Haaretz: Ο Ερντογάν «κλείνει το μάτι» στο Ισραήλ για να ανοίξει τον δρόμο για τον Λευκό Οίκο

<img height="425" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=AP_20349643510440_1.jpg" width="640" /><br /><br />«Ο τουρκικός ιστότοπος τυχερών παιχνιδιών Holiganbet πρόσθεσε πρόσφατα μια νέα επιλογή. Εκτός από τα στοιχήματα σε ομάδες ποδοσφαίρου, μπορείτε τώρα να βάλετε τα χρήματά σας στις πιθανότητες ο Τζο Μπάιντεν να καλέσει τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν». Με το παράδειγμα αυτό, άρθρο της εφημερίδας Haaretz μεταφέρει το κλίμα εν αναμονή της πρώτης προσέγγισης του Τούρκου προέδρου με τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου.<br /><br />Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν βιάζεται να τηλεφωνήσει στον Ερντογάν από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του, ούτε ανταποκρίθηκε σε αίτημα που στάλθηκε για συνομιλία πριν από την ορκωμοσία του. Ο Μπάιντεν προφανώς παρατήρησε ότι ο Ερντογάν ήταν ένας από τους τελευταίους ηγέτες που του τηλεφώνησαν για να τον συγχαρούν, οπότε δεν έχει λόγο να βιαστεί όταν άλλωστε είχε αναφέρει κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, ότι είχε τον τρόπο να αντιμετωπίσει τον Τούρκο πρόεδρο τον οποίο αποκάλεσε «δικτάτορα». <br /><br />Ενώ τα στοιχήματα είναι ανοιχτά στο κοινό, ο Ερντογάν παρακολουθεί απελπισμένα καθώς Αμερικανοί αξιωματούχοι και στρατηγοί που τον επέκριναν σκληρά, απαιτώντας κυρώσεις στην Τουρκία διορίζονται σε κορυφαίες θέσεις στη νέα διοίκηση. Για παράδειγμα, ο νέος υπουργός Εξωτερικών, Άντονι Μπλινκεν, δήλωσε κατά την ακρόαση του στη Γερουσία, «Η ιδέα ότι - ο λεγόμενος στρατηγικός - εταίρος συνεργάζεται με έναν από τους μεγαλύτερους στρατηγικούς μας ανταγωνιστές, τη Ρωσία δεν είναι αποδεκτή».<br /><br />Πρόσθεσε: «Η Τουρκία είναι σύμμαχος, που από πολλές απόψεις... δεν ενεργεί ως σύμμαχος και αυτό είναι μια πολύ, πολύ σημαντική πρόκληση για εμάς και είμαστε πολύ ξεκάθαροι». <br /><br />Ο στρατηγός Λόιντ Όστιν, νέος Υπουργός Άμυνας, είχε στο παρελθόν την εποπτεία της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ. Υπό αυτήν την ιδιότητα, ήταν υπεύθυνος για τη στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία και τον πόλεμο ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος. Η Άγκυρα τον θεωρούσε υπεύθυνο για την πολιτική υποστήριξης της Ουάσιγκτον στους Κούρδους, εναντίον των οποίων η Τουρκία διεξήγαγε πόλεμο, προτρέποντας τον τότε Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ να σταματήσει να τους βοηθά.<br /><br />Ο τρίτος ανώτερος αξιωματούχος που ανησυχεί τον Ερντογάν είναι ο Μπρετ Μακ Γκούρκ, ο οποίος διορίστηκε στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας ως συντονιστής για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Ο ΜακΓκουρκ, όπως και ο Όστιν, θεωρείται αρχιτέκτονας της συνεργασίας με τους Κούρδους, και στο παρελθόν επιτέθηκε τόσο στην πολιτική της Τουρκίας έναντι των Κούρδων της Συρίας όσο και στις επιθέσεις της στο Κουρακιστάν του Ιράκ.<br /><br />«Αυτό δεν είναι αντι-τουρκικό μέτωπο αλλά εμπόδιο εναντίον του Ερντογάν», δήλωσε ένας Τούρκος δημοσιογράφος που γράφει για έναν ιστότοπο της αντιπολίτευσης. «Ο Ερντογάν καταλαβαίνει ότι η άμεση επικοινωνία που είχε με τον Τραμπ θα αλλάξει. Δεν θα μπορεί πλέον να παραλαμβάνει το τηλέφωνο στον πρόεδρο όποτε περνά από το μυαλό του».<br /><br />Ενώ περιμένει ανυπόμονα το τηλεφώνημα του Μπάιντεν, ο Ερντογάν προετοιμάζεται επίσης για αυτό στέλνοντας μηνύματα σχετικά με την πρόθεσή του να επιστρέψει στην πολιτική «μηδενικά προβλήματα με γείτονες» που υιοθετήθηκε κατά την πρώτη του δεκαετία στο αξίωμα. Ένα λαμπρό παράδειγμα αυτής της νέας στάσης είναι το μήνυμα που στέλνει στο Ισραήλ.<br /><br />Ο σύμβουλός του Ερντογάν για τις εξωτερικές υποθέσεις και την άμυνα, Μεσούτ Τσασιν, δήλωσε στη Φωνή της Αμερικής τον περασμένο μήνα ότι οι συνομιλίες με το Ισραήλ θα μπορούσαν να ξεκινήσουν σύντομα και «ίσως τον Μάρτιο, μπορούμε να αποκαταστήσουμε ξανά τις πλήρεις διπλωματικές σχέσεις... Εάν Το Ισραήλ κάνει ένα βήμα, η Τουρκία μπορεί να κάνει δύο», δήλωσε.<br /><br />Το μήνυμα του συμβούλου του Ερντογάν σχετικά με τις σχέσεις της Άγκυρας με το Ισραήλ ήρθε λίγες εβδομάδες αφότου τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι η κυβέρνηση θέτει περιορισμούς στις δραστηριότητες των μελών της Χαμάς στη χώρα, συντομεύει τις θεωρήσεις τους και αναλαμβάνει δράση εναντίον φιλανθρωπικών οργανώσεων που χρησιμεύουν ως μέσα για το ξέπλυμα χρήματος.<br /><br />Ωστόσο, η πολιτική της Τουρκίας έναντι της Χαμάς δεν θα αλλάξει σύντομα. Οι δύο έχουν αμοιβαία σχέση: η Τουρκία δίνει στη Χαμάς χρήματα και την αφήνει να βρίσκεται στην επικράτειά της. Το «πάγωμα» αυτής της σχέσης θα μπορούσε να βοηθήσει την Άγκυρα να ανοίξει το δρόμο του Λευκού Οίκου, είτε απευθείας είτε μέσω του Ισραήλ. <br /><br />Η ενδεχόμενη αποκατάσταση της σχέσης του Ισραήλ με την Τουρκία θα μπορούσε να καταλήξει να βλάψει τη σχέση του με την Αίγυπτο, εάν η Ιερουσαλήμ δεν είναι αρκετά ευαίσθητη στις ανησυχίες του Καΐρου. Και η πιθανή ζημιά δεν είναι μόνο στο παλαιστινιακό ζήτημα.<br /><br />Το Ισραήλ και η Αίγυπτος, μαζί με την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι επίσης σύμμαχοι στην Ανατολική Μεσόγειο. Η συμμαχία αυτή, δημιουργήθηκε αφού η Τουρκία και η Λιβύη υπέγραψαν συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων τους που θα μπορούσαν να εμποδίσουν τη ροή αιγυπτιακού και ισραηλινού αερίου στην Ευρώπη.<br /><br />Ενώ το Ισραήλ σταθμίζει τις κινήσεις του σχετικά με την Τουρκία και περιμένει να δει ποια θα είναι η πολιτική του Μπάιντεν έναντι της Άγκυρας, η Αίγυπτος θεωρεί τα τουρκικά μηνύματα συμφιλίωσης, ως ένα τέχνασμα που στην καλύτερη περίπτωση ανοίγει το δρόμο προς την Ουάσινγκτον και στη χειρότερη περίπτωση επιθυμεί να διαλύσει την εν λόγω συμμαχία.<br /><br />Είναι ενδιαφέρον το ότι η Τουρκία εξακολουθεί να πιστεύει ότι το Ισραήλ μπορεί να ανοίξει τις πύλες της Ουάσιγκτον, παρά τις ψυχρές σχέσεις μεταξύ Μπάιντεν και Μπέντζαμιν Νετανιάχου.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Haaretz: Ο Ερντογάν «κλείνει το μάτι» στο Ισραήλ για να ανοίξει τον δρόμο για τον Λευκό Οίκο

«Ο τουρκικός ιστότοπος τυχερών παιχνιδιών Holiganbet πρόσθεσε πρόσφατα μια νέα επιλογή. Εκτός από τα στοιχήματα σε ομάδες ποδοσφαίρου, μπορε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το "μοιραίο" λάθος

<a href="https://www.liberal.gr/photos/D2292FC1-5710-5D62-4104-417393772156.jpeg"><img border="0" height="459" src="https://www.liberal.gr/photos/D2292FC1-5710-5D62-4104-417393772156.jpeg" width="640" /></a><div><br /></div><div>Η Ρωσοτουρκική συνεργασία, ως μια συνύπαρξη διαδραστική και επί πολλών πεδίων εκπεφρασμένη, είναι μια σχέση με δυναμικό στρατηγικό αποτύπωμα. Ωστόσο, η πορεία της δεν είναι διόλου ευθύγραμμη, αφού στην εξέλιξή της, τροφοδοτεί ισχυρούς ανταγωνισμούς και αντιπαλότητες μεταξύ των μερών, που επίσης έχουν στρατηγικό χαρακτήρα…<br /><br />του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ<br /><br />Η ίδια η συγκρότηση αυτής της συνεργασίας, είναι προϊόν των ιστορικών ευκαιριών που δημιουργεί ο φιλόδοξος σχεδιασμός μιας χειραφετημένης Τουρκίας, η οποία επιδιώκει να οικοδομήσει γύρω της ένα παράλληλο σύστημα πολλαπλών συμμαχιών, που να υπηρετεί αποτελεσματικά τις ηγεμονικές και περιφερειακές της φιλοδοξίες.<br /><br />Το αυξημένο ειδικό βάρος μιας τέτοιας εξέλιξης, είναι προφανές και δεν αιτιολογείται μονάχα από το μεγάλο γεωπολιτικό μέγεθος της Τουρκίας. Έχει να κάνει κυρίως με την δεδομένη αποφασιστικότητά της να διαχειρίζεται αυτό το μέγεθος με τρόπο δυναμικό ως περιφερειακός δρων που δεν παρακολουθεί απλά, αλλά επιδιώκει να επιβάλει εξελίξεις. Και φυσικά σχετίζεται με την σύνθετη φυσιογνωμία που αφορά στην υπόσταση του ίδιου του νεο-οθωμανικού ηγεμονικού της προφίλ, η οποία ενσωματώνει μια ρεβανσιστική πολιτισμική επιθετικότητα που επιδιώκει να αποσυνθέσει την παραδοσιακή συνοχή του Αραβικού κόσμου και η οποία συνιστά στρατηγική απειλή για τις Δυτικές κοινωνίες στο σύνολό τους. Η Τουρκία τέλος, αποδεικνύει πως είναι μια δύναμη που δεν διστάζει να ενδυναμώνει την γεωπολιτική της χειραφέτηση, καταφεύγοντας σε πρακτικές που αποσταθεροποιούν την συνοχή των παραδοσιακών δυτικών συμμαχικών δομών, επενδύοντας στοχευμένα μεταξύ άλλων ΚΑΙ στις διαχρονικές αντιθέσεις τους. Φυσικά, κορυφαία παράμετρος είναι η γεωγραφική της θέση στο Ευρασιατικό σύστημα, στο οποίο αυτήν την στιγμή συντελείται μια νέα γεωπολιτική κοσμογονία.<br /><br />Η Ρωσία λοιπόν δεν θα μπορούσε να προσπεράσει αυτήν την ιστορική ευκαιρία χωρίς να σηκώσει το γάντι. Αντιθέτως αυτό που όφειλε να κάνει, ήταν να προσπαθήσει να αξιοποιήσει επιλεκτικά ορισμένες κρίσιμες παραμέτρους της, άλλοτε ως όχημα για την διάχυση και ενδυνάμωση της γεωπολιτικής της παρουσίας σε περιφέρειες που παραδοσιακά απουσίαζε ή ασκούσε περιορισμένη επιρροή, και άλλοτε ως εργαλείο που θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να αποδομήσει την...παραδοσιακή συνοχή της Δυτικής Αρχιτεκτονικής και να προτρέψει μικρές περιφερειακές δυνάμεις να επαναπροσδιορίσουν τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την παρουσία, τον ρόλο και το πλαίσιο των διακρατικών τους συμμαχιών, στο περιφερειακό γίγνεσθαι.<br /><br />Έτσι… Το πρώτο στοιχείο που έχουμε να παρατηρήσουμε στο περιβάλλον αυτής της στρατηγικής συνεύρεσης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, είναι οι θεαματικές διαφορές στην εργαλειοθήκη αλλά και στην μεθοδολογία με την οποία διαχειρίζεται για λογαριασμό του το κάθε ξεχωριστό μέρος, τις ιδιαίτερες προκλήσεις που το αφορούν.<br /><br />Η Ρωσία προσανατολίζεται κυρίως στην διαχείριση λεπτών, ασταθών και ευμετάβλητων ισορροπιών στο μέτωπο της επιθετικής Διπλωματίας (συνεπικουρούμενη βεβαίως και από περιορισμένη αλλά απολύτως στοχευμένη επιχειρησιακή δράση ήπιας σχετικά ισχύος) προσβλέποντας έτσι σε ένα σταδιακό «κλείδωμα» κεκτημένων, το οποίο διευρύνει δειλά και με ρυθμούς βασανιστικούς το γεωπολιτικό της αποτύπωμα (βλ. Συρία, Λιβύη) ενώ ο βασικός της προσανατολισμός παραμένει κατά βάσην επικεντρωμένος στην δημιουργία ενός ισχυρού προστατευτικού αναχώματος που προορίζεται να αντιμετωπίσει πιθανές προκλήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να απειλήσουν την Μητροπολιτική της ασφάλεια.<br /><br />Πρόκειται για μια επιλογή κατά βάσην σωστή, αφού δεν εκθέτει τον Μητροπολιτικό της κορμό σε συγκρούσεις που ενδέχεται να αποβούν και αδιέξοδες, ενώ ταυτόχρονα δεν θέτει σε αμφισβήτηση τον συμπρωταγωνιστικό της ρόλο, στο πλαίσιο της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης, και εν όψει των ευρύτερων ανακατατάξεων που συντελούνται αναφορικά με την νέα ισορροπία ισχύος που τελεί υπό διαμόρφωση. Πρόκειται για μια επιλογή που της επιτρέπει να προβάλει ισχύ χωρίς όμως να την θέτει στην δοκιμασία της αμφισβήτησης, να παρατηρεί τις ανταγωνιστικές συμπεριφορές των φύσει και θέσει στρατηγικών της αντιπάλων, και να διαχειρίζεται με νηφαλιότητα την θέση και τους βηματισμούς της, στην κινούμενη άμμο των γεωστρατηγικών προσεταιρισμών, εάν θέλει να μεγιστοποιήσει το αποτέλεσμα στο περιβάλλον ενός ικανοποιητικού για την ίδια βάθους χρόνου και εύρους αντικειμένων.<br /><br />Η Τουρκία από την άλλη μεριά, δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδέα της διαχείρισης ισορροπιών. Επιδιώκει να τις αλλάξει. Επιδιώκει να επαναπροσδιορίσει την θέση της στο περιφερειακό και στο διεθνές σύστημα και επιθυμεί να το επιτύχει, τροποποιώντας εκ θεμελίων ΚΑΙ τους όρους της σύγκρουσης αλλά ΚΑΙ τους κανόνες του παιχνιδιού.<br /><br />Από αυτήν την άποψη, η Τουρκία ΔΕΝ είναι μια διαχειρίσιμη παρουσία στο περιβάλλον αυτής της στρατηγικής συμμαχίας. Είναι εξόχως απρόβλεπτη. Είναι απροκάλυπτα ενεργητική. Δεν επενδύει σε μια καθαρή και με συγκεκριμένη ταυτότητα διμερή ή πολυμερή σχέση. Δεν υποστέλλει την εθνική της ατζέντα στο όνομα της όποιας συμβατικής ή άλλης υπαναχώρησης. Και το σημαντικότερο όλων, είναι πως φροντίζει να θυμίζει καθημερινά και στους πάντες, το αδιαπραγμάτευτο των νεο-οθωμανικών της σχεδιασμών και επιδιώξεων.<br /><br />Η Τουρκία επομένως, χωρίς να έχει διαρρήξει πλήρως τους στρατηγικούς της δεσμούς με τις δομές του Δυτικού κόσμου, επιδιώκει να έχει έναν ρόλο πρωταγωνιστικό σε μια νεότευκτη στρατηγική συμμαχία με τους Ρώσους (ενδεχομένως αύριο ΚΑΙ με τους Κινέζους), η οποία ξεδιπλώνεται στα όρια ενός γεωπολιτικού περιβάλλοντος που της διασφαλίζει πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ουσιαστικά όμως αυτό που συμβαίνει στην πράξη, είναι να επιβάλλει την παρουσία της ΚΑΙ στους δυό, κάνοντας μασάζ στις αδιέξοδες αυταπάτες τους και θερίζοντας πολλαπλά ωφελήματα από τις φρούδες προσδοκίες που επιμένουν ΚΑΙ οι δύο να συντηρούν.<br /><br />Πρακτικά, η Τουρκία χρησιμοποιεί ως ξενιστή τις στρατηγικές ΚΑΙ των δυο, για να προωθήσει την δική της ανεξάρτητη και πολυμορφική γεωστρατηγική ατζέντα.<br /><br />Και αυτή είναι μια πλευρά ιδιαιτέρως σημαντική, αφού όσο καθυστερημένα συνειδητοποιείται η κρισιμότητά της, τόσο πιο δυσκολοξεπέραστες θα είναι οι ανατροπές που αφήνει στο διάβα της.<br /><br />Ήδη ο κατ’ αρχήν απολογισμός δεν είναι διόλου ευχάριστος…<br /><br />Η τουρκική παρουσία έχει επιβληθεί στην Συρία και η ντε φάκτο επιβολή της, την έχει καταστήσει εκ των πραγμάτων κυρίαρχο του παιχνιδιού (αυτήν και όχι την Ρωσία) και καλό θα είναι να μην παραμυθιαζόμαστε με ευχολόγια και λοιπές αυταπάτες. Η ποιοτική αναβάθμιση και η περαιτέρω εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, αναγορεύει την Τουρκία σε κρατικό εκβιαστή ολόκληρης της Ευρώπης, η οποία υποκύπτει αβασάνιστα σε αυτούς τους εκβιασμούς. Η κατάρρευση των Κουρδικών προσδοκιών, υπήρξε στρατηγικό πλήγμα για τις ΗΠΑ και όλα δείχνουν πως η επαπειλούμενη γενίκευση αυτής της κατάρρευσης σε όλο το εύρος της Κουρδικής ζώνης, σηματοδοτεί μη αναστρέψιμη ανατροπή που θα ανατροφοδοτήσει νέο κύκλο περιφερειακής αποσταθεροποίησης. Η παρουσία των Ρώσων στην περιοχή και η σχεδόν ολοκληρωτική εξάρτηση των Ρωσικών επιδιώξεων από την ανύπαρκτη καλή διάθεση της Τουρκίας, υποβαθμίζει μια μέχρι πρότινος κορυφαία στρατηγική πρόκληση, σε μια επί της ουσίας μάλλον συμβατική παρουσία.<br /><br />Η απροκάλυπτη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στην Λιβύη, όπως και στο Ναγκόρνο Καραμπάχ στο οποίο επέβαλε και ντε φάκτο τροποποίηση των συνόρων… Ο επιθετικός εισοδισμός στην Ουκρανία… Το επιθετικό διπλωματικό παιχνίδι με το Κυπριακό και ο τρόπος με τον οποίο επανεισβάλει αυτοτελώς στην επιθετική Γεωπολιτική η Βρετανία… Είναι μερικά μόνο κρίσιμα περιστατικά τα οποία αν μη τι άλλο θα πρέπει να προβληματίσουν πολύ σοβαρά για τα μελλούμενα.<br /><br />Η Τουρκία δεν αρκείται απλά στην προβολή ισχύος. Καταφεύγει και σε χρήση ισχύος και το κάνει χωρίς να υποχρεωθεί να λάβει τις πρέπουσες απαντήσεις… Προωθεί την δική της διμερή ατζέντα ακόμη και με τρόπο ανταγωνιστικό απέναντι σε παραδοσιακούς και νέους συμμάχους της και αυτό που εισπράττει είναι ανοχή και ενδεχομένως κάποιες δηλώσεις που ωστόσο δεν κρύβουν την ανησυχία αυτών που τις απευθύνουν. Χαρακτηριστική προς τούτο είναι και η δήλωση της εκπροσώπου του Ρωσικού ΥΠΕΞ η οποία αναφερόμενη στην συμφωνία Ουκρανίας και Τουρκίας για την παραγωγή κορβετών και μη επανδρωμένων μαχητικών αεροσκαφών για τον ουκρανικό στρατό, τόνισε πως: «Η Μόσχα ευελπιστεί ότι η στρατιωτικό-τεχνική συνεργασία μεταξύ Κιέβου και Άγκυρας δεν θα επηρεάσει αρνητικά την κατάσταση στο Ντονμπάς (Ανατολική Ουκρανία)».<br /><br />Είναι λοιπόν φανερό ότι ο Ερντογάν ελίσσεται θαυμάσια και με επιθετικό πρόσημο σε όλο το εύρος των στρατηγικών του συμμαχιών επιβεβαιώνοντας ότι το νεο-οθωμανικό του όραμα ανταγωνίζεται τους πάντες, αλλά την ίδια στιγμή όλα δείχνουν πως έχει απόλυτη ανάγκη από την ιδιαίτερη στήριξη και φυσικά την ανοχή τους, που του εξασφαλίζουν πολύτιμο χρόνο αλλά και μια πλειάδα τετελεσμένων στο περιβάλλον του ευρύτερου ζωτικού του ενδιαφέροντος.<br /><br />Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τους πάντες, και αυτή η διαπίστωση δεν αλλάζει από τις επιμέρους διαφοροποιήσεις που μπορεί να παρατηρήσει κανείς ορισμένες φορές στο πλαίσιο αυτού του ιδιότυπου και διαρκούς μπρα ντε φερ, πότε επί του πεδίου με τους Ρώσους και πότε στο επίπεδο των λεονταρισμών και των βαρύγδουπων διπλωματικών δηλώσεων με τους Αμερικανούς.<br /><br />Οι αυταπάτες πως οι σύμμαχοί του «τον κρατούν» με στοιχεία που παραπέμπουν σε τραπεζικές ατασθαλίες (βλέπε Halkbank) και σε προσωπικά οικονομικά σκάνδαλα, καλό θα είναι να σταματήσουν να φουσκώνουν τα μυαλά των αναλυτών. Η ομηρία Ερντογάν είναι δεδομένη ως προς αυτά, τόσο από τους Ρώσους όσο και από τους Αμερικανούς, αλλά το ειδικό της βάρος στην τουρκική κοινωνία, είναι απειροελάχιστο και ο ίδιος δεν το υπολογίζει. Για την Τουρκική κοινωνία άλλα πράγματα μετρούν και διαφορετικά δέλεαρ είναι αυτά που μπορούν να την αφιονίζουν.<br /><br />Όποιος από τους δύο λοιπόν και να παίξει το παιχνίδι της εργαλειοποίησης των αποκαλύψεων για το βρώμικο παρασκήνιο Ερντογάν, είναι βέβαιο πως δεν θα το «κάψει» για να εξυπηρετηθούν κοντόφθαλμες επιδιώξεις. Θα το κάνει μονάχα για να διασφαλίσει την τελική του υποστηρικτική στάση, όταν στην ζυγαριά της Γεωπολιτικής θα πρέπει να αποτυπωθούν συγκεκριμένες ισορροπίες.<br /><br />Ο Ερντογάν το γνωρίζει αυτό και φαίνεται ότι θα επιδιώξει να «πουλήσει» το χρηστικό του αντίβαρο, πολύ ακριβά, με τους δικούς του όρους και μόνο στο πεδίο της γεωπολιτικής για να μπορέσει να προσπορίσει έτσι και τα δικά του ιδιαίτερα οφέλη.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση τα πάντα συνηγορούν ότι, περισσότερο τον χρειάζονται και οι δυο και λιγότερο έχουν την δυνατότητα να τον εκβιάσουν. Προτιμούν να τον διαχειρίζονται ελεγχόμενα (αυτό πιστεύουν) μέχρι την κρίσιμη στιγμή που θα αποφασίσουν να αναλάβουν ευρύτερες πρωτοβουλίες για να τον βάλουν στο χέρι μαζί με την προίκα του. Η εξίσωση αυτή είναι δύσκολη. Και η διαχείρισή της σε καμία περίπτωση δεν προσεγγίζεται με αυτά που αφήνουν να έρθουν στο φως της δημοσιότητας, τόσο οι Ρώσοι όσο και οι Αμερικανοί.<br /><br />Το κρίσιμο ζήτημα, είναι η πρωτοβουλία των κινήσεων...<br /><br />Και αυτή σε κάθε περίπτωση φαίνεται ότι ανήκει στον Ερντογάν. Τροφοδοτεί το θράσος του... Τους τυχοδιωκτισμούς του… Την επιθετικά διεισδυτική εξωτερική πολιτική στην οποία καταφεύγει για να τροποποιήσει τους όρους και τους κανόνες του παιχνιδιού, ακόμη και με πισώπλατα μαχαιρώματα σε παλιούς και νέους συμμάχους.<br /><br />Δεν τίθεται λοιπόν ζήτημα για το ενδεχόμενο «μοιραίο λάθος» του Ερντογάν που θα μπορούσε να ενεργοποιήσει την εκδικητική οργή αυτών που τον αβαντάρισαν και έγιναν ηθελημένα ή αθέλητα παράμετροι επιτυχούς έκβασης των τυχοδιωκτισμών του. Ο ίδιος ο τρόπος με τον οποίο τον αντιμετωπίζουν και ενσωματώνουν στην δική τους στρατηγική τα τυχοδιωκτικά δεκανίκια που τους προσφέρει, είναι αυτός που μετατρέπει σε πλεονεκτήματα ακόμη και τις πιο ακραίες και τυχοδιωκτικές του συμπεριφορές.<br /><br />Αυτό είναι που πρέπει ν αλλάξει. Η συζήτηση για το πιθανό «μοιραίο λάθος» του Ερντογάν, αποκοιμίζει. Αυτή η συζήτηση θα πρέπει να μετατοπιστεί στην ανάγκη να συνειδητοποιήσουν οι πάντες ότι ο νεο-οθωμανισμός που μεταλαμπάδευσε η περίοδος Ερντογάν στην Τουρκία του 21ου Αιώνα, είναι η πραγματική απειλή και αφορά τους πάντες. Μια τέτοια Τουρκία δεν εμπίπτει σε καθεστώς στρατηγικής εργαλειοποίησης, γιατί απλούστατα μια τέτοια Τουρκία δεν εργαλειοποιείται. Στοχοποιείται...<br /><br />Αυτή η Τουρκία απαιτεί ολοκληρωμένο σχεδιασμό στρατηγικής αντιμετώπισης, που θα την αποκόψει πλήρως από τους φυσικούς και εν δυνάμει συμμάχους της και θα ακυρώσει στο σύνολό τους τις ηγεμονικές της φιλοδοξίες.<br /><br />Απέναντι σε μια τέτοια Τουρκία, η επιδίωξη πρώτης και ύψιστης προτεραιότητας, είναι η αυστηρή περιχαράκωσή της στα όρια της Λωζάνης και οι ευθύνες που επωμίζεται η πατρίδα μας αναφορικά με την προώθηση αυτού του στόχου, είναι πραγματικά ιστορικές, αλλά και βαριές για να τις σηκώσουν στους ώμους τους, αυτοί που μετά το φτύσιμο των προηγούμενων ημερών, έσπευσαν χθες στην παρωδία του 61ου γύρου και αύριο στην φαρσοκωμωδία της πενταμερούς.</div><div><br /><a href="https://metopoeleftheriellada.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το "μοιραίο" λάθος

