Η Αθήνα στα ελληνοτουρκικά: “Παρηγοριά στον άρρωστο…”

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/05/benizelos-attatourk-erdogan.jpg" /><br /><br /><b>Αποστολόπουλος Απόστολος<br /></b>Κάθε χώρα έχει πάγια συμφέροντα που δεν αλλάζουν εκτός αν υπάρξει θεμελιώδης ανατροπή διεθνώς ή σε διμερές επίπεδο. Η αλλαγή κυβερνήσεων, ηγετών, κομμάτων, επηρεάζει ελάχιστα, έως καθόλου, τα πάγια συμφέροντα και την πολιτική που υπαγορεύουν. Αν, όμως, μεταβληθεί ριζικά το εσωτερικό καθεστώς, με ή χωρίς επανάσταση, η νέα άρχουσα ελίτ μπορεί να επιβάλλει αλλαγές και στις σχέσεις της χώρας με τον διεθνή περίγυρο.<br /><br />Στην Τουρκία, με τον Ερντογάν έχει ανατραπεί το εσωτερικό καθεστώς. Ξεθεμελιώθηκαν οι κεμαλιστές και ήρθαν στην εξουσία νέες κοινωνικές δυνάμεις εξοβελίζοντας τους εκπροσώπους του παλαιού καθεστώτος. Οι κεμαλιστές είχαν τόσο φθαρεί ηθικά και πολιτικά, που παραδόθηκαν σχεδόν αμαχητί. Άλλαξε η τουρκική κοινωνία με την άνοδο στρωμάτων από τις ανατολικές περιοχές, καθυστερημένες έως πρότινος, ενώ οι κεμαλιστές-αστοί είχαν χάσει τον αρχικό δυναμισμό τους.<br /><br />Ας πούμε, ως απλουστευμένο παράδειγμα, κάτι ανάλογο με ότι είχε συμβεί στην Ελλάδα μετά την ήττα του 1897 και, ακολούθως, την Επανάσταση του 1910, που κατέληξε στην ανάληψη της εξουσίας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Προτρέχοντας, ο Ερντογάν δίνει την αίσθηση στους Τούρκους ότι έχουν προορισμό και ανταποκρίνεται στην επιδίωξη να αναβαθμιστεί η χώρα σε αποδεκτή διεθνώς περιφερειακή δύναμη, ώστε να εκλείψουν ή να αποδυναμωθούν όποιοι θα ήθελαν να την κόψουν σε κομμάτια για να απαλλαγούν από έναν ενοχλητικό παράγοντα εξουσίας στην περιοχή.<br /><br />Η διακυβέρνηση Ερντογάν εξακολουθεί να τροφοδοτεί με όνειρα-στόχους τη χώρα, επικαλούμενη το οθωμανικό μεγαλείο. Γι’ αυτό κρατιέται τόσα χρόνια στην εξουσία και δεν είναι διόλου απίθανο να υπερνικήσει τις τρέχουσες δυσκολίες. Σε όποιον αυτά δεν αρέσουν ας αφήσει την επιβλαβή υποτίμηση-ύβρεις-κλάψες κατά των Τούρκων (και των δυτικών που τους στηρίζουν) και να αναπτύξει δράσεις, συσπείρωση και οργάνωση, πολιτική και στρατιωτική, με σοβαρότητα και στόχους, αφήνοντας τους πολιτικαντισμούς και την ποδοσφαιροποίηση της ζωής μας.<div><br />Η Τουρκία μετά τον Ερντογάν<br /><br />Τα πάγια συμφέροντα καθορίζονται, όχι από αυθαίρετες επιθυμίες, αλλά από τις πραγματικές δυνατότητες κάθε χώρας, αλλά και από τις προοπτικές που ανοίγουν αυτές οι δυνατότητες. Έχουν, δηλαδή, ένα στοιχείο ρευστότητας έως ότου παγιωθούν. Άλλα συμφέροντα είχε η Ελλάδα όταν ανέλαβε το 1910 την Εξουσία ο Ελευθέριος Βενιζέλος και άλλα στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, έως την εκστρατεία στη Σμύρνη. Άλλα η Κίνα του Μάο και άλλα η σημερινή Κίνα του Σι. Ο Ερντογάν έχει πει ότι η Τουρκία ή θα χάσει ή θα κερδίσει εδάφη. Δεν ήταν κουβέντα του αέρα.<br /><br />Η νέα ευκαιρία ταυτίζεται με την προοπτική αναβάθμισης της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη. Όμως, μετά την άδεια των ΗΠΑ (Κίσινγκερ) να εισβάλουν στην Κύπρο, οι Τούρκοι παίζουν παιχνίδια, αλλά Αμερικάνοι και Ρώσοι τους αφήνουν να “μυρίζουν το ψητό”, (πχ στη Συρία ή στην Ελλάδα) αλλά όχι να το τρώνε! Ίσως τώρα ελπίζουν, λόγω Ουκρανίας, ότι αυτό μπορεί να αλλάξει. Πιστεύω ότι θα απογοητευτούν. Υπό τον όρο ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία χάνεται για τη Δύση και ο Πούτιν παραμένει στη θέση του ισχυρός και υγιής.<br /><br />Αν ο Ερντογάν χάσει τις εκλογές του χρόνου, ανοίγει άλλο κεφάλαιο. Η μόνη προσώρας παρατήρηση είναι ότι ο Ερντογάν άνοιξε νέες προοπτικές έτσι ώστε, ο όποιος διάδοχος θελήσει να τις κλείσει, θα φανεί σαν ήττα και ίσως προκαλέσει χαώδεις καταστάσεις. Αλλά και η συνέχιση της πολιτικής Ερντογάν από διαδόχους λιγότερο ικανούς, μπορεί να οδηγήσει σε χάος, όπως συνέβη με την ήττα του Ελευθερίου Βενιζέλου στις εκλογές του 1920.<br />Αυταπάτες και ψευδαισθήσεις<br /><br />Στην Αθήνα καλλιεργείται η ιδέα ότι οι πολιτικές Ερντογάν τον οδηγούν αναπόφευκτα σε καταστροφή, οπότε θα επωφεληθούμε. Θυμίζει το “παρηγοριά στον άρρωστο, ώσπου να βγει η ψυχή του”! Αντιθέτως, θεμελιώδης καταστροφική ήττα της Τουρκίας από τρίτους, χωρίς την αποφασιστική συμβολή μας, μπορεί να καταλήξει -και είναι το πιθανότερο να καταλήξει, σε αρνητικό αποτέλεσμα και για την Ελλάδα. Επειδή αυτοί που θέλουν να διαλύσουν την Τουρκία είναι ακριβώς εκείνοι που έχουν αποδείξει την εντελώς αρνητική στάση τους απέναντί μας.<br /><br />Κανείς δεν θέλει να αντικαταστήσει ένα μπελά, την Τουρκία, με έναν άλλο και μάλιστα με κάποιον (δηλαδή εμάς) που στο βάθος της ψυχής του θα τρέφει την πεποίθηση ότι έχει αυτοκρατορικά, βυζαντινά, δικαιώματα στην περιοχή. Οι λαοσυνάξεις του Χριστόδουλου ήταν ενδεικτικές. Πριν από το 1453 συνέβη το 1204, η πτώση της Πόλης στα χέρια των δυτικών, κάτι που το θάβουμε στα βιβλία, στο σχολείο, το ρίχνουμε στην αγκαλιά της λήθης, να μη θίξουμε, τάχα, φίλους και συμμάχους.<br /><br />Αλλά ούτε στη Δύση ούτε στη Ρωσία το ξεχνούν. Τα σημερινά τρέχοντα είναι επανάληψη προηγούμενων επεισοδίων. Εμείς τρέχουμε για βοήθεια στους ξένους που γεμίζουν τους Τούρκους χάδια και φιλιά, προς απογοήτευση όσων τρέφονται με αυταπάτες. Μια δοκιμασμένη μέθοδος καλλιέργειας αυταπατών είναι να λες στον κόσμο ότι οι δυτικοί και όχι οι Ρώσοι (ή το αντίστροφο) είναι το στήριγμά μας στις δυσκολίες και οι σωτήρες μας. Αυτή η μέθοδος κρατάει 200 (διακόσια) χρόνια και δεν έχει μπαγιατέψει ακόμα. Τη ζούμε καθημερινά, τη βλέπουμε και τη διαβάζουμε παντού, κυριαρχεί και βασιλεύει. Αλλά είναι σαχλαμάρες. Μ’ αυτές ζούμε δυο αιώνες. Μπάστα πια!</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div><br /></div></div>

Η Αθήνα στα ελληνοτουρκικά: “Παρηγοριά στον άρρωστο…”

Ellada simera 0 16:38

Αποστολόπουλος ΑπόστολοςΚάθε χώρα έχει πάγια συμφέροντα που δεν αλλάζουν εκτός αν υπάρξει θεμελιώδης ανατροπή διεθνώς ή σε διμερές επίπεδο. Η αλλαγή κυβερνήσεων, ηγετών, κομμάτων, επηρεάζει ελάχιστα, … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία, Ελλάδα, ΗΠΑ – Οι εκτιμήσεις από Τούρκους αναλυτές για τα νέα δεδομένα.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/09/ellinotourkika.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/09/ellinotourkika-696x464.jpg" width="794" /></a><br /><br />Η ενίσχυση της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης είναι ο λόγος της περαιτέρω σύσφιξης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων σύμφωνα με την εκτίμηση του τουρκικού πρακτορείου ειδήσεων Anadolu.<br /><br />Κατά την ανάλυση του Anadolu τα όπλα, τα χρήματα και οι ολοένα και πιο στενοί στρατιωτικοί δεσμοί είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις πρόσφατες διμερείς δεσμεύσεις μεταξύ ΗΠΑ και Ελλάδας.<br /><br />«Η Ουάσιγκτον εξασφάλισε άλλες τρεις βάσεις στην Ελλάδα αυτόν τον μήνα, εκτός από αυτή που ήδη λειτουργούσε, και ολοκλήρωσε συμφωνίες για να δώσει στην Αθήνα υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα, χωρίς να αποκλείσει την υποτιθέμενη ουδέτερη στάση της στον μακροχρόνιο ανταγωνισμό μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας», σημειώνει το Anadolu.<br /><br />Στο άρθρο σημειώνεται ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν φιλοξένησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον την περασμένη εβδομάδα, επισημαίνοντας ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός αναζωπύρωσε παλαιές αξιώσεις κατά της Άγκυρας στην ομιλία του στο Κογκρέσο.<br /><br />Τούρκοι αναλυτές που επικαλείται το πρακτορείο θεωρούν αυτά τα βήματα ως αντανάκλαση ενός υφέρποντος φόβου ότι ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας έχει αλλάξει ριζικά τη διατλαντική αρχιτεκτονική ασφάλειας και έχει παγιώσει τη θέση της Τουρκίας ως νόμιμης περιφερειακής δύναμης.<br /><br />«Η άνοδος της Τουρκίας ως αυτόνομης περιφερειακής δύναμης είναι ο κύριος παράγοντας πίσω από αυτή την εντατικοποίηση της ελληνοαμερικανικής συνεργασίας», δήλωσε ο Χασάν Κόνι, μελετητής στρατηγικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Kultur της Κωνσταντινούπολης.<br /><br />«Το δόγμα Mavi Vatan της Τουρκίας, ή Γαλάζια Πατρίδα, και κατά συνέπεια οι αυξανόμενες δυνατότητες του τουρκικού ναυτικού, καθώς και ο αποφασιστικός ρόλος της χώρας στις συγκρούσεις στη Λιβύη και το Ναγκόρνο Καραμπάχ, είχαν βαθύ αντίκτυπο στους παράγοντες λήψης αποφάσεων στην Ελλάδα», εξήγησε.<br /><br />Ο αμερικανικός μηχανισμός ασφαλείας έχει επίσης αναγνωρίσει ότι η ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή μετατοπίζεται προς την Τουρκία και πρέπει να «ελεγχθεί με την ενδυνάμωση της Ελλάδας», σημείωσε ο ίδιος, προσθέτοντας ότι η ώθηση της Ουάσιγκτον για περισσότερες ελληνικές βάσεις έχει στόχο «να περιορίσει την Τουρκία».<br /><br />Ο Αρντά Μεβλούτογλου, ειδικός σε θέματα άμυνας, εκτιμά ότι η ανανέωση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) και η αύξηση της στρατιωτικής συνεργασίας θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως «αμερικανική υποστήριξη για τις φιλοδοξίες της Ελλάδας στην περιοχή».<br /><br />Οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα και οι κοινές ασκήσεις με τους Έλληνες στη Θράκη δεν αποτελούν άμεση στρατιωτική απειλή για την Τουρκία, αλλά «το πλαίσιο και ο χρόνος αυτής της στρατιωτικής δραστηριότητας στέλνει ένα άμεσο μήνυμα» στην Άγκυρα, πρόσθεσε.<br /><br />Αυτή η άποψη απηχεί και τις εκτιμήσεις της Σινέ Οζκαρασαχίν, αναλύτριας στη δεξαμενή σκέψης EDAM στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />«Αν και αυτές οι ασκήσεις δεν συνιστούν επικείμενη απειλή, στέλνουν αρνητικά σήματα στην Τουρκία, η οποία έμεινε εκτός κατά τη διάρκεια ασκήσεων που έγιναν ακριβώς στο κατώφλι της», επεσήμανε. Εξήγησε ακόμη ότι οι προσπάθειες των ΗΠΑ να ελέγξουν περισσότερες βάσεις στην Ελλάδα αποτελούν μέρος της νέας στρατηγικής τους για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και τα Βαλκάνια.<br /><br />Προειδοποίησε ότι η ανανέωση του MDCA και οι επακόλουθες ενέργειες θα μπορούσαν «να χαλάσουν την ήδη εύθραυστη ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας».<br /><br />«Ιστορικά, οι ΗΠΑ έπαιξαν έναν ρυθμιστικό ρόλο μεταξύ των δύο μελών του ΝΑΤΟ και αποκλιμάκωσαν τυχόν εντάσεις. Αυτή η διαμεσολάβηση ήταν κρίσιμη για τη συνοχή της συμμαχίας», είπε η Σινέ Οζκαρασαχίν.<br /><br />«Μια τέτοια διαταραχή θα είχε επιπτώσεις στις διμερείς σχέσεις Τουρκίας-Ελλάδας και επίσης θα είχε αντίκτυπο στην περιφερειακή ασφάλεια σε κρίσιμες περιοχές αμφισβήτησης, όπως η Ανατολική Μεσόγειος και η ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ», πρόσθεσε.<br /><br />Κατά την ίδια η Ουάσιγκτον πρέπει «να διατηρήσει την ισορροπία δυνάμεων μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας» και να λάβει μέτρα για να «αποδείξει την αμεροληψία της». Μια τέτοια ευκαιρία βρίσκεται σε μια πιθανή συμφωνία για την πώληση μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία, πρόσθεσε.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία, Ελλάδα, ΗΠΑ – Οι εκτιμήσεις από Τούρκους αναλυτές για τα νέα δεδομένα.

