Οι λόγοι πίσω σπό την επιμονή της Τουρκίας για την προμήθεια των S400

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_vnRH-7eVxgfQBzYS2xWq7YDQ6UA_NikELCuD-hv2pmRmhyphenhyphenuyX7ZXF59svoiiGkQQyeDIJo8v7eBQzcTp0kY0oxIWeTGQx8CrmDfR5KL00zAzSL6tl1I4S8LFpffetsDrSwx4VRSkPI/s1600/erdogan_s-400_putin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="698" data-original-width="1100" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjC_vnRH-7eVxgfQBzYS2xWq7YDQ6UA_NikELCuD-hv2pmRmhyphenhyphenuyX7ZXF59svoiiGkQQyeDIJo8v7eBQzcTp0kY0oxIWeTGQx8CrmDfR5KL00zAzSL6tl1I4S8LFpffetsDrSwx4VRSkPI/s640/erdogan_s-400_putin.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος* </b><br />Οι λόγοι πίσω σπό την επιμονή της Τουρκίας για την προμήθεια των S400 μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες. Τους απλούς διοικητικούς και τους βαθύτερους πολιτικούς.<br /> <br /> Οι απλοί διοικητικοί έχουν να κάνουν με το management του Tουρκικού εξοπλιστικού προγράμματος. Οι Tούρκοι δεν προμηθεύονται όπλα και τεχνολογία από έναν προμηθευτή, αλλά φαίνεται ότι συναγωνίζονται τους Ινδούς, στην διαφοποίηση των πηγών τους. Θυμίζουμε ότι οι βαλλιστικοί τους πύραυλοι βασίζονται σε τεχνολογία που τους διέθεσε η Κίνα, ενώ τα νέα τους άρματα και Α/Κ πυροβόλα σε τεχνολογία που διέθεσε η Νότιος Κορέα (χώρα διόλου φιλική με την Κίνα). Τα μαχητικά τους αγοράζονται από τις ΗΠΑ, τα Υ/Β(υποβρύχια) από τη Γερμανία κοκ. Το γεγονός ότι προμηθεύονται πυραύλους από τη Ρωσία δεν τους εμπόδισε να αγοράσουν συστήματα αυτοπροστασίας αρμάτων από την...Ουκρανία!!! Ούτε να πουλήσουν στο Κίεβο μη-επανδρωμένα αεροσκάφη για επιχειρήσεις κατά των Ρώσων στο κατεχόμενο Ντονμπάς τηςΑνατολικής Ουκρανίας. <br /><br />Ο διαγωνισμός τους για την προμήθεια αντιεροπορικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς είναι παλιός. Κάποια στιγμή φάνηκε ότι προκρίνεται το Κινέζικο σύστημα, κάποια άλλη στιγμή φαίνεται ότι ζητήθηκε Αμερικανικό(σύντομα αποκαλύπτω μέσα από έγγραφα λεπτομέρειες), αλλά τελικά κατέληξαν στο Ρωσικό. Ουδέν το αξιοπερίεργο. Αυτά συμβαίνουν σε περιπτώσεις τέτοιων πολύπλοκων προγραμμάτων, όταν κανείς ελίσεται για να πετύχει καλύτερους όρους.<br /> <br />Πρέπει επίσης να επισημανθεί πως η άποψη ότι διαφορετικής προέλευσης οπλικά συστήματα δεν διασυνδέονται δεν είναι πάντα σωστή. Ας κοιτάξει κανείς το παράδειγμα των Ινδικών Su30 στα οποία .έγινε προσπάθεια διασύνδεσης με Ισραηλινά οπλικά συστήματα, αφού βέβαια υπήρχε σχετική συμφωνία όλων των μερών. Στην περίπτωση των S400 προφανώς τέτοια συμφωνία δεν υπάρχει, χωρίς όμως να μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να υπάρξει στο μέλλον.<br /> <br /> Οι βαθύτεροι πολιτικοί λόγοι μας πάνε πίσω στο παρελθόν. Την 1 Ιουλίου 1975 ο Τούρκος ναύαρχος Σεζάλ Κορκούντ (στην Ελλάδα τα βλέπουνε οι πλείστοι επιφανειακά και δεν αναλύουν Τούρκους στρατηγούς και ναυάρχους/προσωπικά το κάνω τα τελευταία 25 χρόνια και έχω απαγκιστρωθεί από τον πολυπροβαλόμενο και κουραστικό τελικά Νταβουτολογισμό) δημοσίευσε ένα άρθρο στην Μιλλιέτ με τίτλο "Μήπως ειναι ώρα να πούμε 'γεια σου Αμερική;'" που αποτέλεσε την πρώτη δημόσια προτροπή για αναζήτηση προμηθευτών όπλων πέραν των ΗΠΑ και έγινε βέβαια μετά την επιβολή του εμπάρκο όπλων από τις ΗΠΑ κατά της Τουρκίας. <div> <br /></div> <div> Το άρθρο αυτό αποτελεί την αφετηρία του ανοικτού πλέον αντιαμερικανισμού στις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Επομένως η πρόσφατη ομιλία του στρατηγού Σαϋγκούν δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη, αλλά συνέχεια μιας αλυσίδας γεγονότων και αναλύσεων Τούρκων πρώην αρχηγών Επιτελείων,Διοικητών των 4 Στρατιών,κα. Προσωπικά έχω παρακολουθήσει και αναλύσει 82 από αυτούς.Προσθέτω και πρώην αρχηγούς της Στρατοχωροφυλακής. Αναφέρομαι σε αυτούς γιατί όπως οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί,οι Γάλλοι, οι Ινδοί, οι Ισραηλινοί, οι Ρώσοι ,και ορισμένοι άλλοι παράγουν στρατιωτική, στρατηγική και πολιτικοκριτική σκέψη....(από που να αρχίσω και που να τελειώσω...) <br /><br />Πρέπει να ανατρέξουμε και σε πιο παλιές στιγμές. Ίσως και στο γράμμα του προέδρου των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον προς τον Ινονού στις 5 Ιουνίου 1964. Την επιστολή αυτή έστειλε ο Πρόεδρος Τζόνσον, θέλοντας να αποτρέψει Τουρκική στρατιωτική επέμβαση στην Κύπρο τις ημέρες εκείνες. H επιστολή είχε έντονο ύφος και διατύπωνε δύο απειλές κατά της Τουρκίας: (α) η πρώτη αφορούσε την μη εξουσιοδοτημένη χρήση Αμερικανικής κατασκευής όπλων κατά παράβαση των σχετικών συμφωνιών και, το σημαντικότερο (β) την αναστολή της εφαρμογής του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ σε περίπτωση που μια Τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Κύπρο προκαλούσε τη σε βάρος της Τουρκίας επέμβαση της ΕΣΣΔ. <div> <br /></div> <div> Η επιστολή αυτή είχε καταλυτική επίδραση στο Τουρκικό κατεστημένο, αφού αντελήφθησαν ότι το ΝΑΤΟ τους προστάτευε μόνο όταν και όσο ήθελαν οι Αμερικανοί. Απετέλεσε την αιτία που οι Τούρκοι άρχισαν, ήδη από το 1964, να επανεξετάζουν το θέμα των επιλογών συμμάχων(έχω 9 παραδείγματα ,ενώ 3 μόνιμοι αντιπρόσωποι στο ΝΑΤΟ της Τουρκίας άφηναν περίεργες 'αιχμές' για προσεχή τους βήματα.... Ο Ετσεβίτ, πρωθυπουργός του ΑΤΤΙΛΑ, ήταν τότε γενικός γραμματέας του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, του οποίου ηγείτο ο Ινονού. Βίωσε το σοκ και την αναστάτωση που προκάλεσε αυτό το γράμμα και η εμπειρία αυτή είχε επίπτωση στον τρόπο που χειρίστηκε τους Αμερικανούς το καλοκαίρι του 1974.<br /> <br />Η Τουρκία αντέδρασε κατ' αρχήν με τον περιορισμό των Αμερικανικών δραστηριοτήτων στο έδαφός της και ιδίως με την απαγόρευση των κατασκοπευτικών πτήσεων σε βάρος της ΕΣΣΔ που ξεκινούσαν από δικό της αεροδρόμιο.(Ωσ γνωστό ο Γκάρυ Πάουερς, στην τελευταία του αποστολήτου με το U-2 που πετούσε καταρρίφθηκε μαζί με το MiG19 του Σαφρόνωφ ενώ το MiG προσπαθούσε να τον πλησιάσει αλλά δυσκολεύονταν να φτάσει στο ύψος του.Κάποια στιγμή, όταν μπήκαν στο φάκελο των αντιαεροπορικών πυραύλων, οι Σοβιετικοί πυροβολητές εξαπέλυσαν ομοβροντία και χτύπησαν και τα δύο αεροπλάνα. Και το Aμερικάνικο και το δικό τους.(το MiG-19 του Ρώσου συναδέλφου του Σεργκέι Σαφρόνωφ,) <br /> <br />Μετά την επιβολή του εμπάργου όπλων, κάθε Αμερικανική δραστηριότητα έπαψε, κι έτσι οι ΗΠΑ έχασαν το ένα τους παρατηρητήριο προς την ΕΣΣΔ. Θα έχαναν και το δεύτερο, στο Ιράν, μερικά χρόνια αργότερα, με την πτώση του Σάχη και την απαράδεκτη στάση του αδύναμου Κάρτερ ,αλλά και από τις μη-στοχευμένες τοποθετήσεις του αείμνηστου τότε συμβούλου εθνικής ασφαλείας Ζμπιγκνίου Μπρεζίνσκι.<br /><br />Επιπλέον η Τουρκία ενέδωσε στην επίθεση φιλίας, την οποία είχε αρχίσει από χρόνια, επί Χρουτσώφ η Μόσχα , και δέχτηκε την οικονομική βοήθεια της ΕΣΣΔ(και μετέπειτα επί Μπρέζνιεφ-Κοσίγκιν-Ποντγκόρνι). Τα επόμενα χρόνια η Τουρκία ήταν η χώρα που ελάμβανε τη μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια από την τότε ΕΣΣΔ από όλες τις εκτός του Συμφώνου της Βαρσοβίας χώρες. Η οικονομική συνεργασία τυπικά ξεκίνησε το 1967 με συμφωνία που προέβλεπε την παροχή οικονομικής βοήθειας και τεχνογωσίας για 6 μεγάλα projects, περιλαμβανομένου ενός διυληστηρίου και μιας μονάδας αλουμινίου, που μας θυμίζουν τα σημερινά πρότζεκτ με την πυρηνική ενέργεια στο Ακουγιού καθώς και τον Τουρκο-Ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου. Οι Σοβιετικοί συνέχισαν να παρέχουν τη βοήθεια αυτή ακόμη και επί Τουρκικών κυβερνήσεων με αντι-κομμουνιστική ρητορική.Ακόμα καιόταν ήταν σε ακραίοπλαίσιοη Τουρκική ανττισοβιετικό πολιτική (πχ σχέδια "προβιές/COUNTERINSURGENCY", η Μόσχα απτόητη συνέδραμε στην Άγκυρα.(έχω σύνολο αρχείων πάνω σε αυτά)<br /><br /> Το ακραίο σημείο της Τουρκικής αυθάδειας προς τις ΗΠΑ σημειώθηκε το 1973, στη διάρκεια του πολέμου του Γιομ Κιππούρ. Η Τουρκία, όχι μόνο έκλεισε τον εναέριο χώρο της στα Αμερικανικά αεροπλάνα που μετέφεραν βοήθεια στο Ισραήλ, κάτι που άλλωστε έπραξαν όλες οι χώρες της Μεσογείου και της Ευρώπης, αλλά πήγε ένα βήμα παραπέρα. Άνοιξε τον εναέριο χώρο της στα Σοβιετικά αεροσκάφη που μετέφεραν βοήθεια στους Άραβες! Σε αυτόν τον υψηλής ένταση πόλεμο η Συρία εξαντλησε δύο φορές το απόθεμα των αντιαεροπορικών της πυραύλων. Όμως και λόγω της συνεργασίας της Τουρκίας, οι Σοβιετικοι τους ανεφοδίασαν κι έτσι μπόρεσαν να συνεχίσουν να μάχονται προκαλώντας βαρύτατες απώλειες στην Ισραηλινή αεροπορία. <br /><br />Έτσι λοιπόν, τα φαινόμενα που παρατηρούμε σήμερα δεν προέκυψαν ξαφνικά από το πουθενά. Οι Αμερικανικές παρεμβάσεις το 1964, το 1967, η shuttle diplomacy του Σίσκο το 1974 και η στη συνέχεια επιβολή του εμπαργκο όπλων στην Τουρκία το 1975-1976 (παρά την αντίθετη γνώμη του Κίσσιγκερ πρέπει να πούμε,- που σημαίνει ότι ο Χένρυ δεν ήταν παντοδύναμος- όπως λέγεται συνήθως) οδήγησαν τους Τούρκους στο να θεωρήσουν ότι οι ΗΠΑ, κάτω από την επιρροή της εκεί Ελληνικής κοινότητας(που τότε ήταν πολλή ισχυρή), παρεμποδίζουν την Τουρκία στο να ασκήσει πολιτική σε κορυφαία θέματα που άπτονται της εθνικής της ασφάλειας.<br /> <br /> Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, έχτισαν την πολεμική τους βιομηχανία σε εκπληκτικό βαθμό,, έλαβαν μέτρα για την ενεργειακή τους αυτάρκεια και φρόντισαν για την παρουσία τους σε μέρη του πλανήτη που άλλοι είχαν παραβλέψει.(Κατάρ-Σομαλία-Σουδάν-Ανατολική Μεσόγειο) Αυτά δεν θα πρέπει να τα συνδέσουμε μόνο με το πρόσωπο του Ερντογάν. Ο Ερντογκάν βρήκε προετοιμασμένο έδαφος, βρήκε έτοιμη εθνική στρατηγική. και την διευρύνει Η οποία στρατγική θα συνεχίσει ακόμα και όταν αυτός εκλείψει από την ζωή . <br /><br />Ο στρατηγός Σαϋγκούν έβαλε το πρόβλημα στη σωστή του βάση. Το θέμα δεν είναι στα S400 ή στα F-35, αλλά στο ότι οι ΗΠΑ αποτελούν εμπόδιο στο να εκπληρώσει η Τουρκία τις μεγαλοιδεατικές,αναθεωρητικές φιλοδοξίες της.<br /><br /><b><i>*Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής </i></b><div> <br />πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div> </div>

Οι λόγοι πίσω σπό την επιμονή της Τουρκίας για την προμήθεια των S400

Γράφει ο Δρ Αθανάσιος Ε.Δρούγος*  Οι λόγοι πίσω σπό την επιμονή της Τουρκίας για την προμήθεια των S400 μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτου...

Διαβάστε την συνέχεια

«Βόμβα» από την Άγκυρα: Πρόταση για ένωση των Κατεχομένων με την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvnOrsLS9o6JnD4hPmvJ-mRvnL30jU_PmaS2oFFuf9Q0CW5fY_Ucy8d5-5tco-1UYLtRkP0OwN6Y_I9aOOprcownpoz0gH-3xowBuXC0oWQCgE9r3Qdd1DnFUK3HuRhK2Pxe65dKB_ULM/s1600/katexomena.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvnOrsLS9o6JnD4hPmvJ-mRvnL30jU_PmaS2oFFuf9Q0CW5fY_Ucy8d5-5tco-1UYLtRkP0OwN6Y_I9aOOprcownpoz0gH-3xowBuXC0oWQCgE9r3Qdd1DnFUK3HuRhK2Pxe65dKB_ULM/s640/katexomena.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;"> «Υπάρχει πιθανότητα πολέμου στην Α.Μεσόγειο</span>»</h3> Ένα ακόμα προκλητικό δημοσίευμα εμφανίστηκε στα <a href="http://www.cumhuriyet.com.tr/koseyazisi/1505689/_KKTC_Turkiye_ile_butunlesmelidir..._.html">τουρκικά ΜΜΕ</a>, υπογεγραμμένο από τον Τούρκο δημοσιογράφο Tuncay Mollaveisoğlu, προτείνει την ένωση των Κατεχόμενων της Κύπρου με την Τουρκία, ενώ αναφέρεται στην πιθανότητα πολέμου στην ανατολική Μεσόγειο επιρρίπτοντας ευθύνες στην Ελλάδα και το Ισραήλ.<br /><br />Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης αποτελούν εργαλείο του καθεστώτος και στις περισσότερες περιπτώσεις «μαρτυρούν» τα σχέδια της Άγκυρας και προβάλλουν τις απόψεις της κυβέρνησης Ερντογάν και του βαθέως κράτους της Τουρκίας.<br /><br />Η διαδικασία προσάρτησης των Κατεχόμενων είναι μια πράξη που στρέφεται ενάντια στο διεθνές δικαίο, ωστόσο η Τουρκία προσπαθεί με κάθε τρόπο και με αμείωτη ένταση να κερδίσει την διεθνή αναγνώριση του ψευδοκράτους και να οδηγηθεί πιο εύκολα σε ένωση.<br /><br />Μια πιθανή ένωση των κατεχόμενων με την Τουρκία θα αντρέψει και πάλι τα δεδομένα στην «καυτή» περιοχή της Μεσογείου και για τους Τούρκους θα αποτελέσει ένα σαφές πλεονέκτημα. Ωστόσο, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και καθώς το ψευδοκράτος δεν αναγνωρίζεται από καμία χώρα μια τέτοια εξέλιξη είναι αδύνατη.<br /><br />Αυτό που πρέπει να μας ανησυχήσει ωστόσο είναι η αποφασιστικότητα πίσω από τις προθέσεις του καθεστώτος Ερντογάν, καθώς αυτό έχει αποδείξει πως δεν λαμβάνει υπόψιν τους διεθνείς θεσμούς και προτίθεται να διεκδικήσει παράνομα την περιοχή με κάθε μέσο.<br /><br />Αναλυτικά το τουρκικό άρθρο:<br /><br />«Στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχει πιθανότητα πολέμου και αυτό θέλει το Ισραήλ. Στην περιοχή υπάρχει ισραήλοαραβική ενότητα. Λίβανος, Ιορδανία, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Ελληνοκυπριακός τομέας, Ελλάδα και ΕΕ είναι σε μία διαδικασία ενάντια στην Τουρκία.<br /><br />Τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή τον άρχισε το Ισραήλ. Οι δε εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο αποτελούν συνέχεια της Μέσης Ανατολής. Οι ΗΠΑ για να εξισορροπήσουν από την πλευρά της Ρωσίας την περιοχή, θέλουν να κρατήσουν μακριά από την Μεσόγειο την ΕΕ. Το Ισραήλ θέλει να κάνει παγκόσμιο χρηματοοικονομικό κέντρο την Κύπρο.<br /><br />Στην Δύση έναντι του κινδύνου του ανερχόμενου εθνικισμού, υπάρχει σχέδιο για μεταφορά χρημάτων από την Ελβετία στην Κύπρο. Η Κύπρος Θα αποκοπεί από την Τουρκία και θα καταστεί κέντρο του νέου καπιταλιστικού συστήματος.<br /><br />Λοιπόν τι πρέπει να γίνει;<br /><br />Ο καθηγητής Τσετσεν, πιστεύει πως όπως έγινε και με την περίπτωση του Χατάι, έτσι και η KKTC πρέπει να ενοποιηθεί με την Τουρκία ώστε να υπάρξει αντίσταση στο διασπαστικό σχέδιο.<br /><br />Η ενοποίηση της Τουρκίας και της Mικρής Πατρίδας θα μπορέσει να γίνει μέσα από ένα δημοψήφισμα που θα γίνει στην KKTC.<br /><br />Η διαδικασία μπορεί να εξηγηθεί στους Τουρκοκύπριους, θα είναι πειστική για αυτούς; Η ενοποίηση πώς θα επηρεάσει τις ισορροπίες της περιοχής;<br /><br />Η Κύπρος δεν είναι μόνο ελληνοτουρκικό θέμα. Είναι μεσογειακό θέμα. Χωρίς επίλυση του κυπριακού δεν πρόκειται να κοπάσουν οι τρικυμίες στη μέση του παγκοσμίου πελάγους.<br /><br />“Τι θα επιφέρει η ενοποίηση”, αυτήν τη θέση πρέπει να συζητήσει η Τουρκία».<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Βόμβα» από την Άγκυρα: Πρόταση για ένωση των Κατεχομένων με την Τουρκία

 «Υπάρχει πιθανότητα πολέμου στην Α.Μεσόγειο » Ένα ακόμα προκλητικό δημοσίευμα εμφανίστηκε στα τουρκικά ΜΜΕ , υπογεγραμμένο από τον Τούρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως θα αντιδράσει η ελληνική κυβέρνηση αν παραβιαστεί η ελληνική υφαλοκρηπίδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSIXdOMxuWuDG7I8vZCOuD1hR_S38FcI25oBYv9ShqH41vogWz6-xbhTNaXugbL9yyD6VzUhP_zuE2ahwqGgbQ_wOcXn_uazwtlpyXFMhhp34nvvcFnZQ9CL-xipNhlsOr039_vh2MWmU/s1600/polemiko_nautiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="596" data-original-width="900" height="422" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSIXdOMxuWuDG7I8vZCOuD1hR_S38FcI25oBYv9ShqH41vogWz6-xbhTNaXugbL9yyD6VzUhP_zuE2ahwqGgbQ_wOcXn_uazwtlpyXFMhhp34nvvcFnZQ9CL-xipNhlsOr039_vh2MWmU/s640/polemiko_nautiko.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Άρθρο του <b>Χρήστου Καπούτση</b><br /> Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν αποκτήσει μια συγκρουσιακή δυναμική και αναμένεται , το προσεχές διάστημα, να δοκιμαστούν , «επί πραγματικών δεδομένων». Η Τουρκία σχεδιάζει και ενημερώνει σχετικά, ότι μετά τον Δεκαπενταύγουστο, θα πραγματοποιήσει έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζο. Θα αξιοποιηθεί το εξελιγμένο ερευνητικό σκάφους «Ορούτς Ρέι», που θα συνοδεύεται από πλοία τα Τουρκικού Στόλου, όπως ανακοίνωσε η κρατική εταιρεία πετρελαίων της Τουρκίας «TPAO». <br /> <br /> Επιβάλλεται να διευκρινίσουμε απολύτως το εξής:<br /> Η Τουρκία αμφισβητεί εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία σε δεκάδες νησιά και βραχονησίδες του Ανατολικού Αιγαίου. Ειδικά για το Καστελλόριζο, η Τουρκία παρότι αναγνωρίζει ότι η Μεγίστη είναι ελληνικό νησί, όμως επιμένει ότι, δεν ανήκει στον Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο και δεν έχει επιρροή στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Το Καστελλόριζο, κατά την τουρκική άποψη, δεν διαθέτει ΑΟΖ ή υφαλοκρηπίδα. Άρα, δεν υπάρχουν συνορεύουσες θαλάσσιες ζώνες μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Αιγύπτου, αλλά μόνο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου. Η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει σεισμικές και άλλες έρευνες στην περιοχή του Καστελόριζου. Δηλαδή η Τουρκία σχεδιάζει να κάνει έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ουσιαστικά να προσβάλει την ελληνική κυριαρχία. <br /> <br /> Συνεπώς, το ερώτημα είναι, πως θα αντιδράσει η Ελληνική Κυβέρνηση; <br /> <br /> Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο ΥΕΘΑ Ν. Παναγιωτόπουλος, είπε: «Η Τουρκική προκλητική συμπεριφορά, θα αντιμετωπιστεί και σε επίπεδο υψηλότερο από εμάς, από ΗΠΑ και Ε.Ε., όχι βέβαια με τα σενάρια πολέμου, αλλά με όλες τις ενέργειες που προβλέπονται, συστάσεις προς αυτή τη χώρα.» <br /> <br /> Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Πτέραρχος Χρ. Χριστοδούλου, που σύμφωνα με πληροφορίες, στη συνάντηση που είχε με τον διοικητή των Αμερικανικών Αεροπορικών Δυνάμεων στην Ευρώπη, δεν έθιξε καν το θέμα, της επικείμενης δραστηριότητας της Τουρκίας στην περιοχή νότια της Ρόδου και μέχρι το Καστελόριζο. Μια βασική συνιστώσα της ελληνοτουρκικής κρίσης, είναι η συμπεριφορά των ΗΠΑ, αλλά και της Ε.Ε.<br /> <br />  Εκτιμάται αρμοδίως ότι, η αμερικανική διπλωματία, μόνο «πυροσβεστικά» θα παρέμβει προς εκτόνωσης της έντασης στο Αιγαίο, ακόμη και στην περίπτωση που η Τουρκία επιχειρήσει να προσβάλει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Οι περίπλοκες αμερικανο-τουρκικές σχέσεις, η παρεμβατική συμπεριφορά της Ρωσίας στην Αν. Μεσόγειο και η προώθηση των αμερικανικών ενεργειακών συμφερόντων στην περιοχή, δεν επιτρέπουν την ενεργοποίηση και προς όφελος της Ελλάδας της αναβαθμισμένης ελληνοαμερικανικής στρατιωτικής – αμυντικής συμφωνίας. Οι «υποδείξεις» της αμερικανικής διπλωματίας προς την Αθήνα είναι, «να τα βρείτε» με την Άγκυρα, μέσω διαλόγου σε ανώτατο επίπεδο και για όλα τα θέματα. Δηλαδή, υποχωρήστε στις «λογικές» τουρκικές αξιώσεις… <br /> <br /> Άρα, μια πρώτη εκτίμηση είναι ότι, στην περίπτωση που η Τουρκία προχωρήσει στην απειλή της και κάνει υποθαλάσσιες έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, χωρίς την άδεια των ελληνικών αρχών, η Ελληνική αντίδραση θα είναι περιορισμένη, ίσως κάποια διαμαρτυρία στους Διεθνείς Οργανισμούς. Όμως, ένα σοβαρό , ανεξάρτητο και με διεθνές κύρος κράτος, την Εθνική του κυριαρχία, όταν προσβάλλεται, την προασπίζεται με την καταλυτική απάντηση των Ενόπλων Δυνάμεων, αφού εξαντληθούν πρώτα τα διπλωματικά περιθώρια. <br /> <br /> ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ<br /> <br /> Η Τουρκία, σύμφωνα με πληροφορίες από τουρκικά ΜΜΕ, επιμένει το σύμπλεγμα νησίδων και βραχονησίδων (συνολικά 13) του Καστελόριζου να εξαιρεθεί από τις συνομιλίες για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας! Η Τουρκία διατείνεται ότι, το Καστελόριζο δεν ανήκει στο Αιγαίο, αλλά στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκική διπλωματία υποστηρίζει ακόμη, ότι το σύμπλεγμα των 13 νησίδων της περιοχής του Καστελόριζου διέπεται από ειδικό καθεστώς, των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας. Άρα, δεν διαθέτουν ούτε ΑΟΖ , ούτε και δικής τους υφαλοκρηπίδα!<br /> <br /> Αν όμως γίνει αποδεκτή η τουρκική άποψη, τότε, το Καστελόριζο αποκόπτεται από τον Εθνικό κορμό και το επόμενο βήμα θα είναι η αμφισβήτηση της κυριαρχίας του. Και το σημαντικότερο, αν γίνει δεκτό ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ, τότε η Ελλάδα δεν θα έχει δυνατότητα οριοθέτησης της ΑΟΖ με την Κύπρο, αφού θα παρεμβάλλεται η ΑΟΖ της Τουρκίας.<br /> Το Καστελόριζο έχοντας δική του ΑΟΖ, ως κατοικούμενο νησί, αποτελεί σημείο οριοθέτησης της ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και με την Κύπρο. Δηλαδή η Τουρκία δεν θα έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Γι’ αυτό η Άγκυρα αρνείται να δεχθεί ότι το Καστελόριζο διαθέτει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη<br /> <br /> Συνεπώς , είναι μείζον Εθνικό θέμα το Καστελόριζο και θα πρέπει, να αποτραπεί η σχεδιαζόμενη από την Τουρκία, παραβίαση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, δηλαδή να αποτραπούν οι υποθαλάσσιες έρευνες από τουρκικά πλοία, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Στην αντίθετη περίπτωση, που με διάφορα προσχήματα επιτρέψουμε στην Τουρκία να ξεκινήσει τις έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τότε, θα έχει γίνει η αρχή για την συνεκμετάλλευση – συγκυριαρχία του Αιγαίου, δηλαδή εκχώρηση, λόγω τουρκοφοβικων συνδρόμων, ελληνικής κυριαρχίας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του πρώην ΥΠΕΞ Γ. ο Κατρούγκαλος : «Πως μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;» ,αλλά και οι μετριοπαθείς δηλώσεις του ΥΠΕΞ Ν. Δένδια περί αμοιβαίας και επωφελούς ελληνοτούρκικης συνεργασίας σε ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων. Δηλώσεις, που είναι λογικοφανείς και νομιμοφανείς, αλλά και εφεκτικές παράλληλα, που δείχνουν αναποφασιστικότητα στην υπεράσπιση με κάθε μέσο, ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, έναντι της βεβαιωμένης επεκτατικής και αναθεωρητικής πολιτικής της Τουρκίας.<br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πως θα αντιδράσει η ελληνική κυβέρνηση αν παραβιαστεί η ελληνική υφαλοκρηπίδα

Άρθρο του Χρήστου Καπούτση Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν αποκτήσει μια συγκρουσιακή δυναμική και αναμένεται , το προσεχές διάστημα, ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αχίλλειος πτέρνα των ρωσικών S-400: Είναι οι καλύτεροι, αλλά σίγουρα δεν είναι άτρωτοι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEY4dfDlwhH_jOgbVc4U6Oo9gc3-Ctyci2tMiHKBkTKwqBSNmOGC9WrWpymgKmG8Qpg1GaDR5WmpEs-GyC88jt8JMCjxorNj_b0KHXTt20Irl0DNP-sbM-3N839oK3GRyOKJG7fZiR5pU/s1600/s-400-rosia-pyrauloi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEY4dfDlwhH_jOgbVc4U6Oo9gc3-Ctyci2tMiHKBkTKwqBSNmOGC9WrWpymgKmG8Qpg1GaDR5WmpEs-GyC88jt8JMCjxorNj_b0KHXTt20Irl0DNP-sbM-3N839oK3GRyOKJG7fZiR5pU/s640/s-400-rosia-pyrauloi.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> του <b>Νίκου Μελέτη</b><br /> <div> Καθώς ολοκληρώνεται η παράδοση του hardware των S400 από την Ρωσία στην Τουρκία, μια εξέλιξη που έχει πυροδοτήσει μια άνευ προηγουμένου κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις και εγείρει ζητήματα ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή, εντείνεται και η συζήτηση για τις «μαύρες τρύπες» του υπερσύγχρονου ρωσικού πυραυλικού συστήματος αλλά και την αχίλλειο πτέρνα του, μια και αποδεικνύεται ότι ειδικά στους S400 η αξία και η ισχύς του όπλου εξαρτάται όχι μόνο από το ίδιο, αλλά και από το ποια χώρα, σε ποιο τερέν και με ποιον τρόπο το χρησιμοποιεί. </div> <div> <br /></div> <div> Ειδικοί στα εξοπλιστικά συστήματα προειδοποιούν ότι οι S400 για να είναι αποτελεσματικοί πρέπει να ενταχθούν σε ένα ολοκληρωμένο σύστημα αντιαεροπορικής – αντιπυραυλικής άμυνας, ενώ επισημαίνουν ότι το ρωσικό σύστημα έχει «τυφλά σημεία» που το καθιστούν ευάλωτο σε επίθεση από αεροσκάφη ή πυραύλους που κινούνται σε χαμηλό ύψος και ειδικά σε ανάγλυφο εδάφους που ευνοεί τέτοιες κινήσεις, ενώ φαίνεται ότι η Τουρκία έχει ενημερωθεί από την ρωσική πλευρά για την ανάγκη επιστράτευσης ειδικών αντιαεροπορικών συστημάτων για την ασφάλεια των S400. </div> <div> <br /></div> <div> Η ίδια η τουρκική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Yeni Safak εκφράζει προβληματισμό για το εάν και πως η Τουρκία θα μπορέσει να προστατεύσει τις συστοιχίες των S400 εναντίον αεροσκαφών που μπορούν να κάνουν χαμηλές πτήσεις και επικαλείται δηλώσεις ειδικού σε θέματα στρατιωτικής αεροπορίας Hakan Kilic. </div> <div> <br /></div> <div> Ο κ. Kilic είπε ότι το σύστημα των S400 απαιτεί μικρού και μεσαίου βεληνεκούς εδάφους-αέρος και αέρος-αέρος αμυντικό πυραυλικό σύστημα καθώς και αντιαεροπορικό σύστημα τοποθετημένο κοντά ώστε να παρεμβαίνει εναντίον επιθέσεων στα «τυφλά σημεία» του συστήματος. Ο ίδιος είπε ότι στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων το 2017 για τους S400 η Άγκυρα και η Μόσχα συζήτησαν επίσης την αγορά συστήματος που θα προστατεύει τις συστοιχίες, αλλά δεν ακολούθησε καμιά επίσημη ανακοίνωση. </div> <div> <br /></div> <div> Ο Επικεφαλής της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας για Στρατιωτική – Τεχνική Συνεργασία Dmitry Shugaev είπε το 2018 ότι η Ρωσία ήταν έτοιμη να πουλήσει μικρού και μεσαίου βεληνεκούς πυραύλους εδάφους-αέρος και το αντιαεροπορικό πυροβόλο Pantsir στην Τουρκία για την προστασία των S400. Η Ρωσία μάλιστα όπως είπε χρησιμοποιεί το πυραυλικό σύστημα εδάφους-αέρος TOR M-2 και μερικές φορές και το BUK για να προστατεύσει τους S400. </div> <div> <br /></div> <div> Ο Τούρκος ειδικός δεν απέκλεισε η Τουρκία να επιχειρήσει να προστατεύσει τους S400 με δικά της συστήματα όπως το Korkut συμπληρωματικά με ρωσικά συστήματα όπως το Tunguska ή το τουρκικό Hisar που όμως θα χρειασθεί 2-3 χρόνια για να είναι έτοιμο για παράδοση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως είχε η ανάλυση που παρουσίασε το έγκριτο think tank, Stratfor με τίτλο «Γιατί οι S-400 είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί – Εάν χρησιμοποιηθούν σωστά», όπου αναλύεται ακριβώς ότι είναι το πιο σύγχρονο όπλο αλλά απαιτούνται πρόσθετες κινήσεις για να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητές τους και να προσφέρουν την υπεροπλία που επιδιώκει η χώρα που τους προμηθεύεται. </div> <div> <br /></div> <div> Το στοιχείο που επισημαίνεται στο δημοσίευμα είναι ότι σύμφωνα με τους Ρώσους οι αισθητήρες του ραντάρ του συστήματος έχουν ορισμένες δυνατότητες anti-stealth κάτι που δικαιολογεί φυσικά τον συναγερμό που έχει προκαλέσει στις ΗΠΑ το ενδεχόμενο να συνυπάρξουν οι S400 με τα Stealth F-35. </div> <div> <br /></div> <div> Το δημοσίευμα του Stratfor επισημαίνει τα εξής: Για τους S400 αλλά και όλους τους πυραύλους εδάφους-αέρος (Surface to Air Missile-SAM) μεγάλου βεληνεκούς έχει σημασία το ποιος χρησιμοποιεί το σύστημα και πως. Οι ρωσικοί S400 αναμφίβολα είναι ένα από τα καλύτερα στρατηγικά SAM συστήματα που είναι επιχειρησιακά σήμερα, καθώς έχουν ευελιξία να πλήξουν διαφορετικούς στόχους (πρωταρχικώς αεροσκάφη αλλά και πυραύλους βαλλιστικούς και cruise) και με τους εξελιγμένους αισθητήρες για τους οποίους η Ρωσία ισχυρίζεται ότι έχουν ορισμένες «anti-stelth» δυνατότητες. Στα χέρια ικανών και καλά εκπαιδευμένων πληρωμάτων σύγχρονα συστήματα SAM όπως αυτό των S400 μπορεί να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στον αντίπαλο. </div> <div> <br /></div> <div> Το βεληνεκές τους τους επιτρέπει να στοχεύουν σημαντικά εχθρικά αεροσκάφη, όπως αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου. Οι ευέλικτες δυνατότητες στόχευσης τους σημαίνουν ότι μπορούν να αμυνθούν έναντι πολλών διαφορετικών τύπων απειλών και επιθέσεων. Και οι «anti-stealth» δυνατότητές, αν και περιορισμένες, προσφέρουν τη δυνατότητα να καταρρίπτουν μερικά από τα καλύτερα μαχητικά αεροσκάφη που βρίσκονται επί του παρόντος σε λειτουργία. </div> <div> <br /></div> <div> Τα όρια (περιορισμού) των δυνατοτήτων των SAM Ωστόσο, ακόμη και με αυτές τις εντυπωσιακές θεωρητικές δυνατότητες, οι σύγχρονοι SAM μεγάλης εμβέλειας, όπως το S400, είναι τόσο καλοί όσο το πλαίσιο εντός του οποίου υπάρχουν. Δηλαδή, τα συστήματα μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο αποτελεσματικά ανάλογα με το είδος του εχθρού που αντιμετωπίζουν. Ένα S400, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι μια τρομερή απειλή για μια περιορισμένη εχθρική εισβολή, αλλά ακόμη και ένα πλήρες Τάγμα S400 έχει μόνο περίπου οκτώ εκτοξευτές πυραύλων, συνήθως με τέσσερις πυραύλους ο καθένας. </div> <div> <br /></div> <div> Οι 32 πύραυλοι είναι σίγουρα αρκετοί για να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη σε μια περιορισμένη επίθεση. Αλλά αν ένα τάγμα S400 ενεργεί απομονωμένα ή δεν υποστηρίζεται από άλλα σύγχρονα συστήματα εναέριας άμυνας, πιθανόν να μην έχει αρκετούς πυραύλους για να αντέξει μια αποφασιστική επίθεση. SAM’s όπως οι S400 είναι ακόμα ευάλωτοι σε επιθέσεις πυραύλων. </div> <div> <br /></div> <div> Επιπλέον, οι γεωγραφικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στην χρησιμότητα ενός συστήματος, καθώς ορεινά χαρακτηριστικά είναι ικανά να μπλοκάρουν τους αισθητήρες των συστημάτων. Ένας χαμηλός στόχος μπορεί να επωφεληθεί από τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά και την καμπυλότητα της γης για να αποφύγει μια αναχαίτιση από τους S400 για πολύ περισσότερο από έναν στόχο υψηλής πτήσης. Έτσι, εναντίον ενός πυραύλου cruise με χαμηλή πτήση, ένας S400 είναι πιθανότερο να πετύχει τον στόχο σε απόσταση «δεκάδων» χιλιομέτρων παρά εκατοντάδων χιλιομέτρων. </div> <div> <br /></div> <div> Τελικά, μια απομονωμένη συστοιχία S400 ή ακόμα και τάγμα, θα είναι ευάλωτη σε μια επίθεση μαζική και μπορεί ακόμη και να καταστραφεί χωρίς να καταστρέψει ούτε ένα εχθρικό αεροσκάφος. Σχεδιασμένα να είναι μέρος της Ομάδας. Αυτοί οι παράγοντες ενισχύουν ένα βασικό γεγονός για τα συστήματα SAM, όπως το S-300 και το S-400, το οποίο είναι ότι δεν έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν ως αυτόνομα συστήματα και είναι πιο αποτελεσματικά ως μέρος ενός πολύ ευρύτερου ολοκληρωμένου συστήματος άμυνας (Integrated Air Defence Systems-IADS). </div> <div> <br /></div> <div> Μια αποτελεσματική IADS αποτελείται από στρώματα διαφορετικών τύπων Sam — από το πολύ μικρού βεληνεκούς έως το πολύ μεγάλου εύρους. Επίσης, ενσωματώνει πολλά διαφορετικά ραντάρ και άλλους αισθητήρες για την ανίχνευση διαφόρων τύπων εχθρικών στόχων. Το μεγαλύτερο (σε γεωγραφικό πεδίο), το πυκνότερο (από την άποψη του αριθμού των διαφόρων συστημάτων εντός) και το όσο πιο τεχνολογικά προηγμένο IADS, τόσο μεγαλύτερη είναι η ικανότητά του να προστατεύσει έναν δεδομένο εναέριο χώρο Οι μακράς εμβέλειας SAM’s, ενώ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος κάθε σύγχρονου και αποτελεσματικού IADS, αποτελούν απλώς μέρος του ευρύτερου δικτύου.</div> <div> <br /></div> <div>  Στην πραγματικότητα, τα μακράς εμβέλειας SAMs σε ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό IADS έχουν ακόμη και τη δική τους προστασία με μικρής εμβέλειας SAMs, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να καταρρίπτουν εχθρικά όπλα σε μικρή απόσταση χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό πυροβόλων και εξαιρετικά ικανών σε ελιγμούς πυραύλους μικρής εμβέλειας. Ουσιαστικά, ο στόχος μιας αποτελεσματικής IADS είναι να συνδυάσει τα πολλά διαφορετικά πλεονεκτήματα των πολλαπλών συστημάτων σε μια ομπρέλα πολυεπίπεδη με σημαντική ισχύ που θα διατηρείται , ακόμη και υπό συνεχή επίθεση. Σε ένα τέτοιο δίκτυο, το SAM μεγάλης εμβέλειας μπορεί να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά τελικά πρόκειται περί ομαδικής προσπάθειας. </div> <div> <br /></div> <div> Τρέχοντα παραδείγματα </div> <div> <br /></div> <div> Τι σημαίνει λοιπόν αυτό το πλαίσιο για το πώς αγοράζονται και εφαρμόζονται σήμερα τα συστήματα SAM μακράς εμβέλειας; Η απάντηση εξαρτάται από το έθνος που έχει στην κατοχή του το σύστημα. Ακόμη και για την εκτεταμένη γεωγραφία τους, η Ρωσία και η Κίνα είναι αναμφίβολα οι πιο αποτελεσματικοί χρήστες του S300 και του S400 και στις δύο χώρες, τα πυραυλικά συστήματα ενσωματώνονται σε πολύ πυκνά και εξελιγμένα IADS που υποστηρίζονται επίσης από μεγάλους αριθμούς καταδιωκτικών μαχητών. </div> <div> <br /></div> <div> Χώρες με μέση επιτυχία στη χρήση των SAM περιλαμβανομένης της Τουρκίας, όπου το S400 δεν υποστηρίζεται από σημαντικούς αριθμούς αποτελεσματικών συστημάτων SAM, αλλά εξακολουθεί να αποδεικνύεται πολύ χρήσιμο, διότι η πρωτογενής αεροπορική άμυνα της Τουρκίας — όπως και πολλών άλλων χωρών του ΝΑΤΟ — στην πραγματικότητα επικεντρώνεται στα μαχητικά αεροσκάφη της. Το S400 είναι ουσιαστικά εκεί για να καλύψει ένα κρίσιμο χάσμα δυνατοτήτων, δεδομένου ότι η Τουρκία δεν είχε καμιά απολύτως δυνατότητα να εκτελέσει αποστολές αντιβαλλιστικής πυραυλικής άμυνας πριν αγοράσει το σύστημα </div> <div> <br /></div> <div> Τέλος, υπάρχουν χώρες όπως η Συρία, οι οποίες απέκτησαν πρόσφατα συστοιχίες S-300 είναι απομονωμένες και περιορισμένες σε δυνατότητες. Ο συριακός εμφύλιος πόλεμος έχει διαλύσει την ευρύτερη IADS της Συρίας, τα πληρώματα της Συρίας είναι αμφίβολης εκπαίδευσης και οι διαθέσιμες εναέριες άμυνες της είναι τεχνολογικά παλαιωμένες. </div> <div> <br /></div> <div> Επιπλέον, ο στόλος των μαχητών της Συρίας είναι ασήμαντος σε σύγκριση με άλλες περιφερειακές εναέριες δυνάμεις. Ενώ τα S300 της Συρίας θεωρητικά θα μπορούσαν να προκαλέσουν κάποια ζημιά στα ισραηλινά αεροσκάφη που συνεχώς επιτίθενται στην χώρα, δεν θα επιβίωναν για πολύ μετά την πυροδότηση του πρώτου πυραύλου τους. Τελικά, μεγάλης εμβέλειας SAM, όπως το S400 δεν είναι «Όπλα -Θαύμα». ακόμη και η πιο αποτελεσματική IADS μπορεί να συγκλονιστεί εάν βρεθεί υπό συνεχή επίθεση χωρίς ενίσχυση. Αν όμως υποστηριχθεί σωστά, μπορούν σίγουρα να διαδραματίσουν αποφασιστικό ρόλο, ιδίως κατά των πιο περιορισμένων επιθέσεων.</div> <div> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η αχίλλειος πτέρνα των ρωσικών S-400: Είναι οι καλύτεροι, αλλά σίγουρα δεν είναι άτρωτοι

του Νίκου Μελέτη Καθώς ολοκληρώνεται η παράδοση του hardware των S400 από την Ρωσία στην Τουρκία, μια εξέλιξη που έχει πυροδοτήσει μια...

Διαβάστε την συνέχεια

Και στο βάθος συνεκμετάλλευση - Από τους "μοναχοφάηδες" του Κοτζιά στις "συνέργειες" του Δένδια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Cvj0fgZduY61EEfAlmdjx_8Od_KiOvW8bPBCka0jtugSjz_4Y0mwTpvh3xv4_-DWNfP0k83FvlN8q_Hb4VRq_xgV5HTEWRjUVaAGuq6jUfQOHAyFena7w2LBjY-R8OrZfVuyMBI6b0o/s1600/kotzias_katrougalos_dendias.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5Cvj0fgZduY61EEfAlmdjx_8Od_KiOvW8bPBCka0jtugSjz_4Y0mwTpvh3xv4_-DWNfP0k83FvlN8q_Hb4VRq_xgV5HTEWRjUVaAGuq6jUfQOHAyFena7w2LBjY-R8OrZfVuyMBI6b0o/s640/kotzias_katrougalos_dendias.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε τη δήλωση Κοτζιά στο Φόρουμ των Δελφών περί «μοναχοφάηδων». Στη συνέχεια είχαμε μία δήλωση του διαδόχου του στο υπουργείο Εξωτερικών Κατρούγκαλου για τα δικαιώματα της Τουρκίας, η οποία είχε κινηθεί σε παρεμφερές μήκος κύματος. Τέλος, τις προηγούμενες ημέρες είχαμε την αμφίσημη δήλωση του Δένδια στο Blooberg. Αναφερόμενος στη δυνατότητες ελληνοτουρκικής συνεργασίας, ο νέος επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας είπε ότι «υπάρχουν χιλιάδες συνέργειες από τον τουρισμό έως την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων». Τρεις δηλώσεις που μυρίζουν συνεκμετάλλευση. <br /> <br /> Φαίνεται πως το συγκεκριμένο υπουργικό γραφείο ασκεί μία περίεργη επιρροή στους ενοίκους του! Γιατί και στις τρεις προαναφερθείσες δηλώσεις, πίσω από τις θολές διατυπώσεις, διαφαίνεται ένας κοινός παρονομαστής. Κάτι θέλουν να μας πουν, αλλά δεν το λένε ευθέως. Χρησιμοποιούν εκφράσεις, οι οποίες αφήνουν διέξοδο διαφυγής, εάν κάποιος τους πιέσει να γίνουν σαφείς.<br /> <br /> Ας θυμηθούμε, όμως, τι μας είχε πει ο Κοτζιάς: «Εάν αρχίσεις και γίνεσαι στις διεθνείς σχέσεις μοναχοφάης λέγοντας όλα δικά μου, όλα στον έλεγχό μου, όλα μόνος μου, τότε είσαι και εσύ μέρος του προβλήματος. Αυτό που πρέπει να κάνεις και που προσπάθησα να κάνω είναι... να δώσεις μια προοπτική ότι η Τουρκία, όχι στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά στη Μεσόγειο συνολικά, θα συμμετάσχει σε αυτή την οικονομική ανάταση. Πρέπει να βρεις τρόπους οργάνωσης επιχειρηματικούς, τις μπίζνες της δουλειάς, όχι της γεωπολιτικής, που να συμμετάσχει με τρόπο αυτόν που της αντιστοιχεί και της αρμόζει. Ποιος είναι αυτός; Να το βάλουμε στο τραπέζι να το συζητήσουμε».<br /> <br /> Γιατί οι Έλληνες είναι μοναχοφάηδες; Ισχυρίστηκε ποτέ κυβέρνηση ή πολιτικό κόμμα ότι όλα είναι δικά μας, ότι η Τουρκία δεν έχει υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως είπε σε άλλο σημείο της δήλωσής του ο Κοτζιάς; Ποτέ δεν συνέβη αυτό και ο Κοτζιάς το γνωρίζει. Η πάγια ελληνική θέση είναι ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηποίδα-ΑΟΖ και ότι αυτή πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Και επειδή η Τουρκία ισχυρίζεται --σε αντίθεση με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας-- ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, η Αθήνα έχει εδώ και δεκαετίες προτείνει την παραπομπή της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο. Πρόταση, την οποία η Άγκυρα απορρίπτει. <br /> Και στο βάθος συνεκμετάλλευση... <br /> <br /> Τι σημαίνει, άραγε, «να δώσεις στην Τουρκία μία προοπτική να συμμετάσχει στην οικονομική ανάταση»; Εάν βρει στη δική της υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ υδρογονάνθρακες θα έχει το σχετικό όφελος. Αυτό, όμως, δεν εξαρτάται ούτε από την Αθήνα, ούτε από τη Λευκωσία. Προφανώς, λοιπόν, ο Κοτζιάς εννοεί κάτι άλλο. Μας είπε ότι πρέπει να βρούμε επιχειρηματικούς τρόπους, όχι γεωπολιτικούς, για να βάλουμε την Τουρκία στο παιχνίδι, όπως της αντιστοιχεί και της αρμόζει.<br /> <br /> Τι σημαίνει αυτό; Τι σημαίνει «να το βάλουμε στο τραπέζι να το συζητήσουμε»; Τί να συζητήσουμε, όμως, όταν η Άγκυρα δεν αναγνωρίζει πως τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ; Δεδομένου ότι κανείς δεν αμφισβήτησε τα όποια δικαιώματα παραχωρεί το Διεθνές Δίκαιο στην Τουρκία και στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, το μόνο που μπορεί να εννοεί ο πρώην υπουργός Εξωτερικών είναι ένα είδος συνεκμετάλλευσης. <br /> <br /> Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών εξαίρεσε την κυπριακή ΑΟΖ, για την οποία και δεν είχε αρμοδιότητα να μιλάει. Το μόνο λογικό συμπέρασμα είναι ότι οι επίμαχες αναφορές του αφορούν την ελλαδική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ. Ο Κοτζιάς ηθελημένα είχε μιλήσει θολά, αλλά η αναφορά του στο Καστελλόριζο αποκαλύπτει που το πήγαινε. Είχε, λοιπόν, πει ότι διαφωνεί με όσους υποστηρίζουν ότι το Καστελλόριζο έχει όλη την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ της περιοχής. <br /> <br /> Η επήρεια του Καστελλόριζου σε υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ <br /> <br /> Επειδή, όμως, κανείς στην Ελλάδα δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο, είναι θεμιτό να υποθέσουμε ότι εννοεί πως το Καστελλόριζο δεν πρέπει να έχει πλήρη επήρεια σε υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ. Με άλλα λόγια πως δεν πρέπει να εφαρμοστεί η αρχή της μέσης γραμμής. Η θέση αυτή, όμως, ισοδυναμεί με εκ των προτέρων παραχώρηση εθνικών δικαιωμάτων. Η λέξη που ταιριάζει σ' αυτή την περίπτωση είναι μειοδοσία. Γι' αυτό και δεν είχε μιλήσει καθαρά. <br /> <br /> Εάν η Τουρκία δεχόταν η διαφορά για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ π.χ. του Καστελλορίζου να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο, αυτό ενδεχομένως να μην έδινε στο μικρό ελληνικό νησιωτικό σύμπλεγμα πλήρη επήρεια. Ενδεχομένως να οριοθετούσε, συνδυάζοντας την αρχή της μέσης γραμμής με την αρχή της αναλογικότητας. Προφανώς, η Ελλάδα θα αποδεχόταν τη σχετική απόφαση. Αυτό, ωστόσο, είναι πολύ διαφορετικό από το να δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς ο πρώην υπουργός Εξωτερικών εκ των προτέρων ότι το Καστελόριζο δεν έχει πλήρη επήρεια. <br /> <br /> Υπενθυμίζουμε ότι στην τελευταία συνάντηση Τσίπρα-Ερντογάν είχε γίνει λόγος για συνεργασία των δύο χωρών στα ενεργειακά, χωρίς να προσδιορισθεί σε ποιον ακριβώς ενεργειακό τομέα συζητείται ελληνοτουρκική συνεργασία. Ορισμένοι εκφράζουν την υποψία ότι ο Κοτζιάς προέβη στην επίμαχη δήλωση, επειδή γνωρίζει το τι είχε συζητηθεί μεταξύ τους. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ αρκετοί μιλούσαν για ελληνοτουρκικές "Πρέσπες". <br /> <br /> Ο Κατρούγκαλος παίρνει τη σκυτάλη... <br /> <br /> Δεν πρόλαβαν να στεγνώσουν τα λόγια του Κοτζιά και τη σκυτάλη είχε πάρει ο διάδοχός του Κατρούγκαλος, δείχνοντας ότι υπήρχε συνέχεια, ότι δεν επρόκειτο για προσωπική άποψη του προκατόχου του. Μιλώντας μετά από συνάντησή του με τον Τσαβούσογλου στην Αττάλεια, ο Κατρούγκαλος είχε δηλώσει: «Πως μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;» <br /> <br /> Ως εκπρόσωπος της Ελλάδας όφειλε να πει ότι τα ελληνικά νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ κι ότι η θέση της Αθήνας είναι πως η υφαλοκρηπίδα ΑΟΖ πρέπει να οριοθετηθεί με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Και επειδή η Τουρκία έχει διαφορετική θέση, θα έπρεπε να επαναλάβει την πρόταση για παραπομπή της διαφοράς στο Διεθνές Δικαστήριο για να την επιλύσει με βάση το Διεθνές Δίκαιο. Αντί γι' αυτό, όμως, είπε τη φράση που παραθέσαμε παραπάνω! <br /> <br /> Τι προσπαθούσαν, λοιπόν, να μας πουν οι δύο υπουργοί Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, ο καθένας με τον τρόπο του; Δεδομένου ότι τα ζητήματα που αφορούν στην κυπριακή ΑΟΖ είναι αρμοδιότητα της Λευκωσίας, δεν αναφέρονται σ' αυτήν. Ακόμα κι αν αγνοήσουμε τις σχετικές πληροφορίες, η μόνη λογική εξήγηση των θολών αυτών δηλώσεων είναι ότι αναφέρονται σε συνεκμετάλλευση. <br /> <br /> Είναι κοινό μυστικό πως στην Αθήνα,σ' όλα τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει, στον επιχειρηματικό κόσμο και στα Μίντια, μιλούν για μορφές συνδιαχείρισης συνεκμετάλλευσης τουλάχιστον στη θαλάσσια περιοχή του Καστελλορίζου. Αυτό το νόημα είχε και η δήλωση Κοτζιά «να δώσεις στην Τουρκία μία προοπτική να συμμετάσχει στην οικονομική ανάταση (από την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων)». Αποφεύγουν, ωστόσο, τον φορτισμένο όρο "συνεκμετάλλευση", προτιμώντας λιγότερο σαφείς όρους, όπως "συνδιαχείρση" και "συνέργειες". <br /> <br /> Και είναι εδώ που μπαίνει στην σκηνή ο Δένδιας με τη σύντομη δήλωσή του, που παραθέσαμε στην αρχή. Δεν είναι τυχαίο, βεβαίως, ότι το Blooberg σ' αυτή εστίασε και αυτήν υπογράμμισε, θεωρώντας ότι "κάτι ψήνεται" όσον αφορά την εκμετάλλευση ενεργειακών πόρων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, έτσι όπως ορίζεται με βάση την αρχή της μέσης γραμμής. Γιατί και ο Δένδιας, όπως οι προκάτοχοί του, μίλησε θολά, αποφεύγοντας επιμελώς να διευκρινίσει σε ποιες «συνέργειες» αναφέρεται όσον αφορά «την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων».<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Και στο βάθος συνεκμετάλλευση - Από τους "μοναχοφάηδες" του Κοτζιά στις "συνέργειες" του Δένδια

Σταύρος Λυγερός Τον περασμένο Μάρτιο είχαμε τη δήλωση Κοτζιά στο Φόρουμ των Δελφών περί «μοναχοφάηδων». Στη συνέχεια είχαμε μία δήλωση τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία καλεί τη Ρωσία να "μπεί" στο NATO!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid_cTI0tDk7_56aYSKEmFojzXWdPBZ8Fu-1rmxnDIXEk0Knq_4xvC4_b14CW23GZDo3UzuwOYuTHtq15kK6HIUxM616v3OAT3EZ0Zf-sz7_gBds7pZwv8w6kOs3DSuRprIPTuYwcT10XY/s1600/nato_tourkia_rosia.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="401" data-original-width="758" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEid_cTI0tDk7_56aYSKEmFojzXWdPBZ8Fu-1rmxnDIXEk0Knq_4xvC4_b14CW23GZDo3UzuwOYuTHtq15kK6HIUxM616v3OAT3EZ0Zf-sz7_gBds7pZwv8w6kOs3DSuRprIPTuYwcT10XY/s640/nato_tourkia_rosia.png" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Neville Teller</b><br /> Μτφρ. <b><i>Βαγγέλης Γεωργίου</i></b><br /> Η Τουρκία δεν είναι ακριβώς ιδρυτικό μέλος του NATO, αλλά μαζί με την Ελλάδα ήταν οι πρώτες νέες χώρες που εντάχθηκαν στον οργανισμό των 12 μελών που είχε ήδη ιδρυθεί το 1949. Και οι δύο χώρες έγιναν δεκτές το 1952 λόγω της στρατηγικής τους γεωγραφικής θέσης ως προμαχώνες της Δυτικής δημοκρατίας. Όταν ο Ψυχρός Πόλεμος βρισκόταν στην κορύφωσή του, υπήρχε η ελπίδα εκείνη την εποχή ότι η Τουρκία θα βοηθούσε στην προστασία της ανατολικής πλευράς του ΝΑΤΟ από τη σοβιετική επιθετικότητα. <br /> <br /> Υπήρχαν περιπτώσεις που η Τουρκία παρέκκλινε από τις θέσεις της Συμμαχίας αλλά από τότε που ανέλαβε ο Ερντογάν την εξουσία, η Τουρκία, θέτοντας νέους στόχους, ακολούθησε μια εξωτερική πολιτική που την έφερε σε ευθεία σύγκρουση με τη Δύση. Πιστεύοντας ότι το ΝΑΤΟ ήταν στρατηγικά εξαρτημένο από την Τουρκία και ότι η θέση της στη Συμμαχία ήταν απρόσβλητη, ο Ερντογάν ακολούθησε τη δική του ατζέντα.<br /> <br /> Για παράδειγμα, ακόμα και όταν οι δυτικές χώρες συμμάχησαν για την καταπολέμηση των ισλαμιστικών τρομοκρατικών ομάδων, όπως η Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος, ο Ερντογάν συνέχισε να υποστηρίζει την Μουσουλμανική Αδελφότητα και τα παρακλάδια της. Στη Συρία η Τουρκία βρίσκεται σε σύγκρουση με τις ΗΠΑ λόγω της υποστήριξή της τελευταίας προς τις κουρδικές δυνάμεις που η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατικές. <br /> <br /> Τώρα, όμως, η Τουρκία έχει φέρει τον εαυτό της σε τέτοια αντίθεση με το NATO ώστε να αμφισβητείται η ίδια η θέση της στη Συμμαχία.<br /> <br /> Πρόκειται για δύο μεγάλες συμφωνίες όπλων που επιδιώκει η Άγκυρα. Η Τουρκία θέλει να αγοράσει 100 F-35, την τελευταία γενιά μαχητών αεριωθούμενων αμερικανικών αεροσκαφών, που παράγονται από την Lockheed Martin Corporation. Την ίδια στιγμή, η Τουρκία επιδίωξε την εγκατάσταση του προηγμένου ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400. Αψηφώντας τις έντονες αμερικανικές αντιρρήσεις και την απειλή κυρώσεων, η Τουρκία έλαβε την πρώτη αποστολή από τη Ρωσία στις 12 Ιουλίου. <br /> <br /> Εάν προχωρούσε η συμφωνία σχετικά με τα αμερικανικά F-35, η κατάσταση θα γινόταν αδύνατη. Οι S-400 έχουν σχεδιαστεί για να ανιχνεύουν και να καταρρίπτουν μαχητικά με τεχνολογία stealth, όπως έχουν τα F-35. Εάν η Τουρκία αποκτούσε και τα δύο υπερόπλα, οι Ρώσοι μηχανικοί και άλλοι ειδικοί που επιστρατεύτηκαν για την κατασκευή του συστήματος S-400 θα μπορούσαν να μάθουν πολλά για τα αμερικανικά μαχητικά αεροσκάφη. <br /> <br /> Έτσι, όταν έγινε τελείως εμφανές ότι ο Ερντογάν επέμενε για το ρωσικό σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος, η Ουάσιγκτον ακύρωσε τη συμφωνία F-35. Σε μια επίσημη δήλωση που εκδόθηκε στις 17 Ιουλίου, ο Λευκός Οίκος δήλωσε: «Τα F-35 δεν μπορούν να συνυπάρχουν με μια ρωσική πλατφόρμα συλλογής πληροφοριών που θα χρησιμοποιηθεί για να μάθει για τις προηγμένες δυνατότητές τους». <br /> <br /> Σχέδιο του Πούτιν <br /> <br /> Στο Πεντάγωνο, αναμφισβήτητα βλέπουν τη συμφωνία τους S-400 ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου του Ρώσου Προέδρου Πούτιν να υπονομεύσει το ΝΑΤΟ και ως εκ τούτου η Ουάσιγκτον έχει ήδη δηλώσει ότι σκοπεύει να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία. Η νομοθεσία, που είναι γνωστή ως ο νόμος για την "Αντιμετώπιση των Αντιπάλων της Αμερικής μέσω Κυρώσεων" (CAATSA), στοχεύει να αποθαρρύνει τη αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού από τη Ρωσία. <br /> <br /> Ο Τραμπ θα μπορούσε να επιβάλει μια σειρά μέτρων, όπως η απαγόρευση των θεωρήσεων σε Τούρκους αξιωματούχους και την άρνηση πρόσβασης στην αμερικανική Τράπεζα Εξαγωγών-Εισαγωγών. Οι πιο σκληρές επιλογές περιλαμβάνουν αποκλεισμό στις συναλλαγές με το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και την άρνηση των αδειών εξαγωγής. <br /> <br /> Στο προσκήνιο, οι αντίπαλοι της ρωσοτουρκικής συμφωνίας φαίνεται να μην παρηγορούνται από το γεγονός ότι εφόσον το προηγμένο ρωσικό σύστημα S-400 πρόκειται να εγκατασταθεί σε μια χώρα του ΝΑΤΟ θα μπορεί να τεθεί υπό τον πλήρη έλεγχο των Δυτικών. Ο πρόεδρος της Ρωσίας Πούτιν έχει αναμφισβήτητα απορρίψει αυτό το μειονέκτημα για δύο λόγους. Το πρώτο είναι ότι η εξαγωγή του συστήματος S-400 που παρέχεται στην Τουρκία διαφέρει σημαντικά από αυτό που χρησιμοποιεί η ίδια η Ρωσία - και ότι σε κάθε περίπτωση η Ρωσία έχει στα σκαριά ένα πιο προηγμένο σύστημα για τον εαυτό της. Το δεύτερο είναι τα πολιτικά οφέλη για τη Ρωσία, καθώς θα έχει καταφέρει να διεισδύσει στην καρδιά του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Η πώληση σίγουρα θα ενισχύσει την αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή. Κάθε μελλοντική επιχείρηση του ΝΑΤΟ θα πρέπει να λάβει υπόψη την παρουσία του συστήματος S-400 στην Τουρκία - που θα έχει καταστροφική επίδραση στη Συμμαχία προς μεγάλη ευχαρίστηση του Πούτιν. Επίσης, η συμφωνία για τους S-400 τραβάει μια γραμμή στις ρωσουτουρκικές σχέσεις μετά το 2015, όταν η Τουρκία κατέρριψε ένα ρωσικό αεριωθούμενο αεροπλάνο στα νότια σύνορά της με τη Συρία. Την επόμενη χρονιά ένας Τούρκος αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε τον Ρώσο πρεσβευτή σε γκαλερί τέχνης στην Άγκυρα φωνάζοντας «μην ξεχάσετε τη Συρία». <br /> Το σενάριο εξόδου από το NATO <br /> <br /> Εάν αυτή η διαμάχη μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ οδηγήσει στην επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία, θα μπορούσε να φθείρει την μακρά στρατιωτική σχέση των δύο χωρών. Ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο ζήτημα θα ήταν η επίπτωση στην αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ, κοντά στην πόλη Άδανα στη νότια Τουρκία, 70 μίλια από τα συριακά σύνορα. Η βάση λειτουργεί από κοινού από τις αμερικανικές και τουρκικές αεροπορικές δυνάμεις, ενώ συχνά υπάρχουν σταθμοί αεροπορικών δυνάμεων από άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Το πιο σημαντικό είναι ότι περίπου 50 από τα αμερικανικά τακτικά πυρηνικά όπλα, απόθεμα του Ψυχρού Πολέμου, βρίσκονται αποθηκευμένα στο Ιντσιρλίκ. <br /> <br /> Εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ τόνισε πρόσφατα ότι «η διαλειτουργικότητα των ενόπλων δυνάμεών μας είναι θεμελιώδους σημασίας για το ΝΑΤΟ για τη διεξαγωγή των επιχειρήσεων και των αποστολών μας" και ότι το σύστημα S-400 της Ρωσίας θεωρείται "τεχνικά ασύμβατο με τα οπλικά συστήματα όπλων χρησιμοποιούνται από τις χώρες του ΝΑΤΟ». <br /> <br /> Είναι αμφίβολο αν ο Ερντογάν πίστεψε ότι η επιμονή του για την απόκτηση των S-400 θα μπορούσε να οδηγήσει στη σοβαρή αμφισβήτηση της ιδιότητας της Τουρκίας ως μέλους του NATO. Ωστόσο, οι εκκλήσεις για εκδίωξη της Τουρκίας από τη Συμμαχία έχουν εμφανιστεί σε διάφορα ΜΜΕ. Υπάρχει συναίνεση πάντως στην άποψη ότι αυτό θα ήταν ένα μεγάλο βήμα. Εν πάση περιπτώσει, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία ρήτρα στους κανόνες του ΝΑΤΟ για την απομάκρυνση ενός μέλους. Ένα τέτοιο βήμα δεν γίνεται ποτέ, και αν τεθεί σοβαρά στο τραπέζι τότε θα πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλες διαδικασίες από το μηδέν. Αυτή η διαμάχη είναι πιθανό να έχει μια λιγότερο δραματική επίλυση<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία καλεί τη Ρωσία να "μπεί" στο NATO!

Γράφει ο Neville Teller Μτφρ. Βαγγέλης Γεωργίου Η Τουρκία δεν είναι ακριβώς ιδρυτικό μέλος του NATO, αλλά μαζί με την Ελλάδα ήταν οι πρ...

Διαβάστε την συνέχεια