«Καληνύχτα Κεμάλ!»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz5CRWtWIb0D7ykFiggTaQcTzVZtcmiW2qKALYswl9Trf9QaY_dmF0WxTRZWoCy6qEWqE_pT5_GltKRbo64Jn_eAS-cNa2Vb2DCFsNfKUexrScEDetMJrShB4oiyWQBJfxevg1F1DtfRg/s1600/3_1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="590" data-original-width="1040" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhz5CRWtWIb0D7ykFiggTaQcTzVZtcmiW2qKALYswl9Trf9QaY_dmF0WxTRZWoCy6qEWqE_pT5_GltKRbo64Jn_eAS-cNa2Vb2DCFsNfKUexrScEDetMJrShB4oiyWQBJfxevg1F1DtfRg/s640/3_1.jpg" width="640" /></a></div> <br />Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην Τουρκία, αναφορικώς με το εάν ή όχι η Αγία Σοφία θα μετατραπεί σε τζαμί από μουσείο και μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς που είναι σήμερα, ο Αντιστράτηγος ε.α., επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ και νυν βουλευτής Α’ Πειραιώς και Νήσων Νίκος Μανωλάκος, έγραψε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο-τοποθέτηση με τίτλο «Καληνύχτα Κεμάλ!», που παρατίθεται ως έχει.<br /><br />«Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, την τελευταία 20ετία πρωταγωνιστεί στην Τουρκία, αρχικά ως Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, στην συνέχεια ως Πρωθυπουργός και από το 2014 ως Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /><br />Αφού κατάφερε να αυξήσει τις εξουσίες του και να αντέξει στο στρατιωτικό πραξικόπημα, ονειρεύεται «τα σύνορα της καρδιάς του». Ποθεί να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ως άλλος Μωάμεθ Πορθητής, ανακηρύσσοντας τον εαυτό του Σουλτάνο και αρχηγό των απανταχού μουσουλμάνων. Το Λευκό Παλάτι του των 300.000 τ.μ. και των 1000 δωματίων είναι έτοιμο για να στεγάσει την «Νέα Υψηλή Πύλη».<br /><br />Όνειρο απατηλό; Ίσως ναι, ίσως και όχι… Παρά τον εκσυγχρονισμό της, η Τουρκία ποτέ δεν απαρνήθηκε το αυτοκρατορικό της παρελθόν. Τα μνημεία και παλάτια των Σουλτάνων συντηρήθηκαν και αξιοποιήθηκαν και οι τίτλοι ευγενείας, στην τουρκική κοινωνία, άτυπα, παραμένουν και σήμερα ισχυροί.<br /><br />Το φάντασμα του Ατατούρκ, η προτομή του οποίου υποδέχεται τους επισκέπτες σε κάθε δημόσιο κτίριο, παραμένει και το μοναδικό εμπόδιο απέναντι στις φιλοδοξίες του Προέδρου Ερντογάν. Η λατρεία στο πρόσωπο του ηγέτη, που αναμόρφωσε και εκσυγχρόνισε την Τουρκία, την έβαλε σε δυτική τροχιά και την μετέτρεψε σε κοσμικό κράτος, πλήρως απελευθερωμένο από τη θρησκεία, απαγόρευσε την πολυγαμία, τον φερετζέ και το φέσι, θέσπισε την ισότητα των δύο φύλων και πολλά άλλα σημαντικά, είναι βαθιά ριζωμένη στην ψυχή και στη συνείδηση του τουρκικού λαού. Πώς να συναγωνιστεί μια τέτοια προσωπικότητα ο πάλαι ποτέ φτωχός κουλουρτζής;<div> <br /></div> <div> <a href="https://www.defencenet.gr/sites/default/files/2020-07/agia-sofia_252863_141761-1068x641.jpg"><img src="https://www.defencenet.gr/sites/default/files/styles/gallery/public/2020-07/agia-sofia_252863_141761-1068x641.jpg?itok=Dxo4pZ9c" /></a><br /><br />Προσπαθεί, λοιπόν, να αποδομήσει τον θρύλο του «Πατέρα των Τούρκων» συσχετίζοντας εκ νέου το Ισλάμ με την κοσμική εξουσία και στρέφοντας την κοινή γνώμη προς μια θεοκρατική αντίληψη. Σε αυτό το πλαίσιο, εντάσσεται και η εκπεφρασμένη εδώ και χρόνια πρόθεση ανατροπής της ιστορικής απόφασης του 1934, με την οποία ο Ατατούρκ μετέτρεψε την εμβληματική Αγιά Σοφιά, το σύμβολο των απανταχού Χριστιανών, από τέμενος σε μουσείο. Την περασμένη Πέμπτη 2 Ιουλίου, με μία συνεδρίαση που διήρκεσε μόλις 17 λεπτά, το τουρκικό Συμβούλιο της Επικρατείας, εκδίκασε προσφυγή του «Συνδέσμου Προσφοράς στα Βακούφια, τα Ιστορικά Μνημεία και το Περιβάλλον», αποφαινόμενο, ως προς το εάν η Αγιά Σοφιά θα μετατραπεί ξανά σε τζαμί, ότι αρκεί προς τούτο να εκδοθεί προεδρικό Διάταγμα. Με τον τρόπο αυτό το Τουρκικό Δικαστήριο ανάβει το πράσινο φως στον Πρόεδρο Ερντογάν ώστε να συνεχίσει τη ρητορική του επικίνδυνου νεοοθωμανισμού που προωθεί.<br /><br />Μέχρι σήμερα, η αναθεωρητική στάση, οι απροκάλυπτες επεκτατικές διαθέσεις της Τουρκίας και η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Τούρκου Προέδρου, δημιουργούσαν εντάσεις διμερείς αλλά και ενίοτε με τις μεγάλες δυνάμεις. Η Αγιά Σοφιά, όμως … είναι μια υπόθεση τελείως διαφορετική!<br /><br />Αν για τους μουσουλμάνους το κέντρο του κόσμου είναι η Μέκκα, για τους Χριστιανούς απανταχού της γης είναι η Αγιά Σοφιά. Με τη μορφή που έχει σήμερα άντεξε στο χρόνο και στους κατακτητές και στέκει στην ίδια θέση από το 537, ακατάλυτο και πανανθρώπινο σύμβολο πίστης, ελπίδας και μεγαλείου και από το 1985 χαρακτηρισμένη από την UNESCO ως μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.<div> <br /></div> <div> <a href="https://www.defencenet.gr/sites/default/files/2020-07/1_1.jpg"><img src="https://www.defencenet.gr/sites/default/files/styles/gallery/public/2020-07/1_1.jpg?itok=LENVOnmm" /></a><br /><br />Τέτοια σύμβολα δεν μπορούν να είναι αντικείμενα συναλλαγής ούτε μέσα εκβιασμού. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμη και οι Οθωμανοί αν και την μετέτρεψαν σε τέμενος διατήρησαν την ονομασία της : Ayasofya. Αν, λοιπόν, ο Τούρκος Πρόεδρος θελήσει να αλλοιώσει τον χαρακτήρα της για να έχει ένα ακόμη διαπραγματευτικό χαρτί για τα παζάρια του, καλά θα κάνει να το ξανασκεφτεί. Δεν θα βρει μπροστά του μόνο την Ελλάδα, που θα αντιδράσει σθεναρά αλλά και ολόκληρο τον πολιτισμένο, Χριστιανικό και μη, κόσμο.<br /><br />Και αν ο επίδοξος Σουλτάνος ονειρεύεται να ξεπεράσει τον Κεμάλ ή να μοιάσει του Πορθητή, ας μελετήσει λίγο τις προσωπικότητες των δύο αυτών ανδρών. Εκείνους, η Ιστορία τους έχει κρίνει και μπορεί να στάθηκαν μοιραίοι για τον Ελληνισμό αλλά, σίγουρα απεδείχθησαν μεγάλοι ηγέτες για τον λαό τους. Ενώ η ιστορία για τον Πρόεδρο Ερντογάν γράφεται ακόμη και το μόνο που έχει καταφέρει, ήδη, είναι στις μηχανές αναζήτησης, δίπλα στο όνομά του να εμφανίζονται οι προσδιορισμοί «Δικτάτορας» και «Αντίχριστος»!<br /><br />Ne ekersen, onu biçersin λένε στην Τουρκία, δηλαδή ό,τι σπείρεις θα θερίσεις, όπως άλλωστε λέμε κι εμείς στην Ελλάδα.<br /><br />Και όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες!»<br /><br /><a href="https://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div>

«Καληνύχτα Κεμάλ!»

