Οι ΟΖΑΛικές ρίζες του καθεστώτος Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCU8Zd5uvSEhAROL5a6VoT3rJbrKhujPsKiWd3thS-2r2sYxVFMwNX8pnfGQUCK2diIR6YAp81FNQx1orn5TlgZx-iCcAZa-qGOY-CXOgLn0JG_aM_gZw092qMQaDF03ugejMhicBXXpA/s1600/turgut-ozal-recep-tayyip-erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCU8Zd5uvSEhAROL5a6VoT3rJbrKhujPsKiWd3thS-2r2sYxVFMwNX8pnfGQUCK2diIR6YAp81FNQx1orn5TlgZx-iCcAZa-qGOY-CXOgLn0JG_aM_gZw092qMQaDF03ugejMhicBXXpA/s640/turgut-ozal-recep-tayyip-erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Η σύγκρουση του Ερντογάν με το δίκτυο Γκιουλέν δίχασε το τουρκικό πολιτικό Ισλάμ, προκαλώντας μία δυναμική, η κατάληξη της οποίας, ειδικά μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, είναι η μετάλλαξη του κυβερνώντος νεοοθωμανικού ρεύματος σε προσωποπαγές καθεστώς. Αναζητώντας νέους συμμάχους όχι μόνο στους Γκρίζους Λύκους του Μπαχτσελί, αλλά και σε κύκλους του ηττημένου (από το 2012) κεμαλικού βαθέος κράτους, ο Τούρκος πρόεδρος μετατοπίσθηκε προς την κατεύθυνση της ιδεολογικής κατασκευής που έχει αποκληθεί “τουρκοϊσλαμική σύνθεση”. <br /> <br /> Δεν πρόκειται για κάτι καινοφανές. Έχει ρίζες στη μεταπολεμική πολιτική ιστορία της Τουρκίας. Στη δεκαετία του 1970, η Τουρκία αντιμετώπισε αφενός οικονομική κρίση, αφετέρου την έκρηξη της πολιτικής βίας. Το 1974 οι νεκροί από τις συγκρούσεις της άκρας Αριστεράς με την άκρα Δεξιά ήταν 27, το 1975 37, το 1976 108, το 1977 319, το 1978 σχεδόν 900 και το 1979 ξεπέρασαν τους 1.000. <br /> <br /> Έχει πλέον αποδειχθεί ότι η πολιτική βία τροφοδοτήθηκε από το “βαθύ κράτος” για να νομιμοποιηθεί στην κοινή γνώμη το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1980. Ένα παράδειγμα: Το όπλο που χρησιμοποιήθηκε στα γεγονότα του Τσόρουμ, ως δήθεν επίθεση εναντίον των δεξιών από τους αριστερούς, ήταν το ίδιο όπλο που χρησιμοποιήθηκε στη συνέχεια εναντίον των αριστερών. Ο αρχιπραξικοπηματίας τότε αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Κενάν Εβρέν επικαλέσθηκε την ανάγκη επιβολής του νόμου και της τάξης για να δικαιολογήσει την κάθοδο των τεθωρακισμένων. <br /> <br /> Στο νέο πολιτικό στερέωμα που διαμόρφωσε το πραξικόπημα με την απαγόρευση λειτουργίας των παλαιών κομμάτων μεσουράνησε το αστέρι του Τουργκούτ Οζάλ. Ο Οζάλ ήταν ένα υβρίδιο πολιτικού. Δυτικότροπος και ταυτοχρόνως ανατολίτης, κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη των στρατηγών και να προωθηθεί από αυτούς στο κέντρο της πολιτικής σκηνής. Όταν το 1983 αποκαταστάθηκε ο κοινοβουλευτισμός και αφού είχε απαγορευθεί η συμμετοχή των παλαιών κομμάτων και των παλαιών πολιτικών στις εκλογές, το Κόμμα Μητέρας Πατρίδας του Οζάλ κυριάρχησε, αποσπώντας το 45% των ψήφων. <br /> Το άνοιγμα του Οζάλ στο Ισλάμ <br /> <br /> Στο ιδεολογικό επίπεδο, ο Οζάλ έκανε το πιο μεγάλο άνοιγμα προς το Ισλάμ, εγκαινιάζοντας μια ιδιότυπη σύνθεση του κεμαλισμού με το παραδοσιακό τουρκικό Ισλάμ. Οι δεσμοί του με τη μουσουλμανική αδελφότητα των Νακσιμπεντί ήταν στενοί. Το τάγμα αυτό έχει τις ρίζες του στον 13ο αιώνα και είναι η μήτρα όλων σχεδόν των ισλαμικών ταγμάτων στην Τουρκία. Επισήμως, απαγορευόταν η λειτουργία τέτοιων ταγμάτων, αλλά αυτά προκειμένου να αποφύγουν την απαγόρευση εμφανίζονταν σαν αδελφότητες. <br /> <br /> Εκμεταλλευόμενος και την τάση των στρατηγών να χρησιμοποιήσουν τη θρησκεία για να εξουδετερώσουν την επιρροή της μαχητικής Αριστεράς, ο πρωθυπουργός πλέον Οζάλ κατήργησε τα νομικά κωλύματα που εμπόδιζαν τις δραστηριότητες του Ισλάμ και ουσιαστικά διαμόρφωσε ένα καθεστώς που συνδύαζε τις μετριοπαθείς ισλαμικές αρχές με τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό και τη στενή γεωπολιτική σύνδεση με τις ΗΠΑ. <br /> <br /> Η πολιτική ερχόταν σε αντίθεση με τον παραδοσιακό κεμαλικό κρατισμό στην οικονομία, αλλά εκείνη την εποχή φυσούσαν άλλοι άνεμοι διεθνώς. Αυτό που ενδιέφερε πρωτίστως τη στρατογραφειοκρατία ήταν να ελέγχει το πολιτικό σύστημα και να έχει τον πρώτο λόγο στην εξωτερική πολιτική και στην πολιτική εθνικής ασφαλείας. <br /> <br /> Το γεγονός ότι η δικτατορία του 1980 είχε συντρίψει τις πολιτικοκοινωνικές αντιστάσεις επέτρεψε στον Οζάλ να προωθήσει γρήγορα νεοφιλελεύθερου τύπου μεταρρυθμίσεις, οι οποίες άλλαξαν ριζικά το τοπίο στην οικονομία. Στήριξε με πολλούς τρόπους τον ιδιωτικό τομέα και ιδιαιτέρως τους συνδεδεμένους με το πολιτικό Ισλάμ επιχειρηματίες της Ανατολίας. Στην ίδια ακριβώς γραμμή κινήθηκε στη δεκαετία του 2000 η κυβέρνηση Ερντογάν. <br /> Οι «τίγρεις της Ανατολίας» <br /> <br /> Κατά τη δεκαετία του 1980 η τουρκική οικονομία εμφανίζει υψηλό ρυθμό ανάπτυξης, όπως ακριβώς συνέβη τη δεκαετία του 2000 επί διακυβέρνησης Ερντογάν. Ο Οζάλ έκανε τα πάντα για να προσελκύσει επενδύσεις και συνάλλαγμα. Δεν δίστασε να προσκαλέσει κεφάλαια που εμφανώς είχαν προέλθει από παράνομες δραστηριότητες, κυρίως από το διεθνές λαθρεμπόριο ναρκωτικών, στο οποίο η τουρκική μαφία κατέχει από τη δεκαετία του 1960 δεσπόζουσα θέση. Μόλις το 1995 και μετά από ισχυρή διεθνή πίεση ψηφίσθηκε στην Τουρκία νόμος εναντίον του ξεπλύματος χρήματος από εγκληματικές δραστηριότητες, αλλά αυτός ο νόμος και οι σχετικές διεθνείς συμβάσεις ελάχιστα εφαρμόσθηκαν. <br /> <br /> Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, σε συνδυασμό με το άνοιγμα της Άγκυρας στις μουσουλμανικές χώρες της Κεντρικής Ασίας, άνοιξε νέες αγορές για τις τουρκικές εταιρείες. Οι επιχειρηματίες της Ανατολίας εκμεταλλεύθηκαν τις νέες ευκαιρίες, με αποτέλεσμα από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 να κάνουν άλματα, διατηρώντας την ανεξαρτησία τους από το μετακεμαλικό καθεστώς. <br /> <br /> Αξίζει να υπογραμμισθεί ότι καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία αυτών που αργότερα ονομάσθηκαν «τίγρεις της Ανατολίας» ήταν ένας κώδικας ηθικής, η αλληλεγγύη και η διασύνδεση με τα κοινωνικά δίκτυα του πολιτικού Ισλάμ. Σε αντίθεση με τους κρατικοδίαιτους και συνδεδεμένους με το μετακεμαλικό καθεστώς επιχειρηματίες, οι επιχειρηματίες της Ανατολίας απέφυγαν να μιμηθούν το δυτικό πρότυπο επιχειρηματία. Φρόντισαν, όμως, να αφομοιώσουν δυτικές μεθόδους και πρακτικές για την αύξηση της παραγωγικότητας και της εμπορικής αποτελεσματικότητας. Ας σημειωθεί ότι από το 1992 οι ισλαμιστές επιχειρηματίες έχουν ιδρύσει τη δική τους ένωση. <br /> <br /> Οι «τίγρεις της Ανατολίας» ενισχύθηκαν κυρίως από τον πατέρα του τουρκικού πολιτικού Ισλάμ Ερμπακάν, αναλαμβάνοντας δημόσια έργα από μητροπολιτικούς δήμους, όταν αυτοί πέρασαν στα χέρια του τότε ισλαμικού κόμματος Ρεφάχ, από το οποίο προέρχεται και ο Ερντογάν. Τότε έσπασε ο φαύλος κύκλος της ανάθεσης των μεγάλων δημοσίων έργων και προμηθειών στους παραδοσιακούς επιχειρηματικούς ομίλους Κοτς, Σαμπαντζί, Εκζατζίμπασι, Ζορλού κ.λπ. Τους «τίγρεις της Ανατολίας» υποστήριξε ένθερμα και ο Ερντογάν, ο οποίος και υποστηρίχθηκε ποικιλοτρόπως από αυτούς. Η σταδιακή αποδυνάμωση επιχειρηματιών που είχαν σχέση με εβραϊκά κεφάλαια φαίνεται να είναι ένας πρόσθετος λόγος που επιδείνωσε τις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ. <br /> Συγκοινωνούντα δοχεία <br /> <br /> Μετά την απαγόρευση του ισλαμικού Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας από τη δικτατορία του 1980, ο Ερμπακάν ίδρυσε το Κόμμα Ευημερίας. Η κυριαρχία του Κόμματος της Μητέρας Πατρίδας του Οζάλ, όμως, συρρίκνωσε την αυτόνομη έκφραση του πολιτικού Ισλάμ, το οποίο στις εκλογές του 1987 απέσπασε μόνο 7% και έμεινε εκτός Εθνοσυνέλευσης (όριο εισόδου 10%). <br /> <br /> Ο συσχετισμός δυνάμεων άλλαξε στις εκλογές του 1991, όταν ο Οζάλ είχε μετακομίσει στην Προεδρία της Δημοκρατίας (1989). Το ποσοστό του ισλαμικού Κόμματος Ευημερίας εκτοξεύθηκε στο 17% και στις τοπικές εκλογές του 1994 το κόμμα κέρδισε 28 από τους 75 μεγάλους δήμους, μεταξύ των οποίων τους δήμους Κωνσταντινούπολης (δήμαρχος ο Ερντογάν) και Άγκυρας που θεωρούνταν προπύργια του κεμαλισμού. Στις εκλογές του 1995 αναδείχθηκε πρώτο κόμμα με 21,5%, αποδεικνύοντας ότι το κόμμα του Οζάλ και το πολιτικό Ισλάμ ήταν σε σημαντικό βαθμό συγκοινωνούντα δοχεία. <br /> <br /> Πριν δούμε τη συνέχεια, είναι απαραίτητο να σημειώσουμε ότι στην Τουρκία είχε πλέον αναδειχθεί μια ολόκληρη γενιά μετριοπαθών ισλαμιστών, αρκετοί εκ των οποίων διέθεταν υψηλού επιπέδου εκπαίδευση και είχαν εντυπωσιακές επιδόσεις σ’ όλους τους κοινωνικούς τομείς, μη εξαιρουμένου του επιχειρηματικού. Οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν απόφοιτοι θρησκευτικών λυκείων, τα οποία πολλαπλασιάσθηκαν από τη δεκαετία του 1970. Όπως προαναφέραμε, η δικτατορία του Εβρέν ευνόησε το πολιτικό Ισλάμ για να αντιμετωπίσει το ισχυρό εκείνη την εποχή αριστερό κίνημα μέσω της θρησκείας. <br /> <br /> Ας σημειωθεί ότι, όταν αργότερα οι ισλαμιστές του κινήματος «Εθνική Άποψη» αποκλείσθηκαν από το πολιτικοοικονομικό σκηνικό της Τουρκίας, δραστηριοποιήθηκαν στους κόλπους των Τούρκων οικονομικών μεταναστών στην Ευρώπη, όπου δεν έφθανε το μακρύ χέρι του κεμαλικού κράτους. Εκεί οργανώθηκαν, σπούδασαν και ορισμένοι απέκτησαν σημαντικά κεφάλαια. Όταν αργότερα τους δόθηκε η ευκαιρία να βγουν στο προσκήνιο, ήταν πλέον αρκετά δυνατοί. <br /> Η κληρονομιά, η απόσχιση και η εκτόξευση <br /> <br /> Ο Οζάλ, μάλιστα, διευκόλυνε τη μαζική διείσδυση μετριοπαθών ισλαμιστών στον κρατικό μηχανισμό. Από ένα χρονικό σημείο και πέρα, η εσωτερική αντίθεση στο κυβερνών Κόμμα της Μητέρας Πατρίδας μεταξύ κεμαλιστών και ισλαμιστών προσέλαβε εκρηκτικές διαστάσεις. Ο διάδοχός του Οζάλ στην ηγεσία του κόμματος και στην πρωθυπουργία Μεσούτ Γιλμάζ εκκαθάρισε το κόμμα του και το κράτος από τους ισλαμιστές. <br /> <br /> Όταν το 1993 ο Οζάλ πέθανε, το πείραμά του εκφυλίσθηκε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα σημαντικό τμήμα του τουρκικού εκλογικού σώματος να στραφεί προς το καθαρόαιμο πολιτικό Ισλάμ του Ερμπακάν, γεγονός που εξηγεί και το προαναφερθέν εκλογικό άλμα του Κόμματος Ευημερίας. Με το “βελούδινο πραξικόπημα” του 1997, όμως, το Γενικό Επιτελείο ανέτρεψε την κυβέρνηση Ερμπακάν. <br /> <br /> Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η υπό τον Ερντογάν ομάδα νεότερων στελεχών του κόμματος με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον να αποσχισθεί και να ιδρύσει το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης. Λόγω της οξύτατης οικονομικής κρίσης που έπληξε την Τουρκία το 2000-01, στις εκλογές του 2002 το νεοπαγές νεοοθωμανικό κόμμα απέσπασε την πρώτη θέση με 36% και λόγω εκλογικού συστήματος σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι ΟΖΑΛικές ρίζες του καθεστώτος Ερντογάν

