Έχουμε καταλάβει ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας;

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG7WpOc-6YuWSxRWEJ9QPjjFbRGsIA5ZdvIQyhA6cFLgCnxW5CpszLhEFCrByTNV54nHbJrHVl5oA9h4u6R7FcFFPs8S1saM9S1T21PeI1rjLkEr-VzU1LY1XbMK5obpAPLPb_iYs-m7w/s720/4447896541000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG7WpOc-6YuWSxRWEJ9QPjjFbRGsIA5ZdvIQyhA6cFLgCnxW5CpszLhEFCrByTNV54nHbJrHVl5oA9h4u6R7FcFFPs8S1saM9S1T21PeI1rjLkEr-VzU1LY1XbMK5obpAPLPb_iYs-m7w/w640-h360/4447896541000.jpg" width="640" /></a><br /><br />του <b>Σάββα Καλεντερίδη</b><br />Η Τουρκία την τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα είχε θέσει ως πρώτη προτεραιότητα της εξωτερικής της πολιτικής, και στρατηγικό στόχο, να αποτρέψει την Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ.<br /><br />Η πιο μεγάλη πίεση ασκήθηκε στην Ελλάδα τον Νοέμβριο του 1994, όταν τέθηκε σε ισχύ η Διεθνής Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας.<br /><br />Τότε το δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ ενισχύθηκε, αφού αυτό προβλέπεται ξεκάθαρα και σαφώς από την προαναφερθείσα συνθήκη.<br /><br />Ήταν τότε που ο επιτετραμένος των ΗΠΑ στην Ελλάδα επισκέφθηκε τον τότε πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου στο Καστρί και του ζήτησε να κάνει δήλωση ότι η Ελλάδα δεν θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12νμ. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ανέθεσε το δύσκολο αυτόν ρόλο στον τότε κυβερνητικό εκπρόσωπο, Ευάγγελο Βενιζέλο.<br /><br />Μετά από εκείνη την άγνωστη κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, του Νοεμβρίου του 1994, η Ελλάδα κύρωσε την ως άνω Σύμβαση με τον Ν. 2321/1995, που βάσει του συντάγματος υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης νόμου, αλλά και ως νεότερος νόμος κατισχύει παντός παλαιοτέρου.<br /><br />Σύμφωνα με το ελληνικό ΥΠΕΞ:<br /><br />«Η Ελλάδα κατά την κύρωση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (Ν. 2321/1995) δήλωσε ρητά ότι επιφυλάσσεται να ασκήσει σε οιονδήποτε χρόνο το δικαίωμά της να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι τα 12 ν.μ.».<br /><br />Ως αντίδραση η τουρκική Βουλή εξουσιοδότησε με ψήφισμά της (8/6/1995) την τουρκική κυβέρνηση, εν λευκώ και στο διηνεκές, να κηρύξει πόλεμο (casus belli) στην Ελλάδα (εξουσιοδότηση για χρήση και στρατιωτικών μέσων κατά της Ελλάδας), σε περίπτωση που η τελευταία επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της πέραν των 6 ν.μ.<br /><br />Ακολούθησε η κρίση των Ιμίων και η Διακήρυξη της Μαδρίτης, με την οποία η Ελλάδα αναγνωρίζει στην Τουρκία «νόμιμα ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο», φαλκιδεύοντας έτσι τη θέση για μελλοντική επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12νμ, αφού με αυτήν πλήττονται τα «ζωτικά» συμφέροντα της Τουρκίας, τα οποία αναγνωρίσαμε. Εκτός αυτού, στην ουσία νομιμοποιήσαμε το casus belli, αφού είναι γενικώς παραδεκτό ότι όταν μια χώρα επικαλείται ζωτικά συμφέροντα, «δικαιούται» να τα υπερασπιστεί ακόμα και με πόλεμο.<br /><br />Να τονίσουμε πάντως ότι με βάση το ελληνικό ΥΠΕΞ το casus belli και «η συμπεριφορά αυτή της Τουρκίας παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών περί απαγόρευσης χρήσης ή απειλής χρήσης βίας (άρθρο 2, παρ. 4), περί ειρηνικής επίλυσης (άρθρο 2, παρ. 3) και περί καλής γειτονίας και ειρηνικής συνύπαρξης (Προοίμιο).<br /><br />»Παράλληλα, δυναμιτίζει τη συμμαχική σχέση που οφείλουν να έχουν κράτη που μετέχουν στην ίδια Συμμαχία και αντίκειται στις βασικές αρχές στις οποίες στηρίζεται το ΝΑΤΟ (άρθρα 1 και 2 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου)».<br /><br />Έκτοτε, όλες οι κυβερνήσεις με τις ενέργειές τους στην ουσία έδειξαν ότι δεν τολμούν να προβούν στην επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12νμ, δίνοντας έτσι την εντύπωση στην Τουρκία ότι «ο στόχος επετεύχθη».<br /><br />Έτσι, επειδή η πολιτική είναι ένα δυναμικό πεδίο, και όταν επιτυγχάνεις έναν στόχο πρέπει να θέσεις τον επόμενο, η Τουρκία έθεσε ως στόχο να επιβάλλει τη θέση της στην Ελλάδα για το θέμα της υφαλοκρηπίδας των νησιών.<br /><br />Σύμφωνα με την τουρκική άποψη, τα νησιά έχουν μόνο χωρικά ύδατα που εκτείνονται στα 6νμ και δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.<br /><br />Η «λογική» της Τουρκίας στηρίζεται στην παράλογη παραδοχή ότι η τουρκική υφαλοκρηπίδα εκτείνεται μέχρι το μέσον του Αιγαίου, ήτοι τον 25ο μεσημβρινό, και ότι τα ελληνικά νησιά απλώς επικάθηνται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας.<br /><br />Με βάση το ελληνικό ΥΠΕΞ:<br /><br />«Οι θέσεις της Ελλάδας επί της ουσίας του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας και των ορίων αυτής, βασίζονται στις προβλέψεις του ισχύοντος Δικαίου της Θαλάσσης, συμβατικού και εθιμικού, και είναι οι εξής:<br />Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει κυριαρχικά δικαιώματα του παρακτίου κράτους επί της υφαλοκρηπίδας, το εύρος της οποίας είναι τουλάχιστον 200 ν.μ., εφόσον το επιτρέπει η απόσταση μεταξύ των αντικειμένων ακτών. Τα δικαιώματα αυτά του παρακτίου κράτους υφίστανται ipso facto και ab initio. Η Ελλάδα κύρωσε την ως άνω Σύμβαση με τον Ν. 2321/1995, που βάσει του συντάγματος υπερισχύει κάθε αντίθετης διάταξης νόμου, αλλά και ως νεότερος νόμος κατισχύει παντός παλαιοτέρου.<br />Σύμφωνα με το άρθρο 121 (2) της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας, όλα τα νησιά δικαιούνται αιγιαλίτιδας ζώνης, συνορεύουσας ζώνης, αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) και υφαλοκρηπίδας. Οι ζώνες αυτές καθορίζονται σύμφωνα με τις γενικές διατάξεις της Σύμβασης, όπως αυτές εφαρμόζονται στις ηπειρωτικές περιοχές. Ο γενικός αυτός κανόνας αποτελεί και εθιμικό δίκαιο, δεσμεύει, δηλαδή, και τα κράτη που δεν είναι συμβαλλόμενα στη Σύμβαση. Κατ’ εφαρμογή του κανόνα αυτού, όλα τα ελληνικά νησιά, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας, έχουν υφαλοκρηπίδα».<br /><br />Όμως, παρά την ξεκάθαρη πρόνοια του Διεθνούς Δικαίου, η Τουρκία επιμένει και προσπαθεί να επιβάλει τη θέση της με κάθε τρόπο, της απειλής στρατιωτικής βίας συμπεριλαμβανομένης.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό η Τουρκία πρώτα επεξεργάστηκε και υιοθέτησε θεσμικά το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, με έναν χάρτη που δείχνει την τουρκική υφαλοκρηπίδα να εκτείνεται σε όλη την υφαλοκρηπίδα της Κύπρου και της Ελλάδος, στην Ανατολική Μεσόγειο και ανατολικώς του 25ου μεσημβρινού.<br /><br />Σύμφωνα με το χάρτη, όλα τα ελληνικά νησιά «επιπλέουν» πάνω στα νερά της Γαλάζιας Πατρίδας και, φυσικά, δεν δικαιούνται ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Σε εφαρμογή αυτού του δόγματος η Τουρκία υπέγραψε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, σε εφαρμογή αυτού του δόγματος αλωνίζει το «Oruç Reis» και τα άλλα ερευνητικά πλοία και γεωτρύπανα στην ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα της Κύπρου και της Ελλάδας, σε εφαρμογή αυτού του δόγματος η Τουρκία χάραξε τα όρια της NAVTEX μέχρι τα 6,5νμ από τις ακτές του Καστελόριζου.<br /><br />Τη στιγμή λοιπόν που αυτός είναι ο ξεκάθαρος στόχος της Τουρκίας, δηλαδή να «κατοχυρώσει τα δικαιώματά της στη Γαλάζια Πατρίδα», δηλαδή σε περιοχές που εκτείνονται πέραν των χωρικών μας υδάτων, η απάντηση του Γ. Γεραπετρίτη στον τηλεοπτικό σταθμό Alpha σε ερώτηση σχετικά με το ποιες είναι οι «κόκκινες γραμμές», ότι «Η κόκκινη γραμμή είναι η εθνική κυριαρχία, και όταν λέμε εθνική κυριαρχία εννοούμε αυτονοήτως τα εθνικά χωρικά ύδατα τα οποία σήμερα είναι προσδιορισμένα στα έξι ναυτικά μίλια», στην ουσία στρώνει το χαλί στην Τουρκία να συνεχίσει να αλωνίζει στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Δηλαδή, έχουμε «κόκκινες γραμμές» για την εθνική κυριαρχία και αφήνουμε τους Τούρκους να παραβιάζουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να αλωνίζουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.<br /><br />Απλώς, να τονίσουμε για άλλη μια φορά ότι αν τελικά η Τουρκία κατορθώσει να περάσει τις θέσεις της για τα δικαιώματα των νησιών στην ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα, αυτό θα είναι η μεγαλύτερη εθνική καταστροφή μετά το 1922.<br /><br />Καληνύχτα σας.<div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Έχουμε καταλάβει ποιος είναι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας;

