Πότε και πως θα γίνει η επιχείρηση εναντίον της Συρίας και γιατί δεν θα αντιδράσει η Ρωσία!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJmi2HnEJLnQUOnvIfKmUEBh1XhGr-rKznX4GcyXxF9KtdTQm1LRTY6tN37xme_44klelMuYU1aOjeoTFjwbBWNjS281KFcEst40jBcQ5V9jag9N1DPgiPkybVDfZ6pUqIX4keWaZQd7vb/s1600/newego_LARGE_t_1101_54242285_type12128.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJmi2HnEJLnQUOnvIfKmUEBh1XhGr-rKznX4GcyXxF9KtdTQm1LRTY6tN37xme_44klelMuYU1aOjeoTFjwbBWNjS281KFcEst40jBcQ5V9jag9N1DPgiPkybVDfZ6pUqIX4keWaZQd7vb/s640/newego_LARGE_t_1101_54242285_type12128.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <span style="color: #990000;"><b>Του Χρήστου Μακρυγιάννη* </b></span><br /> <br /> Όποιος δεν γνωρίζει πώς σκέφτονται, σχεδιάζουν και πώς αντιδρούν οι Αμερικανοί Αξιωματικοί μπορεί να γράφει σενάρια πολέμου από κάποιο γραφείο παίζοντας και το ρόλο του ειδικού!<br /> <br /> Ας αρχίσουμε όμως μια ακόμη ανάλυση και το σχεδιασμό μιας πολεμικής επιχείρησης εναντίον της Συρίας υπολογίζοντας τις πιθανές αντιδράσεις...<br /> Δεν υπάρχει Διεθνής αντίδραση από πουθενά ,πάνω από δέκα χώρες είναι έτοιμες να συμβάλουν με στρατιωτικά μέσα είτε στις πολεμικές επιχειρήσεις (Γαλλία-Τουρκία) είτε με τη συμβολή σε βάσεις ανεφοδιασμού σε καύσιμα και προσωπικό! (Ελλάς)<br /> Δεν υπάρχει καμιά σοβαρή αντίδραση απο πλευρά του ΟΗΕ... εδώ καιρό δεν αντιδρούν πια!...<br /> Αλλά ούτε θα υπάρξει σοβαρή διεθνής κατακραυγή από δήθεν Χώρες του κινήματος των αδεσμεύτων και τα λοιπά!<br /> <br /> Τι έχουμε από την μια πλευρά και τι έχουμε από την άλλη!<br /> Ο Έκτος στόλος διαθέτει τα ποιο σύγχρονα αεροπλανοφόρα που μπορούν να παραμείνουν στην περιοχή και να επιχειρούν σχεδόν επ' αόριστο!<br /> Ο Ρωσικός στόλος δεν διαθέτει ισάξιες μονάδες που να έχουν την δυνατότητα να επιχειρήσουν εναντίον των Μονάδων που θα επιχειρούν από μεγάλη απόσταση και σχεδόν αόρατα!<br /> Στην περιοχή πλέουν υποβρύχια των Αμερικανών και όχι μόνο μην ξεχνάμε τα Γαλλικά, που έχουν την δυνατότητα να κινούνται υπό κατάδυση για μεγάλο διάστημα και χωρίς ανάγκη ανεφοδιασμού!<br /> <br /> Η δυνατότητα που έχουν να εκτοξεύουν πυραύλους Τόμαχωκ από κατάδυση είναι δεδομένη χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα εντοπισμού από τον εχθρό... Η άσκηση των Αμερικανών και Ισραηλινών πριν από μερικά εικοσιτετράωρα είχε ώς σκοπό να εκτιμήσουν τις δυνατότητες των Ρώσων σε μέσα!<br /> Μπορεί οι Ρώσοι να είδαν στα ραντάρ τους "ντενεκέδες" που εκτόξευσαν οι "παίκτες της περιοχής", αλλά δεν είχαν την δυνατότητα να εντοπίσουν από που ακριβώς έγινε η εκτόξευση...<br /> <br /> Αλλά περιμένανε την επίσημη ανακοίνωση των Ισραηλινών που έκανε λόγο για δοκιμή του "Iron Dome"...<br /> Τι να δοκιμάσουν άραγε οι Ισραηλινοί; Αφού το έχουν σε 24ωρη ετοιμότητα απέναντι στις "Ρουκέτες της Χεζμπολάχ".<br /> <br /> Δεν πρόκειται να επιχειρήσουν αεροσκάφη σε ακτίνα δράσεως τέτοια ώστε να γίνουν στόχο από τα Ρωσικά Αντιαεροπορικά συστήματα. <br /> Η Επίθεση θα γίνει κεραυνοβόλα με εκτόξευση πυραύλων από σκάφη επιφανείας και υποβρύχια ταυτόχρονα... Ενώ η Ισραηλινή αεροπορία θα εμπλέξει τα Συριακά μαχητικά ώστε να χάσουν το αεροπορικό πλεονέκτημα!<br /> <br /> Την ίδια στιγμή θα υπάρχει προέλαση Τουρκικών δυνάμεων με άρματα από τα Συριακά Σύνορα υπό την ομπρέλα προστασίας των PATRIOT από τα Συριακά μαχητικά που δεν είναι ότι το καλύτερο... Αλλά θα έχουν και διπλό ρόλο!<br /> <br /> Θα είναι κανείς ηλίθιος να πιστεύει ότι δεν υπάρχει διάβρωση των Ενόπλων Δυνάμεων της Συρίας σε υψηλόβαθμους οι οποίοι θα έχουν δώσει όλες τις θέσεις των Αντιαεροπορικών Όπλων στους Αμερικανούς!<br /> <br /> Εάν κάποιος πιστεύει οτι η Μοσάντ δεν έχει εντοπίσει όλες τις πιθανές θέσεις και τις εναλλακτικές θέσεις της Συριακής Αεράμυνας και με πρόσχημα της Ασφάλειας του Ισραήλ δεν θα απογειώσει και δεν θα βομβαρδίσει αυτές θέσεις, εντός της Συρίας, τότε πλανάται πλάνην οικτρά!<br /> <br /> Να μην ξεχνάμε ότι στη Συρία δρουν ανεξέλεγκτα σχεδόν ομάδες 50 έως 150 ατόμων, που έχουν διαβρωθεί από τα "σκυλιά του Πολέμου της CIA" (παραστρατιωτική οργάνωση της CIA), πληρώνονται από τον αραβικό σύνδεσμο και είναι επιρρεπείς στο πλιάτσικο!<br /> <br /> Η επίδραση στο ηθικό ενός λαού που πολεμάει εδώ και σχεδόν δύο χρόνια θα είναι τεράστια, γιατί είναι άλλο να ακούς πυροβολισμούς σποραδικούς και άλλο να βλέπεις να κατεδαφίζονται ολόκληρες υποδομές!<br /> <br /> Αν η Τουρκία εμπλακεί ενεργά στο Πόλεμο όπως έχει διατυμπανίσει το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτουγλου θα κλείσει τα στενά με αποτέλεσμα τα Ρωσικά πλοία να μην μπορούν να επανέλθουν στη Μεσόγειο ή να στείλουν και άλλες Μονάδες, με αποτέλεσμα την πλήρη αποκοπή των Ρωσικών Πολεμικών σκαφών που θα πλέουν στη Μεσόγειο, τα οποία χωρίς αεροπορική υποστήριξη είναι καταδικασμένα!<br /> <br /> <span style="color: #990000;"><b>Συμπέρασμα:</b></span><br /> <br /> Η Ρωσική Πολεμική μηχανή είναι δυνατή να κάνει χερσαίες επιχειρήσεις, αλλά εδώ δεν υπάρχει έδαφος να κινηθεί, ούτε μπορούν να μεταφερθούν άμεσα στρατεύματα και άρματα και δεν μιλάμε βέβαια για μερικές εκατοντάδες Πεζοναύτες χωρίς υποστήριξη!<br /> <br /> Η Ρώσικη Βάση της Ταρτούς δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που ονομάζουμε Στρατιωτική βάση είναι μαι καθαρά βάση ελλιμενισμού με περιορισμένες δυνατότητες!<br /> <br /> Ο Πούτιν είναι καλός παίκτης και ως πρώην Πράκτορας της KGB τα γνωρίζει όλα από πρώτο χέρι... Σίγουρα δεν θα κινδυνέψει να χαλάσει το προφίλ του (στη Ρωσία) για να σώσει τον Άσαντ!<br /> <br /> Η εκτίμησή μου... δεν πρόκειται να κουνήσει ούτε το μικρό του δακτυλάκι!<br /> <br /> Απο την άλλη ο Ομπάμα δεν μπορεί να κάνει πίσω και θυμηθείτε όλες οι Πολεμικές ενέργειες των Αμερικανών γίνονται πάντα από Δημοκρατικούς στη δεύτερη Θητεία τους!<br /> <br /> Τα γραμμάτια πρέπει να εξοφληθούν και εδώ μιλάμε για ενέργεια οπότε ο διαμελισμός της Συρίας και η μετατροπή της σε προτεκτοράτο είναι δεδομένη. <br /> <br /> Όσο για τον χρόνο που θα ξεκινήσουν οι επιχειρήσεις είναι πότε θα αρχίσουν οι πτήσεις των U-2 από τις βάσεις της Τουρκίας γιατί τα Αμερικανάκια θέλουν να έχουν αεροπορική εικόνα της καταστάσεως και του πεδίου της μάχης μπροστά τους...<br /> <br /> Το μόνο που δεν έχουν υπολογίσει οι Αμερικανοί και έχουν πέσει μέχρι τώρα έξω είναι η αντίδραση του Συριακού λαού, αλλά για όσους γνωρίζουν, γνωρίζουν και τις μεγάλες διαφορές μεταξύ των φυλών αλλά και των τοπικών Τοπαρχών και Φυλάρχων!<br /> <br /> Σε μια τέτοια επιχείρηση υπάρχει το πλεονέκτημα του χρόνου και του τόπου στον επιτιθέμενο!<br /> <br /> Ενώ υπάρχει πληθώρα πληροφοριών απο τα σύγχρονα μέσα των Αμερικανών, τα RADAR των Βρετανικών Βάσεων στο Ακρωτήρι... Μόνο τυχαία δεν ήταν η επίθεση του Πούτιν στον Κάμερον και εναντίον της Αγγλίας, τους λιποτάκτες Αξιωματικούς και Αξιωματούχους της Συρίας, αλλά και τις Ειδικές Ομάδες (ζόμπι) των πέντε-έως δέκα Πεζοναυτών που επιχειρούν εδώ και καιρό στη Συρία!<br /> <br /> Ίσως να πέφτω έξω στις εκτιμήσεις μου και ελπίζω να μην αρχίσουμε την άμεση εκτόξευση πυρηνικών διηπειρωτικών πυραύλων με στόχο πόλεις και κράτη από τις δύο πλευρές πράγμα που το θεωρώ τελείως απίθανο!<br /> <br /> Η μόνη αντίδραση που πιθανόν να υπάρξει θα είναι από την πλευρά των Ιρανών... Αλλά προς την πλευρά των Τούρκων, ίσως και από ένα κομμάτι των Κούρδων Μαχητών που είναι στο Βόρειο Ιράκ!<br /> <br /> Ίσως κάποιος να αναρωτηθεί, μα η Χριστιανική Ευρώπη θα βοηθήσει να σφαγεί όλος ο Χριστιανικός Κόσμος της Συρίας χωρίς κάποιος να τον προστατέψει(;)<br /> <br /> Να μην ξεχνάτε ότι δεν υπάρχουν τέτοιες ευαισθησίες μπροστά στη δύναμη της εξουσίας και τα συμφέροντα...<br /> <br /> Ακόμη και ο Ομπάμα φέρεται να είναι Μουσουλμάνος και αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε... Γιατί Ιερό πόλεμο στο κόσμο του Ισλάμ μπορείς να κάνεις μόνο εναντίον των απίστων!<br /> <span style="color: #444444;"><b><i><br /> </i></b></span> <span style="color: #444444;"><b><i>* Μακρυγιάννης Χρήστος είναι Ανώτερος Αξιωματικός ε.α</i></b></span><br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πότε και πως θα γίνει η επιχείρηση εναντίον της Συρίας και γιατί δεν θα αντιδράσει η Ρωσία!