Σταύρος Λυγερός Η σύγκρουση του Ερντογάν με το δίκτυο Γκιουλέν δίχασε το τουρκικό πολιτικό Ισλάμ, προκαλώντας μία δυναμική, η κατάληξη τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Αμερικανοί έβγαλαν ημερομηνία αποχώρησης της Τουρκίας από ΝΑΤΟ – Πότε αυτή θα συμβεί

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQb_GH8NydZntvihyphenhyphenDrWv0RrAkqa5-gfkrWI_2vKt_usDK3bhglSgCHmCW4TKwIvYMag2a7elv_V0s0FOEjqdNPeCe_xcywAk2sSeuE8Rupv9Jw-DqcoBkhS1yY9rsIKx1Om4RKhyn0mQ/s1600/NATO-turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="457" data-original-width="760" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQb_GH8NydZntvihyphenhyphenDrWv0RrAkqa5-gfkrWI_2vKt_usDK3bhglSgCHmCW4TKwIvYMag2a7elv_V0s0FOEjqdNPeCe_xcywAk2sSeuE8Rupv9Jw-DqcoBkhS1yY9rsIKx1Om4RKhyn0mQ/s640/NATO-turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Βασίλη Καπούλα </b><br /> Κυκλοφόρησε ήδη από αμερικανικά ΜΜΕ ημερομηνία αποχώρησης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ: Σύμφωνα με όσα αναφέρουν, αυτή πρόκειται να συμβεί μέχρι το τέλος του έτους. Οι Αμερικανοί αναφέρουν επί λέξη «αν η νομισματική κρίση δεν είναι αρκετή, οι επενδυτές στην Τουρκία θα πρέπει να ανησυχούν και για κάτι άλλο”… <br /> <br /> «Υπάρχει πρόσφατη αναφορά του ΝΑΤΟ που αναφέρει αποχώρηση της Τουρκίας από την Ατλαντική Συμμαχία μέχρι τέλους του χρόνου”. <br /> <br /> Το άρθρο υπογράφει γνωστός αναλυτής-δημοσιογράφος σε μεγάλο Αμερικανικό ΜΜΕ. Δεν είναι όμως η μόνη αναφορά που γίνεται λίγες ώρες μετά το «πάγωμα” των F-35 από τον Ν.Τραμπ. <br /> <br /> Ακολουθεί δεύτερο αμερικανικό δημοσίευμα με τίτλο «Το ΝΑΤΟ πρέπει να πετάξει την Τουρκία εκτός με τις κλωτσιές”. <br /> <br /> Oπως αναφέρει η Αγκυρα έχει συμμαχία με Ρωσία και Κίνα και βανδαλίζει τα Δυτικά συμφέροντα. <br /> <br /> Το άρθρο κάνει αναφορά στην σύντομη ιστορία και όσων έχουν συμβεί. Οι Αμερικανοτουρκικές σχέσεις γνωρίζουν την χειρότερη κρίση στην Ιστορία τους, τονίζει. Γίνεται αναφορά στις αμερικανικές κυρώσεις, στον πάστορα Μπράνσον, διάδοση ισλαμικού εξτρεμισμού στη Μέση Ανατολή, παράδοση όπλων στην Αλ Κάιντα και αργότερα στο ISIS, σφαγή στο Κομπανί, Αφρίν, Μαμπίτζ. <br /> <br /> «Μεταξύ αυτών των δύο επιθέσεων ο Ρ.Τ.Ερντογάν συναντήθηκε με τον Β.Πούτιν και τον Ιρανό πρόεδρο, Χ.Ρουχανί στην Αγκυρα για να δοθεί έμφαση στις νεο-οθωμανικές απαιτήσεις” τονίζει το άρθρο. <br /> <br /> «Η εμπλοκή του Ερντογάν με τον Πούτιν δεν περιορίζεται μόνο σε φωτογραφίες” αναφέρει το άρθρο. <br /> <br /> Αργότερα γίνεται αναφορά στην συμμετοχή του Ρ.Τ.Ερντογάν στην Σύνοδο των BRICS.<br /> <br /> «Εκεί ο Xi Jinping τίμησαν μαζί με τον Πούτιν τον Ρ.Τ.Ερντογάν ενώ ο πρόεδρος της Κίνας αποκάλυψε μια στρατηγική επέκταση της χώρας του με την Ρωσία του Πούτιν”. <br /> <br /> «Ηρθε η ώρα της απομάκρυνσης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ”. <br /> <br /> Το δεύτερο αμερικανικό άρθρο τονίζει με τη σειρά του: <br /> <br /> «Mέχρι τέλους του χρόνου η Τουρκία θα αποχωρήσει”. Αυτό είναι κακό νέο για τους επενδυτές στην Τουρκία. <br /> <br /> «Η Τουρκία ως σύμμαχος του ΝΑΤΟ δεν υπάρχει πια” αναφέρει πρόσφατη αναφορά της ” Academy Securities” που υπογράφει ο Στρατηγός James ‘Spider’ Marks και Rachel Washburn. Και οι δύο έχουν μεγάλη στρατιωτική εμπειρία. <br /> <br /> Η έρευνα έγινε από στρατιωτικούς-ακαδημαικούς για το «Geopolitical Intelligence Group” . <br /> <br /> Οι λόγοι της αποχώρησης είναι πάρα πολλοί. <br /> <br /> Σχέσεις Τουρκίας με Ιράν και Ρωσία. Η ανάπτυξη δεσμών μεταξύ τους είναι πρωτοφανής. Στην Συρία χαράζουν δικιά τους στρατηγική στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία έχει απομακρυνθεί από την Δημοκρατία. Είναι άκρως ισλαμική και απολυταρχική… <br /> <br /> Το αμερικανικό Κέντρο δεξαμενών σκέψης που διαμορφώνει αυστηρά την αμερικανική πολιτική στους τομείς των Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών (CSIS), κυκλοφόρησε την έκθεση 78 σελίδων , με κύριο τίτλο «η στρατηγική επαναφορά των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο και η αποκατάσταση της». <br /> <br /> Η «παραγγελία” έκθεσης της αμερικανικής κυβέρνησης προς το ινστιτούτο Centre for Strategic & International Studies (CSIS) αποτελεί προάγγελο τεράστιων…εξελίξεων για την Κύπρο. <br /> <br /> Η έκθεση έκανε συστάσεις για την την πλήρη αποχώρηση τουρκικών δυνάμεων από το νησί και τονίζει την δημιουργία μιας ισχυρής συμμαχίας κατά της Τουρκίας από ΗΠΑ, Ελλάδα , Κύπρο , Ισραήλ, με σκοπό τον πλήρη , ενεργειακό, γεωπολιτικό και αμυντικό έλεγχο της ευρύτερης περιοχής . <br /> <br /> Η έκθεση «βόμβα» έχει επί μέρους θέματα με τίτλους: <br /> <br /> «Η απομάκρυνση όλων των στρατευμάτων από την Κύπρο», «επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή και η χρήση από το Πεντάγωνο των βρετανικών βάσεων στο νησί» , «η εγκατάσταση του Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο» « το σύμφωνο Ελλάδος -Κύπρου-Αιγύπτου». <br /> <br /> Ξεκάθαρα , οι Αμερικανοί γεωπολιτικοί αναλυτές υπογραμμίζουν με έμφαση στους αξιωματούχους του Λευκού Οίκου ότι η Τουρκία με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις «κλάδος Ελαίας» κατά των Σύρων Κούρδων και του ΡΚΚ, την επιχείρηση « Ασπίδα του Ευφράτη» και την ναυτική επιχείρηση « Ασπίδα της Μεσογείου», θέλουν να θέσουν υπό τον έλεγχο τους τις τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ απειλούν άμεσα την Κύπρο . <br /> <br /> Η βαρυσήμαντη έκθεση, θεωρεί την Άγκυρα ως «απειλή» για να σφετερισμό της εξουσίας ελέγχου των λεκανών απορροής της περιοχής, και προτείνει στον Τραμπ να κινηθεί πάση θυσία για να εμποδίσει την Τουρκία. <br /> <br /> Προτείνει επίσης την ακόμα πιο στενή συνεργασία Ουάσιγκτον και Κύπρου” σε αυτήν την ιδιότυπη απομόνωση” της Τουρκίας στην περιοχή και την αναχαίτιση κάθε τουρκικής επιθετικής ενέργειας στο νησί . <br /> <br /> Στις συμβουλές του ινστιτούτου προς τον Τραμπ τονίζεται «η ακόμα περαιτέρω ανάπτυξη των ελληνοαμερικανικών σχέσεων», ενώ το CSIS επισημαίνει ότι το Πεντάγωνο θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη βρετανική βάση στο Ακρωτήρι στην Κύπρο ως κύριο ορμητήριο μιας και απέχει 650 χλμ από την Βαγδάτη και 350 χλμ από την Ράκκα . <br /> <br /> Επίσης τονίζει ότι, «το νησί της Κύπρου εκπληρώνει όλα τα χαρακτηριστικά για την υλοποίηση των συμφερόντων πρόληψης της Ευρω-Ατλαντικής Συμμαχίας, εκτός φυσικά από την τουρκική στρατιωτική παρουσία στο νησί». <br /> <br /> Η ίδια αναφέρει επισημαίνοντας ότι «οι Κύπριοι Έλληνες δεν μπορούν να προστατευθούν ( από τους Τούρκους)”, ενώ το CSIS σημείωσε ότι το Πεντάγωνο θα μπορούσε να πιέσει για την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο, ενώ την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ θα πρέπει να προβούν σε γενναία αύξηση των οικονομικών επενδύσεων στην μεγαλόνησο, η οποία θα μπορούσε να εμποδίσει την κινεζική και ρωσική κυριαρχία. <br /> <br /> Η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ θα συνεργαστούν μέσου του αγωγού EAST MED και προτρέπεται η πλήρης αμυντική υποστήριξη του έργου του αγωγού που θα τροφοδοτεί φυσικό αέριο την Ευρώπη . <br /> <br /> Το κέντρο γεωπολιτικών μελετών της Ουάσιγκτον (CSIS) ορίζει ότι Ευρώπη και Ρωσία δεν πρέπει να έχουν μεγάλη επιρροή στην Ανατολική Μεσόγειο, ενώ πιθανή μεταφορά φυσικού αερίου προς την Τουρκία θα αποδυνάμωνε την ασφάλεια του ισραηλινού αγωγού που είναι ζωτικής σημασίας για τις Ηνωμένες Πολιτείες. <br /> <br /> Η ασφάλεια της ΝΑ Μεσογείου, όπως καταγράφηκε στην έκθεση θα πρέπει να δοθεί και στις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ. <br /> <br /> Απαιτείται επίσης περαιτέρω εμβάθυνση της σχέσης του Αλ Σίσι με το Ισραήλ , με την κατάρτιση ενός αμυντικού συμφώνου κατά της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο, κάτι που ο Λευκός Οίκος είχε ζητήσει την δημιουργία του εδώ και μεγάλο διάστημα. <br /> <br /> Είναι λογικό οι Αμερικανοί να έχουν δώσει διορία μέχρι τέλους του έτους για την αποχώρηση της Τουρκίας. Μέχρι τότε πρέπει να έχει προηγηθεί το επεισόδιο και να χει ξεκαθαρίσει η κατάσταση πριν τις γεωτρήσεις.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Αμερικανοί έβγαλαν ημερομηνία αποχώρησης της Τουρκίας από ΝΑΤΟ – Πότε αυτή θα συμβεί

Του Βασίλη Καπούλα Κυκλοφόρησε ήδη από αμερικανικά ΜΜΕ ημερομηνία αποχώρησης της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ: Σύμφωνα με όσα αναφέρουν, αυτή πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ραγδαίες εξελίξεις: Στη Μόσχα Ακάρ και Χ. Φιντάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguP1YpaqNiPGQpFUpfDh2K5DZDnHThCx5pTb4C2P2ngWxFayAN4_SpvUeeo_sJVylTHsr8kF2UCfNSfTbTq63vzojV6eKA67E3hm_ftEGyU_DhT5uNuYHKbw5XSL_GevWH-X573Raz3Zc/s1600/akar-+mosxa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="541" data-original-width="1000" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEguP1YpaqNiPGQpFUpfDh2K5DZDnHThCx5pTb4C2P2ngWxFayAN4_SpvUeeo_sJVylTHsr8kF2UCfNSfTbTq63vzojV6eKA67E3hm_ftEGyU_DhT5uNuYHKbw5XSL_GevWH-X573Raz3Zc/s640/akar-+mosxa.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Οργή στις ΗΠΑ – Φουντώνουν οι φωνές στην Ουάσινγκτον: «Ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι ΝΑΤΟ-Τουρκίας»</span></h3> Συνεχίζονται οι στενές επαφές Ρωσίας-Τουρκίας, με τις εξελίξεις να τρέχουν συνεχώς. Συνάντηση υψηλού συμβολισμού με τον Ρώσο Υπουργό Άμυνας, Σεργκέϊ Σόιγκου είχαν στη Μόσχα, ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ και ο Διοικητής της ΜΙΤ Χακάν Φιντάν. <br /> <br /> Στη Μόσχα βρέθηκε ο Υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, συνοδευόμενος από τον Διοικητή της ΜΙΤ, ο οποίος συναντήθηκε με τον Ρώσο Υπουργό Άμυνας Στρατηγό Σεργκέι Σόιγκου. <br /> <br /> <a href="http://tass.com/politics/1017599"><b>Την είδηση της συνάντησης</b></a>, που θεωρείται υψηλού συμβολισμού, μεταδίδουν με έκτακτα δελτία και δημοσιεύσεις τους, ρωσικά και τουρκικά μέσα ενημέρωσης. <br /> <br /> Σίγουρα οι συζητήσεις δεν απομονώθηκαν μόνο στο ζήτημα της Συρίας, αλλά και στην κρίση που περνάνει οι σχέσεις Αγκυρας-Ουάσινγκτον. Είναι επίσης σημαντική και η επίσκεψη του Διοικητή της ΜΙΤ. Ολα λοιπόν δείχνουν πως το μπρα ντε φερ που λαμβάνει χώρα είναι για γερούς παίχτες και όλα πλέον είναι ανοιχτά. <br /> <br /> Ταυτόχρονα φουντώνουν οι φωνές στις ΗΠΑ κατά της Τουρκίας, καθώς όλο και περισσότεροι θέλουν να δουν την Τουρκία εκτός ΝΑΤΟ. <br /> <br /> «Ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι ΝΑΤΟ-Τουρκίας» γράφει σε άρθρο του στην Washinghton Post ο διεθνούς φήμης αναλυτής του American Enterprise Institute Michael Rubin. Αναφορές στο άρθρο γίνονται και στα ενεργειακά της Κύπρου ενώ προειδοποιεί ότι η Τουρκία του Έρντογάν μπορεί να λειτουργήσει ως Δούρειος Ίππος σε περίπτωση που ξεσπάσει κρίση έκτακτης ανάγκης και θα πρέπει να ανταποκριθεί στις ΝΑΤοϊκές της υποχρεώσεις αφού στρέφει το βλέμμα προς τη Μόσχα. <br /> <br /> Συγκεκριμένα σημειώνεται πως μετά την έναρξη της γεώτρησης σε ύδατα της Κύπρου το Σεπτέμβριο του 2011, ο Τούρκος υπουργός Ε.Ε Εγκεμεν Μπαγίς προειδοποίησε, «Γι’αυτό έχουμε το ναυτικό. Έχουμε εκπαιδεύσει τους πεζοναύτες μας και εξοπλίσαμε το ναυτικό. Όλες οι επιλογές βρίσκονται στο τραπέζι» <br /> <br /> Ακολουθεί μετάφραση του άρθρου με τα κυριότερα σημεία: <br /> <br /> «Πρόσφατα ο Ερντογάν απείλησε τις δυνάμεις των Η.Π.Α. στη Συρία με ένα «οθωμανικό χαστούκι» και ο Ντογού Περιντσέκ, πνευματικός πατέρας του τουρκικού στρατού, και ο στρατιωτικός σύμβουλος του Ερντογάν Αντνάν Τανριβερντί, είναι τόσο έντονα αντι-ΝΑΤΟϊκοί. <br /> <br /> «Ούτε η τουρκική εχθρότητα περιορίζεται στα λόγια: οι Τούρκοι εθνικιστές έχουν επιτεθεί εναντίον Αμερικανών ναυτικών όταν τα πλοία των ΗΠΑ αγκυροβολούν στα τουρκικά λιμάνια. Και τα στελέχη του ΑΚΡ απαίτησαν τη σύλληψη του προσωπικού των ΗΠΑ στην αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ της Τουρκίας. Αρκετοί Αμερικανοί πολίτες, συμπεριλαμβανομένου του Πάστορα Μπράνσον, βρίσκονται ήδη στη φυλακή για αμφισβητούμενες κατηγορίες που σχετίζονται με την εθνικής ασφάλειας. <br /> <br /> Δεν ήταν πάντα έτσι. Χιλιάδες Τούρκοι πολέμησαν μαζί με τις αμερικανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Κορεατικού πολέμου. Η Τουρκία άσκησε έντονη πίεση για ένταξή της στη δυτική αμυντική συμμαχία. Ήταν «επιτακτική ανάγκη να λειτουργούν οι δημοκρατίες σε πλήρη αρμονία, χωρίς ανταγωνισμό μεταξύ τους ή διαφορές στους στόχους πολιτικής», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών Μεχμέτ Φουάτ Κοπρούλου στον Τζορτζ Κ. ΜακΓκεε, πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Τουρκία, τον Ιανουάριο του 1952, λίγο πριν την ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Και η συμβολή της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ ήταν πολύτιμη. Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η σπονδυλική στήλη της συμμαχίας, η Τουρκία ήταν το μυαλό της: ακόμη και σήμερα, έχει περισσότερους άνδρες από τη Γαλλία και τη Γερμανία σε συνδυασμό. Και όχι μόνο είναι μία από τις δύο μόνο χώρες του ΝΑΤΟ που συνορεύει με τη Σοβιετική Ένωση, αλλά χρησιμεύει και ως προπύργιο κατά του ριζοσπαστισμού και της τρομοκρατίας που προέρχονται από τη Μέση Ανατολή. <br /> <br /> Αλλά όλα αυτά ήταν πριν από τον Ερντογάν. Η Τουρκία, σήμερα, εξακολουθεί να ανήκει στο ΝΑΤΟ; <br /> <br /> Ο Μάθιου Μπράιζα πρώην αξιωματούχος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας και αναπληρωτής βοηθός γραμματέας του κράτους, υποστηρίζει ότι ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να απομακρυνθεί από την Τουρκία: «Η εγκατάλειψη της Τουρκίας θα εξασθενίσει τώρα το ΝΑΤΟ, θα χάσει την αμερικανική επιρροή στη Μέση Ανατολή και θα απειλήσει τον Συνασπισμό του οποίου ο αγώνας εναντίον του ISIS απέχει πολύ από την ολοκλήρωση. <br /> <br /> Ομοίως, ο πρώην Αμερικανός πρεσβευτής στην Τουρκία Τζέιμς Φ. Τζέφρεϊ και ο συνάδελφός του Μάκλ Σινγκ επιμένουν ότι «η απομάκρυνση της Τουρκίας θα αποτελούσε αυτοτραυματική πληγή. Η Τουρκία δεν είναι απλώς ο Πρόεδρος Ερντογάν, αλλά ένας περιφερειακός γεωγραφικός και οικονομικός γίγαντας που αποτελεί ένα ρυθμιστικό στοιχείο μεταξύ της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής και μεταξύ της Μέσης Ανατολής και της Ρωσίας”. <br /> <br /> Όλα αυτά ακούγονται καλά θεωρητικά. Αυτό που αγνοούν οι Μπράϊζα, Τζέφρεϊ y και Σινγκ , όμως, είναι ακριβώς αυτό που έχει κάνει ο Ερντογάν για 15 χρόνια στον πρώην σύμμαχο, τις ΗΠΑ. Εν ολίγοις, μπερδεύουν την Τουρκία του σήμερα με την Τουρκία του τότε. <br /> <br /> Εξετάστε το στρατό της Τουρκίας: Ενώ ο τουρκικός στρατός κάποτε ήταν ένα κοσμικό προπύργιο κατά του ισλαμισμού, ο Ερντογάν άλλαξε τον χαρακτήρα του. Σχεδόν όλοι οι αξιωματικοί, από τον υπολοχαγό μέχρι τον συνταγματάρχη, έχουν περάσει ολόκληρες τις σταδιοδρομίες τους κάτω από την ηγεσία του Ερντογάν. <br /> <br /> Ο Ερντογάν χρησιμοποίησε επίσης μια σειρά από φανταστικά σενάρια πραξικοπήματος για να εκτροχιάσει την προαγωγή επαγγελματικών και κοσμικών αξιωματικών, ώστε να μπορέσει να διορίσει πολιτικούς συμμάχους του στη θέση τους. Καθάρισε σχεδόν όλους όσους έχουν σημαντική υπηρεσία στο ΝΑΤΟ: Ακόμα και πριν από το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, ο Ερντογάν είχε φυλακίσει έναν στους πέντε στρατηγούς. <br /> <br /> Το ερώτημα του τι μπορεί να κάνει η Τουρκία εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες διακόψει τις σχέσεις είναι εύλογο. Αλλά όταν οι υποστηρικτές της Τουρκίας αναφέρουν τη σημασία της στον πόλεμο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, παραμελούν να αναφέρουν ότι το Ισλαμικό Κράτος απλώς αναπτύχθηκε επειδή η Τουρκία επέτρεψε ξένους μαχητές να εξοπλιστούν και να διασχίσουν τα σύνορά της. <br /> <br /> Γράφοντας στους New York Times, ο ίδιος ο Ερντογάν προειδοποίησε ότι η συνεχιζόμενη «έλλειψη σεβασμού θα απαιτήσει από εμάς να αρχίσουμε να αναζητούμε νέους φίλους και συμμάχους”, μια απειλή που υπονοεί τη Ρωσία. Αλλά, με πολλούς τρόπους, έχει ήδη. <br /> <br /> Ο Ερντογάν κατέστησε σαφές ότι σκοπεύει να αγοράσει ρωσικούς πυραύλους S-400, οι οποίοι, αν ενταχθούν στα τουρκικά συστήματα αεροπορικής άμυνας, ενδέχεται να θέσουν σε κίνδυνο τα μυστικά αεροπορικής άμυνας του ΝΑΤΟ στους ρωσικούς μηχανικούς. <br /> <br /> Εκείνοι που συμβουλεύουν μια πιο ήπια γραμμή επισημαίνουν ότι η στρατηγική του Ερντογάν είναι, εν μέρει, συναλλακτική. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά αυτό είναι ακόμα ένας λόγος για να υποθέσουμε να σκεφτούμε διπλά το ρόλο της Τουρκίας στη συλλογική άμυνα. Εξάλλου, όταν ξέσπασε μια κρίση, τα μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει να συσπειρωθούν μαζί, να μην συμμετάσχουν σε διαμαρτυρίες με την Ουάσινγκτον και τη Μόσχα για το ποιος αξίζει την εμπιστοσύνη του. <br /> <br /> Πράγματι, ο πραγματικός κίνδυνος για το ΝΑΤΟ δεν είναι ότι η Τουρκία θα αποσύρει ή θα στραφεί στη Ρωσία, αλλά το ότι θα παραμείνει στο εσωτερικό της. Επειδή οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ είναι συναινετικές, η Τουρκία μπορεί να διαδραματίσει τον παροιμιώδη Δούρειο Ίππο για να καταστρέψει κάθε δράση όταν ξεσπάσει η κρίση.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ραγδαίες εξελίξεις: Στη Μόσχα Ακάρ και Χ. Φιντάν

Οργή στις ΗΠΑ – Φουντώνουν οι φωνές στην Ουάσινγκτον: «Ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι ΝΑΤΟ-Τουρκίας» Συνεχίζονται οι στενές επαφές Ρωσίας-Του...

