Αντί αυτοκριτικής ανασχηματισμός και της διαπλοκής το κάγκελο...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.skai.gr/sites/default/files/styles/article_680x440/public/2023-07/mitsotakis_intime.jpg.webp?itok=hjDVn7P5" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="680" height="414" src="https://www.skai.gr/sites/default/files/styles/article_680x440/public/2023-07/mitsotakis_intime.jpg.webp?itok=hjDVn7P5" width="704" /></a></div><div><br /></div>Αντί αυτοκριτικής , η κυβέρνηση προτιμά να επαναλάβει το γνωστό και αποτυχημένο παιχνίδι των εντυπώσεων, με μια παλιά συνταγή για κάθε πολιτική χρήση και αντίδοτο σε κάθε κρίση.<br />Πριν καν σβήσουν οι φωτιές , το Μέγαρο Μαξίμου διοχέτευσε στα ΜΜΕ πληροφορίες για επικείμενο ανασχηματισμό , με πρώτο στην λίστα τον Βασίλη Κικίλια. Να θυμίσουμε ότι ο αποτυχημένος ως υπουργός υγείας Κικίλιας μετατέθηκε στο υπουργείο τουρισμού και μετά τις εκλογές στην Πολιτική Προστασία. Η περίπτωσή του, αλλά και άλλων υπουργών που απλά αλλάζουν χαρτοφυλάκιο, θυμίζουν το γνωστό rotation των προπονητών.<br /><br />Μόνο που οι προπονητές το κάνουν για να ξεκουράζουν τους καλούς παίχτες, ώστε να είναι έτοιμοι για τους μεγάλους και δύσκολους αγώνες και μετά από ήττα αναλαμβάνουν οι ίδιοι την ευθύνη, δεν την χρεώνουν στους παίχτες. Ο Μητσοτάκης κάνει ακριβώς το αντίθετο. Ακόμη και με την υπόθεση της δολοφονίας του Μιχάλη Κατσουρή στη Νέα Φιλαδέλφεια, κάλεσε τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ και των μεγάλων ομάδων για να τους ζητήσει συνεργασία. Πέραν αυτών είναι γνωστό ότι ο πρωθυπουργός είναι ιδιαίτερα δυσλειτουργικός και στους ανασχηματισμούς καθώς ισχυρά συμφέροντα θέλουν τους “δικούς” τους εντός της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση ξεμένει από ενέργεια, οπότε τις επόμενες ημέρες θα γίνει ... της διαπλοκής το κάγκελος...<br /><br />Ο σχηματισμός των κυβερνήσεών του και οι ανασχηματισμοί επιβεβαιώνουν την διαχρονική δυσλειτουργικότητα του ιδίου του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Επιτελικού Κράτους. Και κυρίως οι δυσκολίες του πρωθυπουργού να αποφασίζει γιατί πιέζεται από διάφορα συμφέροντα , με αποτέλεσμα να καθίσταται το όλο εγχείρημα στόχος ειρωνικών , καυστικών σχολίων και αυτό θα επιβεβαιωθεί και τώρα. Με απλά λόγια έχουμε έναν κύκλο: σοβαρά προβλήματα, όπως υποκλοπές, απευθείας αναθέσεις, πυρκαγιές, ΕΣΥ, δεν επιλύονται. Ακολουθεί η κατακραυγή και ο πρωθυπουργός είναι αναγκασμένος να δείξει ότι παίρνει το μήνυμα, κάνοντας αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα .<br /><br />Διαρκείς ελιγμοί<br /><br />Από το 2019 μέχρι σήμερα, έχει αποδειχθεί ότι κανένας ανασχηματισμός δεν λειτούργησε, καμία αλλαγή δεν άλλαξε ούτε την πορεία, ούτε την πολιτική της κυβέρνησης. Αντίθετα, μετά από κάθε αλλαγή, γίνεται πιο ανάλγητη, γιατί η κεντρική πολιτική κατεύθυνση , είναι μια άκαμπτη αντκοινωνική πολιτική, που υπακούει μόνο σε συμφέροντα. Αυτό επιβεβαιώνεται με τον χειρότερο τρόπο μέσα από το νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά που έδωσε ο Άδωνης Γεωργιάδης για διαβούλευση. Κράτος εργοδοτών , ισοπέδωση δικαιωμάτων, ισοπέδωση και της ζωή των εργαζομένων.<br />Το νομοσχέδιο για τις νέες εργασιακές σχέσεις είναι ίσως το καλύτερο όπλο για την προοδευτική αντιπολίτευση ενόψει των ευρωεκλογών. Αυτές οι πολιτικές εκπορεύονται από την ΕΕ, τα κράτη τις προσαρμόζουν στην δική τους λογική ξεφεύγοντας από το περιεχόμενο της οδηγίας, με συνέπεια να έχουμε ένα εργασιακό κολαστήριο. Η ΕΕ έχει υποταχθεί πλήρως στα λόμπι , οπότε το αίτημα για διπλή αλλαγή, και στην Ελλάδα και στην ΕΕ, είναι πιο επίκαιρο σήμερα.<br /><br /> Ενόψει λοιπόν της συζήτησης στη βουλή για τις πυρκαγιές, ο πρωθυπουργός αντιλαμβανόμενος ότι δεν υπάρχει τίποτα υπέρ του, προσπαθεί να ελιχθεί προωθώντας μια νέα ατζέντα. Σίγουρα , όπως κάνει πάντα θα υποσχεθεί για εκατοστή φορά επανίδρυση του κράτους, αντιμετώπιση κάθε παθογένειας και μελλοντική ευημερία. Μόνο που είναι ήδη ορατό, πως η μεγαλύτερη παθογένεια είναι ο ίδιος και η πολιτική του. Το ξέρει , γνωρίζει επίσης πως η φθορά της κυβέρνησης και του ιδίου είναι μεγάλη και θα προσπαθήσει με νέους ελιγμούς, ανασχηματισμό και υποσχέσεις να ξεπεράσει αυτή την περίοδο. Στην συνέχεια και από Σεπτέμβριο θα επαναφέρει στο προσκήνιο τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, μιας και δρομολογούνται οι συνομιλίες με την Τουρκία.<br />Οι δυνατότητες της κυβέρνησης είναι μεγάλες καθώς δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Υπάρχει όμως η κοινωνία. Ο Μητσοτάκης δεν ανησυχεί ακόμη για την αντιπολίτευση, περιμένει την εκλογή του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για να εκτιμήσει την κατάσταση πολιτικά. Κοινωνικά όμως ξέρει ότι έχει φθίνουσα πορεία.<br />Και πλέον κρίνεται ... <div><br /></div><div><a href="http://omegapress.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αντί αυτοκριτικής ανασχηματισμός και της διαπλοκής το κάγκελο...

Αντί αυτοκριτικής , η κυβέρνηση προτιμά να επαναλάβει το γνωστό και αποτυχημένο παιχνίδι των εντυπώσεων, με μια παλιά συνταγή για κάθε πολιτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γερμανία: Ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης. Θα συμπαρασύρει στην οικονομική άβυσσο ολόκληρη την ΕΕ.

<img height="366" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6c3d4e1a0abe218b5495c0fbdc4a9fef_XL.jpg" width="763" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πώς η ισχυρότερη οικονομία στην Ευρώπη έφτασε στο σημείο να θεωρείται ο αδύναμος κρίκος.</span></h3>Το 1999, ο Economist περιέγραφε τη Γερμανία ως «τον μεγάλο ασθενή της Ευρώπης» - τα επόμενα χρόνια, ωστόσο, η οικονομία της χώρας ευημερούσε ως εξαγωγική δύναμη.<br />Στη δεκαετία του 2010, μετά το λεγόμενο Jobwunder (θαύμα της απασχόλησης), οι Γερμανοί συνέχισαν σχεδόν ανεμπόδιστα να πορεύονται εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2007-2009.<br />Εκείνη την εποχή, υπήρχε έκρηξη στις αναδυόμενες αγορές και τα μεταποιημένα προϊόντα είχαν μεγάλη ζήτηση στην Κίνα.<br />Η γερμανική οικονομία αναπτύχθηκε κατά 24% εκείνη την περίοδο – σε σύγκριση με τα στοιχεία για τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία που έδειχναν 18 και 22% αντίστοιχα.<br />Σύμφωνα με τον Economist, τα γερμανικά οικονομικά και πολιτικά μοντέλα θεωρήθηκαν σε μεγάλο βαθμό σταθερά και χωρίς κλυδωνισμούς εν αντιθέσει με τη Βρετανία και το Brexit ή την άνοδο της Le Pen στη Γαλλία.<br /><br />Και πάλι μεγάλος ασθενής<br /><br />Και πάλι το 2023 ο Economist επιμένει ότι η Γερμανία μπορεί και πάλι να είναι ο «μεγάλος ασθενής της Ευρώπης» καθώς η χώρα έχει βιώσει το τρίτο τρίμηνο της συρρίκνωσης και μπορεί να αποδειχθεί η μόνη μεγάλη οικονομία που συρρικνώνεται το 2023.<br />Η Εναλλακτική για τη Γερμανία «Alternative für Deutschland (AfD )», που συχνά περιγράφεται ως ακροδεξιό ή λαϊκιστικό κόμμα, βρίσκεται σε άνοδο και το οικονομικό μοντέλο του κράτους θεωρείται όλο και περισσότερο ως ανίκανο να προσφέρει ανάπτυξη, επισημαίνει σε άρθρο του ο γνωστός αναλυτής Uriel Araujo.<br />Το ΔΝΤ προβλέπει ότι θα είναι η μόνη οικονομία των G7 που θα συρρικνωθεί το 2023, ενώ ο δείκτης μεταποίησης βρίσκεται τώρα στο χαμηλότερο επίπεδο από την αρχή της πανδημίας το 2020.<br />Οι τιμές του φυσικού αερίου σήμερα είναι περίπου διπλάσιες από ό,τι πριν την περίοδο Covid.<br /><br />Πώς προέκυψαν όλα αυτά;<br /><br />Πρώτον, οι προσπάθειες της συλλογικής Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ για «αποσύνδεση» από την Κίνα έπληξαν τη Γερμανία σε καίριους τομείς και κυρίως χτύπησαν το όραμα του Βερολίνου για «στρατηγική αυτονομία».<br />Ο πόλεμος των αμερικανικών επιδοτήσεων κατά της Ευρώπης συνέβαλε στο γερμανικό δράμα.<br />Τα επιτόκια, τα οποία έχουν αυξηθεί πολύ στην Ευρώπη μετά την πανδημία, σίγουρα διαδραματίζουν σημανικό ρόλο: βλάπτουν τις επενδύσεις των γερμανικών επιχειρήσεων και τον κατασκευαστικό τομέα.<br />Η αύξηση των επιτοκίων ήταν μια απάντηση στον πληθωρισμό και ο τελευταίος, φυσικά, έχει μεγάλη σχέση με τη συνεχιζόμενη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση, όπως και η άνοδος των τιμών της ενέργειας.<br /><br />Χαριστική βολή ο Nord Stream<br /><br />Έπειτα υπάρχει και ο Nord Stream – ή μάλλον η απουσία του. Οι γερμανικές αρχές που ερευνούν την επίθεση της 26ης Σεπτεμβρίου στους αγωγούς Nord Stream δήλωσαν, τον περασμένο μήνα, ότι «βρέθηκαν ίχνη υποθαλάσσιων εκρηκτικών» σε γιοτ που μισθώθηκε από εταιρεία ουκρανικής ιδιοκτησίας.<br />Η Washington Post ανέφερε τον Ιούνιο ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Biden «γνώριζε το ουκρανικό σχέδιο επίθεσης στον Nord Stream» τρεις μήνες πριν από την έκρηξη του αγωγού.<br />Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, για κάποιο διάστημα, ήθελαν να δείξουν τη… Ρωσία – κάτι που φυσικά έχει σχεδόν έχει αποκλειστεί.<br />Η καταστροφή του Nord Stream έχει πράγματι καταστήσει εντελώς αδύνατο για τα γερμανικά και άλλα ευρωπαϊκά κράτη να αντιστρέψουν τις κυρώσεις και να ανοίξουν ξανά τον αγωγό όπως γράφει στο άρθρο της για το Foreign Policy η Emma Ashford, συνεργάτιδα του προγράμματος Reimagining U.S. Grand Strategy στο Stimson Center.<br />Η Ashford, υπενθυμίζει ότι, αν και δεν ήταν δημοφιλής ο αγωγός σε μέρος της Ανατολικής Ευρώπης, λόγω διαφωνιών μεταξύ της Μόσχας και των χωρών διέλευσης ενέργειας, «το αρχικό έργο Nord Stream υποστηρίχθηκε όχι μόνο από τη Γερμανία, αλλά και από την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο».<br />Ο πρώτος του αγωγός ολοκληρώθηκε το 2011 «με ελάχιστες διαμάχες» (στην Ευρώπη).<br />Μετά το 2014, τα πράγματα άλλαξαν και ακολούθησε ο αμερικανικός πόλεμος κατά του Nord Stream.<br /><br />Κατανοητή επιλογή η καταστροφή του Nord Stream μόνο για μία χώρα<br /><br />«Η καταστροφή του Nord Stream τοποθετεί για άλλη μια φορά την Ουκρανία και άλλα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης σε θέση μεγαλύτερης αντιπαράθεσης στο ενεργειακό ζήτημα.<br />Η καταστροφή του Nord Stream είναι μια αρκετά κατανοητή επιλογή από τη σκοπιά μιας χώρας που εμπλέκεται σε έναν απελπισμένο πόλεμο επιβίωσης.<br />Αλλά μπορεί να ωθήσει τους εταίρους της Ουκρανίας να επαναξιολογήσουν πόσο στενά ευθυγραμμίζονται πραγματικά τα συμφέροντά τους με το Κίεβο», επισημαίνει η Αshford.<br />Το ζήτημα του ποιος ανατίναξε το Nord Stream είναι ολοένα και πιο πιεστικό ζήτημα, όχι απλώς εικασίες «θεωρίας συνωμοσίας».<br />Δεν ενδιαφέρει μόνο τους εισαγγελείς και τις αστυνομικές αρχές ή τον Τύπο: Έχει βαθιές γεωπολιτικές και γεωοικονομικές επιπτώσεις. Έχει να κάνει με την ευρωπαϊκή κυριαρχία, για παράδειγμα (ή την έλλειψή της).<br /><br />Προ των πυλών καταστροφική ύφεση στην Ευρώπη<br /><br />Τον Οκτώβριο του 2021, η Ευρώπη ήταν ήδη στοιχειωμένη από το φάσμα μιας μεγάλης ενεργειακής κρίσης, με άνοδο 600% στις τιμές του φυσικού αερίου.<br />Τώρα, η Ευρώπη θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μια μαζική ύφεση χειρότερη από το 2008.<br />Όλα αυτά επηρέασαν την ευρωπαϊκή και βρετανική βιομηχανία και τις κοινωνίες στο σύνολό τους.<br />Το τέλος του Nord Stream αλλάζει το παιχνίδι και η ευρωπαϊκή ενεργειακή κρίση στην πραγματικότητα εξυπηρετεί πολύ καλά τα αμερικανικά συμφέροντα.<br />Στη Γερμανία, οι βουλευτές του κόμματος AfD είναι αυτοί που μετ’ επιτάσεως ζητούν εξονυχιστική έρευνα για το σαμποτάζ στον αγωγό.<br />Οι διακηρύξεις περί λαϊκιστών και ακροδεξιών δεν πείθουν κανένα στην Γερμανία, όπου η δυναμική του AfD μαρτυρά ότι ταυτόχρονα με την οικονομική πτώση, κυοφορείται και πολιτική αλλαγή στην άλλοτε ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας.<br /><br />Scope: Η Ευρώπη δεν μπορεί να αντικαταστήσει το ρωσικό αέριο – Προς ανώμαλη προσγείωση η γερμανική οικονομία<br /><br />Η Ευρώπη εξακολουθεί να μην έχει καταφέρει να αντικαταστήσει πλήρως τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου από άλλες («πιο ασταθείς») πηγές, υπογραμμίζει η έκθεσή της η Scope Ratings, προβλέποντας παράλληλα αυξημένο κόστος μελλοντικά για την πολυπόθητη «πράσινη μετάβαση» της ΕΕ.<br />Η παραδοχή της -γερμανικής- Scope αναφέρεται σε ανάλυση για τη γερμανική οικονομία, όπου κάνει, μάλιστα, λόγο για «ανώμαλη προσγείωση» της μεγαλύτερης οικονομίας στην Ευρώπη.<br />«Η οικονομία της Γερμανίας οδεύει προς μια ανώμαλη προσγείωση. Τα στοιχεία για τη βιομηχανία, τις υπηρεσίες και το εμπόριο συνεχίζουν να απογοητεύουν.<br />Κορυφαίοι δείκτες που κυκλοφόρησαν αυτήν την εβδομάδα, όπως οι PMI και η έρευνα του IFO, υποδηλώνουν ότι η ασθενής οικονομική δραστηριότητα μπορεί να παραμείνει για κάποιο χρονικό διάστημα.<div><br />Υπάρχουν κυκλικοί και διαρθρωτικοί λόγοι για την πτώση. Η ΕΚΤ αυξάνει απότομα τα επιτόκια από το 2022 και υπάρχουν ενδείξεις ότι τα επιτόκια θα παραμείνουν υψηλά μέχρι το 2024, ακόμη και όταν ο πληθωρισμός υποχωρεί. Αυτό έχει επιπτώσεις στη δραστηριότητα του τομέα ακινήτων και στην ικανότητα και την προθυμία των νοικοκυριών να δαπανήσουν. Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα στην έρευνα του δείκτη PMI αυτής της εβδομάδας, η οποία δείχνει μια απότομη πτώση του κλίματος στον τομέα των υπηρεσιών πέρα από την ήδη καταθλιπτική διάθεση που επικρατεί στον κατασκευαστικό τομέα για περισσότερο από ένα χρόνο.</div><div><br />Ομοίως, η παραγωγή εντάσεως ενέργειας δεν έχει ακόμη ανακάμψει μετά την απότομη άνοδο των τιμών του φυσικού αερίου πέρυσι. Παρά την ομαλοποίηση των τιμών ενέργειας, η παραγωγή σε χημικά, τσιμέντο, γυαλί και χαρτί δεν έχει ακόμη ανακάμψει στα χαμηλότερα επίπεδα της πρόσφατης ιστορίας. Αυτό οφείλεται εν μέρει στην απροθυμία των εταιρειών να αναθέσουν τα συμβόλαια προμήθειας και στις υψηλές τιμές πέρυσι, αλλά αντανακλά επίσης ανησυχίες για τη μελλοντική πορεία των τιμών του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας», σημειώνεται χαρακτηριστικά.</div><div><br />«Ενώ τα αποθέματα φυσικού αερίου είναι πλέον πλήρη κατά 90% ενόψει του χειμώνα, η άνοδος των τιμών φυσικού αερίου στην Ευρώπη που προκλήθηκε από απειλή απεργίας σε εγκαταστάσεις LNG στην... Αυστραλία, υπογράμμισε τη συνεχιζόμενη ενεργειακή ευπάθεια της γερμανικής βιομηχανίας».<br />Βέβαια, στα θετικά νέα, «υπάρχουν ανοδικές τάσεις στις παραδοσιακές βιομηχανίες, όπου, για παράδειγμα, η παραγωγή και οι εξαγωγές αυτοκινήτων αυξάνονται μετά τη χαλάρωση των ελλείψεων εφοδιασμού το 2022. Μια παρόμοια τάση μπορεί να παρατηρηθεί σε άλλους βασικούς τομείς, όπως τα κεφαλαιουχικά αγαθά, όπου οι εξαγωγές αυξάνονται παρά την ασθενή ζήτηση από βασικούς εμπορικούς εταίρους όπως η Κίνα. Έτσι, παρά τη θλιβερή διάθεση, η γερμανική βιομηχανία φαίνεται να διατηρεί το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα σε αυτούς τους τομείς».<br />Ωστόσο, υπάρχουν μακροχρόνιες και καλά τεκμηριωμένες ανησυχίες σχετικά με την αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας που σχετίζονται με τα δημογραφικά στοιχεία και την αύξηση του εργατικού δυναμικού, προειδοποιεί η Scope.<br /><br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/scope.png" /><br /><br /></div><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γερμανία: Ο μεγάλος ασθενής της Ευρώπης. Θα συμπαρασύρει στην οικονομική άβυσσο ολόκληρη την ΕΕ.

Πώς η ισχυρότερη οικονομία στην Ευρώπη έφτασε στο σημείο να θεωρείται ο αδύναμος κρίκος. Το 1999, ο Economist περιέγραφε τη Γερμανία ως «τον...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor: Η Ουκρανία απέτυχε στρατιωτικά, πολιτικά, διπλωματικά. Έκανε τρία στρατηγικά λάθη, έχει δύο επιλογές μεταξύ... «Σκύλλας και Χάρυβδης».

<img height="378" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/5cac287a1d644b26bfaea61b7ce2d503_XL.jpg" width="757" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Κίεβο είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης των δυτικών ηγετών για ισχυρότερη υποστήριξη</span>.</h3>Ενάμισι χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, τα όποια κέρδη κατέγραψαν οι ουκρανικές δυνάμεις του Κιέβου αναφορικά με τα εδάφη που ανακατέλαβε δείχνουν... ελάχιστα, συγκρίσιμα με τα κέρδη που καταγράφουν οι ρωσικές δυνάμεις επί του πεδίου, ενώ απέτυχε και κάθε προσπάθεια των Ουκρανών να προκαλέσουν ένα αποφασιστικό πλήγμα στον ρωσικό στρατό, ή ένα πολιτικό πλήγμα στο Κρεμλίνο ικανό να τερματίσει τον πόλεμο, όπως στοχεύει το Κίεβο, για να αποφύγει ένα μακρύ πόλεμο ή μια «παγωμένη σύγκρουση» δεκαετιών.<br />Δεκαοκτώ μήνες μετά η Ουκρανία μετρά συντριπτικές απώλειες, η αντίστασή της έχει φτάσει σε οριακά σημεία και οι πιθανότητες της να αποκρούσει τις ρωσικές δυνάμεις έχουν εκμηδενιστεί, επισημαίνει το think tank Stratfor και αναλύει το γιατί:<br /><br />Τα λάθη του Κιέβου<br /><br />1. Το Κίεβο απέτυχε να υπονομεύσει την πολιτική σταθερότητα και την υποστήριξη στον πόλεμο στο εσωτερικό της Ρωσίας.<br />Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, η Ουκρανία υποστήριξε επιδρομές δυνάμεων που εναντιώνονται στον Putin στη ρωσική επικράτεια και έχει επίσης εξαπολύσει ολοένα και συχνότερες επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον στόχων στη Μόσχα και αλλού στη Ρωσία.<br /><br />2. Δεν πέτυχε καμία κρίσιμη στρατιωτική νίκη στο μέτωπο και συγκεκριμένα, στη χερσαία γέφυρα προς την Κριμαία στις περιοχές Zaporizhia και Kherson με αποτέλεσμα...<br /><br />3. Η ουκρανική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών απέτυχε στην τροφοδοτήσει τον φραξιονισμό στον ρωσικό στρατό, μέσω της διαμάχης της παραστρατιωτικής ομάδας Wagner με το ρωσικό υπουργείο Άμυνας.<br />Οι προσπάθειές της απέτυχαν να πυροδοτήσουν κοινωνικές τάσεις υπέρ της Ουκρανίας στο εσωτερικό της Ρωσίας, ή αστάθεια.<br />Οι στρατιωτικές νίκες επί του πεδίου θα έδιναν την απαιτούμενη ώθηση και στήριξη των παραπάνω ενεργειών.<br /><br />Οι πιθανότητες της Ουκρανίας να ανακαταλάβει αυτή τη χερσαία γέφυρα φαίνονται όλο και πιο μικρές εν μέσω των ενδοιασμών της Δύσης να παράσχει μεγαλύτερη στρατιωτική υποστήριξη και εγγυήσεις ασφαλείας.<br />Αυτή η πραγματικότητα αντικατοπτρίζεται από την αυξανόμενη εμπιστοσύνη της Μόσχας ότι μπορεί να κρατήσει τις τρέχουσες γραμμές μάχης, με τους Ρώσους αξιωματούχους και την επιμονή των ρωσικών μμε να χαρακτηρίζουν τις πρόσφατες επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στη Ρωσία ως «πράξεις απόγνωσης» που σχετίζονται άμεσα με την «αποτυχία» της αντεπίθεσης της Ουκρανίας.<br /><br />Το έλλειμμα της Δύσης και το θέμα της... βούλησης<br /><br />Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Κίεβο είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης των δυτικών ηγετών για ισχυρότερη υποστήριξη.<br />Τον περασμένο χρόνο, οι φόβοι κλιμάκωσης της σύγκρουσης και επιδείνωσης των οικονομικών επιπτώσεων απέτρεψαν τους δυτικούς συμμάχους της Ουκρανίας από το να λάβουν τις σκληρές πολιτικές αποφάσεις που πιθανότατα απαιτούνται για να γείρουν τη μακροπρόθεσμη ισορροπία δυνάμεων εντός και εκτός του πεδίου της μάχης προς όφελος της Ουκρανίας.<br />Οι ηγέτες των ΗΠΑ και της Ευρώπης, για παράδειγμα, απέτυχαν να λάβουν εγκαίρως έκτακτα μέτρα για να επιταχύνουν την επέκταση της παραγωγικής ικανότητας σε πυρομαχικά πυροβολικού και άλλα βασικά συστήματα ενόψει της καλοκαιρινής αντεπίθεσης της Ουκρανίας.<br />Οι δυτικές κυβερνήσεις επίσης δεν έχουν παράσχει στην Ουκρανία μεγάλες ποσότητες όπλων κρούσης μεγάλης εμβέλειας, σύγχρονα αεροσκάφη και συστήματα αεράμυνας, ούτε επαρκείς πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές εγγυήσεις για την ασφάλεια της Ουκρανίας που θα επέτρεπαν στο Κίεβο να δεσμεύσει με αυτοπεποίθηση περισσότερες δυνάμεις στην αντεπίθεσή του, αντί να πρέπει να κρατά εφεδρείες για μια μακροπρόθεσμη αντιπαράθεση.<br />Η ικανότητα της Ουκρανίας να συνεχίσει τον πόλεμο εξαρτάται από την ασταθή πολιτική βούληση άλλων κρατών - κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών και μιας σειράς χωρών του ΝΑΤΟ.<br />Η ικανότητα της Ρωσίας να συνεχίσει τον πόλεμο, αντίθετα, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη δική της πολιτική βούληση, η οποία είναι απίθανο να αλλάξει υπό τον Πρόεδρο Vladimir Putin ή ακόμη και από έναν διάδοχο.<br /><br />Προετοιμασία για πόλεμο... φθοράς και οι εξαρτήσεις<br /><br />Θεωρητικά, η δυτική παραγωγή όπλων μπορεί να ξεπεράσει τη Ρωσία σε βασικά συστήματα και πυρομαχικά ακριβείας. Αλλά ενώ οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας αυξάνουν τώρα σταθερά την παραγωγή, το ίδιο συμβαίνει και με τη Ρωσία.<br />Και οι ρωσικές δυνάμεις εδραιώνονται όλο και περισσότερο και βάζουν περισσότερες νάρκες σε όλη την Ουκρανία, κίνηση που δημιουργεί τις προϋποθέσεις να μετατραπεί η σύγκρουση σε πόλεμο φθοράς - το σενάριο δηλαδή που το Κίεβο προσπαθεί απεγνωσμένα να αποφύγει, καθώς ένας τέτοιος πόλεμος θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να κερδηθεί και θα κόστιζε ακόμη περισσότερες ζωές Ουκρανών.<br />Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μια μάχη φθοράς θα περιστρέφεται γύρω από την αναγκαστική ανακατάληψη όλης της Ουκρανίας με τα όπλα, αντί της εκδοχής να αποσταθεροποιηθεί πολιτικά το Κρεμλίνο σε σημείο όπου η Ρωσία θα αναγκαστεί να υποχωρήσει.<br />Η Ρωσία εξαρτάται, σε κάποιο βαθμό, από την Κίνα για ηλεκτρονικά και άλλα αγαθά που χρειάζονται για να διατηρήσει τον στρατό της εξοπλισμένο (και ευρύτερα την οικονομία της σταθερή).<br />Αλλά η ξένη δράση είναι απίθανο να επιβραδύνει την εγχώρια στρατιωτική παραγωγή της Ρωσίας, τόσο ώστε να μην μπορεί πλέον να συντηρήσει αποτελεσματικά την εισβολή της στην Ουκρανία, καθώς η Μόσχα μπορεί να προωθήσει μεγάλο ποσοστό της παραγωγής της απευθείας στον πόλεμο.<br />Η Ουκρανία, αντίθετα, εξαρτάται πλήρως από τις προμήθειες πυρομαχικών από τη Δύση για να αμυνθεί ενάντια στον πολύ μεγαλύτερο στρατό της Ρωσίας.<br />Αυτό σημαίνει ότι εάν τα δυτικά έθνη περιορίσουν σημαντικά τις αποστολές όπλων τους (για παράδειγμα, για να αναπληρώσουν τα ολοένα και πιο χαμηλά αποθέματά τους), η Ουκρανία θα πήγαινε γρηγορότερα σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία — πιθανόν σε λίγες εβδομάδες ή και ημέρες, ανάλογα με το πόσο ξαφνικά και απότομα θα γίνει μια τέτοια μείωση.<br /><br />Παραγωγή όπλων και ο παράγοντας που θα κρίνει τον πόλεμο...<br /><br />Για να μετριάσει αυτόν τον κίνδυνο, η Ουκρανία άρχισε να παράγει ορισμένα όπλα τον περασμένο χρόνο.<br />Οι δυτικοί παραγωγοί όπλων έχουν επίσης ανοίξει εγκαταστάσεις στην Ουκρανία, αν και θα περάσουν πολλοί μήνες μέχρι να λειτουργήσουν πλήρως αυτές οι εγκαταστάσεις, και μόλις λειτουργήσουν, θα προσφέρουν περιορισμένη μείωση της εξάρτησης του Κιέβου από ξένα όπλα και πυρομαχικά.<br />Ο πιο σημαντικός παράγοντας που θα καθορίσει τις πιθανότητες της Ουκρανίας να φύγει με τις υφιστάμενες απώλειες από τον πόλεμο, (να τον κερδίσει τον πόλεμο είναι πλέον απίθανο) είναι η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων της με τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br />Το Κίεβο πραγματοποιεί τις πρώτες του επίσημες διαβουλεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και πιθανώς με άλλους σχετικά με την υλοποίηση των «ειδικών, διμερών, μακροπρόθεσμων δεσμεύσεων και διευθετήσεων ασφαλείας» που υποσχέθηκαν τα μέλη της G-7 στην Ουκρανία στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ.<br />Τέτοιες διαπραγματεύσεις με χώρες της G-7 και άλλα κράτη είναι κρίσιμες για το Κίεβο, καθώς η διαμόρφωση ισχυρότερων διμερών διευθετήσεων ασφάλειας είναι πιθανότατα ο μόνος τρόπος με τον οποίο η Ουκρανία μπορεί να αποτρέψει τη Ρωσία από τη συνέχιση του πολέμου ή την αναζωπύρωση του σε μια στιγμή της επιλογής της.<br /><br />Πολιτική βούληση προς την Ουκρανία... υπό διολίσθηση και η υποστήριξη «αλά Ισραήλ»<br /><br />Η πολιτική βούληση στη Δύση μπορεί να υποχωρήσει περαιτέρω εναντίον της Ουκρανίας τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια - ειδικά εάν ευρωσκεπτικιστικά και φιλορωσικά πολιτικά κόμματα συνεχίσουν να κερδίζουν δημοτικότητα σε όλη την Ευρώπη και εάν οι Ρεπουμπλικάνοι στις Ηνωμένες Πολιτείες (που ήταν πιο δύσπιστοι ως προς την υποστήριξη Ουκρανία και κλιμάκωση του πολέμου) επιστρέψουν στον Λευκό Οίκο το 2024.<br />Για να προστατευθεί από αυτούς τους μεταβαλλόμενους πολιτικούς ανέμους, η Ουκρανία θα χρειαστεί επίσης να «κλειδώσει» γρήγορα όσο το δυνατόν περισσότερη υποστήριξη μέσω δεσμεύσεων «ισραηλινού τύπου», κάτι που θα οδηγούσε τη Δύση προληπτικά να χρηματοδοτήσει τη στρατιωτική υποστήριξη της Ουκρανίας σε μεγαλύτερη πολυετή βάση (παρόμοια με τον τρόπο με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκρίνουν στρατιωτική υποστήριξη στο Ισραήλ).<br /><br />Ειρηνευτικά σχέδια... ωριμάζουν, αλλά ουσιαστικές συνομιλίες δεν αναμένονται<br /><br />Τον περασμένο χρόνο, μια σειρά από νέες «ειρηνευτικές πρωτοβουλίες» έχουν προταθεί είτε επίσημα, είτε ανεπίσημα και συζητήθηκαν στη δημόσια σφαίρα.<br />Αλλά έχει σημειωθεί μικρή πρόοδος προς τη διεξαγωγή πιο ουσιαστικών συνομιλιών για τον τερματισμό του πολέμου.<br />Στις αρχές Ιουλίου, προέκυψαν αναφορές ότι μια ομάδα πρώην ανώτερων αξιωματούχων εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ διεξήγαγε μυστικές συνομιλίες ''track 2'' ή ''track 1,5'' με Ρώσους που φέρεται να είναι κοντά στο Κρεμλίνο. Δεν υπάρχουν, όμως, αποδείξεις ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br />Αυτό δεν εμπόδισε Ρώσους αξιωματούχους να τροφοδοτήσουν το αφήγημα ότι τέτοιες συνομιλίες θα μπορούσαν να ξεκινήσουν σύντομα ως επέκταση των άλλων επαφών τους με αξιωματούχους των ΗΠΑ — πιθανώς επειδή η Μόσχα πιστεύει ότι η ίδια η πιθανότητα να εμπλακούν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε διαπραγματεύσεις θα αύξανε τις εντάσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου ενώ θα έστελνε σήμα στη Δύση ότι η αμερικανική κυβέρνηση ξεκινά συνομιλίες από φόβο ότι η θέση της θα χειροτερεύσει όσο περνά ο καιρός. Ο αρχηγός της ρωσικής υπηρεσίας πληροφοριών (SVR) Σεργκέι Ναρίσκιν, για παράδειγμα, αποκάλυψε χωρίς δυσκολία επαφές με τον ομόλογό του της CIA William Burns και ισχυρίστηκε ότι συζήτησαν επίσης «τι να κάνουν με την Ουκρανία».<br /><br />Η πολιτική πρόκληση για τη Μόσχα<br /><br />Δυστυχώς για το Κίεβο και τη Δύση, οποιαδήποτε επιτυχία στην εμβάθυνση της διπλωματικής απομόνωσης της Ρωσίας είναι εξαιρετικά απίθανο να οδηγήσει τη Μόσχα στο να αποδεχτεί... ήττα ή να εγκαταλείψει τα εδάφη που έχει καταλάβει στην Ουκρανία.<br />Οι δυσκολίες στην οικονομία της Ρωσίας εν μέσω φτωχών δημόσιων οικονομικών και δημογραφικών στοιχείων επίσης δεν θα ωθήσει τη Μόσχα να σταματήσει την εισβολή της.<br />Αν υποθέσουμε ότι οι ρωσικές δυνάμεις δεν μπορούν να εκτοπιστούν από τις περιοχές της Kherson και της Zaporizhia, η μόνη βιώσιμη ελπίδα του Κιέβου για μια νίκη τα επόμενα χρόνια έγκειται στις δυναμικές που μπορεί να αναπτυχθούν στη Ρωσία.<br />Ενώ ο έλεγχος της εξουσίας από το Κρεμλίνο θα παραμείνει σταθερός βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα, εξακολουθεί να αντιμετωπίζει μακροπρόθεσμες πολιτικές προκλήσεις που όπως προβλέπει το Stratfor θα επιδεινωθούν με τον καιρό, παρότι όπως παρατηρεί το think tank, οι θεσμοί, η ιδεολογία και το εκπαιδευτικό σύστημα της Ρωσίας βρίσκονται ακόμη σε διαδικασία να απωλέσουν τα τελευταία τους απομεινάρια φιλελευθερισμού και οποιεσδήποτε ελπίδες για ένα δημοκρατικό σύστημα βασισμένο στο κράτος δικαίου.<br />Η προοπτική μιας αναπόφευκτης περιόδου μεταρρυθμίσεων θα συνεχίσει να στοιχειώνει τους πολιτικούς ηγέτες της Ρωσίας.<br /><br />Καμία απειλή για την Μόσχα<br /><br />Αλλά για το Κίεβο, το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι προκλήσεις δεν αναπτύσσονται αρκετά γρήγορα ώστε να απειλήσουν τη Μόσχα τα επόμενα χρόνια.<br />Και το παράθυρο για μια μεγαλύτερη πολιτική αλλαγή στη Ρωσία αναμφισβήτητα κλείνει καθώς η Μόσχα συνεχίζει να ηγείται έναντι της Κίνας και του Ιράν στην περαιτέρω καταστολή πολιτικών διαφωνιών.<br />Στον απόηχο της εξέγερσης της Wagner στα τέλη Ιουνίου, η Μόσχα έχει φιμώσει επιτυχώς και οριστικά την οργάνωση και τον ηγέτη της Yevgeni Prigozhin.<br />Αυτό θα μειώσει την πιθανότητα μιας άλλης παρόμοιας εξέγερσης βραχυπρόθεσμα, καθώς δεν υπάρχουν άλλες οργανώσεις στη Ρωσία που να έχουν την πολιτική επιρροή και τις τακτικές δυνατότητες να επιχειρήσουν αυτό που έκανε η Wagner νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι (εκτός από τον ίδιο τον ρωσικό στρατό που παραμένει εξαιρετικά απίθανο να πραγματοποιήσει μια εξέγερση).<br />Για να αντιμετωπίσει τα ζητήματα που εγείρονται από την ανταρσία, ο Putin έχει επίσης αναλάβει δράση για την αποτελεσματική υποβάθμιση των εναλλακτικών κέντρων εξουσίας, μεταξύ άλλων με την έναρξη μιας προφανούς καταστολής των υπερεθνικιστών διαφωνούντων.<br />Τις τελευταίες εβδομάδες, οι ρωσικές αρχές συνέλαβαν αρκετές ακροδεξιές προσωπικότητες που υποστήριζαν δημόσια την περαιτέρω κλιμάκωση στην Ουκρανία και επέκριναν την αποτυχία της εισβολής να επιτύχει τους αρχικούς της στόχους, κυρίως τον εξέχοντα υπερεθνικιστή και εγκληματία πολέμου Igor ''Strelkov'' Girkin.<br />Αποτρέποντας άλλους εξέχοντες εθνικιστές και μπλόγκερ από το να επικρίνουν τους χειρισμούς Putin διευκολύνεται το Κρεμλίνο να ισχυριστεί ότι ο πόλεμος εξελίσσεται σύμφωνα με το σχέδιο.<br /><br />Κυριαρχία του Κρεμλίνου<br /><br />Η σύντομη ανταρσία Prigozhin έδειξε ότι το πολιτικό σύστημα της Ρωσίας δεν είναι αδιαπέραστο, καθώς οι ρωσικοί θεσμοί περίμεναν οδηγίες από πάνω προς τα κάτω αντί να ενεργήσουν ανεξάρτητα για να σταματήσουν την πορεία στη Μόσχα, κάτι που επέτρεψε στις δυνάμεις της Wagner να κινούνται ελεύθερες και να επιτίθενται ατιμώρητα στον ρωσικό στρατό.<br />Αυτός ο κανόνας - ότι ακόμη και προφανείς ενέργειες, όπως η καταστολή των στασιαστών, πρέπει πρώτα να αποφασιστούν σε υψηλότερο επίπεδο ή ακόμα και από το Κρεμλίνο - πιθανότατα θα παραμείνει ένα πιθανό αδύναμο σημείο στο καθεστώς του Putin.<br />Οι πρόσφατες προσπάθειες της Μόσχας να φιμώσει περαιτέρω τους διαφωνούντες φαίνεται να έχουν ήδη αντίκτυπο, καθώς η κριτική στο Κρεμλίνο και το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας έχει μειωθεί δραματικά μετά την εξέγερση της Wagner.<br />Tέτοιου είδους αντίσταση και εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ της ρωσικής ελίτ πιθανότατα θα χρειαστούν χρόνια για να ωριμάσουν ξανά μια προοπτική πιθανώς πολύ μακρινή για την κατεστραμμένη από τον πόλεμο Ουκρανία.<br /><br />Επιλογές μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης για την Ουκρανία<br /><br />Ως εκ τούτου, ακόμη και στον δυνητικά πιο αδύναμο κρίκο στον μακροπρόθεσμο πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας - την εσωτερική πολιτική της σταθερότητα - η Μόσχα φαίνεται έτοιμη να κρατήσει τη γραμμή.<br />Και για αυτόν τον λόγο (και τους άλλους που αναφέρθηκαν παραπάνω), ο χρόνος φαίνεται τώρα να γέρνει περαιτέρω προς όφελος της Ρωσίας.<br />Άρα, όσο κι αν η ελπίδα μιας νίκης της Ουκρανίας συντηρείται για το ηθικό του πολέμου, ρεαλιστικά οι επιλογές της είναι δύο μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης: ή πηγαίνει σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο, ή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.<br />Το να συνεχίσει τον πόλεμο ως έχει επί του πεδίου, ενώ αγωνίζεται διπλωματικό για στρατιωτική στήριξη, θα συνεχίσει να μετρά βαριές απώλειες υποθηκεύοντας μια νέα σχεδιαζόμενη αντεπίθεση την ερχόμενη Άνοιξη, σε ένα έντονα μεταβαλλόμενο διεθνές πεδίο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Stratfor: Η Ουκρανία απέτυχε στρατιωτικά, πολιτικά, διπλωματικά. Έκανε τρία στρατηγικά λάθη, έχει δύο επιλογές μεταξύ... «Σκύλλας και Χάρυβδης».

Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Κίεβο είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της έλλειψης πολιτικής βούλησης των δυτικών ηγετών για ισχυρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μαφία με τα «παιδιά» του Έλγιν. Όσα κρύβονται πίσω από τη βαριά βιομηχανία της αρχαιοκαπηλίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/08/tsoukalis-696x406.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="406" data-original-width="696" height="373" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/08/tsoukalis-696x406.webp" width="748" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Τα αντίγραφα με καλούπια, το «παζάρι» του internet και το «άσπρισμα» μέσω offshore</span></h3>Πολύ… βάθος φαίνεται ότι έχει η δράση του υπαλλήλου του Βρετανικού Μουσείου Πίτερ Χικς που έκλεβε εκθέματα ή τα κατέστρεφε στην προσπάθειά του να τα αρπάξει.Από τον Ιάσονα – Δημήτριο Τσέτσο<br /><br />Το εύρος της δράσης του επιμελητή για τις αρχαιοελληνικές συλλογές ακόμα δεν έχει προσδιοριστεί, με τη βρετανική εφημερίδα «The Telegraph» να εκτιμά πως περισσότεροι από 1.500 θησαυροί, αξίας εκατομμυρίων λιρών, εκλάπησαν ή καταστράφηκαν σε διάστημα αρκετών ετών.<br /><br />Δικαίως οι Ελληνες διερωτώνται πόσα αντικείμενα της πολιτιστικής τους «προίκας» που φιλοξενούσε στο κατά τα άλλα… ασφαλές μουσείο πέρασαν μέσω του υπαλλήλου στα χέρια αρχαιοκαπήλων, «ξάσπρισαν» και θα καταλήξουν κάποια στιγμή σε οίκους δημοπρασιών και κατόπιν σε ιδιωτικές συλλογές.<br /><br /><img height="358" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/08/Peter-Higgs-1-jpg.webp" width="640" /><br /><br />Η «Espresso» ζήτησε την εκτίμηση για το τεράστιο θέμα του μετρ του εθνικού αγώνα ενάντια στην αρχαιοκαπηλία<a href="https://www.newsbreak.gr/tag/giorgos-tsoykalis/"> Γιώργου Τσούκαλη,</a> ο οποίος αναφέρει πως βρίσκονται και άλλα πρόσωπα στο colpo grosso.<br /><br />«Από πληροφορίες που έχουμε, εκτός από τον επιμελητή, ο οποίος βρίσκεται υπό έρευνα, υπάρχουν και άλλοι συνεργάτες που ερευνώνται. Θεωρούν αδύνατο να ενήργησε μόνος του χωρίς τη συνδρομή κάποιων. Επίσης, εάν εμπλέκεται και σε άλλες υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας, είτε αφορούν ελληνικές αρχαιότητες είτε όχι» αναφέρει αρχικά και προσθέτει: «Παράλληλα με το ποιοι μπορεί να ήταν οι συνεργάτες του εντός του μουσείου, γιατί εκτός σίγουρα υπήρχαν κάποιοι που τον έφεραν σε επαφή με διαδικτυακές πλατφόρμες μέσω των οποίων πουλούσε νομίσματα. Επίσης ερευνάται εάν έγινε αλλοίωση των εγγράφων. Υπάρχει μία λίστα με αρχαιότητες, οι οποίες είναι στα υπόγεια. Εάν κάποιος είναι χρόνια εκεί μέσα και έχει κάποιους συνεργάτες στο μουσείο, μπορεί και να έχει αλλοιώσει και τα έγγραφα, και να έχουν φύγει και άλλες αρχαιότητες».<div><br />Το κόλπο με τα καλούπια<br /><br />Μάλιστα, ο πολύπειρος ερευνητής μάς αποκαλύπτει ότι τα κλεμμένα αρχαία μεγαλύτερου μεγέθους μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν ως καλούπια για να «παράξουν» αντίγραφα, με αποτέλεσμα να υποστούν ανεπανόρθωτες ζημιές: «Αυτό αφορά ως επί το πλείστον μεγαλύτερα αντικείμενα, όπως αγάλματα, αγγεία, αμφορείς, επιτύμβιες πλάκες κ.λπ. Εάν συνέβη κάτι τέτοιο στο Βρετανικό Μουσείο και έκαναν αντίγραφα, με γύψους πάνω σε αυτά τα κομψοτεχνήματα, αυτό θα ήταν εγκληματικό. Γιατί το να προσπαθείς να βγάλεις αντίγραφο από κάτι σημαίνει ότι προκαλείς ανεπανόρθωτες φθορές. Πρόκειται για πιστά αντίγραφα, τα οποία δύσκολα μπορεί να διακρίνει κάποιος, παρά μόνο ένας ειδικός, ένας αρχαιολόγος ή ένας ειδήμων που είναι σε διεθνή οίκο δημοπρασιών και έχει εμπειρία. Επομένως, είναι κι αυτό ένα θέμα το οποίο ερευνάται από τη Scotland Yard».<br />Το σοκαριστικό είναι ότι η αποκάλυψη για τη δράση του επιμελητή των ελληνικών αρχαιοτήτων δεν ξάφνιασε τους γνωρίζοντες… «Από έγκυρες πληροφορίες από το Λονδίνο μαθαίνουμε ότι και στο παρελθόν υπήρξαν υπόνοιες και ψίθυροι για κάποιους υπαλλήλους ή ανθρώπους του Βρετανικού Μουσείου, που έχουν φτάσει και στη βρετανική αστυνομία».<br /><br />Στην ερώτησή μας εάν «εξαφανίζονται» με προορισμό την παράνομη πώληση πολιτιστικοί θησαυροί μέσα από μουσεία -κάτι αδιανόητο-, ο Γιώργος Τσούκαλης, με τα 32 χρόνια που έχει στην πλάτη του μέσα στις διαδρομές της αρχαιοκαπηλίας, μας είπε αφοπλιστικά: «Καταρχάς, να πούμε ότι έχουν γίνει καταγγελίες και στο παρελθόν για το συγκεκριμένο μουσείο. Είθισται, πολλές φορές, όταν γίνονται κλοπές στα μουσεία να μην ενημερώνουν ούτε την Αστυνομία, επειδή δεν θέλουν να χαλάσουν το… brand name του μουσείου. Και προσπαθούν να βρουν μια λύση μόνοι τους, κάτι που φυσικά είναι αδύνατο. Ετσι τηρείται ο νόμος της σιωπής».<br /><br />Δεδομένης αυτής της πρόσφατης υπόθεσης, η Ελλάδα θα μπορούσε να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο, χρησιμοποιώντας το λογικό επιχείρημα ότι οι ελληνικές αρχαιότητες δεν είναι ασφαλείς στο Βρετανικό Μουσείο, είναι ένα εύλογο ερώτημα μετά τη συγκλονιστική αποκάλυψη.<br /><br /><img height="309" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/01/glypta-1-1.jpg" width="640" /><br /><br />«Η Ελλάδα διαθέτει ένα ισχυρό χαρτί πλέον για να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο. Διότι στη συγκεκριμένη περίπτωση, εκτός από τα άλλα, γίνεται αρχαιοκαπηλία εκεί μέσα. Καλώς ή κακώς, είτε τους αρέσει είτε όχι, διεπράχθη μία πράξη που ονομάζεται αρχαιοκαπηλία. Επομένως, η Ελλάδα μπορεί να “πατήσει” εκεί πάνω και να έχει ένα ενισχυτικό επιχείρημα, διότι χρόνια τώρα το Βρετανικό Μουσείο ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει χώρος ασφαλούς φύλαξης στην Ελλάδα, κάτι το οποίο δεν ισχύει. Αρχαιοκαπηλία γίνεται παντού» απαντά ο κ. Τσούκαλης.</div><div><br />Η διαδικασία<br /><br />Πίσω από την κλοπή ενός αρχαίου αντικειμένου έως την πώλησή του σε δημοπρασίες νόμιμα κρύβεται μια δαιδαλώδης διαδικασία που οι γνωρίζοντες και οι αρχαιοκάπηλοι αποκαλούν «άσπρισμα». Ο έμπειρος ερευνητής μάς εξηγεί: «Το “άσπρισμα”, στην αργκό των αρχαιοκαπήλων, γίνεται με αριστοτεχνικό τρόπο. Παίρνουν κάποιες αρχαιότητες από λαθρανασκαφές ή συναλλαγές στην παράνομη αγορά, τις πουλάνε σε μία offshore εταιρία, η offshore εταιρία τα πουλάει σε μια δεύτερη, σε τρίτη, σε τέταρτη κ.ο.κ. Στο τέλος, από τις offshore αυτές εταιρίες, που συνήθως είναι κάποιου δικού του ανθρώπου ή “μπροστινού”, αγοράζει τα αρχαία ο ίδιος, ώστε να γίνει νόμιμος κάτοχος. Είναι μια πολύπλοκη διαδικασία που δεν μπορεί εύκολα να χαρτογραφηθεί, καθώς οι διαδρομές των αρχαιοτήτων “σβήνουν” σταδιακά μέσω συναλλαγών σε διεθνές επίπεδο. Τελικά καταλήγουν έτσι σε συλλογές ιδιωτών. Οι ίδιοι οι “συλλέκτες” μπορεί να διαθέσουν στη συνέχεια αντικείμενα προς πώληση σε μεγάλους οίκους, οι οποίοι δεν μπορούν επίσης να διαπιστώσουν αν κάτι είναι προϊόν αρχαιοκαπηλίας. Ομως τα μουσειακά κλεμμένα αντικείμενα δύσκολα καταλήγουν σε οίκους, γιατί είναι καταγεγραμμένα. Τα ανασκαφικά ευρήματα, όταν τα “ασπρίσουν” με τον τρόπο που ανέφερα, προσπαθούν να τα νομιμοποιήσουν με τέτοιο τρόπο που να μην μπορεί, π.χ., το ελληνικό κράτος να αποδείξει ότι είναι κλεμμένα. Τα “ασπρίζουν”, λοιπόν, μέσω offshore, τα ξαναπαίρνουν στην κατοχή τους και τα διοχετεύουν στην πορεία σε διεθνείς οίκους, όπου αγοράζονται σε δημοπρασίες “νόμιμα” ή τα διοχετεύουν απευθείας σε ιδιωτικά μουσεία και ιδιωτικές συλλογές ανά τον κόσμο» και καταλήγει: «Πρόκειται για μια “βαριά βιομηχανία”, μην ξεχνάμε ότι ο τζίρος της αρχαιοκαπηλίας παγκοσμίως ανταγωνίζεται τον τζίρο των ναρκωτικών και των όπλων».</div><div><br /></div><div>Η κάμερα του BBC, η μαρίνα Αλίμου, ο λογιστής με τα 1.800 «κομμάτια» και οι χειροπέδες<br /><br />Ο Γιώργος Τσούκαλης με τους συνεργάτες του μετρά 32 χρόνια στις επάλξεις εναντίον των αρχαιοκαπήλων. Εως σήμερα έχει παραδώσει 16.610 αρχαία αντικείμενα στην Πολιτεία. Ο ίδιος δεν θεωρεί ότι η μεγαλύτερη υπόθεση είναι το ότι εντόπισε τα αρχαία της Κορίνθου, όταν ένα ολόκληρο μουσείο, εν μια νυκτί, εξαφανίστηκε και μεταφέρθηκε στο Μαϊάμι.<br /><br />«Για εμένα η μεγαλύτερη ήταν όταν μπροστά στην κάμερα του BBC, στη μαρίνα του Αλίμου, συνελήφθη ο λογιστής, ο οποίος είχε 1.800 αρχαία Νεολιθικής Εποχής, τα οποία προόριζε να τα μεταφέρει με ταχύπλοο σκάφος στο εξωτερικό. Για εμένα οι αρχαιότητες δεν έχουν τιμή, δεν μπορούν να πουληθούν. Ανήκουν στον φυσικό τους χώρο, στον λαό και στο έθνος που ανήκουν, και δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουν τιμή. Οπως λέει ο Γιάννης Μαρωνίτης της UNESCO, η Ελλάδα δεν είναι υπερδύναμη ούτε στα όπλα ούτε στις τράπεζες ή στη βιομηχανία. Στον πολιτισμό όμως είναι, και αυτό αποδεικνύεται από την απόφαση της UNESCO να κάνει λογότυπο τον Παρθενώνα. Οταν πάρθηκε αυτή η απόφαση, υπήρχαν πάρα πολλές προτάσεις. Η συντριπτική πλειοψηφία αποφάσισε να μπει ως λογότυπο ο Παρθενώνας και αυτό λέει πάρα πολλά. Γι’ αυτό και παγκοσμίως το 50%-60% της αρχαιοκαπηλίας αφορά την Ελλάδα. Δεν υπάρχει μουσείο, δεν υπάρχει ιδιωτική συλλογή, δεν υπάρχει συλλέκτης που να θεωρεί ότι έχει κάτι σημαντικό και να έχει κύρος στον χώρο του πολιτισμού και των συλλογών κάθε είδους, που να μην έχει ελληνική αρχαιότητα. Είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι ξεχωριστός ο πολιτισμός μας» καταλήγει ο ερευνητής, ο οποίος έχει αφιερώσει αφιλοκερδώς τη ζωή του σε αυτή την εθνική προσπάθεια.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μαφία με τα «παιδιά» του Έλγιν. Όσα κρύβονται πίσω από τη βαριά βιομηχανία της αρχαιοκαπηλίας.

Τα αντίγραφα με καλούπια, το «παζάρι» του internet και το «άσπρισμα» μέσω offshore Πολύ… βάθος φαίνεται ότι έχει η δράση του υπαλλήλου του Β...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «ουκρανοποίηση» του Έβρου.

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/08/alexandroupoli-fotia-nyxtaa-jpg.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="532" data-original-width="800" height="426" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2023/08/alexandroupoli-fotia-nyxtaa-jpg.webp" width="776" /></a></div></div><div><br /></div><b>Μανώλης Κοττάκης</b><br />Οι φωτιές ισοπεδώνουν το φυσικό περιβάλλον και μετατρέπουν σε πεδιάδες ορατές από τους δορυφόρους τα εδάφη του ακριτικού νομού μας που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά πολεμικού υλικού στο μέτωπο, καθώς στόχος ήταν πάλι αποθήκες πυρομαχικών στους Αβαντες<br /><br />Η κυβέρνηση και η κυρίαρχη ελίτ στην Αθήνα υποκρίνονται μέχρι στιγμής ότι δεν καταλαβαίνουν ποια είναι τα αίτια των καταστροφικών πυρκαγιών που ξέσπασαν ταυτόχρονα σε στρατηγικά σημεία όλης της επικράτειας. Και ας αποδεικνύεται από τις εκ των υστέρων αποφάσεις τους ότι γνωρίζουν. Εάν οι πυρκαγιές οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί μετέβη στον ακριτικό νομό Εβρου ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων Κωνσταντίνος Φλώρος; Ο αρχηγός της Πυροσβεστικής έπρεπε να πάει. Εάν οφείλονται στην κλιματική αλλαγή, γιατί, όπως και στη Ρόδο, ανατέθηκε σε κλιμάκια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών να διερευνήσουν την πιθανότητα προβοκάτσιας;<br /><br />Εάν οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, γιατί άριστα η δυναμική νέα εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη ζητά από τον αρμόδιο εισαγγελέα Πρωτοδικών Αλεξανδρουπόλεως να διερευνήσει την πιθανότητα για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης; Είναι η κλιματική αλλαγή «εγκληματική οργάνωση»; Κι όμως! Επειδή κάποιοι έχουν αμηχανία να παραδεχτούν δημοσίως αυτό που έχει καταλάβει και ο τελευταίος Ελληνας και το συζητά δυνατά στα καφενεία, στον δημόσιο λόγο μέχρι στιγμής επικρατεί η θεωρία της… κλιματικής αλλαγής. Και στο πλαίσιο αυτής της θεωρίας αναζητούνται και πολιτικά εξιλαστήρια θύματα υπουργοί, επειδή τάχα δεν είχε οργανωμένη παρουσία η Πολιτεία στις πυρκαγιές.<br /><br />Πρόκειται για γεγονός αξιοθρήνητο. Να σου βάζουν φωτιές έξω απ’ το Στεφανοβίκειο, να σου ανατινάζουν αποθήκες πυρομαχικών στην 111 Πτέρυγα Μάχης στην Αγχίαλο, να σου βάζουν φωτιές στους Αβαντες του Εβρου, όπου είναι στους παροικούντες γνωστό ότι βρίσκονται αποθήκες με πυρομαχικά των Ενόπλων Δυνάμεων, να σου βάζουν φωτιές στην 112 Πτέρυγα Μάχης στην Ελευσίνα κι εσύ (όπως λέει και η νεολαία μας) να πετάς χαρταετό αναζητώντας ευθύνες στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και στην κλιματική αλλαγή! Τον κακό σου τον καιρό! Δυστυχώς, η αλήθεια είναι αγαθό προς εξαφάνιση στις ημέρες πολέμου που ζούμε και θα εξαφανιστεί ακόμα περισσότερο στο προσεχές μέλλον. Καθώς, όπως φαίνεται, η απόφαση της Δύσης να δώσει στον Ζελένσκι μαχητικά αεροσκάφη F-16 αποδεικνύει τη βούλησή της για πενταετή παράταση του πολέμου με επικίνδυνες παρενέργειες για την επικράτειά μας. Στον οποίο πόλεμο η Ελλάδα θα μπει πιο βαθιά, διακηρύσσοντας από του βήματος της Βουλής -βάζω στοίχημα γι’ αυτό- ότι «δεν εκβιάζεται και δεν τρομοκρατείται». (Μην ξεχάσετε να το διανθίσετε με… Καζαντζάκη, κύριοι της κυβέρνησης!)<div><br />Πολεμική ενέργεια<br /><br />Αυτό που επισημαίναμε εμείς με ένταση για τις φωτιές από την αρχή της κρίσης έχει καταστεί πλέον συνείδηση και στον τελευταίο Ελληνα. Αυτό που επισημάναμε από τις 16 Οκτωβρίου 2022 για τους κινδύνους που διατρέχει η Αλεξανδρούπολη και ουδείς τόλμησε να το αναπαραγάγει (ήταν η εποχή που κάποιοι πανηγύριζαν για τα οφέλη της τοπικής οικονομίας από τους ναύτες που έβγαιναν εξόδου) τώρα γίνεται κοινή πεποίθηση.<br />Καιρός είναι να πούμε κάτι περισσότερο, όσο δύσκολο κι αν μας είναι αυτό: η πατρίδα μας είναι πλέον στόχος. Στόχος σταθερός, όχι θερινός. Στόχος λόγω της άκριτης εμπλοκής της στον πόλεμο της Ουκρανίας.<br /><br />Οι πυρκαγιές δεν ήταν προειδοποιήσεις απλώς. Ούτε έκφραση δυσαρέσκειας απλώς. Είναι προετοιμασία για το επόμενο στάδιο. Εγκυροι αναλυτές, οι οποίοι συνομιλούν με στρατιωτικές πηγές και έχουν άριστη εικόνα της μορφολογίας του εδάφους στο ακριτικό νόμο Εβρου, μας επισημαίνουν ότι, πρώτον, οι πυρκαγιές στον Εβρο όπως και στην Νέα Αγχίαλο ήταν πολεμική ενέργεια. Στόχος ήταν, μεταξύ άλλων, το αεροδρόμιο και αποθήκες πυρομαχικών.</div><div><br />Κλασικός αντιπερισπασμός<br /><br />Δεύτερον, οι φωτιές που μπήκαν στην υπόλοιπη Ελλάδα ήταν κλασικός αντιπερισπασμός, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Ρόδου και της Αγχιάλου, όταν ξέσπασαν πυρκαγιές σε άλλες κατοικημένες περιοχές (π.χ. Λαμία) προκειμένου να απασχοληθεί η Πυροσβεστική Υπηρεσία για την κατάσβεσή τους και να τους αφήσουν ανενόχλητα να επιτελέσουν το έργο τους.<br /><br />Τρίτον, όταν θα σβήσουν οι φωτιές, θα καταστεί φανερό ότι μεγάλο κομμάτι του εδάφους του νομού Εβρου είναι πλέον φαλακρό. Εχει καταστεί στην ουσία πεδιάδα ορατή από τους δορυφόρους. Πεδιάδα στην οποία μπορεί να γίνονται ορατές ανά πάσα στιγμή στρατιωτικές κινήσεις της Δύσεως και να απαντώνται με αντίμετρα από μακριά. Ο βομβαρδισμός περιοχών με χρήση drone είναι ήδη μία διαδεδομένη τακτική στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η χρήση drone με πτήσεις πάνω από τα νησιά του Αιγαίου (για όσους θυμούνται τι μας έχει συμβεί το τελευταίο διάστημα) χωρίς αυτά να καταρριφθούν είναι επίσης μια διαδεδομένη τακτική στο Αρχιπέλαγός μας. Η πτήση μαχητικών αεροσκαφών της Τουρκίας από την Καβάλα έως τον Εβρο και η αεροφωτογράφιση της περιοχής στην κρίση του 2020 είναι επίσης μία τακτική. Και, απ’ ό,τι φαίνεται, όχι μόνο σε αυτό.<br /><br />Είναι ώρα να ειπωθεί ξεκάθαρα: Η γεωπολιτική αναβάθμιση του λιμένος, του αεροδρομίου και της σιδηροδρομικής γραμμής της Αλεξανδρουπόλεως συνεπάγεται και κινδύνους. Σε μία στρατιωτική κλιμάκωση η Αλεξανδρούπολη μπορεί να καταστεί στόχος. Δεν ζούμε κανονικές μέρες. Ζούμε σε περίοδο πολέμου. Στον οποίο δεν είμαστε ουδέτεροι. Ούτε καν μετριοπαθείς.</div><div><br />Ηλιθιωδώς μπροστά<br /><br />Είμαστε οι ηρακλειδείς του στέμματος. Μπαίνουμε ηλιθιωδώς μπροστά. Η απόφαση της κυβέρνησης να εκπαιδεύσει Ουκρανούς πιλότους για να βομβαρδίζουν ρωσικά εδάφη εντάσσει την πατρίδα μας βαθιά στο κάδρο της σύρραξης που θα διαρκέσει. Στην πραγματικότητα, μιλούμε πλέον για την «ουκρανοποίηση του εδάφους της Θράκης» και ιδιαιτέρως του νομού Εβρου. Αυτό είναι το μεγάλο μας πρόβλημα και με αυτό πρέπει να ασχοληθεί η γνωστού πολιτικού αναστήματος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ωραίες οι δηλώσεις για τη ρατσιστική βία και για τους παράνομους μετανάστες, αλλά εδώ φαίνεται ότι στο μέλλον θα κριθεί μία ολόκληρη περιοχή. Σε μια εποχή όπου ο γείτονας αθόρυβα κήρυξε στην τελευταία συνεδρίαση του συμβουλίου εθνικής ασφάλειάς του το τέλος της Συνθήκης της Λωζάννης και την αποχώρηση της χώρας του από αυτήν!<br /><br />Αν δεν το έχουμε καταλάβει, η Αμερική πήρε ό,τι ήθελε να πάρει από τον πόλεμο αυτόν, καθώς διέλυσε τον άξονα Γερμανίας – Κίνας που θα αύξανε εντυπωσιακά την ισχύ του Πεκίνου, καθυστερεί κι άλλο την ήττα της και τώρα σταδιακά, όπως κάνει σε κάθε πόλεμο (Ιράκ, Αφγανιστάν, Κουρδιστάν), αποσύρεται και αφήνει τη διεξαγωγή του στους υπεργολάβους κορόιδα. Στην Ευρώπη, στην οποία ανήκουμε μεταξύ άλλων κι εμείς.<br /><br />Θεμιτό το ανθρωπιστικό ενδιαφέρον της κυρίας Προέδρου, λοιπόν, για 18 μετανάστες που έγιναν κάρβουνο στο Δάσος της Δαδιάς, αλλά εδώ γίνεται κάρβουνο ολόκληρη χώρα. Αξίζει ένα δάκρυ κι αυτή. Θα το γράψω όπως το νιώθω: Ξυπνάτε, κυρία μου! Είστε η αρχηγός του κράτους, αν δεν το έχετε καταλάβει. Ξυπνάτε γιατί εσείς, ο νέος Ελευθέριος Βενιζέλος και ο νέος Χατζηανέστης φέρετε στις πλάτες σας τεράστιο ιστορικό βάρος. Πιο πολύ απ’ όλους εσείς που κατάγεστε από τη Θράκη.<br /><br />Υστερόγραφο: Για ψάξτε λίγο ποιοι αλλοδαποί κινούνται ελεύθερα στη χώρα έχοντας στην κατοχή τους διαβατήρια Σύρων προσφύγων με πλαστά ενδεχομένως στοιχεία αλλά και γνήσια αλβανικά διαβατήρια… Failed State γίναμε.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η «ουκρανοποίηση» του Έβρου.

Μανώλης Κοττάκης Οι φωτιές ισοπεδώνουν το φυσικό περιβάλλον και μετατρέπουν σε πεδιάδες ορατές από τους δορυφόρους τα εδάφη του ακριτικού νο...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τη Λωζάννη και το Μοντρέ στη Διώρυγα της Κωνσταντινούπολης.

<img height="374" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/64cc95b12000003500f83a01.jpeg?ops=scalefit_720_noupscale" width="766" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Tο καθεστώς των Στενών των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου απασχολεί εντόνως τον Ερντογάν και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τις επόμενες κινήσεις του.</span></h3><b>Κωνσταντίνος Χολέβας,</b> Πολιτικός Επιστήμων <br />Όπως παρατηρεί ο καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου και Ακαδημαϊκός Εμμανουήλ Ρούκουνας (Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, Γ΄ έκδοση, 2019, σελ. 279) από την εποχή της Συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή το 1774 τα Στενά των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου αποτέλεσαν αντικείμενο διεθνούς ενδιαφέροντος και διαμάχης. Η Ρωσία ήθελε την ελεύθερη διάβαση των πλοίων της από τα λιμάνια του Ευξείνου προς τη Μεσόγειο, οι δυτικές δυνάμεις ήθελαν να ελέγξουν τη διέλευση πολεμικών πλοίων από τα Στενά και η τότε Οθωμανική Αυτοκρατορία, και από το 1923 η Τουρκία, ήθελε πάντα να αποκομίζει κέρδη πολιτικά και οικονομικά από την προνομιούχο γεωγραφική θεση της εκατέρωθεν των Στενών.<br /><br />Πολύ σωστή είναι η πρόσφατη επίσημη ελληνική απάντηση στο τουρκικό αίτημα για μετονομασία των Στενών. Επισήμως στο καθεστώς των Διεθνών Στενων υπάγονται τα Δαρδανέλλια και ο Βόσπορος. Αλλά την Τουρκία την ενοχλούν όλα τα ελληνικά ονόματα των θαλασσών, όπως πχ Ελλήσποντος και Θάλασσα του Μαρμαρά. Η Ελλάς δεν αποδέχεται την ονομασία “Τουρκικά Στενά” ούτε τη διπλή ονομασία. Πρέπει να παραμείνουμε σταθεροί στην άποψή μας και να μην δώσουμε την ευκαιρία στον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν να αλλάξει τις ισορροπίες με βάση τη νεο-οθωμανική λογική του.<br /><br />Φέτος, στις 24 Ιουλίου, συμπληρώθηκαν 100 χρόνια ακριβώς από την Συνθήκη Ειρήνης, η οποία υπεγράφη στην ελβετική πόλη Λωζάννη. Από τη μία πλευρά υπέγραψαν οι εκπρόσωποι της ηττημένης στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ή για να κυριολεκτήσουμε οι εκπρόσωποι της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης που ίδρυσε στην Άγκυρα ο Μουσταφά Κεμάλ. Από την άλλη πλευρά οι υπογράφουσες είναι οι νικήτριες δυνάμεις του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή η τότε Βρετανική Αυτοκρατορία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ελλάς, η Ρουμανία, το Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων (η μετέπειτα Γιουγκοσλαβία), και η Ιαπωνία. Οι ΗΠΑ μετείχαν στη διάσκεψη με καθεστώς παρατηρητή.<br /><br />Η τελική Συνθήκη Ειρήνης, η οποία ορίζει τα σύνορα της νέας Τουρκίας (η Τουρκική Δημοκρατία ιδρύθηκε μετά από τρεις μήνες, στις 29 Οκτωβρίου 1923), ενοχλεί σήμερα τον επανεκλεγέντα Τούρκο Πρόεδρο, διότι τη θεωρεί άδικη. Δεν μας εξηγεί ποια κατά τη γνώμη του θα είναι τα δίκαια σύνορα, αλλά θυμίζω ότι σήμερα ο τουρκικός στρατός κατέχει το 37% της Κύπρου και μετέχει σε πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία, στη Λιβύη και αλλού. Στη Συνθήκη προσαρτήθηκαν 17 Πρωτόκολλα. Το πιο γνωστό στους Έλληνες είναι η Σύμβαση Ανταλλαγής των Πληθυσμών της 30ής Ιανουαρίου 1923 μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Ένα άλλο εξ ίσου ενδιαφέρον Πρωτόκολλο αφορούσε το καθεστώς των Στενών και ειδικά για το ζήτημα αυτό εκλήθησαν στη Διάσκεψη οι εκπρόσωποι της Βουλγαρίας και της Σοβιετικής Ένωσης.<br /><br />Η αρχική πρόβλεψη της Λωζάννης για τα Στενά ήταν η πλήρης ουδετεροποίηση, δηλαδή αποστρατιωτικοποίηση. Για να μην ανησυχεί η Τουρκία υποχρεώθηκε και η Ελλάς να αποστρατιωτικοποιήσει τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη, δηλαδή νησιά που θα μπορούσαν να απειλήσουν τα Στενά. Επίσης η Ελλάς υποχρεώθηκε, ως ηττημένη του 1922, να παραχωρήσει στην Τουρκία την Ίμβρο, την Τένεδο και τις Λαγούσες Νήσους, δηλαδή τα νησιά που βρίσκονται ακριβώς απέναντι από την είσοδο των Στενών. Το ενδιαφέρον των Άγγλων και των Γάλλων τότε ήταν να μην ελέγχονται τα Στενά από το κομμουνιστικό κράτος που είχε το όνομα ΕΣΣΔ, τη γνωστή μας Σοβιετική Ένωση.<br /><br />Οι ρυθμίσεις για τα Στενά άλλαξαν τον Ιούλιο του 1936 με τη Συνθήκη του Μοντρέ, η οποία υπεγράφη πάλι σε μία ελβετική πόλη. Τότε δόθηκε το δικαίωμα στην Τουρκία να στρατιωτικοποιήσει και τις δύο πλευρές των Στενών και να ελεγχει τη διέλευση των ξένων πλοίων. Παραχωρήθηκαν κάποια προνόμια στα Παρευξείνια κράτη, αλλά τον τελικό λόγο έχει η Τουρκία.<br /><br />Ως αντίβαρο η Ελλάς ανακοίνωσε ότι παύει να θεωρεί αποστρατιωτικοποιημένες τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη. Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δήλωσε τότε στην Εθνοσυνέλευση της Άγκυρας ότι αποδέχεται την ελληνική διακοίνωση. Σήμερα όμως ο Ερντογάν αμφισβητεί το καθεστώς της Λήμνου, της Σαμοθράκης και όχι μόνον αυτών.<br /><br />Η Συνθήκη του Μοντρέ προβλέπει ότι τα πολεμικά πλοία μπορούν να περνούν ελεύθερα από τον Βόσπορο μόνον αν είναι μικρά ή ελαφρώς εξοπλισμένα. Για τα βαριά πολεμικά της πρώην ΕΣΣΔ και τώρα της Ρωσίας η Τουρκία κάνει εξυπηρετήσεις κατά καιρούς αναλόγως των συμφερόντων της. Πχ το καλοκαίρι του 1976, με την όξυνση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η Τουρκία επέτρεψε τη διέλευση του σοβιετικού αεροπλανοφόρου «Κίεβ» κατά παράβαση της Συμβάσεως του Μοντρέ ως προς το εκτόπισμα.<br /><br />Προ δύο ετών ο Ερντογάν ανακοίνωσε ένα σχέδιο, το οποίο θα μπορούσε να αμφισβητήσει σοβαρά τη Λωζάννη και το Μοντρέ. Πρόκειται για τη διώρυγα της Κωνσταντινούπολης, το γνωστό ως Kanal Istanbul. Το κανάλι θα έχει μήκος 45 χιλιομέτρων και θα ενώνει τον Εύξεινο Πόντο με τη θάλασσα του Μαρμαρά. Φαίνεται ότι θα καθυστερήσει λόγω τεχνικών και άλλων προβλημάτων. Αν υλοποιηθεί θα μπορεί η Τουρκία να κλείσει προσωρινά τον Βόσπορο με δικαιολογία πχ τη ρύπανση της θάλασσας και να αναγκάσει τα πλοία από και προς τον Εύξεινο να περνούν από το Κανάλι. Εκεί βεβαίως δεν θα ισχύει η Συνθήκη του Μοντρέ για τα δικαιώματα των Παρευξεινίων χωρών και η Τουρκία θα ζητεί ίσως και χρήματα ως διόδια.<br /><br />Το καθεστώς των Στενών των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου απασχολεί εντόνως τον Ερντογάν και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τις επόμενες κινήσεις του.<br /><br /><div><a href="https://www.huffingtonpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Από τη Λωζάννη και το Μοντρέ στη Διώρυγα της Κωνσταντινούπολης.

Tο καθεστώς των Στενών των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου απασχολεί εντόνως τον Ερντογάν και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τις επόμενες κινήσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία και η Τουρκία πρέπει να πληρώσουν αποζημιώσεις για τα εγκλήματά τους σε Ουκρανία, Αρμενία, Κύπρο και Ελλάδα.

<img height="439" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/10/221014132709_26315871-putin-erdogan-astana.jpg" width="750" /><br /><br />Σε νέο άρθρο γνώμης του ο  Michael Rubin τονίζει την απροθυμία της διεθνούς κοινότητας να απαιτήσει αποζημιώσεις από τη Ρωσία και την Τουρκία, τις οποίες χαρακτηρίζει ως δύο από τις πιο αλυτρωτικές και επιθετικές χώρες.<br /><br />Επισημαίνεται ότι ο Ταγίπ Ερντογάν πρέπει να τιμωρηθεί για την αυξανόμενη επιθετικότητά του προς τα ελληνικά νησιά και ότι η από μέρους του απόρριψη των συνόρων που θέτει η Συνθήκη της Λωζάνης ανοίγει την πόρτα για εδαφικές προσαρμογές προς την άλλη κατεύθυνση, μέχρι και την κυριαρχία στη Σμύρνη.<br /><br />Επίσης, τονίζεται ότι η Ευρώπη και η Δύση πρέπει να τερματίσουν την αντίληψη ότι η κυπριακή ενότητα είναι διαπραγματεύσιμη και να επιμείνουν ότι η Τουρκία θα πληρώσει το τίμημα για την κατάχρηση της κυπριακής κυριαρχίας.<br /><br />Ο συντάκτης ξεκινάει με το παράδειγμα της Γερμανίας, υπενθυμίζοντας ότι ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος τη διέλυσε και ότι οι νικήτριες δυνάμεις κατηγόρησαν τη Γερμανία αποκλειστικά για τον πόλεμο.<br /><br />Στη Συνθήκη των Βερσαλλιών, ζήτησαν αποζημιώσεις, που με τους σημερινούς όρους θα ξεπερνούσαν το μισό τρισεκατομμύριο δολάρια. Ενώ οι συμμαχικές δυνάμεις τις μείωσαν αργότερα και βοήθησαν τη Γερμανία να αναδιαρθρώσει τα χρέη της, το κόστος παρέμεινε επαχθές και συνέβαλε στην οικονομική κατάρρευση της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.<br /><br />Η ταπείνωση της Γερμανίας και η δυσαρέσκεια τροφοδότησαν την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ και τη φιλοδοξία του να αντιστρέψει τις τύχες της Γερμανίας.<br /><br />Στο σημείο αυτό ο συντάκτης θέτει το ερώτημα: Θα έπρεπε αυτό το μάθημα να κλείσει την πόρτα στις συζητήσεις για επανορθώσεις για άλλες χώρες; Με άλλα λόγια – παρά την ιστορία – μπορούν οι αποζημιώσεις να εξυπηρετήσουν κάποιο θετικό σκοπό;<br /><br />Στη συνέχεια, σημειώνεται ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Γερμανία πλήρωσε αποζημιώσεις. Η συναίνεση της Γερμανίας στις επανορθώσεις σηματοδότησε την αποδοχή της ότι η παλιά τάξη πραγμάτων ήταν κακή και την επιθυμία της για μια νέα αρχή.<br /><br />Ούτε η Γερμανία ήταν η μόνη που αγκάλιασε τις αποζημιώσεις ως τρόπο για να στραφεί οριστικά ενάντια στο παρελθόν. Η Ιαπωνία πλήρωσε αποζημιώσεις, όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και σε πολλές από τις ασιατικές χώρες και νησιωτικά έθνη που είχε αποικίσει.Σήμερα, η απροθυμία της διεθνούς κοινότητας να απαιτήσει αποζημιώσεις από τη Ρωσία και την Τουρκία, δύο από τις πιο αλυτρωτικές και επιθετικές χώρες σήμερα, σημαίνει ότι καμία χώρα δεν έχει κίνητρο να αποδεχθεί το παρελθόν της.<br />Ίσως αυτός είναι ο λόγος που όχι μόνο οι δικτατορικοί ηγέτες κάθε χώρας, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού τους, συνεχίζουν να ασπάζονται ρατσιστικές αφηγήσεις και να δικαιολογούν την επιθετικότητα κατά των γειτόνων και των εγχώριων μειονοτήτων.<br /><br />Στο αριστούργημα του 2015 Winter is Coming, ο Garry Kasparov αντέδρασε στην αντίληψη ότι η Δύση κακομεταχειρίστηκε τη Ρωσία μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. «Στην πραγματικότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και πολλές άλλες χώρες παρείχαν τις απολύτως απαραίτητες εγγυήσεις δανείων και άλλη βοήθεια προς τη Ρωσία… Η Ρωσία πληρώθηκε ακόμη και για την επιστροφή των στρατευμάτων της από τη Γερμανία».<br /><br />Η Δύση ενθάρρυνε τον αλυτρωτισμό του Πούτιν με την ενθάρρυνση της αίσθησης του δικαιώματος που βρίσκεται στην καρδιά του ρωσικού εθνικισμού. Τα αποτελέσματα εμφανίστηκαν αρχικά στη Γεωργία το 2008 και αργότερα στην Ουκρανία. Ο Πούτιν έχει προκαλέσει τώρα ζημιές δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων μόνο στη φυσική υποδομή της Ουκρανίας. Είναι άμεσα υπεύθυνος για τους θανάτους δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων και τον εκτοπισμό εκατομμυρίων.<br /><br />Ο Πούτιν δεν είναι ιδιαίτερος. Δεν είναι ο πρώτος ηγέτης του Κρεμλίνου που εμπλέκεται σε τέτοια συμπεριφορά. Χαρακτηρίζεται ανοιχτά ως πρότυπο του Ιωσήφ Στάλιν, ενός ανθρώπου που ευθύνεται για εκατομμύρια θανάτους Ουκρανών. Η πρόσφατη αποκατάσταση της εικόνας του Στάλιν ενισχύει την απουσία θεμελιωδών αλλαγών στη ρωσική κουλτούρα.<br /><br />Η παράκαμψη των αποζημιώσεων μετά τον Ψυχρό Πόλεμο για τη ζημιά που έκαναν οι Σοβιετικοί στην Ανατολική Ευρώπη και τον Καύκασο δεν έφερε ειρήνη ούτε ενθάρρυνε τον φιλελευθερισμό. Αντίθετα, επέτρεψε σε μια γενιά Ρώσων να αποφύγουν να αντιμετωπίσουν τις δικές τους ιστορικές καταγραφές.Το πρόβλημα με την Τουρκία<br /><br />Το ίδιο ισχύει και για την Τουρκία. Πριν από σχεδόν έναν αιώνα, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ ίδρυσε τη Δημοκρατία της Τουρκίας πάνω στις στάχτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αντί να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία των Αρμενίων, ο Ατατούρκ και οι κορυφαίοι υπολοχαγοί του, πολλοί από τους οποίους ήταν συνένοχοι σε αυτή την πράξη, την αρνήθηκαν και ποινικοποίησαν τη συζήτησή της.<br /><br />Προσπάθησαν επίσης να διαγράψουν την κουρδική πολιτιστική ταυτότητα και κατέστρεψαν ή έκλεισαν συστηματικά τις κάποτε ακμάζουσες ελληνικές κοινότητες της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης.<br /><br />Στην καλύτερη περίπτωση, οι Τούρκοι επιδίδονταν σε ρητορικές ερωτήσεις, υποστηρίζοντας ότι η εκδίωξη των Τούρκων από τα Βαλκάνια αντιστάθμισε τη σφαγή των Ελλήνων.<br /><br />Αυτός ο εκτοπισμός ήταν τραγικός, αλλά δεν ήταν ούτε ισοδύναμος ούτε δικαιολογία για τη συνεχιζόμενη επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας και των ελληνικών κοινοτήτων στο Αιγαίο και στην Κύπρο. Είτε υπό τις κεμαλικές κυβερνήσεις είτε υπό την ισλαμιστική κυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, η τουρκική κυβέρνηση κατηχεί τους μαθητές σε μια ιδεολογία εθνικής υπεροχής.<br /><br />Στη συνέχεια, χρησιμοποιεί αυτή την ιδεολογία και τις ψευδείς ιστορικές αφηγήσεις, για να δικαιολογήσει την τρέχουσα επιθετικότητα. Πιο πρόσφατα, αυτό εκδηλώθηκε στην τουρκική δικαιολογία για επίθεση από τα στρατεύματά της κατά των ειρηνευτικών δυνάμεων του ΟΗΕ στην Κύπρο.<br /><br />Πράγματι, όσο περισσότερο η Δύση ενδίδει στην Τουρκία και αγνοεί τον ρατσισμό που ενυπάρχει στις ενέργειες του Ερντογάν, τόσο πιο απερίσκεπτη γίνεται η συμπεριφορά της Τουρκίας – είτε στην Κύπρο, την Ελλάδα, το Ιράκ, τη Συρία, είτε με την υποστήριξή της στο Ισλαμικό Κράτος.<br /><br />Αυτός είναι μόνο ένας λόγος για τον οποίο οποιαδήποτε παροχή F-16 ή άλλου βαρέως οπλισμού στην Τουρκία είναι τόσο επικίνδυνη.Πώς πρέπει να είναι οι αποζημιώσεις;<br /><br />Με την εισβολή της στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022, η Ρωσία πέρασε τον Ρουβίκωνα. Ο πόλεμος των δύο εβδομάδων είναι τώρα μια παγωμένη σύγκρουση, που στοίχισε ακριβά στη Ρωσία. Ωστόσο, ο Πούτιν δεν θα παραδοθεί ποτέ, ούτε θα διαπραγματευτεί. Κανένα από τα δύο δεν είναι συνεπές με την ιδεολογία του, ούτε ευνοεί την επιβίωσή του.<br /><br />Η Ρωσία παραδοσιακά δεν προχωρά σε πολέμους φθοράς. Πιστεύει ότι ο χρόνος θα είναι με το μέρος της σε οποιαδήποτε παγωμένη σύγκρουση. Οπότε ο Πούτιν θα κυνηγήσει την ανοησία του μέχρι να πεθάνει. Τότε είναι που η Δύση όχι μόνο θα πρέπει να απαιτήσει το «ποτέ ξανά», αλλά θα πρέπει να γονατίσει την ικανότητα της Ρωσίας να κυνηγήσει τα αλυτρωτικά της όνειρα.<br /><br />Οι οικονομικές κυρώσεις μπορεί να αποτύχουν, όπως συνέβη μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά υπάρχει χρησιμότητα στις εδαφικές προσαρμογές. Αυτό μπορεί να σημαίνει επέκταση των ορίων της Ουκρανίας για να πληρώσουν σε γη ό,τι οι Ρώσοι δεν μπορούν να πληρώσουν σε μετρητά. Η αποτροπή περαιτέρω ρωσικής επιθετικότητας μπορεί επίσης να σημαίνει διάσπαση της Ρωσίας.<br /><br />Το ίδιο ισχύει και για τις αποζημιώσεις από την Τουρκία. Η Άγκυρα έχει ξεφύγει από τη δολοφονία για πάρα πολύ καιρό. Ένα αίσθημα ατιμωρησίας τροφοδοτεί τώρα την επιθετικότητά της.<br /><br />Η συνεχιζόμενη άρνηση της Τουρκίας για την Γενοκτονία των Αρμενίων και η επιθετικότητά της προς τους Αρμένιους, υποδηλώνουν ότι είναι απαραίτητη μια αλλαγή προσέγγισης.<br /><br />Όχι μόνο το όρος Αραράτ, αλλά και οι ιστορικές πρωτεύουσες της Αρμενίας στα δυτικά θα μπορούσαν να επανέλθουν στον έλεγχο των Αρμενίων. Ένα στίγμα περιβάλλει σήμερα τη συζήτηση για τέτοιες αποζημιώσεις, αλλά εξαιτίας της συμπεριφοράς της Τουρκίας αξίζει τουλάχιστον να ξεκινήσει η συζήτηση. Οι Τούρκοι πρέπει να γνωρίζουν τις συνέπειες της τρέχουσας πορείας δράσης τους.<br /><br />Η στόχευση της Τουρκίας κατά των Ελλήνων δεν διαφέρει και η επίθεση της περασμένης εβδομάδας σε ειρηνευτικές δυνάμεις στην Πύλα θα πρέπει να είναι η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.Η Ευρώπη και η Δύση πρέπει να τερματίσουν την αντίληψη ότι η κυπριακή ενότητα είναι διαπραγματεύσιμη και να επιμείνουν ότι η Τουρκία θα πληρώσει το τίμημα για την κατάχρηση της κυπριακής κυριαρχίας. Με οποιονδήποτε υπολογισμό, η Τουρκία σήμερα χρωστάει στην Κύπρο δισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Ούτε ο Ερντογάν πρέπει να ξεφύγει από την αυξανόμενη επιθετικότητά του προς τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου. Η από μέρους του απόρριψη των συνόρων που θέτει η Συνθήκη της Λωζάνης ανοίγει την πόρτα για εδαφικές προσαρμογές προς την άλλη κατεύθυνση, μέχρι και την κυριαρχία στη Σμύρνη.<br /><br />Αυτό δεν χρειάζεται να σημαίνει μεταφορά πληθυσμού, αλλά στην παλιά πόλη θα μπορούσε να ακολουθηθεί το μοντέλο της de facto κυριαρχίας της Ιορδανίας στο Όρος του Ναού παρά τον έλεγχο του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ.<br /><br />Οι Κούρδοι, επίσης, αξίζουν αποζημίωση. Κάποτε, οι Κούρδοι μπορεί να είχαν συμφωνήσει να παραμείνουν εντός της Τουρκίας ή ως μέλη μιας χαλαρής συνομοσπονδίας. Πράγματι, το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν έριξε τον αυτονομισμό του πριν από περισσότερο από μια δεκαετία. Ο ρατσισμός του Ερντογάν, ωστόσο, έχει πείσει τους νέους Κούρδους ότι δεν έχουν μέλλον στην Τουρκία.<br /><br />Ρώσοι και Τούρκοι μπορεί να παραπονεθούν πικρά. Κάποιοι μπορεί να γίνουν ακόμη πιο ριζοσπαστικοί. Αλλά έως ότου αυτά τα κράτη αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους, δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει ειρήνη. Δεν είναι ούτε περίπλοκο ούτε σοφό να αγνοούμε τη δικαιοσύνη και τη λογοδοσία.<br /><br />Όσο η Ρωσία και η Τουρκία παραμένουν απρόθυμες να αντιμετωπίσουν το παρελθόν τους, με τον τρόπο που έχουν κάνει η Γερμανία και η Ιαπωνία, οι συγκρούσεις και ο πόλεμος θα παραμείνουν ο κανόνας. Ίσως μπορεί να υπάρξει ένα επιχείρημα για την ελαχιστοποίηση ή ακόμη και την άρση των αποζημιώσεων, όταν οι χώρες και οι πληθυσμοί είναι ειλικρινείς για μια νέα αρχή, αλλά η Ρωσία και η Τουρκία δεν πληρούν αυτό το όριο.<br /><br />Είναι λοιπόν καιρός να τελειώσει το στίγμα περί εξαναγκασμού της Ρωσίας και της Τουρκίας να πληρώσουν αποζημιώσεις, ενδεχομένως μέσω χρηματικών αποζημιώσεων, και πιο σίγουρα με την επικράτεια (έδαφος).<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Ρωσία και η Τουρκία πρέπει να πληρώσουν αποζημιώσεις για τα εγκλήματά τους σε Ουκρανία, Αρμενία, Κύπρο και Ελλάδα.

Σε νέο άρθρο γνώμης του ο  Michael Rubin τονίζει την απροθυμία της διεθνούς κοινότητας να απαιτήσει αποζημιώσεις από τη Ρωσία και την Τουρκί...

Διαβάστε την συνέχεια

Λιβύη: “Άγνωστη” στρατιωτική δύναμη- Κάθε Τούρκος και κάθε τουρκική εγκατάσταση στην Λιβύη αποτελεί πλέον “νόμιμο στόχο”.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-08/libii.jpg?itok=kbm-WCtO" width="720" /><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/authors/ioannis-harharis">Ιωάννης Χάρχαρης</a><br />Η ένοπλη δύναμη διατύπωσε περαιτέρω ότι οι τουρκικές βάσεις και τα στρατόπεδα στη Λιβύη δεν είναι τίποτα λιγότερο από τα αρχικά βήματα προς τον αποικισμό<br /><br />Έχουμε αναφέρει ότι, ένας από τους σκοπούς των Τούρκων, είναι να επιμηκυνθούν σημαντικά αλλά και να αυξηθούν οι πιθανοί άξονες επιθέσεώς τους σε βάρος της χώρας μας, προκειμένου να υπάρξει διασπορά των δυνάμεών μας σε Θράκη-Αιγαίο-ΝΑ Μεσόγειο-Κρήτη-Ιόνιο (από την κατεύθυνση του Αυλώνα της Αλβανίας), εκτιμώντας ότι αυτό θα διευκολύνει την επίτευξη αιφνιδιασμού σε βάρος μας.<br /><br />Έτσι η Τουρκία επιχειρεί να δημιουργήσει μέσω Λιβύης- καθιστώντας την πρώτα στρατιωτικό δορυφόρο της- έναν νέο μόνιμο άξονα επίθεσης σε βάρος της Ελλάδας.<br /><br />Πριν από λίγες ημέρες, αναφέρθηκε πως το λιμάνι του Al Khums στα ανατολικά της πόλης της Τρίπολης στη Λιβύη, μισθώθηκε από την Τουρκία για περίοδο 99 ετών.<br /><br />Επιπρόσθετα, πρόσφατες δορυφορικές εικόνες δείχνουν ότι, το σύστημα HAWK-3 SAM της Τουρκίας στην αεροπορική βάση Al-Watiya στη Misurata, έχει αφαιρεθεί και αντικατασταθεί με το πυραυλικό σύστημα HISAR-O.<div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-08/bad_blue_boys_1.jpg"><img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-08/bad_blue_boys_1.jpg?itok=sxePq--K" width="640" /></a><br /><br /></div><div>Άγνωστη στρατιωτική δύναμη κήρυξε λαϊκή εξέγερση<br /><br />Μια ένοπλη ομάδα ανάρτησε πριν από λίγο βιντεοσκοπημένο μήνυμα στο διαδίκτυο, όπου και προαναγγέλλει παλλαϊκή ένοπλη εξέγερση κατά των Τούρκων «κατακτητών», οι οποίοι επιχειρούν να ληστέψουν την περιουσία του λαού, τον εθνικό πλούτο, τις υποδομές, τα λιμάνια. Εξέγερση η οποία πλέον στρέφεται και κατά της παράνομης κυβέρνησης της Λιβύης, η οποία θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί από τον Δεκέμβριο του 2021 και να έχει προκηρύξει εκλογές.<br /><br />Ενδεικτικό της κατάστασης είναι ότι, ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Yunus-bek Yevkurov φτάνει στη Βεγγάζη.<br /><br />Να επισημάνουμε ότι τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Γενικός Διοικητής του Εθνικού Στρατού της Λιβύης (LNA), Χαλίφα Χαφτάρ, είχε δηλώσει κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην περιοχή Al Jufra ότι, δεν θα επιτρέψει στην χώρα του να «γίνει μια έκταση» για τους ( Τούρκους) αποικιοκράτες.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2023-08/haftar.png"><img height="361" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2023-08/haftar.png?itok=gyTe3TDI" width="640" /></a><br /><br /> «Δεν είμαστε υποστηρικτές του πολέμου, είμαστε υποστηρικτές της ειρήνης, υποστηρικτές της συνεργασίας μεταξύ των εθνών που βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό.<br /><br />Ο υποστηρικτής του πολέμου σήμερα είναι αυτός που έστειλε τον στρατό του και τους μισθοφόρους του στη Λιβύη( Ερντογάν), θέλοντας να υφαρπάξει τον πλούτο μας, και αυτός που έκανε επαίσχυντες συμφωνίες με αυτούς που πούλησαν την τιμή τους», είχε δηλώσει ο Λίβυος στρατάρχης.<br /><br />Σύμφωνα με την ανακοίνωση των επαναστατών, κάθε Τούρκος και κάθε τουρκική εγκατάσταση στην Λιβύη, αποτελεί πλέον «νόμιμο στόχο».<br /><br />Σε ανακοίνωσή της, η ομάδα ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία «έχει υπερβεί τον έλεγχο της σε βασικές τοποθεσίες της Λιβύης», συμπεριλαμβανομένης της αεροπορικής βάσης Al-Watiya, του λιμένα Sidi Bilal και πιο πρόσφατα, του ζωτικού λιμανιού Khoms, ενός μεγάλου λιβυκού κόμβου για την εισαγωγή αγαθών και εμπορευμάτων.<br /><br />Τόνισαν ότι, αυτή η εξέγερση συμπίπτει με τη σιωπή αυτού που αποκαλούν «παράνομη κυβέρνηση της οικογένειας Ντμπάιμπα», που βρίσκεται στην Τρίπολη.<br /><br />Η ένοπλη δύναμη διατύπωσε περαιτέρω ότι, οι τουρκικές βάσεις και τα στρατόπεδα στη Λιβύη δεν είναι τίποτα λιγότερο από τα αρχικά βήματα προς τον αποικισμό και μια προσπάθεια να σύρουν τη Λιβύη πίσω σε μια περασμένη εποχή, εκμεταλλευόμενη τη δόξα της σε βάρος της λιβυκής αξιοπρέπειας και τιμής.<br /><br /> «Κηρύσσουμε λαϊκή εξέγερση κατά της τουρκικής κατοχής στη Λιβύη, ώστε ο κατακτητής να γνωρίζει ότι ο λιβυκός λαός δεν θα δεχτεί άλλη κατοχή, εκμεταλλευόμενος τους πόρους του, ληστεύοντας τον πλούτο του έθνους και καθορίζοντας τη μοίρα του. Ανακοινώνουμε ότι, όλες οι τοποθεσίες που καταλαμβάνουν οι Τούρκοι είναι νόμιμοι στόχοι για τους ήρωες της εξέγερσης», αναφέρουν.<br /><br />Όπως προαναφέραμε, το τουρκικό υπουργείο Άμυνας φέρεται να έχει συνάψει συμφωνία μίσθωσης 99 ετών για το λιμάνι Al-Khums. Βρίσκεται σε στρατηγική τοποθεσία μεταξύ Τρίπολης και Μισράτα.</div><div><br /></div><div>Αυτό αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά από ένα tweet από έναν λογαριασμό που ονομάζεται «Turkish Defense and Defense Industries». Το μήνυμα υπογράμμιζε ότι, οι τουρκικές ναυτικές και χερσαίες δυνάμεις θα είναι οι κύριοι δικαιούχοι αυτής της μίσθωσης.<br /><br />Σε αντίθεση με κάποιες εικασίες, η συμφωνία προορίζεται ρητά για στρατιωτική χρήση και δεν προορίζεται για εταιρικές οντότητες. Περαιτέρω λεπτομέρειες που κοινοποιήθηκαν, υποδηλώνουν την ίδρυση ειδικής τουρκικής στρατιωτικής βάσης στη θέση του λιμανιού.<br /><br />Το tweet μετέφερε επίσης τους στρατηγικούς στόχους πίσω από αυτή την κίνηση, υποδεικνύοντας ότι η μίσθωση θα χρησιμεύσει ως αποτρεπτικός παράγοντας έναντι πιθανών παραβιάσεων στα θαλάσσια σύνορα της Τουρκίας, ενώ ταυτόχρονα θα προστατεύει τις διαδρομές των εμπορικών πλοίων.<br /><br />Ωστόσο, τα επίσημα τουρκικά κανάλια δεν έχουν ακόμη επαληθεύσει ή διαψεύσει τους ισχυρισμούς που διατυπώνονται στο tweet.<br /><br />Τα τελευταία χρόνια, η Τουρκία έχει αναδειχθεί σε σημαντικό παράγοντα στο περίπλοκο πολιτικό και στρατιωτικό τοπίο της Λιβύης. Οι ρίζες του ενδιαφέροντος της Τουρκίας για τη Λιβύη, μπορούν να αναχθούν σε έναν συνδυασμό ιστορικών δεσμών, οικονομικών συμφερόντων και γεωπολιτικών φιλοδοξιών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Λιβύη: “Άγνωστη” στρατιωτική δύναμη- Κάθε Τούρκος και κάθε τουρκική εγκατάσταση στην Λιβύη αποτελεί πλέον “νόμιμο στόχο”.

Ιωάννης Χάρχαρης Η ένοπλη δύναμη διατύπωσε περαιτέρω ότι οι τουρκικές βάσεις και τα στρατόπεδα στη Λιβύη δεν είναι τίποτα λιγότερο από τα αρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρώσος σύμβουλος του Πούτιν για ελληνικά TOR M1: Με την απαξίωση τους κινδυνεύει η χώρα σας από “τρομοκρατική ενέργεια” από αέρος.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-08/09_nov_008_F.jpg?itok=AIJUpnW4" width="764" /><br /><br />«Δεδομένου ότι οι κίνδυνοι απειλών από διεθνείς τρομοκρατικές ομάδες σήμερα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα χρήσης διαφόρων τύπων drones για την πραγματοποίηση τρομοκρατικών επιθέσεων, το ελληνικό σύστημα αεράμυνας γίνεται ένας αδύναμος κρίκος', τόνισε ο ίδιος<br /><br />Έμμεση προειδοποίηση για πιθανό αεροπορικό επεισόδιο κατά της χώρας μας από drones ( Τουρκίας-Τρομοκρατών).<br /><br />Ο Ρώσος ειδικός , αρχισυντάκτης του περιοδικού πατρίδα και σύμβουλος του ρωσικού υπουργείου Άμυνας Ιγκόρ Καρότσενκο, (RIA Novosti), με αφορμή την διακοπή ροής ανταλλακτικών για τα ρωσικής αντιαεροπορικά συστήματα της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας ( TOR M1-S-300) μας προειδοποιεί ότι σε περίπτωση “εναέριας τρομοκρατικής επίθεσης”, θα βρεθούμε εκτεθειμένοι.<br /><br />Τι εννοεί όμως ο ίδιος “εναέρια τρομοκρατική επίθεση” και σε ποια χώρα ή τρομοκρατικό οργανισμό πιθανόν αναφέρεται;<br /><br />Οι ισλαμιστές τρομοκράτες του ISIS δεν διαθέτουν Πολεμική Αεροπορία φυσικά, αλλά διαθέτουν drones, όπως και πολλές τρομοκρατικές οργανώσεις.<br /><br />Επίσης η έτερη επιλογή είναι η Τουρκία και η Πολεμική της Αεροπορία, με την οποία έχουμε συνεχής παραβιάσεις στο Αιγαίο.<br /><br />Ο Ρώσος σύμβουλος, προσδιορίζει και προειδοποιεί την ελληνική ηγεσία για κενά στην ελληνική αεράμυνα σε περίπτωση μελλοντικής ελληνοτουρκικής διένεξης. <br /><br />“Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει, από μόνη της ή με τη συμμετοχή τρίτων ειδικών (ΗΠΑ-Ισραήλ), να κρατήσει επιχειρησιακά τα ρωσικά αντιαεροπορικά συστήματα πυραύλων που διαθέτει, όλα θα αποτύχουν σταδιακά και θα εκθέσουν την Ελλάδα, μεταξύ άλλων, σε τρομοκράτες επιθέσεις από αέρος”, είπε ο διευθυντής του ρωσικού Κέντρου Ανάλυσης όπλων (TsAMTO) Ιγκόρ Καρότσενκο.<br /><br />«Η απόφαση της Ελλάδας να καταγγείλει τη σύμβαση για την τεχνική υποστήριξη και συντήρηση των ρωσικών συστημάτων αεράμυνας είναι προφανώς πολιτικοποιημένη και θα έχει εξαιρετικά αρνητικό αντίκτυπο στην αμυντική ικανότητα της ελληνικής αεράμυνας.<br /><br />Επομένως, αυτή είναι μια σκόπιμη απόφαση που ελήφθη για λόγους πολιτικής συγκυρίας, και η ζημιά στην εθνική ασφάλεια της Ελλάδας θα είναι μεγάλη. Από την άποψη της κοινής λογικής, τέτοιες ενέργειες είναι καταστροφικές και στρέφονται κατά των συμφερόντων της χώρας τους», είπε ο Κοροττσένκο.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, δεν υπάρχει εναλλακτική από τη ρωσική τεχνική υποστήριξη, τα ανταλλακτικά και τους Ρώσους ειδικούς που υπηρέτησαν στο παρελθόν τα συστήματα αεράμυνας που διαθέτει η Ελλάδα. Κάθε συγκρότημα είναι ένα σύνθετο προϊόν, που αποτελείται από ραντάρ, συστήματα καθοδήγησης πυραύλων και ελέγχου κατάστασης αέρος, έτσι μόνο ο κατασκευαστής μπορεί να πραγματοποιήσει συντήρηση υψηλής ποιότητας, κατάλληλη προμήθεια ανταλλακτικών, επαλήθευση και ρύθμιση παραμέτρων.<br /><br /><div>"Ούτε οι ίδιες οι δυνάμεις των Ελλήνων ειδικών, ούτε η έκκληση σε οποιονδήποτε άλλο μπορούν να αντικαταστήσουν τη Ρωσία”, τόνισε ο διευθυντής της ΤσΑΜΤΟ.<br /><br />Είπε επίσης ότι χωρίς τεχνική υποστήριξη και εξειδικευμένη υπηρεσία καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής, τα συστήματα αεράμυνας που βρίσκονται σε υπηρεσία με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις θα παροπλιστούν σταδιακά, θα μειωθούν τα χαρακτηριστικά απόδοσης και θα υπάρξουν αστοχίες σε μάχιμες αποστολές.<br /><br />«Δεδομένου ότι οι κίνδυνοι απειλών από διεθνείς τρομοκρατικές ομάδες σήμερα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα χρήσης διαφόρων τύπων drones για την πραγματοποίηση τρομοκρατικών επιθέσεων, το ελληνικό σύστημα αεράμυνας γίνεται ένας αδύναμος κρίκος, ο οποίος στο μέλλον μπορεί να προκαλέσει ενέργειες από διεθνείς τρομοκρατικές ομάδες», πρόσθεσε ο Καρότσενκο.<br /><br />Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Ρώσος σύμβουλος-ειδικός κάτι θέλει να μας πει, (εξυπηρετώντας πρώτα τα ρωσικά βιομηχανικά συμφέροντα), για πιθανό επεισόδιο στο Αιγαίο από drone το επόμενο απροσδιόριστο χρονικό διάστημα. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ρώσος σύμβουλος του Πούτιν για ελληνικά TOR M1: Με την απαξίωση τους κινδυνεύει η χώρα σας από “τρομοκρατική ενέργεια” από αέρος.

«Δεδομένου ότι οι κίνδυνοι απειλών από διεθνείς τρομοκρατικές ομάδες σήμερα περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τη δυνατότητα χρήσης διαφόρων τύπων...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι Αμερικανοί δεν κάνουν τα χατίρια του Ερντογάν στην Κύπρο.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/UN-Cyprus-1.jpg" width="756" /><br /><b><br />Αποστολόπουλος Απόστολος</b><br />Ο Ερντογάν δοκίμασε να διευρύνει τα όρια των εδαφών κατοχής στην Κύπρο, όπως τα έχουν θέσει οι Αμερικάνοι εδώ και 50 χρόνια και έσπασε τα μούτρα του. Τα ελληνικά ΜΜΕ απέφυγαν να συσχετίσουν τα της Κύπρου με τις διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, ενώ υπάρχει άμεσος συσχετισμός. Ότι έγινε εκεί προδιαγράφει αυτό που συζητιέται να γίνει εδώ.<br /><br />Τι έγινε τότε στην Κύπρο; Ο Κίσινγκερ, χαράκτης της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, αποφάσισε ότι το συμφέρον της χώρας του ήταν (και είναι) να μοιραστεί η επιρροή στην περιοχή του Αγαίου και της ΝΑ Μεσογείου στην Ελλάδα και την Τουρκία, υπό την επίβλεψη, διαιτησία και έλεγχο των ΗΠΑ. Η Ελλάδα (και η Κύπρος) να χάσουν το μονοπώλιο του ελέγχου στο σύνολο της περιοχής, αλλά να μην το αποκτήσει η Τουρκία. Η Άγκυρα να βάλει πόδι στην Κύπρο, αλλά να είναι παράνομη. Δηλαδή απολύτως ελεγχόμενη από τις ΗΠΑ. Γι’ αυτό καμία χώρα στη Δύση και στην Ανατολή δεν αναγνωρίζει ως νόμιμη την τουρκική παρουσία στο νησί αλλά την αποδέχονται ντε φάκτο (εκ των πραγμάτων).<br /><br />Όσο οι ΗΠΑ είναι υπερδύναμη αυτό το καθεστώς θα ισχύει, εφόσον δεν το ανατρέπουν οι ΗΠΑ. Το αν και τι θα μπορούσε να κάνει η Ελλάδα, με οποιαδήποτε κυβέρνηση, μπορούμε να το συζητάμε αιωνίως. Αλλά το αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει αν δεν το θέλουν οι ΗΠΑ, εφόσον διατηρούν την ισχύ τους. Και εφόσον οι διεθνείς συσχετισμοί, ιδίως στην περιοχή, δεν αλλάζουν.<br /><br />Γι’ αυτό δεν έχω διαψευστεί ως τώρα, όταν σταθερά υποστηρίζω ότι η Τουρκία με ή χωρίς Ερντογάν δεν θα επιτεθεί στην Ελλάδα χωρίς τη ρητή άδεια και προτροπή των Αμερικανών. Γι’ αυτό κυριολεκτικά την “πάτησε” ο Ερντογάν όταν έβαλε τους Τουρκοκύπριους να διεκδικήσουν νέα εδάφη. Ο Ερντογάν έκανε μια δοκιμή αλλά απέτυχε. Δεν θα πάθει τίποτα κατά τα άλλα. Γι’ αυτό οι κυανόκρανοι του αντιστάθηκαν σθεναρά. Όλα θα επιστρέψουν στην ομαλότητα, όπως ήταν.<br /><br />Εμείς ας κρατήσουμε ότι τα σχέδια των ισχυρών χωρών είναι μακρόπνοα. Τόσο ώστε το δικό μας μάτι δεν φτάνει να διακρίνει τις εξελίξεις και αν υπάρχουν κάποιοι που βλέπουν τόσο μακριά κανείς δεν τους δίνει σημασία, τους εμπαίζουν και τους τσαλαπατάνε, όπως έγινε με ένα κορυφαίο Έλληνα στοχαστή, τον Π. Κονδύλη που είχε γράψει πριν από τρεις και περισσότερες δεκαετίες και το εξής: «Η ελληνική ελίτ ξεπουλάει την γεωπολιτική αξία της χώρας. Σε λίγο αυτό θα τελειώσει και τότε η ελίτ θα ξεπουλάει την ίδια τη χώρα». Αλλά πρώτα πρέπει να καεί για να πέσουν οι τιμές.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί οι Αμερικανοί δεν κάνουν τα χατίρια του Ερντογάν στην Κύπρο.

Αποστολόπουλος Απόστολος Ο Ερντογάν δοκίμασε να διευρύνει τα όρια των εδαφών κατοχής στην Κύπρο, όπως τα έχουν θέσει οι Αμερικάνοι εδώ και 5...

Διαβάστε την συνέχεια

Όσα δεν πήρε μαζί του ο μακαρίτης Πριγκόζιν.

<img height="358" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/prigozhin-2.jpg" width="796" /><br /><b><br />Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν δεν ήταν απλώς ο ιδρυτής της μισθοφορικής οργάνωσης Wagner Group, και δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που οργάνωσε μια ένοπλη εξέγερση που βάδισε εναντίον της Μόσχας. Ο μακαρίτης Πριγκόζιν ήταν επίσης δισεκατομμυριούχος που είχε διάφορες επιχειρήσεις, γεγονός που τόνισε ο Πούτιν την Τρίτη, 27 Ιουνίου, όταν σε μια ομάδα αξιωματικών αναφέρθηκε στα τεράστια κέρδη του Πριγκόζιν από κρατικές συμβάσεις τροφοδοσίας.<br /><br />Ο Πριγκόζιν δεν διαφήμιζε πάντα ότι ηγείτο της Wagner. Στην πραγματικότητα, αρνήθηκε οποιαδήποτε άμεση ανάμειξη σ’ αυτή μέχρι που έγινε η πιο ορατή μισθοφορική δύναμη της Ρωσίας στην Ουκρανία. Σύμφωνα με το The Bell, η αρχική ιδέα για την οργάνωση ανήκει σε υψηλόβαθμους του Υπουργείου Άμυνας. Πιστεύεται ότι η Wagner ανδρώθηκε στην ανατολική Ουκρανία, πολεμώντας μαζί με αυτονομιστές που υποστηρίζονται από τη Μόσχα στο Ντονμπάς. Αργότερα, οι μισθοφόροι φέρεται να δολοφόνησαν διοικητές σε Ντόνετσκ και Λουχάνσκ, όταν αρνήθηκαν να ευθυγραμμιστούν με την εξουσία της Μόσχας. Στη συνέχεια, μαχητές της Wagner απεστάλησαν για επιχειρήσεις στη Συρία και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία.<br /><br />Τον Νοέμβριο του 2022, όταν αποκαλύφθηκε ότι ιδιοκτήτης της Wagner ήταν ο Πριγκόζιν, άνοιξε το “PMC Wagner Center” στην Αγία Πετρούπολη, σε ένα 23όροφο κτίριο στην οδό Zolnaya. Με προφανείς φιλοδοξίες να γίνει μια εκτεταμένη “θερμοκοιτίδα” υπέρ της εισβολής, το κέντρο ανακοίνωσε σχέδια να διαθέσει χώρο γραφείων χωρίς κόστος σε δημιουργούς, σχεδιαστές και ειδικούς πληροφορικής που ήθελαν να αγωνιστούν για τη Ρωσία.PMC Wagner Center<br /><br />Τους επόμενους έξι μήνες, το κέντρο υποδέχθηκε δεκάδες νέους, συμπεριλαμβανομένων των “z-bloggers”, μιας σχολής αεροπορίας με drones, του κινήματος “Cyberfront-Z”, που συντόνιζε τη σύνταξη σχολίων υπέρ του πολέμου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Μια ομάδα διοργάνωσε master classes στη στρατιωτική εκπαίδευση για ορφανά και προβληματικούς εφήβους, χρησιμοποιώντας εκπαιδευτές, που είχαν δεσμούς με ακραίες ομάδες, σύμφωνα με το “The Insider”.<br /><br />Μια μέρα επιδρομών<br /><br />Στις 24 Ιουνίου 2023, καθώς η ένοπλη συνοδεία του Πριγκόζιν οδηγούσε προς Μόσχα, πολλές αστυνομικές ομάδες εισέβαλαν στο κέντρο PMC Wagner στην Αγία Πετρούπολη. Κρατικοί ερευνητές και αξιωματικοί της Αστυνομίας, της Εθνικής Φρουράς και του Υπουργείου Εσωτερικών ερεύνησαν το κέντρο και κατέσχεσαν εξοπλισμό γραφείου. Όμως, κανένας κάτοικος του κτιρίου δεν διέκοψε δημοσίως τους δεσμούς του με το PMC Wagner Center, αν και η λέσχη νέων Wagnerenok άλλαξε από τότε το όνομά της. Οι ένοικοι πίστευαν ότι το PMC Wagner Center εξακολουθούσε να είναι απολύτως νόμιμο και μπορούσε νομίμως να διατηρεί τους δεσμούς του με τον Πριγκόζιν και τις δραστηριότητές του.<br /><br />Τον Απρίλιο του 2023, ο Πριγκόζιν ανακοίνωσε το άνοιγμα των κέντρων στρατολόγησης της Wagner στην Αγία Πετρούπολη που θα στεγάζονταν σε ένα πεδίο σκοποβολής και τέσσερις λέσχες πολεμικών τεχνών. Καθώς η οργάνωση δεν είχε κηρυχτεί παράνομη τα κέντρα αυτά συνέχισαν να λειτουργούν απρόσκοπτα. Ο πλέον μακαρίτης Πριγκόζιν με καταγωγή από την Αγία Πετρούπολη, είχε βαθείς δεσμούς με την περιοχή. Προτού γίνει ο ηγέτης των μισθοφόρων που κατέλαβαν το Μπαχμούτ, είχε αποκτήσει φήμη στο εξωτερικό για τους δεσμούς του με τη λεγόμενη Υπηρεσία Ερευνών Διαδικτύου, πιο γνωστή σαν το “εργοστάσιο τρολ” της Ρωσίας. Αυτή η ομάδα ήταν υπεύθυνη για την διαδικτυακή παρέμβαση στην πολιτική των ΗΠΑ που οδήγησε στις πρώτες κυρώσεις της Δύσης κατά του Πριγκόζιν.<br /><br />Το 2019, το “εργοστάσιο τρολ” επεκτάθηκε με το Patriot Media Group, μια οργάνωση-ομπρέλα για δεκάδες ιστότοπους με ονόματα όπως “Economics Today”, “Politics Today” και ούτω καθεξής. Με το πέρασμα των χρόνων, η Patriot απέκτησε φιλικούς δεσμούς με εκατοντάδες μικρά περιφερειακά μέσα. Ο Πριγκόζιν ήταν επικεφαλής του Patriot Media Group μέχρι τα τέλη Μαΐου 2023, όταν εστίασε στον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Φυσικά, το “εργοστάσιο τρολ” προώθησε και αφηγήσεις υπέρ της εισβολής. Τον Μάρτιο του 2022 –όπως παραδέχτηκε ο ίδιος ο Πριγκόζιν– βοήθησε στην ίδρυση του καναλιού Cyberfront-Z Telegram, που ήταν αφιερωμένο σε επιθέσεις όσων γνωστών καλλιτεχνών επέκριναν τον πόλεμο στην Ουκρανία και απαιτούσαν την ακύρωση των παραστάσεων τους στη Ρωσία. Το εν λόγω κανάλι κατέκλυζε το διαδίκτυο με σχόλια υπέρ της εισβολής. Οι δημοσιογράφοι της Fontanka συνδέουν τους ιδιοκτήτες του καναλιού με νομικά πρόσωπα που συνδέονται με τον μακαρίτη Πριγκόζιν.<br />Ο μακαρίτης Πριγκόζιν<br /><br />Μια ερευνητική έκθεση που δημοσιεύτηκε το περασμένο φθινόπωρο διαπίστωσε ότι περίπου 400 εταιρείες αποτελούσαν ολόκληρο το “εργοστάσιο τρολ” του Πριγκόζιν. Αυτές οι ομάδες έχουν λάβει εκατοντάδες εκατομμύρια ρούβλια σε χρηματοδότηση για να πλημμυρίσουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με σχόλια, να αγοράσουν προσφορές σε δημοφιλή κανάλια ειδήσεων και blogger, ακόμη και να φυτέψουν ψευδείς αναφορές σε παραδοσιακά ειδησεογραφικά πρακτορεία όπως η εφημερίδα Kommersant.<br /><br />Η κόντρα του Πριγκόζιν με τον κυβερνήτη της Αγίας Πετρούπολης Αλεξάντερ Μπεγκλόφ πέρασε σχεδόν απαρατήρητη, παρότι οξύνθηκε το 2021, όταν η θέση του Πριγκόζιν στην περιοχή άρχισε να αδυνατίζει, σύμφωνα με τον ιστότοπο Bumaga. Λίγο αργότερα, η εκστρατεία του συστήματος Πριγκόζιν του είχε κλιμακωθεί από απλή κριτική στον κυβερνήτη Μπεγκλόφ για την αναποτελεσματικότητα στον καθαρισμό του χιονιού και της συλλογής σκουπιδιών, σε απόπειρες δολοφονίας χαρακτήρα, σε νομικές προσφυγές, ακόμα και σε κατηγορίες για προδοσία.<br /><br />Ο Πριγκόζιν δεν παραδεχόταν πως ήλεγχε το “εργοστάσιο τρολ”. Το παραδέχθηκε τον Φεβρουάριο του 2023, όταν έκρινε σκόπιμο να δηλώσει ότι η ομάδα ήταν απαραίτητη για την «υπεράσπιση του χώρου πληροφοριών της Ρωσίας από την αντιπαθητική, επιθετική προπαγάνδα των αντιρωσικών μηνυμάτων από τη Δύση». Στις 24 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της ένοπλης εξέγερσης του Πριγκόζιν, οι αρχές μπλόκαρε τους ιστότοπους και τους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που συγκροτούν το Patriot Media Group με αιτιολογία ότι «υποκινούσαν συμμετοχή σε ένοπλη εξέγερση». Την ίδια μέρα, οι αρχές έκαναν έφοδο στα γραφεία αρκετών τέτοιων ιστότοπων.<br /><br />Ο ιστότοπος Bumaga ανέφερε ότι οι εν λόγω ιστότοποι εξακολουθούσαν να είναι μπλοκαρισμένοι, αλλά το μεγαλύτερο μέσο του Πριγκόζιν, το RIA FAN, είχε ήδη εφεδρικό ιστότοπο σε λειτουργία. Αποδεικνύεται ότι είχε προβλέψει την απαγόρευση των αρχών τουλάχιστον έναν μήνα πριν και είχε κατοχυρώσει τον τίτλο riafan.org στις 18 Μαΐου 2023.<br /><br />Εκεί που βγαίνει το χρήμα<br /><br />Υπάρχουν έξι εταιρείες στο όνομα του Πριγκόζιν που δεν έχουν διαλυθεί. Τρεις από αυτές τις ήταν διαφορετικές νομικές οντότητες από την εταιρεία τροφοδοσίας Concord. Ο Πριγκόζιν ήταν επίσης διευθυντής της εταιρείας ακινήτων που διαχειρίζεται νόμιμα το PMC Wagner Center και κατείχε το 49% μιας επιχείρησης διανομής ταινιών. Επιπλέον, κατείχε το 80% μιας άλλης εταιρείας μίσθωσης και διαχείρισης ακινήτων.<br /><br />Ο ιστότοπος Verstka Media συνέδεσε τον μακαρίτη Πριγκόζιν και με αρκετές επιχειρήσεις που τυπικά δεν συνδέονται μαζί του και οι οποίες δήλωσαν κέρδη-ρεκόρ το 2022. Η Russockapital, η οποία προμηθεύει τρόφιμα σε σχολεία και νοσοκομεία στη Μόσχα, είχε περισσότερα από 150 κρατικά συμβόλαια και κέρδισε 760 εκατομμύρια ρούβλια (8,9 εκατομμύρια δολάρια). Οι αναφορές της MBK Media συνδέουν τον μακαρίτη Πριγκόζιν και με μια εταιρεία ονόματι “Βερόνα”, η οποία είχε κέρδη 750 εκατομμύρια ρούβλια (8,8 εκατομμύρια δολάρια) από συμβόλαια για σχολική εστίαση στη Μόσχα. Η Concord είχε κερδίσει μια σύμβαση για την προμήθεια τροφίμων σε 14 σχολεία της πόλης το 2011, αλλά αυτό το συμβόλαιο έληξε το 2012 και από τότε η εταιρεία δεν υπέβαλε προσφορές.<br /><br />Το 2021, η εταιρεία Megaline, με την οποία είχε ανεπίσημους δεσμούς ο μακαρίτης Πριγκόζιν, υπέγραψε συμφωνία με τη δημοτική επιτροπή επενδύσεων για τη δημιουργία ενός ναυτιλιακού βιομηχανικού συγκροτήματος. Ο Πριγκόζιν ισχυριζόταν ότι σκόπευε να επενδύσει έως και 300 δισεκατομμύρια ρούβλια (3,5 δισεκατομμύρια δολάρια) στην υποδομή της Αγίας Πετρούπολης. Η Verstka Media έγραψε ότι ο Πριγκόζιν είχε γραφεία στο Trezzini Palace Hotel στην Αγία Πετρούπολη, το οποίο αποκαλούσε “δικό του ξενοδοχείο”. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, οι αρχές έκαναν έφοδο και σε αυτό το ακίνητο, όπου κατασχέθηκαν 4 δισ. ρούβλια (46,8 εκατ. δολάρια) σε μετρητά, κουτιά με όπλα και ναρκωτικά. Ο Πριγκόζιν είχε πει τότε ότι τα χρήματα προορίζονταν για στρατιώτες της Wagner.<br /><br />Στο παρελθόν, είχε ισχυριστεί ότι θα ήθελε να ξαναχτίσει το ξενοδοχείο, επεκτείνοντάς το σε παρακείμενες οικόπεδα που είχε αποκτήσει, αλλά το έργο θα έπρεπε να περιμένει μέχρι να υπάρξει νέος κυβερνήτης. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πληροφορίες, καμία από τις επενδύσεις του στην Αγία Πετρούπολη δεν προχωρούσε μέχρι το θάνατο του. Το τεράστιο ναυτιλιακό βιομηχανικό συγκρότημα φέρεται να δόθηκε σε άλλον επενδυτή και ο Πριγκόζιν κατηγορούσε ανοιχτά τον κυβερνήτη Μπεγλόφ ότι σαμποτάρει τα άλλα του έργα.<br />Οικογένεια και πλούτος<br /><br />Υπάρχουν πολλά περιουσιακά στοιχεία που είναι καταχωρημένα στα ονόματα της συζύγου του Πριγκόζιν και των δύο παιδιών τους. Η οικογένεια κατέχει ακίνητο σε μια περιφραγμένη κοινότητα έξω από την Αγία Πετρούπολη στη λίμνη Lakhta. Τα αρχεία δείχνουν ότι η εταιρεία Concord διαχειρίστηκε την κατασκευή των 49 βιλών της κοινότητας, μερικές από τις οποίες ανήκουν στον μακαρίτη Πριγκόζιν, τη σύζυγό του Λιούμποφ, τον γιο τους Πάβελ και την κόρη τους Πολίνα. Συνολικά, αυτή η ακίνητη περιουσία έχει άθροισμα περίπου 17.000 τετραγωνικών.<img height="267" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/Polina-Pavel-300x200.jpg" width="400" /><div><i>Ο μακαρίτης Πριγκόζιν με τον Πάβελ και την Πολίνα σε παλαιότερες ευτυχισμένες στιγμές</i><br /><br />Η άλλη κόρη του Πριγκόζιν, Βερόνικα, είναι ιδρυτής ενός ξενοδοχείου κοντά στο θέατρο Mariinsky, ενώ ο Πάβελ Πριγκόζιν ίδρυσε ένα επιχειρηματικό κέντρο που βρίσκεται στο Sinopskaya Embankment. Η οικογένεια έχει και άλλα ακίνητα στην Αγία Πετρούπολη. Ορισμένα έχουν παλιά ιστορία, όπως ένα εστιατόριο που ξεκίνησε το 1996, όταν ο Πριγκόζιν συνήθιζε να περιποιείται εκεί τις πολιτικές ελίτ της πόλης. Επίσης του ανήκε μια αλυσίδα εστίασης στο University Embankment όπου σε βομβιστική επίθεση τον Απρίλιο του 2023 σκοτώθηκε ο πολεμικός σχολιαστής Βλάντλεν Τατάρσκι. Μετά από αυτή τη θανατηφόρα επίθεση, ο Πριγκόζιν είπε ότι είχε μεταβιβάσει τον έλεγχο του καφέ στο κίνημα Cyberfront-Z το οποίο είναι υπέρ της εισβολής στην Ουκρανία.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Όσα δεν πήρε μαζί του ο μακαρίτης Πριγκόζιν.

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Ο Γεβγκένι Πριγκόζιν δεν ήταν απλώς ο ιδρυτής της μισθοφορικής οργάνωσης Wagner Group, και δεν είναι μόνο ο άνθρωπος π...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι έγινε στη Σαμοθράκη και κανείς δεν μας το είπε! «Επιτελικό» μπάχαλο.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/08/samothraki-930x550.jpg" width="704" /><br /><br />Το «επιτελικό» μπάχαλο που επικρατεί στη χώρα αποκαλύφθηκε για ακόμη μία φορά με τρόπο τραγικό. Αυτή τη φορά ήταν οι φωτιές…Κι όπως φαίνεται δεν έχουμε μάθει όλα τα κατορθώματα του «επιτελικού κράτους»! Ευτυχώς υπάρχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και μέσω αυτών κάποιοι πολίτες μας ενημερώνουν για τα μαύρα μας τα χάλια.<br /><br />Η κυρία Χρύσα Τρυφωνίδου έγραψε στο facebook όσα απίστευτα έγιναν στη Σαμοθράκη και δεν βρήκαν ούτε ένα λεπτό προβολής στις τηλεοράσεις.<br /><br />Γράφει:<br />«Όταν ξεκίνησα να γράφω για τον Έβρο και για το κράτος των Αθηνών, η φωτιά ήδη επί δύο τρεις μέρες κατέστρεφε τον Έβρο και τα κανάλια έδειχναν ελληνικές ταινίες. Ακόμα κι εγώ που κατηγορήθηκα για πλούσια φαντασία, ήμουν ανυποψίαστη για αυτά που επρόκειτο να συμβούν τις επόμενες ώρες. Δηλαδή δεν θα μπορούσα να διανοηθώ ότι ένα μεγάλο πανεπιστημιακό νοσοκομείο θα άρχιζε να καίγεται και θα μετέφεραν τους ασθενείς άρον-άρον στο πάτωμα ενός επιβατικού πλοίου, του πλοίου με το οποίο άπειρες φορές πήγα στη Σαμοθράκη.<div><br />Δεν θα μπορούσα να υποψιαστώ ότι μιλώντας με τη γυναίκα του ξαδέλφου μου στον Απαλό, θα έβλεπα τις φλόγες σε απόσταση αναπνοής από το σπίτι. Ξέρετε που βρίσκεται ο Απαλός? Δίπλα στο Αεροδρόμιο Δημόκριτος της Αλεξανδρούπολης με ότι αυτό σημαίνει για την πιθανότητα να φτάσει η φωτιά εκεί. Δεν μπορούσα να υποψιαστώ ότι την νύχτα τα παιδιά μας, οι φαντάροι, θα κουβαλούσαν τα πυρομαχικά από τις περιοχές δίπλα στην Αλεξανδρούπολη που λαμπάδιασαν. Για λόγους ασφαλείας δεν τις αναφέρω αν και είναι μάλλον γνωστές στους ” εχθρούς” μετά απ’ όλα τα τραγικά που συμβαίνουν στο τόπο μας. Πρόχειρος και αναποτελεσματικός επιχειρησιακός σχεδιασμός της στιγμής, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος.<br /><br />Την επόμενη μέρα η Σαμοθράκη έμεινε χωρίς πλοίο γιατί αυτό που είχε πήγε Καβάλα με τους ασθενείς. Όμως έμεινε και χωρίς ρεύμα γιατί το δίκτυο που διοχέτευε ηλεκτρικό ρεύμα από την Αλεξανδρούπολη προς την Σαμοθράκη, καταστράφηκε. Και έμεινε και χωρίς νερό. Και έμειναν στο Νησί χιλιάδες τουρίστες χωρίς λεφτά, χωρίς φαϊ, χωρίς επικοινωνία με τους δικούς τους γιατί δεν δούλευαν τα ΑΤΜ και δεν μπορούσαν να βγάλουν χρήματα, να πληρώσουν με κάρτα κλπ. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν παιδιά να ταϊσουν, βρέφη που ζουν σε πρωτοφανείς θερμοκρασίες, αλλά ποιος νοιάζεται; Οι επιχειρήσεις της Σαμοθράκης που δεν έχουν γεννήτριες καταστράφηκαν. Όλα έλιωσαν, όλα χάλασαν. Ακόμα και τώρα που μιλάμε η Σαμοθράκη δεν έχει ρεύμα. Μάθαμε ότι μισθωθηκε πλοίο να πάει στη Μυτιλήνη να φορτώσει μια μεγάλη γεννήτρια και να την πάει στη Σαμοθράκη προκειμένου να ηλεκτροδοτηθεί μερικώς το Νησί. Σήμερα το πρωί το σούπερ μάρκετ που ψωνίζω όταν είμαι εκεί, έβγαλε ανακοίνωση που καλεί όσους θέλουν να φορτίσουν τα κινητά τους να πάνε εκεί. Έχει γεννήτρια. Έτσι το βράδυ της Τρίτης η Σαμοθράκη δεν είχε ρεύμα, δεν είχε νερό, δεν είχε πλοίο, είχε απελπισμένους τουρίστες χωρίς λεφτά και προοπτική και τι άλλο είχε; Φωτιά σε δασική περιοχή, η οποία ευτυχώς έσβησε με τα λίγα πυροσβεστικά μέσα που υπάρχουν στο νησί.<br /><br />Μάθατε εσείς τίποτα για όλα αυτά; Είπαν κάτι οι τηλεοράσεις για την Σαμοθράκη; Όχι! Οι τηλεοράσεις άρχισαν να κάνουν ολονύχτιες εκπομπές για την φωτιά μόνον όταν αυτή άγγιξε την Αττική. Αν οι τηλεοράσεις έλεγαν ότι το νησί τόσες μέρες δεν έχει ρεύμα και νερό και κάτοικοι και τουρίστες είναι απελπισμένοι, το κράτος των Αθηνών, μπροστά στην δημόσια κατακραυγή θα αναγκαζόταν να λειτουργήσει, τόσο κεντρικά όσο και με πίεση στον δήμο και στην περιφέρεια να πάρουν μέτρα. Άμεσα μέτρα. Να μην βγαίνουν οι τουρίστες που βρίσκονται στο νησί και να κάνουν εκκλήσεις για μια ντομάτα και λίγο ψωμί. Γιατί αυτό συμβαίνει όσο και να μας φαίνεται απίστευτο. Δεν είναι φτωχοί μετανάστες πρόσφυγες ταλαίπωροι άνθρωποι, όπως έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στα μέσα, με βλέμματα απελπισίας. Είναι Έλληνες πολίτες που διάλεξαν να κάνουν χιλιόμετρα προκειμένου να στηρίξουν ένα ακριτικό νησί, να πληρώσουν πανάκριβη βενζίνη, πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια για να πάνε στο νησί και να περάσουν τις διακοπές τους εκεί. Είχαν κάρτες μαζί τους για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους. Και τι έγινε; Είναι άχρηστες οι κάρτες γιατί δεν δουλεύουν τα ΑΤΜ και τα pos του νησιού επειδη δεν υπάρχει ρεύμα. Ακούσατε κάτι εσείς για αυτά από τις τηλεοράσεις; Όχι! Ούτε κι εγώ! Δυστυχώς το κείμενο μου για το κράτος των Αθηνών γρήγορα επιβεβαιώθηκε! Και πιστέψτε με, θα προτιμούσα να είχα διαψευστεί παρά να βλέπω το νησί που αγαπώ να είναι σ αυτή τη κατάσταση.<br />Διαλέγω να συνοδεύσω αυτό το κείμενο μου με γαλήνιες εικόνες από την Σαμοθράκη, ως χάδι πάνω στις πληγές. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν από μένα τα προηγούμενα καλοκαίρια που ήμουν στο Νησι, όταν όλα αυτά που ζούμε σήμερα πιστεύαμε ότι αποτελούν σενάρια επιστημονικής φαντασίας»…</div><div><br /></div><div><iframe allowfullscreen="allowfullscreen" class="entered lazyloaded" data-lazy-src="https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Ftrifoula%2Fposts%2Fpfbid0tRdQLAj2btjANka1TnL6mT2okapRt2NA3q5D1PcRnpLjZV2QcW1eskbV7xZPMBdLl&show_text=true&width=500" data-ll-status="loaded" data-rocket-lazyload="fitvidscompatible" frameborder="0" height="695" loading="lazy" scrolling="no" src="https://www.facebook.com/plugins/post.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Ftrifoula%2Fposts%2Fpfbid0tRdQLAj2btjANka1TnL6mT2okapRt2NA3q5D1PcRnpLjZV2QcW1eskbV7xZPMBdLl&show_text=true&width=500" style="--tw-border-spacing-x: 0; --tw-border-spacing-y: 0; --tw-ring-color: rgba(59,130,246,.5); --tw-ring-offset-color: #fff; --tw-ring-offset-shadow: 0 0 #0000; --tw-ring-offset-width: 0px; --tw-ring-shadow: 0 0 #0000; --tw-rotate: 0; --tw-scale-x: 1; --tw-scale-y: 1; --tw-scroll-snap-strictness: proximity; --tw-shadow-colored: 0 0 #0000; --tw-shadow: 0 0 #0000; --tw-skew-x: 0; --tw-skew-y: 0; --tw-translate-x: 0; --tw-translate-y: 0; background-color: white; border-style: none; border-width: initial; box-sizing: border-box; display: block; font-family: objektiv-mk2, sans-serif; font-size: 16px; overflow: hidden; vertical-align: middle;" width="500"></iframe><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι έγινε στη Σαμοθράκη και κανείς δεν μας το είπε! «Επιτελικό» μπάχαλο.

Το «επιτελικό» μπάχαλο που επικρατεί στη χώρα αποκαλύφθηκε για ακόμη μία φορά με τρόπο τραγικό. Αυτή τη φορά ήταν οι φωτιές…Κι όπως φαίνεται...

Διαβάστε την συνέχεια

ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ με την Τουρκία ξανά σε κεντρικό ρόλο και την Ελλάδα να…

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/TURKEY-LIBYA-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Κωνσταντίνου Λουκόπουλου</b><br />Η πρόσφατη απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτη να τοποθετήσει επιτέλους Πρέσβη στην Τρίπολη της Λιβύης έχει αναμφίβολα θετικό πρόσημο, ιδιαίτερα όταν ο νέος Πρέσβης κ. Νικόλαος Γαριλίδης είναι και αραβομαθής με θητεία και στην γειτονική Αίγυπτο. Επισημαίνεται εμφατικά το τελευταίο διότι μαζί με την διπλωματική εκπροσώπηση της χώρας μας σε μία Πρωτεύουσα μία χώρας με πολλές ιδιαιτερότητες είναι αναγκαίο ο επικεφαλής της εκεί Πρεσβείας να μπορεί ο ίδιος «να διαβάζει» και να κατανοεί το τι συμβαίνει. Είναι όμως υπερβολικά αν όχι αφελή τα όσα λέχθηκαν, ότι δηλαδή με αυτήν την διπλωματική αναβάθμιση θα …επανεκκινήσουν σε άλλη βάση οι σχέσεις μας με αυτήν την γειτονική χώρα της Βόρειας Αφρικής για την οποία για πολλά χρόνια αδιαφορήσαμε.<br /><br />Στην Ελλάδα αρχίσαμε να ασχολούμαστε με την Λιβύη μετά το στρατηγικό αιφνιδιασμό που υπέστη η Κυβέρνηση το 2019 με την υπογραφή του Τουρκολιβυκού Μνημονίου! Η στάση μας απέναντι σε αυτή συνδέθηκε έκτοτε αναπόφευκτα στενά με αυτό το αγκάθι που όσο και στην ρητορική μας επικρατούσαν έωλες φράσεις «όπως το πετάξαμε στο καλάθι των αχρήστων», δυστυχώς υφίσταται και είναι ανηρτημένο στην οικεία σελίδα της Διεύθυνσης Ωκεάνιων Υποθέσεων του ΟΗΕ.<br /><br />Δεν έχουμε όμως αντιληφθεί κάτι πολύ σημαντικό. Την τουρκική διείσδυση! Η Τουρκία η οποία θεωρεί την Λιβύη κομβική χώρα για την ηγεμονική της στρατηγική στην ΝΑ Μεσόγειο και το Δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας, έχει πλέον πατήσει για τα καλά όχι με το ένα αλλά και με τα δύο πόδια της εκεί. Απόρροια αυτού ήταν και το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο! Έχει «τουρκοποιήσει» σε πολύ μεγάλο βαθμό την Δυτική Λιβύη (Τριπολιτάνια) και έχει ρίξει εδώ και μήνες με τη βοήθεια των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων γέφυρες στην Ανατολική (Κυρηναϊκή), όπως και τα ΗΑΕ στην Τριπολιτάνια με τη βοήθεια της Τουρκίας προκειμένου να δημιουργήσει και σε αυτήν την παραδοσιακά εχθρική σε αυτήν περιοχή, ερείσματα.<br /><br />Ας γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι. Με ένα πολυάριθμο κλιμάκιο της ΜΙΤ που εγκατέστησε ο Χακάν Φιντάν, τωρινός Υπουργός Εξωτερικών όταν ήταν Αρχηγός της, με όλα τα ΜΜΕ στην Δυτική Λιβύη να ελέγχονται από το… «κλιμάκιο» του Διευθυντού Στρατηγικής Επικοινωνίας της Τουρκικής Προεδρίας, Φαχρετίν Αλτούν, ο οποίος είναι στην ουσία ο Τούρκος «Γκέμπελς», με πάνω από 1000 στελέχη των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων και με αρκετούς μισθοφόρους τι άλλο θα μπορούσαμε να πούμε!<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Στην αεροπορική βάση Αλ Ουατίγια υπάρχει μόνιμη τουρκική στρατιωτική δύναμη ενώ ναυλοχούν Φρεγάτες του Τουρκικού Στόλου, είτε στην Μισράτα είτε στο λιμάνι Αλ Κχούμς το οποίο σύμφωνα με πληροφορίες θα παραχωρηθεί ως βάση αλλά και ως εμπορικός λιμένας στην Άγκυρα. Μην ξεχνάμε ότι σήμερα κάπου 120 χιλ Λίβυοι, συγκεντρωμένοι μεταξύ Τριπόλεως και Μισράτα, γνωστοί και ως «Κούλογλι» δηλώνουν περήφανοι για την οθωμανική και τουρκική καταγωγή τους.<br /><br />Η Τουρκία ευνοείται από την συνεχιζόμενη χαοτική κατάσταση στην Λιβύη και έχει καταστήσει ολοκληρωτικά εξαρτώμενη από αυτήν, την λεγόμενη Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) του εκλεκτού και εμπορικού συνεταίρου της οικογένειας Ερντογάν Αμπντελχαμίντ Νταμέιμπα. Η κυβέρνηση αυτή είναι βέβαια αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ και την ΕΕ έστω και αν έχει χάσει την νομιμοποίηση της μετά την αποτυχία της να οργανώσει και να πραγματοποιήσει εκλογές τον Δεκέμβριο του 2021. Από δίπλα της βέβαια η Σύμμαχος και Εταίρος μας στην ΕΕ Ιταλία που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να κάνει μπίζνες το ιταλικό ενεργειακό μεγαθήριο ΕΝΙ και να μην κινούνται οι παράνομες προσφυγικές ροές προς αυτήν.<br /><br />Κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι στην Λιβύη η έννοια έθνους υπολείπεται αυτής της φυλής! Έχουμε πληθώρα φυλών (7 είναι οι κύριες και κάπου άλλες 40 οι μικρότερες) και φατριών και αναλόγως συμφερόντων συνάπτουν συμμαχίες, κάποιες πρόσκαιρες και καιροσκοπικές οι οποίες ευλόγως δεν είναι σταθερές. Δεν υπάρχουν ομογενοποιημένοι κανονικοί Στρατοί, αλλά παραστρατιωτικές ομάδες με φυλάρχους και μισθοφόρους.<br /><br />Έχουμε έναν διαρκή πόλεμο που υποφώσκει όλων εναντίον όλων («Bellum omnium contra omnes»). Υπάρχουν δύο διοικήσεις μία στην Τρίπολη και μία στην Βεγγάζη που ελέγχουν την Δυτική και Ανατολική Λιβύη αντίστοιχα ενώ στις νότιες περιοχές της χώρας που συνορεύουν με το Τσαντ και τον Νίγηρα δρουν πολέμαρχοι από τις τοπικές φυλές Τούμπου και στα νοτιοδυτικά προς την Αλγερία ένοπλοι Τουαρέγκ.<br /><br />Τους τελευταίους μήνες υπάρχουν ζυμώσεις μετά από σοβαρές πιέσεις για να καταλήξουν οι δύο βασικές πλευρές της Λιβύης (ακολουθούμενες περιστασιακά από τις ανάλογες φυλές και φατρίες») σε συμφωνία πάνω σε ένα κοινά αποδεκτό σχέδιο Συντάγματος και στον εκλογικό νόμο. Έχει συγκροτηθεί μία επιτροπή, η λεγόμενη «Μικτή Επιτροπή 6+6» που αποτελείται από 6 αντιπροσώπους από την Βουλή των Αντιπροσώπων του Τομπρούκ και 6 από το Ανώτατο Συμβούλιο του Κράτους (HCS) που θεωρείται κάτι ως …Γερουσία !<br /><br />Στην αρχή του καλοκαιριού δημιουργήθηκαν κάποιες ελπίδες για μία τελικά συμφωνία μετά την αρχική που έγινε στο Μαρόκο μεταξύ των δύο Προέδρων, του Αγκίλα Σάλεχ της Βουλής και του Χαλέντ Αλ Μίσρι του Προέδρου του Συμβουλίου ο οποίος εδώ και ένα χρόνο είχε αποστασιοποιηθεί και από το Νταμπέιμπα και από τους Τούρκους. Σε αυτήν την συμφωνία είχε εναντιωθεί ο Νταμπέιμπα αλλά και η Άγκυρα, καθόσον προέβλεπε και την παράδοση της εξουσίας και τον σχηματισμό κυβέρνησης για να διενεργήσει τις πολυθρύλητες εκλογές. Μετά όμως την οριακή εκλογή την 6 Αυγούστου στην Προεδρία του Ανωτάτου Συμβουλίου του Μοχάμεντ Τακάλα χάρη στις ψήφους του Πρωθυπουργού της Τρίπολης Νταμπέιμπα η συμφωνία είναι μάλλον… νεκρή!<br /><br />Ο Νταμπέιμπα υποστηριζόμενος ισχυρά πρωτίστως από την Τουρκία και δευτερευόντως από την Ιταλία λόγω «της μπίζνας» που κάνει με την Ρώμη επιμένει σε έναν εκλογικό νόμο που τον …βολεύει και ιδιαίτερα να οργανώσει τις εκλογές (προεδρικές και βουλευτικές) η κυβέρνηση του! Ας μην ξεχνάμε ότι η εντολή που είχε λάβει ήταν να διενεργήσει εκλογές το 2021 ως μεταβατικός πρωθυπουργός με τον όρο να μην είναι υποψήφιος σε αυτές. Για τον λόγο αυτό από πολλά μέρη εντός και εκτός Λιβύης θεωρούν ότι έχει χάσει κάθε νομιμοποίηση για να παραμένει στην θέση αυτή.<br /><br />Ο γνωστός Λίβυος Αναλυτής του RUSI Τζαλέλ Χαρτσάουι επισημαίνει ότι μετά τις τελευταίες εξελίξεις η κατάσταση στην Λιβύη γίνεται πιο περίπλοκη και από τις θεσμικές επαφές του Σάλεχ με τον Αλ Μίσρι να πάμε σε εξωθεσμικές μεταξύ των οικογενειών Νταμπέιμπα και Χάφταρ! Αυτές τις επαφές παρεμπιπτόντως τις ευνοούν τα ΗΑΕ και η Τουρκία που όπως όλα δείχνουν έχουν βρει ένα «modus operanti». Παρενθετικά να θυμίσουμε ότι η Κυβέρνηση μας επαφιόταν για πολύ καιρό μαζί με την Αίγυπτο και στα ΗΑΕ μέχρι που αυτά «πήραν από το χέρι την Τουρκία» και την πήγαν στην Κυρηναϊκή! Από κοντά βέβαια παρακολουθεί και ο Ειδικός Απεσταλμένος του ΓΓ/ΟΗΕ Αμπντουλάγι Μπατίλυ αλλά φαίνεται ανήμπορος να παρέμβει.<br /><br />Όλοι μιλούν για κατ’ ευφημισμό για εκλογές αλλά στο βάθος γνωρίζουν ότι θα τελειώσει ακόμα ένας χρόνος και δεν θα έχουν πραγματοποιηθεί. Η ρευστότητα συνεχίζεται, το χάος υπάρχει και πολύ συχνά έχουμε αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ παραστρατιωτικών ομάδων που αφθονούν ιδιαίτερα στην Τριπολιτάνια. Όπως οι πρόσφατες στην Τρίπολη και στα περίχωρα της, μεταξύ της «444 Ταξιαρχίας και της Ειδικής Δύναμης Αποτροπής» (ονόματα!) με τουλάχιστον 50 νεκρούς και κάπου 100 τραυματίες και τις οποίες η Κυβέρνηση Νταμπέιμπα παρακολούθησε ως …παρατηρητής αδύναμη να παρέμβει!<br /><br />Η Άγκυρα με τους πράκτορες της και την ισχυρή στρατιωτική και πολιτική παρουσία όσο διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση τόσο πιο πολύ ισχυροποιείται στην Λιβύη. Πολλοί Λίβυοι στην Τριπολιτάνια μάλιστα υποστηρίζουν ότι θα πρέπει η χώρα τους να αναζητήσει ένα μοντέλο ενότητας με την Τουρκία σε στρατιωτικό, οικονομικό και πολιτιστικό επίπεδο, ενώ σε πολλά σχολεία έχει αρχίσει και διδάσκεται η Τουρκική σαν δεύτερη γλώσσα. Ταυτόχρονα οι Τούρκοι «παίζουν» το χαρτί της «δυτικής δύναμης» στην Λιβύη που αναχαιτίζουν την ρωσική εξάπλωση και ελέγχουν τις ισλαμιστικές τρομοκρατικές ομάδες. Κάτι που μάλλον ευχαριστεί τους Αμερικάνους.<br /><br />Αντί επιλόγου επισημαίνεται ότι είμαστε αναγκασμένοι να εξετάζουμε την κατάσταση στη Λιβύη με βάση το «ποιος είναι το λιγότερο κακό» για τη χώρα μας. Όποια κατάσταση και αν προκύψει όπως όλα δείχνουν, αυτή δεν πρόκειται να «εξαλείψει» από πλευράς Λιβύης το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο και να έλθει σε απευθείας διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση ΑΟΖ/Υφαλοκρηπίδας μεταξύ των χωρών μας, ούτε θα εξαλείψει την διαρκώς αυξανόμενη τουρκική επιρροή στην χώρα.<br /><br />Η Ελλάδα αναντίρρητα θα πρέπει να είναι παρούσα και είναι προς το συμφέρον της η σταθερότητα στην περιοχή. Ποια σταθερότητα όμως; Αυτή που επιδιώκει να δημιουργήσει η Τουρκία μέσω ελεγχόμενων εκλογών και η οποία ας το κατανοήσουμε ότι πέρα από τους ευσεβοποθισμούς και τις ψευδαισθήσεις κύκλων της Αθήνας παραμένει απειλή για τα συμφέροντα μας. Όπως μάλιστα τονίσει στην σχετική μου αρθρογραφία ίσως, να έχει έλθει η ώρα να εξετάσουμε το κατά πόσο μας συμφέρει άραγε μία ενοποιημένη Λιβύη κάτω από την επιρροή της Τουρκίας ή ύπαρξη μίας αυτόνομης οντότητας και γιατί όχι ανεξάρτητης στα ανατολικά στην Κυρηναϊκή που είναι και απέναντι μας!<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ με την Τουρκία ξανά σε κεντρικό ρόλο και την Ελλάδα να…

Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου Η πρόσφατη απόφαση του Υπουργού Εξωτερικών κ. Γεραπετρίτη να τοποθετήσει επιτέλους Πρέσβη στην Τρίπολη της Λιβύ...

Διαβάστε την συνέχεια