Η Ρωσοτουρκική συνεργασία, ως μια συνύπαρξη διαδραστική και επί πολλών πεδίων εκπεφρασμένη, είναι μια σχέση με δυναμικό στρατηγικό αποτύπωμα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι σχιζοφρενικές σχέσεις Πούτιν, Ερντογάν και Τραμπ: Ο ένας επικίνδυνος τελείωσε αλλά οι δύο άλλοιμένουν…

<img height="409" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2019/10/ed84a1fe-gkoumas-putin-trump-erdogan01-1024x654.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Στον τρελό κόσμο που ζούμε, οι φίλοι μπορεί να είναι ταυτόχρονα και εχθροί. Όσο κι αν αυτό ακούγεται αντιφατικό, μια και μπορεί να το συναντάμε σπάνια στις ανθρώπινες σχέσεις, το βλέπουμε στις μέρες μας στο χώρο των διακρατικών επαφών.<br /><br />Ο λόγος για τις σχέσεις Ρωσίας και Τουρκίας. Στη Συρία βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα. Ο Πούτιν υποστηρίζει τον Άσαντ, ενώ ο Ερντογάν με τις ευλογίες του τέως Προέδρου των ΗΠΑ, εισέβαλε στο Συριακό έδαφος με σκοπό να απωθήσει τους Κούρδους νοτιότερα.<br /><br />Την ίδια ώρα οι Ηνωμένες Πολιτείες εγκατέλειψαν τους έως τότε συμμάχους τους Κούρδους, που έκαναν την σκληρή δουλειά που ήταν η νίκη επί του εδάφους απέναντι στον ISIS και το λεγόμενο ισλαμικό κράτος.<br /><br />Κατέλαβαν μια λωρίδα της Βόρειας Συρίας, με σκοπό στη συνέχεια να χρηματοδοτηθούν από την Ε.Ε. προκειμένου να κτίσουν πόλεις, με σκοπό να εγκαταστήσουν τους πρόσφυγες της Συρίας, που φιλοξενούνται στην Τουρκία, αφού πρώτα με τα όπλα θα έχουν εκδιώξει τους κουρδικούς πληθυσμούς.<br /><br />Με αυτή την κίνηση θα έχουν πετύχει δύο στόχους. Ο ένας να αποτρέψουν την δημιουργία κουρδικού κράτους στην περιοχή και ο άλλος να διαιωνίσουν την παρουσία τους στα συριακά εδάφη, με το πρόσχημα της προστασίας των προσφύγων, που θα είχαν εγκαταστήσει στις νεότευκτες πόλεις.<br /><br />Ο Ερντογάν και το συγγενολόι του συνεργάστηκαν με τον ISIS διακινώντας όπλα και πετρέλαιο από τις περιοχές που ήλεγχαν. Ο δημοσιογράφος Τζαν Ντουντάρ, που αποκάλυψε το αλισβερίσι, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 27 ετών. Σήμερα ζει αυτοεξόριστος στη Γερμανία προκειμένου να γλυτώσει από τα μπουντρούμια της Τουρκίας.<br /><br />Αυτές τις ενέργειες του νέο-Οθωμανού Σουλτάνου έκαναν ότι δεν τις είδαν, λόγω οικονομικών και άλλων συμφερόντων οι Ευρωπαίοι, το ΝΑΤΟ και ο τέως ένοικος του Λευκού Οίκου.<br /><br />Οι μεν Ρώσοι έχουν γεωστρατηγικά συμφέροντα μια και επιδιώκουν να αποσπάσουν την Τουρκία από το στρατόπεδο της Δύσης, ο Τράμπ μολονότι δήλωνε ότι όλοι έλεγαν πως ο Ερντογάν είναι φρικτός, εν τούτοις τον είχε φίλο του και λειτουργούσε μαζί του, όπως έλεγε, μια χαρά.<br /><br />Ο Πούτιν από την πλευρά του, προμήθευσε την Τουρκία με τους βαλλιστικούς πυραύλους S-400 και παράλληλα προχώρησε σε μια σοβαρή συνεργασία, αυτήν της κατασκευής πυρηνικού αντιδραστήρα στο νότο, στην περιοχή Ακούγιου.<br /><br />ΟΙ Τούρκοι από την πλευρά τους δια του αρμοδίου υπουργού Ενέργειας δηλώνουν τώρα ότι πέρα από το πυρηνικό εργοστάσιο ενέργειας θα αποκτήσουν την τεχνογνωσία που τους χρειάζεται για άλλες χρήσεις, υπονοώντας την κατασκευή πυρηνικών όπλων.<br /><br />Αλλά και στη Λιβύη υπάρχει ανάλογη σχιζοφρενική κατάσταση. Οι Ρώσοι υποστηρίζουν τον Χαφτάρ, που ελέγχει το ανατολικό μέρος της χώρας και οι Τούρκοι το Σάρατζ που κρατήθηκε στην εξουσία της Τρίπολης με την βοήθεια των μισθοφόρων του ISIS, που του έστειλε πεσκέσι o Ερντογάν.<br />Ο Εθνικιστής-Ισλαμιστής αφέντης της Άγκυρας έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του τη Συμφωνία του Βερολίνου, που έγινε πριν ένα χρόνο, η οποία απαγόρευε την αποστολή όπλων και μισθοφόρων στις εμπόλεμες πλευρές της Λιβύης.<br /><br />Εμπόδισε τα πολεμικά της ευρωπαϊκής επιχείρησης «Ειρήνη» να κάνουν έλεγχο σε πλοία που συνόδευαν φρεγάτες της Τουρκίας μεταφέροντας μισθοφόρους και πολεμοφόδια.<br /><br />Η κατάπαυση πυρός που επιτεύχθηκε τον περασμένο Οκτώβριο προέβλεπε εντός τριμήνου την αποχώρηση ξένων μισθοφόρων και οπλικών συστημάτων, προκειμένου να οδηγηθούν οι δύο πλευρές στην ειρήνευση και την επανένωση. Δεν τηρήθηκε όμως από τους Τούρκους που κρατούν σε θανάσιμο εναγκαλισμό τον Σάρατζ, αλλά και τους Ρώσους που ενισχύουν τον Χαφτάρ. Παρ όλα αυτά ο συνεταιρισμός Πούτιν-Ερντογάν καλά κρατεί.<br /><br />Στη διάρκεια του 2020 είχαμε την πολεμική σύγκρουση Αρμενίων και Αζέρων στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Ο Ερντογάν μετέφερε τους μισθοφόρους του και τα Drones του στο Μπακού και κατάφερε να νικήσει τους Αρμένιους, με τους Ρώσους να εγκαταλείπουν εν ψυχρώ τους συμμάχους τους στο Ερεβάν. Στη συνέχεια βλέπουμε τον Πούτιν σε ρόλο Γκουτέρες να στέλνει τον στρατό του προκειμένου να επιβλέψει την σε βάρος των Αρμενίων εκεχειρία.<br /><br />Πούτιν και Ερντογάν αγνόησαν την Ομάδα Μινσκ για το Ναγκόρνο Καραμπάχ.Στην ειρηνευτική αυτή πρωτοβουλία συμμετείχαν εκτός της Ρωσίας η Γαλλία και οι ΗΠΑ. Η Ουάσινγκτον δεν ασχολήθηκε, ο Μακρόν διαμαρτυρήθηκε, αλλά εις ώτα μη ακουόντων.<br /><br />Αυτό που φαίνεται ότι ενώνει τους Πούτιν και Ερντογάν είναι ο αυταρχικός τρόπος άσκησης της εξουσίας. Κι από κοντά τους με την ίδια νοοτροπία και ο Τραμπ, στα χρόνια της παραμονής του στο Λευκό Οίκο.<br /><br />Ο Τσάρος και ο Σουλτάνος έχουν φυλακίσει τους πολιτικούς τους αντιπάλους, δεν σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και θεωρούν εαυτούς ελέω Θεού μονάρχες. Τους αρέσουν τα επιβλητικά παλάτια και που τα θεωρούν ως επίδειξη ισχύος.<br />Ξέρουν ότι οι Ευρωπαίοι στο τέλος θα συμβιβασθούν μαζί τους και θα ανεχθούν την όλη αντιδημοκρατική συμπεριφορά τους, μια και η Γερμανία ήδη τα έχει βρει με τους Ρώσους στον αγωγό North Stream και με τους Τούρκους λόγω του όγκου των οικονομικών συναλλαγών, που φτάνει μέχρι την κατασκευή σύγχρονων υποβρυχίων.<br /><br />Με αυτή την έννοια διατηρείται αυτή η σχιζοφρενική σχέση Πούτιν-Ερντογάν, με τους Ευρωπαίους να παίζουν ο καθένας για λογαριασμό του, βάζοντας στην άκρη αρχές, αξίες και δημοκρατικά ιδεώδη.<br /><br />Όλα αυτά, και με το πάθημα της Αρμενίας είναι νωπό μπροστά μας, είναι ανάγκη να προβληματίσουν την Ελληνική πολιτική ηγεσία που οφείλει να πάψει να ασχολείται με τα μικρά και τα ασήμαντα, μια και τα μεγάλα είναι μπροστά μας…<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι σχιζοφρενικές σχέσεις Πούτιν, Ερντογάν και Τραμπ: Ο ένας επικίνδυνος τελείωσε αλλά οι δύο άλλοιμένουν…

Του ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ Στον τρελό κόσμο που ζούμε, οι φίλοι μπορεί να είναι ταυτόχρονα και εχθροί. Όσο κι αν αυτό ακούγεται αντιφατικό, μια ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συγκλονιστικές στιγμές: Έλληνας καπετάνιος έριξε στεφάνι στα Ίμια

