Πόλεμος χωρίς τέλος στην κυπριακή ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt1BDEX0KuQf0c_3ihXdxER_ufsxYy9MvpbboeJr5Bw1lCslPiPuHteE2k2Q2YUvKogROM5OZYHNdHhj1O2MmOUPS9bSvmK6F4yYgtTjriYZHPmgrAbksWtox3m2VRssS2PkDOtXTakbZB/s1600/kypriaki+aoz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjt1BDEX0KuQf0c_3ihXdxER_ufsxYy9MvpbboeJr5Bw1lCslPiPuHteE2k2Q2YUvKogROM5OZYHNdHhj1O2MmOUPS9bSvmK6F4yYgtTjriYZHPmgrAbksWtox3m2VRssS2PkDOtXTakbZB/s1600/kypriaki+aoz.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ</strong><br /> Παιχνίδι στα χέρια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παραμένει το «Μπαρμπαρός», το οποίο βρίσκεται στο αγκυροβόλιο του κατεχόμενο λιμανιού της Αμμοχώστου. Παραμένοντας στην περιοχή το σκάφος συνεχίζει τις παραβιάσεις ενώ είναι προφανές ότι οι Τούρκοι συνδέουν τα επόμενα τους βήματα με την ενεργειακή δραστηριότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα, την προγραμματισμένη νέα γεώτρηση στο στόχο «Αμαθούσα». Ήδη, το Saipem 10000 έφθασε στο χώρο και την ερχόμενη Τρίτη θα αρχίσει η γεώτρηση.<span id="more-47379"></span><br /> Η Κυβέρνηση παρακολουθεί τις εξελίξεις, κυρίως τις τουρκικές κινήσεις και αξιολογεί την κατάσταση, όπως ανέφερε αρμόδια πηγή, παραπέμποντας και στη χθεσινή σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η αξιολόγηση της κατάστασης γίνεται και σε σχέση με αναμενόμενες κινήσεις που θα γίνουν σε διπλωματικό επίπεδο τις επόμενες εβδομάδες με στόχο την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στο Κυπριακό. Τούτο για να γίνει, ανέφερε χθες ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Νίκος Χριστοδουλίδης θα πρέπει πρώτα να αποχωρήσει το «Μπαρμπαρός» και να δοθούν διαβεβαιώσεις από την Άγκυρα για σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κοντολογίς να συνεχισθούν απρόσκοπτα οι έρευνες στα τεμάχια εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Επόμενη δοκιμή για την Τουρκία η γεώτρηση της ΕΝΙ στο κοίτασμα «Αμαθούσα».<br /> Είναι προφανές πως ο στρατηγικός σχεδιασμός της Άγκυρας παραμένει ο έλεγχος των υδρογονανθράκων και η απόφαση της τουρκικής ηγεσίας είναι πως θα τραβήξει το θέμα αυτό στα άκρα. Η Άγκυρα, η οποία έχει επιστρατεύσει και το εργαλείο της επιβολής διά της στρατιωτικής ισχύος στέλνοντας πλοία στην περιοχή, με τις προτάσεις που υπέβαλε μέχρι σήμερα θεωρεί το θέμα δικοινοτικό και παρουσιάζει την Κυπριακή Δημοκρατία ως εκλιπούσα. Με βάση το έγγραφο που διαβιβάσθηκε από το τουρκικό ΥΠΕΞ προς τη Λευκωσία μέσω της Αθήνας, η Άγκυρα επιμένει σε τρεις άξονες:<br /> Πρώτο, η τουρκική πλευρά επιμένει σε συνδιαχείριση του φυσικού πλούτου της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /> Δεύτερο, συζήτηση του κεφαλαίου της ενέργειας στα πλαίσια της διαδικασίας του διακοινοτικού διαλόγου. Να συνδεθεί, κοντολογίς, με τη διαδικασία και να εγκλωβιστεί στα γρανάζια μιας μακράς αντιπαραγωγικής συζήτησης, καθιστώντας αιχμάλωτο στις τουρκικές ορέξεις το θέμα του αερίου.<br /> Τρίτο, εάν δεν ισχύσουν τα πιο πάνω, τότε θα πρέπει, όπως αναφέρει η τουρκική πρόταση, να δημιουργηθεί μια επιτροπή από την Ελλάδα και την Τουρκία, που θα έχουν την εποπτεία της αξιοποίησης του φυσικού πλούτου.<br /> Περαιτέρω είναι σαφές πως τόσο ο Νταβούτογλου όσο και ο Τσαβούσογλου αναφέρονται στην προώθηση των θέσεων αυτών είτε λυθεί το Κυπριακό είτε όχι! Προκύπτει από διάφορες πηγές πως η Τουρκία θέλει την εμπλοκή της κρατικής εταιρείας πετρελαίων ΤΡΑΟ στις έρευνες. Τούτο αν και θεωρείται απομακρυσμένο και ανέφικτο αυτή τη στιγμή, ωστόσο αποτελεί στόχο και επιδίωξη και η Άγκυρα το συνδέει τόσο με σενάριο λύσης τόσο και μη λύσης. Σε περίπτωση λύσης, θα θεωρηθούν ως ισχύουσες- όπως συζητήθηκε στις συνομιλίες- όλες οι προηγούμενες συμφωνίες των συνιστώντων κρατιδίων. Όσες, δηλαδή, διεθνείς συμφωνίες έχουν υπογραφή θα ισχύουν σύμφωνα με την τουρκική προσέγγιση, η οποία είχε περιληφθεί και στο απορριφθέν σχέδιο Ανάν. Ως εκ τούτου η συμφωνία του ψευδοκράτους με τη ΤΡΑΟ για τη διενέργεια ερευνών θα θεωρηθεί σε ισχύ.<br /> Παράλληλα με όλα αυτά προωθείται και η ιδέα της δημιουργίας ταμείου υδρογονανθράκων. Με βάση την τουρκική πρόταση η δημιουργία ειδικού ταμείου εσόδων από τους υδρογονάνθρακες, τη διαχείριση του οποίου θα έχει η τεχνική επιτροπή ώστε τα χρήματα να χρησιμοποιηθούν κυρίως για τη χρηματοδότηση της εφαρμογής των προνοιών μιας συνολικής συμφωνίας. Αυτή την ιδέα φαίνεται να ασπάζονται και πολλοί τρίτοι, που θεωρούν πως τούτο θα μπορεί να λειτουργήσει από τώρα.<br /> <strong>ΣΥΣΚΕΨΗ ΑΥΡΙΟ</strong><br /> Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει συγκαλέσει για αύριο Παρασκευή, 2 Ιανουαρίου, σύσκεψη αρχηγών για το Κυπριακό. Η σύσκεψη θα γίνει στην προεδρική κατοικία στο Τρόοδος και θα εξετάσει και τις τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ.<br /> <strong>ΟΗΕ: Γενικές αναφορές στην ένταση…</strong><br /> ΤΑ Ηνωμένα Έθνη εργάζονται επί προσχεδίου εκθέσεως για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ και αναμένεται ότι θα είναι όλα έτοιμα το πρώτο δεκαήμερο Ιανουαρίου. Με βάση τα σημερινά δεδομένα και λόγω του ρευστού σκηνικού που υπάρχει λόγω «Μπαρμπαρός», η Γραμματεία του Διεθνής Οργανισμού έχει περιορίσει την αναφορά στο Κυπριακό και στις «καλές υπηρεσίες του Γενικού Γραμματέα». Όπως σημείωναν πηγές του ΟΗΕ, στόχος είναι «να μην ρίξουν λάδι στη φωτιά». Γι αυτό και αναμένεται να υπάρξουν γενικές αναφορές σε εντάσεις που προκλήθηκαν, χωρίς όμως…λεπτομέρειες. Κοντολογίς ποιος τις προκάλεσε.<br /> <strong>ΗΠΑ: Το ενδιαφέρον «έσβησε» στο «Μπαρμπαρός» </strong><br /> ΤΟ κεφάλαιο της ενέργειας έχει προκαλέσει αναβαθμισμένο ενδιαφέρον από πλευράς των Αμερικανών. Αυτό το ενδιαφέρον οδήγησε και στην επίσκεψη του Αμερικανού Αντιπροέδρου, Τζο Μπάιντεν στην Κύπρο, στις 21 Μαΐου. Ήταν η πρώτη επίσκεψη μετά από 50 χρόνια Αμερικανού αξιωματούχου στο νησί. Η προσπάθεια τν ΗΠΑ να προκύψει, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης αποτέλεσμα και κυρίως να γίνει έστω και μικρό βήμα για την Αμμόχωστο (αποστολή εμπειρογνωμόνων στην κλειστή περιοχή), έπεσε στο κενό. Ο κατοχικός ηγέτης, Ντερβίς Έρογλου δεν πτοήθηκε από την παρουσία του υψηλού επισκέπτη. Υπενθυμίζεται πως το κοινό ανακοινωθέν της 11^ης Φεβρουαρίου 2014 ήταν αποτέλεσμα της παρέμβασης της Αμερικανίδας Υφυπουργού Εξωτερικών, Βικτώριας Νούλαντ, που ήλθε στο νησί για το σκοπό αυτό.<br /> Η κινητικότητα αυτή, έδωσε την εντύπωση στη Λευκωσία ότι θα μπορούσε να προχωρήσει με το ερευνητικό της πρόγραμμα χωρίς να επηρεάζεται από τις τουρκικές αντιδράσεις. Είχε φθάσει, μάλιστα, να αναφερθεί από τη Λευκωσία ότι «οι ΗΠΑ θωρακίζουν την ΑΟΖ μας». Όταν, όμως, εισέβαλε στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, η Τουρκία διά του «Μπαρμπαρός» αλλά και με πολεμική φρεγάτα, στην Ουάσινγκτον έχασαν τη λαλιά τους. Η αντίδραση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ περιοριζόταν στην ανάγνωση παλαιότερων ανακοινώσεων-κλισέ. «Αναγνωρίζουμε το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να αναπτύξει τους πόρους της εντός της ΑΟΖ της. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της νήσου όπως κι όλοι οι πόροι της πρέπει να μοιραστούν ακριβοδίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων στο πλαίσιο μιας συνολικής διευθέτησης».<br /> Ο Μπάιντεν μετέβη στις 22 Νοεμβρίου στην Κωνσταντινούπολη και συναντήθηκε με τον Ερντογάν και έθεσε το θέμα χωρίς αποτέλεσμα!<br /> Την ίδια ώρα, η Λευκωσία μαζί με την Αθήνα επενδύει στους άξονες <span lang="EL">συνεργασίας με Ισραήλ και Αίγυπτο, που ευνοούν και οι Αμερικανοί.</span><br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Πόλεμος χωρίς τέλος στην κυπριακή ΑΟΖ

