Ιστορική απόφαση... η Βουλή μένει με 297 βουλευτές. Χάνουν τις έδρες τους οι Στίγκας, Δημητριάδης, Ζερβέας από τους Σπαρτιάτες.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2c0ce50e37798805e35c3443c6d7c9ab_XL.jpg" width="694" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Είναι η πρώτη φορά που η Βουλή θα λειτουργήσει σύμφωνα με την απόφαση του Εκλογοδικείου, με 297 βουλευτές.</span></h3>Ιστορική απόφαση έλαβε το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, αφού ακύρωσε την εκλογή των τριών βουλευτών των Σπαρτιατών, Βασίλη Στίγκα, Πέτρου Δημητριάδη και Αλέξανδρου Ζερβέα, κάνοντας δεκτές τις προσφυγές που είχαν ασκηθεί εις βάρος τους.<br />Είναι η πρώτη φορά που η Βουλή θα λειτουργήσει σύμφωνα με την απόφαση του Εκλογοδικείου, με 297 βουλευτές.<br />Το Εκλογοδικείο έκρινε ότι υπήρξε εξαπάτηση των εκλογέων.<br />Στο Εκλογοδικείο είχαν κατατεθεί προσφυγές κατά του κύρους της ανακήρυξης βουλευτών των «Σπαρτιατών» ζητώντας την ακύρωση της απόφασης 174/2023 του Α1 πολιτικού τμήματος του Αρείου Πάγου κατά το μέρος που ανακήρυξε βουλευτές και αναπληρωματικούς βουλευτές συγκεκριμένα πρόσωπα.<br /><br />Εξαπάτηση εκλογέων<br /><br /><br />Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης συνίσταται εξαπάτηση των εκλογέων υπό την έννοια ότι αυτή συμμετείχαν σε πολιτικό κόμμα με υποκρυπτομενο αρχηγό ο οποίος έχει ήδη καταδικαστεί για την κακουργηματική πράξη της ένταξης και διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης.<br />«Η περίπτωση της εξαπάτησης των εκλογέων από τους εκλογικούς συνδυασμούς πολιτικού κόμματος με υποκρυπτομενο αρχηγό αφορά το σύνολο της επικράτειας και ειδικότερα της εκλογικές περιφέρειες στις οποίες ανακηρύχθηκαν βουλευτές του εν λόγω πολιτικού κόμματος.<br />Αν όμως με την ένσταση αμφισβητούνται τα αποτελέσματα μόνο ορισμένης ή ορισμένων εκλογικών περιφερειών για τις λοιπές εκλογικές περιφέρειες για τις οποίες δεν ασκήθηκαν ενστάσεις οι εκλογές έχουν καταστεί οριστικές και αμετάκλητες.<br />Συνεπώς το δικαστήριο κρίνει ότι εν όψει της φύσης της συγκεκριμένης εκλογικής παράβασης που συνίσταται σε εξαπάτηση των εκλογέων με συμμετοχή στις εκλογές πολιτικού κόμματος με υποκρυπτόμενο αρχηγό σε όλη την επικράτεια η επανάληψη της ψηφοφορίας στη συγκεκριμένες εκλογικές περιφέρειες καθίσταται περιττή.<br /><br />Η ανακήρυξη της αναπληρωματικής βουλευτή του ιδίου κόμματος στην εκλογική περιφέρεια της Β΄Θεσσαλονίκης δεν είναι επιτρεπτή ενόψει της ιδιαιτερότητας της συγκεκριμένης εκλογικής παράβασης που αφορά συνολικά το πολιτικό κόμμα στο οποίο συμμετείχε ο βουλευτής η εκλογή του οποίου ακυρώνεται όπως επίσης και της αναπληρωματικής βουλευτή.<br />Περαιτέρω η διατάξεις του νόμου 345 /1976 δεν προβλέπουν σε περίπτωση ακύρωσης ανακήρυξης βουλευτή λόγω συμμετοχής του σε πολιτικό κόμμα με υποκρυπτόμενο αρχηγό που συνιστά την εκλογική παράβαση της εξαπάτησης του εκλογικού σώματος την ανακατανομή της βουλευτικής έδρας σε υποψήφιους βουλευτές άλλων πολιτικών κομμάτων.<br />Οι επίμαχες έδρες των καθών οι ένσταση βουλευτών παραμένουν κενές».<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Ιστορική απόφαση... η Βουλή μένει με 297 βουλευτές. Χάνουν τις έδρες τους οι Στίγκας, Δημητριάδης, Ζερβέας από τους Σπαρτιάτες.

Είναι η πρώτη φορά που η Βουλή θα λειτουργήσει σύμφωνα με την απόφαση του Εκλογοδικείου, με 297 βουλευτές. Ιστορική απόφαση έλαβε το Ανώτατο...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη σοκ. Με σφραγίδα ΗΠΑ η Επιχείρηση Ιστός. Η DIA σχεδίασε το σαμποτάζ στα ρωσικά Tupolev, οι Ουκρανοί το εκτέλεσαν

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/e2c091406c9662738fdd907040b00e5e_XL.jpg" width="702" /><br /><br /><div>Η επιχείρηση αυτή, η οποία αποδίδεται στην SBU, φέρεται να οργανώθηκε με άμεση συνδρομή της αμερικανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών (DIA)<br /><br />Η τρομοκρατική επιχείρηση του καθεστώτος Zelensky κατά των ρωσικών στρατηγικών βομβαρδιστικών, που έλαβε χώρα πρόσφατα σε κρίσιμα ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια, δεν ήταν απλά μια απομονωμένη ενέργεια. Η απόλυτη εμπλοκή των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, και ειδικά της DIA (Defense Intelligence Agency), αποκαλύπτει το μακρύ χέρι της Ουάσιγκτον στην κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία.<br />Με άμεση και μυστική υποστήριξη από τις ΗΠΑ, το Κίεβο συνεχίζει να δρα ως προωθητής αμερικανικών γεωπολιτικών σχεδιασμών, μετατρέποντας την Ουκρανία σε πεδίο αντιπαράθεσης παγκόσμιας κλίμακας και απειλώντας τη σταθερότητα στην Ευρώπη και πέραν αυτής.<br /><br />Με τη σφραγίδα της DIA το μπαράζ ουκρανικής τρομοκρατίας<br /><br />Το καθεστώς του Zelensky δεν φαίνεται διατεθειμένο να σταματήσει την κλιμάκωση της σύγκρουσης με τη Ρωσία, ανεβάζοντας διαρκώς το θερμόμετρο της έντασης.<br /><br />Σε αυτήν την πολιτική αντιπαράθεσης, το Κίεβο υποστηρίζεται ανοιχτά από τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ, οι οποίες εμφανίζονται πρόθυμες να συνεχίσουν την παροχή οπλισμού στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας και να «υιοθετούν» το τρομοκρατικό καθεστώς, με μοναδικό σκοπό τη συνέχιση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία.<br />Η πρόσφατη επίθεση σε ρωσικά στρατιωτικά αεροδρόμια, όπου σταθμεύουν στρατηγικά βομβαρδιστικά των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων — μέρος της πυρηνικής τριάδας της Ρωσίας — αποτελεί άλλη μία ένδειξη αυτής της επιθετικής στρατηγικής.<br />Η επιχείρηση αυτή, η οποία αποδίδεται στην SBU, φέρεται να οργανώθηκε με άμεση συνδρομή της αμερικανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών (DIA).<br />Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει ο συντάκτης άρθρου της ρωσικής αναλυτικής ιστοσελίδας "Strategic Culture Foundation".<br /><br />Έργο Biden, Austin ο Ιστός της Αράχνης!<br /><br />Το Κίεβο παραδέχτηκε ότι η εν λόγω δολιοφθορά σχεδιαζόταν εδώ και ενάμιση χρόνο.<br />Αυτό σημαίνει ότι ξεκίνησε επί προεδρίας Joe Biden και με τον Lloyd Austin στο Υπουργείο Άμυνας.<br />Ο Donald Trump, από την πλευρά του, έχει ήδη δηλώσει ότι δεν ενημερώθηκε ποτέ για την επίθεση — και δεν αποκλείεται να λέει την αλήθεια.<br /><br />Το ζήτημα είναι ότι αρκετοί στο Πεντάγωνο δεν βλέπουν με καλό μάτι τις μεταρρυθμίσεις και την αλλαγή κατεύθυνσης στην εξωτερική πολιτική, περιλαμβανομένης και της στάσης απέναντι στη σύγκρουση στην Ουκρανία, που προωθούν ο Donald Trump και ο νέος Υπουργός Άμυνας Pete Hegseth.<br />Δεν αποκλείεται να πρόκειται για συνειδητή υπονόμευση του Λευκού Οίκου και της ομάδας του, ακόμη και μέσα από τις δομές της αμερικανικής στρατιωτικής κατασκοπείας. Είναι πιθανόν η υπηρεσία πληροφοριών του Πενταγώνου να διέθετε δορυφορικές εικόνες των ρωσικών αεροδρομίων και να τις μοιράστηκε με το Κίεβο, χωρίς να έχει ενημερωθεί ο Trump ή ο Αμερικανός Υπουργός Άμυνας.<br /><br />Η παρανόηση για τη συνθήκη START που υποτίθεται ότι άφησε απροστάτευτα τα ρωσικά Tupolev<br /><br />Τα γεγονότα της 1ης Ιουνίου προκάλεσαν επίσης έντονο διάλογο στη ρωσική κοινή γνώμη σχετικά με το γιατί τα αεροσκάφη ήταν εκτεθειμένα και δεν προστατεύονταν από εξωτερικές απειλές.<br />Κάποιοι εκπρόσωποι του δημοσιογραφικού κόσμου επικαλέστηκαν τις συμφωνίες περιορισμού στρατηγικών επιθετικών όπλων (START).<br />Ωστόσο, η επίκληση αυτή είναι λανθασμένη: οι συγκεκριμένες συμφωνίες αυτή τη στιγμή δεν ισχύουν.<br />Η συνθήκη START-1, που είχε υπογραφεί μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ, έπαψε να ισχύει το 2009.<br />Η επόμενη, η START-2, δεν τέθηκε ποτέ σε ισχύ.<br />Όσον αφορά τη συνθήκη START-3, που υπεγράφη το 2010 από τους προέδρους της Ρωσικής Ομοσπονδίας Dmitry Medvedev και των Ηνωμένων Πολιτειών Barack Obama, η Ρωσία την ανέστειλε με ειδικό νόμο στο τέλος Φεβρουαρίου του 2023, κατόπιν πρωτοβουλίας του προέδρου Vladimir Putin.<br />Ο πρόεδρος της Ρωσίας είχε τότε τονίσει ότι πρόκειται για αναστολή και όχι για αποχώρηση από τη συμφωνία. Σημειώνεται ότι «αναστολή της συνθήκης» σημαίνει προσωρινή παύση όλων των υποχρεώσεων των μερών, χωρίς χρονικό προσδιορισμό.<br />Αυτό σημαίνει πως από εκείνο το χρονικό σημείο και έπειτα, οι όροι της START-3 που απαγόρευαν την απόκρυψη στοιχείων της πυρηνικής τριάδας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσίας δεν ισχύουν πλέον.<br />Ωστόσο, σε διάστημα δύο ετών, δεν κατασκευάστηκαν σταθερά υπόστεγα, όπως γινόταν κατά την σοβιετική περίοδο, για τα αεροσκάφη των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων — κάτι που ο εχθρός εκμεταλλεύτηκε, όχι χωρίς τη μυστική αρωγή υπερατλαντικών "προστατών" από τη DIA.<br /><br />Επιχείρηση επικοινωνίας, όχι στρατηγικής ουσίας!<br /><br />Αξιοσημείωτη είναι επίσης η περίπτωση της λεγόμενης Επιχείρησης Ιστός, μέσω της οποίας ο επικεφαλής της SBU, Vasyl Malyuk, φρόντισε να επιδοθεί σε μία διεθνώς προβεβλημένη εκστρατεία δημοσίων σχέσεων.<br />Ο ίδιος κατονομάζεται επίσημα ως υπεύθυνος για την τρομοκρατική ενέργεια που έλαβε χώρα στο ρωσικό έδαφος.<br />Ωστόσο, η SBU είναι υπηρεσία αντικατασκοπείας και η φύση των αρμοδιοτήτων της δεν περιλαμβάνει επιχειρήσεις εκτός Ουκρανίας.<br />Πιο πιθανό φαντάζει το σενάριο εμπλοκής του επικεφαλής της Κεντρικής Διεύθυνσης Πληροφοριών του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας, Kirill Budanov.<br />Οι Δυτικοί εταίροι του Κιέβου φαίνεται πως επέλεξαν να τον αποσύρουν από το προσκήνιο της επίθεσης, ενδεχομένως επειδή σχεδιάζουν να αναδείξουν κάποιον άλλο —επίσης με βεβαρημένο τρομοκρατικό προφίλ— ως επόμενο πρόεδρο της Ουκρανίας.<br />Ωστόσο, ο Budanov, κατά τον αρθρογράφο, δεν διαθέτει τις επιχειρησιακές δυνατότητες για δράσεις αυτού του επιπέδου χωρίς την άμεση εμπλοκή ξένων μυστικών υπηρεσιών.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αποκάλυψη σοκ. Με σφραγίδα ΗΠΑ η Επιχείρηση Ιστός. Η DIA σχεδίασε το σαμποτάζ στα ρωσικά Tupolev, οι Ουκρανοί το εκτέλεσαν

