Ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-300 κατέρριψε Ισραηλινό F-16 στη Συρία – Νεκρός ο πιλότος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8iCm07fLkA87-UBzdClojFXS8ND9jczWerNQDbGd6gQmjGUi_LaEID2QWnQ4C4hUF9lhwlNIiW182oO3Kd-Fsi9h7MiFXzjrTs_CnnEYQVXbDiDy5kE8VJT_xy-qpToUQlwvs33Ifw8F3/s1600/%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CF%258D%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1+S-300+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2588%25CE%25B5+%25CE%2599%25CF%2583%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B7%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%258C+F-16+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25E2%2580%2593+%25CE%259D%25CE%25B5%25CE%25BA%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25BF+%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BB%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8iCm07fLkA87-UBzdClojFXS8ND9jczWerNQDbGd6gQmjGUi_LaEID2QWnQ4C4hUF9lhwlNIiW182oO3Kd-Fsi9h7MiFXzjrTs_CnnEYQVXbDiDy5kE8VJT_xy-qpToUQlwvs33Ifw8F3/s640/%25CE%25A1%25CF%2589%25CF%2583%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25B1%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2583%25CF%258D%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BC%25CE%25B1+S-300+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2581%25CF%2581%25CE%25B9%25CF%2588%25CE%25B5+%25CE%2599%25CF%2583%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B7%25CE%25BB%25CE%25B9%25CE%25BD%25CF%258C+F-16+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25A3%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25B1+%25E2%2580%2593+%25CE%259D%25CE%25B5%25CE%25BA%25CF%2581%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25BF+%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BB%25CF%258C%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2582+.jpg" width="640" /></a></div> <h3 style="text-align: center;"> Οργή από Ισραήλ: «Θα καταστρέψουμε ολόκληρη τη συριακή αεράμυνα»</h3> Toυ <b><i>Βασίλη Καπούλα</i></b><br /> <br /> Ανοχή τέλος προς το Ισραήλ από τη Ρωσία. Συμβούλιο Ασφαλείας συγκάλεσε ο Β.Πούτιν στη Μόσχα, το ίδιο και ο Μ.Νετανιάχου στο Τελ Αβίβ ο οποίος είχε επικοινωνία με τους Αμερικανούς για το συμβάν της κατάρριψης όπως αποκαλύπτεται του ισραηλινού μαχητικού στη Παλμύρα. Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες η Ρωσία εκτόξευσε αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 καταρρίπτοντας το ένα ισραηλινό μαχητικό ενώ ένα δεύτερο μετά βίας προσγειώθηκε στο Ισραήλ κατά την επιχείρηση των Ισραηλινών στην Παλμύρα.<br /> <br /> Πριν λίγο ο υπουργός άμυνας του Ισραήλ Αβιγκντόρ Λίμπερμαν απείλησε ξεκάθαρα ότι θα καταστρέψει ολόκληρο το πλέγμα της συριακής αεράμυνας, μετά την εκτόξευση αντιαεροπορικών πυραύλων σε ισραηλινά μαχητικά κατά την φάση της προσβολής επίγειων στόχων στην Παλμύρα!<br /> <br /> Μα ήταν «περίπατος», έτσι δεν είπαν οι Ισραηλινοί; Τότε γιατί ο φόβος;<br /> <br /> Συγκεκριμένα δήλωσε:<br /> <br /> «Την επόμενη φορά που οι Σύριοι θα χρησιμοποιήσουν τα αντιαεροπορικά συστήματα τους εναντίον των αεροσκαφών μας θα τους καταστρέψουμε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό», δήλωσε ο Λίμπερμαν στο ισραηλινό κρατικό ραδιόφωνο.<br /> <br /> Οι Ισραηλινοί περίμεναν την αντίδραση των Ρώσων γι αυτό και είχαν ενεργοποιήσει το υπερσύγχρονο αντιαεροπορικό σύστημα Arrow-3 για πρώτη φορά. <br /> <br /> Γιατί η ενεργοποίηση του δεν δικαιολογούσε τους φόβους από την ομοβροντία των S-200… Αυτό όμως που σίγουρα δεν περίμεναν ήταν η κατάρριψη του ισραηλινού μαχητικού. Και σίγουρα η Μόσχα χάρη τους έκανε που δεν έπεσαν και τα υπόλοιπα.<br /> <br /> Ο «περίπατος» του Ισραήλ με τους βομβαρδισμούς τόσο βαθιά στην Συρία και συγκεκριμένα στην αεροπορική βάση της Παλμύρας Τ4 στην οποία βρίσκονταν ρωσικές ειδικές δυνάμεις Spetsnaz που σχεδίασαν και εκτέλεσαν την επιχείρηση απελευθέρωσης της πόλης από το ISIS δεν άφησε στη Ρωσία άλλη επιλογή, παρά να πατήσει το κουμπί.<br /> <br /> Δείτε εδώ στο χάρτη τι επιχείρησαν να κάνουν οι Ισραηλινοί. Στη συνέχεια η Ρωσία,κάλεσε τον πρέσβη του Ισραήλ στη Μόσχα, Gary Koren, για εξηγήσεις κατά την οποία έπεσαν βαριές κουβέντες καθώς ο Νετανιάχου με βάση την συμφωνία αποφυγής ατυχημάτων που είχε υπογράψει με τη Μόσχα, δεν ειδοποίησε καν τους Ρώσους για την επικείμενη επιχείρηση. <br /> <br /> Να σημειωθεί ότι ο πρέσβης του Ισραήλ είχε δώσει μόλις τα διαπιστευτήρια του στο Ρώσο πρόεδρο,Β.Πούτιν, την Πέμπτη το μεσημέρι!<br /> <div> <br /> <img alt="" class="alignnone size-full wp-image-5233968" height="477" sizes="(max-width: 640px) 100vw, 640px" src="https://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2017/03/epixeirisi-israil.jpg" width="640" /><br /> <br /> Πλέον οι σχέσεις Ρωσίας-Ισραήλ βρίσκονται στο χειρότερο δυνατό σημείο…<br /> <br /> Δηλαδή οι Σύροι στρατηγοί όταν διαπιστώνουν εισβολή και επίθεση εντός του εδάφους της χώρας τους, δεν θα δίνουν την αυτονόητη εντολή εξολόθρευσης του οποιουδήποτε εναερίου «εισβολέα», αλλά θα κάθονται και θα τον «παρακολουθούν χτυπώντας παλαμάκια».<br /> <br /> Πρόκειται για επικίνδυνη και περίεργη λογική που ομοιάζει με αυτή που διακατέχει τον Σουλτάνο Ερντογάν, και η οποία θα προκαλέσει χειρότερο και μεγαλύτερο πόλεμο στην περιοχή με ανεξέλεγκτες καταστάσεις.<br /> <br /> Ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη έπληξαν στόχους στη Συρία την Παρασκευή, με τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να ομιλεί περί στοχευμένων επιθέσεων με προορισμό το σιιτικό κίνημα της Χεζμπολάχ.