ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

«Αστραπές και βροντές» απο τον Πούτιν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht8na73Unzu-UvmZOl5nmHlFh3-TLGURiOz0az53GIGM0ZtzjDkZRQqVdBiA3rcp0bv7vJwtiVNlWI0c2tZUyUOr3ALcaMcWYNd9AarqmROZZ1xZtWlxFQslPdClgIC9yQSewnPpPjFxc/s1600/astrapes+kai+brontes+apo+ton+poytin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht8na73Unzu-UvmZOl5nmHlFh3-TLGURiOz0az53GIGM0ZtzjDkZRQqVdBiA3rcp0bv7vJwtiVNlWI0c2tZUyUOr3ALcaMcWYNd9AarqmROZZ1xZtWlxFQslPdClgIC9yQSewnPpPjFxc/s1600/astrapes+kai+brontes+apo+ton+poytin.jpg" /></a></div>
 
Μεγάλη αίσθηση πήραν στον τουρκικό τύπο οι δηλώσεις του Ρώσου προέδρου, Βλαδιμήρ Πούτιν, που έγιναν σχετικά με την κατάρρευση του ρωσικού αεροπλάνου στο Σινά καθώς και για τον εμφύλιο της Συρίας και οι οποίες χαρακτηρίστηκαν απειλητικές και προκλητικές, (meydan okudu). Ο Ρώσος πρόεδρος μιλώντας στην Μόσχα στα εγκαίνια μιας έκθεσης για την τέχνη και τον πολιτισμό του Νταγκεστάν, μιας μουσουλμανικής δημοκρατίας της Ρωσικής Ομοσπονδίας από τον Καύκασο και αναφερόμενος στον εμφύλιο της Συρίας και στην πτώση του ρωσικού αεροσκάφους, δήλωσε με απειλητικό ύφος, όπως αναφέρεται, πως κανένας δεν μπορεί να φοβερίσει την Ρωσία και όποιος αποπειράται να κάνει κάτι τέτοιο θα το πληρώσει ακριβά. Ο Ρώσος πρόεδρος αναφερόμενος στην μουσουλμανική δημοκρατία του Νταγκεστάν, όπου υπάρχουν και δρουν εστίες Τζιχαντιστών, ανέφερε πως η Ρωσία θα ξεκαθαρίσει γρήγορα αυτές τις εστίες ενώ θα συνεχίσει και θα ενδυναμώσει την στρατιωτική της επέμβαση στην Συρία κατά της τρομοκρατίας των δολοφόνων Τζιχαντιστών. Δεν παρέλειψε να απευθύνει και προειδοποίηση για όσους ελπίζουν ότι παίζοντας με τις τιμές του πετρελαίου θα χτυπήσουν την Ρωσία, δηλώνοντας πως η Ρωσία είναι αφ’ ενός αυτάρκης ενεργειακά και αφ’ ετέρου έχει ξεπεράσει τον οικονομικό πόλεμο με τον οποίο κάποιοι προσπαθούν να την λυγίσουν. Μετά από αυτές τις δηλώσεις, ο Ερντογάν… ζήτησε να έχει τηλεφωνική επαφή με τον Ρώσο πρόεδρο. ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
<a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

«Αστραπές και βροντές» απο τον Πούτιν.

Μεγάλη αίσθηση πήραν στον τουρκικό τύπο οι δηλώσεις του Ρώσου προέδρου, Βλαδιμήρ Πούτιν, που έγιναν σχετικά με την κατάρρευση του ρωσικού...

Διαβάστε την συνέχεια

Zηλεύει η Τουρκική προπαγάνδα και οι Γκρίζοι λύκοι τις δηλώσεις Φίλη

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα 16:32

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRSLQuW2XCpC34KQWqnztCDEGpGmP2X1N9CnVoxKOqaqP3G5NtFS71_GDio2ohoE4FXp4H8OJTDHOyKSNf97YHiXa__jr-1zcf08Iuu-WTO8r-hSzsPvEWUdX-9aHj4Oeny15gBfMrt7w/s1600/filis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRSLQuW2XCpC34KQWqnztCDEGpGmP2X1N9CnVoxKOqaqP3G5NtFS71_GDio2ohoE4FXp4H8OJTDHOyKSNf97YHiXa__jr-1zcf08Iuu-WTO8r-hSzsPvEWUdX-9aHj4Oeny15gBfMrt7w/s1600/filis.jpg" /></a></div>
 
 Θλίψη προξενεί η στάση του Υπουργού Παιδείας για το ζήτημα της Γενοκτονίας και μαζί απογοήτευση και αποστροφή, αφού για δεκάδες πλέον χρόνια η υπονόμευση, η εχθρική στάση και το τελευταίο διάστημα και η άρνηση χαρακτηρίζει τον πολιτικό κόσμο. Έτσι είχαμε τους λάτρεις του φασίστα και ρατσιστή Μουσταφά Κεμάλ, δασκάλου του Χίτλερ και των Ναζί, στον οποίο κατέθεσαν στεφάνια ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών (!), ενώ το τελευταίο χρονικό διάστημα η πολιτική αυτή έλαβε και άλλες μορφές, με κυρίαρχη την άρνηση. Ο υπουργός Παιδείας (!) της Ελλάδας -θυμίζουμε το άρθρο 16 του Συντάγματος για το ρόλο της παιδείας- αποτελεί τον πρωταγωνιστή της άρνησης μιλώντας για εθνοκαθάρση και όχι για Γενοκτονία αναφέροντας μάλιστα και επιστημονικές απόψεις που υποστηρίζουν τη θέση του. Σε ό,τι αφορά λοιπόν το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων, δηλαδή των ανθρώπων μας, θα αναφέρω τρεις μόνο θέσεις που καταρρίπτουν τον ισχυρισμό της άρνησης. Η πρώτη είναι η επιστημονική τεκμηρίωση του όρου Γενοκτονία και του Ολοκαυτώματος από τον Ραφαήλ Λέμκιν, ο οποίος για να εισάγει τον σχετικό ζήτημα στον ΟΗΕ, αναφέρθηκε στην Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων. Εκεί βασίστηκε και το κυρίαρχο κείμενο στη διεθνή σκηνή που είναι η Σύμβαση για την πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας που ψηφίστηκε και υιοθετήθηκε από τον ΟΗΕ το 1948 (New York Times, 5 Ιανουαρίου 1947). Το δεύτερο είναι το ψήφισμα της Ένωσής μας, της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία τέτοιες ημέρες το 2007 αναγνώρισε ως Γενοκτονία το μαζικό έγκλημα εναντίον των προγόνων μας. Θυμίζουμε ότι όλοι οι πρόεδροι της Ένωσης έστειλαν πρόσφατα επιστολή στο γερμανικό κοινοβούλιο για να αναγνωρίσει και αυτό με τη σειρά του το έγκλημα εναντίον των Ελλήνων ως Γενοκτονία. Και το τρίτο είναι οι αναφορές στο βιβλίο μου για τη Γενοκτονία των Ελλήνων, το οποίο έχει μεταφρασθεί στην αρμενική, αγγλική, ρωσική, ισπανική, γαλλική, ιταλική και ρουμανική γλώσσα, που καταγράφονται στο κεφάλαιο για το διεθνές πλαίσιο της Γενοκτονίας τα εξής: «Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ιδρύει το 1992 τη θέση του ύπατου αρμοστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο οποίος ασκεί τα καθήκοντά του στο Πλαίσιο του Χάρτη του ΟΗΕ, της Παγκόσμιας Διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και άλλων διεθνών οργάνων ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Το Συμβούλιο Ασφαλείας ιδρύει το ίδιο έτος διεθνές δικαστήριο «με μόνο σκοπό να δικάσει άτομα που θεωρούνται υπεύθυνα σοβαρών παραβιάσεων του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου που διαπράχθηκαν στο έδαφος της πρώην Γιουγκοσλαβίας». Η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου που αφορά εγκλήματα πολέμου, γενοκτονίας, κατά της ανθρωπότητας και εχθροπραξιών, αποτελείται από 18 δικαστές με θητεία εννέα ετών και έχει έδρα τη Χάγη. Με τον πόλεμο στην πρώην Γιουγκοσλαβία αναδείχθηκε το ζήτημα της «εθνοκάθαρσης», την απομόνωση δηλαδή καθορισμένης περιοχής από εθνική ή εθνοτική ομάδα χωρίς να αφεθούν ίχνη, εθνοκάθαρση την οποία ο ΟΗΕ αποδέχθηκε ως σχέδιο Γενοκτονίας. Τα μέτρα εθνοκάθαρσης είναι τα εξής: 1. Διοικητικά και γραφειοκρατικά (επεμβάσεις στις νόμιμες αιρετές αρχές, απομάκρυνση από τους δημόσιους οργανισμούς τα μέλη της παθούσας ομάδας, διακρίσεις στην διανομή ανθρωπιστικών αγαθών και δικαιωμάτων). 2. Άλλα μη βίαια μέτρα (καθοδηγούμενες αρνητικές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης, δημόσια αναφορά σε πολίτες με την εθνική/εθνοτική τους ιδιότητα, ανώνυμες απειλές κατά της ζωής των μελών της παθούσας ομάδας). 3. Μέτρα τρομοκρατίας (μεθοδευμένες μεμονωμένες πράξεις, βιασμοί ληστείες, μαζικές μετακινήσεις των μελών της παθούσας ομάδας, που εκτελούνται από τα Σώματα Ασφαλείας και μένουν ατιμώρητες ή τιμωρούνται με συμβολικές ποινές ). 4. Στρατιωτικά μέτρα (δολοφονίες των ηγετών της παθούσας ομάδας, πολιτικοί, αιρετοί, υπάλληλοι, δημοσιογράφοι, εκπαιδευτικοί, αρπαγή ομήρων και χρησιμοποίησή τους ως ανθρώπινες ασπίδες). (Βλ. Γενική Συνέλευση ΟΗΕ 47/121- 18/12/1992, παρ.9) Είναι πράγματι ασύλληπτο να είναι αρνητής της Γενοκτονίας ο υπουργός Παιδείας της Ελλάδας με υπεκφυγές και τεχνάσματα, με δήθεν επιστημονικά κριτήρια από ιστορικούς (;) και άλλους «σχετικούς» επιστήμονες, να προσπαθεί να προβάλει την άρνηση ως διαφορετική άποψη και μάλιστα ως επιστημονική θέση (!). Είναι λοιπόν ανώφελο να προσπαθούμε να αποδείξουμε εδώ τη Γενοκτονία, στον τόπο αυτό που παρότι ζούμε τον νοσταλγούμε, όπως γράφει ο ξεριζωμένος Μικρασιάτης Γιώργος Σεφέρης. Θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε και να αγωνιζόμαστε για το δίκαιο αίτημα της αναγνώρισης, από την Αρμενία και τη Σουηδία, μέχρι τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία. Θα συνεχίσουμε με τους συναγωνιστές στο εξωτερικό, έχοντας πάντα δίπλα μας τις ψυχές των προγόνων μας. Μας αρκούν!<div style="text-align: justify;">
<a href="http://defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Zηλεύει η Τουρκική προπαγάνδα και οι Γκρίζοι λύκοι τις δηλώσεις Φίλη

Θλίψη προξενεί η στάση του Υπουργού Παιδείας για το ζήτημα της Γενοκτονίας και μαζί απογοήτευση και αποστροφή, αφού για δεκάδες πλέον χρό...

Διαβάστε την συνέχεια

Γενοκτονία Ποντίων: Η δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του 20ου αώνα

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πρωτοσέλιδα 16:18

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivwmhg-0R-BVRAEMhfDHopU1kX-dsCL1RgPhWFP7TkheiVXzOJD4Q66LOiQHLIV8Mz0xNwRaA2-Zd2cpYETCcs4rzRkKamCaxNc7T76MngK1sGPICBJlvJjtaI0w38zTi7JHndGPqgn-0/s1600/genoktonia+twn+pontiwn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivwmhg-0R-BVRAEMhfDHopU1kX-dsCL1RgPhWFP7TkheiVXzOJD4Q66LOiQHLIV8Mz0xNwRaA2-Zd2cpYETCcs4rzRkKamCaxNc7T76MngK1sGPICBJlvJjtaI0w38zTi7JHndGPqgn-0/s1600/genoktonia+twn+pontiwn.jpg" /></a></div>
 
Η γενοκτονία των Ποντίων ( 1916 - 1923 ) με 353.000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας. 
 
Γιώτα Χουλιάρα Νίκλαν 
 
<div>
Το Φεβρουάριο του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο μικρασιατικό Πόντο την περίοδο 1916-1923. Η αναγνώριση αυτή, παρόλη την εβδομηκονταετή καθυστέρηση, δικαίωσε ηθικά τον ποντιακό ελληνισμό και συνέδεσε το σύγχρονο ελληνισμό με την ιστορική του μνήμη. Γιατί η ήττα του 1922, η "νέα τάξη πραγμάτων" που επικράτησε τότε, με την απόλυτη συνενοχή ολόκληρου του ελλαδικού πολιτικού κατεστημένου, περιόρισαν ουσιαστικά όχι μόνο τα γεωγραφικά όρια του ελληνισμού αλλά και τα διανοητικά. 
Ο περιορισμός των πνευματικών νεοελληνικών οριζόντων είχε άμεση αντανάκλαση στη ελλειματική ιστορική μνήμη των σύγχρονων Ελλήνων 
 
 .Τι εννούμε με τον όρο "γενοκτονία" ;   
 
Η γενοκτονία ως όρος διαμορφώθηκε κυρίως στη δίκη της Νυρεμβέργης το 1945, όπου δικάστηκε η ηγεσία των ναζιστών εγκληματιών του πολέμου. Συγκεκριμένα ο όρος σημαίνει τη μεθοδική εξολόθρευση, ολική ή μερική, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.  Πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα, το οποίο δεν έχει συνάρτηση με πολεμικές συγκρούσεις.  Ο γενοκτόνος δεν εξοντώνει μια ομάδα για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση των Ελλήνων του Πόντου, επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί. Πως και πότε διαπράχθηκε η γενοκτονία;  Ο ποντιακός ελληνισμός, από την πτώση της αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας ( 1461 ) γνώρισε συνεχείς διωγμούς, σφαγές, ξεριζωμούς και προσπάθειες για το βίαιο εξισλαμισμό και εκτουρκισμό του, με αποκορύφωμα τη συστηματική και μεθοδευμένη εξόντωση - γενοκτονία του αιώνα μας. 
 
Επτά χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Τραπεζούντα. Η οθωμανική κατάκτηση του μικρασιατικού Πόντου μπορεί να διαριθεί σε τρεις περιόδους. 
 
Η πρώτη αρχίζει με την άλωση της Τραπεζούντας το 1461 και λήγει στα μέσα του 17ου αιώνα. Την περίοδο αυτή οι Τούρκοι κρατούν μάλλον ουδέτερη στάση κατά των Ελλήνων του Πόντου. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> 
Η δεύτερη αρχίζει στα μέσα του 17ου αιώνα και λήγει με το τέλος του πρώτου ρωσοτουρκικού πολέμου. Χαρακτηρίζεται με τη θρησκευτική βία κατά των χριστιανικών πληθυσμών. Κατά την περίοδο αυτή πραγματοποιούνται οι ομαδικοί εξισλαμισμοί των ελληνικών πληθυσμών. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> 
Η τελευταία περίοδος, που τελειώνει το 1922 υποδιαιρείται σε δύο υποπεριόδους. Η πρώτη αρχίζει με τη συνθήκη του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, το 1774. 
 
<img height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEj8qdJdSo26Jk_Blwz-QlkxFb1JtGWJV5PvseLUjDHPtn4h5SRcswpGbqBdx-mchDPuDv7Reksu10X0yN409w74rHwFPCQACsmB2ejD2Zbg7Ar_9odjLQ5f9XhNszRshlRUFh-3NRlpDFxIpF6cWk3xmzyiVcRXyRcjzQmQETkZ_NBHMD8JIL57MV-rZlHaz67up10LdoEh=" width="640" /> 
 
Χαρακτηρίζεται από τη συστηματική προσπάθεια των τοπικών αρχών να μην εφαρμόζουν προς όφελος των χριστιανών τους φιλελεύθερους νόμους. H δεύτερη υποπερίοδος αρχίζει το 1908 και χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη του τουρκικού εθνικισμού. 
 
Από τους βαλκανικούς πολέμους και από τους επίσημους συμβούλους, των Γερμανών, οι Νεότουρκοι διδάχθηκαν ότι μονάχα με την εξαφάνιση των Ελλήνων και Αρμενίων θα έκαναν πατρίδα τους τη Μικρά Ασία. Οι διάφορες μορφές βίας δεν αρκούσαν για να φέρουν τον εκτουρκισμό. 
 
Η απόφαση για την εξόντωσή τους πάρθηκε από τους Νεότουρκους το 1911, εφαρμόστηκε κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε από το Μούσταφα Κεμάλ ( 1919 - 1923 ). 
 
Το Νεοτουρκικό Κομιτάτο " Ένωση και Πρόοδος" ιδρύθηκε το 1889. Στο συνέδριο τους, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1911 πάρθηκε η απόφαση, ότι η Μικρά Ασία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα. Η απόφαση αυτή καταδίκασε σε θάνατο διάφορες εθνότητες.</div>
<div>
 
Οι Τούρκοι στον Πόντο άρχισαν με την επιστράτευση όλων από 15 έως 45 ετών και την αποστολή τους σε Τάγματα Εργασίας. Παράλληλα αμφισβήτησαν το δικαίωμα των Ελλήνων να ασκούν ελεύθερα τα επαγγέλματά τους και επί πλέον απαγόρευσαν τους μουσουλμάνους να εργάζονται επαγγελματικά με τους Έλληνες με την ποινή της τιμωρίας από τις στρατιωτικές Αρχές.  Κατ΄ αρχάς οι άτακτες ορδές των Τούρκων επιτίθονταν στα απομονωμένα ελληνικά χωριά κλέβοντας, φονεύοντας, αρπάζοντας νέα κορίτσια, κακοποιώντας και καίγοντάς τα. 
 
Οι διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου.  Η εφαρμογή αυτής της πολιτικής ανάγκασε χιλιάδες Έλληνες των παραλίων της Μικρασίας να εγκαταλείψουν τις προαιώνιες εστίες τους και να μετοικήσουν με πολυήμερες εξοντωτικές πορείες. 
 
Σύμφωνα με μια έκθεση της Ελληνικής Πρεσβείας, με ημερομηνία τον Ιούνιο του 1915 είναι γραμμένα τα εξής: "Οι εκτοπιζόμενοι από τα χωριά τους δεν είχαν δικαίωμα να πάρουν μαζί τους ούτε τα απολύτως αναγκαία. Γυμνοί και ξυπόλητοι, χωρίς τροφή και νερό, δερόμενοι και υβριζόμενοι, όσοι δεν εφονεύοντο οδηγούντο στα όρη από τους δημίους τους. Οι περισσότεροι απ'; αυτούς πέθαιναν κατά την πορεία από τα βασανιστήρια. Το τέρμα του ταξιδιού δεν σήμαινε και τέρμα των δεινών τους, γιατί οι βάρβαροι κάτοικοι των χωριών, τους παρελάμβαναν για να τους καταφέρουν το τελειωτικό πλήγμα ... " 
 
Σκοπός των Τούρκων ήταν, με τους εκτοπισμούς, τις πυρπολίσεις των χωριών, τις λεηλασίες, να επιτύχουν την αλλοίωση του εθνολογικού χαρακτήρα των ελληνικών περιοχών και να καταφέρουν ευκολότερα των εκτουρκισμό εκείνων που θα απέμεναν. 
Το τελικό πλήγμα.  Το 1919 αρχίζει νέος διωγμός κατά των Ελλήνων από το κεμαλικό καθεστώς, πολύ πιο άγριος κι απάνθρωπος από τους προηγούμενους. Εκείνος ο διωγμός υπήρξε η χαριστική βολή για τον ποντιακό ελληνισμό. 
 
<img height="493" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiZ-34h5PBctTyP0gq9qaMSJOmZbxma5uoAiop-oj_yySTFGGi1K1qdQ07j7UaaK4DRL6JUIAhapI4qIvt7K3ZlrnmM6JbT8OqhgpAqgbwWeAFfrQT9b0BtwjGmjo4sLzgW-7sGpjyZYQQsWIaq5Mj1xsWKbjhc4pZjJTt0qIO6kpSSbb-VlquowtodaM82MBaVKUhu0ND7=" width="640" /> 
 
Στις 19 Μαϊου, με την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα, αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας.  Με τη βοήθεια μελών του Νεοτουρκικού Κομιτάτου συγκροτεί μυστική οργάνωση, τη Mutafai Milliye, κηρύσσει το μίσος εναντίον των Ελλήνων και σχεδιάζει την ολοκλήρωση της εξόντωσης του ποντιακού ελληνισμού. Αυτό που δεν πέτυχε το σουλτανικό καθεστώς στους πέντε αιώνες της τυραννικής διοίκησής του, το πέτυχε μέσα σε λίγα χρόνια ο Κεμάλ, εξόντωσε τον ελληνισμό του Πόντου και της Ιωνίας.</div>
<div>
 
Η τρομοκρατία, τα εργατικά τάγματα, οι εξορίες, οι κρεμάλες, οι πυρπολήσεις των χωριών, οι βιασμοί, οι δολοφονίες ανάγκασαν τους Έλληνες του Πόντου να ανέβουν στα βουνά οργανώνοντας αντάρτικο για την προστασία του αμάχου πληθυσμού. Τα θύματα της γενοκτονίας θα ήταν πολύ περισσότερα, αν δεν υπήρχε το επικό και ακατάβλητο ποντιακό αντάρτικο. 
 
Με την επικράτηση του Κεμάλ, οι διωγμοί συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση. Στήνονται στις πόλεις του Πόντου τα διαβόητα έκτακτα δικαστήρια ανεξαρτησίας, που καταδικάζουν και εκτελούν την ηγεσία του ποντιακού ελληνισμού. Το τέλος του Πόντου πλησιάζει. Οι φωνές λιγοστεύουν.</div>
<div>
 
Η γενοκτονία των Ελλήνων στον Πόντο υπήρξε το αποτέλεσμα της απόφασης των Τούρκων εθνικιστών για επίλυση του εθνικού προβλήματος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη φυσική εξαφάνιση των γηγενών εθνοτήτων. 
 
Η μοίρα αυτή απετράπη με ένα εξαιρετικά οδυνηρό τρόπο: με τις; γενοκτονίες των χριστιανικών λαών, Ελλήνων και Αρμενίων, με την υποχρεωτική έξοδο όσων επιβίωσαν και με τη βίαιη τουρκοποίηση των μουσουλμανικών εθνοτήτων, όπως οι Κούρδοι, που συνέχισαν να παραμένουν στην τουρκική, πλέον, επικράτεια. 
 
Οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα την παραμονή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί 353.000 άτομα. Ακολουθεί μαρτυρία ενός αυτόπτη μάρτυρα. Ενός ανθρώπου που έζησε τη μεγάλη ανθρωποσφαγή. 
 
Ένα χωριό των Κοτυώρων 
 
Ο Σάββας Κανταρτζής εξέδοσε σε βιβλίο τις φοβερές του εμπειρίες το 1975 στην Κατερίνη. Μια από τις συγκλονιστικές αφηγήσεις του αναφέρεται στην καταστροφή του χωριού Μπεϊαλαν, της περιφέρειας Κοτυώρων από τους τσέτες του Τοπάλ Οσμάν. Το Μπεϊαλάν είναι ένα από τα εκατοντάδες ελληνικά χωριά που καταστράφηκαν από τις τουρκικές συμμορίες: 
 
"Τα χαράματα, στις 16 Φεβρουαρίου 1922, ημέρα Τετάρτη, μια εφιαλτική είδηση, ότι οι τσέτες του Τοπάλ Οσμάν έρχονται στο χωριό, έκανε τους κατοίκους να τρομάξουν και ν' αναστατωθούν. Οι άντρες, όσοι βρίσκονταν τη νύχτα στο χωριό, βιάστηκαν να φύγουν στο δάσος... Αλλοι άντρες που είχαν κρυψώνες σε σπίτια σε σπίτια και σε σταύλους, τρύπωσαν σ' αυτές και καμουφλαρίστηκαν έτσι που να μην τους υποπτευθεί κανείς. Τα γυναικόπαιδα και οι γέροι κλείστηκαν στα σπίτια και περίμεναν με καρδιοχτύπι να δούν τι θα γίνει... Δεν πέρασαν παρά λίγα λεπτά κι' οι τσέτες , περισσότεροι από 150 έμπαιναν στο χωριό κραυγάζοντας και πυροβολώντας. Τους ακολουθούσαν τούρκοι χωρικοί από τα γειτονικά χωριά. Αυτούς τους είχαν μυήσει στο εγκληματικό σχέδιο τους και τους κάλεσαν για πλιάτσικο. 
 
Μόλις μπήκαν οι συμμορίτες στο χωριό, η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε και ο ορίζοντας πήρε τη μορφή θύελλας που ξεσπασε άγρια. Με κραυγές και βρισιές, βροντώντας με τους υποκοπάνους τις πόρτες και τα παράθυρα, καλούσαν όλους να βγουν έξω από τα σπίτια και να μαζευτούν στην πλατεία- αλλοιώς απειλούσαν, θα δώσουν φωτιά στα σπίτια και θα τους κάψουν. 
 
Σε λίγο, όλα τα γυναικόπαιδα και οι γέροι, βρίσκονταν τρέμοντας και κλαίγοντας στους δρόμους. Οι συμμορίτες με κραυγές και απειλές υποπτεύθηκαν, από την πρώτη στιγμή, το μεγάλο κακό που περίμενε όλους και δοκίμασαν να φύγουν έξω από το χωριό. Οι τσέτες, πρόβλεψαν ένα τέτοιο ενδεχόμενο και είχαν πιάσει από πριν τα μπογάζια, απ' όπου μπορούσε να φύγει κανείς. Ετσι, μόλις έφτασαν, τρέχοντας, οι κοπέλλες στα μπογάζια, δέχτηκαν, από τσέτες που παραμόνευαν, πυροβολισμούς στο ψαχνό. Μερικές έμειναν στον τόπο σκοτωμένες, ενώ οι άλλες τραυματίστηκαν και γύρισαν πίσω. 
 
Οι φόνοι αυτοί αποκάλυψαν για καλά τους εγκληματικούς σκοπούς των συμμοριτών κι' έγιναν το σύνθημα να ξεσπάσει, το τρομοκρατημένο πλήθος των γυναικόπεδων, που είχε ριχτεί στους δρόμους σε ένα βουβό κι' ασυγκράτητο κλάμα και σε σπαραξικάρδιες κραυγές απελπισίας. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν στάθηκε ικανό να μαλάξει την σκληρότητα του τεράτων, που είχε διαλέξει ο Τοπάλ Οσμάν για την "πατριωτική" του εκστρατεία. Σκληροί σαν ύαινες, που διψούν για αίμα, και διεστραμμένοι σαδιστές, που γλεντούν με τον πόνο και τα βασανιστήρια των θυμάτων τους, χύμιξαν μανιασμένοι στα γυναικόπαιδα και τους γέρους, κραυγάζοντας, βρίζοντας, χτυπώντας, κλωτσώντας και σπρώχνοντάς τους να μαζευτούν στην πλατεία. 
 
Η πυρπόληση 
Οι μητέρες αναμαλλιασμένες, κατάχλωμες από το τσουχτερό κρύο και το φόβο, με τα βρέφη στην αγκαλιά και τα νήπια μπερδεμένα στα πόδια τους. Οι κοπέλλες άλλες με τους γέρους γονείς κι' άλλες με γριές ή άρρωστους αγκαλιασμένες, περιμαζεύτηκαν με τον χτηνώδη αυτόν τρόπο, στην πλατεία σαν πρόβατα για τη σφαγή, μέσα σε ένα πανδαιμόνιο από σπαραχτικές κραυγές και θρήνους και κοπετούς. Η πρώτη φάση της απερίγραπτης τραγωδίας του Μπεϊαλάν έκλεισε, έτσι, θριαμβευτικά για τους θλιβερούς ήρωες του νεοτουρκικού εγκλήματος γενοκτονίας. 
 
Οταν πια όλα τα γυναικόπαιδα κ' οι γέροι μαζεύτηκαν στην πλατεία, οι τσέτες έβαλαν μπρός την δεύτερη φάση της σατανικής τους επιχείρησης. Διάταξαν να περάσουν όλοι στα δίπατα σπίτια, που βρίσκονταν στην πλατεία και τα είχαν διαλέξει για να ολοκληρώσουν τον εγκληματικό τους σκοπό. Η απροθυμία, που έδειξε το τραγικό αυτό κοπάδι των μελλοθανάτων να υπακούσει στην διαταγή, γιατί ήταν πια ολοφάνερο ότι όλους τους περίμενε ο θάνατος, εξαγρίωσε τους συμμορίτες που βιάζονταν να τελειώσουν γρήγορα την μακάβρια επιχείρηση. Και τότε, σαν λυσασμένα θεριά, ρίχτηκαν στις γυναίκες, τα μωρά και τους γέρους, και με γροθιές, με κοντακιές και κλωτσιές έχωσαν και στρίμωξαν στα δύο σπίτια τα αθώα και άκακα αυτά πλάσματα, που ο αριθμός τους πλησίαζε τις τρεις εκατοντάδες. 
 
Κι' όταν, έτσι, ήταν σίγουροι πως δεν έμεινε έξω κανένας, σφάλισαν τις πόρτες, ενώ ο άγριος αλαλαγμός από τα παράθυρα, οι σπαραξικάρδιες κραυγές, το απελπισμένο κλάμα κι' οι βοερές ικεσίες για έλεος και βοήθεια, σχημάτιζαν μια άγριας τραγικότητας μουσική συναυλία, που ξέσκιζε τον ουρανό κι' αντιβούϊζε στα γύρω βουνά και δάση... 
 
Και τώρα δεν έμενε παρά η τρίτη και τελική φάση της πατριωτικής... επιχείρησης των θλιβερών ηρώων-συμμοριτών του Τοπάλ Οσμάν. Δεν χρειάστηκαν παρά μια αγκαλιά ξερά χόρτα και μερικά σπασμένα πέταυρα (χαρτόματα) ν' ανάψει η φωτιά. Και σε λίγο τα δύο σπίτια, έγιναν πυροτέχνημα και ζώστηκαν, από μέσα κι' απ' έξω, από πύρινες γλώσσες και μαυροκόκκινο καπνό. Το τί ακολούθησε την ώρα εκείνη δεν περιγράφεται. 
 
Οι μητέρες ξετρελλαμένες, έσφιγγαν, αλλαλάζοντας και τσιρίζοντας με όλη τη δύναμη της ψυχής τους, στην αγκαλιά τα μωρά τους, που έκλαιγαν και κράυγαζαν "μάνα, μανίτσα!". Οι κοπέλες και οι άλλες γυναίκες με τους γέρους γονείς, τα παιδιά και τους αρρώστους, κραύγαζαν και αρπάζονταν μεταξύ τους σαν να ήθελαν να πάρουν και να δώσουν κουράγιο και βοήθεια, καθώς έπαιρναν φωτιά τα μαλλιά και τα ρούχα τους κι' άρχισαν να γλύφουν το κορμί οι φλόγες. Κραυγές, που ξέσκιζαν το λαρύγγι και τ' αυτιά, φωνές μανιακές και κλάμματα βροντερά, άγρια ουρλιαχτά ανθρώπων, που έχασαν από τρόμο και πόνο τα μυαλά τους, χτυπήματα στα στήθη, στον πυρακτωμένο αέρα και στους τοίχους - χαλασμός κόσμου, ένα ζωντανό κομμάτι από την κόλαση στη γη! Αυτή την εφιαλτική εικόνα παρίσταναν, τα πρώτα λεπτά, τα δύο σπίτια που τα είχαν αγκαλιάσει οι φλόγες. 
 
Μερικές γυναίκες και κοπέλλες στον πόνο, την φρίκη και την απελπισία τους, δοκίμασαν να ριχτούν από τα παράθυρα, προτιμώντας να σκοτωθούν πέφτοντας κάτω ή με σφαίρες από όπλο, παρά να υποστούν τον φριχτό θάνατο στην φωτιά. Οι τσέτες που απολάμβαναν με κέφι και χαχανητά το μακάβριο θέαμα, έκαναν το χατήρι τους - πυροβόλησαν και τις σκότωσαν. 
 
Δεν κράτησε πολλά λεπτά, αυτή η σπαραξικάρδια οχλοβοή, από τους αλαλαγμούς, τις άγριες κραυγές, τα τσουχτερά ξεφωνητά και το ξέφρενο κλάμα. Στην αρχή ο τόνος της οχλοβοής ανέβηκε ψηλά, ως που μπορούν να φτάνουν κραυγές, ξεφωνητά και ξελαρυγγίσματα από τρεις περίπου εκατοντάδες ανθρώπινα στόματα. Γρήγορα όμως ο τόνος άρχισε να πέφτει, ως που μονομιάς κόπηκαν κι' έσβησαν οι φωνές και το κλάμα. Κι' ακούγονταν μονο τα ξύλα, που έτριζαν από τη φωτιά και οι καμμένοι τοίχοι και τα δοκάρια, που έπεφταν με πάταγο πάνω στα κορμιά, που κείτονταν τώρα σωροί κάρβουνα και στάχτη κάτω στο δάπεδο, στα δύο στοιχειωμένα σπίτια το Μπεϊαλάν". 
 
<img height="421" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhzh3L6YOiXn158T-LQ9Ukkushzx3xUqr6diAqekp1jG6TGxIurvzZsWyNzXSWGFJVZMEickcs1KEXCqazT-SFIgSqrv21btBaaXv5bV15_WOGE1Y9V6s-idBI9oYgO6AlWsfYJjgeK2NIptxqE1zoky913vMWjT-Vyf6G-hUrn4aS1Z1hLDGy31oac95T0GJUCj_PWt_6EfgluZsVY=" width="640" /> 
 
Μαρτυρίες Σοβιετικών 
 
Οι σοβιετικοί υπήρξαν οι βασικοί σύμμαχοι του κεμαλικού εθνικισμού τα πρώτα χρόνια της εμφάνισής του. Πιθανότατα, οι μπολσεβίκοι να αντάλλαξαν με τον τρόπο αυτό την υποστήριξη του παντουρκιστικού κινήματος που δρούσε στη Ρωσία στην Οκτωβριανή τους Επανάσταση. 
 
Οι σοβιετικοί λοιπόν προμήθευσαν τους κεμαλικούς με όπλα, χρήματα, στρατιωτικούς συμβούλους. Η τουρκική αντεπίθεση στο μικρασιατικό μέτωπο κατά τωνελληνικών στρατευμάτων το 1921, οργανώθηκε από τον Μ. Φρούνζε, στρατιωτικό απεσταλμένο των σοβιετικών. Κατά συνέπεια, οι μαρτυρία των αποσταλμένων αυτών έχει ιδιαίτερη αποδεικτική σημασία. 
 
O Φρούνζε, έδωσε μια από τις ελάχιστες μαρτυρίες για τους ηττημένους αντάρτες: "Συναντήσαμε μια μικρή ομάδα από 60-70 Έλληνες, οι οποίοι μόλις είχαν καταθέσει τα όπλα. Όλοι τους είχαν εξαντληθεί στο έπακρο... Άλλοι έμοιαζαν κυριολεκτικά με σκελετούς. Αντί για ρούχα κρέμονταν από τους ώμους τους κάτι απίθανα κουρέλια. Στο κέντρο της ομάδας βρίσκονταν ένας ψηλός κι' αδύνατος παπάς, φορώντας το καλυμαύχι του... Φυσούσε κρύος αέρας και όλη η ομάδα κάτω από τα σπρωξίματα των συνοδών-στρατιωτών, κατευθυνόταν με πηδηματάκια προς τη Χάβζα. Μερικοί όταν μας αντίκρυσαν, άρχισαν να κλαίνε δυνατά ή μάλλον να ουρλιάζουν, μια και ο ήχος που ξέφευγε από τα στήθη τους, έμοιαζε περισσότερο με ουρλιαχτό κυνηγημένου ζώου". Ο Φρούνζε περιέγραψε και άλλο ένα περιστατικό. Οταν περνούσαν δίπλα από μια ομάδα αιχμάλωτων Ελλήνων στη Μερζιφούντα, ένας από τους αιχμαλώτους φώναξε στη σοβιετική αντιπροσωπεία ότι ήταν και αυτοί ένοχοι γιατί ενίσχυαν τον Κεμάλ και τους Τούρκους. 
 
Το συναίσθημα αυτό των ανταρτών του δυτικού Πόντου ήταν εξαιρετικά έντονο. Ο οπλαρχηγός Κισά Μπατζάκ (Κοντοπόδης) διακύρησσε: "... oι Ρώσοι κομμουνιστές δώσανε όπλα στον Κεμάλ για να χτυπήσει εμάς, του έδωσαν υποστήριξη, απελευθέρωσαν όλους τους Τούρκους στρατιώτες που είχαν συλλάβει αιχμαλώτους όταν μπήκαν στην Τραπεζούντα". Υποστήριζε ότι οι κομμουνιστές κατέδιδαν τις προσπάθειες προμήθειας οπλισμού των ανταρτών από τη Ρωσία και παρέδιδαν Πόντιους στους Τούρκους. 
 
Ο Φρούνζε έγραφε τα εξής για την πολιτική του Τοπάλ Οσμάν: "...όλη αυτή η πλούσια και πυκνοκατοικημένη περιοχή της Τουρκίας, ερημώθηκε σε απίστευτο βαθμό. Απ' όλο τον ελληνικό πληθυσμό των περιοχών της Σαμψούντας, της Σινώπης και της Αμάσειας απόμειναν μόνο μερικές ανταρτοομάδες που περιπλανιόντουσαν στα βουνά. Εκείνος που έγινε περισσότερο γνωστός για τις θηριωδίες του ήταν ο αρχηγός των Λαζών Οσμάν Αγάς, ο οποίος πέρασε δια πυρός και σιδήρου με την άγρια ορδή του όλη την περιοχή." 
 
Ο Αράλοβ, σοβιετικός πρέσβης στην Άγκυρα, ενημερώθηκε στη Σαμψούντα από τον αρχιστράτηγο Φρούνζε. Ο Φρούνζε του είπε ότι είχε δει πλήθος Έλληνες που είχαν σφαγιαστεί, "βάρβαρα σκοτωμένους Έλληνες -γέρους, παιδιά, γυναίκες". Προειδοποίησε επίσης τον Αράλοβ για το τι επρόκειτο να συναντήσει πτώματα σφαγιασμένων Ελλήνων τους οποίους είχαν απαγάγει από τα σπίτια τους και είχαν σκοτώσει πάνω στους δρόμους. 
 
Για το θέμα αυτό ο Αράλοβ είχε ιδιαίτερη συνομιλία με τον Κεμάλ. Αναφέρει ο ίδιος: "Του είπα (του Κεμάλ) για τις φρικτές σφαγές των Ελλήνων που είχε δει ο Φρούντζε και αργότερα εγώ ο ίδιος. Εχοντας υπ' όψη μου τη συμβουλή του Λένιν να μην θίξω την τουρκική εθνική φιλοτιμία, πρόσεχα πολύ τις λέξεις μου..." Ο Κεμάλ απάντησε ως εξής στις "επισημάνσεις" του Φρούνζε: "Ξέρω αυτές τις βαρβαρότητες. Είμαι κατά της βαρβαρότητας. Εχω δώσει διαταγές να μεταχειρίζονται τους Έλληνες αιχμαλώτους με καλό τρόπο... Πρέπει να καταλάβετε τον λαό μας. Είναι εξαγριωμένοι. Ποιοί πρέπει να κατηγορηθούν για αυτό; Εκείνοι που θέλουν να ιδρύσουν ένα "Ποντιακό κράτος" στην Τουρκία..." 
 
Ο Φρούνζε στο βιβλίο του "Αναμνήσεις από την Τουρκία" γράφει: "Από τους 200.000 Έλληνες που ζούσανε στη Σαμψούντα, τη Σινώπη και την Αμάσεια έμειναν λίγοι μόνο αντάρτες που τριγυρίζουν στα βουνά. Το σύνολο σχεδόν των ηλικιωμένων, των γυναικών και των παιδιών εξορίστηκαν σε άλλες περιοχές με πολύ άχημες συνθήκες. Πληροφορήθηκα ότι οι Τσέτες του Οσμάν Αγά (σ.τ.σ. Τοπάλ Οσμάν) έσπειραν τον πανικό στην πόλη Χάβζα. Έκαψαν, βασάνισαν και σκότωσαν όλους τους Έλληνες και Αρμένιους που βρήκαν μπροστά τους. γκρέμισαν όλες τις γέφυρες. Παντού υπήρχαν σημάδια γκρεμίσματος. Η διαδρομή από την πόλη Καβάκ προς το πέρασμα Χατζηλάρ θα μείνει για πάντα στη μνήμη μου όσο θα ζω. Σε απόσταση 30 χιλιομέτρων συναντούσαμε μόνο πτώματα. Μόνο εγώ μέτρησα 58. Σ' ένα σημείο συναντήσαμε το πτώμα μιας ωταίας κοπέλλας. Της είχανε κόψει το κεφάλι και το τοποθέτησαν κοντά στο χέρι της. Σε κάποιο άλλο σημείο υπήρχε το πτώμα ενός άλλου ωραίου κοριτσιού, 7-8 χρονών, με ξανθά μαλιά και γυμνά πόδια. Φορούσε μόνο ένα παλιό πουκάμισο. Απ' ότι καταλάβαμε, το κοριτσάκι καθώς έκλαιγε, έχωσε το πρόσωπό του στο χώμα, δολοφονημένο από το κάρφωμα της λόγχης του φαντάρου." 
 
Οι Τούρκοι αρνούνται σήμερα τη σφαγή του 1922 - τη σφαγή των Ελλήνων. Κι όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με αδιάσειστα ντοκουμέντα, τα αποδίδουν στις αναπόφευκτες ακρότητες του πολέμου. Η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. 
 
Η γενοκτονία των Χριστιανών ήταν ένα καλά μελετημένο σχέδιο εξόντωσης όλων των μεινοτήτων της άλλοτε κραταιάς Αυτοκρατορίας. Ένα σχέδιο που άρχισε να εφαρμόζεται από το 1914, με τον πρώτο διωγμό. Και ολοκληρώθηκε μετά την καταστροφή του 1922. 
 
 
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/BLbGinkbsdM?list=FLEGJWaewQ4tNSVbAw4ThMrQ" width="640"></iframe> 
 
<a href="http://www.geopolitics.com.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Γενοκτονία Ποντίων: Η δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του 20ου αώνα

Η γενοκτονία των Ποντίων ( 1916 - 1923 ) με 353.000 νεκρούς αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του αιώνα μας. Γιώτα Χουλιάρα Νίκλαν ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βόμβα Μεγατόνων – «Εσωτερική Δουλειά» η Πτώση του Ρωσικού Αεροσκάφους – Όπως στις 9/11!

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα 16:04

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN4l-WnXeHFWdS7BTUq2ObzPAUeCDELUhaIAVuxi2zQdkq55hWUtsJIWgVcaSsi883GOrJm_6Zn4rRlsLCAkbpnlD8MjeuE7z26brzSO6XWXrSqRLU4vAyAn1qLJ9WRTqdu1znO7iuwRo/s1600/wikipedia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgN4l-WnXeHFWdS7BTUq2ObzPAUeCDELUhaIAVuxi2zQdkq55hWUtsJIWgVcaSsi883GOrJm_6Zn4rRlsLCAkbpnlD8MjeuE7z26brzSO6XWXrSqRLU4vAyAn1qLJ9WRTqdu1znO7iuwRo/s1600/wikipedia.jpg" /></a></div>
 
Ο William Mount απασφάλισε και αποκαλύπτει την αλήθεια! Ανακάλυψε ότι η Wikipedia (όργανο της CIA) ήταν φορτωμένη με πολλές πληροφορίες μέσα σε λίγα λεπτά από τη συντριβή του ρωσικού αεροσκάφους στο βόρειο Σινά στις 31 Οκτωβρίου! 
<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Kogalymavia_Flight_9268">Εδώ η λίστα</a>! 
Μέσα σε λίγα λεπτά είχαν ανεβάσει ένα λεπτομερή κατάλογο με πάνω από 60 αναφορές! Εκτός αν υπήρχε προηγούμενη γνώση για το τι επρόκειτο να συμβεί για να σηκωθεί η λίστα εκεί μέσα σε λίγα λεπτά! Μέσα σε λίγα λεπτά από τη στιγμή που το αεροπλάνο έπεσε υπήρχαν λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το περιστατικό! Αυτό αποδεικνύει αυτό ήταν μια «εσωτερική εργασία». Μήπως το έκανε η CIA; Μήπως η Μοσάντ; Μήπως ο πληρεξούσιος από τις ΗΠΑ στρατός του ISIS; Τα στοιχεία της Wikipedia δείχνουν πάντως ότι ήταν μια εσωτερική εργασία όπως ακριβώς έγινε με τους Δίδυμους Πύργους στις 9/11! 
 
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="350" src="https://www.youtube.com/embed/BXVsFXSAxgM" width="640"></iframe> 
 
<a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Βόμβα Μεγατόνων – «Εσωτερική Δουλειά» η Πτώση του Ρωσικού Αεροσκάφους – Όπως στις 9/11!

Ο William Mount απασφάλισε και αποκαλύπτει την αλήθεια! Ανακάλυψε ότι η Wikipedia (όργανο της CIA) ήταν φορτωμένη με πολλές πληροφορίες μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα Σκόπια και η αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων

Ellada simera 0 Βαλκάνια, Ελλάδα, Εξωτερική Πολιτική 15:51

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghmuj4J_olHLe-MhDlk_LYIMerJdzpWSWv-1IinZElP6dRyfxWuuRSvKKDIxCYdGykVcgGy5HO_-HwOn-OvI_ccIuMOslN5gIuTljVVOgdjWUGO1rd73k61Zl2zi9qdzZBtK2oQBO8NJc/s1600/xartis+balkaniwn1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="487" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghmuj4J_olHLe-MhDlk_LYIMerJdzpWSWv-1IinZElP6dRyfxWuuRSvKKDIxCYdGykVcgGy5HO_-HwOn-OvI_ccIuMOslN5gIuTljVVOgdjWUGO1rd73k61Zl2zi9qdzZBtK2oQBO8NJc/s640/xartis+balkaniwn1.jpg" width="640" /></a></div>
 
 
Η εφημερίδα ‘Βέτσερ’ των Σκοπίων φιλοξενεί μια πολιτική ανάλυση για τη θέση του βαλκανικού κρατιδίου, σε σχέση με την γεωπολιτική των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή και το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης στις βαλκανικές χώρες. 
 
«Ένα σταθερό νοτιοσλαβικό κράτος (πΓΔΜ) οδηγεί σε σταθερότητα στα Βαλκάνια. Ένα αποσταθεροποιημένο κράτος των Σκοπίων θα οδηγήσει σε περιφερειακές συγκρούσεις και θα διαλύσουν πλήρως την ισορροπία στα Βαλκάνια. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ηρεμία στα Σκόπια, πριν και μετά τις εκλογές, παρότι ο Ζόραν Ζάεφ (αρχηγός της σλαβικής αντιπολίτευσης του SDSM) και ο Αλί Αχμέτι (αρχηγός του αλβανικού κόμματος DUI) προσπαθούν να διαταράξουν την κατάσταση με αμερικανική υποστήριξη», σημειώνει ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής και δημοσιογράφος του ‘Σπούτνικ’, Αντρέι Κορίμπκο. 
 
Η γεωπολιτική των μεγάλων δυνάμεων 
 
Τα παγκόσμια γεγονότα, και τα γεγονότα στα Σκόπια κατά τα τελευταία έτη, πρέπει να ερμηνεύονται υπό το πρίσμα της γεωπολιτικής για να σχηματισθεί μια πλήρης εικόνα για τις αιτίες της εμφάνισής τους και οι προθέσεις των μεγάλων δυνάμεων που τα κινούν. 
Είμαστε μάρτυρες ενός κόσμου που γίνεται ολοένα μια μεγάλη πυριτιδαποθήκη της οποίας η πυροδότηση κατευθύνεται από συγκεκριμένους σκοπούς. 
 
Η ουκρανική κρίση, ο πόλεμος στη Συρία, η Αραβική Άνοιξη, η ανάδυση του Ισλαμικού κράτους, οι εντάσεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, είναι όλα τα γεγονότα που συνδέονται και αποτελούν στοιχεία της μεγάλης σκακιέρας, με την οποία η Δύση παίζει και διατηρεί με μια αυξανόμενη δυναμική εναντίον των Ανατολικών Δυνάμεων. 
 
Στόχος είναι η αποσταθεροποίηση σημαντικών γεωγραφικών περιοχών με τη διάλυση των «ακατάλληλων» καθεστώτων, που έχουν ανεξάρτητη πολιτική από τη Δύση. 
Αυτό επιτυγχάνεται με την ανακατανομή του πληθυσμού, και στη συνέχεια στην εύκολη διακυβέρνησή τους σε οντότητες όπου επικρατεί η ανασφάλεια και η μεγέθυνση των τοπικών προβλημάτων, παρατείνοντας, έτσι, την οικονομική υποτέλεια και στασιμότητα τους στην παγκόσμια σκηνή. 
 
Σχεδιασμοί αποσταθεροποίησης 
 
Με άλλα λόγια, η Δύση με κάθε κόστος επιδιώκει να διατηρήσει την παγκόσμια κυριαρχία της, με επιβολή κυρώσεων σε εκείνους που δεν θέλουν να υπακούσουν. 
Αυτό συνέβη και στο Νοτιοσλαβικό Κράτος των Σκοπίων, όπου στήθηκε μια σοβαρή προσπάθεια αποσταθεροποίησης, με την εισβολή Αλβανών τρομοκρατών στο μεθοριακό (αστυνομικό) σταθμό Γκοσίντσε (σύνορα Κοσσυφοπεδίου) και με την τρομοκρατική επίθεση στο Κουμάνοβο, όπου σκοτώθηκαν οκτώ αστυνομικοί των Σκοπίων την 9η Μαΐου, όταν η Μόσχα γιόρταζε την Ημέρα της Νίκης κατά του Φασισμού. 
 
Επιπλέον, είδαμε τις δημοσιεύσεις των καταγεγραμμένων συνομιλιών από τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Ζόραν Ζάεφ, την εμφάνιση διάφορων περιστατικών καθώς και τους έξι πρέσβεις που απαιτούν την αλλαγή στην εσωτερική πολιτική ενός κυρίαρχου κράτους με διαμαρτυρίες και στοιχεία βίας που ‘διανθίζουν’ τον καμβά που στρώνεται σε πολλές χώρες όταν αντιμετωπίζουν «έγχρωμες επαναστάσεις». 
 
Έλεγχος των κυβερνήσεων 
 
Στόχος είναι η αλλαγή της κυβέρνησης ή η πειθαρχία της, στις γραμμές των δυτικών δυνάμεων, καθώς εμφανίζεται μια ευρύτερη διεθνή τάση για περιφερειακή αποσταθεροποίηση που θα συνθλίψει την οικονομική ανάπτυξη των ανατολικών δυνάμεων- της Κίνας και της Ρωσίας- που προτείνουν τη δημιουργία ενός σιδηροδρόμου εξαιρετικά υψηλής ταχύτητας για τη σύνδεση Βουδαπέστη-Βελιγράδι-Σκόπια και Αθήνα, καθώς και την αποτυχία του έργου South Stream. 
 
Υπενθυμίζεται ότι η Βουλγαρία αντιμετώπισε μια παρόμοια κατάσταση το 2013, όταν έπεσε η σημερινή κυβέρνηση εξαιτίας αυτού του σχεδίου. 
 
Ο Ρώσος αναλυτής και δημοσιογράφος του «Σπούτνικ» σημειώνει ότι τα Σκόπια είναι το θεμέλιο επάνω στο οποίο στηρίζεται η σταθερότητα των Βαλκανίων. 
 
Η Μεγάλη Αλβανία 
 
Σύμφωνα με τον ίδιο, παρά το στόχο για την πρόληψη της ρωσικής επιρροής και την επέκτασή της στην περιοχή, η Δύση προσπαθεί να ενθαρρύνει το μύθο μια «Μεγάλης Αλβανίας», για να δώσει «ψεύτικη ελπίδα» στους υποστηρικτές αυτού του μύθου, επειδή, όπως λέει ο ίδιος, εάν η Αλβανία συνεχίσει ενεργά αυτόν τον μύθο, σίγουρα θα οδηγήσει σε συνέπειες με τη Σερβία, η οποία αποτελεί ένας από τους γεωπολιτικούς στόχους των Ηνωμένων Πολιτειών. 
 
Η προσφυγική κρίση 
 
Η μεγαλύτερη κρίση της ασφάλειας στα Βαλκάνια παρουσιάστηκε με τους πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή που αποσταθεροποίησε εν μέρει σχετικά αδύναμα κράτη της περιοχής και αναπόφευκτα αλλάζουν τη δημογραφική δομή τους, αν και τα εδάφη των χωρών αυτών αποτελούν εδάφη διαμετακόμισης. 
Σύμφωνα με τον Κορίμπκο, είναι μια προσπάθεια για την υλοποίηση του έργου «Πράσινη εγκάρσιος», σύμφωνα με το οποίο, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να εκμεταλλευθούν στρατηγικά την ανθρωπιστική καταστροφή που έχει δημιουργηθεί, προκειμένου να βελτιωθεί ο έλεγχός τους πάνω από την Ευρώπη. 
 
«Η Ουάσιγκτον γνωρίζει ότι μια πλημμύρα εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που δεν μπορούν να ενταχθούν στην ΕΕ, θα δημιουργήσουν αναπόφευκτα κοινωνική ένταση που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από τις μυστικές της υπηρεσίες, στην κατασκευή αντικυβερνητικών συναισθημάτων, προκειμένου να διώξουν ανεξάρτητους ηγέτες ή να κρατήσουν την Ευρώπη σε μια διαρκή κατάσταση έντασης που θα δικαιολογεί την κατοχή της από το ΝΑΤΟ» σημειώνει ο Κορίμπκο που προσθέτει: 
 
«Η ανθρωπιστική καταστροφή που δημιουργήθηκε από το διπλό πόλεμο των ΗΠΑ κατά της Λιβύης και της Συρίας, παρέχουν μια εξαιρετικά ευκαιρία για τη δημογραφική μηχανική στα Βαλκάνια, ένα εργαλείο που βοηθά το σενάριο αποσταθεροποίησής των. 
 
Η Ελλάδα εμπόδιο σε ένα κράτος «Μακεδονίας» 
 
Λαμβάνοντας υπόψη τις γεωπολιτικές εξελίξεις, τις παραδοσιακές σχέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις και τη σχέση της Δύσης με το Νοτιοσλαβικό κράτος των Σκοπίων, στο πλαίσιο των φιλοδοξιών του για ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, καθίσταται σχεδόν αδύνατη αυτή η προοπτική –λόγω της απαίτησης από την Ελλάδα- να αλλάξει το συνταγματικό όνομα και την ταυτότητα του. 
 
Στη συνέχεια το ερώτημα είναι πως μια χώρα με άλλο όνομα θα τοποθετηθεί στις διεθνείς σχέσεις για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της; 
 
Το μόνο διεθνή αντίβαρο στον ευρω-ατλαντισμό, είναι αυτό που βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα με την έννοια της Ευρασίας και της ομάδας των BRICS που λαμβάνουν σταδιακά μέρος στην παγκόσμια σκηνή. 
 
Ο πρέσβης Ρίστο Νικόφσκι ισχυρίζεται ότι αυτή η κατεύθυνση γεννήθηκε πρόσφατα και κανείς δεν γνωρίζει πως θα εξελιχθεί. 
 
<a href="http://www.echedoros-a.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τα Σκόπια και η αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων

Η εφημερίδα ‘Βέτσερ’ των Σκοπίων φιλοξενεί μια πολιτική ανάλυση για τη θέση του βαλκανικού κρατιδίου, σε σχέση με την γεωπολιτική των με...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο «έτοιμος» είναι ο κ. Τσίπρας να επισκεφθεί την Τουρκία

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 15:39

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf8rM9zGvRjPKjqK8x6qkmrOs5OqwHd4JP8GWyc7zic7U7GyPSGPACO9GQCykRhKPjIfyO11zUGzae78qAVlqQZxPhUql_qfj1602z7BkrbTJt_1v7C9jc7XvSzNGQnYNoQeDDsyhvf1Y/s1600/tsipras+ntaboytogloy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgf8rM9zGvRjPKjqK8x6qkmrOs5OqwHd4JP8GWyc7zic7U7GyPSGPACO9GQCykRhKPjIfyO11zUGzae78qAVlqQZxPhUql_qfj1602z7BkrbTJt_1v7C9jc7XvSzNGQnYNoQeDDsyhvf1Y/s1600/tsipras+ntaboytogloy.jpg" /></a></div>
 
Οφείλω να ομολογήσω ότι όταν διάβασα την είδηση ότι προγραμματίζεται επίσκεψη του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα στην Τουρκία, προβληματίστηκα και ένοιωσα μία διάχυτη ανησυχία. Το βασικό ερώτημα που έθεσα στον εαυτό μου ήταν «πόσο έτοιμος και επαρκής είναι ο κ. Πρωθυπουργός» για μία τέτοια επίσκεψη όπου θα συζητηθούν «τα θέματα που αφορούν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις» αλλά και το «μεταναστευτικό – προσφυγικό» που παρεμπιπτόντως θα πρέπει να αποτελεί θέμα ΕΕ- Τουρκίας και όχι διμερές! 
 
Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου* 
 
Για να μην αδικήσω τον Πρωθυπουργό μας, προσπάθησα ειλικρινά να πείσω τον εαυτό μου ότι ίσως είμαι προκατειλημμένος, αλλά εις μάτην. Δεν ήταν τόσο εκείνη η φοβερή με το γνωστό εξυπνακίστικό του ύφος δήλωση «έχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε!!!» (5 μόλις μέρες μετά την εκ νέου έγερση ζητήματος θαλάσσιων συνόρων από το Τουρκικό ΥΠΕΞ και περί μη ύπαρξης οριοθετημένων θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας) όσο η αποδεδειγμένη μετά και τις τελευταίες συναντήσεις του σε διεθνές επίπεδο, της άγνοιας των απαιτήσεων και του πλαισίου κανόνων λειτουργίας διεθνούς διπλωματικού περιβάλλοντος. Κάτι που από μόνο του για ένα Πρωθυπουργό εγκυμονεί κινδύνους για την Χώρα που κυβερνάει. Οι δημοκοπικές πομφόλυγες, οι λεκτικές τσαχπινιές και το ύφος που παραπέμπει σε πολιτικό θέαμα μπορεί να είναι «καλοδεχούμενα» από κάποια εσωτερικά ακροατήρια και αποδώσουν σε εσωτερικά θέματα αλλά μπορεί να είναι καταστροφική πρακτική στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής και ιδιαίτερα σε αυτά που αφορούν στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. 
 
Δεν γνωρίζουμε αν ο Υπουργός Εξωτερικών Καθηγητής κ. Νίκος Κοτζιάς είχε μέχρι σήμερα την δυνατότητα μεταξύ άλλων να αναλύσει στον Πρωθυπουργό το συνολικό φάσμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και της προβληματικής τους υφής, παραθέτοντας το ιστορικό και την γενεσιουργό αιτία πολυπλοκότητας και εντάσεων που δεν είναι άλλη από την άσκηση της μακρόχρονης τουρκικής αναθεωρητικής σε διμερές και ηγεμονικής σε περιφερειακό επίπεδο πολιτικής. Εκτιμάται όμως ότι θα επαναλάμβανε αυτό που έλεγε και στους φοιτητές του στα αμφιθέατρα του ΠΑΠΕΙ, δηλαδή ότι «η Ελληνική εξωτερική Πολιτική πρέπει να γνωρίζει και να διδάσκεται από το παρελθόν, χωρίς να το αγνοεί και να μην φυλακίζεται σε αυτό». 
 
Δυσκολευόμαστε να προσδιορίσουμε τους λόγους της εσπευσμένης επιλεκτικής διαρροής περί της επισκέψεως Τσίπρα στην Τουρκία. Από την στιγμή που ο Πρόεδρος Ερντογάν είναι κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό και ο Πρωθυπουργός κ. Νταβούτογλου ισχυροποιημένος μετά την απόλυτη πλειοψηφία του κόμματος τους στην Τουρκική Βουλή (κάτι σαν το δίδυμο Πούτιν-Μεντβέντεφ) αλλά και με πολλά εσωτερικά προβλήματα, εκτιμάται ότι για την επίσκεψη αυτή απαιτείται απαιτητική και εξαιρετική λεπτομερής προετοιμασία και φυσικά ευχόμαστε να μην αποτελεί έναν τακτικισμό. Δυστυχώς έχουμε πεισθεί ότι η Ελληνική Εξωτερική Πολιτική διακρίνεται για την έλλειψη μακροπρόθεσμης υπερκομματικής στρατηγικής η οποία θα εφαρμόζεται ανεξαρτήτως κομματικής σφραγίδας στην διακυβέρνηση και οπωσδήποτε πέρα από κάθε ιδεοληψία και τακτικισμό. 
 
Το πολύπλοκο πρόβλημα των σχέσεων με την γειτονική μας χώρα που όπως προ ειπώθηκε οφείλεται πρωταρχικά στη μακρόχρονη ασκούμενη αναθεωρητική πολιτική της απέναντι στην Χώρα μας και δεν αντιμετωπίζεται ούτε με τακτισμούς ούτε με απλοϊκές προσεγγίσεις (σε κάποιο άλλο άρθρο πολύ σύντομα θα γίνει πλήρης ανάλυση αυτών). Όπως θα έλεγε μάλλον και ο κ. Κοτζιάς « προκειμένου να προωθήσει μία χώρα τα εθνικά της συμφέροντα οφείλει πρώτα απ’ όλα να έχει μία μακροχρόνια στρατηγική διασφάλισης τους σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον και αυτά τα ζητήματα δεν επιλύονται με τακτισμούς» 
 
Η αποδεδειγμένη έλλειψη μακροχρόνιας στρατηγικής για την υλοποίηση εθνικών αντικειμενικών σκοπών και της προώθησης των εθνικών μας συμφερόντων επέτρεψε στα πολιτικά κόμματα , ακόμα και Υπουργούς του ιδίου κόμματος να ασκούν εξωτερική πολιτική κατά το δοκούν και μάλιστα με γνώμονα το εσωτερικό ακροατήριο. Έτσι φθάσαμε στο σημείο για κάποιους η φαντασίωση να είναι ασφαλέστερη της πραγματικότητας και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις να αφεθούν στην «πολιτική του κοινού ζεμπέκικου αλλά και της κουμπαριάς», με την Τουρκία να μην κάνει βήμα πίσω από τις μονομερείς απαιτήσεις που προβάλει στο Αιγαίο ακόμα και στις προσεγγίσεις της στο διεθνές πρόβλημα της επί 41 χρόνια κατοχής του βορείου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας από αυτήν. 
 
Λόγω της οικονομικής κρίσεως και των συχνών κυβερνητικών αλλαγών (και σε αυτό έχει ευθύνη και ο κ. Τσίπρας) έχουμε από το 2009 μέχρι σήμερα δηλαδή σε 6 χρόνια 8 διαφορετικούς Υπουργούς Εξωτερικών οι οποίοι μάλλον έχουν …μπερδέψει τους εξαιρετικούς μας διπλωμάτες με τις διαρκές αλλαγές σε επίπεδο πολιτικών οδηγιών! Η συνεχιζόμενη οικονομική περιδίνηση στην οποία βρίσκεται η Χώρα ουδόλως αποτελεί άλλοθι στην συνεχιζόμενη μας εσωστρέφεια. Αποτέλεσμα αυτής της εσωστρέφειας είναι πλέον της υποτονικής άσκησης εξωτερικής πολιτικής και ελλιπούς παρουσίας στην διεθνή σκηνή (όταν μάλιστα στην ευρύτερη περιοχή μας συντελούνται τεκτονικές αλλαγές) τα θέματα αυτής να αντιμετωπίζεται από πολιτικούς, Τύπο και κοινή γνώμη ως θέματα δεύτερης για να μην πω και…τρίτης γραμμής. Αρκεί να θυμηθούμε ότι στα περίφημα debates που έγιναν πριν από τις εκλογές ούτε μία, τονίζεται ούτε μία ερώτηση δεν έγινε για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας αν και είχε προσδιορισθεί ιδιαίτερη ενότητα για αυτά. 
 
Ο κ. Πρωθυπουργός μεταβαίνοντας στην Τουρκία θα πρέπει να είναι άριστα προετοιμασμένος απέναντι στον Τούρκο ομόλογο του κ. Νταβούτογλου του οποίου ναι μεν οι υψηλές ακαδημαϊκές του θεωρίες μπορεί να μην «έπιασαν», αλλά έχει τεράστια διπλωματική εμπειρία σε σύγκριση με τον δικό μας. 
 
Ο σεβασμός των αρχών του Διεθνούς Δικαίου, η εγκατάλειψη από μέρους της Τουρκίας της αναθεωρητικής της πολιτικής αλλά και η προβολή αξιόπιστης ικανότητας προστασίας των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων με όλα τα διαθέσιμα εθνικά και λοιπά διεθνή μέσα, είναι οι παράγοντες οι οποίοι εμπεδώνουν το κλίμα καλής γειτονίας και μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα αναμένουμε να συνομιλήσει ο κ. Τσίπρας χωρίς φοβικά σύνδρομα αλλά ούτε και με ανόητους λεονταρισμούς. Σε ότι αφορά στο λεγόμενο «μεταναστευτικό-προσφυγικό» είναι σκόπιμο να διατηρηθεί σε ένα θέμα που αφορά την ΕΕ ως σύνολο και ενιαία πολιτική οντότητα και να μην γίνει ακόμα ένα θέμα της ατζέντας των ελλητουρκικών «προβλημάτων» 
 
* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Ερευνητής - Αναλυτής στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Άμυνας και Ασφάλειας. Είναι απόφοιτος της ΣΕΘΑ και έχει περατώσει Στρατηγικές Σπουδές Ασφαλείας. Διατέλεσε Εκπρόσωπος Τύπου του Α/ΓΕΕΘΑ, Διευθυντής Διεθνών Σχέσεων στο ΥΕΘΑ/ΓΓΟΣΑΕ, ενώ υπηρέτησε σε διοικητικές και επιτελικές θέσεις στην Ελλάδα και στο ΝΑΤΟ. 
 
<a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a>