ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Πούτιν: «Θα κάνουμε τα πάντα για να μην συρθεί ο πλανήτης σε νέο παγκόσμιο πόλεμο»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" src="http://www.e-afipnisi.gr/img/a8ef76a01442567fb64eb6f4408a9835poutin.jpg500.jpg" /></div>
 
Σε ομιλία του, κατά τη διάρκεια της παρέλασης της Νίκης στην «Κόκκινη Πλατεία» σε ανάμνηση της νίκης επί της ναζιστικής Γερμανίας, που σήμανε και το τέλος του Β” Παγκοσμίου Πολέμου, ο Πούτιν δήλωσε πως η χώρα του θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν, προκειμένου κανείς να μην ξεκινήσει πόλεμο στον κόσμο. 
 
 
«Θα κάνουμε τα πάντα για την εδραίωση της ασφάλειας στον πλανήτη»,  ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ρώσος ηγέτης. 
 
Το Κρεμλίνο έχει καταλάβει την πρόθεση του ΝΑΤΟ να σύρει την Ρωσία σε πόλεμο, αφού σε πολιτικοοικονομικό επίπεδο τα σχέδια της παγκόσμια διαπλοκής δεν προχωρούν λόγω Πούτιν. Βέβαια η Ρωσία δεν θα μείνει με σταυρωμένα τα χέρια σε περίπτωση που στριμωχτεί επικίνδυνα. 
 
Μετά την ομιλία του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας και την εκτέλεση του εθνικού ύμνου, ξεκίνησε η πανηγυρική παρέλαση του στρατεύματος. 
<a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank"> </a>
<a href="http://www.e-afipnisi.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πούτιν: «Θα κάνουμε τα πάντα για να μην συρθεί ο πλανήτης σε νέο παγκόσμιο πόλεμο»

Σε ομιλία του, κατά τη διάρκεια της παρέλασης της Νίκης στην «Κόκκινη Πλατεία» σε ανάμνηση της νίκης επί της ναζιστικής Γερμανίας, που σή...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα συμψηφίσουν το αναπόφευκτο «κούρεμα» με τις αποζημιώσεις;

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ευρώπη, οικονομία 19:41

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="nazi" class="alignnone size-large wp-image-21943" height="329" src="http://freepen.gr/wp-content/uploads/2013/03/nazi2-500x312.jpg" width="540" /></div>
 
“Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα που δεν μπαγιατεύουν, που δεν παραγράφονται, που δεν γερνούν καν. Και το δίκαιο είναι ένα από αυτά.”. 
Είναι μία από τις σοβαρές επισημάνσεις που εμπεριέχονται στο άρθρο του Μανώλη Γλέζου το οποίο δημοσιεύτηκε στη γερμανική εφημερίδα Die Welt και εκθέτει το σύνολο των ελληνικών διεκδικήσεων από τη Γερμανία καθώς και την πολιτική, ηθική και νομική θεμελίωσή τους. Μάλιστα ο Μανώλης Γλέζος γράφει χαρακτηριστικά πως « τον προσεχή Σεπτέμβρη κλείνω τα 91 (…), δεν έχω καιρό, λοιπόν, ούτε για ψέματα ούτε για μισές αλήθειες”. 
Το άρθρο του Μανώλη Γλέζου δημοσιεύτηκε σε μια χρονική στιγμή που αρχίζει να συζητείται στη Γερμανία όλο και περισσότερο το ζήτημα των αποζημιώσεων στην Ελλάδα. Μάλιστα η Die Welt, σε εκτενές άρθρο για την υπόθεση, κάλεσε τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, να συνυπολογίσει την ηθική και πολιτική ζημιά που υφίσταται η χώρα από το ανοιχτό ζήτημα με την Ελλάδα και πρότεινε, έμμεσα, το συμψηφισμό των γερμανικών οφειλών με μέρος του ελληνικού χρέους. 
Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να κρατάμε «μικρό καλάθι». Αυτή η συζήτηση, δύσκολα μπορεί να οδηγήσει στην ικανοποίηση των ελληνικών διεκδικήσεων, ειδικά με την παθητική στάση των ελληνικών κυβερνήσεων. Ωστόσο, «φτιάχνει κλίμα» στη γερμανική κοινή γνώμη, για να περάσει πιο εύκολα ένα γενναίο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου. 
<a href="http://freepen.gr/" target="_blank"> 
</a> <a href="http://freepen.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Θα συμψηφίσουν το αναπόφευκτο «κούρεμα» με τις αποζημιώσεις;

“Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα που δεν μπαγιατεύουν, που δεν παραγράφονται, που δεν γερνούν καν. Και το δίκαιο είναι ένα από αυτά.”. Είν...

Διαβάστε την συνέχεια

Βόμβα από τους Financial Times: Η ευρωζώνη και οι καθημερινοί Έλληνες έχουν κάθε λόγο να επαναστατήσουν εναντίον του διαπλεκόμενου ελληνικού κράτους!

Ellada simera 0 Ελλάδα, οικονομία 19:36

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="Βόμβα από τους Financial Times: Η ευρωζώνη και οι καθημερινοί Έλληνες έχουν κάθε λόγο να επαναστατήσουν εναντίον του διαπλεκόμενου ελληνικού κράτους!" border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_wkqvo2fa-L0aT-gbcyv0R6bLEr5UoEn13hAkPQIF3V34huaELmtu92i6_l0KuaeE-NCXuYIbBVjgrvVgLWfFeYIDFYuzQUlARM_0DPoe737QigkZh_wcT-0_BdsSiVtweWYNgIVRDhzZ/s640/financial-times-oi-ellines-prepei-na-epanastatisoun.jpg" title="Βόμβα από τους Financial Times: Η ευρωζώνη και οι καθημερινοί Έλληνες έχουν κάθε λόγο να επαναστατήσουν εναντίον του διαπλεκόμενου ελληνικού κράτους!" width="540" /></div>
 
Την διαπίστωση ότι πλουτοκρατία, παρακράτος και ολιγάρχες εξακολουθούν να συνθέτουν την θανατηφόρα γάγγραινα της Ελλάδας κάνουν οι Financial Times, οι οποίοι δεν προβλέπουν αίσιο τέλος στο ελληνικό δράμα, εξαιτίας της διαπλοκής. 
 
Ιδού το άρθρο-σοκ: 
<blockquote>
<h2 style="text-align: left;">
“Το ελληνικό δράμα δεν έχει happy end.” </h2>
 
<div style="text-align: justify;">
Πέντε χρόνια και πέντε πακέτα διάσωσης μετράει η κρίση χρέους της Ευρώπης και η ευρωζώνη – και ο κόσμος – δεν δείχνουν την προσοχή που θα έπρεπε στη χώρα από όπου πρωτοξεκίνησε ο οικονομικός πανικός. Αφού έλαβε δάνεια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ από τους γείτονες της, η Ελλάδα, χωρίς να αντιμετωπίζεται πια ως απειλή για την ακεραιότητα της ευρωζώνης, συνεχίζει να ζει το μαρτύριο της μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. 
 
Τα πράγματα δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, μόνο και μόνο γιατί η εμπειρία της Ελλάδας μας διδάσκει πολύτιμα μαθήματα, παρά τις διαφορές από τις άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. 
 
Η τελευταία έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για το πρόγραμμα προσαρμογής που δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα, εμφανίζει κάποιες αχτίδες αισιοδοξίας εν μέσω των δεινών και των συνεχών διαψεύσεων. 
 
Το πρόγραμμα επιτυγχάνει κάποιους από τους οικονομικούς στόχους: το πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο έχει βελτιωθεί κατά 10% του εθνικού προϊόντος, μια από τις μεγαλύτερες προσαρμογές της ιστορίας σε καιρό ειρήνης. Αντίστοιχη βελτίωση έχει σημειώσει και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει κλείσει τα δύο τρίτα από το κενό ανταγωνιστικότητας που δημιουργήθηκε μετά την είσοδο στο ευρώ. Οι τράπεζες επιτέλους ανακεφαλαιοποιούνται, κάτι που μπορεί να δώσει τέλος στην πιστωτική ασφυξία. 
 
Ωστόσο το τίμημα είναι τεράστιο. Το ΑΕΠ έχει υποχωρήσει περισσότερο από 20%. Το κόστος ανά μονάδα εργασίας έχει βελτιωθεί μέσω των περικοπών στους μισθούς – κατ’ επέκταση και στο επίπεδο ζωής – και όχι μέσω της αύξησης της παραγωγικότητας. Το κοινωνικό κόστος είναι ανυπολόγιστο και οι συνέπειες θα είναι μακροχρόνιες. 
Δεν υπήρχε τρόπος να συνεχίσει η Ελλάδα να καταναλώνει πέρα από τις δυνάμεις της. Όπως σημειώνει το ΔΝΤ, χωρίς τα μισητά δάνεια διάσωσης, η προσαρμογή θα ήταν ακόμα πιο ριζική – περισσότερες απότομες περικοπές ή το χάος μιας ανεξέλεγκτης εξόδου από το ευρώ. 
 
Το εξαιρετικά δυσχερές σημείο εκκίνησης, όμως, δεν απέκλειε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η ευρωζώνη θα μπορούσε να είχε αποδεχτεί νωρίτερα ένα μεγαλύτερο κούρεμα στον ιδιωτικό τομέα. Και οι επιλογές της Αθήνας δημιούργησαν περισσότερο πόνο από ότι χρειαζόταν. 
 
Οπότε δεν ευθύνονται μόνο οι υπερβολικά μεγάλες περικοπές για τα δεινά των αθώων Ελλήνων, αλλά και η επιλογή να προστατευτούν οι προνομιούχοι και να μεταφερθεί το βάρος στους πιο αδύναμους ώμους. 
 
Αν υπάρχει κάποιο θετικό σημείο, είναι ότι η Ελλάδα έχει πολλές ευκαιρίες για ανάπτυξη. Αλλά χωρίς μια βαθύτερη πολιτική αναμόρφωση, θα παραμείνουν ανεκμετάλλευτες και θα χρειαστούν, όπως προειδοποιεί το ΔΝΤ, συνεχείς επιμηκύνσεις των δανείων της Ελλάδας, με ευνοϊκότερους όρους από αυτούς της αγοράς. Η ευρωζώνη και οι καθημερινοί Έλληνες έχουν κοινό συμφέρον να κόψουν τα δεσμά μεταξύ διαπλεκόμενων και κράτους.</div>
</blockquote>
 
<a href="http://www.ramnousia.com/" target="_blank">πηγή</a>

Βόμβα από τους Financial Times: Η ευρωζώνη και οι καθημερινοί Έλληνες έχουν κάθε λόγο να επαναστατήσουν εναντίον του διαπλεκόμενου ελληνικού κράτους!

Την διαπίστωση ότι πλουτοκρατία, παρακράτος και ολιγάρχες εξακολουθούν να συνθέτουν την θανατηφόρα γάγγραινα της Ελλάδας κάνουν οι Fina...

Διαβάστε την συνέχεια

Ἡ προδοσία τῶν μεγάλων δυνάμεων.

Ellada simera 0 Ιστορία 17:38

<img alt="" border="0" class="aligncenter size-full wp-image-3554" height="385" src="http://www.enromiosini.gr/wp-content/files/2012/01/Η-προδοσια-του-1922-7.jpg" title="Η προδοσια του 1922 7" width="640" /> 
 
H ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ 
 
Νάνσυ Χόρτον. Μικρά Ασία 
 
Πριν αρχίσω την ομιλία μου για την καταστροφή της Σμύρνης, θέλω να σας κάνω γνωστό ότι ο πατέρας μου υπηρέτησε δύο φορές στη Θεσσαλονίκη. Την πρώτη φορά, όταν έγινε το κίνημα των Νεότουρκων και τη δεύτερη κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Γνωρίζοντας λοιπόν και εγώ, κοντά σε κείνον, για τον μακρύ και σκληρό αγώνα των Ελλήνων για την απελευθέρωση της Μακεδονίας, είμαι σίγουρη ότι και στο μέλλον δεν θα υπάρξει κανένα εμπόδιο που δεν θα μπορέσουν να το υπερνικήσουν οι Έλληνες. 
 
Και τώρα ας έρθω στο θέμα μου: 
 
Οι περισσότεροι συνήθως ενδιαφέρονται για την πολιτική άποψη των γεγονότων της Μικρός Ασίας. Μια και μου ζητήθηκε όμως να μιλήσω για τις εμπειρίες του πατέρα μου, ας σημειώσω ότι είχε ένα μυστικιστικό δεσμό με τη Σμύρνη. Πώς ένας Γιάνκης δέκατης γενιάς από μια κωμόπολη στα βορεινά της Πολιτείας της Νέας Υόρκης σχετίστηκε τόσο με μια πόλη στην ακτή της Μικρός Ασίας; 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh5aZydlnzslZbf1lnx83K8WOrsrh8thIwwPmeE3ir_q4OCby3qyPRO5wAcOjdNOt51OY_YWnFGpUKh53Yb4nMNhIV5C4FHQZig_rBvYbIZ8IVzfSceuPXdWIUERcnftbpsjyAOhrPqAGxl8FKmxUpAvItvJOwiHvXT83vEa_z5EukCYipjREwNi-_KBHOvTDUJz2B-AkCnLA=" /> 
 
Μικρό παιδί ο πατέρας του του διάβαζε από τη Βίβλο, μεταξύ των άλλων και από το βιβλίο της Αποκάλυψης. Η Σμύρνη, ως η τελευταία από τις επτά πόλεις της Αποκάλυψης που επέζησε του έκανε βαθιά εντύπωση, που την κράτησε σε όλη του τη ζωή και την ανέφερε συνέχεια στα έργα του. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του υπηρέτησε σε πολλά άλλα διπλωματικά πόστα, σε μέρη που θεωρούνταν καυτά, αλλά όπως έλεγε, η Σμύρνη ήταν η Μέκκα των φιλοδοξιών του. Φαίνεται λοιπόν ότι ήταν μοιραίο να είναι παρών στο θάνατο των χριστιανών και την καταστροφή της πόλης. Η Σμύρνη ήταν ή μοίρα του. Είχε συνδέσει στενά τον συμβολισμό της Αποκάλυψης για τον αγώνα ανάμεσα στο καλό από τη μια μεριά και το σκοτάδι από την απληστία από την άλλη με τα γεγονότα που παρακολουθούσε στη Σμύρνη και τα οποία οδήγησαν στην καταστροφή της. 
Ο Horton πήγε στη Σμύρνη κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και αντιπροσώπευε τα συμφέροντα όλων των συμμάχων μέχρι τη στιγμή που η Τουρκία κήρυξε τον πόλεμο και εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών; ‘Για πρώτη φορά σε εκατό χρόνια”, είπε, • η αμερικανική σημαία κατεβάστηκε από το Προξενείο”. “Πάντα”, σχολίαζε ο Horton, ” γυρνάμε και το άλλο μάγουλο στους Τούρκους, για λόγους γνωστούς μόνο σε διευθυντές μεγάλων Εταιρειών”. 
 
Η νίκη των Ελλήνων κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους και ο αγώνας για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης κέρδισαν τον θαυμασμό των Βρετανών Πολιτικών και ειδικά του 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhEE3_A-08RyeitougSDbuI93-Y2BI7N5QoAqSeBGn-VQU_HUyz96_HlKDBptuzruOlGNKuXK-17N5CVKQRAlZfpOV848nHqoMTvuLUGqLZTpSuZR-E2CEZ59sM9hsyjjsc6yR7P3-28NxYA6QvWnbO6sUd1x2uAhyLld4Nq4fSxCyk6NaOGMLENMy-dFfKDHtOWj9q7DrCpQ=" /> 
Λόυντ Τζωρτζ. Έγινε επίσης εμφανές ότι ορισμένες εδαφικές κτήσεις της Ελλάδας θα ήταν πολύ σημαντικές για τη Μεγάλη Βρετανία. Έτσι οι Βρετανοί προσκάλεσαν το Βενιζέλο στο Λονδίνο. Ήθελαν μια βάση κοντά στην Αδριατική: το Αργοστόλι της Κεφαλονιάς. Σε αντάλλαγμα, είπανε, η Ελλάδα θα έπαιρνε την Κύπρο. Οι Έλληνες όμως δεν είχαν αντιληφθεί ότι ο Λόΰντ Τζωρτζ δεν ήταν σε θέση πάντοτε να επιβάλλει πολιτική που δεν θα είχε την έγκριση της τάξης που κυβερνούσε ουσιαστικά την Αγγλία. 
Τον Ιανουάριο του 1915, ο Βρετανός Υπουργός των Εξωτερικών, σερ Έντουαρντ Γκρέυ, τηλεγράφησε στον Βρετανό πρεσβευτή στην Αθήνα και του συνέστησε να προσφέρει στην Ελλάδα μια σημαντική περιοχή στα παράλια της Μικρός Ασίας. Σε αντάλλαγμα η Ελλάδα θα έμπαινε στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ. “Αν ο Βενιζέλος θέλει συγκεκριμένη υπόσχεση, θα την αποσπάσουμε χωρίς δυσκολία”, έγραψαν οι Βρετανοί ιθύνοντες, τότε. Ο Βενιζέλος συμφώνησε να αποβιβαστούν συμμαχικά στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και οι υποστηρικτές του αντιτέθηκαν στην παραβίαση αυτή της ελληνικής ουδετερότητας. Έτσι δημιουργήθηκαν δύο ελληνικές κυβερνήσεις (μία φιλοβενιζελική στη Θεσσαλονίκη και μία φιλοβασιλική στην Αθήνα). 
Τον Μάιο του 1919, τις τελευταίες μέρες της διάσκεψης ειρήνης των Παρισίων, ο Λόΰντ Τζωρτζ και ο Βενιζέλος αποφάσισαν ότι τα ελληνικά στρατεύματα θα καταλάμβαναν την Σμύρνη, απόφαση που αντέβαινε στις συμβουλές πολλών ανδρών. Στις 14 Μαίου συμμαχικά αποσπάσματα κατέλαβαν το λιμάνι της Σμύρνης, ενώ την επομένη αποβιβάστηκαν τα ελληνικά στρατεύματα. 
 
Τον Αύγουστο του επομένου έτους ο σουλτάνος συνυπέγραψε την συνθήκη των Σεβρών, με την οποία απελευθερώνονταν ορισμένες ελληνικές περιοχές από την εξουσία των Τούρκων, ενώ ένα μεγάλο μέρος της αυτοκρατορίας έμπαινε υπό τον έλεγχο Διεθνούς Επιτροπής. Η συνθήκη όμως αυτή δεν επικυρώθηκε ποτέ, όχι μόνο γιατί συνάντησε την αντίδραση των Νεότουρκων της Άγκυρας, αλλά και γιατί αρνήθηκαν να υπογράψουν η Γαλλία και η Ιταλία, οι οποίες θεωρούσαν τη συνθήκη των Σεβρών σαν διπλωματική νίκη των Άγγλων και την Ελλάδα δορυφόρο τους. Έτσι όχι μόνο ήλθαν σε συνεννόηση με τον Κεμάλ, αλλά και του άφησαν φεύγοντας από τη Μ. Ασία πολεμικό υλικό, παρόλο που γνώριζαν ότι αυτό θα χρησιμοποιούνταν εναντίον των Ελλήνων. Μετά τα γεγονότα αυτά, με τον τουρκικό εθνικιστικό στρατό εν ενεργεία στο πεδίο της μάχης, μόνο νίκη του ελληνικού στρατού θα μπορούσε να θέσει τη συνθήκη σε ισχύ. ” Η ασφάλεια των καταπιεζομένων μειονοτήτων”, κατά τον Horton, εξαρτώνταν αποκλειστικά από αυτό, αλλά η παλιά πολιτική οικονομικού ιμπεριαλισμού ανάμεσα στις σύμμαχες δυνάμεις κατέστησε αδύνατη οποιαδήποτε εποικοδομητική ολοκλήρωση”. 
Όταν ο Κεμάλ απέρριψε την συνθήκη των Σεβρών, ο Βενιζέλο αποφάσισε να πάρει πίσω τα χαμένα εδάφη με μια καλοοργανωμένη στρατιωτική εκστρατεία. Τηλεγράφησε στον Λόΰντ Τζωρτζ ανακοινώνοντας την απόφαση του και ζητώντας στρατιωτική και οικονομική βοήθεια. Στο όνειρο του για την υλοποίηση της Μεγάλης ιδέας ο Βενιζέλος έβλεπε με τα μάτια της φαντασίας του την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Ελληνική αντιπροσωπεία πήγε στο Λονδίνο να, συζητήσει για την επίθεση. Είναι καταπληκτικός ο βαθμός στον οποίο η Αγγλία αναμίχθηκε στις διαβουλεύσεις για τον Μικρασιατικό πόλεμο και πόσο εκτεταμένα οι Έλληνες τους συμβουλεύτηκαν προτού κάνουν οποιοδήποτε βήμα. Οι Βρετανοί όμως δεν υποσχέθηκαν τίποτε συγκεκριμένο και οι Έλληνες έφυγαν με τo αίσθημα ότι είχαν αποφασίσει να γίνει η εκστρατεία. Πέντε μέρες αργότερα ο ελληνικός στρατός ξεκίνησε την επίθεση. Όταν οι Έλληνες αποβιβάστηκαν στη Σμύρνη, ο Horton έγραψε στο State Department: -Αυτή θα είναι άλλη μία Συρακούσια εκστρατεία”, υπονοώντας τον πόλεμο των Συρακουσών το 413 π.Χ., που οδήγησε στην πτώχευση του αθηναϊκού θησαυροφυλακείου και έβαλε τέλος στην ηγεμονική θέση της Αθήνας. 
 
Τον Νοέμβριο του 1920 οι εκλογές επανέφεραν το βασιλιά Κωνσταντίνο στην εξουσία. Όταν ο Βενιζέλος είδε τις έξαλλες διαδηλώσεις των βασιλικών στην Αθήνα και κατάλαβε oτι έχανε, παραιτήθηκε. Ο Horton, σε αναφορά του στο State Department σχολίαζε: Ή πτώση του Βενιζέλου, του μεγάλου αυτού υπέρμαχου της Ελλάδας στην Ευρώπη και Αμερική και η επαναφορά του ανυπόληπτου βασιλιά, είvaι η αρχή του τέλους”. 
 
Οι Βρετανοί δεν τήρησαν τη συμφωνία με το Βενιζέλο. Ο Ουίνστον Τσωρτσιλ δικαιολογεί ως εξής την στάση της Βρετανίας και την μη παραχώρηση 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEi5a_iYWLXarRiBPvqXj2kyJ_X4mnQLIqZsNUu95WV8xkfxBIKsK3Y1BMYiXkOkzvqFx0loTC3lA03NCC1PgrrhxlqHRloQBRFGLOQ6-Zs1-Q4DpyNCuhYczRztnTm9ruKBUan4U1DYcLz23K6NwBnpfkrAyWXYeI_5imYkwY0kE9F7Y1180CjtkhCRKAbrxxGTZ5lj2vPNxA=" /> 
της Κύπρου στην Ελλάδα μετά την επάνοδο του βασιλιά; Ήταν ένας ηγεμόνας που παρά τα συμφέροντα και την θέληση του λαού του, προσπάθησε για λόγους προσωπικούς ή οικογενειακούς να φέρει την χώρα του στην πλευρά του εχθρού, που τελικά ήταν και η ηττημένη πλευρά. Για τον λόγο αυτό, η επιστροφή του Κωνσταντίνου διέλυσε κάβε συμμαχική πίστη και αφοσίωση προς την Ελλάδα και ακύρωσε όλες τις υποχρεώσεις, εκτός από τις νομικές”. Ο Τσώρτσιλ μάλιστα προσέθεσε στο τέλος: -Δεν συμβαίνει κάθε μέρα ηθικοί πιστωτές να είναι τόσο βολικοί”. 
 
Η αλλαγή αυτή είχε επιπτώσεις και στο στράτευμα: οι βενιζελικοί αξιωματικοί αντικαταστάθηκαν από έμπιστους βασιλικούς. Με την αλλαγή αυτή πολλά συντάγματα έμειναν χωρίς αξιωματικούς. Ο Horton έγραφε σχετικά στο State Department: -Πληροφορούμαι από αξιόπιστες πηγές ότι μέχρι την τελευταία στιγμή ο ελληνικός στρατός θα μπορούσε να ορθοποδήσει και να σώσει την κατάσταση, αλλά ακόμη και οι αξιωματικοί που ήθελαν να μείνουν στις θέσεις τους να πολεμήσουν και εξέφρασαν την επιθυμία τους να το κάνουν, διατάχθηκαν να παραιτηθούν”. Ο στρατηγός Χατζηανέστης ωστόσο, που είχε αναλάβει την διοίκηση της ελληνικής στρατιάς τον Μάιο του 1922, απέτυχε. 
Δεν σκοπεύω βέβαια εδώ να αναλύσω την πορεία της μικρασιατικής εκστρατείας. Πάντως την περίοδο εκείνη ο Horton άρχισε μία σειρά τηλεγραφημάτων προς τον Υπουργό των Εξωτερικών των Η.Π.Α., με τα οποία ζητούσε την άδεια να μεσολαβήσει στην κυβέρνηση της Άγκυρας για αμνηστεία, που θα επέτρεπε την έξοδο των ελληνικών δυνάμεων, να τους επιτρέψει δηλαδή να μπαρκάρουν.’ Οι πρόσφυγες συρρέουν μέσα στην πόλη και ο πανικός αυξάνεται”, έγραφε και πρότεινε -Στο όνομα της ανθρωπιάς και για την ασφάλεια των αμερικανικών Συμφερόντων, σας ικετεύω να επιτρέψετε να γίνουν προσπάθειες για μεσολάβηση, που ίσως προλάβουν πιθανή καταστροφή της πόλης”. Τα τηλεγραφήματα του έφτασαν στον Ουίλιαμ Φίλιπς, ο οποίος φαίνεται ότι ήταν ενεργών υπουργός εξωτερικών. Ο αβρός αυτός διπλωμάτης είδε τα πράγματα διαφορετικά. Ο Φίλιπς έγραψε στον πρόεδρο Χάρτιγκ: ” Έχω κι άλλο μήνυμα από τον Γενικό Πρόξενο Horton. Νομίζω ότι θα ήταν φρονιμότερο να περιορίσουμε τις δραστηριότητες μας στην φροντίδα για τις ζωές Αμερικανών και την αμερικανική περιουσία. Δεν νομίζω ότι η κατάσταση μας επιτρέπει να αναλάβουμε τον ρόλο του εθελοντή μεσολαβητή”. Μπορεί να φανταστεί κανείς πόσο ευεργετικά αποτελέσματα θα είχε η πρόταση του Horton αν είχε γίνει αποδεκτή. 
 
Στις 9 Σεπτεμβρίου, ο λαός της Σμύρνης είδε τις κυρίως ελληνικές δυνάμεις – τη μόνη άμυνα τους έναντι των Τούρκων – να προσπερνούν την πόλη και να επιβιβάζονται στον Τσεσμέ, για την επιστροφή τους στην Ελλάδα. 
 
Ένα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της όλης εικόνας της καταστροφής της Σμύρνης ήταν η παρουσία των Πολεμικών πλοίων των Μεγάλων Δυνάμεων, 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEg8iyeVMbjE-q2ZiQf2w8g7297fLwNpEzaIuXD3Esn51Cpfd0LTb0IC8VPt2poyWZrqFmtmdMAlHaNgNnonONlBbUEI45PYoYvPrDa1Jh-VNSVXcbSX_Ki5lK-WNElItrXrPYfhfVZNR6w8mE8Pyy7gB4n4mIRwi4ND6ElXSZcscHftQx_RriDdPwXIJIiwJ2yzujj6jc9YkQ=" /> 
που έπλεαν αδιάφορα στο λιμάνι, για να προστατεύσουν δηλαδή τις ζωές των πολιτών τους. Για την πυρκαγιά και την καταστροφή της πόλης Horton έγραψε: • Μια κοινή διαταγή από τους διοικητές των πολεμικών πλοίων, μιας αβλαβής βολή πάνω από το τουρκικό τμήμα της πόλης, θα σταματούσε το ολοκαύτωμα”. Οι διοικητές του συμμαχικού στόλου δεν έκαναν τέτοια ενέργεια. Τα αίτια βρίσκονται στη δεκαετία πριν από την καταστροφή της Σμύρνης. Το 1901, ένας Γερμανός ειδικός είχε εξακριβώσει ότι τα πετρελαιοφόρα πεδία της Μοσούλης (τότε ανήκε στην Τουρκία, σήμερα στο Ιράκ) ήταν από τα πιο πλούσια στον κόσμο. Οκτώ χρόνια αργότερα, η Τουρκική κυβέρνηση παραχωρούσε το δικαίωμα εξόρυξης του υπεδάφιου πλούτου και της κατασκευής σιδηροτροχιών σε λωρίδα μήκους δύο χιλιάδων τετρακοσίων μιλίων στη Μικρά Ασία. Η λωρίδα κάλυπτε βάθος είκοσι χιλιομέτρων εκατέρωθεν της σιδηροδρομικής γραμμής, συνολικής έκτασης ενενήντα έξι χιλιάδων τετραγωνικών μιλίων. Τα σχετικά συμβόλαια προέβλεπαν επενδύσεις ύψους 200-300 εκατομμυρίων αμερικανικών δολαρίων (σε δολάρια του 1924).Υπολογίστηκε ότι η περιοχή αυτή περιείχε δέκα δισεκατομμύρια σε ορυκτά και άλλες φυσικές πηγές πλούτου και οχτώ δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο. 
Οι ιστορικοί επίσης επισημαίνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν κήρυξαν τον πόλεμο στην Τουρκία. Γράφει ένας: • Αυτή η στάση από μέρους της κυβέρνησης της Αμερικής ήταν υπολογισμένη να ωφελήσει τα αμερικανικά εμπορικά συμφέροντα στην Τουρκία. Μεταξύ των οποίων οι συνεργάτες του ναυάρχου Chester φαίνεται ότι ήταν οι περισσότερο ευνοημένοι”. Ο Colby Chester, συνταξιούχος ναύαρχος του αμερικανικού ναυτικού, διαπραγματευόταν για αρκετά χρόνια με την Τουρκία για να κερδίσει ορισμένες παραχωρήσεις για την παραχώρηση δικαιωμάτων εξόρυξης του υπεδάφιου πλούτου και της κατασκευής σιδηροδρομικής γραμμής. Τον Chester βοηθούσε στις προσπάθειες του ο ναύαρχος Bristol, διοικητής του αμερικανικού στόλου στα τουρκικά ύδατα και Αμερικανός ύπατος, αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη. Σχετικά με αυτό σχολίαζε ένας ιστορικός: -Κατά τα έτη 1919-1923, τόσο κρίσιμα για την ιστορία της Μικράς Ασίας, δύο Αμερικανοί αξιωματούχοι ξεχώριζαν σαν ενσαρκωτές αντίρροπων δυνάμεων στην εξωτερική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών: η τάση της συνειδήσεως από τη μια μεριά και του πραγματισμού από την άλλη”. Οι δύο αυτοί αξιωματούχοι ήταν ο Horton και ο Bristol αντίστοιχα. Σε όλη του την καριέρα ο Horton προσπάθησε έντονα να προωθήσει τα αμερικανικά εμπορικά συμφέροντα. Κατάφερε να γλιτώσει την εταιρεία Standard Oil από χιλιάδες δολλάρια σε παράνομους φόρους, αλλά δεν πίστευε σε ουδετερότητα σε περιπτώσεις μεγάλης εθνικής σημασίας, όπου κινδύνευαν ζωές. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες και στο θέμα αυτό από τους Τούρκους, τους οποίους βοήθησε ο Horton, όταν υπήρχε ανάγκη. Ο Bristol όμως θεώρησε καθήκον του να πείσει τους δημοσιογράφους να μην καλύψουν την βάρβαρη μεταχείριση των χριστιανών από τους Τούρκους. Ο σκοπός του ήταν να κερδίσει την εύνοια των Τούρκων για να επικυρωθούν οι παραχωρήσεις που αναφέρθηκαν. Διαταγές σιωπής εκδόθηκαν κατά του Horton και άλλων αυτόπτων μαρτύρων των γεγονότων, όταν γύρισαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Χωρίς αμφιβολία ο Bristol, κατά τη γνώμη του, ενεργούσε πατριωτικά. Ο Horton, σε γράμμα του προς την μητέρα μου, ανέφερε: • Είμαστε μεγάλη και ένδοξη Δημοκρατία, αλλά ο αμερικανικός λαός, όπως όλοι ή πολλοί, δεν βαθαίνουν πάντοτε την αλήθεια των πραγμάτων”. Ο ίδιος παρατηρούσε: -Σε ολόκληρο αυτό το πλέγμα των αλληλοσυγκρουόμενων συμφερόντων, ο σοβαρός παρατηρητής εντυπωσιάζεται με ένα πράγμα: τη διαύγεια της διορατικότητας του John Bull (Αγγλία) και την ευθύτητα και την επιμονή με την οποία αγωνίστηκε για το σκοπό του. Ήξερε τι ήθελε και το πήρε. Υπάρχουν άφθονες πετρελαιοπηγές στο Maidan i Nartun, όχι μακριά από τη Βασόρα, στον Περσικό κόλπο, όπου οι Βρετανοί αποβιβάστηκαν νωρίς κατά τη διάρκεια του πολέμου. Υπάρχουν πεδία πετρελαιοπηγών στην Μοσούλη (σήμερα στο Ιράκ). Ο στρατηγός Townsend κατευθυνόταν προς τα εκεί οι Τούρκοι τον σταμάτησαν στο Kut-EI-Mara, αλλά αυτό δεν πτόησε τον ξάδελφο John”. 
Οι Ιταλοί, που από την αρχή ήταν αντίθετοι με την παρουσία των Ελλήνων στην περιοχή της Σμύρνης, βιάστηκαν να κάνουν μυστικές συμφωνίες με τον Κεμάλ τον Μάρτιο του 1921 με αντάλλαγμα μεγάλες οικονομικές παραχωρήσεις και την υπόσχεση να αποσύρουν από την Αττάλεια τα ιταλικά στρατεύματα κατοχής. Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου και οι Γάλλοι συμφώνησαν με τον Κεμάλ να αποσύρουν τα γαλλικά στρατεύματα κατοχής από την Κιλικία και να εφοδιάσουν τους Τούρκους σιωπηρά με πολεμικό υλικό, για το οποίο πληρώθηκαν γενναία. Η Γαλλία άλλωστε ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που καλλιέργησε οικονομικές σχέσεις με την οθωμανική αυτοκρατορία από το 1535 ήδη. Και όπως, με πολύ περιφάνεια ανέφερε (1922) ο διευθυντής του Γαλλικού Εμπορικού Γραφείου της Κωνσταντινούπολης • Σχολεία δικά μας, κοινωφελή ιδρύματα, νοσοκομεία, γηροκομεία, άσυλα ορφανών και εκθέτων έχουν ιδρυθεί σε κάθε σημείο της Ανατολής. Σε κάθε πόλη του εσωτερικού, σε όλα τα σημαντικά χωριά… υπάρχουν σχολεία και Γάλλοι διδάσκαλοι, άνθρωποι που διδάσκουν στα παιδιά τη δόξα της Γαλλίας, τη γλώσσα μας, την ιστορία”. Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι η Γαλλία δεν ήταν διατεθειμένη να απαρνηθεί όλες τις κατακτήσεις της και πολύ περισσότερο τα οικονομικά της πλεονεκτήματα. 
 
Οι Τούρκοι, αφού τακτοποίησαν τις διπλωματικές τους σχέσεις και με τη Σοβιετική Ένωση, ήταν πλέον έτοιμοι να οργανώσουν μία γενική αντεπίθεση εναντίον των Ελλήνων, τους οποίους όλοι τους είχαν εγκαταλείψει. Στις 8 Σεπτεμβρίου 1922 οι Τούρκοι έμπαιναν στην Σμύρνη, ενώ οι Έλληνες δεν είχαν άλλη διέξοδο, παρά να πέσουν στη θάλασσα. 
Όταν έκανα ομιλίες, δεν ανέφερα συνήθως το έργο διάσωσης που έκανε ο πατέρας μου, γιατί σκεφτόμουν ότι αυτό δεν ταιριάζει σε θυγατέρα. Τελικά αναρωτήθηκα, γιατί όχι, αυτά είναι γεγονότα, γιατί να τα κρύβω; Και σήμερα ακόμη, στο αεροπλάνο, στο Παντοπωλείο, στην παραλία, άνθρωποι που ακούνε το όνομα Horton μου διηγούνται, πώς οι ίδιοι ή οι συγγενείς τους σώθηκαν απ’αυτόν. Ενήργησε κυρίως ανεπίσημα και μάλιστα μερικά επεισόδια αισθάνθηκε ότι ήταν αναγκασμένος να τα κρατήσει μυστικά. Κάποιος, που συνάντησα σε ένα ελληνικό νησί, μου διηγήθηκε πως ο Horton έβαλε εκατοντάδες αμερικανικές σημαίες σε ψαρόβαρκες ή ο,τιδήποτε άλλο πλεούμενο και αφού συνεννοήθηκε με πλήθος γυναίκες και παιδιά να τον συναντήσουν κρυφά σε ένα σημείο, τους έβαλε στις βάρκες και τους έστειλε στα απέναντι από τη Σμύρνη νησιά. 
 
Όταν οι Τούρκοι μπήκαν στην πόλη, ακολούθησαν, όπως ξέρετε, απερίγραπτες φρικαλεότητες. Πολλοί ανέφεραν ότι είδαν στρατιώτες του τουρκικού τακτικού στρατού να ρίχνουν – τι ειρωνεία – κουρέλια βουτηγμένα σε πετρέλαιο για να κάψουν το αμερικανικό προξενείο. 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhaMNDd50mnx7j_-yfuKg6QDRDmZ56Zfm4IgUF20m7-HSpoEQ8-QAuB0LOXFRozqzj7QWkMxBIUOWB7GMEQxVD1POjkxN8LgXrmD5QkERZ0Yjt78MDAR4zCAKszWeVEDkc42fgMv8XLkDjMQkhETzxUIKvz2vb0ThlD6PHKZHNr0JGx-mIo_WlSL5Rzyj9gD6WUWZgTVADNDw=" /> 
Όταν το κτίριο άρχισε να καίγεται ήταν η ώρα να το εγκαταλείψει και η αμερικανική παροικία. Ανάμεσα τους ήταν πολλοί συγγενείς, φίλοι και υπάλληλοι, όχι όλοι τους Αμερικανοί πολίτες. Αξίζει να σημειωθεί ότι και αρκετοί αμερικανικοί φιλανθρωπικοί οργανισμοί έχασαν τα κτίρια τους από τους εμπρησμούς, ανάμεσα τους και το σπίτι του Horton με όλα του υπάρχοντα. Επέζησαν όμως τα κτίρια της Standard Oil. Μόνο αυτά φρουρούνταν από ένοπλους Αμερικανούς ναύτες. 
Καθώς το καράβι έβαλε πλώρη για την Αθήνα, ο Horton έγραφε: • Μια από τις οξύτερες εντυπώσεις που αποκόμισα από τη Σμύρνη ήταν το αίσθημα της βαθιάς ντροπής, γιατί ανήκα στο ανθρώπινο γένος”. Σύγκρινε την καταστροφή της Σμύρνης με την κατεδάφιση της Καρχηδόνας από τους Ρωμαίους και παρατήρησε: -Στην καταστροφή της Καρχηδόνας δεν υπήρχε στόλος χριστιανικών πολεμικών πλοίων να παρακολουθούν μια κατάσταση για την οποία οι κυβερνήσεις τους ήταν υπεύθυνες”. Διάφοροι πρόσφυγες έκτοτε μου έχουν πεί ότι μια από τις πιο ισχυρές αναμνήσεις τους ήταν ο ήχος χορευτικής μουσικής που έφτανε στο λιμάνι από τα συμμαχικά πολεμικά πλοία. Αυτόπτης μάρτυρας του οριστικού θανάτου της βυζαντικής αυτοκρατορίας ο Horton συνεχίζει: • Και αυτή η παρουσία αυτών των πολεμικών πλοίων στο λιμάνι της Σμύρνης, το Σωτήριον έτος 1922, που παρακολουθούσε ανίσχυρα τις τελευταίες στιγμές των χριστιανών στην Τουρκία, ήταν το πιο λυπητερό και το πιο σημαντικό στοιχείο της όλης ιστορίας”. 
Ωστόσο, παρά την πολιτική του Bristol να παραβλέπει τις απώλειες ζωής για να προωθεί τις εμπορικές του φιλοδοξίες, δεν πρέπει να παραβλέψουμε την αποτελεσματικότητα, με την οποία μερικοί αξιωματικοί του αμερικανικού ναυτικού βοήθησαν στη διάσωση ανθρώπινων ζωών. Ναύτες ανέβαζαν πρόσφυγες στα πλοία επί δύο μέρες, παρά την πολιτική της μη επεμβάσεως των Ηνωμένων Πολιτειών. Αξίζει να αναφέρουμε και τη στάση των Γιαπωνέζων που έριξαν φορτίο στο νερό για να μπορέσουν να ανεβάσουν στα πλοία τους τα θύματα της καταστροφής. 
Όταν ο Horton έφτασε στην Αθήνα, πήρε πολλά τηλεγραφήματα από το προσωπικό των αμερικανικών πλοίων, στα οποία του ανέφεραν ότι έστελναν πρόσφυγες και ζητούσαν τη βοήθεια του για την αποβίβαση τους. Αφού βοήθησε να βρεθεί τροφή και στέγη για τους πρόσφυγες, ο Horton πήγε στην Ουάσιγκτον, όπου κατέθεσε σε ακροάσεις του Κογκρέσου και αγωνίστηκε να περάσει νόμος που να επιτρέπει στους πρόσφυγες να πάρουν στην Αμερική τους συγγενείς και τους γονείς τους. 
 
Ελάχιστα γνωστές επίσης είναι οι δραστηριότητες που ανέπτυξε ο Horton κατά τις εργασίες της συνθήκες της Λωζάνης. Πίστευε ότι η συνθήκη αυτή δεν έπρεπε να κλείσει χωρίς να περιλαμβάνει μια πατρίδα και διασφαλίσεις για τους Αρμενίους, αποζημίωση για απώλειες, συμπεριλαμβανομένων των απωλειών των Αμερικανών, διαβεβαίωση ότι όλες οι χριστιανές, κορίτσια και γυναίκες, που απήχθησαν κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών θα ελευθερώνονταν (και απαίτηση να παραδεχθούν και να αποκηρύξουν οι Τούρκοι τα εγκλήματα τους). Ενώ συνεχιζόταν η διάσκεψη της Λωζάνης, ο Αμερικανός εκπρόσωπος έκανε έκκληση για τη χώρα των Αρμενίων, αλλά την εγκατέλειψε, μπροστά στην τουρκική αντίδραση. Τα ιδιωτικά οικονομικά συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων που είχαν ή έλπιζαν να αποκτήσουν επενδύσεις στη Μικρά Ασία υπαγόρευαν στους εκπροσώπους τους να φροντίσουν να προστατεύσουν πλήρως τα συμφέροντα αυτά. Όπως είπε ένας ιστορικός, οι στρατιώτες που έριχναν ζάρια για τα ενδύματα του Χριστού, δεν ήταν πιο αισχροί από τους απεσταλμένους που παζάρευαν για παραχωρήσεις. Ένας απεσταλμένος της Standard Oil στη Λωζάνη χτύπησε τη γροθιά του στο τραπέζι και είπε: ” Ήρθαμε εδώ γι ‘αυτές τις καταραμένες τις μειονότητες ή για να φροντίσουμε τα συμφέροντα μας;” Παρόντα ήταν και τα μέλη της ομάδας του ναυάρχου Chester, αλλά δεν απέγινε τίποτε στο τέλος, γιατί οι Βρετανοί έφτασαν πρώτοι στη Μοσούλη. -Μπορείς να φανταστείς πόσο σημαντικό είναι το θέμα του πετρελαίου”, έγραφε ο Horton στη μητέρα μου από την Ουάσιγκτον, •αφού οι ειδικοί λένε ότι τα εγχώρια αποθέματα των Η.Π.Α, θα αρκέσουν είκοσι μόνο χρόνια και ολόκληρος ο πολιτισμός μας εξαρτάται από αυτό. Ακόμη και τα πολεμικά μας πλοία κινούνται με πετρέλαιο. Είμαι διατεθειμένος να παραδεχτώ ότι χρειαζόμαστε, αλλά πιστεύω ότι θα μπορούσαμε να είχαμε αποκτήσει το μερίδιο μας με τρόπους λιγότερο εγκληματικούς. Το πετρέλαιο δεν θα καίγεται καλά όταν αναμιχθεί με πολύ αίμα, και όταν μυρίζει έντονα από τον καπνό εκκλησιών και Αγίων Γραφών που καίγονται. Όσον αφορά τον εαυτό μου, μια σκέψη θα με παρηγορεί κατά το υπόλοιπο της ζωής μου, και μετά, ελπίζω: όποια μειονεκτήματα και αν είχα, τα χέρια μου δεν βάφτηκαν με χριστιανικό αίμα και ποτέ δεν πρόδωσα τον Χριστό μου για τριάκοντα αργύρια”. 
 
Ο Horton συνέχισε να γράφει και να καταβάλλει προσπάθειες για αλλαγές σε καταστάσεις που θεωρούσε αμφισβητήσιμες κατά τη διάρκεια και μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάνης, πράγματα για τα οποία γνωρίζω πολύ λίγα. 
 
Σχημάτισε ένα λόμπυ στην Ουάσιγκτον για τις χριστιανικές μειονότητες και αργότερα εξέδωσε το βιβλίο του Ή Κατάρα της Ασίας” και άλλα έργα, με την ελπίδα να οδηγήσει σε επιβολή της δικαιοσύνης. Ταξίδεψε σε όλη την Αμερική Δίνοντας 
 
<img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiPDlx51b1ulbHT-EVVoP5zyfMh4T6DQHoOos8eg9yzExsY67T1xw0oMd6FGOLLeKuBP5QhIzRAj8tIWdBdwkw8-VQVw0L7HL7VHQDKLFq2AKXkqRIb6pTDVh8c8dQKgeNde1LBPxwQb_wuFQAgDDCBhz0d1mtdjLFk5qvRXARmUoVGPdxN1MP64Q-Y898OB1x9Xx4FjXEDqA=" /> 
διαλέξεις για την Μέση Ανατολή και κάνοντας εράνους για τα ορφανά και άλλα θύματα. Του άρεσε να κλείνει τις διαλέξεις του με τα ακόλουθα λόγια, ενώ το ακροατήριο έβλεπε μια διαφάνεια του πολυελαίου της εκκλησίας της Περγάμού: ‘Ας πάμε με τη σκέψη μας πίσω στα χρόνια του Αγίου Ιωάννη και ας ^φανταστούμε ένα κερί να καίει στο καθένα. Κεριά του είδους που αναφέρει ο Πόρτια. Έτσι λάμπει μια καλή πράξη σε έναν πονηρό κόσμο”. Ας φανταστούμε όλα να σβήνουν ένα-ένα, εδώ και πολλά χρόνια, και το τελευταίο να καίει λαμπερό και σταθερό μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1922″. Πάντα τελείωνε απαριθμώντας τις πόλεις – τα ονόματα τους και μόνα. θεωρούσε ότι φέρνουν στο νου πιο πολλή μεγαλοπρέπεια από ό,τι όλη η ποίηση του κόσμου: Εφεσος, Σάρδεις, Φιλαδέλφεια, Θυάτειρα, Λαοδίκεια, Πέργαμος, Σμύρνη. 
<a href="http://www.enromiosini.gr/" target="_blank"> </a>
<a href="http://www.enromiosini.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ἡ προδοσία τῶν μεγάλων δυνάμεων.

H ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ Νάνσυ Χόρτον...

Διαβάστε την συνέχεια

Η διορατικότητα της κυβέρνησης Παπανδρέου

Ellada simera 0 Πολιτική 17:24

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnY4e6VBLGEJuaspSu5zn6Io5uHXGERooIGSlkJNJNPY-pkLfk7rJu6NZzWqUWaa7SCJ43PoLC5zH-v655Xui1fmGqg6pfwPY4ONi85AojHYDBJm29Fi2FXxCclbhxD4mMmznOF7fzcao/s640/papandreou2.jpg" width="540" /></div>
 
Του Χρήστου Καπούτση 
 
 Οι πολιτικοί που ηγήθηκαν Λαών και Κρατών σε δύσκολες περιόδους, είχαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Είχαν όραμα, διορατικότητα, διεισδυτική ανάλυση των διεθνών και κοινωνικών δεδομένων και ανυπόκριτη έγνοια για τον απλό άνθρωπο. Κυρίως όμως, είχαν ανεπτυγμένη Εθνική Συνείδηση και ικανότητα και αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. 
 
 Όμως, οι πολιτικοί δεν κρίνονται από τις προθέσεις τους, αλλά από τα αποτέλεσμα της πολιτικής τους. Με την αναγκαία επισήμανση, ότι ο αφοριστικός, ο ισοπεδωτικός λόγος, δεν αποτελούν εποικοδομητική κριτική, θα προσεγγίσουμε ένα πολιτικό παράγωγο αποτέλεσμα, μέσα από πραγματικά περιστατικά. 
 
 O Έλληνας Πρωθυπουργός Γ.Α.Παπανδρέου, τον Δεκέμβριο του 2009, δηλαδή λίγους μήνες πριν από την επιβολή του πρώτου Μνημονίου, δήλωσε κατηγορηματικά από τις Βρυξέλλες, ότι «στο Αιγαίο δεν υπάρχει πετρέλαιο»! Ο Υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας σε συνέντευξή του είχε «μπερδέψει» την υφαλοκρηπίδα με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Υποστήριξε μάλιστα, ότι σκόπιμα δημιουργούνται εντυπώσεις για ένα ανύπαρκτο θέμα, εννοώντας την πιθανότητα ύπαρξης υδρογονανθράκων εντός της ελληνικής ΑΟΖ! Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος σε κάποια από τις πάμπολλες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, είχε υποστηρίξει ότι, «κάποιοι τύποι που ασχολούνται με παραψυχολογικά φαινόμενα, έχουν ανακαλύψει και πετρέλαιο στο Αιγαίο»! 
 
 Όμως, οι υποθαλάσσιες έρευνες, τους διέψευσαν, αφού επιβεβαιώνουν την εκτίμηση για ύπαρξη τεραστίων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων εντός της Ελληνικής ΑΟΖ. Άραγε, πρόκειται μόνο για λανθασμένη εκτίμηση Κυβερνητικών στελεχών; Μήπως υπάρχει και η πιθανότητα πολιτικής ή άλλης, σκοπιμότητας; 
 
 Όπως και νάχει, η ουσία είναι ότι, η Κυβέρνηση Γ.Α. Παπανδρέου απεμπόλησε, ένα ισχυρό διαπραγματευτικό «όπλο», σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, αυτό της αξιοποίησης των ενεργειακών κοιτασμάτων της Ελληνική ΑΟΖ και συνακόλουθα, τη γεωγραφική - στρατηγική θέση της Ελλάδας, ως διαμετακομιστικού κόμβου μεταφοράς της ενέργειας στην κεντροδυτική Ευρώπη. Και μάλιστα, σε μια εποχή που ο Γ.Α. Παπανδρέου, η Κυβέρνησή του και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ δέχονταν, χωρίς καμιά αντίσταση, χωρίς μελέτη και χωρίς αιδώ τα Μνημόνια της ΤΡΟΙΚΑΣ. Είναι μια «λαμπρή» περίοδος, όπου ο Γ.Α. Παπανδρέου επιβάλει στη Βουλή την ψήφιση νόμων, που οδήγησαν έναν ολόκληρο Λαό στην φτώχεια, στην ανεργία και στην κατάθλιψη. Και αυτά είναι μετρίσιμα μεγέθη, μιας ανερμάτιστης πολιτικής επηρμένων αεριτζήδων… 
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η διορατικότητα της κυβέρνησης Παπανδρέου

Του Χρήστου Καπούτση Οι πολιτικοί που ηγήθηκαν Λαών και Κρατών σε δύσκολες περιόδους, είχαν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Είχαν όραμα,...

Διαβάστε την συνέχεια

ΣΥΡΙΑ: Χημικά όπλα και ισραηλινή εμπλοκή - Τι σημαίνουν οι βομβαρδισμοί

Ellada simera 0 Ανατολική Μεσόγειος, Ισραήλ 17:16

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="326" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/WORLD/MIDDLEEAST/SYRIA/cache/antartis_polythrona-630x420.jpg" width="540" /></div>
 
Γράφει ο Βασίλης Γιαννακόπουλος, 
γεωστρατηγικός αναλυτής 
 
Για περισσότερα από δύο χρόνια, ο συριακός εμφύλιος διεξαγόταν μέσω αντιπροσώπων (αντικαθεστωτικές δυνάμεις, φανατικοί ισλαμιστές, Κούρδοι μαχητές, κυβερνητικές δυνάμεις, στρατιωτική πτέρυγα της Hezbollah, Φρουροί της Ιρανικής Επανάστασης, κτλ), οι οποίοι δρούσαν εντός της συριακής επικράτειας και υποστηρίζονταν από εξωτερικούς δρώντες (ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράν, Τουρκία, αραβικές χώρες του Κόλπου, κτλ). Διεξάγονταν ένας πόλεμος φθοράς, που προκάλεσε περισσότερους από 70.000 νεκρούς και περίπου 1.500.000 πρόσφυγες. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ότι οι πρόσφατες ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές κατά συριακών στόχων δημιουργούν νέα δεδομένα, τόσο στις μελλοντικές εξελίξεις του συριακού εμφυλίου, όσο και στην περιφερειακή κατάσταση ασφάλειας. 
 
Μετά την ισραηλινή εμπλοκή, προκειμένου να γίνει αντιληπτή η παρούσα κατάσταση σε περιφερειακό επίπεδο, θα πρέπει να απαντηθούν τρία ερωτήματα:«Θα προκαλέσουν την αντίδραση του συριακού καθεστώτος ή της Hezbollah;»«Θα συνεχισθούν οι ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές;» 
Στο πρώτο ερώτημα, η απάντηση είναι μάλλον αρνητική, καθότι μέχρι στιγμής δεν προκύπτουν στοιχεία που να καταδεικνύουν ότι προσβλήθηκαν χερσαίες συριακές δυνάμεις, οι οποίες συνιστούν την κύρια δύναμη του Assad κατά των αντικαθεστωτικών. 
 
Στο δεύτερο ερώτημα, μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι ο Assad ή η στρατιωτική πτέρυγα της Hezbollah μάλλον δεν θα αντιδράσουν, εφόσον δεν διεξαχθεί και νέα ισραηλινή αεροπορική επίθεση. Αν αντιδράσουν, τότε θα προκληθεί και η εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών, οπότε η πλάστιγγα θα γείρει γρήγορα υπέρ των αντικαθεστωτικών και το μέλλον του Assad θα είναι αβέβαιο. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μια τρομοκρατική ενέργεια κατά εβραϊκών στόχων, εντός ή εκτός της περιοχής. 
 
Όσο για το τελευταίο ερώτημα, είναι σχεδόν σαφές ότι κάθε φορά που θα αναδύεται μια ασύμμετρη απειλή όπλων μαζικής καταστροφής κατά του εβραϊκού κράτους, οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις θα αντιδρούν δυναμικά. Επομένως, είναι σχεδόν αδύνατο να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα, σχετικά με το ρόλο του Ισραήλ στις μελλοντικές εξελίξεις της συριακής κρίσης. 
 
Για τις πρόσφατες αεροπορικές επιδρομές, οι Ισραηλινοί ισχυρίσθηκαν ότι στοχοποίησαν θέσεις με βαλλιστικά βλήματα εδάφους-εδάφους Fateh-110 [1], τα οποία προορίζονταν να μεταφερθούν στη στρατιωτική πτέρυγα της Hezbollah στο Λίβανο. Κανείς όμως δεν μπορεί να επιβεβαιώσει ότι πράγματι αυτή ήταν η πραγματική αιτία και ότι δεν πρόκειται για μια σχεδιασμένη επιχείρηση, που στόχευε στην επιτάχυνση των εξελίξεων για την πτώση του Assad. Εξάλλου, πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το χημικό και βαλλιστικό οπλοστάσιο του Assad, το οποίο για τους υποστηρικτές των αντικαθεστωτικών συνιστά «κόκκινη γραμμή», που αν παραβιασθεί, πιθανόν να προκαλέσει εξωτερική στρατιωτική επέμβαση. Μάλιστα, κατ’ αυτόν τον τρόπο θα υπερκερασθεί και το «τυπικό εμπόδιο» μιας σχετικής απόφασης από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. 
 
Η Ουάσιγκτον ανησυχεί ιδιαίτερα για το ενδεχόμενο της ευρείας χρήσης συριακών χημικών όπλων. Πρώτον, διότι είναι πιθανόν να στοχοποιηθούν χώρες, όπως το Ισραήλ και η Τουρκία, που συνιστούν στρατηγικούς εταίρους και μοχλούς εξυπηρέτησης των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή. 
 
Δεύτερον, μια εσκεμμένη ή τυχαία ευρεία χρήση συριακών χημικών όπλων θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για τη διεξαγωγή μιας ΝΑΤΟϊκής επέμβασης κατά του καθεστώτος Assad. Μια επιλογή, που μέχρι σήμερα οι ΗΠΑ απέφευγαν για τους δικούς τους λόγους. 
 
Τρίτον, στη διάρκεια του συριακού εμφυλίου, είναι πιθανή η απόκτηση μέρους των χημικών όπλων από τους αντικαθεστωτικούς. Σε μια τέτοια περίπτωση, τα χημικά όπλα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στη διάρκεια της κρίσης, αλλά και αργότερα, από φανατικούς μουσουλμάνους εντός και εκτός της Συρίας. Τέταρτον, ο Bashar al-Assad δεν είναι απίθανο να περάσει ένα μέρος αυτών των όπλων στη στρατιωτική πτέρυγα της Hezbollah, γεγονός που θα επιδεινώσει ιδιαίτερα την περιφερειακή κατάσταση ασφάλειας και σχεδόν σίγουρα θα προκαλέσει ένα νέο γύρο εχθροπραξιών μεταξύ Ισραήλ και Hezbollah. 
 
Αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση, σχετικά με το θέμα της χρήσης χημικών όπλων στον εμφύλιο της Συρίας, είναι οι πρόσφατες δηλώσεις της Carla del Ponte, μέλους της ερευνητικής ομάδας του ΟΗΕ για τη Συρία, η οποία, στις 5 Μαΐου, δήλωσε στη Swiss-Italian TV: «Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι αντάρτες της Συρίας χρησιμοποίησαν δηλητηριώδη αέρια». Μάλιστα, επικαλέσθηκε μαρτυρίες από επιζώντες σε νοσοκομεία έξω από τη Συρία, αλλά δεν έδωσε περαιτέρω λεπτομέρειες. Και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, πρόσθεσε ότι «η χρήση χημικών όπλων πραγματοποιήθηκε από την πλευρά της αντιπολίτευσης, τους επαναστάτες, όχι από τη συριακή κυβέρνηση».[2] Όπως ήταν αναμενόμενο, η αμερικανική πλευρά αντέδρασε άμεσα, μέσω του εκπροσώπου του Λευκού Οίκου Jay Carney, ο οποίος δήλωσε: «Είμαστε ιδιαίτερα δύσπιστοι απέναντι σε τυχόν υπαινιγμούς, σχετικά με τη χρήση χημικών όπλων από τη συριακή αντιπολίτευση. Πιστεύουμε ότι είναι πολύ πιθανό ότι το καθεστώς του Assad είναι υπεύθυνο. Ωστόσο, θα πρέπει να είμαστε σίγουροι για τα γεγονότα, πριν λάβουμε αποφάσεις». Την επόμενη ημέρα (6 Μαΐου), η επιτροπή έρευνας του ΟΗΕ για τη Συρία, κατά κάποιο τρόπο άφησε εκτεθειμένη την Carla del Ponte, δηλώνοντας ότι «μέχρι στιγμής, δεν υπάρχουν πειστικές αποδείξεις για χρήση χημικών όπλων από καμιά πλευρά». 
 
Αν όμως η Carla del Ponte έχει δίκιο, τότε ποιος προμήθευσε τους Σύριους αντικαθεστωτικούς με χημικά όπλα; Προς το παρόν, οι εγκαταστάσεις χημικών όπλων της Συρίας είναι ασφαλείς και πολύ καλά φυλασσόμενες.[3] Μάλιστα, στην περίπτωση που κάποιες εγκαταστάσεις είχαν πέσει στα χέρια των ανταρτών, τότε είναι σχεδόν σίγουρο ότι η συριακή κυβέρνηση θα το είχε ανακοινώσει, προκειμένου να μην χρεωθεί πιθανή χρήση των χημικών όπλων. Επομένως, εύλογα θα μπορούσε να σκεφθεί κάποιος ότι δεν είναι απίθανο να τα προμηθεύθηκαν από γειτονικές χώρες που υποστηρίζουν αντικαθεστωτικούς. 
 
Σε κάθε περίπτωση, το συριακό χημικό οπλοστάσιο συνιστά «πονοκέφαλο» για τους αντιπάλους του Assad και ιδιαίτερα για τους Αμερικανούς και τις γειτονικές χώρες, ωστόσο, τους διευκολύνει στο να δικαιολογήσουν μια εξωτερική στρατιωτική επέμβαση, όποτε και όταν το αποφασίσουν. 
 
 
[1] Από το 2007, η Συρία διαθέτει βαλλιστικά βλήματα εδάφους-εδάφους Fateh-110A, των οποίων ο αριθμός είναι άγνωστος. Το Fateh-110A (ή M-600 για τους Σύριους, CSS-8 για το ΝΑΤΟ και DF-11-A για την Κίνα) είναι ιρανικής κατασκευής μικρού βεληνεκούς (210‐250 μίλια ή 340-400 χιλιόμετρα), αυτοκινούμενο και με ακρίβεια προσβολής στόχου περίπου 100 μέτρα. Χρησιμοποιεί στερεά καύσιμα, που σημαίνει ότι είναι σχεδόν άμεσα επιχειρησιακό καθότι τα στερεά καύσιμα είναι τοποθετημένα στο βλήμα και δεν απαιτείται προετοιμασία πριν από την εκτόξευση, για την τοποθέτηση υγρών καυσίμων (διαδικασία που διαρκεί μέχρι και μερικές ημέρες). Το ωφέλιμο φορτίο του (εκρηκτική ή χημική ή βιολογική γόμωση) ανέρχεται στα 500 κιλά. 
Institute for National Security Studies (INSS) και Nuclear Threat Initiative (NTI) 
[2] The Guardian, “US casts doubt on claim Syrian rebels may have used sarin gas”, May 6, 2013 
http://www.guardian.co.uk/world/2013/may/06/syria-us-no-evidence-rebels-sarin 
[3] Στο πρόσφατο παρελθόν και κατά τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου, η συριακή κυβέρνηση προέβη κατ΄ επανάληψη σε επίσημες δηλώσεις, σχετικά με το υφιστάμενο χημικό της οπλοστάσιο. Συγκεκριμένα, Στις 23 Ιουλίου 2012, σε συνέντευξη τύπου, ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών της Συρίας, Dr. Jihad Makdissi, είχε δηλώσει ότι «τα χημικά ή βιολογικά όπλα της Συρίας δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της κρίσης, παρά τις εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας». Πρόσθεσε δε ότι «τα αποθέματα αυτών των όπλων είναι ασφαλή και παρακολουθούνται άμεσα από τις συριακές ένοπλες δυνάμεις, αλλά θα χρησιμοποιηθούν μόνο σε περίπτωση εξωτερικής επίθεσης κατά της χώρας». 
[1] Syrian Arab News Agency (SANA), “Foreign Ministry: Chemical and Biological Weapons Are Secured and Would Only Be Used in the Case of External Aggression”, Jul 23, 2012 
http://sana.sy/eng/21/2012/07/23/432909.htm 
 
www.geostrategy.gr 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΣΥΡΙΑ: Χημικά όπλα και ισραηλινή εμπλοκή - Τι σημαίνουν οι βομβαρδισμοί

Γράφει ο Βασίλης Γιαννακόπουλος, γεωστρατηγικός αναλυτής Για περισσότερα από δύο χρόνια, ο συριακός εμφύλιος διεξαγόταν μέσω αντιπροσώ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι αέριο ψάχνουν οι Αμερικανοί στα Βαλκάνια - Μας ξεπερνούν οι εξελίξεις;

Ellada simera 0 Ενέργεια 17:06

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><img alt="" height="320" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/AOZ/cache/gas22-630x370.jpg" width="540" /></div> 
Την ίδια ώρα που εμείς ακόμη ασχολούμαστε με την ΑΟΖ και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που υπάρχουν σε Αιγαίο και Ιόνιο, οι εξελίξεις φαίνεται ότι τρέχουν πολύ γρηγορότερα. Η είδηση είναι πολύ σημαντική κι έχει να κάνει με σχιστολιθικό αέριο, στο οποίο οι Αμερικανοί έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους. 
 
Η Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος της Ρουμανίας εξέδωσε άδειες για έρευνες σχιστολιθικού αερίου σε δύο οικόπεδα κοντά στα σύνορα με τη Βουλγαρία, στην αμερικανική εταιρεία Chevron. 
  
Οι άδειες για τις έρευνες που θα γίνουν με την τεχνική της υδραυλικής ρωγμάτωσης στα οικόπεδα "Κοστινέστι" και "Βάμα Βέτσε", δίνουν τη δυνατότητα στην εταιρεία να δραστηριοποιηθεί σε μια περιοχή συνολικής έκτασης 1800 τετραγωνικών χιλιομέτρων, ανακοίνωσε το υπουργείο Περιβάλλοντος της Ρουμανίας. 
    
Στο μεταξύ, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων της Σόφιας "Novinite", η τεχνική της υδραυλικής ρωγμάτωσης είναι ένα "ακανθώδες" θέμα σε πολλές χώρες όπως στις ΗΠΑ, ενώ σε άλλες έχει απαγορευτεί. 
    
Στις 17 Ιανουαρίου 2012, η Βουλγαρία ανακάλεσε την άδεια εξόρυξης σχιστολιθικού αερίου που είχε δώσει στην Chevron για έρευνες στη βορειοανατολική Βουλγαρία, επικαλούμενη την ανεπαρκή απόδειξη της περιβαλλοντικής ασφάλειας της τεχνικής της υδραυλικής ρωγμάτωσης. 
  
Το χωριό Βάμα Βέτσε βρίσκεται στα σύνορα της Ρουμανίας με τη Βουλγαρία. 
 
<a href="http://www.onalert.gr/">πηγή</a>

Τι αέριο ψάχνουν οι Αμερικανοί στα Βαλκάνια - Μας ξεπερνούν οι εξελίξεις;

Την ίδια ώρα που εμείς ακόμη ασχολούμαστε με την ΑΟΖ και τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που υπάρχουν σε Αιγαίο και Ιόνιο, οι εξελίξεις φαίνετ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Φοβού τους Δαναούς και δώρα (μη) φέροντας

Ellada simera 0 οικονομία 12:47

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="252" src="http://www.aixmi.gr/wp-content/themes/aixmi2/timthumb.php?src=http://www.aixmi.gr/wp-content/uploads/2012/04/swsivio-swthria.jpg&h=260&w=660&zc=1&q=100" width="640" /></div>
 
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου.  
 
«Αν ζήσει κανένας σας να θυμάται τα λόγια αυτά. Οι Εγγλέζοι θα σας σφάξουν όλους σαν αρνιά, εγώ στα χέρια τους δε θα πέσω, γιατί τα βουνά με ξέρουν. Με την πέτρα προσκέφαλο, την ψείρα συντροφιά, την κάπα σκέπασμα δε θα με ιδούνε ζωντανό στα χέρια τους. Αυτό θέλω να το θυμάστε αν κανένας σας ζήσει.» 
Αυτά είπε, απελπισμένος, ο αρχηγός ενός από τα μεγαλύτερα επαναστατικά κινήματα της Ευρώπης στον Εικοστό Αιώνα, ο ‘Αρης Βελουχιώτης, στους «καπετάνιους» του ΕΛΑΣ στη Λαμία, τον Νοέμβριο 1944. 
Μπορεί να προσάψει κανείς ότι θέλει στον Βελουχιώτη, όχι όμως απουσία στρατηγικού, «γεωπολιτικού» ενστίκτου και βαθιάς ιστορικής γνώσης. Σε αντίθεση με τον «κούτβικο», «υπαλληλικό» πυρήνα του ΠΓ, ο Άρης διέγνωσε με πλήρη καθαρότητα τις αληθινές προθέσεις και τους πάγιους στρατηγικούς σχεδιασμούς της «συμμάχου Αγγλίας», που, μετά το 1947, διαδέχεται, υιοθετώντας τις επιδιώξεις της, η Αμερική, αποφασισμένες αμφότερες να φτάσουν τον εμφύλιο και την καταστροφή της αριστεράς μέχρι το τέλος. Τόσο, που δολοφόνησαν το 1948 τον σπουδαίο Αμερικανό δημοσιογράφο του CBS Τζωρτζ Πολκ, να μη μεταφέρει ποτέ στον Μάρκο τις προτάσεις ειρήνευσης δεξιών πολιτικών. 
 
Οι ‘Ελληνες κατέπληξαν τον κόσμο με την αντίσταση σε ‘Αξονα και Γερμανία. Ο Τσώρτσιλ είπε ότι «οι ήρωες πολεμάνε σαν ‘Ελληνες». Η ελληνική αντίσταση επηρέασε την έκβαση της παγκόσμιας σύγκρουσης σώζοντας πιθανώς τη Μόσχα. Ο Γοργοπόταμος έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ήττα του Ρόμμελ. Σε «αντάλλαγμα», ο Τσώρτσιλ σχεδιάζει από την αρχή του πολέμου, την επανακατάκτηση της Ελλάδας από την Αγγλία, μέσω του εμφυλίου (1943-49). Το 1947, η Αγγλία παραδίδει τα αυτοκρατορικά σκήπτρα και βάρη στην Αμερική, που φτάνει στο τέλος τη «δουλειά». 
 
Για να γίνουν αυτά συνέτρεξαν δύο προϋποθέσεις. Πρώτον, μια απολύτως ανίκανη (στην καλύτερη περίπτωση) ηγεσία στο ΚΚΕ και μια απολύτως εξαρτημένη αστική πολιτική ηγεσία – η Ελλάδα δεν παρήγαγε ούτε Τίτο, ούτε Ντε Γκωλ. Δεύτερο, ο Τσώρτσιλ εξασφάλισε εκ των προτέρων τη συγκατάθεση του Κρεμλίνου. ‘Ενας από τους δύο μεταφραστές των Στάλιν-Μόλοτωφ στις συνομιλίες με τους Τσώρτσιλ-‘Ηντεν, τον  Οκτώβριο 1944 στη Μόσχα, ο Βαλεντίν Μπερεζκόφ, συνόψισε ως εξής, σε μια συνέντευξη προς τον γράφοντα που δημοσιεύτηκε στα «Νέα», την ουσία των συνομιλιών: 
 
«Ο Τσώρτσιλ ήθελε τόσο πολύ την Ελλάδα και ήξερε ότι δεν μπορούσε να την έχει χωρίς τη Μόσχα, που οι ‘Αγγλοι μας έδωσαν ότι άλλο ζητήσαμε στα Βαλκάνια» 
 
Το γενικό στρατηγικό πλαίσιο 
Κάναμε το flashback, όχι αναζητώντας δόξα ιστορικού, αλλά γιατί όποιος ξεχνάει την ιστορία του κινδυνεύει να την επαναλάβει, έστω και ως φάρσα, όποιος ξεχνάει τη γεωγραφία του κινδυνεύει να την υποστεί. Οι πάγιες, στρατηγικές επιδιώξεις των ΗΠΑ παραμένουν απαράλλαχτες μετά το 1947. Διάφορες «εξυπνάδες», που υπερατλαντικά κέντρα τώρα διαχέουν στο μάλλον «σαλεμένο» μυαλό του ελληνικού πολιτικού, ιδίως κυβερνητικού προσωπικού, όπως ότι η Αμερική δεν ενδιαφέρεται για την Ευρώπη, θα γίνει ενεργειακά αυτάρκης και δεν ασχολείται με τη Μέση Ανατολή, ή η ασυνάρτητη «θεωρία» των «ναυτικών δυνάμεων», δεν αποδεικνύουν τίποτα άλλο παρά τον προχωρημένο βαθμό αποσύνθεσης του έθνους. Που δεν είναι μόνο υλική. Προηγείται και την ετοιμάζει η πνευματική. 
 
Η κατανόηση του γενικού στρατηγικού πλαισίου έχει απολύτως ζωτική σημασία, για να αντιληφθεί κανείς τα όρια εντός των οποίων η Αθήνα θα μπορούσε, μόνο διαθέτουσα εξαιρετικά ευφυή στρατηγική να εκμεταλλευθεί τυχόν, κάπως, προς ώφελός της, την όποια αντίθεση Ουάσιγκτον-Βερολίνου (το ίδιο συμβαίνει με τις αντιθέσεις Soros-Γερμανίας, Χρήματος-Κράτους στο εσωτερικό των ΗΠΑ, ισραηλινού λόμπυ και «εβραιοσκεπτικιστών» στις ΗΠΑ, λανθάνοντος γερμανικού εθνικισμού και Goldman Sachs, SPD και Χριστιανοδημοκρατών, ΔΝΤ-Βερολίνου, ευρωπαϊκού Νότου και Βορρά κλπ.), χωρίς όμως πολλές ελπίδες/αυταπάτες και χωρίς, κυρίως, να βρεθεί να παίζει ρόλο «χρήσιμου ηλίθιου» (Ντοστογιέφσκι). Δύσκολο ασφαλώς το εγχείρημα, αυτή είναι όμως η πραγματικότητα. 
 
Η βούληση των ΗΠΑ και του ΔΝΤ – Χάας και κυπριακό 
Για λόγους που δεν θα συζητήσουμε εδώ, το αμερικανικό κράτος λέει συχνά την αλήθεια στο επίσημο επίπεδο. Το Μνημόνιο δεν είναι διαπραγματεύσιμο, δήλωσε πρόσφατα ο Ρίτσαρντ Χάας, Πρόεδρος του αμερικανικού CFR (Καθημερινή, 21.4.2013) . Αυτή είναι η πραγματική θέση των ΗΠΑ. Θα ήταν πολύ κρίσιμο, δυνητικά θανάσιμο λάθος να την παρερμηνεύσουμε. Αυτή προσδιορίζει, τουλάχιστον αρχικά, τη (μη) δυνατότητα να στηριχτούμε στα σοβαρά στους Αμερικανούς κατά της Γερμανίας. Για να τροποποιηθεί κάπως η στάση τους, θα χρειαζόταν κινητοποίηση πολύ ειδικών επιχειρημάτων που αφορούν στρατηγικά τους συμφέροντα και γενικές αρχές, όπως και να γίνει σαφές στην Ουάσιγκτον το κόστος από τις ελληνικές εξελίξεις. Η ελληνική ομογένεια θα μπορούσε επίσης υπό όρους - που δεν συντρέχουν σήμερα - να κινητοποιηθεί. 
 
Την αληθινή αμερικανική βούληση τη διαπιστώσαμε στην Κύπρο. Οι Αμερικανοί προφανώς γνώριζαν και δεν έκαναν τίποτα για να εμποδίσουν τις αποφάσεις του Eurogroup και του ΔΝΤ, που κατέστρεψαν εν μια νυκτί ένα υποτίθεται φιλικό κράτος, με τρόπο που καμιά πολεμική επιχείρηση στην ιστορία δεν κατάφερε τόσο εύκολα και ανώδυνα για τον επιτιθέμενο. 
 
Προτού καλά-καλά ληφθούν οι αποφάσεις, η Ουάσιγκτον έσπευσε να υποστηρίξει ότι «και οι δύο πλευρές έχουν δικαίωμα στους υδρογονάνθρακες», επισημαίνοντας ταυτόχρονα την ανάγκη λύσης του κυπριακού, δηλαδή επαναφοράς του σχεδίου Ανάν. Το ΔΝΤ, στο οποίο οι ΗΠΑ διαθέτουν δεσπόζουσα επιρροή, έπαιξε καθοριστικό ρόλο, επιμένοντας στη «βιωσιμότητα» του χρέους, για να καταλήξει η υπόθεση εκεί που κατέληξε. Μετά, το Ταμείο συνυπέγραψε τη θανατική καταδίκη. 
 
Πρόωρες εκλογές και Αμερικανοί 
Η προϊούσα κατάρρευση της χώρας και η πιθανότητα μιας κοινωνικής έκρηξης συντηρούν πάντα, μαζί με την πίεση της αντιπολίτευσης, την πιθανότητα πρόωρων εκλογών στις αναλύσεις/προβλέψεις που γίνονται για την Ελλάδα εσωτερικά και διεθνώς. 
 
Οι ΗΠΑ μπορούν, αν το επιδιώξουν, να ανακατευτούν επίσης σε αυτό το παιχνίδι, είτε στηρίζοντας τη μακροημέρευση της κυβέρνησης Σαμαρά, είτε σπρώχνοντας σε πρόωρες εκλογές, αν κρίνουν πως είναι προς στρατηγικό τους όφελος και δεν διακινδυνεύουν εκείνες πολλά πράγματα. Η Ουάσιγκτον (που δεν πρέπει να την αντιλαμβανόμαστε ως περιοριζόμενη στην κυβέρνηση Ομπάμα), όπως και ισχυροί παγκοσμιοποιητικοί κύκλοι, «τύπου Σόρος», διαθέτουν πάντα (δυστυχέστατα) ισχυρότερα από ποτέ εργαλεία «πρόκλησης πολιτικών εξελίξεων» στο εσωτερικό (ή εκμετάλλευσης της α’ ή β’ εξέλιξης). 
 
Αυτοί οι κύκλοι θα μπορούσαν να σπρώξουν σε τέτοια κατεύθυνση ακόμα πριν από τις γερμανικές εκλογές του προσεχούς φθινοπώρου, αν, π.χ., σε ένα από τα σενάρια που εξετάζονται, αποφάσιζαν ότι θέλουν να ρίξουν τη Μέρκελ, ενισχύοντας ενδεχομένως τους Σοσιαλδημοκράτες, που ιστορικά ήταν στην Ευρώπη βασική φιλοαμερικανική δύναμη από τον μεσοπόλεμο ήδη. ‘Η αν ήθελαν να προχωρήσουν, μέσω μιας «ελληνικής έκρηξης», στο επόμενο στάδιο της (εκτιμούμε καθόλου αυθόρμητης και αυτόματης) ευρωπαϊκής κρίσης. 
 
Για να σκεφθούν κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να εξασφαλίσουν όμως δύο προϋποθέσεις, με ικανοποιητικό βαθμό βεβαιότητας. Πρώτον την προηγούμενη καταστροφή, σε επαρκή βαθμό, των ελληνορωσικών σχέσεων, για να μην οδηγηθούν σε τελείως ανεπιθύμητες γεωπολιτικές εξελίξεις. Το επιδιώκουν, το λένε ανοιχτά και απροκάλυπτα και το κάνουν, εδώ και πολλά χρόνια. Δεύτερον, να είναι σίγουροι ότι οι εκλογές δεν θα οδηγήσουν σε επιτυχές αντιμνημονιακό πείραμα της Αριστεράς, που θα εμπέδωνε την επιρροή της στη χώρα. 
 
«Οι Αμερικανοί όχι μόνο δεν θέλουν επιτυχία ενός αριστερού πειράματος στην Ελλάδα, θέλουν, ει δυνατόν, να την εξαφανίσουν και από  το τελευταίο σημείο της ελληνικής επικράτειας, να τελειώνουν μια για πάντα με αυτή την ελληνική “ιδιαιτερότητα”», μας λέει βαθύς γνώστης της αμερικανικής πολιτικής, συντηρητικών πολιτικών πεποιθήσεων. Ο ίδιος μας υπενθυμίζει το προηγούμενο του ΑΚΕΛ στην Κύπρο, που ενεθάρρυναν και υποστήριξαν για να ανατρέψουν τον Παπαδόπουλο, προβλέποντας, ορθώς, ότι θα προκαλέσει έτσι μόνο του την τελική καταστροφή του, όπως και έγινε. 
 
Στο χέρι της ελληνικής Αριστεράς (και όλων των «αντιμνημονιακών» δυνάμεων) είναι η ανάπτυξη, με τη βοήθεια όλων των διαθέσιμων εθνικών δυνάμεων και όλων των δυνατών διεθνών στηριγμάτων, των κατάλληλων πολιτικών και διεθνών στρατηγικών, για την αντιμετώπιση της τόσο σύνθετης και περίπλοκης πρόκλησης που αντιμετωπίζει η χώρα. Αν δεν το καταφέρει, οι εθνικές και κοινωνικές συνέπειες θα είναι περισσότερο από τραγικές (και η ήττα της ίδιας της αριστεράς βαρύτερη ίσως οποιασδήποτε υπέστη στην ιστορία της). 
 
<a href="http://konstantakopoulos.blogspot.com/">πηγή</a>

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Φοβού τους Δαναούς και δώρα (μη) φέροντας

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου. «Αν ζήσει κανένας σας να θυμάται τα λόγια αυτά. Οι Εγγλέζοι θα σας σφάξουν όλους σαν αρνιά, εγώ στα χέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έχουμε καταλάβει τι έρχεται στην Συρία;

Ellada simera 0 Ανατολική Μεσόγειος 12:21

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" height="326" src="http://www.elkeda.gr/images/stories/suria_tourkia.jpg" style="float: center;" width="540" /></div>
 
Ένα θανατηφόρο πόκερ παίζεται στη Συρία και στην Μέση Ανατολή. Ένα πόκερ στο οποίο κάθε ώρα, κάθε λεπτό που περνά χάνονται ανθρώπινες ζωές άδικα. Μικρά παιδιά, γυναίκες, άνδρες, οικογένειες ολόκληρες ξεκληρίζονται σε μια αιματοχυσία που μοιάζει να μην έχει τέλος. Είναι σαφές ότι η “εξίσωση” δεν είναι ίδια με την Λιβύη, όπου η στρατιωτική επέμβαση προχώρησε παρά τις όποιες αντίθετες εκτιμήσεις και απόψεις. Και βέβαια τα όσα ακολούθησαν την πτώση Καντάφι δεν έχουν ακόμη δικαιώσει απολύτως τους ένθερμους υποστηρικτές της επέμβασης. Στη Συρία οι “παίκτες” είναι όχι μόνο περισσότεροι, αλλά και αποφασισμένοι να κρατήσουν τις θέσεις τους μέχρι τέλους. Η Ρωσία πρώτα απ' όλα, δεν δείχνει διατεθειμένη να αποδεχτεί οποιαδήποτε λύση που δεν θα έχει την έγκρισή της. Μπορεί κι αυτή να συμφωνεί στην αντικατάσταση του Άσαντ, αλλά θέλει να έχει λόγο στην διάδοχη κατάσταση. 
Η Ελλάδα παρακολουθεί ανήσυχη μεν , αμήχανη δε τα όσα συμβαίνουν στην Συρία σε αντίθεση με την Τουρκία που προσπαθεί με πάθος να προκαλέσει την στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Η Αθήνα σε τέτοιες περιπτώσεις κάνει πάντα το “καλό παιδί” επαναλαμβάνοντας περίπου ως “παπαγάλος” τις θέσεις Ευρωπαίων και Αμερικανών. Έτσι και στην περίπτωση της Συρίας πολύ γρήγορα , καταδίκασε το καθεστώς Άσαντ και ζήτησε την πτώση του. Η ένοπλη σύγκρουση όμως που τράβηξε σε βάθος χρόνου απέδειξε ότι και αυτοί που θέλουν να ρίξουν τον Άσαντ δεν είναι πολύ καλύτεροι. Και είναι αλήθεια ότι τώρα τελευταία ακόμη και η Δύση έχει αρχίσει να εκφράζει μεγάλο προβληματισμό γι΄αυτό που έρχεται να ρίξει τον Άσαντ. Το θεωρούν ακόμη πιο επικίνδυνο και απρόβλεπτο. Κάποιοι το θεωρούν “θανάσιμο κίνδυνο” για την Δύση. 
Μόλις προχθές η Κάρλα Ντελ Πόντε, γνωστή από τις σκληρές θέσεις της εναντίον των Σέρβων στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, αποκάλυψε ότι είναι οι λεγόμενοι “αντάρτες” που κάνουν χρήση αερίου σαρίν στη Συρία! Λίγες ώρες μετά από τις αποκαλύψεις της δόθηκαν στην δημοσιότητα οι φρικτές φωτογραφίες με πτώματα αμάχων, μεταξύ των οποίων πολλών παιδιών. Φρικαλεότητες τις οποίες όλα τα δυτικά ΜΜΕ απέδωσαν σε δυνάμεις του καθεστώτος. 
Θέλει πραγματικά η Ελλάδα την πτώση Άσαντ τώρα; Ή για να είμαστε πιο ακριβείς αφού αυτό μοιάζει αναπόφευκτο, ξέρει πως θέλει να είναι η επόμενη μέρα στη Συρία, μια χώρα στην “γειτονιά” μας. Ότι γίνεται εκεί μας επηρεάζει και ας χρειάστηκε δυστυχώς η τραγική ιστορία της απαγωγής των ορθόδοξων ιερέων για να το καταλάβουμε. 
Έχει καταλάβει η Αθήνα ποιοι είναι αυτοί που μάχονται τον Άσαντ; Και θέλει πραγματικά να τους δει στην εξουσία; 
Πριν από λίγους μήνες το Onalert είχε δημοσιεύσει μια εξαιρετική ανάλυση του Bahar Kimyongür, συγγραφέα του Syriana, la conquête continue, Ed. Couleur Livres et Investig'action, 2011 απόφοιτου της σχολή Ιστορίας και Αρχαιολογίας της  τέχνης, του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου των Βρυξελλών. Ο Bahar Kimyongür αποτέλεσε το αντικείμενο του ενδιαφέροντος των μέσων ενημέρωσης, ως ένας από τους πρώτους κατηγορούμενους που διώκονταν  με βάση τον αντιτρομοκρατικό νόμο επειδή μεταφραζε από τα τουρκικά  στα γαλλικά τα δελτία τύπου του DHKP-C, μια επαναστατική οργάνωση που θεωρείται τρομοκρατική από το τουρκικό καθεστώς και περιλαμβάνεται στον κατάλογο με τις τρομοκρατικές  οργανώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά τους Δίδυμους Πύργους. Παραπέμφθηκε σε δίκη με βάση τη νομοθεσία κατά της τρομοκρατίας του Βελγίου, καταδικάστηκε σε πρώτο βαθμό τον Φεβρουάριο του 2006 και στο Εφετείο το Νοέμβριο του 2006,και  αθωώθηκε το 2007 και το 2009, μετά τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποφάσεις που ανέτρεπαν τις  προηγούμενες . 
Τι υποστήριζε στην ανάλυση του για τον “μύθο του Ελεύθερου Στρατού της Συρίας”; “Πρέπει να το παραδεχτούμε: οι κυνηγοί δικτατόρων που κατοικοεδρεύουν στις αίθουσες σύνταξης των μεγάλων ΜΜΕ έχουν άκρως ειδικευτεί στην τέχνη του καμουφλάζ, όταν πρέπει να προβάλλουν  τους "αντιστασιακούς"  που εξυπηρετούν τα συμφέροντα τους . Σαν πραγματικοί πλαστικοί χειρούργοι, έκαναν τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (ASL) να μοιάζει με ένα δημοκρατικό κίνημα αντίστασης γνήσιων και συμπαθητικών  ακτιβιστών,λιποτακτών ανθρωπιστών που αηδίασαν από τις αγριότητες του τακτικού στρατού της Συρίας. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο στρατός του καθεστώτος του κόμματος Μπάαθ δεν συμπεριφέρεται με το γάντι, και ότι διαπράττει ασυγχώρητες καταχρήσεις εξουσίας εναντίον αμάχων, είτε πρόκειται για τρομοκράτες, είτε για ειρηνικούς διαδηλωτές και απλούς πολίτες που μπλέκουν σε διασταυρούμενα πυρά. 
Ως προς αυτό, τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναφέρονται  μέχρι εμετού στα εγκλήματα που αποδίδονται στα συριακά στρατεύματα, κάποιες φορές με το δίκιο τους, αλλά πολλές φορές άδικα. Διότι, όσον αφορά τη σκληρότητα, ο ASL δεν συμπεριφέρεται και πολύ καλύτερα. Μόνο κάποιοι λίγοι δημοσιογράφοι, όπως ο Ολλανδός Jan Eikelboom, τολμούν  να δείξουν και την άλλη όψη του νομίσματος, δηλαδή ένα σαδιστικό και αισχρό ASL. 
Ακόμα και η ανταποκρίτρια του Spiegel στη Βηρυτό, Ulrike Putz, θίγει τη φήμη του ASL. Σε συνέντευξή της που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του εβδομαδιαίου γερμανικού περιοδικού, η Ulrike Putz αναφέρεται στην ύπαρξη μιας "ταξιαρχίας δημίων" που έχουν αναλάβει το έργο της εκτέλεσης  των εχθρών της εξέγερσης της συνοικίας της Homs, Baba Amr, που εξεγέρθηκε, και την οποία επανακατέλαβε ο συριακός στρατός. Ένας από αυτούς  σε συνέντευξη του στο Der Spiegel αποδίδει στη ταξιαρχία του 200 με 250 εκτελέσεις, σχεδόν το 3% του συνολικού αριθμού των θυμάτων του εμφυλίου πολέμου της Συρίας, πέρυσι. 
Όσον αφορά τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, χρειάστηκε να περιμένουμε τη μοιραία ημερομηνία της 20ης Μαρτίου 2012 μέχρι που μια γνωστή μη-κυβερνητική οργάνωση, το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,που σημαίνει "Φύλακας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, να  αναγνωρίσει  επιτέλους τα βασανιστήρια ,τις  εκτελέσεις και τους ακρωτηριασμούς που διαπράττουν ένοπλες ομάδες που αντιτίθενται στο καθεστώς της Συρίας. Μετά από 11 μήνες τρομοκρατίας των εξεγερμένων. Την κατάλληλη στιγμή για τον αλάθητο "φρουρό"! "Sah Al Naum", όπως λένε στα αραβικά σε κάποιον που ξυπνάει. 
Τώρα, σχετικά με άλλες πληροφορίες, που αμαυρώνουν ακόμη περισσότερο τη φήμη αυτού του ελεύθερου συριακού στρατού και των υποστηρικτών του ατλαντιστών. Σύμφωνα με στρατιωτικές και διπλωματικές πηγές, ο ASL, αυτός ο στρατός των λεγόμενων "λιποτακτών", έχει έλλειψη πραγματικών  στρατιωτικών. Για να αντιμετωπίσει αυτή την έλλειψη στρατιωτικών, ο ASL επιστράτευσε σαλαφίτες, χωρίς ιδιαίτερες ευγένειες. Μιλάμε για το τάγμα "Αλ Φαρούκ," του ASL,  το οποίο έγινε διάσημο  για τις απαγωγές πολιτικών μηχανικών και ιρανών προσκυνητών, για τις μεθόδους βασανιστηρίων που εφάρμοζε  και τις εκτελέσεις με συνοπτικές διαδικασίες. 
Η δυσκολία στρατολόγησης στρατιωτών του τακτικού στρατού μετά από όλα αυτά είναι απολύτως λογική, δεδομένου ότι ένας λιποτάκτης είναι εξ ορισμού κάποιος που εγκαταλείπει τον αγώνα. Λιποτακτώ σημαίνει ότι εγκαταλείπω το πεδίο της μάχης. Στην περίπτωση της Συρίας, πολλοί λιποτάκτες εγκαταλείπουν τη χώρα και ζουν σαν πρόσφυγες στο εξωτερικό. Η δυτική προπαγάνδα πολέμου υποστηρίζει  ότι εάν αυτοί εγκαταλείπουν το στρατό ή δεν παρουσιάζονται στο στρατό όταν τους καλούν να υπηρετήσουν, αυτό το κάνουν επειδή αρνούνται να σκοτώσουν ειρηνικούς διαδηλωτές. Στην πραγματικότητα, αυτοί οι νεοσύλλεκτοι φοβούνται να σκοτώσουν όπως και να σκοτωθούν”. 
Τα όσα αναφέρει στην ανάλυσή του πρέπει να προβληματίσουν. Όχι, δεν έχουμε την αφέλεια να πιστεύυμε ότι η Ελλάδα μπορεί να επιβάλλει λύση στη Συρία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να "παπαγαλίζει" όσα οι "μεγάλοι" λένε. Πρέπει να έχει δική της άποψη και φωνή και όπου μπορεί να παρέμβει. Η χωρίς δεύτερη σκέψη στήριξη των αντικαθεστωτικών δεν φαίνεται να δικαιώνεται. 
<a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Έχουμε καταλάβει τι έρχεται στην Συρία;

Ένα θανατηφόρο πόκερ παίζεται στη Συρία και στην Μέση Ανατολή. Ένα πόκερ στο οποίο κάθε ώρα, κάθε λεπτό που περνά χάνονται ανθρώπινες ζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Δύση υποστηρίζει τους φανατικούς ισλαμιστές;

Ellada simera 0 Ανατολική Μεσόγειος 10:11

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="Picture 0 for Γιατί η Δύση υποστηρίζει τους φανατικούς ισλαμιστές;" border="0" src="http://www.voria.gr/filestore/modules/news/1/3/134783/pic-0-norm.jpg" width="540" /></div>
 
Οι «πολιτισμένοι» της Δύσης υποστηρίζουν τους φονταμενταλιστές μουσουλμάνους σε βάρος των ορθοδόξων χριστιανών της Ανατολής 
Όταν ο Χάντιγκτον δημοσίευσε την «Σύγκρουση των Πολιτισμών», οι αναλυτές χωρίσθηκαν σε δύο ομάδες. Οι μεν, θεώρησαν ότι ο συγγραφέας «προφήτευε» τα μέλλοντα σήμερα να συμβούν, οι δε ότι δρούσε ως όργανο του Συστήματος, που μας προειδοποιούσε τι ετοιμαζόταν. Οι ίδιες αμφιλεγόμενες εξηγήσεις υπάρχουν για πολλά έργα του Χόλυγουντ, αν είναι προφητικά ή γνωρίζουν οι παραγωγοί τι πρόκειται να συμβεί στα επόμενα χρόνια, όπως και πράγματι συμβαίνει. 
Ο Χάντιγκτον, εκφραστής της Νέας Τάξης πραγμάτων, έθεσε στο επίκεντρο του δοκιμίου του την έννοια του πολιτισμού για να υπογραμμίσει το γεγονός ότι τα όρια του εθνικού κράτους έχουν πλέον διαρραγεί. Αυτό άλλωστε δημόσια το υποστηρίζουν πολλοί συμφωνούντες με το παγκόσμιο σύστημα των χρηματοπιστωτικών οίκων -άσχετα αν υποστηρίζουν ή νομίζουν ότι το πολεμούν-, ότι η εποχή μας δεν ανέχεται εθνικώς ομοιογενή κράτη, γι’ αυτό και διευκολύνει την έλευση λαθρομεταναστών, προς αλλοίωση της σύνθεσης των λαών, με την οποία πορεύθηκαν -όπως ο ελληνικός- επί χιλιάδες χρόνια. 
Ανεξάρτητα πάντως ποιος είναι ο ρόλος του Χάντιγκτον, σημασία έχει πως πράγματι ζούμε σήμερα μια σύγκρουση πολιτισμών. Μόνο που δεν είναι ακριβώς όπως την περιέγραψε ο συγγραφέας, όπου στην μια πλευρά θα ήσαν τα έθνη που δημιούργησαν τον σημερινό πολιτισμό -καθολικοί, προτεστάντες, ιουδαίοι- και στην άλλη οι υπόλοιποι, όπου μαζί με τους «απολίτιστους» -κατά Χάντιγκτον- μουσουλμάνους θα βρίσκονται και οι ορθόδοξοι. Τοποθετώντας τους ορθόδοξους Σλάβους απέναντι, συμπεριέλαβε και την ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα στους απολίτιστους λαούς. 
Τα πράγματα γίνονται περίπου έτσι. Οι «πολιτισμένοι» της Δύσης, σ’ αυτήν την πολιτιστική σύγκρουση και σ’ αυτήν την φάση, υποστηρίζουν τους φονταμενταλιστές μουσουλμάνους σε βάρος των ορθοδόξων χριστιανών της Ανατολής. «Απολίτιστοι» είναι και οι δυο, άσ’ τους να σφάζονται. Το ίδιο έπραξαν άλλωστε και οι καθολικοί Σταυροφόροι, όταν τσάκισαν την Κωνσταντινούπολη, όπου οι χρονικογράφοι μετέδωσαν πως η βαρβαρότητά τους και η λεηλασία των θησαυρών της Βασιλεύουσας, υπερτερούσε των βαρβαροτήτων των Οθωμανών. 
Αλλά, η Δύση δεν φοβάται μήπως οι φονταμενταλιστές ισλαμιστές, όπως οι «Αδελφοί μουσουλμάνοι», που καταλύουν τις όποιες ελευθερίες είχαν τα αφρικανικά και ασιατικά καθεστώτα, επιβάλλοντας την σαρία, καταστούν ανεξέλεγκτοι και την ζημιώσουν; 
Οι Δυτικοί αναλυτές υποστηρίζουν πως η επιτυχία των Αδελφών Μουσουλμάνων αποτελεί παράγοντα αποσταθεροποίησης στην ευρύτερη περιοχή. Και εγείρονται ανησυχίες στον δυτικό κόσμο αναφορικά με το μέλλον των χριστιανών των διαλυμένων ήδη κρατών, την εφαρμογή του Ισλαμικού Νόμου, την αναθεώρηση της εξωτερικής πολιτικής κ.λπ. 
Αφού λοιπόν «εγείρονται ανησυχίες», γιατί σε όλες τις περιπτώσεις η Δύση στρέφεται εναντίον φιλοδυτικών καθεστώτων και τα αντικαθιστά με τα επικίνδυνα, στα οποία κυριαρχούν οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι; Ο εμφανής λόγος είναι, ότι δι’ αυτού του τρόπου επιτυγχάνεται η διάλυση των κρατών σε μικρά προτεκτοράτα -το βλέπουμε ήδη στην Λιβύη και την Συρία-, τα οποία θα αντιμάχονται αλλήλων -οι σιίτες και σουνίτες του Ιράκ αλληλοεξοντώνονται, με αμερικανικές εφημερίδες να βεβαιώνουν πως οι αμερικανικές Υπηρεσίες χρηματοδοτούν και τις δυο πλευρές, ίσως για να μη μείνει κανείς- και τα οποία για να διατηρηθούν θα εξαρτώνται από την βοήθεια των ισχυρών. 
Ως προς τους «Αδελφούς Μουσουλμάνους», μια οργάνωση που ιδρύθηκε στην Ισμαηλίγια το 1928, θεωρούνται από έγκυρους αναλυτές δημιούργημα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, για να δυναστεύουν ευκολότερα τους Άραβες. Λίγα στοιχεία επ’ αυτού, μας θύμισε ειδικός συνεργάτης του «infognomon». 
Ο δρ. John Coleman, πρώην αξιωματούχος της MI6, δηλαδή της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου, συγγραφέας και αναλυτής διεθνών υποθέσεων, ισχυρίζεται ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα δημιουργήθηκε από "τα μεγάλα ονόματα των βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών της Μέσης Ανατολής ...". 
Επίσης, ο δρ. Stephen Dorril, δημοσιογράφος-ερευνητής σε θέματα μυστικών υπηρεσιών, γράφει ότι η εν λόγω Αδελφότητα συνδέθηκε με τις βρετανικές Υπηρεσίες Πληροφοριών, μέσω της Βρετανίδας εξερευνήτριας και συγγραφέως Freya Stark (1893-1993) πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 
Το καθεστώς του Σάχη στο Ιράν (επί Mohammad Reza Pahlavi που έπεσε το 1979 από την «Ισλαμική Επανάσταση») θεωρούσε και διατυμπάνιζε ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι ένα εργαλείο των Βρετανών. 
Σύμφωνα λοιπόν με έρευνα του Coleman, συμπερασματικά, η Μουσουλμανική Αδελφότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία μυστική οργάνωση, που δημιουργήθηκε με σκοπό να «κρατήσει τη Μέση Ανατολή σε απόλυτη οπισθοδρόμηση, ώστε η Μεγάλη Βρετανία να μπορεί να συνεχίζει να λεηλατεί -ανενόχλητη- τους φυσικούς πόρους (π.χ. πετρέλαιο) της στρατηγικής αυτής περιοχής». 
Αυτά όλα, ίσως δίνουν μια εξήγηση, γιατί η Δύση -και η Ελλάδα- είναι υπέρ των ακραίων ισλαμιστών και εναντίον ων ορθοδόξων χριστιανών. 
<a href="http://www.voria.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Γιατί η Δύση υποστηρίζει τους φανατικούς ισλαμιστές;

Οι «πολιτισμένοι» της Δύσης υποστηρίζουν τους φονταμενταλιστές μουσουλμάνους σε βάρος των ορθοδόξων χριστιανών της Ανατολής Όταν ο Χάντι...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι διώχνουν τους Αυστραλούς από την Καλλίπολη!

Ellada simera 0 Τουρκία 10:06

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-75190" height="320" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/05/Gallipoli.jpg" title="Gallipoli" width="540" /></div>
 
Η αναγνώριση της γενοκτονίας των «Ασσυρίων, Αρμενίων και Ελλήνων» από το κοινοβούλιο της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας έχει επιφέρει τη μήνη της Άγκυρας η οποία με το γνωστό οθωμανικό διπλωματικό της στυλ απειλεί «Θεούς και δαίμονες». 
Η Άγκυρα, όπως είναι φυσικό, χαρακτηρίζει την ιστορική αυτή απόφαση της πολιτείας της Αυστραλίας ως «μη στηριζόμενη σε ιστορικά δεδομένα» και με περισσό θράσος αποφαίνεται ότι «η ιστορία δεν μπορεί να ξαναγραφτεί» μέσω τέτοιου είδους αποφάσεων οι οποίες ως εφαλτήριο έχουν «πιέσεις από εθνικά λόμπι» καθώς και «προκαταλήψεις». 
Είναι εντυπωσιακό πως η απόφαση πέρασε μετά από τη πίεση της «Παγκόσμιας Ασσυριακής Συμμαχίας», τους «Ελληνικού Συμβουλίου Αυστραλίας» καθώς και της «Εθνικής Επιτροπής Αρμενίων». 
 
<div style="text-align: center;">
Και ποια νομίζετε πως είναι η απειλή την οποία η Τουρκία επισείει επί των κεφαλών των Αυστραλών; Με την ανακοίνωσή του το υπουργείο Εξωτερικών, δηλαδή ο Αχμέτ Νταβούτογλου, στην ουσία αναφέρει πως όσοι από τους Αυστραλούς αποδέχονται την κίνηση υπέρ της αναγνώρισης της γενοκτονίας δεν θα έχουν καμία θέση στους εορτασμούς μνήμης για τη μάχη της Καλλίπολης!</div>
Το να παραθέσουμε ολόκληρη την ανακοίνωση του υπουργείου εξωτερικών της Τουρκίας δεν έχει κανένα νόημα, αφού κάποιος μπορεί να τη βρει στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου. Αρκεί μόνο να σημειώσουμε πως στο κείμενο γίνεται λόγος «στον μη επηρεασμό των σχέσεων με την κυβέρνηση της Αυστραλίας» αλλά στις αμέσως επόμενες γραμμές αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «τα άτομα τα οποία προσπαθούν να καταστρέψουν το πνεύμα του Τσανάκαλλε/Καλλίπολης δεν θα έχουν καμία θέση κατά τη διάρκεια των εορτασμών της μάχης της Καλλίπολης όπου μνημονεύουμε μαζί τους γιους μας οι οποίοι έπεσαν ο ένας δίπλα στον άλλον στο έδαφός μας». 
Είναι σαφές ότι η Άγκυρα λέει στους Αυστραλούς να μη πατήσουν το πόδι τους στα Στενά για τους επόμενους εορτασμούς, αφού είναι προφανώς αδύνατον να ζητήσουν από όλους εκείνους οι οποίοι θα ήθελαν να επισκεφτούν τον ιστορικό αυτόν ελληνικό τόπο κατά στον οποίο έλαβε χώρα μία από τις πλέον σημαντικές μάχες του Α’ ΠΠ, «πιστοποιητικά φρονημάτων» με τα οποία θα αποκηρύσσουν τα της Γενοκτονίας. 
Το κατά πόσο η συγκεκριμένη πολιτική αντίδραση μπορεί να χαρακτηριστεί ως αλαζονική και υπερφίαλη ή ως η ενδεικνυόμενη από μία κυβέρνηση η οποία εάν πρέπει να της αποδοθεί κάποιο χαρακτηριστικό αυτό θα είναι η «αυτοκρατορικός της αέρας» είναι συζητήσιμο. 
Φανταστείτε τους δικούς μας για παράδειγμα να μην επέτρεπαν στους Γερμανούς οι οποίοι θα ήθελαν να αποδώσουν τιμές πεσόντες της Μάχης της Κρήτης να έρθουν στην χώρα, επειδή το Βερολίνο φέρεται προς τη χώρα μας με αυτό τον τρόπο. 
Η σύγκριση των περιπτώσεων φυσικά δεν μπορεί να είναι και η πλέον δόκιμη, η σύγκριση όμως των ενεργειών των κυβερνήσεων σε θέματα που έχουν κάνουν με ότι αυτές θεωρούν ως ζητήματα τιμής αλλά και εξωτερικής πολιτικής είναι ενδεικτική. 
Από τη πλευρά μας δεν έχουμε παρά να δώσουμε συγχαρητήρια στις οργανώσεις των αδερφών μας στην Αυστραλία αλλά και των φίλων Αρμενίων και Ασσυρίων και να ευχηθούμε ότι η συνεργασία αυτή να αποδώσει ακόμα περισσότερους καρπούς σε όλο τον πλανήτη. Οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί μας, τα εκατομμύρια των προσφύγων και οι αλησμόνητες πατρίδες μας το απαιτούν. 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>