Τι μας λένε πίσω από τις γραμμές Δένδιας και Τσαβούσογλου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9EfyPm7lvbmAVln3mOl3seiFJNTNKzdPtUnBbk9BvcanKML-r6jaXGbBr3F4evVcev4uaP52hSdFnM-_gTng6MsHFif7smOE69y19dYk7KBGv7LsyeOIIJO0jMmZ3dih6bBlkCLAkLD0/s1600/ELIAMEP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9EfyPm7lvbmAVln3mOl3seiFJNTNKzdPtUnBbk9BvcanKML-r6jaXGbBr3F4evVcev4uaP52hSdFnM-_gTng6MsHFif7smOE69y19dYk7KBGv7LsyeOIIJO0jMmZ3dih6bBlkCLAkLD0/s640/ELIAMEP.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b> Καπούτσης Χρήστος</b><br />Η αποκωδικοποίηση των δηλώσεων που κάνουν οι υπουργοί Εξωτερικών, αποτελεί ίσως το πιο ισχυρό μέσο για την κατανόηση, κρίσιμων θεμάτων διεθνούς πολιτικής, αλλά και διμερών σχέσεων, ειδικά μάλιστα, όταν αυτές, βρίσκονται στο κόκκινο, σε μια επικίνδυνη φάση κλιμακούμενης έντασης. Και αναφέρομαι προφανώς στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Επιλέγω, δύο δηλώσεις των υπουργών εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας, ενδεικτικές του κλίματος στις σχέσεις των δύο γειτονικών κρατών που, παρεμπιπτόντως, είναι και σύμμαχοι στο NATO. <br /><br />Ο Νίκος Δένδιας, ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας δηλώνει: «η Τουρκία διεξάγει την εξωτερική πολιτική της, με όρους της διπλωματίας των κανονιοφόρων του 19ου αιώνα». Και προσθέτει, «Μια επιθετική πολιτική. εκ μέρους της Άγκυρας, που θέτει σε κίνδυνο την ειρήνη και την σταθερότητα στα νότια της ΕΕ, υπονομεύοντας τις συλλογικές μας προσπάθειες και υποδαυλίζοντας προκλήσεις, όπως είναι η μετανάστευση και η τρομοκρατία».<br /><br />Παραθέτω και τη άλλη δήλωση, του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου: «Εμείς λέμε στην Ελλάδα- το είπε στον Μητσοτάκη ο ίδιος ο Πρόεδρός μας ο Τ. Ερντογάν στον Λονδίνο- ότι εμείς μπορούμε να κάνουμε μια συμφωνία με σάς, αρκεί εσείς, να είστε έτοιμοι για συμβιβασμό. Υπάρχουν περιοχές στο Αιγαίο, που δεν ανήκουν στην Ελλάδα. Και για την ανατολική Μεσόγειο, ας καθίσουμε να μιλήσουμε. Να μάθετε, εσείς οι Έλληνες, πώς να μοιραστείτε την ανατολική Μεσόγειο και τους ενεργειακούς της πόρους». Και προσθέτω τη δήλωση του προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν, ότι «η Ελλάδα αποδέχεται σταδιακά την κατάσταση που δημιουργεί η Τουρκία στην Αν. Μεσόγειο».<br /><br />Μια πρώτη προσέγγιση των δηλώσεων των δύο υπουργών Εξωτερικών Ελλάδας και Τουρκίας είναι ότι: Η Ελλάδα, αμύνεται και προσπαθεί να διαφυλάξει αλώβητα τα κυριαρχικά και άλλα δικαιώματά της, επικαλούμενη τη διεθνή νομιμότητα, την συμμαχική αλληλεγγύη και με στήριγμα την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων. Η Τουρκία παρανομεί, διεκδικεί και με την απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας, επιχειρεί να αλλάξει προς όφελος της, το κυριαρχικό και νομικό καθεστώς στο Αιγαίο . <br /><br />Και για την Κύπρο, η Άγκυρα, απροκάλυπτα αγνοεί την Κυπριακή Δημοκρατία και μάλιστα, το τελευταίο κατόρθωμα της τουρκικής προπαγάνδας είναι ένας χάρτης, όπου η Κύπρος παρουσιάζεται ολόκληρη ενσωματωμένη στην Τουρκία, με κόκκινο χρώμα. Ο χάρτης αυτός, ήταν σε ένα βίντεο όπου αναδεικνύεται η συνεισφορά της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ στους πολιτικούς, στρατιωτικούς και επικοινωνιακούς τομείς.<br /><br />Αναπόφευκτη πραγματικότητα <br /><br />Με αυτά λοιπόν ως δεδομένα, πολλοί αναλυτές των διεθνών σχέσεων και άλλοι ειδικοί, διπλωμάτες και στρατιωτικοί, προειδοποιούν, ότι το ενδεχόμενο ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο, δηλαδή ένα στρατιωτικό επεισόδιο με εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδας-Τουρκίας, που πιθανόν να πυροδοτήσει και ανεξέλεγκτες καταστάσεις, δεν είναι ακριβώς στη σφαίρα της φαντασίας, αλλά είναι μάλλον μια υπαρκτή πιθανότητα, ίσως και αναπόφευκτη πραγματικότητα. <br /><br />Και μάλιστα, με την βαρυσήμαντη επισήμανση, ότι στην περίπτωση ελληνοτουρκικού στρατιωτικού επεισοδίου, η Ελλάδα, για μια ακόμη φορά, θα είναι μόνη της απέναντι στην Τουρκία, χωρίς συμμαχική βοήθεια. Και αυτό διότι, ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία και Βρετανία, δεν συμφωνούν απόλυτα με τις ελληνικές θέσεις. Όχι φυσικά για λόγους που σχετίζονται με την διεθνή νομιμότητα, αλλά για γεωπολιτικούς και γεωοικονομικούς λόγους, αναγνωρίζοντας τον ρόλο της Τουρκίας και την υπεροχή της, ως ισχυρής περιφερειακής δύναμης. Την συμμαχική εύνοια της οποίας, επιζητούν εξίσου Ουάσινγκτον και Μόσχα, αλλά και Βερολίνο και Λονδίνο! <br /><br />Είναι κοινός τόπος, η αναγνώριση και η παραδοχή, ότι, οι εξελίξεις στην ευρύτερη γεωγραφική μας περιοχή, είναι ραγδαίες. Τα πλέον επίμαχα σημεία είναι φλεγόμενες περιοχές, όπως η Συρία, οι Κούρδοι, το Ισλαμικό Κράτος και οι "Αδελφοί Μουσουλμάνοι", η Αν. Μεσόγειος, η ΑΟΖ Κύπρου, το Αιγαίο, η Λιβύη και οι προκλητικές έρευνες των πλωτών τουρκικών γεωτρύπανων. Τα τελευταία μάλιστα είναι με τη συνοδεία πολεμικών πλοίων του τουρκικού Στόλου στη Μεσόγειο και μάλιστα, πιθανόν οι έρευνες να επεκταθούν και εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, σε περιοχές μεταξύ Καστελλόριζου, Ρόδου, Κάσου και νότια της Κρήτης.<div>   <br />Πως πρέπει να αντιδράσει η Ελλάδα <br /><br />Και το ερώτημα είναι, πως πρέπει να αντιδράσει η Ελλάδα. Εδώ θα πρέπει να διευκρινίσουμε το αυτονόητο. Την κύρια και αποκλειστική ευθύνη, της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της χώρας, την έχει η κυβέρνηση συνεπικουρουμένη από τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Εμείς, που διαθέτουμε δημόσιο λόγο, επισημαίνουμε, ενημερώνουμε και προτείνουμε, αλλά δεν αποφασίζουμε. <br /><br />Αυτό το διάστημα, σχετικά με την ελληνοτουρκικά υπάρχουν και διατρέχουν την ελληνική κοινωνία δυο απόψεις. Η μία άποψη, είναι αυτή που υποστηρίζει ότι θα πρέπει να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ώστε να λυθούν οι ελληνοτουρκικές διαφορές και έτσι να εκτονωθεί η κρίση στο Αιγαίο. Και η άλλη είναι, ότι στην περίπτωση που η Τουρκία προσβάλει νόμιμα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, η απάντηση θα πρέπει να είναι καταλυτική, όπως αρμόζει σε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. <br /><br />Σχετικά με τη προσφυγή στη Χάγη. Η Ελλάδα αναγνωρίζει, ως βασική διαφορά με την Τουρκία το ζήτημα του προσδιορισμού της υφαλοκρηπίδας και της οριοθέτησης της ΑΟΖ. Η Τουρκία όμως, έχει άλλη ατζέντα για τη Χάγη, όπως για παράδειγμα η αποστρατιωτικοποίηση νησιών του Αιγαίου ή ο περιορισμός του εθνικού μας εναέριου χώρου από τα 10 ν.μ. που είναι από το 1931, στα 6 ν.μ., ώστε να ευθυγραμμιστούν με το εύρος των χωρικών μας υδάτων. </div> <div> <br />Η αντίληψη ΕΛΙΑΜΕΠ <br /><br />Είναι χαρακτηριστικό ότι, τα θέματα αυτά –πάγια αιτήματα της Τουρκίας από το 1996– επιχείρησε να θέσει υπό συζήτηση η τουρκική στρατιωτική αντιπροσωπεία, κατά τη συζήτηση των ΜΟΕ, στην Αθήνα! Είναι τα ίδια αιτήματα, που είναι πρόθυμη να συζητήσει–διαπραγματευτεί και η ελληνική διανόηση που κινείται περί της "δεξαμενής σκέψης" του ΕΛΙΑΜΕΠ. Επομένως, η σύνταξη του σχετικού συνυποσχετικού με την Τουρκία, είναι σχεδόν αδύνατη, εκτός και αν δεχτούμε, να παραπέμψουμε στην Χάγη, την εθνική κυριαρχία ελληνικών νησιών του Αιγαίου. <br /><br />Εκτιμώ ότι, αν το πρόβλημα στα ελληνοτουρκικά ήταν ο καθορισμός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, τότε θα είχε βρεθεί λύση, από το 1975-83, από τις κυβερνήσεις Καραμανλή και Παπανδρέου. Όμως, δεν πρόκειται περί αυτού. Το θέμα είναι οι καθημερινές πλέον υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά, που αμφισβητούν εμπράκτως την ελληνική κυριαρχία. Είναι η εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών ροών προς την χώρα μας, από την ΕΕ και την Τουρκία, είναι η αξιοποίηση του υποθαλασσίου ορυκτού πλούτου στην ΑΟΖ της Κύπρου και νότια της Κρήτης, εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. <br /><br />Η ανομολόγητη αλήθεια, του συστήματος εξουσίας του Ερντογάν, είναι ότι η τουρκική ηγεσία δεν επιθυμεί την ειρηνική συνύπαρξη με την Ελλάδα, διότι έχει βλέψεις σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας. Εκτός και αν, η Ελλάδα καταστεί αμαχητί, δορυφόρος της Τουρκίας. Αλλά ακόμη και τότε, η ειρήνη θα είναι και πάλι, λίαν επισφαλής, καθότι, η υποχωρητικότητα και ο συμβιβασμός εκλαμβάνεται από τον κακόβουλο γείτονα, ως αδυναμία υπεράσπισης των Εθνικών μας συμφερόντων.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τι μας λένε πίσω από τις γραμμές Δένδιας και Τσαβούσογλου

Καπούτσης Χρήστος Η αποκωδικοποίηση των δηλώσεων που κάνουν οι υπουργοί Εξωτερικών, αποτελεί ίσως το πιο ισχυρό μέσο για την κατανόηση, κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αν θέλετε Χάγη μόνο έτσι...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijK6guxx6pcaHFazL8GEKIP5Or63cJzPDVWLpS4QvARORmg5izk-aBg_6EykaMGAU-Y8gknA_Ec-W4QvD7Xs2045jrfbq4GsDOnRdVsAy_a9B45Cf98uZrPMXZXWz69coWDEpqTb5TmFg/s1600/xagi-dikastirio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijK6guxx6pcaHFazL8GEKIP5Or63cJzPDVWLpS4QvARORmg5izk-aBg_6EykaMGAU-Y8gknA_Ec-W4QvD7Xs2045jrfbq4GsDOnRdVsAy_a9B45Cf98uZrPMXZXWz69coWDEpqTb5TmFg/s640/xagi-dikastirio.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Καρακωστάνογλου Βενιαμίν</b><br />Τους τελευταίους μήνες έχει πολλαπλασιαστεί ο αριθμός των συζητήσεων σχετικά με την υποτιθέμενη προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο. Από ένα ισχυρό ρεύμα διανοητών, που είχαν και έχουν επιρροή στη διαμόρφωση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής προκρίνεται ως η πλέον ενδεδειγμένη οδός επίλυσης των ελληνοτουρκικών είναι η Χάγη. <br /><br />Πριν αποφασίσει η Ελλάδα να βρεθεί η Τουρκία ενώπιον των διεθνών δικαστών, πρέπει να λάβει υπόψιν συγκεκριμένα ζητήματα. Με αυτόν τον τρόπο, θα μεγιστοποιήσει τις πιθανότητες να προβλέψει την απόφαση και θα διασφαλίσει συνεπώς –κατά το δυνατόν– τα συμφέροντα και τα κυριαρχικά δικαιώματά της.<br /><ul> <li>Πρώτον, αναμφίβολα, η Ελλάδα έχει ισχυρά επιχειρήματα σε νομικό επίπεδο. Τόσο το δίκαιο όσο και η γεωγραφία, ιδίως στο Αιγαίο, συνηγορούν για επικράτηση της Ελλάδας στην κατανομή των θαλάσσιων δικαιωμάτων. Τα τελευταία προκύπτουν από έναν πολύ ισχυρό για την Ελλάδα συνδυασμό: Αφενός είναι το Αιγαίο με τη δεσπόζουσα θέση των νησιών στον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο, αφετέρου το άρθρο 121 παρ. 2 της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας (1982) που προβλέπει ισοτιμία των θαλάσσιων ζωνών των νησιών με τις αντίστοιχες των ηπειρωτικών ακτών. Έτσι, η ελληνική περιοχή, από το 43% που βρίσκεται σήμερα με αιγιαλίτιδα ζώνη 6 μιλίων, θα ανέλθει σε 64% με 10 ναυτικά μίλια και 71% με 12 ναυτικά μίλια.</li> </ul> Τα δε διεθνή ύδατα, αντιστοίχως, θα μειωθούν από 49% σήμερα σε 27% και 20% αντίστοιχα. Η τουρκική περιοχή θα φτάσει αιγιαλίτιδα ζώνη μέχρι 9%. Καθώς τα νησιά δικαιούνται και υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ με τις δύο αυτές ζώνες μεγάλο μέρος των διεθνών υδάτων του Αιγαίου θα περιέλθει σε ελληνική οικονομική (μόνο) κυριαρχία. Σημειώνουμε βέβαια ότι υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ δεν δικαιούνται οι βράχοι, καθώς δεν μπορούν να υποστηρίξουν αυτοδύναμη ανθρώπινη εγκατάσταση. <br /><br />Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία δεν θα μπορεί να ασκεί ακώλυτη ναυσιπλοΐα και υπέρπτηση, καθώς και να τοποθετεί υποθαλάσσιους αγωγούς ή καλώδια (ελευθερίες των διεθνών υδάτων που παραμένουν και στην υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ). Ακόμα και τα τουρκικά πολεμικά –υπό κάποιους περιορισμούς– θα μπορούν να πλέουν στην ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη, χωρίς προηγούμενη άδεια ή ενημέρωση μέσω της αβλαβούς διέλευσης. Αυτό συμβαίνει διότι η αβλαβής διέλευση είναι κατοχυρωμένη στο εθιμικό και το συμβατικό δίκαιο. Και φυσικά –πέραν των πολεμικών– περιλαμβάνει τα εμπορικά και επιβατηγά. Αυτό συμβαίνει επί αιώνες.<br /><br />Έχει και η Τουρκία δικαιώματα, αλλά... <br /><br />Το πρόσθετο δικαίωμα transit passage (πλους διελεύσεως) θα διευκολύνει την έξοδο από το Αιγαίο προς την Ανατολική ή Δυτική Μεσόγειο όλων των πλοίων, χωρίς περιορισμούς. Κανένα άλλο κράτος βέβαια, πλην της Ελλάδας, δεν θα μπορεί να αλιεύει στις ελληνικές περιοχές του Αιγαίου (παρά μόνο στο πλεόνασμα εφόσον παραμένει), ούτε να κατασκευάζει τεχνητά νησιά (πλατφόρμες) κ.τ.λ., ούτε εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. <br /><br />Τα δικαιώματα-ελευθερίες των άλλων κρατών δεν θα πρέπει να συγκρούονται με τα οικονομικά κυριαρχικά δικαιώματα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ που είναι αποκλειστικά. Η Τουρκία πρέπει να αντιληφθεί ότι στο Αιγαίο υπάρχουν και δικά της δικαιώματα, όπως ελευθερίες των τρίτων χωρών, αλλά κυρίαρχα είναι τα δικαιώματα της Ελλάδας (νομικά, ιστορικά, πολιτικά, στρατιωτικά) και πρέπει να διασφαλιστεί η συνοχή και ενότητα των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα. <br /><br />Άλλωστε, αυτό ήταν και το πνεύμα της συνθήκης της Λωζάνης που επέβαλε στην Τουρκία να εγκαταλείψει κάθε εδαφικό δικαίωμα (δηλαδή στα νησιά) πέραν των τριών μιλίων από τις ακτές της (πλην Ίμβρου, Τενέδου και Λαγουσών). Η δεσπόζουσα θέση της Ελλάδας στην κατεξοχήν ελληνική θάλασσα του Αρχιπελάγους, όπου επί 3.500 τουλάχιστον χρόνια υπάρχει κυρίαρχη ελληνική παρουσία, δεν εμποδίζει σε τίποτα την Τουρκία. <br /><br />Η Ελλάδα δεν αμφισβητεί ή διεκδικεί τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη ή τον Εύξεινο Πόντο, μολονότι επί 30 αιώνες άκμαζε εκεί ο Ελληνισμός. Έτσι και οι γείτονες ας αντιληφθούν ότι ο ιστορικός συμβιβασμός του 1923 δεν αλλάζει. Φανταστείτε να υπήρχε ενιαία ζώνη ή έστω θύλακοι τουρκικής υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ δυτικά από τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ποια προβλήματα ασφάλειας και διάσπασης της ενότητας του ελληνικού χώρου θα δημιουργούνταν, αν οι Τούρκοι εγκαθιστούσαν εκεί πλατφόρμες. Εκτός των οικονομικών σκοπών, αυτές θα χρησιμοποιούνταν και ως βάσεις πυραύλων, ελικοδρόμια βάση ραντάρ και μονάδων κομάντο! Θυμίζουμε ότι οι Τούρκοι διεκδικούν την κυριαρχία νησίδων του ανατολικού Αιγαίου. Δυστυχώς η επεκτατική πολιτική τους δεν επιτρέπει καλή γειτονία. <div> <br />Η ευθυδικία δεν ευσταθεί <br /><ul> <li>Δεύτερον, κάθε συζήτηση με την Τουρκία είναι αδύνατη από τη στιγμή που αρνείται ακόμα και σε μεγάλα ελληνικά νησιά (Κρήτη, Ρόδος, Κάρπαθος) να έχουν δικαιώματα υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, αλλά και αιγιαλίτιδας ζώνης πέραν των σημερινών 6 μιλίων. Η γείτων προσπαθεί να ξαναγράψει στα μέτρα της το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, που επικύρωσαν πάνω από 160 κράτη και αποτελεί εθιμικό δίκαιο που την δεσμεύει. </li> </ul> <ul> <li>Τρίτον, η ευθυδικία ή δίκαιο αποτέλεσμα των οριοθετήσεων, που επικαλείται η Τουρκία έχει δρομολογηθεί σε πληθώρα αποφάσεων της Χάγης. Εφαρμόζεται, όμως, για να αμβλύνει ενδεχόμενες αδικίες από την εφαρμογή του δικαίου, αλλά πάντοτε υπό το δίκαιο και όχι σε αντίθεση με αυτό ή πριν εφαρμοστεί αυτό. Συνεπώς πρόκειται, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων για διορθωτική ευθυδικία και όχι για ανατρεπτική του δικαίου. </li> </ul> Έτσι, λοιπόν, δεν μπορεί να αγνοηθεί ή να ανατραπεί η εξομοίωση των θαλάσσιων ζωνών των νησιών με τις ζώνες ηπειρωτικών ακτών (άρθρο 121.2). Ιδίως όταν πρόκειται για αρχιπελαγικό κράτος (έστω μικτού τύπου όπως η Ελλάδα) ή για ευμεγέθη και κατοικημένα νησιά, όπως τα προαναφερθέντα, όταν μάλιστα αντίστοιχα αποτελούν ανεξάρτητα κράτη (π.χ. Κύπρος, Μάλτα) και έχουν αυτοτελείς δικές τους ζώνες. <br /><ul> <li>Τέταρτον, η προβολή ενός κράτος στη θάλασσα (μήκος ακτών του) είναι το κυρίαρχο στοιχείο των οριοθετήσεων και όχι ο χερσαίος όγκος του κράτους ή η οικονομική του ισχύς. Εδώ συμπεριλαμβάνονται εξίσου και οι ακτές των νησιών. Η Ελλάδα λοιπόν έχει περίπου 15.000 χλμ ακτογραμμής (τα περισσότερα στο Αιγαίο), ενώ η Τουρκία 8.000 χλμ (περίπου 2.000 στο Αιγαίο). </li> </ul> <ul> <li>Πέμπτον, η Τουρκία έχει θεσπίσει 12 μίλια για αιγιαλίτιδα ζώνη στον Εύξεινο Πόντο και στις νότιες ακτές της (Ανατολική Μεσόγειος). Η Ελλάδα είναι η τελευταία παράκτια χώρα παγκοσμίως (149η), που έχει αιγιαλίτιδα ζώνη 6 μίλια, αλλά όχι συνορεύουσα ζώνη (μέχρι 24 μίλια) και ΑΟΖ (μέχρι 200 μίλια). Μέχρι πρότινος δεν εξερευνούσε ούτε την υφαλοκρηπίδα την οποία κατέχει «αυτοδικαίως και εξ’ αρχής». Η Ελλάδα έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα μόνο με την Ιταλία. </li> </ul> Το περίφημο συνυποσχετικό <br /><ul> <li>Έκτον, υπενθυμίζουμε ότι για να πάνε οι δύο χώρες στη Χάγη για δικαστική οριοθέτηση, πρέπει είτε η Τουρκία να αποδεχθεί την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου για τις διεθνείς διαφορές (η Ελλάδα το έκανε από το 1994) είτε να υπογραφεί συνυποσχετικό με την Ελλάδα, που να περιγράφει το αντικείμενο ή αντικείμενα της διαφοράς και, ίσως, και το εφαρμοστέο δίκαιο, αν συμφώνησαν τα προσφεύγοντα κράτη. Το είδος και η φύση των τουρκικών απαιτήσεων δεν καθιστά πιθανή τη συνυπογραφή συνυποσχετικού. Η Τουρκία αποκλείεται να αποδεχθεί την υποχρεωτική δικαιοδοσία της Χάγης, γιατί παρανομεί συνεχώς (π.χ. Κύπρος, Συρία, Ιράκ, Ελλάδα) και δεν θα τολμούσε να εκτεθεί σε δικαστικές περιπέτειες. </li> </ul> <ul> <li>Έβδομον, η Τουρκία, από το 1975, θέτει απαράδεκτες προϋποθέσεις, χωρίς να δεσμεύεται για αποδοχή της αρμοδιότητας του Δικαστηρίου. Μετατρέποντας τις παράνομες μονομερείς διεκδικήσεις της σε διμερείς διαφορές απαιτεί συνεκδίκαση ενός πακέτου επτά τουλάχιστον θεμάτων, για να αποδεχθεί τη δικαστική οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ.</li> </ul> <ul> <li>Όγδοον, η Τουρκία υποστηρίζει πολιτικές λύσεις μέσω διμερούς διαπραγμάτευσης. Με το casus belli προσπαθεί να εκβιάσει την Ελλάδα με απειλή χρήσης βίας, αν επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη στα 12 μίλια. Συνεπώς, απαράβατη προϋπόθεση για προσφυγή στη Χάγη είναι η εγκατάλειψη από την Τουρκία όλων των μονομερών της διεκδικήσεων και αποδοχή του εθιμικού και συμβατικού διεθνούς δικαίου της θάλασσας και της αρμοδιότητας του Διεθνούς Δικαστηρίου. </li> </ul> Επιτακτική η επέκταση της αιγιαλίτιδας <br /><ul> <li>Ένατον, η Ελλάδα πριν από προσφυγή στη Χάγη που θα αφορά στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ, οφείλει να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ναυτικά μίλια ή ίσως άλλο όριο κοντά στις ακτές της Τουρκίας μεταξύ των νησιών μας. Επίσης, να ανακηρύξει ΑΟΖ και να κατατεθούν οι συντεταγμένες με βάση τη μέση γραμμή, που διεκδικήσαμε ήδη από το 2011 και 2012. Τέλος, να ενταθούν οι διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση με τα γειτονικά κράτη. </li> </ul> <ul> <li>Δέκατον, η ακύρωση του τουρκολιβυκού συμφώνου πρέπει να τεθεί ως απαράβατη προϋπόθεση, όπως άλλωστε και η δίκαιη και σύμφωνη με τις διεθνείς αποφάσεις, επανένωση της Κύπρου. Η Ελλάδα έχει υποχρεώσεις ως εγγυήτρια δύναμη και πρέπει να τις εκπληρώσει. Να τεθεί τέλος στην ανοχή της καταπάτησης από την Τουρκία της κυπριακής ΑΟΖ με ελληνικά ισχυρά αντίμετρα. </li> </ul> <ul> <li>Ενδέκατον, η χώρα μας πρέπει να αξιολογήσει σοβαρά τη δραματική κλιμάκωση της τουρκικής απειλής, μέσα από παράνομες επεκτατικές θεωρίες του τύπου "εθνικός όρκος" και "Γαλάζια Πατρίδα", που υιοθετούν οι Τούρκοι, μιλιταριστές και ισλαμιστές. </li> </ul> Είναι καιρός η απειλούμενη πολλαπλά Ελλάδα να αναπτύξει στρατηγικό δόγμα και μηχανισμούς ανάσχεσης, ξεκινώντας από την άμεση και δραστική αμυντική της ενίσχυση, τη δημογραφική της ανάπτυξη και την αναβάθμιση του εθνικού φρονήματος και της συνοχής του λαού μας, πάνω σε ένα μείγμα παραδοσιακών αξιών, αλλά και αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Το δίκαιο βρίσκεται με την πλευρά μας, αλλά πρέπει να έχουμε την ισχύ και την αποφασιστικότητα να το επιβάλουμε.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Αν θέλετε Χάγη μόνο έτσι...

Καρακωστάνογλου Βενιαμίν Τους τελευταίους μήνες έχει πολλαπλασιαστεί ο αριθμός των συζητήσεων σχετικά με την υποτιθέμενη προσφυγή στο Διε...

Διαβάστε την συνέχεια

Από το Καστελλόριζο φτάσαμε στην Κρήτη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpxF1jqE4Rt89dlokktkwbLQYIvfqwdQhvrnw5u79Tx0rGW20N7JKiuQpYfsBMClx6gFnFAcel1UTzj9EbQIoHpwetdaXhEzCUCLPWXTlofqxfv2iYM4wdlNhNDP984IQkMOQdhs7I-No/s1600/kastellorizo_kriti.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="770" data-original-width="1542" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpxF1jqE4Rt89dlokktkwbLQYIvfqwdQhvrnw5u79Tx0rGW20N7JKiuQpYfsBMClx6gFnFAcel1UTzj9EbQIoHpwetdaXhEzCUCLPWXTlofqxfv2iYM4wdlNhNDP984IQkMOQdhs7I-No/s640/kastellorizo_kriti.png" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ο Ερντογάν επέβαλε αυτή τη συζήτηση. Με κάποιο τρόπο πέτυχε ουσιαστικά να τη «νομιμοποιήσει» πολιτικά</span></h3> <b>Γεώργιος Π. Μαλούχος</b><br /> «Στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είμαστε μόνο με τα ερευνητικά πλοία μας και τα γεωτρύπανά μας, αλλά και με τις φρεγάτες μας και τα αεροσκάφη μας. Και πριν από 500 χρόνια ήμασταν εκεί και σήμερα είμαστε εκεί θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να αλλάξουμε τον ρου των γεγονότων και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και στο πεδίο της μάχης […]<br /> <br /> Στην Ανατολική Μεσόγειο, για κάθε πρόβλημα που θα αποφύγουμε να αντιμετωπίσουμε, στο μέλλον θα χρειαστεί να πληρώσουμε μεγαλύτερο λογαριασμό». Οι προχθεσινές αυτές δηλώσεις Ερντογάν όχι απλώς πιστοποιούν για πολλοστή φορά την ποιοτική μεταβολή που έχει επέλθει στα ελληνοτουρκικά, αλλά δείχνουν και δύο ακόμα διαστάσεις: τον μόνιμο χαρακτήρα και την οξεία επιθετικότητά της. Ολα αυτά συμβαίνουν με την Ελλάδα να κάνει ότι δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, δείχνοντας ότι απλώς περιμένει το μοιραίο, ή ελπίζοντας μάταια ότι θα το ανασχέσει μέσα από διαδικασίες τύπου Χάγης. <br /> <br /> Εως και οι ακραιφνείς υποστηρικτές τέτοιων απόψεων, γνωρίζουν όμως και ομολογούν κατ’ ιδίαν ότι είναι εντελώς αδύνατο η Τουρκία να περιορίσει τις απαιτήσεις της ακόμα κι αν δεχθούμε τη Χάγη, ακόμα και αν αυτή δικάσει με τρόπο που θα είναι ευνοϊκός για τις τουρκικές απαιτήσεις. Ο,τι κι αν δώσει το Δικαστήριο στην Τουρκία, πλέον δεν της αρκεί.<br /> <br /> Μέχρι πολύ πρόσφατα στο επίκεντρο του προβλήματος βρισκόταν το Καστελλόριζο: οι πιο μεγάλες ανησυχίες αφορούσαν τους κινδύνους για το ακριτικό νησί, που η θέση του στον χάρτη ενοχλεί τρομερά την Τουρκία: βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα σύνορά της, αλλά γεωγραφικά μακριά από τον ελληνικό ηπειρωτικό κορμό.<br /> <br /> Ομως, σήμερα, η συζήτηση έχει μετακινηθεί εντελώς: περίπου ουδείς αναφέρεται πια στο Καστελλόριζο, καθώς το τουρκολιβυκό σύμφωνο μεγεθύνει το πρόβλημα και το μεταφέρει αυτούσιο στην… Κρήτη. Για τον Ερντογάν η Κρήτη δεν υπάρχει στον χάρτη, ακριβώς με τον τρόπο που μέχρι πολύ πρόσφατα δεν υπήρχε το Καστελλόριζο. Αν πριν από λίγο καιρό έλεγε κανείς ότι θα ήταν δυνατόν να ακουστούν τέτοιου είδους απόψεις και να εγερθούν τέτοιες απαιτήσεις, θα τον έλεγαν τρελό.<br /> <br /> Ομως, τελικά, συνέβη. Και συνέβη και κάτι χειρότερο: όχι απλώς οι διεκδικήσεις άλλαξαν επίπεδο, μα ήδη έχει γίνει περίπου αποδεκτό ότι αυτή είναι η ατζέντα που θα κυριαρχεί από εδώ και στο εξής. Ο Ερντογάν επέβαλε αυτή τη συζήτηση. Με κάποιο τρόπο πέτυχε ουσιαστικά να τη «νομιμοποιήσει» πολιτικά. Εχει πλέον ήδη εδραιωθεί ένα πολύ μεγαλύτερο κάδρο τουρκικών απαιτήσεων και οι «παραδοσιακές» απειλές για το Ανατολικό Αιγαίο είναι πια απλώς ένα τμήμα του.<br /> <br /> Οποια εξέλιξη και να υπάρξει, δεν θα αφορά πια μόνον εκείνα τα ζητήματα, αλλά μια πολύ ευρύτερη ατζέντα την οποία η Τουρκία έχει πλέον θέσει στο τραπέζι με την απειλή των όπλων. Και αν αύριο το πρωί η Ελλάδα δεχθεί να πάει στη Χάγη, θα πρέπει να γνωρίζει ότι θα πάει για πολύ περισσότερα απ’ όσα μέχρι πρότινος φανταζόταν.<br /> <br /> Αυτό, υπό την προϋπόθεση βέβαια να δεχθεί και η Τουρκία να πάει στη Χάγη όπως εμμέσως πλην σαφώς η ελληνική κυβέρνηση την παρακαλεί να πράξει για να φύγει από πάνω της με κάποιο «εύσχημο» τρόπο το πρόβλημα.<br /> <br /> Ομως το πρόβλημα δεν φεύγει. Ο Ερντογάν δεν είναι παιδάκι. Και δεν πρόκειται να πάρει πίσω τις απαιτήσεις του στη νέα τους κλίμακα, είτε με Χάγη, είτε χωρίς. Δεν κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του. Θέλει αυτά που θέλει. Και είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να τα πάρει. Σε αντίθεση με εμάς, που τρέμουμε. Γιατί αυτό κάνουμε. <br /> <br /> <a href="https://www.in.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Από το Καστελλόριζο φτάσαμε στην Κρήτη

Ο Ερντογάν επέβαλε αυτή τη συζήτηση. Με κάποιο τρόπο πέτυχε ουσιαστικά να τη «νομιμοποιήσει» πολιτικά Γεώργιος Π. Μαλούχος «Στην Ανατολ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Συνεχιζόμενη Τραγωδία του Καστελόριζου - Πότε θα καταλάβουμε ότι είναι ό,τι πιο πολύτιμο διαθέτουμε;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg19LySC52lisGOA-8OVnmXxBpEejYJH7jiRn3k6MtusV7dKd9zN5rvEil_S9e2gM2PLiTViLsVpNRx2G8wEPgHT6MBaWvqICQm9z-wYekBaaLBAAS1t8tIQzyYImwpOBpqQK7r2WVjr2M/s1600/kastelorizo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="241" data-original-width="400" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg19LySC52lisGOA-8OVnmXxBpEejYJH7jiRn3k6MtusV7dKd9zN5rvEil_S9e2gM2PLiTViLsVpNRx2G8wEPgHT6MBaWvqICQm9z-wYekBaaLBAAS1t8tIQzyYImwpOBpqQK7r2WVjr2M/s640/kastelorizo.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Θεόδωρος Καρυώτης</b><br />Ο παρακάτω (και παραπάνω) χάρτης μου έδωσε την αφορμή να γράψω για ένατη φορά, τα τελευταία 38 χρόνια, για το σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Σε ένα πρόσφατο βίντεο, που ανήκει σε μια τηλεοπτική σειρά που ασχολείται με γεωπολιτικές εξελίξεις, εμφανίστηκε αυτός ο χάρτης που έχει εξαφανίσει για άλλη μια φορά το Καστελόριζο, την Ρω και την Στρογγύλη!<div> <br />Ελληνικός Χάρτης που Εξαφάνισε το Καστελόριζο<a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/02/200225203931_XARTHS-KASTERLORIZO01.jpg"><img border="0" height="358" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/02/200225203931_XARTHS-KASTERLORIZO01.jpg" width="640" /></a><br /></div> <div> Τα νησιά αυτά ήταν και ο κύριος λόγος που η Τουρκία πολέμησε την ΑΟΖ καθώς και το Άρθρο 121 της UNCLOS του 1982 που δίνει πλήρη δικαιώματα ΑΟΖ σε νησιά.Το άρθρο 121, παράγραφος 2, της UNCLOS δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας ή παρερμηνείας, γιατί ξεκάθαρα αναφέρει ότι:<br /><i>Με την εξαίρεση των προβλεπόμενων στην παράγραφο 3, η αιγιαλίτιδα ζώνη, η συνορεύουσα ζώνη, η αποκλειστική οικονομική ζώνη και η υφαλοκρηπίδα μιας νήσου καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης που εφαρμόζονται σε άλλο χερσαίο έδαφος.</i></div> <div> <i><br /></i>Η εξαίρεση της παραγράφου 3 αναφέρει ότι:<br /><i>Βράχοι οι οποίοι δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινο μόνιμο πληθυσμό ή οικονομική ζωή δεν θα έχουν αποκλειστική οικονομική ζώνη ή υφαλοκρηπίδα.</i> <br />Αυτή όμως η εξαίρεση δεν επηρεάζει το καθεστώς του Αιγαίου γιατί αν και υπάρχουν τέτοιου είδους ελληνικοί βράχοι, δεν αλλάζουν την κατάσταση, αφού επικαλύπτονται από την υφαλοκρηπίδα ή την ΑΟΖ των υπόλοιπων κατοικήσιμων νησιών του Αιγαίου.</div> <div> <br />Έγραψα για πρώτη φορά για την αξία του Καστελόριζου το 1985, αλλά κανείς δεν έδωσε σημασία. Τότε, ακόμα και οι ελληνικοί χάρτες δεν ανέφεραν το σύμπλεγμα του Καστελόριζου (Μεγίστη, Ρω και Στρογγύλη). Τώρα όλοι ομνύουν στην αξία του, αλλά πολλοί δεν αντιλαμβάνονται γιατί είναι τόσο σημαντικό νησί για τα εθνικά μας συμφέροντα. Ο κύριος λόγος είναι ότι το σύμπλεγμα αυτών των νησιών δίνει την δυνατότητα, βάσει της UNCLOS του 1982, στην ΑΟΖ της Ελλάδας να εφάπτεται της ΑΟΖ της Κύπρου.<br />Ενθυμούμαι όταν ο καθηγητής Ευριπίδης Μπίλλης, διαβάζοντας ένα άρθρο μου για το Καστελόριζο το 2011, έστειλε το παρακάτω μήνυμα:</div> <div> <br /><i>“Για τους σοβαρότατους λόγους που αναφέρει κατωτέρω ο συνάδελφος Θεόδωρος Καρυώτης παρακαλείστε να στείλετε ταχυδρομικώς μία οποιαδήποτε κάρτα στο Καστελόριζο, στη δ/νση:<br />Megisti Municipality or Elementary School Megisti, 851 11, Kastelorizo, Dodekanisa, GREECE.<br />Παρακαλείστε να διαβάσετε το κατωτέρω κείμενο του Καθηγητή Καρυώτη για να αντιληφθείτε τη σημασία της αποστολής. Σε περίπτωση που το επιθυμείτε ενημερώστε κάθε ένα της λίστας σας.<br />Στόχος, να κατακλυσθεί το Ελληνικό Καστελόριζο με κάρτες αγάπης από όλον τον απανταχού Ελληνισμό.”</i></div> <div> <i><br /></i>Έτσι παρακολουθώντας, σχεδόν για τέσσερις δεκαετίες, το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, αποφάσισα να γράψω άλλη μια φορά για το πιο κρίσιμο οικόπεδο της πατρίδας μας.<br />Ο κύριος λόγος, να ασχοληθώ πάλι με το θέμα , ήταν η παρέμβαση του καθηγητή Χρήστου Ροζάκη, σε μια εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ, όπου ανέφερε ότι :</div> <div> <a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/02/200225204558_XARTHS-KASTERLORIZO02.jpg"><img border="0" height="583" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/02/200225204558_XARTHS-KASTERLORIZO02.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <div> <i>«Η Ελλάδα έχει τηρήσει μια μαξιμαλιστική θέση σε όλα της τα ζητήματα. Έχει θεωρήσει ότι μπορεί να έχει ΑΟΖ μέχρι την Κύπρο, πράγμα αδύνατον. Έχει θεωρήσει ότι μπορεί να έχει 12νμ παντού. Έχει θεωρήσει ότι μπορεί να έχει εναέριο χώρο μεγαλύτερο από την αιγιαλίτιδα ζώνη της».</i></div> <div> <i><br /></i>Μου προξένησε ιδιαίτερη έκπληξη η άποψη του ότι «Η Ελλάδα έχει θεωρήσει ότι μπορεί να έχει ΑΟΖ μέχρι την Κύπρο, πράγμα αδύνατον», γιατί στο βιβλίο μου «Η ΑΟΖ της Ελλάδας» από τις εκδόσεις Λιβάνη περιλαμβάνεται και η θέση του Χρήστου Ροζάκη για το Καστελόριζο, που απέχει μέρα με τη νύχτα από την πρόσφατη απαράδεκτη τοποθέτηση του. Συγκεκριμένα υποστηρίζει ότι το Καστελόριζο δημιουργεί ένα εδαφικό τόξο με τις ανατολικές ακτές της Ρόδου, της Καρπάθου, της Κάσου και της Κρήτης προβάλλοντας τίτλο τόσο για ΑΟΖ όσο και για υφαλοκρηπίδα. Έτσι το Καστελόριζο δεν είναι απομονωμένο και αποτελεί τμήμα μιάς ευρύτερης εδαφικής ενότητας και καταλήγει:</div> <div> <br /><i>«Σε κάθε περίπτωση, εάν υπάρξει μια συνολική οριοθέτηση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, όπως αυτό προσδιορίζεται από τις σχετικές διατάξεις της Σύμβασης, τότε το μήκος των ακτών των νησιών που βρίσκονται στην ανατολική πλευρά της ανατολικής Μεσογείου θα συνυπολογιστεί, ως τμήμα ενός συνολικότερου υπολογισμού, με το μήκος των άλλων ελληνικών ακτών. Κάτι που πιστεύω ότι ευνοεί την Ελλάδα.»</i> </div> <div> <br />Μη πέσετε από την καρέκλα σας. Αυτό έγραψε το 2014. Τι συνέβη από τότε και άλλαξε θέση μόνο ο Θεός το γνωρίζει.<br />Ο πρέσβης Çağatay Erciyes, Γενικός Διευθυντής Ναυτιλίας και Αεροπορίας του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας ανάρτησε χάρτη με ειδική επισήμανση στο Καστελόριζο, σημειώνοντας:<br />«Τι γελοίο να σκέφτεται κάποιος πως σε ένα νησί έκτασης 10 τετρ. χιλιομέτρων το οποίο βρίσκεται σε απόσταση 2 χλμ από την Τουρκία και 570 χλμ από την Ελλάδα μπορεί να δοθεί έκταση θαλάσσιας ευθύνης 40.000 τετρ. Χιλιομέτρων.»</div> <div> Όπως είδαμε παραπάνω ο καθηγητής Ροζάκης του έχει ήδη απαντήσει</div> <div> <br />Η ιστορία των 12 ναυτικών μιλίων</div> <div> <br />Εκτός από τους καβγάδες των ειδικών για την υφαλοκρηπίδα, για την ΑΟΖ και για την Χάγη, παρατηρούμε και ένα καβγά για την επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης μας, που έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί μετά την υπογραφή του Συντάγματος των Θαλασσών και των Ωκεανών (UNCLOS) το 1982 στο Montego Bay της Τζαμάικας. Έχουν περάσει 38 χρόνια από τότε, αλλά το φοβικό σύνδρομο δεν μας έχει εγκαταλείψει.</div> <div> <br />Είμαστε το μοναδικό παράκτιο κράτος του πλανήτη Γη που δεν διαθέτει αιγιαλίτιδα ζών 12 ν.μ., αλλά ακόμα τσακωνόμαστε για το δέον γενέσθαι .</div> <div> <br />Πρέπει να κατανοήσουμε όμως μερικά βασικά θέματα:Πρέπει να αποφασίσουμε να επεκτείνουμε την αιγιαλίτιδα ζώνη (χωρικά ύδατα) από 6 ν.μ. σε 12 ν.μ. σε όλη την επικράτεια.Η τμηματική επέκταση είναι ένα ηλίθιο τέχνασμα και θα γελοιοποιηθούμε στην παγκόσμια κοινότητα, εάν διαθέτουμε σε κάποιες περιοχές 6 ν.μ. σε άλλες 8 ν.μ. σε άλλες 10 ν.μ. και σε άλλες 12 ν.μ. Εκτός εάν θέλουμε να μας γράψουν στο Guinness Book of World Records και να γελάει ο Ερντογάν εις βάρος μας.Το ίδιο τραγικό και ίσως πιο γελοίο θα είναι να κάνουμε, γιατί ακούστηκε και αυτό, τμηματική ανακήρυξη ΑΟΖ και, ακόμα γελοιότερο, τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ</div> <div> <br />Για να φανταστείτε την τραγωδία μας, ακόμη δεν γνωρίζουμε τι προβλέπει η UNCLOS για τις θαλάσσιες ζώνες.<br />Με την βοήθεια του παρακάτω χάρτη θα προσπαθήσω να εξηγήσω τις έννοιες των θαλασσίων ζωνών.<br />ΧΑΡΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΖΩΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ UNCLOS<a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/02/200225204835_XARTHS-AOZ07.jpg"><img border="0" height="441" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/02/200225204835_XARTHS-AOZ07.jpg" width="640" /></a>Πηγή: Υπουργείο Εξωτερικών Νέας Ζηλανδίας</div> <div> <br />Πολλοί από τους αυτοαποκαλούμενους ειδικούς πιστεύουν ότι η ΑΟΖ ξεκινά μετά από τα χωρικά ύδατα. Μέγα και τραγικό λάθος!<br />Όπως βλέπετε από τον χάρτη, η ΑΟΖ ξεκινά από εκεί που αρχίζουν τα χωρικά ύδατα.<br />Αυτός ήταν ο λόγος που παρεξηγήθηκα όταν αναφέρθηκα στο γεγονός ότι η θάλασσά μας δεν αυξάνει εάν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα. Κοιτάξτε προσεκτικά για άλλη μια φορά τον διάσημο πλέον χάρτη της ελληνικής ΑΟΖ.</div> <div> <br />ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΟΖ<a href="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/02/200225205112_AOZ-ELLHNIKH02.jpg"><img border="0" height="302" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/02/200225205112_AOZ-ELLHNIKH02.jpg" width="640" /></a><br />Το μέγεθος της ΑΟΖ μας είναι το ίδιο με χωρικά ύδατα 6 ν.μ. και 12 ν.μ. μια και η αύξηση σε 12 ν.μ., όπως είδαμε παραπάνω, δεν επηρεάζει το μέγεθος της ΑΟΖ. Για να είμαστε και δίκαιοι, έχει υπολογιστεί ότι η ΑΟΖ μας, με εύρος αιγιαλίτιδας ζώνης 6 ν.μ. κατέχει το 94.5% του Αιγαίου, ενώ με 12 ν.μ. θα κατέχει το 95%!<br />Θα είναι χρήσιμο εδώ να επαναφέρουμε στην επικαιρότητα ένα άρθρο, του Άγγελου Συρίγου και του γράφοντα, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Καθημερινή» όταν κυβερνούσε την Ελλάδα ο Αλέξης Τσίπρας, που καλό θα ήταν να το διαβάσει και ο σημερινός κυβερνήτης της πατρίδας μας Κυριάκος Μητσοτάκης. Αναφέραμε τότε:</div> <div> <ul> <li>«-Η Ελλάδα είναι η μόνη από 149 παράκτιες χώρες σε όλο τον κόσμο που έχει τη δυνατότητα αλλά δεν έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια</li> <li>Μαζί με Αλβανία, Κουβέιτ και Μαυροβούνιο είναι οι χώρες που δεν έχουν κηρύξει οποιαδήποτε θαλάσσια ζώνη από αυτές που προβλέπονται στο διεθνές δίκαιο της Θάλασσας.</li> <li>Εξακολουθεί να διατηρεί το μοναδικό παγκοσμίως διαφορετικό εύρος χωρικών υδάτων (6 μίλια) από εναέριο χώρο (10 μίλια), καθεστώς που αποκαλείται διεθνώς το «ελληνικό παράδοξο».</li> <li>Τα παραπάνω στοιχεία κατατάσσουν την Ελλάδα ως τη χώρα με τη μικρότερη δικαιοδοσία σε θαλάσσιες ζώνες σε όλο τον κόσμο».</li> </ul> Είναι δυστυχώς σαφές ότι η Ελλάδα, που επικαλείται με κάθε ευκαιρία το διεθνές δίκαιο, απέχει συστηματικά από την εφαρμογή του. Αυτή η στάση θα μπορούσε να είναι εν μέρει κατανοητή πριν το 1994, που δεν είχε τεθεί σε ισχύ η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Εικοσιπέντε χρόνια όμως αργότερα, η συστηματική αποφυγή ασκήσεως δικαιωμάτων που μας παρέχει το διεθνές δίκαιο οδηγεί σε αποδυνάμωσή τους.</div> <div> <br />Είναι προφανές ότι πίσω από την ελληνική αδράνεια βρίσκεται ο φόβος της Τουρκίας, που έχει απειλήσει με casus belli σε περίπτωση επεκτάσεως των ελληνικών χωρικών υδάτων. Η απειλή είναι εντελώς παράνομη, αλλά δεν μπορούμε να μη τη λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν. Εμείς, όμως, έχουμε φτάσει στην άλλη άκρη. Προκειμένου να μην «ενοχλήσουμε» την Τουρκία απέχουμε από οποιαδήποτε άσκηση δικαιωμάτων σε όλες μας τις θάλασσες. Ανάλογες αντιλήψεις είχαν εμποδίσει επί δεκαετίες την έρευνα και εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας στο Ιόνιο και το Λιβυκό Πέλαγος, περιοχές στις οποίες δεν υπάρχει τουρκική απειλή.»</div> <div> <br />ΕΠΙΛΟΓΟΣ<br />Ένα από τα άρθρα που είχα γράψει, σε αυτή την ιστοσελίδα, είχε τίτλο «Το Καστελόριζο και τα μάτια σας» και μου το θύμισε ο εξαιρετικός Κύπριος δημοσιογράφος Πανίκος Παναγιώτου, όταν έγραψε:<br /><i>«Είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα έρθει το τέλος αυτού του παιχνιδιού. Και εκεί θα αποδειχθεί, για μια ακόμη φορά, αν ο Ελληνισμός φρόντισε εκ των προτέρων με μεθοδική προετοιμασία, συγκροτημένη στρατηγική, ενότητα δράσης και ξεκάθαρους στόχους να αξιοποιήσει αποτελεσματικά το νέο συγκρουσιακό περιβάλλον που θα προκύψει και θα επηρεάσει καταλυτικά την ασφάλεια και τα εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας και της Κύπρου. Όλες οι ενέργειες της Τουρκίας εκδηλώνονται στο πλαίσιο της πάγιας πολιτικής της, αλλά σήμερα παίρνουν άλλες διαστάσεις επειδή πλέον υπάρχουν τα νέα δεδομένα που δημιουργούν οι υδρογονάνθρακες. Γι’ αυτό, έχει μεγάλη σημασία να ακουστεί η άποψη ειδικών και διαπρεπών Ελλήνων διπλωματών και ακαδημαϊκών: το Καστελόριζο και τα μάτια σας! Αυτό το ακριτικό νησί συμβολίζει σήμερα την αντοχή και την αξιοπρέπεια του Ελληνισμού.»</i></div> <div> <i><br /></i>Η Τουρκία με επιθετικότητα και ασύστολο θράσος συνεχίζει για 46 χρόνια μια επιθετική και επεκτατική πολιτική στο Αιγαίο, που τα τελευταία χρόνια έχει συμπεριλάβει και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, προβάλλοντας συνεχώς αβάσιμες διεκδικήσεις κατά παράβαση όλων των κανόνων του διεθνούς δικαίου. Όπως. έγραψε ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Οικονομίδης, νομικός σύμβουλος του ΥΠΕΞ:</div> <div> <br /><i>«Η επεκτατική συμπεριφορά της Τουρκίας, η οποία εμφανώς δεν συνάδει με την σύγχρονη εποχή, στηρίζεται κυρίως σε τρεις παράγοντες:στην ισχύ έναντι της χώρας μας,στην αδυναμία του διεθνούς συστήματος να επιβάλει την εφαρμογή των διεθνών κανόνων καιστην αδιαφορία των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες εξακολουθούν πάντοτε να τοποθετούν το ατομικό τους συμφέρον υπεράνω του γενικού συμφέροντος της διεθνούς κοινότητας ως συνόλου.<br />Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας, χωρίς σχέδιο και προγραμματισμό, δεν μπορεί παρά να ακολουθεί αμυντική πολιτική, πολλές φορές πυροσβεστικού χαρακτήρα. Μόνιμο χαρακτηριστικό της είναι η ατολμία με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει νόμιμα δικαιώματα που της παρέχει το διεθνές δίκαιο και μερικές φορές και η υποχωρητικότητα.»</i></div> <div> <i><br /></i>Έχω κουραστεί να ακούω τους Αμερικανούς να διαπιστώνουν «you are always reactive and never proactive». Κύριε πρωθυπουργέ, δεν είστε σαν τους προηγούμενους. Μιλάτε άριστα την αγγλική γλώσσα. Επιτέλους γίνετε proactive και η πατρίδα θα σας ευγνωμονεί.<br /><br /><img border="0" height="479" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2020/02/200225205841_KARYOTHS-ROZAKHS01.jpg" width="640" /><br /></div> <div> Υστερόγραφο<br />Θέλω εδώ, για να μη παρεξηγηθώ, να διευκρινίσω ότι σέβομαι τον Χρήστο Ροζάκη που υπήρξε ο σπουδαιότερος αναλυτής, για δεκαετίες, στο θέμα της ελληνοτουρκικής διένεξης και ο κορυφαίος αναλυτής της έννοιας της υφαλοκρηπίδας. Ο ίδιος, δυστυχώς, με πολέμησε, όταν άρχισα να αναφέρομαι στην ΑΟΖ, την δεκαετία του 1980, με το επιχείρημα ότι δεν είμαι νομικός αλλά οικονομολόγος και δεν γνωρίζω το Δίκαιο της Θάλασσας, αγνοώντας ότι τα αρχικά ΑΟΖ σημαίνουν Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Βέβαια κάποια στιγμή συνεργάστηκε μαζί μου και έγραψε ένα πολύ καλό άρθρο στο βιβλίο που επιμελήθηκα με τίτλο «Greece and the Law of the Sea». Στο άρθρο του «The Greek Continental Shelf» κάνει μια αριστουργηματική παρουσίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Αργότερα οι δρόμοι μας χωρίσθηκαν, όταν το περιοδικό Economist μας προσκάλεσε σε ένα debate για την ΑΟΖ που έλαβε χώρα στις 20 Ιουνίου 2013 στην Αθήνα. Ο παραπάνω πίνακας δείχνει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας μετά την παρουσίαση των επιχειρημάτων μας.</div> <div> <b>hellasjournal.com</b><a href="https://www.blogger.com/null" style="color: #333333; font-size: 18px; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal;"></a><br style="color: #333333; font-size: 18px; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal;" /><br style="color: #333333; font-size: 18px; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal;" /><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η Συνεχιζόμενη Τραγωδία του Καστελόριζου - Πότε θα καταλάβουμε ότι είναι ό,τι πιο πολύτιμο διαθέτουμε;

Θεόδωρος Καρυώτης Ο παρακάτω (και παραπάνω) χάρτης μου έδωσε την αφορμή να γράψω για ένατη φορά, τα τελευταία 38 χρόνια, για το σύμπλεγμα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν ''κατεβαίνουν'' σε άσκηση του ΝΑΤΟ οι Τούρκοι: Φοβούνται νέα εικονική προσβολή από ελληνικά υποβρύχια όπως το 2017

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizdncVqQoovXsDJ9Xka0L00PvXrOA6qv2byx1bXf373L5EwIAYezsSmUCZ2u1Iv_b3C_QN-327bxsGCXlwIPiQc93AWoi_5qPhXYsrngL4BvUsFR8a2LLALbdx1OMcDypybZrugrNKhQs/s1600/pap0.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizdncVqQoovXsDJ9Xka0L00PvXrOA6qv2byx1bXf373L5EwIAYezsSmUCZ2u1Iv_b3C_QN-327bxsGCXlwIPiQc93AWoi_5qPhXYsrngL4BvUsFR8a2LLALbdx1OMcDypybZrugrNKhQs/s640/pap0.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Είναι ξεκάθαρο πλέον πως οι Τούρκοι είναι ''μάγκες'' μόνο στα λόγια.</span></h3> Στην πράξη είναι ανίσχυροι. Αυτό το δείχνουν περίτρανα τόσο στη Συρία, όσο και στην Λιβύη.<br /> <br /> Τι ανέφεραν τα τουρκικά ΜΜΕ:<br /> <br /> ''Ο αγώνας στην Ανατολική Μεσόγειο ανάμεσα στην Τουρκία και την Ελλάδα γίνεται τώρα πιο έντονος. Η Αθήνα ισχυροποιεί την παρουσία της στην περιοχή, καθώς πλέον στη Σούδα θα βρίσκεται σε μόνιμη βάση μια πυραυλάκατος της Διοίκησης Ταχέων Σκαφών, με προφανή την στόχευση ενίσχυσης των δυνατοτήτων παρέμβασης στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Μάλιστα στο παιχνίδι οι Έλληνες βάζουν και την Γαλλία, καθώς πριν λίγες ώρες υπέγραψαν μία σειρά από συμφωνίες σε εξοπλιστικά προγράμματα.''<br /> <br /> Αποφεύγουν άσκηση με την Ελλάδα οι Τούρκοι<br /> <br /> Αποφεύγει και φέτος το τουρκικό πολεμικό ναυτικό να αντιπαρατεθεί με ελληνικό υποβρύχιο κλάσης ''214'' στο πλαίσιο της μεγάλης ανθυποβρυχιακής άσκησης του ΝΑΤΟ "DYNAMIC MANTA 2020", η οποία άρχισε προχθες στην Κατάνια της Σικελίας.<br /> <br /> Για μία ακόμη χρονιά το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό βρίσκεται εκεί και συμμετέχει στην άσκηση με το υποβρύχιο "ΚΑΤΣΩΝΗΣ" και τη φρεγάτα "ΑΙΓΑΙΟΝ".<br /> <br /> Στην άσκηση η οποία είναι η μεγαλύτερη ανθυποβρυχιακή άσκηση της Συμμαχίας στη Μεσόγειο λαμβάνουν μέρος 9 χώρες. Ελλάδα, Γαλλία, Ιταλία, ΗΠΑ, Καναδάς, Ισπανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία και Τουρκία. 5 υποβρύχια, 9 σκάφη επιφανείας, 5 αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας και 8 ελικόπτερα αποτελούν τη συνολική δύναμη σε θαλάσσια και εναέρια μέσα τα οποία συμμετέχουν στην "DYNAMIC MANTA 2020", αναφέρει το newpost.<br /> <br /> H Τουρκία έστειλε φέτος στη Σικελία τη φρεγάτα "SALIH REIS" F-246 τύπου ΜΕΚΟ αλλά και το υποβρύχιο "MART" S-355 κλάσης "PREVEZE". To "MART" θεωρείται σχετικά καινούργιο υποβρύχιο αφού κατασκευάστηκε το 1997 και ανέλαβε επιχειρησιακή δράση ένα χρόνο αργότερα όπως ακριβώς και η τουρκική φρεγάτα. <br /> <br /> Ωστόσο, όπως και πέρυσι έτσι και φέτος οι Τούρκοι φαίνεται ότι ζήτησαν από το Συμμαχικό Στρατηγείο Allied Maritime Command(MARCOM) με έδρα το Northwood στην Αγγλία, τόσο το υποβρύχιο "MART" όσο και η φρεγάτα "SALIH REIS" να μη συμμετέχουν σε κανένα από τα σενάρια ανθυποβρυχιακού πολέμου με αντίπαλο το Ελληνικό υποβρύχιο.<br /> <br /> Τι έγινε το 2017<br /> <br /> Το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έστειλε στην "DYNAMIC MANTA" το "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ" μαζί με τη φρεγάτα "ΑΔΡΙΑΣ". Οι Τούρκοι έλαβαν μέρος με τη φρεγάτα "GIRESUN" αλλά αυτή τη φορά έστειλαν και υποβρύχιο το "INONU". Και μάλιστα επιδίωξαν να τεστάρουν το ελληνικό "υποβρύχιο φάντασμα" και να δοκιμάσουν την τύχη τους. Το αποτέλεσμα ήταν 3 φορές ο "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ" να προσβάλει εικονικά το Τουρκικό υποβρύχιο χωρίς το πλήρωμά του να αντιληφθεί το παραμικρό.<br /> <br /> Από τότε και τα επόμενα χρόνια το τουρκικό πολεμικό ναυτικό παρά το γεγονός ότι στέλνει τόσο υποβρύχια όσο και φρεγάτες στην "DYNAMIC MANTA" αποφεύγει συστηματικά να λάβει μέρος σε οποιοδήποτε σενάριο το οποίο θα φέρει το πλοίο και κυρίως το υποβρύχιό του αντιμέτωπο με το "υποβρύχιο φάντασμα". <br /> <br /> Άλλωστε το μεγάλο άγχος που έχουν οι γείτονες με τα 4 Ελληνικά υποβρύχια "214" κλάσης "ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ" φαίνεται καθημερινά τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο όπου τα ψάχνουν απεγνωσμένα με τα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας CN-235 και πολλές φορές τα ελικόπτερα S-70.<br /> Aυτοί είναι οι Τούρκοι με λίγα λόγια.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δεν ''κατεβαίνουν'' σε άσκηση του ΝΑΤΟ οι Τούρκοι: Φοβούνται νέα εικονική προσβολή από ελληνικά υποβρύχια όπως το 2017

Είναι ξεκάθαρο πλέον πως οι Τούρκοι είναι ''μάγκες'' μόνο στα λόγια. Στην πράξη είναι ανίσχυροι. Αυτό το δείχνουν περίτρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Σκληρές αλήθειες για τους “ψόφιους κοριούς” των Αθηνών από Ήφαιστο-Γρίβα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH9rTwqraYSQpH-snqftpC-QeSCgA1unGt9N_mrEn3RursmcToBGjJFTm6cVsJoWGLuRjK-eWyXS3LkfT7hRUnTbGww4C02YsyWe7wmvOqFP-5L2VuR9Qa556zVCAzBrFUmsccVaHYtoA/s1600/yfaistos-gribas.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="679" data-original-width="1340" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhH9rTwqraYSQpH-snqftpC-QeSCgA1unGt9N_mrEn3RursmcToBGjJFTm6cVsJoWGLuRjK-eWyXS3LkfT7hRUnTbGww4C02YsyWe7wmvOqFP-5L2VuR9Qa556zVCAzBrFUmsccVaHYtoA/s640/yfaistos-gribas.png" width="640" /></a></div> <br /> Μπαράζ παραβιάσεων. Υπερπτήσεις σε ελληνικά νησιά κάθε μέρα. Στη θάλασσα οι προκλήσεις του τουρκικού ναυτικού πληθαίνουν. Οι δηλώσεις του Ερντογάν και των υπουργών εμπρηστικές. Στην Κύπρο ερευνητικά σκάφη και γεωτρύπανα πάνε κι έρχονται. Τα αναμένουμε και κάτω από την Κρήτη.<br /> <br /> Στην Αθήνα κάποιοι παριστάνουν τους “ψόφιους κοριούς”. Στη Λευκωσία ελπίζουν ακόμη ότι θα αντιμετωπίσουν την Τουρκία με “πολιτικά και διπλωματικά μέσα”.<br /> <br /> Δύο καθηγητές, ο Παναγιώτης Ήφαιστος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών και ο Κωνσταντίνος Γρίβας αναπληρωτής καθηγητής Γεωπολιτικής της ΣΣΕ σε ομιλίες τους στην Τρίπολη , είπαν αλήθειες που κάθε μέσος πολίτης μπορεί να κατανοήσει. Για τους “παραπάνω” είναι το θέμα… <br /> <br /> Οι ομιλίες έγιναν σε εκδήλωση του συλλόγου “Μέλισσα του Ελληνισμού”, τον οποίο έχουν ιδρύσει Έλληνες που ζουν στην Ελβετία.<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://player.vimeo.com/video/393767727" title="vimeo-player" width="640"></iframe><br /> <br /> <a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ελληνοτουρκικά: Σκληρές αλήθειες για τους “ψόφιους κοριούς” των Αθηνών από Ήφαιστο-Γρίβα

Μπαράζ παραβιάσεων. Υπερπτήσεις σε ελληνικά νησιά κάθε μέρα. Στη θάλασσα οι προκλήσεις του τουρκικού ναυτικού πληθαίνουν. Οι δηλώσεις του...

Διαβάστε την συνέχεια

Οριοθέτηση με Λιβύη - Αίγυπτο: Τα κρυφά εμπόδια και οι δύσκολες επιλογές για την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7qGfAXMHAcQzoE2A0Gwpfzo6oVKG8TIpbRLL0c1oj-q76rJHMMgKlVJBXgaKNuP3W5QtR-8wVatQYNuYPf2658GmxFiki51oYb4lhTR5_n-wUGDCmRL3UoCJFmIBItpyzHzZxGHmx55g/s1600/HARTIS-2-AOZ-EEZ-TURKEY-LIBYA-MEMORANDUM.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="570" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7qGfAXMHAcQzoE2A0Gwpfzo6oVKG8TIpbRLL0c1oj-q76rJHMMgKlVJBXgaKNuP3W5QtR-8wVatQYNuYPf2658GmxFiki51oYb4lhTR5_n-wUGDCmRL3UoCJFmIBItpyzHzZxGHmx55g/s640/HARTIS-2-AOZ-EEZ-TURKEY-LIBYA-MEMORANDUM.jpg" width="608" /></a></div> <br />Η είσοδος των ελληνοτουρκικών σχέσεων σε περίοδο εντεινόμενης και κλιμακούμενης έντασης δεν επιτρέπει τη συνέχεια του αυτομαστιγώματος για τα όσα σήμερα θεωρούμε ότι ήταν εύκολο να είχαν γίνει πριν, αλλά επιβάλλουν σχεδιασμό των επόμενων κινήσεων με βάση τα δεδομένα που υπάρχουν από τις προηγούμενες προσπάθειες της Ελλάδας να αντιμετωπίσει τόσο τα ελληνοτουρκικά όσο και τα θέματα οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με γειτονικές χώρες. <br /><br />Η Τουρκία έχει επιλέξει να ασκήσει μια βαθιά αναθεωρητική πολιτική, που περνά από τη φάση της αμφισβήτησης σε καθαρή διεκδίκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων άλλων χωρών, χωρίς να ενδιαφέρεται καν για την ύπαρξη, έστω και προσχηματικού, πλαισίου που να καλύπτεται από το διεθνές δίκαιο και τις διεθνείς συμβάσεις. <br /><br />Στην περίπτωση της Λιβύης επιχειρεί να επωφεληθεί από την ανώμαλη κατάσταση στη χώρα, ώστε να αποκτήσει νομικό έρεισμα για να επιβάλει τις παράλογες μονομερείς αξιώσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου. Και έτσι επιχειρεί να επιβάλει το πλαίσιο για εφαρμογή της ίδιας παράλογης πρακτικής και στο Αιγαίο, δημιουργώντας προηγούμενο, εφόσον δεν ανατραπεί αυτή η πολιτική, και για τις οριοθετήσεις της χώρας μας με Ιταλία, Αλβανία, Λιβύη και Αίγυπτο. <br /><br />Η κριτική που ασκείται, όχι μόνο στη σημερινή αλλά και στις προηγούμενες κυβερνήσεις, εστιάζεται στο γεγονός ότι «αμέλησαν» να οριοθετήσουν θαλάσσιες ζώνες με τη Λιβύη, την Αίγυπτο και την Κύπρο, ώστε έτσι να έχει δημιουργηθεί τετελεσμένο απέναντι στην Τουρκία. <br /><br />Καταρχήν θα πρέπει να τονιστεί ότι ακόμη κι αν είχαν υπάρξει διμερείς συμφωνίες, τίποτε δεν θα εμπόδιζε την Τουρκία να αμφισβητεί τις συμφωνίες αυτές (όπως έχει κάνει και με τις συμφωνίες οριοθέτησης της Κύπρου με την Αίγυπτο και το Ισραήλ). <br /><br />Στα δίχτυα των ψαράδων <br /><br />Με την Iταλία εκφράζεται η εκτίμηση από καλά ενημερωμένη πηγή του ΥΠΕΞ ότι είμαστε κοντά σε συμφωνία για οριοθέτηση πολλαπλών χρήσεων (multi -purpose maritime boundary), καθώς έχει βρεθεί φόρμουλα για υπογραφή πρωτοκόλλου που θα διατηρεί τα αλιευτικά δικαιώματα σε Ιταλούς αλιείς, παράμετρος που αποτελεί το σημαντικό εμπόδιο για την υπογραφή της συμφωνίας. <br /><br />Με την Αλβανία επιδεικνύεται μια μάλλον ανεξήγητη αδράνεια, καθώς εν όψει της απόφασης για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων θα πρέπει να ασκηθεί πίεση στην κυβέρνηση Ράμα για να αποδεχθεί, έστω και με τροποποίηση, τη συμφωνία στην οποία είχαν καταλήξει Αθήνα και Τίρανα. <br /><br />Με την Κύπρο η κατάσταση είναι διαφορετική, καθώς καμιά ελληνική κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν τόλμησε να προχωρήσει σε οριοθέτηση, είτε λόγω της εκτίμησης ότι εφόσον η υπόθεση φθάσει κάποια στιγμή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης δεν θα δικαιωθεί πλήρως η ελληνική θέση, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί τότε η Ελλάδα ότι εγκαταλείπει και παραδίδει βάσει δικαστικής απόφασης περιοχή στην οποία ασκούσε κυριαρχικά δικαιώματα. Και επίσης είναι δεδομένο ότι η Αθήνα λαμβάνει υπόψη της τις απειλές Ερντογάν, ότι κάθε τέτοια «μονομερής» ενέργεια θα προκαλέσει υπέρμετρη αντίδραση της Αγκυρας. <br /><br />Ομως, εκτός της περίπτωσης της Κύπρου, που είναι εντελώς διαφορετική, με τη Λιβύη και την Αίγυπτο οι ελληνικές κυβερνήσεις προσπάθησαν επανειλημμένα να βρουν κοινό τόπο, όμως αυτό δεν κατέστη δυνατό και πάντως όχι με υπαιτιότητα της Αθήνας. <br /><br />Ο Καντάφι τράβηξε... Σύρτη <br /><br />Με τη Λιβύη, παρά τις προσπάθειες πολλών ετών (εξάλλου συμφωνία οριοθέτησης δεν υπήρξε ούτε επί Α. Παπανδρέου, που οι σχέσεις του με τον Καντάφι ήταν θερμές) δεν υπήρξε πρόοδος, καθώς διαπιστώνονταν σοβαρές αποκλίσεις στις θέσεις που παρουσίαζαν οι δύο χώρες.<br /><br />Η Λιβύη επιμένει στο κλείσιμο του Κόλπου της Σύρτης, παρά το τεράστιο άνοιγμα των 306 ν.μ. (το δίκαιο της Θάλασσας προβλέπει κλείσιμο κόλπων με άνοιγμα 24 ν.μ.) που έτσι μεταφέρει πολύ βορειότερα τη μέση γραμμή με την Ελλάδα, μετατρέποντας σε λιβυκή υφαλοκρηπίδα μεγάλο τμήμα της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Και αυτή η γραμμή πηγαίνει ακόμη βορειότερα, καθώς η Λιβύη επιμένει να μην αναγνωρίζει επήρεια στη Γαύδο. <br /><br />Το κλείσιμο της Σύρτης έγινε το 1973 και ουδέποτε το αποδέχθηκε η Ελλάδα, ενώ είναι ένας από τους βασικούς λόγους που δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών της Λιβύης, όχι μόνο με την Ελλάδα αλλά και την Ιταλία. Η Λιβύη πάντως βγήκε κερδισμένη και στις δυο φορές που προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με την Τυνησία και τη Μάλτα και μάλιστα στη δεύτερη περίπτωση η μέση γραμμή μετακινήθηκε προς βορρά, καθώς το δικαστήριο δέχθηκε την ανάγκη για «δίκαιη» λύση ώστε να ληφθεί υπόψη το μέγεθος της Μάλτας και η μείωση της επήρειάς της ως νησιού έναντι της εκτεταμένης λιβυκής ηπειρωτικής ακτής. <br /><br />Με την Αίγυπτο το ιστορικό των διαβουλεύσεων για οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών είναι γνωστό. Το Κάιρο έπειτα από παλινωδίες και πισωγυρίσματα, βρίσκεται και πάλι στο ίδιο σημείο πριν από 8 χρόνια, όταν με εντατικό ρυθμό είχαν γίνει επαφές των ομάδων εμπειρογνωμόνων. <br /><br />Η Αίγυπτος δεν συμφωνεί για πλήρη οριοθέτηση, επιδιώκοντας την εξαίρεση της περιοχής στην οποία η Τουρκία προβάλλει διεκδικήσεις ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού, και συνεπώς εξαίρεση της περιοχής επήρειας Καστελόριζου και Στρογγύλης και δεν αποδέχεται την πλήρη εφαρμογή της «μέσης γραμμής», υπονοώντας ότι η αυστηρή χάραξη της μέσης γραμμής ενδέχεται να μην οδηγεί σε «δίκαιο» αποτέλεσμα, παραπέμποντας στην επιχειρηματολογία περί μη πλήρους επήρειας του Καστελόριζου. Ομως και δυτικά του 28ου Μεσημβρινού, το Κάιρο δεν αποδέχεται επίσης την πλήρη επήρεια στα δυο νησιά νότια της Κρήτης, το Κουφονήσι Λασιθίου και τη Χρυσή ή Γαϊδουρονήσι, με την απαίτηση μετακίνησης προς βορρά και εις βάρος της Ελλάδας της γραμμής οριοθέτησης. <br /><br />Πάντως η Αίγυπτος συμφώνησε καταρχήν (στη συνάντηση εμπειρογνωμόνων του 2012 στο Κάιρο) στον «σεβασμό της μέσης γραμμής ως προσωρινού θαλάσσιου ορίου, ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης», κάτι που θεσμοθετήθηκε με την «τροπολογία Μανιάτη». <br /><br />Ο τουρκικός δάκτυλος <br /><br />Και οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν ένα σοβαρό, πολιτικό πλέον πρόβλημα. Η Τουρκία με την κίνηση υπογραφής του μνημονίου με τη Λιβύη προβάλλει ένα ισχυρό κίνητρο και προς τις δύο, ώστε να δεχθούν τη δική της προσέγγιση: με την οριοθέτηση που προτείνει η Αγκυρα και με πλήρη διαγραφή της επήρειας των ελληνικών νησιών και της Κύπρου, η Αίγυπτος κερδίζει σχεδόν 19.000 τ.χλμ υφαλοκρηπίδας και η Λιβύη 39.000 τ.χλμ. <br /><br />Αυτά είναι μια «προσφορά», που αν και θεωρητική, καθώς δεν πρόκειται ούτε και σε ακραίο σενάριο να ισχύσει η πλήρης διαγραφή της επήρειας των νησιών, καμιά (αιγυπτιακή ή λιβυκή) κυβέρνηση δεν μπορεί εύκολα να αγνοήσει και πάντως σίγουρα δεν θα θελήσει να βρεθεί εκτεθειμένη απέναντι στην αντιπολίτευσή της, ότι «ξεπουλάει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στην Ελλάδα». <br /><br />Η υπογραφή συμφωνιών οριοθέτησης με τη Λιβύη και την Αίγυπτο είναι εξαιρετικής σημασίας, αλλά με δεδομένη τη στάση και τις θέσεις των δύο χωρών, τίθενται στην Ελλάδα κρίσιμα διλήμματα: μπορεί και νομιμοποιείται μια κυβέρνηση να θυσιάσει τμήμα της υφαλοκρηπίδας, που έστω και θεωρητικά ανήκει στην Ελλάδα με τυπική και απόλυτη εφαρμογή του δικαίου της Θάλασσας, προκειμένου να επιτύχει έναν συμβιβασμό με τη Λιβύη και κυρίως με την Αίγυπτο; Εναν συμβιβασμό, που χωρίς να εξουδετερώνει πλήρως τις τουρκικές διεκδικήσεις θα έβαζε ένα σοβαρό ισχυρό ανάχωμα στις τουρκικές επιδιώξεις. Γιατί ένας τέτοιος συμβιβασμός θα σήμαινε ότι στην περίπτωση της Αιγύπτου, η Ελλάδα θα πρέπει να αποδεχθεί χαλάρωση της μέχρι τώρα σταθερής θέσης για «μέση γραμμή», ώστε να υπάρξει «δίκαιο αποτέλεσμα» και να προχωρήσει σε «σταδιακή» οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με το Κάιρο (δυτικά του 28ου Μεσημβρινού), με τρόπο όμως ώστε η διατήρηση της εκκρεμότητας σε ό,τι αφορά την περιοχή που επηρεάζει το Καστελόριζο να μην εκληφθεί ως αποδοχή από την Ελλάδα των αξιώσεων της Τουρκίας. <br /><br />Και το ίδιο βεβαίως ισχύει και για την περίπτωση της Λιβύης, όπου σε έναν συμβιβασμό, η μη πλήρης επήρεια της Γαύδου δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ως αποδοχή της διεκδίκησης της Τουρκίας για περιορισμό της επήρειας όλων των νησιών. <br /><br />Σε αυτά τα εξαιρετικά δύσκολα διλήμματα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν απάντησε τα τελευταία χρόνια και έτσι το τουρκολιβυκό μνημόνιο της 27ης Νοεμβρίου βρήκε την Ελλάδα εκτεθειμένη και «ανοικτή» σε τέτοιου είδους προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οριοθέτηση με Λιβύη - Αίγυπτο: Τα κρυφά εμπόδια και οι δύσκολες επιλογές για την Ελλάδα

Η είσοδος των ελληνοτουρκικών σχέσεων σε περίοδο εντεινόμενης και κλιμακούμενης έντασης δεν επιτρέπει τη συνέχεια του αυτομαστιγώματος για...

Διαβάστε την συνέχεια

Και όμως ο Ερντογάν «διδάσκει» Στρατηγική…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8sio_OW-0xwcBMLl8LCEgVbK6H32F53l8rGeE49ZguYwOiI02pSgScGuWsomYjwWpf5WB0K_-Mslcjeh6HmhGBqD80D_UEzWkEH_J5-L2bZqAptUIj6CW7EN8ghLnEvggxAL4bhentv0/s1600/erdogan.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="586" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8sio_OW-0xwcBMLl8LCEgVbK6H32F53l8rGeE49ZguYwOiI02pSgScGuWsomYjwWpf5WB0K_-Mslcjeh6HmhGBqD80D_UEzWkEH_J5-L2bZqAptUIj6CW7EN8ghLnEvggxAL4bhentv0/s640/erdogan.png" width="640" /></a></div> <br />Διαβάζω τον τελευταίο καιρό αναλύσεις που παρουσιάζουν την Τουρκία στο χείλος της γεωπολιτικής και οικονομικής κατάρρευσης, να έχει πατήσει παγίδες, να έχει αγγίξει τα όρια της υπερεξάπλωσης και πολλά ακόμη τέτοια. «Ευσεβείς Πόθοι», απαντώ! Είμαστε ακόμη πολύ μακριά από την κατάρρευση της Τουρκίας και για να είμαι πιο ακριβής, αν θα καταρρεύσει κάτι κάποια στιγμή, θα είναι το καθεστώς Ερντογάν και όχι η Τουρκία. Για όσους δε βλέπουν το τέλος του καθεστώτος Ερντογάν με πραξικόπημα, θα έλεγα να κάνουν υπομονή για νομότυπες εκλογές στη γειτονική μας χώρα! <br /><br />Στη Συρία, το καθεστώς Ερντογάν δίνει δύσκολες εξετάσεις, αλλά το ίδιο δύσκολη είναι η θέση των υπερδυνάμεων Ρωσίας και ΗΠΑ. Φαίνεται πως υπάρχει σχέδιο από το 2017 να μετακινηθούν οι περισσότεροι αντικαθεστωτικοί Σουνίτες της Συρίας και να συγκεντρωθούν στην Ιντλίμπ και δυτικά της επαρχίας αυτής. Σχέδιο το οποίο είχε την σύμφωνη γνώμη του καθεστώτος Άσαντ και έτσι τους άνοιξε εκείνη την εποχή διάδρομο να μετακινηθούν μαζί με τον ατομικό τους οπλισμό και τις οικογένειές τους από τα περίχωρα της Δαμασκού προς την Ιντλίμπ. <br /><br />Θα έλεγα μάλιστα πως η αρχική συμφωνία όλων περιλαμβάνει μέρος της επαρχίας της Ιντλίμπ μαζί με το σύνολο των αντικαθεστωτικών να περάσει συν το χρόνο και να ενσωματωθεί στην Τουρκική επικράτεια, κίνηση που θα δικαιολογηθεί στα πλαίσια της προστασίας του πληθυσμού που έχει συγκεντρωθεί εκεί από την δίωξη που υφίστανται από το καθεστώς Άσαντ και τους Ρώσους συμμάχους του. <br /><br />Η ένταση που παρατηρούμε αυτές τις μέρες αφορά τις τελευταίες προσπάθειες των αντιμαχόμενων να αποκτήσουν ολοένα και περισσότερα εδαφικά ερείσματα, πριν όλες οι πλευρές κάτσουν στο τραπέζι να επικυρώσουν τα τετελεσμένα στο πεδίο.<br /><br />Και εδώ φαίνεται πραγματικά η ικανότητα του Ερντογάν να κινεί τα πιόνια στη σκακιέρα, όντας και ο ίδιος πιόνι! Καταγγέλλει συνεχώς την Ρωσία ότι παραβιάζει τα συμφωνηθέντα στο Σότσι και έχει δίκιο, γιατί αυτά που συμφώνησαν εκεί, η Ρωσία βοηθώντας τον Άσαντ, αναγκάζουν τον Ερντογάν να πληρώσει μεγαλύτερο κόστος από αυτό που είχε υπολογίζει για να είναι δυνατός την ώρα των τελικών διαπραγματεύσεων. Επειδή όμως βλέπει ότι διπλωματικά θα πρέπει να πιέσει τη Ρωσία ενόψει των νέων συμφωνιών, και μετά την εξαφάνιση του Ιράν από το κάδρο των πρόσφατων εξελίξεων, βάζει στο παιχνίδι την Γαλλία και την Γερμανία ανακοινώνοντας ότι θα συγκροτηθεί μια νέα σύνθεση τεσσάρων κρατών για να συζητήσουν την διευθέτηση της κατάστασης. Και λέει πως η νέα ομάδα που θα αποφασίσει το μέλλον της Συρίας θα συναντηθεί στις 5 Μαρτίου, χωρίς κανείς να έχει επιβεβαιώσει ακόμη την συμμετοχή του, προσπαθώντας να προλάβει τυχόν αναβολές. <br /><br />Βάζει δηλαδή στο παιχνίδι άλλους φιλόδοξους παίκτες, όπου επιμερίζοντας υποσχέσεις και δυνατότητες θα τους εντάξει στη διπλωματική του φαρέτρα εναντίον της Ρωσίας, αλλά και με τη σύμφωνη στάση αυτής, αφού και η Ρωσία με τη σειρά της θα ζητήσει ανταλλάγματα, όχι από την Τουρκία του Ερντογάν, αλλά από τα ευρωπαϊκά κράτη που θα εμπλακούν στη χαοτική Συριακή εξίσωση… <br /><br />Κάποια στιγμή θα πρέπει στην Ευρώπη να πάρουμε απόφαση πως ο έφηβος που πουλούσε λεμονάδες στους κακόφημους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, ενδεχομένως να ξέρει το παζάρι της διεθνούς πολιτικής πολύ καλύτερα από τους συμβούλους πολλών Δυτικών κυβερνήσεων. Ο Ερντογάν κάποια στιγμή θα αποχωρήσει! Η Τουρκία, ωστόσο, θα μείνει ισχυρή να απειλεί…<br /><br /><a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Και όμως ο Ερντογάν «διδάσκει» Στρατηγική…

Διαβάζω τον τελευταίο καιρό αναλύσεις που παρουσιάζουν την Τουρκία στο χείλος της γεωπολιτικής και οικονομικής κατάρρευσης, να έχει πατήσε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το φιάσκο με το μεταναστευτικό απειλεί τη χώρα… ιδεοληψία συν “τσαπατσουλιά” ίσον γενικό χάος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjxXnr1l3atjfiQPVJ2aw3NT10eTryV1xWM1fnH9HX0yDIzhns_uKwIi_s6bbCKfoB5wFZjwCD1FK04cJJTD-rQm12YUgPAnjoqGP-ZtrjXURONVsC_ZX42kw6vKR2_I366HBbMkToGWo/s1600/mat-nisia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="700" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjxXnr1l3atjfiQPVJ2aw3NT10eTryV1xWM1fnH9HX0yDIzhns_uKwIi_s6bbCKfoB5wFZjwCD1FK04cJJTD-rQm12YUgPAnjoqGP-ZtrjXURONVsC_ZX42kw6vKR2_I366HBbMkToGWo/s640/mat-nisia.jpg" width="640" /></a></div> <br />Τραγική είναι, ή έτσι δείχνει τελικά, η διαχείριση από την κυβέρνηση του μεταναστευτικού που απειλεί να ακυρώσει οτιδήποτε καλό γίνεται στην κατεύθυνση της κανονικότητας. Το πρόβλημα αυτό που αισθάνεται εδώ και πολλά χρόνια ο Έλληνας “στο πετσί του”, θα μπορούσε να αποδειχθεί “ταφόπλακα” μιας τόσο φιλόδοξης διακυβέρνησης, που ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Και το περιβάλλον παραμένει θετικό. Όμως δεν χρειάζεται ιδιαίτερη εμπειρία για να διαπιστώσεις ότι αρκεί αυτό το ένα πρόβλημα για να έρθουν τα πάνω κάτω… Ο πραγματικός κίνδυνος είναι να συζητά ο κόσμος στα καφενεία και το πεζοδρόμιο για “δεξιά παρένθεση”, εν και όταν ο “αδερφός” Ταΐπ Ερντογάν αποφασίσει να εξαπολύσει νέα κύματα προσφύγων-μεταναστών, με στόχο, τι άλλο, την αποσταθεροποίηση της Ελλάδας και την εκβίαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. <br /><br />Το μεταναστευτικό πρόβλημα είναι ξεκάθαρα θέμα εθνικής επιβίωσης, καθώς αν δεν υπάρξει ριζική αντιμετώπιση οδηγούμαστε ταχύτατα σε αντικατάσταση πληθυσμού. Όσα λοιπόν ακούγονται εσχάτως, από διεθνιστές και κοσμοπολίτες, περί δήθεν ενσωμάτωσης στην ελληνική κοινωνία εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών και “επίλυσης” δι’ αυτού του τρόπου της δημογραφικής μας συρρίκνωσης είναι ασύλληπτες ανοησίες, εκπορευόμενες είτε από ιδεοληψία είτε από ιδιοτελείς σκοπούς… <br /><br />Ειλικρινά, αναρωτιόμαστε, πού να περίμενε ο Ιμπραήμ Πασάς της Αιγύπτου, όταν ερήμωνε τον επαναστατημένο Μοριά, ότι το περίφημο σχέδιο μεταφοράς φελάχων στη θέση του ξεριζωμένου πληθυσμού της Πελοποννήσου και της Κρήτης, και έτσι να έβρισκε την ησυχία της η Οθωμανική αυτοκρατορία, θα έβρισκε μιμητές ανάμεσα στους απογόνους εκείνων που ελευθέρωσαν με το αίμα τους την Ελλάδα. – Δεν περιμένουμε να αναδειχθεί αυτή η παράμετρος από την περίφημη Επιτροπή της Γιάννας, μιας και είναι πολλά τα μέλη της που βλέπουν θετικά την μετατροπή της χώρας σε χώρο… <br /><br />Βέβαια, για τον φερετζέ μπαίνει μπροστά η σωτηρία δήθεν της χώρας από την υπογεννητικότητα… Οι ίδιοι που αντιδρούσαν στα επιδόματα για τρίτο παιδί, γιατί ήταν μέτρο εθνικιστικό. Έτσι οδεύουμε αμέριμνοι, χωρίς σφαγές και μαζικούς εξανδραποδισμούς, σε “αντικατάσταση πληθυσμού”. Τι να πει κανείς πια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τρίζουν τα κόκκαλα του Παπαφλέσσα και του Κολοκοτρώνη… <br /><br />Πάμε πίσω στα νησιά μας… Τα ΜΑΤ στα νησιά, νύχτα με φεγγάρι, δεν τα έστελνε ούτε η χούντα ρε παιδιά. Δεν λέει κανείς ότι το κράτος δεν πρέπει να δείχνει πυγμή. Εδώ όμως σαν να μοιάζει υπερβάλλον ζήλος. Στο τέλος οι νησιώτες θα ζηλέψουν τη μεταχείριση που επιφυλάσσει το κράτος στους αναρχικούς των πανεπιστημίων! <br /><br />Για να μην πούμε ότι στο παρανοϊκό σκηνικό που έχει στηθεί, ο ΣΥΡΙΖΑ που κάποτε προσκαλούσε τους πάντες και από παντού να κοπιάσει στο πλαίσιο της “ανθρωπιστικής” του ιδεολογίας, κατάφερε αναλαμβάνοντας την εξουσία, να θεωρήσουμε την Αμυγδαλέζα που κατάγγελλε… “Χίλτον”, πλέον βγαίνει στη Νέα Δημοκρατία από τα δεξιά, ενώ και η δική του πολιτική είχε προκαλέσει τρομερές τοπικές αντιδράσεις. <br /><br />Άντε και στάλθηκαν τα ΜΑΤ, άντε και “σωφρόνισαν” τον τοπικό πληθυσμό (σ.σ. ευγενική αναφορά της έννοιας “ξυλοφορτώνω”), άντε και τα φτιάξαμε τα κέντρα… εάν φύγουν τα ΜΑΤ που δεν θα κάτσουν εκεί επ’ αόριστον, σκέφτηκε κανένας ανάμεσά σας τι μπορεί να συμβεί; Η πολιτική ορθότητα μας μάρανε και απορρίφθηκαν οι εισηγήσεις για ανοιχτά κέντρα σε ακατοίκητα νησιά. <br /><br />Να μην έρχονται σε επαφή με τον τοπικό πληθυσμό στα κοντινά νησιά, ένας πληθυσμός που είναι βέβαιο ότι θα έκανε τα πάντα για να διευκολύνει τη ζωή αυτών των δυστυχισμένων -κατά πλειοψηφία- ανθρώπων, επισκεπτόμενος και βοηθώντας με κάθε τρόπο σε αυτά τα νησιά. Διότι πάντα βοηθούσε πριν καταλήξει να χρειάζεται ο ίδιος βοήθεια. Να τη ζητά και να μη βρίσκει. <br /><br />Το δε μήνυμα που θα λάμβαναν όσοι στις μακρινές χώρες ακούν από ενδιαφερόμενους -κράτη και “ιδιώτες”- για τον “μεταναστευτικό παράδεισο Ελλάδα” για να συνεχίζεται η μπίζνα των δουλεμπόρων. Μέχρι τη στιγμή που η απειλή στον δικό τους τρόπο ζωής και η αίσθηση ανασφάλειας που επικράτησε έσπασε κάθε κόκκινη γραμμή ανοχής και ανθρωπισμού. Μέχρι τη στιγμή που έφτασαν τα πράγματα στο “ως εδώ και μη παρέκει”… <br /><br />Είναι κρίμα γιατί μια μόλις οχτάμηνη κυβέρνηση δείχνει να έχει ήδη χάσει την επαφή της με την κοινωνία. Το μήνυμα που δίνει η κοινωνία είναι ξεκάθαρο. Και είναι απορίας άξιον πως η λήψη του είναι τόσο προβληματική, ενώ στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις και οι κυβερνητικοί τα ίδια λένε: Στην Ελλάδα ΔΕΝ χωρούν άλλοι πρόσφυγες και μετανάστες. <br /><br />Αυτό είναι το πρόβλημα και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί. Διαφορετικά το επόμενο κέντρο να πάμε να το φτιάξουμε στην ευάερη και ευήλια Εκάλη. Μπορεί να ακούγεται λαϊκισμός, Αν δεν το έχουν καταλάβει στο Μέγαρο Μαξίμου, κάτι τέτοια συζητά η κοινωνία στο πεζοδρόμιο. Είτε αρέσει, είτε όχι. <br /><br />“Think out of the box” λοιπόν, εγκαταλείψτε την πολιτική ορθότητα και επιχειρήστε να καθοδηγήσετε τη σκέψη των Ευρωπαίων αναφορικά με το πρόβλημα. Τώρα το περιβάλλον είναι πολύ πιο δεκτικό. Όσο πιο μακριά είσαι και δεν βιώνεις το πρόβλημα σε όλη του τη διάσταση, είναι λογικό η προδιάθεση υιοθέτησης ριζοσπαστικών λύσεων είναι πιο δύσκολη. Πλέον κάτι δείχνουν να τους ανησυχεί. Εδώ ολόκληρος Χορστ Ζέεχοφερ λέει ΝΑΙ στη βοήθεια προς την Ελλάδα! Κάντε τον να ανησυχήσει περισσότερο… <br /><br />Αν δούμε τι συζητούσε η κοινωνία πριν από πολλά χρόνια, διά των δημοσιευμάτων των εφημερίδων, ίσως νομίσουμε, τηρουμένων πάντα των αναλογιών, ότι έχουμε γίνει όλοι… Χρυσαυγίτες και δεν το έχουμε αντιληφθεί. Πόσο αφελείς ακουγόμασταν -άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο- όσο το πρόβλημα ήταν μακριά μας. Για να μην ασχοληθεί κανείς με τις παρανοϊκές συζητήσεις της δεκαετίας του ’90. <br /><br />Η ανοησία εκείνης της εποχής, με πρωτοστάτη τον ΣΥΡΙΖΑ που θεωρούσε όλους όσοι διαφωνούσαν λίγο πολύ ως φασίστες, όχι μόνο συνέβαλε στο σημερινό αδιέξοδο, αφού η Ελλάδα αντιδρά πάντα με καθυστέρηση πολλών ετών βυθισμένη μέσα στις ιδεοληψίες ή/και τον ωχαδερφισμό της, οδήγησε και στην ανάδυση πολιτικής δύναμης από το εντελώς απέναντι άκρο του πολιτικού φάσματος. Για να ισορροπήσει το εκκρεμές. <br /><br />Μια δύναμη την οποία ας μην την ξεγράψουμε, όσο ακολουθούμε τέτοιες συνταγές, αρνούμενοι “να σπάσουμε αυγά”. Τα νησιά πάνε να “σκάσουν”. Και μπορεί να σκάσουν πολύ άσχημα. Οι αγαπητοί μας γείτονες απέναντι καραδοκούν και δεν τους καίγεται καρφί για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και άλλα παρόμοια… χαρούμενα, πιέζοντας πάντα για τη δική τους ατζέντα την οποία ΔΕΝ εγκαταλείπουν ποτέ και με τίποτα. <br /><br />Κατά συνέπεια, απορούμε – επιτρέψετε μας και μη στείλετε τα ΜΑΤ να μας τιμωρήσουν, δεν αντέχουμε το ξύλο, “γεράσαμε” – πώς ακριβώς θα διαχειριστείτε ακόμα μεγαλύτερες ροές που όλοι φοβούμαστε ότι θα ακολουθήσουν, ακόμα και το καλοκαίρι; Κι ας μην “κολλάει” το μυαλό μας στο επιχείρημα ότι η ανάγκη για έσοδα από τον τουρισμό μας εξασφαλίζει μήνες ηρεμίας και ύφεσης. Κι αν δεν γίνει έτσι; <br /><br />Τα κέντρα θα γεμίσουν ήδη με τους υπάρχοντες πρόσφυγες – μετανάστες. Τους επόμενους που θα τους βάλουμε; Θα γεμίσουμε όλη την Ελλάδα αγνώστου ταυτότητας μουσουλμάνους -κυρίως- αρκετοί εκ των οποίων κάτι διασυνδεσούλες με τζιχαντιαστές, ενίοτε τις είχαν; Δεν βλέπουμε ότι υφίσταται θέμα πληθυσμιακής αλλοίωσης της χώρας; Δεν διδάσκουν τέτοια στα Χάρβαρντ; <br /><br />Ακόμα και επί Νέας Δημοκρατίας όποιος το διαπιστώνει και φοβάται θα χαρακτηρίζεται “έξαλλος, ακραίος, εθνικιστής, υπερπατριώτης“, αν όχι και “φασίστας“; Έως πότε θα πάσχει η κυβερνώσα παράταξη από την ψυχολογική ανάγκη να καταθέτει συνεχώς “διαπιστευτήρια” προς την “τρελή” Αριστερά (σ.σ. διότι ασφαλώς υπάρχει πατριωτική, ψύχραιμη, νουνεχής, μην παρεξηγηθούμε), μην την κατηγορήσουν για έλλειψη ευαισθησίας! <br /><br />Καταργήθηκε το “υπουργείο των ΣΥΡΙΖαίων” και ασθμαίνοντας το στήσατε ξανά, υπό την ηγεσία ενός προσώπου το οποίο πέραν του ότι είναι νησιώτης δεν φαίνεται να έχει άλλη σχέση με το θέμα. Συνεχώς δίνεται τροφή στους πολιτικούς αντιπάλους λες και έχουν παραδοθεί, επιδιώκοντας πλέον να γίνουν παρελθόν πριν καλά-καλά… προλάβουμε να ανακουφιστούμε που έφυγε ο κακός ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με τη δική τους ρητορική, την κυβερνητική. <br /><br />Κάψατε ήδη το πολιτικό σας κεφάλαιο για ένα ζήτημα που οι ίδιοι ΥΠΟΣΧΕΘΗΚΑΤΕ προεκλογικά να αντιμετωπίσετε πιο δυναμικά από τους διεθνιστές των ανοικτών συνόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Στην πράξη; Τα κέντρα και κυρίως το ξύλο σε Έλληνες που ΔΙΚΑΙΑ διαμαρτύρονται, σίγουρα δεν είναι η λύση. Κλείστε τα ρημάδια τα σύνορα… <br /><br />Αλλάξτε προτεραιότητες και ενισχύστε Λιμενικό-Ακτοφυλακή, Στρατό, Ναυτικό, Αεροπορία… αγροφύλακες! Ό,τι χρειάζεται, αλλά κλείστε τα ρημάδια… Στείλτε μήνυμα εντός και εκτός της χώρας. Αλλάξτε την ατζέντα. Θα εκπλαγείτε από την αντίδραση των πολλών. Αλλιώς το μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό. Γενικότερα, διότι για το κυβερνητικό το δικό σας… “από πίτα που δεν τρως, τι σε μέλλει κι αν καεί”!<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το φιάσκο με το μεταναστευτικό απειλεί τη χώρα… ιδεοληψία συν “τσαπατσουλιά” ίσον γενικό χάος

Τραγική είναι, ή έτσι δείχνει τελικά, η διαχείριση από την κυβέρνηση του μεταναστευτικού που απειλεί να ακυρώσει οτιδήποτε καλό γίνεται στ...

Διαβάστε την συνέχεια