Θύελλα με τον Ερντογάν: Γιατί ο Μητσοτάκης “τα έβαλε” με τη Μέρκελ. Γιατί Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία στηρίζουν την Τουρκία.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2021/02/merkel_erdogan_macron.jpg"><img height="367" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2021/02/merkel_erdogan_macron-696x399.jpg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Γιατί ο Μπάϊντεν παγώνει την Άγκυρα – Γιατί ο Ερντογάν “βγάζει γλώσσα” σε ΗΠΑ και Γαλλία.</span></h3>Στα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου αναμένεται να πραγματοποιηθεί στην Αθήνα ο<br />62ος γύρος των διερευνητικών επαφών και όπως τόνισε χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, “ελπίζουμε σε μια εποικοδομητική σχέση, αλλά αν τα πράγματα δεν κινηθούν στην σωστή κατεύθυνση θα πρέπει να υπάρξουν συνέπειες εκ μέρους της ΕΕ προς την Τουρκία» τόνισε.<br /><br />Και για να μην υπάρχει περιθώριο παρερμηνείας, ο πρωθυπουργός πρόσθεσε ότι “είναι μεν ενθαρρυντικό το γεγονός ότι υπήρξε μια βελτίωση της κατάστασης τον τελευταίο μήνα που ξεκίνησαν οι διερευνητικές επαφές, αλλά δεν είμαι αφελής. Θέλω να δω συνέπεια σε αυτή την συμπεριφορά εκ μέρους της Τουρκίας».<div><br />Σαφέστατες αιχμές Μητσοτάκη προς Γερμανία<br /><br />Χθες, ήταν ίσως η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός άφησε τόσο καθαρές αιχμές κατά της Γερμανίας, και μάλιστα ενώπιον γερμανικού ακροατηρίου, δείγματα, που σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, συνιστά μία ευδιάκριτη μετατόπιση της Ελλάδας σε μία πιο αυστηρή στάση, εν όψει του Συμβουλίου Κορυφής του Μαρτίου.<br /><br />Στην Αθήνα, φοβούνται ότι για πολλοστή φορά η Γερμανία θα επιχειρήσει να καλύψει την διαρκή παραβατική στρατηγική του Ερντογάν, αυτή τη φορά με το πρόσχημα ότι η Τουρκία έχει προσέλθει στις διερευνητικές επαφές. Άλλωστε, από όταν ξεκίνησαν οι συνεννοήσεις για τον 61ο γύρο,ήταν σαφές στο Μέγαρο Μαξίμου και το ΥΠΕΞ ότι η Άγκυρα θέλει να τις χρησιμοποιήσει για να παρακάμψει τον κίνδυνο των ευρωπαϊκών κυρώσεων, αλλά και για να ..εξευμενίσει την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία, ωστόσο, δεν δείχνει διάθεση πειθούς από τις τακτικές του Ερντογάν.<br />Η Γερμανία δεν μας στήριξε όσο θα έπρεπε<br /><br />«Ένα μέρος των πολιτών στην Ελλάδα πιστεύει πως η Γερμανία δεν μας στήριξε όσο θα έπρεπε στις διαφορές μας με την Τουρκία» δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο διαδικτυακό συνέδριο «Europe 2021» που διοργάνωσαν οι γερμανικές εφημερίδες Der Tagesspiegel, Die Zeit και Handelsblatt καθώς και το επιχειρηματικό περιοδικό WirtschaftsWoche.<br /><br />Το ακροατήριο ήταν γερμανικό, γεγονός που δίνει άλλο συμβολισμό και βαρύτητα στα μηνύματα του Έλληνα πρωθυπουργού Οι Γερμανοί πράσινοι που εμφανίζουν ισχυρή δυναμική στο γερμανικό πολιτικό σκηνικό, έχουν θέσει θέμα εμπάργκο όπλων στην Τουρκία.<br /><br />«Δεν μπορεί να έχουν και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο» δήλωσε ο πρωθυπουργός. «Η Γερμανία σχεδιάζει να εξάγει επιθετικά υποβρύχια στην Τουρκία. Αυτό είναι ένα ζήτημα που μας ανησυχεί. Προηγμένης τεχνολογίας επιθετικά υποβρύχια”, είπε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε :<br /><br />«Κάποιες φορές είναι σαν να έχουμε δύο χέρια, εκ των οποίων το ένα είναι πολύ μυώδες, σαν αυτό ενός παίκτη του τένις, και αυτό είναι η οικονομική μας δύναμη και έπειτα υπάρχει το άλλο χέρι, που συμβολίζει την γεωπολιτική μας ισχύ, που είναι κάπως αδύναμο» τόνισε. «Θα ήθελα λοιπόν να δω και τα δύο χέρια, να έχουν το ίδιο μέγεθος και τον ίδιο όγκο».</div><div><br />Οι αποδέκτες του μηνύματος Μητσοτάκη<br /><br />Το μήνυμα αυτό του κ. Μητσοτάκη δεν είχε αποδέκτη μόνο την Άγκυρα, αλλά και την Ε.Ε, ή για την ακρίβεια, πρωτίστως το Βερολίνο, που συνεχίζει να “φλερτάρει” με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, βάζοντας πάνω από την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη τα συμφέροντά της που απορρέουν από τις τουρκικές παραγγελίες για 4 γερμανικά υπερσύγχρονα υποβρύχια και άλλο στρατιωτικό εξοπλισμό.<br /><br />Από την Αθήνα δεν διέφυγε το κλίμα μέσα στο οποίο πραγματοποιήθηκε η πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Άμυνας στη Γερμανία, η οποία οδήγησε σε ενίσχυση της αμυντικής συνεργασίας Βερολίνου – Άγκυρας.<br /><br />Ολα αυτά, την ώρα που η Ελλάδα, δια του πρωθυπουργού, από την Οκτώβριο είχε προειδοποιήσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ότι δεν μπορεί «ευρωπαϊκές σφαίρες να στρέφονται κατά μιας άλλης ευρωπαϊκής χώρας», δείχνοντας προς την Γερμανία αλλά και προς την Ισπανία και την Ιταλία που έχουν και οι τρεις μαζί ένα πρόγραμμα στρατιωτικού εξοπλισμού προς την Τουρκία που ξεπερνάει τα 10-12 δισ. ευρώ.</div><div><br />Το κρίσιμο ραντεβού Μέρκελ – Μακρόν<br /><br />Μετά τις τριβές Παρισιού – Βερολίνου, χθες, είχαν συνάντηση ο Γάλλος πρόεδρος με την Γερμανίδα καγκελάριο, για να συζητήσουν την «ενίσχυση της ευρωπαϊκής κυριαρχίας» σύμφωνα με την γαλλική προεδρία<br /><br />. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε την επομένη της προγραμματικής ομιλίας του Τζο Μπάιντεν για την αμερικανική εξωτερική πολιτική και στα βήματα επανόρθωσης των σχέσεων των ΗΠΑ με τους παραδοσιακούς συμμάχους.</div><div><br />Βαθαίνει το ρήγμα Τουρκίας – ΗΠΑ<br /><br />Εν τω μεταξύ, όλο και βαθαίνει το ρήγμα μεταξή των ΗΠΑ και της Τουρκίας. Χθες, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξαπέλυσε δριμεία επίθεση κατά Μακρόν και Στέιτ Ντιπάρτμεντ διότι τόλμησαν να του ασκήσουν κριτική για τις μεθόδους καταστολής κατά των διαδηλώσεων των φοιτητών, στο πανεπιστήμιο του Βοσπόρου, με αφορμή την τοποθέτηση πρύτανη – εκλεκτού του σουλτάνου. Οι ΗΠΑ επέκριναν την Τουρκία και για τις δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού κατά του κινήματος ΛΟΑΤΚΙ.<br /><br />«Θέλω να πω στις ΗΠΑ: Δεν ντρέπεστε καθόλου, στο όνομα της δημοκρατίας, για όλα όσα συνέβησαν πριν τις εκλογές;» δήλωσε ο Ερντογάν. «Είδαμε πως όλο απειλούσαν ο ένας τον άλλον» συνέχισε. «Πιάσατε κορυφή στον ρατσισμό. Εσείς πώς θα εξηγήσετε τη δολοφονία των μαύρων πολιτών σας από τους αστυνομικούς σας που τους σκότωσαν γονατιστούς;».<br /><br />Αναφέρθηκε και στα κίτρινα γιλέκα. «Από την άλλη, ο Μακρόν φωνάζει τα ίδια, μαζί με την ΕΕ» δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος. «Μακρόν, πρώτα λύσε το θέμα με τα κίτρινα γιλέκα. Λύσε πρώτα το θέμα με τους ανθρώπους που όλοι είναι στους δρόμους».<br /><br />Η Άγκυρα κατηγορεί την Ουάσιγκτον για την ενορχήστρωση του αποτυχημένου πραξικοπήματος του 2026.«Είναι ολοφάνερο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται πίσω από την 15η Ιουλίου. Το FETO (το δίκτυο του Φετουλάχ Γκιουλέν) το υλοποίησε υπό τις διαταγές τους», είπε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εσωτερικών Σ. Σοϊλού. Για «εντελώς ψευδείς» ειδήσεις έκανε λόγο το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Ο εκπρόσωπος Νεντ Πράις, τόνισε ότι τέτοιου είδους τοποθετήσεις δεν συνάδουν με την ιδιότητα «του συμμάχου στο NATO και του στρατηγικού εταίρου των ΗΠΑ».<br /><br />Η διάσταση Άγκυρας – Ουάσινγκτον είναι σαφές ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διπλωματικό όπλο δεδομένου ότι ο Τζο Μπάιντεν πάντα ήταν υπέρ του διεθνούς δικαίου, και επικριτής της Τουρκίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Θύελλα με τον Ερντογάν: Γιατί ο Μητσοτάκης “τα έβαλε” με τη Μέρκελ. Γιατί Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία στηρίζουν την Τουρκία.

 Γιατί ο Μπάϊντεν παγώνει την Άγκυρα – Γιατί ο Ερντογάν “βγάζει γλώσσα” σε ΗΠΑ και Γαλλία. Στα τέλη Φεβρουαρίου με αρχές Μαρτίου αναμένεται ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ισλαμισμός είναι τουρκικό ακαδημαϊκό επίτευγμα το οποίο θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε

<img height="376" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2020/10/Islam3.png" width="640" /><br /><br /><b>Burak Bekdil</b><br />Η Τουρκία, με πληθυσμό 83ών εκατομμυρίων έχει κερδίσει δύο βραβεία Νόμπελ, κατατάσσεται 62η στον κατάλογο των χωρών με κατά κεφαλήν Νόμπελ. Αυτό το σκορ είναι χειρότερο από αυτό των παλαιστινιακών εδαφών, της Βουλγαρίας, της Γουατεμάλας, του Αζερμπαϊτζάν, της Αλγερίας, της Υεμένης, της Γκάνας, του Μαρόκου και του Ιράκ. Το Ισραήλ κατατάσσεται στην 12η θέση. Η Αυστρία, της οποίας ο πληθυσμός είναι περίπου το ένα δέκατο του πληθυσμού της Τουρκίας, βρίσκεται στην έκτη θέση. Η Τουρκία κατατάσσεται 35η στην Επιστημονική Πρωτεύουσα του επιστημονικού καταλόγου προόδου του Κόσμου. Το Ισραήλ κατατάσσεται δεύτερο στη λίστα, αμέσως μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /><br />Ο Τούρκος μυθιστοριογράφος Ορχάν Παμούκ έγινε ο πρώτος Τούρκος που κέρδισε το βραβείο λογοτεχνίας του 2006. Το 2015, ο Τούρκος μοριακός βιολόγος Aziz Sancar κέρδισε το βραβείο Νόμπελ στη χημεία μαζί με τους Tomas Lindalh και Paul L. Modrich. Αυτές τις μέρες, οι Τούρκοι υπερηφανεύονται για το γεγονός ότι ένα Τουρκικό ζευγάρι, ο Özlem Türeci και ο Uğur Şahin, μαζί με την ομάδα των επιστημόνων τους, ανέπτυξαν ένα εμβόλιο για τον κοροναϊό που έχει αποδειχθεί περισσότερο από 90% αποτελεσματικό στην πρόληψη της νόσου μεταξύ των εθελοντικών δοκιμών, στις οποίες δεν είχαν αποδείξεις ότι τα κρούσματα είχαν μολυνθεί προηγουμένως.<br /><br />Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης έχουν παρομοιάσει το τουρκικό ζευγάρι με τη Marie και τον Pierre Curie, το ζευγάρι από την Γαλλία που κέρδισε βραβεία Νόμπελ στη φυσική και τη χημεία το 1903 και το 1911. Οι Financial Times δήλωσαν τον Türeci και τον Şahin ως τους ανθρώπους της χρονιάς για το 2020. Ένα λογοτεχνικό βραβείο και τρία στην επιστήμη: αντιπροσωπεύουν μεγάλες επιτυχίες για το τουρκικό έθνος; Ένας Τούρκος καθηγητής φίλος είπε: «Για δεκαετίες η τουρκική επιστημονική πρόοδος υποτιμήθηκε… μαζί με Τούρκους επιστήμονες. Δεν μπορεί να υπάρχει ένας εθνικός / βασισμένος στο DNA σύνδεσμος μεταξύ των εθνών και της επιστημονικής επιτυχίας ή αποτυχίας. “<br /><br />Από την μία έχει δίκιο από την άλλη άδικο<br /><br />Ποιος είναι ο Τούρκος βραβευμένος με Νόμπελ Καθηγητής Aziz Sancar; Γεννήθηκε σε μια κατώτερη τάξη, αμόρφωτη οικογένεια στην κυρίως κουρδική νοτιοανατολική Τουρκία. (Ο δεύτερος ξάδερφος του, Mithat Sancar, είναι επί του παρόντος φιλοκουρδικός μέλος του τουρκικού κοινοβουλίου.) Αν και προήλθε από σχολείο του χωριού στο φτωχότερο μέρος της χώρας, ο Sancar ολοκλήρωσε το πτυχίο MD του στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης το 1969. Κέρδισε μια υποτροφία από το τουρκικό κρατικό επιστημονικό ινστιτούτο TÜBİTAK για να συνεχίσει την περαιτέρω εκπαίδευση στη βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στις ΗΠΑ.<br /><br />Ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ντάλας στο εργαστήριο του Claud Stan Rupert, τώρα ομότιμου καθηγητή. Ο Sancar συνέχισε την επαγγελματική του καριέρα και πραγματοποίησε την έρευνά του στο αμερικανικό ακαδημαϊκό σύστημα.\<br /><br />Ο Özlem Türeci και ο Uğur Şahin ζουν στη Γερμανία. Είναι οι ιδρυτές της BioNTech, μιας εταιρείας που μέχρι πρόσφατα ήταν ελάχιστα γνωστή εκτός του μικρού κόσμου των ευρωπαϊκών βιοτεχνολογικών επιχειρήσεων. Η αρχική εστίαση του BioNTech ήταν η θεραπεία του καρκίνου. Τους τελευταίους μήνες, η αγοραία αξία της εταιρείας ξεπέρασε τα 21 δισεκατομμύρια δολάρια, καθιστώντας το ζευγάρι μεταξύ των πλουσιότερων στη Γερμανία.<br /><br />Ο Τσαχίν, 55 ετών, γεννήθηκε στο Iskenderun, μια νότια τουρκική πόλη που συνορεύει με τη Συρία. Όταν ήταν τεσσάρων, η οικογένειά του μετακόμισε στην Κολωνία της Δυτικής Γερμανίας, όπου οι γονείς του εργάζονταν σε ένα εργοστάσιο της Ford. Ο Şahin έγινε γιατρός στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας και απέκτησε διδακτορικό από το πανεπιστήμιο το 1993 για το έργο του στην ανοσοθεραπεία σε καρκινικά κύτταρα. Η σύζυγός του, Türeci, 53 ετών, γεννήθηκε στη Γερμανία, κόρη ενός Τούρκου ιατρού που είχε μεταναστεύσει από την Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Τι μας λένε αυτές οι ιστορίες επιτυχίας; Οι Τούρκοι μπορούν να σημειώσουν θεαματικές επιστημονικές επιτυχίες – αρκεί να ασκούν την ακαδημαϊκή τους σταδιοδρομία στον ελεύθερο κόσμο, όχι σε μια χώρα που στραγγαλίζεται από ένα όλο και περισσότερο ισλαμικό καθεστώς. Σε μια απροσδόκητη απόκριση σε απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν απαλλάσσει 15.200 αξιωματούχους του Υπουργείου Παιδείας μαζί με 21.000 καθηγητές ιδιωτικών σχολείων. Το Συμβούλιο Ανώτατης Εκπαίδευσης ζήτησε από τους πρυτάνεις των κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων της χώρας –και τα 1.577 από αυτά– να παραιτηθούν.<br /><br />Συνολικά έκλεισαν 626 εκπαιδευτικά ιδρύματα, κυρίως ιδιωτικά. Τον Δεκέμβριο του 2019, η κυβέρνηση Ερντογάν διόρισε διαχειριστές και ανέλαβε το Πανεπιστήμιο Universityehir της Κωνσταντινούπολης, μια ”ελίτ” σχολή που συνδέεται με τον πρώην πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου και το πνευματικό του περιβάλλον. Το πανεπιστήμιο, ειρωνικά, εγκαινιάστηκε από τον Ερντογάν το 2010, μαζί με τον ιδρυτή του, Νταβούτογλου, τότε υπουργό Εξωτερικών και τώρα πολιτικό αντίπαλο του Ερντογάν.<br /><br />Μετά την πτώση του Πανεπιστημίου Şehir της Κωνσταντινούπολης, η κυβέρνηση υφάρπαξε ένα άλλο ίδρυμα που συνδέεται με το Davutoğlu, το Ίδρυμα Επιστημών και Τεχνών (BISAV στο τουρκικό ακρωνύμιο). Αυτό το ίδρυμα, που ιδρύθηκε το 1986, φιλοξένησε χιλιάδες σεμινάρια, ακαδημαϊκά εργαστήρια και ερευνητικά προγράμματα για την πολιτική, την ιστορία, τα οικονομικά και τη λογοτεχνία.<br /><br />Εν τω μεταξύ, ο Ερντογάν συνεχίζει να καυχιέται ότι η κυβέρνησή του έχει αυξήσει τον αριθμό των μαθητών των ιμαμικών σχολείων σε 1,3 εκατομμύρια από μόλις 60.000 το 2002. Για να δανειστεί τη διάσημη ατάκα του Shelby Foote, με μια μικρή προσθήκη: «Ένα τουρκικό πανεπιστήμιο είναι μια ομάδα κτιρίων γύρω από βιβλιοθήκη και ένα τζαμί. ” Το 2015, ο μελετητής Nureddin Yıldız υποστήριξε ότι «οι εργαζόμενες γυναίκες άνοιξαν το δρόμο για την πορνεία». Ο αναπληρωτής καθηγητής Teyfur Erdoğdu είπε στον κρατικό ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό TRT ότι συναντά τακτικά τον Αλλάχ και τον Προφήτη Μωάμεθ στα όνειρά του.<br /><br />Ο Vural Bulut, ένας μελετητής στο Πανεπιστήμιο Çanakkale 18 Mart και επικεφαλής του κέντρου των μέσων ενημέρωσης, χαρακτήρισε τους αντιπάλους του Ερντογάν «γιοι σκύλων». Ένας άλλος κυβερνητικός ακαδημαϊκός, ο Dr. Yavuz Örnek από τη Σχολή Θαλάσσιων Επιστημών του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης, ισχυρίστηκε ότι η τεχνολογία ήταν πιο προηγμένη στην εποχή του Προφήτη Νώε από ό, τι είναι σήμερα. Φιλοξενούμενος από το TRT, ο Örnek είπε ότι ο Νώε είχε μιλήσει με τον γιο του σε κινητό τηλέφωνο για να τον πείσει να έρθει στην κιβωτό του και ότι η ίδια η κιβωτός ήταν κατασκευασμένη από ατσάλι, ανθεκτική σε κύματα ύψους 400 μέτρων.<br /><br />Πρόσθεσε ότι η κιβωτός του Νώε έτρεχε με πυρηνική ενέργεια. Τον Απρίλιο του 2018, ο Necdet Budak, πρόεδρος του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Σμύρνη, διέταξε το ακαδημαϊκό του προσωπικό να παρατάξει στο δρόμο για να χαιρετήσει τον Πρόεδρο Ερντογάν, ο οποίος ήθελε να επισκεφθεί την πανεπιστημιούπολη. Επίσης, το 2018, ο Ahmet Ağırakça, πρόεδρος του Πανεπιστημίου Artuklu στη νοτιοανατολική επαρχία Mardin, πρότεινε στους προέδρους των πανεπιστημίων να φορούν το τουρμπάνι ενός ισλαμικού σεΐχη. Σε μια άλλη ομιλία, δήλωσε τον εαυτό του «εκπρόσωπο του Προέδρου Ερντογάν στη Mardin».<br /><br />Τον Νοέμβριο του 2018, ο καθηγητής Ibrahim Emiroğlu, επικεφαλής του ερευνητικού κέντρου στο Πανεπιστήμιο Eylül στη Σμύρνη και πρύτανης της Σχολής Αεροπορίας και Διαστήματος, δήλωσε σε συνέδριο ότι η εμμηνόρροια ήταν μια ασθένεια που «πρέπει να αντιμετωπιστεί». Συμβούλεψε όλες τις γυναίκες να φορούν το hijab και ισχυρίστηκε ότι «η μεγαλύτερη απειλή [για την κοινωνία] είναι ο κοσμικισμός». Εκτός από όλη αυτή την ακαδημαϊκή τρέλα, η ηγεσία του Ερντογάν ώθησε τους καθηγητές πανεπιστημίου να δηλώσουν ότι: «Τα πανεπιστήμια είναι σπίτια πορνείας καθώς φέρνουν μαζί γυναίκες και άνδρες μαθητές».<br /><br />“Σε αυτήν τη χώρα εμπιστεύομαι την αντίληψη των ανίδεων ανθρώπων.” «Ο Σαίξπηρ ήταν κρυπτομουσουλμάνος, εξ ου και η επιτυχία του. ” «Το να κρατάς ένα χέρι άγνωστης γυναίκας είναι πιο φρικτό από το να κρατάς φωτιά». «Οι γυναίκες που παρουσιάζουν διάσπαση στο φόρεμα αξίζουν να βιαστούν». Το ίδιο επιστημονικό ίδρυμα που απένειμε υποτροφία στον καθηγητή Sancar στη δεκαετία του 1970 (TÜBİTAK) χρηματοδότησε και παρουσίασε το 2016 μια μελέτη σχετικά με την «προφητεία των μουσουλμάνων αγίων που μπορούν να δουν ταυτόχρονα σε περισσότερα από ένα μέρη».<br /><br />Αναμένετε τα χειρότερα να έρθουν.<br /><b>besacenter</b><br /><br />Μετάφραση <b><i>Χωριανόπουλος Άγγελος</i></b><div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο ισλαμισμός είναι τουρκικό ακαδημαϊκό επίτευγμα το οποίο θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε

Burak Bekdil Η Τουρκία, με πληθυσμό 83ών εκατομμυρίων έχει κερδίσει δύο βραβεία Νόμπελ, κατατάσσεται 62η στον κατάλογο των χωρών με κατά κεφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς βλέπουν οι Τούρκοι την επανάσταση του 1821 και τι λάθη κάνουμε στην ιστοριογραφία μας

<center><img height="640" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/601e4d94260000220bc2378e.jpeg?cache=LErxQHdOIS&ops=scalefit_630_noupscale" width="519" /></center><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αναφορές που λειτουργούν ως «μπανανόφλουδες» στην ιστοριογραφία και δίνουν λαβές στους Τούρκους.</span></h3>Δρ. Δ<b>ημήτρης Σταθακόπουλος* </b><br />Αν και τα θέματα του τίτλου του παρόντος έχουν εξαντληθεί από την έρευνα, με αφορμή ισχυρισμούς Τούρκων σχολιαστών, πως η Ελληνική επανάσταση του ’21 ( Εξέγερση – Στάση , isyanι κατ΄αυτούς και όχι επανάσταση ), ήταν «Χριστιανική Τζιχάντ» (sic) και οι κακούργοι ληστές στασιαστές (sic) έκαναν αλώσεις και σφαγές αμάχων μουσουλμάνων πχ Τριπολιτσά (sic) κάνοντας έτσι το πρώτο Βαλκανικό δράμα / Balkanlarda ilk Dram, ( γενοκτονία μουσουλμάνων – sic ), οι δε περιοχές που απελευθερώθηκαν, δεν ήταν Ελληνικές, αλλά Οθωμανικές και άλλων εθνοτήτων, αφού κι’ εμείς ΕκκλησιαστικοΔιοικητικά τις ονομάζουμε «Νέες Χώρες», δράττομαι της ευκαιρίας να επισημάνω τις «μπανανόφλουδες» αυτές , για να τις αποφεύγουμε, στις δικές μας αναφορές, έστω και εάν επί πολλά χρόνια έχουν παγιωθεί δημιουργώντας το πρόβλημα.<br /><br />«Μάχου υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», έγραφε στην Προκήρυξη της 24ης Φεβρουαρίου 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης. Οι σημαίες και τα λάβαρα είχαν τον Σταυρό . Οι ιερείς πρωτοστάτησαν. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης είπε στους μαθητές του πρώτου Γυμνασίου της Αθήνας: «Όταν πήραμε τα όπλα, πρώτα είπαμε υπέρ Πίστεως και ύστερα υπέρ Πατρίδος».<br /><br />Αλλά και ο Σαμιώτης λόγιος Γεώργιος Κλεάνθης, κατέγραψε σε στίχους: «Για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία». Στα Συντάγματα των Εθνικών Συνελεύσεων στο Προοίμιο υπάρχει η φράση «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος ».<br /><br />Αυτά δεν αμφισβητούνται , ούτε πρέπει ν’ αλλάξει η ιστορία , ή να παρερμηνευτεί η βούληση των αγωνιστών στα πλαίσια της σύγχρονης Πολιτικής ορθότητας, ή της αντίκρουσης των Τουρκικών ισχυρισμών, όμως πρέπει να γνωρίζουμε πως η άλλη πλευρά τα παραλληλίζει με τις δικές της εμπειρίες και τα ισοσταθμίζει, οπότε πρέπει πάντα να τα έχουμε υπόψη μας .<br /><br />Ο διεθνής σήμερα όρος Τζιχάντ (αραβικά:جهاد ,βλ. σχετ: jihad.” Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online. 13 Oct. 2008) σημαίνει αγώνας, προσπάθεια, το να μοχθεί κάποιος με όλες του τις δυνάμεις, ή να αντιμάχεται για το δίκιο του. Όταν συνοδεύεται από τη φράση ″φι σαμπίλ Αλλά[χ]”, ( في سبيل الله) δηλ. ”για το δρόμο του Θεού”, σημαίνει τον αγώνα για το Θεό . Η Τζιχάντ θεωρείται ενισχυτική της πίστης και αποτελεί ανάλογο - κατ’ αυτούς - της αφοσίωσης του μοναχού όπως ισχύει στον χριστιανισμό.<br /><br />Σε ορισμένα χαντίθ αναφέρεται ως «μοναχισμός του Ισλάμ», «πράξη αγνής αφοσίωσης», καθώς και μία από τις «πύλες του παραδείσου» . Μάλιστα στο Κοράνι αναφέρονται τέσσερις βασικές κατηγορίες τζιχάντ με την έννοια του αγώνα, η ”τζιχάντ αλ-ναφς” (του ίδιου του εαυτού, - επί της ηθικής ζωής), η ”τζιχάντ αλ-λισάν” (της γλώσσας, - επί της θεολογίας), η ”τζιχάντ αλ-γιαντ” (του χεριού, - επί των πράξεων) και η ”τζιχάντ αλ-σάιφ” (του ξίφους - η δια του πολέμου επιβολή).<br /><br />Αυτή η τελευταία μορφή της Τζιχάντ, ταυτίζεται με την Ελληνική επανάσταση, ως Χριστιανική Τζιχάντ και στην κυριολεξία θέλει τεράστια προσοχή και φυσικά αντίκρουση.<br /><br />Ο όρος «άλωση» (άλωσις) με ενεργητική ή παθητική σημασία, ετυμολογείται από το αρχαίο ρήμα αλίσκομαι που σημαίνει καταστρέφομαι, αναφερόμενο ειδικά, στην πτώση πόλης στα χέρια του εχθρού, την κυρίευση, την εκπόρθησή της. Με κεφαλαίο -Α δηλαδή «Άλωση» για την Ελληνική ιστοριογραφία είναι οι δύο πτώσεις της Κωνσταντινούπολης, την 13η Απριλίου 1204 από τους Φράγκους και την 29η Μαΐου 1453 από τους Οθωμανούς.<br /><br />Όμως, στη δημοτική ποίηση και Λαογραφία, η Άλωση της Κωνσταντινούπολης αναφέρεται ως το: «Πάρσιμο της Πόλης» .<br /><br />Για κάποιο λόγο καθιερώθηκε να λέγεται «Άλωση της Τριπολιτσάς», η πολιορκία, είσοδος με μάχες και σκοτωμούς ένοπλων και αμάχων και τελικά απελευθέρωση της Τρίπολης στις 23 Σεπτεμβρίου 1821 και κυρίως των πεινασμένων Ελλήνων της πόλης αυτής και των Κεφαλών του Μοριά που ήταν φυλακισμένοι στα μπουντρούμια από την άνοιξη του 1821.<br /><br />Ίσως ο όρος να δίνει μια ένταση για το σημαντικότατο αυτό γεγονός, όμως η καθιέρωση του όρου , δίνει επιχειρήματα στην άλλη πλευρά να λέει πως οι κακούργοι στασιαστές έκαναν μουσουλμανική γενοκτονία και όχι απελευθέρωση Ελληνικού εδάφους .<br /><br />Δηλαδή πως τάχα μπήκαν ως εχθροί που άλωσαν τον τόπο, ενώ οι εχθροί ήταν οι Οθωμανοί και οι Έλληνες οι απελευθερωτές. Ομοίως προσοχή στη χρήση του όρου, χωρίς να διαστρέφεται όμως η ιστορία.<br /><br />Το σημερινό ιδιότυπο Εκκλησιαστικό καθεστώς των Νέων Χωρών μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης « βλ. Νομοθετικό Διάταγμα υπ’ αριθ. 238/ΦΕΚ Α’/25 Αυγούστου 1923 περί κυρώσεως της εν Λωζάννη συνομολογηθείσης συνθήκης περί ειρήνης» και τον Τezkere του 1923, χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους Τούρκους στην προσπάθεια να καταδείξουν ότι πέραν του Μοριά, της Ρούμελης και λίγων νησιών, δεν υπάρχει Ελλάδα ( sic), αλλά περιοχές της οθωμανικής αυτοκρατορίας που κατοικούσαν άλλες εθνότητες, κυρίως μουσουλμάνων , τις οποίες η Ελλάδα εκμεταλλευόμενη συγκυρίες προσάρτησε ως «Νέες Χώρες» στην επικράτειά της κάνοντας πληθυσμιακές εκκαθαρίσεις !<br /><br />Όντως, «Νέες Χώρες» ονομάστηκαν οι περιοχές που προσαρτήθηκαν στο παλαιό Ελληνικό κράτος μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους βάσει της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου 1913). Δηλ. το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας, η νότια Ήπειρος, η Θάσος, η Σαμοθράκη, η Λήμνος, η Λέσβος, η Χίος, η Σάμος, η Ικαρία και η Κρήτη. Λόγω του Α’ παγκοσμίου πολέμου, οι Μητροπόλεις των «Νέων Χωρών» , δεν μπορούσαν να συμμετέχουν στη Σύνοδο και στα Συνοδικά όργανα του Οικουμενικού Πατριαρχείου.<br /><br />Οπότε υπήρξαν σκέψεις και προτάσεις για αφενός χειραφέτηση των Νέων Χωρών από το Πατριαρχείο και προσάρτησή τους στην Εκκλησία της Ελλάδος, ή/ και πλήρη απόσχιση από το Πατριαρχείο με την ίδρυση αυτοτελούς και ανεξάρτητης Εκκλησίας Νέων Χωρών.<br /><br />Το Δεκέμβριο του 1923, εξεδόθη ο Τezkere ( πράξη εφαρμογής ) της Νομαρχίας Κωνσταντινούπολης, της νέας πλέον Τουρκίας ( ιδρύθηκε 29.10.1923), ο οποίος όριζε, πως τόσο ο Πατριάρχης όσο και τα μέλη της Πατριαρχικής Συνόδου όφειλαν να είναι Τούρκοι υπήκοοι και να υπηρετούν σε Τουρκικό έδαφος και όχι εκτός αυτού ( πχ σε Ελληνικό έδαφος) : «Είναι ανάγκη, όπως κατά τας εν Τουρκία διεξαχθησομένας πνευματικάς και θρησκευτικάς εκλογάς, οι εκλογείς ώσιν υπήκοοι Τούρκοι και έχουσι καθήκοντα πνευματικά εντός της Τουρκίας κατά την εκλογήν, το δε εκλεγησόμενον πρόσωπον έχη αυτά τα προσόντα». ( σημ.: το πρωτότυπο Τουρκικό κείμενο, δεν έχει διασταυρωθεί ακόμα με την μετάφραση ) .<br /><br />Έτσι αφαιρέθηκε από τους Μητροπολίτες των Νέων Χωρών και λοιπούς εκτός Τουρκίας Μητροπολίτες, η δυνατότητα συμμετοχής στη Σύνοδο και στα Συνοδικά όργανα του Πατριαρχείου.<br /><br />Το 1928, προς αποφυγήν αλυσιδωτών συνεπειών, εξεδόθη μία Πατριαρχική - Συνοδική Πράξη, με την οποία χορηγείτο Επιτροπικώς, η διοίκηση των Μητροπόλεων των Νέων Χωρών και η εκλογή των Μητροπολιτών τους, στη Σύνοδο της Ελλαδικής Εκκλησίας , αποκλειόμενοι όμως έτσι από τη Σύνοδο του Πατριαρχείου, έστω και εάν ανήκαν σε αυτό ΚανονικοΔιοικητικά, κατά δικαιοδοσία δηλαδή.<br /><br />Ο νυν Πατριάρχης Βαρθολομαίος, προσπαθεί να θεραπεύσει όλη αυτή την αρρυθμία και παρανόηση του Τezkere.<br /><br />Κυρίως, για τους λόγους που προανέφερα , ο όρος «Νέες Χώρες» πρέπει και ν’ αλλάξει, αφού μόνο σύγχυση και επιχειρήματα στην άλλη πλευρά δίνει και ουδέν ωφελεί.<div><br /></div><div><b><i>*Δρ. Παντείου Πανεπιστημίου - Οθωμανολόγος</i></b><br /></div><div><br /></div><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς βλέπουν οι Τούρκοι την επανάσταση του 1821 και τι λάθη κάνουμε στην ιστοριογραφία μας

Αναφορές που λειτουργούν ως «μπανανόφλουδες» στην ιστοριογραφία και δίνουν λαβές στους Τούρκους. Δρ. Δ ημήτρης Σταθακόπουλος*  Αν και τα θέμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ελληνοτουρκικό ναρκοπέδιο και ο... ναρκαλιευτής καθηγητής Τσούκαλης

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/Tsoukalis-slpress.gr_.jpeg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/Tsoukalis-slpress.gr_-696x367.jpeg" width="640" /></a><br /><br /><b>Γεωργίου Βαγγέλης</b><br />Την ημέρα που έκατσαν στο τραπέζι Έλληνες και Τούρκοι διπλωμάτες, ο ακαδημαϊκός και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ Λουκάς Τσούκαλης ένιωσε την ανάγκη να ισχυριστεί ότι ο δρόμος των διερευνητικών είναι στρωμένος με "νάρκες". "Νάρκες", τις οποίες –όπως καταλαβαίνω από το<a href="https://www.eliamep.gr/wp-content/uploads/2021/01/%CE%9D%CE%91%CE%A1%CE%9A%CE%9F%CE%A0%CE%95%CE%94%CE%99%CE%9F_%CE%A4%CE%91-%CE%9D%CE%95%CE%91_%CE%A39_2021-01-25.pdf"> άρθρο του</a>– έχουν τοποθετήσει κάποιοι κύκλοι στην Αθήνα, όπως "ακραίοι", στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών κτλ. Ας εξετάσουμε κριτικά τι μας λέει:<br /><br />«Τις διερευνητικές τις ενθαρρύνουν οι τρίτοι, αλλά δεν είναι όμως διόλου σίγουρο ότι τις θέλουν οι ενδιαφερόμενοι».<br /><br />Έχει δίκιο σε αυτό. Πάντα τις ήθελαν οι τρίτοι, όπως Γερμανοί, Αμερικανοί κτλ. Αυτό όμως δεν καθιστά από μόνο της τη διαδικασία a priori επωφελή. Και στην γιουγκοσλαβική κρίση τους Δυτικούς δεν τους "ένοιαζαν οι λέξεις, αλλά οι υπογραφές” και είδαμε την εξέλιξη.<br /><br />«Η τουρκική πολιτική θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις εσωτερικές συμμαχίες κυρίως από έναν ενδεχόμενο απεγκλωβισμό του Ερντογάν από την Ακροδεξιά και μέρος του στρατιωτικού κατεστημένου».<br /><br />Η συμμαχία Ερντογάν-Μπαχτσελί καλά κρατεί και δεν εξαρτάται από αυτή η στάση της Άγκυρας στις διερευνητικές. Ο Ερντογάν έχει προ πολλού ελέγξει το τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο. Οπότε είναι λάθος να "ξεπλένεται" ο Ερντογάν, με το πρόσχημα ότι φταίνε τα "βαρίδια" (Ακροδεξιά, στρατός) για την πολιτική έναντι της Ελλάδος.<br /><br />«Υπάρχουν εδώ κάποιοι που λένε ότι δεν έχουμε να συζητήσουμε τίποτα με τους Τούρκους και ότι σύμφωνα με τους ακραίους ακόμα και η προσφυγή στη Χάγη για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ είναι καταστροφική».<br /><br />Αλήθεια, κάνεις διερευνητικές όταν υπάρχει ακόμα το τουρκολιβυκό μνημόνιο; Κάνεις διερευνητικές όταν το Oruc Reis σου παραβίαζε για μήνες την ΑΟΖ; Διερευνητικές κάνεις όταν δεν γνωρίζεις επακριβώς τις θέσεις του άλλου ή για να προσπαθήσεις να γεφυρώσεις το υφιστάμενο χάσμα. Οι εκατέρωθεν θέσεις, όμως, είναι ξεκάθαρες. Είναι σα να κουβεντιάζεις αστρονομία με κάποιον που πάντα υποστηρίζει ότι η γη είναι επίπεδη. Ας το παρακάμψουμε όμως. Όταν η Τουρκία αυθαιρέτως λέει ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και η Ελλάδα, με βάση το διεθνές δίκαιο, λέει ότι έχουν πλήρη επήρεια, γεφυρώνεται το χάσμα; Προσέξτε, η Τουρκία δεν υποστηρίζει ότι τα νησιά δικαιούνται λιγότερη ΑΟΖ, οπότε να διερευνήσεις τη δυνατότητα ενός συμβιβασμού.<br /><br />Αφού είναι αγεφύρωτη η διαφορά, αν υπάρχει καλή θέληση, ας υπογράψει η Τουρκία ένα συνυποσχετικό που απλά να ζητάμε από τη Χάγη να μας οριοθετήσει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ με βάση το διεθνές δίκαιο. Κι ας αποφασίσει το Διεθνές Δικαστήριο αν τα νησιά έχουν ή δεν έχουν ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα κι αν έχουν πόση έχουν; Αν ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ θέλει να πάμε στη Χάγη αφού θα έχει προηγηθεί άτυπη οριοθέτηση στο πλαίσιο των διερευνητικών και μάλιστα κατά παράκαμψη του διεθνούς δικαίου, όπως επιδιώκει η Άγκυρα, ας το πει καθαρά.<br /><br />«Όσο για συζήτηση περί χωρικών υδάτων στο Αιγαίο ούτε καν λόγος. Αυτή η άποψη είναι αρκετά δημοφιλής και εντός του κυβερνητικού κόμματος κυρίαρχη και στα ΜΜΕ. Οποιεσδήποτε άλλες απόψεις συνιστούν κατ’ αυτούς μειοδοσία». <br /><br />Ο κ. Τσούκαλης μας υποχρεώνει να τον παραπέμψουμε στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία προβλέπει ρητά ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων είναι δικαίωμα κάθε παράκτιου κράτους που ασκείται μονομερώς. Η Ελλάδα το λέει, αλλά στις διερευνητικές το παραβίασε, διαπραγματευόμενη με την Τουρκία αυτό της το δικαίωμα.<br /><br />Ο κ. Τσούκαλης θέλει να διευρύνει την ατζέντα, συμπεριλαμβάνοντας τις τουρκικές μονομερείς επεκτατικές διεκδικήσεις, οι οποίες πολλαπλασιάστηκαν ταχύτατα. Η Τουρκία τις καλλιέργησε για να τις μετατρέψει στα μάτια της διεθνούς κοινότητας σε διμερείς διαφορές και ο πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ γίνεται συνήγορός της. Μήπως θέλει ο κ. Τσούκαλης να συζητήσουμε και για τα 152 νησιά που διεκδικεί πλέον η Τουρκία; Η Άγκυρα δεν μιλάει πια για "γκρίζες ζώνες" αλλά για "τουρκικά νησιά υπό ελληνική κατοχή"!<br /><br />«...Oι περισσότεροι αποφεύγουν να βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα» της πολιτικής να μην συζητήσουμε χωρικά ύδατα με την Τουρκία «ούτε είναι πρόθυμοι να αντλήσουν διδάγματα από τα λάθη του παρελθόντος» αναφέρει.<br /><br />Εδώ η απειλή του πολέμου που εμμέσως πλην σαφώς επισείει ο κ. Τσούκαλης του χρησιμεύει για να μας πείσει να υποχωρήσουμε από ένα νόμιμο δικαίωμά μας ενώπιον του τουρκικού εκβιασμού. Για να είναι συνεπής, όμως, πρέπει να μας πει που σταματάει αυτός ο εκβιασμός; Με τα Ίμια είδαμε. Εάν, όμως, ο τουρκικός εκβιασμός κλιμακωθεί, παραδίδουμε π.χ. τις Οινούσσες για να μη διακινδυνεύσουμε πόλεμο; Θα ήταν χρήσιμο ο κ. καθηγητής να ορίσει τι θεωρεί θεμιτό να παραχωρήσουμε στην Τουρκία για να μη διακινδυνεύσουμε πόλεμο.<br /><br />Εάν η Ελλάδα κρίνει ότι πρέπει να κάνει μία υποχώρηση όσον αφορά το εύρος των χωρικών υδάτων στο ανατολικό Αιγαίο, ας την κάνει μόνη της, χωρίς διαπραγμάτευση με την Τουρκία. Όσον αφορά τέλος διδάγματα του παρελθόντος, αυτή η ρητορική δεν είναι τίποτα άλλο παρά φλυαρίες με σκοπό την καλλιέργεια του φόβου. Σ' αυτά τα ζητήματα απαιτούνται καθαρές κουβέντες κ. Τσούκαλη.<br /><br /> «12 μίλια στο Αιγαίο και πόλεμος; και με τη στήριξη ποιων;» αναρωτιέται προβληματισμένα ο καθηγητής.<br /><br />Μα πριν καλά καλά ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις έρχεται πρόεδρος ελληνικής δεξαμενής σκέψης μιλώντας για το σενάριο του πολέμου. Έτσι βοηθάει ο καθηγητής την ελληνική διαπραγματευτική θέση, τρομοκρατώντας παράλληλα το κοινό; Πολύ "έξυπνο". Και αν εξαρχής αποκλείεις τον πόλεμο για να υπερασπίσεις την εδαφική σου ακεραιότητα, τότε γιατί έχουμε ένοπλες δυνάμεις, γιατί πληρώνουμε εδώ και δεκαετίες τα μαλλιά της κεφαλής μας; Ακόμα και ο επικεφαλής του Προγράμματος Ασφάλειας του ΕΛΙΑΜΕΠ δείτε στο βίντεο πως άδειασε τον ίδιο του τον πρόεδρο: «αυτό είναι άσπρο μαύρο, εγώ δεν θα το έθετα έτσι!». Οι πρεσβείες και η ΕΕ που χρηματοδοτούν το ΕΛΙΑΜΕΠ σίγουρα δεν θα στηρίξουν στρατιωτικά την Ελλάδα, σε αυτό έχει δίκιο ο κ. Τσούκαλης που θέλει οπωσδήποτε "προστάτες".<br /><br />Για να τον καθησυχάσουμε, όπως, τον παραπέμπουμε στα λόγια ενός Τούρκου πρέσβη προς το μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ Αλέξη Ηρακλείδη το 2007: «Το casus belli είναι απλώς έκφραση. Σημαίνει ότι τα χαλάμε. Αλλά δε σημαίνει ότι θέλουμε να κάνουμε πόλεμο». Οπότε αν πάρουμε στα σοβαρά τη μαρτυρία του Ηρακλείδη, ο κ. Τσούκαλης θα πρέπει να ψάξει για άλλα κινδυνολογικά. Η Ελλάδα είναι κυρίαρχο κράτος με Ένοπλες Δυνάμεις, το οποίο αναλαμβάνει τις ευθύνες της ανεξαρτησίας και της ακεραιότητάς του 200 χρόνια μετά την Επανάσταση. Εάν οι πρόγονοί μας το 1821 σκέφτονταν όπως ο κ. Τσούκαλης θα είχαμε μείνει ακόμα ένα μιλέτ, ώστε να μην κινδυνεύουμε ποτέ από casus belli.<br /><br />«Δεν είναι λίγοι στην Ελλάδα που εδώ και χρόνια ζουν με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων υπέρ ημών. Αλλά μέχρι τώρα συμβαίνει μάλλον το αντίθετο».<br /><br />Ο καθένας μπορεί να κάνει εκτιμήσεις για το μέλλον, αλλά το παρόν είναι συγκεκριμένο. Κατά γενική ομολογία, οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις μπορούν να επιφέρουν καταστροφικά πλήγματα στην Τουρκία, όπως και οι τουρκικές στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια υπάρχει η αντικειμενική βάση για αποτροπή.<br /><br />«Θυμίζω ότι είχε υπάρξει αρκετή πρόοδος στις διερευνητικές μέχρι το 2016 ώστε να μειωθεί η απόσταση ανάμεσα στις δύο πλευρές».<br /><br />Ο κ. Τσούκαλης δεν μας λέει τι εννοεί πρόοδο; Αν εννοεί πρόοδο αυτό που αποκάλυψε ο Σταύρος Λυγερός το 2006, τότε πράγματι σημειώθηκε πρόοδος… για την Άγκυρα. Αλλά έστω και έτσι, γιατί δεν προέκυψε συμφωνία και τώρα βλέπουμε διάφορους να παπαγαλίζουν ότι είχαμε φτάσει στο παρά πέντε;<br /><br />«Αν οι Τούρκοι συνομιλητές αρχίσουν να μιλάνε πολύ για γκρίζες ζώνες και αποστρατιωτικοποίηση ενώ εμείς αρνούμαστε να συζητήσουμε καν για χωρικά ύδατα οχυρωμένοι πίσω από το νομικό δικαίωμα για επέκταση μέχρι 12 μίλια τότε οι διερευνητικές δεν θα έχουν πολύ μέλλον».<br /><br />Δηλαδή αν οι Τούρκοι συνομιλητές δεν μιλάνε "πολύ" για γκρίζες ζώνες, αλλά "λίγο", τότε αυτό σημαίνει ότι κάνουν υποχώρηση, οπότε η Ελλάδα πρέπει να δώσει αντάλλαγμα; Η Ελλάδα είναι οχυρωμένη πίσω από το δικαίωμά της για χωρικά ύδατα 12 μιλίων διότι είναι νόμιμο και ασκείται μονομερώς! Μα το Διεθνές Δίκαιο υπάρχει για να οχυρώνει τα κράτη! Ας ζητήσει ο καθηγητής Science Po τη νομική βοήθεια του καθηγητή Γρηγόρη Τσάλτα, που πρόσφατα έκανε σε τηλεοπτική εκπομπή online μάθημα στον Ηρακλείδη, οποίος δεν γνώριζε το άρθρο 76 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά με θράσος έβγαζε "τρελό" τον συνομιλητή του!<br /><br />Ο κ. Τσούκαλης όσο πιο πολύ παρουσιάζεται σαν "ναρκαλιευτής", τόσο περισσότερο δείχνει να καμουφλάρει τις τουρκικές νάρκες στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Φαντάζομαι ότι στην Άγκυρα θα πίνουν στην υγεία του κ. Τσούκαλη και των ομοίων του στην Ελλάδα για την συνεισφορά τους στην προώθηση των τουρκικών επιδιώξεων.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το ελληνοτουρκικό ναρκοπέδιο και ο... ναρκαλιευτής καθηγητής Τσούκαλης

Γεωργίου Βαγγέλης Την ημέρα που έκατσαν στο τραπέζι Έλληνες και Τούρκοι διπλωμάτες, ο ακαδημαϊκός και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ Λουκάς Τσούκαλης ...

Διαβάστε την συνέχεια

17 νησιά κατέχει καταχρηστικά η Τουρκία

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkika_nisia2.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/turkika_nisia2-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Καλογεράκης Ηρακλής</b><br />Η Τουρκία δεν δικαιούται να αμφισβητεί την κυριαρχία κανενός νησιού στο Αιγαίο. Πρόσφατα, με αφορμή την 25η επέτειο των γεγονότων στα Ίμια ο κ. Gurdeniz, ένας τούρκος ναύαρχος (ε.α), μη αποδεχόμενος τη διάλυση της Οθωμανικής Aυτοκρατορίας και απαρνούμενος τις συνέπειες και το τίμημα των λανθασμένων επιλογών που η χώρα του έκανε στον πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ανέφερε επί λέξει πως:<br /><br /><i>«Τα Ίμια ήταν η αρχή. Υπάρχουν 153 νησιά, νησίδες και βραχονησίδες το καθεστώς των οποίων δεν έχει διευκρινιστεί. Αναπόφευκτα το θέμα αυτό θα εισέλθει στην τελική του φάση. Η Ελλάδα θα αναγκαστεί στο τέλος να παραδεχθεί ότι ανήκουν στην Τουρκία. Ελπίζω η παραχώρηση αυτή να γίνει μέσω της νομικής οδού και διμερών συμφωνιών».</i><br /><br />Δυστυχώς την άποψη αυτή τη συμμερίζονται και αρκετοί άλλοι αξιωματούχοι, στρατηγικοί αναλυτές ή απόστρατοι αξιωματικοί και πολιτικοί της γειτονική μας χώρας. Βλέπετε από τη μικρή ιστορία που διαθέτουν δεν θέλουν να δουν και να χωνέψουν πως πάντα οι ηττημένοι πληρώνουν. ενώ οι νικητές ωφελούνται. Η Τουρκία θα έπρεπε να έχει κατανοήσει πως η μεγάλη τους χώρα σχηματίστηκε το 1923 και περιέλαβε ότι απέμεινε από την διαμελισμένη τότε Οθωμανική αυτοκρατορία, πως νέες χώρες δημιουργήθηκαν και πως νέα σύνορα χαράχτηκαν με την υπογραφείσα Συνθήκη της Λωζάννης.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/1-%CE%94%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-Amiral-Cem-G%C3%9CRDEN%C4%B0Z_%CE%99%CE%9C%CE%99%CE%91-1-1.jpg"><img height="326" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/1-%CE%94%CE%B7%CE%BB%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-Amiral-Cem-G%C3%9CRDEN%C4%B0Z_%CE%99%CE%9C%CE%99%CE%91-1-1.jpg" width="640" /></a><div><br /></div><div>Με βάσει λοιπόν το κείμενο της συνθήκης ειρήνης που η Τουρκία υπέγραψε, δικαιούται να έχει στο Αιγαίο την κυριαρχία μόνο στην Ίμβρο, Τένεδο, Λαγούσες και σε ότι νησιά είναι σε απόσταση μικρότερη από 2,6 ναυτικά μίλια (3 μίλια) από τις Μικρασιατικές ακτές. Ότι είναι πιο μακριά δεν της ανήκει αφού η κυριαρχία σε όλα τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου, σύμφωνα με το άρθρο 12 δόθηκε στην Ελλάδα και επίσης σύμφωνα με το άρθρο 16 παραιτήθηκε από «κάθε τίτλο και πάσης φύσεως δικαιώματα» σε αυτά. Όσο για τα Δωδεκάνησα και τις εξ αυτών εξαρτώμενες νησίδες, η Τουρκία με το άρθρο 15 παραιτήθηκε οριστικά υπέρ της Ιταλίας από κάθε δικαίωμα και τίτλο και έτσι τα νησιά παρέμειναν, επίσημα πλέον, στην κυριαρχία της Ιταλίας.<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/2-%CE%A7%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B8-%CE%9B%CF%89%CE%B6.jpg" /><br /><br />Να θυμηθούμε στο σημείο αυτό πως, τα Δωδεκάνησα κατά τη διάρκεια του ιταλοτουρκικού πολέμου της Τριπολίτιδας (1911-12) κατελήφθησαν από τους Ιταλούς και παρ’ ότι με το υπογραφέν σύμφωνο ειρήνης που υπογράφηκε στο Ouchy της Λωζάννης (18/10/1912), η Τουρκία αναγνώρισε την ιταλική κυριαρχία στη Λιβύη ενώ η Ιταλία δεσμεύτηκε να επιστρέψει στην Τουρκία τα Δωδεκάνησα, αυτό δεν έγινε και έτσι τα νησιά παρέμεναν υπό ιταλική κατοχή.</div><div><br />Δωδεκάνησα <br /><br />Μετά λοιπόν την υπογραφή της νέας αυτής Συνθήκης, της Λωζάννης του 1923, η Ιταλία προσάρτησε, επίσημα πλέον, τα Δωδεκάνησα στις 6/8/1923 και αρχίζει για αυτά η δεύτερη περίοδος της ιταλοκρατίας, με πρώτο κυβερνήτη τον Ιταλό γερουσιαστή και πληρεξούσιο υπουργό, Mario Lago. Στις 4 Ιανουαρίου 1932 υπογράφτηκε από τον Ιταλό πρέσβη στη Τουρκία Βαρόνο Πομπέο Αλοίζι και τον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας Δρ. Τεβφίκ Ρουστού Μπέη, μια συμφωνία. Διευθετούσε μια διαφορά που προέκυψε μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας σε σχέση με τη κυριαρχία επί των νησίδων που βρίσκονται μεταξύ των ακτών της Ανατολίας και της νήσου Καστελόριζο καθώς και της νησίδας Καρά Αντά και επίσης με αυτή καθορίστηκαν τα χωρικά τους ύδατα.<br /><br /><img height="464" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/3-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%9B%CF%89%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%99%CE%9C%CE%99%CE%91-1024x742.jpg" width="640" /><br /><br />Λίγο αργότερα, στις 28/12/1932, στη συνέχεια της προηγούμενης υπεγράφη άλλη μία συμφωνία μεταξύ τους, με την οποία μια επιτροπή εμπειρογνωμόνων καθόρισε επακριβώς, με 37 σημεία, τη συνοριακή γραμμή Τουρκίας-Ιταλίας. Μετά τον Β΄Παγκόσμια Πόλεμο, τα νησιά αυτά και με τις διευθετήσεις που ίσχυαν πέρασαν από την Ιταλία στην Ελλάδα στις 10/2/1947, όταν υπογράφηκε στο Παρίσι η συνθήκη ειρήνης μεταξύ των συμμάχων και της Ιταλίας.<br /><br /><img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/4-%CE%9D%CE%97%CE%A3%CE%99%CE%91-%CE%94%CE%A9%CE%94%CE%95%CE%9A%CE%91%CE%9D%CE%97%CE%A3%CE%A9%CE%9D.jpg" width="670" /><br /><br />Με τη συνθήκη αυτή η Ιταλία εκχώρησε στην Ελλάδα πλήρη κυριαρχία στα νησιά της Δωδεκανήσου και τις παρακείμενες νησίδες. Η συνθήκη αυτή επικυρώθηκε από την Ελλάδα με το νομοθετικό διάταγμα 423 την 22/10/1947. Σημειωτέον πως στη συνθήκη αυτή η Τουρκία δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος, λόγω πάλι των επιλογών της.<br /><br />Δεν κατανοώ λοιπόν τι δεν καταλαβαίνουν στη Τουρκία και γιατί δεν τιμούν την υπογραφή τους. Αφού η Συνθήκη της Λωζάννης υπογράφτηκε τότε ομόφωνα, αφού δεν είχε ημερομηνία λήξης ισχύος και αφού κανείς δεν την υπέγραψε με επιφύλαξη, γιατί ο κύριος Gurdeniz και οι συμπλέοντες με την άποψη του, την αμφισβητούν;<br />Υδρογραφική Υπηρεσία<br /><br />Γιατί δεν ξαναδιαβάζουν τα άρθρα 6, 12, 15 και 16 για να εμπεδώσουν πως, τότε απεμπόλησαν κάθε δικαίωμα τους επί των νησιών. Γιατί δεν θέλουν να καταλάβουν πως με την εμμονή τους όχι μόνο παγώνουν κάθε πρόοδο στη περιοχή αλλά απειλούν και την ειρήνη. Δεν τους φτάνουν τα νησιά που ήδη έχουν και ονειρεύονται παραπάνω;<br /><br /><img height="572" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/5-%CE%A7%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%99%CF%84%CE%B1%CE%BB-12%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B11.jpg" width="640" /><br /><br /><img height="501" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/6-%CE%A3%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B7%CE%95%CE%B9%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B7%CF%82%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B9%CF%89%CE%BD1.jpg" width="640" /><br /><br />Η Υδρογραφική Υπηρεσία (ΥΥ) του Πολεμικού Ναυτικού, από τις αρχές του αιώνα μας εισήλθε στον ψηφιακό κόσμο ενώ πριν δέκα περίπου χρόνια με την απόκτηση νέων συσκευών, προγραμμάτων και μεθόδων, δημιούργησε μια νέα ψηφιακή πλέον Χαρτογραφική Βάση Δεδομένων που ήταν απαραίτητη για την έκδοση "ψηφιακών χαρτών".<br /><br />Το 2018, με τα στοιχεία του Θαλάσσιου Γεωγραφικού Συστήματος Πληροφοριών (ΘΓΣΠ) η Υδρογραφική Υπηρεσία πινακοποίησε τα στοιχεία που προκύπτουν από το θεματικό επίπεδο (Layer) της ακτογραμμής σε κλίμακα 1:50.000 και τα οποία εμφανίζονται στον σχετικό πίνακα. Βεβαίως πρέπει να έχουμε κατά νου πως αφενός λόγω των γεωλογικών μεταβολών που συνεχώς συμβαίνουν (τεκτονικές επιδράσεις, αύξηση υδάτων κ.α.) και αφετέρου λόγω της προόδου της ψηφιακής τεχνολογίας, το υπόβαθρο είναι σε συνεχή αναθεώρηση.<br /><br /><img height="561" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%9D%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%91%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B72018.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div>Καθεστώς νησιών<br /><br />Τώρα το υπόβαθρο έχει βελτιωθεί και έχουμε επίπεδο κλίμακας 1:20.000. Ως εκ τούτου τα αναγραφόμενα στον πίνακα στοιχεία ενδέχεται να διαφοροποιηθούν λίγο στο μέλλον.<br />Όσον αφορά τα τουρκικά νησιά η Τουρκία σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάννης έχει καταχρηστικά 17 νησιά που δεν θα πρέπει να έχει αφού είναι σε μεγαλύτερη από τα 3 μίλια απόσταση από τις Μικρασιατικές ακτές. Επιπλέον στο Αιγαίο έχει αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρική Θάλασσα) 6 ν.μ. ενώ θα έπρεπε να έχει 2,6 ναυτικά μίλια, δηλαδή τα 3 μίλια στα οποία η Συνθήκη της Λωζάννης της επιτρέπει να ασκεί κυριαρχία.<br /><br />Με βάση την υπογραφείσα συνθήκη, οι νησίδες των Μοσχονησίων απέναντι από Λέσβο: Αδιάβατος, Γιαλονήσι, Δασκαλειό, Έλεος ή Λείος, Καλαμάκι ή Καλαμόπουλο, Κάλαμος , Ουλιά, Πύργος, και οι νησίδες του συμπλέγματος Λαγουσών-Μαυρειών: Δρέπανο, Μαύρο, Πράσο και Φειδονήσι που δεν αναγράφονται και ονομαστικά, δεν πρέπει να είναι Τουρκικά.<br /><br /><img height="620" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/02/8-%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B9%CE%AC-.jpg" width="640" /><br /><br />Με τον ίδιο συλλογισμό πρέπει να αφαιρεθούν από την κυριαρχία της Τουρκίας και οι νησίδες στη θάλασσα του Μαρμαρά και της Προποντίδας που είναι πάνω από 3 μίλια από τις ακτές. Τα νησιά αυτά είναι: Προκόνησος, Αφησιά, Καλόλιμνος, Κούταλη, Προβατονήσι,όπως επίσης και τα Πριγκηπονήσια που δεν αναφέρονται ονομαστικά σε κάποια συνθήκη: Αντιγόνη, Πλάτη και Νέανδρος, όπως σωστά έχει επισημανθεί από τον κ. Άγγελο Συρίγο στις σελίδες 38 έως 42 της ειδικής έκδοσης της «Καθημερινής» με τίτλο "60 χάρτες που εξηγούν τις διαφορές Ελλάδας-Τουρκίαs".<br /><br />Ένα κράτος που παραβιάζει μια διεθνή συνθήκη δεν μπορεί να επικαλείται "παραβίαση" συνθήκης από κανένα άλλο κράτος. Ένα κράτος που σέβεται και τιμά την υπογραφή του, δεν μπορεί να εφαρμόζει μόνο τα άρθρα που το συμφέρουν και δεν μπορεί να την καταργήσει ή τροποποιήσει, παρά μόνο με τη συμφωνία όλων των συμβαλλομένων μερών ή με πόλεμο.<br />Διερευνητικές<br /><br />Για σταματήσουν συνεπώς τα όποια προβλήματα στην ευαίσθητη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και για να ασχοληθούμε με την πρόοδο και ευημερία των λαών μας, η Τουρκία πρέπει να καθίσει σε ένα τραπέζι. Όπως έκανε και το 1932 με τους Ιταλούς, και μαζί με την Ελλάδα να προσδιορίσουν και να χαράξουν τα κοινά σύνορα με γνώμονα τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχουν ήδη επιλεκτικά εφαρμόσει μερικά από τα άρθρα της, και φυσικά με τη σκέψη στο κοινό συμφέρον.<br /><br />Τώρα λοιπόν με την επανέναρξη των ελληνοτουρκικών συνομιλιών είναι η ώρα στην 62η συνάντηση να προσδιορίσουμε και να χαράξουμε τα σύνορα μας γιατί μόνο έτσι θα σταματήσουν οι προστριβές, θα μηδενιστεί ο κίνδυνος μιας πολεμικής σύρραξης και οι λαοί, αρκούμενοι σε όσα έχουν, να εστιαστούν στην ευημερία τους. Για να τιμήσετε λοιπόν την πρώτη υπογραφή επίσημου εγγράφου από το πρώτο τουρκικό κράτος κ. Gurdeniz. Αφήστε τις γαλάζιες πατρίδες και περιοριστείτε σε ότι νησιά έχετε χωρίς να ανοίξετε τον ασκό του Αιόλου που δεν συμφέρει κανένα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

17 νησιά κατέχει καταχρηστικά η Τουρκία

Καλογεράκης Ηρακλής Η Τουρκία δεν δικαιούται να αμφισβητεί την κυριαρχία κανενός νησιού στο Αιγαίο. Πρόσφατα, με αφορμή την 25η επέτειο των ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανοίγει ξανά το «παιχνίδι» με τη Λιβύη - Η Ελλάδα πρέπει να είναι παρούσα

<img height="361" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=liby.jpg" width="640" /><br /><br />Νίκος Μελέτης<br />Την ευκαιρία της αποκατάστασης των διπλωματικών και πολιτικών επαφών με την Λιβύη οι οποίες έχουν διακοπεί με βίαιο τρόπο μετά την υπογραφή του τουρκολιβυκού Μνημονίου από την κυβέρνηση Σάρατζ προσφέρει η χθεσινή σημαντική εξέλιξη με την ανάδειξη νέου μεταβατικού Προεδρικού Συμβουλίου και πρωθυπουργού στην Λιβύη στο πλαίσιο της προσπάθειας της διεθνούς κοινότητας να δρομολογήσει την ομαλοποίηση της κατάστασης με την πραγματοποίηση εκλογών τον ερχόμενο Δεκέμβριο.<br /><br />Η διαδικασία την οποία οργάνωσε ο ΟΗΕ στην Γενεύη με εκπροσώπους όλων των πλευρών, όλων των φατριών και όλων των φυλών της Λιβύης οδήγησε στην εκλογή νέου τριμελούς Προεδρικού Συμβουλίου και πρωθυπουργού που θα αναλάβουν με την στήριξη της διεθνούς κοινότητας την διοργάνωση των πρώτων μετά από πολλές περιπέτειες και αιματοχυσίες, εκλογών στην χώρα της Βόρειας Αφρικής.<br /><br />Προέδρος του Συμβουλίου εξελέγη ο Μοχάμεντ Μενφί, ο οποίος ήταν ο πρεσβευτής της Λιβύης στην Αθήνα όταν υπογράφτηκε το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο και ο οποίος απελάθηκε από την Αθήνα όταν η κυβέρνησή του δεν έδωσε εξηγήσεις, ούτε το κείμενο του Μνημονίου, όπως είχε ζητήσει τότε η Αθήνα.<br /><br />Καθώς η νέα Διοίκηση της Λιβύης έχει την στήριξη της διεθνούς κοινότητας και της Ε.Ε. και δεν έχει σχέση με την προηγούμενη κατάσταση, δίνεται στην Ελλάδα η ευκαιρία να αποκαταστήσει τις σχέσεις με την γείτονα χώρα η οποία έχει αναδειχθεί σε κρίσιμο παράγοντα που επηρεάζει άμεσα τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Το γεγονός ότι τα τελευταία δυο χρόνια δεν υπήρχαν ουσιαστικές σχέσεις με την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Τρίπολης, παρά μόνο με το Λιβυκό Κοινοβούλιο που εδρεύει στο Τομπρούκ, είχε δημιουργήσει πολλά και σοβαρά προβλήματα στην Αθήνα.<br /><br />Χθες όμως το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών αφού χαιρέτησε την εκλογή του νέου Προεδρικού Συμβουλίου και πρωθυπουργού από το Φόρουμ Πολιτικού Διαλόγου της Λιβύης που έλαβε χώρα στη Γενεύη τόνισε ότι «η Ελλάδα, όντας άμεσος γείτονας της Λιβύης, προσβλέπει στην εγκαθίδρυση επαφών με το νέο Προεδρείο ευθύς μόλις αναλάβει τα καθήκοντα του με σκοπό την ενίσχυση των διμερών σχέσεων στη βάση της διεθνούς δικαίου».<br /><br />Το ελληνικό ΥΠΕΞ τονίζει ακόμη ότι η Ελλάδα ως μέλος της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ είναι έτοιμη να «προσφέρει βοήθεια στη Λιβύη προκειμένου να συνεισφέρει στην ανοικοδόμηση και στην εμπέδωση της ασφάλειας». Και η Αθήνα επισημαίνει ότι «για την ειρήνευση και σταθεροποίηση της Λιβύης, απαραίτητο κριτήριο είναι η άμεση αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από τη χώρα» το οποίο φυσικά περιλαμβάνει και τα τουρκικά στρατεύματα αλλά και τους μισθοφόρους που η Άγκυρα έχει μεταφέρει από την Συρία στην Λιβύη.<br /><br />Εξυπακούεται ότι η Αθήνα θα πρέπει εντός των επομένων ημερών να αποστείλει τον πρέσβη της στην Τρίπολη ζητώντας συγχρόνως την λειτουργία ελληνικού Προξενείου και στην Βεγγάζη και να υποδεχθεί άμεσα στην Αθήνα τον πρέσβη της Λιβύης.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ανοίγει ξανά το «παιχνίδι» με τη Λιβύη - Η Ελλάδα πρέπει να είναι παρούσα

Νίκος Μελέτης Την ευκαιρία της αποκατάστασης των διπλωματικών και πολιτικών επαφών με την Λιβύη οι οποίες έχουν διακοπεί με βίαιο τρόπο μετά...