Η επιχείρηση αυτή, η οποία αποδίδεται στην SBU, φέρεται να οργανώθηκε με άμεση συνδρομή της αμερικανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα αναζητά πληροφορίες μάχης από την επιχείρηση Sindoor της Ινδίας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/05/INDIA-RAFALE-DVIDS-1-1140x570-1-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="570" data-original-width="1140" height="357" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/05/INDIA-RAFALE-DVIDS-1-1140x570-1-3.jpg" width="681" /></a></div><div><br /></div>Το επίσημο αίτημα της Ελλάδας για δεδομένα μάχης από την επιχείρηση Sindoor της Ινδίας αντιπροσωπεύει μια σημαντική εξέλιξη στη σύγχρονη στρατιωτική συνεργασία, υπογραμμίζοντας πώς οι επιτυχημένες επιχειρήσεις χτυπήματος ακριβείας μπορούν να επηρεάσουν τις διεθνείς αμυντικές συνεργασίες.<br /><br />Οι παρασκηνιακές προσπάθειες του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας να αποκτήσει πρόσβαση σε επιχειρησιακές λεπτομέρειες και τακτικές από τη στρατιωτική εκστρατεία της Ινδίας τον Μάιο του 2025 καταδεικνύει την εξελισσόμενη φύση των στρατηγικών συμμαχιών, όπου οι δοκιμασμένες στη μάχη μεθοδολογίες γίνονται πολύτιμα διπλωματικά και στρατιωτικά περιουσιακά στοιχεία. Αυτό το άνευ προηγουμένου αίτημα υπογραμμίζει την αποτελεσματικότητα των χειρουργικών χτυπημάτων της Ινδίας εναντίον πακιστανικών τρομοκρατικών υποδομών και συστημάτων αεράμυνας, τα οποία έχουν συγκεντρώσει τη διεθνή προσοχή ως μοντέλο πολέμου ακριβείας σε αμφισβητούμενα περιβάλλοντα.<br /><br />Η συνεργασία μεταξύ της Ελλάδας και της Ινδίας, δύο χώρες που χρησιμοποιούν γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Rafale, σηματοδοτεί ένα νέο πρότυπο στην αμυντική συνεργασία, όπου οι κοινές στρατιωτικές τεχνολογίες διευκολύνουν τη μεταφορά γνώσης και την ανάπτυξη στρατηγικών εταιρικών σχέσεων.<br /><br />Αποτελεσματικότητα της επιχείρησης Sindoor<br /><br />Η επιχείρηση Sindoor αναδείχθηκε ως η αποφασιστική στρατιωτική απάντηση της Ινδίας σε μια καταστροφική τρομοκρατική επίθεση που άλλαξε θεμελιωδώς τον στρατηγικό υπολογισμό στη Νότια Ασία. Στις 22 Απριλίου 2025, η τρομοκρατική ομάδα «Μέτωπο Αντίστασης» (TRF) με έδρα το Πακιστάν, παρακλάδι της γνωστής τρομοκρατικής οργάνωσης Lashkar-e-Taiba που υποστηρίζεται από το Πακιστάν, διέπραξε μια καταστροφική επίθεση στο Pahalgam της Ινδίας, σκοτώνοντας εν ψυχρώ 26 αθώους τουρίστες αφού τους διαχώρισε με βάση τη θρησκεία τους. Η ξεδιάντροπη ανάληψη ευθύνης της τρομοκρατικής οργάνωσης, που έγινε δύο φορές μέσα σε λίγες ώρες από την επίθεση, σε συνδυασμό με την επακόλουθη άρνηση του Πακιστάν να αναγνωρίσει ή να περιορίσει αυτά τα τρομοκρατικά δίκτυα, ανάγκασε την Ινδία να αναλάβει αυτό που χαρακτήρισε ως «υπεύθυνη αλλά αποφασιστική δράση».<br /><br />Η απάντηση της ινδικής κυβέρνησης ήρθε με τη μορφή της επιχείρησης Sindoor, που εκτελέστηκε τη νύχτα της 7ης προς 8η Μαΐου 2025, αντιπροσωπεύοντας μια βαθμονομημένη αλλά αποφασιστική στρατιωτική επέμβαση. Η επιχείρηση σχεδιάστηκε ειδικά για να είναι «μη κλιμακούμενη, ακριβής και στοχευμένη», εστιάζοντας αποκλειστικά σε στρατόπεδα εκπαίδευσης τρομοκρατών σε εννέα διαφορετικές τοποθεσίες εντός του Πακιστάν και του κατεχόμενου από το Πακιστάν Κασμίρ, αποφεύγοντας σκόπιμα στρατιωτικούς στόχους. Αυτή η στρατηγική προσέγγιση κατέδειξε τη δέσμευση της Ινδίας για αναλογική απάντηση, διατηρώντας παράλληλα τον έλεγχο της κλιμάκωσης, μια τακτική απόφαση που αργότερα θα επηρέαζε τις διεθνείς αντιλήψεις για τη νομιμότητα και την αποτελεσματικότητα της επιχείρησης.<br /><br />Τα άμεσα επακόλουθα της επιχείρησης αποκάλυψαν την πολυπλοκότητα του σύγχρονου ασύμμετρου πολέμου, καθώς το Πακιστάν κλιμάκωσε τη σύγκρουση ξεκινώντας συντονισμένες επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους με στόχο πάνω από δώδεκα ινδικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στα βόρεια και δυτικά θέατρα, συμπεριλαμβανομένων των Srinagar, Jammu, Pathankot, Amritsar, Ludhiana, Bathinda και Bhuj. Το ισχυρό Integrated Counter-drone Grid της Ινδίας και τα πολυεπίπεδα συστήματα αεράμυνας αναχαίτισαν επιτυχώς αυτές τις επιθέσεις, με τα ανακτημένα συντρίμμια να εντοπίζονται οριστικά στην πακιστανική προέλευση, παρέχοντας απτές αποδείξεις της επιθετικής απάντησης του Πακιστάν και δικαιολογώντας τις επακόλουθες αντεπιθέσεις της Ινδίας εναντίον πακιστανικών συστημάτων αεράμυνας.<br /><br />Το στρατηγικό ενδιαφέρον της Ελλάδας για τα ινδικά δεδομένα μάχης<br /><br />Η επιδίωξη επιχειρησιακών πληροφοριών από το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας από την Επιχείρηση Sindoor αντικατοπτρίζει μια εξελιγμένη κατανόηση των σύγχρονων πολεμικών απαιτήσεων και την αξία των δοκιμασμένων στη μάχη τακτικών στον σύγχρονο στρατιωτικό σχεδιασμό. Το αίτημα της Ελλάδας στοχεύει συγκεκριμένα στην πρόσβαση σε επιχειρησιακές λεπτομέρειες και τακτικές που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της ινδικής εκστρατείας, με ρητό στόχο την αναβάθμιση των εκπαιδευτικών σεναρίων και την περαιτέρω εξοικείωση των Ελλήνων πιλότων με πραγματικές συνθήκες εμπλοκής που βασίζονται σε αυθεντικά περιβάλλοντα και απειλές. Η πρωτοβουλία αυτή καταδεικνύει την αναγνώριση της Ελλάδας ότι η θεωρητική στρατιωτική εκπαίδευση πρέπει να συμπληρώνεται με γνώσεις που προέρχονται από πραγματικές πολεμικές επιχειρήσεις για τη διατήρηση της επιχειρησιακής ετοιμότητας σε ένα όλο και πιο ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον.<br /><br />Η τρέχουσα στρατιωτική στάση της Ελλάδας, που διαθέτει δύο μοίρες Rafale, τοποθετεί το έθνος να επωφεληθεί σημαντικά από την επιχειρησιακή εμπειρία της Ινδίας, ιδιαίτερα σε δυνατότητες χτυπήματος ακριβείας, αποστολές βαθιάς διείσδυσης και επιχειρήσεις αποτροπής. Η ινδική εμπειρία στην επιχείρηση Sindoor, που διεξήχθη σε ένα περιβάλλον υψηλής γεωπολιτικής έντασης εναντίον ενός πυρηνικά εξοπλισμένου αντιπάλου, παρέχει αυτό που οι Έλληνες στρατιωτικοί σχεδιαστές θεωρούν ιδανικό εγχειρίδιο μάχης για τις δικές τους στρατηγικές απαιτήσεις. Οι επιχειρησιακοί παραλληλισμοί μεταξύ των προκλήσεων ασφαλείας της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο και των ανησυχιών της Ινδίας σχετικά με τη διασυνοριακή τρομοκρατία δημιουργούν ένα φυσικό θεμέλιο για στρατιωτική συνεργασία και ανταλλαγή γνώσεων.<br /><br />Η χρονική στιγμή του αιτήματος της Ελλάδας συμπίπτει με ευρύτερες γεωπολιτικές ανακατατάξεις, καθώς ένας πρώην Έλληνας πρέσβης υποστήριξε ότι η Ελλάδα και η Ινδία πρέπει να «λειτουργήσουν ως προπύργιο κατά του Ερντογάν και να ενισχύσουν τη συνεργασία στον στρατιωτικό τομέα, ιδιαίτερα στη συνεργασία της πολεμικής αεροπορίας». Αυτή η προοπτική αντικατοπτρίζει τον στρατηγικό υπολογισμό της Ελλάδας ότι η πρόσβαση σε ινδικά δεδομένα μάχης θα παρείχε σημαντικά πλεονεκτήματα σε πιθανές συγκρούσεις με περιφερειακούς αντιπάλους, ιδιαίτερα δεδομένης της κοινής εμπειρίας της λειτουργίας αεροσκαφών Rafale γαλλικής κατασκευής σε πολύπλοκα επιχειρησιακά περιβάλλοντα.<br /><br />Συμπέρασμα<br /><br />Το αίτημα της Ελλάδας για δεδομένα μάχης από την επιχείρηση Sindoor της Ινδίας αντιπροσωπεύει μια σημαντική εξέλιξη στη σύγχρονη αμυντική συνεργασία, αποδεικνύοντας πώς οι επιτυχημένες στρατιωτικές επιχειρήσεις μπορούν να δημιουργήσουν στρατηγική επιρροή και ευκαιρίες συνεργασίας πέρα από το άμεσο τακτικό τους πλαίσιο. Η ακριβής εκτέλεση της επιχείρησης Sindoor από την ινδική Πολεμική Αεροπορία, χρησιμοποιώντας μαχητικά αεροσκάφη Rafale εξοπλισμένα με πυραύλους SCALP και HAMMER, έχει δημιουργήσει μια συναρπαστική μελέτη περίπτωσης στον σύγχρονο πόλεμο ακριβείας που η Ελλάδα επιδιώκει να κατανοήσει και ενδεχομένως να προσαρμόσει στις δικές της στρατηγικές απαιτήσεις. Η επιτυχία της επιχείρησης στην επίτευξη στρατηγικών στόχων, διατηρώντας παράλληλα τον έλεγχο κλιμάκωσης, παρέχει πολύτιμα μαθήματα για τα έθνη που αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις ασφαλείας σε ασταθή περιφερειακά περιβάλλοντα.<br /><br />Οι δυνατότητες αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-Ινδίας εκτείνονται πέρα από την απλή ανταλλαγή πληροφοριών για να συμπεριλάβουν την ολοκληρωμένη ανάπτυξη στρατηγικής εταιρικής σχέσης, την αξιοποίηση κοινών πλατφορμών αεροσκαφών Rafale και συμβατών επιχειρησιακών απαιτήσεων για την ενίσχυση των δυνατοτήτων συλλογικής ασφάλειας. Η διεθνής αναγνώριση της αποτελεσματικότητας της επιχείρησης Sindoor, επικυρωμένη από εξέχοντες αμυντικούς εμπειρογνώμονες και αποδεδειγμένη μέσω υλικού αντίκτυπου στις αντίπαλες δυνατότητες, έχει μετατρέψει την επιχείρηση από περιφερειακή στρατιωτική δράση σε παγκόσμιο σημείο αναφοράς για πόλεμο ακριβείας και στρατηγική αποτροπή. Αυτός ο μετασχηματισμός δημιουργεί ευκαιρίες για ευρύτερη αμυντική συνεργασία που θα μπορούσε να επηρεάσει τις περιφερειακές αρχιτεκτονικές ασφάλειας τόσο στη Μεσόγειο όσο και στη Νότια Ασία.<br /><br />Η επιτυχία της επιχείρησης Sindoor στην απόδειξη ότι η μετρημένη αλλά αποφασιστική στρατιωτική δράση μπορεί να επιτύχει στρατηγικούς στόχους, αποφεύγοντας παράλληλα περιττή κλιμάκωση, παρέχει στην Ελλάδα ένα πολύτιμο επιχειρησιακό μοντέλο για την αντιμετώπιση των δικών της προκλήσεων ασφαλείας. Ο συνδυασμός προηγμένων οπλικών συστημάτων, ακριβούς τακτικής εκτέλεσης και στρατηγικής αυτοσυγκράτησης που αποδεικνύεται από την ινδική επιχείρηση προσφέρει μαθήματα που εκτείνονται πέρα από τις άμεσες στρατιωτικές εφαρμογές για να συμπεριλάβουν ευρύτερες διπλωματικές εκτιμήσεις και πολιτικές ασφάλειας. Καθώς η Ελλάδα και η Ινδία διερευνούν ευκαιρίες για αμυντική συνεργασία, η επιχείρηση Sindoor χρησιμεύει τόσο ως καταλύτης για την ανάπτυξη εταιρικών σχέσεων όσο και ως επίδειξη της στρατηγικής αξίας που μπορούν να δημιουργήσουν οι επιτυχημένες στρατιωτικές επιχειρήσεις στις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις.<div><br /></div><div><a href="https://www.indiandefensenews.in/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ελλάδα αναζητά πληροφορίες μάχης από την επιχείρηση Sindoor της Ινδίας.

Το επίσημο αίτημα της Ελλάδας για δεδομένα μάχης από την επιχείρηση Sindoor της Ινδίας αντιπροσωπεύει μια σημαντική εξέλιξη στη σύγχρονη στρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ούτε για την ΑΟΖ δεν έχει την στήριξη της ΕΕ η Ελλάδα.