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ Παιχνίδι στα χέρια του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν παραμένει το «Μπαρμπαρός», το οποίο βρίσκεται στο αγκυροβόλιο του κατεχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παιχνίδι με τη φωτιά η απόφαση για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbrld3uY5Hi_LxKpKrqkov6gRiZTnp7o0M4cgpb3XHLQ7gDhlP5g33cDSLkzrSuWfkFAg7L2BiOzj7DjHsbs0EjQ9ucSLGyudPAQaqzkraZOBG7BggJMmyLkKG8w__5GafYaa0y6J7-thV/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF803.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbrld3uY5Hi_LxKpKrqkov6gRiZTnp7o0M4cgpb3XHLQ7gDhlP5g33cDSLkzrSuWfkFAg7L2BiOzj7DjHsbs0EjQ9ucSLGyudPAQaqzkraZOBG7BggJMmyLkKG8w__5GafYaa0y6J7-thV/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF803.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">Παρ’ ότι το ουκρανικό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της ένταξης της χώρας σε συμμαχίες -ουσιαστικά δηλαδή στο ΝΑΤΟ- κοινή πεποίθηση είναι ότι δεν θα δεχθούν την Ουκρανία στον Οργανισμό μεσοπρόθεσμα. Εάν, πάντως, προχωρήσουν οι διαδικασίες ένταξης, η ένταση θα πιάσει κόκκινο. </span></blockquote> <span class="author"><b><span style="color: #990000;">Γκεβόργκ Μιρζγιάν</span></b>, ειδικά για τη <b>RBTH   </b> </span><br /> Στις 23 Δεκεμβρίου 2014, το Κοινοβούλιο της Ουκρανίας υπερψήφισε το νομοσχέδιο που εισηγήθηκε ο πρόεδρος, Πιότρ Ποροσένκο, για εγκατάλειψη του καθεστώτος ουδετερότητας. Δηλαδή, της αδέσμευτης χώρας, έξω από κάθε στρατιωτικό Οργανισμό. Ωστόσο, ρώσοι αναλυτές εκτιμούν ότι η Μόσχα δεν θα πρέπει να λάβει σκληρά μέτρα ως απάντηση στην απόφαση της ουκρανικής Βερχόβνα Ράντα. <br /> Τυπικά, η απόφαση της 23ης Δεκεμβρίου, και η ενδεχόμενη ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ, δεν συνδέονται μεταξύ τους. Ωστόσο, Ουκρανοί πολιτικοί θεωρούν το νόμο που εγκρίθηκε ως προοίμιο για το βήμα αυτό. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Πάβελ Κλίμκιν, χαρακτήρισε την απόφαση του Κοινοβουλίου «επιλογή υπέρ της ελευθερίας και της ασφάλειας». Η Μόσχα όμως, έχει διαφορετική γνώμη. Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ, η ουκρανική ηγεσία «πλάθει την αυταπάτη ότι με την έγκριση τέτοιων νόμων μπορεί να διευθετηθεί η βαθιά εσωτερική κρίση στο ουκρανικό κράτος».<br /> <div style="text-align: center;"> <strong>Επικοινωνιακό πυροτέχνημα; </strong></div> Ρώσοι ειδικοί επισημαίνουν την προπαγανδιστική χροιά της συγκεκριμένης απόφασης. Ο πολιτικός αναλυτής, <a href="http://gr.rbth.com/author/%CE%A3%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%BA%CE%AD%CE%B9+%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%86"><span style="color: #666666;">καθηγητής του Ρωσικού Κρατικού Πανεπιστημίου Ανθρωπιστικών Επιστημών, Σεργκέι Μαρκεντόνοφ</span></a>, ανέφερε στη RBTH ότι «η εγκατάλειψη του καθεστώτος ουδετερότητας είναι μια πράξη συμβολισμού και δεν έχει νόημα να αναζητά κανείς εδώ ρεαλιστικούς στόχους. Το Κίεβο απώθησε δημοσίως τη Ρωσία και έκανε ένα βήμα προς την πλευρά της Δύσης». Κατά τη γνώμη του, οι συνέπειες αυτής της απόφασης θα είναι μάλλον αρνητικές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική πολιτική. <br /> Σύμφωνα με τον Μαρκεντόνοφ, η παραίτηση από το καθεστώς αδέσμευτης χώρας ήταν ένα ακόμη βήμα της Ουκρανίας προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός κράτους βασιζόμενου στην «Δυτικο-ουκρανική ταυτότητα», γεγονός που θα επιδεινώσει ακόμα πιο πολύ τη σύγκρουση ανάμεσα στο Κίεβο και τους αυτονομιστές του Ντονμπάς, και επίσης, θα δυσχεράνει τις σχέσεις μεταξύ της κεντρικής εξουσίας και όλων των ρωσόφωνων περιοχών της Νοτιοανατολικής Ουκρανίας. <br /> Από απόψεως εξωτερικής πολιτικής, η ακύρωση του αδέσμευτου καθεστώτος γκρέμισε τα απομεινάρια των υφιστάμενων κανόνων του «ουκρανικού» παιχνιδιού ελιγμών μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, στα πλαίσια του οποίου η Ουκρανία θεωρείτο έδαφος όπου κανείς δεν είχε απόλυτη επιρροή. Και κατέστη αυτή η απόφαση, όπως ανέφερε ο πρόεδρος της επιτροπής της ρωσικής Κάτω Βουλής για θέματα της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών, Λεονίντ Σλούτσκι, μια «πρόκληση απέναντι στη Ρωσία», η οποία «θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο τη θερμοκρασία στις ρωσο-ουκρανικές σχέσεις». Μάλιστα, ο πρωθυπουργός Ντμίτρι Μεντβέντιεφ πήγε ακόμη πιο μακριά, δηλώνοντας ότι ο νόμος που ψήφισε το ουκρανικό Κοινοβούλιο αποτελεί ουσιαστικά αίτημα για ένταξη στο ΝΑΤΟ και μετατρέπει την Ουκρανία σε δυνητικό αντίπαλο της Ρωσίας σε στρατιωτικό επίπεδο. <br /> <div style="text-align: center;"> <strong>Η αντίδραση του Κρεμλίνου</strong></div> Παρ’ όλα αυτά, η Μόσχα δεν φαίνεται ότι θα προχωρήσει πέρα από τη ρητορική -ακόμη και σκληρή- αντιπαράθεση. Οι λόγοι της αυτοσυγκράτησης της Μόσχας είναι αρκετοί. <br /> Πρώτον, στο Κρεμλίνο κατανοούν πως «η κλιμάκωση μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλα προβλήματα, και όχι μόνο για τη ρωσική οικονομία. Ο πρόεδρος του Καζακστάν Νουρσουλτάν Ναζαρμπάεβ και της Λευκορωσίας Αλεξάντρ Λουκασένκο έδωσαν σαφές μήνυμα ότι σε μια τέτοια περίπτωση, υποστήριξη από την πλευρά τους δεν θα υπάρξει. Ετσι, αν η Μόσχα προβεί σε κλιμάκωση, θα απωλέσει την Ευρασιατική Ένωση και πιθανόν, ακόμη και τον Οργανισμό της Συμφωνίας Συλλογικής Ασφάλειας, μένοντας στο τέλος μόνη της, όπως ανέφερε στη RBTH ο υποδιευθυντής του Κέντρου διεθνών μελετών της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής, Ντμίτρι Σούσλοφ. <br /> Δεύτερον, η εγκατάλειψη του καθεστώτος ουδετερότητας της Ουκρανίας και οι συνεχείς συνομιλίες των πολιτικών της για ένταξη στο ΝΑΤΟ, δεν σημαίνουν ότι η Ουκρανία θα καταφέρει να ενταχθεί στη Συμμαχία. Ο Μαρκεντόνοφ θεωρεί ότι «η επιθυμία της Ουκρανίας δεν σημαίνει ότι θα ικανοποιηθεί. Πρέπει το ίδιο το ΝΑΤΟ να θελήσει να δεχθεί την Ουκρανία, αλλά αυτό για την ώρα δεν δείχνει πρόθυμο να αναθεωρήσει τις νομικές αρχές του και να κάνει δεκτή μια χώρα, η οποία έχει προφανή προβλήματα με έναν γείτονά του, αλλά και με την εδαφική ακεραιότητά της».<br /> <div style="text-align: center;"> <strong>Σε θολό τοπίο η ένταξη</strong></div> Το ΝΑΤΟ, βέβαια, υποστήριξε την εγκατάλειψη του καθεστώτος ουδετερότητας που προωθούσε το Κίεβο, με τη λογική ότι μια τέτοια κίνηση «παγιώνει τη “νίκη” της Δύσης και καθιστά την επιστροφή της Ουκρανίας στον ενιαίο χώρο που θέλει να σχηματίσει η Ρωσία με πρώην σοβιετικές περιοχές ελάχιστα πιθανή», αναφέρει ο Σούσλοφ. Ο υπουργός Άμυνας της Πολωνίας, Τόμας Σεμόνιακ, αποκάλεσε τη σχετική απόφαση της Ουκρανίας ως το πρώτο βήμα της προς την κατεύθυνση του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η δήλωσή του δεν αποτελεί επίσημη θέση της ΕΕ. <br /> <div class="mastertag_pic"> <div class="mastertag_pic_title"> <br /></div> </div> Η Πολωνία θα επιθυμούσε την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τον καθηγητή της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής, Ντμίτρι Οφιτσέροφ-Μπέλσκι, καθότι κάθε βήμα προς αυτή την κατεύθυνση θα προσδώσει στην Πολωνία διεθνές βάρος. Όμως, η επίλυση αυτού του θέματος δεν εξαρτάται από την Πολωνία και τον υπουργό Αμύνης της. Όπως ανέφερε στη RBTH ο Οφιτσέροφ-Μπέλσκι, «τα λόγια του Σεμόνιακ δεν θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Πόσο μάλλον, αφού το θέμα δεν εξαρτάται από τον ίδιο. Όπως και να’ χει, ακόμη και αν εγερθεί μελλοντικά, τότε θα τεθεί ενώπιον της νέας γενιάς των πολιτικών της Δύσης, και φυσικά όχι των Πολωνών». <br /> Την απόφαση για την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα λάβουν χώρες όπως η Γερμανία, αλλά ο υπουργός Εξωτερικών της, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάγερ, έχει δηλώσει ήδη ότι στο εγγύς μέλλον η Ουκρανία δεν θα βρεθεί στο ΝΑΤΟ. <br /> Το ΝΑΤΟ το εξυπηρετεί απόλυτα η σημερινή κατάσταση της «μακράς πορείας» της Ουκρανίας προς τη Συμμαχία (ανάλογη με την πορεία της Τουρκίας προς την ΕΕ). Ως εκ τούτου, «είναι απίθανο στο ορατό μέλλον να δώσουν στην Ουκρανία το καθεστώς συμμάχου εκτός ζώνης του ΝΑΤΟ, είτε ακόμη και Οδικό Χάρτη για την ένταξή της», υποστηρίζει ο Σούσλοφ. «Πιθανόν -αναφέρει ο ειδικός- να υπάρξει συμφωνία για κάποιου είδους ενισχυμένη συνεργασία». <br /> Εφόσον πραγματικές πιθανότητες για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, ακόμη και μεσοπρόθεσμα, ουσιαστικά δεν υπάρχουν, οι αναλυτές θεωρούν ότι η Ρωσία δεν χρειάζεται να δώσει κάποιες σκληρές απαντήσεις.<br /> <a href="http://gr.rbth.com/" target="_blank">πηγή</a>

Παιχνίδι με τη φωτιά η απόφαση για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ

Παρ’ ότι το ουκρανικό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της ένταξης της χώρας σε συμμαχίες -ουσιαστικά δηλαδή στο ΝΑΤΟ- κοινή πεποίθηση είναι ότι ...

Διαβάστε την συνέχεια

Απολογισμός των σχέσεων Ρωσίας – Ελλάδας - Κύπρου για το 2014, και οι προοπτικές το 2015

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZIUwW6sk2SKBCEOGUxj1GXDN9Fi1Pch8zZ2vEhy2wbqo1x6gU9jtL4_T38LADzIIe0uHCqm5yV296gYu3BV4L7bBld_xtWfPUj5VlWmwz-pHKNdcY9dRFJDeTtQZGKBHW_J9C3OJh14pT/s1600/ellinorwsiki+synergasia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="416" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZIUwW6sk2SKBCEOGUxj1GXDN9Fi1Pch8zZ2vEhy2wbqo1x6gU9jtL4_T38LADzIIe0uHCqm5yV296gYu3BV4L7bBld_xtWfPUj5VlWmwz-pHKNdcY9dRFJDeTtQZGKBHW_J9C3OJh14pT/s1600/ellinorwsiki+synergasia.jpg" width="640" /></a></div> <span class="author"><b><span style="color: #990000;"><br /></span></b></span> <span class="author"><b><span style="color: #990000;">Δημήτρης Λιάτσος</span></b>, ειδικά για τη <b>RBTH</b></span><br /> Το 2014 ήταν χρονιά όπου δοκιμάστηκαν -εκτός των άλλων- και αντοχές. Στο φόντο της σκληρής αντιπαράθεσης μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας, στην Ουκρανία, έγιναν και πολλαπλά κρας τέστ στις διμερείς σχέσεις πολλών χωρών με τη Ρωσία. Η διαχρονικότητα των διμερών, ελληνορωσικών σχέσεων εκφράστηκε με τη φράση του Βλαντίμιρ Πούτιν στη μεγάλη, ετήσια συνέντευξη Τύπου στα μέσα Δεκέμβρη, όταν τόνισε ότι με "την Ελλάδα έχουμε ιδιαίτερες σχέσεις, έχοντας υπόψιν και την κοινή μας πίστη. Αυτό είναι ένα "εσωτερικό", ιδιαίτερο ζήτημα, το οποίο αποτελεί ξεχωριστή σημασία για τους ανθρώπους μας".<br /> <br /> Αναφορικά με την Κύπρο και το Κυπριακό, πέρα από κάποιες "ελεύθερες" εκφράσεις που σε ορισμένους, οι οποίοι αναζητούν πρόσχημα για να βάλουν σφήνα στη άρρηκτη ρωσοκυπριακή σχέση, και, απλά για λόγους εντυπώσεων, αλόγιστα, ρίχνουν "μπαλωθιές" χωρίς συναίσθηση των συνεπειών, ο ρώσος ηγέτης μίλησε για "ισσοροπημένη λύση που θα ικανοποιεί και το βόρειο τμήμα και τη Κυπριακή Δημοκρατία στο Νότο". Με επιμέλεια και εθνική ευθύνη αναζητήσαμε, αμέσως μετά το ρεπορτάζ, στη ρωσική, την κυπριακή, την ελληνική διπλωματία κάποιο στοιχείο "απόκλισης" της Μόσχας από τη σταθερή στάση της έναντι του Κυπριακού. Η απάντηση ήταν κατηγορηματική: Δεν υπάρχει καμιά αλλαγή! Αλλωστε, ετοιμάζεται επίσκεψη Αναστασιάδη στη Μόσχα, πιθανόν μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου, άρα -για τους πιο απαιτητικούς "άπιστους Θωμάδες"- κοντός ψαλμός, αλληλούια!<br /> <div style="text-align: center;"> <strong>“Αδειασαν” τη Μόσχα</strong><br /> <div style="text-align: left;"> Μέσα στο 2014, το Κρεμλίνο ευελπιστούσε μια κάποια στήριξη από εκπροσώπους χωρών με "ιδιαίτερες σχέσεις", όπως η Ελλάδα και η Κύπρος.  Για παράδειγμα, στο θέμα των κυρώσεων που επέβαλλαν οι Βρυξέλλες στη Μόσχα. Τίποτα! Η καραμέλα της "ευρωπαϊκής αλληλεγγύης" χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον. Παρά την αναστάτωση και τις απώλειες που επέφεραν οι απαντητικές κυρώσεις της Ρωσίας στην ελληνική αγροτική οικονομία. Ηταν τότε που η αλήστου -πλέον- μνήμης κυβερνητική εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης με απύθμενο θράσος ανακοίνωνε ότι "η Ελλάδα δεν κάνει εξωτερική πολιτική με τα ... ροδάκινα"!</div> </div> Προφανώς εννοούσε ότι κάνει "σοβαρή και μελετημένη" εξωτερική πολιτική. Σαν αυτή π.χ. που διατύπωσε ο Ευ.Βενιζέλος, ότι δηλαδή είναι λάθος να λέγεται ότι χάνουμε από τις κυρώσεις, αφού οι Ελληνες παραγωγοί πήραν κάποιες αποζημιώσεις, ή ότι από τη συνδιαλλαγή ΗΠΑ-Σαουδικής Αραβίας για τη σημαντική μείωση της διεθνούς τιμής του πετρελαίου με στόχο να κάμψουν την αντίσταση της Ρωσίας, η Ελλάδα κέρδισε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια! Είναι, πράγματι, απίστευτη η προσέγγιση του ΥΠΕΞ χώρας με "ιδιαίτερες σχέσεις" με τη Ρωσία. Να χαίρεται από την άσκηση της καταστροφικής πολιτικής μιας χώρας ενάντια σε άλλη. Σαν τους ... πλιατσικολόγους στον πόλεμο, που θησαυρίζουν αμέσως μετά την καταστροφή και τον όλεθρο που σκορπούν οι επιτιθέμενοι!<br /> <div style="text-align: center;"> <strong style="line-height: 1.5;">Προεκλογικά θυμήθηκε ο Βενιζέλος τη Ρωσία</strong></div> <span style="line-height: 1.5;"></span><br /> <div class="mastertag_pic"> <span style="font-size: 100%;"> </span> <br /> <div class="mastertag_pic_title"> Ο “πολυμήχανος” Βενιζέλος, μετά τη σωρεία των αντιρωσικών "φιλιππικών" σε κοινοβουλευτικές διασκέψεις του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε. και αλλού, μετά τη νομιμοποίηση των φασιστών και ενόπλων εθνικιστικών ομάδων, με την επίσκεψή του στο Κίεβο, το Μάρτιο, μόλις προ εβδομάδων, και ενώ συναποφάσιζε την εσπευσμένη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στην Αθήνα, έστελνε ταυτόχρονα “αίτημα” στη Μόσχα να τον δεχτούν σε επίσημη επίσκεψη. Προφανώς, "θυμήθηκε" να απαντήσει στην πρόσκληση Λαβρόφ, την οποία του είχε κάνει δημόσια ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, όταν βρέθηκε στην Αθήνα τον Οκτώβρη του 2013!</div> </div> Κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας στην Ε.Ε. επί ένα εξάμηνο, δεν είχε χρόνο. Εστω, μετά το Κίεβο, γιατί δεν επεδίωξε να επισκεφθεί τη Μόσχα, ώστε η φίλη χώρα Ελλάδα με την προσφορά καλών υπηρεσιών να παίξει ένα ρόλο γέφυρας μεταξύ των δύο πλευρών; Ακολούθησε πιστά την πολιτική της "ευρωπαϊκής αλληλεγγύης", αυτής που ώθησε τους εθνικιστές στον εμφύλιο σπαραγμό. Τώρα, εν όψει εκλογών στην Ελλάδα, θυμήθηκε την πρσόσκληση Λαβρόφ, και επιδίωξε επίσκεψη στη Μόσχα για να παίξει, προφανώς προεκλογικά, το ρωσικό χαρτί. Πόσο ισχυρό μπορεί να είναι το πολιτικό "εγώ" ενός ανθρώπου ώστε να βάζει σε δοκιμασία τη μακραίωνη διμερή σχέση; Παρά την προσπάθεια διαρροής στους διαδρόμους του ΥΠΕΞ στην Αθήνα τις τελευταίες μέρες, για πραγματοποίηση επίσκεψης μέσα στο Γενάρη, στη Μόσχα το θέμα "έχει απορριφθεί από την ημερήσια διάταξη". Χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς δηλώσεις, χωρίς φανφάρες. Οπως αρμόζει σε μια σοβαρή χώρα.<br /> <div style="text-align: center;"> <strong>Το 2015</strong></div> Με το κλείσιμο του 2014, το γνωστό ρωσικό πρακτορείο "ΙΝΤΕΡΦΑΧ", έχει εκτενή συνέντευξη με τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νάντια Βαλαβάνη, η οποία αναφερόμενη στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας λέει: Δεν είναι δυνατόν να θεωρείς μια χώρα εταίρο σου και ταυτόχρονα να παίρνεις ενάντια σε αυτή περιοριστικά μέτρα. Η εταιρική σχέση προϋποθέτει ισότητα. Εκτός αυτού, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατά των κυρώσεων και για σοβαρούς οικονομικούς λόγους. Γνωρίζουμε ότι οι κυρώσεις αποτελούν πλήγμα κατά της Ρωσίας αλλά ταυτόχρονα πλήττουν συχνά, ίσως πιο σκληρά, και τις χώρες που τις επιβάλλουν. Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που βρέθηκε στη θέση αυτή .<br /> Η τοποθέτηση αυτή, και όχι του Βενιζέλου, είναι που δημιουργεί "αποχρώσεις, ενδείξεις" για άρση των ρωσικών αντικυρώσεων σε εύλογο χρονικό διάστημα. Αρκεί να συνοδευτεί με πράξεις. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Η απάντηση βρίσκεται χρονικά στο πρώτο δίμηνο του 2015 ! Οψόμεθα !<br /> Η ρωσική ιστοσελίδα " <a href="http://gazeta.ru/" style="line-height: 1.5;">gazeta.ru</a> στο άρθρο της για την προκύρηξη πρόωρων εκλογών είχε τίτλο: “Η φιλορωσική Αριστερά φαίνεται να κερδίζει στην Ελλάδα!”<br /> <br /> <a href="http://gr.rbth.com/" target="_blank">πηγή</a>

Απολογισμός των σχέσεων Ρωσίας – Ελλάδας - Κύπρου για το 2014, και οι προοπτικές το 2015

Δημήτρης Λιάτσος , ειδικά για τη RBTH Το 2014 ήταν χρονιά όπου δοκιμάστηκαν -εκτός των άλλων- και αντοχές. Στο φόντο της σκληρής αντιπαρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αυστρία ηγείται του αντιτουρκικού μπλοκ εντός της ΕΕ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih-yXV22irqMcDkLria70mI9hmcKHj1u_GjijCAS7nT0X-5pL6Ex0S-aHmc9cILhb1ZJ1x8Ak5nMnAYs6InrtufWu19KxDcdwHvzNegVWSHhq_1oyQniMhVAqd8ahWj-WcBDTl1fQq2UGp/s1600/antitoyrkiko+mplok+stin+EE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih-yXV22irqMcDkLria70mI9hmcKHj1u_GjijCAS7nT0X-5pL6Ex0S-aHmc9cILhb1ZJ1x8Ak5nMnAYs6InrtufWu19KxDcdwHvzNegVWSHhq_1oyQniMhVAqd8ahWj-WcBDTl1fQq2UGp/s1600/antitoyrkiko+mplok+stin+EE.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Η τεράστια αντιπάθεια που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στην πολιτική ηγεσία της Αυστρίας και τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ερντογάν, δεν μπορεί να κρυφθεί, ενώ η Βιέννη ηγείται κάθε αντιτουρκικής κίνησης στην Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς είναι η μοναδική μέχρι τώρα χώρα που συμπεριφέρεται αναλόγως των πεποιθήσεών της αποφεύγοντας συστηματικά ακόμα και τις διπλωματικές αβρότητες…</strong><br /> Ο υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας Σεμπάστιαν Κουρτς, με συνέντευξη στην αυστριακή εφημερίδα «Ντερ Στάνταρντ», ζητά σκληρή αντίδραση της ΕΕ απέναντι στην Τουρκία, ξεκαθαρίζοντας ότι «δεν πρέπει να ανοίξουν νέα κεφάλαια και δεν πρέπει να προωθηθούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις».<br /> <strong>Αιτία της αυστριακής στάσης, οι εξαιρετικά αρνητικές εξελίξεις στη χώρα του Ερντογάν, που βυθίζεται ολοένα πιο βαθιά στον αυταρχισμό και τον ισλαμοσυντηρητισμό, με την ελευθερία του Τύπου και τα ανθρώπινα δικαιώματα να υποφέρουν.</strong><br /> Ο Αυστριακός υπουργός Εξωτερικών που δε χάνει ευκαιρία να ασκεί δριμύτατη κριτική κατά της Τουρκίας, ξεκαθαρίζει στους ομολόγους του πως δεν αντιλαμβάνεται το να καταδικάζονται από όλους οι παραβιάσεις των ελευθεριών στην Τουρκία και την ίδια στιγμή να θέλουν να συνεχίσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις, επικροτώντας έτσι εμμέσως την απαράδεκτη συμπεριφορά.<br /> <strong><br /> Για μια φορά ακόμα, τα όνειρα της Τουρκίας να αλώσει την Ευρώπη, φαίνεται να συντρίβονται στα τείχη της Βιέννης…</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Αυστρία ηγείται του αντιτουρκικού μπλοκ εντός της ΕΕ

Η τεράστια αντιπάθεια που έχει αναπτυχθεί ανάμεσα στην πολιτική ηγεσία της Αυστρίας και τον πρόεδρο της Τουρκίας, Ερντογάν, δεν μπορεί να...

Διαβάστε την συνέχεια

Το πετρέλαιο βάζει φωτιά και αλλού πέραν Μόσχας-Ουάσιγκτον

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJk_NMUMH9yESgK-HJNYgJA2Abh3yQ-L1IJgX1IQJGgPi7usuQtKaHjqbFT1ZBMz18sMdl_GTc9T-ZcEAVn3DGa2bjEoLsA-jIp-ztYuueVjzSRv7SYQnrn5pbYdpc7UnhNzixM1W2l0e3/s1600/energeia+2015.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJk_NMUMH9yESgK-HJNYgJA2Abh3yQ-L1IJgX1IQJGgPi7usuQtKaHjqbFT1ZBMz18sMdl_GTc9T-ZcEAVn3DGa2bjEoLsA-jIp-ztYuueVjzSRv7SYQnrn5pbYdpc7UnhNzixM1W2l0e3/s1600/energeia+2015.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">Άκρως ανησυχητικά είναι τα σημάδια στην αυγή του 2015 για τη σταθερότητα στον ταλαιπωρημένο – από τη δράση των ανθρώπων – πλανήτη μας, καθώς πέραν των κύριων εστιών έντασης που αφορούν τους «μεγάλους», δείχνουν τάσεις αναζωπύρωσης, επικίνδυνες εστίες «φωτιάς» οι οποίες είτε σοβούσαν είτε είχε επιτευχθεί μια ισορροπία δια της έξωθεν επέμβασης των ισχυρών…</span></blockquote> Η παρατήρηση αφορά τη σχέση ανάμεσα στους δυο μεγάλους αντιπάλους για τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής, το σιιτικό Ιράν και τη σουνιτική Σαουδική Αραβία, με αφορμή την καταρρέουσα διεθνή τιμή του πετρελαίου. <strong>Η συμβατική σοφία ήθελε να επηρεάζει καθοριστικά την ισορροπία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας,</strong> αφού η μονοδιάστατη εξάρτηση του ρωσικού προϋπολογισμού από τα έσοδα που προκύπτουν από το εμπόριο υδρογονανθράκων, έχει οδηγήσει στην καθίζησή τους και στην ελεύθερη πτώση του ρουβλίου το οποίο έχει απολέσει μέχρι και το 80% της αξίας του απέναντι στο δολάριο.<br /> Γενικά, είναι πλέον ένας καθοριστικός παράγοντας των σύγχρονων διεθνών σχέσεων, ο οποίος στην παρούσα φάση, απειλεί να τινάξει στον αέρα κάθε έννοια ισορροπίας, αφού <strong>πλήττει καθοριστικά τα συμφέροντα ενός από τα δύο μέρη της εξίσωσης,</strong> εγείροντας το ενδεχόμενο κινήσεων αντεκδίκησης σε οποιαδήποτε άλλο μέτωπο μεταξύ τους, σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη.<br /> Εάν όμως το πρόβλημα αφορά μια φορά τη Ρωσία, φαίνεται ότι εξοντώνει κυριολεκτικά την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, που υποφέροντας πολλά χρόνια από τις κυρώσεις της Δύσης, βλέπει πλέον πίσω από τις εξελίξεις ένα <strong>σαουδαραβικό σχέδιο αποσταθεροποίησης του ιρανικού καθεστώτος με άξονα το πετρέλαιο</strong>. Αποτέλεσμα είναι, φωνές προερχόμενες κυρίως από το στρατιωτικό σώμα των Φρουρών της Επανάστασης (<strong>Pasdaran</strong>) να εξαπολύουν ευθείες απειλές εναντίον του σαουδαραβικού καθεστώτος.<br /> <br /> Ο ίδιος ο πρόεδρος του Ιράν, θεωρούμενος ως μετριοπαθής, Χασάν Ρουχανί, αποκάλεσε την υποχώρηση των τιμών του πετρελαίου ως το <strong>αποτέλεσμα πολιτικού σχεδιασμού εκ μέρους κρατών της περιοχής, «φωτογραφίζοντας» τη Σαουδική Αραβία</strong> και λέγοντας στη συνέχεια, ότι ο ιρανικός λαός δεν πρόκειται να ξεχάσει αυτή την προδοσία.<br /> Πολύ πιο σκληρές ήταν οι δηλώσεις από άλλους αξιωματούχους του καθεστώτος, κάτι που <strong>προδίδει μεγάλο εκνευρισμό για τα αποτελέσματα της κατάρρευσης των τιμών του πετρελαίου, </strong>αλλά και τα περιθώρια επικίνδυνης κλιμάκωσης που θα επιφέρει σημαντικές ανακατατάξεις στην περιοχή.<br /> Εάν εξεταστεί η εξέλιξη αυτή υπό το πρίσμα των περιφερειακών ισορροπιών, θα μπορούσε κανείς να το «αναγνώσει» ως τη <strong>μάχη του σαουδαραβικού καθεστώτος να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία στον σχεδιασμό των ΗΠΑ για την περιοχή,</strong> κάτι το οποίο έδειχνε τα τελευταία χρόνια να αμφισβητείται με τη στροφή της κυβέρνησης Ομπάμα προς τον σιιτικό παράγοντα στη Μέση Ανατολή, «ανακαλύπτοντας» αίφνης, ότι σε πολλά μέτωπα τα συμφέροντα είναι σχεδόν ταυτόσημα.<br /> <div style="text-align: center;"> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <span style="background-color: #f3f3f3; color: #444444;"><b>Η στάση της Σαουδικής Αραβίας στο θέμα, αφενός εξυπηρετεί τις ΗΠΑ στην πολιτική τους απέναντι στη Ρωσία, αφετέρου όμως βάζει «βόμβα» στα θεμέλια της πολιτικής των ΗΠΑ απέναντι στην Τεχεράνη, εκτός κι αν θεωρηθεί ότι την εξυπηρετεί, καθότι εξαιτίας της πίεσης που ασκείται, το να καταλήξει σε συμφωνία για το επίμαχο θέμα του πυρηνικού προγράμματος αναδεικνύεται σε άμεση ανάγκη.</b></span></blockquote> </div> Σε κάθε όμως περίπτωση, η Τεχεράνη δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσει αναπάντητη την πρόκληση που θεωρεί ότι προέρχεται από τη Σαουδική Αραβία. Το προφανέστερο, είναι η<strong> ριζοσπαστικοποίηση του σιιτικού τμήματος της Σαουδικής Αραβίας, το οποίο μάλιστα κατοικεί στο τμήμα εκείνο του βασιλείου των Σαούντ που φιλοξενεί τα πετρελαϊκά κοιτάσματα…</strong><br /> Οι εξελίξεις φαίνεται πως θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το πετρέλαιο βάζει φωτιά και αλλού πέραν Μόσχας-Ουάσιγκτον

Άκρως ανησυχητικά είναι τα σημάδια στην αυγή του 2015 για τη σταθερότητα στον ταλαιπωρημένο – από τη δράση των ανθρώπων – πλανήτη μας, κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι αλλάζει στο "Κόκκινο Βιβλίο" της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSGHG6SVLLCkGRHifExkc61-RlzmXei8VMQ4bMkufhTo108F8elrAQZZN__VW03XKKwXO-Odvl1LzqgIt6peGfPMFI6k3fPzlr6DgaXrM_5Z_Hk_XprhvnRKvnnTPzGUFM0KZmiHjX8bFh/s1600/%CE%A4%CE%B9+%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%BF+%CE%9A%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF+%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjSGHG6SVLLCkGRHifExkc61-RlzmXei8VMQ4bMkufhTo108F8elrAQZZN__VW03XKKwXO-Odvl1LzqgIt6peGfPMFI6k3fPzlr6DgaXrM_5Z_Hk_XprhvnRKvnnTPzGUFM0KZmiHjX8bFh/s1600/%CE%A4%CE%B9+%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%BF+%CE%9A%CF%8C%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF+%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%BF+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CE%A4%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%BA%CE%AF%CE%B1%CF%82.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Επιμέλεια <strong>Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ </strong><br /> <br /> Ξανά στο ...τραπέζι το<strong> ''Κόκκινο Βιβλίο'' </strong>( Πολιτικό Έγγραφο Εθνικής Ασφαλείας ή  ''μυστικό Σύνταγμα'' ή ''δόγμα άμυνας'') της Τουρκίας και η πρόταση να περιληφθεί το Κίνημα του ιμάμη Γκιουλέν στις απειλές τις χώρας!<br /> <br /> Όπως μεταδίδεται από τα τηλεοπτικά δίκτυα έγινε η τελευταία Σύνοδος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) της Τουρκίας στο νέο Προεδρικό Μέγαρο, υπό την Προεδρία του κ.Ερντογάν, που πραγματοποιείται κάθε δίμηνο. <br /> <br /> Μετά την τελευταία Σύνοδο του ΣΕΑ κατά το διάστημα που πέρασε, πραγματοποιήθηκαν έντονες επαφές αναφορικά με το ''Κόκκινο Βιβλίο'' και τις απειλές κατά της Τουρκίας. Ηδη υπαινιγμούς ή και δηλώσεις ως προς την αλλαγή του ''δόγματος'' των Ενόπλων Δυνάμεων ( στο  «Κόκκινο Βιβλίο») της Τουρκίας,είχε κάνει και  ο ίδιος ο κ. Ερντογάν , αφήνοντας να εννοηθεί ότι στις απειλές κατά της χώρας θα περιληφθεί και η λεγόμενη ''παράλληλη δομή'',  δηλαδή η οργάνωση του Κινήματος του αυτοεξόριστου ιμάμη Γκιουλέν με τον οποίο είναι σε σύγκρουση.Για το θέμα είχαν γίνει και σαφείς διαρροές Ωστόσο τελικά δεν έγιναν αλλαγές όπως  ανακοίνωσε αρχές Νοεμβρίου ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης και κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Μπουλέντ Αρίντς.<br /> <br /> Ο κ. Αρίντς που εμφανίσθηκε μπροστά από τις κάμερες έπειτα από τη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου που διήρκεσε 8,5 ώρες, δήλωσε πως προς το παρόν δε τίθεται θέμα τροποποίησης του Πολιτικού Εγγράφου Εθνικής Ασφαλείας. Πάντως υπήρχαν αναφορές ότι η ''παράλληλη δομή'', φέρεται να συμπεριλήφθηκε στο Πολιτικό <br /> Έγγραφο Εθνικής Ασφάλειας (το λεγόμενο ''Κόκκινο Βιβλίο'') με τη διατύπωση «δομές που απειλούν την ηρεμία του λαού μας και την εθνική μας ασφάλεια».Αυτός ο χαρακτηρισμός ουσιαστικά θεωρήθηκε ως προαναγγελία ότι θα γίνουν αλλαγές και πέραν του ''Πολιτικού Έγγραφου Εθνικής Ασφάλειας'' (ας πούμε το λεγόμενο ''Αμυντικό Δόγμα'' στα δικά μας), δηλαδή και στο  ''Στρατηγικό Έγγραφο''.Στο εν λόγω Έγγραφο αναγράφονται τα μέτρα τα οποία θα ληφθούν κατά των απειλών που κατονομάζονται στο Πολιτικό Έγγραφο, καθώς επίσης οι τρόποι και τα Μέσα που θα χρησιμοποιηθούν.<br /> <br /> Ενδιαφέρον θα είναι να δούμε -κάτι βέβαια εξαιρετικά δύσκολο λόγω του απόρρητου- αν στο  ''Στρατηγικό Έγγραφο'' περιλαμβάνονται και ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ  φύσεως μέτρα και μέσα κατά των οπαδών του Κινήματος Γκιουλεν - και αν ναι σε ποιες περιπτώσεις, υπό ποιες προϋποθέσεις κ.λπ.<br /> Τόσο το Πολιτικό Έγγραφο, όσο και το Στρατηγικό Έγγραφο ανανεώνονται κάθε πέντε χρόνια- αλλάζουν δε σύμφωνα με τις εξελίξεις στη χώρα και στην περιοχή, εντός 5 ετών.Σε περίπτωση που προκύψει ανάγκη ανανέωσης μπορεί να μην αναμένεται η κάλυψη των 5 ετών<br /> Στην συνέχεια, όπως αποκαλύπτεται τώρα, έγιναν εργασίες προετοιμασίας σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία του ΣΕΑ, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> και ο Γενικός Γραμματέας του ΣΕΑ, κ. Σεϊφουλάχ Χατζημουφτίογλου, συναντήθηκε αρκετές φορές τόσο με τον Πρωθυπουργό όσο και με τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας.<br /> <br /> Κατά το διάστημα αυτό,οι εμπλεκόμενες υπηρεσίες και φορείς του κράτους και πρώτα το Γενικό Επιτελείο των Ενόπλων Δυνάμεων, η αστυνομία και η ΜΙΤ προέβησαν σε εισηγήσεις αναφορικά με τα δικά τους σχέδια δράσης για το θέμα. . Στη Σύνοδο, εκτός από τις εξελίξεις στην περιοχή και το Κουρδικό και θα αξιολογηθούν οι προετοιμασίες σχετικά με την απόφαση να συμπεριληφθεί στο ''Κόκκινο Βιβλίο''και το θέμα του κινήματος Γκιουλέν.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τι αλλάζει στο "Κόκκινο Βιβλίο" της Τουρκίας

Επιμέλεια Λ. ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ  Ξανά στο ...τραπέζι το ''Κόκκινο Βιβλίο''  ( Πολιτικό Έγγραφο Εθνικής Ασφαλείας ή  '...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι απαντήσεις των FT στα καυτά ερωτήματα του 2015

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaP45giI_n8b9-dFLCH68C6D6Fu-Vv6lUCMv7dj9PVJ-iJV4SVIySuIctiMG8AZQRK_MPzny8SxWKWUcar_7RSOHSfZjHsqnNinTt1klM4fC0IcfAvrYva6_YuFl8BknpBiDHWsSxK58G1/s1600/financial+times.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaP45giI_n8b9-dFLCH68C6D6Fu-Vv6lUCMv7dj9PVJ-iJV4SVIySuIctiMG8AZQRK_MPzny8SxWKWUcar_7RSOHSfZjHsqnNinTt1klM4fC0IcfAvrYva6_YuFl8BknpBiDHWsSxK58G1/s1600/financial+times.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;"> <span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">Οι συντάκτες των FT ξεσκονίζουν τις... κρυστάλλινες σφαίρες τους και κάνουν προβλέψεις για το 2015. Που θα πάει η τιμή του πετρελαίου και τι θα κάνει η ΕΚΤ με το QE. Η ουκρανική κρίση, η ανάπτυξη σε Κίνα - Ινδία και το μέλλον του bitcoin.</span></blockquote> Καθώς το 2014 έφτασε στο τέλος του οι Financial Times επιχειρούν για άλλη μια φορά μια ακίνδυνη άσκηση μαντείας.<br /> Όπως κάθε χρονιά, καλούμε ορισμένους από τους ειδικούς και τους σχολιαστές των FT να χαμηλώσουν τα φώτα, να ξεσκονίσουν τις κρυστάλλινες σφαίρες και να προβλέψουν τι θα συμβεί τους επόμενους 12 μήνες σε διάφορα θέματα, από τις βρετανικές εκλογές μέχρι τις προοπτικές της φορετής τεχνολογίας (wearable technology).<br /> Πρόκειται για ένα ριψοκίνδυνο εγχείρημα. Στο περσινό άρθρο για τις προγνώσεις της πρωτοχρονιάς, υπήρχαν κάποιες εκτιμήσεις που δεν θα θέλαμε να τις θυμόμαστε. Ο Chris Giles είπε ότι η Τράπεζα της Αγγλίας θα αυξήσει τα επιτόκια το 2014. Ο Simon Kuper προέβλεψε ότι <strong>η Βραζιλία θα κερδίσει</strong> το Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο Clive Cookson προέβλεψε ότι η <strong>Virgin Galactic</strong> θα πραγματοποιήσει φέτος την πρώτη επιτυχημένη εμπορική της πτήση.<br /> Στον αντίποδα, πρέπει να απονείμουμε τα εύσημα σε κάποιους συναδέλφους. Ο Victor Mallet διακήρυξε ορθά ότι ο Narenda Modi θα κερδίσει τις εκλογές στην Ινδία. Ο Jonathan Ford έπεσε μέσα στο ότι <strong>η Σκωτία θα ψηφίσει όχι</strong> στην ανεξαρτησία (ακόμα και αν αυτό φαινόταν αμφίβολο πριν τις κάλπες). O Gideon Rachman προέβλεψε τις νίκες του γαλλικού Εθνικού Μετώπου και του βρετανικού κόμματος της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (Ukip) στις ευρωεκλογές του Μαϊου.<br /> Φυσικά μια άσκηση σαν αυτή έχει μόνο εν μέρει να κάνει με την παροχή της σωστής απάντησης σε ένα δεδομένο ερώτημα. Ένα σημαντικό κομμάτι της προσπάθειας αφορά <strong>την επιλογή της σωστής ερώτησης</strong>. Πέρυσι, παραβλέψαμε να εξετάσουμε κατά πόσον ο Πούτιν θα εισβάλλει στην Ουκρανία, αν μια αμφιλεγόμενη ομάδα με το όνομα Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε θα γινόταν στρατηγική απειλή στην Μέση Ανατολή ή αν η Κούβα θα ανακτούσε διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ μετά από 50 χρόνια.<br /> Θα συμβούν πράγματα στο θέατρο της παγκόσμιας ειδησεογραφίας που κανείς μας δεν μπορεί να φανταστεί ακόμα.<br /> <em><strong>James Blitz</strong></em><br /> <h3> Θα έχει η Βρετανία «εθνική» κυβέρνηση μετά τις επόμενες εκλογές ;</h3> Ναι. Οι προηγούμενες εκλογές το 2010 οδήγησαν στην πρώτη κυβέρνηση συνεργασίας από το 1945. Οι εκλογές του Μαϊου μπορεί να πάνε ακόμα πιο πέρα, αναβιώνοντας τις «εθνικές» κυβερνήσεις της δεκαετίας του 1930, φέρνοντας μαζί στην εξουσία τα δύο μεγάλα κόμματα, τους <strong>Εργατικούς </strong>και τους<strong> Συντηρητικούς</strong>. Όπως και το 1931 δεν θα είναι θέμα επιλογής αλλά αναγκαιότητας.<br /> Η μείωση των ποσοστών και των τριών κομμάτων θα καταστήσει αδύνατη την συγκρότηση ενός βιώσιμου συνασπισμού με την συμμετοχή των <strong>Φιλελεύθερων Δημοκρατών</strong> και των Εργατικών ή των Συντηρητικών.<br /> Το κόστος μιας συνεργασίας με το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας ή το Ukip, θα είναι πολύ υψηλό για να το αντέξουν οι Συντηρητικοί ή οι Εργατικοί. Το ίδιο ισχύει και για τον κίνδυνο μιας κυβέρνηση μειοψηφίας, που θα ακολουθηθεί από ένα γρήγορο δεύτερο γύρο εκλογών.<br /> Ο σχηματισμός εθνικής κυβέρνησης δεν θα είναι εύκολη υπόθεση και θα δοθεί μάχη για το ποιος θα αναλάβει τα ηνία. Οποιαδήποτε συμφωνία συνεργασίας θα δεχθεί μεγάλη αμφισβήτηση και θα οδηγήσει <strong>σε αποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές</strong>. Οι πολιτικοί θα χρειαστούν χρόνο για να προσαρμοστούν στο νέο κατακερματισμένο τοπίο.<br /> <em><strong>Jonathan Ford</strong></em><br /> <h3> Θα υποχωρήσει η τιμή του πετρελαίου κάτω από τα 50 δολάρια το βαρέλι ;</h3> Ναι. Υπάρχουν δύο λόγοι για τους οποίους μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι η υπερπροσφορά στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου που οδήγησε την τιμή του πετρελαίου Brent να υποχωρήσει κατά περίπου 50% μεταξύ Ιουνίου και Δεκεμβρίου θα συνεχιστεί τουλάχιστον και μέχρι το <strong>πρώτο μισό του 2015</strong>.<br /> Πρώτον, η παραγωγή αναμένεται να αυξηθεί. Η βιομηχανία σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ, που παρουσιάζεται ως ο πιο ευάλωτος τομέας στην βουτιά των τιμών, θα είναι σε θέση να αυξήσει την παραγωγή παρά τις οικονομικές πιέσεις που δέχεται. Εν τω μεταξύ, η<strong> Σαουδική Αραβία</strong> και άλλα μέλη του ΟΠΕΚ, η ομάδα των πετρελαιοπαραγωγών χωρών, δεν πρόκειται να κάνουν κάτι άλλο από μια ονομαστική μείωση στην παραγωγή.<br /> Δεύτερον, η αύξηση της ζήτησης θα παραμείνει υποτονική όπως και στο δεύτερο μισό του 2014. Μια σημαντική ανάκαμψη της ανάπτυξης <strong>στην Κίνα</strong> και σε άλλες αναδυόμενες οικονομίες μπορεί να το αλλάξει αυτό αλλά βρίσκεται μήνες μακριά στην καλύτερη των περιπτώσεων. Στις συνθήκες αυτές, το πετρέλαιο αναμένεται να υποχωρήσει κάτω από τα 50 δολάρια το βαρέλι.<br /> Με τον καιρό θα αρχίσουν να λειτουργούν <strong>οι δυνάμεις της αγοράς</strong>. Οι χαμηλότερες τιμές θα τονώσουν την ζήτηση και θα περιορίσουν την παραγωγή, ειδικά στις ΗΠΑ, και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι τιμές να είναι υψηλότερες στο τέλος του έτους από ότι στην αρχή. Ένα πράγμα είναι βέβαιο: όσο περισσότερο υποχωρούν οι τιμές, τόσο μεγαλύτερη η ζημιά στις επενδύσεις στην παραγωγή πετρελαίου και άρα τόσο πιο μεγάλη θα είναι η ανάκαμψη.<br /> <em><strong>Ed Crooks</strong></em><br /> <h3> Θα προχωρήσει η ΕΚΤ σε πλήρες πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης ;</h3> Ναι. Ο πληθωρισμός στην ευρωζώνη έχει βουτήξει στο 0,3%, αρκετά κάτω από τον στόχο της ΕΚΤ του «κάτω, αλλά κοντά στο 2% μεσοπρόθεσμα». Ο κίνδυνος να ισχυροποιηθούν οι προσδοκίες για υπερβολικά χαμηλό πληθωρισμό ή αποπληθωρισμό είναι πλέον μεγάλος.<br /> Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο <strong>Μάριο Ντράγκι</strong>, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, ανακοίνωσε στα 4 Δεκεμβρίου του 2014 πως «ο ισολογισμός προορίζεται να κινηθεί προς τα επίπεδα που είχε στις αρχές του 2012». Η αύξηση στον ισολογισμό ανέρχεται στο 1 τρισ. ευρώ περίπου. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι κάτι άλλο από τις απευθείας αγορές κρατικών ομολόγων θα διασφαλίσει το αποτέλεσμα.<br /> Η αλλαγή στη γλώσσα από το «αναμένεται» στο «προορίζεται» έγινε, δυστυχώς, με την<strong> αντίθετη γνώμη έξι μελών</strong> του Συμβουλίου. Ωστόσο, όσο σκληρή και αν είναι η αντίσταση, είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ΕΚΤ θα αναγκαστεί να το δοκιμάσει. Mετά θα βγουν τα μαχαίρια.<br /> <em><strong>Martin Wolf</strong></em><br /> <h3> Θα καταλάβει η Ρωσία νέα εδάφη στην Ουκρανία ή την Ευρώπη ;</h3> Όχι. Αντιμέτωπος με μια οικονομική κρίση στο εσωτερικό και με κυρώσεις στο εξωτερικό, ο κ. Πούτιν θα βάλει στην άκρη τον επεκτατισμό του, τουλάχιστον το 2015. Αντίθετα, ο Ρώσος ηγέτης θα προσπαθήσει να εδραιώσει την παρουσία του στην Κριμαία και να κρατήσει τα αντιμαχόμενα μέρη στην «ανατολική Ουκρανία» σε μια ανεπίλυτη σύγκρουση (frozen conflict). Αυτό θα <strong>εμποδίσει το Κίεβο</strong> να κυβερνήσει αποτελεσματικά.<br /> Ωστόσο, πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο παράμετροι που μπορεί να αλλάξουν τα δεδομένα.<br /> Πρώτον, ο Ρώσος ηγέτης έχει ξαφνιάσει επανειλημμένα τη Δύση – λίγοι περίμεναν την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014.<br /> Δεύτερον, μια πιθανή <strong>αντίδραση του Πούτιν</strong> στα οικονομικά προβλήματα στο εσωτερικό θα ήταν η τόνωση του εθνικισμού μέσω μιας κλιμάκωσης της σύγκρουσης στην Ουκρανία.<br /> Σε κάθε περίπτωση, οι οικονομικοί και στρατιωτικοί κίνδυνοι ενός πολέμου φαίνονται πολύ μεγάλοι για την Μόσχα το 2015.<br /> <em><strong>Gideon Rachman</strong></em><br /> <h3> Θα προχωρήσουν οι ΗΠΑ σε χερσαίες επιχειρήσεις κατά του ΙΚΙΛ στο Ιράκ και στην Συρία ;</h3> Όχι. Το ΙΚΙΛ, το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε, θα συνεχίσει να αποτελεί μια μεγάλη απειλή και το 2015. Το Πεντάγωνο θα παραμείνει επικεντρωμένο στην περιοχή, ειδικά στο Ιράκ, με στόχο να περιορίσει την ισχύ των τζιχαντιστών. Ειδικές δυνάμεις βρίσκονται ήδη στην περιοχή παρέχοντας στήριξη στην καθοδήγηση των αεροπορικών επιθέσεων.<br /> Την επόμενη χρονιά πρέπει να αναμένεται μια πιο εκτεταμένη ανάπτυξη των ειδικών ατών δυνάμεων. Οι ΗΠΑ θα στείλουν επίσης περισσότερους στρατιωτικούς συμβούλους στην Βαγδάτη και μπορεί να τους χρησιμοποιήσουν ακόμα για την υποστήριξη ιρακινών στρατιωτών σε επιχειρήσεις, αν και ο <strong>πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα</strong> αντιστέκεται ακόμα σε κάτι τέτοιο.<br /> Αυτό που δεν πρόκειται να κάνουν οι ΗΠΑ και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι είναι να παρατάξουν τις δικές τους δυνάμεις μάχης. Οι χερσαίες μάχες κατά του ΙΚΙΛ θα παραμείνουν μια υπόθεση του Ιράκ.<br /> Οι δυτικές δυνάμεις θα διατηρήσουν την θέση ότι το ΙΚΙΛ θα ηττηθεί μόνο όταν ο εθνικός στρατός του Ιράκ, οι τοπικές σουνιτικές δυνάμεις και οι ομάδες ανταρτών γίνουν αρκετά ισχυρές.<br /> <strong><em>Roula Khalaf</em></strong><br /> <h3> Θα υποχωρήσει ο ρυθμός ανάπτυξης της Κίνας κάτω από το 7% το 2015 ;</h3> Ναι. Το Πεκίνο μπορεί να έχει σαν στόχο να κρατήσει τον επίσημο στόχο για το ΑΕΠ στο 7% και πάνω για να μην επιτρέψει μια απότομη υποχώρηση της εμπιστοσύνης. Δυστυχώς, η κινεζική οικονομία δεν αναμένεται να υπακούσει και θα επιβραδυνθεί λίγο κάτω από το νούμερο αυτό.<br /> Με το ΑΕΠ να προβλέπεται να καταγραφεί ελαφρώς χαμηλότερα από τις επίσημες εκτιμήσεις το 2014, η κινεζική ηγεσία θα θέλει να αποφύγει μια<strong> δεύτερη αστοχία το 2015</strong>. Ωστόσο, η αύξηση του εγχώριου χρέους, η επιβράδυνση των επενδύσεων, οι χαμηλές πωλήσεις στην στεγαστική αγορά και o αδύναμος μεταποιητικός τομέας θα επηρεάσουν αρνητικά τον δυναμισμό της κινεζικής οικονομίας.<br /> Η νομισματική πολιτική προβλέπεται να γίνει ακόμα πιο υποστηρικτική, καθώς το Πεκίνο θέλει να αποφύγει το περιβάλλον χαμηλού πληθωρισμού να μετατραπεί σε ένα αποπληθωριστικό σπιράλ. Οι κινήσεις αυτές αναμένεται να στηρίξουν την καταναλωτική δαπάνη, την τελευταία ελπίδα του Πεκίνου για μια ώθηση στην ανάπτυξη.<br /> <em><strong>James Kynge</strong></em><br /> <h3> Ποια κεντρική τράπεζα – η Fed ή η BoE – θα είναι πρώτη που θα αυξήσει τα επιτόκια ;</h3> Η Fed. To γνωμικό λέει πως δεν πρέπει ποτέ να στοιχηματίζεις κατά της Fed και παραμένει μια καλή συμβουλή όσον αφορά τα επιτόκια το 2015.<br /> Τα οικονομικά στοιχεία δεν αρκούν για να φτάσει κανείς σε αυτό το συμπέρασμα. Η απότομη ανάπτυξη στη <strong>Βρετανία</strong> και η κρίση παραγωγικότητας έχουν εκμηδενίσει την υπερβάλλουσα παραγωγική ικανότητα στην οικονομά, περιορίζοντας τα περιθώρια για περαιτέρω μη πληθωριστική ανάπτυξη. Με μικρότερη συμμετοχή, η αγορά εργασίας στις ΗΠΑ φαίνεται πως δεν έχει πλήρως εξυγιανθεί και μπορεί να κρατήσει τα επιτόκια χαμηλά για περισσότερο διάστημα.<br /> Η πρόβλεψη των επιτοκίων δεν έχει να κάνει μόνο με τα οικονομικά. Σημαντική είναι και η συμπεριφορά της κεντρικής τράπεζας. Ενώ η Fed είναι σχετικά προβλέψιμη, η <strong>BoE φυλάει πάντοτε εκπλήξεις.</strong> Τον ένα μήνα δείχνει να έχει το δάχτυλο στην σκανδάλη, τον επόμενο φαίνεται πως δεν θα μπορούσε να βρίσκεται πιο μακριά από μια αύξηση των επιτοκίων. Δεν θα θέλει να αναλάβει δράση πριν τις εκλογές του Μαϊου και προβλέπεται να βρει δικαιολογίες για να περιμένει την Fed από εκεί και έπειτα.<br /> <em><strong>Chris Giles</strong></em><br /> <h3> Θα εμφανιστεί ένας σοβαρός αντίπαλος για την Ηilary Clinton το 2015 ;</h3> Όχι. Δεν θα γνωρίζουμε το όνομα του Ρεπουμπλικάνου υποψήφιου ως το 2016. Ακόμα και τότε, ο ίδιος – δεν υπάρχουν γυναίκες με προοπτικές νίκης μεταξύ των 20 υποψηφίων που συζητούνται – θα έχει σπαταλήσει πολλές δυνάμεις, δίνοντας στην κα. Clinton σημαντικό προβάδισμα.<br /> Στο <strong>στρατόπεδο των Δημοκρατικών</strong>, θα αναμετρηθεί με έναν δύο δεύτερης κατηγορίας υποψηφίους, όπως ο Γερουσιαστής της Βιρτζίνια James Webb και ο Martin O’Malley, διοικητής του Maryland.<br /> Αλλά η κα. Clinton δεν θα απειληθεί στους προκριματικούς. Η μόνη πιθανή απειλή, η δημοφιλής Γερουσιαστής της Μασαχουσέτης<strong> Elizabeth Warren</strong>, θα αρνηθεί να λάβει μέρος στην κούρσα για το χρίσμα των Δημοκρατικών παρά τις ισχυρές εκκλήσεις από την φιλελεύθερη αριστερά. Η κα. Warren δεν θα θελήσει να σταθεί εμπόδιο στην πρώτη εκλογή γυναίκας στην θέση του προέδρου των ΗΠΑ.<br /> <em><strong>Edward Luce</strong></em><br /> <h3> Θα υποχωρήσουν οι τιμές των κατοικιών στο Λονδίνο ;</h3> Ναι. Οι τιμές θα πέσουν κατά 10% περίπου το 2015 εξαιτίας της υπερπροσφοράς από νέες πολυτελείς κατοικίες, αν και αυτό θα γίνει αισθητό μακριά από δημοφιλείς περιοχές όπως το<strong> Mayfair</strong> και το <strong>Knightsbridge.</strong><br /> Ορισμένα από τα νέες περιοχές πολυτελών κατοικιών, όπως οι <strong>Neo Bankside</strong> και <strong>Battersea</strong>, θα δυσκολευτούν να κρατήσουν την αξία τους. Η πρώτη προσφέρει μια εντυπωσιακή θέα στον Τάμεση και στον καθεδρικό του Αγίου Παύλου και εύκολη πρόσβαση στο City, αλλά δεν μπορεί να συγκριθεί με το Mayfair. Και ενώ ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής του Battersea διατηρεί μια αίγλη, ο περιβάλλον χώρος δεν παραπέμπει και τόσο σε ακριβό προάστιο.<br /> Επιπλέον, η απειλή του φόρου ακινήτων των<strong> Εργατικών</strong> κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τους πλούσιους αγοραστές.<br /> Oι «διορθώσεις» και «προσαρμογές» θα συνεχιστούν μέχρι τις εκλογές του Μαϊου.<br /> <em style="font-size: 8pt;"><strong>Jane Owen</strong></em><br /> <h3> Θα επιταχυνθεί η ινδική οικονομία υπό τον Narenda Modi ;</h3> Ναι, αλλά εξαρτάται από το πώς αντιλαμβάνεται κανείς την επιτάχυνση. Η Ινδία πρέπει να αναπτυχθεί ταχύτερα με πρωθυπουργό τον κ. Modi σε σχέση με την περσινή ζοφερή χρονιά της προηγούμενης κυβέρνησης.<br /> Στην πραγματικότητα, η ανάπτυξη είχε ήδη φτάσει στον πάτο όταν <strong>βούτηξε κάτω από το 5% το 2013</strong>. Αυξήθηκε στο 5,7% αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον κ. Μodi, αλλά δεν μπορεί να πάρει τα εύσημα για αυτό. Η επόμενη χρονιά θα είναι πιο ευνοϊκή για την Ινδία.<br /> Η χαμηλή τιμή του πετρελαίου θα χαλαρώσει την πίεση στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Επιπλέον θα βοηθήσει να τεθεί υπό έλεγχο ο πληθωρισμός, ανοίγοντας το δρόμο για μια μείωση των επιτοκίων που θα τονώσει την ανάπτυξη.<br /> Ο κ. Modi έχει την τύχη να έχει και ένα κεντρικό τραπεζίτη παγκόσμιας κλάσης, τον <strong>Raqhuram Rajan.</strong> H πραγματική πρόκληση ωστόσο είναι να επιστρέψει η ανάπτυξη της Ινδίας στο επίπεδο του 7% με 9% που βρισκόταν πριν μερικά χρόνια.<br /> Κάτι τέτοιο θα απαιτήσει διαρθρωτικές αλλαγές. Θα πρέπει να κάνει κάτι περισσότερο από το να τρομάξει μερικούς γραφειοκράτες. Ορισμένες πραγματικά μεγάλες μεταρρυθμίσεις – στην<strong> αγορά εργασίας,</strong> στην φορολογία ή στους κανονισμούς για τις ξένες επενδύσεις – είναι απαραίτητες για να πείσουν τους επενδυτές πως η Ινδία έχει επιστρέψει πίσω στο παιχνίδι.<br /> <em><strong>David Pilling</strong></em><br /> <h3> Θα έχει νικηθεί ο Έμπολα στην Δυτική Αφρική ως το τέλος του 2015 ;</h3> Ναι. Η επιδημία του Έμπολα στην Δυτική Αφρική ξεκίνησε στην Γουινέα και άρχισε να προκαλεί σοβαρή ανησυχία τον Σεπτέμβριο. Από τότε ο κόσμος έχει επιστρατέψει σημαντικούς ιατρικούς και οικονομικούς πόρους στην μάχη κατά του ιού για να σταματήσει την εκθετική ανάπτυξη των κρουσμάτων, αν και με τα θύματα να πλησιάζουν τις 7.000, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η επιδημία έχει τεθεί ακόμα υπό έλεγχο.<br /> Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η φύση του ιού - ο οποίος έχει υψηλά ποσοστά θνησιμότητας αλλά δεν μεταδίδεται εύκολα - επιτρέπουν την εξαφάνιση του, εφόσον οι άνθρωποι αποφεύγουν την <strong>άμεση φυσική επαφή</strong> με τους πελάτες.<br /> Το ντόπιο ιατρικό προσωπικό αντιμετωπίζει πιο αποτελεσματικά τον Έμπολα σήμερα και συνεχίζεται η παροχή βοήθειας από τον <strong>Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας</strong>, τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και πολλούς άλλους οργανισμούς. Θα υπάρξουν πισωγυρίσματα και αναζωπυρώσεις κατά τη διάρκεια του 2015, αλλά η Δυτική Αφρική μπορεί να προσβλέπει σε ένα 2016 χωρίς Έμπολα.<br /> <em><strong>Clive Cookson</strong></em><br /> <h3> Θα είναι το 2015 η χρονιά που θα καταρρεύσουν το bitcoin και άλλα ψηφιακά νομίσματα ;</h3> Όχι. Επενδυτές με πολύ βαθιές τσέπες είναι έτοιμοι να ρίξουν χρήματα για να υπερασπιστούν το πείραμα του ψηφιακού νομίσματος, αποτρέποντας μια άμεση ή δραματική κατάρρευση.<br /> Σε κάθε περίπτωση, οι πιθανότητες να καθιερωθεί το bitcoin ως ένα διαδεδομένο νόμισμα είναι αυτήν την στιγμή μηδενικές. Η τιμή του κινείται γύρω από τα 350 δολάρια εδώ και μήνες, ανεβάζοντας στα ύψη τις απώλειες για όσους επένδυσαν στα υψηλά του έτους στα <strong>1.200 δολάρια.</strong><br /> Αν προσθέσει κανείς μια σειρά από θορυβώδη σκάνδαλα, όπως η χρεοκοπία του ψηφιακού ανταλλακτηρίου Mt. Gox με έδρα το Τόκυο τον Φεβρουάριο, θα συνειδητοποιήσει πως δεν είναι ένα ερώτημα για το αν αλλά για το πότε ο κόσμος θα χάσει μια για πάντα το ενδιαφέρον για αυτό το πείραμα.<br /> <em><strong>Izabella Kaminska</strong></em><br /> <h3> Θα είναι το 2015 η χρονιά της «φορετής» τεχνολογίας ;</h3> Όχι. Το Apple Watch, το οποίο θα βγει σύντομα στις αγορές, έσπασε αναμφίβολα τον αισθητικό κώδικα: είναι ένα φορετό εξάρτημα που μπορεί πραγματικά να θέλει να το φορέσει κανείς. Θα γίνει επίσης ένα πανίσχυρο σύμβολο τεχνολογικού στάτους. Αλλά εκτός από κάποια χρήσιμα πράγματα όπως το να δείχνει την ώρα, δεν είναι ξεκάθαρο γιατί ακριβώς είναι χρήσιμο.<br /> Η άλλη μεγάλη ελπίδα της βιομηχανίας των φορετών εξαρτημάτων, το <strong>Google Glass,</strong> κινδυνεύει να γίνει ένα σύμβολο τεχνολογικής ύβρεως. Περιμένει πραγματικά η Google να υιοθετήσουν οι άνθρωποι στην καθημερινότητα τους αυτό το cyborg στιλ ; Το πιθανότερο είναι να επανεισάγει την ιδέα φέτος για ένα πιο περιορισμένο κοινό: υπάρχουν πολλές δουλειές όπου μια <strong>οθόνη HUD</strong> (heads-up display) θα είναι εξαιρετικά χρήσιμη.<br /> <br /> Για την μαζική αγορά, εφαρμογές για την παρακολούθηση της υγείας είναι εξαιρετικά σημαντικές. Αλλά τα φορετά εξαρτήματα θα συνεχίσουν να μοιάζουν με μια τεχνολογία που αναζητεί ακόμα την ταυτότητα της. Τα πραγματικά χρήσιμα εξαρτήματα δεν έχουν εφευρεθεί ακόμα.<br /> <em><strong>Richard Waters</strong></em><br /> <br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι απαντήσεις των FT στα καυτά ερωτήματα του 2015

Οι συντάκτες των FT ξεσκονίζουν τις... κρυστάλλινες σφαίρες τους και κάνουν προβλέψεις για το 2015. Που θα πάει η τιμή του πετρελαίου κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο πραγματικά ισχυρή ειναι η Τουρκία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaAHVDM9qEY4CHy2vFbfFuBXeli8eoVVKaDrJfeaUqS1tFdetaaOg93MOKcvJrE_4Qz694iQJvhy757fGv0hk92AgIMCeUi3iRjN6Ra31XGXkCRQ21JlAcCmGpZW5MTxKAnwbPXhIzIe-8/s1600/toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjaAHVDM9qEY4CHy2vFbfFuBXeli8eoVVKaDrJfeaUqS1tFdetaaOg93MOKcvJrE_4Qz694iQJvhy757fGv0hk92AgIMCeUi3iRjN6Ra31XGXkCRQ21JlAcCmGpZW5MTxKAnwbPXhIzIe-8/s1600/toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Του <strong>ΠΑΝΤΕΛΗ Δ.ΚΑΡΥΚΑ</strong><br /> <br /> Η Τουρκία έχει προσπαθήσει και, εν μέρει, έχει καταφέρει να πείσει πολλούς, των εκάστοτε Ελλήνων κυβερνόντων, περιλαμβανομένων ότι είναι μια περιφερειακή υπερδύναμη. Επίσης το ισλαμιστικό καθεστώς Ερντογάν έχει καταφέρει να πείσει τους πρόθυμους, ούτως ή άλλως, Τούρκους, περί της «ισχύος και της μεγαλοσύνης  του μεγάλου και μοναδικού τουρκικού έθνους».<br /> Έχει όμως, τελικά, βάση, η θεώρηση αυτή ; Η απάντηση είναι απλή και μονολεκτική. Όχι. Η Τουρκία εμφανίζεται ισχυρή αλλά δεν είναι. Για αυτό άλλωστε καταφεύγει, συχνά πυκνά, σε τακτικές εκφοβισμού των γειτόνων της, εκμεταλλευόμενη ακριβώς τα φοβικά σύνδρομα που έχει καταφέρει να τους περάσει.<br /> <br /> Η ισχύς μιας χώρας δεν πηγάζει, αποκλειστικά, από την ισχύ των ενόπλων της δυνάμεων, η οποία, βέβαια είναι τεράστιος παράγοντας αποτροπής, αλλά από μόνη της δεν λέει κάτι στο σύγχρονο διεθνές σύστημα. Και η Ελλάδα έχει υπερπολλαπλάσια στρατιωτική ισχύ έναντι της ΠΓΔΜ αλλά δεν είναι σε θέση να επιβάλει τα δίκαιά της στηριγμένη σε αυτήν.<br /> <br /> Η Τουρκία, αυτήν την στιγμή, βρίσκεται ίσως στην δυσκολότερη στιγμή της, όντας πλήρως απομονωμένη διπλωματικά. Το όραμα του κωμικού διδύμου Ερντογάν-Νταβούτογλου, είχε ως στόχο την αναβίωση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, όχι μέσω κατακτήσεων – απαραίτητα – αλλά μέσω της εξάπλωσης της τουρκικής επιρροής στις πάλαι ποτέ περιοχές που βρίσκονταν υπό οθωμανική διοίκηση/κατοχή.<br /> <br /> Ποντάροντας στο όραμα αυτό η Τουρκία άρχισε να ακολουθεί, από το 2010 περίπου, όταν ένιωσε αρκετά ισχυρή η ίδια, μια πολιτική που δεν θα μπορούσε παρά να την οδηγήσει σε τέλμα, ακριβώς διότι δεν είχε την ισχύ που η ηγεσία της φανταζόταν πως είχε. Σε πρώτη φάση η Τουρκία, εμφανιζόμενη ως φύλακας-άγγελος των απανταχού σουνιτών, ήρθε σε ρήξη με το Ισραήλ. Η ενέργειά της ήταν σαφώς σκόπιμη και προσχεδιασμένη. Ο στολίσκος για τη Γάζα δεν απέπλευσε με αγαθές προθέσεις το 2010. <br /> <br /> Ήταν μια κίνηση με σκοπό να προκαλέσει ανοικτά το Ισραήλ, για να κερδίσει την συμπάθεια των Αράβων. Αυτό που δεν υπολόγισαν οι Τούρκοι ήταν ότι το Ισραήλ θα τολμούσε να αντιδράσει τόσο δυναμικά, όσο τελικά αντέδρασε, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 10 Τούρκοι. Οι Τούρκοι υπολόγιζαν πως θα μπορούσαν να μπλοφάρουν έναντι του Ισραήλ όπως έπραξαν κατά της Ελλάδας το 1996 στα Ίμια. Απέτυχαν και το πλήρωσαν.<br /> <br /> Ο Ερντογάν δεν είχε άλλη επιλογή, μετά το χαστούκι στο γόητρό του που δέχτηκε, παρά να σηκώσει τους τόνους κατά του Ισραήλ, διαταράσσοντας δραματικά τις διμερείς σχέσεις. Δέσμιος των επιλογών του, ο Ερντογάν συνεχίζει την ίδια τακτική έως σήμερα, χρησιμοποιώντας την Χαμάς ως μέσο άσκησης πίεσης στο Ισραήλ, όπως έπραξε το περασμένο καλοκαίρι.<br /> <br /> Το 2011 ο Ερντογάν, αποφάσισε πως είχε έρθει η στιγμή να δοκιμάσει την τύχη του στη Μέση Ανατολή. Προφανής στόχος ήταν η Συρία, η οποία  δεν επελέγη τυχαία. Η ανατροπή του εκεί status Quo εξυπηρετούσε ποικιλοτρόπως τους Τούρκους. Στόχος ήταν η πτώση του καθεστώτος  Άσαντ και η αντικατάστασή του από ένα σουνιτικό, φιλοτουρκικό καθεστώς. Με τον τρόπο αυτό η Τουρκία θα μπορούσε να ασκήσει άμεση πίεση στο Ισραήλ, το οποίο ακολουθώντας το παλαιό αγγλοσαξωνικό ρητό «better the devil you know» είχε βρει ισορροπίες με το συριακό καθεστώς και μάλλον δεν επιθυμούσε ανατροπές. Ανατρέποντας την υφιστάμενη κατάσταση στην Συρία, η Τουρκία κέρδιζε χώρο επιρροής, πίεζε το Ισραήλ, το οποίο επιθυμούσε να υποκαταστήσει ως, μουσουλμανική, περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή και αδρανοποιούσε τους Κούρδους της Συρίας, οι οποίοι ήταν και είναι φίλα προσκείμενοι στο ΡΚΚ.<br /> <br /> Έτσι η Τουρκία προκάλεσε το ξέσπασμα του πολέμου στην Συρία, που μαίνεται ακόμα, με θύματα πάνω από 200.000 ανθρώπους. Δεν ήταν βέβαια μόνη. Έμεινε όμως μόνη, καθώς οι άλλες σουνιτικές χώρες, πλην του Κατάρ, αντελήφθησαν ότι τελικά μεταξύ Άσαντ και τζιχαντιστών, ο πρώτος αποτελεί το μικρότερο κακό. Το σημαντικότερο όμως πλήγμα του συριακού πολέμου για την Τουρκία ήταν το χάσμα που δημιουργήθηκε με το Ιράν. Το Ιράν και η Τουρκία διατηρούσαν άριστες σχέσεις μέχρι την τουρκική εμπλοκή στην Συρία. Αυτό δεν ισχύει πια και για όσο διαρκεί ο πόλεμος η αποκατάσταση των μεταξύ τους σχέσεων είναι δύκολη, εκτός αν η Τουρκία αλλάξει άρδην την στάση της στο ζήτημα και πάψει να αντιμάχεται το καθεστώς Άσαντ.<br /> <br /> Ακολούθως η Τουρκία ενεπλάκη στη διαβόητη «Αραβική Άνοιξη», η οποία ελάχιστα αραβική ήταν και μάλλον καθόλου άνοιξη. Η Τουρκία ενεπλάκη στο διπλωματικό αυτό παιχνίδι με σκοπό να προωθήσει την εγκατάσταση φίλα προσκείμενων σε αυτή σουνιτικών, ισλαμιστικών καθεστώτων. Το επιχείρησε στη Λιβύη, το επιχείρησε και στην Αίγυπτο. Απέτυχε και στις δύο περιπτώσεις. Και μάλιστα, στην περίπτωση της Αιγύπτου, ιδιαίτερα οικτρά, οδηγώντας την μεγάλη, μεσογειακή, μουσουλμανική χώρα στον άξονα Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, ως τέταρτο πόλο.<br /> <br /> Χάρη επίσης στο καθεστώς Ερντογάν, η Τουρκία έχει καταφέρει να απομακρυνθεί πλήρως και απολύτως από την Ευρώπη. Η προοπτική ένταξή της στην ΕΕ είναι παραπάνω από απίθανη. Ο Ερντογάν το γνωρίζει και για αυτό επιχείρησε να προσεγγίσει τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάη, στον οποίο είναι ενταγμένες η Ρωσία και η Κίνα. Και εκεί όμως δεν υπάρχει προοπτική για την Τουρκία. Ρωσία και Τουρκία, παρά την οικονομική διασύνδεση που έχουν, δεν πρόκειται να βρεθούν ποτέ, μα ποτέ στο ίδιο στρατόπεδο. Ήταν και είναι γεωπολιτικοί αντίπαλοι, με εντελώς αντικρουόμενα συμφέροντα, στην Συρία, την Αρμενία, την Κριμαία, την Κεντρική Ασία και τον Καύκασο. Η Ρωσία δεν μπορεί να έχει τις καλύτερες διαθέσεις έναντι των ισλαμιστών, προστάτης των οποίων έχει αναδειχθεί η Τουρκία, καθώς και η ίδια έχει εντός συνόρων της 20 εκ. μουσουλμάνους και αντιμετωπίζει προβλήματα με τους Τσετσένους.<br /> <br /> Για την Κίνα η Τουρκία δεν είναι παρά μια μεγάλη αγορά προϊόντων και υπηρεσιών. Η άσχημη, όπως όλα δείχνουν, κατάληξη της συμφωνίας για την αγορά κινεζικών αντιαεροπορικών-αντιβαλλιστικών συστημάτων δεν ενθουσιάζει, σε καμία περίπτωση, το Πεκίνο. Ακόμα χειρότερα, η τουρκική υποστήριξη προς τους ομοαίματους Οιγουρούς του κινεζικού Τουρκεστάν (επαρχία Σινγιάνγκ της βορειοδυτικής Κίνας), έχει καταστήσει την Κίνα ιδιαίτερα επιφυλακτική έναντι της Τουρκίας.<br /> <br /> Στο εσωτερικό της μέτωπο η Τουρκία αντιμετωπίζει δύο σοβαρά προβλήματα. Το πρώτο είναι, βέβαια, το κουρδικό, όχι λόγω της ένοπλης δράσης του ΡΚΚ, πια, αλλά λόγω των παραχωρήσεων που θα είναι υποχρεωμένη να κάνει στους Κούρδους, στο εσωτερικό, ώστε να μην αρχίσουν πάλι οι εχθροπραξίες. Αλλά οι παραχωρήσεις προς τους Κούρδους, οι οποίοι μιλούν για αυτονομία, δεν αρέσουν και πολύ ούτε στην τουρκική κοινή γνώμη, ούτε στους αξιωματικούς, οι οποίοι, παρά τα πλήγματα που έχουν δεχτεί από τον Ερντογάν, παραμένουν τεράστιος παράγοντας ισχύος στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ο γνωστός Τούρκος αναλυτής Μπουράκ Μπεντίλ, όχι τυχαία, προειδοποίησε τον Τούρκο πρόεδρο να σταματήσει να επιδιώκει την αναβίωση της οθωμανικής γλώσσας και…καλού κακού, να μάθει κουρδικά!<br /> <br /> Από την άλλη ένα εσωτερικό πρόβλημα που υπάρχει και απλώς κρύβεται, επιμελώς, κάτω από το χαλί, είναι το οικονομικό. Αν και, θεωρητικά, η Τουρκία ανήκει στις 20 πιο ισχυρές οικονομικά χώρες του κόσμου, στην πραγματικότητα τα θεμέλια της οικονομίας της είναι σαθρά. Αυτό φάνηκε στην πίεση που ασκήθηκε και, εν μέρει, ασκείται ακόμα στην τουρκική λίρα. Όπως ανέφερε ο τουρκικός τύπος, η τουρκική λίρα έχει υποτιμηθεί κατά 15%, έναντι του δολαρίου. Για να αντιμετωπίσει την κατάσταση ο Ερντογάν, αύξησε το βασικό επιτόκιο της Τουρκικής Κεντρικής Τράπεζας, με αποτέλεσμα όμως, το 2014, να χαθούν τεράστια ξένα κεφάλαια. Το 2015 όλοι οι υπολογισμοί είναι ιδιαίτερα δυσοίωνοι και πιθανώς η τουρκική λίρα να ακολουθήσει την πορεία του ρουβλιού.<br /> <br /> Για το 2015 δεν προβλέπεται αύξηση εισροής ξένων κεφαλαίων στη χώρα, ενώ οι πληθωριστικές πιέσεις θα ενταθούν. Σε ένα περιβάλλον έντονης οικονομικής πίεσης, η Τουρκία δεν θα μπορέσει να περάσει αλώβητη από τις Συμπληγάδες. Ο ρυθμός ανάπτυξης της τουρκικής οικονομίας που η κυβέρνηση είχε υπολογίσει στο 4%, βρίσκεται στο 2,8% και οι προοπτικές δεν είναι καθόλου ευχάριστες. Οι τιμές βασικών ειδών διατροφής αυξάνονται ραγδαία, όπως και η ανεργία. Εξάλλου η Τουρκία χρωστά 402 δισ. δολάρια. Από αυτά όμως, τα 2/3 αφορούν δάνεια ιδιωτών, κυρίως επιχειρηματιών. Η δε υποτίμηση της λίρας έναντι του δολαρίου τους σφίγγει, κυριολεκτικά, τη θηλιά γύρω από τον λαιμό.<br /> <br /> Απομένουν οι ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί δεν είναι, σε καμία περίπτωση, ενθουσιασμένοι με τον Ερντογάν, αν και αυτοί τον άνδρωσαν, πολιτικά. Απλώς, κάποια στιγμή το υποτιθέμενο πιόνι ξέφυγε από τον έλεγχο. Ωστόσο δεν είναι σε θέση να τον εξουδετερώσουν, αυτή την στιγμή, λόγω τζιχαντιστών, αλλά και διατάραξης των σχέσεων με τη Ρωσία. Γνωρίζουν όμως πολύ καλά τις διασυνδέσεις της Τουρκίας με την ισλαμική τρομοκρατία και δεν ξεχνούν τα όσα προβλήματα τους έχει δημιουργήσει. Ειδικά οι Ρεπουμπλικάνοι περιμένουν την Τουρκία στη γωνία. Και από την 1η Ιανουαρίου θα έχουν την πλειοψηφία και στα δύο νομοθετικά σώματα των ΗΠΑ.<br /> <br /> Η Τουρκία λοιπόν δεν είναι και τόσο ισχυρή όσο φαντάζει. Βρίσκεται και η ίδια σε εξαιρετικά δυσχερή, διπλωματικά και οικονομικά θέση και αυτό θα αποδειχθεί σύντομα.<br /> <br /> πηγή

Πόσο πραγματικά ισχυρή ειναι η Τουρκία;

Του ΠΑΝΤΕΛΗ Δ.ΚΑΡΥΚΑ Η Τουρκία έχει προσπαθήσει και, εν μέρει, έχει καταφέρει να πείσει πολλούς, των εκάστοτε Ελλήνων κυβερνόντων, περ...

Διαβάστε την συνέχεια