Ellada simera 0 16:33

Η ενίσχυση της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης είναι ο λόγος της περαιτέρω σύσφιξης των ελληνοαμερικανικών σχέσεων σύμφωνα με την εκτίμηση του τουρκικού πρακτορείου ειδήσεων Anadolu.Κατά την ανάλυση… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το Διπλό ΟΧΙ της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και ο Σουηδός Βασιλιάς Κάρολος,Ημι-αιχμάλωτος στο Διδυμότειχο.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/05/nato.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/05/nato-696x350.png" /></a><br /><br />Του <b>Ιωάννη Αθ. Μπαλτζώη*</b><br />Το διπλό «Όχι» στην ένταξη των δύο σκανδιναβικών χωρών, της Σουηδίας και Φινλανδίας, από την εριστική Τουρκία, η οποία για λόγους συμφερόντων της προκαλεί ακόμη και τους απομείναντες υποστηρικτές της και θέτει σε κίνδυνο όλη την ΝΑΤΟική, αμερικανική και ευρωπαϊκή προσπάθεια, για την τιθάσευση της ρωσικής ομοσπονδίας. Tο «αγαπημένο παιδί» του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, έχει κάνει άνω κάτω την Συμμαχία και τις ΗΠΑ, για άλλη μια φορά, αλλά ο κ. Γ.Γ. την δικαιολογεί για μια ακόμη φορά, προκαλώντας τον εκνευρισμό των υπολοίπων κρατών του ΝΑΤΟ. Το γιατί το κάνει, εκτός από αυτά που ισχυρίζεται η Τουρκία, ή υπονοούνται υπάρχει και μια άλλη θεωρία. Ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής Κονσταντίν Σοκόλοφ αλλά και ο γενικός γραμματέας του Τουρκικού Κόμματος Μητέρας Πατρίδας, Dogu Perincek, αποκάλυψαν πως πίσω από την κρίση ΝΑΤΟ-Τουρκίας βρίσκεται μάλλον το αμερικανικό σχέδιο δημιουργίας Κουρδικού κράτους. <br /><br />Ο Βασιλιάς Κάρολος και η αιχμαλωσία του.<br /><br /> Έτσι , η Τουρκία κρατάει «αιχμάλωτη» τη Σουηδία σε σχέση με την ένταξή της στη Βορειοατλαντική Συμμαχία (μαζί και την Φιλανδία), προκειμένου να αποσπάσει στρατιωτικά και πολιτικά οφέλη μέχρι να πει το πολυπόθητο «ναι». Όμως δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει, όπως το 1713 με τον βασιλιά της Κάρολο! Κάποιες φορές μια συγκλονιστική επαναληψιμότητα της ιστορίας, μας επαναφέρει στις σημερινές γεωπολιτικές εξελίξεις. Ο βασιλιάς Κάρολος ΧΙΙ, ανέβηκε στον θρόνο της Σουηδίας στα δεκαπέντε του χρόνια 1697 και οδήγησε στα δεκαοκτώ του την Σουηδία στον Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο εναντίον όλων των γειτόνων της, που διαμφισβήτησαν την κυριαρχία της στην Βαλτική. O Κάρολος ήταν μόλις 18 ετών και ο αντίπαλός του, ο Μεγάλος Πέτρος της Ρωσίας, 28. Τελικά ο Κάρολος ηττήθηκε στην μάχη της Πολτάβα (στη σημερινή Ουκρανία) το 1709 και κατέφυγε στην Μολδαβία, όπου το 1713, οι Οθωμανοί με μια αιφνιδιαστική ενέργεια στο στρατόπεδό του στον Δνείστερο, τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στο Διδυμότειχο, όπου παρέμεινε επί δεκαπέντε μήνες ημι-αιχμάλωτος στο κάστρο του Διδυμοτείχου. Ο Κάρολος έφυγε τελικά από το Διδυμότειχο το Σεπτέμβριο του 1714 και μετά από περιπέτειες επέστρεψε στην Σουηδία. Φυσικά ούτε τότε, ούτε και τώρα οι Τούρκοι δέχτηκαν να συμμαχήσουν με τη Σουηδία εναντίον των Ρώσων. Το Διδυμότειχο έγινε έτσι για λίγο «Σουηδία», και βασιλική πρωτεύουσα, ακόμα κι αν το παλάτι τού βασιλιά δεν ήταν παρά μια σκαμμένη σπηλιά ψηλά στο κάστρο, που ακόμα και σήμερα οι ντόπιοι τη δείχνουν και την αποκαλούν «η φυλακή του Καρόλου».<br /><br /> <a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/05/karolos.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/05/karolos.png" /></a><br /><br />Ο Βασιλιάς Κάρολος ΧΙΙ και η φυλακή του στο Διδυμότειχο.<br /><br />Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται, είναι γιατί θέλουν τώρα οι δύο χώρες να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ; Σύμφωνα με ανάλυση του Jon Henley της εφημερίδας “The Guardian”, « η ουδετερότητα δύο χωρών είχε τις ρίζες της σε διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές, ιστορίες και εθνικές ταυτότητες. Η επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία με σκοπό να αποτρέψει την επέκταση του ΝΑΤΟ – κατέληξε να επιτύχει το αντίθετο, καθώς οι σκανδιναβοί γείτονες εγκατέλειψαν την επί δεκαετίες στρατιωτική ουδετερότητας σε μια σεισμική μετατόπιση της τάξης ασφαλείας της Ευρώπης». Ας το δούμε ακαλυτικότερα:<br /><br />Φινλανδία<br /><br />Η ουδετερότητα της Φινλανδίας, ήταν προφανώς λειτουργική, καθόσον μοιραζόταν σύνορα 1.340 χιλιομέτρων, με τη Ρωσία, κέρδισε την ανεξαρτησία της από τη Μόσχα μόλις το 1917 και απέκρουσε δύο φορές τις επιθέσεις του Κόκκινου Στρατού κατά τη διάρκεια του 2ου ΠΠ. Σύμφωνα με αναλυτές, όπως η Minna Ålander, ειδική για τη βόρεια Ευρώπη “Η φινλανδική πολιτική ασφαλείας ήταν πάντα απόλυτα ρεαλιστική, Η προσέγγιση βασίστηκε σε καλές σχέσεις με τη Ρωσία και διατήρηση υψηλής ικανότητας ασφαλείας. Λοιπόν, από τον Φεβρουάριο, η πρώτη δεν ισχύει πλέον.