Αναζητούν «άρμα» για είσοδο στη Βουλή οι εγκάθετοι του Προξενείου. Το DEB Ψάχνει συνεργασίες. Πανηγυρίζει το τουρκικό προξενείο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2U_LR7POVqb5OODmCrngKHdV1l1VOaCk_0m9m2QSIz1Vkd3TKJ0_2Elu4RD_1Iz9iwzFbHMT-ppKiq3lqR5rvG0QWZsvz6mvhHa_fHnzuVB872W6X3J4jE24TCi72Qgj-5Nevrvb1ifI/s1600/toyrkiko+proxenio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="640" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2U_LR7POVqb5OODmCrngKHdV1l1VOaCk_0m9m2QSIz1Vkd3TKJ0_2Elu4RD_1Iz9iwzFbHMT-ppKiq3lqR5rvG0QWZsvz6mvhHa_fHnzuVB872W6X3J4jE24TCi72Qgj-5Nevrvb1ifI/s640/toyrkiko+proxenio.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ύποπτες πολιτικές κινήσεις παρατηρούνται από τη Θράκη, καθώς με τα τα υψηλά ποσοστά σε Ξάνθη και Ροδοπή στις ευρωεκλογές, το μειονοτικό ΚΙΕΦ αναζητεί τρόπο να μπει στη Βουλή, μέσω συνεργασιών «δικών τους» βουλευτών.<br /> <br /> Διεργασίες για την κατάρτιση ψηφοδελτίων ενόψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου, εξελίσσονται, υπογείως, στους κόλπους της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Η αξιοπρεπής, όπως χαρακτηρίζεται από την ηγεσία της, αυτόνομη κάθοδος του Κόμματος Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ, DEB) στις ευρωεκλογές, όπου ήρθε πρώτο σε ψήφους στη Ροδόπη και στην Ξάνθη, συγκεντρώνοντας ποσοστό 0,71% πανελλαδικά, καλλιεργεί στα ηγετικά κλιμάκια αισιοδοξία για πιο προωθημένους στόχους.<br /><br /> Και συγκεκριμένα, την εκλογή μειονοτικού βουλευτή μέσα από πανελλαδική συνεργασία του ΚΙΕΦ με κόμματα που η εκλογική τους δύναμη, όπως φάνηκε και στις ευρωεκλογές, κινείται στα όρια της εισόδου τους στο Κοινοβούλιο.<br /> <br /> Πληροφορίες από μειονοτικές πηγές αναφέρουν ότι βρίσκονται σε εξέλιξη τέτοιες συζητήσεις, χωρίς, ωστόσο, να έχουν καρποφορήσει μέχρι στιγμής.<br /> <br /> Ο υπεύθυνος για εκλογικά ζητήματα του ΚΙΕΦ κ. Οζάν Αχμέτογλου, υπ’ όψιν του οποίου έθεσε η «Κ» τις πληροφορίες της περί συνεργασιών του κόμματος, επιβεβαίωσε την κινητικότητα επ’ αυτού, χωρίς, ωστόσο, να δώσει λεπτομέρειες.<br /> <br /> «Η μειονότητα και το κόμμα της θέλουν τον δικό τους βουλευτή και το πλαφόν του 3% δεν μας επιτρέπει να τον βγάλουμε» είπε και πρόσθεσε: «Έχουμε προτάσεις από μικρά κόμματα του δημοκρατικού τόξου για κάθοδο στην επικράτεια με κοινά ψηφοδέλτια. Συζητάμε αλλά προς το παρόν δεν έχουμε προχωρήσει, θα δούμε».<br /> <br /> Πρώτο κόμμα σε Ξάνθη-Ροδόπη<br /> <br /> Με βάση το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, το ΚΙΕΦ έλαβε ποσοστό 0,71% στην επικράτεια, συγκεντρώνοντας 40.500 ψήφους στη Ροδόπη και στην Ξάνθη, όπου αναδείχθηκε πρώτο κόμμα. Ενδεχόμενη αυτόνομη κάθοδός του στις εκλογές θα είχε νόημα μόνο εάν στόχος του ήταν να καταγραφεί πολιτικά, αλλά αυτό έγινε ήδη στις ευρωοεκλογές και επομένως μια δεύτερη καταγραφή δεν θα είχε νόημα, απεναντίας θα υπονόμευε και τις υποψηφιότητες μειονοτικών στα τοπικά ψηφοδέλτια των άλλων κομμάτων.<br /> <br /> Με αυτό το ποσοστό, όμως, και δεδομένου ότι στην περίκλειστη κοινωνία της μουσουλμανικής μειονότητας η βούληση των εκλογέων χειραγωγείται πιο εύκολα, το ΚΙΕΦ θα μπορεί να λειτουργήσει ως όχημα που θα «ανοίξει την πόρτα» της Βουλής σε ένα κόμμα που πλησιάζει το όριο του 3% και αντίστροφα.<br /> <br /> Τι (θα) σημαίνει αυτό για το κόμμα της μειονότητας; Δύο βουλευτές «καθαρά δικούς μας», όπως έλεγε στέλεχος του κόμματος, έναν στη Ροδόπη και έναν στην Ξάνθη, και βεβαίως ανάδειξη του ΚΙΕΦ σε παίκτη της κεντρικής πολιτικής σκηνής, ενδεχομένως και ρυθμιστή κοινοβουλευτικών ισορροπιών ανάλογα με τις εξελίξεις.<br /> <br /> Από το τι θα πράξει το ΚΙΕΦ, θα εξαρτηθεί και η επάνδρωση με μειονοτικούς υποψηφίους των ψηφοδελτίων των άλλων κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, κ.λπ.) στους δύο νομούς όπου το μειονοτικό στοιχείο αριθμεί περί τις 120.000 ψυχές.<br /> <br /> Η καχυποψία και οι επικείμενες πολιτικές αναταράξεις<br /> <br /> Ένας τέτοιος εκλογικός «γάμος» εφόσον επιτευχθεί –πράγμα δύσκολο– αναμένεται να προκαλέσει πολιτικές αναταράξεις, καθώς το ΚΙΕΦ περιβάλλεται από καχυποψία περί στενών σχέσεων με το τοπικό τουρκικό προξενείο και κατ’ επέκταση με την Άγκυρα, αλλά και του αυτοχαρακτηρισμού του ως κόμμα της τουρκικής-μουσουλμανικής μειονότητας.<br /><br /> Ο κ. Αχμέτογλου, πάντως, απορρίπτει κατηγορίες του είδους, χαρακτηρίζοντάς τες προσβλητικές για το κόμμα του αλλά και γενικότερα για τη μειονότητα. «Πρόκειται για λάσπη στον ανεμιστήρα. Είναι ανέντιμο να εμφανίζονται το ΚΙΕΦ και η μειονότητα ως κίνδυνος για την Ελλάδα, δεν το δεχόμαστε, αποτελεί προσβολή για όλους εμάς», είπε.<br /> <br /> Ως προς τις ευρωεκλογές πέρα από το ποσοστό που κατέλαβε το κόμμα, η ηγεσία της μειονότητας εμφανίζεται ικανοποιημένη και από το γεγονός ότι ο εκλογικός χάρτης στη Ροδόπη και στην Ξάνθη βάφτηκε γκρι, κατέκτησε δηλαδή το ΚΙΕΦ την πρωτιά. «Πρώτος στόχος μας στις ευρωεκλογές ήταν να δείξουμε στην Ευρώπη ότι στη Θράκη υπάρχει μια μειονότητα που έχει προβλήματα, στην εκπαίδευση, στο θέμα των μουφτήδων, στα βακούφια, έχει υψηλή ανεργία. Η ψήφος στο ΚΙΕΦ ήταν ψήφος διαμαρτυρίας για την αδιαφορία γύρω από τα προβλήματά μας», υποστήριξε.<br /> <br /> Στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη εξέλεξε, μέσω των ψηφοδελτίων των μεγάλων κομμάτων τέσσερις βουλευτές, τρεις στη Ροδόπη και έναν στην Ξάνθη. Στη Ροδόπη, μάλιστα, δεν εξελέγη κανένας χριστιανός.<br /><b>Καθημερινή</b><br /><br /><a href="https://www.stoxos.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αναζητούν «άρμα» για είσοδο στη Βουλή οι εγκάθετοι του Προξενείου. Το DEB Ψάχνει συνεργασίες. Πανηγυρίζει το τουρκικό προξενείο