Διαβάστε την συνέχεια

Απλώνονται τα τουρκικά γκρίζα δίχτυα στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj71r_8L4E8qTW25wxH1WU6JXJMKE2aXr4-FHUtSCVDrG4qBfCZWQML94nXKRCxkNanYVDm7faBvl7VhR6Z_zw7Uiv3CMKW2gwo5h0u-NnDBzHsaL-IhjUvue6KCFHPpauL-hkCBIXMm_o/s1600/toyrkika+alieytika+stin+lero.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj71r_8L4E8qTW25wxH1WU6JXJMKE2aXr4-FHUtSCVDrG4qBfCZWQML94nXKRCxkNanYVDm7faBvl7VhR6Z_zw7Uiv3CMKW2gwo5h0u-NnDBzHsaL-IhjUvue6KCFHPpauL-hkCBIXMm_o/s640/toyrkika+alieytika+stin+lero.jpg" width="640" /></a></div> <br /> ΗΛΙΑΣ ΜΠΕΛΛΟΣ <br /> Θεωρητικά και μόνον φαίνεται πως είναι πλέον τα σύνορα των ελληνικών χωρικών υδάτων σε πολλά σημεία του Ανατολικού Αιγαίου, καθώς μια ολόκληρη αρμάδα μεγάλων τουρκικών αλιευτικών σκαφών ψαρεύει συστηματικά εντός αυτών. <br /> <br /> Συχνά δε, ακόμα και σε απόσταση μόλις ενός μιλίου από τις ελληνικές ακτές, απόσταση στην οποία απαγορεύεται να ψαρεύουν ακόμα και οι ελληνικές μηχανότρατες. <br /> <br /> Μάλιστα, στα ολοένα και περισσότερα περιστατικά που καταγγέλλουν Ελληνες αλιείς αλλά και παραθεριστές στην «Κ», μοιάζει να υπάρχει και μια de facto σιωπηρή ανοχή των ελληνικών αρχών, καθώς η έλλειψη μέσων και προσωπικού σε συνδυασμό με τον φόβο κλιμάκωσης της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις αποτρέπουν τους συστηματικούς ελέγχους και, ακόμα περισσότερο, τις συλλήψεις. <br /> <br /> Το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο, φέτος όμως έχει ξεφύγει από κάθε προηγούμενο, αναφέρουν στην «Κ» μάρτυρες των γεγονότων αυτών στη θαλάσσια περιοχή που οριοθετείται βορείως από τη Σάμο και την Ικαρία και νοτίως από την Κω, ενώ δυτικά από την Πάτμο. <br /> <br /> Σε όλο αυτόν τον θαλάσσιο χώρο μπαίνουν καθημερινά εντός ελληνικών χωρικών υδάτων περί τις 15 με 20 τουρκικές μηχανότρατες, αναφέρουν ντόπιοι ψαράδες. <br /> <br /> «Βάσει σχεδίου» <br /> <br /> Αλλες τόσες μπαίνουν από την Κω μέχρι τη Σύμη και περισσότερες βορειότερα, στην Αλεξανδρούπολη και τη Σαμοθράκη. <br /> <br /> Ομως δεν κινούνται μόνον στην παραμεθόριο αλλά και στο δυτικό Αιγαίο σε περιοχές που υπάρχουν διεθνή ύδατα (που απέχουν δηλαδή περισσότερο από 6 ναυτικά μίλια από τη φυσική ακτογραμμή, δηλαδή από την παραλία), χωρίς όμως να περιορίζονται σε αυτά αλλά πλησιάζοντας ελληνικά νησιά και βραχονησίδες σε αποστάσεις ακόμα και μικρότερες του ενός μιλίου, αμφισβητώντας εμπράκτως την εθνική κυριαρχία. <br /> <br /> Οι μαρτυρίες είναι πολλές και δεν περιορίζονται σε καταγγελίες ψαράδων αλλά περιλαμβάνουν και ιδιώτες με σκάφη που συχνά συναντούν τέτοια αλιευτικά. <br /> <br /> «Οι Τούρκοι έχουν καταστρώσει ένα σχέδιο και το υλοποιούν συστηματικά», εκτιμά ο πρόεδρος της Ενωσης Μέσης και Παράκτιας Αλιείας Καλύμνου «Ποσειδών», Κώστας Σαρούκος. «Ετσι έκαναν και στα Ιμια και γκρίζαραν την περιοχή», συμπληρώνει μιλώντας στην «Κ». <br /> <br /> «Εμείς τι κάνουμε σαν κράτος; Μπορούν οι Αρχές να μας βοηθήσουν ή όχι», υπογραμμίζει. Το ζήτημα έχει σοβαρές οικονομικές διαστάσεις για τους Ελληνες αλιείς, καθώς το ελληνικό και ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο αλιείας απαγορεύει την αλιεία με μέσα όπως αυτά που έχουν οι μηχανότρατες από 23 Μαΐου έως 1η Οκτωβρίου, με σκοπό την προστασία των αλιευτικών αποθεμάτων και του ευρύτερου οικοσυστήματος. <br /> <br /> «Αλλά οι Τούρκοι ψαράδες καταστρατηγούν κάθε τέτοια διάταξη με αποτέλεσμα όταν θα βγουν τον Οκτώβριο τα δικά μας αλιευτικά, να κινδυνεύουν να μη βρουν ούτε λέπι», αναφέρει χαρακτηριστικά ψαράς από την Πάτμο, ιδιοκτήτης ελληνικής μηχανότρατας με τον οποίο συνομίλησε η «Κ». <br /> <br /> Τι κάνουν λοιπόν για όλα αυτά οι ελληνικές αρχές; <br /> <br /> «Το Λιμενικό Σώμα και η Ελληνική Ακτοφυλακή δεν αφήνουν κανέναν απροστάτευτο», δηλώνει στην «Κ» μέσω συνεργάτη του ο υπουργός Ναυτιλίας Παναγιώτης Κουρουμπλής, στον οποίον ετέθη το ζήτημα το οποίο φαίνεται πως δεν έχει διαφύγει την προσοχή του υπουργείου. <br /> <br /> Ομως, το αποτέλεσμα δεν είναι το επιθυμητό για τους Ελληνες αλιείς, οι οποίοι παρακολουθούν τους Τούρκους να αλωνίζουν ανενόχλητοι όταν στους ίδιους επιβάλλονται αυστηρά πρόστιμα και κυρώσεις όποτε βρεθούν σε παραβατική συμπεριφορά όπως ψάρεμα σε απόσταση μικρότερη του ενάμισι μιλίου από τις ακτές. <br /> <br /> Δύο μέτρα και δύο σταθμά <br /> <br /> «Εχασα την άδειά μου για είκοσι μέρες και πλήρωσα μεγάλο πρόστιμο επειδή βρέθηκα μερικές δεκάδες μέτρα μέσα από το ενάμισι μίλι τον χειμώνα, την ώρα που Τούρκος ψάρευε από την άλλη μεριά των Λειψών στα 500 μέτρα», λέει στην «Κ» άλλος Ελληνας ψαράς από τα βόρεια Δωδεκάνησα. <br /> <br /> Το ίδιο συνέβη και σε ελληνική μηχανότρατα που βρέθηκε με μικρό φορτίο κουτσομούρας οριακά μικρότερου μήκους του επιτρεπόμενου. <br /> <br /> «Δεν έπαθαν τίποτα όμως οι Τούρκοι που μέσα σε ελληνικά νερά θέριζαν ό,τι έβρισκαν», προσθέτει ο ιδιοκτήτης του προαναφερθέντος αλιευτικού. <br /> <br /> Η αλήθεια για το πώς αντιμετωπίζουν το ελληνικό Λιμενικό Σώμα και η ακτοφυλακή τα περιστατικά αυτά είναι περίπλοκη. Σε ορισμένες περιοχές το λιμενικό –που είναι επιφορτισμένο και με τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης– απαντά στις κλήσεις των Ελλήνων που καταγγέλλουν παραβιάσεις των Τούρκων και στέλνει πλωτά μέσα του στα σημεία. <br /> <br /> Βέβαια, αυτά δεν προχωρούν ούτε σε επιβίβαση και έλεγχο ούτε σε συλλήψεις, όπως ασφαλώς έχουν το δικαίωμα όταν παραβιάζονται τα ελληνικά χωρικά ύδατα. <br /> <br /> Αλλες φορές, τις περισσότερες κατά ορισμένες εκτιμήσεις, δεν διαθέτει ή εμφανίζεται να μη διαθέτει πλωτά μέσα ή επαρκές προσωπικό ή καύσιμα εκείνη τη στιγμή για να προλάβει το περιστατικό. <br /> <br /> Πηγές μεταξύ λιμενικών του Ανατολικού Αιγαίου όμως, με τις οποίες συνομίλησε υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας για ευνόητους λόγους η «Κ», αναφέρουν ότι επικρατεί η αντίληψη «να αποφεύγεται κάθε ενέργεια που μπορεί να κλιμακώσει την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις». Δηλώνουν άγνοια, πάντως, για το κατά πόσον αυτό αποτελεί διαταγή άνωθεν και πολιτική απόφαση ή απλή εμπειρική πρακτική. <br /> <br /> Γραμμή μη εμπλοκής <br /> <br /> Διπλωματικοί παρατηρητές στους οποίους απευθύνθηκε η «Κ» θεωρούν σίγουρο πως υπάρχει γραμμή μη εμπλοκής και μη σύλληψης Τούρκων παραβατών ακριβώς λόγω της τουρκικής προκλητικότητας και του φόβου ενός στημένου επεισοδίου. <br /> <br /> Εξάλλου, συχνά τα τουρκικά αλιευτικά συνοδεύονται και από τουρκικές ακταιωρούς σε μια σαφή ένδειξη πως η γειτονική χώρα θεωρεί δικαίωμά της να ψαρεύουν οι αλιείς της όπου θέλουν. <br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση όμως το τίμημα το πληρώνουν αφενός οι Ελληνες ψαράδες και το περιβάλλον και αφετέρου η εθνική κυριαρχία. <br /> <br /> Οι διεθνείς συνθήκες <br /> <br /> Ηδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 η Τουρκία εγκαινίασε μια συστηματική πολιτική αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας. Οπως αναφέρεται στις ιστοσελίδες του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών «σκοπός αυτής της τουρκικής πολιτικής έναντι της Ελλάδας ήταν και είναι η μεταβολή του εδαφικού status quo, που προβλέπεται σε διεθνείς συνθήκες καθώς και του νομικού καθεστώτος στον θαλάσσιο και εναέριο χώρο που πηγάζει από το διεθνές δίκαιο και δη το δίκαιο της θάλασσας (UNCLOS)». Η πολιτική των αυξανόμενων αμφισβητήσεων και διεκδικήσεων της Τουρκίας μεταξύ άλλων σταδιακά περιέλαβε, σύμφωνα με το ΥΠΕΞ, την αμφισβήτηση των θαλάσσιων συνόρων, την αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε νησιά και παραβίασή της ακόμα και στην περίπτωση κατοικημένων περιοχών. Ομως τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι σαφώς οριοθετημένα. Ειδικότερα: <br /> Νοτίως της Σάμου, μεταξύ της Δωδεκανήσου και των τουρκικών ακτών, τα θαλάσσια σύνορα είναι οριοθετημένα βάσει της Συμφωνίας της 4ης Ιανουαρίου 1932 και του Πρωτοκόλλου της 28ης Δεκεμβρίου 1932 μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας. Η Ελλάδα υπεισήλθε ως διάδοχο κράτος στις σχετικές ρυθμίσεις των συμφωνιών αυτών, βάσει του άρθρου 14 (1) της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων της 10ης Φεβρουαρίου 1947 που εκχωρεί την κυριαρχία των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα. <br /> Στη θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται νοτίως του Εβρου μέχρι τη Σάμο και την Ικαρία, ελλείψει σχετικών συμβατικών ρυθμίσεων με την Τουρκία εφαρμόζεται η αρχή της ίσης απόστασης/μέσης γραμμής, σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο. Οπως αναφέρεται και στο άρθρο 15 της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία οριοθέτησης, κανένα κράτος δεν δικαιούται να επεκτείνει την αιγιαλίτιδά του ζώνη πέραν της μέσης γραμμής. <br /> Στη θαλάσσια περιοχή στις εκβολές του Εβρου αυτά είναι οριοθετημένα βάσει του Πρωτοκόλλου των Αθηνών της 26ης Νοεμβρίου 1926. <br /> <br /> Ο 25ος μεσημβρινός και οι νόμοι «μόνο για Ελληνες» <br /> <br /> Φανταστείτε έναν νοητό κάθετο άξονα από την Καβάλα μέχρι το Ρέθυμνο. Αυτή είναι η θέση του 25ου μεσημβρινού που χωρίζει το Αιγαίο σε δυτικό και ανατολικό. Για τους Ελληνες, η αλιεία μέσης και ανοιχτής θαλάσσης στο Δυτικό Αιγαίο από τα μέσα Ιουλίου μέχρι τον Οκτώβριο απαγορεύεται. Οχι όμως για τους Τούρκους… Οπως εξηγεί νομικός σύμβουλος ελληνικών ενώσεων αλιέων, «τα τουρκικά αλιευτικά σκάφη κερδίζουν αλιευτικά πεδία όλο και δυτικότερα και αιτία για αυτό είναι μεταξύ άλλων και η υπουργική απόφαση 4023/64557 (1307Β/2014) σύμφωνα με την οποία εκτός των άλλων απαγορεύσεων για την προστασία των ιχθυαποθεμάτων, μόνο από τα ελληνικά σκάφη, συντρέχει και η περίπτωση του άρθρου 3 παρ. 3β σύμφωνα με το οποίο από 16 Ιουλίου μέχρι 1η Οκτωβρίου και δυτικά του 25ου μεσημβρινού της υποπεριοχής 22 δεν επιτρέπεται το βιομηχανικής έκτασης ψάρεμα». <br /> <br /> Ετσι, ενώ το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τα ελληνικά αλιευτικά περιορίζονται να αλιεύουν σε περιοχές ανατολικότερες του 25ου μεσημβρινού, τα τουρκικά αλιευτικά μη έχοντας την υποχρέωση εφαρμογής της συγκεκριμένης εθνικής διάταξης αλλά και άλλων διατάξεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, εισέρχονται δυτικότερα του 25ου μεσημβρινού και είναι σε θέση να αλιεύουν στα διεθνή ύδατα (μέχρι και 6 ναυτικά μίλια από όλες τις ηπειρωτικές και νησιωτικές ακτές της Ελλάδας). Αποτέλεσμα είναι ασφαλώς η υπεραλίευση από τα τουρκικά αλιευτικά και η ακύρωση της προστασίας του ιχθυαποθέματος που επιδιώκει η κοινοτική και εθνική νομοθεσία. «Ετσι περιέρχεται σε μειονεκτική θέση η ελληνική αλιεία, ενώ αντίθετα οι Τούρκοι με τα υπερσύγχρονα σκάφη τους αφανίζουν στην κυριολεξία τα αλιεύματα που εμείς προστατεύουμε», υπογραμμίζουν νομικοί κύκλοι. <br /> <img height="400" src="https://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2018/08/11/agathonisi.jpg" width="640" /><br /> <i>Δύο τουρκικά αλιευτικά σε κοντινή απόσταση από τις ακτές του Αγαθονησίου, όπως τα αποτύπωσε με τον φακό του Ελληνας παραθεριστής στο νησί. </i><br /> <br /> Ομως, όπως καταγγέλλουν οι Ελληνες ψαράδες, «ουδέποτε ετέθη θέμα σύλληψής τους ακόμη κι όταν από τα πλωτά περιπολικά του Λιμενικού Σώματος καταλήφθηκαν “εν τω πράττεσθαι” να αλιεύουν εντός των χωρικών μας υδάτων, κατά παράβαση του άρθρου 401 του Ποινικού Κώδικα». Σύμφωνα με το περί «Αλιείας σε χωρικά ύδατα» άρθρο «αλλοδαπός που ψαρεύει χωρίς δικαίωμα στην αιγιαλίτιδα ζώνη του ελληνικού κράτους τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών». Αυτό που καταγγέλλουν τώρα οι ενώσεις της ελληνικής αλιευτικής βιομηχανίας –για την ώρα ανωνύμως φοβούμενοι σκλήρυνση της στάσης του λιμενικού εναντίον τους– είναι πως «οι Τούρκοι λαθραλιείς κατανοώντας πλέον τα κενά ελέγχων κι απλά τον ρόλο επιτηρητή των ελληνικών αρχών, σε καθημερινή βάση εισέρχονται εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων ιδιαίτερα σε νησιά τα οποία είτε είναι ακατοίκητα είτε με λιγοστούς κατοίκους, όπως το Αγαθονήσι, τους Αρκιούς, τους Λειψούς και άλλα». <br /> <br /> <img height="400" src="https://s.kathimerini.gr/resources/toolip/img/2018/08/11/3--6.jpg" width="640" /><br /> <i>Στιγμιότυπο από βίντεο με τουρκικό ψαράδικο μισό μίλι από τη Λέρο, το οποίο όταν αντιλήφθηκε το ελληνικό πλοίο απομακρύνθηκε προς Αγαθονήσι. </i><br /> <br /> «Οι ακρίτες νησιώτες αλλά και οι Ελληνες παράκτιοι αλιείς, μη μπορώντας να εμποδίσουν τα όσα συμβαίνουν, απλά παρακολουθούν την πολύωρη παραμονή των Τούρκων αλλά και την αλιευτική τους δραστηριότητα στην αιγιαλίτιδα ζώνη μας, η οποία έχει ως αποτέλεσμα την υφαρπαγή των ιχθυαποθεμάτων καθώς σύρουν στον βυθό βαριά αλιευτικά εργαλεία καταστρέφοντας στο πέρασμά τους ρηχές θαλάσσιες ζώνες», σημειώνουν στην «Κ» οι ίδιες πηγές. Γίνεται σαφές δε, πως οι Τούρκοι με τη συμπεριφορά τους αυτή προκαλούν ανεπανόρθωτες και δραματικές καταστροφές στα παραγωγικά προστατευόμενα οικοσυστήματα, όπως τα θαλάσσια λιβάδια ποσειδωνίας, τα οποία μετατρέπουν σε άγονες ερήμους, εξηγούν ιχθυολόγοι.<br /> <br /> <a href="http://www.kathimerini.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Απλώνονται τα τουρκικά γκρίζα δίχτυα στο Αιγαίο

ΗΛΙΑΣ ΜΠΕΛΛΟΣ Θεωρητικά και μόνον φαίνεται πως είναι πλέον τα σύνορα των ελληνικών χωρικών υδάτων σε πολλά σημεία του Ανατολικού Αιγαίου...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα ερωτήματα για την αλλαγή πλεύσης Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-RrQ5OS0EmJjGV9V3EJwxcEQl2Hbj74cMfefEY3I5iWl0g7iP5uIR0oqsiq-74psKjZ97tCVxe6dx2F8J6ZJgAr0dDEz7TKh9puQAzWa0aXLQMd8qyXgKKG1Y9TVlArC4mAZbhydezt0/s1600/ERDOGAN-AGIMA.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="455" data-original-width="625" height="464" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-RrQ5OS0EmJjGV9V3EJwxcEQl2Hbj74cMfefEY3I5iWl0g7iP5uIR0oqsiq-74psKjZ97tCVxe6dx2F8J6ZJgAr0dDEz7TKh9puQAzWa0aXLQMd8qyXgKKG1Y9TVlArC4mAZbhydezt0/s640/ERDOGAN-AGIMA.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Του Νίκου Μελέτη </b><br /> Μετά τη θετική είδηση, από τις ελάχιστες των τελευταίων μηνών, της απελευθέρωσης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατήθηκαν παράνομα για 167 ημέρες στις τουρκικές φυλακές, τα ερωτήματα είναι φυσικά ποιοι ήταν οι λόγοι που οδήγησαν στην αλλαγή πλεύσης του Ταγίπ Ερντογάν και αν υπήρξαν κρυφά παζάρια και ανταλλάγματα. <br /> <br /> Η απαλλαγή των ελληνοτουρκικών σχέσεων από το μεγάλο βαρίδι της ομηρίας των δύο Ελλήνων στρατιωτικών επαναφέρει τις σχέσεις στο σημείο που βρίσκονταν την 1η Μαρτίου πριν από τη σύλληψή τους. <br /> <br /> Ενθουσιώδεις δηλώσεις όπως αυτή του πρωθυπουργού για «πράξη δικαιοσύνης, που θα συμβάλει στην ενίσχυση της φιλίας, της καλής γειτονίας και της σταθερότητας στην περιοχή» δημιουργούν λανθασμένα συμπεράσματα, καθώς φυσικά επρόκειτο περί άρσης μονομερούς προκλητικού τετελεσμένου που επέβαλε η Τουρκία. <br /> <br /> Η συγκυρία <br /> <br /> Η Ελλάδα οφείλει να χαιρετίσει την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, αλλά αυτή η κίνηση απέχει μακράν από το να χαρακτηριστεί ως… βήμα για την καλή γειτονία και τη σταθερότητα στην περιοχή. Τέτοιο θα μπορούσε να είναι ίσως η εγκατάλειψη όλων των αμφισβητήσεων της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, η παύση των τουρκικών παρεμβάσεων στη Θράκη, η επίλυση του Κυπριακού και όχι φυσικά η απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών που εσκεμμένα συνέλαβε και αυθαίρετα και παράνομα κράτησε φυλακισμένους για 167 ημέρες η Τουρκία. <br /> <br /> Η συγκυρία ήταν ευνοϊκή τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς ο Ταγίπ Ερντογάν με αφορμή μια ανάλογη υπόθεση, αυτή του Αμερικανού πάστορα Α. Μπράνσον, που έχει οδηγήσει στη χειρότερη κρίση τους τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις, ήθελε να στείλει μήνυμα ότι η Δικαιοσύνη της χώρας του είναι «ανεξάρτητη» και ότι ο ίδιος δεν παίζει παιχνίδια «ομήρων». <br /> <br /> Ο Ταγίπ Ερντογάν με αφορμή την υπόθεση Μπράνσον έχει εγκλωβιστεί ο ίδιος και η χώρα του σε ένα επικίνδυνο αδιέξοδο, που η συνέχιση της κράτησης του Μπράνσον θα οδηγήσει σε κλιμάκωση της κρίσης με την Ουάσινγκτον, ενώ η απελευθέρωσή του υπό το καθεστώς των πιέσεων και των κυρώσεων που επιβάλλει η κυβέρνηση Τραμπ θα θρυμματίσει το προφίλ του πανίσχυρου ηγέτη που καλλιεργεί ο Τ. Ερντογάν, με συνέπειες και στο εσωτερικό της Τουρκίας αλλά και στο κύρος της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης. <br /> <br /> Ο Τούρκος πρόεδρος πιεσμένος ασφυκτικά από την Ουάσινγκτον και γνωρίζοντας ότι η απειλή του για «νέες συμμαχίες» είναι περισσότερο θεωρητική, μιας και ούτε η Μόσχα ούτε το Κατάρ ούτε το Πεκίνο μπορούν ή έχουν διάθεση να σώσουν την τουρκική οικονομία, θέλει να κρατήσει ανοιχτή την πόρτα της Ευρώπης. <br /> <br /> Έχοντας ήδη κλείσει τις ημερομηνίες για την επίσκεψή του στο Βερολίνο τον Σεπτέμβριο και ακούγοντας τις θετικές δηλώσεις στήριξης της Τουρκίας από τη Γερμανίδα καγκελάριο και τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, γνωρίζει ότι δεν θα μπορέσει να διατηρηθεί αυτό το κλίμα και να δοθεί το μήνυμα ότι η Τουρκία δεν είναι απομονωμένη, εάν συνεχίσουν να κρατούνται στις τουρκικές φυλακές Γερμανοί πολίτες και φυσικά και οι δύο Ελληνες στρατιωτικοί. <br /> <br /> Η ίδια η κ. Μέρκελ εξάλλου στη σύντομη συνάντηση που είχε με τον Αλέξη Τσίπρα στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο είχε δείξει ενδιαφέρον για την υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών και είχε δηλώσει πως θα κάνει ό,τι μπορεί για την απελευθέρωσή τους. <br /> <br /> Η απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών ήταν σχεδόν ανέξοδη για τον Τ. Ερντογάν, καθώς εμφανίζεται ως απόφαση της τουρκικής Δικαιοσύνης και συνεπώς δεν είναι αποτέλεσμα των πιέσεων της Ε.Ε. και της Ελλάδας και σε επικοινωνιακό επίπεδο επιβεβαιώνει αυτό που και ο ίδιος έχει πει επανειλημμένα ότι η «άσκηση πίεσης στην Τουρκία και οι κυρώσεις δεν φέρνουν αποτέλεσμα». <br /> <br /> Το μήνυμα που ήθελε να στείλει η Τουρκία στην Αθήνα με τη σύλληψη και παράνομη κράτηση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών έχει ληφθεί και πλέον η συνέχιση της κράτησης ή ακόμη και η καταδίκη τους θα έβαζε ένα σοβαρό εμπόδιο στις σχέσεις της Τουρκίας όχι μόνο με την Ελλάδα αλλά και με την Ε.Ε., καθώς το θέμα είχε απασχολήσει τις τελευταίες συνόδους κορυφής της Ε.Ε. και τα συμβούλια ΥΠΕΞ και με παρεμβάσεις του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα και του ΥΠΕΞ Ν. Κοτζιά είχε συμπεριληφθεί στα κείμενα αποφάσεων των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. <br /> <br /> Όλο αυτό το διάστημα όμως και σε διμερές επίπεδο υπήρξαν συνεχείς και διαρκείς παρεμβάσεις. <br /> Η κυβέρνηση επέλεξε από την αρχή τους χαμηλούς τόνους, καθώς με τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς στα χέρια των τουρκικών αρχών ήταν μάλλον υψηλού ρίσκου επιλογή η κλιμάκωση της έντασης.<br /> <br /> Χρήσιμοι αποδείχθηκαν και οι δίαυλοι επικοινωνίας, που διατηρήθηκαν όλο αυτό το διάστημα, του διευθυντή του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Βαγγέλη Καλπαδάκη με τον ομόλογό του Κερίμ Ουράς, ο οποίος λόγω της προηγούμενης θητείας του στην Αθήνα γνωρίζει καλά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το εάν η ελληνική κυβέρνηση ανέλαβε συγκεκριμένες δεσμεύσεις και υποχρεώθηκε να παραχωρήσει ανταλλάγματα, ως «λύτρα» για την απελευθέρωση των δύο, δεν είναι γνωστό. <br /> <br /> Πάντως, ο κ. Ερντογάν σταθερά συνέδεε την υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών με τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς, ενώ στην τελευταία συνάντησή του με τον Αλ. Τσίπρα είχαν υπάρξει υπαινιγμοί για σύνδεση και με το θέμα των μουφτήδων στη Θράκη. <br /> <br /> Τα θέματα ασφάλειας και η συνάντηση Τσίπρα - Ερντογάν<br /> <br /> Σε ό,τι αφορά τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς, η Αθήνα -ακόμη κι αν ήθελε- δεν έχει τη δυνατότητα πλέον σε οποιαδήποτε παρέμβαση προς τη Δικαιοσύνη. Αντιθέτως, όμως, η συμπερίληψη «θεμάτων ασφάλειας» στην ατζέντα της τελευταίας συνάντησης Τσίπρα - Ερντογάν στις Βρυξέλλες ουσιαστικά παραπέμπει σε νέο κώδικα αντιμετώπισης της παράνομης εισόδου και δραστηριοποίησης στην Ελλάδα γκιουλενιστών ή όποιων άλλων θεωρεί τρομοκράτες ή αντιπάλους του το καθεστώς Ερντογάν. Και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την τουρκική κυβέρνηση, καθώς κλείνει η βασική οδός διαφυγής των αντικαθεστωτικών. <br /> <br /> Το επόμενο διάστημα θα αποδειχθεί εάν και σε ποια έκταση εφαρμόζεται η πρακτική αυτή έναντι των Τούρκων αντικαθεστωτικών. <br /> <br /> Σε ό,τι αφορά τη Θράκη, που προφανώς δεν μπορεί να μπει στο παζάρι με υποθέσεις όπως αυτή των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, τα περιθώρια παρέμβασης είναι επίσης περιορισμένα. <br /> <br /> Η Θράκη και οι Μουφτήδες <br /> <br /> Η καρατόμηση των δύο μουφτήδων και η δρομολόγηση της ανάδειξης νέων μόνον εμμέσως θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς. Ο Ερντογάν απειλεί την εκλογή τους με καθολική ψηφοφορία, κάτι που δεν μπορεί να γίνει, καθώς η ανάδειξή τους προβλέπεται μόνο από περιορισμένο εκλεκτορικό σώμα. Όμως η διατήρηση των μουφτειών με τοποτηρητές και περαιτέρω αποδυνάμωσή τους οδηγεί σε περαιτέρω ενίσχυση των δύο ψευδομουφτειών, που λειτουργούν ως όχημα του τουρκισμού στη Θράκη. <br /> <br /> Την υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών -έστω με μεγάλη καθυστέρηση και με μεγάλο κόστος για τους ίδιους και τις οικογένειές τους, που με αξιοπρέπεια και σθένος αντιμετώπισαν αυτή τη δύσκολη κατάσταση, είχε αίσιο τέλος- πρέπει να την αντιμετωπίσουμε στις πραγματικές διαστάσεις της. Ο κ. Ερντογάν θέλησε να παίξει ένα άθλιο παιχνίδι εις βάρος της χώρας μας και όταν θεώρησε ότι έχει πετύχει τον στόχο του και η συνέχιση της κράτησής τους θα είχε μεγαλύτερο κόστος παρά όφελος για τον ίδιο, τους απελευθέρωσε.. Και φυσικά δεν υπάρχει κανένας λόγος για τεμενάδες στον πολυχρονεμένο Ταγίπ…<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα ερωτήματα για την αλλαγή πλεύσης Ερντογάν

Του Νίκου Μελέτη Μετά τη θετική είδηση, από τις ελάχιστες των τελευταίων μηνών, της απελευθέρωσης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατή...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τουρκική οικονομία από τον Ατατούρκ στο σήμερα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigie08Rl21csM8bkRYbBxmyDTdogSMP2Z_0eaxz8i0FiW3EugFpg9jF2_bseSydLH2QjvUBwjhqflpM786uS3XZMxiR6fOBgs0TSQhepCq_PJioLVyhfGzNJ7aa7LizqiIz0jaB07DsEU/s1600/%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%2599%25CE%2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="419" data-original-width="630" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigie08Rl21csM8bkRYbBxmyDTdogSMP2Z_0eaxz8i0FiW3EugFpg9jF2_bseSydLH2QjvUBwjhqflpM786uS3XZMxiR6fOBgs0TSQhepCq_PJioLVyhfGzNJ7aa7LizqiIz0jaB07DsEU/s640/%25CE%25A4%25CE%259F%25CE%25A5%25CE%25A1%25CE%259A%25CE%2599%25CE%2591.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b>Γιάννης Ξένος Ψυχολόγος</b><br /> Στις αρχές του 20ού αιώνα, η αδυναμία των Τούρκων στο εμπόριο και τη βιομηχανία ήταν εμφανέστατη. Το 1915, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία λειτουργούσαν 264 βιομηχανίες εκ των οποίων στα χέρια Τούρκων ήταν μόνο 42. Οι Τούρκοι κατείχαν την πολιτική και στρατιωτική εξουσία, η οικονομική βρισκόταν στα χέρια των Ελλήνων και των Αρμενίων. Ένα από τα κίνητρα της Γενοκτονίας κατά Ελλήνων και Αρμενίων, όπως πια παραδέχονται και Τούρκοι ιστορικοί, ήταν για να περιέλθει η οικονομία σε τουρκικά χέρια. Το κεμαλικό καθεστώς συνέχισε τη ρατσιστική πολιτική των Νεότουρκων και κατά τον Β΄ ΠΠ υιοθέτησε τον Φόρο Περιουσίας που έπληξε κυρίως μη μουσουλμάνους. Οι μη μουσουλμάνοι επιχειρηματίες αναγκάστηκαν να πληρώσουν φόρους δέκα φορές υψηλότερους από τους μουσουλμάνους. Όσοι δεν μπόρεσαν να πληρώσουν αναγκάστηκαν είτε να εγκαταλείψουν την χώρα είτε να καταλήξουν σε στρατόπεδα εργασίας. Ο Φόρος Περιουσίας, όπως και τα Σεπτεμβριανά του 1955 ήταν οι τελευταίες κινήσεις για να δημιουργηθεί εθνική αστική τάξη ενισχυμένη από το κράτος. Οι μεγάλοι «κοσμικοί» επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως ο Κοτς είναι δημιούργημα αυτής της περιόδου.<br /> <br /> Από τη δεκαετία του ’50 κιόλας εμφανίζεται και το «ισλαμικό κεφάλαιο». Θρησκευτικά τάγματα που βρίσκονταν στην ημιπαρανομία, όπως των Νακσιμπεντί και Νουρτζού προωθούν την εκβιομηχάνιση της χώρας. Πολιτικοί όπως ο Ερμπακάν και ο Οζάλ συνδέονταν με το εγχείρημα αυτό. Η δεκαετία του ’80, με την «τουρκο-ισλαμική σύνθεση» που εφάρμοσε ο Οζάλ, ήταν η ώθηση που χρειαζόταν το ισλαμικό κεφάλαιο για να εδραιωθεί, εκμεταλλευόμενο και τα σημαντικά κεφάλαια που προσελκύστηκαν από τη Σαουδική Αραβία. Γενικά, η τουρκική οικονομία την δεκαετία του ’80 έθεσε τις βάσεις για την ανάπτυξη που γνωρίζει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Το 1979-1980 οι εξαγωγές αντιπροσώπευαν το 2,9% του ΑΕΠ και δέκα χρόνια μετά είχαν σκαρφαλώσει στο 9,7%. <br /> <br /> Στις αρχές του 1990 ιδρύθηκε ο MUSIAD, που είναι ο ΣΕΒ των ισλαμιστών επιχειρηματιών και βιομηχάνων ως αντίρροπη δύναμη στον ΤUSIAD, που είναι ο σύνδεσμός των «κοσμικών». Τα περισσότερα μέλη του προέρχονται από τον κατασκευαστικό τομέα, τη βιομηχανία τροφίμων, την υφαντουργία κ.ά., και ουσιαστικά αποτελεί τη φωνή του κεφαλαίου της Ανατολίας. Μια σειρά από θρησκευτικές προσωπικότητες του χώρου τόνιζαν το παράδειγμα του «εμπόρου-προφήτη Μωάμεθ». Στη Μικρά Ασία το συγκεκριμένο θρησκευτικό-πολιτικό-οικονομικό ρεύμα (o MUSIAD ανέκαθεν αποτελούσε χρηματοδότη των ισλαμικών κομμάτων, αρχικώς του Ερμπακάν και μετά του Ερντογάν), με κυρίαρχη φυσιογνωμία αυτή του Φετουλάχ Γκιουλέν, που προσπάθησε να διαχωρίσει το Ισλάμ της Ανατολίας από το Ισλάμ του αραβικού κόσμου, δίνοντας στο πρώτο έναν δυτικόστροφο προσανατολισμό (κυρίως προς ΗΠΑ και Ισραήλ), και προσάρμοσε το Ισλάμ στο πνεύμα του καπιταλισμού πάνω σε ένα βεμπεριανό σχήμα. <br /> <br /> Όταν, στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ο Ερντογάν διέσπασε το κόμμα του Ερμπακάν, πήρε μαζί του και τους σημαντικότερους επιχειρηματίες του ισλαμικού κεφαλαίου, έτσι από τα 74 ιδρυτικά στελέχη η πλειοψηφία ήταν επιχειρηματίες. Από την αρχή της διακυβέρνησης Ερντογάν στην Ανατολία, που πολιτικά τον ακολουθεί πειθήνια, συνέβη ένα οικονομικό θαύμα πολύ ισχυρότερο από ό,τι στην υπόλοιπη χώρα. Το 2002, στις 500 ισχυρότερες βιομηχανίες, οι 266 βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη και οι 234 στη Μικρά Ασία· επτά χρόνια μετά, το 2009, η πλειοψηφία βρισκόταν στην Ανατολία, 289, έναντι 211 στην Κωνσταντινούπολη ενώ κατά το ίδιο διάστημα αύξησαν τα κέρδη τους κατά 246,4%! Ακόμα και από την κρίση του 2008 που έπληξε την Τουρκία η Ανατολία βγήκε αλώβητη παρασύροντας γρήγορα και την υπόλοιπη χώρα σε νέα φάση ανάπτυξης που διαρκεί ως σήμερα. <br /> <br /> Η Καισάρεια είναι η πόλη έμβλημα του ισλαμικού κεφαλαίου. Βρισκόμενη στην κεντρική Μικρά Ασία σε περίπου ίση απόσταση μεταξύ των μικρασιατικών παραλίων και των τουρκοϊρανικών συνόρων, συμβολίζει την ανερχόμενη ισλαμική Τουρκία. Το 2007 η πόλη είχε 16 εταιρείες ανάμεσα στις 500 ισχυρότερες και στις αρχές του 2009 έκαναν εξαγωγές 300 ειδών σε 150 χώρες. Κατέχει τη μεγαλύτερη οργανωμένη βιομηχανική περιοχή της Τουρκίας και το 2004 ξεκίνησε η ταυτόχρονη ανέγερση 139 κτηρίων στη βιομηχανική περιοχή. Το ισλαμιστικό κεφάλαιο δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στον κατασκευαστικό τομέα, που το ενισχύει και ο Ερντογάν με τα φαραωνικά έργα που οικοδομεί στην Κωνσταντινούπολη και αλλού. Πια ο τομέας έχει ισχυρή παρουσία στη Β. Αφρική και στο Αφγανιστάν: το 2007 ήδη εκτελούσε 4.300 έργα σε 69 διαφορετικές χώρες αξίας άνω των 105 δισ. ευρώ. οι κατασκευαστικοί όμιλοι αγοράζουν έντυπα (π.χ. η εφημερίδα Ζαμάν) και κανάλια μέσω των οποίων υποστηρίζουν φανατικά το καθεστώς Ερντογάν. <br /> <br /> Η οικονομική άνοδος της άλλοτε οικονομικά υπανάπτυκτης Ανατολίας είναι ένα μέρος, ίσως το πιο εντυπωσιακό, του συνόλου της ανάπτυξης που γνωρίζει η Τουρκία εδώ και 15 χρόνια. Μετά την κρίση του 2001 η χώρα έμοιαζε σε πολλά σημεία με την Ελλάδα του 2009. Η ύφεση είχε ξεπεράσει το 9%, έκλεισαν 14 χιλ. εταιρείες, υπήρχε έλλειψη φαρμάκων και ο πληθωρισμός έφτασε το 80-90%. Η Τουρκία μπήκε σε πρόγραμμα του ΔΝΤ και η κυβέρνηση του AKP ανέλαβε την υποχρέωση το πρωτογενές πλεόνασμα του δημοσίου να είναι στο 6,5% του ΑΕΠ από το 2003 και μετά, ενώ προχώρησε και σε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων (μέχρι το 2007 το δημόσιο συρρικνώθηκε κατά 75%). Το μείγμα γρήγορα απέδωσε και ήδη το 2002 αυξήθηκε 6,2% και το 2003 5,3%. <br /> <br /> <img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5b6da1e0190000b606501959.png?ops=scalefit_630_noupscale" /> <br /> Archive <br /> <br /> Το τουρκικό ΑΕΠ, από τα 304 δισ. δολάρια το 2004, σκαρφάλωσε το 2016 στα 857 δισ. δολάρια σε τρέχουσες τιμές και σε 2,133 τρισ. δολάρια σε ισοδυναμία αγοραστικής δύναμης (PPP) και βρίσκεται στη 14η θέση παγκοσμίως. Μια θέση μόλις κάτω από την Ιταλία (2,3 τρισ. δολ.), κοντά στη Γαλλία (2,8 τρισ. δολ) και πάνω από Σαουδική Αραβία (1,79 τρισ. δολ.) και Ισπανία (1,76 τρισ. δολ.). Αυτό μεταφράζεται στο ότι η αγοραστική δύναμη των Τούρκων είναι πάνω από τις 20.000 δολ. ανά κεφαλή. Η Ελλάδα στον συγκεκριμένο δέκτη βρίσκεται στην 59η θέση με 299,5 δισ. δολάρια με κατά κεφαλή αγοραστική δύναμη λίγο υψηλότερη από αυτή της Τουρκίας. Και συγκαταλέγεται στις 20 ισχυρότερες οικονομίες. Το πρόγραμμα αποκρατικοποίησεων της Τουρκίας απέδωσε μιας και έφτασε τα 40 δις. δολάρια. Αλλά η οικονομική ανάπτυξη οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Τη δεκαετία 2000-10, οι συνολικές καθαρές ΞΑΕ ανήλθαν στα 99 δισ. δολάρια, όταν την εικοσαετία 1980-2000 δεν ξεπέρασαν τα 10 δισ. δολάρια. Η προσέλκυση ΞΑΕ συνεχίστηκε και στην τρέχουσα δεκαετία με μεγαλύτερη ταχύτητα: το 2011 έφτασαν τα 15,7 δισ. και από εκεί και πέρα σταθεροποιούνται γύρω στα 12 δισ. τον χρόνο. Οι κυριότεροι τροφοδότες της είναι οι δυτικές χώρες, οι ΗΠΑ και κυρίως η ΕΕ. Μόνο το διάστημα 2002-10 οι ευρωπαϊκές χώρες (Ολλανδία, Ελλάδα, Βέλγιο, Γαλλία, Αυστρία, Λουξεμβούργο, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο) την τροφοδότησαν με 49 δισ. δολάρια, γι’ αυτό και, αν και επιδεινώνονται οι σχέσεις της Ευρώπης με την Τουρκία, είναι δύσκολο να φτάσουν στα άκρα. Η έκθεση του ευρωπαϊκού κεφαλαίου στην Τουρκία είναι πολύ σημαντική για να επιτρέψουν τέτοιες γενναίες κινήσεις. <br /> <br /> Διαβάστε στο πρώτο μέρος:<b><a href="https://elladasimera.blogspot.com/2018/08/blog-post_42.html" target="_blank">Τουρκία: Πολιτική και Οικονομία - Η διαχρονική επιτηδειότητα της τουρκική πολιτικής  </a></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η τουρκική οικονομία από τον Ατατούρκ στο σήμερα

Γιάννης Ξένος Ψυχολόγος Στις αρχές του 20ού αιώνα, η αδυναμία των Τούρκων στο εμπόριο και τη βιομηχανία ήταν εμφανέστατη. Το 1915, στην...

Διαβάστε την συνέχεια

Προς Πεντάγωνο: Ιδού κύριοι η γεωστρατηγική του Ερντογάν… Ποιος θα τον σταματήσει;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWcbmjuRJ0SnOVnQdttdbqZgStVbYhLkrY4XtCUYcvjNIeQ4wobACvZTqtALN0veNfU83QqLqdhyeEUuHzCnI2EPHWztlynBe9nGQKEvKuxtxqGqLgb724xCjPfrjknpA8w_FD6Eee6Bk/s1600/The_Pentagon.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="399" data-original-width="700" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWcbmjuRJ0SnOVnQdttdbqZgStVbYhLkrY4XtCUYcvjNIeQ4wobACvZTqtALN0veNfU83QqLqdhyeEUuHzCnI2EPHWztlynBe9nGQKEvKuxtxqGqLgb724xCjPfrjknpA8w_FD6Eee6Bk/s640/The_Pentagon.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i>«Καὶ μηδὲ τοῦτο δύνασθαι μαθεῖν, ὅτι δεῖ τοὺς ὀρθῶς πολέμῳ χρωμένους οὐκ ἀκολουθεῖν τοῖς πράγμασιν, ἀλλ᾽ αὐτοὺς ἔμπροσθεν εἶναι τῶν πραγμάτων..» </i>(Κι ούτε αυτό να μην μπορούμε να μάθουμε, ότι εκείνοι που διεξάγουν ορθώς τον πόλεμο, δεν ακολουθούν τα πράγματα, αλλά προπορεύονται των πραγμάτων). <b>Δημοσθένους Α΄ Φιλιππικός 4, 39.</b><br /> <br /> Γράφει ο <b>Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος</b><br /> Δημοσιογράφος-Αμυντικός αναλυτής<br /> <br /> Ένα από τα πιο σημαντικά κλειδιά για την κατανόηση της τουρκικής γεωστρατηγικής (σ.σ. που εκπορεύεται και υπαγορεύεται από τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν) αποτελεί η γεωγραφία, η οποία συνιστά καθοριστικό παράγοντα για την κατανόηση των διεθνών σχέσεων. Μαζί με την ιστορία συγκροτούν ένα αμφίστομο ξίφος εξαιρετικά αιχμηρό για όσους γνωρίζουν και τολμούν να το σύρουν με σκοπό την επίτευξη των εθνικών στόχων.<br /> <br /> Ο Ερντογάν είναι ένας από αυτούς τους επιδέξιους χειριστές, καθώς χάρη στην αρχική προστασία και στη συνέχεια την ανοχή της Δύσεως, του δόθηκε ικανός χρόνος ώστε να εκπαιδευθεί στον πολύπλοκο χειρισμό αυτού του διαχρονικού όπλου και να δοκιμάσει νέες τακτικές.<br /> <br /> Συνδυάζοντας έξυπνα μα αποφασιστικά απολυταρχικά και δημοκρατικά στοιχεία κατάφερε να κερδίσει τον απαιτούμενο χρόνο (2003-2018) προκειμένου να θέσει σε λειτουργία την αφύπνιση της τουρκικής στρατηγικής υπερηφανείας.<br /> <br /> Σήμερα, ιστορικά γεγονότα όπως η Μάχη στο Μάντζικερτ (1071) και η Άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως (1453) χρησιμοποιούνται από τον Τούρκο πρόεδρο και τους εκφραστές της νέο-οθωμανικής πολιτικής για την αποδεικτική θεμελίωση της χιλιετούς ιστορικής ενδόξου παρουσίας των Τούρκων στην Ανατολία αλλά και για να αιτιολογήσουν το μεγαλείο των γαζήδων (μουσουλμάνων ιεροπολεμιστών), καθώς Τουρκισμός και Ισλάμ συμπορεύονταν στις κατακτήσεις.<br /> <br /> Ο Ερντογάν δείχνει να αισθάνεται γαζής όπως ήταν ο Σελτζούκος σουλτάνος Αλπ Αρσλάν, ο Οθωμανός Μωάμεθ ο Πορθητής, έναν τίτλο τον οποίο απέδωσαν και στον Μουσταφά Κεμάλ. Υπάρχει όμως χώρος για έναν γαζή στον 21ο αιώνα; Πριν απαντήσουμε είναι χρήσιμο να προβούμε και σε άλλες παρατηρήσεις.<br /> <br /> Ο Ναπολέων επεσήμανε ότι για να κατανοήσεις την πολιτική ενός κράτους πρέπει να μελετηθεί πρώτα η γεωγραφία του. Είναι πρόδηλον ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε εάν ο Ερντογάν έχει μελετήσει τον Γάλλο αυτοκράτορα, όπως δεν είμαστε σε θέση να θεωρήσουμε ότι έχει ξεφυλλίσει κάποια τουρκική μετάφραση του Θουκυδίδου.<br /> <br /> Ωστόσο, οι αποφάσεις που έχει λάβει δείχνουν να υπακούουν σε μια αρχή ντετερμινισμού, ο οποίος συνδέεται ευθέως με τη γεωγραφία της χώρας του, την οποία εργαλειοποιεί προς όφελος του οράματός του.<br /> <br /> Είναι σαφές ότι η γεωγραφία δεν προκαθορίζει τις εξελίξεις, αλλά όταν συνδυαστεί με τον ανθρώπινο παράγοντα, στην συγκεκριμένη περίπτωση τον ηγέτη δρώντα, ο οποίος τυγχάνει να αισθάνεται «γαζής και εκλεκτός», ακόμη και εκφραστής του μεταφυσικού ισλαμικού πεπρωμένου, τότε μάλλον βρισκόμαστε ενώπιον ενός πάρα πολύ σοβαρού προβλήματος, με αποσταθεροποιητικές προεκτάσεις.<br /> <br /> Όμως οι ενέργειες του θεοσεβούμενου Τούρκου προέδρου δεν αποτελούν απλώς ένα είδος führerbefehl (σ.σ. Κατευθείαν εντολή του φύρερ, βλ. Αδόλφος Χίτλερ) αλλά συνιστούν το τελικό στάδιο εθνικής γεωστρατηγικής, απόρροια σειράς μελετών και αναλύσεων μιας κλειστής ομάδος στενών επιτελών, οι οποίοι συγκροτούν το ανώτατο επίπεδο διοικήσεως και λήψεως αποφάσεων και εμφορούνται με κοινές αρχές και ιδανικά.<br /> <br /> Η έμπειρη ομάδα πλαισιώνεται από στρατιωτικούς, διπλωμάτες, μαζί με άλλους ειδικούς και μη επιστήμονες, οι οποίοι έχουν καθήκον την υλοποίηση του μείζονος γεωπολιτικού εύρους, οράματος Ερντογάν, το οποίο εδράζεται:<br /> <br /> α) Στις ιστορικο-γεωγραφικές προτάσεις και υποκειμενικές βεβαιότητες του Αχμέτ Νταβούτογλου,<br /> <br /> β) στο πολιτικο-θρησκευτικό δόγμα των Αδελφών Μουσουλμάνων (σ.σ. Για πρώτη φορά φέτος στην NDAA για το 2019 η οργάνωση χαρακτηρίζεται εχθρική προς τα συμφέροντα των ΗΠΑ),<br /> <br /> γ) στην αναβίωση του «ορθού» πλην όμως απολεσθέντος οθωμανικού δρόμου, επιδιορθώνοντας τα καταστροφικά λάθη της περιόδου του εμβληματικού σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β΄ (1876-1909), ο οποίος αποτελεί προσωπικό ίνδαλμα του Ερντογάν και<br /> <br /> δ) στην επαναφορά του τουρκοκεντρικού χαλιφατικού οράματος ως εργαλείο συσπειρώσεως Αράβων και μη μουσουλμάνων σε μια συμμαχία με τελικό πανισλαμικό στόχο την ανάκτηση του Κουντούς (Ιερουσαλήμ).<br /> <br /> Οι επιτελείς του Τούρκου προέδρου γνωρίζουν αρίστως πόσο σημαντικός είναι και τι συνέπειες μπορεί να επιφέρει για την αγγλοσαξονική Δύση ο έλεγχος του κρηπιδώματος (σ.σ. Rimland κατά τον Nicholas Spykman), όπως πιθανότατα και την ρήση του Sir Halford Mackinder ότι «κάθε αιώνας έχει τη δική του γεωγραφική οπτική γωνία».<br /> <br /> Τα πύρινα και εξόχως στοχευμένα αντιδυτικά άρθρα του διευθυντού της Yeni Safak, Ιμπραήμ Καραγκιούλ, απλώς αντικατοπτρίζουν τη δυναμική της συγκροτημένης πλέον νέο-οθωμανικής πανισλαμικής διανοήσεως με στόχο την παροχή κατευθύνσεων στην κοινή γνώμη και τους εγχώριους διαμορφωτές αυτής.<br /> <br /> Τα επιχειρήματα που προβάλλονται δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με όρους χλευασμού αλλά αντιθέτως να μελετώνται με σκοπό την εξαγωγή πολυεπίπεδων συμπερασμάτων. Είναι πολύ χρήσιμο να γνωρίζεις όλες τις πτυχές της σκέψεως παραγωγής ιδεολογίας, στρατηγικής και δόγματος του αντιπάλου.<br /> <br /> Ένα από τα δόγματα της καινοφανούς τουρκικής γεωστρατηγικής ωστόσο δεν επιτρέπει παρανοήσεις καθώς η νέα γεωπολιτική πραγματικότητα – όπως την οραματίζονται οι παροικούντες την Άγκυρα – εκφράζεται με ντετερμινιστικό τρόπο: «Οι δυτικοί θα οπισθοχωρήσουν, οι ανατολικοί θα ανακάμψουν, η Τουρκία θα ισχυροποιηθεί και οι διενέξεις θα ενταθούν».<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/%ce%bc%ce%b7%ce%bd-%ce%bf%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%b6%ce%b5%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%8c%cf%84%ce%b9-%ce%bf-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%ac%ce%bd-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%cf%84%cf%81%ce%b1/erdogan-hulusi-akar"><img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2017/02/erdogan-hulusi-akar.jpg" /></a><br /> <br /> Εξίσου σαφής είναι και η υποταγή της στρατιωτικής ισχύος σε μια μεταφυσική θρησκευτική αποστολή όπως εκφράστηκε με την περίφημη δήλωση του πρώην Αρχηγού Ενόπλων Δυνάμεων Χουλουσί Ακάρ (σ.σ. Νυν υπουργού Εθνικής Αμύνης) ότι: «Ο εθνικός μας στρατός ανήκει στον οίκο του προφήτου…».<br /> <br /> Η συσχέτιση όλων των προαναφερομένων παραμέτρων – σε ένα όσο το δυνατόν ευσύνοπτο άρθρο – εκτιμάται ότι μπορεί να μας δώσει συγκεκριμένες ενδείξεις και αποδείξεις αναφορικώς με την νέο-οθωμανική γεωστρατηγική που φέρει την σφραγίδα του Ερντογάν και στο που αποσκοπεί, με μερικές χρήσιμες προσθήκες και συγκεκριμένα:<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/chara-erntogan-dioti-ton-synechari-to-kineziko-indalma-tou/epa-putin-erdogan-xi"><img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/06/epa-putin-erdogan-xi.jpg" /></a><br /> <br /> Α) Η σύμπηξη συμμαχίας / ειδικής σχέσεως με το Ιράν προηγείται εκείνης με την Ρωσία, καθώς το κουρδικό αποτελεί κοινή απειλή για τους δύο αυτούς ιστορικούς γεωστρατηγικούς αντιπάλους.<br /> <br /> Τεχεράνη και Άγκυρα στενά συνδεδεμένες αμφότερες εξαιτίας της δεσμευτικής τελέσεως καθηκόντων ακριτών από τις ΗΠΑ στο πλαίσιο του Rimland (σ.σ. Κρηπίδωμα, από το οποίο απεσχίσθη το Ιράν το 1979) επανακαθορίζουν πλέον τις σχέσεις τους με βάση τα εθνικά τους συμφέροντα και την εθνική τους γεωστρατηγική ίσως και σε επίπεδο οριοθετήσεως ζωνών επιρροής μεταξύ τους όπως έχει διαφανεί στην Συρία αλλά και στο Ιράκ (βλ. Σύμφωνο Σαανταμπάντ το 1937).<br /> <br /> Η νέα ιστορικής εκτιμάται σημασίας προσπάθεια «εγκαρδίου συνεννοήσεως» μεταξύ των δύο χωρών πραγματοποιείται με την πρωτοβουλία Ερντογάν – Αδελφών Μουσουλμάνων στο πλαίσιο ενός πολιτικο-θρησκευτικού συγκερασμού / υπερβάσεως των διαφορών με τελικό στόχο την σύμπηξη ενός σουνιτο-σιιτικού μετώπου.<br /> <br /> Αυτό το μοντέλο «συνθήκης» προωθείται και ήδη συμπεριλαμβάνει το Κατάρ, το strong>Πακιστάν, ενώ στοχεύει υπονομευτικά το παρών καθεστώς της Αιγύπτου.<br /> <br /> Β) Η Ρωσία αξιοποιεί περισσότερο από ποτέ την ιστορικο-γεωγραφική προσέγγιση με την Τουρκία αναβαθμίζοντάς την σε αναγκαιότητα, καθώς αυτό που δεν επετεύχθη μεταξύ Λένιν και Κεμάλ (σ.σ. Είχε προηγηθεί η ανατρεπτική για τα τότε δεδομένα Συνθήκη Χουνκάρ Ισκελεσί το 1833 μεταξύ Μαχμούτ Β΄ και Νικολάου Α΄), υλοποιείται σε πολλαπλά επίπεδα στους τομείς της στρατιωτικής συνεργασίας (S-400 και άλλα συστήματα), της ενεργειακής (αγωγός Turkish Stream, κατασκευή εργοστασίου παραγωγής πυρηνικής ενεργείας στο Ακούγιου), της οικονομικής (ίδρυση κοινού επενδυτικού fund, τουρισμός, τομέας κατασκευών κ.λπ.).<br /> <br /> Η πιο σημαντική προσέγγιση τελεί σε εξέλιξη στη Συρία, καθώς μόνον μετά από την άδεια της Ρωσίας οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις υλοποίησαν τις επιχειρήσεις «Ασπίδα του Ευφράτου» και «Κλάδος Ελαίας» στην ΒΔ Συρία, σε αντάλλαγμα της υποστηρίξεως στο Χαλέπι και στο Ιντλίμπ και αλλού.<br /> <br /> Ένα επίσης σημαντικό στοιχείο σε ιδεολογικό επίπεδο είναι η επιρροή των ιδεών του Ρώσου διανοητού Αλεξάντερ Ντάγκιν αναφορικώς με την μελλοντική ισχυροποίηση της Ασίας έναντι της φθίνουσας ισχύος της Δύσεως.<br /> <br /> Γ) Η διάσταση με τις ΗΠΑ επικεντρώνεται στην απαίτηση της Τουρκίας να αντιμετωπίζεται πλέον με όρους ισότητος και όχι υποτελείας. Υπό αυτό το πρίσμα η Τουρκία δεν μπορεί να ακολουθεί και να εκτελεί «εντολές» τιθέμενη σε κατώτερο επίπεδο συνεργασίας με εκείνο που απολαμβάνει το Ισραήλ.<br /> <br /> Η χρήση του όρου «ασέβεια» από την τουρκική ηγεσία κατηγορώντας τις ΗΠΑ συνιστά μια έμπρακτη απαίτηση αναγνωρίσεως μιας νέας τάξης πραγμάτων στις διμερείς σχέσεις. Η νέα καθεστωτική οπτική της τουρκικής γεωστρατηγικής διαχωρίζει τα κράτη σε: α) εταίρους, β) εχθρούς και γ) ουδέτερους, τοποθετώντας τον Τούρκο πρόεδρο μόλις ένα σκαλί πιο κάτω από την σουλτανική κοσμοθεωρία των διεθνών σχέσεων…<br /> <br /> Δ) Το Ισραήλ συνιστά το εργαλείο επιβολής μιας αντί-ισλαμικής πρωτίστως και όχι αντί-αραβικής πολιτικής εκ μέρους των ΗΠΑ, όπως κατ’ επανάληψη δηλώνουν ανώτερες και ανώτατες πολιτικο-στρατιωτικές πηγές της γείτονος. Η έλευσις των «σταυροφόρων».<br /> <br /> Αναλαμβάνοντας μονομερώς καθήκοντα προστάτου η τουρκική ΠΕΑ (Πολιτική Εθνικής Αμύνης και Ασφαλείας στο πνεύμα των αποφάσεων του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας) φαίνεται εκ του αποτελέσματος ότι προέκρινε την απόκτηση υποστρατηγικών και πιθανόν στρατηγικών όπλων στοχεύοντας στην υπεροπλία έναντι του εβραϊκού κράτους (βλ. δορυφόροι Gokturk, UAV/UCAV Anka, βλήματα cruise SOM, βλήματα Yildirim-Bora/Khan, πρόγραμμα κατασκευής βαλλιστικών πυραύλων, απειλές για απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Πακιστάν).<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/%cf%83%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%81%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%af%ce%b1-%cf%84%ce%b1-%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b2%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%ba%cf%81%ce%ac%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%84%ce%b1/turkey_qatar_erdogan_thani"><img height="346" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2017/06/Turkey_Qatar_Erdogan_Thani.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> Ε) Η απόκτηση στρατιωτικών βάσεων σε ισλαμικές χώρες του εξωτερικού (Αλβανία, Κατάρ, Σομαλία, Σουδάν) αποβλέπει στην παγίωση της νέο-οθωμανικής παρουσίας της Τουρκίας προστάτου και εγγυητού των δικαιωμάτων πτωχών και πλουσίων κρατών. Δεν είναι τυχαίο ότι το Κατάρ (υπόσχεσις επενδύσεων ύψους 15 δις δολαρίων) και το Σουδάν (δήλωσις υποστηρίξεως) ανταποκρίθηκαν αμέσως υπέρ της Τουρκίας μετά από την οικονομική «επίθεση» κατά της τουρκικής λίρας, όπως καταχρηστικώς προσδιορίσθηκε από τον Ερντογάν.<br /> <br /> Στ) Η Τουρκία βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και την Αίγυπτο κυρίως λόγω της στενής προσεγγίσεως με το Ιράν, με το οποίο μάχονται σθεναρώς στην Υεμένη.<br /> <br /> Για τον ίδιο λόγο ΗΠΑ και Ισραήλ προετοιμάζονται για πιθανή κλιμάκωση της κρίσεως καθώς η υπόθεσις του πάστορος Μπράνσον αποτελεί αφορμή και όχι αιτία για τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν και για όσες ακολουθήσουν.<br /> <br /> Για την Άγκυρα ο Χριστιανός πάστωρ αποτελεί σκοτεινό σύμβολο, ενοχοποιητική αρνητική απόδειξη της διεισδύσεως των δυτικών αξιών και εργαλείο αποσταθεροποιήσεως της χώρας.<br /> <br /> Ζ) Ουδείς μπορεί και δεν επιτρέπεται να αγνοήσει το ενεργειακό διακύβευμα και τι σημαίνει αυτό για την ισχυροποίηση ή ακόμη και την ανάδειξη νέων πόλων ισχύος στην περιοχή της ευρυτέρας Ανατολικής Μεσογείου. Το ΣΕΑ της Τουρκίας λίγο πριν από την έναρξη της παρούσης κρίσεως επανήλθε προσδιορίζοντας και προειδοποιώντας ότι: «…θα συνεχισθεί η αποφασιστικότητα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο».<br /> <br /> Η) Η συνεργασία με την Κίνα στον στρατιωτικό και οικονομικό τομέα παρουσιάζει τις ίδιες σημαντικές παραμέτρους όπως και με την Ρωσία. Ας μην λησμονούμε ότι ρουκέτες και πυραυλικά συστήματα (WS-1, Yildirim) του Τουρκικού Στρατού αναπτύχθηκαν με κινεζική τεχνογνωσία.<br /> <br /> Εκτός αυτού βάσει της νέας γεωπολιτικής φιλοσοφίας η Τουρκία θα πρέπει να επιδιώξει την ένταξή της στους BRICS δημιουργώντας το σχήμα BRICS-T και μεταγενεστέρως να ενταχθεί – αναλόγως της τότε συγκυρίας – στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης. Η Κίνα αποτελεί de facto εταίρο της Αγκύρας και σε συνδυασμό με το Πακιστάν και το Ιράν συνδράμει στην υλοποίηση του σχεδίου One belt, One road.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/pros-pentagono-idou-kyrii-i-geostratigiki-tou-erntogan-pios-tha-ton-stamatisi/davutugluosmanli"><img height="344" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/08/Turkish_Geosrategic_vision.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> Με υπόδειγμα τον Spykman εκτιμάται ότι ο Ερντογάν επιδιώκει να δημιουργήσει το δικό του Rimland (κρηπίδωμα) καταστρέφοντας ότι έχει απομείνει από το αρχικό αγγλοσαξονικό τηρώντας τον ίδιο σεβασμό στην Γεωγραφία και στην Ιστορία της περιοχής.<br /> <br /> Το νέο-οθωμανικό ισλαμιστικό Rimland περιλαμβάνει εταίρους όπως το Ιράν, το Κατάρ, το Αζερμπαϊτζάν, το Πακιστάν, τη Σομαλία, το Σουδάν, την Αλβανία, την Ινδονησία, τη Μαλαισία και φιλοδοξεί να επεκταθεί στις γεωγραφικές περιοχές της Βορείου Συρίας, του Ιράκ, της Παλαιστίνης (βλ. Προνομιακές σχέσεις με την Χαμάς), της Αιγύπτου, της Λιβύης και όπου υπάρχουν πιστοί που συνεγείρονται από τα οράματα των Αδελφών Μουσουλμάνων.<br /> <br /> Συνεπώς απαντάται θετικώς το ερώτημα περί αναγκαιότητος επενδύσεως της ιδιότητος του χαλίφου γαζή. Μόνον έτσι μπορούν να καταστούν «ομοτράπεζοι» Ιρανοί, Παλαιστίνιοι και Καταριανοί, μαζί με αντιφρονούντες από όλα τα αραβικά καθεστώτα, εξισλαμισμένοι πληθυσμοί της Ινδικής Υποηπείρου και της Νοτιοανατολικής Ασίας, της Υποσαχαρίου Αφρικής ακόμη και ακραίοι τζιχαντιστές.<br /> <br /> Στο εσωτερικό εκτιμάται πως αυτό το όραμα ισχύος, παντουρκσιμού και αναγεννήσεως έχει μεταστρέψει τους πρώην αφοσιωμένους κεμαλικούς αξιωματικούς και μη, μετατρέποντάς τους σε φανατικούς νεοφωτίστους υποστηρικτές του Ερντογάν. Το νέο κρηπίδωμα θα ανακουφίσει τη Ρωσία και θα οδηγήσει πιθανότατα στη σταδιακή κατάρρευση της Νοτιοανατολικής πτέρυγος του ΝΑΤΟ.<br /> <br /> Οι κυρώσεις κατά Ιράν, Ρωσίας και Τουρκίας θυμίζουν τον οικονομικό πόλεμο που επέβαλλε η αρχαία Αθήνα και κορυφώθηκε με το Μεγαρικό Ψήφισμα. Μπαίνω στον πειρασμό να τοποθετήσω για τις ανάγκες μιας εσκεμμένης ιστορικής αναλογίας και συγκρίσεως στην πλευρά της πελοποννησιακής συμμαχίας τη Ρωσία μαζί με την Τουρκία και το Ιράν και να αποδώσω τον ρόλο των Περσών στην Κίνα…<br /> <br /> Ο Ερντογάν όμως χρειάζεται χρόνο για να ισχυροποιηθεί ακόμη περισσότερο. Μια τελική ανεπιθύμητη πρώιμη σύγκρουσις με τις ΗΠΑ θα κατέστρεφε το όραμά του. Απαιτείται χρόνος για να αναπτύξει ακόμη περισσότερα οπλικά συστήματα, να επενδύσει σε νέες τεχνολογίες, να αποκτήσει βαλλιστικούς πυραύλους.<br /> <br /> Χρειάζεται πάνω από όλα πρόσβαση έλεγχο και κατοχή σημαντικών ενεργειακών πόρων για να χρηματοδοτεί όλα εκείνα τα φιλόδοξα σχέδια και οράματά του. Εάν η Δύση και όχι μόνον οι ΗΠΑ αδιαφορήσουν και δεν ενεργήσουν αμέσως τότε ο Ερντογάν μαζί με τους περιφερειακούς ομοϊδεάτες όπως και οι πολιτικοί επίγονοί τους θα έχουν κερδίσει τον αγώνα για τον οποίον δίνουν τα πάντα σήμερα.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/pros-pentagono-idou-kyrii-i-geostratigiki-tou-erntogan-pios-tha-ton-stamatisi/the-next-100-years-friedman"><img height="335" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/08/the-next-100-years-friedman.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> Αυτή την αποφράδα ημέρα ο George Friedman περιέγραψε με απαισιοδοξία στο μελλοντολογικό του έργο «The next 100 years» το 2008, προ δεκαετίας όταν ο Ερντογάν συμπληρώνει φέτος 15 έτη εξουσίας!<br /> <br /> Η Ελλάδα μαζί με την Κύπρο, τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και πιθανόν την Αίγυπτο πρέπει να προχωρήσουν στην συγκρότηση μιας νέας στρατιωτικής συμμαχίας στα πρότυπα του ΝΑΤΟ, αλλά εκτός αυτού. Αυτή η συμμαχία θα υποστηρίζεται με κονδύλια FMF (σ.σ. Όπως σήμερα λαμβάνουν το Ισραήλ και η Αίγυπτος) και δεν θα υπόκειται στον έλεγχο των γραφειοκρατών της ΕΕ και ειδικώς της Γερμανίας.<br /> <br /> Ο Θουκυδίδης προειδοποιεί για την ανάγκη λήψεως αποφάσεων και ενεργειών αναχαιτίσεως μιας ανερχομένης δυνάμεως πριν να είναι αργά. Ο Ερντογάν έχει αποδειχθεί ο επιτήδειος ουδέτερος του 21ου αιώνος και ο νέο-οθωμανός Μακιαβέλι στην υλοποίηση της σοβιετικής maskirovka (η σοβιετική τέχνη της παραπλάνησης, της εξαπάτησης, της απόκρυψης) στην τουρκική έκδοσή της.<br /> <br /> Ο Δημοσθένης είχε προειδοποιήσει επανειλημμένως τους Αθηναίους για την απειλή του Φιλίππου όμως δεν εισακούσθηκε. Ο Θεμιστοκλής ενσυνειδήτως εξαπατούσε τους Λακεδαιμονίους μέχρις ότου… τα μακρά τείχη είχαν υψωθεί αρκετά. Και αυτά δεν αναφέρονται στην τουρκική αλλά στην ελληνική Ιστορία!<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Προς Πεντάγωνο: Ιδού κύριοι η γεωστρατηγική του Ερντογάν… Ποιος θα τον σταματήσει;

«Καὶ μηδὲ τοῦτο δύνασθαι μαθεῖν, ὅτι δεῖ τοὺς ὀρθῶς πολέμῳ χρωμένους οὐκ ἀκολουθεῖν τοῖς πράγμασιν, ἀλλ᾽ αὐτοὺς ἔμπροσθεν εἶναι τῶν πραγμ...

Διαβάστε την συνέχεια