Ellada simera 0 21:28

Του Χρήστου Μακρυγιάννη* Όποιος δεν γνωρίζει πώς σκέφτονται, σχεδιάζουν και πώς αντιδρούν οι Αμερικανοί Αξιωματικοί μπορεί να γράφει σενάρια πολέμου από κάποιο γραφείο παίζοντας και το ρόλο του ειδι… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο βρώμικος ρόλος της Τουρκίας, στην αρχή ενός νέου παγκόσμιου πολέμου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <img border="0" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyQZbTHtRTf1XYBWu-QCeB8R8Y40u_af3zq_ji0x-1GwtxJzMxAvFpBIJvBKj6a5DcIyrJQEum8rZfH8IQZ-EUtj66J5-ObFVOpykItig3j7peBzwcPwH48lQ2ft6Q6zK8U-37SX8qWXeQ/s640/%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1-%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B1-Tezkere1.jpg" width="600" /></div> <br /> Η "αχίλλειος πτέρνα" που θα εξαναγκάσει όλους τους διεθνείς οργανισμούς να συμφωνήσουν στην άμεση συμμετοχή και εμπλοκή του ΝΑΤΟ σε μία επίθεση κατά της Συρίας (εάν δεν καταφέρουν να εξασφαλίσουν οι ΗΠΑ την έγκριση άμεσης επέμβασης από τον ΟΗΕ), είναι η γειτονεύουσα με την Συρία, Τουρκία. Κι αυτή η άμεση ΝΑΤΟϊκή παρέμβαση μπορεί να συμβεί, επειδή στο καταστατικό του ΝΑΤΟ γράφει ρητά πως εάν θεωρηθεί πως μία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ δέχεται επίθεση, τότε ολόκληρο το ΝΑΤΟ σπεύδει άμεσα για να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στην χώρα - μέλος.<br /> <br /> Αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι που έχει επισημανθεί προ μηνών από άραβες αναλυτές, οι οποίοι γνώριζαν την "άτυπη" εμπλοκή της Άγκυρας στην επιχείρηση αποκαθήλωσης του Άσαντ και τον ρόλο της Τουρκίας στην εκπαίδευση και στον εξοπλισμό των ισλαμοφασιστών τζιχαϊστών και ανδρών της Αλ Κάιντα, που συνεπικουρούμενοι από τούρκους αξιωματικούς και άνδρες των ειδικών επιχειρήσεων του τουρκικού στρατού, συνέβαλαν τα μέγιστα στην επιχειρησιακή ικανότητα των ισλαμοφασιστών.<br /> <br /> Σήμερα, που οι μάσκες της Άγκυρας έχουν πέσει, αλλά και που η κατάσταση οδηγείται σε μία σφοδρότατη σύγκρουση η οποία θα αναφλέξει την ευρύτερη περιοχή, ο ρόλος της Τουρκίας γίνεται ακόμη πιό "ειδικός", αφού ενδεχομένως θα χρειαστεί η δική της άμεση στρατιωτική "εμπλοκή" με την Συρία. Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να υπάρξει καν εμπλοκή, αρκεί να στηθεί ένα καλό συνοριακό επεισόδιο με κάποια μονάδα (ή και ομάδα) του Συριακού στρατού. Ενδεχομένως να απαιτηθεί να στηθεί ένα σκηνικό προβοκάτσιας μέσω κάποιας υποτιθέμενης στρατιωτικής επιχείρησης εκ μέρους της Συρίας μέσα στο τουρκικό έδαφος.<br /> <br /> <img border="0" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgS0luGUq1J1JIp4SX0JVeCIOqIouWfGczvdctj8v0wJT7ufmVYR5SkA4al3hccH70CujU56bQ7Sj4I8ZoduiTTp3p5NcseEt_V0EltO9z0vRM_a2_etlQxkbx7Sjs36Jzr4lVOISAQbS6I/s320/3C5828AA4D8551BC928DB10B36550FE9.jpg" width="320" /><br /> <br /> Αν η «χρήση χημικών» δεν αποδειχθεί επαρκής και δεν σταθεί ικανή για να οδηγήσει σε μία στρατιωτική σύρραξη, είναι απολύτως βέβαιο πως αυτή την στρατιωτική επίθεση θα μπορέσει να την υλοποιήσει η μαρτυρία μίας χώρας μέλους του ΝΑΤΟ, η οποία θα δηλώνει με αποδείξεις (δικές της) πως δέχθηκε επίθεση από τον στρατό της Συρίας. Εξάλλου, η επί μήνες σιωπηλή στρατιωτική τουρκική ενίσχυση επί των συνόρων με την Συρία, αποδεικνύει (κυρίως λόγω του μεγέθους των μεταφερόμενων στρατιωτικών δυνάμεων) πως η Τουρκία ετοιμάζεται για χερσαίο πόλεμο με την Συρία, προκειμένου να δοθεί η πρόφαση στους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους να παρέμβουν για να υπερασπίσουν την σύμμαχο Τουρκία. Ενδεχομένως μία χερσαία εμπλοκή της Τουρκίας να είναι το δεύτερο τμήμα της αμερικανικών στρατιωτικής επίθεσης, η οποία όπως έχουν δηλώσει οι αμερικανοί θα είναι "στοχευμένη" και δεν θα έχει μεγάλη διάρκεια, αλλά θα έχει σαν σκοπό την καταστροφή στρατιωτικών τμημάτων και υποδομών της Συρίας, προκειμένου να υπάρξει μία αντιστροφή της σημερινής δυσχερέστατης θέσης στην οποία έχουν βρεθεί οι τζιχαϊστές και οι άντρες της Αλ Κάιντα.<br /> <br /> Η μόνη επιφύλαξη που υπάρχει είναι στο εάν ο Ερντογάν θα θελήσει (ή θα του επιτραπεί) να μετέχει σε μία χερσαίου τύπου εμπλοκή ή θα αποχωρήσει διακριτικά, αφήνοντας τους στρατιωτικούς της Τουρκίας να αναλάβουν την "βρώμικη δουλειά" (εντός και εκτός Τουρκίας, αφού είναι γνωστό πως τα εσωτερικά προβλήματα του τούρκου πρωθυπουργού είναι τεράστια και ιδιαίτερα απειλητικά για την ισλαμική νέο-οθωμανική Τουρκία που ονειρεύεται να ανακοινώσει επισήμως το 2023).<br /> <br /> Εξάλλου, θεωρείται πως ο ρόλος που επιφυλάσσεται για τον ισλαμιστή Ερντογάν είναι ιδιαίτερα κρίσιμος και καίριος για την "επόμενη ημέρα" (μετά και από την επίθεση στο Ιράν), προκειμένου να συσφιχθούν και πάλι οι σχέσεις των ΗΠΑ με τις χώρες της Μέσης Ανατολής, με τον καλό ισλαμιστή Ερντογάν στον αναβαθμισμένο ρόλο του διαμεσολαβητή.<br /> <br /> Εν αναμονή των ραγδαίων εξελίξεων, ίσως μία τουρκική προβοκάτσια (επιχειρήθηκε πολλές φορές τα τελευταία χρόνια από την πλευρά της Τουρκίας)  να γίνει τελικά η αφορμή που θα εξυπηρετήσει τις ΗΠΑ και τα αραβικά κράτη που είναι διατεθειμένα να πληρώσουν τα έξοδα αυτού του πολέμου, αυτής της ανθρωποσφαγής. Αυτή την προβοκάτσια μπορούν να την στήσουν αρκετά εύκολα οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες λειτουργούν σε μέγιστο βαθμό σήμερα μέσα στην Συρία.<br /> Κι επέιδή υπάρχει αρκετή αλλαζονεία, κανείς δεν βλέπει την σοβαρότατη πιθανότητα μίας πρωτοφανούς έκρηξης στη Μέση Ανατολή που θα είναικαι η εκκίνηση ενός ανεξέλεγκτου παγκόσμιου πολέμου...<br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο βρώμικος ρόλος της Τουρκίας, στην αρχή ενός νέου παγκόσμιου πολέμου