Ellada simera 0 15:44

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στην Τουρκία, αναφορικώς με το εάν ή όχι η Αγία Σοφία θα μετατραπεί σε τζαμί από μουσείο και μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς που είναι σήμερα, ο Αντιστρ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το παράξενο ανατολικό μέτωπο: Οι ΗΠΑ αλλάζουν την Ευρώπη με την Ασία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9z67WO6MZI3MtRjehknOpBJ5kn8EHstE_qJ5Ux7XHat4I8CAsYZXUJag54kUneELFQZ_W6YCqUT7E4pMrOsiiI279mvnFSn1ug8tx-agiyFBuMiHKp2GX72nuTwjyOZwOahsGVwMiz8k/s1600/33358746911.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="348" data-original-width="608" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9z67WO6MZI3MtRjehknOpBJ5kn8EHstE_qJ5Ux7XHat4I8CAsYZXUJag54kUneELFQZ_W6YCqUT7E4pMrOsiiI279mvnFSn1ug8tx-agiyFBuMiHKp2GX72nuTwjyOZwOahsGVwMiz8k/s640/33358746911.png" width="640" /></a></div> <br /><b>Ντμιτρι Κοσίρεφ</b><div> Μια σπάνια περίπτωση: δύο στρατιωτικοί στόλοι, ο Αμερικανικός και ο Κινέζικος , κάνουν ταυτόχρονα ελιγμούς στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Και επίσης - δίπλα-δίπλα, μερικές φορές βλέποντας ο ένας τον άλλον. Φαίνεται ότι οι ΗΠΑ δεν τα καταφέρνουν - είναι στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου (απλά θυμηθείτε τι είπε ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ στην ομιλία του στις 4 Ιουλίου). Και για την Κίνα δεν είναι όλα καλά δεδομένης της οδυνηρής επανεκκίνησης της οικονομίας μετά τον coronavirus. Και όμως κάνουν ελιγμούς προκλητικά δείχνοντας ο ένας στον άλλον τις κακές διαθέσεις τους.<br /></div> <div> Νωρίτερα, η Αμερική και η Κίνα αντάλλαξαν δύο έγγραφα που μοιάζουν με καθρέφτη σχετικά με την αυξανόμενη αντιπαράθεση των ωκεανών τους. Αυτό που έχουν κοινό αυτά τα έγγραφα είναι αυτό που μαρτυρούν: ο Ατλαντικός και η Ευρώπη είναι το χθες, ο κύριος στρατηγικός ανταγωνισμός των υπερδυνάμεων διεξάγεται ήδη στον Ειρηνικό Ωκεανό, στα ανοικτά των ακτών της Κίνας. Και είναι για πολύ καιρό.<br /><br /> Η χρόνια ταπείνωση στην οποία υποβάλλονται οι ηγέτες της Ευρώπης (και του ΝΑΤΟ) από την σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι γνωστή. Στην πραγματικότητα, οι Ευρωπαίοι εξηγούνται: αν θέλετε να ζήσετε με ασφάλεια, να ζήσετε, αλλά τι σχέση έχει με εμάς αν δεν πληρώσετε καν στους λογαριασμούς του ΝΑΤΟ; Κανείς δεν χρειάζεται το δυτικό σας μέτωπο σήμερα, για εμάς το ανατολικό μέτωπο είναι από καιρό το κύριο. Λοιπόν, είναι αλήθεια: για τις ΗΠΑ, οι πλευρές του κόσμου φαίνονται ακριβώς αντίθετα , γι 'αυτούς ο Ειρηνικός Ωκεανός είναι η Δύση.<br /><br /> Εδώ είναι το πρώτο έγγραφο που συντάχθηκε από το Κινεζικό Εθνικό Ινστιτούτο Μελετών της Θάλασσας της Νότιας Κίνας. Οι αριθμοί είναι ενδιαφέροντες εδώ. Δείχνουν ότι ήδη σήμερα το 60% των αμερικανικών πολεμικών πλοίων, το 55% των στρατιωτικών μονάδων και το 2/3 των Πεζοναυτών ανήκουν στην Περιοχή Διοίκησης του Ινδο-Ειρηνικού. Δεν υπάρχει τίποτα αμυντικό στη θέση τους, 85 χιλιάδες οπλισμένο προσωπικό (από 375 χιλιάδες του "Indo-Pacific") έχουν προχωρήσει στην κινεζική ακτή. Ο εξοπλισμός και τα όπλα είναι επίσης πάνω από το ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Κίνα δεν χρειάζεται να υπενθυμιστεί ότι οι δυνατότητές της δεν φθάνουν αυτές της Αμερικής ακόμη και από τις ακτές της, είναι ένα πολύ γνωστό γεγονός.<br /><br /> Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι μια πραγματικότητα , που χτίστηκε γύρω στο 2018 από την τρέχουσα κυβέρνηση των ΗΠΑ. Περιλαμβάνει επίσης συχνότερες αφίξεις και προσγειώσεις των ΗΠΑ σε αμφισβητούμενες περιοχές της περιοχής, καθώς την Κινεζική Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό να αναχαιτίζουν και να διασκορπίζουν τους ξενοφερμένους. Αλλά κάθε φορά είναι όλο και πιο δύσκολο να το πράξει, επειδή οι δυνάμεις των ΗΠΑ αυξάνονται, και πρόσφατα οι ασιατικές θάλασσες έχουν δει μια σπάνια εικόνα: τρεις ομάδες αεροπλανοφόρων (από τα έντεκα) μαζί, δίπλα δίπλα. Το αναπόφευκτο αποτέλεσμα είναι η αύξηση των κινεζικών δυνατοτήτων στην περιοχή.<br /><br /> Το δεύτερο από αυτά τα έγγραφα συντάχθηκε νωρίτερα και ως έκθεση έρευνας από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων των ΗΠΑ. Εξηγεί ότι η Κίνα είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη ικανοτήτων και ότι οι Αμερικανοί πρέπει να υποστηρίξουν την ικανότητα προστασίας των εταίρων τους στην Ασία-Ειρηνικό - συμπεριλαμβανομένης της Ταϊβάν, αλλά πάνω απ' όλα της Ιαπωνίας, της Αυστραλίας, των Φιλιππίνων και όλων των άλλων.<br /><br /> Τι σημαίνουν όλα αυτά: βρισκόμαστε και πάλι στις δεκαετία του 1950 και του 1960, όταν συνέβη κάτι παρόμοιο κοντά στα δυτικά σύνορα της ΕΣΣΔ, κυρίως στην Ευρώπη. Και το πιο ενδιαφέρον πράγμα συνέβη τότε στη σφαίρα της ιδεολογίας και της πολιτικής: πώς έχτισαν συμμάχους σε ένα ενιαίο σύστημα, εξηγώντας στον κόσμο ότι η ΕΣΣΔ είναι καθαρό κακό σε όλα. Ομοίως, σήμερα η κυβέρνηση των ΗΠΑ χτίζει έναν μάλλον απροσδόκητα αναζητούμενο μύθο για την επιθετική Κίνα, που καταπιέζει τους δικούς της ανθρώπους και παρεμβαίνει στις υποθέσεις των ίδιων των Αμερικανών. Οι συνέπειες της δημιουργίας της αντισοβιετικής ιδεολογίας εκείνης της εποχής γίνονται αισθητές σήμερα από ένα ελαφρώς διαφορετικό κράτος - τη Ρωσία. Και θα πρέπει να αναμένουμε τις ίδιες συνέπειες για την Κίνα για τις επόμενες δεκαετίες: οι μύθοι είναι επιβιώσιμοι. Αν και μόλις πριν από λίγα χρόνια, η Κίνα φαινόταν διαφορετική από τη Δύση.<br /><br /> Αλλά αν έχουμε τώρα μια επανέκδοση του Ειρηνικού της δεκαετίας του '50 και του '60, είναι δυνατόν να επαναληφθεί η κρίση της Καραϊβικής του 1962 στον Ειρηνικό; Φυσικά και είναι. Ας θυμηθούμε ότι αυτή η κρίση συνέβη όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΣΣΔ διέσχισαν κάποια αόρατη γραμμή, τοποθετώντας μέσα επίθεσης μεταξύ τους σε νέα εδάφη - στην Τουρκία και την Κούβα, αντίστοιχα. Μύριζε σαν πυρηνικά χτυπήματα ανά πάσα στιγμή. Το τέλος της αντιπαράθεσης εκείνης της εποχής έφερε την αντιπαράθεση των υπερδυνάμεων σε ένα στάσιμο στάδιο που διήρκεσε τριάντα χρόνια , το οποίο μπορεί ακόμα να επαναληφθεί σήμερα.<br /><br />Ας φανταστούμε τι θα συνέβαινε αν οι ΗΠΑ έκαναν κάτι παρόμοιο στο έδαφος μιας άλλης ασιατικής χώρας εκτός από τις υπάρχουσες, και η Κίνα για πρώτη φορά έβγαινε από την αμυντική θέση και έφερνε οπλοστάσια της κοντά στην αμερικανική ακτή. Ολόκληρη η παγκόσμια στρατηγική ισορροπία θα άλλαζε. Μέχρι στιγμής, ο καθαρά στρατιωτικός λόγος για ό,τι συμβαίνει στην Ασία είναι ότι τα κινεζικά υποβρύχια έχουν την έδρα τους στη Νότια Κίνα και σε άλλες θάλασσες, σχεδιασμένα για αντίποινα κατά των αμερικανικών εδαφών. Τα υπόλοιπα είναι ένας ιδεολογικός και διπλωματικός σχεδιασμός της κατάστασης. Επιπλέον, μιλάμε για εμπορικές οδούς από την Κίνα, την πρώτη οικονομία στον κόσμο, προς τον έξω κόσμο - και σχεδόν εξίσου σημαντική για τις διαδρομές των ΗΠΑ μέσω των ίδιων θαλασσών, αλλά αυτό είναι το δεύτερο ερώτημα. Και οι δύο πλευρές θέλουν να διατηρήσουν αυτές τις θαλάσσιες οδούς υπό έλεγχο.<br /><br /> Ο κόσμος σήμερα δεν μοιάζει πολύ με τα τέλη της δεκαετίας του '50, λέτε. Δεν μπορείτε να περιμένετε το ίδιο από μια Αμερική στη μέση ενός αυξανόμενου εμφυλίου πολέμου ή τουλάχιστον στο ύψος μιας διοικητικής κατάρρευσης, όπως οι ΗΠΑ υπό Eisenhower ή Kennedy. Για να μην αναφέρουμε τη διασκέδαση της κινεζικής προπαγάνδας, η οποία σε ένα σημείο προσπάθησε να απεικονίσει το Αμερικανικό Ναυτικό ως στόλο, ότι χτυπήθηκε μέχρι θανάτου από τον coronavirus.<br /><br /> Αλλά το γεγονός είναι αυτό η αλλαγή του Eisenhower σε Kennedy ήταν η τελευταία ανάπαυλα πριν από μια όχι λιγότερο έντονη εσωτερική κρίση της Αμερικής. Αργότερα η δεκαετία του '60 στις ΗΠΑ ήταν μια καταστροφή, απείλησαν να καταστρέψουν τη χώρα από μέσα, και ο λόγος ήταν, μεταξύ άλλων, μια αλλαγή γενεών και ιδεολογιών. Ξεκινώντας από το δεύτερο μισό της δεκαετίας του '60, η εσωτερική εξέγερση υπονόμευσε την ικανότητα της Αμερικής να διεξάγει πόλεμο στην Ινδοκίνα και την επιθυμία να συνεχιστεί μια σκληρή αντιπαράθεση με την ΕΣΣΔ. Αλλά τουλάχιστον η κρίση της Καραϊβικής, καθώς και η ανάκληση της στρατιωτικής μηχανής στην Ινδοκίνα, ήταν σε εξέλιξη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια μεγάλη χώρα, μερικοί τρομοκρατήθηκαν από την κατάρρευση και τη διάσπαση της κοινωνίας, ενώ άλλοι έφεραν τα αεροπλανοφόρα για επίθεση.<br /><br /> Όπως και στην προηγούμενη εποχή, πολλά εξαρτώνται από τη θέση των συμμάχων των ΗΠΑ. Ο ρόλος των δέκα χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας που προσπαθούν να παραμείνουν ουδέτερες τον τελευταίο χρόνο, παρά τις υπενθυμίσεις της Αμερικανικής διπλωματίας, είναι μόνιμα ασαφής: έχετε εδαφικές διαφορές με την Κίνα... Εκείνοι που απαντούν: αλλά η Κίνα είναι ο πρώτος και ο δεύτερος οικονομικός μας εταίρος.<br /><br /> Το πρόβλημα είναι ότι η ενεργός διπλωματία του ASEAN αναστέλλεται εξίσου με το σύνολο της διπλωματίας: λόγω του coronavirus. Την περασμένη εβδομάδα, η Σύνοδος Κορυφής του ASEAN πραγματοποιήθηκε σε μορφή βίντεο, και ένα τυποποιημένο έγγραφο για την επίλυση των διαφορών με την Κίνα εγκρίθηκε, αυτό είναι όλο. Εάν η πανδημία, με τη διακοπή της διεθνούς επικοινωνίας, έχει παγώσει τις υπάρχουσες καταστάσεις, αυτό είναι καλό . Εάν έχει παραλύσει τους μηχανισμούς που μπορούν να μετριάσουν τις κρίσεις, τότε είναι κακό. Το Ανατολικό Μέτωπο αποδεικνύεται παράξενο και όχι λιγότερο επικίνδυνο.<br /><a href="https://ria.ru/20200707/1573970945.html"><b>https://ria.ru/20200707/1573970945.html</b></a><br /><br /><a href="https://tokoutsavaki.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το παράξενο ανατολικό μέτωπο: Οι ΗΠΑ αλλάζουν την Ευρώπη με την Ασία