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-01/imia--2-thumb-large--2-thumb-large-thumb-large.jpg?itok=Y3_pyT6U" width="640" /><br /><br /><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br />Ηκρίση των Ιμίων 1996 είναι μέχρι σήμερα η σημαντικότερη ελληνοτουρκική κρίση, η οποία εκτός των άλλων είχε ως αποτέλεσμα την απώλεια της ζωής 3 Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων, του υποπλοίαρχου Χ. Καραθανάση, του υποπλοίαρχου Π. Βλαχάκου και του αρχικελευστή Ε. Γιαλοψού. <br /><br />Στις 31 Ιανουαρίου και ώρα 01:40 Τουρκικές ειδικές δυνάμεις αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια (Δυτική). Στις 05:30 της ίδιας μέρας ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, που απονηώθηκε από τη φρεγάτα Ναυαρίνο για να διαπιστώσει την πληροφορία παρουσίας Τούρκων στη βραχονησίδα κατέπεσε κατά την επιστροφή του στη φρεγάτα και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν. <br /><br />Τι κάνει όμως η Ελλάς; Όπως φαίνεται έχει αποδεχθεί τις απαιτήσεις της Άγκυρας. Γιατί δεν επισκέφθηκαν σήμερα Έλληνες Αξιωματούχοι την περιοχή; <br /> <br />Ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός όμως τιμήθηκαν από τα καθαρά χέρια του καπετάν Νικόλα! <br /><br />Ο Πάνος Καμμένος είναι κι αυτός που κοινοποίησε στο Twitter το βίντεο με την απόδοση τιμών στον τόπο της θυσίας. <br /><br /><div class="embed-media embed-media--rich-twitter" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1355823893609590784" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/index.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1355823893609590784&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F6988078_sygklonistikes-stigmes-ellinas-kapetanios-erixe-stefani-sta&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=ed20a2b%3A1601588405575&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 724px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>Ταυτόχρονα, οι Τούρκοι προκαλούν και σήμερα για τα Ίμια. Ο πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών Müsteşarı Öymen δήλωσε:<br /><br />''Δεν υπάρχει συνθήκη που να αποδεικνύει ότι τα Ίμια ανήκουν στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν διατάξεις!'' <br /><br />Δηλώσεις Cem Gürdeniz:<br /><br />''Τα Ίμια είναι ο καρκίνος της Ελλάδας. Όλα θα λυθούν. Η Αθήνα θα αναγκαστεί να αποδεχθεί το γεγονός ότι τα νησάκια αυτά ανήκουν στην Τουρκία. Ελπίζω ότι αυτό θα συμβεί με πολιτικά, ή νομικά μέσα.'' <br /><br />Η Αθήνα θα απαντήσει;<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Συγκλονιστικές στιγμές: Έλληνας καπετάνιος έριξε στεφάνι στα Ίμια

Ανδρέας Μουντζουρούλιας Ηκρίση των Ιμίων 1996 είναι μέχρι σήμερα η σημαντικότερη ελληνοτουρκική κρίση, η οποία εκτός των άλλων είχε ως αποτέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε διπλό ταμπλό η Τουρκία – Προκαλεί για τη Θράκη εν μέσω διερευνητικών

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/08/tsavousoglou.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/08/tsavousoglou-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Σαρακινός Βαγγέλης</b><br />Συνεχίζει το “διπλό παιχνίδι” η Τουρκία, η οποία από τη μια επιχειρεί να κερδίσει τις εντυπώσεις στην Ευρώπη, μέσω των διερευνητικών επαφών με την Ελλάδα, αλλά από την άλλη δεν σταματά τις προκλητικές δηλώσεις και την απόπειρα δυσφήμισης της Αθήνας. Τέτοια ενέργεια είναι και οι νέες κατηγορίες που εξαπολύει κατά της Αθήνας για την Θράκη και τον εκεί μουσουλμανικό πληθυσμό.<br /><br />Σε ανακοίνωσή του, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών συνεχίζει τις ανυπόστατες κατηγορίες κατά της Ελλάδας, κάνοντας λόγο για καταπίεση της μειονότητας της Δυτικής Θράκης. «Οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης αγωνίζονται για περισσότερα από 30 χρόνια για την αναγνώρισης της τουρκικής ταυτότητας τους» υπογραμμίζει το υπουργείο του Τσαβούσογλου, υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα «δεν εφαρμόζει επί σειρά ετών τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».<br /><br />Παραλλήλως σημειώνει, ότι η Τουρκία θα στηρίζει πάντα τους μουσουλμάνους της Θράκης, τους οποίους αποκαλεί «ομοεθνείς», ενώ συνοδεύει την ανακοίνωση με μια φωτογραφία, στην οποία αναγράφεται χαρακτηριστικά: «29 Ιανουαρίου, Δυτική Θράκη, Ημέρα Εθνικής Αντίστασης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης». Μια σαφή αναφορά στα επεισόδια που ξέσπασαν τον Ιανουάριο του 1990, αμέσως μετά την καταδίκη του τότε υποψήφιου βουλευτή Αχμέτ Σαδίκ.<br /><br />Ξαναθυμήθηκε τη Θράκη ο Τσαβούσογλου<br /><br />Η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών δεν είναι βέβαια η μοναδική πρόκληση κατά της Ελλάδας, παρά το γεγονός ότι επιδιώκει πλέον να δείχνει ένα διαλλακτικό προφίλ προς την Ευρώπη. Το να κατηγορεί πάντως την Αθήνα για μη σεβασμό των αποφάσεων του ΕΔΑΔ, ξεπερνά πολλά όρια. Ειδικά, όταν είναι γνωστό στους πάντες, ότι η ίδια (η Τουρκία) είναι υπόλογη προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για μια σειρά διώξεων εναντίον Κούρδων και πολιτικών αντιπάλων του Ερντογάν.<br /><br />Η Άγκυρα είχε αναφερθεί στην Θράκη και τις προηγούμενες εβδομάδες, στο πλαίσιο της γενικότερης τακτικής της να θέτει συνεχώς θέματα και διαφορές με την Ελλάδα. Προκλήθηκε μάλιστα τότε, λίγες ημέρες πριν την επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών στην Κωνσταντινούπολη, έντονη αντίδραση του Νίκου Δένδια και επίσης έντονη ανταπάντηση του Τσαβούσογλου. Τώρα, καθώς οι αντιπροσωπείες των δύο χωρών ετοιμάζονται για την δεύτερη συνάντηση στην Αθήνα, επανέρχεται στο θέμα με αφορμή τα γεγονότα του 1990 και τις προκλητικές αναφορές ακραίων τουρκικών συλλόγων.<br /><br />Όλα αυτά γίνονται βέβαια την ώρα που η Άγκυρα επιδίδεται παραλλήλως σε μια “επίθεση φιλίας” προς την Ελλάδα, για την οποία πολλοί Ευρωπαίοι εξέφρασαν επιφυλάξεις στο πρόσφατο Συμβούλιο Εξωτερικών της ΕΕ. Η τουρκική προσπάθεια, άλλωστε, να ανοίξει την ατζέντα των διερευνητικών επαφών, διαβάζεται από αρκετούς και ως απόπειρα για τον τορπιλισμό τους, αφού οι ελληνικές θέσεις είναι γνωστές και ξεκάθαρες.<div><br />Προκλήσεις και στην Κύπρο <br /><br />Το ίδιο επιχειρεί η Τουρκία και στην Κύπρο, καθώς προετοιμάζεται για τα τέλη Φεβρουαρίου η άτυπη πενταμερής διάσκεψη υπό τον ΓΓ του ΟΗΕ. Σήμερα, ο πρόσφατα εκλεγμένος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων, Ερσίν Τατάρ, επανέλαβε ότι θα προτείνει στην Διάσκεψη τη λύση των δύο κρατών, στη βάση της κυρίαρχης ισότητας, όπως είπε.<br /><br />Ο Τατάρ, την εκλογή του οποίου επιδίωξε με κάθε τρόπο ο Ερντογάν, ταυτίζεται απόλυτα με την Άγκυρα, αμφισβητώντας, όπως και ο Τούρκος πρόεδρος, τη συνέχεια και την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Παραλλήλως εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η Τουρκία θα στηρίξει τις θέσεις του, τονίζοντας μάλιστα σε συνέντευξή του στο "Αnadolu" ότι η λύση των δύο κρατών είναι επίσημη θέση και ότι σε αυτό οι Τουρκοκύπριοι είναι «100% σύμφωνοι με την Τουρκία». Πριν προλάβει άλλωστε να το πει, ο Τσαβούσογλου ανακοίνωσε ότι θα επισκεφθεί την ερχόμενη Τρίτη την κατεχόμενη Κύπρο, για να καθορίσει με τον Τατάρ την «στάση της τουρκικής πλευράς» πριν από την πενταμερή.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σε διπλό ταμπλό η Τουρκία – Προκαλεί για τη Θράκη εν μέσω διερευνητικών

Σαρακινός Βαγγέλης Συνεχίζει το “διπλό παιχνίδι” η Τουρκία, η οποία από τη μια επιχειρεί να κερδίσει τις εντυπώσεις στην Ευρώπη, μέσω των δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι πραγματικοί λόγοι της αναδίπλωσης του Ερντογάν

<br /><br /><br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/erdogan-1.jpg"><img height="337" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/erdogan-1-696x367.jpg" width="640" /></a><br /><br /><b>Παπασίμος Γεώργιος</b><br />Μετά την επιθετική τουρκική φρενίτιδα στο 2020 (γαλάζια πατρίδα, τουρκό-λιβυκό μνημόνιο, ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙΙ στην ΑΟΖ της Κύπρου, άνοιγμα Αμμοχώστου, παραβίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας από το Oruc Reis, συνεχείς επιθετικές δηλώσεις για αποστρατιωτικοποίηση νησιών και αμφισβήτηση της κυριαρχίας 152 ελληνικών νησιών), που οδήγησε τις σχέσεις των δύο χωρών στο ναδίρ, παρατηρούμε το τελευταίο διάστημα θεαματική τουρκική αναδίπλωση.<br /><br />Προς αυτήν την κατεύθυνση έχουμε την επίθεση φιλίας προς την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, λόγω της ανάληψης της προεδρίας από τον Μπάιντεν, με βασικό επικοινωνιακό επιχείρημα ως προς φιλικό προσωπείο της προς τη Δύση, την έναρξη των διερευνητικών συζητήσεων με την Ελλάδα στην Κωνσταντινούπολη, με στόχο δήθεν την επίλυση των ελληνοτουρκικών διαφορών με βάση το Διεθνές Δίκαιο!<br /><br />Πρόκειται αναμφίβολα για αντιστροφή της πραγματικότητας, μέσω της οποίας επιδιώκεται αφενός, η μη λήψη κυρώσεων από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, δεδομένων, των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων ρευστότητας της τουρκικής οικονομίας και αφετέρου η κεφαλαιοποίηση των προηγούμενων επιθετικών παράνομων ενεργειών στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο. Και αυτό γιατί βασικός στόχος της Τουρκίας στις διερευνητικές είναι, πέρα των άλλων, η άμεση ή έμμεση νομιμοποίηση των παράνομων αξιώσεων της (αποστρατιωτικοποίηση νησιών, γκρίζες ζώνες κλπ).<br /><br />Περαιτέρω, η προσεχής νέα Πενταμερής Διάσκεψη για την Κύπρο από τον ΟΗΕ, που έπεται του ΑΤΤΙΛΑ ΙΙΙ στην Κυπριακή ΑΟΖ και του παράνομου ανοίγματος της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του αχυρανθρώπου της Άγκυρας, Τατάρ, ότι μόνον η λύση δύο ανεξάρτητων κρατών, είναι εφικτή, προαναγγέλλει νέα αρνητικά τετελεσμένα σε βάρος της πολύπαθης Κύπρου.<br /><br />Πέραν όμως αυτών, αφανής βασικός στόχος της Άγκυρας, με την τελευταία αναδίπλωση της, η οποία είναι βέβαιον ότι θα έχει προσωρινό χαρακτήρα, λόγω της δομικής αναθεωρητικής φύσεως του νεό-οθωμανικού καθεστώτος Ερντογάν, είναι η υπονόμευση και αποδόμηση του μεγάλου αντιτουρκικού γεωπολιτικού τόξου, που φάνηκε να αναδύεται την προηγούμενη χρονιά (Γαλλία, Ελλάδα, Κύπρος, Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ινδία).<br /><br />Οδικός χάρτης<br /><br />Τόξο το οποίο εάν ισχυροποιηθεί περαιτέρω θα αποτελούσε ένα σημαντικό γεωπολιτικό μέγεθος στη σημερινή έντονα ρευστή κατάσταση του αναδυόμενου διεθνούς πολυπολικού κόσμου και τεράστιο εμπόδιο στα μακροπρόθεσμα αναθεωρητικά σχέδια του τουρκικού κατεστημένου. Είναι αλήθεια ότι η πρόσφατη αναδίπλωση της Άγκυρας και η προσωρινή νηνεμία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις έχει προσφέρει αισθήματα αγαλλίασης στο υπάρχον πολιτικό προσωπικό (κυβέρνηση, αντιπολίτευση), το οποίο διακατέχεται από φοβικό σύνδρομο έναντι της Τουρκίας.<br /><br />Παρά τις αναγκαστικές αμυντικές κινήσεις τον προηγούμενο χρόνο ενόψει του άμεσου τουρκικού κινδύνου, η χώρα μας δεν κατάφερε να ισχυροποιήσει το ρόλο και τη σημασία της στο υπό διαμόρφωση παραπάνω γεωπολιτικό τόξο. Το οποίο πέραν των άλλων, αντικειμενικά αποτελεί και σημαντικό παράγοντα στην προσπάθεια της Δύσης να μην υποσκελιστεί από την αναδυόμενη Ασία (Κίνα, Ρωσία κλπ). Γι’ αυτό, ενόψει όλων αυτών των κινδύνων, ο Ελληνισμός οφείλει να ακολουθήσει την επόμενη περίοδο τον εξής οδικό χάρτη:<br /><br />Πρώτον, συνεχή και συστηματική διεθνοποίηση και γνωστοποίηση των τουρκικών παράνομων αξιώσεων, έτσι ώστε οι άνευ ουσιαστικής σημασίας διερευνητικές συνομιλίες, να μη θολώσουν τις πραγματικές στοχεύσεις των νεό-οθωμανών, δίνοντας επιχειρήματα στις φιλότουρκες ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία), να ακυρώσουν κάθε ευρωπαϊκή αντίδραση απέναντι στον τουρκικό επεκτατισμό.<br /><br />Προς αυτήν την κατεύθυνση, θα πρέπει να προσδιοριστεί συγκεκριμένος χρόνος αυτών των διερευνητικών συνομιλιών και οποιαδήποτε απόκλιση από την συζήτηση της μοναδικής διαφοράς, που είναι η οριοθέτηση της ΑΟΖ, δεδομένων και των ευρωπαϊκών δηλώσεων ως προς αυτό, οφείλεται να δημοσιοποιηθεί και να καταγγελθεί. Αποχώρηση της Ελλάδος από τις διερευνητικές συνομιλίες μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, μπορεί να συμβάλλει στην παραπέρα διεθνή έκθεση της Τουρκίας έναντι των δυτικών χωρών.<div><br />Αποτρεπτική δύναμη<br /><br />Δεύτερον, ενόψει της Πενταμερούς Διασκέψεως για την Κύπρο, η ελληνοκυπριακή πλευρά, η οποία όλα τα προηγούμενα χρόνια παραμένει ασθμαίνουσα και παρατηρητής της συνεχούς διολίσθησης του Κυπριακού, θα πρέπει μετ’ επιτάσεως να επανατοποθετήσει αυτό στην διεθνή διάσταση του, που είναι η παράνομη εισβολή και κατοχή της περίπου μισής Μεγαλονήσου. Στόχος πρέπει να είναι η αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής και εφαρμογή των στοιχειωδών δημοκρατικών κανόνων λειτουργίας σε ένα ενιαίο κράτος στο νησί, με προστασία των δικαιωμάτων όλων των πολιτών του.<br /><br />Πρέπει να σημειωθεί, ότι η εκλογή Μπάιντεν στην προεδρία των ΗΠΑ αποτελεί σημαντικό σύμμαχο σε μια τέτοια προσπάθεια δεδομένου, ότι αυτός ως γερουσιαστής έχει ασχοληθεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλον με το Κυπριακό, κάτι το οποίο θα πρέπει να εκμεταλλευτεί η ελληνοκυπριακή πλευρά.<br /><br />Τρίτον, η σοβαρή ενίσχυση στο διάστημα αυτό της αποτρεπτικής δύναμης της χώρας, η οποία συνδέεται, αφενός με την ενίσχυση του γεωπολιτικού αντιτουρκικού τόξου, για το οποίο η Ελλάδα πρέπει να έχει ουσιαστικό και ενεργό ρόλο. Αφετέρου με την ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων και την αξιοποίηση του αρχιπελάγους του Αιγαίου, προκειμένου με φθηνά όπλα να μετατραπεί σε ισχυρότατο αποτρεπτικό στρατιωτικό παράγοντα έναντι των παράνομων επιδιώξεων της Άγκυρας.<br /><br />Τυχόν αβελτηρία ως προς τις παραπάνω υποχρεώσεις λόγω της ύπουλης "θαλπωρής" που προσφέρει η πρόσκαιρη νηνεμία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, μπορεί να έχει καταστρεπτικά αποτελέσματα για τον Ελληνισμό. Εάν το σήμα που θα εκπέμψει η χώρα είναι αυτό του φοβικού συνδρόμου και η έναντι οποιοδήποτε όρων εξεύρεση λύσης, που οδηγεί στη δορυφοροποίηση της έναντι της Τουρκίας είναι βέβαιον ότι θα απομακρύνει τις εν δυνάμει σύμμαχες χώρες του προαναφερόμενου αντιτουρκικού γεωπολιτικού τόξου. Τότε η χώρα μας θα απωλέσει την ιστορική ευκαιρία για διεθνή και περιφερειακή ισχυροποίηση της στη σημερινή ρευστή πλανητική αρχιτεκτονική.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι πραγματικοί λόγοι της αναδίπλωσης του Ερντογάν

Παπασίμος Γεώργιος Μετά την επιθετική τουρκική φρενίτιδα στο 2020 (γαλάζια πατρίδα, τουρκό-λιβυκό μνημόνιο, ΑΤΤΙΛΑΣ ΙΙΙ στην ΑΟΖ της Κύπρου,...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα UH-60 Black Hawk των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη “ερεθίζουν” τους Τούρκους

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/01/UH-60-BLACK-HAWK-US-ARMY-790x400.jpeg" /><br /><br />Ευρείας αναπαραγωγής στις ηλεκτρονικές εκδόσεις των τουρκικών εφημερίδων [Cumhuriyet, Hürriyet, Yeni Şafak, Yeni Çağ και Mili] και στις ενημερωτικές ιστοσελίδες [SonDakika, A Haber, Haberler, Haber 7 και Sputnik Türkçe] στην Τουρκία έτυχαν ανυπόγραφη ανταπόκριση του Πρακτορείου DHA και ρεπορτάζ του Yasar Anter στην ιστοσελίδα της εφημερίδας Sözcü με θέμα την ανάπτυξη περισσότερων από 30 αμερικανικών ελικοπτέρων γενικής χρήσης τύπου Black Hawk στην Αλεξανδρούπολη.<br /><br />Ειδικότερα, σημειώνεται ότι τα ελικόπτερα θα επιχειρούν, θα συντηρούνται και θα επισκευάζονται στο αεροδρόμιο Δημόκριτος της Αλεξανδρούπολης, κατά το διάστημα μεταξύ Φεβρουαρίου και Αυγούστου 2021, σύμφωνα με δηλώσεις του αρμόδιου αερολιμενάρχη Στέλιου Ζαντανίδη σε τοπικά ΜΜΕ.<br /><br />Επισημαίνεται ότι τα περισσότερα σχετικά δημοσιεύματα κάνουν λόγο για ‘εξοπλισμό’ της Ελλάδας και αντιπαραθέτουν την εν λόγω εξέλιξη με τις διερευνητικές συνομιλίες μεταξύ της Άγκυρας και της Αθήνας.<br /><br />Χαρακτηριστικό είναι το σημερινό άρθρο της εφημερίδας Yeni Akıt [κυκλοφορία: 56.481 / σελ. 7] που φέρει τον τίτλο «Ελληνική πρόκληση: Ανέπτυξε όπλα και ελικόπτερα στην Αλεξανδρούπολη».<br /><br />Περί ισοζυγίου στρατιωτικής ισχύος Ελλάδας – Τουρκίας<div><br />Σε άρθρο γνώμης του Özay Sendir στην εφημερίδα Milliyet αναφέρεται ότι η αναβάθμιση δεκάδων ελληνικών F–16 στην έκδοση Viper, σε συνδυασμό με την απομάκρυνση περί των 150 Τούρκων πιλότων μαχητικών αεροσκαφών από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 2016 έχουν καταστήσει την Ελλάδα άξια μεγαλύτερης προσοχής στο Αιγαίο, καίτοι δεν έχουν οδηγήσει σε ανατροπή του ισοζυγίου ισχύος.<br /><br />ΕΞΑΛΛΟΥ: Σε ανάρτηση του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας στο Twitter καταγράφονται τα εξής:<br />«Οι ‘Τούρκοι’ της Δυτικής Θράκης αγωνίζονται για περισσότερο από 30 χρόνια για την αναγνώριση της ‘τουρκικής’ ταυτότητάς τους. Οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ υπέρ της μειονότητας δεν έχουν εφαρμοστεί επί σειρά ετών. Θα στεκόμαστε πάντα στο πλευρό των ομοεθνών μας, στους δίκαιους αγώνες τους».</div><div><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα UH-60 Black Hawk των ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη “ερεθίζουν” τους Τούρκους

Ευρείας αναπαραγωγής στις ηλεκτρονικές εκδόσεις των τουρκικών εφημερίδων [Cumhuriyet, Hürriyet, Yeni Şafak, Yeni Çağ και Mili] και στις ενημ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Διάλογος σε κινούμενη άμμο

<a href="https://faretra.info/wp-content/uploads/2020/11/erd_0-500x500_c.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="500" height="640" src="https://faretra.info/wp-content/uploads/2020/11/erd_0-500x500_c.jpg" width="640" /></a><br /><br /><div><b>ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ</b><br />Η επανάληψη, έπειτα από πέντε χρόνια (2016), των ελληνοτουρκικών διερευνητικών συνομιλιών την περασμένη Δευτέρα στην Κωνσταντινούπολη, αν και δεν έφερε κάποιο ορατό και ανακοινώσιμο αποτέλεσμα, περιγράφει την παγίδα στην οποία οδηγήθηκε η ελληνική κυβέρνηση από εταίρους (Γερμανούς), συμμάχους (ΗΠΑ) αλλά και την τουρκική συνεπή πολιτική των έμπρακτων διεκδικήσεων.<br /><br />Το σημαντικότερο αποτέλεσμα της συνάντησης της Κωνσταντινούπολης, που ήταν ο 61ος γύρος των ελληνοτουρκικών διερευνητικών συνομιλιών οι οποίες ξεκίνησαν το 2002 (τα ζεϊμπέκικα του ΥΠΕΞ τότε Γιώργου Παπανδρέου υπό το χειροκρότημα του Τούρκου ομολόγου του Ισμαήλ Τζεμ είναι… αξέχαστα), ήταν η ανακοίνωση ότι οι συνομιλίες θα συνεχιστούν στην Ελλάδα. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις πληροφορίες που υπάρχουν, είναι προγραμματισμένες ήδη δύο ακόμη συναντήσεις. Η μία για τα τέλη Φεβρουαρίου και η επόμενη για τον Μάρτιο.<br /><br />Αυτός ο προγραμματισμός δίνει την (ψευδή) εικόνα μιας διαδικασίας «ειρηνικής επίλυσης διαφορών», η οποία είναι βολική για όλους τους εμπλεκομένους (δηλαδή τους διαμεσολαβούντες πιεστικά για την πραγματοποίηση των συνομιλιών και την Τουρκία) εκτός της Ελλάδας.<br /><br />Σκηνικό σκοπιμοτήτων<br /><br />Δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι την ημέρα των συνομιλιών στην Κωνσταντινούπολη πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε. Από την ατζέντα της εν λόγω συνάντησης απουσίαζε το θέμα των κυρώσεων κατά της Τουρκίας, καθ’ ότι οι δύο πλευρές (Αθήνα και Άγκυρα) βρίσκονται σε μια διαδικασία επίλυσης των διαφορών τους. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και την 25η Μαρτίου, ημερομηνία που έχει προγραμματιστεί να γίνει η σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. Και εκεί, καθότι οι ελληνοτουρκικές συνομιλίες θα έχουν πραγματοποιήσει δύο ακόμη γύρους επαφών, το θέμα των κυρώσεων δεν θα τεθεί…<br /><br />Κάπως έτσι εμφανίζεται το σκηνικό μιας διαδικασίας «ειρηνικής επίλυσης διαφορών», όπου ο ρόλος των δρώντων μερών ελάχιστη σημασία έχει, αφού αυτό που μένει είναι η συμμετοχή τους στο «έργο».<br /><br />Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες από κύκλους του ελληνικού ΥΠΕΞ, κατά τις συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη δεν ετέθη από καμία πλευρά κανένα θέμα…<br /><br />Τουρκικά «κεκτημένα»<br /><br />Αυτή η, φαινομενικά, άνευ ουσίας διαδικασία, η οποία εξελίσσεται κάτω από την καθοδήγηση εταίρων και συμμάχων, μοιάζει με ανώδυνο ροκάνισμα χρόνου για την ελληνική κυβέρνηση. Μοιάζει, αλλά δεν είναι… Κι αυτό γιατί:<br />Η Τουρκία από τον Αύγουστο μέχρι και το τέλος του Νοέμβρη του 2020 καταπάτησε χωρίς να συναντήσει την παραμικρή αντίσταση από την Ελλάδα ή τιμωρία από την Ε.Ε. θαλάσσιες περιοχές δυνάμει ελληνικής ΑΟΖ.<br />Οι τουρκικές έρευνες άγγιξαν ακόμη και ελληνικά χωρικά ύδατα, φτάνοντας μόλις 6,5 μίλια από τις ακτές της Ρόδου και του συμπλέγματος του Καστελλόριζου.<br />Παράλληλα με τις έρευνες, όλο το προηγούμενο διάστημα η τουρκική ηγεσία με δηλώσεις και οι τουρκικές υπηρεσίες εμπράκτως με εκδόσεις Νotam και Νavtex καλλιεργούσαν την ιδέα της παράνομης στρατιωτικοποίησης των ελληνικών νησιών που βρίσκονται κοντά στα μικρασιατικά παράλια.<br />Ταυτόχρονα με όλα αυτά, η Τουρκία δέσμευσε για όλο το 2021 μεγάλα τμήματα από το Βόρειο Αιγαίο μέχρι και ανατολικά της Κρήτης για πραγματοποίηση ασκήσεων, υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο την ιδέα της συνδιαχείρισης και εξ ημισείας διανομής του Αιγαίου.<br /><br />Απ’ όλα αυτά είναι προφανές ότι η προσέλευση της Ελλάδας στο τραπέζι των συνομιλιών, αν δεν προσφέρει ρητά συγχωροχάρτι στην τουρκική επεκτατικότητα, περιγράφει την ελληνική αδυναμία για την αντιμετώπισή της.<br /><br />Παίκτες και κομπάρσοι<br /><br />Επάνω ακριβώς σ’ αυτήν την ελληνική αδυναμία καρποφόρησαν οι γερμανικές πιέσεις για να στηθεί το σκηνικό των ελληνοτουρκικών συνομιλιών, το οποίο προσφέρει το απαραίτητο πολιτικό άλλοθι στους Ευρωπαίους να συνεχίσουν και να προωθήσουν τις μεγάλες οικονομικές δοσοληψίες με την Τουρκία.<br /><br />Ταυτόχρονα και πίσω από το ορατό σκηνικό μιας διαδικασίας ειρηνικής επίλυσης υπάρχει και λειτουργεί παράλληλα και κάτω από αμερικανική επίβλεψη μια άλλη διαδικασία: Ο μηχανισμός αποσυμπίεσης της ελληνοτουρκικής έντασης, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Στο πλαίσιο αυτό και μακριά από το φως πραγματοποιείται ένας «εφ’ όλης της ύλης διάλογος από την πίσω πόρτα», όπως εύστοχα είχε παρατηρήσει στον παρελθόν ένας Έλληνας υπουργός Άμυνας…<br /><br />Κάπως έτσι αποκτούμε την εικόνα των στόχων των βασικών παικτών σ’ αυτό το παιχνίδι:<br />Οι Αμερικανοί κατευνάζουν την Άγκυρα κρατώντας την σε δυτική τροχιά.<br />Οι Γερμανοί (και λοιποί Ευρωπαίοι) συνεχίζουν άνευ πολιτικού κόστους τις δουλειές τους με την Τουρκία, παρά την εξόφθαλμη πειρατική - αναθεωρητική της πολιτική.<br />Οι Τούρκοι προωθούν σε βάθος χρόνου και δίχως συνέπειες τις θέσεις τους σε βάρος της Ελλάδας…<br /><br />Στο εν λόγω «μεγάλο παιχνίδι» που αφορά εξελίξεις σε μια ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας περιοχή, όπως είναι ο «διάδρομος» του Αιγαίου και η ανατολική Μεσόγειος, η Ελλάδα παίζει ρόλο κομπάρσου.<br /><br />Οι ελληνικές κυβερνήσεις, η σημερινή και η προηγούμενη, εγκατέλειψαν κάθε προσπάθεια διεκδίκησης ρόλου στο παιχνίδι. Άφησαν τη χώρα παραδομένη στους Γερμανούς στη σφαίρα της οικονομίας και στους Αμερικανούς στο επίπεδο της «ασφάλειας».<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ «διαπραγματεύτηκε» την ελληνοαμερικανική συμφωνία που μετατρέπει τη χώρα σε αμερικανική βάση και η κυβέρνηση Μητσοτάκη χειροκρότησε αυτήν τη «διαπραγμάτευση» με την υπογραφή της.<br /><br />Αυτό, προφανώς, εξηγεί και τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία «πιέζει» την κυβέρνηση να μπει βαθύτερα στη διαδικασία των συνομιλιών έστω κι αν είναι προφανές ότι η συνδιαλλαγή με την Τουρκία σημαίνει μόνο ένα πράγμα: Απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων.<div><br /></div><div><a href="http://www.topontiki.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Ελληνοτουρκικά: Διάλογος σε κινούμενη άμμο

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ Η επανάληψη, έπειτα από πέντε χρόνια (2016), των ελληνοτουρκικών διερευνητικών συνομιλιών την περασμένη Δευτέρα στην Κωνστα...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιάννης Μάζης: Μακάρι να βγω ψεύτης Η παγίδα του συνυποσχετικού Ο λόγος που η Τουρκία δεν θέλει Χάγη

<img height="359" src="https://kontranews.gr/sites/default/files/field/image/Untitled_407.jpg" width="640" /><br /><br />Η Τουρκοί περιμένουν να γίνει συνυποσχετικό με ασαφή διατύπωση ώστε να μην δεσμεύονται από το Δίκαιο της Θαλάσσης που έχουν υπογράψει<br />Η Κύπρος ως τι θα πάει. Ένα Κράτος, δύο Κράτη, δύο κοινότητες<br />Θα μας που ότι "βάλαμε την Τουρκία να υπογράψει συνυποσχετικό και την σύραμε στην Χάγη, αλλά το θέμα είναι τι περιλαμβάνει το συνυποσχετικό. Μακάρι να βγώ ψεύτης"<div><br /><center><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="https://www.youtube.com/embed/rDrnkOXHlp4" width="640"></iframe></center><div><br /></div><div><a href="https://kontranews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Γιάννης Μάζης: Μακάρι να βγω ψεύτης Η παγίδα του συνυποσχετικού Ο λόγος που η Τουρκία δεν θέλει Χάγη

Η Τουρκοί περιμένουν να γίνει συνυποσχετικό με ασαφή διατύπωση ώστε να μην δεσμεύονται από το Δίκαιο της Θαλάσσης που έχουν υπογράψει Η Κύπρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Μπάιντεν “βλέπει” τον Ερντογάν ως αντίπαλο: Ο Σουλτάνος έχει ανάγκη την Ε.Ε. όσο ποτέ στο παρελθόν…

<a href="https://img.welt.de/img/politik/ausland/mobile225156705/5331623097-ci23x11-w1600/DWO-Teaser-USA-Tuerkei-js.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="382" data-original-width="800" height="306" src="https://img.welt.de/img/politik/ausland/mobile225156705/5331623097-ci23x11-w1600/DWO-Teaser-USA-Tuerkei-js.jpg" width="640" /></a><br /><br />Δημοσίευμα στη γερμανική εφημερίδα <a href="https://www.welt.de/politik/ausland/plus225156707/USA-und-Tuerkei-Biden-treibt-Erdogan-in-die-Arme-der-EU.html?cid=onsite.onsitesearch">WELT</a> με τίτλο «Ο Μπάιντεν ωθεί τον Ερντογάν στα χέρια της Ε.Ε.» και υπότιτλο:<br /><br />«Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ ακολουθεί μια Εξωτερική Πολιτική βασισμένη στις αξίες -σε αντίθεση με τον Τραμπ. Η Ουάσιγκτον θα αυξήσει την πίεση στην Άγκυρα, ειδικά σε σχέση με την εγγύτητα του Erdogan προς τον Πούτιν. Τώρα ο Τούρκος εξουσιαστής στρέφει τις ελπίδες του σε έναν παλιό σύμμαχο».<br /><br />Η ανάλυση της συντάκτριας θεμάτων Εξωτερικής Πολιτικής Carolina Drüten αναφέρει, μεταξύ άλλων:<br /><br />Ενώ ο Donald Trump περιέγραψε κατά τη διάρκεια συνάντησης στη Νέα Υόρκη τον Recep Tayyip Erdogan ως καλό του φίλο, ο Joe Biden βλέπει τον Τούρκο ομόλογό του ως αντίπαλο, όπως τουλάχιστον είχε δηλώσει σε συνέντευξή του με τους New York Times τον Ιανουάριο του 2020, όταν και ήταν ακόμα υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών.<br /><br />Η αλλαγή εξουσίας στην Ουάσινγκτον δεν ήταν καλή είδηση για τον Erdogan. Αργά, τρεις ολόκληρες ημέρες μετά την ανακήρυξη του Biden τον Νοέμβριο ως νικητή των εκλογών, τον συνεχάρη ο Τούρκος ηγέτης. Ταυτόχρονα έστειλε στον Trump ένα μήνυμα, στο οποίο τον ευχαρίστησε για τη «θερμή φιλία» του.<br /><br />Ο απερχόμενος Πρόεδρος είχε εκδηλώσει ανοικτά την συμπάθειά του προς τον αυταρχικό τρόπο διακυβέρνησης του Erdogan. Υπό τον Biden η Άγκυρα δεν θα διαθέτει ασυλία. Σε αντίθεση με τον Trump, ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ θα στραφεί σε μια Εξωτερική Πολιτική βασισμένη στις αξίες και στη στενή συνεργασία με την ΕΕ.<br /><br />Οι επικριτές παραπονιούνται ότι η Τουρκία συμπεριφέρεται ολοένα και περισσότερο ως αντίπαλος παρά ως σύμμαχος στο ΝΑΤΟ. Υπό τον Erdogan, η χώρα όξυνε τα πνεύματα στην Μεσόγειο, ανέλαβε μονομερώς πρωτοβουλίες στη Συρία, την Λιβύη και το Ναγκόρνο-Καραμπάχ στην περιοχή του Καυκάσου και ανέπτυξε θερμές σχέσεις με τη Ρωσία, έναν συστημικό αντίπαλο της Δύσης.<br /><br />«Η τουρκική κυβέρνηση δρα υπό την παραδοχή ότι η Δύση βρίσκεται σε οριστική παρακμή», δηλώνει ο Sinem Adar, ερευνητής στο Κέντρο Εφαρμοσμένων Τουρκικών Σπουδών του Ιδρύματος Επιστήμης και Έρευνας (SWP). Αυτή η εξέλιξη ξεκίνησε πριν από την εποχή του Trump. «Ήδη υπό τον Barack Obama οι ΗΠΑ είχαν αρχίσει να αποσύρονται από την Μέση Ανατολή. Σε αυτό το κενό, η Τουρκία υιοθέτησε έναν ολοένα και περισσότερο επιθετικό ρόλο στην περιοχή», λέει ο Adar. Και ο Trump την άφησε σε μεγάλο βαθμό να κάνει ό,τι θέλει.<br /><br />Ο Biden, από την άλλη πλευρά, προτίθεται να διοργανώσει μια διεθνή «Σύνοδο Κορυφής για την Δημοκρατία» με στόχο την καταπολέμηση της διαφθοράς και του αυταρχισμού και την ενίσχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Έχει ανακοινώσει πολλές φορές ότι η Εξωτερική του Πολιτική θα είναι προσανατολισμένη στις δημοκρατικές αξίες και την διεθνή συνεργασία. «Η Τουρκία θα αποτελέσει σημαντική δοκιμασία ως προς αυτό», δηλώνει ο Ian Lesser, Αντιπρόεδρος του German Marshall Fund. Ο Biden θα αναγκαστεί να περπατήσει σε τεντωμένο σχοινί για να αντιμετωπίσει την Τουρκία με συνέπεια, χωρίς όμως να την αποξενώσει.<br /><br />Ο κατάλογος των συγκρούσεων είναι μακρύς. Το πιο ενοχλητικό από αμερικανικής απόψεως είναι οι θερμές σχέσεις με την Μόσχα. Επειδή η Άγκυρα αγόρασε το ρωσικό πυραυλικό αμυντικό σύστημα S-400, η Ουάσιγκτον απέκλεισε τη χώρα από το πρόγραμμα των F-35. Η Άγκυρα ήταν συνεργάτης στην κατασκευή του μαχητικού αεροσκάφους και σχεδίαζε να αγοράσει πολλά αεροσκάφη.<br /><br />Οι ΗΠΑ φοβούνται ότι η Μόσχα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το ευαίσθητο ραντάρ του ρωσικού οπλικού συστήματος για να αποκτήσει στοιχεία για τις μυστικές δυνατότητες του αμερικανικού μαχητικού αεροσκάφους. Η παράδοση πολεμικού εξοπλισμού σε χώρα του ΝΑΤΟ αποτελεί ευπρόσδεκτο προηγούμενο για το Κρεμλίνο. Η Τουρκία έχει ήδη λάβει μια πρώτη παρτίδα των S-400, και θα ακολουθήσει μια δεύτερη.<br /><br />Γι’ αυτόν τον λόγο οι ΗΠΑ αποφάσισαν κυρώσεις κατά της Τουρκίας τον Δεκέμβριο. Η βάση τους είναι o νόμος του 2017 με το ακρωνύμιο CAATSA («Countering America’s Adversaries through Sanctions»). Σύμφωνα με αυτόν, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να επιβάλει ποινικά μέτρα εναντίον τρίτης χώρας σε περίπτωση «σημαντικής συναλλαγής» με τον αμυντικό τομέα της ρωσικής κυβέρνησης.<br /><br />Όμως παρά το γεγονός ότι υπήρξε διακομματική ενότητα επί του θέματος στο Κογκρέσο (σπάνιο πλέον στην αμερικανική πολιτική), ο Trump επέβαλε με μεγάλη αυτοσυγκράτηση κυρώσεις, οι οποίες πλήττουν μεμονωμένες Διευθύνσεις και πρόσωπα. Σύμφωνα με τον Lesser, η προσωπική σχέση μεταξύ του Erdogan και του Trump «πιθανώς απέτρεψε σοβαρότερες κυρώσεις».<br /><br />Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει υπό τον Biden. Ο Υπουργός Εξωτερικών του, Antony Blinken, δήλωσε πρόσφατα κατά την ακρόασή του στο Κογκρέσο σε σχέση με τα μέτρα εναντίον της Τουρκίας ότι η ομάδα του θα εξετάσει «εάν θα πρέπει να γίνει κάτι περισσότερο». Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι «ο επονομαζόμενος στρατηγικός εταίρος» των ΗΠΑ ενεργεί σε συνεννόηση με έναν από τους μεγαλύτερους αντιπάλους των Αμερικανών, την Ρωσία.<br /><br />Ο Blinken είναι έμπειρος στην Εξωτερικής Πολιτική, ενώ γνωρίζει καλά την Ευρώπη και την Τουρκία. Ως μέλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας κατά την προεδρία του Bill Clinton, τον συνόδευσε σε επίσκεψή του στην Τουρκία την δεκαετία του 1990.<br /><br />Το θεμελιώδες ερώτημα που θα κληθεί να απαντήσει η προεδρία του Biden σε σχέση με την Τουρκία είναι: Ωφελεί ή βλάπτει περισσότερο η Άγκυρα τις ΗΠΑ, όταν πρόκειται για τα αμερικανικά συμφέροντα έναντι της Ρωσίας; Η απάντηση θα εξαρτηθεί από τον τρόπο με τον οποίο θα τοποθετηθεί ο Erdogan και αν θα είναι πρόθυμος να υποχωρήσει στο ζήτημα των S-400.<br /><br />Η Ρωσία μπορεί να είναι το μεγαλύτερο σημείο διαμάχης, αλλά δεν είναι το μόνο. Στην Ουάσιγκτον υπάρχει επίσης ανησυχία για την τουρκική επεκτατική πολιτική στη Μεσόγειο. Ως αντάλλαγμα στην στρατιωτική υποστήριξη που παρείχε η Άγκυρα, η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας στη Λιβύη υπέγραψε συμφωνία με την Άγκυρα σχετικά με την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Η Αθήνα κατηγορεί την Τουρκία ότι αναζητά φυσικό αέριο σε θαλάσσιες περιοχές που σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας ανήκουν στην Ελλάδα και την Κύπρο. Η σύγκρουση έφτασε αρκετές φορές σε σχεδόν στρατιωτική κλιμάκωση. Ωστόσο, η Ουάσινγκτον ενδιαφέρεται για την σταθερότητα στην περιοχή. Ο Biden γνωρίζει καλά τα πράγματα εκεί. Αναμένεται να απαιτήσει από την Τουρκία με μεγαλύτερη επιμονή από την προηγούμενη κυβέρνηση να τηρήσει το Διεθνές Δίκαιο στη Μεσόγειο.<br /><br />Μια εκρηκτική έρευνα που θα μπορούσε να επηρεάσει σοβαρά την τουρκική Οικονομία –και πιθανώς και τον Τούρκο πρόεδρο και μέλη της οικογένειάς του- πιθανότατα θα συνεχιστεί και υπό τον Biden. Πρόκειται για την υπόθεση της τουρκικής κρατικής τράπεζας Halkbank. Αυτή φέρεται να μετέφερε λαθραία δισεκατομμύρια Ευρώ σε μετρητά και χρυσό στο Ιράν, παρακάμπτοντας έτσι τις κυρώσεις κατά της χώρας. Η Εισαγγελία της Νέας Υόρκης είχε ξεκινήσει την έρευνά της ήδη από την εποχή του Obama. Όταν ο Trump έγινε πρόεδρος, ο Erdogan λέγεται ότι τον πίεσε να σταματήσει τις έρευνες.<br /><br />Ο πρώην Σύμβουλος Ασφαλείας του Trump, John Bolton, αποκάλυψε στο βιβλίο του ότι ο πρώην Αμερικανός Πρόεδρος είχε διαβεβαιώσει τον Erdogan πως θα αντικαταστήσει τους εισαγγελείς. Οι New York Times ερεύνησαν λεπτομερώς πώς ο Trump έθεσε προσκόμματα στην όλη υπόθεση.<br /><br />Εάν τώρα η έρευνα συνεχιστεί υπό τον Biden -κάτι που θα πρέπει να θεωρηθεί δεδομένο- και καταδικαστούν οι υπεύθυνοι της Halkbank, αυτό θα οδηγήσει σε βαριές κυρώσεις που θα επιβαρύνουν περαιτέρω την ήδη αδύναμη τουρκική Οικονομία.<br /><br />Ο Erdogan διαθέτει οξύ αισθητήριο ως προς το πότε αλλάζει η πολιτική ατμόσφαιρα. Περαιτέρω κυρώσεις, είτε από τις ΗΠΑ είτε από την ΕΕ, θα πλήξουν σοβαρά τη χώρα του. Ακριβώς όπως δεν έχει περιθώρια για περαιτέρω πλήγματα στην Οικονομία, δεν έχει την πολυτέλεια αντέξει την ταυτόχρονη πίεση από την ΕΕ και τις ΗΠΑ Αλλά αυτό ακριβώς κινδυνεύει να υποστεί με την κυβέρνηση Biden.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει επομένως να αξιολογηθεί το ότι η Τουρκία και η Ελλάδα μετά από πενταετή διακοπή συναντήθηκαν και πάλι τη Δευτέρα στην Κωνσταντινούπολη για διερευνητικές συνομιλίες επί της διαμάχης για το φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και το ότι ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Mevlüt Cavusoglu επισκέφθηκε τις Βρυξέλλες την προηγούμενη εβδομάδα. Κατά το τελευταίο διάστημα ο Erdogan τονίζει συχνά την πρόθεσή του να βελτιώσει τις σχέσεις με την ΕΕ.<br /><br />Ο ειδικός σε θέματα Τουρκίας Adar χαρακτηρίζει την επαναπροσέγγιση «καλή αρχή». Ωστόσο, είναι πολύ νωρίς να εκφραστεί μακροπρόθεσμη αισιοδοξία για τις σχέσεις μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. «Η εμπιστοσύνη στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας έχει υποστεί μεγάλη ζημιά τα τελευταία χρόνια», λέει. «Θα χρειαστεί χρόνος για να επιδιορθωθούν». <br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ο Μπάιντεν “βλέπει” τον Ερντογάν ως αντίπαλο: Ο Σουλτάνος έχει ανάγκη την Ε.Ε. όσο ποτέ στο παρελθόν…

Δημοσίευμα στη γερμανική εφημερίδα WELT με τίτλο «Ο Μπάιντεν ωθεί τον Ερντογάν στα χέρια της Ε.Ε.» και υπότιτλο: «Ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ α...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ψευδαισθήσεις των ελληνικών ελίτ για το Αιγαίο

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/fregata-slpress.gr_.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/fregata-slpress.gr_-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Αποστολόπουλος Απόστολος</b><br />Θα είχαν εντελώς σαπίσει, μετά από εξήντα γύρους, οι διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία αν δεν υπήρχε προδιάθεση από διαδοχικές ελληνικές κυβερνήσεις να ενδώσουν στις πιέσεις ξένων και εγχώριων παραγόντων και, επιτέλους, "οι Μήδοι θα διαβούνε", όπως έλεγε ο Καβάφης. Το μόνο που συγκρατεί κάθε φορά τους κυβερνώντες στην Αθήνα είναι ο τρόμος μήπως η "πλέμπα" ξεσηκωθεί και τους πάρει φαλάγγι. Αν και καμιά φορά φτάνει μονάχα ένας για να κάνει τη δουλειά, όπως είχε γίνει στα τέλη του περασμένου αιώνα.<br /><br />Γι’ αυτό, πριν έρθουν τα πάνω-κάτω, δεν είναι απίθανο να γίνουν εκλογές νωρίς-νωρίς την άνοιξη και πάντως πριν από οποιαδήποτε συμφωνία με την Τουρκία. Ώστε, σκέπτονται, με πρόσφατη εντολή, να κλείσουν άφοβα συμφωνία με την Τουρκία. Λάθος! Στοιχειώδες λάθος! Με άλλα κριτήρια ψηφίζει ο κόσμος κυβέρνηση και για άλλους λόγους θα διαδηλώνει εναντίον της, ακόμα και την επομένη των εκλογών, αν κρίνει ότι αυτή παραδίδει τα ιερά και τα όσια.<br /><br />Η λαϊκή αντίληψη ότι δεν θα γίνει τίποτα επειδή (δεν) το θέλουν οι Αμερικάνοι δεν είναι εντελώς αβάσιμη. Ο Ερντογάν και οι προηγούμενοι στην Άγκυρα δεν ανέλαβαν ποτέ δράση, χωρίς άδεια των ΗΠΑ, με κορυφαίο παράδειγμα την εισβολή στην Κύπρο. Αυτή η αντίληψη υποκρύπτει την επιθυμία να ξορκίσει ό,τι μπορεί να ταράξει την ησυχία μας "κι ας καεί και το παλιάμπελο". Το Κυπριακό είναι διεθνές ζήτημα και οι ΗΠΑ είναι ο υπερκείμενος καθοριστικός παράγων, αλλά το πρόβλημα θα λυθεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Ωστόσο:<br /><ul style="text-align: left;"><li>Πρώτον, όλος ο πολιτικός κόσμος της Τουρκίας έχει τις ίδιες επεκτατικές βλέψεις. Την εισβολή στην Κύπρο δεν την έκανε ο Ερντογάν. Οι ΗΠΑ, με υποβολέα τον Κίσινγκερ, έστρωσαν το χαλί, αλλά την εισβολή την διέπραξαν οι Τούρκοι.</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Δεύτερον, Οι ΗΠΑ είχαν άφθονο χρόνο να επέμβουν και να λύσουν και το Κυπριακό και το πρόβλημα στο Αιγαίο. Επέτρεψαν την εισβολή/κατοχή, αλλά δεν την νομιμοποιούν. Διαιωνίζεται ένα αμφιλεγόμενο καθεστώς που αποδυναμώνει και τους τρεις συμβαλλόμενους Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρο. Και δίνει αφορμή για έκρηξη του τριγώνου, όταν κριθεί χρήσιμο. Τα κοιτάσματα είναι σημαντικά, αλλά το οικονομικό σκέλος είναι υποδεέστερο. Προέχει η στρατηγική κυριαρχίας στην περιοχή από τη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια ως τη Ρωσία.</li></ul>Ασύμφορη αναταραχή<br /><ul style="text-align: left;"><li>Τρίτον, στο Αιγαίο η κυριαρχία της Ελλάδας είναι απόλυτη, βασισμένη σε Διεθνείς Συνθήκες, όπως η Συνθήκη της Λωζάννης. Σε καμία Μεγάλη Δύναμη δεν αρέσει μια μικρή και αδύναμη χώρα, όπως η Ελλάδα (ένα προτεκτοράτο, για την ακρίβεια), να ελέγχει ένα ευαίσθητο χώρο σε μια τόσο κρίσιμη περιοχή. Για να κρατήσει η Ελλάδα τον έλεγχο στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, πρέπει να παλέψει με νύχια και με δόντια με οδηγό στην ύστατη ανάγκη το "υπόδειγμα Σαμψών". Έτσι ώστε να προκληθεί ασύμφορη αναταραχή στην περιοχή με αποτέλεσμα:</li></ul>Η Δύση να σκεφτεί ότι μπορεί να χάσει τον απόλυτο και σταθερό έλεγχο που ασκεί μεταπολεμικά στην περιοχή.<br />Να καταρρεύσει ο μύθος περί φοβερών και τρομερών τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, οπότε η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ θα ήταν για τα μπάζα. Διότι το μόνο αβέβαιο σε μια ελληνοτουρκική σύγκρουση είναι ότι η Τουρκία θα βγει νικήτρια.<br />Τέλος θα "τέλειωνε" και η στρατηγική των ΗΠΑ (Ομπάμα) να μετατραπούν τα κράτη της περιοχής σε "σκόνη", σε χώρους ανίκανους να αυτοκυβερνηθούν, όπως π.χ. η Λιβύη. Ο Τραμπ αντιστρατεύθηκε και έχασε. Η Ελλάδα είναι υποψήφια για μια τέτοια τύχη, μια κονιορτοποιημένη οντότητα, χειρότερα από προτεκτοράτο.<div><br />Ψευδαισθήσεις των ελίτ<br /><br />Οι ελίτ νομίζουν ότι θα κρατήσουν τα κεκτημένα ξεπουλώντας τη χώρα. Είναι μακριά νυχτωμένες. Επειδή μετά από ριζική ανατροπή, από μια πανωλεθρία, έρχονται νέοι που αντικαθιστούν τους παλιούς για να χειριστούν, σαν "σωτήρες" τα πράγματα. Να αλλάξουν όλα, ώστε να μείνουν όπως ήταν. Η ελληνική ελίτ δεν κατάλαβε ότι μόνο αν διατηρούσε τη σχετική ισχύ που είχε θα συνέχιζε να έχει την ανάλογη υποστήριξη του συμμαχικού (αμερικανικού) παράγοντα ακόμα και μετά την εισβολή-κατοχή της Κύπρου. Ήταν χρήσιμη στις ΗΠΑ ως φόβητρο στις τουρκικές φιλοδοξίες.<br /><ul style="text-align: left;"><li>Τέταρτον, στις Πρέσπες δεν παραχωρήσαμε κάτι "απτό" δικό μας και άμεσα επικίνδυνο για την υπόστασή μας. Ακόμα και έτσι, όμως, η γοητεία του ΣΥΡΙΖΑ και της ηγεσίας του εξανεμίστηκε, κράτησε όσο "το τέταρτο δημοσιότητας" που μπορεί να έχει ο κάθε τυχεράκιας.</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Πέμπτον, κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα μέτρα για τον κορονοϊό, (καραντίνα κλπ) και η προσπάθεια επιβολής υποχρεωτικού εμβολιασμού (παρά τις παρενέργειες) θα κρατήσουν ώσπου οι παγκοσμιοποιητές να πετύχουν τους σκοπούς τους. Και η "υπόθεση Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειος" τόσο θα κρατήσει, όσο να πετύχουν τους σκοπούς τους.</li></ul><ul style="text-align: left;"><li>Έκτον και τελευταίο, οι Ρώσοι με χαρά τους θα έβλεπαν μια ελληνοτουρκική σύγκρουση που θα έπληττε βαριά το ΝΑΤΟ, χωρίς οι ίδιοι να κουνήσουν το δαχτυλάκι τους. Η νέα αμερικανική κυβέρνηση φροντίζει, τουλάχιστον στα πρώτα λόγια της, να κρατάει ισορροπία με την Ελλάδα έναντι της Τουρκίας του Ερντογάν. Ας κρατούσαν και οι Ρώσοι, έμπρακτα, μια τέτοια ισορροπία αντί να προσπαθούν να ρίξουν στην αρένα ζιζάνια. Αναγνωρίζουν π.χ. το δικαίωμά μας να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12μίλια, αλλά σιωπούν για την αντίδρασή τους αν η Τουρκία μας επιτεθεί.</li></ul>Στην πολιτική κάθε πράγμα πρέπει να λέγεται και να γίνεται στην ώρα του. Αυτές οι ώρες είναι πραγματικά κρίσιμες. Οι ισχυροί της περιοχής, μεταξύ τους και η Τουρκία ως αδύναμος αλλά κρίσιμος κρίκος, είναι ώριμες να πάρουν αποφάσεις για τα πολλά επόμενα χρόνια. Η Ελλάδα οφείλει επιτέλους να συνειδητοποιήσει ότι γλείφοντας και έρποντας δεν έχει τίποτα να κερδίσει.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι ψευδαισθήσεις των ελληνικών ελίτ για το Αιγαίο

Αποστολόπουλος Απόστολος Θα είχαν εντελώς σαπίσει, μετά από εξήντα γύρους, οι διερευνητικές συνομιλίες με την Τουρκία αν δεν υπήρχε προδιάθε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μυστηριώδης δολοφονία στην Τουρκία του ιδρυτή της ΜΚΟ Λευκά Κράνη – Ο σκοτεινός ρόλος του στη Συρία