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/06/mitsotakis_macron_edit_1-825x600.jpg" width="699" /><div><br /></div><div><b>ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ</b><br />«Η ΑΟΖ της ηνωμένης Ευρώπης είναι αδιαπραγμάτευτη όπως κι η παροχή αμύνης και ασφαλείας στην Ελλάδα και Κύπρο, που απειλούνται» δήλωσε ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμμανουέλ Μακρόν στην 3η διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών στο Παρίσι για την προστασία των ωκεανών (Ελληνική λέξη), κλέβοντας την παράσταση από τον εισηγητή πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη που ανακοίνωσε αυτόθι την δημιουργία δύο νέων θαλασσίων πάρκων στο Ιόνιο πέλαγος και Αιγαίο (Αμοργός) αλλά αμφότεροι απέφυγαν να αναφέρουν ποια είναι η χώρα που προβάλλει αντίθετα συμφέροντα.<br /><br />Η γεωγραφία όμως δεν κάνει διπλωματικές υπεκφυγές. Η Τουρκία είναι αυτή αλλά δεν καταδικάζεται από την Γαλλία, ούτε την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (παρούσα στην σχετική συνέντευξη η πρόεδρος η Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν) και τα Ηνωμένα Έθνη, για τις απειλές και προκλήσεις της (Κάσος) και την καταπάτηση της Ευρωπαϊκής ΑΟΖ από το παράνομο Τουρκολυβικό συμβόλαιο. Τουρκικά πολεμικά πλοία εμποδίζουν την πόντιση Ευρωπαϊκών ενεργειακών κι επικοινωνιακών καλωδίων στο Αιγαίο που ισχύει ελευθέρα για όλους τους ωκεανούς και θάλασσες.<br /><br />Αυτά βλέπει ο Ερντογάν και αισθάνεται ως ο “Σουλεϊμαν ο Μεγαλοπρεπής” προ των πυλών της Βιέννης. Αυτά σημειώνουν οι αθαλάσσωτοι Τούρκοι ναύαρχοι και σχεδιάζουν την «γαλάζια πατρίδα» εφ’ όλης σχεδόν της Μεσογείου θαλάσσης .Ευρωπαίοι ηγέτες αυτοπεριορίζουν τα δικαιώματα των λαών τους, και ανέχονται τους Τούρκους κατακτητές της Κύπρου.<br /><br />Μάλιστα, η Ελληνική κυβέρνηση περιορίζεται στα έξι μίλια χωρικά ύδατα στο Αιγαίο, όπου τηρεί το Τουρκικό casus belli, ανέχεται την αλιεία των Τούρκων ψαράδων μέσα στην νόμιμη θαλάσσια χωροταξία της και παρα-ομιλεί περί απανθρακώσεως της μεγάλης υπερποντίου Ελληνικής ναυτιλίας (20% της παγκοσμίου) χωρίς ν’ αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο της εξαφανίσεως της. Προστίθενται έτσι κι άλλες κατηγορίες σε εκείνες της κυρίας Καρυστιανού, περί εσχάτης προδοσίας, που μόνο 33 βουλευτές της αντιπολιτεύσεως αναφέρουν στην παραπομπή 11 υπουργών στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, για το αδίκημα των Τεμπών.<br /><br />Την είδηση επίσης αποκρύπτουν επιμελώς τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, εις βάρος της ελευθεροτυπίας, για την οποία δήθεν κόπτονται.<br /><br />Διερωτάται συνεπώς όστις έχει σώας τας φρένας εάν η Γαλλία, η Ελλάς και η υπόλοιπη Ευρώπη σέβονται ακόμη την λαϊκή κυριαρχία που θεμελιώθηκε με την Γαλλική επανάσταση το 1798 και την δημοκρατία που επενοήθη στην Ελλάδα προ 25 αιώνων.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ούτε για την ΑΟΖ δεν έχει την στήριξη της ΕΕ η Ελλάδα.

ΚΟΛΜΕΡ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ «Η ΑΟΖ της ηνωμένης Ευρώπης είναι αδιαπραγμάτευτη όπως κι η παροχή αμύνης και ασφαλείας στην Ελλάδα και Κύπρο, που απειλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τράπεζες; Πλήρης ο αφελληνισμός - Σε ποιους ανήκουν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.sofokleousin.gr/sites/default/files/styles/node_full/public/2023-01/trapezes-bank.jpg?itok=PmKuIHx2" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="740" height="381" src="https://cdn.sofokleousin.gr/sites/default/files/styles/node_full/public/2023-01/trapezes-bank.jpg?itok=PmKuIHx2" width="684" /></a></div><div><br /></div><b> Στάθης Σχινάς </b><br />Η νέα εξαγορά πακέτου μετοχών της Alpha Bank από την ιταλική UniCredit και η δήλωση των επικεφαλής του ιταλικού τραπεζικού κολοσσού ότι άμεσος στόχος είναι ο έλεγχος του 30% της τράπεζας σηματοδοτούν ακόμη ένα προχωρημένο στάδιο του πλήρους αφελληνισμού των τραπεζών στη χώρα μας. Εξέλιξη η οποία ήδη έχει ορατές συνέπειες στην ελληνική οικονομία αλλά και στην καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών, που στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι αποκλεισμένοι από το τραπεζικό σύστημα όχι μόνο στο επίπεδο της χρηματοδότησης αλλά ακόμη και ως προς την απλή φυσική πρόσβαση λόγω της τεράστιας συρρίκνωσης του τραπεζικού δικτύου.<div><br />Οι συνέπειες<br /><br />Παρά το γεγονός της καταγραφής υψηλής κερδοφορίας και σημαντικής βελτίωσης των κεφαλαίων τους και των δεικτών φερεγγυότητας, οι συστημικές τράπεζες δεν διαδραματίζουν τον ρόλο του ουσιαστικού χρηματοδότη της ελληνικής οικονομίας, κάτι που προκύπτει αβίαστα και από τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος που παραθέτουμε στον δημοσιευόμενο πίνακα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, με εξαίρεση τις μεγάλες επιχειρήσεις και το Δημόσιο, η χρηματοδότηση προς τη συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων (στέγη, μικρομεσαίοι, ατομικές επιχειρήσεις, αγρότες) συρρικνώνεται συνεχώς και έχει πέσει κάτω από τα 4 δισ. ευρώ, δηλαδή ποσοστό χαμηλότερο από το 2% του ΑΕΠ για το 95% του ελληνικού πληθυσμού. Εξ αντικειμένου η όποια συζήτηση για νέο παραγωγικό μοντέλο φαντάζει αστεία με τέτοια «ψοφοδεή» χρηματοδότηση.<br /><br />Παράλληλα, η τρομερή συρρίκνωση του δικτύου και του προσωπικού των τραπεζών για λόγους κόστους δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην καθημερινότητα των πολιτών. Εκτός από τα απομακρυσμένα σε πολλούς νομούς καταστήματα και ΑΤΜ, είναι χαρακτηριστική η εικόνα ειδικά ηλικιωμένων πολιτών να περιφέρονται στα τραπεζικά καταστήματα επί ώρες οικτίροντας κάποιον υπάλληλο να τους βοηθήσει σε πληρωμές, μιας και σχεδόν όλες γίνονται πλέον μέσω των ειδικών μηχανών που έχουν εγκατασταθεί στο εσωτερικό των τραπεζικών καταστημάτων (πέρα από τα ΑΤΜ).<br />Κατά τα λοιπά, «ψήφο εμπιστοσύνης» χαρακτήρισε ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης το deal μεταξύ UniCredit και Alpha Bank σε κοινές δηλώσεις με τον διοικητή της ΤτΕ Γιάννη Στουρνάρα, ενώ οι παροικούντες τη χρηματιστηριακή Ιερουσαλήμ «ξεφάντωσαν» δεόντως.</div><div><br />Σε ποιους ανήκουν οι τράπεζες<br /><br />Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέχουν για το μετοχολόγιό τους οι ίδιες οι τέσσερις συστημικές τράπεζες, η συντριπτική πλειονότητα των μετόχων τους είναι ξένοι «θεσμικοί επενδυτές».<br />1. Alpha Bank<br />* Ξένοι θεσμικοί: 62,3% (από 73% μετά την πώληση του 9,7% από το ολλανδικό fund Reggeborgh στην ιταλική τράπεζα).<br />* UniCredit: 19,3%.<br />* Έλληνες θεσμικοί: 7%.<br />* Φυσικά και νομικά πρόσωπα: 10%.<br /><br />2. Eurobank: Μέτοχοι 23/1/1025<br />* Fairfax Financial Holding Limited: 32,89% (ιδιοκτησίας του Καναδολιβανέζου Πρεμ Γουάτσα, ο οποίος στην Ελλάδα ελέγχει επίσης την ασφαλιστική Eurolife, τα Praktiker και εταιρείες real estate).<br />* Οι εταιρείες του Ομίλου Capital (CGC): 5,11%.<br />* Helikon Investments Limited: 5,06%.<br />* Άλλοι ξένοι θεσμικοί επενδυτές: 48,93%.<br />* Εγχώριοι θεσμικοί επενδυτές: 2,47%.<br />* Μη θεσμικοί επενδυτές (άλλες νομικές οντότητες και ιδιώτες): 5,54%.<br /><br />3. Τράπεζα Πειραιώς<br />* Διεθνή νομικά πρόσωπα (κατά την ορολογία της ίδιας της τράπεζας): 87%. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και ο Αμερικανός πολυεκατομμυριούχος Τζ. Πόλσον, ο οποίος, σύμφωνα με δήλωση στις 7 Μαΐου 2025 του CEO της τράπεζας Χρήστου Μεγάλου, αύξησε το ποσοστό που κατείχε από το 13,62% σε 14%. Σημειωτέον ότι η επιρροή Πόλσον στη διοίκηση της τράπεζας και στην επιλογή της είναι καθοριστική.<br />* Εγχώρια νομικά πρόσωπα: 6%.<br />* Ιδιώτες: 7%.<br /><br />4. Εθνική Τράπεζα<br />Σύμφωνα με την ίδια την τράπεζα, ποσοστά άνω του 5% κατέχουν:<br />* Η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), που προήλθε από τον μετασχηματισμό του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.<br />* Το Capital Group Companies, Inc.<br />* Το Principal Financial Group.<br />* Κανένα άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο δεν κατέχει άμεσα ή έμμεσα ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 5% του καταβεβλημένου μετοχικού κεφαλαίου/των δικαιωμάτων ψήφου της τράπεζας. Σύμφωνα με πληροφορίες, στην τελευταία κατηγορία ανήκουν: το Capital Group, η BlackRock, η Norges, το sovereign fund της Σιγκαπούρης GIC, η Wellington, η RedWheel, η Robeco και η Third Needle.</div><div><br />5. Οι μη συστημικές<br />Η Optima Bank και το joint Τράπεζα Αττικής-Παγκρήτια κατέχουν πολύ μικρά ποσοστά στην εγχώρια τραπεζική αγορά (αθροιστικά κάτω του 5%). Η πρώτη ανήκει στην οικογένεια Βαρδινογιάννη, η δεύτερη αποτελεί σχετικά πρόσφατο απόκτημα της τριάδας Μπάκου-Καϋμενάκη-Εξάρχου, ιδιοκτητών της κατασκευαστικής AKTOR και με ισχυρή παρουσία στην εμπορική ναυτιλία. Πρόκειται και για τις μοναδικές -αλλά μη συστημικές- ελληνικής ιδιοκτησίας τράπεζες.</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τράπεζες; Πλήρης ο αφελληνισμός - Σε ποιους ανήκουν.

Στάθης Σχινάς Η νέα εξαγορά πακέτου μετοχών της Alpha Bank από την ιταλική UniCredit και η δήλωση των επικεφαλής του ιταλικού τραπεζικού κο...