Ellada simera 0 19:59

Η "αχίλλειος πτέρνα" που θα εξαναγκάσει όλους τους διεθνείς οργανισμούς να συμφωνήσουν στην άμεση συμμετοχή και εμπλοκή του ΝΑΤΟ σε μία επίθεση κατά της Συρίας (εάν δεν καταφέρουν να εξασφαλίσουν οι … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πόλεμος στη Συρία ή ο πόλεμος για τη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://cemmis.edu.gr/images/Flashpoints/syria_harem_fsa_talking_to_woman.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="syria harem fsa talking to woman" border="0" height="300" src="http://cemmis.edu.gr/images/Flashpoints/syria_harem_fsa_talking_to_woman.jpg" style="border: 1px solid rgb(0, 0, 0); margin-top: 5px;" width="470" /></a></div> <br /> <em><b><span style="color: #990000;">Ο συριακός εμφύλιος μετατρέπεται σε περιφερειακή σύγκρουση με ηγετικές δυνάμεις από τη μια το Ιράν και από την άλλη την Τουρκία.</span></b></em><br /> <div style="text-align: right;"> Σωτήρης Ρούσσος</div> <div style="text-align: justify;"> Από το 1949 ώς το 1970 η Συρία ήταν ίσως η πιο ασταθής χώρα στον κόσμο. Ισχνά κοινοβουλευτικά διαλείμματα παρεμβάλλονταν ανάμεσα σε συνεχή στρατιωτικά πραξικοπήματα, περίπου ένα κάθε χρόνο. Μια χώρα μωσαϊκό εθνοθρησκευτικών ομάδων: Άραβες σουνίτες μουσουλμάνοι (περισσότεροι από το 50%), αλαουίτες (κλάδος των σιιτών μουσουλμάνων με πολλά στοιχεία όμως συγκρητισμού, περίπου 10%), χριστιανοί (ορθόδοξοι, Συροχαλδαίοι, καθολικοί, 10% του πληθυσμού), Κούρδοι (οι περισσότεροι σουνίτες μουσουλμάνοι, επίσης 10%), Δρούζοι και Αρμένιοι. Η ανάπτυξη του συριακού αραβικού εθνικισμού μονοπωλήθηκε στα χρόνια του μεσοπολέμου από τη σουνιτική μεγάλη γαιοκτημονική τάξη και λιγότερο από χριστιανούς ριζοσπάστες διανοούμενους. Η άνοδος του παναραβικού κινήματος Μπάαθ ήρθε κυρίως μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ως αντίδραση μεσαίων στρωμάτων (επιστημόνων, επαγγελματιών και μετέπειτα στρατιωτικών) στη γαιοκτημονική πολιτική κυριαρχία και στην αδυναμία της να αντιπαρατεθεί στο Ισραήλ στον πόλεμο του 1948.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Τρία ρήγματα μετά τ</strong><strong>ον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Το Μπάαθ αποτελεί την απάντηση στα τρία ρήγματα στη Συρία, τον εθνοθρησκευτικό διαχωρισμό, το κοινωνικοοικονομικό χάσμα μεταξύ των μεγάλων πόλεων και της υπαίθρου και τη μεγάλη ανισοκατανομή εισοδήματος μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων. Στον πρώτο διαχωρισμό αντιτάσσει έναν δυναμικό παναραβισμό στην αρχή, και στη συνέχεια, μετά την αποτυχία της ένωσης με τη νασερική Αίγυπτο (1958-61), την προώθηση του συριακού αραβικού εθνικισμού αντιιμπεριαλιστικής πρωτοπορίας των αραβικών λαών. Για να ξεπεραστεί η κοινωνικοοικονομική διαίρεση, το Μπάαθ κηρύσσει την ανάγκη αναδιανομής της γης και ουσιαστικής εξαφάνισης της μεγάλης σουνιτικής γαιοκτημονικής τάξης. Τέλος, για την εισοδηματική ανακατανομή, προωθεί ένα πείραμα «αραβικού σοσιαλισμού» με ευρεία επιδοματική πολιτική και προστασία της εγχώριας παραγωγής με ένα σύστημα υψηλών δασμών. Παρόλο που το Μπάαθ είναι πολιτικά ισχυρό ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1960, η εξουσία θα περάσει πραγματικά και σταθερά στα χέρια του όταν θα συνδεθεί με τους αλαουίτες στρατιωτικούς και ειδικά τον Χαφέζ αλ-Άσαντ το 1970.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Ο πατέρας Άσαντ και η κυριαρχία του κινήματος Μπάαθ</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Ο Χαφέζ αλ-Άσαντ θα εγκαθιδρύσει την κυριαρχία του Μπάαθ στη Συρία και θα τη μετατρέψει σε ένα σταθερό καθεστώς για τριάντα χρόνια, πράγμα απολύτως πρωτοφανές μέχρι τότε για τη Συρία. Πέρα από τις μπααθικές πολιτικές που ήδη περιγράφηκαν, ο Άσαντ θα στηρίξει την εξουσία του σε τέσσερις πυλώνες. Ο πρώτος είναι ο ίδιος ο ρόλος του προέδρου ως τελικού «κριτή» και πηγής κάθε άλλης εξουσίας. Δεύτερος, ένας κύκλος πιστών συνεργατών του (πολλοί από αυτούς, μέλη της οικογένειας Άσαντ) που σχημάτισε μια καθεστωτική ελίτ η οποία εξουσίαζε όλη την πολιτική και την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα με τον έλεγχο πελατειακών δικτύων. Ο τρίτος πυλώνας ήταν οι υπηρεσίες ασφαλείας με τεράστια διείσδυση στην κοινωνία. Τέλος, η αλαουιτική κοινότητα στην οποία ανήκε ο Άσαντ, θα αποτελέσει κατεξοχήν σημείο στήριξης του καθεστώτος. Βέβαια το ασαντικό καθεστώς διεύρυνε τη βάση στήριξής του συμμαχώντας με συντηρητικά στρώματα σουνιτών εμπόρων και επιχειρηματιών των μεγάλων πόλεων, της Δαμασκού και του Χαλεπίου, με τους συντηρητικούς σουνίτες θρησκευτικούς ηγέτες, τους χριστιανούς και τις βεδουίνικες φυλές.</div> <div sizcache07314652250319914="0" sizset="30" style="text-align: justify;"> Στην εξωτερική πολιτική το καθεστώς του Άσαντ (πατρός) εστιάστηκε σε τρεις στόχους. Πρώτον, την αποτροπή ιδεολογικής και πολιτικής απειλής από το μπααθικό Ιράκ, δεύτερον, τον έλεγχο του Λιβάνου, και τρίτον, τη διατήρηση ηρεμίας στα σύνορα με το Ισραήλ μετά την ήττα του 1973 διατηρώντας όμως την αντιισραηλινή, παναραβική ρητορική του. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 το καθεστώς φαινόταν ότι είχε επιτυχίες σε αυτά τα μέτωπα. Στον Λίβανο είχε επιτευχθεί μια pax syriana. Με άλλα λόγια, ο συριακός στρατός και οι υπηρεσίες ασφαλείας εγγυήθηκαν την εφαρμογή της συμφωνίας του Τάεφ <a href="http://cemmis.edu.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=486:2013-09-04-21-30-35&catid=37:epikairi-analusi&Itemid=66&lang=el#ftn1" name="ftnref1" title="">[1]</a> για τον τερματισμό του λιβανικού εμφυλίου το 1989. Το Ιράκ είχε πλήρως αποδυναμωθεί από τον πόλεμό του με το Ιράν και κυρίως από την καταστροφική εισβολή στο Κουβέιτ το 1991. Η επιλογή του Άσαντ να συμμαχήσει με το ισλαμικό καθεστώς του Ιράν ήδη από το 1980 αποδεικνυόταν εύστοχη, και την ίδια στιγμή το συριακό καθεστώς διατηρούσε ανήσυχες αλλά μάλλον φιλικές σχέσεις με τους Σαουδάραβες, ιδιαίτερα μετά τη συμμετοχή της Συρίας στην εκστρατεία κατά του Ιράκ στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου (1991) και λόγω της συνεννόησης των δύο κρατών για την εφαρμογή της συμφωνίας του Τάεφ.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Ο υιός Άσαντ και η οικονομική φιλελευθεροποίηση</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Ο θάνατος του Χαφέζ αλ-Άσαντ οδήγησε στη διαδοχή του από τον γιο του Μπασάρ το 2000. Είναι η μόνη επιτυχημένη «κληρονομική» διαδοχή σε αυτά που ο Ρότζερ Όουεν ονομάζει μη μοναρχικά (republican) καθεστώτα με ισόβιο πρόεδρο. Το μέλλον όμως δεν προοιωνιζόταν ανέφελο. Στοιχεία της παλαιάς φρουράς του καθεστώτος δεν τον εμπιστεύονταν και η κρατική οικονομία δεν μπορούσε να αντέξει σε ένα διεθνές περιβάλλον άγριου χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, νέων τεχνολογιών και φθηνής εργασίας στη Νότια και Ανατολική Ασία. Στο εξωτερικό περιβάλλον ανέρχονταν νέες δυνάμεις στον Λίβανο, η σιιτική πολιτική και στρατιωτική Χεζμπολλάχ και τα πλούσια στρώματα σουνιτών μουσουλμάνων. Η πρώτη με εκτεταμένο δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης και στρατιωτικές νίκες κατά του Ισραήλ στον νότιο Λίβανο και οι δεύτεροι με εκφραστή τον δισεκατομμυριούχο και εκλεκτό των Σαουδαράβων πρωθυπουργό του Λιβάνου Ραφίκ Χαρίρι. Η δολοφονία του Χαρίρι από πράκτορες των συριακών υπηρεσιών το 2005 και οι εξαιρετικές διεθνείς πιέσεις που ακολούθησαν οδήγησαν στην αποχώρηση της Συρίας από τον Λίβανο. Ο Μπασάρ βρέθηκε απομονωμένος και αποδυναμωμένος να προσκολλάται όλο και περισσότερο στον σιιτικό άξονα Τεχεράνης-Χεζμπολλάχ. Ο πατέρας του, αν και διατηρούσε μακρά συμμαχία και με τη Σοβιετική<img alt="syria girl sells bread khalil ashawi" height="365" src="http://cemmis.edu.gr/images/Flashpoints/syria_girl_sells_bread_khalil_ashawi.jpg" style="border-bottom: #000000 1px solid; border-left: #000000 1px solid; border-right: #000000 1px solid; border-top: #000000 1px solid; float: right; margin: 5px;" width="540" /> Ένωση (έπειτα και με τη Ρωσία) και με το Ιράν, δεν ήταν ποτέ ολοσχερώς εξαρτημένος από μία δύναμη.</div> <div style="text-align: justify;"> Στο εσωτερικό της χώρας το άνοιγμα της οικονομίας συνοδεύτηκε από δραστική μείωση των δασμών και των βοηθημάτων ή επιδοτήσεων που διατηρούσαν την κοινωνική συνοχή. Ως αποτέλεσμα, οι κρατικές εταιρείες που ιδιωτικοποιούνταν και οι νέες επιχειρηματικές δράσεις, όπως η κινητή τηλεφωνία, πέρασαν στα χέρια των γόνων της αλαουιτικής καθεστωτικής ελίτ σε βάρος των νέων σουνιτικών επιχειρηματικών στρωμάτων τραυματίζοντας την παλαιά συμμαχία αλαουιτικής μπααθικής ελίτ και σουνιτικής επιχειρηματικής τάξης. Τέλος, η νέα γενιά του καθεστώτος δεν προερχόταν από αγροτικά στρώματα, όπως ο πατέρας Άσαντ και η σύντροφοί του, και δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον για την ύπαιθρο, ιδιαίτερα μετά τη μείωση των δασμών και των επιδοτήσεων, με αποτέλεσμα τη διεύρυνση του κοινωνικού και οικονομικού χάσματος μεταξύ υπαίθρου και μεγάλων πόλεων. Δεν είναι τυχαίο που οι πρώτες αντικαθεστωτικές εξεγέρσεις συνέβησαν σε περιοχές όπως η Ντεράα, αγροτικές, φτωχές και σουνιτικές. Οι ελπίδες και οι προσπάθειες από οργανώσεις πολιτών να συνοδευτεί η οικονομική φιλελευθεροποίηση από πολιτικό εκδημοκρατισμό και φιλελεύθερα ανοίγματα, μετά από μια μικρή άνθηση από το 2000 ώς το 2004, αντιμετωπίστηκαν με ωμή καταστολή αφού το καθεστώς προέκρινε τον «κινεζικό» δρόμο προς τον καπιταλισμό.</div> <div style="text-align: justify;"> Οι τρεις διαχωριστικές γραμμές της Συρίας ξεθάφτηκαν μετά από τριάντα και πλέον χρόνια και προκάλεσαν σοβαρές ρωγμές σε συνδυασμό και με την αποδυνάμωση της Συρίας στο περιφερειακό παιχνίδι. Η τυνησιακή έκρηξη και κυρίως η ανατροπή του Μουμπάρακ διέλυσε τον διάχυτο κοινωνικό φόβο στον οποίο στηρίζονταν τα ομοειδή καθεστώτα της Αιγύπτου και της Τυνησίας και οδήγησαν σε εξέγερση τη Συρία. Η απόφαση του καθεστώτος να αντιδράσει με δυσανάλογη στρατιωτική βία εναντίον ειρηνικών διαδηλωτών και η δράση άτακτων αλαουιτικών συμμοριών αλ-σαμπίχα (φαντάσματα), συνδεδεμένων με τις υπηρεσίες ασφαλείας, βασανίζοντας και δολοφονώντας, όχι μόνο στρατιωτικοποίησε τη σύγκρουση αλλά και της έδωσε εθνοθρησκευτικό χαρακτήρα, αλαουίτες εναντίον σουνιτών.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Τα πολλά πρόσωπα της αντιπολίτευσης</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Η αντιπολίτευση στον Άσαντ και στο καθεστώς, η οποία συνήθως εκπροσωπείται από την οργάνωση-ομπρέλα του Εθνικού Συριακού Συμβουλίου, έχει πολλά πρόσωπα. Μια ομάδα αποτελούν οι εξόριστοι φιλελεύθεροι και αριστεροί που διέφυγαν από την καταστολή του καθεστώτος αλλά παρ' όλη την απήχησή τους στα διεθνή Μ.Μ.Ε. δεν έχουν επιρροή στο εσωτερικό. Μια άλλη ομάδα αποτελείται από παλαιά μεγάλα στελέχη της καθεστωτικής ελίτ που έπεσαν σε δυσμένεια ή συγκρούστηκαν για τη νομή εξουσίας, τώρα βρίσκονται στο εξωτερικό και διατείνονται, όχι πολύ πειστικά, ότι μπορούν να αποτελέσουν τη «γέφυρα» προς μέρη του καθεστώτος και μεταβατική λύση. Τέλος, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι, οι οποίοι αποτελούν το 30% της δύναμης του Εθνικού Συριακού Συμβουλίου, κυρίως στο εξωτερικό. Η δύναμή τους στο εσωτερικό είναι περιορισμένη λόγω της σφαγής τους στη Χάμα το 1980 από τον πατέρα Άσαντ, όπου σκοτώθηκαν πάνω από 10.000 άνθρωποι. Πάντως διατηρούν βάσεις επιρροής και οργάνωσης στο εσωτερικό και αποτελούν ίσως την πιο συνεκτική και συγκροτημένη οργάνωση.</div> <div style="text-align: justify;"> Στο εσωτερικό της χώρας βασικό ρόλο παίζουν οι τοπικές επαναστατικές ομάδες, οι οποίες ουσιαστικά φέρουν το βάρος τόσο της στρατιωτικής σύγκρουσης με το καθεστώς όσο και της φροντίδας για τον πληθυσμό. Παρά τη συγκρότηση του Ελεύθερου Συριακού Στρατού δεν έχει επιτευχθεί πρόοδος στη δημιουργία επιτελικού κέντρου.</div> <div style="text-align: justify;"> Άλλες δύο αντικαθεστωτικές δυνάμεις, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, βρίσκονται εκτός των παραπάνω σχηματισμών. Η μία είναι οι τζιχαντικές οργανώσεις τύπου αλ-Κάιντα, όπως η Τζαμπάτ αλ-Νούσρα, οι οποίες συνδέονται με τη χαοτική κατάσταση στο γειτονικό κεντρικό Ιράκ, την περιοχή των σουνιτών μουσουλμάνων. Οι οργανώσεις αυτές σταματούν το νομαδικό τζιχάντ ανά τον κόσμο και εγκαθίστανται σε περιορισμένες περιοχές τις οποίες ελέγχουν. Σκοπός τους είναι σε καταστάσεις χάους και διάλυσης των εθνικών κρατών να ενώσουν αυτούς τους εδαφικούς πυρήνες σε ένα μεγάλο «εμιράτο» του εξτρεμιστικά συντηρητικού Ισλάμ. Οι ομάδες αυτές αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από βετεράνους άλλων πολέμων από το Ιράκ, τη Λιβύη και την Υεμένη αλλά και από Σύρους εξτρεμιστές και χρηματοδοτούνται από ιδιωτικές κυρίως πηγές στις μοναρχίες του Κόλπου.</div> <div style="text-align: justify;"> Η άλλη δύναμη είναι οι Κούρδοι, οι στρατιωτικές δυνάμεις των οποίων ελέγχουν μια εκτεταμένη ζώνη στη βορειοανατολική Συρία, στα ευαίσθητα σύνορα με το ιρακινό και το τουρκικό Κουρδιστάν. Η βασική πολιτική τους οργάνωση, το Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας (P.Y.D.), και η στρατιωτική της πτέρυγα έχουν ήδη από το 1980 αναπτύξει στενή σύνδεση με το P.K.K. στο τουρκικό Κουρδιστάν. Οι Κούρδοι της Συρίας βρίσκονταν πάντα στο περιθώριο του συριακού αραβικού εθνικισμού χωρίς πολιτικά και μειονοτικά δικαιώματα. Η δημιουργία μιας de facto αυτόνομης ζώνης, του Δυτικού Κουρδιστάν, όπως το ονομάζουν, που επικοινωνεί άμεσα με το ημιανεξάρτητο ιρακινό Κουρδιστάν και τις προβληματικές κουρδικές περιοχές της Τουρκίας, δημιουργεί νέα δεδομένα για μια συνολική διευθέτηση του κουρδικού προβλήματος.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Οι έριδες για την περιφερειακή ηγεμονία και τον έλεγχο της Συρίας</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Απέναντι σε αυτή την εξέγερση βρίσκονται δύο συμμαχίες που ερίζουν για την περιφερειακή ηγεμονία μετατρέποντας τον συριακό εμφύλιο σε μια περιφερειακή σύγκρουση για τον έλεγχο της Συρίας. Είναι αξιοσημείωτο ότι οι ηγετικές δυνάμεις των δύο συμμαχιών δεν είναι, ίσως για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία της περιοχής, αραβικά κράτη. Πρόκειται για το Ιράν και την Τουρκία.</div> <div style="text-align: justify;"> Το Ιράν θεωρεί τη Συρία ως το πιο ζωτικό στήριγμα της επιρροής του στη Μέση Ανατολή, τον ομφάλιο λώρο που το συνδέει με τη Χεζμπολλάχ και την πρόσβασή του στην ανατολική Μεσόγειο και την άμεση περιφέρεια του Ισραήλ. Σύμφωνα με Ιρανό στρατιωτικό, θα είναι πιο σημαντική για το Ιράν η απώλεια της Συρίας παρά μιας επαρχίας του με αραβικό πληθυσμό.</div> <div style="text-align: justify;"> Η Τουρκία του A.K.P., από την άλλη, θεωρεί ότι μπορεί να αποτελέσει το μοντέλο διακυβέρνησης του μετριοπαθούς πολιτικού Ισλάμ και να συγκροτήσει μια στέρεη βάση ήπιας ισχύος στα ανερχόμενα σουνιτικά, κοινωνικά συντηρητικά μεσαία στρώματα σε όλη τη Μέση Ανατολή. Αυτή η βάση θα στηρίξει την <img alt="syria aleppo father hospital crying death of daughter" height="330" src="http://cemmis.edu.gr/images/Flashpoints/syria_aleppo_father_hospital_crying_death_of_daughter.jpg" style="border-bottom: #000000 1px solid; border-left: #000000 1px solid; border-right: #000000 1px solid; border-top: #000000 1px solid; float: left; margin: 5px;" width="495" />τουρκική οικονομική διείσδυση και πιθανόν την περιφερειακή πολιτική ηγεμονία. Η συμμαχία αυτή περιλαμβάνει εναλλακτικά τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, καθώς οι δύο αυτές πολύ πλούσιες αλλά στρατιωτικά αδύναμες χώρες διαγκωνίζονται για το ποια θα αποτελέσει τον «φάρο» του σουνιτικού Ισλάμ. Πολλοί πιστεύουν ότι η μόνη διέξοδος για τη Συρία θα ήταν ένα «νέο Τάεφ», μια περιφερειακή συνεννόηση με τη συμμετοχή τώρα της Σαουδικής Αραβίας, της Τουρκίας, της Ρωσίας, των Η.Π.Α. και του Ιράν.</div> <div style="text-align: justify;"> Το Ισραήλ βλέπει ένα ηφαίστειο στα σύνορά του και βρίσκεται σε στρατηγική σύγχυση. Ο Μπασάρ ήταν, σύμφωνα με Ισραηλινούς αναλυτές, εξαρτημένος από το Ιράν, γι' αυτό και επικίνδυνος, αλλά και μια ισλαμιστική κυβέρνηση στη Δαμασκό με τους τζιχαντικούς πυρήνες σε πλήρη δράση είναι εξίσου απευκταίο σενάριο. Οι Ισραηλινοί θα ήθελαν να επαναλάβουν για τον εμφύλιο στη Συρία αυτό που είπε για τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ ο τότε πρωθυπουργός Γιτζάκ Σαμίρ: «Ευχόμαστε να νικήσουν και οι δύο». Αλλά η Συρία είναι μόλις μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από το Τελ-Αβίβ. Βασική θέση των Ισραηλινών παραμένει πάντως ότι οποιαδήποτε εξέλιξη αποδυναμώνει αποφασιστικά το ασαντικό καθεστώς, προκαλεί μεγάλο πρόβλημα στο Ιράν και συνεπώς είναι καλοδεχούμενη.</div> <div style="text-align: justify;"> Ποιο είναι όμως το βασικό διακύβευμα; Το αυταρχικό και πατερναλιστικό κράτος του αραβικού εθνικισμού στη Συρία και στο Ιράκ υπήρξε η μεγαλύτερη εγγύηση για τη μακροημέρευση των συνόρων που χάραξαν οι αποικιοκρατικές δυνάμεις στη Μεσοποταμία και την ανατολική Μεσόγειο. Συγκρατώντας τις εθνοθρησκευτικές διαφορές με έναν συνδυασμό ριζοσπαστικού αραβικού εθνικισμού, επιλεκτικών συμμαχιών, πελατειακών δικτύων και ωμού αυταρχισμού δίχως όρια, δημιουργούσαν μια αίσθηση σταθερών συνόρων και κίνησης προς την πολιτική και κοινωνική νεωτερικότητα. Τώρα αυτά τα σιδερένια καλούπια έσπασαν, η λάβα των κοινωνικών και εθνοθρησκευτικών διαχωρισμών τα ξεπερνά, ξεπερνώντας και τα σύνορα της Συρίας, του Ιράκ, του Λιβάνου, της Ιορδανίας και της Τουρκίας. Πώς θα στερεοποιηθεί αυτό το μάγμα που φέρνει παλαιά και νέα στοιχεία; Θα οδηγηθεί η περιοχή σε πολιτικές οντότητες όπως το Ιρακινό Κουρδιστάν; Βασισμένες στις εθνοθρησκευτικές ομάδες που μπορούν να ελέγξουν ως πλειονότητα μια συγκεκριμένη περιοχή; Χωρίς διεθνή αναγνώριση και επίσημη κυριαρχία αλλά ως κρατικές οντότητες υπό διαμόρφωση; Ένας νέος τύπος πολιτικής «κρατικής» οργάνωσης που θα συνδυάζει προνεωτερικά (εθνοθρησκευτικά) και μετανεωτερικά (σύνδεση με την παγκοσμιοποιημένη οικονομία) στοιχεία; Ή τελικά η νέα εγγύηση για τα παλαιά σύνορα θα είναι το πολιτικό Ισλάμ των Αδελφών Μουσουλμάνων και του τουρκικού A.K.P.; Η λάβα είναι ακόμη ρευστή και καυτή και ίσως έτσι να εξηγείται η διστακτικότητα της Ουάσινγκτον και κυρίως η άρνηση των έμπειρων Βρετανών να επέμβουν.</div> <a href="http://cemmis.edu.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο πόλεμος στη Συρία ή ο πόλεμος για τη Συρία

Ellada simera 0 15:11

Ο συριακός εμφύλιος μετατρέπεται σε περιφερειακή σύγκρουση με ηγετικές δυνάμεις από τη μια το Ιράν και από την άλλη την Τουρκία. Σωτήρης Ρούσσος Από το 1949 ώς το 1970 η Συρία ήταν ίσως η πιο αστα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Είδαν… φλόγα και θέλουν μοιρασιά οι Αττίλες

<img alt="Eroglou01-07september2013" class="alignleft featured_image wp-post-image" height="330" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2013/09/Eroglou01-07september2013-300x187.jpg" width="600" /> <br /> <br /> Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ<br /> <br /> Ατζέντα με ιεράρχηση θεμάτων επιχειρεί να καθορίσει ο κατοχικός ηγέτης Ντερβίς Έρογλου, λίγες εβδομάδες πριν από την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Παράλληλα, επαναφέρει στο προσκήνιο και τις διεκδικήσεις της τουρκικής πλευράς στον φυσικό πλούτο της Κύπρου.<br /> Οι παρεμβάσεις του κατοχικού ηγέτη ενόψει και της άφιξης στο νησί, την ερχόμενη εβδομάδα, του ειδικού συμβούλου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στο Κυπριακό, Αλεξάντερ Ντάουνερ, δεν πρέπει να θεωρούνται τυχαίες. Όπως δεν μπορεί να θεωρούνται τυχαίες και οι προσπάθειες για δημιουργία αρνητικής εικόνας για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Ο Έρογλου, με αφορμή την έναρξη της διαδικασίας για άναμμα της φλόγας στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ, επανέφερε την πρόταση του για συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου.<br /> Μετατρέποντας το σε διακοινοτική διαφορά, ο Έρογλου υποστηρίζει πως οι Τουρκοκύπριοι έχουν ίσα δικαιώματα στο φυσικό αέριο, που έχει ανακαλυφθεί ανοικτά της Κύπρου. Ο Έρογλου είχε καταθέσει το 2012 πρόταση με τρεις άξονες στον Γ. Γ. του ΟΗΕ, η οποία περιλαμβάνει τα εξής:<br /> † — Η μεταφορά του φυσικού αερίου προς την Ευρώπη να γίνει με αγωγό που θα περάσει από την Τουρκία, καθώς η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα δεν επιτρέπει διαφορετικό σενάριο. <br /> † — Ο διορισμός από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών διαμεσολαβητή για το θέμα των υδρογονανθράκων που θα τεθεί επικεφαλής τεχνικής επιτροπής από εκπροσώπους των δύο πλευρών, η οποία θα αποφασίσει για το διαμοιρασμό των κοιτασμάτων.<br /> † — Η δημιουργία ειδικού ταμείου εσόδων από τους υδρογονάνθρακες, τη διαχείριση του οποίου θα έχει η τεχνική επιτροπή ώστε τα χρήματα να χρησιμοποιηθούν κυρίως για τη χρηματοδότηση της εφαρμογής των προνοιών μιας συνολικής συμφωνίας.<br /> <br /> Επί του ιδίου θέματος, ο λεγόμενος υπουργός Εξωτερικών Οζντίλ Ναμί ανέφερε ότι η φάση που έφθασε η διαδικασία του φυσικού αερίου τονίζει πόσο είναι απαραίτητη η λύση του Κυπριακού. Ο Ναμί εξέφρασε την ελπίδα όπως τα κοιτάσματα φυσικού αερίου, που όπως είπε ανήκουν σε ολόκληρη την Κύπρο, συμβάλουν στην επιτάχυνση της ειρηνευτικής διαδικασίας στο νησί.<br /> Ο Ναμί αναφερόμενος στο Κυπριακό, απέκλεισε το ενδεχόμενο να προταχθεί το εδαφικό στις συνομιλίες. Είπε ότι το εδαφικό είναι ένα ευαίσθητο θέμα που έχει άμεση επίδραση στη ζωή των ατόμων. Θα είναι, όμως, «μη ρεαλιστικό να ισχυριστεί κανείς ότι οι συνομιλίες έφθασαν σε μια φάση όπου θα μπορέσουν να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις επί του εδαφικού».<br /> «Υπάρχει ακόμα ένας μακρύς δρόμος για να φθάσουμε σ’ αυτή τη φάση, κατά την οποία θα μπορέσουμε να συζητήσουμε το εδαφικό και το θέμα των χαρτών», πρόσθεσε. Ο Ναμί είπε ότι το εδαφικό αποτελείται από μερικά υποκεφάλαια, περιλαμβανομένων και των χαρτών.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Είδαν… φλόγα και θέλουν μοιρασιά οι Αττίλες

Ellada simera 0 14:09

Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Ατζέντα με ιεράρχηση θεμάτων επιχειρεί να καθορίσει ο κατοχικός ηγέτης Ντερβίς Έρογλου, λίγες εβδομάδες πριν από την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Παράλληλα, επαναφέρει στο π… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλάζει σχέδια ο Ομπάμα για τη Συρία; Ποιός είχε την πρωτοβουλία της συνάντησης με τον Πούτιν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"> <img alt="Obama02-06september2013" class="alignleft featured_image wp-post-image" height="330" src="http://mignatiou.com/wp-content/uploads/2013/09/Obama02-06september2013-300x200.jpg" width="600" /> </div> <br /> <br /> <br /> Μία δήλωση στενού συνεργάτη του Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, ότι δεν σχεδιάζει να αναλάβει στρατιωτική δράση εναντίον της Συρίας αν το Κογκρέσο δεν την εγκρίνει, δημιούργησε την εντύπωση ότι ο Λευκός Οίκος άλλαξε τα σχέδια του υποχωρώντας υπό την πίεση βουλευτών, γερουσιαστών, ξένων ηγετών και της αμερικανικής κοινής γνώμης.<br /> Ο κ. Τόνι Μπλίνκεν, αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Ομπάμα δήλωσε την Παρασκευή το πρωί στον ραδιοφωνικό σταθμό NPR -αργότερα μίλησε και στο CNN- ότι «δεν είναι ούτε η επιθυμία του Προέδρου, ούτε η πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει τη δικαιοδοσία που έχει χωρίς την υποστήριξη του Κογκρέσου».<br /> Αμέσως μετά τη γνωστοποίηση της δήλωσης συνεργάτες του Προέδρου που βρίσκονταν μαζί του στην Αγία Πετρούπολη ενημέρωσαν ότι «δεν έχουν έτσι τα πράγματα», ενώ παρέμβαση έκανε και ο ίδιος ο κ. Ομπάμα, ο οποίος άφησε να αιωρείται στον αέρα το τί τελικά θα αποφασίσει. Επίσης ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι παρά τις επίμονες ερωτήσεις των βουλευτών αρνήθηκε να απαντήσει, αρνήθηκε να πει τι πιστεύει ότι θα πράξει ο Αμερικανός Πρόεδρος στην περίπτωση που η Βουλή και η Γερουσία δεν συμφωνήσουν να αναληφθεί στρατιωτική δράση κατά της Συρίας.<br /> <br /> Σύμφωνα με πληροφορίες ο Πρόεδρος Ομπάμα φαίνεται να σκέφτεται να κάνει ένα μικρό βήμα πίσω, να πάρει μία ανάσα και να ξαναδεί τις επιλογές του για τη Συρία. Γίνονται σκέψεις να εκμεταλλευθεί τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ για νέες επαφές και διαβουλεύσεις. Θα είναι δύσκολο να κτυπά τη Συρία και την ίδια στιγμή να συμμετέχει στη γενική συνέλευση του οργανισμού που υποτίθεται παλεύει μόνο για την ειρήνη.<br /> Για μερικούς αναλυτές δεν θα είναι έκπληξη εάν ανακοινώσει ότι θα παγώσει τους σχεδιασμούς για επιθέσεις εάν δεν λάβει την έγκριση του Κογκρέσου. Εάν συμβεί αυτό, θα είναι μία ξεκάθαρη αλλαγή της θέσης του, διότι μέχρι πρόσφατα η απόφαση πρόβλεπε επιθέσεις ακόμα και χωρίς την έγκριση της Βουλής και της Γερουσίας. Πάντως, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει ούτε επίσημη, ούτε ανεπίσημη ενημέρωση ότι άλλαξε θέση.<br /> Ο κ. Ομπάμα αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στο εσωτερικό. Δεν είναι μόνο όμηρος της φράσης για την κόκκινη γραμμή, αλλά είναι όμηρος και της υπόσχεσης του στον αμερικανικό λαό ότι και θα τερματίσει τους πολέμους, και δεν θα ξεκινήσει νέους.<br /> Στη Γερουσία η κατάσταση είναι σχετικά καλή για τον πρόεδρο της Αμερικής, αν και όσο περνούν οι μέρες μερικοί δικοί του γερουσιαστές ίσως αλλάξουν στάση.<br /> Στη Βουλή τα πράγματα είναι εξαιρετικά χλωμά. Ενώ αυξάνεται ο αριθμός των βουλευτών που δηλώνουν δημόσια ότι θα καταψηφίσουν το άιτημα για έγκριση των επιθέσεων, μειώνεται ο αριθμός αυτών που ανακοίνωσαν ότι θα υποστηρίξουν τον Πρόεδρο Ομπάμα.<br /> Αξιωματούχος του Λευκού Οίκου έκανε ενημέρωση στο Προεδρικό Αεροπλάνο κατά την πτήση της επιστροφής στην Ουάσιγκτον -έφτασε τις πρωινές ώρες του Σαββάτου-για τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Ρωσίας.<br /> <br /> Είπε ότι η συνάντηση άρχισε όταν ο κ. Πούτιν προσέγγισε τον κ. Ομπάμα στη διάρκεια των εργασιών της συνόδου, την Παρασκευή. Μίλησαν πολύ λίγο για τη Συρία και στη συνέχεια συμφώνησαν να συνεχίσουν την κουβέντα σε μία γωνία του δωματίου. Τράβηξαν δυό καρέκλες και τα είπαν για 20 με 30 λεπτά, και ενώ τους παρακολουθούσαν με αγωνία οι υπόλοιποι ηγέτες.<br /> Σύμφωνα με τον αξιωματούχο, η συζήτηση στη γωνία της αίθουσας αφορούσε σχεδόν αποκλειστικά τη Συρία και την απόφαση του κ. Ομπάμα να κτυπήσει με στρατιωτικά μέσα το καθεστώς. Στη διάρκεια της συζήτησης δεν ύψωσαν τους τόνους. Συζήτησαν επίσης για τη Γενεύη ΙΙ, και τρόπους για να συνεργαστούν για το θέμα της Συρίας στο μέλλον. Από την ενημέρωση διαφαίνεται ότι οι δύο ηγέτες επιμένουν με σκληρό τρόπο στις θέσεις τους.<br /> Ο αξιωματούχος είπε ότι ο Λευκός Οίκος θα συνεχίσει να πιέζει για να εξασφαλίσει την έγκριση του Κογκρέσου. Ο αντιπρόεδρος Μπάϊντεν, ο κ. Κέρι και ο προσωπάρχης του Λευκού Οίκου είχαν τηλεφωνικές συνομιλίες με βουλευτές και γερουσιαστές στους οποίους ανακοίνωσαν και άλλες απόρρητες πληροφορίες. Επίσης, επιβεβαίωσε ότι ο κ. Ομπάμα μίλησε με βουλευτές και γερουσιαστές από το Air Force One.<br /> <br /> Τί είπε ο Μπλίνκεν<br /> <br /> Σύμφωνα με το Πρακτορείο Reuters, o αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δεν σκοπεύει να εγκρίνει την ανάληψη στρατιωτικής δράσης εναντίον της Συρίας για την επίθεση με χημικά όπλα, αν οι αμερικανοί βουλευτές καταψηφίσουν την πρόταση που έχει καταθέσει στο Κογκρέσο, όπως δήλωσε σήμερα σύμβουλός του. <br /> «Ο πρόεδρος φυσικά έχει τη δικαιοδοσία να δράσει, όμως δεν είναι ούτε η επιθυμία του ούτε η πρόθεσή του να χρησιμοποιήσει τη δικαιοδοσία αυτή χωρίς την υποστήριξη του Κογκρέσου», δήλωσε ο Τόνι Μπλίνκεν, αναπληρωτής σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας, στον ραδιοφωνικό σταθμό NPR. <br /> <br /> Εξάλλου ο Μπλίνκεν πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ έχουν εξαντλήσει κάθε άλλο μέσο στην περίπτωση της συριακής κρίσης, αναφερόμενος στην επιβολή αυστηρών κυρώσεων εναντίον του σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ και άλλων σύρων αξιωματούχων. Παράλληλα επεσήμανε ότι ο ΟΗΕ δεν έχει καταφέρει να αναλάβει ούτε καν τα πιο απλά βήματα. <br /> <br /> «Σε αυτό το σημείο, δυστυχώς έχουμε εξαντλήσει τα πάντα», είπε χαρακτηριστικά, μιλώντας στο πρόγραμμα Morning Edition του NPR. <br /> <br /> Ο αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Τζον Κέρι, που μίλησε ενώπιον τόσο της Γερουσίας όσο και της Βουλής των Αντιπροσώπων αυτή την εβδομάδα, έχει αρνηθεί να πει τι πιστεύει ότι θα πράξει ο Ομπάμα στην περίπτωση που το Κογκρέσο δεν συμφωνήσει να αναληφθεί δράση κατά της Συρίας.<br /> <br /> Οι αμερικανοί βουλευτές παραμένουν διχασμένοι όσον αφορά το θέμα και πολλοί εξ αυτών αναποφάσιστοι παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης Ομπάμα να αυξήσουν την υποστήριξη στην πρόταση του αμερικανού προέδρου.<br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Αλλάζει σχέδια ο Ομπάμα για τη Συρία; Ποιός είχε την πρωτοβουλία της συνάντησης με τον Πούτιν

Ellada simera 0 13:59

Μία δήλωση στενού συνεργάτη του Προέδρου Μπάρακ Ομπάμα, ότι δεν σχεδιάζει να αναλάβει στρατιωτική δράση εναντίον της Συρίας αν το Κογκρέσο δεν την εγκρίνει, δημιούργησε την εντύπωση … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Κάμερον, η Συρία και η ελληνική περίπτωση!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/img/a1fedb8f5f2e08543339a5f167bee6b7cameron-syria.jpg500.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="384" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/a1fedb8f5f2e08543339a5f167bee6b7cameron-syria.jpg500.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του Σπύρου Λίτσα*<br /> <br /> Η απόφαση της Βουλής των Κοινοτήτων για μη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου σε στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία έχει πολλές αναγνώσεις. Για την ιστορία, οι ψήφοι ήταν 285 κατά και 272 υπέρ, με τον Βρετανό πρωθυπουργό να δηλώνει ότι «είναι ξεκάθαρο ότι η Βουλή δεν θέλει να δει τη στρατιωτική εμπλοκή της Βρετανίας».<br /> Αρχικά, από άποψη Θεωρίας Πολέμου, η πολεμική διαδικασία αποτελεί τη συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, όπως έχει αναφέρει ο Clausevitz. Η βρετανική Βουλή εκφράζει την κόπωση της κοινωνίας απέναντι στις υπέρμετρες θυσίες που απαιτεί ο πόλεμος. Δεν πρέπει να διαφεύγει από την προσοχή μας ότι η Βρετανία πολεμούσε στο πλευρό των ΗΠΑ από το 2001 στο Αφγανιστάν και από το 2003 έως πριν λίγους μήνες στο Ιράκ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει στο εξαιρετικά ενδιαφέρον νέο βιβλίο του ο Frank Ledwidge «Investment in Blood: The True Cost of Britain’s Afghan War» (Επένδυση στο αίμα: Το πραγματικό κόστος του βρετανικού πόλεμου στο Αφγανιστάν), από τις εκδόσεις Yale University Press, μόνο στο Αφγανιστάν οι Βρετανοί μετρούν 444 νεκρούς, 2.600 τραυματίες και 5.000 με διαγνωσμένα ψυχολογικά και ψυχιατρικά προβλήματα. Εως σήμερα το συνολικό κόστος συμμετοχής της Βρετανίας φτάνει στις 37 δισ. στερλίνες, με προοπτική να φτάσει στα 40 δισ. έως το 2020 λόγω της περίθαλψης των τραυματιών και παράλληλες δαπάνες υποστηρικτικού χαρακτήρα. Για να μπορέσει ένα κράτος να διεξαγάγει επιχειρήσεις, είτε παρεμποδιστικού είτε προληπτικού τύπου μακριά από το εθνικό έδαφος, θα πρέπει και να μπορεί αλλά και η κοινωνία να το θέλει. Η αρχή του Able and Willing παίζει αποφασιστικό ρόλο στο να εισέλθει ένα κράτος στις στενωπούς μιας πολεμικής σύγκρουσης και, όπως φαίνεται, οι εκπρόσωποι του Ηνωμένου Βασιλείου στη Βουλή των Κοινοτήτων θεώρησαν ότι δεν θα άντεχε η Βρετανία μια νέα οικονομική επιβάρυνση, αλλά και ότι ο βρετανικός λαός θα ήταν απρόθυμος να υποστηρίξει την εμπλοκή του στρατού στη Συρία. Το σύνδρομο της κόπωσης -ή, αλλιώς, ο κοινωνικός χαρακτήρας του πολέμου- έρχεται στο προσκήνιο με ορμή στο σημείο αυτό, επηρεάζοντας τις ενδοκρατικές εξελίξεις στη Βρετανία.<br /> <br /> Από άποψη διεθνοπολιτικών συσχετισμών, δεν πρέπει να διαφεύγει από την προσοχή μας ότι η Βρετανία είναι ο στενότερος σύμμαχος των ΗΠΑ και, ακόμα και αν οι δυο πλευρές επιδιώκουν να υποβαθμίσουν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, είναι σίγουρο ότι οι αμερικανοβρετανικές σχέσεις εισέρχονται σε μια νέα φάση, με τις ΗΠΑ να μετρούν ξανά το ποσοστό προθυμίας και ικανότητας του πιο στενού συμμάχου τους να προστρέξει σε βοήθεια. Παλαιότερα η άρνηση της Βρετανίας να εμπλακεί στον πόλεμο του Βιετνάμ δημιούργησε αυξημένη ψύχρανση μεταξύ Λονδίνου και Ουάσινγκτον. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πώς θα εξελιχθούν τη φορά αυτή τα πράγματα, αλλά σίγουρα η αποφασιστικότητα της Γαλλίας να βοηθήσει τις ΗΠΑ δεν βελτιώνει τις περιρρέουσες παραμέτρους για το Λονδίνο.<br /> <br /> Υπάρχει όμως και η τρίτη ανάγνωση, που αφορά τα εσωτερικά μας, και πιο συγκεκριμένα τον τρόπο της κοινοβουλευτικής λειτουργίας μας σε σχέση με αυτόν του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Βρετανός πρωθυπουργός καταψηφίστηκε ακόμα και από βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού Συντηρητικών και Φιλελεύθερων Δημοκρατών για πρώτη φορά για θέμα που αφορά τη στρατιωτική εμπλοκή του κράτους από το 1782. Κι ενώ θεωρητικά θα μπορούσε να κάνει χρήση του επονομαζόμενου βασιλικού δικαιώματος -Royal Prerogative-, έκανε σεβαστή τη θέληση της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας. Η κίνηση αυτή του Βρετανού πρωθυπουργού (ο ιστορικός του μέλλοντος σίγουρα θα σταθεί με θετικό τρόπο ως προς τη στάση του Κάμερον, που αποτελεί παράδειγμα σεβασμού των θεσμών ακόμα και σε μια κρίσιμη στιγμή) ασφαλώς και ξενίζει σε μια Ελλάδα όπου ο εκάστοτε πρωθυπουργός είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού, με τη Βουλή να περιορίζεται στον ρόλο του χειροκροτητή στο τέλος της διαδικασίας ψήφισης του ετήσιου Προϋπολογισμού. Οφείλουμε να στοχαστούμε ξανά ως κοινωνία ότι η δημοκρατία τρέφεται από συναινέσεις, γιγαντώνεται όμως από τις διαφωνίες, ιδίως όταν αυτές γίνονται σεβαστές ως κανονιστικό κοινοβουλευτικό δικαίωμα και όχι ως οποιασδήποτε μορφής πολιτική παρέκκλιση.<br /> <br /> <span style="font-size: x-small;">* Ο Σπύρος Λίτσας είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας</span><br /> <a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Κάμερον, η Συρία και η ελληνική περίπτωση!

Ellada simera 0 13:37

Του Σπύρου Λίτσα* Η απόφαση της Βουλής των Κοινοτήτων για μη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου σε στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία έχει πολλές αναγνώσεις. Για την ιστορία, οι ψήφοι ήταν 285 κατά και 272 … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το διακύβευμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCyGVsmXT3QiykKcHqNM45hPsdwPk7aw3ojq9MK73jgxCcO01xcQWjYtzL2I1MjTBQOS9Iepr-yQT_zZKibQlUcnk1VSh4ahCtB2kZougYtufG-aiOSXgpMt4ueLp7nMo7vb5Ut8pdzDxF/s1600/vivelafrance.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" closure_uid_332315089="2" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCyGVsmXT3QiykKcHqNM45hPsdwPk7aw3ojq9MK73jgxCcO01xcQWjYtzL2I1MjTBQOS9Iepr-yQT_zZKibQlUcnk1VSh4ahCtB2kZougYtufG-aiOSXgpMt4ueLp7nMo7vb5Ut8pdzDxF/s640/vivelafrance.jpg" width="600" /></a></div> <br /> <br /> Όι  Αμερικανοί  και  οι κολαούζοι τους  ετοιμάζονται να επιτεθούν στη Συρία, με βάση ανύπαρκτα στοιχεία περί χρήσης χημικών. Αυτό γίνεται διότι οι εντολoδόχοι τους στο συριακό έδαφος χάνουν τον πόλεμο και ο συριακός λαός (κατά 70% σύμφωνα με έρευνα του ΝΑΤΟ), που στην αρχή είχε στραφεί ενάντια στο καθεστώς Άσαντ, έχει μεταστραφεί. Ο συριακός λαός έχει επιλέξει το μη χείρον.<br /> <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><br /> Κάτι τέτοιο όμως θα αποτελούσε μεγάλη ήττα για την Τουρκία, μια και στη Συρία δημιουργείται ένα δεύτερο κουρδικό κράτος και οι αλεβίτες της Τουρκίας, αλληλέγγυοι στους αλαουίτες της Συρίας, έχουν αρχίσει να ξεσηκώνονται, φθάνοντας μέχρι την πλατεία Ταξίμ.<br /> Το Ισραήλ δεν θέλει επ’ ουδενί νίκη του Άσαντ, διότι έτσι θα ενισχυόταν το σιιτικό τόξο που από το Ιράν φθάνει στη Χεζμπολάχ και τον Λίβανο, και προτιμάει τον διαμελισμό της Συρίας. Και, βέβαια, στην ήττα του Άσαντ επενδύουν και οι Σαουδάραβες και οι Καταριανοί.<br /> Ο Ομπάμα ταλαντεύτηκε επί πολύ. Πιεσμένος όμως από το σιωνιστικό λόμπι και φοβούμενος  ότι η Τουρκία μπορεί να οδηγηθεί σε πλήρη απομάκρυνση από τη Δύση και το Ισραήλ, αν δεν της προσφέρει τον Άσαντ στο πιάτο, διέβη τον Ρουβίκωνα μιας ακόμα επέμβασης.<br /> Ο Γάλλος κοκορόμυαλος, για να δείξει ότι συνεχίζει να υπάρχει απέναντι στη Μέρκελ, κάνει μια ακόμα κίνηση ενάντια στα συμφέροντα της Γαλλίας, όπως είχε κάνει με τη Σερβία. Εξάλλου οι Μπερνάρ Ανρύ Λεβύ και άλλοι πράκτορες σπρώχνουν μέχρι θανάτου. Και ας εξοντωθεί η προτελευταία χριστιανική κοινότητα –εκτός από εκείνη της Αιγύπτου– της Μ. Ανατολής.<br /> Όσο για το δικό μας χοντρογούρουνο (δεν ευθύνονται σε τίποτε οι υπέρβαροι συμπολίτες μας και τα συμπαθή τετράποδα), ανέλαβε για άλλη μια φορά να αποδείξει πως είναι ταγμένος μέχρι τέλους στην υπηρεσία των υπερατλαντικών αφεντικών και ότι είναι πιστότερος και από τον Σαμαρά. Παρότι  μια επέμβαση στη Συρία είναι καταστροφική για τα ελληνικά συμφέροντα (αύξηση προσφύγων, αστάθεια, ξερίζωμα των ελληνορθόδοξων χριστιανών, ενίσχυση της Τουρκίας, ανασυγκόλληση του άξονά της με το Ισραήλ), φρόντισε να προλάβει και τους Αμερικανούς.<br /> Η επέμβαση θα αποτελέσει ένα ακόμα Βατερλό για τη Δύση. Η έκβαση είναι αβέβαιη, η Ρωσία έρχεται σε ευθεία αντιπαράθεση μαζί της, για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση εδώ και είκοσι χρόνια, το σιιτικό Ισλάμ (και  στο εσωτερικό της Τουρκίας), αλλά και ένα μεγάλο μέρος των σουνιτών (Παλαιστίνη, Αίγυπτος κ.λπ.) θα αντιταχθούν. Και εμείς με τις κινητοποιήσεις μας πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βάλουμε φραγμό στη ληστρική συμμαχία και τους ντόπιους τζουτζέδες της.<br /> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <u>Άρδην - Ρίξη</u></div> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το διακύβευμα

Ellada simera 0 13:32

Όι  Αμερικανοί  και  οι κολαούζοι τους  ετοιμάζονται να επιτεθούν στη Συρία, με βάση ανύπαρκτα στοιχεία περί χρήσης χημικών. Αυτό γίνεται διότι οι εντολoδόχοι τους στο συριακό έδαφος χάνουν τον πό… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η πιο βάρβαρη πράξη στην ιστορία του ΟΗΕ: Σεπτεμβριανά, η δεύτερη ΄Αλωση της Πόλης από μία προβοκάτσια!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4mMg1h-Q7CtyxpBVEDFlh5EsZ1m_Isms8di5sxXFUC7D2CXJMjnrJapoK6LkvjjmWkgEHFU8VaVKZZn_xj0b3OzaWQTpYL6XmlliqwxThVFFk_OuilFj0gBfFWEU6X59L6rPq8PIyjwg/s1600/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" closure_uid_208624082="2" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4mMg1h-Q7CtyxpBVEDFlh5EsZ1m_Isms8di5sxXFUC7D2CXJMjnrJapoK6LkvjjmWkgEHFU8VaVKZZn_xj0b3OzaWQTpYL6XmlliqwxThVFFk_OuilFj0gBfFWEU6X59L6rPq8PIyjwg/s640/%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BF+%CE%BB%CE%AE%CF%88%CE%B7%CF%82.jpg" width="480" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #990000;">Με πρόσχημα την έκρηξη βόμβας που έβαλαν οι ίδιοι στο δήθεν σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, οι Τούρκοι κατέστρεψαν  με τον πιο βάρβαρο τρόπο τον ελληνισμό της Πόλης τον Σεπτέμβριο του 1955</span></b><br /> <b><br /></b> <i>Του Τάσου Κ. Κοντογινανίδη</i><br /> <br /> Στην κεντρική πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης το ρολόι έδειχνε 6 μ.μ. της 6-9-1955, όταν ξαφνικά από τους γύρω δρόμους άρχισαν να καταφθάνουν με μεταφορικά μέσα φοιτητές, πολίτες και... αστυνομικοί με πολιτικά. Ταυτόχρονα, κυκλοφορεί έκτακτο παράρτημα της εφημερίδας «Ισταμπούλ Εξπρές» που γίνεται ανάρπαστο από τους συγκεντρωμένους, λόγω της εντυπωσιακής πρωτοσέλιδης είδησης: «Κατέστρεψαν το σπίτι του πατέρα μας με βόμβα». Τον οκτάστηλο τίτλο της εφημερίδας συνόδευε κείμενο που περιέγραφε τη... φανταστική καταστροφή του σπιτιού όπου δήθεν  γεννήθηκε ο Κεμάλ και στεγάζει το τουρκικό προξενείο Θεσσαλονίκης… ( Ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Χρυσαυγή Λαγκαδά…)<br /> <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><br /> Η είδηση τους μεταβάλλει σ’ έναν μανιασμένο όχλο που ζητεί εκδίκηση κι ένα αόρατο χέρι τούς οδηγεί στη διπλανή λεωφόρο Πέραν, με τα ελληνικά καταστήματα, αλλά και στον Γαλατά, όπου διαμένουν χιλιάδες φιλήσυχοι Έλληνες. Και θα δούμε στη συνέχεια τα «έργα» αυτού του όχλου…<br /> Η αφορμή των γεγονότων αυτών έχει ως αφετηρία τα συμβαίνοντα στην Κύπρο, όπου ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ εναντίον της Βρετανίας βρισκόταν σε εξέλιξη, αφού οι προσπάθειες να πειστεί το Λονδίνο να αναγνωρίσει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης του κυπριακού λαού είχαν ναυαγήσει. Η Αγγλία, για να παραμείνει κυρίαρχη στην Κύπρο, καθοδηγεί και προτρέπει την Τουρκία να απαιτήσει δικαιώματα πάνω στο νησί. Την παροτρύνει να δημιουργήσει οργανώσεις που να προβάλλουν το σύνθημα «η Κύπρος είναι τουρκική». Η διπλωματική αυτή κίνηση σε βάρος της Ελλάδος εξάπτει τον φανατισμό του όχλου σε μια άνευ προηγουμένου ανθελληνική υστερία.<br /> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em;"><tbody> <tr> <td style="text-align: center;"><a href="http://fotogaleri.ntvmsnbc.com/Assets/PhotoGallery/Pictures/0000286233.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" closure_uid_208624082="3" height="249" src="http://fotogaleri.ntvmsnbc.com/Assets/PhotoGallery/Pictures/0000286233.jpg" width="400" /></a></td></tr> <tr> <td class="tr-caption" style="text-align: center;">Tα τουρκοζώα επί των ...φυσικώ τους έργω</td></tr> </tbody></table> Αλλά κάτι θα έπρεπε να σοφιστούν για να πυροδοτήσουν το μίσος στους «αγανακτισμένους Τούρκους» εναντίον των Ελλήνων. Όλα ήταν μελετημένα. Στον κήπο του σπιτιού όπου τάχα γεννήθηκε ο Κεμάλ, στη Θεσσαλονίκη, τοποθετείται βόμβα και προκαλεί ασήμαντες υλικές ζημιές. Την τοποθέτησε, όπως αποκαλύφθηκε μετά, ο Τούρκος φύλακας του κτιρίου, Χασάν Μεχμέτογλου, ο οποίος την παρέλαβε από τον φοιτητή Οκτάι Εγκίν, γιο παλιού βουλευτή της Ροδόπης, τον οποίο επιβράβευσαν αργότερα, διορίζοντάς τον αρχηγό της Αστυνομίας στην Αγκυρα.<br /> Την ώρα που γινόταν η έκρηξη της βόμβας στο προξενείο, οι εγκάθετοι στην πλατεία Ταξίμ, οπλισμένοι με ρόπαλα, λοστούς, μαχαίρια και διαρρηκτικά εργαλεία, ξεχύνονταν στους δρόμους για δράση! Με πρωτοφανή φανατισμό φωνάζουν συνθήματα: «Yikin, Kirin, giavourdour» (Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρης) και «Kahrolsun giavourlar» (Ανάθεμα στους γκιαούρηδες) και κινούνται προς τα ελληνικά μαγαζιά.<br /> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em;"><tbody> <tr> <td style="text-align: center;"><a href="http://www.ivmedergisi.com/files/resim/6-7-eylul-olaylari3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" closure_uid_208624082="4" height="228" src="http://www.ivmedergisi.com/files/resim/6-7-eylul-olaylari3.jpg" width="320" /></a></td></tr> <tr> <td class="tr-caption" style="text-align: center;"><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em;"><tbody> <tr> <td class="tr-caption" style="font-size: 13px; text-align: center;">Tα τουρκοζώα επί των ...φυσικώ τους έργω</td></tr> </tbody></table> </td></tr> </tbody></table> Με καταλόγους σπιτιών και καταστημάτων στα χέρια, τα οποία είχαν μαρκάρει νωρίτερα με μπογιές, σαρώνουν στο πέρασμά τους τα πάντα. Δεκάδες Έλληνες, κυρίως κληρικοί, κακοποιήθηκαν χωρίς έλεος και δολοφονήθηκαν. Εκκλησίες πυρπολήθηκαν, σπάνιες εικόνες, αγιογραφίες και σκεύη ανεκτίμητης αξίας καταστράφηκαν και σχολεία με όλα τα περιουσιακά στοιχεία και με σπάνιους πίνακες έγιναν παρανάλωμα του πυρός. Οι βάρβαροι κατέστρεψαν με μανία εργοστάσια, εστιατόρια και ξενοδοχεία Ελλήνων και έκαψαν γραφεία και πιεστήρια ελληνικών εφημερίδων.<br /> Δεν σεβάστηκαν ούτε τους νεκρούς! Οι πατριαρχικοί τάφοι και τα σκηνώματα μεγάλων ευεργετών του έθνους στη Ζωοδόχο Πηγή (Βαλουκλιώτισσα), δέχονται την κανιβαλική συμπεριφορά και τη μανία του όχλου. Ο 90χρονος μοναχός Χρύσανθος Μαντάς βρίσκει τραγικό θάνατο μέσα στις φλόγες, ενώ βασανίζουν και αφήνουν ημιθανή τον Επίσκοπο Παμφιλίου Γεράσιμο. Στα Θεραπιά καίνε τη Μητρόπολη Δέρκων με τη βιβλιοθήκη της. Στο Μέγα Ρέμα σκοτώνουν από το πολύ ξύλο τον μητροπολίτη Ηλιουπόλεως Γεννάδιο…<br /> <div> </div> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em;"><tbody> <tr> <td style="text-align: center;"><a href="http://fotogaleri.ntvmsnbc.com/Assets/PhotoGallery/Pictures/0000286236.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" closure_uid_208624082="5" height="205" src="http://fotogaleri.ntvmsnbc.com/Assets/PhotoGallery/Pictures/0000286236.jpg" width="320" /></a></td></tr> <tr> <td class="tr-caption" style="text-align: center;">Τα τουρκοζώα επί τω ...φυσικώ τους έργω</td></tr> </tbody></table> <div style="text-align: center;"> Ο πατριάρχης Αθηναγόρας, τραγικός ηγέτης της Ορθοδοξίας, προσπαθεί να εμψυχώσει εκείνους που τρομοκρατημένοι ετοιμάζονται να φύγουν. Τις επόμενες ημέρες σχηματίζονται καραβάνια από Έλληνες που εγκαταλείπουν τη Βασιλεύουσα. Το σχέδιο των βαρβάρων πέτυχε… Η μανία των κάφρων μεταφέρεται στη Σμύρνη, όπου καίνε το ελληνικό προξενείο και επιτίθενται στα σπίτια των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούν στο ΝΑΤΟ, τα λεηλατούν, βιάζουν γυναίκες, καίνε σημαίες, οικοσκευές και περιουσίες. </div> Και όταν οι εγκάθετοι ολοκληρώνουν το έργο τους, η τουρκική κυβέρνηση ευαρεστείται να… κηρύξει στρατιωτικό νόμο για να σταματήσουν τα έκτροπα… Οι τούρκοι παρακρατικοί σκότωσαν 14 Έλληνες, τραυμάτισαν σοβαρά 600, έκαψαν και λεηλάτησαν 4.340 καταστήματα, 2.600 χριστιανικά σπίτια,73 εκκλησίες, 26 σχολεία, 110 εστιατόρια, 21 εργοστάσια, 27 φαρμακεία, 3εφημερίδες και όλα τα νεκροταφεία! Κι ενώ όλα αυτά τα υπέστησαν οι δύσμοιροι Έλληνες της Πόλης, οι μουσουλμάνοι της Θράκης απολάμβαναν και απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η πιο βάρβαρη πράξη στην ιστορία του ΟΗΕ: Σεπτεμβριανά, η δεύτερη ΄Αλωση της Πόλης από μία προβοκάτσια!

Ellada simera 0 13:26

Με πρόσχημα την έκρηξη βόμβας που έβαλαν οι ίδιοι στο δήθεν σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, οι Τούρκοι κατέστρεψαν  με τον πιο βάρβαρο τρόπο τον ελληνισμό της Πόλης τον Σεπτέμβριο του 1955 Του Τά… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Πούτιν κερδίζει στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmCG4KoAiCciK-nwydGddroFxmNExW6uhlFwC4st0gcfv1gEDd4q59UpNdlJaM4UutCdgJdCyGa4wYKvNA3taUkOQafG2a58ayskubSF3mg4JsY5ThREtUbohaD8Tizpl2w1ydP8Zs3fIR/s1600/putin_flame.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" closure_uid_940562692="2" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjmCG4KoAiCciK-nwydGddroFxmNExW6uhlFwC4st0gcfv1gEDd4q59UpNdlJaM4UutCdgJdCyGa4wYKvNA3taUkOQafG2a58ayskubSF3mg4JsY5ThREtUbohaD8Tizpl2w1ydP8Zs3fIR/s640/putin_flame.jpg" width="600" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #990000;">Πώς πήρε το πάνω χέρι – και πώς θα το χρησιμοποιήσει </span></b><br /> <i>Fiona Hill</i> <br /> <br /> Μετά από μήνες ακλόνητης στάσης (και σχεδόν μόνος) ενάντια στην επέμβαση στη Συρία, κατά τα τέλη του Αυγούστου, ο Πούτιν φάνηκε να υποχωρεί απέναντι σε ένα ενδεχόμενο χτύπημα των ΗΠΑ. Τώρα, ημέρες αργότερα, ο Πούτιν πιστεύει ότι έχει το πάνω χέρι και ότι είναι ο Ομπάμα ο οποίος είναι απομονωμένος. <br /> <br /> Η FIONA HILL  είναι βασική συνεργάτις στο Ινστιτούτο Brookings και συν-συγγραφέας με τον Clifford Gaddy του βιβλίου με τίτλο Mr. Putin: Operative in the Kremlin.<br /> <a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a><br /> Μετά από μήνες ακλόνητης στάσης (και σχεδόν μόνος) εναντίον μιας διεθνούς επέμβασης στη Συρία, από τα τέλη του Αυγούστου, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν φάνηκε ότι τελικά υποχωρεί  στην προοπτική ενός χτυπήματος των ΗΠΑ κατά του καθεστώτος τού Μπασάρ αλ-Άσαντ. Σίγουρα, δεν ήταν χαρούμενος γι’ αυτό, αλλά η χρήση χημικών όπλων κατά των αμάχων σε ένα προάστιο της Δαμασκού φαινόταν να είχε φέρει την τρέχουσα φάση τής κρίσης τής Συρίας στην αναπόφευκτη κορύφωση της. Απέναντι σε επανειλημμένες αμερικανικές και διεθνείς προειδοποιήσεις ότι μια χημική επίθεση ήταν η κόκκινη γραμμή για τιμωρία, η επίθεση της συμμαχίας στην Συρία φαινόταν απλώς ότι επίκειται σε μερικές ημέρες.<br /> <br /> Ωστόσο, τα γεγονότα μετά την ρίψη των χημικών απροσδόκητα λειτούργησαν υπέρ τού Πούτιν. Πρώτα ήρθε η βρετανική κοινοβουλευτική ψηφοφορία που εμπόδισε την πρωτοβουλία τού πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε αμερικανική στρατιωτική επίθεση. Στη συνέχεια, ήρθε η απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα να θέσει το θέμα σε ψηφοφορία ενώπιον ενός απρόθυμου Κογκρέσου. Η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι - σε αντίθεση με το Μάλι - δεν θα προχωρήσει μόνη της στη Συρία. Και ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι-Μουν δήλωσε ότι η ομάδα επιθεώρησης χημικών όπλων που είχε αποσταλεί στη Συρία θα χρειαστεί χρόνο για να ολοκληρώσει το έργο της πριν αποφασίσει εάν υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για να εγκρίνει ο ΟΗΕ την χρήση βίας.<br /> <br /> Τώρα, καθώς ο Πούτιν φιλοξενεί την σύνοδο κορυφής των χωρών τού G-20 στην Αγία Πετρούπολη, βλέπει μια νέα ευκαιρία για τη Ρωσία. Δεδομένης της σαφούς απροθυμίας όλων των πλευρών να αναλάβουν αποφασιστική δράση, ο Πούτιν πιστεύει ότι μια επίθεση μπορεί να αποτραπεί, ή, τουλάχιστον, να περιοριστεί σε μια μονομερή αμερικανική δράση. Πέρα από κάποια γαλλική υποστήριξη, και κάποιες δευτερεύουσες επευφημίες από τους Τούρκους και τον Αραβικό Σύνδεσμο, ο Ομπάμα – και όχι ο Πούτιν - θα βρεθεί μόνος του. Και η Ρωσία δεν θα είναι πλέον απομονωμένη σχετικά με την Συρία.<br /> <br /> Κατά την τελευταία εβδομάδα, ο Πούτιν έχει χρησιμοποιήσει μια σειρά από προσεκτικά οργανωμένες δημόσιες εμφανίσεις και συνεντεύξεις για να ανατροφοδοτήσει τον σκεπτικισμό σχετικά με τη χρήση βίας. Έχει προωθήσει την ιδέα ότι οι αντάρτες τής Συρίας ξεκίνησαν την χημική επίθεση από μόνοι τους για να προσελκύσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και να ανακτήσουν έδαφος σε έναν εμφύλιο πόλεμο που έχουν χάσει. Ενεπλάκη σε έξυπνα ενορχηστρωμένες πράξεις πολιτικού θεάτρου, συμπεριλαμβανομένης της ενθάρρυνσης βουλευτών τής ρωσικής Δούμας να προσεγγίσουν τα μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ πριν από την ψηφοφορία. Ο Πούτιν υπήρξε ορθολογιστής όταν απηύθυνε έκκληση για ανασκόπηση των δεδομένων, και δείχνοντας την σημασία τού να μην παίρνει κανείς βιαστικές αποφάσεις. Έχει, επίσης, αφήσει ανοικτό το ενδεχόμενο ότι η Ρωσία θα μπορούσε να διαδραματίσει έναν ρόλο στη δράση του ΟΗΕ κατά του συριακού καθεστώτος - εάν ο γενικός γραμματέας λάβει αδιάψευστες αποδείξεις ότι ο Άσαντ διέταξε την χρήση χημικών όπλων κατά των ίδιων των πολιτών του. Ο Πούτιν έχει τονίσει την ανάγκη για εφαρμογή υψηλών προτύπων σχετικά με τα αποδεικτικά στοιχεία ώστε να αποφευχθούν λάθη τού παρελθόντος, όπως η τιμωρητική επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ, βάσει ελαττωματικών πληροφοριών σχετικά με όπλα μαζικής καταστροφής.<br /> <br /> Είτε αυτές οι κινήσεις είναι ειλικρινείς είτε όχι (το πιο πιθανό είναι πως, όχι), συντονίζονται με το κοινό αίσθημα στη Ρωσία, και με κάποιους εκτός Ρωσίας που αντιτάχθηκαν σε προηγούμενες αμερικανικές στρατιωτικές δράσεις. Ο Πούτιν έχει συγκεντρώσει όλα τα επιχειρήματα κατά της παρέμβασης και, με την επανάληψή τους, έχτισε μια θέση για τον εαυτό του ως υπερασπιστή του διεθνούς δικαίου και των διεθνών αρχών. Παρουσίασε τον εαυτό του ως έναν έξυπνο ηγέτη ο οποίος αναγνωρίζει μια πρόκληση όταν την βλέπει και αρνείται να καταπιεί το δόλωμα. Είναι έτοιμος να δηλώσει μια ηθική νίκη τής Ρωσίας και να λάβει τα εύσημα αν ο Ομπάμα απομακρυνθεί τελικά από μια απόφαση για παρέμβαση.<br /> <br /> Επιπλέον, στις δηλώσεις του για τον Ομπάμα, ο Πούτιν δεν προσέβαλε τον πρόεδρο προσωπικά, ούτε αμφισβήτησε άμεσα την ακεραιότητά του. Τα πλήγματά του στη θέση των ΗΠΑ ήταν επιτήδεια. Ακόμα και αν κάποιος δεν εμπιστεύεται τα κίνητρά του, είναι σαφές ότι ο Πούτιν έχει θέσει τον Ομπάμα τουλάχιστον στην δύσκολη θέση να πρέπει να δικαιολογήσει γιατί έσυρε κόκκινες γραμμές για την χρήση χημικών όπλων στην Συρία και γιατί δεν μπορεί να περιμένει την απόφαση του ΟΗΕ - και όλα αυτά ενώ ο Ομπάμα είναι στη Ρωσία, μπροστά σε ένα γενικά επιφυλακτικό ακροατήριο των G-20.<br /> <br /> Ο Πούτιν είναι ιδιαίτερα ικανός στο να διατηρεί τους αντιπάλους του εκτός ισορροπίας. Και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Ομπάμα είναι ο αντίπαλος του Πούτιν για το θέμα τής Συρίας. Από την αρχή, ο στόχος του Πούτιν ήταν να σταματήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες από το να επιτεθούν κατά του συριακού καθεστώτος - όχι για την προστασία του Άσαντ, αλλά για την προστασία της Ρωσίας. Ο Πούτιν θέλει έναν ισχυρό ηγέτη στη Συρία που να μπορεί να κρατήσει τα πράγματα υπό έλεγχο. Θέλει να είναι βέβαιος ότι οι τρομοκρατικές ομάδες που έχουν δεσμούς με εξτρεμιστές στην ταραγμένη περιοχή τού Βορείου Καυκάσου της Ρωσίας δεν θα στραφούν από τις επιχειρήσεις τους στη Συρία σε χτυπήματα εναντίον ρωσικών στόχων . Ο Πούτιν έχει επίσης κάποια εμπειρία στον σχεδιασμό τής επίτευξης των στόχων του.<br /> <br /> Εκμεταλλεύθηκε το γεγονός ότι τον υποτίμησαν και προεξόφλησαν τις δυνατότητές του – έχοντας χαρακτηριστεί ως το αδέξιο «βαρετό παιδί που κάθεται στο πίσω μέρος της τάξης» (όπως τον περιέγραψε ο Ομπάμα σε συνέντευξη Τύπου στις 9 Αυγούστου). Αυτή είναι μια εικόνα που ο Πούτιν έχει καλλιεργήσει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Ως βαρετό παιδί στο Λένινγκραντ το 1960 και το 1970, ο Πούτιν κρυβόταν στο πίσω μέρος των αιθουσών διδασκαλίας αλλά ενεργοποιείτο στον ελεύθερο χρόνο του με την εκμάθηση του τζούντο. Έγινε ιδιαίτερα επιτυχημένος στο άθλημα – αγωνιζόταν και πήρε διακρίσεις σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Ο Πούτιν υπογραμμίζει συχνά το πόσο πολύ έχει επωφεληθεί από τις ιδιότητες του τζούντο. Από την φύση του θερμοκέφαλος και αποσπασματικός, ο νεαρός Πούτιν έμαθε την πειθαρχία μέσα από τη μελέτη τζούντο. Τον δίδαξε την αυτοσυγκράτηση. Η εκπαίδευσή του επικεντρώθηκε στο πώς να αξιοποιεί τα δυνατά σημεία των αντιπάλων του εναντίον τους, και πώς να περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να επωφεληθεί από τα λάθη τους. Η πραγματική ικανότητα στο τζούντο είναι να κρατάς τον αντίπαλο διαρκώς εκτός ισορροπίας, όχι να τον πιέζεις βίαια προς το ταπί. Η φινέτσα, όχι η δύναμη, είναι που κερδίζει πόντους από τους κριτές. Αυτή η ικανότητα ήταν ένα πολύτιμο περιουσιακό του στοιχείο όταν ο Πούτιν προσχώρησε στην KGB και έπρεπε, κυριολεκτικά, να στέκεται και να παρακολουθεί ήσυχα μέσα στις σκιές, περιμένοντας κάποιον να τα κάνει μαντάρα.<br /> <br /> Ο Πούτιν ξέρει τι κάνει. Στέκεται πίσω, ενώ οι άλλοι κάνουν γκάφες και ενεργούν εν θερμώ. Κεντρίζει και εξοργίζει τους αντιπάλους του, ώστε οι ίδιοι μπερδεύονται και κάνουν την δουλειά του αντί γι’ αυτόν. Ο Πούτιν σκοπεύει να κερδίσει στα σημεία αυτόν τον συγκεκριμένο γύρο τού αγώνα για την Συρία. Η απόφαση κατά τη χρήση βίας στη Συρία, ένας εν αμηχανία Ομπάμα, η προοπτική μιας μονομερούς επέμβασης των ΗΠΑ που θα ξεκιήσει χωρίς καν την επίσημη έγκριση του αμερικανικού Κογκρέσου – όλα αυτά μπορούν να μετατραπούν σε μια ρωσική νίκη, αν ο Πούτιν κρατήσει την ψυχραιμία του. Στο φόντο της συνόδου κορυφής των G-20, η διεθνής κοινότητα θα είναι ο κριτής τού κατά πόσον ο Πούτιν ή ο Ομπάμα έχει κάνει τις πιο επιδέξιες κινήσεις.<br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο Πούτιν κερδίζει στη Συρία

Ellada simera 0 13:21

Πώς πήρε το πάνω χέρι – και πώς θα το χρησιμοποιήσει Fiona Hill Μετά από μήνες ακλόνητης στάσης (και σχεδόν μόνος) ενάντια στην επέμβαση στη Συρία, κατά τα τέλη του Αυγούστου, ο Πούτιν φάνηκε να… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ευρασιατική Ένωση: Αρμενία και Γεωργία στη ρωσική πόρτα!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/STRATFOR_Georgia-Azerbaijan-Turkey-Russia-map.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-83727" height="330" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/09/STRATFOR_Georgia-Azerbaijan-Turkey-Russia-map.jpg" title="STRATFOR_Georgia-Azerbaijan-Turkey-Russia-map" width="600" /></a></div> <br /> <strong>Προχωρά το σχέδιο άτυπης ανασύστασης του χώρου που καταλάμβανε η πρώην Σοβιετική Ένωση με τις τελευταίες μέρες να έχουν διαφύγει της προσοχής πολλών αναλυτών, λόγω της κατάστασης στη Συρία, που δικαίως απορροφά τη μεγαλύτερη προσοχή, δυο εξελίξεις με ιδιαίτερη σημασία για τις ισορροπίες στο Καύκασο, αλλά και σε ολόκληρη στην Ευρασία.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του Μιχαήλ Βασιλείου</span></strong><br /> Η πρώτη είναι και η πιο σημαντική, αφού αφορά μια χώρα με δεδηλωμένη πρόθεση εισόδου στο ΝΑΤΟ, έως ότου η υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων και της περιφερειακής κατάστασης, οδήγησε τον ηγέτη της στο μοιραίο λάθος που έφερε την καταστροφή. Έκτοτε, άλλαξαν όλα.<br /> Ο λόγος γίνεται ασφαλώς για τη Γεωργία, η οποία πλέον κυβερνάται από τον ισχυρό πρωθυπουργό, Μπιτζίνα Ιβανισβίλι, ο οποίος <strong>αλλάζει σταδιακά όλα τα δεδομένα που ίσχυαν στην εξωτερική πολιτική της χώρας την εποχή που μεσουρανούσε ο πρόεδρος Μιχαήλ Σαακασβίλι,</strong> που τερματίζει τη θητεία του και το μέλλον του δείχνει εξαιρετικά αβέβαιο, καθώς υπάρχει ενδεχόμενο ακόμα και να καταλήξει στη φυλακή…<br /> <br /> <strong>Ο πρώην μεγαλοεπιχειρηματίας Ιβανισβίλι του οποίου τα συμφέροντα βρίσκονταν (μήπως ακόμη;) στη Ρωσική Ομοσπονδία, έχει φέρει τη Γεωργία στη τροχιά της Μόσχας και προς το παρόν, οι όποιες αντιρρήσεις στο εσωτερικό, δεν φαίνονται ικανές να τον αποσταθεροποιήσουν.</strong><br /> Ερωτώμενος στα μέσα της εβδομάδας από τους δημοσιογράφους, ο πρωθυπουργός Ιβανισβίλι δήλωσε ότι <strong>μελετά ρωσική πρόταση για την ένταξη της Γεωργίας στην Ευρασιατική Ένωση που προωθεί το Κρεμλίνο (σε αυτό θα εξελιχθεί η σημερινή τελωνειακή ένωση το 2015)</strong> και ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Και μάλιστα, φέρεται να «<strong>ζυγίζει</strong>» την πρόταση αυτή έναντι της <strong>ευρωπαϊκής εναλλακτικής</strong> για υπογραφή συμφώνου σύνδεσης ελευθέρου εμπορίου με την Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /> Τα πλεονεκτήματα της Ευρασιατικής Ένωσης μπορεί να αποδειχτούν πολύ σημαντικά, καθώς θα άπτονται του γεωπολιτικού επιπέδου. Η Μόσχα που <strong>απέκοψε τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία από τη Γεωργία</strong> με τον πόλεμο που της επιβλήθηκε  σε μεγάλο βαθμό το 2008 από τους αυτοκαταστροφικούς υπολογισμούς του Σαακασβίλι, ενώ ξεκινούσαν οι Ολυμπιακοί του Πεκίνου, διαθέτει και μόνο από αυτό <strong>μεγάλη διαπραγματευτική ισχύ</strong>. Ταυτόχρονα, η γεωπολιτική απαξίωση της Ευρώπης παίζει και αυτή τον ρόλο της.<br /> <strong>Επαναφέροντας τη χώρα στη «γεωπολιτική τάξη», τα ανταλλάγματα που θα μπορούσε να προσφέρει σταδιακά θα ήταν εξαιρετικά δελεαστικά, ενώ δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ότι η επαναφορά της Γεωργίας στη ρωσική σφαίρα επιρροής θα αποτελούσε μια πολύ αρνητική εξέλιξη και για την Τουρκία.</strong> Να προσθέσουμε και πως οι γεωργιανοί θα απέφευγαν τη γνωστή τάση της ΕΕ να παραδίδει «μαθήματα δημοκρατίας» και να παρεμβαίνει σε οτιδήποτε θεωρεί πως αντιτίθεται με τις «αρχές και τις αξίες της»…<br /> <strong>Η δεύτερη εξέλιξη είναι η συμφωνία της Αρμενίας για ένταξη στην Ευρασιατική Ένωση. Το φλερτ της Μόσχας με το Μπακού (το Αζερμπαϊτζάν είναι ο μεγάλος αντίπαλος της Αρμενίας), καθώς επίσης και η αιφνιδιαστική αύξηση των τιμών εισαγωγής του φυσικού αερίου, χτύπησε τα «καμπανάκια» στο Ερεβάν, που κατανόησε ποια είναι τα πραγματικά περιθώρια κινήσεων στην εξωτερική του πολιτική.</strong> Οπότε, ο πρόεδρος Σερζ Σαρκισιάν, ανακοίνωσε ότι η χώρα του προτίθεται να ενταχθεί στην ρωσικής έμπνευσης Τελωνειακή Ένωση…<br /> <!-- /metas --> <br /> Ταυτόχρονα, <strong>το Κοινοβούλιο της Αρμενίας, ακύρωσε την ειδική συνεδρίαση στην οποία θα εξεταζόντουσαν οι διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την υπογραφή συμφωνίας σύνδεσης και ελευθέρου εμπορίου…</strong> Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί η αρμενική απόφαση βαραίνει σημαντικά και σε αυτή που θα λάβει κάποια στιγμή και η γειτονική Γεωργία, παρά <strong>τις αντιρρήσεις και τις έμμεσες απειλές του Μπακού, το οποίο επίσης προσπαθεί να τηρήσει λεπτές ισορροπίες</strong> ανάμεσα στη Μόσχα και την Ουάσιγκτον. Βλέπει όμως ότι εάν ενταχθούν Αρμενία και Γεωργία, <strong>γεωγραφικά θα έχει αποκοπεί από τη Δύση</strong> και αισθάνεται ότι έρχεται η σειρά του…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ευρασιατική Ένωση: Αρμενία και Γεωργία στη ρωσική πόρτα!

Ellada simera 0 11:14

Προχωρά το σχέδιο άτυπης ανασύστασης του χώρου που καταλάμβανε η πρώην Σοβιετική Ένωση με τις τελευταίες μέρες να έχουν διαφύγει της προσοχής πολλών αναλυτών, λόγω της κατάστασης στη Συρία, που δικαί… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια