Επιβάλλεται η απόκτηση πλοίων, έχουμε βούληση χρήσης τους όμως; (Aud.)

Αν δεν έχεις, τη βούληση να προστατέψεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα, δε θα το κάνουν άλλοι για σένα! 

Ο Ζαχαρίας Μίχας, Διευθυντής Μελετών του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας, Διευθυντής του DefencePoint και καλός φίλος του newshub.gr είναι καλεσμένος μας σήμερα και αναλύει τις εξελίξεις στο εξοπλιστικό πρόγραμμα του Πολεμικού Ναυτικού με αφορμή και την καθέλκυση της φρεγάτας Κίμων.

Το πολεμικό ναυτικό μας είχε να ανανεώσει το στόλο του, αρκετές δεκαετίες. Η διαφορά είναι τώρα, με τις τρεις φρεγάτες που κατασκευάζονται, το δυναμικό θα αναβαθμιστεί σε εντυπωσιακό βαθμό, αφού πρόκειται για τελευταίας τεχνολογίας πολεμικά πλοία. Ο Υπουργός Άμυνας έχει εκφράσει την επιθυμία να προταθεί και μία τέταρτη φρεγάτα, η οποία όμως δεν έχει ακόμα ανακοινωθεί επίσημα. Ο βασικός στόχος για μία χώρα με αρχιπελαγική δομή όπως η Ελλάδα, είναι η εξισορρόπηση.

Ο «πόλεμος μεταλλάσσεται και οι απαιτήσεις του αλλάζουν επίσης με τους ίδιους ρυθμούς. Βλέπεται τι γίνεται με τα σε πλοία επιφανείας όπως αυτά που εμφανίζει η Τουρκία. Η αναβάθμιση του στόλου θα γίνει βαθμιαία και σταδιακά, με βάση πάντα και τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας.»

Το πρόβλημα με τα χρηματοδοτικά προγράμματα της ΕΕ για ευρωπαϊκή άμυνα, είναι πολύ δύσκολο να κρατήσουν εκτός την Τουρκία. Δεν μπορούμε επίσης να βάζουμε τρίτους για να πιέζουν την Τουρκία, για θέματα αμυντικής πολιτικής της χώρας μας.

«Όταν δεν δείχνεις μόνος σου, τη βούληση και την αποφασιστικότητα να προστατέψεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα, δεν μπορείς να το ζητάς από άλλους να το κάνουν για σένα!»

Το ίδιο ισχύει και στη Λιβύη, με το θέμα του Χαφταρ Δεν υπάρχει ειλημμένη απόφαση αλλά και μόνο που μπαίνει στο τραπέζι σημαίνει ότι θα ασκηθεί πίεση σε διάφορα επίπεδα. Η Ελλάδα για ακόμα μία φορά, δεν ασχολήθηκε με μία γειτονική χώρα - ζώνη, στην οποία οι εξελίξεις, επηρεάζουν καταλυτικά τα ζωτικά της συμφέροντα. Και τώρα εκ των υστέρων, τρέχει να διορθώσει την κατάσταση...

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.