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/Le-Mesurier.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/01/Le-Mesurier-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Ο μυστηριώδης θάνατος του Τζέιμς Λε Μεσουριέ, ιδρυτή της ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) "Λευκά Κράνη" στην Τουρκία έχει προκαλέσει μεγάλα ερωτηματικά. Αρχικά, κατηγορήθηκε η Ρωσία για δολοφονία, στη συνέχεια ο θάνατος κρίθηκε αυτοκτονία και μετά ήρθαν στο φως διάφορα γεγονότα σχετικά με τις ατασθαλίες και τις ύποπτες διασυνδέσεις του εκλιπόντος.<br /><br />Κάθε τόσο εμφανίζονται στα ΜΜΕ νέες εικασίες για τον θάνατο του Λε Μεσουριέ στην Τουρκία το Νοέμβριο 2019. Το ότι οι τουρκικές αρχές συσκότισαν σε μεγάλο βαθμό τις περιστάσεις θέτει υπό αμφισβήτηση το αν αυτοκτόνησε, όπως λένε επίσημα οι Τούρκοι. Αν ισχύει η εκδοχή της δολοφονίας ποιος είναι ο δράστης και ποιος επωφελήθηκε από τη δολοφονία;<br /><br />Στοιχεία που εμφανίστηκαν μετά τον θάνατο του Λε Μεσουριέ απομακρύνουν την εκδοχή της αυτοκτονίας και δείχνουν περίπλοκα χρηματοδοτικά σχήματα, τα οποία εμπλέκουν και μυστικές υπηρεσίες. Ας σημειωθεί ότι είναι δεδομένη η εχθρότητα της Μόσχας και της Δαμασκού προς το πρόσωπό του και την οργάνωση που συνίδρυσε. Αναμφίβολα ο ρόλος του στη Συρία υπήρξε κεντρικός για την πολιτική στήριξη του δυτικού αφηγήματος εναντίον του καθεστώτος Άσαντ.<br /><br />Ο Λε Μεσουριέ ήταν συνιδρυτής της ΜΚΟ Λευκά Κράνη και διευθυντής της ΜΚΟ Mayday Rescue. Ενώ η πρώτη είναι γνωστή και είχε προκαλέσει πολλά σχόλια και έρευνες, η δεύτερη είναι σχεδόν άγνωστη. Η Mayday Rescue ιδρύθηκε το 2014 στην Ολλανδία, αλλά εδρεύει στην Τουρκία, ένα χρόνο μετά την ίδρυση της ΜΚΟ Λευκά Κράνη. Τόσο η Ρωσία όσο και η Συρία κατηγορούν τα Λευκά Κράνη ότι έκαναν προπαγάνδα εναντίον τους, πέραν των παραπλανητικών πληροφοριών που έδιναν στον ΟΗΕ, ειδικά για χρήση χημικών όπλων. Υπάρχουν πολλά στοιχεία ότι τα Λευκά Κράνη δραστηριοποιούνται σε περιοχές που ελέγχονται από την Αλ Κάιντα στη βόρεια Συρία, ειδικά στο Ιντλίμπ και στο παρελθόν στο Χαλέπι, όταν ήταν υπό τον έλεγχο της.<br /><br />Ο Λε Μεσουριέ ήταν πρώην αξιωματικός του βρετανικού στρατού τη δεκαετία του 1990. Είναι αυτός που ίδρυσε και εκπαίδευσε τα Λευκά Κράνη στην Τουρκία και στη συνέχεια τα οδήγησε στο Χαλέπι το 2013. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διοχέτευση αμερικανικών και βρετανικών χρημάτων στα Λευκά Κράνη μέσω της Mayday Rescue. Τα Λευκά Κράνη κατηγορήθηκαν από αραβικά Μίντια ότι συνέπρατταν ευθέως με τζιχαντιστές.<br /><br />Το αφήγημα για τον θάνατο του Λε Μεσουριέ<br /><br />Η Guardian (27 Νοεμβρίου 2020) ισχυρίζεται ότι ο Λε Μεσουριέ αυτοκτόνησε, αγνοώντας τα τουρκικά δημοσιεύματα περί δολοφονίας. Σύμφωνα με ψυχιάτρους, ένα άτομο αυτοκτονεί όταν επιδεινώνεται η ψυχολογική κατάστασή του, λόγω μεγάλων πιέσεων και έλλειψης θέλησης για ζωή. Σύμφωνα, όμως, με την πρώην σύζυγό του, όταν συναντήθηκαν σχεδόν ένα χρόνο πριν πεθάνει, της είχε εξομολογηθεί ότι είχε βρει την αδελφή ψυχή στη νέα του σύζυγο.<br /><br />Πώς άραγε αυτοκτόνησε με ηρεμιστικά φάρμακα, όταν τη νύχτα του θανάτου του πήρε υπνωτικά χάπια στις 4:00' π.μ. και η ώρα θανάτου του προσδιορίστηκε στις 4.30 π.μ. από τον ιατροδικαστή. Η σύζυγός του Έμμα, που είχε κι αυτή πάρει υπνωτικά χάπια, ξύπνησε στις 5.30' π.μ. Σύμφωνα με το Procar Press (τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων που έκλεισε το καλοκαίρι 2020) το μέρος που βρέθηκε η σορός ήταν πέντε μέτρα μακριά από το σημείο της υποτιθέμενης πτώσης του.<br /><br />Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η σορός έφερε κατάγματα στα πόδια και στο κεφάλι, αλλά πουθενά αλλού. Σε περίπτωση ελεύθερης πτώσης, όμως, το σώμα πέφτει ή με τα πόδια ή με το κεφάλι και είναι σχεδόν αδύνατο να υπάρχουν κατάγματα ταυτόχρονα στις δύο αντίθετες πλευρές και πουθενά αλλού. Επίσης, το περβάζι, από το οποίο υποτίθεται ότι έπεσε είναι αρκετά χαμηλό, έχει μόλις τρία μέτρα ύψος. Είναι αμφίβολο εάν ένα άτομο που πέφτει από εκεί μπορεί να υποστεί σοβαρά τραύματα, πολύ περισσότερο να πεθάνει.<br /><br />Σύμφωνα με το τουρκικό κρατικό κανάλι TRT, το ζευγάρι μετακόμισε σ' εκείνο το σπίτι μια μέρα πριν από το θάνατο του Λε Μεσουριέ. Η σύζυγός του εξήγησε ότι οι λόγοι για την μετακόμιση ήταν η εγγύτητα του σπιτιού με το ιατρικό κέντρο, στο οποίο ο εκλιπών λάμβανε θεραπεία. Την θεραπεία είχε συστήσει η οικονόμος του, καθώς τον έβλεπε "αδιάθετο" και σε ένταση.<div><br />Αντικρουόμενες αναφορές<br /><br />Το τουρκικό κανάλι dha βρέθηκε στον τόπο του συμβάντος από την πρώτη στιγμή, αλλά ό,τι πλάνα είχε καταγράψει σχετικά με το συμβάν έχουν περιέργως σβηστεί. Άλλα τουρκικά Μίντια ισχυρίστηκαν ότι ο θάνατος του Λε Μεσουριέ ήταν δολοφονία από πράκτορες χώρας που δεν κατονομάζουν. Αυτό το διέψευσε η τουρκική αστυνομία, λέγοντας ότι η πρόσβαση στο σπίτι είναι δυνατή μόνο μέσω αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων. Σύμφωνα με έκθεση που επικαλείται η Daily Mail, ο εκλιπών και η σύζυγός του ήταν μόνοι στο σπίτι τους. Όπως αποδείχθηκε από τις κάμερες παρακολούθησης κανείς δεν είχε εισέλθει ή φύγει από αυτό.<br /><br />Σύμφωνα με την Telegraph, η αστυνομία ανακάλυψε ότι το πρόσωπο του Λε Μεσουριέ είχε κοπεί με αιχμηρό αντικείμενο. Άλλες πηγές κάνουν λόγο για έναν πλανόδιο, συριακής καταγωγής, που καθημερινά πωλούσε χαρτομάντιλα απέναντι από το διαμέρισμα και ο οποίος εξαφανίστηκε λίγες μέρες πριν το συμβάν. Ο συνταξιούχος Τούρκος ανακριτής Μουσταφά Μπαϊράμ επισκέφθηκε τον τόπο του συμβάντος δύο ημέρες μετά και ανέφερε ότι δεν στέκεται η εκδοχή της αυτοκτονίας και ότι πιθανότατα ήταν δολοφονία.<br /><br />Από την κάμερα σε κατάστημα ψιλικών, όπου ο Λε Μεσουριέ είχε πάει λίγες ώρες πριν το θάνατό του για να αγοράσει δύο πακέτα τσιγάρα, φαίνεται χαμογελαστός. Φοράει άσπρο πουκάμισο, λευκό παντελόνι και το ακριβό Rolex του. Όταν βρέθηκε νεκρός φορούσε ακριβώς τα ίδια ρούχα και το ίδιο ρολόι. Η σύζυγός του κατέθεσε ότι είχε ενδιαμέσως κοιμηθεί. Εδώ τίθεται το ερώτημα: Κοιμήθηκε με τα ρούχα του; Εάν όχι, πώς ξαναντύθηκε με φροντίδα, ενώ ήταν υπό την επήρεια βαριών υπνωτικών;<br /><br />Ερωτηματικά για τα ευρήματα<br /><br />Αν ο Λε Μεσουριέ αυτοκτόνησε, πρέπει να βγήκε από το παράθυρο (όχι μπαλκονόπορτα), να περπάτησε 5-6 μέτρα στο περβάζι, αφού ενδιαμέσως χρειάστηκε να υπερπηδήσει εξωτερικές συσκευές κλιματισμού και μετά να έπεσε στο κενό από ύψος τρία μέτρα. Αναρωτιέται κανείς πώς ένας πρώην Βρετανός αξιωματικός θα επέλεγε αυτόν τον τρόπο αυτοκτονίας. Είναι στατιστικά επιβεβαιωμένο ότι οι στρατιωτικοί αυτοκτονούν με πυροβολισμό.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι οι τουρκικές αρχές δεν πήραν τα αρχεία με τις εικόνες από τις γύρω κάμερες. Στην αρχή της έρευνας για τον θάνατο, η τουρκική κυβέρνηση είχε δώσει εντολή να προβληθεί η εκδοχή της δολοφονίας για να κατηγορηθεί εμμέσως πλην σαφώς η Μόσχα. Ας σημειωθεί ότι τέσσερις ημέρες πριν από το θάνατό του, οι Ρώσοι είχαν καταγγείλει τον Λε Μεσουριέ πως ήταν Βρετανός αξιωματικός πληροφοριών και μάλιστα ενεργός πράκτορας στο Κοσσυφοπέδιο πριν αναλάβει δράση στη Συρία.<br /><br />Αφού κατέστη σαφές ότι η εκδοχή της δολοφονίας από Ρώσους δεν έγινε πιστευτή, το σενάριο άλλαξε. Προωθήθηκε η εκδοχή της αυτοκτονίας λόγω κατάθλιψης. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή Ναζβάτ Αλκάν, που πρώτος εξέτασε την σορό, η τοποθεσία της πτώσης δεν ήταν κατάλληλη για αυτοκτονία. Τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι του εκλιπόντος ήταν σπασμένα. Αυτό δεν μπορούσε να συμβεί στις συγκεκριμένες συνθήκες αν ήταν αυτοκτονία. Επίσης, το πτώμα ήταν πολύ μακριά από το περβάζι, από το οποίο υποτίθεται πως είχε πέσει.<br /><br />Όταν ρωτήθηκε η σύζυγός του Έμμα Γουάινμπεργκ, είπε ότι ο εκλιπών λάμβανε ψυχιατρική θεραπεία και έπαιρνε αντικαταθλιπτικά χάπια. Αυτό, όμως, ήταν αντίθετο με όσα κατέθεσε ο φίλος του, επίσης Βρετανός αξιωματικός, Χάμις Γκόρντον, ο οποίος είχε συναντήσει τον Λε Μεσουριέ λίγες εβδομάδες πριν από το θάνατό του και τον είχε δει τελείως υγιή ψυχικά και σωματικά.<br /><br />Σύμφωνα με το διαγραφέν προφίλ της Γουάινμπεργκ στο LinkedIn, αυτή εργάστηκε ως πολιτικός αξιωματούχος στο Υπουργείο Εξωτερικών της Βρετανίας για επτά χρόνια, έως το 2014. Τον Ιανουάριο 2015, ίδρυσε μια εταιρεία με την επωνυμία Incostrat, πιθανότατα από κοινού με συνεργάτη του Λε Μεσουριέ. Ας σημειωθεί τέλος ότι η σύζυγος κρατήθηκε από τις τουρκικές αρχές για ανακρίσεις επί ένα μήνα κι όταν αφέθηκε ελεύθερη έφυγε για την Ολλανδία.</div><div><br />Καταχρήσεις και Λευκά Κράνη<br /><br />Ολλανδός ελεγκτής ανακάλυψε ότι οι υπεύθυνοι της Mayday Rescue έδωσαν μπόνους στον εαυτό τους από χρήματα που προορίζονταν για μια επιχείρηση διάσωσης. Σύμφωνα με ολλανδική εφημερίδα, ο Λε Μεσουριέ έλαβε 50.000 δολάρια μετρητά για την Επιχείρηση “Ιπτάμενο Χαλί” στις 17 Ιουλίου 2018. Τέσσερις ημέρες αργότερα, επειδή τα στρατεύματα του Άσαντ ανέκτησαν εδάφη στη νότια Συρία, περίπου 100 μέλη της ΜΚΟ Λευκά Κράνη με τις οικογένειές τους μεταφέρθηκαν από τη Συρία στην Ιορδανία μέσω Ισραήλ! Και μόνο αυτό το γεγονός καταδεικνύει ανάμιξη μυστικών υπηρεσιών.<br /><br />Ο ελεγκτής αποκάλυψε πως ενημέρωσε τον Λε Μεσουριέ ότι υπήρχαν στοιχεία πως αυτός, η σύζυγός του και ο συνεργάτης του Ρούπερτ Ντέιβις έπαιρναν χρήματα πέραν του μισθού τους. Τον συμβούλεψε, μάλιστα, να αναθέσει σε ορκωτό λογιστή για να αποφύγει ποινικές ευθύνες. Ο ελεγκτής δήλωσε αργότερα ότι ο Λε Μεσουριέ και η σύζυγός του ήταν καταχραστές.<br /><br />Την επόμενη μέρα, 8 Νοεμβρίου, ο Λε Μεσουριέ, σε email έγραψε: «Αναλαμβάνω πλήρη και αποκλειστική ευθύνη γι' αυτό (για κατάχρηση)». Ανέφερε, μάλιστα, τον φόβο του για δεύτερη έρευνα που θα μπορούσε να αποκαλύψει «λάθη και εσωτερικές αστοχίες», οι οποίες θα μπορούσαν να ωφελήσουν την «Ρωσία και τον Άσαντ». Δήλωσε πρόθυμος να παραιτηθεί από τη Mayday Rescue εάν το απαιτήσουν οι δωρητές και να επιστρέψει τυχόν λάθος έξοδα.<br /><br />Η έρευνα των αρχείων, πάντως, βρήκε ότι η σύζυγός του είχε ξοδέψει πολλά χρήματα και για το γάμος τους και για την αγορά ταχύπλοου. Το σημαντικότερο εντόπισε ένα σωρό διασυνδέσεις της Mayday Rescue με τα Λευκά Κράνη, μέσω υπεράκτιων εταιρειών ειδικευμένων σε ξέπλυμα χρημάτων. Αποκαλύφθηκε επίσης ότι ο μισθός του Λε Μεσουριέ ήταν 24.000 ευρώ μηνιαίως πέραν των μπόνους.</div><div><br />Αυτοκτονία ή δολοφονία;<br /><br />Παρακολουθώντας την υπόθεση και τη διακλάδωση όσων έχουν σχέση με το θάνατο του Λε Μεσουριέ, οι υποψίες στρέφονται προς πολλές πλευρές. Η τουρκική εκδοχή για αυτοκτονία προσπαθεί να τον εμφανίσει ως θύμα κατάθλιψης, η οποία προκλήθηκε από τις ρωσικές κατηγορίες εναντίον του. Η αλήθεια είναι ότι ο Λε Μεσουριέ είχε πράγματι υποστεί πίεση, αλλά από τις χώρες που χρηματοδοτούν τη Mayday Rescue και τα Λευκά Κράνη, λόγω των καταχρήσεων.<br /><br />Το μήνυμα που έστειλε ο Λε Μεσουριέ εκφράζοντας τον φόβο του για άλλη έρευνα από ορκωτό λογιστή και προτείνοντας να φύγει από τη Mayday Rescue έκανε τα κράτη-δωρητές (Βρετανία, ΗΠΑ, Γαλλία, Δανία και Ολλανδία) να ανησυχούν για το τι θα έκανε μετά την παραίτησή του από μία ΜΚΟ, η οποία είχε παίξει σκοτεινό ρόλο στην Συρία κυρίως στο επίπεδο της προπαγάνδας.<br /><br />Πέραν της Ρωσίας και της Συρίας που ίσως εκδικητικά να ήθελαν τον θάνατο του, τα κράτη που τον χρηματοδοτούσαν και φοβούνταν μήπως αρχίσει να μιλάει για την αποστολή και τον ρόλο του στη Συρία είχαν συμφέρον να του κλείσουν το στόμα. Σύμφωνα με τον αρθρογράφο της Guardian Μάρτιν Σούλοφ, οι βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών δολοφόνησαν τον Λε Μεσουριέ τέσσερις ημέρες μετά την επιστολή του και τη μοιραία συνάντησή του με τον Ολλανδό ελεγκτή.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η μυστηριώδης δολοφονία στην Τουρκία του ιδρυτή της ΜΚΟ Λευκά Κράνη – Ο σκοτεινός ρόλος του στη Συρία

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Ο μυστηριώδης θάνατος του Τζέιμς Λε Μεσουριέ, ιδρυτή της ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) "Λευκά Κράνη" στην Το...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η κρίση των Ιμίων έφερε πολιτική ταραχή στην Τουρκία

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-01/s-7b97a9fbc91fedaf21f19d77bbdcdf2588bf7c6f.jpg?itok=5fTBW2VD" width="640" /><br /><br /><div>Οι κινήσεις καρέ-καρέ με βάση τουρκικές περιγραφές, οι πολιτικές αποφάσεις και οι καταδίκες αξιωματικών χρόνια μετά<br /><br />Ηκρίση των Ιμίων, 25 χρόνια πριν, είναι αναμφίβολα ένα από τα πιο πρόσφατα ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Τις ελληνικές πτυχές της κρίσης τις έχουν αναλύσει πολλοί ειδικοί. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει όμως η...τουρκική πλευρά του φεγγαριού ή καλύτερα της ημισελήνου...<br /><br />Καταρχάς η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία εκείνη την περίοδο ήταν ιδιαίτερα ασταθής.<br /><br />Πρόεδρος ήταν ο Süleyman Demirel. Ως αποτέλεσμα του συνασπισμού του Κόμματος True Path και του Λαϊκού Κόμματος, η αρχηγός του DYP Tansu Çiller έγινε πρωθυπουργός. Αλλά πολιτική σταθερότητα δεν μπορούσε να επιτευχθεί στη χώρα. Οι κυβερνήσεις άλλαζαν συχνά, διεξήχθησαν πρόωρες εκλογές, σχηματίστηκαν και διαλύθηκαν συνασπισμοί. Η τουρκική κοινωνία δεν ήταν ικανοποιημένη με αυτήν την κατάσταση και τον Δεκέμβριο του 1995, υπήρξε ένα περιστατικό που αποπροσανατόλισε την κοινή γνώμη της γείτονος από την πολιτική επικαιρότητα.<br /><br />Ανήμερα Χριστούγεννα του 1995, το τουρκικό πλοίο «Figen Akat», προσαράζει σε αβαθή ύδατα, μια ανάσα από τη Μικρή Ίμια. Το λιμεναρχείο Καλύμνου ετοιμάστηκε να στείλει ρυμουλκό για την αποκόλλησή του, αλλά ο Τούρκος καπετάνιος αρνήθηκε, ισχυριζόμενος ότι βρίσκεται σε ύδατα της πατρίδας του. Ο καπετάνιος του Figen Akat ζήτησε βοήθεια από την Τουρκία. Από εκεί ξέσπασε η κρίση, που οδήγησε στην τραγική συνέχεια.<br /><br />Οι πολίτες και των δύο χωρών, που σημειωτέο ζούσαν με πολιτική αστάθεια αμφότερες, ισχυρίστηκαν ότι αυτοί οι νησίδες ανήκαν στις δικές τους χώρες.<br /><br />Υπενθυμίζεται πως σχεδόν ταυτόχρονα με την “χριστουγεννιάτικη κρίση” στα Ίμια “έτρεχαν” και οι διαδικασίες αλλαγής σκυτάλης στο ΠΑΣΟΚ...<br /><br />Η πρώτη κίνηση προήλθε από ελληνικής πλευράς με την τοποθέτηση ελληνικής σημαίας. Σε απάντηση σε αυτήν την κίνηση, μερικοί Τούρκοι δημοσιογράφοι προσγειώθηκαν στο νησί με ελικόπτερο, κατέβασαν την ελληνική σημαία και τοποθέτησαν την τουρκική. Κατόπιν το ελληνικό ναυτικό αναστήλωσε τη σημαία μας, κι έτσι τα Ίμια τέθηκαν υπό ελληνικό έλεγχο.<br /><br />Τι αντίκτυπο είχαν όμως όλα αυτά στην Άγκυρα;</div><div><br />Τα γεγονότα στα Ίμια επέφεραν μια πλήρη κρίση στην τουρκική πρωτεύουσα. Μια συνάντηση ασφαλείας πραγματοποιήθηκε αμέσως. Οι στρατηγοί ήταν έτοιμοι να παρέμβουν. Ωστόσο, ο Πρόεδρος Süleyman Demirel αντιτάχθηκε σε αυτό. “Εάν ξεσπάσει ένας πόλεμος για αυτόν τον λόγο , δεν μπορούμε να τον εξηγήσουμε στο τουρκικό έθνος. Δεν μπορούμε να το εξηγήσουμε στον κόσμο, να βρούμε έναν άλλο τρόπο” φέρεται να έχει πει σύμφωνα με τουρκικές πηγές. Η πρωθυπουργός Τάνσου Τσιλέρ από την πλευρά της μίλησε με βεβαιότητα, λέγοντας: "Αυτή η σημαία θα κατέβει".<br /><br />Αλλά η στάση της Αμερικής ήταν πιο σκληρή.."Όποιος πυροβολήσει την πρώτη σφαίρα θα μας βρει μπροστά" λέγεται σε ιστορικές πλέον αναφορές... Έτσι, η Τουρκία έπρεπε να βρει μια άλλη λύση επειγόντως.<br /><br />Το απόγευμα της 30ης Ιανουαρίου 1996, πραγματοποιήθηκε μια πολύ σημαντική συνάντηση στην τουρκική πρωτεύουσα με τη συμμετοχή όλων των διοικητών της τουρκικής δύναμης. Μόλις τότε, ο αναπληρωτής υφυπουργός Εξωτερικών Inal Batu του CHP , παρουσίασε μια πρόταση που κανείς δεν είχε σκεφτεί. Υπήρχαν δύο νησίδες στην περιοχή. Ο Batu πρότεινε οι τουρκικές δυνάμεις να μεταβούν στους “άδειους βράχους” απέναντι από το νησί που περιβάλλεται από τους Έλληνες. Αυτή στα τουρκικά πολιτικά ώτα ακουγόταν μια πολύ λογική πρόταση, αλλά η εφαρμογή της και δη η κατάληψη θα εξακολουθούσε να είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση στην πράξη.<br /><br />Η Τσιλέρ άκουσε τις απόψεις των στρατιωτικών διοικητών. Οι στρατηγοί διεμήνυσαν: "Εάν δώσετε εντολές, θα προσγειώσουμε στρατιώτες στο νησί." Έτσι, το κουμπί πατήθηκε και ξεκίνησε η εφαρμογή του σχεδίου.<br /><br />Οι κομάντο πέταξαν πρώτα στο στρατόπεδο στο Μπόντρουμ (Αλικαρνασσός) . Εκεί το σχέδιο επανεξετάστηκε. Θεώρησαν πως ήταν απαραίτητο να μεταβούν στο νησί, περνώντας σιωπηλά ανάμεσα σε πολλά ελληνικά πλοία. Εάν κάτι πήγαινε στραβά, η προσγείωση με ελικόπτερο θα ήταν το Σχέδιο Β. Η επιχείρηση στα Ίμια είχε λάβει το όνομα Yunuz-1 που σημαίνει «Δελφίνι 1». Όταν οι κομάντο ξεκίνησαν με βάρκες, τα ελικόπτερα άρχισαν να πετούν ταυτόχρονα. Οι Τούρκοι κομάντο έφτασαν κρυφά στο νησί, αλλά τότε, σύμφωνα με τις τουρκικές περιγραφές, ο Ali Turkşen, ο διοικητής της ομάδας των κομάντο SAT, είδε κάτι να κινείται στο σκοτάδι. Έβαλε αμέσως την ομάδα σε αμυντική θέση και περίμενε...<br /><br />Μόνο που αυτές οι κινήσεις στο σκοτάδι ήταν κατσίκες. Η ομάδα των Τούρκων κομάντο ανακουφίστηκε και η τουρκική σημαία φυτεύτηκε κυριολεκτικά στο νησί σε σύντομο χρονικό διάστημα.<br /><br />Στην Τουρκία η μέρα που ξημέρωνε ήταν πανηγυρική. Αναφορές της εποχής μιλούσαν για “χαρά και υπερηφάνεια” στην Τουρκία και “θυμό και απορία” στην Ελλάδα για μια χούφτα Τούρκων κομάντο που κατάφεραν να “γλιστρήσουν σιωπηλά ανάμεσα σε δεκάδες ελληνικά πλοία και να αποβιβαστούν στο νησί που περιβάλλεται από τα πλοία του ελληνικού πολεμικού ναυτικού”<br /><br />Σύμφωνα με τις τουρκικές περιγραφές η Ελλάδα είχε εγκλωβιστεί αφού αν άνοιγε πυρ εναντίον των Τούρκων κομάντο, θα ξεκινούσε έναν πόλεμο και θα έβρισκε την Αμερική απέναντί της...<br /><br />Η μοίρα των πρωταγωνιστών<br /><br />Ο Ali Türkşen και πολλοί άλλοι αξιωματικοί, που ήταν υπεύθυνοι για τις ομάδες που ανέβηκαν στα Ίμια εκείνες τις ημέρες, φυλακίστηκαν χρόνια μετά από αυτό το συμβάν με τις δίκες του Balyoz (σχέδιο Βαριοπούλα) . Το σχέδιο Βαριοπούλα ήταν το υποτιθέμενο σχέδιο πραξικοπήματος στην Τουρκία οι απαρχές του οποίου χρονολογούνται το 2003, και το οποίο θα εκτυλίσσονταν ως απάντηση του στρατιωτικού κατεστημένου έναντι του ισλαμικού κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Ο Ercan Kireçtepe, ο οποίος υπηρέτησε στην επιχείρηση στα Ίμια , φυλακίστηκε για 5 χρόνια και ο Ali Türkşen για τρεισήμισι χρόνια. Μιλώντας για την κρίση σε τουρκικά ΜΜΕ, ο Ali Türkşen έχει πει ότι οι εξίμισι ώρες που πέρασε εκεί ήταν οι πιο αξέχαστες στιγμές της ζωής του. “Δεν είμαι ούτε επικός ήρωας όπως περιγράφεται εκείνες τις μέρες, ούτε τρομοκράτης, όπως ορίστηκε μετά. Ήμουν απλώς ένας στρατιώτης που εκτέλεσε σωστά το καθήκον του στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις” έλεγε..<br /><br />Σήμερα, η κρίση των Ιμίων προβάλλεται εντόνως στη μνήμη της τουρκικής κοινωνίας ως η σπουδαιότερη στρατιωτική επιτυχία που επιτεύχθηκε μετά τον “Αττίλα”, την Κυπριακή Επιχείρηση του 1974.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς η κρίση των Ιμίων έφερε πολιτική ταραχή στην Τουρκία

Οι κινήσεις καρέ-καρέ με βάση τουρκικές περιγραφές, οι πολιτικές αποφάσεις και οι καταδίκες αξιωματικών χρόνια μετά Ηκρίση των Ιμίων, 25 χρό...

Διαβάστε την συνέχεια

Έβρος-“ΣΟΚ”: Οι αλλοδαποί σουλάτσο ελεύθερα! “Το είπε ο Μηταράκης” (vid.)

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/03/evros-migrants-720x400.jpg" /><br /><br />Θησαυρός” αποδεικνύεται τελικά το ΒΙΝΤΕΟ με όλη την τηλεδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου και συγκάλεσε ο δήμαρχος Ορεστιάδας Βασίλης Μαυρίδης, με την συμμετοχή των βουλευτών, Περιφερειάρχη ΑΜΘ, δημάρχων και Μητροπολιτών. Το έδωσε στην δημοσιότητα ο κ. Μαυρίδης, με καθυστέρηση 25 ημερών και αφού υπόσχονταν πολλές φορές έως τώρα ότι θα το κάνει.<br /><br />Σε αυτό μπορεί να δει κανείς όλες τις τοποθετήσεις των συμμετεχόντων, όπως ακριβώς έγιναν. Όχι… κομμένα μερικά δευτερόλεπτα, όπως αυτό που διέρρευσε… κουτοπόνηρα (ποιος άραγε που είχε το ΒΙΝΤΕΟ όλης της τηλεδιάσκεψης εκτός του δημάρχου Ορεστιάδας;) στον υπάλληλο του δήμου στην Δημοτική Τηλεόραση Ορεστιάδας Γιάννη Τομαδάκη, αλλά ολόκληρες τις τοποθετήσεις όλων όσων πήραν μέρος.<br /><br />Σε αυτό το ΒΙΝΤΕΟ λοιπόν, ο Βασίλης Μαυρίδης στην αρχική του τοποθέτηση αναφέρεται στην επικοινωνία που είχε με τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη το Σάββατο 2 Ιανουαρίου μέσω τηλεδιάσκεψης και αφού προηγήθηκε φυσικά η δημοσίευση της Πρόσκληση ενδιαφέροντος στην ΔΙΑΥΓΕΙΑ στις 29 Δεκεμβρίου.<br /><br />Εκεί λοιπόν ο κ. Μηταράκης του ανέφερε κάτι ΣΟΚαριστικό: Ότι δηλαδή οι λαθρομετανάστες που θα φιλοξενούνται στο ΚΥΤ Φυλακίου θα έχουν ταυτότητα εισόδου-εξόδου, θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα στην περιοχή και θα μπαίνουν μέσα σε αυτή στις 8 το βράδυ. Καμιά σχέση δηλαδή με κλειστή δομή, που διακηρύσσει τόσο σε συνεντεύξεις του, όσο και στις τηλεδιασκέψεις που έχει πραγματοποιήσει όλο αυτό τον καιρό.<br /><br />Όμως, αυτό τον ισχυρισμό του αρμόδιου υπουργού, ο οποίος αποτελεί ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ για τους Εβρίτες που αντιδρούν έντονα στην επέκταση του ΚΥΤ Φυλακίου ή την δημιουργία νέας δομής και τον γνώριζε από τις 2 Ιανουαρίου ο δήμαρχος Ορεστιάδας, δεν τον ήξερε άλλος κανείς. Γιατί 27 ημέρες τώρα, ο κ.Μαυρίδης ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΕΦΕΡΕ ΠΟΥΘΕΝΑ.<br /><br />Ούτε τον χρησιμοποίησε στις τηλεδιασκέψεις που ακολούθησαν για να τον… αποστομώσει. Ούτε στις συνεντεύξεις που έδωσε ανέφερε ποτέ ότι στις 2 Ιανουαρίου ο κ.Μηταράκης του ανέφερε κάτι τέτοιο. Απλά το ακούσαμε ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ σήμερα, παρακολουθώντας ολόκληρο το ΒΙΝΤΕΟ της τηλεδιάσκεψης Μαυρίδη-θεσμικών του νομού Έβρου.<br /><br />Όπως λέει ο δήμαρχος Ορεστιάδας: “Του ανέφερα ότι γράφει η προκήρυξη κύριε υπουργέ: Διασφαλίζοντας την ελεγχόμενη είσοδο και έξοδο αυτών. Μου ανέφερε και εδώ είναι πολύ σημαντικό, θα υπάρχει ένας έλεγχος αυτοί που δικαιούνται. Στο ΠΡΟΚΕΚΑ δεν δικαιούται κανένας γιατί πρέπει μέχρι 30 ημέρες να είναι μέσα μέχρι να γίνει ταυτοποίηση των στοιχείων, θα είναι με ταυτότητα εισόδου-εξόδου και θα επιστρέφουν 8 η ώρα το βράδυ. Η έκπληξη μου ήταν τεράστια και του είπα: Εδώ κύριε υπουργέ εμείς δεν αποδεχόμαστε επ’ ουδενί την επέκταση του Φυλακίου και σεις πέρα από την επέκταση μιλάτε και για ανοιχτή δομή”;<br /><br />ΙΔΟΥ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ<br />Κι αντί αυτό το στοιχείο ΝΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΕΙ από τις 2 Ιανουαρίου ο Βασίλης Μαυρίδης και να γίνει “ΣΗΜΑΙΑ” των αντιδράσεων τόσο του ίδιου όσο και όλων των Εβριτών, το πληροφορηθήκαμε σήμερα από το ΒΙΝΤΕΟ. Ότι δηλαδή ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου λέει πως οι λαθρομετανάστες θα μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα ως τις 8 το βράδυ στο Φυλάκιο, το Σπήλαιο, την Ελιά και τα άλλα χωριά της περιοχής, αλλά και στην Ορεστιάδα, γιατί όχι και στο Διδυμότειχο και όπου αλλού θέλουν.<br /><br />ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΕ επί 27 ημέρες ένα τόσο σοβαρό στοιχείο τεκμηρίωσης των αντιδράσεων του κόσμου ο κ.Μαυρίδης; Τι άλλο μπορεί να συζήτησε στις τηλεδιασκέψεις ή άλλες επικοινωνίες που λέει ότι είχε με το Νότη Μηταράκη, τον Γραμματέα του υπουργείου κ.Κωνσταντίνου ή άλλα υπηρεσιακά στελέχη με τα οποία επίσης παραδέχεται στο ΒΙΝΤΕΟ ότι μιλούσε συχνά από τον Σεπτέμβριο;<br /><br />Μήπως υπάρχει… ΚΡΥΦΗ ΑΤΖΕΝΤΑ από τον δήμαρχο Ορεστιάδας, που είναι φυσικό να μην την γνωρίζει κανείς, αφού όπως του καταλόγισε δημόσια ο Περιφερειάρχης ΑΜΘ Χρήστος Μέτιος συζητούσε μόνος του επί μήνες και τώρα που τα… θαλάσσωσε του φταίνε οι άλλοι και τους ζητάει να… βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά;<br /><br />Θα έλεγε κάποιος και γιατί δεν το χρησιμοποίησαν ως επιχείρημα οι υπόλοιποι που συμμετείχαν στην σύσκεψη-τηλεδιάσκεψη και άκουσαν τον κ.Μαυρίδη να το λέει; Αρχικά πάνω στην κουβέντα αυτή και όπως έγινε από απόσταση, κάποιοι μπορεί να μην το άκουσαν ή να το πρόσεξαν καν. Κι ύστερα, δεν γνώριζαν πως ο δήμαρχος Ορεστιάδας κατέγραφε την τηλεδιάσκεψη και αν το επικαλούνταν απέναντι στον υπουργό ή στις δημόσιες τοποθετήσεις τους, θα υπήρχε και το ανάλογο ΒΙΝΤΕΟ-ντοκουμέντο της ομολογίας του δημάρχου.<div><br /><center><iframe allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/Wq8hvbKfI7o" width="680"></iframe></center><br /><a href="http://evros-news.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div></div>

Έβρος-“ΣΟΚ”: Οι αλλοδαποί σουλάτσο ελεύθερα! “Το είπε ο Μηταράκης” (vid.)