Διαβάστε την συνέχεια

H βελούδινη απομόνωση της Ελλάδας, το casus belli και η άπνοια στο Αιγαίο…

<img height="381" src="https://omegapress.gr/images/BELLIcasusBelli-mitsotakis-pr.jpg" width="697" /><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη </b><br />Χωρίς καμία νέα οδηγία, χωρίς καμία νέα ιδέα , αλλά με προσήλωση στην διαχείριση της στασιμότητας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας θα γίνει ο 4ος γύρος των ελληνοτουρκικών συνομιλιών, την Πέμπτη, 12 Ιουνίου. Πρόκειται για τη διαδικασία Πολιτικού Διαλόγου μεταξύ της Υφυπουργού Εξωτερικών, Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου, και του Τούρκου ομολόγου της Μεχμέτ Κεμάλ Μποζάϊ. <br />Στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών επικρατεί εικόνα αποσύνθεσης. Οι σχέσεις μεταξύ των μη εκλεγμένων Γεραπετρίτη -Παπαδοπούλου είναι ψυχρές και δυσλειτουργικές, οι σχέσεις μεταξύ Πρωθυπουργού -ΥΠΕΞ ανύπαρκτες και με διαρκείς ήττες στο παθητικό τους. <br /><br />Το κέντρο λήψης των αποφάσεων είναι το γραφείο του πρωθυπουργού, αγνώστων λοιπών προθέσεων... Η άπνοια που επικρατεί στο Αιγαίο είναι η εικόνα μιας παθητικής εξωτερικής πολιτικής , αλλά σε ό,τι αφορά την Άγκυρα είναι το αποτέλεσμα σημαντικών επιτυχιών της. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια βελούδινη απομόνωση που θα εξελιχθεί σε μια μόνιμη και επικίνδυνη κατάσταση , αν όπως φημολογείται, η Τουρκία απαιτήσει γραπτή δήλωση από τον Κυριάκο Μητσοτάκη για μη επέκταση των χωρικών υδάτων μέχρι τα 12 μίλια , σε αντάλλαγμα για την άρση του casus belli. Κάτι που ο πρωθυπουργός και κανένας πρωθυπουργός, δεν δικαιούται να κάνει.<br /><br /> Ποια είναι η ατζέντα;<br /><br />Αυτή την στιγμή, ούτε στην κυβέρνηση, ούτε στο υπουργείο Εξωτερικών, πλην ελαχίστων, γνωρίζουν τι ακριβώς συζητούν οι αντιπροσωπείες Ελλάδας -Τουρκίας, καθώς από το περασμένο Δεκέμβριο , ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάγωσε τις συνομιλίες , ακύρωσε κάθε προοπτική προσφυγής στη Χάγη και οπισθοχώρησε. Αυτό εκτιμάται ότι έγινε, τόσο εξαιτίας των πιέσεων που άσκησαν οι Καραμανλής και Σαμαράς, όσο και γιατί ο πρωθυπουργός έφθασε σε ένα σημείο που όφειλε να πάρει αποφάσεις που θα ήταν δύσκολο να τις διαχειριστεί, με δεδομένες τις απαιτήσεις της Τουρκίας. Έτσι έχουμε οδηγηθεί σε μια αδιαφανή άσκηση ισορροπίας που όμως, βολεύει πάρα πολύ την Τουρκία αυτή την περίοδο. <br /><br />Η Άγκυρα , στο μεταξύ διάστημα έχει να παρουσιάσει τεράστιας σημασίας επιτυχίες στις σχέσεις με την ΕΕ, έχει αποκαταστήσει σοβαρούς διαύλους και έχει στρατηγικό διάλογο με τις ΗΠΑ του Τραμπ, έχει δεδομένες σχέσεις με την Ρωσία, ελέγχει σε σημαντικό βαθμό την εξουσία στην Συρία, την Λιβύη και έχει καθηλώσει την Ελλάδα στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο. Εκ των πραγμάτων έχει το πάνω χέρι παντού. <br /> Αν υπάρξει κάποια πρόοδος ως προς την πραγματοποίηση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας θα φανεί, αλλά είναι δευτερεύον ζήτημα. Είναι φυσικά θετικό το γεγονός ότι η Αθήνα και η Άγκυρα συζητούν πάνω στη θετική ατζέντα και διατηρούνται επαφές σε υψηλό επίπεδο, αλλά οι δίαυλοι είναι επικοινωνία και διαδικασία, δεν είναι διαπραγμάτευση, ούτε σχέδιο εξωτερικής πολιτικής.</div><div>  <br />Η διπλωματική περικύκλωση και η απομόνωση της Αθήνας<br /><br />Σε σημαντικά , όσο και κομβικά γεγονότα των τελευταίων τεσσάρων ετών η Ελλάδα έμεινε μόνη της να αναζητά πυξίδα και διέξοδο από την ασφυκτική, διπλωματική και στρατιωτική, πίεση που της άσκησε η Τουρκία. Η στρατιωτική πίεση του 2020 με το Ουρούτς Ρέις, που έκανε σεισμικές έρευνες σε μια τεράστια έκταση στη νοτιοανατολική Μεσόγειο μέχρι τα όρια των χωρικών μας υδάτων στην Ρόδο, η διπλή πίεση , στρατιωτική και πολιτική με την ακύρωση του έργου του καλωδίου για την ηλεκτρική σύνδεση Ελλάδας -Κύπρου -Ισραήλ έφεραν αποτελέσματα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεμυτίσει από τα 6 μίλια. <br /><br />Η Διακήρυξη των Αθηνών και τέλος η πλήρης απομόνωση της Αθήνας , παρά την εικόνα κατανόησης ορισμένων Ευρωπαίων, στο κεφάλαιο της συμμετοχής της Τουρκίας για εξοπλιστικά σχέδια της ΕΕ κατέδειξαν μια ιδιάζουσα, βελούδινη απομόνωση της Ελλάδας. Η Άγκυρα κατάφερε να εκμεταλλευθεί ιδανικά την εξοπλιστική υστερία της Ευρώπης , έσπασε τα εμπόδια που κάποτε έβαζε η Αθήνα και αντί να είναι η Τουρκία σε απομόνωση, είναι η Ελλάδα. <br /><br /> Όλα αυτά επειδή το πολιτικό βάρος της Αθήνας διαρκώς μειώνεται, όπως και η επιρροή της , ενώ της Τουρκίας διαρκώς μεγεθύνεται. Η ίδια εικόνα αντανακλάται και σε άλλα, θεωρητικά δευτερεύοντα ζητήματα, όπως η υπόθεση της Μονής Σινά, η αλλαγή στις σχέσεις του στρατηγού Χάφταρ της ανατολικής Λιβύηςμε την Τουρκία και η απογείωση των διμερών σχέσεων, Γερμανίας, Ρωσίας, Αγγλίας, Ιταλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ με την Άγκυρα. <br /><br />Στο Αιγαίο επικρατεί άπνοια για δύο λόγους. Ένας γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει παγώσει κάθε διαδικασία ουσιαστικής προόδου καθώς απειλείται ανοιχτά από τους Καραμανλή -Σαμαρά. Δεύτερος , γιατί η Τουρκία έχει πετύχει όλους τους στόχους και δεν βιάζεται να ανοίξει νέο κεφάλαιο. Η άπνοια στο Αιγαίο είναι πρόβλημα, ένα καλοπληρωμενο μορατόριουμ και όχι πρόοδος . Πέραν αυτών αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον το θαλάσσιο πάρκου των Κυκλάδων εντός του Ιουνίου, σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό....<br /><br />Τι θα γίνει στο εγγύς μέλλον; η Τουρκία , αν και μη μέλος της ΕΕ είναι πλέον ισχυρός εταίρος και της ΕΕ συλλογικά και σε διμερές επίπεδο με τις ισχυρές χώρες της Ευρώπης. Διαθέτει επιρροή στην ευρύτερη περιοχή και αντιμετωπίζεται από τον Λευκό Οίκο , ως σημαντική χώρα στην περιοχή όπως το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία. Ήδη φαίνεται να προετοιμάζεται και συνάντηση του Τραμπ με τον Ερντογάν. Αν συμβεί αυτό και πάει η καλά η συνάντηση και η χώρα μας βρεθεί στο μενού της συνάντησης, η θέση της Ελλάδας θα υποχωρήσει ακόμη περισσότερο, ίσως πολύ ανησυχητικά. Από τη κατάσταση της βελούδινης απομόνωσης, θα μετατραπεί σε δορυφόρο εφαρμογής πολιτικών τις οποίες θα συνδιαμορφώνει η Τουρκία με άλλες μεγάλες ευρωπαικές χώρες και τις ΗΠΑ.</div><div>  <br />Η απειλή πολέμου<br /><br />Επειδή το τελευταίο διάστημα είτε ως κίνηση αντιπερισπασμού για το βετερλό και την αναβάθμιση της Άγκυρας στα σχέδια της ΕΕ, είτε ως κίνηση απελπισίας για εσωτερική κατανάλωση, ο πρωθυπουργός έθεσε το ζήτημα άρσης της απειλής πολέμου , σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, σημειώνεται ότι:<br />Η Τουρκία ποτέ δεν κάνει την παραμικρή κίνηση , αν πρώτα δεν εξασφαλίσει ανταλλάγματα, ακόμη και από τις ΗΠΑ ή την Ρωσία. Υπό αυτό το πρίσμα υπάρχει η πληροφορία, ότι αν η ελληνική κυβέρνηση θέσει στο τραπέζι την άρση του casus belli, για την υπογραφή συμφωνίας Άμυνας μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας , η Άγκυρα θα απαιτήσει έγγραφη δήλωση της Αθήνας ότι δεν επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο. <br />Θα τολμήσει; πιθανότατα όχι , γιατί ακόμη και αν το θέλει, θα απειληθεί με πτώση της κυβέρνησης. Οπότε αυτό που μένει είναι, να επιχειρηθεί η αποδυνάμωση του δικαιώματος της Ελλάδας με κατάλληλη διατύπωση, δηλαδή με μια διατύπωση , πέραν των συμφωνιών της Μαδρίτης και της Διακήρυξης των Αθηνών. Αν τελικά υπάρξει τέτοια συζήτηση, η ΕΕ φυσικά θα χειροκροτήσει. Οι Έλληνες όχι. Γιατί υπάρχει και όριο στη σιωπή.</div><div>  <br />Εν αναμονή εξελίξεων λοιπόν , αλλά η έλλειψη διαφάνειας είναι μείζον ζήτημα. Από τη μυστική διπλωματία ωφελείται σχεδόν πάντα ο ισχυρός...</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

H βελούδινη απομόνωση της Ελλάδας, το casus belli και η άπνοια στο Αιγαίο…

Του Σωτήρη Σιδέρη Χωρίς καμία νέα οδηγία, χωρίς καμία νέα ιδέα , αλλά με προσήλωση στην διαχείριση της στασιμότητας μεταξύ Ελλάδας και Τουρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αραβική νηοπομπή κατευθύνεται προς τη Γάζα: Υποψίες για ένοπλους ακτιβιστές.

<img height="397" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/06/ARABS-PROPALESTINE-630x391.jpg" width="704" /><br /><br />Μια νέα, μεγαλύτερη νηοπομπή πλοίων, με την ονομασία «Η Συνοδεία της Σταθερότητας», απέπλευσε από την Αλγερία με προορισμό τη Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με το δίκτυο Αλ Αραμπίγια.<br /><br />Η νηοπομπή, που φαίνεται να περιλαμβάνει αρκετά πλοία, έχει στόχο να «σπάσει την πολιορκία της Γάζας», όπως δηλώνουν οι φιλοπαλαιστίνιοι ακτιβιστές που συμμετέχουν.<br /><br />Η αποστολή ξεκίνησε λίγες ώρες μετά την κατάληψη του ιστιοφόρου «Μαντλίν» από τις ισραηλινές δυνάμεις τη νύχτα μεταξύ Κυριακής και Δευτέρας, στο οποίο επέβαιναν γνωστοί ακτιβιστές, όπως η Γκρέτα Τούνμπεργκ και η Ρίμα Χασάν.<br /><br />Η «Συνοδεία της Σταθερότητας» έφτασε τη Δευτέρα 09/06 το πρωί στο λιμάνι της Τύνιδας, όπου φαίνεται ότι επιβιβάστηκαν επιπλέον ακτιβιστές.<br /><br />Σύμφωνα με το σχέδιο, η νηοπομπή θα συνεχίσει να κάνει στάσεις σε διάφορα λιμάνια κατά μήκος της διαδρομής της, με τελικό προορισμό τη νότια Λωρίδα της Γάζας, όπου αναμένεται να φτάσει σε περίπου δύο εβδομάδες.<br /><br />Ενώ ο «Στολίσκος της Ελευθερίας» που απέπλευσε από ευρωπαϊκές χώρες είχε έντονη προβολή στα διεθνή ΜΜΕ, η παρούσα νηοπομπή καλύπτεται κυρίως από αραβικά Μέσα Ενημέρωσης, όπως το Αλ Τζαζίρα, αν και αναμένεται μεγαλύτερη δημοσιότητα όσο πλησιάζει στον προορισμό της.<br /><br />Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία είναι η προέλευση της νηοπομπής από αραβική χώρα και η διέλευσή της από περιοχές όπως η Λιβύη, η οποία μαστίζεται από εμφύλιο πόλεμο.<br /><br />Πηγές αναφέρουν ότι υπάρχουν φόβοι πως μεταξύ των ακτιβιστών μπορεί να βρίσκονται ένοπλοι μουτζαχεντίν (μαχητές), κάτι που διαφοροποιεί τη συγκεκριμένη αποστολή από προηγούμενες.<br /><br />Οι ισραηλινές Αρχές δεν έχουν εκδώσει επίσημη ανακοίνωση, αλλά στρατιωτικές πηγές δηλώνουν ότι παρακολουθούν στενά την κατάσταση.<br /><br />«Το φαινόμενο αυτό μπορεί να κλιμακωθεί», ανέφερε πηγή του ισραηλινού στρατού (IDF), τονίζοντας ότι η κατάληψη του «Μαντλίν» και η τρέχουσα νηοπομπή ίσως ανοίξουν τον δρόμο για περισσότερες παρόμοιες αποστολές, προκαλώντας επιχειρησιακές και επικοινωνιακές προκλήσεις για το Ισραήλ.<br /><br />Στρατιωτική πηγή δήλωσε ότι η κατάσταση αξιολογείται συνεχώς και ότι, σε περίπτωση που η νηοπομπή επιχειρήσει να φτάσει στη Γάζα, «θα δράσουμε σύμφωνα με τα διαθέσιμα μέσα και τις κατευθύνσεις της πολιτικής ηγεσίας».<br /><br />Αναφορικά με την πιθανότητα παρουσίας ένοπλων ακτιβιστών, η ίδια πηγή τόνισε:<br /><br />«Διαθέτουμε εργαλεία για κάθε σενάριο. Προς το παρόν, δεν πρόκειται για μια γνωστή επιχείρηση, αλλά θα είμαστε έτοιμοι να δράσουμε αποτελεσματικά ανάλογα με τις συνθήκες στο πεδίο».<br /><br />Η κατάληψη του «Μαντλίν» από τις ισραηλινές δυνάμεις έγινε χωρίς αναφορές για θύματα, με τους επιβαίνοντες να οδηγούνται στο λιμάνι του Ασντόντ για απέλαση.<br /><br />Ωστόσο, η ιστορία των νηοπομπών προς τη Γάζα περιλαμβάνει και πιο βίαια περιστατικά. Το 2010, η επίθεση ισραηλινών δυνάμεων στη νηοπομπή του κινήματος Free Gaza στο πλοίο «Μαβί Μαρμαρά» είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο Τούρκων πρακτόρων της MIT, που παρίσταναν τους ακτιβιστές, και τον τραυματισμό δεκάδων.<br /><br />Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις, καθώς η νέα νηοπομπή εγείρει ερωτήματα για την ασφάλεια και τις προθέσεις των συμμετεχόντων.<br /><br />Το Αλ Τζαζίρα αναφέρει ότι η «Συνοδεία της Σταθερότητας» περιλαμβάνει ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά η έλλειψη διαφάνειας σχετικά με το φορτίο και τους επιβαίνοντες εντείνει τις ανησυχίες.<br /><br />Η προηγούμενη επίθεση με drone σε πλοίο του «Στολίσκου της Ελευθερίας» στις 2 Μαΐου 2025, κοντά στη Μάλτα, δείχνει ότι η περιοχή παραμένει τεταμένη, με τις ισραηλινές δυνάμεις να βρίσκονται σε υψηλή ετοιμότητα.<br /><br />Καθώς η νηοπομπή συνεχίζει την πορεία της, η διεθνής κοινή γνώμη παραμένει διχασμένη.<br /><br />Οι φιλοπαλαιστίνιοι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι ο αποκλεισμός της Γάζας από το Ισραήλ παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και επιδεινώνει την ανθρωπιστική κρίση στην περιοχή, ενώ το Ισραήλ επιμένει ότι ο έλεγχος είναι απαραίτητος για λόγους ασφαλείας, επικαλούμενο την απειλή της Χαμάς και άλλων ένοπλων ομάδων.<br /><br />Οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κρίσιμες, καθώς η «Συνοδεία της Σταθερότητας» πλησιάζει τη Γάζα, με το ενδεχόμενο κλιμάκωσης να παραμένει υπαρκτό.<br /><br />Οι ισραηλινές δυνάμεις, σύμφωνα με πηγές, προετοιμάζονται για κάθε πιθανό σενάριο, ενώ η διεθνής κοινότητα καλείται να διαχειριστεί μια ακόμη ευαίσθητη κρίση στη Μέση Ανατολή.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αραβική νηοπομπή κατευθύνεται προς τη Γάζα: Υποψίες για ένοπλους ακτιβιστές.

Μια νέα, μεγαλύτερη νηοπομπή πλοίων, με την ονομασία «Η Συνοδεία της Σταθερότητας», απέπλευσε από την Αλγερία με προορισμό τη Λωρίδα της Γάζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολιτοφυλακή στη Ράφα επιχειρεί να αντικαταστήσει τη Χαμάς με πολιτική διοίκηση.

<img height="406" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/06/Yasser-Abu-Shab-630x400.jpg" width="697" /><br /><br />Μια φυλετική πολιτοφυλακή στη Γάζα, υπό την ηγεσία του Γιάσερ Αμπού Σαμπάμπ, ανακοίνωσε σχέδια για τη δημιουργία ενός πολιτικού διοικητικού συστήματος στην ανατολική Ράφα, σε μια τολμηρή προσπάθεια να αμφισβητήσει την αποδυναμωμένη κυριαρχία της Χαμάς.<br /><br />Εκμεταλλευόμενη το κενό εξουσίας που προκάλεσε η συνεχιζόμενη στρατιωτική εκστρατεία του Ισραήλ κατά της Χαμάς, η πολιτοφυλακή «Λαϊκές Δυνάμεις» καλεί επαγγελματίες από διάφορους κλάδους -γιατρούς, μηχανικούς, εκπαιδευτικούς, ψυχολόγους, δημοσιογράφους και άλλους- να στελεχώσουν «διοικητικές και κοινοτικές επιτροπές».<br /><br />Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του, ο Γιάσερ Αμπού Σαμπάμπ προτρέπει τους κατοίκους να επιστρέψουν στις εστίες τους, υποσχόμενος τροφή, στέγη και προστασία σε πρόχειρους καταυλισμούς υπό την εποπτεία του Ισραηλινού Στρατού (IDF).<br /><br />«Στόχος μας είναι η πρώτη αληθινή δημόσια διακυβέρνηση που προστατεύει τον λαό από το χάος», διακηρύσσει, εκμεταλλευόμενος την κατάρρευση της σιδηράς κυριαρχίας της Χαμάς μετά τις ισραηλινές επιχειρήσεις από τον Οκτώβριο του 2023.<br /><br />Η πρωτοβουλία αυτή, ωστόσο, εγείρει σοβαρές ανησυχίες για τις πραγματικές προθέσεις της πολιτοφυλακής και τη νομιμοποίησή της.<br /><br />Ο Αμπού Σαμπάμπ, πρώην κατάδικος για διακίνηση ναρκωτικών που φυλακίστηκε από τη Χαμάς, ηγείται μιας ομάδας περίπου 300 ενόπλων, κυρίως μελών της φυλής Ταραμπίν.<br /><br />Η ομάδα του κατηγορείται ότι λεηλατεί φορτηγά ανθρωπιστικής βοήθειας, με αξιωματούχους του ΟΗΕ να χαρακτηρίζουν τις πράξεις της «μεγάλη κλοπή».<br /><br />Παρά τις διαψεύσεις του ότι συνεργάζεται με το Ισραήλ, η εγγύτητα της πολιτοφυλακής σε ισραηλινές στρατιωτικές θέσεις και η ικανότητά της να κινείται ελεύθερα σε ελεγχόμενες περιοχές υποδηλώνουν κάποιο επίπεδο συντονισμού.<br /><br />Ο ίδιος ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, παραδέχτηκε ότι το Ισραήλ «ενεργοποίησε» φυλές στη Γάζα κατά της Χαμάς, ενώ ο πολιτικός Αβιγκντόρ Λίμπερμαν αποκάλυψε ότι παρέχονται όπλα σε τέτοιες ομάδες.<br /><br />Η Χαμάς, από την πλευρά της, έχει χάσει σημαντικό έδαφος μετά την καταστροφή του εκτεταμένου δικτύου τούνελ 720 χιλιομέτρων από το Ισραήλ και την εξουδετέρωση του ηγέτη της, Γιάχια Σινουάρ, τον Οκτώβριο του 2024.<br /><br />Η τρομοκρατική της διακυβέρνηση, που χαρακτηρίστηκε από εκτελέσεις διαδηλωτών και κατάσχεση 26.000 τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας για τη χρηματοδότηση της στρατιωτικής της μηχανής, έχει προκαλέσει βαθιά δυσαρέσκεια στους κατοίκους της Γάζας.<br /><br />Ωστόσο, το σχέδιο του Αμπού Σαμπάμπ να αποκαταστήσει τις υπηρεσίες στη Ράφα, όπου το 80% των υποδομών έχει καταστραφεί, κρίνεται ανεφάρμοστο χωρίς διεθνή εποπτεία.<br /><br />Η περιοχή παραμένει βυθισμένη σε ανθρωπιστική κρίση, με το κλείσιμο των συνοριακών περασμάτων Κερέμ Σαλόμ και Ράφα να επιδεινώνει την έλλειψη προμηθειών.<br /><br />Επιπλέον, η πολιτοφυλακή κατηγορείται ότι λειτουργεί ως «μαριονέτα» του Ισραήλ, με τη Χαμάς να την χαρακτηρίζει «προδοτική» και να έχει σκοτώσει μέλη της, συμπεριλαμβανομένου του αδελφού του Αμπού Σαμπάμπ, σε αντίποινα για λεηλασίες.<br /><br />Αναλυτές προειδοποιούν ότι η έλλειψη διεθνούς ελέγχου μπορεί να οδηγήσει σε κλιμάκωση της φατριαστικής βίας, ενώ η πιθανή εμπλοκή ξένων δυνάμεων, όπως η Αίγυπτος, περιπλέκει περαιτέρω την κατάσταση.<br /><br />Το Ισραήλ, από την πλευρά του, παραμένει σε υψηλή επαγρύπνηση, δεσμευμένο να αποτρέψει την αναβίωση οποιασδήποτε τρομοκρατικής απειλής, είτε από τη Χαμάς είτε από νέες οργανώσεις όπως οι «Λαϊκές Δυνάμεις».<br /><br />Εν κατακλείδι, η κίνηση του Γιάσερ Αμπού Σαμπάμπ να εγκαθιδρύσει μια εναλλακτική διακυβέρνηση στη Ράφα αντικατοπτρίζει το βαθύ πολιτικό και κοινωνικό κενό στη Γάζα, αλλά η έλλειψη διαφάνειας και η σύνδεσή του με το Ισραήλ δημιουργούν περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις.<br /><br />Χωρίς διεθνή παρέμβαση, η περιοχή κινδυνεύει να βυθιστεί σε περαιτέρω χάος, με απρόβλεπτες συνέπειες για τη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής.<div><br />Ποιος είναι ο Γιάσερ Αμπού Σαμπάμπ;<br /><br />Στη δίνη του πολέμου στη Γάζα, ένα νέο πρόσωπο έχει αναδειχθεί ως αμφιλεγόμενος πρωταγωνιστής: ο Γιάσερ Αμπού Σαμπάμπ, πρώην κρατούμενος της Χαμάς και μέλος της ισχυρής Βεδουίνικης φυλής Ταραμπίν.<br /><br />Η πολιτοφυλακή του, γνωστή ως αλ-Κουάτ αλ-Σααμπίγια («Λαϊκές Δυνάμεις»), έχει προσελκύσει την προσοχή τόσο των ντόπιων όσο και των διεθνών Μέσων, καθώς φέρεται να συνεργάζεται με το Ισραήλ για την εξασφάλιση ανθρωπιστικών αυτοκινητοπομπών στη Ράφα, ενώ παράλληλα προκαλεί την οργή της Χαμάς.<br /><br />Ο Αμπού Σαμπάμπ, γεννημένος στις 19 Δεκεμβρίου 1993, προέρχεται από τη φυλή Ταραμπίν, μια από τις μεγαλύτερες Βεδουίνικες φυλές με παρουσία στη Γάζα, το Νεγκέβ του Ισραήλ, τη Χερσόνησο του Σινά, την Ιορδανία και τη Σαουδική Αραβία.<br /><br />Σύμφωνα με το Wikipedia, ο Αμπού Σαμπάμπ έχει ιστορικό εμπλοκής σε λαθρεμπόριο ναρκωτικών και τσιγάρων από την Αίγυπτο και το Ισραήλ στη Γάζα μέσω διασυνοριακών σηράγγων, γεγονός που του προσδίδει τη φήμη ενός ανθρώπου του υποκόσμου.<br /><br />Ωστόσο, η πρόσφατη δράση του τον παρουσιάζει ως ηγέτη που επιδιώκει να προστατεύσει τους πολίτες από τη Χαμάς και τη λεηλασία της ανθρωπιστικής βοήθειας, όπως ισχυρίζεται ο ίδιος σε δηλώσεις του.<br /><br />Η πολιτοφυλακή του, που αριθμεί έως 300 μαχητές, αποτελείται κυρίως από πρώην αξιωματικούς της Παλαιστινιακής Αρχής, ορισμένοι εκ των οποίων συνδέονται με τη Φατάχ.<br /><br />Η βάση τους βρίσκεται στο Παλάτι Τζεργούν, ένα από τα ελάχιστα άθικτα κτίρια στη Ράφα, που δεν έχει πλήξει ποτέ ο ισραηλινός στρατός (IDF).<br />Εμφανίζονται με στολές που φέρουν παλαιστινιακές σημαίες και διακριτικά «αντιτρομοκρατικής μονάδας»<br /><br />Οι μαχητές του εμφανίζονται με στολές που φέρουν παλαιστινιακές σημαίες και διακριτικά «αντιτρομοκρατικής μονάδας», ενώ αναλαμβάνουν τη συνοδεία αυτοκινητοπομπών του Ερυθρού Σταυρού και του ΟΗΕ, καθώς και τη διανομή προμηθειών σε περιοχές υπό ισραηλινό έλεγχο.<br /><br />Οι «Λαϊκές Δυνάμεις» αναλαμβάνουν τη συνοδεία αυτοκινητοπομπών του Ερυθρού Σταυρού<br />Σχέσεις με το Ισραήλ και κατηγορίες για συνεργασία<br /><br />Η δράση του Αμπού Σαμπάμπ έχει πυροδοτήσει έντονες αντιδράσεις. Σύμφωνα με αναφορές από Reuters, Al-Akhbar και Financial Times, η οργάνωσή του του φέρεται να λαμβάνει υλικοτεχνική υποστήριξη από το Ισραήλ και ενδεχομένως από αμερικανικούς εργολάβους [μισθοφόρους] που διαχειρίζονται τη διανομή βοήθειας μέσω του μηχανισμού GHF.<br /><br />Επιπλέον, δημοσιεύματα στο «X» υποστηρίζουν ότι το Ισραήλ παρέχει όπλα, όπως τουφέκια Καλάσνικοφ, στην οργάνωσή του, χωρίς την έγκριση του ισραηλινού υπουργικού συμβουλίου.<br /><br />Ωστόσο, τέτοιες πληροφορίες παραμένουν αμφισβητούμενες και δεν μπορούν να θεωρηθούν πλήρως επαληθευμένες.<br /><br />Η Χαμάς κατηγορεί τον Αμπού Σαμπάμπ για συνεργασία με το Ισραήλ, χαρακτηρίζοντάς τον «εργαλείο» για τη διάσπαση του παλαιστινιακού μετώπου.<br /><br />Τον Απρίλιο, η Χαμάς ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία τεσσάρων μελών της οργάνωσής του, ενώ τον Ιανουάριο του 2025 εκτέλεσε έναν από τους ανώτερους βοηθούς του.<br /><br />Επιπλέον, οι μονάδες αλ-Κασσάμ της Χαμάς φέρονται να έχουν εξουσιοδοτηθεί να διεξάγουν στοχευμένες δολοφονίες εναντίον μελών της πολιτοφυλακής.<br /><br />Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Χαμάς δημοσίευσε βίντεο που δείχνει επίθεση με αυτοσχέδιο εκρηκτικό εναντίον της ομάδας του Αμπού Σαμπάμπ, αν και πηγές στη Γάζα υποστηρίζουν ότι το υλικό μπορεί να ήταν σκηνοθετημένο για προπαγανδιστικούς σκοπούς.<div><br />Αμφιλεγόμενη φήμη και συγκρίσεις με τον Αλ-Γκολάνι<br /><br />Η δράση του Αμπού Σαμπάμπ διχάζει την τοπική κοινωνία. Κάποιοι τον βλέπουν ως έναν «πραγματιστή» ηγέτη που γεμίζει το κενό εξουσίας στη Γάζα, συγκρίνοντάς τον με τον Αμπού Μοχάμαντ αλ-Γκολάνι, ηγέτη της συριακής τζιχαντιστικής οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ.<br /><br />Ωστόσο, άλλοι τον θεωρούν προδότη, κατηγορώντας τον ότι λειτουργεί ως ενεργούμενο ξένων δυνάμεων, με περιορισμένη λαϊκή υποστήριξη.<br /><br />Επιπρόσθετα, κατηγορίες για λεηλασία φορτηγών βοήθειας και εκβιασμό οδηγών για «τέλη διέλευσης» πλήττουν τη φήμη του, αν και η οργάνωσή του αρνείται τις κατηγορίες αυτές.<br />Η φυλή Ταραμπίν και οι δεσμοί με την Αίγυπτο<br /><br />Η φυλή Ταραμπίν, από την οποία προέρχεται ο Αμπού Σαμπάμπ, έχει μακρά ιστορία και ισχυρή παρουσία στην περιοχή.<br /><br />Παρά τις κατηγορίες της Χαμάς ότι ο Αμπού Σαμπάμπ συνδέεται με το ISIS, μέλη της φυλής στο Σινά έχουν πολεμήσει κατά του ISIS στο πλευρό του αιγυπτιακού στρατού, υπό την έγκριση του Προέδρου Αμπντέλ Φατάχ ελ-Σίσι.<br /><br />Αυτή η αντίφαση περιπλέκει την εικόνα του Αμπού Σαμπάμπ, καθώς η φυλή του διατηρεί περίπλοκες σχέσεις με περιφερειακούς δρώντες.<br />Το μέλλον του Αμπού Σαμπάμπ<br /><br />Καθώς η Χαμάς χάνει έδαφος στη Γάζα, ο Αμπού Σαμπάμπ εμφανίζεται ως ένας από τους παίκτες που διεκδικούν επιρροή στο μέλλον της περιοχής.<br /><br />Είτε ως νέος ισχυρός άνδρας είτε ως παροδικός πολέμαρχος, η παρουσία του υπογραμμίζει τις βαθιές διαιρέσεις στην παλαιστινιακή κοινωνία και την πολυπλοκότητα του πολέμου στη Γάζα.<br /><br />Το αν θα καταφέρει να εδραιώσει τη θέση του ή αν θα εξαλειφθεί από τη Χαμάς παραμένει αβέβαιο, αλλά η δράση του έχει ήδη αλλάξει τη δυναμική στην περιοχή.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Πολιτοφυλακή στη Ράφα επιχειρεί να αντικαταστήσει τη Χαμάς με πολιτική διοίκηση.

