Στην Άγκυρα έχουν επιλέξει ως στρατηγικό αντίπαλο την Ελλάδα

<h3 style="text-align: left;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZL_gCzQPh5qnjOyoQ5LkRJl_aw-khBqSbCIBezfYAb_tPB_Ej8AYM41ZMlyTrslgRVcnMA2cbaNv1Mw3YBaIWtlC6P2FeQCl0CgWQLGHLzF9ySS4Wmxa9Ynegt_cD8Z12d9bIEoYG3-M/s740/erdogankus.jpg"><img border="0" height="453" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZL_gCzQPh5qnjOyoQ5LkRJl_aw-khBqSbCIBezfYAb_tPB_Ej8AYM41ZMlyTrslgRVcnMA2cbaNv1Mw3YBaIWtlC6P2FeQCl0CgWQLGHLzF9ySS4Wmxa9Ynegt_cD8Z12d9bIEoYG3-M/w716-h453/erdogankus.jpg" width="716" /></a></h3><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η μεταβλητή της συλλογικής παράνοιας</span></h3>Βασίλης Νέδος<br />Δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που πολλοί στην Αθήνα και, ακόμα περισσότερο, στην Ουάσιγκτον, στις Βρυξέλλες και (σχεδόν πάντα) στο Βερολίνο αντιμετώπιζαν την εξωτερική πολιτική του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη βάση της Realpolitik, υφιστάμενων ισορροπιών και δυνατοτήτων. Ή –έστω– της κυρίως γερμανικής δαρβινικής αντίληψης ότι στο κάτω κάτω της γραφής η Αγκυρα δεν επιζητεί κάτι περισσότερο από τη δίκαιη αύξηση του «ειδικού βάρους» της Τουρκίας στην περιφέρεια, άρα η μικρή Ελλάδα καλό θα ήταν να μη διαμαρτύρεται και πολύ. Η κυβέρνηση Ερντογάν έχει ακολουθήσει τα τελευταία 4-5 χρόνια μια συνεπή τακτική υπονόμευσης των ελληνικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, ενώ στην ευρύτερη πρακτική στο διεθνές περιβάλλον θυμίζει περισσότερο ευκαιριακό «ελεύθερο σκοπευτή» παρά αξιόπιστο εταίρο και συνομιλητή.<br /><br />Κανείς δεν μπορεί, βέβαια, να μπει στο μυαλό του Ερντογάν, ωστόσο ιδιαίτερα μετά το τουρκολιβυκό μνημόνιο και την προώθηση του ιδεολογήματος της «Γαλάζιας Πατρίδας» στην Αγκυρα έχουν επιλέξει ως στρατηγικό αντίπαλο την Ελλάδα. Η υστερία στον κομματικό Τύπο περί «εξοπλισμού» της Ελλάδας, οι απειλές από Ερντογάν και Ακάρ και λοιπούς –κατά κανόνα μετριοπαθείς– δελφίνους όπως ο Καλίν, δείχνουν ότι υφίσταται μια παγιωμένη αντίληψη για τη μελλοντική διαχείριση των ελληνοτουρκικών σχέσεων στην Αγκυρα, την οποία πολύ δύσκολα θα ανατρέψουν (αν υποθέσουμε ότι θα το επιθυμούσαν) οι επόμενοι κυβερνώντες, μετά το ΑΚΡ, στην Τουρκία.<br /><br />Η πρακτική που ακολουθεί ο Ερντογάν θυμίζει σε πολλά τα παραδοσιακά σύνδρομα περικύκλωσης τα οποία κατέτρυχαν στο παρελθόν αυτοκρατορίες όπως η ρωσική και η γερμανική, παρά τις καταφανείς και ορατές διαφορές των εποχών. Στην Ελλάδα είθισται η οικονομική δυσπραγία στην Τουρκία να παρουσιάζεται ως απόδειξη της «αποτυχίας» των κυβερνήσεων Ερντογάν τα τελευταία 18-19 χρόνια και της «απομόνωσης» από τη Δύση. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πράγματι επιχειρεί πράγματα πολύ πάνω από το «μπόι» της Τουρκίας, ωστόσο αυτό δεν πρέπει να αφορά ευθέως την Ελλάδα, η οποία πρέπει να υπολογίζει και τις άμεσες συνέπειες. Για την Ελλάδα μια κρίση με την Τουρκία θα έχει χειροπιαστές συνέπειες.<br /><br />Η αστάθεια στην Τουρκία δεν σημαίνει μόνο αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης Ερντογάν, αλλά και την αύξηση των συνωμοτικών σεναρίων για περικύκλωση της χώρας από τους εχθρούς της με εμπροσθοφυλακή την πάντα πρόθυμη να υπονομεύσει την τουρκική κυριαρχία, Ελλάδα. Η συνωμοσιολογία δεν είναι δύσκολο να μετατραπεί γρήγορα σε συλλογική παράνοια. Αν μια ακραία επίδειξη εθνικιστικής έξαρσης μπορεί να σώσει το ΑΚΡ από τους εσωτερικούς κλυδωνισμούς, τότε δεν θα είναι περίεργο να εκδηλωθεί. Ο εκτροχιασμός δεν βολεύει ποτέ κανέναν, όμως πολύ συχνά είναι αναπόφευκτος, ιδιαίτερα όταν οι ράγες φαίνεται να οδηγούν σε γκρεμό…<br /><br /><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στην Άγκυρα έχουν επιλέξει ως στρατηγικό αντίπαλο την Ελλάδα

Η μεταβλητή της συλλογικής παράνοιας Βασίλης Νέδος Δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που πολλοί στην Αθήνα και, ακόμα περισσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν θέλει να φυλακίσει και Έλληνες δημοσιογράφους: Μήνυση σε εφημερίδα για τον τίτλο «I siktir git Mr Erdogan» .

