“Ποντίκι” σε γερμανική φάκα με τουρκικό τυρί η κυβέρνηση Μητσοτάκη

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/06/erdogan_birol_slpress.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Αδαλής Γιώργος</b><br />Μια αλληλουχία γεγονότων δείχνει ότι η χώρα μας εγκαταλείπει τον πλούτο και τα κοιτάσματά της για χάρη των “πράσινων πακέτων ενίσχυσης”, ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα στην Τουρκία για να πλιατσικολογήσει τον ελληνικό ορυκτό πλούτο. H Κυβέρνηση Μητσοτάκη σκόπευε η <a href="https://slpress.gr/oikonomia/giati-i-kyvernitiki-politiki-vlaptei-tin-energeiaki-ygeia-tis-elladas/">απολιγνιτοποίηση</a> να γίνει ως το 2029, αλλά τώρα συζητείται να γίνει ως το 2023! Κι άρχισαν να κλείνουν το ένα εργοστάσιο λιγνίτη της ΔΕΗ μετά το άλλο στην Δυτική Μακεδονία. Το πιο πρόσφατο είναι το οριστικό κλείσιμο της τεράστιας μονάδας παραγωγής ενέργειας στην Καρδία της Κοζάνης!<br /><br />Το καλοκαίρι του 2018, είχα πει για πρώτη φορά σε συνέντευξή μου, ότι «δεν φοβάμαι να μην μας πάρει τα κοιτάσματα η Τουρκία με κάποια πολεμική ενέργεια. Φοβάμαι μην τα δώσουμε οικειοθελώς εμείς οι ίδιοι»! Έκτοτε, πολλά έχουν γραφτεί γι’ αυτό που ονομάζεται “Πρέσπες του Αιγαίου”! Υποτίθεται ότι η ΝΔ θα έσωζε την παρτίδα αυτή με την εξόρυξη φυσικού αερίου.<br /><br />Στις 22 Απριλίου 2021, ο Δένδιας προέβη σε δήλωση-σοκ στο Arab News: «Η Ελλάδα πιστεύει στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει τον βυθό της Μεσογείου για να βρει αέριο και πετρέλαιο, είναι ένας παράδεισος στη Γη… Δεν σκοπεύουμε να το μετατρέψουμε σε κόλπο του Μεξικού. Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει στο άμεσο μέλλον να γίνει χώρα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου».<br /><br />Αν την δήλωση αυτή την είχε κάνει υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ θα είχε γίνει πολιτικός σεισμός. Οι αναλυτές που διάκεινται φιλικά προς την κυβέρνηση έσπευσαν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για διπλωματική κίνηση με στόχο την ενδυνάμωση των σχέσεών μας με τους Σαουδάραβες. Φυσικά, οι δηλώσεις του απεικόνιζαν την μεταστροφή της πολιτικής της ΝΔ σχετικά με τα δυνάμει κοιτάσματά μας.<br /><br />Η δήλωση αυτή ουσιαστικά δεν είχε αποδέκτες τους Άραβες, αλλά την ΕΕ, την Γερμανία και τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (ΙΕΑ) που εδρεύει στο Παρίσι. Ο Δένδιας κατέθεσε “φάκελο” στις Βρυξέλλες για αύξηση της χρηματοδότησης της Ελλάδας για φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες. Τι έπαθε ξαφνικά η κυβέρνηση και αποφάσισε ότι πρέπει να ρισκάρει την ενεργειακή επάρκεια και αυτονόμηση της χώρας χάριν της πράσινης ενέργειας; Ποιος είναι αυτός που λέει και προωθεί όσα πράττει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη;<br /><br />Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας<br /><br />Είναι ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ), που ιδρύθηκε ως το κύριο διεθνές φόρουμ για ενεργειακή συνεργασία σε θέματα, όπως η ασφάλεια του εφοδιασμού, η μακροπρόθεσμη πολιτική, η ενεργειακή απόδοση, η αειφορία, η έρευνα και ανάπτυξη, η τεχνολογική συνεργασία και οι διεθνείς ενεργειακές σχέσεις. H χώρα μας, συμμετέχει στον ΙΕΑ από το 1976 μαζί με τις παρακάτω χώρες:<br /><br /><img height="416" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/06/ad1.jpg" width="640" />Πρόκειται για οργανισμό με παρεμβατικότητα διεθνώς που λειτουργεί ως σημείο αναφοράς για όλους τους “παίκτες”, με στόχο την αποφυγή των ενεργειακών κραχ και τις διεθνείς κρίσεις. Ο ΙΕΑ, όμως, εδώ και μερικά χρόνια ενεργεί σαν πλασιέ συγκεκριμένων συμφερόντων και συμπεριφέρεται σαν “ταλιμπάν” της πράσινης ενέργειας. Διοχετεύει στην αγορά σενάρια που ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα, διασπείροντας αδικαιολόγητα φόβο και πανικό.<br /><br />Στην ουσία, αν όλες οι χώρες ακολουθήσουν σήμερα, αυτά που λέει ο ΙΕΑ, θα ζήσουμε άμεσα ενεργειακό κραχ! Η τεχνοκρατική-συμβουλευτική υπόσταση του Οργανισμού, έχει μεταβληθεί καρά τρόπο που μακροπρόθεσμα ενισχύει τα συμφέροντα χωρών όπως η Γερμανία, η Ρωσία, η Τουρκία και το Ιράν. Υποστηρίζει ανοιχτά ότι πρέπει να σταματήσουν άμεσα οι νέες έρευνες για υδρογονάνθρακες. Αυτό ακριβώς που υιοθέτησε η Κυβέρνηση Μητσοτάκη.<br /><br />Ο ΙΕΑ θεωρεί ότι ο πλανήτης ως το 2050, πρέπει να βασιστεί στα υπάρχοντα κοιτάσματα. Δηλαδή να βασιστούμε σε χώρες, όπως η Ρωσία, το Αζερμπαιτζάν, το Καζακστάν, το Ιράν, η Βενεζουέλα, η Σαουδική Αραβία κ.α. Και φυσικά να σταματήσει το fracking που αν συμβεί αυτό, τότε μιλάμε για την πλήρη ενεργειακή διάλυση των ΗΠΑ. Προτείνει επίσης, να στραφεί ο πλανήτης στην πυρηνική ενέργεια αντί για τους υδρογονάνθρακες.<br /><br />Τέτοια ακραία σενάρια, βολεύουν αφάνταστα τους δημιουργούς του Nord Stream II, δηλαδή την Γερμανία και την Ρωσία, αφού αν γίνουν όσα προτείνει ο ΙΕΑ, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να καμφθούν άμεσα οι όποιες αντιδράσεις για την αποπεράτωση του αγωγού. Και επειδή θα χρειαστεί να εκμεταλλευτούμε τα ήδη υπάρχοντα κοιτάσματα χωρών με αποδεδειγμένα μεγάλα αποθέματα, θα πρέπει αναγκαστικά να βγει το Ιράν από τις κυρώσεις και να αρχίσει τις εξαγωγές! Παράλληλα, βολεύεται και η Τουρκία, αφού δεν δίνει δεκάρα για την διεθνή νομιμότητα και τις διεθνείς συστάσεις!<br />Μπιρόλ, το τουρκικό τυρί<br /><br />Ποιος είναι το μεγάλο αφεντικό του ΙΕΑ; Γνωρίζουν άραγε οι επιχειρηματίες που έσπευσαν να επενδύσουν με βάση τις “κατευθυντήριες γραμμές” του; Αφεντικό του, λοιπόν, είναι ένας πανεπιστημιακός από την Τουρκία. Εκτελεστικός διευθυντής του από τον Σεπτέμβριο 2015 είναι ο Δρ Φατίχ Μπιρόλ! Ο 63χρονος Μπιρόλ είναι γεννημένος στην Άγκυρα και απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Κωνσταντινούπολης. Έχει χαρακτηριστεί από το περιοδικό Forbes μεταξύ των ισχυρότερων ανθρώπων όσον αφορά την επιρροή στην ενεργειακή σκηνή.<br /><br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/06/ad2-300x300.jpg" />Είναι επίσης πρόεδρος του Συμβουλίου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (Νταβός) και μέλος της ομάδας υψηλού επιπέδου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την αειφόρο ενέργεια. Εκλέχτηκε στον ΔΟΕ με την υποστήριξη του Ερντογάν αλλά και του γαμπρού του Αλμπαϊράκ και βέβαια με τις ευλογίες της Μέρκελ. Η αγορά της Ενέργειας έχει υπερτιμήσει τις δυνατότητες του Μπιρόλ, παρότι το μόνο που έκανε ήταν να εκδίδει το γνωστό περιοδικό του Οργανισμού και πέραν του επικοινωνιακού ταλέντου που διαθέτει, δεν σημείωσε κάποια επιτυχία στις κρίσεις που ζει η αγορά! Πάντως, στα διεθνή ΜΜΕ θα βρει κάποιος διθυραμβικά άρθρα για τον Μπιρόλ, τα οποία συντέλεσαν στο να επανεκλεγεί για δεύτερη θητεία το 2018.<br /><br />Κατά έναν περίεργο τρόπο, η βουλιμία του Ερντογάν για να κάνει πλιάτσικο στις ενεργειακές πηγές των γειτονικών του χωρών, ξεκινά την εποχή που ο Μπιρόλ εκλέγεται στον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας το 2015. Εκείνη την εποχή η Τουρκία συνεργαζόταν με το ISIS στο λαθρεμπόριο πετρελαίου από την Συρία και την Λιβύη, όπως αποκάλυψαν και τα WikiLeaks. Η εκλογή Μπιρόλ, φαίνεται ότι άνοιξε διάπλατα την όρεξή του Ερντογάν για τα κοιτάσματα του Ιράκ και της Συρίας αλλά και της Λιβύης, αλλά και για τα κυπριακά και δυνάμει ελληνικά κοιτάσματα.<br /><br />Την ίδια περίοδο ο Ερντογάν κερδίζει σε παιχνίδια αγωγών που θεωρούνταν χαμένα για την Τουρκία. Επίσης, οι μπίζνες της Τουρκίας σε Αζερμπαιτζάν και Ιράν θέριεψαν όσο ο Μπιρόλ διοικούσε τον ΙΕΑ. Στις αρχές του 2021, ο Μπιρόλ, διοργάνωσε ένα web seminar, μάλλον event, με καλεσμένο τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας! Θέμα ήταν τα ενεργειακά της Τουρκίας. Στη πράξη έμοιαζε ο Μπιρόλ να οαλιρνει συνέντευξη από τον Τούρκο υπουργό!<div><br />Ποντίκι σε γερμανική φάκα<br /><br />Στο site του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, η παρουσίαση των οικονομικών μεγεθών των χωρών-μελών του σταματά το 2015, λες και δεν βρήκαν τα νέα στοιχεία που έχουμε όλοι μας! Εδώ γεννούνται ερωτήματα. Ο Μπιρόλ τι έχει πει άραγε για τις τεράστιες επενδύσεις της Τουρκίας σε έρευνες για πετρέλαιο, φυσικό αέριο και αγωγούς, με την αγορά ερευνητικών σκαφών και γεωτρύπανων όσο αυτός ήταν επικεφαλής στον ΙΕΑ; Απολύτως τίποτα!<br /><br />Όταν η Τουρκία κάνει πλιάτσικο σε πηγές άλλων χωρών, ο Οργανισμός τι έχει πει σχετικά με την Ενεργειακή Ασφάλεια; Απολύτως τίποτα! Για τα λιγνιτικά εργοστάσια της Τουρκίας τι έχει να πει ο Μπιρόλ; Για τις μεγάλες μονάδες ενέργειας που μολύνουν την θάλασσα και τον ουρανό του Αιγαίου; Απολύτως τίποτα! Για το υπό κατασκευή τουρκικό πυρηνικό εργοστάσιο πάνω στην σεισμογενή πλάκα του Ακουγιού; Απολύτως τίποτα! Αντίθετα ο Μπιρόλ, χαιρέτισε τις ανακοινώσεις του Ερντογάν περί εύρεσης τεραστίου κοιτάσματος στην Μαύρη θάλασσα από όπου θα αρχίσει τις εξορύξεις το 2023. Το μόνο που τον ένοιαξε ήταν που θα βρει η Τουρκία έξι δισ. δολάρια για να τις ξεκινήσει. Απίστευτα πράγματα…<br /><br />Δεν είναι όμως περίεργο η Ελλάδα να ακολουθεί πιστά όσα λέει ο Τούρκος επικεφαλής του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, ενώ η Τουρκία κάνει ακριβώς τα αντίθετα; Δεν είναι περίεργο η Ελλάδα να εγκαταλείπει τις έρευνες για υδρογονάνθρακες ενώ η Τουρκία τις ενισχύει με κάθε τρόπο και μάλιστα πειρατικό στην Ανατολική Μεσόγειο; Πολύ περίεργο και χωρίς καμία σοβαρή εξήγηση εκ μέρους της Κυβέρνησης Μητσοτάκη.Ας μην κρυβόμαστε! Η αγορά ξέρει ότι η “φάκα” για την Κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι “made in Germany”. Απλά το “τυρί” στη φάκα είναι τουρκικό και μάλιστα από τα καλύτερα σύμφωνα με το Forbes. Και το τυρί έχει ονοματεπώνυμο: λέγεται Φατίχ Μπιρόλ. Κατά τα άλλα, αν δεν αλλάξουμε γραμμή πλεύσης, η εθνική ζημιά θα είναι γιγαντιαία και κανένα πράσινο αφήγημα δεν θα είναι ικανό να ξεπλύνει τους υπεύθυνους…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Ποντίκι” σε γερμανική φάκα με τουρκικό τυρί η κυβέρνηση Μητσοτάκη

Αδαλής Γιώργος Μια αλληλουχία γεγονότων δείχνει ότι η χώρα μας εγκαταλείπει τον πλούτο και τα κοιτάσματά της για χάρη των “πράσινων πακέτων ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ την 14 Ιουνίου. Τι να περιμένουμε!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.flash.gr/wp-content/uploads/2020/10/libya021020-768x512.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="768" height="427" src="https://www.flash.gr/wp-content/uploads/2020/10/libya021020-768x512.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>Κωνσταντίνος Λουκόπουλος</b><br />Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ (Summit), ανώτατη μορφή του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου, συνιστά συνήθως μία βαρετή διαδικασία όπου οι Αρχηγοί Κρατών και Κυβερνήσεων επικυρώνουν αυτά στα οποία έχουν ήδη κατ’ αρχήν συμφωνήσει ως κράτη-μέλη (έθνη κατά την ορολογία του ΝΑΤΟ) μετά από διαβουλεύσεις στις Επιτροπές και στο Συμβούλιο (Μόνιμο και Υπουργικό) πάνω σε κείμενα που έχει προετοιμάσει η νατοϊκή γραφειοκρατία. Κάποιες φορές όμως δημιουργείται ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην Διεθνή Κοινότητα και στην Κοινή γνώμη, όταν έχει ήδη συμβεί κάτι πολύ σημαντικό από απόψεως Διεθνούς Ασφάλειας, όπως π.χ. για την Σύνοδο τον Σεπτέμβριο 2014 στο Κάρντιφ της Ουαλίας μετά την προσάρτηση της Κριμαίας και την ρωσική εμπλοκή στην Ανατολική Ουκρανία. Ή όταν έχει προηγηθεί κάποια σεισμική δήλωση όπως αυτή του Μακρόν περί εγκεφαλικού θανάτου του ΝΑΤΟ ή ακόμα και όταν ένας ηγέτης όπως ο Τραμπ ετοιμάζεται να δώσει… «παράσταση» λέγοντας ότι το ΝΑΤΟ είναι… απηρχαιωμένο.<br /><br />Η Σύνοδος που πραγματοποιείται την επόμενη εβδομάδα στις Βρυξέλλες, παρουσιάζει ενδιαφέρον καθόσον είναι η πρώτη του νέου Αμερικανού Προέδρου, μετά και την διθυραμβική του δήλωση «επιστρέψαμε», εννοώντας ότι η χώρα του είναι και πάλι ενεργή στην Ευρωατλαντική Περιφέρεια. Και αναπόδραστα συνδέεται με την συνάντηση Μπάιντεν-Πούτιν που θα ακολουθήσει δύο ημέρες μετά στην Γενεύη (16 Ιουνίου) έστω και αν αυτή είναι διμερής. Σε ότι αφορά στην ελληνική κοινή γνώμη, αυτή μπορεί βέβαια να μην ενδιαφέρεται για το τι θα αποφασιστεί σε αυτήν καθαυτή την Σύνοδο όπως η απόσυρση των νατοϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, ή πως θα προχωρήσει το ΝΑΤΟ στην διαμόρφωση της νέας του Στρατηγικής Αντίληψης (Strategic Concept) έστω και αν μπορεί να δημιουργήσει μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις για την Χώρα. Επικεντρώνει όμως την προσοχή της στην συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν (για την σκοπιμότητα της οποίας προσωπικά έχω εκφράσει επιφυλάξεις) αλλά και στην συνάντηση Μπάιντεν-Ερντογάν στο περιθώριο των εργασιών της Συνόδου που κατά πάσα πιθανότητα μετά από ένα σκληρό «ανατολίτικο παζάρι» θα σηματοδοτήσει και την «επιστροφή» της Τουρκία στην Δύση με την σκέψη ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να ζητήσει από την Αθήνα κάποιο «σκόντο» απέναντι στην Άγκυρα.<br /><br />Όπως προαναφέρθηκε οι Υπουργοί Εξωτερικών έχουν ήδη διαμορφώσει το «Ανακοινωθέν- Διακήρυξη» που θα δοθεί στην δημοσιότητα και πολλά από τα κύρια σημεία του έχουν ήδη «διαρρεύσει». Κάποιες διατυπώσεις την τελευταία στιγμή μέχρι την έναρξη της Συνόδου ενδεχομένως να αλλάξουν αλλά οι αναφορές στα κρίσιμα ζητήματα μίας δυστυχώς πολιτικά «στάσιμης» Συμμαχίας που αναζητεί ρόλο είναι πλέον συμφωνημένα.<br /><br />Οι τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία αλλά και στην Λευκορωσία, καθώς και οι μελλοντικοί σχέσεις του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία θα έχουν ιδιαίτερη θέση στο «Ανακοινωθέν». Ενόψει και της συνάντησης Μπάιντεν-Πούτιν εκτιμάται ότι οι σχετικές αναφορές των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των συμμαχικών κρατών θα είναι τόσο αυστηρές όσο να μην υπονομεύεται αυτή η κρίσιμη συνάντηση αφ’ ενός και αφ’ ετέρου να δημιουργεί συνθήκες για διάλογο μαζί της. Για μία ακόμα φορά αναμένουμε να γραφτούν και πάλι «τα κλισέ» για την πολιτική της «ανοικτής πόρτας» του ΝΑΤΟ (Άρθρο 10 του Βορειοατλαντικού Συμφώνου) σαν μία ενθάρρυνση προς την Ουκρανία και την Γεωργία χωρίς όμως ουσιαστική δέσμευση. Οι λόγοι για τους οποίους αναβάλλεται διαρκώς η ένταξη των δύο αυτών χωρών στο ΝΑΤΟ έχουν περιγραφεί σε πρόσφατο άρθρο μας στο Liberal την 20 Απριλίου.<br /><br />Επίσης αναμένεται να εκδηλωθεί το ενδιαφέρον και η αυξανόμενη ανησυχία του ΝΑΤΟ από τις όχι μόνο περιφερειακές αλλά και παγκόσμιες φιλοδοξίες της Κίνας και τον ανταγωνισμό που προκύπτει με τις ΗΠΑ και την Δύση. Αν και οι ΗΠΑ επιζητούν μία πολύ αυστηρή διατύπωση από την οποία να προκύπτει μεγαλύτερη εμπλοκή της Συμμαχίας στο θέμα της αντιμετώπισης της Κίνας, λόγω της διαφορετικής προσέγγισης των Ευρωπαίων Συμμάχων εκτιμούμε ότι και εδώ θα αναζητηθεί η μέθοδος του «όσο… τόσο». Για το θέμα αυτό έχουμε από την 2 Μαρτίου δημοσιεύσει σχετικό άρθρο-ανάλυση στο Liberal με τίτλο «Το ΝΑΤΟ σε αναζήτηση ρόλου απέναντι στην Κίνα» εκτιμώντας μάλιστα αρκετά νωρίς την πιθανή μορφή εμπλοκής του ΝΑΤΟ.<br /><br />Επειδή το ΝΑΤΟ ετοιμάζεται να αποχωρήσει μαζί με τις ΗΠΑ από το Αφγανιστάν μέχρι την 11 Σεπτεμβρίου 2021 θα υπάρξει οπωσδήποτε μία αναφορά για το τι πέτυχε η Συμμαχία εκεί στα 20 περίπου χρόνια εμπλοκής της, κάτι σαν την …«δήλωση νίκης» του Νίξον πριν αποχωρήσει από το Βιετνάμ και φυσικά ποιος θα είναι ρόλος της στο μέλλον. Έχει ήδη ανακοινωθεί ότι η Τουρκία σε συνεννόηση με το ΝΑΤΟ και έναντι 130 εκ. δολαρίων θα αναλάβει την ευθύνη της λειτουργίας και ασφαλείας του Αεροδρομίου της Καμπούλ. Παρενθετικά να πούμε ότι η Τουρκία είχε πάντοτε ενεργή και αναβαθμισμένη παρουσία στο Αφγανιστάν, από την θέση του Ειδικού Πολιτικού Απεσταλμένου του ΝΑΤΟ και ανάληψη Διοικήσεις με αρκετές Δυνάμεις μέχρι και τον προσφάτως τοποθετηθέντα επικεφαλής Τούρκο Ταξίαρχο στην Διοίκηση Υποστήριξης και Εκπαίδευσης του ΝΑΤΟ.<br /><br />Θα δοθεί εντολή για την εκπόνηση της Νέας Στρατηγικής Αντίληψης του ΝΑΤΟ (NATO Strategic Concept) το οποίο είναι το δεύτερο στην ιεραρχία καθοδηγητικό έγγραφο (Guiding Document) μετά το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο (Σύμφωνο της Ουάσιγκτον) που αποτελεί και τον Καταστατικό Χάρτη της Συμμαχίας. Η υφιστάμενη Στρατηγική Αντίληψη της Λισαβώνας (2010) θεωρείται ήδη «ξεπερασμένη» λόγω των «τεκτονικών» αλλαγών που έχει υποστεί το διεθνές και παγκόσμιο περιβάλλον Ασφαλείας και το ΝΑΤΟ και πρέπει να αναπροσαρμοστεί προκειμένου να αντιμετωπίσει τις νέες απειλές και προκλήσεις ασφαλείας. Επιδιώκεται και αυτό θα φανεί από την δεσμευτική αναφορά της Συνόδου, η υπερφίαλη Έκθεση με τις 138 προτάσεις που συνέταξε η όχι και τόσο «ανεξάρτητη» Επιτροπή Προσωπικοτήτων που συγκρότησε ο ΓΓ/ΝΑΤΟ κ. Στόλτενμπεργκ με τίτλο «ΝΑΤΟ 2030» να είναι η βάση για την εκπόνηση της νέας Στρατηγικής Αντίληψης. Κρίνεται σκόπιμο να ενημερώσουμε ότι ενώ δεν υπήρχε Έλληνας σε αυτήν την Επιτροπή, συμμετείχε ο ικανότατος και έμπειρος Τούρκος Διπλωμάτης κ. Τακάν Ιλντέμ που λόγω και της πολυετούς νατοϊκής εμπειρίας και διασυνδέσεων εκτιμάται ότι ως ένα βαθμό διαμόρφωσε το κείμενο προς όφελος της χώρας του. Ανάλυση της Έκθεσης «ΝΑΤΟ 2030», του Ναυάρχου ε.α. Γιώργου Τσόγκα δημοσιεύτηκε στο Liberal τον Δεκέμβριο του 2020.<br /><br />Επειδή το ΝΑΤΟ είναι ένας διακυβερνητικός Οργανισμός στο επόμενο χρονικό διάστημα τα έθνη θα διαβουλευτούν πάνω σε κείμενα που θα προετοιμαστούν από την Γραφειοκρατία του Διεθνούς Επιτελείου (International Staff) που θα βασίζονται όπως προαναφέρθηκε πάνω στην Έκθεση «ΝΑΤΟ 2030». Και εδώ θα χρειαστεί μεγάλη προσοχή από την Ελλάδα στο που και σε τι θα αναζητηθεί συναίνεση (consensus) για ζητήματα που ενδεχομένως να αντίκεινται στα εθνικά μας συμφέροντα.<br /><br />Στα τρία βασικά καθήκοντα (Core Tasks) του ΝΑΤΟ τα οποία περιγράφονται στην Στρατηγική Αντίληψη 2010, δηλαδή στην Συλλογική Άμυνα, στην Διαχείριση Κρίσεων και στην Συνεργατική Ασφάλεια, ενδεχομένως να προστεθεί και η «Διατήρηση της Σταθερότητας». Ας μην ξεχνάμε ότι οι όροι σταθερότητα και διεθνής ειρήνη εμπεριέχονται στο Σύμφωνο της Ουάσιγκτον που συγκρότησε το ΝΑΤΟ. Η προώθηση της διεθνούς τάξης καθώς και η διαφύλαξη των δημοκρατικών αξιών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με κάποιον τρόπο θα εισαχθούν στο τελικό κείμενο.<br /><br />Η Στρατηγική Συνεργασία ΝΑΤΟ και ΕΕ θα υπερτονιστεί και πάλι την στιγμή που στην Έκθεση «ΝΑΤΟ 2030» υπάρχει εκτενής αναφορά και μάλιστα εμπεριέχονται διατυπώσεις που διασφαλίζουν τα συμφέροντα της Τουρκίας. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι θα υπάρχουν αναφορές στους κινδύνους ασφαλείας που δημιουργούνται από την κλιματική αλλαγή αλλά ακόμα και από μία νέα πανδημία.<br /><br />Τέλος ιδιαίτερο χώρο θα καταλάβει το ζήτημα της κατανομής των βαρών που αποτέλεσε δέσμευση των Συμμάχων το 2014 στην Σύνοδο Κορυφής στο Κάρντιφ και της προόδου της αύξησης των Αμυντικών Δαπανών στο 2% του ΑΕΠ με την επισήμανση να ληφθούν υπόψη, συνεισφορές στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και στην επίτευξη σημαντικών στόχων για νέο εξοπλισμό και μεγαλύτερη ετοιμότητα. Αυτό ας το έχουν υπόψη τους κάποιοι στην Ελλάδα που κομπάζουν ή διερωτώνται πως γίνεται η χώρας μας να έχει τόσο ψηλές δαπάνες αλλά να μην διαθέτει αυτά που πρέπει.<br /><br />Αντί επιλόγου<br /><br />Το ΝΑΤΟ αναζητά ρόλο και ταυτόχρονα αντιμετωπίζει προβλήματα συνοχής λόγω της διαφορετικής αντιλήψεως που έχουν τα κράτη-μέλη του. Δεν γνωρίζουμε αν μέσα από τα μεγάλα λόγια που θα εμπεριέχονται στο Ανακοινωθέν-Διακήρυξη το απόγευμα της 14 Ιουνίου θα δοθούν απαντήσεις και λύσεις και στα υπαρξιακά του προβλήματα. Η Ελλάδα, μέλος από το 1952 έχει κερδίσει πολλά από την συμμετοχή της σε αυτήν την Πολιτικο-στρατιωτική Συμμαχία και πρέπει να είναι ακόμα πιο ενεργό μέλος και να προωθεί τα εθνικά της συμφέροντα.<br /><br />Πολλοί βλέπουν αλλά ελάχιστοι το αναφέρουν επίσημα, δηλαδή ότι ένα σοβαρό ζήτημα συνοχής δημιουργείται από το «εξαιρετικά πολύτιμο μέλος του ΝΑΤΟ» κατά τις συχνές δηλώσεις του κ. Στόλτενμπεργκ, την Τουρκία. Δεν είναι μόνον ότι ασκεί εξαναγκαστική πολιτική και απειλεί με πόλεμο ένα άλλο μέλος, την πατρίδα μας αλλά συμμετέχει σε κρίσεις και συγκρούσεις και επικαλείται και το Άρθρο 4 για να ζητήσει την διπλωματική υποστήριξη της Συμμαχίας. Αυτό ας ληφθεί σοβαρά υπόψη από τους Συμμάχους μας.<br /><br /><h3 style="text-align: left;"><i>* Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας»</i></h3><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ την 14 Ιουνίου. Τι να περιμένουμε!

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος Η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ (Summit), ανώτατη μορφή του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου, συνιστά συνήθως μία βαρετή διαδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν ικανοποίησε το Μαξίμου η τελευταία θέση των MMSC στην αξιολόγηση του ΠΝ

<img height="363" src="https://www.defencenet.gr/sites/default/files/styles/article_primary/public/2021-06/E3CFHiKXwAITZeX.jpg?itok=lBvYEh0S" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Δυσφορία - Ψάχνουν "αφήγημα" για να δικαιολογήσουν την αγορά των αμερικανικών παράκτιων σκαφών</span></h3>Πραγματοποιήθηκε η πρώτη φάση της αξιολόγησης των νέων φρεγατών του ΠΝ. Η πρόταση των ναυάρχων και η σειρά αξιολόγησης δεν ικανοποίησε το Μαξίμου.<br /><br />Σε αυτή απορρίφθηκε η πρόταση της Ισπανίας με τις φρεγάτες F110. Ένα σκάφος των 6.500 τόνων και 145 μέτρων μήκους και σύστημα AEGIS.<br /><br />Όπως αναφέρεται στην αξιολόγηση επικράτησαν η Ολλανδική πρόταση για τις Sigma 11515HN FFG, η γαλλική για τις FDI-HN, οι βρετανικές Arrowhead 140 και η MEKO A200/300, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.<br /><br />Αυτό γιατί δεν υπάρχει επίσημη ενημέρωση. Όποια σειρά αξιολόγησης που έχει δει το φως της δημοσιότητας στηρίζεται σε «διαρροές».<br /><br />Το μόνο σίγουρο είναι ότι στην πέμπτη θέση ήρθαν οι F110 και στην τελευταία οι MMSC ή HF-2 ή HFF κ.ο.κ.<br /><br />Παραδόξως απορρίφθηκε η ισπανική πρόταση και παρέμεινε στη θέση της η αμερικανική που συγκέντρωσε τη μικρότερη βαθμολογία. .<br /><br />Από τους 16 ανώτατους αξιωματικούς που έχει στη σύνθεσή του το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο, οι 15 απέρριψαν την αμερικανική πρόταση.<br /><br />Αυτό προκάλεσε δυσφορία στο Μαξίμου. Αν και διαφαινόταν, η κυβέρνηση δεν ήθελε σε τέτοια θέση τα αμερικανικά σκάφη παράκτιας άμυνας. Δεν θα μπορέσει έτσι να δικαιολογήσει την επιλογή τους.<br /><br />Η υπόθεση πρόκειται να έχει συνέχεια. Οι τελικές αποφάσεις δε ληφθούν πριν το τέλος Ιουνίου. Ενδεχομένως η υπόθεση να τραβήξει και μακρύτερα. Πολύ μερικότερα. Κυβερνητικά στελέχη, εξετάζουν πως θα μπορέσουν να διατηρήσουν τις αμερικανικές κορβέτες εντός του διαγωνισμού. Ακόμη εξετάζουν τι θα πουν και πως θα δικαιολογήσουν την επιλογή τους.<br /><br />Η ιταλική πρόταση παραμένει μυστήριο. Δεν ακούστηκε κάτι για ποια θέση κατέλαβαν στην αξιολόγηση. Φέρονται όμως «μέσα» στη λίστα.<br /><br />Η σημερινή τηλεφωνική επικοινωνία του Αμερικανού σύμβουλου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζέικ Σάλιβαν με τον Έλληνα ομόλογο του Θάνο Ντόκο, είχε ακριβώς αυτό το στόχο: Να ασκηθούν πιέσεις για την επιλογή του αμερικανικού σκάφους.<br /><br />Μόνο που οι Αμερικανοί πιέζουν για το λάθος σκάφος.<br /><br />Η ολλανδική πρόταση με τη Sigma 11515HN FFG προσφέρει ένα σκάφος των 4.400 τόνων εκτοπίσματος, μήκους 119 μέτρων, με δύο Mk41 των 16 θέσεων συνολικά, 8 Exocet Block 3C, ένα RAM, ένα πυροβόλο των 76 χλστ. ενώ σε ότι αφορά το ραντάρ προτείνονται ή APAR2 και SM400 ή NS200.<br /><br />Η γαλλική FDI-HN έχει εκτόπισμα 4.460 τόνων, μήκος 122 μέτρα. Η μέγιστη ταχύτητα ανέρχεται στους 27 κόμβους (αν και το ΠΝ θα επιθυμούσε υψηλότερη) και η αυτονομία της στα 9.300 χλμ. με 15 κόμβους. Το κύριο χαρακτηριστικό που την διαφοροποιεί από την FREMM είναι το νέο ραντάρ της Thales Sea Fire 500, ένα σύστημα AESA με εμβέλεια 500 χλμ. Το ραντάρ θα εκπέμπει στην ζώνη συχνοτήτων S (2-4 GHz), όπως και το HERAKLES, εμμένοντας στην συγκεκριμένη περιοχή συχνοτήτων ως μια ικανοποιητική λύση, για την κάλυψη των απαιτήσεων εμβέλειας αποκάλυψης και ακρίβειας από ραντάρ πολλαπλών καθηκόντων.<br /><br />Η FDI διαθέτει σόναρ γάστρας Kingklip Mark 1115 και συρόμενο σόναρ μεταβλητού βάθους όπως οι FREMM CAPTAS-4μ μικρότερο των FREMM λόγω μεγέθους πλοίου. Σε υπηρεσία στο γαλλικό Ναυτικό το σκάφος θα έχει οπλισμό πυροβόλο Oto Melara των 76 χλστ. , 2 πολυβόλα των 20 χλστ. σε τηλεχειριζόμενους σταθμούς. Κατά σκαφών επιφανείας διατίθενται 8 εκτοξευτές Exocet MM-40 Block 3. Στην αντιαεροπορική άμυνα το σκάφος θα διαθέτει δύο εκτοξευτές των οκτώ θέσεων SYLVER A-50 για 16 βλήματα ASTER 15/30. <br /><br />Ο ανωτέρω οπλισμός δεν ικανοποίησε το ΠΝ, το οποίο στις διαπραγματεύσεις ζήτησε διαφοροποιήσεις. Σύμφωνα με αυτές τα σκάφη φέρουν 4 αντί δύο εκτοξευτών SYLVER. Οι τρεις θα είναι A-50 και ο τέταρτος A-70. Σύμφωνα με αυτή οι ελληνικής διαμόρφωσης φρεγάτες θα έχουν 24 βλήματα ASTER 15/30 και οκτώ βλήματα MdCN. Εάν δεν εγκατασταθούν οι γαλλικοί cruise και παραμείνει η διαμόρφωση των τεσσάρων SYLVER τότε το πλοίο θα μπορεί να φέρει εναλλακτικά 16 ASTER 15 και ισάριθμούς ASTER 30 ή διάφορους συνδυασμούς αυτών. Πληροφορίες από ορισμένες πηγές κάνουν λόγο πως οι MdCN δεν πρόκειται να παραγγελθούν αμέσως αλλά σε μετέπειτα χρόνο.<br /><br />Οι Γερμανοί έχουν προτείνει στο Πολεμικό Ναυτικό καινούργιες φρεγάτες ΜΕΚΟ Α200 ή A300 ενώ η πρόταση περιλαμβάνει τη ναυπήγηση δύο ακόμη υποβρυχίων «214» κλάσης «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» για να προστεθούν στα τέσσερα τα οποία ήδη διαθέτει ο Ελληνικός Στόλος.<br /><br />Το γερμανικό Ναυτικό πάντως διαθέτει τόσο φρεγάτες (F-123) όσο και κορβέτες σε εξαιρετική κατάσταση οι οποίες ενδιαφέρουν το ελληνικό επιτελείο και ενδεχόμενη κίνηση παραχώρησης τους θα έδινε «πόντους» στην πρόταση του Βερολίνου.<br /><br />Η βρετανική Artrowhead 140 είναι ένα σκάφος των 5.700 τόνων, μήκους 134 μέτρων, με θέσεις εκτόξευσης, 89 βλήματα επιφανείας-επιφανείας, σύστημα RIM-116 Rolling Airframe Missile (RAM).<br /><br />Η αμερικανική MMSC δεν μεταφέρει τίποτα περισσότερο από βλήματα επιφανείας-αέρος RIM-162 ESSM (Evolved Seasparrow Missile) Και μόνο. <br /><br />Βλήματα με ακτίνα δράσης μόλις 50 χλμ. έναντι των 120 χλμ. που έχουν οι ASTER 30 των γαλλικών Behh@rra ή και των FREMM.<br /><br />Ακόμη 8 βλήματα επιφανείας-επιφανείας Harpoon RGM-84L Block II και 1 σύστημα εγγύς αντιβληματικής προστασίας SeaRAM (τώρα υπάρχουν ανά ΜΕΚΟ-200ΗΝ δύο Phanalx Block 1Β).<div><br /></div><div><a href="https://www.defencenet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Δεν ικανοποίησε το Μαξίμου η τελευταία θέση των MMSC στην αξιολόγηση του ΠΝ

Δυσφορία - Ψάχνουν "αφήγημα" για να δικαιολογήσουν την αγορά των αμερικανικών παράκτιων σκαφών Πραγματοποιήθηκε η πρώτη φάση της α...

Διαβάστε την συνέχεια

Κρίνεται η μοίρα της Τουρκίας στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ: "Αποφασίζουν για "Nέα Γιάλτα" -

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/06/nato-erdogan-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="417" data-original-width="800" height="334" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/06/nato-erdogan-1.jpg" width="640" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;"> Ο Ερντογάν θα δεχτεί ισχυρές πιέσεις" αποκαλύπτει Τούρκος Ναύαρχος!<br />"Έρχεται νέα αστάθεια - Η Ρωσία μπορεί να πετύχει "fait accompli" απέναντι στο ΝΑΤΟ"</span></h3><b>Βασίλης Καπούλας</b><br /><br />“Η Τουρκία θα επηρεαστεί άμεσα από τις αποφάσεις της 29ης Συνόδου του ΝΑΤΟ. Ετοιμάζουν μια “Νέα Γιάλτα” μόνο που αντί για “Ρούζβελτ” υπάρχει ένας νέος “Τρούμαν” αναφέρει ο Τούρκος ναύαρχος ε.α. Cem Gürdeniz.<br /><br />Σε ενημερωτικό σημείωμα προειδοποιεί την Άγκυρα και τον Ερντογάν λέγοντας τα εξής:<br />“Θα καθοριστεί η μοίρα της Τουρκίας”<br /><br />“Η 14η Ιουνίου της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ μπορεί να καθορίσει την νέα μοίρα της Τουρκίας. Θα είναι η προετοιμασία για νέα αστάθεια.<br /><br />Στις 14 Ιουνίου θα διεξαχθεί η 29η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες με συμμετοχή εκπροσώπων 30 χωρών οι οποίες θα εκπροσωπηθούν στο επίπεδο αρχηγών κρατών και πρωθυπουργών.<br /><br />Η Σύνοδος αυτή θα προσφέρει δύο προοπτικές σε όρους αποτελεσμάτων.<br /><br />Πρώτον, θα διαμορφωθεί το μέλλον του ΝΑΤΟ.<br /><br />Δεύτερον, θα παρθούν στρατηγικές και επιχειρησιακές αποφάσεις που θα αφορούν τρέχουσες εξελίξεις.<br /><br />Μία ημέρα πριν την Σύνοδο θα συναντηθούν οι πρόεδροι ΗΠΑ-Τουρκίας για πρώτη φορά επί εποχής Μπάιντεν.<br /><br />Η τελευταία Σύνοδος έγινε το 2018. Από τότε έχουν αλλάξει πολλά. Υπήρξε η περίοδος Τραμπ, η ρήση του Μακρόν περί “εγκεφαλικά νεκρού ΝΑΤΟ” , η πανδημία του COVID-19 καθώς και οι πολιτικές της Τουρκίας σε Αν. Μεσόγειο, Λιβύη, Συρία ο οποίες διαφέρουν από το “όραμα” των ΗΠΑ και ΕΕ.<br />“ΝΑΤΟ 2030: Μαζί για μια νέα εποχή”<br /><br />Η νέα πολιτική που θα υιοθετηθεί έχει την ονομασία “ΝΑΤΟ 2030: Μαζί για μια νέα εποχή”.<br /><br />Το πρώτο μέρος της εισήγησης αποτελείται από τρία επιμέρους τμήματα. Το πρώτο μιλά γενικά για το όραμα με την ονομασία “ΝΑΤΟ 2030”, το δεύτερο τμήμα περιλαμβάνει αξιολογήσεις για τωρινές και μελλοντικές τάσεις ενώ το τρίτο τμήμα εισηγείται προτάσεις για ένα πιο “ισχυρό και αποτελεσματικό ΝΑΤΟ”.<br /><br />Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε πως περιλαμβάνεται ένα νέο στρατηγικό σχήμα, προτάσεις αποτροπής εναντίον Ρωσίας-Κίνας και βελτίωση των σχέσεων ΝΑΤΟ-ΕΕ καθώς και της διαδικασίας λήψης αποφάσεων.<br /><br />Δεν προβλέπει μόνο την ενίσχυση του στρατιωτικού ρόλου του ΝΑΤΟ αλλά και του πολιτικού ρόλου.<br />“Ο Ερντογάν θα δεχτεί ισχυρές πιέσεις”<br /><br />Με την άνοδο στην εξουσία του Μπάιντεν, κλιμακώθηκαν οι ενέργειες Νορβηγίας-Πολωνίας-Ρουμανίας στον άξονα Βόρεια Θάλασσα-Βαλτική-Μαύρη Θάλασσα κάτι που δεν είχαμε ξαναδεί στο παρελθόν.<br /><br />Παράλληλα αυξήθηκε και η ναυτική παρουσία του ΝΑΤΟ στην Μαύρη Θάλασσα παρά τις προβλέψεις της Σύμβασης του Μοντρέ. Διεξήχθησαν πολύ σημαντικές ασκήσεις όπως η “Defender Europe- 21” με χώρα “κλειδί” την Ελλάδα… Η θέση της Ελλάδας έχει αναβαθμιστεί τα τελευταία 3 χρόνια με τις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν 22 ελληνικές βάσεις.<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη το βάρος και την αποτελεσματικότητα της παγκόσμιας παρεμβατικής προσέγγισης, που απέκτησε δύναμη μετά τον Ιανουάριο του 2021 στις ΗΠΑ, μπορούμε να πούμε ότι η πιθανή πίεση που θα δημιουργήσει ο Μπάιντεν σε αυτή τη σύνοδο κορυφής θα μοιάζει με τη στάση του Τρούμαν στο Πότσνταμ παρά του Ρούσβελτ στη Γιάλτα πριν από 76 χρόνια.<br /><br />«Φτιάξαμε τη βόμβα», είπε ο Τρούμαν, είπε στο αυτί του Στάλιν στο Πότσνταμ. Λίγες μέρες μετά τη σύνοδο κορυφής, ο Τρούμαν εξουσιοδότησε την πτώση πυρηνικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, παρόλο που ήξερε πως η Ιαπωνία θα παραδοθεί.<br />“Η Ρωσία μπορεί να πετύχει “fait accompli” απέναντι στο ΝΑΤΟ”<br /><br />Στην Σύνοδο αυτή θα εντατικοποιηθεί η περικύκλωση της Ρωσίας μέσω Πολωνίας-Ρουμανίας και Ελλάδας. Θα προωθηθούν οι υποψηφιότητες Ουκρανίας και Γεωργίας. Η Λευκορωσία θα έρθει αντιμέτωπη με ισχυρή πίεση και κυρώσεις.<br /><br />Στο στόχαστρο θα βρεθεί και η Τουρκία στην Μαύρη Θάλασσα. Η Ρωσία δεν θα ανεχτεί νέα περικύκλωση από το ΝΑΤΟ. Το είδαμε στην Οσσετία το 2008, το είδαμε και στην Κριμαία. Η Ρωσία πλέον έχει την δύναμη να απαντά ασύμμετρα όχι μόνο στην περιοχή κρίσης αλλά και σε άλλες περιοχές. Η πρώτη από αυτές τις περιοχές είναι η Αρκτική. Η Ρωσία μπορεί να πετύχει “fait accompli” απέναντι στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Η Ρωσία θα συνεχίσει τις στρατιωτικές, πολιτικές και οικονομικές σχέσεις με την Κίνα. Θα απαντήσει στις κινήσεις του ΝΑΤΟ σε Ανατολική Ευρώπη και Μαύρη Θάλασσα μέσω Αρκτικής και Κίνας.<br />“Η 29η Σύνοδος θα είναι η “Νέα Γιάλτα” για την Τουρκία”<br /><br />Όσον αφορά την Τουρκία, ο Ερντογάν θα δεχθεί πιέσεις που αφορούν:<br /><br />το πάγωμα των S-400, την αλλαγή στάσης στον αγώνα κατά του PKK / FETO υπό την προστασία των ΗΠΑ, την εναρμόνιση της πολιτικής που εφαρμόζεται στη Συρία και τη Λιβύη με τις ΗΠΑ, την τουρκική θέση στην Ανατολική Μεσόγειο, την “ΤΔΒΚ” και το Αιγαίο.<br /><br />Πρέπει να αναμένονται άμεσες πιέσεις στα ζητήματα αυτά προκειμένου να αλλάξει η τουρκική θέση. Εν ολίγοις, θα χρησιμοποιήσουν όλα τα εργαλεία προκειμένου η θέση της Τουρκίας ως σύνορο του ΝΑΤΟ να αλλάξει.<br /><br />Συνοπτικά, η 29η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ θα λειτουργήσει ως “ενδιάμεσο βήμα” για την λήψη αποφάσεων της παρακμάζουσας ηγεμονίας των ΗΠΑ που θα καθυστερήσουν την παρακμή του Μπάιντεν.<br /><br />Το ΝΑΤΟ δεν δημιουργήθηκε το 1949 μόνο για να περιβάλλει τη Σοβιετική Ένωση. Ταυτόχρονα, δημιουργήθηκε από ΗΠΑ και Βρετανία, έτσι ώστε η Ευρώπη να μην αποτελέσει ξανά απειλή για τις ΗΠΑ και να παραμείνει υπό έλεγχο.<br /><br />Ο κύριος γεωπολιτικός στόχος ήταν η αποτροπή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με την Ευρασία.<br /><br />Το ΝΑΤΟ θα προσπαθήσει να παρεμποδίσει την προσέγγιση της Τουρκίας με την Ασία και θα ασκήσει πίεση σε όλο το πολιτικό, οικονομικό, χρηματοοικονομικό και ψυχοκοινωνικό φάσμα σε οποιοδήποτε ζήτημα έχει τη δυνατότητα να καταστρέψει τις τουρκο-ρωσικές και τουρκικές-κινεζικές σχέσεις.<div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κρίνεται η μοίρα της Τουρκίας στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ: "Αποφασίζουν για "Nέα Γιάλτα" -

 Ο Ερντογάν θα δεχτεί ισχυρές πιέσεις" αποκαλύπτει Τούρκος Ναύαρχος! "Έρχεται νέα αστάθεια - Η Ρωσία μπορεί να πετύχει "fait ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος διπλωμάτης: «Έχει ανοίξει θέμα Κωνσταντινούπολης - Θέλουν θρησκευτικό κράτος με μετατροπή του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε “Ορθόδοξο Βατικανό”»

<a href="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/04/konpoli-1-1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="461" data-original-width="800" height="369" src="https://warnews247.gr/wp-content/uploads/2021/04/konpoli-1-1.jpg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"> <span style="font-weight: normal;">   Σάλος στην Τουρκία - Μιλούν για "Συνωμοσία του Βυζαντίου"</span></h3><b>Βασίλης Καπούλας</b><br /><br />“Έχει ανοίξει θέμα Κωνσταντινούπολης με μετατροπή του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο επίπεδο ενός “Ορθόδοξου Βατικανού. Αυτό σημαίνει πως στο μέλλον η Κωνσταντινούπολη θα μετατραπεί σε θρησκευτικό κράτος” αναφέρουν Τούρκοι διπλωμάτες και αναλυτές στην Άγκυρα.<br /><br />Το θέμα αυτό έχει επανέλθει στην επικαιρότητα στην Τουρκία μετά την τελευταία επίσκεψη της υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Άγκυρα. Ακολούθησε μπαράζ δημοσιευμάτων στα τουρκικά ΜΜΕ επί μία εβδομάδα.<br /><br />Οι Τούρκοι μιλούν ξεκάθαρα για “σχέδιο που θα μετατρέψει την Κωνσταντινούπολη σε θρησκευτικό κράτος παρόμοιο με το Βατικανό” στην περίπτωση που συνεχιστεί και επιδεινωθεί η σχέση Τουρκίας-ΗΠΑ/ΝΑΤΟ.<br /><br />Πρώην Τούρκος πρέσβης μιλά για “Ορθόδοξο Βατικανό”<br /><br />Την αρχή έκανε ένας πολύπειρος πρώην Τούρκος πρέσβης και διπλωμάτης, ο Tugay Uluçevik, ο οποίος ανέφερε σε μήνυμα (tweet) του τα εξής:<br /><br />«Η Αναπληρώτρια Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ που πήγε στην Άγκυρα, επισκέφθηκε στην Κωνσταντινούπολη το Ρωμαίικο Πατριαρχείο Φαναρίου. Ο λόγος δεν είναι η λατρεία. Υπήρξαν δηλώσεις.<br /><br />Σε επίσημες επισκέψεις από τη δύση στην Τουρκία υπάρχουν επισκέψεις και στο Πατριαρχείο.<br /><br />Μήπως οι επισκέψεις αυτές αποτελούν εκδήλωση του οράματος ίδρυσης ενός κράτους στην Κωνσταντινούπολη στα πρότυπα του Βατικανού;»<br /><br />Στην συνέχεια ο Tugay Uluçevik δήλωσε <a href="https://www.pressturk.com/devlet-bahceli-nin-istanbul-mesajinin-sifreleri/33878/">σε τουρκικά ΜΜΕ:</a><br /><br />«Οι αξιωματούχοι ξένων χωρών σε επίσημες επισκέψεις στην Τουρκία επισκέπτονται το Πατριαρχείο, κάτι που δεν είναι δυνατό να μην μας ξενίζει.<br /><br />Σε τελική ανάλυση, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τον Πατριάρχη ως θρησκευτικό ηγέτη, δηλαδή Οικουμενικό. Το ερώτημα είναι εάν ακόμη θέλει να αναγνωρισθεί.<br /><br />Μπορεί να θεωρείται ως ο θρησκευτικός ηγέτης 300 εκ. Ορθοδόξων, αλλά δεν είναι Οικουμενικός. Η Τουρκία δεν το αναγνωρίζει. Και θα πρέπει στις επικείμενες επισκέψεις να δοθεί περισσότερη προσοχή στο πρωτόκολλο».<br /><br />Τουρκικά ΜΜΕ: “Ποιος ανοίγει θέμα Κωνσταντινούπολης”;<br /><br />Στην συνέχεια ακολούθησε σφοδρή τουρκική επίθεση εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στα τουρκικά ΜΜΕ δημοσιεύθηκε άρθρο με τίτλο «Οι κωδικοί του μηνύματος του Ντεβλέτ Μπαχτσελί για την Κωνσταντινούπολη- Ποιος ανοίγει την σελίδα της Κωνσταντινούπολης;»<br /><br />Η συντάκτης αναφέρεται αρχικά στο μήνυμα του επικεφαλής του ακροδεξιού ηγέτη των Γκρίζων Λύκων, Devlet Bahçeli αναφορικά με την 568η επέτειο της άλωσης της Κωνσταντινούπολης, όπου ανέφερε μεταξύ των άλλων:<br /><br />«Δυστυχώς η μεγαλύτερη τουρκική πόλη στον κόσμο βρίσκεται υπό καθεστώς επίθεσης. Έχουν περάσει 568 χρόνια από τότε που η σελίδα της Κωνσταντινούπολης σφραγίστηκε με το αίμα των μαρτύρων.<br /><br />Είναι εμφανές ότι κάποιοι που θέλουν να μολύνουν την τιμή της κατάκτησης μας με το δηλητήριο του μίσους, είναι αρκετά δραστήριοι (..) Το να θέλει κανείς να ανοίξει ξανά η σελίδα αυτή αποτελεί συνωμοσία του Βυζαντίου που δεν έχει ρίζες» και πρόσθεσε πως «Παρότι το βυζαντινό κράτος έχει σβηστεί από την ιστορία, εξακολουθούν και υπάρχουν το μιαρό του φάντασμα και οι στόχοι καταδίωξης του».<br /><br />“Συνωμοσία του Βυζαντίου”<br /><br />«Το εάν ο Devlet Bahçeli με τα λόγια αυτά υποδεικνύει τον Ταγίπ Ερντογάν προεκλογικά, τον Εκρέμ Ιμάμογλου και την Λαϊκή Συμμαχία ή το Ρωμαίικο Πατριαρχείο Φαναρίου, δεν το γνωρίζουμε.<br /><br /> Αλλά να σας υπενθυμίσουμε μια επίσκεψη που πραγματοποιήθηκε λίγο πριν.<br /><br />Προηγήθηκε η επίσκεψη της Αναπληρώτριας Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Wendy Sherman, η οποία αφού ήρθε στην Τουρκία για να προετοιμάσει την συνάντηση Ερντογάν-Μπάιντεν στις 14 Ιουνίου, έδωσε μια σειρά από «τελεσίγραφα» και πήγε – όπως δυστυχώς συνηθίζεται- στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.<br /><br />Εκεί τι είπε;<br /><br />Δήλωσε ότι «ήταν τιμή της να συναντηθεί με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο, έναν σεβαστό ηγέτη του Ορθόδοξου κόσμου με πληθυσμό άνω των 300 εκατομμυρίων παγκοσμίως”.<br /><br />Σημειώνοντας ότι οι ΗΠΑ έχουν μακροχρόνια σχέση με το Πατριαρχείο, τόνισε ότι “σε αυτό το πλαίσιο, συνεργάζεται σε παγκόσμια προβλήματα που ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα” και “χαίρεται που βλέπει το Πατριαρχείο ως εταίρο για την προώθηση των θρησκευτικών ελευθεριών σε όλο τον κόσμο”.<br /><br />Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, Τούρκος πολίτης, αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, αναφέρθηκε επίσης στη συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί μεταξύ του Ερντογάν και του Μπάιντεν και είπε:<br /><br />«Θα επισκεφθώ τις ΗΠΑ τον Οκτώβριο και ανυπομονώ να συναντηθώ με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν. Έχουμε καλές σχέσεις μαζί του. Επισκέφτηκε το Πατριαρχείο δύο φορές ενώ ήταν Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ“.<br />“Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης και όχι “Ινσταμπούλ”<br /><br />Σας υπενθυμίζουμε και σε άλλες πρόσφατες επισκέψεις, η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Sherman δεν χρησιμοποίησε τον όρο “Οικουμενικός” στη δημόσια δήλωσή της, αλλά είπε “Οικουμενικός” για τον Βαρθολομαίο στον επίσημο λογαριασμό της στο Twitter.<br /><br />Σημειώνεται, πως και ο τότε ΥΠΕΞ του Ν. Τραμπ, Μ. Πομπέο ήρθε στην Κωνσταντινούπολη για να συναντηθεί με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.<br /><br />Επίσης ο Έλληνας ΥΠΕΞ Ν. Δέδνιας πήγε στο Πατριαρχείο πριν κατευθυνθεί στην Άγκυρα στις 15 Απριλίου.<br /><br />Η πρώτη επίσκεψη του Πολωνού Προέδρου Andrzej Duda, ήταν στην Κωνσταντινούπολη και στο Πατριαρχείο.<br /><br />Ο Duda χρησιμοποίησε την έκφραση “Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης” και όχι “Ινσταμπούλ.<br /><br />Από τις βασικές αποστολές του Προέδρου Μπάιντεν είναι η αναγνώριση της οικουμενικότητας του Πατριάρχη, η αποδοχή της νομικής του προσωπικότητας και η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.<br /><br />Υπενθυμίζεται κατόπιν μια σειρά δηλώσεων του Μπαχτσελί (από το 2004) που απηχούν τις απόψεις του σχετικά με «το εκ νέου άνοιγμα της σελίδας της Κωνσταντινούπολης».<br /><br />Έτσι για παράδειγμα τον Μάιο του 2013 ο Bahçeli αναφέρεται στον Ερντογάν, ο οποίος «υποσχέθηκε στις ΗΠΑ την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και την αναγνώριση της οικουμενικότητας, θέματα για τα οποία κατανάλωσε πολλές ώρες εργασίας».<div><br /></div><div><a href="ps://warnews247.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Τούρκος διπλωμάτης: «Έχει ανοίξει θέμα Κωνσταντινούπολης - Θέλουν θρησκευτικό κράτος με μετατροπή του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε “Ορθόδοξο Βατικανό”»

    Σάλος στην Τουρκία - Μιλούν για "Συνωμοσία του Βυζαντίου" Βασίλης Καπούλας “Έχει ανοίξει θέμα Κωνσταντινούπολης με μετατροπή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Ελληνικό casus belli η νέα αμυντική φιλοσοφία και η Στρατηγική της Μοιραίας Νύχτας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/02/stolos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="480" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2018/02/stolos.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ</b><br />Η δημόσια συζήτηση καταπιάνεται με μια εν πολλοίς προδιαγεγραμμένη απόφαση για τα εξοπλιστικά, ενώ στο περιβάλλον αυτής της συζήτησης, υπάρχουν φωνές που επιμένουν να αναδεικνύουν μια διαφορετική τεχνική προσέγγιση που θα έπρεπε να κυριαρχήσει, προκειμένου να καταστεί λειτουργικό, αποτελεσματικό και εν τέλει περισσότερο εύχρηστο ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα, που θα αντιστοιχίζεται με τις αμυντικές ανάγκες της χώρας και που δεν θα αγνοεί τάσεις και δεδομένα της νέας εποχής…<br /><br />Αυτή η συζήτηση είναι πρωθύστερη. Επιπροσθέτως είναι και ανεπαρκής. Κυρίως γιατί σε αυτόν τον τόπο, δεν συζητήσαμε ποτέ σοβαρά πάνω στα κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζουν την εθνική άμυνα, ΟΧΙ ως διπλωματική υποχρέωση της χώρας έναντι των «συμμάχων» της, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και παραγωγοί οπλικών συστημάτων, ΑΛΛΑ ως θεματοφύλακα της στρατηγικής της επιβίωσης και φυσικά ως εγγυητή της γεωστρατηγικής ενδυνάμωσης του Ελληνισμού, στο περιφερειακό σύστημα ισχύος.<br /><br />Προφανώς μια τέτοια συζήτηση, δεν γίνεται στο παραπέντε μιας μεγάλης αγοράς, ιδιαίτερα όταν στο παρασκήνιο κονταροχτυπιούνται συμφέροντα και η πολιτική ηγεσία αισθάνεται «υποχρεωμένη» να κάνει διαχείριση ισορροπιών, αλλά και ενός πορτοφολιού που δεν μπορεί να δει με αισιοδοξία τις υποχρεώσεις της επόμενης μέρας. Πολύ δε περισσότερο, μια τέτοια συζήτηση δεν μπορεί να προκληθεί από ένα πολιτικό προσωπικό που απεδείχθη ανεπίδεκτο μαθήσεως αλλά και απρόθυμο να ασχοληθεί σοβαρά με τις νέες ιστορικές προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η πατρίδα μας.<br /><br />Έτσι… Δυστυχώς ΚΑΙ το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα, αντιμετωπίζεται πρωτίστως ως διακρατική εμπορική πράξη και ΟΧΙ ως μέρος μιας νέας, συνολικής και επικαιροποιημένης αντίληψης, η οποία δεν καλείται να διαχειριστεί απλώς έναν αμυντικό επιχειρησιακό σχεδιασμό, αλλά επιστρατεύεται για να προωθήσει ένα ολοκληρωμένο στρατηγικό περιφερειακό όραμα στο περιβάλλον μιας νέας ισορροπίας ισχύος.<br /><br />Αυτή η αντίληψη, πίσω και πέρα από τα όποια ταρατατζούμ, ισοδυναμεί με διαχείριση ήττας και αυτό για τρεις κυρίως λόγους:<br /><br /><ul style="text-align: left;"><li>Πριν απ’ όλα γιατί η εξοπλιστική παρακαταθήκη που διαθέτει η χώρα, αποσυνδέεται πλήρως από την πολιτική αποφασιστικότητα του πολιτικού της προσωπικού να την χρησιμοποιήσει στοχευμένα, αξιοποιώντας το μάξιμουμ της αποτελεσματικότητάς της και προϊδεάζοντας τον αντίπαλο για το δυσβάστακτο κόστος που θα έχει γι’ αυτόν, κάθε πιθανή απερισκεψία του.</li><li>Δεύτερον γιατί οι ισχύοντες κανόνες εμπλοκής, παραμένουν φοβικοί, άτολμοι, μη επικαιροποιημένοι, προβλέψιμοι και ως εκ τούτου απολύτως διαχειρίσιμοι στην κλιμάκωση που επιχειρούν τα τουρκικά επιτελεία. Η πρόσφατη πολυεπίπεδη κρίση στο Αιγαίο άλλωστε, επιβεβαίωσε με τρόπο απόλυτο και δραματικό αυτό το συμπέρασμα. Οι Τούρκοι «διάβασαν» το εύρος των επιχειρησιακών μας ανοχών και προφανώς εξεπλάγησαν ευχάριστα από την ευκολία με την οποία οι Ελληνικές «κόκκινες γραμμές» μετατοπίζονται στα όρια των πειρατικών τους επιδιώξεων.</li><li>Τρίτον γιατί ο πολύ κακός συνδυασμός της λάθος ανάγνωσης που παραμένει κυρίαρχη, αναφορικά με τις πραγματικές προθέσεις των Τούρκων από την μια, και της ολοκληρωτικής ενσωμάτωσης των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στον συμμαχικό επιχειρησιακό σχεδιασμό από την άλλη, είναι η καταστροφική συνταγή που ακυρώνει και παροπλίζει την χώρα σε ένα περιβάλλον ανεπίτρεπτων ψευδαισθήσεων, ενώ σε καμία περίπτωση δεν σηματοδοτεί πολλαπλασιαστή ισχύος, παρά τους κούφιους και ανέξοδους πανηγυρισμούς.</li></ul>Είναι λοιπόν φανερό πως η ανάγκη ριζικής μεταστροφής της αντίληψης που κυριαρχεί, είναι εξαιρετικά επείγουσα και το οριστικό διαζύγιο με τα διαχρονικά ταμπού που καθηλώνουν την στρατηγική σκέψη στην διαχείριση της μιζέριας, της ηττοπάθειας και της διαρκούς υποχωρητικότητας, είναι επιβεβλημένο. Αυτό πρακτικά σημαίνει τρία πράγματα, που η αποδοχή τους θα τροποποιήσει ουσιαστικά την φυσιογνωμία και της κυρίαρχης στρατηγικής σκέψης στην χώρα.<br /><br />Πρώτον: Το παραμύθι με τον αμυντικό χαρακτήρα των εξοπλισμών θα πρέπει να τελειώσει οριστικά. Η Ελλάδα οφείλει να υιοθετήσει έναν πρωτοποριακό ΜΙΚΤΟ σχεδιασμό (αμυντικό αλλά και επιθετικό) ΤΟΣΟ στην διάταξη ισχύος, ΟΣΟ και στην συνολική εξοπλιστική της φιλοσοφία.<br /><br />Η ενσωμάτωση της ιδέας του Πρώτου Συντριπτικού Στρατηγικού Πλήγματος η οποία επιβάλλεται να υιοθετηθεί, δεν θα πρέπει να είναι απλώς μια διακηρυγμένη πρόθεση η οποία σταδιακά θα διολισθήσει στην αυτοεξάλειψή της, αλλά μια συνολικά διαφορετική φιλοσοφία που θα αποπνέεται παντού και θα μεγιστοποιεί στο έπακρο το διαρκές αίσθημα ανασφάλειας του αντιπάλου.<br /><br />Δεύτερον: Το τρισάθλιο ιδεολόγημα του συμβιβασμού που νομιμοποίησε στρατηγικές υπαναχωρήσεις και συνοψίζεται στο αφήγημα που λέει πως: «ΔΕΝ διεκδικούμε τίποτε αλλά και ΔΕΝ παραχωρούμε τίποτε και σε κανέναν», θα πρέπει να τελειώσει χθες.<br /><br />Η Ελλάδα οφείλει να διεκδικεί τα ιστορικά της Δίκαια που καταπατήθηκαν, όπως και το δικαίωμά της σε ανεμπόδιστη άσκηση κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων, χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς. Οι φωνές που επιδιώκουν να αναγορεύσουν το αυτονόητο σε ταμπού, δεν έχουν και δεν πρέπει να έχουν καμιά απολύτως θέση στην χώρα.<br /><br />Προφανώς οφείλουμε ως χώρα να υπερασπιστούμε τα εθνικά χωρικά μας ύδατα, στα όρια που μας υπαγορεύει το Διεθνές Δίκαιο πως είναι νόμιμο και απαραίτητο να τα επεκταθούν. Και οφείλουμε να τα υπερασπιστούμε με τρόπο παραδειγματικό, έτσι ώστε να καταλάβουν οι πάντες ότι σε περίπτωση παραβίασης, τρίτη προειδοποίηση ΔΕΝ πρόκειται να υπάρξει. Αυτό θα έκανε κάθε χώρα σε αυτόν τον πλανήτη που σέβεται τον εαυτό της στοιχειωδώς. Αυτό ακριβώς οφείλει να κάνει και η δική μας η χώρα. Αυτό παζαρεύουμε;;; Το αυτονόητο;;;<br /><br />Έχουμε καταλάβει ότι γελάνε και οι πεταλίδες που κόλλησαν στα ύφαλα των τουρκικών βαποριών, όταν δηλώνουμε ότι θα ασκήσουμε το δικαίωμά μας «όταν το αποφασίσουμε»;;;<br />Έχουμε καταλάβει ότι όσο εμείς αμπελοφιλοσοφούμε με σοβαροφάνεια ως δήθεν «συνετά σκεπτόμενοι» στρατηγιστές, οι Τούρκοι συσσωρεύουν τετελεσμένα που δεν ανατρέπονται;;;<br />Δεν αντιλαμβάνομαι τι ακριβώς συζητάμε… Την παραχώρηση κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων δια της μεθόδου της μη άσκησης;;; Είπε κανείς ότι αυτού του είδους η παραχώρηση είναι λιγότερο γκρίζα από την παραχώρηση του Σημίτη στα Ίμια και ότι ένα συνυποσχετικό ντροπής θα είναι λιγότερο ταπεινωτικό από την ντροπή του πρακτικού της Μαδρίτης;;;<br /><br />Επιτέλους ας σοβαρευτούμε…<br /><br />Και κυρίως ας ξεκαθαρίσουμε άπαξ και δια παντός, πως η δήθεν «συνετή» αντίληψη που συντηρεί και αναπαράγει την ολέθρια υπεκφυγή με την προσχηματική επίκληση της αυτονόητης παραδοχής που λέει πως, «ότι ανακηρύξουμε έχουμε και την υποχρέωση να το υπερασπιστούμε γι αυτό καλύτερα να μην το ανακηρύξουμε», δεν συνιστά σύνεση αλλά φτηνή μπακαλίστικη κουτοπονηριά, που επί της ουσίας νομιμοποιεί την εκχώρηση κάτω από το τραπέζι. Προφανώς και έχουμε υποχρέωση να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα. Αλλά…<br /><br />Υπερασπίζομαι τα αυτονόητα, ΔΕΝ σημαίνει απλώς «δηλώνω παρουσία όταν αυτά παραβιάζονται» παίζοντας έτσι το παιχνίδι του αντιπάλου ο οποίος επιδιώκει μέσα από ένα σκηνικό κατατριβής δυνάμεων να μονιμοποιεί το «δικαίωμά» του σε διαρκή αμφισβήτηση.<br />Υπερασπίζομαι τα αυτονόητα, σημαίνει πως συμπεριφέρομαι με όρους εθνικά κυρίαρχου κράτους. Σημαίνει πως ότι παραβιάζει συνειδητά και σκόπιμα την επικράτειά μου, προειδοποιείται… προειδοποιείται… και τελικά καταρρίπτεται ή βυθίζεται, ώστε να μην υπάρξει δεύτερη φορά.<br />Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση προφανώς διαθέτει πλεόνασμα σοβαροφάνειας, ψευδονηφαλιότητας και υποκρισίας, αλλά συνιστά μακροχρόνια παραίτηση και εν τέλει ΕΚΧΩΡΗΣΗ, με όλα τα γράμματα κεφαλαία. Μια τέτοια προσέγγιση, μας θυμίζει ότι η Αλεξανδρούπολη, η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα αλλά και Κρήτη, υφίστανται ακόμη ως τμήματα της Ελληνικής επικράτειας, επειδή απλώς δεν απειλήθηκαν. Μόνο που αυτό το status, δεν είναι διαρκές για όσους αντιμετωπίζουν φοβικά τα αυτονόητα.<br /><br />Τα Ίμια στο όνομα του ΜΗ πολέμου, έγιναν γκρίζα. Το καθεστώς συγκεκριμένων νήσων και νησίδων αμφισβητείται συστηματικά. Η λογική της σύνεσης ΔΕΝ το εξαίρεσε από το μενού του βουλιμικού αντιπάλου. Στην Κύπρο ο Αττίλας εδραιώνει τετελεσμένα και τα εθνικά χρώματα της Θράκης, αμφισβητούνται με όχημα την «συνετή» στάση απέναντι σε διαρκείς προκλήσεις κατά την διάρκεια των δεκαετιών που προηγήθηκαν. Έτσι θα συνεχίσουμε;;; Υποκρινόμενοι πως δεν βλέπουμε ότι το τέλος του δρόμου είναι κοντά σε μια διαδρομή που ακολουθήσαμε και η οποία ήταν σπαρμένη με αυταπάτες;;;<br /><br />Τρίτον: Η Ελλάδα οφείλει να δραπετεύσει οριστικά από τον αστερισμό της καταστροφικής υποχωρητικότητας και να υιοθετήσει επιτέλους το ΔΙΚΟ της casus belli. Οι προκλήσεις πληθαίνουν ανησυχητικά και είναι αδύνατον η χώρα να συνεχίσει να πορεύεται με όχημα τις αυταπάτες της, παραδομένη στον παρασιτικό προστατευτισμό που έχει επιδεινώσει δραματικά την μεταπολεμική της θέση.<br /><br />Η πατρίδα μας οφείλει να κατανοήσει ότι το Τουρκικό casus belli δεν προέκυψε για να θεμελιώσει το δικαίωμα της Τουρκικής «άμυνας» έναντι μιας απροσδιόριστης δήθεν «απειλής» από την φοβική και άτολμη Ελλάδα. Το Τουρκικό casus belli είναι αμιγώς επιθετική στρατηγική, στην οποία η Τουρκία επιχειρεί να δώσει χαρακτηριστικά νομιμοφάνειας. Το Τουρκικό casus belli, είναι το εργαλείο ενός άλλου Αττίλα μέσω του οποίου η Τουρκική Εξωτερική πολιτική κλιμάκωσε τις διαχρονικές διεκδικήσεις της και στην εποχή της κλιμάκωσης της νεο-οθωμανικής επιθετικότητας, αναγορεύεται σε εργαλείο μέσα από το οποίο αμφισβητείται συνολικά η γεωπολιτική υπόσταση της Ελλάδας.<br /><br />Η επιθετική – απειλητική φυσιογνωμία αυτής της ενεργής απειλής, ΔΕΝ αντιμετωπίζεται με ψευδαισθήσεις και με την απατηλή προσδοκία της τυπικής ανάκλησης της απόφασης της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.<br /><br />Πρώτον γιατί επί της ουσίας η απειλή παραμένει ενεργή και απολύτως επικαιροποιημένη και… <br />Δεύτερον διότι το Τουρκικό casus belli, διαπερνά πλέον συνολικά την Τουρκική Εξωτερική πολιτική, παράγοντας συγκεκριμένα αποτελέσματα στην Συρία, στο Ιράκ, στην Λιβύη, στην Αρμενία, αλλά ΚΑΙ στο Αιγαίο… ΚΑΙ στην Κύπρο… ΚΑΙ στην ΝΑ Μεσόγειο… ΚΑΙ αλλού… Και μόνο οι πεφωτισμένοι εγκέφαλοι των «συνετών» της Αθήνας επιμένουν να μην το αντιλαμβάνονται.<br />Το Ελληνικό casus belli… <br /><br />Ως οργανικό και αναπόσπαστο στοιχείο ενός πλήρως αναθεωρημένου και επικαιροποιημένου Νέου Εθνικού Αμυντικού Δόγματος, μέρος του οποίου θα είναι και το Αρχιπελαγικό Αμυντικό Δόγμα, είναι η μόνη σοβαρή απάντηση την οποία οφείλει να δώσει μια χώρα που σέβεται τον εαυτό της, που δηλώνει αποφασισμένη να υπερασπιστεί την κυριαρχία της και διεκδικεί ρόλο και λόγο στις περιφερειακές εξελίξεις της επόμενης μέρας.<br /><br />Είναι ταυτόχρονα μία επιλογή που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη της και στην εκφυλιστική επίδραση των φοβικών συνδρόμων τα οποία συντηρούνται επιμελώς από τα ευαγή ιδρύματα και τους ευαγείς στρατηγιστές που απεραντολογούν αδιάκοπα αλλά παραμένουν απρόθυμοι να συνεκτιμήσουν τις συνέπειες των ευφυολογημάτων τους στην ιστορική διαδρομή αυτού του τόπου.<br /><br />Και φυσικά είναι μια επιλογή που από μια μεριά καταδεικνύει αποφασιστικότητα στην υπεράσπιση των αυτονόητων και στην περαιτέρω ισχυροποίησή τους με τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου και από την άλλη υποδηλώνει την απόλυτη και κατηγορηματική άρνηση αποδοχής τετελεσμένων, που θίγουν τα συμφέροντα του Ελληνισμού και διαρρηγνύουν τους όρους της στρατηγικής του ενότητας και συνοχής.<br /><br />Έτσι… Σε μια συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία που η Τουρκική διοίκηση εδραιώνει ήδη τα τετελεσμένα του Αττίλα στα Κατεχόμενα, με την ανοχή και την συγκατάθεση του χρεοκοπημένου ΟΗΕ, η Αθήνα οφείλει να δηλώσει απερίφραστα… <br /><br />Όχι μονάχα την πρόθεσή της να εφαρμόσει τα νόμιμα στο Αρχιπέλαγος αλλά παράλληλα με αυτό…<br /><br />Να υπενθυμίσει στους πάντες ότι ο τερματισμός της Κατοχής στην Κύπρο και η υλοποίηση των αρχικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος, ΕΙΤΕ με εργαλείο την αποφασιστική στάση της Διεθνούς κοινότητας, ΕΙΤΕ με την δημοσιοποίηση της ιστορικής δέσμευσης της Ελλάδας για απελευθέρωση των Κατεχομένων και οριστική εκδίωξη του Αττίλα από το νησί.<br /><br />Επίλογος…<br /><br />Ένας επίλογος που απευθύνεται κυρίως σε όσους εκλαμβάνουν βιαστικά και αβασάνιστα, όλα τα παραπάνω ως αδιέξοδες και απερίσκεπτα πολεμοχαρείς λογικές και αντιλήψεις. Απέναντί μας κύριοι υπάρχει η Τουρκία. Μια δύναμη η οποία οδηγεί συστηματικά σε ναυάγιο τις ψευδαισθήσεις περί συνεννόησης και κατευνασμού. Και αυτό ακριβώς θα συνεχίσει να κάνει, διότι η επιδίωξή της είναι να αφανίσει γεωπολιτικά τον Ελληνισμό (Ελλάδα και Κύπρο) ή να τον καθυποτάξει πλήρως σε ένα καθεστώς άβουλης και πλήρους δορυφοροποίησης, διότι έτσι και μόνον έτσι μπορεί να προσβλέπει στην ευόδωση του ιστορικού ρόλου τον οποίο ή ίδια επιφυλάσσει στον εαυτό της και θεωρεί ότι αυτός ο ρόλος θα πρέπει ντε φάκτο να της αναγνωριστεί.<br /><br />Όποιος συνεχίζει να επενδύει σε αυταπάτες έχοντας απέναντί του έναν τέτοιο γείτονα, συντηρεί την ψευδαίσθηση ότι αγοράζει χρόνο ενώ στην ουσία αυτό που κάνει είναι να προσφέρει απροβλημάτιστα στην Τουρκική Εξωτερική πολιτική τον γεωπολιτικό χρόνο που της είναι απαραίτητος προκειμένου να δημιουργήσει τις ευκαιρίες ώστε να δρομολογήσει ανατροπές που θα τροποποιήσουν δραματικά και αμετάκλητα τον περιφερειακό χάρτη.<br /><br />Αυτό το λάθος, δεν θα πρέπει να το κάνει η χώρα μας, γιατί αυτήν την φορά θα είναι μοιραίο. Η Ελλάδα οφείλει να προετοιμάζεται σε κάθε επίπεδο για την αποτελεσματική προάσπιση των Εθνικών της Δικαίων. Πολιτικά, διπλωματικά και επιχειρησιακά. Κυρίως οφείλει να προετοιμάσει και να επικαιροποιεί διαρκώς την Στρατηγική της Μοιραίας Νύχτας. Η μεγάλη ευκαιρία του Ιουλίου του 2016 χάθηκε, διότι την κρίσιμη στιγμή που η πατρίδα μας όφειλε να ανασκουμπωθεί και να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων, το πολιτικό της προσωπικό προτίμησε να εκφωνεί πανηγυρικούς για την Δημοκρατία στην Τουρκία του Ισλαμοφασίστα Ερντογάν.<br /><br />Η διαφαινόμενη ανατροπή του Ερντογάν, είναι φανερό πως θα δημιουργήσει μια νέα ιστορική ευκαιρία και αυτήν την φορά το κρίσιμο timing δεν θα πρέπει να χαθεί. Η Ελλάδα οφείλει να διδαχτεί ΚΑΙ από την εμπειρία της αλλά ΚΑΙ από το τίμημα της αναποφασιστικότητας και της ατολμίας της, και να αλλάξει ρότα. Αυτήν την φορά, οι προϋποθέσεις είναι ακόμη πιο ευνοϊκές. Οι μεταβολές που έχουν συντελεστεί στην περιφερειακή ισορροπία, είναι το πολύτιμο εργαλείο που μπορούν και θα πρέπει να αξιοποιήσουν τα ιστορικά έθνη της περιοχής, για να ξεμπερδέψουν οριστικά με τον νεο-οθωμανικό Εφιάλτη. Θα το τολμήσουμε;;;<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Ελληνικό casus belli η νέα αμυντική φιλοσοφία και η Στρατηγική της Μοιραίας Νύχτας

Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ Η δημόσια συζήτηση καταπιάνεται με μια εν πολλοίς προδιαγεγραμμένη απόφαση για τα εξοπλιστικά, ενώ στο περιβάλλον αυτής...

Διαβάστε την συνέχεια

''Αντίο'' Τουρκίας σε Δύση & μίσος για Ελλάδα: ''Εχθρός μας οι ΗΠΑ''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-06/8FC96D2E-1311-4AFF-9E66-5BC025A6B874.jpeg?itok=diEAGWSm" width="640" /><br /><br /><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br /><br />Μία αποκαλυπτική δημοσκόπηση έλαβε χώρα πριν λίγες ημέρες στη Τουρκία, όπου δείχνει προς το που στρέφεται η κοινωνία που έχει δημιουργήσει ο Ερντογάν.<br /><br />Στην έρευνα της Areda Survey που διεξήχθη με 2.100 συμμετέχοντες μεταξύ 1-3 Ιουνίου, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν: "Ποιο είναι το πιο σημαντικό ζήτημα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής;". Οι περισσότεροι απάντησαν το κουρδικό, οι οργανώσεις PYD-YPG στη Συρία, η καταπολέμηση της διασυνοριακής ''τρομοκρατίας" και oι σχέσεις με τις ΗΠΑ.<br /><br />Στις χώρες που αποτελούν απειλή για την Τουρκία, οι ΗΠΑ κατέλαβαν την πρώτη θέση με 54,6%. Το Ισραήλ ακολούθησε με 51%, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα με 31,1% και η Σαουδική Αραβία με 30,7%.<br /><br />Το 35,5% των συμμετεχόντων περιέγραψε τις ΗΠΑ ως «αναξιόπιστη χώρα», ενώ το 32,8% το χαρακτήρισε ως «αποικιακή»! <br /><br />Ρωσία ή ΗΠΑ; <br />''Εάν επρόκειτο να επιλέξετε ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, με ποια χώρα θα θέλατε η Τουρκία να αναπτύξει περισσότερες σχέσεις;'' Το 78,9% των ερωτηθέντων απάντησε η Ρωσία, ενώ το 21,1% δήλωσε οι ΗΠΑ.<br /><br />''Πώς θα περιγράφατε τις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας;'' Το 58,2% των ερωτηθέντων απάντησαν: ''Υπάρχει στρατηγική συνεργασία''. ''Ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί τομείς συνεργασίας μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας;''. Το 53,1 τοις εκατό των ερωτηθέντων δήλωσε «η συνεργασία στον τομέα της ενέργειας», ενώ το 24,1% είπε «εμπορική-οικονομική συνεργασία». <br /><br />Στην έρευνα, "Τι πιστεύετε για την επιλογή της Τουρκίας να αγοράσει τους S-400;", το 69,3% των ερωτηθέντων απάντησε ότι η αγορά του S-400 ήταν η σωστή απόφαση. <br /><br />''Το πιο σημαντικό πρόβλημα με την Αθήνα είναι η Ανατολική Μεσόγειος'' <br />Στην ενότητα των σχέσεων με την Ελλάδα στην έρευνα και στο ερώτημα "ποιο είναι το πιο σημαντικό πρόβλημα μεταξύ μας και της Ελλάδας;" , το 49,6% των συμμετεχόντων απάντησε στην ερώτηση: "Η τουρκική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο δεν είναι επιθυμητή". Υπήρχαν επίσης συμμετέχοντες που άγγιξαν θέματα όπως "η επιθυμία των Ελλήνων για την Κωνσταντινούπολη και η Αγία Σοφία".<br /><br /><div class="embed-media embed-media--rich-twitter" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1401801580664479744" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VtYmVkX2NsaWNrYWJpbGl0eV8xMjEwMiI6eyJidWNrZXQiOiJjb250cm9sIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1401801580664479744&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2F7016176_antio-toyrkias-se-dysi-misos-gia-ellada-ehthros-mas-oi-ipa&sessionId=ff34bb983f383b59ef05603ea2df1821311f6017&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=82e1070%3A1619632193066&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 886px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div><div class="embed-media embed-media--video-youtube" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"></div></div> Ο Ερντογάν αποκλείει πρόωρες εκλογές και κοινοβουλευτικό σύστημα<br /><br />Επίσημοι του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης της Τουρκίας (Κόμμα AK) απέρριψαν την Κυριακή την πιθανότητα πρόωρων εκλογών και το αίτημα της αντιπολίτευσης να επιστρέψει σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα.<br /><br />Ο Αντιπρόεδρος του AK Party Numan Kurtulmuş δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι η Τουρκία «δεν έχει ημερήσια διάταξη όσον αφορά τις πρόωρες εκλογές» και επανέλαβε ότι απαιτείται πολιτικό σύνταγμα.<br /><br />Οι πρόωρες εκλογές βρίσκονται στην «τεχνητή ατζέντα» των κομμάτων της αντιπολίτευσης, δήλωσε ο Kurtulmuş.<br /><br />«Προσπαθούν να δημιουργήσουν μια νέα ατζέντα πρόωρων εκλογών. Είναι φυσιολογικό τα κόμματα της αντιπολίτευσης να απαιτούν πρόωρες εκλογές, αλλά η Τουρκία συνεχίζει τον δρόμο της με μια θετική πολιτική ατζέντα», πρόσθεσε.<br /><br />«Το Κοινοβούλιο επίσης δεν θα εγκρίνει πρόωρες εκλογές, και το γνωρίζουν και αυτό. Προσπαθούν να κουράσουν την κυβέρνηση κάνοντας λόγο για πρόωρες εκλογές», δήλωσε ο Kurtulmuş.<br /><br />«Κάνουμε πολιτική με διαφάνεια και ακολουθούμε μια πολιτική εκλογών που προσπαθεί να κερδίσει καρδιές», πρόσθεσε.<br /><br />Όσον αφορά την ανάγκη για ένα πολιτικό σύνταγμα, ο Kurtulmuş τόνισε ότι το ισχύον σύνταγμα πρέπει να αλλάξει επειδή «φέρει τις αιματηρές κηλίδες του πραξικοπήματος του 1980».<br /><br />«Η Τουρκία πρέπει να προετοιμάσει το δικό της πολιτικό σύνταγμα», κατέληξε.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, ο αντιπρόεδρος της Ομάδας του Κόμματος του AKP, Bülent Turan, δήλωσε ότι η επιστροφή της Τουρκίας στο κοινοβουλευτικό σύστημα «δεν είναι τεχνικά δυνατή».<br /><br />«Για να έχει μια κοινοβουλευτική έγκριση 400 θέσεων για να επιστρέψει στο κοινοβουλευτικό σύστημα, το κόμμα AK πρέπει να συγκεντρώσει το 10% των ψήφων και το MHP να λάβει καθόλου ψήφους στις εκλογές. Δεν χρειάζεται να γελιόμαστε», είπε.<br /><br />Έχουν περάσει περισσότερα από τέσσερα χρόνια από τότε που η Τουρκία άλλαξε από ένα κοινοβουλευτικό σύστημα στο τρέχον προεδρικό σύστημα, αφού η πλειοψηφία των Τούρκων ψηφοφόρων επέλεξαν να δημιουργήσουν το νέο σύστημα.<br /><br />Η επίσημη μετάβαση στο νέο σύστημα έγινε όταν ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέλαβε τον προεδρικό όρκο στο Κοινοβούλιο μετά τις γενικές εκλογές της 24ης Ιουνίου 2018, κατά τις οποίες κέρδισε το 52,6% των ψήφων.<br /><br />Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε τα εξής:<br /><br />Είναι επίσημη γραμμή του κόμματος ΑΚΡ την οποία φυσικά δίνει ο Ερντογάν, ότι δεν επιθυμεί να γίνουν πρόωρες εκλογές στην Τουρκία. <br /><br />Αυτό είναι πολύ φυσικό, αφού οι δημοσκοπήσεις φέρνουν πολύ πίσω τον Τούρκο Πρόεδρο, από τους Δημάρχους Άγκυρας και Κωνσταντινούπολης που πρόσκεινται στο CHP, αλλά και από την Ασκενέρ Πρόεδρο του ΙΥΙ party, οπότε εκλογές στην Τουρκία τώρα θα σήμαιναν ήττα για τον Ερντογάν.<br /><br />Επίσης ο Ερντογάν προσβλέπει σε βελτίωση της κατάστασης σε κάποιους τομείς μελλοντικά, όπως ο περιορισμός του Covid και η εισροή χρημάτων στη χώρα μέσω τουρισμού, τουλάχιστον από τα μέσα Αυγούστου και μετά για φέτος και για όλο το 2022.<br /><br />Ελπίζει επίσης σε μεταστροφή έστω μικρή και σταδιακή των ΗΠΑ -ΕΕ υπέρ της Τουρκίας, με το σκεπτικό τι θα μπορούσε να πάει χειρότερα από ότι είναι τώρα;<br /><br />Αυτό θα σήμαινε ευνοϊκότερη μεταχείριση των διεθνών χρηματαγορών έναντι της τουρκικής λίρας η οποία έχει κυριολεκτικά πατώσει.<br /><br />Βέβαια τα παραπάνω έχουν μια κοινή παράμετρο, η οποία είναι η μη πρόκληση πρόωρων εκλογών από "άλλους παράγοντες", αφού λόγω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας την οποία διαθέτουν μαζί ΑΚΡ και ΜΗΡ αποκλείεται να οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές.<br /><br />Ποιοι μπορεί να είναι αυτοί οι άλλοι παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε πρόωρες εκλογές στην Τουρκία;<br /><br />Η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της Δημοκρατίας στην Τουρκία, είναι βέβαιο ότι θα είναι πολύ ψηλά στην ατζέντα των επικείμενων συνομιλιών Μπαϊντεν-Ερντογάν.<br /><br />Η άρνηση σεβασμού των αποφάσεων του Διεθνούς Δικαστηρίου Ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον Ερντογάν, αναφορικά με την άμεση αποφυλάκιση του Κούρδου ηγέτη του κόμματος HDP Demirtas και του ανθρωπιστή Kavala, αποτελούν σοβαρά δείγματα αυταρχισμού από τον Τούρκο Πρόεδρο.<br /><br />Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την αλλαγή της Αγίας Σοφίας από μουσείο σε τζαμί και τα όσα τραγελαφικά και άκομψα έχει κάνει και έχει πεί γύρω από το συγκεκριμένο θέμα , έχουν χτυπήσει ευαίσθητες χορδές σε ΕΕ και ΗΠΑ, καθιστώντας τον Ερντογάν ανεπιθύμητο.<br /><br />Στο εσωτερικό της χώρας, τα σκάνδαλα, οι σχέσεις μαφίας με πρωτοκλασάτα στελέχη και υπουργούς της κυβέρνησης του, η φτώχεια, ο πληθωρισμός, η κάκιστη οικονομική κατάσταση, η ανεργία και ο Covid, αποτελούν ανοιχτές πληγές που ματώνουν καθημερινά την Τουρκία.<br /><br />Ως πότε ο τουρκικός λαός θα υπομένει αυτή την κατάσταση, αυτό το σκέφτεται ο Ερντογάν;<br /><br />Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι ο Τούρκος Πρόεδρος ακροβατεί πολύ επικίνδυνα και πως μια κοινωνική έκρηξη είναι έτοιμη να σκάσει στην Τουρκία. Αυτό θα παράσερνε τα πάντα στο δρόμο της, αφού θα ήταν πάνω από όλους και από όλα.<br /><br />Το θέμα λοιπόν δεν είναι ότι ο Ερντογάν δεν θέλει να κάνει πρόωρες εκλογές, αλλά αν αντέξει μέχρι το 2023 που είναι προγραμματισμένες να γίνουν κανονικά οι εκλογές στην Τουρκία.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

''Αντίο'' Τουρκίας σε Δύση & μίσος για Ελλάδα: ''Εχθρός μας οι ΗΠΑ''

Ανδρέας Μουντζουρούλιας Μία αποκαλυπτική δημοσκόπηση έλαβε χώρα πριν λίγες ημέρες στη Τουρκία, όπου δείχνει προς το που στρέφεται η κοινωνία...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Μέρκελ φεύγει… ακολουθεί ο Ερντογάν; Θα αλλάξει κάτι για την Ελλάδα;

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/09/ERDOGAN-MERKEL-720x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="356" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/09/ERDOGAN-MERKEL-720x400.jpg" width="640" /></a><br /><br />Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ</b><br />Μεγάλες αλλαγές στην παγκόσμια σκηνή και στην Ευρώπη βρίσκονται σε εξέλιξη και η χώρα μας θα πρέπει να πάρει σοβαρά υπόψη: «Γερμανία χωρίς τη Μέρκελ, Τουρκία χωρίς Ερντογάν», γράφει η γερμανική εφημερίδα Die Zeit, τονίζοντας ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά το τέλος εποχής για τους δύο από τους μακροβιότερους στον κόσμο:<br /><br />«Η Μέρκελ καγκελάριος της Γερμανίας από το 2005,αποσύρεται από την πολιτική και ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν βρίσκεται στην πιο δύσκολη φάση της θητείας του ,καθώς όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι έχει μείνει πολύ πίσω από τους πιθανούς υποψήφιους αντιπάλους του και θα αποχωρήσει από το Παλάτι του στις επόμενες εκλογές, αν διεξαχθούν φυσικά, με δημοκρατικό τρόπο».<br />Στη Γερμανία, θεωρείται πλέον σίγουρο ότι οι Πράσινοι θα μετάσχουν στην νέα κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου και ενδεχομένως να ελέγχουν και την καγκελαρία.<br />«Οι Πράσινοι είναι ένα από τα κόμματα που επικρίνουν πολύ έντονα την ανοχή του Βερολίνου απέναντι στην Τουρκία.<br /><br />Ο Πράσινος βουλευτής Τζεμ Οζντεμίρ καλεί συνεχώς τη γερμανική κυβέρνηση να βάλει τέλος στην πολιτική κατευνασμού του Ερντογάν και να πάρει σαφή θέση σε θέματα όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και η ελευθερία του Τύπου στην Τουρκία. Οι Πράσινοι λένε μάλιστα ότι μόλις ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου, η στάση του Βερολίνου απέναντι στην Άγκυρα θα αλλάξει», τονίζει η Die Zeit.<br /><br />Στην Τουρκία επίσης ,οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούν ότι ο Ερντογάν θα αναγκαστεί να προκηρύξει εκλογές το αργότερο τον επόμενο χρόνο , καθώς η οικονομία βουλιάζει ημέρα με την ημέρα όλο και περισσότερο.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος έχει χάσει επίσης δια παντός τον ένθερμο σύμμαχό του, Ντόναλντ Τραμπ στην άλλη ακτή του Ατλαντικού, ενώ ο νέος πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δείχνει ότι θέλει φυσικά την Τουρκία ως στρατηγικό εταίρο, αλλά χωρίς τον Ερντογάν.<br /><br />«Τα πρώτα δείγματα της σχέσης Ερντογάν-Μπάιντεν ήταν εκρηκτικά και τώρα ο Τούρκος πρόεδρος αναμένεται να χάσει μια σημαντική υποστήριξη στην Ευρώπη μετά την αποχώρηση της Μέρκελ – και να βιώσει παρόμοιες εντάσεις με τη νέα γερμανική κυβέρνηση», εκτιμά η Die Zeit .<br /><br />Η γερμανική εφημερίδα προειδοποιεί πάντως ότι ο Ερντογάν δεν θα μείνει άπραγος και «θα μπορούσε να μεταφέρει στο …εξωτερικό ,την πολιτική κρίση , που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της Τουρκίας».<div><br />Η «μεταμόρφωση» της Λε Πεν<br /><br />Την ίδια ώρα στη Γαλλία, μια «μεταμορφωμένη» Μαρίν Λε Πεν, έχοντας εγκαταλείψει πολλά από τα ακροδεξιά της χαρακτηριστικά, εμφανίζεται έτοιμη να διαδεχτεί τον Εμμανουέλ Μακρόν στην προεδρία, καθώς ένα ισχυρό τμήμα της γαλλικής ελίτ, αλλά και της κοινωνίας φαίνεται πρόθυμο να δοκιμάσει και αυτή τη λύση.<br /><br />«Η Μαρίν Λε Πεν δεν απέχει πολύ από το να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Γαλλίας», εκτιμά το γερμανικό δίκτυο N-tv και εξηγεί:<br /><br />«Η Λε Πεν έχει αποτοξινώσει τον εαυτό της και το κόμμα της – τουλάχιστον εξωτερικά -δεν θέτει πλέον ζήτημα εξόδου της Γαλλίας από το ευρώ και υποστηρίζει μια «Ευρώπη των λαών». Αν και επιμένει στην απαγόρευση της μετανάστευσης, η Μαρίν Λε Πεν τονίζει τώρα ότι οι «καλά αφομοιωμένοι» Μουσουλμάνοι μπορούν να αποτελέσουν τμήμα της Γαλλίας», σημειώνει το Γερμανικό δίκτυο.<br /><br />Πριν από τέσσερα χρόνια, ο Μακρόν μπόρεσε να βασιστεί σε ένα πανεθνικό τείχος προστασίας ενάντια στην άκρα δεξιά – στο λεγόμενο “δημοκρατικό μέτωπο” – για να νικήσει την Μαρίν Λε Πέν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών. Αλλά ,σήμερα αυτό το «δημοκρατικό τείχος» δεν υπάρχει καθώς η κεντροαριστερά κατηγορεί τον Γάλλο πρόεδρο άκρατο νεοφιλελευθερισμό και η κεντροδεξιά τον αποστρέφεται καθώς της στέρησε πολλούς οπαδούς.<br /><br />Αλλωστε, η πανδημία και η κάκιστη αντιμετώπισή της από τον Μακρόν ,έχει ανατρέψει πολλά θέσφατα και στη Γαλλία. «Η πολιτική πραγματικότητα διαφέρει πολύ από το 2017 οι Σοσιαλιστές είναι κλινικά νεκροί, οι Κεντροδεξιοί είναι απελπιστικά διχασμένοι – και η Αριστερά εξακολουθεί να είναι τόσο ιδεοληπτική ώστε να μην έχει καμία ευκαιρία» ,σημειώνει το N-tv.<br /><br />Ενδεχόμενη νίκη της Μαρίν Λε Πεν στη Γαλλία ,θα υπονομεύσει βέβαια τον παραδοσιακό Γαλλο-γερμανικό άξονα, που καθόρισε τις μεταπολεμικές εξελίξεις στη Γηραιά ήπειρο.<div><br />Νέος άξονας Βερολίνου-Ρώμης;<br /><br />Με τους Πράσινους να παίζουν σημαντικό ρόλο στην νέα γερμανική κυβέρνηση, δεν αποκλείεται να δούμε να διαμορφώνεται ένας νέος άξονας: Βερολίνου-Ρώμης, λόγω της παρουσίας του Μάριο Ντράγκι στην ιταλική πρωθυπουργία.<br /><br />Τόσο οι Γερμανοί Πράσινοι όσο και ο Μάριο Ντράγκι έχουν πολλά σημεία που τους ενώνουν και κυρίως τη βούλησή τους να ακολουθήσουν την κεϋνσιανική πολιτική του Αμερικανού προέδρου Μπάιντεν στην Ευρώπη.<br /><br />Σύμφωνα με ανάλυση του αμερικανικού Ινστιτούτου «Center for American Progress ,ο Μάριο Ντράγκι αποτελεί «μια τεράστια ευκαιρία για τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να προωθήσει την ατζέντα του και στον οικονομικό τομέα στην Ευρωπαϊκή Ενωση».<br /><br />Με την ανάδειξη των Γερμανών Πρασίνων σε ρυθμιστικό παράγοντα στην Καγκελαρία ,ο Ιταλός πρωθυπουργός θα μπορέσει πιο εύκολα να προωθήσει μια άλλη πολιτική στην ΕΕ, μακριά από την αποτυχημένη και καταστροφική συνταγή της λιτότητας του διδύμου Μέρκελ-Σόιμπλε.<br /><br />«Ο Ντράγκι θέλει να υιοθετήσει η Ευρώπη μια νέα πορεία , ενάντια τους νεοφιλελεύθερους ιδεολόγους που επιδιώκουν την επιστροφή της ΕΕ στους αυστηρούς δημοσιονομικούς κανόνες που έφεραν την οικονομική καταστροφή. Και αυτό δεν πρόκειται για μια αυστηρά ευρωπαϊκή συζήτηση. Η ΕΕ είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας αμερικανικών προϊόντων. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ αντιπροσωπεύουν το ήμισυ της οικονομικής παραγωγής στον κόσμο, και μια ισχυρή ευρωπαϊκή οικονομία σημαίνει μεγαλύτερη αγορά αμερικανικών προϊόντων. Οπως λοιπόν ο Πρόεδρος Μπάιντεν πιέζει για τολμηρά μέτρα και μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών, πρέπει να ενθαρρύνει την Ευρώπη να κάνει το ίδιο ,με στόχο τη διαμόρφωση ενός διατλαντικού σχεδίου οικονομικής ανάκαμψης» τονίζεται στην ανάλυση του Center for American Progress.</div><div><br />15% παγκόσμιος φόρος στις πολυεθνικές<br /><br />Στον Αμερικανό πρόεδρο Μπάιντεν πρέπει να πιστωθεί άλλωστε και η ιστορική συμφωνία των υπουργών Οικονομικών των χωρών της G7 για τη θέσπιση ενός παγκόσμιου ελάχιστου φορολογικού συντελεστή 15% στα κέρδη των πολυεθνικών κολοσσών.<br /><br />Ο Μπάιντεν είχε προτείνει ο ελάχιστος φόρος να είναι 21%, θέλοντας και με το «εργαλείο» αυτό να χρηματοδοτήσει το φιλόδοξο πρόγραμμά του για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ενίσχυση της απασχόλησης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τελικά, υιοθετήθηκε μια συμβιβαστική λύση στο 15%, στη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών των Επτά πλουσιότερων χωρών του κόσμου στο Λονδίνο στις 4 και 5 Ιουνίου.<br /><br />Ο στόχος είναι η καταπολέμηση των φορολογικών παραδείσων ,καθώς θα αποθαρρύνονται οι πολυεθνικές να μεταφέρουν τα κέρδη τους σε χώρες με χαμηλό φόρο, ανεξάρτητα από το πού πραγματοποιούνται οι πωλήσεις τους.<br /><br />Η συμφωνία πλήττει κυρίως του Γίγαντες του διαδικτύου -τις λεγόμενες GAFAM (Google, Amazon, Facebook, Apple και Microsoft) , που έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να μην καταβάλουν φόρους. «Οι πιθανότητες μιας παγκόσμιας συμφωνίας έχουν αυξηθεί πολύ. Τώρα πρέπει να κάνουμε το τελευταίο βήμα για να επεκτείνουμε αυτήν τη συναίνεση σε όλα τα μέλη της G20 και σε όλες τις χώρες που συμμετέχουν στον ΟΟΣΑ», δήλωσε ο επίτροπος Οικονομίας της ΕΕ, Πάολο Τζεντιλόνι.<br /><br />Οπως λέει ο διάσημος Κολομβιανός οικονομολόγος Χοσέ Αντόνιο Οκάμπο στην Le Monde, «ενώ μέχρι τώρα, η ιστορία μας είχε διδάξει να μην έχουμε πάρα πολλές προσδοκίες από τον εκάστοτε νέο ένοικο του Λευκού Οίκου, θα πρέπει σήμερα να χειροκροτήσουμε και με τα δύο χέρια τις πρωτοβουλίες της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, όπως, και την πρόταση Μπάιντεν να αρθούν οι πατέντες πνευματικής ιδιοκτησίας στα εμβόλια κατά του Covid-19, ώστε να μπορούν να παραχθούν σε διάφορες χώρες».<br /><br />Η συμφωνία των υπουργών Οικονομικών του G7 είναι βέβαια ένα πρώτο βήμα, καθώς τις επόμενες εβδομάδες θα συζητηθεί και στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), αλλά και στη συνάντηση του G20, στην οποία θα μετάσχουν επίσης οι εκπρόσωποι της Ινδίας, της Βραζιλίας και της Κίνας.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, όμως, κερδίζει έδαφος η πρωτοβουλία Μπάιντεν να αντικατασταθεί επιτέλους το καταστροφικό δόγμα των “Reaganomics” – της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του μακαρίτη Ρόναλντ Ρέιγκαν που κυριάρχησε από τη δεκαετία του `80 και στην Ευρώπη με τη συνταγή του Θατσερισμού.<br /><br />Οι πολιτικές ελίτ αρχίζουν να κατανοούν ότι είναι ανάγκη για το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα να περιοριστούν οι κοινωνικές ανισότητες. Όχι από φιλανθρωπική διάθεση φυσικά, αλλά για να μην ακολουθήσει μια κοινωνική έκρηξη με απρόβλεπτες συνέπειες για το ίδιο το σύστημα…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Η Μέρκελ φεύγει… ακολουθεί ο Ερντογάν; Θα αλλάξει κάτι για την Ελλάδα;

Του ΜΙΧΑΛΗ ΨΥΛΟΥ Μεγάλες αλλαγές στην παγκόσμια σκηνή και στην Ευρώπη βρίσκονται σε εξέλιξη και η χώρα μας θα πρέπει να πάρει σοβαρά υπόψη: ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι πραγματικά συμβαίνει με την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης»

<a href="https://mloyngqtz6hc.i.optimole.com/jd52Ra0.9O3R~f565/w:768/h:1024/q:74/https://tourkikanea.gr/wp-content/uploads/2021/06/E0tlX0VXMAE0yHL.jpg"><img height="640" src="https://mloyngqtz6hc.i.optimole.com/jd52Ra0.9O3R~f565/w:750/h:440/q:74/rt:fill/g:sm/https://tourkikanea.gr/wp-content/uploads/2021/06/E0tlX0VXMAE0yHL.jpg" width="630" /></a><br /><br /><b>Στέργιος Γιαλάογλου </b>– Δικηγόρος<br />Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μία έντονη κινητικότητα από μέρους των εγχώριων δορυφόρων της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής αναφορικά με την μη συμμόρφωση της Ελλάδος στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων – ΕΔΑΔγια την “Τουρκική Ένωση Ξάνθης – ΤΕΞ” και την επικείμενη απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου κατόπιν της νέας προσφυγής του παράνομου σωματείου. Η πρωτοβουλία της ανάδειξης του συγκεκριμένου θέματος ανήκει κυρίως στην “Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης”, μια ΜΚΟ όργανο του Τουρκικού ΥΠΕΞ, η οποία βρίσκει πρόθυμους γνωστούς επιλεκτικά ευαίσθητους, «παρατηρητές» ανθρωπίνων δικαιωμάτων που η εμμονή τους εναντίον της Ελλάδος, αγγίζει πλέον τα όρια της σκοπιμότητας.<br /><br />Πόσοι άραγε γνωρίζουν το ιστορικό αυτής της υπόθεσης και την δικαστική της εξέλιξη; Πόσοι άραγε γνωρίζουν την θέση της Ελλάδος και πού έγκειται η εύλογη αντίδρασή της στη λειτουργία του σωματείου; Αναρωτιέμαι γιατί κανείς από όλους τους φλύαρους αναλυτές δεν εξηγεί στην κοινή γνώμη τα επιχειρήματα κάθε πλευράς και τί συνεισέφερε στην υπόθεση η δικαστική πορεία της.<br /><br />Η υπόθεση ξεκίνησε το 1986 με αίτησητου τότε Νομάρχη Ξάνθης, με την οποία ζητήθηκε η δικαστικήδιάλυση του σωματείου με την επωνυμία «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», λόγω του ότι η λειτουργία αυτού απέβη παράνομη και αντίθετη προς τη δημόσια τάξη. Στο άρθρο 8 του καταστατικού του εν λόγω σωματείου αναφερόταν μεταξύ άλλων, ότι “σκοπός της ιδρύσεως της Τουρκικής Ενώσεως είναι όπως εργαστεί υπέρ της πνευματικής, σωματικής και ψυχικής διαπαιδαγωγήσεως των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, να δημιουργήσει μεταξύ αυτών ειλικρινείς δεσμούς φιλίας και αλληλεγγύης και να συμβάλει [σ.σ. προσέξτε!]εις την μεταξύ των Τούρκων της Δυτικής Θράκης διάδοση των πνευματικών, κοινωνικών και θρησκευτικών μεταρρυθμίσεωντων προελθόντων εκ της Τουρκικής μεταπολιτεύσεως».<br /><br />Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν εξειδικεύονταν στο καταστατικό το περιεχόμενο των ως άνω “πνευματικών, κοινωνικών και θρησκευτικών μεταρρυθμίσεων της Τουρκικής μεταπολιτεύσεως” για να μπορέσει το Δικαστήριο να μορφώσει πλήρη γνώση περί του αν οι μεταρρυθμίσεις αυτές, των οποίων η διάδοση και μάλιστα όχι μόνο μεταξύ των μελών του, αλλά αδιακρίτως μεταξύ των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, αποτελεί ένα από τους σκοπούς του σωματείου, είναι σύννομα ή όχι.<br /><br />Η συγκεκριμένη διατύπωση άφηνε πολλά ερωτηματικά αναφορικά με το αν συμφωνεί με τις διατάξεις και επιδιώξεις του Ελληνικού Πολιτεύματος, ενώ απροκάλυπτα έδινε στίγμα ότι ένα σωματείο, μέσα στα όρια της Ελληνικής Επικράτειας, εξυπηρετεί σκοπούς πολιτειακούς ξένου κράτους, επιθυμούσε την επικράτηση Τουρκικών ιδεωδών, που αντικειμενικά συνιστά σκοπό ευθέως αντίθετο προς τη δημόσια τάξη.<br /><br />Ακόμη πιο έντονη ήταν η αντίθεση προς την δημόσια τάξη εν όψει άλλων διατάξεων του καταστατικού με τις οποίες ορίζονταν, ότι τα μέλη πρέπει «να μη έχωσι κοινωνικάς και εθνικάς πεποιθήσεις αντίθετους προς εκείνας, ας έχει το Σωματείον (έτσι απροσώπως και χωρίς ακριβή καθορισμό του περιεχομένου) και ότι «η Ένωσις έχει δύο ειδών σφραγίδας, εξ ων η μία επίσημος και η άλλη ανεπίσημος», χωρίς ιδιαίτερη μνεία της αιτίας προς τούτο.<br /><br />Το Δικαστήριο ορθώς έκρινε ότι οι ημεδαποί – ομογενείς ή όχι, ομόθρησκοι ή αλλόθρησκοι, ομόγλωσσοι ή αλλόγλωσσοι, οι οποίοι απέκτησαν την Ελληνική Ιθαγένεια κατά οποιοδήποτε τρόπο (γέννηση, νομιμοποίηση, γάμος, πολιτογράφηση κλπ) ονομάζονται Έλληνες και μόνο Έλληνες, ο δε όρος «Τούρκος», ή «Τουρκικός» κλπ κατά την καθιερωμένη έννοια στην Ελληνική γλώσσα, η οποία κατά το Σύνταγμα της Ελλάδος είναι η επίσημη γλώσσα του Κράτους, δεν υποδηλώνει τον Έλληνα πολίτη, που πρεσβεύει απλώς άλλη θρησκεία από την επικρατούσα στην Ελλάδα και ομιλεί άλλη από την Ελληνική γλώσσα, αλλά κυρίως ξένο υπήκοο (Τούρκος στην ιθαγένεια).<br /><br />Το Εφετείο έκρινε επιπλέον ότι η “ΤΕΞ” απέβλεπε στη διάδοση στην Ελλάδα των τουρκικών ιδεωδών, όπως τα είχε προσδιορίσει ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ κατά τη διακήρυξη της νεοσύστατης Δημοκρατίας στην Τουρκία. Τούτο πράττοντας, ο εν λόγω σύλλογος διακρινόταν από άλλους συλλόγους αναγνωρισμένους στην Ελλάδα, τα μέλη των οποίων ανήκαν σε εθνικές μειονότητες, διότι αυτά απέβλεπαν μονάχα στη διαφύλαξη των πολιτιστικών εθίμων και παραδόσεών τους.<br /><br />Σύμφωνα με την τελική απόφαση της Ολομελείας του Αρείου Πάγου (4/2005), κρίθηκε ότι «η αναφορά στην τουρκική ταυτότητα δεν έχει την έννοια της απώτερης τουρκικής καταγωγής αλλά αποκάλυπτε τις επιδιώξεις τους να εμφανιστούν ως μέλη υφιστάμενης στην Ελλάδα εθνικής (τουρκικής) μειονότητας, η οποία επιδιώκει την προώθηση εντός των ορίων της Ελληνικής Επικράτειας πολιτειακών σκοπών ξένου κράτους, της Τουρκίας. Ότι το σωματείο, με την εμμονή του να έχει το επίθετο «Τουρκική» στην επωνυμία της Ένωσης, σε αντίθεση προς τις προαναφερόμενες συνθήκες, όχι μόνο δεν συμβάλλει στην ειρηνική συμβίωση των πολιτών της περιοχής, που είναι αναγκαία για το γενικό καλό και των δύο ελληνικών κοινοτήτων, μουσουλμανικής και χριστιανικής, αλλά εγείρει ανύπαρκτο μειονοτικό πρόβλημα «Τούρκων». Ότι αν ήθελε να υποδηλώσει μόνο την καταγωγή των μελών του με την χρήση του όρου «Τουρκική Ένωση» θα μπορούσε να το πράξεικαθιστώντας σαφέστερη προς αυτήν την κατεύθυνση, την επωνυμία της Ένωσης, ώστενα μη δημιουργείται καμία παραπλάνηση. Έκρινε δε ότι ο ως άνω σκοπός προσκρούει στη δημόσια τάξη και η διάλυση είναι εναρμονισμένη προς το επιβαλλόμενο αναγκαίο μέτρο περιορισμού της σωματειακής ελευθερίας και τελεί σε σχέση αναλογίας μεταξύ των ανωτέρω παραβιάσεων του σωματείου και του σκοπού που είναι η διαφύλαξη της κοινωνικής ισορροπίας και της γαλήνης μεταξύ Μουσουλμάνων και Χριστιανών, και κατ` επέκταση της χώρας, χωρίς να παραβιάζονται οι διατάξεις του Συντάγματος, της ΕΣΔΑ και του άρθρου 105 αριθ. 3 ΑΚ, ούτε και τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 1της Σύμβασης – Πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των εθνικών μειονοτήτων.<br /><br />Ο Αρειος Πάγος στην απόφαση του μάλιστα, έλαβε υπόψη του ότι το ίδιο το ΕΔΑΔ, ενόψει της πιο πάνω διάταξης του άρθρου 11 της ΕΣΔΑ, με απόφασή του της 17-2-2004 που εκδόθηκε στην υπόθεση πολιτών κατά της Πολωνίας, για άρνηση των αρχών να προβούν στην επίσημη καταχώρηση σωματείου έκρινε ότι: Η ελευθερία συνεταιρισμού δεν είναι απόλυτη και πρέπει να γίνει δεκτό ότι όταν ένα σωματείο, δια των δραστηριοτήτων του ή των προθέσεων τις οποίες δηλώνει ρητώςή σιωπηρώς στο πρόγραμμά του, θέτει σε κίνδυνο τους θεσμούς του Κράτους ή τα δικαιώματα και τις ελευθερίες άλλων, το άρθρο 11 (της ΕΣΔΑ) δεν αποστερεί από τις αρχές ενός Κράτους την εξουσία προστασίας των εν λόγω θεσμών και προσώπωνκαι ότι τούτο απορρέει και από την παρ. 2 του άρθρου 11 και από τις θετικής υποχρεώσεις του Κράτους δυνάμει του άρθρου 1 της Συμβάσεως να αναγνωρίζει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των προσώπων τα οποία εξαρτώνται από τη δικαιοδοσία του (σκέψη 94 της απόφασης αυτής). Ακόμη, το ΕΔΑΔ με απόφασή της 10-7-1998, που εκδόθηκε σε ανάλογη υπόθεση κατά Ελλάδος, έκρινε ότι αν ένα σωματείο, μετά την αναγνώρισή του, εμπλακεί σε δραστηριότητες ασυμβίβαστες προς τη δημόσια τάξη ή προς τους κατ` αρχήν νόμιμους σκοπούς που φαίνεται ότι επιδιώκει σύμφωνα με το καταστατικό του, οιαρμόδιες αρχές δεν θα ήταν δυνατόν να παραμείνουν αδύναμες να αντιδράσουν και ότι σύμφωνα με το άρθρο 105 του Ελληνικού ΑΚ,το πρωτοδικείο θα μπορούσε να διατάξει τη διάλυση του σωματείου αν η δραστηριότητά του αποδεικνυόταν ότι είναι παράνομη, αντίθετη στα χρηστά ήθη ή στη δημόσια τάξη.<div><br />Το ίδιο το ΕΔΑΔ αντίθετα, το 2008 με την απόφαση του για την ΤΕΞ, έκρινεότι μολονότι δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες του η αξιολόγηση του βάρους που αποδίδει η Ελλάδα στα σχετικά με τη μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης ζητήματα, δεν θεωρεί, ότι η επωνυμία και η χρήση του όρου «τουρκικός» στο καταστατικό του σωματείου επαρκούσαν από μόνες τους για να συμπεράνει κανείς την επικινδυνότητα του συλλόγου για τη δημόσια τάξη.Πράγματι, ο σκοπός του εν λόγω συλλόγου, όπως αναφέρεται στο καταστατικό του, συνίστατο στην προώθηση και την ανάπτυξη της κουλτούρας των «Τούρκων της Δυτικής Θράκης» και στη δημιουργία σχέσεων φιλίας και αλληλεγγύης μεταξύ τους. Κατά συνέπεια, έκρινε ότι από το καταστατικό του επεδίωκε ειρηνικούς στόχους που απέβλεπαν στην ενίσχυση των πολιτισμικών σχέσεων μεταξύ των μελών μιας μειονότητας. Το Δικαστήριο δέχεται ότι η εδαφική ακεραιότητα, η εθνική ασφάλεια και η δημόσια τάξη δεν μπορεί να απειλούνται από τη λειτουργία ενός συλλόγου, ο σκοπός του οποίου είναι η προώθηση της κουλτούρας μιας περιοχής, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι αποβλέπει επίσης μερικώς στην προώθηση της κουλτούρας μιας μειονότητας. </div><div><br /></div><div>Η ύπαρξη μειονοτήτων με διαφορετική κουλτούρα σε μια χώρα αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο μια δημοκρατική κοινωνία θα έπρεπε να ανέχεται, ακόμη και να στηρίζει σύμφωνα με αρχές του διεθνούς δικαίου.Στέκεται στο δικαίωμα έκφρασης των απόψεων μέσω της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι και στο δικαίωμα του καθενός να εκφράζει, στο πλαίσιο της νομιμότητας, τις πεποιθήσεις του επί της εθνικής του ταυτότητας. Υιοθετεί μάλιστα την άποψη ότι όσο σοκαριστικές και απαράδεκτες μπορεί να φαίνονται ορισμένες απόψεις ή χρησιμοποιούμενοι όροι στα μάτια των αρχών, η διάδοσή τους δεν μπορεί αυτόματα να αναλυθεί ως απειλή για τη δημόσια τάξη και την εδαφική ακεραιότητα μιας χώρας, αφού η ουσία της δημοκρατίας έγκειται στην ικανότητά της να επιλύει προβλήματα μέσω ανοικτής συζήτησης.Ετσι το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ελληνικές αρχές υπερέβησαν το περιθώριο εκτίμησης που διέθεταν και ότι η διάλυση του σωματείου δεν ήταν αναγκαία.<br /><br />Τι μας είπε το ΕΔΑΔ; Ότι η αξιολόγηση του βάρους που αποδίδει η Ελλάδα στα σχετικά με τη μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης ζητήματα, δεν μπορεί να αξιολογηθεί από το Δικαστήριο και ότι όσο σοκαριστικές και απαράδεκτες μπορεί να φαίνονται ορισμένες απόψεις ή χρησιμοποιούμενοι όροι στα μάτια των αρχών, η διάδοσή τους δεν μπορεί αυτόματα να αναλυθεί ως απειλή για τη δημόσια τάξη και την εδαφική ακεραιότητα μιας χώρας. Αυτή η προσέγγιση όμως είναι απλά μια φαντασιακή εξιδανίκευση που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Χάρη στην υπεραπλουστευτική λογική του ΕΔΑΔ που θεωρει μείζον το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι, το σωματείο (ΤΕΞ) καταφέρνει να αποφύγει να απαντήσει στα ερωτήματα που έθεσαν εξ αρχής τα ελληνικά δικαστήρια για την σημασία του αναφερόμενου σκοπού που αφορά στην μεταξύ των Τούρκων της Δυτικής Θράκης διάδοση των πνευματικών, κοινωνικών και θρησκευτικών μεταρρυθμίσεωντων προελθόντων εκ της Τουρκικής μεταπολιτεύσεως», και τί ακριβώς εννοεί;<br /><br />Ποιες είναι τελικά οι κοινωνικές και θρησκευτικές μεταρρυθμίσεις της Τουρκικής μεταπολίτευσης και γιατί έχουν σημασία για τους μουσουλμάνους της Θράκης; Γιατί οι μεταρρυθμίσεις ενός άλλου κράτους θα πρέπει να διαδοθούν μεταξύ των μελών του σωματείου; Μήπως γιατί θεωρούν τους μουσουλμάνους της Θράκης, πολίτες και συνέχεια του νεοσύστατου Τουρκικού Κράτους; Μήπως γιατί επιθυμούν να επιβάλλουν στους μουσουλμάνους της Θράκης, τουρκική συνείδηση;<br /><br />Και εν τέλει τι σημαίνει η απαγόρευση στα μέλη του σωματείου να μη έχωσι κοινωνικάς και εθνικάς πεποιθήσεις αντίθετους προς εκείνας, ας έχει το Σωματείον;Γιατί το ΕΔΑΔ δεν αξιολόγησε (ή γιατί η Ελλάδα δεν υπερτόνισε) αυτήν την ανεπίτρεπτη και αντιδημοκρατική απαγόρευση; Τί είδους ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι είναι αυτή που επιβάλλει στα μέλη ενός σωματείου συγκεκριμένη κοινωνική και πολιτική πεποίθηση;<br /><br />Με την συγκεκριμένη απόφαση επιχειρείται μια εκ πλαγίου αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, αφού τυχόν αναγνώριση του δικαιώματος δημιουργίας ένωσης Τούρκων πολιτών στην Δυτική Θράκη, καταργεί στην πράξη την θρησκευτική ταυτότητα της μουσουλμανικής μειονότητας και την καθιστά εθνική μειονότητα. Η επιμονή των προξενοδίαιτων και εντολοδόχων του Τουρκικού Προξενείου στην Θράκη, στην επί 35 χρόνια δικαστική αναγνώριση της Ενωσης, χωρίς καμία τροποποίηση των σκοπών του, εξηγείται από την πάγια επιδίωξη της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής που το θέτει σε κάθε συνάντηση Τούρκου αξωματούχου με Ελληνα ομόλογο του. Θα μπορούσαν επί τόσα χρόνια, να τροποποιήσουν τις επίμαχες διατάξεις του καταστατικού τους και να συμμορφωθούν προς τις οδηγίες που σαφώς έθεσε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, αντί να επιμένουν στην ίδια αδιέξοδη τακτική. Ουδείς αρνείται το δικαίωμα ατομικού αυτοπροδιορισμού, αλλά αδυνατώ να δικαιολογήσω την πεισματική άρνηση να κατανοήσουν τις ανησυχίες της πατρίδας τους στον συλλογικό αυτοπροσδιορισμό, εκτός κιαν δεν την νιώθουν πατρίδα τους.<br /><br />Θα μπορούσε άραγε να συσταθεί σωματείο π.χ φιλοναζιστική Ενωση Βερολίνου που να εντρυφήσει τα μέλη του στις αρχές του εθνικοσιαλισμού και της υπεροχής της Αρείας Φυλής; Θα μπορούσε να συσταθεί στην Τουρκία σωματείο Ενωση Φίλων Αγίας Σοφίας ή Ενωση Ελληνων Κωσταντινουπολιτών με σκοπό να διαδοθεί η Μεγάλη Ιδέα ότι πάλι με χρόνια και καιρούς πάλι δικά μας θα είναι;<br /><br />Πώς εξιδανικεύεις τις κοινωνικές και θρησκευτικές αξίες της Τουρκικής μεταπολίτευσης, όταν είναι υπεύθυνη για δύο γενοκτονίες Αρμενίων και Ποντίων, όταν είναι υπεύθυνη για την εκκαθάριση Ιμβρου και Τενέδου, για τα Σεπτεμβριανά του 1955 έως τις διώξεις όλων των Ελλήνων του 1964 και θέλεις να τις διαδώσεις μεταξύ των μελών σου ως σωματείο, χωρίς να θέσεις υπό διακινδύνευση την ειρήνη και την αρμονική συμβίωση μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στην Θράκη;<br /><br />Η δικαστική κρίση όπως αυτή του ΕΔΑΔ δεν μπορεί να είναι ρηχή και επιφανειακή, δεν μπορεί να αδιαφορεί για τις διεθνείς συνθήκες και τον σεβασμό στο διεθνές δίκαιο, δεν μπορεί να αγνοεί τον εύλογο προβληματισμό και τις επιφυλάξεις ενός κράτους, την ευαισθησία που διακατέχει μια υπεύθυνη συντεταγμένη Πολιτεία που οφείλει να προστατεύει την κοινωνική ειρήνη και την δημόσια τάξη.<br /><br />Η Ελληνική Δημοκρατία μέχρι σήμερα ανέχεται τόσο την λειτουργία μιας παράνομης οργάνωσης, σωματείου που εξακολουθεί να προκαλεί αδιαφορώντας για την ισχύουσα αμετάκλητη απόφαση περί διάλυσης της.<br /><br />Αναρωτιέμαι γιατί εμείς ως κράτος θα πρέπει να υποχωρούμε κάθε φορά που κάποιος αμφισβητεί την δημοκρατικές μας κατακτήσεις; Γιατί να επιτρέψουμε τους υποστηρικτές της Τουρκικής μεταπολίτευσης να διαδώσουν τις ιδέες τους μεταξύ των μουσουλμάνων κατοίκων της Θράκης; Οσοι νιώθουν πραγματικά να έλκονται από τις πράξεις και τις δράσεις της γείτονος σε κοινωνικό ή θρησκευτικό επίπεδο, στο διάβα της ιστορίας έως σήμερα, μπορούν να συνεχίσουν να το κάνουν στις ιδιωτικές συνευρέσεις τους. Ως Ελληνες πολίτες όμως οφείλουν να σέβονται το κράτος τους, να κατανοούν τις εύλογες ανησυχίες του, να συμμορφώνονται προς τους νόμους και να μην λοξοκοιτάζουν προς άλλη κατεύθυνση. Οι νόμοι δεν είναι πλαστελίνη, ούτε λάστιχο για να το τραβήξουμε όπως θέλουμε, όπου θέλουμε. Το γεγονός ότι δεν προκλήθηκαν επεισόδια μέχρι τώρα, δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία για την έλλειψη προσφορότητας ώστε να προκληθούν στο μέλλον. Δηλαδή το ΕΔΑΔ θεωρεί ότι επειδή δεν συνέβησαν επεισόδια, δεν υπάρχει κίνδυνος για την δημόσια τάξη. Ετσι όμως καταργεί στην πράξη το προληπτικό καθήκον μιας χώρας να αποτρέψει μια τέτοια δυσμενή εξέλιξη που θα προκαλέσει ένας συλλογικός αυτοπροσδιορισμός εθνικής ταυτότητας.<br /><br />Για αυτό άλλωστε οι παράγοντες του σωματείου αλλά και οι παρατηρητές – υποστηρικτές δικαιωμάτων, αποφεύγουν να μιλήσουν για την ουσία του προβλήματος, που είναι οι σκοποί του σωματείου.<br /><br />Η απόφαση του ΕΔΑΔ αντιμετωπίζει αντικειμενικές δυσκολίες να τύχει εφαρμογής στην Ελλάδα, ειδικά όταν έχει προηγηθεί ήδη απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου που έχει κρίνει το θέμα και δεν έχουν μεταβληθεί στο ελάχιστο τα δεδομένα που οδήγησαν στην αμετάκλητη κρίση.<br /><br />Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποκτήσουμε ένα παρόμοιο με το Κυπριακό, πρόβλημα, δεν χρειάζεται να ανοίξουμε την κερκόπορτα στην ανυπομονούσα «Μητέρα Γαλάζια Πατρίδα» που ονειρεύεται μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία.<br /><br /><a href="https://tourkikanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι πραγματικά συμβαίνει με την «Τουρκική Ένωση Ξάνθης»

Στέργιος Γιαλάογλου – Δικηγόρος Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μία έντονη κινητικότητα από μέρους των εγχώριων δορυφόρων της τουρκικής ε...

Διαβάστε την συνέχεια