<br /> <br /> Υπενθυμίζουμε ότι πριν δύο μήνες ο διοικητής των ρωσικών στρατευμάτων στη Συρία, αντιστράτηγος Αντρέι Καρταπόλωφ, έχει δηλώσει ότι ολόκληρος ο συριακός εναέριος χώρος ενοποιήθηκε και ελέγχεται από την ρωσική αεράμυνα.<br /> <br /> Το Ισραήλ δεν έχει ποτέ επισήμως ούτε επιβεβαιώσει ούτε αρνηθεί αυτές τις επιθέσεις. Αντίθετα, η σιωπή της Ρωσίας για το θέμα αυτό ακριβώς ήταν ένα «χτυπητό σημείο» που εγείρει πολλά ερωτηματικά .<br /> <br /> Πηγές στη Μόσχα και το Τελ Αβίβ ανέφεραν ότι υπάρχει μια μυστική συμφωνία με στόχο τη μείωση της σύγκρουσης, δηλαδή να αποτραπεί η «συνάντηση» ρωσικών και Ισραηλινών αεροσκαφών στον συριακό εναέριο χώρο .</div> <div> <br /> <img alt="" class="alignnone wp-image-5233880 size-large" height="389" sizes="(max-width: 700px) 100vw, 700px" src="https://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2017/03/565976bdc46188e0318b462b-700x389.jpg" width="700" /><br /> <br /> Σύροι αξιωματικοί από τη πρώτη στιγμή ανέφεραν πως ένα από τα ισραηλινά αεροσκάφη κατερρίφθη… Το περιστατικό έλαβε χώρα στην φημισμένη έρημη πόλη της Παλμύρας.<br /> <br /> Ο ισραηλινός στρατός αρνήθηκε ότι οποιαδήποτε αεροσκάφος του είχε πληγεί, παραδέχτηκε όμως την επιχείρηση, αλλά και η συριακή κυβέρνηση έχει δώσει παρόμοιες «απαντήσεις» πολλές φορές στο παρελθόν.<br /> <br /> Η ισραηλινή ανακοίνωση ανέφερε ότι «πολλοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι» εξαπολύθηκαν κατά την επιδρομή, αλλά ότι κανένας δεν χτύπησε τους στόχους «.<br /> <br /> Ένας πύραυλος αναχαιτίστηκε από το αντιαεροπορικό σύστημα Arrow του Ισραήλ , τόνισαν ισραηλινά μέσα ενημέρωσης .<br /> <br /> Πρόκειται για το πιο σοβαρό περιστατικό μεταξύ των δύο χωρών από την έναρξη του συριακού πολέμου πριν από έξι χρόνια.<br /> <br /> Η λιβανέζικη οργάνωση , η οποία έχει μετατραπεί σε κανονική τακτική δύναμη με πλήθος όπλων και πυραύλων εδάφους –εδάφους που έχει στα χέρια της από Ιρανούς και Σύρους, όντως απειλεί το Ισραήλ και πολύ σύντομα θα ξεκινήσει πολεμικές επιθέσεις με πυραύλους στην ισραηλινή επικράτεια σύμφωνα με αμυντικούς αναλυτές από το Ισραήλ.<br /> <br /> Αυτή όμως η εμπλοκή της Χεζμπολάχ μπορεί να συμπαρασύρει Ιράν και Ισραήλ σε ένα ανελέητο πόλεμο στην περιοχή αυτή που θα εμπλέξει Τουρκία, Ρωσία, ΗΠΑ και λοιπούς σε έναν περιφερειακό πόλεμο.</div> <div> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-300 κατέρριψε Ισραηλινό F-16 στη Συρία – Νεκρός ο πιλότος

Οργή από Ισραήλ: «Θα καταστρέψουμε ολόκληρη τη συριακή αεράμυνα» Toυ Βασίλη Καπούλα Ανοχή τέλος προς το Ισραήλ από τη Ρωσία. Συμβούλιο...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο Ερντογάν διαλύει το στρατό του; Η απάντηση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk5ZuSwMpvIvC_82g33e6MsGktCK67tVE0GOx2C_Y9TTaYP1W01HtmZGrqonJZ5wIeU37EV-xBAkp_DtPqZIRpHE9qIQgqvlexkNH_yMIrFaZERH68EfWheUm5YkdCG2HC-4DwdFJIxa9u/s1600/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%258D%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%253B+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk5ZuSwMpvIvC_82g33e6MsGktCK67tVE0GOx2C_Y9TTaYP1W01HtmZGrqonJZ5wIeU37EV-xBAkp_DtPqZIRpHE9qIQgqvlexkNH_yMIrFaZERH68EfWheUm5YkdCG2HC-4DwdFJIxa9u/s640/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AF+%25CE%25BF+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD+%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25B1%25CE%25BB%25CF%258D%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CF%2584%25CE%25BF+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585%253B+.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Φικρί Ισίκ δήλωσε ότι το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) έχει απολύσει συνολικά 22.920 στρατιωτικούς μετά από την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου, μεταδίδει το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu .<br /> <br /> Απαντώντας σε ερώτηση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) είπε ότι 6.511 αξιωματικοί και 16.409 δόκιμοι απολύθηκαν από το στρατό. Οι 4.090 δόκιμοι προέρχονται από στρατιωτικά γυμνάσια, 6140 από κολέγια υπαξιωματικών και 6179 από ανώτερες στρατιωτικές σχολές .<br /> <br /> Η κυβέρνηση βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής για την απόλυση των 22.920 με τη δικαιολογία των “δεσμών” τους με το κίνημα Γκιουλέν, παρά το γεγονός ότι η τουρκική στρατιωτική δήλωσε στις 27 Ιουλίου είπε ότι μόνο 8.651 στρατιωτικοί,είχαν ανάμειξη στην απόπειρα πραξικοπήματος .<br /> <br /> Την ίδια ώρα ο Τούρκος υπουργός ‘Αμυνας υποστηρίζει ότι πρέπει να ενισχυθεί το στράτευμα με προσωπικό που φθάνει τις 30.000.<br /> <br /> Στην Τουρκία όπως γράφουν ΜΜΕ όπως το Turkish Minute, φαίνεται ότι το καθεστώς Ερντογάν, θέλει να αντικαταστήσει τις δυνάμεις που του λείπουν με τον “μυστικό στρατό” της SADAT.<br /> <b><br />Ποια είναι η SADAT</b><br /> <br /> Ο μυστικός στρατός του Ερντογάν διοικείται από την απόστρατο στρατηγό Adnan Tanriverdi, ο οποίος έχει ξεκινήσει να τον οργανώνει από το 2012.<br /> <br /> Σύμφωνα με πηγές των γαλλικών υπηρεσιών, ο Tanriverdi έκανε αρκετές επισκέψεις στο Γενικό Επιτελείο πριν από το πραξικόπημα, προκειμένου να λάβει την απαραίτητη υποστήριξη για την προετοιμασία ξένων ενόπλων ομάδων, ιδίως σχετικά με το ζήτημα της συμμετοχής στην ισλαμική αντιτρομοκρατική συμμαχία.<br /> <br /> Η αποστολή αυτή είχε την οικονομική χορηγία της Σαουδικής Αραβίας, και προσωπικά του Σεΐχη Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν.<br /> <br /> Στην περιοχή του Κόλπου η δύναμη Sadat ενεργούσε για κάποιο χρονικό διάστημα με τη βοήθεια της Σαουδαραβικής αντίστοιχης μισθοφορικής εταιρείας «Al Aquid Trading», η οποία διευθύνεται από έναν πρώην αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας, τον συνταγματάρχη Αλ Γκάζι Γκίζας Χαρμπί .<br /> <br /> Μια έκθεση που εκπονήθηκε από το Κέντρο Ανάλυσης Πληροφοριών της ΕΕ Πληροφοριών (IntCen) αποκάλυψε ότι αν και ο Πρόεδρος Ερντογάν και η τουρκική κυβέρνηση έριξαν αμέσως το φταίξιμο για το αποτυχημένο πραξικόπημα στους οπαδούς του κινήματος Γκιουλέν, η απόπειρα πραξικοπήματος “στήθηκε” από διάφορες ομάδες αντιπάλων του Ερντογάν λόγω του φόβου τους για επικείμενη εκκαθάρισή τους.<br /> <br /> Η ιστοσελίδα Aldrimer.no αναφέρει ότι πηγές του ΝΑΤΟ πιστεύουν ότι το πραξικόπημα οργανώθηκε από τον ίδιο τον πρόεδρο Ερντογάν.<br /> <br /> Μιλώντας στο vocaleurope.com, πρώην Τούρκος αξιωματικός που υπηρέτησε στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, αλλά απολύθηκε υποστήριξε ότι στην Τουρκία το αποτυχημένο πραξικόπημα στις 15 του Ιούλη ήταν αδέξιο και ουδέποτε είχε την πρόθεση να ¨ρίξει” τη κυβέρνηση.Χρησίμευσε ως όχημα για την προεδρία Ερντογάν να εξαλείψει τους αντιπάλους της και να δώσει ρόλο στους υπερεθνικιστές εντός του στρατεύματος.<br /> <br /> Κατά τη διάρκεια μια συζήτησης στρογγυλής τραπέζης που διοργανώθηκε από Κέντρο Πολιτικής, την 1η Φεβρουαρίου,ο Henri Barkey, διευθυντής του προγράμματος Μέσης Ανατολής στο Κέντρο Wilson της Ουάσιγκτον , δήλωσε ότι πολλοί στρατηγοί που απομακρύνθηκαν από την τουρκική κυβέρνηση είναι φιλο-ΝΑΤΟϊκοί και φιλο-Αμερικανοί, λέγοντας ότι αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μια στροφή στις σχέσεις Τουρκίας-ΝΑΤΟ.<br /> <div> <br /> <a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Γιατί ο Ερντογάν διαλύει το στρατό του; Η απάντηση

Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Φικρί Ισίκ δήλωσε ότι το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) έχει απολύσει συνολικά 22.920 στρατιωτικούς μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ελλάδα και ένας νέος βαλκανικός άξονας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqD7_K-v6pLwVy4VogHyze_tu-Jumu3OWtfFDSEunq1z05OFhL4ZYAu4iZAHRRvoNpIUuPc7evh8btNbjS7WrA4gaI_17OUAAtzqWjLJj-tKWXb5xM3w8ACRf8tlsE0TzpkblZp7z-uJSj/s1600/%25CE%2597+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25AC%25CE%25BE%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqD7_K-v6pLwVy4VogHyze_tu-Jumu3OWtfFDSEunq1z05OFhL4ZYAu4iZAHRRvoNpIUuPc7evh8btNbjS7WrA4gaI_17OUAAtzqWjLJj-tKWXb5xM3w8ACRf8tlsE0TzpkblZp7z-uJSj/s640/%25CE%2597+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25B1+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25AD%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C%25CF%2582+%25CE%25AC%25CE%25BE%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον κρίσιμων επιλογών στην βαλκανική της πολιτική, που μπορούν είτε να την ισχυροποιήσουν, μέσω μιας νέας βαλκανικής συμμαχίας έναντι του νεο-οθωμανικού επεκτατισμού, είτε να την μεταβάλουν σε ευάλωτο στόχο, ταυτοχρόνως, του τουρκο-αλβανικού και του σλαβικού αναθεωρητισμού. Οι, έως τώρα, κινήσεις εκ μέρους της Αθήνας δείχνουν την απουσία μιας μακρόπνοης στρατηγικής, με βάση τα νέα δεδομένα. Αντιθέτως, εκδηλώνεται με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση, και χωρίς αντίλογο από την αντιπολίτευση, η μια και μοναδική οδός «σωτηρίας»: η απόλυτη ταύτιση με τα, εικαζόμενα ως, συμφέροντα των ΗΠΑ, ώστε μέσω της εκδούλευσης να προφυλαχθεί η πολλαπλώς απειλούμενη εθνική μας κυριαρχία. <br /><br />Ως γνωστόν, οι γεωπολιτικές «τεκτονικές» πλάκες καθώς μετακινούνται, ενεργοποιούν στα σημεία τριβής τους ιστορικά ρήγματα, που ως συνέπεια έχουν την εκδήλωση επαναληπτικών συγκρούσεων. Ένα τέτοιο «σημείο» είναι τα Βαλκάνια. Η κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου είχε επιτρέψει την άμεση διείσδυση των ευρωατλαντικού παράγοντα σ’ όλη την βαλκανική ενδοχώρα. Κύριος στόχος της «νέας τάξης πραγμάτων» υπήρξε η δημιουργία μικρών και αδύναμων κρατών, ελεγχόμενων από τα ισχυρά δυτικά συμφέροντα, με παράλληλη εξάλειψη της όποιας ρωσικής παρουσίας. Όπως σύντομα αποδείχθηκε, οι ανησυχίες όσων σχεδίαζαν την νέα Ευρώπη για τη «ρωσική απειλή» ήταν εύλογες, παρά το ότι όταν ξεκινούσαν την εφαρμογή των σχεδίων τους, η Ρωσία του Γιέλτσιν τρέκλιζε τόσο, όσο και ο τότε πρόεδρός της. Γιατί το εσωτερικό δυναμικό της αυτοκρατορίας παρέμενε πάντα ζωντανό και ανέμενε αυτόν που θα έθετε και πάλι τη μηχανή σε λειτουργία. Όπερ και εγένετο! Μάλιστα, η ραγδαία δυτική επέλαση επιτάχυνε τις εξελίξεις στη ρωσική πολιτική σκηνή, καθώς ο εγωισμός της κρατικής ρωσικής ελίτ «πληγώθηκε» από την επονείδιστη αδυναμία της χώρας να αντιταχθεί στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. <br /><br />Η Δύση, στην προσπάθειά της να ελέγξει τον βαλκανικό χώρο και να υπονομεύσει τους, εν δυνάμει συμμάχους της Ρωσίας, σλαβικούς λαούς, χρησιμοποίησε τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Αλβανοί, Βόσνιοι μουσουλμάνοι και Τούρκοι έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση του νέου βαλκανικού χάρτη. Οι εξωβαλκανικοί παράγοντες που διαμοίρασαν, προφανώς ιεραρχικά, τα «βαλκανικά ιμάτια» ήταν οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Τουρκία. Οι Αμερικανοί κράτησαν τον στρατηγικό έλεγχο της περιοχής, μέσω της νατοϊκής ομπρέλας, ενώ οι Γερμανοί έπαιρναν το οικονομικό τους μερίδιο, είτε άμεσα, είτε μέσω της Ε.Ε. Όσο για τους Τούρκους, άρπαζαν ό,τι μπορούσαν σε οικονομική, πολιτική, στρατιωτική και πολιτιστική επιρροή, από την Θράκη μέχρι τη Βοσνία και τις ακτές της Αδριατικής στην Αλβανία. Με την σημαία του μετριοπαθούς Ισλάμ και με την αρωγή «ευαγών» ατλαντικών ιδρυμάτων αλλά και του στενά συνεργαζόμενου μαζί τους Γκιουλέν, η Άγκυρα συγκρότησε ένα πυκνό δίκτυο ελέγχου στα Βαλκάνια. Υπό την ηγεσία του Ερντογάν αυτή η αυξανόμενη επιρροή ήλθε να «κουμπώσει» με το μεγαλεπήβολο όραμα της νεκρανάστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. <br /><br />Στην ιστορία, ωστόσο, τα σχέδια, όσο και καλά να είναι μελετημένα, κινδυνεύουν να μείνουν ημιτελή, καθώς παρεισφρέουν απρόβλεπτοι, αρχικώς, παράγοντες. Έτσι και το βαλκανικό γεωπολιτικό τοπίο αλλάζει δραματικά και προς άλλες κατευθύνσεις από αυτές που είχαν υπολογισθεί στις αρχές του 1990. Είναι αλήθεια ότι οι ΗΠΑ, ή τέλος πάντως οι κύκλοι που κυριάρχησαν στην εξωτερική τους πολιτική, κατόρθωσαν εντέλει, έχοντας ολοκληρώσει επιτέλους την ουκρανική «πορτοκαλί επανάσταση», να υψώσουν ένα νέο αντιρωσικό παραπέτασμα. Ένα «τείχος» κρατών, το οποίο ξεκινά από την Φινλανδία -που προφανώς επιζητά να αποτινάξει από πάνω της τον υποτιμητικό όρο της φινλανδοποίησης, που της φόρτωσε η πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ-, τις Βαλτικές Δημοκρατίες -που ιδεολογικά μάλλον ζουν με το μισό πόδι στην εποχή του μεσοπολέμου-, την Πολωνία –που δεν έχει διάθεση να αποκηρύξει τον καθολικό συντηρητισμό της-, την διαλυμένη οικονομικά και κοινωνικά Ουκρανία και καταλήγει στην νευρική Ρουμανία.<br /><br />Όπως ήταν φυσικό, η Μόσχα δεν θα καθόταν με σταυρωμένα χέρια να ολοκληρωθεί η περικύκλωσή της και η αποκοπή της από την Ευρώπη, που είναι και ο πυρήνας της στόχευσης του νέου «τείχους». Εξαπέλυσε μια αντεπίθεση όπου και όπως μπορούσε, ψάχνοντας κυρίως τους αδύναμους κρίκους του αντιπάλου. Και αυτοί ήσαν, όπως αποδείχθηκε πολλοί: αρχικώς, στην Κριμαία και στο Ντονμπάς, στη Συρία και …στα Βαλκάνια. Την ίδια ώρα η Δύση βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικής κρίσης, και οικονομικής και ταυτότητας, ενώ σταδιακά χάνει τη δυνατότητά της να λειτουργήσει με ενιαίο και συμπαγή τρόπο. Αυτό αντανακλάται χαρακτηριστικά στα βαλκανικά δρώμενα. Οι τρεις εξωγενείς παράγοντες που τα είχαν αναλάβει, βρέθηκαν σε μικρή ή μεγάλη αντιπαλότητα μεταξύ τους. Ιδιαίτερα η μεγαλομανία και ο τυχοδιωκτισμός του Ερντογάν τον έφερε σε ευθεία αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον, η οποία αντιλαμβανόταν ότι πλέον δεν μπορούσε να τον εμπιστευτεί. Πολλώ δεν μάλλον που ο «σουλτάνος» ερωτοτροπούσε με τη Ρωσία για τους δικούς του λόγους. Αυτό προκάλεσε σοβαρές δυσλειτουργίες του συστήματος που είχε δημιουργηθεί με τόσο κόπο τα προηγούμενα χρόνια. Η ρήξη μάλιστα Ερντογάν- (φιλοαμερικανού) Γκιουλέν «έσπασε» σε κομμάτια το τουρκικό δίκτυο. Επιπλέον, μετά την ήττα των Δημοκρατικών, που είχαν το πάνω χέρι στον έλεγχο των Βαλκανίων –με την άμεση και συνεχή παρέμβαση του συστήματος Σόρος-, επιτάθηκε η γενική σύγχυση. Τέλος, το ιδανικό της ακμάζουσας Ε.Ε., που αποτελούσε και το δέλεαρ του γερμανικής οικονομικής ηγεμονίας, έχει ξεθωριάσει ανεπανόρθωτα, ακόμη και για τους φτωχούς Βαλκάνιους. Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η όξυνση των υποβοσκουσών έως πρόσφατα αντιθέσεων και εθνικών επιδιώξεων, που καλύπτονταν από την προοπτική της ευρωατλαντικής ενσωμάτωσης. Πλέον, τα σημεία τριβής στον βαλκανικό χώρο είναι αρκετά, και σε γενικές γραμμές γνωστά. Συνοπτικά αναφέρουμε: <br /><br />Στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη η Σερβική Δημοκρατία, είναι ήδη υπ’ ατμόν για αποχώρηση. <br /><br />Οι Σέρβοι, εξοπλιζόμενοι από τους Ρώσους, ετοιμάζονται να διεκδικήσουν την περιοχή της Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα και τις βόρειες περιοχές του Κοσσυφοπεδίου, όπου κατοικούν ομοεθνείς τους. <br /><br />Οι Αλβανοί, με τη στήριξη της Τουρκίας, έχουν βάλει μπρος το σχέδιο για την Μεγάλη Αλβανία σε Σκόπια και Σερβία. Ήδη υπάρχει αλβανική κινητικότητα στην κοιλάδα του Πρέσεβο στην νότιο Σερβία, όπου δρα ο UCPMB παρακλάδι του UCK.<br /><br />Στα Σκόπια η αντιπαράθεση των Αλβανών με τους εθνικιστές Σλαβομακεδόνες του Γκρουέφσκι και του VMRO-DPMNE έχει φθάσει στα πρόθυρα του πολέμου, μετά και την άρνηση του προέδρου Ιβανόφ να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνηση στους Σοσιαλδημοκράτες του Ζάεφ, που συνεργάζεται με τα αλβανικά κόμματα. <br /><br />Ακόμη και στο Μαυροβούνιο, η πορεία του προς τις αγκάλες του ΝΑΤΟ, εν μέσω κατηγοριών για ρωσική ανάμειξη σε απόπειρα δολοφονίας του Τζουγκάνοβιτς, δεν θα είναι ανέφελη και θα επηρεαστεί οπωσδήποτε από τις εξελίξεις. <br /><br />Τέλος, είναι εξαιρετικά σημαντικές οι πολιτικές αλλαγές στην Βουλγαρία, καθώς μετά την νίκη του, σαφώς φιλορώσου, Ρούμεν Ράντεφ στις προεδρικές εκλογές, ίσως και οι εκλογές της 26ης Μαρτίου, με μια νίκη του σοσιαλιστικού κόμματος, ενισχύσουν τη στροφή «προς ανατολάς». Σε ότι αφορά την Βουλγαρία, πρέπει να ληφθεί υπόψη και η αντιτουρκική στροφή της Σόφιας, μετά την απροσχημάτιστη ανάμειξη της Άγκυρας στην προεκλογική διαδικασία με τη στήριξή της στο κόμμα DOST του Λιούτβι Μεστάν. <br /><br />Είναι, ως εκ τούτου, ηλίου φαεινότερον ότι ήδη διαμορφώνεται μια νέα εικόνα των Βαλκανίων, όπου υφίσταται η δυναμική συγκρότησης δύο αντίπαλων στρατοπέδων. Στο μεν ένα ανήκουν η Αλβανία, το Κόσσοβο και η Τουρκία. Στο δε άλλο η Σερβία και η Βουλγαρία. Το κλειδί των εξελίξεων, που μπορεί να ανοίξει και τον ασκό του