Ellada simera 0 15:31

Ντμιτρι Κοσίρεφ Μια σπάνια περίπτωση: δύο στρατιωτικοί στόλοι, ο Αμερικανικός και ο Κινέζικος , κάνουν ταυτόχρονα ελιγμούς στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Και επίσης - δίπλα-δίπλα, μερικές φορές βλέπ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι δύο, οι τρεις… οι πολλοί πόλεμοι του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiySyEdigHly5kQngmcFeaiiU0ULlXrNnc0hlIv6LWWP0BcQJUGK9NjzGoAF7ntUd_tkAwJg89OWemiuOnS0XnAlJoCFunRu_R_gYgRrCecZTozunmyJbDP_8jjiT5y_8O1ENR8aB0y9bY/s1600/erdogannndeksia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiySyEdigHly5kQngmcFeaiiU0ULlXrNnc0hlIv6LWWP0BcQJUGK9NjzGoAF7ntUd_tkAwJg89OWemiuOnS0XnAlJoCFunRu_R_gYgRrCecZTozunmyJbDP_8jjiT5y_8O1ENR8aB0y9bY/s640/erdogannndeksia.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Βασίλης Νέδος</b><br />Η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα μετά την υπογραφή του Τουρκολιβυκού Μνημονίου τον περασμένο Δεκέμβριο, έχει, ευλόγως, επιταχύνει τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά, καθώς με βάση αυτό, αργά ή γρήγορα η Τουρκία θα προσπαθήσει να το υλοποιήσει και η Ελλάδα, ευλόγως, θα πρέπει να απαντήσει. Αυτό το διαφαινόμενο αδιέξοδο έχει ενεργοποιήσει έναν έντονο διάλογο για το παρελθόν στο εσωτερικό της χώρας, για το τι, πως, πότε και – κυρίως αν πρέπει ή έπρεπε να γίνει κάτι ώστε εν έτει 2020 το ζήτημα των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο να παραμένει ένα άβολο ταμπού.<br /><br />Την ίδια στιγμή στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου φαίνεται ότι το εγχώριο πολιτικό σύστημα και η κοινωνία είναι διχασμένες για κάτι διαφορετικό. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει βάλει την Τουρκία για τα καλά σε τρεις πολέμους έξω από τα σύνορά της. Μέχρι την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (ΤΕΔ) αντιδρούσαν έντονα στο ενδεχόμενο εμπλοκής στον πολεμικό «βούρκο» της Συρίας δίχως ένα ευρύτερο συμμαχικό καπέλο. Το «ξεδόντιασμα» των ΤΕΔ συμπαράσυρε όποια δυνατότητα αντίδρασης υπήρχε και οδήγησε στην πρώτη «Επιχείρηση Ασπίδα Ευφράτη». Ακολούθησαν δύο ακόμα και μέχρι σήμερα οι ΤΕΔ έχουν φθάσει να κατέχουν λωρίδες γης στα βόρεια της Συρίας και είναι βουτηγμένες για τα καλά στον «βούρκο» της Συρίας. Παράλληλα οι ΤΕΔ επιχειρούν στο Ιράκ, ενώ οι επιχειρήσεις κατά του ΡΚΚ μέσα στο έδαφος της Τουρκίας αποτελούν μια πραγματικότητα δεκαετιών. Αυτό το Μεσανατολικό Μέτωπο κοστίζει σε χρήμα και αίμα και δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στο εσωτερικό. Ωστόσο ο φόβος ενός οιονεί Κουρδικού Αυτόνομου τόξου από τα όρη του βορείου Ιράκ μέχρι το Χατάι, λειτουργούσε διαχρονικά ως επιχείρημα που βρίσκει ευήκοον ους στην Τουρκική κοινή γνώμη.<br /><br />Μετά το βόρειο Ιράκ και τη βόρεια Συρία, ακολούθησε η Λιβύη. Υπενθυμίζεται ότι από τα δύο τμήματα του Τουρκολιβυκού Μνημονίου, το μόνο που είχε τη σχεδόν καθολική υποστήριξη της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης είναι εκείνο του καθορισμού των θαλάσσιων ζωνών ανάμεσα σε Άγκυρα και Τρίπολη. Εκείνο που προβλέπει στρατιωτική βοήθεια, εκπαίδευση και βάσεις στη Λιβύη, καταψηφίστηκε από τα κεμαλικά κόμματα και πέρασε χάρις στις ψήφους του ΑΚΡ και των ακροδεξιών του Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Όλους αυτούς τους μήνες ο απόλυτος έλεγχος της κυβέρνησης Ερντογάν στα Τουρκικά ΜΜΕ, έχει αποκρύψει την ανησυχία που εκφράζεται γι’ αυτό το «άπλωμα» των ΤΕΔ από την Τελ Αμπιάντ και το Ίντλιμπ στη Βόρεια Συρία μέχρι την Τρίπολη και τη Μισράτα.<br /><br />Υπάρχουν ωστόσο δύο κομβικά σημεία: Το πρώτο ήταν ο βομβαρδισμός τμήματος του Τουρκικού Στρατού στο Μπαλιούν του Ίντλιμπ στις 27 Φεβρουρίου. Το δεύτερο, τα αεροπορικά χτυπήματα στην βάση αλ Γουατίγια της Δυτικής Λιβύης, την περασμένη Κυριακή 5 Ιουλίου, όπου και επλήγησαν Τουρκικά συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας. Και οι δύο περιπτώσεις έχουν κάποιο κοινό. Τα χτυπήματα εκτελέστηκαν με τη συνεργασία μιας εξωτερικής και μιας τοπικής δύναμης. Είτε πρόκειται για συνδυασμό πληροφοριών και εκτέλεσης του χτυπήματος, είτε και τα δύο, σε εμπόλεμες ζώνες όπως η Συρία και η Λιβύη είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαπιστωθεί. Στην πρώτη περίπτωση ακολούθησε μια νευρική αντίδραση, με το άνοιγμα των συνόρων στον Έβρο, ώστε να πιεστεί η Ελλάδα και μαζί με αυτήν η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα τα θυμόμαστε ακόμα. Στη δεύτερη περίπτωση η Άγκυρα φαίνεται ότι προετοιμάζεται να υποστηρίξει και αεροπορικά την παρουσία της στη Λιβύη. Και στις δύο περιπτώσεις φάνηκε πως η Τουρκία δεν έχει ακόμα «ανέβει στην πίστα» της περιφερειακής δύναμης.<br /><br />Θεωρητικά η Άγκυρα εφαρμόζει το περίφημο «δόγμα των δυόμισι πολέμων» (με τη διαφορά ότι αντί πόλεμο με την Ελλάδα, έχει εμπλακεί στη Λιβύη), πρακτικά όμως φαίνεται ότι αγγίζει τα όρια των δυνατοτήτων της. Η επιλογή της Άγκυρας να εμφανίζεται εντός του ΝΑΤΟ, ως το «ανάχωμα» της επέκτασης της Ρωσικής επιρροής στη βόρεια Αφρική, είναι ενδεικτικό της Τουρκικής ανάγκης να αποκτήσει εταίρους στο «βάλτο» της Λιβύης, προτού βρεθεί σε δεινή θέση.<br /><br />Διερωτάται λοιπόν κάποιος. Είναι δυνατόν η Τουρκία να συνεχίζει να πιέζει στη Λιβύη και να προετοιμάζεται για σεισμικές έρευνες ή γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο με βάση το Τουρκολιβυκό μνημόνιο που με απόλυτη βεβαιότητα θα προκαλέσει την αντίδραση της Αθήνας; Ολοένα και περισσότεροι ψύχραιμοι παρατηρητές θεωρούν ότι ο κ. Ερντογάν έχει συνδέσει τόσο πολύ το πολιτικό του μέλλον με τις εξωτερικές πολεμικές περιπέτειες της Τουρκίας που δεν έχει άλλο δρόμο από το να συνεχίσει να πιέζει τις ΤΕΔ για περισσότερα αποτελέσματα με αντίκτυπο στο εσωτερικό. Ως τώρα αυτή η τακτική δεν έχει προσφέρει τα αναμενόμενα. Αντιθέτως, ο κ. Ερντογάν χάνει σε επιρροή και αν κρατά σε υψηλά ποσοστά, αυτό οφείλεται στην – προς το παρόν – έλλειψη αντιπάλου δέους. Ολοένα και περισσότεροι Τούρκοι φαίνεται να φοβούνται ότι οι πολεμικές επιχειρήσεις, μπορεί να οδηγήσουν την χώρα τους στη λάθος πλευρά της Ιστορίας. Οι (προγραμματισμένες) Τουρκικές εκλογές είναι ακόμα πολύ μακριά (2023) και είναι απολύτως βέβαιο ότι ο κ. Ερντογάν θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του να επιβεβαιώσει πως επί των ημερών του η Τουρκία έγινε η ισχυρότερη μεταξύ των δυνάμεων της περιοχής. Έχουμε ακόμα δρόμο.<br /><br /><a href="https://www.kathimerini.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι δύο, οι τρεις… οι πολλοί πόλεμοι του Ερντογάν

Ellada simera 0 15:21

Βασίλης ΝέδοςΗ κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα μετά την υπογραφή του Τουρκολιβυκού Μνημονίου τον περασμένο Δεκέμβριο, έχει, ευλόγως, επιταχύνει τις εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά, καθώς με… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Από την αλ Ουατίγια στην αλ Τζούφρα – Μεταξύ πολέμου και διπλωματίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZnVw8pa1hjvBaATbBA08XhYUzplmRw-btuVx13U9qLkQ_gNKce-5txEokpyx7o9I7hgO5t10KKDz0Sjxr-hSt15l9RlFw0qpXotYWKXryyAsa9gft95Cx5u-L6vjz-it5iJVXu1j31ls/s1600/Al-Watiya.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZnVw8pa1hjvBaATbBA08XhYUzplmRw-btuVx13U9qLkQ_gNKce-5txEokpyx7o9I7hgO5t10KKDz0Sjxr-hSt15l9RlFw0qpXotYWKXryyAsa9gft95Cx5u-L6vjz-it5iJVXu1j31ls/s640/Al-Watiya.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Λυγερού Νεφέλη</b><br />Το σκηνικό πολέμου έχει ήδη στηθεί στη Λιβύη. Ο βομβαρδισμός των συστοιχιών αντιαεροπορικών πυραύλων Hawk που είχαν εγκαταστήσει οι Τούρκοι στη βάση αλ Ουατίγια της δυτικής Λιβύης άλλαξε τη ροή των εξελίξεων. Έδειξε ότι οι αντίπαλοι της Τουρκίας στο λιβυκό μέτωπο είναι εξίσου αποφασισμένοι με τον Ερντογάν να χρησιμοποιήσουν στρατιωτική βία.<br /><br />Η αεροπορική επίθεση είναι πιο σημαντική από όσο εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Πολύ περισσότερο εάν υπάρχει άμεση εμπλοκή της Γαλλίας. Επίσημα, δεν δίνονται πληροφορίες για την ταυτότητα των μαχητικών που βομβάρδισαν με μεγάλη επιτυχία την αλ Ουατίγια. Σύμφωνα, πάντως, με στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες, η χειρουργική αυτή επίθεση δεν μπορεί να έγινε χωρίς τη σύμπραξη μίας δύναμης, η οποία να διαθέτει τεχνολογικά μέσα που δεν είναι συνηθισμένα στα αραβικά κράτη της Μέσης Ανατολής.<br /><br />Το γεγονός, μάλιστα, ότι την επίθεση πραγματοποίησαν μαχητικά τύπου Rafale κι ότι η επίθεση πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά την αναχώρηση του Τούρκου υπουργού Άμυνας και του Τούρκου αρχηγού ΓΕΕΘΑ είναι στοιχεία που λένε πράγματα για την ταυτότητα των επιτιθεμένων. Όπως είναι γνωστό, δημοσίευμα του Arab Weekly έδειξε τη Γαλλία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, χώρες που διαθέτουν αυτού του τύπου μαχητικά.<br /><br />Και οι δύο αυτές χώρες, εξάλλου, έχουν καταστήσει σαφή την αντίθεσή τους με την τουρκική στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ανάμιξη πρέπει να έχει και το Κάιρο, το οποίο έχει προειδοποιήσει επίσημα πως εάν επιχειρηθεί επίθεση στη γραμμή που ορίζει η Σύρτη και η αλ Τζούφρα, θα εμπλακούν άμεσα στις συγκρούσεις οι αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />Κοινός παρονομαστής των στρατιωτικών και διπλωματικών εμπειρογνωμόνων είναι πως η αεροπορική επίθεση ήταν μία επίδειξη δύναμης και ταυτόχρονα ένα μήνυμα προς την Τρίπολη, αλλά κυρίως προς την Άγκυρα να μην επιτεθεί στη Σύρτη και στην αλ Τζούφρα. Έτσι το μπαλάκι πέρασε στην πλευρά του Ερντογάν, αφού ο Σάρατζ είναι πια πιόνι της Άγκυρας. Η πρώτη αντίδραση της Τουρκίας ήταν να προαναγγείλει επίθεση στη βάση αλ Τζούφρα, την οποία και πραγματοποίησε χθες το βράδυ με τουρκικά drones.<br /><br />Ρωσία και Τουρκία<br /><br />Τυπικά, την επίθεση πραγματοποίησαν οι δυνάμεις του αλ Σάρατζ με στόχο συστήματα αεράμυνας τύπου PantSir-S1, αλλά είναι σε όλους τους εμπλεκόμενους πως πίσω από την επίθεση είναι οι Τούρκοι στρατιωτικοί που έχουν εγκατασταθεί στη Λιβύη. Τουρκικές πηγές, μάλιστα, ισχυρίζονται πως κατά τη διάρκεια της επίθεσης σκοτώθηκαν τρεις και τραυματίστηκαν επτά Ρώσοι μισθοφόροι της ομάδας Wagner.<br /><br />Εάν αυτό αληθεύει είναι προφανές πως θα προσθέσει ένα ακόμα πρόβλημα στις ήδη προβληματικές σχέσεις του Ερντογάν με τον Πούτιν. Μπορεί το Κρεμλίνο να θέλει να κρατήσει την Τουρκία κοντά του, αλλά από την άλλη τα συμφέροντά τους συγκρούονται και στη Συρία και στη Λιβύη. Και εάν στη Συρία κατάφεραν να βρουν ένα συμβιβασμό, στη Λιβύη αυτό δεν έχει καταστεί δυνατόν.<br /><br />Η Ρωσία συζητάει ένα συμβιβασμό μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών, αλλά στη βάση του διαχωρισμού που υπάρχει σήμερα. Αλλιώς, η Μόσχα έχει ξεκαθαρίσει πως η Σύρτη και η αλ Τζούφρα πρέπει να παραμείνουν στον έλεγχο των δυνάμεων του Χάφταρ. Το ίδιο, δηλαδή, που θεωρούν κόκκινη γραμμή η Αίγυπτος, η Γαλλία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία.<br /><br />Η διαφαινόμενη επιμονή του Ερντογάν να επιτεθεί στη Σύρτη και στην αλ Τζούφρα από τα πράγματα τον φέρνει ευθέως αντιμέτωπο με όλες τις παραπάνω δυνάμεις. Η επίθεση, μάλιστα, στην αλ Ουατίγια έδειξε ότι οι αντίπαλοί του είναι πια αποφασισμένοι όσο και ο ίδιος. Αυτό αλλάζει το σκηνικό και στο επιχειρησιακό επίπεδο. Για τις αιγυπτιακές ένοπλες δυνάμεις η Λιβύη είναι προνομιακό πεδίο, λόγω των κοινών εκτεταμένων χερσαίων συνόρων και της μικρής απόστασης.<div> <br />Η Ιταλία ψάχνει ρόλο<br /><br />Αντίθετα, η απόσταση είναι μειονέκτημα για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, το οποίο δεν καλύπτεται όσες επιδείξεις δύναμης κι αν κάνει το τουρκικό ναυτικό και η αεροπορία. Τα πράγματα θα γίνουν ακόμα πιο σκούρα για την Άγκυρα εάν εμπλακεί άμεσα η Γαλλία. Αλλά και η Ρωσία δεν πρόκειται να μείνει αδρανής εάν ο πόλεμος φύγει από το επίπεδο των Σάρατζ και Χάφταρ και επεκταθεί άμεσα σε τρίτες δυνάμεις.<br /><br />Σ’ αυτό το σκηνικό που μυρίζει μπαρούτι, ψάχνει ρόλο και η Ιταλία. Μετά τον υπουργό Εξωτερικών Ντι Μάιο πήγε στην Άγκυρα και ο υπουργός Άμυνας Λορέντσο Γκουερίνι. Η Ρώμη νοιώθει ότι έχει χάσει την επιρροή που ασκούσε στην κυβέρνηση της Τρίπολης, λόγω της τουρκικής στρατιωτικές επέμβασης, αλλά δεν είναι διατεθειμένη να εμπλακεί με την μία ή την άλλη πλευρά. Έτσι, το μήνυμα που μετέφερε στον Τούρκο ομόλογό του ο Γκουερίνι είναι αυτό που δήλωσε μετά το τέλος της συνάντησής τους: «δεν υπάρχει στρατιωτική λύση για τη λιβυκή κρίση», διότι «δεν υπάρχει λύση η οποία να προβλέπει την διχοτόμηση της Λιβύης».<br /><br />Η Ιταλία, όπως και άλλες δυνάμεις, ψάχνει ρόλο στο πλαίσιο μίας διπλωματικής διαδικασίας για κατάπαυση του πυρός διαρκείας και για αναζήτηση πολιτικής λύσης με διαπραγμάτευση των δύο αντιμαχομένων πλευρών στον λιβυκό εμφύλιο, όπως είχε προβλεφθεί στη Σύνοδο του Βερολίνου στις αρχές του 2020. Πρόσθεσε, μάλιστα, πως η ευρωπαϊκή επιχείρηση "Ειρήνη" για την τήρηση του εμπάργκο όπλων, «είναι ισορροπημένη, τηρεί ίσες αποστάσεις ανάμεσα στις εμπλεκόμενες πλευρές... κι αποτελεί μια βασικής σημασίας συμβολή της ΕΕ στην προσπάθεια ειρήνευσης στη Λιβύη».<br /><br />Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα είναι ερώτημα εάν υπάρχει χώρος για διπλωματία. Σύμφωνα με εμπειρογνώμονες, θα άνοιγε τέτοιος χώρος μόνο εάν ο Ερντογάν συνειδητοποιούσε πως κινδυνεπυει να υποστεί βαριά ήττα εάν επιμείνει στην επιχείρηση κατάληψης της Σύρτης και της αλ Τζούφρα. Προς το παρόν κάτι τέτοιο δεν φαίνεται, αλλά δεν αποκλείεται να δούμε τις επόμενες μέρες μία τουρκική στροφή προς τη διπλωματία ως αποτέλεσμα της σκλήρυνσης της στάσης του αντίπαλου στρατοπέδου.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από την αλ Ουατίγια στην αλ Τζούφρα – Μεταξύ πολέμου και διπλωματίας

