Συνδέονται οι υποκλοπές στον Ερντογάν και η παρακολούθηση Καραμανλή το 2005;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://2.bp.blogspot.com/-uLrzonNjVdI/UnVNFZ9AsvI/AAAAAAAAj9A/KLGHjMbIhnc/s400/karamanlis_mesa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="http://2.bp.blogspot.com/-uLrzonNjVdI/UnVNFZ9AsvI/AAAAAAAAj9A/KLGHjMbIhnc/s400/karamanlis_mesa.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <span style="color: #0b5394; font-size: large;">Στην Τουρκία το μεγαλύτερο κέντρο διεθνών παρακολουθήσεων των ΗΠΑ </span><br /> <br /> Γράφει ο <b><span style="color: #990000;">Νίκος χειλαδάκης </span></b><br /> <br /> Το καλοκαίρι του 2012 είχε γίνει γνωστό πως τα τηλέφωνα του Έλληνα πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή, παρακολουθούνταν κατά την περίοδο του 2005 – 2006 από αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες. Τότε δημοσιεύματα του Τύπου «έδειχναν» την αμερικανική πρεσβεία ως αυτουργό των παρακολουθήσεων του πρώην πρωθυπουργού και άλλων αξιωματούχων της τότε κυβέρνησης (αλλά και των Ελληνικών μυστικών υπηρεσιών). Οι ανακρίσεις όμως είχαν «κολλήσει», αφού ακόμα και αν ασκούνταν διώξεις δεν θα υπήρχε αποτέλεσμα, καθώς οι εργαζόμενοι των πρεσβειών καλύπτονται από διπλωματική ασυλία.<br /> <br /> <b>Καραμανλής 2005 – Ερντογάν 2014;</b><br /> <br /> Το ενδιαφέρον είναι ότι οι παρακολουθήσεις αυτές σχετίστηκαν και με σχεδιαζόμενη απόπειρα δολοφονίας του Έλληνα πρωθυπουργού. Και όλα αυτά ξεκινούσαν με βασική αφορμή την προσέγγιση που είχε επιχειρήσει εκείνη την περίοδο με τον πρόεδρο της Ρωσίας, Βλαδίμηρο Πούτιν, κάτι που δεν του συγχώρεσαν ποτέ οι Αμερικανοί «σύμμαχοι». Ωστόσο, είναι ενδιαφέρον το ότι αυτή η ιστορία επαναλήφθηκε λίγα χρόνια αργότερα με τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, με αρκετές βέβαια διαφορές, αλλά με το βασικό πλαίσιο να μοιάζει καταπληκτικά με την ελληνική περίπτωση.<br /> <br /> Στις 2 Μαρτίου 2014, σε μία αποκαλυπτική συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα Vatan, με τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο «οι ΗΠΑ από το Gulbasi παρακολουθούν τον κόσμο!», ο πρόεδρος του Ιδρύματος Τούρκων Μηχανικών και Προγραμματιστών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Yilmaz Sunmez, αποκάλυπτε πως το μεγαλύτερο κέντρο παρακολούθησης των αμερικανών, σε παγκόσμιο επίπεδο βρίσκεται στο προάστιο Gulbasi της Άγκυρας, με ειδικό Κέντρο Εκπαίδευσης Πρακτόρων της CIA, η εισαγωγή στο οποίο γίνεται μετά από πολύ δύσκολες εξετάσεις. <br /> <br /> Όπως αποκαλυπτόταν στην συνέντευξη, οι αμερικανοί έχουν τέσσερα μεγάλα κέντρα παρακολουθήσεων σε όλο τον κόσμο: στην Αγγλία, στη Νότιο Κορέα, στη Γερμανία και στο Gulbasi στην Τουρκία. Το κέντρο αυτό κατασκευάστηκε σε συνεργασία μ ε την τουρκική πολεμική βιομηχανία Aselsan, που ειδικεύεται σε ηλεκτρονικές εφαρμογές.<br /> <br /> Το θέμα συζητήθηκε εκτενώς στη συνέντευξη, διότι σχετίστηκε με τις παρακολουθήσεις των κρυπτογραφικών τηλεφώνων του τούρκου πρωθυπουργού, που αποκάλυψαν στις 17 Δεκεμβρίου 2013 ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα υποκλοπών του Ερντογάν, καθώς και χιλιάδων άλλων επωνύμων της δημόσιας ζωής.<br /> <br /> Ο τούρκος πρωθυπουργός κατήγγειλε συνωμοσία ανατροπής του, κατευθυνόμενη από το εξωτερικό, κάτι που δεν έκανε ο Έλληνας συνάδελφός του. Σε αντίθετη περίπτωση ίσως να μην φτάναμε σήμερα σε αυτό το σημείο της μνημονιακής κατοχής της Ελλάδας. Στην ουσία όμως, συνωμοσία αυτή κατευθύνονταν από το εσωτερικό της Τουρκίας.<br /> <br /> Ο Ερντογάν είχε εξοργιστεί γιατί διαπίστωνε πως λειτουργούσε ένας μηχανισμός παρακολουθήσεων ανεξέλεγκτος από την τουρκική μυστική υπηρεσία ΜΙΤ. Και, μάλιστα, όπως υπαινίχθηκε, ο μηχανισμός αυτός, κατευθυνόμενος από τις ΗΠΑ, λειτουργούσε αποσταθεροποιητικά, συνδεόμενος πιθανότατα με το τάγμα του Φετουλάχ Γκιουλέν.<br /> <br /> Η δημοσιοποίηση των απορρήτων τηλεφωνικών συνομιλιών του Ερντογάν μ ε τον γιό του, Μπιλάλ και παράλληλα των τηλεφωνικών υποκλοπών σε δεκάδες άλλα δημόσια πρόσωπα, έγινε με τελευταίας τεχνολογίας όργανα υποκλοπών, για να μπορούν στη συνέχεια να εκβιάζουν τον πολιτικό κόσμο της Τουρκίας. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι οι μηχανισμοί αυτοί, όπως και τα κρυπτογραφικά τηλέφωνα του Ερντογάν και του περιβάλλοντός του, είναι παραγωγής των δύο μεγάλων τουρκικών πολεμικών βιομηχανιών, της Aselsan και της Tubitak.<br /> <br /> <b>Τρεις μυστηριώδεις αυτοκτονίες</b><br /> <br /> Ωστόσο, σύμφωνα με τη συνέντευξη, οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις δημοσίων προσώπων πρέπει να λάμβαναν χώρα εδώ και χρόνια. Πριν από λίγα χρόνια (2006 2007), η Τουρκία είχε συγκλονιστεί από αλλεπάλληλες «αυτοκτονίες» κορυφαίων στελεχών της Aselsan. Πολλοί σήμερα συσχετίζουν τις αυτοκτονίες εκείνες με την άκρως απόρρητη λειτουργία του Κέντρου του Gulbasi, εφόσον οι αυτόχειρες είχαν γίνει κοινωνοί κάποιων απόρρητων υποκλαπέντων στοιχείων, έπρεπε να… «αυτοκτονήσουν».<br /> <br /> Η ιστορία αυτών των αυτοκτονιών αποδεικνύεται να έχει μεγάλο βάθος. Οι περιπτώσεις αυτές φέρνουν στο νου την αυτοκτονία του 39χρονου Έλληνα, Κώστα Τσαλικίδη, σχεδιαστή δικτύου και διευθυντή τεχνολογίας της εταιρείας Vodafone, στις 9 Μαρτίου του 2005 (είχε βρεθεί απαγχονισμένος στο διαμέρισμά του, στον Κολωνό). Η αυτοκτονία του σχετίστηκε με την επιχείρηση παρακολούθησης του τηλεφώνου του τότε πρωθυπουργού Καραμανλή και οι πληροφορίες που διέρρευσαν τον ενέπλεκαν άμεσα. Η υπόθεση αυτή έκλεισε αφήνοντας πολλά αναπάντητα ερωτήματα…<br /> <br /> Στις 4 Φεβρουαρίου 2013, η τουρκική εφημερίδα Zaman αποκάλυπτε ότι, στις 25 Ιανουαρίου 2013, δηλαδή περίπου πέντε μήνες πριν από τα γεγονότα του Γκεζί Παρκ, σκοτώθηκε στην Άγκυρα με έναν πολύ περίεργο και ύποπτο (όπως χαρακτηρίστηκε και από τον Τύπο) «δυστύχημα», ο 42χρονος ηλεκτρονικός μηχανικός, Hakan Oksuz. Το δημοσίευμα της Zaman είχε τον χαρακτηριστικό τίτλο «Βαθειά υποψία για τον θάνατο του μηχανικού της Αselsan».<br /> <br /> Ο Oksuz υπηρετούσε στις εγκαταστάσεις της Aselsan για 15 χρόνια και είχε αναλάβει σημαντικά προγράμματα, ενώ ήταν απόφοιτος της Σχολής Ηλεκτρονικών και Μηχανολογίας, ODTU. Ήταν παντρεμένος και πατέρας τριών παιδιών. Σύμφωνα με δηλώσεις του οικογενειακού του περιβάλλοντος, τον τελευταίο καιρό ο Oksuz υποψιαζόταν ότι κάποιοι τον παρακολουθούν, ενώ συχνά έλεγε στη γυναίκα του ότι κάποιοι θέλουν να τον εξοντώσουν και ότι βρισκόταν υπό καθεστώς ψυχολογικής καταπίεσης. Όπως ανέφεραν οι πληροφορίες, τα τελευταία έγγραφα που είχε υπογράψει στην Aselsan εξαφανίστηκαν αμέσως μετά το δυστύχημα, ενώ εξαφανίστηκε και η κάρτα παρουσία του στην εταιρεία.<br /> <br /> Το θέμα είχε πάρει διαστάσεις τον τουρκικό Τύπο και ορισμένες εφημερίδες, όπως η Zaman, το συνέδεσαν με τις περίεργες αυτοκτονίες συναδέλφων του Oksuz πριν από μερικά χρόνια, γεγονός που έδινε ιδιαίτερες διαστάσεις στον θάνατο του τούρκου μηχανολόγου, ενώ έθετε και υπό σοβαρή αμφισβήτηση το αν ήταν πράγματι δυστύχημα.<br /> <br /> Πληροφορίες ανέφεραν ότι και την περίοδο 2006 – 2007, όταν είχαν σημειωθεί άλλες τρεις περίεργες «αυτοκτονίες» συναδέλφων του και ο ίδιος ο Oksuz παραλίγο να θέσει τέρμα στη ζωή του, ωστόσο, σώθηκε την τελευταία στιγμή. Όπως έγινε γνωστό, η οικογένεια του Oksuz θα προσέφευγε στη Δικαιοσύνη, για διερεύνηση των συνθηκών θανάτου του, χωρίς όμως να γίνει τίποτα γνωστό στη συνέχεια.