του Σάββα Καλεντερίδη Η Τουρκία την τελευταία δεκαετία του 20ού αιώνα είχε θέσει ως πρώτη προτεραιότητα της εξωτερικής της πολιτικής, και στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ρόλος του εβραϊκού κράτους πίσω από τα παρασκήνια της αρμενικής κρίσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNSewbNl7fB6hbeWQzwV7Fn_Vfrs4jgY0uBdzC_AXVtoQwblgiaivplAmpC8MJvfguunC4_0Ebv_WLJNArY8cGjQZ0RKiEebreR3H5tBQieQnrpC0L45JnGN-wGB8XB6KUAs-hTD3OLhU/s1480/Israel-conflit.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="862" data-original-width="1480" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNSewbNl7fB6hbeWQzwV7Fn_Vfrs4jgY0uBdzC_AXVtoQwblgiaivplAmpC8MJvfguunC4_0Ebv_WLJNArY8cGjQZ0RKiEebreR3H5tBQieQnrpC0L45JnGN-wGB8XB6KUAs-hTD3OLhU/w640-h372/Israel-conflit.png" width="640" /></a></div><div><br /></div>του στρατηγού ε.α. <b>Dominique Delawarde </b>(Γαλλία)*  <br />Σας προτείνω ένα κείμενο αφιερωμένο στο ρόλο του εβραϊκού κράτους πίσω από τα παρασκήνια της σύγκρουσης Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας.<br /><br />Δίνω την προσωπική μου ανάλυση, επιμένοντας στην υπερβολικά πολύ μικρή προσέγγιση στο ζήτημα, κατά τη γνώμη μου, από τους «ειδικούς» που ασχολούνται με την περιοχή στη γεωπολιτική.<br /><br />Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης mainstream έδωσαν μεγάλη έμφαση στον σημαντικό και αναμφισβήτητο ρόλο της Τουρκίας στην κρίση μεταξύ της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν, αλλά παρέμειναν εξαιρετικά και εκπληκτικά διακριτικά, αν όχι σιωπηλά, σχετικά με τον εξίσου σημαντικό ρόλο που διαδραματίζεται πίσω από τα παρασκήνια. , από το Ισραήλ, και για τη θέση του στο θέμα αυτό.<br />.<br />Ωστόσο, αυτός ο ρόλος δεν θα έπρεπε να ξεφύγει από έναν γεωπολιτικό ή ενημερωμένο παρατηρητή.<br />.<br />Υπάρχουν, φυσικά, οι διακριτικές αεροπορικές μεταφορές μεταξύ Τελ Αβίβ και Μπακού, οι οποίες, στις αρχές Οκτωβρίου, δεν μετέφεραν πορτοκάλια, αλλά εξελιγμένα όπλα (συμπεριλαμβανομένων drone και πυραύλων). Ένα μη ασήμαντο μέρος του αζερικού εξοπλισμού είναι ισραηλινής προέλευσης. Πρέπει να θυμίσουμε ότι το Αζερμπαϊτζάν είναι ο κύριος προμηθευτής πετρελαίου του Ισραήλ και το προμηθεύει για το 40% των αναγκών του. Αυτό θα αρκούσε σχεδόν για να εξηγήσει τη de facto συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών, μια συμμαχία που βασίζεται σε ένα είδος ανταλλαγής « πετρελαίου αντί όπλων ».<br /><a href="https://www.jpost.com/israel-news/video-shows-azerbaijan-using-israeli-lora-missile-in-conflict-with-armenia-644327">https://www.jpost.com/israel-news/video-shows-azerbaijan-using-israeli-lora-missile-in-conflict-with-armenia-644327</a><br /><br />Υπάρχει η σχετική διακριτική ευχέρεια των καγκελαρίων και των δυτικών μέσων μαζικής ενημέρωσης – που γνωρίζουμε ποιοι τα ελέγχουν – σχετικά με την ανοιχτή επέμβαση της Τουρκίας, χώρας μέλους του ΝΑΤΟ εναντίον της Αρμενίας, χώρας μέλους του ΟΣΣΑ (Οργανισμός της Συνθήκης Συλλογικής Ασφαλείας) μαζί με τη Ρωσία. Ο δυτικός συνασπισμός διαμαρτυρήθηκε μέσα στα δόντια του, κάλεσε για «συγκράτηση» και «κατάπαυση του πυρός», αλλά άφησε την Τουρκία να προχωρήσει χωρίς να καταγγείλει τον ισλαμιστικό ιμπεριαλισμό της, από τώρα και στο εής προς όλες τις κατευθύνσεις (Συρία, Ιράκ, Λιβύη, Ανατολική Μεσόγειος, Καύκασος).<br />Υπάρχει επίσης η επίσημη στάση του Ζελένσκι, του πρώτου εβραίου προέδρου της Ουκρανίας, υπέρ του Αζερμπαϊτζάν και κατά της Αρμενίας.Αυτός ο πρόεδρος θα ήταν σίγουρα πιο διακριτικός στην υποστήριξή του εάν το Αζερμπαϊτζάν ήταν εχθρικό προς το εβραϊκό κράτος.<br />Τέλος, υπάρχει αυτή η δήλωση του Georges Malbrunot, μεγάλου δημοσιογράφου στο Le Figaro, ο οποίος μας μαθαίνει σε ένα tweet:<br /><br />Σύγκρουση στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ: Πέρα από το σταθμό της Μοσάντd που εδρεύει στο Αζερμπαϊτζάν για να κατασκοπεύσει το Ιράν και την παράδοση στρατιωτικού εξοπλισμού στο Μπακού, το Ισραήλ εκπαιδεύει δυνάμεις ασφαλείας των Αζέρων, μας επιστέυεται ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης, ο οποίος έδρευε στο Αζερμπαϊτζάν .<br /><br /><div>Αλλά γιατί όμως το Εβραϊκό κράτος ξεχωρίζει σήμερα, από την παρουσία του και τη δράση του σε αυτήν την περιοχή του κόσμου στο πλευρό της Τουρκίας, του Αζερμπαϊτζάν και του ισλαμικού τζιχαντισμού;<br /><br />Πριν επιχειρήσω να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο ακτιβισμός του Ισραήλ στη διεθνή σκηνή δεν είναι μόνο περιφερειακός, αλλά και παγκόσμιος. Μπορεί να είναι άμεσος ή έμμεσος. Το αποτύπωμά του είναι συχνά αντιληπτό και απόλυτα αναγνωρίσιμο στην εξωτερική πολιτική των μεγάλων δυτικών χωρών (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Καναδάς, Αυστραλία), αλλά είναι επίσης σχεδόν σε όλα τα σημαντικά γεγονότα που έχουν επηρεάσει την παγκόσμια γεωπολιτική εξέλιξη των τελευταίων δεκαετίων: (πόλεμοι στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, χρωματιστές επαναστάσεις ή / και αλλαγή εξουσίας (ή απόπειρες) ειδικά στη Νότια Αμερική (Βραζιλία, Βολιβία, Βενεζουέλα, Κολομβία, Εκουαδόρ) αλλά και στην Ευρώπη (Maïdan …) και στη Βόρεια Αφρική (αραβικές ανοίξεις, αλγερινό χιράκ). Ας σημειώστε επίσης την περισσότερο ή λιγότερο ανοιχτή παρέμβαση στις εκλογές των μεγάλων χωρών του δυτικού συνασπισμού (ΗΠΑ, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Καναδάς, Αυστραλία) με τη γενναιόδωρη χρηματοδότηση από τη διασπορά του για την προώθηση υποψηφίων που είναι υπέρ του και για την καταστροφή εκείνων που δεν είναι.<br /><br />Αυτός ο ακτιβισμός υπέρ του Ισραήλ ασκείται μέσω μιας πλούσιας, ισχυρής και οργανωμένης διασποράς. Αυτή η διασπορά συλλέγει τις θέσεις επιρροής και εξουσίας, περισσότερο ή λιγότερο «αγορασμένες» με την πάροδο του χρόνου και των περιστάσεων, στο κόρφο των κρατικών μηχανισμών, στο κόρφο των κυριότερων μέσων ενημερώσεως mainstream , στο κόρφο των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και GAFAM (Google, Apple, Facebook, Amazon και Microsoft) που ελέγχει. Η Μοσάντ δεν είναι μακριά, και βασίζει την αποτελεσματικότητα της δράσης της στο σύστημα των σαγιανίμ (sayanims), που περιγράφεται τέλεια από τον Jacob Cohen στο συνέδριό του στη Λυών.<br /><a href="https://www.youtube.com/watch?v=2FYAHjkTyKU">https://www.youtube.com/watch?v=2FYAHjkTyKU</a><br /><br />Η δράση αυτών των ρελέδων και υποστηρικτών στοχεύει στην υπεράσπιση και την προώθηση των άμεσων και έμμεσων συμφερόντων του εβραϊκού κράτους σε ολόκληρο τον πλανήτη και στη διεύρυνση του κύκλου των χωρών και των κυβερνήσεων που το υποστηρίζουν. Στοχεύει επίσης στην αποδυνάμωση όσων του αντιτίθενται. Είναι ανθεκτικό, αποτελεσματικό και διαρκές.<br /><br />Για να κερδίσει, το εβραϊκό κράτος, όπως το κάνει πολύ καλά και το ΝΑΤΟ, δεν διστάζει ποτέ να κάνει περιστασιακές συμμαχίες, περιορισμένες στο χώρο και το χρόνο, με τον έναν ή τον άλλο από τους αντιπάλους του (Τουρκία και τζιχαντιστές στη Συρία για παράδειγμα). Οι ενέργειές του είναι συχνά «προμελετημένες», «επινοημένες» και «συντονισμένες» με τους «νεοσυντηρητικούς» ανταποκριτές του στην Ουάσιγκτον. Όπως παντού αλλού, το κρατικό ψέμα και η διπλασία είναι κοινά νομίσματα …<br /><br />Γιατί να ξεσηκώσουν ή / και να βάλουν φωτιά σε μια σύγκρουση μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας και γιατί τώρα;<br /><br /> Τρεις μεγάλες χώρες στην περιοχή, η Ρωσία, η Τουρκία και το Ιράν, επηρεάζονται άμεσα από αυτήν τη σύγκρουση και τις δυνητικές συνέπειές της, επειδή συνορεύουν με ένα από τα δύο αντιμαχόμενα μέρη, και μερικές φορές και τα δύο. Το Ισραήλ, από την πλευρά του, εμπλέκεται μόνο έμμεσα, αλλά εμπλέκεται, όπως θα δούμε.<br /><br />Εάλλου, αυτή η περιοχή του Καυκάσου είναι επίσης μια «ζώνη τριβής» μεταξύ συμμαχιών που δεν εκτιμούνται πραγματικά: ο δυτικός συνασπισμός και το ΝΑΤΟ, των οποίων η Τουρκία και το Ισραήλ παίζουν τη παρτιτούρα, ο ΟΣΣΑ (Οργάνισμός της Συνθήκης της Συλλογική Ασφάλεια) του οποίου είναι μέλη η Ρωσία και η Αρμενία, και ο ΟΣΣ (Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης) με την οποία συνδέονται η Ρωσία και το Ιράν (για το Ιράν, ως μέλος παρατηρητή και επίδοξος υποψήφιος για 15 χρόνια) .<br /><br />Για να περιπλέξει τα πράγματα, ο Αρμένιος πρωθυπουργός, Νικολ Πασινιάν, θεώρησε σκόπιμο να επιδείξει την προτίμησή του για τη Δύση μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του και να αποστασιοποιηθεί από τη Μόσχα, γεγονός που θέτει τη χώρα του σε ευαίσθητη θέση για να απαιτήσει σήμερα βοήθεια από τη Ρωσία.<br /><br />Κατά τη γνώμη μου, το ξέσπασμα της τρέχουσας κρίσης είναι μια επιχείρηση που υπερβαίνει πολύ το στενό πλαίσιο μιας εδαφικής σύγκρουσης μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας. Πρόκειται για μια ακόμη επιχείρηση – μετά τον Μαϊντάν στην Ουκρανία, μετά την απόπειρα έγχρωμης επανάστασης στη Λευκορωσία και μετά τις υποθέσεις Skripal και Navalny – με στόχο να ασκήσει πίεση στη Ρωσία, αλλά και στο Ιράν, βάζοντας τους σε δύσκολη θέση , ακόμη και να τους πιέζουν να κάνουν το λάθος.<br /><br />Είναι σαφές ότι οποιαδήποτε ταχεία και ισχυρή παρέμβαση της Ρωσίας σε αυτήν τη σύγκρουση θα είχε καταδικαστεί αμέσως από την «αυτοανακηρυχθείσα διεθνή κοινότητα» – ήτοι από το ΝΑΤΟ – και θα ακολουθούσε το συνηθισμένο πακέτο αντι-ρωσικών κυρώσεων, από τις ΗΠΑ, ακολουθούμενη δουλικά από τους Ευρωπαίους υποτελείς τους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σήμερα, ο τερματισμός του αγωγού φυσικού αερίου North Stream II παραμένει ένας σημαντικός στόχος για τις ΗΠΑ …<br />.<br />Η έλλειψη ισχυρής δυτικής αντίδρασης στην κρίση του Καυκάσου είναι, από μόνη της, αποκαλυπτική για τέσσερα σημεία:<br /><br />1 – Η υπεράσπιση της Αρμενίας δεν αποτελεί προτεραιότητα για τον δυτικό συνασπισμό. Ο Κύριος Nikol Pashinyan, πρωθυπουργός της Αρμενίας, καβάλησε λοιπόν το λάθος άλογο στοιχηματίζοντας στη Δύση για την άμυνα της χώρας του. Ο δυτικός συνασπισμός εγκαταλείπει συχνά τους περιστασιακούς συμμάχους του, όπως έκαναν με τους Κούρδους στη Συρία …<br /><br />2 – Χρονοτριβώντας και αναμένοντας μια ρωσική αντίδραση στην οποία ελπίζει μπορεί να επιβάλει κυρώσεις τερματίζοντας το North Stream II , ο δυτικός συνασπισμός δείχνει, για άλλη μια φορά, την διπλοπροσωπία και τον κυνισμό του. Δεν του νοιάζει η Αρμενία …<br /><br />3 – Με τη δημιουργία μιας εστίας τζιχαντιστικής μόλυνσης στα σύνορα της Ρωσίας και του Ιράν, ο ισραηλινο-δυτικός συνασπισμός δείχνει , για άλλη μια φορά, ότι είναι έτοιμος να συμβιβαστεί με τον διάβολο και να τον χρησιμοποιήσει για να επιτύχει τους σκοπούς του , ήτοι την αποδυνάμωση των Ρώσων και Ιρανών αντιπάλων του.<br /><br />4 – Αφήνοντας την Τουρκία και το Ισραήλ να δράσουν χωρίς αντίδραση, ο δυτικός συνασπισμός αναγνωρίζει σιωπηρά, πίσω από παραπλανητικούς λόγους, ότι αυτές οι δύο χώρες ενεργούν προς όφελός του.<br /><br />Η ισραηλινή εφημερίδα “The Jerusalem Post” αντιμετώπισε σε πρόσφατο άρθρο τις συγκρούσεις μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας, όχι χωρίς να ξεσπάσει την ισραηλινή χαρά να βλέπει τον Καύκασο να γίνει μια νέα εστία κρίσης που ενδέχεται να έχει σημαντικό αντίκτυπο η Μέση Ανατολή. Ο αντίκτυπος που επιδιώκει το Ισραήλ είναι πάντα ο ίδιος: να μειώσει τις ιρανικές και ρωσικές πιέσεις και δράσεις στο συριακό θέατρο επιχειρήσεων ανοίγοντας ένα «νέο μέτωπο προβληματισμών» στα σύνορα αυτών των δύο χωρών.<br /><br />Συμπερασματικά, αξίζει να υπογραμμιστούν τέσσερα σημεία, σε αυτό το στάδιο της κρίσης,<br /><br />1 – Ο κύριος Πασινιάν, πρωθυπουργός της Αρμενίας, έκανε λάθος εκτίμησης στοιχηματίζοντας σε ένα δυτικό στρατόπεδο που αποδεικνύεται λιγότερο αξιόπιστο από το αναμενόμενο για να υπερασπιστεί το συμφέρον της χώρας του. Θα πρέπει ίσως, in fine, να κάνει οδυνηρές παραχωρήσεις, και μπορεί να χάσει, για αυτό το λόγο, τη δουλειά του στις επόμενες εκλογές.<br /><br />2 – Ο κύριος Αλίγιεφ, πρόεδρος ενός κυρίως σιιτικού Αζερμπαϊτζάν, θα μετανιώσει ίσως μια μέρα ότι εισήγαγε σουνίτες τζιχαντιστές στο έδαφος του για να πολεμήσει την Αρμενία. Μπορεί επίσης ίσως να μετανιώσει για τη χειραγώγηση της οποίας είναι το αντικείμενο από τη Τουρκία και του Ισραήλ, δούρειους ίππους του ΝΑΤΟ. Οι Ρώσοι και Ιρανοί γείτονές του δεν θα τον συγχωρήσουν εύκολα …<br /><br />3 – Η Ρωσία, της οποίας η διακυβέρνηση και η διπλωματία δεν γεννήθηκαν στη διάρκεια της τελευταίας βροχής, δεν έχει ακόμα πέσει, απότομα, στην παγίδα της άμεσης και μυϊκής επέμβασης που θα μπορούσε, μετά την κομικο-τραγωδία “Navalny », να σημάνει το θάνατο του North Stream II.<br /><br />Θα επέμβει, αργά ή γρήγορα, όταν θα είναι η κατάλληλη στιγμή. Οι διάφοροι άμεσοι και έμμεσοι πρωταγωνιστές δεν θα χάσουν τίποτα περιμένοντας.<br /><br />4 – Το Ισραήλ και η Δύση του ΝΑΤΟ θα έχουν κερδίσει οτιδήποτε συνεχίζοντας τις ενέργειες παρενόχλησης στα σύνορα της Ρωσίας και του Ιράν, χειραγωγώντας το Αζερμπαϊτζάν και επιδιώκοντας να αποσπάσουν την Αρμενία από το ΟΣΣΑ στο πλαίσιο της στρατηγικής επέκτασης προς την Ανατολή που ακολουθούν εδώ και τριάντα χρόνια; Τίποτα δεν είναι λιγότερο σίγουρο. Το μέλλον θα μας πει.<br /><br />Όσον αφορά την επίλυση του εδαφικού προβλήματος, πηγή της σύγκρουσης που προκλήθηκε από το Αζερμπαϊτζάν εναντίον της Αρμενίας, έγκειται πιθανότατα στην εφαρμογή του άρθρου 8 του Δεκαλόγου της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι που ψηφίστηκε την 1η Αυγούστου 1975, το οποίο διέπει τις διεθνείς σχέσεις μεταξύ των συμμετεχόντων κρατών. Αυτό το άρθρο αναφέρει σαφώς « το δικαίωμα των λαών για αυτοδιάθεση » .<br /><br />Όταν η επιθυμία να εγκαταλειφτεί μια κρατική οντότητα επικυρώνεται από ένα, ή/και περισσότερα δημοψηφίσματα, με ποσοστό πάνω από το 90%, και όταν αυτή η απόσχιση έχει ισχύ εδώ και 34 χρόνια, χωρίς μεγάλη σύγκρουση – γεγονός που ισχύει για τη Δημοκρατία του Αρτσάχ ( Nagorno–Karabakh) -, φαίνεται θεμιτό και νομιμοποιημένο ότι η διεθνής κοινότητα μπορεί να λάβει υπόψη τη βούληση των λαών και να αποδεχτεί να αναγνωρίσει αυτό το γεγονός προικίζοντας αυτά τα νέα κράτη με συγκεκριμένη νομική δομή που τους εγγυάται μια ειρήνη υπό διεθνή προστασία. Θα μου πείτε ότι το άρθρο 3 του ίδιου Δεκαλόγου του Ελσίνκι υπενθυμίζει το απαραβίαστο των συνόρων. Για τη διεθνή κοινότητα, επομένως, το ζήτημα θα είναι να καθορίσει εάν το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση πρέπει να υπερισχύει του απαραβίαστου των συνόρων, μετά από 34 χρόνια συνολικού και αποτελεσματικού διαχωρισμού της κοινής ζωής μεταξύ δύο τμημάτων ενός ίδιου κράτους<br /><br /><div>Αυτή η απόφαση, όταν ληφθεί, θα είναι χωρίς νομικές συνέπειες για το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου, της Κριμαίας ή της κατεχόμενης Παλαιστίνης …<div>Μετάφραση:<b> Κριστιάν Ακκυριά</b><div><em style="background-color: white; box-sizing: inherit; color: #242424; font-family: Ubuntu; font-size: 18.6667px;"><br /></em></div><div><b><i>* πρώην διοικητή της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών « Κατάστασης-Νοημοσύνη-Ηλεκτρονικός Πόλεμος» στο γενικό Επιτελείο των γαλλικών Ενόπλων Δυνάμεων</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div></div>

Ο ρόλος του εβραϊκού κράτους πίσω από τα παρασκήνια της αρμενικής κρίσης

του στρατηγού ε.α. Dominique Delawarde (Γαλλία)*   Σας προτείνω ένα κείμενο αφιερωμένο στο ρόλο του εβραϊκού κράτους πίσω από τα παρασκήνια ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικός επεκτατισμός & επιθέσεις σε Αρμενία, Ελλάδα, Κύπρο.

