Η Τουρκία ετοιμάζεται να χτυπήσει την ελληνική ΑΟΖ;

<img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2018/04/TURKISH-NAVY-AIGAIO02-1024x683.jpg" /><br /><br /><b>Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ<br /></b>Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αντιλαμβάνεται ότι ο χρόνος της φυσικής και πολιτικής επιβίωσης του έχει πολύ μικρύνει.<br /><br />Βλέπει ότι έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας, βλέπει να βουλιάζει η τουρκική οικονομία, βλέπει ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν τον αντιπαθεί, βλέπει την αντιπολίτευση να μεγαλώνει, βλέπει οι δήμαρχοι Άγκυρας και Κωνσταντινούπολης να τον αμφισβητούν, βλέπει ότι είναι ώρα να προετοιμάσει το έδαφος ακόμα και φυγής από την Τουρκία.<br /><br />Έτσι χρειάζεται μια διέξοδο από όλα αυτά τα βάσανα και αντιλαμβάνεται ότι μια μοναδική λύση που του προσφέρεται είναι να παραβιάσει ταυτόχρονα τις ΑΟΖ της Ελλάδας και της Κύπρου, ώστε να δοκιμάσει όχι μόνο την Ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία αλλά και την ακόμα πιο πρόσφατη Ελληνοαμερικανική, πενταετούς μάλιστα διάρκειας, αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ.<br /><br />Όπως αναφέρει ο Μιχάλης Ιγνατίου:<br /><br />«Σε ότι αφορά την Τουρκία, έχουμε πληροφορηθεί ότι η οργή του Ερντογάν έχει φτάσει στην Ουάσιγκτον. Παρακαλεί για μία συνάντηση με τον πρόεδρο Μπάιντεν στη Ρώμη ή στη Σκωτία για να του εξηγήσει -όπως λέει- τι πρέπει να γίνει για να βελτιωθούν οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις. Ψάχνει για παζάρι για να επιλέξει τη Μόσχα ή την Ουάσιγκτον.»<br /><br />Πολύ φοβούμαι ότι η Αθήνα δεν θα διαβάσει σωστά τις κινήσεις του Ερντογάν νομίζοντας ότι η εμφάνιση του Ορούτς Ρέις είναι «μια από τα ίδια» κίνηση θέλοντας να δοκιμάσει, για άλλη μια φορά, τα αντανακλαστικά της πατρίδας μας, αλλά αυτό θα είναι ένα τραγικό λάθος. Όλα δείχνουν μια σοβαρή παραβίαση της ελληνικής ΑΟΖ στο τρίγωνο Καστελλόριζο-Κρήτη-Κύπρο.<br /><br />Γιατί η κυβέρνηση Μητσοτάκη πιστεύει ότι η Τουρκία δεν θα κάνει τίποτα εις βάρος μας μέχρι το 2025; Δηλαδή η Τουρκία θα συνειδητοποιήσει, καθυστερημένα, ότι έχασε το τραίνο, όταν δει πάνοπλη την Αθήνα την περίοδο 2025-2026;<br /><br />Όπως φαίνεται από τον επόμενο χάρτη, οι Τούρκοι θα στείλουν γεωτρύπανο βόρεια της οριοθετημένης γραμμής ABCDE μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου (Συμφωνία για ΑΟΖ της 6ης Αυγούστου 2020) παριστάνοντας ότι βρίσκονται εντός της παρανόμως οριοθετημένης ΑΟΖ τους με την Λιβύη.<br /><br /><i> Συγκριτικός Χάρτης Συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης και Ελλάδας-Αιγύπτου</i><br /><img height="445" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/10/211016194330_SYRIGOS-XARTHS09.jpg" width="640" /><i>Πηγή: Syrigos, A., Atlas of Greek-Turkish relations, Kathimerini (publications), Athens, Dec. 2020, p. 88</i><br /><br />Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας, μεταξύ άλλων <a href="about:blank">σημειώνει</a>:<br /><br />«Οι περιοχές στις τρέχουσες δραστηριότητες έρευνας και γεώτρησης καθορίζονται σύμφωνα με τις επιστημονικές, τεχνικές απαιτήσεις και ανάγκες, σύμφωνα με την υφαλοκρηπίδα μας (Εικόνα-1) της οποίας τα σύνορα κοινοποιήθηκαν στον ΟΗΕ στις 18 Μαρτίου 2020 και καθορίστηκε και από τη Συμφωνία Υφαλοκρηπίδας που υπογράψαμε με την ‘’ΤΔΒΚ’’ 2011.»<br /><br /><img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/10/211016194125_KARYOTHS-GALAZIA-PATRIDA09.jpg" /><div><i>Αυτός είναι ο χάρτης που χρησιμοποιεί το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας:Πηγή: </i><div><i>Μανώλης Κωστίδης, Άγκυρα: Συνεχίζουμε κανονικά στη Γαλάζια Πατρίδα, λέει το υπ. Άμυνας (χάρτες), Καθημερινή, 12-10-2021</i><br /><br />Η Τουρκία, για πολλά χρόνια στέλνει ερευνητικά πλοία και γεωτρύπανα παραβιάζοντας την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτό δεν έχει συμβεί πουθενά αλλού στον πλανήτη Γη. Ούτε η Κίνα έχει στείλει γεωτρύπανο στις ΑΟΖ των γειτονικών παράκτιων κρατών. Κανένα κράτος δεν θα αποδεχόταν μια τέτοια παραβίαση. Απλώς θα έστελνε ένα πολεμικό πλοίο να βυθίσει το γεωτρύπανο.<br />Η Ελληνοαμερικανική Αμυντική Συμφωνία της 14ης Οκτωβρίου 2021<br /><br />Η πιο σημαντική παράγραφος της Ελληνοαμερικανικής συμφωνίας είναι η τελευταία:<br /><br />«Εκτιμούμε ιδιαίτερα τη σταθερή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης για διάλογο με τους γείτονές της και την προσήλωσή της στην επίλυση των διαφορών ειρηνικά μέσω διπλωματίας και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Είναι η μακροχρόνια πεποίθησή μας ότι η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προωθήσει τη συνεργασία και να προσφέρει τα θεμέλια για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Πιστεύουμε επίσης ακράδαντα στον σεβασμό της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας, καθώς και των κυριαρχικών δικαιωμάτων και δικαιοδοσίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας. Η κυβέρνηση Μπάιντεν δεσμεύεται να διασφαλίσει τη σταθερότητα και την ευημερία σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο.»<br /><br />Η Ελληνογαλλική Αμυντική Συμφωνία υπερτερεί της Ελληνοαμερικανικής, αλλά ο Άντονι Μπλίνκεν έγραψε την επιστολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη έχοντας στο μυαλό του, αναμφίβολα, την συμφωνία Μητσοτάκη-Μακρόν.<br /><br />Έτσι, το γεγονός και μόνο ότι αναφέρεται για πρώτη φορά στα «κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας» είναι πολύ σημαντικό και κρίσιμο, κάτι που ως γνωστόν δεν περιλαμβάνεται στην ελληνογαλλική συμφωνία. Βέβαια αυτό θα το διαπιστώσουμε κάποια στιγμή στην πράξη, όταν έρθει η ώρα να αναφωνήσουμε «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».<br /><br />Το άλλο σημείο αυτής της παραγράφου, που πέρασε απαρατήρητο, έχει σχέση με την πάγια τακτική της Αμερικής να αναφέρεται σε συνεκμετάλλευση ή συνδιαχείριση στην Ανατολική Μεσόγειο:<br /><br />«Είναι η μακροχρόνια πεποίθησή μας ότι η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προωθήσει τη συνεργασία και να προσφέρει τα θεμέλια για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.»<br /><br />Έχω την εντύπωση ότι αυτό το σημείο δεν το πρόσεξε ούτε η ελληνική πλευρά.<br /><br />Αν και οι ΗΠΑ δεν έχουν επικυρώσει την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), η ελληνική πλευρά εκτιμά ότι ο αμερικανικός παράγοντας αναγνωρίζει ότι το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας αποτελεί μέρος του εθιμικού δικαίου, είναι δεσμευτικό για όλες τις χώρες και διέπει την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα στερούνται αξιοπιστίας αν καταδικάζουν τις παραβιάσεις του Δίκαιου της Θάλασσας από τους Κινέζους και αγνοούν τις παρόμοιες τουρκικές παραβιάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Πάντως, παρακολουθείστε την <a href="about:blank">συνέντευξη</a> του Μπλίνκεν με τους υπουργούς Εξωτερικών του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, την ίδια ημέρα που συνομίλησε με τον Νίκο Δένδια, και θα καταλάβετε που δίνουν περισσότερο βάρος οι ΗΠΑ στην περιοχή μας.<br /><br />Όλες αυτές οι εξελίξεις δείχνουν ξεκάθαρα ότι για πρώτη φορά, μετά από δεκαετίες, οι ενέργειες μας έχουν στριμώξει τον Ερντογάν και το τουρκικό κατεστημένο, Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τα τεράστια προβλήματα της Τουρκίας, σημαίνουν ότι πρέπει να προετοιμαστούμε για μια φθινοπωρινή κρίση, μπροστά στην οποία η κρίση των Ιμίων θα φαίνεται παιχνιδάκι.<br /><br />Όπως έγραψε ο στρατηγικός αναλυτής Αλέξανδρος Δρίβας:<br /><br />«Στόχος τώρα πρέπει να είναι η βοήθεια και στήριξη της Κύπρου ώστε να κάνουμε τον Ελληνισμό έναν χώρο που θα φέρνει τους πάντες ως συνεργάτες και θα θυμίζει σε εχθρούς πως δεν φύγαμε από τη σκλαβιά και το σκοτάδι για να γίνουμε βιλαέτι τους. Το κλειδί της γεωπολιτικής αναβάθμισης της Ελλάδας ήταν το Ισραήλ το οποίο μας άνοιξε πόρτες στις ΗΠΑ.» <br /><br />Η Ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ<br /><br />Συνεχίζεται μια παραφιλολογία γιατί πρέπει σύντομα η Ελλάδα να ανακηρύξει ΑΟΖ. Ελάχιστοι (βλέπε Άγγελος Συρίγος) αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα έχει ήδη ανακηρύξει ΑΟΖ. Η Ελλάδα το έπραξε πρώτα με την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία και μετά με την οριοθέτηση με την Αίγυπτο.<br /><br />Κλασσικά παραδείγματα είναι του Ισραήλ και της Βενεζουέλας που οριοθέτησαν ΑΟΖ με τα γειτονικά τους κράτη και δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο που να αμφισβητεί ότι τα δύο αυτά κράτη δεν διαθέτουν ΑΟΖ.<br /><br />Ακόμη και οι Κύπριοι κάνουν το ίδιο λάθος. Η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» στο κύριό του θέμα με τίτλο «Ανισοζύγιο και αμφισβήτηση», γράφει ότι η Τουρκία προωθεί μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ, στηριζόμενη στην ισχύ του πολεμικού της ναυτικού. (Η ανακήρυξη ΑΟΖ είναι μια μονομερής πράξη).<br /><br />Βέβαια, το ίδιο λάθος κάνουν και οι ίδιοι οι Τούρκοι εξετάζοντας την ανακήρυξη ΑΟΖ στην Μεσόγειο, ενώ την έχουν ήδη ανακηρύξει στη Μαύρη Θάλασσα με τον Νόμο 86/11264 που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως στις 17 Δεκεμβρίου 1986. Το Δίκαιο της Θάλασσας δεν προβλέπει τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Η Τουρκία ετοιμάζεται να χτυπήσει την ελληνική ΑΟΖ;

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ Ο πρόεδρος της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αντιλαμβάνεται ότι ο χρόνος της φυσικής και πολιτικής επιβίωσης του έχει...

Διαβάστε την συνέχεια

ΣΑΧΕΛ: Η άλλη όψη του νομίσματος (Β-Μερος)

<a href="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/25-1.png?fit=1062%2C708&ssl=1"><img src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/25-1.png?resize=696%2C464&ssl=1" /></a><br /><br />Της <b>Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου*</b><br />Μια σε βάθος ανάλυση ενός θέματος που θα απασχολήσει την κυβέρνηση, τις Ένοπλες Δυνάμεις και την ελληνική κοινωνία στο άμεσο μέλλον.<br /><br />Ας πιάσουμε το κουβάρι από την αρχή ώστε να δούμε λεπτομερέστερα πώς εξελίχθηκαν εντέλει τα πράγματα και φτάσαμε στο συγκεκριμένο σημείο…<br /><br />Στις 11 Ιανουαρίου 2013, η Γαλλία ξεκίνησε την επιχείρηση Serval, αναπτύσσοντας αρχικά 1.700 στρατιώτες, πολεμικά αεροσκάφη κι ελικόπτερα για να σταματήσει την πρόοδο προς τον Νότιο Μάλι, των τζιχαντιστικών ομάδων που έλεγχαν το βόρειο Μάλι.<br /><br />Εδώ όμως αξίζει να σχολιάσουμε ότι οι ίδιοι οι Τουαρέγκ δεν είχαν πρόθεση να προωθηθούν ποτέ στο Νότιο Μάλι. Πιθανή πρόθεση τους ήταν να προελαύσουν στον Βόρειο Νίγηρα, όπου κατοικούσαν οι πληθυσμοί της φυλής τους και να ενωθούν με αυτούς. Όμως τα σχέδιά τους αυτά τους έφεραν αντιμέτωπους με τις προληπτικές κινήσεις της Γαλλίας για να προστατευτούν τα ορυχεία Ουρανίου της Areva S.A. που βρίσκονταν στις περιοχές αυτές κι όπου εξακολουθούν να βρίσκονται μέχρι σήμερα κάτω από την διοίκηση της Orano S.A. Άλλωστε και το πρακτορείο France24 για την προστασία αυτών των ορυχείων αναφερόταν στις 25.1.2013 , ομολογώντας ότι «Το ουράνιο του Νίγηρα είναι ένα στρατηγικό γαλλικό περιουσιακό στοιχείο» το οποίο κινδυνεύει από την αυτονόμηση των Τουαρέγκ στο Βόρειο Μάλι…<br /><img src="https://i2.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/17.jpg?resize=696%2C392&ssl=1" /><br /><i>Εργάτες και τεχνίτες που επισκευάζουν μηχανήματα εξόρυξης στα ορυχεία Ουρανίου στον Νίγηρα που ανήκουν στην Γαλλική Orano S.A.</i><br /><br />Η Εκπαιδευτική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Μάλι (EUTM Mali), ξεκίνησε , ύστερα από τις γαλλικές πιέσεις, τον Φεβρουάριο του 2013, να συγκεντρώνει 620 στρατιώτες από τα έως τότε 28 ευρωπαϊκά κράτη μέλη. Οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αυτές στάλθηκαν έχοντας ως αποστολή τους να εκπαιδεύσουν τον στρατό του Μάλι αλλά με την εντολή να μην συμμετέχουν σε μάχες.<br /><br />Το πρόγραμμα τους περιλαμβάνει εκπαίδευση στον προγραμματισμό επιχειρήσεων, υλικοτεχνική υποστήριξη, στρατιωτική νοημοσύνη κι εκπαίδευση μάχης, η οποία πραγματοποιείται σε στρατόπεδο στο Κουλικόρο, 60 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της πρωτεύουσας του Μάλι, Μπαμάκο κι όπου κατοικοεδρεύουν μέχρι σήμερα.<br /><br />Όσο συμβαίναν όλα τα παραπάνω , η Γαλλική επιχείρηση Serval , διέγραφε μεγάλη επιτυχία, αφού μόλις μέσα σε 3 μήνες κατάφερε να διαλύσει τις ολιγάριθμες ως τότε ομάδες Τουαρέγκ και την ολιγομελή ισλαμική οργάνωση Άνσαρ Ντιν, που μέχρι τότε ήταν η μόνη που τους υποστήριζε.<br /><br />Στην συνέχεια όμως τον Αύγουστο του 2013., ίσως, η Γαλλία μεθυσμένη από την εύκολη νίκη της, ίσως και για πολλούς άλλους λόγους που ενδεχομένως να σχετίζονταν με τους φυσικούς πόρους της ευρύτερης περιοχής του Σαχέλ, αποφάσισε τελικά να αντικαταστήσει την επιχείρηση Serval με την επιχείρηση Barkhane.<br /><br />Η νέα επιχείρηση αυτή Barkhane, συνιστούσε μία δύναμη 4.500 στρατιωτών, με αιχμή του δόρατος την λεγόμενη Task Force Sabre, που αποστολή της είχε να επεκταθεί πλέον σε όλο το Σαχέλ.<br /><br />Σημειωτέον, η έκταση που καταλαμβάνουν όλες οι χώρες του Σαχέλ είναι ίση με αυτήν της Ευρώπης.<br /><br /><img src="https://i1.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/19.png?resize=595%2C407&ssl=1" /><br /><br />Τότε περίπου ήταν που ξεκίνησε το πραγματικό «τζιχαντιστικό πάρτι» !<br />Τον Νοέμβριο του 2015 , οι αρχηγοί των κρατών του Δυτικού Σαχέλ (Μάλι, Νίγηρα, Μπουρκίνα Φάσο, Τσαντ και Μαυριτανίας) επονομαζόμενοι κι ως G5- Sahel, παρακινούμενοι από την Γαλλία, για να ανασχέσουν τα κύματα των τζιχαντιστών τρομοκρατών, που έμπαιναν πλέον ανεξέλεγκτα και σωρηδόν στις περιοχές τους, αποφάσισαν να συγκροτήσουν με σκοπό την καταπολέμηση τους , μια κοινή στρατιωτική δύναμη.<br /><br />Με αυτόν τον τρόπο , πέρα από τον ΟΗΕ, τώρα εισέρχονταν πλέον και τα κράτη του Δυτικού Σαχέλ στον πόλεμο. Ωστόσο, λόγο της άθλιας οικονομίας των 5 κρατών , ο στόχος δεν κατέστη εφικτός. Οι αποστολές τους ήταν ολιγάριθμες με στρατιωτικές δυνάμεις λιγότερες από 5.000 στρατιώτες, που δίχως επαρκή εκπαίδευση, ήταν αδύνατον να καταφέρουν να εξασφαλίσουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα..<br /><br />Μάχες με τους Ισλαμιστές Τρομοκράτες στο Μάλι<br /><br />Έως το 2017 η ασφάλεια στο Μάλι είχε επιδεινωθεί κατακόρυφα, οι δε δράσεις των τζιχαντιστών άρχισαν να επεκτείνονται στην Μπουρκίνα Φάσο και στον Νίγηρα.<div><br /></div><div><img height="426" src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/20-2.jpg?resize=320%2C213&ssl=1" width="640" /><br /><i>Τα Γαλλικά στρατεύματα προσπαθούν να αναχαιτίσουν επιθέσεις τζιχαντιστικών ομάδων στο Μάλι</i><br /><br />Τα δε έσοδα της Orano S.A. μετρούσαν ζημίες κι η εταιρεία παρέπεε. Τα Γαλλικά ΜΜΕ υποστήριζαν πώς τώρα που η εταιρεία είχε πιάσει πάτο, η μόνη της ελπίδα ήταν να εκτοξευτεί. Ωστόσο για το έτος 2016 οι ζημίες που έγραψε η εταιρεία ήταν της τάξης των -239 εκατομμύριων Ευρώ και το επόμενο έτος 2017 αυξήθηκαν κι ανήλθαν σε -252 εκατομμύρια Ευρώ. Ο ισολογισμός της τα έτη αυτά ήταν κατά τα αντίστοιχα ποσά παθητικός και το πρόσημο της ήταν αρνητικό. Αυτό που την διέσωσε, ήταν ότι το 2018 ανέλαβαν ένα συνολικό 10%, προχωρώντας σε αγορά μετοχικού κεφαλαίου , οι Ιαπωνικές εταιρείες και προχώρησαν στις αντίστοιχες τονωτικές ενέσεις..<br /><br />Τα ειρηνευτικά στρατεύματα των Ηνωμένων Εθνών, της Αποστολής Σταθεροποίησης του ΟΗΕ στο Μάλι (γνωστό ως MINUSMA, το γαλλικό ακρωνύμιο του) από 6.000 που ξεκίνησαν την 1η Ιουλίου 2013 να αναπτύσσονται στην περιοχή, στα τέλη του 2018 αριθμούσαν 13.000...<br /><br />Στις 27 Μαρτίου 2020, οι κυβερνήσεις του Βελγίου, της Τσεχικής Δημοκρατίας, της Δανίας, της Εσθονίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, του Μάλι, του Νίγηρα, των Κάτω Χωρών, της Νορβηγίας, της Πορτογαλίας, της Σουηδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου εξέδωσαν μια πολιτική δήλωση εκφράζοντας υποστήριξη για τη δημιουργία μιας ειδικής ομάδας .<br /><br />Η υποστήριξη αυτή, που δεν είχε εκδηλωθεί από τα κράτη όλη την προηγούμενη 7ετία, τώρα πια ωθούνταν από προληπτικά αίτια και κάτω από την πίεση των διαρκώς επιτεινόμενων κινδύνων που προκαλούσαν τόσο για την ανθρωπογεωγραφία της Ευρώπης, όσο και για την δημόσια υγεία και τις οικονομίες των κρατών μελών της ΕΕ οι εμφανιζόμενες στα ευρωπαϊκά εδάφη προσφυγικές ροές που προκαλούσε ο εν λόγω πόλεμος, τον οποίο δεν κατάφερε όλα τα προηγούμενα χρόνια να διεκπεραιώσει μόνη της η Γαλλία..<br /><br />Για αυτόν τον λόγο, οι δυνάμεις των πιο πάνω ευρωπαϊκών κρατών, εξαναγκάστηκαν πλέον κι ένωσαν τις στρατιωτικές τους δυνάμεις υπό την διοίκηση της γαλλικής επιχείρησης Barkhane , με στόχο την αντιμετώπιση των τρομοκρατικών ομάδων στην περιοχή Λιπτάκο.<br /><br /><img src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/21.png?resize=696%2C381&ssl=1" /><br /><br />Η Λιπτάκο αποτελεί μια ιστορική περιοχή που βρίσκεται μεταξύ ανατολικού τμήματος της Μπουρκίνα Φάσο, νοτιοδυτικού Νίγηρα, ενώ καταλαμβάνει κι ένα τμήμα της το νοτιοανατολικό έως τις παρυφές του κεντρικού Μάλι .<br /><br />Η περιοχή Λιπτάκο δεν συνδέεται με το Βόρειο Μάλι και τον Βόρειο Νίγηρα όπου εντοπίζεται η φυλή των Τουαρέγκ, η οποία θεωρήθηκε το 2012 ως ο βασικός κίνδυνος για τα Γαλλικά ζωτικής σημασίας ιδιωτικά συμφέροντα .<br /><br />Τα ίδια τα γεγονότα απέδειξαν ότι η Λιπτάκο αποτελεί το σημερινό εκκολαπτήριο που λυμαίνονται και το ορμητήριο από όπου εδράζουν την δράση τους οι διάφορες εξτρεμιστικές σαλαφιστικές τρομοκρατικές ισλαμικές οργανώσεις που προσέλκυσε ο αρχικός πόλεμος που τις οδήγησε να μετακομίσουν από την Μέση Ανατολή στο Σαχέλ.<br /><br />Η γεωγραφία, εντός των ορίων της Λιπτάκο, που εκτείνονται οι δράσεις των ευρωπαϊκών στρατιωτικών απόστολών , έχει από μόνη της την δική της σημειολογία.<br /><br /><img src="https://i1.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/22-2.png?resize=696%2C390&ssl=1" /><br /><i>Με πορτοκαλί κύκλο ορίζονται τα όρια της περιοχής Λιπτάκο που δρούν οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις<br /></i><br />Σκοπός της Task Force Takuba είναι πλέον η ανάσχεση της τρομοκρατικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος στην Ευρύτερη Σαχάρα (ISGS)» , στην περιοχή Λιπτάκο. Ο ISGS στην ουσία είναι το παρακλάδι του ISIS στο Σαχέλ.<br /><br />Η Takuba είναι μια μικτή δύναμη, που συγκροτείται, από 10 από τις 27 χώρες κρατών μελών της ΕΕ και των στρατιωτικών δυνάμεων του Δυτικού Σαχέλ, δηλαδή Μάλι, Νίγηρα, Μπουρκίνα Φασο, Τσάντ και Μαυριτανίας, (G5-Sahel).<br /><br />Στην Task Force Takuba, εντάχθηκε και θα συμμετέχει σε δευτερεύοντα συμβουλευτικό ρόλο η Εκπαιδευτική Αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Μάλι (EUTM Mali) που δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριου του 2013 και που σήμερα αριθμεί πλέον λιγότερους από 600 άντρες που θα αναλάβουν την εκπαίδευση των στρατιωτικών δυνάμεων του Μάλι (FAMa) . Δεν αποκλείεται όμως αργότερα να ζητηθεί κι η συμμετοχή και της δύναμης αυτής στις μάχες.<br /><img height="324" src="https://i1.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/23.png?resize=300%2C243&ssl=1" width="400" /><br /><i>Γαλλικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια μαχητικών επιχειρήσεων στο Γκάο</i><br /><br />Πυρήνας των δυνάμεων της Takuba είναι οι Γαλλικές , οι Εσθονικές και οι Τσέχικες στρατιωτικές δυνάμεις.<br /><br />Στις επιχειρησιακές δομές της Takuba βρίσκονται υπό διαδικασία ένταξης και Ιταλικά, Ρουμανικά και Ουγγρικά αποσπάσματα.</div><div><br />Έως τουλάχιστον τις 20 Νοέμβριου του 2020 κατά τη διάρκεια μιας άτυπης συνάντησης των υπουργών Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ,) η συμμετοχή της Ελλάδας, είχε αναγγελθεί ως μια ολιγομελής αποστολή εκ της Ειδικής Μονάδας των Ελλήνων Αλεξιπτωτιστών ( ΕΤΑ ).<br /><br />*Στις 13 Οκτωβρίου από την πλέον αξιόπιστη πένα του Στρατηγού κυρίου Μιχαήλ Δημητρίου Κωσταράκου, Επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, π.Πρόεδρου της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ, συντάχθηκε άρθρο του με τον τίτλο «Ευρωπαίοι και Έλληνες στρατιωτικοί στο Μάλι. Για ποιο λόγο;», που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Ανιχνεύσεις και σε άλλα έντυπα μέσα, στο κείμενο του οποίου περιέχονταν η παρακάτω φράση-πληροφορία : «…Μια Γαλλική Δύναμη (που ενδεχομένως στο μέλλον να αντικατασταθεί από Έλληνες Καταδρομείς) αποτελεί την Δύναμη Προστασίας του Στρατοπέδου του ΚΔ». Συγχρόνως με το ίδιο άρθρο επιβεβαιώθηκε πως : «…η Γαλλία ανακοίνωσε ότι θα τερματίσει την Επχση Berkane το καλοκαίρι του 2022.»<br /><br />*Αναμφίβολα η απόφαση στα τέλη του 2012 με αρχές του 2013, στρατιωτικής εμπλοκής της Γαλλίας στο Μάλι και στον Νίγηρα, ήταν μια πολυέξοδη διαδικασία , που εκκίνησε να διεξάγεται σε δύσκολες, για την ευρύτερη οικονομία, του πλανήτη εποχές, κόστισε σε ζωές κι άνοιξε έναν ατέρμονο κύκλο αίματος, καταλήγοντας να εμπλέξει στον πόλεμο αυτό τόσο εξτρεμιστικές τζιχαντιστικές ομάδες που μετακόμισαν από την Μέση Ανατολή στην Αφρική-Σαχέλ, όσο και κράτη μέλη της ΕΕ , το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και την Ρωσία, αλλά και την Τουρκία κι επιπλέον εξώθησε και τα 5 πάμπτωχα κράτη του Δυτικού Σαχέλ να συμμετάσχουν, ως αντιπρόσωποι, στον εν λόγω πόλεμο, λόγω της γενικότερης ένοπλης βίας και του χάους που επικράτησε στις περιοχές τους κι επέτεινε την πολιτική τους αστάθεια, αλλά και τον εκτοπισμό χιλιάδων πολιτών από τις εστίες τους που βρίσκονται στις εμπόλεμες ζώνες.<br /><br />Σε άρθρο μόλις στις 21.8.2021 με τον τίτλο «Η Τουρκία στο Σαχέλ», το διεθνές think tank International Crisis Group έγραφε:<br /><br /><br />«Η Άγκυρα ενισχύει τους δεσμούς με τις πρωτεύουσες του Σαχέλ, χτίζοντας τζαμιά και νοσοκομεία και ανοίγοντας εξαγωγικές αγορές. Το αμυντικό του σύμφωνο με τη Νιαμέι οδήγησε τους αντιπάλους του να υποπτευθούν τις προθέσεις του. Η Τουρκία και άλλες εξωτερικές δυνάμεις πρέπει να κάνουν ό, τι μπορούν για να αποφύγουν τον περιττό πρόσθετο ανταγωνισμό στην περιοχή,….η στρατιωτικά βαριά γαλλική προσέγγιση στο Σαχέλ παραπαίει. Όπως έχει γράψει προηγουμένως η Ομάδα Κρίσεων , οι κοινοτικές δολοφονίες, η ισλαμιστική μαχητικότητα και η λαϊκή απογοήτευση από τις κυβερνήσεις που θεωρούνται ως άρρωστες εξοπλισμένες για να καταστείλουν τη βία και να προστατεύσουν τους πολίτες αυξάνονται. Οι επιθέσεις των τζιχαντιστών έχουν πενταπλασιαστεί από το 2016 και οι διακοινοτικές συγκρούσεις έχουν αυξηθεί. Τα τρία κεντρικά κράτη του Σαχέλ – το Μάλι, η Μπουρκίνα Φάσο και ο Νίγηρας – αγωνίζονται να κρατήσουν έδαφος, πόσο μάλλον να διεκδικήσουν την κρατική εξουσία, σε περιοχές που αμφισβητούνται από μαχητές. Εν τω μεταξύ, οι τζιχαντιστές εδραιώνονται, ενισχύουν τις αγροτικές εξεγέρσεις, αξιοποιούν τις τοπικές καταγγελίες για να στρατολογήσουν μαχητές και επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους. Η απογοήτευση από την αποτροπή της ανασφάλειας έχει προκαλέσει αντιγαλλικό συναίσθημα στις πρωτεύουσες του Σαχέλ. Μια μεγάλη ώθηση από την Τουρκία, η οποία έχει κακές σχέσεις με τη Γαλλία, να παρουσιαστεί ως εναλλακτικός εταίρος ασφαλείας θα μπορούσε να επιδεινώσει τις εντάσεις. Τον Νοέμβριο του 2020, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κατηγόρησε την Τουρκία ότι αποκόπτει τους δεσμούς της Γαλλίας στη Δυτική Αφρική παίζοντας με την «μετα-αποικιακή δυσαρέσκεια. (Ξεχωριστά, τον Ιούνιο του 2021, ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να μειώσει στο μισό τον αριθμό των 5.100 στρατευμάτων της Γαλλίας στο Σαχέλ έως το 2023.)...<br /><br />Στην πραγματικότητα, οι επιδρομές της Τουρκίας στο Σαχέλ ήταν μέχρι τώρα κυρίως μια άσκηση προβολής ήπιας ισχύος. Οι δραστηριότητες της Άγκυρας στην περιοχή επικεντρώνονται κυρίως στην υποστήριξη της ανάπτυξης και την εμπορική δέσμευση. Είναι αλήθεια ότι έχει υπογράψει συμφωνία άμυνας με τη Niamey. Είναι επίσης γεγονός ότι στη Σομαλία, η τουρκική βοήθεια και οι επιχειρήσεις οδήγησαν στη συνέχεια σε περισσότερη στρατιωτική δέσμευση, αν και στο μεγαλύτερο μέρος της τουρκικής εμπλοκής υπήρξε εποικοδομητική και όχι σε σύγκρουση με τους δυτικούς στόχους. Τα κράτη του Σαχέλ και οι εξωτερικές δυνάμεις θα εξυπηρετούνταν καλύτερα αν εκμεταλλευτούν ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η Τουρκία αντί να το αντιμετωπίσουν ως εγγενή απειλή – ειδικά όπως φαίνεται ο Μακρόν και ο Ερντογάν, οι οποίοι πραγματοποίησαν ιδιωτική συζήτηση στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο. να επιδιορθώνει τους δεσμούς…..»</div><div><br /><img src="https://i2.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/26.png?resize=696%2C477&ssl=1" /><br /><i>Φωτογραφία από το σχετικό άρθρο του iRf.fr, όπως προκύπτει σε αυτόματη μετάφραση<br /></i><br />Παρά τους προβληματισμούς για τον τρόπο που θα εξυπηρετούνταν καλύτερα τα προβλήματα του Σαχέλ , ώστε να βρουν την τελική τους επίλυση, το πιο πάνω άρθρο του think tank , περιγράφει με τον πιο γλαφυρό κι αμείλικτο τρόπο μια πικρή αλήθεια.<br /><br />Η Τουρκία έξυπνα συμπεριφερόμενη, προκειμένου να μην ελκύσει τις πολυάριθμες τζιχαντιστικές ομάδες να μεταφέρουν την τρομοκρατική τους δράση μέσα στα εδάφη της, επικεντρώνει τις προσπάθειες της να εμφανιστεί ως «ήπια δύναμη», αποφεύγοντας την εμφανή εμπλοκή της με στρατιωτικά μέσα εναντίον τους, που θα πόλωνε εις βάρος της τις καταστάσεις και θα την καθιστούσε πλέον εύκολο για αυτούς στόχο.<br /><br />Αντιθέτως χρησιμοποιώντας την κοινή πίστη του ισλάμ, με τις έως τώρα κινήσεις της, αποβλέπει έντεχνα πώς θα εργαλειοποιήσει τους τζιχαντιστές που δρουν στην περιοχή προς όφελος της, με απώτερο σκοπό, να τους κατευθύνει εναντίον στόχων της δικής της επιλογής.<br /><br />Εάν δεν τους ενθάρρυνε η ίδια να μετακομίσουν και να εισβάλλουν στο Σαχέλ, πράγμα πολύ πιθανό, τότε η άλλη εκδοχή είναι να εξοπλίζει υπογείως τους τρομοκράτες της ΙSGS , δηλαδή της οργάνωσης του ISIS, που δραστηριοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της Σαχάρας- Σαχέλ. Η τακτική αυτή είναι εξαιρετικά προσφιλής στην Τουρκία. Κάτι ανάλογο άλλωστε έπραξε με τον ISIS από το 2011 στην Συρία και συνεχίζει να πράττει ακόμα σε Ιντλίμπ και Αφρίν, μέσω της Hay’at Tahrir al-Sham -της τοπικής, δηλαδή, μετεξέλιξη της, υποστηριζόμενης από την Αλ Κάιντα, τρομοκρατικής οργάνωσης της Αλ Νούσρα.<br /><br />Κατά τον τρόπο αυτό και χρησιμοποιώντας τους ΙSGS ως [proxies] , που διεξάγουν, για λογαριασμό της στην περιοχή έναν [proxy war], κυρίως κατά των Γάλλων, το τελικό έπαθλο αυτού του πολέμου καταλήγει να είναι η εκμετάλλευση, των πλούσιων φυσικών πόρων που κρύβει το έδαφος όλου του Σαχέλ , τα οποία θα περιέλθουν προς ίδιον όφελος του νικητή εκ των αντίπαλων πλευρών.…<br /><br />Το δε International Radio France (iFr.fr) , λίγο νωρίτερα, στις 2.6.2021, σε άρθρο του με τον τίτλο «Οι εξαγωγές όπλων της Γαλλίας μειώθηκαν 41 % το 2020, οι Σαουδάραβες εξακολουθούν να είναι οι μεγαλύτεροι αγοραστές» ανέφερε ότι:<br /><br />«Το 2020, οι παραγγελίες ήταν αξίας 4,9 δισ. Ευρώ, έναντι 8,3 δισ. Ευρώ το προηγούμενο έτος. Οι μεγαλύτεροι πελάτες ήταν η Σαουδική Αραβία (704 εκατομμύρια ευρώ), οι Ηνωμένες Πολιτείες (434 εκατομμύρια ευρώ) και το Μαρόκο (426 εκατομμύρια ευρώ)…<br /><br />Ωστόσο, το υπουργείο είπε ότι η μείωση των πωλήσεων “δεν αντικατοπτρίζει μια θεμελιώδη τάση” δεδομένης της πρόσφατης υπογραφής μεγάλων συμβάσεων πωλήσεων για μαχητικά αεροσκάφη Rafale στην Αίγυπτο (30 αεροσκάφη αξίας 4 δισ. Ευρώ), στην Ελλάδα (18 αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων 12 μεταχειρισμένων) και Κροατία (12 μεταχειρισμένα Rafale)…<br /><br />Η Ευρωπαϊκή ζώνη αντιπροσωπεύει τη μεγάλη αγορά όπλων της Γαλλίας για δεύτερο συνεχόμενο έτος με το 25 % των πωλήσεων (15 % για τις χώρες της ΕΕ και 10 % για άλλους Ευρωπαίους πελάτες) με το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελλάδα να είναι μεταξύ των έξι κορυφαίων πελατών της Γαλλίας.<br /><br />Η ζώνη της Μέσης Ανατολής αντιπροσωπεύει το 24 % των παραγγελιών και η περιοχή Ασίας-Ειρηνικού ένα άλλο 22 % ή “ένα ελαφρώς υψηλότερο μερίδιο από αυτό που παρατηρήθηκε τα τελευταία τρία χρόνια”. Η Αφρική αντιπροσωπεύει το 16 % των συνολικών παραγγελιών…..».<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω συντάχθηκαν πριν ακόμα ακυρωθεί την 15η Σεπτεμβρίου 2021, λόγω AUKUS, η Γαλλο-Αυστριαλιανή συμφωνία για την πώληση των ντιζελοκίνητων υποβρυχίων. Η ακύρωση αυτή, μόνον για το φετινό έτος, πρόσθεσε επιπλέον ζημία της τάξης τουλάχιστον των 55,6 δισεκατομμυρίων Ευρώ στα ταμεία της Γαλλικής βιομηχανίας όπλων.</div><div><br />*Η Αλγερία, είναι μια επίσης πρώην Γαλλική Αποικία της ζώνης του Μαγκρέμπ, που έγινε ανεξάρτητη χώρα μόλις το 1962. Στον Νότο της συνορεύει με το Μάλι και τον Νίγηρα. Αντιμετωπίζει μέρος των επιτεινόμενων πλέον προσφυγικών ροών, που εισέρχονται από τον νότο στα εδάφη της, ενώ συγχρόνως κατηγορείται ότι δεν κάνει όσα οφείλει για την επαναπροώθησή τους ή για την απαλοιφή της προώθησης τους προς βορρά.<br /><br />Στην πρόσφατη διπλωματική διαφωνία της με την Γαλλία, που ξεκίνησε, αφορμής δοθείσης, λόγω προγενέστερων δηλώσεων στη γαλλική εφημερίδα Le Monde του νυν Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν , βάσει των οποίων υποστήριξε πως η Αλγερία έχει φτιάξει μια «επίσημη ιστορία» που «ξαναγραφεί εντελώς αλλιώς» τα χρόνια της Γαλλικής αποικιοκρατίας στην χώρα «χωρίς να βασίζεται σε ιστορικές αλήθειες», την Κυριακή, 3 Οκτωβρίου 2021 βαθαίνοντας ακόμα περισσότερο το μεταξύ τους ρήγμα, που εκδηλώθηκε αρχικά με την απόσυρση του Αλγερινού Πρέσβη από το Παρίσι με επιστροφή του στην Αλγερία για διαβουλεύσεις, απαγόρευσε τα γαλλικά στρατιωτικά αεροσκάφη να διέρχονται από τον εναέριο χώρο της.<br /><br />Αυτό μάλιστα υποστηρίχθηκε ότι το έπραξε , χωρίς να ενημερώσει το Γαλλικό Υπουργείο Εξωτερικών.<br /><br />Τα δε Γαλλικά αεροσκάφη διέρχονταν τακτικά από τον εναέριο χώρο της Αλγερίας, ο οποίος τους είναι αναγκαίος για την γρήγορη μεταφορά στρατιωτικού εξοπλισμού και γενικά υποστήριξης του πολέμου που διεξάγει η Γαλλία στο Σαχέλ. Συγχρόνως , εξίσου χρήσιμο με τον εναέριο χώρο της Αλγερίας , είναι για τα γαλλικά συμφέροντα και το έδαφος της. Γενικώς η Αλγερινή επικράτεια ,μέχρι τώρα βοηθούσε τα μάλα στην μεταφορά των κοιτασμάτων Ουρανίου από τον Νίγηρα στο εσωτερικό της Γαλλίας, όπου γινόταν οι περαιτέρω επεξεργασία τους για την εξαγωγή του καυσίμου που χρειάζονται οι Γαλλικοί πυρηνικοί αντιδραστήρες ώστε να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια.<br /><br />Αυτή ήταν μια παράπλευρη απώλεια της Γαλλίας, που η αιτία της στην ουσία υποκρύπτονταν στις Γαλλικές στρατιωτικές επιχειρήσεις , που επέτειναν το προσφυγικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει πλέον η Αλγερία…<br /><br />Όσο διαρκεί η κρίση μεταξύ Γαλλίας κι Αλγερίας, τα προϊόντα των ορυχείων του Νίγηρα, για να βρουν τρόπο να φτάσουν στην Γαλλία, θα πρέπει να ακολουθούν την πολυέξοδη κι αμφίβολης αποτελεσματικότητας διαδρομή μέσω Μπενίν ή Νιγηρίας στον Ατλαντικό ώστε να μπορούν από εκεί μέσω Γιβραλτάρ να προσεγγίσουν την Γαλλική επικράτεια.<br /><br /><img src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/27.png?resize=353%2C391&ssl=1" /><br /><br /><br />*Συμπέρασμα<br /><br />Ο πόλεμος που άνοιξε, έδωσε την αναγκαία ώθηση στις τζιχαντιστικές τρομοκρατικές ομάδες να μετακομίσουν την δράση τους από την Συρία, το Ιράκ και γενικά την Μέση Ανατολή στις περιοχές των πάμπτωχων ωστόσο πάμπλουτων σε φυσικούς πόρους (ουράνιο, χρυσό, διαμάντια, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κλπ) κρατών της ζώνης του Σαχέλ στην Αφρική κι άνοιξε την όρεξη σε πολλούς.<br /><br />Αποτέλεσε πηγή ακατάσχετης αιμορραγίας για την Γαλλική οικονομία , η οποία προκειμένου να ανταπεξέλθει σε αυτόν , τα επόμενα χρόνια προσέλκυσε τις δυνάμεις του ΟΗΕ κι εν συνεχεία ευρωπαϊκές δυνάμεις εμπλέκοντας όλο και περισσότερους στις εμπόλεμες πλέον περιοχές.<br /><br />Ωστόσο, η διάδοχος της Areva S.A. , Orano S.A. κατάφερε με τον πόλεμο αυτό μέχρι και σήμερα να διατηρήσει την συνέχιση των εξορύξεων της και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων Ουρανίου, που διαθέτει ο Νίγηρας. Προσπέρασε τους σκοπέλους των ετών 2016-2017 και σήμερα κατέχει την δεύτερη θέση στον πλανήτη ως μεγαλύτερος παραγωγός Ουρανίου, με μερίδιο 11% στην παγκόσμια παραγωγή του .<br /><br />Το Ουράνιο του Νίγηρα είναι ένα στρατηγικό γαλλικό περιουσιακό στοιχείο, όπως έγραφε στις 25 Ιανουαρίου του 2013 το France24 .Εξ’ αντικειμένου, εξακολουθεί να παραμένει ζωτικής σημασίας, για τα Γαλλικά ιδιωτικά συμφέροντα, που θα κάνουν τα πάντα για να μην το χάσουν.<br /><br />Οι προσφυγικές ροές αποτελούν το αποτέλεσμα των ενεργειών, για την προστασία του εν λόγω στρατηγικού γαλλικού περιουσιακού στοιχείου .<br /><br />Αποτελούν μια συνεχώς επικρεμάμενη απειλή, που εξαναγκάζει πλέον περισσότερους να εντάσσονται στο Αφρικανικό πολεμικό παιχνίδι.<br /><br />Όσοι υπόλοιποι εμπλέκονται στον πόλεμο, σε αντίθεση με τα Γαλλικά οικονομικά συμφέροντα, στο μόνο όφελος που προσβλέπουν είναι στην μείωση των προσφυγικών ροών. Δηλαδή το οικονομικό τους όφελος είναι σχεδόν μηδενικό, ενώ προσδοκούν σε άυλες κι αμφίβολες επιτυχίες.<br /><br />Για να μειωθούν όμως οι προσφυγικές ροές, θα πρέπει να πάψει ο πόλεμος. Ένας πόλεμος τελειώνει όταν κάποιος βγει από αυτόν νικητής ή σε τελική ανάλυση όταν συνθηκολογήσει με τον αντίπαλο του.<br /><br />Όσο δεν θα επιτυγχάνεται μία από τις παραπάνω δύο εκδοχές, τόσο ο πόλεμος αυτός θα τροφοδοτείται, δημιουργώντας νέες καταστάσεις που θα γεννούν νέες λογικοφανείς αιτιολογίες, μέσω των οποίων θα επιδιώκεται η εμπλοκή όλο και περισσοτέρων ώστε να επιτευχθεί ένα από τα παραπάνω δύο αποτελέσματα.<br /><br />Υπάρχουν πόλεμοι που δεν έχουν τέλος. Ο κύκλος του αίματος που προκαλούν, ανατροφοδοτεί συστηματικά επόμενους. Εύκολα μπαίνει, αλλά δύσκολα βγαίνει κάποιος από αυτούς.<br /><br />Η κατάσταση, όπως τα ίδια τα πρόσφατα Γαλλικά ΜΜΕ περιγράφουν σε δημοσιεύματά τους,, βαίνει διαρκώς επιδεινούμενη. Η συνθήκη αυτή δεν δικαιολογεί την ανακοίνωση της Γαλλίας ότι το αργότερο έως το καλοκαίρι του 2022 θα τερματίσει την επιχείρηση Berkane ή την δήλωσή της τον φετινό Ιούνιο 2021 ότι, σχεδιάζει να μειώσει στο μισό τον αριθμό των 5.100 στρατευμάτων της στο Σαχέλ έως το 2023, αφού οι δηλώσεις της αυτές δεν συνοδεύονται συγχρόνως από αντίστοιχες δηλώσεις ότι σκοπεύει να τερματίσει ή να μειώσει δραστικά την εκμετάλλευση των εξορύξεων Ουρανίου από τα γαλλικά ορυχεία του Νίγηρα.<br /><br />Τα δε, ευρωπαϊκά κράτη έως τώρα, επεκτείνουν τις δράσεις των στρατιωτικών αποστολών τους μόνο στην περιοχή Λιπτάκο που βρίσκεται εκτός της γεωγραφικής σφαίρας του γαλλικού ενδιαφέροντος, που εντοπίζεται Βόρεια της Λιπτάκο.<br /><br />Από το πολεμικό παιχνίδι αυτό, που η ίδια άνοιξε την πόρτα του, κατά πως φαίνεται σκοπεύει σύντομα να απεμπλέξει τις πολεμικές της δυνάμεις η Γαλλία. Υποθέτω, όταν βεβαιωθεί πως βρήκε πρόθυμους συμμάχους- αντικαταστάτες να της εξασφαλίζουν, για το μέλλον, τις συνθήκες εκείνες στο Βόρειο Μάλι, που θα επιτρέπουν στην ίδια την εξακολούθηση της πολύτιμης εξόρυξης Ουρανίου, δίχως ωστόσο άλλο Γαλλικό κόστος σε αίμα.<br /><br />Κοινώς η φίλη Γαλλία, ψάχνει αντιπροσώπους που θα διεξάγουν τον πόλεμο για λογαριασμό της στο Σαχέλ και για να είμαστε πιο ακριβείς, για λογαριασμό των ιδιωτικών γαλλικών συμφερόντων που θα απολαμβάνουν μόνον τα οφέλη.<br /><br />Τα διεθνή δημοσιεύματα αναφέρουν πως, η Γαλλία έχει γίνει αντιπαθής στους πληθυσμούς του Σαχέλ και οι τζιχαντιστές που δρουν στις περιοχές φροντίζουν να τροφοδοτούν αυτό το αντιγαλλικό μένος. Ώστε, εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι οι συγκεκριμένες περιστάσεις υποδηλώνουν τον άμεσο κίνδυνο που αντιμετωπίζει να βρεθεί προ νέων τρομοκρατικών επιθέσεων στο έδαφος της. Το κατά πόσον πιθανοί αντικαταστάτες της Γαλλίας , γίνουν εντέλει αυτοί οι εισπράκτορες, που θα προσελκύσουν στο έδαφος τους αντίστοιχου τύπου επιθέσεις, είναι ένα ζήτημα προς εξέταση.<br /><br />Επιπλέον περιοχές όπως αυτές στον Νίγηρα, που γίνονται εξορύξεις ραδιενεργών χημικών στοιχείων όπως το Ουράνιο, λόγω των βλαπτικών για τον άνθρωπο εκπομπών που παράγουν, δημιουργούν κίνδυνο πρόκλησης σοβαρών, έως και θανατηφόρων ασθενειών για όσους βρίσκονται πολύ κοντά σε αυτές.<br /><br />Η λογική υπαγορεύει ότι για να αναλάβει αντίστοιχο ρίσκο ώστε να μπει κάποιος σε ανάλογες καταστάσεις, πρέπει το βέβαιο κι αναντίρρητο κέρδος που προσδοκά να απολάβει να είναι σημαντικά σπουδαιότερο της προβλέψιμης μελλοντικής του ζημίας.. Αυτήν την συνάρτηση λογικά «ζύγισε» κι η Γαλλία πριν μπει στην όλη περιπέτεια…<br /><br />Αυτού του είδους όμως οι καταστάσεις, μόνον βαθιές οικονομικές πληγές προκαλούν. Ούτε το οικονομικό μέγεθος ενός κράτους, όπως η Γαλλία, μπόρεσε να τις αντέξει κι αυτή είναι η πρόδηλη αιτία που επιδιώκει την σταδιακή απεμπλοκή της από τον πόλεμο αυτό και τις ευρύτερες συνέπειες του…<br /><br />– Προσωπική εκτίμηση-άποψη της συντάκτριας του παρόντος άρθρου.<br /><br />Εάν η χώρα μας θέλει να θεωρείται παγκόσμιος παίκτης, πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της συμμάχου μας Γαλλίας. Δηλαδή να απεμπλακεί από την δίνη ατέρμονων πολέμων, με ότι κινδύνους αυτοί συνεπάγονται.<br /><br />Να υπενθυμίσω πως παίκτης θεωρείται αυτός που ορίζει το παιχνίδι. Το παιχνίδι δεν το όρισαν ποτέ τα πιόνια!<br /><br />Το φιλότιμο είναι Ελληνική λέξη. που δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο κανενός άλλου λαού.<br /><br />Στους άλλους λαούς επικρατεί η έννοια της λογικής.<br /><br />Αντιλαμβάνομαι πλήρως μια πιθανή λογική της Στρατιωτικής μας ηγεσίας, για την ανάγκη εκπαίδευσης του στρατιωτικού μας δυναμικού κάτω από αντίξοες συνθήκες , αληθινού πολέμου , με σκοπό την απόκτηση πολύτιμης εμπειρίας. Δεν μπορώ να αντιλέξω στην λογική αυτή. Ούτε και διαθέτω τις γνώσεις και την εμπειρία για να το πράξω.<br /><br />Δεν αντιλαμβάνομαι όμως λογικές του τύπου «Η Ελλάδα δεν θα κάνει τον τζαμπατζή».<br /><br />Επιδιώκουν να ενεργοποιήσουν το φιλότιμο του Έλληνα, με αμφισβητούμενα, κατά την άποψη μου, κίνητρα.<br /><br />Τζαμπατζής , θεωρείται αυτός που κοιτάει να πάρει , χωρίς να δώσει κάτι ο ίδιος. Δηλαδή, τζαμπατζής είναι αυτός, που κοιτάει πώς θα απεμπλέξει ο ίδιος τον εαυτό του από τις υποχρεώσεις του και θα εξωθήσει τους άλλους να τις αναλάβουν δωρεάν για λογαριασμό του.<br /><br />Οι χαρακτηρισμοί, χαρακτηρίζουν μόνον αυτούς που τους μετέρχονται. Εγώ τέτοια αμετροέπεια λέω να την αποφύγω. Εκείνο όμως που θα πω, είναι πώς Ελλάδα είμαστε όλοι μας. Κανείς μας δεν περισσεύει για να τον βαφτίσουμε «τζαμπατζή» ή «εξυπνάκια» . Λυπάμαι πολύ, που Έλληνες χρειάζεται να υπερασπιστούν την Ελλάδα και τους Έλληνες, από αντίστοιχους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς άλλων Ελλήνων !<br /><br /><img src="https://i2.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/28-2.jpg?resize=520%2C346&ssl=1" /><br /><br />Η Ελλάδα, ήταν εκεί για την Γαλλία, ως έντιμη φίλη και σύμμαχος να της δώσει χείρα βοηθείας την κρίσιμη ώρα. Στήριξε αφενός άυλα και ηθικά, με την εμπιστοσύνη της την οποία διακήρυξε διεθνώς, αφετέρου έμπρακτα και υλικά με τον οβολό της και στο μέτρο των δυνατοτήτων της, την δοκιμαζόμενη τα τελευταία χρόνια Εθνική Γαλλική Αμυντική Βιομηχανία, από την πρώτη ώρα και συνέχισε, ακλόνητα και σταθερά, να το πράττει ακόμα και στους χρόνους, που αμφισβητούνταν το κύρος της, μετά την κατάρρευση της Γαλλο-Αυστραλιανής συμφωνίας, που προκάλεσε η τριπλή συμμαχία της AUKUS, που δεν συμπεριλάμβανε, σε πρώτη τουλάχιστον φάση, την Γαλλία .<br /><br /><img src="https://i1.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/29-1.png?resize=640%2C360&ssl=1" /><br /><br />Στάθηκε βράχος δίπλα στην Γαλλία στην δύσκολη στιγμή, που πληγώνονταν διεθνώς το προφίλ της ως δύναμης στον Ινδο-Ειρηνικό, αποδεικνύοντας έμπρακτα την ακράδαντη πίστη της στις Γαλλικές δυνατότητες και διατρανώνοντας , με την υπογραφή της πως θεωρεί απολύτως άξιες τις Γαλλικές Δυνάμεις να συνεγγυηθούν μαζί με την Ελλάδα, για το παρόν και για τον μέλλον, την ασφάλεια , την ειρήνη και την σταθερότητα της ΝΑ Μεσογείου.<br /><br />Η Ελλάδα, ήταν και είναι εδώ για τους Ευρωπαίους Συμμάχους της και κρατάει μονάχη της τις εξ Ανατολών Θερμοπύλες, συγκρατώντας ακούραστα τα τελευταία, τουλάχιστον επτά χρόνια, τις πολυπληθείς ορδές των μεταναστευτικών ρευμάτων , στήνοντας τους με τα σώματα των Ελλήνων, φράγματα ώστε να μην προωθηθούν περαιτέρω προς το εσωτερικό της Ευρώπης και φιλοξενώντας στο έδαφος της τους πρόσφυγες, με τον ίδιο σκοπό.<br /><br /><img src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/30.png?resize=640%2C360&ssl=1" /><br /><br />Παρακάτω ακολουθούν τα επίσημα Στατιστικά Στοιχεία της Λειτουργικής Πύλης με Καταστάσεις Προσφύγων στην Ελλάδα, που τηρούνται από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).<br /><br />Είναι εύκολα προσβάσιμα τα πλήρη στοιχεία στον καθένα στην διαδικτυακή πύλη που παραθέτω παρακάτω :<br /><br /><a href="http://data2.unhcr.org/en/situations/mediterranean/location/5179#_ga=2.7251570.1388336928.1634224020-1097512224.1634224020">http://data2.unhcr.org/en/situations/mediterranean/location/5179#_ga=2.7251570.1388336928.1634224020-1097512224.1634224020</a><br /><br />Μπορούν να τα παρακολουθήσουν , όλοι και μεταξύ αυτών όσοι μιλούν για «Τζαμπατζήδες Έλληνες» ή για «Εξυπνακισμούς των Ελλήνων που κοιτάν πώς θα αποφύγουν τις υποχρεώσεις τους».<br /><br />Να σημειωθεί ότι τα στοιχεία αυτά, δεν αφορούν τους οικονομικούς μετανάστες , ούτε τον αριθμό όσων από αυτούς τους αποτράπηκε ήδη η είσοδος τους στην χώρα και η περαιτέρω προέλαση τους προς τους συμμάχους μας στην Ευρώπη ή όσους μετανάστες η Ελλάδα επαναπροώθησε στις χώρες προέλευση τους.<br /><br />Τα στοιχεία που αναφέρονται παρακάτω αφορούν μόνον στους πρόσφυγες .<br /><br />*Από τα παραπάνω επίσημα στοιχεία αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα όλα τα προηγούμενα χρόνια επιβαρύνθηκε με προσφυγικές ροές της τάξης των 1.205.413 προσφύγων από Χερσαίες ροές και των 60.454 προσφύγων από Θαλάσσιες ροές. Συνολικά δηλαδή, της τάξης του 1.265.867 προσφύγων και δίχως σε αυτούς να προσμετρηθούν οι μεταναστευτικές ροές.<br /><br />Σημειωτέον ότι, οι προσφυγικές ροές που η Ελλάδα προβλέπεται να αντιμετωπίσει στο μέλλον αναμένεται να αυξηθούν εξαιτίας της διαρκώς επιδεινούμενης ανθρωπιστικής κρίσης στο Αφγανιστάν…<br /><br />Σύμφωνα με την από 21 Σεπτεμβρίου 2021 αναφορά της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ (UNHCR) οι συνολικώς εκτοπισμένοι πρόσφυγες από τις χώρες του Σαχέλ αντιστοιχούν σε 157.804 άτομα.<br /><br />Δηλαδή οι συνολικώς εκτοπισμένοι πρόσφυγες από τις χώρες του Σαχέλ οι οποίες , κατά ορισμένους, ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο με τις ροές τους τα κράτη μέλη της ΕΕ αναλογούν μόνον στο 12,46% των συνολικών προσφυγικών ροών, που ήδη δέχτηκε η Ελλάδα, από το 2014 μέχρι σήμερα.<br /><br />Αντιβαίνει τους κανόνες της λογικής ο ισχυρισμός πως οι δυνάμεις των Συμμάχων μας κρατών μελών της ΕΕ, που συμμετέχουν στην Task Force Takuba στο Σαχέλ, είναι ανίκανες να τα βγάλουν μόνες τους πέρα και περιμένουν εμάς τους «έξυπνους» να τους ξελασπώσουμε ! Για να μην πω ότι είναι και προσβλητικός για τους Συμμάχους μας…<br /><br />*Ο καθένας σύμμαχος κάνει το καθήκον του στα πλαίσια των δυνατοτήτων του. Δεν κατηγορώ κανέναν.<br /><br />Έκαστος εφ’ ω ετάχθη..<br /><br />Πείτε μου όμως, ποια από τις Ευρωπαϊκές χώρες των δυνάμεων της νεοσυσταθείσας μόλις τον Μάρτιο 2020, Task Force Takuba, αντιμετώπισε μόνη της, επί 7 συνεχή χρόνια, αντίστοιχου μεγέθους προσφυγικές ροές, άλλα και μεταναστευτικές, όπως αυτές που αντιμετώπισε η Ελλάδα και ποια ήταν αυτή από τις εν λόγω χώρες, που ήρθε να βοηθήσει εμπράκτως με τις στρατιωτικές της δυνάμεις την Ελλάδα ?<br /><br /><b><i>* Η Μαρία Ν. Παπαδοπούλου είναι δικηγόρος</i></b></div><div><b><i><br /></i></b><a href="https://www.anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΣΑΧΕΛ: Η άλλη όψη του νομίσματος (Β-Μερος)

Της Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου* Μια σε βάθος ανάλυση ενός θέματος που θα απασχολήσει την κυβέρνηση, τις Ένοπλες Δυνάμεις και την ελληνική κοινων...

Διαβάστε την συνέχεια

ΣΑΧΕΛ: Η άλλη όψη του νομίσματος

<a href="https://i1.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/00.png?fit=640%2C360&ssl=1"><img height="372" src="https://i1.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/00.png?resize=640%2C360&ssl=1" width="761" /></a><br /><div>Της <b>Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου*</b><br />Μια σε βάθος ανάλυση ενός θέματος που θα απασχολήσει την κυβέρνηση, τις Ένοπλες Δυνάμεις και την ελληνική κοινωνία στο άμεσο μέλλον.<br /><br />Το Μάλι και ο Νίγηρας, είναι από τις πάμφτωχες χώρες του Τρίτου Κόσμου. Στις 195 χώρες, που αριθμούσε το περασμένο έτος τούτος ο πλανήτης, οι δύο αυτές χώρες καταλάμβαναν τις τελευταίες θέσεις.<br /><br />Αυτό είναι παράδοξο ! Πώς μπορεί να βρίσκονται, κυριολεκτικά σε πλήρη ένδεια, χώρες πλούσιες σε Χρυσό και σε Ουράνιο, όπως ο Νίγηρας και το Μάλι ?<br /><br />Όπως φαίνεται, η οικονομική ζωή και των δύο χωρών, εξαρτάται από την γεωργία στον εύφορο νότο. Δηλαδή από το τμήμα τους νότια του ποταμού Νίγηρα που διατρέχει και τις δύο αυτές χώρες. Ούτε όμως το υπόλοιπο τμήμα τους προς το βορρά, που καταλήγει σε έρημο, μπορείς να το θεωρήσεις αξιοκαταφρόνητο, γιατί εκεί η γη τους είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους και πρώτες ύλες δυσεύρετων μεταλλευμάτων, που εντοπίζονται στις περιοχές ανάμεσα στα μεταξύ τους σύνορα. Εκεί, κυριαρχεί το Ουράνιο.<br />Το άλλο κοινό που έχουν και τα δύο αυτά κράτη είναι ότι, υπήρξαν Γαλλικές Αποικίες.<br /><br />Ειδικότερα, από το 1900 έως το 1960, το Μάλι ήταν ενταγμένο στο Γαλλικό Σουδάν.<div><br /><img src="https://i2.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/2-3.png?resize=696%2C476&ssl=1" /><i>Διαδρομή ποταμού Νίγηρα</i><br /><br />Ο δε Νίγηρας από τα 1900 έως και τα 1958, αποτελούσε τον Γαλλικό Νίγηρα.<br /><br />Εδώ και πολλά χρόνια. κοντά στα Δυτικά σύνορα του Νίγηρα και τα Ανατολικά σύνορα του Μάλι, είχε εγκατασταθεί η Γαλλική Εταιρεία Areva S.A., που ήταν ένας γαλλικός πολυεθνικός όμιλος-κολοσσός, που ειδικεύονταν στην πυρηνική και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κι είχε έδρα της το Παρίσι.<br /><br />Κύριο αντικείμενο της εν λόγω εταιρείας, στις περιοχές Μάλι και Νίγηρα, ήταν η εξόρυξη μεταλλευμάτων πλούσιων σε Ουράνιο .<br /><br />Μετά την πετρελαϊκή κρίση του 1973, που εκτόξευσε την τιμή του πετρελαίου στα ύψη, η Γαλλία, έξυπνα σκεπτόμενη άρχισε να προσανατολίζεται προς εναλλακτική λύση για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της. Η εναλλακτική λύση δεν άργησε να βρεθεί. Ήρθε με την κατασκευή έως το 1988, των 56 αρχικά πυρηνικών αντιδραστήρων, που στην συνέχεια έγιναν 59. Όλοι τους χρησιμοποιούν ισότοπα του Ουρανίου για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, με την αντίδραση της πυρηνικής σχάσης.<br /><br />Η παραγωγή καλύπτει σχεδόν το 80% των αναγκών της χώρας για ηλεκτρική ενέργειας, ενώ έχει καταστήσει την Γαλλία τον μεγαλύτερο καθαρό εξαγωγέα ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο. Για την παραγωγή αυτή, η Γαλλία χρησιμοποιεί περίπου 10.500 τόνους Ουρανίου κάθε χρόνο Τουλάχιστον ένα ποσοστό της τάξης του 35% με 40% περίπου του αναγκαίου για την Γαλλία Ουρανίου, προέρχεται από το ορυχεία του Νίγηρα, ο οποίος συγκριτικά με το Μάλι, αλλά και όλους τους υπόλοιπους , θεωρείται ως ο κύριος προμηθευτής σε Ουράνιο της Γαλλίας. Ωστόσο και στο Μάλι, που φημίζεται ιδίως για τα κοιτάσματα χρυσού που διαθέτει, η Areva S.A. εξερευνούσε το κοίτασμα Ουρανίου Saraya East, 80 χιλιόμετρα από τη Φαλέα κι ένα ακόμα στο Γκάο, όπου το δυναμικό της περιοχής σε Ουράνιο, εκτιμάται περίπου σε 5.200 τόνους.<br /><br /><br /><img height="400" src="https://i2.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/4-2.png?resize=200%2C215&ssl=1" width="372" /><br /><i>Χάρτης των επαρχιών του Μάλι</i><br /><br />Άλλοι προμηθευτές της Γαλλίας σε Ουράνιο είναι ο Καναδάς , η Αυστραλία, το Καζακστάν και η Ρωσία. Από αυτές τις χώρες, σε γενικές γραμμές, συγκεντρώνεται περίπου το 50% του Ουρανίου που χρειάζεται στην Γαλλία για να λειτουργούν τα πυρηνικά της εργοστάσια και να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια. Το άλλο περίπου 45-50% προέρχεται από το Σαχέλ και πρωτίστως από τον Νίγηρα.<br /><br />Η Areva S.A ανήκε κατά πλειοψηφία στο γαλλικό κράτος, μέσω της Γαλλικής Επιτροπής Εναλλακτικών Πηγών Ενέργειας και Ατομικής Ενέργειας (54,37%), της Banque Publique d’Investissement (3,32%) και του Agence des Participations de l’État (28,83%) καθώς και της Riclectricité de France , στην οποία η γαλλική κυβέρνηση έχει το πλειοψηφικό πακέτο ιδιοκτησίας, η οποία κατείχε το 2,24% της Areva S.A.<br /><br />Ο δεύτερος μεγάλος μέτοχος της Areva S.A., ήταν η Επενδυτική Αρχή του Κουβέιτ. που κατείχε ένα ποσοστό 4,82% των μετοχών της. Η δε εταιρεία ήταν εισηγμένη στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο Euronext .<br />Το 2016 αποφασίστηκε η αναδιάρθρωση της Areva κι ύστερα από αυτήν προέκυψε το 2017 , η Orano S.A.<br /><br />H διάδοχος της Areva S.A., δηλαδή η Orano S.A., ασχολείται με την εξόρυξη, την μετατροπή και τον εμπλουτισμό Ουρανίου, την ανακύκλωση αναλωμένων καυσίμων, την πυρηνική υλικοτεχνική υποστήριξη, τη διάλυση και τη μηχανική του πυρηνικού κύκλου. Είναι κι αυτή μια πολυεθνική εταιρεία. Συμμετοχή με ποσοστό της τάξης του 5% η κάθε μία, στην νέα εταιρεία απέκτησαν το 2018 οι Ιαπωνικές Japan Nuclear Fuel Limited και Mitsubishi Heavy Industries.<br /><br />Από τον Αύγουστο του 2019, η Orano S.A. είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός Ουρανίου στον κόσμο με μερίδιο 11% στην παγκόσμια παραγωγή του. Αυτή η εταιρεία πλέον εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα Ουρανίου του Νίγηρα, του Μάλι, του Καναδά και του Καζακστάν.<br /><br />Οι εργασίες μετατροπής κι εμπλουτισμού του Ουρανίου, που εξορύσσει η εταιρεία πραγματοποιούνται στις περιοχές Malvési και Tricastin της Γαλλίας.<br /><br />Όπως αντιλαμβάνεται ο μέσος και κοινός νους, τα ορυχεία σε Μάλι και κυρίως στον Νίγηρα, από όπου προέρχεται η μεγάλη παραγωγή του Ουρανίου, είναι ζωτικής σημασίας για τα γαλλικά συμφέροντα, κάτι που όπως θα δούμε παρακάτω ομολογείται κι από την ίδια την Γαλλία.<br /><br /><img src="https://i1.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/6-1.png?resize=640%2C360&ssl=1" /><br /><i>Τουαρέγκ, η Φυλή της Ερήμου</i><br /><br />Το κακό είναι ότι στις περιοχές που εντοπίζεται το Ουράνιο, κατοικεί μια φυλή που λέγεται Τουαρέγκ. Η φυλή αυτή είναι διαμοιρασμένη ανάμεσα στο Μάλι και στον Νίγηρα. Βασικά δεν γνωρίζει καν από σύνορα. Για τους Τουαρέγκ πατρίδα τους είναι η αχανής έρημος. Αλλά όχι μόνο αυτό , η φυλή, διεκδικεί και την αυτονομία της κι αυτή η αιτία τους έδωσε γρήγορα το προσωνύμιο «αντάρτες». Επιπλέον, οι πολίτες του Μάλι, πολλοί από αυτούς της φυλής των Τουαρέγκ, ίδρυσαν ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 2000 κοινοτικές οργανώσεις στις περιοχές εξόρυξης Ουρανίου, όπως η Falea, διαμαρτυρόμενες για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και την εκροή των φυσικών πόρων των περιοχών τους στους ξένους.<br /><br />Σύμφωνα με τον Dr Jeremy Keenan, του SOAS, University of London: «Το 2004, ο Πρόεδρος Τάντζα του Μάλι, προσπάθησε να προκαλέσει τους Τουαρέγκ σε ενέργειες που θα μπορούσαν να τους απεικονίσουν στους Αμερικανούς ως «πρώην αντάρτες, που στρέφονται στην τρομοκρατία». Μάλιστα, σύμφωνα με τις περιγραφές του ίδιου, σε μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια, συνελήφθη στην συνέχεια, με την κατηγορία της δολοφονίας, ο τότε αρχηγός των Τουαρέγκ, που είχε υπογράψει για λογαριασμό τους το 1995 την Συμφωνία Ειρήνης κι υπήρξε κατόπιν υπουργός της κυβέρνησης του Μάλι. Όμως αργότερα, μετά από 13 μήνες από την σύλληψη του αυτή, αφέθηκε ελεύθερος χωρίς κατηγορία. Στο ενδιάμεσο διάστημα όμως, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, το Μάλι έστειλε 150 στρατιώτες να λάβουν ειδική εκπαίδευση στις ΗΠΑ, ώστε να δραστηριοποιηθούν στην συνέχεια στα βουνά της περιοχής Aïr, που θεωρείται το προπύργιο των Τουαρέγκ.<br /><br />Έκτοτε οι Τουαρέγκ, ζούσαν υπό καθεστώς καταπίεσης και διώξεων και γρήγορα κόλλησε δίπλα στο όνομά τους και η μομφή των «τρομοκρατών».<br /><br />Στις 22 Μαρτίου του 2012 εκδηλώθηκε πραξικόπημα στο Μάλι. Οι πραξικοπηματίες διαμαρτύρονταν για τον απαράδεκτο τρόπο που συμπεριφέρονταν η κυβέρνηση στους Τουαρέγκ. Όταν πια ανέλαβαν την εξουσία έκλεισαν τα σύνορα της χώρας, επιτρέποντας μόνον την είσοδο σε οργανώσεις ανθρωπιστικής βοήθειας.<br /><br />Το πραξικόπημα αυτό έδωσε την ευκαιρία στους αντάρτες Τουαρέγκ να καταλάβουν τρεις πόλεις στο Βόρειο Μάλι, τις Κιντάλ, Γκάο και Τομπουκτού και να κηρύξουν την ανεξαρτησία του Αζαγουάντ, μίας περιοχής που περιλαμβάνει τις τρεις περιφέρειες του Βορείου Μάλι. Αυτές ακριβώς δηλαδή, που βρίσκονται τα κοιτάσματα Ουρανίου της χώρας κι οι οποίες συνορεύουν εξ ανατολών με τον Νίγηρα, όπου υπάρχουν τα ακόμα μεγαλύτερα κοιτάσματα Ουρανίου, που εκμεταλλευόταν η πρώην Areva SA,νυν Orano SA κι όπου επίσης κατοικούν Τουαρέγκ.<br /><br />Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι, ύστερα από τις κινήσεις των Τουαρέγκ το 2004, που συμμετείχαν στις κοινωνικές ομάδες δράσης, που είχαν συγκροτηθεί, με σκοπό να εκδιώξουν τους ξένους, που εκμεταλλεύονται τον φυσικό πλούτο των περιοχών τους και καθώς οι περισσότεροι από αυτούς είναι μουσουλμάνοι, δόθηκε η ευκαιρία και τα κατάλληλα περιθώρια, ώστε ήδη στο μεσοδιάστημα και μέχρι την εκδήλωση του πραξικοπήματος του 2012, να τρυπώσουν ανάμεσά τους και να αναπτύξουν, χαμηλού επιπέδου ως τότε , δράση μέλη της ισλαμικής οργάνωσης Άνσαρ Ντιν, οι οποίοι θεωρούνται προσκείμενοι και καθοδηγούμενοι από την Αλ Κάιντα.<br /><br />Αυτή ειδικά η συνθήκη με την εμπλοκή της Αλ Κάιντα, διευκόλυνε εξαιρετικά ορισμένους….<br /><br />Έτσι η Γαλλία, που το 2003 στο πλαίσιο του «Παγκόσμιου Πολέμου κατά της Τρομοκρατίας», που είχαν ξεκινήσει οι ΗΠΑ, εμφανίστηκε εντελώς αδιάφορη για την τρομοκρατία κι αρνήθηκε κατηγορηματικά να συμμετάσχει στις επιχειρήσεις του Ιράκ, μόλις δέκα χρόνια αργότερα, τώρα, που κηρύσσονταν η ανεξαρτησία του Αζαγουάντ, ευαισθητοποιήθηκε κι αποφάσιζε πλέον να αλλάξει την στάση της απέναντι στην τρομοκρατία !<br /><br /><br />Στις 25.1.2013 Γαλλικά ΜΜΕ , όπως το <a href="https://www.france24.com/en/20130125-france-niger-uranium-areva-special-forces-mali-security-special-forces">France 24</a>, βροντοφώναζαν στα άρθρα τους και καθιστούσαν προς πάσα κατεύθυνση σαφές πως: «Οι γαλλικές ειδικές δυνάμεις «προστατεύουν» τα ορυχεία ουρανίου του Νίγηρα»….<br /><br /><br /><img src="https://i2.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/8.png?resize=589%2C601&ssl=1" /><br /><br />Για την ιστορία το εν λόγω άρθρο έγραφε : « Η Γαλλία θα στείλει ειδικές δυνάμεις για την προστασία των ορυχείων Ουρανίου του πυρηνικού κολοσσού Areva στο Νίγηρα, σύμφωνα και με άλλα δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, εν μέσω αυξημένης απειλής ασφάλειας, μετά από επίθεση, τα στρατεύματα μας θα δράσουν υπό τη γαλλική καθοδήγηση για την απομάκρυνση των ισλαμιστών ανταρτών από το γειτονικό Μάλι…Σύμφωνα με την εβδομαδιαία Le Point , ο Γάλλος υπουργός Άμυνας Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν έδωσε το πράσινο φως για μια ελίτ ομάδα από τις ένοπλες δυνάμεις της Γαλλίας ώστε να ενισχύσει την τοπική ασφάλεια στους δύο χώρους της εταιρείας στο Νίγηρα, πρώην γαλλική αποικία.<br /><br />Η κίνηση έρχεται εν μέσω αυξημένης απειλής ασφάλειας μετά από επίθεση της Γαλλίας, με σκοπό την απομάκρυνση των ισλαμιστών αυτονομιστών από το Βόρειο Μάλι και μετά τη θανατηφόρα κρίση ομήρων στην εγκατάσταση αερίου στην Amenas της Αλγερίας, στην οποία οι μαχητές δήλωσαν πως προχώρησαν ως εκδίκηση για τη γαλλική στρατιωτική επέμβαση.<br /><br />Η απόφαση για την ανάπτυξη στρατευμάτων, ωστόσο, ελήφθη νωρίτερα τον Ιανουάριο, μετά από μια κακή επιχείρηση διάσωσης ενός αιχμάλωτου πράκτορα των γαλλικών πληροφοριών Ντένις Αλέξ στη νότια Σομαλία , σύμφωνα με το Le Point. Ο Άλεξ κρατήθηκε όμηρος από μαχητές εκεί από το 2009.<br /><br />Είναι η πρώτη φορά που αποστέλλονται κυβερνητικά στρατεύματα στο εξωτερικό για την προστασία μιας εγκατάστασης που ανήκει σε ιδιωτική γαλλική εταιρεία, σύμφωνα με το Le Point, αν και οι Γάλλοι πεζοναύτες έχουν ήδη αναπτυχθεί σε φορτηγά πλοία που ταξιδεύουν στα πειρατικά μολυσμένα νερά του Ινδικού Ωκεανού και του Κόλπου της Γουινέας.<br /><br /><img height="320" src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/9-1.jpg?resize=220%2C176&ssl=1" width="400" /><br /><i>Ουράνιο στην βασική του μορφή 9292 U</i><br /><br />Το ουράνιο του Νίγηρα είναι ένα στρατηγικό γαλλικό περιουσιακό στοιχείο….».<br /><br />Παρόλο όμως. που ο άτυχος Ντενίς Άλεξ, κρατούνταν αιχμάλωτος, από το 2009 μάλιστα, στην εκ διαμέτρου αντίθετη πλευρά της Αφρικής, από αυτήν που θα επιχειρούσαν τα γαλλικά στρατεύματα, δηλαδή την ανατολική της πλευρά, όπου βρίσκεται η Σομαλία, στην Γαλλία μόλις το 2013, αποφάσισαν να κινητοποιηθούν για να «σώσουν» τον όμηρο. Κι αυτό συνέβη όταν πια, μετά το πραξικόπημα που έλαβε χώρα το 2012 στην δυτική πλευρά της Αφρικής δηλαδή στο Μάλι, οι Τουαρέγκ κατέλαβαν τις βόρειες περιοχές της χώρας και κήρυξαν την ανεξαρτησία τους. Η ανεξαρτησία αυτή, κατά πως φαίνεται, ήταν που έδωσε την αναγκαία ώθηση σε κάποιους στην Γαλλία, που οσμισθέντες τον επερχόμενο κίνδυνο, άρχισαν για πρώτη φορά να ανησυχούν σοβαρά πώς το αυτονομιστικό κίνημα των Τουαρέγκ, ύστερα από την αυτονόμηση των εδαφών του Βόρειου Μάλι που διακήρυξε, πιθανό στόχο του να είχε την συνέχιση της αυτονομιστικής του πορεία, προχωρώντας πλέον προς τον δυτικό Νίγηρα, όπου στο βόρειο τμήμα αυτής της χώρας, όπως ήδη είπαμε, κατοικούν επίσης Τουαρέγκ κι όπου βρίσκονται τα πολύτιμα Γαλλικά ορυχεία εξόρυξης, σε μεγάλες ποσότητες, του εξίσου πολύτιμου για την οικονομία της Γαλλίας, Ουρανίου.<br /><br />Έτσι καταλήξαμε τα Γαλλικά στρατεύματα να προετοιμάζονται να επιχειρήσουν στο Δυτικό Σαχέλ με την πρόφαση της γαλλικής ευαισθησίας για τον όμηρο που ωστόσο κρατούνταν αιχμάλωτος στο Ανατολικό Σαχέλ.<br /><br />Όσο για τον δυστυχή Γάλλο όμηρο, Αλέξ Ντενίς, δεν πήγαν καλά για αυτόν. Μόλις ξεκίνησαν την εισβολή στο Μάλι τα Γαλλικά στρατεύματα, ήδη από την 17.1.2013 τον εκτέλεσε η σομαλική τρομοκρατική ομάδα al Shabaab, που τον κρατούσε ως τότε για 4 χρόνια όμηρο. Τα ίδια τα γεγονότα απέδειξαν ότι η ζωή ενός ανθρώπου είναι πολύ λίγη για να συγκριθεί μπροστά σε κάποια γραμμάρια Ουρανίου…<br /><br />Ας επανέλθουμε όμως στο Μάλι….<br /><br />Λίγο πριν τις πιο πάνω δημοσιεύσεις στο France24, τον Ιανουάριου του 2013, είχαν μεσολαβήσει κάποιες άλλες εξελίξεις στην χώρα… Αυτές, ως επί τω πλείστον, ακολούθησαν χρονικά κι έπονταν του πραξικοπήματος της 22ας Μαρτίου 2012, που έδωσε τα περιθώρια στους Τουαρέγκ να κηρύξουν την ανεξαρτησία του Αζαγουάντ, δηλαδή όλου του Βόρειου Μάλι.<br /><br />Ο Επικεφαλής του Πραξικοπήματος ονόματι Αμαντού Χαγιά Σανόγκο , υπέγραψε την συμφωνία ECOWAS.<br /><br />Η συμφωνία υπογραφόταν την ίδια ακριβώς ημέρα, δηλαδή στις 6 Απριλίου 2012, που το Αζαγουάντ κήρυττε την ανεξαρτησία του.<br /><br />Η συμφωνία προέβλεπε άρση του εμπάργκο κι αμνηστία στους πραξικοπηματίες εφόσον παρέδιδαν την εξουσία.<br /><br /><img height="400" src="https://i1.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/11-1.jpg?resize=200%2C300&ssl=1" width="267" /><br /><i>Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά- Πρόεδρος Μάλι 9ος/2013- 8ος/2020</i><br /><br />Ο Αμαντού Χαγιά Σανόγκο, ο αρχηγός δηλαδή του πραξικοπήματος, δύο ημέρες αργότερα στις 8 Απριλίου του 2019, παραιτούνταν από Πρόεδρος της χώρας και στις 19 Απριλίου 2012 αυτοεξορίστηκε. Εγκατέλειψε μόνος του κι οικειοθελώς το Μάλι περνώντας στην γειτονική Σενεγάλη.<br /><br />Από ότι υποδηλώνουν βάσιμα τα ίδια τα γεγονότα, το πραξικόπημα, που στην ουσία διήρκησε λιγότερα από 1 μήνα, έγινε με σκοπό να δώσει στους καταπιεσμένους Τουαρέγκ την δυνατότητα να αυτονομηθούν, επικαλούμενοι πλέον ανεξαρτησία του Αζαγουάντ….<br /><br />Στις 20 Αυγούστου πια του 2012, σχηματίστηκε προσωρινή-μεταβατική κυβέρνηση, για όσο από το Μάλι είχε απομείνει μέχρι τούδε ως επικράτεια. Μετά από μια αναγκαία προεκλογική περίοδο, τον Σεπτέμβριο του 2013 οι εκλογές που μεσολάβησαν ανέδειξαν ως νέο Πρόεδρο της Χώρας τον πρώην, από το 1994 έως το 2000, πρωθυπουργό της χώρας , Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά.<br /><br />Ο τελευταίος στις 12 Αυγούστου 2018 επανεξελέγη στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών που διεξήχθηκαν στο Μάλι, με ποσοστό 67,17% έναντι 32,83% του αντιπάλου του.<br /><br />Αλλά του Ιμπραΐμ Μπουμπακάρ Κεϊτά. δεν του έμελλε να ολοκληρώσει την 2η θητεία του. Αυτό γιατί τον Αύγουστο του 2020 εκδηλώθηκε εκ νέου πραξικόπημα στην χώρα, που τον εκδίωξε από την εξουσία . Στην συνέχεια δε, μέσα στους επόμενους εννέα μήνες, δηλαδή έως τον Μάϊο του 2021 εκδηλώθηκε και δεύτερο πραξικόπημα.</div><div><br /><img height="400" src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/12.png?resize=249%2C300&ssl=1" width="332" /><br /><i>Ο Συντ/χης Ασιμί Γκοϊτά, ανέλαβε από τον Μάϊο 2021 μέχρι σήμερα τον έλεγχο του Μάλι</i><br /><br />Συγκεκριμένα , ο συνταγματάρχης Ασιμί Γκοϊτά, που είχε οριστεί αντιπρόεδρος με το πρώτο πραξικόπημα του Αυγούστου 2020, στο δεύτερο πραξικόπημα του Μαϊου 2021 έριξε τον έως τότε χουντικό Πρόεδρο κι αυτοδιορίστηκε πλέον ως Πρόεδρος του Μάλι.<br /><br />Ο Ασιμί Γκοϊτά, μέσα σε μια χώρα που την μαστίζει πλέον η ένοπλη βία και το τζιχαντιστικό χάος, για το οποίο γίνεται αναφορά αργότερα, υπόσχεται να μεταρρυθμίσει το Μάλι και να το οδηγήσει στα ασφαλή νερά μιας εκλογικής διαδικασίας. για την ανάδειξη του επόμενου νέου Προέδρου του.<br /><br />Σύμφωνα με το Αμερικανικό think tank International Crisis Group : «…Για να αξιοποιήσουν στο έπακρο αυτήν την μετάβαση, οι πολιτικές δυνάμεις μπορούν ακόμη να ξεκινήσουν εκλογικές μεταρρυθμίσεις, να ολοκληρώσουν αυτήν την περίοδο, με διαφανείς εκλογές, να φέρουν κοντά φορείς της πολιτικής και της κοινωνίας των πολιτών και να ξεκινήσουν εθνικές διαβουλεύσεις σχετικά με τον εντοπισμό και την υπέρβαση των παραγόντων μπλοκαρίσματος….» . Ωστόσο, πέρα από τα ευχολόγια, σύμφωνα με το ίδιο think tank : «…..οι διεθνείς εταίροι, που συνεχίζουν να προτιμούν την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και όχι την υποστήριξη των μεταρρυθμίσεων στη διακυβέρνηση, έχουν δείξει τα όρια της δράσης τους.».<br /><br />Από ότι ήδη διαφαίνεται. από το παραπάνω σχόλιο του International Crisis Group, από το μακρινό εκείνο δημοσίευμα του France24 που προανήγγειλε τον Ιανουάριο του 2013 την προστασία, από τις Γαλλικές δυνάμεις, των ορυχείων Ουρανίου στον Νίγηρα και την σχεδιαζόμενη επέμβαση τους στο Μάλι μέχρι και τον φετινό Μάϊο, οπότε εξελίχθηκε το πρόσφατο στρατιωτικό πραξικόπημα, πολλά είχαν πλέον αλλάξει…<br /><br />Αλλά καλύτερα ας δούμε τι έγινε όταν τα στρατεύματα της Γαλλίας, στάλθηκαν να προστατεύσουν τα πολύτιμα ορυχεία εξόρυξης Ουρανίου. που εκμεταλλευόταν η Γαλλική ιδιωτική εταιρεία Areva S.A. και τώρα πια η διάδοχος της Orano S.A. Ειδικότερα, ας εξετάσουμε, στα βασικά τους σημεία, τα επιμέρους γεγονότα, που μεσολάβησαν από την χρονική στιγμή που τα Γαλλικά στρατεύματα έλαβαν την εντολή να επέμβουν στις περιοχές του Μάλι, όπου οι Τουαρέγκ είχαν διακηρύξει από τον Απρίλιο του 2012 την ανεξαρτησία του Αζαγουάντ, δηλαδή του Βόρειου τμήματος της χώρας…<br /><br />Καταρχάς, η Γαλλική κυβέρνηση, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι εν λόγω στρατιωτικές της επιχειρήσεις, απέσυρε ήδη από το 2012 τα Γαλλικά στρατεύματα που είχε στείλει στο Αφγανιστάν να συνδράμουν τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, μεταφέροντας πλέον τις στρατιωτικές της δυνάμεις στο Μάλι.<br /><br />Αυτές μόλις μετακόμισαν στον Νίγηρα, όπως ήταν ήδη προγραμματισμένο, πολύ σύντομα προχώρησαν κι εισήλθαν στο διπλανό Βόρειο Μάλι με τις ευλογίες μάλιστα και την έγκριση του ΟΗΕ, που ύστερα από τις επιστάμενες προσπάθειες της, έδωσε στην Γαλλία ήδη από τον Δεκέμβριο 2012 την σχετική έγκριση.<br /><br />Η έγκριση αυτή δόθηκε από τον ΟΗΕ, ύστερα κι από σχετικό αίτημα της προηγούμενης και «φιλικής» προς τα Γαλλικά συμφέροντα, κυβέρνησης της Μπαμόκο, που έδρευε στην ομώνυμη πρωτεύουσα του Μάλι. Την κυβέρνηση αυτή όμως, κατόπιν πρόλαβε να την ανατρέψει το πραξικόπημα του Μαρτίου 2012 , με επικεφαλής του τον Αμαντού Χαγιά Σανόγκο, που στην συνέχεια, όπως ειπώθηκε παραπάνω, αυτοεξορίστηκε στην Σενεγάλη…<br /><br />Μάλιστα, η εν λόγω κυβέρνηση, είχε ήδη πριν το πραξικόπημα του Απριλίου 2012, προλάβει να υπογράψει Συνθήκη Αμυντικής Συνεργασίας με την Γαλλία κι αυτό, σε κάθε περίπτωση έδινε στην Γαλλία το δικαίωμα να επέμβει με τις στρατιωτικές της δυνάμεις στο Μάλι. Ποιος ξέρει, ίσως αυτή η αμυντική συνθήκη και τα όσα προοιώνιζε για το Μάλι, να ήταν και η αιτία που οδήγησε στο πραξικόπημα του 2012…<br /><br />Ωστόσο. η ύφεση στην οικονομία της, που αντιμετώπιζε η Γαλλία την συγκεκριμένη ειδικά χρονική περίοδο, ως συνέπεια της διεθνούς οικονομικής κρίσης που είχε ξεσπάσει ήδη από το 2008, δεν της επέτρεπε να συντηρήσει μόνη της πολυέξοδες και δαπανηρές στρατιωτικές επιχειρήσεις . Αυτός, ήταν ο βασικός λόγος, σύμφωνα με την Γερμανική εφημερίδα Deutsche Welle,, που οδήγησε την Γαλλία, ήδη από τα τέλη του 2012, να προστρέξει σε βοήθεια του ΟΗΕ, ζητώντας να αποσταλούν ειρηνευτικές δυνάμεις του Οργανισμού στο Μάλι.<br /><br />Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR) σε πρόσφατη Αναφορά της στις 21 Σεπτέμβριου 2021, περιγράφεται η κατάσταση που έχει πλέον σήμερα διαμορφωθεί, μετά από εκείνη την είσοδο του 2013 των Γαλλικών στρατευμάτων στο Μάλι, ως ακολούθως :<br /><br /><br /><img src="https://i1.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/14.png?resize=470%2C667&ssl=1" /><br /><br /><img src="https://i2.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/1-8.png?resize=300%2C48&ssl=1" /><br /><br />«Οι περιοχές του Σαχέλ φιλοξενούν από το 2012 περίπου 61.348 πρόσφυγες από το Μάλι. Αυτοί, ζουν κυρίως, στις περιοχές Αγιόρου, Αμπάλα, Οουλάμ και σε αρκετά χωριά στην περιοχή Ταχούα, μετά το κλείσιμο της Δομής Φιλοξενίας Προσφύγων (Ιντικάνε) καθώς και στην πρωτεύουσα της Νιαμέι.<br /><br />Το ραγδαία επιδεινούμενο πλαίσιο ασφάλειας έχει προκαλέσει αυξημένες εσωτερικές ροές εκτοπισμού με αυξανόμενο αριθμό κάθε μήνα. Μέχρι σήμερα, υπάρχουν περίπου 157.804 εκτοπισμένοι και στις δύο περιοχές.<br /><br />Η παρουσία ένοπλων ομάδων πέρα ​​από τα σύνορα έχει προκαλέσει τον αναγκαστικό εκτοπισμό περισσότερων από 11.423 πολιτών από την Μπουρκίνα Φάσο προς τον Νίγηρα.»<br /><br />Όλα αυτά συνέβησαν διότι, όπως αναφέρεται στο προαναφερθέν άρθρο της DW, που δημοσιεύτηκε στις 16.1.2013, με τον τίτλο «Τα συμφέροντα πίσω από την παρέμβαση της Γαλλίας στο Μάλι» , ενώ η Εταιρεία Απειλούμενων Λαών (STP), επί ματαίω, ήδη από το 2013 , καλούσε την Γαλλία να παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για την επίτευξη των στόχων της, επιμένοντας ο εκπρόσωπός της Ulrich Delius πως: «Εξάλλου, οι Ισλαμιστές θα χρησιμοποιήσουν την παλιά τους στρατηγική και θα αποσυρθούν γρήγορα προκειμένου να ανασυνταχθούν με την προστασία των βουνών και των σπηλαίων», εντούτοις η κυβέρνηση του τότε Γάλλου Προέδρου Φρανσουά Ολάντ, αγνοούσε τις προτροπές κι αρνούνταν τις προειδοποιήσεις, επιμένοντας εμφατικά πως τα συμφέροντα ασφάλειας της Γαλλίας, την επιτάσσουν στην απόφασή της να επέμβει, ώστε το Παρίσι να δράσει νωρίς για να αποτρέψει τους αντάρτες στη Δυτική Αφρική να αποτελέσουν κίνδυνο για την Ευρώπη.<br /><br />Τα ίδια τα γεγονότα απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας την αναποτελεσματικότητα της Γαλλίας να επιτύχει τους μεγαλεπήβολους στόχους που είχε θέσει.<br /><br />Η επέμβαση των Γαλλικών στρατευμάτων στο Μάλι, με το πρόσχημα να μην τεθούν σε κίνδυνο τα Ευρωπαϊκά συμφέροντα, ακροβατούσε απλώς στο λεπτό νήμα μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας κι εντέλει έγινε η αιτία που προκάλεσε τα όσα δεινά η τότε Γαλλική κυβέρνηση θεωρητικώς ισχυρίζονταν πως προσπαθούσε να αποτρέψει.<br /><br /><img height="265" src="https://i0.wp.com/www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2021/10/15.jpg?resize=276%2C183&ssl=1" width="400" /><br /><i>Τζιχαντιστές του ISGS, που προσέλκυσε ο πόλεμος, που δρούν υπό το πρόσχημα της προστασίας των μουσουλμανικού θρησκεύματος πληθυσμών του Σαχέλ</i><br /><br />Κατά πως εξελίχθηκαν έως πρότινως τα πράγματα, ύστερα από την είσοδο στο Μάλι των Γαλλικών στρατευμάτων και μαζί τους των ειρηνευτικών δυνάμεων, που η Γαλλία πέτυχε στα τέλη του 2012 να στείλει προς συνδρομή της ο ΟΗΕ, οι δράσεις των αντάρτικων ομάδων όχι μόνον δεν αποτράπηκαν, αλλά αντιθέτως επιτάθηκαν, αποχαλινώθηκαν κι αιμοδότησαν το εγχώριο και το αλλοδαπό τζιχαντιστικό κίνημα, το οποίο, όπως γνωρίζουμε όλοι, ζητάει σάρκα για να τραφεί !<br /><br />Τώρα πλέον ολόκληρη η Ευρώπη, βρίσκεται προ εκβιαστικών διλημμάτων και καλείται να υποστεί τις συνέπειες ενός πολέμου που ενέσκηψε κάποτε για να προστατευτούν τα ιδιωτικά γαλλικά συμφέροντα της Areva SA και σήμερα της Orano SA.<br /><br />Και για να προστατευτούν αυτά ειδικά τα συμφέροντα, ολόκληρη η Ευρώπη τελεί υπό την σοβαρή πλέον σήμερα ανησυχία πως βρίσκεται, αυτήν την φορά από τον Νότο της, ενώπιον ενός νέου κινδύνου προσφυγικών ροών, που προκάλεσε ο συγκεκριμένος πόλεμος .<br /><br />Αν κι εδώ στην Ελλάδα, έχοντας να αντιμετωπίσουμε τις εξ ανατολών ροές, δύσκολα προβλέπετε να δούμε Malians στις περιοχές μας, εντούτοις κάποιες χώρες της κεντρικής και δυτικής Νότιας Ευρώπης, άρχισαν να βλέπουν δείγματα προσφύγων, που επιχειρούν να περάσουν τα σύνορα τους..<br /><br />Μην ξεχνάμε ότι στο παρελθόν, η ανθρωπογεωγραφία της Ευρώπης άλλαξε πλείστες όσες φορές. εξαιτίας των μεταναστατευτικών μετακινήσεων διαφόρων λαών ( Μογγόλων, Ούνων, Αβάρων, Βίκινγκς κλπ), που κατάφεραν εντέλει να ξεριζώσουν συθέμελα άλλοτε κραταιές αυτοκρατορίες.<br /><br />Φράγκοι, Σάξονες και γενικά τα Γερμανικά φύλα, που κατέβαιναν σωρηδόν από τον Σκανδιναβικό βορρά προς την υπόλοιπη Ευρώπη , μεταξύ 1ου και 5ου αιώνα μ.Χ., οδηγώντας σχεδόν στα όρια του εκμηδενισμού λαούς όπως οι Κέλτες ,ισοπέδωσαν κυριολεκτικά στο πέρασμα τους ολόκληρη την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, διαιρώντας την κι εξαφανίζοντας κυριολεκτικά από τον χάρτη, όλο το Δυτικό τμήμα της. Οι σύγχρονοι απόγονοι τους έχουν επίγνωση του κινδύνου που φέρνουν μαζί τους ανάλογες μετατοπίσεις πληθυσμών…<br /><br />Ας ληφθεί υπόψιν ότι, το Μάλι αριθμεί 20,25 εκατομμύρια πληθυσμού, ο Νίγηρας 21,24 εκατομμύρια πληθυσμού, το Τσάντ 14,63 εκατομμύρια , η Μπορκίνα Φάσο 20,9 εκατομμύρια ψυχές και η Μαυριτανία άλλες 4,65 ψυχές. Δηλαδή όλο το Δυτικό Σαχέλ αριθμεί συνολικά περίπου 81,67 εκατομμύρια πληθυσμό.<br /><br />Επομένως, οι επιθετικές πολιτικές για την διαφύλαξη των πολύτιμων γαλλικών ιδιωτικών κοιτασμάτων Ουρανίου κι η είσοδος αυτή των Γαλλικών στρατευμάτων, σε Μάλι και Νίγηρα, έγιναν τελικά η αιτία που έθεσε κάτω από χαώδεις καταστάσεις, απίστευτης βίας, 88,67 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, γιατί προσέλκυσε, τρομοκρατικές ισλαμικές φονταμενταλιστικές ομάδες, που προσερχόμενες από όλες πλέον τις κατευθύνσεις, ξεκίνησαν να μπαίνουν στο Δυτικό Σαχέλ. Μπαίνοντας δε, και βρίσκοντας οργωμένο πλέον το έδαφος, συσπείρωσαν γύρω τους μεγάλο τμήμα των πάμφτωχων κι εξαθλιωμένων αφρικανικών λαών, ξεκινώντας κατόπιν μια ανελέητη τζιχάντ που μετέτρεψε όλη την ευρύτερη περιοχή κι ειδικά το Δυτικό Σαχέλ σε πραγματικό κολαστήριο, που εκτοπίζει συνεχώς κι εκδιώκει σταθερά εκατοντάδες χιλιάδες απλών Μalians πολιτών, αλλά και Τουαρέγκ από τις εστίες τους, ενώ τώρα πλέον οδηγεί σε μετακίνηση όλων των πληθυσμών της ευρύτερης περιοχής.<br /><br />Χιλιάδες άμαχοι, έχουν πέσει σε μια απίστευτη δίνη ενός φαύλου κύκλου και θύματα ενός πολέμου από εκείνους που δεν τελειώνουν ποτέ , μόνον ζητούν αίμα, σάρκα και νέα θύματα για να ικανοποιήσουν την δίψα τους κι εξωθούνται μακριά από τις περιοχές τους, λόγω των μαχών που διεξάγονταν καθημερινά, μεταξύ Γαλλικού στρατού και τζιχαντιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως ο ISGS -παρακλάδι του ISIS- ή η Μπόκο Χαράμ ή η Αλ Νούρσα που καθοδηγείται από την Αλ Κάϊντα και πολλών άλλων μικρότερων σαλαφιστικών υποομάδων ή μεμονωμένων μαχητών, που δρουν ανεξέλεγκτα στις περιοχές.<br /><br /><b><i>*Η Μαρία Ν. Παπαδοπούλου είναι Δικηγόρος</i></b></div><div><br /><a href="https://www.anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