Ύποπτες πολιτικές κινήσεις παρατηρούνται από τη Θράκη, καθώς με τα τα υψηλά ποσοστά σε Ξάνθη και Ροδοπή στις ευρωεκλογές, το μειονοτικό Κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσικά ΜΜΕ: «Διαπραγματεύσεις Μόσχας-Ουάσινγκτον για να μην παραδοθούν οι S-400» – Tι ανταλλάγματα δίνουν οι ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmtU0AngD3YJV1aAG-Ogp84y-vp9BQvAcYjXwHc1iN3EVYz-Kk65ukeBsbG0bIVLqyL1ursr-1joGZxPQt16MQ4Dt7HRbAWL3rSG7tKnh6A2Pc-sjDyNWsZCpHnnTzD_54Fo3zTxs3-Jo/s1600/russia+s400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="278" data-original-width="400" height="444" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmtU0AngD3YJV1aAG-Ogp84y-vp9BQvAcYjXwHc1iN3EVYz-Kk65ukeBsbG0bIVLqyL1ursr-1joGZxPQt16MQ4Dt7HRbAWL3rSG7tKnh6A2Pc-sjDyNWsZCpHnnTzD_54Fo3zTxs3-Jo/s640/russia+s400.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Έριξαν ρουκέτα οι Ρώσοι. Μπλόφα η πραγματικότητα;</span></h3> <b>Γ. Μοτσάκος Ειδικός σε Θέματα Άμυνας</b><div> <div> Colpo grosso φέρεται να ετοιμάζει ο Αμερικανός πρόεδρος για να μην παραδοθούν τελικά οι S-400 στην Τουρκία, ώστε να είναι και ο ίδιος εντάξει με την απόφαση της Γερουσίας και τους Αμερικανούς πολίτες. </div> <div> <br />Η Μόσχα σε αυτό εγχείρημα έγινε και πάλι αναγκαία για την επίλυση των προβλημάτων της Ουάσινγκτον, αναφέρει έγκυρο ρωσικό αμυντικό portal, για την ύστατη προσπάθεια των ΗΠΑ διακοπής της παραλαβής των ρωσικών πυραύλων στην Άγκυρα , αποτελώντας ένα θέμα που έχει προκαλέσει τριγμούς μέσα και στο ίδιο το ΝΑΤΟ.</div> <div> <br />Πηγή του portal κοντά στη στρατιωτική ηγεσία της ρωσικής ομοσπονδίας, αναφέρει ότι μόλις πριν μερικές ημέρες είχαμε μια σοβαρότατη απόπειρα αξιωματούχων της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών να έρθουν σε επαφή με την ρωσική πλευρά στη Μόσχα.<br />Οι Αμερικανοί φέρονται να ζήτησαν από τους Ρώσους, αν δεν είναι σε θέση να δεχθούν να αντικατασταθούν οι πύραυλοι S-400 με τους Patriot, τουλάχιστον το Κρεμλίνο να αλλάξει τους όρους της συμφωνίας με τέτοιο τρόπο ώστε η Άγκυρα να αρνηθεί να τους αγοράσει.<br />Το ζήτημα αυτό συζητήθηκε και μάλιστα εξετάστηκε υπό το πρίσμα της άρσης μέρους των κυρώσεων των ΗΠΑ-ΕΕ προς την Ρωσία.</div> <div> <br />Σύμφωνα με την πηγή, το όλο θέμα φέρεται να έχει αναλάβει ο ίδιος ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, διότι η επιστροφή της Τουρκίας στη σφαίρα επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό θέμα για την φήμη του και τα σχέδια των ΗΠΑ στην ΝΑ Μεσόγειο .</div> <div> <br />Ως επιβεβαίωση των καλών τους προθέσεων τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα άρουν τις κυρώσεις σε ορισμένες ρωσικές αμυντικές εταιρείες, παρά το γεγονός οι Ρώσοι επικεφαλής των εταιρειών αυτών εξακολουθούν να είναι άτομα στα οποία έχουν επιβληθεί περιορισμοί από πολλά κράτη.<br />Η υπόθεση δεν έχει ακόμη προχωρήσει. </div> <div> <br /></div> <div> Στο Κρεμλίνο, οι Ρώσοι είναι σκεπτικοί, δεδομένης της δύσκολης πολιτικής κατάστασης στον πλανήτη, ενώ έχουν ολοκληρώσει μια συμφωνία με την Τουρκία και δεν είναι δυνατόν να αρνηθούν να την υλοποιήσουν σε αυτό το στάδιο .</div> <div> <br />Φυσικά, για τη Ρωσία, η συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι θέμα προτεραιότητας, ωστόσο,είναι σαφές ότι στις σημερινές πραγματικότητες η κατάσταση δεν θα εξομαλυνθεί εύκολα, ενώ η επιστροφή στην προηγούμενη οικονομική συνεργασία τους είναι απλώς αδύνατη.<br />Δηλαδή, η Ρωσία θα εξακολουθήσει να υπόκειται σε κυρώσεις, και οι εγγυήσεις των ειδικών αντιπροσώπων των ΗΠΑ δεν θα σημαίνουν τίποτα.</div> <div> <br />Όλα αυτά όμως είναι υποθέσεις αν η ίδια η διαδικασία διαπραγμάτευσης ΗΠΑ-Ρωσίας δεν ολοκληρωθεί. Επιπλέον, είναι πιθανό να αναβληθεί το χρονοδιάγραμμα των παραδόσεων των S-400 λόγω των «τεχνικών προβλημάτων», τονίζει το ρωσικό άρθρο.</div> <div> <br />Πρόσφατα ο επικεφαλής της ρωσικής εταιρείας παραγωγής των S-400 Rostec, Σεργκέι Τσεμέζοφ, μίλησε για την παράδοση των πυραύλων στην Τουρκία κατά τη θερινή περίοδο, πιθανότατα η μεταφορά δεν θα ξεκινήσει μέχρι το φθινόπωρο.</div> <div> <br />Οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ δεν αντιμετωπίζουν και την καλύτερη περίοδο. Οι δύο χώρες φέρονται να είναι σε θέση να συνυπάρχουν στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, αλλά τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο σαφές ότι η Τουρκία πρακτικά δεν συγχρωτίζεται πλέον με τα σχέδια της συμμαχίας.<br />Η Τουρκία όμως ανήκει στην σφαίρα επιρροής της δύσης , ή τουλάχιστον αυτό ίσχυε μέχρι τώρα.<br />Στην Ουάσινγκτον από την άλλη πλευρά, ξαφνικά, όλοι άρχισαν να τρέχουν όταν ανακάλυψαν εντελώς αιφνιδιαστικά ότι η Τουρκία έχει πολλούς εχθρούς στη Γερουσία των ΗΠΑ, καθώς και σε άλλες αρχές της χώρας.</div> <div> <br />Εκδόθηκαν προτάσεις για επιβολή κυρώσεων κατά των Τούρκων και σε μερικές ομιλίες Αμερικανών αξιωματούχων, ο Ερντογάν εμφανίστηκε ως «δεύτερος Πούτιν», κάτι που είναι από μόνο του πολύ επικίνδυνο.</div> <div> <br />Η Άγκυρα λειτουργεί όντως ανεξάρτητα στα περισσότερα από τα στρατιωτικά της σχέδια και δεν προτίθεται να λογοδοτήσει στην Ουάσιγκτον, ενώ κινείται σαν να έχει «αποχαιρετήσει» από καιρό τη Βορειοατλαντική Συμμαχία. Επιπλέον, σε αυτό το πλαίσιο, η αυξανόμενη απόσταση του Ερντογάν από τη Δύση βαθαίνει .</div> <div> <br />Μέχρι στιγμής όλα αυτά δεν φαίνονται στην πραγματική τους διάσταση, αν και είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ είναι εξαιρετικά δυσαρεστημένες από την αυξανόμενη «ανεξαρτησία» της Τουρκίας.<br />Για τις ΗΠΑ, η απειλή να χάσουν την επιρροή τους τόσο στην Τουρκία όσο και σε ολόκληρη την περιοχή, είναι ένα εφιαλτικό σενάριο. Αλλά όπως φαίνεται η Ουάσινγκτον έχει αρκετούς εναλλακτικούς τρόπους να «ειρηνεύει» με τον Ερντογάν, τονίζουν οι Ρώσοι ειδικοί.</div> <div> <br />Αναμένουμε να δούμε αν όλα αυτά τα σενάρια βγουν αληθινά τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για Ρωσία και Τουρκία, για να ερμηνεύσουμε καλύτερα το σκηνικό των αμερικανικών απειλών που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες κατά της Άγκυρας, το οποίο τουλάχιστον για το Κογκρέσο έχει μεγάλη δόση αλήθειας.<br /><br /><a href="https://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Ρωσικά ΜΜΕ: «Διαπραγματεύσεις Μόσχας-Ουάσινγκτον για να μην παραδοθούν οι S-400» – Tι ανταλλάγματα δίνουν οι ΗΠΑ