<div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhehkXaIvmc32fnPEaNfil6c3NDGYf0MnLHC6ap60EMcpm2cIB7zFe0xEXcq1OO_5Hg6IGnrBKMUOnQNKQCGoSFU4-J50DovXamiihy6uTvPALy4RfrLqqRHxJlxjnrL4eHz4o-5VRj7w/s800/414841484148.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhehkXaIvmc32fnPEaNfil6c3NDGYf0MnLHC6ap60EMcpm2cIB7zFe0xEXcq1OO_5Hg6IGnrBKMUOnQNKQCGoSFU4-J50DovXamiihy6uTvPALy4RfrLqqRHxJlxjnrL4eHz4o-5VRj7w/w640-h384/414841484148.jpeg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Παραπληροφόρηση και μαύρη προπαγάνδα αποτελούν τα θεμέλια πάνω στα οποία επιβιώνει ο ισλαμο-φασισμός.</span></h3>Γράφει ο <b>Λεωνίδας Κουμάκης*</b><br />Ο τουρκικός επεκτατισμός υπό τον απόλυτο έλεγχο του ισλαμο-φασιστικού «μείγματος» που ελέγχει την εξουσία στην Άγκυρα, βρίσκεται σε παροξυσμό. Αιτία του παροξυσμού, η παταγώδης, στρατιωτική και διπλωματική αποτυχία των νέο-οθωμανικών φαντασιώσεων σε όλα ανεξαιρέτως τα μέτωπα(Κουρδικό, Συρία, Λιβύη, Αρμενία, Κύπρος, Ελλάδα κ.α.) με μια πρωτοφανή διεθνή απομόνωση της σημερινής Τουρκίας.<br /><br />Ο μηχανισμός παραπληροφόρησης των Τούρκων ισλαμο-φασιστών της Άγκυρας, λειτουργεί «παραγωγικά» με ξέφρενους ρυθμούς. Σύμφωνα με πίνακα του Forbes on statista, ο οποίος δημοσιεύεται στην ειδική σελίδα <a href="https://professors-phds.com/28827-2/">Turkish Fake news</a> του ΙΗΑ, οι μισές «ειδήσεις» που διοχετεύονται από Τούρκους επίσημους, ελεγχόμενα ΜΜΕ και κρατικά μέσα είναι ψεύτικες ή παραπλανητικές.<br /><br />Το καθημερινό αυτό φαινόμενο εντάσσεται στο πλαίσιο ενός γενικευμένου υβριδικού πολέμου με στόχο τον αποπροσανατολισμότης διεθνούς κοινής γνώμης και τον φανατισμό ή την συσπείρωση των πολιτών στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ας θυμηθούμε τα πιο πρόσφατα, κραυγαλέα παραδείγματα του φαινομένου αυτού:<br /><br />Η Τουρκία εδώ και πολύ καιρό προγραμμάτιζε ψυχρά και μεθοδικά, σε πλήρη συνεργασία με το «αδελφό» ισλαμο-φασιστικό καθεστώς Αλίγιεφ του Αζερμπαϊτζάν, μια αιφνιδιαστική επίθεση και κατάληψη του θύλακα Ναγκόρνο Καραμπάχ ο οποίος κατοικείται, στο συντριπτικό του ποσοστό, από Αρμένιους κατοίκους. <br /><br />Η 4.400 τετραγωνικών χιλιομέτρων περιοχή, ορεινή και δασώδης, αποτελούσε μέρος της Σοβιετικής «Υπερκαυκάσιας Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας» η οποία με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ διαλύθηκε στις ξεχωριστές Δημοκρατίες της Αρμενίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Γεωργίας. Η περιοχή του Ναγκόρνο Καραμπάχ, παρόλο που το σύνολο σχεδόν των κατοίκων του είναι Αρμένιοι, δεν «αποδόθηκε» στην Αρμενία αλλά στο Αζερμπαϊτζάν. Αυτό οδήγησε στην ίδρυση της Δημοκρατίας του Αρτσάχ και στην διεκδίκηση διεθνούς αναγνώρισης που δεν έχει επιτευχθεί μέχρι σήμερα.<br /><br />Η Τουρκική προπαγάνδα που επικαλείται ό,τι την βολεύει, όποτε την βολεύει, κυριολεκτικά οργίασε με την «είδηση» πως (δήθεν) η Αρμενία «επιτέθηκε στο Αζερμπαιτζάν», πως οι Αρμένιοι κάνουν «εγκλήματα πολέμου» και «παραβιάζουν βαριά την Σύμβαση της Γενεύης», υποσχόμενη μάλιστα «κατάλληλα αντίποινα»!<br /><br />Η αντιστροφή της αλήθειας και ηπροσπάθεια αποπροσανατολισμού της διεθνούς κοινής γνώμης πως (δήθεν) η Αρμενία των 3 εκατ. κατοίκων επιτέθηκε ξαφνικά στα ισλαμο-φασιστικά καθεστώτα του Αζερμπαιτζάν των 10 εκ. κατοίκων και έμμεσα της Τουρκίας των 75 εκ. κατοίκων, αποτελεί μεν αστειότητα αλλά ταυτόχρονα και μια επικίνδυνη πραγματικότητα.<br /><br />Ο ίδιος ο Ρ. Τ. Ερντογάν που οργάνωσε την επίθεση εναντίον των Αρμενίων, μετά από πολύμηνες προετοιμασίες και κοινά γυμνάσια με τους Αζέρους, δεν δίστασε να αποκαλύψει σε ομιλία του στα εγκαίνια του Αστικού Νοσοκομείου της Κόνια (2 Οκτωβρίου 2020) πως «Ο αγώνας θα συνεχιστεί έως ότου το Καραμπάχ απελευθερωθεί από την κατοχή».<br /><br />Την αμέσως προηγουμένη (1/10/2020) είχε το απόλυτο θράσος, χωρίς την ελάχιστη αίσθηση των λόγων του να «προειδοποιήσει» αυτούς που υποστηρίζουν αυτό το κράτος-ληστή (δηλαδή την Αρμενία) «πώς θα κληθούν να λογοδοτήσουν ενώπιον της κοινής συνείδησης της ανθρωπότητας».Ποιος; Αυτός που αρνείται πεισματικά την ψυχρή γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων από τους νεότουρκους, αυτός που αυτοπροσώπως οργανώνει ακόμα και σήμερα φρικτά εγκλήματα εναντίον Αρμενίων, αλλά και Κούρδων, Σύριων, Ιρακινών, Λιβύων και πολλών άλλων.<br /><br />Η Τουρκία το 1974 εισέβαλε στην Κυπριακή Δημοκρατία με το γελοίο επιχείρημα (και τις πανίσχυρες πλάτες Αμερικανών, Βρετανών, Γερμανών και Εβραίων) για να «προστατέψει» το 12% του Κυπριακού πληθυσμού που ήταν τουρκόφωνοι και μουσουλμάνοι. Το 2020 εισβάλλει στο Ναγκόρνο Καραμπάχ για να «απελευθερώσει» το σύνολο σχεδόν του πληθυσμού που είναι Αρμένιοι… από τους Αρμένιους!<br /><br />Η φασιστική θεωρία του ζωτικού χώρου (Lebensraum) των Ναζί, δεν εφαρμόζεται σήμερα από την Τουρκία μόνο στην περιοχή του Καυκάσου, αλλά ξεκίνησε ήδη να εφαρμόζεται «στην πράξη» εκτός από την Κύπρο, σε Ιράκ, Συρία, Λιβύη, έμμεσα δε σε πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.<br /><br />Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός των ισλαμο-φασιστών που ελέγχουν την εξουσία στην Άγκυρα, χρησιμοποιεί καθημερινά «ειδήσεις» παραπληροφόρησης, επιστρατεύοντας κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσο.<br /><br />Ο λαλίστατος αρχηγός του «επιτελείου»παραπληροφόρησης, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του μετενσάρκωση σουλτάνων της οθωμανικής αυτοκρατορίας, μετά από συνεδρίαση του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου στην Άγκυρα (21 Σεπτεμβρίου 2020) χρησιμοποίησε ταχυδακτυλουργικά, για πολλοστή φορά, την τέχνη της προπαγάνδαςτην οποία σίγουρα κατέχει: «Όσοι γυρνούν την πλάτη σε ιστορικά γεγονότα, διεθνείς συμφωνίες και εμφανείς αλήθειες με στόχο την προστασία των δικαιωμάτων ορισμένων χωρών στην Κύπρο και την Ανατολική Μεσόγειο δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στον κόσμο. Όσοι επιχειρούν να ανατρέψουν τις ισορροπίες στην περιοχή και τον κόσμο, εξαιτίας της εχθρότητάς τους απέναντι στην Τουρκία, σκάβουν τον ίδιο τους τον τάφο».<br /><br />Στις 8 Οκτωβρίου 2020, αφού είχαν προηγηθεί η πρωτοφανής, καθαρά στρατιωτική «επιχείρηση» στο Καστελόριζο με την εμφάνιση ενός τουρκικού drone το οποίο υπό τους ήχους οθωμανικών εμβατηρίων σκόρπισε 100 κιλά κόκκινης μπογιάςπάνω στην ελληνική σημαία η οποία είναι ζωγραφισμένη στη δεξιά πλευρά του νησιού(Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020) και το θεατρικό «άνοιγμα της παραλίας των Βαρωσίων» απ΄ ευθείας από την Άγκυρα για την ενίσχυση του αχυράνθρωπου – «υποψήφιου προέδρου» της κατεχόμενηςΚύπρου, ο Τούρκος πρόεδρος με απόλυτη φυσικότητα, «κατηγόρησε» την Ελλάδα «ότι πραγματοποιεί μονομερείς ενέργειες, κάνοντας προκλητικά βήματα»!<br /><br />Τα ίδια ακριβώς δήλωσε (12 Οκτωβρίου 2020) προς τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Μισέλ Μπαρνιέ και αφού εν τωμεταξύ είχε αποστείλει με απροκάλυπτα προκλητικό και εριστικό τρόπο τον OrucReis για μια ακόμα φορά μέσα στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα, δυναμιτίζοντας κάθε προσπάθεια διαλόγου: «Η Ελλάδα συνεχίζει τα βήματα που κλιμακώνουν την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο»!<br /><br />Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Η σημερινή Τουρκία, στην οποία απαγορεύτηκε η εξέταση DΝΑ προκειμένου πολλοί «Τούρκοι» να μην ανακαλύπτουν ότι δεν είναι Τούρκοι, η παραπληροφόρηση και η μαύρη προπαγάνδα αποτελούν τα θεμέλια πάνω στα οποία επιβιώνει ο ισλαμο-φασισμός.<br /><br />Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι, από την άνοδο των ισλαμιστών στην εξουσία μέχρι σήμερα, έχει ανακοινωθείεννέα φορές με αντίστοιχες φιέστες, ότι «ανακαλύφτηκαν τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Μαύρη Θάλασσα». <br /><br />Ο αρχηγός μάλιστα της τουρκικής «φαμίλιας» τον Αύγουστο του 2020 έσπασε όλα τα κοντέρ παραπληροφόρησης όταν ανακοίνωσε με απόλυτη φυσικότητα πως «Η εξόρυξη (νέο-ανακαλυφθέντος) φυσικού αερίου θα ξεκινήσει το 2023». Γι αυτόν δεν έχει καμιά απολύτως σημασία το γεγονός ότιανάλογες εξορύξεις απαιτούν τουλάχιστον μια ολόκληρη… δεκαετία!<br /><br />Δυστυχώς όμως για ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή και τώρα τον Καύκασο, η εξουσία στην Τουρκία ελέγχεται από έναν «υστερικό» (κατά Ολλανδό πρωθυπουργό), «ψυχρό ψυχασθενή» (κατά διάσημο Τούρκο μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ), «κανονικό ισλαμοφασίστα» (κατά Τούρκο καθηγητή και πρώην πρέσβη των Ηνωμένων Εθνών στην Σλοβακία), «δικτάτορα» (κατά πρωθυπουργό του Ισραήλ), «άθλιο» (κατά Σύριο Πρόεδρο), «αναξιόπιστο» (κατά Γάλλο Πρόεδρο) κ.ο.κ.ε.<br /><br />Αυτόν έχουμε απέναντι μας και αυτόναντιμετωπίζουμε. Τα λόγια και οι πράξεις του δεν μπορούν να δημιουργήσουν κανένα «τετελεσμένο» γιατί απλά, δεν μπορεί να τον πιστέψει κανείς. Ακόμα και όταν συντόμως θα «ανακοινώσει» με τις κατάλληλες τυμπανοκρουσίες, ότι (δήθεν) «βρήκε τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου» σε Ελληνικές ή Κυπριακές περιοχές!<br /><br />Οι βόλτες, με συνοδεία πολεμικών πλοίων και τηλεοπτικών συνεργείων για τις ανάγκες της τουρκικής προπαγάνδας στην Κυπριακή ΑΟΖ και την Ελληνική υφαλοκρηπίδα, προκαλούν διεθνείς αντιδράσεις. Σε μια σπάνια ταύτισηαπόψεων, Ηνωμένες Πολιτείες και Ρωσία καταδικάζουν απερίφραστα πλέον τις τουρκικές ενέργειες που δυναμιτίζουν την ειρήνη και την ασφάλεια της Ανατολικής Μεσογείου – και όχι μόνο. <br /><br />Ταυτόχρονα, πυκνώνουν και να συσπειρώνουν το διεθνές στρατιωτικό και διπλωματικό τείχος, απέναντι στηνσημερινή Τουρκία. Το ειρωνικό tweet του Χαλιφά Χαφτάρ προς τον Ρ.Τ. Ερντογάν(15/8/2020) στον λογαριασμό του ΛιβυκούΕθνικού Στρατού – LNA, που συνοδεύεται με αντίστοιχες φωτογραφίες του Έλληνα πρωθυπουργού, είναι πολύ χαρακτηριστικό: «Αγαπητέ Ερντογάν, ενώ εσύ απομονώνεσαι και δαιμονοποιείσαι, η Ελλάδα κάνει νέους φίλους. Λιβύη, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία…»<br /><br />Όλες οι εκκλήσεις αποτελεσματικής, διεθνούς αντιμετώπισης του Ρ.Τ. Ερντογάν (όπως εκείνη του ΙΗΑ «Σταματήστε τον νέο Χίτλερ τώρα!»), δεν παρουσίασαν αξιόλογα αποτελέσματα μέχρι τώρα.<br /><br />Οι κυρώσεις που θα γονατίσουν αμέσωςτην αλαζονεία του Ρ. Τ. Ερντογάν δεν φαίνεται να βρίσκονται στην ατζέντα των «μεγάλων δυνάμεων» για λόγους οικονομικών συμφερόντων. Η μόνη χώρα που αγνοεί τα οικονομικά συμφέροντα καταφέρνοντας ισχυρό πλήγμα στην τουρκική οικονομία είναι η Σαουδική Αραβία. Ηέκκληση του προέδρου του Εμπορικού Επιμελητηρίου Σαουδικής Αραβίας που αγνοεί μερικά δις δολάρια συναλλαγών, τα λέει όλα: «Λόγω της συνεχιζόμενης επιθετικής στάσης της τουρκικής κυβέρνησης, απέναντι στην κυβέρνησή μας, στη χώρα μας και στους πολίτες μας, είναι καθήκον κάθε Σαουδάραβα εμπόρου ή καταναλωτή, να μποϋκοτάρει οτιδήποτε σχετικά με την Τουρκία, είτε πρόκειται για εισαγωγές, είτε για επενδύσεις, είτε για τουρισμό».<br /><br />Πως να μην νοιώσει κανείς μεγάλη απογοήτευση όταν αναλογίζεται πως στην Ελλάδα υπάρχει τηλεοπτικός σταθμός (StarChannel), συμφερόντων της οικογένειας Βαρδινογιάννη, ο οποίος επιδεικνύει πλήρη <a href="https://analyst.gr/2020/09/13/i-ethniki-anaisthisia-tou-star/">εθνική αναισθησία</a> προβάλλοντας καθημερινά τουρκική προπαγάνδα «ήπιας ισχύος» μέσα σε κάθε ελληνικό σπίτι με την μορφή ενός ατέλειωτου σήριαλ χιλίων επεισοδίων, για κάποιους λόγους, ίσως οικονομικούς, που μόνο οι ιδιοκτήτες του καναλιού γνωρίζουν. Και άντε εάν επρόκειτο για κάποιους πεινασμένους λιγούρηδες, εδώ όμως έχουμε κοτζάμ οικογένεια Βαρδινογιάννη… <br /><br />Όταν λοιπόν οι κανόνες της λογικής δεν βρίσκουν ανταπόκριση, όταν καλείσαι να αντιμετωπίσεις σήμερα αρρωστημένες καταστάσεις παρελθόντων αιώνων, είναι απόλυτη ανάγκη να επιδεικνύεις τερατώδη ψυχραιμία, να βρίσκεσαι σε μια διαρκή στρατιωτική ετοιμότητα και σε μια υπέρ – εντατική διπλωματική δραστηριότητα.<br /><br />Ας ενισχύσουμε όσο μπορούμε το διπλωματικό και στρατιωτικό τείχος απέναντι στον νεοφασισμό των ισλαμιστών της Τουρκίας με τους Κύπριους, τους Αρμένιους, τους Κούρδους, τους Σύριους, τους Λίβυους, τους Αιγύπτιους και κάθε άλλο λαό που υποφέρει από τις νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις των παντουρκιστών*<br /><br />Τα σημάδια καθόδου του Ρ. Τ. Ερντογάν προς την συντριβή είναι πλέον ολοένα και πιο ευδιάκριτα. Όσο όμως πιο ευδιάκριτα γίνονται, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι κίνδυνοι κινήσεων απελπισίας πριν από την συντριβή του…<div><br /></div><div><b><i>* Μέλος INTERNATIONAL HELLENIC ASSOCIATION ((IHA)</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://professors-phds.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Τουρκικός επεκτατισμός & επιθέσεις σε Αρμενία, Ελλάδα, Κύπρο.

Παραπληροφόρηση και μαύρη προπαγάνδα αποτελούν τα θεμέλια πάνω στα οποία επιβιώνει ο ισλαμο-φασισμός. Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης* Ο τουρκικό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν ξανατραβάει το σχοινί – Τι επιδιώκει με την αποστολή του Oruc Reis

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicLhmuq56TG_2bO6lkHCO0Uu0SVyWHLI7szIQhSvBXAdxU-KwOsu3MAelnBPhPxY7mGIkDrmJBSqnUuKACgm5QIm4g4umgE23aXKzURL2QoeDiX1e5Znhj1Cl1wNIh6CPWRveOozvzMiw/s1000/Oruc-reis-fregata.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="617" data-original-width="1000" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicLhmuq56TG_2bO6lkHCO0Uu0SVyWHLI7szIQhSvBXAdxU-KwOsu3MAelnBPhPxY7mGIkDrmJBSqnUuKACgm5QIm4g4umgE23aXKzURL2QoeDiX1e5Znhj1Cl1wNIh6CPWRveOozvzMiw/w640-h394/Oruc-reis-fregata.jpg" width="640" /></a></div><br /><div>Η εκ νέου διαμορφούμενη κατάσταση ανοικτά του νησιωτικού συμπλέγματος Μεγίστης/Καστελλόριζου επαναφέρει τα πράγματα εκεί που ήταν επί εβδομάδες τον Αύγουστο, αφού η τουρκική προκλητικότητα πλησιάζει σε απόσταση ακόμα πιο πολύ την περιοχή, με την Αγκυρα να μη δείχνει κάποιο σημείο αλλαγής συμπεριφοράς.</div><br />Γράφει ο <b>Αθανάσιος Ε. Δρούγος*</b><br /><br />Με την αποστολή του ερευνητικού-σεισμογραφικού πλοίου «Ορούτς Ρέις» υπεράνω της ελληνικής υφαλοκρηπίδας (άσχετα αν δεν έχει οριοθετηθεί) -και μάλιστα σε περιοχή-κλειδί στην Ανατολική Μεσόγειο- η Τουρκία οδηγεί τις εξελίξεις σε σημείο μηδέν, με όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά, και σε εντελώς αχαρτογράφητα νερά.<br /><br />Οι κινήσεις του τελευταίου τριημέρου από πλευράς του Ταγίπ Ερντογάν βάζουν ταφόπλακα σε οποιασδήποτε μορφής διάλογο ή διερευνητικού χαρακτήρα συνομιλίες της Αθήνας με την Αγκυρα. Επιπλέον ναρκοθετούν την όποια (έστω και αναιμική) πρωτοβουλία του Βερολίνου, δεν λαμβάνουν υπόψη τις αποφάσεις της Ε.Ε. των Βρυξελλών, ενώ προκαλούν έντονους πονοκεφάλους στην Ατλαντική Συμμαχία, που βλέπει ότι βρίσκεται μπροστά στη χειρότερη κρίση της νότιας περιοχής της.<br /><br />Από την πλευρά των ΗΠΑ υπήρξε αυστηρό μήνυμα προς την Τουρκία αναφορικά με τις νέες προκλήσεις, με τους Αμερικανούς να αποδοκιμάζουν τον νέο κύκλο ερευνών του τουρκικού υδρογραφικού σκάφους.<br /><br />Οι ΗΠΑ επικρίνουν έντονα την τουρκική στάση που μονομερώς αυξάνει την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο και εσκεμμένα υπονομεύει την έναρξη των διερευνητικών επαφών μεταξύ των δύο νατοϊκών συμμάχων. Επιπλέον καλούν την Αγκυρα να σταματήσει τη στρατηγική των προκλήσεων και να ξεκινήσει άμεσα τις διερευνητικές συζητήσεις γιατί οι μονομερείς ενέργειες δεν βοηθούν στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης και δεν παράγουν βιώσιμες λύσεις. Και η ανακοίνωση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών καταλήγει τονίζοντας ότι «ο εξαναγκασμός, οι απειλές, ο εκφοβισμός και η στρατιωτική δραστηριότητα δεν θα επιλύσουν τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο».<br />Υπάρχουν πολλοί λόγοι που η Τουρκία προκαλεί και επιδιώκει έντονη κρίση με την Ελλάδα, ειδικά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο:<br /><br />1. Σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των προσεχών προεδρικών εκλογών, μέχρι στις 20 Ιανουαρίου 2021 ο Ερντογάν μπορεί να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Αυτό σημαίνει ότι μέσα στους επόμενους τρεις μήνες (συνολικά) μπορεί να προχωρήσει στην ουσιαστικοποίηση των λεκτικών και άλλων προκλήσεών του, με τους Αμερικανούς να είναι επικεντρωμένοι σε πολιτικά και εσωτερικά ζητήματα.<br /><br />2. Παρατηρείται μία στάση της Ρωσίας που για τους δικούς της λόγους «κλείνει το μάτι» στην Αγκυρα. Η Μόσχα αντιμετωπίζει αρκετά εσωτερικά και άλλα προβλήματα και επί του παρόντος ευνοεί την «ιδιότυπη μορφή συνύπαρξης και συγκυριαρχίας» με την Τουρκία (αυτό είναι εμφανές στην Κεντρική Λιβύη με την εκεχειρία, καθώς και στη Βόρεια Συρία/ανατολικά και δυτικά του Ευφράτη). Κάτι παρόμοιο δείχνει να κινείται και στην περίπτωση του πολέμου Αρμενίων και Αζέρων στον Νότιο Καύκασο. Συνεπώς η Ρωσία δεν εμφανίζεται δυναμική, ενώ ελίσσεται με τον Ερντογάν που ελέγχει τα Στενά, ως και τις κινήσεις του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας, σε ενίσχυση της κυβέρνησης της Δαμασκού.<br /><br />3. Στη φάση που βρίσκεται η Ατλαντική Συμμαχία, το ενδιαφέρον της είναι όψιμο και υποβαθμισμένο για την περιοχή μας. Το ΝΑΤΟ στην εποχή μας εστιάζει στη ρωσική απειλή (από τη Σκανδιναβική/Αρκτικός μέχρι τη Βαλτική και από εκεί μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, στην κατάσταση στη Λευκορωσία, στον ύπουλο/υβριδικό πόλεμο Μόσχας και Πεκίνου κατά της Δύσης, στην παγκόσμια ασφάλεια μετά την Covid-19 -αυτές τις ημέρες κυκλοφορεί μία εκτενέστατη απόρρητη ανάλυση-, ως και στην εμπόλεμη κατάσταση στην Υπερκαυκασία).<br /><br />4. Η Αγκυρα εκτιμά ότι είναι σε φάση «έντονης περιφερειακής υπερδυναμοποίησης», αφού παρεμβαίνει σε πολλά γεωγραφικά σημεία, προσπαθώντας να ενδυναμώσει το ρόλο και τα συμφέροντά της (Μεσοποταμία-Κέρας της Αφρικής-Υποσαχάρια Αφρική, Αφγανιστάν, Νότιος Καύκασος κ.ά.). Συνεπώς, βλέποντας κενά σε πολλές στρατηγικής αξίας ζώνες, με στρατιωτικά μέσα επιδεικνύει την ισχύ της ως ρεβιζιονιστική δύναμη. Οσοι θεωρούν ότι η Τουρκία είναι απομονωμένη ή θα διαλυθεί ή θα καταρρεύσει οικονομικά είναι εκτός πραγματικότητας. Εκτιμούν λαθεμένα και απλά αδυνατούν να εξηγήσουν τα συμβαίνοντα .Ειδικότερα αυτή την περίοδο η Τουρκία εμπλέκεται ακόμα και στο Μάλι της γαλλόφωνης Αφρικής υποστηρίζοντας την ισλαμοποίηση του νέου στρατιωτικού καθεστώτος!<br /><br />5. Η Τουρκία ως αναθεωρητική δύναμη «απλώνει τη θεματολογία της ατζέντας της» προς όλα τα αζιμούθια, και ως εκ τούτου, πέραν των χερσαίων επιδιώξεών της, επικεντρώνεται και στο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», των γνωστών αποστράτων, αλλά με υπολογίσιμη επιρροή ναυάρχων (Γιαϊγτζί-Γκουρντενίζ-Ορνέκ), άρα «στρέφει τα βέλη της» προς Ελλάδα και Κύπρο. Αν άφηνε παραπλεύρως τους θαλάσσιους τομείς θα έδειχνε ότι «παρά τα ισχυριζόμενα, αδυνατεί να υλοποιήσει ένα τόσο φιλόδοξο δόγμα». Το συγκεκριμενοποιεί σε Ανατολική Μεσόγειο και κυπριακή ΑΟΖ, ενώ την ίδια στιγμή το Ισραήλ έχει παραμείνει στα λόγια και το Κάιρο υστερεί -παρά την πανσπερμία οπλικών συστημάτων που διαθέτει-να αντιμετωπίσει την Αγκυρα (συν το ότι έχει και την πανίσχυρη Μουσουλμανική Αδελφότητα, που ανά πάσα στιγμή είναι ικανή να προκαλέσει βαθιά ρήγματα στο εσωτερικό της Αιγύπτου).<br /><br />6. Δεν είναι ικανοποιημένη από τη θέση της Αθήνας, που εμμένει στα περί συζητήσεων μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες. Με όλα τα μέσα (στρατιωτικά και μη) θα εκβιάσει να συμπεριληφθούν πάγιες μονομερείς επιδιώξεις σε βάρος μας, όπως η αποστρατιωτικοποίηση νήσων και νησίδων, καθώς και η μείωση του εθνικού εναέριου χώρου μας από τα 10 στα 6 ν.μ. Επιπλέον εστιάζει τις προκλητικές ενέργειές της στο σύμπλεγμα της Μεγίστης και ανάλογα με τις εξελίξεις στις περιοχές του τουρκο-λιβυκού μνημονίου. Το ότι μέχρι στιγμής δεν έχει ενεργήσει στον δεύτερο γεωγραφικό τομέα οφείλεται στο ότι σε αυτή τη χρονική στιγμή δεν επιθυμεί να προκαλέσει μία απόλυτη ρήξη με το Κάιρο.<br /><br />7. Με τις συνεχείς προκλήσεις σε βάρος μας ενισχύει το εσωτερικό του μέτωπο, συγκλισιακά με τις μαξιμαλιστικές απόψεις του. Πέραν του εθνικιστή ηγέτη Ντεβλούτ Μπαχτσελί, ωθεί πιο κοντά του μεγάλη μερίδα βουλευτών του «Καλού Κόμματος» της λύκαινας Μεράλ Ακσενέρ, που ένθερμα υποστηρίζουν τις ακραίες κινήσεις του προς όλα τα γεωγραφικά μέτωπα (οι 29 από τους 38 βουλευτές).<br />8. Αν και ο προσεχής δεύτερος γύρος των ψευδοεκλογών στα Κατεχόμενα θα είναι αρκετά σκληρός μεταξύ Ακιντζί και Τατάρ, το κλιμακωτό άνοιγμα των Βαρωσίων/Αμμοχώστου που υποστηρίζει η κυβερνώσα ελίτ στην Αγκυρα στοχεύει στην ολική αποστροφή στις συνομιλίες για το μέλλον του Κυπριακού, ως και στην περαιτέρω στρατιωτικοποίηση του ανατολικού τμήματος της νήσου. Εκτρέπει τον όποιο διάλογο και τουρκοποιεί πιο έντονα τα Κατεχόμενα. Η περιοχή μεταξύ Δωδεκανήσου και κατεχόμενης Κύπρου γεωγραφικά περιλαμβάνει το σύμπλεγμα της Μεγίστης. Αρα, σε εφαρμογή της «Γαλάζιας Πατρίδας» και των ευρύτερων ναυτικών του επιδιώξεων, στοχοποιεί τον συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο. Συνεπώς η πρόκληση κρίσεων είναι στην υπηρεσία των συμφερόντων της Αγκυρας, οπότε ρισκάρει με τη δυναμική αναθέρμανση της έντασης, ως και την πρόκληση τοπικού επεισοδίου με πολλαπλές επιπτώσεις και παρενέργειες.<br /><br /><b><i>*Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής</i></b><div><br /></div><div><a href="eleftherostypos.gr">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν ξανατραβάει το σχοινί – Τι επιδιώκει με την αποστολή του Oruc Reis

Η εκ νέου διαμορφούμενη κατάσταση ανοικτά του νησιωτικού συμπλέγματος Μεγίστης/Καστελλόριζου επαναφέρει τα πράγματα εκεί που ήταν επί εβδομά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: Ένα διαρκές «casus belli»

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2uDKfa_1Udbt0aJtOb77VrKOgN7ZBN_nBOFe1R4SNjQg9WqF55BYs2SePQ2S8QiZP9QL6ViESCouNISg2F3jhNrOlfiB5QwYZKJdZwL0cx3GhRbrtwHd_wd7tSZeOWV96BgiIUr5Y2mY/s630/222212222.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="439" data-original-width="630" height="446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2uDKfa_1Udbt0aJtOb77VrKOgN7ZBN_nBOFe1R4SNjQg9WqF55BYs2SePQ2S8QiZP9QL6ViESCouNISg2F3jhNrOlfiB5QwYZKJdZwL0cx3GhRbrtwHd_wd7tSZeOWV96BgiIUr5Y2mY/w640-h446/222212222.jpeg" width="640" /></a><br /><br /><i>«Να μιλάμε ευγενικά, να διαπραγματευόμαστε ήσυχα και να περιμένουμε έτοιμοι οπλισμένοι» </i><b>(Ρούζβελτ)</b>.<br /><br /><b>Ηλίας Γιαννακόπουλος </b>Φιλόλογος, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών.<br /><br />Oι τελευταίες επιθετικές ενέργειες των Τούρκων σε συνδυασμό με τον παραληρηματικό λόγο του κ. Ερντογάν δεν θέτουν σε δοκιμασία μόνο τις αντοχές και την υπομονή των Ελλήνων αλλά και την ίδια τη διπλωματία και την ανθρώπινη λογική. Kι αυτό γιατί για πολλούς συνιστά ένα ανεξήγητο γεγονός η προκλητική στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα που δεν απειλεί και κατ’ ουσίαν δεν αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη των γειτονικών χωρών ούτε κίνδυνο για την εθνική τους ασφάλεια. <br /><br />Οι θεωρίες περί του «απρόβλεπτου» Ερντογάν φαίνεται να καταρρέουν, αφού εδώ και καιρό οι λεκτικές απειλές του μετουσιώνονται σε επικίνδυνες πράξεις. Αν, όμως, όλες οι κινήσεις της Τουρκίας και του «απρόβλεπτου» Ερντογάν είναι προσχεδιασμένες και κατά καιρούς ιταμά εκπεφρασμένες, γιατί η ελληνική διπλωματία (και όχι μόνο αυτή) αδυνατεί να ανιχνεύσει τα βαθύτερα κίνητρα και τους απώτερους στόχους;<br /><br />Χρόνια τώρα ως χώρα και πολιτική ηγεσία γνωρίζουμε τη διπλωματική δεινότητα των Τούρκων. Μία δεινότητα που άλλοτε εκδηλώνεται με την τεχνική των διαπραγματεύσεων - τα γνωστά παζάρια - με την Ε.Έ. και άλλοτε με την τάση να «γκριζάρουν» σε ανύποπτο χρόνο περιοχές της Ελληνικής επικράτειας. Ο θρίαμβος της τουρκικής διπλωματίας ήταν η εισβολή στη Β. Συρία (Ιντλίπ…) και το Τουρκο-Λιβυκό σύμφωνο συνεργασίας. Τα δύο τελευταία όχι μόνον δεν «ενόχλησαν» τους διεθνείς οργανισμούς αλλά εξασφάλισαν την ανοχή ή την σιωπηρή υποστήριξη των «μεγάλων» (ΗΠΑ, Ρωσίας).<br /><br />Το γαλλικό περιοδικό Le Point δημοσίευσε άρθρο με τίτλο: «Ερντογάν, χρήσιμος ηλίθιος του Πούτιν». Ωστόσο, τα ερωτήματα πληθαίνουν και αιωρούνται για την «ανεξήγητη» εμπάθεια και επιθετικότητα των Τούρκων και του Ερντογάν προς την Ελλάδα. Θα μπούμε στη θέση ενός διπλωματικά ηλίθιου η αφελούς για να διατυπώσουμε κάποια ερωτήματα σχετικά με το «πρώτο κινούν» του Τούρκου ηγέτη.<br /><br />Τα αφελή ερωτήματα<br /><br />1. Ο φόβος: Όταν προκαλείς ή επιτίθεσαι σύμφωνα με την ατομική ψυχολογία αλλά και τη διεθνή διπλωματική πρακτική εξωτερικεύεις το αίσθημα δύναμης και ανωτερότητας ή κάποιον ενδόμυχο ανομολόγητο φόβο. Φοβούνται, όμως, οι Τούρκοι την Ελλάδα; Την θεωρούν απειλή για την εθνική τους ακεραιότητα; Είναι η Ελλάδα για τους Τούρκους μία ασύμμετρη απειλή ή ένας επικίνδυνος ανταγωνιστής; Ωστόσο τα οικονομικά, τα στρατιωτικά και τα πληθυσμιακά μεγέθη δεν δικαιολογούν έναν τέτοιο φόβο. Αν εξαιρέσουμε το 1919 - 22 (Μικρασιατική εκστρατεία), ποτέ άλλοτε έως σήμερα η Ελλάδα δεν απείλησε την Τουρκία. Προς τι λοιπόν η προκλητικότητα των Τούρκων; <br /><br />2. Ο νέο-Οθωμανισμός: Ο Ερντογάν εδώ και καιρό έχει διακηρύξει πως στόχος του είναι η επανίδρυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ανερυθρίαστα δήλωσε, μετά το ΤουρκικοΛιβυκό σύμφωνο, πως η επικράτεια της Τουρκίας φθάνει μέχρι τα βόρεια της Αφρικής. Όραμά του η «γαλάζια πατρίδα» που τα όριά της καθορίζονται κάθε φορά ανάλογα με τις προσωπικές επιλογές του Ερντογάν και τις γενικότερες επιδιώξεις της τουρκικής διπλωματίας. Μικρό, όμως, εμπόδιο στο νεο - Οθωμανισμό στέκεται η Ελλάδα, που είχε την ατυχία να είναι ο γεωγραφικός γείτονας. Το Αιγαίο ως θάλασσα πρέπει να «μοιραστεί» σύμφωνα με τα τουρκικά σχέδια. Είναι, όμως, αυτός μία λογική για μία τέτοιου μεγέθους τουρκική επιθετικότητα έναντι των Ελλήνων;<br /><br />3. Περιφερειακή δύναμη: Ο Ερντογάν στοχεύει να δημιουργήσει μία Τουρκία ικανή να λειτουργεί ως μία περιφερειακή δύναμη στο γεωγραφικό χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης ή και της εγγύτερης ανατολής. Προβάλλουν την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας δευτερεύουσας ηγέτιδας δύναμης στις περιοχές αυτές που θα καλύπτουν το κενό των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Με την τεχνική του «στρατηγικού χάους» δημιουργούν εστίες αστάθειας για να μπορούν να επεμβαίνουν στο όνομα της «ειρήνης» και της υπεράσπισης της ασφάλειας της Τουρκίας (εισβολή στη Β. Συρία, ξεριζωμός Κούρδων, παραβίαση Κυπριακών ΑΟΖ…) Επιλέγουν περιοχές και χρόνο όπου και όταν Ρωσία και ΗΠΑ δείχνουν απροθυμία να επέμβουν. Μπορεί, ωστόσο, αυτός ο σχεδιασμός των Τούρκων να στοχεύει αποκλειστικά την Ελλάδα και να αιτιολογική - δικαιολογεί το μένος των Τούρκων έναντι της χώρας μας; <br /><br />4. Ισλαμοποίηση: Οι παραπάνω σχεδιασμοί των Τούρκων εκτυλίσσονται πάνω στη βάση μιας προγραμματισμένης ισλαμοποίησης των Βαλκανίων (όπου υπάρχουν πυρήνες ισλαμικού στοιχείου) αλλά και της Ευρώπης σε βάθος χρόνου. Ο τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός χρησιμοποιεί τους μετανάστες ως εργαλείο και πολιορκητικό κριό για την άλωση της χριστιανοκρατούμενης (ως πότε αλήθεια;) Δύσης. Επειδή στρατιωτικά δεν μπορεί η Τουρκία να κυριαρχήσει καταφεύγει μέσω των προσφύγων - μεταναστών σε ένα ύπουλο πόλεμο, τον υβριδικό. Το πολιτικό ισλάμ είναι η νέα απειλή. Η Ελλάδα με σχετική θρησκευτική ομοιογένεια (95% κατά δήλωση χριστιανοί) συνιστά ένα εμπόδιο στα σχέδια ισλαμοποίησης των Βαλκανίων. Τυχαία είναι η προτροπή – πρόκληση του Ερντογάν «ανοίξτε τα σύνορα»; Είναι κι αυτή μία πρωτογενής αιτία του τουρκικού μένους εναντίον της χώρας μας; <br /><br />5. Προσωπική φιλοδοξία: Αν οι παραπάνω τέσσερις αιτίες σχετίζονται με εξωγενή - αντικειμενικά δεδομένα, η πέμπτη αντανακλά τον καταπιεσμένο ναρκισσισμό του Ερντογάν. Σαν άλλος Θεμιστοκλής («ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδους τρόπαιον»). ο τούρκος πρόεδρος μεριμνά για την υστεροφημία του. Θέλει να μείνει ως σουλτάνος που «μεγάλωσε» την Τουρκία, περισσότερο από τον ιδρυτή της, τον Ατατούρκ. Ως χώρα δεν πρέπει να υποτιμούμε την αιτία αυτή. Η ιστορία μας δίδαξε πως η «ιστορία» γράφτηκε από τις υπέρμετρες φιλοδοξίες των ηγετών και τον αρρωστημένο ναρκισσισμό τους. Στο βαθμό που η αντιπολίτευση (η πολιτική) απουσιάζει από την Τουρκία, ας συμβιβαζόμαστε με την ιδέα πως η Ελλάδα θα αποτελεί ένα διαρκή στόχο του τουρκικού επεκτατισμού και των φιλοδοξιών του Ερντογάν.<br /><br />Η Εθνική ομοψυχία<br /><br />Μπορεί τα παραπάνω ερωτήματα να θεωρούνται «αφελή» αλλά εδράζονται στην αγωνία και στην απαίτηση μιας πιο καθαρής και ορθολογικής ερμηνείας κι απάντησης. Τη χρειαζόμαστε ως πολίτες και κράτος για να οργανώσουμε την άμυνά μας. Καλές και απαραίτητες οι συμμαχίες, αλλά δεν είναι αρκετές. «Τα έθνη δεν έχουν σταθερούς φίλους ή εχθρούς. Έχουν μόνο σταθερά συμφέροντα»(Πάλμερστον, Βρετανός Πρωθυπουργός).<br /><br />Ο Ερντογάν στόχευε στο “FalseFlag”, στο γνωστό «διαίρει και βασίλευε». Προς το παρόν ως Έλληνες το αποφύγαμε. Ο Ν. Καζαντζάκης το είδε καθαρά και μας συμβουλεύει με το παρακάτω: <br /><br /><i>«Μωρέ, μην είσαι παλαβός, μην ανακατεύεσαι στις ρωμαίικες δουλειές· παλιά κατάρα είναι αυτή, από Θεού. Άκου τι μου ‘λεγε ο μακαρίτης ο παππούς μου, να καταλάβεις. Όλα τα ΄κάμε καλά ο Αλλάχ, μου ‘λεγε, όλα, μα μία μέρα βρέθηκε μπόσικος, έπιασε φωτιά και κοπριά κι έπλασε το Ρωμιό· μα ευτύς, ως τον είδε, το μετάνιωσε· είχε ένα μάτι, ο αφιλότιμος που τρυπούσε ατσάλι. «Τι να γίνει τώρα, μουρμούρισε ο Αλλάχ, την έπαθα· ας πιάσω να κάνω τώρα τον Τούρκο, να σφάξει το Ρωμιό, να βρει ο κόσμος την ησυχία του.» Έπιασε το λοιπόν μέλι και μπαρούτι, τα μάλαξε καλά καλά, έφτιαξε τον Τούρκο. Κι ευτύς, χωρίς να χασομεράει, βάνει σ’ ένα ταψί τον Τούρκο και το Ρωμιό να παλέψουν. Πάλευαν, πάλευαν από το πρωί ως το βράδυ, κανένας δεν έριχνε κάτω τον άλλο· μα ευτύς, ως σκοτείνιασε, βάνει ο άτιμος ο Ρωμιός τρικλοποδιά, κάτω ο Τούρκος! «Ο διάολος να με πάρει, μουρμούρισε ο Αλλάχ, την έπαθα πάλι·τούτοι οι Ρωμιοί θα φάνε τον κόσμο, πάνε οι κόποι μου χαμένοι…. Τι να κάμω; Όλη νύχτα δεν έκλεισε μάτι ο κακομοίρης· μα το πρωί, πετάχτηκε απάνω και χτύπησε τις χερούκλες του: «Βρήκα! Βρήκα!» φώναξε· έπιασε πάλι φωτιά και κοπριά, κι έφτιασε έναν άλλο Ρωμιό, και τους έβαλε στο ταψί να παλέψουν. Άρχισε το πάλεμα· τρικλοποδιά ο ένας και ο άλλος· μπηχτές ο ένας, μπηχτές κι ο άλλος· μπαμπεσιά ο ένας, μπαμπεσιά κι ο άλλος…. Πάλευαν, πάλευαν, έπεφταν, σηκώνουνταν, πάλευαν πάλι, ξανάπεφταν, ξανασηκώνουνταν, πάλευαν… Κι ακόμα παλεύουν! Κι έτσι ο κόσμος, Μπραϊμάκι μου, βρήκε την ησυχία του» (Ο Χριστός ξανασταυρώνεται).</i><br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ερντογάν: Ένα διαρκές «casus belli»

«Να μιλάμε ευγενικά, να διαπραγματευόμαστε ήσυχα και να περιμένουμε έτοιμοι οπλισμένοι» (Ρούζβελτ) . Ηλίας Γιαννακόπουλος Φιλόλογος, πτυχιού...

Διαβάστε την συνέχεια

Η πολυδιαφημισμένη αμυντική Βιομηχανία της Τουρκίας πολύ απέχει από το να είναι αυτάρκης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgecdcBg9r1YEggsyXHpZLtvylO2rp2xrilOWBuY33BkvFV2o5pqDo1OSqU3wY8vXqZWrH3sfUYltH4StjcrSbAzPPmqn706-QeRgzZXrguCcgfQ3Cgf27Ym0bE-oCIUYC9kFN13s9b3Ag/s696/TURKISH_UAV.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="418" data-original-width="696" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgecdcBg9r1YEggsyXHpZLtvylO2rp2xrilOWBuY33BkvFV2o5pqDo1OSqU3wY8vXqZWrH3sfUYltH4StjcrSbAzPPmqn706-QeRgzZXrguCcgfQ3Cgf27Ym0bE-oCIUYC9kFN13s9b3Ag/w640-h384/TURKISH_UAV.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Burak Bekdil,</b><a href="https://www.defensenews.com/global/europe/2020/10/13/canadian-block-on-drone-parts-shows-turkeys-defense-industry-still-not-independent/">Defense News</a><br />Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού<br />Η απόφαση της καναδικής κυβέρνησης να αναστείλει την εξαγωγή βασικών εξαρτημάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην Τουρκία έχει φέρει για άλλη μια φορά στο προσκήνιο τις συνεχιζόμενες προσπάθειες της Τουρκίας για ανάπτυξη μιας αυτάρκους αμυντικής βιομηχανίας.<br /><br />Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συχνά υπερηφανεύεται σε συγκεντρώσεις του κόμματος ότι η διακυβέρνησή του από το 2002 έχει μειώσει την εξάρτηση της Τουρκίας από ξένα οπλικά συστήματα από 80 τοις εκατό σε 30 τοις εκατό. Υπάρχει αλήθεια σε αυτό, αν και τα πραγματικά ποσοστά παραμένουν ένα μυστήριο, κυρίως λόγω της δυσκολίας καθορισμού του ποιο είναι πραγματικά ένα τοπικό ή εθνικό σύστημα.<br /><br />Τα περισσότερα τουρκικά “εθνικά” συστήματα εξαρτώνται από διάφορους βαθμούς ξένης συνδρομής, συχνά συμπεριλαμβανομένων κρίσιμων τμημάτων που διατίθενται μόνο στο εξωτερικό. Το T129, ένα “γηγενές” ελικόπτερο επίθεσης, είναι μια τουρκική παραλλαγή του ιταλο-βρετανικού ελικοπτέρου AgustaWestland A129 Mangusta. Η τοπική βιομηχανία της Τουρκίας δεν διαθέτει τεχνολογία κινητήρων.<br /><br />Τα περισσότερα τουρκικά οπλικά συστήματα εξαρτώνται από διάφορους βαθμούς ξένης συμμετοχής.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/10/turkish_defense.png"><img height="398" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/10/10/turkish_defense.png" width="640" /></a><br /><i>Δεξιόστροφα από πάνω αριστερά: Τέτοια ευρέως διαφημισμένα “αυτόχθονα” τουρκικά αμυντικά συστήματα, όπως το bayraktar TB-2 drone, το ελικόπτερο επίθεσης T129, η δεξαμενή Altay, και το μαχητικό TF-X βασίζονται σε κρίσιμα στοιχεία που κατασκευάζονται στο εξωτερικό.</i><br /><br />Η “εθνική” δεξαμενή νέας γενιάς τανκς Altay αντιμετωπίζει σημαντικές καθυστερήσεις, λόγω της έλλειψης ενός ξένου κινητήρα και συστήματος ταχυτήτων. Η πρώτη “εγχώρια” αποβάθρα της τουρκικής πλατφόρμας προσγείωσης, η TCG Anadolu, θα τεθεί σε λειτουργία το επόμενο έτος, αλλά το πλοίο κόστους ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων ή περισσότερο κατασκευάζεται με άδεια από την ισπανική Navantia.<br /><br />Ένας αυξανόμενος αριθμός Δημοκρατικών στο Κογκρέσο ζητούν από την κυβέρνηση Τραμπ να αναστείλει αμέσως την αμερικανική βοήθεια ασφαλείας προς το Αζερμπαϊτζάν, καθώς οι μάχες μεταξύ αρμενικών και αζερικών δυνάμεων στο αυτονομιστικό έδαφος του Ναγκόρνο-Καραμπάχ φθάνουν στη δεύτερη εβδομάδα τους.<br /><br />Ακόμη και η μεγαλύτερη επιτυχία της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια, ένα τοπικά κατασκευασμένο αεροπλάνο ρομπότ γνωστό ως Bayraktar TB-2, φέρει κρίσιμα ξένα εξαρτήματα – ένα ζήτημα που βρίσκεται τώρα στο προσκήνιο μετά την ανακοίνωση του Καναδού υπουργού Εξωτερικών Φρανσουά-Φιλίπ Σαμπέϊν στις 5 Οκτωβρίου για την αναστολή των αδειών εξαγωγής της τεχνολογίας drone στην Τουρκία, η οποία στηρίζει το Αζερμπαϊτζάν στην παρούσα αζερό-αρμενική στρατιωτική σύγκρουση.<br /><br />Στις 5 Οκτωβρίου, ο Καναδός υπουργός Εξωτερικών Φρανσουά-Φιλίπ Σαμπέιν ανακοίνωσε αναστολή των βασικών εξαγωγών τεχνολογίας μη επανδρωμένων αεροσκαφών στην Τουρκία εν μέσω ισχυρισμών ότι ο εξοπλισμός χρησιμοποιείται από τις δυνάμεις των Αζέρων εναντίον της Αρμενίας.<br /><br />Ο Σαμπέϊν διέταξε την παύση των εξαγωγών παράλληλα με μια εντολή στο υπουργείο του να διερευνήσει τις καταγγελίες ότι η καναδική τεχνολογία drone χρησιμοποιείται στις μάχες. Η απόφαση ακολούθησε μια ανακοίνωση από την οργάνωση αφοπλισμού Project Ploughshares, η οποία προειδοποίησε για τις εξαγωγές των αισθητήρων υψηλής τεχνολογίας και της τεχνολογίας στόχευσης, αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, που παράγονται από την εταιρεία L3Harris WESCAM στο Burlington, Ontαριο, ότι γίνονται σε ωμή παραβίαση των εσωτερικών νόμων του Καναδά και των διεθνών υποχρεώσεών του στο πλαίσιο της Συνθήκης των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο Όπλων, στην οποία η κυβέρνηση Trudeau προσχώρησε σχεδόν ακριβώς πριν από ένα χρόνο.<br /><br />L3Harris WESCAM, η καναδική θυγατρική του αμερικανικού αμυντικού γίγαντα L3Harris, είναι ένας από τους κορυφαίους παραγωγούς και εξαγωγείς στον κόσμο συστημάτων αισθητήρων της ηλεκτρο-οπτικής / υπέρυθρης (EO / IR) απεικόνισης και στόχευσης – τα οποία εξοπλίζουν τα τουρκικά αεροπλάνα άνευ πιλότου Μπαϊρακτάρ.<br /><br />“Αυτοί οι αισθητήρες είναι αναπόσπαστο μέρος για την ικανότητα των Τούρκων να διεξάγουν πόλεμο με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, κάτι που κάνουν όλο και περισσότερο… τα τελευταία χρόνια σε διάφορες ζώνες συγκρούσεων, δήλωσε στο Radio Canada International ο Kelsey Gallagher, ένας ερευνητής της οργάνωσης Ploughshares. “Εάν οι εξαγωγές αυτών των αισθητήρων είχαν σταματήσει εντελώς, τότε η Τουρκία δεν θα έχει τους απαραίτητους αισθητήρες για να διεξάγει σύγχρονες αεροπορικές επιδρομές”.<br /><br />“Αυτό [η αναστολή των καναδικών προμηθειών] μπορεί να προκαλέσει αναστάτωση στη γραμμή παραγωγής”, δήλωσε ένας τοπικός αναλυτής αεροδιαστημικής, “αν δεν αντικατασταθεί αμέσως.”<br /><br />“Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι άλλοι ξένοι προμηθευτές που θα χρησιμοποιηθούν ως προσωρινή λύση “, πρόσθεσε ο αναλυτής. “Ωστόσο, πρόκειται κυρίως για δυτική (συμπεριλαμβανομένης της ισραηλινής) τεχνολογίας και ενδέχεται να μην φτάσει σε Τούρκους κατασκευαστές για πολιτικούς λόγους”.<br /><br />Ωστόσο, ο ανώτερος αξιωματούχος προμηθειών της Τουρκίας Ismail Demir, πρόεδρος της υπηρεσίας προμηθειών άμυνας SSB έγραψε στο Τουίτερ στις 6 Οκτωβρίου, την επομένη της καναδικής απόφασης, ότι η Τουρκία θα αρχίσει σύντομα να παράγει μαζικά το ηλεκτρό-οπτικό σύστημα cats, για να αντικαταστήσει την τεχνολογία WESCAM που χρησιμοποιείται στο drone TB-2.<br /><br />Το CATS θα παραχθεί από ειδικό τμήμα ηλεκτρονικών Ειδών Aselsan της μεγαλύτερης αμυντικής εταιρείας της Τουρκίας . Ο Ντεμίρ είπε ότι η Aselsan έχει επίσης αρχίσει να εργάζεται για την ανάπτυξη μιας μελλοντικής έκδοσης του συστήματος CATS.<br /><br />Ο Ντεμίρ μίλησε επίσης για μια άλλη νέα εγχώρια φιλοδοξία: το Σχέδιο Οζγκούρ, ή “ελεύθερο” στα τουρκικά. Το Özgür αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας αναβάθμισης που έχει σχεδιαστεί για να παρατείνει τη διάρκεια ζωής των τουρκικών αεροπλάνων F-16.<br /><br />“Αυτό το πρόγραμμα έχει ως στόχο να εθνικοποιήσει πλήρως τα ηλεκτρονικά συστήματα για F-16 μας,” είπε ο Demir στην <a href="https://www.savunmasanayiidergilik.com/tr/HaberDergilik/Turk-savunma-sanayiinde-son-gelismeler">εφημερίδα Haber Turk στις </a>6 Οκτωβρίου. Οι εργασίες πλήρους αναβάθμισης θα περιλαμβάνουν επίσης διαρθρωτικό και αερό-ηλεκτρονικό εκσυγχρονισμό.<br /><br />Η Τουρκία θεωρεί τις αναβαθμίσεις των F-16 ως προσωρινή λύση προτού κατασκευάσει το δικό της εγχώριο μαχητικό, το TF-X. Αλλά η προσπάθεια TF-X έχει κινηθεί έρποντας, χωρίς αξιοσημείωτη πρόοδο τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της έλλειψης ενός κινητήρα για την πραγματοποίηση του προγραμματισμένου μαχητικού.<br /><br /><b><i>*Ο Μπουράκ Μπεκντίλ είναι πολιτικός αναλυτής με έδρα την Άγκυρα και συνεργάτης στο Φόρουμ για τη Μέση Ανατολή.</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η πολυδιαφημισμένη αμυντική Βιομηχανία της Τουρκίας πολύ απέχει από το να είναι αυτάρκης

Του Burak Bekdil, Defense News Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού Η απόφαση της καναδικής κυβέρνησης να αναστείλει την εξαγωγή βασικών εξαρτημάτων...

Διαβάστε την συνέχεια

Στέλνει "μήνυμα" η Ρωσία: "Η Τουρκία δεν είναι ικανή να αντιμετωπίσει τακτικές δυνάμεις"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg05hyphenhyphenr4CjPsF408tN4M1Wm5i7lRa2opoZDQzyQRAiZGHZt074Ec0XhS30ORAQcMqhyWW1b0pgTorpURm-hJiFbnTKOsweA64dOyMmxyU7i1MhbYt9hV4DFEg4u-wFViVcUu39l4bij45E/s1000/evros-askisi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg05hyphenhyphenr4CjPsF408tN4M1Wm5i7lRa2opoZDQzyQRAiZGHZt074Ec0XhS30ORAQcMqhyWW1b0pgTorpURm-hJiFbnTKOsweA64dOyMmxyU7i1MhbYt9hV4DFEg4u-wFViVcUu39l4bij45E/w640-h384/evros-askisi.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογάν ουσιαστικά δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με την Ελλάδα έχοντας ανοικτά τόσα μέτωπα.</span></h3>ΟΡώσος σύμβουλος του Κρεμλίνου, Alexey Pishenkov, στέλνει ένα σαφές μήνυμα στην Άγκυρα για ολική καταστροφή των σχεδίων του Ερντογάν σε Αρμενία και Α. Μεσόγειο, ενώ απομυθοποιεί την ισχύ των ενόπλων δυνάμεων και την τουρκική αμυντική βιομηχανία. <br /><br />Είναι μαθηματικά σίγουρο σύμφωνα με τον ίδιο, ότι ο σημερινός Τούρκος πρόεδρος με την άφρονα πολιτική του, οδηγεί την χώρα του στην ολική καταστροφή και τον διαμελισμό.<br /><br />Επικαλούμενος ο Ρώσος ειδικός τον σφαγέα των Ελλήνων Μουσταφά Κεμάλ υπενθυμίζει ότι είχε πει κάποτε: "η Τουρκία δεν θα απαιτήσει ούτε ένα εκατοστό ξένου εδάφους, αλλά δεν θα εγκαταλείψει ούτε ένα εκατοστό από το δικό της έδαφος”, αυτό όμως το παραβίασε ο Ερντογάν".<br /><br />Συγκεκριμένα τόνισε: ότι “ο ίδιος ο Μουσταφά συμμετείχε προσωπικά σε πολλούς πολέμους, και είχε δει με τα μάτια του πώς τελείωσαν για τη χώρα του. Επομένως, ο ιδρυτής του σύγχρονου τουρκικού κράτους ήταν ενάντια στην κατάκτηση νέων εδαφών.<br /><br />Η Τουρκία βρίσκεται ταυτόχρονα στην Ευρώπη και την Ασία, σε ένα σταυροδρόμι πολιτισμών, θρησκειών και των τρόπων ανάπτυξης του κράτους, έχοντας ένα ισχυρό αυτοκρατορικό παρελθόν, ενώ η ανάπτυξή της επηρεάζονταν έντονα από συγκεκριμένες ιστορικές προσωπικότητες.<br /><br />Ο Κεμάλ το είχε καταλάβει αυτό, και καθόρισε την πορεία οικοδόμησης μιας επιτυχημένης κατάστασης.<br /><br />Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε αντίθεση με τον Κεμάλ, απομακρύνθηκε από όλες τις αρχές που έχει θεσπίσει ο προκάτοχός του, γυρνώντας την χώρα σε διαφορετική κατεύθυνση ανάπτυξης, στα πρότυπα της νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Αυτό αναμφίβολα, σήμαινε τον εξισλαμισμό του κράτους (το οποίο είναι επίσης σε εξέλιξη), από πολλές απόψεις, την απόκλιση από τις δημοκρατικές αρχές, για την προετοιμασία κατάκτησης νέων εδαφών. Δηλαδή, ό, τι ακριβώς είχε προειδοποιήσει ο Κεμάλ τους συμπατριώτες του.<br /><br />Ακούμε πολλές φορές ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι ο δεύτερος πιο ισχυρός στρατός του ΝΑΤΟ μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Αριθμητικά αυτό ισχύει, όσον αφορά τον αριθμό και τα όπλα. Ναι, η Τουρκία έχει έναν πολύ μεγάλο στρατό, αν το συγκρίνουμε με τις ένοπλες δυνάμεις άλλων ευρωπαϊκών χωρών, τόσο σε αριθμό όσο και σε στρατιωτικό εξοπλισμό.<br /><br />Όμως ουσιαστικά όλος αυτός ο εξοπλισμός από τους Τούρκους, σε αντίθεση με τις ίδιες ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες, είτε αγοράζεται από το εξωτερικό είτε παράγεται με ξένες άδειες.<br /><br />Δηλαδή, οι Τούρκοι δεν έχουν τις δικές τους αναπτυγμένες σύγχρονες τεχνολογίες για την παραγωγή όπλων. Μιλάμε για παραγωγή και όχι για τεχνολογία.<br /><br />Όλα τα διαφημιζόμενα όπλα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας, πύραυλοι, μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, κατασκευάζονται με την βοήθεια της τεχνολογίας άλλων χωρών, και αυτό παίζει καθοριστικό ρόλο σε περίοδο πολέμου.<br /><br />Αυτό σημαίνει επίσης πολύ απλά μια ισχυρή εξάρτηση από εξωτερικούς παράγοντες.<br /><br />Ο τουρκικός στρατός λέγεται ότι έχει πραγματική εμπειρία μάχης. Ναι, αλλά σε μάχες και με ποιον;<br /><br />Αν εξετάσουμε περαιτέρω, αποδεικνύεται ότι η δύναμη του «δεύτερου» στρατού στο ΝΑΤΟ τα τελευταία 100 χρόνια, δεν δοκιμάστηκε πραγματικά, αφού οι Τούρκοι δεν πολέμησαν με καμία τακτική δύναμη.<br /><br />Ο τελευταίος πόλεμος των Τούρκων ήταν με την Αρμενική Δημοκρατία την δεκαετία του 1920 και έληξε με την ήττα των Αρμενίων και απώλεια μέρους της επικράτειάς τους, αφού στην συνέχεια ο Ερυθρός Στρατός εισήλθε στην περιοχή και η ανεξάρτητη Αρμενία έπαψε να υπάρχει ως κράτος, αφού έγινε μέρος της ΕΣΣΔ.<br /><br />Ναι, οι Τούρκοι λαμβάνουν μέρος σε διάφορες στρατιωτικές ενέργειες εναντίον διαφόρων περιοχών (Λιβύη, Ιράκ, Συρία, Αρμενία).<br /><br />Όλες οι συμμετοχές τους όμως περιορίζονται σε στρατιωτικούς συμβούλους και μικρές δυνάμεις, ενώ σε καμία περίπτωση, ο εχθρός των Τούρκων δεν είναι τακτικός στρατός με αεροσκάφη, θωρακισμένα οχήματα, συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας, και ενσωματωμένο σύστημα εσωτερικού συντονισμού των «στρατευμάτων».<br /><br />Στην πραγματικότητα οι Τούρκοι πολεμούν δια μέσω ισλαμιστικών οργανώσεων που διαθέτουν σχετικά περιορισμένο εξοπλισμό σε συνδυασμό με την χρήση drone.<br /><br />Αν κοιτάξουμε πού κατευθύνεται η τουρκική επέκταση, θα δούμε πραγματικά τεράστια εδάφη σε Ανατολική Μεσόγειο, Συρία, Ανατολικό Ιράν, Νότιο Καύκασο, και Κεντρική Ασία όπου κατοικείται από τουρκογενείς λαούς.<br /><br />Είναι η Τουρκία ικανή λοιπόν, με όλες τις φιλοδοξίες της στη σημερινή της κατάσταση να ελέγξει πραγματικά τέτοιας έκτασης εδάφη σαν ένα είδος "μητρόπολης";<br /><br />Έχει κάτι να "προσφέρει" σε όλους αυτούς τους λαούς και περιοχές; Πιστεύω πως όχι.<br /><br />Είναι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ικανές να συμμετέχουν ταυτόχρονα σε ένοπλες συγκρούσεις στην Αφρική, στα ανατολικά τους σύνορα και στον Νότιο Καύκασο;<br /><br />Όχι διότι δεν διαθέτουν ικανές δυνάμεις.<br /><br />Εάν ένας τακτικός στρατός για παράδειγμα, ενός όμορου κράτους, έρθει σε σύγκρουση με την Τουρκία, τότε οι Τούρκοι θα πρέπει σίγουρα να επιλέξουν μια κατεύθυνση, διότι δεν μπορούν να αντέξουν πόλεμο σε δύο ή ακόμα και σε τρία μέτωπα, ούτε οικονομικά ούτε στρατιωτικά.<br /><br />Επιπλέον, η τουρκική οικονομία σήμερα είναι επίσης έντονα «συνδεδεμένη» τόσο με τη Δύση (ΗΠΑ-Ευρώπη), όσο και με την Ρωσία αλλά και την Κίνα.<br /><br />Η Τουρκία απειλείται με οικονομική κατάρρευση, ενώ υπάρχει μαζική δυσαρέσκεια του πληθυσμού με την κυβέρνηση Ερντογάν, καθώς δεν είναι η πιο σταθερή χώρα στον κόσμο, οπότε οι επιλογές για εξεγέρσεις δεν αποκλείονται, ειδικά εάν η διαδικασία «βοηθηθεί» από έξω…<br /><br />Αν ήμουν ο κ. Ερντογάν, θα το σκεφτόμουν σοβαρά πριν κουνήσω τις σημαίες μου κοντά στα ρωσικά σύνορα ή προβάλλω ισχύ στα γαλλικά πολεμικά πλοία στη Μεσόγειο.<br /><br />Για άλλη μια φορά, προειδοποιώ την Τουρκία να μην συνεχίσει στο σχέδιο αναβίωσης μιας νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Ο πιο σημαντικός Τούρκος στην ιστορία ήταν ο ιδρυτής αυτής της χώρας με το όνομα Μουσταφά Κεμάλ ο οποίος σαφώς δεν ήταν ανόητος άνθρωπος, ούτε πιο ηλίθιος από τον Ρετζέπ Ερντογάν”, καταλήγει ο Ρώσος ειδικός αναλυτής του Κρεμλίνου, Alexey Pishenkov, ο οποίος ξέρει πολλά περισσότερα για τις εξελίξεις που έρχονται αφού η Άγκυρα έμπλεξε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στέλνει "μήνυμα" η Ρωσία: "Η Τουρκία δεν είναι ικανή να αντιμετωπίσει τακτικές δυνάμεις"

Ο Ερντογάν ουσιαστικά δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί με την Ελλάδα έχοντας ανοικτά τόσα μέτωπα. ΟΡώσος σύμβουλος του Κρεμλίνου, Alexey Pishenko...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι πυροδότησαν τους S-400

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmAD8YzTl-M2TndZRuAZq4fTcLEfys7_yfY0nOFbwx3kQflXQ7B_i77D7R867HSzzKaoTn-s65Ml_L9Pg6RghwLDwZ4SWLFJD9yhp6BdgnAYqt7pQ5PUaVpZZdzf_tWK38TPvKbo6aTp8/s720/S-400_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmAD8YzTl-M2TndZRuAZq4fTcLEfys7_yfY0nOFbwx3kQflXQ7B_i77D7R867HSzzKaoTn-s65Ml_L9Pg6RghwLDwZ4SWLFJD9yhp6BdgnAYqt7pQ5PUaVpZZdzf_tWK38TPvKbo6aTp8/w640-h360/S-400_.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><div><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b></div> <div> <br />Θα δούμε κυρώσεις;<br />ΗΆγκυρα πριν λίγο ''πάτησε'' το κουμπί και ξεκίνησε βολές με S-400 στη Μαύρη Θάλασσα! <br /><br />Η Άγκυρα προκαλεί ανοιχτά τη Δύση και ειδικά τους Αμερικανούς που έχουν ενοχληθεί από την απόκτηση των S-400 από την Τουρκία. Παρόλα αυτά το καθεστώς Ερντογάν δείχνει να μην επηρεάζεται.<br /> <br />Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη εβδομάδα οι S-400 μετακινήθηκαν στην πόλη Σινώπη στη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Πριν λίγες μέρες άλλωστε οι Αμερικανοί Γερουσιαστές Κρις Βαν Χόλεν και Τζέιμς Λάνκφορντ έστειλαν επιστολή στον Υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο ζητώντας να μάθουν αν η Τουρκία ενεργοποίησε το ρωσικό αντιπυραυλικό σύστημα s400 κατά των ελληνικών F-16.<br /><br />Η απόφαση της Τουρκίας να προμηθευτεί τους ρωσικούς S-400 αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα σημεία τριβής με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Η Ουάσιγκτον, μάλιστα, έχει επανειλημμένως καλέσει την Άγκυρα να εγκαταλείψει τους αντιαεροπορικούς πυραύλους αλλά δεν έχει επιβάλλει τις προβλεπόμενες από το Κογκρέσο κυρώσεις. <br /> <br />Να υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάδα που διαθέτει S-300, έχει…τολμήσει να κάνει μία εκπαιδευτική βολή σε διάστημα 22 χρόνων! <br /><br />Θα δούμε κυρώσεις κατά της Τουρκίας; Την απάντηση την ξέρουμε όλοι!<br /><br /> <section class="article__main" style="-webkit-box-direction: reverse; -webkit-box-orient: horizontal; box-sizing: border-box; display: flex; flex-direction: row-reverse; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"> <div class="article__main-content" style="-webkit-box-flex: 1; box-sizing: border-box; flex-grow: 1; flex-shrink: 0; flex: 1 0 calc(100% - 360px); margin: 0px; max-width: calc(100% - 360px); padding: 0px 150px 0px 0px; position: relative;"> <div class="article__body" style="box-sizing: border-box; font-size: 1.6rem; line-height: 2.2rem; margin: 0px; padding: 0px;"> <div class="embed-media embed-media--rich-twitter" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"> <div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px auto; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"> <iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1317056581331263489" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/index.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1317056581331263489&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F6968965_oi-toyrkoi-pyrodotisan-toys-s-400&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=ed20a2b%3A1601588405575&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 826px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe> </div> </div> <div class="embed-media embed-media--rich-twitter" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"> <br class="Apple-interchange-newline" /> </div> </div> </div> </section> </div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή </a><div><br /></div><div><br /></div><div><br /></div><div> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Οι Τούρκοι πυροδότησαν τους S-400

Ανδρέας Μουντζουρούλιας Θα δούμε κυρώσεις; ΗΆγκυρα πριν λίγο ''πάτησε'' το κουμπί και ξεκίνησε βολές με S-400 στη Μαύρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα των συνόρων που πληγώνει – Αυτή που δεν θα δει ο πρωθυπουργός

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgdlqeQrrVnCKDlmf-Quov8sLQGexGCs-uL51M6v5l2NnR189d10Iy2n0pazPM4lloMf1waBGAyIyi0nFKslbO4CAGDegCGjnXxTwT42bOWknlSShARaOMfo5so8oOZACImeD7o0SSPUw/s758/evros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgdlqeQrrVnCKDlmf-Quov8sLQGexGCs-uL51M6v5l2NnR189d10Iy2n0pazPM4lloMf1waBGAyIyi0nFKslbO4CAGDegCGjnXxTwT42bOWknlSShARaOMfo5so8oOZACImeD7o0SSPUw/w640-h338/evros.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>Μαρτίδου Μελαχροινή</b><br />Είναι η Ελλάδα των συνόρων που πληγώνει. Που την ξέρουν όλοι όσοι ζουν στην ελληνοτουρκική μεθόριο, ιδιαίτερα οι ψαράδες του Δέλτα του Έβρου. Kινούνται καθημερινά με τις μπλάβες τους αναζητώντας το μεροκάματο του τρόμου βλέποντας από την απέναντι ακτή οπλισμένους σαν αστακούς Τούρκους στρατιώτες, αλλά δεν πτοούνται.<br /><br />Είναι οι καλυβιέρηδες που με αντίξοες συνθήκες, εκεί στις λαμαρινένιες καλύβες τους, υποδηλώνουν την ελληνική παρουσία, κυματίζοντας μόνιμα τις ελληνικές σημαίες, αλλά έχοντας τον βραχνά των προστίμων και την ανάλγητη στάση της ελληνικής Πολιτείας, που ακροβατεί ανάμεσα σε υποσχέσεις και έργα.<br /><br />Είναι αυτή η εικόνα που δυστυχώς δεν θα δει ο κ. πρωθυπουργός κατά την επίσκεψή του εκεί στον φράχτη στον Πόρο, γιατί απέχει λίγα χιλιόμετρα, αλλά σηματοδοτεί το απώτατο άκρο της ελληνικής παρουσίας μας. Και πως οριοθετείται αυτό; Με ένα φυλάκιο, μεταλλικό που παραπέμπει σε… ψησταριά, όπου φυσικά δεν μπορεί να καθίσει άνθρωπος. Είναι το τελευταίο σημείο της ελληνικής επικράτειας, ή το πρώτο σε ευρωπαϊκό έδαφος.<br /><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/10/evros_paratiritirio-300x225.jpg" width="640" /><div>Η <i>ελληνική άθλια λαμαρινένια κατασκευή του πρώτου σημείου που προσδιορίζει τα ελληνικά σύνορα απέναντι από την Τουρκία στον Έβρο</i><div><br />Τα σύνορα αξίζουν κάτι καλύτερο<br /><br />Μια πρόχειρη κατασκευή κάποιων δεκαετιών πριν, με μια ελληνική σημαία να κυματίζει και να υποδηλώνει στην τουρκική απέναντι πλευρά, την Ελλάδα. Ποιας Ελλάδας αλήθεια; Της μιζέριας, του αρχαιοελληνικού πνεύματος, της ρώμης και της λεβεντιάς, της ευρωπαϊκής ταυτότητας, του σύγχρονου γίγνεσθαι; Θα κόστιζε τόσο πολύ να γινόταν μια πρόταση για κάτι πιο λειτουργικό και αισθητικά καλύτερο, από αυτή την κατασκευή-παρωδία;<br /><br />Τόσες αρχιτεκτονικές σχολές σ' αυτή την χώρα θα μπορούσαν να δώσουν τα φώτα τους, τόσοι καλλιτέχνες που θα μπορούσαν να συνδράμουν, τόσοι στρατιωτικοί επιτελείς που το προσπερνούν αδιάφορα… Θα μπορούσα να γράψω τόσα αλλά, αλλά σταματώ εδώ σκοπίμως, γιατί πρόθεσή μου δεν είναι να εκθέσω την πατρίδα που ιδίως τώρα στοχοποιείται από τους προκλητικούς γείτονες.</div><div><br /><img height="480" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/10/evros_potami-300x225.jpg" width="640" /></div><div><i>Το τουρκικό αντίστοιχο διώροφο φυλάκιο με πρόβλεψη για παρουσία ενστόλων προστατευμένων κλπ…</i></div><div><br />Βλέποντας όμως στην τουρκική όχθη ακριβώς, απέναντι από το ελληνικό φυλάκιο –να το πει κανείς έτσι– να έχει στηθεί αντίστοιχο φυλάκιο προκάτ, που προστατεύεται με περιμετρική περίφραξη, διώροφο, αξίζει να προβληματιστούμε. Η πρόταση του άρθρου αυτού στον πρωθυπουργό της Ελλάδας, είναι να προβλεφθεί τουλάχιστον στο σημείο, η κατασκευή ενός νέου φυλακίου που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες, στην αισθητική και στην λειτουργική χρήση του σήμερα και του αύριο.<br /><br />Θα μπορούσε από τα 63 εκατομμύρια που προβλέπεται αρχικά ότι θα κοστίσει ο φράχτης, μια ανάσα από εκεί, να υπάρξει βούληση για αντικατασταθεί η προχειρότητα και ασχήμια που αν μη τι άλλο τουλάχιστον μας προσβάλει ως ευρωπαϊκή χώρα με ιστορία με παράδοση και με θυσίες. Τα σύνορά μας αξίζουν κάτι καλύτερο. Και δεν είναι σύνορα με την Ελβετία, αλλά με την Τουρκία.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Η Ελλάδα των συνόρων που πληγώνει – Αυτή που δεν θα δει ο πρωθυπουργός

Μαρτίδου Μελαχροινή Είναι η Ελλάδα των συνόρων που πληγώνει. Που την ξέρουν όλοι όσοι ζουν στην ελληνοτουρκική μεθόριο, ιδιαίτερα οι ψαράδες...

Διαβάστε την συνέχεια

«Βερολίνο – Παρίσι ήθελαν να δώσουν χρόνο στην Ελλάδα»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKJtBVBXveO3XOAvJwVk51Hx7L5dI2J4XYsIFMSxeOLg2TQ881hZbTkmU8J6WpzueGLaQLeIp68Nu29AtIBJxqzydfeSoPCGlkp76D3tIAIQCQBozSjHQgK7iY8aZgBzX4f12MG-ITC10/s960/oroyts-reis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKJtBVBXveO3XOAvJwVk51Hx7L5dI2J4XYsIFMSxeOLg2TQ881hZbTkmU8J6WpzueGLaQLeIp68Nu29AtIBJxqzydfeSoPCGlkp76D3tIAIQCQBozSjHQgK7iY8aZgBzX4f12MG-ITC10/w640-h400/oroyts-reis.jpg" width="640" /></a></div><br /><div><b>ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ</b></div><div>Η Αγκυρα για να αιτιολογήσει τον απόπλου του «Ορούτς Ρέις» κατηγορεί την Αθήνα για αύξηση της έντασης και των προκλήσεων, όμως όσα δήλωσε ο Ταγίπ Ερντογάν δείχνουν τους πραγματικούς λόγους αυτής της κίνησης. Σύμφωνα με τη Yeni Safak, ο Τούρκος πρόεδρος στη σύσκεψη με τα στελέχη του κόμματός του αποκάλυψε πως ο ίδιος θεώρησε πως η διαμεσολάβηση της Γερμανίας έδινε χρόνο στην Ελλάδα να πάρει «ανάσα» για να αντιμετωπίσει την Τουρκία. Ανέφερε πως «η Γαλλία και η Γερμανία θέλησαν να μεσολαβήσουν (σ.σ. στα ελληνοτουρκικά). Επιχείρησαν να δώσουν ευκαιρία για να κερδίσει χρόνο η Ελλάδα. Το αντιληφθήκαμε νωρίς. Η Τουρκία σήμερα είναι σε ισχυρή θέση. Στην Ανατ. Μεσόγειο βρισκόμαστε στο σημείο όπου επιθυμούμε».<br /><br />Ο Ερντογάν για το ερευνητικό σκάφος που συνεχίζει την πορεία του στην Ανατ. Μεσόγειο ανέφερε πως «η επιστροφή του “Ορούτς Ρέις” δείχνει τη δύναμή μας. Αν δεν είχε επιστρέψει το “Ορούτς Ρέις” θα είχαμε χάσει όσα είχαμε. Η Τουρκία σήμερα είναι μια χώρα που έχει λόγο στην Ανατ. Μεσόγειο, στο Αζερμπαϊτζάν, στην Αρμενία και στη Συρία, και είμαστε σε ισχυρή θέση. Νόμιζαν πως θα σιωπούμε. Αλλά δεν έγινε αυτό που ήθελαν».<br /><br />Στην Ανατ. Μεσόγειο εμφανίστηκε ξαφνικά το τουρκικό γεωτρύπανο «Κανουνί», νοτίως της Ρόδου, με κατεύθυνση το λιμάνι Χαϊντάρμπασα της Κωνσταντινούπολης. Στην Αγκυρα, όμως, το βασικό ερώτημα που προέκυψε είναι το επόμενο ταξίδι του «Γιαβούζ», το οποίο είναι αγκυροβολημένο στο λιμάνι Tάσουτζου στις νότιες ακτές της Τουρκίας. O Ερντογάν ανακοίνωσε πως μετά τα έργα της συντήρησής του θα επιστρέψει για γεωτρήσεις στην Ανατ. Μεσόγειο. Μέχρι το τελευταίο του ταξίδι το «Γιαβούζ» έκανε γεωτρήσεις εντός της κυπριακής ΑΟΖ, αφού είχαν προηγηθεί έρευνες των σεισμογραφικών σκαφών. Μέχρι και αργά το βράδυ κανένας δεν μπορούσε να αποκλείσει το γεωτρύπανο να κατευθυνθεί σε περιοχές όπου ταξίδεψε πρόσφατα το «Ορούτς Ρέις».<br /><br />Πάντως, παρά τις φήμες και σκέψεις για τελεσίγραφο από την πλευρά της Ε.Ε., ο Ερντογάν θεωρεί δικαίωμα της Τουρκίας να επεμβαίνει σε όλες τις περιοχές τις οποίες είχε επεκταθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Σε ομιλία του εξήγησε το όραμά του. «Κάποιοι μας λένε “μην επεκτείνεστε”. Μα υπάρχει βία! Στη Λιβύη υπάρχει βία. Δεν μπορούμε να μη μιλάμε. Στη Συρία, στα 911 χλμ. των συνόρων μας, υπάρχει βία. Τι να κάνουμε να σωπάσουμε; Aπό την άλλη, στη Σομαλία υπάρχει βία. Στο Αζερμπαϊτζάν, η Αρμενία ασκεί βία. Eμείς δεν μπορούμε να μην κάνουμε κάτι… Υπάρχει μια ιστορική ευθύνη, που μας έχουν φορτώσει οι πρόγονοί μας. Και δεν σταματάμε και θα προσπαθούμε να κάνουμε το καθήκον μας εκεί που πρέπει», δήλωσε. Εν τω μεταξύ, το υπ. Εξωτερικών της Τουρκίας έδωσε διαφορετική εκδοχή για όσα συνέβησαν με την πτήση της επιστροφής του Ν. Δένδια από το Ιράκ.<br /><br />«Οι ειδήσεις είναι σκοπίμως παραπλανητικές και δεν είναι ακριβείς. Το εν λόγω αεροσκάφος απογειώθηκε από το Ιράκ χωρίς να υποβάλει το απαραίτητο σχέδιο πτήσης. Τα σχέδια πτήσεων διαβιβάζονται μέσω του συστήματος Eurocontrol», υποστήριξε ο εκπρόσωπος του υπουργείου, Χαμί Ακσόι. «Επιβεβαιώθηκε επίσης από αυτό το σύστημα ότι το σχέδιο δεν διαβιβάστηκε. Οταν το αεροσκάφος που μετέφερε τον υπουργό Δένδια έφτασε στον εναέριο χώρο μας, το σχέδιο ζητήθηκε επειγόντως από τις ιρακινές αρχές και, μετά την παραλαβή του σχεδίου, η πτήση διεξήχθη με ασφάλεια», κατέληξε.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Βερολίνο – Παρίσι ήθελαν να δώσουν χρόνο στην Ελλάδα»

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ Η Αγκυρα για να αιτιολογήσει τον απόπλου του «Ορούτς Ρέις» κατηγορεί την Αθήνα για αύξηση της έντασης και των προκλήσεων, ό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ασφυκτική πίεση κατά της Τουρκίας στον Καύκασο και από τη Ρωσία και από τις ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7dqnjfM4n-LK7R3uSe6iNiUy8IT6RVTNuzJtQek7FrW3N8DAPs_tB3D-CMa7RUipac7wXNRyVeovpYNG22vMSYsBycFke-EcwDWWKfk8CS50FtyEDuBesx4p3sNoapmn32ePPt54engg/s790/NAGORNO-KARABAKH.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7dqnjfM4n-LK7R3uSe6iNiUy8IT6RVTNuzJtQek7FrW3N8DAPs_tB3D-CMa7RUipac7wXNRyVeovpYNG22vMSYsBycFke-EcwDWWKfk8CS50FtyEDuBesx4p3sNoapmn32ePPt54engg/w640-h324/NAGORNO-KARABAKH.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Παράλληλα με τις στρατιωτικές εξελίξεις στο μέτωπο του Ναγκόρνο Καραμπάχ υπάρχουν εξελίξεις και στο διπλωματικό μέτωπο. Οι ενδείξεις είναι ότι αργά αλλά σταθερά οικοδομείται ένας άτυπος συνασπισμός με αντιτουρκικά χαρακτηριστικά, παρόμοιος με αυτόν στη Μεσόγειο. Η σύγκλιση συμφερόντων διαφόρων κρατών ασκεί εκ των πραγμάτων πίεση στην Τουρκία και επιβαρύνει περαιτέρω τη θέση της.<br /><br />Γράφει ο <b>Ζαχαρίας Β. Μίχας*</b><br /><br />Η πλέον εντυπωσιακή εξέλιξη ήταν η δήλωση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος ουσιαστικά ευχήθηκε οι Αρμένιοι να κρατήσουν τις θέσεις τους απέναντι στην επίθεση των Αζέρων. Πρόκειται ασφαλώς για μια απροκάλυπτα φιλοαρμενική δήλωση, που έχει δυο εναλλακτικές ή συμπληρωματικές ερμηνείες.<br /><br />Η πρώτη αφορά την παρουσία στην προεδρία της Αρμενίας ενός φιλοδυτικού πολιτικού, ο οποίος έχει κάνει δύσκολη τη ζωή των Ρώσων σε μια χώρα, όπου παραδοσιακά η ρωσική επιρροή είναι μεγάλη. Εάν η Ουάσιγκτον δεν στήριζε την Αρμενία θα διακινδύνευε να ακυρώσει όλες τις προσπάθειές της διπλωματίας να εξισορροπήσει την προνομιακή ρωσική θέση στον Καύκασο.<br /><br />Το γεγονός, όμως, ότι απουσιάζει η αμερικανική στρατιωτική βοήθεια μειώνει σημαντικά το βάρος της δήλωσης Πομπέο. Η Αρμενία παραμένει στρατηγικά εξαρτώμενη από τη Μόσχα για την επιβίωσή της. Αρκεί μια πιο αποφασιστική ρωσική παρέμβαση με φιλοαρμενικό χαρακτήρα για να υπονομεύσει αποφασιστικά την τύχη των φιλοδυτικών υποψηφίων στις επόμενες εκλογές.<br /><br />Η δεύτερη συμπληρωματική ερμηνεία αφορά στο εσωτερικό προεκλογικό σκηνικό μέτωπο στις ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι αρμενικής καταγωγής είναι πολλοί (τουλάχιστον μισό εκατομμύριο) και το αρμενικό λόμπι εκεί θα παίξει τον ρόλο του στην επικείμενη προεδρική εκλογική αναμέτρηση.<br /><br />Η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ο Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, σε συνδυασμό με την πιο ξεκάθαρη –ρητορικά– στάση του Τζο Μπάιντεν απέναντι στη Τουρκία, επιβάλουν στον τωρινό ένοικο του Λευκού Οίκου να υπολογίζει και την τελευταία ψήφο. Και ο προσεταιρισμός της αρμενικής διασποράς θα ήταν μία γερή εκλογική ένεση. Θα έχει άραγε συνέχεια η δήλωση Πομπέο;<br /><br />Η Τουρκία, πάντως, αισθάνεται πίεση και από την πλευρά της Ρωσίας. Παρότι η Μόσχα πασχίζει να διατηρήσει όσο μπορεί τη βολική γι’ αυτήν εικόνα του φυσικού διπλωματικού επιδιαιτητή και του αμερόληπτου ειρηνοποιού, η δυσαρέσκειά της για για την τουρκική στάση στον Κάυκασο είναι δεδομένη.<br /><br />Θα μπορούσε κανείς να εικάσει ότι ο Ερντογάν σκοπίμως επέλεξε μια συγκυρία όπου τα προβλήματα της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής στα διάφορα ανοιχτά μέτωπα είναι πολλά (Συρία, Λιβύη, Κιργιστάν, Λευκορωσία, υπόθεση Ναβάλνι κ.λπ.) για να εκδηλωθεί η αζερική επίθεση.<br /><br />Στην Άγκυρα εκτιμούν ότι η Ρωσία θα αποφύγει ευθεία στρατιωτική ανάμειξη, εκτός των άλλων και για να μην ερεθίσει τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς στα ρωσικά ομόσπονδα κρατίδια του Καυκάσου, με προφανείς συνέπειες για την ασφάλεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας.<div><br /></div><div><b><i>*Διευθυντής Μελετών στο Iνστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας – ΙΑΑΑ/ISDA<br /></i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ασφυκτική πίεση κατά της Τουρκίας στον Καύκασο και από τη Ρωσία και από τις ΗΠΑ

Παράλληλα με τις στρατιωτικές εξελίξεις στο μέτωπο του Ναγκόρνο Καραμπάχ υπάρχουν εξελίξεις και στο διπλωματικό μέτωπο. Οι ενδείξεις είναι ό...

Διαβάστε την συνέχεια