<img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/10/211011230014_ERDOGAN.jpg" /><br /><br />Σε μια πρωτοφανή κίνηση ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν προχώρησε σε κατάθεση μήνυσης εναντίον της ελληνικής εφημερίδας, “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ”, ζητώντας τη δίωξή της και την καταδίκη τεσσάρων Ελλήνων δημοσιογράφων, σε φυλάκιση έως πέντε χρόνια.<br /><br />Η μήνυση κατατέθηκε στην Εισαγγελία της Άγκυρας, βάση του άρθρου 299, του Ποινικού Κώδικα της Τουρκίας. Κατηγορούμενοι εκτός από την ίδια την εφημερίδα, είναι ο διευθυντής της, Δημήτρης Ριζούλης, ο αρθρογράφος της εφημερίδας, του οποίου το άρθρο προκάλεσε τη μήνυση Ερντογάν, Μανώλης Κοττάκης, και οι δυο διευθυντές Σύνταξης της εφημερίδας, Ανδρέας Καψαμπέλης και Γιώργος Πατρουδάκης.<br /><br /><br /><img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/11/211110143002_Untitled-6.jpg" /><br /><br />Ο Εισαγγελέας της Άγκυρας, Ερντίντς Χακαν Οζνταμπάκογλου, μετά τη μήνυση, διεξήγαγε έρευνα κατά των τεσσάρων δημοσιογράφων, για το πρωτοσέλιδο της 18ης Σεπτεμβρίου, 2020, “I siktir git Mr Erdogan”, που εγκαλούσε τον τούρκο Πρόεδρο για μια σειρά υβριστικών αναφορών, τόσο από τον ίδιο τον Ταγίπ Ερντογάν, όσο και από συμβούλους του.<br /><br />Τι αναφέρει η εφημερίδα<br /><br />Σε σχετικό δημοσίευμα η εφημερίδα “Δημοκρατία” μεταξύ άλλων αναφέρει:<br /><br />“Είναι η πρώτη φορά που αρχηγός ξένου κράτους στρέφεται κατά ελληνικής εφημερίδας, και μάλιστα για πολιτικούς λόγους, όπως ξεκάθαρα προκύπτει από το νομικό κείμενο της μήνυσης που κατατέθηκε στην Εισαγγελία της Αγκυρας. Το σημαντικότερο όλων είναι ότι ο κ. Ερντογάν, μέσω της τουρκικής Δικαιοσύνης, επιχειρεί προκλητικά, ακόμα και με αυτόν τον τρόπο, να προσδώσει νομιμότητα στις ανιστόρητες και απαράδεκτες διεκδικήσεις της «Γαλάζιας Πατρίδας», αφού αποκαλεί το Αιγαίο Πέλαγος «θάλασσα των νησιών» και μιλά ανοιχτά για δικαιώματα και κεκτημένα στις θαλάσσιες ζώνες.<br /><br />Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή.<br /><br />Πριν από λίγο καιρό ενημερωθήκαμε ότι έφτασε στην Ελλάδα, μέσω της διαδικασίας της δικαστικής συνδρομής, αίτημα εξέτασης τεσσάρων δημοσιογράφων της «δημοκρατίας» που κατηγορούνται από τη Γενική Εισαγγελία της Τουρκίας για το «έγκλημα της εξύβρισης του προέδρου της δημοκρατίας». Παρότι πρόκειται για εφημερίδα που δεν κυκλοφορεί στην Τουρκία, το νομικό γραφείο του κ. Ερντογάν και στη συνέχεια η Εισαγγελία κίνησαν τη διαδικασία δίωξης με βάση το άρθρο 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα, που πολλάκις έχει καταγγελθεί ως αντιδημοκρατικό από δεκάδες φορείς σε όλο τον δυτικό νομικό κόσμο. Μόλις προ ολίγων ημερών, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, για μια ακόμα φορά, κατήγγειλε το συγκεκριμένο άρθρο που προβλέπει υπερβολικές ποινές με ασήμαντη αφορμή για τη δήθεν προσβολή του… μέγα «σουλτάνου» και ζήτησε την κατάργησή του και την απαλλαγή όσων διώκονται με αυτό.<br /><br />Η μήνυση του κ. Ερντογάν στρέφεται κατά του διευθυντή της «δημοκρατίας» Δημήτρη Ριζούλη, του αρθρογράφου της εφημερίδας Μανώλη Κοττάκη (του οποίου το κείμενο αποτέλεσε την αφορμή για το εκδικητικό ξέσπασμα του Τούρκου προέδρου) και των δύο διευθυντών Σύνταξης Ανδρέα Καψαμπέλη και Γιώργου Πατρουδάκη. Συγκεκριμένα, ο Τούρκος εισαγγελέας Ερντίντς Χακάν Οζνταμπάκογλου, αφού έλαβε σχετική μήνυση από τον δικηγόρο του Τούρκου προέδρου, δρα Χουσεΐν Αΐδιν, προχώρησε στη διενέργεια έρευνας κατά των τεσσάρων δημοσιογράφων της «δημοκρατίας» για το πρωτοσέλιδο της 18ης Σεπτεμβρίου 2020 με τίτλο «Ι siktir git Μr Erdogan», που εξέφραζε την αγανάκτηση των συντακτών της εφημερίδας, αλλά και της πλειονότητας των Ελλήνων, για μια σειρά υβριστικών αναφορών («θα γίνετε τροφή για τα ψάρια» κ.λπ.) τόσο από τον ίδιο τον Ερντογάν όσο και από υπουργούς ή συμβούλους του.<br /><br />Αφορμή για τον τίτλο αποτέλεσε άρθρο του Μανώλη Κοττάκη, που θύμιζε ότι ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε χρησιμοποιήσει μια αντίστοιχα σκληρή έκφραση (ίσως και βαρύτερη), όταν προκλήθηκε στη διάρκεια επίσκεψής του στη Θράκη. Το… σιχτίρισμα της «δημοκρατίας» προς τον Ερντογάν (που στρεφόταν κατά ενός θεσμού-αρχηγού ξένου κράτους που απειλεί την εδαφική μας ακεραιότητα, παραχαράσσει την Ιστορία, αγνοεί διεθνείς συμβάσεις και επιχειρεί να τρομοκρατήσει τους απλούς πολίτες, ιδίως όσους ζουν στα νησιά) ήταν το λιγότερο που θα έπρεπε να κάνει κάθε αξιοπρεπής Ελληνας ο οποίος κάθε τόσο γίνεται δέκτης ύβρεων και απειλών.<br /><br />Διεκδικήσεις<br /><br /><img height="640" src="https://www.dimokratia.gr/wp-content/uploads/2021/11/file_15_ok-scaled.jpg" width="674" /><img height="640" src="https://www.dimokratia.gr/wp-content/uploads/2021/11/file_16_ok.jpg" width="676" /><img height="640" src="https://www.dimokratia.gr/wp-content/uploads/2021/11/file_17_ok.jpg" width="675" /><br /><br />Με βάση την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Αμοιβαίας Δικαστικής Συνεργασίας στα Θέματα Ποινικών Υποθέσεων, κατατέθηκε στην Ελλάδα «αίτημα εξέτασης με παραγγελία» του Γραφείου Δίωξης Παραβιάσεων Τύπου της Γενικής Εισαγγελίας της Δημοκρατίας της Τουρκίας, προκειμένου να παρασχεθεί στις τουρκικές Αρχές από την Ελλάδα δικαστική συνδρομή για τη διερεύνηση της τέλεσης εκ μέρους των στελεχών της «δημοκρατίας» του αδικήματος του άρθρου 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα περί εξύβρισης κατά του προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /><br />Το απίστευτο είναι, όμως, ότι η τουρκική πλευρά, όπως και ο ίδιος ο κ. Ερντογάν, φρόντισαν να αποδείξουν (και να υπογραμμίσουν!) τις πραγματικές τους επεκτατικές διαθέσεις έναντι της Ελλάδας, ακόμα και στο επίσημο νομικό κείμενο που έστειλαν στη χώρα μας. Με τις συγκεκριμένες αναφορές που υπάρχουν στη μήνυση Ερντογάν και στο έγγραφο της Εισαγγελίας της Αγκυρας, αφενός μεν αποκαλύπτονται οι εξωφρενικές και παράνομες διεκδικήσεις των Τούρκων, αφετέρου δε γίνεται ξεκάθαρο ότι οι Τούρκοι διώκουν τους δημοσιογράφους της «δημοκρατίας» επειδή αποτελούν εμπόδιο στα επεκτατικά σχέδια του κατά φαντασίαν «σουλτάνου». Ειλικρινά, μεγαλύτερη τιμή από αυτήν δεν θα μπορούσε να μας γίνει!<br /><br />Συγκεκριμένα, η δίωξη αναφέρει τα εξής: «Ο στόχος της απεχθούς πράξης (σ.σ.: εννοεί το αιχμηρό δημοσίευμα με τη φράση “Ι siktir git”) δεν είναι μονάχα το πρόσωπο του προέδρου μας. Είναι επίσης και τα μεγάλα συμφέροντα του έθνους μας, που τα υπερασπίζεται σταθερά ο πρόεδρός μας στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στη θάλασσα των νησιών». Επιπλέον, ο κ. Ερντογάν αναφέρει στη μήνυσή του: «Οι εκφράσεις που χρησιμοποιήθηκαν από την ελληνική εφημερίδα κατά του προέδρου της δημοκρατίας μας είναι μια από τις χειρότερες εκδηλώσεις ηθικής κατάρρευσης. Η ύβρις είναι η γλώσσα εκείνων που δεν έχουν τίποτα να πουν… Οι ύποπτοι χρησιμοποίησαν εναντίον του προέδρου μας λόγια που βλάπτουν την αξιοπρέπεια, την τιμή και το γόητρό του, είχαν στόχο την προσωπικότητα, τη σεβασμιότητα και την αξιοπρέπειά του, και διέπραξαν το έγκλημα της προσβολής στον πρόεδρο της δημοκρατίας». Μάλιστα, ζητείται στη συνέχεια η ανώτερη των προβλεπόμενων ποινών, επειδή αυτή η πράξη διαδόθηκε σε πολλά άτομα.<br /><br />Όπως γίνεται σαφές, οι Τούρκοι στο επίσημο έγγραφο που έστειλαν στην Ελλάδα μέσω της διαδικασίας για παροχή δικαστικής συνδρομής (και έγινε αρχικώς δεκτό από τις ελληνικές Αρχές) αποκαλούν το Αιγαίο Πέλαγος «θάλασσα των νησιών» και παραδέχονται ότι η «δημοκρατία» με τα δημοσιεύματά της απειλεί τις επεκτατικές επιδιώξεις του Ερντογάν. Ομολογούν, δηλαδή, ουσιαστικά ότι διώκουν για πολιτικούς λόγους την εφημερίδα μας, εξαιτίας των θέσεων που λαμβάνει, αλλά και των ρεπορτάζ που παρουσιάζει για τα Ελληνοτουρκικά!<br /><br />Θυμίζουμε εδώ (και ασφαλώς δεν μπορεί να είναι τυχαίο) ότι η «δημοκρατία» αναδεικνύει σταθερά όλες τις τουρκικές προκλήσεις, αφιερώνει τις περισσότερες σελίδες της στα εθνικά θέματα, φιλοξενεί άρθρα και απόψεις υπέρ της προάσπισης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας, αποδομεί κάθε προσπάθεια δήθεν «συνεννόησης» που προωθούν περίεργοι φορείς και κόμματα, ενώ ακόμα και το πρώτο της φύλλο είχε ακριβώς αυτή τη θεματολογία. Με τίτλο (τότε) «Μισό μισό το Αιγαίο», η «δημοκρατία» από την πρώτη ημέρα της ζωής της είχε καταγγείλει το σχέδιο διχοτόμησης και συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου.<br /><br />Είναι σαφές, λοιπόν, ότι η εφημερίδα μας είναι εμπόδιο στα τουρκικά σχέδια. Τώρα πια, αυτό το πιστοποιεί και η άλλη πλευρά, που επιχειρεί όχι μόνο να τιμωρήσει τους δημοσιογράφους μας, αλλά να στείλει και απειλητικό μήνυμα υποταγής εντός Ελλάδας.<br /><br />Το ερώτημα, βέβαια, είναι σαφές και ουσιαστικά ρητορικό: Είναι δυνατόν η Ελλάδα, μέσω των αρμόδιων υπηρεσιών, να αποδέχεται ένα τέτοιο έγγραφο, που αμφισβητεί ακόμα και την ονομασία του Αιγαίου Πελάγους; Ασφαλώς όχι! Θεωρούμε λοιπόν αυτονόητο ότι, άμεσα και κατηγορηματικά, το τουρκικό αίτημα θα επιστραφεί ως απαράδεκτο, προκλητικό και ανιστόρητο, για να παύσει κάθε σχετική διαδικασία. Διαφορετικά, η Ελλάδα επισήμως θα φανεί ότι αποδέχεται τις παράνομες και αλυτρωτικές επιδιώξεις των γειτόνων. Επιπρόσθετα, θεωρούμε αυτονόητο ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πράξει όσα έπραξαν κατ’ επανάληψη όλα τα ελεύθερα και δημοκρατικά κράτη σε παρόμοιες διώξεις της Τουρκίας, υψώνοντας τείχος προστασίας στους πολίτες τους έναντι ενός καθεστώτος που, αποδεδειγμένα, καταπατά κάθε έννοια δικαίου. Πόσο μάλλον όταν για αδικήματα περί Τύπου στην ελληνική νομοθεσία δεν προβλέπεται καν η έκδοση σε ξένο κράτος, ακόμα και σε περίπτωση καταδίκης. Η «δημοκρατία» και τα τέσσερα διωκόμενα στελέχη της στην Τουρκία ασφαλώς δεν θα λάβουν μέρος σε αυτή την πολιτική δίωξη-παρωδία, που προσβάλλει κάθε Ελληνα πολίτη, και δεν θα τη νομιμοποιήσουν. Αναμένουμε άμεσα, εκτός από την αντίδραση των αρμόδιων υπηρεσιών και Αρχών, και αυτήν των συνδικαλιστικών φορέων των δημοσιογράφων για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και της ελευθερίας της έκφρασης, και κυρίως για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων.<br /><br />Η προκλητικότατη και πρωτοφανής μήνυση Ερντογάν απαιτεί την πλήρη και καθολική αποδοκιμασία όλου του πολιτικού, δημοσιογραφικού και δικαστικού κόσμου! Η προσπάθεια ενός ξένου ηγέτη (που απειλεί την Ελλάδα σε κάθε ευκαιρία) να καταδικάσει σε φυλάκιση Ελληνες δημοσιογράφους, με παράλληλη παραχάραξη ακόμα και του ονόματος του Αιγαίου Πελάγους, συνιστά διεθνές ζήτημα και όχι μια ιδιωτική αντιδικία. Πώς αλλιώς θα μπορούσε, άλλωστε… Τυχόν σιωπή ισοδυναμεί με αποδοχή των τουρκικών προκλήσεων και των παράνομων ενεργειών ενός ανελεύθερου καθεστώτος, που διαρκώς καταγγέλλεται διεθνώς. Αναμένουμε, λοιπόν, ξεκάθαρη τοποθέτηση από όλους, και πρώτα από την κυβέρνηση και τα κόμματα.<br /><br />Στο ανελεύθερο καθεστώς της Τουρκίας έχουν γίνει πάνω από 3.000 ποινικές διώξεις στη διάρκεια της προεδρίας του Ερντογάν με την κατηγορία της προσβολής του προέδρου. Κατά καιρούς επιχειρήθηκε το ίδιο και για Ευρωπαίους δημοσιογράφους ή παραγωγούς εκπομπών. Τώρα, για πρώτη φορά, κινείται η ίδια διαδικασία και εναντίον Ελλήνων.<br /><br /><img height="203" src="https://www.dimokratia.gr/wp-content/uploads/2021/11/file_20_ok.jpg" width="706" /><br /><br /><div>Τι αναφέρει το (άθλιο) άρθρο 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα, που κατήγγειλε το Ευρ. Δικαστήριο<br /><br />Το άρθρο 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα, βάσει του οποίου διώκονται οι δημοσιογράφοι της «δημοκρατίας», αναφέρει: «Οποιος εξυβρίζει τον πρόεδρο της δημοκρατίας καταδικάζεται σε ποινή φυλάκισης από ενός έως τεσσάρων ετών. Σε περίπτωση τέλεσης της πράξης δημοσίως, τότε η ποινή αυξάνεται κατά 1/6. Η διενέργεια ανάκρισης για το έγκλημα αυτό υπάγεται στην άδεια του υπουργού Δικαιοσύνης».<br /><br />Με βάση το συγκεκριμένο άρθρο καταδικάστηκαν χιλιάδες άτομα στην Τουρκία και εξοντώθηκαν δημοσιογράφοι και διανοητές που ασκούσαν κριτική στον Ερντογάν τα τελευταία χρόνια. Την κατάργησή του έχουν ζητήσει δεκάδες οργανώσεις (μεταξύ αυτών, οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα), ενώ η Τουρκία συχνά πυκνά καλείται να απολογηθεί για τις διώξεις κατά αντιφρονούντων μέσω της εργαλειοποίησης του συγκεκριμένου άρθρου.<br /><br />Προσφάτως, στις 19 Οκτωβρίου 2021, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δικαιώνοντας Τούρκο πολίτη που είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση επειδή είχε δημοσιεύσει στο facebook γελοιογραφίες του Ερντογάν, καταδίκασε την Τουρκία και ζήτησε (άλλη μια φορά) την άμεση κατάργηση του άρθρου 299 του τουρκικού ποινικού κώδικα, αναφέροντας: «Το συμφέρον ενός κράτους να προστατεύει τη φήμη του αρχηγού του δεν μπορεί να δικαιολογήσει την παροχή σ’ αυτόν ενός προνομίου ή μιας ειδικής προστασίας έναντι του δικαιώματος στην ενημέρωση και την έκφραση απόψεων». Επίσης, ανέφερε ότι «παροχή αυξημένης προστασίας κατά της προσβολής δεν συμβαδίζει με το πνεύμα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα». Είναι λοιπόν δυνατόν το εν λόγω άρθρο, που κατασκευάστηκε επί ημερών Ερντογάν με συγκεκριμένη στόχευση και καταδικάζεται από το σύνολο του δυτικού νομικού κόσμου και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, να γίνει αποδεκτό ως βάση κατηγορίας κατά Ελλήνων πολιτών από τις ελληνικές Αρχές;” καταλήγει το άρθρο της εφημερίδας “Δημοκρατία”<br /><br /><img height="248" src="https://www.dimokratia.gr/wp-content/uploads/2021/11/file_18_ok.jpg" width="717" /><br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν θέλει να φυλακίσει και Έλληνες δημοσιογράφους: Μήνυση σε εφημερίδα για τον τίτλο «I siktir git Mr Erdogan» .

Σε μια πρωτοφανή κίνηση ο ισλαμιστής πρόεδρος της Τουρκίας Ρετσέπ Ταγίπ Ερντογάν προχώρησε σε κατάθεση μήνυσης εναντίον της ελληνικής εφημερ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο θάνατος του Κεμάλ Ατατούρκ κι όσα οι Τούρκοι δεν λένε και δεν θέλουν να ακούν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://nationalpride.files.wordpress.com/2019/11/ttrkkmmmml21.jpg?w=640" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="600" height="437" src="https://nationalpride.files.wordpress.com/2019/11/ttrkkmmmml21.jpg?w=640" width="717" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Κωνσταντίνου Μαυρίδη</b><br />Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ πέθανε στις 10 Νοεμβρίου του 1938 στην ηλικία των πενήντα επτά ετών από βαριάς μορφής κίρρωση του ήπατος, τη διαβόητη, απαίσια ασθένεια των τελειωμένων αλκοολικών, που επιφέρει αργό, επίπονο, αλλά και κωμικοτραγικό θάνατο. Η τουρκική κοινή γνώμη μπορεί να αιφνιδιάστηκε από την ξαφνική ασθένεια που έπληξε τον Γκρίζο Λύκο, «τον πατέρα των Τούρκων» και «σωτήρα της Τουρκίας», αλλά η κίρρωση είναι μια νόσος που σκοτώνει βασανιστικά αργά και όλα τα ιστορικά στοιχεία συνηγορούν στο γεγονός ότι ο υπέρτατος ηγέτης της γείτονος χώρας είχε πιάσει για δεκαετίες την μπουκάλα για τα καλά και ο πρόωρος θάνατός του μόνο αιφνιδιαστικός δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.<br /><br />Προφανώς, το ατιμωτικό του χαρακτήρα της αιτίας θανάτου του Ατατούρκ ανάγκασε τις τουρκικές αρχές να προβούν σε μια απίστευτη εκστρατεία συγκάλυψης των λεπτομερειών αυτής, αλλά και συσκότισης και παρεμπόδισης αποκαλύψεων πτυχών της ζωής του που δεν συνάδουν με την εικόνα μαζικής κατανάλωσης που είχε επιλέξει ο ίδιος για τον εαυτό του. Το εκπληκτικό είναι ότι αυτή η ιδιότυπη εκστρατεία διατήρησης της «τιμής του Κεμάλ» συνεχίζεται απρόσκοπτα ακόμη και σήμερα με διάφορες μορφές. Μπορεί να έχουν περάσει εβδομήντα τρία ολόκληρα χρόνια από την ημέρα που μας άφησε χρόνους, αλλά το όνομα του Ατατούρκ είναι ακόμη ταμπού για την τουρκική κοινωνία και η χρήση του απαιτεί ακόμη προσοχή, όταν γίνεται σε τουρκικό έδαφος. Το ίδιο ισχύει και για τον σύγχρονο ιστορικό που, όντας αντιμέτωπος με το ίδιο κι απαράλλαχτο δοξασμένο παραμύθι στις τουρκικές ιστοσελίδες, στρέφεται σε ευρωπαϊκές και αμερικανικές πηγές, οι οποίες βρίθουν άκρως ενδιαφερόντων στοιχείων. Από την πρώτη στιγμή γίνεται φανερό ότι οι Τούρκοι έχουν πολλά να κρύψουν και ο αλκοολισμός του Ατατούρκ αποτελεί μόνο την κορυφή ενός ιδιαιτέρως διαστροφικού παγόβουνου.<br /><br />Σήμερα, ελάχιστοι γνωρίζουν ή θυμούνται πως ο Ατατούρκ ήταν κάποτε παντρεμένος, έστω και για σύντομο χρονικό διάστημα. <div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://nationalpride.files.wordpress.com/2019/11/kemal_wedding.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="444" data-original-width="600" height="474" src="https://nationalpride.files.wordpress.com/2019/11/kemal_wedding.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><div>Άλλη μία παράπλευρη απώλεια του μύθου του «σιδερένιου ηγέτη που παντρεύτηκε την Τουρκία». Θα συμπλήρωνα ότι, ιστορικά, οι όρκοι πίστης προς τη ρακή είχαν προηγηθεί προ πολλού. Ο γάμος του, ο οποίος κράτησε μόλις διόμισι χρόνια, είχε κάνει αίσθηση το 1923, καθώς είχε παντρευτεί τη Λατίφ Χανίμ Ουσακιζάντ, μια ευκατάστατη Τουρκάλα από τη Σμύρνη, η οποία είχε σπουδάσει νομικά στο Παρίσι και μιλούσε ξένες γλώσσες. Η περίπτωσή της πρέπει να ήταν μοναδική για το γίγνεσθαι της οπισθοδρομικής τουρκικής κοινωνίας, που ήθελε τη γυναίκα ένα άβουλο ον εντός των τοιχών της οικίας. Η Λατίφ πέταξε τον φερετζέ αμέσως μετά τον γάμο της με τον Ατατούρκ, δίνοντας το καλό παράδειγμα στις υπόλοιπες Τουρκάλες, αλλά μετά απ’ αυτό τα πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά στο σπιτικό των Ατατούρκ. Ενώ ο «μεγάλος απελευθερωτής» ήταν υπέρ της αυτοδιάθεσης των γυναικών στα λόγια, η Λατίφ αποδείχτηκε μεγάλη γλωσσού και άρχισε να επιβάλλει αυστηρό μορατόριουμ στα νυχτοπερπατήματα και τις επαφές με την «επίσημη ερωμένη» του Κεμάλ, τη Γενί Ρακή με γλυκάνισο. Ο Ατατούρκ, συνειδητοποιώντας το τραγικό λάθος του μετά από απίστευτους δημόσιους και μη καβγάδες και φαγωμάρες, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τον μουσουλμανικό τρόπο λήψης διαζυγίου, τον οποίο υποτίθεται πως ήθελε να καταργήσει, για να τελειώνει μια και καλή με τον έγγαμο βίο. Από τότε χτυπούσε, καθημερινά, ανενόχλητα, μια μποτίλια ρακή βρέξει χιονίσει, χωρίς περαιτέρω συζυγικά προβλήματα. Όσο για τη Λατίφ, εξαφανίστηκε από προσώπου γης και έζησε όλη την υπόλοιπη ζωή της σε κατ’ οίκον απομόνωση, χωρίς να μιλήσει ποτέ για τη ζωή της με τον Ατατούρκ. Όταν πέθανε το 1975, το τουρκικό ανώτατο δικαστήριο απαγόρευσε κάθε δημοσίευση των ημερολογίων που επιμελώς κρατούσε η Λατίφ. Η απαγόρευση ίσχυε ως το 2005 οπότε και ανανεώθηκε επ’ αόριστον. Κάποιοι μάλλον τρέμουν τα περιεχόμενα των ημερολογίων, τα οποία βρίσκονται επτασφράγιστα κλειδωμένα στο χρηματοκιβώτιο του Τουρκικού Ιδρύματος Ιστορίας.<br /><br />Μπορεί η Λατίφ Χανίμ να μην μπορεί να μιλήσει από τον τάφο, αλλά μια άλλη γλωσσοκοπάνα, και μάλιστα από το Χόλιγουντ, κελαηδάει χωρίς αιδώ για τον Ατατούρκ και τον άσωτο βίο του. Ο λόγος για την ουγγρικής καταγωγής Αμερικανίδα Ζα Ζα Γκαμπόρ, την ανεκδιήγητη ηθοποιό-μοντέλο-κοσμική περσόνα που έχει κατορθώσει να θάψει εννέα συζύγους και κοντεύει να κλείσει τα 100 χρόνια ζωής. Πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ το 1941, η μις Ουγγαρία 1936, Ζα Ζα Γκαμπόρ, παντρεμένη με τον Τούρκο διπλωμάτη Μπουράν Μπελγκέ ζούσε στην Άγκυρα, όπου γνώρισε τον Ατατούρκ και είχε μια θυελλώδη σχέση ενός χρόνου μαζί του. Ο «κερατάς» διπλωμάτης υπέμενε τα πάνδεινα διότι ο «πατερούλης» είχε βάλει στο μάτι και στο κρεβάτι του τη 16χρονη τότε Γκαμπόρ και η εικόνα που η ίδια δίνει για το όλο θέμα είναι αποκαλυπτική για την κατάσταση ασωτίας και ηθικής κατάπτωσης που επικρατούσε στην αυλή του Ατατούρκ. Στην αυτοβιογραφία της με τίτλο: «Μια ζωή δεν είναι αρκετή», η Γκαμπόρ τον αποκαλεί ανώμαλο και συμπληρώνει ότι «καμία γυναίκα δεν ήταν ασφαλής. Σύζυγοι υπουργών, κόρες αξιωματούχων, ακόμη και στενών του φίλων έμπαιναν στο στόχαστρο» και στη σπάνια περίπτωση που υπήρχαν αντιδράσεις, μια δυσμενής μετάθεση στα βάθη της Ανατολίας έπειθε συζύγους και συγγενείς να κάτσουν ήσυχα και να το απολαύσουν. Η Γκαμπόρ, αν και γνωρίζει τα πράγματα από προσωπική εμπειρία, δεν είναι μόνη στις παρατηρήσεις της. Ο Αμερικανός δημοσιογράφος Χάρολντ Κόρτνεϊ Άρμστρονγκ, στο άγρια λογοκριμένο στην Τουρκία βιβλίο του, Γκρίζος λύκος, Μουσταφά Κεμάλ, η προσωπική μελέτη ενός δικτάτορα, σχολιάζει το 1933 πως, «μετά το διαζύγιο με τη Λατίφ… (ο Κεμάλ) επέστρεψε στις ολονύκτιες συνευρέσεις σε γεμάτα καπνό δωμάτια με τους μπεκρήδες φίλους του… κι έπειτα έγινε τελείως ξεδιάντροπος. Έπινε πιο πολύ από ποτέ. Άρχισε μια σειρά από φανερές σχέσεις με γυναίκες, αλλά και άντρες. Οι νέοι άντρες τον έλκυαν…».<br /><br />Ένας ακόμη βιογράφος, ο Βρετανός Πάτρικ Κίνρος, συμπληρώνει το 1964 ότι: «Οι γυναίκες για τον Μουσταφά ήταν ένα μέσο ικανοποίησης, τίποτε παραπάνω. Δεν είχε καμία απολύτως αναστολή να συνάψει σεξουαλικές σχέσεις με νεαρά αγόρια αν το έφερνε η περίσταση ή η διάθεση…».<br /><br />Προφανώς, η ανενδοίαστη κραιπάλη δεν μπορούσε να κρατήσει για πολύ. Ο τελευταίος χρόνος ζωής του Ατατούρκ υπήρξε βασανιστικός και γεμάτος ιατρικές επεμβάσεις με το ήπαρ του να μοιάζει με λιωμένο ελβετικό τυρί. Παρά ταύτα, δεν άφησε το μπουκάλι ούτε για μια στιγμή και τελικά φαίνεται ότι έσκασε στην κυριολεξία από το πιοτό. Η μαρτυρία του Βρετανού πρέσβη στην Άγκυρα, σερ Πέρσι Λορέν, ο οποίος σημειωτέον παρέστη και στη νεκρώσιμη ακολουθία του Ατατούρκ, είναι χαρακτηριστική. Σε ένα σήμα προς το Φόρεϊν Όφις, ο δύσμοιρος πρέσβης φαίνεται να διαμαρτύρεται για τα απανωτά ξενύχτια με τον Ατατούρκ γράφοντας: «Για μια ακόμη νύχτα αναγκάστηκα να μείνω ξάγρυπνος πίνοντας μέχρι πρωίας με τον Τούρκο πρόεδρο για υπηρεσιακούς λόγους της Αυτού Μεγαλειότητος. Άπαντες έπιναν ακατασχέτως και το μόνο στερεό που μπορούσε να βάλει κάποιος στο στομάχι του ήταν στραγάλια, οποία έλλειψη μέτρου, ακόμη και σε αυτή την τρύπα στη μέση του πουθενά που ονομάζεται Άγκυρα». Η Γκαμπόρ, με όλη τη μοντελίστικη αφέλειά της αποδίδει, ίσως εύστοχα, τον αυτοκαταστροφικό αλκοολισμό του Μουσταφά Κεμάλ στις τύψεις από τους θανάτους τόσων χιλιάδων ανθρώπων που είχε προκαλέσει. Ο ιστορικός Γκόρντον Τέιλορ έχει επίσης γράψει ότι το μονίμως συνοφρυωμένο και δυσκοίλιο ύφος του στους πίνακες και τις προτομές οφειλόταν στο ζόρι που είχε, καθώς η κίρρωση του κατέτρωγε τα σωθικά. Η τελευταία του φράση ήταν, «τι ώρα είναι» λες και αναρωτιόταν αν προλαβαίνει να πιει ένα ακόμη ποτηράκι πριν αναχωρήσει προς τον αγύριστο.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div></div>

Ο θάνατος του Κεμάλ Ατατούρκ κι όσα οι Τούρκοι δεν λένε και δεν θέλουν να ακούν

Του Κωνσταντίνου Μαυρίδη Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ πέθανε στις 10 Νοεμβρίου του 1938 στην ηλικία των πενήντα επτά ετών από βαριάς μορφής κίρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκική «απαγόρευση» για ελληνική άσκηση στο Καστελλόριζο και όργια με UAV στο Αιγαίο.

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/UAV_10112021.jpg"><img height="461" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/UAV_10112021-1068x629.jpg" width="1068" /></a><br /><br />Η Τουρκία συνεχίζει να παριστάνει την ιδιοκτήτρια της θαλάσσιας περιοχής ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, στην οποία βρίσκεται το Καστελλόριζο. Η περιοχή αυτή που δεν έχει οριοθετηθεί με τη συμφωνία Ελλάδας-Αιγύπτου είναι στόχος της Άγκυρας και προσπαθεί να την αρπάξει. Ενδεικτική μία ακόμη αντί-navtex που εξέδωσε η Τουρκία και με την οποία μας «απαγορεύει» τη διεξαγωγή άσκησης πέριξ του Καστελλόριζου.<br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/navtex_kastellorizo.jpg"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/navtex_kastellorizo.jpg" /></a><br />Την ίδια ώρα τα τουρκικά uav κάνουν όργια στο Αιγαίο. Η παρουσία τους στα σενάρια προκλήσεων είναι καθημερινή και η μοναδική αλλαγή στάσης από την ελληνική πλευρά είναι ότι καταγράφονται κι αυτά στο δελτίο παραβιάσεων…<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/UAV_10112021.jpg"><img height="377" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/11/UAV_10112021.jpg" width="640" /></a><br /><br />Το χειρότερο όλων είναι ότι όλα αυτά δεν φαίνεται να απασχολούν ουδόλως το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Λες και όλα τα έχουν συνηθίσει…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκική «απαγόρευση» για ελληνική άσκηση στο Καστελλόριζο και όργια με UAV στο Αιγαίο.

Η Τουρκία συνεχίζει να παριστάνει την ιδιοκτήτρια της θαλάσσιας περιοχής ανατολικά του 28ου μεσημβρινού, στην οποία βρίσκεται το Καστελλόριζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καθηγητής Σ. Ντάλης: Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην «τέλεια καταιγίδα»

<img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-11/%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CF%83.jpg?itok=URZPmwX1" /><br /><br /><div><b>Μάνος Χατζηγιάννης</b><br />Σχολιάζει τις συμφωνίες της χώρας μας με ΗΠΑ & Γαλλία και τις διαχωρίζει από αυτές με τις χώρες του Κόλπου και την Αίγυπτο-Τι λέει για τον Ερντογάν, την ΕΕ και την πανδημία<br /><br />Συνέντευξη στον Μάνο Χατζηγιάννη <br /><br />“Ένταση μάλλον θα έχουμε αλλά όχι «κάτι» περισσότερο” εκτιμάει για τα ελληνοτουρκικά στην αποκλειστική του συνέντευξη στο ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ο κ. Σωτήρης Ντάλης, Αναπληρωτής καθηγητής Διεθνών Σχέσεων-Διεθνούς Πολιτικής και Ευρωπαϊκής Ενοποίησης στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου...<br /><br />Σχολιάζει τις συμφωνίες της χώρας μας με ΗΠΑ & Γαλλία και τις διαχωρίζει από αυτές με τις χώρες του Κόλπου και την Αίγυπτο.<br /><br />Θεωρεί πως ο Ερντογάν είχε ποντάρει σε επανεκλογή Τραμπ και πως έχει πέσει στην παγίδα του Πούτιν, αναλύει τις ευρωπαϊκές ισορροπίες μετά την αποχώρηση της Άγκελα Μέρκελ και επιμένει στην επανεκλογή του Μακρόν, ενώ αναφέρεται και «στη μετά κορονοϊό εποχή».<br /><br />Τέλος ζητάει εγρήγορση για την κατάσταση στα Βαλκάνια λέγοντας πως “πρέπει να μας ανησυχούν οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος για να μην μας αιφνιδιάσουν δυσάρεστα”..<br /><br />Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:<br /><br /><i>-Κύριε Καθηγητά γινόμαστε μάρτυρες το τελευταίο χρονικό διάστημα ενός διπλωματικού μπαράζ συμφωνιών σε αμυντικό ή ενεργειακό/οικονομικό πεδίο με σκοπό την ενίσχυση της θέσης της Ελλάδος στην ευρύτερη περιοχή. Θεωρείτε πως όσα συμφωνήσαμε με ΗΠΑ, Γαλλία, Αίγυπτο και χώρες του Κόλπου, όπως τα Εμιράτα, μας διασφαλίζουν; Πρέπει να ανησυχούμε για...ανταλλάγματα;</i><br /><br />Σωστά χαρακτηρίζετε διπλωματικό μπαράζ συμφωνιών όλο αυτό το σκηνικό των τελευταίων μηνών που εντάσσεται στη λογική της ενίσχυσης της θέσης στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Από τις συμφωνίες που αναφέρετε θα ξεχώριζα τις δυο με τις ΗΠΑ και την Γαλλία που θα τις χαρακτήριζα στρατηγικής σημασίας συμφωνίες για τα ελληνικά συμφέροντα. Είναι δυο συμφωνίες με ιστορικούς στρατηγικούς εταίρους. Για παράδειγμα η Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (ΜDCA) Ελλάδας-ΗΠΑ, αναβαθμίζει τη βάση της Αλεξανδρούπολης κι αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο για τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.<br /><br />Όσο για την στρατηγικής σημασίας εταιρική συμφωνία Γαλλίας και Ελλάδας της 28ης Σεπτεμβρίου, αυτή εμπεριέχει και σοβαρά στοιχεία αμυντικής συνδρομής και θα μπορούσε να χαρακτηριστεί συμφωνία-ανάχωμα στην Τουρκία. Αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί η απαραίτητη ευρωπαϊκή κυριαρχία θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη «διαχείριση» της Τουρκίας.<br /><br />Ειδικά τη σημαντική συμφωνία Ελλάδας και Γαλλίας πρέπει να την εντάξουμε στη νέα συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης, μια συζήτηση που οδηγεί εκ των πραγμάτων σε μια νέα αλληλεγγύη συμφερόντων σε ευρωπαϊκό επίπεδο που θα συμπληρώνει και δεν θα ακυρώνει το εθνικό συμφέρον. Με πρωταγωνιστικό ρόλο στη Μεσόγειο, Γαλλία και Ελλάδα, εργάζονται για μια ειρηνική και ευημερούσα περιοχή, που διέπεται από συνεργασία και σεβασμό του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Δεν θα μιλούσα για ανταλλάγματα αλλά για στρατηγική σύγκλιση συμφερόντων στη Μεσόγειο με τους δυο εταίρους μας στην ευρωατλαντική κοινότητα. Όσο για τις άλλες συμφωνίες με τις χώρες του Κόλπου και την Αίγυπτο δεν θα έλεγα πως πρόκειται για στρατηγικές συμφωνίες, αλλά για συμφωνίες τακτικής επιλογής με προσωρινή σύγκλιση συμφερόντων. Και μια μικρή «λεπτομέρεια». Να μην ξεχνάμε πως πρόκειται για χώρες μη δημοκρατικές και ανελεύθερες!<br /><br /><i>-Την ίδια στιγμή η Τουρκία ακολουθεί την γνωστή στάση της με επαναλαμβανόμενες προκλήσεις με αφορμή την εξοπλιστική μας ενίσχυση, αλλά και την διεύρυνση των συμμαχιών μας. Θεωρείτε πιθανό να “το τραβήξει” στα άκρα και να έχουμε ένα θερμό επεισόδιο δεδομένων και των πολλών εσωτερικών προβλημάτων, που αντιμετωπίζει η ίδια καθώς και των σεναρίων για τον “Τούρκο ασθενή” Ερντογάν;</i><br /><br />Η Τουρκία του Ερντογάν έχει εξελιχθεί σε κορυφαίο πρόβλημα μιας Ευρώπης που επιθυμεί να έχει και γεωπολιτικό ρόλο. Αποφεύγει να σεβαστεί τους όρους και τις προϋποθέσεις προκειμένου να ενεργοποιηθεί η «θετική ατζέντα» στις ευρωτουρκικές σχέσεις και υπονομεύει τη βελτίωση του κλίματος με πράξεις όπως η αποχώρησή της από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για τη βία κατά των γυναικών. Η πολιτική συμπεριφορά του Ερντογάν, πέρα από τις συχνές απειλές προς την Ελλάδα, στηρίζεται στην προσβολή που είναι το άσφαιρο όπλο των καιροσκόπων γιατί οι προσβολές και η χυδαιότητα δεν αποτελούν διπλωματικά επιχειρήματα. Μάλλον είχε επενδύσει πολλά στην επανεκλογή του Τραμπ. Έκανε λανθασμένους υπολογισμούς που δεν του βγήκαν και η προβολή ισχύος που επιχείρησε στη Μεσόγειο βρέθηκε μπροστά στη γαλλική προβολή ισχύος. Στη δε Συρία φαίνεται πως έχει πέσει στην παγίδα του Πούτιν. Ναι ένταση μάλλον θα έχουμε αλλά όχι «κάτι» περισσότερο.<br /><br /><i>-Με την πολιτική αυλαία της Καγκελαρίου Μέρκελ να πέφτει, σηματοδοτείται μια νέα εποχή για την Ευρώπη; Πως διαμορφώνονται οι ισορροπίες ενόψει και των γαλλικών εκλογών;</i><br /><br />Με την αποχώρηση της Άγκελας Μέρκελ κλείνει ένας κύκλος και για την ΕΕ. Η νέα γερμανική κυβέρνηση υπό τον Σολτς, έναν πολιτικό που γνωρίζει πολύ καλά την ευρωπαϊκή ενοποιητική διαδικασία, θα κληθεί να στηρίξει την πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να αναδειχτεί η Ευρώπη σε ηγέτιδα δύναμη στην πράσινη οικονομία. Κι αυτό είναι σωστή επιλογή γιατί είναι ένα πεδίο όπου η Ευρώπη θα καταστεί πρωτοπόρος και θα διαθέσει τεχνογνωσία στον υπόλοιπο κόσμο. Όμως σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην «τέλεια καταιγίδα». Ύστερα από πολλά χρόνια η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με «επίθεση» αυξήσεων στις τιμές όλων των μορφών ενέργειας. Η μετάβαση στην πράσινη οικονομία δεν θα είναι δρόμος στρωμένος με ροδοπέταλα. Χρειαζόμαστε ενίσχυση της πολιτικής συνοχής και της αλληλεγγύης. Προς αυτή την κατεύθυνση θα είναι απαραίτητη η γαλλογερμανική συνεννόηση και η επανεκλογή του Μακρόν.<br /><br />Μπροστά στις διεθνείς προκλήσεις χρειαζόμαστε μια νέα φιλόδοξη ΕΕ, εξοπλισμένη με την απαραίτητη κυριαρχία για να καθορίζει η ίδια το μέλλον της και να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Στη μετά covid εποχή η ΕΕ πρέπει να πάει με καλύτερη συνοχή και περισσότερη αλληλεγγύη.<br /><br /><i>-Το βιβλίο σας "Μετά την Πανδημία. Η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο Κόσμος στη Σκιά της Δυστοπίας" κυκλοφορεί ήδη από τις εκδόσεις Παπαζήση. Είστε ο καταλληλότερος να απαντήσει στο ερώτημα που βρίσκεται στα χείλη όλων: «Τίποτα δεν θα είναι πια όπως πριν;»</i><br /><br />-Δε νομίζω πως είμαι ο καταλληλότερος. Εκείνο όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως βρισκόμαστε σε μια περίοδο κορύφωσης της αλληλεξάρτησης κι αυτό επιβάλλει να εργαστούμε στην κατεύθυνση της παγκόσμιας συλλογικής δράσης. Αυτό έδειξε και η πρόσφατη σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα στην Γλασκώβη.<br /><br />Πράγματι όλο αυτό το διάστημα της υγειονομικής κρίσης της πανδημίας ακούμε συχνά να λέγεται ότι «τίποτα δεν θα είναι πια όπως πριν» και ότι θα μιλάμε πλέον για «τη μετά κορωνοϊό εποχή». Με το συλλογικό έργο «Μετά την πανδημία. Η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο Κόσμος στη Σκιά της Δυστοπίας», επιχειρείται ένας πρώτος απολογισμός μιας εν εξελίξει κρίσης, η οποία όμως άλλαξε ριζικά την εικόνα του κόσμου. Πρέπει να υπογραμμίσω πως η έκδοση αυτή εντάσσεται στις δράσεις της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου.<br /><br /><i>-Τέλος, σας ανησυχούν όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στα Βαλκάνια, σε Κόσοβο, Βοσνία αλλά και για την πολιτική αναταραχή στα Σκόπια;</i><br /><br />-Πράγματι πρέπει να μας ανησυχούν οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος για να μην μας αιφνιδιάσουν δυσάρεστα. Η ευρωπαϊκή προοπτική των δυτικών Βαλκανίων είναι στρατηγικής σημασίας για την Ελλάδα και η καθυστέρηση της ένταξής τους προφανώς δεν μας ευνοεί. Αυτή βεβαίως οφείλεται τόσο στα εσωτερικά ζητήματα της ΕΕ όσο και στην αδυναμία πολλών υποψηφίων κρατών να μην εμπλέκονται σε αρνητικές εξελίξεις. Μπορεί για παράδειγμα η ΕΕ να προωθήσει σήμερα την ένταξη μιας χώρας όπως είναι η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, όταν η κρατική της υπόσταση δεν υποστηρίζεται από τις τρεις συνταγματικές εθνότητες; Την ίδια στιγμή υπάρχουν δυνάμεις που επιχειρούν να απομακρύνουν τα Δυτικά Βαλκάνια από την Ευρώπη προσφέροντας δήθεν αναπτυξιακή βοήθεια και συνεργασία στον εκπαιδευτικό τομέα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Καθηγητής Σ. Ντάλης: Σήμερα βρισκόμαστε μπροστά στην «τέλεια καταιγίδα»