Μια φυλετική πολιτοφυλακή στη Γάζα, υπό την ηγεσία του Γιάσερ Αμπού Σαμπάμπ, ανακοίνωσε σχέδια για τη δημιουργία ενός πολιτικού διοικητικού ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αίγυπτος δεν κάνει πίσω… Ελλάς στο καναβάτσο για τη Μονή Σινά.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2023/08/03/MITSOTAKIS-AL-SISI.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="372" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2023/08/03/MITSOTAKIS-AL-SISI.jpg" width="680" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το κλίμα στο Κάιρο ήταν καλό, αλλά η αιγυπτιακή πλευρά δεν δείχνει διάθεση «υπέρβασης» της απόφασης για τα περιουσιακά της Μονής Αγίας Αικατερίνης Σινά</span></h3><b>Δώρα Αντωνίου</b><br />Μοναχός ταΐζει τα «κατοικίδια» στη Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά. Η δικαστική απόφαση της 28ης Μαΐου «γκρίζαρε» το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ακινήτων της μονής, διατηρώντας μόνο δικαίωμα χρήσης των εγκαταστάσεων για την άσκηση θρησκευτικών καθηκόντων. [ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ]<br /><br />Σε ένα χρονοδιάγραμμα με ορίζοντα ολοκλήρωσης περί τα τέλη του μηνός κατέληξαν οι δύο αντιπροσωπείες –της Ελλάδας και της Αιγύπτου– που συναντήθηκαν στο Κάιρο την περασμένη Τετάρτη για να επεξεργαστούν ένα νέο πλαίσιο συμφωνίας για τη Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά. Η βασική αίσθηση από τις δημόσιες τοποθετήσεις των δύο πλευρών ήταν, όπως το έθεσε πηγή που παρακολουθεί στενά τις συζητήσεις, ότι «βρισκόμαστε στις 28 Μαΐου». Την ημερομηνία έκδοσης της δικαστικής απόφασης, με την οποία το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ακινήτων της Μονής Σινά βρίσκεται στον «αέρα», διατηρείται μόνο δικαίωμα χρήσης των εγκαταστάσεων για την άσκηση θρησκευτικών καθηκόντων και περνούν στο αιγυπτιακό δημόσιο μια σειρά από άλλες ιδιοκτησίες.<br /><br />Πίσω από τις κλειστές πόρτες της πολύωρης συνάντησης του Καΐρου, η οποία διεκόπη για γεύμα με ψάρι, η συζήτηση θύμιζε περισσότερο παράλληλους μονολόγους. Κάθε πλευρά ανέπτυξε τις θέσεις της, ενώ και οι δύο εμφανίστηκαν εξίσου αιφνιδιασμένες: η ελληνική πλευρά διότι θεωρούσε ότι με τη συμφωνία που είχε επιτευχθεί, υπήρχε σαφής προσανατολισμός και δεδομένα για την υπόθεση, τα οποία ανέτρεψε πλήρως η δικαστική απόφαση. Η αιγυπτιακή πλευρά, διότι δεν περίμενε ότι θα προέκυπτε τόσο μεγάλη αντίδραση, πολύ περισσότερο που, όπως διαβεβαίωσαν, είναι δεδομένη η δέσμευση για την προστασία του θρησκευτικού χαρακτήρα της μονής.<br /><br />Το ζήτημα της ιδιοκτησίας, όμως, που ήταν το ζητούμενο των δικαστικών προσφυγών, για τις οποίες προηγήθηκε όλος αυτός ο διπλωματικός μαραθώνιος ανάμεσα στις δύο χώρες, παραπέμπεται στις επιτροπές εμπειρογνωμόνων, που θα συνεχίσουν να επεξεργάζονται ένα πλαίσιο συμφωνίας. Στόχος; «Να βρεθούν εκείνες οι διατυπώσεις και εκείνες οι ιδέες που θα επιτρέψουν να ικανοποιηθούν οι ανησυχίες της κάθε πλευράς», αναφέρει πηγή με γνώση του περιεχομένου των συνομιλιών.<br /><br />Φαίνεται, πάντως, ότι το ζήτημα των ιδιοκτησιών πολύ δύσκολα θα ανατραπεί. Ηδη εκτιμάται ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική για εκείνες εκτός των τειχών της μονής, για τις οποίες στην απόφαση γίνεται σαφής αναφορά σε αλλαγή του καθεστώτος ιδιοκτησίας. Το μεγάλο ερώτημα είναι με ποιον τρόπο η δέσμευση, ο σεβασμός και η προστασία του θρησκευτικού χαρακτήρα της μονής και της κοινότητάς της από την αιγυπτιακή ηγεσία θα αποτυπωθούν σε κάτι περισσότερο από δικαίωμα χρήσης των εγκαταστάσεων.<br /><br />Η στρατηγική σχέση – Η Αθήνα δεν επιθυμεί να διακινδυνεύσει ρήξη στη στρατηγική σχέση με την Αίγυπτο. Και το πνεύμα στις συζητήσεις του Καΐρου είχε χαρακτηριστικά προσεκτικής διερεύνησης και κατανόησης.<br /><br />Η έκδοση της δικαστικής απόφασης έχει παραγάγει τετελεσμένα και έχει διαμορφώσει ένα νέο έδαφος πάνω στο οποίο γίνεται πλέον η συζήτηση – διαπραγμάτευση. Η συμφωνία στην οποία οι δύο πλευρές είχαν φτάσει και επρόκειτο να υπογραφεί από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμιανό και τον κυβερνήτη Νοτίου Σινά είχε ως στόχο να θέσει τέλος στη δικαστική διαμάχη και στις διεκδικήσεις που αυτή αφορούσε. Πλέον, η συμφωνία δεν έχει καμιά αξία και μόνο με Προεδρικό Διάταγμα, νομοθέτημα ή διακρατική συμφωνία μπορεί να υπάρξει τροποποίηση στο status που η δικαστική απόφαση έχει διαμορφώσει.<br /><br />Η Αθήνα είναι σαφές ότι επέλεξε να προσεγγίσει την όλη συζήτηση με πολλή προσοχή, καθώς δεν επιθυμεί να διακινδυνεύσει ρήξη στη στρατηγική σχέση με την Αίγυπτο. Και το πνεύμα στις συζητήσεις του Καΐρου είχε χαρακτηριστικά προσεκτικής διερεύνησης και κατανόησης. Ακόμη και της αγωνίας που φάνηκε να εκπέμπεται από αιγυπτιακής πλευράς ότι εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα και με τις διαστάσεις που έχει λάβει το θέμα, δεν μπορεί να φανεί ότι υπαγορεύεται μια λύση απ’ έξω, καθώς αυτό θα είχε αντίκτυπο στις ευαισθησίες της τοπικής κοινωνίας για αποικιοκρατικού χαρακτήρα συμπεριφορές.<br /><br />Βεβαίως, επισημάνθηκε ότι η Ελλάδα δεν έχει καμιά τέτοια αναφορά στις σχέσεις της. Το θέμα, όμως, έχει λάβει διαστάσεις και στην Ελλάδα και έχει αντίκτυπο και στην ελληνική κοινή γνώμη, που περιμένει να δει με ποιον τρόπο θα κλείσει η διαπραγμάτευση. Υπήρξαν, πάντως, στο εσωτερικό της κυβέρνησης και φωνές για πιο δυναμική αντιμετώπιση της κατάστασης, καθώς από ορισμένα στελέχη θεωρήθηκε ότι η χρονοτριβή και η αναβλητικότητα στην υπογραφή της συμφωνίας που είχε επιτευχθεί δεν ήταν τυχαίες, αλλά αποσκοπούσαν ακριβώς στο να διαμορφωθούν νέα δεδομένα με την έκδοση της δικαστικής απόφασης.<br /><br />«Ζυγίζουν» τις ενέργειες – Στη μονή, εξετάζονται κινήσεις προς διεθνή φόρουμ και οργανισμούς, ακόμη και για προσφυγή στην Ε.Ε. για χρηματοδοτήσεις που λαμβάνει η Αίγυπτος για πολιτιστικές και ανθρωπιστικές δράσεις.<br /><br />Υπήρξαν εισηγήσεις για αξιοποίηση των μοχλών πίεσης που διαθέτει η χώρα μας έναντι της Αιγύπτου, αλλά τελικά επελέγη η ήπια προσέγγιση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μεγάλη είναι η ανησυχία αλλά και η αγωνία στη σιναϊτική κοινότητα, που θεωρεί ότι η 28η Μαΐου συνιστά ημερομηνία-τομή στη μακραίωνη ιστορία και παρουσία της μονής.<br /><br />Δεν υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία για τις διαπραγματεύσεις, με πρόσφατη την εμπειρία όσων προηγήθηκαν με επίκεντρο τις αμφισβητήσεις στις ιδιοκτησίες και τη δικαστική απόφαση. Περισσότερο φαίνεται ότι επενδύουν οι άνθρωποι της μονής στην ευαισθητοποίηση που εκδηλώθηκε από διάφορες πλευρές άμεσα, μόλις το θέμα άρχισε να γίνεται γνωστό.<div><br />Ζητούνται εναλλακτικές<br /><br />Στη μονή εξετάζουν τις εναλλακτικές που έχουν και τον τρόπο που θα κινηθούν. Υπάρχουν, βεβαίως, παραινέσεις να κρατηθούν χαμηλά οι τόνοι, ωστόσο είναι μεγάλη η ανησυχία ότι μια παρατεταμένη διαπραγμάτευση απλώς θα βοηθήσει να παγιωθούν τα τετελεσμένα και να φύγει από την επικαιρότητα η υπόθεση, καθιστώντας ακόμη πιο δυσμενές το περιβάλλον.<br /><br />Ετσι, τις τελευταίες ημέρες αναλύονται οι δυνατότητες που υπάρχουν για κινήσεις προς διεθνή φόρουμ και οργανισμούς, ακόμη και για προσφυγή στην Ε.Ε. για χρηματοδοτήσεις που λαμβάνει η Αίγυπτος για πολιτιστικές και ανθρωπιστικές δράσεις. «Είμαστε στην αρχή εξωτερίκευσης του γεγονότος και των αντιδράσεων που όσα έχουν συμβεί μπορούν να προκαλέσουν», αναφέρει σχετικά πηγή με γνώση των διεργασιών.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Αίγυπτος δεν κάνει πίσω… Ελλάς στο καναβάτσο για τη Μονή Σινά.

Το κλίμα στο Κάιρο ήταν καλό, αλλά η αιγυπτιακή πλευρά δεν δείχνει διάθεση «υπέρβασης» της απόφασης για τα περιουσιακά της Μονής Αγίας Αικατ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Η Κίνα ετοιμάζει ολοταχώς πόλεμο”. Παγκόσμιες συνέπειες.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/11/china-navy-carriers.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="1536" height="401" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/11/china-navy-carriers.bmp" width="691" /></a></div><div><br /></div>Της <b>Estelle Huang</b><br />Στο διάλογο Shangri-La στη Σιγκαπούρη την 1η Ιουνίου, η ομιλία του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν δεν επικεντρώθηκε μόνο στον πόλεμο της Ουκρανίας και τις πρόσφατες αλλαγές στην παγκόσμια τάξη. Οι γεωπολιτικές φιλοδοξίες της Κίνας βρέθηκαν επίσης στο επίκεντρο. Ρώτησε το ακροατήριο αν η Ρωσία μπορεί να καταλάβει ουκρανικό έδαφος "χωρίς περιορισμούς, χωρίς κανόνες... τι θα μπορούσε να συμβεί στο Ταϊβάν;".<br /><br />Η απάντηση στο ερώτημα του Μακρόν μπορεί να μην απέχει πολύ στο μέλλον. Στις αρχές Απριλίου, η Κίνα πραγματοποίησε στρατιωτικές ασκήσεις γύρω από την Ταϊβάν — πολύ πιο αντιπαραθετικές τόσο στην τακτική όσο και στην προπαγάνδα σε σύγκριση με προηγούμενες ασκήσεις. Η άσκηση της 2ης Απριλίου ονομάστηκε "Στενό Κεραυνός–2025A", εγκαταλείποντας τις ασαφείς φράσεις των προηγούμενων ετών, όπως "Κοινό Σπαθί".<br /><br />Παράλληλα, οι κινεζικές ένοπλες δυνάμεις, γνωστές ως PLA, δημοσίευσαν σειρά αφισών και κινούμενων σχεδίων. Ένα βίντεο απεικόνιζε τον Λάι (αντιπρόεδρο της Ταϊβάν) ως παράσιτο που συνθλίβεται πάνω από μια Ταϊβάν σε φλόγες, κατηγορώντας την κυβέρνηση του νησιού για συνωμοσία με ξένες δυνάμεις — μια ασυνήθιστη επίθεση στην πολιτική ηγεσία της χώρας.<br /><br />Στρατιωτικά, η Κίνα χρησιμοποίησε τις ασκήσεις για να επιδείξει τις δυνατότητες συντονισμένων επιχειρήσεων, εστιάζοντας στην περικύκλωση και αποκλεισμό της Ταϊβάν, με αξιοσημείωτη κλιμάκωση τόσο στη συχνότητα όσο και στην έκταση. Μεταξύ 1ης και 2ης Απριλίου, 68 από τα 135 αεροσκάφη διέσχισαν την ακτογραμμή (η μεγαλύτερη συγκέντρωση μετά τις ασκήσεις του 2022 που ακολούθησαν την επίσκεψη της Νάνσι Πέλοσι στο Ταϊβάν). Τα ναυτικά στρατεύματα έφτασαν μέχρι 220 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά του νησιού, δημιουργώντας στάση αμφίπλευρου αποκλεισμού. Για πρώτη φορά, οι ταϊβανέζικες αρχές επιβεβαίωσαν την είσοδο πλοίων της κινεζικής ακτοφυλακής στη ναυτική ζώνη γύρω από το κύριο νησί.<br /><br />Ταυτόχρονα, οι δυνάμεις πυραύλων προσομοίωσαν πλήγματα σε κρίσιμες υποδομές, επιδεικνύοντας την ικανότητα ακριβούς κρούσης σε στόχους όπως ενεργειακοί και λογιστικοί κόμβοι. Ακόμα κι αν οι ασκήσεις δεν ήταν οι μεγαλύτερες μέχρι σήμερα, οι προσομοιώσεις επίθεσης σε βασικές υποδομές και η διεύρυνση των επιχειρήσεων της ακτοφυλακής σήμαιναν την πρόθεση του PLA να αναπτύξει πιο εξελιγμένα, υβριδικά σχέδια εισβολής.<div><br />Μόνο η αρχή<br /><br />Πίσω από τις ασκήσεις της Κίνας κρύβεται μια σταδιακή και συντονισμένη εκστρατεία πίεσης σε ολόκληρο τον δυτικό Ειρηνικό — με στρατηγικούς στόχους που ξεπερνούν την Ταϊβάν. Αντί να επιδεικνύει απλώς στρατιωτική δύναμη στους ανταγωνιστές της, το Πεκίνο πιθανότατα χρησιμοποιεί αυτές τις ασκήσεις για να δοκιμάσει το όριο ανοχής της διεθνούς κοινότητας.<br /><br />Όπως υπέδειξε ο Μακρόν στη Σιγκαπούρη, η Κίνα μελετά προσεκτικά την εισβολή της Μόσχας στην Ουκρανία, προσαρμόζοντας τα δικά της σχέδια για την Ταϊβάν καθώς εξελίσσεται η σύγκρουση. Μεταξύ των κύριων στρατηγικών προτεραιοτήτων του Πεκίνου είναι η αποφυγή διεθνούς εστίασης στην Ταϊβάν και η αποτροπή εξωτερικής επέμβασης — κάτι που η Ρωσία δεν κατάφερε.<br /><br />Για το Πεκίνο, οι ασκήσεις μπορούν να λειτουργήσουν ως δοκιμαστικό πεδίο για να αξιολογήσει πόσο μακριά μπορούν να πάνε οι σύμμαχοι της Ταϊβάν σε απάντηση. Μετά τις πρόσφατες ασκήσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση κάλεσε για "αυτοσυγκράτηση" και επίλυση των εντάσεων μέσω "διαπολιτειακού διαλόγου", ενώ οι ΗΠΑ επανέλαβαν τη "δέσμευσή" τους προς την Ταϊβάν. Ωστόσο, καμία δεν αμφισβήτησε ρητά την άποψη του Πεκίνου ότι η Ταϊβάν είναι "εσωτερική υπόθεση" ή τις προσπάθειές της να εκμεταλλευτεί γκρίζες ζώνες του διεθνούς δικαίου για να ελέγξει το Στενό.<br /><br />Οι δυτικές χώρες αναγνωρίζουν ευρέως το Στενό της Ταϊβάν ως διεθνές ύδατα και θεωρούν απαράδεκτη κάθε μονομερή απόπειρα αλλαγής του status quo με τη βία. Ωστόσο, το Πεκίνο διαβρώνει σταδιακά αυτή την κατανόηση, κανονικοποιώντας στρατιωτικές ασκήσεις χωρίς προειδοποίηση, προπαγανδιστικές επιθέσεις και επιχειρήσεις επιβολής του νόμου, με στόχο να θολώσει τα νομικά όρια και να διαμορφώσει τους κανόνες της θαλάσσιας δραστηριότητας προς όφελός του.<br /><br />Μέρος αυτής της στρατηγικής ήταν η πρόσφατη διεξαγωγή ασκήσεων με τρόπο που δοκιμάζει τον ορισμό του συμβατικού πολέμου από τη διεθνή κοινότητα. Αυτή η προσέγγιση της Κίνας κάνει πιο δύσκολη την απόφαση για το αν και πώς να ανταποκριθεί ο κόσμος. Για παράδειγμα, οι ασκήσεις συνδύαζαν αποκλεισμό και επιχειρήσεις anti-access, προσομοιώνοντας την ικανότητα του PLA να απομονώνει το Ταϊβάν από εξωτερική στρατιωτική και ενεργειακή βοήθεια σε περίπτωση πολέμου. Το Πεκίνο χρησιμοποίησε επίσης άτυπα μέτρα, όπως δράσεις υπό το πρίσμα της επιβολής του θαλάσσιου νόμου, προκαλώντας αμφισβήτηση της δικαιοδοσίας της Ταϊβάν στα περιβάλλοντα ύδατα. Η παρουσία κινεζικών πλοίων στα ταϊβανέζικα ύδατα ως "ακτοφυλακή" ενισχύει το αφήγημα ότι το Στενό είναι εσωτερικά κινεζικά ύδατα, δυσκολεύοντας τη νομική βάση για την υποστήριξη της Ταϊβάν.<br /><br />Συνολικά, αυτές οι ενέργειες αποτελούν απειλή όχι μόνο για την ασφάλεια της Ταϊβάν, αλλά και για την ελευθερία ναυσιπλοΐας, την ασφάλεια παγκόσμιων ενεργειακών διαδρομών και τα όρια του διεθνούς δικαίου. Το κωδικό όνομα "2025A" υποδηλώνει ότι αυτές είναι οι πρώτες από πολλές ασκήσεις. Ενώ η Ταϊβάν παραμένει ο άμεσος στόχος, οι πρόσφατες ενέργειες του Πεκίνου στη Θάλασσα της Κίνας και στη Νότια Θάλασσα — συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής παράνομων εγκαταστάσεων και παρενοχλήσεων ξένων πλοίων — δείχνουν ευρύτερες φιλοδοξίες να επιβάλει θαλάσσιο έλεγχο μέσω υβριδικών μέτρων. Η Ταϊβάν μπορεί να είναι η πρώτη γραμμή, αλλά μια μελλοντική σύγκρουση θα μπορούσε να εκτείνεται σε ολόκληρη τη δυτική Ειρηνική περιοχή.<br /><br />Ο ρόλος της Ευρώπης<br /><br />Ενώ το Πεκίνο ξαναγράφει τους κανόνες της θαλάσσιας συμπεριφοράς, η διεθνής κοινότητα πρέπει να καταστήσει σαφές ότι κάθε απόπειρα αλλαγής του status quo στο Στενό της Ταϊβάν θα έχει κόστος. Ενώ η στρατιωτική αποτροπή βασίζεται κυρίως στις ΗΠΑ ως κύριος στρατιωτικός σύμμαχος της Ταϊβάν, οι ευρωπαϊκές χώρες μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο.<br /><br />Κάθε φορά που η Κίνα διεξάγει ασκήσεις γύρω από την Ταϊβάν, η ΕΕ και η G7 επαναλαμβάνουν τη δέσμευσή τους για ειρήνη και σταθερότητα στο Στενό και εκφράζουν αντίθεση σε πιεστικές ενέργειες. Αυτές οι θέσεις επαναλαμβάνονται σε διπλωματικές συναντήσεις και επίσημες επισκέψεις. Ωστόσο, υπάρχουν τρόποι να ενισχυθεί η αξιοπιστία αυτών των μηνυμάτων και να αντιμετωπιστούν οι γκρίζες τακτικές του Πεκίνου.<br /><br />Η ΕΕ θα πρέπει να ξεκινήσει με την ευθυγράμμιση των εσωτερικών της θέσεων. Μια κοινή αξιολόγηση των κινδύνων σχετικά με την Ταϊβάν και ένας προσυμφωνημένος μηχανισμός απάντησης που καθορίζει ποια διπλωματικά εργαλεία θα χρησιμοποιηθούν σε κρίση θα βοηθούσαν πολύ. Αυτό το σχέδιο θα μπορούσε να ξεκινήσει με μέτρα χαμηλής ευαισθησίας, όπως οικονομικές κυρώσεις, για να σηματοδοτήσει πιο ξεκάθαρα τα κόκκινα όρια πέρα από τη ρητορική.<br /><br />Επιπλέον, οι ευρωπαϊκοί στόλοι — συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας και της Γερμανίας — έχουν ήδη αυξήσει την παρουσία τους στον Ινδο-Ειρηνικό, διεξάγοντας επιχειρήσεις για την προστασία της ελευθερίας ναυσιπλοΐας, συμπεριλαμβανομένων διελεύσεων από το Στενό της Ταϊβάν. Το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό έχει ξεκινήσει την επιχείρηση "Highmast" με συμμάχους όπως η Νορβηγία και ο Καναδάς, που δρουν τώρα στην Ερυθρά Θάλασσα, με πιθανή μετάβαση προς τον Ινδο-Ειρηνικό. Η παρουσία τους στο Στενό θα μπορούσε να ενισχύσει την ευαισθητοποίηση και την εμπλοκή της διεθνούς κοινότητας.<br /><br />Ωστόσο, η στρατιωτική παρουσία μόνη της δεν αντιμετωπίζει τις υβριδικές τακτικές της Κίνας, ειδικά όταν τα ναυτικά δεν έχουν πάντα σαφές νομικό πλαίσιο για να ανταποκριθούν σε περιστατικά με μη στρατιωτικούς φορείς, όπως ακτοφυλακή ή πολιτικά πλοία. Η ΕΕ και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να συνεργαστούν με δημοκρατίες του Ινδο-Ειρηνικού, συμπεριλαμβανομένου της Ταϊβάν, για θέματα όπως η καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και η ευαισθητοποίηση στον θαλάσσιο χώρο. Οι Ευρωπαίοι έχουν ήδη ισχυρή συνεργασία με χώρες όπως οι Φιλιππίνες και αμυντικές συμμαχίες με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα. Αυτοί οι δεσμοί μπορούν να ενισχυθούν για καλύτερο συντονισμό έναντι των απειλών του Πεκίνου.<br /><br />Αυτές οι σχέσεις μπορούν να ενισχυθούν για να αναπτυχθεί μια στενότερη συντονισμένη πολιτική και σχεδιασμός απέναντι στις απειλές του Πεκίνου κατά της Ταϊβάν, του Στενού της Ταϊβάν και της δυτικής Ειρηνικής.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι δεν πρέπει να χάνουν χρόνο. Η πιθανότητα μιας κρίσης μπορεί να εξαρτηθεί από μια εκτροχιασμένη πύραυλο, μια ακούσια σύγκρουση πλοίων ή μια τυχαία στρατιωτική αντιπαράθεση κατά τη διάρκεια ασκήσεων. Τέτοια "ατυχήματα" θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν ως κάλυψη για προετοιμασία επιχείρησης ή ψεύτικες προκλήσεις με σκοπό τη δημιουργία ενός πρόσχημα για πόλεμο.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

“Η Κίνα ετοιμάζει ολοταχώς πόλεμο”. Παγκόσμιες συνέπειες.

