Μ.Τσαβούσογλου: «Σήμερα παίρνουμε τα F-35 μας» - Και τώρα τρέχουμε...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0Nz3wMKVzNUvRy2S0Zlm94OSSvTCqLFxM5MwDiODQxgYdEXxEVecl5sCmXkLY0-0oUHQ1AUOkSaFP1JelC4PAdcvHGws_1UbwnDKQ6NggkwBTBCFJQuV9Ww4bKT5NYcPecr1s6Py2GwI/s1600/f-35.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0Nz3wMKVzNUvRy2S0Zlm94OSSvTCqLFxM5MwDiODQxgYdEXxEVecl5sCmXkLY0-0oUHQ1AUOkSaFP1JelC4PAdcvHGws_1UbwnDKQ6NggkwBTBCFJQuV9Ww4bKT5NYcPecr1s6Py2GwI/s640/f-35.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br /> Για άλλη μια φορά η πραγματικότητα έρχεται για να διαψεύσει τις επιθυμίες όσων θεωρούσαν ότι παραμένοντας η Ελλάδα σε αδράνεια δεν θα το «πλήρωνε» αυτό και η Τουρκία δεν θα αποκτούσε εν τέλει τα περιβόητα μαχητικά αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35.<br /> <br /> Πριν από λίγο<a href="http://www.haberturk.com/antalya-haberleri/15737462-disisleri-bakani-mevlut-cavusoglu-f-35-ucaklarinin-teslimi-ucak-teslimati-yapilacak-2020ye"> ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μελβούτ Τσαβούσογλου είπε στο Cnn Türk </a>πως «σήμερα θα γίνει κανονικά η παράδοση των F-35 στην Τουρκία τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας»<br /> <br /> «Σήμερα θα γίνει η τελετή και η παράδοση θα έχει ολοκληρωθεί το 2020»<br /> <br /> Χθες ο Τούρκος αντιπρόεδρος Μπεκίρ Μποζντάγ δήλωσε πως η απόφαση του αμερικανικού Κογκρέσου δεν τους επηρεάζει αλλά πολλοί εδώ στην Ελλάδα δεν ήθελαν να τον πιστέψουν αδυνατώντας να καταλάβουν πως λειτουργεί το αμερικανικό πολιτικό σύστημα και ότι εάν δεν πέσει σε ένα νομοσχέδιο της Γερουσίας και του Κογκρέσου, η υπογραφή του Αμερικανού προέδρου Ν.Τραμπ αυτό δεν ισχύει.<br /> <br /> Ο Τούρκος αντιπρόεδρος μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή στο TGRT είπε ότι «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το χρονοδιάγραμμα. Γιατί βγήκε μία τέτοια απόφαση από τη Γερουσία; Είναι ξεκάθαρο. Αυτή η απόφαση βγήκε για να ασκήσουν πίεση στην Τουρκία»<br /> <br /> Δηλαδή τι είπε ο άνθρωπος; Ότι απλούστατα κάποιοι Αμερικανοί «μπλοφάριζαν» και οι Τούρκοι συνηθισμένοι σε αυτά δεν «ίδρωσε» το αυτί τους καν, απείλησαν μάλιστα τις ΗΠΑ ότι «υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές» εννοώντας ότι θα προμηθεύονταν αεροσκάφη 5ης γενεάς από αλλού και εν προκειμένω, από την Ρωσία.<br /> <br /> <a href="http://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/toyrkia/694275_oi-ipa-anakoinosan-tin-paralavi-ton-proton-f-35-apo-tin-toyrkia-ayrio">Σημειώνεται ότι οι ΗΠΑ χθες </a>ανακοίνωσαν την παραλαβή των πρώτων F-35 από την Τουρκία σε τελετή σήμερα στην πόλη Φορθ Γουόρθ στην πολιτεία Τέξας.​<br /> <br /> Το υπουργείο Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής ανακοίνωσε επίσημα πως τα δυο μαχητικά αεροσκάφη F-35 θα παραδοθούν στην Τουρκία σε τελετή για την οποία «όλα είναι έτοιμα».<br /> <br /> Κάποιοι προσπαθούν συστηματικά να «αποκοιμίσουν» την ελληνική κοινή γνώμη προκειμένου να μην υπάρχει πίεση στην κυβέρνηση να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την άμυνα της χώρας. Πλέον τους ξέρουμε.<br /> <br /> Το καινούριο παραμύθι θα είναι «Παραδόθηκαν αλλά δεν θα πάνε στη Τουρκία». Αυτό δεν είναι νέο: Στη Τουρκία θα πάνε ανάλογα με την πορεία ολοκλήρωσης του προγράμματος εκπαίδευσης.<br /> <br /> Το ερώτημα είναι τι έχει κάνει η κυβέρνηση, τι έχει κάνει η Πολεμική Αεροπορία, τι έχει κάνει το ΓΕΕΘΑ για να αντιμετωπίσει την θανάσιμη απειλή που πλέον θα αντιμετωπίζει η χώρα: Τίποτα!<br /> <br /> Ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Μάικ Αντρίους, δήλωσε πως την Πέμπτη 21 Ιουνίου θα διοργανωθεί η τελετή παράδοσης για την Τουρκία στο Φορθ Γουόρθ, και ότι τα αεροσκάφη θα μεταφερθούν στην Βάση Πολεμικής Αεροπορίας Λουκ στην Αριζόνα και πως σύντομα θα ξεκινήσουν οι εκπαιδευτικές πτήσεις των Τούρκων πιλοτών F-35 και προσωπικό συντήρησης.<br /> <br /> Το πρόγραμμα Joint Strike Fighter (JSF) του F-35 χρηματοδοτείται κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες με πρόσθετη χρηματοδότηση από τους εταίρους μέλη του ΝΑΤΟ ή στενών συμμάχων των ΗΠΑ. Η Τουρκία, όπως και το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιταλία, η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Νορβηγία, η Δανία, η Ολλανδία, συμμετέχουν ενεργά στο πρόγραμμα ανάπτυξης, ενώ αρκετές επιπλέον χώρες έχουν παραγγείλει, ή εξετάζουν να παραγγείλουν το F-35.<br /> <br /> Μια αποπομπή της Τουρκίας από το πρόγραμμα εκτός των γεωπολιτικών συνεπειών που θα ήταν πολύ μεγάλες, θα καθυστερούσε και το ίδιο το πρόγραμμα αφού θα έπρεπε να αντικατασταθεί η τουρκική συμμετοχή<br /> <br /> <a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μ.Τσαβούσογλου: «Σήμερα παίρνουμε τα F-35 μας» - Και τώρα τρέχουμε...