Μάνος Χατζηγιάννης Σχολιάζει τις συμφωνίες της χώρας μας με ΗΠΑ & Γαλλία και τις διαχωρίζει από αυτές με τις χώρες του Κόλπου και την Αί...

Διαβάστε την συνέχεια

Πιάνει στασίδι το Πακιστάν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου! "Εισβολή" στη Σμύρνη με τις ευλογίες των Τούρκων και συναγερμός στην Ελλάδα.

<img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-11/46959524_101.jpg?itok=BFjIbNhH" /><br />Μετά τη ΝΑ Μεσόγειο ο Ερντογάν φέρνει το Πακιστάν στο Αιγαίο και στα μικρασιατικά παράλια<br /><div><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Εγκαινιάστηκε στη Σμύρνη την Τρίτη, η ονομαζόμενη ‘Pakistan Boulevard’ από τον δήμαρχο της πόλης Tunc Soyer.<br /><br />Στην τελετή των εγκαινίων συμμετείχαν επίσης ο Πρέσβης του Πακιστάν στην Τουρκία Syrus Sajjad Qazi, ο επίτιμος Γενικός Πρόξενος του Πακιστάν στη Σμύρνη Cahit Yasar Eren, ο Selami Poyraz, Πρόεδρος της Συνέλευσης του Εμπορικού Επιμελητηρίου και ο Mahmut Ozgener, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Σμύρνης.<br /><br />Το "Pakistan Boulevard" είναι ένας δρόμος μήκους 1,5 χιλιομέτρου που βρίσκεται στην καρδιά της επιχειρηματικής και οικονομικής περιοχής της Σμύρνης.<br /><img src="" /><br /><br />Επιπλέον, ο Πρέσβης Syrus Sajjad Qazi επισκέφθηκε επίσης το "περίπτερο του Πακιστάν" στη Σμύρνη το λεγόμενο "Pakistan Pavilion" το οποίο βρίσκεται στο Kulturpark Izmir, όπου διοργανώθηκε η Πρώτη Διεθνής Έκθεση της Τουρκίας.<br /><br />Χτίστηκε αρχικά το 1938 και έχει ανακαινιστεί ως Γραφείο Τουρισμού και Εκθεσιακό Κέντρο της Σμύρνης.<br /><br />Σε συνάντηση με τον Tunç Soyer, Δήμαρχο της Σμύρνης, ο Πρέσβης ευχαρίστησε τον Δήμο της Σμύρνης και τον λαό της πόλης για αυτές τις θερμές χειρονομίες, οι οποίες θα ενισχύσουν περαιτέρω τις διαπροσωπικές επαφές και θα ενισχύσουν την πολιτιστική συνεργασία μεταξύ Πακιστάν και Τουρκίας.<br /><br />Και οι δύο αξιωματούχοι συζήτησαν πρόσθετες ευκαιρίες στον τομέα της δημόσιας διπλωματίας. Οι λαοί του Πακιστάν και της Τουρκίας απολαμβάνουν στενούς δεσμούς που στηρίζονται σταθερά σε μια κοινή πολιτιστική και γλωσσική κληρονομιά, σύμφωνα με τους Τούρκους.<br /><br />Που αποβλέπουν οι τουρκικές κινήσεις στη Σμύρνη;<br /><br />Οι Τούρκοι έχουν δύο χώρες ως βασικούς συμμάχους τους, το Αζερμπαϊτζάν και το Πακιστάν.<br />Πολύς λόγος έγινε για την Ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία και την επικαιροποίηση της Ελληνοαμερικανικής στρατηγικής συνεργασίας, ωστόσο μάλλον πέρασε στα ψιλά, χωρίς να δοθεί η δέουσα προσοχή στην "διακύρηξη της Σούσα" μεταξύ Τουρκίας και Αζερμπαϊτζάν, η οποία είναι ταυτόσημη στην κύρια έκφανσή της με την Ελληνογαλλική συμφωνία, αφού με βάση αυτή όταν μια από τις δύο χώρες βρεθεί σε εμπόλεμη κατάσταση η άλλη θα σπεύσει να την βοηθήσει στρατιωτικά με όλα τα διαθέσιμα μέσα.<br /><br />Οι τελευταίες κινήσεις της Τουρκίας με το Πακιστάν, τόσο σε επίπεδο στρατιωτικής συνεργασίας με τη συμμετοχή σε κοινές ασκήσεις, σε εξοπλιστικά προγράμματα αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, κατατείνουν στην εκτίμηση ότι ο Ερντογάν θέλει να συμπράξει μια Συμφωνία με το Πακισστάν ανάλογη της "Διακήρυξης της Σούσα" <br /><br />Για τον σκοπό αυτό η Τουρκία ενεργοποιεί εδώ και καιρό και την οικονομική διπλωματία με το Πακιστάν, προσπαθώντας να δημιουργηθούν πακιστανικές εταιρείες και επενδύσεις με έμφαση στα μικρασιατικά παράλια και τα τουρκικά παράλια στην ΝΑ Μεσόγειο.<br /><br />Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, αλλά και το δέλεαρ για το πολεμικό ναυτικό του Πακιστάν να βρίσκεται σε σχεδόν μόνιμη βάση στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, προασπίζοντας έτσι και τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας του<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι το καλοκαίρι και συγκεκριμένα στα μέσα Αυγούστου ο Πρόεδρος του Πακιστάν Arif Alvi πραγματοποίησε τριήμερη επίσκεψη στην Τουρκία, όπουσυναντήθηε με τον Τούρκο πρόεδρο, τις αρχές αλλά και επιχειρηματίες.<br /><br />Οι δύο Πρόεδροι συμμετείχαν στην τελετή παράδοσης της πρώτης από τις τέσσερις κορβέτες MILGEM για το ναυτικό του Πακιστάν στην Κωνσταντινούπολη, ενώ είχαν συνομιλίες για διμερείς σχέσεις και για περιφερειακά ζητήματα.<br />Σε προγενέστερο άρθρο μας είχαμε αναφερθεί τότε στις αναφορές του Πακιστανού Προέδρου σε βάρος της Ελλάδας, έστω και έμμεσα, και σε βάρος της Ινδίας.</div><div><br />H Πακιστανική συμμετοχή στην "Αnatolian Eagle-2021" και η σημασία της<br /><br />Υπενθυμίζουμε τέλος ότι στη φετινή διεθνή άσκηση της "Αnatolian Eagle-2021", συμμετείχαν οι αεροπορικές δυνάμεις του Αζερμπαϊτζάν με 2 μαχητικά MIG-29s και 2 μαχητικά SU-25s, το Κατάρ με 4 μαχητικά Rafale, το Πακιστάν με 5 μαχητικά JF-17s και το ΝΑΤΟ με 1 E- 3Α αεροσκάφος AWACS.<br /><br />Η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία θα συμμετείχε με 38 μαχητικά F-16C / D των 113ης (5), 132ηε (10), 151ης (6), 152ης (6), 181ξς (8), and 191ης (3) Μοιρών αεροσκαφών, 1x KC -135R της 101ης Μοίρας, 1 Ε-7Τ της 131ης Μοίρας και 1 ΑΝΚΑ-Σ της 302ης Μοίρας.<br /><br />Οι τουρκικές ναυτικές δυνάμεις θα συμμετείχαν επίσης με 2 φρεγάτες και 2 σκάφη ταχείας επέμβασης.<br /><br />Εδώ επισημαίνουμε την συνεκπαίδευση των τουρκικών F-16 με τα μαχητικά JF-17s του Πακιστάν στην υπόψη άσκηση, γεγονός που αποτελεί το προοίμιο περαιτέρω επικίνδυνων εξελίξεων για την Ελλάδα, αφού σε περίπτωση στρατιωτικής αναμέτρησης με την Τουρκία θα πρέπει να θεωρείται πάρα πλύ πιθανό, έως σίγουρο, να υπάρχει συνδρομή της Πακισταντικής πολεμικής αεροπορίας μαζί με αυτής των Αζέρων , στην τουρκική πολεμική αεροπορία.<br /><br />Κάτι τέτοιο οπωσδήποτε θα ήταν πολύ αρνητική εξέλιξη για τη χώρα μας , αφού οι πιλότοι μας δεν έχουν έρθει ποτέ αντιμέτωποι με μαχητικά JF-17s που διαθέτει το Πακιστάν και μαχητικά MIG-29s και SU-25 που διαθέτει το Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Η Ελληνική αντίδραση<br /><br />Η χώρα μας θα πρέπει να απαντήσει στο "πακιστανική εισβολή" στη Σμύρνη με ανάλογο και πολύ καλύτερο τρόπο.<br /><br />Αυτός είναι η πρόσκληση επενδύσεων και επιχειρήσεων συμμάχων χωρών στα νησιά μας στο Αιγαίο, έχοντας ως κυριότερο όπλο τον τουρισμό και την πράσινη ενέργεια.<br /><br />Τυχόν εφελκυσμός αλυσίδων μεγάλων ξενοδοχειακών ομίλων από Ινδία, ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία, ΗΠΑ, Γαλλία, Ισραήλ για επέκταση των δραστηριοτήτων τους στα νησιά μας, καθώς και εταιρειών πράσινης ενέργειας, εκλεταλλευόμενεςτον ήλιο και τον αέρα για ηλιακή και αιολική ενέργεια, η χώρα μας θα πετύχαινε να αυξήσει κατακόρυφα τα οικονομικά συμφέροντα αλλά ενδιαφέρον συμμάχων χωρών για την ασφάλεια των νησιών μας στο Αιγαίο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πιάνει στασίδι το Πακιστάν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου! "Εισβολή" στη Σμύρνη με τις ευλογίες των Τούρκων και συναγερμός στην Ελλάδα.