Αιόλου, βρίσκεται στα Σκόπια. Αν οι Αλβανοί κινηθούν εναντίον των Σλαβομακεδόνων, με την ενίσχυση των Αλβανών της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου, δεν θα μείνουν αμέτοχοι ούτε οι Σέρβοι ούτε οι Βούλγαροι, ανεξάρτητα από τις σχέσεις που έχουν τώρα με τους σκληροπυρηνικούς ηγέτες του VMRO. Ήδη οι τελευταίοι, έχοντας νοιώσει εγκαταλελειμμένοι από τους επί δυόμιση δεκαετίες χορηγούς τους, βλέπουν την Μόσχα ως καταφύγιο τελευταίας ελπίδας –που δεν θα τους της αρνηθεί καθώς αποτελεί άλλον έναν αδύναμο κρίκο της Δύσης. Αλλά και η Άγκυρα δεν θα μπορεί πλέον να βάζει τα αυγά της σε δυο καλάθια. Ο νεο-οθωμανισμός της εξάλλου εξυπηρετείται μόνον από τον αλβανικό παράγοντα και τους τουρκόφρονες πληθυσμούς στην Βαλκανική. <br /><br />Για τη Δύση, ασφαλώς, ο κύριος κίνδυνος είναι η ρωσική κάθοδος, οι ρωσικοί αγωγοί φυσικού αερίου και η ακύρωση του σχεδίου περικύκλωσης της Μόσχας. Ενδεικτικές είναι οι σοβαρές ανησυχίες του Βερολίνου και Λονδίνου, που τρέχουν απεγνωσμένα να μαζέψουν ό,τι μπορούν, μέχρι να μπει ο Τραμπ στο «αυλάκι». Θα προλάβουν; Είναι πολύ αμφίβολο, δεδομένων και των δικών τους εσωτερικών ζητημάτων –BREXIT και γερμανικές εκλογές. <br /><br />Και ερχόμαστε τώρα στην θέση της Ελλάδας απέναντι στην νέα πραγματικότητα που διαγράφεται στα βόρεια σύνορά της, λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα ισχύ της και κυρίως την ανάγκη αποτροπής της πρωτεύουσας απειλής που είναι, χωρίς αμφιβολία, η τουρκική. Βασικό μέλημα της Αθήνας πρέπει να είναι η δημιουργία συμμαχιών που να τη θωρακίσουν απέναντι στην επεκτατικότητα της Άγκυρας και της συναφούς με αυτήν επιθετικότητα της Αλβανίας. Ως εκ τούτου, αυτό που θα έπρεπε από τώρα να επιδιώξει είναι η συνεννόηση με Βελιγράδι και Σόφια, στην προοπτική ενός μικρού βαλκανικού άξονα. Και εντός αυτού, όσο και αν αυτή τη στιγμή να φαντάζει δύσκολο, θα μπορούσαν να ενταχθούν και τα Σκόπια. Κι αυτό το στοιχείο είναι κομβικό για τα ελληνικά συμφέροντα. Η διάλυση του κράτους αυτού και ο διαμοιρασμός του θα δημιουργήσει, βορείως της Ελλάδος, μια μεγάλη Αλβανία και ένα ορφανό τμήμα που θα ζητήσει υιοθέτηση. Και όσο αφορά τις περαιτέρω βλέψεις της μεγάλης Αλβανίας στον ελληνικό χώρο και το πώς θα λειτουργήσει ομού μετά των δυνάμεων της Τουρκίας ως ασφυκτική μέγγενη προς τον ελληνισμό, δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Ως προς το ορφανό σλαβομακεδονικό πληθυσμό, όμως, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός θα απορροφηθεί από την Βουλγαρία. Και το πιθανότερο είναι ότι, για να πετύχει η υιοθεσία, να εμφανισθεί ισχυρότερος ο «μακεδονισμός», και μάλιστα εντός ενός νέου πανσλαβιστικού τόξου. Θα το επιθυμούσαμε αυτό; Αν θέλουμε να επιβιώσουμε, μάλλον όχι! Γι’ αυτό είναι λάθος να επιχαίρουμε επειδή στα Σκόπια μπορεί να έχουμε αλβανική απόσχιση. Χωρίς υποχώρηση στα εθνικά μας δίκαια και στην ιστορική μας αλήθεια, και χωρίς να αλλάξουμε γεωπολιτικό προσανατολισμό, είμαστε καταδικασμένοι να κινηθούμε πολυεπίπεδα και αποφασιστικά, γιατί κρίνεται η ίδια η εθνική μας ύπαρξη. <br /><br />Για το λόγο αυτό, η ελληνική εξωτερική πολιτική οφείλει να κάνει κάτι πολύ περισσότερο από τον ατζέντη ξένων συμφερόντων –ακόμη και στην Υπερκαυκασία(!)- για λίγα ψιχία προσοχής και προστασίας.<div> <br />  <a href="http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η Ελλάδα και ένας νέος βαλκανικός άξονας

Η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον κρίσιμων επιλογών στην βαλκανική της πολιτική, που μπορούν είτε να την ισχυροποιήσουν, μέσω μιας νέας βαλκανικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο άνθρωπος που θέλει να γίνει Σουλτάνος!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUep7nu3CBztYJfNhFD3nUGfSqTspvFXsnTlXv1Iab2lYrgUmfQfqK3VGisRqSANeWLvSpOjbEK-PabRdYc7D3nMoG_ab9ReUa3OAxVcivnH-Ihl02edsS8FsBBzRpO-1iVpobTOIrCvN7/s1600/%25CE%259F+%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B8%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25B3%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25A3%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582%2521.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUep7nu3CBztYJfNhFD3nUGfSqTspvFXsnTlXv1Iab2lYrgUmfQfqK3VGisRqSANeWLvSpOjbEK-PabRdYc7D3nMoG_ab9ReUa3OAxVcivnH-Ihl02edsS8FsBBzRpO-1iVpobTOIrCvN7/s640/%25CE%259F+%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B8%25CF%2581%25CF%2589%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B8%25CE%25AD%25CE%25BB%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25BD%25CE%25B1+%25CE%25B3%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25B5%25CE%25B9+%25CE%25A3%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CF%2584%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582%2521.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="color: #073763; font-weight: normal;">Η Τουρκία σε επικίνδυνα μονοπάτια και ο ηγέτης-σουλτάνος, Ταγίπ Ερντογάν «απειλεί» την Ευρώπη</span><span style="font-weight: normal;">!</span></h3> Επιμέλεια: <b>Πολύδωρος Παπαδόπουλος</b><br /><br />Μέρος ενός σχεδίου όλο αυτό το σκηνικό που στήνει η Άγκυρα τους τελευταίους μήνες; Αιτία το δημοψήφισμα για συνταγματική μεταρρύθμιση στην Τουρκία; Αν περάσει αυτό τότε θα οδηγήσει στη θεσμοθέτηση της εκτελεστικής προεδρίας, ενισχύοντας τις εξουσίες του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν! Αυτό θέλει ο… Σουλτάνος;<br /><br />Η πολιτική των απειλών είναι διαχρονική και οι επιθέσεις του σε όλη την Ευρώπη διαδοχικές. Αλλωστε, τους τελευταίους μήνες... κάτι τρέχει με τους Δίπλα!<br /><br /><i> «Είναι τα απομεινάρια των ναζί, είναι φασίστες. Μπορείτε να απαγορεύσετε στον υπουργό Εξωτερικών μας να πετάξει, αλλά στο εξής να δούμε πώς θα προσγειώνονται οι πτήσεις σας στην Τουρκία» </i>ήταν το μήνυμα του Ερντογάν στην Ολλανδία, αφού η Κυβέρνηση ανακάλεσε την άδεια για να προσγειωθεί στη χώρα το αεροπλάνο του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών.<br /><i><br />«Γερμανοί, δεν έχετε καμία απολύτως σχέση με τη δημοκρατία και θα πρέπει να γνωρίζετε ότι οι τρέχουσες ενέργειές σας δεν ξεχωρίζουν από αυτές της ναζιστικής περιόδου. Όταν τα λέμε αυτά ενοχλούνται. Γιατί ενοχλείστε;» </i>φώναξε ο Ερντογάν, τονίζοντας πως η Μέρκελ είναι αναξιοπρεπής.<br /><i><br />«Έχουμε πει καθαρά και στην Κύπρο και στην Ελλάδα ότι δεν θα πρέπει να αναμένουν λύση χωρίς την Τουρκία ως εγγυήτρια. Θα είμαστε εκεί για πάντα»</i> ανέφερε ο Τούρκος πρόεδρος, οδηγώντας έτσι σε ναυάγιο τις συζητήσεις.<br /><br /><br /><img height="359" src="https://ichef.bbci.co.uk/news/660/cpsprodpb/D8F6/production/_90424555_6dc064dc-6439-4c35-960f-d3acfa10b99c.jpg" width="640" /><br /><i><br />«Είδαμε αυτά που έλαβαν χώρα στη Συρία. Είδαμε δυστυχώς στα χέρια των τρομοκρατών τα όπλα χωρών που είναι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ. Και δεν πρόκειται για ελαφρύ, αλλά για βαρύ οπλισμό. Το ίδιο και στο Ιράκ. Στην περίπτωση αυτή και βέβαια θα λάβουμε τα μέτρα μας. Το ότι είμαστε μέλος του ΝΑΤΟ δε σημαίνει ότι δεν έχουμε ανεξαρτησία»</i> απασφάλισε ο Ερντογάν βάζοντας έτσι τρομερούς πονοκεφάλους στο ΝΑΤΟ!<br /><i><br />«Εμείς δεν μπαίνουμε σε μια κούρσα με τέτοια λογική. Δεν χρειάζεται να κάνουμε επίδειξη ισχύος. Το τι μπορεί να κάνει ο τουρκικός στρατός όταν πρέπει, το ξέρουν καλύτερα εκείνοι. Η κυβέρνηση. Να τα πουν και σε εκείνο το κακομαθημένο (παιδί) και να μην δοκιμάζουν την υπομονή μας» </i>απείλησε την Ελλάδα ο… άνθρωπος του προέδρου, Τσαβούσογλου.<br /> Εκλεγμένος σουλτάνος ή Ισλαμιστής δημοκράτης;<br /><br />Ο ισχυρός άνδρας του τουρκικού κράτους επιμένει να λέει πως η χώρα του δεν έχει βρεθεί ποτέ ξανά σε τόσο καλή περίοδο. Όμως ο πόλεμος στη Συρία, τα οικονομικά προβλήματα και το μεγάλο ερωτηματικό για το «Κουρδικό» τον θέτουν σε αμφισβήτηση.<br /><br />Ολοι προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν το... φαινόμενο Ερντογάν και τις προεκτάσεις του. Ο Τούρκος ηγέτης αρέσκεται πολλές φορές στο να μιλάει έχοντας πίσω του το πορτραίτο του και δίπλα εκείνο του Κεμάλ Ατατούρκ. Οι πολέμιοί του θεωρούν πως θέλει να μιμηθεί τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και να γίνει μία τέτοια προσωπικότητα και ενώ είναι προφανές πως δεν μπορεί. Πως δεν έχει τις ικανότητες και τις προδιαγραφές για κάτι τέτοιο...<br /><br />Ο Ερντογάν λειτούργησε κατ' αυτόν τον τρόπο στην ομιλία του προς το AKP, το νεοϊσλαμιστικό κίνημα. Για περισσότερες από δυο ώρες επιχείρησε να περάσει τα δικά του μηνύματα κάνοντας συγκρίσεις με το παρελθόν. Ήθελε να δείξει πως το παρόν είναι ο ίδιος και διαρκώς απαριθμούσε τα επιτεύγματά του. Σύμφωνα με τον ίδιο η χώρα του είναι πιο καλά από ποτέ... Είναι; Μάλλον όχι!<br /><i><br />«Πριν ανέβουμε στην εξουσία το 2002 δεν υπήρχε στην χώρα μας οικονομική σταθερότητα, ασφάλεια και δεν είχαμε Δημοκρατία. Η εποχή με τα πραξικοπήματα ανήκει στο παρελθόν. Στην χώρα αυτή που η πλειοψηφία είμαστε Μουσουλμάνοι κυριαρχεί η Δημοκρατία στην πιο εξελιγμένη μορφή της και αποτελούμε παράδειγμα για τις άλλες ισλαμικές χώρες»</i>, θα πει ο Ερντογάν.<br /><br />Υπάρχει περίπου ένα 50% των Τούρκων που το βλέπει έτσι. «Ο Ερντογάν είναι πολύ σίγουρος για τον εαυτό του και θέλει να έχει όλες τις εξουσίες πάνω του. Η στάση του και η συμπεριφορά του είναι επικίνδυνη για την Τουρκία και τον κόσμο», σχολιάζει ο επικεφαλής του CHP, του Κόμματος των Ρεπουμπλικανών, Σελζίν Τανκρικουλού.<br /><br /><br />«Ζούμε στην εποχή της δημιουργίας μίας σχεδόν cult προσωπικότητας. Ο Ερντογάν είναι σαν ένας εκλεγμένος σουλτάνος. Η συγκέντρωση του κόμματός του έχει γίνει σόου για έναν. Νομίζει πραγματικά πως είναι ο μόνος άνθρωπος που μπορεί να στήσει και να σχεδιάσει το μέλλον και την μοίρα και την πορεία της χώρας. Υποφέρει από σύνδρομο... ύβρεως», τονίζει ο αρθρογράφος της Milliyet και ακτιβιστής των ΜΜΕ, Καντρί Γκουρσέλ.<br /><br />Άλλη... όψη βγάζουν για τον Ερντογάν τα λόγια της Νουρσούνα Μεμεκάν, μέλος του κόμματός του και φίλη του. <i>«Δεν είναι αυταρχικός. Είναι προσανατολισμένος, δίνει βάρος στην λεπτομέρεια και στην σωστή διαχείριση σαν μάνατζερ. Σε αυτό το μέρος του κόσμου που είμαστε μετράει πολύ η εκπροσώπηση και η παρουσία. Πρώτα την έχεις και μετά προβλέπεις. Σε μία περίοδο αναμόρφωσης μίας χώρας πρέπει να ηγηθείς. Παίρνει αποφάσεις και φροντίζει ώστε τα πράγματα που πρέπει να γίνονται»</i>, λέει σχετικά.<br /><br />Είτε τον μισείς είτε τον λατρεύεις πρέπει να παραδεχθείς πως αυτός ο άνθρωπος κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας κι έχει ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα της πολιτικής. Για τους φανς του είναι δυναμικός μία νέα, φρέσκια και μοντέρνα δύναμη. Για τους αντιπάλους του είναι ένας επιβλητικός, αυταρχικός και απειλητικός άνθρωπος. «Το AKP δεν είναι πια κόμμα. Είναι το κέντρο εξουσίας του Ερντογάν. Υπάρχει πολύ μεγάλη πόλωση στην χώρα», θα πει ο Σενγκίζ Ακτάρ, δημοσιογράφος και συγγραφέας.<br /><br />Τι πραγματικά είναι ο Ερντογάν σήμερα; Δικτάτορας ή δημοκράτης, οραματιστής ή κακοποιός, ένας αγροίκος που εκβιάζει κόσμο ή ένας χαρισματικός αναμορφωτής; <br /><br />Επίσης ένα ακόμα σημαντικό ερώτημα είναι για πόσο θα μπορέσει να κρατήσει την εξουσία του ο Ερντογάν. Είναι ήδη κυρίαρχος την τελευταία δεκαετία. Τα προβλήματα έχουν συσσωρευτεί και για πρώτη φορά δείχνει τόσο ευάλωτος και στριμωγμένος... Ο Τούρκο ηγέτης προσπάθησε να κερδίσει την εύνοια των αραβικών χωρών, αλλά και της Αφρικής. Οταν είχε βρεθεί σε Αίγυπτο και Τυνησία είχε αποθεωθεί ως ήρωας. Η συνέχεια... εφιαλτική, αφού είναι το κόκκινο πανί για τους Αιγύπτιους. <br /> Ο πόλεμος σε Συρία<br /><br />Ο εμφύλιος πόλεμος στην Συρία και τα προβλήματα με τα σύνορα στην Τουρκία αποτέλεσαν ένα πολύ ισχυρό χτύπημα για τον Ερντογάν και την ηγεσία της χώρας. Οι προσπάθειες του να βρει σημείο επαφής και επικοινωνίας με τον Πρωθυπουργό Μπασάρ Αλ Ασάντ έπεσαν στο κενό. «Υποτίμησε την δύναμη του Ασάντ ο Ερντογάν. Η κρίση στην Συρία είναι και μεγάλη και επικίνδυνη. Όχι μόνο για Τουρκία αλλά και επειδή εξαπλώθηκε και σε Λίβανο και Ιορδανία. Όσο συνεχίζεται τόσο το χειρότερο για τον Ερντογάν», λέει ο Φουάτ Κειμάν, επικεφαλής του Κέντρου Αστυνόμευσης στην Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Ο Ερντογάν σίγουρα έχει κάνει έναν μεγάλο δρόμο από έναν απλό και αφοσιωμένο Μουσουλμάνο σε έναν σκληρό και ισχυρό άνδρα, μεγαλωμένος σε εργατική συνοικία της Κασίμπασα. Αφότου τελείωσε το ισλαμικό σχολείο και το Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά, έγιναν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και μετά ενεπλάκη στην πολιτική. Αναδείχθηκε Δήμαρχος στην Κωνσταντινούπολη το 1994, μετά επικεφαλής του νεο-ισλαμιστικού κόμματος και μάλιστα πέρασε και από φυλακή για λίγο επειδή προσπάθησε να ανατρέψει τα πολιτικά δεδομένα και τις καταστάσεις σε Τουρκία.<br /><br />Το 2001 αφότου παύθηκε το κόμμα που ήταν ο Ερντογάν βοήθησε στην ίδρυση του ΑΚP, σχηματισμένο από ισχυρές μάζες και δυνατούς πυρήνες της κοινωνίας της Τουρκίας. Στις εκλογές του 2002 ήταν το πλέον δυνατό κόμμα. Το 2003 αφότου παύθηκαν οι όποιες απαγορεύσεις για εκείνον έγινε Πρωθυπουργός.<br /><br />Έκανε ένα διστακτικό ξεκίνημα. Πάλεψε αρχικά με όλες τις νομικές ενέργειες κατά του κόμματός του. Προσπάθησε να έχει πολύ καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ στην διάρκεια της εισβολής στο Ιράκ. Το κόμμα του αρχικά κατηγορήθηκε ότι επιχείρησε να φέρει το Ισλάμ σε όλη την κοινωνία της Τουρκίας. Στην συνέχεια επιχείρησε να κάνει πιο εύκολη την ζωή των γυναικών στην χώρα σχετικά με τους περιορισμούς και ειδικά στα ρούχα τους. Ωστόσο Γερμανία και Γαλλία μπλόκαραν την... υποψηφιότητα της Τουρκίας για να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /><br />Μέσα όμως από την σκληράδα του και κάποιες καλά υπολογισμένες και φαινομενικά μοντέρνες αλλαγές ο Ερντογάν όχι μόνο επιβίωσε αλλά έγινε πολύ ισχυρός. Ο πολιτικός του σύμμαχος και πρώην Πρωθυπουργός, Αμπντουλάχ Γκιούλ, έγινε πρόεδρος. Τα ΜΜΕ είτε τον στήριζαν είτε σιωπούσαν διότι είχαν φόβο. Η κάποτε παντοδύναμη στρατιωτική δύναμη της Τουρκίας μετατράπηκε σε κάτι σαν σώμα προστασίας των πολιτών και της πολιτικής και σε κάτι ουδέτερο. Υπήρξαν άλλωστε ένα... σωρό δίκες σε ανθρώπους που φέρονταν να είχαν επιχειρήσει πραξικοπήματα. Ο Ερντογάν ήθελε να γίνει ο αντίστοιχος Πούτιν. Για να συμβεί αυτό έπρεπε να πάει στην άκρη ο Γκιούλ, όπως είχε γίνει με τον Μεντβέντεφ.<br /> Δύο βασικά... αγκάθια<br /><br />Η αίσθηση που υπήρχε στα media είναι πως ο Ερντογάν ήταν τόσο δημοφιλής που δεν θα είναι πρόβλημα στο να εκλεγεί πρόεδρος. Το πρόβλημά του ήταν άλλο. Ήθελε να ισχυροποιηθεί και άλλο μέσω Νόμων και αυτό απαιτούσε αλλαγή και σαφή τροποποίηση του συντάγματος. Ωστόσο του έλλειπαν τα ποσοστά που ήθελε για να περάσει κάτι τέτοιο.<div> <br />Ακόμα και ο Γκιούλ δεν φαινόταν να συναινεί σε κάτι τέτοιο. Ένα άλλο βασικό πρόβλημά του ήταν τα οικονομικά της χώρας που δεν φαινόταν να είναι σε καλή κατάσταση. «Υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ενδεχόμενο η οικονομία να πάρει για τα καλά τα κάτω της στην Τουρκία και τότε όλα θα αλλάξουν», προέβλεψε ένας αναλυτής.<br /><br /><img src="https://cdn.images.express.co.uk/img/dynamic/78/590x/Erdogan-Kurdistan-Protest-733265.jpg" /><br /></div> <div> Το σοβαρό κουρδικό πρόβλημα<br /><br />Ο Ερντογάν επλήγη σοβαρά κι από το πρόβλημα με τους Κούρδους. Υποσχέθηκε να το λύσει, όμως παραμένει εκεί και είναι πιο έντονο από ποτέ. Η προσπάθεια για παύση των επιθέσεων των κουρδικών δυνάμεων δεν κατέστη εφικτή. Οι επιθέσεις ειδικά προς τα νοτιοανατολικά της Τουρκίας αυξήθηκαν. Την ίδια στιγμή υπάρχει κατακυραγή για τους χιλιάδες εκλεγμένους πολιτικούς Κούρδους που έχουν φυλακιστεί, τους δημοσιογράφους και τους Ακαδημιακούς, αλλά και τους ακτιβιστές.<br /><br />Εκτός αυτού πολλοί εξ αυτών έχουν καταφύγει σε απεργία πείνας, τραβώντας πολλά βλέμματα πάνω τους και εκτός Τουρκίας. Για όλα αυτά ο Ερντογάν ούτε λύσεις έχει αλλά ούτε και απαντήσεις.<br /><br /><img src="https://images.csmonitor.com/csm/2013/06/0616_World_GeziPark.jpg?alias=standard_600x400" /><br /></div> <div> Οι υποψίες για πρόσωπα και οργανώσεις<br /><br />Για το κόμμα του υπάρχουν σοβαρές υποψίες πως σχετίζεται με την Αδελφότητα των Μουσουλμάνων και την Χαμάς σε Γάζα. Οι ειδικοί επιμένουν πως υπάρχει μυστικός σκοπός και σχέδιο να ανατραπεί η υπάρχουσα κατάσταση στην Τουρκία για ένα νέο ισλαμικό κράτος. Η Μεμεκάν απαντάει πως δεν υπάρχει καμία βάση σε όλα αυτά. Ότι πρέπει να σταματήσουν οι φήμες για όλα όσα του αποδίδονται.<br /><br />Τέλος πολλά ερωτηματικά υπάρχουν και για την κατάσταση της υγείας του. Πριν μερικά χρόνια είχε κάνει μία αρκετά σοβαρή επέμβαση. Δείχνει κουρασμένος και πιο μεγάλος από τα 63του έτη. Ο Καντρί Γκουρσέλ πάντως έχει να λέει πως «μην ξεγράφετε τον Ερντογάν όσα προβλήματα και εάν έχει. Είναι ένας μαχητής των δρόμων. Αυτός που μπορεί και ξέρει και νικάει και επιβιώνει».<br /><br />Ο Πρόεδρος Ερντογάν έκανε επίσης σαφές ότι σκέφτεται να επαναφέρει τη θανατική ποινή. Αλήθεια, ποια θα είναι η μεγαλύτερη ντροπή για την τουρκική κοινωνία; Αυτή η στάση απέναντι στη θανατική ποινή ή το γεγονός ότι τα θύματα της πλευράς του στρατού που επιχειρεί το πραξικόπημα θα θαφτούν σε ένα ξεχωριστό νεκροταφείο χωρίς θρησκευτική τελετή. Ακούγοντας τα λόγια του 63χρονου, δεν θα εκπλαγεί κανείς αν πραγματοποιήσει ένα δημοψήφισμα για τη θανατική ποινή. Αυτό, φυσικά, θα αυξήσει ακόμη περισσότερο τη δημοτικότητά του, η οποία είναι ήδη υψηλή, ως αποτέλεσμα των πρόσφατων γεγονότων.<br /><br />Είναι περισσότερο από προφανές ότι ο Ερντογάν είναι ένας από τους πιο επικίνδυνους πολιτικούς και μια απειλή για το μέλλον της χώρας του και για τη σταθερότητα αυτής της πολύ εύθραυστης περιοχής στην οποία ανήκει η Τουρκία. Οι Μακιαβελικές πολιτικές που ακολουθεί κρύβουν κινδύνους και έχουν επιπτώσεις πάνω σε όλα τα φαινόμενα και τα κοινωνικά κινήματα, οδηγώντας την περιοχή σε ακόμη μεγαλύτερη αστάθεια. Είναι επίσης σαφές ότι η πολιτική του Ερντογάν δεν είναι πλέον προς το συμφέρον των ΗΠΑ. Η Τουρκία θα προσπαθήσει να αυτοπροβληθεί ως ηγετικό έθνος του Ισλαμικού Κόσμου και θα αποτελέσει μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Πως θα δράσουν πλέον οι Αμερικάνοι;<br /><br />Ναι, θα μπορούσαμε να πούμε πως ο Πρόεδρος Ερντογάν είναι ένας πολύ καλός ηθοποιός. Αλλά μπορεί να πείσει οποιονδήποτε εκτός Τουρκίας; Η Ευρώπη διαπιστώνει πλέον πως απέναντί της έχει να κάνει με μια αλαζονική φιγούρα. Αιγύπτιοι, Σύροι, Ιρανοί, Ισραηλινοί είδαν την άλλη όψη του, όπως και ο πρώην «κολλητός» του, ο Νταβούτογλου που μιλούσε για το εξαιρετικό έργο με τους Γείτονες. <br /><br />Δυστυχώς όμως, τα πραγματικά θύματα είναι οι πολίτες που διαθέτουν κοινή λογική και όλα αυτά τα εκατομμύρια που χειραγωγούνται για να υποστηρίξουν μια κυβέρνηση που οδηγεί τη χώρα σε επικίνδυνα μονοπάτια.<br /><br />Λίγες ώρες μετά την απόπειρα πραξικοπήματος ένα μέλος του Κουρδικού Κόμματος είπε <i>«Το πόσο δημοκρατική είναι μια κυβέρνηση, αποδεικνύεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζει μια αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος αλλά και τους υπεύθυνους για αυτό»</i>. Αυτή η δήλωση αντιπροσωπεύει την κοινή λογική σε μια Δημοκρατία. Πως μοιάζει στα μάτια μας η Τουρκία; Ενα... χαλιφάτο με ένα ισχυρό σουλτάνο! Ισως να κάνουμε λάθος και ο Γείτονας να αποδειχθεί ένας πραγματικός Φίλος! <br /><br /><img src="https://shoebat.com/wp-content/uploads/2016/07/ERDOGAN-e1442315153737-680x365_c.jpg" /><br /><br />Από Δήμαρχος... Σουλτάνος!<br /><br />1994: Ο Ερντογάν εξελέγη για μια τετραετή θητεία δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, ως υποψήφιος του Κόμματος Ευημερίας του Νετσμετίν Ερμπακάν.<br /><br />1998: Αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν το Συνταγματικό Δικαστήριο απαγόρευσε το Κόμμα Ευημερίας.<br /><br />1998: Ο Ερντογάν προσχώρησε στο Κόμμα Αρετής, το οποίο δημιουργήθηκε σχεδόν από τους ανθρώπους του Κόμματος της Ευημερίας<br /><br />1999: Δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης τον καταδίκασε για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους και του επέβαλε ποινή δέκα μηνών φυλάκισης. Εξέτισε τέσσερις μήνες.<br /><br />1999: Το Κόμμα Αρετής απαγορεύτηκε για παραβίαση των κοσμικών νόμων.<br /><br />2001: Ο Ερντογάν συγκρότησε το ΑΚΡ τον Αύγουστο και κέρδισε με το... καλημέρα τη συμπάθεια των Τούρκων<br /><br />2002: Το Νοέμβριο του 2002 το ΑΚP κερδίζει τις εκλογές με το 34.28%, αλλά του απαγορεύτηκε συνταγματικά η ανάληψη δημοσίου αξιώματος<br /><br />2003: Οι νομοθέτες του ΑΚΡ τροποποίησαν το σύνταγμα και άνοιξαν στον Ερντογάν το δρόμο για την ανάληψη της πρωθυπουργίας. Στις 14 Μαρτίου του 2003, ήταν ο νέος ισχυρός άνδρας της χώρας!<br /><br />2005: Ο Τούρκος Πρωθυπουργός στέλνει επιστολή προς τον Πρόεδρο της Αρμενίας Ρόμπερτ Κοτσαριάν, προτείνοντας τη δημιουργία μιας κοινής τουρκο-αρμενικής Επιτροπής.Είχε τονίσει αρκετές φορές πως θα αναγνωρίσει τις μαζικές δολοφονίες 1,5 εκατομμυρίων Αρμενίων κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου ως γενοκτονία. Μερικά χρόνια αργότερα τόνιζε: «Δεν διαπράξαμε έγκλημα, γι 'αυτό δεν χρειάζεται να ζητήσουμε συγγνώμη. Δεν είναι δυνατόν για έναν μουσουλμάνο να διαπράξει γενοκτονία». Το 2011, ο Ταγίπ Ερντογάν διέταξε το Μνημείο της Ανθρωπότητας, ένα άγαλμα αφιερωμένο στην προώθηση των Αρμενο-τουρκικών σχέσεων, να καταστραφεί.<br /><br />2006: Η κόντρα του με τη Δικαιοσύνη παίρνει τεράστιες διαστάσεις. Το Συνταγματικό Δικαστήριο, καταδίκασε Ερντογάν για "απειλές, ύβρεις και εχθρότητα» προς το σύστημα της δικαιοσύνης, ωστόσο ο Τούρκος Πρωθυπουργός έχει πετύχει το στόχο του με σειρά από αλλαγές για προσλήψεις και όρια ηλικίας<br /><br />2009: Ο Ερντογάν ανακοινώνει πλάνο, ώστε να μπει τέλος στον αιματηρό εμφύλιο Τούρκων - PKK που είχε κοστίσει τη ζωή 40.000 ανθρώπων.<br /><br /><a href="http://www.gazzetta.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ο άνθρωπος που θέλει να γίνει Σουλτάνος!

Η Τουρκία σε επικίνδυνα μονοπάτια και ο ηγέτης-σουλτάνος, Ταγίπ Ερντογάν «απειλεί» την Ευρώπη ! Επιμέλεια: Πολύδωρος Παπαδόπουλος Μέρος ...

Διαβάστε την συνέχεια