<br /> <br /> Η αυτοκτονία του Oksuz ήταν η τέταρτη κατά σειρά που αφορούσε την Aselsan. Στις 27 Ιανουαρίου 2007, γινόταν γνωστό από δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Hurriyet ότι βρέθηκε νεκρός στην περιοχή Gulbasi, έξω από την Άγκυρα, ο 26χρονος ηλεκτρονικός μηχανικός Evrim Yanceken, που δούλευε επίσης στην Aselsan. Ο Yanceken είχε πηδήξει από το παράθυρο του σπιτιού του, στον έβδομο όροφο, σε ένα συγκρότημα σύγχρονων κατοικιών, ενώ, όπως έγραφε η τουρκική εφημερίδα, εδώ και δύο χρόνια δούλευε σε ένα ειδικό πρόγραμμα της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, για το οποίο όμως δεν έγινε τίποτα γνωστό.<br /> Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των γειτόνων του Yanceken, τον τελευταίο καιρό ο μηχανικός έδειχνε να έχει σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Μάλιστα, ο αυτόχειρας είχε αφήσει και ένα σημείωμα όπου περιέγραφε ότι έχει καταρρεύσει ψυχολογικά και ότι δεν ρίχνει την ευθύνη σε κανέναν για την αυτοκτονία που επρόκειτο να επιχειρήσει, ενώ ζητούσε από την οικογένειά του κατανόηση. Το γεγονός αυτό ήταν το τρίτο κατά σειρά επεισόδιο αυτοκτονίας υπαλλήλων της μεγαλύτερης τουρκικής βιομηχανίας, μέσα σε χρονικό διάστημα λιγότερο από έξι μήνες.<br /> <br /> Συγκεκριμένα, στις 7 Αυγούστου 2006, ένα πρωί κοντά στο αεροδρόμιο της Άγκυρας, βρίσκεται νεκρός μέσα στο αυτοκίνητό του ο Huseyin Basbulen, επί τρία χρόνια μηχανικός της Aselsan. Οι αστυνομικοί της τουρκικής ασφάλειας που έσπευσαν στο σημείο συνέταξαν έναν φάκελο όπου, αφού χαρακτήρισαν τον θάνατο «αυτοκτονία», έσπευσαν να τον κλείσουν και να τον τοποθετήσουν στο αρχείο, χωρίς να δώσουν τη δυνατότητα για περαιτέρω έρευνες. <br /> <br /> Τρεις μήνες μετά, και συγκεκριμένα στις 17 Ιανουαρίου 2007, ο επίσης μηχανικός της Aselsan, Ali Unsem Unal, βρίσκεται νεκρός. Ο Unal εργαζόταν στο ίδιο τμήμα που δούλευε ο Basbulen. Σύμφωνα πάντα με τις ανακοινώσεις της τουρκικής ασφάλειας, ο Unal αυτοπυροβολήθηκε, χωρίς να γίνουν γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες για τα αίτια της αυτοκτονίας του.<br /> <br /> Το κακό, δηλαδή, είχε τριτώσει, χωρίς πάντα να υπάρχει κάποιος αυτόπτης μάρτυρας για να δώσει κάποια στοιχεία στη δημοσιότητα και με την τουρκική ασφάλεια να κλείνει εσπευσμένα τους φακέλους των υποτιθέμενων αυτοκτονιών.<br /> <br /> <b>Το τίμημα της «υψηλής» γνώσης</b><br /> <br /> Ο παλαίμαχος δημοσιογράφος της Hurriyet Φατίχ Τσεκινζέ, που ασχολήθηκε τότε με το θέμα, έγραφε στις 3 Φεβρουαρίου 2007, ότι όλες αυτές οι «αυτοκτονίες» είναι ανεξήγητες και, το κυριότερο, σε καμία από αυτές δεν υπήρξε κάποια σοβαρή μαρτυρία, ώστε να βγει ένα ασφαλές πόρισμα. Στη συνέχεια, όμως, πρόσθετε στο ενδιαφέρον άρθρο του με τίτλο «Οι μυστηριώδεις αυτοκτονίες της Aselsan», ότι η εν λόγω τουρκική πολεμική βιομηχανία, που έχει τις εγκαταστάσεις της έξω από την Άγκυρα, είναι η πιο μυστική στρατιωτική πολεμική βιομηχανία και το αντικείμενό της είναι οι σύγχρονες ηλεκτρονικές τεχνολογίες παρακολούθησης.<br /> <br /> Και οι τρεις αυτόχειρες εργάζονταν σε τμήματα των ηλεκτρονικών εφαρμογών και σίγουρα ήταν γνώστες κάποιων απόρρητων μυστικών της Aselsan. Ίσως αυτό το στοιχείο, σύμφωνα με τον τούρκο δημοσιογράφο, να τους δημιούργησε ένα ανεπανάληπτο στρες και μία έντονη ψυχολογική πίεση που τους οδήγησε στην αυτοχειρία. Βέβαια, το συμπέρασμα του Τσεκινζέ ήταν λογικό, αλλά σίγουρα για έναν αντικειμενικό παρατηρητή φαίνεται μάλλον αφελές. Και το κυριότερο: δεν εξηγούσε γιατί οι φάκελοι των αυτοκτονιών έκλεισαν εσπευσμένα από την τουρκική ασφάλεια.<br /> <br /> Άλλο ένα κοινό στοιχείο και των τριών αυτοχείρων ήταν ότι δούλευαν τότε σε ένα μυστικό τμήμα της Aselsan. Από τον Δεκέμβριο του 2013, η Τουρκία συγκλονίστηκε από το μεγάλο σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών. Χωρίς να υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις για πολλούς στην Τουρκία, οι αυτοκτονίες αυτές συνδέονται άμεσα με το ζήτημα των τηλεφωνικών παρακολουθήσεων και υποκλοπών τα τελευταία χρόνια. Τα υψηλόβαθμα στελέχη της Aselsan είχαν κατά πάσα πιθανότητα στα χέρια τους κάποια απόρρητα στοιχεία, γι αυτό ήταν «επικίνδυνοι» και έπρεπε να «εξαφανιστούν»…<br /> <br /> <b>Ο μυστικός «πόλεμος» μεταξύ των Υπηρεσιών</b><br /> <br /> Η πραγματοποίηση τηλεφωνικών υποκλοπών και παρακολουθήσεων τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι είχε γίνει αντιληπτή και από την πολιτική ηγεσία της Τουρκίας. Το γεγονός αυτό θορύβησε το στενό περιβάλλον του Ερντογάν, με αποτέλεσμα να επιχειρήσει να αποκτήσει άμεση πρόσβαση στο Κέντρο Παρακολουθήσεων μέσω της ΜΙΤ, η οποία ελεγχόταν απόλυτα από τον τούρκο πρωθυπουργό. Έτσι άρχισε ένας έντονα παρασκηνιακός πόλεμος και μεταξύ των Μυστικών Υπηρεσιών.<br /> <br /> Στις 19 Αυγούστου του 2011 γινόταν για πρώτη φορά γνωστό από την εφημερίδα Sabah ότι η ΜΙΤ και ειδικότερα το Τμήμα Εκπαίδευσης της Μυστικής Υπηρεσίας με ονομασία MITEAM, είχε αποφασίσει τη δημιουργία Κέντρου Πληροφοριών Ακαδημαϊκού Επιπέδου, με την ονομασία ISAMER (οι προκαταρκτικές συζητήσεις για το θέμα αυτό είχαν αρχίσει από το 2010, όταν η νέα ηγεσία της ΜΙΤ, του Hakan Fidan, είχε αποφασίσει τη μεγάλη αναβάθμιση της Υπηρεσίας). Το Κέντρο αυτό θα συγκέντρωνε, θα μελετούσε και θα ανέλυε όλες τις πληροφορίες που συλλέγονται από τη ΜΙΤ και, στη συνέχεια, θα συνέτασσε ειδικές αναφορές για την πολιτική εξουσία και το διπλωματικό σώμα.<br /> <br /> Στο νέο δημιουργημένο τμήμα θα υπήρχε δυνατότητα πρόσβασης και, το κυριότερο, κατάλληλου συνδυασμού όλων των πληροφοριών που διατίθενται σε ακαδημαϊκό και επιστημονικό επίπεδο, ενώ θα έδινε έμφαση στη συνεργασία και ανταλλαγή απόψεων και με ξένες ομοειδείς υπηρεσίες. Στο Κέντρο αυτό θα παρέχονταν, εκτός των άλλων, και επιμόρφωση βάσει ειδικών τμημάτων διάρκειας δύο ή τριών ετών σε στελέχη της ΜΙΤ. Όπως διαφαινόταν, είχε αρχίσει ένας μυστικός αγώνας ελέγχου των παρακολουθήσεων και των υποκλοπών.<br /> <br /> Για το ίδιο θέμα, στις 6 Ιανουαρίου 2012 έγινε γνωστό μέσω της ιστοσελίδας HH (Hakin Habercisi) ότι, πάλι με πρωτοβουλία του Hakan Fidan, στην περιοχή Gulbasi της Άγκυρας, συγκεκριμένα στο 38ο χιλιόμετρο της εθνικής οδού Άγκυρας – Ικονίου και σε έκταση 600.000 τετραγωνικών μέτρων, θα δημιουργηθεί ένα μεγάλο «χωριό» της ΜΙΤ, όπου θα στεγαστεί και η νέα Ακαδημία Πληροφοριών, ISAMER, ακριβώς στο μέρος όπου βρίσκεται το μεγάλο κέντρο παρακολούθησης διεθνούς επιπέδου.<br /> <br /> Στο ίδιο θέμα επανήλθε η ίδια τουρκική εφημερίδα, στις 20 Φεβρουαρίου 2012, ανακοινώνοντας και την επίσημη νομοθετική ρύθμιση για την ίδρυση και δημιουργία του κέντρου. Σημειωτέον ότι το κέντρο, όπως είχε ανακοινωθεί, θα στελεχώνονταν από επίλεκτους ακαδημαϊκού επιπέδου, ενώ οι γλώσσες που ζητούνται είναι δέκα, μεταξύ των οποίων Αγγλικά, Αραβικά, Αρμενικά, Γεωργιανά, Εβραϊκά, Κινέζικα, Ελληνικά και Ρώσικα.<br /> <br /> Εντωμεταξύ, ενώ πλησίαζε η μεγάλη κρίση στην Τουρκία, ο Ερντογάν υποψιασμένος, προχώρησε σε μία άλλη σημαντική κίνηση, στα πλαίσια του παρασκηνιακού πολέμου παρακολουθήσεων που όσο περνούσε ο καιρός εντεινόταν. Στις 15 Ιανουαρίου 2013, και λίγους μήνες πριν από τον Ιούνιο του ίδιου έτους που ξέσπασαν τα επεισόδια του Γκεζί Παρκ της Κωνσταντινούπολης (η πρώτη δημόσια μαζική εκδήλωση αμφισβήτησης του Ερντογάν) γινόταν γνωστή από την εφημερίδα Haberturk η δημιουργία με πρωθυπουργική απόφαση ενός νέου «Κεντρικού Στρατηγείου Μυστικών Υπηρεσιών». Το κεντρικό αυτό αρχηγείο θα έχει υπό την εποπτεία του τον γενικό συντονισμό όλων των Μυστικών Υπηρεσιών που μέχρι τότε βρίσκονταν σε ένα άτυπο εσωτερικό πόλεμο, υπό την αιγίδα της μεγαλύτερης μυστικής υπηρεσίας, της ΜΙΤ, η οποία ελεγχόταν απόλυτα από τον Ερντογάν και το «δεξί» του χέρι, Hakan Feidan. Το Κέντρο αυτό θα ονομάζεται Συντονιστικό Κέντρο Πληροφοριών και Επιχειρήσεων.<br /> <br /> <b>ΜΙΜ</b><br /> <br /> Το Κέντρο αυτό, σε πρώτη φάση, θα στελεχωνόταν από επίλεκτα στελέχη των Μυστικών Υπηρεσιών, τα οποία θα έχουν και την ανάλογη πείρα στην καταπολέμηση της «τρομοκρατίας». Ο σκοπός θα ήταν η, σε πρώτη φάση, ανταλλαγή πληροφοριών και η ανάλυση γεγονότων και της επίδρασής τους στις γενικότερες εξελίξεις. Το Κέντρο θα διευθύνονταν από τον ίδιο τον αρχηγό της ΜΙΤ. Η επιδίωξη της δημιουργίας του νέου αυτού Κέντρου ήταν να μην μένει τίποτα εν κρυπτώ από το Κέντρο.<br /> <br /> Το ερώτημα, βέβαια, που προέκυπτε είναι κατά πόσον αυτό το νέο Σχήμα θα μπορούσε να ελέγξει αποτελεσματικά και το Κέντρο Παρακολούθησης του Gulbasi, όπως αποδείχθηκε αργότερα, δεν είχε μεγάλη επιτυχία, καθώς δεν κατάφερε να αποτρέψει ή να «πιάσει» τις υποκλοπές τηλεφωνικών συνομιλιών. Ήταν χαρακτηριστική η αναφορά ότι το Κέντρο θα ελέγχει σαν «μεγάλο μάτι» όλες τις δραστηριότητες των Μυστικών Υπηρεσιών, δηλαδή της Γενικής Ασφάλειας, του Γενικού Επιτελείου, της Στρατοχωροφυλακής, του Υπουργείου Εξωτερικών και όχι μόνο. Όλες αυτές οι Μυστικές Υπηρεσίες θα συντονίζονταν από το Κέντρο και θα συνέβαλλαν ουσιαστικά στην αποτελεσματική λειτουργία του.<br /> <br /> Σε πρώτη φάση, το Κέντρο θα αποτελείται από 6 διαφορετικούς τομείς και θα επανδρωθεί από 20 στελέχη, ειδικευμένα στον τομέα της συγκέντρωσης και αξιοποίησης πληροφοριών. Θα βρίσκεται συνεχώς εν γρηγόρσει και θα λειτουργεί αδιαλείπτως όλο το 24ωρο, αξιοποιώντας όλο τον πλούτο των ηλεκτρονικών πληροφοριών που θα συρρέουν στο Κέντρο. Η επίσημη αφορμή για τη δημιουργία αυτού του Κέντρου (πέραν του εσωτερικού παρασκηνιακού πολέμου), όπως αναφέρθηκε, ήταν η μεγάλη διασπορά των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και η προσπάθεια συγκέντρωσής τους.<br /> <br /> Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τότε αναφορά του τούρκου δημοσιογράφου Αμπντουραχμάν Σιμτσέκ της Sabah, η πολυδιάσπαση αυτή προκαλούσε πολλά προβλήματα συντονισμού, κυρίως στο ζήτημα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας, των εσωτερικών και εξωτερικών απειλών. Με τη δημιουργία του Κέντρου, το Τμήμα Πληροφοριών Εξωτερικού, το Τμήμα Πληροφοριών Εσωτερικού, αλλά και όλα τα αρχεία της Γενικής Διεύθυνσης Ασφάλειας και της Υπηρεσίας Πληροφοριών της Στρατοχωροφυλακής, υπάγονται πλέον στην προσωπική δικαιοδοσία του Hakan Fidan, ο οποίος θα έχει τη δυνατότητα ελέγχου και πρόσβασης.<br /> <br /> Η δημοσιοποίησης της ανάγκης δημιουργίας του Κέντρου έγινε για πρώτη φορά ευρέως γνωστή στις 11 Μαΐου 2012, από ένα σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Sabah. Η κίνηση αυτή, όπως τονίστηκε, θεωρήθηκε ως η σημαντικότερη μεταρρύθμιση στον τομέα των Μυστικών Υπηρεσιών της Τουρκίας και ο νέος φορέας ενδεικτικά χαρακτηρίστηκε ως «Κεντρική Δεξαμενή Πληροφοριών».<br /> <br /> Πέραν όμως της συγκέντρωσης πληροφοριών, ο συντονιστικός αυτός φορέας θα επεδίωκε τη μεγαλύτερη προοπτική επιτυχίας στη διεξαγωγή επιχειρήσεων κατά των τρομοκρατικών ομάδων και κυρίως του κουρδικού ΡΚΚ. Σημειωνόταν τότε ότι στο ζήτημα της αντιμετώπισης του ΡΚΚ είχαν σημειωθεί τραγικά λάθη. Τα γεγονότα του Uludere, όπου στις 28 Δεκεμβρίου του 2011 είχαν βρει τον θάνατο 34 Κούρδοι χωρικοί από βόμβες δύο τουρκικών F-16 και τα οποία θεωρήθηκαν σαν μία τραγική αποτυχία της ΜΙΤ να τα προλάβει, ήταν το βασικότερο επιχείρημα για την αναγκαιότητα δημιουργίας συντονιστικού Κέντρο προς αποφυγή τέτοιων τραγικών σφαλμάτων, που είχαν ως αποτέλεσμα την πρόκληση μεγάλης εσωτερικής έντασης.<br /> <br /> Ειδικά, όπως αναφέρθηκε, η έλλειψη συντονισμού μεταξύ της ΜΙΤ και της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου (ουσιαστικά υπήρχε ένας άτυπος αλλά άγριος πόλεμος μεταξύ τους) είχε ως αποτέλεσμα οι Κούρδοι πολίτες να θεωρηθούν ότι είναι μαχητές του ΡΚΚ και να χτυπηθούν από τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη. Για τα γεγονότα αυτά απαγγέλθηκαν τότε κατηγορίες κατά της ΜΙΤ.<br /> <br /> Οι κηδείες των θυμάτων έγιναν αφορμή να συγκεντρωθούν περίπου 10.000 Κούρδοι, διαδηλώνοντας κατά των τουρκικών δυνάμεων ασφαλείας. Το επεισόδιο αυτό εξόργισε, όπως ανέφεραν οι πληροφορίες, τον τούρκο πρωθυπουργό, ο οποίος έδωσε εντολή στον αρχηγό της ΜΙΤ για τη δημιουργία αυτού του συντονιστικού οργάνου που θεωρήθηκε ότι θα είναι το «μεγάλο μάτι» της ΜΙΤ.<br /> <br /> Στις 22 Δεκεμβρίου του 2012, λίγο πριν τον Ιούνιο του 2013 με τα γνωστά γεγονότα του Γκεζί Παρκ που απείλησαν να ρίξουν την κυβέρνηση Ερντογάν, όπως τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008 την κυβέρνηση Καραμανλή στην Αθήνα, έγινε γνωστό ότι το «ΜΙΜ» θα στελεχωνόταν από τέσσερις διευθυντές της Γενικής Ασφάλειας και από άλλους δύο υποδιευθυντές, ενώ στα στελέχη του θα συμπεριλαμβάνονταν δύο στρατιωτικοί της Υπηρεσίας Πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου.<br /> <br /> Για το ίδιο θέμα, στις 23 Δεκεμβρίου 2012, μέσω της εφημερίδας Aksam γινόταν γνωστό ότι, με τη δημιουργία του νέου αυτού Κέντρου τελείωνε για πάντα(;) ένας ακήρυχτος πόλεμος είκοσι περίπου ετών, μεταξύ των Μυστικών Υπηρεσιών της Τουρκίας.<br /> <br /> <b>Πραξικόπημα μέσω υπολογιστών;</b><br /> <br /> Εδώ υπάρχει ένα ενδιαφέρον θέμα της σύνδεσης όλων αυτών των εξελίξεων με τις δύο πολεμικές βιομηχανίες, δηλαδή την Aselsan και την Tubitak, που θεωρήθηκαν «πηγή» του σκανδάλου των υποκλοπών των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του τούρκου πρωθυπουργού.<br /> <br /> Στις 21 Φεβρουαρίου του 2013, μαθαίνουμε από την εφημερίδα Zaman ότι, για τις τεχνολογικές της ανάγκες και την τελειοποίηση των συστημάτων παρακολούθησης, η ΜΙΤ θα συνεργαζόταν στενά με την Aselsan και την Tubitak, οι οποίες ειδικεύονται στον τεχνολογικό τομέα και ήταν εκείνες που προμήθευσαν τα κρυπτογραφικά τηλέφωνα στον Ερντογάν και στο περιβάλλον του. Όπως αναφερόταν, ο ίδιος ο αρχηγός της ΜΙΤ είχε επισκεφθεί την Γενική Γραμματεία της Τουρκικής Πολεμικής Βιομηχανίας και είχε συνάντηση με τον γενικό γραμματέα.<br /> <br /> Στη συνάντηση αυτή υπογράφτηκε συμφωνία 10ετούς συνεργασίας μεταξύ της ΜΙΤ και της Γραμματείας Πολεμικής Βιομηχανίας για τη δημιουργία εργαστηρίου Μυστικών Υπηρεσιών, που θα έχει ως αποστολή την αντιμετώπιση των αυξανόμενων αναγκών της ΜΙΤ. Για τη δημιουργία αυτού του πρωτότυπου εργαστηρίου, είχε ήδη εγκριθεί ένα κονδύλι 220 εκατ. δολαρίων. Οι προσυνεννοήσεις για την τελική συμφωνία είχαν αρχίσει από τα μέσα Δεκεμβρίου του 2012. Όπως έγινε γνωστό, το εργαστήριο αυτό θα έχει τα δυνατότητα χρήσης ηλεκτρονικών, ηλεκτρομαγνητικών, οπτικών και ακουστικών συστημάτων, αποκωδικοποιητών κρυπτογραφημάτων, συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου και αισθητήρων τελευταίας τεχνολογίας. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι όλα αυτά τα συστήματα χρησιμοποιήθηκαν για τηλεφωνικές υποκλοπές και τη διαρροή τους, πλήττοντας καίρια την κυβέρνηση Ερντογάν.<br /> <br /> Όλα αυτά δείχνουν πως υπήρχε στην Τουρκία ένα γιγάντιο σύστημα παρακολούθησης κυβερνητικών στελεχών με τη χρήση συστημάτων τελευταίας τεχνολογίας. Το μεγάλο ερώτημα, όσον αφορά την Τουρκία, είναι τι ρόλο έπαιξε το Gulbasi στην υπόθεση αυτή, η οποία οδήγησε στη σοβαρή αποσταθεροποίηση της χώρας. Εκείνο, όμως, που θα πρέπει να απασχολήσει περισσότερο εμάς, στην Ελλάδα, είναι το πόσο ευθύνεται το Κέντρο του Gulbasi για παρακολουθήσεις τηλεφώνων πρωθυπουργών εκτός Τουρκίας, όπως στην υπόθεση παρακολούθησης του Κ. Καραμανλή.<br /> <br /> Όπως αποκαλύφθηκε στη συνέντευξη της Vatan, το Gulbasi συντονίζει στην ουσία ένα παγκόσμιο δίκτυο παρακολουθήσεων που επιχειρεί τα τελευταία χρόνια την αποσταθεροποίηση πολλών καθεστώτων, προς όφελος των αμερικανικών και γενικότερα δυτικών συμφερόντων (βλ. Συρία, Ουκρανία κ.λ.π.).<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Συνδέονται οι υποκλοπές στον Ερντογάν και η παρακολούθηση Καραμανλή το 2005;