ΣΑΧΕΛ: Η άλλη όψη του νομίσματος

Της Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου* Μια σε βάθος ανάλυση ενός θέματος που θα απασχολήσει την κυβέρνηση, τις Ένοπλες Δυνάμεις και την ελληνική κοινων...

Διαβάστε την συνέχεια

«Θεμελιώδες εθνικό πρόβλημα η ικανότητα προάσπισης των ιστορικών μας δικαίων»

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/09/ellinotourkika.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/09/ellinotourkika-696x464.jpg" /></a><br /><br /> Γράφει η <b>Κρινιώ Καλογερίδου</b><br />(Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)<br />Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου η Ελλάδα στην Εξωτερική της πολιτική είναι μονίμως αιφνιδιασμένη από την τρέχουσα συμπεριφορά της Τουρκίας.<br /><br /> Λες και δεν ξέρουν οι ηγεσίες της ότι από τις αρχές του ’70 ακόμη, με εφαλτήριο τη στρατηγική του αναθεωρητισμού, έχει οικοδομήσει αυτή μια συστηματική πολιτική αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου.<br /><br /> Λες και δεν ξέρουν ότι έκτοτε ακολουθεί αταλάντευτα τυχοδιωκτική και επιθετική πολιτική αδιαφορώντας για τον αντίκτυπο τον οποίο θα έχει αυτή στη διεθνή κοινή γνώμη. Πολιτική που δεν εξαρτάται από τα εκάστοτε πρόσωπα που βρίσκονται στην εξουσία και την έχει εκδηλώσει ήδη απ’ το ’73 με τις πρώτες διεκδικήσεις της σε βάρος της υφαλοκρηπίδας μας.<br /><br /> Μια πρώτη ματιά εκ του σύνεγγυς των γεγονότων εκείνης της περιόδου το αποδεικνύει. Μετά την εισβολή στην Κύπρο το ’74, η Τουρκία αμφισβήτησε για πρώτη φορά τον εθνικό εναέριο χώρο μας και ένα χρόνο αργότερα (1975) ίδρυσε και οργάνωσε την 4η Στρατιά, γνωστή ως ”Στρατιά Αιγαίου” (Ege Ordusu) με έδρα τη Σμύρνη, απέναντι απ’ τα ελληνικά νησιά.<br /><br /> Έκτοτε βρίσκεται σε μόνιμη αντιπαράθεση μαζί μας με άξονα τη διαφορά για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Αντιπαράθεση που, με δική μας πρωτοβουλία, έφτασε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όπου η Τουρκία άρχισε να θέτει σταδιακά τις όλο και αυξανόμενες διεκδικήσεις της.<br /><br /> Διεκδικήσεις που έφεραν τις δυο χώρες (Ελλάδα-Τουρκία) στο χείλος της ένοπλης σύγκρουσης δύο φορές: τον Μάρτιο του 1987 (βλ. κρίση με το ΣΙΣΜΙΚ, αντίστοιχη εκείνης που προκάλεσε το ΧΟΡΑ το ’76 και έκανε τον αρχηγό της Αξιωματικής αντιπολίτευσης Ανδρέα Παπανδρέου να πει την ιστορική φράση ”Βυθίσατε το Χόρα”) και τον Ιανουάριο του 1996 (βλ. Ίμια).<br /><br /> Ένα χρόνο πριν την τραγωδία των Ιμίων (όπου για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαμε απώλεια τμήματος εθνικής κυριαρχίας, παράλληλα με τη θυσία των Καραθανάση, Βλαχάκου, Γιαλοψού) η Τουρκία άρχισε να ξετυλίγει τον καμβά των συνεχώς αυξανόμενων αμφισβητήσεων με την καθιέρωση του casus belli [απειλή ένοπλης σύγκρουσης αε περίπτωση άσκησης, εκ μέρους της Ελλάδας, του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών της υδάτων (ΕΧΥ) από 6 σε 12 νμ, κάτι που της επέτρεπε να το πράξει το Διεθνές Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS, 1982)].<br /><br /> Υπό την απειλή του casus belli πορεύεται η χώρα μας απ’ το 1993 και εντεύθεν αντιμετωπίζοντας με παροιμιώδη ”ψυχραιμία”, στα όρια της στωικότητας (την οποία η Τουρκία εκλαμβάνει ως δειλία και αποθρασύνεται), την αμφισβήτηση των θαλασσίων συνόρων και του εθνικού εναέριου χώρου μας (ο οποίος υφίσταται καθημερινά τις παραβιάσεις και υπερπτήσεις των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών), έστω κι αν τις αρμοδιότητες εντός του FIR Αθηνών τις ασκεί νόμιμα η Ελλάδα με βάση τις αποφάσεις του ICAO (Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας), τους κανόνες του οποίου αρνείται να αποδεχθεί η Τουρκία.<br /><br /> Το κερασάκι στην τούρτα των αμφισβητήσεων και απαιτήσεών της είναι η ένσταση που προβάλλει για τις αρμοδιότητες της χώρας μας εντός της περιοχής ευθύνης της για θέματα έρευνας και διάσωσης και, προπάντων, το χρόνιο αίτημά της για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου με πρόσχημα την εγγύτητά τους στα μικρασιατικά παράλια (θεωρία ”περί εγγυτέρων νήσων”) και την μεγάλη απόσταση που τα χωρίζει απ’ τον ηπειρωτικό κορμό της Ελλάδας.<br /><br /> Για να πιαστώ απ’ το τελευταίο (το οποίο έχω αναλύσει κατ’ επανάληψη σε προηγούμενα άρθρα μου), θα περιοριστώ μόνο στο ότι η στρατιωτικοποίηση των νησιών μας είναι καθ’ όλα νόμιμη (άρθρο 51 του Χάρτη του ΟΗΕ), γιατί έχει να κάνει με το δικαίωμα στην νόμιμη άμυνά τους.<br /><br /> Δικαίωμα που έχει χαρακτήρα ”jus cogens” (”επιτακτικού δικαίου” λατινιστί, δηλαδή αναγκαστικού διεθνούς δικαίου) με αυξημένη νομική ισχύ έναντι όλων των άλλων διεθνών κανόνων [άρθρα 53 & 64 της Σύμβασης της Βιέννης (1969) για το Δίκαιο των Συνθηκών].<br /><br /> Όσο για τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι στρατιωτικοποιήσαμε τα νησιά μας γιατί έχουμε επιθετικές βλέψεις σε βάρος της Τουρκίας, μόνο θυμηδία προκαλούν, για να μην πω ”καυστικό γέλωτα” όπως λένε κι οι καθαρευουσιάνοι.<br /><br /> Η ιστορική διαδρομή, βλέπετε, των δύο χωρών έδειξε ότι η μόνη που έχει διαχρονικά επιθετική συμπεριφορά και διεκδικητικές βλέψεις σε βάρος της εθνικής κυριαρχίας μας είναι η Τουρκία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά με τη στρατηγική αναθεωρητισμού της ”Γαλάζιας Πατρίδας” της επιδιώκει μεθοδευμένα τη δημιουργία ”ζώνης ασφαλείας” (δια της ”γκριζοποίησης” των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, με στόχο την τουρκοποίησή τους) μεταξύ της τουρκικής επικράτειας και της ηπειρωτικής Ελλάδας.<br /><br /> Στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει τη ζώνη αυτή ως ”γέφυρα” για την πραγματοποίηση των αποβατικών της σχεδίων σε ένα ή περισσότερα νησιά μας, αφού με την αποστρατιωτικοποίησή τους θα έχει περιορίσει την αμυντική τους ικανότητα και θα είναι φύσει αδύνατον στην Ελλάδα (λόγω απόστασης) να προλάβει να τα προασπίσει.<br /><br /> Κι αυτό, πράγματι – όπως σωστά έχει αντιληφθεί η πανούργα Τουρκία – είναι η αχίλλειος πτέρνα μας. Ως εκ τούτου επιβάλλεται να μην καθίσουμε ποτέ σε Τραπέζι διαπραγματεύσεων μαζί της με θέμα την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας.<br /><br /> Δεδομένων αυτών, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το θεμελιώδες και κρίσιμο εθνικό μας πρόβλημα ήταν και είναι διαχρονικά — ανεξάρτητα απ’ τις παροδικές βλάβες και τα τραντάγματα που μας προκαλεί η επιθετικότητα της Τουρκίας και η επεκτατική πολιτική της (βλ. προαναγγελία Τσαβούσογλου για ανακήρυξη ΑΟΖ στην Ανατολικη Μεσόγειο, σε θαλάσσιο χώρο που τον θεωρεί η Τουρκία δική της υφαλοκρηπίδα) — το αν είμαστε σε θέση στρατιωτικά και πολιτικά να προστατέψουμε επαρκώς τα ιστορικά μας δίκαια.<br /><br /> Τα ιστορικά δίκαια της Ελλάδας, εν προκειμένω, στην Ανατολική Μεσόγειο (Κύπρο) και το Αιγαίο, τα νησιά του οποίου αποτελούν φυσικό κυματοθραύστη απέναντι στα γεωστρατηγικά και διεκδικητικά σχέδια της Τουρκίας που στοχοποιούν τον Ελληνισμό.<br /><br /> Ως εκ τούτου, έχοντας υπόψη μας αυτά, αντιλαμβανόμαστε ότι τα Rafale και τα Belharra – όπως και τα υπόλοιπα εξοπλιστικά που θα πάρουμε ή θα αναβαθμίσουμε – δεν πρέπει να είναι το τέλος των αμυντικών προσπαθειών μας για διασφάλιση της Άμυνας της χώρας, αλλά η αρχή για κάλυψη κενών και στα υπόλοιπα Όπλα.<br /><br /> Να είναι, προπάντων, η αφορμή για παλαϊκή αφύπνιση (στρατιωτική, πολιτική, διπλωματική, λαϊκή), ώστε να συγκροτήσουμε μέτωπο αντίστασης – σαν δάσος από σάρισες μακεδονικές – που θα υψώσουν απροσπέλαστο ”τείχος” για να προστατέψουν τη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο απέναντι στην αδηφάγο Τουρκία.<br /><br /> Την Τουρκία η οποία φαίνεται σήμερα περισσότερο από ποτέ αποφασισμένη να ρισκάρει ένα ”θερμό επεισόδιο” πριν την ενσωμάτωση των νεοαποκτηθέντων γαλλικών εξοπλιστικών στις ΕΕΔ, προκειμένου να επιβάλει – υπό την απειλή του casus belli – τις ”κόκκινες γραμμές” της και να διαμορφώσει τετελεσμένα σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Θεμελιώδες εθνικό πρόβλημα η ικανότητα προάσπισης των ιστορικών μας δικαίων»

Γράφει η  Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας) Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου η Ελλάδα στην Εξωτερική της πολιτική είναι μονί...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: “Ο Ερντογάν συντηρείται από τη συνωμοσιολογία”- Ο κρατούμενος Καβαλά εκθέτει το καθεστώς

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/10/cavala.png"><img height="495" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/10/cavala-696x495.png" width="764" /></a><br /><br />Έπειτα από τέσσερα χρόνια στη φυλακή χωρίς καταδίκη, ο Τούρκος εκδότης Οσμάν Καβαλά, ο οποίος έχει γίνει το μαύρο πρόβατο του καθεστώτος, εκτιμά ότι η κράτησή του επιτρέπει στην εξουσία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να δικαιολογεί τις «συνωμοσιολογικές θέσεις» της.<br /><br />«Για μένα, ο αληθινός λόγος της παρατεταμένης κράτησής μου είναι η ανάγκη της κυβέρνησης να συντηρήσει το μύθο μιας ξένης συνωμοσίας πίσω από τις διαδηλώσεις του Γκεζί», το μεγάλο κύμα των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων του 2013, δήλωσε αυτή την εβδομάδα ο Οσμάν Καβαλά σε αποκλειστική συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο, την οποία έδωσε από το κελί του μέσω του δικηγόρου του.<br /><br />Ο 64χρονος Οσμάν Καβαλά, ένας πλούσιος επιχειρηματίας και φιλάνθρωπος που έχει γεννηθεί στο Παρίσι, παρέμεινε υπό κράτηση στις αρχές Οκτωβρίου έπειτα από απόφαση ενός δικαστηρίου της Κωνσταντινούπολης, το οποίο υποστήριξε πως «δεν υπάρχουν νέα στοιχεία για να αποφυλακιστεί».<br /><br />Ο Καβαλά είχε συλληφθεί αρχικά για τη συμμετοχή του στην κινητοποίηση του Γκεζί – από το όνομα ενός πάρκου κοντά στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης. Ο Ερντογάν ήταν τότε πρωθυπουργός.<br /><br />Στη συνέχεια κατηγορήθηκε για απόπειρα πραξικοπήματος και για κατασκοπεία.<br /><br />Ο Καβαλά, ο οποίος ανέκαθεν αρνούνταν τις κατηγορίες που τον βαρύνουν, κινδυνεύει με ισόβια κάθειρξη. Θα εμφανιστεί και πάλι ενώπιον δικαστηρίου στις 26 Νοεμβρίου.<br /><br />«Αφού με κατηγορούν ότι πήρα μέρος σε μια συνωμοσία οργανωμένη από ξένες δυνάμεις, το να με απελευθερώσουν θα εξασθενούσε αυτό το μύθο και αυτό ασφαλώς δεν είναι αυτό που επιθυμεί η κυβέρνηση», υπογραμμίζει.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, «ο συνωμοσιολογικός λόγος γύρω από τα γεγονότα του Γκεζί χρησιμεύει έκτοτε ως πλαίσιο αναφοράς για να ποινικοποιηθεί κάθε μορφή διαμαρτυρίας, ιδιαίτερα οι διαδηλώσεις φοιτητών».<br /><br />Αφού αθωώθηκε πέρυσι για τη συμμετοχή του στις διαδηλώσεις του 2013, συνελήφθη την επομένη και στη συνέχεια προφυλακίστηκε, κατηγορούμενος αυτή τη φορά ότι επεδίωξε να ανατρέψει την κυβέρνηση» κατά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, καθώς και για κατασκοπεία.<br /><br />«Φαντάζομαι πως οι δίκες του Ντρέιφους και των Ρόζενμπεργκ ήταν καλύτερα προετοιμασμένες από τη δική μου», λέει αναφερόμενος σε δύο διάσημες δικαστικές υποθέσεις.<br /><br />Ο λοχαγός Άλφρεντ Ντρέιφους, κατηγορούμενος για κατασκοπεία, είχε καταδικαστεί σε καθαίρεση και εκτοπισμό στη Γαλλική Γουιάνα στο τέλος του 19ου αιώνα, σε μια σε μεγάλο βαθμό αντισημιτική Γαλλία, πριν αποκατασταθεί το 1906.<br /><br /> «Πολιτικές εντάσεις» <br /><br />Κατά την τελευταία παρουσία του σε ακροαματική συνεδρίαση δικαστηρίου στις 8 Οκτωβρίου, ο Οσμάν Καβαλά δήλωσε -μέσω βίντεο από το κελί του – πως οι κατηγορίες που τον βαρύνουν «είναι αδιανόητες».<br /><br />Εντούτοις η Τουρκία έχει αρνηθεί μέχρι τώρα να υποκύψει στις εντολές του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που απαίτησε την απελευθέρωση του Οσμάν Καβαλά το Δεκέμβριο 2019.<br /><br />Τον περασμένο μήνα, το Συμβούλιο της Ευρώπης απείλησε την Άγκυρα με κυρώσεις, οι οποίες μπορεί να αποφασιστούν κατά την προσεχή σύνοδό του (από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 2 Δεκεμβρίου), αν ο αντιπολιτευόμενος δεν έχει απελευθερωθεί μέχρι τότε.<br /><br />«Αν η διαδικασία επί παραβάσει ξεκινήσει και αν οι η ζημιά, που υπάρχει κίνδυνος να προκαλέσει, κριθούν υπέρτερες του πολιτικού οφέλους από την παραμονή μου υπό κράτηση, τότε ίσως έχω μια πιθανότητα να απελευθερωθώ», λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο.<br /><br />Χιλιάδες αντιπολιτευόμενοι και ακτιβιστές έχουν συλληφθεί μετά την απόπειρα πραξικοπήματος εναντίον του προέδρου Ερντογάν και η αγριότητα των αντιποίνων του τροφοδοτούν έκτοτε τις επικρίσεις εναντίον του καθεστώτος του.<br /><br />Ο αρχηγός του τουρκικού κράτους δεν έπαψε έτσι να κατηγορεί τον Καβαλά ότι έιναι πράκτορας του αμερικανού δισεκατομμυριούχου Τζορτζ Σόρος και ο φιλοκυβερνητικός Τύπος επονόμασε τον αντιπολιτευόμενο «ο κόκκινος δισεκατομμυριούχος» ή «ο τούρκος Σόρος».<br /><br />Ο Οσμάν Καβαλά, ο οποίος διαβάζει εφημερίδες και βλέπει τηλεόραση στο κελί του, εκφράζει την ανησυχία του για τις πολιτικές εντάσεις που διακρίνει καθώς πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές του 2023.<br /><br />«Η οικονομική κατάσταση στην Τουρκία επιδεινώνεται ημέρα με την ημέρα, η πανδημία προκάλεσε επίσης μια αύξηση της ανεργίας και οι μεσαίες και οι λαϊκές τάξεις είναι αντιμέτωπες με σοβαρές δυσκολίες», λέει.<br /><br />«Ακόμη περισσότερο, οι ανισότητες στην πρόσβαση στην εκπαίδευση, κυρίως στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια, μεγάλωσαν λόγω των μισθολογικών διαφορών. Όλο αυτό διαβρώνει τη λαϊκή υποστήριξη προς την κυβέρνηση».<br /><br />Ωστόσο, συνεχίζει ο αντιπολιτευόμενος, ο Ερντογάν και το κόμμα του, το AKP, «δεν εξετάζουν το ενδεχόμενο να χάσουν την εξουσία εξαιτίας των πολιτικών αντιπαλοτήτων ή των οικονομικών δυσχερειών. Το σενάριο μιας κυβερνητικής αλλαγής προκαλεί σ’ αυτούς εξαιρετική αναστάτωση».<br /><br />Εξ ου και η συστηματικά βίαιη ρητορική του καθεστώς κατά της αντιπολίτευσης, σημειώνει.<br /><br />«Με κάνει να σκεφτώ αυτές τις πολιτικές φατρίες που φθάνουν στην εξουσία με μια επανάσταση και κατηγορούν πάντα την αντιπολίτευση ότι είαι αντεπαναστατική», προσθέτει εκφράζοντας την ανησυχία του επειδή βλέπει «τις πολιτικές εντάσεις να αυξάνονται ακόμη περισσότερο στη χώρα καθώς πλησιάζουν οι εκλογές».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία: “Ο Ερντογάν συντηρείται από τη συνωμοσιολογία”- Ο κρατούμενος Καβαλά εκθέτει το καθεστώς

Έπειτα από τέσσερα χρόνια στη φυλακή χωρίς καταδίκη, ο Τούρκος εκδότης Οσμάν Καβαλά, ο οποίος έχει γίνει το μαύρο πρόβατο του καθεστώτος, ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Κινούμενη άμμος το Σαχέλ – Η “Επιχείρηση Μπαρκάνε” και η Ελλάδα

<br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/10/mali.jpg" /><br /><b><br />Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />«Η Γαλλία δεν φεύγει από το Μάλι», δήλωσε η Φλοράνς Παρλί, υπουργός Άμυνας, μετά τη συνάντησή της στο Μπαμάκο με τον συνταγματάρχη Σαντιό Καμαρά, τον ομόλογό της στο Μάλι, στις 20 Σεπτεμβρίου. Η Παρλί πραγματοποίησε μια μίνι περιοδεία στο Σαχέλ και από εκεί στο Νίγηρα, μια χώρα που πρόκειται, πλέον, να αποδειχθεί ακρογωνιαίος λίθος της γαλλικής στρατηγικής στην περιοχή, όταν η “τακτική αναδιάταξη” της επιχείρησης Μπαρκάνε ολοκληρωθεί.<br /><br />Η μερική απόσυρση της Γαλλίας έχει ήδη ξεκινήσει. Θα παραμείνει με αριθμητικά μειωμένη παρουσία και θα συνεχίσει τη στρατηγική του για στοχευμένες επιθέσεις εναντίον τζιχαντιστών. Όμως η τεταμένη σχέση του Παρισιού με το “μεταβατικό καθεστώς” στο Μάλι αφήνει κενά, τα οποία οι τζιχαντιστές έχουν ήδη αρχίσει να εκμεταλλεύονται. Πριν 10 περίπου ημέρες, 16 στρατιώτες του Μάλι σκοτώθηκαν σε μια επίθεση που κατέστρεψε τρία οχήματα. Είχε προηγηθεί επίθεση στην Μπουρκίνα Φάσο με οκτώ στρατιώτες νεκρούς.<br /><br />Τι γίνεται λοιπόν στο Σαχέλ, πώς εμπλέκεται η Γαλλία και τί θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα σε αυτή την σπαρασσόμενη από πόλεμο περιοχή; Μια γρήγορη απάντηση στο τελευταίο είναι “όχι και πολλά”, καθώς η ίδια η Γαλλία μάλλον απεμπλέκεται, τουλάχιστον στο Μάλι. Ορισμένοι σχολιαστές έκαναν παραλληλισμό με την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, μετά την οποία οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία.<br /><br />Ενώ οι Γάλλοι στρατιώτες ετοιμάζουν τα σακίδιά τους, η ανακοίνωση ότι η κυβέρνηση του Μάλι και η ρωσική εταιρεία Wagner έχουν ξεκινήσει διαπραγματεύσεις, έπεσε σαν βόμβα. Η πιθανή άφιξη Ρώσων μισθοφόρων, που είναι ήδη παρόντες στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και τη Λιβύη, προκάλεσε αντιδράσεις. Το Παρίσι και οι Βρυξέλλες θεωρούν ότι η παρουσία τους είναι ασυμβίβαστη με την παρουσία των ευρωπαϊκών στρατευμάτων.<div><br />Ένταση στις σχέσεις Γαλλίας-Μάλι<br /><br />Οι Γάλλοι, που έχουν εκνευριστεί από τις συζητήσεις που διεξάγονται μεταξύ του Μπαμάκο και της Wagner, δεν είδαν με καλό μάτι τις τελευταίες δηλώσεις του δικτάτορα Τσογκουέλ Κοκάλα Μάιγκα, ο οποίος τους κατηγορεί ότι εγκατέλειψαν το Μάλι. Στις σχέσεις τους επικρατεί ένταση, καθώς οι δύο κυβερνήσεις συνεχίζουν να συγκρούονται σε όλο και περισσότερα θέματα.<br /><br />Στην έδρα του ΟΗΕ, στις 25 Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός του Μάλι Μάιγκα χαρακτήρισε την απόφαση του Παρισιού να αναδιοργανώσει τη στρατιωτική του παρουσία στο Σαχέλ σαν “εγκατάλειψη”. Η Παρλί απάντησε λέγοντας ότι πρόκειται για «αναλήθειες, απαράδεκτες και απρεπείς δηλώσεις, που ισοδυναμούν με σκούπισμα των ποδιών στο αίμα των Γάλλων στρατιωτών».<br /><br />Τον Ιούνιο, ο Μακρόν ανακοίνωσε ότι ορισμένες βάσεις του γαλλικού στρατού θα κλείσουν και ο αριθμός των στρατευμάτων που αναπτύσσονται στην περιοχή θα μειωθεί. Αυτό αποτέλεσε τη θρυαλλίδα για να ανακοινώσει ο επικεφαλής της κυβέρνησης του Μάλι την ανάγκη ανοίγματος διαύλων για συζήτηση με άλλους εταίρους. Προφανώς, τέτοιες συζητήσεις γινόντουσαν παρασκηνιακά, πριν ειπωθούν δημόσια. Κατόπιν, ο Λαβρόφ επιβεβαίωσε ότι έχουν διεξαχθεί συνομιλίες μεταξύ Μπαμάκο και ρωσικών ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας.</div><div><br />Εκατέρωθεν κατηγορίες<br /><br />Παρόλο που η απόφαση του Μακρόν έριξε λάδι στη φωτιά, η ένταση υπάρχει εδώ και καιρό. Πριν πάει στον ΟΗΕ, ο πρωθυπουργός του Μάλι είχε λάβει επιστολή από τον Ζοέλ Μεγιέρ, πρέσβη της Γαλλίας στο Μάλι, όπου ο Γάλλος διπλωμάτης διαμαρτυρήθηκε για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού του Μάλι στις 16 Σεπτεμβρίου, στις οποίες είχε αναφέρει «δύσκολες σχέσεις με εταίρους».<br /><br />Στην επιστολή του, που δημοσιεύθηκε, ο Μεγιέρ απορρίπτει τον όρο εγκατάλειψη, τον οποίο είχε χρησιμοποιήσει ο Μάιγκα. «Η Γαλλία, μέσω των δραστηριοτήτων συνεργασίας της και υποστήριξής της προς τις ένοπλες δυνάμεις του Μάλι (επιχείρηση Μπαρκάνε), δεν φεύγει από το Μάλι… Είναι ανακριβές να λέμε ότι η Γαλλία δεν στέκεται πλέον δίπλα στον λαό του Μάλι… Το θέμα της προσαρμογής του μηχανισμού ασφαλείας έχει συζητηθεί επανειλημμένα με τις αρχές του Σαχέλ και συγκεκριμένα με τις αρχές του Μάλι. Οι τελευταίες διαβουλεύσεις πραγματοποιήθηκαν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της Ντζαμένα τον περασμένο Φεβρουάριο».<br /><br />Αυτά τα επιχειρήματα προφανώς δεν εμπόδισαν τον πρωθυπουργό του Μάλι να επιμείνει κατά την επίσκεψή του στον ΟΗΕ: «Το Μάλι εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η αρχή της διαβούλευσης και του διαλόγου, που θα έπρεπε να είναι ο κανόνας μεταξύ εταίρων, δεν τηρήθηκε πριν ληφθεί η απόφαση». Προφανώς ο Μάιγκα διατηρεί σκόπιμα αυτόν τον τόνο. Έγινε πρωθυπουργός με πραξικόπημα και επιδιώκει τη νομιμοποίησή του, χρησιμοποιώντας αντιγαλλική ρητορική. Γνωρίζει ότι αυτό αρέσει ειδικά στους νέους, όπως είδαμε πρόσφατα στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της γαλλικής παρουσίας.</div><div><br />Οι αντιμαχόμενες δυνάμεις στο Σαχέλ<br /><br />Κατηγορώντας τους Γάλλους ότι αποφάσισαν μονομερώς να αλλάξουν την επιχείρηση Μπαρκάνε, ο Μάιγκα τροφοδοτεί το αντιγαλλικό κλίμα, αφήνοντας αιχμές για νεο-αποικιοκρατική πολιτική. Στις αρχές του 2020, στη σύνοδο κορυφής στο Πάου, ο Μακρόν κάλεσε τους αρχηγούς των κρατών της G5 Sahel να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους σχετικά με τη γαλλική στρατιωτική παρουσία στην περιοχή. Επίσης, ξεκαθάρισε ότι διαπραγματεύσεις των τοπικών κυβερνήσεων με ένοπλες τζιχαντιστικές ομάδες είναι «ασυμβίβαστες με την παρουσία Γάλλων στρατιωτών στο Μάλι».<br /><br />Σε έναν πόλεμο που διαρκεί επί δεκαετία, χωρίς να υπάρχει κάποιο απτό αποτέλεσμα ή ορατή διέξοδος, οι επιχειρήσεις της Γαλλίας, όπως η “επιχείρηση Μπαρκάνε”, έχουν καταστεί δημοφιλής στόχος. Ο Μάιγκα και άλλοι Αφρικανοί ηγέτες γνωρίζουν ότι ο αντιιμπεριαλισμός “πουλάει” στην Μαύρη Ήπειρο. Πάντως, οι γαλλικές δυνάμεις που στάθμευαν σε βάσεις σε Τεσαλί, Κιντάλ και Τιμπουκτού στο Μάλι θα αποσυρθούν, αφήνοντας πίσω μικρές δυνάμεις της Πολυδιάστατης Ενιαίας Αποστολής Σταθεροποίησης στο Μάλι του ΟΗΕ (United Nations Multidimensional Integrated Stabilization Mission in Mali – MINUSMA).<br /><br />Εδώ αξίζει να δούμε το γενικότερο πλαίσιο των στρατιωτικών δυνάμεων που αναπτύσσονται στο Σαχέλ. Κατά πρώτον είναι οι στρατοί των εκεί χωρών: Το Τσαντ διαθέτει 40-60.000 στρατιώτες, 16 αεροσκάφη και 17 ελικόπτερα. Το Μάλι 21-27.000 στρατιώτες, 16 αεροσκάφη και 8 ελικόπτερα. Ο Νίγηρας 11-25.000 στρατιώτες, 9 αεροσκάφη και 7 ελικόπτερα. Η Μαυριτανία 20.000 στρατιώτες, 15 αεροσκάφη και 4 ελικόπτερα. Η Μπουργίκνα Φάσο 11.500 στρατιώτες, 4 αεροσκάφη και 7 ελικόπτερα.<br /><br />Στο Σαχέλ υπάρχουν και ξένα στρατεύματα: Στην “Επιχείρηση Τακούμπα” συμμετέχουν 600 στρατιώτες (οι μισοί Γάλλοι). Η Δύναμη FC-G5 Sahel είναι μία μεικτή δύναμη 5.000 ανδρών από τα πέντε κράτη του Σαχέλ. Η “Δύναμη Μπαρκάνε” αποτελείται από 5.000 Γάλλους (θα μείνουν μόνο 2.500 μέχρι το 2022) με 15 αεροσκάφη, 20 ελικόπτερα και 3 drones. H Δύναμη Κρούσης Sabre αποτελείται από 400 μέλη των γαλλικών Ειδικών Δυνάμεων.<br /><br />Η Εκπαιδευτική Αποστολή της ΕΕ (EUTM) στο Μάλι αποτελείται από 865-1077 εκπαιδευτές από 22 χώρες της ΕΕ (και από την Ελλάδα). Η Πολυδιάστατη Ενιαία Αποστολή Σταθεροποίησης στο Μάλι του ΟΗΕ (MINUSMA) αποτελείται από 13.289 στρατιώτες, αστυνομικούς και πολιτικό προσωπικό. Οι δύο τελευταίες δυνάμεις δεν αναλαμβάνουν πολεμικές επιχειρήσεις αν και ένα στρατιώτης του ΟΗΕ σκοτώθηκε από νάρκη πριν μερικές ημέρες.<br /><br />Εναντίον αυτών των δυνάμεων δρουν τρεις τζιχαντιστικές οργανώσεις:<br />Η JNIM (Jama’at Nasr al-Islam wal Muslimin – Ομάδα για την υποστήριξη του Ισλάμ και των Μουσουλμάνων) η οποία δραστηριοποιείται σε Μάλι και Μπουρκίνα Φάσο.<br />Το Ισλαμικό Κράτος στην Ευρύτερη Σαχάρα (IS-GS), το οποίο δρα βορείως των συνόρων Μάλι και Μπουρκίνα Φάσο.<br />Η Μπόκο Χαράμ, η οποία από Νιγηρία και Καμερούν διεξάγει επιχειρήσεις και στο Τσάντ και στο Νίγηρα.</div><div><br />Ο ρόλος των Ρώσων στο Σαχέλ<br /><br />Η μερική απόσυρση των Γάλλων από το Μάλι θα αφήσει εκτεθειμένη την τοπική κυβέρνηση στις επιθέσεις των τζιχαντιστών, τις οποίες είναι αμφίβολο αν μπορούν να περιορίσουν οι μισθοφόροι της Wagner. Εξάλλου η παρουσία της Wagner αρχίζει να εξαπλώνεται και αυτό περιορίζει τις δυνατότητές της να πολεμάει σε πολλά μέτωπα. Από την άλλη το Παρίσι υπόσχεται ότι έστω και με μειωμένη στρατιωτική παρουσία θα συνεχίσει τις στοχευμένες επιθέσεις εναντίον τζιχαντιστών, όπως η “εξουδετέρωση” του Αμπού Ουαλίντ Αλ Σαχράουι, ηγέτη του Ισλαμικού Κράτους στη Μεγάλη Σαχάρα (ISGS).<br /><br />Ο Μακρόν έχει επίσης διαβεβαιώσει ότι η “επιχείρηση Μπαρκάνε” θα παραμείνει η ραχοκοκαλιά της γαλλικής στρατιωτικής παρουσίας. Το τι σημαίνει αυτό, όμως, κανείς δεν ξέρει. Όπως διαφαίνεται, όμως, μετά την ανάμειξη των Ρώσων, η Γαλλία θα αφήσει την κυβέρνηση του Μάλι να “βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά” περιοριζόμενη σε αποστολές εκπαίδευσης, παροχής αρωγής σε θέματα ανθρωπιστικής βοήθειας, περίθαλψης, υποδομών και επιμελητείας.<br /><br />Αν και το γαλλικό επιτελείο δεν έχει επιβεβαιώσει τη ρωσική παρουσία επί του εδάφους, η Μόσχα έστειλε τέσσερα μαχητικά ελικόπτερα στο Μάλι βάσει υπογραφείσας σύμβασης: δύο Mi-171Sh και δύο M-17V5. Η Ρωσία έχει παράδοση εμπλοκής στην περιοχή από τη σοβιετική εποχή. Αυτή την περίοδο, η Μόσχα αναπτύσσει διπλωματική δράση με τις χώρες του Σαχέλ, κυρίως με την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, γεγονός που την βοηθάει να ριζώσει βαθύτερα στο Μάλι. Κι αυτό, επειδή εκμεταλλεύεται τις αποτυχίες των Δυτικών να εδραιώσουν κάποιου είδους τάξη στην περιοχή μετά την τζιχαντιστική ανάφλεξη του 2012.<br /><br />Υπό αυτό το πρίσμα, η όποια εμπλοκή της Ελλάδας σε κάποια γαλλική αποστολή στο Σαχέλ, μάλλον θα περιοριστεί σε βοηθητικούς ρόλους. Ασχέτως αν η πρόσφατη ανάρτηση του Στρατηγού Κωσταράκου είναι σωστή, η νέα πραγματικότητα επί του εδάφους, μάλλον βλέπει την Ελλάδα σε πολύ περιορισμένο ή και ελάχιστο ρόλο. Αυτό εξασθενεί τις προσπάθειες κάποιων εντός συνόρων να χρησιμοποιήσουν μια ελληνική παρουσία στο πλευρό των Γάλλων ως επιχείρημα κατά του ελληνογαλλικού συμφώνου.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κινούμενη άμμος το Σαχέλ – Η “Επιχείρηση Μπαρκάνε” και η Ελλάδα

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος «Η Γαλλία δεν φεύγει από το Μάλι», δήλωσε η Φλοράνς Παρλί, υπουργός Άμυνας, μετά τη συνάντησή της στο Μπαμάκο με τον σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Mε το ζόρι η Τουρκία στην δύση”- Με ποιο ελληνικό κόστος;Newsroom

<h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-10/60755.jpg?itok=bawgz9n0" /><br />Ως πότε η Ελλάδα θα "πληρώνει" τις αναταράξεις στην Τουρκία λόγω εμμονής των ΗΠΑ;</span></h3>Νέα άσχημα μαντάτα έρχονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού όπως όλα δείχνουν, η αμερικανική γραφειοκρατία και πολλοί αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης, θέλουν να “ κρατήσουν” την Τουρκία στην Δύση με κάθε κόστος.<br /><br />Το μόνο ερώτημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ποιο θα είναι το κόστος για την Ελλάδα, για να μείνει η ισλαμική Τουρκία στην δύση και το ΝΑΤΟ τελικά, μετά την συμφωνία Αθήνας-Ουάσιγκτον;<br /><br />«Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη κυβέρνηση στο ΝΑΤΟ που να είναι πιο ευθυγραμμισμένη με τις Ηνωμένες Πολιτείες από την Ελλάδα, με την αρχή ότι πρέπει να κρατήσουμε την Τουρκία αγκυροβολημένη στη Δύση», <a href="https://www.washingtonexaminer.com/policy/defense-national-security/greece-underscores-threat-of-war-with-turkey-at-signing-of-defense-pact-with-us">δήλωσε ανώτερος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.</a><br /><img src="" /><br /><br />Η Ελλάδα επικεντρώνει μεγάλο μέρος της αμυντικής της στρατηγικής στη στενή στρατιωτική συνεργασία της αρχικά με τη Γαλλία και δευτερευόντως με τις ΗΠΑ, καθώς παραμένει εγκλωβισμένη σε μια ασταθή διαμάχη με την Τουρκία για τον θαλάσσιο και εναέριο χώρο.<br /><br />Οι Έλληνες αξιωματούχοι επιδιώκουν ενεργά διεθνείς συμφωνίες, με εταίρους στη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και αλλού, ως αντίβαρο στα τουρκικά σχέδια.<br /><br />Οι Αμερικανοί όμως ακόμα και μετά την πρόσφατη συμφωνία με την Ελλάδα, και τις τόσες ωμές προσβολές της Άγκυρας, εξακολουθούν να φαντάζονται την επιστροφή των Τούρκων στο ‘δυτικό μαντρί”.<br /><br />Η ουσία είναι ότι οι ΗΠΑ ποντάρουν ξανά σε “κουτσό άλογο”(Τουρκία).<br /><br />Οι πληροφορίες το τελευταίο διάστημα λένε ότι οι Αμερικανοί ειδικοί και τεχνοκράτες έχουν πέσει σε ένα θεμελιώδες σφάλμα, αναμένοντας την εκδίωξη με κάποιον τρόπο του Ερντογάν, την άνοδο των Κεμαλικών και την συνέχιση των αμερικανικο-τουρκικών σχέσεων που επικρατούσαν πριν το 2001, χρονιά ανόδου του Ερντογάν στην πρωθυπουργία.<br /><br />Έχουν πέσει έξω όμως διότι τα πράγματα στην χώρα των 83 εκατ. κατοίκων που ανήκουν σε πολλές εθνότητες και θρησκευτικούς χώρους, έχουν αλλάξει ανεπιστρεπτί. <br /><br />Στο «The National Interest» είχαμε πριν μερικές ημέρες μια ανάλυση που “κτυπά κόκκινο συναγερμό” από τον Μάικλ Ρούμπιν, πρώην αξιωματούχο του Πενταγώνου και ανώτερο συνεργάτη του American Enterprise Institute.<br /><br />Ο ίδιος ανέφερε χαρακτηριστικά : «Για πάρα πολύ καιρό, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχει περιοριστεί στην πολιτική του για την Τουρκία σε ευχολόγια. Ωστόσο, η άρνηση της πραγματικότητας είναι επικίνδυνη. Η Τουρκία άλλαξε. Έχοντας κυβερνήσει για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο Ερντογάν δημιούργησε έναν νέο στρατό. Το να πιστεύει κανείς ότι η Τουρκία θα επιστρέψει στο status quo ante μετά τον θάνατο του Ερντογάν είναι αφελές.<br /><br />Η Τουρκία δεν είναι σύμμαχος των ΗΠΑ, και δεν θα γίνει ποτέ ξανά. Είναι καιρός να ελέγξουμε τη δύναμη που επιδιώκει να ασκήσει στην παγκόσμια σκηνή, διπλωματικά, οικονομικά και, όταν οι πληρεξούσιοί της λειτουργούν εκτός των αναγνωρισμένων συνόρων της Τουρκίας, και στρατιωτικά».<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος έχει γαλουχήσει, εκπαιδεύσει, φανατίσει, και προετοιμάσει μια γενιά πολλών εκατομμυρίων Τούρκων ισλαμιστών υποστηρικτών του στο σχέδιο “Μεγάλη Τουρκία”, το οποίο θα επιχειρηθεί να υλοποιηθεί από τους ίδιους, ακόμα και να δεν είναι αυτός στην εξουσία, η ακόμα και στην ζωή, και αυτό το αγνοεί εντελώς η αμερικανική διπλωματία, που πέφτει από το ένα λάθος στο άλλο ( σύμφωνα με τον Ρούμπιν) σχετικά με την τουρκική κοινωνία και τις θεμελιώδεις ανακατατάξεις που έχουν επέλθει.<br /><br />Την ίδια στιγμή, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν και ο Τούρκος ομόλογός του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχουν συγκρουστεί όχι τυχαία, για πολλά θέματα, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου του Ισλάμ στην γαλλική επικράτεια, των τουρκικών φιλοδοξιών να εκμεταλλευτούν το φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο και των Σύριων μεταναστών.<br /><br />Ο Μακρόν και η Γαλλία ευρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης με την νεο-οθωμανική Τουρκία αφού τα συμφέροντα τους “συγκρούονται” σε Μεσόγειο και Βόρειο Αφρική.<br /><br />Οι Γάλλοι γνωρίζουν πάρα πολύ καλύτερα από τους Αμερικανούς τις δομικές αλλαγές που έχουν επέλθει στην Τουρκία που ετοιμάζεται να επεκταθεί παντού πλέον, και αναζητούν νέες συμμαχίες με Ελλάδα, Ιταλία, Αίγυπτο, Κύπρο, πιθανόν με Ισραήλ, ώστε να βάλουν φραγμό στην νεο-οθωμανική Τουρκία που αναζητά περασμένα μεγαλεία.<br /><br />Οι ΗΠΑ ευρισκόμενες πολύ μακριά και έχοντας τα δικά τους προβλήματα στον Ειρηνικό, αδυνατούν να κατανοήσουν ότι πιθανόν πολύ σύντομα θα βρεθούν προ τετελεσμένων γεγονότων με την Άγκυρα, τις συμμαχίες της με Μόσχα-Πεκίνο και τα κοινά σχέδια τους ειδικά στην Α.Μεσόγειο, αλλά τότε θα είναι πολύ αργά.<br /><br />Η Ελλάδα μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα των επερχόμενων εξελίξεων κινείται ορθά με τον εξοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων και τις συμμαχίες, οφείλει όμως να προετοιμάσει την κοινωνία για κάθε πιθανό σενάριο, αφού αν γίνει κάτι σε Αιγαίο-Α.Μεσόγειο, το επαναλαμβάνουμε, μόνοι μας θα πολεμήσουμε έχοντας την βοήθεια ορισμένων "συμμάχων μας σε δευτερεύοντες τομείς, οι οποίοι έχουν και αυτοί τη δική τους αξία.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Mε το ζόρι η Τουρκία στην δύση”- Με ποιο ελληνικό κόστος;Newsroom

Ως πότε η Ελλάδα θα "πληρώνει" τις αναταράξεις στην Τουρκία λόγω εμμονής των ΗΠΑ; Νέα άσχημα μαντάτα έρχονται από την άλλη πλευρά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία αναγγέλλει κατακόρυφη άνοδο αμυντικών δαπανών

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-10/5cc9f314afca8.jpg?itok=ZRw4-TPY" width="771" /><br /><br /><div><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Έρχονται δύσκολες ημέρες στα ελληνοτουρκικά-Ερντογάν & Μπαχτσελί σπρώχνουν την Τουρκία σε νέες στρατιωτικές περιπέτειες το 2022<br /><br />Σύμφωνα με τα έγγραφα πρότασης που δημοσιεύονται στην Τουρκική Επίσημη Εφημερίδα, οι δαπάνες για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας της χώρας (MND) θα αυξηθούν σε 80,439 δισεκατομμύρια TRY (9,69 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ) το 2022, από τα προτεινόμενα 65,893 δισεκατομμύρια TRY για το έτος, όπως αρχικά είχε προταθεί στο προηγούμενο (MTEP) της περιόδου 2021–23.<br /><img src="" /><br /><br />Συνολικά, οι δαπάνες MND θα αντιπροσωπεύουν το 5,05% των κρατικών δαπανών βάσει των νέων προτάσεων.<br /><br />Η χρηματοδότηση προτείνεται να αυξηθεί κατά 14,39% σε ονομαστικούς όρους το 2023 σε 92,018 δισεκατομμύρια TRY, προτού αυξηθεί κατά ακόμη 10,12% σε 101,333 δισεκατομμύρια TRY το 2024.<br /><br />Η χρηματοδότηση για το MND το 2023 και το 2024 θα αντιπροσωπεύει το 5,12% και το 5,13% των κρατικών δαπανών αντίστοιχα.<br /><br />Το κόστος προσωπικού προγραμματίζεται να παραμείνει το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών για το MND, που αντιστοιχεί σε 55,8% το 2022, πριν αυξηθεί σε 57,34% το 2023 και 58,01% το 2024.<br /><br />Τι εξελίξεις σηματοδοτούνται;<br /><br />Αποτελεί κανόνα χωρίς μάλιστα εξαιρέσεις, ότι όσο ποιό πολλά χρήματα μια χώρα ξοδεύει για τις αμυντικές δαπάνες της , τόσο περισσότερο μεγαλεπήβολους στόχους έχει τόσο με την γεωπολιτική προβολή ισχύος της , όσο και με την ανάπτυξη της πολεμικής της βιομηχανίας.<br /><br />Στην περίπτωση της Τουρκίας αυτό το δίδυμο επίτευξης μεγαλεπήβολων στόχων βρίσκεται εδώ και λίγα χρόνια σε μετάβαση.<br /><br />Το γεγονός ότι η τουρκική οικονομία είναι σε μαύρα χάλια, η αξία της τουρκικής λίρας έχει φθάσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα σε σχέση με το ευρώ και το δολάριο, ο πληθωρισμός, η φτώχια και η ανεργία καλπάζουν, ενώ ο Covid αποτελείωσε το ανύπαρκτο σύστημα υγείας της χώρας, αφήνουν παγερά αδιάφορο το δίδυμο Ερντογάν-Μπαχτσελί που κυβερνάει την Τουρκία.<br /><br />Το μόνο που ονειρεύονται οι δύο τους είναι η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και για τον λόγο αυτό δεν διστάζουν να οδηγούν την Τουρκία σε συνεχείς στρατιωτικές επιχειρήσεις σε πολλαπλά μέτωπα, κάτι το οποίο δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ στο παρελθόν<br /><br />Οι διαδοχικές επιχειρήσεις των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων σε Β. Ιράκ, Συρία, Λιβύη και Ναγκόρνο Καραμπάχ αποτελούν σαφή απόδειξη του τουρκικού μεγαλοιδεατισμού των Ερντογάν-Μπαχτσελί.<br /><br />Οι κινήσεις τους στοχευμένες και καλυμμένες πίσω από ιδεολογικό περιτύλιγμα, όπως αυτό της "Γαλάζιας Πατρίδας" την οποία έσπευσαν μάλιστα και νόμο του κράτους, προκειμένου να την επικαλούνται ότι ότι πράττουν στην Α. Μεσόγειο και το Αιγαίο το πράττουν εν ονόματί της.<br /><br />Το γεγονός της αύξησης των αμυντικών δαπανών σε 80,439 δισεκατομμύρια TRY, από τα αρχικά προβλεπόμενα για το έτος 65,893 δισεκατομμύρια TRY, σηματοδοτεί μια αύξηση της τάξεως 14,546 δισεκατομμυρίων TRY, περίπου 22% και μιλάμε για 1 έτος.<br /><br />Επίσης η συνεχιζόμενη αύξηση των δαπανών για το στρατιωτικό προσωπικό των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, σηματοδοτεί την περαιτέρω αύξηση του επαγγελματικού προσωπικού τους.<br /><br />Συνεπώς η Τουρκία σκοπεύει μέσω της αύξησης των Αμυντικών της δαπανών , επιδιώκει την περαιτέρω ανάπτυξη της πολεμικής της βιομηχανίας , την αύξηση των εξοπλιστικών της προγραμμάτων και του εξοπλισμού της γενικότερα, τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις στο εξωτερικό και το επαγγελματικό προσωπικό των Ενόπλων της Δυνάμεων.<br /><br />Αντιλαμβανόμαστε από τα παραπάνω και με βάση την τουρκική ρητορική και την προκλητικότητα σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο ότι Ελλάδα και Κύπρος αποτελούν πρωτεύοντες στόχους για τους Ερντογάν-Μπαχτσελί.<br /><br />Εδώ οφείλουμε να κάνουμε μια διαπίστωση άκρως σημαντική. Αυτή έγκειται στο γεγονός ότι ηγέτες των πολιτικών κομμάτων της τουρκικής αντιπολίτευσης είναι περισσότερο ακραίοι σε θέματα εξωτερικής πολιτικής από τον Ερντογάν.<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι ο ηγέτης του κύριου αντιπολιτευτικού κόμματος του CHP πρίν από 2 χρόνια κατηγορούσε τον Ερντογάν ότι παρέδωσε 18 νησιά του Αιγαίου στους Έλληνες, αφήνοντας τους να τα καταλάβουν και πως δεν κάνει τίποτε για να τα πάρει ξανά πίσω!!!<br /><br />Ομοίως πρόσφατα ο υποτίθεται μετριοπαθής και Ευρωπαϊστής Μπαμπατσάν, ηγέτης του δικού του κόμματος της αντιπολίτευσης και πρώην ΥΠΕΞ του Ερντογάν, περιέπαιζε τον Τούρκο Πρόεδρο, λέγοντας του δημόσια , που είναι τα ερευνητικά μας σκάφη τώρα, γιατί είναι δεμένα στα λιμάνια μας, γιατί δεν οργώνουν την Γαλάζια Πατρίδα συνοδεία πολεμικών τουρκικών πλοίων όπως έκαναν στο παρελθόν και άλλα παρόμοια.<br /><br />Τέλος σύσσωμη η αντιπολίτευση ωθεί τον Ερντογάν να επιτεθεί εκ νέου τις επόμενες ημέρες στη Συρία, κατά των Κούρδων του YPG<br /><br />Αυτά τα αναφέραμε για να αντιληφθούμε ότι είναι μύθος αυτό που καλλιεργείται ότι αν φύγει ο Ερντογάν από την εξουσία στην Τουρκία τα πράγματα θα βελτιωθούν στα ελληνοτουρκικά , στην Κύπρο και τη ΝΑ Μεσόγειο<br />Τα χειρότερα είναι μπροστά μας, αφού σε 6-8 εβδομάδες το γεωτρύπανο της Exxon-Mobil θα τρυπήσει στο οικόπεδο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ. <br /><br />Τότε θα προβεί σε γεώτρηση και η Τουρκία σε άλλο θαλάσσιο οικόπεδο της Κυπριακής ΑΟΖ, το οποίο σύμφωνα με τους Τούρκους ανήκει στην αυθαίρετα ορισμένη ΑΟΖ του ψευδοκράτους στην Κύπρο, στο έδαφος του οποίου σχεδιάζουν να προβούν στη δημιουργία ναυτικής και αεροπορικής βάσης, το πιθανότερο στην χερσόνησο της Καρπασίας.<br /><br />Τι θα κάνουμε τότε, όταν μάλιστα το γαλλικό ΥΠΑΜ διευκρινίζει ότι η πρόβλεψη του άρθρου 2 για αμοιβαία αμυντική ρήτρα και συνδρομή καλύπτει την επικράτεια Ελλάδας και Γαλλίας και φυσικά όχι την ΑΟΖ η οποία δεν αποτελεί μέρος της επικράτειας ενός κράτους;<br /><br />Θα συστήσουμε ψυχραιμία;<br /><br />Τι θα γίνει αν η Τουρκία πράξει το ίδιο στη θαλάσσια περιοχή είτε μεταξύ Ρόδου-Καστελορίζου, είτε νοτίως Κρήτης πέραν των 6νμ από τις ακτές της , είτε καταμεσής του Αιγαίου μεταξύ Σκύρου και Ψαρών λόγου χάρη; <br /><br />Τελικά γιατί δεν οριοθετούμε την ΑΟΖ μας με την Κύπρο, ενώ με την Αίγυπτο την οριοθετήσαμε με όριο τον 28ο μεσημβρινό και όχι ανατολικότερα αυτού, περιλαμβάνοντας και το σύμπλεγμα Καστελορίζου- Ρώ- Στρογγύλης σε αυτήν;<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία αναγγέλλει κατακόρυφη άνοδο αμυντικών δαπανών

Παναγιώτης Νάστος Έρχονται δύσκολες ημέρες στα ελληνοτουρκικά-Ερντογάν & Μπαχτσελί σπρώχνουν την Τουρκία σε νέες στρατιωτικές περιπέτειε...

Διαβάστε την συνέχεια