Μετά τη ΝΑ Μεσόγειο ο Ερντογάν φέρνει το Πακιστάν στο Αιγαίο και στα μικρασιατικά παράλια Παναγιώτης Νάστος Εγκαινιάστηκε στη Σμύρνη την Τρί...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μετά-Ερντογάν εποχή θα εγείρει διλήμματα για τον Ελληνισμό

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/11/meta_erdogan_turkia_slpress.jpg" /><br /><br /><b>Γιαλλουρίδης Χριστόδουλος</b><br />Οι της επομένης της Ερντογανικής εποχής αναμενόμενες ή και προβλεπόμενες κατά ταύτα συνθήκες, θέτουν το ζήτημα της μετα-ερντογανικής επερχόμενης περιόδου στην Άγκυρα, με αναφορές, όχι μόνο στο διεθνές περιβάλλον, αλλά ιδιαιτέρως σε Αθήνα και Λευκωσία.<br /><br />Η υφιστάμενη διλημματική αναζήτηση ανάγνωσης του εν Αγκύρα την επομένη επερχομένου, παραπέμπει στο ενδιαφέρον του διεθνούς πολιτικού παράγοντα, Δύσης και Ανατολής, όχι μόνο λόγω της σπουδαιότητος που παλαιόθεν, όπως και σήμερα, αποδίδεται στη γεωστρατηγική θέση και παρουσία της Τουρκίας περιφερειακά και διεθνώς, αλλά και λόγω της ανεξέλεγκτης κατά ταύτα σύγχρονης τουρκικής στρατηγικής, που αποδίδεται λανθασμένα μεν, πραγματικά δε από κύκλους της Δύσης στον Ερντογάν προσωπικά.<br /><br />Σημειώνεται πως η Δύση, με έμφαση στην Ουάσιγκτον, θεωρώντας δεδομένη τη συμμαχική σχέση της με την Άγκυρα και αντιμετωπίζοντάς την ως αναπόσπαστο κρίκο της νατοΐκής συμμαχίας, τελεί σε ευνοϊκή στάση αναμονής, επενδύοντας σε ανάδειξη πολιτικών προσωπικοτήτων στο εσωτερικό της Τουρκίας, των οποίων η πολιτική θα τελεί εν αγαστή αρμονία προς τα δυτικά συμφέροντα, αναπολώντας κατά ταύτα την παλαιόθεν υφιστάμενη πιστή στον δυτικό στρατηγικό προσανατολισμό, Τουρκία.<br /><br />Στο εγχείρημα μιας εμπεριστατωμένης ανάγνωσης, που να άπτεται των επερχομένων σε μια μετά τον Ερντογάν Τουρκία, οφείλει κανείς να ανατρέξει στο ιστορικό παρελθόν της χώρας, αλλά και στη συγκρότηση του πολιτικού σκηνικού σήμερα. Η σημερινή πολιτική διαδρομή της χώρας, που χαρακτηρίζεται από τον αποκεφαλισμό και την κατά ταύτα ακύρωση του παραδοσιακού για το πολίτευμα ρόλου του στρατεύματος, από τις πολλαπλές διώξεις και φυλακίσεις αντιφρονούντων στο πλαίσιο ενός εγχειρήματος εξαφάνισης της αντιπολίτευσης, καθώς και από τη συγκέντρωση όλων των εξουσιών στο πρόσωπο του Ερντογάν, υποδεικνύει ότι η πορεία στη μετα-ερντογανική εποχή δεν προοιωνίζεται να είναι ομαλή και συγκροτημένη.<br /><br />Δεομένου του γεγονότος πως ένα ενδεχόμενο πολιτικό χάος, αντίστοιχο με αυτό της δεκαετίας του 1960 στο εσωτερικό της Τουρκίας, αποτρέπεται σήμερα εξαιτίας της αυταρχικής διάρθρωσης της ηγεσίας του Ερντογάν, ένα σενάριο αποχώρησής του, θα δημιουργήσει ενδεχομένως μια κατάσταση πολλαπλής ενεργοποίησης και πυροδότησης καταπιεσμένων σήμερα δυνάμεων, που θα επιχειρήσουν δυναμικά και διεκδικητικά την κατοχύρωση συνθηκών πολιτικής διάρθρωσης της παρουσίας τους ως εξουσίας στην επόμενη μέρα.<br /><br />Επιστροφή στη δεκαετία 1960<br /><br />Η απουσία μιας προσωπικότητας, όπως αυτή του Ερντογάν, που είναι σε θέση, παντί τρόπω, να συγκρατεί το τουρκικό πολιτικό σύστημα στις εσωτερικές του δομές και με δεδομένη την έλλειψη δημοκρατικής παράδοσης και αντίστοιχης πολιτικής κουλτούρας στη γειτονική χώρα, αλλά και με το στράτευμα να έχει περιθωριοποιηθεί πλήρως ως ρόλος, θα σημάνει πιθανότατα την έναρξη ενός κατά το ρωμαϊκό bellum omnium contra omnes, τουτέστιν πολέμου όλων εναντίον όλων, παραπέμποντας στην ταραχώδη για τη χώρα δεκαετία του 1960.<br /><br />Υπογραμμίζεται, συναφώς, πως σύμφωνα με την παράδοση της πολιτικής κουλτούρας αυταρχικού τύπου χαρισματικών ηγετών, που παραπέμπουν στο περονικό μοντέλο, η αντίληψη που τους διατρέχει είναι να μην ορίζουν διαδόχους, ακολουθώντας ως φιλοσοφία τη γνωστή αυτοκρατορική ρήση Après moi, le deluge, με θερμηνευόμενο στο “μετά από εμένα, το χάος”.<br /><br />Επανερχόμενοι στην τουρκική τρέχουσα διάσταση πολιτικής, ουδείς μπορεί να αποκλείσει σε μια επόμενη για την Τουρκία ημέρα, την επαναδραστηριοποίηση κεμαλικών δυνάμεων αυτοπροσδιοριζόμενων και ως θεμελιωτών του μετα-οθωμανικού, τουρκικού πολιτικού συστήματος εν αντιπαραθέση με δυνάμεις του στενού κύκλου του Ερντογάν, που θα λειτουργήσουν ως συνεχιστές της ερντογανικής πολιτικής κουλτούρας, με κύρια προβολή την αντίληψη μιας ισχυρής ηγεμονικής και ανεξάρτητης περιφερειακά και διεθνώς, Τουρκίας, απαλλαγμένης από κηδεμόνες και διεθνείς εξαρτήσεις.<br /><br />Τουρκικό πολιτικό σύστημα και ελληνισμός<br /><br />Πρέπει να ληφθεί υπόψη στις κατά τα ανωτέρω ως προς το τουρκικό πολιτικό σύστημα αναφορές, πως το στράτευμα υφίσταται ως παράδοση και συστατικό γνώρισμα της τουρκικής πολιτικής κουλτούρας, πράγμα που σημαίνει πως σχετικές δυνάμεις, που βρίσκονται σήμερα διωκόμενες ή τελούν εν υπνώσει, μπορούν ανά πάσα στιγμή να ενεργοποιηθούν, επιχειρώντας να επανασυντάξουν τις δυνάμεις τους, επαναφέροντας τον παραδοσιακό ρόλο του στρατεύματος στο τουρκικό πολιτικό σύστημα, ως κατά τα ανωτέρω θεματοφύλακα του κεμαλισμού, δηλαδή της υπαρξιακής διάστασης του τουρκικού κράτους.<br /><br />Σε ότι αφορά στα θέματα, που άπτονται του ελληνισμού, πρέπει να υπογραμμίσουμε πως όλες ανεξαιρέτως οι τουρκικές πολιτικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων και σημερινών αντιπάλων του Ερντογάν, αυτοπροσδιοριζομένων ως δημοκρατικών, συγκλίνουν στη στρατηγική στόχευση της αναθεώρησης των συνθηκών, που διέπουν τις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα και φυσικά την Κύπρο.<br /><br />Το τουρκικό πολιτικό σύστημα, στη διαχρονική του διάσταση, θεωρεί ότι η Κύπρος συνιστά συνέχεια του τουρκικού υφάλου της Ανατολίας, θέτοντας ως βασική στρατηγική στόχευση την τουρκοποίηση, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, της μεγαλονήσου, καθιστώντας την γεωπολιτικό προγεφύρωμα για τη στρατηγική παρουσία της Τουρκίας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, ενώ ως προς το Αιγαίο αποτελεί κοινή συνισταμένη των τουρκικών πολιτικών δυνάμεων η διαχρονική αντίληψη περί συνάντησης των δύο χωρών στη μέση του Αιγαίου.<br />Η στρατηγική της Αθήνας<br /><br />Οι διαφορές των εν προκειμένω διαγκονιζομένων για την εξουσία πολιτικών δυνάμεων σε μια επόμενη μέρα στην Τουρκία, παραπέμπουν σε διαφορές τακτικής υφής, όπως για παράδειγμα στην επιστροφή σε μια σχέση στρατηγικής σύμπλευσης και εμπιστοσύνης με τις ΗΠΑ, διατηρώντας στο ακέραιο τις υφιστάμενες τουρκικές διεκδικήσεις απέναντι σε Ελλάδα και Κύπρο, καθώς και τη διεκδίκηση του ηγεμονικού ρόλου της Τουρκίας στην περιοχή.<br /><br />Ως προς την Ουάσιγκτον και τον δυτικό παράγοντα ευρύτερα, η Αθήνα οφείλει να λάβει υπόψη ότι μια αποχώρηση του Ερντογάν από την εξουσία καθ’ οιονδήποτε τρόπο, θα επιφέρει ανακούφιση στη Δύση και αυξημένες προσδοκίες ως προς τις ευνοϊκές συνθήκες ενός στρατηγικά δημιουργικού μέλλοντος στις σχέσεις δύσης –Τουρκίας, πράγμα που σημαίνει πως θα αυξηθεί η αποδιδόμενη πίστη στον ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, κάτι που θα μεταφραστεί και σε οικονομικά και στρατιωτικά ανταλλάγματα έναντι του επόμενου ηγέτη. Η προσδοκία της δύσης θα εστιάζεται στην αντίληψη “Η Τουρκία αλλάζει”.<br /><br />Το ερώτημα που ανάγλυφα τίθεται προς την Αθήνα και άπτεται των αληθών συμφερόντων του ελληνισμού παραπέμπει στο τι οφέλη εθνικού επιπέδου και σε απτή διάσταση πολιτικής λαμβάνουν Ελλάδα και Κύπρος, δεδομένης της τρέχουσας περιόδου, που χαρακτηρίζεται από την εχθρικά διακείμενη για τη δύση παρουσία του Ερντογάν στην τουρκική ηγεσία.<br /><br />Η Αθήνα, έχοντας προσεγγίσει την παρούσα διεθνοπολιτική συγκυρία με επιτυχείς τακτικές κινήσεις στρατηγικής, που παραπέμπουν κυρίως στις συμμαχίες με Γαλλία, ΗΠΑ, Ισραήλ, Αίγυπτο και ΗΑΕ, οφείλει ως επιβάλλεται στη διεθνή διπλωματία, να αποκομίσει στρατηγικής υφής κέρδη, απτόμενα κυρίως στο Κυπριακό και την κατά ταύτα αξίωση αποκατάστασης της διεθνούς νομιμότητας στη Μεγαλόνησο, αλλά και στην ενεργό υποστήριξη του διεθνώς νομιμοποιημένου δικαιώματος της χώρας για καθολική και σύμφωνη προς το διεθνές δίκαιο της θάλασσας επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η μετά-Ερντογάν εποχή θα εγείρει διλήμματα για τον Ελληνισμό

Γιαλλουρίδης Χριστόδουλος Οι της επομένης της Ερντογανικής εποχής αναμενόμενες ή και προβλεπόμενες κατά ταύτα συνθήκες, θέτουν το ζήτημα της...

Διαβάστε την συνέχεια

Δάκτυλος Ερντογάν για την ανατροπή Ζαεφ.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/11/erntogan_zaef_SLpress.gr_.jpg" /><br /><br />O Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται πίσω από τις προσπάθειες ανατροπής του Ζόραν Ζάεφ, σύμφωνα με αλβανικό δημοσίευμα, καθώς ελέγχει το μικρό αλβανικό κόμμα BESA που από τον κυβερνητικό συνασπισμό μεταπήδησε στην συμμαχία του VRMO-DPMNE και θα υπερψηφίσει την πρόταση μομφής που θα συζητηθεί στις 11 Νοεμβρίου. Ο Ερντογάν δεν επιθυμεί να χάσει την επιρροή του στα Σκόπια, καθώς ο Ζάεφ επιδιώκει την ενταξη στην ΕΕ.<br /><br />Συγκεκριμένα το δημοσίευμα του pamfleti.net, που μεταφράστηκε από το echedoros-a.gr, επισημαίνει ότι το BESA ελέγχεται από την κυβέρνηση της Άγκυρας και ότι υπάρχει μια αλυσιδωτή αντίδραση που σκιαγραφεί την αποτυχία της προσπάθειας για ανατροπή της κυβέρνησης του Ζάεφ στη Βόρεια Μακεδονία.<br /><br />Να επισημάνουμε με αφορμή το δημοσίευμα, ότι ο Ερντογάν διατηρεί επιρροή στο αλβανικό στοιχείο των Δυτικών Βαλκανίων, γεγονός που αποδεικνύεται από τις στενές σχέσεις που διατηρεί με τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα και από την άσκηση μιας “soft power” σε Κόσοβο και στις αλβανικές μειονότητες της ευρύτερης περιοχής.<br /><br />Το δημοσίευμα αναφέρει, ότι όλα δημιουργήθηκαν από το BESA το οποίο χρηματοδοτείται από τον Ερντογάν και ελέγχεται απόλυτα από την Άγκυρα. Ο Ερντογάν ενήργησε άμεσα, ακριβώς για να σταματήσει μια απόφαση που αναμενόταν τον Δεκέμβριο για απομάκρυνση της Βόρειας Μακεδονίας από την τουρκική επιρροή. Επισημαίνει, ακόμα, ότι η έναρξη της Κυβερνητικής Διάσκεψης για την έναρξη των συνομιλιών με την ΕΕ είναι μια καθοριστική πραγματικότητα, για τα Σκόπια, καθώς τα νύχια της Τουρκίας είναι σε αυτήν τη χώρα πάνω από 500 χρόνια.<br /><br />Επιπλέον, το δημοσίευμα εκτιμά ότι όλα ξεκίνησαν την περασμένη Κυριακή, όταν ο επικεφαλής του Κοινοβουλίου της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, Μπακίρ Ιζετμπέκοβιτς, ο οποίος είναι και αρχηγός του μουσουλμανικού κόμματος Κόμμα Δημοκρατικής Δράσης, βρέθηκε στην Άγκυρα. Τη στιγμή που φάνηκε μια νίκη του VRMO, όπου το BESA κέρδισε το Τέτοβο χάρη στα εκατομμύρια που έριξε η Τουρκία, ο Ερντογάν διέταξε την εγκατάλειψη του Ζόραν Ζάεφ.<br /><br />Ελιγμός Ερντογάν<br /><br />Tο BESA έχει 4 βουλευτές που δεν τους εξέλεξε μόνο του ως κόμμα στις εκλογές, αλλά σε κοινή λίστα με το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SDSM) του Ζάεφ. Η κίνηση αυτή του BESA (Μπέσα), είναι το αντίθετο από το όνομα που έχει αυτό το κόμμα. Το δημοσίευμα αναφέρει ότι δεν υπάρχει κάτι για τα αλβανικά κόμματα ώστε να έχουν σχέση με το VRMO-DPMNE, αντίθετα αμβλύνει το δράμα και την πολιτική σύγκρουση στη χώρα. Καταργεί ακόμη και το μονοπώλιο του Αλί Αχμέτι του DUI, που ουσιαστικά έχει ολοκληρώσει την αποστολή του. Όμως το πραξικόπημα της περασμένης Παρασκευής δεν είναι μια πολιτική κίνηση, ούτε κάτι εναντίον κάποιου κατεστημένου.<br /><br />Πρόκειται απλώς, αναφέρει το δημοσίευμα, για έναν ελιγμό του Ερντογάν που υποστηρίχθηκε από τη Ρωσία, καθώς τόσο ο Μπάιντεν όσο και άλλοι δυτικοί ηγέτες ταπείνωσαν τον Τούρκο ηγέτη στη σύνοδο κορυφής της G20 στη Ρώμη, κάτι που τον οδήγησε στο να προβεί σε μποϊκοτάζ στη Σύνοδο Κορυφής της Γλασκώβης για το κλίμα. Τουρκία και Ρωσία, επισημαίνει, είναι δυνάμεις που θέλουν να κρατήσουν τα Βαλκάνια μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι η κύρια φιλοδοξία των πολιτών τους.<br /><br />Να υπενθυμίσουμε, ότι το ενδεχόμενο ανόδου του ηγέτη του VRMO Κρίτσιαν Μιτσκόσκι στην εξουσία έχει ήδη προκαλέσει ανησυχία σε ΕΕ και ΗΠΑ που παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις στη Βόρεια Μακεδονία. Εκτιμάται, ότι μια αποσταθεροποίηση των Σκοπίων θα επηρεάσει αρνητικά την ευρύτερη περιοχή, θα υποδαυλίσει τις παγωμένες συγκρούσεις, που η επίλυσή τους θεωρείται απαραίτητη προϋποθεση για την ένταξη των κρατών των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δάκτυλος Ερντογάν για την ανατροπή Ζαεφ.

O Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται πίσω από τις προσπάθειες ανατροπής του Ζόραν Ζάεφ, σύμφωνα με αλβανικό δημοσίευμα, καθώς ελέγχει το μικρό αλβανικ...

Διαβάστε την συνέχεια