Διαβάστε την συνέχεια

Η λάθος «ανάγνωση» της διοίκησης Μπάιντεν από τον Ταγίπ Ερντογάν

<img height="422" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=AP_16237671402326.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Η πρώτη μετωπική της Άγκυρας με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν κρατήθηκε σε χαμηλό επίπεδο όπως είχε επιδιωχθεί αρχικώς καθώς ο Τ. Ερντογάν καταφεύγει στην γνωστή τακτική της πόλωσης και της κλιμάκωσης των λεκτικών αντιπαραθέσεων, θεωρώντας ότι έτσι θα φέρει στα νερά του τους Αμερικανούς και συγχρόνως θα τονώσει το προφίλ του στο εσωτερικό του ακροατήριο.<br /><br />Κυρίως όμως δείχνει ότι ο κ. Ερντογάν χάνει την αίσθηση του μέτρου και δεν αντιλαμβάνεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ έχει αποχωρήσει από τον Λευκό Οίκο και ότι αντιδράσεις όπως οι δικές του χθες μετά την προσευχή στο Τζαμί το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μεγαλώνουν την καχυποψία και να επιβεβαιώνουν εκείνους που στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ αλλά και στο κατεστημένο της Ουάσιγκτον θεωρούν ότι η Τουρκία του κ. Ερντογάν κόβει τις γέφυρες με την Δύση και εξελίσσεται σε ένα ιδιότυπο συστημικό πρόβλημα για την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή που συγχρόνως υπονομεύει την συνοχή του ΝΑΤΟ.<br /><br />Η προσβλητική επίθεση του κ. Ερντογάν εναντίον της Αμερικανικής Δημοκρατίας αλλά και η επανάληψη των επιθέσεων σε προσωπικό τόνο μάλιστα εναντίον του Γάλλου προέδρου Εμ. Μακρόν, έρχονται να διαψεύσουν τις προσδοκίες όσων… διαπίστωναν ότι ο κ. Ερντογάν έχει υιοθετήσει χαμηλό προφίλ και έχει αλλάξει ρότα θέλοντας να «καλοπιάσει» την νέα αμερικανική κυβέρνηση αλλά και να δικαιολογήσει τις προσπάθειες των Γερμανών να κόψουν την συζήτηση για κυρώσεις και για σκλήρυνση της πολιτικής της Ε.Ε. έναντι της Τουρκίας.<br /><br />Τα μηνύματα που έχει λάβει από την πρώτη στιγμή της ανάληψης καθηκόντων από τον κ Μπάιντεν ήταν αρνητικά μέχρι του σημείου που ακούμπησαν την ευαίσθητη χορδή που αφορά την κατάσταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου στην Τουρκία. Και ταυτόχρονα οι προσδοκίες που είχαν ίσως στην Άγκυρα ότι θα βρίσκονταν κάποια μέση λύση στο θέμα των S400 διαψεύδονται απολύτως με δηλώσεις όχι μόνο του πρεσβευτή στην Άγκυρα Ντέιβιντ Σάτερφιλντ που κατηγορηματικά δήλωσε oτι δεν υπάρχει θέμα σύστασης κοινής ομάδας που θα εξετάσει την δυνατότητα συνύπαρξης των S400 με τα F35, αλλά και σε ανώτατο επίπεδο τόσο ο ΥΠΕΞ Α. Μπλίνκεν όσο και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας Τ. Σάλλιβαν χαρακτήριζαν απαράδεκτη την αγορά των ρωσικών πυραύλων.<br /><br />Όμως η έντονη αντίδραση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα επεισόδια εις βάρος διαδηλωτών στο πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης και για τις απαξιωτικές και επιθετικές δηλώσεις για την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα από τον κ. Ερντογάν και οι κατηγορίες που διατύπωσε δημόσια ο ισχυρός άνδρας της κυβέρνησής Ερντογάν ο υπουργός εσωτερικών Σοϊλού ότι η Ουάσιγκτον υποκίνησε την απόπειρα πραξικοπήματος και η δημόσια ανταλλαγή ανακοινώσεων των Υπουργείων εξωτερικών βάρυναν ακόμη περισσότερο το κλίμα.<br /><br />Ο κ. Ερντογάν βρίσκεται πρακτικά στην έναρξη μιας μακράς και δύσκολής προεκλογικής περιόδου, όπου με χρονικό ορίζοντα το 2023 θα επιχειρήσει με την σύμπραξη του εθνικιστικού ακροδεξιού κόμματος ΜΗΡ του Μπαχτσελί να κερδίσει τις εκλογές. Η συνταγή είναι γνωστή: καταστολή και εξουδετέρωση των πολιτικών αντιπάλων, πόλωση, διχαστικός λόγος, εθνικιστικά συνθήματα, επιθετική εξωτερική πολιτική. Και φυσικά ότι άλλο μπορεί προκειμένου να καλυφθεί η άσχημη οικονομική κατάσταση που ακυρώνει το μεγάλο εκλογικό ατού που είχε μέχρι τώρα και του έδωσαν την νίκη σε απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις από το 2002.<br /><br />Ο τούρκος ηγέτης σταθερά επιλέγει σε όλα τα χρόνια της πορείας του το chicken game έναντι των εχθρών και συμμάχων του. Όμως όλα έχουν όρια. Και σε ότι αφορά την συγκεκριμένη κυβέρνηση Μπάιντεν, θέματα όπως η στενή σχέση με τον Β. Πούτιν και την Ρωσία, ο «ανεξάρτητος» ηγεμονικός ρόλος που επιδιώκει στην ευρύτερη περιοχή αγνοώντας τα συμφέροντα της Δύσης και η οπισθοχώρηση σε στον σεβασμό των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων, του κράτους δικαίου και της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς ,δεν θα κάνει εύκολα πίσω η Ουάσιγκτον.<br /><br />Όμως ούτε για τον τούρκο ηγέτη είναι εύκολη πλέον η κολοτούμπα αν και γνωρίζει ότι η σύγκρουση έστω και προσωρινή με την Ουάσιγκτον θα απομακρύνει ακόμη περισσότερο τις επενδύσεις από την Τουρκία, οι οποίες θα συντηρήσουν την τουρκική οικονομία και θα δημιουργήσουν ένα ακόμη πιο εχθρικό περιβάλλον στις Αγορές.<br /><br />Όσο κι αν η Τουρκία επιδιώκει να εμφανίσει αυτή την ανεξέλεγκτη και με καθαρά εθνική στόχευση πολιτική της, από τον Καύκασο μέχρι την Λιβύη, ως «πλεονέκτημα» για την ίδια την Δύση, είναι σαφές ότι σε μια σειρά ζητήματα οι επιδιώξεις της Τουρκίας είναι ασύμβατες με τις επιδιώξεις της Δύσης. Και αυτό δεν αφορά μόνο στην ενίσχυση της επιρροής της Μόσχας, αλλά και στην ενίσχυση μουσουλμανικών πυρήνων όπως των Αδελφών Μουσουλμάνων, όπως και της Χαμάς, τον αντισημιτισμό που καλλιεργεί και προβάλει προσωπικά ο ίδιος ο κ. Ερντογάν, την αμφισβήτηση του διεθνούς δικαίου και των δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου, την κατάσταση στην Λιβύη αλλά και την διατήρηση σε «κοσμική» τροχιά, καθεστώτων χωρών πυλώνων για την περιφερειακή ασφάλεια, όπως η Αίγυπτος.<br /><br />Η εξίσωση των αμερικανοτουρκικών σχέσεων είναι εξαιρετικά δύσκολη, τα πρώτα βήματα γίνονται σε συνθήκες μεγάλης καχυποψίας και εχθρότητας και η εξασφάλιση ισορροπίας θα απαιτήσει πολλές επίμονες και δύσκολες προσπάθειες και σίγουρα δεν αρκεί ένα τηλεφώνημα Ερντογάν - Μπάιντεν για να σπάσουν οι πάγοι, όπως ίσως ελπίζει ο κ. Ερντογάν έχοντας την εμπειρία της σχέσης του με τον Ντ. Τραμπ.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η λάθος «ανάγνωση» της διοίκησης Μπάιντεν από τον Ταγίπ Ερντογάν

Νίκος Μελέτης Η πρώτη μετωπική της Άγκυρας με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση δεν κρατήθηκε σε χαμηλό επίπεδο όπως είχε επιδιωχθεί αρχικώς καθώ...

Διαβάστε την συνέχεια