Έριξαν ρουκέτα οι Ρώσοι. Μπλόφα η πραγματικότητα; Γ. Μοτσάκος Ειδικός σε Θέματα Άμυνας Colpo grosso φέρεται να ετοιμάζει ο Αμερικανός ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εξαναγκαστική διπλωματία Ερντογάν – Ο φόβος ως πολιτικό όπλο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUv2C8PsxwwPYvfiWSZd-Xzh-3xSD4UUZ_JwY6nWDGpGcTWb0FZPQAG_dzVrnyg2e_8wFHcfS3s2dD6SlkVg7N3JbFKkZFGGBLaNyg-s1N5GkIvrxXRPmpYpjtG_7jQF6ibKrizBz7kCQ/s1600/tsipras_erdogan.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUv2C8PsxwwPYvfiWSZd-Xzh-3xSD4UUZ_JwY6nWDGpGcTWb0FZPQAG_dzVrnyg2e_8wFHcfS3s2dD6SlkVg7N3JbFKkZFGGBLaNyg-s1N5GkIvrxXRPmpYpjtG_7jQF6ibKrizBz7kCQ/s640/tsipras_erdogan.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Κώστας Βενιζέλος</b><br />Η προσοχή είναι στραμμένη στην Άγκυρα και στα επόμενα βήματα που θα αποφασίσει ο νεοσουλτάνος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τόσο αναφορικά με το τι μέλλει γενέσθαι με τους S-400, όσο και με την εν γένει συμπεριφορά του στην κυπριακή ΑΟΖ. Κρίσιμες εξελίξεις για την ίδια την Τουρκία αλλά και για την Ελλάδα και την Κύπρο. Τι θα προκαλέσει η τελική απόφαση του Ερντογάν για τους S-400, όποια και να είναι αυτή; Μέχρι που θα τραβήξει το σχοινί στα ενεργειακά (εξαναγκαστική διπλωματία) και με την παρουσία γεωτρύπανων στην κυπριακή ΑΟΖ; <br /><br />Το ευρύτερο γεωπολιτικό περιβάλλον στην περιοχή και η ανακατανομή ισχύος, που βρίσκεται σε εξέλιξη, αποτελούν δυναμικές, οι οποίες δημιουργούν έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω από τον Ερντογάν. Τα περιθώρια στενεύουν χρονικά και το ζητούμενο είναι ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα και ποιες θα είναι, ενδεχομένως, οι παράπλευρες απώλειες. Είναι πιθανόν, κάτω από την πίεση που αισθάνεται, ο Ερντογάν να ξεσπάσει κατά της Ελλάδος και της Κύπρου.<br /><br />Ένα θερμό επεισόδιο συζητείται όλο και περισσότερο στη δημόσια σφαίρα. Φαίνεται να ανησυχεί όλο και περισσότερο την Αθήνα και τη Λευκωσία. Την περασμένη Κυριακή στην ‘Καθημερινή’, ο πρώην Πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης, έκανε λόγο για ένα επεισόδιο τύπου Ίμια, που βίωσε ο ίδιος στα πρώτα βήματα της διακυβέρνησής του. Είναι σαφές πως η Άγκυρα ξέρει να αξιοποιεί κενά εξουσίας και μεταβατικές περιόδους. <br /><br />Βεβαίως, αν και οι διαπιστώσεις, η αξιολόγηση των δεδομένων είναι στο πεδίο των πιθανών σεναρίων, που διαμορφώνονται από την Άγκυρα, είναι προφανές πως κρίσιμη είναι και η διαχείριση, η αντιμετώπιση των κινδύνων. Ο πρώην Πρωθυπουργός με την επιδερμική σκέψη, που τον χαρακτηρίζει στο Κυπριακό και τα ελλαδοτουρκικά, σπεύδει να δώσει την απλοϊκή συνταγή: <br /><br />«Πιστεύω ότι η τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων μετά τις εκλογές είναι αναγκαία. Ο κίνδυνος επεισοδίων με αρνητικές επιπτώσεις θα είναι υπαρκτός, εάν δεν προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις, όχι πάντα ευχάριστες ίσως, αλλά που κατοχυρώνουν την ειρήνη στην περιοχή. Σε μια τέτοια προσπάθεια η Ελλάδα θα έχει, πιστεύω, την συμπαράσταση τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και των ΗΠΑ».<br /><br />Η εξημέρωση του θηρίου’ <br /><br />Οι εκκρεμότητες ποιες είναι; Η Τουρκία αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδος και Κύπρου, ‘γκριζάρει’ περιοχές και επιχειρεί να θέσει τις διεκδικήσεις της σε διαπραγμάτευση. Η συνταγή των γνωστών κύκλων σε Αθήνα και Λευκωσία είναι πως η ‘εξημέρωση του θηρίου’, μπορεί να γίνει μέσα από ένα πάρε-δώσε. Η Τουρκία με βάση το σκηνικό που στήνει δεν έχει να δώσει οτιδήποτε, καθώς διεκδικεί περιοχές άλλων κρατών. Επιδιώκει να πάρει για να υποσχεθεί πως θα επικρατήσει ειρήνη και συνεργασία. Για λίγο, γιατί όταν ανοίξει η όρεξή της, τότε είναι ανεξέλεγκτη. Το αποδεικνύει τούτο διαχρονικά. <br /><br />Τι μπορεί να γίνει; Προτάσσεται διαχρονικά το στοιχείο του συσχετισμού ισχύος, που ασφαλώς και δεν μπορεί να αγνοηθεί, να υποβαθμιστεί. Αντίθετα, πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη. Προτάσσεται, όμως, ως εργαλείο για συνθηκολόγηση με τουρκικούς όρους. Την ίδια ώρα, στο βαθμό που υπάρχει μια συνολική αντίληψη των στρατηγικών συμφερόντων και δεδομένων, δεν μπορεί να παραβλέπονται οι δυνάμεις που ενεργούν στην περιοχή. <br /><br />Αυτό πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση πολλών και διαφορετικών συμφερόντων, τα οποία στην παρούσα φάση συγκλίνουν. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να υπάρξουν κινήσεις από Αθήνα και Λευκωσία, που θα αφορούν κινήσεις αποτροπής. Το μήνυμα που δίνεται είναι πως η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μόνη της σ’ αυτή την αντιπαράθεση με την Τουρκία. Η φραστική στήριξη δεν συνιστά εργαλείο αποτροπής.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η εξαναγκαστική διπλωματία Ερντογάν – Ο φόβος ως πολιτικό όπλο

Κώστας Βενιζέλος Η προσοχή είναι στραμμένη στην Άγκυρα και στα επόμενα βήματα που θα αποφασίσει ο νεοσουλτάνος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τό...

Διαβάστε την συνέχεια

Ολική ρήξη Τουρκίας-ΗΠΑ για τα F-35: «Δεν είμαστε πια σύμμαχοι – Ετοιμάζουμε απάντηση»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIESlLPvAE4hSY7zuOZPGuXj7IGr2KufHkzL863N82LGTVdq8H3uu_314u2BOfuTXadH2k49uHJywwCy0S4UHcJUh5iTDEMYxzBAgC-4CH7stmcsmJ4OZ75QzDfkJKMRy5OWmP4HXOiYA/s1600/akar.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="409" data-original-width="728" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhIESlLPvAE4hSY7zuOZPGuXj7IGr2KufHkzL863N82LGTVdq8H3uu_314u2BOfuTXadH2k49uHJywwCy0S4UHcJUh5iTDEMYxzBAgC-4CH7stmcsmJ4OZ75QzDfkJKMRy5OWmP4HXOiYA/s640/akar.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Καμιά σχέση με την συμμαχική σχέση των ΗΠΑ με την Τουρκία δεν έχει το ύφος της επιστολής των Αμερικανών σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας της Τουρκίας Χουλουσί Ακάρ ο οποίος τόνισε ότι ήδη ετοιμάζεται η απάντηση. <br /> <br /> «Διαπιστώσαμε πως το ύφος της επιστολής δεν έχει σχέση με συμμαχική σχέση. Ετοιμάζουμε την απάντηση. Τέλος του μήνα θα συναντηθούμε με τον Σάναχαν», τόνισε ο Ακάρ. <br /> <br /> Σοκ έχει προκληθεί στην Αγκυρα με την απόφαση της Ουάσιγκτον να σταματήσει άμεσα την εκπαίδευση των Τούρκων πιλότων στα αεροσκάφη 5ης γενιάς F-35. Το αμερικανικό Πεντάγωνο ενημέρωσε πως οι Τούρκοι χειριστές των συγκεκριμένων αεροσκαφών δεν πραγματοποιούν πλέον εκπαιδευτικές πτήσεις στην αμερικανική αεροπορική βάση στην Αριζόνα, όπου φιλοξενούνται. <br /> <br /> Οι ΗΠΑ λαμβάνουν αυτά τα μέτρα λόγω της επιμονής της Τουρκίας στην παραλαβή ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S-400, τα οποία τα θεωρούν απειλή. <br /> <br /> «Το υπουργείο ενημερώθηκε ότι οι Τούρκοι πιλότοι πλέον δεν πετούν», δήλωσε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, αντιπτέραρχος Μάικ Αντριους. <br /> <br /> «Αν δεν υπάρξει αλλαγή της τουρκικής πολιτικής, θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε στενά με τη σύμμαχό μας Τουρκία για τη μείωση της συμμετοχής της στο πρόγραμμα του F-35», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας. Αυτή η δήλωση ίσως είναι και πιο σημαντική από τον τερματισμό της εκπαίδευσης των Τούρκων πιλότων, καθώς η Αγκυρα από το 2008 συμμετέχει στο πρόγραμμα συμπαραγωγής του F-35 και έχει στόχο να αγοράσει 100 μαχητικά! Η μείωση της συμμετοχής ή ο αποκλεισμός της Τουρκίας θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στο σχεδιασμό της Τουρκικής Αεροπορίας, αλλά και στις τουρκικές εταιρίες οι οποίες συμμετέχουν στο πρόγραμμα συμπαραγωγής. <br /> <br /> Εντύπωση προκάλεσε η είδηση που μετέδωσε το πρακτορείο Ρόιτερς, που αναφέρει ότι η Ελλάδα συμπεριλαμβάνεται στους πιθανούς αγοραστές αμερικανικών μαχητικών F-35. <br /> <br /> Σύμφωνα με δηλώσεις του αντιναυάρχου Ματίας Γουίντερ, επικεφαλής του Γραφείου του Πενταγώνου για τα F-35, «Ελλάδα, Σιγκαπούρη, Ρουμανία, Ισπανία και Πολωνία περιλαμβάνονται στους μελλοντικούς πιθανούς αγοραστές». <br /> <br /> Ενδιαφέρον για τα εν λόγω μαχητικά έχουν εκδηλώσει, επίσης, η Φινλανδία, η Ελβετία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Μετά την πρόσφατη συμφωνία του Πενταγώνου με την κατασκευάστρια εταιρία Lockheed Martin, που περιλαμβάνει έκπτωση 8,8% στη μέχρι πρότινος ισχύουσα τιμή αγοράς, το ενδιαφέρον των αγοραστών των F-35 αναμένεται να αυξηθεί. <br /> <br /> Υπενθυμίζεται ότι στις αρχές Απριλίου ο αντιναύαρχος Γουίντερ, όπως είχε μεταδώσει το Ρόιτερς, είχε καταθέσει την «πρότασή» του στο αμερικανικό Κογκρέσο, ενώ στο θέμα είχε αναφερθεί και ο υπουργός Αμυνας, Ευάγγελος Αποστολάκης. <br /> <br /> Εν τω μεταξύ, ο σύμβουλος του προέδρου Πούτιν, Γιούρι Ουσάκοφ, δήλωσε πως η Ρωσία σχεδιάζει να στείλει τα συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας S-400 στην Τουρκία εντός του Ιουλίου.<br /> <br /> «Οι συμφωνίες που έχουν επιτευχθεί μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας υλοποιούνται έγκαιρα εντός του προβλεπόμενου πλαισίου. Δεν υπάρχουν διμερή προβλήματα», δήλωσε ο Ουσακόφ απευθυνόμενος στους δημοσιογράφους. Ερωτηθείς αν τα συστήματα θα αποσταλούν εντός του Ιουλίου, ο Ουσακόφ είπε: «Ναι, όπως προγραμματίζουμε». <br /> <br /> Η ανακοίνωση του Κρεμλίνου έρχεται λίγες ώρες μετά τις ανακοινώσεις του τουρκικού ΥΠΕΞ, με τις οποίες ξεκαθάρισε ότι δεν δέχεται τη ρητορική των κυρώσεων και των απειλών για την αγορά των ρωσικών πυραύλων S-400. <br /> <br /> Είχε προηγηθεί η ομόφωνη επικύρωση από τη Βουλή των Αντιπροσώπων του ψηφίσματος που καλεί την Τουρκία να ακυρώσει την προγραμματισμένη απόκτηση του ρωσικού συστήματος S-400 και ζητάει από τον Ερντογάν να κάνει επιλογή ανάμεσα στη Μόσχα και στην Ουάσιγκτον. <br /> <br /> Με τίτλο «Εκφράζοντας ανησυχία για την αμερικανοτουρκική συμμαχία», το διακομματικό ψήφισμα που φέρει τις υπογραφές σχεδόν όλης της θεσμικής ηγεσίας της αμερικανικής Βουλής «τονίζει την ιστορική συμμαχία με την Τουρκία και προτρέπει τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν να αποφύγει μια στρατιωτική σχέση με τη Ρωσία που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την αμερικανοτουρκική εταιρική σχέση και το ρόλο της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ». <br /> <br /> «Είναι αδύνατον να αποδεχθούμε τους άδικους και τους αβάσιμους ισχυρισμούς που περιλαμβάνονται στο ψήφισμα σχετικά με την εξωτερική πολιτική και το σύστημα απονομής δικαιοσύνης της Τουρκίας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, που απάντησε στο ψήφισμα αυτό. <br /> Αιφνιδιαστική κίνηση από Ερντογάν <br /> <br /> Στο μεταξύ σε μια κίνηση που αιφνιδίασε τους πάντες προχώρησε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καθώς ακύρωσε τις 39 προεκλογικές του ομιλίες στην Κωνσταντινούπολη. <br /> <br /> Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σχεδίαζε να κάνει συνολικά 39 προεκλογικές ομιλίες στην Κωνσταντινούπολη ενόψει των εκλογών της 23ης Ιουνίου, καθώς ήθελε να πάρει όλο το παιχνίδι πάνω του προκειμένου να βγει δήμαρχος στην Πόλη ο εκλεκτός του, αλλά αποφάσισε να τις ακυρώσει. <br /> <br /> Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σοβαρή εξέλιξη χωρίς ωστόσο μέχρι στιγμής να έχει δοθεί κάποια επίσημη εξήγηση. Η δικαιολογία από κύκλους της τουρκικής κυβέρνησης είναι ότι θέλουν να προβληθεί ο Γιλντιρίμ, ο οποίος διεκδικεί τη δημαρχία της Κωνσταντινούπολης και αυτόν θα κληθούν να ψηφίσουν οι πολίτες. <br /> <br /> Φαίνεται πως ο Ερντογάν πήρε τη συγκεκριμένη απόφαση μετά την κόντρα με τις ΗΠΑ για τα F-35 και τους S-400 και τη δύσκολη θέση που έχει περιέλθει η Τουρκία. <br /> <br /> Από την άλλη υπάρχουν και οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο όπου ουσιαστικά κρίνεται το ενεργειακό μέλλον της Τουρκίας. Ο συγκεκριμένος μήνας είναι εξαιρετικά δύσκολος για τη χώρα, αναμένεται να κρίνει πολλά και προφανώς ο Ερντογάν να θέλει να ρίξει το βάρος εκεί. <br /> <br /> Γι’ αυτό το λόγο μάλιστα θα γίνει αύριο και έκτακτο υπουργικό συμβούλιο. Εκεί και συζητηθεί αν θα πάει και δεύτερο γεωτρύπανο στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Η πλευρά του Ερντογάν φαίνεται πως θέλει να ρίξει τους τόνους στην Κωνσταντινούπολη. Ενδεικτικό αυτού είναι ότι ακυρώθηκε και η μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση που πραγματοποιεί παραδοσιακά εκεί ο Τούρκος Πρόεδρος και μαζεύει ένα εκατομμύριο κόσμο.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ολική ρήξη Τουρκίας-ΗΠΑ για τα F-35: «Δεν είμαστε πια σύμμαχοι – Ετοιμάζουμε απάντηση»

Καμιά σχέση με την συμμαχική σχέση των ΗΠΑ με την Τουρκία δεν έχει το ύφος της επιστολής των Αμερικανών σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας της...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραηλινός Στρατιωτικός Αναλυτής Παραδέχεται: «Το Ισραήλ Δεν Μπορεί να Κερδίσει τον Επόμενο Πόλεμο»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK08_t7dqIVN01Xz1VijqoNphg-7EEHV8jrl7uZebjIujrh5gujPiacdSgE-5_KHGf8xRSuClF3VFv7JcjLVfydBvsIi98A1Jzat7k2yIYMq2OgeEfe8mF6GAcI7iSmMWCJZHE3ug73Kc/s1600/Israeli_Tank_Battles_Egyptian_Forces_in_the_Sinai_Desert_-_Flickr_-_Israel_Defense_Forces.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="641" height="478" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgK08_t7dqIVN01Xz1VijqoNphg-7EEHV8jrl7uZebjIujrh5gujPiacdSgE-5_KHGf8xRSuClF3VFv7JcjLVfydBvsIi98A1Jzat7k2yIYMq2OgeEfe8mF6GAcI7iSmMWCJZHE3ug73Kc/s640/Israeli_Tank_Battles_Egyptian_Forces_in_the_Sinai_Desert_-_Flickr_-_Israel_Defense_Forces.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ο τίτλος της χθεσινής Ynet παραδεχόταν αυτό που ήταν φανερό σε πολλούς σχολιαστές της Μέσης Ανατολής: Το Ισραήλ δεν μπορεί να κερδίσει τον επόμενο πόλεμο. Ο τίτλος του πιο έγκριτου Ισραηλινού στρατιωτικού συντάκτη Ρον Μπεν Γισάϊ αναφέρει: «Γιατί δεν θα κερδίσουμε τον επόμενο πόλεμο;». Μολονότι τα περισσότερα από τα άρθρα του Ben Yishai στην εβραϊκή αναδημοσιεύονται στην αγγλική έκδοση της Ynet, αυτό το άρθρο δεν μεταφράστηκε ως τώρα και για προφανείς λόγους. Είναι ίσως πάρα πολύ ανησυχητικό για τους Εβραίους της διασποράς. <br /> <br /> Η συλλογιστική του Μπεν Γισάϊ είναι σαφής και στερεή: Το Ισραήλ δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις στρατιωτικές απώλειες. Τα ζητήματα ασφάλειας του Ισραήλ έχουν πολιτικοποιηθεί. Οι στρατιωτικοί διοικητές υπόκεινται συχνά σε νομικές διαδικασίες, που οδηγούν σε σκληρές κυρώσεις, μεταξύ των οποίων και η θέση σε διαθεσιμότητα. Κατά συνέπεια πολλοί από αυτούς έχουν χάσει τον ζήλο τους. Η ισραηλινή κοινωνία είναι πολύ ευαίσθητη στις απαγωγές και στις επιδρομές αρπαγής και τελικά οι γονείς έχουν εμπλακεί πολύ στα στις υποθέσεις του στρατού. Ο Μπεν Γισάϊ συμπεραίνει ότι το Ισραήλ είναι πολύ αδύνατο: «Είτε πρόκειται για πόλεμο κατά της (παλαιστινιακής) Χαμάς, των Εσμπολά (του Λιβάνου), της Συρίας, ή όλων μαζί, δεν θα νικήσουμε!»<br /> <br /> Ο Μπεν Γισάϊ είναι αρκετά έντιμος να παραδεχτεί δημόσια ότι οι εχθροί του Ισραήλ καταλαβαίνουν την ψυχολογική, πνευματική, πολιτιστική και πολιτική υφή της ισραηλινής κοινωνίας. Έχουν γνώση της αδυναμίας του Ισραήλ και της παράλυσης των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων και ενεργούν σε αυτή την βάση. Κατά τον Μπεν Γισάϊ, ο Σιϊτικός άξονας, η Χαμάς και οι Σαλάφι-Τζιχαντιστές κατανοούν όλοι ότι «δεν θα μπορούσαν να καταστρέψουν το Ισραήλ με μιαν ή δύο βίαιες στρατιωτικές ενέργειες και επομένως συνέχισαν ένα πόλεμο στρατηγικής φθοράς εναντίον μας». «Οποιοσδήποτε γύρος βίας ή πόλεμος, με ανολοκλήρωτα αποτελέσματα υπέρ του Ισραήλ, θα ιδωθεί ως ένα νέο καρφί στο φέρετρο των Σιωνιστών», λέει ο Μπεν Γισάϊ. «Βλέπουν την δημόσια υστερία για τις απώλειες στην δική μας πλευρά. Παρατηρούν την φρενίτιδα των ΜΜΕ, που υποσκάπτει την εμπιστοσύνη των Ισραηλινών πολιτών, βλέπουν τις ανακριτικές επιτροπές που τιμωρούν στρατιωτικούς διοικητές μετά από κάθε γύρο βίας και που οδηγεί σε δυσπιστία προς την τάξη των πολιτικών και στην διαδικασία λήψης των αποφάσεών τους.» <br /> <br /> Ο Μπεν Γισάϊ παρατηρεί σωστά ότι όλα αυτά σημειώνονται όταν «το Ιράν έχει μιαν αξιόπιστη ικανότητα να απειλήσει το Ισραήλ με πυρηνικά όπλα και βαλλιστικούς πυραύλους.» Ο Μπεν Γισάϊ προβλέπει ότι η ισραηλινή κοινωνία θα καταρρεύσει εσωτερικά και οι Εβραίοι που αναζητούν μια καλύτερη ζωή και είναι «αρκετά χαλασμένοι» για να ενεργήσουν σύμφωνα, θα διασκορπιστούν σε όλο τον κόσμο, σε αναζήτηση μιας πιο ήσυχης και ασφαλέστερης θέσης κάτω από τον ήλιο. <br /> Καμιά από αυτές τις παρατηρήσεις δεν είναι νέα για εμένα. ΄Ηδη από τα 1980, μετά την πρώτη Ιντιφάντα (άοπλη παλαιστινιακή εξέγερση), άκουσα Ισραηλινούς στρατηγούς να ομολογούν δημόσια ότι «για να νικήσουν οι Παλαιστίνιοι το μόνο που έχουν ανάγκη είναι να επιζήσουν». Παλαιστίνοι αναλυτές έχουν γράψει επί χρόνια ότι «μπορεί το Ισραήλ να έχει πολλά φονικά όπλα, αλλά οι Παλαιστίνιοι διαθέτουν μιαν βόμβα, την δημογραφική βόμβα». <br /> <br /> ΄Εχω επισημάνει κατ΄επανάληψη στα γραφτά μου ότι το Ισραήλ δεν κέρδισε ούτε έναν πόλεμο μετά το 1967. Ακόμη και όταν νίκησε στο πεδίο της μάχης (όπως το 1973), δεν μπόρεσε να πετύχει τους στρατιωτικούς στόχους του. Και περιέργως, η μεγαλύτερη στρατιωτική νίκη του Ισραήλ το 1967 επιφόρτισε την χώρα με ορισμένα πολιτικά, στρατηγικά και δημογραφικά προβλήματα που έχουν καταστήσει την μελλοντική επιβίωση του εβραϊκού κράτους, στη σημερινή μορφή του, ένα μη ρεαλιστικό σενάριο. ΄Όπως ο Ρον Μπεν Γισάϊ (αλλά πολύ πριν από αυτόν) υποστήριζα πάντα ότι το Ισραήλ ζει σε δανεικό χρόνο. <br /> <br /> Αλλά το Ισραήλ και ο στρατός του δεν είναι μόνοι. Οι στρατοί της Αμερικής, της Βρετανίας και της Γαλλίας, μαζί με του ΝΑΤΟ γενικά, είναι επίσης ανίκανοι να κερδίσουν πολέμους. Ο σοβιετικός στρατός ηττήθηκε στο Αφγανιστάν για τους ίδιους λόγους. Οι σύγχρονοι στρατοί δεν κερδίζουν πολέμους, είναι καλοί για να σπέρνουν παράπλευρες απώλειες. Είναι μάλιστα πιθανό οι σύγχρονοι στρατοί να μη προορίζονται για να κερδίζουν πολέμους. Η πραγματική αποστολή τους είναι να συντηρούν το στρατιωτικό-βιομηχανικό πλέγμα συμφερόντων, με συνεχή πόλεμο. <br /> Μια σύγκρουση με την Χαμάς, για παράδειγμα, οδηγεί σε αυξανόμενη ζήτηση για τον Ισραηλινό Σιδερένιο Θόλο. Η Βρετανία, η Αμερική και η Γαλλία εξαπολύουν τον ένα εγκληματικό πόλεμο μετά τον άλλο, δεν νικούν ποτέ, αλλά συντηρούν σταθερά την παραγωγή φονικών μηχανών. Η Ρωσία πράγματι κέρδισε πρόσφατα έναν πόλεμο μαζί με το Ιράν. Αυτό αμέσως μεταφράστηκε σε αγορές όπλων. <br /> <br /> Αλλά το πράγμα πηγαίνει μακρύτερα. Οι Δυτικοί στρατοί καλούνται να ακολουθούν στρατιωτικούς αντικειμενικούς σκοπούς που καθορίζονται από δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Στην μετά-πολιτική εποχή, η όλη πολιτική τάξη είναι ανησυχητικά δυσλειτουργική και μοναδική στην ανικανότητά της να παραγάγει μελετημένες αποφάσεις, για να μην πούμε για στρατιωτικούς αντικειμενικούς σκοπούς. Οι πολεμοχαρείς κομπορρημοσύνες του Προέδρου Τραμπ εναντίον της Συρίας, του Ιράν και της Βόρειας Κορέας είναι τέλεια παραδείγματα των πιο πάνω. Ο Τραμπ απειλεί να εξαπολύσει πολέμους με την συχνότητα που αλλάζει τις κάλτσες του, αλλά ποτέ δεν παρέχει στους στρατηγούς του ένα εύλογο σύνολο επιδιώξεων. Ο Ομπάμα, ο Κάμερον και ο Σαρκοζί δεν ήσαν καλύτεροι. Δεν κατάφεραν να ορίσουν τους στόχους για την εισβολή στην Λιβύη ή για οποιαδήποτε άλλη εγκληματική νεοσυντηρητική σύρραξη που εξαπέλυσαν. <br /> <br /> Περιέργως, θα επιτρέψω στον εαυτό μου να αναφέρω ότι ένας από τους μόνους κρατικούς ηγέτες που έχουν πλήρη συναίσθηση της ανικανότητας των συγχρόνων στρατών να κερδίσουν πολέμους είναι ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ έχει συνείδηση του γεγονότος ότι ο στρατός του είναι ασθενής και ότι οι Ισραηλινοί είναι ακόμη πιο αδύνατοι. Αντίθετα προς τους προκατόχους του, ο Νετανιάχου προσπαθεί στην πραγματικότητα να αποφύγει συγκρούσεις μεγάλης κλίμακας με την Γάζα, την Συρία ή το Εσμπολά, όσο του είναι δυνατό. Ο Νετανιάχου δεν είναι «λάτρης της ειρήνης» ή «ανθρωπιστής». Είναι ευτυχής να αναθέτει σε εκπαιδευμένους σκοπευτές να σημαδεύουν αμάχους και « τους αφήνει» να σκοτώνουν παιδάκια που πλησιάζουν πάρα πολύ στο συρματόπλεγμα των συνόρων. Ο Νετανιάχου στέλνει «Ντρόουνς» να βομβαρδίζουν ιρανικούς στόχους στην Συρία. Αλλά είναι πολύ προσεκτικός να μην παρασύρει την περιοχή σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο. Ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν χρειαζόταν τον Ρον Μπεν Γισάϊ. Κατάλαβε πολλά χρόνια πριν ότι ο ισραηλινός στρατός και η ισραηλινή κοινωνία δεν μπορούν να κερδίσουν πολέμους. Αντί γι΄αυτό, αγοράζει χρόνο. <br /> <br /> *Ο συντάκτης του ανωτέρω άρθρου είναι ευρύτατα γνωστός ταλαντούχος και δημοφιλής Βρετανός συγγραφέας και μουσικός, εβραϊκής καταγωγής και θρησκεύματος, αποσυνάγωγος όμως και στόχος εχθρότητας στους ισχυρούς πυρήνες επιρροής της κατά χώρες εβραϊκής διασποράς,(όπως και αρκετοί άλλοι προικισμένοι ομοεθνείς του), για την παρρησία του λόγου και των κειμένων του, στην αδιάλλακτη, αγωνιστική υπεράσπιση της αλήθειας, της Δικαιοσύνης, του ανθρωπισμού και της ειρήνης. <br /> <a href="http://www.unz.com/author/gilad-atzmon/"><b>GILAD ATZMON</b></a><br /> <b>Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού</b><br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ισραηλινός Στρατιωτικός Αναλυτής Παραδέχεται: «Το Ισραήλ Δεν Μπορεί να Κερδίσει τον Επόμενο Πόλεμο»

Ο τίτλος της χθεσινής Ynet παραδεχόταν αυτό που ήταν φανερό σε πολλούς σχολιαστές της Μέσης Ανατολής: Το Ισραήλ δεν μπορεί να κερδίσει τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πονηρός μήνας Ιούνιος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju9AYb4oFllRTGTxGUMt-UnV9WR30CtG3UHXz0MoZox1Zoevli9JE-u3RLUyvJWB3U4ekR9x5xqvqoKiSRS8FOeRcJuURNh1ilPiP3e1d5xDuoZCtiNdhk8rIDYOUZY1aemoZTYeVMEQg/s1600/Imia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="381" data-original-width="630" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEju9AYb4oFllRTGTxGUMt-UnV9WR30CtG3UHXz0MoZox1Zoevli9JE-u3RLUyvJWB3U4ekR9x5xqvqoKiSRS8FOeRcJuURNh1ilPiP3e1d5xDuoZCtiNdhk8rIDYOUZY1aemoZTYeVMEQg/s640/Imia.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Επιβάλλεται ύψιστη επαγρύπνηση, επιφυλακτικότητα και κυρίως πλήρης ετοιμότητα για την απίθανη περίπτωση κάποιας τουρκικής «πρωτοβουλίας»</span>. </h3> <b>Λεωνίδας Κουμάκης*</b><div> <br />«Όποιος καεί με το χυλό φυσά και το γιαούρτι» μας λέει μια από τις παροιμίες της πλούσιας Ελληνικής παράδοσης η οποία ταιριάζει απόλυτα στην αιφνίδια παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στα ελληνοτουρκικά, εν όψει των επερχόμενων εκλογών.<br /><br />Αυτά που βίωσε ο ίδιος στις 27 Ιανουαρίου του 1996, όταν η Τουρκική ΜΙΤ αξιοποίησε για πολλοστή φορά ελληνική εσωτερική αστάθεια (η σοβαρή αρρώστια του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου οδήγησε την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ στην εσπευσμένη αντικατάσταση του από τον Κώστα Σημίτη στις 18 Ιανουαρίου 1996), και ο αδικαιολόγητος αιφνιδιασμός του από την Τουρκική επιχείρηση, τον οδηγούν στην διατύπωση της προειδοποίησης πως, εν όψει των επικείμενων βουλευτικών εκλογών, ίσως η Τουρκία να επιχειρήσει τα ίδια.<br /><br />Η Τουρκία από την επικράτηση των νεότουρκων και την κατάρρευση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, εδώ και ένα περίπου αιώνα, ακολουθεί σχολαστικά τις ίδιες ακριβώς τακτικές, τις ίδιες ακριβώς μεθοδεύσεις χωρίς ίχνος φαντασίας ή διαφοροποίησης.<br /><br />Όπως ο καρχαρίας παραμονεύει το θύμα του ώστε την κατάλληλη στιγμή να το κατασπαράξει, έτσι και η Τουρκία εδώ και εκατό χρόνια, πάντα περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία ώστε να προωθήσει τις επεκτατικές φαντασιώσεις των νεότουρκων εναντίον όλων σχεδόν των σημερινών γειτόνων της.<br /><br />Απέναντι στην Ελλάδα μόνο εντελώς ανιστόρητοι πρωθυπουργοί θα μπορούσαν να αιφνιδιαστούν, εάν δηλαδή αγνοούν στοιχειώδη γεγονότα που συνέβησαν σε «κατάλληλες στιγμές» ελληνικής αδυναμίας:<br /><br />Όσο απληροφόρητος και εάν είναι ένας Έλληνας πρωθυπουργός, θα έπρεπε να γνωρίζει την πισώπλατη μαχαιριά της Τουρκίας στον Δεύτερο ΠαγκόσμιοΠόλεμο. Όταν η Ελλάδα έχυνε το αίμα των παιδιών της για τα ιδανικά της δημοκρατίας και της ελευθερίας η Τουρκία, από την ασφάλεια της «επιτήδειας ουδέτερης», ξερίζωνε τον Ελληνισμό από τις εστίες του με την επιλεκτική επιστράτευση 20 ηλικιών χριστιανών (1941) και το απάνθρωπο «βαρλίκι» με το οποίο άρπαξε αμύθητες περιουσίες του Ελληνισμού της Τουρκίας (1942).<br /><br />Ή το 1955 όταν οργανώθηκε το φονικό πογκρόμ εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης. Πάλι άρρωστος ο Έλληνας πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος (πέθανε 4 εβδομάδες μετά τα γεγονότα) και επί πλέον πάρα πολύ «γερές πλάτες» για την πραγματοποίηση της καταστροφικής επιδρομής.<br /><br />Στις <a href="https://www.youtube.com/watch?v=RFsK0EpVXII&feature=youtu.be"><b>απελάσεις του 1964</b></a>, η εσωτερική ελληνική αστάθεια ήταν και πάλι στην κορύφωση της: Ο θάνατος του τότε βασιλέα Παύλου και η στέψη του Κωνσταντίνου υπό την ασφυκτική εποπτεία της Φρειδερίκης, το Κυπριακό με την ύπουλη και αφανή συνεργασία Βρετανίας – Τουρκίας, οι διαδηλώσεις και οι πολιτικοί ανταγωνισμοί, δημιούργησαν την «κατάλληλη ευκαιρία» που φυσικά αξιοποίησε η Τουρκία.<br /><br />Στην Τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο, με τις πλάτες των «φίλων και συμμάχων μας», είναι γνωστές οι συνθήκες κατάρρευσης της δικτατορίας και του τεράστιου κενού εξουσίας που αξιοποίησε θαυμάσια η καραδοκούσα Τουρκία, βάζοντας πόδι στην μαρτυρική Κύπρο.<br /><br />Συνεπώς ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος Κώστας Σημίτης, όπως και κάθε μελλοντικός πρωθυπουργός, οφείλουν να έχουν πάντα κατά νου πως η Τουρκία καραδοκεί να αξιοποιήσει οποιαδήποτε ελληνική «εσωτερική αστάθεια». Και φυσικά να φροντίζουν να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα ακόμα και αν είναι απόλυτα αναγκαία η συνήθως αποκρουστική για τους Έλληνες πολιτικούς «πολυκομματική συναίνεση». <br /><br />Ο Κώστας Σημίτης το 1996 αιφνιδιάστηκε πλήρως. Δεν διέθετε την οφειλόμενη γνώση, δεν αξιολόγησε καθόλου την πιθανή απειλή και δεν φρόντισε να γίνουν οι κατάλληλες ενέργειες αποτροπής.<br /><br />Στην γειτονική Τουρκία όλοι όσοι ανέρχονται σε κρατικά αξιώματα, ανεξαρτήτως προσώπων ή κομμάτων, υπηρετούν υποχρεωτικά τους σχεδιασμούς των νεότουρκων ακόμα και αν πιστεύουν πως στην εποχή μας έχουν ξεπεραστεί. Οι εκάστοτε μηχανισμοί εξουσίας δεν διανοούνται να μην εφαρμόσουν την διαχρονική πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία – μπορεί να διαφωνούν για τους τρόπους, δεν μπορούν όμως να διαφωνούν για τους στόχους.<br /><br />Αντίθετα στην Ελλάδα δεν υπάρχει κανένας θεσμοθετημένος υπερκομματικός (έστω συμβουλευτικός) θεσμός για κρίσιμα εθνικά θέματα που δημιουργούνται από τον κάθε ένα που «μυρίζεται» Ελληνική αδράνεια (Ελληνοτουρκικά, Σκοπιανό, Αλβανικός μεγαλοιδεατισμός). Το αποτέλεσμα είναι κάθε πρωθυπουργός και κάθε υπουργός εξωτερικών, να κάνουν ό,τι πιστεύουν οι ίδιοι, ακόμα και αγνοώντας τα διαχρονικά, ελληνικά εθνικά συμφέροντα.<br /><br />Είδαμε τι έγινε με τα Σκόπια, όπου μοιράσαμε σαν σύγχρονος Άι-Βασίλης, ανύπαρκτη μακεδονική γλώσσα και ανύπαρκτη μακεδονική εθνότητα σε ένα συνονθύλευμα Σλάβων, Αλβανών, Ρομά και Τούρκων! Αυτά που διακήρυξαν γίγαντες της σύγχρονης Ελληνικής πολιτικής ιστορίας (Κωνσταντίνος Καραμανλής 1992, Ανδρέας Παπανδρέου 1993) αγνοήθηκαν από τους σημερινούς πολιτικούς, που πίστεψαν πως κατέχουν το αλάθητο του Πάπα αλλά πιθανότατα θα μείνουν στην ιστορία σαν νεότεροι εφιάλτες. <br /><br />Δίπλα μας, ο σημερινός δικτάτορας της Τουρκίας έχει φιμώσει κάθε «αντίθετη» φωνή μέσα στην Τουρκική επικράτεια, σε στρατό (μεταξύ άλλων, το 70% των ΝΑΤΟΙΚΩΝ αξιωματικών καρατομήθηκε), δικαιοσύνη (έχει αλυσοδεθεί πλήρως, με ασφυκτικό έλεγχο και «εξαφάνιση» όλων όσων δεν είναι απόλυτα πιστοί στο καθεστώς), Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας (δεν υπάρχει αντιπολιτευόμενο μέσο που να μην εξαγοράστηκε, να μην φιμώθηκε ή να μην λογοκρίνεται σχολαστικά) καθώς και κάθε έκφανση της δημόσιας διοίκησης - ειδικά στο διπλωματικό σώμα εξαπολύθηκαν πρωτοφανείς διώξεις προκειμένου να ευθυγραμμιστεί απόλυτα με τις πολιτικές του καθεστώτος.<br /><br />Στην σημερινή Τουρκία, φυλακίζονται αυθαίρετα χιλιάδες αθώοι άνθρωποι με την απλή υπόνοια πως δεν προσκυνούν άνευ όρων τον μεγάλο «σουλτάνο» και με την τυποποιημένη κατηγορία της «τρομοκρατίας».<br /><br />Στις 23 Ιουνίου 2019 υπάρχει μια νέα εκλογική αναμέτρηση την οποία επέβαλε ο ίδιος ο δικτάτορας, πιστεύοντας πως με την βέβαιη νοθεία του αποτελέσματος θα εμποδίσει τον Εκρέμ Ιμάμογλου να καταλάβει την δημαρχία της Κωνσταντινούπολης. Η κυριότερη μάλιστα «κατηγορία» που του απευθύνει στις προεκλογικές συγκεντρώσεις και στις συνεντεύξεις του, αποτελεί ο ισχυρισμός ότι ο Ιμάμογλου «είναι Έλληνας!». Η επανάληψη των εκλογών σχολιάστηκε επικριτικά από τους πρώην στενούς συνεργάτες του Ερντογάν (Αμπτουλάχ Γκιούλ και Αχμέτ Νταβούτογλου), ενώ η αντιπολίτευση ζήτησε, αφού επαναλαμβάνονται οι δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη, να επαναληφθούν και οι προεδρικές εκλογές στην Τουρκία, με το ίδιο ακριβώς επιχείρημα! Φυσικά, το αίτημα αποτελεί φωνή βοώντος εν τη ερήμω!<br /><br />Η αιμορραγία του τουρκικού στρατού και των υποστηριζόμενων από την Τουρκία τζιχαντιστών στην βορειοδυτική Συρία, παίρνει μεγάλες διαστάσεις και οδηγεί σε ευθεία σύγκρουση συμφερόντων με την Ρωσία. Η προέλαση των Συριακών δυνάμεων σε Χάµα και Ιντλίµπ με επώδυνες τουρκικές απώλειες, υποχρέωσε την Άγκυρα να ζητήσει από τη Ρωσία να διακόψει τις αεροπορικές επιδροµές, κάτι που φυσικά απορρίφτηκε.<br /><br />Στο μέτωπο του Ιράκ οι τουρκικές επιχειρήσεις εναντίον των Κούρδων κοστίζουν ακριβά σε απώλειες, αλλά συνεχίζονται σε μια ακόμα ανοικτή πληγή της Τουρκίας.<br /><br />Οι Τουρκικοί λεονταρισμοί σε Κυπριακή ΑΟΖ και στο Ελληνικό Αιγαίο, έχει ξεσηκώσει παγκόσμιο κύμα διαμαρτυριών εναντίον της Τουρκικής επιθετικότητας και των αμφιλεγόμενων πρακτικών που εφαρμόζει. Οι απειλές και οι φωνασκίες δεν έχουν εξασφαλίζει -με την εξαίρεση της κλυδωνιζόμενης Βρετανίας- καμιά απολύτως διεθνή υποστήριξη στις πειρατικές ενέργειες της Τουρκίας. Και όπως διδάσκει το παρελθόν, καμιά Τουρκική πρωτοβουλία χωρίς πολύ «γερές πλάτες» δεν έχει εκδηλωθεί από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας στις 29 Οκτωβρίου 1923, μέχρι σήμερα.<br /><br />Συμπέρασμα: Η σημερινή Τουρκία αποτελεί ένα ξεδοντιασμένο γίγαντα με γυάλινα πόδια. Δεν μπορεί να επιχειρήσει, κατά την γνώμη του υπογράφοντος, με κάποιες έστω λογικές πιθανότητες επιτυχίας, οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια εναντίον της Ελλάδος.<br /><br />Ασφαλώς και επιβάλλεται ύψιστη επαγρύπνηση, επιφυλακτικότητα και κυρίως πλήρης ετοιμότητα για την απίθανη περίπτωση κάποιας τουρκικής «πρωτοβουλίας».<br /><br />Ενδεχόμενη όμως, απεγνωσμένη επιθετική πρωτοβουλία της Τουρκίας κινδυνεύει να μετατραπεί σε αυτοκαταστροφή, με σύσσωμη την «φαμίλια Ερντογάν» να οδηγείται στην κρεμάλα για διαφθορά και τεράστια ζημιά στα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας. Η βεβαιότητα ακριβώς αυτή, είναι εκείνη που εμποδίζει τουρκικές «πρωτοβουλίες», ακόμα και απεγνωσμένες.<br /><br />Οι Έλληνες πολιτικοί -πρωθυπουργοί ή υπουργοί εξωτερικών- πρέπει επί τέλους να μελετούν σε βάθος όλα τα εθνικά θέματα, να συμβουλεύονται σχολαστικά το πολύπειρο Ελληνικό διπλωματικό σώμα χωρίς καμιά κομματική παρωπίδα, πριν αναλάβουν οποιαδήποτε πρωτοβουλία στην κατεύθυνση της «επίλυσης» τους.<br /><br />Το πάθημα των Σκοπίων δεν πρέπει απλά να μας γίνει μάθημα, αλλά πρέπει και να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με επείγουσες ενέργειες, όσον αφορά τις ολέθριες συνέπειες του…<br /><br /><b><i>*Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) </i></b><br /><br /><div> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Ο πονηρός μήνας Ιούνιος

Επιβάλλεται ύψιστη επαγρύπνηση, επιφυλακτικότητα και κυρίως πλήρης ετοιμότητα για την απίθανη περίπτωση κάποιας τουρκικής «πρωτοβουλίας» ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέα Ίμια: Πόσο πιθανό;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx4RpcuXxcpcWm3YBcLLEbR1VKVCHKbnBY4no20h-xt6Gpix6s0RGKLjl4nC-1NX1iyU_xAEheR9hh5XUB0qToGSbylVv7vKwlLDUKvZa47WtsoWCJ8RkhMNiNXMlHB8gJd8lwCUIZZHA/s1600/256250000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhx4RpcuXxcpcWm3YBcLLEbR1VKVCHKbnBY4no20h-xt6Gpix6s0RGKLjl4nC-1NX1iyU_xAEheR9hh5XUB0qToGSbylVv7vKwlLDUKvZa47WtsoWCJ8RkhMNiNXMlHB8gJd8lwCUIZZHA/s640/256250000.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Αν η εξωτερική πολιτική είναι πάντα προέκταση της εσωτερικής, μια αυταρχική Τουρκία είναι μια χώρα περισσότερο επιρρεπής στις διεθνείς περιπέτειες</span>. </h3> <b>Παύλος Τσίμας </b><br /> <br /> Το 2012, ένας υπουργός και στενός συνεργάτης του Ερντογάν, ο Εγκεμέν Μπαγίς μου είχε πει, σε μια τηλεοπτική συνέντευξη: «Η Τουρκία δεν εκμεταλλεύθηκε και δεν θα εκμεταλλευτεί την δύσκολη θεση στην οποία έχει βρεθεί η φίλη Ελλάδα, λόγω οικονομικής κρίσης. Δεν θα κάνουμε τίποτε που να φέρει σε δύσκολη θέση τους γειτονές μας»<br /> <br /> Κι είναι αλήθεια ότι η Άγκυρα πολιτεύθηκε πολύ προσεκτικά και απέφυγε προκλήσεις στα χρόνια που η Ελλάδα βρέθηκε σε ακραία αδυναμία, όταν αντιμετώπιζε έναν συνδυασμό οικονομικής κρίσης, κοινωνικής αναταραχής και πολιτικής αστάθειας και, επιπλέον, η θέση της χώρας στον κόσμο είχε δραματικά εξασθενήσει. Γιατί, λοιπόν, να θεωρούμε πιθανό να εκμεταλλευτεί, τώρα που η Ελλάδα είναι σε ισχυρότερη θέση, την συγκυρία των εκλογών και την μετάβαση σε νέο κυβερνητικό σχήμα για να επιχειρήσει κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε στα Ίμια, στις αρχές του 1996, στην πολιτικά εύθραυστη στιγμή της μετάβασης από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου σε μια κυβέρνηση που δεν είχε ακόμη λάβει ψήφο εμπιστοσύνης στην Βουλή; Γιατι να πιστέψουμε ότι θα εκμεταλλευθεί μια στιγμή πολιτικής μετάβασης στην Ελλάδα «για να επιβάλει τις απόψεις της στα θέματα των ορίων τόσο της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης όσο και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας”- όπως έγραφε ο Κώστας Σημίτης στο πολυσυζητημένο <a href="http://www.kathimerini.gr/1028367/article/epikairothta/politikh/aigialitida-zwnh--aoz--yfalokrhpida-prosoxh-twra"><b>άρθρο του στην Καθημερινή</b>;</a> Μήπως οι φόβοι που διατυπώνονται είναι υπερβολικοί;<br /> Οι τρεις λόγοι<br /> <br /> Μακάρι να αποδειχθούν υπερβολικοί. Αδικαιολόγητοι, πάντως δεν είναι. Για τρεις κυρίως λόγους:<br /> <br /> Ο πρώτος είναι ότι η Τουρκία του Ερντογάν το 2019 είναι μια τελείως διαφορετική από την Τουρκία του Ερντογάν της περιόδου 2002-2014. Από τις μέρες της Αραβικής άνοιξης, το 2011, ο Ερντογάν είχε αρχίσει να αλλάζει στόχους και φιλοδοξίες. Την φιλοδοξία της ευρωπαϊκής ένταξης την είχε αντικαταστήσει η φιλοδοξία της ανάδειξής του σε ηγέτη και πρότυπο του σουνιτικού Ισλάμ, από τον Άτλαντα ως τον Περσικό κόλπο. Η εξέγερση στο πάρκο Γκεζί, τον Μάιο του 2013 ήταν ένα σημείο καμπής. Η εμπλοκή στον βρώμικο πόλεμο στην Συρία, η σύγκρουση με το μουσουλμανικό κίνημα του Ιμάμη Γκιουλέν, η όλο και εντονότερη στροφή στον αυταρχισμό εσωτερικά, ο εγκλωβισμός του σε ένα σύστημα εξουσίας συγγενών και υποτελών, η σύγκρουση με τους Κούρδους, που τον υποστήριζαν ως τότε ως ειρηνοποιό, το αποτυχημενο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016, η συμμαχία με την εθνικιστική ακροδεξιά- όλα αυτά ήταν βήματα σ έναν δρόμο που μετέτρεψε τον ίδιον τον Ερντογάν από ήρωα της δημοκρατίας σε αυταρχικό σουλτάνο. Κι αν η εξωτερική πολιτική είναι πάντα προέκταση της εσωτερικής, μια αυταρχική Τουρκία είναι μια χώρα περισσότερο επιρρεπής στις διεθνείς περιπέτειες.<br /> <br /> Ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα Ίμια δεν εκδηλώθηκαν μόνον σε μια στιγμή πολιτικής αστάθειας στην Ελλάδα, αλλά και σε μια περίοδο εσωτερικής πολιτικής κρίσης, με μια εύθραυστη συμμαχική κυβέρνηση στην Άγκυρα. Ο δεύτερος αυτός παράγοντας, η εσωτερική μάχη για την εξουσία στην Άγκυρα, ήταν νομίζω σημαντικότερος για να εξηγήσει πώς οδηγηθήκαμε στο δράμα των Ιμίων. Και σήμερα, η εσωτερική πολιτική ισορροπία στην Τουρκία είναι σε ακόμη μεγαλύτερη αστάθεια. Ο Ερντογάν έχασε όλες τις μεγάλες πόλεις στις δημοτικές εκλογές και αντιμετωπίζει, για πρώτη φορά, μια εσωτερική ανταρσία των ιστορικών και μετριοπαθών στελεχών του κόματός του, Γκιουλ, Νταβούτογλου και Μπαμπατσάν.<br /> <br /> Ο τρίτος και μάλλον σημαντικότερος λόγος είναι ότι η επιβεβίωση της ύπαρξης αξιόλογων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου εντός της Κυπριακής ΑΟΖ άλλαξαν, κυριολεκτικά πίστα στο παιχνίδι των διεκδικήσεων και αμφισβητήσεων που από την δεκαετία του 70 παίζει η Τουρκία στο Αιγαίο. Οι εξελίξεις στα κυπριακά ύδατα την φέρνουν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση και είναι πολύ πιθανόν να αντιδράσει. Εκεί, στα νοτιανατολικά της Κύπρου είναι λογικό να εκδηλωθεί η αντίδραση, όποια μορφή και αν πάρει. Αλλά είναι πολλοί που ανησυχούν μήπως γίνει η επιλογή μιας «κρίσης αντιπερισπασμού» στο Αιγαίο.<br /> Καθαρό πολιτικό σχέδιο<br /> <br /> Τα σημάδια είναι πολλά και όλα δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση: Είναι πάνω από ένας χρόνος που η ένταση διατηρείται και κλιμακώνεται, με λόγους και έργα. Δύο τουρκικά ερευνητικά πλοία βρίσκονται στα νερά της Κύπρου, συνοδεία πολεμικών. Η Τουρκία έχει προαναγγείλει στον ΟΗΕ την πρόθεσή να κάνει γεωτρήσεις σε περιοχές εντός της Κυπριακής ΑΟΖ. Μια αλυσσίδα δηλώσεων Τούρκων επισήμων επαναλαμβάνουν πως «δεν θα αφήσουμε αναπάντητες κυπριακές προκλήσεις». Και, στο βάθος του πεδίου, παρακολουθούμε την κλιμάκωση της αμερικανοτουρκικής έντασης, γύρω από τους ρωσικούς πυραύλους που η Άγκυρα επιμένει να προμηθευτεί, με αμερικανικές δηλώσεις να της υπενθυμίζουν, πρωτοφανώς,την αεροναυτική δύναμη που οι ΗΠΑ διαθέτουν στην περιοχή.<br /> <br /> Η εξέλιξη όλων αυτών των τάσεων προς μια νέα ελληνοτουρκική κρίση δεν είναι, βέβαια, μοιραία. Κι ούτε είναι βέβαιο ότι η Άγκυρα έχει διαρρήξει τις σχέσεις της με την λογική και την παραδοσιακή συμπεριφορά της. Το βέβαιο είναι, πάντως ότι χρειάζεται, από ελληνικής πλευράς, καθαρό πολιτικό σχέδιο αντμετώπισης και αποτροπής. Και ένα ελάχιστο συναίνεσης των πολιτικών δυνάμεων- που, παρεμπιπτόντως έλειψε το 1996, στην κρίση των Ιμίων.<br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Νέα Ίμια: Πόσο πιθανό;

Αν η εξωτερική πολιτική είναι πάντα προέκταση της εσωτερικής, μια αυταρχική Τουρκία είναι μια χώρα περισσότερο επιρρεπής στις διεθνείς πε...

Διαβάστε την συνέχεια