5 συμπεράσματα για το μέλλον των ελληνοκινεζικών σχέσεων - Τι γραμμή χάραξε ο Κινέζος πρέσβης.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-04/parapolitika_-_2022-04-19T172342_973.png?itok=PAO7ytOA" width="772" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Η ανατομία της συνέντευξης του Κινέζου Πρέσβη στην Αθήνα αναφορικά με τα ελληνοτουρκικά-τις σχέσεις Κίνας-Ελλάδας και διάφορα Διεθνή ζητήματα<br /><br />Η Κίνα είναι μια ταχέως αναπτυσσόμενη υπερδύναμη, μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, με ιδιαίτερη βαρύτητα στην Παγκόσμια πολιτική και οικονομική σκηνή, γεγονός που σημαίνει ότι, οι αποφάσεις -στάση της σε σχέση με Διεθνή θέματα όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, τα ελληνοτουρκικά, αλλά και σε διμερή θέματα , όπως οι σχέσεις της με την Ελλάδα και η δυναμική περαιτέρω ανάπτυξής τους, να έχουν ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα μας<br /><br />Σε πρόσφατη συνέντευξη στα Παραπολιτικά ο Πρέσβης της Κίνας στην Αθήνα, Σιάο Τζουντσενγκ, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα παραπάνω ζητήματα, τις απαντήσεις του οποίου θα επιχειρήσουμε να αποκρυπτιγραφήσουμε, προκειμένου να δούμε τις Κινεζικές θέσεις σε μια σειρά τόσο Διεθνούς , όσο και Ελληνικού ενδιαφέροντος θεμάτων.<div><br />Οι σχέσεις Κίνας-Ρωσίας και η στάση του Πεκίνου στον πόλεμο στην Ουκρανία<br /><br />Η σχέση Κίνας - Ρωσίας βασίζεται σε μη συμμαχία-μη σύγκρουση-μη στοχοποίηση κανενός τρίτου, υπογράμισε ο Κινέζος διπλωμάτης, ο οποίος συνεχίζοντας ανέφερε ότι:<br /><br />Η Κίνα και η Ρωσία έχουν οικονομική και εμπορική συνεργασία, στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού, της ισότητας και του αμοιβαίου οφέλους.<br /><br />Η κινεζική πλευρά έχει κάνει συγκεκριμένες ενέργειες για να προωθήσει τις ειρηνευτικές συνομιλίες , έχει θέσει επί τάπητος μια πρωτοβουλία έξι σημείων, για να διευκολύνει την ανθρωπιστική κατάσταση, και έχει παράσχει έκτακτη ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία.<br /><br />Η Κίνα είναι έτοιμη να συνεργαστεί με τη διεθνή κοινότητα για να γίνει μια προσπάθεια να διευκολύνει την κατάσταση, να επιλυθεί η κρίση και να οικοδομηθεί ξανά η ειρήνη.</div><div><br />Συμπέρασμα 1ο<br /><br />Από τα παραπάνω διαφαίνεται η στενή σχέση Πεκίνου -Μόσχας, η αντιμετώπιση μεταξύ τους ως ίσο προς ίσον, χωρίς να στοχοποιείται τρίτη χώρα ή συνασπισμός, με τήρηση της μη μεταξύ τους σύγκρουσης χωρίς να γίνεται λόγος για συμμαχία μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, αλλά και για πρόθεση επιβολής κυρώσεων στη Μόσχα λόγω της εισβολής της στην Ουκρανία<br /><br />Με τα παραπάνω επιχειρείται προσπάθεια εμμέσως πλην σαφώς κατευνασμού από τον Κινέζο Πρέσβη των ανησυχιών της Δύσης από την προσέγγιση Μόσχας-Πεκίνου, την οποία οριοθετεί, μη κάνοντας λόγο για Συμμαχία μεταξύ τους, μην κάνοντας καμία απολύτως μνεία για την στρατιωτική συνεργασία των δύο χωρών η οποία είναι γνωστή σε όλους, αλλά μιλώντας για σχέση αλληλοσεβασμού και καλών σχέσεων με έμφαση σε οικονομικά και εμπορικά ζητήματα, η οποία δεν στρέφεται εναντίον κανενός τρίτου, υπονοώντας ΗΠΑ-ΕΕ<br /><br />Η Κίνα προτίθεται να συνεργαστεί για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, στην οποία έχει αποστείλλει ανθρωπιστική βοήθεια, αποφεύγοντας ωστόσο να θίξει το θέμα των κυρώσεων της Δύσης σε βάρος της Ρωσίας, στην οποίες το Πεκίνο δεν έχει κάνει κανένα ανάλογο βήμα, στηρίζοντας έτσι με τη σιωπηρή στάση της τις ενέργειες του Ρώσου Προέδρου<br />Η ανάδειξη μιας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία<br /><br />Στη συνέχεια ο Κινέζος Πρέσβης είπε:<br /><br />Μπροστά μας ξεδιπλώνονται βαθιές αλλαγές, που δεν έχουμε δει εδώ και έναν αιώνα. Η κρίση στην Ουκρανία δείχνει ότι η νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου και το να τροφοδοτείς την αντιπαράθεση μεταξύ μπλοκ το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν την αστάθεια και τη διχόνοια. Ο σωστός δρόμος βρίσκεται στη μεγαλύτερη αλληλεγγύη και συνεργασία, υπό το πρίσμα της πολυπολικότητας και της κοινής προσπάθειας να δημιουργήσουμε μια κοινότητα με ένα κοινό μέλλον για την ανθρωπότητα, όπου θα πρέπει.<br /><br />Πρώτον και κυριότερο να διαφυλάξουμε την ειρήνη. Για να αντιμετωπίσουμε την παρούσα κρίση, πρέπει να επιλύσουμε τις διαφορές με διάλογο και διαπραγμάτευση. Και πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στην αρχή της αδιαίρετης ασφάλειας, να έχουμε κατά νου τη μακροχρόνια ειρήνη και σταθερότητα της περιοχής και να έχουμε μια ισορροπημένη, αποτελεσματική και βιώσιμη ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας.<br /><br />Δεύτερον, να αντισταθούμε στον προστατευτισμό και στον απομονωτισμό και να στηρίξουμε ισχυρά ένα ελεύθερο, δίκαιο και χωρίς διακρίσεις πολυπολικό σύστημα εμπορίου.<br /><br />Τρίτον πρέπει να ενισχύσουμε την επικοινωνία και τον συντονισμό για τον Covid-19, την τρομοκρατία, την κλιματική αλλαγή, την κυβερνοασφάλεια και άλλα παγκόσμια ζητήματα, να χτίσουμε τη μέγιστη δυνατή συναίνεση και να επιδιώξουμε σύγκλιση συμφερόντων.</div><div><br />Συμπέρασμα 2ο<br /><br />Η Κίνα δεν είναι υπέρ της νοοτροπίας του Ψυχρού πολέμου, τάσσεται υπέρ της συνεργασίας, ειρήνης, της πολυπολικότητας και όχι του απομονωτισμού, καθώς και της επικοινωνίας προκειμένου να υπάρξει συναίνεση και σύγκλιση συμφερόντων<br /><br />Συνεπώς συνεχίζοντας τα περί μη Συμμαχίας με την Ρωσία και ότι οι σχέσεις Μόσχας-Πεκίνου δεν στρέφονται εναντίον κανενός τρίτου, επιχειρεί την αποδόμηση δημιουργίας κλίματος Ψυχρού πολέμου και διαίρεσης του κόσμου σε Ανατολή και Δύση, προκειμένου να αποφευχθεί η συσπείρωση της Δύσης (ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ) εναντίον της Κίνας-Ρωσίας<br /><br />Κάτι τέτοιο θα σήμαινε απομόνωση του Πεκίνου και αυτό δεν το επιθυμεί, κάνοντας λόγο για αποφυγή απομονωτισμού και επικοινωνία, βάλλοντας έτσι κατά μέτρων που έχουν λάβει οι ΗΠΑ αναφορικά με το Διεθνές εμπόριο <br /><br />Παράλληλα επικαλείται διάφορα σύνθετα θέματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος , όπου απαιτείται ικανοποίηση όλων στη βάση της σύγκλισης συμφερόντων, μη αποδεχόμενη την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ, αλλά εν΄ςο πολυπολικού κόσμου<br /><br />Οι προοπτικές για την περαιτέρω ανάπτυξη των σχέσεων μεταξύ της Ελλάδας και της Κίνας<br /><br />Αναφορικά με το θέμα ο Πρέσβης Σιάο Τζουντσενγκ, είπε:<br /><br />Η Κίνα και η Ελλάδα είναι ισχυροί στρατηγικοί εταίροι. Η συνεργασία μεταξύ των δύο κρατών στη βάση του ρεαλισμού είναι αμοιβαία επωφελής, έχει αποφέρει αποτελέσματα επικερδή και για τους δύο (win-win) και έχει συμβάλει στην αμοιβαία ανάπτυξη.<br /><br />Τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας «Belt and Road» (Μία ζώνη, ένας δρόµος) και της συνεργασίας Κίνας - CEEC (συνεργασία µεταξύ της Κίνας και των χωρών της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης), η Κίνα και η Ελλάδα έχουν επιδείξει εποικοδοµητική συνεργασία σε διάφορους τοµείς.<br /><br />Η επένδυση της Cosco στον Πειραιά και η Γραµµή-Εξπρές Κίνα - Ευρώπη Στεριά-Θάλασσα αποτελούν εµβληµατικά έργα.<br /><br />Κατά τη διάρκεια της επίσηµης επίσκεψης του προέδρου Σι Τζινπίνγκ στην Ελλάδα το 2019, η Κίνα και η Ελλάδα συµφώνησαν να προωθήσουν το Σχέδιο Συνεργασίας Κίνας - Ελλάδας 2020-2022 , ενισχύοντας τη συνεργασία σε πεδία όπως η ενέργεια, η τεχνολογία και η οικονοµία.<br /><br />Πριν από δύο εβδοµάδες υπέγραψαν το Κοινό Σχέδιο ∆ράσης 2022-2024 στο Πεδίο του Τουρισµού, ενώ η τέταρτη συνάντηση της εκτελεστικής επιτροπής για το Σχέδιο Συνεργασίας Κίνας - Ελλάδας 2020-2022 είναι υπό προετοιµασία.<br /><br />Η Κίνα και η Ελλάδα θα πραγµατοποιήσουν µια σειρά από εκδηλώσεις και θα αδράξουν αυτή την ευκαιρία για να αναπτύξουν περαιτέρω έργα-κλειδιά, όπως το λιµάνι του Πειραιά και η Γραµµή-Εξπρές Κίνα - Ευρώπη Στεριά-Θάλασσα, καθώς και να εµβαθύνουν τη συνεργασία στις µεταφορές, την ενέργεια, την πράσινη οικονοµία, τον τουρισµό κ.λπ.</div><div><br />Συμπέρασμα 3ο<br /><br />Η συνεργασία Αθήνας-Πεκίνου κρίνεται από τον Κινέζο Πρέσβη επωφελής στη βάση του Win-Win, τονίζοντας την δραστηριοποίηση της Cosco στον Πειραία, τη συνεργασία σε ενέργεια, τεχνολογία ,οικονοµία, τουρισμό, ενώ έκανε λόγο και για περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας μας στις µεταφορές, την ενέργεια, την πράσινη οικονοµία<br /><br />Τα παραπάνω αναμένουμε να ξεδιπλωθούν τα επόμενα χρόνια, γεγονός που θα έχει ευεργετικά οικονομικά οφέλη για τις δύο χώρες, ενώ αναμένουμε να δούμε τα επόμενα χρόνια έργα ανάπτυξης στον Πειραιά από την Κίνα<br /><br />Οι Ελληνικές εξαγωγές στην Κίνα<br /><br />Αναφερόμενος στις ελληνικές εξαγωγές στην Κίνα ο Πρέσβης είπε, ότι αυτές έχουν γνωρίσει ανοδική τάση τα τελευταία αρκετά χρόνια, πηγαίνοντας από τα 562 εκατ. δολάρια το 2018 στα 973 εκατ. δολάρια το 2020.<br /><br />Η Κίνα έχει πληθυσµό πάνω από 1,4 δισ. και µια µεσαία τάξη άνω των 400.000.000 ανθρώπων, προσφέροντας µια τεράστια αγορά.<br /><br />Η µονοπολικότητα και ο προστατευτισµός είναι σε άνοδο και η οικονοµική παγκοσµιοποίηση αντιµετωπίζει εµπόδια.<br /><br />Η Κίνα και η Ελλάδα, όπως και συνολικά η Ε.Ε., πρέπει να εργαστούν από κοινού για να αντιµετωπίσουν τη µονοπολικότητα και τον προστατευτισµό και να στηρίξουν το ελεύθερο εµπόριο και την πολυπολικότητα. <br /><br />Η ελληνική πλευρά πρέπει επίσης να αξιοποιήσει πλήρως πλατφόρµες όπως η China International Import Expo και η έκθεση Canton Fair.<br /><br />Το µέλλον για την εµπορική συνεργασία Κίνας - Ελλάδας είναι λαµπρό και ενθαρρυντικό.</div><div><br />Συμπέρασμα 4ο<br /><br />Τάσσεται για μια ακόμη φορά υπέρ της οικονομικής παγοσμιοποίησης, της τάσης προστατευτισμού του εμπορίου και αυτό είναι φυσικό όπως αντιλαμβανόμαστε, αφού τα κινεζικά προϊόντα έχοντας χαμηλό εργατικό κόστος σε σχέση με τα αντίστοιχα της Δύσης είναι φθηνότερα και συνεπώς ανταγωνιστικότερά τους<br /><br />Διαβλέπει μάλιστα λαμπρό μέλλον των εμπορικών σχέσεων Ελλάδας-Κίνας, κάτι το οποίο θα είναι οπωσδήποτε ωφέλιμο για την ελληνική οικονομία και τις εξαγωγές μας στο τεράστιο κινεζικό καταλωτικό κοινό<br /><br />Η στάση της Κίνας απέναντι στα Ελληνοτουρκικά<br /><br />Η σταθερή θέση της Κίνας είναι πως την εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα όλων των χωρών πρέπει να τις σεβόµαστε και να τις υπερασπιζόµαστε, είπε ο Κινέζος διπλωμάτης.<br />Η κλιµάκωση της έντασης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δεν συµφέρει κανέναν.<br /><br />Ελπίζουµε ότι τα ενδιαφερόµενα µέρη θα επιλύσουν τις διαφορές τους µε διάλογο και διαβούλευση, θα αποφύγουν να κάνουν ενέργειες που µπορεί να ανεβάσουν την ένταση και θα διαφυλάξουν από κοινού την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Συμπέρασμα 5ο<br /><br />Η Κίνα σέβεται την εδαφική ακεραιότητα των χωρών, τάσσεται υπέρ της αποκλιμάκωσης της έντασης Ελλάδας-Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και υπέρ της ειρηνικής επίλυσης των διαφορώνμε διάλογο και διαβούλευση<br /><br />Εδώ σαφώς τάσσεται κατά των εδαφικών διεκδικήσεων της Άγκυρας σε βάρος των νησιών μας στο Αιγαίο, ενώ επιζητεί επίλυση με διάλογο και διαβούλευση για τις διαφορές μας στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς ωστόσο να χρησιμοποιήσει τη φράση κλειδί που θα έπρεπε ,όπως είναι , "στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της θάλασσας"<br /><br />Τέλος εκτίμησή μας είναι ότι η εμμονή της Κίνας σε διάφορα θέματα οικονομίας-εμπορίου στη βάση του win-win , σε συγκερασμό με τα όσα πράττει στη θάλασσα της Νότιας Κίνας σε θέματα διεκδίκησης βραχονησίδων που η Ιαπωνία ισχυρίζεται ότι της ανήκουν και στη δημιουργία τεχνητών νησίδων, μας δημιουργούν εύλογους προβληματισμούς τυχόν υιοθέτησης μελλοντικά στην Ανατολική Μεσόγειο των θέσεων του Ερντογάν στη βάση του win-win και όχι με βάση το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της θάλασσας</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

5 συμπεράσματα για το μέλλον των ελληνοκινεζικών σχέσεων - Τι γραμμή χάραξε ο Κινέζος πρέσβης.

Παναγιώτης Νάστος Η ανατομία της συνέντευξης του Κινέζου Πρέσβη στην Αθήνα αναφορικά με τα ελληνοτουρκικά-τις σχέσεις Κίνας-Ελλάδας και διάφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ἡ νούμερο 1 ἀπαίτησις τῶν συμμάχων ἀπό τήν Ἑλλάδα εἶναι σφαῖρες στήν Οὐκρανία.

<a href="https://www.naftemporiki.gr/fu/p/768638/940/940/0x0000000000a89163/1/oukrania-kiebo-sfaires.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="800" height="400" src="https://www.naftemporiki.gr/fu/p/768638/940/940/0x0000000000a89163/1/oukrania-kiebo-sfaires.jpg" width="748" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις Ἑλλάδος καί Ἀμερικῆς ἐκπαιδεύονται γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ ἄρθρου 5 τοῦ ΝΑΤΟ περί ἐπικειμένης ἐπιθέσεως! – Προοίμιο γενικεύσεως τοῦ πολέμου;</span></h3>Τοῦ <b>Εὐθ. Π. Πέτρου</b><br />ΣΦΑΙΡΕΣ γιά τήν Οὐκρανία. Αὐτό ζητοῦν οἱ Ἀμερικανοί ἀπό τήν Ἑλλάδα. Τό δηλώνει ἀπεριφράστως ὁ Τζέφφρυ Πάυαττ σέ συνέντευξη τήν ὁποία ἔδωσε σέ ἡμερήσια ἐφημερίδα. Μία ἀπό τίς τελευταῖες συνεντεύξεις πού δίδει πρίν παραδώσει τά καθήκοντά του ὡς πρέσβυς τῶν ΗΠΑ στήν Ἑλλάδα. Συγκεκριμένα ἀναφέρει: «Ἡ νούμερο 1 ἀπαίτηση τῶν Οὐκρανῶν αὐτή τή στιγμή εἶναι οἱ σφαῖρες, καί αὐτό εἶναι στήν πραγματικότητα ἕνα ἀπό τά πράγματα πού μπορεῖ νά προσφέρει ἡ Ἑλλάδα». Γιά νά συμπληρώσει: «Ἐλπίζουμε πολύ ὅτι ἡ Ἑλλάδα, ὅπως ὅλοι οἱ σύμμαχοί μας στό ΝΑΤΟ, θά βρεῖ τρόπους νά συνεχίσει τήν ὑποστήριξή της στή στρατιωτική ἐνίσχυση».<br /><br />Οἱ φράσεις αὐτές τοῦ κ. Πάυαττ εἶναι ἄκρως ἀποκαλυπτικές γιά τίς προσδοκίες τῶν ΗΠΑ γιά τήν ἐξέλιξη τοῦ πολέμου στήν Οὐκρανία. Προσβλέπουν σέ μακροχρόνιο πόλεμο φθορᾶς πού θά συνεχίζεται χάρη σέ «ἁπλά» καί ἐλάσσονος τεχνολογίας μέσα. Σφαῖρες ἀπό τήν Ἑλλάδα, ἀντιαρματικά ὅπλα ἀπό ἄλλες χῶρες τοῦ ΝΑΤΟ καί ὑποσχέσεις γιά βαρέα ὅπλα. Ὑποσχέσεις πού θά κρατοῦν τίς ἐλπίδες τῶν Οὐκρανῶν ζωντανές ὥστε νά συνεχίζουν τόν ἀγῶνα.<br /><br />Ἡ ἀπαίτησις αὐτή βεβαίως θέτει στήν Κυβέρνηση ἕνα ζήτημα πού ἅπτεται προγενεστέρων ἐπιλογῶν της. Πράγματι ἡ δυνατότης παραγωγῆς σφαιρῶν ἀπό τήν ἑλληνική βιομηχανία ἔχει μηδενισθεῖ ἐξ αἰτίας τῆς κυβερνητικῆς ἀποφάσεως νά «μετεγκαταστήσει» τό ἐργοστάσιο τῶν Ἑλληνικῶν Ἀμυντικῶν Συστημάτων τοῦ Ὑμηττοῦ. Ἡ βιομηχανία ἔχει περιέλθει σέ τόσο δυσχερῆ θέση, ὥστε νά ἀδυνατεῖ νά ἀνταποκριθεῖ σέ παραγγελία σφαιρῶν πολυβόλων τῆς Τυνησίας. Θά τήν καλύψει ἀγοράζοντας ἀπό τήν Ἱσπανία! Πῶς λοιπόν θά παραγάγει σφαῖρες γιά τήν Οὐκρανία; Νά σημειωθεῖ ὅτι δυνατότητες παραχωρήσεως σφαιρῶν ἀπό ἀποθέματα τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ δέν ὑφίσταται λόγῳ ἀσυμβατότητος τῶν διαμετρημάτων. Ἡ Οὐκρανία ἀκολουθεῖ τήν ρωσσική τυποποίηση ὅπλων καί πυρομαχικῶν, τήν ὁποία οὐδεμία δυτική χώρα ἔχει υἱοθετήσει. Γιά αὐτό καί ἡ μόνη δυνατότης τῆς Ἑλλάδος ἦταν νά στείλει κατασχεμένα ὅπλα ἀνατολικῆς προελεύσεως.<br /><br />Αὐτά βεβαίως ὁ Τζέφφρυ Πάυαττ δέν ἔχει κανένα λόγο νά τά γνωρίζει. Διπλωμάτης εἶναι, ὄχι στρατιωτικός ἐμπειρογνώμων. Καί ὡς διπλωμάτης δηλώνει τίς προθέσεις τῆς χώρας του καί καλεῖ τίς συμμαχικές κυβερνήσεις νά προβοῦν σέ ἐνέργειες πού θά τίς ὑποστηρίξουν.<br /><br />Πλέον σημαντική ὅμως ἡ ἀναφορά τοῦ Τζέφφρυ Πάυαττ στό ἄρθρο 5 τοῦ ΝΑΤΟ, τό ὁποῖο μάλιστα συνδέει μέ τίς κοινές στρατιωτικές ἀσκήσεις μέ τήν Ἑλλάδα καί ἄλλες χῶρες τῆς ἀνατολικῆς Μεσογείου.<br /><br />Νά θυμίσουμε κατ’ ἀρχήν τί προβλέπει τό ἄρθρο 5 τῆς Συνθήκης τοῦ Βορείου Ἀτλαντικοῦ (4 Ἀπριλίου 1949):<br /><br />«Τά Συμβαλλόμενα Μέρη συμφωνοῦν ὅτι, ἔνοπλος ἐπίθεσις ἐναντίον ἑνός ἤ πλειόνων ἐξ αὐτῶν ἐν Εὐρώπῃ ἤ Βορείῳ Ἀμερικῇ θέλει θεωρηθεῖ ἐπίθεσις ἐναντίον ἁπάντων καί, συνεπῶς, συμφωνοῦν ὅτι, ἐν περιπτώσει τοιαύτης ἐνόπλου ἐπιθέσεως, ἕκαστον ἐξ αὐτῶν, ἐν τῇ ἀσκήσει τοῦ ὑπό τοῦ ἄρθρου 51 τοῦ Χάρτου τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν ἀναγνωριζομένου δικαιώματος τῆς ἀτομικῆς ἤ συλλογικῆς αὐτοαμύνης, θά συνδράμῃ τά ὑφιστάμενα τήν ἐπίθεσιν ἐν ᾗ πλείονα Μέρη διά τῆς ἀμέσου λήψεως, τόσον ἀτομικῶς ὅσον καί ἀπό συμφώνου μετά τῶν ἑτέρων Μερῶν, τῶν μέτρων ἅτινα θεωρεῖ ἀναγκαῖα περιλαμβανομένης τῆς χρήσεως ἐνόπλου βίας πρός ἀποκατάστασιν καί διατήρησιν τῆς ἀσφαλείας τῆς περιοχῆς τοῦ Βορείου Ἀτλαντικοῦ».<br /><br />Μέ ἁπλά λόγια τό ἄρθρο 5 εἶναι ἡ οὐσία τοῦ ΝΑΤΟ πού καλεῖ ὅλα τά συμβαλλόμενα μέρη σέ ἀπό κοινοῦ ἀντιμετώπιση ἐπιθέσεως πού μπορεῖ νά δεχθεῖ ἕνας ἀπό τούς Συμμάχους. Τό ἐρώτημα εἶναι γιατί ὁ ἀπερχόμενος πρέσβυς τῶν ΗΠΑ συνδέει τό ἄρθρο 5 μέ τίς κοινές στρατιωτικές ἀσκήσεις. Καί τό πράττει μάλιστα μέ ἕναν πόλεμο σέ ἐξέλιξη καί ἐνῶ ἡ Ρωσσία διατυπώνει ἀπειλές ἐναντίον χωρῶν πού θέλουν νά ἐνταχθοῦν στήν Ἀτλαντική Συμμαχία (Φινλανδία, Σουηδία).<br /><br />Ἐν προκειμένῳ ὁ κ. Πάυαττ ἀναφέρει ὅτι οἱ ἀμερικανικές δυνάμεις πού μετέσχον στίς κοινές στρατιωτικές ἀσκήσεις «κατάφεραν νά ἐναρμονιστοῦν καί νά χτίσουν ἐμπιστοσύνη μέ τούς ὁμολόγους τους, ὄχι μόνο ἀπό χῶρες τοῦ ΝΑΤΟ ὅπως ἡ Ἑλλάδα, ἀλλά καί ἀπό ἑταίρους ὅπως τό Ἰσραήλ καί ἡ Κύπρος. Αὐτό εἶναι τό θέμα τῆς οἰκοδόμησης ἐμπιστοσύνης. Ὅταν οἱ δυνάμεις τῶν ΗΠΑ συνεργάζονται σέ περιοχές ὅπως ἡ Σούδα, ἡ Λάρισα, ὁ Βόλος, τά Μέγαρα μέ εἰδικές δυνάμεις, αὐτό χτίζει τήν ἐμπιστοσύνη, ἀλλά καί οἰκοδομεῖ ἱκανότητα ὥστε νά μποροῦμε νά ἐπαναβεβαιώσουμε καί νά ἐνισχύσουμε τή δέσμευση πού ἔχουμε μεταξύ μας, σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 5.»<br /><br />Συνεργασίες, χρῆσις στρατιωτικῶν ἐγκαταστάσεων, οἰκοδόμησις ἐμπιστοσύνης καί ἄρθρο 5. Ἀβιάστως συμπεραίνει κανείς ὅτι ὁ ἀπερχόμενος Ἀμερικανός πρέσβυς τοὐλάχιστον φοβᾶται πώς ἴσως οἱ συνθῆκες ἐπιβάλλουν τήν ἐνεργοποίηση τοῦ πλέον οὐσιαστικοῦ ἄρθρου τῆς Συμφωνίας τοῦ Βορείου Ἀτλαντικοῦ…<div><br /></div><div><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ἡ νούμερο 1 ἀπαίτησις τῶν συμμάχων ἀπό τήν Ἑλλάδα εἶναι σφαῖρες στήν Οὐκρανία.

Οἱ Ἔνοπλες Δυνάμεις Ἑλλάδος καί Ἀμερικῆς ἐκπαιδεύονται γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ ἄρθρου 5 τοῦ ΝΑΤΟ περί ἐπικειμένης ἐπιθέσεως! – Προοίμιο γενικεύ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο άνθρωπος πίσω από τις ομιλίες Ζελένσκι: Πώς η Ουκρανία νικά κατά κράτος τη Ρωσία στον επικοινωνιακό πόλεμο.

<img height="426" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/03/220320195052_Isael.jpg" width="709" /><br /><br />Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και ο αιματηρός πόλεμος που διεξάγεται επί 50 ημέρες έχει πολλά μέτωπα. Ένα από αυτά είναι το μέτωπο της επικοινωνίας, της ενημέρωσης, της προπαγάνδας και, φυσικά, της χρήσης τόσο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης όσο και του αποδεδειγμένα πλέον επικοινωνιακού υπερόπλου ονόματι Βολοντίμιρ Ζελένσκι.<br /><br />Σ’ αυτό το πολεμικό μέτωπο η Ουκρανία έχει κερδίσει την Ρωσία κατά κράτος, καθώς όπως επιτυχημένα σχολιάζει η βρετανική εφημερίδα Τhe Guardian, προσφέρει ένα διαρκές επικοινωνιακό masterclass.<br /><br />Κεφαλαιώδους σημασίας είναι φυσικά οι ομιλίες του Ζελένσκι προς τον λαό του αλλά και οι ομιλίες του σε ξένα κοινοβούλια σε όλο τον κόσμο που κατάφεραν να προσφέρουν πρωτοφανή συγκίνηση και διεθνή υποστήριξη, ενισχύοντας ταυτόχρονα το ηθικό του λαού στο εσωτερικό της Ουκρανίας, αλλά και των εκατομμυρίων προσφύγων και εκπατρισμένων πολιτών της.<br />Οι ομιλίες του Ζελένσκι είναι μια καθιερωμένη πλέον μαρτυρία σε πραγματικό χρόνο για την πλέον αιματηρή και απροκάλυπτη πολεμική επίθεση που εκδηλώθηκε επί ευρωπαϊκού εδάφους μετά τον β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /><br />Όμως, οι ομιλίες αυτές δεν είναι ένα ατομικό προϊόν. Όσο κι αν ο Ουκρανός πρόεδρος έχει λόγω της προηγούμενης καριέρας του ως ηθοποιός μια άνεση με τις κάμερες και τους ρόλους, με την απόδοση του επιθυμητού μηνύματος και την μετάδοση του προσδοκόμενου συναισθήματος στους ακροατές του, δεν πράττει μόνος.<br />Κάποιοι βρίσκονται πίσω από τους λόγους του που θα μείνουν σίγουρα την ιστορία. Ποιοί είναι αυτοί;<br /><br />Ο συγγραφέας τους λοιπόν είναι ένας 38χρονος πρώην δημοσιογράφος και πολιτικός αναλυτής με λιγότερους από 200 ακόλουθους στο Twitter.<br /><br />Σε μια συνέντευξη που πραγματοποιήθηκε μέσω WhatsApp, ο Ντμίτρο Λίτβιν είπε στον Observer ότι οι ιδέες πίσω από τις ομιλίες ήταν του ίδιου του Ζελένσκι: «Ο πρόεδρος πάντα ξέρει τι θέλει να πει και πώς θέλει να το πει».<br /><br />Και πρόσθεσε: «Στις ομιλίες, τα συναισθήματα είναι πιο σημαντικά. Και φυσικά ο πρόεδρος είναι συγγραφέας των συναισθημάτων και της λογικής των λέξεων». Άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες «μπορεί να μάθουν πώς να το κάνουν». Με άλλα λόγια, θα μπορούσαν να μιμηθούν τον έντονο συνδυασμό ειλικρίνειας και συναισθηματικής δύναμης του Ζελένσκι.<br /><br />Ο Λίτβιν είναι μέλος του στενού κύκλου του προέδρου. Αυτός και οι συνάδελφοί του ζουν και εργάζονται στην Bankova – το ουκρανικό αντίστοιχο με τον Λευκό Οίκο ή την Downing Street – από τις πρώτες μέρες της εισβολής.<br /><br />Κάποτε αρθρογράφος στο εβδομαδιαίο ειδησεογραφικό περιοδικό Levyy Bereg , που πήρε το όνομά του από την αριστερή όχθη του ποταμού Δνείπερου, ο Λίτβιν ήταν απρόθυμος να πει περισσότερα. «Συνήθως δεν σχολιάζω αυτό το θέμα», είπε.<br /><br />Ο Σέρχιι Λεστσένκο, ένας άλλος πρώην δημοσιογράφος που έγινε σύμβουλος του Ζελένσκι εν καιρώ πολέμου, περιέγραψε τον Λίτβιν ως λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό βοηθό: «Συλλέγει τις ιδέες του προέδρου κάθε μέρα. Λειτουργεί ως συλλέκτης μυαλού ή αισθήσεων». Τη μια μέρα το θέμα μπορεί να είναι η βαρβαρότητα των Ρώσων στρατιωτών, την επόμενη η επείγουσα ανάγκη της Ουκρανίας για αμυντικά όπλα.<br /><br />Ο Λίτβιν έχει προϋπηρεσία στην ουκρανική πολιτική σκηνή. Ήταν πολιτικός αναλυτής του “Υπηρέτη του Λαού”, του πολιτικού κόμματος του Ζελένσκι, και σκληρός αντίπαλος του Πέτρο Ποροσκένκο, του προκατόχου του Ζελένσκι στην ουκρανική προεδρία.<br /><br />Ένας πρώην συνάδελφός του δήλωσε ότι οι επιθέσεις του Λιτβιν στην ηγεσία της Ουκρανίας μετά την πολύνεκρη φιλοευρωπαϊκή εξέγερση της Πλατείας Μαϊντάν το 2014 είχαν διχάσει την ουκρανική κοινωνία. «Δεν είμαι φαν. Αλλά είναι έξυπνος», πρόσθεσε ο πρώην συνάδελφος.<br /><br />Γράφοντας στο Facebook στην αρχή του πολέμου, ο Λίτβιν είχε προχωρήσει σε πολλές αιχμηρές διαπιστώσεις για τον ίδιο τον Πούτιν. «Η φαντασία του είναι φτωχή, άρα πάντα αντικατοπτρίζει κάτι… Πρέπει να καταλάβουμε ότι η αντικειμενική πραγματικότητα δεν είναι αυτή που έχει υπό τον έλεγχό της τον Πούτιν. Οι κυρώσεις της Δύσης δεν θα τον επηρεάσουν. Αναζητά την απομόνωση». Ο αδυσώπητος στόχος του Πούτιν είναι να αλλάξει το κράτος και την «πολιτική πραγματικότητα» της Ουκρανίας, έγραφε σε κάποιες αναρτήσεις του Λίτβιν.<br /><br />Η μέθοδος του Λίτβιν σίγουρα λειτουργεί. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 95% των Ουκρανών πιστεύει ότι η χώρα τους μπορεί να αποκρούσει τη ρωσική εισβολή, παρά την κατωτερότητα του Κιέβου όσον αφορά τα τανκς, τα στρατεύματα και την αεροπορία. Και το 78% πιστεύει ότι η Ουκρανία κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Τα προσωπικά ποσοστά του Ζελένσκι, που ήταν σε ύφεση στις αρχές Φεβρουαρίου, έχουν εκτοξευθεί στα ύψη.<br /><br />Πολλοί από τους ανώτερους συμβούλους του Ζελένσκι προέρχονται από την τηλεόραση και ετοιμάστηκαν μαζί του στο Kvartal-95, το στούντιο παραγωγής του. Οι προσπάθειές τους να κερδίσουν την παγκόσμια υποστήριξη βοηθούνται από τη σαφή φύση της εισβολής της Ρωσίας. Η Ουκρανία είναι το θύμα. Παλεύει για την επιβίωση. Αυτό καθιστά τον Zelenskiy ηγέτη αυτού που ο πολιτικός επιστήμονας Ivan Krastev αποκαλεί «ρομαντικό αστερισμό».<br /><br />Μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα η Ορίσια Λουτσέβιτς, διαχειρίστρια του Φόρουμ για την Ουκρανία στη βρετανική δεξαμενή σκέψης Chatham House, σημείωσε πως ο Ζελένσκι και το επικοινωνιακό επιτελείο του κατάφεραν να δημιουργήσουν μια αίσθηση «ιστορικής αποστολής», συνδέοντας τον τωρινό αγώνα των Ουκρανών εναντίον των Ρώσων εισβολέων με παλιότερες μάχες κατά της Μόσχας.<br /><br />Συγχρόνως, όντας εξοικειωμένοι με την ποπ κουλτούρα, κατάφεραν να παρουσιάσουν τον πόλεμο ως μάχη «του φωτός κατά του σκότους» α λα «Lord of the Rings», με τους Ρώσους στρατιώτες να είναι τα Ορκ και τον Βλαντίμιρ Πούτιν ως αόρατο Σάουρον.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο άνθρωπος πίσω από τις ομιλίες Ζελένσκι: Πώς η Ουκρανία νικά κατά κράτος τη Ρωσία στον επικοινωνιακό πόλεμο.

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και ο αιματηρός πόλεμος που διεξάγεται επί 50 ημέρες έχει πολλά μέτωπα. Ένα από αυτά είναι το μέτωπο της επικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα μεγάλα «χαστούκια» του 2020 που έφαγε η Τουρκία στο Αιγαίο, έγιναν συμπεράσματα για την «Γαλάζια Πατρίδα»

<img height="415" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/04/220419204711_01-1-1-1024x839.jpg" width="759" /><br /><br />Τα σκληρά παθήματα του 2020, που η Ελληνοτουρκική κρίση χτύπησε κόκκινο, μετατρέπονται σε συμπεράσματα και πικρά διδάγματα στο τουρκικό Επιτελείο, που σύμφωνα με πληροφορίες, ένα μεγάλο μέρος της «Γαλάζιας Πατρίδας» στηρίζεται σε αυτά.<br /><br />Αυτό καταγράφεται σύμφωνα με τις ίδιες πηγές από τις παρατηρήσεις που γίνονται από το Ελληνικό Επιτελείο. Μάλιστα συγκεκριμένες μέθοδοι που χρησιμοποιούνται αυτές τις μέρες από τους Τούρκους, παραπέμπουν σε όλα εκείνα τα που έπαθαν το 2020, είτε αυτά ήταν στον αέρα, είτε αυτά συνέβησαν στην θάλασσα του Αιγαίου ή της Μεσογείου.<br />Τα όσα βλέπουν στην Αθήνα τόσο από ιπτάμενα μέσα αλλά και όλα εκείνα τα πλοία που βρίσκονται εν πλω και επιτηρούν τα θαλάσσια σύνορα στο Αρχιπέλαγος, προκύπτει ότι οι Τούρκοι εστιάζουν στο να εκπαιδευτούν τα πληρώματά τους περισσότερο στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο αλλά και την αντιαεροπορική άμυνας.<br /><br />Αυτός είναι κι ένας λόγος που οι Τούρκοι απογείωσαν μεγάλους σχηματισμούς αεροσκαφών, (4τράδες- 6άδες μαχητικών F-16) για να υποστηρίξουν τα σενάρια επιθετικής ενέργειας από αέρος προς τα πλοία του στόλου τους, την στιγμή που χρησιμοποιούσαν και Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη ως «κορεσμό» προς την άμυνα των πλοίων.<br /><br /><div>Βεβαίως αυτά τα μαχητικά δεν είχαν μόνο ως αποστολή το τακτικό σενάριο επίθεσης κατά των μονάδων επιφανείας του τουρκικού στόλου. Άτυπη αποστολή τους ήταν η ευθεία αμφισβήτηση του Εθνικού εδάφους της Ελλάδας, με τις δεκάδες υπερπτήσεις που κατέγραψαν (30 σε 5 ημέρες) και τις εκατοντάδες παραβιάσεις (περισσότερες από 350).<br /><br />Όμως τα όσα καταγράφονται και αναλύονται από το Ελληνικό Επιτελείο έχουν και μια άλλη αξία, διότι μαρτυρούν το άγχος που έχει προκληθεί στις τάξεις του τουρκικού Επιτελείου με την άφιξη των πρώτων κι’ όλας Rafale F3R.<br /><br />Μπορεί προς το παρόν τα νέα Γαλλικά αεροσκάφη που προβάρουν τα «μπλε φτερά» να είναι μόλις έξι αλλά οι Τούρκοι γνωρίζουν τι είδους πλήγματα μπορούν να επιφέρουν. Γνωρίζουν επίσης ότι σε περίπου 8 μήνες από σήμερα τα Rafale F3R θα έχουν γίνει 12 και η δεύτερη παραλαβή θ’ αποτελείται από τα ολοκαίνουρια μαχητικά.<br /><br />Κατά την «Γαλάζια Πατρίδα» μέχρι στιγμής, όπως επισημαίνεται από «αναλυτές» που παρατηρούν τις κινήσεις του τουρκικού στόλου, έχει φανεί ότι εξετάζονται πολλά σενάρια επιθετικής ενέργειας από την πολεμική αεροπορία και κυρίως από τα νέα Γαλλικά μαχητικά που είναι ικανά να φέρουν τους φονικούς Exocet, πέραν των «απαγορευτικών» Meteor και των στρατηγικών Scalp.<br /><br />«Μάθημα» το μαρτύριο του οξυγόνου…<br /><br />Το δεύτερο σενάριο που «βλέπουν» οι παρατηρητές ότι επιμένουν σ’ αυτό οι Τούρκοι κατά τη διεξαγωγή της Mavi Vatan, είναι το πως θ’ αποφύγουν το μαρτύριο του «σκασίματος» κάτω από το νερό.<br /><br />Το «μαρτύριο της σταγόνας» που υπέστη ο τουρκικός υποβρύχιος στόλος δεν ήταν λίγο. Αντιθέτως οι Τούρκοι που πέρασαν μαρτυρικές ώρες κάτω από το νερό, με τους υποβρύχιους «κυνηγούς» πάνω από τα κεφάλια τους, P-3B ORION, S-70 Aegean Hawk Sikorsky και τα sonar των φρεγατών S & MEKO να χτυπούν «φλέβα», είναι από μόνα τους μαθήματα και παθήματα.<br /><br />Κανείς από τους Τούρκους «υποβρύχιους» δεν ξεχνά ότι αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν συγκεκριμένη μέθοδο που υποδείκνυε πρώτον ότι το υποβρύχιο ήταν εκεί και πως αυτό είχε την άμεση ανάγκη ανάδυσης για να πάρει ανάσα το πλήρωμά του καθώς δεν είχαν πλέον οξυγόνο. Και όλα αυτά την ώρα που πάνω από το κεφάλι τους ήταν τα Ελληνικά ανθυποβρυχιακά μέσα, έτοιμα ανά πάσα στιγμή, εφόσον απαιτούνταν να κλιμακώσουν την απειλή τους.<br /><br />Οι Τούρκοι έχουν επιδοθεί όλες τις ημέρες στον αντικειμενικά δύσκολο ανθυποβρυχιακό αγώνα, αν κι αυτό όπως επισημαίνουν αρμόδιες πηγές, δεν σημαίνει πως έχουν βρεθεί στην άσκηση το σύνολο των υποβρυχίων του τουρκικού στόλου.<br /><br />Από την άλλη πλευρά οι Τούρκοι αναζητούν στην άσκηση τα δικά τους «209» κι όχι τα τέσσερα πλήρως αθόρυβα 214 κλάσης «Παπανικολής» και τον αναβαθμισμένο «Ωκεανό» του Πολεμικού Ναυτικού. Αξίζει να θυμίσουμε ότι τουρκικά υποβρύχια κατά την κρίση του καλοκαιριού του 2020 είχαν εντοπιστεί στ’ ανοιχτά της Εύβοιας, στη Μεσόγειο, στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, ανατολικά των Κυκλάδων και στο βορειοανατολικό Αιγαίο. Αντιθέτως τα Ελληνικά υποβρύχια δεν εντοπίστηκαν ποτέ από τα τουρκικά μέσα είτε εναέρια είτε από τα sonar των τουρκικών πλοίων.<br /><br />Πάντως ένα ακόμη σημείο αναφοράς το οποίο έχει να κάνει με την ενίσχυση του Ελληνικού στόλου και την σημασία που δίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια το Πολεμικό Ναυτικό στον ανθυποβρυχιακό αγώνα, είναι η απόφαση για τις φρεγάτες Belh@rra, τρεις ή… τέσσερις- αυτό θα φανεί! Διότι τα πλοία αυτά έχουν όλα αυτά τα ανθυποβρυχιακά μέσα που χρειάζεται ο στόλος για να εντοπίζει ακόμη και υποβρύχια τύπου 214. Παράλληλα η ενίσχυση με τα επτά MH-60 Romeo είναι το δεύτερο «χτύπημα» της Αθήνας προς τα νέα υποβρύχια που θα προμηθευτεί κάποια στιγμή η Άγκυρα…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα μεγάλα «χαστούκια» του 2020 που έφαγε η Τουρκία στο Αιγαίο, έγιναν συμπεράσματα για την «Γαλάζια Πατρίδα»

Τα σκληρά παθήματα του 2020, που η Ελληνοτουρκική κρίση χτύπησε κόκκινο, μετατρέπονται σε συμπεράσματα και πικρά διδάγματα στο τουρκικό Επιτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαι! 19η η Ελλάδα στην αποστολή βοήθειας στην Ουκρανία-Πουθενά στην λίστα η Τουρκία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-04/107037869-16484984752022-03-28t201133z_1895052457_rc2pbt9qmjst_rtrmadp_0_ukraine-crisis-mariupol.jpeg?itok=BzendP-S" width="806" /><br /><br />Το 82% των ερωτηθέντων σε 27 χώρες είναι πεπεισμένοι ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μεγάλο ή σημαντικό κίνδυνο για τον κόσμο συνολικά<br /><br />Τις προάλλες ο υπουργός Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος διεμήνυσε πως "δεν στείλαμε έξι φορές όπλα στην Ουκρανία''<br /><br />Ο δε ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Στέλιος Κυμπουρόπουλος, ζήτησε να αποστείλουμε και πρόσθετο υλικό ανατολικού τύπου που διαθέτουν οι Ένοπλες Δυνάμεις μας.<br /><br />Που βρίσκονται όμως Ελλάδα και Τουρκία; <br /><br />Ακολουθεί στο τέλος του άρθρου ένα διάγραμμα που δείχνει τη στήριξη (οικονομική, ανθρωπιστική & εξοπλιστική) της Ουκρανίας σε απόλυτους όρους με πηγή IfW Kiel, Ukraine Support Tracker.<br /><br />Η χώρα μας βρίσκεται στην 19η θέση και η Τουρκία δεν υπάρχει καν στην λίστα! Γιατί για παράδειγμα τα Bayraktar τα πουλάει δεν τα δωρίζει.... <br />Δημοσκόπηση <br /><br />Στο μεταξύ το 82% των ερωτηθέντων σε 27 χώρες είναι πεπεισμένοι ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μεγάλο ή σημαντικό κίνδυνο για τον κόσμο συνολικά. Την ίδια ώρα, το 61% δηλώνει ότι αυτό ισχύει και για τη χώρα τους. Τέτοια στοιχεία έρευνας παρέχονται <a href="https://www.ipsos.com/en/war-in-ukraine-april-2022">από την Ipsos</a> .<br /><br />Ταυτόχρονα, η αντίληψη ότι η χώρα του αντιμετωπίζει σημαντικό κίνδυνο είναι συχνότερη στην Ιαπωνία (87%), στην Πολωνία (77%), στη Νότια Κορέα (77%) και στη Σουηδία (75%).<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2022-04/00.jpg"><img height="247" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-04/00.jpg?itok=dlqxCLgT" width="640" /></a><br /><br />Κατά μέσο όρο, η πλειονότητα των ανθρώπων στον κόσμο πιστεύει ότι η χώρα τους θα πρέπει να υποστηρίξει κυρίαρχες χώρες σε περίπτωση επίθεσης (70%) και η άρνηση των αντιποίνων θα ενθάρρυνε τη Ρωσία να ξεκινήσει πόλεμο αλλού (68%). Ωστόσο, όσοι υποστηρίζουν την αποστολή των δικών τους στρατευμάτων στην Ουκρανία αποτελούν μειοψηφία σε καθεμία από τις 27 χώρες, κατά μέσο όρο 17%.<br /><br />Κατά μέσο όρο, τα δύο τρίτα του κόσμου συμφωνούν ότι «οι οικονομικές κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία από πολλές χώρες είναι μια αποτελεσματική τακτική για να σταματήσει ο πόλεμος» - από 50% στην Ουγγαρία έως 78% στη Νότια Κορέα.<br /><br />Η υποστήριξη για πρόσθετες κυρώσεις κατά της Ρωσίας ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 48% παγκοσμίως. Πλειοψηφική υποστήριξη βρίσκεται σε όλες τις χώρες της ΕΕ που συμμετείχαν στην έρευνα, εκτός από την Ουγγαρία. Η υποστήριξη είναι υψηλή στο Ηνωμένο Βασίλειο (έως 75%), στον Καναδά, στις ΗΠΑ, στην Αυστραλία, στην Ιαπωνία και στη Νότια Κορέα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2022-04/0000.jpg"><img height="408" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-04/0000.jpg?itok=KyluBSpf" width="640" /></a><br /><br />Ωστόσο, η υποστήριξη για κυρώσεις και άλλα οικονομικά μέτρα διαφέρει ανά χώρα.<br /><br />Λίγο πάνω από τις μισές κατά μέσο όρο και στις 27 χώρες (54%) συμφωνούν ότι αξίζει να πληρώσετε περισσότερα για καύσιμα και φυσικό αέριο λόγω των κυρώσεων κατά της Ρωσίας για την προστασία μιας άλλης κυρίαρχης χώρας. Ωστόσο, ενώ πάνω από το 75% στη Νότια Κορέα και την Πολωνία συμφωνεί, στο Μεξικό, το Περού, την Ουγγαρία, τη Βραζιλία και την Αργεντινή είναι λιγότερο από 40%.<br /><br />Επιπλέον, μόνο το 40% κατά μέσο όρο σε όλο τον κόσμο υποστηρίζει την απαγόρευση των εισαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από τη Ρωσία στη χώρα τους, ακόμη κι αν αυτό οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση των τιμών. Ενώ πάνω από το 50% στο Ηνωμένο Βασίλειο, τον Καναδά, τη Σουηδία, την Πολωνία, την Αυστραλία, τις ΗΠΑ και τη Γαλλία υποστηρίζουν μια τέτοια απαγόρευση, λιγότερο από το 20% στην Ουγγαρία και την Τουρκία. Στη Γερμανία, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό φυσικό αέριο, το 45% υποστηρίζει μια τέτοια απαγόρευση, το 30% είναι αντίθετο και το 25% είναι αβέβαιο.<br /><br />Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα τρία τέταρτα (74%) συμφωνούν ότι η χώρα τους πρέπει να δέχεται Ουκρανούς πρόσφυγες. Η συναίνεση είναι ιδιαίτερα υψηλή στην Πολωνία (84%), τη χώρα που έχει φιλοξενήσει μέχρι στιγμής τον μεγαλύτερο αριθμό Ουκρανών προσφύγων. Είναι υψηλότερο στη Σουηδία (89%), στην Ολλανδία (86%) και στην Ισπανία (85%). Το χαμηλότερο ποσοστό στην Τουρκία (53%)<br /><br />Η έρευνα διεξήχθη σε 19.000 ενήλικες κάτω των 75 ετών μεταξύ 25 Μαρτίου και 3 Απριλίου στην ηλεκτρονική πλατφόρμα ερευνών Ipsos Global Advisor. <br /><br />GALLERY<br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2022-04/FQxINChXMAICHM2.png"><img height="640" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-04/FQxINChXMAICHM2.png?itok=Py71MWLI" width="630" /></a><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαι! 19η η Ελλάδα στην αποστολή βοήθειας στην Ουκρανία-Πουθενά στην λίστα η Τουρκία.

Το 82% των ερωτηθέντων σε 27 χώρες είναι πεπεισμένοι ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί μεγάλο ή σημαντικό κίνδυνο για τον κόσμο συνολικά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως οι Οθωμανοί έχασαν την κυριαρχία στη Μεσόγειο. video

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="450" src="https://www.youtube.com/embed/kKBiv0CGS9Q" width="742" youtube-src-id="kKBiv0CGS9Q"></iframe></div><br /><div><br /></div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Πως οι Οθωμανοί έχασαν την κυριαρχία στη Μεσόγειο. video

πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διαβάστε την συνέχεια

Η Δύση, η “μεγάλη Ανατολή” και ο παγκόσμιος πόλεμος που ξεκίνησε…

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/04/war9.jpg" /><br /><br /><b>Τασιόπουλος Μένιος</b><br />Μπορεί στις Βρυξέλλες και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να συνεχίζεται και μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, που από μία έννοια είναι παγκόσμιος πόλεμος, η ρητορική για τον αυτόνομο γεωπολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά διεθνή ρόλο της Ευρώπης, μπορεί κάποιοι να φαντασιώνονται την ΕΕ σαν αυτόνομο γεωπολιτικό πόλο στο διεθνές σύστημα –μεταξύ αυτών και ο Έλληνας επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς– αλλά η πραγματικότητα άλλα δείχνει: Η Ευρώπη, και ως ενδεχόμενο να αναδειχθεί σε αυτόνομο πόλο μεταξύ ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας μας τελείωσε.<br /><br />Η Ευρώπη ως τέτοια προοπτική μας τελείωσε και μαζί της τελειώνει και η ιδιότυπη γερμανική ηγεμονία, που τις τελευταίες δεκαετίες έσυρε το ευρωπαϊκό ενοποιητικό εγχείρημα στην εσωστρέφεια, σε μία διεύρυνση-ξεχείλωμα, ουσιαστικά στην κατάλυση της κοινοτικής αλληλεγγύης, όπως φάνηκε καθαρά και στον τρόπο που η Ευρωζώνη αντιμετώπισε την κρίση του ευρώ.<br /><br />Ο τιμωρητικός προτεσταντισμός, που έπληξε με δραματικό τρόπο αρχικά την Ελλάδα, έπληξε και τις άλλες χώρες-μέλη που εισήλθαν σε επώδυνα Μνημόνια. Η ακραία δημοσιονομική πειθαρχία του Βόλφανγκ Σόιμπλε προκάλεσε ανήκεστες βλάβες σε οικονομίες και κοινωνίες στην ευρωπαϊκή περιφέρεια. Μήπως δεν ήταν το κραυγαλέο έλλειμμα ελέγχου στη διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων που αύξησε την ενδημική διαφθορά όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου;<br /><br />Μήπως η απόκλιση μεταξύ Βορρά και Νότου στην ΕΕ δεν εκτοξεύθηκε αντί να μειωθεί, σύμφωνα με την κοινοτική αρχή της σύγκλισης των οικονομιών; Μήπως δεν ήταν η Γερμανία που συγκέντρωνε όλα εκείνα τα χρόνια τεράστια πλεονάσματα σε βάρος όχι μόνο χωρών, όπως η Ελλάδα, αλλά και σε βάρος χωρών, όπως η Ιταλία; Ακόμα και την κρίση του ευρώ εκμεταλλεύτηκε το Βερολίνο για να αποκομίσει κέρδη, πατώντας στο γεγονός ότι εκείνα τα χρόνια της ανασφάλειας οι γερμανικές τράπεζες φάνταζαν ασφαλές λιμάνι για ευρωπαϊκά κεφάλαια.<br /><br />Εάν θέλουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, η Ευρώπη ηττήθηκε ως πόλος ισχύος και επιρροής από τις πρώτες ημέρες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Η Γερμανία ανακοίνωσε τον μαζικό επανεξοπλισμό της, ο οποίος πυροδότησε κακές ιστορικές μνήμες σε πολλούς σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Γηραιάς Ηπείρου. Ακυρώθηκε ο ρωσογερμανικός “συνεταιρισμός ενέργειας” με την ακύρωση λειτουργίας του έτοιμου και πανάκριβου αγωγού NordStream 2.<br /><br />Η Δύση και η “μεγάλη Ανατολή”<br /><br />Το κύριο αποτέλεσμα της ρωσικής εισβολής είναι η επιβεβαίωση της συνοχής και του ρόλου του ΝΑΤΟ, ο οποίος αναβαθμίζεται εντυπωσιακά. Ουσιαστικά μπήκε ταφόπλακα στις τόσο διαδεδομένες ψευδαισθήσεις περί ομοσπονδοποίησης της ΕΕ, κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής. Κι αυτό θα φανεί καθαρά και σ’ όσους ακόμα βλέπουν τα γεγονότα με τα μάτια του χθες.<br /><br />Το κρίσιμο ερώτημα που προκύπτει πλέον αφορά στο ποιος θα είναι ο χαρακτήρας της ΕΕ και κατ’ επέκταση της Ευρωζώνης. Η απάντηση έχει ήδη δοθεί εμπράκτως: Η Ευρώπη είναι Δύση, και έτσι συνεχίζει υπό την αναμφισβήτητη ηγεσία των ΗΠΑ. Αυτό φάνηκε πιο καθαρά από καθαρά τις τελευταίες εβδομάδες. Το μέλλον της Ευρώπης δεν μπορεί να είναι ούτε γερμανικό, ούτε γαλλικό. Θα είναι αμερικανικό.<br /><br />Οι “ναυτικές δυνάμεις”, όπως συνέβη και στο παρελθόν, θα καθορίσουν την πορεία της Δύσης απέναντι στις “ηπειρωτικές δυνάμεις”. Και δεν εννοούμε τις παραδοσιακές ευρωπαϊκές “ηπειρωτικές δυνάμεις”, δηλαδή τη Γερμανία και τη Ρωσία. Η άτυπη παγκόσμια σύγκρουση, που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, θα εξελιχθεί μεταξύ της Δύσης και της μεγάλης “νέας Ανατολής”, η οποία συγκροτείται από τις “ηπειρωτικές δυνάμεις” της Ευρασίας, όπου κυριαρχεί το δίπολο Κίνα-Ρωσία.<br /><br />Είναι ήδη ορατό δια γυμνού οφθαλμού ότι η ΕΕ θα ενσωματωθεί στο πλαίσιο της Δύσης ως “ενδοχώρα” των ΗΠΑ. Κι αυτό όχι μόνον στρατιωτικά, μέσω του ανανεωμένου ΝΑΤΟ, αλλά και εμπορικά, νομισματικά και τεχνολογικά. Οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Βρετανία, η Αυστραλία και η Ιαπωνία θα αποτελέσουν το γεωγραφικό πεντάγωνο, που θα λειτουργήσει σαν πλατφόρμα της Δύσης. Δολάριο και ευρώ, FED και ΕΚΤ (οι δύο κεντρικές τράπεζες) θα “διδυμοποιηθούν”. Το ίδιο και η χρηματιστηριακή αγορά μετοχών, εμπορευμάτων και ενέργειας.<div><br />“Αποικίες” και παγκόσμιος πόλεμος<br /><br />Το ίδιο θα συμβεί με τις προδιαγραφές στη βιομηχανία, την αγροτική παραγωγή, την τεχνολογία και το καθεστώς εξαγωγών και εισαγωγών. Κι όλα τα παραπάνω στη στέρεα βάση που προσφέρουν οι κοινοί παρονομαστές, ο πολιτισμός, η αντίληψη για την Ιστορία και την δημοκρατία. Αυτή η εξέλιξη δεν θα είναι αποτέλεσμα μιας στρατηγικής επιβολής των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Θα είναι το αποτέλεσμα της πίεσης που ασκεί η ίδια η ιστορική εξέλιξη.<br /><br />Μόνο έτσι η Δύση μπορεί να επικρατήσει στον υπαρξιακό πόλεμο απέναντι στην “μεγάλη Ανατολή”, όπου είναι εμφανής κοινός παρονομαστής το στοιχείο του απολυταρχισμού, ως συνέχεια της παράδοσης του δεσποτισμού. Αυτό δεν προκύπτει μόνο από τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, αλλά και τα όσα συμβαίνουν για τελείως άλλους λόγους στην Σαγκάη.<br /><br />Σήμερα, λόγω και του κρίσιμου δεύτερου γύρου των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία, έχει αναζωπυρωθεί για μια ακόμη φορά η συζήτηση μεταξύ φεντεραλιστών, που οραματίζονται την ομοσπονδοποίηση της ΕΕ, και των υποστηρικτών της “Ευρώπης των εθνών”, των υποστηρικτών δηλαδή του εθνικού κράτους. Κατά την άποψή μου πρόκειται για μια συζήτηση εκτός τόπου και χρόνου, περισσότερο για επιβίωση παλαιότερών αντιθέσεων που σήμερα δεν έχουν πολύ νόημα.<br /><br />Ίσως το ζήτημα αυτό τεθεί στο μέλλον. Προς το παρόν, το πραγματικό δίλημμα είναι εάν η Ευρώπη θα μείνει “περίκλειστη”, όπως τη βλέπει διαχρονικά η Γερμανία, ή –στο πλαίσιο της Δύσης– θα επιστρέψει στις “αποικίες” της, με την έννοια των πολιτικών, εμπορικών, στρατιωτικών, τεχνολογικών και πολιτιστικών ζωνών επιρροής; Εάν οι παλαιές αποικιοκρατικές δυνάμεις (Βρετανία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ιταλία) αυτοπεριοριστούν θα καταλήξουν “αποστεωμένες” και ίσως πολιορκούμενες μητροπόλεις. Αν, όμως, με newdeal ανακτήσουν την επιρροή τους στις παλαιές ζώνες τους, τότε θα κατανοήσουμε τα όρια και τις δυνατότητες της “νέας Δύσης” στον μεγάλο πόλεμο που έχει ήδη ξεκινήσει…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Δύση, η “μεγάλη Ανατολή” και ο παγκόσμιος πόλεμος που ξεκίνησε…

Τασιόπουλος Μένιος Μπορεί στις Βρυξέλλες και σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να συνεχίζεται και μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, που από μία έ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Μαριούπολη και το οχυρό Azovstal. Το χρονικό μίας πολιορκίας.

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/03/polemos-oukrania.jpg" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από την αρχή του πολέμου, οι ουκρανικές δυνάμεις συνεχίζουν να αμύνονται στη χαλυβουργία Azovstal στη Μαριούπολη. Πλέον όμως βρίσκονται σε δυσχερέστατη, ίσως απελπιστική, θέση και μάλλον προετοιμάζονται για την ύστατη θυσία. Η προέλαση των ρωσικών δυνάμεων και των εθνοφρουρών του Ντονέτσκ, υπήρξε ιδιαζόντως αργή και οι μάχες μέσα στη πόλη κατέστησαν την Μαριούπολη μια πρώην πόλη, ένα σωρό ερειπίων, όπου αμυνόμενοι και πολίτες στερούνται ακόμη και πόσιμο νερό.<br /><br />Καθ’ όλη τη διάρκεια των επιχειρήσεων ήταν αδύνατο οι Ρώσοι να καταλάβουν τη Μαριούπολη με άμεση επίθεση. Δεν φαινόταν εξάλλου ότι μπορούσαν να συγκεντρώσουν ικανές δυνάμεις για να αποτολμήσουν κάτι τέτοιο. Οι προσπάθειες στον βορρά και στα νοτιοανατολικά της Ουκρανίας και η διασπορά δυνάμεων σε τόσες κατευθύνσεις δεν επέτρεψαν τη συγκέντρωση ρωσικών δυνάμεων.<br /><br />Ενώ οι επιθέσεις στην επαρχία του Ντονέτσκ άρχισαν από την πρώτη μέρα του πολέμου, ήταν στις 12 Μαρτίου, που οι ρωσικές δυνάμεις έφτασαν στα ανατολικά της Μαριούπολης καταλαμβάνοντας κάποια από τα ανατολικά προάστιά της. Ταυτόχρονα, δυνάμεις που είχαν κινηθεί προς Ανατολάς μέσω του ισθμού του Περεκόπ από την Κριμαία, άρχισαν δημιουργώντας την δεύτερη λαβίδα, πιέζοντας την πόλη από δύο πλευρές (ανατολικά και δυτικά). Ο κλοιός, όμως, δεν είχε κλείσει εντελώς, καθώς δεν μπορούσαν να “γεφυρώσουν” την ανατολική και δυτική τους προέλαση. Εκείνη την ημέρα οι ουκρανικές δυνάμεις ανέφεραν ότι απέκρουσαν μια ρωσική επίθεση προς την Krasna Polyana και την Olhynka στα βόρεια της Μαριούπολης που οι ρωσικές δυνάμεις είχαν ισχυριστεί ότι είχαν καταλάβει.<br /><br />Την επόμενη (13/3) οι ρωσικές δυνάμεις εξαπέλυσαν μια σειρά επιτυχημένων επιθέσεων από βορειοδυτικά και κατέλαβαν τα χωριά-προάστια Staromlynivka, Yevhenivka, Pavlivka και Yegorivka, ενώ εθνοφρουροί του Ντόνετσκ έφτασαν στην κεντρική παραλία της Μαριούπολης από τα βόρεια. Στις 14/3 ο Τσετσένος πολέμαρχος Ραμζάν Καντίροφ ισχυρίστηκε ότι 5.000 Τσετσένοι στρατιώτες πολεμούσαν πλέον κοντά στη Μαριούπολη, πράγμα που επιβεβαιώθηκε από μέσα κοινωνικής δικτύωσης.<div><br />Ρωσικές απώλειες και ενισχύσεις<br /><br />Οι μάχες τις επόμενες μέρες συνεχίστηκαν πολύ σκληρές με κάποιες ρωσικές μονάδες επιπέδου λόχου και τάγματος να υφίστανται σοβαρές απώλειες. Το “<a href="https://slpress.gr/diethni/to-quot-tagma-azof-quot-kai-oi-oykranoi-neonazistes-alitheies-kai-psemata/">Τάγμα Αζόφ</a>” ανέφερε ότι διέλυσε μία από τις μονάδες Spetsnaz της ρωσικής 22ης Ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Φρουρών Ειδικών Αποστολών. Για να αντιμετωπίσουν την συνεχιζόμενη φθορά, οι Ρώσοι ενίσχυσαν τις δυνάμεις τους από τα μέσα Μαρτίου με την 810η Ανεξάρτητη Ταξιαρχία (Πεζοναύτες). Αλλά οι απώλειες συνέχισαν να είναι σημαντικές. Στις 15 Μαρτίου σκοτώθηκε ο διοικητής της 150ης Μεραρχίας Μηχανοκίνητων Τυφεκιοφόρων της 8ης Στρατιάς Συνδυασμένων Όπλων.<br /><br />Μια μέρα αργότερα, οι Ρώσοι βομβάρδισαν και κατέστρεψαν το Θέατρο της Μαριούπολης, όπου –σύμφωνα με την ουκρανική πλευρά– είχαν καταφύγει και άμαχοι. Στις 18 Μαρτίου, οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν ένα διοικητικό κτίριο στην ανατολική πλευρά της Μαριούπολης, λιγότερο από 10 χλμ από το κέντρο της πόλης. Οι δυνάμεις Τσετσένων Rosgvardia δρούσαν στα περίχωρα της πόλης. Για κάποιες μέρες παρατηρείτο μια αδράνεια αν και οι Ρώσοι συνέχισαν να βομβαρδίζουν την πόλη.<br /><br />Στις 20 Μαρτίου, Ρώσοι αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν ότι ο Αναπληρωτής Διοικητής του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας για στρατιωτικές-πολιτικές υποθέσεις, Πλοίαρχος Αντρέι Πάλι, σκοτώθηκε στη Μαριούπολη, αλλά δεν είπαν πότε. Την επομένη οι Ρώσοι πραγματοποίησαν αρκετές επιθέσεις βόρεια της Μαριούπολης που συνεχίστηκαν και την 21 Μαρτίου, προσπαθώντας να κλείσουν και από βορρά την πόλη.<br /><a href="https://slpress.gr/diethni/i-pyxida-toy-enti-rama-deichnei-diarkos-erntogan/"> </a><br />Οι Τσετσένοι<br /><br />Από τις 22 Μαρτίου, οι Τσετσένοι άρχισαν προσπάθειες να καταλάβουν την περιοχή γύρω από το εργοστάσιο Azovstal στην ανατολική Μαριούπολη, το οποίο οι ρωσικές δυνάμεις είχαν ισχυριστεί ότι κατέλαβαν στις 10 Μαρτίου και το οποίο μέχρι σήμερα αποτελεί το τελευταίο οχυρό των Ουκρανών. Τετράγωνο-τετράγωνο συνεχίζονταν οι μάχες, με τους Ρώσους να δίνουν έμφαση στην κατάληψη μνημείων, ώστε να δείχνουν κάποια απτά αποτελέσματα. Έτσι κατέλαβαν μία εκκλησία της Παναγίας στο κέντρο της Μαριούπολης στις 24 Μαρτίου. Στις 31 Μαρτίου, οι δυνάμεις του Ντονέτσκ έδωσαν πλάνα που έδειχναν μια ουκρανική βάση στο κέντρο της Μαριούπολης που κατέλαβαν από κοινού με ρωσικές δυνάμεις.<br /><br />Την ίδια μέρα, οι Τσετσένοι ισχυρίστηκαν ότι κατέλαβαν ολόκληρη την ανατολική πλευρά, ενώ το Δημοτικό Συμβούλιο της Μαριούπολης ανέφερε ότι το κόμμα “Ενωμένη Ρωσία” (του Πούτιν) άνοιξε γραφείο στη Μαριούπολη, το οποίο έγινε και “αρχηγείο ανθρωπιστικής βοήθειας”. Επικοινωνιακό πλήγμα για τους Ουκρανούς αποτέλεσε η φυγή του δημάρχου της Μαριούπολης Vadym Boycherenko. Δύο μέρες αργότερα (26/3), η “Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ” ανακοίνωσε ότι άνοιξε δικά της αστυνομικά τμήματα στη Μαριούπολη.<br /><br />Μέχρι τέλος του μήνα η ρωσική 150η Μηχανοκίνητη Μεραρχία Τυφεκιοφόρων είχε καταντήσει φάντασμα, λόγω των απωλειών. Οι Ουκρανοί προσπάθησαν να ενισχύσουν την άμυνα της πόλης πριν κλείσει ο κλοιός. Έτσι, την Πρωταπριλιά το ουκρανικό Γενικό Επιτελείο ανέφερε ότι η 36η Ταξιαρχία Πεζοναυτών και άλλες ουκρανικές μονάδες διατηρούσαν την “κυκλική άμυνα” της Μαριούπολης, παρότι οι ρωσικές δυνάμεις συνέχιζαν, με πολύ αργούς ρυθμούς να καταλαμβάνουν έδαφος, ενώ ταυτόχρονα με πυροβολικό και αεροπορία βομβάρδιζαν την πόλη.</div><div><br /></div><div><img height="585" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/04/mariupol-1-300x274.jpg" width="640" /></div><div><i>Ο βαθμός καταστροφής στο κέντρο της Μαριούπολης. Οσο πιο σκούρο το χρώμα τόσο μεγαλύτερη η καταστροφή</i><br /><br />Τις πρώτες μέρες του Απριλίου, οι μάχες στο κέντρο της Μαριούπολης έφτασαν σε ένα κρεσέντο με σοβαρές απώλειες αλλά και επιτυχίες των ρωσικών δυνάμεων. Εισήλθαν στη βάση της 12ης Ταξιαρχίας της ουκρανικής Εθνοφρουράς και οι δυνάμεις του Ντονέτσκ κατέλαβαν ένα αστυνομικό τμήμα στο κέντρο της Μαριούπολης, στην παραλία. Την Μεγάλη Δευτέρα, 18 Απριλίου οι Ρώσοι ανακοίνωσαν πλήρες “κλείδωμα” της πόλης. Την ίδια μέρα ανακοινώθηκε η κηδεία του υποδιοικητή της 8ης Στρατιάς υποστράτηγου Vladimir Petrovich Frolov που σκοτώθηκε στη Μαριούπολη.</div><div><br />Ο θύλακας αντίστασης στο Azovstal<br /><br />Ο δήμαρχος Vadym Boychenko είχε πει μια εβδομάδα πριν ότι ουκρανικές μονάδες, όπως η 36η Ταξιαρχία Πεζοναυτώ, στρατεύματα του υπουργείου Εσωτερικών, συνοριοφύλακες και μαχητές του “Τάγματος Αζόφ” εξακολουθούσαν να αμύνονται. Πόσοι έχουν σκοτωθεί και πόσοι αμύνονται ακόμη είναι ένα ερώτημα. Οι πεζοναύτες διατηρούσαν θέσεις στα εργοστάσια Azovmash και Zavod Ilyicha. Όταν τελείωσαν οι προμήθειες και τα πυρομαχικά τους έκαναν μια απέλπιδα προσπάθεια να σπάσουν τον ρωσικό αποκλεισμό πριν κάποιες ημέρες.<br /><br />Σε ανάρτηση στη σελίδα της ταξιαρχίας στο Facebook, ένας από τους αξιωματικούς της περιέγραψε πώς «για περισσότερο από ένα μήνα, οι πεζοναύτες πολεμούν χωρίς να αναπληρώσουν πυρομαχικά, τρόφιμα και προμήθειες νερού… Οι τραυματίες αντιπροσώπευαν σχεδόν το ήμισυ της δύναμης της ταξιαρχίας, αλλά όσοι είναι ακόμη αρτιμελείς και είναι ικανοί να περπατήσουν, παρουσιάζονται για υπηρεσία».<br /><br />Μέχρι το τέλος του πρώτου δεκαήμερου του Απριλίου, οι ουκρανικές δυνάμεις άρχισαν να περιορίζονται σε απομονωμένους θύλακες, κυρίως στη χαλυβουργία Azovstal, εναντίον του οποίου οι επιθέσεις κλιμακώνονται. Στα μέσα Απριλίου, οι Ρώσοι άρχισαν να χρησιμοποιούν βομβαρδιστικά Tu-22M Backfire εναντίον του εργοστασίου. Οι ρωσικές δυνάμεις έδωσαν προθεσμία στους περικυκλωμένους Ουκρανούς να παραδοθούν, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.<br /><br />Οι τελευταίοι Ουκρανοί ένοπλοι στη Μαριούπολης βρίσκονται πλέον σε υπόγεια καταφύγια κάτω από τη τεράστια χαλυβουργία Azovstal, μαζί με περίπου 1.000 αμάχους, σύμφωνα με ουκρανικές πηγές. «Κυρίως οι [άμαχοι] είναι γυναίκες με παιδιά και ηλικιωμένους», έγραψε το Δημοτικό Συμβούλιο τη Μεγάλη Δευτέρα. Το ερώτημα είναι γιατί άμαχοι βρίσκονται σε ένα σημείο που είναι σίγουρο ότι αποτελεί στρατιωτικό στόχο κι όχι όπου βρίσκεται και ο υπόλοιπος πληθυσμός. Την ώρα που γράφονται αυτά, πάντως, μεταδίδεται ότι περίπου 150 άμαχοι εγκατέλειψαν την χαλυβουργία υπό τα βλέμματα των πολιορκητών.<br /><br />Ο διοικητής της ουκρανικής 36ης Ταξιαρχίας Πεζοναυτών έκανε έκκληση σε ΗΠΑ και ΕΕ να τους παράσχουν επιπλέον βαρύ οπλισμό, δηλώνοντας «είμαστε έτοιμοι να πολεμήσουμε μέχρι την τελευταία ρανίδα αίματος, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι ο κόσμος έχει κάνει ό,τι είναι δυνατό για αυτό». Στις 18/4, δημοτικός σύμβουλος της Μαριούπολης Petro Andryushenko δήλωσε ότι οι ρωσικές δυνάμεις δεν οριοθέτησαν “ασφαλείς διαδρόμους εξόδου”, όπως είχαν υποσχεθεί, κι ότι το τελεσίγραφο ήταν παγίδα για τους Ουκρανούς υπερασπιστές.<br /><br />Ο εκπρόσωπος του ουκρανικού υπουργείου Άμυνας Oleksandr Motuzyanyk δήλωσε στις 18 Απριλίου ότι οι ουκρανικές δυνάμεις στη Μαριούπολη καθηλώνουν με επιτυχία τις ρωσικές δυνάμεις, επιτρέποντας στις ουκρανικές δυνάμεις να επιτεθούν αλλού. Το Κίεβο δημοσίευσε πλάνα από περιορισμένες ουκρανικές αντεπιθέσεις κοντά στο εργοστάσιο Azovstal στις 18 Απριλίου. Παραμένουν ακόμη μεμονωμένες μικρές ομάδες Ουκρανών που κινούνται στα χαλάσματα της Μαριούπολης, πραγματοποιώντας επιθέσεις παρενόχλησης εναντίον των Ρώσων. Οι ρωσικές δυνάμεις πιθανότατα θα εκκαθαρίσουν τις εγκλωβισμένες ουκρανικές δυνάμεις που βρίσκονται εκτός του Azovstal.</div><div><br /><i>Το εργοστάσιο Azovstal</i><br /><img height="427" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/04/Azovstal-300x200.jpg" width="640" /><br /><i>Αεροφωτογραφία της χαλυβουργίας Azovstal πριν τον πόλεμοΤο εργοστάσιο σιδήρου και χάλυβα Azovstal ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1930 και ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα μεταλλουργικά εργοστάσια της Ευρώπης. Βρίσκεται σε βιομηχανική περιοχή στην Αζοφική Θάλασσα και καλύπτει έκταση μεγαλύτερη από 11 τετραγωνικά χλμ. Αποτελείται από πολλά κτίρια, υψικάμινους και σιδηροδρομικές γραμμές που συνδέονται με ένα τεράστιο δίκτυο υπόγειων σηράγγων.</i><br /><br />Ο Yan Gagin, εκ μέρους των αυτονομιστών του Ντόνετσκ, δήλωσε ότι η πολιορκία της Μαριούπολης κρατάει τόσο πολύ, επειδή το Azovstal ήταν σαν μια πόλη κάτω από την πόλη και ότι οι σήραγγες μπορούν να αντέξουν βομβαρδισμούς, ακόμα και πυρηνικό πλήγμα. Αλλά όσο ισχυρό και αν είναι το “κάστρο” Azovstal, ώρα με την ώρα τα πυρομαχικά και τα τρόφιμα πρέπει να τελειώνουν. Αν υπάρχει επάρκεια σε αυτά τα είδη, τότε δεν αποκλείεται οι Ρώσοι να χρησιμοποιήσουν άλλα μέσα για να καταβάλουν την αντίσταση των υπερασπιστών.<br /><br />Είναι δύσκολο να πούμε πόσο θα αντέξουν οι Ουκρανοί. Η Μαριούπολη είναι πολύ σημαντική για τον Πούτιν γιατί μετά από μια νίκη επί του “Συντάγματος Αζόφ” μπορεί να ισχυριστεί ότι η επιχείρηση “απαναζιστικοποίησης” στέφθηκε με επιτυχία. Οι πιθανότητες οι ουκρανικές δυνάμεις να σπάσουν από έξω την πολιορκία είναι ελάχιστες, ίσως μηδενικές. Οι οχυρωμένοι στο Azovstal είναι περικυκλωμένοι από παντού και μάλλον φοβούνται να παραδοθούν.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Μαριούπολη και το οχυρό Azovstal. Το χρονικό μίας πολιορκίας.

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Παρόλο που έχουν περάσει σχεδόν δύο μήνες από την αρχή του πολέμου, οι ουκρανικές δυνάμεις συνεχίζουν να αμύνονται στη...

Διαβάστε την συνέχεια

«Όσα έζησα στο μέτωπο Ρωσίας-Ουκρανίας»! Η μαρτυρία ενός εθελοντή της Ουκρανικής Λεγεώνας.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="436" src="https://www.youtube.com/embed/HA0igJEQXs0" width="692" youtube-src-id="HA0igJEQXs0"></iframe></div><br /><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

«Όσα έζησα στο μέτωπο Ρωσίας-Ουκρανίας»! Η μαρτυρία ενός εθελοντή της Ουκρανικής Λεγεώνας.

πηγή Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνοτουρκικά: Μετά τη ρωσική εισβολή τίποτα δεν είναι δεδομένο πλέον.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/02/GREECE-TURKEY-CHESS-790x400.jpg" /><br /><br /><div>ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ<br />Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει εκ των πραγμάτων ωθήσει τη συζήτηση για τα ελληνοτουρκικά σε πολύ χαμηλότερη προτεραιότητα. Γεγονός αδιαμφισβήτητα αρνητικό, διότι δίνει στους επιτήδειους τη δυνατότητα να μεταθέσουν τη συζήτηση για τα θέματα αυτά στην εσωτερική ατζέντα, η οποία εκ των πραγμάτων δεν υπηρετεί την αλήθεια, αλλά την πολιτική ή μικροπολιτική σκοπιμότητα, μικροσυμφέροντα και στενούς ορίζοντες.<br /><br />Η στάση των εμπολέμων στην Ουκρανία, της Ε.Ε., των ΗΠΑ, της Κίνας, των περιφερειακών δυνάμεων και εταίρων διυλίζεται μέσα από τον διαστρεβλωτικό φακό μιας καθεστωτικής αντίληψης για τη γραμμική εξέλιξη των ελληνοτουρκικών. Με τη διαφορά ότι –για όσους δεν το κατάλαβαν– μετά τις 24 Φεβρουαρίου η έννοια του στάτους κβο έχει γίνει εξαιρετικά ανοιχτή σε ερμηνείες από όλους όσοι επιθυμούν την ανατροπή του.<br /><br />Στην περίπτωση της Τουρκίας έχουν γίνει ήδη την περασμένη πενταετία βήματα που συνιστούν βελτίωση της σχέσης της Άγκυρας σε αυτή την πορεία της προς το στάτους κβο που επιθυμεί η τουρκική κυβέρνηση. Το τουρκολιβυκό μνημόνιο (ναι, παράτυπο και τα λοιπά, αλλά η Άγκυρα το υπερασπίζεται στο πεδίο και το αντιπαραθέτει ως νομικό επιχείρημα), η κατάθεση στον ΟΗΕ για τα εξωτερικά όρια της «τουρκικής υφαλοκρηπίδας», η ενεργή αμφισβήτηση της κυπριακής υφαλοκρηπίδας, η εργαλειοποίηση των σεισμικών ερευνών και γεωτρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, η επιχείρηση επιβολής των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο μπορεί να απορρίπτονται συλλήβδην από την Αθήνα, το πραγματικό ερώτημα συνίσταται ωστόσο στο αποτύπωμα που αυτές οι κινήσεις αφήνουν.<br /><br />Η Τουρκία δεν δυσκολεύεται να προσεγγίσει ξανά τις ΗΠΑ, Ισραήλ και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προτιμούν να έχουν καλύτερες –παρά χειρότερες– σχέσεις με την Άγκυρα – Γαλλία και Ιταλία, έστω και με δυσκολίες, διαπραγματεύονται με τους Τούρκους για την προμήθεια συστημάτων αεράμυνας SAMP/Τ, η Ρωσία χτίζει πυρηνικά εργοστάσια ενώ θεωρεί την Άγκυρα συνομιλητή και η Ουκρανία έντιμο διαμεσολαβητή και εν καιρώ εγγυήτρια δύναμη, η Γερμανία τη βλέπει ως μια χώρα που θα μπορούσε να φιλοξενήσει μέρος της βιομηχανίας που ίσως πρέπει να ανατοποθετηθεί από την Κίνα.<br /><br />Καθώς συμβαίνουν όλα αυτά, μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει η αίσθηση ότι η Ελλάδα επιβάλλει κάποιους, οποιουσδήποτε, όρους. Προφανώς το παιχνίδι είναι πολύ μεγαλύτερο, με τις μεγάλες δυνάμεις να έχουν ελευθερία κινήσεων, τις μεσαίες και τις μικρές να ακολουθούν απρόθυμα προσπαθώντας να γλιτώσουν ό,τι μπορούν. Οι βολικές αλήθειες είναι καλές για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο δυσάρεστη και η προετοιμασία για την αντιμετώπισή της απαιτεί συστηματική δουλειά και συνέχεια.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Ελληνοτουρκικά: Μετά τη ρωσική εισβολή τίποτα δεν είναι δεδομένο πλέον.

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει εκ των πραγμάτων ωθήσει τη συζήτηση για τα ελληνοτουρκικά σε πολύ χαμηλότερη προτεραιότητα. Γε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο εφικτή είναι η “παρεμβολή” των τουρκικών UAV… που ανενόχλητα δρουν στο Αιγαίο;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/04/Aksungur-790x400.jpg" /><br /><br />Σε συνέχεια του δημοσιεύματος “<a href="https://elladasimera.blogspot.com/2022/04/uav.html">ΕΛΛΑΔΑ, μια χώρα που έβλεπε τα UAV της Τουρκίας να… την ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ κι απλώς τα κοιτούσε</a>” που προκάλεσε αίσθηση… ας ασχοληθούμε στο δεύτερο μέρος με την απόφαση του ελληνικού Υπουργείου Άμυνας να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των τουρκικών UAV. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, περιλαμβάνει την αξιοποίηση συστημάτων όπως το ισραηλινό Drone Dome και άλλα. Καλό θα ήταν να διατηρήσουμε σημαντικές επιφυλάξεις για το εάν τα συστήματα αυτά θα αποδώσουν πραγματικά και θα δικαιολογήσουν τη σημαντική δαπάνη που θα απαιτηθεί για την προμήθειά τους. Εάν η χρήση τους περιοριστεί σε αυτόν τον ρόλο. Τα συστήματα στα οποία γίνεται αναφορά είναι κατάλληλα για την αντιμετώπιση drones. Δηλαδή μικρών μη επανδρωμένων αεροσκαφών που πετούν σε ύψη όχι μεγαλύτερα των 3.000 ποδών συνήθως. Δεν γνωρίζουμε αν η ισχύς εκπομπής τους είναι επαρκής για την παρεμβολή μη επανδρωμένων αεροσκαφών υψηλότερων επιδόσεων.<br /><br />Τα τουρκικά ΤΒ2 Bayraktar και ANKA, είναι UAV κατηγορίας MALE (Medium Altitude Long Endurance). Μπορούν δηλαδή να πετάξουν σε ύψη μεγαλύτερα των 15.000 ποδών για μεγάλα χρονικά διαστήματα (άνω του 24ώρου…). Το ΤΒ2 αναφέρεται ότι έχει οροφή τα 25.000 πόδια και ακτίνα 150 χιλιομέτρων. Πράγμα που σημαίνει ότι ο σταθμός ελέγχου του δεν μπορεί να βρίσκεται σε απόσταση μεγαλύτερη των 150 χιλιομέτρων από την περιοχή που πετά, λόγω εξασθένησης του σήματος ζεύξης για τον έλεγχό του σε βαθμό που να μην είναι εφικτός.<br /><br />Όλα αυτά σημαίνουν ότι η ισχύς του σήματος παρεμβολής στο σύστημα ελέγχου του αεροσκάφους, ή στο σύστημα ναυτιλίας του, ακόμη και αν αυτό πετά σε ύψη μεγαλύτερα των 20.000 ποδών, θα πρέπει να είναι υψηλή και απόλυτα στοχευμένη. Σε ένα αεροσκάφος εξοπλισμένο με INS (αδρανειακό σύστημα ναυτιλίας), συνδυασμένο με GPS, η παρεμβολή στους δέκτες GPS δεν προκαλεί ιδιαίτερα προβλήματα, από τη στιγμή που η ναυτιλία μπορεί να γίνει μέσω INS, έστω και με μικρότερη ακρίβεια. Ειδικά σε μικρές αποστάσεις το σφάλμα μπορεί να είναι και αμελητέο…<br /><br />Επίσης, επειδή ακόμη και μικρά drones του εμπορίου κατευθύνονται, μέσω στάνταρ κωδικοποιημένου σήματος (τυπικά εμπορικά πρωτόκολλα), μπορούν να “αντιληφθούν” την παρεμβολή! Στο Bayraktar υπάρχει IMU (Inertial Measurement Unit) που επιτρέπει τη ναυτιλία ακόμη και χωρίς σήμα GPS. Μέσω της IMU για την ακρίβεια, το GPS συνεχίζει να λειτουργεί ακόμα και χωρίς σήμα. Στα τουρκικά UAV που αναφερόμαστε (ΑΝΚΑ, Akinci, Aksungur), ακόμη και αν υποθέσουμε ότι δεν υπάρχει συνδυασμός INS/GPS, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι υπάρχει ασφαλής κωδικοποιήση σήματος (πρωτόκολλο ασφαλείας), διαφορετική αυτής του εμπορίου.<br /><br />Επίσης, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι στα ύψη που πετούν αυτά τα αεροσκάφη, η ισχύς του σήματος εκπομπής για την παρεμβολή, θα πρέπει να είναι και υψηλή για να επικρατήσει του σήματος εκπομπής του σταθμού ελέγχου του UAV, αλλά και απόλυτα στοχευμένη για σχετικά μεγάλα χρονικά διαστήματα, προκειμένου να παράξει αποτέλεσμα. Το ίδιο ισχύει και για τη μετάδοση εικόνας. Πέρα από την επαρκή ισχύ όμως, πρέπει να “σπάσει” και η κωδικοποίηση ασφαλείας του σήματος ζεύξης για τον έλεγχο.<br /><br />Κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα απλό, ενώ η κωδικοποίηση μπορεί να αλλάξει από τον χρήστη, με σκοπό να καταστήσει ακόμα πιο δύσκολη την υποκλοπή του σήματος ελέγχου από τρίτους. Τέλος, θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι τα τουρκικά UAV διαθέτουν συστήματα FMS (Flight Management System). Στα συστήματα αυτά εισάγονται διαδρομές (σημεία και αεροδιάδρομοι σε συνδυασμό με ύψη πλεύσης) οι οποίες διοχετεύονται στον αυτόματο πιλότο του αεροσκάφους. Αυτό τις ακολουθεί (τις διαδρομές) με το πάτημα ενός κουμπιού.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/poso-efikti-einai-i-quot-paremvoli-quot-ton-toyrkikon-uav-poy-anenochlita-droyn-sto-aigaio/akinci-1-3"><img height="470" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/04/Akinci1.jpg" width="640" /></a><br /><br />Σε περίπτωση απώλειας της ζεύξης επικοινωνίας, τα UAV μεταπίπτουν σε λειτουργία RTB (Return To Base). Πετούν δηλαδή σε ένα σημείο αυτόνομα, από το οποίο (μέσω του FMS) ακολουθούν μία συγκεκριμένη διαδρομή για να επιστρέψουν στη βάση τους. Στην οποία προσγειώνονται από το σταθμό ελέγχου τους εφόσον έχει ανακτηθεί ο έλεγχος τους, είτε προσγειώνονται μόνα τους. Εντελώς αυτόνομα δηλαδή…<br /><br />Που θέλουμε να καταλήξουμε με όλα αυτά;<br />1ον). Δεν γνωρίζουμε ποιος ακριβώς είναι ο εξοπλισμός των τουρκικών UAV. Σε κάθε περίπτωση όμως οφείλουμε να λειτουργήσουμε βάσει του χειρότερου δυνατού σεναρίου. Δηλαδή με την υπόθεση ότι και INS/GPS διαθέτουν και “σκληρή” κωδικοποίηση ασφαλείας σήματος ζεύξης, ακόμα και δυνατότητα δορυφορικής επικοινωνίας.<br /><br />2ον). Η δαπάνη δεκάδων (ή και εκατοντάδων) εκατομμυρίων δολαρίων ή ευρώ για την αγορά συστημάτων anti-drone από το εξωτερικό ΔΕΝ είναι δεδομένο ότι θα εξασφαλίσει τη δυνατότητα αδρανοποίησης και “σύλληψης” των τουρκικών UAV. Οι ειδικοί λένε ότι η παρεμβολή είναι μία σύνθετη και “εύθραυστη” διαδικασία, η επιτυχία της οποίας εξαρτάται από τις επικρατούσες συνθήκες σε μεγάλο βαθμό. Απαιτείται δηλαδή διαρκής προσπάθεια ακριβούς κατεύθυνσης της δέσμης παρεμβολής, διατήρησης της ισχύος της, υποκλοπής τους σήματος ζεύξης και αντιγραφής του και μάλιστα ενώ το αεροσκάφος πετά σε ύψος και απόσταση που όλα αυτά είναι εφικτά.<br /><br />Και οι Ιρανοί που κατόρθωσαν να πάρουν τον έλεγχο αμερικανικού RQ-171 Sentinel, το πέτυχαν υπό ιδανικές συνθήκες για αυτούς. Αλλάζοντας την κωδικοποίηση του σήματος ζεύξης και πιθανότατα και την ισχύ του, οι Αμερικανοί πέτυχαν να μην επαναληφθεί αυτή η ιρανική επιτυχία. Αν είχε επαναληφθεί και μάλιστα σε εντυπωσιακό βαθμό, οι ίδιοι οι Ιρανοί θα τη διαφήμιζαν.<br /><br />3ον). Αν επιθυμεί να λειτουργήσει εκ του ασφαλούς η ελληνική πλευρά, θα πρέπει (κατά τη διεθνή πρακτική) να μπει σε αυτή τη διαδικασία σταδιακά. Δηλαδή σε πειραματικό στάδιο αρχικά και με δικά της μέσα (συστήματα), τεχνικούς και ειδικούς. Σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να δαπανήσει πολύτιμα κονδύλια, χωρίς επί της ουσίας να επιτύχει τίποτα. Πώς θα αντιμετωπίσει επί παραδείγματι μία μαζική εισβολή τουρκικών UAV από διαφορετικές περιοχές (σημεία εισόδου), σε διαφορετικά ύψη και με διαφορετικές ταχύτητες και πορείες; Θα τα παρεμβάλει όλα ταυτόχρονα επεμβαίνοντας στον έλεγχό τους;<br /><br />4ον). Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Δεν είναι μόνο οι εξοπλισμοί που είναι αναγκαίοι για την Ελλάδα. Η περίπτωση της ελεύθερης κατ’ ουσία δραστηριοποίησης των τουρκικών UAV στο χώρο του Αιγαίου είναι ίσως η μεγαλύτερη επιβεβαίωση του γεγονότος ότι αυτό που πρωτίστως πρέπει να αποδείξει στο πεδίο η χώρα μας, είναι η βούλησή της να αμυνθεί.<br /><br />Όσο η Τουρκία επιβεβαιώνει καθημερινά ότι τέτοια βούληση δεν υπάρχει, ή τουλάχιστον με τη σταθερότητα και τη συνέχεια που θα την προβλημάτιζε, τόσο θα αυξάνει την πίεση προς επίτευξη των στόχων της. Αυτό για όσους εντός της κυβέρνησης έχουν αρχίσει να γκρινιάζουν για τις εξοπλιστικές δαπάνες και σχεδιάζουν να πιέσουν για διάφορες “εκπτώσεις”, ξεχνώντας ότι 15 χρόνια εγκατάλειψης έχουν δημιουργήσει επικίνδυνα αδιέξοδα. Που δεν αφορούν μόνο τον εν λόγω τομέα των UAV. Υπάρχουν άραγε ακόμα, υπέρμαχοι του γνωστού “θα το ρισκάρουμε”;<div><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πόσο εφικτή είναι η “παρεμβολή” των τουρκικών UAV… που ανενόχλητα δρουν στο Αιγαίο;

Σε συνέχεια του δημοσιεύματος “ ΕΛΛΑΔΑ, μια χώρα που έβλεπε τα UAV της Τουρκίας να… την ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ κι απλώς τα κοιτούσε ” που π...

Διαβάστε την συνέχεια