Θησαυρός” αποδεικνύεται τελικά το ΒΙΝΤΕΟ με όλη την τηλεδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιανουαρίου και συγκάλεσε ο δήμαρχος Ορεστιάδας ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ταγίπ, μια χαρά τα κατάφερες

<div><div class="separator" style="border: 0px; box-sizing: border-box; clear: both; font-family: Roboto, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center; transition: all 0.3s ease-in-out 0s; vertical-align: baseline;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcuYfALo9BBCtcX7htwulgz3wVPiLaBT-_ZK-Hbtq4HRdkeni-OsloFCx8hffGW_8U9GU_7FffSSwK_fd0y8sF1AhKBi90j2gxyi2fCUpVRF1lXnGqUyRZxqveZxqt-lu1K_TVXa4WAgY/s310/images.jpg" imageanchor="1" style="border: 0px; box-sizing: border-box; margin: 0px 1em; padding: 0px; text-decoration-line: none; transition: all 0.3s ease-in-out 0s; vertical-align: baseline;"><img border="0" data-original-height="163" data-original-width="310" height="499" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcuYfALo9BBCtcX7htwulgz3wVPiLaBT-_ZK-Hbtq4HRdkeni-OsloFCx8hffGW_8U9GU_7FffSSwK_fd0y8sF1AhKBi90j2gxyi2fCUpVRF1lXnGqUyRZxqveZxqt-lu1K_TVXa4WAgY/w640-h499/images.jpg" style="border: none; box-sizing: border-box; margin: 0px; max-width: 100%; padding: 0px; position: relative; transition: all 0.3s ease-in-out 0s; vertical-align: baseline;" width="640" /></a></div><br />Του <b>Κώστα Στούπα</b><br />H Ελλάδα με 2,3 δισ. ευρώ σε μερικά χρόνια, όσο ανέρχεται περίπου η μηνιαία δαπάνη για τις συντάξεις, απέκτησε ένα στρατηγικό πλεονέκτημα στον αέρα έναντι της Τουρκίας.<br /><br />Κατά το ρεπορτάζ οι συμβάσεις που υπέγραψαν Αθήνα και Παρίσι, ύψους 2,3 δισεκατομμυρίων ευρώ περιλαμβάνουν την αγορά 18 αεροσκαφών.<br /><br />Από αυτά, τα έξι θα είναι καινούρια και τα δώδεκα ελαφρώς μεταχειρισμένα. Παράλληλα, στη συμφωνία περιλαμβάνεται η προμήθεια ανταλλακτικών και η τεχνική υποστήριξη για ένα διάστημα πέντε ετών, καθώς και ο οπλισμός των "Rafale".<br /><br />Τα πρώτα έξι μεταχειρισμένα αεροσκάφη θα έρθουν στη χώρα μας έξι μήνες μετά την υπογραφή της Σύμβασης (περί τον Ιούλιο του 2021) με ρυθμό ένα ανά μήνα και θα ακολουθήσουν τα υπόλοιπα..." <br /><br />Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα ευρωπαϊκό οπλικό σύστημα δίνει πλεονέκτημα στην ελληνική πλευρά. Το ίδιο είχε συμβεί και με τα Mirage, τους Exocet που αποτελούν το φόβο και τρόμο σε ο,τιδήποτε πλέει στην επιφάνεια αλλά και τους στρατηγικούς πυραύλους Scalp άπαντα της γαλλικής πολεμικής βιομηχανίας. Πρόκειται για οπλικά συστήματα τα οποία δεν διαθέτει η Τουρκία και μάλλον ούτε μπορεί να αποκτήσει.<br /><br />Σαφές πλεονέκτημα στο βυθό έχουν προσφέρει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και τα 4 Υποβρύχια 214 τύπου "Παπανικολής" που είναι γερμανικής τεχνολογίας, τα οποία όμως έχει παραγγείλει και η Τουρκία.<br /><br />Οι ΗΠΑ έχουν επιτρέψει στην Ελλάδα να διαθέτει το αντιπυραυλικό σύστημα Patriot, κάτι που δεν έχουν κάνει με την Τουρκία, γεγονός που η γειτονική χώρα χρησιμοποιεί σαν δικαιολογία για την προμήθεια των S-400 από τη Ρωσία.<br /><br />Η απόκτηση των S-400 από την Τουρκία τα τελευταία χρόνια έχει καταστεί η αιτία (ή απλά η αφορμή) οι ΗΠΑ να επιβάλλουν κυρώσεις όπως η αποβολή της χώρας από το πρόγραμμα των F-35.<br /><br />Η απόκτηση από την Ελλάδα παλαιότερα, έστω και από σπόντα μέσω Κύπρου, των S-300 οι οποίοι τοποθετήθηκαν στην Κρήτη δεν προκάλεσε ανάλογες αντιδράσεις στους συμμάχους.<br /><br />Ο αποκλεισμός της Τουρκίας από οπλικά συστήματα στρατηγικής σημασίας όπως οι Patriot παλαιότερα και η αποβολή της από το πρόγραμμα των F-35 καταδεικνύουν τη δυσπιστία των δυτικών συμμάχων για το μέλλον της Τουρκίας σε σχέση με τη Δύση, λόγω ίσως της μετατόπισης της τουρκικής κοινωνίας προς το ριζοσπαστικό Ισλάμ.<br /><br />Ακόμη και να υπάρξει εξομάλυνση των σχέσεων των ΗΠΑ με την Τουρκία, μετά την "κωλοτούμπα" Ερντογάν τις τελευταίες εβδομάδες, οι ΗΠΑ δύσκολα θα εμπιστευτούν στρατηγικής σημασίας οπλικά συστήματα στη γείτονα πριν περάσουν αρκετά χρόνια και επιβεβαιωθεί η προσήλωση της κοινωνίας και της πολιτικής ηγεσίας στο δυτικό στρατόπεδο.<br /><br />Οι ΗΠΑ επίσης είναι η μοναδική δύναμη που μπορεί να επηρεάσει χώρες όπως η Γερμανία, το Η.Β., η Ισπανία κλπ που αποτελούν σημαντικούς προμηθευτές των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.<br /><br />Η Τουρκία του Ερντογάν έχει αναπτύξει πλέον φιλοδοξίες περιφερειακής δύναμης αλλά ο αποκλεισμός λόγω δυσπιστίας από αποτελεσματικά οπλικά συστήματα, επί της ουσίας ενταφιάζει αυτά τα σχέδια.<br /><br />Μοιραία, η υποχώρηση στις δυτικές πιέσεις για απόρριψη της Ρωσίας ως προμηθευτή αμυντικού εξοπλισμού δεν θα είναι εύκολη υπόθεση. Αν η Τουρκία επιλέξει να εγκαταλείψει το δυτικό στρατόπεδο ο ήδη υπάρχων αμυντικός εξοπλισμός αξίας εκατοντάδων δισ. δολ. θα είναι άχρηστος χωρίς τη ροή των απαραίτητων ανταλλακτικών και αναλώσιμων.<br /><br />Ο Ερντογάν έχει καταφέρει να θέσει την Τουρκία σε ένα καταστροφικό αδιέξοδο το οποίο ενδέχεται να της στοιχήσει περισσότερα από την απώλεια ενός ρόλου περιφερειακού παίκτη.<br /><br />Με την αγορά των Rafale και την αναβάθμιση των F-16 η Ελλάδα αποκτά υπεροχή στον αέρα η έστω κλείνει το χάσμα της αριθμητικής υπεροπλίας. Στο βυθό έχει ήδη υπεροχή μέχρι η Τουρκία αρχίσει να παραλαμβάνει τα αντίστοιχα γερμανικά υποβρύχια.<br /><br />Απομένει η δύσκολη επιλογή των πλοίων επιφανείας...<br /><br />Η επιλογή που φαίνεται να πλεονεκτεί είναι αυτή των γαλλικών Belharra οι οποίες με τα βλήματα Scalp Naval με ακτίνα δράσης περί τα 1.000 χιλ. προσφέρουν ουσιαστική κυριαρχία τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Α. Μεσόγειο.<br /><br />Το ζητούμενο είναι αν αρκούν τα F-35 προκειμένου να μην υπάρξει πρόβλημα σε σχέση με τις εγγυήσεις που προσφέρουν οι ΗΠΑ στην ασφάλεια της Ελλάδας όσο και για την ολοκλήρωση των διαφαινόμενων εχθρικών προς την Τουρκία προθέσεων όπως έχουν διατυπωθεί;<br /><br />Επιλογές σαν αυτές δεν είναι εύκολες καθώς πρέπει να ζυγιστούν προσεκτικά τα κόστη, η αποτρεπτική ισχύς και οι διπλωματικές κινήσεις για υποστήριξη όπου και όταν χρειαστεί.<br /><br />Οι ΗΠΑ αποτελούν ακόμη τη δύναμη που μπορεί να "τσαλακώσει" Τουρκία και Ρωσία χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός. Μόνο με οικονομικές κυρώσεις.<br /><br />Η δεκαετία που πέρασε για την Τουρκία ήταν από τις καλύτερες στην ιστορίας της. Για την Ελλάδα η δεκαετία που πέρασε ήταν η πιο δύσκολη μετά τον πόλεμο και τον εμφύλιο.<br /><br />Οι δυνατότητες επιβολής των τουρκικών επιδιώξεων σε βάρος της Ελλάδας θα μπορούσε να είναι τεράστιες. Η στροφή της κοινωνίας στο ριζοσπαστικό ισλάμ και τα λάθη του Ερντογάν έχουν φέρει την Τουρκία σε θέση απομόνωσης και προστριβών με όλους τους γείτονες και συμμάχους της.<br /><br />Αν δεν υπήρχε ο Ταγιπ θα 'πρεπε να επινοήσουμε έναν...</div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ταγίπ, μια χαρά τα κατάφερες

Του  Κώστα Στούπα H Ελλάδα με 2,3 δισ. ευρώ σε μερικά χρόνια, όσο ανέρχεται περίπου η μηνιαία δαπάνη για τις συντάξεις, απέκτησε ένα στρατηγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία πόσα όπλα διαθέτεις αν απουσιάζει η πολιτική βούληση να τα χρησιμοποιήσεις Πηγή:

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/ogimage_thumb/public/article/2021/1/22/aigaio_copy.jpg?itok=W2MZpVPl" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="315" data-original-width="600" src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/ogimage_thumb/public/article/2021/1/22/aigaio_copy.jpg?itok=W2MZpVPl" /></a></div><div><br /></div>Με την αγορά των Rafale και την αναβάθμιση των F-16 η Ελλάδα αποκτά υπεροχή στον αέρα η έστω κλείνει το χάσμα της αριθμητικής υπεροπλίας. Στο βυθό έχει ήδη υπεροχή μέχρι η Τουρκία αρχίσει να παραλαμβάνει τα αντίστοιχα γερμανικά υποβρύχια.Με κίνδυνο να γίνω κουραστικός θα επαναλάβω για πολλοστή φορά πως δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία πόσα όπλα διαθέτεις και πόσο πιο σύγχρονα είναι από εκείνα του αντιπάλου, αν απουσιάζει η πολιτική βούληση να τα χρησιμοποιήσεις. Και το καλοκαίρι του 1974 οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις είχαν δύο κρίσιμα ποιοτικά πλεονεκτήματα έναντι των τουρκικών: τα υπερσύγχρονα για την εποχή υποβρύχια Type 209 απέναντι στα οποία οι Τούρκοι δεν είχαν πρακτικά κανέναν τρόπο αποτελεσματικής αντιμετώπισης, και τα μαχητικά αεροσκάφη F-4E Phantom που από τεχνολογική άποψη ήταν μία γενιά μπροστά από οτιδήποτε διέθετε τότε η τουρκική αεροπορία. Η κρίσιμη αυτή διπλή ποιοτική υπεροχή ωστόσο δεν μας βοήθησε τελικά σε τίποτα διότι απλούστατα έλειπε η πολιτική βούληση να πολεμήσουμε - όπως ακριβώς συμβαίνει και σήμερα. Κι έτσι ως ελληνισμός υποστήκαμε ταπεινωτική ήττα στην Κύπρο και μείναμε να καμαρώνουμε τα σύγχρονα και πανάκριβα όπλα ενώ ο Τούρκος ρήμαζε τη Μεγαλόνησο και έδιωχνε κακήν-κακώς από τις εστίες τους 200.000 Ελληνοκύπριους. <br /><br />Για να μεταχειριστώ ένα άλλο ιστορικό παράδειγμα, και η Τσεχοσλοβακία το 1938 ήταν μία από τις καλύτερα εξοπλισμένες χώρες της Ευρώπης, με τη δυνατότητα να παρατάξει επί του πεδίου 25 άριστα οπλισμένες μεραρχίες, υποστηριζόμενες από μία από τις πιο προηγμένες πολεμικές βιομηχανίες του κόσμου -τα εργοστάσια της Skoda- και από ισχυρότατες παραμεθόριες οχυρώσεις. Παρ' όλα αυτά επειδή έλειπε η πολιτική βούληση των Τσέχων να αντισταθούν δυναμικά στις αξιώσεις του Χίτλερ, αποδέχθηκαν τη Συμφωνία του Μονάχου που συνομολογήθηκε ερήμην τους (η Τσεχοσλοβακία ούτε καν προσκλήθηκε να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις Γερμανίας-Ιταλίας-Βρετανίας-Γαλλίας που έκριναν την τύχη της) και άφησαν τον γερμανικό στρατό να μπει ανενόχλητος στη χώρα χωρίς να ρίξουν ούτε τουφεκιά. <div><br /></div><div>Άρα σε τι χρησίμευσε η πληθώρα σύγχρονων όπλων στους Τσέχους; Σε τίποτα. Απεναντίας, οι Φινλανδοί που ήταν πολύ ασθενέστερα εξοπλισμένοι και πολύ πιο ολιγάριθμοι από τους Τσέχους, δεν δίστασαν το 1939 να τα βάλουν με έναν τρομερό στρατιωτικό κολοσσό, τον Κόκκινο Στρατό της ΕΣΣΔ, όταν ο Στάλιν αξίωσε να του παραχωρηθούν φινλανδικά εδάφη. Οι Φινλανδοί αντιστάθηκαν γενναία επί 4 μήνες, παρ' όλο που ήταν πολύ φτωχοί ως χώρα και ήξεραν ότι δεν μπορούσαν να περιμένουν ουσιαστική βοήθεια από κανέναν. Η Ιστορία έχει αποφανθεί ποια από τις δύο χώρες, Τσεχοσλοβακία ή Φινλανδία, έκανε τη σωστή επιλογή όταν βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα "επαίσχυντη ειρήνη ή αξιοπρέπεια με θυσίες".<br /><br />Κανείς δεν αμφιβάλλει λοιπόν ότι τα Rafale είναι έξοχα μαχητικά αεροσκάφη με τεράστιες δυνατότητες, ότι οι πύραυλοι Exocet και Meteor δίνουν σαφή τακτικά πλεονεκτήματα σε όποιον τους διαθέτει, και ότι οι Scalp είναι επίσης πολύ επίφοβα όπλα. Όμως πριν ξεκινήσουμε μία κουβέντα για τα τεχνικά χαρακτηριστικά των διαφόρων όπλων, θα πρέπει να γνωρίζουμε ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές αν αυτά τα όπλα βρίσκονται στα χέρια μιας πολιτικής ηγεσίας που έχει τη βούληση να τα χρησιμοποιήσει -όχι απαραιτήτως για πόλεμο αλλά ως πειστική απειλή προς κάθε επίδοξο επιβουλέα της εθνικής μας κυριαρχίας- ή μιας πολιτικής ηγεσίας που προβαίνει σε πανάκριβες αγορές οπλικών συστημάτων απλώς για το θεαθήναι και για να χτίζει άλλοθι για τις εθνικές υποχωρήσεις που έχει κατά νου να κάνει. <br /><br />Με τη μέχρι τώρα στάση της στα ελληνοτουρκικά, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει δείξει ότι διαθέτει την πολιτική βούληση να αντισταθεί σθεναρά στις τουρκικές αξιώσεις και να υπερασπιστεί πραγματικά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Όχι μόνο υποχώρησε ντροπιαστικά απέναντι στην ιταμή τουρκική πρόκληση του πλου του "Ορούτς Ρέις" επί 4,5 μήνες στη δική μας υφαλοκρηπίδα [υπενθυμίζω σε όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν πως η Ελλάδα έχει εκ του γεγονότος (ipso facto) και εξ αρχής (ab initio) κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία στην υφαλοκρηπίδα της την οποία μπορεί να οριοθετήσει μονομερώς με βάση το διεθνές δίκαιο, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με την ΑΟΖ η οποία ανακηρύσσεται κατόπιν συνεννόησης των γειτονικών χωρών], αλλά και κάλυψε αυτή τη δειλία της λέγοντας πάρα πολλά ψέματα στον ελληνικό λαό. Εξακολουθεί μάλιστα να διαστρεβλώνει πλήρως ακόμη και το νόημα των λέξεων, όταν διατείνεται πως επέδειξε δήθεν "αποφασιστικότητα" την περίοδο των ερευνών του "Ορούτς Ρέις". Αν ονομάζεται "αποφασιστικότητα" το να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και να αφήνουμε τον άρπαγα γείτονα ανενόχλητο να καταπατά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και να κουρελιάζει την εθνική μας αξιοπρέπεια, τότε η "αναποφασιστικότητα" ποια είναι; Να προσκαλέσουμε τους Τούρκους να στήσουν τη σημαία τους στην Ακρόπολη; <br /><br />Κάποιοι φίλοι ρωτούν επίμονα: "Και τι θα έπρεπε δηλαδή να κάνει η κυβέρνηση απέναντι στην Τουρκία για να είναι σωστή;". Απαντώ ότι, κατά τη γνώμη μου, ακόμη κι αν η κυβέρνηση έκανε ΕΝΑ μόνο από τα ακόλουθα τέσσερα πράγματα, θα ήμουν ο πρώτος που θα της έλεγε μπράβο και θα τη στήριζε ανεπιφύλακτα: 1) Να κάνει άμεσα επέκταση των χωρικών μας υδάτων και του εναερίου χώρου μας στα 12 ναυτικά μίλια ΠΑΝΤΟΥ στην ελληνική επικράτεια όπως είναι υποχρεωμένη άλλωστε να πράξει από τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. 2) Να ανακηρύξει άμεσα ΑΟΖ με την Κυπριακή Δημοκρατία, πράγμα που σημαίνει ότι de facto δεν δεχόμαστε τίποτα λιγότερο από την πλήρη επήρεια του νησιωτικού συμπλέγματος του Καστελόριζου στην ελληνική ΑΟΖ, διότι με οποιαδήποτε μείωση της επήρειας αυτής παύουν να εφάπτονται η ελληνική και η κυπριακή ΑΟΖ. 3) Να καταρρίψει άμεσα και χωρίς δεύτερη κουβέντα οποιοδήποτε επανδρωμένο ή μη τουρκικό πολεμικό αεροσκάφος τολμήσει να πετάξει πάνω από εθνικό έδαφος, είτε στα νησιά είτε στην ηπειρωτική Ελλάδα. 4) Να μην δεχτεί να καθίσει σε οποιονδήποτε διάλογο με την Τουρκία αν πρώτα η χώρα αυτή δεν αναγνωρίσει επισήμως την Κυπριακή Δημοκρατία. Επιμένω σε ό,τι έχει να κάνει με την Κύπρο διότι αν η Ελλάδα δεχτεί να εκχωρήσει κυριαρχικά της δικαιώματα στην Τουρκία, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως μετά ο ακρωτηριασμός και διαμοιρασμός της κυπριακής ΑΟΖ και το οριστικό τέλος των ονείρων που κάνουν οι Κύπριοι για αξιοποίηση των υδρογονανθράκων τους.<br /><br />Το ξέρω πως αυτά που γράφω στα σχόλιά μου σχετικά με τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά δυσαρεστούν ή ακόμη και ενοχλούν πολλούς αναγνώστες και σχολιαστές του παρόντος forum. Ωστόσο δεν μπορώ να πω άλλα πράγματα από αυτά που βλέπω και διαπιστώνω, ούτε να συμμετάσχω στον κύκλο των χειροκροτητών και των αυλοκολάκων της κυβέρνησης γράφοντας αρλούμπες απλώς και μόνο για να είμαι ευχάριστος στους πολλούς και να με επιβραβεύουν με τη θετική τους ψήφο. Θεωρώ ότι προσφέρει καλή υπηρεσία στην πατρίδα αυτός που θίγει τα κακώς κείμενα και χτυπάει εγκαίρως το καμπανάκι του κινδύνου, και όχι εκείνος που κάνει τα στραβά μάτια στα προβλήματα και επιδιώκει τις εύκολες λύσεις ανεξαρτήτως των ολέθριων συνεπειών που μπορεί αυτές να έχουν μακροπρόθεσμα. Άλλωστε όλοι μας κρινόμαστε σε τελική ανάλυση για αυτά που γράφουμε από την ίδια την πραγματικότητα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δεν έχει ΚΑΜΙΑ σημασία πόσα όπλα διαθέτεις αν απουσιάζει η πολιτική βούληση να τα χρησιμοποιήσεις Πηγή:

Με την αγορά των Rafale και την αναβάθμιση των F-16 η Ελλάδα αποκτά υπεροχή στον αέρα η έστω κλείνει το χάσμα της αριθμητικής υπεροπλίας. Στ...

Διαβάστε την συνέχεια