Στην Τουρκία το μεγαλύτερο κέντρο διεθνών παρακολουθήσεων των ΗΠΑ Γράφει ο Νίκος χειλαδάκης Το καλοκαίρι του 2012 είχε γίνει γνωστό π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο «μεγάλος πατριωτικός πόλεμος» του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//E6BEF26B09B47062805CDE2442996C86.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Ο «μεγάλος πατριωτικός πόλεμος» του Ερντογάν" border="0" src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//E6BEF26B09B47062805CDE2442996C86.jpg" /></a></div> <br /> <span style="color: #0b5394; font-size: large;">Το προεκλογικό σποτ με την σημαία δείχνει καθαρά την πολιτική ψυχολογία του.</span><br /> <br /> «Στροφή προς τον εθνικισμό θα κάνει τώρα ο <strong>Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν</strong>. Μετά την νίκη στις τοπικές εκλογές, θα γίνεται όλο και πιο αυταρχικός, και θα ψαρεύει ψήφους από τους Τούρκους, και τους Κούρδους εθνικιστές», λέει μιλώντας στο ΒΗΜΑ ο <strong>Εμρέ Ερντογάν </strong>(απλή συνωνυμία με τον Τούρκο πρωθυπουργό), από το κέντρο πολιτικών ερευνών Infakto, στην Κωνσταντινούπολη.<br /> <br /> «Με δεδομένο ότι έχει χάσει πλέον για πάντα το μοντέρνο τμήμα της τουρκικής κοινωνίας, που είναι φυσικοί οπαδοί της κεμαλικής αντιπολίτευσης και τον μισούν μετά από την βίαιη καταστολή στο Πάρκο Γκεζί, την επιβολή του ισλαμιστικού τρόπου ζωής και την απαγόρευση του Twitter και του YouTube, ο Ερντογάν θα στρέψει την προσοχή στην δεξαμενή των εθνικιστών ψηφοφόρων. Αυτοί είναι οι Τούρκοι που ψηφίζουν το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης του <strong>Μπαχτσελί</strong> (ΜΗΡ), και οι Κούρδοι του BDP», μας λέει ο Τούρκος αναλυτής.<br /> <br /> «Φυσικά θα πρέπει να αποφασίσει σε ποιόν από τους δύο εθνικισμούς θα ποντάρει, εν όψει των προεδρικών εκλογών, και των εθνικών, που μπορεί να γίνουν πρόωρα, με διπλές κάλπες τον Αύγουστο. Είτε θέλει να εκλεγεί πρόεδρος, είτε για τέταρτη φορά πρωθυπουργός, ο Ερντογάν χρειάζεται αυτές τις ψήφους. Μπορεί να αποφασίσει να κρατήσει σκληρή θέση απέναντι στους Κούρδους για να κλέψει ψήφους από τον Μπαχτσελί, ή να ολοκληρώσει το άνοιγμα προς τους Κούρδους για να κερδίσει την δική τους στήριξη, με αντάλλαγμα μεγαλύτερη αυτονομία», προσθέτει ο συνομιλητής μας.<br /> <br /> Ο Ερντογάν παίζει το χαρτί του εθνικισμού από πέρυσι το καλοκαίρι, όταν ξέσπασε η εξέγερση στο Πάρκο Γκεζί στην Κωνσταντινούπολη. Αντιμέτωπος στη συνέχεια με την επίθεση των ανθρώπων του ιμάμη <strong>Φετχουλάχ Γκιουλέν</strong>, που βρίσκονται πίσω από τις αποκαλύψεις για τα σκάνδαλα με τις μίζες, κλιμάκωσε τις κατηγορίες για «βρώμικη συνωμοσία» των ανήθικων πολιτικών αντιπάλων, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, που τα έχουν βάλει μαζί του για να υπονομεύσουν την Τουρκία. Κάπως έτσι ο Ερντογάν κήρυξε τον «μεγάλο πατριωτικό πόλεμο» ζητώντας από τους ψηφοφόρους του να υπερασπιστούν τον ίδιο, αλλά εν ονόματι του έθνους.<br /> <br /> Χαρακτηριστικό δείγμα της πολιτικής ψυχολογίας του Ερντογάν είναι <a class="ApplyClass" href="http://www.youtube.com/watch?v=N2ImUVFGQ0w" target="_blank"><strong>το προεκλογικό σποτ με την τουρκική σημαία</strong></a><strong></strong>. Είναι ένα βίντεο τριών λεπτών με εικόνες αντάξιες μιας υπερπαραγωγής του Χόλιγουντ<br /> <br /> «Συνοψίζει επιγραμματικά την τρέχουσα μεγάλη αφήγηση που προωθείται από το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ: το τουρκικό έθνος δέχεται επίθεση, και ο πρωθυπουργός καλεί τους πατριώτες να ενωθούν και να αντισταθούν», μας λέει ο Εμρέ Ερντογάν.<br /> <br /> Το σποτ αρχίζει με μια μεγάλη τουρκική σημαία να κυματίζει ψηλά πάνω από την  Κωνσταντινούπολη στην κορυφή ενός τεράστιου πυλώνα. Ενας ύπουλος άντρας με μαύρο κοστούμι και μαύρα γάντια κινείται απειλητικά προς τον στύλο, παίρνει μια μεταλλική μπάρα και σπάει τον μηχανισμό που κρατάει ψηλά την σημαία.<br /> <br /> Η σημαία αρχίζει να πέφτει σε αργή κίνηση, με τους πολίτες να παρακολουθούν την πτώση σε κατάσταση σοκ και τρόμου. Εκείνη την στιγμή, η φωνή του Ερντογάν ακούγεται να απαγγέλει ένα απόσπασμα από τον τουρκικό εθνικό ύμνο.<br /> <br /> Στο άκουσμά του, Τούρκοι από όλα τα κοινωνικά στρώματα παρατάνε ό,τι κάνουν για να τρέξουν προς την σημαία από παντού - πάρκα, αίθουσες διδασκαλίας, γραφεία, αγροκτήματα, τζαμιά και χωριά. Πολλοί βουτάνε στα νερά του Βοσπόρου για να περάσουν απέναντι κολυμπώντας. <br /> <br /> Ολοι ενώνονται γύρω από τον στύλο και αρχίζουν να σκαρφαλώνουν προς την κορυφή ο ένας πάνω στον άλλον, σχηματίζοντας μια ανθρώπινη πυραμίδα. Επιτέλους, ένας νεαρός φτάνει στην κορυφή, αρπάζει το σχοινί και κάνει ένα άλμα - πιθανόν θυσιάζει τον εαυτό του - για να κυματίσει πάλι, ψηλά και περήφανα η σημαία.<br /> <div> <br /> Δεν υπάρχουν λόγια εκτός από το απόσπασμα του Ερντογάν από τον εθνικό ύμνο, αλλά το μήνυμα είναι πολύ σαφές: οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ερντογάν επιτίθενται στο ίδιο το έθνος. Οι Τούρκοι πατριώτες πρέπει να ενωθούν και να αντισταθούν σε αυτούς τους εθνικούς εχθρούς.<br /> <a href="http://www.tovima.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Ο «μεγάλος πατριωτικός πόλεμος» του Ερντογάν

Το προεκλογικό σποτ με την σημαία δείχνει καθαρά την πολιτική ψυχολογία του. «Στροφή προς τον εθνικισμό θα κάνει τώρα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι σηματοδοτεί η υπόθεση Κασιδιάρη-Μπαλτάκου;

<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOwO6qYeS6306trb0IUxPjc3IYzLwaUkQfkpxGVetAyHr4uC-0L8toxC_i4k6IG_lDGn-AG_bFrhuKuhCe4u1JM6YTE2WAhobkC7_2YQT_76eQbps6UjmcXmVMqBYktMAChO2G8gpY4MOW/s1600/mpaltakos-kasidiaris_proklitiko.gr.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOwO6qYeS6306trb0IUxPjc3IYzLwaUkQfkpxGVetAyHr4uC-0L8toxC_i4k6IG_lDGn-AG_bFrhuKuhCe4u1JM6YTE2WAhobkC7_2YQT_76eQbps6UjmcXmVMqBYktMAChO2G8gpY4MOW/s1600/mpaltakos-kasidiaris_proklitiko.gr.jpg" /></a></div> <br /> Δ. Καζάκης<br /> Η υπόθεση της δήθεν κρυφής καταγραφής της συνομιλίας Κασιδιάρη-Μπαλτάκου δείχνει την ολοκληρωτική κατάρρευση της κυβερνώσας συμμορίας λίγες μόνο ημέρες μετά την επιβολή και νέου μνημονίου με την μορφή πολυνομοσχεδίου σε βάρος της χώρας και του λαού της.<br /> <div class="itemFullText"> <br /> Η ποινική δίωξη της ΧΑ που ξεκάθαρα μεθοδεύτηκε από την κυβέρνηση, εξελίσσεται σ' ένα άκρως επικίνδυνο παιχνίδι ανασύνταξης της φασιστικής ακροδεξιάς τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στην αντιπολίτευση.<br /> <strong>Η εφεδρεία της υπό κατάρρευση κυβερνώσας συμμορίας</strong><br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEg2aamN9rVL7B-k_89kkDWKSvL62QPSbOJIV5dfmputWGCBI-Fg-QwXm4ZkQXEL973yV0EUVKIyGp2TEtGKYSdhEpAHXb-Fer8Isy-3B53aYR1XDpTD-O6AV3l85QIJpaNuAshyphenhyphenNoJqt2zVWR7nHuD0ogw1RrCXHgIqo-JpOBvjNrbM9wZ_QYM4KunHnyotEn2WCqbPfKSeVFcYo2DK2Lu3xW1m73VNN8OVGT-sfw=" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Δ. Καζάκης: Τι σηματοδοτεί η υπόθεση Κασιδιάρη-Μπαλτάκου;" border="0" height="183" src="http://www.toxwni.gr/media/k2/items/cache/xee23f8eba3ef3adef3e66138f5377cca_L.jpg.pagespeed.ic.k4o6ZoCiKu.jpg" width="320" /></a>Αφού απέτυχε η επιχείρηση άλωσης των ψηφοφόρων της ΧΑ από την κυβερνώσα φασιστική ακροδεξιά του κ. Σαμαρά, το παιχνίδι αλλάζει άρδην. Το καράβι της κυβερνώσας παράταξης βουλιάζει αύτανδρο. Ο επικείμενος κίνδυνος να καταλήξει η μεν Ελιά (ΠΑΣΟΚ) με ποσοστά ανάξια λόγου και η δε ΝΔ του Σαμαρά να υστερεί έναντι του ΣΥΡΙΖΑ κατά 10-15 ποσοστιαίες μονάδες, έχει κάνει πολλούς στο εσωτερικό και στο εξωτερικό να επεξεργάζονται στην πράξη εναλλακτικά σενάρια και σχέδια.<br /> Οι μαριονετίστες της επίσημης πολιτικής στην Ελλάδα, ιδιαίτερα αυτοί που κινούν τα νήματα από την Ουάσιγκτον και το Βερολίνο, ξέρουν πολύ καλά ότι η εκλογική συντριβή της κυβερνώσας συμμορίας θα είναι ολοκληρωτική χωρίς καμιά δυνατότητα ανάκαμψης. Τι επιλογές έχουν; Αφενός, να πάρουν γη και ύδωρ από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν χρειάζεται κανείς ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί ότι οι ξένοι επικυρίαρχοι έχουν πάρει τις διαβεβαιώσεις που θέλουν από την ηγετική ομάδα του κ. Τσίπρα.<br /> Λείπει όμως το αντίπαλο δέος. Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει προς το συμφέρον τους, αν δεν διαθέτει αντίπαλο δέος στον ΣΥΡΙΖΑ. Ποιο είναι αυτό;<br /> Οι εξελίξεις όλο και περισσότερο τους πείθουν ότι τα άλλοτε κόμματα δικομματικής εναλλαγής πνέουν τα λοίσθια. Τα Ποτάμια είναι για γέλια. Το ίδιο και οι εναλλακτικές της κεντροαριστεράς, ή της αντιμνημονιακής κεντροδεξιάς. Τι μένει; Η φασιστική ακροδεξιά. Ο Μπαλτάκος κάνει την αρχή. Πηδά από το καράβι που βουλιάζει για να ενισχύσει την επάνοδο της ΧΑ, της «καλής» ΧΑ, της αντιμνημονιακής ΧΑ, της «πατριωτικής» ΧΑ. Σε λίγο καιρό και ιδιαιτέρως μετά τις εκλογές θα δούμε να μεταπηδούν και άλλοι πολλοί ακόμη. Κι έτσι το πολιτικό σκηνικό ενός μελλοντικού εμφυλίου έχει στηθεί.<br /> <strong>Η τελική πράξη του εμφυλίου</strong><br /> Από την μια, μία αριστερά καθεστωτική, χωρίς ίχνος πατριωτισμού, ανίκανης από φύση και θέση να διαχειριστεί την τωρινή εθνική κρίση από την σκοπιά των συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Μία αριστερά που είναι κραυγαλέα εθνομηδενιστική σε μια περίοδο που προέχει ο αγώνας για την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία. Μία αριστερά που η ηγεσία της είναι απολύτως ικανή να καλέσει το ΝΑΤΟ και την ΕΕ στο όνομα του «διεθνισμού» της για να διαφυλάξει τα σύνορα της χώρας κι έτσι να τους δώσει το δικαίωμα να γκριζάρουν με προβοκάτσια ή χωρίς μέρη της εδαφικής επικράτειάς μας.<br /> Κι από την άλλη μια «αποκαθαρμένη» φασιστική ακροδεξιά νοσταλγός των πιο σκοτεινών χρόνων του εμφυλίου και της χούντας. Η φασιστική ακροδεξιά που κυβερνά σήμερα μετεξελίσσεται αργά και σταθερά σε αντιμνημονιακή φασιστική ακροδεξιά, ικανή να ετοιμάσει και να διεξάγει έναν νέο εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα κατ' εντολή και προς δόξα των ξένων μεγάλων αφεντικών. Όπως ακριβώς συνέβη και με τον παλιό εμφύλιο.<br /> Εκεί καταντήσαμε. Η διωκόμενη αριστερά της μετεμφυλιακής περιόδου να έχει μετεξελιχθεί σε μια καθεστωτική δύναμη που διεκδικεί την συνέχεια ενός κράτους και μιας εξουσίας που οδήγησε τον ελληνικό λαό και την χώρα στα χειρότερα. Μια αριστερά που κάνει τα αδύνατα, δυνατά προκειμένου να παραδοθεί η σημαία ως υπέρτατο σύμβολο της εθνικής ενότητας του ελληνικού λαού, αλλά και ο πατριωτισμός του, στην πατριδοκαπηλία της φασιστικής ακροδεξιάς.<br /> Αυτό θα είναι το τέλος του ελληνικού λαού; Μια επανάληψη ενός εμφυλίου ανάμεσα σε μια προδοτική αριστερά και σε μια φασιστική ακροδεξιά; Αυτό μας αρμόζει; Αυτό ονειρεύεται να ζήσει όποιος αυτοπροσδιορίζεται ως δεξιός, ή εκείνος που αυτοθαυμάζεται ως αριστερός; Αυτό θα είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα της δεξιάς και της αριστεράς στην Ελλάδα; Να οδηγήσουν την χώρα σε μια νέα εμφύλια σφαγή προκειμένου οι δανειστές και τα ξένα κέντρα να προχωρήσουν στην εκποίηση της χώρας και στον εθνικό της ακρωτηριασμό χωρίς αντιστάσεις;<br /> <strong>Εθνική πατριωτική ενότητα του λαού η μόνη λύση</strong><br /> Εμείς το λέγαμε από την αρχή. Όποιος επιχειρεί σε τέτοιες συνθήκες όπου προέχει το πατριωτικό και εθνικοαπελευθερωτικό καθήκον, να χωρίσει τον κόσμο, τον λαό σε δεξιούς και αριστερούς. Όποιος θέλει να επαναφέρει στο πολιτικό προσκήνιο τους ιδεολογικούς διαχωρισμούς του εμφυλίου, υπηρετεί ξένα κέντρα και δυνάμεις στην προσπάθειά τους να οδηγήσουν την χώρα και τον λαό της σε νέα αλληλοσφαγή.<br /> Εμείς δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να δρομολογήσει έναν νέο εμφύλιο. Θα μας βρουν μπροστά τους. Δεν θα επιτρέψουμε στα υποχείρια της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου να οδηγήσουν την χώρα σε διάλυση τύπου Ουκρανίας. Ο κ. Βορίδης δήλωσε ότι βρέθηκε στην πλατεία Μέϊντεν, προφανώς για να πάρει μαθήματα. Ιδίως για την επομένη μιας αντιμνημονιακής αριστερής κυβέρνησης τύπου ΣΥΡΙΖΑ.<br /> Η μόνη εγγύηση ότι δεν θα καταλήξουμε στις φλόγες ενός νέου εμφυλίου είναι η μαζική στράτευση στον αγώνα για την εθνική ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική χειραφέτηση που δεν αναγνωρίζει διαχωρισμούς αριστεράς-δεξιάς, αλλά οικοδομεί την ενότητα του λαού με σκοπό την μονομερή διαγραφή του χρέους, την ανατροπή του καθεστώτος κατοχής, την έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ προκειμένου να απελευθερωθεί η χώρα από την χειρότερη απολυταρχία που βίωσε η ίδια και η Ευρώπη από την εποχή του ναζιστικού ζυγού και φυσικά την κατάκτηση της δημοκρατίας για τον λαό μέσα από μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση και νέο Σύνταγμα.<br /> Τα αιτήματα αυτά ήδη αποτελούν την καθοριστική διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον αληθινό πατριώτη αγωνιστή από την μια και στον ανοιχτό, ή κρυφό δωσίλογο που άλλοτε με την προβιά μιας εθνομηδενιστικής αριστεράς και άλλοτε με το λυκοτόμαρο της φασιστικής ακροδεξιάς ετοιμάζονται να αιματοκυλήσουν τον ελληνικό λαό με όλα τα απαραίτητα αντιμνημονιακά αξεσουάρ. Για όλους μας ήρθε η ώρα να επιλέξουμε μεριά. Δεν χωρά το δεν ξέρω, θα δω, ίσως, αργότερα. Η ενότητα οικοδομείται μέσα στον λαό και ξεκινά από την απόφαση του καθένα μας να στρατευθεί σ' αυτήν.<br /> Όποιος καθυστερεί σήμερα να κάνει την επιλογή του φέρνει την χώρα πιο κοντά στον πιο απόλυτο όλεθρο. Έχει τεράστια ευθύνη. Όταν η χώρα και ο λαός σου απειλείται με τον χειρότερο τρόπο, τότε δεν υπάρχει χώρος για δικαιολογίες. Μόνο ο θρασύδειλος ψάχνει για τέτοιες και χρησιμοποιεί τις ιδεοληψίες της δεξιάς ή της αριστεράς ως άλλοθι. Η σάλπιγγα ήδη μας καλεί και αλλοίμονο σε όποιον δεν ξέρει, ή φοβάται να φωνάξει «παρών».</div> <a href="http://www.toxwni.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.toxwni.gr%2Fmedia%2Fk2%2Fitems%2Fcache%2Fxee23f8eba3ef3adef3e66138f5377cca_L.jpg.pagespeed.ic.k4o6ZoCiKu.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEg2aamN9rVL7B-k_89kkDWKSvL62QPSbOJIV5dfmputWGCBI-Fg-QwXm4ZkQXEL973yV0EUVKIyGp2TEtGKYSdhEpAHXb-Fer8Isy-3B53aYR1XDpTD-O6AV3l85QIJpaNuAshyphenhyphenNoJqt2zVWR7nHuD0ogw1RrCXHgIqo-JpOBvjNrbM9wZ_QYM4KunHnyotEn2WCqbPfKSeVFcYo2DK2Lu3xW1m73VNN8OVGT-sfw=" -->

Τι σηματοδοτεί η υπόθεση Κασιδιάρη-Μπαλτάκου;

Δ. Καζάκης Η υπόθεση της δήθεν κρυφής καταγραφής της συνομιλίας Κασιδιάρη-Μπαλτάκου δείχνει την ολοκληρωτική κατάρρευση της κυβερνώσας...

Διαβάστε την συνέχεια

18.000 παιδιά από την Συρία-θύματα εμπορίου οργάνων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="" height="340" src="http://www.greekamericannewsagency.com/images/gana-photos/syria-invasion(1).jpg" style="float: left;" width="620" /></div> <br /> Τα περισσότερα βρίσκονται σε στρατόπεδα προσφύγων στην Τουρκία- Εκκωφαντική η σιωπή των ΜΜΕ & της Διεθνούς Κοινότητας.<br /> <br /> <a href="http://greekamericannewsagency.blogspot.gr/2014/04/18000.html"><b><span style="color: #990000;">Δείτε το βίντεο</span></b></a> από την επίσημη συζήτηση στον ΟΗΕ για την σφαγή 18,000 παιδιών από την Συρία που βρίσκονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Τουρκία.<br /> <br /> Παιδιά κομματιάζονται για τα όργανα τους, από ένα κράτος – βρυκόλακα που όμως θεωρείται σύμμαχος στο ΝΑΤΟ και ετοιμάζεται για είσοδο στην ΕΕ.<br /> Μία ασύλληπτη γενοκτονία που όμως απέκρυψαν όλα τα δυτικά ΜΜ”Ε”, παρά το ότι η συζήτηση διεξάγεται στον ΟΗΕ παρουσία δημοσιογράφων. Η απάντηση του εκπροσώπου; Ναι, έχουμε καταγγελίες, το ψάχνουμε, θα σχηματίσουμε ειδική επιτροπή κλπ. Την ώρα που η σφαγή παιδιών συνεχίζεται…<br /> <br /> Ποιός θυμάται την σφαγή των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου σε Αλβανικό έδαφος για τον ίδιο λόγο; Από τα ίδια κτήνη; Από τους υπανθρώπους που όμως έχουν δισεκατομμύρια μαύρου χρήματος για να κλείνουν τα στόματα δημοσιογράφων, πολιτικών και λειτουργών κάθε είδους;<br /> ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΘΗΡΙΩΔΙΑ; ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ “ΕΛΛΗΝΙΚΟ” ΝΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ; ΠΟΙΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΟΥΝ<br /> <a href="http://www.greekamericannewsagency.com/" target="_blank">πηγή</a>

18.000 παιδιά από την Συρία-θύματα εμπορίου οργάνων

Τα περισσότερα βρίσκονται σε στρατόπεδα προσφύγων στην Τουρκία- Εκκωφαντική η σιωπή των ΜΜΕ & της Διεθνούς Κοινότητας. Δείτε το β...

Διαβάστε την συνέχεια

Μα ούτε μιά δικτατορία της προκοπής;..

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://1.bp.blogspot.com/-El-cLoBh7bM/Uz0RKgFGJLI/AAAAAAAACiU/ITyuqADGj64/s1600/SM1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://1.bp.blogspot.com/-El-cLoBh7bM/Uz0RKgFGJLI/AAAAAAAACiU/ITyuqADGj64/s1600/SM1.jpg" width="620" /></a></div> <br />      <b>..</b>δεν μπορείτε να στήσετε πιά<b>;</b><br /> <b>     </b>Τί διάολο<b>;  </b>Τόσο άχρηστοι<b>; </b><br />      Εκείνοι οι άλλοι, οι <b>συνταγματάρχες</b>, μ' ένα <b>''χαρτί'' γυμνασίου </b>και στάθηκαν τόσα χρόνια!<br />      Άσε που ακόμα τώρα, 40 χρόνια μετά, έχουν <b>ακόμη οπαδούς</b> και νοσταλγούς!<br /> <br />      Εσείς με <b>τόσα διπλώματα,</b> μάστερς και<b> διδακτορικά</b> και <b>πιτσαρίες που έσκισαν</b>, κι έχετε καταφέρει να <b>γελάνε κι οι πέτρες</b> μαζί σας!<br />      Αν και μάλλον είναι <b>οι μόνες που γελάνε,</b><br />     <b> ..</b>γιατί όλοι οι υπόλοιποι <b>σας βρίζουν</b> και σας <b>σκ@τοψυχάνε!</b><br />      Όσο για οπαδούς και νοσταλγούς<b>.. </b>Αν μετά από σαράντα χρόνια βρείτε <b>έστω και έναν</b>, όχι να σας <b>μνημονεύει</b>, αλλά να<b> κατουράει στους τάφους σας,</b> να 'ρθείτε να μας βρείτε εκεί που θα ' μαστε, να μας τρυπήσετε την μύτη!<br /> <br />      Θέλεις λεβεντάκο μου να κάνεις <b>συμφωνία </b>με τους ακροδεξιούς, <b>σαν ακροδεξιός προς ακροδεξιό</b>, του στυλ <b>''βάστα με, να σε βαστώ, ν' ανεβούμε στο βουνό'';</b><br />      Μάλιστα!  Τιμή σου και καμάρι σου!  Και μαγκιά σου!<br />      Όχι όμως <b>μόλις βλέπεις τα ποσοστά</b> αυτονών να απογειώνονται, και τα δικά σου να πηγαίνουν κατά διαόλου, <b>να τους χώνεις φυλακή!</b><br />      Όχι επειδή έχεις <u>και</u> το μαχαίρι <u>και</u> το πεπόνι<b>,</b><br />     <b> ..<u>και</u> την εξουσία <u>και</u> την Δικαιοσύνη</b>, να βαράς τσάμικο, κι όποιον πάρει ο χάρος!<br /> <br />      Όχι κι έτσι! Δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα!<br />      Ακόμα και<b> μεταξύ ακροδεξιών</b> πρέπει να υπάρχει <b>κώδικας τιμής!</b> (λέμε τώρα!)<br />      Άσε που δεν παίζουνε με αυτά τα πράγματα! Και μ' αυτούς τους ανθρώπους!<br />      Εσείς είσαστε <b>ακροδεξιοί των σαλονιών</b>, μοδιστρούλες.<br />      Εκείνοι είναι ακροδεξιοί <b>του πεζοδρομίου!  Σας ταπώσανε!</b><br /> <br />      Τρεχάτε τώρα<b> να συμμαζέψετε τα ασυμμάζευτα!</b><br />      Α! και πού 'σαι<b>..</b><br />      <b>Ραντεβού στα καλπάδικα!..</b><br /> <a href="http://mandatoforos.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μα ούτε μιά δικτατορία της προκοπής;..

     .. δεν μπορείτε να στήσετε πιά ;      Τί διάολο ;  Τόσο άχρηστοι ;      Εκείνοι οι άλλοι, οι συνταγματάρχες , μ' ένα '...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν κέρδισε, η Τουρκία έχασε…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnGDlOqDnx3VI7hbzXv0qqsrXpk1t3Je0eE4oOttW7l_JPuNoL6MqaLe_MvRvvxmzn40oMgdsgDQG6nleoGrgFdgy8znlcvrNw3mUenL1Ll9IbubYybGrejTU0xJ9EwOqXc2zTzES35KQ/s1600/_73916582_73916581.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnGDlOqDnx3VI7hbzXv0qqsrXpk1t3Je0eE4oOttW7l_JPuNoL6MqaLe_MvRvvxmzn40oMgdsgDQG6nleoGrgFdgy8znlcvrNw3mUenL1Ll9IbubYybGrejTU0xJ9EwOqXc2zTzES35KQ/s1600/_73916582_73916581.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <span style="color: #990000; font-size: large;">Ο Ερντογάν "σφράγισε" το τέλος του νεο-οθωμανισμού </span><br /> <span style="color: #990000; font-size: large;">Η αλλαγή κατεύθυνσης του Ερντογάν και η ήττα της «ανοιχτής» Τουρκίας </span><br /> <br /> Γράφει η<span style="color: blue;"> Elmira Baysasli</span><br /> <br /> Για τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν η νίκη στις τοπικές εκλογές της Κυριακής ήταν πύρρειος. Παρότι το Κόμμα της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης διατήρησε τον έλεγχο στους περισσότερους δήμους, η Τουρκία, συνολικά, και ιδιαίτερα ως διεθνής παίκτης, έχει χάσει.<br /> <br /> Η 11ετής παραμονή του Ερντογάν στην εξουσία έχει δεχθεί πλήγμα από αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, κατηγορίες για διαφθορά και μία σκληρή αντιπαράθεση με τον ισχυρό μουσουλμάνο ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν. Σε μία απέλπιδα προσπάθεια να εμποδίσει την περαιτέρω αιμορραγία της δύναμής του, ο Ερντογάν άρχισε να επιτίθεται στους εχθρούς του. Ο τούρκος πρωθυπουργός είναι τώρα τόσο απασχολημένος με την πολιτική του επιβίωση ώστε πρόσφατα αποπειράθηκε, ματαίως, να κλείσει εντελώς το twitter στη χώρα του.<br /> <br /> Όλα αυτά απέχουν πολύ από το 2003, όταν ο Ερντογάν ανήλθε στην πρωθυπουργία και ανακοίνωσε μία αποφασιστική και δημοκρατική ατζέντα για να ενισχύσει την οικονομία και την παγκόσμια θέση της Τουρκίας. <br /> <br /> Λίγο αργότερα τον είχα επισκεφθεί στην Άγκυρα. Μου είπε τότε: «Υπάρχουν περίπου 72 εκατομμύρια πολίτες σε αυτή τη χώρα και εκπροσωπώ τον καθένα τους».<br /> <br /> Για να εκπροσωπήσει τον καθένα, προώθησε την θέσπιση νόμων που παρέχουν αυξημένες ελευθερίες στις μειονότητες της Τουρκίας, ιδιαίτερα των Κούρδων. Υιοθέτησε μία οικονομική πολιτική που ευνοεί τις ξένες επενδύσεις. Ταξίδεψε σε μακρινές πρωτεύουσες στην Ασία, στην Αφρική, στην Λατινική Αμερική και στη Μέση Ανατολή, ανοίγοντας περισσότερες από 12 νέες πρεσβείες και πολύ περισσότερες νέες αγορές. Εξασφάλισε ακόμα και μία θέση για την Τουρκία στο Συμβούλιο Ασφάλειας στον ΟΗΕ το 2009 και συμμετείχε στον «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας» της Ουάσινγκτον.<br /> <br /> Σχεδόν κάθε δρόμος που κατασκευάστηκε, η επέκταση των μέσων μαζικής μεταφοράς, τα νέα σχολεία και οι μεταρρυθμίσεις, έγιναν με στόχο να στηρίξουν την επέκταση της περιφερειακής και διεθνούς επιρροής της Τουρκίας. <br /> <br /> Το 2009 ο Ερντογάν άρχισε να προωθεί την εξωτερική πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων». Δημιούργημα του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, η πολιτική αυτή βασιζόταν στην ιδέα ότι η Τουρκία δεν αποτελεί απλώς μία γέφυρα ή σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης, αλλά είναι ουσιαστικός παίκτης της διεθνούς διπλωματίας, της ασφάλειας και του εμπορίου. Η χώρα αναζήτησε στενότερους δεσμούς με γείτονες στα Βαλκάνια, στη Ρωσία και ειδικά στη Μέση Ανατολή, αλλά και με χώρες όπως το Ιράν και η Συρία. Κάποιοι το αποκάλεσαν «νέο-οθωμανισμό», μία προσπάθεια να αποκατασταθεί η παλιά Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br /> <br /> Η Τουρκία κατόρθωσε να γίνει παίκτης – κλειδί στη διεθνή σκηνή. Ο πρόεδρος Ομπάμα την επισκέφθηκε το 2009 και μίλησε για την στρατηγική σημασία της. Κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης, οι δυτικοί ηγέτες ανέφεραν την Τουρκία ως προοδευτικό δημοκρατικό μοντέλο μουσουλμανικής χώρας.<br /> <br /> Αυτό το μοντέλο τώρα καταρρέει και η τολμηρή εξωτερική πολιτική που την έκανε την 16η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, έχει διαλυθεί. Η κάποτε δυναμική οικονομία έχει ατονήσει, η καταναλωτική εμπιστοσύνη περιορίζεται και η τουρκική λίρα έχει πέσει 20% τον τελευταίο χρόνο.<br /> <br /> Λόγω της εσωτερικής κρίσης, ο Ερντογάν έστρεψε την προσοχή του στην εκλογική του βάση, στον συντηρητικό, αντιδυτικό πληθυσμό της επαρχίας. Και κατέφυγε σε μία τακτική που βρίσκει ανταπόκριση: την επιθετικότητα.<br /> <br /> Αναφέρθηκε μα βαρείς χαρακτηρισμούς κατά των αντιπάλων του, εντός και εκτός, βάζοντας στον στόχο τον ιμάμη Γκιουλέν και τους υποστηρικτές του.<br /> <br /> Όλα αυτά διέλυσαν την εξωτερική πολιτική που ακολουθούσε. Η κοντινή Κριμαία, προπύργιο κάποτε την Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και πατρίδα των Τατάρων, ενός τουρκόφωνου λαού, είναι χαρακτηριστική. Όταν η Ρωσία εισέβαλε και προσάρτησε αυτή τη χερσόνησο της Μαύρης Θάλασσας, ο Ερντογάν δεν πρόσφερε βοήθεια στους ομοθρήσκους του, όπως είχε κάνει στην Αίγυπτο. Μάλιστα, αφότου οι στρατιωτικοί εκδίωξαν τον ισλαμιστή πρόεδρο Μόρσι στο Κάιρο, ο Ερντογάν είχε αρνηθεί να αναγνωρίσει τη νέα κυβέρνηση και ανακάλεσε τον πρεσβευτή του. Στην Κριμαία, ο Ερντογάν περιορίστηκε σε κάποιες δηλώσεις, χωρίς αντίκρυσμα.<br /> <br /> Μακροπρόθεσμα ο Ερντογάν πρέπει να παραδεχθεί ότι οι έντονες αντιθέσεις του έχουν απομονώσει τη χώρα του. Σε περιφερειακά θέματα, όπως η Αίγυπτος, το Ιράν και το Ιράκ, οι ΗΠΑ έχουν αφήσει στην άκρη την Τουρκία. Παλαιότερα, η ερώτηση στις δυτικές πρωτεύουσες ήταν «Ποιος άφησε την Τουρκία να χαθεί;» και οι απαντήσεις ανέφεραν τις Βρυξέλλες και την Ουάσινγκτον. Σήμερα, καθώς ο πρωθυπουργός φαίνεται ότι απομακρύνει την Τουρκία από τον δρόμο της ευημερίας και της ελευθερίας, η απάντηση είναι, ο ίδιος ο Ερντογάν.<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Ερντογάν κέρδισε, η Τουρκία έχασε…

Ο Ερντογάν "σφράγισε" το τέλος του νεο-οθωμανισμού Η αλλαγή κατεύθυνσης του Ερντογάν και η ήττα της «ανοιχτής» Τουρκίας Γράφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Εφιάλτης του Μαξίμου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaWXCCgDia-mtl36ROeQhRTaSsWf4WPlODSWHy-gLZbIiULgjnQU4c5EhjuKqq8TObqCuwKkSILFhuK-gg8D5XTSacA7GLprTXpZtMm1ax_WAK6ndtE_WOpWbWHANOrz9vy1BSkZn4BMM/s1600/baltakos-kasidiaris.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaWXCCgDia-mtl36ROeQhRTaSsWf4WPlODSWHy-gLZbIiULgjnQU4c5EhjuKqq8TObqCuwKkSILFhuK-gg8D5XTSacA7GLprTXpZtMm1ax_WAK6ndtE_WOpWbWHANOrz9vy1BSkZn4BMM/s1600/baltakos-kasidiaris.jpg" width="620" /></a></div> <br /> Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος <br /> <br /> Πλήθος κρατήρες ανοίγει στον δημόσιο βίο της χώρας η χθεσινή βόμβα που έπεσε στην πολιτική ζωή της Ελλάδας με τον πρώην, πλέον, γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Τάκη Μπαλτάκο να λέει τα όσα λέει στη συνομιλία του με τον Ηλία Κασιδιάρη της Χρυσής Αυγής.<br /> <br /> <br /> Οι επιπτώσεις αυτής της υπόθεσης που δεν έχουν ακόμη μετρηθεί μπορεί να αποδειχθούν καταλυτικές για την πορεία της κυβέρνησης, καθώς η θέση του γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου είναι μία από τις πιο κομβικές και εμπιστευτικές, σε άμεση συνεχή αναφορά προς τον πρωθυπουργό και όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου. Το ότι πολύς κόσμος μπορεί να μην γνώριζε τον κύριο Μπαλτάκο δεν είναι δείγμα της «ασημαντότητάς του, αλλά, αντιθέτως, από το πόστο στο οποίο υπηρετούσε, δείγμα της σημασίας του.<br /> <br /> Αυτοί οι κρατήρες που άνοιξαν χθες θα μετρηθούν και θα αξιολογηθούν στο επόμενο διάστημα μέχρι τις διπλές εκλογές, στις οποίες είναι πολύ πιθανό να έχουν και καθοριστικό ρόλο, καθώς ήρθαν στη χειρότερη δυνατή στιγμή για την κυβέρνηση.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyxnbNT3A4mYQTiinbXVRbEdfGlB4BzmmvWtamMMl1_CGCXL7GKyGiq5H0EFwRCkTf4uHlbIsJlOT89bFg7mR2zG6HubMzB_HeD3cgpNL36dUQe2OR5SNV0Ci0kvpnh7AkXnhi1oqX2_k/s1600/2D57051D-9BE7-485A-8A50-C7BB37CF5892.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyxnbNT3A4mYQTiinbXVRbEdfGlB4BzmmvWtamMMl1_CGCXL7GKyGiq5H0EFwRCkTf4uHlbIsJlOT89bFg7mR2zG6HubMzB_HeD3cgpNL36dUQe2OR5SNV0Ci0kvpnh7AkXnhi1oqX2_k/s1600/2D57051D-9BE7-485A-8A50-C7BB37CF5892.jpg" /></a>Το χθεσινό βίντεο εξαφάνισε τους πανηγυρισμούς για το προχθεσινό Eurogroup και κατέστησε περίπου εξωπραγματική κάθε άλλη συζήτηση πλην αυτής για το πώς φτάσαμε σε αυτή την κατάσταση, ένας από τους στενότερους συνεργάτες του πρωθυπουργού να “δίνει” την κυβέρνησή του κατ' αυτό τον τρόπο και να διατηρεί τέτοιου είδους προφανώς στενότατη σχέση με εκείνους που η κυβέρνηση εργάζεται για να μπουν στη φυλακή.<br /> <br /> Τα ερωτήματα είναι πάρα πολλά και δεν αφορούν μόνον τον κύριο Μπαλτάκο, ενώ η ανησυχία για την ομαλότητα της πολιτικής ζωής της χώρας γίνεται πλέον πολύ έντονη. Ομως, ανάμεσα σε όλα αυτά, υπάρχει και κάτι που ίσως αποτελεί το πιο τρομακτικό από όλα τα άλλα: κι αυτό είναι το γιατί ο πρωθυπουργός είχε εμπιστευτεί μια τόσο κρίσιμη θέση σε έναν τέτοιον άνθρωπο, που, πέραν όλων των άλλων, φαίνεται να λειτουργεί και ως άλλος Εφιάλτης.<br /> <br /> Το πιο πάνω ερώτημα γίνεται φοβερά πιεστικό αν συνυπολογίσει κανείς ότι οι κινήσεις Μπαλτάκου ήταν από καιρό γνωστές: το ρεπορτάζ τις είχε άλλωστε φέρει στο φως ήδη από το περασμένο φθινόπωρο. Συνεπώς, ο κ. Σαμαράς δεν είναι δυνατόν να μην ήξερε.<br /> <br /> Μένει λοιπόν το ερώτημα αν δεν ενοχλήθηκε, αν, πιθανώς, ευνοούσε τέτοιου είδους επαφές μέχρι τουλάχιστον ένα χρονικό σημείο, ή αν δεν κατάλαβε. Και, δυστυχώς, όποια απάντηση κι αν δώσει κανείς, εν προκειμένω είναι χειρότερη από την άλλη.<br /> <br /> Επαρκής δικαιολογία για όλα αυτά δεν υπάρχει. Τα όσα είπε ο κ. Μπαλτάκος πιστεύοντας ότι δεν τα τα ακούσει κανείς άλλος πλην του συνομιλητή του συνιστούν λόγω της θέσης και του ρόλου του στην κυβέρνηση Σαμαρά σαφώς μία μορφή πολιτικής ανωμαλίας, η οποία σε καμία περίπτωση δεν “μαζεύεται” απλώς με την παραίτησή του.<br /> <br /> Ο κ. Μπαλτάκος έγινε ένας Ε(ε)φιάλτης που θα στοιχειώσει στο εξής την κυβέρνηση, αλλά αυτό είναι πρόβλημα δικό της. Το δικό μας πρόβλημα, είναι να μην στοιχειώσει και τη χώρα.<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F3.bp.blogspot.com%2F-M7nKNK2l8kw%2FUz0SmawEeZI%2FAAAAAAAC-k0%2FpgP05SRzAUQ%2Fs1600%2F2D57051D-9BE7-485A-8A50-C7BB37CF5892.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyxnbNT3A4mYQTiinbXVRbEdfGlB4BzmmvWtamMMl1_CGCXL7GKyGiq5H0EFwRCkTf4uHlbIsJlOT89bFg7mR2zG6HubMzB_HeD3cgpNL36dUQe2OR5SNV0Ci0kvpnh7AkXnhi1oqX2_k/s1600/2D57051D-9BE7-485A-8A50-C7BB37CF5892.jpg" -->

Ο Εφιάλτης του Μαξίμου

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος Πλήθος κρατήρες ανοίγει στον δημόσιο βίο της χώρας η χθεσινή βόμβα που έπεσε στην πολιτική ζωή της Ελλάδας με...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://sites.psu.edu/english137h/wp-content/uploads/sites/653/2013/02/turkey_map_02.jpeg" imageanchor="1" peppycount="6" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://sites.psu.edu/english137h/wp-content/uploads/sites/653/2013/02/turkey_map_02.jpeg" width="620" /></a></div> <br /> Του <a href="http://goo.gl/iOEhJJ">Thomas de Waal</a><br /> <br /> Ύστερα από έναν ακόμη εκλογικό θρίαμβο στις δημοτικές εκλογές της Τουρκίας την Κυριακή, ο πρωθυπουργός Recep Tayip Erdogan έδωσε μια επιθετική νικητήρια ομιλία από το μπαλκόνι των γραφείων του κόμματός του στην Άγκυρα.<br /> <br /> Αυτά που δεν είπε ο πρωθυπουργός ήταν τόσο ενδιαφέροντα όσο αυτά που είπε. Ήταν μια ομιλία ότι θα κυνηγήσει τους εσωτερικούς του εχθρούς - χτυπώντας τους ακόμη με μια 'οθωμανική σφαλιάρα', με ειδικές αναφορές στην 'Πενσυλβανία', το σπίτι του ισλαμιστή στοχαστή Fetullah Gullen.<br /> <br /> <a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a>Όταν πρόκειται για την εξωτερική πολιτική, ο Erdogan ονόμασε την Αίγυπτο, τη Συρία και τα Βαλκάνια, καθιστώντας σαφές ότι η αλληλεγγύη προς την πολιορκούμενη Μουσουλμανική Αδελφότητα και τους σουνίτες Σύριους, βρίσκεται ακόμη στο επάνω μέρος του μυαλού του. Αλλά δεν υπήρξε αναφορά για έναν άλλο στενότερο όμιλο τουρκικών μουσουλμάνων που αναζητούσαν τη στήριξη της Άγκυρας- οι Τατάροι της Κριμαίας. Τα προβλήματά τους είναι στο ραντάρ του υπουργού Εξωτερικών, Ahmet Davutoglu, αλλά προφανώς όχι του ίδιου του Erdogan. Ούτε είχε καμία αναφορά του Καυκάσου.<br /> <br /> Η εντύπωση ότι η τουρκική εξωτερική πολιτική στη Μαύρη Θάλασσα, είναι χαμένη. Έχοντας σφυρηλατήσει ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς με τον πρόεδρο Vladimir Putin, ο Erdogan βρίσκεται σε δύσκολη θέση αναφορικά με την ουκρανική κρίση και ήταν σιωπηλός για την Κριμαία, προς απογοήτευση των Τατάρων.<br /> <br /> Ο Νότιος Καύκασος θα πρέπει να είναι ένα κλασικό παράδειγμα της τουρκικής ικανότητας να προβάλει τον εαυτό της ως 'trading state' στην<a href="http://goo.gl/oOPnFP"> περίφημη διατύπωση</a> του Kemal Kirisci.<br /> <br /> Η Τουρκία είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος τόσο της Γεωργίας όσο και του Αζερμπαϊτζάν και έχει σημαντικές εμπορικές σχέσεις με την Αρμενία μέσω Γεωργίας, παρά τα κλειστά σύνορα μεταξύ τους. Θεωρητικά θα πρέπει να είναι κινητήρια δύναμη της αλλαγής, της οικονομικής ανάπτυξης και μια πύλη για την Ευρώπη, για όλες τις τρεις χώρες.<br /> <br /> Ωστόσο, κάθε ένα από τα τρία κράτη του Νοτίου Καυκάσου συνεχίζει να οδηγεί τις δικές του τοπικές ατζέντες και δείχνει λίγο ενδιαφέρον στο να αφήσει την Τουρκία να μετατρέψει την οικονομική της δύναμη σε πολιτική επιρροή στην περιοχή.<br /> <br /> Η Τουρκία έχει έντονο ενδιαφέρον στην επίλυση της σύγκρουσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Αλλά είναι δεμένη κόμπο. Η Αρμενία κατέστησε σαφές ότι δεν θα ανεχθεί κανένα ρόλο της Τουρκίας στη διαμάχη, μέχρι η Τουρκία να εξομαλύνει τις σχέσεις. Αυτό ήταν το μήνυμα που έλαβε ο υπουργός Εξωτερικών Davutoglu όταν μετέφερε κάποιες τουρκικές ιδέες στο Γιέρεβαν τον Δεκέμβριο. Αλλά το Αζερμπαϊτζάν κάνει ό,τι μπορεί για να διασφαλίσει το αντίθετο: ότι δεν υπάρχει ομαλοποίηση μεταξύ Αρμενίας-Τουρκίας εάν δεν υπάρξει πρόοδος στο Καραμπάχ.<br /> <br /> Η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας θα μπορούσε να αντέξει κάποια τουρκική 'ήπια' δύναμη, και δεν υπάρχει καμία έλλειψη ιδεών στο υπουργείο Εξωτερικών σχετικά με αυτό το τμήμα της γειτονιάς. Αλλά για να σπάσει αυτό το αδιέξοδο θα χρειαστεί κάποια ηγεσία από την εξουσία, αν και αυτό δεν φαίνεται να είναι στις προτεραιότητες του προσφάτως θριαμβευτή πρωθυπουργού.<br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα

Του Thomas de Waal Ύστερα από έναν ακόμη εκλογικό θρίαμβο στις δημοτικές εκλογές της Τουρκίας την Κυριακή, ο πρωθυπουργός Recep Tayip E...

Διαβάστε την συνέχεια