“<br /><br />Για την Φινλανδία, σήμερα μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η συζήτηση για την ένταξη αφορούσε την ασφάλεια. Η Ρωσία είχε γίνει αναξιόπιστος και βάναυσος γείτονας και μόνο η συλλογική άμυνα του ΝΑΤΟ θα ήταν αρκετή εκτιμούν οι Φινλανδοί. Ακόμη Φινλανδοί πολιτικοί μιλούν για μια “στιγμή εθνικής αφύπνισης”. Ακόμα και τον Ιανουάριο του 2022, όταν τα ρωσικά στρατεύματα συγκεντρώνονταν στα σύνορα της Ουκρανίας, η πρωθυπουργός της Φινλανδίας, Σάνα Μάριν, δήλωσε ότι είναι «πολύ απίθανο» η Φινλανδία να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια της θητείας της. Ωστόσο, μέσα στον Μάιο, το κοινοβούλιο της Φινλανδίας ψήφισε την ένταξη στο ΝΑΤΟ και μόνο οκτώ από τους 200 βουλευτές ψήφισαν αρνητικά. Αυτό ήταν ένα μεγάλο βήμα για την Φινλανδία που δεν ξέχασε τον πόλεμο με την Ρωσία το 1939 -40μ, που αποτελεί βασικό μέρος της σύγχρονης ιστορίας της και παραμένουν πηγή διαρκούς εθνικής υπερηφάνειας Αλλά τελικά η Φινλανδία αναγκάστηκε να εκχωρήσει το 10% του εδάφους της και το 1948 υπέγραψε συνθήκη φιλίας και συνεργασίας με τη Σοβιετική Ένωση, πράξη που στην διπλωματία ονομάσθηκε έκτοτε «Φινλανδοποίηση¨, δηλαδή παραχώρηση κυριαρχίας, για να αποφευχθεί ο πόλεμος. Αλλά αυτό που συνέβη με την αίτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ όντως ιστορική αλλαγή. Μια δραματική αλλαγή στην κοινή γνώμη έδειξε το δρόμο. Πέρυσι, μια δημοσκόπηση έθεσε τη στήριξη για ένταξη στο ΝΑΤΟ στη Φινλανδία στο 34%. Τον Απρίλιο του 2022 έφθασε στο 76%. Και αυτό ήταν που άλλαξε όλα τα μέχρι τότε δεδομένα για την Φιλανδία. <br /><br />Σουηδία<br /><br />Η αλλαγή στη Σουηδία είναι μνημειώδης, δήλωσε ο Gunilla Herolf, ανώτερος συνεργάτης ερευνητής στο Σουηδικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων. “Έχουμε διατηρήσει ένα δόγμα εδώ και πάνω από 200 χρόνια”, ανέφερε. “Είναι μεγάλη υπόθεση. Σημαίνει κάτι για τους ανθρώπους. Γίνεται θέμα ταυτότητας”. Σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές αν ρωτήσετε τους Σουηδούς ποια είναι τα τρία πράγματα που καθορίζουν τη χώρα τους, πολλοί θα απαντήσουν: “κυνηγώντας ελάφια, τρώγοντας ζυμωμένη ρέγκα και μη ευθυγράμμιση” δηλαδή ουδετερότητα. Με τη Φινλανδία να χρησιμεύει ως δικλείδα ασφαλείας κατά της Ρωσίας, η Σουηδία, η οποία δεν έχει πολεμήσει και δεν έχει ενταχθεί σε συμμαχίες από το 1812, θα μπορούσε να διαμορφώσει την ουδετερότητά της σύμφωνα με πιο ιδεαλιστικές και ιδεολογικές γραμμές. Η Σουηδία ακολούθησε έτσι έναν αξιοζήλευτο χώρο για την ίδια την χώρα και τους σουηδούς πολίτες: Ειρήνη, πυρηνικός αφοπλισμός, διεθνής μεσολάβηση, υποστήριξη νεοσύστατων δημοκρατιών σε όλο τον κόσμο. <br /><br />Αυτό έγινε μέρος της εθνικής αυτοεικόνας και ιδιαίτερα της διεθνούς ταυτότητας των ισχυρών Σοσιαλδημοκρατών της Σουηδίας, οι οποίοι έχουν κερδίσει κάθε εκλογή τα τελευταία 100 χρόνια!!!!! Πολλοί, εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η πυρηνική αποτροπή του ΝΑΤΟ αυξάνει τις εντάσεις, έτσι θα καταστήσει τη Σουηδία λιγότερο ασφαλή και θα της κοστίσει τον επιφανή ουδέτερο και ειρηνικό ρόλο της στον παγκόσμιο αφοπλισμό. Σύμφωνα με σουηδούς αναλυτές, οι Φινλανδοί δεν είναι πιο πραγματιστές από τους δήθεν ιδεαλιστές Σουηδούς. Δεν είναι σίγουρο ότι η Σουηδία θα είχε ενεργήσει διαφορετικά από τη Φινλανδία, εάν βρισκόταν στη γεωγραφική θέση της Φινλανδίας. Η Σουηδία μείωσε τον στρατό της τη δεκαετία του 1990 και τερμάτισε τη στρατολόγηση, πριν την επαναφέρει και ενισχύσει ξανά τις αμυντικές δαπάνες από το 2014, όταν η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία. Έτσι τώρα, αν και το 55% υποστηρίζει σήμερα την ένταξη στο ΝΑΤΟ, πολλοί στη Σουηδία αισθάνονται, τουλάχιστον, ότι η απόφαση αυτή ήταν μάλλον βιαστικοί και αισθάνονται προβληματισμό. Άλλοι εξέφρασαν επίσης τη λύπη τους για το γεγονός ότι, αν και για κατανοητούς λόγους, η Φινλανδία, που αποτελούσε σουηδικό έδαφος για 600 χρόνια, ήταν αυτή που ηγήθηκε του χορού. Η γρήγορη απόφαση της Φινλανδίας κατέλαβε τη σουηδική πολιτική που ακολούθησε, με το επιχείρημα ότι η Σουηδία δεν θα μπορούσε να είναι η μόνη σκανδιναβική χώρα εκτός ΝΑΤΟ. <br /><br />Εκτιμήσεις.<br /><br />Οι αντιρρήσεις της Τουρκίας, σαφώς κατατάσσονται στην επιθετική, εκβιαστική πολιτική της Άγκυρας και στα ανταλλάγματα που επιδιώκει. Θέλει να εγκρίνουν οι ΗΠΑ τα 40 Α/Φ F-16 που ζητά, να γίνει αναβάθμιση των παλαιότερων 80 και να αρθούν οι κυρώσεις από τις ΗΠΑ, λόγω του νόμου CAATSA και να μπει ξανά στο πρόγραμμα των F-35. Τι πρόκειται να γίνει. Κατά την εκτίμησή μου, θα ικανοποιηθεί μεγάλο μέρος των τουρκικών απαιτήσεων τόσο από ΗΠΑ, όσο και από Ε.Ε. και ιδιαίτερα από Σουηδία και Φινλανδία για θέματα «τρομοκρατίας», όπως το θέτει η Τουρκία. Όσον αφορά τις δύο σκανδιναβικές χώρες δεν αναμένονται σημαντικές συνέπειες. Η Ρωσία έχει σταματήσει τις εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου στη Φινλανδία, αλλά και τα δύο αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 10% των συνολικών προμηθειών, αφού το μεγαλύτερο μέρος παρέχεται από τα πυρηνικά της εργοστάσια. Η Ρωσία φαίνεται να αναγνώρισε ότι η Φινλανδία και η Σουηδία ήταν μια χαμένη αιτία για τη Μόσχα τη στιγμή που εντάχθηκαν στην ΕΕ. Δεν πρόκειται να αντιδράσει βίαια, όπως στην περίπτωση της Ουκρανίας. Εκτός της μιας και μοναδικής περίπτωσης που θα αντιδράσει βίαια. Αν οι δύο χώρες και ιδιαίτερα η Φινλανδία, εγκαταστήσουν ΝΑΤΟικές βάσεις στην χώρα και δεχθούν να εγκατασταθεί η αντιπυραυλική ασπίδα του ΝΑΤΟ. Τότε ο πόλεμος θα είναι δεδομένος. <br /><br /><b><i>*Ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης, είναι αντιστράτηγος ε.α. , M.Sc. του ΕΚΠΑ και πρόεδρος του ΕΛΙΣΜΕ (Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών).</i></b><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Διπλό ΟΧΙ της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και ο Σουηδός Βασιλιάς Κάρολος,Ημι-αιχμάλωτος στο Διδυμότειχο.

Ellada simera 0 16:29

Του Ιωάννη Αθ. Μπαλτζώη*Το διπλό «Όχι» στην ένταξη των δύο σκανδιναβικών χωρών, της Σουηδίας και Φινλανδίας, από την εριστική Τουρκία, η οποία για λόγους συμφερόντων της προκαλεί ακόμη και τους απομ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη ΝΥΤ: Στο «στόχαστρο» του Ιράν άλλα 17 ελληνικά δεξαμενόπλοια

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/05/tanker.jpg"><img height="422" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/05/tanker-696x555.jpg" width="771" /></a><br /><br />Εκτός από τα δύο υπό ελληνική σημαία δεξαμενόπλοια που κατέλαβαν οι Φρουροί της Επανάστασης την Παρασκευή (27/5), το Ιράν έχει βάλει στο στόχαστρο για να κατασχέσει άλλα 17 τάνκερ. Τα δεξαμενόπλοια αυτά πλέουν στην περιοχή και είναι επίσης υπό ελληνική σημαία.<br /><br />Οι <a href="https://www.nytimes.com/2022/05/27/world/middleeast/iran-seizes-greek-tankers.html">New York Times</a> επικαλούμενοι Ιρανό έμπορο πετρελαίου περιγράφουν το χρονικό της επίθεσης: «Οι Φρουροί οδήγησαν τα ελληνικά πλοία στα ιρανικά ύδατα κοντά στην ακτογραμμή, όπου έχουν αγκυροβολήσει. Έπειτα, μετέφεραν τα πληρώματα σε έναν ξενώνα στην ακτή, όπου και κρατούνται. Πλέον, έχουν αντικατασταθεί με ιρανικά πληρώματα και ενόπλους για να διασφαλιστεί ότι τα πλοία θα παραμείνουν στη θέση τους».<br /><br />Το ίδιο δημοσίευμα επικαλείται το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων Tasnim, το οποίο φέρεται ότι προειδοποίησε ότι «άλλα 17 δεξαμενόπλοια υπό ελληνική σημαία που πλέουν αυτή τη στιγμή στον Περσικό Κόλπο θα κατασχεθούν από το Ιράν, εάν το φορτίο που δέσμευσε η Ελλάδα τον περασμένο μήνα δεν επιστραφεί».<br /><br />Τα ιρανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι τα δύο πλοία είχαν συνολική χωρητικότητα για μεταφορά 1,8 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου και ότι το φορτίο τους βρίσκεται τώρα στην κατοχή του Ιράν.<br /><br />Οι NYT μεταφέρουν εκτίμηση του Ιρανού αναλυτή, Sina Azodi, ο οποίος κάνει λόγο για ένα «σαφές μήνυμα» προς τη Δύση και τον Τζο Μπάιντεν.<br /><br />«Ο κύριος στόχος είναι να σταλεί ένα σαφές μήνυμα στη Δύση πως οι μελλοντικές κατασχέσεις πετρελαιοφόρων θα αντιμετωπιστούν με ανάλογη απάντηση», είπε ερμηνεύοντας την επίθεση στα δεξαμενόπλοια ως αντίποινα στην κατάσχεση του ιρανικού φορτίου.<br /><br />Το Ιράν έχει ιστορικό αντιποίνων κατάσχεσης πετρελαιοφόρων στον Περσικό Κόλπο και στο Στενό του Ορμούζ ως απάντηση στα πλοία που μεταφέρουν φορτία πετρελαίου του που μπλόκαραν ή κατασχέθηκαν. Όμως το περιστατικό της Παρασκευής σηματοδότησε μια αλλαγή: Είναι η πρώτη φορά εδώ και μήνες που ένα πλοίο υπό ξένη σημαία έγινε στόχος του Ιράν.<br /><br />Το 2019, το Ιράν κατέλαβε ένα βρετανικό δεξαμενόπλοιο αφού το Ηνωμένο Βασίλειο σταμάτησε ένα ιρανικό δεξαμενόπλοιο στο Γιβραλτάρ. Το 2020, το Ιράν κατέσχεσε ένα δεξαμενόπλοιο της Νότιας Κορέας σε μια διαμάχη για το πάγωμα των εσόδων του από το πετρέλαιο ως απάντηση στις οικονομικές κυρώσεις των ΗΠΑ. Ένα βιετναμέζικο τάνκερ και ένα τάνκερ με σημαία Παναμά κατελήφθησαν επίσης προσωρινά από τις ναυτικές δυνάμεις του Ιράν.<br /><br />Ο σκιώδης πόλεμος μεταξύ Ιράν και Ισραήλ έχει επίσης διαδραματιστεί στα ύδατα του Περσικού Κόλπου, με τη Δύση να κατηγορεί το Ιράν για επίθεση με drone σε δεξαμενόπλοιο που συνδέεται με το Ισραήλ και που σκότωσε δύο μέλη του πληρώματος το 2021. Το Ιράν είχε αρνηθεί ότι είχε ρόλο στην η επίθεση<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αποκάλυψη ΝΥΤ: Στο «στόχαστρο» του Ιράν άλλα 17 ελληνικά δεξαμενόπλοια

Ellada simera 0 16:24

Εκτός από τα δύο υπό ελληνική σημαία δεξαμενόπλοια που κατέλαβαν οι Φρουροί της Επανάστασης την Παρασκευή (27/5), το Ιράν έχει βάλει στο στόχαστρο για να κατασχέσει άλλα 17 τάνκερ. Τα δεξαμενόπλοια αυ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η δωρεά RM-70 στην Ουκρανία, η άμυνα των νησιών και η ένοχη σιωπή

<img height="339" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/05/rouketovola.jpg" width="780" /><br /><br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Πριν λίγες ημέρες ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας ευχαρίστησε την Ελλάδα που στέλνει πρόσθετα βαριά όπλα στην Ουκρανία, κατά πάσα πιθανότητα πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών RM-70. Έτσι μάθαμε αυτό που η κυβέρνηση απέκρυπτε, Και σαν να μην έφτανε αυτό, είχαμε και τις έρευνες του τουρκικού σκάφους “Γιουνούζ”, πιθανότατα ως πρώτη συνέχεια της εμπρηστικής ρητορικής του Ερντογάν μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ.<br /><br />Ας τα πάρουμε, όμως, ένα-ένα. Πρώτα τη δήλωση του Αμερικανού υπουργού Άμυνας, ο οποίος έκανε λόγο όχι μόνο για πυρομαχικά, αλλά και για συστήματα πυροβολικού. Αυτό σημαίνει ότι δωρήσαμε άγνωστο αριθμό από τους 116 ανατολικής προέλευσης πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών RM-70 που υπήρχαν στο ελληνικό οπλοστάσιο. Εδώ εγείρονται δύο προβλήματα: Το πρώτο είναι θεσμικό, ότι η Βουλή και οι Έλληνες πολίτες μαθαίνουν για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα όχι από την κυβέρνησή τους, αλλά από τον Αμερικανό υπουργό Άμυνας. Κι όχι μόνο αυτό. Παρά τις διαμαρτυρίες και τη σχετική ερώτηση της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση επιμένει να σιωπά, κατά τρόπο που δεν συνάδει με το δημοκρατικό πολίτευμα.<br /><br />Το δεύτερο πρόβλημα αφορά στην ουσία. Περιττό να υπενθυμίσουμε ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει ευθεία απειλή και ως εκ τούτου οφείλει να ενισχύει με κάθε τρόπο την αποτρεπτική ισχύ των ενόπλων δυνάμεών της. Με απλά λόγια, δεν έχει οπλικά συστήματα για χάρισμα. Αυτό, προφανώς, δεν αφορά το φορτίο με τα Καλάσνικοφ, αφορά όμως τους πολλαπλούς εκτοξευτές και τις ρουκέτες.<br /><br />Εάν οι ΗΠΑ αντικαθιστούσαν όσα RM-70 στείλαμε στην Ουκρανία με αμερικανικούς πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών MLRS, δεν θα προέκυπτε κενό στην ελληνική άμυνα. Θα παρέμενε μόνο το πολιτικό-διπλωματικό ζήτημα της επίπτωση που έχει η αποστολή στις ελληνορωσικές σχέσεις. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, πάντως, μίλησε για ελληνική δωρεά κι όχι για αντικατάσταση. Όχι μόνο, λοιπόν, οι Αμερικανοί δεν καλύπτουν το κενό, αλλά έχουν ζητήσει 1.000.000.000 δολάρια για να αναβαθμίσουν τα MLRS!<div><br />Μερική αποστρατιωτικοποίηση<br /><br />Είναι ενδεικτικό ότι ο πρωθυπουργός είχε επιχειρήσει με δημόσια δήλωσή του να απαξιώσει τα ανατολικής προέλευσης οπλικά συστήματα που αποτελούν βασική συνιστώσα της άμυνας των νησιών (μαζί με τους αμερικανικούς ), χαρακτηρίζοντάς τα παρωχημένα. Πρόκειται για δήλωση, για την οποία σε μία σοβαρή χώρα θα είχε κληθεί να απολογηθεί. Πώς τα χαρακτήρισε περίπου άχρηστα; Θα ήταν δικαιολογημένος εάν αυτή ήταν η θέση της στρατιωτικής ηγεσίας.<br /><br />Μερικές ημέρες αργότερα, όμως, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ είχε με δήλωσή του πει το αντίθετο. Κι όποιον ανώτερο αξιωματικό κι αν ρωτήσαμε, η απάντηση ήταν η ίδια: Η ελληνική άμυνα έχει ζωτική ανάγκη τα RM-70. Γι’ αυτό και συζητείται πρόγραμμα αναβάθμισής τους, ώστε η εμβέλεια των ρουκετών να αυξηθεί από 20 σε 40 χλμ. Κατά συνέπεια, η δήλωση Μητσοτάκη εγείρει ερωτηματικά για ενδεχόμενη κρυφή πρόθεσή του.<br /><br />Έχει σημασία να υπογραμμισθεί ότι όταν η Άγκυρα ζητάει αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου δεν την ενδιαφέρουν οι στρατιώτες. Την ενδιαφέρει κυρίως η απομάκρυνση από τα νησιά των πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών και των υπόλοιπων πυραυλικών συστημάτων. Αυτά θέλουν να διώξουν και η αποστολή των RM-70 στην Ουκρανία είναι μία έμμεση μερική αποστρατιωτικοποίηση. Κι αυτό ισχύει ακόμη κι αν οι αποστολές στην Ουκρανία έγιναν από αποθήκες στην ηπειρωτική Ελλάδα. Τα RM-70 που ήταν εκεί προορίζονταν κυρίως για την άμυνα των νησιών.<br /><br />Η κυβέρνηση μέχρι τώρα ισχυρίζεται πως δεν επηρεάζεται η ελληνική άμυνα από την αποστολή όπλων στην Ουκρανία. Είναι ασαφές εάν αυτό το λέει για την πρώτη αποστολή ή και για τις επόμενες, τις οποίες είχε αποκρύψει. Σε κάθε περίπτωση, για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα δεν αρκεί μία γενικόλογη διαβεβαίωση. Πολύ περισσότερο όταν έχει συμπεριφερθεί κατά τρόπο που δικαιολογεί κάθε επιφύλαξη εκ μέρους και της αντιπολίτευσης και των πολιτών. Εδώ κολλάει και η προαναφερθείσα δήλωση Μητσοτάκη. Τα κατεστημένα Μίντια, πάντως, έχουν “θάψει” το θέμα, προφανώς για να μην φέρουν την κυβέρνηση σε δυσχερή θέση.<br /><br />Η έξοδος του “Γιουνούζ”<br /><br />Ας έλθουμε τώρα στο δεύτερο ζήτημα, την έξοδο του τουρκικού “Γιουνούζ” στο Αιγαίο. Είναι προφανές ότι ο Ερντογάν το έστειλε στην δυνάμει ελληνική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ κυρίως ως εργαλείο πολιτικής πρόκλησης. Είναι ασαφές εάν πρόκειται για σεισμογραφικό, ή υδρογραφικό σκάφος. Το πιθανότερο είναι ότι ισχύει το δεύτερο, οπότε το πρόβλημα συνίσταται ότι διεξήγε έρευνες με παράνομη τουρκική NAVTEX, δηλαδή συγκριτικά μικρότερο το κακό.<br /><br />Ανεξαρτήτως, πάντως, της εξόδου του “Γιούνουζ” στο Αιγαίο, το σχεδόν “πολεμικό” μήνυμα του Ερντογάν είναι ένα σημάδι ότι το καλοκαίρι πιθανότατα θα δοκιμάσει τις ελληνικές αντοχές, στέλνοντας σεισμογραφικό σκάφος για σεισμικές έρευνες σε δυνάμει ελληνική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ. Το εάν ένα τουρκικό σεισμογραφικό θα διαθέτει ή όχι σύγχρονο εξοπλισμό δεν σημαίνει τίποτα στο πολιτικό επίπεδο. Ούτε τα σεισμογραφικά που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι στις δεκαετίες του 1970 και του 1980 είχαν καλύτερο εξοπλισμό. Παρόλα αυτά και στη δεκαετία του 1970 προέκυψε ελληνοτουρκική κρίση όταν βγήκε τουρκικό σεισμογραφικό για έρευνες στο Αιγαίο και για τον ίδιο λόγο το 1987 οι δύο χώρες βρέθηκαν στα πρόθυρα πολέμου.<br /><br />Ο λόγος που είχε αντιδράσει έντονα τόσο η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή όσο και η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν επειδή με εκείνες τις έρευνες η Άγκυρα επιχείρησε να καταπατήσει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Ακόμα και το 2018, όταν τουρκικό σεισμογραφικό σκάφος επιχείρησε να πραγματοποιήσει έρευνες σε δυνάμει ελληνική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο, η φρεγάτα “Νικηφόρος Φωκάς” παρενέβη και με ελιγμούς κατέστρεψε την τουρκική προσπάθεια.<br /><br />Όπως θα θυμούνται οι αναγνώστες, το καλοκαίρι του 2020 το Oruc Reis πραγματοποίησε για μεγάλο διάστημα σεισμικές έρευνες σε θαλάσσιες περιοχές που δυνητικά είναι ελληνική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ. Αντιδρώντας, η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε προσπαθήσει να εμπλέξει την ΕΕ με σκοπό την επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία για τις πειρατικές-επεκτατικές ενέργειές της. Το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε. Ευρωπαϊκές υποσχέσεις δόθηκαν στην Αθήνα, αλλά κυρώσεις ποτέ δεν επιβλήθηκαν.<br /><br />Η “κόκκινη γραμμή” στα έξι μίλια!<br /><br />Ήταν εκείνη την περίοδο, μάλιστα, που η κυβέρνηση διέπραξε ένα βαρύ εθνικό ολίσθημα. Όταν το Oruc Reis πραγματοποιούσε σεισμικές έρευνες 8-10 μίλια έξω από το Καστελλόριζο, κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος είχε δηλώσει ότι “κόκκινη γραμμή” για την Ελλάδα είναι η παραβίαση των έξι μιλίων, δηλαδή των χωρικών υδάτων. Οι Τούρκοι, όμως, δεν αμφισβήτησαν ποτέ τα χωρικά ύδατα των έξι μιλίων. Αντιθέτως, δηλώνουν ότι μόνο αυτά αναγνωρίζουν. Κατά συνέπεια, δεν τίθεται θέμα “κόκκινης γραμμής”.<br /><br />Ας σημειωθεί, επίσης, ότι στα χωρικά ύδατά της κάθε χώρα ασκεί κυριαρχία, είναι μέρος της επικράτειας, όπως το έδαφος. Πέρα από τα χωρικά ύδατα, εκτείνεται η υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, στην οποία το κάθε παράκτιο κράτος έχει κυριαρχικά δικαιώματα, όπως π.χ. είναι η αλιεία και η εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων. Επειδή, λοιπόν, η Τουρκία αμφισβητεί –κόντρα στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας– ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, το διακύβευμα ήταν και παραμένει τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην ελληνική υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ.<br /><br />Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι με εκείνη τη δήλωση περί κόκκινης γραμμής στα έξι μίλια των χωρικών υδάτων, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έστειλε εμμέσως πλην σαφώς το μήνυμα στην Άγκυρα ότι δεν πρόκειται να αντιδράσει δυναμικά στην κατάφορη παραβίαση της δυνάμει ελληνικής υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ από το τουρκικό σεισμογραφικό. Με άλλα λόγια, βάζοντας την “κόκκινη γραμμή” στα έξι μίλια εμμέσως πλην σαφώς αποδέχθηκε την τουρκική διεκδίκηση επί ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, επί της δυνάμει ελληνικής υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ.Επειδή, όμως, η λογική της κατηφόρας είναι ο πάτος, έχει σημασία εάν η κυβέρνηση θα ξεκαθαρίσει ότι δεν θα ανεχθεί παραβίαση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης απάντησε στη πρωτοφανούς οξύτητας ρητορική του Ερντογάν με μία εθνικά υπερήφανη αλλά γενικόλογη δήλωση, δεν σημαίνει πολλά. Αυτό που μετράει είναι να θέσει την “κόκκινη γραμμή” εκεί που την θέτει κάθε χώρα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η δωρεά RM-70 στην Ουκρανία, η άμυνα των νησιών και η ένοχη σιωπή

Ellada simera 0 16:15

Λυγερός ΣταύροςΠριν λίγες ημέρες ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας ευχαρίστησε την Ελλάδα που στέλνει πρόσθετα βαριά όπλα στην Ουκρανία, κατά πάσα πιθανότητα πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών RM-70. Έτσι μάθα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και το πρόβλημα Τουρκία: Πολύ ευρύτερο του Ερντογάν – Μήπως ήρθε η ώρα να…

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/05/ERDOGAN-KILICDAROGLU-BAHCELI.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Μια ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα του αρχηγού της τουρκικής αντιπολίτευσης, εγείρει εύλογα ερωτήματα για τη στάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, καθώς το πολιτικό σύστημα αγωνίζεται να πείσει την υφήλιο ότι το πρόβλημα με τις σχέσεις της χώρας με τη Δύση είναι λάθος να προσωποποιείται στον Ερντογάν. Είναι ευρύτερο και βαθύτερο. Πλέον δεν μπορεί να συγκαλυφθεί. Όλα δείχνουν πως όσο και να στρουθοκαμηλίζουν Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες, αναπόφευκτα πλησιάζει η ώρα της κρίσης.<br /><br />Η είδηση προέρχεται από τον θανάσιμο αντίπαλο του Ερντογάν, τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου. Ένα πολιτικό πρόσωπο που όχι μόνο δεν είναι ισλαμιστής, αλλά Αλεβίτης. Η ανάρτησή του όμως στο Twitter είναι αποκαλυπτική της πραγματικότητας. Ότι συγκολλητική ουσία στη εσωτερικά διχασμένη σύγχρονη Τουρκία είναι ο εθνικισμός. Τα δε εσωτερικά προβλήματα και η ίδια η φύση του τουρκικού κράτους, του έχουν δώσει επιθετικό και αναθεωρητικό περιεχόμενο.<br /><br />Υπερθεματίζοντας λοιπόν στη σκληρή στάση που τηρεί ο Ερντογάν απέναντι στους δυτικούς του συμμάχους, κάλεσε τον Τούρκο πρόεδρο να κλείσει την αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ που χρησιμοποιείται από το ΝΑΤΟ, ως αντίδραση στην «αδιαφορία» της Δύσης στα προβλήματα ασφαλείας της Τουρκίας, που την οδήγησαν στην απόφαση να μπλοκάρει τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με τη Σουηδία και τη Φινλανδία.<br /><br />Δεσμεύεται μάλιστα να τον στηρίξει! Όπως αναφέρει, το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP), θα στηρίξει τον κυβερνώντα συνασπισμό του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν και του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP), στην κατάθεση πρότασης στο Κοινοβούλιο που θα αφορά συζήτηση για το κλείσιμο της αεροπορικής βάσης στο Ιντσιρλίκ της νότιας Τουρκίας.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Ασφαλώς δεν μπορεί κανείς παρά να επισημάνει ότι η τουρκική πολιτική, παρότι ακραία αντισυμμαχική, αποδεικνύει στην πράξη ότι αντιλαμβάνεται πως το -έστω ορισμένο στρεβλά και επιθετικά προς όλους- εθνικό συμφέρον αποτελεί βασική προτεραιότητα. Η εξυπηρέτησή του υπαγορεύει την πολιτική συμμαχιών της χώρας.<br /><br /><br />Οι συμμαχίες στόχο έχουν να ενισχύσουν την ασφάλεια των συμμετεχόντων κρατών, όχι να την καθυποτάξουν στην εξυπηρέτηση στόχων που στρέφονται σε βάρος της. Παρότι ο όρος ασφάλεια χρησιμοποιείται από την Τουρκία για να αιτιολογηθεί και να νομιμοποιηθεί ο αναθεωρητισμός.<br /><br />Πρόκειται ασφαλώς για έναν υπολογισμό που αφορά μια λεπτή εξισορρόπηση στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Οι χώρες προφανώς έχουν ως προτεραιότητα την προάσπιση του πυρήνα των συμφερόντων τους. Έχουν όμως κάποιο περιθώριο διπλωματικών κινήσεων και ελιγμών, εάν η συμμαχική «ομπρέλα» προσδίδει προστιθέμενη αξία στο κύρος της χώρας και την εξυπηρετεί ευρύτερα.<br /><br />Ωστόσο, την ανάρτησή του ο Κιλιτσντάρογλου τη χρωματίζει και με έντονη ιδεολογική χροιά! Δηλώνει αντίθετος στον… νεοφιλελευθερισμό και στην παρουσία ξένων στρατευμάτων στην Τουρκία! Κατά συνέπεια, ο αντιδυτικισμός του μοιάζει να έχει έντονο εσωτερικό πολιτικό χρώμα! Με ύπουλο πολιτικά τρόπο μάλιστα, επιχειρεί προσέγγιση του εθνικιστή κυβερνητικού εταίρου, του MHP!<br /><br />Διότι νωρίτερα εντός της εβδομάδας, ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί είχε ζητήσει αποχώρηση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ και τη δημιουργία μιας νέας στρατιωτικής συμμαχίας! Αυτή η αναφορά μοιάζει να προωθεί τον αναπροσανατολισμό της τουρκικής αμυντικής πολιτικής προς τον «Ευρασιανισμό». Μοιάζει να επιδιώκει την αναβίωση της πολιτικής συμμαχίας των εθνικιστών με τους Κεμαλιστές, με αλλαγμένη όμως την πολιτική ατζέντα.<br /><br />Είναι απορίας άξιον εάν θα μπορέσουν να κατανοήσουν με αυτή την τελευταία αφορμή στην Ουάσιγκτον και στις Βρυξέλλες, τη δομική μετάλλαξη που έχει συντελεστεί στα θεμέλια της τουρκικής κοινωνίας. Οι ελπίδες ολικής επαναφοράς της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο με βάση τα δεδομένα μιας άλλης εποχής, δεν είναι απλώς φρούδες, αλλά συνιστούν μια επικίνδυνη ιδεοληψία που ναρκοθετεί τη δυτική αρχιτεκτονική ασφαλείας.<br /><br />Πέραν του Ερντογάν, τόσο ο Κιλιτσντάρογλου όσο και ο Μπαχτσελί δείχνουν να θέτουν ως προϋπόθεση παραμονής της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ το «να την παίρνουν στα σοβαρά». Με αυτό υπονοείται η απόλυτη υποταγή της Συμμαχίας στην πολιτική εξόντωσης των Κούρδων και την επαναφορά της σκανδαλώδους ανοχής με στάση Ποντίου Πιλάτου στις αναθεωρητικές τουρκικές βλέψεις απέναντι στα δυο κράτη του Ελληνισμού. Ήδη, σημαντικά μίντια στην Τουρκία προβαίνουν πλέον σε ονομαστική αναφορά στα ελληνικά νησιά των οποίων η κυριαρχία θα αμφισβητηθεί προσεχώς.<br /><br />Το μήνυμα που υποκρύπτεται είναι ότι όσο η Τουρκία θα μεγαλώνει ελέγχοντας γεωστρατηγικής σημασίας σταυροδρόμια, τόσο θα ενισχύεται και το ΝΑΤΟ. Με τη διαφορά ότι η πολιτική της Συμμαχίας θα υποτάσσεται πάντα και υποχρεωτικά στον αναθεωρητισμό της Τουρκίας. Και όπως αποδείχθηκε πολλάκις στην πράξη, οι Τούρκοι γνωρίζουν καλά πως να εκβιάζουν αενάως, με άξονα τη γεωστρατηγική σημασία του χώρου που καταλαμβάνουν. Μήπως ήρθε η ώρα να δοθεί ένα τέλος στον παραλογισμό;<div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και το πρόβλημα Τουρκία: Πολύ ευρύτερο του Ερντογάν – Μήπως ήρθε η ώρα να…

Ellada simera 0 16:04

Του Ζαχαρία ΜίχαΜια ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα του αρχηγού της τουρκικής αντιπολίτευσης, εγείρει εύλογα ερωτήματα για τη στάση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, καθώς το πολιτικό σύστημα αγωνίζεται να πείσει … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια