αποτέλεσμα πολιτικής απόφασης… 
 
Η γλώσσα του σώματος των ηγετών που πάντα αποτελούσε σημείο στο οποίο επικέντρωναν τα αρμόδια για τις διεθνείς σχέσεις και την άμυνα μια χώρας υπουργεία, καθώς επίσης και οι υπηρεσίες πληροφοριών, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται από τους ηγέτες για την αποστολή μηνυμάτων τόσο στην άλλη πλευρά όσο και για να μην υπάρξουν παρανοήσεις, υποτιμήσεις ή υπερεκτιμήσεις για το πραγματικό επίπεδο των σχέσεων, είχε ξανά την τιμητική της. 
Η προ ημερών ανταλλαγή απόψεων ανάμεσα στον Μπάρακ Ομπάμα και τον Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά και ανάμεσα στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τον Αμερικανό πρόεδρο «χρωματίστηκε» από τη στάση των εμπλεκομένων. Ομπάμα και Πούτιν μπορεί να συζητούν πλέον απευθείας, η ψυχρότητα όμως δεν έχει ξεπεραστεί. Οι διαφορές εξακολουθούν να είναι σημαντικές, παρότι καταβάλλεται προσπάθεια να βρεθεί κοινός τόπος. 
 
Το πρόβλημα της Τουρκίας είναι επίσης κομβικό και για τις δυο πλευρές. Παρά τις αυτονόητες – αναπόφευκτες δηλώσεις στήριξης του ΝΑΤΟϊκού συμμάχου, η επανάληψη παρόμοιας εικόνας από την πλευρά του Ομπάμα δεν άφησε περιθώρια παρερμηνείας, ότι ο εν λόγω σύμμαχος, παραμένει προβληματικός. Και αυτό, σε έναν τουλάχιστον βαθμό, ενώνει τη Ρωσία και τις ΗΠΑ που έχουν δικά τους μέτωπα για να συγκρουστούν και αμφότεροι δεν επιθυμούν να εκτροχιαστεί η εξαιρετικά λεπτή ισορροπία ανάμεσά τους εξαιτίας τρίτων… 
 
Σε αυτό το σκηνικό ποια είναι η θέση της Ελλάδας; Οι μαζικές παραβιάσεις του ελληνικού εθνικού εναέριου χώρου και οι υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών, αποτελούσε μεν μια αντίδραση στο πρωθυπουργικό tweet που με το βλέμμα στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο, δημοσιοποίησε μέρος του περιεχομένου της συζήτησης με την τουρκική ηγεσία στο περιθώριο της συνόδου για το μεταναστευτικό, παράλληλα όμως αποτελούσε και μήνυμα «είστε αμελητέα ποσότητα [για εμάς] δεν έχετε περιθώριο να εκμεταλλευτείτε ούτε την ευνοϊκή συγκυρία με την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού». 
 
Σε προηγούμενο σημείωμα είχαμε επισημάνει ότι η συνολική εικόνα του αντιπάλου για τη δική μας πλευρά (perception) διαμορφώνεται σωρευτικά στη διάρκεια των ετών με την παρατήρηση συμπεριφορών, λόγων και έργων. Όσο σταδιακά διαμορφώνεται, άλλο τόσο σταδιακά αποδομείται, τροποποιείται και τελικά αλλάζει. Οπότε και να υπήρχε βούληση της ελληνικής πλευράς, για παράδειγμα, να προχωρήσει στην κατάρριψη δυο τουρκικών μαχητικών όπως θα επιθυμούσαν πολλοί, θα ήταν αντιπαραγωγική, ακόμα κι αν τα τουρκικά μαχητικά έπεφταν ξεκάθαρα σε θαλάσσιο χώρο εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. 
 
Η ενέργεια θα μπορούσε να οδηγήσει σε απόπειρα κάθετης κλιμάκωσης από τουρκικής πλευράς, αφενός διότι θεωρεί εαυτόν συντριπτικά ισχυρότερο και αφετέρου διότι επιθυμεί πάση θυσία να διατηρήσει τη φήμη του κυρίαρχου στην περιοχή, που είναι παράλληλα αδίστακτος στη χρήση του στρατιωτικού «εργαλείου». Την ίδια στιγμή, η αντίστοιχη «φήμη» της Ελλάδας θα οδηγούσε νομοτελειακά σε τρομακτικές πιέσεις από τον διεθνή παράγοντα, με στόχο να οδηγηθεί η χώρα σε άτακτη υποχώρηση, αφού δεδομένης της παρελθούσας συμπεριφοράς που διαφημιζόταν από ελληνικής πλευράς ως «φιλειρηνική», είναι λογικό να προβάλλει ως το πιθανότερο αποτέλεσμα, με τη δυσμενέστατη οικονομική συγκυρία να ενισχύει περαιτέρω το εύλογο του επιχειρήματος. 
 
Σε κάθε περίπτωση, ο διεθνής παράγων δεν θα εκτιμούσε ιδιαίτερα μια νέα εστία «φωτιάς» σε μια ευρύτερη περιφέρεια σε ανάφλεξη. Οι εξελίξεις είναι δυναμικές και το στρατηγικό παίγνιο ανάμεσα σε δυο χώρες, όπως στα ελληνοτουρκικά, όπου μια από τις πλευρές διεκδικεί με τον τρόπο που το πράττει η Τουρκία, δεν αφήνει περιθώριο για «αποσπασματική συμμετοχή», θέλει συνέχεια και συνέπεια. Άρα στρατηγικό σχεδιασμό, που θα υλοποιείται σε κάθε επιμέρους θέμα, ένας σχεδιασμός που θα εντάσσεται σε ένα ευρύτερο εθνικό σχέδιο, το οποίο θα επηρεάζεται από ελάχιστα έως καθόλου και μόνο σε τακτικό επίπεδο από την εναλλαγή των πολιτικών δυνάμεων στην εξουσία. Εν ολίγοις, απαιτεί μια σοβαρή χώρα. 
 
Η χώρα έχει απαξιωθεί διεθνώς και εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση θεραπείας, είναι να το αναγνωρίσει και να συμφιλιωθεί με αυτό, εάν επιθυμεί με ορθολογικό τρόπο να επιχειρήσει να το αντιμετωπίσει. Εάν δεν συνειδητοποιήσει καθένας από εμάς ξεχωριστά και συνολικά ως κοινωνία το πρόβλημα, δεν πρόκειται να αλλάξει απολύτως τίποτα. 
 
<div style="text-align: left;">
Όσο κι αν φαίνεται σκληρό το αδιέξοδο που αντιλαμβάνεται ο μέσος Έλληνας πολίτης, η παγκόσμια Ιστορία αλλά και η ελληνική, διδάσκει ότι αργότερα ή γρηγορότερα θα αντιμετωπιστεί. Το ζητούμενο είναι όταν ξημερώσει η νέα μέρα, αυτό να μην αφορά μόνο την οικονομία.</div>
 
*Ο Ζαχαρίας Μίχας είναι Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ – ISDA) 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι εξελίξεις και η διαχρονική απουσία μας από το “παίγνιο”

Η κατάσταση ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή εξακολουθεί να εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους για την ελληνική εθνική ασφάλεια. Η κατάστασ...

Διαβάστε την συνέχεια

AOZ στα λόγια και στην πράξη! Η απόσταση μεγάλη για την Ελλάδα που έχει μείνει τελευταία

Ellada simera 0 ΑΟΖ, Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 09:21

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwqlEnGIkmciWFnzwEuZenyXl86tcC0uxU9QidNGVwE67x-IXygpnNTJ3PN1__RnPGlMXg0fTsV2IPItQwm-cE0kKYEnE8xcwqtj_H-wwYTZWsf644S7VGFhzk1UF8ObfBh4mr1UsVPK0/s1600/AOZ+sta+logia+kai+stin+praxi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwqlEnGIkmciWFnzwEuZenyXl86tcC0uxU9QidNGVwE67x-IXygpnNTJ3PN1__RnPGlMXg0fTsV2IPItQwm-cE0kKYEnE8xcwqtj_H-wwYTZWsf644S7VGFhzk1UF8ObfBh4mr1UsVPK0/s1600/AOZ+sta+logia+kai+stin+praxi.jpg" /></a></div>
 
Η υπόθεση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δεν είναι πανάκεια για τα προβλήματα της χώρας. Το επισημαίνουμε ,γιατί κάποιοι επιμένουν να παρουσιάζουν την υπόθεση της ΑΟΖ και των ενεργειακών πόρων της χώρας ως τέτοια. Δυστυχώς δεν είναι έτσι . Για να μην ανοίξουμε τώρα το ζήτημα ότι πολλά από τα μεγάλα προβλήματα που έχουμε φορτωθεί έχουν να κάνουν με την ΑΟΖ κι ότι αυτή “κρύβει”. 
 
Παρόλα αυτά η ανακήρυξη της ΑΟΖ και τελικά η εκμετάλλευση των όποιων ενεργειακών κοιτασμάτων υπάρχουν αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για την Ελλάδα να περάσει σε μια άλλη οικονομική φάση. Σε βάθος χρόνου. Όμως για να γίνει αυτό δεν αρκούν οι συναντήσεις και οι δηλώσεις επιβεβαίωσης της θέλησής μας να ανακηρύξουμε ΑΟΖ. Χρειάζονται και έργα. Με πρώτο και καλύτερο το αυτονόητο του καθορισμού και της ανακήρυξής της! 
 
Πολλοί το έχουν πει,αρκετοί το έχουν εξαγγείλει ,αλλά το ερώτημα είναι ποιος πραγματικά το πιστεύει. Η ανακήρυξη ΑΟΖ και πολύ περισσότερο η εξασφάλισή της δεν γίνεται με χειραψίες και δηλώσεις μόνο. Απαιτούνται πολλά άλλα με πρώτο και καλύτερο σ΄ ότι έχει να κάνει ειδικά με την Ελλάδα. Οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις είναι πρώτο και καλύτερο! 
 
Έχετε διαπιστώσει ότι υπάρχει πρόθεση από οποιονδήποτε για να ισχυροποιηθεί η Εθνική Άμυνα της χώρας; Από που να αρχίσουμε και που να τελειώσουμε; Από τις παράδοξες απόψεις που κυριαρχούν στο υπουργείο Οικονομικών ή από τα απίστευτα που ακούγονται κάθε τόσο στο Κοινοβούλιο για τα θέματα των εξοπλισμών και της Εθνικής Άμυνας; Περιττό νομίζουμε να επεκταθούμε… 
 
Το πρόβλημα με την ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι ένα και γνωστό. Λέγεται Τουρκία και τα όσα παράλογα ζητά να επιβάλλει στο Αιγαίο. Και είναι προφανές ότι η όποια ελληνική κίνηση θα προκαλέσει την αντίδραση της Τουρκίας. Που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με χειραψίες και συναντήσεις μόνο. 
 
Είναι λοιπόν λίγο αντιφατικό από τη μία οι κυβερνήσεις μας -και η σημερινή- να μας διαβεβαιώνουν ότι η απόφασή μας για την ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι αμετάβλητη και από την άλλη να κάνουν ότι είναι δυνατό για να διαλύσουν την Εθνική Άμυνα. Κάτι που συστηματικά γίνεται τα τελευταία έξι χρόνια. 
 
Όλες οι χώρες που ανακήρυξαν ΑΟΖ ,φρόντισαν ή φροντίζουν για την ασφάλειά της. Η Αίγυπτος για παράδειγμα ,η οποία έχει επίσης οικονομικά προβλήματα, πήρε σημαντικές και οικονομικά επώδυνες αποφάσεις για αγορές οπλικών συστημάτων από Γαλλία και Ρωσία προς το παρόν. Το Ισραήλ έχει ήδη “σφραγισει” τη δική του . Από την άλλη πλευρά η Κύπρος βρίσκεται στην δύσκολη θέση να πιέζεται για τον τρόπο με τον οποίο θα αξιοποιήσει τα δικά της ενεργειακά αποθέματα, τα οποία οι ισχυροί του κόσμου τα χρησιμοποιούν για να την εκβιάσουν σε σσχέση με τη “λύση” του Κυπριακού. 
 
Πρέπει να αγοράσουμε όπλα θα αναρωτηθούν πολλοί. Όχι είναι η απάντηση . Θα πρέπει όμως να ασχοληθεί και η κυβέρνηση και οι “εθνοπατέρες” λίγο σοβαρά με το τι πρέπει να κάνουμε στην Άμυνα ,ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει σε υψηλές στροφές, Πολλά μπορούν να γίνουν με χρήματα που μπορούν και πρέπει να δοθούν . Η ελληνική αμυντική βιοηχανία ,κρατική και ιδιωτική μπορεί να βοηθήσει και να βοηθηθεί από την διαδικασία “ανάστασης” των ΕΔ σ΄ ότι έχει να κάνει με τον εξοπλισμό τους. 
 
Για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να σταματήσει η κομματική αντιπαράθεση που προκαλεί ακατάσχετη …ανοησία κάθε φορά που κάποιο θέμα σχετικό με την Άμυνα ανοίγει. 
 
Αν αυτά δεν γίνουν και αν η Ελλάδα δεν αναβαθμίσει τις αμυντικές της ικανότητες με τα υπάρχοντα οπλικά συστήματα, τότε θα μείνουμε στις χειραψίες και τα λόγια για την ΑΟΖ. 
 
Το χειρότερο είναι ότι έχουμε μείνει τελευταίοι των τελευταίων. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση ταιριάζει απόλυτα ότι "ο χρόνος είναι χρήμα". 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

AOZ στα λόγια και στην πράξη! Η απόσταση μεγάλη για την Ελλάδα που έχει μείνει τελευταία

Η υπόθεση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δεν είναι πανάκεια για τα προβλήματα της χώρας. Το επισημαίνουμε ,γιατί κάποιοι επιμένουν ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ισλαμιστές της Αιγύπτου κατηγορούν τον Σίσι ότι ήρθε Ελλάδα για να προδώσει την Τουρκία

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ενέργεια, κόσμος 09:17

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhufb6sNk25sVv4RYeRA91Ym0SWCQC3R_hmOrerBe8Ylm88wga6Y0lUT5Y2Q5ym6iQXpjznTpfE0XuvZLf2D-uYh6KMEwZysnvkwDd5pvuEoo5VBRO6eVAv6U06MiQSZCszhOt35fHLVmE/s1600/o+al+sisi+stin+ellada.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhufb6sNk25sVv4RYeRA91Ym0SWCQC3R_hmOrerBe8Ylm88wga6Y0lUT5Y2Q5ym6iQXpjznTpfE0XuvZLf2D-uYh6KMEwZysnvkwDd5pvuEoo5VBRO6eVAv6U06MiQSZCszhOt35fHLVmE/s1600/o+al+sisi+stin+ellada.jpg" /></a></div>
 
Ανοιχτή υποστήριξη στην Τουρκία και εξίσου ανοιχτή επίθεση στον πρόεδρό τους εξαπολύουν οι φανατικοί Αδελφοί Μουσουλμάνοι της Αιγύπτου.Κατηγορούν τον Σίσι ότι ήρθε στην Ελλάδα για να “προδώσει την Τουρκία” , η οποία …πολιορκείται από την Ελλάδα. 
 
Στην ιστοσελίδα του Κόμματος των Αδελφών Μουσουλμάνων «FREEDOM AND JUSTICE», υπάρχει ανάρτηση «Ο Ελ- Σίσι στην Ελλάδα για την οριοθέτηση των συνόρων και για να προδώσει την Τουρκία», στο οποίο επικαλείται ανώνυμες δημοσιογραφικές πηγές από την αιγυπτιακή Προεδρία της Δημοκρατίας, οι οποίες ισχυρίζονται, ότι η επίσκεψη του Αιγύπτιου Προέδρου στην Ελλάδα και οι συναντήσεις του με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας και τον Πρόεδρο της Κύπρου, έχουν ως στόχο την πολιορκία της Τουρκίας, μέσω της συνομολόγησης μιας νέας συμφωνίας οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων στη Μεσόγειο, σε συνεργασία με την σιωνιστική οντότητα, ώστε να καταληφθεί η ανακάλυψη του φυσικού αερίου, όπου εφάπτονται τα σύνορα μεταξύ Κύπρου, Τουρκίας, Ελλάδας, Αίγυπτου και σιωνιστικής οντότητας. 
 
Οι ίδιες πηγές, σύμφωνα με την ανάρτηση αναφέρουν ότι ο Σίσι θέλει να τιμωρήσει την Τουρκία διότι στάθηκε ενάντια στο στρατιωτικό του πραξικόπημα, σε συνεργασία με την Κύπρο και την Ελλάδα, για να πολιορκηθεί η Τουρκία οικονομικά και στρατιωτικά. Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος θεωρεί ότι η τριμερής συνάντησή του με την Ελλάδα και την Κύπρο θα αποτελέσει άξονα για την πολιορκία της Τουρκίας, μέσω οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων της Αιγύπτου με την Κύπρο και την Ελλάδα. 
 
Η ίδια πηγή διευκρίνισε ότι η «Αίγυπτος του πραξικοπήματος» συνδέθηκε με μια πολύ ιδιαίτερη σχέση, μετά το πραξικόπημα της 30ής Ιουνίου, με την Ελλάδα και την Κύπρο, οι οποίες έχουν διάφορους στόχους, μεταξύ των οποίων η οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, για να επιβεβαιώσουν τη συνεργασία στην πολιορκία της Τουρκίας, η οποία στέκεται εναντίον του Σίσι και του Μπασάρ Αλ-Άσαντ, να συμφωνήσουν σε όσα αφορούν τις πηγές ενέργειας και να αντιμετωπίσουν τις τουρκικές απειλές. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>