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος Για άλλη μια φορά η πραγματικότητα έρχεται για να διαψεύσει τις επιθυμίες όσων θεωρούσαν ότι παραμένοντα...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα τελευταία επικοινωνιακά όπλα του Ερντογάν: Νέο Υπέρ-αεροδρόμιο και παραλαβή των F-35

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQv18C5q7mhsOrTcram_Y6OKHNXmWWk8zn01XBtn2Q8tMOXX_CS3gtnRNzSeTUbW14oTfjzLkdFfJ6FaKvVj8rEkH6F4nJAcvlSZEboK-4th0YZOaSOgR8H2prmEGwipFVQx-gc7G5WMI/s1600/f-35_toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="668" data-original-width="1068" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQv18C5q7mhsOrTcram_Y6OKHNXmWWk8zn01XBtn2Q8tMOXX_CS3gtnRNzSeTUbW14oTfjzLkdFfJ6FaKvVj8rEkH6F4nJAcvlSZEboK-4th0YZOaSOgR8H2prmEGwipFVQx-gc7G5WMI/s640/f-35_toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Νίκου Μελέτη </b><br /> Με δυο εντυπωσιακές κινήσεις που κορυφώνουν την επικοινωνιακή του καμπάνια δυο εικοσιτετράωρα πριν τις εκλογές, ο Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να αναδείξει την «ισχυρή» νέα Τουρκία που φέρει την υπογραφή του και αποτελεί και τον κορμό του αφηγήματος του, ενόψει της πιο δύσκολης και κρίσιμης εκλογικής μάχης που δίνει την τελευταία 15ετια.<br /> <br /> Το πρωί της Πέμπτης ο Ταγίπ Ερντογάν θα πραγματοποιήσει την πρώτη δοκιμαστική προσγείωση στο τεράστιο νέο Αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, το οποίο θα εγκαινιασθεί στις 29 Οκτωβρίου 2018 και θα είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο εξυπηρετώντας περισσότερους από 90 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως, μετατρέποντας την Κωνσταντινούπολη στον μεγαλύτερο κόμβο αεροπορικών συγκοινωνιών στον κόσμο.<br /> <br /> Λίγες ώρες αργότερα, χιλιάδες μίλια μακριά, στην βάση της Lockheed Martin, Fort Worth στο Τέξας, παρά την εντονότατη αντίδραση της Γερουσίας και του Κογκρέσου, η αμερικανική κυβέρνηση έλαβε την απόφαση να μην εμποδίσει την παράδοση των πρώτων δυο F-35 στην Τουρκία. <br /> <br /> Στο Fort Worth θα γίνει η επίσημη τελετή, όπως δήλωσε στο CNN ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου Mike Andrews ενώ τα δυο μαχητικά θα μεταφερθούν αργότερα στην στρατιωτική βάση Luke στην Αριζόνα, όπου έχουν ήδη φθάσει οι τούρκοι πιλότοι και συντηρητές οι οποίοι θα αρχίσουν την εκπαίδευση τους στα υπερσύγχρονα μαχητικά.<br /> <br /> Για τον Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος διαφημίζει καθημερινά τις τελευταίες ημέρες την επιτυχία του να εξασφαλίσει από τους Αμερικανούς παρά την διαρκή αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον, την άδεια να περιπολούν οι τουρκικές δυνάμεις έξω από την πόλη Μανμπιζ της Βόρειας Συρίας και να δρομολογείται η έξοδος από την πόλη αυτή των Κούρδων μαχητών του YPG, η παράδοση των F-35 θα προβληθεί ως «νίκη στα σημεία». <br /> <br /> Ότι ο σκληρός και πύρινος λόγος του, η διαπραγματευτική στάση του και κυρίως η ισχύς της Τουρκίας είναι αυτές που ανάγκασαν ακόμη και την όχι και τόσο φιλική αμερικανική κυβέρνηση να υποκύψει στην Τουρκία: να παραδώσει παρά τις αντιδράσεις τα F-35,χωρίς να έχει αποσπάσει από την Τουρκία δέσμευση για ακύρωση η καθυστέρηση της αγοράς των S-400 και συγχρόνως μετά από μήνες πιέσεων και απειλών ακόμη και πλήγματος εναντίον των Αμερικάνων πεζοναυτών στην Β. Συρία, να υποχρεωθεί η αμερικανική πλευρά να «πουλήσει» τους συμμάχους της Κούρδους του YPG στο Μανμπιζ και να αποδεχθεί την απώθηση τους όλο και πιο ανατολικά.<br /> <br /> Η πτήση στο νέο Αεροδρόμιο θέλει να τονώσει την εθνική αυτοπεποίθηση, καθώς είναι το πρώτο από τα Megaproject στα οποία έχει βάλει τα θεμέλια ο Ταγίπ Ερντογάν και πέτυχε να κατασκευασθεί μέσα σε 42 μήνες κυρίως από τουρκικές εταιρίες (που ..συμπωματικώς ανήκουν σε επιχειρηματικούς ομίλους φιλικά προσκείμενους στην οικογένεια Ερντογάν). <br /> <br /> Με χώρους εξυπηρέτησής επιβατών 100.000 τ.μ., χώρους στάθμευσης για 25.000 αυτοκίνητα, 143 γέφυρες επιβίβασης, και 42 χιλιόμετρα κυλιόμενες ταινίες αποσκευών, το νέο αεροδρόμιο σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Κοινοπραξίας θα αποφέρει ετησίως στον κρατικό προϋπολογισμό 15.35 δις δολάρια και κυρίως θα προσφέρει 225.000 θέσεις εργασίας.<br /> <br /> Για τον Ταγίπ Ερντογάν και η σημερινή θα είναι μια ακόμη μέρα σε έναν πολύ σκληρό για τον ίδιο προεκλογικό αγώνα, τον οποίο πήρε όλον στους ώμους του.<br /> <br /> Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δύσκολα θα κατορθώσει να εκλεγεί από την πρώτη Κυριακή στην θέση του προέδρου, ενώ τα σενάρια για τις Κοινοβουλευτικές εκλογές είναι και αυτά ανησυχητικά.<br /> <br /> Το κλίμα δυσαρέσκειας του κοσμικού και φιλοδυτικού στοιχείου της τουρκικής κοινωνίας πριμοδοτεί το φιλοκουρδικό -αριστερό κόμμα HDP το οποίο με την επίδοση του θα κρίνει εν πολλοίς το αν ο κ. Ερντογάν εξασφαλίσει με το κόμμα του το AKP την πλειοψηφία και στην Εθνοσυνέλευση, η θα μπει σε περιπέτειες, καθώς αν και το σύστημα είναι πλέον Προεδρικό, μια εχθρική Εθνοσυνέλευση μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα στον ίδιο. Το HDP δίνει την μάχη του τόσο στις κουρδικές περιοχές, όπου το ΑΚΡ είναι δεύτερο κόμμα, αλλά και στα μεγάλα αστικά κέντρα προσελκύοντας κυρίως αριστερούς φοιτητές, διανοουμένου και ακτιβιστές. Εάν περάσει το όριο του 10% τότε η πλειοψηφία θα είναι μάλλον απίθανη για το ΑΚΡ.<br /> <br /> Μεγάλο ερωτηματικό παραμένει όμως το πως θα κινηθεί ο κ.Ερντογάν τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό μετά τις εκλογές.<br /> <br /> Στο εσωτερικό έκτισε όλη την πολιτική του τα τελευταία δυο χρόνια στο αποτυχημένο πραξικόπημα, στο κυνήγι μαγισσών του Φετουλάχ Γκιουλέν και σε ένα σκληρό αγώνα εξόντωσης πολίτικων και ιδεολογικών αντίπαλων του. Χειραγώγησε τα ΜΜΕ με απειλές, φυλακίσεις δημοσιογράφων και εξαγορά μεγάλων συγκροτημάτων από φίλα προσκείμενους επιχειρηματίες.<br /> <br /> Συγχρόνως τροφοδότησε το αντιδυτική αίσθημα του λαού του, επενδύοντας έτσι στον φόβο έναντι των πολλών εχθρών. Θέλοντας να επιδείξει την προσωπική ισχύ του έστρεψε την πλάτη σε παραδοσιακούς συμμάχους, την Ε.Ε. και την Ουάσιγκτον, επέλεξε να ρισκάρει επικίνδυνα παιγνίδια λυκοφιλιών με την Ρωσία και το Ιράν και να εξαπολύσει τυχοδιωκτικές επιχειρήσεις στην Συρία και στο Ιράκ.<br /> <br /> Η εξωτερική πολιτική του στηριγμένη σε λεπτές ισορροπίες και με στόχο να στέλνει το μήνυμα ότι η Τουρκία είναι ισχυρή και περιφερειακός παίκτης που κανείς πια δεν μπορεί να μην λαμβάνει υπόψη του, ο κ.Ερντογάν μπαίνει συγχρόνως σε βαθιά και δύσβατα μονοπάτια για χώρες ακόμη και του μεγέθους της Τουρκίας. Ο κίνδυνος εμπλοκής πιο βαθιά στην Συριακή κρίση δεν είναι σίγουρο ότι θα αποφέρει τα εδαφικά οφέλη που ίσως ονειρεύεται. <br /> <br /> Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο (σ.σ. θα ακολουθήσει και επόμενο άρθρο) δεν θα πρέπει να περιμένει κανείς ότι ο κ.Ερντογάν θα μεταμορφωθεί την 25η Ιουνίου σε «αρνάκι».<br /> <br /> Η αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας, η προσπάθεια διεκδίκησης μεριδίου από τους ενεργειακούς πόρους της Κύπρου, είναι στρατηγικές επιλογές και όχι συγκυριακές. Και όταν το μείγμα αυτό συμπληρώνεται με τις προσωπικές εμμονές του Τούρκου ηγέτη που θεωρεί προσωπική προσβολή και «πισώπλατη μαχαιριά» την υπόθεση των οκτώ τούρκων αξιωματικών, γίνεται εκρηκτικό. Γιατί ο Ταγίπ Ερντογάν, παραμένει πάντοτε ένας ξεροκέφαλος ,μεσαίας μόρφωσης, θρησκόληπτος παρορμητικός, επιρρεπής στον νεποτισμό και στην αλαζονεία, με ισχυρό όμως λόγο και χαρισματικός, Λαζός από την Ρίζα του Πόντου..<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα τελευταία επικοινωνιακά όπλα του Ερντογάν: Νέο Υπέρ-αεροδρόμιο και παραλαβή των F-35

Του Νίκου Μελέτη Με δυο εντυπωσιακές κινήσεις που κορυφώνουν την επικοινωνιακή του καμπάνια δυο εικοσιτετράωρα πριν τις εκλογές, ο Ταγίπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι μεταμοντέρνοι Νεότουρκοι αντιμετωπίζονται με σωστή επιχειρησιακή σχεδίαση και πολιτική βούληση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDI-IYiZur5PuVmKaV4L5HOP8gVvup_V8byZFg9yBU3z61XvpBnI90nls-VVhuhEaLQBHebRDZhWDxXXjA-zIjPNlU283s0r7go0WMqnL7J6uPmJryuZoLJhIdOV_VV-h9mQ3kEdAVFWU/s1600/neotoyrkoi-flag.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDI-IYiZur5PuVmKaV4L5HOP8gVvup_V8byZFg9yBU3z61XvpBnI90nls-VVhuhEaLQBHebRDZhWDxXXjA-zIjPNlU283s0r7go0WMqnL7J6uPmJryuZoLJhIdOV_VV-h9mQ3kEdAVFWU/s640/neotoyrkoi-flag.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Του Δημήτρη Τσαϊλά*</b><br /> Ένα ερώτημα που εδώ και χρόνια ψάχνουμε την απάντηση είναι: "Ποιος οδηγεί την τουρκική εχθρότητα προς την Ελλάδα;” Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή και υπάρχουν αρκετά αίτια, που για τον έναν ή τον άλλο λόγο χρειάζονται έναν ισχυρό εχθρό, για να δικαιολογήσουν πολιτικές που διαφορετικά δεν θα ήταν βιώσιμες. Σε γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι εργολάβοι στον τομέα της άμυνας χρειάζονται έναν εχθρό για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους, ενώ οι υποστηρικτές πολιτικών χρειάζονται τους αναδόχους για να χρηματοδοτήσουν τις εκστρατείες τους. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης χρειάζονται μια καλή ιστορία φόβου για να βοηθήσουν τις πωλήσεις και το κοινό είναι επίσης συνηθισμένο να βρίσκεται μέσα σε έναν κόσμο στον οποίο οι τρομακτικές απειλές να κρύβονται λίγο κάτω από τον ορίζοντα, αυξάνοντας έτσι την υποστήριξη του κάθε κυβερνητικού ελέγχου της καθημερινής ζωής για να διατηρήσουν τους πάντες "ασφαλείς".<br /> <br /> Στην προκειμένη περίπτωσή μας υπάρχουν οι μεταμοντέρνοι Νεότουρκοι, κεμαλιστές και ισλαμιστές, που αναζωογονούν αμφότεροι τις εθνικές και θρησκευτικές μνήμες για να σκορπίσουν τις φλόγες προς όλες τις κατευθύνσεις. Όπως πάντα, είναι μια ξεχωριστή δύναμη έτοιμη για τη δημιουργική καταστροφή, όπως το έθεσαν το ζήτημα, από ιδρύσεως του έθνους κράτους της Τουρκίας. Σύμφωνα με την ιδεολογική τους βάση, υπάρχει η πρωτοπορία του πολέμου. Παρέχουν ένα ευχάριστο μουσουλμανικό πλαίσιο για την Τουρκία να αναλάβει τον περιφερειακό έλεγχο και να αποτελέσει την αξιόπιστη δύναμη που είναι πάντα έτοιμη να εμφανιστεί με ένα κατάλληλο ευφυές σύνθημα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσει το αδιανόητο. Σε αντάλλαγμα ανταμείβονται πλούσια τόσο με οικονομικά ανταλλάγματα της διαπλοκής και διαφθοράς όσο και με το καθεστώς.<br /> <br /> Αυτοί οι μεταμοντέρνοι Νεότουρκοι πιστεύουν μόνο σε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι η Τουρκία είναι η μοναδική δύναμη στην περιοχή, δεδομένης της στρατιωτικής τους ισχύος δηλαδή κάτι σαν μια θεϊκή οντότητα που μπορεί να ασκεί την επιρροή και γιατί όχι την ηγεσία στους γείτονες τους με χρήση της σκληρής ισχύος, εάν και όποτε θεωρούν ότι είναι απαραίτητο. Αυτό έχει μεταφραστεί στο κοινό ως «νεοθωμανισμός». Και η δεύτερη αρχή τους είναι ότι πρέπει να γίνεται το παν, για να προστατεύσουν τα υποτιθέμενα δικά τους συμφέροντα ακόμη και όταν αντίκεινται αυτά στο Διεθνές Δίκαιο και να προωθήσουν ότι αυτοί θεωρούν σωστό, άσχετα με τις διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες. <br /> <br /> Οπότε η συνεχιζόμενη απειλητική συμπεριφορά της Τουρκίας φέρνει μια σύνθετη πραγματικότητα στο φως. Η Τουρκία με τις στρατιωτικές εμπλοκές το τελευταίο διάστημα, απέδειξε ότι άρχισαν να εκπαιδεύονται για αντιπαραθέσεις με τις συμβατικές ένοπλες δυνάμεις τους, με σκοπό να εισβάλουν ή να αντιμετωπίζουν καταδρομικές ενέργειες σε μεγάλη κλίμακα, με κύριο εργαλείο τους την ταχύτητα αντιδράσεως, την αυξανόμενη ποσότητα προκλητικών ενεργειών, την ένταση, και την ακρίβεια των επιχειρήσεων. <br /> <br /> Ωστόσο, η περιγραφόμενη ποιοτική αναβάθμιση προκλήσεων εγείρει διάφορα ζητήματα στην επιχειρησιακή σχεδίαση των Ενόπλων Δυνάμεων μας, μεταξύ των οποίων: <br /> <br /> 1. Χρήση των περιοχών όπου υφίστανται, κατά την τουρκική άποψή και μόνο, νομικές ατέλειες, προκειμένου να υπερασπιστεί την ικανότητά τους να συνεχίσουν τη δρομολόγηση προκλήσεων στην Ελλάδα και την Κύπρο. <br /> <br /> 2. Προσπάθεια του εχθρού να αφομοιώσει τις συνεχείς και πολλαπλές απαιτήσεις του στον διεθνή παράγοντα στην προοπτική που να καθιστά δύσκολο για τις Ελληνικές διπλωματικές αντιπροσωπείες να λειτουργήσουν αποτελεσματικά, προκειμένου να αποτρέψουν τη δρομολόγηση και την καταπολέμηση των δυνατοτήτων τους. <br /> <br /> 3. Αυξανόμενη χρήση του υβριδικού πολέμου, προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η ελευθερία της λειτουργίας των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στον υψηλότερο δυνατό βαθμό με σκοπό να αποτρέψουν τις Τουρκικές διεκδικήσεις. <br /> <br /> Αυτές είναι οι πιο σημαντικές προκλήσεις, που απαιτούν μια περιεκτική, διεπιστημονική απόκριση της ασφάλειας, στην οποία το στρατιωτικό στοιχείο είναι μόνο ένας από τους πολλούς μηχανισμούς αντιμετώπισης.<br /> <br /> Ζωτικό συμφέρον της Ελλάδας είναι η ασφάλεια και ηρεμία στα σύνορά μας. Η Άγκυρα δεν έχει παραιτηθεί από την πρόθεση να αναθεωρηθούν οι συνθήκες που καθορίζουν τα σημερινά σύνορα εις βάρος μας, και θεωρούν τη στρατιωτική σύγκρουση ως κεντρικό άξονα προς την επίτευξη αυτού του στόχου, εφόσον πολιτικά δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί. Αυτός είναι ο σοβαρός λόγος που απαιτείται ισχυρή και αξιόπιστη αποτρεπτική ισχύς. Αυτό σημαίνει ότι αν δεχτούμε τουρκική επίθεση στο μέλλον, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να διεξαχθεί ο πόλεμος μέσα στην ηπειρωτική μας χώρα, αλλά στη χώρα του εχθρού, έτσι ώστε να μην είμαστε στην άμυνα, αλλά μάλλον στην επίθεση. Έτσι ο πόλεμος αυτός για να διεξαχθεί στα σύνορα, απαιτούνται κινητές δυνάμεις εξοπλισμένες με ταχέα οχήματα και ισχυρή δύναμη πυρός. Αυτό το συμπέρασμα με οδηγεί στο να επιλέξουμε μια στρατηγική ελιγμών για να ωθήσουμε τον πόλεμο γρήγορα στο εχθρικό έδαφος. Αυτές οι αρχές πιστεύω ότι πρέπει να σφυρηλατήσουν το νέο ελληνικό δόγμα τις επόμενες δεκαετίες.<br /> <br /> Έτσι, πριν από την είσοδο σε στρατιωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία, η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και οι Ένοπλες Δυνάμεις πρέπει να μελετήσουν και να αποσαφηνίσουν τα ακόλουθα στρατηγικά και τακτικά θέματα.<br /> <br /> 1. Τι στρατηγικό σκοπό επιδιώκουμε να επιτύχουμε, και ποιες είναι οι συνέπειες κάθε εναλλακτικής λύσης;<br /> <br /> 2. Ποια είναι η κύρια δύναμη για την επίτευξη αυτού του στόχου - άμεσα ή έμμεσα;<br /> <br /> 3. Πώς μπορεί να μειωθεί η τουρκική προκλητικότητα, και ποιοι είναι οι μηχανισμοί για να την καταγγείλουν;<br /> <br /> 4. Πώς μια πολιτική εκστρατεία να διεξαχθεί σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο; Στο πλαίσιο αυτό: οι διεθνείς και περιφερειακοί παράγοντες πρέπει να παρεμβαίνουν (απειλές, κυρώσεις, ή ακόμα και στρατιωτική εμπλοκή); <br /> <br /> 5. Πώς μπορούν οι διεθνείς και περιφερειακοί παράγοντες να αξιοποιηθούν για να μειώσουν την τουρκική προκλητικότητα;<br /> <br /> 6. Ποια είναι η σωστή χρονική στιγμή για πολιτική και στρατιωτική κινητικότητα; Μπορεί να διεξαχθεί ένα προληπτικό κτύπημα, ή τουλάχιστον μπορεί να δημιουργηθεί μια τακτική αιφνιδιασμού που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικά επιτεύγματα από την αρχή;<br /> <br /> 7. Ποια είναι η ποιότητα και το επίπεδο των υπηρεσιών πληροφοριών σχετικά με τις δυνατότητες και τις προθέσεις του εχθρού;<br /> <br /> 8. Ποιοι είναι οι κίνδυνοι ότι ένα δεύτερο μέτωπο θα μπορούσε να ανοίξει ταυτόχρονα, και πώς μπορούμε να προπαρασκευάσουμε αυτή τη δυνατότητα;<br /> <br /> Κάθε ένα από αυτά τα θέματα απαιτεί συζητήσεις σε βάθος και θα πρέπει να διεξαχθούν πριν και όχι κατά τη διάρκεια ή μετά τις συγκρούσεις μπροστά από μια εξεταστική επιτροπή. Μία υπεύθυνη ηγεσία χρειάζεται να επιλέξει τη σωστή και κατάλληλη χρονική στιγμή για αποφάσεις, και να μην αφήσουμε ανεξέλεγκτη την κλιμάκωση που θα υπαγορεύει το χρονοδιάγραμμα και η διεξαγωγή των επιχειρήσεων.<br /> <br /> Αν η Ελλάδα είναι μοιραίο να συρθεί σε μια σύγκρουση, θα πρέπει να προετοιμαστούμε με σύνεση και επιμέλεια, σε αντίθεση με τη μέχρι τώρα συμπεριφορά μας. <br /> <br /> <b><i>* Ο κ. Δημήτρης Τσαϊλάς είναι Υποναύαρχος ε.α., ΠΝ.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι μεταμοντέρνοι Νεότουρκοι αντιμετωπίζονται με σωστή επιχειρησιακή σχεδίαση και πολιτική βούληση

Του Δημήτρη Τσαϊλά* Ένα ερώτημα που εδώ και χρόνια ψάχνουμε την απάντηση είναι: "Ποιος οδηγεί την τουρκική εχθρότητα προς την Ελλάδ...

Διαβάστε την συνέχεια

To Memorandum of understanding ( M.O.U ) / Μνημόνιο κατανόησης μεταξύ Αθήνας - Σκοπίων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhctNdl8u6iJgqx-V6l9c1SQSQ0WLTleVBQTAM9HBI7psuwQhLV94phtrBnr4zOyDSB4XEqmlAZAImbsXGzBbgVoY5VozUv_kenCZ9y3OniQxBlEMkHOqJzgA_hsHkhdenfUX2oV2dr41Q/s1600/prespes-ypografi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="640" data-original-width="960" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhctNdl8u6iJgqx-V6l9c1SQSQ0WLTleVBQTAM9HBI7psuwQhLV94phtrBnr4zOyDSB4XEqmlAZAImbsXGzBbgVoY5VozUv_kenCZ9y3OniQxBlEMkHOqJzgA_hsHkhdenfUX2oV2dr41Q/s640/prespes-ypografi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Δημήτρης Σταθακόπουλος*</b><br /> Στις 17 Ιουνίου 2018 υπεγράφη στις Πρέσπες, ενώπιον του Διαμεσολαβητή (Mediator ) του Ο.Η.Ε, ένα Μνημόνιο κατανόησης μεταξύ των Υπ.Εξ. Ελλάδας – Π.Γ.Δ.Μ, το οποίο τελεί υπό την αίρεση υλοποίησης κάποιων σημαντικών προαπαιτούμενων από την πλευρά της Π.Γ.Δ.Μ και προθεσμίας μέχρι το τέλος του 2018, με σκοπό την κύρωσή του από τα Κοινοβούλια και τους δύο ΠτΔ, εφόσον τελεσφορήσουν τα όσα μνημονεύονται σε αυτό. <br /> <br /> (<a href="http://s.kathimerini.gr/resources/article-files/symfwnia--2.pdf"><b>Το κείμενο του Μνημονίου έχει κυκλοφορήσει δημοσίως</b></a>, ενώ σε κάθε περίπτωση μπορείτε να δείτε το<a href="http://s.kathimerini.gr/resources/article-files/symfwnia-aggliko-keimeno.pdf"> <b>Αγγλικό κείμενο που υπερισχύει, εδώ</b></a>) <br /> <br /> Το παρόν άρθρο, θα καταλήξει σε μία υποκειμενική πιθανολόγηση, η δε επαλήθευσή του ή μη, θα φανεί στο επόμενο διάστημα (ίσως και χρόνια). Επομένως, « πάταξον μέν, ἄκουσον δε » και υπομονή. <br /> <br /> Ο κάθε αναγνώστης μπορεί να έχει τις δικές του απόψεις – ερμηνείες – πιθανολογήσεις επί του Μνημονίου Κατανόησης, στηριζόμενες είτε στη γνώση και την εμπειρία του, είτε στην πολιτική ιδεολογία του, αναφορικά με το πόσο ωφέλιμο ή επιζήμιο θα είναι για την Ελλάδα σε βάθος χρόνου. <br /> <br /> Δεν θα σταθώ σε αυτό το κριτήριο και στην ανάλυση της ιστορίας της Μακεδονίας, το θέμα Ιθαγένειας, «Μακεδονικής» γλώσσας κ.ά, αφού ήδη έχουν υπεραναλυθεί από ειδικούς σε κείμενα που εύκολα μπορείτε να βρείτε στα ΜΜΕ και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. <br /> <br /> Άλλοι δίνουν έμφαση στ’ ότι αναγνωρίστηκε Μακεδονία και Μακεδονική ιθαγένεια/γλώσσα με την συγκατάθεση της Ελλάδας, γεγονός που θ’ αποβεί άμεσα μοιραίο για την πλευρά μας αφού απολέσαμε κυριαρχικά ιστορικά δικαιώματα και κατ’επέκταση εμπορικά/οικονομικά κ.λ.π, ενώ άλλοι ισχυρίζονται πως ναι μεν αναγνωρίζεται υπό αίρεση κάτι τέτοιο με τη συγκατάθεση της Ελλάδας, αλλά αυτό ήταν ήδη de facto αναγνωρισμένο και πλέον διευκρινίστηκε πως η «Μακεδονικότητα» της άλλης πλευράς είναι νεότερος όρος/κατάσταση που σχετίζεται με τους Σλαβικής/Βουλγαρικής/Αλβανικής/Τουρκικής και Ρομά καταγωγής κατοίκους της ΠΓΔΜ, μη συνδεόμενη με την ιστορική Ελληνική Μακεδονία, ενώ η δρομολόγηση ένταξης της ΠΓΔΜ με το Συνταγματικό όνομα «Βόρειος Μακεδονία» στο ΝΑΤΟ, μετά στην Ε.Ε και άλλους διεθνείς οργανισμούς, θα ωφελήσει και δεν θα βλάψει την Ελλάδα, άρα είναι επιτυχία. <br /> <br /> Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως στην Οικονομική επιστήμη είναι διακριτές οι έννοιες: Οικονομικότερη και Συμφερότερη προσφορά, αφού κάτι που είναι Οικονομικό ( φθηνό ), δεν είναι υποχρεωτικά και συμφέρον, μιάς και μπορεί να φθαρεί /αχρηστευθεί αμέσως , ενώ κάτι που είναι πιο ακριβό και αξιόπιστο τελικά να είναι συμφέρον, ακριβώς γιατί θα διαρκέσει και θα κάνει απόσβεση του κεφαλαίου που δαπανήθηκε γι’αυτό. <br /> <br /> Έτσι και στη Νομική επιστήμη, άρτιες τεχνονομικά Συμφωνίες/Συμβάσεις μπορεί ν’ αποβούν μη συμφέρουσες και ειδικά σε θέματα διμερών, πολυμερών και διεθνών Συμβάσεων με γεωπολιτικό / οικονομικό ενδιαφέρον/συμφέρον. <br /> <br /> Όποια ερμηνεία κι’ άν δεχθούμε από τις παραπάνω, όλοι μας ελπίζουμε να μην συμβεί κάτι μοιραία ανεπίστρεπτο. Όμως ο καιρός θα δείξει. <br /> <br /> Με γνώμονα την εμπειρία της Κύπρου και την ανάμειξη των ίδιων ΝΑΤΟικών συμφερόντων, πιθανολογώ πως το M.O.U των Πρεσπών της 17ης Ιουνίου 2018, θα ανοίξει περισσότερα θέματα από αυτά που πάει να κλείσει <br /> <br /> Με αφορμή το προαναφερόμενο M.O.U και για ενίσχυση της πιθανολόγησης του αποτελέσματός του σε βάθος χρόνου, πρέπει να δούμε το παρόμοιο γεγονός που είχε γίνει για το Κυπριακό το 1959. <br /> <br /> Ειδικότερα: <br /> <br /> Στις 11 Φεβρουαρίου 1959, οι Πρωθυπουργοί της Ελλάδας Κωνσταντίνος Καραμανλής και της Τουρκίας Αντνάν Μεντερές, συνοδευόμενοι από τους Υπ.Εξ. Ευαγγ. Αβέρωφ και Φατίν Ρουστού Ζορλού, υπέγραψαν στη Ζυρίχη συμφωνία για το καθεστώς στην Κύπρο μετά το τέλος της Βρετανικής κυριαρχίας. <br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5b2a0f991a00002700ce2096.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" /> <br /> Dutch National Archives -author:Behrens Herbert / Anefo - commons wikimedia <br /> <br /> Στις 19 Φεβρουαρίου 1959, στο Λονδίνο υπεγράφη οριστική συμφωνία από τις κυβερνήσεις της Βρετανίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας, όπου προσυπέγραψαν ο εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής κοινότητας αρχιεπίσκοπος Μακάριος και της τουρκοκυπριακής Φαζίλ Κιουτσούκ. <br /> <br /> Οι πρωθυπουργοί Ελλάδας και Τουρκίας είχαν υπογράψει στη Ζυρίχη και μυστική συμφωνία όπου οριζόταν μεταξύ άλλων:«Η Ελλάς και η Τουρκία θα υποστηρίξουν την είσοδον της Δημοκρατίας της Κύπρου εις το ΝΑΤΟ. Η εγκατάστασις βάσεων του ΝΑΤΟ εις την νήσον, ως και η σύνθεσις αυτών, εξαρτάται εκ της συμφωνίας των δύο κυβερνήσεων ». <br /> <br /> Οι «συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου», καθόρισαν τις μετέπειτα εξελίξεις στην Κύπρο, μέχρι τον Ιούλιο του 1974, όταν μετά το χουντικό πραξικόπημα για την ανατροπή του Μακάριου ακολούθησε η τουρκική εισβολή και κατοχή. <br /> <br /> Οι Συμφωνίες, ήταν στο πλαίσιο της ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ (όπως σήμερα θέλουν να ενταχθεί η ΠΓΔΜ) και τη μετατροπή της σε «αεροπλανοφόρο» (βάση) για τον έλεγχο της Αν. Μεσογείου / Μέσης Ανατολής (σήμερα η ΠΓΔΜ ως βάση ελέγχου των Βαλκανίων ). <br /> <br /> Τα Συμφέροντα που ήθελαν να επισπευτούν αυτά, στ’ όνομα τάχα της Ειρήνης και της καλής γειτονίας, αλλά ουσιαστικά των συμφερόντων τους και μόνον, αποδείχτηκαν τόσο με το προπαρασκευασμένο σχέδιο του πρωθυπουργού της Βρετανίας Χάρολντ Μακμίλαν, όσο και με το μετέπειτα σχέδιο του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Ντίν ’Ατσεσον, όπου και στα δύο σχέδια προτεινόταν η διχοτόμηση της Κύπρου και η ένταξή της στο ΝΑΤΟ (σήμερα λένε για Βόρειο Μακεδονία/ΠΓΔΜ και Ελληνική / νότια Μακεδονία, άρα «διχοτόμηση» και ίσως μελλοντική «Ένωση» και δημιουργία «μεγάλης Μακεδονίας»;). <br /> <br /> Εμπόδιο στην ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ ήταν η Σοβιετική Ένωση που υποστήριζε την ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση της Κύπρου, καθώς και ο Πρόεδρος της Κύπρου Αρχιεπίσκοπος Μακάριος(Μιχαήλ Χριστοδούλου Μούσκος),που ήθελε την παραμονή της Κύπρου στις Αδέσμευτες χώρες! <br /> <br /> Οι «συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου» υπονόμευαν εξαρχής την ανεξαρτησία της νεογέννητης Κυπριακής Δημοκρατίας (σήμερα της «Βόρειας Μακεδονίας/ΠΓΔΜ») αφού την έθεταν υπό την κηδεμονία των τριών εγγυητριών δυνάμεων (Βρετανία, Ελλάδα, Τουρκία) ενώ με ένα περίπλοκο διοικητικό σύστημα διατηρούσαν ουσιαστικά τα στεγανά μεταξύ των δύο κοινοτήτων και άνοιγαν το δρόμο για τα όσα επακολούθησαν. <br /> <br /> Με γνώμονα την εμπειρία της Κύπρου και την ανάμειξη των ίδιων ΝΑΤΟικών συμφερόντων, πιθανολογώ πως το M.O.U των Πρεσπών της 17ης Ιουνίου 2018, θα ανοίξει περισσότερα θέματα από αυτά που πάει να κλείσει και συγκεκριμένα, θα εκληφθεί ως αδυναμία της Ελλάδας να διεκδικήσει και όχι ως ένδειξη καλοπιστίας της. Θα γεννήσει αλυτρωτικά θέματα από την άλλη πλευρά, ίσως και με την ενίσχυση που θα έχουν από διεθνή συμφέροντα, ενώ σίγουρα θα εμπλακούν και θα διεκδικήσουν αντιστοίχως από την Ελλάδα, τόσον η Αλβανία (ΑΟΖ και θέμα Τσάμηδων), όσο και η Τουρκία (συνεκμετάλλευση Αιγαίου, θέματα νησιών, εναέριου χώρου και κυρίως «Κοσοβοποίηση» της θράκης), ελπίζοντας πως δεν θα γεννήσει θέματα και η Βουλγαρία (έχει θέμα και με τους «Μακεδόνες» της και με τους Μουσουλμάνους «Τούρκους» της). <br /> <br /> Επομένως, αναλογικά πιθανολογώ πως το M.O.U των Πρεσπών της 17ης Ιουνίου 2018, δεν είναι συμφέρον για την Ελλάδα, με ενδείξεις ν’ ανοίξει παρά να κλείσει θέματα. <br /> <br /> Σημ.:Για να μην βαυκαλίζονται τα αντιπολιτευόμενα κόμματα της Ελληνικής Βουλής, θεωρώ πως όπως δεν έφεραν κάποια επιτυχία επί 27 χρόνια στο θέμα, έτσι δεν θα κατάφερναν κάτι καλύτερο στο εν λόγω M.O.U / προσύμφωνο. Ίσως κάποιο παρεμφερές όνομα που πάλι όμως θα είχε μέσα το «Μακεδονία» , αλλά απόλυτη επιτυχία την αποκλείω. Ίσως να μην έκλειναν το θέμα εκόντες άκοντες, αλλά μάλλον θα τους πίεζαν και αυτούς τα μεγάλα συμφέροντα να το κλείσουν άμεσα και επομένως δεν θα είχαμε κάποια ουσιαστική διαφορά.. <br /> <br /> Επίσης, η όποια μελλοντική Ελληνική Κυβέρνηση, εφόσον το M.O.U θα έχει κυρωθεί σε διεθνή / διμερή συμφωνία με πρωτόκολλο στον ΟΗΕ, δεν θα μπορεί να το ακυρώσει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, το όποιο με απόφαση της 1ης Ιουλίου 1994, διαπίστωσε και νομολόγησε ότι οι ανταλλαγές επιστολών μεταξύ του Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας και του Εμίρη, του Κατάρ της 19ης και 21ης Δεκεμβρίου 1987, μεταξύ του Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας και του Εμίρη του Μπαχρέιν της 19ης και 26ης Δεκεμβρίου 1987, καθώς και έγγραφο με τίτλο ‘Μνημόνιο/memorandum’ υπογεγραμμένο στην Doha την 25η Δεκεμβρίου 1990 από τους υπουργούς του Μπαχρέιν, Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας, ήσαν διεθνείς συμφωνίες που δημιουργούσαν δικαιώματα και υποχρεώσεις για τα μέρη. <br /> <br /> Μπορούσε να γίνει κάτι άλλο; Όπως τα είχαν καταφέρει οι Ελληνικές Κυβερνήσεις επί σειρά ετών, πιστεύω πως όχι. Όμως η όποια τυχόν περαιτέρω καθυστέρηση ίσως έφερνε διαφοροποίηση συγκυριών και ισορροπιών που θα απέβαιναν ωφέλιμες και συμφέρουσες για την Ελλάδα. Αυτή την ευκαιρία πλέον την χάσαμε οριστικά με βούληση της νυν Ελληνικής Κυβέρνησης.<br /> <br /> <b><i>*Δικηγόρος Πειραιώς. Δρ Παντείου Πανεπιστημίου. Συνεργάτης Εργαστηρίου Τουρκικών & Ευρασιατικών μελετών Παν.Πειραιά ( Πα.Πει) </i></b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

To Memorandum of understanding ( M.O.U ) / Μνημόνιο κατανόησης μεταξύ Αθήνας - Σκοπίων

Δημήτρης Σταθακόπουλος* Στις 17 Ιουνίου 2018 υπεγράφη στις Πρέσπες, ενώπιον του Διαμεσολαβητή (Mediator ) του Ο.Η.Ε, ένα Μνημόνιο κατανό...

Διαβάστε την συνέχεια

Κιλιτσντάρογλου: Ο Καντάφι έδωσε όπλα για να εισβάλουμε σε Κύπρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsOOSZ6-aDNJv4JLEp-5nkkXogFcNp0Gp_a7wlgqYuc_yv632SnJuCAUUObAqwmEOWpn29ZAdO8gignIfu0tqxNBUg7LIv735uzvFFpuVZBH8RzzRmu8HEn8zf-yLXFJoOLc_QKelQAD0/s1600/%25CE%259A%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BB+%25CE%259A%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsOOSZ6-aDNJv4JLEp-5nkkXogFcNp0Gp_a7wlgqYuc_yv632SnJuCAUUObAqwmEOWpn29ZAdO8gignIfu0tqxNBUg7LIv735uzvFFpuVZBH8RzzRmu8HEn8zf-yLXFJoOLc_QKelQAD0/s640/%25CE%259A%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25AC%25CE%25BB+%25CE%259A%25CE%25B9%25CE%25BB%25CE%25B9%25CF%2584%25CF%2583%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τους επικεφαλής του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ επέκρινε ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επειδή είχαν χειροκροτήσει το λιντσάρισμα του πρώην ηγέτη της Λιβύης Καντάφι, ο οποίος ήταν ο μόνος που το 1974 παρείχε στην Τουρκία στρατιωτικό εξοπλισμό για να εισβάλει στην Κύπρο. “Στήριξε αυτή τη χώρα στις πιο δύσκολες στιγμές της και αυτοί πήγαν και χειροκρότησαν το λιντσάρισμά του”, είπε ο Κιλιτσντάρογλου. <br /> <br /> Σε συνέντευξή του στο κανάλι TV5, o Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου είπε, συγκεκριμένα, ότι μετά το 1950 οι Μεγάλες Δυνάμεις είχαν πει στην Τουρκία να μην προχωρήσει ούτε σε βιομηχανία κατασκευής αεροπλάνων ούτε υποβρυχίων και πως θα τους τα έδιναν όλα δωρεάν. “Μας έδωσαν όλα τα άχρηστα που έμειναν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Πότε ξυπνήσαμε; Με την απόβαση στην Κύπρο ξυπνήσαμε, όταν μας είπαν ‘δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα δικά μας αποβατικά πλοία. <br /> <br /> Εκείνα σας τα δώσαμε εμείς, αλλά για να τα χρησιμοποιήσετε θα πάρετε άδεια από εμάς’. Εκείνη την περίοδο, έτρεξε και μας βοήθησε ο Καντάφι, ο Αλλάχ να αναπαύσει την ψυχή του. Ο Καντάφι μάς έδωσε και αεροπλάνα και καύσιμα για τα αεροσκάφη, και ό,τι χρειαζόμασταν. Αυτοί οι επικεφαλής του ΑΚΡ χειροκρότησαν το λιντσάρισμα του Καντάφι. Ένας αρχηγός κράτους που υπηρέτησε αυτή τη χώρα στις πιο δύσκολες στιγμές της, τη στήριξε στις πιο δύσκολες στιγμές της, λιντσάρεται και αυτοί πηγαίνουν και χειροκροτούν. Αυτό εγώ δεν το συγχωρώ. Εάν σε αυτή τη χώρα έστω και ένας άνθρωπος έχει συνείδηση, εγώ προσβάλλομαι αν πάει έστω και μία ψήφος σε αυτούς μετά από αυτό που έκαναν στον Καντάφι”, είπε ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. <br /> <b>ΚΥΠΕ</b><br /> <br /> <a href="http://www.sigmalive.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κιλιτσντάρογλου: Ο Καντάφι έδωσε όπλα για να εισβάλουμε σε Κύπρο

Τους επικεφαλής του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ επέκρινε ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επειδή είχαν χειροκροτήσει το λιντσάρισμα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο γεωπολιτικός ρόλος Ελλάδας και Σκοπίων στο μεταλλαγμένο ΝΑΤΟ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSH6GWR0-A9Kgxb0ZLyJP86YfncxzIZNv0qNvRakn9sovXEpGkLFAvHiNRIdgRv38gNs58vFNLXF23PwBPJbyi3EWa7dk9b4GcTOK7cjz8ub5Z27BAXgEsFPttyklPQXqUO6757hKTKJY/s1600/nato-greece.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="368" data-original-width="696" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSH6GWR0-A9Kgxb0ZLyJP86YfncxzIZNv0qNvRakn9sovXEpGkLFAvHiNRIdgRv38gNs58vFNLXF23PwBPJbyi3EWa7dk9b4GcTOK7cjz8ub5Z27BAXgEsFPttyklPQXqUO6757hKTKJY/s640/nato-greece.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Κώστας Γρίβας</b><br /> Η λέξη κλειδί για την ερμηνεία του σημερινού κόσμου είναι η λέξη «πολυπολικότητα» (multipolarity). Το διεθνές σύστημα είναι εδώ και καιρό πολυπολικό και η πραγματικότητα αυτή γίνεται με ταχύτατους ρυθμούς αποδεκτή ακόμη και από τους τελευταίους λατρευτές της α-πολιτικότητας (non polarity), που υποτίθεται ότι είχε επιβάλλει η περιβόητη (και απροσδιόριστη) παγκοσμιοποίηση. Η παγκοσμιοποίηση αποτελούσε ένα ενιαίο διαλεκτικό μέγεθος με μια ανορθολογική ανάγνωση της ισχύος των ΗΠΑ και τη φαντασιακή μονοπολικότητα (unipolarity) του διεθνούς συστήματος που προέκυπτε από αυτήν.<br /> <br /> Έτσι λοιπόν, σε έναν πολυπολικό κόσμο οι ΗΠΑ δεν χρειάζονται κατ’ ανάγκην συμπαγείς γεωπολιτικές δομές, οι οποίες θα στρέφονται εναντίον ενός κύριου αντιπάλου, όπως φιλοδοξούσε να λειτουργήσει το ΝΑΤΟ στα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου. Τώρα, ο πρωταρχικός ρόλος του ΝΑΤΟ είναι να αποτελέσει τον ζωτικό χώρο των ΗΠΑ στην Ευρασία. <br /> <br /> Άλλωστε, η ανάπτυξη ιδιόρρυθμων πολεμικών μεθοδολογιών, όπως είναι ο υβριδικός πόλεμος (hybrid warfare), που κινούνται στη γκρίζα ζώνη μεταξύ ειρήνης και πολέμου, καθιστούν, εν μέρει, αναχρονιστικές τις διαδικασίες συλλογικής Άμυνας της Συμμαχίας. Έτσι, οι ΗΠΑ φαίνεται πως αναπτύσσουν μια αυτονομημένη από το ΝΑΤΟ δομή αποτροπής και προβολής ισχύος έναντι της Ρωσίας, με τη συνεργασία επιλεγμένων χωρών, όπως είναι η Πολωνία, χωρίς να πολυβασίζονται πλέον στη συλλογική λειτουργία της Συμμαχίας. <br /> <br /> Στο πλαίσιο, λοιπόν, αυτού του νέου ρόλου του ΝΑΤΟ για την αμερικανική στρατηγική, οι αντιπαλότητες μεταξύ των μελών του, οι φόβοι του ενός για τον άλλον, τα διαφιλονικούμενα σύνορα και οι ανταγωνισμοί των εθνικών ταυτοτήτων είναι κάτι το θετικό και όχι αρνητικό. Και αυτό γιατί επιτρέπουν στις ΗΠΑ να λειτουργήσουν ρυθμιστικά με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούσε η Μεγάλη Βρετανία στο λεγόμενο βεστφαλιανό ευρωπαϊκό σύστημα, που προέκυψε μετά τη Συνθήκη της Βεστφαλίας το 1648 μέχρι τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πυρήνας της αγγλικής στρατηγικής ήταν η εκμετάλλευση προς όφελός της των ανταγωνισμών μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών που συμπυκνώνεται στη φράση «διαίρει και βασίλευε» (divide and rule). <br /> <br /> Η διαχρονική αξία του “διαίρει και βασίλευε” <br /> <br /> Έτσι λοιπόν και το νέο ΝΑΤΟ, περιχαρακώνει τα μέλη του σε ένα πλαίσιο, το οποίο αφενός μεν τα «προστατεύει» από την επίδραση εξωτερικών δυνάμεων, με προεξάρχουσα τη Ρωσία, αφετέρου δε μεγιστοποιεί τον ρυθμιστικό ρόλο των ΗΠΑ εντός αυτού. Ο αμερικανικός ρόλος βασίζεται στο ότι τα μέλη της Συμμαχίας έχουν ανταγωνισμούς, φοβίες, ανασφάλειες και εχθρότητες. Έτσι αποκτά νόημα. <br /> <br /> Επιπροσθέτως, σε ένα πολυπολικό σύστημα, η «παλαιά φρουρά», δηλαδή οι υπάρχουσες μεγάλες και μεσαίες δυνάμεις, έχουν κάθε συμφέρον να διατηρούν διαιρεμένες τις μικρότερες χώρες. Έτσι ελαχιστοποιούν τις πιθανότητες να προκύψουν μεταξύ των μεταξύ των μικρότερων χωρών γεωπολιτικές συσσωματώσεις μέσω στιβαρών και μακρόπνοων συμμαχιών και συνεργασιών, που θα περιόριζαν αναπόφευκτα το ρόλο των μεγαλύτερων δυνάμεων. <br /> <br /> Ας σκεφτούμε για παράδειγμα, το ζήτημα της διαχείρισης από πλευράς της Δύσης μιας από τις μεγαλύτερες γεωπολιτικές προκλήσεις των επόμενων ετών, αυτό της One Belt One Road, δηλαδή του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού» που προωθεί η Κίνα. Ένα αποδομημένο βαλκανικό σύστημα, με αδύναμες, ανασφαλείς και εχθρικές μεταξύ τους χώρες δύσκολα θα μπορέσει να επιτύχει τον απαιτούμενο βαθμό συνεργιών, ώστε να επιτρέψει τη δημιουργία των υποδομών που απαιτεί ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού, αν η Δύση κρίνει σκόπιμο να φρενάρει τη διείσδυση της Κίνας στην Ευρώπη. Από την άλλη, αν η Δύση θεωρήσει ότι πρέπει να προχωρήσει αυτός ο Δρόμος, αυτό θα γίνει με τους όρους των ισχυρών δυτικών χωρών που θα επιβάλλουν την πολιτική τους στα αποδυναμωμένα βαλκανικά κράτη. <br /> <br /> Άρα, είναι καλύτερο για τις ηγεμονικές-ρυθμιστικές δυνάμεις, μεγάλες και μεσαίες, η γεωπολιτική τους βάση, δηλαδή οι μικρότερες χώρες να διατηρούν εχθρικές σχέσεις μεταξύ τους. Είναι καλύτερο για τις ηγεμονικές δυνάμεις οι μικρότερες χώρες να έχουν όσο το δυνατόν λιγότερη συνοχή και συνακόλουθη αίσθηση εθνικής ασφάλειας και αυτοπεποίθησης, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη πολιτικών που πιθανώς θα έθιγαν τα συμφέροντα και τις στοχεύσεις των μεγαλύτερων δυνάμεων. <br /> <br /> Βάση έδρασης της εθνικής ασφάλειας και αυτοπεποίθησης είναι η εθνική ταυτότητα. Στο πλαίσιο αυτό, όπως πληρέστατα τεκμηριώνει στα άρθρο του στο SLpress «Γερμανική υπονόμευση με ‘ανακάλυψη’ εθνοτήτων στα Βαλκάνια» ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης, διαχρονική στρατηγική της Γερμανίας είναι να «ανακαλύπτει» κατά καιρούς και να προβάλει μια αυθαίρετη πολυεθνοτική ανθρωπογεωγραφία στα Βαλκάνια, η οποία αμφισβητεί τόσο τα σύνορα όσο και την εθνική ταυτότητα της Ελλάδας. <br /> <br /> Κλειστές αυλές <br /> <br /> Εν κατακλείδι, φαίνεται πως βρισκόμαστε σε μια νέα φάση του διεθνούς συστήματος, όπου κυριαρχεί η πολυπολικότητα. Μέσα σε αυτό το νέο σύστημα οι ΗΠΑ, αλλά και χώρες όπως η Γερμανία, επιδιώκουν να δημιουργήσουν «κλειστές αυλές», όπου θα κυριαρχούν εκμεταλλευόμενοι τους ανταγωνισμούς μεταξύ των μικρότερων χωρών και τις ανασφάλειές τους. Άρα, πρέπει να ενισχύσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τόσο τους ανταγωνισμούς όσο και τις ανασφάλειες. <br /> <br /> Εν προκειμένω, δια της υπονόμευσης της εθνικής ταυτότητας της Ελλάδας ενισχύουν της ανασφάλειά της και ενισχύουν τον ενδοβαλκανικό ανταγωνισμό, σιγοντάροντας μια παρανοϊκή ανάγνωση της ελληνικής ιστορίας από πλευράς των Σκοπίων, που αναπόφευκτα θα τα φέρει σε σύγκρουση με την Ελλάδα. Και οι ελλαδικές ελίτ χαρούμενες συμμετέχουν σε αυτό το παιχνίδι, γιατί έτσι εκπαιδεύτηκαν. Η υπακοή στις διαταγές του Δυτικού Παράγοντα είναι ο διαχρονικός και μη αμφισβητήσιμος ρόλος τους. <br /> <br /> Ωστόσο, μέσα σε έναν πολυπολικό κόσμο αυτές οι επιλογές άρνησης, απόρριψης και μίσους για την εθνική ταυτότητα και την ιστορική της τεκμηρίωση δεν είναι βιώσιμη στρατηγική επιβίωσης για τη χώρα. Οι αντιφάσεις της αργά ή γρήγορα θα φθάσουν σε επικίνδυνα αδιέξοδα. Και τότε θα απαιτηθεί η ιστορική υπέρβαση. Η ανάπτυξη μιας εθνοκεντρικής στρατηγικής και η τοποθέτηση από τον λαό στο πολιτικό περιθώριο των αρνητών της ελληνικότητας. Εάν κάτι τέτοιο δεν συμβεί τότε η Ελλάδα πιθανώς θα έχει φθάσει στα όριά της ως γεωπολιτική οντότητα και το μέλλον της θα είναι άκρως επισφαλές.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο γεωπολιτικός ρόλος Ελλάδας και Σκοπίων στο μεταλλαγμένο ΝΑΤΟ

Κώστας Γρίβας Η λέξη κλειδί για την ερμηνεία του σημερινού κόσμου είναι η λέξη «πολυπολικότητα» (multipolarity). Το διεθνές σύστημα είνα...

Διαβάστε την συνέχεια