Της Estelle Huang Στο διάλογο Shangri-La στη Σιγκαπούρη την 1η Ιουνίου, η ομιλία του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν δεν επικεντρώθηκε μόνο ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιβάλλεται η απόκτηση πλοίων, έχουμε βούληση χρήσης τους όμως; (Aud.)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="404" src="https://www.youtube.com/embed/837zCO1U3vI" width="687" youtube-src-id="837zCO1U3vI"></iframe></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αν δεν έχεις, τη βούληση να προστατέψεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα, δε θα το κάνουν άλλοι για σένα! </span></h3>Ο Ζαχαρίας Μίχας, Διευθυντής Μελετών του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας, Διευθυντής του DefencePoint και καλός φίλος του newshub.gr είναι καλεσμένος μας σήμερα και αναλύει τις εξελίξεις στο εξοπλιστικό πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού με αφορμή και την καθέλκυση της φρεγάτας Κίμων.<br /><br />Το πολεμικό ναυτικό μας είχε να ανανεώσει το στόλο του, αρκετές δεκαετίες. Η διαφορά είναι τώρα, με τις τρεις φρεγάτες που κατασκευάζονται, το δυναμικό θα αναβαθμιστεί σε εντυπωσιακό βαθμό, αφού πρόκειται για τελευταίας τεχνολογίας πολεμικά πλοία. Ο Υπουργός Άμυνας έχει εκφράσει την επιθυμία να προταθεί και μία τέταρτη φρεγάτα, η οποία όμως δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί επίσημα. Ο βασικός στόχος για μία χώρα με αρχιπελαγική δομή όπως η Ελλάδα, είναι η εξισορρόπηση.<br /><br />Ο «πόλεμος μεταλλάσσεται και οι απαιτήσεις του αλλάζουν επίσης με τους ίδιους ρυθμούς. Βλέπεται τι γίνεται με τα σε πλοία επιφανείας όπως αυτά που εμφανίζει η Τουρκία. Η αναβάθμιση του στόλου θα γίνει βαθμιαία και σταδιακά, με βάση πάντα και τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας.»<br /><br />Το πρόβλημα με τα χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ για ευρωπαϊκή άμυνα, είναι πολύ δύσκολο να κρατήσουν εκτός την Τουρκία. Δεν μπορούμε επίσης να βάζουμε τρίτους για να πιέζουν την Τουρκία, για θέματα αμυντικής πολιτικής της χώρας μας.<br /><br />«Όταν δεν δείχνεις μόνος σου, τη βούληση και την αποφασιστικότητα να προστατέψεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα, δεν μπορείς να το ζητάς από άλλους να το κάνουν για σένα!»<br /><br />Το ίδιο ισχύει και στη Λιβύη, με το θέμα του Χαφταρ Δεν υπάρχει ειλημμένη απόφαση αλλά και μόνο που μπαίνει στο τραπέζι σημαίνει ότι θα ασκηθεί πίεση σε διάφορα επίπεδα. Η Ελλάδα για ακόμα μία φορά, δεν ασχολήθηκε με μία γειτονική χώρα - ζώνη, στην οποία οι εξελίξεις, επηρεάζουν καταλυτικά τα ζωτικά της συμφέροντα. Και τώρα εκ των υστέρων, τρέχει να διορθώσει την κατάσταση...<div><br /></div><div><a href="https://www.newshub.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Επιβάλλεται η απόκτηση πλοίων, έχουμε βούληση χρήσης τους όμως; (Aud.)

Αν δεν έχεις, τη βούληση να προστατέψεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα, δε θα το κάνουν άλλοι για σένα!  Ο Ζαχαρίας Μίχας, Διευθυντής Μελετών...

Διαβάστε την συνέχεια

Φρεγάτες FDI Belh@rra HN: Ιδού η ελληνική συμμετοχή. Πορεία προς το 25%.

<img height="360" src="https://www.newmoney.gr/wp-content/uploads/2025/06/Belharra.jpg" width="698" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Η ελληνική συμμετοχή στις φρεγάτες Belharra σηματοδοτεί στροφή στην αμυντική βιομηχανία, με αυξημένο ρόλο εγχώριων εταιρειών και προοπτική συμμετοχής 25% στα εξοπλιστικά προγράμματα.</span></h3><b>ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΑΗΛΑΡΗΣ</b><br />Η καθέλκυση της τρίτης ελληνικής φρεγάτας Belharra στη Λοριέν στα Ναυπηγεία της Naval Group, την περασμένη εβδομάδα και η ανακοίνωση ότι μέχρι τέλος του χρόνου θα υπογραφεί η επέκταση του προγράμματος με την κατασκευή και τέταρτης με ελληνική συμμετοχή 25% έστειλε σήμα ότι επιτέλους κάτι αρχίζει να αλλάζει στο κλάδο της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.<br /><br />Με την Ευρώπη να προετοιμάζεται να κινητοποιήσει 800 δισ. Ευρώ για την άμυνα και την ασφάλεια, τη ρήτρα διαφυγής να αποτελεί πλέον γεγονός και ταυτόχρονα τον ΓΓ του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε να ζητάει να αυξηθεί κατά 400% η αεροπορική και αντιπυραυλική ικανότητα των μελών μαζί με την αύξηση των δαπανών ακόμα και 5% φαίνεται ότι μπαίνουν μπροστά οι μηχανές παραγωγής.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό η έτσι κι αλλιώς αναγκαία παραπέρα ενίσχυση των ελληνικών Ένοπλων Δυνάμεων με το 12ετές εξοπλιστικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο υπουργός εθνικής άμυνας Νίκος Δένδιας έχει θέσει στο επίκεντρο και την ταυτόχρονη ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας.<br /><br />Η ελληνική συμμετοχή κατά 25% στα ελληνικά εξοπλιστικά που έχει ανακοινώσει και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί από κάποιους να αμφισβητείται αν υπάρχουν οι δυνατότητες αλλά το παράδειγμα του προγράμματος των φρεγατών Belharra και τη συμμετοχή σε αυτό ελληνικών εταιρειών αποδεικνύει ότι μπορεί να υλοποιηθεί και στην 4η φρεγάτα αλλά και στα υπόλοιπα εξοπλιστικά.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο για παράδειγμα ότι στην περίπτωση του ελληνικού θόλου που όπως έχει αναφέρει ξανά το newmoney.gr βρίσκεται στη κορυφή των εξοπλιστικών προγραμμάτων, εταιρείες όπως η ισραηλινή IAI ή η γερμανική Diehl έχουν ξεκινήσει ήδη συνεργασίες με ελληνικές εταιρείες και μιλάνε για ευρεία συμμετοχή τους και γραμμές παραγωγής στην Ελλάδα. Ακόμα και η ίδια η Naval Group έχει επεκτείνει την πρόταση για τις φρεγάτες Belharra και μιλάει για γραμμή παραγωγής στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά σε περίπτωση παραγγελίας επιπλέον τριών πλοίων.<br /><br />Τα δύο εμβληματικά εξοπλιστικά έργα και η μηδενική συμμετοχή<br /><br />Να υπενθυμίσουμε ότι το πρόγραμμα των φρεγατών μαζί με αυτό των μαχητικών Rafale που αποκτήθηκαν από την Dassault, ήταν εμβληματικά για την νέα κυβέρνηση της ΝΔ το 2019 καθώς αποτέλεσαν τα πρώτα μεγάλα εξοπλιστικά έργα μετά την 10ετή οικονομική κρίση που άφησε τις Ένοπλες Δυνάμεις αρκετά χρόνια πίσω σε επίπεδο εκσυγχρονισμού. Μοναδική εξαίρεση το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 σε έκδοση Viper που ακόμα τρέχει.<br /><br />Στις διακρατικές συμφωνίες με τους Γάλλους όμως και για τα δύο προγράμματα δεν υπήρξε καμία πρόβλεψη η δέσμευση για ελληνική συμμετοχή.<br /><br />Παρά το γεγονός αυτό η Naval Group – σε αντίθεση με την Dassault που διατήρησε τη ελληνική συμμετοχή στο 0% – επιδίωξε συνεργασία με εγχώριες εταιρείες με αποτέλεσμα να υπολογίζεται ότι έφτασε η συμμετοχή στο 8 με 12%. Οι συνεργασίες μάλιστα με τις ελληνικές εταιρείες δεν περιορίζονται μόνο στο πρόγραμμα των ελληνικών φρεγατών αλλά και ευρύτερα και έχουν ενταχθεί στην εφοδιαστική αλυσίδα.<br /><br />Ποιες είναι όμως οι ελληνικές εταιρείες που έβαλαν την «ελληνική υπογραφή» στις φρεγάτες «Κίμων», «Νέαρχο» και πρόσφατα στον12ετές «Φορμίων» και προφανώς θα υπάρχουν και στον «Θεμιστοκλή». Σύμφωνα με τα στοιχεία του newmoney.gr οι ελληνικές εταιρείες και οι τομείς που συμμετείχαν ήταν:<br /><br />-Ναυπηγεία Σαλαμίνας: Κατασκευή πέντε προεξοπλισμένων blocks για το κύτος των φρεγατών<br /><br />-Mallionda: Συναρμολόγηση σωληνών και συναρμολόγηση δίσκων καλωδίων, τοποθέτηση ηλεκτρικού εξοπλισμού και σύνδεση τερματικού<br /><br />-Mevaco και Metka: Κατασκευή εξειδικευμένου μεταλλικού εξοπλισμού για το κύτος του σκάφους<br /><br />-Akmon, SS Smart, Prisma, Marel και Simon Technologies: Ηλεκτρονικό εξοπλισμό για το σύστημα μάχης και άλλων κρίσιμων συστημάτων των πλοίων.<br /><br />-Emmis: Ηλεκτρικούς μετασχηματιστές<br /><br />-Kassidiaris and Kafkas: Κατασκευή ηλεκτρικών πινάκων ισχύος και αυτοματισμού<br />Farad: Εξοπλισμό HVAC<br /><br />-Viking Nordsafe Hellas και Marita Hellas: Φουσκωτά σκάφη άκαμπτου κύτους και εξοπλισμός ασφαλείας<br /><br />-Composite Technology και BT Composite: Κατασκευή σύνθετων υλικών<br /><br />-ALTUS: Ενσωμάτωση των μη επανδρωμένων συστημάτων «ATLAS 8» στις ναυτικές πλατφόρμες της Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία<br /><br />-(ΕΑΒ): Συνεργασία για την ενσωμάτωση του ελληνικού αντι-drone συστήματος «ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ» στις φρεγάτες FDI πιθανή επέκταση σε άλλα σκάφη επιφανείας της Naval Group<br /><br />Στην πρόσφατη αμυντική έκθεση DEFEA 2025 τέσσερις συμβάσεις – πλαίσια συνήφθησαν για να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη υποστήριξη των φρεγατών FDI στην Ελλάδα. Οι συμφωνίες αυτές υπογράφηκαν με:<br /><br />• FARAD A.E., για υπηρεσίες που σχετίζονται με συστήματα HVAC μέσω τεχνολογίας εναλλακτών θερμότητας·<br /><br />• DIVING STATUS, για υποβρύχιες επιθεωρήσεις και εργασίες συντήρησης·<br /><br />• Melita Power Diesel, για υποστήριξη κινητήρων diesel·<br /><br />• PETROS PETROPOULOS, για συντήρηση γεννητριών diesel.<br /><br />Τέλος, να σημειωθεί ότι η Naval Group ήδη συνεργάζεται με την Sunlight για μπαταρίες υποβρυχίων και την Stelma εφαρμογή χρωμάτων σε υποβρύχια.<br /><br />Υπάρχουν οι δυνατότητες<br /><br />Υπάρχουν δεκάδες ακόμα ελληνικές εταιρείες και σε διάφορους τομείς από καθαρά υψηλής τεχνολογίας μέχρι και πιο τεχνικές που πολλές μεγάλες ξένες αμυντικές βιομηχανίες που ενδιαφέρονται να συνεργαστούν και στο πλαίσιο του ReArm Europe αλλά και του ελληνικού εξοπλιστικού και αυτό φάνηκε στη πρόσφατη αμυντική έκθεση DEFEA 2025.<br /><br />Συνεργασίες από τις οποίες μπορεί να αποκτηθεί σημαντική τεχνογνωσία από τις ελληνικές εταιρείες και θα τις βοηθήσουν να αναπτυχθούν στο διεθνές περιβάλλον. Απαιτείται όμως όπως αναφέρουν και επαναλαμβάνουν φορείς του κλάδου, οργάνωση και σχεδιασμός από μια συγκροτημένη κρατική δομή. Μένει να φανεί στο μέλλον γιατί οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες όπως φάνηκε στις φρεγάτες Belharra υπάρχουν.<div><br /></div><div><a href="https://www.newmoney.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Φρεγάτες FDI Belh@rra HN: Ιδού η ελληνική συμμετοχή. Πορεία προς το 25%.

Η ελληνική συμμετοχή στις φρεγάτες Belharra σηματοδοτεί στροφή στην αμυντική βιομηχανία, με αυξημένο ρόλο εγχώριων εταιρειών και προοπτική σ...

Διαβάστε την συνέχεια