Ellada simera 0 15:16

Λυγερού ΝεφέληΤο σκηνικό πολέμου έχει ήδη στηθεί στη Λιβύη. Ο βομβαρδισμός των συστοιχιών αντιαεροπορικών πυραύλων Hawk που είχαν εγκαταστήσει οι Τούρκοι στη βάση αλ Ουατίγια της δυτικής Λιβύης άλλαξ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Οθωμανοί Ναύαρχοι των navtex επιστρέφουν: Οι βόλτες μιας τουρκικής φρεγάτας που μόνο άσκηση δεν έκανε…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7yD_q9yCRjZwpSkeaLrIeIVLqL8JG8DPJNowGwChzNMmxl78Tba3NK_yT9g8wwZoESiQPgGVmHztT5kMxNXQ-s3PVT43j40F9wPPenp9MIM0qwIU5yOkuFqBo0QuPRwRe3enBC8NnTng/s1600/KYBERNHTHS-POLEMIKO-NAYTIKO.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1152" data-original-width="1536" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7yD_q9yCRjZwpSkeaLrIeIVLqL8JG8DPJNowGwChzNMmxl78Tba3NK_yT9g8wwZoESiQPgGVmHztT5kMxNXQ-s3PVT43j40F9wPPenp9MIM0qwIU5yOkuFqBo0QuPRwRe3enBC8NnTng/s640/KYBERNHTHS-POLEMIKO-NAYTIKO.webp" width="640" /></a></div> <br />Οι Τούρκοι Ναύαρχοι που τα ονόματά τους πόζαραν στις περιοχές που «κλείδωσε» η Τουρκία για ασκήσεις, αν έβλεπαν την άσκηση που έκανε τις προηγούμενες ώρες το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό, από εκεί ψηλά ή θα έβαζαν τα γέλια ή θ’ απογοητεύονταν για τους απογόνους τους ή θα ήθελαν να κάνουν τίποτα πιο βαρύ!<br /><br />Βεβαίως το γεγονός πως για τρίτη φορά μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα οι Τούρκοι εξέδωσαν ναυτική οδηγία με την οποία δεσμεύουν θαλάσσιες περιοχές νότια από το Ηράκλειο της Κρήτης μέχρι και περίπου την Μάλτα, δείχνει στο Ελληνικό Επιτελείο και σε Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού ότι έχει ξεκινήσει ακόμη μια προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων που σταδιακά μετατρέπεται σε μια επικίνδυνη συνήθεια.<br /><br />Αλλά και μια κίνηση η οποία εντάσσεται στο μεγάλο Τουρκικό πλαίσιο απόπειρας δημιουργίας τετελεσμένων καθώς στο μέλλον ανά πάσα στιγμή η γείτονα θα χρησιμοποιήσει ακόμη και τις navtex για ν’ αποδείξει ότι έχει αξιώσεις και ότι κανείς δεν μπορεί να την εμποδίσει να κάνει ασκήσεις σε οποιοδήποτε θαλάσσιο σημείο, ακόμη κι αν αυτό βρίσκεται στην αποκλειστική ευθύνη της Ελλάδας.<div> <br />Οι Τούρκοι Ναύαρχοι<br /><br />Η πρώτη θαλάσσια περιοχή που δέσμευσε η Τουρκία νότια από την κεντρική Κρήτη έχει την ονομασία «CAKABEY AREA», δηλαδή του Ναυάρχου Caka Bey όπου είχε ηγηθεί της εμφάνισης Τουρκικού στόλου στο Αιγαίο. Οι ναυτικές δυνάμεις του Τούρκου Ναυάρχου είχαν καταλάβει πολλά νησιά του Αρχιπελάγους την περίοδο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, το 1088-91.<br /><br />Στις τάξεις του Πολεμικού Ναυτικού της Τουρκίας θεωρείται ο θεμελιωτής του ναυτικού.<br /><br />Νοτιοδυτικά της Κρήτης, η επόμενη «κλειδωμένη» θαλάσσια περιοχή ονομάζεται «TURGUTREIS AREA». Ακόμη ένας Ναύαρχος του 16ου αιώνα ο οποίος ξεκίνησε ως πειρατής και εξελίχθηκε σε Αξιωματικό του ναυτικού. Ο Ναύαρχος Turgut σύμφωνα με τα ιστορικά δεδομένα ήταν ο διάδοχος της θέσης του Barbarossa (Κοκκινογένη) κατευθύνοντας τις ναυτικές δυνάμεις της Τουρκίας στη Μεσόγειο.<br /><br />Η πιο δυτική navtex που σχεδόν φτάνει στη Μάλτα, βορειοδυτικά της Βεγγάζης έχει το όνομα του Ναυάρχου Barbarossa (BARBAROS AREA), που είχε γεννηθεί στη Μυτιλήνη. Οι Τούρκοι τον έλεγαν Barbaros Hayreddin Pasa (σ.σ. Όπως η Τουρκική φρεγάτα που παρακολουθούσε εξ αποστάσεως τον Ελληνικό στόλο να τορπιλίζει το πλοίο-στόχος ΕΒΡΟΣ. Barbaros λέγεται και ένα εκ των δυο ερευνητικών σκαφών της Τουρκίας).<br /><br />Η Τουρκία μέσω αυτών των ενεργειών, δηλαδή το να δίνει ονομασίες Τούρκων Ναυάρχων, σε περιοχές που δεσμεύει για την διεξαγωγή γυμνασίων, επιχειρεί προς τα έξω αλλά κυρίως στο εσωτερικό της εντός του Πολεμικού Ναυτικού και όχι μόνο, ν’ αναδείξει ότι υπάρχει μια μακραίωνη ναυτική παράδοση κι αυτή είναι συνυφασμένη με το Αιγαίο, τη Μεσόγειο κ.ο.κ.<br /><br />Ξεχνά φυσικά ή δεν θέλει να ξέρει την πραγματική μακραίωνη παράδοση του Αιγαίου και της Μεσογείου, των Ελλήνων ναυτικών, όχι μόνο σε στρατιωτικό επίπεδο, αλλά και σε εμπορικό.<br />Οι τρεις navtex και η «βόλτα»…<br /><br />Η φρεγάτα TCG Gelibolu (F493) ήταν αυτή που από χθες ξεκίνησε να κινείται από το ναύσταθμο του Ακσάζ προς τη Λιβύη.<br /><br />Να σημειωθεί ότι λόγω της Τουρκικής κινητικότητας με μονάδες επιφανείας να συγκεντρώνονται κοντά στο Ακσάζ, το Πολεμικό Ναυτικό ήταν και παραμένει σε διαρκή εγρήγορση ενώ η παρουσία Ελληνικών πλοίων ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο στο Αιγαίο. Όσες κινήσεις τουρκικών πολεμικών πλοίων γίνονταν, κοντά τους υπήρχε Ελληνική μονάδα για να ελέγχει και να καταγράφει.<br /><br />Από τα ξημερώματα η φρεγάτα TCG Gelibolu (F493) ξεκίνησε να φτάνει στις κλειδωμένες περιοχές «CAKABEY AREA», «TURGUTREIS AREA», «BARBAROS AREA». Ως «MARITIME TRAININGS» είναι η ενημέρωση για τις navtex, αλλά η ναυτιλιακή εκπαίδευση για την Τουρκική φρεγάτα ήταν γι’ άλλη μια φορά μοναχική…<br />Οι τρεις αυτές ναυτικές οδηγίες θυμίζουν πολύ τις navtex πέριξ του Καστελόριζου, όπου η Άγκυρα δεσμεύει κάθε μήνα μια μεγάλη περιοχή και πλοία της εκεί εμφανίζονται μια ή δυο φορές τον χρόνο. Παρόμοιες fake navtex υπάρχουν και στο κεντρικό και στο βόρειο Αιγαίο, με «μοναχικά» πλοία που μάλλον τα πληρώματά τους επιτελούν μια ακόμη αγγαρεία του Επιτελείου.<br /><br />Κατά τ’ άλλα για τρεις navtex που εκδόθηκαν από την Τουρκία για μια ημέρα (σ.σ. αυτό αναφέρεται και στις τρεις ναυτικές οδηγίες MARITIME TRAININGS, ON 07 JUL 20 FROM 1900Z TO 2100Z IN AREA BOUNDED), τα φιλοκυβερνητικά μέσα στην Άγκυρα ομιλούν για «μεγαλειώδη» Τουρκική άσκηση.<br /><br />Σ’ ότι αφορά τα 17 μαχητικά που έγραφαν οι εφημερίδες στην Τουρκία, αυτά σίγουρα δεν πέταξαν την ημέρα που έφυγε. Τουλάχιστον εντός του FIR Αθηνών (σ.σ. και αυτό εκτείνεται πολλά ναυτικά μίλια νότια από την Κρήτη, συνεπώς και εντός των δεσμευμένων περιοχών) εμφανίστηκαν οκτώ F-16 και δύοF-4 Phantom αλλά και τρία CN-235, ηλεκτρονικού πολέμου.<br /><br />Κανένα άλλο Τουρκικό πλοίο δεν βρέθηκε κοντά στην Gelibolu ώστε ν’ ασκηθούν μαζί, κατά συνέπεια πρόκειται για τρεις περιοχές που δεσμεύτηκαν χάριν του Τουρκικού εντυπωσιασμού και του σχεδιασμού ενός Επιτελείου που είναι βαθιά πληγωμένο λόγω των πρόσφατων γεγονότων στη Λιβύη, όπου η Τουρκία διατηρεί σημαντικό αριθμό δυνάμεων.<br /><br />Αλλά το πλήγμα που δέχτηκε ήταν τέτοιο που έκανε τους στρατιωτικούς να κατανοήσουν ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο να υποστηρίξουν τα μεγαλεπήβολα σχέδια της κυβέρνησης Ερντογάν, ιδίως όταν έχουν δημιουργηθεί έχθρες σε μια πολύ «ιδιαίτερη» γειτονιά!<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι Οθωμανοί Ναύαρχοι των navtex επιστρέφουν: Οι βόλτες μιας τουρκικής φρεγάτας που μόνο άσκηση δεν έκανε…

Ellada simera 0 15:13

Οι Τούρκοι Ναύαρχοι που τα ονόματά τους πόζαραν στις περιοχές που «κλείδωσε» η Τουρκία για ασκήσεις, αν έβλεπαν την άσκηση που έκανε τις προηγούμενες ώρες το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό, από εκεί ψηλά … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Λιβύη: Πέντε «μαθήματα» για την Τουρκία μετά τα πλήγματα στην αλ Βατίγια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigm8-mDMD6_5aQVOMpGUiXJDZz2nWTQ-y7xcEP8Gz9ZXuLK9Oehi-5_GGxKR5yWPLskFfoUR2ajQe4h1EsiaseZL2MfN40lAcGKA14a1y_wooNLgrEkO3mObMG8KLTAtxS2OFxyejILYM/s1600/417913870841.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="660" data-original-width="1346" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigm8-mDMD6_5aQVOMpGUiXJDZz2nWTQ-y7xcEP8Gz9ZXuLK9Oehi-5_GGxKR5yWPLskFfoUR2ajQe4h1EsiaseZL2MfN40lAcGKA14a1y_wooNLgrEkO3mObMG8KLTAtxS2OFxyejILYM/s640/417913870841.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Είναι πλέον προφανές ότι η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κινείται κατά τρόπο αυθαίρετα επεκτατικό προς όρια τα οποία όμως δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από άλλες δυνάμεις<br /><br />Τρία 24ωρα έπειτα από τα «αδιευκρίνιστης προέλευσης» αεροπορικά πλήγματα κατά τουρκικών θέσεων στη βάση αλ Βατίγια (al-Watiya) της δυτικής Λιβύης, το ερώτημα παραμένει: Ποιος χτύπησε τους Τούρκους; Μήπως ήταν μαχητικά Rafale; Και εάν ναι… Rafale της Γαλλίας ή της Αιγύπτου; Μήπως ήταν ρωσικά Sukhoi; Ή μήπως θα έπρεπε να κοιτάξουμε προς την κατεύθυνση των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και των δικών τους μαχητικών Dassault Mirage που πετούν όμως όχι από τα μακρινά Εμιράτα αλλά από βάσεις στη γειτονική της Λιβύης Αίγυπτο; Από την άλλη βέβαια, θα μπορούσαν απλώς να ήταν Εμιρατιανοί οι πιλότοι που οδήγησαν στη μάχη αεροσκάφη άλλων χωρών… Τα ενδεχόμενα πολλά…<br /><br />Εάν πάντως ήταν Γάλλοι, τότε το ενδοΝΑΤΟικό ρήγμα αυτομάτως διευρύνεται επικίνδυνα, με ό,τι θα μπορούσε να συνεπάγεται κάτι τέτοιο και για το (αμφίβολο) μέλλον της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Και μόνο το γεγονός ότι αξιόπιστες γαλλόφωνες πηγές αρνούνται να αποκλείσουν κατηγορηματικά μια ενδεχόμενη γαλλική εμπλοκή στις επιθέσεις, φανερώνει τον οριακά εκρηκτικό βαθμό στον οποίο έχουν πια οξυνθεί τα πνεύματα ανάμεσα στο Παρίσι και την Άγκυρα. <br /><br />Σε κάθε περίπτωση, το σίγουρο είναι:<br /><ul> <li>Ότι όποιος χτύπησε τους Τούρκους στη δυτική Λιβύη στις αρχές Ιουλίου μπορεί να το ξανακάνει.</li> <li>Ότι οι τουρκικές θέσεις αποδεικνύονται επί του πεδίου τρωτές.</li> <li>Ότι οι (ουκ ολίγοι) εχθροί της Άγκυρας πλέον οδηγούνται στα όριά τους και αντεπιτίθενται. </li> <li>Ότι οι όποιες ενδεχόμενες τουρκικές κινήσεις προς την πλευρά της Σύρτης και της αλ Τζούφρα θα καθυστερήσουν.</li> </ul> Αλλά και ότι, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, η Τουρκία θα αναγκαστεί να «πέσει» βαθύτερα μέσα στον λιβυκό εμφύλιο (βάζοντας παράλληλα πιο βαθιά το χέρι στη δική της τσέπη, και όχι μόνο στις τσέπες του Κατάρ ή του λιβυκού λαού) εάν θέλει φυσικά να διατηρήσει όσα έχει μέχρι σήμερα καταφέρει σε συνεργασία με την πλευρά του τουρκόφιλου Φαγιέζ αλ Σάρατζ και την καλούμενη Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας (GNA).<br /><br />«Πολλοί πίσω στην Άγκυρα αμφισβητούν τον βαθμό στον οποίο η τουρκική οικονομία θα μπορούσε να συνεχίσει να υποστηρίζει δαπανηρές στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό», <a href="https://www.al-monitor.com/pulse/originals/2020/06/turkey-libya-egypt-sirte-military-challenge-awaits-ankara.html">γράφει</a> ο ειδικός σε θέματα Άμυνας <a href="https://www.al-monitor.com/pulse/originals/2020/06/turkey-libya-egypt-sirte-military-challenge-awaits-ankara.html">Μετίν Γκουρτζάν</a>. «Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Τουρκίας σε Λιβύη, Συρία και Ιρακινό Κουρδιστάν δεν είναι βιώσιμες, ούτε οικονομικά, ούτε στρατιωτικά, ούτε διπλωματικά», <a href="https://ahvalnews.com/erdogan/erdogans-existential-wars-region-unsustainable-turkey-analysis">συμφωνεί</a> από την πλευρά του ο Τούρκος πολιτικός επιστήμονας <a href="https://ahvalnews.com/erdogan/erdogans-existential-wars-region-unsustainable-turkey-analysis">Τζενγκίζ Ακτάρ</a>.<br /><br />Σε καθαρά στρατιωτικό επίπεδο πάντως, τα συστήματα αεράμυνας Hawk δεν αρκούν εάν οι Τούρκοι θέλουν να θωρακιστούν έναντι εχθρικών αεροπορικών επιδρομών στο λιβυκό έδαφος. Όπως δεν αρκούν και τα τουρκικά drones για να «καλύψουν» τις υποστηριζόμενες από την Άγκυρα δυνάμεις κατά την επαπειλούμενη προέλασή τους στη Σύρτη.<div> <br />Ενισχύονται οι εχθροί της Τουρκίας του Ερντογάν <br /><br />Στον αντίποδα, εάν πιστέψουμε πρόσφατο <a href="https://www.latribune.fr/entreprises-finance/industrie/aeronautique-defense/armement-quand-la-turquie-rabiboche-la-france-et-l-egypte-851858.html">δημοσίευμα</a> της γαλλικής <a href="https://www.latribune.fr/entreprises-finance/industrie/aeronautique-defense/armement-quand-la-turquie-rabiboche-la-france-et-l-egypte-851858.html">La Tribune</a>, τότε το Παρίσι προτίθεται με φόντο τις απειλές της Τουρκίας να πουλήσει στην Αίγυπτο νέα μαχητικά Rafale, κορβέτες κ.ά… Ενώ παράλληλα πίσω στη Λιβύη, άλλα δημοσιεύματα εμφανίζουν τις μισθοφορικές δυνάμεις (τις αποτελούμενες από Ρώσους, Αφρικανούς κ.ά.) που μάχονται στο πλευρό του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) υπό τον Χαλίφα Χάφταρ να ενισχύουν τις θέσεις τους σε Σύρτη και αλ Τζούφρα, με την κάλυψη και της Αιγύπτου του Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι που έχει άλλωστε απειλήσει ακόμη και με στρατιωτική εισβολή από τα ανατολικά εάν οι Τούρκοι όντως τολμήσουν να κινηθούν προς τις εν λόγω «κόκκινες γραμμές». <br /><br />Είναι πλέον προφανές ότι η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κινείται κατά τρόπο αυθαίρετα επεκτατικό προς όρια τα οποία όμως, ως φαίνεται, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από άλλες δυνάμεις. Εδώ και 24ωρα είχαν κάνει την εμφάνισή τους στο διαδίκτυο βίντεο με κομβόι στρατιωτικών οχημάτων να μεταφέρουν «υλικά θωράκισης» προς την αεροπορική βάση της αλ Βατίγια στη δυτική Λιβύη, μια βάση που η Άγκυρα διεκδικεί άλλωστε να της εκχωρηθεί και ως τουρκική… αν και στη Βόρεια Αφρική.<br /><br />Οι πληροφορίες στον διεθνή Τύπο (ενδεικτικό <a href="https://thearabweekly.com/rafale-attacks-turkish-targets-al-watiya-airbase-egyptian-or-french">δημοσίευμα</a> του <a href="https://thearabweekly.com/rafale-attacks-turkish-targets-al-watiya-airbase-egyptian-or-french">ArabWeekly</a>) είδαν την Τουρκία να μεταφέρει στην αλ Βατίγια μαχητικά F-16 και drones (Bayraktar TB2 και Anka-S), αντιαεροπορικά συστήματα (MIM-23 Hawk, Sungur), ραντάρ και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου (Koral). Κάποια από αυτά τα συστήματα ωστόσο, θα καταστρέφονταν από «ξένα» μαχητικά κατά τις αιφνίδιες αεροπορικές επιδρομές το βράδυ της 4ης προς 5η Ιουλίου, δείγμα ότι «κάποιος» ή «κάποιοι» δεν είναι σε καμία περίπτωση διατεθειμένοι να επιτρέψουν στους Τούρκους να ενισχύσουν τις θέσεις τους στη συγκεκριμένη αεροπορική βάση, 140 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Τρίπολης.</div> <div> <br />Τα σενάρια του Ιουλίου <br /><br />Η επιδρομή στην αλ Βατίγια αποκτά, παράλληλα, και μια άλλη διάσταση εάν λάβει κανείς για παράδειγμα υπόψη τα σενάρια που ήθελαν τις υποστηριζόμενες από την Τουρκία δυνάμεις να προελαύνουν προς τη Σύρτη και την αλ Τζούφρα… μέσα το δεύτερο μισό του Ιουλίου. Εάν όντως ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε τα χτυπήματα στην αλ Βατίγια ήρθαν μάλλον να… αναβάλουν τα σχέδια της τουρκικής πλευράς.<br /><br />Δεν θα μπορούσε όμως να περάσει απαρατήρητο και κάτι άλλο: το ότι οι αεροπορικές επιθέσεις κατά των Τούρκων πραγματοποιήθηκαν μόλις λίγες ώρες έπειτα από την επίσκεψη που πραγματοποίησε στη Λιβύη το διήμερο 3-4 Ιουλίου ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Χουλουσί Ακάρ, συνοδευόμενος από τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Γιασάρ Γκιουλέρ. Όπως άλλωστε και το ότι ήταν η πρώτη φορά που η αλ Βατίγια βρέθηκε στο στόχαστρο «ξένων» μαχητικών έπειτα από τον περασμένο Μάιο, οπότε εκείνη πέρασε υπό έλεγχο των υποστηριζόμενων από την Τουρκία δυνάμεων του GNA. Και μόνο αυτό στέλνει ένα επιπλέον συμβολικό μήνυμα προς την πλευρά της Άγκυρας.<br /><br />Μήνυμα αποτελεί ωστόσο και το γεγονός ότι μιλάμε για επιθέσεις «αδιευκρίνιστης» προέλευσης. Για επιθέσεις που θα μπορούσαν, με άλλα λόγια, να επαναληφθούν ανά πάσα στιγμή, οπουδήποτε υπάρχουν τουρκικοί στόχοι εντός του λιβυκού εδάφους, χωρίς στην πραγματικότητα να χρειάζεται κανείς να προσπαθήσει να νομιμοποιήσει επικοινωνιακά στα μάτια της διεθνούς κοινότητας τα όποια πλήγματα. <br /><br />Η διεύθυνση επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας υπό τον Φαχρετίν Αλτούν (και όχι το τουρκικό υπουργείο Άμυνας ή το ΥΠΕΞ) εξακολουθεί πάντως να εμφανίζεται αποφασισμένη να «αλώσει» την αεροπορική βάση της αλ Τζούφρα, περίπου 300 χιλιόμετρα νοτίως της Σύρτης, με τις ανακοινώσεις της να θυμίζουν εκείνες… αποικιοκρατικής δύναμης. Καλεί μάλιστα το κοινό να πληροφορείται όλες τις τελευταίες λιβυκές εξελίξεις μέσα από τους λογαριασμούς που διατηρεί το γραφείο Επικοινωνίας του Τούρκου προέδρου στα social media…<br /><br />Ο πόλεμος συνεχίζεται… πλην όμως με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά: μεταξύ αυτών ακόμη και με το ενδεχόμενο των εκλογών... σε Λιβύη αλλά και Τουρκία. <br /><br /><a href="https://www.ethnos.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Λιβύη: Πέντε «μαθήματα» για την Τουρκία μετά τα πλήγματα στην αλ Βατίγια

Ellada simera 0 15:07

Γιώργος ΣκαφιδάςΕίναι πλέον προφανές ότι η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κινείται κατά τρόπο αυθαίρετα επεκτατικό προς όρια τα οποία όμως δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από άλλες δυνάμειςΤρία 24ω… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

“Τουρκικό ναυάγιο στη Λιβύη”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6_IC-nksb7ETSfdwJUCsGATsOB0A787l2BZftJCxuA16sL1cLHTUvTKjnIfayleu6sx2jRKLRdTrdGc7yV6SWZDM6ezVpUkuUsn_3WdyOcTzYShVJBMxD3k63dFawubjGqJLK-SA4CHY/s1600/erdogan_uav.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="387" data-original-width="696" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6_IC-nksb7ETSfdwJUCsGATsOB0A787l2BZftJCxuA16sL1cLHTUvTKjnIfayleu6sx2jRKLRdTrdGc7yV6SWZDM6ezVpUkuUsn_3WdyOcTzYShVJBMxD3k63dFawubjGqJLK-SA4CHY/s640/erdogan_uav.jpg" width="640" /></a></div> <br />Της <b>ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ</b><br />“Πλοίο με χαλασμένο τιμόνι” παρομοιάζει την Τουρκία ο αρθρογράφος Μεχμέτ Γιλμάζ (τ24), εξαιτίας της αυταρχικής διακυβέρνησης και των ακατάλληλων ανθρώπων που πλαισιώνουν τα κέντρα εξουσίας. Άνθρωποι χωρίς τα απαιτούμενα προσόντα αναλαμβάνουν αξιώματα και η χώρα έφτασε σε σημείο να μην μπορεί να εκδώσει σωστά ακόμα κι ένα προεδρικό διάταγμα.<br /><br />Ο κ. Γιλμάζ κατηγορεί τους συντάκτες του προεδρικού διατάγματος για την ίδρυση “Πανεπιστημίου Αρχιτεκτονικής και Σχεδιασμού”, στους κόλπους του Πανεπιστημίου Μαρμαρά. Μετά την δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης του σχετικού διατάγματος κάποιοι αντιλήφθηκαν ότι επρόκειτο για Τμήμα Πανεπιστημίου και εξέδωσαν νέο καταργώντας το προηγούμενο.<br /><br />Η δημοσιογράφος Ζεϊνέπ Γκιούτζανλι (Σοζτζού) υποστηρίζει ότι το χειρότερο πράγμα που έκανε η διακυβέρνηση Ερντογάν ήταν η αντίληψη που καλλιεργήθηκε στους ιθύνοντες να μην λογοδοτούν στον λαό για τα πεπραγμένα τους είτε αυτά αφορούν την οικονομία είτε την εσωτερική ή εξωτερική πολιτική. Όλα γίνονται για την διαιώνιση της πατρίδας και σύμφωνα με τις “εθνικές αξίες”. Μια ελαστική έννοια το περιεχόμενο της οποίας καθορίζεται ανάλογα με τα συμφέροντα των κυβερνώντων.<br /><br />Η Τουρκία δεν είναι ιδιοκτησία ενός ατόμου και της παρέας που τον πλαισιώνουν, τονίζει ο υφηγητής Σινάν Τζιντί, κατηγορώντας τις επιλογές της κυβέρνησης σε όλους τους τομείς.<br /><br />Ο Ερντογάν εκμεταλλευόμενος το διεθνές κενό θέλησε να βάλει το πόδι του στη Λιβύη, όπως έκανε και στη Συρία. Η πολιτική της μαγκιάς όμως αντέχει μέχρις ότου εμφανιστεί άλλος μάγκας στη γειτονιά, υποστηρίζει ο Εργκούν Μπαμπαχάν.<br /><br />Όταν συγκρίνει κανείς αυτά που έκανε τη Τουρκία στη Συρία και τη Λιβύη διαπιστώνει τα εξής: Η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι δίπλα στα σύνορα της υπάρχει μια κουρδική οντότητα , η οποία είναι εχθρική , γι αυτό έχει το δικαίωμα να επέμβει για να προστατεύσει την εθνική ασφάλεια της χώρας.<br /><br />Τα ίδια ακριβώς ισχυρίζεται και η Αίγυπτος για τη Λιβύη. Το Κάιρο υποστηρίζει τις δυνάμεις Χαφτάρ, επειδή μάχεται εναντίον του καθεστώτος Σάρατς και των Αδελφών Μουσουλμάνων που συγκυβερνούν μαζί του.<br /><br />Η διεθνής κοινότητα αντιδρά στα σχέδια της Τουρκίας εξαιτίας των Αδελφών Μουσουλμάνων. Η Άγκυρα προσπαθεί να πείσει τις ΗΠΑ να αναμειχθούν στη Λιβύη. Κανείς δεν ξέρει τις προθέσεις της Αμερικής γι αυτό και ο Τσαβούσογλου ζήτησε από τις ΗΠΑ, να αναλάβουν ενεργό ρόλο στη Λιβύη.<br /><br />Το Παρίσι άστραψε και βρόντηξε εναντίον των μονομερών ενεργειών της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Λιβύη. Η Ρωσία από την άλλη έχει μια σχέση συμφέροντος με την Άγκυρα, αλλά θέλει να παραμείνει μόνη στη Λιβύη για να αποκομίσει μεγαλύτερο μερίδιο όπως συνέβη και στη Συρία.<br /><br />Όλα τα δικτατορικά καθεστώτα όταν βρεθούν μπροστά σε αδιέξοδο αναζητούν λύση με πόλεμο ή μια εξωτερική νίκη. Αυτή είναι μια ιστορική πραγματικότητα. Η Λιβύη για τον χρεοκοπημένο Ερντογάν αποτελεί ιδεολογική διέξοδο και ταυτόχρονα ελπίδα για λύση των οικονομικών προβλημάτων με τα πλούσια κοιτάσματα της Σύρτης.<br /><br />Μέχρι στιγμής η Τουρκία εισέπραξε 12 δις$ από τη Λιβύη κι ελπίζει να καταφέρει να πάρει τα χρήματα των τουρκικών κατασκευαστικών εταιριών που οφείλει η Τρίπολη ,για να κλείσει το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών με φθηνό ή τζάμπα πετρέλαιο.<br /><br />Η επιθετική, αλαζονική πολιτική του Ερντογάν καταφέρνει να συσπειρώνει και να αυξάνει τους εχθρούς της Τουρκίας. Ενεργεί μόνη έχοντας στο πλευρό της μόνο το Καταρ . Η επιχείρηση στη Λιβύη είναι καταδικασμένη γιατί στηρίζεται μόνο στους τζιχαντιστές, διεξάγεται μακριά από τα σύνορα, χωρίς επαρκή τεχνολογία, στρατιωτικές Βάσεις και χερσαίες δυνάμεις.<br /><br />Τα παραμύθια , οι αερολογίες και οι απειλές στη διεθνή σκηνή δεν επιφέρουν αποτελέσματα. Οι αραβικές χώρες, η Γαλλία και η Ρωσία στέκονται απέναντι στους τζιχαντιστές της Άγκυρας και στα οράματα του Ερντογάν. Ο βομβαρδισμός του Αεροδρομίου αμέσως μετά την αναχώρηση του υπουργού άμυνας Ακάρ στέλνει ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα. Αρκεί να υπάρξουν ώτα που θα το ακούσουν.<br /><br />Τέλος, ο ενδεχόμενος διαμελισμός της Λιβύης θα θάψει στα βαθιά νερά της Μεσογείου το σύμφωνο και το όνειρο της “γαλάζιας πατρίδας”.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Τουρκικό ναυάγιο στη Λιβύη”

Ellada simera 0 14:59

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ“Πλοίο με χαλασμένο τιμόνι” παρομοιάζει την Τουρκία ο αρθρογράφος Μεχμέτ Γιλμάζ (τ24), εξαιτίας της αυταρχικής διακυβέρνησης και των ακατάλληλων ανθρώπων που πλαισιώνουν τα κέντ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

“Στρογγύλη: Κόρη οφθαλμού ή αχίλλειος πτέρνα της Ελλάδας;”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP6jwOanZmDBCLwGMB9QWLGMN245_tgIJDGU8JxUGtj1H4foDKCXl51TNqDbh37aRPlHSvbtnGnjNME6sysQlo2EQvhiCylVn0B2LHXVjKiUxX-_VJeBGWeKBT_Eanty3uYwjxw0sJIoM/s1600/aoz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="547" data-original-width="696" height="502" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP6jwOanZmDBCLwGMB9QWLGMN245_tgIJDGU8JxUGtj1H4foDKCXl51TNqDbh37aRPlHSvbtnGnjNME6sysQlo2EQvhiCylVn0B2LHXVjKiUxX-_VJeBGWeKBT_Eanty3uYwjxw0sJIoM/s640/aoz.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο Αντγος (ε.α.) <b>Αντώνης Βασιλείου*</b><br />Πολλά έχουν γραφεί και λεχθεί για το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, για τα τρία μεγαλύτερα νησιά δηλαδή Ρω, Μεγίστη και Στρογγύλη. Ελάχιστοι όμως αντιλαμβάνονται την σημαντική γεωπολιτική αξία του ενός από αυτά τα νησιά, της Στρογγύλης.<br /><br />Το σύμπλεγμα Καστελορίζου παραδόθηκε στην Ελλάδα από την Ιταλία η οποία τα είχε υπό την κατοχή της με τη Συμφωνία της Λοζάνης του 1914 (άρθρα 12 και 15) και την Συνθήκη των Παρισίων το 1947.<br /><br /><i>«Άρθρον 12.<br /><br />Η ληφθείσα απόφασις την 13η Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου εις εκτέλεσιν των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17/30 Μαΐου 1913, και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1/14 Νοεμβρίου 1913, η κοινοποιηθείσα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τη 13 Φεβρουαρίου 1914 και αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών νήσων (Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας, επικυρούνται, υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης των συναφών προς τας υπό την κυριαρχίαν της Ιταλίας διατελούσας νήσους, περί ων διαλαμβάνει το άρθρον 15. Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν.<br /><br />Άρθρον 15.<br /><br />Η Τουρκία παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί των κάτωθι απαριθμουμένων νήσων, τουτέστι της Αστυπάλαιας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψούς, Σύμης και Κω, των κατεχομένων νυν υπό της Ιταλίας και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και των νήσων Καστελλορίζου όπως στο σχετικό χάρτη.</i><br /><br />Τον Φεβρουάριο του 1947 υπεγράφη στο Παρίσι η συνθήκη ειρήνης μεταξύ των Συμμάχων Δυνάμεων και της Ιταλίας. Σύμφωνα με την ιστορική συμφωνία :«η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμωμένας ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λίψον, Σύμην, Κω, και Καστελόριζον ως και τας παρακειμένας νησίδας». Η ελληνική πλευρά διευκρίνιζε, κατά την υπογραφή, ότι με τον όρο «παρακείμενες» εννοούνται οι «υπό ιταλικήν κυριαρχίαν» κατά την είσοδο της Ιταλίας στον πόλεμο.<br /><br />Γιατί η Στρογγύλη είναι τόσο σημαντική για την Ελλάδα και την Ελληνική ΑΟΖ;<br /><br />Το Σύμπλεγμα των Ελληνικών νησιών του Καστελόριζου με την τεράστια στρατηγική τους αξία, παίζουν καταλυτικό ρόλο στην τεκμηρίωση, κατοχύρωση και εξασφάλιση των Ελληνικών δικαιωμάτων και συμφερόντων στην περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, είναι το κλειδί που ανοίγει τα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας και ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των κοιτασμάτων της Λεκάνη του Ηροδότου.<br /><br />Από το σύμπλεγμα Καστελορίζου η Στρογγύλη είναι αυτή που μας δίνει συνέχεια και επαφή με την ΑΟΖ της Κύπρου. Η Στρογγύλη είναι αυτή που δίνει ύπαρξη και δυναμική στο στρατηγικό τρίγωνο, το οποίο ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των κοιτασμάτων της περιοχής (Λεκάνη Ηροδότου – Λεβιάθαν – Tamar – Dalit – Blocks Κύπρου κ.ά).<br /><br />Η Τουρκία αυτό το γνωρίζει πολύ καλά, και για αυτό έχει στοχοποιήσει την περιοχή προσπαθώντας να την γκριζάρει πότε με ασκήσεις, πότε με ΝΟΤΑΜ, πότε με την δήθεν ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης και ακόμη με περίεργους και εξωπραγματικούς χάρτες της «γαλάζιας πατρίδας». Ο στόχος της Τουρκίας είναι να διεμβολήσει την περιοχή επαφής της Ελληνικής με την Κυπριακή ΑΟΖ.<br /><br />Δυστυχώς κατά καιρούς, Έλληνες πολιτικοί όπως ο πρώην ΥΠΕΞ της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου το 2013, για άγνωστους λόγους προσπάθησε να εξουδετερώσει την επήρεια της Στρογγύλης στην Ελληνική ΑΟΖ με το να εισηγηθεί τον χαρακτηρισμό της ως αρχαιολογικό χώρο και να διατάξει όλως αναρμοδίως την εκκένωση του από στρατιώτες και κατοίκους και επομένως ως ακατοίκητο νησί σύμφωνα με το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 δεν δικαιούται ΑΟΖ. Έγινε λοιπόν προσπάθεια να απομακρυνθούν οι στρατιωτικές δυνάμεις του νησιού και κάθε κάτοικος του με εντολή του τότε υπουργού Εξωτερικών κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, αγνοώντας ή σε συνεννόηση με τον τότε ΥΠΕΘΑ κ. Αβραμόπουλο. Δηλαδή είχε ξεκινήσει μια άτυπη διαδικασία σιωπηρής παράδοσης της Στρογγύλης στους Τούρκους ή ενδεχομένως να την είχαν ήδη δώσει με συμφωνίες της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία φρόντισε να το κρατήσει μυστικό και όταν διέρρευσε από τις αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής, επεδίωξε να το «πνίξει».<br /><br />Δημιουργούνται σοβαρά ερωτηματικά γιατί ο κ. Βενιζέλος έκανε αυτή την απρόσμενη κίνηση και εισηγήθηκε να χαρακτηρισθεί η Στρογγύλη ως αρχαιολογικός χώρος όλως αναρμοδίως, αυθαίρετα και μπαίνοντας σε αρμοδιότητες άλλου υπουργείου; Ομοίως γιατί ο τότε αρμόδιος υπουργός Πολιτισμού κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος, ορθώς αναίρεσε αμέσως την «αρχαιοποίηση» της νήσου Στρογγύλης;<br /><br />Η νήσος Στρογγύλη λοιπόν είναι και η «κόρη του οφθαλμού» μας και η «Αχίλλειος πτέρνα» μας.<br /><br />Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί αν αυτή τη χώρα την κυβερνούν αγνοί πατριώτες ή κάποιοι τυχοδιώκτες απάτριδες. Φτάνω σε αυτό το συμπέρασμα, αφού το μόνο που έχουν κάνει μέχρι σήμερα από την ημερομηνία που επικύρωσε η χώρα μας την διεθνή σύμβαση για ΑΟΖ το 1995 η οποία δίνει σημαντικά πλεονεκτήματα στην πατρίδα μας. Κατά την επικύρωση της Σύμβασης Montego Bay, (αρ. 2 του νόμου 2321/1995) η χώρα μας προέβη σε δήλωση ότι «ο χρόνος και ο τρόπος άσκησης του δικαιώματος επέκτασης των Ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. είναι αναφαίρετο δικαίωμα μας, δεν το απεμπολούμε, και θα το ασκήσουμε σύμφωνα με την εθνική στρατηγική μας». Στη συνέχεια το μόνο που έχει γίνει μέχρι σήμερα από κυβερνητικής πλευράς είναι ο νόμος 4001/2011 ο οποίος στο άρθρο 156 αναφέρει ότι «όταν η Ελλάδα αποφασίσει να θεσπίσει ΑΟΖ, θα ακολουθήσει τη μέθοδο της μέσης γραμμής». Κάτι αντίστοιχο με την δήλωση για την επέκταση των χωρικών υδάτων σε 12 ν.μ.<br /><br />Με τον εξ ανατολάς «φίλο» μας θα συναντηθούμε αργά ή γρήγορα στην περιοχή του Καστελόριζου γιατί μας έδειξε ότι είναι προβλέψιμος, αποφασισμένος και το έχει ανακοινώσει σε πολλές εκδηλώσεις του. Όλοι το ξέρουμε τώρα, και οι στρατιωτικοί καλύτερα και από καιρό, ότι θα είμαστε μόνοι μας την κρίσιμη ώρα και για αυτό η απάντηση μας θα πρέπει να είναι αστραπιαία, ισχυρή, φονική και αποφασιστική. Δεν γνωρίζει από χάδια και συστάσεις ο σουλτανίσκος και οι σύμμαχοι μας ΗΠΑ και ΕΕ δεν μας έχουν δείξει ότι έχουν διάθεση πρόληψης της σύγκρουσης και εφαρμογής της διεθνούς νομιμότητας. Το διαπιστώνουμε καθημερινά στην Κύπρο και την Κυπριακή ΑΟΖ.<br /><br />Ομόνοια, αποφασιστικότητα και στήριξη των Ενόπλων μας Δυνάμεων από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, όπως και το 1940.<br /><br /><b><i>* Ο Αντώνης Βασιλείου είναι Αντιστράτηγος (εα), Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός, MSc Επιχειρησιακός Ερευνητής, τ. Σύμβουλος ΟΑΣΕ επί Συμβατικών Εξοπλισμών και τ. Μελετητής των Συστημάτων Διοικήσεως και Ελέγχου Πληροφοριών του ΝΑΤΟ.</i></b><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

“Στρογγύλη: Κόρη οφθαλμού ή αχίλλειος πτέρνα της Ελλάδας;”

Ellada simera 0 14:57

Γράφει ο Αντγος (ε.α.) Αντώνης Βασιλείου*Πολλά έχουν γραφεί και λεχθεί για το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, για τα τρία μεγαλύτερα νησιά δηλαδή Ρω, Μεγίστη και Στρογγύλη. Ελάχιστοι όμως αντιλαμβάνονται… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

''Βόμβα'' των Τουρκικών ΜΜΕ: ''Μετρατέπεται οριστικά σε τζαμί η Αγία Σοφία''

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLkSw8r0vKJ558k5XvcMefeI2PdyIdlAM4_PLKb89NnsufQJKIFQzBo43ixPAKy0hRENYWFhYM4TjF5lTUbK9YTK7G2-PZSmLfBD5v8EM7M3d0IL5BQQehg236SnHft689saeoeTrzC1M/s1600/agia+sofia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLkSw8r0vKJ558k5XvcMefeI2PdyIdlAM4_PLKb89NnsufQJKIFQzBo43ixPAKy0hRENYWFhYM4TjF5lTUbK9YTK7G2-PZSmLfBD5v8EM7M3d0IL5BQQehg236SnHft689saeoeTrzC1M/s640/agia+sofia.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br />Συγκλονιστικές είναι οι εξελίξεις με την Αγία Σοφία. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Mehmet Ardıç, ο οποίος είναι μυστικοσύμβουλος του Ερντογάν, το τουρκικό ΣτΕ αποφάσισε να ακυρώσει την απόφαση του Κεμάλ, η οποία από το 1934 όριζε πως το σύμβολο της Ορθοδοξίας μετατρέπεται σε Μουσείο. <br /><br />Με λίγα λόγια η Αγία Σοφία θα γίνει και τζαμί, με τον ίδιο να γράφει πως ο ''χρόνος πλέον μετράει αντίστροφα''. <br /><br /><div style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin-bottom: 20px; padding: 0px;"> <br /></div> <div class="embed-media embed-media--rich-twitter" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"> <div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px auto; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"> <iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1280784776492974080" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/index.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1280784776492974080&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2F6951064_bomba-ton-toyrkikon-mme-metratepetai-oristika-se-tzami-i-agia-sofia&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=9066bb2%3A1593540614199&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 249px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div> </div> <div class="embed-media embed-media--rich-twitter" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"> <div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px auto; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"> <iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1280811480108204032" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/index.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1280811480108204032&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2F6951064_bomba-ton-toyrkikon-mme-metratepetai-oristika-se-tzami-i-agia-sofia&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=9066bb2%3A1593540614199&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 433px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div> </div> O Eρντογάν φαίνεται πως θα κάνει το μεγάλο λάθος και θα μετατρέψει το σύμβολο της Ορθοδοξίας σε τζαμί! Ούτε οι πιέσεις Ρώσων και ΗΠΑ φαίνεται να του αλλάζουν άποψη και μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στην παγκόσμια ιστορία θα λάβει ''σάρκα και οστά''. <br />Tι αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ <br /><br />Δημοσιογράφος της «Σαμπάχ» αναφέρει ότι με βάση πληροφορίες του, το καθεστώς του τζαμιού της Αγίας Σοφίας θα διασφαλιστεί.<br /><br />Ο Οκάν Μουντερίσογλου διαβεβαιώνει πάντως ότι η απόφαση του ΣτΕ θα είναι ομόφωνη και ότι η απόφαση αυτή τη στιγμή είναι στη φάση της σύνταξής της. «Η απόφαση θα είναι πολύ συγκεκριμένη και θα εξαλείψει τις συζητήσεις ριζικά», αναφέρει. <br /><br />«Ο πράκτορας της CIA Βαρθολομαίος παρείχε βοήθεια στο πραξικόπημα Γκιουλέν» <br /><br />Την ίδια ώρα, συνεχίζονται οι «προπηλακισμοί» του τουρκικού τύπου κατά του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου, ενώ αρθρογράφος της εφημερίδας «Γενί Σαφάκ» αφήνει υπόνοιες σήμερα για τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ότι μαζί με τη CIA παρείχε βοήθεια στον Φετουλάχ Γκιουλέν για το πραξικόπημα το 2016.<br /><br />«Αν το πραξικόπημα πετύχαινε, ο ‘Άγιος αυτός Άνθρωπος’ (σ.σ. Βαρθολομαίος), όπως τον χαρακτήρισε ο πρώην διευθυντής της ‘Χουριέτ’ Ερτουγρούλ Οζκιόκ, θα ήταν ο πρώτος που θα επισκεπτόταν για να συγχαρεί τον προδότη Φετουλάχ Γκιουλέν και για να του δείξει πόσο τον αγαπάει», γράφει ο Ταμέρ Κορκμάζ στη «Γενί Σαφάκ», ο οποίος κάνοντας παράλληλα κι ένα λογοπαίγνιο με το όνομα του Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου τον χαρακτηρίζει «Αρχι-βρωμερό» και «βλαμμένο», τα «αλαζονικά λόγια» του οποίου θα λάβουν την απάντησή τους σε λίγες ημέρες.<br />Ψήφισμα της Ρωσικής Κάτω Βουλής<br /><br />Ταυτόχρονα με ομόφωνο ψήφισμά της η ρωσική Κρατική Δούμα (Κάτω Βουλή) απευθύνεται στο Κοινοβούλιο της Τουρκίας καλώντας τους βουλευτές του να επηρεάσουν την ηγεσία της χώρας τους υπέρ της διατήρησης του υπάρχοντος καθεστώτος για το μνημείο της Αγίας Σοφίας, ένα ζήτημα, που περιγράφεται ως «ευαίσθητο για τους Ρώσους πολίτες», οι οποίοι, όπως σημειώνεται με νόημα, επιλέγουν ως τουρίστες αυτό ακριβώς το αξιοθέατο περισσότερο από κάθε άλλο στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Οι Ρώσοι βουλευτές επισημαίνουν επίσης ότι «είναι απαραίτητο να ληφθούν όλα τα δυνατά μέτρα, ώστε να προληφθεί η ζημιά, η οποία θα μπορούσε να προκληθεί από μια βεβιασμένη αλλαγή του καθεστώτος του μουσείου παγκόσμιας σημασίας» και με εξαιρετικά διπλωματικούς τόνους υπογραμμίζουν τον «φιλικό χαρακτήρα των ρωσοτουρκικών σχέσεων, οι οποίες είναι ιδιαιτέρως σημαντικές για τους λαούς Ρωσίας και Τουρκίας στον δύσκολο καιρό των αυξανόμενων γεωπολιτικών και άλλων αντιθέσεων, οι οποίες περιπλέκονται από την πανδημία του COVID-19».<br /><br />Και καταλήγουν οι Ρώσοι βουλευτές καλώντας τους ομολόγους τους «να αναλύσουν πολύπλευρα την κατάσταση, όπως διαμορφώνεται» και να καλέσουν τους αρμοδίους «κατά τη λήψη της απόφασης για το καθεστώς του ναού-μουσείου της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη να επιδείξουν σοφία και να μην αναθεωρήσουν την απόφαση του ιδρυτή της σύγχρονης Τουρκίας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, ο οποίος για πολλά χρόνια μετέτρεψε την Αγία Σοφία σε σύμβολο ειρήνης και διαθρησκειακής ομόνοιας».<br /><br />Ο επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών της ρωσικής Κρατικής Δούμας Λεονίντ Σλούτσκι εξέφρασε την ελπίδα ότι οι εκκλήσεις των Ρώσων κοινοβουλευτικών θα εισακουστούν και θα διατηρηθεί η Αγία Σοφία ως «μέγιστο σύμβολο του ορθόδοξου κόσμου».<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

''Βόμβα'' των Τουρκικών ΜΜΕ: ''Μετρατέπεται οριστικά σε τζαμί η Αγία Σοφία''

Ellada simera 0 13:57

Ανδρέας ΜουντζουρούλιαςΣυγκλονιστικές είναι οι εξελίξεις με την Αγία Σοφία. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Mehmet Ardıç, ο οποίος είναι μυστικοσύμβουλος του Ερντογάν, το τουρκικό ΣτΕ αποφάσισε να ακυρώσ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

ΛΙΒΥΗ: Τους Τούρκους μάλλον δεν τους έπληξαν μαχητικά Rafale… και ιδού το γιατί

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLMi6zipHnbcZvKWeV6GrW6t55NsnuiAa7YhCx2rRo8HPdtYk7fXNZyRcZN-isdzg6xQEiWQ5AuRc7ImTesn9mExke1vCpkCEbdSNUd3zJKygCagbD4d0QNi4tIYs4MwBxmzMZB72VF5U/s1600/rafale.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLMi6zipHnbcZvKWeV6GrW6t55NsnuiAa7YhCx2rRo8HPdtYk7fXNZyRcZN-isdzg6xQEiWQ5AuRc7ImTesn9mExke1vCpkCEbdSNUd3zJKygCagbD4d0QNi4tIYs4MwBxmzMZB72VF5U/s640/rafale.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η δημοσιότητα που έλαβε το πλήγμα εναντίον των τουρκικών δυνάμεων στη Λιβύη ήταν φυσιολογικό να τύχει ευρύτατης κάλυψης, καθώς ήταν ένα στρατηγικό πλήγμα της μιας πλευράς στη σύγκρουση της Λιβύης. Η επιλογή της τουρκικής ηγεσίας υπό τον Ρ.Τ. Ερντογάν να χρησιμοποιήσει τον στρατιωτικό καταναγκασμό δεσμεύοντας δυνάμεις στη Λιβύη, δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί με άλλον τρόπο πέραν του στρατιωτικού. Αυτό έκαναν, φέρνοντας τη Τουρκία σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, αφού πρέπει να βρει τρόπο να ανταποδώσει. Εάν όμως το πράξει, η πιθανότητα κάθετης κλιμάκωσης είναι μεγάλη, φέρνοντας τους Τούρκους ενδεχομένως και σε σοβαρό αδιέξοδο.<br /><br />Γράφει ο <b>Μιχαήλ Βασιλείου</b><br />Οι βασικοί “παίκτες” στην περιοχή των οποίων τα στρατηγικά συμφέροντα διακυβεύονται, αντελήφθησαν αυτό που δυσκολεύεται να κατανοήσει η ελληνική πλευρά και να δράσει αναλόγως… Εάν επιθυμεί ανάσχεση της χρήσης του στρατιωτικού εργαλείου σε βάρος της από την Τουρκία.<br /><br />Χθες, αραβικά μέσα δημοσιοποίησαν πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες υπεύθυνα για τα καταστροφικά πλήγματα προήλθαν από γαλλικής κατασκευής μαχητικά αεροσκάφη τέταρτης γενιάς τύπου Rafale (Dassault Aviation). Ωστόσο, μια προσεκτική ματιά στα δεδομένα, μάλλον καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πιθανότητα να έχουν χρησιμοποιηθεί είναι από ελάχιστη ως μηδαμινή. Ας δούμε το γιατί.<br /><br />Εάν υποτεθεί ότι επρόκειτο για Rafale, τότε αυτά ήταν είτε γαλλικά, είτε αιγυπτιακά, καθώς η Αεροπορία της Αιγύπτου έχει προμηθευθεί μία ενισχυμένη μοίρα μαχητικών του τύπου (24 μονάδες), στο πλαίσιο ενός μεγάλου εξοπλιστικού “πακέτου” που είχε συμφωνήσει με τη γαλλική αμυντική βιομηχανία.<br /><br />Η περίπτωση των Rafale της Γαλλίας<div> <br />Εάν ήταν γαλλικά, από τη στιγμή που στην περιοχή δεν βρίσκεται πλέον -ελέω κορονοϊού- το αεροπλανοφόρο “Σαρλ Ντε Γκολ”, αυτά θα πρέπει να απογειώθηκαν από αεροπορική βάση της Νότιας Γαλλίας. Λογικά, για να φθάσουν στη Λιβύη και να εξαπολύσουν τα πλήγματα θα χρειάστηκαν εναέριο ανεφοδιασμό κατά τη διάρκεια της πτήσης.<br /><br />Είναι πέραν του βέβαιου, ότι η απογείωση των αεροσκαφών θα είχε εντοπιστεί από τα μέσα επιτήρησης του ΝΑΤΟ, αλλά και τα ραντάρ των τουρκικών πολεμικών πλοίων στην περιοχή της Λιβύης. Το ίδιο θα ίσχυε και αν είχαν απονηωθεί από το αεροπλανοφόρο.<br /><br />Επιπρόσθετα όμως, μια τέτοια ενέργεια από γαλλικής πλευράς θα συνιστούσε κάθετη κλιμάκωση μετά την εμπλοκή γαλλικής φρεγάτας που “καταυγάστηκε” μέσω ραντάρ, σε μια άνευ προηγουμένου των Τούρκων εναντίον Συμμαχικής -υποτίθεται- χώρας. Μπορεί η γαλλική αντίδραση να είναι σφοδρή, η πιθανότητα όμως να επέλεγε τόσο ακραία απάντηση δε μοιάζει ως πιθανό σενάριο.<br /><br />Η περίπτωση των Rafale της Αιγύπτου</div> <div> <br />Στην περίπτωση που τα Rafale ήταν αιγυπτιακά, θεωρητικά η επιλογή τους θα μπορούσε να συνδέεται με την επιθυμία “γκριζαρίσματος” της ενέργειας. Δηλαδή, να υπάρχει η αμφιβολία εάν επρόκειτο για αιγυπτιακά ή γαλλικά.<br /><br />Άλλο ενδεχόμενο κίνητρο, θα ήταν η επιθυμία να αποφευχθούν αμερικανικές κατηγορίες για χρήση αμερικανικών μαχητικών F-16 που επίσης διαθέτει η Αίγυπτος εναντίον της συμμάχου στο ΝΑΤΟ Τουρκίας, υποχρεώνοντας τις να αντιδράσουν.<br /><br />Αντικίνητρο στη χρήση των γαλλικών μαχητικών θα ήταν το ότι δεν έχουν τεθεί σε 100% επιχειρησιακή ετοιμότητα, καθώς οι Αιγύπτιοι είναι κατά πάσα πιθανότητα ανέτοιμοι, καθώς ακόμα τα μαθαίνουν και αναπτύσσουν δόγματα για την αξιοποίησή τους. Εξάλλου, γιατί να μην χρησιμοποιήσουν ρωσικής προέλευσης αεροσκάφη MiG-29, που επίσης διαθέτουν;<br /><br />Στον πιο “ανύποπτο” χρόνο, οι αναφορές έλεγαν ρωσικά Su-24…<br />Η αρχική αναφορά στην είδηση από ελεγμένα και διαχρονικά αξιόπιστες πηγές, έκανε λόγο για ρωσικής προέλευση ρωσικά μαχητικά Su-24. Αυτό είναι και το πιθανότερο σενάριο. Εξάλλου το ίδιο έγινε και στη Συρία, όταν οι Τούρκοι επέλεξαν να σπάσουν τη συμφωνία με τους Ρώσους και αν επιχειρήσουν να προελάσουν σε “απαγορευμένες” περιοχές.<br /><br />Κατά συνέπεια, το τελευταίο ερώτημα που εγείρεται είναι για ποιον λόγο κυκλοφορούν οι πληροφορίες περί συμμετοχής των Rafale, είτε της Γαλλίας είτε της Αιγύπτου στην επίμαχη επιχείρηση…<br /><br />Μια εύσχημη εξήγηση θα ήταν προσπάθεια διασποράς ψευδών ειδήσεων από την πλευρά της Ρωσίας, με σκοπό να δημιουργήσει αμφιβολίες για το αν και κατά πόσον ενεπλάκη, έστω και στο επίπεδο της απόφασης, στην επιχείρηση κατά των Τούρκων. Το αν τα αραβικά μέσα γνώριζαν την πρόθεση ή όχι δεν είναι σαφές. Οι πιθανότητες όμως είναι μοιρασμένες! Το θέμα είναι ότι η Τουρκία λογικά γνωρίζει ήδη ποιοι την χτύπησαν, από τα κομμάτια των πυραύλων που χρησιμοποιήθηκαν…<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΛΙΒΥΗ: Τους Τούρκους μάλλον δεν τους έπληξαν μαχητικά Rafale… και ιδού το γιατί

Ellada simera 0 13:47

Η δημοσιότητα που έλαβε το πλήγμα εναντίον των τουρκικών δυνάμεων στη Λιβύη ήταν φυσιολογικό να τύχει ευρύτατης κάλυψης, καθώς ήταν ένα στρατηγικό πλήγμα της μιας πλευράς στη σύγκρουση της Λιβύης. Η … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια