Έκθεση Αμερικανών για τον Κίσινγκερ που μοιράζει το Αιγαίο από το 1976

<iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="346" src="https://www.youtube.com/embed/FV4UtOpmJVM" width="680"></iframe><br /> <div> <br /></div> <b>Γιώργος Σαχίνης</b>Ο 9.84 στα πλαίσια των αναλύσεων για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τις θέσεις των ΗΠΑ, παρουσίασε σήμερα βασικά αποσπάσματα μιας απόρρητης έκθεσης του 1976 στο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, που 44 χρόνια μετά σε πολλά ζητήματα, τηρουμένων των αναλογιών της εποχής, αποδεικνύουν και σήμερα ποιους εξυπηρετούν συζητήσεις για προσφυγή στη Χάγη αλλά και διμερών συνομιλιών με την ώθηση των ΗΠΑ για την σταθερότητα στην περιοχή.<br /> <br /> Η απόρρητη αυτή έκθεση μετά τον αποχαρακτηρισμό της , πρωτο-δημοσιεύτηκε στις 24-11-2008 στο «Βήμα» . Υπενθυμίζεται ότι τον Μάιο του 1976 ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ δρ Χένρι Κίσινγκερ είχε αποφασίσει να αναμειχθεί ο ίδιος σε μια προσπάθεια μεσολάβησης ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Τουρκία.<br /> <br />  Οι πρωθυπουργοί των δύο χωρών, Κωνσταντίνος Καραμανλής και Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, είχαν συμφωνήσει στη διαπραγμάτευση των διμερών εκκρεμοτήτων χωρίς να καταλήξουν ποτέ σε θετικά αποτελέσματα.<br /> <br />  Ο Κίσινγκερ είχε ζητήσει από το Τμήμα Αναλύσεων και Πληροφοριών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ να συντάξει μια μακροσκελή έκθεση για την ιστορία των προβλημάτων του Αιγαίου αλλά και τα πιθανά σενάρια επίλυσής τους. Η έκθεση αυτή με τίτλο «Η αμερικανική πολιτική στο Αιγαίο» δόθηκε στον αμερικανό υπουργό στις 17 Μαΐου 1976 και αποτέλεσε στη συνέχεια τη βάση ενός «σχεδίου Κίσινγκερ», που δεν καρποφόρησε ως το 1977, οπότε και ο κ. Κίσινγκερ έφυγε από την ηγεσία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.<br /> <br /> Το σχέδιο προέβλεπε είτε μια φόρμουλα διευθέτησης των εκκρεμοτήτων στο Αιγαίο βάσει ενός πάρε-δώσε σε ζητήματα όπως τα 12 μίλια και ο ελληνικός εναέριος χώρος είτε πάλι μια λύση-πακέτο για Κύπρο και Αιγαίο ταυτόχρονα. Σε κάθε περίπτωση η έκθεση υπογράμμιζε ότι «η Ελλάδα θα χρειασθεί να κάνει τις πιο σοβαρές παραχωρήσεις, σε σύγκριση με το προηγούμενο στάτους κβο». Το 1976 θεωρείτο «ιστορική πρακτική» η μη παραβίαση από τα τουρκικά αεροσκάφη του εναέριου χώρου των 10 μιλίων γύρω από τα ελληνικά νησιά και οι περίφημες «γκρίζες ζώνες» δεν είχαν καν εμφανισθεί στο προσκήνιο.<br /> <br /> <a href="https://www.neakriti.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Έκθεση Αμερικανών για τον Κίσινγκερ που μοιράζει το Αιγαίο από το 1976

Γιώργος Σαχίνης Ο 9.84 στα πλαίσια των αναλύσεων για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τις θέσεις των ΗΠΑ, παρουσίασε σήμερα βασικά αποσπάσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης: Περί καρότων και μαστιγίων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyUUjI8eNdGZAuHRigf7srAvS6319wQ1Ds3u4mA9bpwdNaVxMYR-4_0Fj5fHxaNDhGzv26rYQV-lSSgXNehUvIV5k0-lWHAw2xuC7mbFuApuDexIxjmvhdet99dCOPy1Z-uuFB0MJERSM/s1600/55887412365.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="336" data-original-width="630" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyUUjI8eNdGZAuHRigf7srAvS6319wQ1Ds3u4mA9bpwdNaVxMYR-4_0Fj5fHxaNDhGzv26rYQV-lSSgXNehUvIV5k0-lWHAw2xuC7mbFuApuDexIxjmvhdet99dCOPy1Z-uuFB0MJERSM/s640/55887412365.jpeg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Να τι σημαίνει «καζάν-καζάν» («win-win»): Η Τουρκία κερδίζει εδάφη της Ελλάδος, και η Ελλάδα κερδίζει αποφεύγοντας τον πόλεμο με την Τουρκία. Με άλλα λόγια μιλάμε για ωμό εκβιασμό</span>.</h3> <b>Δρ. Φάνης Τσουλουχάς*  </b><br />Στο άρθρο με τίτλο «Ο τολμών νικά όταν η «γαλάζια πατρίδα» του κ. Ερντογάν βυθίζεται» ανέφερα ότι «Μπορεί βέβαια ο κ. Ερντογάν να κάνει χειρότερες προκλήσεις από αυτές που κάνει, και νομίζω ότι αυτό θα κάνει ανεξάρτητα από το τι κάνουμε εμείς, που όμως θα γυρίσει την παγκόσμια κοινή γνώμη χειρότερα εναντίον του, και θα του δημιουργήσει σοβαρότερα διπλωματικά προβλήματα, ιδίως αν ο κ. Μπάϊντεν κερδίσει τις Αμερικανικές εκλογές.»<br /><br />Νομίζω είναι καιρός να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.Παρακολουθώ τα νέα καθημερινά και ανελλιπώς όπως όλοι οι Έλληνες και βλέπω τους έγκριτους αναλυτές να προσπαθούν να απαντήσουν δύο τυπικές δημοσιογραφικές ερωτήσεις: ποιά θα είναι η επόμενη κίνηση του κ. Ερντογάν, και ποια η λογική των πράξεών του. Οι απαντήσεις, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι θα τραβήξει το σκοινί όσο πάει χωρίς να αρχίσει πόλεμο που δεν τον συμφέρει, και η λογική των πράξεών του ρέει από την παραδοσιακή στρατηγική της Τουρκίας που είναι «to get something out of nothing», δηλαδή «του να παίρνεις κάτι από το τίποτα» που ιστορικά της έχει δουλέψει.Μία κοινή δράση προς αυτό το στόχο είναι να συμπεριφέρεται σαν αυτά που θέλει να είναι ήδη τετελεσμένα,και βέβαια «σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο» όπως το ερμηνεύει η Τουρκία ιδιοτελώς και κατά το δοκούν.<br /><br />Η ιστορική Τουρκία έχει καταλάβει το 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας, για να μην πάμε πιο πίσω. Η δε αναθεωρητική Τουρκία, σαν Λερναία Ύδρα, έχει απλώσει πλοκάμια παντού (Συρία, Λιβύη, Αλβανία, Κατάρ, Υεμένη, Παλαιστίνη, Αζερμπαϊτζάν). Όπου υπάρχει περιοχή ευάλωτη η Τουρκία είναι μέσα εκμεταλλευόμενη το κενό (vacuum) που άφησε η λανθασμένη απομάκρυνση της Αμερικής από την περιοχή. Έχει ήδη καταλάβει τμήμα της Συρίας, στο οποίο παρεμπιπτόντως έχει βάλει στην κυκλοφορία το αδυνατισμένο Τουρκικό νόμισμα, με το πρόσχημα ότι πολεμάει τρομοκράτες και προωθεί τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, και έχει καταλάβει ή τουλάχιστον ελέγχει ήδη τμήμα της πετρελαϊκής Λιβύης με το πρόσχημα ότι προσεκλήθη και ότι προστατεύει τα «αδέλφια» της από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Και η Τουρκία θέλει τους πόρους της Κυπριακής Δημοκρατίας με το πρόσχημα ότι προστατεύει τα δικαιώματα των «Τουρκο-Κυπρίων». Μην γελιόμαστε, ούτε ο κ. Ακιντζί δεν φαίνεται να τον πιστεύει.<br /><br />Και τώρα προσπαθεί απροκάλυπτα να καταλάβει τμήματα της Ελλάδος. Αυτή είναι η σημασία του «καζάν-καζάν» («win-win»), δηλαδή η Τουρκία κερδίζει εδάφη της Ελλάδος, και η Ελλάδα κερδίζει αποφεύγοντας τον πόλεμο με την Τουρκία. Με άλλα λόγια μιλάμε για ωμό εκβιασμό.<br /><br />Η Τουρκία δεν αρκείται σε ότι πήρε από τις διεθνείς συνθήκες, π.χ., μόνο τις νησίδες που είναι τρία μίλια από τις Τουρκικές ακτές, με τις γνωστές εξαιρέσεις. Θεωρεί, με βάση το δικό της «Διεθνές Δίκαιο» ότι όποιες νήσοι, νησίδες και βραχονησίδες δεν αναφέρονται ρητώς και ονομαστικώς, της ανήκουν, όπου και να είναι, σαν να ήταν η Ελλάδα Ελβετικό τυρί.Και τα Ίμια δικά της είναι. Και τα ύδατα και ο εναέριος χώρος πέραν των έξι μιλίων από τις Ελληνικές ακτές, της ανήκουν. Και τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Και το Καστελόριζο δεν μπορεί να έχει επήρεια ή οτιδήποτε άλλο όταν είναι τόσο μακριά από την Ελλάδα. Αυτό είναι το «Δίκαιο.» Δηλαδή εξ ορισμού η Ελλάδα έπρεπε να είναι πιο μικρή για να μην ενοχλείται η Τουρκία. Και τα Δωδεκάνησα, Τουρκικά και αυτά καθώς, υπό το αντικειμενικό πρίσμα του «Διεθνούς Δικαίου» της Τουρκίας «υπάρχουν νομικά προβλήματα με το καθεστώς τους». Όπως είπαμε, «to get something out of nothing.» Οι Τούρκοι πολιτικοί αυτή τη στιγμή έχουν εμπλακεί μεταξύ τους σε ένα αγώνα προς τον πάτο (race to the bottom) προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια του Σουλτάνου ο οποίος βρίσκεται ακριβώς στον πάτο.<br /><br />Η Τουρκία πάει να διαλύσει το ΝΑΤΟ. Ας το πούμε καθαρά και ξάστερα. Εμείς, και όταν λέω εμείς περικλείω και άλλα Ευρωπαϊκά κράτη, δεν κινδυνεύουμε από την Ρωσία. Από την Τουρκία κινδυνεύουμε. Αν το ΝΑΤΟ δεν μας προστατεύει, ποιός ο λόγος της ύπαρξής του.Βέβαια να ξεκαθαρίσω ότι δεν προτείνω να φύγουμε από το ΝΑΤΟ επ’ ουδενί λόγω. Η Τουρκία όμως έχει εκφράσει την επιθυμία να φύγει από το ΝΑΤΟ και νομίζω πρέπει να ενθαρρυνθεί προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />Η Τουρκία προσπαθεί ανελλιπώς να καταλάβει και να διαλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και το σύστημα αξιών της.Πού ακούστηκε υποψήφιο κράτος για ένταξη να έχει καταλάβει το 37% του εδάφους ενός κράτους της Ένωσης, το οποίο κράτος ούτε καν αναγνωρίζει, να προσπαθεί να καταλάβει εδάφη και χωρικά ύδατα άλλου κράτους, και να προσπαθεί να καταλάβει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ δύο κρατών της Ένωσης; Πού ακούστηκε υποψήφιο κράτος για ένταξη να αγνοεί τα ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία σήμερα βασανίζονται καθημερινά και καταπατώνται στην Τουρκία; Οι Τούρκοι πολίτες διαφεύγουν σήμερα en masse στο εξωτερικό για να αποφύγουν το μαστίγιο του καθεστώτος. Πού ακούστηκε υποψήφιο κράτος για ένταξη να χρηματοδοτεί θρησκευτικούς φανατικούς ανά την Ευρώπη; Πού ακούστηκε υποψήφιο κράτος για ένταξη να υβρίζει ένα από τα πιο ισχυρά κράτη της Ένωσης, τη Γαλλία;<br /><br />Για ποιο λόγο θέλουμε την Τουρκική εκδοχή των conquistadores που θέλουν να επανασυστήσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Συνάδει η σημερινή Τουρκία με τις πολιτικές και πολιτιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Για πoιό λόγο το καρότο προς την Τουρκία; Για ποιό λόγο δίνουμε τόσα δις στην Τουρκία; Μήπως για τον φόβο των μεταναστευτικών ορδών που χρησιμοποιεί ο κ. Ερντογάν σαν πιόνι; Μήπως, όπως έχω ξαναπεί, η Ευρώπη καλύτερα να διαθέσει στην Frontex τα δις που συνεισφέρει στην Τουρκία και να αντιμετωπίσει απ’ ευθείας το πρόβλημα; Γιά ποιο λόγο η Ευρώπη δεν κάνει εμπάργκο όπλων στην Τουρκία;<br /><br />Το καλύτερο που διάβασα πρόσφατα είναι αυτό που είπε ο κ. Βέμπερ στο Spiegel:«Το γεγονός ότι ο υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας ταξιδεύει στην Αθήνα ως μεσολαβητής είναι απαράδεκτο για μένα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια διαμάχη μεταξύ ενός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μιας τρίτης χώρας η οποία ενεργεί επιπλέον και ως επιτιθέμενη.»<br /><br />Τελειώνοντας, ποιοι είναι οι πραγματικοί «πειρατές της Μεσογείου;» Μήπως είναι αυτοί που έχουν καταλάβει Ευρωπαϊκά εδάφη και συνεχώς καταπατούν Ευρωπαϊκά δικαιώματα; Μήπως φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης; Μήπως ήρθε η ώρα η Ελλάδα να λέει τα πράγματα λίγο πιο ξεκάθαρα στους συμμάχους μας; Και μήπως ήρθε η ώρα οι σύμμαχοί μας επιτέλους να καταλάβουν ότι θα έχουν πολύ πολύ χειρότερα προβλήματα να αντιμετωπίσουν αργότερα;<br /><br /><br /><b><i>*Ο Φάνης Τσουλουχάς είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μερσέντ. </i></b><br />πηγή<br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης: Περί καρότων και μαστιγίων

Να τι σημαίνει «καζάν-καζάν» («win-win»): Η Τουρκία κερδίζει εδάφη της Ελλάδος, και η Ελλάδα κερδίζει αποφεύγοντας τον πόλεμο με την Τουρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμυνα, εξοπλισμοί, οικονομία, εγγυήσεις και ισορροπίες

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0edr-7Actia8erkTmojveNHyk-TMn5tdGgRNqNURvvWaywvYM3f3hkrBVYa7SHZ6nYg_e1qDsf6SEgHfjFZiVOhLzS4QiWcwSE2Pa35QfSTvuyacqK2fVzRurUF1e8dNDD7i2RtQiESo/s1600/rafal.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="527" data-original-width="936" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh0edr-7Actia8erkTmojveNHyk-TMn5tdGgRNqNURvvWaywvYM3f3hkrBVYa7SHZ6nYg_e1qDsf6SEgHfjFZiVOhLzS4QiWcwSE2Pa35QfSTvuyacqK2fVzRurUF1e8dNDD7i2RtQiESo/s640/rafal.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν την τεχνογνωσία όχι μόνο της επιλογής του επιχειρησιακά βέλτιστου πολεμικού υλικού αλλά και αντίληψη των διεθνών ισορροπιών και των πραγματικών οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας</span>.</h3> <b>Ιπποκράτης Δασκαλάκης</b> Αντιστράτηγος εα, Διευθυντής Μελετών ΕΛΙΣΜΕ.<br />Διάχυτη η φημολογία περί επικείμενων κυβερνητικών ανακοινώσεων ενίσχυσης των ενόπλων δυνάμεων. Ήδη σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, ένα κονδύλιο 600 εκατομμυρίων ευρώ για κάλυψη άμεσων αμυντικών αναγκών περιλαμβάνεται στον υπό εγγραφή συμπληρωματικό προϋπολογισμό 6 δισεκατομμυρίων ευρώ για το τρέχον έτος. Έντονη επίσης και η φημολογία για τα υπό προμήθεια οπλικά συστήματα, συμφωνίες υποστήριξης (followonsupport) αλλά και ενδεχόμενων πρωτόγνωρων συμφωνιών αμοιβαίας στρατιωτικής υποστήριξης (Ελλάδα-Γαλλία).<br /><br />Για άλλη μια φορά η χώρα τρέχει ασθμαίνουσα να καλύψει το σταδιακά διαταραχθέν ισοζύγιο αμυντικής ισχύος Ελλάδος-Τουρκίας. Οι αιτίες της διατάραξης πολλές, οι δικαιολογίες της αποτυχίας έγκαιρης αντίδρασης ακόμη περισσότερες όπως και οι ευθύνες πολιτικών και στρατιωτικών προσώπων. Δεν είναι όμως ο σκοπός του σημερινού κειμένου η αναζήτηση των αιτίων και ο καταλογισμός των ευθυνών. Απλά ευελπιστούμε να δούμε αφενός να υλοποιούνται άμεσα οι βέλτιστες λύσεις -δεδομένων των συνθηκών- και αφετέρου την υιοθέτηση του ορθού σχεδιασμού και εφαρμογής μιας αμυντικής πολιτικής που το είδος της μακροχρόνιας απειλής που βιώνουμε, επιβάλει.<br /><br />Αντιλαμβανόμαστε ότι ουδέποτε τα διαθέσιμα κονδύλια επαρκούν για την υλοποίηση όλων των προγραμμάτων που οι στρατιωτικές ηγεσίες (παγκοσμίως) προβάλουν. Επίσης είναι απολύτως κατανοητό και αποδεκτό ότι κάθε κράτος ασκεί και άλλες πτυχές της εθνικής πολιτικής του μέσω των εξοπλισμών. Ενίοτε δε αυτές οι λοιπές πτυχές (διπλωματική, αμυντική, οικονομική διάσταση) είναι σημαντικότερες αυτών καθαυτών των εξοπλισμών. Επιτυχία της εθνικής πολιτικής είναι η στον ορθό χρόνο και λογική τιμή, επιλογή των πλέον κατάλληλων επιχειρησιακά εξοπλιστικών προγραμμάτων που παράλληλα εξασφαλίζουν τις προαναφερθείσες -μη επιχειρησιακές- επιδιώξεις. Η επίτευξη αυτού του στόχου αποτελεί άθλο, δεδομένης μάλιστα και της υπάρχουσας (ως συνήθως για τα ελληνικά δεδομένα) χρονικής πίεσης που δημιουργούν οι ανελαστικές αμυντικές ανάγκες.<br /><br />Σίγουρα τα Γενικά Επιτελεία γνωρίζουν σε άριστο βαθμό τις επιχειρησιακές ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων και τις δυνατότητες του κάθε προσφερομένου μέσου όπως αντιλαμβάνονται και τις εξωεπιχειρησιακές πραγματικότητες. Επισημαίνεται ότι το κάθε οπλικό σύστημα δεν αποτελεί ένα απλό άθροισμα των δυνατοτήτων του αλλά μια επιμέρους συνισταμένη ικανοτήτων (αλλά και αδυναμιών) πληθώρας άλλων συστημάτων και υποσυστημάτων που στο ιδιαίτερο επιχειρησιακό μας περιβάλλον και με το κατάλληλο δόγμα χρησιμοποίησης θα επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα στο συγκεκριμένο αντίπαλο.<br /><br />Παραταύτα λογικό και αναπόφευκτο είναι η ύπαρξη διακλαδικών (υγιών) ανταγωνισμών αλλά και ορισμένων διαφορετικών τακτικών απόψεων που μεταφράζονται σε διαφορετικές προτιμήσεις οπλικών συστημάτων (ή των επιμέρους διαμορφώσεων τους). Πρέπει όμως να αναγνωρίζουμε ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις, την τελευταία πεντηκονταετία, προχώρησαν σε προμήθεια, ένταξη και αξιοποίηση οπλικών συστημάτων που εκ των υστέρων συγκέντρωσαν τη διεθνή αποδοχή. Αντίστροφα πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν υπήρξε πάντα η ανάλογη επιτυχία στην εξασφάλιση της σε βάθους χρόνου ομαλής υποστήριξης αρκετών οπλικών συστημάτων. Πολλαπλοί οι λόγοι αυτής της αποτυχίας με προεξέχοντες την αλόγιστη εμμονή στους αριθμούς με περιφρόνηση της υποστήριξης, την απόκτηση υπερβολικής πολυτυπίας στην προσπάθεια τήρησης ισορροπιών ικανοποίησης όλων των προμηθευτών και την αγορά περιορισμένων αριθμών που καθιστούσε προβληματική και ενίοτε ασύμφορη την μακροχρόνια υπηρέτηση τους. Φυσικά τα παραπάνω προβλήματα γιγαντώνονταν ως συνέπεια της έλλειψης μιας μακροχρόνιας αμυντικής στρατηγικής με αποτέλεσμα ανά δεκαπενταετία σχεδόν να καταφεύγουμε στις λεγόμενες «πυροσβεστικές» λύσεις με όλα τα συναφή μειονεκτήματα. Αυτή η ελληνική τακτική, σε συνδυασμό και με τις άλλες παθογένειες της χώρας δεν επέτρεψαν την ανάπτυξη μιας υγιούς ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.<br /><br />Σήμερα όμως θέλουμε τα καλύτερα οπλικά συστήματα, στο συντομότερο χρονικό διάστημα, με ελληνική συμπαραγωγή, με εξασφαλισμένη υποστήριξη, στις καλύτερες τιμές και με παροχή ακόμη και εγγυήσεων ασφαλείας από τις προμηθεύτριες χώρες! Επειδή αυτά όμως δεν συμβαίνουν στον πραγματικό κόσμο θα αναγκαστούμε και εμείς να προχωρήσουμε σε συμβιβασμούς λαμβάνοντας υπόψη και την ένδεια χρημάτων που μας συνοδεύει. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι οποιαδήποτε προμήθεια νέου κύριου οπλικού συστήματος απαιτεί ικανό χρόνο, ακόμη και σε περίπτωση ετοιμοπαράδοτου υλικού, για την επιχειρησιακή αξιοποίηση του, αντιλαμβανόμαστε τη ανάγκη ισορροπίας μεταξύ των «τώρα», «αύριο» και «μεθαύριο».<br /><br />Η απόκτηση κρισίμων ανταλλακτικών και η διενέργεια των επιθεωρήσεων/αναβαθμίσεων που θα επιτρέψουν την αύξηση της διαθεσιμότητας των οπλικών μας συστημάτων και της αποτελεσματικότητας των πυρομαχικών αναφέρεται στο «τώρα».<br /><br />Η ένταξη ετοιμοπαράδοτων οπλικών συστημάτων, που απαιτεί και αυτή ορισμένο χρόνο επιχειρησιακής αξιοποίησης, αναφέρεται στο «αύριο», συχνά δε αποκαλείται και ως «ενδιάμεση» λύση.Δυστυχώς στην ελληνική πραγματικότητα και για ορισμένα οπλικά συστήματα αναζητούμε την «άμεση» λύση και όχι πλέον την «ενδιάμεση»! Σίγουρα οποιαδήποτε «ενδιάμεση» λύση πρέπει να αποτελεί και μια γέφυρα μεταξύ του «σήμερα» και του «μεθαύριο». Αναφερόμενοι δε στο «μεθαύριο» μιλάμε για μια περίοδο για την οποία έπρεπε να έχουμε αρχίσει να σχεδιάζουμε από το «προχθές».<br /><br />Αυτή η διαδικασία πράγματι συμβαίνει σε επίπεδο σχεδιασμού στα Γενικά Επιτελεία όπου δεκάδες στελέχη ενημερώνονται συνεχώς και ξοδεύουν εκατοντάδες εργατοώρες προετοιμάζοντας εισηγήσεις για τις επόμενες κινήσεις μας (καμιά φορά αδικούμε όλες αυτές τις προσπάθειες χαρακτηρίζοντας τις ως άχρηστες γραφειοκρατικές ενέργειες). Πως όμως τα Επιτελεία να προχωρήσουν στον σχεδιασμό και κυρίως στην υλοποίηση μιας αμυντικής-εξοπλιστικής πολιτικής όταν είναι αδύνατη η μακροχρόνια πρόβλεψη και δέσμευση ενός σταθερού ποσού για τις ανάγκες αυτές; Επιπλέον, ενώ υπάρχει από το «προχθές» η ανάλογη προετοιμασία στο επίπεδο των ενόπλων δυνάμεων, συνήθως οι πολιτικές ηγεσίες δεν λαμβάνουν έγκαιρα («χθες») τις αναγκαίες αποφάσεις για το «μεθαύριο». Δυστυχώς η αναποφασιστικότητα αυτή -για πολλαπλούς γνωστούς λόγους- χαρακτηρίζει την πλειονότητα των πολιτικών μας ηγεσιών (με συνυπευθυνότητα και μέρους της ανώτατης στρατιωτικής ηγεσίας) και μόνο όταν εμφανιστεί ο από μηχανής θεός, βλέπε «FigenAkat»<a href="https://www.huffingtonpost.gr/entry/amena-exoplismoi-oikonomia-eyyeeseis-kai-isorropies_gr_5f572fa6c5b62b3add451e93?utm_hp_ref=gr-homepage#sdfootnote1sym">1</a> και «Oruç Reis», εφαρμόζεται η γνωστή ελληνική ρήση «τρεχάτε ποδαράκια μας».<br /><br />Σήμερα πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Καλοπροαίρετοι οπαδοί της επίτευξης αμοιβαίας ικανοποιητικής λύσης με την Τουρκία ή ριζικής αλλαγής των συνθηκών στη χώρα αυτή, ή μιας υπέρ ημών δυναμικής επέμβασης γήινων ή εξωγήινων δυνάμεων, μάλλον ζουν εκτός πραγματικότητος. Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν την τεχνογνωσία όχι μόνο της επιλογής του επιχειρησιακά βέλτιστου πολεμικού υλικού αλλά και αντίληψη των διεθνών ισορροπιών και των πραγματικών οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας. Αξιολογούν τη σχετική αξία κάθε οπλικού συστήματος αντιλαμβανόμενες όμως και την σημασία των διεθνών εγγυήσεων και της υποστήριξης σε πολλαπλά επίπεδα. Μπορούμε κάλλιστα να τις εμπιστευθούμε για την επιλογή των απαραίτητων αμυντικών προμηθειών σε μια αρμονική συνεργασία με τους αντίστοιχος εμπλεκόμενους φορείς για οικονομικά θέματα και ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Σε τελευταία ανάλυση οι ένοπλες δυνάμεις θα πολεμήσουν με τα συστήματα αυτά και είναι οι άνθρωποι που μας βγάζουν καθημερινά ασπροπρόσωπους επιχειρώντας ενίοτε με υποδεέστερα μέσα έναντι ενός υπεράριθμου αντιπάλου. Ήρθε πλέον η ώρα να αφουγκραστούμε πραγματικά τις ανάγκες και αγωνίες τους και να αναλάβουμε το αναγκαίο κόστος.<br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αμυνα, εξοπλισμοί, οικονομία, εγγυήσεις και ισορροπίες

Οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έχουν την τεχνογνωσία όχι μόνο της επιλογής του επιχειρησιακά βέλτιστου πολεμικού υλικού αλλά και αντίληψη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γύρω από τι στρέφεται η “αντιδικία” της Ελλάδας και της Τουρκίας: Μία ενδιαφέρουσα γερμανική άποψη…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMIve4UOrPg2_1J1QXNAnV78Nc1UbAxKgoV1Tz0U9AluzH8anwtZ1vTfSGSXeI4X3lngiChDH4BC11apKcZcA0pRgsDO8yXjkM7Ttdbv2p5Qr5dMFR0o7s9vhJYA5pmTPOQdqsHs9fJUU/s1600/merkel-mitsotakis.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="1200" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMIve4UOrPg2_1J1QXNAnV78Nc1UbAxKgoV1Tz0U9AluzH8anwtZ1vTfSGSXeI4X3lngiChDH4BC11apKcZcA0pRgsDO8yXjkM7Ttdbv2p5Qr5dMFR0o7s9vhJYA5pmTPOQdqsHs9fJUU/s640/merkel-mitsotakis.webp" width="640" /></a></div> <br />Στην αντιδικία μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας για τα αποθέματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται αμετακίνητος.<br /><br />Η σχέση μεταξύ των δύο κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, της Ελλάδας και της Τουρκίας, είναι εξαιρετικά τεταμένη. Αλλά ποιο ακριβώς είναι το διακύβευμα της διαμάχης και ποιος έχει δίκιο; Ποια θα μπορούσε να είναι μία πιθανή λύση;<br /><br />Η ανάλυση του αρχισυντάκτη εξωτερικών θεμάτων του Ομίλου ΜΜΕ <b><a href="https://www.morgenpost.de/politik/article230347146/Gaskrieg-zwischen-Tuerkei-und-Griechenland-Wer-hat-Recht.html">Funke, Michael Backfisch</a>, </b>έχει μεγάλο ενδιαφέρον.<br /><br />Τίτλος της ανάλυσης: «Πόλεμος μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας για το φυσικό αέριο. Ποιος έχει δίκιο;» Υπότιτλος: «Στη διαμάχη για το φυσικό αέριο μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας συγκρούονται διάφορες νομικές αξιώσεις. Μπορεί να αποτραπεί ο πόλεμος;»<br /><br />Αναφέρει, μεταξύ άλλων:<br />Γύρω από τι στρέφεται η διαφορά;<br /><br />Το διακύβευμα είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο. Εικάζεται ότι υπάρχουν κοιτάσματα φυσικού αερίου κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας. Το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Oruc Reis» αναζητά από τον Αύγουστο φυσικό αέριο στα ελληνικά νησιά της Ρόδου και του Καστελλόριζου.<br /><br />Η Ελλάδα διαμαρτύρεται για τις ενέργειες της Άγκυρας. Η κυβέρνηση στην Αθήνα επικαλείται το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Η νομική βάση της είναι η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1994.<br /><br />Η σύμβαση, υπογεγραμμένη από 168 κράτη, ορίζει ότι κάθε παράκτιο κράτος δικαιούται έκτασης 12 ναυτικών μιλίων (περίπου 22 χιλιομέτρων), η οποία να ξεκινά από τις ακτές. Αυτή η ζώνη αποτελεί μέρος της εθνικής επικράτειας και χαρακτηρίζεται ως αιγιαλίτιδα ζώνη ή χωρικά ύδατα. Επιτρέπεται η διέλευση από εκεί ξένων πλοίων, εκτός αν φέρουν όπλα. Τα άλλα κράτη δεν διαθέτουν δικαιώματα αλιείας στην περιοχή, ενώ δεν επιτρέπεται η αναζήτηση πρώτων υλών χωρίς ρητή άδεια. Σε αυτόν τον τομέα ισχύει η δικαιοδοσία του αντίστοιχου κράτους.<br /><br />Επικαλούμενη τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, η Ελλάδα αξιώνει ΑΟΖ για καθένα από τα νησιά της. Σύμφωνα με τη Σύμβαση, ένα κράτος μόνο μπορεί να αξιοποιεί φυσικούς πόρους σε έκταση 200 ναυτικών μιλίων (370 χιλιομέτρων) από τις ακτές του. Η Ελλάδα διαθέτει περισσότερα από 3.000 νησιά. Μερικά από αυτά απέχουν μόλις λίγα χιλιόμετρα από τις τουρκικές ακτές. Στην περίπτωση του Καστελλόριζου, η απόσταση είναι μόνο περίπου τρία χιλιόμετρα.<br /><br />Εάν η Αθήνα επιμένει στην αυστηρή εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας για τα νησιά της, αυτό θα σήμαινε ότι στην Άγκυρα δεν θα απέμεναν σχεδόν καθόλου ύδατα για την εξόρυξη πρώτων υλών –και αυτό παρόλο που η Τουρκία έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο.<br /><br />Ωστόσο, η Τουρκία θα μπορούσε θεωρητικά να διεκδικήσει ΑΟΖ. Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, κάθε παράκτιο κράτος δικαιούται τουλάχιστον 200 ναυτικά μίλια (370 χιλιόμετρα) υφαλοκρηπίδας, η οποία αποτελεί φυσική επέκταση της ηπειρωτικής χώρας στον πυθμένα της θάλασσας.<br /><br />Εδώ το κράτος έχει το κυρίαρχο δικαίωμα να αξιοποιεί τους φυσικούς πόρους. Το πρόβλημα: Η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Κατά την άποψή της, τα ελληνικά νησιά δεν διαθέτουν δική τους ΑΟΖ.<br />Μπορεί να ξεσπάσει πόλεμος στην Ανατολική Μεσόγειο;<br /><br />Η διαμάχη για το φυσικό αέριο μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας κορυφώνεται κατά τους περασμένους μήνες. Και οι δύο χώρες έχουν στείλει πολεμικά πλοία στο Αιγαίο. Τον Αύγουστο σημειώθηκε σύγκρουση μεταξύ ελληνικής και τουρκικής φρεγάτας.<br /><br />Αλλά και το Πολεμικό Ναυτικό της Γαλλίας, η οποία έχει ταχθεί πλήρως στο πλευρό της Ελλάδας, είναι επίσης παρόν με πλοία στην περιοχή. Επιπλέον, σύμφωνα με δημοσιεύματα τουρκικών ΜΜΕ, η Άγκυρα μετακινεί ίλες τεθωρακισμένων από τα νοτιοανατολικά της χώρας στα σύνορα με την Ελλάδα.<br /><br />Ο λεκτικός πόλεμος είναι ήδη σε πλήρη εξέλιξη. Η τουρκική κυβέρνηση κάνει χωρίς περιστροφές λόγο για τον κίνδυνο ενός «πολέμου», εάν η Ελλάδα δεν υποχωρήσει. Ο Πρόεδρος Erdogan απείλησε ότι «θα θάψει» και «θα ρίξει στη θάλασσα» τους Έλληνες, αν στραφούν εναντίον της Τουρκίας.<br /><br />Η Αθήνα από την πλευρά της κατηγορεί την Άγκυρα για «μεγαλομανία» και «αλαζονεία». Ο Ομοσπονδιακός Υπουργός Εξωτερικών Heiko Maas (SPD) προειδοποιεί πως δεν πρέπει να υπάρξει «παιχνίδι με τη φωτιά». Ακόμα και η μικρότερη σπίθα θα μπορούσε να οδηγήσει «σε καταστροφή».<br />Είναι δυνατόν το ΝΑΤΟ ή η ΕΕ να συρθούν στη σύγκρουση;<br /><br />Τόσο η Τουρκία, όσο και η Ελλάδα ανήκουν στο ΝΑΤΟ. Όμως δεν προβλέπεται στη συνθήκη του ΝΑΤΟ ένοπλη σύγκρουση μεταξύ δύο μελών της Συμμαχίας. Είναι πολύ πιθανό τα περισσότερα κράτη της Συμμαχίας σε περίπτωση πολέμου να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να παραμείνουν ουδέτερα.<br /><br />Ωστόσο, το Άρθρο 42 Παράγραφος 7 της συνθήκης ΕΕ περιέχει ειδική ρήτρα συνδρομής. Αυτή περιλαμβάνει ισχυρότερη υποχρέωση από την προβλεπόμενη στο αντίστοιχο Άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ. Εάν η Τουρκία επιτεθεί πρώτη, τα μέλη της ΕΕ θα είναι υποχρεωμένα να σταθούν στο πλευρό της Ελλάδας, ανεξάρτητα από το αν αποτελούν παράλληλα και μέλη του ΝΑΤΟ.<br />Ποιό κράτος έχει δίκιο;<br /><br />Δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας, τόσο τα κράτη όσο και τα νησιά μπορούν να αξιώσουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ -και με αυτόν τον τρόπο και τις υπάρχουσες πρώτες ύλες. Η ΕΕ υποστηρίζει τις ελληνικές θέσεις.<br /><br />Αντίθετα, η Τουρκία επικαλείται τη Σύμβαση της Γενεύης για την υφαλοκρηπίδα του 1958: Αυτή παρέχει το δικαίωμα οικονομικής αξιοποίησης του πυθμένα της θάλασσας σε απόσταση 200 ναυτικών μιλίων (370 χιλιομέτρων), η οποία μετράται από την ακτογραμμή. Υπάρχει λοιπόν σύγκρουση δύο διαφορετικών νομικών αξιώσεων.<br /><br />Η Άγκυρα επικαλείται τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία υπεγράφη το 1923 μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε αυτήν την ειρηνευτική συνθήκη, τα θαλάσσια σύνορα σχεδιάστηκαν βάσει της μέσης γραμμής μεταξύ της ελληνικής και της τουρκικής ηπειρωτικής χώρας. Έτσι, τα νησιά της Ανατολικής Ελλάδας ουσιαστικά σχηματίζουν θύλακες στο τουρκικό τμήμα του Αιγαίου.<br />Ποια είναι η θέση της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης (της Γερμανίας);<br /><br />Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση αποφεύγει να πάρει σαφώς το μέρος κάποιας πλευράς και επιδιώκει να αποτρέψει την αντιπαράθεση. «Πρέπει να σκεφτούμε τη στρατηγική σημασία της Τουρκίας», λέει υψηλόβαθμο στέλεχος του Μεγάλου Συνασπισμού.<br /><br />Αυτό δεν αφορά μόνο τη Συμφωνία για τους Πρόσφυγες που συνήφθη το 2016 μεταξύ Βρυξελλών και Άγκυρας. Αναφέρεται επίσης ο ρόλος του Erdogan στις συγκρούσεις στη Λιβύη και τη Συρία ή στη διαμάχη για τα πυρηνικά του Ιράν.<br /><br />Η Καγκελάριος Angela Merkel επιχείρησε αρκετές φορές να αμβλύνει τις γωνίες σε τηλεφωνικές επικοινωνίες που είχε με τον Erdogan και τον Έλληνα Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Η Καγκελάριος φρενάρει τα αιτήματα για δραστική κλιμάκωση των κυρώσεων κατά της Τουρκίας.<br />Ποια θα μπορούσε να είναι μία πιθανή λύση;<br /><br />Σύμφωνα με ειδικούς, σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να αποφευχθεί μια στρατιωτική αντιπαράθεση. Επιπλέον, η εξόρυξη του φυσικού αερίου θα ήταν πολύ ακριβή και θα έμοιαζε αταίριαστη στην εποχή της κλιματικής αλλαγής.<br /><br />«Δεν υπάρχουν ελλείψεις στην αγορά ενέργειας», δηλώνει η Kirsten Westphal από τη δεξαμενή σκέψης Ίδρυμα Επιστήμης και Πολιτικής στο Βερολίνο. «Θα ήταν φθηνότερο να αγοράζουμε φυσικό αέριο παρά να αξιοποιήσουμε τα κυπριακά κοιτάσματα φυσικού αερίου».<br /><br />Επιπλέον, μέρος του Διεθνούς Δικαίου είναι και το έθιμο. Το προοίμιο της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας παραπέμπει στις βασικές αρχές της «δικαιοσύνης» και της «ισότητας». Συνεπώς, σε περίπτωση αντιδικίας θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα συμφέροντα όλων των εμπλεκομένων κρατών.<br /><br />Το Δίκαιο της Θάλασσας επιτρέπει στις γειτονικές χώρες να συμφωνήσουν την οριοθέτηση των οικονομικών τους ζωνών, μη λαμβάνοντας υπόψη τον κανόνα των 200 ναυτικών μιλίων. Μετά από πολλά χρόνια, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετανία κατάφεραν να επιτύχουν συμβιβασμό ως προς τις οικονομικές ζώνες των βρετανικών νησιών της Μάγχης.<br /><br />Η Τουρκία και η Ελλάδα θα μπορούσαν να ακολουθήσουν παρόμοιο δρόμο. Πιθανή είναι και μια διαιτητική απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης ή του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Αμβούργο.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γύρω από τι στρέφεται η “αντιδικία” της Ελλάδας και της Τουρκίας: Μία ενδιαφέρουσα γερμανική άποψη…

Στην αντιδικία μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας για τα αποθέματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία-Λιβύη: Πόσο βαθύ είναι το ρήγμα στις σχέσεις Ερντογάν-Σάρατζ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW29bsQjOrZYMxckv5RVM4uYuW6lszTnvaIR6NmZJlZwndQJmz_ArfqiWA8jj49aWqk1sAXXHauL3IKDUbpkeykdjbPJBu02boQ7IO6PLoQ63dLGtMgLUF62G2JfzJhhixoH8nt7LlywQ/s1600/libya_turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="392" data-original-width="696" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW29bsQjOrZYMxckv5RVM4uYuW6lszTnvaIR6NmZJlZwndQJmz_ArfqiWA8jj49aWqk1sAXXHauL3IKDUbpkeykdjbPJBu02boQ7IO6PLoQ63dLGtMgLUF62G2JfzJhhixoH8nt7LlywQ/s640/libya_turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Φεχίμ Ταστεκίν*</b><br />Η σύγκρουση του πρωθυπουργού της Λιβύης Φαγέζ αλ-Σάρατζ με τον υπουργό Εσωτερικών Φατχί Μπασάγκα, που οδήγησε στην πρόσκαιρη απομάκρυνση του δεύτερου από τη θέση του, φέρνει στην επιφάνεια την επιρροή της Τουρκίας στην αντιπαράθεση ισχύος που λαμβάνει χώρα ανάμεσα στους συμμάχους της στη Λιβύη. Ορισμένοι πιστεύουν ότι η σύγκρουση αυτή είναι δυσάρεστη για την Τουρκία, άλλοι τη θεωρούν ένδειξη ότι η Αγκυρα έχει επιλέξει να στηρίξει τον Μπασάγκα απέναντι στον Σάρατζ.<div> <br />Κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι με την κίνησή του αυτή ο Σάρατζ απέτρεψε «πραξικόπημα» του Μπασάγκα, ο οποίος βρισκόταν στην Αγκυρα όταν έμαθε την αποπομπή του. Λιβυκές πηγές, όμως, πιστεύουν ότι είναι απίθανο η Τουρκία να υπονομεύει μια κυβέρνηση με την οποία υπέγραψε σημαντικές συμφωνίες τον Νοέμβριο του 2019.</div> <div> <br />Στις 21 Αυγούστου, ο Σάρατζ και ο Αγκίλα Σάλεχ, επικεφαλής της Βουλής των Αντιπροσώπων – πολιτικής πτέρυγας των ανατολικών δυνάμεων που μάχονται κατά της Τρίπολης – υπέγραψαν εκκλήσεις για εκεχειρία. Μερικοί όροι αυτής της πρωτοβουλίας, που έγινε με γερμανική και αμερικανική μεσολάβηση, δεν ικανοποιούν την Αγκυρα, η οποία θέλει οι δυνάμεις του Χαφτάρ να παραδώσουν τον έλεγχο της στρατηγικά σημαντικής Σύρτης και της αλ-Τζούφρα στην κυβέρνηση της Τρίπολης. Ο Σάρατζ και ο Σάλεχ, όμως, συμφώνησαν να αστυνομεύει την περιοχή μια κοινή δύναμη. Αποφάσισαν επίσης να ζητήσουν την αποχώρηση όλων των ξένων δυνάμεων και τον αφοπλισμό των πολιτοφυλακών, κάτι που ανησυχεί την Αγκυρα, η οποία έχει στείλει στη Λιβύη χιλιάδες μαχητές από τη Συρία και θέλει μόνιμες βάσεις στη Λιβύη.</div> <div> <br />Ο Σάρατζ και ο Σάλεχ συμφώνησαν επίσης τα έσοδα από το πετρέλαιο να κρατούνται στη Διεθνή Τράπεζα της Λιβύης, ενώ η Αγκυρα προτιμά την κεντρική τράπεζα, η οποία υπέγραψε στις 31 Αυγούστου συμφωνία συνεργασίας με την κεντρική τράπεζα της Τουρκίας.<br />Παρά την πεποίθηση ότι ο Σάρατζ δεν θα δράσει ανεξάρτητα από την Αγκυρα ύστερα από όλη τη στρατιωτική υποστήριξη που έχει λάβει, η αναγγελία των όρων της εκεχειρίας εγείρει διάφορα ερωτήματα.</div> <div> <br />Η Τουρκία έχει ήδη ενοχληθεί από αποκαλύψεις που έγιναν τον Ιούλιο ότι ο Σάρατζ υπέγραψε απρόθυμα τις συμφωνίες του 2019. Σύμφωνα με αξιωματούχους στην Τρίπολη, ο Σάρατζ αντιστάθηκε για ένα χρόνο στις πιέσεις της Αγκυρας, θεωρώντας ότι ως μεταβατικός πρωθυπουργός στερείται της εξουσίας να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες και φοβούμενος τις ευρωπαϊκές αντιδράσεις. Υπέκυψε στις πιέσεις μόνο όταν ο Χαφτάρ απείλησε να καταλάβει την Τρίπολη και οι ισλαμιστές στην κυβέρνησή του τάχθηκαν υπέρ της Αγκυρας.<br /><br />Πολλοί στη Τρίπολη πιστεύουν επίσης ότι έγιναν πολλές παραχωρήσεις προς την Τουρκία, τη στιγμή που η τελευταία δεν κατάφερε να εξασφαλίσει τον έλεγχο όλης της Λιβύης.<br />Μια άλλη κίνηση που ενόχλησε την Αγκυρα ήταν το γεγονός ότι ο Σάρατζ αποδέχθηκε πρόσκληση του προέδρου Μακρόν να επισκεφθεί τη Γαλλία.<br />Και μετά ξέσπασαν οι διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης.</div> <div> <br />Το συμπέρασμα πολλών παρατηρητών είναι ότι ο Μπασάγκα εποφθαλμιούσε τη θέση του Σάρατζ και, επωφελούμενος από τις διαδηλώσεις, πήγε στην Αγκυρα για να εξασφαλίσει την υποστήριξή της. Ο Σάρατζ όμως το πληροφορήθηκε εγκαίρως.</div> <div> <br />Ενας εξέχων Λίβυος παρατηρητής που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του διατηρεί επιφυλάξεις για τον ρόλο της Τουρκίας σε αυτή τη σύγκρουση. «Ο Μπασάγκα χρησιμοποιεί την τουρκική κυβέρνηση για να κρατάει τη θέση του», σημειώνει. «Ο Σάρατζ κάνει το ίδιο. Η προσέγγιση της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Αιγύπτου από τον Μπασάγκα με στόχο την ανάληψη της πρωθυπουργίας ενόχλησε και τους Τούρκους και τους Αμερικανούς.»</div> <div> <br />Η Τουρκία ενοχλήθηκε επίσης από τη συμβολή του Μπασάγκα στην επίσκεψη που πραγματοποίησε στη Λιβύη ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, τον οποίο η Αγκυρα θεωρεί αντίπαλό της.<br />Ο Τζαλέλ Χαρσαουί, ένας ερευνητής στο Ινστιτούτο Clingendael της Χάγης, συμφωνεί ότι η Τουρκία δεν θέλει να προκαλέσει τώρα αναταραχή, καθώς ο Σάρατζ υπέγραψε τις δύο συμφωνίες του Νοεμβρίου και τα κείμενα αυτά δεν έχουν επικυρωθεί ακόμη από το κοινοβούλιο. Η Τουρκία επιθυμεί πάνω απ’ όλα τη σταθερότητα της λιβυκής κυβέρνησης και στην ίδια γραμμή βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες.<br /></div> <div> <b><i>(*) Ο Φεχίμ Ταστεκίν είναι αρθρογράφος του Al-Monitor</i></b><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία-Λιβύη: Πόσο βαθύ είναι το ρήγμα στις σχέσεις Ερντογάν-Σάρατζ;

Του Φεχίμ Ταστεκίν* Η σύγκρουση του πρωθυπουργού της Λιβύης Φαγέζ αλ-Σάρατζ με τον υπουργό Εσωτερικών Φατχί Μπασάγκα, που οδήγησε στην πρό...

Διαβάστε την συνέχεια

“Γιατί ο Ερντογάν δεν θα αποκλιμακώσει τώρα την ένταση και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP_vJc2zE1AMhRvN7tlC1z3Vi03VCd2_LjL603B-IK4p_-89FxihofYx2hbha2ZYAbZPecwMvFy-41DnSepNIaj9NZpYF9jeU_cR0MRojKSiGSKak6RzpcwYK5FebxWXoV9NhDOtY0LEA/s1600/agia_sophia_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="451" data-original-width="696" height="414" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhP_vJc2zE1AMhRvN7tlC1z3Vi03VCd2_LjL603B-IK4p_-89FxihofYx2hbha2ZYAbZPecwMvFy-41DnSepNIaj9NZpYF9jeU_cR0MRojKSiGSKak6RzpcwYK5FebxWXoV9NhDOtY0LEA/s640/agia_sophia_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Δρα Δημ. Σταθακόπουλου </b><br /> Εκτιμήσεις – Πιθανολογήσεις και αυτοκριτική για τις ΕλληνοΤουρκικές εξελίξεις<br /> <br /> Δεκάδες άρθρα και συνεντεύξεις, 2 βιβλία μου για το προβλεπτό και το απρόβλεπτο στα ΕλληνοΤουρκικά , πιθανολογήσεις που επαληθεύτηκαν ή επαληθεύονται , όχι λόγω τύχης, αλλά λόγω συγκριτικής μελέτης με το Οθωμανικό παρελθόν της σύγχρονης Τουρκίας και του αξιακού κώδικα του Τούρκου Προέδρου.<br /><br /> Όμως , υπάρχουν τουλάχιστον 2 θέματα στα οποία έπεσα έξω και νομίζω πρέπει να δηλωθούν δημοσίως, αφενός διότι ουδείς αλάνθαστος, αφετέρου προς γνώση και αυτοκριτική μου.<br /><br /> Είχα πιθανολογήσει πως η μετατροπή της αγιά Σοφιάς σε τζαμί, παρά την απόφαση του Τουρκικού ΣτΕ , θα αργούσε να υλοποιηθεί , μιάς και ο Τούρκος Πρόεδρος θα κρατούσε στο συρτάρι του το εφαρμοστικό Π.Δ , όπως είχε κάνει με την μονή της Χώρας, όπου η δικαστική απόφαση ήταν μεν του 2019, αλλά την εφάρμοσε 1,5 χρόνο μετά, στις 21 Αυγούστου 2020.<div> <br /> Μας ξεγέλασε όλους με μία προσποίηση “ποδοσφαιρικού” τύπου . Εφάρμοσε ακαριαία την απόφαση για την αγιά Σοφιά και αργότερα την προηγηθείσα ( 2019 ) απόφαση για τη μονή της Χώρας.<br />Η διεθνής κοινότητα , η unesco , οι χριστιανοί και οι Τούρκοι αντιπολιτευόμενοι πολίτες , είτε λόγω άγνοιας, είτε λόγω κακής εκτίμησης, αδράνησαν πλήρως , μένοντας σε δηλώσεις , αλλά όχι πράξεις ουσίας, όπως θα ήταν η πρόσθετη παρέμβαση στη δίκη με προβολή αντίλογου . Ακόμα και τώρα θα μπορούσε κάποιος έχων έννομο συμφέρον να προσφύγει στο Τουρκικό ΣτΕ κατά του Π.Δ της 10ης Ιουλίου για την αγιά Σοφιά, πλήν όμως φεύ.</div> <div> <br /> Παρότι έχω γράψει σχετικά αμιγώς νομικά – δικηγορικά άρθρα , μετά την 2α Ιουλίου 2020, οι προγενέστερες εκτιμήσεις μου ήταν εσφαλμένες, πιστεύοντας πως δεν θα εφαρμόσει την δικαστική απόφαση, διότι παρασύρθηκα από τις λεγόμενες “φωνές της λογικής” που εκτιμούν την Τουρκία και τον Πρόεδρό της, βάσει Δυτικού αξιακού κώδικα ή εγχειριδίων , κάτι που είναι εντελώς λάθος. Η Τουρκία όμως, όπως γνωρίζω πολύ καλά, είναι sui generis ( ιδιογενής – ιδιότυπη ) χώρα και ερμηνεύεται με μελέτη της οθωμανικής ιστορίας της , που απέχει από τον αντίστοιχο Ελληνικό ( μετά το 1922 ) και το Δυτικό αξιακό κώδικα, και δεν έπρεπε να παρασυρθώ από τους αντίθετους αναλυτές. Έστω και εάν επικαλείται τον εκσυγχρονισμό της ( sic ) , το διεθνές δίκαιο και συμβάσεις , ουσιαστικά κάνει αλά Τούρκα εφαρμογή , που θυμίζει Δεσποτικό κράτος κεντροασιατικού τιμαριωτικού τύπου , ή Λεόντειες συμφωνίες όπου αυτή θα παίρνει τη μερίδα του λέοντος και οι συμμέτοχοι ό,τι αυτή προαιρείται. Ή για να θυμίσω το παλαιό οικογενειακό δίκαιο ( πριν το 1981 ) , αυτή θα έχει το ρόλο του ανδρός/συζύγου και ο αντισυμβαλλόμενος ( εν προκειμένω η Ελλάδα ) το ρόλο της υπάνδρου ( υπό τον άνδρα ) γυναικός!</div> <div> <br /> ‘Η για να το συγκρίνω ιστορικά , επιθυμεί να μετατρέψει την Ελλάδα, τη Βαλκανική και τις περιοχές που εκτεινόταν κάποτε η Οθωμανική αυτοκρατορία , σε σύγχρονες χώρες υποτελείς , όπου θα πρέπει να ρωτούν την Τουρκία για κάθε πράξη τους , οι οποίες θα εφαρμόζονται μόνον και εφόσον ωφελείται η Τουρκία από τις πράξεις αυτές.</div> <div> <br /> Μία δεύτερη λάθος εκτίμησή μου , σχετίζεται με την κλιμάκωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο , όπου , παρότι γνωρίζω και έχω αρθρογραφήσει για τις Πολιορκητικές τεχνικές και την κόπωση του αντιπάλου που εφαρμόζει ιστορικά η Τουρκία , παρασύρθηκα από τις φωνές τις λογικής των τάχα “χαστουκιών” της Δύσης θεωρώντας πως ο Τούρκος Πρόεδρος θα φοβηθεί και θα αποσυρθεί, πλήν όμως φεύ !</div> <div> <br /> Μία τρίτη δημόσια πιθανολόγησή μου, σχετίζεται με τα F35 και την μη εφαρμογή των κυρώσεων CAATSA. Μέχρι τώρα δείχνει να επαληθεύομαι . Οι φωνές της λογικής , πάλι με πολιορκούν πως κάνω λάθος και ότι τελικά θα επιβληθούν κυρώσεις, η δε Τουρκία δεν θα πάρει ούτε ένα F35. Άραγε να πεισθώ και να μεταστρέψω άποψη , ή πάλι θα πέσω έξω παρασυρόμενος , απ’ όσους εσφαλμένα ερμηνεύουν τη γείτονα δυτικότροπα ;</div> <div> <br /> Ακόμα προσβλέπω στην αλά Τούρκα ερμηνεία , που δεν είναι απρόβλεπτη ( μόνον γι αυτούς που δεν γνωρίζουν ιστορία είναι ) , αλλά πλήρως προβλέψιμη και όποτε άφησα την εν λόγω ερμηνεία έπεσα έξω , όπως προανέφερα.<br /> Κλείνω με το ερώτημα που όλοι καλούμαστε να απαντήσουμε : Θα αποκλιμακώσει ο Τούρκος Πρόεδρος ; και εάν Ναι πότε ;</div> <div> <br /> Πιθανολογώ πως δεν θα αποκλιμακώσει ακόμα, ούτε φοβάται τις αναιμικές κυρώσεις.<br /> Η Τουρκία θα αποκλιμακώσει σε λίγο καιρό, όχι όμως στο παρόν διάστημα που θυμίζει τις νίκες των Σελτζούκων , Οθωμανών και Τούρκων ( Αύγουστος – Σεπτέμβριος : 1071 Μάντζικερτ, 1922 Σμύρνη, 1955 Κων/πολη ) για τις οποίες έγιναν και γίνονται φιέστες μνήμης.</div> <div> <br /> Η αποκλιμάκωση θα έρθει ( ελπίζοντας να μην συμβεί κάποιο ατύχημα – δυστύχημα στο μεσοδιάστημα ) αφού περάσουν οι ημερομηνίες αυτές και οδεύοντας μάλλον σε προκήρυξη πρόωρων Προεδρικών εκλογών στην γείτονα, όπως διαβλέπουν Τούρκοι αναλυτές που ζουν στο εξωτερικό, στηρίζοντας τον Αλί Μπαμπατζάν και όχι τόσο πολύ τον Ιμάμογλου της Πόλης , τον Γιαβάς της Άγκυρας , ή τον Νταβούτογλου και επ’ουδενί τον Κεμαλιστή Κιλιτσντάρογλου. Σε κάθε περίπτωση οι αμερικανικές εκλογές φαίνεται να είναι το ορόσημο καμπής.</div> <div> <br /> Η Ελλάδα επ’ουδενί πρέπει να υποχωρήσει στους νεοθωμανικούς εκβιασμούς , αφού οι Τούρκοι παραδοσιακά δεν καταλαβαίνουν από λόγια, αλλά από πράξεις όπως δήλωσε ο Γάλλος Πρόεδρος.<br /> Το αυτοκριτικό ερώτημα όμως έρχεται και πάλι με ένταση : Κατά πόσο η Ελληνική κοινωνία και ο πολιτικός κόσμος είναι έτοιμοι για σύγκρουση με την γείτονα ; <br />Έχουν εξαλειφθεί οι εσωτερικές ηττοπαθείς φωνές και κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να γίνουμε χώρα τύπου Ισραήλ ;<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Γιατί ο Ερντογάν δεν θα αποκλιμακώσει τώρα την ένταση και τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα”

Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου Εκτιμήσεις – Πιθανολογήσεις και αυτοκριτική για τις ΕλληνοΤουρκικές εξελίξεις Δεκάδες άρθρα και συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε αποκλεισμό του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης προχωρά η Τουρκία - Πώς θα αντιδράσει η Αθήνα;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUhLkMJxoblViDHAGGS_CmGkHCXaYvCc5psFwXL9a_TB47TSEkus-wiiTV1v9hyzNyqKu8Ecn5PYEbIOWjGs47jRNhhFdWQ05IQgNUeEwAXAlh5ZlrCTJlwhx3njZIv_o5AAvP7uP2Uhs/s1600/kastelorizo_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUhLkMJxoblViDHAGGS_CmGkHCXaYvCc5psFwXL9a_TB47TSEkus-wiiTV1v9hyzNyqKu8Ecn5PYEbIOWjGs47jRNhhFdWQ05IQgNUeEwAXAlh5ZlrCTJlwhx3njZIv_o5AAvP7uP2Uhs/s640/kastelorizo_.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br />Ασφαλείς πληροφορίες και μία ανάλυση βάσει αυτών των πληροφοριών που περιήλθαν σε γνώση των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας και διαβιβάστηκαν στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και στο πρωθυπουργικό γραφείο, αναφέρουν ότι η Τουρκία θα επιχειρήσει αποκλεισμό του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης, πριν από το τέλος Σεπτεμβρίου, μετακινώντας σε απόσταση 6 ν.μ. από το ελληνικό έδαφος τον στολίσκο του Oruc Reis και εφαρμόζοντας το δόγμα "no fly - no ship zone" σε ακτίνα 6-10 ν.μ. περιμετρικά του στολίσκου. το οποίο θα αγγίζει τα όρια των έξι μιλίων.<br /><br />Επειδή όμως θα ξεκινά από την μικρασιατική ακτή, αυτό θα συνιστά ουσιαστικά αποκλεισμό του συμπλέγματος.<br /><br />Ο αποκλεισμός, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες που τέθηκαν υπ'όψιν του pronews.gr, θα γίνει με την έκδοση NAVTEX, για έρευνες επί της γραμμής των 6 ν.μ. που είναι τα Εθνικά Χωρικά Ύδατα και θα θέσει την ελληνική πλευρά προ του διλήμματος να αποδεχθεί τον αποκλεισμό, έστω και για λίγες ημέρες (με ότι αυτό συνεπάγεται για την εθνική κυριαρχία) ή να επιχειρήσει να τον διασπάσει (με ότι αυτό συνεπάγεται σε επίπεδο θερμής σύγκρουσης με την Τουρκία).<br /><br />Ο τουρκικός στολίσκος του Oruc Reis, υποστηριζόμενος από επιπλέον πολεμικά πλοία θα επιχειρήσει να «στραγγαλίσει» το σύμπλεγμα των νησιών, εντοπίζοντας την κίνησή του στα τρία νησιά που υπάρχουν φρουρές εθνοφυλάκων: Την Μεγίστη, την Ρω και την Στρογγύλη.<br /><br />Ενα επιπλέον ζήτημα είναι αν επιχειρηθεί απόβαση και κατάληψη κάποιων από τις νησίδες του συμπλέγματος που δεν έχουν φρουρά, πώς θα αντιδράσει η ελληνική πλευρά: Άγιος Γεώργιος, Αγριέλαια, Μεγάλο Μαύρο Ποϊνί, Μικρό Μαύρο Ποϊνί, Πολύφαδος 1, Πολύφαδος 2, Ψωμί, Ψωραδιά και μερικά ακόμα δεν έχουν φρουρά. <br /><br />Μία επιθετική κίνηση της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας στη Μεγίστη, στο σημείο που ουσιαστικά που ο ελληνικός αμυντικός μηχανισμός λόγω γεωγραφικής θέσης αντιμετωπίζει σημαντικά επιχειρησιακά προβλήματα, θα μπορούσε να φέρει την ηγεσία της χώρας σε δύσκολη θέση περισσότερο πολιτικά, παρά στρατιωτικά, αφού στις υπόλοιπες περιοχές της συνοριογραμμής –με λίγες εξαιρέσεις– οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να αντεπεξέλθουν σε μία σύγκρουση.<br /><br />Άλλωστε από το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης (Καστελόριζο) στο νοτιοανατολικό Αιγαίο αποτελείται από 14 νησιά.<br /><br />Η κίνηση του τουρκικού στολίσκου που περιλαμβάνει φρεγάτες Α/Α άμυνας ("G" κλάσης), φρεγάτες ανθυποβρυχιακού πολέμου (MEKO200T) και κορβέτες (ADA κλάση) ή παλαιότερες γαλλικές, μαζί με υποβρύχια, είναι πολύ εύκολο να αποκλείσει τα νησιά στα 6 μίλια απόσταση: Η νήσος Μεγίστη ή Καστελόριζο απέχει μόλις 2,3 χλμ από τις νοτιοδυτικές τουρκικές ακτές και 133 χλμ από τη Ρόδο.<br /><br />Δεν σκοπεύουν να προχωρήσουν σε πρώτη φάση, σε ένοπλη ενέργεια, απλώς να καταδείξουν ότι μπορούν να «στραγγαλίσουν» το νησιωτικό σύμπλεγμα, «αγγιστρώνοντας» έναν κλοιό που θα ξεκινά από την μικρασιατική ακτή και θα περικυκλώνει τα νησιά.<br /><br />Η όλη επιχείρηση θα γίνει τυπικά υπό την κάλυψη της NAVTEX και του «θόλου» που έχουν σχηματίσει γύρω από το Oruc Reis τα τουρκικά πολεμικά: Κανένα ελληνικό πλοίο άλλωστε δεν μπόρεσε να πλησιάσει σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων το Oruc Reis, ενώ η «επακούμβηση» της F451 «Λήμνος» κλάσης "S" στο γνωστό επεισόδιο με την φρεγάτα F-241 TCG "Turgut Reis" κλάσης ΜΕΚΟ200ΗΝ, παρά το γεγονός ότι παρουσιάστηκε περίπου ως «η ναυμαχία της Έλλης» ή «της Λήμνου» του 1912, είχε ως αποτέλεσμα τα ελληνικά πλοία να μην επιχειρήσουν να εισέλθουν και πάλι στον τουρκικό «θόλο».<br /><br />Η Άγκυρα θα προχωρήσει σε αυτή την κίνηση για να καταδείξει ότι «Όποτε θέλει μπορεί να καταλάβει τα νησιά».<br /><br />Το ζήτημα είναι πώς θα αντιδράσει η Αθήνα. Ήδη έχει καταρτιστεί ένα πλάνο ενεργειών: Κατ'αρχήν ήδη επιχειρείται μέσω διπλωματικών διαύλων να ασκηθεί πίεση στην Άγκυρα για να μην προχωρήσει σε τέτοια κίνηση.<br /><br />Αν συμβεί, απλά δεν θα αντιδράσει και θα οχυρωθεί εντός των 6 ναυτικών μιλίων, κυριολεκτικά και μεταφορικά.<br /><br />Έτσι ή αλλιώς, τυπικά δεν θα υπάρξει, σύμφωνα πάντα με την κυβέρνηση, κάποια παραβίαση από την πλευρά της Τουρκίας: «Η ελληνική υφαλοκρηπίδα δεν παραβιάζεται αφού το Oruc Reis δεν κάνει έρευνες επειδή κάνουν θόρυβο οι προπέλες των τουρκικών πλοίων» και άλλα τέτοια ανέκδοτα τα οποία διαψεύσθηκαν από τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας αντιναύαρχο Αλέξανδρο Διακόπουλο, αλλά αυτός παραιτήθηκε, οπότε επιστρέφουμε και πάλι σε αυτό.<br /><br />Το γεγονός ότι κανένα ελληνικό πλοίο ή αεροσκάφος, ούτε καν εμπορικό ή επιβατικό θα μπορεί να πλησιάσει το Καστελόριζο, την Ρω ή την Στρογγύλη, λόγω του «θόλου» και της τουρκικής NAVTEX θα επιχειρηθεί να ξεπεραστεί με την έκδοση ελληνικής αντι NAVTEX και πιθανόν ΝΟΤΑΜ, η οποία θα αποκλείει και από την πλευρά μας την πρόσβαση πλοίων και αεροσκαφών στην περιοχή, αλλά περισσότερο για να μην φανεί ότι δεν μπορεί να επιβάλει την ελληνική κυριαρχία.<br /><br />Δεν θα πλέει έτσι κανένα πλοίο ούτε θα πετά κάποιο ιπτάμενο μέσο προς τα νησιά, αλλά υποτίθεται λόγω της ελληνικής NAVTEX και όχι της τουρκικής!<br /><br />Είναι οριστική η απόφαση της Αθήνας να μην εμπλακεί σε θερμό επεισόδιο, εκτός και αν υπάρχει μεγάλης έκτασης απόβαση τουρκικών στρατευμάτων σε ελληνικό χερσαίο έδαφος, κάτι που ούτως ή άλλως δεν είναι στα σχέδια της Αγκυρας.<br /><br />Πρόθεση της Αγκυρας είναι να «καταπιεί» το νησιωτικό σύμπλεγμα και να προκαλέσει σύνδρομο ήττας στο ελληνικό στρατιωτικό προσωπικό, χωρίς να πέσει «ούτε σφαίρα».<br /><br />Έτσι ή αλλιώς η άμυνα του συμπλέγματος Μεγίστης είναι πολυάριθμη για την έκτασή της, και με αρκετά βαρύ οπλισμό.<br /><br />Αν αναλογιστούμε πως για την κατάληψη μιας νήσου, και μάλιστα μετά από την επιτυχή απομόνωση της, απαιτούνται τουλάχιστον τριπλάσιες Μονάδες, εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι για την κατάληψη της Μεγίστης και για τις μικρονήσους Ρω και Στρογγύλη απαιτούνται Δυνάμεις επιπέδου Ταξιαρχίας. <br /><br />Βασικά, πόλεμος, κάτι που η Άγκυρα δεν το θέλει. Ή τουλάχιστον δεν το θέλει τώρα.<br /><br /><a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σε αποκλεισμό του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης προχωρά η Τουρκία - Πώς θα αντιδράσει η Αθήνα;

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος Ασφαλείς πληροφορίες και μία ανάλυση βάσει αυτών των πληροφοριών που περιήλθαν σε γνώση των ελληνικών υπηρ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΠΑ: Επιπρόσθετες διευκρινήσεις για την αποδέσμευση των AGM-84 Harpoon

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEh8JzrwldMLriLtU7PJ1xHfb6oJ71MU9XHD0A36eFHyLrNMjURe0iFfHSM14rxJvLI6ppB88cNs6fbo3bpaQHU3Ug0eMDKP_DdyS9275WjvdJUKTz45wJq4gqTXRrPNy1I0TwjAb1LU0/s1600/f-16.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEh8JzrwldMLriLtU7PJ1xHfb6oJ71MU9XHD0A36eFHyLrNMjURe0iFfHSM14rxJvLI6ppB88cNs6fbo3bpaQHU3Ug0eMDKP_DdyS9275WjvdJUKTz45wJq4gqTXRrPNy1I0TwjAb1LU0/s640/f-16.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ηπληροφορία περί μη αποδέσμευσης των Harpoon για τα ελληνικά F-16 Block 52+ αρχικά αναφέρθηκε από το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» και ακολούθως αναδημοσιεύτηκε από πολλές ιστοσελίδες.<br /><br />Συνέπεια των παραπάνω δημοσιευμάτων ήταν η αντίδραση της πρεσβείας των ΗΠΑ. Ο πρέσβης των ΗΠΑ έγραψε ένα tweet που ανέφερε πως «it’s not true».<br />Ο Torrey Goad, εκπρόσωπος της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα δήλωσε:<br /><br />«Η Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα έχει γνώση των αναληθών αναφορών ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνούνται την πώληση πυραύλων AGM-84 Harpoon στην Ελλάδα. Αυτού του είδους οι αναφορές είναι ανακριβείς και αβάσιμες. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ διατηρεί εδώ και περισσότερες από πέντε δεκαετίες σχέση συνεργασίας και υποστήριξης με τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μέσω των προγραμμάτων Foreign Military Sales και Direct Commercial Sales και τη μεταφορά αμερικανικού πλεονάζοντος πολεμικού υλικού (EDA) με μηδενικό ή σημαντικά μειωμένο κόστος στις δυνάμεις του Ελληνικού Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας. Κατόπιν αιτήματος του Γενικού Επιτελείου της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, το Αμερικανικό Ναυτικό παρείχε πληροφορίες «Τιμής και Διαθεσιμότητας» για την αγορά πυραύλων AGM-84 Harpoon τον Ιούλιο του 2020. Θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε υπερήφανα με τους Έλληνες εταίρους μας με στόχο την ενίσχυση της αμυντικής μας συνεργασίας για την βελτίωση της ασφάλειας και της σταθερότητας στην περιοχή».<br /><br />Προσέξτε. Η πρεσβεία των ΗΠΑ δεν αναφέρει πως δίνει τελική έγκριση αλλά παρείχε στον χρήστη δηλαδή τη ΠΑ πληροφορίες «Τιμής και Διαθεσιμότητας» για την αγορά πυραύλων AGM-84 Harpoon τον Ιούλιο του 2020. Και αυτό γιατί την τελική έγκριση δίνει το Κογκρέσο, αναφέρει το defencereview.gr.<br /><br />Η διαδικασία για την αποδέσμευση των Αμερικανικών όπλων έχει την εξής πορεία: Η ελληνική πλευρά πρέπει να αποστείλει την LOR (Letter Of Request) όπου να ζητά τα συγκεκριμένα όπλα ή άλλα όπλα και ακολούθως η DSCA να πάρει την έγκριση από το Κογκρέσο για να προχωρήσει η υπογραφή της LOA (Letter of Acceptance).<br />Συνεπώς, η ΠΑ πρέπει να θέσει ευθέως το ζήτημα στους Αμερικανούς ώστε να προμηθευτούμε τα παρακάτω όπλα:<br /><br />1. AGM-84 Harpoon<br /><br />2. JASSM<br /><br />3. AMRAAM-D<br /><br />4. AGM-88E AARGM<br /><br />Εδώ θα φανεί υπεύθυνα η στάση και η θέση των ΗΠΑ προς τη χώρα μας. Αυτό που πραγματικά ισχύει και που έχουμε γράψει είναι πως η ΠΑ έχει ζητήσει την ολοκλήρωση των νέων όπλων στο F-16 VIPER.<br /><br />Συγκεκριμένα, στις 16 Δεκεμβρίου 2019 είχαμε αναφερθεί σημειώνοντας: Σύμφωνα με διασταυρωμένες αποκλειστικές πληροφορίες θετική είναι η πρώτη απόκριση των ΗΠΑ για την προμήθεια νέων όπλων για τα υπό εκσυγχρονισμό F-16 Viper.<br />Αναλυτικά:<br /><br />Στις 20 Αυγούστου είχαμε κάνει σχετική αναφορά τονίζοντας πως οι επιτελείς της ΠΑ θέλουν να εντάξουν στο οπλοστάσιο των F-16 Viper νέα όπλα που θα αναβαθμίζουν τις επιχειρησιακές ικανότητες της ΠΑ σε τρεις κρίσιμους τομείς:<br /><br />Καταστολή εχθρικής αεράμυνας<br /><br />Στρατηγική κρούση<br /><br />Αποστολές ναυτικής κρούσης<br /><br />Και οι τρεις τομείς είναι ζητήματα που πρέπει άμεσα να καλυφθούν και ήδη η ΠΑ έχει αργήσει. Τα τρία νέα όπλα που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον της ΠΑ και έχει ζητήσει να ενσωματωθούν στο λογισμικό του F-16V είναι τα παρακάτω:<br /><br />AGM-84 Harpoon<br /><br />AGM-158 JASSM<br /><br />AGM-88E Advanced Antiradiation Guided Missile (AARGM)<br /><br />Αδιαμφισβήτητα, πρόκειται για επιλογές που κάνουν τη διαφορά. Θα λέγαμε ότι πρόκειται για στρατηγικά όπλα. Η δύση της καριέρας των Mirage 2000 EGM/ BGM και των όπλων τους AM-39 Exocet Block II πρέπει αναπόφευκτα να φέρει τον νέο αντικαταστάτη. Ακόμα και εάν βρεθεί λύση στον γόρδιο δεσμό της σύμβασης τεχνικής υποστήριξης του στόλου των Mirage και των όπλων τους, εντούτοις τα βλήματα AM-39 Exocet είναι προς στο τέλος της ζωής τους. Οι επιτελείς της ΠΑ γνωρίζουν πολύ καλά την αξία των εξειδικευμένων ναυτικών βλημάτων ενώ το ΠΝ και αυτό συνηγορεί ως προς την υποστήριξη των ναυτικών επιχειρήσεων με φίλια μαχητικά και βλήματα αέρος – επιφανείας. Πρόκειται για το AGM-84N Block.2+ Harpoon.<br /><br />Το AGM-84N Block.2+ Harpoon αποτελεί μια βελτιωμένη έκδοση του AGM-84D Block.1C Harpoon, το οποίο βρίσκεται σε υπηρεσία και από την Ελλάδα, με έμφαση στην ικανότητα εκτέλεσης δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων, ενώ μπορεί να δεχθεί και δεδομένα εν πτήση έτσι ώστε να αυξηθεί η πιθανότητα προσβολής στόχων σε κίνηση. Επιχειρησιακά, τα βλήματα της έκδοσης Block.2+ χρησιμοποιούνται από αεροσκάφη F/A-18 Super Hornet και P-8A Poseidon. Σε σχέση με την έκδοση Block.1C, το βλήμα ενσωματώνει σύστημα καθοδήγησης GPS, νέο σύστημα ζεύξης δεδομένων (data link), δυνατότητα ακύρωσης αποστολής εν πτήση και αυξημένη ανθεκτικότητα σε ηλεκτρονικές παρεμβολές και αντίμετρα.<br /><br />AGM-158 JASSM<br /><br />Η ΠΑ θα πρέπει λοιπόν όπως επισημαίνουν αρκετές πλευρές να απαιτήσει άμεσα την αποδεύσμεση συγκεκριμένου οπλικού συστήματος που θα αποτελέσει τον καθοριστικόπολλαπλασιαστή ισχύος για τον εκσυγχρονισμένο στόλο των F-16V. Αυτό είναι το βλήμα AGM-158A Joint Air toSurface Standoff Missile (JASSM). Πρόκειται για το νεότερο αυτόνομο συμβατικό Stand Off βλήμα υψηλής ακρίβειας, το οποίο σχεδιάστηκε αρχικά κατόπιν απάιτησης της USAF και του USN. Έχει σχεδιαστεί για την καταστροφή σταθερών στόχων υψηλής αξίας με ισχυρή αντιαεροπορική άμυνα αλλά και κινητών στόχων ενώ η άφεση του θα πραγματοποιείται σε μεγάλη απόσταση από το στόχο ώστε να εξασφαλίζεται η επιβιωσημότητα των χειριστών. Η εμβέλεια του AGM-158 JASSM εκτιμάται οτι ξεπερνάει τα 370+ km (230 νμ) με αποτέλεσμα να τοποθετείται στην κατηγορία των υπο-στρατηγικών όπλων όπως το SCLP–EG. Βρίσκεται σε επιχειρησιακή χρήση από το 2009 στις ΗΠΑ, Πολωνία, Αυστραλια και Φιλανδία.<br /><br />Όπως και με το JSOW έτσι και το JASSM η κατεύθυνση γίνεται με ένα συνδυασμό από δέκτη δορυφορικής ναυτιλίας GPS και το σύστημα αδρανειακής ναυτιλίας INS που παρουσιάζουν υψηλής αντοχή σε συστήματα παρεμβολών σήματος GPS. Στη τελική φάση της πτήσης προς το στόχο το JASSM χρησιμοποιεί αυτόνομη τερματική καθοδήγηση υψηλής ακρίβειας με ερευνητή υπέρυθρων IR, το οποίο συνδυάζει την περιοχή που βρίσκεται στην πορεία του βλήματος με το σύστημα αυτόματης αναγνώρισης που εντοπίζει και εγκλωβίζει το στόχο με εξαιρετική ακρίβεια.Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η αποτελεσματικότητα του είναι τέτοια, ώστε να απαιτείται ένα μονάχα βλήμα για την εξουδετέρωση ενός στόχου υψηλής αξίας – ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών–. Το βάρος του JASSM είναι της τάξεως των 2250lbs ενώ στο σχεδιασμό του περιλαμβάνονται και χαρακτηριστικά Stealth που το καθιστούν δύσκολα διακριτό από τα εχθρικά ραντάρ αεράμυνας.<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί οτι η Ελλάδα είχε ζητήσει ανεπίσημα ενημέρωση για τη διαθεσιμότητα του όπλου την περίοδο 2009. Τότε όμως το ενδεχόμενο πώλησης του όπλου απο τις ΗΠΑ είχε απορριφθεί με το αιτιολογικό οτι δεν είχε ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του..<br /><br />Η επιλεκτική φιλοσοφία με την οποία διακατέχονται οι ΗΠΑ στην αποδέσμευση προηγμένων οπλικών συστημάτων αλλά και η έλλειψη ικανών πιστώσεων για την αγορά τους, ήταν τελικά πραγματικοί οι λόγοι που συντέλεσαν στην έλλειψη βλημάτων Stand Off από το οπλοστάσιο της ΠΑ για τα F-16C/D Block52+.<br /><br />Σήμερα οι περισσότερες από αυτές τις παραμέτρους εξακολουθούν να υφίσταται αν και οι συνθήκες έχουν αλλάξει δραματικά και αναμένεται να μεταβληθούν περαιτέρω στην περιοχή του Αιγαίου και της Ν.Α Μεσογείου.<br /><br />Εφόσον η ανάπτυξη συστοιχιών S-400 γίνει μια πραγματικότητα στην απέναντι ακτή του Αιγαίου, η προμήθεια του JASSM θα πρέπει να δρομολογηθεί άμεσα από την ΠΑ, με δεδομένες πλέον τις άριστες σχέσεις μεταξύ Ελλάδος – ΗΠΑ που ενισχύονται τα τελευταία χρόνια αξιοσημείωτα σε όλα τα επίπεδα αμυντικής συνεργασίας.<br /><br />Ας μην ξεχνάμε οτι ανάλογη σε μεγάλο βαθμό ήταν και η περίπτωση της Πολωνίας, η οποία προμηθευτηκε σε πρώτη φάση μαχητικά F-16 Block 52+ Advanced και στη συνέχεια εγκρίθηκε η εξαγωγή του συγκεκριμένου οπλικού συστήματος καθώς η χώρα αυτή είχε να αντιμετωπίσει την επιχειρησιακή πρόκληση συνθηκών άρνησης πρόσβασης “A2D” που εξασφαλίζουν τα ρωσικά συστήματα S-400 απέναντι από τις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη.<br /><br />Η ίδια απειλή φαίνεται να επαναλαμβάνεται και στη δική μας γεωγραφική περιοχή από μια χώρα που μόνο «κατ’ εφημισμό» αποτελεί μέρος του δυτικού συνασπισμού καθώς ολοένα και περισσότερο απομακρύνεται με σταθερό ρυθμό από τις δομές και τους στόχους της Ατλαντικής Συμμαχίας.<br /><br />AGM-88E Advanced Antiradiation Guided Missile (AARGM)<br /><br />O πύραυλος αντι-ρανταρ AGM-88E AARGM αποτελεί αναβάθμιση του θρυλικού (πλέον) AGM-88Β/C HARM, τον οποίο χρησιμοποιούν η Ελλάδα και η Τουρκία για την προσβολή στόχων ραντάρ (σταθερά και κινητά), καθώς και Σταθμούς Επικοινωνιών. Η αναβάθμιση που φέρει ο AGM-88E AARGM σε σχέση με τον προκάτοχό του, είναι πιο σύγχρονο λογισμικό για αυξημένα ποσοστά επιτυχίας, παθητικό ραντάρ για να συνεχίζει να εγκλωβίζει ραντάρ τα οποία σταμάτησαν να εκπέμπουν, καθώς και επιπλέον ενεργό ερευνητή χιλιοστομετρικού κύματος για την τερματική του καθοδήγηση προς το στόχο.<br /><br />Επίσης, διαθέτει και δορυφορική ζεύξη δεδομένων, για να στέλνει εικόνες του στόχου στο Κέντρο Επιχειρήσεων, λίγο πριν την πρόσκρουση του, το οποίο κι έχει ως αποτέλεσμα την εξακρίβωση της . Αν και το μέγιστο βεληνεκές δεν αυξήθηκε (παρέμεινε στα 150 χλμ), εντούτοις υπάρχει σε φάση ανάπτυξης νέα γενιά AGM-88, ο AGM-88G AARGM-ER, ο οποίος θα χρησιμοποιεί κινητήρα ramjet, με συνέπεια να επιτυγχάνει διπλάσιο βεληνεκές (της τάξης των 300 χλμ). Συνεπώς ο AGM-88G πρόκειται για ένα stand-off όπλο αντι-ρανταρ, ικανό να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα σε οποιαδήποτε αεράμυνα.<br /><br />Όπως είναι φανερό, η ΠΑ οφείλει να συνδυάσει την αναβάθμιση των F-16 (που βρίσκεται σε εξέλιξη), με νέα όπλα που θα της δώσουν το πάνω χέρι σε μια ενδεχόμενη αναμέτρηση. Ένα από αυτά, είναι και οι πύραυλοι αντι-ρανταρ, οι οποίοι θα την βοηθήσουν να «αποσιωπήσει» το Τουρκικό ΣΑΕ, για το οποίο θα ακολουθήσει και αναλυτικό άρθρο σύντομα.<br /><br />Παράλληλα, εξακολουθεί να υφίστανται η επιλογή εκτός της απευθείας απόκτησης νέων βλημάτων, αυτή της αναβάθμισης βλημάτων AGM-88B HARM σε AGM-88E AARGM.Ανακεφαλαιώνοντας, η ΠΑ οφείλει να κινηθεί γρήγορα προς την απόκτηση αυτών των όπλων που θα προσδώσουν το ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι της απειλής. Ταυτοχρόνως, πρέπει να ανοιχτοί και το κεφάλαιο νέων ατρακτιδίων όπως ναυτιλίας – στοχοποίησης, συλλογής πληροφοριών και ασφαλώς ηλεκτρονικού πολέμου. Μόνον τότε ο εκσυγχρονισμός των F-16V θα είναι 100% πετυχημένος και κυρίως ολοκληρωμένος.<div> <br />Οι τρεις μεγαλύτερες παθογένειες των ελληνικών εξοπλισμών ήταν οι εξής:<br /><br />Νέα οπλικά συστήματα χωρίς τα κατάλληλα πυρομαχικά<br /><br />Νέα οπλικά συστήματα δίχως συμβάσεις τεχνικής υποστήριξης<br /><br />Απαξίωση των οπλικών συστημάτων λόγω μη έγκαιρων εκσυγχρονισμών<br /><br />Το στοίχημα εάν πραγματικά θέλουμε τα μαθήματα να γίνουν παθήματα είναι τα παραπάνω να τα αλλάξουμε. Και μπορούμε να τα αλλάξουμε κάνοντας τις σωστές επιλογές όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει με τον εκσυγχρονισμό των F-16 και τα νέα όπλα που η ΠΑ θέλει να αποκτηθούν αφού έχει ζητήσει την ενσωμάτωση τους στο λογισμικό του Viper.<br /><br />Είμαστε εν αναμονή εξελίξεων αφού σύντομα το ΓΕΑ θα γνωρίζει την απάντηση των Αμερικανών και της κατασκευάστριας εταιρείας αφενός προς την αποδέσμευση των όπλων και αφετέρου προς την ολοκλήρωση τους στο Viper και ειδικότερα εάν αυτή θα απαιτήσει επιπρόσθετα κόστη πιστοποίησης.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΠΑ: Επιπρόσθετες διευκρινήσεις για την αποδέσμευση των AGM-84 Harpoon

Ηπληροφορία περί μη αποδέσμευσης των Harpoon για τα ελληνικά F-16 Block 52+ αρχικά αναφέρθηκε από το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» και ακολούθως αναδημοσιε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η επέκταση χωρικών υδάτων ως στρατηγική επιλογή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvb8x5JJ7SyOk8B7Pa3nCuzBGf9WDb8otSXqB27-d7pa70KrO0T-0EOgImrEOGluFHq8Y8Rn3CAdUT5uBGm-ZJN7WPDyPq0t891mziSUEBQMPbhlOJHT3MBVD9QxASqIinXkdce1YyB3M/s1600/F453-Spetsai.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="741" data-original-width="1600" height="296" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvb8x5JJ7SyOk8B7Pa3nCuzBGf9WDb8otSXqB27-d7pa70KrO0T-0EOgImrEOGluFHq8Y8Rn3CAdUT5uBGm-ZJN7WPDyPq0t891mziSUEBQMPbhlOJHT3MBVD9QxASqIinXkdce1YyB3M/s640/F453-Spetsai.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Κωνστανίνου Γκίνη*</b><br /> Η ανακοίνωση από τον Πρωθυπουργό στη Βουλή, την 26 Αυγούστου 2020, στο πλαίσιο της συζητήσεως για τη κύρωση των συμφωνιών οριοθετήσεως της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μεταξύ Ελλάδος - Ιταλίας και Ελλάδος – Αιγύπτου, ότι η Ελλάδα θα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα προς Δυσμάς από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια στη θαλάσσια περιοχή του Ιονίου πελάγους μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο, όπως επίσης και ότι επιφυλάσσεται να ασκήσει μελλοντικά το ίδιο δικαίωμα και σε άλλες θαλάσσιες περιοχές, με σεβασμό στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θαλάσσης (ΣΔΘ), δεν αποτελεί ένα απλό διαδικαστικό ζήτημα αλλά συνιστά μια στρατηγική επιλογή της Ελλάδος. <br /> <br /> Κατ’ αρχάς, ενασκείται ένα αναμφισβήτητο κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας (Αρ. 3, ΣΔΘ) το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τις τρέχουσες συζητήσεις για διμερείς διαπραγματεύσεις και παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης της οριοθετήσεως των θαλασσίων ζωνών (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) με την Τουρκία. Η κυριαρχία της Ελλάδος επεκτείνεται πλέον πέραν της ηπειρωτικής της επικράτειας και των εσωτερικών υδάτων της, στην παρακείμενη θαλάσσια ζώνη των χωρικών υδάτων από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια (Αρ. 3 ΣΔΘ). <br /> <br /> Επίσης η κυριαρχία αυτή επεκτείνεται στο βυθό και στο υπέδαφος της χωρικής θαλάσσης καθώς επίσης και στον εναέριο χώρο άνωθεν αυτής (Αρ. 2 παρ. 2 ΣΔΘ). Το τελευταίο δημιουργεί αυτομάτως την υποχρέωση της εναρμονίσεως του ελληνικού εθνικού εναερίου χώρου (10 ν.μ. - ΦΕΚ Α΄ 325/1931), στη συγκεκριμένη περιοχή, με το νέο εύρος των χωρικών υδάτων (12 ν.μ) . <br /> <br /> Παρότι εκ πρώτης όψεως το ζήτημα φαίνεται απλό και ήδη χάρτες εμφανίσθηκαν με την σχετική απεικόνιση, ο τρόπος τον οποίο θα επιλέξει η Χώρα για την επέκταση των χωρικών της υδάτων είναι κομβικός. Υπάρχουν δύο τρόποι. Ο πρώτος, είναι η προέκταση των χωρικών υδάτων επιπλέον 6 ν.μ από την υπάρχουσα οριοθέτηση του 1936 (6 ν.μ. από τη φυσική ακτογραμμή του ηπειρωτικού χώρου και των νήσων- ΦΕΚ Α΄450/1936), ενώ ο δεύτερος είναι η επαναχάραξη των χωρικών υδάτων με βάση τις προβλέψεις της ΣΔΘ. Ο πρώτος τρόπος είναι ο απλούστερος, ενώ ο δεύτερος διευρύνει τη θαλάσσια περιοχή της ελληνικής κυριαρχίας και σηματοδοτεί μελλοντικά σημαντικές επιλογές για την Ελλάδα.<br /> <br /> <img src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/showthumb(11).jpg" /><br /> <br /> Η ΣΔΘ παρέχει τη δυνατότητα όταν η ακτογραμμή παρουσιάζει βαθιές κολπώσεις και οδοντώσεις ή όταν κατά μήκος της και σε άμεση γειτνίαση με αυτή υπάρχει συστάδα νήσων, να χρησιμοποιηθεί η μέθοδος των ευθειών γραμμών, που συνδέουν κατάλληλα σημεία, ώστε να χρησιμοποιηθούν για τη χάραξη γραμμής βάσεως από την οποία μετριέται το εύρος της χωρικής θαλάσσης (Αρ. 7, παρ. 1 ΣΔΘ).<br /> <br /> Η χάραξη των ευθειών γραμμών βάσεως πρέπει να ακολουθεί τη γενική κατεύθυνση της ακτής, ενώ οι θαλάσσιες περιοχές που κείνται εντός των γραμμών βάσεως μπορούν για να υπαχθούν στο καθεστώς των εσωτερικών υδάτων (Αρ. 7 παρ.3 ΣΔΘ). Στην προσδιορισθείσα από την Κυβέρνηση περιοχή για επέκταση των χωρικών υδάτων υπάρχουν και κόλποι αλλά και τα συστάδα νήσων (Επτάνησα) κατά μήκος της ηπειρωτικής ακτογραμμής και σε άμεση γειτνίαση με αυτή. Ως εκ τούτου υπάρχουν προϋποθέσεις για την χάραξη γραμμών βάσεως, αλλά και εντάξεως θαλασσίων περιοχών στα εσωτερικά ύδατα. <br /> <br /> Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να χαράξει γραμμές βάσεως με τρείς τρόπους. Πρώτος, να «κλείσει» τους κόλπους (Αμβρακικός, Πατραϊκός, Μεσσηνιακός). Δεύτερος, να συνδέσει τα δυτικότερα σημεία στη γενική γραμμή των Επτανήσων ( Οθωνοί, Κέρκυρα, Παξοί, Λευκάδα, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος, Στροφάδες, Σχίζα, Σαπιέντζα και εκείθεν στο ακρωτήριο Ταίναρο). Τρίτος, ο συνδυασμός των δύο μεθόδων, δηλαδή ευθείες γραμμές βάσεως από τους Οθωνούς μέχρι τη Σαπιέντζα και «κλείσιμο» του Μεσσηνιακού κόλπου. <br /> <br /> Ο πρώτος τρόπος βελτιώνει την παρούσα κατάσταση, όμως σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί μείζονα αλλαγή. Με το δεύτερο τρόπο, εφόσον υιοθετηθεί, διευρύνεται η ελληνική κυριαρχία καθώς τμήματα των «πρώην χωρικών υδάτων» μετατρέπονται σε εσωτερικά ύδατα. Όμως, το σημαντικότερο είναι ότι συνιστά ρηξικέλευθη αλλαγή της φιλοσοφίας με την οποία βλέπει η Ελλάδα το νησιωτικό της χώρο καθώς με αυτόν εισέρχεται δυναμικά στην αντίληψη του μεικτού αρχιπελαγικού κράτους (κράτος αποτελούμενο από ηπειρωτικό χώρο και ένα ή περισσότερα αρχιπελάγη).<br /> <br /> Μια αντίληψη την οποία η ελληνική αντιπροσωπεία που διαπραγματεύθηκε τη ΣΔΘ, την είχε προβάλει δεόντως και διεκδικήσει, πλην όμως δεν έτυχε της αποδοχής της παγκόσμιας κοινότητος για πολιτικούς λόγους, με αποτέλεσμα Ελλάδα με τον ηπειρωτικό κορμό της και τον τεράστιο, ενιαίο και συμπαγή νησιωτικό της χώρο να μην χαρακτηρίζεται αρχιπελαγικό κράτος, και ως εκ τούτου να μην απολαμβάνει τα σχετικά πλεονεκτήματα της ΣΔΘ (Αρ.46-54 ΣΔΘ). Ο τρίτος τρόπος είναι σαφώς καλύτερος του πρώτου, όμως στο τελικό του τμήμα (κλείσιμο Μεσσηνιακού κόλπου) αποδυναμώνει την αντίληψη του μεικτού αρχιπελαγικού κράτους. <br /> <br /> Η επιλογή ως σημείου τερματισμού, της παρούσης φάσεως της επεκτάσεως των χωρικών υδάτων, του ακρωτήριου Ταινάρου είναι κομβική. Εφόσον η Ελλάδα, υιοθετήσει την αντίληψη του μεικτού αρχιπελαγικού κράτους συνολικά, τότε ανοίγεται η δυνατότητα χαράξεως γραμμών βάσεως προς Κήθυρα, Αντικύθηρα, Κρήτη, Γαύδο, συγκρότημα της Μεγίστης (υπό προϋποθέσεις) και εκείθεν προς βορρά Δωδεκάνησα, νήσοι Αν. και Β. Αιγαίου, Σαμοθράκη, εκβολές Έβρου ποταμού.<br /> <br /> Όπως γίνεται αντιληπτό η χάραξη αυτή ενσωματώνει και ομογενοποιεί τον ελληνικό θαλάσσιο με τον ηπειρωτικό χώρο και δημιουργεί ένα τεράστιο χώρο εσωτερικών υδάτων. Φυσικά αυτό επιβάλει την ανάγκη σχεδιασμού και οριοθετήσεως θαλασσίων διαδρόμων και αεροδιαδρόμων, ώστε να μην παρεμποδίζεται η διεθνής ναυσιπλοΐα και η εναέρια κυκλοφορία, κάτι το οποίο είναι μεν χρονοβόρο πλην όμως απολύτως εφικτό.<br /> <br /> <img src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/aoz-greece-cyprus-min.jpg" /><br /> <br /> Σαφώς όμως αυτό συνιστά μια μείζονα γεωπολιτική και γεωστρατηγική αλλαγή η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα τη μεταβολή και ανακατανομή της ισχύος στην περιοχή. Αβίαστα προκύπτει ότι αυτή η αλλαγή θα πυροδοτήσει έντονες διεθνείς ενστάσεις και αντιδράσεις, τις οποίες η Ελλάδα πρέπει να είναι προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει. Πέραν αυτού του σεναρίου υπάρχει η δυνατότητα η Ελλάδα να κινηθεί συντηρητικότερα, με περιορισμένη χρησιμοποίηση της αντιλήψεως του μεικτού αρχιπελαγικού κράτους ή εντελώς συμβατικά με το απλό κλείσιμο των κόλπων και ενσωμάτωση των παρακείμενων στην ακτογραμμή νήσων. Είναι περιττό να λεχθεί ότι η συνολική εφαρμογή της αντιλήψεως του μεικτού αρχιπελαγικού κράτους διασφαλίζει, πέραν πάσης αμφιβολίας, πλήρως τα εθνικά συμφέροντα σε όλο το πλάτος και το βάθος του ελληνικού χώρου και προσδίδει νέες διαστάσεις στη γεωπολιτική ισχύ της Ελλάδος. <br /> <br /> Υπό το φως των ανωτέρω η απόφαση της Κυβερνήσεως και ο τρόπος που θα επιλέξει για την αύξηση των χωρικών υδάτων στην περιοχή του Ιουνίου πελάγους συνιστά μια σοβαρή στρατηγική επιλογή. Η αύξηση αυτή θα γίνει σε «καθαρό» περιβάλλον. Όμως ο τρόπος χαράξεως των γραμμών βάσεως θα σηματοδοτήσει και θα διαμορφώσει ένα πλαίσιο το οποίο δύναται να αξιοποιήσει μελλοντικά η Ελλάδα στον ανταγωνιστικό χώρο του Αιγαίου και της Αν. Μεσογείου.<br /> <br /> Στο χώρο αυτό η απόφαση για την αύξηση των χωρικών υδάτων δεν αποτελεί απλά ένα νομικό και τεχνικό ζήτημα αλλά μια καθαρά γεωπολιτική και γεωστρατηγική πρόκληση για την Ελλάδα. Αναντίρρητα, η απόφαση αυτή θα προκαλέσει μια σύγκρουση ισχύος, στην οποία η Ελλάδα πρέπει να είναι προετοιμασμένη και πρόθυμη να συμμετάσχει, ενώ κυρίαρχοι θα είναι οι πολιτικοί και στρατηγικοί παράγοντες.<br /> <br /> Η Τουρκία αντιλαμβανόμενη τις δυνατότητες της Ελλάδος και τα πλεονεκτήματα τα οποία της παρέχει η ΣΔΘ, έχει αναλάβει την πρωτοβουλία και έχει πυροδοτήσει τη σύγκρουση αυτή, την τρέχουσα χρονική περίοδο, με στόχο τον γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό περιορισμό ακόμη και υποταγή της Ελλάδος. Η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει σθεναρά την τουρκική επίθεση χρησιμοποιώντας, αν καταστεί αναγκαίο, ακόμη και το χαρτί των χωρικών υδάτων, προκειμένου να διατηρήσει την ελευθερία ενεργείας της αλλά και τον κομβικό στρατηγικό της ρόλο στην περιοχή των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής και της Αν. Μεσογείου. <br /> <br /> Συνοψίζοντας, είναι απαραίτητο να ληφθούν εγκαίρως αποφάσεις και να αξιοποιηθούν οι δυνατότητες επεκτάσεως των χωρικών υδάτων στο χώρο του Αιγαίου και αν απαιτηθεί να ενταχθούν ως μια στρατηγική επιλογή στην ευρύτερη στρατηγική αντιμετωπίσεως του νεο-οθωμανικού ιμπεριαλισμού, αλλά και υποστηρίξεως της ελληνικής γεωπολιτικής θέσεως στην περιοχή. <br /> <br /> <b><i>*Ο Κωνστανίνος Γκίνης είναι Στρατηγός ε.α. – Επίτιμος Α/ΓΕΣ </i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η επέκταση χωρικών υδάτων ως στρατηγική επιλογή

Του Κωνστανίνου Γκίνη* Η ανακοίνωση από τον Πρωθυπουργό στη Βουλή, την 26 Αυγούστου 2020, στο πλαίσιο της συζητήσεως για τη κύρωση των σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος καθηγητής: «Από το 1923 τα νησιά του Αιγαίου έμειναν στην Ελλάδα. Τελεία»

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtSVReOSbH7Ss3WEjJQ_5cdCz0pCbS5dRoWFUXS8YJjXbXEDoM5voF9_p3Lde1IoypKDC5EQGcW1JvbxL4odaR8p69MryILIaxEZN3t_DHLKo4eeDXqSGoJ_YHR19_7csqCToyrWI_C9I/s958/imia.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="958" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtSVReOSbH7Ss3WEjJQ_5cdCz0pCbS5dRoWFUXS8YJjXbXEDoM5voF9_p3Lde1IoypKDC5EQGcW1JvbxL4odaR8p69MryILIaxEZN3t_DHLKo4eeDXqSGoJ_YHR19_7csqCToyrWI_C9I/w640-h400/imia.jpeg" width="640" /></a><br /><br /><div>Άρθρο του Τούρκου καθηγητή, Μεχμέτ Εφέ Τζαμάν, που καταρρίπτει την επιχειρηματολογία του Τ. Ερντογάν για τη συνθήκη της Λωζάνης αναπαράγει στην σελίδα του στο facebook ο Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος. Ο Τούρκος καθηγητής τονίζει μάλιστα ότι τα νησιά όπως και η ηπειρωτική χώρα έχουν δικαιώματα σε υφαλοκρηπίδα, χωρικά ύδατα και ΑΟΖ.<br /><br />Στο άρθρο του ο Εφέ Τζαμάν επισημαίνει ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα σύνορα των κρατών είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα των διεθνών σχέσεων και του διεθνούς δικαίου και κατά συνέπεια τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στα νησιά του Αιγαίου είναι αναμφισβήτητα.<br /><br />Προσθέτει, δε, ότι για τις απόψεις του αυτές δέχεται απειλές από το σύνολο του πολιτικού φάσματος στην Τουρκία και συμπληρώνει ότι ελπίζει «οι ταραχοποιοί στην Άγκυρα και μερικοί τυχοδιώκτες δευτεροκλασάτοι αξιωματικοί με προφίλ σαν τον Ενβέρ Πάσα, να μην ρίξουν τη χώρα στην φωτιά». <br /><br />Ολόκληρη η ανάρτηση του Μιχάλη Κωσταράκου με το άρθρο του Τούρκου καθηγητή<br /><br />«ΗΧΟΥΝ ΤΑ ΤΥΜΠΑΝΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ» – ΤΟΥΡΚΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΟΣΑ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – «ΑΠΟ ΤΟ 1923 ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΤΕΛΕΙΑ!»<br /><br />Ο καθηγητής Μεχμέτ Εφέ Τζαμάν τόλμησε να εκφράσει μέσα από άρθρο του αντίθετη άποψη από το καθεστώς Ερντογάν, με αποτέλεσμα να δέχεται απειλές για τη ζωή του.<br /><br />Συγκεκριμένα ο καθηγητής πριν από λίγες ώρες ανάρτησε το παρακάτω μήνυμα:<br /><br />Με λιντσάρουν α) Τούρκοι εθνικιστές δεξιάς πτέρυγας (γκρίζοι λύκοι), β) Εθνικιστές αριστερής πτέρυγας (Kemalist ulusalcı), γ) Ισλαμιστές και Ερντογανιστές, δ) Παιδιά του βαθέως κράτους λόγω αυτού του άρθρου.<br /><br />To άρθρο για το οποίο θέλουν να… εξαφανίσουν οι Τούρκοι τον καθηγητή:<br /><br />Γράφει ο Mehmet Efe Caman <br /><br />Σε παλιότερα άρθρα έχω αναλύσει την προσέγγιση της Τουρκίας για την Ανατολική Μεσόγειο και τη θάλασσα του Αιγαίου. Έστω κι αν δέχτηκα πολλές αντιδράσεις, κατά τη γνώμη μου είναι πιστεύω σημαντικό να τα γράψω αυτά. Τη νοοτροπία πού έχουν για την εξωτερική πολιτική, τα ευρασιατικά στοιχεία βαθέως κράτους πού έφτασαν στην κυβέρνηση, μπορούμε να την κατανοήσουμε από τις σημερινές σκληρές και επιθετικές θέσεις της Τουρκίας. Όπως έχω αναφέρει η Τουρκία φαίνεται να έχει επιδιώξεις κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάννης.<br /><br />Σε σημερινό βίντεο που διέρρευσε στα social media, ο Ντογού Περιντσέκ, μιλώντας σε εκπομπή του Αχμέτ Χακάν, αναφέρει πως τα θέματα στην Ανατολική Μεσόγειο δεν μπορούν να λυθούν με το δίκαιο και με διαπραγματεύσεις, αλλά με τη στρατιωτική ισχύ και μάλιστα με πόλεμο. Ο Περιντσέκ δεν είναι ένας από τους ηλίθιους του ισλαμιστικού πληρώματος. Άλλωστε αν ήταν εξ αυτών δεν θα απαντούσα.<br /><br />Αλλά όπως είναι γνωστό, τα βαθύτερα τμήματα του καθεστώτος και ιδιαίτερα ο στρατιωτικός κλάδος του ναυτικού έχουν επιβάλει στον Ερντογάν και στον περίγυρό του, την επεκτατική θέση της λεγόμενης “Γαλάζιας Πατρίδας”, πού υπονομεύει τη συνθήκη της Λωζάννης. Όσο κι αν ο Ερντογάν προσπαθεί να ενθαρρυνθεί με το σόου που έκανε γύρω από το φυσικό αέριο στη Μαύρη Θάλασσα, “οι θεοί θέλουν κουρμπάνια”.<br /><br />Αν προσέξουμε τους ήχους που φτάνουν από βαθιά, αντιλαμβανόμαστε τους ρυθμούς των τυμπάνων του πολέμου. Ο Ερντογάν αντιλαμβάνεται πως η εκλογική βάση του, σε ένα τέτοιο περιβάλλον οικονομικών προβλημάτων, οικονομικών δυσκολιών και παρακμής, δεν θα τα σκεφτεί αυτά αλλά θα βουτήξει στα νεοθωμανικά όνειρα. Μάλιστα ακόμα και τα καθεστωτικά κόμματα της λεγόμενης αντιπολίτευσης, υπερασπίζονται ένθερμα αυτή την επεκτατική ρητορική περί Γαλάζιας Πατρίδας.<br /><br />Όπως ανέφερα, εγώ στα γραπτά μου έγραψα τις αλήθειες, καθώς σύμφωνα με τα κείμενα του διεθνούς δικαίου -με πρώτο τη συνθήκη της Λωζάνης- η ρητορική και οι θέσεις της Τουρκίας αποτελούν απόκλιση από το status quo και βρίσκονται πολύ μακριά από την γραμμή της λογικής. Αυτοί οι οποίοι προσπάθησαν να μου απαντήσουν μέσω των social media, οι περισσότεροι είναι άτομα που προσπαθούν να προστατεύσουν την Τουρκία και στηρίζουν την σημερινή της επεκτατική τάση. Ένα από τα κοινά τους επιχειρήματα είναι πως η Ελλάδα κατά παράβαση της συνθήκης της Λωζάνης εξόπλισε νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Αν και αυτά τα ζητήματα είναι πολύ τεχνικά, πρέπει να συνοψιστούν για να ενημερώσουν τους ανθρώπους. Όσο βαθύτερα πηγαίνουμε, τόσο περισσότερες πληροφορίες χρειάζονται.<br /><br />Να διαιρέσουμε το Αιγαίο στα δύο;<br /><br />Μια προσέγγιση από τον άξονα του δικαίου και της αδικίας του τύπου “Μα το Αιγαίο είναι μία μεγάλη θάλασσα! Ας την διαιρέσουμε σε δύο ίσα τμήματα” είναι πραγματικά αποκομμένη από την πραγματικότητα! Και από τη δικαιοσύνη επίσης. Τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα σύνορα των κρατών είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα των διεθνών σχέσεων και του διεθνούς δικαίου. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στα νησιά του Αιγαίου είναι αναμφισβήτητα. Αυτό που η Τουρκία αντιλαμβάνεται ως πρόβλημα είναι η εγγύτητα κάποιων ελληνικών νησιών προς την ακτή της Ανατολίας.<br /><br />Αυτό όμως δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Εκτός από την Ίμβρο την Τένεδο τα Πριγκηπονήσια και όλα τα νησιά, νησάκια και βραχονησίδες που βρίσκονται σε απόσταση τριών μιλίων από την Ανατολία, όλα τα άλλα νησιά, νησάκια και βραχονησίδες ανήκουν στην Ελλάδα. Σε αυτό δεν είναι δυνατόν να λάβουμε υπόψιν κουβέντες καφενείου του τύπου “Μα αυτό είναι υπερβολικό!”.<br /><br />Έδαφος χωρίς ιδιοκτήτη, είτε πρόκειται για ξηρά είτε για νησί, δεν διαφέρει, δεν σας ανήκουν. Τελεία! Η παράδοση αυτών των νησιών στην Ελλάδα έγινε με διεθνείς συνθήκες. Ούτε είναι κάποιο περιστατικό που συνέβη χτες. Η συνθήκη της Λωζάννης υπογράφηκε το 1923 και τα νησιά έμειναν στην Ελλάδα. Τα Δωδεκάνησα ήταν της Ιταλίας και όταν η Ιταλία έχασε τον πόλεμο μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην συνθήκη των Παρισίων αυτά τα νησιά πέρασαν στην Ελλάδα. Η Τουρκία δεν πρόβαλε κάποια αντίρρηση σε αυτό, ούτε υπήρχε άλλωστε κάποιο νομικό έδαφος για κάτι τέτοιο. Για αυτό και η Τουρκία δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να στείλει καν αντιπροσωπεία στο Παρίσι.<br /><br />Όπως και το 1945<br /><br />Ας διαπιστώσουμε τώρα το εξής. Τα νησιά όπως και η ηπειρωτική χώρα έχουν δικαιώματα σε υφαλοκρηπίδα, χωρικά ύδατα και ΑΟΖ. Αυτό η Τουρκία δεν το δέχεται. Εντάξει αλλά αυτό δεν έχει κάποια σημασία. Διότι υπάρχει ο κανόνας του διεθνούς δικαίου. Αυτό αναγράφεται στη σύμβαση για το θαλάσσιο δίκαιο του 1983. Ναι η Τουρκία δεν το υπέγραψε και για αυτό δεν την δεσμεύει.<br /><br />Αλλά αυτός είναι επίσης ένας προφορικός κανόνας του διεθνούς δικαίου. Επιπλέον, η μη αναγνώριση αυτής της κατάστασης των νησιών, ουσιαστικά δεν αλλάζει τίποτα. Αυτό είναι το status quo. Η Ελλάδα δεν θα δεχτεί ποτέ την αλλαγή του status quo. Η κατάσταση είναι παρόμοια με αυτήν μετά το 1945, όταν οι Σοβιετικοί ζητούσαν βάσεις στα Στενά, ενώ ζητούσαν επίσης το Καρς και το Αρνταχάν. Γιατί δεν δέχτηκε η Τουρκία εκείνα τα αιτήματα; Μα διότι είχε δίκιο! Έτσι λοιπόν και σήμερα η Ελλάδα στο θέμα του στάτους κβο και των δικαιωμάτων των νησιών του Αιγαίου έχει δίκιο.<br /><br />Γιατί εξοπλίζουν τα νησιά οι Έλληνες<br /><br />Ας έρθουμε στο θέμα του εξοπλισμού των νησιών του Αιγαίου. Πότε το έπραξε αυτό η Ελλάδα; Μετά από την σύσταση της στρατιάς του Αιγαίου από την Τουρκία! Ποιος είναι ο λόγος που η Τουρκία εκτός του πλαισίου του ΝΑΤΟ, ίδρυσε τη στρατιά του Αιγαίου; Πρόκειται για μία στρατιά που στρέφεται κατά της Ελλάδας. Αυτό είναι το πρώτο. Και ο δεύτερος λόγος για τον οποίον η Ελλάδα εξόπλισε τα νησιά του Αιγαίου, είναι ότι μετά την απόβαση του 1974 στην Κύπρο, όπως είχε συμβεί και με την Κύπρο ξαφνικά σαν να έπεσε από τον ουρανό άρχισε να τίθενται στην επικαιρότητα θέματα του Αιγαίου. Κι όμως τα λεγόμενα θέματα του Αιγαίου πριν από το 1950 δεν υπήρχαν.<br /><br />Μετά από το 1950 το Δημοκρατικό κόμμα, άρχισε να ακολουθεί μία πιο ενεργητική εξωτερική πολιτική. Για αυτό το λόγο και η Κύπρος έγινε ένα από τα πιο βασικά πεδία αγώνων. Όταν μετά το 1974 Τουρκία δεν απέσυρε την στρατιωτική της παρουσία από την Κύπρο και δεν αποκατέστησε εκ νέου, αυτά που επέβαλαν το σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Ελλάδα ανησύχησε. Και ακόμα περισσότερο όταν στην κατεύθυνση των πραξικοπηματιών στρατηγών στις αρχές της δεκαετίας του 80 συστάθηκε η KKTC, η Τουρκία πλέον από πλευράς διεθνούς δικαίου κατέστη εξολοκλήρου εισβολέας. Σήμερα καταγγέλλουμε την ρωσική εισβολή και ενσωμάτωση της Κριμαίας από τη Ρωσία, έτσι δεν είναι; Μα αυτή ακριβώς είναι η θέση της Τουρκίας στην Κύπρο.<br /><br />Η Τουρκία που από το 1974 έκανε την επέμβαση της με την ιδιότητά της ως κράτος εγγυητής, σύμφωνα με τις συνθήκες Λονδίνο και Ζυρίχης που της απέδωσαν αυτή την ιδιότητα, δεν έπραξε αυτά που έπρεπε. Κι όμως ο επίσημος σκοπός της επέμβασης ήταν η εξουδετέρωση του πραξικοπήματος που είχε κάνει ο Νίκος Σαμψών μαζί με τα μέλη της ΕΟΚΑ. Αυτή ήταν η δικαιολογία. Το να επαναφέρουν δηλαδή το Σύνταγμα της Κύπρου. Να διασφαλίσουν τη συνταγματική τάξη στο νησί. Διότι εκείνες οι συνθήκες δεν έδιναν τη δυνατότητα στην Τουρκία να καταλάβει και να διαιρέσει την Κύπρο.<br /><br />Σε αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα φοβήθηκε πως η Τουρκία θα ακολουθούσε μία παρόμοια συμπεριφορά και στο Αιγαίο. Και εξόπλισε τα νησιά, για να διασφαλίσει την ελάχιστη τους άμυνα. Τι θα πει εξόπλισε; Ο ελληνικός στρατός βρίσκεται εκεί για να προστατέψει τα δικά του νησιά. Βλέποντας την σημερινή στάση του επεκτατικού καθεστώτος στην Άγκυρα μπορείτε να πείτε πως αυτή η κίνηση της Ελλάδας ήταν αχρείαστη; Η Τουρκία σήμερα δημόσια δηλώνει πως δεν αναγνωρίζει το πεδίο κυριαρχίας της γειτονικής χώρας. Αν υπό αυτές τις συνθήκες η Ελλάδα δεν μπορούσε να υπερασπιστεί τα νησιά της, αυτό κατά την γνώμη σας δεν θα αποτελούσε μία απειλή για την εδαφική της ακεραιότητα;<br /><br />Η Τουρκία άλλαξε το status quo<br /><br />Δείτε η διεθνής πολιτική προχωρά με δράσεις και αντιδράσεις. Η Τουρκία έκανε μία δράση και τώρα η αντίδραση σε αυτό είναι αναπόφευκτη. Η Τουρκία μετά το 1974, μη αποσύροντας τον στρατό της από την Κύπρο, έκανε αλλαγή στο status quo. Αυτή είναι η δράση. Ενώ η Ελλάδα ως αντίδραση εξόπλισε τα νησιά της στο Αιγαίο. Η Τουρκία από το 1974 και μετά κατέχει στρατιωτικά το 40% των εδαφών μιας άλλης χώρας. Μήπως υπάρχει ενόχληση που το λέω; Λυπάμαι αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Και μάλιστα αυτό με το σχέδιο Ανάν (απόσυρση στρατιωτών από το νησί και επανένωση της Κύπρου) το είχαν αποδεχθεί σιωπηλά και οι σημερινοί διαχειριστές της εξουσίας στην Άγκυρα.<br /><br />Τώρα ο Περιντσέκ καθαρά εξέφρασε τις επιθυμίες της ομάδας της οποίας είναι εκπρόσωπος. Τι δηλώνει; Δηλώνει πως αυτή η ιστορία λύνεται με πόλεμο! Συμφωνείτε με αυτό; Αν η απάντησή σας είναι ναι, τότε σας έχω ένα κακό νέο. Αυτό δεν είναι πατριωτισμός. Αυτό λέγεται επεκτατισμός. Το θεμέλιο του θέματος είναι η λεπτή γραμμή ανάμεσα στο καλό και το κακό. Η Τουρκία σήμερα δυναμιτίζει τα θεμέλια της τάξης που έστησε η Λωζάνη. Αυτό αν το έκανε η Ελλάδα η Άγκυρα θα έπρεπε να υπερασπιστεί με όλη της την δύναμη τη συνθήκη της Λωζάνης. Για ποιο λόγο; Διότι Λωζάνη είναι που κατέστησε άκυρη την συνθήκη των Σεβρών, για αυτό! Αν δεν υπάρχει η Λωζάννη τότε ισχύει η συνθήκη των Σεβρών.<br /><br />Η Τουρκία μοιάζει στρυμωγμένη στο κείμενο της Λωζάννης που αποτελεί όμως την εγγύηση για την ύπαρξη της. Δεν σκέφτεται όμως καθόλου το ποια είναι η εναλλακτική αυτού του κειμένου. Συγχωρέστε με αλλά αυτή είναι μία θέση όχι και πολύ έξυπνη. Και επιπλέον είναι μία θέση νομικά και ηθικά αδύναμη. Και το σημαντικότερο είναι μία επικίνδυνη θέση. Γιατί; Για την εδαφική ακεραιότητα για την οποία τόση αξία λέει πως δίνει η Τουρκία. Ελπίζω ότι οι ταραχοποιοί στην Άγκυρα και μερικοί τυχοδιώκτες δευτεροκλασάτοι αξιωματικοί με προφίλ σαν τον Ενβέρ Πάσα, να μην ρίξουν τη χώρα στην φωτιά.»<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Τούρκος καθηγητής: «Από το 1923 τα νησιά του Αιγαίου έμειναν στην Ελλάδα. Τελεία»

Άρθρο του Τούρκου καθηγητή, Μεχμέτ Εφέ Τζαμάν, που καταρρίπτει την επιχειρηματολογία του Τ. Ερντογάν για τη συνθήκη της Λωζάνης αναπαράγει σ...

Διαβάστε την συνέχεια